Fanboi Channel

วิพากษ์วิจารณ์งานเขียนบนเว็บเด็กดี.คอม ทั้งจบแล้วและยังไม่จบ ตีพิมพ์แล้วและยังไม่มีใครเหลียวแล รวมไปถึงพูดคุยเกี่ยวกับวงการนิยายเว็บ (เด็กดี) เพื่อความหวังของวรรณกรรมไทยในอนาคต ทั้งนี้ ไม่สนับสนุนให้นำเรื่องส่วนตัวของนักเขียนแต่ละคนออกมาตีแผ่ ควรเน้นเฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับงานเขียนเท่านั้น

<<คลังกระทู้เก่า>>

นิยายเด็กดี บทที่ 1 -- https://fanboi.ch/webnovel/2403/
นิยายเด็กดี บทที่ 2 -- https://fanboi.ch/webnovel/2703/
นิยายเด็กดี บทที่ 3 -- https://fanboi.ch/webnovel/2907/
นิยายเด็กดี บทที่ 4 -- https://fanboi.ch/webnovel/3066/
นิยายเด็กดี บทที่ 5 -- https://fanboi.ch/webnovel/3187/
นิยายเด็กดี บทที่ 6 -- https://fanboi.ch/webnovel/3229/
นิยายเด็กดี บทที่ 7 -- https://fanboi.ch/webnovel/3388/
นิยายเด็กดี บทที่ 8 -- https://fanboi.ch/webnovel/3594/
นิยายเด็กดี บทที่ 9 -- https://fanboi.ch/webnovel/3852/
นิยายเด็กดี บทที่ 10 -- https://fanboi.ch/webnovel/4106/
นิยายเด็กดี บทที่ 11 -- https://fanboi.ch/webnovel/4265/
นิยายเด็กดี บทที่ 12 -- https://fanboi.ch/webnovel/4393/
นิยายเด็กดี บทที่ 13 -- https://fanboi.ch/webnovel/4626/
นิยายเด็กดี บทที่ 14 -- https://fanboi.ch/webnovel/4810/
นิยายเด็กดี บทที่ 15 -- https://fanboi.ch/webnovel/5006/
นิยายเด็กดี บทที่ 16 -- https://fanboi.ch/webnovel/5346/
นิยายเด็กดี บทที่ 17 -- https://fanboi.ch/webnovel/5535/

ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ พรืดพรืด

เมื่อปีที่แล้ว กูเข้า workshop ของบริษัทเกี่ยวกับการทำโปรเจค (pheonix project และพวก director มันมาเป็นวิทยากรเอง) ก็ทำห่าอะไรไปเรื่อยเปื่อย แต่ส่วนที่กูชอบที่สุดคือ self branding

คือแม่งบังคับให้ทุกคนขายของ(ขายความสามารถตัวเอง) ซึ่งทุกคนในห้อง(มีพวกเมเนเจอร์ด้วย) ก็ไปนั่งคิดว่าตัวเองจะขายอะไร ซึ่งแม่งก็ไอเดีย ok กันทั้งนั้น ส่วนกูได้แต่นั่งตัวสั่นตามประสาคนขี้อายไม่กล้าแสดงออก แต่แล้วกูก็ผ่านไปได้นะ กูเปิดเพลงที่กูแต่งลงในยูทูปให้ไอ้พวกมันฟัง(พวกมันเป็นฝรั่งหมด) แม่งก็ชอบใจกันใหญ่ กูงี้โล่งเลย

คือคนเราทุกคนแม่งก็มีดีอยู่แล้ว อยู่ที่มึงจะกล้าแสดงมันออกมาหรือเปล่า บางทีอาจจะกลัวว่าถ้าแสดงออกไปแล้วมันจะดูสะเหล่อหรือเปล่า หรือจะด้วยเหตุอะไรต่าง ๆ นานา มันจะยิ่งทำให้มึงไม่กล้าลงมือทำห่าอะไรสักอย่าง เพราะคิดว่าตัวเองดีไม่พอ

กูเกลียดมากเวลาอ่านคอมเมนต์ในยูทูปที่มีคนเล่นกีต้าร์เก่งจนไอ้คนเมนต์บอกจะเลิกเล่นกีต้าร์ไปเลย อะไรเทือกนี้ คนเราแม่งไม่ความพยายามไม่เท่ากัน พวก loser ก็เอาแต่อิจฉาคนเก่งกว่า แล้วก็ look down ตัวมันเอง ส่วนไอ้คนที่ประสบความเร็จแม่งไม่ค่อยสนหีแตดรอบข้างใด ๆ มุ่งมั่นพยายามต่อไปเรื่อย ๆ ทีละนิด ๆ ทำไม่หยุด จนแม่งเป็น expert ในที่สุด

สิ่งที่กูจะบอกคือ มึงจะเขียนนิยายเก่งอย่างเดียวมันไม่พอ มึงต้องขายนิยายเก่ง และรู้จักตลาดด้วย
ดูดอกปอปเป็นตัวอย่าง แม่งยังเอาขี้มาใส่คำโปรยสะกดจิตให้คนอ่านคิดว่าเป็นทองได้เลย

โม่งทุกตัวเป็นม้า เด็กดวกเป็นกระบือ

ปีนี้นิยายแฟนตาซีเด็กดีได้พิมพ์กี่เรื่องวะ​ (ทำ​มือ​ไม่​นับ​นะ)​ ใคร​พอ​จะมีข้อมูลบ้างเอ่ย

ดอกปอบ เป็น หมัดเต่อปอบ แล้วนะรู้ยัง

>>6 ข่าวมึงช้าไปเป็นปีละนะ

>>7 เปล่ากูรู้นานแล้ว เมื่อกี้กูเข้าห้องน้ำ เอ่ยถึงมันเพราะขี้ไม่ออกเท่านั้น

ทำไมป่าช้าจังวะ

เกิดจู่ๆยกนิยายมาคุยเดี๋ยวก็หาว่าม้าอีกนี่หว่า

ก็ตอนเงียบ ๆ ยกนิยายมาสับ แม่งก็เสี่ยงโดนด่าว่าม้า แต่เอาจริง ๆ แล้วกูก็ได้กลิ่นม้าจริง ๆ น่ะแหละ แต่ตอนที่คุยกันเรื่องอื่น ๆ แบบยาว ๆ พอยกนิยายมาสับ แม่งก็จะมีอีพวกมาบอว่า "เขาคุยเรื่องอื่นกันอยู่ เสล่อ" ก็เลยคลิกดูนิยายในลิสสับ เพราะจะได้ไม่ดูเป็นม้า อีห่า หลายเรื่องแม่งก็ลบไปละ บางเรื่องคนเขียนหายไปสองสามปีละ
ก็เลยมาคิดว่าถ้าพวกมึงจะเน้นตั้งกระทู้คุยกันเพียว ๆ ก็ไม่ต้องตั้งหัวกระทู้หรอกว่าจะสับนิยาย
ไม่ได้พิมพ์ให้ดูดีอะไร เพราะเอาเข้าจริง ๆ เวลามีใครสับนิยาย กูก็ไม่เคยสนใจอยู่ละ

>>5 ไม่แน่ใจนับผ่านๆ ในเว็บ ebook ได้ 17 เรื่องไม่รู้เรื่องไหนลงบ้าง(อาจจะดูผิดก็ได้ขี้กียจเช็คละเอียด) มากกว่าครึ่งเป็นนักเขียนเก่า

ใครอยากโดนสับ โดนรีวิว ได้ความคิดเห็น มึงหย่อนเรื่องลงมาเลยไม่ต้องมีคำอธิบายเพิ่ม กูว่าหลายคนเวลาลงโฆษณาในบอร์ดแล้วมาหย่อนลิ้งค์ไว้เผื่อจะโดนสับเรื่องตัวเอง พอไม่ใช่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น พวกที่ยังลงโฆษณาอยู่ส่วนใหญ่กูก็ไม่เห็นว่าจะมีเรื่องไหนดังไม่ต้องกังวลภาพลักษณ์ถ้ามึงอยากได้ความเห็น กูไม่ชอบไปเขียนในนิยายหรือในบอร์ด ส่วนใหญ่พวกลงในบอร์ดอยากได้รับความชม พวกอยากให้วิจารณ์ในนิยายก็อยากได้รับคำชม อยากให้เห็นว่านิยายกูเป็นนิยายดีที่ถูกลืม นิยายนอกกระแสที่พวกมึงต้องมาอ่าน ซึ่งจริงๆ หลายคนมือยังไม่ถึง ไม่ได้ดีขนาดนั้น กูอ่านคร่าวๆ แล้วส่วนใหญ่เป็นนิยายกลางๆ ที่ใช้ภาษาถูกกว่านิยายติดท็อปนิดหน่อยแค่นั้นเอง แต่ยังไม่ค่อยอยากยอมรับความจริงกัน

พวกที่โดนพูดถึงในนี้ส่วนใหญ่คือมันดังมาแล้วจริงๆ ดังระดับติดท็อปกันนาน พวกนี้ไม่ค่อยมีม้าเพราะส่วนใหญ่จะเอามาด่ามากกว่า กูก็ไม่รู้จะว่าด่าทำไม กูไม่เห็นคนสนใจข้อดีของแต่ละเรื่องว่าอันไหนดี อันไหนเจ๋ง ส่วนใหญ่เอาเรื่องดังมาด่า ส่วนเรื่องยังไม่ดังเอามาบอกว่าเรื่องนี้ดี ไม่มีคนอ่าน มึงว่ามันสมเหตุสมผลไหม ทำไมเทสต่างจากคนปกติเกินไป กูว่าคนเขียนส่วนใหญ่ก็อยากให้คนอ่านนิยายตัวเองเยอะๆ นั่นแหละ แต่เสือกอยากเป็นฮิปสเตอร์ เป็นตัวของตัวเองไม่รับฟังความเห็นหลายด้านแล้วอยากให้คนยอมรับ พอคนไม่ได้อ่านก็เสือกบอกนิยายตัวเองนอกกระแสไม่มีคนอ่าน กูว่ามันปลอบใจตัวเอง พวกที่่บ่นแบบนี้แม่งซึนทั้งนั้น ใจจริงเขียนเพื่อยอดวิวอยากให้คนอื่นอ่านแต่ยังเขียนไม่สนุกพอ พวกเป็นตัวของตัวเองจริงๆ ไม่มาบ่นหรอก พวกนั้นไม่สนใจว่าคนจะอ่านไม่อ่าน แค่อยากเขียนเพราะอยากเขียน ถ้ามึงอยากเขียนเพื่อวิวแต่เป็นตัวของตัวเองด้วยมึงก็ต้องไปอ่านไอ้ที่คนด่าๆ กันให้เยอะ เอาเรื่องท็อปๆ แต่ละยุคกลับมาอ่านใหม่ก็ได้โรงเรียนเวทอะไรดัง ออนไลน์อะไรดัง ต่างโลกอะไรดัง จะไทยจะต่างประเทศก็ได้กลับไปอ่านก่อน อันไหนอ่านแล้วสนุกดีมึงก็ค่อยทำความเข้าใจว่าทำไมมันสนุก เขาเขียนยังไงบรรยายแบบไหน อย่าให้อคติมันบังตาเกินไป แต่ถ้ามึงอ่านอะไรก็ไม่สนุกจริงๆ แบบนั้นไม่รู้จะช่วยยังไงว่ะ

เชื่อเหอะ โม่งบางตัวแม่งอคติเกินไปจนเป็นพวกโทษคนอื่นไม่ดูเงาตัวเอง

ม้ายูนิคอร์นก็จะขำ ๆ หน่อยนะเพื่อนโม่ง มันจะคิดว่ามันเนียนเป็นพิเศษ

เมื่อไหร่จะเจอเด็กทั้ง 13 คนวะ

>>15 เจอแล้วเว้ย ตอนนี้แหละ

ภารกิจช่วยคนติดในเด็กดวกใช้เวลานานมากกว่า 9 วัน 5 ชั่วโมง

>>15 มึงโพส 5 ทุ่ม 23 นาที มึงหายหัวไปไหนมา คนรู้กันทั้งโลกตั้งแต่ 4 ทุ่มครึ่งแล้วโว้ย

ไม่มีอะไรจะคุย มึงถกแนวคิดเด็กดวกก็ได้นะ
https://www.dek-d.com/board/view/3862922/

เนื้อหาแนวนั้นมันก็วนๆมาทุกเดือนอ่ะมึง เหมือนพวกกระทู้ทำไมนิยายกูไม่มีคนอ่านเลย

dek-d ปรับหน้า dashboard ใหม่เหรอวะ

>>19 The definition of this fictional genre could be described as something that contains rudiments that are not realistic, such as magical powers, talking animals, etc.

Rudiment

เฮ้ย ช้าไปหน่อย พอดีกูเพิ่งอ่านช่วงก่อนปิดมู้ที้แล้ว เห็นถกกันเรื่องต่างโลก กูจะบอกว่า ถ้ามึงอ่านมังงะกัน กูแนะนำ อาราตะ ตำนานเทพแห่งดาบ แม้พระเอกจะมีเป็นพวกผู้ถูกเลือก แต่แม่งหืดขึ้นคอมาก

*ปิดมู้ที่แล้ว

ถ้ากุเอานิยายที่กุแต่งมาแปะในนี้ จะโดนหาว่สเป็นม้าเป่าวะ

>>26 บอกเป็นคนเขียนเองใครจะด่ามึงม้าวะสัส มึงนี่ตลก

>>26 (หน้า)ม้า น. คนที่ทำทีเป็นลูกค้า หรือนักพนันเพื่อหลอกล่อให้คนหลงซื้อของ หรือหลงเล่นการพนันด้วย, คนที่มีพฤติกรรมคล้ายคลึงเช่นนั้นแต่ไม่ถึงขั้นทุจริต.

แปะมาเถอะ

https://www.dek-d.com/board/view/3863640/
เหี้ยไรวะเนี่ย โปรโมตเองเนี่ยนะ ปกติแม่งต้องให้หน้าม้าไม่ใช่เหรอ

>>30 คิดอย่างมึงไปสอบตรรกะคงได้คะแนนเต็มนะ

>>30 ลงในหมวดคนน้อยมากแล้วแม่งคิดว่าจะมีคนอ่านนิยายเยอะๆเรอะ ไอ้ห่า

>>30 ม้ามาก็ด่าเจ้าตัวมาก็ด่า มึงดูเหงานะไม่มีคนคุยด้วยเหรอถถถถ

ปิดหัวกระทู้ไป มันก็กระทู้โฆษณานิยายตัวเองนั่นแหละ แค่จขกท.มันโง่ใช้คำผิด
เรื่องแค่นี้มันไม่น่าเป็นประเด็นเลยนะ

ไม่มีอะไรมาก แวะมาบ่น
รู้สึกอิจฉาพวกเขียนแนวนิยายรักชิบหาย เขียนแค่ประมาณ 20 ตอนจบ ก็มีคนอ่านหลักหมื่น + ไปทำ e-book ขายได้แล้ว กลับกันแนวแฟนตาซีนี่กูต้องปั่นยาวนับร้อยๆ ตอนถึงจะได้เท่า
สงสัยแบบนี้ต้องหาม้ามาช่วยโฆษณาซะแล้วว่ะ~

>>35 มึงเข้าใจผิดแล้ว คนอ่านหลักหมื่นแฟนตาซีไม่ต้องถึงร้อยตอนยอดวิวก็ขึ้นหมื่นได้ ที่มันไม่ถึงเพราะนิยายมึงไม่สนุกพอ พวกเอาไปลงโฆษณาบอร์ดวนไปกี่รอบๆ มึงเห็นเรื่องไหนเปรี้ยงปร้างขึ้นมาเพราะลงโฆษณาป่ะ ถ้าคนมันอ่านอยู่แล้วมันไม่มาลงโฆษณาหรอกเหวย มึงเขียนให้สนุกกับลงสม่ำเสมอเดี๋ยวคนก็ไปตามอ่านเอง ม้าไม่ช่วยให้ยอดวิวมึงเพิ่มเท่าไหร่หรอก อย่างมากวิวหลักสิบหลักต้นร้อย

>>35 กลุ่มคนอ่านมันคนละแนว
ประเทศไทย แนวที่คนอ่านเยอะและขายดีที่สุดก็แนวรักนั่นแหละ
ตั้งแต่แรกแล้วที่การเขียน กลุ่มคนอ่านมันจะต่างกัน
แฟนตาซี คาดหวังความ เปียว เทพทรู ฮาเร็ม ตบตี ฆ่าฟัน
ส่วนแนวรัก คาดหวัง พระเอก-นางเอก ตบจูบ ตบจูบ ตบจูบ

>>37 เยโหดด้วยมึง ลองมี18+ข้างหลังดิ ยาววว

>>36 จริงกูเห็นด้วย แฟนตาซีบางเรื่องแม่งขยันโฆษณาจัง (ไม่ได้ว่ามึงนะ>>35) บางเรื่องแค่ลงตอนใหม่แม่งก็โฆษณาในบอร์ดแล้ว จบภาคก็โฆษณา หายหัวไปกลับมาก็โฆษณา ถ้าขยันโฆษณาขนาดนี้แต่คนอ่านก็ยังไม่เพิ่มขึ้นเท่าไหร่ หรือเพิ่มแค่กระจึ๋งเดียว ต้องกลับไปพิจารณาที่ตัวผลงานแล้วว่ามึงพลาดอะไรไปตรงไหน
แล้วต่อให้ได้เว็บช่วยโฆษณา ถ้างานไม่สนุกนักอ่านใหม่ก็ไม่มีอยู่ดี

>>36 ตะ แต่ว่าถ้าไม่มีม้าคนก็จะไม่รู้จักนะ~!
เหมือนกับเรื่องถนนขาวของมาสเตอร์ท่านหนึ่ง ที่มีม้าเป็นถึง สนพ. ใหญ่เชียวนะ!

คนอ่านน้อยเพราะไม่สนุกนี่จริง แต่ไม่จริงเสมอไป มันก็ขึ้นอยู่กับการโปรโมต และกลุ่มของผู้รับสารในสถานที่ๆ มึงไปโปรโมท เช่น ถ้ามึงไปโปรโมตนิยายนอกกระแสในกลุ่มนิยายกำลังภายใน ต่อให้คนที่กดเข้าไปอ่านจะคิดว่าสนุกจริง แต่จะมีสักกี่คนกันที่เข้าไปลองอ่านดูล่ะ? โปรโมทในบอร์ดนักเขียน ประชากรที่มีอยู่โดยทั่วไปก็เป็นนักเขียนด้วยกัน น้อยคนที่จะคิดมาอ่านงานของคนอื่นแบบจริงจัง

สรุปคือ สนุกอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีกระแสด้วย

กูขอหน่อย หามู้netwatchไม่เจอ
อีถุยแม่งfetishขี้เงี่ยนรึไงวะ เห็นเด็กกำลังจะเป็นจะตายเป็นsextoyเรอะสาด https://www.dek-d.com/board/view/3863886/

>>42 กัน edit กันลบมู้หนี https://i.imgur.com/nQRE0pl.png

>>42 มึงอย่าไปให้ค่าอะไรมัน ก็แค่เรียกร้องความสนใจ พวกคนจิตใจหยาบช้าเล่นสนุกบนความทุกข์ของคนอื่น

>>42 >>43

The highest result of education is ______ .

1. Knowledge
2. Facts
3. Tolerance
4. Understanding

>>44

It's hard to fathom, isn't it?"

โค้ชครับ​ ไอ้ต้อมกับไอ้เปาหลบไปขี้ตั้งครึ่งชั่วโมง​แล้ว​ ป่านนี้ยังไม่กลับมาเลยครับ

เว็บมาสไม่ลบกระทู้พี่ถุยสักทีวะ

ไอเดียพี่ถุยนี่ออกเสื่อมหรือเอดจี้วะ ฮี่ฮี่ฮี่

กูส่งเมลแจ้งทีมงานแล้ว อยากรู้กฎระเบียบของเด็กดวกใช้ได้จริงป่าว

>>50 +1 มันโรคจิตแล้วว่ะแบบนี้

พวกมึงงับเหยื่อไอ้ถุยกันอีกแล้วเหรอวะ กูบอกให้ปล่อยเบลอไงไม่ว่ามันจะทำอะไร ควายชิบ สอนไม่จำจริงจริง ยิ่งอีโนวันในมู้นี่กูก็นึกว่าจะฉลาดกว่านี้หน่อยนะ

>>42 นี่มึง

https://fanboi.ch/netwatch/5647/recent/

เออพูดถึงสายเยนี่ กูถามหน่อยว่าในเด็กดวกนี่จำกัดฉากบรรยายได้ถึงประมาณไหนถึงจะไม่โดนลบวะ?

ยกตัวอย่างของกูเขียนประมาณแค่ฉีกเสื้อ เห็นเนินอกแต่ไม่เห็นจุก แล้วไล่ละเลงลิ้นลงไปจนถึงเกือบถึงสะดือให้ตัวแอ่นนิดๆ แต่พอถึงฉากจะเสียบก็ตัดฉับแบบนี้กูจะโดนมั้ยวะ?

>>54 ไม่โดน

>>54 ไม่โดน เพราะเรื่องกูก็เขียนประมาณนั้น แต่ยังไม่โดนแบน

ทำไมเว็บมาสไม่ลบมู้อีถุยสักทีวะ ปล่อยมู้ขยะแบบนี้อยู่ในบอร์ดได้ไง

>>57 บ่นเหี้ยไรนักหนา สะดีดสะดิ้งจริงนะมึงเรื่องหีแตดแค่นี้ อยากกดมันให้จมดินมากนักก็ไปตั้งกระทู้ด่าในเด็กดีเลยดิ

>>57 พี่เว็บไม่ลบหรอกมันยังไม่ได้ผิดกฏอะไร แล้วถ้าไปลบเรื่องยิ่งบานปลายถุยมันจะมีข้ออ้างด่าต่อ ปล่อยไว้เดี๋ยวกระทู้ก็หล่นไปเองดีที่สุด

>>57 นินทาบุคคลเชิญที่ https://fanboi.ch/netwatch/5647/recent/ แค่นี้ก็ไม่มีใครสับนิยายแล้วมึงเอ๊ย มู้เงียบชิบหาย

>>58 ใจเย็นสหายโม่ง มึงจะหัวร้อนทำไมวะ

พี่ถุยหงายไพ่แล้วว่ะ

นิสัยเหี้ยเหมือนเดิม

กูขอย้อนกลับไป MSO กระทู้ที่แล้วหน่อย

คือมันดังได้เพราะเรื่องมันพัฒนาการก้าวกระโดดมาก ประมาณ 2-3 เล่มแรกเป็นอะไรที่ Cliche ที่สุดแล้ว มีองค์ประกอบของนิยายเกมส์ออนไลน์ทุกอย่างเลย แต่พอเข้าสู้พล็อตหลักแล้วทุกอย่างดีงามมาก ไม่ได้ฉลาดแค่คนสองคนแบบตอนต้นด้วย แต่ละคนในเรื่องมีมุมโง่ฉลาดเลวดีหมด อย่างมาตราเองก็เปิดเผยตัวตนผ่านเนื้อเรื่องเรื่อยๆ จนตอนหลังคนอยากให้เป็นพระเอกมากกว่าศิลาอีก

น่าเสียดายที่นิยายยุคนั้นแทบไม่มีเรื่องไหนจบจริงๆ มีแต่เลิกเขียนไปเพราะหน้าที่การงาน ถ้าระบบนิยายไทยรุ่งเรืองแบบจีนญี่ปุ่นคงดีกว่านี้

>>50 ดูมันตอบดิ กฎ dek-d ศักดิ์สิทธิ์ขนาดไหน
https://i.imgur.com/AYr5taN.jpg

กูว่าพี่ถุยนี่แหละ มาเฟียบอร์ด

>>63 กูอยากให้วงการนิยายไทยมันเปิดกว้างเหมือนกัน กูอยากเห็นนิยายขายดีมาจากแนวอื่นนอกจากรัก ๆ เย็ด ๆ บ้าง

>>66 มันต้องทำให้การเขียนนิยายเป็นอาชีพที่อยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่ใช่นักเขียนใส้แห้ง เมืองจีนเองพัฒนาระบบจ่ายเงินจนนักเขียนอยู่ได้ด้วยการเขียนนิยายอย่างเดียว นิยายมันถึงเยอะและหลากหลาย ถ้าจะทำให้วงการเติบโต มันต้องหาทางให้นักเขียนดีๆ อยู่ได้ก่อน แล้วคนอ่านจะตามมาเอง

ของจีนนอกจากนักเขียนได้เงินจากนักอ่าน ยังได้เงินจากเว็ปอีก เป็นค่าให้นักเขียนอยู่กับเว็ปไม่ย้ายค่าย และค่าจิปาถะถ้าทำแต้มถึง บ้านเราคงทำแบบนี้ยาก แต่ก็ควรมี ถ้าอยากพัฒนาวงการนิยายออนไลน์จริงๆ

>>67 เห็นด้วยนะ แต่ก็คาดหวังให้เป็นแบบนั้นได้ยากเช่นกัน เพราะคนไทยมีเปอร์เซ็นต์การอ่านหนังสือน้อย และวัฒนธรรมการอ่านส่วนใหญ่ (ซึ่งมักเป็นตลาดล่าง) ก็นิยมไปทาง erotic ไม่ก็ comedy เบาสมอง มากกว่า story ฉะนั้น ต่อให้เขียนเรื่องดีแค่ไหนแต่ตลาดไม่รองรับก็ยากที่จะรอดว่ะ

ส่วนพวกระดับสูงมาหน่อย (ราวชนชั้นกลาง) เขาก็ผันไปอ่านนิยายแปลกันเกลี้ยง ไม่ค่อยแวะมาอ่านนิยายไทยกันเท่าไร

>>67 ky นิยายออนไลน์กับนิยายเกมออนไลน์เหมือนกันมั้ย

>>69 นิยายออนไลน์คืออ่านในเน็ต นิยายเกมส์ออนไลน์คือนิยายที่เกี่ยวกับเกมส์ออนไลน์ คนละอย่างกัน

>>68 มึงคิดว่าคนจีนรสนิยมดีเหรอ เรื่องฮิตๆ มันก็อย่างที่เห็น แต่ระบบมันทำให้เงินหมุนเวียนทั่วถึงกว่า เรื่องเลยหลากหลายกว่า และใน 100 เรื่องก็ต้องมีเรื่องดีๆ บ้างละ อย่าว่าแต่ระดับล้านเรื่องเลย

>>70 ปลายปีก่อนสำรวจจาก 40 เครือข่ายนิยายออนไลน์ ได้รวมทั้งหมดราว 14.5 ล้านเรื่องล่ะโยม...

