ไม่รู้ไอแปลทับศัพท์มันมาฮิตจากไหน แล้วคนอ่านบ่นกันบ่อยมากแต่ไม่แก้กันสักที มโนกันเอาเองไปแล้วว่ามันเป็นมาตรฐานการแปล นิยายแปลต้องแบบนี้ ทั้งที่มันผิด นิยายแปลไม่ใช่นิยายทับศัพท์ ไอคำไหนที่แปลได้ก็แปลสิ
Last posted
Total of 1000 posts
ไม่รู้ไอแปลทับศัพท์มันมาฮิตจากไหน แล้วคนอ่านบ่นกันบ่อยมากแต่ไม่แก้กันสักที มโนกันเอาเองไปแล้วว่ามันเป็นมาตรฐานการแปล นิยายแปลต้องแบบนี้ ทั้งที่มันผิด นิยายแปลไม่ใช่นิยายทับศัพท์ ไอคำไหนที่แปลได้ก็แปลสิ
ทับศัพท์อื่นๆ กูว่าแล้วแต่บริบท แต่ทับศัพท์สรรพนามกูไม่โอเค เจิ้นก็ใช้เรา เปิ่นหวัง เปิ่นเซี่ยง เสี่ยวเหริน เสี่ยวหวัง หมิ่นหนี่ว์ เฉ่าหมิน หนูปี้ หนูไฉ ใช้กระหม่อม หม่อมฉัน ข้าน้อย ... กูยังนึกสรรพนามที่จำเป็นต้องทับศัพท์ไม่ออก
กูเคยเห็นนิยายนอร์มอลเรื่องนึงแปลคำว่า "เย๋" ที่ท่านอ๋องใช้เรียกตัวเองว่า "เรา" นะ แต่ดันเจอคนฉอดว่าทำไมแปลผิด เดี๋ยวข้าเดี๋ยวเรา ตกลงแบบไหนถูกแน่ ตอนนั้นกูก็อิหยังวะกับคนท้วงนะ แต่หลังจากนั้นคนแปลใช้ข้าอย่างเดียวตลอดจนจบเรื่อง กูเลยคิดว่าบางทีนักแปลก็ทับศัพท์หรือบีบคลังศัพท์ตัวเองให้เล็กลงเหลือแค่ที่คนอ่านคุ้นเพื่อเอาตัวรอดอ่ะ ถ้าทับศัพท์โดนด่ากรณีเดียวคือทับศัพท์ไง แลดูไม่ร้ายแรงมาก แต่ถ้าแปลตามอารมณ์เรื่องแล้วคนหมั่นไส้นี่หลายกระทงนะ อาจโดนคนอวดรู้มาชี้นิ้วว่าแปลผิด โดนหาว่าไม่จีนพอ ไม่โบราณพอสารพัดอ่ะมึง
บางทีไม่จำเป็นต้องตรงมากก็ได้
อ้ะ กูขอเสนอสรรพนามที่ห่างไกลจากคำไทยที่สุด 'หว่อ'
หว่อ ในภาษาจีนเป็นสรรพนามบุรุษที่1พูดตั้งแต่คู่สนทนาเป็นพ่อแม่เจ้านายเพื่อนร่วมงานลูกน้องลุงป้าน้าอาคนใช้ ซึ่งมันแปลเป็น ฉันหรือผมก็ไม่ได้แปลตรงความหมายเพราะไทยส่วนใหญ่ใช้ฉันคุยกับคนเท่ากันหรือผู้น้อยกว่า ผมใช้คุยกับผู้ใหญ่กว่า ถ้าแปลหว่อเป็นฉันคุยกับผู้ใหญ่ก็ดูห้วนเกิน แปลเป็นผมคุยกับเด็กก็สุภาพเกิน ทุกวันนี้ก็ด้นสดตามบริบทไปแต่บางคาร์ก็ไม่ใช่ประเภทคุยกับผู้ใหญ่แล้วสุภาพ บางคาร์ก็อาจสุภาพตั้งแต่เด็กยันแก่ หรือบางคาร์ดูนุ่มๆแต่ก็ไม่ใช่ประเภทพูดสุภาพกลายเป็นขึ้นอยู่กับความพอใจของนักแปลไม่ใช่นิสัยของตัวละครจริงๆ บางตัวละครก็รู้กาลเทศะขึ้นมาได้ด้วยฝีมือคนแปล ทั้งที่หว่อในภาษาจีนเป็นสรรพนามที่พูดได้ทุกบริบทแท้ๆ หนี่ที่เป็นสรรพนามบุรุษที่2ก็เหมือนกัน หนักกว่าด้วยในการมโน นาย เธอ คุณ แก
ดังนั้นถ้าอยากให้ตรงได้ฟีลจีนจริงๆ ขอเสนอ หว่อรักหนี่
เปิ่น… มันสามารถแปลเป็นข้า…ได้ปะวะ ข้าองค์หญิง ข้าคุณชาย หรือองค์หญิงผู้นี้ คุณชายผู้นี้ ถ้าจะดันทุรังแปลจริงๆอะ
>>850 มึงอีกแล้วเหรอ ถถถถถ กูก็ว่าทำไมประเด็นโง่ๆนี่มันถึงวนมาอีกรอบ เขาถามเรื่องคำเฉพาะที่มันแปลยากไม่มีคำที่สามารถแปลให้ตรงได้ ซึ่งมันก็อยู่ที่คนแปลที่บริบทของเรื่องว่าเขาเลือกจะทับไปเลยหรือหาคำมามิกซ์ให้แมทเอาเอง แทนที่จะตอบเขาเสือกอวดรู้เรื่องหว่ออีกแล้ว บริบทของคำว่าหว่อมันไม่ได้มีเงื่อนไขห่าเหวซับซ้อนในการแปลแล้วแม่งก็ไม่ได้แม่งเป็นเฉพาะที่หาคำแปลลงตัวยาก มันแค่แปลได้หลายแบบ จะยกตัวอย่างมาแซะทั้งทีก็ยกหาที่ดีกว่านี้ไม่ได้เนาะ กูว่ามึงเองก็หาคำมาแทนไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละถึงต้องแถไปเรื่องหว่ออีกรอบ
>>851 มันมีคนดันทุรังแปลเยอะแยะผลคือนักอ่านบางส่วนด่าว่าแปลพิลึก ตัวละครหยิ่งบ้าง เบียวบ้าง อิพวกท่านอ๋องอย่างข้า องค์หญิงอย่างข้า จริงๆมันก็พวกเปิ่นๆทั้งหลายนั่นแล
มันไม่มีอะไรถูกใจคนอ่านได้ทุกคนหรอกมึงรับได้มึงก็อ่านมึงรับไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่าน ถ้ามันผีมากๆจะเอามาถกกันเป็นประเด็นมันก็สีสันของวงการน่ะแหละ แต่อิพวกอีโก้จัดๆจำพวกต้องแปลเป็นไทยทุกคำห้ามทับแม้แต่คำเดียวนี่ประสาท มึงอย่าหาอ่านเลยนิยายแปลเนี่ยลำบากชีวิต เดะสักพักลามไปชื่อสัตว์ก็ต้องแปล สมุนไพรก็ต้องแปล ฉายาก็ต้องแปล ชื่อสถานที่ชื่อสิ่งของแปลแม่งให้หมด แปลมากไปก็ด่ากันอีกว่าดูเสินเจิ้นยังกะคนไทยแต่ง ชื่อคนนี่ก็ต้องแปลด้วยเลยมั้ยแบบนิยายจีนกำลังภายในสมัยก่อน
วันนี้กระทู้นี้มันส์ดีว่ะ เช้าตีกันเรื่อง mpreg เย็นตีกันเรื่องทับศัพท์ 55555555
>>850 อ่ะ งั้นกูยกตัวอย่างบ้าง สมมติมีตัวละครนึงเพิ่งมาเข้าฉากครั้งแรก เปิดมาก็ประกาศว่า "เปิ่นซ่างเสินเก่งที่สุดเว้ย" ตัวละครตัวอื่นพากันเลิ่กลั่กแล้วคิดว่าซ่างเสินเลยเหรอวะ พวกกูเป็นแค่เซียนตัวเล็กๆสู้ไม่ได้แน่ๆ ถ้าแบบนี้มึงจะแปล "เปิ่นซ่างเสิน" กันว่ายังไงให้มันเนียนๆไปกับบริบทดี
กูรู้ว่ามันต้องมีคนที่ตีเนียนไปจนได้แหละ แต่มันก็จะมีนักแปลบางคนที่ ณ เวลานั้นแม่งแบล้ง นึกไม่ออกจริงๆอะไรงี้ เลยทับศัพท์แม่งเลย แต่ทีนี้พอทับตรงนี้ไปแล้วไม่ทับที่อื่นมันก็แปลกๆ สุดท้ายเลยเปิ่นซ่างเสิน เปิ่นเซียนจวินกันทั้งเรื่องอ่ะ จะให้แปลว่า "อันตัวข้าผู้เป็นเทพชั้นสูง" กูว่าต้องโดนด่าอีก ฐานลิเกเกิน นึกว่ามาจากวงศ์อสัญแดหวางี้
มึงจะชอบแบบไหนก็ได้ แต่การแปลมันก็มีหลักของมันว่ะ
กุที่ชอบทั้งสองแบบ ทับศัพท์เยอะๆแบบบันทึกปิ่นก็รอดมาแล้ว แปลคำก็เข้าใจง่ายดี สรุปคือสนุกจังเลย ขอแค่ไม่แปลสะดุดก็ดีใจแล้ว
