Fanboi Channel

ยกที่ 01 >>>/801/2253/
ยกที่ 02 >>>/801/2374/
ยกที่ 03 >>>/801/2498/
ยกที่ 04 >>>/801/2736/
ยกที่ 05 >>>/801/2860/
ยกที่ 06 >>>/801/2956/
ยกที่ 07 >>>/801/3025/
ยกที่ 08 >>>/801/3119/
ยกที่ 09 >>>/801/3197/
ยกที่ 10 >>>/801/3241/
ยกที่ 11 >>>/801/3287/
ยกที่ 12 >>>/801/3381/
ยกที่ 13 >>>/801/3495/
ยกที่ 14 >>>/801/3626/
ยกที่ 15 >>>/801/3705/
ยกที่ 16 >>>/801/3926/
ยกที่ 17 >>>/801/4012/
ยกที่ 18 >>>/801/4097/
ยกที่ 19 >>>/801/4199/
ยกที่ 20 >>>/801/4290/
ยกที่ 21 >>>/801/4406/ **(วาระ ภกด แห่งมู้)**
ยกที่ 22 >>>/801/4451/
ยกที่ 23 >>>/801/4488/
ยกที่ 24 >>>/801/4539/
ยกที่ 25 >>>/801/4606/
ยกที่ 26 >>>/801/4640/
ยกที่ 27 >>>/801/4731/
ยกที่ 28 >>>/801/4832/
ยกที่ 29 >>>/801/4920/
ยกที่ 30 >>>/801/5011/
ยกที่ 31 >>>/801/5115/
ยกที่ 32 >>>/801/5323/ (ชื่อเป็น 31)
ยกที่ 33 >>>/801/5436/
ยกที่ 34 >>>/801/5612/
ยกที่ 35 >>>/801/5704/
ยกที่ 36 >>>/801/5731/
ยกที่ 37 >>>/801/5749/
ยกที่ 38 >>>/801/5764/
ยกที่ 39 >>>/801/5788/
ยกที่ 40 >>>/801/5825/
ยกที่ 41 >>>/801/5887/
ยกที่ 42 >>>/801/5950/
ยกที่ 43 >>>/801/6027/
ยกที่ 44 >>>/801/6071/
ยกที่ 45 >>>/801/6147/ **(วาระตัวร้ายฯแห่งชาติ)**
ยกที่ 46 >>>/801/6179/
ยกที่ 47 >>>/801/6271/
ยกที่ 48 >>>/801/6324/
ยกที่ 49 >>>/801/6410/
ยกที่ 50 >>>/801/6464/
ยกที่ 51 >>>/801/6500/
ยกที่ 52 >>>/801/6538/
ยกที่ 53 >>>/801/6635/
ยกที่ 54 >>>/801/6726/
ยกที่ 55 >>>/801/6822/
ยกที่ 56 >>>/801/6880/
ยกที่ 57 >>>/801/6963/
ยกที่ 58 >>>/801/7058/
ยกที่ 59 >>>/801/7127/
ยกที่ 60 >>>/801/7254/
ยกที่ 61 >>>/801/7760/
ยกที่ 62 >>>/801/8148/
ยกที่ 63 >>>/801/8348/
ยกที่ 64 >>>/801/8452/
ยกที่ 65 >>>/801/9043/
ยกที่ 66 >>>/801/9298/
ยกที่ 67 >>>/801/9901/
ยกที่ 68 >>>/801/10239/
ยกที่ 69 >>>/801/10413/
ยกที่ 70 >>>/801/10725/
ยกที่ 71 >>>/801/10806/
ยกที่ 72 >>>/801/10877/ **(วาระกุ้งม่วง & LGBT+)**
ยกที่ 73 >>>/801/10929/ **(วาระ Minikikaboo)**
ยกที่ 74 >>>/801/10980/
ยกที่ 75 >>>/801/11125/ **(วาระ ละ-ล่ะ)**
ยกที่ 76 >>>/801/11312/
ยกที่ 77 >>>/801/11591/ (ชื่อเป็น 76)
ยกที่ 78 >>>/801/11716/ **(วาระนักเขียนฉลามและแก๊งค์หมาหมู่ของเค้า)
ยกที่ 79 >>>/801/11726/ **(วาระนักเขียนฉลามและแก๊งค์หมาหมู่ของเค้า ภาคสอง)**
ยกที่ 80 >>>/801/11739/
ยกที่ 81 >>>/801/11796/
ยกที่ 82 >>>/801/12157/
ยกที่ 83 >>>/801/12315/

Hall of shame
https://docs.google.com/spreadsheets/d/1IXpef-npDJdoj427b04gY6GsDqyJWw38QagqNXVkLik

Hall of shame 2
https://docs.google.com/document/d/1A0T0jr1Kt9mYtcIr4ECK2LRVmaqkCBtpOUYdDwLIb3k/edit?usp=drivesdk27b04gY6GsDqyJWw38QagqNXVkLik

กูประเดิมให้ ดราม่าสดๆเมื่อกี้มีใครทันปะวะปิดเรื่องไปล่ะ คนแปลเถื่อนในรอร. เป็นนักเขียนยอดเข้าชั้นหลักพันทำไมลดตัวมาแปลเถื่อนวะ

>>2 ไม่ทันว่ะเหลาหน่อย

>>2 อะไรยังไงไหนเล่า อยากมุงด้วยๆๆ

>>2 มุงด้วยๆๆ

กูก็เกือบไม่ทันเอามาเล่าต่อบางส่วน
เอานิยายจีนมาแปลเถื่อนแล้วติดโดเนทหลายวัน จนมีคนแปลเถื่อนคนอื่นแซะทำไมเรื่องนี้ถึงเปิดโดเนทได้ พอมีคนเตือนก็โดนลบคอมเม้นต์(นางบอกทำไมจะลบคอมเม้นต์ด้านลบไม่ได้ล่ะ ด้านลบตรงไหนว่ะมาเตือน) แล้วก็ค่อยเพิ่มคำอธิบายทีหลังว่าช่วยโปรโมทเรื่องไม่ได้หวังเชิงพาณิชย์ แต่ไม่มีลิ้งอะไรที่ไปสู่นักเขียนต้นฉบับเลย แปลอิ้งก็เขียนไว้ว่าห้ามแปลต่อด้วย นางก็อ้างต่อว่าจริงๆแปลจากจีน(แล้วบอกไม่รู้ช่องทาง)
ไอดีนามปากกาอะไรก็คืออันเดียวกับที่ตัวเองแต่งนิยายยอดหลักพัน แล้วมีคนบอกมันเป็นการโปรโมทนิยายตัวเองชัดๆ กูก็คิดเหมือนกัน ต่อ นางอ้างว่าใส่ลิ้งไม่เป็น???? กูแบบว้อทมาก
ถามไปหลายประเด็น ตอบเลี่ยงๆ แล้วตอบถำถามเดียว ทั้งที่คนถามไปเยอะแยะ พอถามย้ำสุดท้ายจบด้วยที่นางไม่พยายามแก้ปัญหาเองตัดจบแล้วก็ปิดตอน ลูกหาบเยอะจัดๆ ลูกหาบด่าคนเตือนอีก กูล่ะสงสารนักเขียนต้นฉบับตอนมีคนมาบอกหาเรื่องคนแปลเถื่อนทำไม คนรออ่านเดือนร้อนรู้ไหม คนแปลเถื่อนก็เสียกำลังใจอีก /มองบน

ลบเม้นที่สัญญาจะไม่แปลเกินตอนอีก เจตนาดูออก คนอ่านงานเยอะมากกูเข้าไปดูเรื่องที่เขาแต่ง เสียชื่อเสียงตัวเองเปล่าๆทำเพื่ออะไร

>>6 วาร์ปต้องมาแล้วไหมมึง ทำสันดานเสีย แต่แปลเถื่อนมึงก็ไม่ดีอยู่แล้วยังเสือกเปิดโดเนทอีกไม่ทีสามัญสำนึกขั้นพื้นฐานเลย

เชี้ย หรืออ่านโม่งด้วยวะ ปิดอีกเรื่องออกด้วย ว้าว มึงควรลบไปก็ได้นาจา กูแคปเรื่อย่อไว้ก่อน ถ้าเจอชุบตัวใหม่จะได้ไม่ไปอ่าน

>>9 ใครววะ ใบ้หน่อย

>>8 AUMไรสักอย่าง ปิดนิยายไว้ทุกเรื่องอะวาร์ปไม่ได้ ทวิตที่ทิ้งไว้ก็เหมือนจะไม่ได้อัพเดต

คนแปลเรื่องกูลูปะ กูเห็นปิดตอนไปละ ตงิดๆ ตั้งแต่อัพว่าจะเก็บเงินเข้ากลุ่ม แต่ไม่รู้ว่านิยายเขียนนางเรื่องไหร

>>12 คนละคน อ้าวกูลูก็ปิดหรอกูตามเผือกแต่เรื่องนี้ กูลูมีแจ้งปะว่าทำไม

>>6 ดราม่าเพราะเปิดโดเนทสินะ กูก็ว่าถ้าแปลเถื่อนลงรอร.เฉยๆคนไม่น่าดราม่ากัน เพราะแปลเถื่อนมีเต็มเว็บขนาดนั้น ถ้าจะดราม่าก็ต้องโดนกันหมดอะ

>>13 กูลูกูเห็นเค้าอัพตอนว่าแจ้งข่าวอะ ประมาณว่าช่วงนี้ช็อตเลยจะไปแปลอีกเรื่องลงกลุ่ม แล้วจะเก็บเงินเข้ากลุ่ม แล้วอยู่ๆ ก็ปิดนิยายไปเลย กูก็ไม่แน่ใจว่าเคสเดียวกับที่โม่งบนๆ พูดถึงมั้ยแต่น่าจะโดนด่าอยู่แหละมั้ง 555

>>15 โห น่าเกลียดวะ

>>15 เหมือนเรื่องbeastmaster นั้น เค้าบอกว่ามีคนแปลอยู่แล้วป่ะ เลยเปลี่ยนไปแปลแบบเก็บเข้ากลุ่มเรื่องหมอผ่าตัดแทน

KY กูเห็นในกลุ่มดราม่า มาถามกันเรื่องนี้ว่ะ “ พอดีเห็นนิยายในหน้าใหม่มาแรงเรื่องหนึ่ง มีประเด็นว่าเรื่องคล้ายนิยายจีนแนวอาหารค่ะ เห็นคนบอกว่าคล้ายเรื่อง i'm using the interstellar live broadcast to raise cubs กับเรื่อง the film emperor’s daily live cooking broadcast พอไปลองอ่านเรื่องหลังมาแล้วรู้สึกว่าช่วงต้นตรงเปิดเรื่องค่อนข้างคล้ายกันเลยค่ะ ที่โลกมนุษย์ถูกทำลายเพราะซอมบี้เลยหาโลกอื่นอยู่ มนุษย์ทำอาหารแย่มาก นายเอกมาเข้าร่างเก่งด้านทำอาหารสตรีมการทำ สุ่มส่งของให้ผู้ชม ฯลฯ มีใครเคยอ่านเรื่องที่เป็นประเด็นไหมคะ คนอื่นคิดยังไงกันบ้าง หรือเราคิดไปเอง เพราะไม่เห็นคนโพสต์คุยเรื่องนี้ที่ไหนกันเลย มีแต่ในคอมเมนต์ที่ทักคนเขียน” ใครอ่านมั่งวะ เห็นนข.ออกตัวว่าไม่เคยอ่านของงานจีน แต่คนจับผิดหลายคนอยู่ เขาว่าติดท๊อปด้วยตอนนี้

>>18 นข.บอกได้แรงบันดาลใจมากจากเรื่องนั้นไม่ใช่หรอ กูเคยเห็นคนคุยเรื่องนี้ในทวิตเตอร์อยู่ บอกว่าตัวนักเขียนเองเป็นคนบอกว่ามีแรงบันดาลใจ แต่เราว่ามากกว่าแรงบันดาลใจเพราะตอนแรกเกือบเหมือนเลย ประมาณนี้ เห็นแวปๆ

>>18 กูรู้ละเรื่องไหน ไม่ได้ติดท็อปนะ ติดใหม่มาแรงเฉยๆ ไปไล่หาดูสิ มีคอมเมนต์โต้ตอบกันอยู่ นข.ก็ตอบดี ไม่หัวร้อนแต่ก็นั่นแหละ เห็นว่าจะรีไรท์

อะมีคนไล่พวกกูจากมู้จงหยวนให้มาห้องวาย งานของ อ.หวายซ่าง ที่ สนพ.หสม เพิ่งประกาศ เขาบอกมีอีบุ๊คด้วยนะ คือแบบปกติของคนนี้ขายlc อีบุ๊คด้วยปะ

>>21 มีไล่อีก มู้จงหยวนมันไม่อยากเผือกกันหน่อยเหรอวะ 555
อีค่ายนี้มันได้อีบุ๊คบ่อยมากตั้งแต่เมื่อก่อน ได้มั่วบ้างได้จริงบ้าง อยากรู้ว่าได้จริงไหมต้องถามต้นสังกัดนั่นแหละ

>>22 ก็เผือกกันอยู่ บอกกูคุยเรื่องวาย เชิญมาที่นี่ อาจเป็นลูกหาบละมั้ง5555

>>23 กูเห็นเมื่อก่อนมันก็แหกกันเรื่อง ITW นึกว่าถ้าได้ด่าจงหยวนจะชญชชก็ไม่เป็นไร แต่มู้นั้นมันมีเงาแค้นที่คอยส่งเมลล์ไปหานักเขียนนักวาดอยู่นะ แนวว่าคอยเช็คว่าจงหยวนมันซื้อจริงหรือดอยมา

เอาจริงๆ นะสาย ช-ญ ลูกหาบแข็งแกร่งมาก ถ้ามีอะไรตุกติกกูก็คาดหวังพลังสาววายเอาสักดอก ส่วนสาววายใครไม่เคยอ่านงานที่นี่กูเสียใจด้วยที่เขา lc ได้ มึงทำใจเรื่องการแปลไว้ล่วงหน้าเลย กากอันดับต้นๆ ในใต้หล้าเลย

https://twitter.com/Lemonjasmine2/status/1365841874972409857 อ่านโควตแล้วปวดหัว ใส่การเมืองในนิยายอ่ะใส่ได้ แต่ที่พวกมึงใส่ๆกันอยู่มันฝืนไง มือไม่ถึงก็อย่าฝืนนนน อยู่ห้องเชฟกับสิงหกุลโภชนาที่ยกว่าดีนักหนาไปอ่านแล้วบ่าได้เลย

>>26 ในทวิตต้องทำเป็นเฟียสขอช่องทางติดตามหน่อย ลองไปอ่านไม่ค่อยรอดกันหรอก แล้วก็ไปเปิดเรื่องใหม่เพราะคนตามน้อย ต้องยอมรับจริงๆอะ กูก็เคยตามหลายเรื่องแรกๆก็เห้ยเจ๋งวะเอาการเมืองมาเขียน สักพักก็ไปไม่รอดกัน ที่รอดๆก็มีคนรีวิวอวยให้ทั้งนั้น

คือเพราะแม่งเขียนแบบยัดเยียดใช้เป็นเครื่องมือด่าเฉยๆ ไง ไม่ได้สะท้อนสร้างแรงสะเทือนห่าอะไรเลย อ่ะ กูขอยกผู้พิพากษาของชาติ กอบจิตติ แค่สังคมเล็กๆ ไม่ต้องสเกลใหญ่มันก็สะท้อนการเมืองได้ มึงเขียนแค่เรื่องในครอบครัวก็ยังได้ กูไปอ่านมาหมดอ่ะ เมื่อไรจะเลิกเป็นซาหริ่ม ขายยำต่างโลก มึงก็แค่ด่าเฉยๆ เหมือนที่ฉอดในทวิต มึงไม่ได้เข้าใจปัญหาเชิงโครงสร้างด้วยซ้ำ

>>28 กูว่าคงเพราะเขียนลึกถึงปัญหาเชิงโครงสร้างไปก็หาคนอ่านยากว่ะ ต่อให้ใส่วายลงไปเป็นผงชูรสหรือลูกชิ้นก็คงไม่ค่อยมีคนสน
อย่างเมื่อไรจะเลิกเป็นลิ้มอ่ะแมสมากในกลุ่มเพื่อนกู (โดยเฉพาะตอนปัญหาหน้ากากขาดตลาด) แต่ถามว่ามีใครเสพแล้วคิดตามจริงจังมั้ย กูว่าน้อยว่ะที่จะหาเครื่องสะท้อนสังคมในนิยายวายนอกจากความบันเทิง อย่างนิทานพันดาวหรืออีกเรื่องที่เน้นแนวปลูกป่าของอวว. กูยังเข็นแล้วเข็นอีกกว่าจะอ่านจบ

เขียนได้นะ แต่บางคนมันเหมือนอัดอั้นอยากฉอด อ่านแล้วมันเหมือนอ่านแอคเห็บฉอด พลังลบใครจะอยากรับเข้ามาเยอะๆวะ ปสดพอดี
ขึ้นอยู่กับฝีมือคนเขียนอ่ะ จะสอดแทรกยังไงใหเอ่านไม่สะดุด ไม่เหมือนอ่านแอคฉอด มือไม่ถึงก็เขียนนิยายปกติไปเถอะ อย่าฝืน

กูว่าเขียนลงTalkช่วงท้ายดีสุด อยากคุยอะไรก็ใส่ไปเลยเผลอๆคอมเม้นต์เยอะขึ้นด้วย แต่เอามาแต่งเป็นเนื้อเรื่องนักอ่านลดฮวบแน่นอน
นักเขียนคนไหนเขียนแนวนี้อยู่ ที่สมมุติเป็นประเทศโลกอื่นแล้วนายเอกคอยประคองอำนาจฝ่ายนั้นส่วนพระเอกจะล้มอำนาจอะ มีกูตามอยู่นะคนหนึ่ง มึงเขียนต่อทีกูชอบแบบนายเอกพระเอกรู้ทันฟาดกัน

>>31 เรื่องไหนอ่ะ อ่านที่มึงเขียนละอยากอ่านบ้าง

>>32 กูไปค้นมาให้มึงเลยนะ พึ่งเห้นเขาปิดเรื่องมิน่าไม่แจ้งเตือน เปลี่ยนชื่อลงใหม่เป็นความลับของท้องฟ้า ภาษาอัง กูไม่รู้ว่ารีไรท์ไหมนะ เตือนไว้ก่อนว่านายเอกเข้าร่างคนอื่น ซึ่งกูไม่ชอบตรงนี้ และคนไม่ค่อยอ่านเพราะตรงนี้แหละ แต่ฉากร่างจริงอะเขียนดี

Ky www.รอร.com/a/6d41ad6bb4362e8be15608633e99c61b?r=user_page มีเครดิตอยู่บนรูปจริงๆนะคะ แค่มันเล็กมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เท่านั้น เสียใจจังเลยค่ะ เป็นแฟนคลับน้องเหมือนกัน มาพูดแบบนี้เสียกำลังใจในการแต่งนะคะ /มองบน

>>34 กูละขำำ เดี๋ยวก็มีแฟนคลับมาบอกว่าคนเตือนทำเกินไปไหม พูดดีก็ได้ เชื่อกู

เครดิตที่อ้างกับเครดิตจริงในรูปไม่เห็นตรงกัน เฟคป่ะวะ

>>36 อันนี้กูไม่รู้ว่าอันไหนจริง ในรูปที่ใช้ก็เป็นเครดิตสีขาวแต่ที่นักเขียนลงเป็นเครดิตสีดำ กูว่าไม่ต้องรอแถแล้วแหละ กูรอโดนบล็อกดีกว่า

ระบบรีดยิ่งดีๆอยู่ด้วย ไม่บล็อกก็รายงานความคิดเห็นแค่นั้นคนก็ไม่รู้แล้ว ทีมงานดีเยี่ยมรายงานเม้นไปก็ช่วยอ่านหน่อยว่าเขียนละเมิดลิขสิทธิ์ สัส กูรายงานไปหลายสิบเรื่องหลักฐานครบถ้วน ดันไปเข้าข้างนักเขียนคุยกับนักเขียนบอกแค่นี้ไม่ละเมิดลิขสิทธิ์หรอก กูจำได้แม่นนักเขียนแม่งแคปมาเย้ยกู รายงานไปยี่สิบครั้งเรื่องนั้น แถได้แถดี ขอบคุณที่อ่านกูบ่น

วันนี้โม่งคนหายไปไหนกันวะ

กูเจอแต่แนวสิ่งแวดล้อม ซึ่งเขาก็เล่นแต่สิ่งแวดล้อมจริงๆ อย่างน้อยก็ทำให้กูฮึดลดใช้พลาสติกได้

>>34 เขาลบคอมเม้นต์แล้วว่ะมึง

>>28 คิดเหมือนมึงกูไม่มีปัญหาเรื่องการเมืองในนิยายนะ ออกจะชอบด้วยซ้ำ แต่ที่เจอส่วนมากคือนิยายที่อยากฉอดแบบเอียงข้างสุด ไม่มีวรรณศิลป์ ไม่มีเนื้อเรื่องที่เข้มข้ม ไม่มีอะไรเลย เหมือนเน้นอ่านเพื่อความสะใจแบบชั่วคราว อ่านแล้วก็หายไป ถ้านิยายวายแต่งแนวการเมืองที่กูชอบในช่วงยุคนี้คงเป็นเรื่อง 69 อะ อาจมีเรื่องอื่นอีกแต่กูจำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่69ตราตรึงในความทรงจำกูสุดล่ะ

อยากบ่นเรื่องยัดการเมืองในนิยายเหมือนกัน แต่ดูท่าถ้าบ่นลงทวิตคงโดนแหกไส้แตกแหง ปัญหาคือหลายคนสักแต่จะใส่แต่มือไม่ถึงจริงๆ ว่ะ ไม่ใช่แค่การเมือง แต่ประเด็นทางสังคมทุกประเด็นอะมันใส่ลงในนิยายได้ แต่ใส่มาแล้วมันเข้ากับนิยายมึงมั้ยนี่ก็ควรพิจารณาเหมือนกันนะ บางเรื่องกูเปิดผ่านๆ อย่างกับลอกไทม์ไลน์ทวิตมาแปะลงเนื้อเรื่อง ไม่มีชั้นเชิงเหี้ยไรเลยแถมเสือกติไม่ได้ เพราะติปุ๊บ=มึงเป็นsลิ่ม อีสัส

>>42 เออ เรียกว่าชั้นเชิงในการแต่งอะ มันอิมแพคพอให้เราอินไหม หรือสมูทไปกับเนื้อเรื่อง คือยาวอย่างมันจะโพล่งออกมาไม่ได้อะ

กูรำคาญมากกว่า เอาเรื่องการเมืองเป็นเรื่องของทุกคนมาอ้าง อีเหี้ยพวกมึงก็แค่ผลักภาระให้คนอื่นไปสู้ไปตายแทน แต่ตัวเองนั่งแฮชแท้กโง่ๆอยู่หน้าจอ กูกดอันฟอลนิยายแม่งเลย ไม่ชอบ

บางคนมันอินค้างมั้ง แล้วเห็นคนอื่นทำแล้วรุ่งก็อยากทำบ้าง แต่มือไม่ถึง
นิยายที่แอบสอดแทรกที่กูอ่านมาแต่ละเรื่องกูยังไม่เห็นเลยมันช่วยสะท้อนหรือพัฒนาอะไรได้ ฉอดจบก็จบไปแค่นั้น กูอ่านนะแต่คงไม่ซื้อเก็บ รู้สึกเวลาอ่านย้อนมันคงดูหลงยุค แบบอ่านนิยายแล้วเจอพระเอกใช้ไอโฟนสามไรงี้

