Last posted
Total of 1000 posts
>>846 อ่านคห.มึงแล้วกูแอบนึกเลย ถ้ามันมี nc ด้วยสำนวนร้อยแก้วร้อยกรองวรรณคดีเล่นใหญ่ จะเป็นไงว้า 555 ดีนะที่มันตัดเข้าโคม ใช่มะ
กูสัมผัสได้อยู่แหละว่าเรื่องมันสนุก แต่มันอ่านแบบต้องผ่านฟิลเตอร์เยอะมากอะ เลยเหนื่อยมาก อย่างที่บอก
>>847 ฮัสกี้แปลดีมึง ไม่มีปัญหาเลยสำหรับกู อ่านไม่เหนื่อย
เดี๋ยวนะ ลวด.ดีสุด คือตรยข.เหรอ นั่นมันเรื่องแรกสุดที่แปลเลยนะ แมววังกับเทียนกวานที่กูดอง กูร้องไห้รอแล้วนะ
กูสารภาพว่าอ่านทับศัพท์เยอะไม่ค่อยรอด พอมาเจอแปลแบบลวดนิ บอกเลยกูตายสนิท เป็นเคสการแปลที่กูไม่เคยผ่านไปได้ อย่างตัวร้ายตอนแรกกูไม่รู้ว่าซือจุนแปลว่าไร คิดว่าเป็นชื่อตำแหน่งในสำนัก ที่ไหนได้เสือกแปลว่าอาจารย์ กูเหวอเลย
>>856 นางมีเรื่องอื่นก่อนตรยขอีกเยอะเมิง ตรยขคือเรื่องที่ทำให้นางดัง
แมวล้นวังถ้าเมิงจะอ่านกูแนะนำให้จดชื่อญาติพระเอกกับสีแมว นอกนั้นศัพท์ที่ทับก็คำที่เจอบ่อยๆอ่ะ ถ้าเคยอ่านเรื่องอื่นมาบ้างแล้วน่าจะพอจำได้
จริงๆในเรื่องแม่งมีปลาอีกเป็นสิบชนิด เป็นปลาที่นขสมมุติขึ้นมา ปลาหลี่ ปลายงยง ฯลฯ บางตัวโผล่มานายเอกจับผัดๆเมิงก็จะเกิดอาการสงสัยขึ้นมาว่าปลานี่มันหน้ายังไงนะ อาหารมันจะออกมาหน้าตายังไง ปลาที่ร้องก้าบตะกี้มันปลาอะไรนะ ปลาที่บินได้ที่เขาเขียนถึงมันปลาอะไรนะ แล้วเมิงก็จะหงุดหงิดจำไม่ได้เพราะมันเยอะมาก
คนแปลลิ่วเหยาคือคลังคำภาษาไทยในหัวเยอะ แต่มีปัญหาเรื่องการเรียบเรียงประโยค คำเชื่อมต่างๆ
ส่วนลวด.คือการเรียบเรียงโอเค อ่านลื่น แต่ทับศัพท์เรี่ยราดไปหน่อย
จริงๆปัญหาพวกนี้มันแก้ได้ถ้ามีบก.ที่ดีแหละ แต่สนพ.สมัยนี้เป็นไงก็เห็นๆกันอยู่ เฮ้อ
พวกที่บ่นเรื่องทับศัพท์ของลวด.กับปีนั้นๆบนบกมีน้อยมาก ส่วนใหญ่เห็นแต่พวกอวยที่น่าจะมาจากด้อมปสด ปรมจแน่ๆ เรื่องเทียนกวานนี่กูเห็นที่นางออกมาชี้แจงเนี่ยมันคือการทับศัพท์ตามใจฉันวะ เจอทับคำว่าไท่จื่อเนี่ยกูหมดอารมณ์จะอ่านเลย
พูดถึงเรื่องทับศัพท์ ใครพอจะช่วยบอกกูได้บ้างมั้ยว่าพวกนี้มันแปลว่าไรมั่งกับพวกบรรดาศักดิ์มันเรียงกันยังไง กูไม่ค่อยตามฝั่งจีน พอเจอแล้วก็งงๆ
ฮ่องเต้=จักรพรรดิ; หวงตี้(คือสรรพนามที่คนในวังเรียกฮ่องเต้ถูกปะ) คำแทนตัว=เจิ้น
ไท่จื่อ=องค์รัชทายาท; คำแทนตัว=เปิ่นหวาง/เปิ่นกง(อันนี้เห็นบางเรื่องใช้เปิ่นกง)
ฮองเฮา=ราชินี; หวงโฮ่ว คำแทนตัว=เปิ่นกง
-อ๋อง-/ตำแหน่งผู้ปกครองแคว้นอื่นๆ เอาไว้มอบให้องค์ชายอื่นๆที่ไม่ใช่รัชทายาท+พี่น้ององค์ชาย
ชินอ๋อง=เจ้าเมืองแบบสูงสุดเท่าที่องค์ชายจะได้รองจากเป็นรัชทายาท(?) <ซื่อจื่อ=บุตรที่จะเป็นชินอ๋องต่อ>
จวิ้นอ๋อง
ประมาณนี้คือเข้าใจถูกมั้ยวะ หลังๆกูต้องทำช้อตโน้ตไว้อ่านคู่ตลอด55555555
ky กรุอ่านเรื่องอาชญากรรมรักฯ แล้วชอบมาก
มีนิยายแปลเรื่องไหน ที่นายเอกเก่งๆ ไม่โง่ ไม่สาวแตก สายสตรอง ประมาณน้องเจียงถิงในเรื่องนี้อีกไหม
เพื่อนโม่งช่วยแนะนำหน่อยจ้ะ
ปล. เรื่องพันธะรัก กับ รุ่งอรุณอ่านแล้ววว
>>873 มังมังเร้นฟ้า คนเขียนเดียวกับพั่วอวิ๋นแล้วก็พันธะรัก นายเอกเท่มาก สตรองมากกก หวนคู่เคียงนิรันดร์ นางเก่ง นางฟาดไม่รอพระเอก แต่นางบื้อไม่รู้ว่าเขาชอบ ที่จริงกุ่ยสิงเทียนเซี่ยหรือ SCI ก็สายสตรองนะ sci สายใช้สมอง กุ่ยสิงนี่พี่จั่นกูแข็งแกร่งสุดล่ะ พระเอกไม่ต้องช่วยพี่ไปช่วยเองเพิ่งสดๆ ร้อนๆ ก็ฮัสกี้ จารย์ฉู่กูสตรองทั้งกายและใจ กูล่ะอยากจะฟาดขาอิหมาโม่นัก แม่มมม เซี่ยเหลียนของซานหลางก็สตรงทั้งกายและใจอีกคน ฝ่าบาทน่ารักที่สู้ดดด
