Fanboi Channel

วิพากษ์วิจารณ์งานเขียนบนเว็บเด็กดี.คอม ทั้งจบแล้วและยังไม่จบ ตีพิมพ์แล้วและยังไม่มีใครเหลียวแล รวมไปถึงพูดคุยเกี่ยวกับวงการนิยายเว็บ (เด็กดี) เพื่อความหวังของวรรณกรรมไทยในอนาคต ทั้งนี้ ไม่สนับสนุนให้นำเรื่องส่วนตัวของนักเขียนแต่ละคนออกมาตีแผ่ ควรเน้นเฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับงานเขียนเท่านั้น

<<คลังกระทู้เก่า>>

นิยายเด็กดี บทที่ 1 -- https://fanboi.ch/webnovel/2403/
นิยายเด็กดี บทที่ 2 -- https://fanboi.ch/webnovel/2703/
นิยายเด็กดี บทที่ 3 -- https://fanboi.ch/webnovel/2907/
นิยายเด็กดี บทที่ 4 -- https://fanboi.ch/webnovel/3066/
นิยายเด็กดี บทที่ 5 -- https://fanboi.ch/webnovel/3187/
นิยายเด็กดี บทที่ 6 -- https://fanboi.ch/webnovel/3229/
นิยายเด็กดี บทที่ 7 -- https://fanboi.ch/webnovel/3388/
นิยายเด็กดี บทที่ 8 -- https://fanboi.ch/webnovel/3594/
นิยายเด็กดี บทที่ 9 -- https://fanboi.ch/webnovel/3852/
นิยายเด็กดี บทที่ 10 -- https://fanboi.ch/webnovel/4106/
นิยายเด็กดี บทที่ 11 -- https://fanboi.ch/webnovel/4265/
นิยายเด็กดี บทที่ 12 -- https://fanboi.ch/webnovel/4393/
นิยายเด็กดี บทที่ 13 -- https://fanboi.ch/webnovel/4626/
นิยายเด็กดี บทที่ 14 -- https://fanboi.ch/webnovel/4810/
นิยายเด็กดี บทที่ 15 -- https://fanboi.ch/webnovel/5006/
นิยายเด็กดี บทที่ 16 -- https://fanboi.ch/webnovel/5346/
นิยายเด็กดี บทที่ 17 -- https://fanboi.ch/webnovel/5535/
นิยายเด็กดี บทที่ 18 -- https://fanboi.ch/webnovel/5769/
นิยายเด็กดี บทที่ 19 -- https://fanboi.ch/webnovel/6022/
นิยายเด็กดี บทที่ 20 -- https://fanboi.ch/webnovel/6295/
นิยายเด็กดี บทที่ 21 -- https://fanboi.ch/webnovel/6506/
นิยายเด็กดี บทที่ 22 -- https://fanboi.ch/webnovel/6868/
นิยายเด็กดี บทที่ 23 --
https://fanboi.ch/webnovel/7834/

รายชื่อโดนสับไปแล้ว https://docs.google.com/document/d/1ouFhwS9WeoBzEgYHVNYWkeUAbhQ2YkCg4ozpTpx1-94/edit

อยากเปิดประเด็นเรื่องสับ สับหยาบเอามันแบบหมูบะช่อกับสับอ่อนโยนเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม พวกมึงอยากอ่านแบบไหนมากกว่ากัน

>>2 ส่วนตัวชอบสับอ่อนโยนครับ เพราะนักเขียนบางท่านจิตใตอ่อนแอ บางคนรับไม่ได้ถึงขั้นฆ่าตัวตายก็มีนะครับ สับเบาๆเถอะครับ มอมอ

จิตใจ ไม่ใช่ จิตใจ
(คุณจะสับให้ครบเซ็ทDestiny Teller เลยไหมล่ะครับ)

>>2 สับแบบนี้ไง https://www.youtube.com/watch?v=LUApmwcUpkk

>>5 คุณทำให้ผมสำลักน้ำลายเกือบตายไม่ได้แก้นิยายต่อ

>>5 เสียงหมูว์สับ ไอ้สัส บอกอายุ ถ้ามึงมันโฆษณานี่คือไม่ใช่ยี่สิบต้นๆ ละ

ที่ถามเพราะอยากรู้ว่าคนอื่นคิดกันยังไง ส่วนตัวกูมองว่าการสับเอามันในโม่งมันไม่ได้ผิดกาลเทศะ มันเป็นอรรถรสอย่างหนึ่ง เพราะไม่ได้เสียมารยาทเอาไปแปะในหน้านิยายใคร ที่มาดิ้นพล่านๆ กันก็เพราะเข้ามาอ่านกันเอง ซึ่งถ้ามองทะลุภาษาที่เสียดสีออกไปได้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

>>7 แค่กๆขอยาหน่อยครัฟ มอมอ

นอนละครับ ฝันดีนะครับ มอมอ

เล่าเบียวมันก็ยอมนอนให้พวกมึงทุบตีอยู่ดีๆ ยังจะไปแกล้งมันอีก
https://www.dek-d.com/board/view/3954984/

>>10 โม่งนี่มันเหี้ยจริมๆ (ชม)

เดี๋ยวนี้พวกมึงลดตัวลงไปเล่นกับเด็กเห่อหมอยแล้วเหรอวะ
ไอ้พวกโม่งที่เคยฟัดกับพวกตัวท็อป นิยายติดอันดับ หายหัวไปไหนหมดแล้ววะ

>>12 บุนรี่เด็กสนุกกว่าบุนรี่มาเฟียบอร์ดมั้ง

เพราะกูรู้สึกแบบนี้ เด็กมันชอบแถด้วย ตลกดี

>>13 สนุกเหมือนต่อยกระสอบทรายน่ะสิ เด็กมันโต้อะไรมึงกลับไม่ได้ ความรู้แม่งแทบไม่มีเลยมั่ง แค่การจัดหน้าก็พินาศแล้ว
กูว่าความกล้าของพวกมึงน้อยกว่าแต่ก่อนว่ะ เมื่อก่อนจะสับที นิยายหมื่น แสนวิว ++ แล้วแม่งสับทีเป็นสิบหน้า

แล้วเดี๋ยวนี้มึงทำอะไรกัน ตบเกรียนเด็ก แจ๊ะๆ

>>14 ยกเว้นคนแต่งบรรลุนิติภาวะ แต่ความคิดยังเด็ก

>>15 กูว่าเอาจริง ๆ เรื่องอายุไม่ค่อยมีส่วนหรอก มึงจะ 15 หรือ 60 ถ้าเพิ่งหัดเขียน หัดอ่าน มันก็กากหมดนั่นแหละ

แล้วอีกอย่าง ไม่ว่าใครหน้าไหนก็คิดว่าตัวเองเก่ง เวลามีคนด่า ถึงมึงจะพิมพ์คับ ๆ เหมือนยอมรับ แต่ในใจลึก ๆ มึงก็ยังคิดว่าตัวเองเก่ง...เป็นทุกคน

ตามอ่านตั้งแต่ทู้ที่แล้ว กูว่าโม่งปล่อยเด็กเห่อหมอยมีที่ยืนบ้างก็ได้นะ น้อนเล่าเบียวยังไงปลายทางมันก็มีสองแบบ 1เลิกเห่อก็เลิกเขียน 2เขียนเยอะอ่านเยอะก็เขียนนิยายดีขึ้น กูเชื่ออย่างบริสุทธิ์ใจว่าน้อนคงไม่เขียนกากหมาไปตลอดชีวิตหรอก เพราะงั้นเลิกบูลี่มันเถอะ เล่นอิพวกแก่ๆไร้สามัญสำนึกจะดีกว่า เจ๊มิรันว่าคนอื่นละเมิดแต่ตัวเองทำเองเห็นกลับมากร่างอีกล่ะ อินักฆ่าขับลับโบ สองรายนี้ชอบเผยแพร่ความคิดผิดๆโม่งเคยสับบ้างมั้ย

>>17 นิยายเจ๊เขาระดับตีพิมพ์แล้วนี่ ในนี้บางคนยังเขียนไม่จบเลย คงจะไม่อาจเอื้อม เหอะ ๆ

ผมจะพยายามวิเคราะห์ว่าทำไมเรื่องนี้ถึงวิวเยอะ?

เรื่อง: ระบบนินจาในโลกแฟนตาซี
ผู้เขียน: cka-lunalife
ลิงก์: https://writer.dek-d.com/cka-lunalife/story/view.php?id=2024853
จำนวนตอน: 14
สถานะ: ยังไม่จบ

เดี๋ยวมาครับ

>>19 โหนทั้งนินจา โหนทั้งมาเวล ก็มีความเป็นได้อยู่

ตลกมาก
https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=T5LN760za4I

>>18 อีเจ๊ไม่เคยตีพิมพ์ไม่ใช่หรอวะ
>>19 ต้องวิแคะด้วยหรอวะ นิยายเบียวตามกระแสเขียนไงคนก็อ่านแยะ

>>19 มา จะวิเคราะห์ให้ นี่คือการวิเคราะห์ว่าทำไมคนอ่านเยอะ เพราะงั้นจะดึงจุดดีมาจนเหมือนอวย จุดอ่อนจะไม่พูดถึงในโอกาสนี้ เพราะขี้เกียจ

1. พล็อตทะลุมิติมาเทพเป็นพล็อตที่คนชอบอยู่แล้ว

2. คนรู้จักมาร์เวลกันเยอะอยู่แล้ว ความนินจาในโลกมาร์เวลกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของคนอ่าน ว่ามันจะออกมาในรูปแบบไหน สนุกหรือพังพาบ

3. ไม่ได้เขียนแย่ ภาษาที่ใช้คืออธิบายเข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อน ย่อยได้ง่าย อ่านเพลิน ไม่ต้องมาหงุดหงิดกับการจัดหน้ากึ่งกลาง ไม่ได้อัดข้อความยาวเป็นพรืดให้ต้องมานั่งคิดตามว่ามันพูดบ้าอะไรวะ

4. มีการค่อยๆ ปูปมของเรื่อง มีเส้นเรื่องจากจุดเล็กไปจุดใหญ่ ดำเนินเรื่องสไตล์แบบการ์ตูนโชเน็น เส้นเรื่องไม่เยอะจนจับไม่ทัน

5. คนเขียนรู้ข้อมูลในสิ่งที่ตัวเองเขียน ทำการบ้านมา จักรวาลไม่มั่วซั่วเบียวๆ จนน่าเกลียด ยังอยู่ในพื้นฐานที่ว่ามันเป็นโลกคอมมิคมาร์เวล

สรุป ก็อ่านได้เพลินๆ ตอนไม่มีอะไรทำ

>>22 เหมือนมิรันด้าจะไม่เคยตีพิมพ์นะ มีแต่ทำอีบุคขาย ซึ่งนิยายมันกูเคยอ่านแล้วพูดถึงไปมู้ก่อนๆ ว่าก็ไม่มีอะไร ไม่ได้เขียนดี พยายามเซ็กซี่ แต่ไปไม่ถึงเลยน่ารำคาญแทน ส่วนอวี้หลันนี่ยังไม่เคยอ่าน ใครมีลิงค์ก็ส่งมา ตอนแรกจะสับหิมะตก แต่อ่านนิยายไปได้ 2-3 ตอน ก็ขี้เกียจอ่านต่อละ มันคลีเช่เดิมๆ อ่ะ

>>24 หน้าไอดีเจ๊แกได้ "นักเขียนมืออาชีพ" เลยนะเว้ย ตีพิมพ์แล้ว 1 เล่มด้วย!