กูเคยไปอ่านนิยายวันสิ้นโลกเรื่องนึงที่ยัดด่าการเมืองตั้งแต่ต้นๆ เรื่อง บอกว่ารัฐบาลไม่ปิดประเทศ แต่หน้าเงินรับผู้อพยพจากประเทศอื่นที่หนีโรคเข้ามาทำให้ไวรัสซอมบี้ระบาดในไทย กูอิหยังวะมาก แบบเหมือนมึงสักแต่จะด่าใส่เหตุผลมั่วจนกูพูดไม่ออก แล้วจะอิงไปอยู่ตามฐานปฏิบัติการแบบจีนอีก คือฐานปฏิบัติการมันเป็นของทหาร บทบาททหารในนิยายจีนมันไว้โชว์เท่แบบโฆษณาชวนเชื่ออ่ะว่าพึ่งพิงได้ แต่ถามหน่อยว่าเนื้อเรื่องอยู่ไทย มึงจะรอพึ่งทหารไทยจริงๆ เหรอ บอกว่าเข้าไปปล้นคลังแสงที่มีแค่จ่าเฝ้ากับกุญแจรั้วลูกกรงโง่ๆ ยังง่ายกว่าอีก

เขียนการเมืองลงนิยายไม่ใช่เขียนในมุมมองฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง มันต้องเขีบนไปถึง2มุมมอง ศึกษาและรับรู้ถึงโครงสร้างของปัญหาจริงๆ ลักษณะนิสัย ทำไมตัวมีถึงคิดแบบนี้ ทำอีกฝั่งถึงคิดแบบนี้ ข้อจำกัดต่างๆ จิตวิทยา ความกลัวในจิตใจของมนุษย์ มันเกี่ยวโยงไปหมด

>>47 แล้วถามว่าอีพวกนิยายที่อวยๆ กันอยู่บนทวิตนี่ทำได้สักกี่เรื่อง กริบ

เห้อ แล้วมาโวยวายว่าคนอื่นเป็นสหริ่ม แต่ไม่เคยสงสัยว่าตัวเองแค่เขียนห่วย

เขียนได้แต่กูเคยเห็นพวกที่เขียนแบบยัดเยียดความคิดตัวเอง แถมปะนามพวกเห็นต่างแล้วยังมีชักชวนไปม้อบ ขายตรงสัสๆ เลิกติดตามเลยกู

>>49 นิยายที่ นข คนนี้เขียนมันไม่ว้าว เนื้อเรื่องงั้นๆ ภาษาก็ติดๆขัดๆอยู่แล้วแต่กูก็อ่านเล่นๆ พอยัดการเมืองมาแบบนี้จากตอนแรกเฉยๆตอนนี้รู้สึกว่านิยายมันห่วยทันที

มีหน้ายกนิยายของทมยันตี ว.วินิจฉัยกุลมาเป็นตัวอย่างของ soft power ว่านิยายเขียนเรื่องการเมืองได้ แต่ไม่ได้ดูเลยว่าไอ้ที่ตัวเองเขียนๆมา มันได้เท่าเค้ามั้ย ถ้าเขียนแล้วมันอ่านลื่น ไม่ใช่อยู่ดีๆก็ฉอดการเมืองแบบcopy pasteจากทวิต ใครมันจะไปด่าวะ

Ky กุถามหน่อย นักเขียนคนไหนที่แม่งซื้อเพจมาอวยนิยายตัวเองวะ ไอ้แบบชอบแจกของให้นักอ่านอ่ะ กูเห็นเขาถาม ๆ กันเลยมาถามเผื่อพวกมึงรู้กัน

>>52 ไม่รู้เรื่องเดียวกันไหม แต่ถ้านักเขียนที่แจกของบ่อยๆ ก็นุ นางชอบอวยนิยายตัวเองเวอร์วัง แล้วชอบปั่นว่าขายดีหลักหมื่นเล่มอะไรงี้ ยอดวิวสิบล้าน แจกไอโฟนมั่ง แจกนั่นแจกนี่ แต่ไม่รู้มีใครได้ไปบ้างยัง เขียนมาไม่นานยอดเพจคนตามเยอะกว่านักเขียนไฮป์ๆ อีก

พวกยัดการเมืองเค้าในนิยาย ใส่บทพูดมาแบบดื้อๆ ถ้ามันไม่ใช่แนว slice of life ที่ตลคบ่นหินแดดไปเรื่อย หรือมีผลต่อพล็อตมองยังไงก็ฝืนอะ ขอโทดที่ไม่ชอบแต่กูไม่ผิด

>>53 ไม่ใช่คนตามนักเขียนนะ แต่คนนี้เคยเห็นผ่านตา อ่านแล้วได้แต่กลอกตา เลื่อนผ่านไป

ขึ้น #28 ก.พ. กันเต็มเลยจ้า เอิ่มนี่แอปอ่านนิยายนะคะ ไม่ใช่ทวิตเตอร์ ผิดที่คร่า

>>53 จิงดิวะ กูไม่เคยอ่านงานเขาอ่ะ ถีงขนาดซื้อเพจมาอวยตัวเองเลยเหรอวะ มันลงทุนขนาดนั้นเลยเรอะ ?

>>53 ยอดพิมพ์เป็นหมื่นกูนึกว่าแฮร์รี่พอตเตอร์

>>57 เรื่องล่าสุดของนาง นางประกาศว่า ขายได้ 6,000 เล่ม ขายดีกว่าข้าวปั้นอีก ข้าวปั้นว่าไฮป์แล้วนะ นี่เห็นแล้วจะเวอร์ไปไหน

https://www.img.in.th/image/pQfmOf

>>59 ข้าวปั้นนิยายนางดีตรงไหนวะ

>>60 พล็อตไม่บ้ง ภาษาดี คาร์ไม่หลุด หนังสือรูปเล่มสวย กูว่ามันไม่มีอะไรไม่ดีหรือแผลใหญ่
ยุคนึงกูมองนิ้วด. พยายามจะถีบตัวไปให้ถึงนาง แต่ช่วยไปปรับปรุงภาษาขึ้นๆลงๆ กับคาร์บ้งๆ ก่อน เรื่องล่าสุดพระเอกอย่างกับหลุดมาจากตลาดสด

Ky มีวายการเมืองเรื่องไหนสนุกบ้างวะหรือไม่มีเลย ไม่เอาแบบสักแต่ด่าร้าบานนะ

วายแต่งขายได้500ก็ถือว่าเยอะแล้ว หลัก6000 กระแสต้องมีบ้างดิ อย่างเรื่องหนึ่งที่ตีพิมพ์2000เล่มตอนนั้นยังมีคนพูถึงเยอะเลย แต่6000เล่มนี้กูไม่เคยได้ยินชื่ออะ

>>62 sky's sercet พอได้ปะ กูไม่ชอบตอนปัจจุบัน แต่คิดว่าเขาเขียนเรื่องการเมืองได้ดีพอตัว เตือนไว้ถ้าไม่อยากเสียเวลาก็ไม่ต้องอ่านหรอก คนหายไปเพราะเนื้อเรื่องปัจจุบันกูก็เลิกอ่านไปกลางคันเหมือนกัน แต่ชอบตรงที่เขาเขียนเรื่องการเมือง

>>64 นภาเร้นรักปะ ถ้าใช่ขอบใจมากเดี๋ยวกูไปอ่าน

>>59 กูเคยเห็นคนนี้อยู่ เรื่อง sxx fxxxx ที่เคยบอกจะทำซีรี่ย์(แล้วยกเลิกไปแล้ว) บอกขายได้สองหมื่นเล่ม ตอนนั้นก็อึ้งมากว่า...จิงอ๋อวะ แต่ตอนนั้นนางเคลมว่าได้ทำซีรี่ย์ กูเลยว่าอาจจะถึง...มั้ยนะ??? กูไม่รู้ว่าถ้าได้ทำซีรีส์จะพิมขนาดไหน แต่สองหมื่นเล่มรู้สึกเยอะมากๆ ใครแวดวงนี้ช่วยแถลงไขที

บางครั้งกูก็รู้สึกว่าพวกนักเขียนยิ่งคุยโว ยิ่งยกหางตัวเอง คนอ่านยิ่งสนใจยิ่งอยากรู้อยากเห็น กลายเป็นว่าไปเพิ่มยอดวิว มียอดซื้อเพราะอยากรู้ว่ามันสนุกจริงมั้ย แรงคุยโม้มันเอื้อกันเป็นทอดๆ อย่างคนที่บอกพิมพ์6000เล่ม ก็เห็นมีเรื่องนึงไปเอี่ยวกับเว็บนิยายวายทำซีรี่ส์วายเจ้าของเดียวกับสพ.ปูน
นี่ก็สร้างตัวตนเก่ง การสร้างภาพตัวตนให้ยิ่งใหญ่มันก็มีผลทางการตลาดนะเว้ย เหนียมๆ อายๆ ไม่ได้กินเงินนักอ่านหรอก
คิดถึงเคสนึงนานมาแล้วที่บอกว่าได้ยอดพิมพ์ 5000 เล่ม วงการชญ.มั้ง นานจนลืม
สุดท้ายก็แค่คำโวโอ้อวด แต่แฟนคลับก็ปกป้องนักเขียนเขาดีนะ พลังหาบมาเต็ม

>>59 แต่ยอดวิวในรอรแค่ 7 แสนเองนะ...

>>59 กูไม่เชื่อจ้า นิยายที่เป็นซีรีส์บางเรื่องยังยอดไม่เท่านี้เลย

>>61 พล็อตบ้งนะ

>>59 ไม่เชื่ออะ ไม่มีกระแสอะไรเลย ไม่มีเลย

>>70 บ้งจริง แต่ก็สนุกดี 555
นุนี่เขียนเรื่องไรดังๆวะ ป้ายยากูหน่อยไม่เคยได้ยินเลย รู้จักแต่หนุดี

>>72 เซ็กเฟรนด์ เพื่อนกันมันดี กูเคยเห็นในแบนเนอร์รอร. แต่ไม่เคยเข้าไปอ่านจริงจัง แค่คำโปรยก็ไม่ใช่แนวกูแล้วง่ะ

>>73 กูก็คิดว่าไม่ใช่แนวกูเหมือนกัน หะหะ

>>73 แค่ชื่อเรื่องก็จบละ

>>72 เขียนแนวเสียว ประเภท เรียกช่องทวารว่า รูHee เสียวK ยังไม่ได้ปล่อยน้ำ ท่อนK มีกลิ่น แบบเสียวเกย์

นุนี่กูว่าแค่ยกหางตัวเองว่ะ เป็นไปแทบไม่ได้เลยที่นิยายจะไฮถึงขนาด 6000 เล่ม ปีก่อนที่ไฮๆ กันจนติดเทรนอย่างมหาลัยครึ่งมนุษย์ องค์ชายสาม หรืองานคูมเหมี่ยวก็แค่สองพันกว่าๆ สองสามเรื่องนี้ติดเทรนทวิตเตอร์ไทย ยอดวิวหลักล้าน แล้วนุนี่มีอะไรมาสู้อะ นิยายก็ไม่ได้ดีภาษาก็ไม่สวย ออกแนวเรื่องเสียวเกย์สมัยก่อนด้วย ในเมพก็ไม่ได้ดังจนขึ้นป้ายแดงทุกเรื่องด้วย ถ้าดังจริงดีจริงทำไมไม่มีคนรู้จักเท่าไหร่ ทำไมไม่มีเทรนทวิตหรือรางวัลจากเมพอะไรพวกนี้อะ

ky ทำไมคนแปลเถื่อนชอบปากดีจังเลยว่ะ หรือเป็นคนแปลเถื่อนเดิมที่ชอบปากดีเห็นมาเม้นด้วย อุ้ยคุณพี่มีคดีติดตัวตั้งเยอะเลยนะคะ หรือจะชุบตัว

รค.นี่โม่งคนไหนจำประเด็นที่ห้องนี้เคยเมาธ์นางได้ไหมวะ มีซักประเด็นกูจำได้แต่นึกไม่ออกว่าเรื่องอะไร

>>78 เพราะพวกมันเล่นโม่งไง

>>79 รค ที่เป็น นข เพื่อน มต ใช่ปะ ถ้าใช่มีประเด็นออกตัวแรงช่วยเพื่อนตอนเพื่อนไปกล่าวหาว่าคนอื่นก็อปงานตัวเอง แต่เขาไม่ได้ก็อปนะ เพื่อนมึงมโนกล่าวหาคนอื่นลอยๆเอง ตั้งแต่ตอนนนั้นมากูจำไม่ลืม ไม่อ่านนิยายนางอีกเลย

Ky มึง มีใครอ่าน เรื่อง สามี ภรรยา และชายชู้ไหม
เขียนดีนะ แต่มีบางมุมยังแอบไม่เห็นถึงความสำนึกของตัวเอก ที่ไปเป็นชู้เขาอะ เหมือนนางแค่กลัวพระเอก แต่ไม่ได้รู้สึกสำนึก ว่าสิ่งที่ทำมันผิดอะ แล้วนายเอกแม่งป่วย เพราะโดนพระเอกคุกคาม กดดัน
ไม่รู้จะจบยังไง จะรักกันได้เหรอวะ กับคนที่ทำให้เราป่วย สร้างภาวะกดดัน วิตกกังวลอะ กุอ่านแล้วเหมือนนายเอกป่วยมาก กูไม่ฟินฉากที่เขามีโมเม้นกันเลย ยิ่งให้เงินมาก ตามประสาคนรวย แต่มันน่ากลัวอะ นายเอกแพนิกไปเลย เหมือนพระเอกปั่นหัวไงไม่รู้
พระเอกเหมือนชอบไปกระตุ้นอาการป่วยอะ แบบส้รางแรงกดดัน ตั้งเงื่อนไขขึ้นมา
อยากเม้ามาก มีใครอ่านไหมมมม

>>82 ผิดมูู้ โทดที

>>80 ฝากด้วยว่าไม่เนียน เอาเวลาไปแต่งนิยายอันมีค่าของคุณมึงดีกว่า น่าสงสารงานแปลเถื่อนแมสกว่างานเขียนตัวเอง

>>84 เขาอาจจะแปลเพื่อฝึกภาษาเฉยๆก็ได้ พอ สนพ.สนใจเดี๋ยวก็LCลบทิ้งเองแหละ คิดมากไปมั้ง

>>85 มันรัััับโดเนทแล้วกูบอกจะแจ้งทีมงาน มันบอกกูไม่มีมารยาทไม่ต้องมาสอน สัส

อีคนแปลเถื่อนบ้านไม่มีตังค์จ่ายค่าไฟอะนะ ปากดีจะตาย เตือนแบบปัญญาชนก็ได้ ปัญญาชนที่ไหนก็อปงานชาวบ้านมาคะ

นางโดนหลายคนบอกนางนั้นแหละไปด่าเขาก่อนแล้วแถมสลับแอคมาด่า รีบลบเรื่องเลยแล้วไปเย่วๆในทวิตว่าเถียงสู้ไม่ได้ หนีไปเปิดเรื่องใหม่บอกอย่ามาตามหลอกหลอนโถ่ กลัวคนไม่รู้หรอว่ามึงทำไรไว้ ใครเถียงสู้ไม่ได้กันแน่ แปลเถื่อนอย่าปากดี

>>85 อันนี้ปั่นหรือคิดแบบนี้จริงๆ ต่อให้แปลเพื่อฝึกภาษา แปลเถื่อนก็ผิด 100% อ่ะ อ้างเหตุผลใดๆก็ไม่ช่วยให้มันชอบธรรมมากขึ้น

กูสงสัยเรื่องหนึ่งว่ะ ทำไมคนถึงต้องไปถามหาสปอยนิยายอัพในเน็ตวะ ถ้าเป็นรูปเล่มกูเข้าใจนะว่าก่อนเสียเงินบางคนอยากรู้สปอย แต่นิยายในเน็ตอ่านฟรีอะมึงเอามาถามหาสปอย ทำไมไม่อ่านไปเลยวะ อ่านก็อ่านฟรีอยู่แล้ว งง ใครก็ได้อธิบายให้กูเข้าใจหน่อย

>>89 กูรอคนอย่างมึงมาตอบอยู่ แปลเถื่อนควรเงียบๆไม่ควรเสนอหน้ามาทั้งที่รู้ว่ามันผิดจะอ้างว่าช่วยโปรโมทอะไร ไม่รู้จักรีวิวหรอวะ รีวิวที่ไม่ใช่ก็อปงานมาลง
>>90 หมายถึงสปอยทั้งเรื่องไม่ใช่เรื่องย่อใช่ป่ะ ขก.อ่านเอง มันเสียเวลา เสียความรู้สึกบางครั้งถ้าเจออะไรที่ไม่ชอบ มีคนบอกไว้ก่อนก็ดีจะได้ไม่เสียเวลาไปอ่าน

https://twitter.com/miiz16s/status/1366796562878238720?s=19 คนนี้สนพ
นางเป็นไงบ้าง มีออกงานอื่นอีกมั้ย ตั้งแต่เล่มนั้นก็เงียบกริบไปเลยหรือกูตกข่าวเอง & กูหาแอคสนพ.มันไม่เจอด้วย

>>92 แอคสนพ.ก็ยังอยู่นี่ แต่ไม่ได้ออกเรื่องใหม่อีกเลย กูเอานิยายนางไปส่องข้อมูลจดแจ้งการพิมพ์มา ตรงชื่อสำนักพิมพ์เป็นชื่อนางว่ะ แสดงว่าตัวสนพ.ไม่ได้จดทะเบียนบริษัทให้เป็นเรื่องเป็นราว เหมือนเป็น self-published เฉยๆแล้วแปะคำว่าสำนักพิมพ์ลงไปบนหน้าปกมากกว่า แบบนี้ในทางปฏิบัติไม่น่าจะเรียกว่าสำนักพิมพ์ได้มั้ยหว่า

>>93 เมื่อก่อนสนพ.บางแห่งกูเคยซื้อเป็นชื่อบัญชียังเป็นชื่อคนอยู่เลย แบบฟฉ.กับพชพงี้ แต่ฟฉ.เดี๋ยวนี้จดทะเบียนแล้ว แต่นางคนนี้กุรู้สึกเหมือนนักเขียนหลายคนจะไม่ชอบขี้หน้านะ

เออ สนพยังอยู่ กุแอบส่องมาแล้วยอดฟอลตกเยอะเลยหายไปเป็นพัน

>>94 พชพ.ก็ไม่มีข้อมูลสนพ.ในเว็บ isbn นะ เป็นชื่อบุคคลเหมือนกัน แสดงว่าไม่ได้จดทะเบียนบริษัทเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกัน แต่ที่กูเอาไปค้นมันเรื่องเก่าละ ไม่รู้ปจบ.จดยัง ขี้เกียจหาว่าเรื่องล่าสุดคือเรื่องอะไร

https://twitter.com/porzhan/status/1366762777629450245?s=19. นักเขียนด้องจีนตีกันอีกแล้วว่ะ แล้วเวลาด้อมนี้ตีกันทำไมกูเจออีเปียกมีเอี่ยวด้วยตลอดเลย 555555 แล้วนักเขียนอีกคนที่นางตีด้วยนี่คือก่อนนี้มีเคสโดนข่มขืนใช่มั้ย คนเดียวกันมั้ย แล้วเค้าทะเลาะไรกันอ่ะ วานผู้รู้เบิกเนตรกูหน่อยค่ะ

>>94 ทำไมวะ

>>97 นักเขียนเป็นแม่งานจัดมีตพบปะสแตนดี้ป๋อจ้านอะ โดเนทได้เงิน240000 แต่งานกากมาก ทำไม่ดีกับคนมาช่วยงาน ของที่ให้คนร่วมโดเนทก็เป็นของจ้างทำกับหนึ่งในทีมแม่งาน แต่ราคาของแพง คุณภาพต่ำ เขาขอดูรายการต่างๆ บัญชีก็ไม่ให้ดู บอกแต่ว่าอยากดูก็ไปขอหมายมาประมาณนี้ เรื่องคาราคาซังมาตั้งแต่ปีก่อน แล้วนักเขียนคนที่เปียกตามจี้ก็คือไม่ฮือไม่อืออะไรแล้วไง ตั้งหน้าตั้งตาขายฟิคป๋อจ้านเอาเป็นเอาตาย ไม่ซัพสินค้าป๋อจ้านเหมือนนางจุลาลัมพี

>>99 อ่อ งานนั้น เห็นด้อมปรมจรีมาด่าเยอะมาก อยู่ว่างานเห่ยแต่กูแค่เห็นในรูปมันก็เห่ยจริงๆ

>>99 เออ นางไม่หือไม่อือจริงๆนะ เหมทอนไใ่เคยมีไรเกิดขึ้น

>>99 มีแท็กงานให้ส่องมั้ยวะ กูอยากใส่ใจ

นางกลับมาแล้วนะ มนกกบ

>>103 หายไปเจ็ดเดือนเศษ ไปอัพสกิลมาล้าวจ้า

>>102 #BoZhanMemoryMeeting

>>103 สัมภเวสีในเพจนางดีใจกันใหญ่ โรงทานกลับมาเปิดแล้ว เย้

>>103 ยังอยู่อีกหรอ หายจากยุธภพไปกี่เดือนอ่ะ

ทำไมเราจะต้องอยากรู้วะว่าสนพ.แพ็คนิยายถึงออเดอร์ที่เท่าไรแล้ว แค่สนพ.แจ้งกำหนดการส่งก็พอไม่ใช่เหรอ

เดี๋ยวนี้ถึงขนาดแกะซีลยังไงต้องถามในกลุ่มด้วยหรอวะ เจ้าของโพสต์บอกว่าไม่อยากแกะน้อง ทำใจไม่ได้ โลกมันหมุนกลับทิศหรือยังไงหว่า

>>109 55555 ขำว่ะ สงสัยกลัวไม่กริบ เดี๋ยวขายต่อไม่ได้

>>108 อันนี้โดยส่วนตัวกูคือจะได้แพลนถูกว่าจะมาถึงเมื่อไร สนพแจ้งแค่วันเริ่มส่งงี้ก็จะไม่รู้ว่าแต่ละวันของส่งออกได้เยอะแค่ไหน สมมุติกูมีเวิคฟอมโฮมเลยกลับบ้านที่ตจว.กูจะได้ไปบอกสนพ.ทันว่าขอเปลี่ยนที่อยู่

>>111 มันขอเปลี่ยนที่อยู่กะทันหันได้ด้วยเหรอ

>>108 กุเคยถามว่าคนที่ได้แล้วคิวเลขออเดอร์อะไร เพราะนานจนกุนึกว่าเบี้ยวไม่ส่ง สนพนั่นคือมนว

>>112 ได้นะ สำหรับบางทีที่ยังไม่ได้แพ็ค แล้วแต่สนพ.ด้วย แต่ถ้าเลื่อนส่งไม่ตามกำหนดส่วนมากก็เปลี่ยนได้นะ

ม้อบแม้บแปลว่าอะไรวะ

>>115 กลิตเตอร์เล่นเสียงอะมึง สำหรับกูม้อบแม้บมันคือคำที่คนเหนือไว้เรียกอะ ซึ่งกูคนเหนือไง

>>116 เล่นสีสะท้องแสงดิ

KY เดี๋ยวนี้จะเขียนนิยายทีต้องแทรกพวกการเมือง ปัญหาสังคมใส่ลงไปด้วยใช่มั้ยวะถึงจะแมส แล้วถ้าไม่ใส่นี่จะถือว่าละเลยไม่ใส่ใจปัญหาพวกนี้รึเปล่า

>>116 แต๊งกิ้ววว นึกว่าคำวัยรุ่นมาใหม่

>>118 มีนิยายเรื่องไหนแทรกแล้วแมสด้วยหรอวะ เห็นติดท็อปก็ไม่มีแทรกการเมืองนะ แมสเพราะนิยายหรือแมสเพราะฉอด?

