กูอ่านมิสเตอร์ดิออร์แล้วชอบนะ ก่อนอ่านยังแอบหวั่นอยู่จากโม่งบนๆ ลางเนื้อชอบลางยาจริงๆว่ะ เพิ่งครึ่งเล่มแรกสำหรับกูถือได้ว่าอ่านเพลินๆเรื่อยๆได้แต่ก็ไม่ได้เบาสมองจนไม่มีอะไรขนาดนั้น พล็อตค่อนข้างน่าสนใจอยู่ สำคัญคือพระเอกแม่งปั่นชิบหาย55555 ส่วนนายเอกออกแนวไทป์ที่กูชอบคือไม่ง้องแง้งนุ่มนิ่ม กูชอบที่แต่ละ arc เหมือนค่อยๆคลี่คลายปมเรื่องราวต่างๆแล้วปรับจูนความเข้าใจที่อาจหายไประหว่างทางร่วม 7 ปีที่พระนายอยู่ด้วยกันกลับคืนมาอ่ะ โดยเฉพาะกับนายเอกที่ออกแนวบ้างาน