>>701 กูอาจจะรู้สึกไปเอง แต่อันนี้อยากเตือนสำหรับคนที่รับเรื่องอ่อนไหวไม่ค่อยได้ แท่งถ่านและแชร์เฮ้าส์(ที่กูอ่านไม่จบ)มันมีความหมกมุ่น/ผิดหวัง/ย้ำคิดย้ำทำกับบางอย่างเหมือนกัน งานของเขาก็เลยอาจไม่เหมาะกับคนที่เสี่ยงซึมเศร้ามั้งวะ หรือบางทีเขาอาจเป็นคนเขียนงานสไตล์นั้นเองอะ
สำหรับกูถือว่าภาษาดี อ่านเพลิน ถ้าแบบอยากลองชิมอะไรที่แตกต่างจากวายไทยทั่วไปก็โอเค เทียบแล้วแชร์เฮ้าส์เหมือนจะซอฟต์กว่าแท่งถ่าน กูเก็ตบ้างไมเ่ก็ตบ้างแต่รู้สึกลึกๆตอนอ่านว่ะ แบบเป็นการถ่ายทอดที่น่าอึดอัดเล็กๆสำหรับกู