เพิ่งหยิบปีนั้นฯ มาอ่าน เข้าใจเลยทำไมโม่งทุกคนโอดครวญกัน คลั่งทับศัพท์หนักกว่าลวด.เท่าตัว เกอเกอ เจี่ยเจีย ทับศัพท์ทำไมยังไง๊กูก็ไม่เข้าใจ พี่ชาย/พี่สาว/ท่านพี่ยังได้ฟีลออดอ้อนมากกว่าอีก
กาหัวนักแปลคนนี้ไว้เลยเจอที่ไหนให้หนี เป๋xเป่า
>>881 มาคุยกะกู เรื่องนี้เหล่าโม่งพร้อมฉอดด้วยเสมอ ใครรำคาญก็ช่างมันไม่มีปัญญาเปลี่ยนทอปปิคเอง
นักแปลคนนี้คือคลั่งทับศัพท์ขั้นกว่าลวด.จริง นายอำเภอเนี่ยทับทำไมวะสู ละพระเอกคนเดียวคำเรียก 4 แบบไม่นับคำแทนตัว กูอ่านได้ครึ่งเล่มขายทิ้งไปละ แต่ชอบแนวนักเขียนคนนี้นะ รออุดหนุนทรราช
ช่วงนี้ก็ดูเพลาๆลงจริง ทั้งที่หนังสือออกเยอะในช่วงที่ผ่านมาแต่พอออกมาแล้วแรงไฮป์เหมือนแผ่วๆทั้งวงการเลย คนเครียดกันหรือเริ่มอิ่มตัวกับวายจีนแล้วกันวะ
กูก็รอดูทรราชหวนคืนนะ นายเอกองค์รักษ์นี่สไตรค์โซนกุพอดี กุอยากอ่านแบบเทิดทูนบูชาแต่ไม่รักในแง่อย่างว่าแล้วพระเอกต้องวางแผนกล่อมหลอกล่อมาก แต่ดูแนวนักเขียนคนนี้แล้วคงไม่มีทางออกแนวนั้น แต่แค่นายเอกองค์รักษ์กูก็สนใจแล้ว
>>884 ถ้ามึงเบื่อก็ไม่ต้องอ่านหรือเปิดประเด็นใหม่อะ เวลากูไม่อินประเด็นไหนกูก็ทำงั้น ไม่ใช่มาร่ำร้องอยากให้คนอื่นหยุดคุย
>>887 จริง อย่างพวกคำสรรพนาม เจิ้น เปิ่นกง หนูไฉ บลาๆๆ ก็รู้จากเชิงอรรถว่ามันใช้แสดงความถือตัว/ถ่อมตัว แต่ตอนอ่านกูก็ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมว่าโอ้ คนนี้กำลังข่มคนนั้นอยู่ไรเลย
>>889 อันนี้มึงอ่านจากตย.ใช่ปะ กูเห็นคนรีวิวสั้นๆในทวิตเหมือนนอ.แอบรักเลยไม่อยากอ่านเท่าไหร่ ตกลงมันเป็นรักแบบเทิดทูนหรอ
>>889 ตอนนี้วายจีนออกรัวมากจนคนตามซื้อทุกเรื่องกันไม่ไหว หลายๆเรื่องก็ยาวกัน 7-8 เล่ม+ ไหนจะซื้อตามกระแสมาดองกันก็เยอะ จะให้ไฮป์หนักๆกันทุกเรื่องก็ยากแหละ แต่เรื่องแมสๆมันก็ยังแมสมากอยู่นะมึง อย่างฮัสกี้งี้กระแสแรงมากจริง คนยังไม่เบื่อวายจีนกันหรอก แค่เลือกซื้อมากขึ้นน่ะ
>>890 กุอ่านตย.แล้วเกิดสปาร์คอยากอ่านแนวนั้นง่ะ แต่กุว่าเรื่องนี้คงแอบรักตั้งแต่ต้นนั่นแหละ กุก็อยากได้ฟีลตามจีบเปลี่ยนใจเธอองครักษ์ผู้แสนภักดี ถ้ามีแนวนี้ก็แนะนำกุหน่อย กุรอลิโป้เพราะหาฟีลนี้จนรากกุงอกแล้ว
>>892 มึงใจร่มๆ คนพึ่งอ่านเพิ่งเจอฤทธิ์เรื่องนี้แล้วอัดอั้นยังมีและจะมีอีกเยอะ มึงก็ให้พื้นที่เค้าหน่อยเหอะ กุก็กำลังหาฤกษ์ลองของอยู่ พอจบถ้าทนความชิปของการทับไม่ไหวกุอาจจะโดนมึงด่าข้อหาเดียวกันนี่แหละ
>>894 กูไม่เข้าใจว่านิยามคำว่าเบียวของมึงคือยังไง มึงบอกว่ามันมีสิทธิ์บ่นเรื่องเดิมๆ แต่กูก็มีสิทธิ์ที่จะรำคาญเรื่องเดิมๆที่มันบ่นเหมือนกัน กูแค่พิมพ์อยากมูฟออนเพราะกูอยากให้เริ่มพูดเรื่องอื่นบ้างไม่ก็ประเด็นอื่นบ้างไม่ใช่วนอยู่แต่เรื่องนี้ นี่กูก็อ่านพวกมึงบ่นเรื่องทับศัพท์มาเป็นเดือนๆกูขอบ่นเบื่อบ้างจะเป็นไร เผื่อจะมีคนเอาเรื่องใหม่ๆประเด็นใหม่ๆมาพูดมากขึ้น ไหนอธิบายดิมันเบียวยังไง
>>893 งั้นคงแอบรักตั้งแต่แรกเพราะคนที่กูอ่านรีวิวเค้าอ่านจาก mtl แนวที่มึงว่ากูนึกไม่ออกเลยพส. เท่าที่อ่านมา พวกรักแบบเทิดทูนมันมาพร้อมกับ love interest ด้วยทั้งนั้น เพราะเป็นนิยายวายมั้ง ถถถถ
ปีนั้นสนุกนะมึง ทับศัพท์จะทำให้อรรถรสลดลงแต่เนื้อหามันดือ กูชอบกว่ารัชทายาทบัญชาอีก ไม่แปลกใจทำไมติดท็อปจิ้นเจียง ไว้มึงอ่านแล้วมาด่าในโม่งกูจะไม่ปล่อยให้มึงเหงาพส. ถถถถ
โลกก็ไม่ได้หมุนรอบตัวมึงเหมือนกันจะมาชี้ว่ากูเบียวเพราะกูบ่น ปยอ.ชิบหาย
เบียวของพวกมึงคือไม่เป็นไปตามกฎโม่งที่พวกมึงตั้งนี่เอง โอเครๆ
kirTqyrkbI << ทั้งบ้งทั้งเบียว คงมาปั่นแหละ เห็นมันดิ้นก็สนุกดีแต่รกมู้ว่ะ พวกมึงไม่ต้องสนใจหรอก
