>>697 นิยายหิ้งกูส่วนมากเป็นพวกพลอตเข้ม ดราม่าข้น ดึงอารมณ์จนกูไหลเจ้าไปในเรื่องแบบอ่านจบแล้วอารมณ์ยังค้างในเรื่องได้เป็นวัน
แต่ขอโทษ คำว่าขึ้นหิ้งก็คือหิ้งจริงๆมึง หยิบมาอ่านซ้ำน้อยมาก เหมือนใส่ไว้บูชาจิงๆ เพราะจะอ่านแต่ละทีคือต้องอารมณ์ได้ เวลาว่างต้องมาเพราะต้องลุยรวดเดียวเพื่อความอารมณ์ไม่ขาดตอน ลิ่วเหยา ปราชญ์กู้คือตย.บนหิ้งกู
แต่นิยายที่อ่านบ่อยเสือกเป็นเรื่องม้ามืด พลอตเบา ความยาวไม่มาก นอกสายตาไม่มีคนหวีด กูถือว่าเสียบขึ้นชั้น โยนๆแหมะๆ เพราะเอามาอ่านบ่อย ประเภทนี้ตย.กุคือคุณอาเดียวดายฯกะทาสหัวใจคุณชายฯ
ส่วนพั่วอวิ๋นกุชอบความบรรยาขั้นตอนสืบสวนนะ กุเข้าใจโม่งที่บอกว่าพระเอกคือสวะชายแท้เลยว่ะ 🤣 นี่ยังดองอ่านไปค่อนเล่มแรก ไม่รีบแต่กุคิดว่าเรื่องโอเคเลยเปย์ต่อ รออ่านรวดเดียวตอนออกใกล้ครบอีกที
ปล.พวกนิยายเน้นแนวนี่ถ้าเอามารวมกับวายมันจะดรอปไปขั้นนึงตลอดอ่ะ เหมือนถ้าเทพแล้วเค้าก็ไปลงสายนอร์มอลกลุ่มคนอ่านกว้างกว่า กุเลยเฉยๆถ้าจะมีใครบอกว่ามันยังเทียบชั้นกับนิยายสืบสวนเพียวๆไม่ได้ แต่กุว่ามันใส่เอเลเมนท์สืบสวนได้ดีมากๆแล้วนะสำหรับหมวดวาย