>>25 ถ้ามึงนับออกอีบุคเอง บรรณาธิกรตัวเองก็ได้แหละม้างงง

เห็นน้องเบียวไปขู่ฟ่อดแฟ่ดในมู้แล้วน่ามคาน ปล่อยแม่งดักดานไป ใครที่บอกว่าไม่สับตัวท็อปมึงก็เอานิยายมาสิว้อยยย กูถามมา 3-4 รอบแล้วว่าอยากให้สับเรื่องไหน ไม่มีใครตอบสักคน กูสับอีเบียวเพราะอยากรู้ว่านิยายมันเป็นไงจากมู้ที่มันตั้ง มึงอยากให้มูฟออนไปเรื่องอื่น ก็ช่วยกันทำมาหากินด้วยว้อย

ลองหาในมู้นี้ดู
https://www.dek-d.com/board/view/3954927/

>>26 มันยังไม่เลิกเบียวเรื่องไอพีอีกเหรอ ตลกตั้งแต่มันพยายามจับโป๊ะไอพีดีแทคในกระทู้อื่นที่ชุดเลขมันคล้ายกันแล้วนะ ดูวอนนาบีมาก แล้วก็แถแท่ดๆๆ ดูมั่นอกมั่นใจ55555 กูเห็นมันจะเช็คที่อยู่ไอพี เช็คจากเว็ปในพี่กู๋ปะวะ กูเช็คทีไรไม่เคยตรงบ้านกูสักครั้ง

สับเรื่องนี้ให้หน่อยจ้า เห็นในบอร์ดบ่อยเหลือเกิน กูเลือกมาเรื่องสั้นๆ ที่จบแล้ว คงสับง่าย https://my.dek-d.com/WonderTales/writer/view.php?id=2002390

>>29 กูไม่อิน พยายามให้กูสวมบทเป็นตัวละครแบบนี้กูไม่อินเลย จะด้วยภาษาของคนเขียนเองหรือไงด้วยก็ไม่รู้

>>29 POV2 กุอ่านไม่ไหวว่ะ ยากไป ให้กุเขียน กุกัดลิ้นตายก่อน

>>29 เขียนอะไรเกินตัวสกิลยังไม่ถึง แถมมีมั่วPov แต่เรื่องขาสปริงกับวิธีเล่าคุ้นๆเหมือนมังงะเรื่องหนึ่งว่ะ

>>28 เบียวบ้านคุณเหรอ คุณอยากเห็นผมหัวร้อนขนาดนั้นเลย? ผมนี่มีประสบกาณ์ปราบตัวท็อปของยูทูปล่มไปเยอะแยะแล้วนะ มีคนที่ผมเคยตามถึงบ้านด้วย เงียบซะครับถ้าไม่อยากไปเจอตัวจริงผมที่สน. ถ้าผมแจ้งจับคุณจริง คนละ 2 กระทงเลยนะครับ ผมด่าไปเรียบร้อยละ แต่อาจไม่ไปนะ ผมติดเรียน

>>29 เห็นเขาบอกกัน กูไม่ได้เข้าไปอ่าน แค่รู้ POV ก็ขอบายละจ้าาา POV2 เป็นอะไรที่ชาตินี้กูเขียนได้ แต่จะอ่านไม่ได้แน่ๆ เพราะแม่งน่าอึดอัด อารมณ์เหมือนบังคับให้กูทำนู่นทำนี่ในนิยาย ไม่ไหวว่ะ

>>32 +1 มือไม่ถึง

>>13 บูลลี่ครับ ไม่ใช่ บุนรี่ ทับศัพท์มาจากคำว่า Bully เป็นการกระทำที่ไม่เหมาะไม่ควร และมีแต่คนชั้นต่ำเท่านั้นที่ทำกัน

>>36 ใครบูลเบอร์รี่น้อง อย่าทำน้อง งุงิงิ้ง ๆ

ใครทำให้น้อนเบียวเกรี้ยวกราด

>>18 กุมายืนยันอีกเสียงว่ายังไม่มีตีพิมพ์

>>37 บลูเบอร์รี่ เป็นพืชไม้ดอกทรงพุ่มชนิดหนึ่ง มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาเหนือ (USA&CANADA) ชื่อสายพันธุ์ทางวิทยาศาสตร์ Vaccinium จัดอยู่ในหมวด Cyanococcus มีหลายพันธุ์หลายขนาด ตั้งแต่สายพันธุ์ขนาดเล็ก "lowbush blueberries" ณ ความสูงประมาณ 10 ซม. ไล่ไปจนถึงสายพันธุ์ขนาดใหญ่ "highbush blueberries" ที่อาจมีความสูงถึง 4 เมตรทีเดียว ผลไม้ที่มีคุณค่าทางอาหารสูง แถมเป็น Antioxidant ตัวต่อต้านสารพิษ ผลของบลูเบอร์รี่ มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 5-16 ม.ม. มีวงแหวนเล็ก ๆ คล้ายมงกุฎที่ปลายผล ช่วงที่ผลอ่อน จะมีสีเขียวจาง ๆ พอแก่ขึ้นมาหน่อยก็จะมีสีม่วงแดง และเมื่อสุกจะมีสีคราม (น้ำเงินออกม่วง ๆ) มีรสหวาน หรือหวานอมเปรี้ยวเมื่อสุกเต็มที่ เป็นผลไม้ตระกูลเบอร์รี่ที่มีผิวสีน้ำเงินเข้ม คนไทยไม่ค่อยนิยมเพราะเป็นผลไม้ในเมืองหนาว และยังเป็นชื่อยี่ห้อโทรศัพท์ปุ่มกดชื่อดังในอดีตอีกด้วย
เครดิต https://sites.google.com/site/fruitberrypune/blubexrri และสมองของผม

ขยันโชว์ง่าวในโม่งจัง ชอบเป็นตัวตลกเหรออ

>>38 ไม่รู้ก็สุดยอดละ! จะด่าควายก็สงสารควาย ควายมันอุตส่าห์ฉลาดจนติดอันดับ

>>41 ง่าวบ้านคุณสิ ผมไม่เป็นตัวตลกหรอก แต่จะเป็นหมาบ้ามาไล่กัดแทน

>>26 ลอง tale of yuyan ของ tunkob หน่อย มันโม้ว่านิยายมันให้ค่าตอบแทนปีนั้นหลักแสน

>>43 ทำดีมากเล่าโปก ครูภูมิใจในตัวเธอ (แปะมีมครูปรีชวย)

>>45 ใครหน้าไหนกล้ามาเรียกผมว่าเล่าโปก ครูปรีชาอย่างน้อยถึงเขาจะโกงหวย แต่เขาก็ยังเป็นครูบาอาจารย์ สอนเด็กจบไปมีอนาคตเยอะแยะ (ผมไม่เคยเรียนกับเขานะ) คุณทำให้ได้แบบเขาดู ครู(ดีๆ)อะคือผู้ให้

*** เ ก ร้ ว ก ร า ด ***
*** น้ อ น เ บี ย ว โ ก ด แ ร้ ว น ะ ! ! !

บอกแล้วว่าอย่าไซเบอร์บลูเบอร์รี่กัน ตะไมไม่เชื่อ

>>45 แปะลิงก์ให้ฟังครับ จะได้ไม่กล้าไปด่าครูที่ไหนอีก (แค่ฟังเฉยๆตอนพิมพ์ น้ำตามาเต็ม)
https://www.youtube.com/watch?v=7Izwbh2fLn4

>>47 กูอ่ะคือหมาบ้าแห่งอินเตอร์เน็ต ระวังไว้หน่อยละกัน หมาบ้ามันจะกัดทุกคนที่ดูไม่ดีกับมัน

หลุดบุลลี่น้องเบียวกันเถอะ น้องไม่ได้อยากเป็นตัวตลก มันออกมาจากอินเนอร์เอง น้องห้ามไม่ได้

>>51 หยุด!!!

>>51 กูไม่คิดจะห้ามมัน กูรู้กูดี กูมีประสบการณ์
>>52 ใครวะ

เอาอีกๆ มึงอย่าเพิ่งหยุดจิ กำลังมันเลยเบียว

https://my.dek-d.com/Arucha_P/writer/view.php?id=1734308 ของอวี้หลัน ดีอยู่นะ อ่านง่าย พล็อตจีนทะลุมิติทั่วไป อ่านแบบไม่ต้องคิดมากก็เพลินดี ได้ตีพิมพ์ด้วย

อย่าแกล้งน้องเล่าแล้วเหอะ

น้องเล่าก็ไม่ต้องโต้ตอบ เดี๋ยวก็หยุดไปเอง

กูอ่านมานาน คือไม่เข้าใจว่าต้องการอะไรกัน กูเข้ามาอ่านใครสับนิยายยังไงบ้าง กลายเป็นแกล้งน้องเล่า
น้องเล่าก็น่ารักอีก ตอบโต้ให้รู้ว่าเป็นตัวเองด้วยนะ โอ๊ย! มีความน่ารักและซื่อตรง!!!

>>54 มาเลย มาได้ทุกเย็น

>>55 5555 โม่งห้องนี้แม่งเกรียนแตกไง เบียวมันเล่นด้วยก็เล่นกับมันหน่อย กลัวน้องมันเหงา

>>55 กูไม่อยากให้ใครมาสวมรอยเป็นฏู กูไม่ใช่ที่สาธารณะ

>>58 นึกว่าใช่ซะอีก สนามอารมณ์สาธารณะอ่ะ

>>59 กูบอกว่าไม่ใช่ มีเพศสัมพันธ์กับกุญชร

>>57 ดูว่างจริง 5555

>>57 กูไม่ใช่น้องมึง

>>61 ว่างสิ

น้องไปฟ้องอีกกระทู้แล้ว กูสงสารน้อง

>>61 ว่างเหี้ยไร ว่าจะสับนิยายแต่มันพล่ามเยอะ เดี๋ยวสับมาแล้วโดนดันหมด รอแม่งไปนอนก่อนละกันค่อยมาสับ

>>64 กูจะฟ้องให้คนเขารู้ความต่ำของพวกมึงไง และกูก็ไม่ใช่น้องมึง

>>65 แนะนำให้สับตอนที่ขึ้นว่า(แก้ไข1) ถ้าจะสับของกูอะนะ ลองปรับใหม่ละ

>>66 แร้วงัยครัยแคร์

ก่อนว่าใครก็ดูตัวเองด้วยจ้า

>>68 ไม่แคร์ มึงก็หุบปาก อย่าพูดมาก อย่ามาเสือกเรื่องกูทุกชนิด
>>69 กูดูเสมอ ดูจนหัวร้อนเป็นหมาบ้าแห่งเด็กดีแล้วเนี่ย
>>65 สับเหอะ จะสับใคร รออ่านอยู่ สับกูอย่าสับนิยายเก่านะเฟ้ย ยังไม่ได้แก้ กำลังเน่าเต็มที่

กูชักรำคาญ จะอ่านสับต้องรอมันไปเลยหรอวะ ลากมันกลับสิวะ ไปตั้งกระทู้ที่เด็กดีเลย เมื่อโม่งโดนนักเขียนเก้วกาด คือมึงจะมาปั่นถ่อยๆในโม่งแบบไม่มีเหตุผลไม่ได้นะเว้ย ใครก็ได้ตั้งทีกูขอร้องล่ะนามคานชิบ

>>71 เอาจริงคือกุยังไม่ว่างสับดีๆ ด้วย ไม่ได้รออะไรมันขนาดนั้น ถถถถถ

>>64 ทู้ไหนวะ?

https://www.dek-d.com/board/view/3955045/

>>73 https://www.dek-d.com/board/view/3955033/ มู้นี้เมนต์2 กับของ 74

>>74 >>75 อ่านแล้วได้แต่ทำเสียงชิงร้อยชิงล้านว้าว ว้าว ว้าว

โม่งก็คือโม่ง เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า? เกรียนแตกกับเว็บที่ User ไม่มีตัวตนแบบชัดเจน โดยเรียกรวมๆ กันว่า "โม่ง" แล้ววิ่งโร่ไปฟ้องบอร์ดเด็กดี มันไม่ได้ทำให้อะไรดูดีขึ้นมาเลย รู้ตัวบ้างเปล่าว่ามีเด็กดวกอีกกี่คนที่เล่นโม่งเหมือน ๆ กัน? กูพิมพ์ดีๆ และจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ละนะ เพราะเริ่มจะรำคาญว่ะ

กูคิดว่าประเด็นมันเปลี่ยน เรื่องมันเปลี่ยนไปตั้งแต่ขึ้นมู้ใหม่ละ ไปคุยเรื่องอีบุคเจ๊มิรัน คนสับบอกจะสับ นิยายที่จะให้สับก็มีแล้ว แต่พอน้องเบียวไม่จบออกมาดิ้นอีกรอบด้วยสาเหตุที่ว่าโดนเรียกว่าเบียว โดนเรียกว่าน้อง โม่งเลยปั่นมันเล่นกันอีกรอบ ตอนแรกกุนึกว่าใครสวมรอยมาโทรล สรุปต่อมเกรียนเบียวแตกเองซะงั้น กูว่าไม่ใช่นามคานอย่างเดียว น่าสมเพชด้วยอีกอย่าง

ไงล่ะ เล่นกับเห่อหมอย หมอยพันยุ้งล่ะเมิง 5555

กุว่ากุก็สับมันเบาๆ แล้วนะ ตอนสมัยสับอีปธุมทาเนี่ยนด่าแรงกว่านี้อีก เดี๋ยวนี้กุออกจะอารีมีเมตตารักสัตว์และรักเด็กผู้ชายวัยเอ๊าะๆ ที่เบ้าหน้าดี

>>77 มันมาก่อน กูก็เลยจัดหนัก
>>78 แล้วใครอนุญาตให้ปั่นมิทราบ

มึงล่อหมาบ้า โดนหมาบ้ากัดมันก็ไม่แปลกนิ

>>82 กูเห็นแต่หมาที่เห่าอยู่ในกรง

อ้อ คนที่สับและให้คำแนะนำผมผมขอโทษนะครับ แต่คนที่ด่าๆ จะไม่อภัยให้หรอก

>>83 กรงน่ะถูกทำลายไปแล้ว มันแค่กรงอากาศ หมาบ้าพร้อมที่จะกัดทุกคนเสมอที่ไปยั่วโมโหมัน

5555555555 ขอบคุณที่เข้ามาเป็นตัวตลกในวันนี้ เห็นมึงตอบแค่ละเม้นท์แล้วจี้สัส ดีกว่านิยายที่มึงเขียนประมาณ 18 เท่า ไม่ว่ามึงจะมุกหรือมึงจะโง่ แต่กุเขียมจิง มุกดารารายโบ๊ะบ๊ะดีมาก

น้องลิโป้ควรตอกกลับพวกโม่งด้วยนิยายสักหนึ่งตอน
แบบที่ชาวบ้านเค้าเขียนกันนะครับ
ควรควบคุมอารมณ์ตัวเองด้วย เถียงไปเถียงมาแบบนี้ไม่เกิดประโยชน์ใด ๆ ครับ

ลิโป้ตัวจริงๆเหรอไม่นึกว่าจะงี่เง่าแบบนี้ ต่อไปไม่ต้องทักเราในบอร์ดนักเขียนแล้วนะ