ไม่ใช่ว่าไม่มูฟออนแต่ทับศัพท์มันเป็นประเด็นที่โม่งห้องนี้ชอบคุยมันเลยเป็นประเด็นที่หยิบมาคุยซ้ำๆได้ไม่มีเบื่อ เหมือนโม่งการเมืองที่วนซ้ำแต่เรื่องกราบหมานี่แหละแม่งก็วนซ้ำแต่ก็คุยสนุกของมัน มึงมาไม่ชอบแบบนี้แสดงว่ามึงก็ไม่ควรสิงอยู่ห้องนี้ละจะรำคาญเปล่าๆไปอ่านห้องอื่นเว็ปอื่นจบ
อืมแต่กูรู้สึกแย่ว่ะที่ทัศนคติพวกมึงแคบขนาดนี้ แค่บอกอยากมูฟออนไปเรื่องอื่นเอาประเด็นอื่นมาเปิดให้แานบ้าง เสือกมาด่ากูเบียวบ้างบ้งบ้างล่ะปั่นบ้างล่ะ งง คือต้องคล้อยตามพวกมึงทุกอย่างอวยพวกมึงงี้หรอ โอเค สรุปโม่งมันก็ไม่ต่างจากทวิตเตอแหละจบ
ในโม่งมันก็มีไม่กี่คนวนๆแหละ ช่วงนี้เหม็นลวดอยู่ก็เข้ามาด่าๆวนๆ เจอใครข้างเคียงก็เอามาด่ากระทบลวด เอาคนนั้นคนนี้มาเทียบแขวะลวด ท้อปปิคสุดฮิตเข้ามาทีไรก็เจอ ไม่ด่าตรงๆก็ด่าคนอื่นกระทบ ไม่ก็ชมคนอื่นแล้วแวะแขวะ
มันก็คงด่าจนเทียนกวานจบแหละ ทนๆกันไป
ขอกุออกความเห็นบ้างกุก็รู้สึกว่าเหมือนวนๆแต่ในเมื่อคนอื่นเค้ายังสนใจคุยประเด็นนี้กันก็มองข้ามไปรึเปิดประเด็นใหม่ตามที่คนอื่นว่าเอาเพราะมันก็อยู่ในขอบเขตมู้นี้ปะ
อยากคุยเรื่องใหม่ก็เปิดประเด็นมา ถ้ามีคนสนใจด้วยเดี๋ยวมันก็เปลี่ยนเรื่องไปเอง ไม่ต้องมาบ่นซ้ำบ่นซากว่าเบื่อ หรือชีวิตจริงไม่เคยคุยกับเพื่อนเลยไม่รู้ว่าปกติคนเขาเปลี่ยนเรื่องคุยกันยังไง
กูว่า ถ้ามึงอยากให้เปลี่ยนเรื่อง
มึงควรเปิดขึ้นมาเรื่องนึงอะ ลองเปิดมาเรื่องนึงดิ เผื่อมีคนตาม
สำหรับกู กูจะบ่นเรื่องแปลคำสรรพนามต่อ
ไม่ใช่ไร กูจะมาอวยฮัสกี้ กูขอขอบคุณ บ. ที่แปลซือจุนว่า อาจารย์
กูรู้สึกว่า คำว่า อาจารย์ มันอ้อนมาก เวลามีอะไรกัน แล้วเรียกชื่อว่า อาจารย์ แม่งฟังดูผิดศีลธรรมมาก กูชอบ กูรู้สึกมันเป็นรักต้องห้ามดี
ปกติก็อ่านแล้วบ่นกันตอนหนังสือเพิ่งออกมั้ยอะ นี่โม่งพูดถึงปีนั้นฯ แค่บังเอิญประเด็นทับศัพท์ไปซ้ำกับลวด. แต่ลวด.มันโดนด่าหนักเพราะแถ(ลง)โน่น ตอนนี้ยังไม่มีใครอ่านเทียนกวานแล้วมาเล่าสู่กันฟังเรื่องการแปลในโม่งเลย เดาว่าโม่งเทส่วนหนึ่ง แต่ส่วนใหญ่น่าจะดองรออ่านทีเดียวเพราะกลัวจำทับศัพท์ไม่ได้
ถ้าเลี่ยงเองไม่ได้ เบี่ยงประเด็นไม่เป็นก็ต้องทนรำคาญไปยาวๆ อะ
แล้วที่กูติดใจเรื่องคำทับศัพท์ คำสรรพนาม เพราะสมัยก่อนกูเคยคิดว่า การแปล ต้องตั้งอยู่บนสมมติฐานว่า
นักอ่านไม่รู้จักภาษานั้นเลย ต้องแปลให้นักอ่านเข้าใจด้วยภาษาไทยทั้งหมด
เช่นกูไม่เคยเรียนภาษาจีน กูก็อยากอ่านนิยายที่มันใช้คำไทย เพราะถึงใช้คำจีน กูก็ไม่เข้าใจ กูไม่เคยเรียน
กูไม่เข้าใจวัฒนธรรมจีน กูไม่เข้าใจว่า แต่ละคำที่ทับศัพท์มาให้กูเนี่ย มันต่างกันยังไง ความหมายแฝงคืออะไร
สรุปคือ ถ้าทับศัพท์กูไม่เข้าใจ กูเลยไม่ปลื้ม
กูมาบ่นเฉยๆ กูรู้สึกโชคดี ที่กูยังพอหานิยายปกติ ที่ใช้คำทับศัพท์น้อยๆได้อยู่
>>911 เออตอนเห็นชื่อเรื่องเปลี่ยนจากซือจุนแมวเหมียวสีขาว>>อาจารย์เหมียวขาว กูโล่งใจ เห็นความต่างของกึ๋นนักแปลเถื่อนกับนักแปลอาชีพจากการตั้งชื่อเรื่องด้วย
ถึงตอนลิ่วเหยากูจะสับบ.แหลกแต่กูไม่เทงานเค้าสักเรื่อง 555 ที่ออกกะกุหลาบสามเรื่องนี่ฝีมือพัฒนาขึ้นตามลำดับจริงนะ แต่ฮัสกี้นี่กูขอยกเครดิตให้บก.ครึ่งหนึ่ง อุตส่าห์ไปเอาคนของอมร.มาช่วยเกลา ถ้ายังไม่ดีอีกคงเปลี่ยนนักแปลไปแล้วแหละ แต่อยากให้แบ่งบก.เทพๆ ไปเข็นเรื่องอื่นบ้าง เรื่องที่ออกพร้อมกันช่วงนี้ โอตารุ สวนสัตว์ มีแต่คนบ่นแปลอิหยังวะ
อวยมาดาม เมิงยังไม่รู้ฤทธิ์สยาม
จะอวยก็อวยไป แต่ถ้าอวยคนนั้นเพื่อเหยียบคนนี้ ก็ซ้ำรอยตอนลูกหาบลวดที่อวยลวดทับอลิส จนคนอื่นเหม็นลวดยาวถึงทุกวันนี้ มาดามพลาดทีพลาดน้อยซะที่ไหน ตอนคบแปลกลอรี่ยังถึงขั้นจะหาทีมพรูฟส่วนตัว
