Fanboi Channel

อันนี้กูว่านักอ่านปากเสียก่อน แทนที่จะบอกว่าเรื่องนี้ๆๆเจอคำผิดนะ สนพ.ช่วยเช็คด้วย นักเขียนไม่น่าเดือดขนาดนี้อ่ะ แต่นางเล่นใช้คำว่า "ทำเป็นหนังสือได้ไง อ่านแล้วโคตรหมดอารมณ์" แถมพอนักเขียนซัดกลับ นางยังมั่นใจอีกนะ "ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนมีคำผิดเป็นคำง่ายๆแบบนี้" อันนี้ถ้าเป็นคนที่เขาตั้งใจมาบอกด้วยความปรารถนาดี ตอนเจอนักเขียนโต้เขาน่าจะไปเช็คข้อมูลแล้วนะ ไม่ใช่ฉอดกลับด้วยความมั่นใจ ฉะนั้นในสายตากู กรณีนี้กูว่านักอ่านแม่งง้างมาเพื่อด่าว่ะ ถือว่าลูกค้าคือพระเจ้า กูจ่ายเงิน กูจะด่าอะไรก็ได้ไง

แล้วในฐานะคนเขียนอ่ะมึง ถ้าเขามั่นใจว่าก่อนงานออกเขาเช็คดีแล้ว มาเจอแบบนี้เขาจะขึ้นก็ไม่แปลกเลย มันเหมือนมาดิสเครดิตงานเขา ถ้ามีคนมาอ่านเจอทวิตเขาแล้วเชื่อจริงตามนั้นโดยไม่เช็ค แล้วก็ไม่ซื้อหนังสือเขา อันนี้เขาเสียหายนะ ชื่อเสียงสำนักพิมพ์ก็เสียหาย นักอ่านคนนั้นเสียอะไรบ้างล่ะ ไม่มี พิมพ์ด่าคนโดยไม่รับผิดชอบนี่มันง่ายจริงๆ

>>966 บางที่ใช้ตามราชบัณฑิต ตามหลักราชบัณฑิตแล้วคำที่กร่อนเสียงจาก แหละ ต้องใช้ ละ ทั้งหมด แต่มันจะไม่ตรงกับการออกเสียงจริง บางที่ก็เลยใช้ตามการออกเสียง ส่วนตัวแล้วกูโอเคทั้งคู่ อย่าใช้ หละ หล่ะ มาแล้วกัน เวลาอ่านนิยายหรือฟิคบนเน็ตแล้วเจอ หละ หล่ะ กูปิดทิ้งทันทีจ้า

>>967 ในฐานะคนเขียนเจอแบบนี้ก็จะถามไปดีๆก่อนว่าตรงไหนผิด ถ้าเราไม่ผิดก็อธิบายไปว่าเราใช้แบบนี้เพราะอะไร ตัวหนังสือมันไม่มีเสียงและเคสแบบนี้ขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะทางอารมณ์ล้วนๆ เรื่องคำผิดอ่ะนางไม่ผิดจริงแต่ตอบโต้ได้แย่มาก

>>969 ถ้าตามเหตุผลก็ควรจะเป็นแบบนั้นแหละ แต่มนุษย์ไงมึง ไม่ได้มีเหตุผลทุกสถานการณ์ มึงต้องเข้าใจด้วยว่าการเขียนมาแรงขนาดเจาะจงตัวนักเขียนว่า "คนแต่งนิยาย .... เขียน ละ ล่ะ ไม่ถูก นี่งงมากกกก ทำเป็นหนังสือได้ไง อ่านแล้วโคตรหมดอารมณ์" ตรงคำว่า 'งงมากกกก' อ่ะมึง มันเท่ากับด่าเป็นนัยๆแหละว่านักเขียนโง่มาก กูถึงบอกว่ากรณีนี้นักอ่านปากเสียก่อนนะ การหวังให้นักเขียนมีเหตุผลและไปตอบดีๆคือความเป็นไปได้ที่ "ดีที่สุด" ที่จะเกิดขึ้น ซึ่งถ้านักเขียนปรี๊ดนี่ปกติคนเลยนะ ต้องถามก่อนว่าขว้างก้อนอิฐไปเนี่ย หวังจะได้รับอะไรเหรอ ถ้าเขาคุมอารมณ์ได้ เอาน้ำเย็นมาให้ นั่นโชคดีของมึงแล้ว จบเรื่องกันแบบไม่เสียหน้ามาก แต่ถ้าเขาขว้างหินตอบ มันควรสงสัยเหรอวะว่าทำไมเขาตอบโต้รุนแรง

