อันนี้กูพูดถึงรวมๆนะไม่ได้เจาะจงที่นข.คนไหน ส่วนตัวกูมองว่านข.ที่มีความพราวกับงานตัวเองกูโอเคนะ มองว่ามันเป็นปกติของคนสร้างสรรค์งานตราบเท่าที่เขาไม่ได้พูดออกปากกดงานคนอื่นว่าด้อยกว่างานตัวเองหรืออวยว่างานตัวเองดีเลิศกว่าคนอื่น แต่นักเขียนที่ชอบฉอดนั่นฉอดนี่แต่ดันเสือกยังเขียนประเด็นที่ตัวเองฉอดลงในนิยายตัวเองนี่มึงมีอะไรให้พราววะ ไม่รู้สึกคันที่ต่อมศีลธรรมหรือต่อมตรรกะบ้างเหรอ