>>908 ทรราชไม่ใช่ของอวว อ่อ รึกูเข้าใจผิด มีชื่อเรื่องคล้ายๆ กันเยอะ เผื่อกูสับสนเพราะเห็นมึงถามถึงอร กูไม่ชอบการจัดหน้าของอร เลยถึงแม้ว่าเรื่องล่าสุดจะดูดีกว่าเรื่องอื่นๆ ก็เถอะ ตัวหนังสือกูชอบของอวว ที่สุด แต่ถ้าความคุ้มค่าตัวแน่นนี่ให้มาดาม ตัวอ่านง่ายให้สยั่ม เดี๋ยวนี้นะซื้อนิยายต้องคิดเยอะมาก ไม่ค่อยมีที่เก็บด้วย หนังสือกูเยอะมากๆ สะสมมาเป็นสิบๆ ปี ตายไปลูกหลานก็คงไม่อยากได้วะมึง ^^''
>>916 แสดงว่ากูอยู่สายคนรุ่นเก่าแน่เลย 5555
กูคงเป็นคนรุ่นเก่าอะ ที่คิดว่า ถึงจะไม่เรียนภาษานั้นๆ แต่นักแปลต้องแปลให้คนทั่วไปอ่านเข้าใจ
อย่างกูเนี่ย กูเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่
แต่ถ้าให้กูแปลมังงะ กูจะใช้คำว่า
อาจารย์ แทนคำว่า เซนเซ
รุ่นพี่ แทนคำว่า เซมไป
พี่ชาย แทนคำว่า โอนี่จัง
น้องสาว แทนคำว่า อิโมโตะ
เอาจริงๆ กูยังไม่เข้าใจเลยว่า คำว่า เหล่าซือ กับ ซือจุน ต่างกันยังไง
เวลาโม่งมันคุยกันเรื่องที่กูไม่รู้หรือประเด็นเดิมๆกูก็ไม่ได้อะไรน่ะ ก็แค่เลื่อนผ่านไม่ก็ไปเล่นอย่างอื่น นี่มันเว็บบอร์ดประเด็นไหนโม่งสนใจเยอะ เป็นที่ถกเถียงได้ยาวๆก็หยิบมาถกกันเรื่อยๆ กูมองว่าของยังงี้มันห้ามกันไม่ได้หรอกว่ะ
ทำไมกูมองว่าคำแถลงของลวดมันดูยอนแย้งว่ะ แถมเขียนแนวไม่เอานักอ่านใหม่หรือคนไม่ค่อยอ่านจีนแปลอีก หลักการไหนเอามาวัดว่าคำไหนอ้อนไม่อ้อน กูงง แล้วคือต่อไปเวลาเจอพี่ชายในนิยายจีนแปลกูกลัวจะมีนักอ่านปสด.ไปด่านักแปลว่าไม่เอาใจความละเอียดอ่อนของภาษาเนี่ยสิ
ขอถามหน่อย กูเพิ่งอ่านตัวอย่างเรื่องทรราชหวนคืน อยากรู้ว่าโพไหน
ใครไปดำมาหรือพอรู้โพโปรดบอก สำคัญมาก เพราะกูชอบเคะราชินี ตอนแรกนึกว่าคนนำเรื่องคือนายเอก ฟีลราชินีหน่อยๆ
แต่ปรากฏเห็นแจ่มย้ำว่าองครักษ์ตัวน้อยๆ ...ถ้าองครักษ์เคะกูจะได้ผ่าน งงโพมาก ณ จุดนี้
Ky เพื่อนโม่งแต่ละคนชอบอ่านเคะเมะแนวไหนกัน แบบเจอเคะ/เมะแนวนี้จะถูกจริตมากกว่าแนวอื่น
เหล่าซือคืออาจารย์ทั่วๆไปปะ แบบปัจจุบันก็ใช้เรียกอาจารย์สอนในโรงเรียนว่าเหล่าซือ เห็นเวลาเรียนภาษาจีนก็เรียกครูว่าเหล่าซือกันหมด
ส่วนซือจุนมันคือ 师尊 มาจาก 师 (อาจารย์) กับ 尊 (เคารพ) แปลว่าอาจารย์ที่เคารพ เป็นสรรพนามบุรุษที่สองเอาไว้เรียกอาจารย์ที่เคารพนับถือ งี้มั้ง (กูเดาเอานะ กูก็ไม่รู้ภาษาจีน กูรู้แต่ภาษาญี่ปุ่น 555555)
กูชอบเคะเก่ง ดูแลตัวเองได้ ไม่ใช่รอให้เมะมาช่วยอย่างเดียว ซัพพอร์ตเมะได้ เป็นส่วนเสริมซึ่งกันและกัน
ส่วนเมะ กูชอบแบบร้ายกับคนทั้งโลก แต่ดีกับเธอคนเดียว ไรงี้
กุอ่านแล้วดีใจมาก สมาคมเมะควีนจงเจริญ กุยังจำได้ถึงวันที่กุพิมพ์ในโม่งว่ากุชอบเมะควีนแล้วมีแต่คนถามว่าฟีลเป็นยังไงวะไทป์นี้ ปลื้มปริ่ม
>>925 กูก็งงเม้นมัน นั่งไล่อ่านคห.มาถึงกับสะดุด หาความเชื่อมโยงไม่เจอ
เม้นโม่งที่บ่นเบื่ออยากมูฟออนแล้วมีคนมาโต้เถียงกันไปมา ยังมีความเชื่อมโยง มีที่มาที่ไปกว่าอีก
>>913 กูชอบคห.มึงตรงที่บอกแปลโดยอยู่ในสมมติฐานที่ว่านักอ่านไม่รู้จักภาษานั้น
กูคิดว่า นักแปลแปลแล้วก็ควรส่งสารให้ปลายทางรับรู้โดยทลายกำแพงภาษาให้ได้มากที่สุด ต้องส่งไปให้ถึงคนตัวเตี้ยอีกฝั่งให้ได้ นักแปลที่แปลทับศัพท์เยอะๆ หรือชอบคิดเอาเองว่าคำโน้นคำนี้นักอ่านรู้จักหมดแล้ว เหมือนเขาพอใจหั่นกำแพงแค่นี้ ใครสูงไม่ถึงก็ไปอัพความสูงมาก่อนละกัน
กูชอบแนวเคะแมนเงียบกวนตีนอ่ะไม่ได้ออกควีนแต่เงียบอ่ะเข้าใจป่ะ555 เป็นเคะที่กูหาไม่ค่อยได้ส่วนใหญ่เจอแต่ควีนไปเลย ใครเจอเคะแนวนี้แนะนำกูได้นะะ
