“อันนินทา กาเร เหมือนเทส้วม ถ้ารวบรวม รับไว้ ย่อมได้เหม็น หากไม่รับ กลับหาย คลายประเด็น ย้อนไปเหม็น ปากเน่า ของเขาเอง ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ขวัญใจโลก คนยังโขก ยังสับ งับเหยงเหยง ถ่มน้ำลาย รดฟ้า ด่าบรรเลง ใครจะเก่ง เกินลิ้น คนนินทา”
ท่านพุทธทาสภิกขุ ก็ได้กล่าวไว้ว่า “ในโลกนี้…ถูกเขาสรรเสริญก็ตัวลอยฟุ้งเฟ้อไป ถูกเขาก็นินทาด่าว่าก็มาขัดใจโกรธแค้นอยู่ เหมือนคนบ้า ได้รับสรรเสริญก็บ้าไปอย่าง ได้รับนินทาก็บ้าไปอย่าง เพราะมันไม่รู้ว่าในโลกมันเป็นเช่นนั้นเอง”
ดังนั้นการนินทาเป็นเรื่องธรรมดาของโลกดีเสียอีกที่ว่าคนนินทาก็แสดงว่าเขายังเห็นเรามีตัวตนอยู่ในโลกใบนี้ แต่จะเห็นเราเป็นความสุขหรือความทุกข์ก็เป็นเรื่องของเขาไม่ใช่เรื่องของเรา ตราบเท่าที่เราคิดว่าได้ทำตามหน้าที่ดีพอแล้วเกิดอะไรจากนั้นก็ต้องทำใจเท่านั้นเอง