สนพนี้กูเข็ด กูเคยอ่านเผาแล้วติด ขี้เกียจรอเล่มสี่เลยไปซื้อฉบับจีนมาอ่าน ปรากฏว่าเหวอจ้า หลายๆฉากไม่เห็นมีในฉบับของจีนเลย ฉากข่มขืนน้องสาวนางเอกก็ไม่ได้แรงชวนแหวะขนาดนั้น ภาษาที่ต้นฉบับใช้ก็สละสลวยพอควร มีชั้นเชิง ไม่ได้จัดจ้านมันปากอย่างที่เห็น เหมือนต้นฉบับเป็นเป็ดปักกิ่ง แล้วแปลออกมาเป็นลาบเป็ดมีกระดูกปนให้ขบเล่นแก้เหงาฟันอะมึง นี่มาเจอคำว่าสุดจัดปลัดขิกอีก กูว่ากูพอจะเห็นรางๆเลยค่ะว่ามันจะออกมาอารมณ์ไหน ว่าแต่คนเลือกใช้คำนี้เขารู้ใช่ไหมว่าปลัดขิกแปลว่าอะไร คงไม่ใช่สักแต่ใช้เล่นๆเพื่อความสะใจปากหรอกนะ