>>64 มึงแปะคำทั้งหมดลงมาได้ไหม เน็ตกูกาก

>>64 >>65

You are an idiot, whoever you are. I'll put it simply: "don't hate the player, hate the game".

>>73 ไอ้เหี้ยถุยมึงไปเล่นที่อื่นได้ไหมกูขอร้อง

>>70 เออ ขอบใจช่วยปรับจูนสมองให้กู

>>67 >>68 กูว่าระบบหมวดเด็กดีนี่แหละที่เป็นปัญหา เว็บอื่นเป็นไงไม่รู้ นิยายชอบเล่นผสม แต่เว็บบังคับให้ลงหมวดเดียวต่อหนึ่งเรื่อง บางหมวดแม่งก็เลยร้างชิบ คือเขียนแอคชั่นซะเยอะ แต่ต้องไปลงหมวดแฟนตาซีกับหมวดกำลังภายใน เพราะดันเขียนผสมกับมัน หมวดแอคชั่นเลยไม่เป็นที่สนใจ

แงแง อยากให้ทุกคนที่เข้ามาในนี้ อุแว้อุแว้ ได้อ่านความเห็นของผมก่อนโพสตอบอะไรนะครับ... ฮือฮือ

นี่คือกระทู้ล่อเป้า แงแง แค่คุณเข้ามาก็เท่ากับติดกับจขกท.แล้ว อุแว้อุแว้ ปกติผมก็ไม่เข้าหรอกนะกระทู้ขยะรกบอร์ดแบบนี้ อุแว้อุแว้อุแว้อุแว้อุแว้อุแว้ แต่คราวนี้เห็นว่ามันล้ำเส้นมากไปล่ะ เลยต้องขอออกตัวบ้างนะ... ฮือฮือฮือฮือฮือฮือ

สำหรับใครที่ยังไม่ทราบ แงแง จขกท.นี้เป็นคนประเภทนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ ฮือฮือฮือฮือฮือฮือ ชอบสร้างกระทู้ในเชิงยุยงให้คนแตกแยก แว้แว้ ด่าทอกัน มีหลายกระทู้ในอดีตที่มักจะตั้งเรียกแขกแบบนี้เสมอ ฮึกฮึกฮึก เคยโดนพี่โน๊ตเตือนไปครั้งหนึ่งแล้วก็ยังไม่เข็ด ฮือออออออออออ

และสำหรับคนที่คิดจะเข้ามาด่าเรื่องความไม่เหมาะสม กระซิกกระซิกกระซิก ผมขอแจ้งไว้ตรงนี้เลยครับ จขกท.เขาไม่ได้สนใจเรื่องของทีมหมูป่าหรอก ไม่สนว่าพวกเด็ก ๆ จะคิดยังไงหรือรู้สึกยังไงถ้าได้เห็นเดนความคิดของคนบางคนเช่นนี้ ฮือออออออออออออออ จขกท.เขาคิดถึงแต่ตัวเองครับ ฮือออ อยากมีตัวตนในโลกโซเชี่ยล พวกทีมหมูป่าและโค้ชจะเป็นยังไงก็ช่าง ฮือออออออออออ ขอแค่เขาเป็นที่พูดถึงของทุกคนก็พอ ว่าง่าย ๆ ทีมหมูป่าก็แค่เครื่องมือที่มันหยิบมาใช้เพื่อการนี้แหละเพราะฉะนั้นด่าไปก็ไม่สะเทือนหรอกครับ กระซิกกระซิก

คนพรรค์นี้ไม่มีค่าควรแก่การสนใจ อุแว้อุแว้ ขอแนะนำให้ทุกคนเพิกเฉยไว้ อย่าให้อาหารโทรล... ฮืออออออออออออออออ

>>76 มึงต้องการอะไรจากสังคม อยากแซะมึงเอาไปแปะที่มู้โน่น ขี้ป๊อดแปะในโม่ง อ่อน

>>75 อันนี้กูเองก็เห็นด้วยเลย ไอ้การแบ่งหมวดของเด็กดวกนี่โคตรล้าหลังเลยจริงๆ

เว็ปอื่นๆ เขาใช้วิธี Tag กันหมดละ ถึงจะมีการแบ่งหมวด แต่ถ้ามี tag ตรงกับหมวดไหนมันก็จะไปปรากฎในหมวดนั้นๆ เป็นการกระจายให้คนที่ไม่ได้อยู่หมวดนั้นๆ ยังได้เห็นกระทู้ แต่แทนที่เด็กดวกจะพัฒนาระบบนี้ แม่งกลับเอาแต่แยกหมวดๆ จนกลายเป็นว่าบางหมวดร้างคน ส่วนบางหมวดก็คนเยอะเกินไปซะงั้น

แถมหมวดของเด็กดวกแม่งแบ่งแยกกลุ่มผู้อ่านชัดเจนด้วยนะ ยกตัวอย่างหมวดแฟนตาซี กลุ่มผู้อ่านจะเป็นเด็กๆ ซัก 15-20 อาจจะมีแก่กว่านั้นแต่น้อย กลับกันหมวดออนไลน์จะพวก 13+ ส่วนหมวดรักแฟนตาซี + อดีต ปัจจุบัน อนาคต จะเจาะกลุ่มแต่ผู้หญิง และถ้าสมมุติว่าหากนิยายอยากจะเขียนแนวแฟนตาซีในเกมออนไลน์แบบ SAO ทำเนื้อหาเจาะกลุ่มตลาดผู้หญิงแต่ไม่ใช่แนวรักหวานแหว กูก็มีตัวเลือกแค่จะไปลงหมวดเกมออนไลน์ ซึ่งไอ้หมวดนั้นก็ดันมีแต่เด็กผู้ชายที่หมอยเพิ่งขึ้นซะงั้น แบบนั้นแม่งจะมีคนอ่านเรอะ!?

เรื่อง tag ให้โผล่หลายหมวดนี่ กูเคยเสนอไปกับเว็ปหลายรอบละ แต่แม่งไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย เหมือนโดนเมินชิบหาย

>>77 มึงก็งับเหยื่อกูง่ายจัง

>>76 555 ไอ้เหี้ย มึงแซะน้องโนวันโนเหรอ

กูว่าปัญหาอีกอย่างของเด็กดวกก็คือ การโฆษณานิยาย สังเกตว่าอีพวกที่ได้รีวิวนิยายประจำสัปดาห์ จะมีแต่เรื่องที่เติมเหรียญล้วนๆ แล้วเรื่องไหนขายดีแม่งก็จะได้โปรโมตซ้ำๆ วนเวียน

ในแอปก็เหมือนกัน ไอ้แนะนำนิยายที่น่าจะเหมาะสำหรับคุณน่ะ กูว่าไม่มีประโยชน์เลย มีน้องที่รู้จักกันมันแต่งแนวยูริ กูแค่คลิ๊กเข้าไปอ่านแค่ตอนเดียว เพื่อช่วยดูให้มัน จากนั้นหน้าแนะนำนิยายที่กูน่าจะสนใจแม่งมีแต่ยูริ สลับกับนิยายขายแพ็กมาใหม่ นิยายแนะนำโดยเว็บมาสฯ (เติมเหรียญ) นิยายดังในอดีตซึ่งหลายเรื่องไม่จบและลงไหดองไปแล้ว

ในเพจเฟสบุ๊คก็เหมือนกัน วันนึงแนะนำหลายเรื่อง คละเคล้ากันไปก็จริง แต่มาแบบสี่ห้าชั่วโมงเรื่องนึง เรื่องใหม่มาดันเรื่องเก่าตกไป แล้วถ้าของใครดันได้แนะนำตอนสิบโมงนี่ซวยตายห่า ใครมันจะว่างไปอ่านวะ เขาก็เรียน+ทำงานกัน ถ้าช่วงเย็นๆ ถึงจะมีลุ้นให้คนเห็น แล้วก็ความมาบ่อยเกินไปของมัน ทำให้ไม่น่าสนใจว่ะ น่าจะแบบกำหนดไปเลย วันนึง10เรื่อง แล้วก็ค้างแม่งอยู่อย่างนั้นปักหมุดคาไว้ วันเว้นวันเปลี่ยนทีหรือทุกวันก็ว่าไป เด็กดวกนิยายมันเยอะ

ตัวอย่าง นิยายที่ตอนนี้ที่ติดรีวิวนิยายประจำสัปดาห์ ภาพที่กูยกมาคือคำโปรยเรื่องของมัน กูไม่เข้าใจว่า มันจะสื่อเหี้ยอะไร โคตรคุณภาพเลยเด็กดวก
https://www.picz.in.th/image/NKTF7y

>>81 ถ้าสรุปง่ายๆ ม้านี่ล่ะ แม่งมีผลต่อยอดวิว แต่เผอิญไอ้พวกนี้ได้ทางเว็ปเป็นม้าเลย

>>82 อ่านแล้วงงๆ ไหนจะนัยน์ตาตวัดฟาด(?) อังเคิงผู้เย็นเยียบ(?) สำนวนประหลาดพิลึก 555

รายงานข่าวด่วน!
ชิทแมนถุยโดนเฮียโน้ตลงดาบ ตั้งกระทู้กวนส้นตีนอีกครั้งแบนสมาชิกถาวร วอน วอน...

>>85 ชิทแมนถุยคงเศร้าและเสียใจมากเลยนะเนี่ย

>>85 ลงดาบบ้านพ่อง บ้านพ่องเรียกลงดาบเหรอแบบนี้

มึงทำไมไม่ลบกระทู้นี้แล้วก็แบนมันไปเลยกูนี่ไม่เข้าใจไอ้ห่าโน๊ต มึงจะไปตักเตือนมันทำไมอีก ขั้นตอนการตักเตือนมันผ่านไปนานแล้วไอ้ควาย

"ผมคิดว่า... ผมคิดว่า..." มึงคิดแทนคนส่วนใหญ่ไปแล้ว มึงก็ลงดาบไปสิ จะเตือนไอ้ถุยหาอะไรอีก

ลงชื่อ เซฮุน แม่งงับเหยื่อกันอยู่ได้

>>87 When fishing you must hope to catch the biggest one.

>>85 เฮียเว็บหายหัวไปไหนตั้ง 2 วัน

>>82 ทำไมสำนวนเหมือนภาษาสก๊อยวะ คำโปรยช่วงครีึ่งแรก มึงดมฮอลคูลแทนกาวรึไงวะ

>>76 เข้าใจนะว่ามึงอยากแซะ แต่แซะได้น่าสมเพชมาก

นึกถึงสมัยแรกๆ พวกคาซามาคาซามี พวกนั้นแม่งจัดหนักจัดจริงกว่านี้เยอะ เดี๋ยวนี้มีแต่กุ๊ยปลายแถว แถมนี่มันห้องไว้สับนิยาย อยากนินทาบุคคลเชิญเน็ทว๊อชสัด!

>>91 มุงก็ปล่อยเหยื่อเถอะ

เอาเถอะพวกมึง อีถุยมันคงเข็ดไปอีกนานแล้วล่ะ

ลงชื่อ เซฮุน ยังไงก็หยุดงับเหยื่อได้แล้ว

ไม่มีใครสับนิยายเหรอวะ

เงยหน้าขึ้นไปมองชื่อกูยังไม่เห็นม้าสักตัว ไปไหนกันหมดวะเงียบเหงาชิบหาย

>>94 เอามาเรื่องนึงสิ​ ขอดูมีทรงหน่อย​ และไม่ยาวเกิน​ 20​ ตอน​ ไอ้แบบเทพทรูแต่ต้นเรื่อง​ หรือภาษาห่วยแตกเนี่ยไม่ต้องแปะนะ​ เสียเวลา

>>94 มึงก็หาให้พวกกูสับดิ รอเทวดาทำไมเสียเวลาเรียนเสียเวลางานชิบ

"อย่าหลงรักนักเขียน" แม่เคยบอก "เราไม่เคยรู้เลยว่าถ้อยคำต่างๆที่เขาบอกเรา เป็นสิ่งที่ออกมาจากใจ หรือเป็นเพียงแค่ความเคยชินจากการสรรหาคำสวยหรูดูดีมาทำให้คนอื่นประทับใจเท่านั้น" - ปฐวี พรหมเสน

"งั้นเชิญหลงรักนักเขียนเด็กดีเลยครับ แยกออกได้แน่นอน ถ้าเจอคำสวยหรูเมื่อไหร่ให้คิดไว้ก่อนเลยว่าประดิษฐ์ ของแท้ต้องไม่อ้อมค้อม แล้วก็มีตู้ม เปรี้ยง เพล้ง ด้วยครับ" - กู

มีแนะนำแนวรักไหม ไม่เน้นฉากเย ไม่เอาเรื่องในท็อป 20 แนวรัก เพราะอ่านแล้ว

Some people can read War and Peace and come away thinking it’s a simple adventure story. Others can read the ingredients on a chewing gum wrapper and unlock the secrets of the universe.

--- Lex Luthor

>>97 มึงลืมฉัวๆ กุดุสๆได้ไง

>>100 เอ่อ กูอยากรู้มานานละ คือหา google ไม่เจอ กูจนใจจริง ๆ

>>100 คำว่ากุดุส ๆ อ่ะ

กุดุสๆ แปลว่าอะไรน่ะเหรอ คือมีนิยายเรื่องนึงบรรยายพระเอกตอนสู้กับหมาป่าหรืออะไรนี่แหละ แล้วมีเสียงเอฟเฟคว่าฉัวๆ กุดุสๆ (ไม่แน่ใจนิยายลบไปยัง) ฉัวๆยังเดาได้ว่าฉัวะๆ แต่กุดุสๆนี่จนปัญญาว่ะ 555

>>103 ขอบคุณมาก ตอนแรกกูนึกว่าเสียงเอฟเฟ็คต์ตัวละครมีเซ็กส์กัน แต่ไม่แน่ใจ ที่แท้สู้กันนี่เอง ล้ำกว่าจินตนาการกูมาก

วันนี้กูได้อ่านนักรบศิลาของลวิชต์ เห็นมีเทศกาลฆ่ามังกร เลยอยากถามว่าพวกมึงใส่วัฒนธรรมอะไรในนิยายมั่งปะ แชร์ให้ฟังหน่อย

>>103 นิยายยังไม่ลบแต่ดองไปแล้ว อัพครั้งสุดท้าย 18 พ.ย. 60
https://writer.dek-d.com/96360305/story/viewlongc.php?id=1625334&chapter=10

>>106 ทั้งเรื่องมีแต่เสียง effect ยังมีคนบอกว่าสนุกมาก กูสิ้นหวังแล้ว

>>107 ยิ่งกว่านั้น ก็อปส่วนบรรยายเอฟเฟคใส่รัวๆอีกต่างหาก แค่นี้ก็ได้หลายบรรทัดละ 555

>>105 จูบเพื่อบอกลานี่นับเป็นวัฒนธรรมไหมวะ

เทศกาลกุดุสกุดุส ผู้คนจะแข่งกันกลิ้งเพื่อบูชาเทพเจ้า

ถ้าเป็นเสียงกลิ้ง นี่ดาร์กโซลแล้วม้างงง

พิซซ่า

เนมาร์

>>105 ของกูใส่เยอะเลย แต่ส่วนใหญ่ก็อิงจากของจริงอะ
อย่างล่าสุดที่เพิ่งเขียนไปนี่ กูอิงเอาช่วง Summer Twilight festival + วันไหว้พระจันทร์ มาแล้วใส่รายละเอียดอ้างอิงกับ lore ของเรื่องเข้าไปเพิ่มเติม ดัดแปลงจนกลายเป็นงานเทศกาลในเรื่องล่ะ

>>109 กูไม่แน่ใจ ระหว่างประเพณีกับวัฒนธรรม
>>114 มึงใส่ไปแล้วรู้สึกเรื่องมีชีวิตชีวาขึ้นมะ เอาตามความรู้สึกตัวเอง

>>115 ประเพณีคือกิจกรรมที่จัดขึ้นในวันสำคัญ วัฒนธรรมคือการแสดงออกผ่านการกระทำในชีวิตประจำวัน

>>116 ถามด้วยสิ
ขนบธรรมเนียม
พิธีกรรม
ระเบียบการ
บัญญัติ
วิถีชีวิต

>>117 เอาขนาดนี้มึงไม่ไปหาหนังสือวิชาสังคม ม.ต้น-ปลาย อ่านซะเลยล่ะวะ 555

>>117 กูเกิ้นไหมคับ

ผลของปัญหาระบบแบ่งหมวดนิยายเด็กดวก
https://www.dek-d.com/board/view/3864880/

โม่งคนไหนช่วยไปตั้งกระทู้ ชี้ให้เห็นถึงความล้าหลังในการแยกหมวดของเด็กดวกทีสิวะ
หลายที่ตอนนี้เขาไม่แยกหมวด แต่ใช้ระบบ Tags กันหมดละ เด็กดวกก็มีแต่เสือกไม่พัฒนาซะที

>>121 กูว่ามีคนบ่นมาจะ 10 ปีแล้วมั้ง แต่แม่งก็ไม่แก้ สงสังค่าทำเว็ปใหม่แพง เลยไม่แก้แม่งเลย

>>122 ทำเว็บใหม่ไม่เท่าไร แต่การออกแบบฐานข้อมูลนี่แหละปัญหา

ถ้าพวกแต่งนิยายเบียวโตขึ้นแล้วย้อนกลับมาอ่านนิยายตัวเอง
https://www.youtube.com/watch?v=4Y0IHjMx4B8

>>124 ควรให้พวกโม่งสับมั้ย หรือแค่เจ้าตัวบ่นพอแล้วรึวะ

>>125 กูว่าที่เจ้าตัวบ่นก็ไม่ต่างอะไรจากสับแล้วนะ

>>125 กุเคยแปะลิ้งนิยายในนี้ไปรอบนึง แต่เหล่าโม่งเห็นว่าเรื่องนี้เลิกเขียนนานแล้วสับไปคนเขียนก็ไม่ได้ฟีดแบคอะไรกลับมาก็เลยเลิก

>>125 มันสับเองเละยิ่งกว่าโมงสับให้อีก

>>124 ฮ่า~ น้องนาคนี่หว่า คิดถึงชะมัดเลยเว้ย

พอพูดถึงนิยายที่ตัวเองเขียนเมื่อ 10 กว่าปีก่อน กูก็รีบเข้า pramool ไปขุดมาอ่านเลย แทบอยากจะกุมขมับชิบหาย

ม้าไม่หยุดยั้งเลยว่ะ ปล่อยมู้ร้างไปเถอะ

>>130 แล้วมึงจะไปสิงมู้ไหนล่ะ บอกหน่อยดิ

ขอถามหน่อย แฟนตาซีระหว่างเซตโลกแบบยุคก่อน (จำพวกยุโรปยุคกลาง) และแบบยุคปัจจุบัน อันไหนน่าสนใจกว่ากัน แล้วคิดว่านักอ่านจะชอบแนวไหนมากกว่า (อย่าบอกว่าแล้วแต่การเขียนและเนื้อเรื่องนะ อันนั้นกูรู้ แต่อยากโฟกัสแค่การเซตโลก)

B2S ส่งหลังไมค์มาทางเพจว่าจะฝากขายหนังสือไหม นี่คือการหว่านแหอย่างหนึ่งใช่ไหม แล้วควรฝากเขาไหม มันโอเคป่าว ใครเคยมีประสบการณ์บ้าง

>>132 คหสต. กูสนใจโลกปัจจุบันมากกว่า เพราะแนวยุคกลางเขียนกันจนหมดมุกแล้ว จริงๆแล้วแนวยุคปัจจุบันมีลูกเล่นเยอะไม่แพ้มันหรอก แต่เด็กดวกบางตัวอ่านหนังสือน้อยไง จินตนาการความคิดสร้างสรรค์เลยไม่พอเพียงที่จะเขียนหลากหลายกว่านี้

>>132 ยุโรปกลางนักอ่านสนใจกว่า ยุคปัจจุบันเจอในชีวิตจริงทุกวันอยู่แล้ว แต่ถ้ามือถึงก็แบบไหนก็ได้นั่นแหละ ไม่งั้นเดี๋ยวแม่งก็มาค้านบอกแฮรี่ยุคปัจจุบันดังกว่า ยุคกลางก็ยกเดอะลอร์ดกับ got มาสู้

>>133 กูมีแต่พวกมึงเลิกคิดกันสักทีว่าหว่านแหไม่หว่านแหกูเห็นมาหลายรอบละคิดลบว่ะคิดให้เป็นธุรกิจคิดบนพื้นฐานความเป็นจริงกันหน่อยว่ามันมีประโยชน์ต่อตัวเราไหม อีเหี้ยใช้คำพูดซะนึกว่าตัวเองเป็นเหยื่อโดนปองร้ายไปได้ กลับเข้าเรื่อง
มันมีข้อยุ่งยากหน่อยตอนรับเงินแต่มึงไม่ต้องไปรับทุกเดือนที่มันออกก็ได้ถ้าไม่รีบ ส่งหนังสือรอบเดียวถ้าไม่เติมสต็อค รับหนังสือคืนอันนี้ผ่านไปสักช่วงถ้ามันขายไม่หมดเขาก็จะเริ่มให้มึงไปเอาหนังสือคืนแล้ว เจ้านี้หัก% น้อยสุดในเจ้าใหญ่ มึงพิมพ์เยอะต้นทุนต่อเล่มมึงก็ถูกลงใช่ปะ ข้อดีมันก็มี หน้าร้านมันช่วยกระจายสินค้าง่าย มันเป็นช่องทางขายอีกช่องถ้ามึงขายดีมีปกหลายเล่มมึงจับเงินแสนไม่ยาก แต่ถ้าหนังสือมึงขายงั้นๆ ทุนมึงอาจจะจมได้ สรุปคืออยุ่ที่มึงด้วยว่างานมึงดีขนาดไหน อีกอย่างมึงอย่าพิมพ์ส่งมาก กูเตือนก่อน รอบแรกลองเชิง เข้าใจตลาด เข้าใจหน้าร้านเจ้านี้ก่อน ถ้ามึงไม่ใช่นิยายติดท็อปคนตามมหาศาล คนอยากได้หนังสือมึงมาก ก็อย่าส่งไปเป็นพันเล่ม สำนักพิมพ์หลายที่ยังส่งไม่ถึงเลย เขากระจายสามเจ้า แต่ตัวเลขแน่นอนกูไม่บอกหรอก ประสบการณ์คนเราไม่เหมือนกัน บางทีมึงขายดีกว่าสำนักพิมพ์มึงจะส่งสักพันเล่มเลยก็ได้ แต่ถ้ามึงประเมินแล้วไม่หลอกตัวเองก็ส่งแบบเจียมตัวไปก่อน ส่งหน้าร้านขาดดีกว่าเหลือ เพราะมึงไม่ต้องเสียเวลาไปรับหนังสือคืน

>>132 กูเกลียดที่จะพูดคำนี้นะ แต่ก็ต้องบอกว่าจะแนวไหนก็แล้วแต่ แต่ถ้าเรื่องมันสนุกก็น่าอ่านกว่าอยู่แล้ว

แม่งไม่อยากเชื่อเลยกูจะเอาคำพูดที่กูเกลียดที่สุดมาพูดเองซะนี่

>>135 ขอบใจมาก ช่วยได้เยอะเลย
กูก็พูดตามเขาน่ะหว่านแห ความหมายกูก็คือ มันสุ่มส่งไปหาเกือบทุกคนใช่ไหม ไม่ใช่ว่างานกูดีหรอก ทำนองนี้ 555

พวกนักเเต่งมันเคยคิดว่าตัวเองเบียวไหมวะ

>>138 ไม่มีทาง ยกเว้นมีเพื่อนที่มีตรรกะปกติดีช่วยสอดส่องพฤติกรรมให้

>>139 หรือไม่ก็เลิกเขียนไปนานๆ แล้วกลับมาอ่านผลงานตัวเองอีกรอบ

กูสมัครสมาชิกเว็บโม่งแล้ว ดีจริงๆ ฟังก์ชั่นเยอะขึ้นมาก คุ้มกับเงินแค่ 9 บาทต่อเดือน (ตอนนี้มีโปร 12 เดือน 89) แนะนำให้พวกมึงรีบสมัครกัน

ถ้าเป็นสมาชิก แถบตัวเลข คห. จะเป็นสีขาวเน้อ แยกง่ายว่าใครตั้งใจตอบจริง ใครมาตอบส่งๆ (แบบฟรีแถบตัวเลขจะเป็นสีเทา)

>>141 มันต่างกันไงอ่ะ มีไรพิเศษไหม

>>141 แถบตัวเลขสีขาวมันเป็นกดไม่ Bump this topic (ไม่ให้เด้งขึ้น) ไม่ใช่หรอวะ? หรือมันมีหลายแบบ?