จะทับศัพท์หรือแปลมันก็แล้วแต่ความเหมาะสม แต่ทับศัพท์สรรพนามนิกูไม่ไหว
>>860 กูไม่ได้คิดว่าผิดหรอก จริงๆกูค่อนข้างโน้มเอียงมาทางแปลเป็นไทยมากกว่า จำง่ายดี อันนี้กูแค่อยากอธิบายเฉยๆ ว่าบางทีที่นักแปลเขาไม่แปล อาจจะเพราะเขากลัวโดนด่าก็ได้นะ นักแปลก็ส่วนหนึ่งของสายผลิตเหมือนกันอ่ะมึง โดนด่าเค้าก็เฟล จะพยายามเลี่ยงก็ไม่แปลก มึงลองดูตอนนักอ่านรีวิวดิ บางทีเขาไม่ได้บอกว่าเขาไม่ชอบนะ เขาบอกว่าสำนวนที่เขาไม่ชอบ ไม่เคยเจออ่ะ "มันผิด" ถ้ามึงไม่เชื่อ มึงเลื่อนขึ้นไปดูรีวิวตั่งต่างในหน้านี้เลยก็ได้ กูเชื่อว่ามึงต้องเจอครูสอนภาษาซักคนแหละ
>>870 แต่ก่อนคนที่จะมาวิจารณ์คือจะต้องมีความรู้หลักการในระดับหนึ่งถึงจะออกมาวิจารณ์ ได้เสียงดังแต่สมัยนี้ไม่ใช่ไง เด็กน้อยอ่านแล้วไม่ชอบใจก็ออกมาด่าลงโซเซียล เพื่อนมากก็ลากกันไป นักแปลหน้าแห้งหมด(กรณีนักแปลมือถึงระดับนึงนะ) แต่ก็ว่าไม่ได้ตลาดมันก็เปลี่ยนเทรนด์ตามผู้บริโภคอ่ะนะ เพียงแต่กูคิดว่าพักหลังคือคนด่าเหมือนด่าเอามันส์ เอาตามใจมากกว่าจะหาหลักการมาติเพื่อก่อแฮะ
ส่วนตัวกู กูว่าแปลได้ก็อยากให้แปลนะ คือบางทีมันไม่ต้องเป๊ะแต่แค่สื่ออารมณ์ให้ใกล้เคียงต้นฉบับที่สุดก็ได้แล้ว เพราะความต่างวัฒนธรรมมันไม่ใช่อะไรที่จะสื่อได้เป๊ะๆอยู่แล้วด้วย
แยกห้องเถอะะ
>>872 +1 อันนี้เห็นด้วย ถ้าคนมีความรู้เก่ง ๆ มาวิจารณ์จะยินดีน้อมรับมาก แต่สมัยนี้ที่เจอคือเด็กน้อยเห่อหมอยความรู้เท่าหางอึ่ง อาศัยพวกมากลากไปแล้วก็เฮโลด่าตาม ๆ กันไป พอเรื่องคลี่คลายว่าใครกันแน่ที่ผิดใครกันแน่ที่ถูก แอ็คเห็บก็แค่ตีหน้ามึนแยกย้ายสลายตัว ไม่เดือดร้อนไม่เจ็บไม่คัน ไอ้คนอยู่ในที่สว่างโดนด่าฟรีไปตั้งเยอะ แถมบางคนไม่ได้ติดตามจนจบเรื่อง ก็เข้าใจไปแล้วว่าเราเป็นฝ่ายแปลผิดไปทั้งอย่างนั้นก็มี
>>872 กูว่านักแปลบางคนก็อยากแปล รู้ด้วยแหละว่าคนมาติบางคนก็หัวกลวง ไม่ได้มีสติปัญญาเก่งกาจอะไรหรอก แต่บางทีแม่งแพ้ทุนนิยมไงมึง 55555 อย่างล่าสุดที่กูเห็น อาจจะไม่ตรงกับเรื่องทับศัพท์ที่พวกเราคุยกันเท่าไหร่ แต่เป็นเรื่องอำนาจของคนซื้อและคนวิจารณ์ แถมยังกำลังดราม่ากันอยู่เลย เหรียญทองแดงปราบพิภพเจ้าเก่าจ้า กูเห็นเขาโดนด่าเรื่องการแปลมาตั้งแต่ต้นเลยนะ ฝั่งด่าก็ด่าเหมือนเอาคนปัญญาอ่อนมาแปลอ่ะมึง ทั้งที่กูอ่านแล้วก็ไม่ได้แย่อะไร แต่คนก็ไปเชื่อรีวิวไง ไม่กล้าพรีเพราะ "เขาบอกกันว่าแปลห่วย" ขอรอความเห็นจากคนอ่านทั้งเรื่องก่อน รอจนของแม่งหายากอยู่ทุกวันนี้ ผลดีตกที่คนซื้อไปอัพราคาเต็มๆ นอกจากคำด่า สนพ.ได้อะไรวะ กูนับถือนะที่สนพ.ยืนยันจะใช้คำว่านักศึกษา ไม่ใช้บัณฑิตตามที่คนอ่านเรียกร้อง ทั้งที่ถ้าเปลี่ยนซะ อาจจะมีคนพรีเยอะขึ้นซักคนสองคนก็ได้ แต่พอเขาไม่เปลี่ยน มันเลยกลายเป็นดึงคำๆนี้กลับมาใช้ในวงการนิยายจีนอีกครั้งหลังจากห่างหายไปนาน ซึ่งทั้งหมดแลกมาด้วยดราม่าและค่าพรี ซึ่งอย่างหลินโหม่วที่ทับศัพท์ทุกอย่างมาตั้งแต่ต้นแถมยังขายดีมีแฟนคลับมีคนชอบ กูว่าเขาคงไม่เสี่ยงหรอก เงินทั้งนั้น ไม่มีเงินก็อยู่ไม่ได้ ก็เปิ่นซ่างเสิน ฟู่จวิน อาเหนียงกันต่อไป ก็สไตล์เค้าอ่ะเนอะ มองว่าตลาดนี้มีหลายแนวให้เลือกสรรละกัน
>>876 แล้วตอนนี้รีวิวส่วนใหญ่เป็นไงมั่งวะเรื่องแปลเหรียญทองแดงอะ กูคนนึงที่เห็นรีวิวว่าแปลเหี้ยแล้วไม่กล้าพรึ แต่แปลเหี้ยของกูคือหมายถึงดูคนที่บอกว่าเรียงประโยคอ่านไม่รู้เรื่องนะ พวกทับศัพท์หรือถอดศัพท์ไม่ค่อยมีปัญหา ยังเซ็งตัวเองอยู่เลยรู้งี้น่าจะไปอ่านเองไม่งั้นก็พรีไปละ เข็ดแล้ว หลังจากนี้จะพยายามหาเวลาอ่านตัวอย่างเองทุกเรื่อง ฮือๆๆ
KY ขอสปอยเหรียญทองแดงตอนจบหน่อย เอาแบบหนักๆเลย กูอยากรู้ว่า
.
.
.
.
.
สรุปพระเอกนี่เป็นคนทำร้ายนายเอกเปล่า กูมีลางสังหรณ์ใจแปลกๆอะ กลัวมันจะดราม่ามากช่วงนี้ใจบาง ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้า
.
.
.
.
.
>>877 ขอยาดเสนอคห กูยังไม่ได้หนังสือนะ แต่ที่ลงเป็นตัวอย่างแบบเกลาแล้วในดด(ไม่รู้ว่าไฟนอลแบบไฟนอลเลยมั้ย) กูว่าอ่านได้อยู่ไม่ถึงกับลื่นปรื้ด แต่พวกมุกก็ยังอ่านแล้วตลกอะ 555 ปกติกูอ่านแบบผ่านๆก็พอเข้าใจ แต่เรื่องนี้ต้องตั้งใจอ่านหน่อย กูให้ผ่านนะ แต่บอกก่อนว่ามาตรฐานกูคืออ่านตู้เจ๋อรู้เรื่อง แต่อ่านการ์เดี้ยนไม่รู้เรื่อง
ใครที่ได้นสแล้วกูถามหน่อยสิ ในนสยังใช้ทูลวี๋อยู่มั้ย
>>877 >>879 บทแรกในหนังสือเนียนกว่าตัวอย่างในดดนะ แล้วก็ไม่ได้ทับศัพท์ทูลวี๋แล้ว ใช้ลาโง่หัวล้านแทน แต่แทบไม่มีคำเชื่อมอะไรที่ไม่จำเป็นเลยมึง บางคนไม่ชอบก็อาจคิดว่าห้วน แต่กูชอบ กูว่าบางวรรคที่สวยๆนี่เล่นคำคล้องกันเหมือนเป็นกลอนเลย แล้วไอ้สำนวนแบบเนี้ย ตอนเรื่องมันเดินไปปกติก็เหมือนจะเล่าทื่อๆนะ แต่จังหวะดันเข้าได้กับพวกบทบู๊ ไอ้ตรงที่ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น ที่เศร้าก็เล่าง่ายๆแต่เศร้าฉิบหาย กูโหวงตามตัวละครหลายรอบมาก ตรงที่มีความสุขก็อุ่นอวลๆ กูว่าการใช้คำนี่อาจไม่ถึงขั้นเพอร์เฟ็กต์ แต่ฟีลลิ่งกูเต็มมาก
>>880 เห็นด้วย ตรงเล่มสองที่เดินเรื่องเรื่อยๆรู้สึกแปลทื่อจนกูเนือย แต่การแปลแบบนี้กลับส่งให้บทดราม่ามันทัชขึ้น
.
