https://www.dek-d.com/board/view/3880907/
คิดยังไงกับประเด็นนี้วะ?
https://imgur.com/oI8JcoS คนอ่านแม่งแหว่งกลางนี่คือคนอ่านซ้ำเฉพาะตอนหลังๆเหรอวะ
https://www.dek-d.com/board/view/3880907/
คิดยังไงกับประเด็นนี้วะ?
>>142 มีมาเรื่อยๆ เบื่อแล้วว่ะ กูเห็นใจ เข้าใจนะ แต่ก็สมเพชไปพร้อมๆ กัน
แต่ขอแยกประเด็นไอ้ นักปฎิวัติ นี่หน่อยนะ คือแม่งปฎิวัติอะไรบ้างวะ สิ่งที่แม่งทำ กระทู้ที่แม่งตั้งไม่ใช่การเรียกร้องหรือพยายามาจะเปลี่ยนแปลงอะไรเลย เจตนามันชัดเจนอยู่แล้วว่าแค่อยากดัง อยากมีตัวตนอยู่ในบอร์ดแค่นั้นแหละ
>>142 เอานี่ไป นิยายของนักปฏิวัติ เชิญสับตามสบาย https://my.dek-d.com/shadowvihok/writer/view.php?id=1727769
แหม่ คิดว่าเขียนนิยายออกมาแล้วจะมีคนโดเนตให้จนได้ตังค์มาใช้เหลือเฟือมันง่ายมากนักเหรอวะ ฝันมากเกินไปแล้ว 555
งาช้างไม่งอกออกมาจากปากสุนัขฉันใด นิยายดีๆ ก็ไม่งอกออกมาจากสมองของนักเขียนตามกระแสฉันนั้น
คิดยังไงกับผู้ชายที่อ่านนิยายแนวรักหวานแหวววะ
กูเป็นคนแต่ง โคตรปลื้มเลยที่มีนักอ่านผู้ชายมาทั้งอ่านทั้งซื้อหนังสือกู ใน10 คนมี 2-3 คน สำหรับกูแล้วมันปลื้มมากกกกกกกกก
เป็นคนน่ารักโรแมนติกครับ
>>150 อันนี้ไม่เห็นด้วย นักเขียน 99% ก็นักเขียนตามกระแสทั้งนั้น มองแคบไปหน่อย ศิลปินแห่งชาติเริ่มเขียนก็เขียนตามกระแสนิยายในยุคนั้นๆ สมัยก่อนคนชอบอ่านนิยายรัก ก็เขียนตามๆ กันมา เวลาผ่านไปเรียกนิยายกระแสในสมัยก่อนเป็นนิยายทรงคุณค่า กูสรุปให้แล้วกัน นิยายดีไม่ดีอยู่ที่สิ่งที่เขาเขียน ไม่ใช่แนวที่เขาเขียน
>>157 นิยายกูไม่มีพวกอีโมจินะ แบบนิยายสไตล์ผู้หญิงเลย หวานละมุนกว่านี้ไม่มีอีกละ น้ำเน่าอีก ดราม่าอีก
คือไม่คิดว่ากลุ่มลูกค้าจะเป็นผู้ชายเลยไง
ตีพิมพ์แล้วมีผู้ชายมาถามซื้อเรื่อยๆ พอเป็นผู้ชายก็อดไม่ได้ที่จะแอบเจ้าไปส่องโปรไฟล์โอโหหห แต่ละคนหน้าอย่างเถื่อน ในเฟสนี่เข้มมาเลย หนวดครึ้มบ้าง ภาษาหยาบ ลงภาพกินเหล้าสูบบุหรี่ เตะบอล แมนจนไม่รู้จะแมนยังไง ไม่ได้มีฟีลมุ้งมิ้งสักนิด
พอเห็นเค้ามาถามหาซื้อนิยายเรานี่แบบ โอ้ยย เพิ่มความน่ารักขึ้น300% แบบภาพเปลี่ยนเลย ทำไมพี่มุ้งมิ้งจังวะ น่ารักโคตร
ซื้อให้คนอื่นอีกทีป่าว 555
กูอยากถาม ผู้ชายชอบฮาเร็มเยอะแค่ไหน
มาสับนิยายกัน
ประกาศิตนางร้าย
https://writer.dek-d.com/Bwine/story/view.php?id=1850517
ชื่อเรื่องเว่อร์วังอลังการ แต่เละเทะแค่ไหน เรามาดูกันข่า ออกตัวก่อนว่าอ่านเท่าที่อ่านไหว อ่านไม่ไหวเมื่อไรคือปิดนะเออ
ขอติอย่างแรกเลยคือการจัดอักษรฉิบหายวายป่วงมาก นับถือคนที่ติดตามอ่านได้จริงๆ ว่ามึงทนกับการจัดหน้าที่แบบนี้ได้ยังไง บอกกงๆ ว่าอ่านแค่ตอนแรกก็ปวดตาแล้ว อ่านในมือถือกับในคอมไม่ไหวจะเพลีย เบอร์ว่ากูต้องจิ๊กไอแพดแม่มาเปิดอ่านขยายตัวใหญ่ๆ อีกเรื่องคือตอนนึงสั้นมากกกกกก ถึง 700 ตัวอักษรไหมเนี่ย??
เนื้อเรื่อง
เปิดเรื่องมาด้วยการโชว์เทพของอลัวเทีย นางมีความสามารถย้ายจิตตัวเองไปร่างใหม่ได้ อมตะว่างั้น จู่ๆ นางก็มาฆ่าล้างบาง ไม่รู้ว่ามาทำภารกิจอะไร เพื่ออะไร ไม่ได้เกริ่นใดๆ ทั้งสิ้น นังอลัวเทียก็ง่าวโดนอาวุธที่ตัวเองจะใช้ฆ่าตาย ไหนบอกเทพไง งงเลย พอนางตายก็จะไปหาร่างอื่นสิงต่อ จู่ๆ ก็ข้ามมิติมาโลกที่มีเวทย์มนตร์ จู่ๆ ก็มีความทรงจำของเจ้าของร่างที่ชื่อเลวิธาน (มันชื่อผู้ชายป่ะ??) ซึ่งตามฉบับคือร่างนี้ไม่มีเวทย์ แล้วก็นึกอยากดูแลครอบครัวร่างนี้ขึ้นมาซะงั้น เออ งง ไม่มีที่มาที่ไปดี กูไม่ได้เป็นปรสิตในสมองคนเขียนนะ จะได้รู้ว่าเรื่องมันอะไรยังไง มึงไม่คิดจะเกริ่นจริงๆ เรอะะะ?
เสร็จแล้วนางก็ติดตั้งอุปกรณ์(?)กับร่าง ก็งงว่ามึงย้ายมามึงเอาซอฟต์แวร์ติดมาด้วยอ่อ พอติดตั้งก็มีเวทย์สายฟ้าขึ้นมา ตาก็เปลี่ยนสี พอพ่อเลวี่ถามว่าทำไมตาอีกข้างเปลี่ยนสี แม่งตอบว่าเซอร์ไพรส์…เซอร์ไพรส์พ่อง พ่อแม่งก็ไม่ตกใจด้วยนะ เอ้า ก็ไปงานเลี้ยงรัชทายาทซึ่งเป็นคู่หมั้น สรุปคือโดนถอนหมั้นเพราะกากไม่มีพลังตามสไตล์นิยายจีนเป๊ะ นางก็โชว์พลังสายฟ้า เห้อ…
คือเนื้อเรื่องไม่ค่อยมีอะไรอ่ะ ตีกับคู่หมั้นเก่าและกิ๊กใหม่ของคู่หมั้น บีบคู่หมั้นให้ตกจากตำแหน่งรัชทายาท ไปเรียนรร.เวทย์ คือมันไม่สนุกอ่ะแก ไม่รู้จะทนอ่านไปทำไม… กูอ่านไป 5 ตอน และคงพอละ สงสารตัวเอง
การเขียน
การบรรยาย : มันขาดๆ เกินๆ ยังไงไม่รู้ ด้วยการใช้ภาษาที่แปลก เลือกใช้คำทั่วไปและคำสันธานที่แปลก โยงประโยคแบบไม่มีตรรกะ เนื้อเรื่องยังไม่เห็นปมหรืออะไรสักอย่าง ไม่ดึงดูดให้อ่าน แล้วแม่งจะบรรยายเสื้อผ้าอะไรขนาดนั้น เสียเวลาบรรยายชุดนางเอกมากกว่าภูมิหลังเซตติ้งกับตัวละคร กูอ่านไปก็ถอนหายใจไป
รำคาญการใช้ซาวด์เอฟเฟ็กต์แทนการบรรยายมาก เพราะแม่งล่อใส่กลางย่อหน้าเลยจ้าาา ก่อนจะเปรี้ยง แล้ว ฟึบ ห่านจิก กูจะรู้ไหมว่ามึงเปรี้ยงอะไร ฟึบอะไร แล้วมึงจะเน้นร่างเซ็กซี่ เสียงเซ็กซี่อะไรนักหนา ตอกย้ำความเบียวของนางเอกและคนเขียนเหลือทน
เขียนๆ อยู่ แม่นางอยากจะเปลี่ยนเป็นมุมมองบุรุษที่ 1 แม่ก็เปลี่ยนซะงั้น แล้วงงเซตติ้งมึงมาก ลุดโกธิคย้อนยุคแต่ขึ้นรถลีมูซีน ตกลงคือยังไงไหนตอบ! แล้วจู่ๆ อีพี่ก็เรียกนางเอกว่าเลจัง สรุปยังไง มึงต้องเลือกนะ จะฝรั่ง ญี่ปุ่น โกธิค ยุคกลาง เอาไงกันแน่ เลือก!!
เว้นวรรค : เว้นวรรคได้บรรลัยมาก เหมือนเคาะเว้นวรรคไม่เป็น ประโยคมันยาวยืดจนไม่มีจุดพัก บวกกับการใช้พวกคำเชื่อมติดๆ กันเหมือนเกิดมาไม่เคยใช้มาก่อน อ่านแล้วอึดอัดไปหมด กูอ่านข้ามรัวๆ บอกตรงๆ
คะแนน : ถอนหายใจแล้วกดปิด อ่านแล้วนอกจากปวดเฮดก็ยังจะปวดตา วงวารกระจกตากูเถอะ สายตากูก็สั้น อายุก็ไม่น้อย อย่าทำร้ายสุขภาพตากูมากไปกว่านี้เลย
>>165 อ่านแล้วขำ สับได้ดี กระชับเข้าใจง่าย
ลองไปตามอ่านแล้วพยักหน้าหงึกๆ อย่างเห็นด้วย
สำนวนมึงคุ้นมาก เหมือนกูเคยอ่านสับแบบนี้มาแล้ว
แต่มึงเลิกไปเพราะเจอพวกโทรลมาป่วน
หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ กูจะรอ
เรื่องนี้กูให้ 8/10 คาเงโร่ ขาดอีกแค่ 2 คาเงโร่พ้อยต์จะห่วยสมบูรณ์แบบ
ตอนแรกกะจะให้ 7/10 แต่พอเจอ 'นะค่ะ' เข้าไปเลยเพิ่มไป +1
คาเงโร่พอยต์ยิ่งเยอะยิ่งดีหรือยิ่งเยอะยิ่งแย่
>>165 กูขอนับถือความพยายาม และความใส่ใจของมึง เพราะกูไม่อ่าน กูอ่านแบบมึงไม่ได้ มึงสับนิยายได้ดี เข้าใจง่ายดี
กูเห็นด้วยกับมึงเรื่องความเว่อร์วัง อลังการของชื่อเรื่อง มันเด่นสะดุดตามาก กูเลยพยายามเปิดใจให้นิยายติดท็อป (เรื่องนี้ท็อป 1 หมวดรักแฟนตาซี?) ปรากฎว่าพอเปิดเข้าไปส่อง จบเลย จัดหน้าได้เละเทะมาก กูแอบเห็นคำผิดด้วย เห็นแบบนี้ก็ได้แต่ปิดไปแบบเงียบๆ แล้วคิดในใจว่า ขึ้นท็อปมาได้ไง แล้วคนอ่าน คนติดตามเขาทนอ่านกันได้ไงวะ...
>>170 กูไม่ค่อยแปลกใจ ที่มึงจะรู้สึกแบบนั้นกับคนเขียน เห็นแนะนำตัวละคร มีวงเล็บด่ากราดตัวละครของตัวเอง กูก็เดาทางอุปนิสัยบางส่วนได้แล้ว ยิ่งมาเห็นหัวข้อสนทนา 'ชวนทะเลาะ' มันก็ยิ่งชัดว่ะ เพราะกูไม่ค่อยเห็นนักเขียนที่ออกตัวแรงแบบนี้ ส่วนใหญ่จะนอบน้อมสำรวมเข้าไว้ก่อน (หรือเป็นกูเองที่โลกแคบ ไม่ค่อยเห็นนักเขียนออกตัวแรงๆ วะ??) เอาเป็นว่าโอเค กูเข้าใจในระดับนึง //กูไม่ได้เกลียด ไม่ได้ชอบตรงส่วนนั้นของเขา และกูก็เข้าใจมึงนะ
>>147 เข้าไปแล้วก็เพลียใจ ว่าแล้วว่าต้องมาไม้นี้ มันแปลกๆ ตั้งแต่แรกแล้ว
คนผู้นี้มีฐานแฟนคลับของเขา เขาจึงมั่นใจว่าการตั้งโพสแบบนี้ ตัวเองจะไม่ได้รับดาเมจความเสียหายอะไรมาก อีกทั้งยังช่วยดึงให้ยอดวิวเพิ่มขึ้น พวกที่ชอบในนิยายไม่สนเนื้อใน และอุปนิสัยของผู้เขียนก็จะออกมาปกป้อง ส่วนคนที่มาแซะก็จะดูแย่ๆ ลงไปในหน้านิยายของเขา คนอ่านคงไม่เข้าใจหรอก ว่าสิ่งที่เขากำลังทำมันดูแย่แค่ไหน ใครที่ร้อนก็ช่วยใจเย็นและเฉยๆ ไปหน่อย ปิดเทอมพวกปั่นแบบนี้มีมาตลอด
กูรู้สึกว่ามันแปลกๆ พวกที่ปกป้องนี่โดนเป่าหูหรืออะไร ที่มีคนมาแซะนั่นก็เพราะความคิดของเขา เท่าที่เห็นก็ไม่มีใครด่านิยายของเขาเลยนะ เข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า เห็นปกป้องราวกับคนที่เข้ามาจากกระทู้ เป็นคนไม่ดี มารังแกนักเขียนงั้นแหละ เฮ้อออออ น่ากลัวจริงๆ แบบนี้ก็มีด้วย
หมวดนิยายสงครามนี่ดูเหมือนจะติดท็อปกันง่ายเนาะ...
จริงๆ มันก็หลายหมวดที่คนไม่ค่อยลงนั่นละ
บางหมวดร้างๆ แต่งนิยายไปตอนเดียวมันเด้งขึ้นท็อป10เลยก็ยังมี
>>175 ยอดวิวมันเป็นการเติบโตแบบก้าวกระโดด อธิบายง่ายๆ ถ้านิยายมึงมี 5 ตอน มีคนอ่าน 1 คน ยอดวิวก็จะอยู่ที่ 6 (รวมกดเข้าหน้าแรก) แต่ถ้ามี 40 ตอน ยอดวิวมึงก็จะอยู่ที่ 41
และยิ่งคนเห็นยอดวิวสูง ก็จะยิ่งดึงดูดนักอ่านได้มากขึ้น จากเดิมที่ยอดวิวขึ้นวันละสิบวิว พอลงนิยายไปสักพักก็จะกลายเป็นวันละร้อย ติดท๊อปก็อาจกลายเป็นวันละพัน
ถ้าอยากติดท็อปมาก ก็ให้ไปเปิดนิยายในหมวดที่คนอ่านเยอะ เช่น แฟนตาซี อดีต ซึ่งมึงไม่มีทางติดท็อป แต่ก็คงจะมีคนหลงเข้ามาอ่านพอควร จากนั้นก็รอเดือนนึงย้ายหมวดไปยังหมวดที่การแข่งขันต่ำำ รอสักวันสองสันก็ขึ้นท๊อปละ
คิดยังไงกันกับนิยายท็อปหมวดแฟนตาซีบ้างครับผมอ่านไปเรื่อยๆ แต่ยังงงๆอยู่เลยว่าเรื่องมันมีจุดประสงค์อะไร
เด็กดวกเดี่ยวนี้่โดเนทได้แล้วเรอะ จำได้ว่าตอนมีนิยายแปล แอดมินเคยบอกว่าห้ามโดเนทวะ
https://www.dek-d.com/board/view/3881133/
จะให้สับเรื่องไหนก็บอกมา เดี๋ยวสับให้ ถ้าว่าง
ถ้ากูเลือกหยิบมาให้สับแบบมั่วๆ จะโดนด่าเปล่าวะ
ช่วงนี้ติดตามกลุ่มนักเขียนอยู่ พอได้ฟังเรื่องราวของแต่ละคนแล้วก็ยิ้มได้นิดๆ คิดว่าเราโชคดีนะที่ไม่บ้าคิดจะหาเลี้ยงชีพด้วยการเขียนอย่างเดียว ทำงานประจำไปด้วย พอมีเวลาว่างก็เขียนนิยายเป็นงานอดิเรกแบบนี้ดีกว่า พวกที่เขียนนิยายเป็นอาชีพอยู่ในตอนนี้ ไม่ว่าจะแนวไหนก็หนีการเล่นกับตลาดไปไม่พ้น ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีกิน ตอนแรกคงคิดว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่คือการขายหนังสือ แต่สุดท้ายมันกลับเป็นการขายวิญญาณไปแทน
>>188 เห็นด้วย พูดตรง ๆ นะ เรานี่วัยเรียน ไม่ได้มีความจำเป็นจะต้องหาเงินเลย แต่พอความเป็นนักเขียนมันกลายเป็นอาชีพไปกลาย ๆ +มันกลายเป็นแหล่งทำเงิน ความอยาก ความชอบเราต้องกดลงไปละ แล้วต้องมาคิดว่าคนอ่านชอบแบบไหน ไม่ชอบแบบไหน อะไรขายได้บ้าง
ตอนนี้เลยตัน มืดแปดด้าน คิดกับเขียนอะไรไม่ออกเลย
อีกเรื่องหนึ่งคือ จำได้ว่าในบอร์ดเด็กดีเนี่ยแหละ เมื่อนานหลายปีมาแล้ว มีคนเคยมาตั้งกระทู้ประมาณว่า นิยายเนี่ยเป็นจุดต่ำสุดของงานศิลปะทุกประเภทเลย เพราะแทบไม่ต้องมีความสามารถอะไรก็เขียนนิยายได้ โดยยกตัวอย่างการ์ตูน (มังงะ) มาว่า ถ้าวาดภาพไม่สวย ต่อให้เนื้อหาดียังไง คนก็ไม่อ่าน แต่นิยายเนี่ยเขียนยังไงก็ได้ขอแค่คนอ่านๆ แล้วรู้เรื่องก็พอ
จำได้ว่าตอนนั้นเถียง (ในใจ) ไปว่า การเขียนแม่งไม่ใช่สักแต่ว่าเขียนๆ ไปก็ได้สักหน่อย การใช้ภาษาให้สวยงามลื่นไหลนั้นเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝนและสั่งสมมา ไม่ใช่ใครคิดเขียนก็เขียนได้ เพียงแต่ด้วยระบบการศึกษาที่มันทำให้คนเกือบทั้งหมดสามารถเขียนหนังสือได้ การเขียนมันเลยดูง่ายกว่าศิลปะอย่างอื่น เช่นการวาด หรือการเล่นดนตรี (ที่ระบบการศึกษาไม่ได้เน้น)
แต่พอมาตามเว็บโนเวลในปัจจุบัน (ในอดีตก็ด้วย แต่ยิ่งมายิ่งแย่) ก็พบว่ามันเลวร้ายมาก คนแทบไม่สนใจความสวยงามทางภาษาแล้ว อันนั้นยังไม่เลวร้ายเท่าคนไม่สนใจเรื่องคำผิด นักเขียนหลายๆ คนเขียนงานออกมาเหมือนกับชีวิตนี้เคยอ่านหนังสือมาไม่ถึงสิบเล่ม ไม่รู้แม้กระทั่งว่ารูปแบบของการเขียนบทสนทนานั้นเป็นอย่างไรด้วยซ้ำ ตลกร้ายที่งานแบบนั้นกลับมีคนติดตามไม่ใช่น้อย นี่ยังไม่ได้พูดถึงเนื้อเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลอีกนะ
ทำไมพวกมึงอยู่ดึกกันจังวะช่วงนี้
เขียนนิยายอยู่ ตอนกลางวันไอเดียไม่มา เสือกมาซะดึกเลย
สับเรื่องนี้หน่อย ตัวละครอื่นโผล่มาพรึ่บๆ
/เหมือนมู้ที่แล้ว จะมีโม่งเอามาถาม ว่าใช้ตัวละครคนอื่นแบบนี้ เอามาขายได้เหรอ
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1801889
ฉัวฉัวกุดุสกุดุสเริ่มเผยแพร่สู่สังคมแล้วเรอะ
มีคนบอกกูว่าถ้าเจอสำนวนสไตล์ผู้ใหญ่เขียนจะไม่กล้าเม้น เพราะรู้สึกเกรงใจ ถึงจะชอบมากก็แค่ตามอ่านเงียบๆ ส่วนนิยายที่ใช้สำนวนทั่วๆไปคนจะกล้าเม้นกว่า เพราะคนเขียนดูเข้าถึงง่าย
นางร้ายภาษาอังกฤษใช้คำว่าอะไรอ่ะโม่ง เห็นคนใช้Villainมันกว้างไปป่ะวะ
>>203 ใจเย็นๆ นะเพื่อนโม่ง สำนวนผู้ใหญ่ในที่นี้กูว่าเป็นสำนวนแบบพวกนิยายที่ผู้ใหญ่ชอบอ่าน พวกนิยายในกุลสตรี ขวัญเรือน แบบภาษาว.วินิจฉัยกุล โสภาค สุวรรณ กฤษณา อโศกสิน อ่ะ มันจะคนละแบบกับภาษานิยายออนไลน์ว่ะ กูเป็นคนนึงที่เขียนภาษาแบบนั้นนะ เพื่อนบอกนึกว่าอ่านนิยายในขวัญเรือน เด็กๆ ไม่ชอบอ่านกัน....
>>202 เดี๋ยวกูสรุปให้ ทดเรื่องคำว่า Villain เอาไว้ก่อน
>>204 Jackass Badass อันนี้พยายามเกิน ไม่ใช่แน่นอน ความหมายไม่ลบแล้วยังฟังดูบวกไปอีก สองคำนี้มันใช้ในเชิงบวกมากกว่าลบ แถมฟังแล้วแหม่งแปลกๆ
>>206 Female antagonist ถูกเป๊ะ Antagonist คือตัวโกง ฝรั่งไม่แยกเพศตัวละคร ตัวหลักคือตัวหลัก ตัวโกงคือตัวโกง แต่ Female Antagonist นี่น่าจะตรงสุดเท่าที่กูรู้ล่ะ (จริงๆ ถ้า 206 ไม่เกริ่นขึึ้นมากูก็ลืมคำนี้ไปเลย)
แล้วทีนี้ Villlian กับ antogonist ต่างกันตรงไหน ความหมายตามพจนานุกรมเลยนะ Antogonist คือตัวละครที่มีการกระทำ หรือแรงกระตุ้นเป็นปฏิปักษ์คุกคามตัวละครหลัก หรือเนื้อเรื่อง ไม่มีความจำเป็นต้องร้ายก็ได้
ส่วน Villian คือตัวร้ายแบบร้ายอ่ะ ปีศาจ อสูร วายร้าย
กูสรุปมาจาก http://writerandproud.blogspot.com/2015/05/the-difference-between-villain-and.html เผื่อมึงอยากอ่านเต็มๆ
ทำไมต้องแปลตรงๆ กันด้วยวะ เรียกแบบ bitchy angel หรือ sassy bitch ไม่ได้เรอะ
กูคนถามเรื่องนางร้ายเองนะ ขอบใจโม่งทุกคนมาก แล้วมีคำอื่นที่สื่อได้อีกป่ะที่ไม่แปลตรงๆอ่ะขอแบบมีชั้นเชิง Female Antagonistแม่มดิบเป็นบ้าถถถ
ว่าแล้วถามหน่อย อันนี้อยากรู้ส่วนตัว ถ้าแบบตัวเอกฉลาดแกมโกง มีการเล่นแง่ชิงไหวพริบประมาณโซระในเรื่อง No game no life นี่ควรใช้ Clever หรือ Smart protagonist ดี?
พอคุยเรื่อง tag กันแบบนี้อยากให้เด็กดีเปลี่ยนไปใช้ระบบ tag เพียวๆ แทนที่จะแบ่งหมวดชะมัด นิยายกูแม่งเสียเปรียบเพราะเนื้อหามันครอบคลุมทั้งกลุ่มผู้อ่านชายและหญิง แต่นี่กลายเป็นกูต้องเลือกระหว่างลงหมวดรักแฟนตาซีเพื่อเอากลุ่มผู้อ่านหญิง หรือจะไปหมวดแฟนตาซีที่ผู้อ่านเป็นชายเยอะซะงั้น
เมื่อกี้กูนั่งอ่านของนักปฏิวัติมาเจ็ดตอนรวด
ลิ้งก์ : https://my.dek-d.com/shadowvihok/writer/view.php?id=1727769
ภาษา: กูว่ามันก็ใช้ภาษาโอเคในระดับนึง ให้ความสำคัญกับการตรวจทาน เรื่องคำผิดเลยมีน้อยมาก เห็นแค่คำว่าสคริปต์คำเดียว ที่จริงมันต้อง skip
ระดับการใช้ภาษาของสำนวนการบรรยายไม่คงที่ เดี๋ยวมีบรรยายจีน(ซึ่งโอเคอยู่)เดี๋ยวมีบรรยายแบบเด็กน้อย ทำให้อารมณ์ดรอป เหมือนเจอสก๊อยตลาดล่างสลับกับเบอร์ตองในตู้ และแม่งบรรยายเวิ่นเว้อ ไม่สละสลวย หมอยกูยังสละสลวยกว่า
พลอต: ออนไลน์ จีน เทพทรู ทำเควส ตบมอนโชว์ อวดเก่ง วันนาบีเอกกี้ ดวงดีเหมือนลักกี้แมน กูไม่เห็นว่ามันมีอะไรแปลกใหม่ เติมคำว่าอีสปอร์ตมาทำไมไม่รู้ คิดว่าตอนหลังอาจจะมีแข่งขันจริงจังหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้ และกูคงไม่เสียเวลาอ่านไปมากกกว่านี้แน่นอน
บทสนทนา: ไม่เป็นธรรมชาติ เพราะบางทีแม่งเอาภาษาเขียน/บรรยายมาใส่ในบทสนทนา แถมยังเวิ่นเว้อไร้สาระเหี้ย ๆ ควรตัดไปเลยไอ้บทสนทนาถามสารทุกข์สุกดิบหีแตดทั้งหลาย บรรยายคร่าว ๆ แทน มึงเอาแต่บทสนาที่สำคัญจริง ๆ มีผลต่อเนื้อเรื่อง หรือไม่ก็เป็นกิมมิก หรือจะใช้คำพูดคม ๆ ต่อปากต่อคำกัน อะไรเทือกนี้
ความสนุก: พูดตามตรง มันก็เรื่อย ๆ อ่านไปได้เพลิน ๆ แต่กูเอาเวลาไปอาบน้ำหมาดีกว่า
ให้ 4/10 สำหรับ 7 ตอน และขอไว้อาลัยให้เวลายี่สิบนาทีที่หายไปจากชีวิตกู
อยากลงชื่อ แต่โฟกัสที่ความเห็นกันดีกว่า พวกเราจะได้ดูมีอารยะไง
>>216 กูอ่านไปไกลกว่ามึง สำหรับกูเรื่องนี้ธรรมดา พล๊อตตลาดทั่วไป
คิดดูแล้วน่าจะเหมาะกับ FL มากกว่า DD ด้วยซ้ำ เห็นด้วยเรื่องระดับภาษา
กับรูปแบบการบรรยาย มันอยู่ผิดที่ผิดทางชวนสะดุดไปหมด บางที่นอกเกม
ควรบรรยายไทยๆ หน่อย ดันเขียนเหมือนหนังจีนคุยกัน
นิยายปานกลางค่อนไปทางแย่ ส่วนนิสัยคนแต่งควรปรับปรุง (จากที่เห็นในดราม่า)
*ระบายสี*
ช่วงนี้กูติดนิสัยอ่านนิยาย แล้วในหัวมันจะมีคำวิจารย์งอกขึ้นมาเป็นดอกเห็ดว่ะ เวลาพยายามอ่านนิยายสักเรื่อง ถ้ามันไม่ดีเลิศเลอผ่านเกณฑ์การประเมิน จะมีคำวิจารย์เต็มหัวไปหมด ซึ่งกูก็ได้แต่เก็บๆ ไว้ เพราะรู้ๆ กันอยู่ว่านักเขียนบางคนคงรับไม่ได้ ถ้ากูจะคอมเมนต์ไปตามตรง
โอเค นั่นไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ ปัญหาคือเวลากูอ่านนิยายของตัวเองนี่แหละ พออ่านคำวิจารย์ก็เด้งขึ้นมาเป็นพรืด บางทีมันไม่ใช่คำวิจารย์ แต่เป็นความรู้สึกแหม่งๆ ซึ่งกูไม่รู้จะแก้ไขตรงไหน แก้ยังไงดีเหมือนกัน นั่งลบๆ นิยายกับพล็อตที่ร่างไว้ทั้งวัน สรุปไม่คืบหน้าสักอย่าง
เพิ่งไปเจอนิยายแฟนตาซีที่ไอเดียค่อนข้างดีมาเรื่องนึง แต่กุสงสัยอย่าง นิยายที่อิงความรู้วิทยาศาสตร์เยอะๆแต่มีเซตติ้งที่(ค่อนข้าง)แฟนตาซีนี่ควรไปอยู่ในหมวดไซไฟหรือแฟนตาซีวะ
>>223 ถ้ากูเป็นคนเขียนอีปฏิวัติเห่อหมอย กูเริ่มที่ตัวเอกต้องเข้าวงการ sport ภายใน 3 ตอนแรก ไม่ใช่ปูเรื่องจาก lv.1 ถึง max เพราะกว่าจะเข้าเรื่อง esport คนหนีไปอ่านเรื่องอื่นกันเกินครึ่งแล้วล่ะ
แบบว่า ถ้ากูเป็นคนเขียน sao กูจะเริ่มที่ alicization เลย ตัดชื่อเรื่อง sword art online แล้วแก้ชื่อเป็น alicization เพราะถือว่า sao ควรจบที่เล่ม 1 2 หรือ 4 ส่วน ggo ยกให้ปีศาจสีชมพูพบปินโตหุ้ยแทนเถอะ สนุกกว่าขี้ริโตะจับคู่ชินอนน่ะแหละ
รบกวนหน่อยครับ อยากได้คำวิจารณ์ตอนนี้เขียนนิยายจบแล้วช่วยแนะนำหน่อนได้ไหม
https://writer.dek-d.com/nakarin0o/writer/view.php?id=1816566
ลองอ่านเกริ่นกับคำโปรยแล้วมันไม่ชวนอ่านต่ออ่ะ แบบมันงงๆ อึนๆ ว่าหมายถึงอะไรกันแน่ มันไม่มี clue ที่ให้คนอ่านรู้ concept คร่าวๆ ของเรื่องอ่ะ อ่านแล้วต้องคิดเรียบเรียงก่อนว่าที่เขียนนี่หมายถึงอะไรกันแน่
จริงๆ ส่วนเกริ่นกับคำโปรยคือส่วนที่ตีหัวคนอ่านเข้าบ้านนะ ถ้าเล่าแบบเรียบๆ มันก็ดึงความสนใจคนไม่ค่อยได้ แนะนำให้หาอะไรที่คนอ่านรู้สึกว้าวดีกว่า
วันนี้แม่เผลอ จิ๊กไอแพดแม่มาอ่านนิยายกันดีกว่า
Chat with god แชทกับพระเจ้า
https://writer.dek-d.com/banmos14/story/view.php?id=1801889
อื้อหือ เปิดเรื่องมาเจอใช้อะพอสทรอฟี (‘) สองตัว แทนอัญประกาศ (“) ก็เริ่มปวดเฮดละ ออกตัวเช่นเคยว่าทนไม่ไหวเมื่อไรปิดเมื่อนั้นเน้อ อย่าคาดหวังไรมาก
เนื้อเรื่อง
ถังซานโดนเมียทิ้งไปหาผู้ใหม่ที่รวยกว่า กำลังแค้นๆ อยู่ก็โดนลากเข้ากรุ๊ปแชทตัวละคร ตรงกับช่วงที่ตัวละครส่งของกันพอดี เฮียถังจิ้มถั่วเซียนมาได้ ระหว่างสงสัยเรื่องกลุ่มแชท ไซตามะก็หลังไมค์มาขอถั่วแลกกับคัมภีร์นินจา เล่นมุกว่าทำยังไงถึงจะแข็งแกร่งแบบไซตามะหน่อยนึง แต่ไม่ขำ จังหวะไม่ค่อยดี แล้วก็ฝึกจักระ สลับกับการบรรยายชีวิตทั่วไป
ไปเจอดาวมหาลัยกับปู่ที่ร้านอาหาร ปู่แกหิวรอคิวนานจนจะเป็นลม เฮียถังเลยให้ถั่วเซียนไป พระเอกก็ขวางๆ ดาวมหาลัยหน่อยนึง ดาวมหาลัยก็แบบทำไมเขาไม่สนใจเรา โอ้วว นี่มันสูตรนิยายฮาเร็มป่ะวะ ถังซานแถๆ ไปว่าถั่วนี่คิดค้นเอง แล้วก็เล่าเรื่องวนๆ อยู่กับถั่ว แล้วก็เข้าไปกินในร้ายเฉย… แต่เมื่อกี้เพิ่งบอกว่าคิวยาวไม่ใช่เรอะ??