สีขาวคือไม่กด Bump this topic แบบนี้

ส่วนนี่คือกูกด นี่มึงมาป่วน หรือจะมาหลอกขายอะไรป่าววะเนี่ย

>>142 กู​ 141 นะ​ ถ้าเอาฟังก์ชั่นหลักๆ​ เลยก็คือมันจะมีหน้าแจ้งเตือนเวลาคนกด​ mention คห.​เรา​คือบางทีเราก็ลืมใช่มะว่าไปเม้นอะไรไว้ที่มู้ไหนบ้าง​ อีกฟังก์ชั่นนึงที่เด็ดคือแม่งสามารถรีไอพีได้วันละ​ 5 ครั้ง​ ถถถ​ และก็สำหรับขาหื่น​ จะเล่นห้อง​ karma ได้ด้วย ถ้าใช้งานแบบฟรีจะมองไม่เห็นห้อง​ karma

กูไม่จ่ายกูก็ขาวได้วะ

อ่านที่มิลานพูดเรื่องนิยายไทย กูเห็นสัจธรรมหลายอย่างเลย https://www.dek-d.com/board/view/3865925/

>>141 กูนึกถึงเว็บประมูลสมัยกีดกั้นพวกนอนเมน ด้วยบังคับเสียเงินค่าโทร 6 บาทเพื่อใช้งานเว็บบอร์ด พวกไม่เสียเงินได้แต่ดูอย่างเดียว

เหยียดผิวกระทั่งในโม่ง

>>149 ขำอ่ะ จะเหยียดกูไหม กูดำ

>>150 จ่ายค่าสมาชิกเถอะครับ ไม่กี่บาท แล้วมาเจอกันในห้องกาม่านะครับ :)

>>151 มึง.. จ่ายเสร็จ 9 บาทแล้วกูจะขาวเลยใช่ไหม ชม. ได้ผลยิ่งกว่ากลูต้าผีดิบซะอีก

ขอถามโง่หน่อย กูสมัครยังไงวะ หาลิ้งไม่เจอ

เห็นคุยเรื่องเหยียดผิวแล้วกูเพิ่งสังเกตว่ากูไม่ค่อยได้เห็นคนดำในนิยายเลยว่ะ

นิยายกูมีคนผิวแทนอยู่นะ แต่มันก็ไม่ถึงขั้นผิวดำอยู่ดี

ข้าวนอกนา...

>>154 นิยายไทย จะมีคนดำโผล่มาแบบไหนล่ะ ถ้าเป็นดำแบบคนใต้นี่ก็พอเห็นบ้างนะ แต่ดำแบบนิโกรนี่หายาก บอกตรงๆ คือมันไม่ค่อยเจริญหูเจริญตาหรอก ถถถถถถถถถ

>>157 แบบต่างโลกหรือโลกแฟนตาซีมีไหม?

ต้องหาข้อมูลใน Blacked ปะวะ

>>158 เอาข่าวนี้ไปอ่าน​ คนจีนบอกว่าดูแบล็กแพนเทอร์​และมีแต่ของดำๆ​ ทรมานลูกตา

https://qz.com/1226449/a-torture-for-the-eyes-chinese-moviegoers-think-black-panther-is-too-black/

เพราะงั้นถ้านิยายเว็บไทยเดินตามรอยจีน​ มันก็น่าจะออกมาทรงเดียวกัน

>>160 เมื่อคืนกูเพิ่งคุยกับเพื่อนที่เพิ่งดู Antman 2 มา มันก็บอกเหมือนกันว่า Antman สนุกกว่า BlackPanther เพราะไม่มีคนดำ
เพื่อนกูเป็นลูกคนจีนด้วย

>>161 เพื่อนมึงเป็นคน racist นี่หว่า

ข้อใดถูกต้อง "เพื่อนมึงเป็นคน racist"

Your friend is a racist person.
Your friend is a racist.
Your friend is racist.

ชาติแอฟริกันได้แชมป์โลกละนะครับ​ พวกเหยียดผิวทั้งหลาย

>>164 มึงบังอาจหมิ่น Francenistan เหรอวะ

>>141 สมัครไงวะ

>>141 ไม่ใช่ว่ามึงลืมติ๊ก bump this topic อ่อวะถถถถถถ

>>167 อย่าเฉลยสิวะ 555555555

>>141 สู้กูไม่ได้ สมัครฟรีไม่ต้องเสียเงิน เข้ามาก็พิมพ์ได้เลย ไม่ต้องทำอะไรยุ่งยากซักนิด เนี่ย แค่นี้ก็ได้แถบขาวละ 555

>>168 อ้าวกูก็พาซื่อถถถถ

กรูก็นึกว่ามีช่องทางสนับสนุนเว็บโม่ง ถถถถถถ

พวกมึงเลิกสับนิยายกันแล้วเรอะ

โยนไม่ได้จ้า เดี๋ยวเป็นม้า

>>173 ทำมาเป็นตัดพ้อแซมกระแนะกระแหนนะมึง​ ถถถ​ แปะมาสัก​ 4-5 เรื่องสิวะ​ เดี๋ยว​ูสับเอง

>>174 กูไม่เชื่อ

วันนี้ขอนำเสนอ5th doombringer กาวได้เหี้ยๆ

>>176 ม้า

ถ้าใครยังใช้งานฟรีอยู่ผมขอไม่คุยด้วยนะครับ แค่ 9 บาทมึงยังงกเลย ห่า

ตอนนี้ห้องกาม่ามันส์กว่าเยอะ มีสับเรื่องเสียวด้วย สนุกดี รีบสมัครสมาชิกแล้วไปเจอกันนะ

กูเอามาฝาก พวกนี้อยากได้คำวิจารณ์ โม่งจะได้ไม่โดนหาว่าเผือกเอามาสับ
https://www.dek-d.com/board/view/3865149/
กูรออ่านพวกมึงสับอยู่นะ

>>176 กาวตรงไหนวะ กูลองอ่านดูแล้ว มันก็หนุกดี

>>178 ที่มึงไม่ยอมคุย เพราะมึงไม่ยอมบอกวิธีให้ ไม่งั้นกูสมัครไปนานแล้ว

เดี๋ยวกูสับเรื่องนี้ละกัน https://writer.dek-d.com/G-Tenju/writer/view.php?id=1785364

>>180 ช่วงหลังๆอ่ะดิ กาวกันเกือบชิบหาย

>>183 อะเคร แม่งยาวจัด กูคงยังอ่านไม่ถึง แต๊งกิ้ว

>>176 เรื่องนี้ยึดชื่อและสถานที่ในwowมาเยอะมาก สมมุติได้ตีพิมพ์ไรงี้มันจะมีปัญหาป่าววะ

>>185 คนเขียนติดเกม World of Warcraft มาเรอะ

>>186 คิดว่าใช่ ชื่อนามสกุลบางตัวนี่ได้ยินปุ๊ปกุรู้เลยว่ามาจากไหน บลีดควีนลานาเทลงี้

ยี้ นิยายขี้ลอก แค่ชื่อตัวละครยังไม่มีปัญญาคิดเอง

>>187 ถ้าจะโดน ลานาเทลนี่น่าจะหนักสุดแล้วล่ะเหมือนทั้งชื่อทั้งเผ่าพันธุ์ รองลงมาน่าจะเป็นเมืองหมาเกรย์เมนช่วงตอนแรกๆ

เรื่อง Web novel อ่านฟรีลอกไอเดียจากเกมทั้งหลายนี่ ตราบใดยังไม่ตีพิมพ์ก็ไม่น่าเกลียดเท่าไร เพราะยังไงมันก็แค่ของเขียนเอามันอยู่แล้ว

แต่ถ้าได้ตีพิมพ์หรือเปิดขายเนี่ยอันนี้ควรโดนด่า

คนเขียน เล่น WoW นะอยู่กิลคนไทย หลายๆอย่างในเรื่อง เลยเอามาจาก WoW

>>190 จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร ไอ้นั้นเขียนยังกะแฟนฟิคยำรวมมิตร เหมือนดราก้อนบอลพบโดราเอม่อนในยุคหมึกจีน แต่เสือกตีพิมพ์ได้เฉย

>>190 กูว่าสมัยแฟนตาซีรุ่งเรืองน่าจะมีเยอะนะแบบนี้ เอาแค่บารามอสกับผู้สืบทอดบารามอสก็เยอะแล้ว 555

โรเซเนียมันก็ได้พิมพ์นะ

ถ้าฝรั่งคงไม่ได้ แต่ไทยพอได้ บ้านเราไม่เคร่งอยู่แล้ว เอาชื่อกับคาร์มาใช้เพียบ

ดีคับ

ร้างแล้วเหรอว่ะครับ

ม้าไม่อยู่นี่ร้างขนาดนี้เลยเหรอ

มึงกลัวม้าทำไม ม้าน่ารักกว่าที่คิดนะ
https://www.youtube.com/watch?v=h0j41sQ3dVM

มันเงียบจนกูเริ่มคิดแล้วนะเนี่ยว่าที่สับๆ กันร่วมสิบกระทู้ก่อนหน้านี้ก็เป็นม้าหมด พอไม่มีม้าปุ๊บหายเรียบ

>>200 มันก็มีม้าผสมๆนั่นหละ กูโนแคร์ถ้ามันสับโอเคร แต่ถ้าลายม้าออกรุนแรงกูก็ด่าแม่ม

เป็นม้าปกติไม่เท่าไหร่หรอก แต่ออกซีบร้าก็ต้องด่า

>>202 กูงงออกซีบร้าอยู่ตั้งนาน สัส ออกลาย 555

ใครแม่งเป็นคนต้นคิดตรรกะ ขอพรหลายอย่างแต่เติม 'และ' เชื่อมแต่ละอย่างก็นับเป็นข้อเดียววะ

การตั้งชื่อตอนนี่มีผลดูดคนดูจริงๆนะ​ โดยเฉพาะในหมวดที่มีนักอ่านหญิงเยอะๆ​ 555​ มีอยู่ตอนนึงกูตั้งชื่อว่า​ "ตัณหา" มียอดวิวเยอะกว่าตอนอื่นๆตั้งสามเท่า สงสัยคงคิดว่าจะได้อ่านฉากเยส

บังเอิญเจอในทวิต อยากให้พวกมึงสับดูจัง 555
https://twitter.com/_ongnism/status/1020013847883624448?s=19

>>205 เรียกสาวร่านได้ดีเลยทีเดียว

>>204 พระเจ้า:ข้าให้พรเจ้าหนึ่งข้อ
พระเอก:ขอให้ผม....และ....และ....และ....และ....และ....และ..ครับ
พรเจ้า:โอเค!!

>>206 สับไม่สับกูไม่รู้ แต่ดราม่าที่ไปตีกับสนพสนุกดีถถถถ

>>206 เออ​ อ่านตอนแรกละตลกดี​ ตอนแรกเห็นวงเล็บว่า​ yaoi นี่กะจะไม่อ่านละ​ แต่ดูเหมือนแม่งจะเป็นพาโรดี้มากกว่า​

>>209 อ่าว อะไรวะ มีดราม่าด้วยเหรอ

>>211 อยู่ในมู้ฟุ แต่พักใหญ่ๆละ กูย่อเรื่องให้ คือมันมีสนพไปแจ้งให้นางลบเรื่องเพราะอ้างว่าไปก๊อปนิยายเรื่องอื่นมา พอไปถามว่าก๊อปยังไง ก็ดันอธิบายมาแต่ส่วนที่มันclicheอยู่แล้ว ซึ่งพอคุ้ยเรื่องก็เลยเจอว่านขในค่ายนั้นอีกคนเป็นคนคาบข่าวไปบอกให้สนพลงมือส่วนตัวเองก็นั่งสวยๆรอดราม่าจากลูกหาบไป ผลคือกระแสเลยตีกลับด่าสนพกับเจ๊นขนั้นเละจ้า

>>212 ถถถถ นักเขียนสายคลิเช่หาว่าคนอื่นก๊อบเหรอวะ ตายๆๆๆ 5555

>>212 อ่าว คนนี้เองเหรอ เคยเห็นในมู้นั้นผ่านๆแต่ไม่ได้สนใจ 555

สอบจบแล้วโว้ย

กูยังไม่เปิดเทอมเลยโว๊ย

แนะนำแนวรักวัยเรียนที่พระเอกเป็นตัวดำเนินเรื่องหน่อย

https://writer.dek-d.com/banmos14/story/view.php?id=1801889

กูคิดไปเองป่าววะว่าแม่งโคตรคุ้น

>>218 แค่อ่านเมนท์คนอื่น ๆ ก็ไม่ต้องถามโม่งก็ได้นะ มันชัดเจน

>>218 โดจินนี่หว่า

มีใครสับเรื่องนี้หรือยัง?

https://writer.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=1459885&chapter=277

ตอนเยอะไปไม่อ่าน โม่งต้องขอเรื่องที่ตอนน้อยๆ แต่เนื้อเรื่องพีคๆ แต่ต้น

>>222 กูคนนึงละ ไม่เสียเวลาอ่านเรื่องที่ไม่พีกแต่แรก

>>223 มึงช่วยยกตัวอย่างหน่อยดิ๊ว่าพีคแต่แรกนี่มันต้องยังไงวะ
กูจะได้เอาไปศึกษาเผื่อมาเขียนมั่ง

>>224 steel heart ตอนแรกอะ นิยายแปลไทย มึงไปหามาอ่าน อันนี้เปิดตัวพีกสุดในจริตกูละ

ส่วนในเด็กดี กูยังหาไม่ค่อยเจอ

เคยได้ยินว่า เขียนนิยายยังไงถึงจะเข้าเรื่องหลักและลงจุดพีคได้ ต้องเริ่มไม่เกิน 50 ตอนแรก แต่สมัยนี้ทำไม่ได้แล้ว ตอนรีบทำก่อนตอนที่ 3 ถ้ามีบทนำ ควรทำในตอนที่ 1 เท่านั้น

>>225 งาน YA แต่ปรมาจารย์เขียน

>>224 แบบ against the god เป่า โผล่มาเป็นคนไร้ความสามารถเจอดูถูกจะแต่งงานกับสาวงามสุดยอดอนาคตไกลบลาๆ ( บางเรื่องเจอถอนหมั้นเจอสาวรังเกียจ ) สารพัด

แต่แนวนี้แม่งก็กอบๆกันจนกลายเป็นคนอ่านสร้างภูมิคุ้มกันขึ้นมาจนน่าเบื่อไป

>>228 มีภูมิคุ้มกันเรื่องนี้ไหมวะ?
https://www.dek-d.com/board/view/3867931

>>222 ไม่ใช่งั้นดิ​ มึง​อย่า​ใส่ร้าย​555​ ไม่​จำเป็น​ต้อง​มา​ตอน​แรก​แล้ว​มัน​เลย​ แค่​ขอ​ให้​มัน​มี​อะไร​ให้พูดถึงหน่อย​ก็​พอ​ละ​ ถ้าแบบเปิดมาแล้วเห็นว่าเบียวซูแน่ๆ​ ตลาดๆ​ แน่ๆ​ กูก็ไม่เอา

>>228 กูอ่านเรื่องนั้นแล้วเฉยๆ มากเลยนะ คงไม่พีคสำหรับกู

>>231 มึงมีภูมิคุ้มกัน

>>229 แค่ดูตลค.ในอนิเมนี่นับว่าเป็นเอสเอ็มแล้วเหรอวะ อันนี้สงสัยจริงๆ

>>233 เป็นสิวะมันก็เขียนบอกอยู่ กร๊าก

มีคนสับเรื่องนี้แล้วหรือยัง?
https://my.dek-d.com/dearzizi_4747/writer/viewlongc.php?id=1786801&chapter=1

>>235 มึงขยันแปะดีว่ะ ทำต่อไปแล้วสักวันจะเป็นของมึง เนียนดีๆละ

แบบนี้ไม่ใช่ม้า แต่เรียกเนียน

กูว่าจะม้าจะเนียนแม่งปล่อยไปเฮอะ พอพวกนี้ไม่อยู่แล้วมู้เงียบชิบหายเลย

>>235 ช่วงหยุดยาวสี่วันอาจจะลองดูให้ ถ้าว่างอะนะ

https://writer.dek-d.com/senkou/story/view.php?id=1633771

ไปเจอมาโดยบังเอิญเนื่องจากไม่มีอะไรให้อ่านเลยกดมั่วๆ ไป เห็นคำโปรยน่าสนใจดีเลยกดเข้าไปอ่าน(คำเตือนสำหรับผู้มีคติทั้งหลาย นิยายเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีyaoi หรือนิยายวายชายรักชายนั่นเอง)

เปิดเรื่องมาได้น่าสนใจสำหรับเรา เพราะไม่ได้เกริ่นเกี่ยวกับภูมิศาตร์ประเทศให้เวิ่นเว่อ ไม่ได้เริ่มด้วยความเบียวอะไร แต่มันเริ่มด้วยฉากในบาร์ที่มีสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ปะปนอยู่ และที่สำคัญคือ ไม่มีใครดูออกว่าอีกฝ่ายไม่ใช่มนุษย์ ยกเว้นใครคนหนึ่ง จากนั้นก็มีการแนะนำตัวละครออกมาแบบเนียนไม่มากไม่น้อยเกินไป สำหรับเรานะ ถ้าใครคิดต่างก็แสดงความเห็นได้แต่อย่าด่า

หลังจากนั้นก็มีการกล่าวถึงข่าวการตายของเหยื่อฆาตกรต่อเนื่องที่เหล่าอัศวินกำลังสืบอยู่ และกล่าวถึงหัวหน้าอัศวินกองที่หนึ่งผู้มีฉายาพ่อมดอัจฉริยะซึ่งเป็นหนึ่งในสามของตัวละครที่ถูกคนเขียนกล่าวถึงไปก่อนหน้านี้ซึ่งมีชื่อว่า คลิฟฟ์ตัน แต่หมอนี่ไม่ใช่คนที่เห็นร่างที่แท้จริงของอสูร(ในนิยายใช้คำนี้ไม่ใช่ปีศาจ)​ แน่นอนว่าไม่ใช่เคลวินหนุ่มแว่นที่อยู่ข้างกันนั่นด้วย คนที่เห็นคือ ไนเจล ที่นั่งเงียบมาตลอด เพราะเขากำลังใช้สมาธิในการจับตาดูอสูรตนนี้อยู่
จากนั้นก็เกิดคดีขึ้นที่หน้าร้าน ไนเจลและเคลวิน ถูกหัวหน้าอัศวินอย่างคลิฟฟ์ตันสั่งให้ออกไปดูสถานการณ์ ส่วนตัวเองลอบติดตามชายปริศนาที่ทำตัวมีพิรุจไปแทน ตรงนี้จะมีการเปิดเผยถึงความไม่ชอบใจของเคลวินที่มีต่อคลิฟฟ์ตัน และความจืดจางของไนเจลที่มีต่อสายตาประชาชนคนทั่วไป หลังจากตรวจสอบศพเบื้องต้นไน้จลก็รีบตามไอหมอกสีดำที่มีเพียงตนเท่านั้นที่เห็นไป และก็เจอกับคลิฟฟ์ตันที่กำลังสู้กับอสูรตัวที่อยู่ในบาร์... การปะทะของไนเจลและอสูรก็เริ่มขึ้น และจากฉากนี้ทำให้นักอ่านหลายๆ คนเริ่มจับจุดได้ว่า พ่อมดอัจฉริยะตัวจริง ไม่น่าจะใช่คลิฟฟ์ตัน
การต่อสู้จบลงด้วยชัยชนะของไนเจล และการเอาหน้าของคลิฟฟ์ตัน ก่อนจะจบบทไปด้วยสถานะของคลิฟฟ์ตันและไนเจล

เริ่มบทใหม่ด้วยการกล่าวถึงคฤหาสน์(ที่เกือบจะ)​ร้าง บ้านของไนเจล (การบรรยายในจุดนี้เราให้ผ่าน)​ ไนเจลทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาได้ไม่นาน เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ผู้มาเยือนคือคลิฟฟ์ตัน จุดนี้มีการบรรยายเรื่องราวที่ถูกเก็บไว้ของทั้งสอง แนะนำให้ไปอ่านเองสำหรับผู้ที่สนใจเพราะเราบรรยายของคนอื่นไม่เก่ง เอาเป็นว่า คลิฟฟ์ตันเข้ามาเจรจาธุรกิจกับพ่อมดอัจฉริยะตัวจริง สรุปสั้นๆ ได้งี้แหละ
จากนั้นก็มีการเอ่ยถึงจอมโจรในตำนานอย่างจอมโจรบลูเบลล์ว่าจะไปขโมยของที่คฤหาสน์​ดยุค ในจุดนี้อ่านแล้วนึกถึงจอมโจรคิดในโคนันเลย ที่จะส่งจดหมายไปให้เหยื่อ หมายถึง ถ้าจดหมายนั่นมาจากจอมโจรบลูเบลล์จริงๆ อะนะ

เอาเป็นว่าพอแค่นี้ก่อนละกัน เพราะแต่ละตอนมันยาวเกินกว่าจะเขียนออกมาได้หมด อีกอย่าง ถ้าให้เราเขียนไปมากกว่านี้คงไม่ต้องไปอ่านนิยายต้นฉบับแล้วล่ะ เพราะโดนเราสปอยล์หมดแล้ว(การจัเขียนสรุปโดยไม่สปอยล์ช่างยากเย็นนัก)​ เอาเป็นว่าใครที่สนใจก็ลองไปอ่านกันดูนะ แนะนำสำหรับสาววาย(หรือหนุ่มวาย)​ที่ไม่ชอบอะไรเลี่ยนๆ และความแฟนตาซี เรื่องนี้ถือว่าตอบโจทย์ มุมหวานมีแต่ไม่ค่อยมาก ส่วนใหญ่เน้นไปที่หน้าที่ของอัศวินไนเจลและการตัดสินใจกระทำของเขา บวกกับปริศนาต่างๆ ที่เริ่มจะเพิ่มขึ้นมาให้ลุ้นและเดาเล่น ส่วนใครที่ไม่ได้มีคติกับนิยายวายแต่ก็ไม่ชอบฉากสวีทก็แนะนำำ เพราะนายเอกและพระเอกเรื่องนี้สวีทแบบที่แมนแมน มากกว่าสาวจ๋า แถมมีน้อยจนสาววายอยากถามว่าจะประหยัดน้ำตาลช่วยชาติหรืออย่างไร แต่ก็นะ เพราะแบบนี้ด้วยมั้งทำให้เราชอบเรื่องนี้ ไม่หวานมากไป เหมือนกำลังกินช็อกโกแลตชั้นกลาง

นั่นคือความเห็นส่วนตัวของเรา งดด่า งดดูถูก งดหาว่าเป็นม้าหรือเนียน เพราะเหนื่อยกับการชี้แจงแล้ว แต่ถ้าใครอยากจะคิด.... ช่างแม่งละกัน ไปหานิยายเรื่องอื่นเสพต่อแปป

https://www.dek-d.com/board/view/3868633/
เอามาฝาก กูไม่ลงคะแนนล่ะเดี๋ยวจะกลายเป็นม้า บอกแค่ในสี่เรื่องนี้มีแค่เรื่องเดียวที่ผ่านสำหรับกู พวกนี้เขียนเป็นทีมแต่งานแย่กว่านักเขียนเดียว รึการทำงานเป็นทีมไม่ได้ดีอย่างที่คิดวะ

>>241 มันก็แล้วแต่คนมั้ง บางคนทำงานคนเดียวดีกว่า บางคนก็ทีมดีกว่า

>>240 กูทำหิ้งอยู่มู้ฟุ ขอกูเอาไปใส่หิ้งห้องนู้นนะ

>>241 งานเขียนเนี่ย เขียนเดี่ยวต้องง่ายกว่าเขียนเป็นทีมอยู่ละ เพราะถึงจะวางพล็อตไว้ยังไง มันก็ต้องมีการด้นสดกันบ้าง หรือบางทีมีความคิดอะไรแวบเข้ามาเงี้ย ถ้าเขียนคนเดียวมันก็ดัดแปลงได้เสร็จสรรพเลย แต่ถ้าเขียนกันหลายคนจะโคตรลำบาก คนนี้จะเอายังงั้น คนนั้นจะเอายังงี้

>>243 ตามบายเลยเพื่อน ขอแค่ไม่ด่าเราก็พอ

ไปอ่านเจอ WN นึงแม่งเหี้ยมาก โม่งที่แต่งนิยายอยู่อย่าทำตามนะ
คือแม่ง ประมาณว่า ย้ำเหตุย้ำผล ซ้ำซากวนไปมา วนแต่เรื่องเดิมๆ ให้แม่งได้ตัวอักษรเยอะๆ อะ
อ่านจนตอน สรุปเนื้อเรื่องได้ใน 1-2 บรรทัด อ่านแล้วหงุดหงิดสัสๆ

>>246 มีลิ้งค์มั่ยอ่ะ อยากลองพิสูจน์ด้วยตัวเอง 55

>>219 กูหมายถึงดราม่าก่อนที่ก็อปงานแปลแล้วมาเปิดกลุ่มเก็บเงินนี่ใช่คนเดียวกันไหม อ่านเม้นคนอื่นๆแล้วช่วยอะไรวะ?

