>>691 กูอ่านประโยคบอกรักแล้วใจเจ็บ สงสารอามู่แทบขาดใจ คือเป็นคนหนักแน่นอะ อารมณ์เออ เจ็บเอง รับเอง นักเลงพอ คือรับผิดชอบความรู้สึกตัวเองตลอด คิดเสมอว่าการกระทำของนายเอกคือต้องมีเหตุผลอะไรงี้ ทำความเข้าใจอีกฝ่ายเก่งมากอะ กูอ่านไปเจ็บไปทีละนิดๆ แต่กูเห็นด้วยกับมึงว่าตอนท้ายคือแบบฟีลในเรื่องเลย ตื่นมาจบแล้ว ปูมาทั้งเรื่อง มันเริ่มเพราะคนๆ เดียว ทำไมเทง่ายจังวะ 55555 กูยังคิดจะจบเล่มแล้วจะให้จบยังไงวะ ผลว่า เออ เอาแบบนี้ก็ได้ แต่โดยรวมชอบอยู่นะ