บางทีไม่จำเป็นต้องตรงมากก็ได้
อ้ะ กูขอเสนอสรรพนามที่ห่างไกลจากคำไทยที่สุด 'หว่อ'
หว่อ ในภาษาจีนเป็นสรรพนามบุรุษที่1พูดตั้งแต่คู่สนทนาเป็นพ่อแม่เจ้านายเพื่อนร่วมงานลูกน้องลุงป้าน้าอาคนใช้ ซึ่งมันแปลเป็น ฉันหรือผมก็ไม่ได้แปลตรงความหมายเพราะไทยส่วนใหญ่ใช้ฉันคุยกับคนเท่ากันหรือผู้น้อยกว่า ผมใช้คุยกับผู้ใหญ่กว่า ถ้าแปลหว่อเป็นฉันคุยกับผู้ใหญ่ก็ดูห้วนเกิน แปลเป็นผมคุยกับเด็กก็สุภาพเกิน ทุกวันนี้ก็ด้นสดตามบริบทไปแต่บางคาร์ก็ไม่ใช่ประเภทคุยกับผู้ใหญ่แล้วสุภาพ บางคาร์ก็อาจสุภาพตั้งแต่เด็กยันแก่ หรือบางคาร์ดูนุ่มๆแต่ก็ไม่ใช่ประเภทพูดสุภาพกลายเป็นขึ้นอยู่กับความพอใจของนักแปลไม่ใช่นิสัยของตัวละครจริงๆ บางตัวละครก็รู้กาลเทศะขึ้นมาได้ด้วยฝีมือคนแปล ทั้งที่หว่อในภาษาจีนเป็นสรรพนามที่พูดได้ทุกบริบทแท้ๆ หนี่ที่เป็นสรรพนามบุรุษที่2ก็เหมือนกัน หนักกว่าด้วยในการมโน นาย เธอ คุณ แก
ดังนั้นถ้าอยากให้ตรงได้ฟีลจีนจริงๆ ขอเสนอ หว่อรักหนี่