>>118 มีเรื่องไหนแมสด้วยเหรอ เรื่องที่พระเอกเป็นส-ิ่มน่าจะดังสุดเท่าที่กูเคยได้ยินละ 555 ส่วนตัวกูไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการแทรกเรื่องพวกนี้ลงในนิยายนะ
แต่เท่าที่เห็นตอนนี้คือ บางเรื่องพยายามใส่มาแบบไม่ค่อยมีศิลปะ จู่ๆ ให้ตัวละครพูดเรื่องสังคมเป็นฉากๆ ตอนกำลังจีบกันงี้ มันดูยัดเยียด ดูฝืนเกิน อ่านแล้วอึดอัด

>>121 กูว่าคขพอมีฝีมืออยู่แต่ไม่แมสก็มาเกาะด้อมใหญ่เอาเป็นที่ปชสพงานตัวเอง
ไม่ต่างกับพวกเขียนเขียนฟิคปจหรอก
แต่กูอ่านไม่ไหวนะ ฉอดเกิน อ่านแล้วรำคาญนายเอก

>>121 หลายเรื่องเลยที่เป็นแบบนี้ คือจู่ๆก็ยัดบทฉอดให้ตัวละครพูดยาวสี่ห้าบรรทัด คือแม่งไม่เนียน ขัดอารมณ์ ไร้ชั้นเชิง

>>123 อย่าว่าแต่เกาะกระแสการเมืองเลย ปีสองปีก่อนเน้นแนวสามีแห่งชาติ กูสอยคุณติอร่อยมากมาอ่านแทบหลับ อย่างกับเอาพอ.มาท่องคัมภีร์​ยัดบทสั่งสอนผัวให้กูอ่าน เห็นนข.ดังกูก็คิดว่าจะเขียนมีชั้นเชิงกว่านี้
กูได้ข้อสรุปกับตัวเองเลยว่ากูเสพนิยายเพื่อบันเทิง ไม่ได้ต้องการข้อคิดทางการเมืองหรือฮาวทูเป็นคนดีย์

>>124 เออกูก็ไม่ชอบแนวสามีแห่งชาติผู้แสนดี มันดีเกินมนุษย์มนาไปหน่อย กูอ่านแล้วจะหลับ

เลื่อนเจอพอดี มนกกบ คัมแบคคึ นางก็จะเอากับเค้าด้วยว่ะ omegaverse ก็มา ลูกหาบตามมารอที่ท่าน้ำอย่างไว

เห็นออกกับสนพ.อื่นด้วย ลูกไม่รักแล้วหรอวะ

>>126 เห็นลูกหาบนางดีอกดีใจแล้วกุมองบน เพราะงี้แหละวงการวายไทยมันถึงไปไม่ถึงไหน นักเขียนขี้ก๊อปมีสปอตไลท์มากกว่านักเขียนดีๆแต่โนเนม เฮ้อ

>>126 กูเคยเมนต์ถามนางว่ามีอะไรก็แถลงมาเหอะ กูในฐานะคนเคยอุดหนุนก็ต้องการคำอธิบายนิดนึง ว่าไอ้ที่เค้าประนามกันเต็มทวิตคือยังไง ให้กูได้ตัดสินใจว่าจะทำยังไงกับนิยายที่กูซื้อมา
สรุปกูโดนลบเมนต์จ้า 555 เหมือนไร้ตัวตนไปเลยกู รู้สึกโง่ๆนิดนึงที่ยังหวังว่าจะมีคำอธิบาย

>>127 คุ้นๆว่านางเคยออกกับสนพ.อื่นมาแล้วครั้งสองครั้งนะ

>>127 ถึงว่า ดีพเร่งหาปั้นนข.หน้าใหม่มาเสริมเพราะตัวทำยอดฉาวด้วยหรือเปล่า เพื่อนกูมาปรึกษา มันลงนิยายได้ 10 ตอน บอกว่าดีพทักมาจีบ

>>130 อ้าวหรอ กูไม่ได้ตามนึกว่าดีลไว้กับที่เดียวลูกรักขนาดนั้น
กุรออย่างเดียวนักวาดคู่บุญเขาจะกลับมาวาดให้ไหม

>>129 ลบเม้นต์ในไหนวะ เพจเขาหรือนิยาย

Ky มีใครเห็นประเด็นในเพจคุณฝนม่วงบ้าง ว่ามีคนเขียนนิยายคล้ายเรื่องหอมกลิ่นความรักมาก แต่ยืนยันว่าไม่ได้ก๊อป ไม่ลบ ยืนยันจะเขียนต่อ กูอ่านเรื่องย่อที่เขาเขียนมา เหมือนหอมกลิ่นมากจริงๆ สงสารว่ะ

>>134 ที่ฝนม่วงเขียนบอกคือฝั่งนั้นยอมรับ ขอโทษและจะแก้ไขแล้ว เขาเลยลบโพสออก ไปบอกฝนม่วงก่อน ใช้รูปอาจารย์เขามาหลายปี ไม่เห็นออกมาขอโทษบ้างเลย

>>135 แรงส์ 555555
บทเหยื่อเล่นใหญ่ แต่บทโจรคือต้องเงียบๆ

อ้าว โทษๆประเด็นใหม่อีกแล้วหรอวะ กูว่าไม่ใช่ล่ะ แปลกๆ >>135 คือเรื่องเมื่อของสัปดาห์ก่อน แต่ไม่ยอมออกมาขอโทษคือเรื่องจริง สำนงสำนึกผิดไม่มี ชอบผลงานเขาแล้วทำไมเอารูปเขามาใช้เกือบทุกงาน

>>135 มึง เค้าเพิ่งโดนโม่งแซะแล้วไปแอบลบรูปเงียบๆ อย่าทักดัง
ขี้ขโมยรูปกับขี้ขโมยเรื่อง ศีลเสมอกันเลยหากันเจอ

ฝนม่วงเงียบๆในโม่งไม่มีคนพูดถึงก็ดีแล้ว พอมีคนมาอวยมาพูดถึงทีไรโดนแหกไม่หยุด

"อย่างนี้เค้าเรียกละเมิดลิขสิทธิ์นะคะ ขโมยผลงานของคนอื่นมาแอบอ้างเป็นของตัวเอง ควรจะดำเนินคดีตามกฎหมายเลยค่ะ อย่าให้เค้ามาขโมยผลงานของเราค่ะ"
เอ๊ะ บอกนักเขียนตัวเองหรือเปล่า

>>135 เออว่ะ55555555 เขาเล่นโม่งหรือมีคนคาบข่าวไปบอกรึเปล่านะ ถึงได้แอบไปลบรูปเงียบๆ

>>139 ก็ปกตินะ โม่งแซะทุกคนที่มีประเด็น ตอนมนกกบ มา คนก็แซะ ไม่แปลก มีรอยหมองคนก็พูดถึงได้ป่าววะ

>>142 กูเองที่เปิดอวยหอมกลิ่นตอนนั้นและก็คือคนที่แซะในตอนนี้ เรื่องผิดก็คือผิด ไม่ได้หลับตาอวย

>>142 บอกเผื่อคนอยากมาอวยอ่ะ กูว่าก่อนนี้เขาก็เงียบๆไม่มีไร ข้างนอกโม่งก็พอมีชื่ออยู่ พอมีคนเข้ามาป้ายยาเขาในโม่งดันกลายเป็นว่าโดนแหกเรื่องรูป อย่างที่เมิงบอกอ่ะมีรอยหมอง คนที่จะมาอวยกลายเป็นว่ามาให้นขโดนแหก

>>135 มึงอ่านผิดหรือเปล่า ฝนม่วงบอกว่าทางนั้นไม่ยอมรับว่าลอก และจะขอแต่งต่อตามเส้นเรื่องเดิมไม่ใช่เหรอวะ หรือกูอ่านผิด เพราะกูไม่เห็นว่ามีตรงไหนที่บอกว่ายอมรับหรือขอโทษเลย

>>145 มึงไม่อ่านหรือเปล่า>>137

>>146 ไม่ใชนะมีง กูหมายความว่าที่ 135 ว่าฝนม่วงเชียนบอกว่าฝั่งนั้นยอมรับ ขอโทษและจะแก้ไขแล้ว แต่ที่กูอ่านฝนม่วงบอกว่าฝั่งนั้นไม่ยอมรับ แต่จะแก้ส่วนที่เหมือนแล้วแต่งต่อในเส้นเรื่องเดิม กูเลยติงตรงนี้

>>147 อ้าวเรื่องนั้นไม่ใช่ยอมรับแล้วหรอวะคนละเรื่องกับที่ฝนม่วงโพสตอนนี้นะ เป็นโพสที่ฝนม่วงลบไปแล้วกูจำได้ว่าตอนนั้นไม่ใช่แฟนฟิคนิ หรือกูจำผิด

>>148 มันเป็นแฟนฟิคมึง

>>149 อ่อเค เขาแก้ไขฝนม่วงเลยลบโพส?

ส่วนเรื่องที่บอกทำไมลบรูปเงียบๆ มีคนคาบไปบอกตอนนั้น ในมู้หนังสือบอกว่าไปบอกฝนม่วงแล้ว

เหมือนแฟนคลับเขามีแต่รุ่นใหญ่เลย30++++

กูเดานะว่าตัวฝนม่วงเองก็น่าจะอายุไม่น้อยแล้วปะ เป็นสาววายยุคที่โตมากับนิยายแปลญี่ปุ่นเถื่อน (เห็นได้จากการใช้รูปคะไซ) และชินกับการซื้อมังงะเถื่อน เลยไม่ค่อยมีจิตสำนึกเรื่องลิขสิทธิ์เท่าไหร่ ยกเว้นเวลาตัวเองโดนเองน่ะ

>>152 ใช่ ฝนม่วง 40++

ขนาดนั้นเลยหรอวะ555 กูก็ว่าคงยุคเล้าไรงี้แต่เรื่องเขาก็ไม่ได้ดังไรมาก กลิ่นหอมตอนแรกก็คนอ่านไม่เยอะพึ่งมาดังตอนสนพ.โปรโมทให้ เขาหยุดเขียนไปสักพัก

จริงๆตอนที่นางเอารูปคะไซมาใช้ กูยังมองว่า เออ นางอาจจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์แหละ เพราะสมัยก่อนก็ใช้รูปปกนิยายรูปแฟนอาร์ทประกอบฟิคกันเยอะ แต่พอนางแอบลบไปเงียบๆไม่ขอโทษสักคำนี่กูว่าน่าเกลียด เหมือนจงใจปกปิดความผิดตัวเอง รู้ว่าตัวเองทำผิดแต่ไม่คิดจะขอโทษ มันดูไม่มีวุฒิภาวะเลย

>>155 กูว่านางไม่ได้ลบทิ้ง แค่ปิดชั่วคราว รอคอมมิชรูปของตัวเอง (สักที) ค่อยกลับมาแบบไรตเตอร์เนื้อทอง ผุดผ่องไม่เคยผิด เคยแต่ถูกกระทำ
ส่วนตัวกูไม่ชอบภาพคะไซเลยว่ะ (กูจะโดนยำมั้ยวะ) สัดส่วนอุเคะแปลกๆ แขนขายวบๆ ทำตาลอยๆ แล้วก็จือปากยั่วๆ แทบทุกปก มีที่ชอบอยู่ปกนึงที่เป็นช่างตัดเสื้อมั้ง

>>156 ปกคะไซที่ไม่ทำท่าประหลาดๆสวยหลายปกนะมึง แต่จะยังไงก็ไม่ควรมีใครไปจกเอาปกนิยายคนอื่นมาประกอบนิยายตัวเองมั้ยวะ ทำไมนางไม่คิดบ้างว่าวันดีคืนดีมีคนเอาปกนิยายตีพิมพ์ของนางไปใช้เป็นปกนิยายในเว็บบ้างจะรู้สึกยังไง เป็นนักเขียนน่าจะตระหนักเรื่องพวกนี้ได้มากกว่าคนอื่นนะ ใจเขาใจเรา

มีใครยังไม่นอนบ้างปะว เรื่องนี้ https://www.readawrite.com/a/117f830bcde958a44775b8740cf40b92 ติดใหม่มาแรงได้ยัง คำผิดเยอะมาก ใช้ประโยคผิดอีโมจิต่างๆนานา คนติเยอะมาก ใช้รูปละเมิดลิขสิทธิ์อีก หรือเพราะจีนโบราณ=ฮิต

>>158 เม้นล่าเริ่มมีคนไปด่าเรื่องรูปละ ทำไมตอนฝนม่วงไม่มีคนไปด้วยเอเนอร์จี้นี้มั่งวะ

ฝนม่วงไม่มีโม่งคนไหนกล้าไปเตือนเลยวะ สงสัยรักมาก

กูรอเลยพน ต้องมีคนบอกจะติดตามต่อไปนะคะ จะอ้วก เมื่อไหร่จะเลิกสนับสนุน มาเสือกคอมเม้นคนอื่นแต่ไปว่าเขาแซะอีกช่างกล้า

>>160 กูข้องใจอยู่ว่าที่ฝนม่วงซ่อนโพสต์อย่างไวนี่เป็นเพราะมีโม่งไปเม้นบอก หรือมีคนไปกระซิบบอก หรือนางสิงโม่งเองวะ ถถถถถ

>>156 สัดส่วนเคะเหมือนตั๊กแตนตำข้าวบวกกับท่าแบบนั้นยิ่งประหลาด แต่กูชอบภาพในเล่มนะ ถึงนายเอกจะดูเมายาตลอดเวลา 555 เคะแหกขาจือปาก มือเมะล้วงซัมติง = ซิกเนเจอร์อ.คาไซ

>>160 เป็นกูไม่กล้านะ โคตรแถ เบื่อพวกโลกสวยเดี๋ยวแก้ก็มาอ่านต่อ

>>158 อ่อ เรื่องนี้ จีนโบราณ = แมส จริงๆ นะ แม่งใส่รูปทุกตอนเลยอ่ะ

>>160 นักเขียนโนเนม มันจัดการง่ายมั้ง คนดังหาบเยอะ

>>160 มีโม่งเคยบอกอยู่ไงว่ามันส่งข้อความไปบอก มึงยังไม่จบกับเรื่องนี้อีกเหรอวะ กูเห็นถามกันอยู่ได้ฝนม่วงรู้ได้ไง

>>166 บางคนก็ไม่ได้ตามป่าววะ แค่ถามเอง

>>167 มีถาม 2-3 รอบละ มีคนตอบทุกครั้งที่มีประเด็นฝนม่วง อิโม่งคนที่เอาไปบอกมันก็เคยมาตอบว่ามันเอาไปบอกเอง เห็นประเด็นฝนม่วงแล้วจะไม่เห็นคำตอบได้ไงวะ กูยังเห็นจนรำคาญต้องมาตอบแทน

ในโม่งคนตามฝนม่วงน้อยนะกูว่า คนที่คุยๆก็มีไม่กี่คนหรอก เพราะคนอื่นไม่ได้ตาม 555

>>168 ขอบคุณที่มึงพูดแทนกู กูเนี่ยตอบทุกครั้งบอกแล้วๆ ยังจะมาบอกกูอีกว่าทำไมไม่ไปบอกล่ะ ก็กูบอกแล้วว รำคาญจนเลิกตอบไปล่ะ

>>170 ประเด็นอาจจะเพราะฝนม่วงก็ไม่เคยขอโทษไงว่าไปละเมิดภาพคนอื่น แต่พอคนที่ไม่ใช่ ไม่ติ่งทำ ตามด่าเขาไม่เผาผี กดดันให้ขอโทษ บางคนมองว่าสองมาตรฐาน เพราะถ้าโนเนมทำก็จะด่าไม่มีจิตสำนึก แต่พอนข.ที่รักลบ ก็จะแบบ จะติดตามต่อไปคร่าาาา ทำดีแล้วนะค้า ทั้งที่ไม่เคยออกมาขอโทษสักคำ แบบคนอื่นต้องทำ

>>171 เพราะถ้าฝนม่วงยอมพิมพ์สักหน่อยว่าชั้นรู้ว่าชั้นผิดแต่ชั้นไม่ทำแล้ว แมนๆ ใจๆ คนคงไม่แซะลากยาวมาขนาดนี้หรอก แต่แอบลบเงียบๆ ไม่หือ ไม่อือ ถ้าเป็นคนอื่นทำ กูว่าโดนแขวะไม่จบไม่สิ้นเหมือนกันแหละ

สรุปคือเมิงก็ไม่ได้อยากมาถามมาอัพเดตข่าวเพราะไม่รู้ไม่ได้ตามอะไรหรอก แค่อยากมาดูว่าเขาไม่ออกมาขอโทษแล้วคนทั่วไปคิดยังไง มาซาวเสียงในโม่งว่ามีใครจะช่วยเมิงย่ำไหม 5555
คือในโม่งคนอ่านฝนม่วงน้อยอ่ะ ขนาดกูทันช่วงเล้าเปิดใหม่ๆกูยังไม่เคยอ่านเลย เมิงดันไม่ขึ้นหรอก เขาอาจจะแมสข้างนอกแต่ไม่ได้แมสขนาดนั้น ไปหาข้างนอกเถอะ

กูติ่งฝนม่วง งานเขาแมสนะโว้ย หอมกลิ่นความรักมึงลองพูดชื่อมามีนักเขียนคนไหนเขียนได้อย่างเขา แล้ว 69 มีใครเขียนได้
เรื่องรูปเค้าผิดจริง กูว่าที่เค้าไม่รับผิดเพราะมีความดื้อแบบนักเขียนรุ่นใหญ่ที่อยู่วงการมานาน ขอโทษทีมันก็เสีย อย่าว่าแต่รุ่นใหญ่เลย พวกรุ่นเล็กที่ลอกหนักกว่านี้ขโมยรูปหนักกว่านี้ยังดื้อตาใส แล้วทำไมคุณฝนม่วงต้องมาขอโทษเพื่อสนองนี้ดพวกมึงด้วยวะ

กูไม่ติ่งฝนม่วงและไม่ได้ตามงานเขา แต่ทันมหกรรมแหกสองมาตรฐานรอบก่อน
อันนี้กูไม่แคร์นะว่ารุ่นใหญ่รุ่นเล็ก อยู่ที่จิตสำนึกล้วนๆเลยว่าตัว นข จะออกมาตอบสนองอย่างไร อีโก้ก็ได้ กูแบน ถ้าละเมิดจริงแล้วหาทางแก้ กูโอเค แต่เคสฝนม่วงนี่ เขาเหมือนแค่ปิดหนีกันกระแสแต่ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องผิดจริงๆอะ

คนทำผิดแล้วไม่ยอมขอโทษ ตีเนียนกลบเกลื่อนความผิดตัวเองเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น จะมีคนทวงถามคำขอโทษก็ไม่แปลกป่าว ตราบใดที่ไม่ออกมาขอโทษ เวลามีเคสแบบนี้ก็คงมีคนนึกถึงนางเรื่อยๆแหละ ยิ่งถือทิฐิไม่ขอโทษ ความผิดก็จะยิ่งติดตัวนะ

>>174 ก็ตามนั้น ติ่งคิดงี้ก็ไม่แปลกละ

>>174 หมายถึงแมสแต่ไม่ได้แมสในโม่งน่ะ หอมกลิ่นความรักตอนไฮป์ๆก็มาเป็นพักๆไม่ได้ไฮป์กันยาวอะไร พอจบก็จบไป นานๆจะมีคนเอามาพูดถึงอีกรอบ 69 ก็ไม่ได้มีโม่งพูดถึงเยอะขนาดนั้นเพราะมันเก่ามากแล้ว กระแสก็โรยไป
ในโม่งกูว่าเน้นไปทางนิยายจีนมากกว่า ถ้าเทียบกับ อชอปล หนึ่งคำมั่น เฟยเทียน แม่โม่ ฯลฯ ที่มีพูดถึงเรื่อยๆ ฝนม่วงก็เด็กน้อยอ่ะ เอาไปเทียบกับนิ้วด.ที่แมสในเชิงโดนด่ายังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
การที่กูบอกว่าไม่แมสในโม่งไม่ใช่เรื่องไม่ดีนะ ดูอย่างอีแก๊งค์อตปสสิ แมสในโม่งชิบหาย ดีไหมล่ะ

>>176 +1 จริง ก็ไม่ออกมาพูดอะไร คนจะแซะก็ไม่ผิดป่ะ ในเมื่อลบเงียบๆ ตีเนียน หุหุ ในเมื่อเป็นรุ่นใหญ่ก็ควรคิดบ้างสิ มาอ้างรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ เรื่องเบสิกจิตสำนึกไหมเนี่ย ไอ้ที่เย้วๆกันมันสองมาตรฐานจริงๆนี่หว่า

>>174 มีติ่งแบบนี้เวทนานักเขียน เคสเดียวกันกับนิ้วดำเปี๊ยบ ติ่งจะบอกเขียนสนุกพอ เรื่องอื่นผิดช่างมันค่า ก็ไม่แปลกอะนะที่คนมันจะออกมาแซะเรื่อยๆ

>>174 มึงนี่ตรรกะติ่งขนานแท้ พูดจาเหมือนอีมนกกบ.ที่มันบอกว่า ก๊อปแล้วไง ใครทำได้อย่างมันบ้าง สัส ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ใครทำได้ไม่ได้อย่างฝนม่วง ประเด็นมันอยู่ที่ฝนม่วงดอยรูปชาวบ้านเขามาใช้ มึงจะเถียงมึงเถียงให้ถูกประเด็นก่อน ที่สำคัญเขียนเก่งแล้วไง รุ่นใหญ่แล้วไง มันลบล้างความผิดของแม่งได้เหรอ เก่งก็บ้งได้ มึงไปแหกตาดูป้าเจเคนะบ้งทีคนด่ากันชิบหาย มึงนี่มาอะไรเนี่ย กางปีกปกป้องจนตรรกะเพี้ยนไปหมดแล้ว

>>174 กูว่างานเขาค่อนข้างมีคุณภาพ ถูกจริตกูหลายเรื่อง กูตามงานเขาแต่เรื่องใช้รูปติดลิขสิทธิ์กูไม่ได้มองข้าม ถ้าเขาออกมาขอโทษก็คงจะดี แต่โม่งคงไม่เลิกพูดถึงเรื่องนี้หรอกว่ะ

ตลกนะ นักเขียนคนอื่นมีเคสลอกนิยายหรือจิ๊กรูปคนอื่นไปใช้ โม่งแซะกันซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่เห็นมีใครบ่นรำคาญ บางคนแม่งโดนแซะอยู่สามวันแปดวันไม่มีใครทัดทานใครเลย มีแต่ช่วยกันยำตีน พอเป็นฝนม่วงปุ๊บ คนพูดถึงแค่สองสามครั้งมีคนโผล่มาบอกให้เลิกคุยเรื่องนี้ละ ทั้งๆที่เจ้าตัวยังไม่ได้เทคแอคชั่นอะไรสักอย่าง แค่ซ่อนนิยายไปเงียบๆ ใครที่ปกป้องฝนม่วงวันหลังมึงก็อย่าด่าคนอื่นเรื่องก๊อปละกันนะ มันกระทบนักเขียนสุดที่รักของมึง