>>969 อ้อ กูเห็นด้วยนะว่าตอบโต้ไปแบบนี้ไม่เป็นผลดีอะไรกับนักเขียนเลย แต่นั่นแหละ กูยังยืนยันว่านักอ่านปากเสียก่อน

นข.แก๊งนี้ชอบยึดหลักที่ว่า เค้าปาก้อนหินมา แล้วจะยื่นดอกไม้ให้เค้ารึไง ด่ามาด่ากลับไม่โกง

>>971 นอกจากนักอ่านปากเสียก่อนแล้ว นักเขียนก็วุฒิภาวะทางอารมณ์ต่ำมากด้วย อีโก้สูงกว่ายอดเมรุ ไปทึกทักด่วนสรุปว่าเค้าอ่านฟรีอีก คือใครมาติเรื่องภาษานี่คืออ่านฟรีหมดเลยหรอ ฝั่งโน้นจบกันหมดแล้วก็มีแต่นักเขียนที่ยังจิกกัดดิ้นพล่านไม่หยุด นักเขียนก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่นางกำลังฉอดอยู่หรอก

ในหลักการแล้วคนขายคือผู้ให้บริการ คนซื้อคือลูกค้า ของบกพร่องลูกค้าย่อมมีสิทธิ์คอมเพลน เวลามีของบกพร่องไม่แปลกที่คนซื้อจะอารมณ์เสีย

แต่ที่น่าแปลกคือคนขายโกรธ กูไม่รู้ว่าเพราะวงการนักเขียนติสท์แตกหรือคนเขียนคนนี้มีปัญหาเรื่อง anger management กันแน่ แต่สำหรับกูแล้วไม่ว่าคนอ่านจะอ่านฟรีหรือเสียเงินซื้อ (ยกเว้นในกรณีอ่านสแกนเถื่อน) การที่คนเขียนปรี๊ดแตกและต่อไม่เลิก กูคิดว่ามีแต่เสียกับเสีย

กรณีด่ามาด่ากลับไม่โกงนั้นกูบอกได้เลยว่าคนที่มีแนวคิดแบบนี้มีปัญหาเรื่องวุฒิภาวะทางอารมณ์มาก มันไม่ทำให้เขาดูเฟียซเลย กูคิดว่าน่าสมเพชมากกว่า

>>973 ดีกว่าไม่ดีกว่ากูไม่รู้นะ ที่กูรู้คือการด่าตัวผลงานผิดๆโดยที่ตัวเองไม่ได้มีความรู้เนี่ย มันสร้างความเสียหายให้เจ้าของงานได้ ฉะนั้นควรรับผิดชอบในส่วนนี้ด้วย ถ้านักอ่านรู้ตัวแล้ว่าผิด ก็ควรขอโทษเป็นเรื่องเป็นราวในทวิตนั้นปะวะ ไม่ใช่ขอโทษแบบขอไปทีในข้อความส่วนตัว ถ้านักอ่านคนนั้นเขาขอโทษดีๆเป็นกิจจะลักษณะแล้ว แต่นักเขียนยังไม่เลิกจิกสิ เออ อันนั้นควรด่านักเขียน แต่ตอนนี้ที่กูเห็นคือคนด่าแต่นักเขียนไง เหมือนลืมไปเลยว่าคนเปิดก่อนน่ะนักอ่าน ต่อให้นักเขียนเขาจะอีโก้สูงเท่าเอเวอเรสต์หรือทะลุไปถึงดาวอังคาร เขาก็ไม่ใช่คนหาเรื่องอ่ะ

>>975 เสียหายขนาดไหนไม่รู้ จะที่เสียหายน้อยๆ ฉอดกันให้จบแค่นั้น ตอนนี้ก็คงจะกลายเยอะไปแล้วล่ะ ดูจากพฤติกรรมของนักเขียนที่จิกไม่หยุด ขอโทษหน้าขอโทษหลังยังไงก็ขอโทษแล้ว เค้าคงมั้งคิดว่ารับไม่รับก็เรื่องของนักเขียนแล้ว และเค้าไม่คิดจะฉอดต่อ ตอนแรกเห็นตรงนี้ก็เข้าใจว่าฝั่งโน้นขอโทษแล้วไม่จบไง เลยเข้าไปเสือกดูก็เห็นไม่ได้มาฉอดอะไรต่อ ก็เลยอ๋อ ฝั่งที่ไม่จบคือนักเขียน

