สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>4 เทียนกวาน Part.157
.
.
.
.
.
แม้จะถูกอวิ๋นอวี้โจมตี แต่จวินอู๋ก็ยังอยู่ดีมีสุข อีกทั้งเขาก็คิดเผื่อไว้อยู่แล้วจึงไม่ได้ถอดคำสาปพันธการให้อวิ๋นอวี้แต่แรก เพียงโบกมือ คำสาปบนข้อมือก็ดูดเลือดของอวิ๋นอวี้ไปอย่างรวดเร็ว เห็นอย่างนั้นเซี่ยเหลียนก็พยายามดิ้นจนเก้าอี้ที่ถูกมัดไว้ล้มลง พอเงยหน้าขึ้นมาจวินอู๋ก็กลับมาพร้อมวงคำสาปพันธการในมือแล้ว อีกฝ่ายคลายมัดให้แล้วบอกให้เซี่ยเหลียนไปบอกลาเพื่อนซะ เซี่ยเหลียนรีบกระโจนไปหาอวิ๋นอวี้กับเฉวียนอี้เจินทันที เฉวียนอี้เจินร้องไห้ขอโทษศิษย์พี่ไม่หยุด แต่ก็ถูกอวิ๋นอวี้ด่ากลับ ก่อนที่อวิ๋นอวี้จะรน้ำตาไหล บอกว่าตนรู้อยู่แล้วว่ายิ่งสูงก็ยิ่งหนาว รู้ว่าตนเองเป็นเพียงคนธรรมดาแต่ก็ไม่อยากยอมรับ ไม่กล้าคิดว่าในตอนนั้นที่เขาบอกให้ศิษย์น้องไปตาย เขาแค่โกรธหรือต้องการเช่นนั้นจริงๆ เซี่ยเหลียนพยายามปลอบ บอกว่าถ้าอยู่ต่อไปอีกสักไม่กี่ร้อยปีอีกฝ่ายก็จะเข้าใจเองว่าเรื่องพวกนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย เขาเองก็เคยเต็มไปด้วยความโกรธเกลียด อีกทั้งยังเคยลงมือทำเรื่องร้ายไปด้วย แต่อวิ๋นอวี้ยังไม่ได้ทำอะไรไม่ดีสักหน่อย
อวิ๋นอวี้กล่าวเสียงอ่อนล้าว่าถึงอย่างนั้นเขาก็คิดว่าช่างไม่ยุติธรรมเลย แม้เขาจะมีชะตาไม่เป็นที่จดจำของใคร เขาก็ยังอยากเป็นคนใจดีอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับทำมันไม่ได้ แถมพอคิดว่าตอนนี้ต้องมาตายเพราะเฉวียนอี้เจินก็ยิ่งเครียด เซี่ยเหลียนให้กำลังใจว่าอีกฝ่ายพยายามอย่างหนักและเก่งมากกว่าคนอีกมากมาย และหลังจากอวิ๋นอวี้พึมพำว่าไม่อย่างไรตนก็ยังอยากเป็นเทพอยู่ดี เขาก็จากไปอย่างเงียบๆ เซี่ยเหลียนโค้งให้อีกฝ่าย ก่อนกล่าวว่าในโลกนี้ไม่มีเทพอยู่หรอก
เซี่ยเหลียนนึกได้ว่าคำสาปพันธนาการของอวิ๋นอวี้อยู่ที่จวินอู๋ ซึ่งอีกฝ่ายอาจใช้มันกักขังวิญญาณของอวิ๋นอวี้ไม่ให้ไปสู่ภพภูมิใหม่ เขาทิ้งเฉวียนอี้เจินไว้กับศพของศิษย์พี่แล้วพุ่งไปหาจักรพรรดิสวรรค์ที่หอมหายุทธ์ เขาพยายามแย่งคำสาปจากจวินอู๋ที่ยกวงคำสาปหนีราวผู้ใหญ่แกล้งเด็ก ขณะที่เซี่ยเหลียนด่าอีกฝ่ายไม่ยั้ง จู่ๆ เขาก็หายใจไม่ออกจนล้มคุกเข่า เพิ่งตระหนักได้ว่าตัวเองก็มีคำสาปพันธนาการที่คอเช่นกัน