แมร่ง อ่านไปอ่านมาแล้วขำอยากขอบคุณเพื่อนโม่ง >>976 ที่เปิดประเด็น คิดถึงเอเนอจี้ความฉอดความเดือดนี้ 555
>>988 คู่โชคชะตาเทิร์นเมะ
>>990 เชี่ยยยย กูลืม ๆ ไปบ้างแล้วมึงทวนวีรกรรมวีรเวรขนาดนี้ทำกูกระอักต่อ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำกูเครียดมาก แล้วโกรธแบบที่ไม่เคยอ่านเรื่องไหนแล้วโกรธขนาดนี้มาก่อน ชนิดเข้าใจหัวอกพวกตัวเอกแนวทะลุมิติที่อ่านนิยายแล้วกระอักเลือดหรือเดือดอกแตกตาย
พอ.เป็นคนที่สมควรไม่เหลือใครจริง ๆ แต่พอตอนจบที่ได้รับอภัยโทษอย่างง่ายดายเพียงแค่ใช้เวลาเยียวยา และนอ.ที่มูฟออนแบบสโลว์เพื่อรอการง้อของเขา กูก็ได้แต่สิ้นหวังในตัวนอ.มากอยากจะบอกแค่ว่า จ้ะ... เชิญรักกันให้พอเพื่อน(คนอ่าน)คนนี้จะเป็นหมาให้เอง