ปล. พูดถึงคำว่า ละ ล่ะ ทุกวันนี้กุก็ใช้ไม่ถูกว่ะ รู้สึกมันไม่ตรงกับออกเสียงยังไงไม่รู้

>>975 นักอ่านไม่น่าจะหาเรื่องนะ อาจด้วยอารมณ์หงุดหงิดคิดว่าเจอคำผิด กรณีนี้ใช้คำพูดไม่ดีแต่ถือว่าซื้อหนังสือมามีสิทธิ์คอมแพลนไหม ถ้าคนอ่านเจ้าในผิดก็อธิบาย
เรื่องเสียเครดิตอะไรนั่น มันจะจบตั้งแต่คนเขียนมาอธิบายว่าไม่ได้ใช้คำผิด

>>974 ไม่ๆๆ อันนี้กูว่าไม่ถูก คือครึ่งล่างน่ะถูกแล้ว คนขาย "ควร" ควบคุมความโกรธและมี crisis management ที่ดี กูไม่เถียงข้อนี้เลย แต่ถ้าบอกว่าคนซื้อมีสิทธิ์คอมเพลน เขาก็มีสิทธิ์แค่คอมเพลนตามความเป็นจริงนะ ไม่ใช่ด่าผิดๆด้วยความเข้าใจผิดของตัวเอง ทำลายชื่อเสียงคนอื่น ถึงแม้คนอื่นที่ว่าจะเป็นคนที่มึงหมั่นไส้ก็ตาม แต่ก็ถือว่าเข้าข่ายหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา

>>976 ในภาษาเขียนใช้ละ ภาษาปากใช้หล่ะ ปะ หรือยังไง เหมือน อะ อ่ะ ไหม

>>976 มีขอโทษเป็นทางการเหรอ กูไม่เห็น กูเห็นแค่ในแคปแชทที่นักเขียนลง ถ้าเขาขอโทษหน้าทวิตเรียบร้อย แก้ความเข้าใจผิดที่เขาเป็นคนสร้างแล้ว อย่างนั้นกูต้องขอโทษด้วยจริงๆ กูนึกว่าเขาตีเบลอ ขอโทษนะ

>>978 อ่ะ จบๆไป คนอ่านผิดที่ไปกล่าวหาคนเขียน ไปหาหมิ่นประมาณอะไรก็ว่าไป คนเขียนผิดกล่าวหาคนอื่นว่าอ่านฟรี ๆ คนละดอกไป
ต่อมาเรื่องไม่จบ นักเขียนปากเสีย ปสด ไม่หยุด

กูเห็นที่นางแคปที่ไปโปรโมทนิยายในกลุ่มแล้วคนไม่ซื้อ ก็คือไม่อยากอะไรกับตรรกะของนาง
นางนอยและฟาดไปทั่ว ให้คนมาปลอบใจ ตลกมาก

>>980 เด็กนั้นขอโทษในแชท นข.ก็เงาแค้นสัส ไม่รับคำขอโทษ กูก็อยากให้มันขอโทษผ่านทล.เหมือนกัน กูจะดูว่านข.อีโก้สูงๆแบบมันจะขอโทษที่มันไปดูถูกคนอ่านไหม แต่กูดูแล้วว่าไม่มีทาง จากที่มันแคปแชทเด็กนั้นมาฉอดกับลูกหาบมัน

ลูกหาบบางคนก็นะ เห็นพฤติกรรมหัวร้อนของนักเขียน เห็นเค้าแสดงด้านที่แย่ออกมาก็ไม่ตักไม่เตือนกันเลย แต่ยิ่งไปผสมโรงอวยกันไปมา ทำดีแล้วนั่นนี่ ชอบเอเนอจี้นี้จังบลาๆ ไม่มีใครใช้เหตุและผลเค้าพูดเลย นักเขียนก็รีแต่อันที่ตัวเองอ่านแล้วสะใจมากกว่าอะไรที่เป็นข้ออธิบายดีๆ(หรือกุุไม่เห็นเอง?) ทำไมคนนอกแบบกุเห็นแบบนี้แล้ว กุยิ่งมองนักเขียนดูแย่ลงอ่ะ