เมะเด็กหมาป่า หมาจิ้งจอก
- กุชอบเคะกวนตีน แต่ไม่กะล่อนเกินไป เข้าใจโลก ไม่ต้องเก่งมาก (เพราะไม่ชอบนายเอกซูๆ ทุกคนหมุนรอบตัวนางอยู่แหละ) ขอแค่นางไม่ทำตัวน่ารำคาญหรือสาวไปเลยพอ นิสัยแบบคนธรรมดาเข้าถึงง่ายไรงี้ (ส่วนใหญ่ไทป์นี้จะอยู่ในนิยายวายสายคอมเมดี้มากกว่า 5555)
- ส่วนเมะนี่ชอบแบบคนปกติธรรมดา แบบแมนๆ กวนตีน แต่ไม่หยาบคาย มีความรู้สึกเศร้า เสียใจหรือเป็นห่วงให้กับคนรอบข้างบ้าง ไม่ใช่อะไรๆก็เอาแต่นายเอกคนเดียว ชีวิตมึงจะไม่คบค้าสมาคมกับใครเลยใช่ไหมวะ อีกแบบก็สายยันนี่เกลียดมาก หึงหวงได้ แต่อย่าเลยเถิดขนาดยัน เค้าเรียกรักจนหน้ามืดตามัว อยากครอบครอง มันไม่ใช่รักแบบที่กุชอบ แหะๆ // เอาความจริงกุมีโรลโมเดลเมะในใจอยู่แล้วแหละ มาจากนิยายวายแปลจีนสืบสวนทั้งนั้น 5555
>>941 อ้าว เริ่มเหมือนการนัดบอดคุยไปคุยมาเริ่มทะยอยเจอคนหัวอกเดียวกัน 5555
แนวคิดเรื่องยันกูคล้าย ๆ มึง เป็นไทป์ที่ไม่ชอบไม่เกลียด (แต่ถ้าหนักไปจนเอนไปทางเบียวกูเกลียด 55) แต่เป็นประเภทที่ชวนปวดหัวหนักมากจนอยากไปตบกะโหลกสักทีแล้วถามว่าคุณพรี่เป็นเชี่ยอัลไลคะะะ จะยันจะบูชานอ.ก็ได้แต่ช่วยเห็นหัวรอบข้างด้วย ดังนั้นเวลาเจอเรื่องที่พอ.ยันกูเลยชอบแนวที่ออกแนวมีกลุ่มมีตี้มากกว่าแนวโลกนี้มีแค่สองคน อย่างน้อยพอ.ก็มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นเขาบ้าง
เมะควีนนี่ยกตัวอย่างเรื่องให้หน่อย
>>945 สายนี้ที่สุดเลเวลมิเตอร์ความเมะควีนส่วนมากกูเสพจากมังงะกะสายญปง่ะ แต่ถ้าจีนแปลก็มีเจ้าแม่เหยียน(ลิ่วเหยา)กะอวิ๋นชิง (ยุทธจักรเริงรมย์)
คือถ้าเลเวลความควีนสูงมันจะมาพร้อมเสียงกรีดร้องและความเทเพราะผิดโพน่ะเพื่อนโม่ง T _T
>>946 กุเบื่อพวกคลั่งการเมืองแบบนี้มาก รีที่เค้าแนะวิธีการอยู่ร่วมกันในเวบแบบสงบสุขมีหลายรีมากกว่าที่ไล่อีกไม่รู้จักให้ค่า ที่ไล่เค้า ห้ามเค้าเพราะไม่ถูกใจนี่ก็กระจกเงาของมึงเลย แต่พอโดนไล่กลับกลับมาอ้างว่าไม่ประชาธิปไตย แบบนี้ตีกันจนมนุษย์สูญพันธ์แม่งก็ไม่จบ นูกลงฆ่าล้างฝ่ายเท่านั้นแหละถึงจะยุติ
พูดถึงเมะกูก็ไม่ชอบเมะที่บูชาแต่นายเอก ส่วนคนอื่นเห็นเป็นขี้ฝุ่นเหมือนกัน กูรู้สึกคนแบบนี้นิสัยแย่อะ ไม่ชอบ 5555 แต่ชอบเมะร้ายลึกนะ manipulate นิดหน่อยก็ได้ แต่ที่ชอบสุดคงเป็นแบบผู้ชายใจดีแต่ดูไม่ค่อยออกแบบเสวียนหมิ่น ส่วนเคะกูชอบแบบนิ่งๆ เฉื่อยๆ แต่ไม่โง่ ไม่อ้อนแอ้นบอบบางเหมือนสาวน้อยมีงู
>>947 กูก็นึกออกแต่ลิ่วเหยาซึ่งกูกำลังพยายามอ่านอยู่ ยุทธจักรอ่านจบภาคแรกละ
ใครมีอีกเพิ่มได้นะ
กูว่าความเมะควีนในนิยายมันไม่ชัดไงไม่รู้ เทียบกับมังกะ แต่กูเป็นพวกแยกเสพนิยายกับมังกะ ถ้าไทป์เมะเคะในนิยายจะมาชัดแบบเมะเคะในมังกะกูก็ไม่ไหว อ่านแล้วคำว่าเบียวแม่งเด้งคาดตาเลย
>>952 นอกนั้นมีแค่เสี้ยวๆว่ะ ส่วนมากความเริ่ด เชิดจะไม่ถึงระดับ ไปออกทางสายเย็นชา เอาแต่ใจ ซึ่งถ้าผิดฟีลก็กลายเป็นสายราชาไปชิบ
ที่กุว่าพอมีฟีลเล็กน้อย -->อี้อวี้ (ไร้เจตนาหาหลิว), มู่เยี่ยนเฟย (บุปผาคืนเมือง), ซูฉางฮว่า(บันทึกลับยุทธภพ)
องค์หญิง 180 ตอนแรกกุหวังฟีลนี้มาก แต่กูอ่านไม่รอด เทไปกลางเล่ม 1 ไม่รู้ว่านับเข้าข่ายได้มั้ย
>>953 ว่าจะมาเสริมเรื่องที่มึงยกตย.มาเลย ยกเว้นเรื่องบันทึกลับยุทธยุทธภพอันนี้ยังไม่เคยอ่านกูไม่สู้แนวฮาเร็ม
ส่วนองค์หญิง 180 ถึงจะจำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้วแต่กูว่ายังไม่เข้านิยาม พอ.ไม่ได้วางมาดอะไรขนาดนั้น มีความกวนหรือเลิฟ ๆ อบอุ่นอยู่บ้าง
อืม...แล้วพอ.เรื่องลู่เหรินกับทาสหัวใจคุณชายสูงศักดิ์คิดว่าพอเข้าเค้าป่ะ?
