พวกที่อวยว่าใส่ใจคือพวกไหลตามน้ำแหละ เห็นคนอวยกันเยอะๆก็อวยตาม เห็นนักแปลแถลงยาวๆก็คิดว่าเออ นักแปลคิดเยอะจัง ใส่ใจดี แต่ไม่ได้คิด วิเคราะห์ แยกแยะเลยว่าคำแถลงนั่นมันย้อนแย้งในตัวเองแค่ไหน คำนึงแปล อีกคำไม่แปล เหตุผลคือเพราะคนอ่านควรจะรู้กันอยู่แล้ว อีกคำคือเพราะภาษาจีนฟังดูอ้อนกว่า เป็นการให้เหตุผลที่ invalid สัสๆ ไม่ได้ใช้หลักการอะไรใดๆ เอาตัวเองเป็นที่ตั้งล้วนๆ แบบนี้เรียกว่าใส่ใจ?? คนไม่รู้ภาษาจีนจะไปรู้จักคำว่าไท่จื่อหรือสัมผัสถึงความอ้อนของคำว่าเกอเกอได้ยังไง หรือทาร์เกตคนอ่านเรื่องนี้คือกลุ่มคนที่รู้ภาษาจีนพอตัวเท่านั้น???