>>483 นั่นล่ะ ตัวกูที่เขียนพาโรดี้เลยตั้งคำถามกับตัวเองตลอดว่าขอบเขตการลอกกับการพาโรดี้มันอยู่ตรงไหน สักวันหนึ่งตัวกูจะโดนดราม่าไหม รวมไปถึงขอบเขตการ pc นิยายด้วย ถ้าอยู่ในขอบเขตของการเอาฮาขายขำ จะยังอยู่รอดปลอดภัยไหม หรือจะโดนเหล่าผู้ pc ด่าว่าเมคฟัน เออ แล้วถ้ากูขายขำแบบ non-pc แบบเพจน้องงล่ะ
ความประสาทแดกของคนทำให้กูรู้สึกประสาทแดกตาม จนรู้สึกเหมือนความคิดสร้างสรรค์ถูกตีกรอบเลยรู้สึกว่าอยากเขียนอะไรก็เขียนไปเถอะ แล้วก็สวดภาวนาเอาว่าวันนี้คงไม่ใช่ทีกู อ่อ ไม่ดัง รอดตัวละกู