.
.
.
กูชอบตรงบทที่ส่งวิญญาณพ่อแม่ของผีหมอ แล้วบรรยายว่านายเอกพริ้มตาไว้อาลัย “ยาที่ทาลงบนแผลประสิทธิภาพดียิ่งนัก เตาอุ่นมือก็อบอุ่นเหลือเกิน ขอบคุณมาก ขอให้ออกเดินทางจากไปอย่างดี” มันสั้นๆแต่ทัชไรไม่รู้ กูอ่านวนไปวนมา 55555
.
.
.
.
.
เหรียญทองจากการที่อ่านจบเล่ม2นะ สำหรับกูแปลดี รู้เรื่อง แปลดึงอารมณ์ได้ดี แต่มีบางจุดที่กูรู้ห้วนไป แบบจุดนี้ควรมีคำเชื่อมแต่ดันไม่มีอะไรแบบนี้ กูไม่รู้ฉบับจีนนะอันนี้เป็นความรู้สึกกู เห็นหลายคนบอกว่ามันเป็นสำนวนกำลังภายในด้วย และมีบางคำศัพท์ที่กูไม่รู้ความหมายเพราะไม่เคยในนิยายแปลจีนปัจจุบันเท่าไร แล้วไม่ใส่เชิงอรรถอีกเลยงง คลังศัพท์กูอาจจะน้อยเอง เห็นว่าเรื่องนี้ใช้นักแปลมือเก๋าที่แปลช-ญมาหลายเรื่องอะ
Ky ใครจะซื้อ วายร้ายของคิ้วบุ๊คบ้าง จะขอรีวิวหน่อย
ky ด้วยคน มีใครเคยอ่าน Public school ที่เป็นนิยายญี่ปุ่นของเซนชูไหม เห็นคนปล่อยมือสองเรื่อยๆเลยเริ่มสนใจ อยากได้รีวิวหน่อยจ้า
>>885 เอาตรงๆถ้ามึงไม่ได้ชอบนิยายญี่ปุ่นอยู่แล้วกูไม่ค่อยเชียร์เรื่องนี้ มันเป็นนิยายเซ็ตติ้งอังกฤษที่มีความญี่ปุ๊นญี่ปุ่นสูงมาก เคะอ่อนต่อโลกใจเสาะมีความเวิ่นเว้อ เมะหล่อรวยเป็นหนุ่มฮอตที่รักเคะคนเดียวแต่แกล้งทำเป็นไม่รักเลยดูเย่อหยิ่งเย็นชา อ่านแล้วบางทีก็จะรำคาญทั้งพระเอกและนายเอกหน่อยๆ ถ้าอ่านอะไรแนวนี้ได้โดยไม่รำคาญง่ายๆก็คงอ่านได้แหละ เซ็ตติ้งโรงเรียนอังกฤษมันก็ชวนฝันดีเหมือนกัน แต่ถ้าอ่านแปลไทยของเซนชูต้องทนรำคาญคำพิมพ์ผิดกับสำนวนแปลงงๆหน่อยนะ
public school ถ้าเป็นคนชอบวัฒนธรรมอังกฤษน่าจะชอบนะ ถึงมันจะมีความญี่ปุ่นแฝงๆอย่างที่ >>888 บอก (ก็คนญี่ปุ่นเขียนนี่นะ) แต่ความโรงเรียนผู้ดี ความละครเชคสเปียร์ มันก็ทำให้คนชอบวัฒนธรรมนี้น่าจะอ่านไหวแหละ
แต่กูว่าพลอตและตัวละครเรื่องนี้มันละครไทยมากกกกกกกกกก ละครไทยน้ำเน่าแบบที่ดูไปก็ด่าตัวเอกทั้งสองไปด้วยอ่ะ 555555555 นายเอกเรื่องนี้คือนางเอกละครไทยโลกสวยทุ่งลาเวนเดอร์เลยแหละ ปวกเปียกไม่สู้คนอีกต่างหาก อีพระเอกก็เป็นจอมเผด็จการสุดเย็นชา เย็นยะเยือกเป็นน้ำแข็งขั้วโลกใต้เลยมึง กูว่าพลอตกับตัวละครมีความอิหยังวะเยอะอยู่ แต่อ่านไปด่าไปก็สนุกดี
ชอบเซ็ตติ้งนะ public school แต่ไม่ชอบคาร์ทั้งพอ. นอ. เลย
ปกติชอบแนวน้ำเน่า แต่ไม่ชอบที่นอ. สมองเยลลี พอ. ก็เย็นชาปากแข็งแบบไม่น่ารัก ไม่รู้สึกถึงเสน่ห์ใด ๆ ในตัวพอ.
อย่างที่ >>889 บอกคือตัวละครมีความอิหยังวะสูงจนเสพความน้ำเน่าไม่ไหว
ชอบอย่างเดียวคือเซ็ตติ้งจริง ๆ ...ทนอ่านได้รอบเดียวจบก็ขายต่อเพื่อนไปเรียบร้อยโรงเรียนรัฐบาล (public school)
public school เป็นเรื่องที่กูงงว่าได้อันดับหนึ่งบีแอลอะวอร์ดได้ไงวะ คนญี่ปุ่นชอบแนวน้ำเน่าเมโลดราม่าแบบนี้กันเหรอ
>>893 แนวเมโลดรามาก็ขายได้เรื่อย ๆ แหละ
อจ.ที่เขียนมีชื่อพอตัว (ตามอ่านซีรีส์แมลงอยู่)
เซ็ตติ้งฝั่งยุโรป ที่ไม่ใช่ยุโรปแฟนตาซีอุปโลกน์กำมะลอก็ไม่ค่อยมีมีอจ.คนไหนเขียน (เท่าที่สังเกตเห็น)
และที่สำคัญคือปกสวย 555 ดูจากหน้าปกคิดว่าพอ. จะเย็นชาแบบคูล ๆ ฉลาด ๆ แต่ที่ไหนได้
>>893 >>894 กูว่าคนญี่ปุ่นชอบใจกันเพราะเซ็ตติ้งนี่แหละ ความโรงเรียนผู้ดีชายล้วน ความอังกฤษแบบไม่แฟนตาซี ของแบบนี้ถูกใจสาวๆญี่ปุ่นจะตาย กูยังชอบเซ็ตติ้งมากๆเลย ชอบจนเสียดายที่ตัวละครมันน่ารำคาญ ไม่งั้นอาจกล้าแนะนำคนอื่นให้อ่านมากกว่านี้ แต่ถ้าใครชอบบรรยากาศแบบนิยายญี่ปุ่นกับความผู้ดีอังกฤษกูก็เชียร์ให้ลองอ่านนะ
องค์ประกอบ public school มันน่าสนใจมากเลยนะ เมะฝรั่งเย็นชาบ้านรวย เคะลูกครึ่งเอเชียใสซื่อชีวิตอาภัพยิ่งกว่าดาวพระศุกร์ ฉากโรงเรียนผู้ดีไฮโซที่ทุกคนอยู่หอ พร้อมด้วยเรื่องราวดราม่าความสกปรกเบื้องหลังตระกูลคนรวย ยกมาแค่นี้ฟังดูน่าจะสนุกมาก แต่สุดท้ายตัวละครกับพล็อตพังมาก น่าเสียดาย
พวกมึงด่าซะกูอยากลองของเลยอ่ะ อยากรู้ว่าจะบ้งขนาดไหน กูยิ่งชอบอ่านวายฝรั่งอยู่ด้วย ลองอ่านวายฝรั่งเมดอินเจแปนบ้างดีมั้ยวะ 5555555
พูดถึงวายฝรั่งเมดอินเจแปนแล้วกูอยากให้มีสนพ.ไหนก็ได้ซื้อ deadlock มาแปลที ที่ญี่ปุ่นไปถึงซีซั่นสองแล้ววว กูไม่อยากซื้อไพเรทททท ; ;
deadlock ถ้ากูจำไม่ผิดเวอร์ชั่นไพเรทของฝูนี่นา เมื่อก่อนฝูทำนิยายญี่ปุ่นตั้งเยอะแยะ พอขึ้นบนดินแล้วทำแต่นิยายจีน สงสัยค่าลิขสิทธิ์ญี่ปุ่นมันแพง ที่จริงคนก็ถามหาเรื่องนี้กันเยอะ ฝูน่าจะไปซื้อแอลซีมารีปรินท์ซะเลยนะ ไม่ต้องลงทุนแปลใหม่ด้วย
ไฟนอลลี่กูอ่านวิลเดอร์เนสจบแล้ว
กูว่านายเอกเรื่องนี้ก็ออกสาวอยู่นะ ถ้าเปลี่ยนเพศก็จะมองว่าเป็นผู้หญิงหนักแน่น แต่ไม่ได้สาวขนาดเฟมบอย ก็แนวๆผู้ชายสุภาพ เรียบร้อย เป็นผู้ใหญ่
เรื่องแปล ให้อารมณ์เหมือนนิยายไทย มีจ้ะ จ๋า กูแอบไม่ชอบตรงที่มีฮะ มันทำให้กูนึกเคะสมัยก่อนที่พูดฮะ
นอกนั้นคนอื่นรีวิวไปหมดละ เอ้ออ เรื่องพล็อตน้ำเน่านิดๆ คลิเช่หน่อยๆ แอบรู้สึกว่าพระเอก OP สุดๆ ชอบปมเรื่อง rape ไม่ค่อยเห็นนิยายเรื่องอื่นทำ โดยรวมให้ 8/10
อยากได้นิยายในดวงใจของพวกมึง ที่พวกมึงอ่านแล้วรู้สึกว่าได้ข้อคิดดีๆหรือความรู้สึกดีๆจากนิยายเรื่องนั้นจัง ใครมีก็มาแลกเปลี่ยนกันนะ
(สำหรับกูเป็นเรื่องอีเมลลับฉบับไซมอน เจอบทสนทนาของไซมอนกับเพื่อนสนิทคนผญแล้วมันกระแทกใจมาก อ่านแล้วเหมือนโดนดึงสติให้อย่ามองข้ามความรู้สึกคนรอบตัว มุมมองกูกับโลกข้างนอกเปลี่ยนไปเลยอะหลังจากนั้น)
จดหมายลับฯ กับ บุรุษผู้ได้รับความโปรดปรานฯ เรื่องไหนคุ้มค่ากว่ากันวะ เห็นสามเล่มเหมือนกัน
>>909 ข้อดี - ข้อเสียเสียแต่ล่ะเรื่องแล้วแต่มึงเลยว่ารับได้มากแค่ไหน
จดหมายลับ = แนวดราม่าซึมลึก / แต่บางเสียงก็บอกว่าเบียว / คนเขียนมีประวัติลอกแบบจับหลาย ๆ อย่างมายำรวมกันสมัยงานแฟนตาซีชญ.