หอมกลิ่นความรักพึ่งมาแมสตอนใกล้จบ ตอนแรกๆที่กูตามคนอ่านน้อยจนเขาเลิกเขียนไปช่วงหนึ่ง ส่วน69กูไม่ทัน กูเป็นคนไปเตือนเองทำไมติ่งอย่างมึงไม่ไปเตือนล่ะ กูชอบงานเขียนเขาจริงอวยให้แต่ไม่ใช่มาปกป้องผิดๆแบบนี้ ตัวเล็กๆมันเลยอ้างไงทำไมพวกนักเขียนดังๆทำได้ ทำไมด่าแต่คนเล้กๆ มันเป็นตัวอย่างที่ผิด ไม่ต้องไปดูใครดูที่ตัวเอง แต่กูบอกตัวเองล่ะว่าจะเลิกตาม ไม่น่าไปเตือนให้โดนแหกซะบ้าง เสียความรู้สึกวะ พอตัวเองโดนก็อปทำเป็นเรื่องใหญ่จังทีตัวเองก็อปคนอื่นมานานปีเงียบกริบ

ต่อ แล้วทำไมไม่บอกให้เขาออกมาขอโทษเพราะมีติ่งพวกงี้ไงชอบพูด เขาแก้ไขรูปแล้วจะเอาไรอีกกูเบื่อเถียงกับคนประเภทนี้มาก ก็ควรออกมารับผิดชอบอะไรหน่อยไหมไม่ใช่ปล่อยเนียนๆลบไป

สมัยนี้ขนาดติ่งดาราเขายังไม่ค่อยปกป้องดาราตัวเองเวลาทำผิดกันเลยนะมึง มีแต่บ่นผิดหวังกับขอโทษแทนดารา มึงไม่ต้องกางปีกปกป้องนักเขียนเวลานักเขียนทำผิดขนาดนั้นก็ได้

สิ่งที่กูถามไปไม่เห็นมีใครตอบกูสักคน กูถามว่ามีใครเขียนได้อย่างหอมกลิ่นหรือ 69 ไหม ถ้าตอบไม่ได้ก็เป็นอันเข้าใจกัน
ขอโทษทีที่เหมือนเหมารวมแต่กูว่าที่มาเย้วๆ ด่าไม่ใช่นักอ่านหรอก แต่เหมือนนักเขียนขี้อิจฉาที่เห็นคนอื่นประสบสำเร็จกว่าไม่ได้ พอพูดถึงฝนม่วงทีก็ต้องขุดเรื่องนี้ขึ้นมาที ต้องให้มีอยู่ในทุกมู้ กูรำคาญอะขอโทษ

>>187 มึงตรรกะเหมือนติ่งมนกกบเลยอะ ขำดี ขอโทษนะคือกูไม่คิดว่าจะเจอคนตรรกะแบบนี้ในโม่ง 55555555555

>>187 คือต้องเขียนดีกว่าฝนม่วงเหรอถึงจะด่าได้ กูงง เวลากูเจอเชฟขโมยสูตรอาหารอีกร้านกูต้องทำอร่อยกว่ามันมั้ยถึงจะด่าได้ว่าขี้ขโมย? เวลากูเจอแบรนด์เสื้อผ้าก๊อปอีกแบรนด์ กูต้องตัดชุดเก่งกว่ามั้ยถึงจะทวงถามได้ว่าทำไมไม่ขอโทษเรื่องขโมย? ไม่จำเป็นปะ อะไรผิดก็ว่าไปตามผิด

อ้อ แล้วก็สำหรับใครที่ปกป้องฝนม่วงอยู่ มึงลองคิดนะว่าถ้าวันนึงมีคนเอารูปหน้าปกนิยายฝนม่วงไปใช้โดยไม่ขอบ้าง มึงจะกล้าพูดรึเปล่าว่าไม่ขอโทษก็ไม่เป็นไร มึงจะกล้าบ่นมั้ยว่ารำคาญ มึงจะปล่อยไปเฉยๆมั้ย มึงจะกางปีกปกป้องคนที่เอารูปของนักเขียนคนโปรดของมึงไปใช้รึเปล่า

>>187 ตรรรกะติ่งแบบไม่ลืมหูลืมตา กูคนอ่านแหละ ทำไมวะ ต้องเขียนดีกว่าถึงจะว่าได้ ทุเรสนะความคิดมึง รำคาญก็เลื่อนผ่านไป ชิ้วๆ

>>187 ต้องเขียนดีกว่าถึงด่าได้ ตรรกะอะไรของมึงเนี่ย อะไรผิดก็ว่าไปตามผิดปะ มันเกี่ยวอะไรกับเขียนเก่งกว่าแล้วข่มคนอื่น งงเวอร์

เป็นติ่งจริงเหรอวะ เหมือนมาล่อตีนให้ฝนม่วงมากกว่าจะมาปกป้องนะ 5555555

กูก็ขำเหมือนกัน เซอร์ไพรส์โคตร55555 เพิ่งเคยได้ยินว่าคนเขียนดีละเมิดลิขสิทธิ์คนอื่นได้ตามใจชอบ
และเอาจริงๆนะมึง 69 ไม่ได้ว้าวขนาดนั้นสำหรับกู แค่สายวายไม่ค่อยมีใครเขียนเพราะมันเป็นกลุ่มคนอ่านเขียนที่ส่วนใหญ่โตมาจากโรแมนซ์ไม่อิงสังคม ไม่งั้นนิยายวายจะโดนด่าเรื่องบ้งถึงทุกวันนี้เหรอ หลายปีมานี้ถึงค่อยดีขึ้นหน่อย ถ้าอ่านหนังสือหลากหลาย ฝนม่วงก็จะธรรมดามาก
แต่ถึงเขาดีมากสำหรับใคร ก็ไม่ใช่ประเด็นที่จะยกย่องมองข้ามความผิดแล้วกดหัวคนอื่นที่ทำเพราะเขาไม่ดีสำหรับตัวเองอะ

กูไม่เคยอ่านงานฝนม่วง แต่กูเป็นสายวายปุ่น ขอกูบ่นหน่อยเหอะ วายปุ่นบ้านเรามันอาภัพอะไรนักไม่รู้ สมัยก่อนมีไพเรทเอามาแปลเถื่อนเป็นล่ำเป็นสัน พอขึ้นบนดินก็ดัน สนพก็ดันไปคว้าเอาอดีตนักแปลไพเรทมาแปลมั่วๆซั่วๆ มาคราวนี้นักเขียนชื่อดังของไทยจิ๊กรูปปกนิยายวายปุ่นไปใช้เป็นปกนิยายตัวเองหน้าตาเฉยก็ยังอุตส่าห์มีคนปกป้อง นอกจากจะไม่มีใครสงสารคนวาดแล้วคนวาดยังโดนแซะอีกว่าวาดประหลาด (ทั้งที่กรณีนี้คนวาดเขาเป็นผู้เสียหาย) แถมวายปุ่นแม่งอยู่เฉยๆก็โดนด่าว่าบ้งอย่างนั้นบ้งอย่างนี้ ทั้งที่คนที่ด่าแม่งก็เคยอ่านแต่เรื่องเก่าๆสมัยไพเรท ไม่รู้วายปุ่นทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ส่วนตัวกูว่าฝนม่วงจะขอโทษหรือไม่ขอโทษก็เรื่องของนาง เพราะอ.คาไซที่เป็นผู้เสียหายเขาไม่ได้รับรู้ด้วย แต่การที่นางไม่ขอโทษนี่สุดท้ายมันก็จะเป็นชนักติดหลังนางไปเรื่อยๆนะ แต่นางคงไม่แคร์มั้ง เพราะเรื่องก๊อปรูปมันดูไม่ได้แมสไปถึงข้างนอก คงมีคนรู้กันแค่ในโม่งไม่กี่คนนี่แหละ ติ่งที่รำคาญมึงก็ทนๆคนแซะหน่อยละกันนะ เพราะเขาทำผิดจริงๆอย่างแก้ตัวไม่ได้เลย

กูตั้งข้อสังเกตว่าช่วงหลังเวลามีใครโดนด่าเรื่องลิขสิทธิ์รูปจะถูกโยงไปหาฝนม่วง บางทีลืมด่าอีคนนั้นหันมาแซะฝนม่วงแทน นักเขียนเด็กดีรุ่นเก่าเหมือนเขาที่เคยทำแบบนี้แล้วลบรูปไปเงียบๆไม่ขอโทษเหมือนกันไม่เห็นโดนลากมาแซะเหมือนเขา ในนี้มีทั้งคนเขียนคนอ่าน กูว่าคงมีทีั้งคนเคร่งลิขสิทธิ์กับคนที่หมั่นเขาอยู่ว่ะ

กูเห็นด้วยกับ>>195 ฝนม่วงจะขอโทษรึไม่ขอโทษไม่ควรลามไปแซะคูปคาไซว่ะ งานเขาสวยหลายรูปแต่ไพเรทแม่งเลือกแต่รูปอ้าซ่ามาแปล หลายคนเลยติดว่างานเขามีแต่แบบนี้

>>196 ก็เคสฝนม่วงมันใหม่กว่าไง ผ่านไปนานๆเดี๋ยวคนก็เลิกพูดถึงเองแหละ มึงดูตอนนี้มนกกบคัมแบ็คก็ไม่มีใครตามแซะนางแล้วเพราะปลงกันหมด และที่ฝนม่วงจะโดนลากมาตลอดก็ไม่แปลกอะ ก็มันเป็นความผิดชนิดเดียวกันไง

กูถึงบอกหลายรอบ พวกมึงก็ไม่เลิกจบกับเรื่องนี้ซักที อยากแหกอยากยำก็ไปที่อื่น

เวลาใครเบื่อประเด็นที่คุยกันในโม่ง สิ่งที่มึงควรทำคือเปิดประเด็นใหม่หรือไม่ก็ปิดโม่งไปทำอย่างอื่นจ้า ไม่ใช่บอกให้คนอื่นเลิกคุยเรื่องที่มึงรำคาญ โม่งไม่ใช่ของมึงคนเดียวโนะ

>>199 ไล่ไปแหกที่อื่นไม่ได้หรอกมึง นี่มันมู้เม้า แต่กูก็เบื่อเหมือนมึงบางทีต้องรีบลากผ่านไปอ่านมู้อื่น อยากให้ฝนม่วงขอโทษจะได้จบเรื่องนี้ไม่ต้องรำคาญ

เออเนอะ กลายเป็นคนที่บ่นว่าอยากให้คนผิดออกมาขอโทษกลายเป็นคนน่ารำคาญไปซะงั้น

กูพยายามบอกอยู่นะว่ามันไม่มีคนช่วยแหกเพราะคนตามฝนม่วงในโม่งไม่ได้เยอะขนาดนั้น พอคนไม่รู้จักมันก็รับข้อมูลแล้วจดไว้ในใจอย่างเดียว
อ่านครั้งแรกเห็นด้วย อ่านครั้งสองเห็นใจ อ่านครั้งสามครั้งสี่รำคาญทำไมเมิงวนๆเรื่องเดิม ข้อมูลใหม่ก็ไม่มี มาทีก็เอาแต่หย่อนหินถามทาง ซึ่งในโม่งมันไม่มีใครตามฝนม่วงอ่ะอ่ะ ก็รับข้อมูลแล้วจบไป ไม่มีใครคิดจะไปตามเรื่องต่อ พอเป็นงั้นเมิงก็มางอแงว่าทำไมไม่มีคนสนใจ คนเขาดูออกว่าเมิงพยายามหาแนวร่วมแหกเขาแต่ในโม่งมันไม่มีคนสนไง เขาอ่านรับข้อมูลอย่างเดียว ทำไงก็จุดไฟไม่ขึ้น
สมมุติถ้าเมิงบอกเมิงมีหลักฐานแหกนขขวัญใจโม่งอย่างฮซนไรงี้ กูเชื่อเลยว่าโม่งจะพร้อมใจกันช่วยเมิงแน่ๆ แต่เมิงพยายามแหกนขที่ในโม่งแทบจะไม่ได้พูดถึงเลยกูก็ไม่รู้จะช่วยยังไง คนมันไม่รู้จักอ่ะ
แรกๆกูก็อ่านแล้วจดไว้นะว่าเขาทำอะไร แต่กูไม่อ่านงานเขาอยู่แล้วก็ไม่รู้จะช่วยแบนยังไง ตอนนี้พอเห็นเมิงมาบ่อยๆกูเริ่มสงสารเขาแทนละ 5555

>>203 ไปเรื่อย เป็นตุเป็นตะ

>>204 มุแง

ก็มีแค่เรื่องใช้ภาพละเมิดลิขสิทธิ์แล้วแอบเปลี่ยนไม่ออกมาพูดอะไรนั้นแหละแค่นั้นมึงจะหาเรื่องไรมาอีกอะ เขาอยากแค่นี้ ไม่ได้มีหลายเรื่องปสด.แบบแก้งค์นั้น แต่ไม่กล้าแหกหรอกเชื่อกู แค่ไปเม้นหรือไปเตือนเขายังไม่มีใครทำ กูอุสาห์โยนเรื่องอื่นลงมาก็ยังจะมีคนบอกทำไมตอนฝนม่วงไม่มีคนไปด้วยเอเนอร์จี้นี้อีก /มองบนสองสามที

โม่งน่าจะตามฝนม่วงเยอะอยู่นะ ตอนหอมกลิ่นค.รักนี่หวีดกันประจำ จนกุตามไปอ่านแต่ไม่รอด จุดอิหยังวะเยอะเกิน

ฝนม่วงเป็นหนึ่งในนักเขียนไทยไม่กี่คนที่กูตามงานเขา เขาเก่งนะมีความสามารถ เรื่องที่เขาผิดก็ผิดจริง กูคงไม่ช่วยเขาเรื่องนั้นหรอก แต่เห็นคนพยายามโยงแหกเขาบ่อยแทบจะทุกอาทิตย์กูก็เอียน

อยากแหกก็แหกเองอ่ะ ไม่ใช่มาหย่อนในโม่ง ฝนม่วงแม่งแย่ๆๆ แล้วก็มางอแงว่ายังไม่มีโม่งตัวไหนไปตามเรื่องเหรอวะ เรื่องถึงไหนละวะ ฝนม่วงแย่ๆ มีคนตามเรื่องยัง โม่งแม่งไม่ตามเรื่องเลย ลำเอียงๆ ฝนม่วงแย่ๆ ฯลฯ โม่งก็ไม่โง่ป่ะวะ

พวกมึงนี่ก็แปลก คนที่มาพูดในโม่งก็คือคนที่ไม่อยากพูดบนบกปะ โม่งก็เป็นแบบนี้มาตลอดนะ เวลามึงนินทานักเขียนมึงก็มานินทากันในนี้ไม่ได้ไปพูดบนบกนี่ กูเห็นโม่งนินทานักเขียนกันมาเยอะแยะ บางคนโดนนินทาอยู่เป็นอาทิตย์ นินทาจนเป็นวาระแห่งมู้ รอบนี้ที่คนพูดถึงฝนม่วงอีกก็เพราะฝนม่วงออกมางองแงว่างานตัวเองโดนก๊อป ก็เลยมีคนมาถามไงว่าอ้าวแล้วทีตัวเองก๊อปคนอื่นไม่คิดจะรับผิดชอบ?? ถัดมาก็มีคนทำตัวเหมือนฝนม่วงโดนคนด่า ก็เลยมีคนถามอีกว่าอ้าว แล้วทำไมนักเขียนดังทำแล้วไม่มีใครด่า?? เวลาหยิบขึ้นมาพูดก็มีประเด็นตลอดนะ ไม่เหมือนตอนเมาท์แก๊งอตปสที่อีพวกนั้นทวีตบ่นขิงข่าไรก็เอาทวีตมาแปะลอยๆแล้วหาเรื่องด่า แบบนั้นก็เกินไป แต่ฝนม่วงนี่ไม่ใช่ปะ ถ้าไม่มีประเด็นอะไรก็ไม่มีใครพูดถึงหรอก กูขำนะที่พยายามพูดกันว่าโม่งไม่สนใจฝนม่วงๆๆๆกันอยู่นั่น แต่ลูกหาบมาพยายามบ่นรำคาญเบี่ยงประเด็นกันเต็มไปหมด อิหยังวะ

เอ้อ ลืมอีกอย่าง กูว่าตอนนี้คนอยากแหกก็แหกไม่ได้แล้วปะ นางกดซ่อนเรื่องไปหมดแล้ว จะแหกยังไงล่ะถ้าไม่ได้แคปไว้

>>208 "แหกเขาบ่อยแทบจะทุกอาทิตย์" เว่อไป กูถึงกับไปย้อนอ่านมู้ที่แล้ว ไม่เห็นจะเกาะติดอะไรเรื่องฝนม่วงขนาดนั้น พวกที่บ่นรำคาญนี่มึงคิดไปเองแล้วแหละว่าโม่งพูดถึงบ่อย นับจริงๆนี่เพิ่งรอบสองเองปะ รอบแรกคือตอนที่แหกแล้วนางรีบปิดเรื่อง แล้วก็รอบนี้ที่มีคนแซะแล้วพวกมึงออกมาบ่นรำคาญเนี่ย

ติ่งฝนม่วง ในโม่งก็มีพอตัวเลยหนิ ตอนพูดถึงนิยายฝนม่วงก็ออกมาเต็ม กูสิงมู้ตลอด ไม่ได้มีประเด็นย่อยถึงขั้นรำคาญ 2 มาตรฐานก็งี้ นข ดัง หาบเยอะ กูก็ไม่ได้แคป หน้านิยายเขาไว้ เลยไปเตือนไปบอกไม่ได้ ใครใจดีเอาแปะลิ้งให้หน่อย เดี่ยวจะไปถามเอง

>>213 เค้าเจอปัญหาโดน​ลอกนิยายอยู่ มึงจะไปแซะเค้าเพื่อ?

โอ้ย 5555555 เค้าโดนลอกนิยาย น่าสงสารจังค่ะ เค้าไม่ควรโดนแซะ แงๆๆ และที่เค้าไปเอารูปคนอื่นมาใช้ไม่ต้องไปพูดถึงนะคะ ลืมๆมันไปค่ะะะ

คือเรื่องละเมิดลิขรูป/โดนลอกนิยาย กูมองว่าเป็นปัญหาละเมิดลิขสิทธิ์เหมือนกัน คนก็ยิ่งจับตามองดิว่าในเมื่อเย้วๆเรื่องตัวเองโดนลอกได้ ที่ตัวเองละเมิดทำไมเงียบ ก็ช่วยไม่ได้ที่คนจะติงเรื่องนี้อะ
แต่กูเห็นด้วย ในโม่งติ่งฝนม่วงเยอะ ติ่งจนจะหาบกันแล้ว

213 มันแซะตรงไหนวะ ก็เรื่องจริงนี่ พอโดนลอกหน่อยออกมาให้ติ่งโอ๋ ทีเรื่องที่ไปขโมยรูปเขามาใช้ไม่พูดอะไร ปิดเรื่องไปเงียบๆ ขอโทษซักคำยัง หรือไม่คิดว่าตัวเองผิด?

555555555555 เหลือจะเชื่อ กูหน่าย ถ้าซีเรียสเรื่องการโดนลอกนิยาย รู้เรื่องการละเมิดลิขฯ ดี ก้น่าจะเข้าใจประเด็นนี้นะ พอละ กูหน่ายว่ะ อยากหาบอยากโอ๋ก็เรื่องของมึง แตะต้องไม่ได้สุดๆ พอพูดเรื่องตีเนียน ติ่งแม่งออกมาพรึบ

>>211 สรุปก็คืออยากแหกเขา แต่แหกไม่ได้แล้ว เลยมาหย่อนในโม่งเผื่อจะมีคนช่วย
พอในโม่งไม่มีคนช่วยก็โดนหาว่าเป็นหาบหาว่าลำเอียงอีก กูอธิบายวนแล้ววนอีก ว่าในโม่งไม่ได้มีคนสนใจเขาขนาดนั้นเมิงก็ยังไม่ฟัง

>>219 ก็มันจริงนี่หว่า ทำไมจะเอามาพูดในโม่งไม่ได้วะ ปกติก็เอามาแหกในโม่งตลอด ทุกคนที่โดนอ่ะ มึงเป็นมากป่ะ ใครกันแน่ไม่ฟัง

กูว่าก็ไม่ได้มีใครอยากแหกหรอก การแซะในโม่งไม่ได้แปลว่าอยากให้คนช่วยแหกมั้ย นี่กระทู้นินทา มีไว้นินทาอยู่แล้ว เผอิญเห็นนางทำตีเนียนแล้วมันน่าเกลียด คนก็เลยมาแซะมานินทาในโม่ง ทำไม่ดีคนก็แซะ เรื่องปกติ ยิ่งมางอแงที่โดนก๊อปแต่ทำเนียนไม่ขอโทษตอนตัวเองทำผิดมันก็ยิ่งน่าเกลียด ไม่ได้มีใครคาดหวังให้มีโม่งคนไหนขึ้นไปแหกหรอก ก่อนหน้านี้กูไม่อะไรกะนางนะเพราะกูไม่อ่านวายไทย ไม่รู้จักนักเขียนสักคน จะว่ากูเกลียดนางมาก่อนก็ไม่ได้เด้อเพราะกูเพิ่งรู้จักนางจากเรื่องนี้ แต่ตอนนี้กูจะจดจำนางในฐานะนักเขียนสูงวัยไร้จิตสำนึกละกัน

>>219 นี่ขนาดไม่ได้มีคนสนใจเขาขนาดนั้นนะเนี่ย ยังมีคนโผล่มาปกป้องเพียบเลย ว้าว

>>212 ใช่ กูงงมากบอกรำคาญโดนโยงบ่อย นิเราพูดถึงฝนม่วงเดียวกันรึเปล่า

ใครอยากปกป้องเขาก็แล้วแต่มึง ใครเกลียดเขามึงก็เอาแอคหลุมทักเขาไปเลย กูรำคาญ!

