>>787 ในความเห็นกู คือ
1 ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ได้จิ้นตัวละครหญิงกับตัวละครหญิง แต่จิ้นตัวละครหญิงกับตัวเอง
2 การจิ้นแบบยาโอยมันเป็นการสนองความต้องการของผู้หญิงที่อยากเห็นผู้ชายถูกย่ำยีเป็นฝ่ายถูกกระทำ ซึ่งเป็นผลมาจากการกดทับในสังคมชายเป็นใหญ่บลาๆ ที่งานเสวนาวายเอามาพูดกันบ่อยมากๆ ส่วนงานยูรินี่กูไม่รู้ว่าช่วยอะไรมั้งนอกจากการที่ทำให้ผู้ชายไม่รู้สึกอิจฉาพระเอก ซึ่งในงานยาโอยก็เป็นเหมือนกัน แต่กูก็เห็นเวลาอ่านการ์ตูนรักชอบแนวฮาเร็มไม่ก็สงครามกองอวยกันเยอะประเด็นนี้คงไม่มีผลเท่าไหร่มั้ง
3 เมื่อก่อนยาโอยเองก็ไม่ได้วางแผงกันบูมบามตามร้านแบบนี้ สมัยก่อนกูก็รู้จักยาโอยครั้งแรกเพราะบังเอิญเจอระหว่างหานิยายอ่านในเด็กดีไม่งั้นกูคงไม่รู้ว่ามีอะไรแบบนี้อยู่ บางทีตลาดยูริเองก็กำลังเติมโตเหมือนกับยาโอยสมัยก่อนก็ได้ แค่ว่ามันต้องรอหน่อย
4 มึงต้องลองคิดดูว่ามึงอ่านงานนั้นๆ เพื่ออะไร อย่างกูที่เป็นเกย์ กูอ่านงานยาโอยเพื่อ 3 อย่าง 1 กูอ่านเพื่อเสพเรื่องราวความรัก ความซื่อสัตย์มั่นคงในรัก บลาๆ ที่มันพาฝัน 2 อ่านเพื่อความบันเทิงแนวอื่นๆ ไม่ว่าจะแฟนตาซี ผจญภัย สืบสวน บลาๆ แบบที่อ่านนิยายที่ไม่ใช่แนวรัก แค่กูเลือกอ่านเป็นยาโอยเพราะการที่ตัวเอกเป็นชายรักชายมันทำให้กูรู้สึกอิน/ชอบมากกว่า 3 เพื่อเออนั้นแหละ ไอ้อย่างนั้นหนะ ทีนี้ย้อนกลับมาดูที่งานยูริ มึงคิดว่าผู้ชายอ่านงานยูริเพื่ออะไรบ้าง มันตอบสนองความต้องการของหนุ่มๆ ได้มากน้อยขนาดไหนหละ แล้วก็มันมีอะไรที่มันตอบโจทย์มากกว่าไหม อย่างถ้ามึงอ่านยูริเพราะอยากอ่านสาวๆ เป็นฝ่ายรุก มันก็มีงานนอมอลที่เป็นสาวหล่อเท่รุกผู้ชายหงิมๆ ให้อ่านซึ่งบางทีมันก็ตอบโจทย์มากกว่าอะ
4 สุดท้ายไอ้ที่กูพูดไปทั้งหมดมันก็ไม่น่าจะช่วยตอบข้อสงสัยอะไรมึงได้เท่าไหร่ เพราะสำหรับกูคำตอบของคำถามที่ว่าทำไมเงียบกว่าก็เพราะ "กำลังซื้อน้อยกว่า" ส่วนถ้าถามต่อว่าทำไมกำลังซื้อน้อยก็ย้อนกลับไปดูข้อด้านบน