พระเอกนั่งจิ้มมือถือเอาของ แล้วได้เดธโน้ตมาหน้าหนึ่งกับวิชานินจาแพทย์ ปู่ดาวมหาลัยจะให้หลานจีบพระเอก เออ ง่ายดี คือถั่วเม็ดหนึ่งก็พร้อมขายหลานสาวแล้วเรอะ แล้วก็ฝึกจักระอะไรของมันไป เสร็จพอถึงขั้นเกะนินก็ไปลองวิชา ไต่กำแพงแล้วไปเจอดาวมหาลัยที่ด่านฟ้า งงเลยจ้าว่าด่านฟ้าคือไร คิดอยู่แปปนึงถึงรู้ว่าเป็นดาดฟ้า…
ดาวมหาลัยก็งงว่าขึ้นมาได้ไง พระเอกก็ขอตัวลงไปข้างล่าง ดาวมหาลัยเลยคิดว่าพระเอกหน้าด้านหน้าทน(?)ที่ไม่อธิบาย พอพระเอกไปก็หาว่าพระเอกนิสัยไม่ดี แต่นิสัยไม่ดีก็น่าจะไม่เจ้าชู้…แล้วเขินหน้าแดง ว้อททท ตรรกะอะไรนี่ แล้วในแชทก็คุยกันเรื่องวันนี้ไม่ส่งซองแดง เฮียถังทักคิลัวร์ไปขอให้สอนวิชา แล้วก็ได้วิชาเน็นมาง่ายๆ ซะงั้น พระเอกตัดสินใจจะฝึกเน็น…
พอละ เนื้อเรื่องไม่ได้สนุก ติดจะน่าเบื่อ ขี้เกียจอ่านว่ะ
การเขียน
การใช้ภาษา : เขียนผิดไม่เยอะเท่าไร แต่แข็งทือประหนึ่งสากกระเบือ สับสนไปหมด ไม่รู้ว่าจะเขียนบรรยายยังไงกันแน่ ภาษาเขียนภาษาพูด สำนวนพยายามจีน ปนกันมั่วซั่วระดับที่ครูสอนภาษาไทยม.3 จะต้องหลั่งน้ำตา ตรรกะเชื่อมโยงประหลาด คือจริงๆ มีความวันนาบีนิยายแปลมาก แต่มันแปร่งๆ อ่านแล้วแปลกๆ เนื้อเรื่องยุคปัจจุบันแต่แทนผู้หญิงว่านาง เอาง่ายๆ ว่าที่กูเขียนสรุปไว้อ่านง่ายกว่าเนื้อเรื่องจริงๆ เสียอีก…
การเอาตัวละครของคนอื่นที่มีอยู่แล้วมาเขียนนิยาย นอกจากจะสุ่มเสี่ยงเส้นลิขสิทธิ์ ปัญหาอีกอย่างคือถ้าคงคาร์แรกเตอร์ตัวละครเอาไว้ไม่ได้ก็จบเห่ ซึ่งเรื่องนี้ทำไม่ได้ เหมือนแค่ยกชื่อตัวละครมาเฉยๆ นิสัยหลุดคาร์แรกเตอร์ จริงๆ ถ้าอยากจะเขียนพาโรดี้แบบกินทามะต้องมีชั้นเชิงในการแซวมากกว่านี้ เปลี่ยนชื่อตัวละคร สิ่งของเสียหน่อยจะดีกว่า อย่างถ้า ได้ถั่วโครตเทพมาจากชาวซูเปอร์ไซบีเรียน น่าจะดีกว่าโต้งๆ แบบนี้
มุกยัดเยียดไปหน่อย อ่านแล้วขำแห้งๆ หรือไม่ขำเลยดีกว่า ด้วยการเอามุกที่มีอยู่ในมังงะ/นิยายอยู่แล้วมาเล่น จังหวะไม่ดีมันเลยแป้กมากกว่าขำ
คะแนน : ยำใหญ่ใส่สารพัด พยายามทำเป็นยำโชว์เทพแต่ไปไม่ถึง รสชาติหมาไม่แดรก
>>231 เออ... จริงว่ะ กูอ่านแล้วรู้สึกเครียด เพราะมันแป้กนี่เอง ส่วนหลุดคาร์นี่ร้ายแรงมากนะเว้ย เอาของคนอื่นมาอะได้ แต่ช่วยรักษาคาร์หน่อยได้ไหม (อย่าติดเหรียญหวังเงินด้วย ตัวละครคนอื่นเขา) กูเห็นละเครียด คิรัวร์นี่เล่นกับคนอื่นขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูเห็นแต่เล่นกับคนที่สนิทด้วยจริงๆ เท่านั้น คือมันไม่ใช่ เหมือนไม่มีตัวตนเลย
โม่งมึง กูอยากแต่งฟิคคู่ชิปกู แต่งลงไหนดีวะ กูเห็นในจอยฟิคชิปกูเยอะชิบหายคนอ่านก็เยอะงี้ แต่ใจนึงก็ชอบเว็บรีดอะไรท์ เว็บแม่งน่ารักดีแต่กลัวไม่มีคนอ่านว่ะ ใครก็ได้แนะนำกูหน่อย เว็บอื่นก็ได้ (พล็อตกูแนวชิวๆไม่เรทอ่ะ) นี่กูมาถูกมู้ป่าววะ ถ้าผิดซอรี่ด้วย
ถามหน่อย ถ้าเราไปเจอนิยายน่าสนใจแล้วอยากแปล แต่ในเด็กดีมีคนแปลแล้ว แต่อ่านไม่รู้เรื่องเบอร์ว่าใช้กูเกิ้ลแปลมั้ง อยากรู้ว่าถ้ากูแปลทับไลน์ได้ป่ะวะ...
กูขอถามอะไรหน่อย การกับความ ใช้กันยังไง กูอยากรู้
>>246 https://planetpt.blogspot.com/2009/10/blog-post_790.html
กูเกิ้ลบ้างก็ได้นะมึง
เลนิน > รัสปูติน
ของคนเขียนเซนนี่เอง 55+ แฟนคลับหายหมด
เพราะนิยายติดท็อปในหมวดเหรอวะ ถึงได้มีคนออกมาบ่นอิดออดเกี่ยวกับแตมรี่
สำหรับโม่งที่อยากได้ชื่อตลค. ลองไล่อ่านดูได้
มึงค้นตามเว็บชื่อเอาก็ได้นะของแค่นี้
แตมรี่ยังขายได้อีกเหรอ ยังเขียนแบบเดิมๆ พล็อตเดิมๆอยู่มั้ยวะ
ม้าเต็มไปหมดเลย (^__^)* <3
นิยายบางเรื่องแม่งจะ50ตอนแล้ววิวแม่งยังไม่พ้นสามหลักเนี่ย คนเขียนแม่งต้องใจแกร่งมากๆ
ให้ลิงค์ เอ่ยชื่อที่นี่ ก็เป็นม้าอีก
สรุปบอกปุ๊บ ม้าปับ นะจ้า
มันเกี่ยวที่เวลาการลงด้วยรึเปล่าวะ แบบอัพแล้วโดนดันตกในไม่กี่วิไรงี้
ไม่ใช่แนวกระแส จบข่าว
ฮี้ฮี้ กุดุสกุดุส
ลามมาห้องนี้ด้วยเหรอ
https://imgur.com/oI8JcoS คนอ่านแม่งแหว่งกลางนี่คือคนอ่านซ้ำเฉพาะตอนหลังๆเหรอวะ
>>281 ผิดลิ้ง https://imgur.com/a/fLeHBYd
ย้อนกลับไปประเด็น สนพ. เมจิคบุค ละกัน ยอดขายน่าจะต่ำกว่าเป้าว่ะ ดูจากที่เงีียบๆ ไม่ค่อยเปิดเรืื่องใหม่หรือหัวใหม่เลย
อันนี้คนว่าวงการหนังสือมันซบเซา คนอ่านลดลง แต่กูว่านั่นแค่ส่วนนึงว่ะ
คือดูพวกนิยายแปล, LN ญี่ปุ่น ก็ยังขายดีอยู่เลย งานหนังสือทีไรก็ขายหมดหรือเกือบหมดล็อตแรกทุกที
ดังนั้นกูว่ากลุ่มผู้อ่านน่ะมี แต่แนวแฟนซาซีเนี่ยส่วนใหญ่เขาไปอ่านนิยายแปลกัน ส่วนของไทยโดนเมิน ยอดเลยต่ำ
>>285 มันต้องเป็นพวกนักเขียนติดลมบนวะ ถึงจะขายได้ อย่างมาซาลาน กัลธิดา พวกนี้เขียนอะไรมาก็ขายได้ตลอด ไม่ว่าจะห่วยแค่ไหน เพราะมันเขียนตามใจตลาดได้ พวกเมจิค จะว่าคุณภาพดีกว่าก็พูดได้ แต่มันไม่ใช่แนวที่คนส่วนใหญ่ชอบ ยอดขายเลยไม่ดี
ส่วนเรื่องที่ยอดขายดี ถ้าไม่ไปแนวรัก 90% แฟนตาซี 10% แบบกัล ก็ต้องเขียนแนว "เทพซ่า" นั่นละ ถึงจะขายได้
>>286 อืม ฐานคนอ่านนิยายไทยออกไปทางแนวรักมากกว่า
ส่วนแนวแฟนตาซี อาจเพราะแต่ไหนแต่ไรเลยกลุ่มนี้ก็อ่านแต่นิยายแปล มาตรฐานอาจจะสูง หรือค่านิยม ทำให้ยังไม่ค่อยแบ่งมาทางนิยายไทย
อีกส่วนที่กูว่ามีผลคือรูปแบบการตีพิมพ์ นิยายไทยทำเล่มทีอลังการงานสร้าง เดี๋ยวนี้เล่มละสามร้อยกันแล้วมั้ง?
คือมันไม่ใช่ราคาที่กลุ่มลูกค้าหลักอย่างนักเรียนนักศึกษาจะลองซื้อมาอ่านได้ หรือถ้าจะซื้อคือต้องเป็นคนที่ชอบจริงๆ และถ้าทุนจำกัด ก็อาจเลือกซื้อนิยายแปลก่อน
ถ้าจะเจาะกลุ่มลูกค้าฝั่งนิยายแปลหรือ LN ให้มาซื้อจริงๆ กูว่าต้องเริ่มจากรูปเล่มและราคานี่แหละ
คือคุมราคาไว้ไม่เกินสองร้อยหรือสองร้อยต้นๆ ให้อยู่ในระดับที่ลองซื้อมาอ่านก็ไม่เสียดายเงิน แบบนี้น่าจะขายง่ายกว่า แล้วค่อยต่อยอดจากตรงนั้นเอา
>>288 ดูจากอัตราการออกแล้ว มันก็น่าจะขายได้อยู่นะ
คือฐานลูกค้ามันก็กลุ่มเดิมจากนิยายรักนั่นแหละ กลุ่มนี้คือผู้อ่านหญิงซึ่งมีเยอะอยู่แล้ว
การเปลี่ยนจากแนวรักธรรมดามาเป็นแนวรักแฟนตาซีถือว่าไม่ได้ฉีกจากเดิมเท่าไหร่
ฐานคนอ่านเลยแชร์กันได้ไม่มีปัญหา
แต่นิยายไทยนี่ จะแจ้งเกิดจริงๆคือลุ้นได้เป็นบทละครว่ะ ซึ่งแนวรักทั่วไปมันทำเป็นละครง่ายกว่า
ส่วนรักแฟนตาซี ได้รวมเล่มก็ถือว่าหรูแล้ว
คนเขียนนิยายไทย โดยเฉพาะพวกที่ไปแนวแฟนตาซีเนี่ย กูว่าหวังแจ้งเกิดกับตลาดไทยยาก
เพราะอย่างมากสุดก็คงได้แค่รวมเล่ม และมันก็ตันอยู่แค่นั้น ยอดขายก็ไม่ได้เยอะอะไรด้วย
ถ้าอยากแจ้งเกิดแบบอยู่ได้เลยจริงๆ กูว่าต้องแปลเป็นภาษาอื่นแล้วเอาไปลงเว็บดังๆของต่างประเทศ
เช่นแปล eng แล้วเอาไปลง webnovel งี้ กูเข้าใจว่าเขาให้ส่วนแบ่งการขายเยอะกว่า fictionlog อีกนะ
แถมมีโอกาสได้รวมเล่มเป็น eng ซึ่งขายได้ทั่วโลก มันไปไกลมาก
สำหรับเว็บญี่ปุ่น กูไม่แน่ใจว่าควรไปลงเว็บอะไร แต่ถ้าทำได้ก็มีลุ้นอยู่
คือนิยายแฟนตาซีไทยหลายๆเรื่องเลย กูเห็นว่าเนื้อเรื่องกัับพล็อตมีคุณภาพกว่า LN ยุ่นที่แปลขายหรือทำอนิเมกันอีก
ถ้าเป็นญี่ปุ่น นิยายพวกนี้อาจได้เป็นอนิเมไปแล้ว คือเกรดมันถึงจริงๆนะ ในสายตากู ติดตรงตลาดไทยมันจำกัดอยู่แค่นี้ ก็ได้แค่นี้แหละ
>>288 รักแฟนตาซีเป็นไปได้ควรก็ชั่งน้ำหนักแบบที่ >>286 ว่านั่นแหละถึงจะขายได้
แนวนี้มันไม่มีสมดุลอุดมคติว่ะ เพราะกลุ่มคนอ่านนิยายรัก กับกลุ่มคนอ่านแฟนตาซีบ้านเราแม่งแยกกันห่างเกินไปหน่อยอ่ะ
ถ้าใส่แฟนตาซีมากไปจะกลายเป็นว่ามึงเสียฐานคนอ่านนิยายรักไปเลย แถมกลุ่มคนอ่านแฟนตาซีจ๋าแม่งก็มีพวกที่ไม่ชอบแฟนตาซีที่มีนางเอกหรือมีเรื่องรักอยู่เยอะ เพราะฉะนั้นเพลเซฟเน้นรักเป็นแกนไปเลยขายง่ายกว่า
>>291 แค่พูดถึงเฉยๆน่ะ อย่างที่ว่าแหละ ถ้าแปลกันได้ก็คงเอาไปลงกันแล้ว
แต่เอาจริงๆนะ งานของหลายคนเนี่ย กูว่าน่าลองจ้างแปลเพื่อเอาไปลงอยู่
แน่นอนว่ามันต้องลงทุน แต่ถ้าเข้าตากรรมการขึ้นมา ผลตอบแทนมันประเมินค่าไม่ได้ว่ะ
คือเมื่อเทียบต้นทุนกับรางวัลที่อาจได้แล้วกูว่าคุ้มเสี่ยง
นี่ถ้ากูเชี่ยวๆ eng หรือยุ่น กูยังอยากขอนิยายของหลายๆคนไปแปลลงดูเลย
>>293 ให้พูดตรงๆ เมจิคบุคล็อตแรกเนี่ย บก. โป่งเกรีบเข็นไปหน่อย หลายๆเรื่องกูว่ายังไม่ได้มาตรฐานเลย
คือการคัดนิยาย top จากเด็กดีมาทำ มันไม่ผิด แต่ควรดูว่านักเขียนเป็นพวกใจรักมือถึง หรือแค่มือใหม่ไฟแรง
พวกนิยาย top ส่วนใหญ่ มันขึ้นเหมือนพลุทั้งนั้น คือเหมือนหัวกระทู้นี้อะ ติด top เพราะลงถี่เป็นหลัก
ถามว่าผ่านไปสักปีสองปีี เหลือกี่เรื่องที่ยังเขียนอยู่
ถ้ามึงย้อนกลับไปดูจะแทบไม่เห็น top ชุดเดิมเลย เพราะถ้าไม่หมดไฟเลิกเขียนก็ดองยาวๆ
การเลือกนักเขียนไปปั้นจึงควรเลือกที่เขียนมานานๆ ประสบการณ์สูง แล้วยังลงสม่ำเสมอโดยไม่หมดไฟมากกว่า
แนวแฟนตาซีจริงๆคือตลาดซบเซาคาดหวังยอดขายได้ไม่ดี กูว่ามันเป็นมาหลายปีมากแล้ว
ลองสังเกตสนพใหญ่ๆก็ไม่ดันสายนี้แล้ว ที่ออกคือนักเขียนเดิมที่มีฐานแฟนคลับอยู่ก่อน
หน้าใหม่เรื่องใหม่ แทบไม่มีออกอีก แถมไม่รับต้นฉบับสายนี้กันอีกแล้ว
ตอนนี้ก็มีแค่ แนวรัก แนววาย แนวจีนแปล ที่ยังออกกันได้สม่ำเสมอ ถ้าตั้งโจทย์อยากตีพิมพ์ต้องไปแนวนั้นมากกว่า
มาเขียนแนวแฟนตาซีตอนนี้ หวังได้แบบขายกับเว็บติดเหรียญและ ebook เท่านั้นแหละ
>>296 ที่ขายไม่ดีคือของไทยไง แต่นิยายแปลหรือ LN ยุ่น ก็ขายดีอยู่นะ
ปัญหาคือทำยังไงให้คนที่นิยมนิยายแฟนตาซีจาก ตปท. หันมาอ่านของไทยบ้าง
ซึ่งกูว่าการตลาดของ สนพ. ในไทยยังผิดอยู่ แค่รูปเล่มกับราคายังไม่ใช่เลย
ถ้าเปลี่ยนมาทำเมือน LN แปล แต่เป็นของไทยเอง น่าจะดึงผู้อ่านมาได้ แต่อันนี้ก็ความเห็นส่วนตัวน่ะนะ
กูคนนึงที่อ่านแฟนตาซีไทยไม่รอด เลยเลิกเสาะหา ทั้งภาษาและเรื่องที่กูรู้สึกว่าลอจิกมันกระโดดไปมา ตามใจคนเขียน แต่กูอ่านแปลฝรั่ง อ่านแปลจีนรอด ถ้ามีเรื่องไทยอันไหนว่าดีงาม แนะนำดูหน่อยกูก็อยากอ่านของไทยดีๆนะ
Ky กูเพิ่งได้เรียนเรื่องกฏหมายเบื้องต้นมานิดหน่อย กูเลยนึกสงสัยขึ้นมา โลกแฟนตาซี มันควรใช้กฏหมายลายลักษณ์อักษรหรือไม่เป็นลายลักณ์อักษรวะ
>>298 ก็มันเขียนให้ "เป็นญี่ปุ่น" นิ ตลาด LN กับตลาดแฟนตาซีมันต่างกันนะ พวกอ่าน LN ไม่อ่านนิยายแฟนตาซีก็เยอะ มันเป็นอีกกลุ่มนึงเลย คนอ่าน LN คือคนเสพย์วัฒนธรรมญี่ปุ่น ไม่ได้เสพย์ความเป็นแฟนตาซี ดังนั้นมึงทำตลาดไม่ได้หรอก ถ้าไม่ใส่ความเป็นญี่ปุ่นลงไปเยอะๆ แบบไอ้เรื่องที่มึงบอก
แต่เรื่องนี้พรีเยอะเพราะชื่อเสียงคนเขียนมากกว่า ต้องรออกมาซัก 2-3 เล่มก่อนถึงจะพูดได้ว่าขายดีจริงๆ
>>300 เรื่อง LAS กูว่าพอโอเคอยู่ จริงๆกูก็คันๆเพราะมันให้อารมณ์คล้ายๆฮิคารุในตอนแรก (เปลี่ยนจากเจอกระดานผีสิงเป็นเจอหม้อยาผีสิง) แต่จุดร่วมก็มีแค่นี้อะนะ ส่วนหลังจากนั้นก็นับว่าออริจินัลดี กับอีกเรื่องคือดูมบริงเกอร์ เนื้อหาแน่น เป็นโลกแฟนตาซีแต่มีคำอธิบายเหตุผลรองรับแทบทุกอย่าง ช่วงต้นเหมือนจะธรรมดาๆ แต่ยิ่งอ่านยิ่งลึก อ่านแล้วมึงรู้เลยว่าคนเขียนอายุเยอะแน่นอน เพราะไม่ใช่ของที่เด็กหรือมือใหม่ประสบการณ์น้อยๆจะเขียนได้เลย
มุกม้าเล่นบ่อยๆ แล้วไม่ขำเลยนะ มันทำให้ห้องไม่มีคนคุยเพราะแบบนี้ละ แนะนำไรไม่ได้เลย
ที่นี่เอ่ยชื่อเรื่อง เป็นม้าหมด
คือแม่งจะไม่ให้คุยถึงนิยายเรื่องไหนทั้งสิ้น
คนสับหาย คนคุยหาย ดีกระทู้เงียบลงทุกที คงพอใจแล้วกันแล้วล่ะ
กูมองว่า จะม้าไม่ม้า แม่งก็ขอให้มีเรื่องคุยหน่อย จะได้รู้เหนือเหนือใต้ในวงการของเค้ามั้ง
(กูอยากเผือกโว้ย 55+)
>>307 มึงอ่านยังไงว่าเป็นม้าวะ >>306 มันเขียนแค่
"เรื่อง LAS กูว่าพอโอเคอยู่ ((ไม่ได้ชม ไม่ได้อวย แค่บอกว่าโอเค)) จริงๆกูก็คันๆเพราะมันให้อารมณ์คล้ายๆฮิคารุในตอนแรก (เปลี่ยนจากเจอกระดานผีสิงเป็นเจอหม้อยาผีสิง) ((แค่บอกว่ามันคล้ายกับมังงะเซียนโกะ)) แต่จุดร่วมก็มีแค่นี้อะนะ ส่วนหลังจากนั้นก็นับว่าออริจินัลดี ((ตรงนี้เหรอที่ว่าม้า กูว่ามึงอคติละ))
กับอีกเรื่องคือดูมบริงเกอร์ เนื้อหาแน่น เป็นโลกแฟนตาซีแต่มีคำอธิบายเหตุผลรองรับแทบทุกอย่าง ช่วงต้นเหมือนจะธรรมดาๆ แต่ยิ่งอ่านยิ่งลึก อ่านแล้วมึงรู้เลยว่าคนเขียนอายุเยอะแน่นอน เพราะไม่ใช่ของที่เด็กหรือมือใหม่ประสบการณ์น้อยๆจะเขียนได้เลย ((โอเค ม้าตัวเบ้อเริ่มเทิ่มเลยว่ะ ฮรี่ ๆ กุบกับ ยิ่งอ่านยิ่งลึก คนเขียนมีอายุ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ))"
มันโทรล ถึงสมองจะบอหใ้ปล่อยผ่าน แต่โดนมากๆ มันก็เหนื่อยใจเหมือนกัน
กูว่าเป็นม้ามันไม่ได้ผิดอะไรนะ จะแนะนำจะชมเรื่องไหนมันไม่เสียหายหรอก นี่มีคนถามโม่งให้แนะนำ โม่งก็แนะนำ ก็ LAS คือนิยายน้ำดี แล้วดูมบริงเกอร์ก็คือสุดยอดนิยายที่เนื้อหาแน่นที่เป็นโลกแฟนตาซีและมีเหตุผลรองรับแทบทุกอย่าง ยิ่งอ่านยิ่งลึก ไม่ใช่ของที่เด็กหรือมือใหม่ประสบการณ์น้อยๆจะเขียนได้เลย
พอโทรลเสร็จจนไม่มีคนกล้าคุยกันแล้วมึงทำไงต่อวะ ย้ายไปโทรลกระทู้อื่นต่อไปเรื่อยๆเงี้ยเหรอ? เป้าหมายมึงคือปิดบอร์ดโม่งด้วยวิธีนี้เลยปะ?
นิยายแนวนางเอกร้าย จะยังยึดครองท็อป 100 หมวดหมู่รักแฟนตาซีอยู่อีกมั้ย โปรดติดตามตอนต่อไป
มึงเห็นต่างหรือมีเรื่องอื่นที่คิดว่าน่าสนใจไม่แพ้กันก็เสนอมาสิวะ
นี่มันเหมือนแบบ เพื่อนถามว่ากินไรดี มีคนบอกร้านนี้อร่อย แม่งก็ไปชี้ว่าหน้าม้า คือเขาชอบเขาก็บอกว่าอร่อยปะ?
งั้นมึงจะกินอะไร มึงก็บอกมาดิ ไม่ใช่ไม่รู้ ไม่ออกความเห็น รอด่าอย่างเดียว แบบนั้นมันขยะสังคมว่ะ
คุยอะไรกันไม่ได้เลย toxic coommunity เหี้ยๆ สิ้นหวังแล้ว
ยุ่งๆอยู่หลายวัน เข้ามาเจอม้าอีกละ ช่างแม่ง กูอยากสับนิยาย โยนมาโล้ด ว่างละจะสับให้
จะเรียกกูม้าก็ตามใจ มันเรื่องจริงนี่หว่า กูแค่เห็นว่าดูมบริงเกอร์เป็นนิยายที่เนื้อหาแน่นที่เป็นโลกแฟนตาซี มีเหตุผลรองรับแทบทุกอย่าง ยิ่งอ่านยิ่งลึก ไม่ใช่ของที่เด็กหรือมือใหม่ประสบการณ์น้อยๆจะเขียนได้เลย
กูเข้าใจนะว่ามึงประชด แต่ฟังบ่อยๆเข้ากูเริ่มอยากไปลองอ่านละ
ม้าคือ?