>>981 กลุ่นไหนอ่ะ กุเห็นที่นางแคปคนนั้นมาอยู่ แต่อ่านแค่ผ่านๆ ไม่นึกว่าจะปสดขนาดนี้

>>982 นางคงอยากได้แค่ให้เด็กมันมาขอโทษหน้าทล.นั่นแหละ ส่วนความผิดตัวเองที่ไปดูถูกก็คือปล่อยเบลอเหมือนกันเชื่อเถอะ ดูจากที่คนไปท้วงถึงที่นางดูถูกน้องคนนั้นว่าอ่านฟรีแล้วนางไม่ตอบนะ ปล่อยเบลอ ตอบแต่คนที่ด่าเด็กคนนั้น อีโก้มันค้างอยู่ปลายยอดเมรุอะมึง เอาลงมาไม่ได้หรอก เสียฟอร์มตายห่า

แต่ ละ-ล่ะ แม่งเป็นไวยากรณ์ที่น่าสับสนจริงนะ กร่อนเสียงมาอย่างนึง เขียนอย่างนึง ออกเสียงอย่างนึง มันไม่ได้เข้าใจง่ายเหมือน คะ-ค่ะ, นะ-น่ะ

>>967 +1 ปาก้อนหินมาจะให้เขายื่นดอกไม้กลับเรอะ

>>987 งั้นก็ปากลับต่อไป เดี๋ยวมันก็กระเด็นกระดอนเข้าหน้าตัวเองนั่นแหละ

>>988 ปาก้อนหินตอบหัวแตกทั้งคู่ แต่ถ้ายื่นดอกไม้กลับ ตัวเองหัวแตกคนเดียวนะ อีกฝ่ายแค่เสียหน้านิดหน่อย กูว่านักเขียนคงคิดแบบนี้
>>982 เอ้า ถ้างั้นกูไม่ขอโทษละ กูก็นึกว่านางขอโทษดีๆ ขอโทษขอไปทีแบบนั้นใครมันจะให้อภัย ถ้านักอ่านขอโทษดีๆแล้วนักเขียนยังฟาดงวงฟาดงา กูก็จะร่วมนินทานักเขียนอยู่หรอก

>>985 ขอแสดงความเห็นจากใจจริงเลยนะ ถ้ากูทำงานแล้วกูมั่นใจว่ากูเช็คคำมาดีแล้ว โดยเฉพาะคำนี้ แล้วมีคนมาด่าแรงๆแบบนั้น กูก็มั่นใจเหมือนกันว่าเขาอ่านฟรีมาว่ะ อันนี้คือสติปัญญาของนักอ่านอ่อนด้อยจนทำให้นข.เขาคิดว่าอ่านฟรีเองไม่ใช่เรอะ จะแย้งทั้งทีไม่หาข้อมูลจากแหล่งที่เชื่อถือได้ เสือกไปเชื่อเพื่อนอ่ะ นึกว่าเพื่อนเก่งไง นี่ไม่ได้เห็นด้วยที่นักเขียนไปดูถูกเขานะ คิดเหมือนกันว่าควรถามก่อน แต่พฤติกรรมนักอ่านเองนั่นแหละ ทำกูสงสารไม่ลง แล้วอย่าอ้างเลยว่าเด็ก ต่อให้เด็กก็ต้องมีความรับผิดชอบ เด็กสามขวบยังอ่านหนังสือไม่คล่องยังรู้จักขอโทษดีๆเลย นี่กี่ขวบแล้วล่ะ ด่าก่อน เปิดก่อน ไหนคำขอโทษอย่างจริงใจล่ะฮึ

>>989 ปาดอกไม้กลับอย่างน้อยๆ ในโม่งก็ไม่ด่านาง แถมอาจจะได้ดอกไม้เพิ่มอีกหลายดอก ตอนนี้นอกจากหินของนักอ่านคนนั้นยังได้หินในโม่งหรือหินในใจของคนอื่นนอกจากลูกหาบนางด้วย วุฒิภาวะทางอารมณ์มันสำคัญนะมึง

