กุนั่งอ่านมังกรอำพรางอยู่
จะว่าสนุกมันก็สนุก แต่กุงงงวยมากเลย อันไหนจริงอันไหนฟิคชั่น พี่จะโยงมั่วประหนึ่งนี่คือโลกแฟนตาซีอีกใบโดยไม่เกริ่นนำคนอ่านอย่างกุไม่ได้นะ แล้วทำไมบทจะรู้ต้นสายปลายเหตุขึ้นมาพี่เฮ่อพระเอกก็รู้เฉย บทจะรักก็รักเฉย ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกบอกไม่ถูก อยากรู้ปมก็อยากรู้ แต่ก็รำคาญคาร์กะอีเวนท์ในเรื่องชอบกล บางจุดก็คิดว่าโจรใหญ่ทำไมกากจัง หรือไอ้คณะนี้สมควรตายซะ หรือกุจะไม่ถูกกะแนวขุดสุสานวะ ยังไม่เคยอ่านเต้ามู่ด้วย
ตอนนี้มีจุดเดียวที่ชัดคือกุชอบเฉินไป๋แฮะ แนวโดนหยอกให้รักแล้วถูกทิ้งนี่น่าเอ็นดูแท้