ถ้าเป็นตัวจริงก็ตลกร้ายมาก ดูแม่งตอบกระทู้สนุกกว่าอ่านนิยายที่เขียนอีก

เห็นขู่เรื่องที่อยู่อยู่นั่นแหละ ขี้กากชิบหาย

https://youtu.be/3uSBu9DD5a4

กูมองกลางๆนะ
ปกติน้องเล่าพูดจาดีนะ
คนสับกูก็ว่าสับตรงๆ มันเป็นเรื่องปกติหากออกมาบอกว่าต้องการคำแนะนำ เพราะกูก็อ่านที่พวกมึงสับมาปรับปรุงของตัวเองเหมือนกัน คำพูดแรงถ้าใจไม่ถึงก็เลิกเขียนไปเลย แต่มองอีกแง่คือมันทำให้ฮึดอยากปรับปรุง (และกูว่าก็น่าจะมีบางคนที่เคยโดนสับแล้วเสียความมั่นใจ เลยเปิดไอดีใหม่แต่งเรื่องใหม่เพื่อไม่ให้ถูกเอามาด่าซ้ำไปมา ประมาณว่า แม่งพวกกูก็บอกมันไปแล้วไม่พัฒนาเลย นิยายห่าอะไร เข้าใจความหมายกูป่าววะ แต่กูว่าคนๆนั้นก็คงพยายามแล้วไง มันต้องใช้เวลา)

กลับเข้าเรื่อง== เล่นแซวน้องเล่ากันไงเไม่ปล่อยไง (กูเรียกน้องเล่าว่าน้องเพราะกูว่ากูแก่กว่ามากแน่)
พอน้องบอกว่าจะปรับปรุง ก็ยังไม่หยุดด่าน้องกันอีก
น้องเล่าก็เลยโกรธ

ไม่เอาอารมณ์โกรธน้องมาเป็นเรื่องสนุกดิวะ

>>86 อู้ว สุดยอดไปเลยฮะ
>>87 คุณดีที่สุดกับผมในบอร์ดละ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ
>>88 ผมหัวร้อนก็งี้แหละครับ
>>89 จริงๆผมอบอุ่นนะ แต่ถ้าโกรธเอาจริง
>>90 หรือจะให้ตามไประเบิดบ้าน แล้วก็โวยวายกันอีก

>>91 จริงๆ ประเด็นมันเปลี่ยนไปแล้วเปล่าวะ จนมันมาดิ้นอีกรอบใน >>33 >>36 ทีนี้เลยปั่นมันเล่นกันสนุก

กุมาพูดอะไรให้ฟังอีกรอบก็แล้วกัน

เรื่องการเอาโม่งไปด่าออกสื่อเพราะตัวเองหัวร้อนเนี่ย ไม่ควายจริงทำไม่ได้นะเนี่ย เอ็งมันยังเด็กน้อยนักไอ้เล่าโปก ถ้าเป็นพวกโตเกินไว มีความคิดความอ่านมากกว่าที่มิงเป็น เขาจะต้องเลือกสงบสติอารมณ์ตัวเอง แล้วกลับไปแต่งนิยายให้ดีๆ ก่อนกลับมาพิสูจน์ตัวเองเว้ย คำพูดแสนล้านการกระทำสลึงเดียวแบบมิงนี้ สมควรถูกกลุ่มคนหน้ากากโสมมอย่างพวกกุด่าเช็ดนี่ถูกต้องแล้ว มีอย่างที่ไหน ขอความช่วยเหลือในสถานที่อโคจร รู้ทั้งรู้ว่าคงจะไม่ได้อะไรดีๆ สักเท่าไหร่ ก็ยังจะดันทุรัง บางคนเขาอุตส่าห์เสียสละเวลาอันมีค่าช่วยบอก มิงก็ยังดักดานดื้อด้าน ไม่รีบเอาไปพัฒนางานให้ดีๆ (หรือมิงโง่เกินจนคิดไม่ได้กันแน่) สุดท้ายพอโดนรุมมากๆ ก็เอาโม่งออกไปหาพวกในบอร์ดเด็กดวก ทีนี้ล่ะมิงเอ๊ย คนเขาก็จะได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของมิงว่าแม่งกากเดนขนาดไหน อายเงียบๆ ในนี้ดีๆ ไม่ชอบ เรียกพวกข้างนอกมาดูความน่าสมเพชของตัวเองเพิ่ม

มิงแม่ง know nothing ยิ่งกว่าจอนห์สโนว์ เพราะในเว็บบอร์ดที่มิงคิดว่าจะหาพวกได้นั่นแหล่ะตัวดีเลย บางคนก็ไม่ได้คิดดีกับมิงนักหรอก ที่คุยกันเพราะๆ สุภาพ แท้จริงแล้วอาจจะแอบรำคาญมิงอยู่ก็ได้ ประเภทมือซ้ายเช็คแฮนด์มือขวากำสปาร์ต้ารอแทงคอหอยมิงได้ทุกเมื่อนี่มีแน่นอน คนที่เคยเฉยๆ กับมิงก็อาจจะเริ่มความคิดเอ็นเอียงไปทางฝั่งลบ เพราะมิงเข้ามาเกลือกกลั้วกับพวกกุในโม่ง ใครคนหนึ่งในบอร์ดนักเขียนเขาพิมพ์ไว้นานแล้วว่า "กระโดดลงไปเล่นในเล้าหมู หมูก็เป็นอย่างที่มันเคยเป็น ทว่าเรากลับสกปรก" นี่แหล่ะคือสถานะของมิงในตอนนี้ไอ้เล่าโปก มิงเหม็นสาบและคลุ้งไปด้วยความทุเรศที่มิงเปิดเผยตัวตนอย่างคนไร้สติในนี้ กุจะบอกเพิ่มด้วยว่าบอร์ดนักเขียนที่มิงเชื่อมั่นก็ไม่ได้ต่างอะไรกับที่นี่หรอก ต่างคนต่างใส่หน้ากากคนดีพูดใส่กันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เพียงเพราะไม่สามารถแสดงความคิดที่อยู่ในใจจริงๆ ออกมาได้ เป็นสิ่งที่เรียกว่า "ทาเทมาเอะ" ในภาษาญี่ปุ่น หรือก็คือการกระทำตามมารยาทดาดๆ ซึ่งมีค่าเทียบเท่าความตอแหล, เสแสร้งชนิดที่มิงอาจคาดไม่ถึง ต่างกับโม่งเพียงแค่ที่นี่มันใส่หน้ากากอีกแบบ และพูดอะไรตามใจปากได้แบบไม่มีขีดจำกัด และมิงจะประมาทโม่งแต่ละคนไม่ได้เด็ดขาด เพราะในนี้มีตั้งแต่คนที่มิงอาจสนิทมากที่สุดในบอร์ดนักเขียน เพื่อนสมาชิกชาวบอร์ดที่มิงเชื่อใจนักหนา รวมไปถึง พี่เว็บ เจ้าของเพจ นักเขียนตีพิมพ์เป็นทางการ บก. สำนักพิมพ์ชื่อดัง หรือแม้แต่บุคคลในวงการสื่อสิ่งพิมพ์ที่มี Power สูงในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

สรุปง่ายๆ คือมิงโคตรจะพลาดที่ไปตั้งกระทู้แฉตัวเองออกสื่อ พวกกุไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย (ไม่ดิ มีผลตรงที่ทำให้กุขำท้องแข็งจนต้องกินยาแก้ปวด) ส่วนมิงโชว์ความโง่ Lv.99 ความไร้สามัญสำนึก ความบกพร่องในการควมคุมอารมณ์ ความต่ำตมของวุฒิภาวะ เหมือนเดินก้าวพลาดตกบ่อเกรอะโรงเรียนจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยขี้ แทนที่จะรีบกลับบ้านไปล้างขี้ไม่ให้มีใครรู้เรื่อง ที่มิงทำคือวิ่งกลับไปที่ห้องเรียนแล้วตะโกนหน้าชั้นว่า "เมื่อกี้กุตกบ่อขี้มาเว้ยเพื่อนๆ ดูดิเผลอกลืนขี้ไปด้วยอึกนึง" แล้วก็อ้าปากให้เพื่อนดูอย่างโคตรจะ pround to present สีหน้าท่าทางและอารมณ์ของคนในบอร์ดนักเขียนก็ไม่ต่างอะไรกับเพื่อนนักเรียนในเหตุการณ์นี้ ปากมันอาจจะพูดว่าแย่จังเลย โชคร้ายจังนะ รีบไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนเถอะ แต่ในใจก็ต้องคิดอยู่ดีว่า "ไอ้เหี้ย เหม็นขี้เหี้ยๆ"

ปล.กุความจริงนะ มิงควรขอบใจกุ ไม่ใช่ว่าหาว่ากุ bully มิง

มาสับกันดีกว่า ขอเลือกเรื่องนี้ตามที่ >>29 แนะนำมาแล้วกัน จริงๆ เคยอ่านอีกเรื่องของปล่อยอึ่ง รู้สึกเรื่องนั้นน้ำเยอะจนรำคาญ เรื่องนี้เป็นไงไม่รู้เหมือนกัน ถึงจะมีไม่กี่ตอนก็ไม่รับประกันนะว่าจะอ่านจบ เพราะกูขี้รำคาญ อยากเทก็เท แค่นั้นแหละ

Spring Heel Jack สิ่งมีชีวิตลึกลับจากตำนานของอังกฤษ
https://my.dek-d.com/WonderTales/writer/view.php?id=2002390

ชื่อเรื่องไม่น่าสนใจเลย ถ้าเห็นกูไม่กดเข้าไปอ่านด้วยคนล่ะ และ Spring Heel Jack แม่งผิดแกรมม่าด้วย ต้องเป็น Spring-heeled Jack ถ้าจำไม่ผิดเหมือนคนเคยทักมันในมู้นึงที่มันมาถามเรื่องการใช้ the ซึ่งตัว Spring-heeled Jack เป็น Folklore ของอังกฤษยุควิกตอเรียน ภาษาไทยเขาเรียกอะไรนะ ตำนานพื้นบ้านใช่มะ? เออ อะไรทำนองนั้น ใครสนใจก็ลองไปรีเสิร์ชดูละกัน

เนื้อเรื่อง:
คนอ่านถูกยัดเยียดให้เป็นผู้หญิงแต่งตัวโป๊ที่รถเสียกำลังหาทางกลับบ้านตอนกลางดึก แล้วก็มีผู้ชายเข้ามาประชิดตัวลวนลาม เลยพยายามขอความช่วยเหลือ แต่โจร(?)ก็ยังคงตามมากอดรัดกัดคอกัดนม แล้วก็มีคนออกมาช่วย โจร(?)เลยกระโดดขึ้นตึกไปทีละชั้น ตัดไปที่ผู้ชายคนหนึ่งอ่านหนึ่งสือพิมพ์เจอข่าวว่าแจ็ค รองเท้าสปริงออกอาละวาด เหยื่อรายที่ 4 แล้ว จบ

จริงๆ ไอ้ตรงที่ตัดเนี่ย โคตรไม่น่าสนใจ ไม่รู้จะใส่มาทำไม ไม่ได้มีผลกับเนื้อเรื่องขนาดนั้น ในเมื่อมีตัวละครชาวบ้านออกมาแล้วมึงก็ให้มันพูดเลยก็ได้ว่าแจ็ครองเท้าสปริงที่เป็นข่าวใช่ไหม บลาๆ

การเขียน:
ก็นับถือใจในความพยายามนะ มุมมองบุคคลที่ 2 จะว่าเขียนยากไหมก็คงเขียนยาก โดยเฉพาะเขียนออกมาให้สนุก ให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วม ซึ่งก็อย่างที่โม่งบนๆ บอกกันคือแม่งมือไม่ถึงว่ะ ความสามารถไม่มากพอที่จะเขียนเล่าเรื่องด้วยมุมมองนี้แล้วออกมาสนุกได้ มันทำให้คนอ่านรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจนกลายเป็นความรู้สึกอึดอัดมากกว่า แบบ เหรอ? กูต้องรู้สึกร่วมกับมึงเหรอ? ภาษาที่ใช้ไม่ได้เลวร้าย แต่ด้วยวิธีการนำเสนอแบบนี้มันทำให้รู้สึกประดักประเดิด จนกลายเป็นการสร้างกำแพงทำให้คนอ่านไม่อยากอ่านต่อ ถามว่าเลวร้ายไหม ก็ไม่ แต่มันยังไม่คมพอ ยังมือไม่ถึง อยู่ในเกณฑ์พออ่านได้ตอนเข้าห้องน้ำแล้วไม่มีอะไรอ่าน ถ้าอยากได้ตังค์กินขนมสักพันแนะนำให้รีไรท์ให้มันกลับมาเป็นมุมมองพระเจ้าแล้วส่งไปขายหัวเราะ-มหาสนุกดู ซึ่งก็ขอแนะนำว่ามึงอยากเขียนเรื่องสั้นทำนองนี้ ให้ลองอ่านงานของทามาดาที่ชอบเขียนลงบันลือสาสน์แล้วลองจับจุดดู กูว่าทามาดาเขียนเรื่องสั้นใช้ได้เลย โดยไม่ต้องพยายามจนออกมาหมาไม่แดกแบบนี้

คะแนน: มีความพยายาม แต่ยังอ่อนหัด

>>95 เป็นคนดีย์มากมึง กุขอคารวะด้วยธูปหนึ่งดอก

>>95 ky กูงงปล่อยอึ่งที่อยู่บอร์ดเป็นฝีเฝ้าหลายเดือน อาจจะถึงปีก็ได้ ทำไมหมอนี้ยัง 1 ดาววะ

>>96 มันไม่มีอะไรให้ด่ามากไง ไม่ใช่ว่าเขียนดีนะ คือไม่มีอะไรอ่ะ ไม่มีอะไรเลย

>>97 เดี๋ยวนี้ระบบดาวมันน่าจะขึ้นยากมั้ง มึงลองไปอ่านที่เขาอธิบายดู ไอดีนึงกูเปิดมา 2-3 ปี ลงนิยายไปรวมๆ 60 ตอน มีเรื่องนึงเคยติดท็อป 100 ก็ยังแค่ 2 ดาวนะ

ขอนิยายสายต่อสู้ที่พระเอกไม่ติดหีที

>>100 ขอยากจัง!