>>222 กูไม่ได้ปกป้องเขา งานเขากูยังไม่เคยอ่านสักงาน กูมาบอกว่าทำไมเมิงถึงจุดไฟไม่ขึ้น เห็นเมิงเอาแต่ฟาดงวงฟาดงาว่าโม่งนิ่งเฉย ลำเอียง
การแซะในโม่งไม่ได้แปลว่าอยากให้คนช่วยแหก แต่การออกมาบอก ไม่มีโม่งตามข่าวเหรอวะ ไม่มีโม่งไปเตือนเหรอวะ มันต่างกับการหาคนช่วยแหกยังไง มันเหมือนให้โม่งไปทำ ทั้งๆที่เมิงตัวคนแซะเนี่ยยังไม่ทำเองเลย ทำไมไม่ทำเองวะ

กูไม่ได้อยากทำตัวเป็นมาเฟียเที่ยวบอกใครว่าคุยเรื่องนี้ได้ เรื่องนี้คุยบ่อยมึงคุยไม่ได้ต้องเปลี่ยนเรื่อง
แต่คนเจอปัญหาโดนลอกมึงจำเป็นต้องไปแซะเค้าตอนนี้ป่ะ โม่งตรรกะป่วยยังไงก็มีกาลเทศะ​นิดนึงดิเฮ้ย

>>226 มันก็ต้องเป็นตอนนี้ปะถูกแล้ว ตัวเองโดนลอกแล้วโวยวาย แต่ตอนตัวเองเอาทรัพย์สินทางปัญญาของคนอื่นมาใช้ดันทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น ไม่แซะตอนนี้จะให้แซะตอนไหนวะ งง

>>226 มึงกำลังทำตัวเป็นมาเฟีย วางกาวลงนะ

>>225 สรุปคือมึง take it personal เพราะมึงคิดว่า identity ของมึงคือโม่ง ก็เลยรู้สึกไม่ดีที่มีคนแซะโม่งว่าทำไมไม่มีโม่งไปเตือน งี้สินะ 5555555 มึงไม่ต้องรู้สึกว่ากระทบตัวเองขนาดนั้นก็ได้จ้า

>>227 +++++++++++++++ก็ต้องตอนนี้ถูกแล้วปะวะ แถมสนพ.ยังช่วยเขาเคลียร์ปัญหาจบแล้ว แล้วมึงยืนยันว่าเขาโดนลอก?ทั้งที่บทสรุปไม่ได้แบบนี้จริง ใช้คำว่าคล้ายดีกว่าเลี่ยงโดนฟ้อง
อย่าวนมาเรื่องเตือนไม่เตือนอีกนะเรื่องนั้นเตือนไปแล้วจบสักที
แต่ที่คุยอยู่ตอนนี้คือนางโดนก็อป แต่ตอนตัวเองโดนก็อปดันเงียบ

จริงๆถ้าไม่มีลูกหาบมาปกป้อง เรื่องฝนม่วงก็คงมีคนแซะแค่สองสามคนแล้วก็เงียบๆไปแหละกูว่า 555555 นี่ดันมีคนมาบ่นรำคาญ บ่นว่าเขียนให้ดีเท่าเขาให้ได้ก่อนค่อยด่า บางคนที่ผ่านไปผ่านมาเขาก็หมั่นไส้ดิ ทำผิดแล้วยังมีคนปกป้องขนาดนี้ แตะต้องไม่ได้เลย

ky แม่ในข่าวคือเหี้ยแต่อินี่ก็ด่าแรงไม่ไหวหยั่งกะโทรลในบอร์ดโม่ง สาววายมันโง่ทุกตัวนะค้าาาา
https://twitter.com/Qwsa890/status/1368770117606117376

>>232 ประโยคต้นๆคือดีนะ แต่ประโยคสุดท้ายคือไม่ได้ เก็บกดไรกับสาววายป่าวเนี้ย

>>233 สาววายหลายคนก็ทำเรื่องไว้เยอะแล้วชอบยัดเยียด จนคนเขาเหมารวมเกลียดไปทั่ว

>>234 ไอ้คนด่าสาววายนี่กูก็เห็นเป็นสาววายทั้งนั้น im not like other girls สัสๆ

>>158 มึงเรื่องนี้ยังไม่จบๆ ประทุอีกรอบวะ

>>236 ตอกกลับนิ่มๆแต่เจ็บใจวะ555 อ่อนแอจังเลยวะพวกนักเขียน

>>236 กูงง คือไรวะ เห็นในนั้นมีคนติงว่าใช้รูปผิดลิขสิทธิ์เยอะมาก แต่กูเห็นอยู่รูปเดียวคือปก ซึ่งมันก็ผิดอะนะ
แล้วตอนนึงลงสั้นโคตร ทำไมยอดหัวใจโคตรเยอะ

>>238 ตอนแนะนำตัวละครไงมึง ใช่ ทำไมยอดเยอะวะกูงงมาก ตอนแรกติดใหม่มาแรงตอนนี้ติดท็อปละมึง

>>239 นิยายจีนโบราณก็อแรูปคนอื่นมาใช้=ฮิต เกือบทุกเรื่องอะมึงเป็นงี้กูเห็นบ่อย

>>238 แนวยั่วเยซอยตอน อ่านง่ายแป้บๆจบตอนนึง มันรู้สึกดีนะเว้ยตอนไถๆ อุ้ยจบตอนแล้วไวเหมือนอ่านจอยลดา
อีกอย่างคนน่าจะเห็นใจที่โดนถล่มด้วยว่ะเลยกดหัวใจให้ มันจะมีคนประเภทที่เห็นเขาโดนด่าแล้วสงสารอ่ะ สู้ๆนะคะ

เรามาถึงช่วงไม่มีการศึกษา=เหยียบคนอื่นแล้วหรอวะ เอ๊ะ กูเกิลก็มีนะคนเรา มีอินเทอร์เน็ตมาก็อปภาพคนอื่นใช้ก็ควรมีปัญญาอ่านกฎหมายลิขสิทธิ์นะ

สัส555555 หมาป่าเดียวดายกู จี้555 ความเป็นมนุษย์มีไหมคะ หลุดโลกไปไกลล่ะ กูว่าอายที่ตัวเงทำผิดนั้นแหละ ตัดพ้อไปทั่ว

>>241 เดี๋ยวนี้กูก็ชอบตอนสั้นๆ นะ
นักเขียนบางคนลงทีละ 3 พัน 5 พัน สมัยก่อนกูชอบมาก อ่านทีเดียวจุก ๆ สะใจ
แต่เดี๋ยวนี้ชอบแบบสั้นๆอย่างที่มึงว่า แต่ไอ้เรื่องที่ยกมา ตอนละ 5 ร้อย 6 ร้อยก็น้อยเกิ้น นิ้วโป้งไถแค่สโตรกเดียวจบตอน

>>244 แต่ก่อนเรื่องไหนตอนละ2หมื่นคำกูชอบมาก ตอนนี้ส่วนใหญ่ประมาณเกือบ2พันคำ กูsad กูอ่านนิยายจีนก็ได้วะ ถ้าเรื่องไหนต่ำกว่า3พันคำจะโดนนักอ่านว่าทำไมสั้นจัง หันมามองงานคนไทยสมัยนี้ก็ได้แต่ เอ่อ...

กูขอบ่นหน่อย กูเกลียดความการเมืองเกี่ยวข้องกับทุกเรื่องและเป็นเรื่องของทุกคนวะ กูอยู่กลุ่มหวีดนิยายเรื่องนึงที่ต้อนนี้แม่งเป็นกลุ่มการเมืองจ๋าไปแล้ว ตั้งแต่ปีก่อนยันปีนี้ไม่คุยวิเคราะห์เนื่อเรื่องนิยายกันแล้วนาจา ขายตรงชวนไปม๊อบรั่วๆ จนกูสงสัยว่าทำไมไม่ไปตั้งกลุ่มแยกคุยการเมืองกันเลยถ้าจะขนาดนี้ คนถามคนคุยเนื้อเรื่องกันไม่ได้เลยการเมืองกลบหมดพอไม่สนใจโดนหาว่าเป็นซาลิ่มจ้า~ เอ้า กูเข้ากลุ่มนิยายกุก็ต้องอยากหวีดตัวละครวิเคราะห์เนื้อเรื่องป่าวว่ะ กูจะมาคุยการเมืองในกลุ่มนิยายเพื่อ!!!?

>>246 กูเล่นหุ้นตั้งแต่สมัยแดงจนถึงนกหวีด ในกลุ่มส่วนใหญ่จะห้ามเรื่องการเมืองหมด ไม่ต้องพูดถึงชวนไปม้อบ บางคนด่าม้อบทำหุ้นตกยังไม่ได้เลย โดนเตือน ถ้าเตือนไม่หยุดก็เตะออก ห้ามคุยเรื่องการเมืองเพราะทุกคนมาเพราะเรื่องหุ้น
เมื่อก่อนกลุ่มอื่นๆก็เป็นแบบนี้นะ ห้ามการเมืองเด็ดขาด แต่เดี๋ยวนี้คนบางกลุ่มมันชอบอ้างว่าใครไม่สนใครห้ามคุย=อิ้กนอ=หริ่ม ทั้งๆที่ความจริงคือเขาเข้ามาคุยเรื่องอื่นอ่ะ เมิงมาแทรกยาวๆ เสียเวลาคนอ่าน แย่งซีนคนเขาจะโฟกัสคุยที่เรื่องหลัก ทุกวันนี้มีแค่กลุ่มหุ้นที่ยังใช้กฎนี้กันอยู่ นอกนั้นพวกกลุ่มเกมกลุ่มการ์ตูนกลายเป็นสายฉอดกันหมดละ 555

>>241 >>244-245 กูว่าสองพันคำกูยังรับได้นะ พันคำก็ยังอ่ะๆ ให้อภัย แต่ไอ้สัส ตอนละห้าร้อยคำ กูที่เขียนนิยายบางตอนล่อไปสี่พันคำคือร้องเหี้ยละอีชิบหาย นิยายกูตอนเดียวมันเอาไปซอยได้แปดตอน แม่งถึงติดท็อปไง

>>246 นักเขียนบางคนลงการเมืองในนิยายโจ่งแจ้งมีการอ้างว่ามาประชาสัมพันธ์เผื่อคนที่ไม่มีทวิต ที่กูไม่เล่นทวิตเพราะกูรำคาญคนแบบพวกมึงไง ยังตามมาระรานกูอีก เหี้ยยย

"นินทา" หมายถึง ..
การกล่าวร้าย ให้ร้ายลับหลัง เพื่อให้เกิดความเสียหายกับผู้อื่น
ให้ได้รับความอับอาย เสื่อมเสีย เสียชื่อ เสียเกียรติ เสื่อมความเคารพนับถือ
แม้บางเรื่องจะเป็นจริง แต่เป็นเรื่องที่ทำให้เกิดความเสียหาย ก็ไม่ควรนำไปเล่าต่อผู้อื่น ..
"นินทา" นั้นไม่มีโทษแก่ "ผู้ถูกนินทา" เลย
ถ้า "ผู้ถูกนินทา" ไม่รับคือไม่ตอบ เช่นเดียวกับผู้ถูกด่าไม่ด่าตอบ
ผู้ถูกขู่ไม่ขู่ตอบ ผู้ถูกชวนวิวาทไม่วิวาทตอบ ..
"ผู้นินทา" คือผู้ทำกรรม ซึ่งเป็นกรรมไม่ดี
ไม่ว่า "ผู้ถูกนินทา" จะรับหรือไม่รับก็ตาม
"ผู้นินทา" ย่อมได้รับผลไม่ดี แห่งกรรมไม่ดี อย่างแน่นอน
เปรียบได้กับ ..
มีคนยื่นสิ่งสกปรก เน่าเหม็นให้เรา ถ้าเราไม่รับ
"มือเราจิตเรา" ก็ไม่เปื้อน ไม่สกปรก ไม่เดือดร้อน
แต่ "มือเขาจิตเขา" ก็เปื้อน ก็สกปรกเน่าเหม็นเอง ..

การกระแนะกระแหนต่อหน้า ติฉินนินทาลับหลัง เป็นปัญหาคลาสสิกจุกจิกกวนใจมาทุกยุคทุกสมัย เกิดขึ้นทุกองค์กร และเชื่อว่าเคยโดนกันทุกคน

ยิ่งปัจจุบันสังคมออนไลน์มีบทบาทในการใช้ชีวิตมากขึ้น สเตตัสในเฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ กลายเป็นเครื่องมือในการนินทากระแนะกระแหนที่ทรงพลังมากขึ้นไปด้วย แหม โดนทั้งต่อหน้า ลับหลัง จะหนีความวุ่นวายไปหาอะไรเพลินตาเพลินใจดูในโลกโซเชียลเน็ตเวิร์กยังไม่พ้นอีก เครียดเลย “บ่องตรง”...

สถานการณ์

วิภาวี เป็นสาวสวย เชื่อมั่นในตัวเองสูง มนุษยสัมพันธ์ดี ทำงานก็เก่ง แถมยังเป็นที่รักของเจ้านายและเพื่อนร่วมงานด้วย โดดเด่นเป็นดาวจรัสแสงแบบนี้ ย่อมมีบางคนหมั่นไส้เป็นธรรมดา กลุ่มคนขี้อิจฉาพากันซุบซิบนินทา กระแนะกระแหน ทั้งต่อหน้า ลับหลัง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีการโพสต์สเตตัสกัดจิกความเพอร์เฟกต์ของเธอกันอย่างสนุกสนาน คนฉลาดอย่างวิภาวีมีหรือจะไม่รู้ เธอใช้ความนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว หารู้ไม่ในใจร้อนรุ่มจนแทบทะลักจุดเดือด

ทางออก

การนินทาไม่ใช่ของใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ คนเราประพฤติกันมาตั้งแต่โบราณกาลแล้ว แม้กระทั่งพระพุทธเจ้ายังโดนนินทา

พระไพศาล วิสาโล เจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต เคยบอกว่า ความโกรธคือความป่วย คนโกรธมากยิ่งป่วยมาก หากใครไม่อยากโกรธ ไม่อยากป่วยแนะนำวิธีฝึกจิตให้รู้จักการยอมรับ เพื่อขจัดอารมณ์ขุ่นมัว

หนึ่ง ตั้งจิตว่า วันนี้หรือพรุ่งนี้จะยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นโดยไม่โกรธ หรือหงุดหงิด

สอง เมื่อเผชิญเหตุการณ์ที่ทำให้ไม่พอใจ พิจารณาสาเหตุของสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วยอมรับว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ทั่วไป จึงไม่ควรหมกมุ่นกับเรื่องเหล่านั้น

สาม เปิดใจกว้าง มองหาข้อดีในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และคิดว่าสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเราถือว่าเป็นเรื่องดีทั้งนั้น

บางคนเลือกจะใช้วิธีตาต่อตาฟันต่อฟัน เดินเข้าไปพูดตรงๆ จนบานปลายกลายเป็นทะเลาะวิวาท ลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายกัน สุดท้ายที่ได้กลับยิ่งทวีความแค้นฝังลึกลงในใจ ผลได้ไม่คุ้มเสีย ขณะที่บางคนเลือกที่จะนิ่งเฉย ใช้โอกาสนี้ในการฝึกอภัยทานและอโหสิ มิใช่ต่อกรและต่อกรรม ด้วยการทำหน้าบูดหน้าบึ้งใส่ หรือตั้งสเตตัสแรงๆ ตอบโต้ ไม่ต้องบล็อก ไม่ต้องอันเฟรนด์ ลองใช้วิธีเอารายชื่อบุคคลนั้นออกไปจากกระดานข่าว จะได้ไม่เห็นการอัพเดตสเตตัสของเขาอีกต่อไป ไม่งั้นยิ่งเห็น ก็จะยิ่งคิด ยิ่งโมโหกันไปใหญ่

ควรเอาอุปสรรคนี้แปรเปลี่ยนเป็นบทเรียนที่จะใช้ฝึกการพัฒนาตัวเองดีกว่า เพราะวันหนึ่งประสบการณ์ครั้งนี้จะสอนเราในภายภาคหน้าได้อีกเยอะ

ควรเอาอุปสรรคนี้แปรเปลี่ยนเป็นบทเรียนที่จะใช้ฝึกการพัฒนาตัวเองดีกว่า เพราะวันหนึ่งประสบการณ์ครั้งนี้จะสอนเราในภายภาคหน้าได้อีกเยอะ

อย่างไรก็ดี แม้เป็นการยากที่เราจะมีความเมตตากับคนที่ไม่ชอบหรือถึงขั้นเกลียดชังเรา ดังนั้นจึงต้องอาศัยการฝึกการอบรมจิตของเราให้มีความเมตตาอย่างเป็นธรรมชาติ การแผ่เมตตาแบบมาตรฐานเป็นประจำ ผ่านใจ ผ่านจิต (ไม่ได้แผ่เมตตาแค่ปาก) เป็นกระบวนการที่ทำให้เมตตาจิตถูกแผ่ออกไปได้แบบไม่เลือกบุคคล แผ่ออกไปกับทุกคน จึงเป็นธรรมชาติ ไม่ฝืน ไม่เสแสร้ง พร้อมกันนั้นก็เข้าใจความเป็นเขา สภาวะจิตของเขา เพื่อจะไม่พยายามเปลี่ยนแปลงคนอื่น เมื่อเข้าใจเขาได้ เมตตาเขาได้ เราก็ไม่ใช่ศัตรูเขา เมื่อเราไม่แสดงออกว่าเป็นศัตรูกับเขา และยังแสดงออกว่าเราเป็นมิตร เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกว่าเราเป็นศัตรู และไม่จำเป็นต้องแสดงออกกับเราอย่างศัตรู

วิธีกำจัดศัตรูที่ดีที่สุด คือ การเปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร ลองดูนะครับ ทุกอย่างเริ่มต้นที่ตัวเราเอง

การแซะก็คือการบ่อนทำลายอีกฝั่งหนึ่ง โดยมากมักเกิดขึ้นด้วยการกล่าวลอยๆ ไม่เจาะจงตรงไปตรงมาว่าพูดถึงใคร แต่มีการบอกใบ้ให้พอรู้ว่าเป็นใคร

การแซะมักเกิดขึ้นเนื่องจากผู้แซะ ‘พิพากษา’ แล้วว่า อีกฝ่ายหนึ่งกำลังทำอะไรบางอย่างผิด แต่กระนั้น ผู้แซะก็ไม่ต้องการจะใช้วิธีตรงไปตรงมาในการบอกกล่าวกับผู้ถูกแซะ ไม่ว่าจะด้วยวิธี ‘ดีๆ’ เช่น การระบุชื่อออกมาเพื่อวิพากษ์วิจารณ์ เขียนหลังไมค์ไปหาตรงๆ นัดคุยกัน หรือด้วยการ ‘ด่า’ กันตรงๆ

ที่จริงแล้ว การแซะไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่ในสมัยก่อนการแซะเกิดขึ้นในนามของการล้อเลียน โดยเฉพาะการล้อเลียนโดยใช้อารมณ์ขัน เช่นที่เราเห็นในการ์ตูนล้อการเมือง ซึ่งจะเห็นได้เลยว่า มักเป็นการแซะของคนที่มีอำนาจน้อยกว่า (คืออยู่ด้านล่างของโครงสร้างสังคม) ค่อยๆ เซาะ ค่อยๆ แซะ ค่อยๆ สื่อ เพื่อให้คนอื่นเห็นถึงภัยของอำนาจที่อยู่ด้านบนกว่าและใหญ่กว่า โดยใช้อารมณ์ขันมาปกปิดเป็นเครื่องประดับ การแซะในแบบดั้งเดิมจึงเป็น ‘อาวุธ’ ของคนที่มีอำนาจน้อย ที่ใช้เพื่อต่อกรกับผู้มีอำนาจมากกว่า ในโลกออนไลน์ปัจจุบัน เราจะเห็นได้ว่า การแซะที่เกิดเป็นวงกว้าง ไวรัล และแพร่หลายไปได้ไกลๆ หรือพูดได้ว่าเป็นการแซะที่มีสัมฤทธิผล มักเป็นการแซะผู้มีอำนาจหรือสภาวะที่เป็นตัวแทนของอำนาจที่ใหญ่กว่าแทบทั้งนั้น

การแซะผู้มีอำนาจเหนือกว่า จึงคือความพยายา

การแซะผู้มีอำนาจเหนือกว่า จึงคือความพยายามบ่อนทำลายที่ฐานราก โดยหวังว่าจะเกิดผลสะเทือนต่อเนื่อง เพราะมีคนอื่นๆ เห็นด้วยกับการแซะหรือการพิพากษานั้น แล้วค่อยๆ ส่งเป็นคลื่นกระเพื่อมออกไป จนในที่สุดก็ไป ‘ทำลาย’ ผู้ถูกแซะที่ตั้งตระหง่านเหมือนหอคอยให้ล้มครืน หรืออย่างน้อยที่สุดก็ค่อยๆ ทรุดลงมา

แต่ในโลกปัจจุบัน อำนาจของคนที่อยู่ในโลกออนไลน์นั้นค่อนข้างเท่าเทียมกันด้วยหลายเหตุผล ดังนั้น เราจึงมักพบเห็นการแซะอีกแบบหนึ่งได้บ่อยครั้งขึ้น

การแซะในแบบหลังนี้ ผู้แซะจึงมักต้องทำทีออกตัวเอาไว้ก่อนว่า ตัวเองเป็นคนไม่เก่ง รู้น้อย ไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรนักหนาหรอก แต่จำเป็นต้องออกมาแซะเพราะมองเห็นถึงอันตรายบางอย่าง แต่การที่ผู้แซะบอกว่าตัวเงมี ‘ความสามารถ’ จะ ‘เห็น’ ถึงอันตรายที่ว่า โดยเนื้อแท้ก็คือการบอกเป็นนัยว่า ผู้แซะมีอะไรบางอย่าง ‘เหนือ’ กว่าผู้ถูกแซะ และในบางกรณีก็ ‘เหนือ’ กว่าผู้อ่านด้วย

พฤติกรรมใส่ร้ายป้ายสีคืออะไร? การใส่ร้ายป้ายสี คือ การกระทำที่จ้องทำลายผู้อื่นในทางร้ายด้วยใจอคติ โดยอาจแสดงผ่านการพูด การเขียน หรือการแสดงกิริยาต่างๆ โดยสิ่งที่พูดหรือเขียนหรือแสดงออกไปนั้นมักเป็นสิ่งทีบิดเบือนไปจากข้อเท็จจริง ใส่สีตีไข่ เพื่อทำให้ชื่อเสียงของคนอื่นเสียหาย บางกรณีอาจมุ่งหมายถึงให้พินาศวอดวายไปก็มี

สาเหตุของการเป็นคนที่ชอบใส่ร้าย ได้แก่

1. เคยเป็นคนที่ล้มเหลวมาก่อน คนที่ชอบใส่ร้ายผู้อื่นมักเป็นคนขี้น้อยใจ เพราะรู้สึกว่าตนเองต่ำต้อยกว่าผู้อื่นอยู่เสมอ ด้วยสาเหตุที่เคยล้มเหลวในชีวิตมาก่อน เช่น เคยสอบตกหรือสอบไม่ผ่านมาก่อน เคยไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตการทำงาน มีชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลว เมื่อเห็นคนที่ดีกว่าหรือประสบความสำเร็จมากกว่า จึงทำให้รู้สึกเจ็บปวด ทนไม่ได้จนหาทางกลั่นแกล้งใส่ร้ายเพื่อให้คนๆ นั้นล้มเหลวเหมือนอย่างกับที่ตัวเองเคยประสบมา

2. เป็นคนมีปมด้อย ไม่ว่าจะเป็นปมด้อยเรื่องความรู้สึก เช่น ขาดความรักเพราะมาจากครอบครัวที่แตกแยกไม่อบอุ่น พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน หรืออาจเป็นคนที่มีปมด้อยทางร่างกาย เช่น โดนล้อตั้งแต่เด็กๆว่าอ้วน พูดไม่ชัด ติดอ่าง พิการ ไม่หล่อ ไม่สวย หรือมีปมด้อยทางสติปัญญา เช่น เรียนไม่เก่ง สอบตกๆ หล่นๆ ทำให้เกิดความฝังใจว่าตนเองด้อยกว่าผู้อื่น จึงทำให้เกิดมีนิสัยอิจฉาริษยาชอบใส่ร้ายป้ายสีคนที่ดีกว่าตนเองเพื่อความสะใจอยู่เสมอ

ดังนั้น จึงอยากจะฝากทุกคนไว้ว่า การใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่นนั้น เป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจ น่าชิงชัง และถือเป็นภัยที่ก่อให้เกิดความเสียหายที่สามารถทำลายชีวิตและชื่อเสียงของผู้อื่นได้ ทั้งๆ ที่คนที่เราไปใส่ร้ายเขานั้นอาจเป็นคนดี เป็นคนบริสุทธิ์ และถึงอย่างไรก็ตาม อยากให้เราคิดดูเถิดว่าเรามีสิทธิอะไรไปทำร้ายคนอื่น เพราะฉะนั้นใครที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ก็อยากให้หยุดและเลิกเสียเถิด เพราะสุดท้ายสิ่งร้ายที่เราทำไว้จะย้อนกลับมาทำลายตัวเราเองไม่วันใดก็วันหนึ่งอย่างแน่นอน

>>259 ย้ายบ้านไป Open chat หมดแร้วนะะะ
https://line.me/ti/g2/duu4Faw5nKszTgOoakaqLw?utm_source=invitation&utm_medium=link_copy&utm_campaign=default