จ้าวเหรินตี้ (บุรุษฯ) = สโลว์ไลฟ์ / ใครไม่ชอบก็อาจคิดว่าเอื่อยเกินไป / พรีชาติที่แล้วได้ชาติหน้า
>>911 เซเลบไหนวะ กูไม่ค่อยตามแอค เพราะกูแบน นข คนนี้ รู้สึกเขาเบียวๆชอบกล กูไม่ชอบวิธีพูดของเขา+กรณีลอกของเขาด้วย
พูดถึง นข คนนี้ เอาตรงๆกูพยายามเปิดใจกับจดหมายมากเลยนะ เพราะกูชอบจีนโบราณ แต่แบบกูไปอ่านเรื่องย่อที่คนสรุปต้นจนจบมาให้ละคือ...OMG ขึ้นเหนือล่องใต้ยืดยาวไม่สิ้นสุด น่าจะเพราะเขาเป็นสายแฟนตาซีหลายเล่มจบมาก่อน กูซึ่งชอบแบบเนื้อๆไม่ต้องน้ำเยอะมาก อ่านเรื่องย่อแล้วคือปิดเลย แต่คนเขาก็ว่าดีกัน น้ำตาไหลพรากๆ กูนี่นั่งกุมขมับ หรือว่ากูเทสต์ไม่ถึงเอง555 >>912 มีคนไม่ชอบด้วยเหรอวะ กูได้ยินแต่เสียงอวย
ซึ่งกูก็ไม่ได้จะกระแดะบอกตัวเองอ่านวายจีนแปลรอดหมดนะ ไอ้ที่หลายๆเล่มจบก็เทมาเยอะ กูอินแค่พวก 2 เล่มจบมากสุด 3 ถ้าสนุกจริง ปราชญ์กู้เข็นแทบตาย รัชศกกระหืดกระหอบมากกว่าจะพาตัวเองไปถึงเล่ม 5 ได้ (และเปิดสปอยล์ให้รู้ว่าตัวเองอยากอ่านต่อมั้ย55) จดหมายเห็นเรื่องย่อแล้วเทเลย โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าเล่ม 3 เป็นตอนพิเศษ
ส่วนตัวกูว่าเขามีความเขียนไปเรื่อยช่วงแรก ไม่วางโครงให้พอดีแต่แรกแล้วมาตบให้เข้าประเด็นทีหลัง ส่วนนี้เขาคงเอาอยู่เพราะมีประสบการณ์เขียนมาระดับนึง แล้วหลังอ่าน(เรื่องย่อ)จนจบ กูก็ยังงงว่าทำไมต้องทะลุมิติ มีจดหมายอะไรนั่น(ขอโทษคนที่ชอบและเคลียร์ด้วย กูอ่านแต่เรื่องย่อจริงๆเลยงง) โครงเรื่องแบบนี้ทำแฟนตาซีเทพเซียนเฉยๆก็ได้นี่หว่า พอมาจิ้นหยาง(ซึ่งกูไม่ชอบเช่นกัน อาจเพราะกูจิ้นโพหวังรุ่ยเคะ ถถถถ) กูก็งงว่าทำไมเขาต้องมีเทพเจ้าอินเตอร์เน็ตอะไรนั่น (แต่ตรงนี้พอเก็ตว่าเป็นดัชนีทองคำของจิ้นหยาง) สำหรับกูงานเขาทั้งสองเรื่องเลยพิลึกพิลั่นผิดฝาผิดตัวอะ เรื่องเดียวที่ปกติสุดสำหรับกูและพออ่านได้มีแค่บิดาฯ แต่ก็ต้องดูเรื่องใหม่เขาต่อ
>>913 คนไม่ชอบก็คนแถวนี้แหล่ะ เมื่อก่อนตอนมีคนมาถามหารีวิวในโม่ง ส่วนบนบกไม่แน่ใจ
ส่วนที่มึงบอกอ่านเรื่องย่อแล้วไม่ชอบกูไอค่อกแค่กเลยเพราะกูชอบพล็อต 555 (ไม่ได้ดราม่านะมึงแซวขำๆ) แต่ยกเว้นเล่ม 3 ที่กูแทบกุมอกในความกาว ส่วนจิ้นหยางเบียวดี (กูชมนะ 555)
>>915 มันกาวยังไงวะ ฟีลไหน (กูดึงเข้ามู้หนังสือได้แล้วววว)....มึง กูไม่ได้จะแซะใครนะ555 อย่างที่กูพยายามอธิบายแหละว่าเป็นเพราะตัวกูเองอ่านเรื่องยาวๆ ไม่ค่อยรอด เว้นจะสนุกจริงๆ ยิ่งมาแบบดราม่าพยายามคั้นน้ำตาจากกู กูไม่ให้ ถถถถ
งานเขาก็คงสนุกแหละ กูไม่คิดว่าคนอ่านจะอวยไส้แหกไม่ลืมหูลืมตาถ้ามันไม่มีอะไรดีจริงๆหรอก แต่แค่ไม่ตรงความชอบกูอะ
เรื่องอะไรนะที่โม่งรึวิว ที่พระนายมีหลายภพชาติอ่ะ ที่เก็บเสี้ยววิญญาณทุกชาติๆ จำชื่อไม่ได้
>>916 กาวแบบสนอง need อ่ะมึง แบบถ้าไม่ใช้คำว่าตอนพิเศษกำกับไว้ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ อย่าง nc จัดหนักจนอยากบอกว่าโยมต้องใจเย็น ๆ พล็อตกลายเปนเด็ก คู่รองที่งอกมาแบบงง ๆ (คือมีเกริ่นตั้งแต่เรื่องหลักแล้วแต่บทสรุปคู่นี้มันเศร้าตราตรึงอยู่แล้วแต่ตอนพิเศษดันชุบชีวิตมาให้แฮปปี้)
ไม่ ๆ มึงกูเข้าใจที่มึงจะสื่อ แต่ล่ะคนรสนิยมความชอบก็ต่างกันแหล่ะ แล้วเอาตรง ๆ เรื่องนี้สำหรับกูก็สนุกดีแต่ไม่ได้ต้องอวยขึ้นหิ้งอะไรขนาดนั้น
อ่านที่พวกมึงพูดกันกุว่ากุน่าจะชอบpublic schoolแน่ๆเลย55555555 น้ำเน่าจัด แนวกุสุดๆ
Deadlock ลิขสิทธิ์นิยายดูเป็นไปได้ยากมั้ง ซีรีส์ยาวขนาดนี้ มีไพเรทเคยทำอีก คงไม่มีสนพ.ไหนอยากเสี่ยง
แต่อย่างน้อยขอแค่มีลิขสิทธิ์มังงะก็ยังดี สี่เล่มเอง
กูอ่านเรื่อง อัปลักษณ์ แล้วก็งั้นๆ ไม่ได้เกอนความคาดหมาย ทั้งเรื่องน้ำเยอะชิบ ยิ่งตอนปูเครื่องเหมือนรอให้มะม่วงสุกอ่ะ บ่มจนงอม สำหรับกูคือจืดมาก น่าเบื่อ ปาไปท้ายๆเรื่องนู่นมั้ง กว่าจะน่าสนใจ การปูเรื่องย้วยๆมาไม่ได้อิมแพคเท่าไหร่นะ หรือเพราะกูไม่อินเรื่องแนวนี้ อ่านมาจนชินละ เดาได้หมด เสียดายตังค์ ดันซื้ออีบุ๊คมาอีก
>>928 กูอ่านเรื่องนี้เพราะมีคนแนะนำเมะยัน พออ่านจริงแม่งไม่มีไรเลยอะ พายเรือในอ่างวนไป ไม่มีไรพลอกล็อกเหนือความคาดหมายสักนิด ความยันที่กูคาดหวังก็ไม่น่าดึงดูดเลย