>>100 รู้สึกว่านิยายจีนที่คนจีนเขียนจะติดหียากกว่าของคนไทยเขียน เพราะจีนแท้ชอบอวดเบ่งศักดิ์ศรีมากกว่า

ถามเรื่องสับนิยายนี่ เว็บอื่นที่ไม่ใช่ดด.ได้ป่าว RAW ได้มะ

>>103 น่าต้องตั้งมู้ใหม่ มู้นี้ของดด. แต่ถ้าเป็นนิยายวายไปห้อง BL

>>104 กะจะหัดสับ แต่เปลี่ยนใจ ขุดมู้เก่าแล้วเก็บของดีมาใช้เองดีฝ่า

>>105 แต่ก่อนสับกันเละเทะกว่านี้อีก

>>106 พยายามขุดอยู่ (ดด.บท1) แต่เป็นเด็กน้อย นอนดึกไม่ได้.. นอนเช้าละกัน

>>107 ขุดต่อไป ช่วงมู้ 2-3 จะสับกันถี่หน่อย กูทำงานต่อละ

>>94 มึงเอาความจริงอันโหดสัสมาพูดแบบนี้ เดี๋ยวมันก็รับไม่ได้จนหนีไปชุบตัวสร้างไอดีใหม่หรอก หน้ายิ่งบางๆ อยู่

>>55 ไปอ่านมาแล้ว อ่านได้ 3-4 ตอน อยู่ในเกณฑ์ขี้เกียจสับ ขอสั้นๆ แล้วกัน นิยายตีพิมพ์ไปแล้วไม่รู้จะสับไปทำไมอีก ก็เขียนได้อ่านเพลินๆ ไม่ได้แย่ การใช้ภาษาดีกว่ามิรัน แต่รำคาญการตัดฉากตัดไปตัดมา ตัดอยู่นั่น รำคาญการเคาะย่อหน้าที่เคาะแม่งมันทุกประโยค ทั้งที่จริงๆ ไม่ต้องเคาะขนาดนั้นก็ได้ POV พัง ตอนเดียวกันมึงจะเดี๋ยวมาข้า เดี๋ยวมามุมมองพระเจ้าไม่ได้ จะเล่าอะไรแบบไหนก็เลือกสิอีชิบหาย ชั้นเชิงการเล่าเรื่องอ่อน พล็อตข้ามมิติมาโชว์เทพเหมือนนิยายอีกล้านเรื่องบนโลกนี้ ความสมเหตุสมผลอะไรไม่ได้มีมากมาย อยากเขียนอะไรก็เขียนสไตล์เบียวๆ เพราะนักฆ่าแลมโบกินี่ก็มาจากเรื่องนี้แหละ ซึ่งแม่งคงไม่รู้ว่าต่อให้อยู่อังกฤษ แลมโบก็ยังเด่นอยู่ดี ประเทศที่รถสปอร์ตคาร์หลักร้อยล้านจะไม่เด่นบนโลกนี้ก็คงมีแค่ดูไบแหละ เห้อ

ถ้าจะซื้อนิยายพล็อตข้ามมิติสักเรื่อง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่กูจะซื้อ

>>110 เด็กๆ อาจพออ่านได้ แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่อ่านแล้วกุว่าตรรกะมันแหม่งๆ แถม pov พังด้วย เดี๋ยวรอเข้าส้วมรอบหน้ากุอาจจะถอดสมองออกแล้วค่อยอ่านใหม่ คงใช้เป็นอ่านฆ่าเวลาตอนขี้ได้อยู่

>>111 กูว่าต่อให้อ่านฆ่าเวลาตอนขี้ก็ไม่คุ้มค่าเวลาขนาดนั้น ไปอ่านแนวตบหน้าอย่างทรราชย์ตื๊อรักหรือเผาหมอยยังคุ้มกว่า คือแบบเอาให้รู้เลยว่าอ่านเอาสะใจล้วนๆ ไม่ต้องพยายามหาตรรกะมารองรับเรื่อง แถมตรรกะที่ใช้ยังพังพินาศ

สรรพนามก็พังด้วยจ้ะ เขียนนิยายต่างยุคมันจะมีปัญหาสำหรับตัวละครหญิง ในมุมมองพระเจ้า ยุคปัจจุบันใช้ 'เธอ' แต่พอย้อนไปแล้วยังใช้เธอเหมือนเดิมก็คงขัดบริบท จะเปลี่ยนมาเป็น 'นาง' ยังไงให้เนียน ซึ่งเรื่องนี้ทำไม่ได้ ไหนจะสรรพนามแทนตัวเองเวลาคิดในใจ 'ฉันๆ ข้าๆ' อีก กูงงมากกกก การบรรยายมีความเป็นนิยายไทยทั่วไป คุณพ่อคนหล่อ โอ๊ย เซินเจิ้นบางเรื่องยังบรรยายได้จีนกว่านี้ ข้อนี้กูแค่ขัดใจเป็นการส่วนตัวเท่านั้น คนเขียนอาจจะตั้งใจให้ออกมาอารมณ์นี้ก็ได้

>>113 การให้ตัวละครปจบ.ย้อนไปอดีตมันจะลดภาระในการใช้ภาษาให้เป็นสำนวนจีนโบราณตลอดทั้งเรื่องเว้ย ซึ่งจริงๆ ถ้าเป็นนิยายแนวแก๊กหน่อย จะใช้ประโยชน์จากการที่ตัวละครจากยุคปจบ.ได้มาก บางเรื่องตบมุกโบ๊ะบ๊ะเลยมึงเอ๊ย แต่อีหลันไม่ได้มาทรงแก๊ก มันเลยออกมาประดักประเดิดตามนี้แหละ

อะไรคือนักกีฬายิงปืน

>>115 กดผิด...อะไรคือนักกีฬายิงปืนเหรียญทองแล้วไปเป็นนักฆ่าองค์กรมือหนึ่งได้ในเวลาห้าปีวะ? ฝึกยังไงให้สามารถลอบฆ่าได้เนียน
แต่กูชอบแบบเว้นแบบอวี้หลันนะ สบายตากู บางเรื่องมาไม่เว้นเลย กูเงยหน้าขึ้นมองอะไรนิดหน่อย กลับมาอ่านต่อนี่หาไม่เจอว่าอ่านถึงไหนแล้ว5555

>>113 แต่อันนี้กูเข้าใจว่า พอเพิ่งมาอยู่ในร่างเวลาความคิดตัวเองก็จะเรียกว่าฉัน แต่ข้านี่อาจจะอยู่ไปสักพักแล้วชินกับวภาพแวดล้อม
ส่วน pov กูว่าที่แทนตัวเองว่าฉันเพราะเป็นความคิดตัวละครไง แต่คนเขียนไม่ได้เขียนว่า xxxคิดอยู่ในใจ

>>116 กูชอบแบบสัก 2-3 บรรทัดค่อยเคาะมากกว่า เคาะแทบทุกประโยคแบบนี้มันมากไป ส่วนเรื่องนักกีฬายิงปืนเหรียญทองไปเป็นสไนเปอร์ น่าจะได้ไอเดียมาจากหนังเรื่อง American Sniper ที่แบรดลีย์ คูเปอร์เล่นที่เบส ออน ทรู สตอรี่ของคริส ไคล์ มือสไนป์ที่สอยคนมากที่สุดตอนที่เมกาบุกอิรัก คือในหนังสไนป์ฝั่งตรงข้ามเป็นนักยิงปืนโอลิมปิกเหรียญทอง ก่อนจะผันตัวมาเป็นสไนป์ของกลุ่มอัลกออิดะห์

>>117 ตรงตอน 5 ท้ายตอนอ่ะมึง คือจู่ๆ เปลี่ยนเป็นนางเอกเป็นคนเล่า มันไม่ใช่แค่คิดสั้นๆ แล้วไง

>>112 ทรราชตื้อรักยิ่งอ่านยิ่งรำคาญ หรือกูไม่อินก็ไม่รู้ เนื้อเรื่องแม่งไม่ไปไหน อยู่ที่ผู้หญิงเข้ามาหาพระเอก มามีเรื่องกับนางเอก คืออ่านแล้วชีวิตแม่งโคตรวุ่นวาย กูเลวไม่อุดหนุนยังยืมของน้องอ่าน อ่านไปได้เล่ม6มั้ง พอ รำคาญ

อันนี้ถามสาระหน่อย based on true story กับ inspired by true story ต่างกันมั้ย

>>119 เอาว่ะกูเพิ่งได้อ่านตอน5 อาจจะเข้าใจผิดเล็กน้อย คิดในแง่ดีก่อน5555

>>118 แต่เรื่องนั้นเหมือนทำงานเป็นกลุ่มป่าววะ นี่ยิงเดี่ยว กูนับถือจริงๆ

>>121

เบส ออน = สร้างจากเรื่องที่เกิดขึ้นจริง นำเสนอโดยพยายามให้เกิดความคลาดเคลื่อนน้อยที่สุด

อินสไปร์ บาย = ดัดแปลงมาแต่งใหม่โดยใช้เรื่องจริงมาเป็นแรงบันดาลใจ ซึ่งจะไม่ได้ตรงตามต้นฉบับเป๊ะๆ ตัวอย่างก็เช่นเอาเรื่องจริงของคนพิการแต่กำเนิดสู้ชีวิตจนสามารถเปิดร้านนวดแผนโบราณเป็นของตัวเองได้ มาแต่งเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ประสบอุบัติเหตุจนแขนด้วน แต่พยายามไปเรียนรู้ฝึกฝนจนสามารถผันตัวมาเปิดอู่ซ่อมรถได้แม้จะเหลือแขนเพียงข้างเดียว

>>124 thx จ้า

ดีใจโม่งมูฟออนจากน้อนเล่าเบียวได้ซะที

>>110 กูจำได้ว่านางเคยบอกว่าไม่ได้เขียนให้ใครวิจารณ์ เพราะงั้นไม่สนใจคนสับนิยาย ยังไงก็เขียนตามที่ตัวเองคิดเท่านั้น

น้องเล่าโปกหยาบคายมากครับ จากโม่งมารยาทงาม

มึงจบเรื่องไอ้นี่สักทีเหอะ ลำไยแล้วนะะ

>>127 งั้นปล่อยหีแห้งตายไป เอาเรื่องใหม่มาแทน

จัด tale of yuyan ทีเพื่อน กุหมั่นไส้ tunkob

>>131 รอด้วย ไม่ได้หมั่นไส้ไรเป็นพิเศษ แค่เข้ามาเผือก

ถ้ากูเป็นน้อนเล่าเบียวจิตงุ่นง่านกูแม่งระเบิดไอดีทิ้งแล้ว ชื่อนี้จบเห่ไปไม่รอดแล้วถถถ

>>131 ไอ้นิยายที่แดกตังค์ชาวบ้านแล้วคนเขียนไม่มีปํญญามาแต่งต่อให้จบอะนะ

>>133 เลิกพูดถึงแม่งได้ละ รกกระทู้ไอ้เหี้ย

>>131 เอาลิงก์มาด้วยจ้า

>>135 https://writer.dek-d.com/tunkob/story/view.php?id=1417694

นิยายยอดวิวหมื่นกว่า คนซื้อเป็นพัน รับประกันคุณภาพ 🌟

>>136 เห็นตอนเยอะๆ แล้วปวดหัวแหะ เคยไปอ่านมาสองสามตอน ไม่ใช่แนวเท่าไร รอโม่งอื่นมาสับ~

>>136 คุณภาพก็จริง แต่ทิ้งนักอ่าน ประเด็นคือนักอ่านเสียเงินด้วย แล้วหนีไปแต่งเรื่องใหมาอ้างว่าไม่ทิ้งแน่นอน กลับมาแต่งแน่นอน แต่ไหนวะ?