มันอาจจะรู้สึกแย่เวลาที่มีคนพูดลับหลังคุณ มันยากในการหาต้นตอเพราะการนินทาเหล่านี้แนบเนียน ด้วยเหตุผลนี้คุณอาจจะทำให้เรื่องทุกอย่างแย่ลงโดยการพยายามเผชิญหน้ากับคนที่นินทาคุณ วิธีที่ดีที่สุดคือการเมินเฉยต่อพวกเขา คุณยังสามารถเข้าร่วมในกิจกรรมที่เป็นบวกเพื่อรับมือและพยายามเปลี่ยนแปลงมุมมองของคุณเกี่ยวกับการนินทา

ไม่ทำอะไรเลย. ถึงแม้ว่าคุณอาจจะต้องการแสดงตัวหรือหรือเผชิญหน้ากับคนๆ นั้นแต่บางครั้งการตอบโต้ที่ดีที่สุดของการนินทาคือการเมินเฉยมัน ลองนึกว่าใครคนนั้นไม่ได้พิจารณาการพูดสิ่งที่เขาพูดใส่หน้าคุณ เพราะฉะนั้นคุณไม่ควรสนใจที่จะสานต่อเรื่องนี้ ตัดไฟแต่ต้นลมโดยการเมินเฉยมัน [1]

ปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความปราณี. อีกหนึ่งการตอบโต้ของคนชอบนินทาคือทัศนคติที่ดีที่สุด พวกเขาจะรู้สึกผิดที่คุณทำตัวดีกับเขาในขณะที่เขาพูดให้ร้ายคุณ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหากคุณมีทัศนคติที่เป็นบวกที่สุด คุณอาจจะทำให้เขารู้สึกผิดเหมือนกันพูดถึงคุณตั้งแต่แรก
ชมเชยคนอื่นอย่างจริงใจ เช่น “ตายแล้ว ริสา ฉันเห็นได้เลยว่าเธอตั้งใจทำแผ่นปลิวพวกนั้นมาก รูปภาพกราฟฟิกดูดีสุดๆ”[2]

จัดตั้งขอบเขตกับคนนินทา. ถ้าหากคุณต้องใช้เวลาจำนวนมากกับคนที่พูดลับหลังคุณ คุณสามารถกันพวกเขาออกห่างจากคุณหนึ่งช่วงแขน เพียงเพราะคุณต้องอยู่ร่วมกับพวกเขาไม่ได้แปลว่าคุณต้องทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนรักกัน [3]
ให้ความเคารพแต่ปฏิเสธที่จะใกล้ชิดกับคนที่นินทา อย่าบอกเรื่องส่วนตัวของคุณให้พวกเขาฟังของพวกเขาจะสามารถเก็บข้อมูลเอาไว้นินทาคุณลับหลังต่อไป

หมวดหมู่ความสัมพันธ์ทางสังคม
วิธีการ การรับมือกับการมีคนพูดลับหลังคุณ
ร่วมเขียน โดย ทีมงานวิกิฮาว
ข้อมูลอ้างอิง

มันอาจจะรู้สึกแย่เวลาที่มีคนพูดลับหลังคุณ มันยากในการหาต้นตอเพราะการนินทาเหล่านี้แนบเนียน ด้วยเหตุผลนี้คุณอาจจะทำให้เรื่องทุกอย่างแย่ลงโดยการพยายามเผชิญหน้ากับคนที่นินทาคุณ วิธีที่ดีที่สุดคือการเมินเฉยต่อพวกเขา คุณยังสามารถเข้าร่วมในกิจกรรมที่เป็นบวกเพื่อรับมือและพยายามเปลี่ยนแปลงมุมมองของคุณเกี่ยวกับการนินทา

วิธีการ 1 ของ 3:
การรับมือกับคนที่นินทาคุณ

1
ไม่ทำอะไรเลย. ถึงแม้ว่าคุณอาจจะต้องการแสดงตัวหรือหรือเผชิญหน้ากับคนๆ นั้นแต่บางครั้งการตอบโต้ที่ดีที่สุดของการนินทาคือการเมินเฉยมัน ลองนึกว่าใครคนนั้นไม่ได้พิจารณาการพูดสิ่งที่เขาพูดใส่หน้าคุณ เพราะฉะนั้นคุณไม่ควรสนใจที่จะสานต่อเรื่องนี้ ตัดไฟแต่ต้นลมโดยการเมินเฉยมัน [1]

2
ปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความปราณี. อีกหนึ่งการตอบโต้ของคนชอบนินทาคือทัศนคติที่ดีที่สุด พวกเขาจะรู้สึกผิดที่คุณทำตัวดีกับเขาในขณะที่เขาพูดให้ร้ายคุณ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหากคุณมีทัศนคติที่เป็นบวกที่สุด คุณอาจจะทำให้เขารู้สึกผิดเหมือนกันพูดถึงคุณตั้งแต่แรก
ชมเชยคนอื่นอย่างจริงใจ เช่น “ตายแล้ว ริสา ฉันเห็นได้เลยว่าเธอตั้งใจทำแผ่นปลิวพวกนั้นมาก รูปภาพกราฟฟิกดูดีสุดๆ”[2]

3
จัดตั้งขอบเขตกับคนนินทา. ถ้าหากคุณต้องใช้เวลาจำนวนมากกับคนที่พูดลับหลังคุณ คุณสามารถกันพวกเขาออกห่างจากคุณหนึ่งช่วงแขน เพียงเพราะคุณต้องอยู่ร่วมกับพวกเขาไม่ได้แปลว่าคุณต้องทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนรักกัน [3]
ให้ความเคารพแต่ปฏิเสธที่จะใกล้ชิดกับคนที่นินทา อย่าบอกเรื่องส่วนตัวของคุณให้พวกเขาฟังของพวกเขาจะสามารถเก็บข้อมูลเอาไว้นินทาคุณลับหลังต่อไป

4
หาแรงกระตุ้นของคนที่บอกข่าว. ถ้าหากคนที่มาบอกข่าวคุณคือเพื่อนรักหรือคนที่คุณรู้จักดี คุณอาจจะต้องดูว่าพวกเขาหวังดีกับคุณจริงหรือเปล่า เพื่อนที่ดีส่วนใหญ่จะไม่กระจายข่าวเรื่องที่ไม่ดีเกี่ยวกับคุณที่จะทำให้คุณเสียใจ ถ้าหากบุคคลนี้มีส่วนร่วมในการนินทา คุณต้องดูว่าอะไรที่ทำให้พวกเขามาบอกคุณและวิธีที่พวกเขาโต้ตอบกับคำนินทา
คุณอาจจะถามคำถาม เช่น “เธอรู้ได้อย่างไรว่าเรื่องนี้ถูกกระจายไปทั่ว?” คุณอาจจะถามแบบเรียบง่ายว่า “เธอมาบอกฉันทำไม?” เพื่อเข้าใจแรงกระตุ้นของพวกเขาให้ดีขึ้น
คุณไม่จำเป็นต้องจบความสัมพันธ์กับคนที่มาบอกข่าวแต่คุณควรระวังคนๆ นี้ให้มากขึ้น พวกเขาอาจจะไม่ได้ใสซื่อบริสุทธิ์อย่างที่เห็น พวกเขาอาจจะใส่ไฟคำนินทาแทนที่พยายามจะหยุดมัน
อย่าสนใจคํานินทา. ถ้าหากคุณถูกนินทา คุณอาจจะรู้สึกแย่มาก อย่างไรก็ตาม การรู้สึกผิดต่อคำนินทาไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น บางคนชอบพูดเรื่องของคนอื่นแต่พวกเขาทำสิ่งนั้นไม่ได้ถ้าหากไม่มีคนรับฟัง
คราวหน้าที่ใครบางคนพยายามนินทาคุณ ลองพูดว่า “รู้ไหมว่าเรื่องนี้มันเริ่มกลายเป็นคำนินทา ฉันไม่อยากพูดถึงเธอถ้าหากเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้เพื่อยืนยัน” [4]

คุยกับคนที่มีอำนาจ. ถ้าหากคำนินทาที่เลวร้ายเริ่มแทรกแซงประสิทธิภาพการทำงานหรือการเรียนของคุณ คุณอาจจะต้องจัดการกับปัญหาให้เด็ดขาดมากขึ้น คุณครู คุณครูใหญ่หรือหัวหน้างานอาจจะสามารถหยุดปัญหานี้ได้
คุณสามารถพูดว่า “ฉันกำลังมีปัญหากับนักเรียน/ผู้ร่วมงานคนอื่น ฉันคิดว่าเขากระจายข่าวลือเกี่ยวกับฉันและมันมีผลต่อความสามารถในการจดจ่อกับการเรียน/การทำงาน คุณช่วยพูดกับเขาได้ไหม?”
นักเรียนหรือพนักงานที่เกี่ยวข้องอาจจะมีชื่อเสียงในด้านการนินทาหรือกลั่นแกล้ง เพราะฉะนั้นหัวหน้าของคุณอาจจะต้องใช้มาตรการที่เด็ดขาดกับเขา[5]

เบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง. มันอาจจะยากในการจดจ่อกับการเรียนหรือการทำงานเมื่อมีคนพูดลับหลังคุณ แทนที่จะใส่ใจกับข่าวลบๆ ใส่พลังของคุณลงไปในกิจกรรมที่เป็นบวกเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง
คุณสามารถจัดโต๊ะ ไปเดินเล่น คุยกับเพื่อนหรือกำหนดวันส่งงาน

ใช้เวลากับคนที่คิดบวก. เมื่อคนพูดลับหลังคุณ คุณอาจจะรู้สึกโดดเดี่ยว จัดการความรู้สึกนี้โดยการพยายามอยู่กับคนที่ชื่นชมคุณ คนเหล่านี้สามารถช่วยให้คุณอารมณ์ดี เพิ่มความมั่นใจในตัวเองและแม้แต่ทำให้คุณลืมคำนินทาหรือข่าวลือที่เป็นลบ [6]
โทรหาเพื่อนรักและชวนไปเที่ยว คุณยังสามารถใช้เวลากับคนรักหรือครอบครัว

เตือนตัวเองว่าคุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากแค่ไหน. การถูกพูดถึงลับหลังอาจจะทำให้คุณข้องใจความแข็งแกร่งและความสามารถของคุณ อย่าตกเป็นเหยื่อของการวิจารณ์ตัวเอง พยายามจดจำคุณค่าของคุณในฐานะบุคคลโดยการไตร่ตรองว่าอะไรที่ทำให้คุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยม นั่งลงและเขียนสิ่งเหล่านั้น
รวบรวมคุณสมบัติที่ดีของคุณ สิ่งที่คุณชอบเกี่ยวกับตัวเองและสิ่งที่คนอื่นชื่นชมเกี่ยวกับคุณ คุณสามารถเขียนว่า “เป็นนักฟังที่ดี” “เป็นที่พึ่งพาที่ดี” หรือ “มีความคิดสร้างสรรค์” [7]
ทำบางอย่างที่ดีให้กับตัวเอง. การกระทำที่เป็นบวกสามารถนำพาความคิดและความรู้สึกที่เป็นบวกได้ เมื่อคุณคิดทบทวนตัวเองเพราะโดนนินทา ปฏิบัติต่อตัวเองอย่างปราณีเช่นเดียวกับที่คุณปฏิบัติต่อเพื่อน ทำสิ่งที่คุณชอบ เช่น พาสุนัขไปเดินเล่นในสวนสาธารณะหรือทาสีเล็บเท้า หาเวลาทำบางอย่างที่ดีให้กับตัวเองทุกวัน [8]

อย่าเก็บมาใส่ใจ. คุณสามารถรับมือกับการมีคนพูดลับหลังได้โดยการนึกว่าคำพูดเหล่านั้นแสดงถึงตัวตนของพวกเขา ไม่ใช่คุณ คุณไม่สามารถเลือกสิ่งที่คนอื่นพูดถึงคุณได้แต่คุณสามารถเลือกวิธีที่คุณโต้ตอบมันได้ ตระหนักว่าคำนินทาเหล่านั้นคือบางอย่างที่คนอื่นต้องการทำให้กับพวกเขา ปฏิเสธที่จะตกเป็นเหยื่อของปัญหาของคนอื่น [9]

รับรู้ว่าพวกเขาอาจจะอิจฉา. มันอาจจะไม่รู้สึกแบบนั้นเวลาที่มีคนพูดถึงคุณในแง่ลบแต่บ่อยครั้งที่มันมีบางอย่างเกี่ยวกับคุณที่ทำให้พวกเขากลัว ใครคนนั้นอาจจะอิจฉารูปร่างหน้าตา ความสามารถหรือความมีชื่อเสียงของคุณ คำพูดที่น่าเกลียดของพวกเขาเป็นวิธีในการทำร้ายคุณ [10]

ตระหนักถึงความเชื่อมั่นในตัวเองที่ต่ำ. อีกแรงกระตุ้นที่พบได้บ่อยของคนที่ชอบนินทาคือการมีความเชื่อมั่นในตัวเองต่ำ ผู้คนที่พูดถึงคุณไม่ดีอาจจะทำสิ่งนั้นเพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น เขาอาจจะรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับตัวเองหรือขาดความเคารพในตัวเองเป็นประจํา ผลลัพธ์คือการที่พวกเขาพูดไม่ดีเกี่ยวกับคนอื่นเช่นกัน [11]
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมการปฏิบัติตัวอย่างปราณีหรือชื่นชมคนที่นินทาคุณจะสามารถจบความคิดเห็นที่เป็นลบเกี่ยวกับคุณได้ คนหล่อนี้อาจจะเพียงต้องการความสนใจที่เป็นบวกเพราะพวกเขารู้สึกแย่ลึกลงไปในตัวของพวกเขาเอง

กูขอถามหน่อย ไม่รู้ถูกมู้ไหม พอดีเหลือบไปเห็นดราม่าเอาหนังสือมารีเซลละบวกกำไร 200 (คนที่เขียนเรื่องญปโบราณ) กูสงสัยตรงนี้นิดนึง ทำไมเขาด่าแม่ค้าสาดเสียเทเสียขนาดนั้นวะ กูเก็ตตรงที่ว่า มันมีราคาปกติที่ นข ขาย แล้วก็มีราคาอัพของแม่ค้า แม่ค้าเขาก็ต้องซื้อมาเพื่ออัพราคา ใครอยากได้จริงๆ ไปเสิร์ชก็ต้องขึ้นอยู่แล้วว่าแอค นข มี(หรือเปล่าไม่แน่ใจ กูไม่ได้ตาม แต่เห็นดราม่าแล้วสงสัย)
กูอยู่ในวงการอื่นด้วยที่การอัพเซลส์รอบพรีเป็นเรื่องปกติ พอมาเจอวงการนิยายวายเลยงงๆว่าเขาแบนกันขนาดนั้นหรือพวกนี้ฟาดหัวฟาดหางเกินเบอร์

>>267 ไม่รู้เรื่องไหนนะ แต่น่าจะเพราะเงินที่อัพราคาไม่ได้เข้านักเขียนมั้ง มีช่วงนึงก็เห็นนักเขียนที่ทำเล่มเองบ่นๆอยู่

ยิ่งโตขึ้นเท่าไรสังคมของเราก็จะยิ่งกว้างขึ้น ทำให้ต้องพบปะผู้คนมากหน้าหลายตา แต่จะมีสักกี่คนที่เป็นมิตรแท้กับเราจริง ๆ บางคนหน้าตาท่าทางดูดี แต่พอรู้จักได้สักพักกลายเป็นพวกปากหวานก้นเปรี้ยวซะงั้น บางคนมาแบบใส ๆ แบ๊ว ๆ แต่ที่ไหนได้ร้ายยิ่งกว่านางร้ายในละครซะอีก เหมือนคำที่โบราณว่าไว้ “รู้หน้าไม่รู้ใจ” ดังนั้น เราต้องรู้จักสังเกตไว้แต่เนิ่น ๆ ว่าคนไหนเป็นมิตรแท้ คนไหนเป็นศัตรูในคราบมิตร ด้วยวิธีง่าย ๆ ดังนี้
เพื่อนที่เอาแต่พูดคำหวาน
เพื่อนบางคนเข้าตำรา ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ ต่อหน้าเราก็พูดจาหวานไพเราะเสนาะหูจนเราหลงคารมไว้ใจ พอลับหลังกลับเอาเราไปนินทาว่าร้าย หรือเอาความลับของเราไปขยายต่อโดยไม่ได้รับอนุญาต ถ้าเป็นมิตรแท้จะพูดเหมือนกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง รวมทั้งช่วยเก็บความลับของเราด้วย

เพื่อนที่คอยเยินยอเราตลอดเวลา
เราทุกคนล้วนชอบคำชื่นชมจากคนอื่นทั้งนั้น แต่ถ้าเพื่อนเอาแต่เยินยอเราทุกเรื่องแม้แต่เรื่องที่เราทำผิดพลาด อาจจะทำให้เราหลงไปกับคำเยินยอของเขาจนไม่รู้ว่าสิ่งไหนผิดสิ่งไหนถูก สิ่งไหนดีสิ่งไหนไม่ดี ซึ่งจริง ๆ แล้วเขาอาจจะมีจุดประสงค์ร้ายต่อเรา ต้องการทำให้เราดูแย่ในสายตาคนอื่น หรือหวังประโยชน์อะไรจากตัวเรา ถ้าเป็นมิตรแท้ควรตักเตือนในเรื่องที่เราทำผิดพลาดด้วยความจริงใจ
เพื่อนที่คอยกดเราให้ต่ำ
เพื่อนประเภทนี้มักจะตั้งใจพูดเกทับ ชอบยกเรื่องที่เหนือกว่ามาข่มเราเป็นประจำ เช่น ชอบอวดแฟน อวดเสื้อผ้าแบรนด์เนม อวดเงินเดือน เขาจะทำเหมือนพูดเล่าให้ฟังเฉย ๆ ไม่ได้คิดอะไร พร้อมตบท้ายปลอบใจไม่ให้เราคิดมากที่ด้อยกว่า สิ่งเหล่านี้ทำให้เขาฟินแต่กลับทำให้เรารู้สึกแย่ หมดกำลังใจ ถ้าเป็นมิตรแท้จะไม่ยกตนข่มท่านแบบนี้เด็ดขาด

เพื่อนที่คอยกดเราให้ต่ำ
เพื่อนประเภทนี้มักจะตั้งใจพูดเกทับ ชอบยกเรื่องที่เหนือกว่ามาข่มเราเป็นประจำ เช่น ชอบอวดแฟน อวดเสื้อผ้าแบรนด์เนม อวดเงินเดือน เขาจะทำเหมือนพูดเล่าให้ฟังเฉย ๆ ไม่ได้คิดอะไร พร้อมตบท้ายปลอบใจไม่ให้เราคิดมากที่ด้อยกว่า สิ่งเหล่านี้ทำให้เขาฟินแต่กลับทำให้เรารู้สึกแย่ หมดกำลังใจ ถ้าเป็นมิตรแท้จะไม่ยกตนข่มท่านแบบนี้เด็ดขาด
เพื่อนที่เอาแต่นินทาคนอื่นให้เราฟัง
เพื่อนบางคนว่างเป็นไม่ได้ชอบเอาคนอื่นมานินทาลับหลังอยู่เสมอทั้ง ๆ ที่เรื่องเหล่านั้นไม่เกี่ยวกับเราเลยแม้แต่น้อย แค่เพราะความสนุกปาก ลองคิดดูนะ ถ้าเขานินทาคนอื่นได้ เขาก็นินทาเราได้เช่นกัน
เพื่อนที่ชอบทำหน้าแบ๊วไม่รู้เรื่องตลอดเวลา
ในชีวิตไม่ว่าที่โรงเรียนหรือที่ทำงานเราคงต้องเจอเพื่อนประเภทหน้าใส ๆ แบ๊ว ๆ ไม่รู้เรื่องตลอดเวลา เช่น เวลาทำงานผิดพลาด เขาจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หรือถ้าอยู่ทีมเดียวกันแล้วทำงานพลาดเขาจะบอกว่าตัวเองไม่ได้ตั้งใจ พร้อมทำหน้าตาอินโนเซ้นท์ เจ้านายก็มักจะเอ็นดูไม่เอาเรื่องเอาราว ปล่อยให้เรารับไปเต็ม ๆ ถ้าเป็นมิตรแท้จะร่วมกันรับผิดชอบโดยไม่อิดออด

>>267 เขารู้สึกว่าทำนาบนหลังเขาน่ะ เขาก็มีสิทธิ์บ่นแหละ

เพื่อนที่ชอบทำหน้าแบ๊วไม่รู้เรื่องตลอดเวลา
ในชีวิตไม่ว่าที่โรงเรียนหรือที่ทำงานเราคงต้องเจอเพื่อนประเภทหน้าใส ๆ แบ๊ว ๆ ไม่รู้เรื่องตลอดเวลา เช่น เวลาทำงานผิดพลาด เขาจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หรือถ้าอยู่ทีมเดียวกันแล้วทำงานพลาดเขาจะบอกว่าตัวเองไม่ได้ตั้งใจ พร้อมทำหน้าตาอินโนเซ้นท์ เจ้านายก็มักจะเอ็นดูไม่เอาเรื่องเอาราว ปล่อยให้เรารับไปเต็ม ๆ ถ้าเป็นมิตรแท้จะร่วมกันรับผิดชอบโดยไม่อิดออด
เพื่อนที่หายตัวทุกทีเวลามีปัญหา
เคยกันไหมพอมีปัญหาเกิดขึ้นกับตัวเองทีไร เพื่อนหายตัวได้ยังกับนินจาเต่า แต่พอเขามีปัญหามักมาขอความช่วยเหลือกับเรา มีเรื่องทุกข์ใจก็มาระบายให้เราฟัง ถ้าเป็นมิตรแท้จะคอยอยู่เคียงข้างและให้กำลังใจเราเสมอ
เพื่อนที่ชอบมีข้ออ้างตลอดเวลา
เวลาต้องแบ่งทำงาน หรือต้องทำโอที เพื่อนประเภทนี้มักจะสรรหาสารพัดข้ออ้างมาเสมอ เช่น ปวดหัว, ตัวร้อน, มีธุระด่วนที่บ้าน ฯลฯ ปัดความรับผิดชอบด้วยการทิ้งงานให้เราทำ แต่พองานเสร็จกลับรีบมาเอาหน้าตลอด ถ้าเป็นมิตรแท้จะไม่เอาเปรียบเราแบบนี้
เพื่อนที่แทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจ
เพื่อนประเภทนี้ดูยากมาก บางทีเรารู้ตัวอีกทีอาจโดนแทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจจนแผลเหวอะหวะไปแล้วก็ได้ เช่น เจอกันต่อหน้าปกติมาก แต่ไป ๆ มา ๆ แฟนเรากลายเป็นแฟนเขาซะงั้น มีงงกันไปเป็นแถบ ๆ หรือบางคนที่เรารู้สึกว่าเขาดีกับเรามาตลอดแต่กลับเอาเราไปพูดใส่ร้ายให้คนอื่นไม่ชอบหรือหมั่นไส้เรา เป็นต้น ถ้าเป็นมิตรแท้จะจริงใจไม่อิจฉาริษยา หรืออยากได้ของของเรา

ในโลกแห่งความจริงเรามีโอกาสที่จะเจอเพื่อนรักเพื่อนร้ายได้ตลอดเวลา ดังนั้น เราต้องหาวิธีป้องกันตัวเอง รู้เขารู้เรา คอยสังเกตพฤติกรรมของเขาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ถ้าเจอคนประเภทนี้เราก็ไม่ควรนำตัวเองเข้าไปสุงสิง แต่ถ้าไม่สามารถหลีกเลี่ยงคนที่เป็นศัตรูในคราบมิตรได้ เราควรรับมือกับปัญหาด้วยสติ ไม่ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ไม่เต้นไปตามเกมของเขา ให้เลือกใช้วิธีนิ่งสยบความเคลื่อนไหว ในกรณีกลับกันถ้าเราเจอมิตรแท้แล้วก็ควรถนอมมิตรภาพนั้นไว้ให้ยืนยาว