เรื่องม้ายาวๆ
ดูมห่าไรนั่นมันมีคนเอามาสับตั้งแต่กระทู้ก่อนๆ แล้วนี่
รุ้สึกว่ากูเคยสับไปแล้วนะ ดูมบริงเงอร์ ก่อนหน้าก็มีคนสับก่อนกูไปแล้ว ดีกูอ่านพ้นห้าตอนแรก ง่วง ๆ อยู่ แม่งตื่นเลย นิยายดี คนเขียนก็อายุพอ ๆ กับกู 3X แหละ เคยเล่นประมูลด้วยกัน จำชื่อแม่งได้
สนุกอยู่ แต่ไม่ได้น่าติดตามถึงขนาดวางไม่ลง
สู้ยามกลีบฯ ไม่ได้ เรื่องนี้แม่งดีที่สุดในเด็กดีแล้ว กูจะขอเป็นม้าอวยเรื่องนี้จนตราบชั่วฟ้าดินสลายยย
>>332 >>333 >>334
นี่ไง ดูมห่าราก https://fanboi.ch/webnovel/4810/721-725/
ใครเริ่มมุกม้าวะ
>>338 ลองอ่านแล้วไม่ใช่แนวกูว่ะ คือกูเป็นพวกไม่ค่อยคิดมากเรื่องวิธีการสื่อนะ
ขอแค่จัดหน้าดีไม่ให้อ่านแล้วรำคาญ กูก็อ่านได้หมด แต่เรื่องนี้มันไม่ใช่แนวกูจริงๆ
อ่านไปได้ 6 ตอนก็ไม่ไหวละ ภาษาดีจริงแต่สำหรับกูอ่านแล้วมันน่าเบื่อ ส่วนคนอื่น
อ่านแล้วอาจชอบก็ได้ กดลิงก์ลองไปอ่านดูเองละกัน
เห็นโม่งบนๆ มีคนอวยเรื่องนี้ กูเองไม่ใช่นักวิจารณ์เลยประเมินอย่างเป็นกลางไม่ได้
ก็เลยบอกตามที่กูรู้สึกนี่แหล่ะ ถ้าถามว่าดีมั้ย กูตอบว่าดี แต่ถ้าถามว่ามันขายได้มั้ย
กูว่าขายยาก มันเหมือนเขียนแบบนิยายอินดี้ไม่สนกระแส ยอดวิวมันก็จะมาจากคนที่
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบจริงๆ
สำหรับ 50 กว่าตอน แต่ละตอนยาวตามมาตรฐานแล้วยังได้วิวหลักพันกูถือว่าเรื่องนี้
ท่าทางจะอยู่ยาก แต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ยังมีคนคอยติดตามรออ่านอยู่ เขียนไปเรื่อยๆ
ให้จบแล้วส่งต้นฉบับไปลองดูอาจพอมีลุ้น
นิยายเรื่องนี้เหมือนคนที่เกิดมาผิดยุค ถ้าเป็นสัก 7 ปีก่อน กูว่าเรื่องนี้อาจเป็นที่สนใจ
มากกว่าในตอนนี้เยอะ ตลาดปัจจุบันแม่งโดนกลืนจากนิยายกระแสหลักมากไป
แล้วในไทยเองก็ไม่ค่อยสนใจแนวแฟนตาซีเท่าไหร่แล้วด้วย (เว้นแต่มึงดังมานาน)
พูดแบบนิสัยเสียหน่อยนึงก็คือกูไม่ค่อยสนว่านิยายเรื่องนั้นจะภาษาดีเลิศประเสริฐศรี
หรือภาษาทั่วไปแบบไร้ลูกเล่น เพราะแต่ละคนมีวิธีการสื่อและบอกเล่าเรื่องราวต่างกัน
ขอแค่มันไม่สก๊อย วิบัติ ฉัวะๆ กุดุสๆๆ จนเกินไป กูก็อ่านหมด ส่วนเรื่องที่ทำให้กูอ่าน
หรือไม่อ่านต่อคือความสนุกมากกว่า
สรุปว่ากูไม่ได้บอกว่าเรื่องนี้ไม่ดี แต่กูแค่ไม่ชอบ ชิมแล้วมันไม่ถูกปากกู แค่นั้นแหล่ะ
เออ มู้เริ่มกลับเข้าที่เข้าทางแล้ว อยากจะม้าก็ม้ามา กุจะแห้งตายเพราะไม่มีนิยายให้อ่านแล้ว
>>341 เห็นด้วยกับมึงนะ ไม่ใช่ว่าเขียนไม่ดี แต่มันอ่านแล้วไม่ตรงกับความชอบเลยรู้สึกว่ามันไม่ดึงดูดให้อ่านเรื่อยๆ คือภาษาเขาก็สวยนะ แต่อ่านแล้วบางทีมันก็จั๊กจี้อ่ะ มันแบบภาษาทำนองเจ้าชายน้อยที่เราไม่อินอยู่แล้ว อาจเป็นเพราะรสนิยมที่ชอบนิยายแฟนตาซีแบบรื่นเริงเฮฮามั้ง เรื่องนี้เลยยังไม่ถูกใจ
มอ เตอร์ไซค์ฮ่าง
มอ เตอร์ไซค์ฮ่าง
ทางลูก รัง.
ฝุ่นเกาะเกรอะกรัง
จับตัว จนหัว แดง
กู เพิ่งได้กลับเข้ามา ขอบคุณที่แนะนำนิยายให้ กูจะตามไปอ่านทั้งสองเรื่อง
ส่วนตัวกูจะม้าไม่ม้า กูกดเข้าไปอ่านกูก็รู้เอง ถ้ามันห่วยมากแต่อวยเสียลอย กูก็คงมาสับกลับในนี้แหละ การมาม้าในโม่งไม่ได้ช่วยเพิ่มยอดวิวสักเท่าไหร่หรอก เอาเป็นว่ากูไม่กลัวม้า5555
คนโง่มักจะใส่ใจกับเรื่องฉลาด ๆ เรื่องม้าก็เช่นกัน งับเหยื่อกันเข้าไป
ลืมเรื่องม้าแล้วมาสนใจ KY กูหน่อย
ในไทยนี่ถ้ากูเขียนแนว Cop Action/Comedy นี่คิดว่าจะไปรอดมั้ยวะ
>>347 ไม่รอดว่ะ ตำรวจไทยมันไม่เหมือนตำรวจนอก บุกจับยาจับอาวุธต้องเป็นทีมไม่ค่อยมีอะไรมาก ตำรวจยุโรปยิ่งแย่ไม่พกปืน ที่อเมริกาคนมันพกปืนได้ มันมีอะไรหลากหลายกว่า
ล่าสุดที่เป็น Cop Action Comedy ก็เรื่องที่โอ๊ด ปราโมทย์เล่น เรื่อง "โอเวอร์ไซส์ทลายพุง" เป็นทีมตำรวจอ้วนที่โดนเบื้องนสั่งให้ลดน้ำหนัก คือไอเดียพอไหว แต่หนังไม่สุด
ลงชื่อ จองกุก
>>349 มันถามเกี่ยวกับ Cop Action Comedy เกี่ยวอะไรกับ Robocop วะ?
ถ้ามึงพูดถึงการไปไม่รอดของ Robocop ภาคที่เอามาทำใหม่มันพูดแทนหนังตำรวจทุกเรื่องไม่ได้หรอกนะมึง หนังตำรวจมีอีกหลายเรื่อง ไหนจะทีวีโชว์อีก แล้วยิ่งถ้ายิงปืนเหมือน Stormtrooper คือพลาดเป้าเฉี่ยวไปเฉี่ยวมา มันจะเป็นอะไรวะ มันก็เป็น Comedy ได้ปะ นี่มึงสับสนอะไรปะวะ
คือไม่รู้อะไรจริงไม่ต้องพูดก็ได้นะไม่มีใครว่าอะไรหรอก อ่านไม่เข้าใจแล้วเขียนมั่วมันเสียเวลาโม่งคนอื่น กูเห็นหลายทีแล้วนะโม่งแบบมึงเนี่ย
Robocop เค้าคงหมายถึง ความเก่งกาจระดับตำรวจในตำนานยอดมนุษย์ที่เก่ง
ยังไม่สามารถจูงใจในคนอ่านหันมาสนใจแนวนี้ได้เลยละมั้ง
แล้วตำรวจไทยตามธรรมดา ที่ดูจะบู๊แอ็ดชั่นแบบอ่อนๆ จะเป็นนิยายแอ็ดชั่นที่น่าสนุกได้ไงอะไรทำนองนี่แหละ
ถ้าแนวตำนวจ กูอยากอ่านแบบหนังฮ่องกงในตำนานเรื่อง ตํารวจตัดตํารวจ
แบบนั้นกูยอมเลย
แล้วก็แบบหนังฮ่องกง สองคนสองคม
ที่หลิวเต๋อหัวเล่นคู่กับเหลียงเฉาเว่ย สนุกสุดๆ
คุยเรื่องที่กำลังดราม่ากันดีกว่า เรื่อง Goblin Slayer เนี่ย
มีใครเคยแต่งแนวนี้มั่งปะ
มีฉากรุนแรง ข่มขืน มันแต่งลงเด็กดีไม่ได้นะสิ
โม่งหลายตัว มันก็บอก ติดตามเพราะฉากเรท ขายความหื่น ขายความรุนแรงนี่แหละ
มีแค่ในมังกะเท่านั้นละ นิยายมีแต่จึ๋งนึง พูดผ่านๆ ด้วยซ้ำ
ดราม่าก็อบลินสเลเยอร์มันแบ่งได้ 2 กรณีคือ
1. พวกที่ตับอ่อน จิตใจอ่อนแอ ที่บังเอิญเข้ามาชมเพราะคาดหวังจะได้เห็นพระเอกโชว์เทพช่วยหญิงตกสาว โดยหารู้ไม่ว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่นิยายโลกสวยแบบที่พวกมันอ่านๆ กัน
2. พวกโทรลพวกฮีทเตอร์ที่คอยปั่น ซึ่งอันนี้เป็นไงก็ไปนั่งดูในมู้ Goblin slayer โลด กูเบื่อจนขี้เกียจเข้าไปอ่านละ
เอาตามจริงแล้วไอ้เรื่องนี้มันไม่สมควรมีดราม่าเลยซักนิด ฉาก Rape เอย ไอ้พฤติกรรมป่าเถื่อนของพวกก็อบลินเอย มันก็มีแค่ 2 ตอนแรกที่ใส่มาเพื่อปูเรื่องให้คนอ่านเข้าใจว่าก็อบลินแม่งเหี้ยสมควรโดนกำจัดเท่านั้นแหละ ที่เหลือก็ไม่มีละเป็นแนวแฟนตาซีรับเควสที่มีพระเอก edgy นิดๆ แต่ไอ้พวกสารก่อมะเร็งดราม่าทั้ง 2 จำพวกนี่แม่งมันไม่ยอมหยุดไง คอยแซะเป็นเนื้อร้ายจนแม่งลามไปเรื่อยตั้งแต่เรื่อง Rape เรื่องเหยียดเพศนักผจญภัยหญิง เรื่องหาความสมจริงของแรงดันน้ำ เรื่องการเมืองในเรื่อง ยันไปถึงเซ็ตติ้งของเรื่อง
พอเอาข้อมูลมาเถียงแม่งก็หาว่าคุบ้าง เป็น nerd บ้าง แทนที่จะคุยเนื้อเรื่องก็ผันกลายเป็นโจมตีบุคคลซะงั้น
อยู่ดีๆเพื่อนกุแม่งก็โยนไฟล์นิยาย1000หน้ากระดาษ(ไม่เคยลงในเน็ต)มาให้กู กูควรทำไงกับมันดี 5555
ขออนุญาต KY เกี่ยวกับไลท์โนเวลไทยเรื่องนี้หน่อย >>> https://www.kawebook.com/story/view/535
เห็นมีคนบอกว่าเรื่องนี้ได้รับการแนะนำในญี่ปุ่น เขียนโดนหะริดผู้เคย
ไปยังวัลฮาลามาแล้ว ไลท์โนเวลแนวน่าจะไปทางการเมืองหรือไม่ก็
ปรับปรุงระบบบริหารประเทศ
ถึงมันไม่ได้มาจากเด็กดี แต่อยากให้มีคนลองสับเรื่องนี้ดูหน่อย
จากที่ไปหาข่าวอ่านมา ได้เรื่องประมาณว่าที่มีคนญี่ปุ่นสนใจเพราะ
รูปตัวเอกที่เป็น Trap บนปกดูน่าเด้าเฉยๆ กูเลยอยากรู้ว่าโม่งคิดยังไง
กับเรื่องนี้บ้าง
กูสกิมผ่านๆ แล้วเกิดความ Cringe เป็นพักๆ เขียนด้วยสไตล์ที่
ค่อนข้างไทย มีเผ่าหูสัตว์ต่างๆ มาสร้างความโมเอะ มีเซอร์วิสด้วย
ตามสูตร ที่กูสะดุดคือความฝืน ไม่เป็นธรรมชาติทางอารมณ์ของตัวเอก
ถึงจะพยายามอธิบายว่าเป็นเพราะฮอร์โมนของวัยรุ่นก็เถอะ
ใครสนใจก็รบกวนหน่อย เลิกงานเดี๋ยวกลับมาอ่าน
ถ้า Goblin slayer เป็นนิยายขี้เงี่ยนเพราะฉาก rape ตอนต้นเรื่องละก็ kaifuku jutsushi no yarinaoshi คงเป็นนิยายมหาเทพแห่งความเงี่ยนแล้วมั้ง
>>370 จะว่าไปทำไมมีแต่ ญี่ปุ่น กับเกาหลีที่ชอบเอาการถูกข่มขืนมาเป็นประเด็นว่ะ (ไม่นับรักข่มขืน ข่มขืนรัก น้ำเน่าปัญญาอ่อนแบบไทยนะมึง คนละอารมณ์กัน) นิยายจีน นิยายตะวันตกนี่กูแทบจะไม่เคยเห็น กว่าจะปูเรื่องให้หม่น ให้กดดันนี่แม่งเล่าสามตลบ หลายๆ เรื่องใช้วิธีฆ่าตัวละคร บางเรื่องใช้วิธี Bully ตัวละคร เห็นมีแต่เกากับยุ่นนี่แหละเอา Rape มาดึงอารมณ์
ไม่ใช่ว่าไม่ได้ดีนะ แค่สงสัยทำไมที่อื่นเขาไม่ใช้หรือมันง่ายไป เพราะตอนกูอ่านเจออะไรแบบนี้ครั้งแรกๆ กูดาวน์เดี๋ยวนั้นเลย ไม่ต้องปูพื้นกันเป็นบทๆ
ญี่ปุ่น กฎหมายเปิดกว้างการแสดงออกเรื่องเซ็กซ์ ถึงมีให้เล่นกับฉากข่มขืนได้มั้ง ไม่งั้นหนัง AV จะเต็มเนทได้ไง
จีนหรือที่อื่น ยังไม่เปิดกว้างในการแสดงออกเรื่องแนวนี้มั้ง
เดาว่าอีกอย่างคือสถานภาพทางสังคมของผู้หญิงบ้านเขาไม่เหมือนบ้านเราด้วย
บ้านเราชายหญิงมีสถานะทางสังคมใกล้เคียงกันดูคล้ายๆ สังคมฝรั่งนิดหน่อย แต่ที่ญี่ปุ่น จีน เกาหลี ผู้หญิงยังถูกมองว่าด้อยกว่าผู้ชาย ฉะนั้นความอ่อนไหวในเรื่องข่มขืนนั้นจึงต่างกับบ้านเราด้วยล่ะมั้ง
>>374 ไม่รู่ว่าเป็นเพราะตอนนั้นกูไม่ค่อยชอบอี Cersei หรือเพราะบทมันปูมาให้พอเดาได้อยู่แล้วว่าอีนี้ต้องโดนแน่ ตอน Walk of shame กูเลยไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ เอาจริงๆ ตอนแม่มังกรโดนพี่ขายให้ Droco(เขียนถูกปะวะ?) กูยังเจ็บกว่าอีก
เอาจริงๆ ฝั่งตะวันตกที่เล่นเรื่องข่มขืนมันก็มีนะ แต่ก็ไม่รู้สึกดาวน์ขนาดนั้นอ่ะ ไม่รู้ว่ะ อาจจะเพราะรสนิยมส่วนตัวมั้ง 555
อุตสาหกรรมสื่อลามกในญี่ปุ่นมีประวัติมานานแล้ว เกาหลีน่าจะเห่อหมอยเหมือนคนไทยเห่อนิยายจีนเสิ่นเจิ้น
https://www.youtube.com/watch?v=Y8-vkFpU5UQ
เรื่องข่มขืนใน Goblin Slayer เป็นดราม่าที่ตื้นเขินมาก ไม่เชื่อลองเอาไปตั้งเป็นกระทู้ในเด็กดีสิ
>>374 เจาะเวลาเคยอ่าน
แต่มันไม่ได้ดูรุนแรงแบบ ก็อปลินมารุมข่มขืน รุมโทรมผู้หญิง แล้วเอามีแทงเสียบเหยื่อไปด้วยอะไรยังนี้ไง มันเน้นไปที่ความดาร์ท เถื่อนดิบ
ส่วนแนวจีน มันบรรยายฉากข่มขืนแบบเด็กๆ หญิงชายให้อรรสรสเบาๆ เช่นมังกรหยกก็ อา...หลั่งน้ำวิสุทธิ์เข้ามาในตัวข้า อะไรแบบนั้น
ใครมีนิยายสืบสวนแนะนำบ้างวะ เอาแบบสืบสวนจริง ๆ นะ ปนตลกนิด ๆ ก็ได้ แนะนำกูหน่อย
>>384 ถ้าแบบเว็บโนเวลคงไม่มีอ่ะ คนไทยไม่เขียน แนวนี้มันต้องใช้ Fact+Logic เขียนไม่สนุกเลยไม่เขียนลงเว็บกัน ขนาดพิมพ์เป็นเล่มๆ ยังหายาก แต่ถ้าแบบแปลก็ตามสูตรอะ นิยายชุด Sherlock H. คินดะอิจิ, นิยาย Dan brown, ปัวโรต์ แต่ถ้าคอเกม FPS ก็นิยาย Tom Clancy(สืบสวน+MilitaliaSci)
กูไม่ค่อยอ่านนิยายจีนแต่เห็นเขาว่า ตี๋เรินเจี๋ยสนุก
จู่ๆ ก็นึกอยากอ่านนิยายสูตรสำเร็จโรงเรียนเวทมนตร์แฮะ ไอ้สูตรมาวันแรกก็ไปท้าต่อยนางเอกอ่ะ
กูก็งงนะวันแรกเปรี้ยวตีนอะไรขนาดนี้ ส่วนอีนางเอกโดนจนหมอบหนเดียวก็ mind break จากคนหยิ่งเป็นหลงคนกระทืบตัวเองซะงั้น
แมชชีนดอลล์น่าจะได้มั้ง
แต่ถ้าหมายถึงในพล็อตแนวๆนั้นเด็กดี อันนี้กูไม่รู้นะ
การเขียนพล็อตของพี่แก https://www.youtube.com/watch?v=TTZEFGvMH0k
การเขียนฉากแอ็คชั่นของพี่แก
https://youtu.be/C17bE66vz2Y
>>397
แอนตี้ฮีโร่ https://www.youtube.com/watch?v=YoxRr07drJU
จักรวรรดิชั่วๆ https://www.youtube.com/watch?v=A1Way_MdkVg
ช่วงนี้เว็บบอร์ดเด็กดีน่าเบื่อ คุยแต่เรื่องจีนกับจีน กูนึกว่าเข้าเว็บของสนพฺบูรพัฒน์
กูขอบอกล่วงหน้าว่าไม่ม้า กูเบื่อจีนเสิ่นเจิ้น แต่ไอ้เรื่องนี้ถือว่าโซเวียตเสิ่นเจิ้นอ่ะเปล่า
https://writer.dek-d.com/Comradepiddog/writer/view.php?id=1865726
Ky เห็นพูดเรื่องก็อบสเลกัน กูขอลี้ภัยมาในนี้หน่อยนะ มู้ในหมวด Anime&manga แม่งเรื้อนเกิน อยู่ไม่ได้
กูไปเห็นคนเล่นมีมที่ก็อบสเลพูดเรื่องดาบของหัวตี้ตอนแรกว่ายาวเกินกว่าจะใช้ในถ้ำ แล้วเอาภาพกัซ Berserk มาพร้อมติดคำพูดว่ามันอยู่ที่ประสบการณ์...ซึ่งกูว่าคนมีประสบการณ์จริงๆ ก็ไม่ใช้ดาบใหญ่ๆ ยาวๆ ในถ้ำหรอกวะ แต่คอมเมนต์แม่งอวยกัซซะเหลือเกิน บางคนก็พูดว่าเรื่องใช้ดาบแทงด้วย กูก็ได้แต่ปลงใจ พอๆ กับพวกเชื่อเรื่องการถอด pommel เพื่อเขวี้ยงใส่หัวอีกฝั่งวะ
ดาบมันใช้แทงได้จริง แต่ต้องดูบริบทด้วย พวกก็อบลินมันไม่มีเกราะ จะแทงจะฟันก็เข้า ตัวเล็กด้วย ยังไงก็เข้าจุดตาย แต่ในสถานการณ์เด็กใหม่คือโดนล้อมและด้านหน้าก็มีก็อบลินหลายตัวรออยู่ กว่ามึงจะแทงแล้วชักดาบกลับ ไอ้พวกตัวข้างๆ ก็เข้าประชิดแล้ว ที่มันพลาดคือใช้ท่าฟันที่ชูดาบขึ้นเหนือหัวกับแกว่งดาบเป็นวงกว้างเกินไป แทนที่จะฟาดแนวระนาบหรือแนวทแยงที่กินวงแกว่งเล็กกว่าและเพิ่มโอกาสฟันโดนหลายตัวในดาบเดียว
แค่ถึงอย่างนั้นมันก็พลาดตั้งแต่ใช้ดาบยาวเข้าถ้ำกับแกว่งแบบเสียสติจนเพื่อนเข้าไปช่วยไม่ได้แล้วละ
ใครจะอ่านใครจะดูก็ช่าง มีกูคนนึงอะที่ไม่สนใจ เอาที่สบายใจ
>>401 มึงอย่าไปคิดมากกับการแต่งนิยายหรือการ์ตูน แค่คิดว่าจะเขียนยังไงทำให้คนอ่านเชื่อได้นะแหละ คือจุดประสงค์หลักที่ควรศึกษา
ในก็อบสเล มูลเหตุตัวละครนั้นมันต้องตาย ฉะนั้นจะด้วยอะไรก็ตาม สุดท้ายมันต้องตาย
ในกัซ พระเอกมันต้องรอด จะฟันดาบฝ่าศัตรูยังไง มันก็ต้องรอดออกมาให้ได้
คนแต่งทั้งสองเก่งมาก ที่ทำให้คนอ่านมีความรู้สึกร่วมได้ นั่นคือจุดที่ควรสนใจนำมาใช้บ้าง ถ้ามึงแต่งนิยายสักเรื่อง
>>401 เรื่องประสบการณ์ ก็อบสเลต่างจากเบอเซิร์กหน่อย ก็อบสเลอยู่ในเมืองเฉยๆก็ไม่มีใครทำร้ายเขาตรงๆแล้ว แค่บุกไล่ฆ่าที่รังก็อบลินตามประสาคนมีปม แต่เบอเซิร์กที่ไอ้กัซถูกปีศาจไล่ล่า ไม่ใช่เพราะไปหาเรื่องกริฟฟิทก่อน แต่โดนตีตราสังเวยประทับตามธรรมเนียมของก็อดแฮนด์ต่างหาก พวกที่มีตราจะถูกปีศาจตามล่ามาถวายให้พวกมัน อยู่เฉยๆก็ถูกไล่ล่าอยู่ดี
ทำไมตอนกัซโดนอัดถั่วดำไม่มีดราม่าแบบนี้บ้างวะ
Berserk มันดีทุกอย่างยกเว้นตำนานการดองและเนื้อหาโลกสวยขึ้นนี่แหละ
โหลๆ มีนิยายแนะนำไหม หาอ่านเรื่องใหม่อยู่ สนใจแนวแฟนตาซี-ยุคกลางเป็นพิเศษ ถ้ามีเรื่องไหนแนะนำก็แปะมาหน่อย
ตอนนี้ยังหาไม่เจอ จีนเสิ่นเจิ้นเต็มไปหมด
ทางนี้เขียนอยู่นะ แต่แปะไปเดี๋ยวหาว่าม้า ก่อนหน้านี้โดนโม่งเหน็บไปทีด้วย
ถ้าไม่ได้แปะเพื่อด่าก็ม้าหมดอะ
ไม่ดิ บางทีแปะเพื่อด่ายังโดนหาว่าม้าเลย แกล้งด่าเพื่อโปรโมท
สรุปคือ กูก็ไม่รู้ว่ามันจะให้เราคุยอะไรกันในกระทู้นี้
ใครเริ่มต้นมุกม้ากูก็ไม่อาจรู้ได้ แต่ไอ้คนที่ต่อยอดมุกม้าจนมู้ตกต่ำนี่มัน...
กูมีเน็ตโทรศัพท์ที่สามารถเล่น Pubg mobile หรือ Fate go ได้ไม่มีสดุด แต่กูไม่สามารถโหลดหน้าค้นหานิยายของแอพเด็กดวกได้ บัดซบชิบหาย
คือไม่ว่าจะแปะนิยายหรือแม้แต่แค่พูดถึง ไม่ว่าด้วยเหตุผลแะไรขึ้นมา จะมีคนเล่นมุขม้าแล้วก็ต่อยาวๆ จนน่ารำคาญทุกที
ใครขยันเล่นมุกม้า แจ้งแบนแถวนี้ดู https://fanboi.ch/meta/
อะไรๆ ก็ม้า มุกม้าแม่งกระจายไปทุกมู้ ฮรี้กุบกับๆ
เห็นมั้ยล่ะ ขนาดแค่พูดถึงเฉยๆ ก็มา...
พอพูดถึงมุกม้า กูเลยนึกถึงชื่อมู้เก่า พอนึกถึงชื่อมู้เก่าเลยนึกถึงชื่อมู้นี้"สิ้นหวังแล้วเด็กดวก..." พอนึกถึงชื่อมู้นี้เลยนึกขึ้นได้ว่าไอ้พวกที่บอกจะแข่งกันเขียนนิยายให้ติดท๊อป พิสูจน์ว่าติดท๊อปง่ายๆ นี่มันไปถึงไหนแล้ววะ ล้มหายตายจากกันไปหมดแล้วหรือมีผงาดขึ้นมาใกล้จะท๊อปบ้างรึยัง หรือรู้ตัวว่าสิ้นหวังแล้วก็เลยทำเป็นลืมไปเฉยๆ
ถึงพวกท็อปมันจะมาจากกระแส ก็ใช่ว่าเขียนตามกระแส แล้วจะขึ้นกันได้ง่ายๆ นะเว้ย มันต้องลงในเวลาที่พอเหมาะ +ต้องมีดวง ไม่ก็พวกฐานแฟนคลับด้วย แบบเรื่องใหม่แตมรี่นี่ก็ใช่มั้ง เขามีฐานแฟนคลับ
เอาจริงๆ แตมรี่นี่กูว่าอาศัยแฟนคลับล้วนๆแล้วล่ะ งานแบบเดิมๆ พลอตเดิมๆ ภาษาเดิมๆ ตลอด ไม่เห็นจะพัฒนาหรือเปลี่ยนแนวอะไรเลย อย่างฮิเดโกะนี่ กูยังเห็นเขาย้ายไปเขียนแนวผู้ใหญ่ เขียนวายบ้าง หรือเจ้าปลาน้อยก็ภาษาโอเค ตอนนี้ไปเขียนยูริจนรุ่งกว่าแล้วมั้ง แตมรี่ล่ะ มีอะไรเปลี่ยนบ้าง
ถ้าไม่อยากให้คิดว่าม้า ก็เหลือแค่ 2 ทางล่ะวะ
1.ย้อนกลับไปเอานิยายที่ยังไม่ได้สับใน list มู้เก่ามาจัดให้หมด
2.กระทู้ฝากนิยายใน DD ชอบอันไหนมึงก็แจงที่มาเลย จากกระทู้นี้ คห. ที่เท่าไหร่ก็ว่าไป
จะได้ไม่ต้องเขินเพราะแม่งก็แปะกันทั้งกระทู้อะ ไม่ต้องโดนข้อหาม้าออกหน้าออกตา
เพราะมึงเอาม้ไปปล่อยในคอกม้าที่มีเป็นสิบๆ ตัว ส่วนเรื่องของมึงจะโดนสับมั้ยก็แล้วแต่ดวง
youtube ล่มเอ๋อวะ?
https://www.dek-d.com/board/view/3883939/
ชวนมาบ่น...
https://www.dek-d.com/board/view/3883980/
ขอบคุณที่รักกัน...