แถมยังเป็นตลกร้ายที่เขาเป็นคนร้องขอให้อีกฝ่ายเป็นคนใส่คำสาปทั้ง 2 วงให้ตนเองด้วย พอการบีบรัดเริ่มคลาย เซี่ยเหลียนก็สังเกตได้ว่าจวินอู๋เหมือนกำลังใช้โทรจิตคุยกับใครบางคนอยู่ แถกับอีกฝ่ายว่าตอนนี้เครือข่ายโทรจิตของคนอื่นใช้ไม่ได้เพราะเรื่องที่เกิดกับเทพแห่งดิน ทำให้เขาต้องการสืบสวนว่าธาราทมิฬล่มเรือยังแอบปลอมเป็นคนอื่นอีกหรือเปล่าจึงกักเทพทุกองค์ไว้ก่อน แต่ที่น่าแปลกใจคือจวินอู๋กลับบอกให้อีกฝ่ายมาสวรรค์ได้ พอตัดสายยังหันมาบอกเซี่ยเหลียนให้ให้ความร่วมมือโดยเอาคำสาปพันธนาการของอวิ๋นอวี้มาขู่ ดูเหมือนไม่อยากให้คนๆ นั้นรู้ความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เซี่ยเหลียนยอมทำตามที่จักพรรดิสวรรค์สั่งแล้วไปยืนเนียนเหมือนว่ากำลังทำงานกับอีกฝ่าย ไม่นานนักผู้มาใหม่ก็มาถึงหอประชุม เป็นเทพแห่งฝนนั่นเอง หลังจากทักทายถามไถ่เหตุการณ์ตามมรรยาท จวินอู๋ก็บอกให้เธอไปพักผ่อนก่อน ถ้าต้องการให้ช่วยเดี๋ยวจะเรียก แต่ก่อนกลับตำหนัก เทพแห่งฝนก็กล่าวกับเซี่ยเหลียนว่าเธอมีของฝากเป็นพวกพืชผักจากบนภพมนุษย์มาให้ และสั่งให้ผู้ติดตามนำมันมามอบให้เซี่ยเหลียน ตอนที่ส่งมอบของกันนั่นเองเซี่ยเหลียนรับรู้ถึงอะไรแปลกๆ ขึ้นมาแต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกไป หลังจากเทพแห่งฝนจากไป จวินอู๋ก็ยึดของที่เซี่ยเหลียนได้มาไว้ แล้วสั่งให้เขากลับตำหนักของตัวเอง ซึ่งเขาก็ทำตามอย่างว่าง่าย
เมื่อกลับมาถึงตำหนักเซียนเล่อ เซี่ยเหลียนก็รออยู่ให้ห้องโถง ไม่นานนักผู้ติดตามของเทพแห่งฝนคนนั้นก็กระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง เรียกเขาว่าฝ่าบาทด้วยน้ำเสียงขี้เล่นที่คุ้นเคย ตอนมอบของขวัญแล้วอีกฝ่ายกุมมือเขาไว้พร้อมสะกิด เขาก็รู้สึกแล้วว่าต้องมีอะไรแน่ๆ ที่แท้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาตอนนี้ก็คือฮวาเฉิง แล้วเซี่ยเหลียนก็โผเข้ากอดอีกฝ่ายทันที
Note : กลับมาแปะตามคำเรียกร้อง อย่าลืมหยอดกระปุกกันด้วยนะ
Note 2 : อีจวินอู๋ ไอ้เลว อวิ๋นอวี้ทำผิดอะไรวะ เป็นคนดี ทำดีมาตลอด ชีวิตล่มจมเพราะศิษย์น้องที่ตัวเองไปช่วยเก็บมาจากข้างถนน แถมยังมาตายอย่างนี้อีก
Note 3 : ขอแม่ทัพเผยเป็นแรงใจให้กูสปอยต่อจนจบด้วยเถอะ /*จุดธูปไหว้
.
.
.
.
.