>>268 เรื่องญปที่ตัวเอกเป็นโสเภณี ไม่รู้ญปเรียกอะไร แต่นั่นแหละ พอเข้าใจ ก็คือเพราะกำไรตรงนั้นไม่เข้าคนเขียน
>>272 โอเค กูยิ่งเห็นภาพมากขึ้นและ กูไม่ใช่สายเขียนหรือทำเล่มและคิดว่าแม่ค้าก็ทำให้ยอดขายเดิน กูเลยงงๆว่าทำไมเขาถึงเหวี่ยงขนาดนั้น เขาใช้คำว่า ไม่ได้มาเสียค่าไฟค่าพิมพ์จัดหน้าหรือทำเล่มด้วย เอากำไรไปฟรีๆเลย กูก็เอ้า เพราะวงที่กูอยู่การซื้อมาเพื่ออัพเป็นเรื่องปกติมาก แต่ความลำบากของการทำหนังสือมันอาจต่างกันก็ได้

โสเภณีเป็นมรดกวัฒนธรรมของสังคม วัฒนธรรมคือ พฤติกรรมร่วมของมนุษย์หมู่หนึ่ง สังคมหนึ่งที่ประพฤติปฏิบัติร่วมกัน รับสืบทอดต่อกันเป็นมรดกวัฒนธรรม โสเภณีเป็นพฤติกรรมร่วมดังกล่าว ย่อมสืบทอดเจริญขึ้น หรือเสื่อมลงตามสภาพการณ์และเวลาของสังคมนั้น

โสเภณีมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล แต่โสเภณีสมัยนั้นมีคุณสมบัติเฉพาะดังนี้ :

ศิลปวัฒนธรรมศิลปวัฒนธรรม
หน้าแรก ประวัติศาสตร์
ประวัติศาสตร์
วัฒนธรรมโสเภณี แก้เหงาไม่เฉามือ..จากสมัยพุทธกาลถึงรัตนโกสินทร์

(ภาพประกอบเนื้อหา)
ที่มา ศิลปวัฒนธรรม ฉบับมีนาคม 2536
ผู้เขียน พล.ร.ต.สมภพ ภิรมย์
เผยแพร่ วันพฤหัสที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ.2563
โสเภณีเป็นมรดกวัฒนธรรมของสังคม วัฒนธรรมคือ พฤติกรรมร่วมของมนุษย์หมู่หนึ่ง สังคมหนึ่งที่ประพฤติปฏิบัติร่วมกัน รับสืบทอดต่อกันเป็นมรดกวัฒนธรรม โสเภณีเป็นพฤติกรรมร่วมดังกล่าว ย่อมสืบทอดเจริญขึ้น หรือเสื่อมลงตามสภาพการณ์และเวลาของสังคมนั้น

โสเภณีมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล แต่โสเภณีสมัยนั้นมีคุณสมบัติเฉพาะดังนี้ :

1. รูปร่างดี คือ สวย
2. เล่นดนตรีได้
3. ขับร้องได้
4. ฉลาดในการปฏิสันถาร คือ รับแขก

ในสมัยพุทธกาล เช่น นางสิริมาเป็นโสเภณี เมื่อได้ฟังพระธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วสำเร็จโสดาบัน และภิกษุณีวงศ์เคยเป็นโสเภณีมีค่าตัวครึ่งเมืองสีกา เป็นตัวอย่างในโบราณกาล ท่านแพทย์ชีวกโกมารภัจ ท่านเป็นบุตรนางสาลวดี นางบำเรอประจำกรุงราชคฤห์ (จากหนังสือเรื่อง โกมารภัจ)

โดยเฉพาะหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ที่นครโตเกียวของญี่ปุ่นคลาคล่ำไปด้วยโสเภณียืนตามบาทวิถีในค่ำคืน เชิญชวน “ร่วมรสรัก” โดยเฉพาะบริเวณอาซักกูซ่า การปรนนิบัติบางแห่ง “ยอดเยี่ยม” คือมี “ห้องหอรอรัก” บนเสื่อปูนวมแล้วนำอิฐเผาให้ร้อนวางไว้ นำนวมคลุมทับทำให้อบอุ่นเป็นที่นอน “ร่วมรสรัก” เยี่ยมมาก แต่เมื่อเศรษฐกิจของญี่ปุ่นปัจจุบันดีมากจนเป็น “สัตว์เศรษฐกิจ” โสเภณีญี่ปุ่นก็วูบหายวับไป

ในประเทศเยอรมนี หลังสงครามในนครฮัมบูร์ก ย่านซังเปาลีหรือริบเปอร์บานก็เต็มไปด้วยโสเภณีถนนราคาไม่แพง ในประเทศเนเธอแลนด์ประมาณ พ.ศ. 2500 ที่นครเฮกและนครอัมสเตอร์ดัม นางในห้องกระจกนั่งเชิญชวนให้ชม-เชย-ชิด ทุกค่ำคืนมีทุกสาวแส้และพะโล้

ในประเทศอียิปต์ กรุงไคโรนับว่าวิเศษยอดเยี่ยมในโลก คือ กลางแม่น้ำไนล์จะมีเรือขนาดกลางรวบรวมโสเภณีไว้ประมาณ 15-20 นาง มีเรือแจวจากท่าริมฝั่งให้หนุ่มกลัดมันไปเลือก แล้วพาไปนอนในเรืออีกลำหนึ่งเรียกว่าเรือเรือนหอ นอนร่วมรสรักแนบชิดสนิทสเน่หากลางแม่น้ำไนล์

ครั้งหนึ่งที่คลองแสนแสบประตูน้ำประทุมวันก็ลอยเรือโสเภณีแบบนี้ แต่บรรยากาศไม่ Romantic เลย กรุงลอนดอน แถว BAY WATER ไฮด์ปาร์ก โสเภณีก็มีไม่น้อยและใช้สุมทุมพุ่มไม้เป็นเรือนหอ หรือจะยืนใช้เสื้อฝนคลุมถ้าปฏิบัติได้ถนัด

ขอกลับมาที่ประเทศไทยสมัย พ.ศ. 2480 หรือกว่านั้น คุณแก่คุณหนุ่ม ต้องรู้จัก “ซอยทรัพย์” โดยเฉพาะนิสิตชายจุฬาฯ ต้องรู้จักแน่ ๆ เพราะหลังจากกินซากเนื้อสัตว์เนื้อเปื่อยเป็นอาหารเย็นแล้ว นิสิตชั้นดีก็เตร่ไปซอยทรัพย์เพื่อรับ “โรค” เป็นประเพณีอย่างหนึ่ง

“สพานถ่าน” ใคร ๆ ก็รู้จักว่าเป็นย่านโสเภณีราคาถูก ซอยข้างเรือนจำลหุโทษ หรือถนนซอยหลังร้านขายเครื่องหวาย ถนนหน้าโรงหวย ตรอกเต้า ตรอกโพธิ์ ถนนอนุวงศ์มีโสเภณีกวางตุ้ง นุ่งกางเกงในวัับ ๆ แวม ๆ ล่อใจอยู่ทั้งกลางวันกลางคืน บ้านป้าอบ บ้านป้าหยิบ ดงกล้วย ย่านแพร่งสรรพศาสตร์ ย่านถนนวิสุทธิกษัตริย์ สำหรับอุปกรณ์ที่สำคัญจำเป็นของโสเภณีคือ “กระโถน 1 ใบ น้ำสะอาด 1 ขวด” โสเภณีจะหิ้วของสองสิ่งนี้ขึ้นไปกับหนุ่ม-แก่กลัดมัน เรียกว่า “ขึ้นห้อง” หนุ่มบริสุทธิ์จะเริ่มเที่ยวครั้งแรกนั้นเรียกเป็นภาษาเฉพาะว่า “ไปขึ้นครู”

>>276-279 กูเปิดวิกิหาเองได้ ขอบใจ

มารยาทในการร่วมเพศ

มารยาทที่ถูกต้องในการขอร่วมเพศและหลังจากนั้นก็คิดกันเอาเอง
การที่จะขอคนอื่นร่วมเพศควรจะกระทำอย่างมีสติและมีมารยาท และไม่บังคับผู้อื่น มันจะเป็นการไม่ดีที่ถ้าเขาไม่อยากร่วมเพศกับคุณ แต่คุณดันไปใช้กำลังบังคับเขาร่วมเพศ เพราะฉะนั้นจึงควรมีมารยาทถ้าเราอยากร่วมเพศ โดยการขอร่วมเพศก่อน วิธีการคือยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อเชื้อเชิญให้ร่วมเพศ ถ้าฝ่ายตรงข้ามยินดีจะร่วมเพศ เขาจะสนองด้วยการร่วมเพศตอบเอง

เพื่อน ๆ คะ สงสัยค่ะ ว่าเงินค่าขอร่วมเพศหรือเงินสินสอด (ถ้าต้องใช้) จำเป็นไหมว่าต้องเป็นแบงค์ใหม่คะ...
— ท่านผู้นั้นถาม

ถ้าเป็นอ้นกับเบสจะร่วมเพศกัน เงินทองต่าง ๆ เหล่านั้นก็ไม่จำเป็นเลย
— ไอพีลึกลับตอบ

สินสอดอาจจะไม่จำเป็น แต่ของที่จะสอดจำเป็นมากครับ
— ขอตอบ

ภาพของคนที่กำลังร่วมเพศกับสุนัข
การร่วมเพศวิธีอื่นๆ
การร่วมเพศนั้นไม่ได้มีวิธีเดียว หากแต่มีหลายวิธี ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ก็แตกต่างกันออกไปด้วย

ออรัลเซ็กซ์
ออรัลเซ็กซ์ เป็นการร่วมเพศโดยใช้ปาก ลิ้น หรือกระทั่งลำคอ โดยการใช้นิ้วมือล้วงเขาไปในลำคอ แล้วทำการสัมผัสไปยังลิ้นไก่ชั่วครู่ จนผู้ที่ทำการร่วมเพศ (หรือตนเองในขณะที่ทำคนเดียว) มีอาการกระตุกเกร็งบริเวณช่องท้อง จนกระทั่งปล่อยของเหลวออกมาจากสะดือจึงเป็นอันเสร็จพิธี

เอนัลเซ็กซ์
เอนัลเซ็กซ์ (อะนัลเซ็กซ์ ก็ว่า) เป็นเซ็กซ์ผ่านทางทวารหนักโดยการใช้นิ้ว, ฝ่ามือ หรือไม้เรียว สัมผัสไปยังแก้มก้นอย่างเต็มแรง เพื่อให้ผู้ถูกสัมผัสมีอารมณ์ไปถึงจุดสุดยอด

ในอดีต ครูบาอาจารย์ต่าง ๆ โดยเฉพาะ ครูมวย หรือ ครูไวใจร้าย นิยมลงโทษนักเรียนโดยการบังคับทำเอนัลเซ็กซ์กับนักเรียนคนนั้น

ประโยชน์ของการร่วมเพศ
การร่วมเพศ เป็นกิจกรรมปกติของสัตว์ที่ปฏิสัมพันธ์โดยอาศัยเพศ เป็นกิจกรรมที่เริ่มต้นการปฏิสัมพันธ์ เพื่อให้กำเนิดมิตรภาพใหม่

ในกรณีของสัตว์บางประเภท โดยเฉพาะสัตว์ที่มีวิวัฒนาการทางสังคมสูง การร่วมเพศ เป็นได้ทั้งการทำสัญญา การฆ่าเวลา การกีฬา การแข่งขัน การลดน้ำหนัก การบริหารร่างกาย การขายประกัน การลงโทษ การแก้แค้น และการปลดปล่อย เพื่อความบันเทิง

การสำเร็จความใคร่ คือ การกระตุ้นมือของตนเองจนถึงจุดสุดยอด รวมถึงการให้ผู้อื่นเป็นฝ่ายกระตุ้นได้ด้วย การสำเร็จความใคร่เป็นกิจกรรมที่สามารถทำได้ด้วยตนเอง รวมถึงการใช้เซ็กส์ทอย และการกระตุ้นโดยไม่ร่วมเพศ นอกจากนี้ ยังอาจใช้เครื่องมือเพื่อให้ช่วยให้รู้สึกว่ากำลังร่วมเพศจริงๆได้

การสำเร็จความใคร่และการมีเพศสัมพันธ์ จัดว่าเป็นกิจวัตรทางเพศอย่างหนึ่ง แต่ทั้งสองไม่เป็นกิจกรรมหลักอย่างเดียว (ตัวอย่างเช่น มีบางคนที่จะหาคนมาช่วยสำเร็จความใคร่ให้กันและกัน เพื่อให้ปลดปล่อยความใคร่ได้มากขึ้น โดยที่ไม่ต้องมีการร่วมเพศกันจริงๆ ซึ่งการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองนั้นลดอัตราเสี่ยงการติดเอดส์และไม่มีโอกาสตั้งครรภ์โดยสิ้นเชิง(ถ้าไม่เล่นพิเรน)

สำหรับสัตว์ พบว่ามีการสำเร็จความใคร่ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิด ซึ่งมักจะไม่ทำกันในเมือง แต่ทำกันในป่าหรือในถ้ำ ส่วนสัตว์เลื้อยคลานมักทำกันในที่ทำการพรรค

สารบัญ
1 วิธีสำเร็จความใคร่
1.1 ผู้หญิง
1.2 ผู้ชาย
2 ความถี่ อายุ เพศ
3 วิดีโอ
4 บทความที่เกี่ยวข้อง

วิธีสำเร็จความใคร่

นิ้วทิ่มรู
วิธีสำเร็จความใคร่ของหญิงและชาย จะเกี่ยวข้องกับการลูบไล้หรือคลึงบริเวณมือ ด้วยนิ้วหรือวัตถุต่างๆเช่น หมอน สอดนิ้วหรือวัตถุเข้าไปในง่ามนิ้วมือ กระตุ้นนิ้วมือหรือเล็บด้วยไวเบรเตอร์ ซึ่งอาจสอดใส่ได้ทั้งง่ามมือและง่ามเท้า ขณะที่กำลังสำเร็จความใคร่ ทั้งชายและหญิงอาจจะมีความสุขกับการสัมผัส ถู คลึงที่ข้อมือ หรือบริเวณที่ไวต่อความรู้สึก ทั้งชายและหญิงอาจใช้สารหล่อลื่นเพื่อช่วยเพิ่มความรู้สึกได้

การสำเร็จความใคร่มักกระทำร่วมกับการดูหนังโป๊ หนังสือเปลือย การ์ตูนโป๊ เว็บโป๊ หรืออ่านเรื่องลามก เพื่อสร้างอารมณ์ให้เหมือนกับว่าได้มีการร่วมเพศจริงๆอยู่ บางคนอาจจะสร้างได้ด้วยการถูกหรือเห็นผู้อื่นทรมาน ร้องครวญคราง หรือการที่ได้เห็นสุนัขปี้กัน หรือแม้กระทั่งการมองผู้หญิงที่แต่งกาย แต่งหน้า ทำผม ฯลฯ ให้ดูโดดเด่นกว่าผู้หญิงทั่วไป หรือการมองผู้หญิงที่แต่งกายโป๊หรือวาบหวิว

วิธีการสำเร็จความใคร่มักมีหลากหลายวิธี แต่ที่สำคัญคือต้องสามารถกระตุ้นจุดรับสัมผัสให้ได้ ถึงแม้จะทำร่วมกับสิ่งอื่นๆ ไม่ว่าเชือก แส้ เทียนไข ม้าไม้ ดิลโด้ ปีโป้ สาก ฯลฯ แต่ก็ยังไม่สามารถถึงจุดสุดยอดได้ โดยจุดรับสัมผัสที่สำคัญของทั้งชายและหญิงจะอยู่ที่บริเวณฝ่ามือ จึงไม่น่าแปลกใจนักที่การช่วยตัวเองมักจะต้องสัมผัสบริเวณนี้อยู่เสมอ

ผู้หญิง

การตกเบ็ดซึ่งเป็นวิธีสำเร็จความใคร่ของผู้หญิง

เครื่องยนต์แวงเคิล แสดงวิธีการช่วยตัวเองของผู้หญิง
การสำเร็จความใคร่ของผู้หญิงนั้น แม้ว่าจะไม่ค่อยมีผู้หญิงเขาทำกัน (เห็นมีแต่ในหนังที่ทำ) แต่กลับมีหลากหลายวิธีกว่าของผู้ชาย แตกต่างกันไปตามปัจจัยและรสนิยมส่วนตัวของแต่ละคน วิธีสำเร็จความใคร่ทำได้โดยการลูบหรือคลึงที่ฝ่ามือโดยเฉพาะที่ร่องที่อยู่กลางฝ่ามือ หรือที่โคนเล็บ ด้วยนิ้วกลางหรือนิ้วชี้ ที่เรียกกันว่า ตกเบ็ด หรืออาจใช้หลายๆนิ้วสอดใส่เข้าไปในง่ามนิ้วและลูบบริเวณผนังด้านหน้าซ้ำๆ (จากงานวิจัยของ มาสเตอรส์ และ จอห์นสัน พบว่า 10% ของผู้หญิงเท่านั้นที่ถึงจุดสุดยอดได้โดยการกระตุ้นที่ฝ่ามืออย่างเดียว) สามารถใช้ไวเบรเตอร์ หรือ ดิลโด้ เพื่อช่วยกระตุ้นฝ่ามือและง่ามมือได้ การกระตุ้นทางหลังมือก็ทำให้มีความสุขได้เช่นกันเพราะมีปลายประสาทอยู่บริเวณนั้นหลายพันเส้น

บางครั้งก็มีการใช้สารหล่อลื่น โดยเฉพาะในส่วนที่ทะลุผ่านเข้าไป แต่ก็ไม่ได้ทำกันทุกคน เพราะผู้หญิงหลายคนก็มีสารหล่อลื่นที่หลั่งมาเองเพียงพออยู่แล้ว บางคนจะหลั่งสารหล่อลื่นออกมาได้มากเมื่ออยู่กับผู้อื่น ดูเหมือนจะเป็นเหตุผลทางด้านสภาพจิตใจ

ผู้หญิงหลายคนสำเร็จความใคร่ในอ่างอาบน้ำ หรือบ่อน้ำร้อน บางครั้งก็ใช้น้ำอุ่นกระตุ้นนิ้วมือ ท่าที่ใช้กันส่วนใหญ่คือท่านอนหงาย นอนคว่ำ นั่ง นั่งยองๆ และยืน บางคนอาจนอนคว่ำแล้วคร่อมกับหมอน หรือขอบเตียง หรือม้วนเสื้อผ้าแล้วใช้สันมือหรือฝ่ามือถูกับมัน บางคนก็ยืนถูกับมุมของเฟอร์นิเจอร์ หรือแม้แต่เครื่องซักผ้าก็ใช้กระตุ้นฝ่ามือผ่านสันมือได้

บางคนถึงจุดสุดยอดได้ด้วยการประสานมือและเกร็งนิ้ว ซึ่งช่วยสร้างแรงกดที่ง่ามนิ้วได้ วิธีนี้ใช้ได้ผลในที่สาธารณะที่ไม่มีใครจ้องมอง บางคนอาจใช้การกดเพียงอย่างเดียวที่ข้อนิ้วโดยไม่ต้องสัมผัสโดยตรง เช่นการกดฝ่ามือหรือข้อมือที่ชุดชั้นในหรือเสื้อผ้าอื่นๆ

ความถี่ อายุ เพศ
ความถี่ของการสำเร็จความใคร่ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ ได้แก่ ความถี่ของอารมณ์ทางเพศ, ระดับฮอร์โมนเพศ, สถานภาพ โสดหรือแต่งงานแล้ว ถ้ายังไม่ได้แต่งงาน มีคู่แล้วหรือยัง ถ้ามีแล้ว มีกี่คน เขาเป็นคนอย่างไร ฯลฯ

อย่างไรก็ตามการสำเร็จความใคร่ไม่ได้ทำให้มีขนขึ้นที่ฝ่ามือ อย่างที่พวกมือถือสากปากถือศีล บางส่วนพยายามจะพูดเพื่อหลอกไม่ให้เด็ก ป.5 ช่วยตัวเองก่อนเวลาอันควร เพราะถ้ามีขนขึ้นที่นั่นจริงๆ คงจะถอนหรือโกนออกได้โดยง่าย แต่เวลาที่ควรจะเริ่มทำนั้น คือ ช่วงอายุ 13 - 18 ปี ถ้าหลังจากช่วงอายุนี้ จะทำให้ ระดับฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงไปมาก และมีอาการผิดปกติของฮอร์โมน ในช่วงเวลาต่อมา

จุดสุดยอด
ไปยังการนำทางไปยังการค้นหา
Wikisplode.gif
สำหรับผู้ที่ไร้อารมณ์ขันสิ้นดี เหล่าผู้เชี่ยวชาญที่วิกิพีเดียมีบทความที่โคตรมีสาระ ที่นี่!
จุดสุดยอด เป็นสถานที่อยู่ที่ชั้นเหนือสุดหรือชั้นสูงสุด เช่น ดาดฟ้าบนยอดตึกไทยคู่ฟ้า, ยอดดอยอินทโมน หรือที่อำเภอแม่ซ้าย จังหวัดเตียงลาย เป็นต้น

หรืออีกความหมายหนึ่งก็คือ การถึงจุดหมายสูงสุดในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นด้วยจุดหมายที่คาดหวังมาตั้งแต่ต้น หรือจุดหมายที่ได้รับมาโดยไม่ได้คาดหวัง เช่น การบรรลุอธรรมขั้นสูงสุดของท่านศาสดาหมูแฮม

ในปัจจุบัน การไปถึงจุดสุดยอดของตัวแทนจากช่องทีไอ้ทีวี ถือเป็นปฏิบัติการเกียรติยศเลยทีเดียว เนื่องจากสภาพของร่างกายในขณะไปสู้จุดสุดยอดนั้น อาจทำให้เสียชีวิตได้ โดยเฉพาะจากอาการหัวใจวายเพราะอากาศไม่เพียงพอ

การถึงจุดสุดยอดด้วยโปรแกรมมึงเกิลเอิร์ธ

ธงที่มันปักไว้ในมึงเกิลเอิร์ธมาโผล่ได้ยังไง
ข่าวการถึงจุดสุดยอดด้วยมึงเกิลเอิร์ธของชายคนหนึ่ง
ข้อมูลปกปิด
บทความที่เกี่ยวข้อง
จุดเอ
การเสพกราฟฟิกนั้น ประหนึ่งจุดสุดยอดของบางคนเลยทีเดียว

เคราะห์กรรมของคนช่างนินทา
เรื่องโดย วารี

คุณเคยได้ยินกลอนบทนี้ของท่านสุนทรภู่บ้างไหม

“อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน แค่องค์พระปฏิมายังราคิน คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา”

แม้คำนินทาจะอยู่คู่โลกทุกเมื่อเชื่อวัน แต่ดิฉันก็ไม่คิดว่าการพูดนินทาคนอื่นจะเป็น “กรรม” หนักหนาสาหัสอะไร เพราะใครๆก็คงเคยพูดนินทาทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจกันมาบ้าง

ครั้งหนึ่งดิฉันเคยไปฟังพระเทศน์เกี่ยวกับการนินทา พระท่านเป็นผู้มีความรู้ จึงคิดบัญญัติศัพท์เกี่ยวกับการนินทาด้วยคำชวนหัวว่า นินทาวิทยา ( Gossipology ) ตามความหมายและคำแปลจากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถานให้ความหมายว่า นินทาคือ “คำติเตียนลับหลัง”