บอร์ดนักเขียนสมัยนี้ตกต่ำลงเยอะเลยนะ ใช้พื้นที่กระทู้ลงเรื่องที่ไม่ค่อยเกี่ยวกับงานเขียนเท่าไหร่
ถ้าเป็นสมัยก่อนนี่ เจอพวกมาเฟียบอร์ดจัดหนักไปแล้ว
ถ้าไม่มีนอกเรื่องบ้างมันก็เหมือนจะเงียบๆ อะนะ
ช่วงนี้มีเว็บอื่นมาถามด้วยนะ จอยลดาเอย ฟิคชั่นล็อกเอย
>>438 จริง ปกติกูส่องบอร์ดวันละหลายรอบ แต่เดี๋ยวนี้หลายๆ วันส่องที
>>437 ไอ้มู้นี้กูก็งงนะ คือถ้าจะมาขอบคุณเรื่องยอดวิว แล้วทำไมต้องมาทำในที่ที่มีแต่นักเขียนเป็นส่วนมาก คนในบอร์ดจะมีอ่านนิยายมันอยู่สักกี่คนกันวะ เจตนาชัดเจนเลยนะ แล้วก็กูสังเกตมาหลายทีละ เวลามีพวกงั่งๆ มาตั้งมู้ถามว่าได้ยอดวิวยอดเฟฟกันเท่าไหร่ ในขณะที่คนอื่นเขาตอบกันหลักสิบ หลักร้อย ถ้ามีหลักพัน หลักหมื่น โผล่มา มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นเสิ่นเจิ้น80% ถามว่ามันผิดไหม ไม่ผิดนะเพราะมันก็ได้เท่าที่มันอวดจริง แต่ก็นะบางคนแม่งดูโคตรพราวด์
โอเค มึงเจ๋งมากเสิ่นเจิ้น ตอนนี้เป็นยุคของมึง กูปรบมือ
ทำไมเรียกว่าอีเครื่องวะ
แม้แต่นางร้ายที่ว่าแน่ก็ไม่สามารถต่อกรพลังวายได้
มาเฟียบอร์ดเหรอ ฟังแล้วขำว่ะ เคยมีคนทำตัวแบบนั้นด้วยเหรอวะเนี่ย เสียดายกูมาไม่ทัน
ลงชื่อ เจ โฮป
มาเฟียผ่านไป ม้าเฟียก็มาแทนที่
นี่มันพยายามให้ดูเป็นยุโรป แต่ทำไมยิ่งอ่านยิ่งจีนวะ T____T)
https://writer.dek-d.com/InaeO/story/view.php?id=1807171
https://www.dek-d.com/board/view/3883129/
เห็นมันฝากนิยายกัน เผื่อใครจะทำตาม>>431
เวลากูเขียนให้มันยุโรป กูจะไม่ใช้องค์ชายนะ กูใช้เป็นเจ้าชายไปเลย พวกเก่งๆ เทพๆ ก็เรียกไปตามอาชีพ ยศ กับชื่อจริงของตัวละคร ท่านอัศวินผู้เก่งกาจ ท่านกษัตริย์อาเธอร์ อะไรแบบนี้ // ว่าแต่เซียนนี่แปลว่าไรวะ เอาแบบความหมายตรงตัว
>>462 คนที่กลายเป็นเทพ
มันไม่ได้มีแค่นั้น ลองอ่าน ๆ ดูนอกจากชื่อตัวละครกับประเทศ/ภูมิรัฐศาสตร์แล้ว นอกนั้นแม่งไม่มีอะไรดูยุโรปเลย ยิ่งแบบฟาดฟันกันเพื่อชิงบัลลังก์งี้ถ้าเป็นยุโรปก็คงเป็นยุคชนเผ่าก่อนแม่งจะใช่กฎลูกคนโตได้ทุกอย่างป่ะ
แต่งเมียเยอะออกหน้าอีก คือถ้าฝั่งยุโรปมันควรจะมีเมียเอก 1 แล้วจะมีสนมลับอีกนับสิบก็ว่าไป คือสรุปแม่งดูจีน ๆ อะ
อีกอย่างฝั่งยุโรปมันจะไม่แทนกันด้วยตัวเลขไหม ก็องค์ชาย + ชื่อตัว ไปเลย หรือไม่ก็เจ้าชาย + ชื่อ + ลำดับที่
ฝากไปบอกมันว่าทางยุโรปคนเป็นเทพเขาใช้ เซนต์ (Saint)
ลงชื่อ เซย่า ชิริว เฮียวกะ ชุน อิคคิ
กูเห็นฝั่งยุโรปมักลงท้ายชื่อเมืองหรือดินแดนมากมาย เช่น เจ้าชายทอมมี่แห่งสโลเนีย เจ้าชายโรมันแห่งสก๊อต อะไรแบบนี้มากกว่า
ช่วงนี้กูอิ่มแนวจีนนิดๆ เริ่มวนไปหันไปหาแนวยุคกลางฝรั่งกับแนวเอาชีวิตรอด
>>466 >>464 ยุโรปทุกราชวงศ์ไปยันราชวงศ์ฝั่งเอเชียอย่างรัซเซียไม่ได้ให้ความสำคัญกับการนับลำดับพี่น้องเกิดก่อนหลังขนาดนั้น วัฒนธรรมพี่น้องเขาไม่เหมือนคนเอเชีย
คำว่าที่123456ต่อท้ายชื่อคือชื่อมันซ้ำกับพ่อ ปู่ ทวด ญาติโกโหติกามันเลยต้องใช้ลำดับที่ เพราะมันตั้งชื่อตามตระกูล กึ่งๆ จะเป็นนามสกุล เป็นชื่อประจำราชวงศ์นั้นๆ อย่างชื่อโรเบิร์ตที่หก หมายถึงราชวงศ์นี้แม่งมีโรเบิร์ตมาก่อนแล้วหกคน ไม่เกี่ยวห่าอะไรกับเป็นพี่น้องคนที่หกเลย
>>471 ไม่อยากขัดแต่ 1st prince หมายถึงรัชทายาทลำดับที่หนึ่งที่จะได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ทันทีที่กษัตริย์คนก่อนหน้าสละบัลลังค์ก็จริง แต่มันก็มีแค่ 1st นี่แหละที่เป็นเหมือนตำแหน่ง แถมไม่ได้วัดว่าเป็นเจ้าชายองค์โตด้วยเพราะมันคือตำแหน่งรัชทายาท จะเป็นคนสุดท้องก็ได้
แล้วไอ้ 2nd prince, 3rd prince นี่ไม่มีนะมึง มีแต่เป็นชื่อเขตเลือกตั้งของแคนาดา
ถ้าจำไม่ผิดฝั่งยุโรปจะมีแค่รัชทายาทเท่านั้นที่จะได้ขึ้นครองบัลลังค์ ส่วนคนอื่นๆ ถ้ารัชทายาทยังไม่มีทายาทก็ยังสามารถมีสิทธิ์ขึ้นครองได้ในฐานะตัวสำรองหากรัชทายาทเกิดตายไป แต่ถ้ารัชทายาทเกิดมีทายาทสืบบัลลังค์แล้วญาติคนอื่นก็จะหมดสิทธิ์ทันที
ซึ่งหลังหมดสิทธิ์ในบัลลังค์แล้วก็มี 2 กรณีคือ หากยังญาติดีกับทางราชวงศ์อยู่ก็จะสามารถแยกตัวออกไปตั้งเป็นตระกูลของตัวเองได้ โดยดำรงตำแหน่ง ดยุคไม่ก็ดัชเชส ในฐานะญาติของกษัตริย์ หรือไม่ก็แต่งเข้าตระกูลอื่นเพื่อใช้เป็นเชื่อมสัมพันธ์
อันนี้กูจำมาจากตอนเล่น Crusader King อะ
กูขอถามสงสัย อย่างองค์ชายแปดคือลูกคนที่ 8 ใช่มั้ย ถ้าไม่เกี่ยวกับการเรียงลำดับเลขของยุโรป ฮ่องเต้ต้องบะบ่ะจนมีลูกถึง 8 องค์ใช่รึเปล่า
>>475 ไอ้สืบทอดให้รัชทายาทกับลูกหลานเนี่ย มีส่วนเกิดสงครามแย่งชิงบัลลังก์ เช่น สงครามกุหลาบ เป็นต้น
https://www.youtube.com/watch?v=CWu8ETLml64
หรืออาจจะเจ้าชายลำดับที่ 17 แห่งจักรวรรดิบริทาเนีย อะไรงี้
เช่น ลู—- เจ้าชายลำดับที่ 17 แห่งจักรวรรดิบริทาเนีย ลูกชายคนโตแห่งพระนางมารีแอนผู้ล่วงลับ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ
ลูลูช วี บริทาเนียขอกัญชา ให้พวกเจ้าทุกคน จงอัพนิยายทุกวันซะ! #ไร้สาระแปป
แล้วมีการตั้งชื่อเล่นให้กษัตริย์หรือพระโอรสรึเปล่า กรณีชื่อจริงยาวมาก
หรือเติมสมญานามเข้าไปหลังชื่อเช่น วิลเลี่ยมผู้พิชิต(เกาะอังกฤษ) แมรี่บ้าเลือด
คือมันกลิ่นอายจีนชัดขนาดนี้จะเปลี่ยนชื่อตัวละคร/สถานที่/ประเทศ เป็นยุโรปทำไม ก็จีนไปเลยสิ
มันไม่ใช่แค่องค์ชายแปดนะ พออ่าน ๆ ไปกลาง ๆ เรื่องแม่งโครตหนังจีนอะ…
เอ้าๆ ปรบมือ ความรู้จากยุโรปมาเต็ม
ถ้าเรียกชื่อผู้หญิงชั้นสูงต้องเรียกแบบไหนหรือ
ตัวอย่าง:แมรี่ ป๊อปปิ้นส์
1) เลดี้แมรี่
2) มิสป๊อปปิ้นส์
3) ใช้ได้ทั้งคู่
กูเคยเห็นใช้แบบนี้ในหนังกับซีรี่ย์ แต่ไม่ค่อยมั่นใจว่าใช้ยังไง
>>492 3.) ใข้ได้ทั้งคู่ ขึ้นอยู่กับบริบทล้วนๆ
อย่าง Lady นี้ถ้าใช้นำหน้าชื่อแบบในนิยายอะไรแบบนี้ แบบ Lady Poppin คือออกแนวไปในทาง "เคารพให้เกียรติ" มากกว่า
แต่ถ้าแบบ Lady เฉยๆ แบบใช้กันประจำวันนี่คนละเรื่องเลยนะ ถ้ากูจะ Lady ใส่ใครนี่คือแม่งต้องมีเหตุการณ์อะไรซักอย่างอ่ะ ประมาณว่ามีคนมาแซงแถวกู กูก็ Excuse me Lady! เอาแบบไทยๆ ก็ ขุ่นน้องคะ!
ส่วน Miss นี่คือเหมือนเป็นคำสุภาพใช้เรียกผู้หญิงที่มึงไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าเขาแต่งงานรึยังก็ Miss ไปก่อนเลย ใช้ได้แม่งทุกสถานการณ์
กูเองก็เคยมีปัญหาเรื่องนี้อยู่ในตอนแรกๆ ที่เริ่มเขียนแนวขุนนางแฟนตาซี กูเลยตัดปัญหาด้วยการกำหนดหลักเกณฑ์ในโลกของกูไปเลยว่า ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว และคนที่แต่งด้วยเป็นขุนนางให้เรียกว่า ท่านหญิง นอกนั้นให้เรียกว่า คุณ แต่พวกอายุน้อยกว่า 20 ให้เรียกว่า คุณหนู สามัญชนเรียกชื่อตรงๆ ห้วนๆ ไปเลย
รู้แหละว่ามันอาจไม่ถูกหลักความเป็นจริง แต่มันง่ายกว่าเวลาเขียน นักอ่านก็ไม่ท้วงอะไรก็เลยใช้มาเรื่อยๆ
สงสัย พวกดยุกที่มีอำนาจมากๆในนิยาย แบบมากจนกษัตริย์ต้องเกรงใจ อำนาจพวกนี้มาจากไหน ไม่ใช่ว่าดยุกมีแค่ที่ดินกับเงินเยอะอะไรแบบนี้เหรอ
พ่อแม่ซินเดอเรลล่า (เอลล่า) นี่เป็นดยุกหรือเปล่าวะ ในการ์ตูนบ้านนางใหญ่โตมาก เหมือนถอดแบบมาจากปราสาท
เอ๊ย พ่อเฉยๆ
>>500 ชีวิตจริง ยุคฟิวดัล ขุนนางน้อยใหญ่มันมีทหารเป็นของตัวเอง เพราะยังไม่เป็นรัฐชาติแบบปัจจุบันที่ทหารรับใช้ชาติ ยุคนั้นทหารรับใช้ขุนนางที่ตัวเองสังกัด ดยุกมีที่ดินกับเงินเยอะ = ทหารในสังกัดตัวเองก็เยอะตาม ตัวอย่างก็ วิลเลี่ยมผู้พิชิต เป็นแค่ดยุกแห่งนอร์มังดี แต่มีทหารกับทุนมากพอจนพิชิตเกาะอังกฤษ (ถึงส่วนหนึ่งจะเป็นเพราะอังกฤษเพิ่งสู้กับนอร์เวย์เสร็จมาหมาดๆ ก็เถอะ) กษัตริย์จะเกรงใจ เอาใจ บ้างก็ไม่แปลก
แต่สำหรับนิยายเท่าที่อ่านมา...แค่รวยเฉยๆ ว่ะ ไม่เห็นเหี้ยไรอื่นเลย
เห็นพูดถึงเรื่อง saint อยากถามหน่อยว่าที่ฝรั่งเรียกกันว่า Sword saint นี่ภาษาไทยเขาเรียกว่าอะไรกันนะ
ลำดับชั้นขุนนางมันเยอะขี้เกียจพิมพ์ ไปหาในกูเกี้ลไป มันจะรับใช้กับเป็นทอดๆไปเรื่อยๆ
ถ้าไม่ใช่นิยายเจาะลึก ใช้แค่ ราชา > ดยุก > เคานต์ > บารอน > เซอร์ > สามัญชน > ทาส
ก็น่าจะพอนะ อยากได้เยอะกว่านี้ค่อยไปดูแล้วเทียบว่าอันไหนใหญ่กว่าอันไหน
โม่งเปล่าวะเนี่ย เพิ่งคุยเรื่องนี้กันไปเมื่อไม่กี่วันก่อน วันนี้กระทู้โผล่เลย
https://www.dek-d.com/board/view/3884448/
ดยุกคือขุนนางชนิดหนึ่งแหละ แต่พอดีมีอำนาจรองมาจากกษัตริย์เท่านั้น แถมคนที่เป็นดยุกส่วนใหญ่ก็ดันเป็นเชื้อราชวงศ์
ส่วนเรื่องดยุกที่ไม่ได้เป็นเชื้อราชวงศ์ อันนี้ก็มีแหละ แต่มีน้อยส่วนใหญ่แล้วไม่ว่ายังไงก็ต้องมีเชื้อสายเกี่ยวกับกษัตริย์ทั้งนั้น
ยกตัวอย่าง วิลเลี่ยม ผู้พิชิต (William the conqueror) มีตำแหน่งเป็น Duke of Normandy แต่ต้นตระกูลของวิลเลี่ยมนั้นเป็นทหารรับจ้างชาวไวกิ้ง ที่ถูกจ้างโดยพระเจ้าชาร์ลที่ 3 ของฝรั่งเศส แต่เพราะพระเจ้าชาร์ลยกลูกสาวให้เป็นของกำนัลเพื่อไม่ให้พวกไวกิ้งมารุกรานเท่านั้น ตระกูลนี้ก็กลายเป็นตระกูลที่มีความใกล้ชิดกษัตริย์ และอาศัยความใกล้ชิด + ความภักดีสร้างผลงานจนกลายเป็นตระกูลดยุกในที่สุด
ลำดับชนชั้นเรียงสูงสุดไปล่างสุด
-กษัตริย์
-แกรนด์ดยุค, อาร์ชดยุค (ใช้ในบางประเทศเท่านั้น ส่วนใหญ่ก็คือพวกเจ้าชายเจ้าหญิง)
-ดยุค
-มาร์ควิส
-ไวท์เคานท์
-เคานท์(เฉพาะเกาะอังกฤษเรียก เอิร์ล)
-บารอน
-อัศวิน
-ชาวบ้าน
-ทาส
เพราะเป็นรองแค่คิงไง เลยคิดว่าเป็นแล้วดูเท่ ให้ราชาแต่งตั้งให้มั่วๆ เฉยเลยก็มี บ้าบอ
ไหนๆ มาถึงนี่แล้วจะลากยาวไปเรื่องจักรวรรดิ์ด้วยมั้ย?
มาด้วยก็ดี กูอ่านแล้วเพลินว่ะ
กูก็รออ่านนะ มีใครใจดีเล่าให้ฟังบ้าง มาเก็บเอาไปเป็นข้อมูลเขียนนิยาย
โอเคงั้นเพิ่มเรื่องจักรวรรดิให้นิดหน่อยละกัน
ก่อนอื่นเลยก็คือนิยามของจักรวรรดิ ฟังดูเหมือนจะยิ่งใหญ่นะแต่ในความเป็นจริงแล้วจักรวรรดิ์มันก็แค่ระบอบการปกครองที่มีหลายๆ ประเทศมารวมตัวกันโดยที่มีตัวจักรวรรดิเป็นศูนย์กลางก็เท่านั้นล่ะ ซึ่งไอ้เจ้าประเทศทั้งหลายนี่ส่วนใหญ่แล้วก็ยังมีระบบการปกครองเป็นของตัวเองอยู่ และนั่นก็หมายถึงอาจจะมีกษัตริย์และขุนนางเป็นของตัวเองอยู่ด้วย แต่การปกครองประเทศหลายๆ แห่งให้มาร่วมมือกันเป็นหนึ่งนั้น นั้นก็จำเป็นต้องมีผู้นำที่เป็นศูนย์กลางซึ่งในที่นี้ก็คือ องค์จักรพรรดิ นั่นเอง
ยกตัวอย่างจักรวรรดิที่สังเกตง่ายๆ ก็คือ จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (Holy Roman empire) ซึ่งเจ้าจักรวรรดินี้ก็มีสมาชิกหลักๆ อยู่ด้วยกันก็คือ เยอรมัน , โบฮีเมีย (ปัจจุบันคือสาธารณรัฐเช็กเกียและสโลวาเกีย) , อิตาลีเหนือ (มิลานไปถึงกรุงโรม) และบางส่วนของฝรั่งเศสและโปแลนด์ ซึ่งการรวมหลายประเทศเข้ามาอยู่ภายใต้การปกครองเดียวกันแบบนี้นี่ล่ะ ถึงเรียกว่าระบบจักรวรรดิ
ส่วนการตั้งเป็นจักรวรรดินั้นก็ไม่จำเป็นต้องมีหลายประเทศรวมกันก็ได้ บางทีแค่ 2-3 ประเทศรวมกันก็เป็นจักรวรรดิได้แล้ว ยกตัวอย่างก็คือจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 นั่นเอง ตอนน้ันญี่ปุ่นมีพื้นที่ปกครองหลักๆ ก็คือตัวญี่ปุ่นบนเกาะ , ไต้หวัน , แมนจูเรีย และเกาหลี ซึ่งทั้งหมดก็ขึ้นตรงกับการปกครองส่วนกลางและกลายเป็นจักรวรรดินั่นเอง
เรื่องเขตแดนนั้นไม่ยากสำหรับจักรวรรดิ แต่เรื่องที่ปวดหัวที่สุดก็คือเรื่องระบอบการปกครองในจักรวรรดิและการเลือกจักรพรรดินั่นล่ะ
ที่บอกว่าปวดหัวเพราะบางจักรวรรดินั้นมีการเลือกไม่เหมือนกัน บางแห่งก็เลือกใช้วิธีสืบทายาทโดยที่จักรพรรดิจะส่งต่อตำแหน่งให้กับรัชทายาท แต่บางแห่งก็จะใช้ระบบการโหวตของสภาขุนนางเลือกว่าจะให้ตัวแทนของประเทศไหนขึ้นมาเป็นจักรพรรดิ และบางแห่งจักรพรรดิก็มาจากการเลือกตั้งโดยประชาชนเลยก็ยังมี ซึ่งอันนี้ขอพูดแค่คร่าวๆ ละกัน รายละเอียดเบื้องลึกนี่คงต้องไปหาอ่านกันเอง
นี่กูพูดถึงเรื่องนี้แล้ว อีกหน่อยกูต้องพูดถึงเรื่อง Galactic federation ด้วยมั้ย?
ตามความเข้าใจของกู ภายในประเทศ จักรวรรดิมียศสูงกว่าราชอาณาจักร จักรพรรดิมียศสูงกว่าราชา (HRE) แต่ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ จักรพรรดิและราชามีศีลเสมอกัน จักรวรรดิจะต้องเป็นมหาอำนาจ (มหาอำนาจกลาง WW1) มีการขยับขยายดินแดน (จักรวรรดิ Roman) และปกครองด้วยระบอบกษัตริย์ แต่ไม่จำเป็นต้องเรียกตัวเองเป็นจักรวรรดิหรือจักรพรรดิ (จักรวรรดิสเปน ที่กษัตริย์เป็น King ไม่ใช่ Emperor ) ที่สำคัญสุดเลย จักรวรรดิมันฟังดูชั่วและโครต Cool กว่าราชอาณาจักร
ผิดตรงไหนแก้ให้ด้วย
ก็เอาระบบฟิวดัลมาเทียบก็ได้ แค่เพิ่มตำแหน่งจักรพรรดิไปอยู่บนสุดแค่นั้น ในเกมที่เล่น กุก็ชอบตั้งราชามาปกครองดินแดนใหญ่ๆแทนจะมาเสียเวลาเอาใจเหล่าลอร์ดทั้งหลาย
Ky กูเห็นเพจเกม identity v จองไทย เขาโพสชื่อทีมกัน หนึ่งในนั้นมีชื่อที่เตะตากูมาก
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=437418963450711&id=433877867138154
โม่งใช่มั้ย นั่นใช่โม่งรึเปล่า~
ky กูกำลังเขียนตลคที่เป็นเด็กอยู่ เป็นเด็กผู้หญิงที่มีมารยาท วางตัวดี เป็นลูกคุณหนู แล้วกูไม่รู้จะแบ่งสัดส่วนระหว่างนิสัยเด็กกับการวางให้ยังไงดี เพื่อนโม่งว่ากูทำไงดี หรือกูต้องหาแนวโลลิอ่าน
>>526 การเมืองไง ง่ายๆ สมมุติว่ามึงมีประเทศของตัวเองเป็นประเทศเล็กๆ พอจะปกป้องตัวเองได้บ้างแหละ แต่ชายแดนมึงอีกประเทศที่การทหารแม่งเหนือกว่ามึง แถมผู้นำบ้าๆ บอๆ จะยกคนมาตีบ้านมึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ บางทีการยอมไปอยู่ใต้ร่มเงาของจักวรรดิที่ยิ่งใหญ่กว่าก็เป็นกันชนได้อย่างดี แถมผลประโยชน์อีกนับไม่ถ้วน แลกกับเงือนไขอะไรก็แล้วแต่จักวรรดิจะขอมา คุ้มไม่คุ้มไม่รู้แต่ดีกว่าแยกตัวเองแล้วโดนรุมยำเละแน่ๆ อะ
สมัยนั้นแม่งล่าดินแดนกันป่าเถื่อนไร้เหตุผลสัสๆ ถ้าตัวเองไม่แข็งจริงก็ไปขออยู่ ขอเป็นพวกเดียวกับคนที่เขาแข็งกว่าเหอะ
แล้วพอรอบข้างมันเริ่มอ่อน + ตัวเองเริ่มแข็งก็จะคิดแยกตัวออกจากจักรวรรดิเอง ปรัสเซีย เป็นต้น
จักรวรรดิก็แค่คำคำหนึ่ง อย่างช่วงก่อนสงครามโลกเกาหลียังอัพเกรดตัวเองขึ้นมาเป็นจักรวรรดิเกาหลีเลยทั้ง ๆ ที่ก็มีอยู่ประเทศเดียว ชนชาติเดียว
จักรวรรดิเดิมมันใช้เรียกประเทศที่ปกครองหลาย ๆ ชนชาติพร้อม ๆ กันเช่นรัสเซียที่ขยายอำนาจลงไปทางใต้ กับตะวันออกกลาง
อังกฤษที่มีอนานิคมทั่วโลก
ส่วนหลัง ๆ มันใช้ผิดความหมายกันไปเรื่อยแต่ก็ไม่มีใครซีเรียสอะไรก็แค่ชื่อ
เหมือนญี่ปุ่น ชื่อประเทศคือ State of Japan แต่มีตำแหน่งจักรพรรดิเฉย
หรืออย่างควีนวิคตอเรียเป็นพระราชินีของสหราชอาณาจักร พร้อม ๆ กับเป็นจักรพรรดินีแห่งอินเดีย
ky ยศดยุค มาควิส บารอนอะไรพวกนี้แต่ละคนได้ตอนไหนนะ เกิดมาแล้วได้เลยเหรอ แล้วมันมีกรณีที่สามารถเลื่อนขั้นได้ไหม อย่าเช่น เลื่อนจากมาควิสเป็นดยุคงี้
ปล.พวกเกร็ดยิบย่อยพวกนี้โม่งหาข้อมูลจากไหนบ้าง กูอยากหาอ่านบ้างนะ แต่งนิยายแล้วรู้สึกข้อมูลไม่แน่น
ตามความเข้าใจกุนะ ปรัสเซียน่าจะอยากขึ้นเป็นผู้นำในHRE มากกว่าแยกตัว แต่ HRE ล่มไปก่อนหลังจากนั้นก็เลยเป็นเกมแผ่อิทธิพลชิงอำนาจเหนือดินแดนHREเดิม โดยมีคู่แข่งคือออสเตรีย
>>540 ถ้าสั้นๆ ก็นับแต่ช่วงยุคกลางมาจนถึงปัจจุบันจะเป็นเกิดมาแล้วได้เลย ยศมันสืบผ่านสายเลือด
.
ให้อธิบายจริงจังยาวๆ ก็ระบบสืบราชสมบัติของยุโรปมันผูกกับศาสนาคริสต์ ถ้ากูอธิบายก็จะบอกว่ามันเริ่มจากการที่เชื่อว่า pope ได้อำนาจจากพระเจ้าซึ่งเป็นเจ้าของโลกทั้งใบ และ pope ก็ส่งอำนาจในการปกครองให้เจ้าผู้ปกครอง ส่วนใหญ่เป็นกษัตริย์ แต่ก็มีบางครั้งที่เป็นดยุก ผ่านการสวมมงกุฎ (พิธีราชาภิเษกนั้นเอง) หากพูดแบบรูปธรรมมันเป็นการฮั้วกันระหว่าง pope กับกษัตริย์ที่เป็นคนเถื่อน pope จะได้รับการคุ้มกะลาหัวโดยกษัตริย์จากภัยอย่างพวกโรมันที่อยู่คอนสแตนติโนเปิล ส่วนพวกคนเถื่อนจะได้ความชอบธรรมจากการปกครองโดยการให้อำนาจผ่าน pope ตามหลักการที่กูเข้าใจเมื่อกษัตริย์ได้ที่ดินจาก pope ก็เอาที่ดินไปแจกต่อให้กับพวกลูกน้องตัวเองเป็นตำแหน่งต่างๆ และเมื่อพวกนี้ออกลูกออกหลานตำแหน่งก็จะตกถึงท้องต่อไปเรื่อยๆ แต่ที่สำคัญของยุโรปมันคือ มันใช้ระบบสืบราชสมบัติแบบลูกคนโตได้หมด กรณีไอคนที่ถือครองตำแหน่งไม่มีทายาท มันจะใช้วิธีการสืบค้นสายที่ใกล้ที่สุด แล้วคนที่ใกล้สุดนั้นแหละจะได้ไปทั้งหมด ถ้ามีตำแหน่งอยู่แล้วก็ได้ตำแหน่งควบไปเลย ทำให้เราเห็นบ่อยที่กษัตริย์ยุโรปมันมียศตามติดยาวเป็นพรืดอย่างอังกฤษช่วงหนึ่งนี้ยาวโคตรพ่อโคตรแม่ยาว
>>543 ต่อ เจ้าของยุโรปถ้าสืบสายจริงๆ ส่วนใหญ่เลยมักจะสืบกลับไปถึงพวกยุคกลางได้ทั้งนั้น เพราะวิธีสืบราชสมบัติแบบนี้ อย่างของอังกฤษก็เชื่อกันว่าสามารถสืบย้อนกลับไปถึงวิลเลี่ยมผู้พิชิตได้ หรือของฝรั่งเศสเห็นมันมีหลายราชวงศ์ แต่ถ้าสืบไปจะเริ่มที่ราชวงศ์กาแปทั้งนั้น (ยกเว้นพวกโบนาปาร์ตไว้ในฐานที่เข้าใจ) ส่วนที่ >>540 ถามว่าเลื่อนขั้นได้ไหม ถ้ายุคใหม่หน่อยเหมือนจะมีเปลี่ยนชื่อตำแหน่งเอาดื้อๆ อย่างออสเตรียก็เปลี่ยนชื่อจากอาร์คดยุคเป็นจักรพรรดิ แต่ถ้ายุคกลางทำแบบนี้มันยากโคตร ส่วนใหญ่วิธีเลื่อนขั้นที่กูเข้าใจน่าจะเป็นการแต่งกับตระกูลที่ยศสูงๆ คอยแช่งให้ตายโดยไม่มีทายาท แล้วค่อยกินตำแหน่งหลังจากนั้น
>>554 ไบแซนไทน์ไม่มีจริง เป็นคำเรียกของคนยุคหลังมากกว่าคนยุคนั้นก็เรียกตัวเองว่าเป็นจักรวรรดิโรมัน หรือจักรวรรดิโรมันตะวันออกก็ว่าไป ไบแซนไทน์นี่เป็นคำที่เพิ่งมีในยุคหลัง
ส่วนที่ในจักรวรรดิมีรัฐที่ทรงอำนาจสองรัฐคือ ออสเตรีย กับปรัสเซียกูว่า เพราะแม่งอยู่ริม ๆ จักรวรรดิไง เลยสามารถแผ่ขยายดินแดนออกไปนอกจักรวรรดิได้ อย่างปรัสเซียไปตีเอาดินแดนของโปแลนด์มา ส่วนออสเตรียก็ในโชคร้ายมีโชคดีได้ฮังการีมาหลังออคโตมันยำให้แล้ว ส่วนที่อยู่ติดริม ๆ ฝั่งแม่น้ำไรน์ติดฝรั่งเศสที่เป็นรัฐที่แข็งแกร่งมากอีกรัฐหนึ่งจะให้ไปตีกินฝรั่งเศสคงยาก
ส่วนตอนรวมชาติที่ทุกแคว้นหันไปรวมกับปรัสเซียเห็นว่าเป็นเพราะเกมส์การทูตของบิสมาร์ก น่าเสียดายลุงแกอุส่าทำเอาไว้ดีไกเซอร์พลาดทีจบเลย
อีกเรื่องที่น่าสนใจคือการแต่งงานครอสกันไปมาของราชวงศ์ในยุโรปยิ่งยุคควีนวิคตอเรียนี่ไขว้กันไปมาจนแบบ คิงอังกฤษ กับซาร์รัสเซียแม่งหน้าคล้ายกันยังกับฝาแฝด
>>554 เสริมอีกนิดเพิ่งนึกได้ว่าที่ย้ายเมืองหลวงเพราะก่อนหน้านี้มันมะรุมมะตุ้มแย่งอำนาจกันจนกรุงโรมเละเป็นโจ๊กไปแล้ว อีกอย่างทางฝั่งตะวันออกก็เป็นฐานอำนาจของคอนสแตนตินด้วย แล้วเรื่องแบ่งจักรวรรดินี่คือทำมาก่อนหน้านี้แล้วแบ่งเป็น 4 ส่วนด้วยซ้ำเพราะยุคก่อนการสื่อสารมันยังไม่ดีจักรวรรดิใหญ่ขนาดนั้นมีศูนย์กลางอยู่ที่เดียวเกิดเรื่องทีกว่าเรื่องจะมาถึงกว่าจะตัดสินใจกว่าจะส่งกลับไปไม่ทันกันพอดี
จากลำดับชั้นขุนนาง มาเป็นเรื่องจักรวรรดิ กุว่าพอก่อนดีกว่ามั้ยเดี๋ยวจะออกทะเลไปไกลกว่านี้
โอ้โห ยุโรป-ยุคกลางพรึ่บๆ เลย จู่ๆ มู้ก็มีสาระ หลังจากบ่นกันเรื่องม้า
ไหนๆแล้ว ขอถามหน่อยดีกว่า ยุคกลางมาสิ้นสุดกันตอนไหน อาณาจักรไบแซนไทน์โดนพวกออตโตมันยึดรึเปล่า หรือยังไง
อันนี้กูสงสัยส่วนตัว ทำไมไม่ค่อยมีคนแต่ง Gunpower Fantasy วะ
>>563 เออ ลืมคอนสแตนติโนเปิลสนิท เดี่ยวต้องกลับไปดูสารคดีใหม่แล้ว
>>565 นั้นสินะ
>>564 งั้นต้อง Steampunk เป็นได้ทั้งไซไฟกับแฟนตาซี เริ่มมีการอัพเกรดดินปืนเป็นปลอกกระสุน โดนน้ำไม่เป็นไร อาจจะมีการคิดค้นซองแมกกาซีน ออกแบบตัวปืนหรู ส่วนดาบกลายเป็นอาวุธรอง แต่ถ้าพูดเฉพาะเด็กดีหรือนิยายไทยเนี่ย ที่คนไม่ค่อยแต่งกัน เพราะคนไม่ค่อยดูกันมากกว่า ยุควิตอเรียนมีความใกล้เคียงสุด
แหล่งสับชั้นดีย์---------------- https://www.dek-d.com/board/view/3884937/
อันนี้สงสัยมานานล่ะ ทำไมปืนเเม่งถึงไปopในยุคเเฟนตาซีได้วะ ลูกตะกั่วเเม่งไม่น่าเเรงไปกว่าเวทเเน่ๆอะ
ปืนยุคแรกจริงๆ อะมันไม่เท่าไหร่หรอก โหลดช้า ความแม่นหาไม่เจอ แถมระยะยิงโครตสั้น แต่พวกต่างโลกมีปืน เสือกใช้ปืนในยุคที่แม่งเริ่ม OP แล้ว...และปืน ใครๆ ก็ใช้ได้ แต่จะใช้ให้มีประสิทธิภาพมันยากนะ ถามพวก รด. ก็ได้ ยิ่งปืนคาบศิลานี่ ใครๆ ก็ยิงได้จริง แค่เหนี่ยวไก แต่กว่าจะบรรจุ กว่าจะยิงให้โดน นี่มันไม่ง่ายเลย นี่ยังไม่ทันได้พูดถึงการจัดกระบวนทัพ บลาๆ แต่มันใช้เวลาฝึกน้อยกว่าดาบและไม่เปลืองแรงแบบธนู ติดดาบปลายปืนทีก็ใช้แทนหอกได้
ถ้ามีปืนคาบศิลา น่าจะมีปืนพกติดตัวบ้าง ปืนพกมีวิวัฒนาการมาตั้งแต่ปี 1500 แล้ว
https://www.youtube.com/watch?v=wrtWWY5-ZaA
แนว Steam Punk บ้านเราคงหายากหน่อย เพราะวัฒนธรรมบ้านเรามันไม่มีอะไรแบบนั้น
ส่วนแนว Gunpowder เท่าที่เห็นมีแต่แนวที่เขียนให้อยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่าง ยุคกลาง > เรเนซองค์ ซึ่งเป็นยุคที่คนเริ่มเอาปืนคาบศิลามาใช้
ส่วนความ OP ของปืนในยุคแฟนตาซีส่วนใหญ่ที่กูเจอมักใช้มุกประมาณ Surprise Attack ว่ะ พอลองคิดว่าทำไมถึงทำงั้นก็ได้คำตอบว่า มันเป็นยุคที่คนยังไม่รู้จักปืนกัน ถึงรู้จักก็รู้น้อย พอโดนพวกตัวเองหยิบมาใช้ปุ๊บ พวกตัวร้ายก็จะตกใจร้อน Nani!? ก่อนโดนเก็บแล้วลงไปนอนร้อง Baka ...na นั่นเอง
ซึ่งถ้าอิงตามความจริงแล้วปืนในยุคนั้นมันไม่ได้น่ากลัวเท่าไรเลยถ้ารู้ว่ามันทำงานยังไง ยกตัวอย่างก็สงครามยุคเซ็นโกคุ ระหว่างโอดะ กับ ทาเคดะ นั่นอะ ฝั่งโอดะใช้ปืนคาบศิลามายิงสู้เอาชัยมาตลอด แต่ฝั่งทาเคดะรู้ว่าปืนเป็นยังไงมีจุดอ่อนยังไง ก็เลยเอาทหารม้าวิ่งชาร์จจนเละไปเลยน่ะ
OP คือ over power ?