>>948 เหมือนกัน ไม่ชอบเมะที่ดีกับเคะคนเดียวอ้ะ อ่านแล้วอึดอัด คิดเหมือนกันเด๊ะเลยเรื่องมันดูนิสัยแย่อ้ะ ชีวิตแม่มไม่ได้มีแค่มึงกับเคะของมึงเด้อ คุยและปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นแบบดีๆบ้างก็ได้ บางทีก็แอบรู้สึกนขบางคนเค้าเหมือนหวงเมะอ้ะเลยเขียนให้คุยกับเคะคนเดียวงี้และบทก็น้อยตามนอกจากความคลั่งรักเคะแล้วไม่มีอะไรให้พูดถึงอีก
555เปิดประเด็นทีเหมือนเจอคนหัวอกเดียวกันเต็มมู้
ขอพูดหน่อยหลังจากกูทำใจหยิบคนเลี้ยงม้าที่ดองไว้ประมาณชาติเศษมาอ่านจนจบ กูรู้สึกว่าพระเอกมันไม่ได้เลวระยำเหี้ยชาติหมาเหมือนที่คนด่าๆกันขนาดนั้นว่ะ คือถามว่ามันนิสัยเหี้ยไหม มันเหี้ยน่ะเหี้ยเลยแหละ แต่มันเหี้ยแบบคนธรรมดาอ่ะ เหมือนคนที่เคยอยู่ต่ำสุดแล้วปีนขึ้นมาอยู่บนจุดสูงสุดแล้วไม่อยากไปตกต่ำเหมือนในอดีตอีกเลยทำเรื่องเหี้ยๆกับคนที่มีความเสี่ยงว่าจะมาฉุดตัวเองลงไปในจุดเดิม มันไม่ได้ดูเหี้ยแบบหาข้อดี/เหตุผลแถบไม่ได้โรคจิตเบียวสัสๆ เหมือนอิฮ่องเต้จิ้น,ฮ่องเต้เรื่องข้าไม่ปล่อยเจ้าอ่ะ
>>962 กูก็ยังไม่เห็นใครด่าว่ามันเหี้ยแบบไร้เหตุผลนะ คือเค้าด่าความความเลวระยำตำบอนอะ แล้วระดับความเหี้ยมันพีคจริง ฟีลเดียวกับตอนด่าประมุขเยี่ยนพันสารท
ครต.มีมิติแบบนี้แหละนิยายมันถึงสนุก คนที่ด่าส่วนมากก็คือคนที่ชอบเรื่องนี้แหละ ถถถถ ส่วนเรื่องที่มึงยกตัวอย่างนั่นน่ะคาร์บ้ง
ส่วนมากคนเลี้ยงม้าจะด่าแบบ เหี้ย(ชม)
กูยังอ่าอินังโม่ในฮัสกี้เลยแม่ง! พออาจารย์ฉู่เจ็บใจกูก็เจ็บไปด้วย อาจารย์ถึงขั้นคิดว่าตัวเองไม่ได้รับความรักอะ กูจาร้องมันหนึบ กูถามคนทีรอ่านแปลอิงจบแล้วหน่อย ว่ามีคนมาทำทำให้อิโม่มันหึงมากๆๆๆ ไหมวะ ให้เป็นหมาเอ๋งไปเลย กูจำได้ว่าอ่านข้ามๆ เพราะความหน่วงไปตอนฉากบีนไดก็ไม่ได้อ่านต่อแล้ว
สรุปแล้ว ทรราชของอววเนี่ยชาติก่อนเคะแอบรักเชิงชู้สาวหรือรักแบบเคารพเท่านั้น กูชอบแบบหลังมากกว่า
>>964 กลับกันกูชอบลุงเหยียนแต่ไม่ชอบคนเลี้ยงม้า อ่านแล้วไม่อินเลย งานคนเขียนคนนี้กูไม่รอดสักเรื่อง ไม่ได้ไม่ชอบดราม่านะแต่ไม่ถูกจริตเท่าไร นี่มีเพื่อนขายตรงแฟนคลับนขเลย 555 เพื่อนบอกสนุกๆ ให้อ่านๆ นี่ไม่ไหว เคยลองสองเรื่องแล้วไม่เอาละ อ่านไม่จบด้วย 🥺
รอทรราชอยู่เหมือนกัน ชอบรัชทายาทบัญชา อยากลองอ่านปีนั้นเห็นหลายคนบอกสนุกกว่า แต่ไม่อยากเจอทับศัพท์ เห็นพวกมึงรีวิวกันกูท้อก่อนอ่านเลย
>>969 สปอยฮัสกี้
คนที่ทำให้ไอหมามันหึงมากๆหรอ
ตัวเองนับมั้ย แบบหึงตัวเองอะ 55555
กูว่าที่ทำให้ไอหมามันหึงมากๆมีสองคนแหละ
1 หึงตัวเองชาติที่แล้ว 2 หึงบอสใหญ่
แต่เอาจริงๆ พอไอหมารู้ว่าตัวเองชอบ อ.แมว
ไอหมามันก็ทำตัวน่ารักน่าสงสารมากเลยนะ
จนเกลีนดมันไม่ค่อยลงเท่าไหร่ หลังจากที่รู้ความจริงนะ
คนเลี้ยงม้านี่กูจะไม่อินก็ตอนที่อยู่ๆพระเอกแม่งรีเทรินกลับมาเอานายเอกเฉ๊ย ทั้งๆที่ตอนแรกมันกะทิ้งแบบทิ้งไม่เห็นซากแท้ๆ ถ้าจะหาเหตุมันก็พอมีแต่ทันพลิกไวจนกุเอ๋อ งานอี้ที่กุว่าสมูทสุดกุยังยกให้อชอลอยู่ นอกนั้นกุจะรู้สึกมีจุดบ้งๆแปลกๆเล็กน้อยทุกเรื่องเลย กุก็อ่านรอดบ้างไม่รอดบ้าง แล้วแต่พลอต
มีรอเล่ห์ลวงรัก 3p 3ชาติ(เวลาในการผลิตของสนพ.)อีกเรื่อง กุสนเพราะภาพปกกะ3p หวังว่าจะเห็นดราม่าหนักหน่วงเข้มข้นไม่รู้จะได้มั้ย