>>138 มันประชดดดด

>>136 อห เห็นจำนวนตอนแล้วแบบขี้เกียจอ่านเลย ถ้าอ่านแค่ 3 ตอนแล้วสับได้ไหมเนี่ยไอ้สัส นิยายห่วยๆ อ่านแล้วเสียลูกกะตาชิบหาย

Tale of yuyan โดย ต้มกบ

เนื้อเรื่อง:
พี่คล้าวป่วยตายแต่ยังหนุ่ม หนุ่มเท่าไรไม่รู้ เพราะมันไม่ได้บอก บอกแค่ว่าเป็นอัจฉริยะ จบป.เอกตอนสิบสี่ สิบห้าก็ป่วยแล้ว นึกเสียดายชีวิตขึ้นมาที่ละทิ้งทุกอย่างเพื่ออาชีพการงานจนเพื่อนสมัยเด็กโดนรถชนหายหอง ได้โอกาสที่สองไปเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซีเพื่อโชว์เทพและเย็ดสาว พล็อตเหมือนนิยายจีนแนวโชว์เทพที่ดังๆ ในยุคนึงนั่นแหละ แค่เปลี่ยนจากจีนมาเป็นฝรั่ง ซึ่งฝรั่งขี้นกสัสๆ หาความฝรั่งไม่เจอ

มันก็เดิมๆ อ่ะมึง ฝึกวิชา ผสมยา โชว์เทพ ตบตัวโกงไอคิวต่ำ มีสาวมาติด พระเอกแม่งเทพขริงๆ กูขอไม่เล่าเรื่องแบบสรุปแล้วกัน เสียดายเวลาชิบหาย นี่ถ้าไม่นั่งรถอยู่ว่างๆ กูไม่อ่านหรอกนะ

ความสมเหตุสมผลใดๆ หาได้มีไม่ เนื้อเรื่องกระท่อนกระแท่น นี่ขนาดรีไรท์เพื่อเพิ่มความสมจริงและเพิ่มความต่อเนื่องของเรื่องแล้วนะเนี่ย สงสัยความสมจริงของเราจะไม่เท่ากัน

การเขียน:
ช่วงตอนต้นๆ ภาษาที่ใช้กากสัสๆ คำซ้ำ คำซ้อน ประโยคซ้อนความกันไปมากันไป อ่านเหมือนจะเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจ pov พังพาบ เสียงซาวด์เอฟเฟกต์อยู่ในเครื่องหมายคำพูด วูบวาบอะไรไปหมด อยากจะยัดข้อมูลอะไรก็ยัด ย่อหน้านึงยาวเป็นพรืดโคตรไม่น่าอ่าน การนำเสนอดีกว่าเด็กป.สามเขียนเรื่องสั้นส่งครูนิดนึง นี่ถ้ากูมีปากกาแดงนะกูจะไม่ขีด กูจะโยนปากกาแดงทั้งกำนี่แหละใส่หน้าแม่ง

ภาษาพูดในเรื่องปลอมเปลือกยิ่งกว่านมพริตตี้มอเตอร์โชว์อีกไอ้หอกหัก ปลอมจนสงสัยว่าโคตรพ่อโคตรแม่ไม่เคยคุยกับมนุษย์มาก่อนหรือไง

แต่ทั้งหมดที่ว่ามาแม่งไม่สำคัญเว้ย เพราะกลุ่มเป้าหมายหลักคือนักอ่านชายลูสเซอร์ที่จินตนาการว่าตัวเองเป็นพระเอกของเรื่องอยู่แล้ว เพราะงั้นภาษาจะส้นตีนเหมือนใช้เล็บขบเขียนก็ได้ ยังไงก็นิยายอ่านเอาสะใจสนองนี้ดไง

กูอยากดูการเล่าเรื่องเลยข้ามไปอ่านตอน 200-300 สรุปคือภาษาดีขึ้นหน่อย เขียนให้คนอ่านรู้เรื่องมากกว่าเดิม แต่แม่งก็ยังไม่ถึง ไม่มีอะไรถึงเลยสักอย่าง ขนาดฉากเย็ดกันเลยในเรื่องถ้ามึงกำจู๋เตรียมว่าวนอกจากจะไม่ถึงแล้วจู๋ยังหดกลายเป็นจิ๋มได้เลย บ่งบอกให้รู้เรยนะคะว่าเงี่ยนแต่กาก

คะแนน: เสียดายเวลาชีวิต เสียดายเซลล์สมอง

>>140 โอเค เข้าใจแล้ว ดีใจที่รอเผือกมาทั้งวันก็ได้อ่านข้อสรุป ขอบคุณมาก.....ทำไมกูขำการสับนี้~

>>140 เชร็ดกันตอนที่เท่าไร บอกหน่อยกูอยากส่องถถถ

>>142 337

>>141 อารมณ์ประมาณเนี๊ยะที่กูคิดถึง สับสไตล์โม่งๆ ไม่ต้องอ้อมค้อม ไม่มีออมมือ อ่านสับก่อนค่อยตามไปอ่านซ้ำที่เรื่องหลัก แล้วจะได้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะ "ถ้าอยากให้เรื่องไม่เน่า เราจงอย่าเขียนแบบนี้"

ข้อดีไม่ต้องดู ดูข้อเสียไว้จะได้ไม่พลาดมาเขียนกากๆ เสียเอง

พวกเมิง ฝากสับนิยายกุหน่อยสิมีแค่ 5 ตอนไม่รู้ชาติไหนจะจบ
เอาไปอ่านตอนครีก็ได้ กุไม่มีความมั่นใจอะไรทั้งนั้น ด่าได้วิจารณ์ได้ มีอะไรแนะนำกุบ้างก็ดี
https://writer.dek-d.com/yurinohanakotoba/writer/view.php?id=2028890

>>144 อันนี้ก็เข้าใจล่ะ แต่บางทีแม่งเขียนไปตามความชอบตัวเองเกินไปจนไม่รู้ตัวไง หมายถึงนักเขียนน่ะนะ แล้วก็จะมีพวกที่ว่า(เช่นกู)คิดว่าก็จะทำไมอ่ะ กูเขียนมันมีเหตุผลนะเว้ย ซึ่งบางทีตอนเถียงแม่งก็ไม่รู้จริงหรอกว่าเหตุผลที่ว่ามันคือเห้อะไร สุดท้ายก็เขียนไม่จบ ไม่รู้เป็นห่าอะไร (ด่าตัวเองไปด้วยสนุกดี) พวกไหนอีโก้แรงเขียนนิยายจบกูก็จะชื่นชมนะ อย่างน้อยแม่งก็จบไม่ให้คนตามค้างคา แต่พวกไม่จบแล้วออกมาเถียงนี่คืออาร๊ายยย เปิดเรื่องใหม่แล้วทำแบบเดิมซ้ำ การพัฒนาแทบไม่มีคือต้องการอะไร ยังไง คนตามอ่านนี่ไม่ชอบจริงอย่างเดียวไม่ได้นะ เพราะไม่เข็ด

บ่นไปนิดเก็บกดชิบหาย

>>140 ในฐานะแฟนบอยเดนตายของไฟนอลแฟนตาซีภาค 7 พระเอกชื่อคลาวด์ เพื่อนชื่อกาเร็ต สาวในหมู่บ้านชื่อลีฟา กูรู้สึกโคตร Offense + Triggered จะยืมชื่อตัวละครมาใช้ทั้งทีอย่าทำชุ่ยๆ อย่างนี้สิวะไอ้เหี้ย

>>145 เอ๊ะ กูเหมือนจะเห็นชื่อมึงในบอร์ด ดด บ่อยมาก มาลองของเหรอพวก ถถถ

>>145 ใครว่างสับมั่งวะ กุอยากสับแต่ติดกำลังขับรถขึ้นเชียงใหม่อยู่ ไหนๆ ก็เอาคอมาพาดเขียงให้ถึงที่ จัดให้มันสักหน่อยเถอะ เงื่อนไขโดนสับก็แม่งตรงเป๊ะแบบไม่น่าเชื่อ (เขียนไปได้ไม่เกิน 3-5 ตอน, มีวิวไม่มาก, อยากโดนยาแรง) ถือว่าทำบุญทำทานไป

อยากให้ไอ้โม่งเซฮุนกลับมาเรื้อนอีกจังวะ มาทีไรสับได้สะใจกูชิบหาย ถึงจะเกรียนหนักไป(ไม่)หน่อย แต่สับได้ถูกประเด็น + ฮาเหี้ยๆ (โม่งอื่นๆ ก็คิดถึงนะ อย่างโม่งคานทอง, โม่งเงี่ยน, โม่งไข่ถลอก เนี่ย)

>>145 ผมลองอ่านบทแรกไปได้นิดหนึ่ง ถึงผมจะไม่ได้อ่านหนังสือมามากนัก แต่ผมคิดว่าภาษาของคุณอยู่ในระดับที่ค่อนข้างดี เขียนเข้าใจอ่านไม่ติดขัด ฉากเปิดตัวผมเห็นว่าไม่ค่อยหวือหวาสักเท่าไร ผมไม่คิดว่ามันแย่ ทว่ามันก็ไม่ทำให้ผมอยากอ่านต่อเช่นกัน

ต่อจากนั้นผมเห็นตัวอักษรเล็กๆ เต็มไปหมดอัดกันอยู่ในย่อหน้าเดียว ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านสายตา แต่ผมคิดว่าการอ่านย่อหน้าดังกล่าวจะดีต่อสุขภาพสายตาผมสักเท่าไร ผมคิดว่าควรตัดออกเป็นสองย่อหน้าน่าจะดีกว่า

และผมอยากขอทักท้วงเรื่องความสมเหตุสมผลสักหน่อย ผมไม่ใช่เพชฌฆาต และไม่เคยตัดหัวใครมาก่อน แต่ผมพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าคนธรรมดาจะสามารถใช้ดาบตัดหัวของตนให้ขาดสะบั้นได้ในฉับเดียว

หากไม่มีพละกำลังสูงมากอย่าง Superman หรือใช้ดาบมหาเทพอย่าง Infinity Sword +1 มันเป็นไปไม่ได้เลยที่แรงจะมากพอให้คมดาบฟันตัดกระดูกคอเข้าไปได้ อย่าว่าแต่หัวทั้งหัวเลย

ผมขอย้ำอีกหนว่าตัวผมไม่ดีมีความชำนาญในด้านที่ผมติชมไปเลย แต่เป็นเพียงความเห็นของคนอ่านธรรมดาเท่านั้น ถึงอย่างนั้นผมยังหวังว่ามันจะช่วยคุณได้สักนิด ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

>>150 เป็นการสับที่น่ารำคาญดี จะฟันก็ไม่ฟันจะแนะก็ไม่แนะ อารมณ์เยี่ยวๆหยุดๆระวังกระเพาะปัสสาวะอักเสบนะมึง

>>151 เปรียบได้ดี

>>150 มึง กูแนะนำให้เก็บสำนวนแบบนี้ไปใช้บรรยายในนิยาย อย่าเอามาใช้สับ ไม่มันเบย

>>150 มีความพยายามที่ดี แต่ยังอ่อนหัด

>>149 ไม่คิดถึงกุมั่งเหรอ แต่ชื่อเก่าก็ทิ้งๆ ไปเถอะมึง ตัวตนเดิมๆ มันไม่ได้มีคุณค่าอะไรกับการสับ มันจะเป็นการยึดติดมากกว่าว่ะว่าคนนั้นสับยังไง คนนี้สับยังไง

ขอตามอ่านแป๊บ.. เด๋วมา

>>145 อ่านชื่อเรื่องเจออาชีพดัง "ปราด" กูนี่ยิ้มอ่อนเลย

>>155 โอ๋ๆ อย่าน้อยใจ กูคิดถึงคนที่สับไว้ทุกคนเพราะช่วยให้กูพัฒนาตัวเองขึ้นได้

ส่วนไอ้ Tunkob ที่กำลังพูดถึงนี่กูก็นึกว่าใครทำไมชื่อคุ้นๆ ลองไปไล่ค้นกระทู้เก่าๆ ดู ไอ้ห่านี่มันตัวแรงเหมือนกันนี่หว่า ( จากกระทู้ที่มีประเด็นของไอ้นี่ใน https://fanboi.ch/webnovel/5346/374-514/ )

ไอ้เหี้ยนี่มันสุดตรีนมากจนถึงขั้นโดนเอาไปตั้งเป็นชื่อกระทู้ภาคถัดมาเลยนะ (https://fanboi.ch/webnovel/5535/https://fanboi.ch/webnovel/5535/)

โม่งน้องใหม่ ลองเข้าไปอ่านกันดูได้ เผื่อน้องๆ จะได้เปิดโลกทัศน์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ส่วนตัวกูนี่ นึกถึงตอนนั้นแล้วขำไม่หาย นิยายเชี่ยไรมีระดับพลังแบบจีนแต่เขียนแนวยุโรปมียศแบบ Noble งงใจสัสๆ แถมมีคนซื้ออ่านเยอะด้วย

>>148 กุเปล่าลองของกุมาดี มาอย่างสันติ
>>150 ขอบใจที่เมิงพยายามอ่านถึงครึ่งตอน ขอให้ผลบุญนี่ทำให้มึงได้ของเทพเวลาเล่นเกมไม่ต้องน้อยใจได้แต่กองเกลือมากอด คริคริ

>>158 แก้ link อันล่างหน่อย เบิ้ลได้ไงวะ

DDN ภาคไอ้ตุ๋นกบ https://fanboi.ch/webnovel/5535/

>>160 อร่อยเลยครับ

>>160 สรุปต้มหรือตุ๋นครับ รอกินอย....