>>991 กูเห็นด้วยกับมึง แต่อย่างที่บอกไปอ่ะ มนุษย์ไงมึง มนุษย์ไม่ได้มีเหตุผลตลอดเวลา เขาโกรธ เขาคุมไม่อยู่ เขาก็ด่าตอบ คือกูยังไม่เห็นความผิดอะไรของเขานอกจากสติแตกแดกดันคนที่มาด่าเขา แต่ที่กูเห็นเต็มๆตาน่ะ ความผิดนักอ่านที่ฉอดโดยไม่หาข้อมูลก่อน อ่านหนังสือเป็น หาข้อมูลก่อนด่าคนอื่นแค่นี้น่าจะทำได้นะ และถ้ารู้ตัวว่ากล่าวหาคนอื่นผิดๆ ก็ควรจะขอโทษที่ใต้ทวิตนั้นเลย ไม่ใช่ให้คู่กรณีเอาคำขอโทษหลังไมค์มาลงประจาน

นักเขียนแค่อยากให้คนนั้นออกมาขอโทษหน้าทล. แต่ถ้าคนนั้นมาขอโทษหน้าทล.แล้ว ถามว่านักเขียนจะขอโทษกลับมั้ยกับสิ่งที่ตัวเองเข้าใจผิดแล้วไปฉอดใส่เค้าว่าอ่านฟรีน่ะ กูว่าไม่ อีโก้ขนสดนั้นก็คงหน้าสูงต่อไป ผิดของคนอื่นเท่าภูเขา แต่ผิดของตัวเองเท่าขนหมอย เออก็สมกันแล้ว นักเขียนปสดกับนักอ่านปากเสีย 5555555555

>>990 กู 985 ก็ถึงได้บอกไงว่าสมกันแล้ว ไม่ได้ต่างกันเลย แต่มึง..เรื่องภาษาอ่ะกูคนนึงนะที่ไม่ค่อยแตกฉาน ตรงจุดนี้กูว่าไม่ใช่แค่คนนั้นคนเดียวหรอกที่ไม่รู้เรื่องนี้ กูคนนึงอ่ะที่เพิ่งรู้ว่ามันใช้ยังไง เพราะปกติก็มองข้ามตลอด

>>992 เท่าที่กูจำได้มนุษย์มันต้องมีเหตุผลควบคุมสติได้ถึงจะเป็นมนุษย์ไม่ใช่หรอ ถ้าขาดสติก็เป็นได้แค่เดรัจฉานมั้ยอ่ะ(ไม่ได้ด่านข.นะ แต่หมายถึงเท่าที่เรียนๆมาอ่ะ)
ส่วนเรื่องขอโทษถ้ายกตัวอย่างนะ นอ.ขอโทษหลังไมค์แล้วนข.ทวิตแค่ว่านอ.ขอโทษแล้วเรื่องคราวนี้ถือว่าเข้าใจกันเป็นอันดี แค่นี้ก็จบละ ลงสวยๆ ได้ดอกไม้เพิ่มต่อไป

>>994 สารภาพ กูก็ข้าม ด๋อยภาษาเหมือนกันแหละมึง ก่อนหน้านี้กูใช้ "ล่ะ" ตามเสียงอ่านตลอด จนไม่นานมานี้ถึงเพิ่งรู้ตัวว่าใช้ผิด ก่อนดราม่านี่แค่ไม่กี่สัปดาห์หรอก แต่ถ้ากูจะด่าใครแรงขนาดนี้ กูจะเช็คค่ะ กลัวโดนสวนเหมือนกัน

>>986 ถามเป็นความรู้นะ คำว่า ล่ะ เนี่ยจริงๆออกเสียงยังไง จะออกเสียง "หละ" หรือออกเสียงที่สูงกว่านั้น เหมือนคำว่า ค่ะ ที่ไม่ได้ออกเสียงว่า "ขะ" แต่ออกเสียงคล้ายๆ คำว่า "ค่า" ที่เป็นเสียงสั้น

>>995 แต่ฝั่งนักเขียนไม่จบนี่สิ เงาแค้นมากไม่จบไม่สิ้น แต่ฝั่งคนทิ้งบอมคือสบายแล้ว 55555555555555

แต่นิยายที่เอามาทำภาพยนตร์นี่นานจนลืมไปเลย เห็นบวงสรวงตั้งแต่มกราคม ตอนนี้นางบอกกำลังปรับบทอยู่เลย กูเข้าใจมาตลอดว่าบวงสรวงก็คือพร้อมถ่ายทำอ่ะ(ว่าแต่กุเรียกบวงสรวงถูกมั้ย?)

อ้าว หมดพอดี