>>577 ปืนสมัยก่อนมีจุดอ่อน 4 ข้อ
1.ดินปืนไม่ทนความชื้น เจอน้ำเมื่อไร ปืนจะกากลง
2.รีโหลดช้ามาก ใช้เวลาบรรจุกระสุนนานกว่าเล็งเป้าหมาย เห็นว่ารีโหลดนาน 50-60 วิแล้วแต่ความชำนาญ
3.การทำความสะอาดปืนสมัยก่อนลำบากกว่า เพราะยิงแล้วเขม่าดำจนคุณภาพลดลง
4.ก่อนมีปืนลูกโม่ ยิงได้ทีละนัด ยิงรัวไม่ได้
Ky กูลองไปหาข้อมูลเล่นๆ เกี่ยวอาวุธยุคกลางของพวกฝรั่งกลุ่ม HEMA มา เหมือนว่าเขาจะยกให้ หอก เป็นเจ้าสนามรบยุคกลางเพราะ
1. ใช้งานง่ายที่สุดในบรรดาอาวุธทั้งหมดในยุคนั้น เพราะไม่ต้องใช้สมองหรือไหวพริบมาก แค่ยื่นหอกแทงไปข้างหน้าก็พอ
2. ระยะที่ยาว เพิ่มโอกาสรอดให้ผู้ใช้
3. ผลิตง่ายและราคาถูก
ทหารม้าเกราะฟูลเพลทที่เห็นๆกันก็ไว้ใช้บู๊กับพวกพลปืนนี่แหละ แต่ปืนมันพัฒนาขึ้นเรื่อยๆส่วนเกราะทำให้หนาไปคนใส่ไม่ไหวเลยเลิก
เดกดวกมีมาเควี่ยตัวใหม่แล้วหรอวะ คอยเม้นแขวะแดกดันบูลลี่พวกที่มึนงงๆเข้าบอร์ดมาถาม เบ่งกร่างอวดตัวว่าเก่งโง้นงี้ลูกหาบตามเลียแพลบๆ มึงไม่ชอบไม่ต้องตอบเค้าก็ได้จะทำตัวเป็นเจ้าที่แรงทำไมวะ เดกดวกสังคมคุณตะพาบขริงๆ กูบ่นแล้วก็จากไป
KY ขอความช่วยเหลือหน่อย
ตอนนี้ ด้วยความไม่ตั้งใจ พระเอกของกูกลายเป็นพวก ผลประโยชน์ > ความรู้สึกในสายตาคนอ่านไปละ
นางเอกของกูเป็นคนซื่อ แต่ไม่ได้ไร้เดียงสา และยังไม่รู้ว่าโดนพระเอกเก็บโกยผลประโยชน์จากตัวเองอยู่
เซตติ้ง แฟนตาซียุกลางที่กำลังจะข้ามไปยุคถัดไป มีเกมการเมืองระหว่างตัวละครหลัก
แต่...กูไม่ได้เขียนนิยายดาร์ก หรือธีมมืดมน พระเอกชั่ว หรือตัวละครตายรัวๆ นะอย่างน้อยก็ยังติด tag รัก อยู่ กูอยากให้ 2 ตัวนี้มันมารักกัน แต่กูต้องทำยังไงดีวะ กูคิดไม่ออก ที่คิดออกแม่งก็ไม่ใช่ความรัก มันออกแนวชาวนากับวัวอ่ะ
มิติใหม่แห่งการขายตรง ขา่ยกันข้ามค่าย แถมขายยังไงให้ขึ้นท๊อปบอร์ดวะ ถ้ากูจะไม่ชอบมันเป็นการส่วนตัวกูจะผิดมั้ยเพราะกูไม่ชอบแม่งจริงๆ นะเนี่ย
https://www.dek-d.com/board/view/3885163/
>>592 จริงๆมันก็ไม่ยากนะ(หรือเปล่า) อันดับแรก ตลค. ต้องมีเหตุได้เจอกันบ่อยๆก่อน จริงๆแบบชาวนากับวัวอย่างที่มึงว่าก็โอเคนะ เจอกันมันก็ไม่จำเป็นต้องมีฝ่ายหนึ่งรักอีกฝ่ายหนึ่งทันทีนะ ส่วนใหญ่ที่กูเห็นถ้าคล้ายๆมึงก็ พระเอกตั้งใจมาหลอกนางเอก ส่วนนางเอกใสสื่อไม่รู้ แต่พอเวลาผ่านไป ฝ่าฟันอุปสรรค ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน รู้ตัวอีกทีอีพระเอกที่สนใจแต่ผลประโยชน์กลับเผลอชอบนางเอกไปแล้ว ส่วนที่พลาดไม่ได้(ไม่ได้บอกให้มึงทำนะ อันนี้คือที่กูเห็นประจำ) พอจะรักกัน นางเอกรู้ความจริงว่าทีแรกพระเอกตั้งใจมาหลอก ดราม่าไปอีก
สรุปก็คือ ให้ตัวละครมีเหตุให้ต้องมาเจอกัน ให้มันมีเวลาพัฒนาความสัมพันธ์ จะเริ่มต้นแบบไหนไม่สำคัญหรอกว่ะ ถ้านักเขียนอยากให้มันได้กันมันต้องได้สิน่า
ถ้าตอบไม่ตรงประเด็น ซอรี่
เห็นเว็บเด็กดวกเป็นอะไรกันวะเนี่ย
โม่งที่จะมานินทาบุคคลหรือคุยเรื่องในบอร์ดในนี้มันผิดหมวดนะ มู้นี้ตอนนี้เขาถกเรื่องนิยายกันดีแล้ว ได้ความรู้และสาระมากมาย แต่โม่งบางพวกก็ลากเข้าเรื่องบอร์ดซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวกับนิยายอะไรเลย Toxicity มากมาก แถมมู้นินทาก็มีอยู่แล้วด้วย Netwatch เด็กดวกไง ทำไมไม่ไปเล่นที่นั่นกัน? เราขอความร่วมมือนะ เคารพผู้อื่นหน่อย อย่าก่อกวนเลย คุณใช้ Fanboi ผิดที่ผิดทางอยู่นะ
เบื่อประวัติศาสตร์เบื่อพวกบ้าสงคราม เอานิยายมาสับเถอะขอร้อง จะม้าก็ช่าง
กระทู้นินทาใน netwatch แม่งก็จมไปไหนต่อไหนแล้วมั้ง
เอาเป็นว่าจะคุยต่อก็ไปขุดเอาแล้วกัน หรือใครอยากเปิดหน้าบวกในบอร์ดก็ไปเลย เดี๋ยวกูตาม
>>429 https://www.dek-d.com/writer/50551/ นี่ไงนิยายล่าสุดของแตมรี่ ยังคงความล้ำของชื่อนางเอกไม่เปลี่ยน เธอมีชื่อว่า เส้นด้าย
>>606 เรื่องล่าสุดคือนางเอกชื่อยูแอล ในเซ็ต 7'x นะ กูตามนางอยู่ แต่ก็อ่านๆ ไปงั้น ไม่รู้จะอ่านอะไร เลิกซื้อมาสักพักแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งรับนิสัยนางเอกบางเล่มไม่ได้ ล่าสุดกูรู้สึกเสียใจ แถมเสียดายเงินมากกก อ่านไปอ่านมา กลางเรื่องนางเอกแม่งยอมผู้ชายไปหมด ส่วนกูที่เป็นคนอ่าน นี่แทบจะอยากเอาตรีนเหยียบหน้าพระเอก #ไม่ได้จะเหยียบหนังสือนะ แค่รำคาญไอ้พระเอกเฉยๆ กูก็มโนว่าเหยียบไปงั้นแหละ Sorry +กราบ ตอนนี้โยนหนังสือเข้าคลังมืดไปละ จะพยายามกลับมาอ่านในสักวัน
เส้นด้าย กูนึกถึงพยาธิ
ทำไมวันนี้มันเงียบๆ วะ ก่อนหน้านี้ไหลยังกะน้ำลงท่อ
กูว่าชื่อเส้นด้ายยังธรรมดานะ แต่จำได้ว่าเจ้าตัวเคยพูดไว้มั้งว่าตั้งชื่อแปลกๆ คนจะได้จำได้ เอ้า จำได้แค่ชื่ออ่ะดิ แต่ตัวละครมาแบบเดียวกันหมด เหมือนเอาตัวเก่ามาเปลี่ยนชื่อ 555
ข้างบนกูจิ้มอ่านแล้วมีแต่เรื่องน่าเบื่อว่ะ บางเรื่องเขียนพออ่านได้ก็จริงแต่มันไม่สนุกสำหรับกูเลยไม่รู้จะทนอ่านทำไมซอรี่ด้วย ไปเข้าบอร์ดหาประเด็นหนุกๆแม่งก็มีแต่กระทู้ถามเรื่องซ้ำซากกับกระทู้ไร้สาระเยอะจังวะ
กู 614 จะมาสับนะ แจ้งไว้ก่อน กูอ่านเท่าที่อยากอ่าน แต่จะแจกแจงส่วนที่กูรู้สึกแหม่งๆ กูอาจเขียนผิดบ้างเพราะพิมพ์ในมือถือ
https://my.dek-d.com/Lavenderblues/writer/view.php?id=1874240
Rosemary(สถานะ : ยังไม่จบ และกูก็อ่านไม่จบ)
เซ็ตติ้งยุโรป กูอ่านไปถึงตอน 5 ซึ่งน่าจะอยู่ในช่วงปูพื้นอยู่เลย เส้นเรื่องก็เลยยังไม่รู้ แต่เท่าที่อ่านในหน้าแรกน่าจะเกี่ยวกับตัวเอกที่ไปทำโน้นทำนี้กับตลค.อื่นประมาณนั้น ถ้าถามว่าทำไมกูไม่อ่านให้หมด ขอบอกตามด้านบนกูอยากหยุดเมื่อไรก็หยุด
ตอนที่ 1
เล่าเรื่องของครอบครัวตัวเอกชื่อโรสแมรี่ โดยปูพื้นจากพ่อไปพบรักแม่ยันมีลูก(โรสนี้แหละ) ซึ่งกูคิดว่ามันเขียนเกินจำเป็นไปบ้าง การบรรยายก็เหมือนเขียนเรียงความ กูไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมเท่าไร ต่อ คือวันนี้เป็นวันเกิดหนูโรส(มันบรรยายว่าเธออายุได้ 5 ขวบแล้ว และวันที่ 14 มีนา เป็นวันเกิดหนูโรส กูเลยงงๆว่า 5 ขวบหรือ 6 ขวบกันแน่) ต่อ แม่เล่านิทานให้โรสฟังก็แบบ เออ แม่เลือกนิทานโหดดีเนอะ(นิทานอารมณ์โรมิโอจูเลียต ตัวเอกตายตอนจบ) โรส 5-6 ขวบ ก็พูดเลย หนูจะไม่มีคู่ครองค่ะแม่ (ตรงนี้ส่วนตัวกูว่าใช้คำว่าคนรัก แต่งงาน อะไรแบบนี้ดีกว่า คู่ครองมันอารมณ์เจ้าหญิงไงไม่รู้) แล้วเรื่องก็บรรยายว่ามีคนปริศนาเข้ามา(กูนี้เลิกคิ้ว เล่นงี้เลย?) คนที่เขามาเป็นแม่นม เข้ามาก็ทำนู้นทำนี้ จบ
เป็นบทนำที่ยังไม่เห็นจุดประสงค์ของตัวโรสแม้แต่น้อย แต่พอได้ ที่ดีคือชื่อยังเป็นชื่อที่มนุษย์ใช้กัน ไม่ใช่ยูเรีย เรเดี่ยน หรือชื่อแตมรี่สไตล์ ส่วนสองแม้บรรยายจะบรรยายแข็งๆ แต่ก็ยังพอเข้าใจ มีจุดงงบ้างประปราย ดังนั้นไปต่อ
ตอน 2
งานวันเกิดผ่านพ้นไป มีบรรยายแม่เข้ามาหาโรสที่ห้องนอน ก๊อก ก๊อก โรสหันไปต้นเสียง(กูจั๊กจี้ มีความนิทานภาพเบาๆ) โรสถามว่าพ่อไปไหน แม่บอกไปรบ(เออ พูดตรงๆเลยเหรอ ไม่มีแบบพ่อไปทำธุระ ยุ่งนิดหน่อยไรงี้ บอกตรงๆเลย? ไม่เป็นไร แม่อาจเป็นคนตรงๆ) ต่อ โรสขอให้แม่ร้องเพลง แม่ก็ร้องแล้วก็ขึ้นเนื้อเพลงมาด้วย(กูไม่แน่ใจว่าคนเขียนแต่งเองเปล่านะ) จบ
บทนี้ไม่ค่อยมีอะไร
ตอน 3 เดี๋ยวมาต่อ...
เดี๋ยวนะ อีนางเอกชื่อยูเรียกูคุ้นมากเลย เรื่องไรวะ
>>620 ได้ฤกษ์มาต่อ
โรสแมรี่ ตอนที่ 3
กูลืมเล่าจุดหนึ่งของตอนที่สอง คือตอนท้ายโรสเดินลงมาเจอแม่ร้องไห้ พอตอนสามก็เฉลย พ่อนางตายแล้วจ้า โรสก็น้ำตาไหล แล้วก็ตัดไปหลายวีนต่อไป จัดงานศพพ่อแล้ว บรรยายว่ามีงานศพอย่างสมเกียรติ(พวกคนตวต.จัดงานศพสมเกียรติด้วยหรือ ไม่ใช่ว่าเข้าโบถส์ ฝัง คนมาร่วมไว้อาลัยแค่นั้น?) ต่อ ตอนนี้ค่อนข้างมีสำนวนไทยๆเข้ามา โรสปลอบแม่ที่ร้องไห้คิดว่าเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา(หนูลูก เด็ก 5 ขวบ บ้านแฮปปี้ รู้จักคำนี้แล้วหรือ คือเด็กอาจจะฉลาด แต่กูคิดว่าอารมณ์เด็กอะ มันยังบริสุทธิ์ ยังไม่น่าเข้าใจการเศร้าจากความตาย กูแนะนำว่าเป็นอารมณ์ไม่ซับซ้อน หนูจะไม่ได้เจอพ่อแล้วหรือ แง แบบนี้มากกว่า) ต่อ แล้วโรสก็นึกถึงพ่อที่นั่งศาลาด้วยกัน(ตวต.มีศาลา?) นึกถึงคำสัญญาต่างๆนานาของพ่อ แม่ก็เข้ามากอด โรสบอกว่าพ่อผิดสัญญากับหนู ประมาณว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปอะนะ
โรส : พ่อผิดสัญญาหนู(ได้ข่าวว่าตอนพูดกับแม่ตอนแรกแทนตัวเองว่า'ข้า' เด็กลำเอียงงงง)
แม่ : แล้วหนูให้อภัยพ่อไหมจ้ะ
โรส : หนูให้อภัยค่ะ
(...แล้วพูดขึ้นมาเพื่อ ก็นึกว่าแกจะโกรธ)
แม่ก็บอกดีมากจ้ะ แล้วก็บอกว่าพ่อไม่ได้ไปไหน พ่อเขายังอยู่ในนี้~ ชี้ไปที่อกข้างซ้าย(ควรเอาคุณแม่ไปโรงพยาบาลด่วน เสียใจจนสติหลุดแล้ว)
ต่อตอน 4 เลยนะ เพราะเนื้อเรื่องมันเชื่อมกัน(กูไม่รู้ว่าเขาจะซอยตอนทำไม)
แม่ลูกก็ซึ้งๆกัน แล้วก็ตัดไป 11 ปี ตอนโรสโตเป็นสาวสวย(อายุ 16-17 กูยังไม่แน่ใจ) พวกนางเล่นเปียโนกัน ร้องเพลงเดิมกับที่แม่เคยร้องให้ตอนเด็ก(จะมีปมไรเปล่าวะ) แม่นมมา โรสเข้าไปกอด แม่นมชมว่าโตแล้วสวย(แม่นมดูจะไม่ค่อยอยู่บ้าน)
แล้วคำว่า'บุคคลปริศนา'ก็โผล่มาอีกแล้ว คร่าวนี้เป็นหมอ หนูโรสเห็นหมอแล้วตกใจสุดขีด(อะไร หนูโรสมีอดีตฝังใจกับหมอหรือ) โรสบอกว่าเธอกลัว แล้วหมอก็บอกว่า แม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย อยู่ได้อีก 2 สัปดาห์(ว๊อท เดอะ... โรสแม่งอ่านใจคนได้ พีคในพีค พีคยิ่งกว่า ถ้าลองกลับไปอ่านคำโปรยมันมีทั้งคำว่าเจ้าชาย แม่มด คือยุคแนวนั้นมันมีคำว่ามะเร็งด้วย?แถมหมอเก่งขนาดบอกเวลาตายแน่นอนได้เหมือนหมอปัจจุบัน เก่งตั้งแต่ยุคนั้นคงไม่มีกาฬโรคระบาด อหิวา ลักปิดลักเปิด) ต่อๆจากนั้นแม่ก็คิดว่าถึงโรสจะโตแล้วแต่ในสายตายังเป็นแค่เด็กอายุ 6 ขวบ(เลี้ยงฉลอง กูรู้อายุนางแล้ว) จากนั้นกูตามเสต็ปแม่ก็ตาย
สรุป ความรู้สึกอยากอ่านของกูหยุดแค่ตรงนี้(ตั้งแต่รู้อายุหนูโรส ผิดๆ) แต่ก็ลองไปเปิดตอนหน้าๆคร่าวๆบ้าง เขียนขอเสียเป็นข้อๆดังนี้
-บทนำไม่ทำให้รู้ว่าตัวเอกกำลังทำอะไร และเรื่องกำลังดำเนินไปทางไหน ที่จริงมันก็สามารถเล่าไปเรื่อยๆได้แต่การเขียนแบบนั้นต้องมีการบรรยายที่มีแรงดึงดูด แนะนำให้ไปหาเรื่องสั้น นิยายลึกลับ นิยายslice of life อย่างเรื่องสั้นของสรจักร อันนั้นเล่าจากหนึ่งไปสิบได้น่าติดตามมาก
-การนำเสนอไม่ค่อยกระชับ มีน้ำด้วย แต่ที่กูอยากบอกคือให้เอาการบรรยายบ้างส่วนไปใส่ไว้ช่วงอื่นๆ เช่น อย่างในเรื่อง ถ้าเล่ามาว่าพ่อแม่มารักกัน หลังจากมีโรสปุ๊ปกูจะตัดเขาประเด็นหลักเลย อาจจะไปบ้านญาติ ไปเจอผีผู้หญิงก็ว่าไป แต่ช่วงนั้นกูก็จะบรรยายไปว่าพ่อแม่ตายยังไง โรสเสียใจแบบไหน คนอ่านจะได้เห็นแกนหลักของเรื่อง กูมั่นใจว่าเรื่องพ่อแม่ตายนักเขียนไม่ได้อยากเอามาเป็ประเด็นหลักหรอก แค่อยากให้ตัวเอกของตัวเองมีปมเฉย พ่อแม่เป็นแค่ตัวประกอบ การใช้ตัวประกอบที่ดีก็คือหยอดมาทีละนิดนานๆครั้ง ไม่ใช้แล้วทิ้ง
-ภาษาไม่คงที่ บางคำไม่เข้ากับเซ็ตติ้งนิยาย ซึ่งส่วนนี้ถ้ามันชัดเจนมากๆ(อย่างศาลา)ค่อนข้างกระทบกับความอยากอ่าน
-ตัวละครอารมณ์กลับไปกลับมา อย่างหนูโรสจากตอนแรกที่คิดว่าเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดาในตอน 6 ขวบ กลับมากลัวหน้าหมอของแม่(แบบวิตกจริต)ในวัย 17 ปี
-ตัวละครเด็กเป็นตัวละครที่ต้องใส่ใจกับความคิดหน่อย เพราะเด็กไม่เหมือนผู้ใหญ่ ควรศึกษาพฤติกรรมเด็กดีๆ(ตรงนี้กูอาจบอกอะไรไม่ได้มากเพราะกูก็ศึกษาอยู่)
-ใช้ภาษาแข็ง หลายครั้งอ่านแล้วสดุด
-ทำไมต้องบรรยายว่าเอามือแตะอกข้างซ้ายบ่อยๆ แล้วเป็นหลายตัวละครไม่ใช้ความเคยชินของตัวละครเดียว
ข้อดี
-ชื่อไม่น่าปวดเฮด
-นอกจากโรส คาร์แม่กับแม่นมค่อนข้างคงเส้นคงวา
-เขียนค่อนข้างรู้เรื่อง มีไม่ชัดเจนในบ้างจุดเท่านั้น
-ไม่มีบรรยายสีผมสีตาพรำเพรื่อ (แต่ตอนบรรยายพวกสีผมสีตาใช้ภาษาแข็งไปหน่อย)
-(คิดไม่ออกแหละ)
งั้นจบแต่เพียงเท่านี้ ว่างๆจะมาสับเรื่องอื่นเพิ่ม บาย
มันเงียบเหงา นี่ปิดเทอมหรือเปิดเทอมจ๊ะ น่าจะเอามุกสูบบุหรี่จากมู้ที่แล้วมาเล่นอีกรอบ แม่ง มู้เดินเพราะไอ้สูบบี่หรี่นี่แหละ
เคนชิโร่ไง ยูเรีย
ช่วงนี้เนือยๆจริงว่ะไม่มีนิยายสนุกๆให้สับ กระทู้โง่ๆโผล่เต็มบอร์ดหาสาระไม่ได้ ดราม่ามันๆก็ไม่มีให้เผือก ว่าไปไอ้แข่งเขียนนิยายติดท็อปไปถึงไหนแล้ววะ
อยากอ่านแนวสืบสวนหรือทริลเลอร์มีแนะนำบ้างป่ะในเด็กดีอ่ะ
อาทิตย์หน้าจะเปิดเทอมแล้ว กูจะมีเวลาว่าสับรึเปล่าวะ
พี่ถุยฝากสับ 2 ตอนงับเพื่อนโม่ง
>>637 ตอนแรกต้นๆ คำฟุ่มเฟือยยังเยอะอยู่ เวลาบรรยายแบบตั้งใจเป็นทางการนิดมันไม่กระชับไม่ทันใจนักอ่านสมัยใหม่แล้ว ช่วงหลังก็ดูไหลลื่นขึ้น แต่เนื้อเรื่องยังไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรมาก ยังไม่ถึงกับน่าติดตาม ใช้บทสนทนาโต้เถียงไร้สาระกันเยอะไปหน่อย เนื้อเรื่องเอาจริงๆ ยังจับไม่ถูกว่าต้องการสื่ออะไร นักอ่านปกติเขาเปิดมาไม่ได้ตั้งใจอ่านมากหรอก ต้องมีจุดที่ทำให้คนอ่านโฟกัสให้มาก เท่าที่อ่านจำได้แค่หีบทอง ทรยศ ไพ่ แค่นั้นแต่ในความรู้สึกมันเป็นอะไรที่โดดออกมาไม่เชื่อมต่อกับเนื้อเรื่อง ควรจะเขียนให้อ่านง่ายขึ้น การจะส่งข้อมูลอะไรให้นักอ่านไม่ควรรีบร้อนอัดเข้าไป ค่อยๆ ป้อน ทีละเล็กทีละน้อยให้นักอ่านจำได้ ถ้าอัดเร็วไปนักอ่านจำไม่ได้เขาก็จะเชื่อมโยงเนื้อเรื่องหรือความต้องการของคนเขียนไม่ได้ จุดไหนจะเชื่อมกับเนื้อเรื่องต่อก็ย้ำไว้ ทำให้เด่นไว้ ทำให้หาง่าย พอเนื้อเรื่องใหม่มาถึงนักอ่านจะได้ร้อง อ้อ อย่างนี้เอง ถ้าอ่านอันแรกไม่รู้เรื่อง อ่านอันหลังก็จะไม่รู้เรื่องตามไปด้วย
สำนวนไม่ถึงกับแย่นะ มันก็พอไปได้ แต่การเล่าเรื่องต้องปรับปรุงสักหน่อยให้อ่านง่ายเข้าใจง่ายขึ้นกว่านี้ หรือจริงๆ มันยังไม่มีอะไร สู้กันกับอธิบายระบบเฉยๆ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็ปูนานเกินไป อาจจะมีความพยายามสร้างจุดพีคเล็กๆ ในตอนด้วยบทสนทนา แต่รู้สึกว่ายังฝืดอยู่หน่อยแล้วมันกลบเรื่องระบบหรืออะไรที่อยากอธิบายในตอนนั้นๆ พวกการเล่าเรื่องนี้มันยืดหยุ่นไม่ตายตัวหรอก เล่าแบบที่เป็นอยู่นี้ก็ได้แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงจุดที่รู้สึกว่า ว้าว สนุกจัง แต่ก็ต้องมองจุดประสงค์การแต่งด้วยแหละนะว่าต้องการให้ไปถึงไหน บางคนอยากแต่ง บางคนอยากได้รับการยอมรับ บางคนอยากตีพิมพ์ บางคนอยากขายออก งานสามอย่างหลังมีจุดร่วมเหมือนกันอย่างคือต้องให้คนอ่านสนุกไปกับงานด้วย ดังนั้นมุมมองคนอ่านกับคนเขียนอาจจะไม่เหมือนกัน ถ้ายังไม่ได้มีงานออกเป็นชิ้นเป็นอัน เวลาคนเขียนคิดว่านี่มันโอเคแล้ว แปลว่า มันกลางๆ ดาดๆ ไม่ได้มีดีอะไร ต้องเขียนจนรู้สึกว่า นี่มันเจ๋งไปเลย มันอาจจะเข้าขั้นดีขึ้นหน่อย ถ้าอยากวัดระดับจริงๆ ก็วัดกับงานที่ออกเล่มแล้วขายดีนั่นแหละ ถ้ามีความรู้สึกว่างานเราสู้ได้ ตอนนั้นงานน่าจะโอเคระดับหนึ่งแล้ว (ถ้าไม่อคตินะ) แต่ถ้าเห็นแต่ข้อเสียนั่นนี่เต็มไปหมด ทำไมเขาได้พิมพ์เล่มแล้วขายดีวะ แบบนั้นไม่ต้องคิดแล้ว กลับไปเขียนตามใจตัวเองดีกว่า ถ้าปรับทัศนคติไม่ได้มันยากจะเข้าใจมุมของคนอ่านทั่วๆ ไป
>>645 ถ้าขี้เกียจอ่านก็ข้ามไปก็ได้ เห็นเจ้าของเรื่องแวะมาเล่นบ้างก็เขียนความเห็นไว้ให้เจ้าของเรื่องอ่าน คนเราถ้าอยากให้คำวิจารณ์ก็ต้องบอกรายละเอียดของปัญหาเขาบ้าง จะให้สรุปสั้นๆ ว่า สำนวนพอได้แต่เขียนยังไม่ดี จบแค่นี้ก็ได้แต่คนเขียนจะเห็นปัญหาหรือเปล่า วันๆ นึกแต่ว่าโม่งคนนั้นคนนี้เป็นใคร คนนี้ม้าไหม ไม่เกิดประโยชน์กับตัวเองหรอก หรือว่าถ้าได้คิดได้เดาแล้วมีความสุขก็ทำไปก็ได้นะ จะพยายามเข้าใจแล้วกัน
กุอ่านแล้วรู้สึกว่ามีประโยชน์ดี ขอรับไปใช้กับนิยายของตัวเองแล้วกัน แต้งส์
เรียนผู้วิจารณ์ที่เคารพ ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตามแต่
อย่างแรกขอขอบคุณมากครับ ผมคือ Louis Forest เองนะครับ เบื้องต้นผมเห็นปัญหาตามที่แนะนำมาแล้วครับ แต่ก็สบายใจครับ เพราะจากที่คะเนดูทุกอย่างดูแล้วไม่ใช่ปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ ผมจะเอาไปปรับแก้แน่นอนครับ อธิบายเล็กน้อย ตัวผมเขียนนิยายมาสามปี ก็แล้วจากคนที่เป็นเด็กนอกวาดรูปลงบอร์ดแล้ว มีมาม่าก็หลายชาม แต่ผมสรุปได้ว่านี่น่าจะเป็นสำนวนที่ผมจะใช้จากนี้ไปครับ มันจะศัพท์ฟุ้งและคำสิ้นเปลืองหน่อย แต่ว่าผมคิดว่ามันมีพลวัตและเป็นกิจจะลักษณะดีครับ คงไม่เหมาะกับคนยุคดิจิตัลเท่าไหร่ แต่ผมคิดว่า 'voice' มันเป็น Louis Forest ดีครับ พอดีผมเป็นคนยุค 90s
ก็เลยมีอะไรถ่ายทอดออกมาตามประสบการณ์ จะไปปรับหาเด็กยุคใหม่ มันก็จะเหมือนขนุนออกผลย่อกิ่งให้ลิงเก็บเสียมากกว่า แถมมีคนทักบอกว่าผมเขียนเหมือน Season Cloud ผมไม่รุ้จักแฮะ ก็เพิ่งเข้ามาที่นี่สามปี ก็กะว่าจะไปค้นดูสักหน่อยว่าเป็นใครและเขียนยังไง หรือป่าพนาจะเทียมเท่าเมฆเมฆาได้แล้ว?