ใกล้สิ้นปีละ ขอพูดอะไรภาพรวมๆ ก่อนจะสับเรื่องใหม่ละกัน

ในฐานะที่สับนิยายมาตั้งแต่มู้แรก แม่งก็เกือบ 4 ปีแล้วไอ้ชิบหาย เขียนให้ความรู้ไปก็หลายเรื่องอยู่ กูเคยหายไปช่วงนึง แต่กลับมาได้พักใหญ่ละ ไม่รู้ว่ามีใครอยู่กับกูมาตั้งแต่มู้แรกบ้างไหม

พล่ามเฉยๆ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น สิ่งที่อยากจะบอกก็คือนิยายเด็กดีไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีแม่งก็เดิมๆ คิดว่าต่อให้กูสับไปอีก 300 เรื่องก็คงเจอปัญหาเดิมๆ คือ

1. อยากเขียนอะไรก็เขียน จนลืมไปว่าต่อให้เป็นนิยายแฟนตาซีไม่มีตรรกะใดๆ ใช้ส้นตีนเขียน มันก็ควรจะมีตรรกะ เป็นเหตุเป็นผลของมัน มึงจะล้ำแบบเหนือมนุษย์ก็ได้ แต่ความล้ำมันต้องสอดคล้องกันด้วยป่ะวะ แล้วปัญหาอีกอย่างจากข้อนี้คือเส้นเรื่องจะมั่วซั่ว จะมีหลุมพล็อตที่ต้องถมเต็มไปหมด พอถมไม่ได้ทำไง เทสิ ภาระตกไปอยู่ที่คนอ่านอีกไหมมึง

2. ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักคนอ่าน ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเขียนอะไร เขียนให้ใครอ่านกันแน่ มึงไม่รู้มึงก็จับกลุ่มเป้าหมายไม่ได้ เลือกแนวไม่ถูกกับตัวเอง แล้วมึงจะพัฒนางานไปได้ยังไง ต่อให้มึงเขียนเอามัน เขียนเอาตังค์ เขียนเพื่อหวังสร้างสรรค์ผลงานระดับมาสเตอร์พีซก็เถอะ แม่งมีวิธีพัฒนาไม่เหมือนกันนะเว้ย แต่มึงมันไม่รู้เหี้ยอะไรเลยยิ่งกว่าจอน สโนว์แล้วมึงจะพัฒนายังไง

3. ไม่ทำการบ้าน อ่านน้อย คือพูดมาเป็นพันครั้งแล้วว่าให้อ่านเยอะๆ อยากเขียนแนวไหนดีก็ลองไปอ่านแนวนั้น แล้วดูว่าเขาเขียนกันยังไง ไม่ใช่คิดว่าตัวเองเขียนดีที่สุดในสามโลกแล้ว

4. เล่าเรื่องไม่ได้เลย นอกจากภาษาจะเหี้ย อ่านไม่รู้เรื่องแล้ว ยังเสือกเล่าห่าเหวอะไรไม่รู้ ที่บางทีมันเป็นข้อมูลที่คนอ่านไม่จำเป็นต้องรู้ ไม่สำคัญต่อเนื้อเรื่อง แถมบางทีทำให้เส้นเรื่องสับสน จนหาจุดโฟกัสไม่ถูกว่ามึงกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันแน่ ถ้ามึงไม่เทพพอจะเขียนสดแล้วเรื่องต่อเนื่องกันดี ก็ช่วยวางกรอบเรื่องไว้คร่าวๆ ด้วยจ้า

5. ดีไซน์ตัวละครได้ข้อศอกหมา แม่งก็มาจากที่อยากเขียนอะไรก็เขียนนั่นล่ะ บางทีดีไซน์มาว่าตัวละครฉลาด แต่คนเขียนเสือกโง่ ให้ตัวละคนอื่นอวยตัวละครหลักว่าเก่งบลาๆ แต่ไม่เห็นแอคชั่นที่เก่งจริงๆ สักอย่าง แล้วก็อีพวกตัวละครนิสัยสับสนงุนงงชนิดอ่านแล้วสงสัยว่ามึงเป็นโรค Personal Disorders เหรอไอ้สัส ไร้อารมณ์แต่กวนตีน ไม่สนใจใครแต่อ่อนโยน ไรงี้ แม่งแบบนี้ไม่ใช่ซึนละ แต่เป็นบ้า เป็นบ้าเหมือนคนเขียนนั่นล่ะ

ตอนนี้คิดออกแค่นี้คงประมาณนี้ก่อน ใครอยากเสริมอะไร เสริมโล้ด หรือถ้ากูคิดออก จะมาเพิ่ม

>>151 ผมนี่คันแทนเลย

>>163 กุต้องไปขุดของมึงมาทำรวมเล่มเก็บไว้อ่านละ

>>162 จริงๆ Tunkob น่าจะอ่านว่า ท่านกบ แต่กูอ่านตุ๋นกบ หรือ (ส)ถุนกบ แทน เพราะความคิดเจ้าของชื่อส้นตีนจริงๆ ไม่เชื่อย้อนอ่านใน >>158 ดู

>>163 อืม อีกร้อยปีกูก็เชื่อว่ายังเป็นแบบนี้อยู่ โม่งก็คือโม่งอะ นิยายจะดีแค่ไหน โม่งก็หาเรื่องได้ 5555

>>167 ถ้ามึงมีปัญญาจะคิดได้แค่นั้นก็แล้วแต่มึงแล้วกัน

มาธิลด้าและแมทธิว ศาสตร์ผนึกมารของปราชญ์เทพ

เนื้อเรื่อง
บทนำ - หญิงท้องแก่หนีออกจากที่คุมขัง เดินไปๆ น้ำคร่ำแตก ถ้าซ่อนตัวก็คงปลอดภัยพักใหญ่ ห๊ะ! จริงดิ เจ็บท้อง พบเด็กลอยอยู่ แต่ก็หลบไปพกดาบไปด้วย เจออีกครอบครัวหนึ่งแต่หายห่าไปละ เด็กหญิงลอยอยู่มีพลังมารห่อหุ้มเตรียมถูกนำส่งไปโลกมาร ก็อบลินตามมาและคงหนีไม่รอดละ ฆ่าตัวตายดีกว่ากูจากนั้นจึงเหวี่ยงใบดาบตัดหัวกระเด็นหล่นลง (โอเค.. แม่ทำทุกอย่างได้เพื่อให้ลูกรอด)
01 - แมทธิว ตื่น ท้องฟ้ามีอสูรยักษ์ พบว่าตัวเองสาหัส ไม่ได้กลัวตัวใหญ่นะเว้ย กลัวตัวเล็ก แต่มึงอธิบายว่าตัวใหญ่แม่งใหญ่กว่ากำแพงเมืองอ่ะ จิตมึงแข็งขนาดนั้นจะกลัวเห็บหอยทำไม แฟลชแบค อพยพคนหนีจอมมาร พวกเห็บหอยทหารราบนี่บุกนะ แล้วก็โดนพวกนี้ตีปางตายคุยกับนกตัวนึงพูดจาเหมือนเป็นปราชญ์ซะเอง แต่สงสัยว่าเป็นจอมมารที่พูดแต่ว่า ร้องขอชีวิตสิมึง ร้องสิ! ร้อง!! อยากรู้มั้ยว่าทำไมต้องฆ่าคน? แมทธิวตอบ Nice to Meet You นะ จอมมารก็ตอบสงสัยต่อไปนะมึง แล้วก็ระเบิดบึ้ม.. แฟลชแบค กูงงเอาเป็นว่า แมทธิวอยู่บ้านเด็กกำพร้าจับหนังสือไม่ได้เพราะโดนเหยียดแต่ขยันตั้งใจทำงาน ต่อปากต่อคำกับปราชญ์นิดหน่อย ตอบสิตอบ! บอกให้ตอบ! ตอบ! คือเด็กแม่งไม่รู้หนึงสือไง เดี๋ยวเอาสันหนึงสือปรัชญาฟาดหน้าเลยนี่
02-เป็นลูกศิษย์ปราชญ์ ปราชญ์โครตกวนตีน เด็กนี่ก็ปีนเกลียว แต่ก็สอนทุกอย่างนะ.. แน่ะ ซึน สอนวิธีใช้หิน จอมปราชญ์ควบจอมเวทเรอะ แล้วก็พูดเรื่องเล่นแร่แปรธาตุกับภูติดิน ทำสัญญาเสียเปรียบ อย่าครางอือ อือ สิ กูคิดลึก แม่ชีบอกของที่ได้มานี่ราคาสูงนะเว้ย ปราชญ์ก็บอกทำสัญญากับมันเลย เดี๋ยวสอนเพิ่ม ทีนี้ล่ะใจดี ต่อมาก็จำแนกภูติได้ละ เปิดจุดธาตุได้เริ่มเก่ง
03-เด็กแมทธิวถูกส่งเข้าถ้ำ พูดถึงหนังสือที่แม่ชีสั่งห้ามจับเพราะมึงมันโสโครก ตอนนี้เป็นลูกศิษย์ท่านปราชญ์จับได้ตามสบาย รู้สึกถึงวิญญาณธาตุ หนังสือบอกวิธีการใช้งาน ฝึกในถ้ำ ร่างจะพังแต่เจอตาเฒ่าในถ้ำช่วยรักษา ตอนร่ายเวทกูเกือบจะอ่านว่าอาคีมิดิสล่ะ ยูเรก้า! ตาเฒ่านี่เป็นวิญญาณบอกว่ามีเคล็ดวิชาและของวิเศษนะ เจ้าน่ะมีพลังราชาเลยนะ.. สปอยล์สัส อ่าวชิบหายกูเข้าใจผิด ตาเฒ่านี่เป็นเจ่เจ้ สงสัยอ่านตกหล่นแต่แรก มึงบอกผู้อาวุโสกูก็นึกว่าตาเฒ่าหนวดยาว
04-หลับตานึกถึงพ่อแม่ เดินลมปราณต่อ มีถั่วแดง3เม็ด ถั่วหรือมุก? พูดถึงวิชาแพทย์ เคลื่อนลมปราณ และแลกมานากับการดื่มน้ำใต้ดิน เจอทะเลสาบที่ปลายทาง น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา.. จับปลาปิ้งกิน หลับ
จะต้องทำแบบทดสอบของปราชญ์แต่เจ่เจ้เป็นคนสอนวิชาแพทย์ สายบู๊ แล้วเจ่เจ้ก็กลายเป็นดวงแก้วลอยขึ้นฟ้าไป ลาก่อนอาตี๋ โดดลงไปว่ายน้ำปลาดุกเก็บตั๋วผ่านทางเมืองบาดาล กลับไป! กลับไป! กลับไป! แล้วก็กระเด็นไป เปิดจักระแลนด์ดิ้งลงพื้นอย่างนิ่มนวลเจอจอมปราชญ์ ผู้เฒ่า เด็กหญิง
05-เรียนจบละรับมงกุฎ นักเล่นแร่แปรธาตุฝึกหัด วิชาขั้นต้นยังเรียนไม่ได้ ไปเรียนดาบก่อน ยืนคุยกับปราชญ์ เมื่อไหร่ที่มีช่วงพูดกับปราชญ์เด็กนี่น่าโบกหลังมือใส่มาก ว่าจ้างให้เป็นคนดูแลบ้าน เห็นรูปวีรบุรุษต่อสู้จอมมาร ใช้จิตสำรวจบ้าน แต่มึงยืนอยู่ตรงไหน? จอมปราชญ์เดินขึ้นมาจากห้องใต้ดิน โอเค.. มึงยืนอยู่ชั้น 1 ห้องใต้ดินเป็นห้องเก็บไวน์และมีห้องลับ โดมกระจก? สว่างไสว กว้างขวาง ได้! กูเชื่อได้ ภาพลวงตา ปราชญ์บอก มาทิลด้าคือเด็กหญิงตะกี้มั้ง เจอนกอีกตัว ตอนลงไปในถ้าจอมมารโจมตี อีนี่รอด.. แต่ไม่พูดถึงตัวเองนะมามึงอ่ะช่วยเค้าสู้ไหมหรือหลบอยู่รูไหน พูดถึงแม่ชี สาบานว่านั่นชื่อคน.. กำยานหอม เขาถามชื่อ มึงตอบฉายา? พูดถึงแม่ที่ถูกตัดคอกูก็พึง อ้อ.. เด็กในท้อง พูดถึงพลังวิญญาณสูง..อีกละ พูดถึงหนังสือของแมททิว โทมัสมีรหัสซ่อนอยู่ แล้วก็เปิดกระโปรงมาธิลด้าพบว่ามีจิ๊และเจี๊ยว 2 เพศเหมือนปีศาจ ปราชญ์จะให้จับทำเมีย แต่แมทธิวไม่แต่ง มึงต้องแต่ง โอเค.. แต่งก็แต่ง พอกลับไปห้องสมุดก็หาตำราแพทย์มาอ่าน ฟังบรรณารักษ์เล่านิทาน

เนื้อเรื่อง : เริ่มไม่ถูกกูชักมึน.. มันค่อนข้างจับฉ่าย มีทุกอย่างเลย โอเค.. มึงเป็นผู้กล้าแน่ๆ เกิดมาเพื่อปราบมาร ปราชญ์เลี้ยง ซักพักโยนลงถ้ำ เหมือนดันเจี้ยนเพื่อทดสอบ มีมานา เออ..คล้ายเกมอยู่ มีอีเจ๊เชื้อสายจีน ก็คุยจีนกัน ฝึกฝน จักระ เดินลมปราณ แม่ม..จีนละ เพลียตรงสวมมงกุฎ.. จบการศึกษาละน้า วันเดียวในชีวิตถ่ายรูปเก็บไว้ด้วยนะมึง สาขาวิชาเล่นแร่แปรธาตุ มึงเรียนอะไรเยอะแยะวะ..กูเหนื่อย! ตั้งสติหน่อย..กูเนี่ย!! เลือกเอาสักอย่าง ธีมเรื่องจะได้ไม่ตีกัน และจะปูพื้นฐานข้อมูลขอนิยายได้เร็ว เดินเรื่องไปได้เร็วแล้วจะไปทำอะไรอะไรก็ไป ไม่ต้องปูหลายอย่างตอนไล่เก็บที่ปูไว้ทีหลังจะเหนื่อยมาก