>>246หมิงอ๋องกูป่าววะ

>>248 ช่วยให้รู้ว่า คนอื่นมันรู้ว่าคนเขียนแม่งก็อป

https://www.dek-d.com/board/view/3868536/
ฝากวิจารณ์หน่อยครับ(จะในกระทู้ด้านบนหรือในนิยายหลักก็ได้ครับ) อันนี้เป็นงานเขียนของผมเอง
จะวิจารณ์ในเชิงลบแค่ไหนก็รับได้ครับ เพราะผมอยากมองจุดอ่อนของนิยาย หรืออาจจะบอกข้อดีข้อเสียก็ได้
ถ้าหากเป็นไปได้อยากให้เทียบเนื้อหาระหว่างช่วงแรก ช่วงกลาง และช่วงหลังก็จะดีมากเลยครับ (1-40 , 41-71 , 72-170)
เพราะตอนนี้ก็มีบางท่านที่ช่วยวิจารณ์ใน 40 ตอนแรกแล้ว

บอกไว้ก่อนว่าผมเป็นมือใหม่เริ่มเขียนเรื่องนี้เรื่องแรก สำนวนในช่วงแรกจึงไม่คงตัวอย่างยิ่ง และเนื้อหาในเรื่องก็ใช้แรงบันดาลใจจากนิยายจีนหลาย ๆ เรื่องเข้าด้วยกัน(เนื่องจากอ่านแล้วก็รู้สึกอยากเขียนเลยเพราะต้องการหารายได้ครับ)ซึ่งกลายมาเป็นนิยายจีนแฟนตาซี-ย้อนเวลา-ระบบสกิลไอเทม

ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยวิจารณ์ครับ :)

https://writer.dek-d.com/chaospao/story/view.php?id=1608837#comment-10-1

ากวิจารณ์นิยายทีนะครับ แนวแฟนตาซี-ไซไฟ ผู้หญิงดำเนินเรื่อง มีแอคชั่น ดราม่าและออกแนวการเมืองหน่อยๆครับ ชื่อเรื่อง Curst x Tech

ว่างตั้ง 4 วันว่ะ มีนิยายอะไรให้อ่านมั้ยว่ะ

>>252 เอาสั้นๆก่อนแล้วกัน เพราะกูก็ไม่ค่อยว่าง

อ่านไป 5 ตอน ข้อดีคงเป็นเรื่องภาษาที่คำผิดน้อยกับสำนวนใช้ได้ แล้วก็ภาพประกอบที่ขอชมเรื่องลงทุนวาดเองแถมฝีมือไม่เลว (ปกติกูเกลียดพวกที่หยิบอิมเมจตัวละครชาวบ้านเขามาใช้โคตรๆ)

ส่วนข้อเสียคือเดินเรื่องช้าในสายตากู ตอนแรกน้ำเยอะมาก กว่าจะเริ่มมีจุดตื่นเต้นก็ปาไปตอน 3 (จุดสังเกตอย่างหนึ่งคือยอดวิวตอนที่ 1 กับ 2 ต่างกันพอสมควร คิดว่าคนอ่านคนอื่นๆคงเอียนในจุดเดียวกัน) หักคะแนนส่วนตัวอีกจุดนึงคือนิสัยอีนางเอกโคตรน่าตบกบาล แถมดูๆจะแมรี่ซูอีก

ว่าไปแล้วก็คล้ายกับไอ้นิยายเรื่องนึงที่โม่งสับไปก่อนหน้านี้ละมั้ง นั่นก็สำนวนกับภาพประกอบโอเค แต่เนื้อเรื่องอืดอาด คนอ่านเลยไม่ค่อยมี

ทำไมเพิ่งมาเจอบอร์ดอะไรแบบนี้วะ บันเทิงชิบหาย

>>251 เรื่องนี้สนุกดี กูเคยอ่านแล้วก็เสียเงินให้ละ มึงเขียนเหมือนเป็นนักเขียนจีนเลย น่าจะมองออกว่าตัวเองทำยังไงให้เนื้อเรื่องแต่ละตอนไม่น่าเบื่อ คิดว่าคงอ่านงานทำนองนี้มาเยอะมาก ถึงบางจุดมันจะคล้ายวนๆ กัน แต่การดำเนินเรื่องมันยกระดับสเกลขึ้นจากเดิมซึ่งก็ดีดูมีจุดมุ่งหมายดี ส่วนดีคือมันมีจุดที่สนุกแทบทุกตอน กูคิดว่าดีกว่านิยายจีนแปลในเว็บหลายเรื่องอยู่ อาจจะไม่ต้องไปเทียบขนาดพวกปล่อยแม่มดอันนี้คือคนเขียนความรู้แน่นด้วย แต่เทียบกับพวกเลเวล + ยุคปัจจุบัน พวกคุณชายสี่ตระกูลใหญ่นั่นนี่หรืออะไรทำนองนี้ได้นะ อ่านได้เพลินๆ ดี กูแนะนำว่ามึงทำหนังสือไปลงพวกเม็บด้วย(หรือลงไปแล้วแต่กูไม่เห็นวะ) ตรงนั้นกำลังซื้อมันมีพอสมควร กูไม่อ่านใน ดด กูขี้เกียจเติมหลายที่ ปกติซื้อแต่ในเม็บ

ส่วนเรื่องนี่กูบอกได้แต่ของมึงสนุกแล้วก็ยังไม่รู้สึกดรอป มึงก็รักษาระดับความสนุกไว้กับสร้างจุดมุ่งหมายของแต่ละช่วงให้เห็นด้วยก็โอเคแล้ว แต่ถ้าตอนเยอะมากๆ แล้วยังไม่รู้จุดจบอยู่ไหนกูอาจจะดรอปตอนนั้น อันนั้นขึ้นอยู่กับมึงว่ายังรักษาความสนุกของมันไปได้ขนาดไหน ถ้ามันสนุกกูก็คงตามอ่านเรื่อยๆ แหละนะ

>>251 ทำไมกูอ่านได้สามตอนก็ไปต่อไม่ไหวแล้ววะ เรื่องนี้ต่างจากนิยายแปลจีนตรงไหน? นิยายจีนสตอรี่เดียวกันนี้เขียนสนุกกว่ามีให้อ่านเยอะแยะ ท่ากูจะไปกันไม่ได้กับจีนเซินเจิ้นว่ะ

>>252 กูเห็นด้วยกับ >>254 สำนวนมึงดี แต่อืด ตอนที่ 2 (ไม่นับบทนำ) กูข้ามเลย สำนวนดี ยาว แต่ไม่ได้สร้างความอยากอ่าน กูเห็นแค่คำว่าสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์พิเศษสักอย่างนี่แหละ คือยาวมาก ไม่รู้เข้าเรื่องเมื่อไหร่ เห็นแวบๆ ก็ข้ามเลย บีบเรื่องให้น่าติดตามไวกว่านี้จะดีกว่า ถ้ากูแนะนำก็เอามันตั้งแต่บทแรกไปเลย มึงเข้าประตูมา คุยกันนิดๆ หน่อยๆ แล้วเข้าเรื่อง ไม่ต้องดำเนินชีวิตมาก พาเข้าเรื่องเลย กูว่าบท 1 มันก็ดีแต่ยังไม่น่าสนใจมาก บท 2 บท 3 ทำคนปิดเรื่องไม่อ่านต่อเพราะเข้าเรื่องช้าไปหน่อย

>>256 ขอบคุณครับสำหรับคำวิจารณ์ ในเรื่องของสเกลเรื่องคิดว่าจะพัฒนาขึ้นไปเรื่อย ๆ ครับ และขอบคุณมากครับที่ช่วยสนับสนุน // ส่วนเรื่องหนังสือ และ e-book ตอนนี้ยังไม่ได้ลงใน meb ครับ และยังไม่คิดว่าจะได้ทำหนังสือเร็ว ๆ นี้ด้วย เพราะเรื่องที่เขียนวางไว้ค่อนข้างยาว ขอเขียนเนื้อหาต่อไปเรื่อย ๆ ก่อนครับ
อย่างไรก็ตามตอนนี้เหมือนใน Ficitonlog กำลังมีไอเดียที่จะทำ print on demand (การพิมพ์หนังสือตามความต้องการ)อยู่ ซึ่งได้ทำแบบสอบถามกับทางนักเขียน ไม่แน่ใจนักว่าจะได้ทำจริง ๆ ไหม แต่ถ้าหากทำจริง ๆ ก็คาดว่าจะได้มีการตีพิมพ์ผ่านทาง Fictionlog ครับ

>>257 คุณภาพในงานของผมอาจจะต่ำกว่านิยายแปลจีนหลายเรื่องอยู่เหมือนกันครับ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียน แถมก่อนหน้านี้ผมไม่เคยได้อ่านวรรณกรรม หรือนิยายต่าง ๆ มากนัก (แทบไม่ได้แตะเลย) ส่วนใหญ่จะอ่านแค่การ์ตูน หรือดูอนิเมชันครับ แต่ประมาณปีที่แล้วผมเริ่มดูอนิเมชันพี่น้องปริศนาโรงเรียนมหาเวท จากนั้นก็ไปอ่านนิยายต่อ ซึ่งพอผมค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับนิยายมาก ๆ เข้า โฆษณาบนเฟซบุ๊กก็เด้งนิยายเรื่องเทพกีฬาเก่งเกินพิกัดผ่านตามาพอดี ผมก็เลยเข้าไปอ่าน และเริ่มความคิดที่จะเขียนนิยายครับ
อย่างไรก็ตามผมก็ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่านนิยายของผม แม้คุณจะไม่ชอบก็ไม่เป็นไรครับ :)

โอเคครับ เนื้อเรื่องเดินช้า ขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์ครับโผ้ม

>>259 มึงลงๆ ไปเถอะในเม็บ ไม่ต้องรอจบก็ได้ บางเรื่องแปลจีนต้นฉบับยังไม่จบกูยังเห็นลงเลย เจ้านี้แบ่ง % จ่ายเยอะกว่าเจ้าอื่นหลายเจ้ากูเลยอยากแนะนำ ได้ประมาณ 56-67+ % เจ้าอื่นมึงลงไว้ได้เท่าไหร่ ได้ครบไหมหรือมีเงื่อนไขอะไรเพิ่มมึงก็คงพอรู้อยู่แล้ว หรือไปเว็บลูกของเม็บ readฯ กูก็ว่า % เยอะกว่าหลายเจ้าอยู่ดี กูแนะนำเพราะกูก็เขียน ขาย แล้วก็จากประสบการณ์ที่ขาย ผลประโยชน์ตัวคนเขียนเองเลยอยากแนะนำให้ขายที่มันได้มากหน่อย

ส่วนหนังสือมึงอ่านสัญญาดีๆ แล้วกันว่ามันผูกพันอะไรตรงไหนไหม ไอ้พิมพ์ตามยอดนี่ถ้าทำเองได้กูก็ไม่เห็นความจำเป็นต้องไปพึ่งคนอื่น ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรกับตัวคนเขียนเลย มึงไม่ต้องรีบร้อน ลองคิดดูก่อนแล้วกันว่าตัวมึงได้ประโยชน์ไหม เสียเปรียบอะไรไหม ถ้าคิดหลายรอบแล้วคิดว่าดีก็ทำ ถ้ามีอะไรไม่แน่ใจก็ถามได้ หรือมึงไปถามห้อง lit ก็ได้เกี่ยวกับพวกสัญญาหรือเรื่องเกี่ยวกับการขาย กูไม่ค่อยอยากตอบในห้องนี้

>>261 ไม่เชิงว่าเนื้อเรื่องเดินช้า แต่ความอืดของมึงมันไม่ค่อยมีความสนุก ถ้ามึงอืดแล้วสนุกก็ไม่มีปัญหา กูอยากให้เข้าเรื่องเลยเพราะคิดว่ามันเป็นแนวนิยายแบบมึง คือต้องทำให้คนลุ้น ให้คนติดตาม ให้คนอยากอ่านตอนต่อๆ ไป

>>262 ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวลองดูไปอีกสักพักครับ

กูไม่รู้จะถามที่ไหนดี แต่เห็นว่านี่มันเป็นกระทู้นิยายเด็กดีเลยจะมาถามละกัน กูมีนิยายเรื่องนึงที่เคยอ่านนานมากแล้วแล้วลืม
เนื้อเรื่องมันเป็นมุมมองของหมาอ่ะ มีแนวสืบคดีอะไรนิดหน่อยด้วย แล้วจำได้ว่าตัวเอกคนนึงมันอ้วน ๆ ชื่อนิลมั้ง
กูหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ใครจำได้ช่วยบอกกูที กูนึกไม่ออกจนพาลจะนอนไม่หลับแล้ว ;_;

>>264 น่าสนใจดี มารอด้วย

>>264 มุมมองหมาไม่แน่ใจว่ะ แต่มุมมองม้านี่พอได้

>>266 กูชักสนของมึง เรื่องไหนวะถถถ

>>267 อ่าว ไม่ใช่มันหาว่าเป็นหน้าม้าหรอกเหรอ กูคงคิดมากไป 555

>>267 >>268 เห็นแวบๆในมู้ห้องลิท มีคนแนะให้ลองถามหานิยายตัวเอง ทำนองว่าอ่านแล้วจำไม่ได้ว่าเรื่องไร เป็นการโปรโมต แล้วให้หาเพื่อนเป็นม้าบอกว่าสนใจ
คาดว่าเป็นการเล่นมุกในโม่ง

อีสัดกูไม่ใช่ม้า นิยายกูก็ไม่เคยแต่งซักเรื่อง อีเหี้ย 555555555 แต่ถ้าพวกมึงนึกไม่ออกก็ไม่เป็นไรนะ นิยายแม่งก็ไม่ได้ดีอะไรเท่าไหร่หรอกมั้ง แต่กูอ่านไม่จบเลยอยากกลับไปอ่านให้มันจบ ๆ เท่านั้นแหล่ะ

>>269 ไม่ต้องหาเพื่อนเป็นม้าหรอกครับ​ แค่เม้นแรกใช้​ WiFi​ อีกเม้นใช้เน็ตมือถือ​ แค่นี้ก็จับไม่ได้แล้วครับ

Forever alone

>>269 เหี้ย กูคือคนที่พิมพ์ต่อว่าน่าสนใจ มารอด้วยเอง สรุปกูคือคนจุดประกายมุขนี้เรอะ 555

>>270 >>272 ขำกลิ้ง โรคกลัวม้าระบาด มันบังเอิญมีคนในห้องลิทมู้นักเขียนพูดถึงวิธีโปรโมตแบบนี้จริงๆ พวกมึงดันมาถูกจังหวะเหมือนตบมุกกัน แต่ถ้าให้ครบ ต้องมีคนมาเปิดว๊าปด้วย

มุกม้ามึงแป๊กแล้ว ไม่เห็นจะตลกเลย

สับนิยายให้หน่อยอยากเจ็บ อยากเก่ง https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1833931

>>275 ยังไม่ได้อ่าน แต่หน้าแรกควรเป็น 'ล่ะ' เปล่า

>>272 กูคือคนสนใจนิยายมุมมองม้า สรุปกูพาซื่อไปคนเดี๋ยวอ่อวะ;__; เหงาเลยอห กูแค่อยากอ่านที่แม่งบรรยายผ่านมุมมองสัตว์อ่ะ เป็นตัวเหี้ยไรกูก็อ่าน

>>267 >>272 กูคือคนที่ถามคนแรก และเป็นคนเดียวกับ >>270 สรุปคือไม่ได้คำตอบไม่พอยังหาว่ากูเป็นม้าอีก 55555555555
จนตอนนี้กูก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร ทำใจแล้ว ;_;

ผมว่าเรากำลังมีอาการ Equinophobia

ไอ้พวกคอยจับผิดคนนู้นคนนี้เป็นม้ามีประโยชอะไรกับกระทู้นี้ครับ
จะม้าหรือมาเอง มีนิยายมาให้โม่งสับ ยังมีประโยชกว่า

ส่วนพวกม้ามาอวย ถ้าของมันกากเดี๋ยวก็โดนด่าอยู่ดี แถมมาในโม่งยอดวินมึง +ไม่ถึง10 ไม่คุ้มหรอก

>>280 +1 ใครจะอยากมาม้าอะไรในโม่ง ไปม้าที่อื่นคุ้มกว่าเยอะ มาที่นี่เผลอๆโดนสับเลือดอาบ

นิยายผ่านมุมมองสัตว์ นึกออกเรื่องนึง นิกกับพิม
ไม่ต้องหาว่ากูเป็นม้า ผู้ประพันธ์สิ้นพระชนม์ไปหลายสิบปีละ

โม่งแม่งล้ำจังวะ มีกระทั่งม้าของคนตาย

หานิยายรักแฟนตาซี ที่ไม่ใช่แนวเกิดใหม่ ไม่ใช่นางร้าย และเขียนดี อิเหี้ย หายากกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีก

>>284 อยากได้เหมือนกัน ใครเจออะไรดีๆ ช่วยแนะนำข้อยด้วย
ทุกวันนี้คือเลื่อนดูอย่างสิ้นหวังมาก

>>284 ถ้ามีคนเอามาแปะก็ม้าอีกอ่ะกูว่า ปกติกูก็อ่านนิยายหมวดนี้นะ แต่พักหลังมาเจอแต่นางร้ายๆๆ กูก็เลยย้ายไปอ่านหมวดอื่นแม่ง
กูอยากให้พวกนางร้ายมันเน่าตายกลายเป็นปุ๋ยหมักปุ๋ยคอกไปซะ แบบนั้นยังจะมีประโยชน์กว่าอยู่รกให้เต็มหมวดไปหมด เบียดนิยายแนวอื่นเขา ไม่ก็เด็กดวกเปิดหมวดใหม่ให้พวกแม่งอยู่กันไปเลย ชื่อหมวด นิยายเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่ม

>>286 คือกูอยากหาอะไรแบบเจ้าหญิงโต๊ะกลม (แจ่มแม่งลอยแพแล้ว สรัสTT) เสือกเจอแต่เกมจีบหนุ่มเต็มไปหมด เออ ถ้าระดับไอริสไม่ก็ท่านเรย์กะก็ว่าไปอย่าง นี่แม่งมีแต่ขยะ หยะแหยงโคตร

สงสัยว่าถ้าเจอนิยายดีๆ อยากมาแนะนำ จะกลายเป็นม้ามั้ย -0-? เห็นคุยกันละแบบ ใครจะกล้าแนะนำวะ

ที่ถามนี่ก็ไม่มีอะไรมาแนะนำหรอกนะ แค่สงสัยเฉยๆ

>>288 ว่าแล้วก็มาแนะนำนิยายให้ทีเถอะ แห้งแล้งมาก

>>289 +1 ทุกวันนี้กูแทบปิดใจกับนิยายเด็กดีละ ไม่อ่านเลย
เพราะขนาดนิยายที่ซื้อมาจากนายอิน อะไรพวกนี้บางทีก็ไม่หนุก ไม่ถูกจริตก็เยอะ
แห้งจัด จะเขียนเองก็ขี้เกียจอีก

>>>/webnovel/2726/235

>>291 ตามไปอ่านและเม้นต์ให้ละ จะได้ไม่โดนด่าว่าเป็นนักอ่านโม่งเงา

>>291 พวกมึงแม่ง 5555555555 ไม่มีคำตอบที่ถูกต้องให้ ก็เลยแต่งมาให้เลย อิเหี้ย ซึ้งกับมิตรภาพในโม่ง ;_;

กูเองก็อยากจะเขียนเรื่องดีๆ มาให้พวกโม่งสับนะ
แต่ตอนนี้กูตัน! เขียนไม่ออกเลยเนี่ย

ไว้กูตกงานก่อน ถึงจะยอมเขียน ตอนนี้กูงานเยอะสัส

1/8/81 ยังไตรมาส 3 อยู่นะรู้ยัง

>>296 1/8/18???

>>296 2081??

ใบ้หวยปะวะ

เห็นในมู้นิยายโม่งมา

https://fanboi.ch/webnovel/2726/248/

>>300 สำนวนแบบนี้มีคนเดียว

>>301 กูหมายถึงดินสอในลิ้งค์ แต่ที่มันแต่งก็โอเค 555

เหนือกว่านักเขียนม้า คือเว็บลงนิยายเข้ามาม้าเอง

เหนือกว่าเว็บลงนิยายเข้ามาม้าเอง คือโม่งที่เป็นเว็บลงนิยายเข้ามาม้าเองแล้วบอกว่าเหนือกว่านักเขียนม้า

กูถามหน่อย เป็นไปได้มั้ย เข้านิยายตอนไหนมันจะเพิ่มยอดวิวให้เอง โดยไม่ต้องอ่านอะไรเลย เพราะคิดว่าที่บ่นว่าม้าเพราะเหตุผลนี้ป่าว

>>305 มันนับนะ แต่ถ้าเข้าแล้ว F5 รัวๆ มันจะนับแค่หนึ่งอะ

ร้างเชี่ยๆ ไม่มีอะไรใหม่ๆ เลยเหรอ

นิยาเก่าไม่อัพ นิยายใหม่น่าสนใจไม่มี แถมมู้ก็มาร้างอีก เฮ้อ ชีวิตกู

กุอยากถามหานิยายอ่าน แต่เดี๋ยวโดนหาว่าเป็นม้าอีก จะถามในเด็กดีก็ไม่มีคนสแกนให้ ควย

>>309 กูเคยสแกนเองนะ ผลเป็นไงรู้มั้ย กูติดเชื้อจูนิเบียวแต่งนิยายตอนใหม่ของตัวเองแล้วต้องลบวนไปอย่างนี้ตั้ง 5-6 วัน กูโคตรจะเข็ดเลย ให้ตาย

กูเห็นแม่งโปรโมตหลายทีล่ะ อยากรู้มันสนุกจริงป่ะ กูไม่ม้า กูลามะ
https://writer.dek-d.com/nakarin0o/writer/view.php?id=1816566

>>311 เฮ้ย แม่งมีอยู่เมนต์เดียวเองเหรอวะ ขนาดขยันโปรโมตในบอร์ดบ่อยจนกูรำคาญขนาดนั้น แต่อย่างว่า ไปโปรโมตงานเขียนในที่ที่มีแต่นักเขียน มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก

ถ้าพูดถึงโปรโมตบ่อย กูนึกถึงอีนายคะอย่ามากากวะ อีภาพปกเหมือนคนเมาสองคน ทำให้กูรำคาญลูกนัยน์ตามาก

กระทู้ขอนิยายลดลงแม้กระทั่งในเว็บนู้น เหลือกันอยู่แค่หน้าเดิมๆ

มึงทำไงดีวะ นิยายที่กูตามอยู่ไม่อัพแล้วอ่ะ ปกติน้องนักเขียนจะแจ้งตลอดว่าจะอัพไม่อัพ แต่นี่หายเงียบกุนี่อยากอ่านต่อ ถึงรอนานแค่ไหนก็อยากให้กลับมาอัพอ่ะมึง

ทำใจไง มึงจะทำไงได้นอกจากทำใจแล้วรอต่อไปนั่นแหละ

>>314 ลองอ้อนดูดิ แบบคิดถึง อยากอ่านต่อ บางทีอาจจะกลับมาอัพ

>>314 กูด้วยยยยยยยย ;w; นักเขียนฟิคที่กูชอบหายตัวไปเลย แบบอยู่ ๆ ก็หายไป ช่องทางติดต่อก็ไม่มี
(ถึงมีก็ไม่ได้ใช้ เพราะเหมือนนางเปิดมาคุยกับคนอ่านฟิคเรื่องนี้เท่านั้น และฟิคเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องเดียวของนางด้วย)