กูอยากให้นิยายตามเว็บแปะแท็กการเมืองสำหรับนิยายที่อยากเขียนแซะประเทศสารขัณฑ์แบบหนักหน่วง เหมือนบางเรื่องที่มีแท็กmpreg ฮาเร็ม 3p sm ฯ อะไรแบบนี้ กูไม่ได้ห้ามไม่ให้นักเขียนเขียนนะแค่อยากให้มีแปะบอก กูมองว่าเรื่องแบบนี้มันเหมือนเป็นแนวนิยายที่มีทั้งคนชอบ/ไม่ชอบ
ปล กูไม่ใช่ซาหลิ่ม คุยกันดีๆนะคับ ไม่ต้องยัดเยียดให้กูเป็นอะไรก็ตามที่ด่าพอแสดงความเห็นไม่ตรงใจ
เรื่องนี้อยากพูดมานานแล้วแต่กลัวโดนยำตีนเลยเหยียบไว้ วันนี้ขอพูดหน่อย
ย้ำอีกรอบ กูไม่ได้ไล่ให้นักเขียนให้เลิกเขียนแนวนี้ กูแค่อยากให้นักเขียนแปะบอกว่าจะเขียนแล้วนี้นะ
กูชอบประมุขเยี่ยนนะ ประสาทดี ส่วนฮ่องเต้ข้าไม่ปล่อยเจ้าคือระยำ กูอ่านไม่จบ
>>974 กูรำคาญตรงที่บางคนยัดมาเป็นย่อหน้ายาวๆนี่แหละ เวลาอ่านในมือถือไถๆแม่งไม่จบสักที เหมือนเอาประเด็นที่คนบ่นในทวิตเยอะๆมาเรียบเรียงให้อ่านอีกที
ถึงคนเขียนมือถึงเขียนเก่ง แต่อ่านมาแล้วในทวิตโดนให้อ่านวนซ้ำอีกรอบก็เบื่อเหมือนกัน(แถมบางเรื่องเขียนซ้ำประเด็นเดิมแทบจะทุกตอน จนเดจาวูเหมือนเคยอ่านไปแล้ว)
กูไถข้ามตลอด ส่วนมากคขแค่เขียนมาแซะ ไม่อ่านก็ไม่มีผลกับเนื้อเรื่อง
KY ขุนนางพาร์ทไทม์สนุกจังว้า ถึงจะเป็นแนวฮาเวสต์มูน+แมรี่ซูก็เถอะ จนเล่ม2ก็ยังหาพระเอกไม่เจอ แต่ตกหลุมรักตัวละครทุกตัวเลยแม้แต่พระในวัด 5555
กุเคยอยู่ในจุดที่อยู่ประเทศกินจืดแต่อยากกินของแซ่บ เลยทำกินเองแล้วคนที่นั่นเสือกชอบมาเกาะขอให้ทำให้บ้าง ผูกปิ่นโตบ้างมาก่อนเลยโคตรอิน 555
กุอ่านข้าไม่ปล่อยเจ้า ดันชอบแฟนเก่าพระเอกมากกว่าตังพระเอกอีก 55555
>>981 กุก็แอบจิ้นเมียเก่ากะนายเอกเหมือนกัน เคมีแอบดีงาม แต่เสียดายสุดท้ายเมียเก่าก็ยังรักพระเอกอยู่ดี 555
>>979 กุร้องไห้แทนต้าวหมาชูแล้ว อุตส่าห์เกาะแกะขนาดนี้มึงยังมองไม่ออก 555 กุว่าหมากะลังจะเทรินยันล่ะมั้ง เจ้าแม่กวนอิมไม่ประทานพรเลยต้องเริ่มขุดหลุมเองแล้ว 555 ใครหาเมะหมาตัวบึกมึงมาลองเรื่องนี้ได้นะ
อ่านตัวอย่างของฮูหยินแห่งบุรุษมาไม่กี่ตอน
อยากรู้สปอยว่าหลินเซียนที่โดนพระเอกปลอมตัวเนี่ย ชะตาชีวิตเป็นยังไง โดนฆ่าหรือจับขัง
เออ เห็นพวกมึงพูดถึงข้าไม่ปล่อยเจ้า ตำแหน่งแฟนเก่าพระเอกแปลเป็นไทยได้ประมาณตำแหน่งอะไรวะ ชั่งต้าฝู กุเสิร์จกู้เจอแต่อวี้สื่อต้าฟูที่แปลไทยเป็นสมุหราชเลขาธิการอะ
กูไม่ได้ตามเก็บนิยายวายมาพักนึงตั้งแต่มกรา แต่ก็ตามข่าวเรื่องใหม่ๆออกบ้างเรื่องไหนดูแนวกูก็จดๆลิสต์ไว้
ทีนี้ถึงเวลาอันสมควร กูเลยกะจะซื้อผู้ช่วยสถาปนิก 1-4 รวดเดียวจบไว้อ่านวันหยุด แต่คือทั้งนายอินทร์ซีเอ็ดหรือร้านอันอื่นๆกูไล่หา
แล้วเล่ม 3 กับ 4 มันหมดอ่ะมึง กูอยากซื้อที่ใดที่นึงรวดเดียวจบอ่ะ อยากเก็บเล่มไม่เอาebookด้วย มีเว็บไหนขายอีกมั้ยวะ หรือ
กูควรรอต่อไปจนกว่ามันจะเติมของ เซ็งงง
>>988 มึงรอก่อน ไปซื้อเรื่องอื่นอ่านพลางๆ เล่ม4กับบ๊อกซ์มันมีปัญหาทำการ์ดใสผิดขนาด น่าจะยังไม่ลงร้าน ส่วนเล่ม3 ถ้าหมดเดียวคงมีลอตใหม่มาแหละ
ส่วนกูนี่ก็รอการ์ดใสมาก็จะปล่อยแล้ว น่าจะมีคนที่เน้นอ่านรอปล่อยเหมือนกูอยู่ ถ้ามึงไม่มายด์มือสองช่วงนั้นอาจมีคนมาปล่อยมากกว่าตอนนี้
>>986 ม่องไปตั้งแต่เจออีพระเอกแล้วมึง
คนเลี้ยงม้าพระเอกเหี้ย แต่กูด่าป้ามากกว่าพระเอกอีก5555 รู้สึกว่าอีป้าทำตัวน่าด่ากว่าพระเอกในเรื่อง