บรรยาย : จงดีใจ.. มึงเป็นคนที่บรรยายรู้เรื่อง อ่านรู้เรื่องไม่วกวน คำผิดมีค่อนข้างน้อย การตัดฉากแฟลชแบคทำให้เข้าเรื่องได้เร็วดี แต่กูยังไม่ทันรู้สึกอะไรกะสงครามเลย มึงก็ดึงย้อน.. ย้อน.. ย้อน.. โอเค..เป็นเด็กกำพร้าไปละ ตอนคุยกะนกจอมมารอยากบีบคอแม่งมาก มีคำถามก็ต้องตอบสิวะ อย่าตอบคำถามด้วยคำถาม มันทำให้รู้สึกว่ายอกย้อน ปีนเกลียวหรือมีอะไรเหนือกว่า ภาคบรรยายรู้สึกว่าช่วงแรกระดับภาษาจะไม่ค่อยเสมอกัน จะนางหรือเธอ จะไปถึงมีบุตรมีครรภ์ หรือจะแค่มีลูกมีท้อง อย่าสลับไปสลับมา คำอื่นๆ ด้วยถ้าย้อนอ่านแล้วทะแม่งๆ ก็หาคำมาเปลี่ยนซะ พอเด็กเกิดแล้วก็บรรยายไหลลื่นดี.. ไม่รู้ทำไมกูถึงขึ้นเวลาเด็กถึงคุยกับปราชญ์.. มึงไม่กินเส้นกันเรอะ เดะถีบติดฝาบ้าน

พล็อต : ก็ดูเป็นไปในทางที่ดี.. มั้ง ไม่มั่นใจเลยว่ะ
คะแนน : ไม่รู้จะให้ยังไง ปกติก็ไม่ค่อยอ่านแฟนตาซีเท่าไหร่ เอาเป็นว่า.. สู้ต่อไป ทาเคชิ!
(ถ้ายังอยู่ ย้อนอ่านที่ย่อมาด้วยนะ.. หลายอย่างซ่อนอยู่ในนั้น)
By หมูว์สับ

https://fanboi.ch/webnovel/8477/169-170/ ทำไมอ่านแล้วรำคาญแปลกๆ วะ หงุดหงิดด้วย (แต่กูก็อ่านจนจบนะ) เหมือนสรุปเนื้อหานิยายมาให้ฟังแบบห้วนสัสๆ ทำให้กูคิดว่านิยายแม่งน่ารำคาญไปด้วยเลย

ก็ขอบใจละกัน พอสังเกตเห็นได้อยู่ว่าเรื่องนี้ประมาณไหน

>>168 เอ้า กูพิมพ์ผิดเหรอ นิยายทุกเรื่องมันมีข้อเสียของมัน อยู่ที่มึงจะเลือกว่าจะชมหรือจะด่า ซึ่งก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าในนี้เลือกด่า (ด่าให้มันพัฒนา หรือด่าเอาสะใจก็แล้วแต่มึง) คือมันเรื่องปกติของโม่งอะ ทุกคนในนี้มันเต็มไปด้วยอคติอยู่แล้ว ปกติกูสิงอยู่กระทู้คุยหนัง บางเรื่องแม่งได้ออสก้า คานส์ ทำรายได้เป็นพัน ๆ ล้าน พวกกูก็เอามาสับกันเละเทะ

คือมึงไม่ต้องไปคาดหวังให้มันพัฒนาหรอก ทุกอย่างขึ้นอยู่กับมุมมองของพวกมึงล้วน ๆ อย่างไอ้ต้มกบ นิยายมันคนติดตามหลักหมื่น รายได้มันปีละหลักแสน (เห็นแม่งอวดอยู่ ไม่รู้จริงป่าว) ถ้าถามว่าได้ขนาดนี้ถือว่านิยายประสบความสำเร็จหรือยัง...คำตอบก็ขึ้นอยู่กับมึงอะ

เดี๋ยวกูลองมาสับแบบค.ว.ยให้อีกรอบ ทำงานก่อน น่าจะสักหกเจ็ดโมงเช้า แต่ถ้าไม่ไหวก็บ่ายๆ พรุ่งนี้

>>171 ใจร้าย.. อุตส่าห์เขียนเก็บรายละเอียดเลยนะ.. ไม่เชื่อไปตามอ่าน แล้วเปรียบเทียบได้เลยตรงไหนที่กูพูดผิด คำที่ย้ำ 2-3 รอบนั่นในนิยายก็มี 2-3 รอบจริง อินเนอร์เยอะไปหน่อยกุขอโต้ด..

โม่ง 169 ขอบบ๊ระคุณที่สละเวลาอันมีค่ามาสับนิยายกู ยิ่งรู้ว่าเมิงไม่อ่านแฟนตาซี เอากูซี้ดปากเลยเพราะมันยาวอยู่ เดี๋ยวก็นั่งถอดรหัสเมิงก่อน ขอบใจที่ไม่ด่าเซ็ทติ้งกูมั่ว หรือด่าไปแล้ววะ

>>174 กูไม่ได้จะด่ามึง แค่บอกความรู้สึกหลังอ่านสับให้ฟังเฉยๆ ส่วนเรื่องที่ซ้ำ 2-3 รอบ ถ้ามีในนิยายจริงๆ นี่ กูคงกากบาทขวาบนออกไปหาอะไรอย่างอื่นทำดีกว่า ไม่ถูกจริตกู คนอื่นอาจชอบไม่ก็เฉยๆ แต่กูไม่ไหวจริงๆ อ่านแล้วปวดหัว

>>176 เมิงให้โอกาสกุสักสามชีวิตแล้วค่อยกดออกเถอะ ถ้าจะดีขอกุทำสูตรสามสิบตัวก่อนได้ไหม

>>163 กูเสริมให้นะ

5. พวกนิยายแนะนำโดยทีมงานแม่งสุกเอาเผากินชะมัด แต่ละเรื่องก็อย่างที่โม่งเคยสับนะแหละ แสดงให้เห็นว่าทีมงานเด็กดวกคัดเกรดตามปริมาณอย่างเดียว อาจจะคัดตามความเห่อหมอยส่วนบุคคล ซึ่งใช้ไม่ได้กับคุณภาพ

6. การสอนเขียนนิยายของเด็กดวกถือว่าแย่ลง เหมือนครูไม่มาช่วยสอนแล้ว สักแต่เรตติ้งเรียกร้องเด็กดวกสนใจ ไอ้พวกอวดรู้ตามเว็บบอร์ดดูเป็นคนมีประสบการณ์การเขียนหลายปีเสือกไม่ยอมจัดทำหลักสูตรการศึกษา แบบนี้จะหวังอะไรกับการพัฒนางานเขียนระดับชาติ ดูนิยายของประเทศอื่นสิ ไปถึงไหนแล้ว

7. เคยมีเด็กดวกรายหนึ่งปากบอกว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ กูว่าไม่ใช่ล่ะ สมัยนี้ ตลาดสำคัญกว่าจินตนาการต่างหากโว้ย ดู 10 อันดับแต่ละหมวดสิ มีกี่เรื่องไม่ซ้ำชาวบ้านในหมวดเดียวกันบ้าง?

8. ขาดความอดทนต่อคำวิจารณ์สุดๆ อย่าว่าแต่โม่งเลย เด็กดวกด้วยกันแม่งดิ้นเหมือนเพิ่งถูกเสาเข็มก่อสร้างเสียบตูด นักเขียนส่วนใหญ่รับแต่ข้อดีอย่างเดียว ไม่คิดจะเอาข้อเสียมาพิจารณา พอมีคนชี้ข้อเสียปุ๊บทำเป็น edgy งั้นอย่าคาดหวังจะเป็นนิยายดังโกอินเตอร์เลย

>>177 ในเมื่อมันไม่ใช่ จะไปบังคับให้มันใช่ได้เหรอวะ

>>177 เดี๋ยวเทียบเป็นอาหารให้ฟังละกันจะได้เข้าใจง่าย

คือกุไม่ได้พูดว่าข้าวผัดที่มิงทำรสชาติหมาไม่แดกหรือห่วยจนกินไม่ได้ แต่มันหนักเค็มหรือหนักหวานเกินไปหน่อย แล้วกุก็ไม่ชอบกินอะไรที่หวานหรือเค็มจัด คนอื่นอาจกินได้โดยไม่คิดอะไร หรือถ้าชอบหวานชอบเค็มก็ดีไป แต่มันไม่ใช่กุไง กุชิมแล้วไม่ถูกปากก็เลยเลิกกิน แค่นั้นแหล่ะ

พวกมึงอ่ะสับแต่พวกอ่อน ทำไมไม่หาตัวแข็งมากสับมั่ง ถ้าการสับคือการใช้ความรู้ที่มึงมี พวกตัวอ่อนมึงก็ได้แต่ให้อยู่ฝ่ายเดียว พวกที่เก่งแล้วอย่างน้อยก็ได้อะไรกลับมาบ้างจากงานเขา (ในกรณีที่เป็นนักเขียนเหมือนกัน)
ก็เหมือนเกมอ่ะ จะเอาแต่ฟาร์มโดยที่ไม่ตั้งตี้ลงดัน แล้วจะเก่งขึ้นได้ยังไง

>>181 ตัวแข็ง ๆ นี่ใครมั่ง ยกตัวอย่างหน่อย

>>182 ไม่รู้ว่ะ กูเพิ่งมานะแล้วก็ไล่ย้อนอ่านแล้ว ส่วนใหญ่งานที่เลือกมาคือภาษาแย่ บรรยายไม่ดี พล็อตออกทะเล เดินเรื่องช้า
สมมติว่างานไหนสักงาน ทำเรื่องพวกนี้ผ่านหมด.. แล้วจะวิจารณ์อะไรต่อ (กูเข้ามาสูบ)

นั่งไล่อ่านมาสามวัน ปกติปั่นนิยายเสร็จไปสามตอน นี่ไม่ได้ห่าไรนอกจากสนองความเผือกตัวเอง....อ้อ ได้ความรู้จากการอ่านที่โม่งสับนิยายมาเป็นของกำนัล
ไม่มีอะไรแค่อยากจะบอกว่าที่นี่มีเรื่องให้เผือกเยอะดี โอเค กลับไปปั่นงานต่อได้

>>181 นิยายดีคนไหนอ่านแล้วก็เก็บสิ่งดีไปใช้จะเอามาสับทำไมวะ เอาลงโม่งก็โดนด่าอวยด่าม้า ถ้ามึงอยากสับนิยายเมพก็สับเองเลย จะได้รู้ว่าเป็นไง

พวกมึงลองสับของพวกมาเฟียบอร์ดแล้วยัง

>>186 ใครคือมาเฟียวะ มิรันกับนักฆ่าลัยโบนับป่ะ นิยามมาเฟียใช่พวกเฝ้าบอร์ดกับชอบกร่างรึปล่าว

เรื่องที่อ่านแล้วสนุก ส่วนใหญ่จะไม่สับยาวกัน แต่จะชมกันสั้นๆ ว่า ก็เขียนอ่านง่าย อ่านเพลิน พูดถึงจุดแข็ง แล้วจบ เพราะไม่รู้จะขุดจุดด้อยมาด่าหาพระแสงของ้าวอะไร เดี๋ยวก็จะว่าโม่งขยันแต่รื้อจุดด้อยอีก วิเคราะห์ว่าทำไมถึงมีคนอ่านเยอะก็มี อย่างใน >>23

จริงๆ category ในการสับมันมีเกณฑ์หลายอย่าง แล้วแต่โม่งสับ แต่ก่อนกูให้น้ำหนักกับเนื้อเรื่อง การบรรยาย การดำเนินเรื่อง ตัวละคร มีบอกจุดที่ชอบ จุดที่เกลียด แต่พักหลังกูขี้เกียจ บางทีสับในมือถือก็ขี้เกียจเขียนฟุตโน้ต

แล้วถ้าอยากให้สับเรื่องไหน ก็เอาลิงก์มา เรื่องไหนที่มึงว่าดี ก็ลองเอามาดู คือที่กูเลือกเรื่องสับเองบางเรื่อง เพราะกูเห็นมันตอบมู้ในบอร์ดกันแล้วสงสัยว่านิยายแม่งเป็นยังไง ที่เหลือกูก็สับตามที่มึงโยนๆ ลิงก์มาเนี่ยไอ้หอกหัก มึงก็ช่วยกันทำมาหากินสิ ไม่ใช่มาร้องแง้วๆ ว่าทำไมโม่งสับไม่สับเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไอ้ห่า สับนิยายก็ไม่ง่าย มึงคิดว่ามันคือการขุดมาด่าๆ เอาสะใจอย่างเดียวเรอะ? สับก็สับให้แล้ว แล้วคือกูต้องมาทำให้มึงพอใจอีกว่างั้น? ถ้าวุ่นวายนักก็ไปสับเองไป๊

>>188 5555+ ขอบคุณที่ตอบ กูคือ 181 นะและ 170 ด้วย ช่วยทำมาหากินแล้วนี่ไง.. โอ๊ย! ไม่ไหวแล้ว 55+ อย่าเพิ่งโมโหนะ

>>188 เพราะมาไล่ขุดดู เผื่อจะเก็บอะไรไปใช้ได้มั่ง ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่สับเละทิ้งไว้ให้ กูลงไปคุ้ยตั้งแต่ ดด.1 ตอนนี้ถึง ดด.4 แล้ว ไว้วันหลังจะไปคุ้ยต่อ