>>646 ผมก็แวะมาอ่านบ้างจริงจริงนั่นแหละครับ ผมเองเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบมุกม้านะ พอดีเป็นคนชอบปล่อยมุกควาย
กูสงสัย นักเขียนเข้ามาตอบโม่งนี่โอกาสมีมากน้อยแค่ไหน แบบถูกพูดถึงปุบก็โผล่มาทันที ต้องส่องทุกวันหรือมีใครส่งข้อความไปบอกหรอ ม้ามั้ย?
กูเองก็เป็นขาประจำบอร์ดคนหนึ่งเหมือนกัน แต่กูมาที่นี่บ่อยกว่าไม่รู้ทำไม 555555
เขียนแฟนตาซีเว็บแต่จะไม่รู้จัก Season clound ซักหน่อยเลยจริงดิ ถ้าพูดถึงนักเขียนแฟนตาซีที่ดังขึ้นมาจาก ดด แล้วยังมีผลงานออกมาต่อเนื่องนี่มันมีไม่กี่คนเองนะ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะรุ่นเดียวกับมาซารันแต่มาหลังกัลฐิดา สามคนนี้นี่สถาพรแทบจะเลียไข่ให้ออกหนังสือ เขียนห่าอะไรก็ขายได้หมด
>>656 ถุยมันเขียนนิยายได้สามปี ครึ่งหนึ่งของระยะเวลานั้นก็ป่วนบอร์ดกับวาดรูปเป็นส่วนใหญ่
ให้กูเดามันคงรู้จักแค่คนในบอร์ดนั่นแหละ
อีกอย่างเปรียบสำนวนกับของ Season Cloud ความเห็นของกูนะ แสดงว่าไม่ได้ดีอะไรหรอก เพราะ SC พึ่ง บก เยอะ มันไม่ใช่นักเขียนที่มาจากการเป็นคนอ่าน ออกจะเป็นพ่อค้าขายพล็อตมากกว่า
ห๊ะ กูป้าเอง กูไม่ได้เข้าเด็กดีมาสองปีละนะ ในโม่งก็ไม่ได้มากแสดงความคิดเห็นอะไร จู่ๆโดนพาดพิง งงเลยกูกูไม่ได้ใช้ชื่อป้านานจนลืมไปแล้วเนี่ยว่าสำนวนการพิมพ์เป็นยังไง คือถ้ากูจะด่ากูไม่ยาวเยิ่นเย้อนะ กูด่าตรงๆเลย ในนี้ที่กูสับไว้ก็มี ถถถถ
>>659
ม้าไม่ม้ากูไม่รู้ แต่ออกตัว
1. กูไม่ได้เข้าเด็กดีบ่อยๆ
2. ไม่เคยอ่านงานเขาด้วย
3. และอวยว่า: กูยังรู้จักเลย ดังพอตัวนะนั่น
4. แล้วรู้จักชีวิตความเป็นมาเขาด้วย: เคยออกงานกับสถา ส่วนตอนนี้ย้ายออกมาทำเองในนามของแฟนตาเซียที่ร่วมกับอดีตนักเขียนสถาคนอื่นๆอย่างกัลฐิดาหรือวีรอนเดลแล้วนะ
ตรวจฉี่ก็พบสีม่วงเมิง
กุจำได้แต่ เซวีน่า บารามอส ไวท์โร้ด
>>661 เซวีน่ามันก็กัลฐิดามั้ยล่ะ บารามอสก็แรบบิทเลิกแต่งนิยายไปเป็นสิบปีได้แล้วมั้ง ส่วนไวท์โร้ดก็เป็นอันรู้กันหรือมึงตกข่าวไม่ได้อ่านว่าแม่งได้รับคำสรรเสริญชื่มชมขนาดไหน
ที่มึงยกมานี่ ดด รุ่นโคตรเก่ามาก ใจคอจะอ่านแต่นิยายยุคนั้นอย่างเดียว ไม่ไปเดินงานหนังสือ เข้าร้านหนังสือยุคปัจจุบันหน่อยเลยรึ
สมัยนี้เด็กดีอ่านในมือถือได้ด้วยนะแก รู้ยัง เก๋ไก๋อ่ะ ไอโฟนออกมาสิบรุ่นแล้วด้วยแต่สตีฟจ๊อปอยู่ไม่ทันเห็นอ่ะ เขาเสียแล้วนะเผื่อแกยัังไม่รู้...
ดะไวท์โร้ดนี่เป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตวัยเด็กของกูเลยนะ พอโตขึ้นมาหน่อยเป็นวัยรุ่นแล้วสำนึกได้ว่านิยายนี้โคตรเหี้ย กูต้องแอบเอาไปทิ้งที่ห้องสมุดประชาชนหมู่บ้านข้างๆ เลยทีเดียว
>>666 จริงๆ ถ้าเอาไปเทียบกับนิยายเว็บเด็กเขียนสมัยนี้ก็พอๆกันแหละ แต่สิ่งที่เหี้ยคือแม่งก๊อปฉากต่างๆ สถานการณ์ในเรื่องมาจากพวกเมะ พวกมังงะแบบแทบจะตัดแปะเกือบทั้งเรื่อง แล้วที่เหี้ยกว่าคือเสือกเป็นลูกคนรวยมีคอนเนคชั่นไง ออกหนังสือมาผู้หลักผู้ใหญ่ นักเขียนรุ่นเก่าชมกันเกลียวว่าไอ้เด็กนี้แม่งอัจฉริยะ คิดฉาก คิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้นมาได้ (เพราะไม่เคยอ่านการ์ตูน) แต่แม่งก๊อปตัดแป๊ะมาอย่างกะแฟนฟิค!! กูถือว่าเป็นหนึ่งในความระยำขั้นสุดครั้งหนึ่งของวงการหนังสือเลย แต่คนแทบจะลืมไปหมดแล้ว จริงๆ ห้องเน็ตวอชก็เคยพูดถึงนะด๊อกปอบเนี่ย
เดี๋ยวแม่งก็ม้าโฟเบียกันอีกรอบหรอก
>>669 ไม่ม้า แต่เป็นแฟนขับเดนตาย ฮรือ ฮรือ ฮรือ
https://my.dek-d.com/ri-ne/writer/view.php?id=1376803
https://my.dek-d.com/ri-ne/writer/view.php?id=979871
https://jamshop.jamsai.com/product/3572-curse-of-lost-heaven-สาป-ล่า-สวรรค์-1
https://jamshop.jamsai.com/product/2419--who--call-for-hero---ช่วย--กลับไป--ที-คุณฮีโร่--
แถม ๆ ของคนนี้ก็ชอบมาก งานเขียนเค้าเอกลักษณ์จริง ๆ
https://my.dek-d.com/lawit/writer/view.php?id=1346435
https://my.dek-d.com/lawit/writer/view.php?id=1699927
>>663 แอพเด็กดีแม่งกากหมามาก ขอระบายหน่อย กูมีเน็ตที่เล่นได้ทั้ง pubg , fate go อ่าน webtoon หรือท่องเว็บเล่นแอพอื่นๆ ได้ลื่น ไม่มีสะดุด แต่เปิดแอพเด็กดีกูต้องลุ้นแล้วลุ้นอีกว่ามันจะโหลดหน้าอ่านนิยายให้กูไหม ซึ่ง 8 ใน 10 แม่งจะโหลดไม่ขึ้นเหมือนเน็ตกูหมด ทั้งที่กูใช้เน็ตไม่จำกัดอีเหี้ยเอ๊ย
มึงว่านิยายเด็กดวดยุคนี้มีอะไรน่าจดจำอีกมั้ย นอกจากงานเขียนพวกคนเก่าเนี่ย
เรื่องอีถุยน่ะ ปล่อยเบลอมันบ้างเถอะ สับนิยายก็พอไม่ต้องไปสับภาพวาดมันอีกหรอก
Dear fanbois,
I skipped those comments. My purpose of posting was all about my narrative choice, not my drawing, that's all I care. Although I understood what those two, or three, tried to convey earlier. I knew that It's not about abstract art, surreal art, or even figure proportion (anatomy). It's about me. Sadly, I know what is poisonous and what is venomous. Because, both poison and venom are considered toxins. Simply put: toxin is a biologically produced chemical that alters the normal function of another organism. Having said that I know what is a forum toxicity and what is a constructive criticis.
Please keep your rice to youself, giving them to me doesn't make them mine, get it? And it's good to be Louis Forest, I don't if it sux to be you or not. Peace.
Sincerely,
Louis Forest
Typo: Constructive Criticism**
เจ้าตัวมาแล้ว อินดี้ไม่สนโลกขนาดไหนมึงก็ลองคิดดูเอาเอง ล่อตอบมาเป็น Eng ในเว็บไทย ที่มีแต่คนไทยแถมใช้ภาษาไทยสื่อสาร กูไม่เข้าใจพอยต์นการใช้อังกฤษของมึงจริงๆ กูเข้าไม่ถึงว่ะ เอาเป็นว่าจะกูทำเป็นมองข้ามเรื่องที่บอกว่ามึงไม่แคร์แต่อธิบายกูซะเป็นเรียงความสามพารากราฟไปละกัน โอเคๆ แยกย้ายๆ
ปล.Reply นี้ก็ Toxic ข้ามไปๆ อย่าแคร์ ให้เหามันอยู่บนหัวกูนี่่แหละอย่าเก็บใส่หัวตัวเองมันจะคันเนาะ ถถถถถ
ย้อนกลับมาเรื่องนิยายดด. ถ้านักเขียนหน้าใหม่นี่อย่างปราปต์(คนเขียนกาหลฯ) นี่นับเปล่าวะ
เออกูลืมคนนี้ไปได้ไง แตปราปต์ไม่ใหม่นะ เป็นรุ่นแรกๆ ของ ดด เลยด้วยซ้ำ เคยเขียนมาตั้งแต่สมัย ดด เพิ่งจะเปิดเว็บอ่ะมึงแต่ตอนนั้นเขียนนิยายรักใส มาพีคจริงๆ ก็ตอนเปลี่ยนมาเขียนแนวจริงจังแบบกาหลฯ กับนิราศมหรรณพนี่แหละ โดยเฉพาะเรื่องหลังส่งซีไรต์แต่กูไม่แน่ใจว่าเข้าถึงรอบไหน
พวกในบอร์ดที่วาดรูปไม่ได้ดีเด่หรือห่วยกว่าถุยมันก็มีอยู่เยอะนะ แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้มั่นหน้ามั่นโหนกแบบถุยเลยไม่โดนว่ากัน
พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วสินะๆ
5555 โคตรจูนิเบียว พิมตอบเป็นอังกฤษ
รู้รึเปล่าว่า คนที่เก่งจริงกับคนที่อวดเก่งน่ะต่างกันยังไง?
คนที่เก่งจริงน่ะเขาสามารถนำเสนอประเด็นที่ตัวเองต้องการจะสื่อให้ทุกคนเข้าใจได้ โดยไม่เกี่ยงว่าอีกฝ่ายมีความรู้ในเรื่องที่นำเสนอหรือไม่
ส่วนพวกที่อวดเก่งน่ะ มักจะใช้ภาษาเฉพาะทางสละสลวย ดูมีภูมิ แต่ในความเป็นจริงเหมือนคุยกับตัวเองเพราะไม่สนว่าใครจะเข้าใจบ้าง
เหมือนถ้ามึงจะอธิบายหลักการทางฟิสิกส์ให้คนๆหนึ่งฟัง
คนเก่งจริงเขาจะรู้ว่าควรใช้ภาษา ควรใช้วิธีการนำเสนออย่างไร ให้คนที่ไม่มีความรู้เรื่องฟิสิกส์สามารถเข้าใจหลักการของมันได้
ส่วนพวกที่อวดเก่งก็จะยัดแต่ภาษาเฉพาะทางของมันให้คนอื่นฟัง จะเข้าใจไม่เข้าใจไม่รู้ กูดูมีภูมิเป็นพอ
มึงว่าคนไหนฉลาดจริง คนไหนฉลาดวอนนาบีกันล่ะ?
>>695 I'm not going to talk about myself. How about... Let's talk about your damn logic. First of all, I'm not here to debate you about who I am or what I am capable of, ok? I have said it already, I only care about my new narrative choice. I guess that you haven't read any of my stuff, my comment , my novel, my shit, wow what a piece of shit. Hey... without collecting the truth, and you started judging, is it fair? Is it fucking fair? Don't put words in my mouth anymore, don't be an idiot, please? Here goes.
Why do you establish a claim here anyway? You hope that an act of denigration will tarnish my gloomy reputation further? What a moron. Don't you realize that your definition of "คนที่เก่งจริง" and "คนที่อวดเก่ง" are debatable. If you didn't have a clue and talking about this subject only make you a pure imbecile, sir! For Example: คนที่เก่งจริงน่ะเขาสามารถนำเสนอประเด็นที่ตัวเองต้องการจะสื่อให้ทุกคนเข้าใจได้ โดยไม่เกี่ยงว่าอีกฝ่ายมีความรู้ในเรื่องที่นำเสนอหรือไม่. Dear sir, Are you fucking stupid? Have you heard of Dunning Kruger Effect? Go read it and tattoo some knowledge to your brain now!
My comment , myself ,and my new novel has nothing to do with what this guy said. If you can't see a hint of truth from this statement, all I can say is: the hell with you.
>>696 I knew that since kindergarten.
>>697 If you were a male, you'll need to get a bf and a job quick. Don't see a doctor.
I'm not here to fight, but I can do this all day people. Winning or losing, if bitches ain't thinking of stopping, I will make them. It's only Monday.
เขวี้ย กูอ่านไม่ออก
พอเถอะ กลับเข้าประเด็นสักที เดี๋ยวเราอาสาสับสักเรื่องให้ ถ้าว่างมากพอ
>>698 Dear sir.
I never really participated in gossiping about you and your works or even read your novels; however, if you want to debate with fanboi, I really would like to suggest you that you should type in Thai. Arguing in English, might seem fancy to you and the passerby but aside from showing your superior in second language (which I kinda impressed and really think that you are cool.) do not get you any further to the point.
Nevertheless, fanboi is like any gossping website and you should be glad they are talking about you. Shitty stuffs or not, they DO interested in you and your works which put you into the pro position. You should be glad, I, as a author, would freaking love critics to stirred up my stuffs so people might taking some interests and visit my page.
You might think it’s not fair that fanboi talking shit about you, they HAVE liberty to do that and do you really think anyone could exist without being gossiped at? Go improved your novels and arts, it’s not that bad and you shouldn’t spend your time arguing here. Prove them wrong by making your work better. But if you sir still likes to has a chit-chat, you might as well type in Thai, I think you are capable of doing that.
Dear >>700 ,
I am >>698 Please allow me to explain my claim further. There are two sides of Dunning Kruger Effect. One which an unskilled usually think of oneself as skilled. I guess you understand it only one side since you claim that my claim is not related. Leave out the question of whether or not I am skilled or unskilled. Let me show you the other side of it: the skilled is usually be uncertain of himself, and always explaining things with what he familiar hoping that everyone is as the same level as him. Therefore, under>>695 , his claim
shows that I I fall into the number 2 category. I explain shit in words that I understand and familiar with, I only expect people to know as much as me.
To retort my claim, you can say that I am unskilled and thinking of myself as a skilled individual. Prove that. Because I believe that I am under the second category in Dunning Kruger Effect.
Is it related now sir?
Sincerely,
Louis Forest.
>>703 I don't mind they talking about me. I just think it's unfair to judge a person, any person without understanding him or her. It is not right. Talking about anyone's work and anyone's drawing is fine, mine included. But to put claims into my facts without knowing me is rather shameful, like >>695 . His logic/definition of acting superior, arrogant, condescending are unacceptable. It attacked me on my communication skill. I merely explain it that I am fucking trying my best to communicate with everyone. But are you trying as hard as me to understand what I say?
Lastly, I communicate in English when I am under an influence of a morning coffee. It's just me being me.
Sincerely,
Louis Forest
เอาความขยันตอบของมึงไปเขียนนิยายหรือฝึกวาดรูปให้งานมันดีขึ้นเหอะ ถุยเอ้ย
>>704
Since this matter is quite complicated, it take me quite too much time
Even with that side, I still see it unrelated that much. Let me explain that >>695 said "the expert use the words that people will understand easily but boast one will use the word that's technically right but didn't care whoever will understand it" and from your word about that side of dunning kruger "the skilled is usually be uncertain of himself, and always explaining things with what he familiar hoping that everyone is as the same level as him." The matter >>695 said is about 'how different type of people communicated' not ‘how different type of people react with thing’. Even it’s indirectly related to how people get thing done, It’s surely doesn’t related to whether category you’re in dunning kruger effect.
I think a bit of example should work? “John is able to teach basic physics to kids but Bob isn’t.”. This example doesn’t care whether John and Bob is in which category of dunning kruger since it’s about how they communicated to kids and make them know basic physics. It’s extractly as >>695 word and condition. But what about your own word? Now, will you still claimed that it’s related to dunning kruger effect?
ดิ้นพลาดๆ เป็นหมาโดนน้ำร้อนละ นี่คือคนบอกว่าไม่แคร์นะ แต่เข้ามาอ่านมาตอบตลอดเวลา หัวร้อนฟลัดกระทู้อีกต่างหาก 55555 น่าสมเพชชิบหาย
>>708 ปรบมือสิครับเพื่อนโม่ง รออะไรกัน ชนด้วยข้อมูลล้วนๆ ไม่ไล่ให้ไปตีความเรื่อง Dunning–Kruger effect เองด้วย ยกมาอธิบายแม่งเลย แถมไม่หลุดหยาบคาย ไม่มี Logic งงๆ
กูไม่ได้ศึกษาเรื่อง DK effect อะไรขนาดนั้นนะแค่เคยอ่าน แต่ยิ่งอ่านเรปบนๆ กูยิ่งรู้สึกเหมือนพี่ถุยยก DK effect มาแล้วเข้าตัวยังไงก็ไม่รู้
>>708 I see where you are coming from,"how different type of people communicated' not ‘how different type of people react with thing’. It seems you have studied about this effect quite a bit. But the question is how many source have you been through?
Please note that I believe wholeheartedly that I am a fool. I know nothing I create nothing but simply copy other people ideas and paraphrasing. Here goes.
I can easily agree with you on this nuance of the interpretation. And I will? No I won't. Do keep in mind that you only drew a "fresh" conclusion from a single source or two. So you came up with that notion, one that I have been through. A quick research often do that to everyone. Let me entertain you with some of my notes from my hard-drive.
A Lack of Metacognition
1- The Dunning-Kruger effect is also related to difficulties with metacognition, or the ability to step back and look at one's own behavior and abilities from outside of oneself. People are often only able to evaluate themselves from their own limited and highly subjective point of view. From this limited perspective they seem highly skilled, knowledgeable, and superior to others. Because of this, people sometimes struggle to have a more realistic view of their own abilities.
2- The Dunning–Kruger effect is a cognitive bias in which low-ability individuals suffer from illusory superiority, mistakenly assessing their ability as much higher than it really is. Dunning and Kruger attributed this bias to a metacognitive incapacity, on the part of those with low ability, to recognize their ineptitude and evaluate their competence accurately. (Source: https://medium.com/@johnhawks/excellent-comment-with-many-great-suggestions-6f64c6b872e2)
That statement implied:
Senior scientists are low-ability science communicators who think they are great a scientific communication. There is an assertion, and many do disagree. Most scientists are painfully aware of how hard it is to communicate their science properly, this including myself. And many do not want to communicate with non-expert people in fear of being misunderstood, or their words being taken out of context.
Most part scientists would be much happier if there is a scientific literate journalist who discusses with them about their research before he gets it to the public. Science communication/outreach coming directly from scientists is rare, precisely because proper communication is not something you can do with little practice. I agree that the communications skills of scientists should be at least so good that they can communicate with a scientific literate person/journalist, but anymore than that is asking the scientists to become journalists.
I do not think the solution to bad science coverage is to shift all responsibility on the scientists, because after all, they have to think about the problems in science, and not about the problems of how to reach people or sell it.
I did get you. But you got what I am saying now?
>>710 Don't compare me to your parents like that kiddo.
>>711 Bitch please. Did you even read? You wanna place a bet? How much do you have on you right now? Yo, It's never about winning or losing for me, kid. I do it because it's fucking fun to slap bitches with facts.
>>709 Doing this two days straight doesn't make it everyday, are you retarded?
Like Captain America. I can do this all day.
Seriously man. You think I started this shit? Bitches started this. Acting like you all are all that and walk away with shit? Is this Brazil? Oh shit! It's Thailand! You people started shit . And what do a man like me do? Ignore and runaway? Nigger please. Grab an antidote my rhymes and facts will intoxicate your innate sheep-like brain.
Remember that I do this shit alone since day one. I never give a fuck of how many you have. Pick you poison, facts or lies. Pick your places, on the main forum or in here. Come at it. Conventional or unconventional, I'll accept all challenge. Cocksuckers.
Oh... Please enlighten me, sir. I would like to understand more on this subject. Oh I'm so lacking of profound understanding on this matter. How shameful of me. I should go cry in a corner. Please show me the light. Please show me the way. Please show me the truth.
Come to think of it, there is a quote from Einstein saying "If you can't explain it simply, you don't understand it well enough." - Albert Einstein.
If this statement helps. You can use it. But is it only a claim? Yes. Well, It's from Einstein... so it's must be true. Well, really?
This is a book.
เออ มึงจะว่าง จะไล่ตอบเป็นอิ้งทั้งวันก็เรื่องของมึง แต่กูไม่อ่านละ รำคาญ ไปทะเลาะกันเองละกัน ไว้มึงไปเมื่อไหร่ค่อยกลับมามู้อีกที
Dear Louis Forest
I'm not sure what did they talking about your work and illustrations. But I think when someone had commented your works you should read it carefully and use it to improve yours not being childish like this.
By the way, if some feedback on fanboi.ch were too rude to you, just pass over it as you say on your first reply that you don't care. You said that but look what you did.. what did we called? Overtly agree but coertly oppose? LMFAO
P.S I actually got C in English classes when I was grade 12. I really don't mind if no one read my message because I trying to be like Louis Forest! You are my idol! YAY!! Louis YOLO! YAYAYAYAYAYA!!!
XOXO
Your love
Your mom did it nicely. I gave her 5-stars on Yelp.
>>729 Make this clear. It is not about my work and my illustrations. No... I'm talking about Dunning Krugger Effect and my way of communication. But I get you. Because from the context, anyone could misunderstand this mess since it is somewhat related to my previous novel, the sci-fi one, but I can assure you this is not about my current one that I asked in Dek-d's board. It's a whole day apart, it is a different work, different style of writing. I wanna know if my improvement going as I hope. One could call this a confirmation bias. The way that I keep asking around, to find someone to confirm of what I have in mind. I did not react to those comments and suggestions at all. I even answered them in Thai, politely.
I cherish all of those comments and whoever sacrifice their valuable time to read my novel. I don't see them as adversaries.
A day later. >> 695 This person still have this notion of me writing complex and dense novel. Started to judge me right way. It just got me thinking, wow this dude didn't even care and attack me. How awesome of him.
เห็นคุยอิ้งกันกูรู้เลยเจ้าไหนมาประทับที่มู้
เฮ้ย เข้าเรื่องแล้วยัง กูสนใจนิยาย ไม่ใช่ภาพวาด
Shit. typo: If there is nothing to discuss further on Dunning Kruger effect***
So, what to do again? At first, I only come to imply that your statement is not logically right and with your additional claiming, it still doesn’t right since both of your additional statement doesn’t related to >>695statement because at first, the two group example is only ‘who can explained it simply’ and ‘who explained it technically right but don’t care whoever will get it’ but you argue that they claimed you to be in either ‘expert who underestimated themself’ and ‘low-abillity people who overestimated themself’. And then, you claimed that to be subset of those above.
Ah, yes.
I totally lost a word.
Who said that it’s okay to talk about sub topic while talking about main topic!
It’s not like that I don’t understand you, but instead, I feel lost a word like I’ve said.
You’re technically right but that’s logically wrong in debating.
Well, Your claiming about scientist is right. But that’s 2 sub topic needed to be explained.
1st, they’re a great scientific communicator. This one is right since they’re expert in this field.
2nd, they’re low-abillity communicator. This one is both right and wrong since scientific word is specific word used in specific field. In case that’s right, If they’re easy to understand in several time, how can it be specific word? And in case that’s wrong, it’s because different level of language Whether they’re going to communicate with non-expert or not is their own choice.
And from 1st sub topic, is it not common to talk with someone who’s in same field? If it’s me, I also sure prefer talking with someone who’s in same field since they’ll also know scientific word so there’s no need to adjust the word again( I’m sure it’s also waste of time if It’s me and I need to adjust the word so common people understand it easier and I would also rather leave the adjustment to others). But if it’s talking with non-expert, I sure that it’s better to talk with other about how to get through it smoothly.
I think it’s better to describe this as ‘common people use language level 1’ ‘officer use language level 2(-X)’ and ‘expert use level 3-X’ (level is how specific the word is and X is shown for which field the world is specific for). People usually use the word they’re simillar with. (As you said in above but this is still not related to the matter because the two group example didn’t care how highly your skill are but instead it care whether you can made communicate with target successful or not, leading to decide whether you’re in which group of two example group )
I sorry for taking too much time rearrange it to make smoothly but it’s not bad to have my time do critical thinking here
Ah forget to edit headline, sorry for leaving it like that
Ah I forget to add that "it's not like they're low-abillity communicator because they're expert but instead it's because they're maniac who interested and dedicated themselves to their field and then acknowledge something that can only be also talking with other who're also the same."
>>738 Ok... for the main topic: erm... here is the thing. First, I have adjusted in my new novel but it's >>695, who didn't seem to care about my novel or my new narrative choice, instead he attacked and made a false claim right there, mentioning physics and scientific stuff and all, claiming that I'm still doing that same just like my past. If I did not try to fix my way of communication, I would gladly accept that claim. He drew physics and science into this mess, suggesting that I'm still with the narrative that dense and complex. Hence, in the past, it was either the first or the second side of Dunning Kruger Effect. Am I dumb and thinking that I am smart, or I'm capable but struggling to communicate with what I know.