ขอถามหน่อย ถ้านิยายท็อป20ไปวางขาย จะมีคนซื้อจริงๆป่าว

>>318 มี มีโอกาสขายได้มากกว่านิยายนอกสายตา แต่มันก็ต้องเลือกเรื่องด้วย นิยายนอกสายตาของนักเขียนใหม่ขายได้คืออาศัยปกอาศัยชื่อ สนพ. อีกส่วนคือนักเขียนเก่ามีชื่ออยู่แล้วไม่ติดก็ไม่เป็นไร กูสงสัยมานานแล้วว่าพวกคนเขียนที่ออกมาเถียงๆ ว่าไม่มีทางขายได้นี่เอาความคิดมาจากไหน ตรงๆ นะคืออคติอะนะ ถ้าอยู่ในวงการจริงๆ รับรู้ข้อมูลจริงๆ จะรู้ว่าทำไมนิยายติดท็อปมันตีพิมพ์กันเยอะกว่า สนพ. ตีพิมพ์กันไปตั้งเท่าไหร่ยังไม่เข้าใจกันอีกหรือ คนที่เขาต้องฝากชีวิตไว้กับการทำงานเขายังทำแบบนั้นอยู่เลย พวกที่ออกมาเถียงๆ อะไม่รู้อะไรเลยแค่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งเท่านั้นแหละ งานตัวเองไม่ติดแต่อยากให้ตัวเองมีโอกาสตีพิมพ์มากขึ้นก็แค่นั้น งานที่ดีมากๆ แต่คนอ่านไม่มากมันก็มี แต่มีน้อยมากๆ มากขนาด 0.01 % ได้มั้ง แต่ยังไงคนอ่านก็หลักหลายหมื่นขึ้นอยู่ดี น้อยกว่านี้คือมันยังดีไม่พอหรือไม่ใช่หมวดหมู่ที่คนสนใจพอจะอ่านเป็นจำนวนมาก

>>319 มึงโกรธเกรี้ยวจังวะ

ขายได้ แต่อาจได้น้อย สำหรับคนที่ฐานแฟนน้อย หรือไม่มีฐานเลย ไม่โปรโมต ไม่มีช่องทางอ้อนแฟนคลับ มันจะมีคนหลงมากดของมึงบ้างเรื่อย ๆ ให้พอชื่นใจอยู่ แต่เลี้ยงชีพไม่ได้หรอกนะ คือกูเป็นพวกที่ร่ายมาข้างต้นทั้งหมดเลยน่ะ 555 เขียนจบก็วางแต่อีบุ๊กอย่างเดียว แนะนำถ้าไม่ลำบากเกินไปยึดแฟนคลับไว้ให้ได้ แต่พล็อต ภาษายังไงก็ควรดีหน่อย เผื่อคนไม่ใช่แฟนคลับมาหลงโหลดตัวอย่างไปอ่าน ถ้ามันดูทางแล้วใช่ เขาจะกลับมาซื้อเอง

>>320 คงใช่ กูอยากค้านความคิดแปลกๆ ว่างานติดท็อปขายไม่ได้ สำนักพิมพ์ก็เสือกตีพิมพ์อีก กูอยากให้คนที่คิดแบบนี้เข้าใจความเป็นจริงสักหน่อย ทำไมเขายังตีพิมพ์แต่งานติดท็อปกันอยู่ เพราะถ้าเทียบกันยังไงมันมโอกาสขายได้มากกว่างานโนเนมอยู่แล้ว พวกงานแบบเทพนิยายโนเนมพอลงขายแล้วดังเปรี้ยงมันเป็นไปได้ยาก พิมพ์หนังสือสักหมื่นเรื่องจะมีหลุดแบบนั้นมาสักเรื่องหรือเปล่ายังพูดยากเลย แต่งานติดท็อปมันก็ต้องเลือกเรื่องด้วย ถ้าปกติซื้อหนังสืออ่านหรือเช่าอ่านกันบ่อยๆ มันอ่านกันไม่ต้องเยอะก็พอรุ้แล้วว่ามันจะขายได้ไม่ได้ ดังนั้นถึงจะติดท็อปแล้วมันก็ต้องดูเรื่องต่อด้วยไม่ใช่แค่ติดก็พอ

พูดถึงหมวดหน่อย กูว่าในนี้นักเขียนแฟนตาซีคงสิงกันเยอะ ไปอ่านแล้วก็คงบ่นว่างานเหี้ยอะไรเนี่ย ไม่มีทางขายได้หรอก อันนี้กูบอกไว้หน่อยแล้วกัน แฟนตาซีไทยกำลังซื้อน้อย มาตรฐานคนซื้อสูงเพราะมันต้องเอาไปเทียบกับพวกงานแปลที่เขาคัดตัวท็อปของต่างประเทศมาแล้ว แล้วราคาเสือกถูกกว่าเห็นๆ อีก ดังนั้นติดท็อปหมวดนี้จะตีพิมพ์ก็ยากมากหน่อย ปัญหาอยู่ตรงราคากับมาตรฐานงานมันสูงไป แต่ส่วนใหญ่ติดกันจริงๆ ตรงมาตรฐานงานไม่ถึงกันมากกว่า หมวดรักกับหมวดจีนโอกาสตีพิมพ์สูงกว่า เพราะกำลังซื้อมันเยอะ

คำแนะนำจากคนในแวดวงนักเขียนนะ พวกมึงอย่าไปเชื่อมาก จงฟังหูไว้หู ไม่มีใครหน้าไหนอยากเห็นมึงได้ดีแล้วมาเป็นคู่แข่งแบ่งตลาดเขาหรอก

สุดท้ายนะ ไม่ต้องเชื่อกูด้วยอีกคน ให้เชื่อตัวของพวกมึงก็พอ พวกมึงทำอะไรก็ทำไป

เพราะมันจะมีคนจำพวกแบบที่ได้ตีพิมพ์เล่มเดียวแล้วกร่างระยำ กับพวกที่หลงว่าตัวเองเป็นมืออาชีพเพราะแค่ได้ค่าจ้างมีสัญญาแต่ไม่มีความเป็น professional อะไรเลยอยู่เยอะแยะ

งานเขียนสำหรับกูนะ ถ้าไม่มีศีลธรรมไม่มีตรรกะ มันก็จะเป็นแค่ขยะตัวหนังสือ มึงจำไว้แค่นี้พอ แต่ก็อย่างที่บอก ไม่ต้องเชื่อกู

>>312 ถึงกับตามไปดู เออ เหมือนคนเมากาวสองคนจริงๆ ปกแบบนี้ก็ขายได้เหรอวะ? ปกติจะเห็นเส้นแบบนี้ที่นิทานเด็กนะ

>>324 ถึงกับตามไปดูด้วย ชอบการใช้สีนะ แต่พอพวกมึงบอกเหมือนคนเมาสองคนก็ได้อยู่ 555

>>324 พยายามจะให้ดูเซ็กซี่ แต่กลายเป็นเหมือนคนเมากาว ลายเส้นก็ไม่สวย คอมโพสก็ไม่ได้ซื้อถึงความรัก ความร้อนแรงเหี้ยไรเลย

>>326 กูจะเขียนว่า *สื่อถึงความรัก สงสัยกูนี่แหละเมากาว 555

>>326 เรื่องลายเส้นก็แล้วแต่คนอ่ะนะ แต่กูเห็นด้วยว่าไม่สื่อเรื่องความรักเท่าไหร่เลย จริงๆแค่ชื่อก็งั้นๆแล้วแหละ สื่อได้ตรงมากว่าเขียนแนวไหน ว่าแต่นักเขียนบรีฟงานมางี้ด้วยป่าววะ จะพูดถึงแต่นักวาดก็ไม่ถูก ถ้าเขาจะเอาแบบนี้จะทำไงได้ 555555

>>326 จริง ลายเส้นแม่ง สื่อมากสุดคือความเงี่ยน อห.ล้วงนมออกสื่อ

ทำไมกูหารูปปกที่ว่าไม่เจอวะ??

>>330 มึงเอาชื่อนายคะอน่ามาอ่อยไปเสิร์จสิ อย่าบอกนะวะเอาชื่อนายคะ อย่ามากากจริงๆอ่ะ 555

>>331 เออ กูโง่เอง5555555

>>331 ปกแม่งเจอบ่อยในหนังพรหาบ

>>333 หนังอะไรนะ ขยายความหน่อย

>>334 pornhub

>>334 ลูกหาบสถาพร

>>335 ก็ว่าอะไร เจริญพรฮับ นี่เอง

ในบรรดานักเขียนค่ายนี้ เท่าที่กูเคยอ่านมา กูคิดว่า จญผลฉ เนี่ยฝีมือด้อยสุด (คหสต.)

Please be kind and gentle. Thx.

https://www.dek-d.com/board/view/3870873/

>>339 ถุยๆๆๆๆๆๆ มึงไม่บอกก่อนวะว่ามีรูป เสียสายตาฉิบ

>>340 Sux to be you.

>>338 ไม่มึง แตมรี่แม่งกากกว่านะ นิยายห่าไร อิโมจิเต็มหน้า

>>338 มาหนับหนุนว่าแตมรี่กากกว่าอีก ทั้งภาษาชื่อตลค.และพลอต 555

>>343 +1 แตมป์รี่อีกเสียง ถ้าจำไม่ผิดมีคนเคยรวบรวมชื่อนางเอกที่ไม่น่าจะใช่ชื่อคนไว้ด้วย อ่านแล้วชาวโม่งต่างลงคะแนนว่าถ้าพ่อ-แม่จะตั้งชื่อเล่นลูกแบบนี้คงน่าสงสาร ไปโรงเรียนได้โดนล้อแหง ๆ

>>344 เลิฟโพชั่นนัมเบอร์ไนน์

>>344 นี่เลย กูเห็นโฆษณาบนเฟซบุ๊ค ไม่แน่ใจใช่แตมรี่ไหม แต่ชื่อนางเอกเตะตากูมาก 'เพลงขลุ่ย' ???

>>346 เสริมอีกนิด ขณะที่พวกนักเขียนแจ่มใสใช้สมองส่วนไหนไม่รู้พยายามครีเอทชื่อโคตรแปลกออกมาสารพัด ตัดภาพไปที่เด็กดวก แม่งต้องมีกระทู้จำพวก ช่วยตั้งชื่อตัวละครให้หน่อยครับ/ค่ะ มาแทบทุกสามวัน

กูจำได้ว่าเขาเคยพูดว่าตั้งชื่อแปลกๆ คนจะได้จำได้ จะได้เป็นเอกลักษณ์อะไรนี่แหละ แหม่ จำได้แต่ชื่ออ่ะดิ ตลค.มาแนวเดิมตลอด เหมือนคนเดิมแค่เปลี่ยนชื่อกับอะไรนิดหน่อยเท่านั้นเอง

ว่าแต่อีแตมรี่ยังอยู่ป่าววะ เหมือนหายไปจากวงการ

แรกๆ กูก็อ่านของแตมป์รี่อยู่ แต่อ่านไปอ่านมาก็รู้สึกว่าตัวละครแม่งคนเดียวกันกับเรื่องอื่นว่ะ แทบไม่ต่างอะไรกันเลย 555555555

>>339 วาดสวยขึ้นนะมึง แต่ถ้าสัดส่วนยังให้ความรู้สึกพิลึกอยู่ดีก็ไม่ช่วยอะ แล้วก็ปรับปรุงเรื่องลงสีด้วย อาจทำให้คนในโม่งไม่เสียสายตามากขึ้นก็ได้ บัย

>>351 Thank you for your words of encouragement. I'll try get there where I'm ok eventually.

กุมขมับกับคห.บางคน
https://www.dek-d.com/board/view/3870998/

กุมขมับกับคห.บางคน
https://www.dek-d.com/board/view/3871016/

>>353 >>354 พวกมึงทำไรกัน หมายถึงใครอะไรยังไงชี้เป้าด้วย กูงง

>>353 >>354 มึงโม่งแล้วไม่ต้องอายใคร กุงง

>>353 แม่ง เพราะนี่แหละ ระบบหมวดนิยายเด็กดวกมีปัญหา ไม่รองรับเกมบางเกม จะให้มอญซ่อนผ้าเป็นเกมออนไลน์รึไง นักสืลควยนันก็ไม่ได้เล่นหมากรุก.ะหน่อย

อ่านชื่อกระทู้แล้วผมรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเลยครับ มีครบทุกอย่างยกเว้นหน้าม้า ที่น่าเศร้าคือเรื่องปัจจุบันแม่งขายดีมาก ผิดกับนิยายที่ผมตั้งใจเขียนลิบลับเลย โชคดีที่ทำไอดีใหม่มาลองแต่ง ไม่งั้นผมคงโดนคนรู้จักด่าว่ากลืนน้ำลายตัวเองแหง

ตอนแรกจะคิดแค่อยากพาโรดี้เล่น ๆ แต่กลายเป็นว่าได้เงินจากมันเยอะจนต้องเขียนตอนต่อ บางครั้งถึงกับต้องตั้งคำถามว่าผมกำลังเดินตามวิถีละครตบจูบบ้านเราอยู่รึเปล่า เรารู้ว่ามันซ้ำซากและไม่ได้ดีเด่นอะไรแต่มันดันขายได้ เจ็บใจเป็นบ้า

ใจอยากทิ้งนิยายไปเขียนเรื่องอื่นแทบขาด แต่เสือกมีแฟนพันธ์ุแท้คอยติดตาม+เม้นให้อยู่ทุกตอนๆ ตั้งหลายคน ไอ้สัส ต้องเลือกระหว่างทำร้ายจิตใจตัวเองกับทำร้ายจิตใจนักอ่านเหรอวะเนี่ย

>>359 เรื่องที่กูแต่งก็แทบไม่เหลือคนอ่านแล้วเนี่ย แต่เหมือนมึงคือยังมีแฟนที่ตามอ่านตามเม้นท์ประจำจนไม่กล้าทิ้ง

>>359 >>360 ก็แต่งให้จบแล้วไปเปิดเรื่องใหม่เอา

>>359 รีบแต่ง รีบตัดจบไง ถถถถถ

>>361 >>362 ตัดจบเนี่ยนักอ่านดูออกนะมึง ก็เสียเครดิตเหมือนกัน จริงๆ กูก็วางพล็อตไว้ไม่ยาวนะ ตอนนี้ก็เรียกได้ว่าประมาณครึ่งเรื่องแล้วล่ะ จะพยายามหาทางลงให้เนียนๆ ก็แล้วกัน

>>359 >>360 กูเห็นพังมาหลายเรื่องละ แต่งเพื่อคนอ่านเนี่ย กูยังไม่เห็นจะมีเรื่องไหนดันทุรังสุดทางจนจบได้ซักกะเรื่อง สุดท้ายเดี๋ยวแม่งก็ทิ้งอยู่ดี แล้วแม่งก็จะทิ้งเริ่องที่มันอยากจะแต่งชิบหายไปอีกเป็นทอดๆ วนเป็นวัฏฏะ 'ไม่มีตอนจบ' ไปเรื่อยๆ

https://www.dek-d.com/board/view/3871527/?comment=post

ฉันจุดบุหรี่ สูบแล้วพ่นออกจมูก ปรายตาไปทางชายหนุ่ม ที่นั่งร้องไห้บนเตียง มือกำเสื้อที่ถูกฉีกขาด ฉันเกริ่นออกมาด้วยน้ำเสียงอย่างไม่ใส่ใจ "คุณไม่ต้องเสียใจ เดี๋ยวฉันจะรับผิดชอบความบริสุทธิ์ของคุณเอง"

อ่านแล้วก็บอกได้เลยว่าเขียนไม่เป็นอย่างแรง

>>365 งั้นมึงโชว์สกิลหน่อย เอาบทแบบนี้เลยนะ คนเขียนเป็นเค้าทำกันยังไง

เฮ้ยๆๆ ไมเงียบจังวะ มาๆมาสับนิยายกันดีกว่า
กูเจอเรื่องนี้ เห็นไม่ใช่นางร้ายเลยเข้าไปอ่าน

The rain and Tamamo no mae ฤดูฝนของจิ้งจอกเก้าหาง
https://writer.dek-d.com/cmch3rry/story/view.php?id=1844918

มีแค่สองตอนกูก็เลยอ่านหมด เหมือนจะดีแต่พบอะไรแปลกๆ หลายจุด
พระเอกเป็นจิ้งจอกเก้าหาง นางเอกเป็นคนไทยชื่อฝน ดูจากโปรยแล้ว คือนางมีความสามารถพิเศษที่เวลาไปไหนฝนก็ตก มีแฟนกี่คนก็โดนทิ้งเพราะไปเดตทีไรก็ฝนตก (ทำไมกูนึกถึงจูเบีย)

อยู่มาวันหนึ่ง นางได้จดหมายจากบริษัทผลิตน้ำชาเขียวว่า นางคือผู้โชคดีได้ตั๋วเครื่องบินไปกลับพร้อมที่พัก7วัน เพราะมีผู้สละสิทธิ์ แล้วจับได้ชื่อนางขึ้นมาใหม่ ซึ่งกูงงว่า มีแบบนี้ด้วยเหรอวะ เพราะปกติจับรางวัลแล้วเขาก็ไม่ได้ประกาศผลทันที เพื่อที่จะมีใครแจ้งสละสิทธิ์แล้วจะได้จับใหม่นี่หว่า ใครไม่เอาเขาก็ปล่อยว่างเลย ไม่ใช่จับของขวัญปีใหม่ตามบริษัทนะเว้ย เออช่างแม่ง แล้วทีนี้นางเอกก็นั่งเครื่องไปญี่ปุ่น พอลงเครื่องกะจะไปโตเกียวแต่งนั่งรถไฟผิดสาย แถมหลับเลยป้ายจนไปถึงโทชิกิอีกต่างหาก (มึงจะรอดไหม ต้องอยู่ตั้ง7วันนะ)

พอรู้ตัวว่าเลยนางทำไงรู้ป่ะ นางก็อารมณ์เสียทีนี้ท้องฟ้าที่เคยแจ่มใสเลยเริ่มมืดครึ้ม แต่จูเบีย ผิดๆๆ นางเอกก็นั่งอยู่ที่สถานีรถไฟเพื่อหาสถานที่ท่องเที่ยวจังหวัดนี้ (อ้าว แล้วข้าวของมึงล่ะวะ) ปกติไปต่างประเทศตั้งเจ็ดวันด้วยตัวคนเดียวแบบนี้ ข้าวของมึงน่าจะเยอะพอสมควรนะ ถ้าเป็นกูคงนั่งรถไฟกลับไปโตเกียว หาโรงแรมที่ได้ฟรีมาพร้อมตั๋วให้เจอและเก็บข้าวของก่อน มึงจะเที่ยวก็ยังไม่สายนะเว้ย ดูมึงจะไม่ค่อยแคร์เรื่องที่ซุกหัวนอนเลยนะ

กลับมาที่นางเอกต่อ นางสนใจไปแช่ออนเซ็นที่เรียวกังแห่งหนึ่ง ซึ่งนางก็ไม่ได้ตั้งใจจะเข้าพัก เพราะรู้ว่าเรียวกังในสถานที่ท่องเที่ยวแบบนี้ต้องเต็ม แต่นางโชคดีอีกแล้ววะ คนที่จองไว้ยกเลิกนางจึงได้ห้อง แถมยังโชคดีซ้ำซ้อนได้ส่วนลดพิเศษจากเถ้าแก่เนี้ยด้วยเพราะเป็นนางเอก เอ๊ย เพราะเอ็นดูอีก ที่นางเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวมาท่องเที่ยว (แหม...มึงนี่มันมหาดวงจริงๆ)
นางเลยตัดสินใจที่จะพักที่นี่วะ แม้ราคาจะคืนตั้งเกือบห้าพัน แม้จะมีที่พักฟรีในโตเกียวแล้ว แต่นางก็คิดว่าคุ้มกับบรรยากาศความเป็นญี่ปุ่นจ๋าแบบนี้ (ดูท่านางจะไม่มีปัญหาเรื่องเงินเท่าไหร่นะ) นางแช่น้ำเสร็จก็ออกไปเดินเที่ยวว่ะ นางไปศาลเจ้าที่ไม่ไกลจากเรียวกังเท่าไหร่ แล้วนางก็ขอพรกับศาลเจ้าแบบสั้นง่ายได้ใจความว่า ขอให้รวย (สัดมึงคงจะรวยหรอก ใช้เงินแบบนี้แถมยังป้ำๆเป๋อๆ)

เสร็จแล้วนางก็ตัดสินใจจะไปดูอีกที่หนึ่งเป็นสถานที่ที่มีตำนานเก่าแก่ เกี่ยวกับปีศาจจิ้งจอกซึ่งถูกขังในหิน พอไปถึงนางก็โดนปีศาจตัวอื่นจู่โจม จิ้งจอก(พระเอก)ที่อยู่ในหินคุยกับนางเอกผ่านในหัวว่า ให้ปล่อยมันออกไปแล้วจะช่วย ล้มลุกคุกคลานกับปีศาจอยู่พักนึง นางก็ทำตามที่พระเอกบอกโดยการสาดเลือดไปที่หิน แล้วตะโกนว่าปลดปล่อย พระเอกออกมาจัดการปีศาจพวกนั้นอย่างรวดเร็ว จบตอนที่มีอยู่

สรุป พล็อตทั่วไปยังไม่รู้สึกถึงความแปลกใหม่ เป็นสไตล์นางเอกมนุษย์กับพระเอกปีศาจ แม้นางเอกจะเป็นจูเบีย เอ๊ย เป็นมนุษย์ที่มีความสามารถพิเศษที่ไปไหนฝนก็ตกก็ตาม แต่โดยรวมแล้วยังดูไม่น่าสนใจเท่าไหร่

ความสมเหตุสมผลก็อย่างที่จาระไนไป มีแปลกๆหลายจุดนะเรื่องนี้

บทนำไม่น่าสนใจเท่าไหร่ เปิดมาด้วยการแนะนำตัวนางเอกธรรมดาๆ

บรรยายอ่านลื่นอยู่นะ

ไปละ นอนต่อดีกว่า

>>366 ท้าทาย?

ฉันจุดบุหรี่ขึ้นสูบ แล้วก็ค่อย ๆ ปล่อยควันทิ้ง เขาเองก็กำลังนั่งร้องไห้บนเตียง ชายหนุ่มกำเสื้อที่ขาดวิ่น ขาดวิ่นเหมือนกับใจของเขา... แต่ฉันก็เกริ่นให้อย่างไม่แยแส "คุณไม่ต้องเสียใจ ฉันรับผิดชอบความบริสุทธิ์ของคุณเอง"

เอาน่า เขาอาจแต่งสดด้วยระดับนึงแหละ ไม่ได้แก้ตัวนะ แค่ชี้ถึงความเป็นไปได้ แต่ถ้าคนนั้นมีนิยายก็อาตเอามาเทียบดูก็ดี 555

https://writer.dek-d.com/stampberry/writer/view.php?id=1794400

กูไม่ได้อยากจะสับอะไร เห็นพวกมึงๆ คุยเกี่ยวกับแตมรี่ กูเลยจำเรื่องนี้ได้ เคยอ่านผ่านๆ มา
กูไม่ได้จะสับนะ แต่ใครคิดแบบกูบ้างวะ ว่าไอ้คาแรคเตอร์ของโซนอะ มันควรจะสลับกับเธียร์ป่ะ? กูเห็นแว้บๆ ตอนที่ยังไม่มีภาพประกอบ พออ่านกูก็จินตนาการถึงหน้าตัวละคร กูไม่ได้มโนหน้าแบบมั่วๆ นะ กูคิดตามที่ตัวละคร กับบทมันแสดงออก ตัวละครนี้ดูจะเป็นแบบนี้ อย่างนี้

แต่พอสรุปหน้าตัวละครออกมา กูงงเลย ตัวละครที่ชื่อเธียร์อะมันผมสีขาวๆ ส่วนโซนผมส้มเว้ย แล้วตามที่กูอ่านอะ กูยังไม่เห็นพวกแม่งจะบรรยายว่าเธียร์หล่อเวอร์วังอะไรเลย กูนึกว่าเธียร์จะผมส้มไง ส่วนโซนก็จะหล่อๆ ประมาณผมขาวหน่อย เพราะนางเอกมันเคยชอบ

กลายเป็นว่ามันสลับกัน กูเลยอืมมมม... ไรวะ เคยชอบโซนมันขนาดนั้น โซนมันออร่าในบทออกมาเต็มว่าดูสมชาย พอเฉลยมากลายเป็นชายร่างสมส่วน ไหล่ไม่กว้างซะงั้น กูไม่ได้จะติเพราะไม่หล่อตามที่คิดนะ แต่บทบรรยายกับภาพตัวละครมันขัดแย้งกันว่ะ

สเปคคนเรามันงี้อ่อ? แบบชอบสวมแว่นสมส่วน ดูเด็กเรียนยิ้มร่า ในเวลาไม่นานมาชอบพระเอกที่มันสมชาย หล่อสัด เงียบๆ แตกต่างจากอิคนแรกลิบลับเลย กูคิดคนเดียวเหรอมึงว่ามันขัดแย้งกัน

แล้วเธียร์อะ ที่กูอ่านคาแรคเตอร์จะดูยิ้มเก่งมากกว่าโซน แล้วรูปประกอบที่ออกมาคือไร ไม่ยิ้ม หน้านิ่งๆ

ไม่เคยอ่านงานแตมรี่เลยนะ เคยแต่เห็นผ่านๆ นี่ยังแต่งแบบอีโมติคอนเหมือนเดิมอีกเรอะ กี่ปีฝ่านมาแล้ววะเนี่ย 555

กรี๊ด (>///<)
ทำไม O___O
โอสท์ Orz
แบร่ :P

กูไม่ซื้อของอีแตมรี่ เพราะเขียนบทแม่งกาวชิบหาย

ถ้ายังมีพวกวัยรุ่นมาชอบงาน กูว่าจะกี่ปีกี่ชาติก็ไม่เปลี่ยนอะ พล็อตด้วย เน้นหน้าตาตัวละครจนกูปลงไปเลย ต้องหน้าตาดี บ้านรวย บางทีกูเห็นตัวเอกดูถูกตัวประกอบที่มันขี้เหร่ พวกวัยรุ่นที่อ่านมันก็ดูถูกตามด้วยนะ สาสสส

นิยายอีโมจินี่ตราบาปกูมากกก แค่คิดว่าตัวเองเคยริอาจเขียนแนวนี้ก็อยากร้องไห้แล้ว ดีที่สมัยนั้นกูยังเข้าไม่ถึงโลกอินเตอร์เน็ต เลยไม่ต้องตามลบ แต่ที่สำคัญคือกูเขียนไม่จบ

>>368 กูว่ามึงใช้ ก็ เยอะไป

>>377 กูคิดเหมือนกัน สามครั้งมันเยอะไปนิดนึง

เล่นไรกันจร๊ะ อิอิ

ฉันหยิบบุหรี่ขึ้นสูบพรางพ่นออกทางจมูก เมื่อเหลือบมองไปที่ปลายเตียงสีเทา ก็พบร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น มือของเขากำเสื้อที่ถูกฉีกขาดเอาไว้แน่น เมื่อมองภาพของชายหนุ่มตรงหน้า ฉันก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งงันด้วยท่าทีไม่ใส่ใจ "คุณไม่ต้องเสียใจไปหรอก ฉันจะรับผิดชอบความบริสุทธิ์ของคุณเอง"

#อยากเล่นเฉยๆ

>>379 ใช้ได้แต่ว่า พราง** พลาง** กับ ด้วย×2 ก่อนบทพูด

>>365 เต็ม5กูให้1 อ่านตะกุกตะกักฉิบหาย >>368 ให้2 ดีขึ้นหน่อยแต่ยังไม่ลื่น มึงจะใช้'ก็'เยอะไปไหน >>379 ให้2.5 เกือบจะให้3 แต่'พราง'แม่มไม่น่าอภัยว่ะ กับบรรยายเวิ่นไปนะ

>>367 ถ้านางเอกโชคมันจะล้นขนาดนี้ ยืมเอาไปเปิดกาชาหน่อยเถอะ เกลือจนจะเป็นโรคไตละTwT ว่าแต่ ทำไมอ่านเท่าที่เล่ามาแล้ว ไม่รู้ทำไมหน้าอินุยาฉะต้องลอยมา ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้เหมือนนะ 555
เห็นบนๆเล่นกันแล้วอยากเล่นมั่งอ่ะ แต่ยังเขียนไม่ออก ติดการบ้านTwT

>>381 เขาไม่นิยมใช้พรางกันเหรอวะ?