>>190 ได้อะไรดีๆ บ้าง ลอง summary ไว้หน่อย เดี๋ยวกุขอเอาไว้อ่านเหมือนกัน

>>183 โดนด่าว่า นิยายดาษ ๆ

>>191 โหว.. ยากกก แค่ ดด.2 กุก็อปใส่ Word เฉพาะเม้นต์ที่เป็นประโยชน์แบบยังไม่ได้มาอ่านกรองอีกที ก็ปาไป 30 หน้าแล้วอ่ะ กูคิดว่าแต่ละคนจะได้ไม่เหมือนกัน อย่างที่นิยายที่สับทิ้งไว้.. คนผ่านมาอ่านจะเก็บไปใช้ได้แค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับตัวคนคนนั้นเอง มันไม่ได้สามารถสรุปเป็นข้อๆ มากขนาดนั้น บางทีมันเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่แยกย่อยออกไปจากพวกทฤษฎีหรือหลักการเขียนนิยายที่มีสอนกันอยู่ทั่วไปหรือในหนังสือก็ตาม เพราะจะสับได้มันต้องใช้ประสบการณ์ของตัวเองทั้งการเขียนงานของตัวเอง อ่านจากคนอื่น ฟังบก.บ่น หรือแม้แต่ดูหนัง/ซีรี่ส์อ่ะ

>>183 ถ้าสื่อสารกับคนอ่านเข้าใจแล้ว ก็ไปวิจารณ์เนื้อหาของงาน กลวิธีการนำเสนอดีไม่ดี การถ่ายทอดสารของนิยายดีหรือไม่ ความประทับใจไม่ประทับใจ ลึกกว่านั้นก็คือวิจารณ์ปมของคนเขียน แบบเมิงเลิกเบียวได้แล้วสัด มาอยู่กับโลกและความเป็นจริง งานจะได้เป็นผู้เป็นคนขึ้น

ต่อ.. อ้อ 30 หน้านี่ไม่ใช่แค่สับนะ กูเก็บพวกคำถาม คำตอบ ความคิดเห็นพร้อมคำอธิบาย มันเลยเยอะน่ะ และถ้าจะบอกให้สรุปย่อลงไปอีกก็คงไม่ได้ เพราะเวลาที่ใช้อ่านและก๊อปต่อ 1 มู้แม่งปาไป2-3 ชมอ่ะ

>>195 งั้นไม่เป็นไรเพื่อนโม่ง เดี๋ยวกุไปไล่อ่านเอาเอง เผื่อเจอพล็อตแปลกๆ เอามาแต่งได้ด้วย นี่ลองย้อนไปอ่าน DDN บทที่ 17 ที่มีคนแปะเกี่ยวกับไอ้ทั่นกบ มีคนพูดถึงพล็อตกาวๆ หรือพล็อตประชดนิยายกระแส แล้วบางอันกุว่าไอเดียใช้ได้น่าเอามาแต่งดี เกร็ดความรู้ก็ด้วย เดี๋ยวจะทำ Word เก็บไว้บ้างเหมือนกัน

เห็นนิยายเขียนเอาใจนักหลวมเยอะแล้ว มันน่าจะมีเรื่องสวนกระแส อย่างเขียนตัวเอกของจริงเทพๆ มาไล่กระทืบ เหยียบไอ้ขี้แพ้ตรรกะพังบ้างนะ กูรออ่านเลย

>>197 เดี๋ยวลองแต่งนิยายเกิดใหม่ต่างโลกไปตบไอ้คนที่มาเกิดใหม่ต่างโลกคนก่อน ให้พระเจ้าที่เรียกมันมาเกิดเป็นคนละองค์กัน เพราะไอ้คนแรกเกรียนแตกเห่อหมอยเอจจี้ ใช้พลังเบียวๆ ข่มเหงคนอื่น ไล่ข่มขืนสาวๆ ตามอำเภอใจ ดับฝันนีทสวะอยากไป abuse ชาวบ้านเพราะมีสกิลโกงๆ แบบนี้น่าจะใช้ได้

พล็อตแนวนั้นกูเคยคิดอยู่นะ
เอาคนจากโลกแฟนตาซีเดิมที่ตาย+ชีวิตพังเพราะพวกเกิดใหม่เหี้ยๆ มาชุบ แล้วส่งไปฆ่าพวกเกิดใหม่ที่ทำตัวเหี้ยๆ อีกที

พล็อตแบบนั้นมีในทะลุมิติหักเหลี่ยมจอมมารที่เป็นนิยายวายอยู่ตอนนึง พระเอกนายเอกในโลกนั้นย้อนมาเกิดใหม่เพื่อแก้ไขอดีตให้ดีขึ้น เป็นแนวจีนโบราณแย่งบัลลังก์ในวัง ก็สั่งประหารสกุลสนมคนนึงทั้งที่ในชาติใหม่ยังไม่มีความผิดชัดเจนเลย ตัวเอกเหมือนเป็นบั๊กมาเข้าร่างสนมคนนั้น แล้วก็มาตบเกรียนอีผัวเมียคู่นี้แทน

ปล.ขอบใจโม่งใหม่ๆ ที่พูดถึงมู้ดด.2 ด้วย กูเลยไปขุดๆ รื้อๆ ว่าตัวเองเคยสับอะไรไปบ้าง รู้สึก nostalgia กูไปเจอนิยายสั้นๆ ที่เขียนให้บอสสไลม์เกิดใหม่ในโลกจีนโบราณแล้วขำชิบหาย ลืมไปแล้วว่าเคยเขียน ถถถถถถถถถ

เพื่อนโม่ง กูไปอ่านดราม่า yuyan ที่ข้างบนแปะไว้มา เห็นชื่อนิยายของศิษย์พี่ไอ้ตุ่นกบเรื่อง Deva Wizard กูอ่านดูแล้วเหมือนจะสนุก, ภาษาดีกว่าพอสมควร แต่ที่สังเกตเห็นคือ ทำไมเขียนเกิดใหม่ในยุค Medival เป็นลอร์ดเป็นดยุคแล้วถึงยังมีระดับพลังขั้นนั้นขั้นนี้เหมือนเดิมด้วยวะ ถึงจะเดินเรื่องไม่เหมือนกันแต่พอ sum up แล้วแม่งแทบไม่ต่างกันเลย โชว์เทพ จีบสาว เติมฟิลเลอร์ยืดเรื่องหลอกแดกคนอ่านไปเรื่อยๆ ที่สำคัญยังเขียนไม่จบทั้งศิษย์พี่ศิษย์น้อง

กูแม่งไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมถึงมีคนยอมเปย์ซื้อนิยายแบบนี้ เรื่องเก่าไม่จบก็ตามไปเปย์เรื่องใหม่ต่อ เจ็บไม่จำกันรึไง เห็นบอกมีวารป์เข้ากลุ่มปิดเพื่อเอาไว้จ่ายเงินซื้อสิทธิ์การอ่านนิยายตอนใหม่ก่อนใครด้วย ขนาดในเว็บยังได้เป็นแสนๆ นี่ถ้ารวมพวกซื้ออ่านก่อนในกลุ่มลับนี่จะได้เท่าไหร่ แล้วมันไม่ต้องเสียภาษีเหรอวะถ้ารายได้ต่อปีเยอะแบบนี้ อ่านแล้วข้องใจเชี่ยๆ

>>201 รัฐบาลใจดีไม่เก็บภาษีนักเขียนไทย

http://writer.dek-d.com/kantidajung/writer/view.php?id=1965422
มีใครสนใจสับป่ะ ไม่ใช่ไร อ่านเนื้อเรื่องแล้วรู้สึกทะแม่ง

>>202 พูดจริงหรือเอาฮา

>>204 จริงสิ กุขายนิยายมาเป็นปีได้ตังค์มาล้านกว่าละไม่เห็นโดนเก็บภาษีซักบาท

>>205 ตอแหล

พูดถึงภาษี ถ้าทำมือขายเอง ไม่เจอตรวจก็ไม่ต้องเสีย แต่ถ้าขายแบบลงเว็ปส่วนมากเว็ปแม่งก็หักไปอ่ะนะ แต่ถ้าโดเน็ทกันเองแบบในกลุ่มลับก็ไม่เสียเหมือนกัน

>>203 นี่ไงนิยายสายตีพิมพ์ อยากลองสับอะไรที่ไม่ plain ไม่ใช่ของเด็กหัดใหม่ ก็ลองอันนี้ดู

>>203
อ่ะกูสับให้แบบเบาๆก็ได้ ไม่ค่อยมีเวลา และไม่เคยชอบอ่านแนวระบบเหี้ยอะไรด้วย

ชื่อเรื่องยาวชิบหาย ชื่ออังกฤษบวกไทยแทบจะล่อไปครึ่งหน้าจอกู Behind the great demon lord is the great evil wife (เบื้องหลังของจอมมารก็คือศรีภรรยาผู้ชั่วร้าย) อีเหี้ยชื่ออังกฤษเห่ยสัส ชื่อไทยพอรับได้

ในช่วง Trailer กูโอเคเลย อ่านๆไป นึกถึงอนิเมะ Overlord กับเกม Dark souls ตรงช่วงอธิบายเนื้อเรื่องจากการอ่านรายละเอียดไอเท็ม ทว่าหลังจากอ่านตอนต่อไปได้พักหนึ่ง กูก็โยน Dark souls ทิ้งไป เพราะเนื้อเรื่องมันคืออีสาวซักคนจับพลัดจับผลูเข้าไปเป็นเมียจอมมาร ต้องฝ่าฝันแย่งควยกับหญิงอื่นเพื่อดันตัวเองเป็นมเหสีให้ได้นั่นแหละ

ตรงนี้ขอเสริมนิด ว่าคนเขียนแม่งเข้าใจผิดว่ะสัส มันเรียกนางเอกว่าจักรพรรดินี แต่ความจริงจักรพรรดินีเนี่ยมันคือตำแหน่งเทียบเท่าจักรพรรดิ พูดง่ายๆคือจักรพรรดิหญิงนั่นแหละ ไม่ใช่ตำแหน่งเมียจักรพรรดิ อารมณ์เหมือนบูเช็คเทียนขึ้นเป็นฮ่องเต้หญิง ไม่ใช่ฮองเฮา มันต้องใช้คำว่ามเหสี หรืออัครมเหสีสิถึงจะถูก

กูอ่านไปได้ไม่กี่ตอน ไม่รู้มันจะเล่า Flashback ช่วงอีนี่เป็นคนรึเปล่า และทำไมมันเข้ามากลายเป็น A.I. ของเกมได้กูก็ไม่รู้ มาถึงเจอฉากเลิฟซีนที่กูไม่อินเลยแม้แต่นิด ไม่รู้เพราะกูไม่ชินพวกนิยายระบบหรือเกมออนไลน์รึเปล่า เหมือนเด้ากับตุ๊กตายางที่ใส่เสียงสิริหรืออเล็กซ่าเข้าไปนั่นแหละ ไม่รู้ไอ้คนเขียนมันกลัวผิดกฎเว็บจนขี้ขึ้นสมองรึเปล่า เลยใส่มาแบบโคตรกั๊กแต่เสือกใส่มาบ่อยอีกหลายตอนต่อจากนั้นด้วยนะ ถ้ากูจำไม่ผิดเว็บเด็กดีห้ามบรรยายฉากเสียบกันแต่ไม่ได้ห้ามบรรยายฉากเล้าโลมกอดจูบลูบคลำมิใช่รึ นี่แม่งไม่ใส่อะไรมาทั้งนั้นอ่ะ

จุดที่กูขอชมคือการบรรยาย ใช้ได้เลย เห็นภาพ แต่คำพูดคำจาตัวละครแม่งดูแหม่งๆ คือมันดูเป็นไทยโบราณแต่ธีมเรื่องมันออกแนวโกธิคฝรั่งนี่สิ

และการจัดย่อหน้าในตอนที่ 6 เหี้ยชิบหาย

สรุปคือ กูชอบการบรรยาย แต่กูไม่ชอบการสื่ออารมณ์ และกูเกลียดชื่อนิยายแม่งชิบหาย ยาวยังกะควยแอฟริกัน

https://writer.dek-d.com/sweetdream27/story/view.php?id=1969403

อ่ะ กูอยากเห็นชาวโม่งสับเรื่องนี้ กูจำได้ว่ามีนักอ่านมาตั้งบอร์ดเรื่องการอัพของนาง แล้วนางก็โพสเชิงไล่นักอ่านออกอ่านะ เห็นแรกๆแม่งบอกว่าไม่ทิ้ง งู้น งี้ มีเวลาอัพ ทีโดนคนแหกบอกอัพตามใจฉันและหายไป อืมๆ ไม่ไรนะเรื่องนี้ของนักเขียนก็บับมีเรื่องดราม่าให้เสพแหละ เห่อๆ เนื้อเรื่องก็ไปอินสปายงานเขียนตีพิมพ์ของคนอื่นมาอ่านะ

>>210 มึงไม่ลองสับล่ะ ดูข้อมูลแน่นนะ

>>211

กูขี้เสือกเกินไปหน่อย ไปเสือกมาเยอะ เลยรู้อะไรมา ลองอ่านและแม่งยืดเยื้อ แบบยืดชิบหาย

>>210 เคยได้ยินอยู่ แต่เปิดไปได้กลิ่นเผาหมอยมาเลย แรงบันดาลใจเปล่ามึง

>>209 มึงต้องอ่านต่อไปอีกหน่อย มันมีอธิบายว่าอยากให้เป็นจักรพรรดินีเพราะจะยกให้สูงเท่ากัน ราชินีมันต่ำกว่าราชาขั้นนึง เลยไม่อยากให้เป็น ส่วนตัวกูติดใจเรื่องรักกันง่ายมากกว่า