ky เพิ่งอ่านกระบี่คู่หานซานจบแล้วนึกถึงดราม่าที่เคยพูดถึงกัน ทำไมที่จีนถึงดูดราม่าไม่เผาผีกันขนาดนั้นอ่ะ กูว่าก็จบดีนะชอบเส้นทางชีวิตหลังจากนี้ของแต่ล่ะคน โมเม้นศิษย์พี่กับพระเอกก็ไม่ได้คิดไปทางรัก ๆ ใคร่ ๆ ส่วนโมเม้นคู่อื่น ๆ ก็ครบรสดี มีทั้งหวานซึมลึก หวานอมขม คสพ.ซับซ้อน คู่กัดลิ้นกับฟัน หรือแนวใส ๆ
ส่วนพระนายปมคสพ.ก็เคลียร์ตั้งแต่เล่ม 2 ส่วนเล่ม 3 เหมือนเคลียร์ปมเนื้อเรื่อง เลยดึงตัวละครรอบ ๆ มามีบทมากขึ้นซึ่งกูชอบนะ เหมือนโลกนี้ไม่ได้หมุนแค่รอบตัวพระนาย แต่ละคนก็มีบทบาทของตัวเองแล้ว แล้วจบสวยในแบบของตัวเองทั้งการใช้ชีวิตและเคลียร์ปมในใจบางจุดทำกูน้ำตาซึมด้วยซ้ำ