>>383 มันไม่น่าใช่นิยมหรือไม่นะ

พราง - ทำให้เข้าใจเป็นอื่น, ทำให้ไม่ชัด, บัง, อำพราง. "พรางตัว พรางตา"
กับ
พลาง - 1. ในระยะเวลาเดียวกัน, พร้อม ๆ กัน. "พูดพลางกินพลาง"
2. ชั่วระหว่างเวลาที่ยังไม่ถึงกำหนด. "คุยกันไปพลางก่อน กินไปพลางก่อนพลาง ๆ ก็ว่า"

>>381 >>384 ออ... ใช้ผิดจริงด้วย 555 ลองไปหาข้อมูลจากเว็บ ไม่รู้ตัวเองใช้สลับกันตอนไหน เหมือนจะไปเจอนิยายหลายเรื่องใช้ 'พราง' เลยจำสลับกันมา

ขอบคุณจ้า อ่านอีกรอบก็เหมือนจะเวิ่นจริง 55

ฉันจุดบุหรี่ขึ้นสูบ อิอิ ฟืดฟืด (- ^ ^ -)// ~~ ฟู่ฟู่ ส่วนหนุ่มน้อยกำลังนั่งร้องไห้บนเตียง (>///<)♡ เขิล*$ เขากำเสื้อขาดแหว่ง แต่ฉันก็แกล้งพูดให้อย่างไม่แยแส "ไม่ต้องเสียใจนะ♡ ฉันจะรับผิดชอบความบริสุทธิ์คุณเอง♡" ว๊ายเขิลจุง

>>386 แตมรี่มาเอง ยินดีต้อนรับสู่โม่ง

>>386 แตมรี่ป่าววะ 5555

>>386 อีนี่ตัวปลอม ถ้าตัวจริงต้องอีโมเยอะกว่านี้

แตมรี่ตัวจริงต้องพูดสำนวน MSN สิ ไม่ใช่สำนวน FB

ผมจุดบุหรี่แล้วสูบก่อนพ่นออกทางจมูก ปรายตาไปยังทาสสาวที่ร้องไห้บนเตียงซึ่งกำเสื้อผ้าที่ฉีกขาดในมือ เมื่อเห็นดังนั้นผมจึงตอบไปด้วยน้ำเสียงอย่างไม่ใส่ใจ "ไม่ต้องเสียใจหรอกนะ เพราะเดี๋ยวผมจะรับผิดชอบความบริสุทธิ์ของเธอ ด้วยชีวิตใหม่ในฐานะฮาเร็มคนที่ 1982 ของผม"
ไหนลองสไตล์อิเซไคดู

ฉันจุบบุหรี่ขึ้นสูบแล้วพ่นควันออกทางจมูก สายตาเหลือบมองชายหนุ่มที่นั่งร้องไห้อยู่ตรงปลายเตียง ในมือของเขานั้นกุมเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นไว้รางกับมันเป็นดั่งดวงใจที่แหลกสลายของเขา
ฉันดับบุหรี่ในมือลงกับโต๊ะ ลุกขึ้นยืนแล้วโยนเสื้อสักตัวส่งๆ ให้ไปพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่แยแส
"ไม่ต้องเสียใจไปหรอก ความบริสุทธิ์ของคุณน่ะ ฉันจะรับผิดชอบเอง"

ฉันจุดบุหรี่ขึ้นสูบแล้วพ่นออกทางจมูก (บุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพนะค่ะ เด็กดีอย่าเลียนแบบ อิอิ) ปรายตาไปทางชายหนุ่มที่นั่งร้องไห้บนเตียง มือกำเสื้อที่ถูกฉีกขาดเช่นเดียวกับใจของเขา(อิไรท์มันหื่น) ฉันเกริ่นออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ "คุณไม่ต้องเสียใจ เดี๋ยวฉันจะรับผิดชอบความบริสุทธิ์ของคุณเอง"

ลองแนวคนเขียนชอบตบมุกในนิยายบ้าง

>>386 ในแง่นิยายกูให้1 แต่ความเป็นแตมรี่กูให้4 >>391 ตอบไม่ตรงโจทย์กูให้0 บรรยายกูให้1.5 มึงมันเบียวได้กากมาก >>392 กูให้3.5เสียดายที่มันทื่อไปหน่อย ดึงอารมณ์เพิ่มอีกอาจได้ถึง4.5 >>393 อันนี้ดีว่ะกระชับเข้าใจง่าย มุกคนเขียนของมึงไม่เบียวมันสวยเกินไป กูมองเป็นอารมณ์ขันของคนเขียนมากกว่าว่ะ นะค่ะอิอิแม่มกวนตีนดี กูให้4

หญิงสาวคาบบุหรี่ไว้ที่ปาก มือหนึ่งล้วงลงไปในกระเป๋าถือ หยิบเอาไฟแช็กอันหนึ่งขึ้นจุด ปลายมวนยาส่องแสงสว่างวาบ ครู่หนึ่งก็พวยควันสีขาวก็ลื่นไหลออกมาจากช่องว่างระหว่างริมฝีปากอิ่มคู่นั้น

ควันบุหรี่ลอยคลุ้งไปเข้าจมูกของชายหนุ่มที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง เขามีสีหน้าไม่ใคร่สบอารมณ์นักขณะยกมือขึ้นสะบัด ปัดเอาพวยควันขาวนั้นออกให้ห่างจมูก หญิงสาวพอดีปรายตาไปเห็น จึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า "คุณไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวฉันจะรับผิดชอบให้ทั้งเรื่องความบริสุทธิ์ของคุณ แล้วก็เซ็นกรมธรรม์ประกันโรคมะเร็งให้สักฉบับเป็นยังไง"

ชายหนุ่มได้ฟังดังนั้นก็แค่นเสียง เบือนหน้าหนีไปทางหนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า "จะสูบก็สูบไปเถอะ แต่ไม่ต้องพ่นควันไม่ได้เหรอ มันเหม็น"

ได้ยินคำนั้นหญิงสาวก็หัวเราะ พลิกร่างเปลือยขึ้นคลานเข่าไปประจันหน้ากับอีกฝ่าย ก่อนที่จะพ่นพวยควันขาวใส่หน้าของเขาอีกคำรบหนึ่ง คราวนี้ชายหนุ่มไม่ได้โบกปัด ซ้ำยังหันหน้ากลับมายิ้มเยาะใส่ พูดว่า "จะเอาคืนที่เมื่อกี้ผมเพิ่งพ่นใส่หน้าคุณเหรอ ก็ได้ ถือว่าพวกเราหายกันแล้วนะ"

>>395 แต่งเกินเนื้อเรื่องหลัก ไม่ผ่าน 555

>>395 นี่คนแปลมูราคามิปะ ถถถถ

>>395 สรุปคือผู้ชายพ่นบุหรี่ใส่หน้าก่อนเหรอ​ แล้วทำไมถึงบอกว่าเหม็นบุหรี่อ้ะ

>>398 ไม่ใช่ ผู้ชายมันทำราดหน้าให้ผู้หญิงต่างหาก

ฉันจุดบุหรี่อัดมะเร็ง​เข้าปอดฟอดใหญ่​จนสาแก่ใจ​ค่อยพ่นควันขาวออกมา ปรายตามองแผ่นหลังเปลือยที่มีร่องรอยบอบช้ำ​ของชายหนุ่ม​บนเตียง​ ผู้กอดกุมเสื้อเชิ้ต​ที่ถูกฉีกกระชาก​จนไม่เหลือชิ้นดี เสียงสะอื้นยังคงดังไม่ขาดสาย​
"อย่าเสียใจ​ไปเลยน่ะ ไอ้หนุ่ม กะอีแค่เสื้อเชิ้ต​ เอาตังค์​ไปซื้อใหม่เถอะ"
ฉันหยิบธนบัตรฟ่อนหนึ่งออกจาก​กระเป๋า​สตางค์​ โปรยใส่เขา ก่อนออกจาก​ห้องไปอย่างไม่ไยดี

กลายเป็นกระทู้พาโรดี้สำนวนไปซะแล้ว

>>398 กูให้คะแนนความ​ innocent ของมึง​ 100 คะแนน​ ในฐานะที่ไม่รู้ว่าผช.​ พ่นอะไรใส่หน้า​ ผญ.

สาสสสส 555555

ฉันจุดบุหรี่ขึ้นสูบ อี๋~ เขาสูบกันไปได้ยังไงนะ -*- เหม็นอย่างกับเอาไปจิ้มตูดช้างมาสูบงั้นแหละ ไม่ได้ๆ >_< ฉันต้องแสดงให้ได้ ในถานะนักแสดงหนัง ต้องทำให้สมบทบาทสิ!!

"ฮรึก..." อีตานี่มันจะถึงอารมณ์ไปไหน ร้องไห้อย่างกับตัวเองโดนปล้ำจริงๆ อะ นี่ฉันไม่ได้ละเมอเผลอไปปล้ำเขาจริงๆ ใช่ปะ เล่นใหญ่มากจร้าาาาา =_=;

"ไม่ต้องร้องไห้ไปหรอก ฉันจะรับผิดชอบความบริสุทธิ์ของนายเอง" ฉันทำหน้าไม่ใส่ใจแล้วพูดออกไปเสียงนิ่งๆ สวมบทบาทเจ้าแม่เต็มที่ อุ๊ย! บอกเลย! ระดับฉันนี่วงการฮอลลิวูดยังต้องสั่นสะเทือนนะยะ หลั่งน้ำตาให้กับความเก่งกาจของฉันซะ!! ^O^

>>404 โคตรแตมรี่

>>395 มึงจำเป็นต้องเล่ารายละเอียดกับอีแค่การจุดบุหรี่ยืดยาวเยอะฟุ่งเฟ้อเวิ่นเวอร์เป็นย่อหน้าขนาดนั้นเลยเหรอวะ แต่กูชอบความมีนัยยะ กูให้ผ่าน

>>405 55555

ฉันจุดบุหรี่ขึ้นสูบ สารประกอบต่างๆ กว่า 4000 ชนิดทะลุทะลวงเข้าปอด นิโคตินมากดประสาทส่วนกลาง ส่งผลต่อต่อมหมวกไตเกิดการหลั่งอิพิเนฟริน ความดันโลหิตสูงขึ้น หัวใจเต้นเร็วผิดปกติไม่เป็นจังหวะ หลอดเลือดที่แขนและขาหดตัว เพิ่มไขมันในเส้นเลือด ก้นกรองไม่ได้ช่วยอะไรเลย... ชายหนุ่ม​บนเตียง​กอดกุมเสื้อเชิ้ต​ที่ขาดไม่เหลือชิ้นดี เสียงสะอื้นของเขามันรบกวนฉันยิ่งกว่านิโคตินจากบุหรี่เสียอีก "ไม่ต้องร้องหรอก ฉันจะรับผิดชอบนายเอง" ก้นกรองมันไม่ช่วยอะไรจริง ๆ

>>404 กูให้ความแตมรี่เต็ม 100

>>395 มึงเก่งที่ดึงคนให้อ่านอะไรเวิ่นเว้อได้ แต่ก็เสียเวลาเพื่อมุกเดียวมากเกินไป แล้วครึ่งๆกลางๆจะอิโรติกหรือฮาก็ไม่เต็มที่ อ่านแล้วสัมผัสถึงนักเขียนชายซึนเดเระอยากมีฉากฟินแต่ก็ไม่กล้าปล่อยสุุด กูให้3.5 >>400 กูชอบที่มึงเสนออีกมุม อิผู้หญิงแม่มเลยแข็งกร้าวฉิบหาย แต่มึงประดิษฐ์คำมากไป กูให้ได้แค่2.5 >>404 ขนลุกฉิบหาย มึงแม่มอัจฉริยะสัส กระแดะมุ้งมิ้งงุ๊งงิ๊งเหี้ยๆ เอาไปเลย4.5 >>408 มึงใส่มุกสาระแต่น่าเบื่อเพราะตบไม่ปัง กูให้2

>>408 มึงทำกุนึกถึงนักเขียนอินดี้คนนึง สาสส ปวดประสาทฉิบหาย

ถ้ามึงอ่านแล้วชอบใจสำนวน >>404 มึงเตรียมตัวไปตามอ่านนิยายแตมรี่ได้เลย ถ้ามึงไปตามอ่านแล้วยังชอบ มึงต้องตามอีกสัก 1 ปี แล้วค่อยมาบอกกูนะ ว่ากาวไม่กาว คิดให้ได้นะเพื่อนโม่ง 555555

สงสัย​ว่า สรรพนาม​ว่า ฉัน ทำไมถึงตีความ​ว่าตัวละคร​เป็นหญิงเลย​ อาจจะเป็นชายก็ได้เปล่า

>>413 ผู้ชายแทนตัวเองว่า 'ผม'

>>414 แต่ ฉัน มันคำกลางๆ ไม่ระบุเพศไม่ใช่เหรอ

>>415 มันคำกลางก็จริง แต่ค่อนไปทางหญิงว่ะ ยิ่งถ้าไม่อธิบายว่าคนพูดเพศอะไรมึงตีความเอาได้เลยว่าผู้หญิง เพราะผู้ชายมันใช้ ผม เกือบร้อยทั้งร้อยไง ถ้าผู้ชายใช้ ฉัน ในนิิิยาย POV1 มันก็ออกจะไม่ค่อยทางการแถมอ่านแล้วตะหงิดหัวใจด้วย

>>415 ทำใจเพื่อน มันเป็นไปแล้ว ผู้ชายจะใช้ 'ผม'

ฉันจุดบุรี่ขึ้นมา แต่ฮัลโหล นี่แม่มสูบไงวะ ลงคอร์สสอนสูบบุหรี่ด่วนตอนนี้ทันป่ะ คงไม่ทัน ช่างแม่ง แค่ยัดๆเข้าปากไปแล้วกัน ทว่าน่าเสียดาย ระหว่างคนสูบเป็นกับไม่เป็นมันมีข้อแตกต่างบางอย่าง เพราะตอนนี้เขากำลังสำลักบุหรี่ ใบหน้าโค้งมนรีบหันไปหาชายหนุ่มบนเตียงทันที มือของอีกฝ่ายกำเสื้อผ้าขาดวิ้นของตัวเองแน่น ไหล่นั่นกำลังสั่นอยู่ อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่านายกำลังกลั้นหัวเราะน่ะ! แต่ทำอะไรก็ไม่ได้ เดี๋ยวเสียลุคแล้วมันไม่คูล จึงได้แต่เก็กท่าทำเป็นหล่อแล้วเปรยออกไป “คุณไม่ต้องเสียใจไป(เพราะคนที่เสียหายมันเป็นฉัน!) เดี๋ยวฉันรับผิดชอบเอง(โดยการหนีไปให้ไกล แล้วขอให้อย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย!)”

บทที่ 19 อย่าลืมตั้งชื่อเกี่ยวกับแตมรี่กับสูบบุหรี่ด้วยนะ

มุกบุหรี่น่าสนใจกว่ามุกม้าซะอีก

ปนัดดาจุดบุหรี่ขึ้นสูบ พ่นควันออกจมูกและเหลือบมองบุ๋มบิ๋มที่ร้องไห้อยู่ตรงปลายเตียง บุ๋มบิ๋มกุมเสื้อขาดวิ่นไว้แน่น สภาพของเธอนั้นแทบดูไม่ได้ ปนัดดาเหอะให้กับสารรูปน่าสมเพชนั่น "ไม่ต้องร้อง " พูดจบก็โยนบางสิ่งให้บุ๋มบิ๋ม

https://www.dek-d.com/store/view_info.php?product=5

>>420 โยนเสื้อเด็กดอก?

หญิงสาวจุดบุหรี่ขึ้นสูบ ที่ปลายมวนเกิดแสงสีแดงวาบขึ้นครั้งหนึ่ง ก่อนที่เจ้าหล่อนจะพ่นควันขาวออกมาทางรูจมูก เห็นดังนั้น ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียงก็รีบหยิบเอาหนังสือพิมพ์ที่ข้างตัวขึ้นมาโบกปัด ปากก็พึมพำว่า "ทียังงี้ล่ะพ่นออก เมื่อกี้บอกให้คายๆ แม่เล่นกลืนลงไปไม่ให้เหลือสักหยด"

เริ่มเอโร่ยขึ้นเรื่อยๆ

กูเล่นมั่ง

หญิงสาวหยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาสูบ พ่นควันออกเป็นวง กลิ่นของมันหอมหวานคล้ายสตรอเบอร์รี ดวงตากลมโตชำเลืองมองชายหนุ่มที่นั่งกอดเสื้อผ้าหลุดลุ่ยอยู่บนเตียง เขาสะอื้นเบา ๆ ไม่มีคำพูดอื่นใด แต่ก็เพียงพอให้หญิงสาวรู้สึกรำคาญใจได้ไม่ยาก

“นี่มันก็ครั้งแรกของฉันเหมือนกัน” เธอว่า “ทำตัวให้มันสมกับเป็นลูกผู้ชายหน่อย”

“แต่ผม...ไม่ได้รักคุณ” ชายหนุ่มเม้มปากแน่น “เราไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น”

“ลืมไอ้ผู้ชายเฮงซวยนั่นไปซะ!” เธอโยนบุหรี่ไฟฟ้าลงบนเตียง แล้วคร่อมร่างเปลือยเปล่าบนร่างสั่นเทาของชายหนุ่ม จับแขนทั้งสองของเขากดลงกับเตียงจนแน่น แล้วกระซิบข้างหูเบา ๆ

“ฉันจะสอนวิธีใช้น้องชายที่ถูกต้องให้เอง”

ฝากสับหน่อยครับ นิยายไทยแฟนตาซีระทึกขวัญนิด ๆ เป็นเรื่องสั้นครับ
https://writer.dek-d.com/Black_centaur/story/view.php?id=1846595

>>425 กูอ่านแค่ตอนแรกตอนเดียวนะ

1. กูว่ามึงพยายามเน้นใช้คำขยายอารมณ์จนล้น ๆ ไม่เข้าปากเวลาอ่านตาม เช่น โกรธแค้นอย่างใหญ่หลวง ทรมานใจมหาศาล
แทนที่กูจะมีอารมณ์ร่วม แต่ก็ทำได้แค่ยิ้มอ่อน

2. มึงใช้ ! พร่ำเพรื่อ กูอ่านแล้วคิดในใจตามตลอดว่า...มึงจะตกใจเหี้ยอะไรนักหนา

3. กูอ่านแล้วไม่มีอารมณ์ร่วมเลย มันไม่ move ความรู้สึกกูสักนิด นั่งคลึงไข่ยังสนุกกว่า

4. กูพูดจากใจจริง ไม่ได้ด่าเอามัน เจอข้อดีเมื่อไหร่กูชมแน่นวล และถ้าทำร้ายความรู้สึกก็ต้องขอโทษด้วยนะ

5. จากข้อ 4. กูจะลงโทษตัวเองด้วยการตั้งใจอ่านเรื่องสั้นของมึงให้จบ

>>426 (ผม 425) ไม่เป็นไรครับ ผมก็เห็นด้วยหลายส่วนเรื่องการใช้สำนวนภาษามันอาจจะดูล้น ๆ ไป อย่าง ! กับ ? ก็ใช้บ่อยจริง ๆ พอดีเคยชินมาจากอีกเรื่องครับ
ส่วนเรื่องสั้นนี้ผมเขียนตามไอเดีย ลองดูว่าพล็อตที่คิดโอเคไหม แล้วก็ฝึกสกิลการเขียนอยู่แล้วครับ วิจารณ์ได้เต็มที่เลย
ถ้าหากอ่านจบแล้วบอกด้วยนะครับว่าตอนจบโอเคหรือเปล่า

>>424 กูว่ามึงไม่จำเป็นต้องขยายความขนาดนั้น กูก็อธิบายไม่ถูกนะ แต่แบบ

(พ่นควันออก >> เป็นวง)
(กลิ่น>> หอมหวานคล้ายสตรอเบอร์รี่ )
(ดวงตา >> กลมโต)

มึงขยายติดๆ กันเลย กูอธิบายความรู้สึกเวลาอ่านไม่ถูก แต่กูให้ 1 จาก 5

>>425 กูว่ามึงเขียนพอใช้ได้นะ แต่แม่มโคตรไม่สนุกว่ะบอกไม่ถูกไม่รู้ทำไม แบบว่าไร้อารมณ์มากควรปรับวิธีนำเสนอ

>>427 ตัดเรื่องการใช้สำนวนจากเรื่องเก่าไปเลย คิดใหม่ทำใหม่ ไหน ๆ ก็เขียนเรื่องสั้นแล้ว ลองศึกษาสำนวนรูปแบบอื่นบ้าง ช่วงไหนควรกระชับ ช่วงไหนเวิ่นได้ ช่วงไหนไม่ต้องขยาย ช่วงไหนควร ที่สำคัญคือมึงลองอ่านแต่ละย่อหน้าหลาย ๆ ครั้ง ถามตัวเองว่าชอบย่อหน้านี้ไหม ถ้ามึงเฉย ๆ หรือไม่ชอบ มึงเขียนใหม่ เอาจนกว่าตัวเองจะชอบ

อ่านจบแล้วจะบอกความรู้สึกในฐานะคนอ่านให้ฟัง

เป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนนิยายต่อไปอย่างมุ่งมั่น

>>429 ครับ เดี๋ยวจะนำไปพัฒนาสำหรับเรื่องต่อไป ขอถามหน่อยครับว่าตอนนี้อ่านจบหรือยังครับ คือนิยายที่เขียนผมไม่ได้เน้นสนุกมากเท่าไหร่ครับ แต่เน้นพล็อตจบให้พีกกับสะท้อนสังคมนิด ๆ ครับ