>>909 ส่วนตัวกูชอบเนื้อเรื่องมู่หรงเหยียนมากกว่า แต่กูตลกตรงตั้ง ‘จดหมายลับ’ เป็นชื่อเรื่องเหมือนจะเป็นจุดสำคัญ แต่เอาพอยต์นี้มาเล่นแค่ช่วงต้นเรื่องแล้วก็หายไปเลย จนกูคิดว่าเรื่องนี้ไม่มีไรจำเป็นต้องเกี่ยวกับ ‘จดหมายลับ’ สักนิด
กูอ่านคืนรักไม่อินเลยว่ะ ทำไมไม่รู้ รู้สึกคาร์นายเอกที่มีแต่คนชมว่าฉลาดมันเบียวๆอะะ
แม่คะ ทะลุมิตินักเปียโนมาแล้วค่ะ
>>898 >>901 ขอวกกลับมาเรื่องนี้นิดนึง จริงๆรักพิมพ์ก็เคยออกงานอ.ไอดะ ซากิมาเล่มนึงนะ แล้วหลังจากนั้นค่ายนี้ก็ไม่ทำนิยายวายออกมาอีกเลย พูดแล้วกูจะร้องไห้ 555555 เหมือนมีช่วงนึงที่สนพ.ไลท์โนเวลลองจับตลาดนิยายวายญี่ปุ่นกัน ทั้งรักพิมพ์ทั้งเซนชู แต่กูว่าคงขายไม่ค่อยดีมั้งเลยไม่ทำกันอีก จนตอนนี้รักพิมพ์แยกหัวใหม่มาทำวายจีนโดยเฉพาะแล้ว ก็เข้าใจแหละว่าตลาดนิยายวายจีนมันใหญ่กว่านิยายวายญี่ปุ่นมากๆ ส่วนโรสก็ออกแปลญี่ปุ่นมาสองเรื่องแล้วหายเงียบ (กระแสกริบทั้งสองเรื่อง) ตอนนี้กูเหลือที่พึ่งแค่บลายกับไทเซย์แล้ว ได้แต่ภาวนาให้สองค่ายนี้ยังทำนิยายวายญี่ปุ่นออกมาให้อ่านเรื่อยๆนะ
>>934 กูว่าเรื่องที่รักพิมพ์ทำก็สนุกตามสไตล์คนเขียนคนนี้นะ ปกก็สวย กูว่าทั้งคนเขียน&คนวาดปกออกจะเป็นบิ๊กเนมสำหรับสายแปลญี่ปุ่นในไทย แต่ไหงกริบสนิทเลยไม่รู้ ของเซนชูยังเห็นมีรีวิวบ้าง แต่ของรักพิมพ์เงียบสนิท คงเพราะไม่ใช่แนวที่แฟนสนพ.นี้จะอ่าน ส่วนคนไม่ตามสนพ.นี้ก็อาจจะไม่รู้ว่ามีออกมาด้วยมั้ง
เรื่องที่รักพิมพ์ทำมันเคยมีไพเรททำมาก่อนแล้ว กูว่าที่วงการนิยายแปลญี่ปุ่นบนดินมันไม่เติบโตที่นี่ก็เพราะพวกค่ายไพเรทนี่แหละ คนซื้อไพเรทเป็นประจำมักมีแบรนด์ลอยัลตี้ต่อค่ายไพเรทสูง ไพเรทออกอะไรมาก็ซื้อ ของลิขสิทธิ์ออกมาก็บ่นว่าแปลไม่ดีอย่างนั้น ภาษาไม่สวยอย่างนี้ ทำไมไม่มีมินิโนเวลเหมือนไพเรท (ก็ค่ายไพเรทมันลักลอบทำไงเล่า มันจะทำอะไรก็ได้ แต่ค่ายลิขสิทธิ์ถ้าต้นทางไม่อนุญาตก็ทำไม่ได้อยู่แล้ว) พอออกเรื่องซ้ำหรือตัดหน้าไพเรทก็บ่นกันอีกว่าซื้อลิขสิทธิ์ทำไม ส่วนสำนักพิมพ์บนดินก็ชอบเอางานนักเขียนหรือนักวาดที่ดังเพราะมีงานไพเรทในไทยเยอะมาขาย หวังจะให้คนอ่านไพเรทนั่นแหละมาซื้อ (เช่นนิยายปกคาไซที่ค่ายไพเรทชอบทำกันมาก) สุดท้ายก็กลายเป็นว่าคนอ่านไพเรทไม่ซื้อ คนอ่านใหม่ก็ไม่อ่านเพราะโดนวายจีนดึงไปหมดแล้ว ทีนี้มันก็อยู่ที่แต่ละสำนักพิมพ์แล้วแหละว่าจะดันทุรังทำต่อมั้ยทั้ง ๆ ที่ทำไปก็ขายไม่ค่อยได้
ขอโทษที่บ่นในกระทู้ชั้นหนังสือซะยาว แต่กูเห็นพวกอ่านไพเรทพูดแบบที่กูพิมพ์มาข้างต้นเยอะมากจริง ๆ กูอัดอั้น
>>935 เรื่องนี้สนุกตามมาตรฐานอ.ไอดะ ซากิแหละ (แปลว่าสนุกมากกกกสำหรับกู 555555) กูชอบนะ ถึงจะชอบน้อยกว่าเรื่องอื่นๆของอ.แกก็เถอะ (เพราะเรื่องอื่นคือสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก)
>>936 กูลืมมีดีไปเลย 55555555 กูชอบกลเกมอัลฟ่านะ จูบแสงจันทร์กูไม่ได้อ่านเพราะไม่นิยม incest
>>937 >>938 กูไม่ได้อ่านไพเรทมานานแล้วตั้งแต่เริ่มมีค่ายบนดิน แต่เห็นด้วยว่าแฟนค่ายไพเรทจะรักค่ายเหนียวแน่นกันมาก กูยังจำไม่ลืมตอนค่ายบนดินซื้อแอลซีตัดหน้าไพเรทที่ยังออกไม่ครบแล้วลูกหาบค่ายไพเรทรุมถล่มค่ายบนดินไม่เหลือชิ้นดี ดิสเครดิตว่าแปลห่วยกว่าตั้งแต่หนังสือยังไม่ทันออกด้วยซ้ำ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแม้แต่ปี 2020 แล้วก็ยังมีค่ายไพเรทเหลืออยู่อีก ค่ายบนดินเยอะขนาดนี้มันควรจะหมดไปได้แล้วนะ
นิยายญปมันไม่ค่อยมีรีวิวด้วยป่ะ พวกเพจรีวิวใหญ่ๆก็แทบไม่แตะนิยายญปกันเลย เห็นรีวิวกันแต่แปลจีนรัวๆ (ไอ้ที่รีวิวก็ดันดูออกง่ายอีกว่าสนพ.ส่งไปให้อ่านฟรี) พอไม่มีรีวิวคนก็ไม่กล้าซื้อ กูว่าเดี๋ยวนี้คนอ่านรีวิวก่อนซื้อกันเยอะนะ
กูไปค้นในเว็บสนพ.มา คืนแค้นคืนรักขายหมดเกลี้ยง https://www.mangaqube.com/p/คืนแค้นคืนรัก-(นิยาย)/
สาเหตุที่ไม่ทำเรื่องอื่นๆอีกอาจไม่ใช่เพราะขายไม่ได้รึเปล่า
ที่จริงพวกมึงอ่านแล้วชอบเรื่องไหนก็มาป้ายยาแถวนี้กันบ้างก็ได้ คนแถวนี้กระหายรีวิวนิยายทุกสัญชาติแหละ ขนาดวายเกาหลีที่ไม่ค่อยคุ้นกัน พอเป็นเรื่องที่อ่านสนุกก็เห็นโดนป้ายยากันไปตั้งหลายคน
กูเพิ่งรู้ว่า deadlock ไพเรท..........