แต่พระท่านว่า หากพิจารณาจากที่ไปที่มาและสภาพความเป็นจริงที่เป็นอยู่ในสังคมอาจหมายรวมไปถึงการตำหนิ เพราะผู้พูดไม่ชอบใจ ผู้พูดไม่สบอารมณ์ และไม่ตำหนิต่อหน้าหรือไม่ได้ว่ากล่าวตักเตือนต่อหน้า แต่กลับนำเรื่องของเขาไปตำหนิลับหลัง ทั้งๆที่เขาเป็นคนดี ทั้งๆ ที่เขาทำดีอยู่แล้ว เพราะการนินทาหมายถึง การเล่าเรื่องในทางที่ไม่ดี เล่าเรื่องในแง่ที่ไม่ดีของคนอื่นลับหลัง หรือนำเรื่องที่ไม่ดีของบุคคลที่สองไปเล่าต่อบุคคลที่สาม เพื่อให้ผู้ถูกเล่านั้นได้รับความเสียหายอับอาย เสื่อมเสียชื่อเสียง เสียเกียรติ เสียความเคารพนับถือ แม้เรื่องที่เล่านั้นอาจไม่เป็นจริง และรวมถึงเรื่องนั้นเป็นจริง แต่เป็นเรื่องที่ไม่ควรนำไปเล่าต่อที่สาธารณะหรือกับบุคคลอื่น เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว เป็นเรื่องเฉพาะส่วนบุคคล เป็นเรื่องภายในครอบครัว

เพราะท่านยังว่า พฤติกรรมของคนช่างนินทานั้น ทุกคนโปรดเข้าใจไว้ด้วยว่า มิใช่เป็นพฤติกรรมของคนที่มีความสุข เพราะไม่ได้เกิดจากจิตที่มีคุณธรรมเป็นเครื่องปรุงเครื่องผสม หากแต่เป็นเชื่อของกิเลสชนิดหนึ่งเป็นตัวกระตุ้น แล้วทำใจให้เศร้าหมอง ขุ่นมัว ทุรนทุรายอยากว่าร้าย ใส่ร้ายคนอื่น จนแสดงอาการออกมา

นอกจากนั้น การนินทาถือเป็นการทำผิดศีลอีกด้วย ดิฉันรับรู้รับฟังเรื่องการนินทาว่าเป็นสิ่งไม่ดี แต่ไม่เคยคิดว่าจะนำพาเคราะห์กรรมหนักหนามาให้ จนกระทั่งวันหนึ่ง ดิฉันก็ได้ประสบกับเหตุการณ์นั้นแบบต่อหน้าต่อตาด้วยตัวเอง

เพื่อนบ้านของดิฉันชื่อคุณมารศรี อายุ ราว 50 ปลายๆ เธอเปิดร้านของของชำอยู่ใกล้บ้านของดิฉัน ใครๆ ต่างก็รู้ดีว่าคุณมารศรีเป็นคนช่างคุย ช่างเมาท์และช่างนินทาเป็นที่หนึ่งของหมู่บ้าน หากใครอยากรู้เรื่องอะไรของใครก็จะเข้าไปกระแซะถามจากคุณมารศรี เธอก็จะเล่าได้เป็นคุ้งเป็นแคว หลายครั้งเรื่องราวที่เธอเล่าไม่ได้เป็นความจริงเลยสักนิด แต่เมื่อเธอใส่สีตีไข่เข้าไป คนที่ได้ฟังก็นำไปเล่าต่อๆกัน นำความเดือดร้อนมาสู่คนที่เธอนินทาอยู่เนืองๆ

แม้เธอจะทำตัวเป็นกรมกระจายข่าวที่ช่วยให้คนอื่น “ทันเหตุการณ์” แต่กลับไม่มีใครรัก นับถือ ชื่นชมเธอเลย มิหนำซ้ำ คนช่างนินทาอย่างเธอก็ถูกคนอื่นนินทาเอาเหมือนกัน

คุณมารศรีแต่งงานอยู่กินกับสามีมาหลายปี แต่ก็ยังไม่มีลูกเมื่ออายุเข้าใกล้วัยกลางคน สามีของคุณมารศรีจึงขออนุญาตภรรยาเพื่อไปบวชเป็นพระตลอดชีวิต บวชอยู่หลายปี ในที่สุดก็ได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสของวัดซึ่งมีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง

เพื่อนบ้านบอกว่า พระรูปนี้นำเอาข้าวของที่ผู้มีศรัทธานำมาถวายท่านมาให้คุณมารศรีผู้เป็นภรรยาขายที่ร้านขายของชำ สังเกตได้จากข้าวของที่นำมาขายนั้นมักเป็นข้าวของเครื่องใช้ที่ผู้คนนิยมนำไปถวายพระนอกจากนี้ บางครั้งคุณมารดศรียังเผลอเล่าในเชิงอวดว่า ตัวเองมีกินมีใช้ ไม่ลำบากอะไร เพราะมีบุญเก่า มีคนช่วยอุปถัมภ์ค้ำชูอยู่

แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าการนำข้าวของที่คนอื่นถวายพระมาขายเพื่อนำเงินมาใช้ส่วนตัวเป็นสิ่งที่ผิด แต่คุณมารศรีก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ระยะหลังๆ ถ้าหากใครถามเรื่องนี้ เธอมักจะบอกว่า ที่วัดไหนเขาก็ทำกัน ขายของได้เธอก็นำเงินไปถวายวัดนั่นแหละ ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วไม่สามารถมีใครรู้ได้ว่าเธอนำเงินไปถวายวัดอย่างที่พูดจริงหรือไม่

แล้ววันหนึ่ง เหตุการณ์ร้ายก็เกิดขึ้นกับคุณมารศรีโดยไม่ทันตั้งตัว

หนึ่งเดือนหลังจากที่คุณมารศรีเข้ารับการผ่าตัดเพื่อรักษาโรคหัวใจอยู่ดีๆระหว่างที่เธอกำลังยืนคุยอยู่กับดิฉัน เธอก็เป็นลมล้มพับลงไปต่อหน้าต่อตา เมื่อดิฉันพาไปหาหมอจึงพบว่า เธอมีอาการหลอดเลือดในสมองตีบ คุณหมอบอกว่า คนที่ป่วยเป็นโรคนี้มักจะมีอาการชาหรืออ่อนแรงครึ่งซีกทันทีทันใด ซ้ำร้ายไปกว่านั้น กล้ามเนื้อของคุณมารศรีก็ยังยึด ทำให้ร่างกายบิดเบี้ยวผิดรูปผิดร่าง

ปากที่เคยค่อนแคะ นินทาคนอื่นมานักต่อนักของคุณมารศรีบิดเบี้ยวไปข้างหนึ่ง ดูแล้วน่าเกลียดน่ากลัว คล้ายคนกำลังร้องไห้โหยหวนไม่มีผิด แม้คุณมารศรีจะพยายามรักษาด้วยการไปหาทั้งหมอพื้นบ้าน หมอแผนปัจจุบัน แต่ก็ยังไม่สามารถรักษาอาการแขนขาอ่อนแรง ชาครึ่งซึก พูดไม่ชัด และปากเบี้ยวให้หายขาดได้

เพื่อนบ้านได้แต่มองคุณมารศรีอย่างสังเวช ต่างพูดกันว่า นี่คงเป็นผลกรรมจากการที่ชอบนินทาคนอื่น มิหนำซ้ำยังนำข้าวของที่คนอื่นถวายวัดมาขาย นำเงินเข้ากระเป๋าตัวเองอีกด้วย ผลกรรมที่ทำไว้จึงรุนแรง ทำให้ได้รับผลอย่างรวดเร็ว

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่ดิฉันได้ประสบมากับตัว จึงสามารถบอกได้ว่าคำพูดของคนเรามีอานุภาพมาก ดังนั้นจะคิด พูด ทำสิ่งใด เราต้องมีความระมัดระวัง อย่าประมาทว่า “เป็นแค่เพียงคำพูด”

เพราะไม่เช่นนั้นก็อาจประสบกับเคราะห์กรรมอย่างคุณมารศรีก็เป็นได้

ถ้าขยันเขียนนิยายพอๆกับมาป่วนมันคงจะดี ไร้ค่าชิบหาย

>>292 เหตุผลที่เราทำอาชีพนี้?
"ตอนนั้นเพิ่งคลอดลูกใหม่ๆ แล้วเราไม่มีเงินเลี้ยงลูก ที่บ้านฐานะไม่ค่อยดี ไม่อยากเอาตัวเองไปเป็นภาระพ่อแม่ ไหนจะลูกอีก เราเลยมาทำงานนี้ ไม่ใช่อยู่ดีๆ เราอยากขายนะ เราทำงานหลายอย่าง เราเป็นเด็กเสิร์ฟ ทำงานห้างแต่เงินไม่พอ จนวันนึงเพื่อนชวนไปทำงานที่พัทยา บอกว่าไปชงเหล้า ไม่ได้บอกว่าไปขายตัว เราก็เลยไป แล้วได้เงินเดือน 5 พัน มีทิปต่างหาก แต่พอไปถึงจริงๆ เราไปนั่งอยู่ในตู้ 3-4 วันเราไม่รู้ว่าเราขายตัว หนิงไม่เคยเห็นสังคมแบบนี้ บ้านเราปิดหูปิดตา เราคิดว่าถ้าแขกเลือกเรา เราก็ออกไปชงเหล้า แต่เราไม่รู้ว่าไปไหน แล้วมีคาราโอเกะอยู่ข้างใน เราก็คิดแค่นั้น"

ห้องนี้ไม่ได้นินทาแก๊งมึงซักหน่อย กลับไป้

>>294
พอตัดสินใจเริ่มทำงาน มีระยะเวลาในใจมั้ยว่ากี่ปีจะเลิก?
"ตอนแรกตั้งใจทำไม่กี่เดือนแล้วเลิก แต่พออยู่ไปเรื่อยๆ มันก็ไหลไปเรื่อยๆ ออกไม่ได้ จนอยู่มา 7-8 เดือนไม่ทำแล้ว กลับบ้าน แต่อีกสักพักก็ขออีกสักปีสองปี พอปีสองปีผ่านไปก็เลิกไม่ได้อีก เพราะไม่มีตังค์ เราก็ตั้งเป้าว่าจะซื้อบ้านให้ได้ก่อน แต่พอถึงเวลาก็ไม่ได้อีก เพราะเงินที่ได้มาง่ายๆ มันหมดไปกับอะไรก็ไม่รู้ กินเที่ยวเล่นช็อปปิ้ง พอไปอยู่เมืองนอกชีวิตเละมาก ติดการพนัน ลืมเป้าหมาย"

ทำทั้งหมดกี่ปี?
"วนเข้าวนออก 20 กว่าปี"

ทำไมวงการนี้เข้าแล้วออกยาก?
"ทุกคนมีเป้าหมายหมด แต่พอเข้าไปแล้วเลิกไม่ได้ มันเหมือนมีบางอย่างทำให้เราติดใจหลงใหล เงินได้มาง่ายๆ กับการไปรับกติกาการเป็นมนุษย์เงินเดือน เขาทนกันไม่ได้ พอออกมาแบบนี้มันเสรี ทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ หรือฟลุคมีสามีฝรั่ง แต่อยู่มา 20 ปีก็ไม่เห็นใครขายตัวแล้วรวย นอกจากได้สามีรวย แต่งงานแล้วเลิกอาชีพนี้ไปเลย เงินได้ง่าย พอได้ง่ายก็ทำให้เราติดใจ ซึ่งตอนเราเข้าไปเราก็คิดว่าง่าย แต่ไม่ง่ายนะ เพราะเวลาทำงานเราเจอแขกสารพัดรูปแบบ ทั้งคนแก่งี่เง่า ขี้เมาซาดิสต์ วิตถาร โสโครก เจอคนตบตีทำร้าย ขโมยตังค์ สารพัด สิ่งเหล่านี้ไม่มีใครออกมาพูดมาเล่า จะเห็นแค่คนขายบริการใช้ของแบรนด์เนม ใช้ชีวิตหรูหราฟุ้งเฟ้อ แต่สิ่งที่เขาโดนเขาก็ไม่ได้มาเล่าเพราะอาย ไม่อยากเล่าให้ใครฟัง ก็จะโชว์แต่ภาพลักษณ์ดีๆ ทำให้คนอื่นอยากเป็นแบบนี้บ้าง แต่พอเข้ามาแล้วไม่ได้จะออกไปได้ง่ายๆ"

พี่ทำงานขายบริการทั้งหมดกี่ประเทศ?
"4-5 ประเทศค่ะ ฮ่องกง สิงคโปร์ ญี่ปุุ่น บาเรนห์"

แต่ละประเทศแตกต่างกันยังไง?
"ก็เริ่มจากการทำงาน ฮ่องกงกับสิงคโปร์เราทำงานใช้หนี้เป็นรายหัว ระยะการทำงานสั้นไม่เกิน 1 เดือน สิงคโปร์ใช้หนี้ประมาณ 80 คน ระยะการทำงานคือสองอาทิตย์ขึ้น สองอาทิตย์คุณต้องใช้หนี้ให้หมด 80 คนหรือ 150 คน อันนี้เราจะไม่ได้ค่าตัวแม้แต่บาทเดียว เราต้องใช้หนี้ให้หมดก่อนแล้วมาหารแบ่งกันอีก"

หนี้อะไร?
"ค่าแท็กค่ะ คือค่าตั๋วเครื่องบิน ค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่พ่อแท็กหรือแม่แท็กจัดส่งเราไป ญี่ปุ่นเราใช้หนี้เป็นตัวเงิน เราอยู่ได้ยาวนานเป็นโรบินฮู้ด บางคนอยู่ได้ 7-10 ปีก็มี"

ไม่โดนตร.หรือตม.?
"มีค่ะ ถ้าวันไหนซวยก็จะโดนจับ เพราะเวลาเราไป เราจะมีวีซ่า 3 เดือน ถ้าเกิน 3 เดือนวันไหนตร.ขึ้นร้านก็รวบเราไป หรือบาเรนห์ ตร.มาล่อซื้อแล้วจับเราไป เราก็ซวยแล้วส่งกลับ เราเองแทบทุกครั้งที่โดนจับไม่เคยมีเงินค่าตั๋วเครื่องบิน ไม่เคยพกตังค์ ไม่มีเงินติดตัว ก็ถูกส่งกลับ"

มีประสบการณ์หนักหนาสาหัส?
"ญี่ปุ่นหนัก เพราะเราไปอยู่กับแก๊งมาเฟีย เราเข้าไปโดยไม่รู้ตัว แล้วเราถูกบังคับให้ทำโน่นนี่นั่น โชคดีตรงที่คนเอาเราไปอยู่กับยากูซ่า ซึ่งหนิงไม่ได้ถูกบังคับให้ทำงาน แต่หนิงต้องดูแลคนในร้าน เรารู้สึกถูกตีกรอบ ไปไหนไม่ได้ เราเลยหนีไปหาอิสระของเราเอง อยากทำงานหาเงินเก็บเงินเอง เราถูกจับได้ ก็ถูกตีถูกซ้อม การทำงานในญี่ปุ่น ไปเจอมาเฟีย ยากูซ่า หรือแขกวิตถาร ตีเรา ก่อนทำร้ายร่างกายมันเกิดจากเราไม่ยอมทำตามใจเขา เขาก็บันดาลโทสะ ตบตีกัน เจอสถานการณ์แบบนี้บ่อยมาก ตื่นมาแขกขโมยตังค์ก็มี ถ้าคิดจะมาขายตัวคุณเตรียมใจไว้เลย สิ่งพวกนี้เขาไม่เคยรู้ เขาไม่เคยมาขาย ได้แต่เห็นคนพวกนี้แต่งตัวดี แต่ไม่รู้ว่าโดนอะไรมาบ้าง เพราะไม่มีใครพูด เราไม่มีโอกาสเลือกแขกนะ ถ้าคุณไปทำงานต่างประเทศคุณจะเลือกแขกไม่ได้ เขาจับยัดอะไรให้ก็ต้องไป ไม่ทำก็ไม่ได้ บางทีเข้าไปเจอแขกเล่นยา เราก็ต้องอยู่ให้ได้"

กูป่วนมู้อื่น

กูเงาเเค้นมู้นี้ค่ะ แต่กูจะป่วนทุกมู้
แล้วกูไม่ใช่นักเขียนเพราะกูกูกำลังโทรล จำใส่กะโหลกด้วย
ไม่ต้องมโนว่ากูเป็นนักเขียน เพราะกูเป็นโทรลเลิกเพ้อเจ้อแล้วดึงสติ กูเป็นคนว่าง และกูเบื่อ

กูไม่ได้ระรานคนไปทั่ว กูว่างก็จริงเเต่ก็ไม่ได้ขนาดต้องไปใส่ใจมู้อื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง สมองกูยังดี สติกูยังครบ

ฝากด่าคนที่ป่วนมู้อื่นด้วยเเล้วกัน ไม่ต้องมาก็อปวิธีที่กูป่วนค่ะ สมองมีก็คิดเองว่าควรทำอะไร คิดเองไม่ได้ก็ไปตายซะ

กูสั่งคนให้ป่วนเเค่มู้นี้ อุตส่าห์นึกว่าจะปิดมู้
ก็เสือกเปิดให้กูมาฟลัดเล่นฆ่าเวลารอกระเป๋ามาส่ง

ขอบคุณคนเปิดมู้ 4 กูสนุกมาก

>>297 อ่ะ

ก็อปของกูมา
ขอบคุณ แต่ไม่ต้องนะคะ สาระเเน

กูคนป่วนมู้หมาหมู่

ไม่เคยแตะมู้นี้ ปากกูดี กูกวนตีนเเต่กูไม่ได้ตอเเหล โทรลลงห้องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับกู

กูสั่งคนให้ป่วนเเค่มู้หมาหมู่ ที่เหลือกูไม่ยุ่ง

>>299 มาๆเร็วกำลังสนุกเลย อย่าทิ้งช่วงนาน กูรอช่วยเลย เอิ้ก เอิ้ก เอิ้ก

>>298 กูอยากจะแหมมมมมมม ในความตอแหลของมึงจัง

>>301 สนุกสนาน

>>302 มันบอกให้กูมาช่วนป่วน บอกมันไม่อยากป่วนแค่มู้เดียว เพราะมันโดนด่าเยอะ มันไม่ยอม

>>303 อีดอกเมิงอยากทำเองไม่ต้องมาอ้าง

>>304 อีดอก ไปตายมึงอย่าเสือก

>>304 ถ้าไม่เห็นที่มันบอกข้างบนก็ไม่ต้องสะเหร่อ

>>305 ด่ากูเสือกเมิงป่วนคนเดียวเลยละกัน สันดานหมา

อีหน้าข้อศอกหมา

ที่มา , ประวัติ คาถาชินบัญชร หรือพระคาถาชินบัญชร
ชินบัญชรเป็นคาถาหนึ่งที่มีความสำคัญ และมีอายุยาวนานนับร้อยปี ตั้งแต่เริ่มต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ประมาณช่วงสมัยรัชกาลที่ 2 มาจนถึงปัจจุบัน เพราะด้วยพลานุภาพและความศักดิ์สิทธิ์จึงทำให้ชาวไทยที่นับถือศาสนาพุทธหันมาท่องพระคาถานี้เพื่อเพิ่มความเป็นสิริมงคลให้กับตัวเอง อีกทั้งยังเป็นการป้องกันให้ตนเองนั้นพ้นจากภัยอันตรายต่างๆ ทั้งปวง

มีการถกเถียงกันมาเป็นระยะเวลายาวนานนับทศวรรษเกี่ยวกับเรื่องราวที่ว่า ใครที่เป็นผู้แต่ง คาถาชินบัญชร ขึ้นระหว่าง สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรํสี แห่งวัดระฆังโฆษิตาราม กับพระมหาเถระผู้เชี่ยวชาญบาลีปกรณ์รูปหนึ่งจากเชียงใหม่ ซึ่งในกรณีของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) นั้น เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าท่านเป็นเพียงแค่ผู้นำพระ คาถาชินบัญชร มาเผยแพร่ต่อ มิได้เป็นผู้แต่งขึ้นเอง

ตามที่ได้มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ได้ไปสวดพระคาถานี้ถวายองค์พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 พระองค์ทรงมีรับสั่งว่าถ้อยคำในบทสวดนั้นไพเราะ และได้ทรงซักถามเพิ่มเติมว่า “ขรัวโตได้มาจากไหน แต่งเองหรือเปล่า” สมเด็จพระพุฒาจารย์จึงได้ถวายพระพรตอบว่า “หามิได้ เป็นสำนวนเก่าของเมืองเหนือ นำมาแก้ไขดัดแปลงใหม่ ตัดตอนให้สั้นเข้า ของลังกายาวกว่านี้” ฉะนั้นจึงเป็นไปได้ว่าผู้แต่งขึ้นน่าจะเป็นพระภิกษุชาวล้านนารูปหนึ่ง อยู่ในสมัยพระเจ้าติโลกราชที่อาจะเป็นยุคทอง

เนื่องจากในยุคนั้นเป็นยุคสมัยที่มีการสนับสนุนให้พระเถระหลายร้อยรูปเดินทางไปศึกษาพระไตรปิฎกที่ลังกา เมื่อได้สำเร็จการศึกษาจึงมีการแข่งขันกันแต่งบาลีปกรณ์กันอย่างเอิกเกริกจนชื่อเสียงแผ่ขยายไปจนถึงพม่า กรุงศรีอยุธยา สิบสองปันา และล้านช้าง ทำให้เมืองเหล่านั้นต้องขอคัมภีร์ภาษาบาลีที่จารโดยพระภิกษุล้านนาไปศึกษาอย่างแพร่หลาย

ความหมายของชินบัญชร
ในความหมายของคำว่า ชินบัญชร นั้นแปลว่า กรง หรือ เกราะป้องกันภัยของพระพุทธเจ้า คำว่า ชิน หมายถึง พระพุทธเจ้า คำว่า บัญชร หมายถึง กรง หรือ เกราะ โดยที่เนื้อหาในคาถาในชินบัญชรนั้นจะเป็นการอัญเชิญพระพุทธเจ้าจำนวน 28 พระองค์ เริ่มตั้งแต่พระพุทธเจ้าพระนามว่าตัณหังกร เป็นต้น เดินทางลงมาสถิตอยู่ในทุกอณูของร่างกาย เพื่อเป็นการเสริมให้ตนเองนั้นมีพลังพุทธคุณให้ยิ่งใหญ่

จากนั้นจึงอัญเชิญพระอรหันต์ที่เป็นสาวกของพระพุทธเจ้าจำนวน 80 องค์ซึ่งเป็นผู้มีบารมีธรรมที่ยิ่งใหญ่ อีกทั้งยังได้มีการอาราธนาพระสูตรอันศักดิ์สิทธิ์ ที่ทรงอานุภาพในด้านต่างๆ มาสถิตในทุกส่วนของร่างกายจนรวมกันเป็นกำแพงแก้วคุ้มกัน ตั้งแต่กระหม่อมลงมาห้อมล้อมรอบตัวของผู้สวดภาวนาพระคาถาชินบัญชรจนกระทั่งอันตรายก็ไม่สามารถหาช่องโหว่เพื่อสอดแทรกเข้ามาได้

เราได้รู้จักประวัติความเป็นมาของพระคาถาชินบัญชรอันศักดิ์สิทธิ์แล้ว คราวนี้ก็ถึงเวลาที่เราจะต้องไปกำหนดจิตใจให้สงบเพื่อเริ่มสวดภาวนาพระคาถากันแล้ว