>>425 ไม่ถูกกับแนวนี้ อ่านแล้วจับคอตลอด (เสียวคอ) แต่ก็พออ่านให้ได้

จากที่เห็นก็เขียนโอเคดี แต่แนะนำเรื่องคำนะ คือถ้าบรรทัดก่อนหน้าใช้ไปแล้ว อย่างคำว่า 'ยิ่ง' ไม่ควรใช้ติดๆ กันอะ ถ้าจำเป็นต้องใช้จริงๆ ก็ลองหาคำอื่น ประโยคบางประโยคเรียบๆ บ้างก็ดี ถ้าเขียนให้เรียบหน่อยจะอ่านสบายตาขึ้นเยอะ เดี๋ยวเจออะไรอีกจะคอมเม้นต์ให้

>>430 ขอบคุณมากครับ // หลัง ๆ ผมก็คิดว่าวิธีการเขียนยังไม่ค่อยโอเค โดนบ่นเยอะเหมือนกัน สงสัยควรไปหาวิธีแก้ให้กระชับขึ้น ไม่งั้นไม่ไหว

>>431 เห็นว่าตอนจบพีคเลยไปอ่านตอนจบมา อ่านแล้วแบบ คือไรวะ??? อย่าได้ริอาจคิดไล่กูไปอ่านทั้งเรื่อง ภาษาชวนหงุดหงิดกูไม่อ่านครับ "ปัง! ปัง! ปัง!" ก็ไม่โอเคแล้ว " มันเอาไว้ใช้กับคำพูดของตัวละครนี่ หรือจะบอกว่า มันคือคำพูดของปืน อันนี้มาต่อยกันเลยดีกว่า สังเวียนว่าง

บทแรกบรรยาไม่น่ากลัว บทจบบรรยายไม่เคลียร์ อะไรคือพีคบอกกูที ถ้าบอกกูโง่ คนฉลาดก็มาบรรยายให้กูฟังที

แล้วที่กูบอกไม่น่ากลัว ถ้ามึงสงสัยว่าตรงไหนบ้าง บอกเลย เยอะ "นั่นต้องเป็นเสียงลูกของเราแน่ ! เธอรออยู่นี่แล้วแจ้งตำรวจเร็วเข้า !" บอกเลยบทแบบนี้กูไม่อิน จริงๆ ไม่อินตั้งแต่บทแม่ละ

แล้วแต่งไม่เน้นสนุกคือ? มึงเขียนนิยายไม่ใช่เหรอวะ?? ถ้ามันไม่มีอารมณ์ร่วมจะเป็นนิยายได้ไง?? หรือว่าจริงๆแล้วมึงกำลังเขียนหนังสือเรียน! เชี่ย ล้ำสัดๆ

โอเค กูบ่นมาไปตามประสาทผู้หญิงเมนมา แต่เรื่องหน้าขอเปลี่ยนใหม่เหมือนไปทำหน้าที่เกาได้ป่ะ??? ให้องค์ประกอบนิยายมันมีกว่านี้หน่อยไรงี้

>>425 เปิดมาเจออันแรก ณ ใช้พูดถึงสถานที่ เช่น ณ บ้านที่ปราศจากแสงไฟหลังหนึ่ง (ยังดูแปลกๆ เลย) จะใช้กับเวลาแบบ ณ ยามค่ำคืน อันนี้ไม่น่าได้ ดูตลกมากๆ

>>434 ขอโทษด้วยครับที่แต่งแล้วไม่ค่อยถูกใจ

ขออนุญาตสปอยล์นะครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
คือที่แต่งมันเป็นการเปรียบระหว่างตัวที่มาไล่ฆ่าคือโรคมะเร็งปอดครับ แล้วที่คนอื่น ๆ ตายก่อนหน้าคนสูบเพราะได้รับบุหรี่มือสองจากผู้สูบ ทั้งเด็ก(ลูก) และภรรยา แต่คนสูงอายุหรือคนแก่ที่ตายก็เพราะว่าคนสูบจะตายช้ากว่าครับ

ประมาณนี้ครับ

ส่วนเรื่องสำนวน วิธีเขียนบรรยายก็ยอมรับผิดแต่โดยดีครับ ส่วนใหญ่ผมเน้นเขียนชูพล็อตเรื่องเป็นหลัก ซึ่งเรื่องนี้ก็พยายามเขียนเพื่อหาจุดอ่อนตัวเอง อย่างบทบรรยายแย่ไป บทพูดแย่ไป อะไรทำนองนั้นครับ

>>434 ดังนั้นที่บอกว่าไม่เน้นสนุกก็ตามคำอธิบายข้างบนครับ แต่ผมก็ยอมรับครับว่าฝีมือยังไม่ถึงขั้น จะพยายามพัฒนา และปรับปรุงต่อไปครับ :)

>>435 เท่าที่ผมอ่านมา ณ คือคำที่แปลงมาจาก ใน แต่เขียนเร็ว ๆ เลยเป็น ณ
และ ณ ก็น่าจะใช้กับเวลาได้หรือเปล่าครับ ? ผมไม่แน่ใจครับ ถ้าผิดพลาดก็เพราะไม่รู้จริง ๆ ครับ

ในที่สุดก็กลับมาเป็นมู้สับ กูนึกว่าจะมีแต่อีผู้หญิงสูบบุหรี่ซะแล้ว 55555

>>436 งั้นควรมีคำบรรยามากกว่านี้ แบบ

ปีศาจตนนั้นหันมามองกฤษณะ และเอ่ยปากตอบด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "ข้าหรือ?" มันกล่าว "ข้าคือ.... มะเร็ง...
....มะเร็งตัวใหญ๋ใหญ่ เก็บเอาไว้อยู่ในบุหรี่ ปอดน้อยก็ผ่านมาเห็น ปอดน้อยก็ผ่านมาเห็น แอบดูดบุหรี่สูดมะเร็งเข้าปอด ชัก แหง่กๆ ชัก แหง่กๆ" 555555

>>438 ณ เวลา 8 นาฬิกา > ได้
ณ ยามค่ำ > ไม่ใช้กัน

>>438 ไปเช็คมาแล้ว ณ ใช้กับเวลาได้จริงๆ ด้วย แต่เท่าที่เห็นเป็นภาษาเก่า ปรากฏอยู่ในพงศาวดารเท่านั้น เช่น
ครั้น ณ ปีรกา เบญจศก ตั้วแปะกลับลงมาตั้งเรือนอยู่ตำบลบ้านบ่อยางที่บ้านหลวงบริรักษ์ภูเบนทร์ในเมืองสงขลา
(จาก ประชุมพงศาวดารภาคที่ ๓ ตอน พงศาวดารเมืองสงขลา)

นอกจากปีแล้ว ก็เห็นใช้ ณ กับเดือน และวัน อย่าง ณ เดือน ๖ ค่างขึ้น ปีวอก จัตวาศก ๔ หรือ ณ วัน ๖ ขึ้น ๕ ค่ำ ปีมะแม ตรีศก ๘ ศักราช ๑๒๓๓ ไม่เห็นปรากฏว่าจะใช้ ณ กับ ยามค่ำคืน อะไรแบบนี้นะ

มีความเคลื่อนไหวแบบนี้ค่อยโอเคหน่อย

>>442 อ๋อครับ ตอนเขียนผมก็ไม่ได้สังเกตอะไรเท่าไหร่ อ่านดูแล้วไม่รู้สึกขัดก็เขียน เลยไม่รู้ว่าคนไม่ค่อยใช้กัน 555

ไม่ได้เข้ามาสามวัน เปิดมาเจอแต่บุหรี่เหี้ยไรวะเนี่ย แต่ก็ดีใจที่มู้วิ่งนะ
>>367 มึงเล่นของสูง สับของกิ่งน้ามึงระวังเละเองนะ 555

ฉันสูบบุหรี่ ก่อนที่จะพ่นควันขาวออกมา ยิ้มรับเสียงปรบมือจากฝรั่งทั้งหนุ่มแก่นับสิบที่นั่งล้อมวงดูอยู่ เฮอะ นี่แค่พ่นควันนะ เดี๋ยวรอดู ปิงปอง ใบมีดโกน ลูกดอก นกหวีด ปากกา เทียน ขวด ก่อนเถอะมึง

>>446 ผู้เชี่ย(ว)ชาญตัวจริงจากพัทยา

เบื่อๆ เนือยๆ อยากสับนิยายเผื่อว่าจะอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง มีเรื่องไหนน่าสนใจโยนมาหน่อย

>>448 สับเรื่องของผมก็ได้ครับ 425 ถึงจะรู้สึกแย่หน่อยที่คนไม่ชอบ แต่ก็ถือว่าดีกว่ามองไม่เห็นปัญหา จะดีมากถ้าอ่านจนจบเรื่องครับ(เพราะอยากให้วิจารณ์ตัวพล็อตเรื่องจนจบ - ส่วนสำนวนเข้าใจบ้างแล้วว่ามีปัญหาตรงไหน) ขอบคุณครับ

>>445 อ่าว กูไม่ได้กดอ่าน ของกิ่งน้าเองหรอกเรอะ 555

https://writer.dek-d.com/rondell/story/view.php?id=1818068
เรื่อง : Karan's Isle สวนผักเทพสงคราม

พอดีเบื่อๆ psp ก็โดนขโมยจะเล่น harvest moon ก็ไม่ได้ เลยลองหานิยายเกี่ยวกับปลูกผัก สวนผัก ไรงี้ดู ก็ไปเจอกับเรื่องนี้เข้า(บอกไว้ก่อนว่านี่มารีวิวเฉยๆ ยอมรับตัวเองแล้วว่าสับไม่เป็น)​

เรื่องมันดำเนินด้วยเทพสงครามที่โดนเหล่าเทพน้องๆ รวมหัวกันมอมเหล้า แล้วมัดโยนลงมาบนโลกมนุษย์ด้วยเหตุผลที่ว่าเทพสงครามขยันทำงานอดิเรกมากไป
งานอดิเรกที่ว่าหมายถึงการท้าเหล่าเทพตนอื่นประลองต่อยตีอะ

พอโดนโยนลงมา แน่นอนว่าเพื่อไม่ให้เทพสงครามกลับมาต่อยตีพวกตนได้เร็ววัน ความเป็นเทพก็ต้องถูกริบไปด้วย แต่แค่นั้นยังไม่พอ อาวุธประจำกายของเทพสงครามก็ยังถูกทำให้สิ้นฤทธิ์ ไหนจะคำสาปที่ทำให้ไม่แม้แต่จะจับต้องอาวุธใดใดได้อีก เรียกได้ว่า ตัดหางปล่อยวัดของแท้

แต่โชคยังดีที่เทพสงครามได้เจอเพื่อนดีให้คำปรึกษาและความช่วยเหลือ จนกระทั่งพบความสามารถใหม่ นั่นคือการปลูกผักที่สามารถเพิ่มความสามารถให้ร่างกายได้ และนั่นทำให้อดีตเทพสงครามเลือที่จะปลูกผักหาเงินเพื่อหาวิธีกลับบ้านไปเตะก้นเหล่าน้องๆ ที่บังอาจถีบส่งเขาลงมาโลกมนุษย์

ส่วนตัวชอบนะ เทพสงครามบ้าๆ ฮาๆ ดี แถมยังมีลูกน้องเป็นสัตว์ขนฟูอย่างกระต่ายสีชมพูด้วย โคตรมุ้งมิ้ง5555 ไหนจะความบ้าคลั่งที่มีต่อต้นไม้อีก จนตอนนี้เริ่มคิดแล้วว่า เทพกสิกรรมเข้าร่างนางหรือเปล่า ไหนจะความหวงกินอีก เป็นไทป์พระเอกที่ชอบให้ความรู้สึกเอ็นดู เหมือนมีลูกชายวัย 10 ขวบ

ในเรื่องคำผิดก็มีบ้าง เหมือนคนพิมพ์พลาดธรรมดา ไม่ได้เหมือนเรียนตกภาษาไทย ป.2 แบบนักเขียนบางคน ที่ทุกวันนี้ยังคงเขียน เดี๋ยว เป็น เดี๊ยว ทั้งๆ ที่ถูกเตือนมาหลายครั้งแล้ว

ปัจจุบันเรื่องนี้มีเนื้อเรื่อง 21 บท และยังไม่จบ และยังไม่มีนางเอกน่ารำคาญโผล่มาให้อยากกระทืบเล่น เรียกได้ว่าตอนนี้มันคือนิยายแนวปลูกผักแฟนตาซีที่ชอบที่สุดแล้วในตอนนี้

>>450 เข้าไปดูตามมึง เห็นบอกสปินออฟดุจตะวัน นี่เจ๊แกยังวนเวียนอยู่กับเรื่องนี้อีกเหรอวะ 555

>>449 จะไหวเหรอ เราด่าแรงนะนาย ถ้านายไหวก็ได้

>>425

Risk

การเขียน

การบรรยาย : ขึ้นต้นประโยคได้แปลก หลายช่วงขึ้นด้วยส่วนขยายก่อนส่วนใจความ ไม่รู้ว่าจะตั้งใจให้เป็นสไตล์การเขียนหรือเปล่า แต่การเขียนแบบนี้จะเข้าใจยาก อย่าลืมว่าสมองมนุษย์ประมวลตามลำดับของคำตามที่เคยเรียนเคยอ่านกันมา

ex. อย่างน่าประหลาดเสียงบางอย่างกลับดังขึ้นทั้งๆ ที่ไม่ควรจะมี => เสียงบางอย่างกลับดังขึ้นอย่างน่าประหลาดทั้งๆ ที่ไม่ควรจะมี *จริงๆ ตรงนี้ใช้คำซ้ำซ้อนด้วย

การเลือกใช้คำ : เลือกใช้คำบรรยายได้ไม่แย่ ระดับภาษาไม่แกว่งมากนัก แต่ด้วยการใช้รูปประโยคแปลกๆ ทำให้กลบข้อดีเรื่องการใช้คำไป ส่วนของการใช้คำเชื่อมต้องปรับปรุงเพราะเลือกใช้คำเชื่อมได้ซ้ำซ้อน

ex. และหลังจากที่ฝูงอีกาจำนวนมากบินออกจากห้องไป => และ หลังจาก ดูเป็นการใช้บรรยายลำดับเวลาทั้งคู่ ใช้แค่คำเดียวก็พอ
พ่อก็พลันสังเกตว่า => ก็ พลัน ใช้บอกความขัดแย้งทั้งคู่ เลือกใช้คำเดียวพอ

- ส่วนของประโยคสนทนาแข็งทื่อไปหน่อย ดูประดิษฐ์ ไม่สมูธ
- ควรใช้สรรพนามแทนการใช้ชื่อซ้ำๆ ex. เด็กหนุ่ม ลูกชาย เขา ฯลฯ

การขึ้นย่อหน้าใหม่ : การขึ้นย่อหน้าใหม่เป็นส่วนสำคัญมากๆ ของนิยายสยองขวัญ เพราะจะทำให้เนื้อเรื่องดูตื่นเต้น น่าระทึกยิ่งขึ้น แต่ถ้ามากไปจะกลายเป็นน่ารำคาญ อ่านแล้วอึดอัดเพราะแบ่งช่วงเป็นท่อนๆ มากเกินไป หรือพูดง่ายๆ คือจังหวะยังไม่ดี

การใช้คำฟุ่มเฟือย : หลายช่วงใช้ความฟุ่มเฟือย/ใช้คำซ้ำอย่างไม่จำเป็น ต้องเข้าใจก่อนว่าการจะใช้คำฟุ่มเฟือยให้ดูสวยต้องเซียนในระดับหนึ่งก่อน ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นว่าเขียนตั้งยาวแต่ใจความไม่มีอะไรเลย สำหรับมือใหม่แนะนำให้อ่านออกเสียงก่อน แล้วจะเข้าใจว่ามันยาวเกินไปไหม

การใช้เครื่องหมายวรรคตอน : ใช้เครื่องหมายอัศเจรีย์มากเกินไป จนไม่รู้ว่าจะตกใจอะไรขนาดนั้น ถ้าจะใช้เน้นอารมณ์ 3-4 ตัวก็ถือว่าเยอะแล้ว ควรศึกษาการใช้เครื่องหมายวรรคตอนให้มากกว่านี้
- เครื่องหมายอัญประกาศไม่ได้เคาะหน้าหลังแบบในเรื่อง แต่ใช้แบบนี้ “....” ex. เธอคำรามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “พ่อมึงสิ” นัยน์ตาแดงก่ำเปี่ยมไปด้วยอารมณ์โกรธแค้น
- ส่วนกรณีเครื่องหมายอัศเจรีย์ (!) เครื่องหมายปรัศนี (?) แนะนำให้ใช้แบบสากลนิยม คือไม่ต้องเคาะเว้นวรรค เพราะมันอ่านง่ายกว่า

การดำเนินเรื่อง

โครงเรื่อง : พล็อตตั้งต้นถือว่าน่าสนใจกับการเอาเรื่องสูบบุหรี่มาโยงกับการเป็นฆาตกรต่อเนื่อง แต่วิธีการนำเสนอมันโต้งๆ ไปเหมือนเรื่องสั้นประกวดโครงการสสส. ซึ่งน่าจะพัฒนาการเขียนได้มากกว่านี้

การดำเนินเรื่อง : ไม่ชวนให้ติดตามเท่าไรนัก เหมือนเล่าไปเรื่อยๆ ถึงจะเล่าให้สั้นกระชับ แต่ดันกลายเป็นจุดอ่อนที่ว่าคนอ่านไม่รู้สึกมีส่วนร่วมกับตัวละคร ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวละครถึงตัดสินใจอย่างนั้น เช่น การที่กฤษณะอยากเป็นคนดีดูแลปวีณามันดูไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ควรจะเพิ่มเติมหน่อยว่าทำไม เช่น ตอนแรกกฤษณะก็แค่อยากหลอกฟัน แต่ปวีณาเป็นคนดีที่น่าสงสาร เธอชีวิตอาภัพเลยต้องทำงานตั้งแต่จบม. 3 ทั้งที่มีความฝันอยากเป็นพยาบาล เธอคอยดูแลกฤษณะที่ไม่เอาไหนมาตลอด ช่วยสอนงานให้ กฤษณะเลยอยากให้ชีวิตปวีณาดีขึ้น ฯลฯ

ข้อเสนอแนะ

อย่างที่บอกการเล่าเรื่อยๆ แบบนี้มันทำให้คนอ่านไม่ได้อินไปกับตัวละครเท่าไร ความสำคัญของเรื่องสั้นคือตัวละครไม่ต้องเยอะ ดำเนินเนื้อเรื่องกระชับ เล่าให้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ต้องไม่ลืมว่าความกระชับนั้นต้องให้คนอ่านอินกับตัวละครด้วย เพื่อให้เรื่องสั้นหักมุมได้สะเทือนใจยิ่งขึ้น จุดอ่อนหลักคือการดำเนินเรื่อง การบรรยายและจังหวะที่ไม่น่าติดตาม แนะนำให้ลองอ่านเรื่องสั้นของสรจักร ศึกษาเรื่องการบรรยาย จังหวะต่างๆ อย่าอ่านแค่เอาสนุก แล้วจะเข้าใจเรื่องการทำให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วมมากขึ้น

คะแนน
อ่านได้เรื่อยๆ ไม่ได้น่าติดตาม เหมือนเรื่องสั้นส่งประกวดโครงการรณรงค์การสูบบุหรี่ ถ้าไม่สับ ก็คงอ่านไม่จบ

>>453 เท่าที่คิดน่าจะเป็นเพราะว่าเคยชินจากการอ่านนิยายแปลจีน และญี่ปุ่นครับ
บางทีอ่านไปแล้วผมก็รู้สึกว่ามันก็เป็นธรรมชาติของมันอยู่(ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า? เพราะอ่านแล้วก็รู้สึกเฉย ๆ ไม่รู้สึกติดขัดอะไร// ส่วนตัวผมไม่ค่อยอ่านนิยายไทยครับหัดอ่านจีนแปลกับญี่ปุ่นแปล)
ส่วนการใช้คำซ้อนเยอะไปก็อย่างที่ว่าครับ ผมคิดว่าจะนำไปปรับปรุงเพื่อทำให้เนื้อหากระชับขึ้น
จริง ๆ ที่เขียนเรื่องนี้ก็เขียนมาเพื่อฝึกรวมทั้งนำไปปรับในเนื้อหาอีกเรื่องด้วยครับ กำลังพักจะไปเขียนภาค 3 ในวันที่ 25 สค (เรื่องเขียนแนวธีมจีนแฟนตาซีครับ)

>>454 ก็บอกปัญหาให้ตามที่เจออ่ะจ้ะ รับได้ก็รับไป รับไม่ได้ก็เรื่องของมึง เริ่มรำคาญ อ้างนั่นอ้างนี่อยู่ได้ สำนวนแม่งไม่ได้ติดสำนวนแปลจีน เกาหลี ญี่ปุ่น แต่อย่างใด มันคือการไปไม่ถึงสักเรื่องเลยต่างหาก เรื่องพล็อต ต่อให้มันดีแค่ไหน ถ้าการนำเสนอมันห่วย มันไม่น่าติดตาม มันไม่ดึงอารมณ์ร่วม มันก็จะทำให้ทั้งเรื่องห่วยอยู่ดีจ้า

ตอนดูให้ไม่ได้อ่านการสับข้างบนก่อน เพราะกลัวจะปักธงไบแอสตามเขา ปรากฎออกมาโดนติเรื่องเดียวกันเป๊ะ ก็ลองไตร่ตรองดูแล้วกัน ถ้ารับความเห็นไม่ได้ ก็ไม่ต้องเอามาให้คนอื่นสับจ้าาาาาาา

>>455 มึงพูดแรงไป นึกถึงใจคนโดนสับบ้างสิ งานเขียนทุกงานคนเขียนเขาตั้งใจนะมึง

ริอาจจะเป็นหมอวินิจฉัยโรคถ้าพบว่าเขาเป็นโรคร้าย เขาแค่อธิบายตัวเขาเองว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มึงไล่เขาไปตายทันทีมันจะถูกเหรอ?

คำพูดมึงเองนะ ต่อให้มึงสับดีแค่ไหน พูดจาหมาไม่แดกมันก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอก

กูเองเซฮุน

>>456 ซอรีค่ะซิส ตอนแรกก็พูดจาดีๆ ละ พอดีโรคขี้รำคาญกำเริบเลยเหวี่ยงนิดนุง ตะก่อนด่าแรงกว่านี้ไม่เห็นมึงดิ้นเลยเซฮุน เอาเป็นว่าเรื่องหน้าขอสับเรื่องที่ด่าได้แล้วกัน

>>455 ผมไม่มีปัญหาเรื่องสับครับ โดนวิจารณ์ก็รับได้อยู่แล้ว อาจจะเฟลบ้างนิดหน่อย แต่อย่างที่บอกไปเขียนเพื่อดูจุดด้อยของตัวเองครับ ส่วนที่อ้างก็คือพูดให้ฟังในความเห็นของตัวเองเท่านั้นครับ

ปล. เพิ่งเห็นว่ามันสามารถดูแบบเต็มได้ ตอนแรกไม่ได้กดคลิกเข้าไปเลยเห็นเฉพาะส่วนบน
เรื่องที่กฤษณะชอบปวีณา กฤษณะดูเป็นคนดี ทั้งหมดที่เขียนคือตั้งใจเขียนไว้แบบนั้นอยู่แล้ว
สาเหตุหลักก็คือต้องการขายพล็อตเรื่องบุหรี่ บุหรี่คนสูบไม่จำเป็นต้องเป็นคนนิสัยแย่หรือเลวร้าย แต่คนสูบอาจจะเป็นคนดี มีนิสัยดี ขยันตั้งใจทำงาน แต่คนบางคนกลับไม่รู้ว่าบุหรี่มันสามารถทำร้ายคนที่ตัวเองรักได้ ซึ่งในส่่วนนี้ผมตั้งใจว่าจะไม่เขียนไว้ มันมีหลาย ๆ อย่างให้คิดตามเรื่องครับ

ส่วนถ้าคิดว่าผมอ้างนู่นนี่นั่น ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้ครับ ถ้าหากคุณจะคิดเช่นนั้นก็ไม่เป็นไร

สุดท้ายขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์ครับเดี๋ยวผมจะนำมันไปใช้ปรับปรุงแน่นอนครับ :)

>>455 +1 เริ่มรำที่มันมาตอบอธิบายมากเกินจนเหมือนกำลังแกตัวและอ้างนู้นนี่มากกว่า

>>458 คือไม่ต้องชี้แจงทุกเรื่องก็ได้ ไม่ได้กำลังไต่สวนคดีฆาตกรรม แล้วสำนวนบอกติดนิยายแปล นิยายแปลแบบไหนเขียนแบบนี้ ไม่เคยเห็น

>>456 ไหวป่ะ???

