>>463 กูอ่านแล้วเฉยๆ ก็สนุกเพลินๆ ดี เล่มแรกอ่านงงบางวรรคแต่เทียบแล้วพอไหวรับได้อยู่ย้อนกลับไปอ่านซ้ำก็เข้าใจได้แค่อารมณ์สะดุดนิดๆ (ส่วนเล่มอื่นนอนอยู่ในกองดอง) ภาพโดยรวมโอเคมีขำพรืดบ้างตามความบ้าบอของพระนาย แต่นายเอกดันเป็นไทป์ที่กูรำคาญ เลยไม่ค่อยอะไรมากเท่าไหร่ อ่านไปก็จะร้อง "ทำอะไรของพวกเมิงงง" แบบคนอื่นอาจชอบแต่กูรำคาญ (ย้ำอีกครั้ง นิสัยไม่ไทป์กูก็จะลำเอียงอคตินิดๆ)
แต่ถ้าชอบวงการบันเทิง มุกโบ๊ะบ๊ะบ้าบอหลุดสามัญสำนึกแบบชีวิตจริงมีทางเกิดขึ้น 99.99 เปอร์ ก็โอเคนะ