เพิ่งอ่านพันสารทจบ ดองไว้นานเพราะมีคนรีวิวว่าดราม่า ส่วนตัวอ่านแล้วไม่คิดว่าดราม่าเท่าไหร่ คนเขียนไม่ขยี้ด้วยมั้ง นิสัยตลคก็ไม่อำนวยให้ขยี้ นักพรตเสิ่นน่ารักมาก มุแง ตอน 6 ขวบคือนุ่มฟูมากก ส่วนประมุขเยี่ยนผีเข้าผีออก กูนึกถึงเด็กผชที่ชอบแกล้งคนที่ชอบ แต่ชอบคาร์นะ เนื้อเรื่องสเกลใหญ่มาก กูจำตลคไม่หมด 555 แต่ผูกเรื่องดี การแปลมีติดขัดสะดุดบ้าง
ข้าไม่ปล่อยเจ้าฯ กุอ่านแค่ตัวอย่างก็ไม่ชอบแล้วอะ กุไม่มีปัญหากับเมะเลว แต่มีปัญหากับเมะที่รักคนอื่น 55555 น้อยใจแทนนายเอกว่ะ
กูขอแหวกได้มั้ย เพราะกูชอบเรื่องข้าไม่ปล่อยเจ้า 555555 เป็นการรวมความบ้ง ความเชี่ย ความอิหยังวะแต่ดันออกมาอร่อย 55555 ชอบจนกระทั่งพาร์ทหลังไทม์สคริป เหมือนกูดูหนังคนละม้วนที่เปลี่ยนคนเขียน แล้วกูชอบสไตล์นอ.เรื่องนี้ เป็นอิเย็นหน้าซื่อตาใสแต่หัวใจนักแซะ 55555555
ส่วนคนเลี้ยงม้ากูอ่านครั้งเดียวแล้วไม่แตะอีกเลย เป็นเรื่องที่ทำให้กูเข้าใจคำว่าอ่านข้ามวันข้ามคืน พอจบแล้วก็ตาค้างพาเอานอนไม่หลับ แบบเรื่องจบกูไม่จบแล้วได้แต่สงสัยกูอ่านบ้าอะไรไปวะ
เรื่องข้าไม่ปล่อยเจ้าไปฯกุชอบเรื่องนี้นะ ในความเชี่ยความบ้าของอิพระเอกมันมีเหตุผลรองรับอยู่ว่าทำไม อย่างทำไมมันเอาพี่สาวนายเอกทำเมียอีกคน คนอื่นว่าฮีโคตรเห้ซึ่งกุก็ว่ามันเห้แระ แต่ในเรื่องนายเอกขึ้นเป็นแม่ทัพใหญ่นางก็โดนเขม่งไปทั่วตั้งแต่ขุนนางยันสนม อิพระเอกมันคงกลัวว่าถ้าตัวเองตายก่อน ฮ่องเต้หรือสนมคนใหม่ที่ขึ้นแทนมาฮีอาจสั่งเก็บนายเอก แต่ถ้าเป็นลูกที่เกิดจากพี่สาวยังไงนายเอกก็มีฐานะเป็นน้า พี่สาวนายเอกก็เจียมตัวไม่มีแววจะเลื่อยขาเก้าอี้น้อง แบบแบ่งชัดเจนว่าฮ่องเต้คือเจ้านาย ตัวเองที่เป็นสนมคือข้ารับใช้
เออพูดถึงคนรักพระเอก ถ้านางไม่ตายนี้กุว่าเรื่องนี้มีแวว3pว่ะ กินกันเองรอบวง พระเอกมันรักทั้งคู่ คนรักพระเอกก็ชอบทั้งพระเอกขณะเดียวกันเพื่อช่วยนายเอกถึงกับสละชีวิตจนโดนจับได้ว่าเป็นสายลับ ส่วนนายเอกคือรักพระเอกแต่ก็ฝังเรื่องของคนรักพระเอกนกย้องเทิดทูนอยู่ในใจ
>>998 ถ้าอีพระเอกยังอยู่กูว่ายากว่ะ เพราะถ้าเมียเก่ายังอยู่นี่น่าจะเทไปทางเมียเก่านายเอกเป็นแค่ของตาย คงไม่ได้มารักหวงออกหน้าแบบตอนหลัง แถมแม่งหวงก้างคงไม่ยอมให้ได้กันต่อหน้าหรอก มีแต่น่าจะขังแยกไว้ซัมคนเดียวมากกว่าว่ะ
ว่าแต่ใครเป็นนักเขียนเอาพลอตนี้ไปเขียนที กุอยากอ่านแบบเมียตัวร้ายสองคนได้กันเองมานานแล้ว แบบผัวชั่ว เลวกับเมียๆจนเมียหลวงเอนดูเมียน้อย เลยปฎิวัติโค่นผัวเอาเมียน้อยมาทำเมียแทนไรเงี๊ยะ แต่แบบนี้ทัวร์jtwอาจจะลงได้มั้ง ข้อหาพลอตเสื่อม555
>>997 +100000 กูเห็นด้วยกับมึงโดยเฉพาะเรื่องนิสัยนายเอก กูชอบนายเอกแนวๆนี้แหละดูนิสัยหน้าตามีความอิเย็น แต่จริงๆคือปากหมาขี้แซะ อารมณ์ดื้อเงียบอะมึง กูทำให้กูยอมนะแต่ขอด่าขอแซะในใจหน่อย ไม่ได้อิเย็น100%ทั้งตัวทั้งนิสัยทั้งจิตใจส่วนลึก(อันนี้บางเรื่องกูออกแนวรำคาญด้วยซ้ำ) กูชอบนายเอกแนวๆนี้ตั้งแต่ลู่เหริน จนเรื่องนี้แหละที่นายเอกตรงไทด์กูมากสุดล่ะ
เนื้อเรื่องเล่ม1เปิดมาดีเลยนะ เรื่องชิงไหวชิงพริบกันกูว่าเรื่องนี้ทำสนุกดี แต่แม่งเริ่มมาพังตอนเล่ม2นี้แหละ เหมือนคนเขียนมันหาทางลงไม่ได้เลยจบแบบนี้ เอาจริง2เล่มกูว่ามันน้อยไป(จำนวนหน้าแต่ละเล่มก็ดันน้อยอีก)หลายๆเหตุการณ์หลายๆตัวละครมันเขียนลงดีเทลได้มากว่านี้ แต่ไม่รู้ทำไม่คนเขียนมันรีบตัดจบนิยายตัวเอง พอจบแบบนี้มันเลยงง ตัวละครบางตัวพอจบก็หายไปกลางเรื่องดื้อๆเลยไม่มีกล่าวถึง
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
