Last posted
Total of 1000 posts
>>972 ตอนเด็ก ๆ กุเคยไปรับรู้ว่าพ่อแม่มีอะไรกัน ถึงกุจะรู้สึกแปลก ๆ แต่ก็ไม่กระทบชีวิตอะไร พอโตขึ้นมาช่วงมอต้น กุเสือกไปเห็นพ่อโป๊แล้วก็เห็นอวัยวะเพศชายของแท้แบบในชีวิตจริงไม่ใช่ในหนังโป๊ คือตอนนั้นรู้สึกใจสลายนิด ๆ (แบบแสลงตาอ่ะ อหหห) หลังจากผ่านเรื่องนั้นไปกุก็เจอทู้เด็กดีเรื่องพ่อเยลูกเป็นเรื่องปกติ เอาล่ะนี่แหละจุดเปลี่ยน คือกุรู้ว่าไอเหี้ยนี่มันไม่ปกติแน่ ๆ และกุก็ไม่ชอบด้วย แต่สมองกุหยุดคิดเรื่องแบบนี้ไม่ได้เลย คือกุไม่ได้คิดแบบกุเยกะพ่อกุนะ แต่สมองกุมันคิดคำถามว่า มึงจะเยกะพ่อมึงเองหรือเปล่า มึงจะทำหรือเปล่า แล้วกุก็จะตอบซ้ำ ๆ ว่าไม่ เวลากุจะช่วยตัวเองก็มีหน้าพ่อป็อปอัพออกมา และใช่ กุหมดอารมณ์เลยไอสัส และกุก็ไม่สามารถเห็นพ่อเปลือยท่อนบนตามฉบับชายไทยขี้ร้อนได้อีกแล้ว รู้สึกไม่ชอบมาก ๆ ทั้งที่ จริง ๆ พ่อก็ไม่ได้ผิดมั้ง แล้วก็ไม่อยากนอนห้องเดียวกับพ่อด้วย (หลายครอบครัวนอนห้องเดียวกันป้ะ) ตอนแรกกุคิดว่าเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อมอปลายป่าววะ แต่กุก็รู้สึกรำคาญใจตัวเองอ่ะ ยิ่งเวลาเจอข่าวพ่อข่มขืนลูกกุระแวงไปอีก ทั้ง ๆ ที่พ่อกุไม่ใช่พวกแบบนั้นตรงจุดนี้กุสงสารพ่อมาก มันเป็นนานจนกุจบมปลายแล้วก็ยังเป็นจนกุคิดว่าเชี่ยยย นี่กุอยากเยกะพ่อตัวเองเหรอ กุก็เลยมานั่งคิดว่าถ้านี่ไม่ใช่พ่อกุ กุจะเยไหม คำตอบคือ ไม่ กุไม่เอาไอหน้านี่ทำแฟนแน่นอน ขออภัยพ่อมา ณ ทีนี้ แต่เขาเป็นประเภทพ่อที่ดีก็ดีอยู่แล้ว แต่แน่นอนว่าสมองกุก็ยังตั้งคำถามต่อไป มันน้อยลงบ้างแล้วแล้วกุคุมสติได้มากขึ้น กุไม่คิดเรื่องนี้เวลามีอะไรทำแต่ถ้านอนเฉย ๆ ก็ยังคิด และที่รบกวนกุสุดคือกุจะช่วยตัวเองยังไงอ่ะถ้าหน้าพ่อกุยังขี้นแบบนี้ ทำให้กุเซงมากก หมดรมณ์
กุแค่อยากระบาย และถ้ามีวิธีให้หายก็คงดี เพราะสำหรับกุมันทรมาณจิตใจมาก ทำเอากุไม่อินกับผชไปเลย ทั้งที่จริง ๆ แล้ว กุชอบดูหนังโป๊มาก TT
มีใครเคยรำคาญทวิตนักเขียนไหมวะ กูนี่เลิกอ่านงานเขาเพราะทวิตเลย
>>981 กูคนนึง กูแยกงานเขียนออกจากนักเขียนไม่ได้