เคส Public School ในโม่งเมื่อวันก่อน ทำกูงง นี่มันการตลาดแบบสวนทางชัด ๆ รีวิวในนี้ด่าเรื่องคาร์พอ.นอ. กันเละ กลับเรียกยอดขายได้ ให้อารมณ์เหมือนตู้เจ๋อด่านิยายเรียกกระแส 555
นี่ก็เป็นหนึ่งในคนที่เพิ่งบ่นเรื่องชอบเซ็ตติ้งแต่เกลียดตัวละคร ถึงจะชอบความน้ำเน่าของมันก็เหอะ
ปอลอ รีวิวแบบนี้ก็สนุกดีแฮะ ใครมีเรื่องไหนชอบปนไม่ชอบ มาเล่าให้ฟังมั่งก็ดีนะ
อยากโดนป้ายยามั่ง
Ky สนพ ซบ กลับมาขายแล้วนะเพื่อนโม่ง ใครตามหาคู่ป่วนหรือเรื่องอื่นๆไปสั่งได้ กูรอลุ้นภาค 2 เลยนะ หวังว่าจะได้อ่าน จิ้นวายในตำนานของกู
>>948 กูๆๆ กูอยากป้ายเซ็ต Thirds กูอ่านสลับโพได้แล้วรู้สึกโลกโฟลวมาก ไม่ต้องติดแหง็กกับจีนล้านแปดหรือเคะนุ่มนิ่ม
เรื่องมันเป็นโลกอนาคต shape-shifter (คนกลายร่างเป็นสัตว์) แบบมียีนกลายพันธุ์อะ ละมีหน่วย Thirds ที่เป็นเจ้าหน้าที่กลายพันธุ์ประกบกับมนุษย์ที่เอาไว้เทคแคร์หลังกลับเป็นคน อารมณ์หน่วย SWAT ต่อต้านการก่อการร้ายหรือคดีต่างๆ เหมือนดูซีรีส์ฝรั่งที่ได้ความวายเต็มเปี่ยม (กูอวยเหรอ ใช่กูอวย5555) กูชอบความสัมพันธ์ของแต่ละคู่มาก (มี 10++เล่มในภาคอังกฤษ กูซื้อคินเดิล แต่มีแปลไทยจบแค่ 10 เอ่อ...ค่าย ทซ กูโนคอมเม้นท์สำนวน เพราะไม่ได้อ่านไทย) เอนี่เวย์ นอ (กูขอยึดเด็กซ์เป็น นอ ละกัน แม้จะสลับบ้างนานๆที...) มันน่ารักกวนประสาท สำหรับกูทางฝรั่งมีอีกหลายเรื่องเลย
>>950 อห. เห็นโพสต์สนพ.ไหลผ่านน้ำตากูจะไหล ลองย้อนไปดูไทม์ไลน์เพจแอคทีฟเป็นเรื่องเป็นราวล่าสุด 2013 แล้วก็เงียบมาตลอด แมร่งเวลาผ่านมานานขนาดนี้แล้วเหรอ ฮืออออ
กูจัดว้าบว้าบดีมั้ยวะมึง มันจะยังมีอนาคตอยู่มั้ย ตอนนั้นมีข่าวสนพ.จะปิดกูเลยไม่ซื้อเพราะออกไม่จบ แต่ตอนนี้กลับมาแล้วจะต่อจบเปล่าวะ แล้วคู่ป่วน 2 อีก ฝันที่ไม่กล้าฝันของกู!
คู่ป่วน ว้าบๆ กลับชาติมาเกิดแล้ว..แล้วบ้านซ่อนผี เล่ม 3 ของกูยังพอมีความหวังมั้ย ฮืออ
>>950 กูขอลุ้นคู่ป่วนภาค 2 เห็นในโพสต์ สนพ. ก็มีคนถามหาหลายคนเลย คือไม่คิดว่า สนพ. จะกลับมานะ ผ่านไปนานขนาดนี้
>>951 ให้ป้ายทีมึงก็ป้ายใหญ่มากเลยนะ ทีละ 10 เล่ม เห็นกูล่มจมไม่พอใช่ม้ายยยย 555 ที่จริงเรื่องสลับโพกูไม่ค่อยชินเท่าไหร่ แต่ก็พอได้บ้างนะ เคยอ่านอยู่ 2-3 เรื่อง ส่วนใหญ่ก็สายฝรั่งเนี่ยล่ะ แต่กูชอบเชพชิฟเตอร์นะ เดี๋ยวลองไปเล็งๆ ดู
ขอถามเรื่องฝ่าบาทอย่ากวนสิ ของ Bodhi หน่อย หนังสือส่งเมื่อไรหรอ
พยายามหาประกาศของสนพ.แต่ไม่เจอ เจอแต่กำหนดปิดจอง inbox ไปถามก็ไม่ตอบ
>>947 ไพเรทแท้ไม่มีลิขสิทธิ์เจือปนเลยมึง 555555 นี่ก็ปัญหานึงของวงการวายญี่ปุ่นว่ะ ทั้งนิยายทั้งมังงะเลย ไพเรทมันขายมานานและขายโต้งๆเกินไปจนหลายๆคนไม่รู้ว่ามันเป็นของเถื่อน ยังดีที่เดี๋ยวนี้ค่ายนิยายไพเรทปิดไปหลายค่ายละ มังงะก็เหลือรายใหญ่อยู่รายเดียว กูเลิกอุดหนุนไพเรทไปนานมาก แต่เห็นเจ้าที่เหลืออยู่ก็สงสารคนที่ยังซื้อเพราะไม่รู้ คือค่ายที่ปิดๆไปแม่งค่ายแปลดีทั้งนั้น ไอ้ที่เหลือทุกวันนี้มีแต่ค่ายแปลห่วยๆ แปลดำน้ำ นอกจากเถื่อนแล้วยังคุณภาพกากเดนอีก
>>956 กูขอโทษ55555 จริงๆ ทซ ทำ MMRomance หลายเล่ม แต่เท่าที่ได้ยินคือสำนวนง่วง+แปลก อันอื่นถ้ากูจำไม่ผิดมันจะเป็นชีวิตชิลล์ๆอะ อันที่พอมีเรื่องให้ตื่นเต้นหน่อยจำได้แต่ชุดนี้ แล้วก็มี สนพ Pride มั้งที่มีงานฝรั่ง / กูไม่ค่อยถูกกับเรื่องที่กุหลาบเลือกมา More heat ไม่สนุกสำหรับกูนัก เยเยอะไปนิด แต่ลองไปไถๆดูก่อนก็ได้ เกาหลีแนะนำไม่ได้ กูอ่านชื่อเกาหลีไม่ออก ถถถถถถถ
ขอระบายหน่อย อึดอัดมาก อยากไปเตือนคนที่แปลเถื่อนแต่มันเยอะ ไม่รู้จะบอกยังไง คือเห็นตัวอย่างจากวายญี่ปุ่นแล้วอะ ว่าของเถื่อนมันทำลายวงการไปเลย เรื่องที่เคยทำออกมาแล้วมันจะขายลิขสิทธิ์ไม่ได้อีก ตอนนี้จีนแปลก็มาเยอะมาก คือถ้าเขาแปลแค่ไม่ถึงครึ่งเรื่อง (ไม่ใช่ส่วนใหญ่เกือบจบ หรือจบแล้วนะ) แล้วคนชอบคนอ่านเยอะจนมีสนพ.ติดต่อ ได้ลิขสิทธิ์ก็ดีไป อ้างได้ว่าช่วยโฆษณา แต่เมื่อไหร่แปลให้อ่านฟรีจนจบเรื่องแล้ว คือเรื่องนั้นจบเห่แน่นอน คนอ่านฟรีกันไปหมดแล้วใครจะไปยอมซื้อของลิขสิทธิ์อีก ยุคนี้เงินยิ่งฝืดก็รู้ๆ กันอยู่
คนแปลที่ไม่ไปขอนักเขียน ก็เพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาจะไม่ให้ปะวะ ถ้าเจตนาดีจริงก็อย่าแปลให้จบเลย สงสารนักเขียนบ้าง แปลแค่พอเป็นตัวอย่างว่าสนุก แล้วให้คนอ่านที่อยากอ่านไปดันให้ได้ลิขสิทธิ์ อย่างนั้นยังพอมีหวังว่างานเรื่องนั้นจะไม่พังอะ
นี่คือเศร้ามากเพราะอยากอ่านวายญี่ปุ่นดีๆ เมื่อก่อนเห็นมีซีรี่ส์ดังๆ เยอะมาก แต่ว่าไพเรททำไปหมดแล้วไง ค่ายใหญ่ๆ ไม่มีใครเอามาออกอีกเลย
>>966 กูว่าแปลบนเว็บกับไพเรทแบบออกมาเป็นเล่มๆมันทำลายวงการไม่เท่ากันว่ะ ไพเรททำลายวงการหนักกว่าแน่นอน เพราะคนที่อ่านต้องซื้อเล่มไพเรทอยู่ก่อนแล้ว ถึงจะมีคนบอกว่าถ้ามีลิขสิทธิ์ก็จะซื้ออีก แต่มันจะมีคนทำแบบนั้นสักกี่คนเชียววะ ส่วนแปลลงเว็บมันอาจจะทำให้คนรู้จักเรื่องนั้นๆกันมากขึ้นและตัดสินใจซื้อเล่มถ้าเป็นเรื่องที่สนุกจริงๆอะ (แต่กูก็ไม่เห็นด้วยกับการแปลเถื่อนลงเว็บนะ แค่คิดว่ามันไม่เหมือนไพเรทซะทีเดียว)
>>967 ถ้าแปลเถื่อนลงเว็บจนจบทำลายวงการหนักกว่ามึง ดูวายแต่งก็ได้ ยอดขายลงจนจบกับลงไม่จบต่างกันเยอะ และไม่ได้มีผลกับแค่เรื่องที่ลงจนจบแต่มีผลต่อไปในอนาคต เพราะมันจะเริ่มมีตรรกะ 'ลงไม่จบไม่รู้ตอนจบเป็นไงซื้อมาแล้วผิดหวังมาหลายเรื่องสนุกแค่ตัวอย่าง ดังนั้นลงไม่จบไม่ซื้อ' 'เรื่องอื่นได้อ่านจนจบฟรีๆเยอะแยะ ไม่สี่ยงซื้อเรื่องที่ไม่เคยอ่านจนจบ' 'ถ้าสนุกจริงลงจนจบก็ซื้อ'
