>>369 เอาจริง ๆ ประเด็น ntr กูไม่กล้าพูดเต็มปากเพราะพอมีจุดที่คิดว่าไงก็คนเดียวกันมันจะมีประเด็นมาเอ๊ะให้ใจเสีย
.
.
.
.
.
อย่างนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่นอ.แต่งขึ้นเพราะฝันถึงพอ.ล้วน ๆ ไม่มีตอนจบไม่มีจุดมุ่งหมายแค่ชื่อพอ.โผล่ในความฝัน ศิษย์พี่พิการแขนขวาร่างนอ.จริง ๆ ก็เหมือนพิการเหมือนกัน เรื่องคาร์ก็ดูไม่คีพบทแสดงออกค่อนข้างเป็นธรรมชาติพูดถึงคนอื่นอย่างคุ้นเคยจนนอ.แปลกใจตัวเอง
แต่จุดให้เอ๊ะคือร่างศิษย์พี่หายไปไหนมาสิบสามปี แล้วทำไมมาโผล่แดนเถื่อนได้ทั้ง ๆ ที่กลายเป็นคนธรรมดา ฝั่งสำนักเซียน(ศิษย์น้องอีกคนที่ขึ้นมาเป็นผู้นำ)ก็ไม่แปลกใจที่ศิษย์พี่อยู่แดนเถื่อนยังจะไปตามตัวกลับมา ร่างกายที่คิดว่าเป็นมนุษย์ธรรมดาแล้วก็พบว่ายังมีพลังเซียนอยู่
อีกอย่างมีบทที่นอ.ถูกพาตัวไปประกอบพิธีคืนชีพให้คนอื่น พิธีคือต้องเก็บศพและเสี้ยววิญญาณคนตายไว้ แล้วหาร่างใหม่ที่เหมาะสมเพื่อยัดเสี้ยววิญญาณไปหล่อหลอมครอบงำวิญญาณเดิมจนตัวตนของร่างนั้นหายไปกลายเป็นตัวตนคนที่ตายแล้วจึงนำหัวใจร่างนั้นมาใส่ร่างศพเพื่อคืนชีพ แต่ประเด็นคือ... พอถูกยัดวิญญาณแล้วนอ.ไม่ถูกครอบงำแถมคนทำพิธียังทิ้งประโยคไว้ว่า "เจ้าเคยถูก..." แล้วก็ตัดบทแมร่มมมม
.
.
.
.
มึง แล้วกูขอถามเพิ่มหน่อยเมะยันไทป์ญี่ปุ่นเป็นไงอ่ะ ต่างกับจีนยังไง กูไม่เชี่ยวชาญด้านนี้เลย 555