>>585 กูไม่เห็นด้วยกับเรื่องทับศัพท์เท่ากับแปลดี เรื่องนี้โม่งถกกันบ่อยและคงถกได้ตลอดกาล สำหรับกูงานแปลที่ดีคือถ่ายทอดภาษาต้นทางมาถึงปลายทางให้ได้อรรถรสเดิมได้มากที่สุด โดยที่มีทั้งความเป็นภาษาปลายทางและภาษาต้นทางอะ เหมือนมึงกินพิซซ่าที่ไทยก็จะรู้นะว่าไม่ใช่รสชาติพิซซ่าแบบตปท แต่มันก็คือพิซซ่าที่อร่อยถูกปากคนในประเทศนั้นๆ หรือเหมือนอาหารญี่ปุ่นที่ไม่ได้รสเหมือนกินที่ญี่ปุ่นหรอก
ในแวดวงงานแปลเถียงกันมานานแล้วว่าควรแปลให้คงถึงกลิ่นเดิมมั้ย หรือแปลงให้เป็นปลายทางร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่สำหรับกูสนับสนุนตรงกลาง งานแปลที่ถอดภาษาต้นทางให้มากที่สุด(รวมคำทับศัพท์)มันไม่ใช่จะได้แค่รสชาติของภาษาต้นทางเท่าที่คงไว้ได้ แต่มันยังให้เสน่ห์ของซีกภาษาที่ถ่ายทอดมาด้วย เหมือนที่งานแปลวรรณกรรมตปท เก่าๆ มีกันหลายฉบับ เขาก็ถกเถียงและเลือกเฟ้นกันว่ารสชาติการแปลฉบับไหนดีสุด ดังนั้นถ้าทับศัพท์ไปเลยจนพร่ำเพรื่อแล้วบอกว่าเป็นการคงฟีลแบบจีนๆ(ในเคสนี้) เหมือนเรียกซือจุน อย่าเรียกอาจารย์ สำหรับกูเหมือนมักง่าย เหมือนคนปรุงไม่เป็นแต่สักเอาซอสญี่ปุ่นมาเหยาะแล้วบอกว่ากูทำอาหารญี่ปุ่นนะ อะไรแบบนี้น่ะ