>>98 ล่าทรยศไม่ใช่จบไม่โอเคนะ จบโอเคแต่ตอนพิเศษไม่อิ่มมากกว่า แบบลากเลือดมาทั้งเรื่องมีความหวานมาชดเชยในตอนพิเศษแค่นิดหน่อยแล้วเน้นตอนพิเศษที่โยงต่อไปเรื่องอื่นมากกว่าเลยดูแย่งซีนคู่หลัก
เอาง่าย ๆ เล่ม 1 มือยังแทบไม่ได้จับ เล่ม 2 คำว่ารักยังไม่มีโผล่แต่ทั้งคู่รู้สึกพิเศษต่อกันนะแต่ไม่ได้พูดเป็นเรื่องเป็นราว นายเอกก็เหมือนหมาน้อย(แต่ดุกับชาวบ้านที่เป็นศัตรู ถถถ) เชื่อฟังพระเอกหงอยเมื่อรู้สึกว่าเขามีความลับอยากเป็นคนพิเศษของเขารักเขาแหล่ะแต่ยังกลั่นกรองไม่ได้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร ส่วนพระเอกจะนิ่งเย็นชากว่าแต่เป็นสายวิเคราะห์เลยรู้ตัวก่อนว่าความรู้สึกพิเศษที่ตัวเองมีให้คืออะไร มองตัวเองเป็นนายพรานอีกฝ่ายเป็นสัตว์น้อยที่จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด หยอกแล้วสนุกดี ถถถถถ เล่ม 3 สรุปเรื่องอีกนิดหน่อยก็ตอนพิเศษเลย ส่วนเรื่องอื่นในเซ็ตชื่อไนท์แมร์เกม อยู่ในจักรวาลเดียวกันแต่ตัวละครคนละเซ็ต ยังไม่แน่ว่าใจว่าในอนาคตพระนายทั้งสองเรื่องจะมาครอสโอเวอร์กันหรือเปล่า
ส่วนครองฝันความอ่านยากแค่ไหน...ไม่แน่ใจแฮะ ถ้าเคยศึกษาเรื่องจิตวิทยามาก่อนก็พอตามทันเวลาตัวละครพูดวิเคราะห์แล้วสนุกดีเวลาคาดเดาความฝัน กูให้ประมาณ 8/10 หักความยากตรงบทความฝัน (พระนายสามารถเข้าไปในความฝันคนอื่นได้ แล้วความฝันเหมือนเป็นจิตใต้สำนึกที่แปรความคิดความรู้สึกต่าง ๆ มาในรูปธรรมเลยค่อนข้างใช้จินตนาการเยอะแล้วต้องคิดว่าทำไมสิ่งนี้ถึงถูกแสดงออกเป็นสิ่งนี้) กับอีกคะแนนหักตรงสำนวนที่พาให้ยากเข้าไปใหญ่ แต่ไม่ใช่แปลแย่นะ มีเพื่อนโม่งนิยามให้แล้วว่าที่ดูแปลก ๆ ยาก ๆ เพราะแปลติดลิเก 555