เหตุการณ์นี้เกิดกับวายแต่งและทำลายวงการมาสักพักแล้ว อย่าลามมาถึงวายแปลเลย ทางด้านการ์ตูนก็ย่อยยับ เริ่มจากความพังสายอนิเมะจนตอนนี้มังงะก็พังตามเพราะแปลเถื่อน ต่อให้คนละเรื่องแต่ถ้ามีอ่านฟรีไม่ต้องจ่ายเงินคนก็พร้อมไม่ซื้อแล้วอ่านของฟรีไม่น้อยว่ะ
>>969 จริง ของเถื่อนมันทำลายมากกว่าจะรันวงการอยู่แล้ว แต่เวลามีคนท้วงเรื่องสแกนเถื่อนหรือนิยายแปลเถื่อน มันจะมีคนกลุ่มนึงที่ชอบอ่านของเถื่อนฟรีบนเว็บอ้างว่า "การอ่านของเถื่อนก็เหมือนอ่านตัวอย่าง ช่วยให้รู้ว่าควรตัดสินใจซื้อหรือไม่ซื้อ ถ้าเป็นเรื่องที่ชอบยังไงก็จะซื้อเล่มแน่นอน" ซึ่งเป็นข้ออ้างที่บอกตรงๆนะว่าทุเรศสิ้นดี เอาง่ายๆแค่ดราม่าแปลเถื่อนในรอร.เมื่อไม่นานมานี้ คนต้นทางที่ทักเรื่องนิยายแปลเถื่อนยังโดนพวกปลิงตรรกะพังที่อ้างแบบนั้นรุมซะเละเทะเลย จิตสำนึกเรื่องลิขสิทธิ์เป็นศูนย์ ถ้าวันนึงแม้แต่วงการแปลจีนมันพังพินาศตามวงการมังงะ+นิยายวายญี่ปุ่นไปนะ กูจะไม่แปลกใจเลยจ้า
กรณีคนแปลลงเว็บลงจนจบแต่ขออนุญาตแล้วกูก็ไม่ไรอะ ถ้าไม่มีใครซื้อแอลซีหรือวันนึงมีคนซื้อแต่ขายไม่ออกก็ถือว่าคนแต่งไม่รอบคอบเอง พวกเหี้ยคือคนที่ไม่ขอแล้วเอามาแปล ลงจบไม่จบก็เหี้ยอยู่ดี
วงจรอุบาทว์ของนิยายวายญี่ปุ่นในไทยคือ ไพเรทเอาเรื่องดังมาทำ → ไพเรทขายดี กลายเป็นของหายากอัพราคากันแพง รีปรินท์แล้วรีปรินท์อีก → ค่ายบนดินไม่กล้าทำซ้ำกับไพเรท → ค่ายบนดินทำแต่เรื่องไม่แมส ไม่น่าสนใจ → คนอ่านบ่นว่าของบนดินมีแต่ของน่าเบื่อเลยไม่ซื้อ → ไม่มีค่ายบนดินอยากทำวายญี่ปุ่น
จะว่าไปกูเห็นพอเป็นเรื่องสนุกๆที่ไม่เคยมีไพเรททำมาก่อนมันก็มีคนอ่าน+พูดถึงนะ อย่าง yes or no งี้ แมสในโม่งจนสายวายญี่ปุ่นอย่างกูยังตกใจ 5555555 พูดแล้วกูก็เสียดายเรื่อง utsukushii kare ของ nagira yuu ถ้าไม่เคยมีไพเรททำมาก่อนป่านนี้กูว่าบลายทำไปนานละ
Ky มึง คิดยังไงกับนิยายเซตติ้งยุโรปแต่ใช้มึง, กูวะ? สำหรับกูอ่านแล้วรู้สึกขัดแปลกๆไงไม่รู้ว่ะ
KY ใครอ่านน้องเนี้ยวบ้าง ช่วยกูหน่อย พอดีเห็นคนแนะนำมาว่าสนุกแต่ดราม่าเพราะพระเอกมีคู่ชะตาอยู่แล้ว กูเลยอยากรู้ว่าพระเอกรักคู่ชะตาตัวเองมั้ยหรือรักแต่นายเอกแค่ฝืนสัญชาตญาณตัวเองไม่ได้งี้ พอดีช่วงนี้ทริกเกอร์เรื่องคนที่สามในความสัมพันธ์เลยกลัวๆอะ เห็นบางรีวิวบอกว่ามีฉากที่นายเอกเห็นพระเอกกุ๊กกิ๊กกับคู่ชะตาบนเตียง แล้วพระเอกดูเป็นห่วงนายเอกที่เห็นแต่ก็ไม่ได้ปลอบใจ นายเอกเป็นเลขานอกจากจะกุ๊กกิ๊กกับพระเอกแล้วยังต้องช่วยพระเอกจีบคู่ชะตากับทนเรื่องพวกนี้ไปแบบหน้ายิ้มๆ แล้วพระเอกคือสั่งแหวนใส่นิ้วก้อยให้นายเอกแต่เว้นที่นิ้วนางไว้ให้คู่ชะตาด้วย กูอ่านแล้วแบบอิหยัง จริงหรือเปล่าวะ ...... อยากรู้ว่ามันเป็นความสัมพันธ์แบบนายเอกเป็นชู้ไรงี้เหรอกูจะได้ทำใจ พระเอกคือรักทั้งคู่อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน? คืออ่านแค่นี้กูก็โมโหพระเอกแล้วอะ ใครใจดีขอสปอยประเด็นคู่ชะตาพระเอกแบบจัดหนักที ขอบคุณล่วงหน้าเน้อ
>>976 ก็เป็นชู้นั่นแหละ แต่พระเอกกับแฟนเป็นแนวผีเน่าโล่งผุ ทะเลาะกันเดี๋ยวก็ดีกันเพราะเป็นคู่โชคชะตา ขาดกันไม่ได้
ส่วนนายเอกก็แนวอยากได้อ่ะ กูจะเอา ทัศนคติเมียน้อย จะเอาผัวเขา ชั้นเหมาะกับเขาที่สุดแล้ว วางกับดักให้พระเอกติดจนขาดตัวเองไม่ได้
เรียกว่าเป็นกลกุณฑีเวอร์ชั่นntr แต่ถ้าตอนอ่านเมิง romantize มันได้ มองข้ามความ ntr มันสนุกมากนะ ถึงช่วงท้ายๆจะพายเรือวนๆยืดๆก็เถอะ
>>976 ช่วงที่เรื่องนี้บูม ๆ ด่าพอ.กันฉิบหายวายป่วงกูยกขึ้นหิ้งพอ.เหี้ยแห่งปี
.
.
.
.
.
ตอนจะให้นอ.เป็นน้อยแบบเป็นเรื่องเป็นราวเพราะนอ.เป็นเบต้ามีลูกไม่ได้กูแทบอกแตกตาย แบบฝันนอ.สลายอ่ะมึง นางมีปมเรื่องเพศรองแล้วภาพจำต่อพอ.คือพอ.แตกต่างจากคนอื่นไม่สนเรื่องเพศรองแต่มองคนที่ความสามารถ นางก็เลยมั่นว่าตัวเองเก่งถึงมีลูกให้ไม่ได้ไม่เป็นไร แต่ประเด็นคือพอ.แมร่งถือ จะแต่งด้วยได้ยังไงในเมื่อนอ.เป็นเบต้า กู //อีเชี้ยยยยยย
แต่นักเขียนคนนี้กูว่าเขามาสายพีคต้นจืดปลายตลอด พอ.เหี้ยแค่ไหนก็จบสวยจบที่การให้อภัยแต่วนเรื่องในอ่างให้นอ.เล่นตัวกี่ตอนก็ว่าไป
.
.
.
.
.
>>979 จำไม่ผิดน่าจะไม่ว่านะ เพราะแฟนพอ.ไม่ยอมผูกมัดกับมีปัญหากันบ่อยๆอยู่ด้วย เหมือนมั่นใจว่ายังไงพอ.ก็เลือกตัวเองเพราะเป็นคู่แท้ แล้วตอนหลังก็เฉลยว่าแอบมีคนอื่นเหมือนกัน
>>981 คิดถึงตอนฮิตๆเลย ออกตอนใหม่ต้องชวนกันไปอ่านแล้วกลับมาด่าพอ. เห็นด้วยว่าท้ายเรื่องวนในอ่างจริงๆ แบบกูก็พยายามเข้าใจว่านอ.รักมากเลยตัดใจยาก แต่แปบๆก็วนกลับมาคิดเรื่องพอ.อีกแล้ว บอกจะตัดใจก็ดันพรรณนาถึงพอ.อย่างนู้นอย่างนี้ กูแอบรำคาญหน่อยๆประกอบกับคนเขียนหายไปช่วงนึงด้วยเลยไม่ได้อ่านต่อเลย
>>982 กูสปอยล์ให้
.
.
.
แฟนพอ.มีเพื่อนสนิทที่แอบมีอะไรกันแล้วดันท้อง(โอเมก้าทั้งคู่) เพื่อนคนนั้นเลยวางแผนลองใจกับนอ.ว่าพอ.กับแฟนจะเลือกตัวเองมั้ย สุดท้ายสองคนนั้นดันเลือกคู่ตัวเอง นอ.กับเพื่อนคนนั้นเลยตัดใจแล้วให้นอ.ช่วยหาที่อยู่กับปกปิดให้ สุดท้ายพอ.เลือกนอ.เพราะขาดไม่ได้ แฟนพอ.ก็มาขอให้นอ.บอกที่อยู่เพื่อนให้เพราะไปไม่รอดกับพอ.เหมือนกัน เหมือนนอ.เคยบอกว่าคู่นี้คงไปกันไม่รอดเพราะเพราะนิสัยเอาแต่ใจเหมือนกันเกินไปแล้วไม่มีใครคิดจะปรับตัว
.