You said Dunning Kruger Effect has nothing to do with this argument. The curse that I am having. Look how I communicate to people. Is it a problem? Yes! Am I trying to fix it? Yes! I am no Richard Feynman. I'm not a great explainer. I'm just Louis Forest. And look how I communicate. Look how I tried to fix shit.
Just ignore the sub topic, the hell with it. My strategy is not trying to confuse you with sub topics. I just answered and further explained the second side of Dunning Kruger Effect. It seems to be pointless to go deeper into it now, i think. Sub topic or not, it's about communication. The one that I'm having the same problem just any other specialist.
The point here should be: I have a problem, I'm trying my best to fix it. Did it improve? Or you want to talk about the past.
Am I making it clear now? Mr. Lost of Words. Oh dear...
เยอะกว่าที่กูคิดอีก
Noted: if you needed to go into sub topics I can come back and explain some more.
And if you lost of words again I can bring a dictionary. There are plenty of words there.
ไปเปิดมู้ใหม่เลยมะ Talking with P' Tui (English only) หรืออะไรก็ว่าไป กูเข้ามาดูหวังเจออะไรน่าสนใจ เจอแต่มานั่งเถียงกัน...
มึงเถียงกันภาษาเกาหลีได้มะ กูจะได้เข้าใจด้วย
ลงชื่อ จองกุก แห่งบังทัน
>>746 กูอ่านเป็น พี่ตุ๋ย คำนี้ https://th.wikipedia.org/wiki/ตุ๋ย
อีถุยมึงควรไปหาหมอ กะอีแค่โม่งด่ามึงส่งเดชแล้วเสือกเอามาใส่ใจมันไม่ดีกับสุขภาพจิตมึงเลย กูยืนยันว่าไม่ดี แต่กูไม่ได้เป็นห่วงมึงนะ กูสะใจ นี่ก็ทำตัวไม่ต่างอะไรกับไอ้วิดสวะที่กูตบเลยสักนิด สวะพอๆกับแจกันลูซิเฟอร์ ไม่รู้จะเถียงไปทำห่าอะไร กูนึกว่ามึงจะสตรองกว่านี้หน่อย คือมึงกะจะให้เขาม้านิยายมึงหรือไงวะ ถึงมึงไม่แปะเอง แต่มึงทำเหี้ยอะไรก็มีแต่คนด่านะ จะโดนแบนในดวกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ คนในนี้เขาไม่ฮรี่ๆกุบๆกับๆหรอก มันทุเรศ ให้บรรดาลูกหาบของมึงเข้าใจมึงเถอะ
ตอนแรกกูตั้งใจจะสับนิยายให้มึงนะ แต่มาเจอแบบนี้กูเปลี่ยนใจละ มึงควรเป็นมิตรกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันมากกว่านี้ แล้วอย่าไปหวังว่าสักวันหนึ่งจะเปลี่ยนใจโม่งให้กลับมารักมึงได้ ที่นี่มันเป็นด้านมืดของพวกกลายพันธุ์อย่างกู
มึงมันแค่บ้านะถุย แต่กูโรคจิต ระดับความคูลมันต่างกัน
ลงชื่อ จองกุก แห่งวงบังทัน
ดีจริงที่วันนี้ส่องโม่ง เหมือนได้ฝึกภาษา
พี่ตุ้ยยังไม่เลิกหายคึกจากแฟตอนเช้าอีกหรอคะ คุยภาษาไทยกันเถอะค่ะ
Ky พวกมึงมีวิธีเขียนสิ่งที่มึงไม่เคยสัมผัสในชีวิตจริงยังไงให้เนียนวะ อย่างการใช้อาวุธ ฯลฯ
>>756 อย่าให้คนที่รู้จริงอ่าน พูดจริงๆ นะ คนไม่เคยเจอของจริงเขียนยังไงก็ไม่จริง ที่มึงทำได้ก็แค่เขียน infodump ให้คนอ่านเข้าใจว่ามึงรู้จริงก็พอ พวกอาวุธนี่ง่ายมาก มึงแค่บรรยายความกว้างยาวสูงหนักรูปร่างก็พอ
อย่างเรื่องขบวนการหมาป่าของสยาม เรื่องนี้ใครๆ ก็รู้ว่าคนเขียนไม่เคยไปอยู่กับกองทหารรับจ้างหรือเคยจับอาวุธพวกนี้หรอก แต่คนเขียนยัด infodump เรื่องอาวุธมาทั้งย่อหน้าได้ คนก็เชื่อแล้วว่าอาวุธนี้เป็นอย่างนี้
พูดอีกอย่าง คือเขียนให้คนอ่าน "พอเข้าใจ" แต่ "ไม่รู้อะไรเลย" นั่นละ มึงอธิบายเข้าท่าคนอ่านก็เอออห่อหมกไป แต่อย่าให้มีจุดขัดกันมากก็พอ คนอ่านส่วนใหญ่พร้อมจะมองข้ามอะไรเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่สำคัญได้เสมอ แต่ถ้ามันใหญ่และสำคัญ คนจะเอามาด่ามึงยันเขียนเรื่องใหม่เลยละ
ลงตอนใหม่ ไม่ได้คนติดตามเพิ่มแถมหายไปอีก 2 คน..เฮ้อ....
สอบถามหน่อย พอดีว่าแต่งไลท์โนเวลไว้ แล้วอยากได้คนมาวาดภาพประกอบให้ ควรจะไปติดต่อที่ไหนดี งานขาวดำมี ref ให้ว่าอยากได้ท่าประมาณนี้ๆ พร้อมพูดคุยบรีฟงานก่อนเริ่มวาด มีแนะนำมั้ยว่าเพจไหนอะไรยังไงดี
ไลท์โนเวลต่างกับนิยายยังไง
>>764 มันไม่มีนิยามตายตัวอะ อย่างที่กูแต่งแล้วมาหาคนวาดรูปให้ก็เป็นความต่างอย่างนึงแล้ว เพราะนิยายปกติจะไม่มีภาพประกอบคั่นตามบทต่างๆ อย่างมากก็เห็นเป็นภาพเล็กๆ ข้างใต้ชื่อตอนแบบแฮร์รี่พอตเตอร์
ความแตกต่างอย่างอื่นจากที่กูเขียนอยู่ก็มี
-ใช้ภาษาง่ายไม่เวิ่นเว้อ อธิบายแต่ไม่ลงลึก ชอบอ่านแบบย่อยง่ายกูก็จัดให้
-มีไวฟุให้อวย หัวดำ หัวทอง เอลฟ์โลลิ ออคซึน เจ้าหญิงขาสวย พี่สาวอ้ปไป ใครจะวอร์กันก็เอาเลย
-มีเพื่อนชายในกลุ่มตัวละครหลัก ไม่ได้แต่งให้ดูดปากเด้าตูด แต่สนิทกันจนพอใช้เป็นยาโอยแมททีเรียลอ้อมๆ ได้
-เซอร์วิสมีบ้างนานๆ ที มีโมเมนต์ชวนจิ้นให้ทำคะแนนทั้งสาวๆ และพระรอง (ใครสายโอจิ กุมีน้องชายของอาจารย์ให้ด้วย)
-พระเอกกินเนื้อแต่ไม่ถึงขั้นเย มีเหตุผลบางอย่างทำให้พระเอกเสียตัวไม่ได้ มากสุดคือใช้นิ้วเฉยๆ
-องค์ประกอบอื่นๆ ที่คนอ่านจะเซลฟ์อินเสิรท์ได้ จิ้นได้ เอาไปจูนิเบียวก็ได้
เป็นไลท์โนเวลสายพลีชีพ เขียนแบบไม่กลัวคนหาว่าขยะ (ก็จงใจให้เป็นงี้) ใครตามหาเจอ ก็อย่าว่ากูเป็นม้านะ
>>766 เงินกูอะมีเพราะทำงานแล้ว นิยายก็ไม่ได้แต่งกะตีพิมพ์ด้วย แต่งออกมาแบบนิยายแดกด่วนไม่ตามขนบเท่าไหร่ กูเลยไม่สนเรื่องยอดขายหรือกำไรหรอก (บ่องตง ขนาดภาพปกยังไม่มีเลย 55555)
คุณภาพงานเอาเป็นแบบ รัฟ-สเก็ตช์ ก็ได้ ถมดำไม่ต้องเนี๊ยบฉากปกติมีแสงเงานิด ฉากบู้มีเส้นสปีดหน่อย ไม่ได้วอนเอางานระดับไฮเอนด์
กูขอถามหน่อย ไม่ว่าเกมดัง การ์ตูน และนิยายออกใหม่แล้วดังพูดปากต่อปาก อย่างล่าสุด ก็อบลินสเลเยอร์ เรดเดดรีเด็มชั่นสอง เกิดใหม่สร้างประเทศของคนไทยที่พระเอกดันหน้าสวยกว่านางเอก มีผลต่อกระแสนิยายเด็กดีแค่ไหน อยากรู้จริงๆ
>>769 มีผลไม่มากเท่าไหร่หรอก เพราะนิยายในเด็กดวกมันตามกระแสเป็นหลัก กอบสเลมันเป็นเว็บโนก่อนจะมาเป็นไลท์โน เรดรีเด็มนี่กุไม่รู้เหมือนกัน แต่แทร็ปสร้างชาตินี่ มันเป็นไลท์โนเวลที่ไม่ใช่ยุ่นเสินเจิ้น เขียนด้วยเซตติ้งไทยก่อนข้ามโลกไป มันเลยดูแตกต่างจากนิยายที่เด็กๆ พยายามแต่งให้ดูญี่ปุ่นแต่ทำได้ปลอมเปลือกมาก ชอบอ่านไลท์โน ชอบดูมังงะ แล้วพยายามเอามาแต่งให้เหมือนนิยายของชาวยุ่น ดูยังไงก็ดูออกว่าคนไทยแต่ง มันก็มีอยู่เหมือนกันนะที่แต่งแล้วญี่ปุ๊นญี่ปุ่นจนเกือบดูไม่ออก แต่ก็จำนวนน้อยอะ
ตอนนี้ไลท์โนยุ่นที่กำลังแทรกเข้ามาแบบเงียบๆ คือแนวแก้แค้น แต่มันไม่เหมือนแก้แค้นของจีนที่ต้องโดนดูถูกก่อน ของยุ่นมันมักจะบัดซบแล้วก็ดาร์คแบบยัดเยียด พอมาแก้แค้นก็เอาคืนแบบเถื่อนมาก ปัญหาคือกูคิดว่ามันคงไม่ได้แก้แค้นไปทั้งเรื่องหรอก เหมือนผู้กล้าโล่ที่ตอนแรกต้องสู้ชีวิตชิบหาย กลางเรื่องพลิกกลับมาได้รับการยอมรับ แล้วจบแบบมหาเทพ กูรอดูอยู่ว่าจะมีเรื่องไหนบ้างที่เอาคืนอีกฝ่ายจนถึงตอนจบบ้าง เพราะมันไม่ง่ายที่จะผูกเนื้อเรื่องอยู่กับการแก้แค้นได้จนจบ
How to แก้แค้น
"เย็ดมันซะสิ"
ผู้กล้าฮีลจากนิยายยุ่นเรื่องหนึ่งไม่ได้กล่าวไว้ แต่ตรรกะ+การกระทำของมัน ตีความได้แบบนี้
>>771 >>771 แก้แค้นนี้มันไม่ควรจะใช้เป็นประเด็นหลักของนิยายยาวๆ แบบ LN เลยนะ ขนาดนิยายจบในเล่มยังมีน้อยเรื่องที่เอาไปเป็นสาระสำคัญของเรื่อง มันควรเป็นแค่ส่วนย่อยๆ ของเรื่อง มากกว่า เพราะถ้าใช้การล้างแค้นมาเป็นแกนหลักเลยคือล้างแค้นเสร็จเมื่อไหร่ โทนเรื่องพังทันที แถมจะเลี้ยงอารมณ์ระหว่างพยายามล้างแค้นไปเรื่อยๆ แม่งก็จะโดนคนอ่านด่าอีกว่ายืด
ส่วนตัวกูว่าผู้กล้าโล่เป็นตัวอย่างที่ดีว่าพอล้างแค้นเสร็จแล้วโทนเรื่องพังเป็นยังไง แถมกูว่าแม่งแก้ปมได้จังไรมาก คือมึงสู้ชีวิตด้วยเองมาอย่างนาน แต่พอบทจะแก้ปมก็เสือกโยนราชินีเข้ามาแก้ให้ซะเฉยๆ ง่ายๆ แถมความ่ justice แบบโคตรเรียบแบนของราชินีแม่งทำกูเลิกตามต่ออีกเลย กูเลยไม่รู้ว่าตอนจบแบบมหาเทพที่มึงว่าเป็นยังไง ต้องขอโทษจริงๆ
ของจีนนี่อย่าเรียกเเก้เเค้นเลย ทุกเรื่องอะ เเรกๆโดยดูถูกก็พอเข้าใจ อยากจะขิงจะล้างเเค้นไรก็ทำไป เเต่หลังๆมานิสัยพวกเเม่มจะส้นตีนขึ้นเรื่อยๆ ทำตัวกวนตีนหาเรื่องเขาไปทั่ว ชนะก็เหยียดเขาเเบบที่ตัวเองเคยโดน เเพ้ก็ร้องไห้โทษฟ้าดินเเล้วบอกจะล้างเเค้น ถุยเถอะ
ตัวอย่างชัดๆก็อสูรพลิกฟ้าอะ พระเอกส้นตีนอันดับหนึ่งในใจเลย
>>774 ไม่ใช่แค่เรื่องเดียว ส่วนใหญ่เลยแหล่ะ สุดท้ายแม่งกร่างซะเอง บางเรื่องคิดว่าตัวร้ายเหี้ยแล้วหลังๆ พระเอกเหี้ยกว่าเยอะ เย็ดแล้วทิ้ง พอได้เค้าแล้วตัวหญิงนั่นก็ไม่มีบทเหมือนโดนรีมูฟออกไปจากเรื่อง ขึ้นช่วงใหม่หาเรื่องชาวบ้านก่อนไข่แล้วหนีวนลูปเป็น 1,000 ตอน ให้คนอ่านด่าเล่น
ทุกวันนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าชาวเด็กดวกชอบกันไปได้อย่างไร ถถถ
แก้แค้นเป็นแกนหลัก กูว่าทำเป็นเกมเป็นหนังจะเหมาะกว่านิยายวะ จอนวิคงี้ coj gunslinger งี้
คุยถึงพล็องล้างแค้นแล้วยอยากเขียนบ้างว่ะ ท่าจะมันส์
แก้แค้น... ต้องดื่มน้ำ
ลงชื่อ ไผ่ พงศธร
ky คือกูกำลังแต่งนิยายแนวๆ spin-offs อยู่ กูอยากรู้ว่าคำว่า spin-offs มันควรอยู่หน้าหรือหลังชื่อเรื่องอะ แบบว่า [(ชื่อเรื่อง) spin-offs] งี้หรอ?
ก็เห็นด้วยว่าพระเอกนิยายจีนแม่งเหี้ยขึ้นหลังจากได้เอาคืนครั้งแรก ไม่รู้คนแต่งถูกล้างสมองจากผลพวงของการปฏิวัติทางวัฒนธรรมของเหมาเจ๋อตุงรึเปล่า มันถึงมีความคิดเอาตัวเองอยู่ศูนย์กลางจักรวาลให้พระเอกเนี่ย
พี่เจียงกำลังร่ำไห้
ไม่ใช่ซุนหรอกเหรอ
God of war แก้แค้นมาสามภาค เพิ่งจะมาคิดได้ตอนภาคสี่ แล้วพระเอกนิยายจีนจะคิดได้ตอนไหนวะ แนวคิดแม่งอย่างกับจอมมารกลับชาติมาเกิด
เท่าที่อ่านมาก็นิสัยงั้นไปจนตายนั่นเเหล่ะ
>>788 พระเอกนิยายจีนแม่งแค่โดน Bully กูให้มากสุดก็พ่อแม่โดนฆ่าอ่ะ แต่ลุงโล้นแม่งโดนล้างสมองให้ฆ่าล้างโคตรครอบครัวตัวเอง แถมวาง Symbolic เตือนใจไว้ตั้งแต่แรกว่าเนื้อหาจะอยู่แค่กับการล้างแค้น แบนๆ ตรงๆ ไปเลย
ที่บอกว่าเพิ่งมาคิดได้ภาค 4 นั่นกูว่าไม่ได้คิดหรอก แต่มันล้างแค้นเสร็จไปแล้วตอนภาค 3 ไง อีกอย่างถ้าจะขายตัวละครแบนๆ ฆ่าแม่งอย่างเดียวแบบ123เกมมันจะกร่อยน่ะ สมัยนี้เกมเนื้อเรื่องมันแข่งกันโหด ถ้ามีเนื้อเรื่องแต่เสือกแบนราบเหมือนเมื่อก่อนก็บอกลา game award ได้เลย
กูว่าภาคสี่ทำมาโคตรดีย์
not be like me, you must be better โคตรคมอะคุล
เห็นพวกมึงบ่นกัน แล้วอยากเขียนจังวะ ทำไมกูเป็นคนแบบนี้ ก๊ากๆ
>>771 เอาจริงๆแนวแก้แค้นนี่ทำเป็นเนื้อเรื่องหลักได้นะ แต่ตัวที่จะแก้แค้นแม่งต้องเป็นบอสใหญ่ ตีเสร็จพร้อมปิดเรื่องไม่ใช่ยืดต่อ
>>773 กรูไม่ทันอ่านสามเล่มแรก(กรูอ่านมังงะถึงจุดนึงแล้วย้ายไปอ่านwnเอา) แต่กรูเห็นด้วยส่วนนึงนะ คือ แม่งพอเคลียร์ปัญหาเสร็จแล้วจะให้แค้นต่อนี่มันก็ไม่ใช่นั่นแหล่ะ เลยต้องเปลี่ยนโทน ยังดีที่แม่งต่อพล็อตได้ยันจบ
กูจะหาแรงบันดาลใจจากไหนได้บ้างวะ นอกจากเมะเกมละก็นิยาย
นิยายจีนแบบ wtf แม่งมีหลายเรื่องมาก เขียนกันแบบเหี้ยสัสๆ แต่เสือกดัง เช่นไอ้เรื่องที่ทะลุมิติเข้าไปในจักรวาลมาร์เวล ไอ้เหี้ย โคตร edgy แถมเอามาติดเหรียญขายได้แบบไม่กลัวโดนฟ้องด้วย
>>795 ขอ ky นิดนึง เกี่ยวกับโทนเรื่อง ไม่เกี่ยวกับการล้างแค้น
SAO คืออีกเรื่องที่ยืดจนเพี้ยน หลังได้ฆ่าตัวการและล็อคเอ้าท์เกม จากนี้จะไม่ใช่การเอาตัวรอดแล้ว พอช่วยเมียตัวเองและตบเกรียน GM หัวหมอ NTR แล้วสร้าง SAO บนโลก AFO ซึ่งประมาณเล่ม 4 หรือจบซีซั่น 1 หลังจากนี้เป็นต้นไปโทนเพี้ยนไปเรื่อยกู่ไม่กลับ จากเกมออนไลน์เอาชีวิตรอดมาสู่การเก็บสาวเข้ากิลด์เหมือนหนังคนละม้วน Alicization แม่งยังกะเขียนเรื่องใหม่เอาชื่อ SAO หากินอีก
ก็นั่นแหละฮะทั่นผู้ชม คือถ้าเป็นคนที่ติดตามตัวละครมากกว่าเนื้อเรื่องก็คงโอมั้ง ที่มันจะยืดเรื่องไป ขอแค่อ่านเพลินๆ
แต่ในขณะเดียวกันก็คิดว่ามันควรจะเปลี่ยนชื่อเรื่องไปเลยนะตอนขึ้นภาคใหม่ เพราะตัวเกมที่ชื่่อ Sword Art Online มันจบไปตั้งแต่ภาคแรกแล้ว
แนวเรื่อง อารมณ์ของเรื่องก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลย เสือกแปะหัวว่า SAO มันทุกภาค เหมือนกลัวคนจำไม่ได้
กูจะยกตัวอย่าง City Hunter กับ Angel Heart ละกัน คือใช้ตัวละครเดิม แต่โทนเรื่องคนละขั้วเลย นิสิัยตัวละครก็ต่างกันในหลายๆแง่ด้วย คือมันเป็นคนละเรื่องไปแล้วล่ะ ก็เปลี่ยนชื่อ ไม่ใช้ City Hunter ต่อให้ระคายเคืองผู้อ่านเก่า แบบนี้อะถูกต้อง
>>805 "เหมือน"จะต่อกัน แต่จริงๆเป็นโลกคู่ขนานมากกว่า
คือถ้าดูการเชืื่อมโยงเพียวๆ อาจนึกว่ามันเป็นเนืื้อเรื่องต่อจาก City Hunter ซึ่งก็เหมือนจะใช่
แต่ถ้ามึงไปดูตัวละคร จะพบว่า มีตัวละครหายสาปสูญไปเยอะมาก ไม่เอ่ยถึงเลย และทำเหมือนไม่เคยมีตัวตน
เช่นฟอลคอน เมียหาย ซาเอโกะมีน้องสาวอยู่สี่คน ไม่พูดถึง (เล่มหลัังๆพูดถึงบ้างมั้ยไม่แน่ใจ) และตัวละครขาจรขาประจำอีกมากมายที่เคยมีในภาค City Hunter ก็ถูกตัดออกไปหมด จนกูรู้สึกว่ามันเป็นโลกคู่ขนานมากกว่า
อยากลองเขียนนิยาย ราชาปกครองประเทศเป็นแกนหลัก ดูบ้าง มีนิยายแนวๆ นี่แนะนำมะ จะดูเป็นตัวอย่างหน่อย
ปล. เอาประวัติศาสตร์มา mock up ได้ปะวะ
>>808 เน้นการเมืองการปกครองลองอ่านไตรภาคสุยถังดู นิยายไทยไม่ค่อยมีหรอก แทรปเกิดใหม่กูไม่ได้อ่าน แต่น่าจะพอไหว
เอาจริงเรื่องการปกครองมันยากนะ เขียนให้สนุกนี่ยากยิ่งกว่า หาหนังสือปวศ.อ่านง่ายกว่าเยอะ ถ้าอยากได้มุมมองด้านตัวบุคคลและนโยบายเชิงเปรียบเทียบ กูแนะนำหนังสือของมติชนเรื่อง ราชสำนักจีนหันซ้าย โลกหันขวา สนุกสุดๆ
โหลๆ คือกูกำลังหาเว็บอธิบายรายละเอียดของชุดผู้ชายอะ คือมันจะเป็นแบบอธิบาย ว่าชุดนั้นชุดนี้เรียกว่าอะไร ที่กูกำลังหามันเป็นชุดแนวแฟนตาซีหน่อยๆ ด้วย มียศ มีอะไรประดับแบบหรูๆ หน่อย ทีนี้กูควรจะหายังไงดี ไม่รู้จะเสิร์ซว่ายังไง โม่งช่วยแนะนำหน่อยนะ อยากได้จริงๆ กูค่อนข้างโง่เรื่องแฟชั่น
ราชปะแตน มาจาก ราช แพตเทิร์น... Raj Pattern
ไปรเวท... มาจาก ไพรเวต... Private
-ยุคกลาง ออกแนวแฟนตาซี มีความทันสมัยหน่อยก็ได้ พวกชุดของผู้ชาย เกราะอัศวิน ชุดเครื่องแบบประดับยศ
-ชาติก็ ยุโรป-อังกฤษ ประมาณนี้แหละ
ไม่รู้จะหารูปจากไหน จากเกมละกัน ก็น่าจะประมาณนี้ https://pin.it/6hhpylpjwbmijh
https://pin.it/j4g7vz6xullpsa
พูดถึงแล้วก็แอบติดปัญหาเรื่องนี้หน่อยๆ เหมือนกัน
นิยายที่กูแต่งมันเป็นแฟนตาซีแต่อิงเซ็ตติ้งวัฒนธรรมให้คล้ายกับประเทศที่มีในโลก (ตัวอย่างเช่นแทนที่ประเทศอังกฤษว่าอาณาจักรA) ทีนี้มันมีตัวละครที่แต่งตัวด้วยชุดประจำถิ่นอย่างยูคาตะหรือชุดมิโกะอยู่ แต่เพราะโลกในเรื่องมันไม่มีประเทศญี่ปุ่นอยู่ก็เลยไม่รู้ว่าควรจะเขียนยังไงดี จะบรรยายเลี่ยงๆ ก็อาจนึกภาพไม่ออกด้วย
>>820 ไม่ๆ กูหมายถึงการแต่งกายเด่ะ
คือในเรื่องที่กูเขียนมันมีประเทศญี่ปุ่นที่สมมติชื่ออยู่แล้ว แต่ด้วยการที่มันไม่ใช่ญี่ปุ่นแบบในโลกของเราจริงๆ ชื่อสิ่งของที่เป็นชื่อเฉพาะอย่างยูคาตะก็เลยต้องไม่มีด้วย และปัญหาที่ตามมาคือกูจะบรรยายลักษณะของยูคาตะยังไงให้คนรู้ว่าเป็นยูคาตะ โดยไม่ใช้คำว่ายูคาตะตรงๆ
เขียนมาแบบนี้กูก็นึกเพิ่มได้อีกอย่าง พวกหน่วยวัดสมัยใหม่ที่กำหนดโดยมนุษย์ (กรัม เมตร) ในโลกแฟนตาซีมันก็ไม่ควรมีนะ กูอ่านเรื่องนึงเจอโลกเวทมนตร์ใช้หน่วยไมล์วัดระยะทางแล้วรู้สึกแหม่งๆ ขึ้นมาทันที
>>821 บางทีมันพูดยากนะ ถ้าแฟนตาซีจริง ๆ หลา นิ้ว เอเคอร์ ก็ต้องห้าม แต่จะให้เรียนทั้งหมดใหม่เลยนี่ลำบากมาก เช่นถ้าจะแสดงให้คนอ่านเห็นว่าไกลเท่าไหร่ แล้วต้องใช้หน่วยใหม่นี่ลำบากคนอ่านอีก
เช่น มังกรกัลลิวัลล์หนัก 22 รานัต เดินทางได้ 250 นาลีต่อคาเด ดำน้ำลึกได้ 750 พาเซ คนอ่านคงแบบ แล้วกูจะรู้กับมึงไหม ต้องทำตารางเทียบให้ทั้งหมดเหรอ อีกอย่างเรื่องเวลาก็เหมือนกัน อันนี้รุนแรงกว่า ถ้าเป็นดาวคนละดาว วันต่อปี ฤดูกาล ชั่วโมงต่อวัน ไม่เท่ากับโลก ถ้าต้องอธิบายใหม่หมด ทุกหน่วยวัด กูว่าคนอ่านหนีอ่ะ คือบางอันก็เปลี่ยนได้ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดว่ะ
ระยะทางหรือน้ำหนักกูใช้วิธีเปรียบเปรยแบบอื่นเอาอ่ะ อย่างพระเอกโดนตัวร้ายถีบจนกระเด็นไปหลายสิบก้าว ดาบที่มีความยาวใบมีดประมาณสองช่วงแขน
จริงๆ ถ้าพูดแบบนี้ การนิยามจำนวนตัวเลขในโลกแฟนตาซีมันก็ต้องเปลี่ยนใหม่หมดตั้งแต่การนับ 1-10 เลย แต่พอดีกว่าเดี๋ยวยาว
ถ้ามึงแต่งแฟนตาซียุโรปก็ใช้มาตรฐานยุโรปไปเลยก็ได้ แต่ถ้าต่างโลกแบบเพียวๆ แล้วอยากสร้างมาตรวัดใหม่ก็ไม่เป็นไร
>>821 กูไม่มีปัญหานะถ้าจะใช้คำพวกนั้น ประเด็นไม่น่าใช่เซตติเงแต่น่าจะเป็นยุคมากกว่า คือต่อให้เป็นแฟนตาซีมันก็ต้องมียุคสมัยของมัน ถูกมะ ถ้ามันเป็นแฟนตาซีที่ติดกลิ่นโบราณๆ ก็เลือกใช้คำที่เฉพาะกับยุคหน่อย แต่ถ้าเป็นแฟนตาซีโลกอนาคต กูก็ไม่ติดใจที่จะใช้คำที่มีอยู่แล้วนะ ในฐานะคนอ่าน กูรู้สึกว่าถ้ากูต้องมาจำคำเรียกใหม่หมด บางทีมันก็น่ารำคาญเหมือนกัน ยิ่งอีพวกมาเป็นตารางๆ คือกูโบกมือลาก่อนเลย ไม่ใช่ทุกคนที่อยากมานั่งท่องตารางคำศัพท์ใหม่ว่ะ
มันก็ไม่ต่างกับชื่อตำแหน่ง หรือลำดับชั้นหรอก กุว่า
เอางี้มั้ย หน่วยมาตราอะไรก็ตาม
100 เมล็ด = 1 โกโก้
100 โกโก้ = 1 ช็อคโกแล็ต
100 ช็อคโกแล็ต = 1 มอคค่า
4 มอคค่า = 1 ลาเต้
4 ลาเต้ = 1 คาปูชิโน่
4 คาปูชิโน่ = 1 อเมริกาโน่
4 อเมริกาโน่ = 1 เอสเพรซโซ่
ตำนานราสปูตินมีใครเอามาเขียนนิยายหรือยัง?
