>>17 กูว่าอยู่ที่การสื่อสารและเจตนา ตราบใดที่มึงไม่ได้บูชาสารพัดเรป เปโด อินเซส บลาๆๆ มึงก็เขียนไปเหอะ งานเขียนควรจะมีทั้งด้านมืดด้านสว่าง ไม่งั้นป้าทมยันตีที่เขียนล่าก็สมควรโดนฉอดฉิบหาย (แต่เอาเถอะ นข บ้านเราก็แล้วแต่บารมีด้วย55) แต่ถ้าเมื่อไรก็ตามที่โรแมนติไซส์ว่าเปโดนำไปสู่ความรักนิรันดร์ เลี้ยงแล้วสอยในวัยเด็กคือความฟิน อันนั้นปัญหาจะตามมา ถ้ามึงแน่วแน่ในเจตนาก็ไม่ต้องกลัว เสียงลือเสียงวิจารณ์จากนักฉอดฟังหูไว้หู คนที่อ่านงานจริงๆและมองเห็นสิ่งเดียวกับที่มึงเห็น (แบบที่ไม่ใช่ลูกหาบตามอวยนะ) กูว่ามีอยู่แน่นอน