.
.
จริงๆกูค่อนข้างชอบจุดจบของพอ.กับแฟนตรงที่ถึงจะเป็นคู่แท้กันแต่ก็ไม่ได้รักกัน เลยต้องฝืนสัญชาตญาณที่ขาดกันไม่ได้เพื่อคนที่รักจริงๆ เจอหน้ากันก็ยังออกอาการแต่ต้องฝืนไว้ ถ้ามีแค่พลอตช่วงนี้คงดี แต่ดันวางพลอตให้ntrนี่สิเลยตะขิดตะขวงใจที่จะกลับไปย้อนอ่านใหม่
>>982 คู่โชคชะตา
.
.
.
.
.
คู่โชคชะตามีเพื่อนโอเมก้าคนหนึ่งแบบเพือนรักปรับทุกข์ เพื่อนคนนี้ก็คิดไม่ซื่อด้วยแต่เหมือนพยายามหักใจมั้ง แต่เกิดเหตุไรกูจำไม่ได้แล้วฟิจเจอร์ริ่งกันแล้วคู่โชคชะตาทำเขาท้อง //กูห้ะครั้งที่ 1 แล้วเพื่อนโอเมก้าก็หอบท้องหนีหลบพักใจ (ที่เหมือนมีนอ.อยู่เบื้องหลัง....) //กูห้ะครั้งที่ 2
คู่โชคชะตาก็เสียศูนย์แล้วเป็นจุดที่นางต้องเลือกสุดท้ายก็สะบัดพอ.ทิ้งแล้วหัวหมุนตามหาเมีย
.
.
.
.
.
เรื่องน้องเนี้ยวเนี้ยกูติดมากเลยนะช่วงนั้นตอนใหม่มารีบอ่านรีบมาเม้าท์กะคนในโม่ง แล้วก็หยุดๆอ่านไปตอนนอ.ตัดใจกลับบ้านเนี้ยแหละ ในโม่งก็เลิกหวีดแบบเงียบหายเลย น่าจะหยุดอ่านช่วงนี้เหมือนกัน ใครยังตามอ่านจนจบมาเม้าท์เพิ่มที
>>984 เอ่อ มึงเล่าละเอียดดีกูเองก็จำไม่ค่อยได้แล้วได้มึงช่วยทวนพอดี
ในเรื่องปมคสพ.บทสรุปอีกคู่ที่กูชอบคือเพื่อนสมัยเด็กอัลฟ่าที่บูลลี่นอ.
คู่นี้อวสานสายรักนะแต่ไม่กล้ายอมรับเลยแกล้งเรียกความสนใจ เป็นคู่ที่อาจได้คู่กันจริง ๆ แต่ก็ไม่มีวันเป็นไปได้เพราะติด ที่ 'ถ้า...' หลาย ๆ อย่างเลยได้แต่ต่างคนต่างไป บทสรุปชัดเจนดีว่าความรักไม่มีวันเกิดในคสพ.บูลลี่ได้
กูเคยไม่อ่านเรื่องน้องเนี้ยว เพราะกูเกลียดแนวนอกกายนอกใจ แต่ชอบตามอ่านเวลาเพื่อนโม่งด่าพระเอก โคตรตลก555555555 เหงาเหมือนกันที่อยู่ดีๆก็หายหวีดกันไปพักนึงเลย
>>984 ถูก กูตะขิดตะขวงใจมากที่มันntr แต่แปลกปกติอ่านแนวนี้แล้วนอกจากเกลียดพระเอกแล้วกูจะเกลียดคนที่เป็นชู้ด้วย(ซึ่งก็คือนายเอก) แต่เรื่องนี้กูดันเอาใจช่วยนอ.ซะงั้น+หมั่นไส้คู่ชะตาสัสๆ ทำไมไม่รู้ เพราะบรรยากาศมั้ง 5555 เค้าแต่งดีนะ ทำกูอินไปพักใหญ่เลย
.
.
.
.
.
แต่ตามที่มึงพูดมันมีฉากพวกนั้นจริงๆ >>976 กูเกลียดฉากที่คู่ชะตาโทรหานายเอกตอนอยู่บนเตียง แล้วพระเอกฝั่งนึงก็ปลอบๆนายเอกแต่อีกฝั่งก็หันไปกุ๊กกิ๊กกับคู่ชะตาสุดๆ ไอประโยคใส่ถุงยางแล้วมันยังติดในหัวกูอยู่เลยอะ คือเหี้ยมากกกกกกก แล้วที่มึงบอกเรื่องแหวนนิ้วก้อยนั่นก็เหี้ย แม่งเตรียมตัววางนายเอกเป็นเมียน้อยเป็นเรื่องเป็นราวไปแล้ว จนสุดท้ายกูรับไม่ค่อยได้ว่ะ แบบก็เข้าใจว่าใจจริงๆพระเอกรักนายเอกมากกว่ามาก ที่คบหรือนอนกับคนนั้นเพราะสัญชาตญาณบวกกับหวังว่าจะได้แต่งกับคนนี้ คนนี้เหมาะสมกับตัวเอง เป็นคนในใจที่คิดถึงตลอดเพราะมันเป็นไปเอง นายเอกคือของตายโคตรๆ ยิ่งฉากที่บอกนายเอกว่าซักวันอาจจะรักนายเอกมากกว่าคู่ชะตาด้วยซ้ำแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะนายเอกเป็นเบต้า แต่งด้วยไม่ได้ อ่านถึงตรงนี้กูเลิกอ่านเลย รับไม่ได้ โมโหมาก เกลียดพระเอกประเภทนี้อะ เห็นแก่ตัวอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนที่แท้ แล้วกูก็แบบบบบบบ พุดออกมาได้ว่าซักวันอาจจะรักมากกว่า คือตอนนี้รักไม่เท่าอิคู่ชะตานั่นเหรอออออ
.
.
.
.
.
แมร่ง อ่านไปอ่านมาแล้วขำอยากขอบคุณเพื่อนโม่ง >>976 ที่เปิดประเด็น คิดถึงเอเนอจี้ความฉอดความเดือดนี้ 555
>>988 คู่โชคชะตาเทิร์นเมะ
>>990 เชี่ยยยย กูลืม ๆ ไปบ้างแล้วมึงทวนวีรกรรมวีรเวรขนาดนี้ทำกูกระอักต่อ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำกูเครียดมาก แล้วโกรธแบบที่ไม่เคยอ่านเรื่องไหนแล้วโกรธขนาดนี้มาก่อน ชนิดเข้าใจหัวอกพวกตัวเอกแนวทะลุมิติที่อ่านนิยายแล้วกระอักเลือดหรือเดือดอกแตกตาย
พอ.เป็นคนที่สมควรไม่เหลือใครจริง ๆ แต่พอตอนจบที่ได้รับอภัยโทษอย่างง่ายดายเพียงแค่ใช้เวลาเยียวยา และนอ.ที่มูฟออนแบบสโลว์เพื่อรอการง้อของเขา กูก็ได้แต่สิ้นหวังในตัวนอ.มากอยากจะบอกแค่ว่า จ้ะ... เชิญรักกันให้พอเพื่อน(คนอ่าน)คนนี้จะเป็นหมาให้เอง
สาย MM กูอยากป้าย Beautiful Monsters ว่ะ แต่กูรอเล่ม 4 จนท้อแล้ว หมดแรงจะป้าย ขอยาดมแปป
ใครมีนิยายแนวเมะลูกหมาเลี้ยงไม่เชื่องบ้างมั้ย
เพื่อนโม่ง มีใครเคยอ่านเรื่องเจ้ามะลิมั่ง น้ำเน่ามั้ยวะ น่าเก็บมั้ย พระนายนิสัยน้ำเน่าพิมพ์นิยมหรือเปล่า นายเอกอ่อนแออ้อนแอ้นมั้ย กูขอรีวิวหน่อย กูลองอ่านคำโปรยดูแล้วน่าสนใจดี ช่วงนี้ห่างวายไทยไปนานเลยว่ะกะว่าจะลองกลับมาอุดหนุนนักเขียนไทยดูบ้าง ขอบคุณล่วงหน้าค่ะมึง
แต่มันสนุกดีนะเมิง คือช่วงฮิตๆในโม่งแม่งอ่านจบก็มาด่าในโม่ง พระเอกมันเลวงั้นงี้ เชียร์นายเอกให้ทิ้งมันๆๆ ช่วงต้นคขเชาเขียนดีมากเลย
มาตกม้าตายตอนท้ายๆที่จัดเวลาทิ้งห่างเกินไปในช่วงที่อืดที่สุดในเรื่อง ตลาดวายคนหายหมด
ฟังพวกมึงเล่าแล้ว ไม่ว่าคนเขียนจะวางเหตุผลไง กูรับไม่ได้กับแนวไปเป็นชู้ชาวบ้านจริงๆ ;-;
ใครช่วยบอกบุญทีว่าไอ้นิยายน้องเนี้ยวนี่คือเรื่องอะไร จะได้เลี่ยง
ปกติแนวเจ้านายได้กับลูกน้องก็ไม่ค่อยชอบอยู่แล้ว แต่อยากรู้ชื่อไว้จะได้ไม่หลงไปอ่าน
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