กุเพิ่งรู้ว่าหมวดบู๊แอคชั่นแม่งเงียบขนาดนี้ ลงไปไม่กี่ตอนขึ้นท็อป
เว็บเด็กดวกชอบตั้งหมวดใหม่ให้หมวดที่คนเขียนเยอะจนดันเเนวอื่นที่ใกล้เคียงตกหมดน่ะ
หมวดร้างมันก็ร้างจริงๆ นั่นล่ะ
ข้อดีอย่างนึงคือนิยายจมยาก ลงนิยายผ่านไป 2-3 วันยังคาอยู่หน้าแรกของหมวดอยู่เลย
วิวหลักพันเนี่ย ถ้านิยายไม่ห่วยจริงๆ และจำนวนตอนเยอะพอ เขียนยังไงมันก็น่าจะถึงมั้ง
ลงหมวดแฟตาซียังไงก็ถึงพัน
ยอดวิวนิยายที่กูเขียนจบไปแล้วนี่ 40k แต่ไม่รู้สึกเลยว่าประสบความสำเร็จว่ะ
เพราะคนแม่งอ่านกันแค่ 10 กว่าตอนแรก ยอดอ่านตอนละ 3000+ แต่พอมาตอนหลังๆ ยอดอ่านลดเหลือตอนละ 200-300 คนเอง
>>847 กูจบภาคแรกไปที่ 30k ก็รู้สึกไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่ (กูไม่ได้ลงหมวด ฟตซ. นะ) แต่ของกูก็พอขายอีบุ๊คได้นะ กูแบ่งเป็นสองเล่ม เดือนนึงรวมก็ 30+ เล่ม อาจไม่เยอะสำหรับคนที่เขาประสบความสำเร็จ แต่สำหรับกูมันคือรายได้เสริมที่โอเคและมีความสุข
ของกูเหมือนมึงอ่ะ ตอนแรกๆ 3-4 พัน+ ปัจจุบันภาคสอง เหลือ 200ต้น ๆ กว่าจะจบคงลดลงกว่านี้อีก แต่พอขายได้แบบนี้เรื่อยๆกูก็พอใจในระดับหนึ่ง
กูทำมือฝากในร้านขายการ์ตูนแถวบ้านขายได้สิบเล่มละ
ว่าไปก็อยากรู้ว่าบางคนเริ่มแต่งเรื่องแรกยอดวิวไม่ได้เยอะมาก แต่เสนอ สนพ ผ่านแล้วได้พิมพ์นี่ มันใช้วิธีเสนอยังไง
>>850 บางคนพอผ่านค่อยเอานิยายลงเน็ตเพื่อโปรโมต บางเรื่องเขียนจนจบแล้วส่งถูกจังหวะ สำนวนดีพลอตโอเคบก.ชอบก็ได้รับโอกาสแล้วเพื่อน นักเขียนบางคนถึงพูดไงว่ายอดวิวไม่ได้เป็นตัววัดว่าจะได้ตีพิมพ์เสมอไป แต่เรื่องขายออกรึไม่ออกขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ เพราะบางเรื่องไม่เอาลงเน็ต ขายแค่ตัวเล่ม คนซื้อก็น้อยเพราะเขาไม่อยากลงทุนกับนักขียนใหม่แล้ว นิยายกากเยอะ ถ้ามีฐานมาก่อนนักอ่านที่เขาชอบเห็นชื่อก็จัดเลยก็มี
สำหรับกูเอาลงเน็ตเพราะอยากให้คนมาอ่านแล้วแสดงความคิดเห็น บางทีอาจได้ข้อเสนอแนะที่กูพลาดไปด้วย เหมือนหาเพื่อนคุยกลายๆ เขียนเงียบๆไม่เอาลงเน็ตเลยกูทำได้ แต่กูเหงา บิบิ
ebook ต้นทุนน้อยกว่าเล่มรึเปล่า
>>852 น้อยกว่าเล่มแน่นอน แค่ลงทุนจ้างวาดหน้าปกงามๆ อาจเสียค่าโปรโมตเพจในเฟซสักนิด ไม่ต้องเสียค่ากระดาษค่าพิมพ์ บลาๆ
>>853 ทำเถอะ โอกาสขาดทุนต่ำมาก ถ้ามีเรื่องที่เคยเขียนจบแล้วก็เอามารีไรต์แล้วทำซะ ไม่ยากเลย ส่วนตัวกูจ้างวาดปก ปกละ 2500 สองปกก็ 5000 ทีแรกกูก็เสียวๆ อยู่นะว่าจะไม่ได้ทุนคืน แต่คือแป๊บเดียว แป๊บเดียวจริงๆก็ได้แล้ว (กูไม่ใช่แนวกระแสนะ) แล้วเปิดเติมเหรียญตามเว็บไซต์ที่ลงด้วย รายได้เข้าหลายทาง ลงทุนครั้งเดียว กินได้เรื่อยๆ ควรลองทำนะ สู้ๆ
>>855 ใช่แล้ว แต่แนะนำนะ ถ้าฝีมือยังไม่ถึงขั้นจริงๆ อย่าวาดเองเลย ปกสวยปกดี มีโอกาสขายออกมากกว่า ยิ่งนิยายแฟนตาซีควรจ้างนะ กว่าจะขายได้มันต้องผ่านหลายชั้น
สมมตินักอ่านเห็นอีบุ๊คเราจาก meb
เริ่มจากประทับใจแรกพบ คือปกและชื่อเรื่อง แล้วเขาก็จะเลื่อนมาอ่านโปรย ถ้าโปรยเข้าท่าอ่ะโหลดตัวอย่าง เฮ้ยตัวอย่างดีงาม จะซื้อ โอ้พิจารณาราคา (บางคนอาจดูราคาตั้งแต่แรก) เห็นป่ะ ผ่านตั้งหลายชั้น ถ้าด่านแรก(ปก) ไม่เวิร์ค ต่อให้อย่างอื่นดี ก็ไม่มีประโยชน์
Test net ais
ถามหน่อย นิยายพระเอกเทพเเบบชนะโดยไม่มีอะไรต้องลุ้น เนี่ย มันสนุกตรงไหนอะ เห็นคนชอบเยอะ ส่วนตัวอ่านเเล้วบอกเลยว่าโคตรน่าเบื่อทุกเรื่องเลย
เพื่อนในเฟซกูที่ชอบแนวนี้ให้เหตุผลว่าเพราะมันไม่เครียดนั่นแหละ แบบเจออะไรในชีวิตจริงมาเหนื่อยๆ จะมานั่งอ่านอะไรซีเรียสหรือหดหู่อีกก็ใช่ที่
แต่ถ้าถามกู กูก็ไม่ชอบหรอกนะ
ถ้าเป็นพวกเมพเเบบทุกอย่างเป็นไปตามเเผนนี่ชอบนะ เเต่เทพเเบบเอาพลังเทพเข้าว่านี่รับไม่ได้อะ ไปอ่านเรื่องนึงในนมสวยมา เชี้ยมพวกเเม่งเสกสกิลเองได้ เละเทะฉิบหาย
ประเด็นนี้ นึกถึงนักดาบแกรี่คนแรกเลย คนเขียนช่วยเยอะเกิน
Ky กูถามไรหน่อย
พวกมึงเคยเข้าไปคอมเม้นแซะนักเขียนที่ชอบกันมั๊ยวะ
คือกูมีนักเขียนที่ตามอ่านมาตั้งแต่สมัยม.ต้นจนตอนนี้จะจบมหาลัยแล้วคนนึง
ชาตินึงจะอัพที อัพทีกูน้ำตาแทบไหล มาแบบผลุบๆ โผล่ๆ นักอ่านคนอื่นเม้นขอร้องอ้อนวอนดีๆไม่ตอบ
กูเลยเข้าไปคอมเม้นแซะ แซะให้นักเขียนกระเตื้องActiveขึ้นหน่อย ปรากฎว่ามีปฏิกิริยากับเม้นกูเฉย
แซะแบบnegative อ่ะ แซะเสร็จอัพเลย พวกมึงว่ากูควรแซะต่อไปมั๊ยหรือกลับไปเป็นนักอ่านน่ารักเด็กน้อยดี
แซะมากๆ ก็กลัวนักเขียนนอยด์หายไปเป็นชาติอีก
หมวดสืบสวนมีไรน่าอ่านบ้างอะ แนะนำหน่อย
ใครสับนิยายกูที่ไม่ต้องเกรงใจด่าอะไรรับได้
https://my.dek-d.com/kate-matc5/writer/view.php?id=1843046
ปล.แม่งนิยายตอนโครตสั่นวะ บรรยายห่าไรไม่รู้
ใครเเม่มส่องคำถามในนี้เเล้วไปตั้งทู้ในบอร์ดฟะ5555
https://www.dek-d.com/board/view/3889743/
Ky มีนักอ่านคนนึงบอกว่าไม่อยากได้นางเอกคนปัจจุบัน...แต่ทั้งเรื่อง 50 กว่าตอนกูปูให้คนนี้เต็มที่ ถ้าไม่เอาคนนี้จะให้เอาคนไหนแฟะ...
กูกำลังเขียนนิยายผจญภัยแฟนตาซีเล็ก ๆ (
เล็กจริง ๆ นะ)
แต่พอกูไปดูจำนวนคนอ่านในหมวดผจญภัย พบว่าน้อยยิ่งกว่าหมอยแมว
ถ้ากูเอาไปลงหมวดแฟนตาซีจะมีคนมาด่ากูไหมวะ
ได้แหละ แต่ถ้าแต่งเรื่องอื่นแล้วมีแฟนคลับมาก่อน ก็น่าจะมีฐานเสียงอยู่บ้างนะ
ลงแฟนตาซีนี่เสี่ยงทั้งดวงทั้งการแข่งขัน ดวงไม่ดีพอนิยายมึงจะจมหน้า 3+ ภายในหนึ่งชั่วโมงโดยที่คนอ่านขาจรยังไม่ทันเห็นด่วยซ้ำ
กูเป็นคนเดียวเหรอวะ ที่ชอบระบบหมวดหมู่ แต่เปลี่ยนก็ดีเหมือนกัน ฮ่าฮ่า
>>888 ไม่หรอก ระบบแบ่งหมวดหมู่ก็ดี แต่ของเด็กดวกมักห่วย
มึงคิดดูนะ คำว่านิยายแฟนตาซีแม่งเป็นอะไรที่โคตรจะกว้างเลย สามารถแบ่งยิบย่อยได้หลากหลาย ทั้งแฟนตาซีแนว Sword & Magic แนว Resurrection แนว Isekai แนว Game Online ไหนยังมีแนว Love Fantasy กับแฟนตาซีสืบสวนอีก ซึ่งทั้งหมดมันเป็น Sub-set ของแนวแฟนตาซีทั้งสิ้น
แต่เด็กดวกแม่งดันแยกไอ้ Sub-set ทั้งหลายนี่ออกมาเป็นหมวดใหม่ไง แทนที่จะให้คนอ่านไปกระจุกรวมอยู่ในหมวดแฟนตาซี เพื่อให้กลุ่มผู้อ่านทั้งชาย - หญิง เด็ก - ผู้ใหญ่ มาอยู่หมวดเดียวกันแล้วแยกหาตาม Tags ที่ตัวเองชอบ แทนที่จะกระจายไปอยู่หมวดโน้นที หมวดโน้นที
อย่างปัจจุบันเนี่ยแม่งแยกชัดเจนมาก หมวดแฟนตาซี เป็นกลุ่มผู้อ่านวัยรุ่ย หมวดรักแฟนตาซี และอดีต - ปัจจุบัน - อนาคต เป็นกลุ่มผู้อ่านหญิง และหมวดเกมออนไลน์เป็นกลุ่มผู้อ่านเด็ก แถมยังแยกกันแบบเด็ดขาดอีกต่างหาก ทำให้การลงนิยายทีต้องคิดหนักเลยว่าจะเล็งกลุ่มผู้อ่านกลุ่มไหน ทั้งที่บางทีนิยายแม่งอ่านได้ทุกเพศทุกวัยไง
>>889 จริงว่ะ มึงนี่พูดได้ตรงใจดูเลย ทุกวันนี้กูอยู่ในเด็กดวกยากมาก นิยายกูเป็นรักชายหญิงที่มีความแฟนตาซี กูจึงลงรักแฟนตาซี แต่พระนางกูเป็นวัยที่ค่อนข้างโต ซึ่งรักแฟนตาซีมีแต่ 'เด็ก' ผู้หญิง อายุผู้อ่านกูเหมาะกับหมวดซึ้งกินใจ แต่หมวดนั้นก็จะนิยมนิยายที่มันไม่แฟนตาซีอีก เฮ้อ กูช่างอยู่ยากแท้หนอ
แต่พอไปลง ฟชล. คนอ่านเยอะแบบผิดกัน คือดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ อ่ะคิดดูนี่มันเพราะอะไร
ปัญหาของระบบ Tag คือคนไทยใช้ tag มั่วชิบหายเลย หาดูตามเฟสหรือเด็กดวกบางเรื่องได้
กูเห็นหลายเรื่อง เน้นจำนวน Tag เข้าว่า นอกนั้นไม่สนห่าไรเลย
ระบบ tags มันควรมี tags ที่ทางเว็ปจัดให้เว้ย ดูอย่าง pantip ดิ มีการจัดหมวดไม่พอยังมีจัดแยก tags เพื่อหาแนวที่เราชอบอีกต่างหาก
แต่ถ้าถามว่ากูชอบระบบ tags ไหนที่สุดนะ กูขอตอบว่าแบบ Novelupdate อะ เข้าใจง่ายดี
นิยายภาษาอังกฤษล้วนในเด็กดี คนเขียนแม่งเดือดมาจากไหนวะเนี่ย
เหมือนจะคนละคนกันว่ะ คิดว่านะ
กูว่าเขาไม่ได้อินดี้ ถึงขนาดเขียนนิยายให้เป็นภาษาอังกฤษขนาดนั้น ถึงจะรัวอังกฤษกับอะไรที่ไม่ใช่นิยายก็เหอะ 55
มันก็แค่อยากอวดสติปัญญาตัวเองให้คนอื่นเห็น แต่เสือกไม่ทำให้คนอื่นรู้เรื่อง ผลก็เลยแม่งควรไปพบจิตแพทย์
และประเด็นคือคนที่ก็รู้ว่าใครนี่แกรมม่าผิดกระจุย 55555
https://writer.dek-d.com/pleumfortune/story/view.php?id=1886284 ก็พอใช้ได้อยู่นะ
การเเก้ปัญหาสร้างสรรค์ดีวุ้ย เขียนบรรยายไทยเเย่ก็เขียนเป็นอังกฤษเเม่มเลย555
//ใช่เหรอวะ....เอาเหอะ
แต่งนิยายอีงกฤษต้องใช้ past tense บรรยายมั้ย
ใช่เล่นนะนั่น รูปประกอบอีกเรื่องก็ฝีมือพอตัว
แต่เห็นยอดวิวแล้วก็แอบสงสาร ว่าเรื่องแบบนี้ดันแพ้อีพวกนิยายตามกระแสโง่ๆ ไม่เห็นฝุ่นเลย
กูไม่รู้ว่าหมายถึงใครง่ะ แต่ถ้าหมายถึงคนที่กูไม่อยากเอ่ยชื่อรายนั้นไม่เขียนนิยายภาษาอังกฤษ แต่ถ้าหมายถึง 905 กูว่าไม่นะ เข้าไปลองอ่านเรื่องหลักที่เป็นภาษาไทยมานิดหน่อยละ ถ้าจะให้สับก็สับได้ มีเรื่องให้สับเยอะแหละ แต่งานแม่งจัดว่าชั้นดีเลย เสือกไปหลบอยู่ในซอก
His rugged voice uttered the words in urgent as they sounded so confusing, while outside... Outside uttered only the voice of chaos and that 'war technology', "The age of magic is bad, but this... Catapult? This is far worse. The Castle of Red Hills never fell in the times of Cordelia. I can't believe I have to go farther south".
เขียนได้ดีเขียนได้ถูกต้อง เราอ่านแล้วเราชอบมาก
กูเขียนนิยายแล้วจะหลบอยู่ในหลืบ คำโปรยอะไรไม่ใส่ แต่แม่งสบายใจดี
ว่าเเต่เอจจี้นี่เเปลว่าอัลไลวะ
โอเค พอจะนึกภาพออกละ555
นิยายซอมบี้ควรไปหมวดไหน?
ซาสึเกะเอจจี้เหรอวะ ไม่รู้สึกตัว 55
พระเอกละครไทยก็ edgy เหมือนกัน แต่เสือกหูเบาเกินมนุษย์
อยากศึกษาเรื่องความ edgy ไปดูไอน์ซามะในโอเว่อร์หลวมเลย edgy lord เหี้ยๆ
ซีนี้ก็ก็อบสเลนั่นไง
บากิ edgy ไหมวะ?
ตกลง antihero แม่ง edgy ทุกตัวเลยเรอะ งั้นใครเป็น hero ไม่ต้องเป็น edgy ล่ะสิ
>>935 จากที่กูเคยอ่านมา Anti-hero มักออกออร่า edgy ชัดเจนมากกว่า Hero ปรกติ สงสัยเพราะธีมที่มักออกมาโทนหม่นๆ ค่อนทางดาร์ก เวลาพวกนี้โผล่เลยมักจะยืนเก๊กกอดอกแล้วมองอยู่มุมนอก บางคนก็หลับตาด้วยนะ แต่ถามว่า Hero มันมีที่เป็น edgy ไหม ก็ขอตอบเลยว่า มี เพราะเคยเห็นอยู่ในเด็กดีซึ่งกูมักจำชื่อเรื่องไม่ได้อ่ะนะเพราะอ่าน 3 ตอนเลิก
ฮีโร่เอจจี้น่ะเรอะ ไรเดอร์คาบูโตะไง
มีอะไรไม่เอจจี้บ้างวะ 55555
อวด Edgy กันเข้าไป เอาให้หมดมู้เลยจะได้ตั้งมู้ใหม่
ใกล้จะขึ้นภาคใหม่แล้ว มีใครโหวตชื่อกระทู้รึยัง เอาภาคเด็กดวกสายดาร์คหนุ่มแกรี่มืดมนคนเอจจี้ ไปเลยดีมั้ยเห็นพูดถึงกันดีนัก
นิยายเด็กดี บทที่ 20 (DDN XX) ภาคนิยายสมัยนี้ พระเอกต้อง EDGY เบียวซู ทำอะไรไม่เคยผิด ใครไม่ได้เป็นพระเอก สมควรตายห่าซะ
นิยายเด็กดี ตอนที่20 ภาค เเม้สิ่งที่มันคิดกับสิ่งที่มันทำจะคนละเรื่อง ราวกับระยะทางเเข่งวิ่งมาราธอน50กิโล เเต่มันเป็นพระเอกอ่ะ จะทำไม
นิยายเด็กดี บทที่ 20 ภาคนักหลวมแห่งเด็กดวก เจ้าหนุ่มแกรี่กับชายฉกรรจ์ EDGY และเหล่าตัวละครที่มีแต่ความเบียว แม่รี่ซู แต่ทำไมยังมีคนอ่าน
ก่อนปิดมู้ กูขอสรุปประเด็นของหัวมู้นี้ก่อน เพราะวันนี้ครบรอบสองเดือนของ "กิจกรรมแข่งกันติดท๊อป" พอดี กูจะขอสรุปให้เข้าใจง่ายที่สุดเลยนะ
คือ เจ๊งไม่เป็นท่าจ้า ไม่มีใครซักคนเดียว แม้แต่อีคนต้นเรื่องที่เอื้อมไปแตะท๊อปหมวดได้ ตอนนี้กลายเป็นบุคคลสาบสูญ ตั้งกระทู้สุดท้ายทิ้งทวนรับสับนิยายเมื่อเดือนที่แล้วแล้วไม่โผล่หน้าเข้ามาในบอร์ดอีกเลย
ขึ้นท๊อปมันจะยากซะแค่ไหนกันเชียวมั้ยล่ะมึง ถถถถ
กูเคยเป็นขาประจำบอร์ดคนหนึ่ง ปัจจุบันส่องเฉยๆ แล้วว่ะ เพราะตอบบอร์ดไปแม่งคนอ่านก็ไม่เห็น กูเลยเอาเวลาไปแต่งนิยายแทนให้มันมีความคืบหน้าบ้าง ดีกว่ามาฝอยแต่ไม่เคยมีผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน Mil**** ไรนี่ก็เหมือนกัน บอกดองมา 10 ปีแล้ว ก็เอาเวลาไปแต่งต่อดิวะ มามัวโม้ทำไมในบอร์ดที่มีแต่เด็กขอชื่อตัวละคร ขอพล็อต บ่นนิยายกระแสเนี่ย
กิจกรรมนั่นทำจริงจังกันด้วยหรอวะ กูนึกว่าตั้งกระทู้เล่นๆ เฉยๆ ซะอีก
กูอยู่ในบอร์ดตอบกระทู้เรื่อยๆ นะ แต่กูแอบไม่เข้าใจว่าทำไมมีกระทู้ชวนคุยทุกวัน เยอะสัสๆ
เดี๋ยวนี้นิยมนินทาในนี้แล้วเหรอวะ หรือมู้นินทาเด็กดวกร้างจนไม่ไป
ก็ไม่ตกขนาดนั้น แต่มันเริ่มร้าง https://fanboi.ch/netwatch/5647/recent/#reply
>>962 อายุมากขึ้นจะให้มาเล่นบอร์ดเหมือนแต่ก่อนมันก็ยังไงๆ อยู่วะ
ก็มีชีวิตทำงานทำการ ออกไปมีกิจกรรมนอกบ้าน ไม่ได้นังเฝ้าหน้าจอ
เหมือนนีทติดเกมนี่หว่า ดูหนัง เที่ยวห้าง เล่นกีฬาอะไรก็ว่าไป
บางคนก็มีธุรกิจเป็นของตัวเองต้องไปบริหารค้าคงค้าขาย หรือแต่งงาน
มีลูกแล้วต้องดูแล ถ้าไม่ได้แต่งนิยายเป็นอาชีพหลักก็คงต้องมีห่างๆ ไป
ไม่เหมือนยุคนิยายโรงเรียนเวทมนตร์ที่คนอายุ 35+ ก็ยังแต่งเพราะกระแส
มันแรงนะเว้ย
มาเฟียคืออะไร ใช่พวกที่มีอิทธิพลป่ะหรือพวกที่ทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจป่ะ กูเห็นคนที่ตั้งกระทู้คุยเล่นกับขอบคุณนักอ่านรัวๆรกฉิบเข้าข่ายมั้ย แล้วที่แปะลิ้งค์ไปหน้านิยายตัวเองทุกกระทู้เป็นมาเฟียมั้ย ออกตัวก่อนกูไม่เข้าใจจริงๆเพิ่งเล่นเด็กดี
>>964 เรื่องมันยาวมากเด็กใหม่
มาเฟียบอร์ดเป็นชื่อใช้เรียกขาประจำยุคโบราณมากหลายๆ คน ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะเริ่มมา
จากเมมเบอร์ชื่อ "เคเซย์" ยุคนั้นถ้าใครตั้งกระทู้ไร้สาระ เกรียน หรือขอให้ช่วยทำการบ้าน
จะมีขาประจำเข้าไปด่า แขวะ หรือจงใจพูดข่มเพียบ บางทีพวกกระทู้ที่ดราม่ามันก็สมควร
โดนจริงๆ เช่น แนะนำนิยาย NC หรือจงใจใช้ภาษาวิบัติในบอร์ดนักเขียน แยกร่างอวยนิยาย
ตัวเองออกสื่อ ฯลฯ
ความมาเฟียมันมาหนักขึ้นตอนที่จู่ๆ เคเซย์ก็พูดเหมือนว่าอยากจะตั้งกลุ่มผู้คุมกฏในบอร์ด
ขึ้นมาเอง(จำไม่ได้ว่าไปคุยกับเว็บมาสด้วยรึเปล่า) ตอนนั้นกระแสต่อต้านมีเยอะมาก บางที
ก็มีนอนเมมมาตั้งกระทู้โจมตีมาเฟียเหมือนกัน อย่างวัฒนธรรมที่ชอบเรียกกันด้วยคำนำหน้า
ว่า "ท่าน" (-sama) แทนการเรียกชื่อเมมปกติ
ปัจจุบันที่เห็นขาประจำพวกนี้ บอกได้เลยว่าขี้ตีนมาก เหมือนเป็นแค่คนที่โผล่หัวในบอร์ดถี่
แล้วคุยกันไปมากับเมมที่รู้จักกันเฉยๆ ไม่ถึงกับมาเฟียหรอก เพราะยังไม่ได้มีการโหวตลบ
กระทู้ที่ไม่เข้าตา เข้าไปด่าคนที่ใช้ภาษาไทยผิด หรือบังคับให้สมาชิกหน้าใหม่ต้องเคารพ
สมาชิกหน้าเก่า (ถึงขั้นมีการตั้งกระทู้ให้หน้าใหม่มารายงานตัวเลยนะมึง)
ยุคมาเฟียนี่เด็กใหม่อยู่ยาก ตั้งกระทู้อะไรทีถ้ารกบอร์ดก็จะเจอเข้าไปบอกเลยว่ากระทู้แบบนี้
รกบอร์ด อย่าตั้งแบบนี้อีก หรือใครโฆษณานิยายตัวเองบ่อยเกินจะเจอดีถึงหน้า My iD เวลา
จะขอชื่อตัวละคร ขอให้ช่วยแต่งชื่อเรื่อง จะไม่มีคนเข้ามาแนะนำ แต่เจอด่าว่าคิดเองไม่ได้?
ถ้าเป็นเมมเก่าแต่ช่วยเด็กใหม่ พูดดีๆ ด้วย ก็ไปหาว่าเขาโลกสวย พูดอะไรสวยหรูปลุกใจทั้งๆ
ที่นิยายตัวเองก็ไม่จบ โอ้ยสารพัดสารเพเป็นยุคเกือบมืดเลย ปัจจุบันนี้ Easy mode มากๆ
ไม่มีการกดดันเด็กใหม่ ถึงจะมีขาประจำชวนรำคาญอยู่บ้าง แต่มันไม่หนักขนาดเมื่อก่อน
ยิ่งตอนมีเมมเบอร์เกรียนๆ จงใจเปิดวอร์นี่นะมึง ดราม่ากัน 4-5 วันไม่หลับไม่นอนก็มี ดูตอนนี้ดิ
โคตรสงบสุข
เรื่องคำว่ามาเฟียเนี่ย อย่าไปคิดอะไรมาก กูให้คำนิยามพวกในบอร์ดได้แค่ อวดภูมิ โชว์พาว แต่ไม่เคยเห็นผลงาน พวกที่มีผลงานจริงๆ เขาไม่พูดเยอะหรอก แต่งจบเอาไปขายกี่เรื่องไม่รู้แล้ว
>>965 กูทันยุคนั้น แต่ไม่ค่อยเข้าบอร์ดเท่าไหร่ เคเซย์นี่ เคยเขียนนิยายออกกับสนพ.ฟิสิกส์เซ็นเตอร์ด้วยใช่ป่ะ จะยิ่งกร่างก็คงไม่แปลกเพราะแบบตัวเองมีผลงานแล้วไง กูยังจำได้ว่าเพื่อนร่วมชั้นมัธยมของกูก็ท่าทางเคยเป็นหนึ่งในมาเฟียด้วยมั้ง ไม่รู้ดิ เห็นนางเป็นคนดังเหลือเกินในบอร์ด แต่สุดท้ายก็หายไปตามกาลเวลาซะละ 555
เคย์เซย์เนี่ยเป็นหนักมาก ไม่ใช่แค่ในเด็กดี แต่ในบอร์ดอื่นที่นางอยู่ด้วย กูเคยอยู่บอร์ดวายเดียวกับนาง ภาษาวิบัติ พิมพ์ผิด จะโดนจับผิดตลอดเวลา เหมือนนางเคยทำงานพวกพิสูจน์อักษรอ่ะ
แล้วนางก็เรื่องมากสุด ปีนึงบอร์ดมีกิจกรรมให้แต่งเรื่องสั้น/นิยาย ธีมนายโลม ตอนแรกมีนักวาดคนหนึ่งที่รู้เรื่องจีนเยอะเป็นแม่งาน แล้วนางมาเป็นด้วย ตอนแรกกิจกรรมคนสนใจเยอะมาก แต่พอประกาศออกมา คซ เล่นวางกฎละเอียดแบบห้ามแหก ห้ามนั่นห้ามนี่ จะต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณีที่วางเอาไว้ สรุปถึงเวลาจริงมีคนร่วมแค่ 3-4 คน กิจกรรมร้างสุด นี่ยังไม่นับความเบียวในแชทบอร์ด เหมือนช่วงนั้นนางก็สถาปนาตัวเป็นขาใหญ่เด็กดีเช่นกัน แต่เรื่องหลายปีละ 6-7 ปีได้มั้ง
ไอ้หมอนี่รึเปล่า เคเซย์
https://my.dek-d.com/keisei/
https://my.dek-d.com/keisei/writer/
มู้ใกล้เต็มแล้วนะเว้ย ชื่ออะ ติดสินใจกันยัง
ย้อนวันวานกันเหรอ ท่านโม่ง
คิดถึงช่วงที่ห้องในเน็ตวอชยังอยู่นะ ปสดดี เหมือนถูกสังคมบุลลี่ เครียด หดหู่ไปหลายวัน เป็นประสบการณ์ที่รว้าย ๆ แต่ทำไมคิดถึงก็ไม่รู้ นึกย้อนไปแล้วก็ตลกดีอะ 555555
จะขึ้นมู้ใหม่ละเหรอ ยินดีด่วยนาจา
ใช้ท่านยังพอทน แต่ซามะนี่มึงจงใจเบียวแน่ๆ
คนมีงานมีการทำเขาไม่เรียกใครท่านเล่นๆหรอกนะ ส่วนใหญ่ที่ใช่ท่านทั่วๆไปที่เห็น มันไม่ได้มีความท่านอยู่จริงเลย เวลาจะเรียกใคร ท่านครับ ท่านคะ คุณท่าน ไม่เคยต้องมีชื่อตามนะออเจ้า
ท่านเครื่องบิน ท่านเคเซย์ ท่านเดธ ท่านโนวัน เบียวเกินเยียวยาทุกตัว
กูว่าคนที่ชอบเรียกท่านๆๆๆๆ ในชีวิตจริงไม่น่าจะเรียกท่านหรอก โลกไซเบอร์คือสังคมหน้ากาก อยากเล่นจูนิเบียวก็เรื่องของเขา ใครจะไปรู้ว่าชีวิตจริงจะมีนิสัยเบียวเหมือนในบอร์ดกับเกมรึเปล่า เพราะไม่มีทางจับได้ว่าตัวจริงเป็นคนยังไง
ท่านกูก็ใช้เรียกเล่นๆ เบียวๆนั่นแหละ แต่คงไม่เอาไปใช้ในชีวิตจริงถ้าไม่จำเป็นจริงๆ 555
นับถอยหลังสู่ความเอจจี้ใน 9...
8....
7...
6....
5....
4....
3.....
2.....
1.....
เพื่อ?
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.