สมัยก่อนเวลาเจองานไหนถูกจริตก็ไปตามทวิตนักเขียนด้วย แต่พอเห็นโลกอีกด้านของเขาก็พลอยไม่อยากอ่านผลงานไปด้วย (ไม่ใช่ทั้งหมด แต่เกินครึ่งของนักเขียนที่ตาม จะมีโมเมนต์นั้นว่ะ)
หลังๆเวลาเจอนิยายที่ชอบ กูตามผลงานอย่างเดียว ไม่ตามส่องทวิตเด็ดขาด
กูเลิกตามไปแล้ว2คนทั้งๆที่กูชอบงานเขามาก มันกลับไปอ่านด้วยความรู้สึกเดิมๆไม่ได้ ส่วนใครที่แยกงานเขียนกับนักเขียนออกจากกันได้ กูยินดีด้วย
กูตามนักเขียนคนหนึ่ง ทวีตกับแชร์แต่เรื่องตลก ๆ ในเพจ ชีวิตเขาน่าจะบันเทิงมาก กูตามแล้วสุขภาพจิตดี
กูไม่ชอบเลยเวลาเห็นนักเขียนตัดพ้องานตัวเองประมาณว่าแบบ รู้สึกว่ายังแต่งไม่ดีเท่าที่ควร, เม้นน้อยจังสงสัยไม่สนุก, กริบเลยวันนี้, ทำได้แค่นี้จริงๆ ฯลฯ ไม่รู้สิเห็นแบบนี้แล้วเหมือนเค้ากำลังดูถูกตัวเองไงไม่รู้ ไม่กล้าอวยมากไม่กล้าพราวมาก(เพราะกลัวโดนเหม็น) แต่ก็ไม่เห็นต้องตัดพ้อขนาดนี้ มันดูไม่เคารพตัวเองเลย ดูหมดอาลัยตายยากเหมือนใกล้ตาย มันพลอยทำให้นักอ่านแบบกูหมดอารมณ์จะตามงานไปด้วย แบบเออ นอกจากดูถูกตัวเองแล้วยังไม่เห็นหัวนักอ่านด้วย กูตามอ่านตามเม้นของมึงทุกตอนแต่มึงเสือกบอกไม่มีนั่น ไม่มีนี่ จนบางทีก็สงสัยนะว่านักเขียนมึงตั้งเป้ายอดวิวยอดเม้นไว้ที่เท่าไหร่ เท่าไหร่ถึงจะสาแก่ใจมึง
ส่วนกุรำคาญนข.นูกูที่ชอบเกาะนข.ดังๆ
Ky https://twitter.com/LobsterPub/status/1283054156312436737?s=19 กุ้งม่วงท็อปฟอร์มอีกแล้ว
>>997 เห็นก่อนนี้บางคนติสนพ.ว่าออกมาก็ยกตัวเองเป็นสนพวายแล้ว(ตามประกาศแรกมันบอกมันเป็นสนพ.วาย) แต่บอกจะสนับสนุน lgbt+ แค่จุดนี้สนพยังไม่รู้จักการวางตัวให้ถูกเลย ทั้งที่ควรจะออกตัวว่าเป็นสนพ. Lgbt+ มันจะครอบคลุมกว่าบอกว่าเป็นสนพ.วาย แค่นี้ก็รู้แล้วว่าควรค่าแก่การอุดหนุนมั้ย
>>964 มีคนฉอด bdsmกะ3pด้วยเรอะ กูนึกว่าโดนแต่rapeกะnonconsentหรือพวกbdsmแบบผิดๆแนวนั้น มีใครเปิดวาปนักฉอดให้กูได้บ้าง เห็นทอปปิกนี้มันวนมาในโม่งเรื่องสามพีจะโดนฉอดมั้ย ศีลธรรมอันดีเอยมาสองสามครั้งละ กูจะไปส่องดูซักหน่อย นักฉอดนี่ยังไงวะ แม่งก็คือรสนิยมปะ เสือกจัดเลย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.