อ่ะ มา เหรียญทองแดงกูอ่านจบละ พล็อตโอเค น้องมังกรถูกกระชากเส้นเอ็นไป เดินไม่ได้ ร่างก็หาย นางเลยต้องหอบวิญญาณไปสิงอยู่ในตุ๊กตากระดาษ นิสัยนางน่ารัก ชอบชี้นิ้วเอาแต่ใจ แต่นางเป็นนายเอกที่นึกถึงคนอื่น เวลาเกิดเรื่องอะไรนางก็หิ้วชาวคณะที่เดินทางกับนางหนีด้วยกันนะ ไม่ได้ทิ้งใคร ส่วนหลวงพี่ก็หน้านิ่ง เย็นชา บางทีก็กวนตีนหลบใน แต่อันที่จริงเป็นคนขี้สปอยล์มาก ตามอกตามใจน้องมังกรจนถ้านางไม่ได้เสียคนอยู่แล้ว นางก็จะเสียคนเพราะหลวงพี่นี่แหละ
เนื้อเรื่องออกแนวผจญภัยตามหาร่างมังกร กระดูกมังกร กับตัวคนร้ายที่เลาะกระดูกไป ระหว่างทางก็ช่วยแก้ปัญหาให้พวกวิญญาณที่พบเจอไปเรื่อยๆ ไม่บาปมาก ฉากเข้าพระเข้านายบรรยายแบบบทอัศจรรย์ อ่านแล้วเหมือนกำลังมองเหตุการณ์ผ่านม่านหมอกศีลธรรม สำนวนแปลไม่แย่ ไหลลื่นดี คำผิดอาจมี แต่กูไม่เห็น เล่มพิเศษสวยงามช่วยเติมเต็มจิตใจ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องเลย เป็นแค่ชีวิตเรื่อยเปื่อยหลังจากนั้นของพวกน้องมังกรเฉยๆ สามเล่มนี่มันจบครบถ้วนสมบูรณ์ของมันอยู่แล้ว
ต่อไปนี้อาจมีสปอยล์
.
.
.
.
.
แต่กูอ่านจบแล้ว นอกจากน้องมังกรกับหลวงพี่ ตัวละครอื่นๆก็ทัชใจกูนะ กูชอบสือโถวจางเป็นการส่วนตัว สือโถวจางเป็นช่างแกะสลักหินที่จับพลัดจับผลูเข้าคณะทัวร์ตามหากระดูกมังกรไปด้วยตอนกลางทาง กูชอบความเลิ่กลั่กกลัวตายชิบหาย แต่ไปไหนไม่ได้ต้องโดนลากไปผจญภัยด้วย งกเงิ่นทุกมิชชั่น ไม่เต็มใจสักอย่าง เป็นสนามอารมณ์ทุกคนในกรุ๊ป แต่นางมีน้ำใจ เป็นคนใจดีมากๆ และดีใจที่นักเขียนให้ชีวิตนางมีความสุข ยินดีด้วย สือโถวจาง
.
.
.
.
.