กูก็รำคาญมึงจะอะไรหนักหนามึงน่ะเลิกเถียงคนอ่านได้แล้ว เขาไม่อินอ่านแล้วเบื่อเซ็งก็แก้ตัวอยู่ได้รำคาญ มึงสอบตกในการสื่อสารนักเขียนบ้าที่ไหนมาตามอธิบาย เลิกถามซ้ำซาก โม่งไม่ใช่ครูที่จะเคี่ยวเข็ญมึงบอร์ดเด็กเดกไม่ใช่พ่อแม่ที่คอยตอบมึง ห่านแม่งไม่หาข้อมูลศึกษาอะไรเลยสักเอาแต่ถามๆๆๆแถๆๆๆรำคาญ เรื่องบุหรี่แม่งยังสนุกกว่ามึงต้องให้กูเหวี่ยง

เห็นด้วยกับด้านบนที่บอกว่าย่อหน้าเยอะไป อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง ใช้อย่างเยอะไป มึงเหมือนใช้กูเกิ้ลทรานสเลทแปลคำเรียงกันอะ บางคำมันไม่เหมาะกับบริบท สู้ๆนะ

>>459 ขอโทษจริง ๆ ครับที่ทำอะไรขัดหูขัดตา ส่วนสำนวนนิยายแปลแบบไหน อันนี้ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันครับ เพราะงานอีกชิ้นที่เขียนก็เขียนคล้าย ๆ ทำนองนี้ คนส่วนใหญ่ก็บอกว่าคล้ายสำนวนนิยายแปล ผมก็เข้าใจไปอย่างนั้น ถ้าหากมันไม่ใช่ก็แสดงว่าผมเข้าใจผิด ซึ่งการที่ผมมาแสดงความคิดเห็น และมาชี้แจงก็เพื่อให้เข้าใจว่าผมผิดตรงไหนบ้าง ควรปรับปรุงตรงไหนบ้าง งานมันไม่ดีก็เพราะผมเขียนมันไม่ดีนั่นแหละครับ

แอพเด็กดีมันเอานิยายที่คนเขียนปิดตอนทั้งหมดมาแนะนำให้กูอ่าน แม่งต้องการจะสื่ออะไรกับกูวะ

>>458 ไม่รู้ว่าที่อ้างเนี่ยเข้าใจประเด็นที่ติหรือเปล่า เท่าที่ดูคือเหมือนจะไม่เข้าใจ

ที่ยกตัวอย่างการสร้างแบ็คกราวด์ตัวละครเนี่ย เพื่อให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วมกับตัวละครจะได้เอาใจช่วยให้ตัวละครไปถึงจุดหมาย ในเมื่อวางกฤษณะไว้เป็นตัวเอกก็ต้องหาองค์ประกอบที่ผลักดันตัวเอกไปด้วย การเว้นไม่ปูพื้นฐานมันต้องเลือกนะว่าจะปูพื้นฐานอะไร จะไม่ปูพื้นฐานอะไร ไม่ใช่ไม่ให้อะไร บอกให้คนอ่านคิดเอง แล้วคนอ่านจะสนใจอะไรกับตัวเอกที่ไม่มีองค์ประกอบอะไรสักอย่างล่ะ

ง่ายๆ เหมือนเดิมเลยคือเรื่องมันไปไม่ถึง มันไม่ได้โฟกัสกับมะเร็งตามที่พูดไว้ คือที่อธิบายอ้างสารพัดมามันไปไม่ถึงสักอย่าง มันเรื่อยๆ แบบเฉยๆ แบบเฉยมากๆ แบบถ้าเปิดเจอก็จะไม่อ่าน

ไม่รู้ว่าจะต้องเปิดอธิบายเรื่องสั้น 101 หรือเปล่า แต่ไม่มีอารมณ์ ทำไปไม่ได้ประโยชน์ เอาเป็นว่าไม่พิมพ์เยอะละ เจ็บนิ้ว

>>462 จะคิดว่าคุณเป็นหนุ่มน้อยใสซื่อละกัน

แนะว่าคุณควรอ่านงานเขียนของคนอื่นๆ มาให้เยอะกว่านี้ อ่านแล้วเปรียบเทียบกับของตัวเอง ทำไมเขาเขียนดีมีอารมณ์ร่วม ใช้เทคนิกอะไร แต่อย่าไปหยิบนิยายเบียวมาอ่านก็พอ

ท้อได้แต่อย่าถอย เคยได้ยินใช่ไหมคำนี้?

เออ อ่านงานเก่าๆ หน่อยก็ดีนะ

kyหน่อย คนอ่านของficlogนี่เทียบกับdek-dแล้วเป็นไงบ้างวะ

>>462 ขอบอกน้องอีกที เดาว่าอายุน้อยกว่า พี่ยี่สิบแล้ว ใครที่บอกน้องว่าสำนวนคล้ายนิยายแปล เขาก็คงจะพูดเลี่ยง ๆ ไปเพราะกลัวเสียใจ ที่จริงคือสำนวนมันไม่ไหวเลยอะ น้องไปฝึกมาเยอะ ๆ นะ ไปอ่านหนังสืออื่นให้มากเข้าไว้ อย่าไปคิดว่าสำนวนน้องเหมือนนิยายแปล แต่มันเป็นการเล่าเรื่องที่สำนวนไม่ดีเอาซะเลย น้องพยายามจะให้คนบอกว่าพล็อตดีมั้ย แต่พล็อตมันจะดีไม่ได้ถ้าการเล่าเรื่องมันไม่ถึง ลองนึกภาพให้คนอ่านนิยายผีเรื่องเด็ดสุดของสตีเฟน คิงแบบออกเสียง แต่ใช้เสียงของน้องเป่าเปาลูกกุ๊บกิ๊บ มันจะไม่มีวันสยองได้เลย เข้าใจมั้ย อย่าไปเชื่อคนที่มันบอกว่าพอใช้ได้ มันโกหกน้อง กลับไปหัดใหม่เลยเชื่อพี่ พี่ไม่ตอแหลค่ะ

>>458 อ่านละ เปรียบเทียบกับเรื่องก่อนแล้วเหมือนกำลังหลงทางอะไรสักอย่างเลยว่ะ สำนวนแย่กว่าเรื่องก่อนด้วย ตอนแรกมันมีความพยายามจะคล้ายนิยายฝรั่งนิดหน่อยนะ แต่คือไม่ถึงอะ ไม่ไปแนวจีนด้วยตอนแรก ตอนสองพอไปทางแปลจีนอยู่นิดนึง เป็นแนวแปลจีนเถื่อนๆ อะนะ ไม่ใช่แปลจีนเล่มของสำนักพิมพ์ ประมาณใช้กูเกิ้ลแปลนิยายจีนจากอิ้งอะ สำนวนมันออกไปทางนั้นนิดหน่อย เรื่องนี้สำนวนมันคล้ายเรื่องเก่านิดนึงแต่เขียนได้แย่กว่ามาก

ปัญหาหลักๆ เลยคือ มันไม่สนุก คนอ่านไม่รู้หรอกว่าพล็อตมึงเป็นอะไรยังไงน่าตื่นเต้นขนาดไหน แต่เรือมันล่มก่อนไปถึงฝั่งแล้วว่ะ มึงอยากถามว่าพล็อตแบบนี้โอเคไหม กูบอกให้ สำหรับเรื่องสั้น พล็อตมึงโอเคเลย แต่การนำเสนอของมึง การเล่าเรื่องของมึงอะไม่ผ่านสำหรับเรื่องนี้ มึงอยากให้เขาเห็นแผ่นดินใหญ่เป็นไง เรือมึงต้องแข็งแรงพอจะพาคนอ่านไปถึงฝั่ง มึงคิดถึงพล็อตมากไป คิดว่ามันต้องว๊าวแน่ๆ นักเขียนใหม่เอี่ยมหลายคนเป็นกันเยอะ คิดว่ามันต้องว๊าวแน่ๆ สุดท้ายเรือล่มเขียนไม่จบเพราะคนไม่อ่าน อย่างมึงไม่ใหม่มากแล้ว เขียนเรื่องเก่ามาเกือบสองร้อยตอนแล้วมึงต้องพอเข้าใจหน่อยแล้วว่าคนอ่านต้องการอะไร ย้ำอีกครั้ง ปัญหาของมึงในเรื่องนี้คือการเล่าเรื่อง มันไม่ค่อยน่าสนใจ ถ้าเล่าแบบนี้สักสิบห้าปียี่สิบปีก่อนมันอาจจะโอเค แต่ตอนนี้ไม่แล้ว

ส่วนสาเหตุอะไรที่มึงอยากให้คนอ่านรับรู้ มึงเขียนไม่ถึงอะ ปัญหาอยู่ตรงนั้น มันดูราบเรียบไปหน่อยจนคนอ่านคงไม่อยากใส่ใจมากนัก คนอ่านไม่รู้เรื่องเท่าคนเขียน คนอ่านไม่ได้อยากรู้เรื่องที่ซ่อนไว้ อยากให้คนอ่านรู้เรื่องมึงต้องหาวิธีเขียนให้คนอ่านอยากรู้ ไม่งั้นคนอ่านจะสนใจแค่โครงใหญ่ๆ ของเรื่องเท่านั้นแหละ(ถ้าเขาอ่านจบนะ)

>>451 เรื่องนี้สนุกกกกกก ส่วนตัวอยากอ่านงานวีรอนเดลมานานแล้ว แต่ว่าแต่ละเรื่องของพี่ท่านนี่หนักหนา (สำหรับเรา) เหลือเกิน (ยังไม่เคยลองมายาจอมคาถาอะนะ) มีเรื่องนี้แหละอ่านได้ เป็นแนวปลูกผักที่ชอบด้วย น้ำตาจะไหล นานๆ จะเจอนิยายปลูกผักดีๆ สักเรื่อง

>>467 กูว่าจะติ จะสับ จะอะไรกันอย่ายกอายุมาดีกว่า มันเหมือนเอาอายุมาข่มไงไม่รู้ มึงยี่สิบ กูจะสามสิบ โม่งอีกคนอาจจะสามสิบกว่า แล้วไงอ่ะ ข่มกันไปเป็นทอดๆเหรอ

>>470 ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรเลย กูเห็นว่าเขาน่าจะยังเด็ก กูจะเขียนว่าน้อง กูเลยบอกว่ากูยี่สิบแล้ว แค่นั้น ไม่ได้ข่ม ถ้าจะข่มด้วยอายุ กูเขียนว่ากูแปดสิบเลยไม่ดีเหรอ

เปิดมาดูอีกที ยาวเลยว่ะ 555555 สับแหลก

สำนวนนิยายแปลอะไร ไม่ปลอบใจตัวเองคนพูดมันก็ไม่รู้เรื่องละ ถามหน่อยปีหนึ่งอ่านนิยายถึง 12 เล่มหรือเปล่า

https://www.dek-d.com/board/view/3872184/
ใครไปด่ามันไว้วะ นางกลับมาทวงแค้นเลยมึง

>>474 สัด กูกำลังจะแปะเลย แม่งดันมีมือไวกว่ากูอีก

>>474 อารมณ์แม่งประมาณว่า แค้นนี้ต้องชำระ อิอิ

>>474 กูไม่อ่าน มีแต่ตัวผู้

>>474 เป็นสาววายนะ แต่ไม่อยากอ่านนิยายมันเลยอะ ทั้งคำพูดทั้งหน้าปก ไม่มีอะไรดึงดูดกูสักนิด

>>474 ส่วนหนึ่งจากมู้

บางคนอาจจะสงสัยว่า "มันทำได้ยังไงวะ?"
แต่สำหรับตัวคนเขียนเองนั้น เราเขียนสไตล์นี้มาแต่แรก พวกคุณต่างหากที่ตัดสินเราจากหน้าปก (ไปตีความคำว่า "หน้าปก" กันเอาเอง)
ขนาดตัวนิยายเรื่องนี้เอง ตอนแรกๆ ที่ลงให้อ่านยังไม่ดังพอเลย ไม่มีปกสวยๆ ชื่อนักเขียนโนเนม ใครก็ไม่รู้? ฐานแฟนคลับน้อย คนอ่านก็น้อยนิด
แต่ขอโทษ มันดีพอจะเข้าตา บ.ก. ที่กำลังมองหานิยายไปตีพิมพ์ว่ะ
จริงอยู่ มันเป็นเรื่องของโอกาส ไม่ใช่แค่เรื่องความสามารถของนักเขียนหรือความสนุกของนิยาย แต่ถ้านิยายไม่น่าสนใจ มันก็คงไม่ผ่านหรอกการพิจารณาของเค้าหรอก
แล้วหลังจากนั้น เมื่อมันมีคนถือสปอร์ตไลต์ส่องไฟให้ นิยายมันก็เลยไปได้ไกลกว่าเดิม มีคนอ่านเพิ่มขึ้น มีแฟนๆ เพิ่มขึ้นตาม

และสาเหตุที่เค้ามีวันนี้ได้ก็เพราะเค้าไม่หยุดเขียน
ไม่ดัง ไม่มีคนอ่าน ช่างแม่- ตูมีหน้าที่เขียน เขียนจนกว่ามันจะมีเรื่องที่ปังออกมา!
ส่วนสาเหตุที่เค้าได้ตีพิมพ์ก็เพราะเค้าไม่เปลี่ยน
ไม่อยู่ในกระแส? ช่างหัวเทรนด์ไปสิ! ถ้าการทำตามเทรนด์คือการเขียนเรื่องที่ตัวเองยังไม่สนุกแล้วมันจะไปมีประโยชน์อะไร ก็เพราะความแตกต่างที่มีเอกลักษณ์นี้ไม่ใช่หรือไงเราถึงได้โดดเด่นกว่าคนอื่น ไม่ซ้ำซากจำเจ
ไม่ดัง? ไม่ปัง? ช่างมัน! อย่างน้อยก็มีคนชอบผลงานของเราเยอะขึ้นก็พอ ทีละคน 10คน 100คน สักวันมันจะถึงพัน ตราบใดที่ยังสร้างสรรค์งานใหม่ๆ ออกมา ตราบเท่าที่คนอ่านยังไม่บ่นเบื่อความจำเจ เรายังมีอะไรให้ลองเขียนอีกเยอะแยะ

เราเองก็ยังไม่ดัง ยังไม่เก่ง ไม่ใช่นักเขียนตัวท็อปที่พูดชื่อปุ๊บใครๆ ก็รู้จัก หรือมีผลงานโคตรฮิตเป็นที่รู้จัก
แต่เราผ่านมาหมดทั้งโมเมนต์ที่โดนคนอ่านด่า คนอ่านไม่หือไม่อือจนไร้กำลังใจ รวมไปถึงการโดนดูถูกจากคนอื่นๆ ทั้งจากคนที่ดูถูกนิยายของเรา หรือแม้แต่ดูถูกตัวเราเอง
เราไม่ได้บอกว่า "ฉันไม่ท้อเลยสักนิด" นะ เราท้อ แต่เราไม่หยุดเขียนไง
เราเลยอยากมาเล่าเรื่องของเราให้คนอื่นฟัง เพื่อจะมีคนที่กำลังมีคำถามในหัวแบบเดียวกับที่เราเคยเผชิญมาในอดีตผ่านมาอ่าน

สุดท้ายอยากบอกว่า การปากเก่ง วิจารณ์เก่ง กัดเก่ง ไม่ได้ช่วยให้คุณกลายเป็นนักเขียนที่เก่งขึ้น สิ่งที่ช่วยให้คุณเก่งขึ้นคือการลงมือแต่งนิยาย ไม่ใช่หัวเราะเยาะคนอื่น
ตอนที่คุณมัวแต่นั่งนินทาชาวบ้าน แชร์ดราม่า เม้ามอยอย่างเมามัน คนอื่นเค้าก็คิดพล็อตได้จนจบเรื่องแล้ว!
ถ้ามีเวลาว่างนั่งเล่นโซเชียล ลองแบ่งเวลาไปหานิยายดีๆ สักเล่มมาอ่านดู นิยายที่คุณสนใจจริงๆ จากเรื่องย่อจากหลังปกน่ะนะไม่ใช่ได้ยินว่า "อยู่ในกระแส" เลยซื้อตามชาวบ้าน
(นิยายเล่มล่าสุดที่อ่านแล้วประทับใจของเราคือ "โกสต์บริเกดส์ หน่วยพิเศษกองพลผี" สำนักพิมพ์โซลิส มันดีจริงๆ นะขอบอก)

ป.ล. เค้ารู้เค้าเกรียน วาจาไม่ค่อยละมุนหู สำนวนชวนระคายสมองมากๆ แต่ก็อย่างว่าแหละ...ขอโทษนะ #มันเป็นสไตล์ ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ได้เค้าก็ขอบคุณมากๆ หวังว่าจะได้กำลังใจกลับไปแทนความหงุดหงิดนะ ฮ่าๆ

กูไม่รู้นะว่าพล็อตเป็นไง เนื้อเรื่องดีไหม แต่สำนวนการพิมพ์ในกระทู้โครตระคายหูเลย บวกกับเป็นแนววาย กูทนอ่านไม่ไหว

กูเกลียดคำว่ามันเป็นสไตล์จัง โครตฟังดูเป็นคำแก้ตัวเหี้ยๆ

>>479 กูเข้าไปส่องในเมพ อีอันที่มันภูมิใจนำเสนอว่าได้ตีพิมพ์กับสนพ.เล่มแรกขายแม่งตั้งแต่ 09/03 ได้เรทติ้งหัวใจมาสองดวง แถมตอนนี้จัดโปรฯอยู่ลดเหลือ199 แล้วนี่คือประโยคนี้เหรอวะ
'แล้วหลังจากนั้น เมื่อมันมีคนถือสปอร์ตไลต์ส่องไฟให้ นิยายมันก็เลยไปได้ไกลกว่าเดิม มีคนอ่านเพิ่มขึ้น มีแฟนๆ เพิ่มขึ้นตาม'
???

หลงตัวเอง 2018 ชัด ๆ

เขาทำได้ละก็ดีละสัส ให้เขาภูมิใจหน่อย พวกมึงนี่ก็ ถถถถถ

พอได้ตีพิมพ์แล้วกร่างทันที มันจะต่างอะไรจากพวกที่แม่งด่าเนี่ย superego ด่ากับ superego ด้วยกัน

>>485 ky ใช้ผิดนะ

superego คือสภาพจิตจากสิ่งที่สังคมปลูกฝัง (มันไม่ได้หมายถึง สุดยอด ego เห็นแก่ตัวสุดสุดนะ)

ในบริบทประโยคของมึง ใช้ ego ก็พอ
Id คือ สันดานดิบ

>>486 แถม alter ego คือ จิตซ่อนเร้นใน ลักษณะนิสัยอีกแบบ (แบบหนังเรื่อง Split)

นิยายลงในเว็บป่าววะ กุรอสับค่าาาา

The fragile line between confidence and arrogance is humility. คลาสสิค!

>>486 ขอบใจที่ช่วยคอมเฟิร์ม
แต่กูขอถามหน่อย อีโก้สูงควรจัดอยู่กลุ่มไหน เห็นหลายทีคนบ่นว่านักเขียนอีโก้สูง กูเรียกไม่ถูก

>>490 ใช้ high ego หรือ big ego ได้หมด อย่าใช้ super ego ก็พอ

>>491 ที่บ้านก็ใช้อยู่นะ แต่เป็น hilux vigo

>>492 มึง hilux vigo มันจักรยานยนต์

แหม พูดมาได้ "แต่ขอโทษ มันดีพอจะเข้าตา บ.ก. ที่กำลังมองหานิยายไปตีพิมพ์ว่ะ" แค่ดีมันไม่พอหรอกเว้ย ดีจริงป่าวไม่รู้ เดี๋ยวนี้แค่ยอดวิวเยอะ สนพ.หลายที่ก็พร้อมมาจีบแล้ว โธ่เอ๊ย ได้พิมพ์ละทำกร่างนะ

ตรรกะแม่งเหมือนมึงทำหนังไม่เป็นห้ามวิจารณ์ เขียนนิยายไม่เก่งก็ห้ามวิจารณ์เหมือนกันเรอะ

>>495 อันนี้พูดถึงมู้อีโก้ หรือเรื่องสับสำนวนแล้วแก้ตัวในโม่ง? ตรรกะที่มึงยกตัวอย่างมันสุดโต่งนะ

อี๋ คนเขียน THE SNOWWHITE XXX เจ้าชายปีศาจทายาทสโนว์ไวต์ เองเหรอวะ กูเคยเสิร์จเจอเห็นน่าสนใจดี แต่รู้งี้ล่ะขอบายดีกว่า ความประทับใจแรกหมดกัน เหอๆ

>>479 ทำไมมันดูกร่างๆจังวะ ยิ่งได้ตีพิมพ์ยิ่งต้องสงบเสงี่ยมไม่ใช่เรอะ ไปเปิดช่องให้แอนตี้มาถล่ม คนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็กลายเป็นเกลียดขี้หน้า ถถถ คือถ้ามึงอยากเหนือ ก็แค่มาตั้งกระทู้บอกเรียบๆว่าได้ตีพิมพ์แล้ว จากนั้นก็ใจป้ำแจกนิยายแม่งเลย 1-2 เล่มก็ได้ ให้เล่นเกมชิงรางวัลเอา แบบนี้ก็ตบหน้าพวกที่ด่าจนต้องม้วนหนีแล้ว

>>496 หมายถึงกระทู้ที่ยกมา

ไม่ว่ามันจะมาเบ่งเย้ยคนที่คนเคยด่าไว้ หรือเป็นการตลาดแบบปั่นกระแสดราม่า กูก็ว่าไม่เวิร์คทั้งคู่อะ ไอ้พวกที่มาพิมพ์ชมนี่กุว่าก็คงไม่ซื้อหรอก เคยเจอหลายรอบนะที่มาตั้งกระทู้ว่าผลงานตัวเองได้รับการตีพิมพ์แล้ว แต่ไม่เคยเจอคนไหนวางก้ามขนาดนี้เลย ขอให้เจริญ ๆ ก็แล้วกัน

ถ้า จขกท. เข้ามาอ่านจะบอกให้ฟังแค่ว่า "คนจริงไม่เบ่ง คนเก่งไม่โม้ คนใหญ่โตไม่อวด" นะจ๊ะ

>>500 cliché

ลองไปอ่านบทนำผ่านๆมาละ ภาษาโอเค ไม่มีอะไรผิด ไม่ได้สวยมากแต่ก็อ่านลื่นดี พอได้ๆ แต่กูติดใจตรงคำว่าสโนว์ไวต์กับกระจกชื่อมิลเลอร์ชิบหาย แต่เอาวะ มองเป็นชื่อเฉพาะก็ได้วะ 555

>>500 คนจริงต้องขี้คล่อง

>>503 คนคล่องต้องขี้จริง

>>504 คนขี้ต้องจริงคล่อง

>>505 คนต้องคล่องขี้จริง

เขียนดีไม่ใช่เขียนเก่ง เขียนเก่งไม่ใช่เขียนดี
บ่นหีแตดยาวเกิน8บรรทัดกูไม่อ่าน

กูโครตเบื่อนักเขียนสายสกิลปาก เอาแต่พล่าม

เออ อันนี้กูว่าถ้ามีทั้งคู่มันจะยิ่งเก่งไม่ใช่เหรอวะ เอาแต่เขียนอย่างเดียว ไม่รู้ผิดถูกมันก็เท่านั้นแหละ
"สุดท้ายอยากบอกว่า การปากเก่ง วิจารณ์เก่ง กัดเก่ง ไม่ได้ช่วยให้คุณกลายเป็นนักเขียนที่เก่งขึ้น สิ่งที่ช่วยให้คุณเก่งขึ้นคือการลงมือแต่งนิยาย"
แล้วรู้ได้ไงว่าตอนที่เขาเม้าท์กันนั่นคือเขาไม่แต่ง เขาอาจจะพักอยู่หรือแต่งเสร็จแล้ว แม้กระทั่งแต่งไปเม้าท์ไปยังได้ ไม่ใช่ว่าแต่งนิยายแล้วห้ามทำอย่างอื่นไปพร้อมๆกันนี่ จริงป่ะ 555

ขนาดแดนบราวน์ยังไม่บ้าเห่อเท่าแม่งเลย สงสัยโตแต่ตัวสมองยังเด็ก

ขนาดพดอนนยังทำหนังได้ ทำไมนิยายถุงกล้วยแขกจะตีพิมพ์ไม่ได้วะ55555
คนที่เมาท์บางคนอาจจะเป็นนักเขียนที่กำลังเป็นซีรี่ย์ออนแอร์ก็ได้ใครจะรู้

>>507 ตรรกะอะไรวะ เขียนดี มันก็คือเขียนเก่งสิ ละก็ vice versa อะ งงกับมึง เขียนดี แต่เขียนไม่เก่งนี่เป็นยังไงวะ

>>512 เขียนดีคือ quality เขียนเก่งคือ quantity
คุณภาพกับปริมาณ

>>513
เขียนดีต้องทีมคนสร้าง Detroit Become Human ทำเกมน้อยไม่ถึงสิบเกม แต่คุณภาพไปให้สุด
เขียนเก่งต้องทีมคนสร้าง EA หรือ Unisoft ที่ทำเกมเยอะ แต่ดาวน์เกรด ติดบั๊กเยอะ ราคาแพงเว่อ

>>513 เขียนเก่งก็เป็น quality เหมือนกัน ถ้ามึงจะเปรียบเทียบแบบนี้ แทนที่มึงจะบอกว่าเขียนเก่ง มึงก็ควรใครคำว่าเขียนเร็ว หรือเขียนได้จำนวนคำเยอะ นี่ถึงเรียกว่า quantity

และที่สำคัญคือ เขียนเร็วก็ไม่ได้แปลว่าคุณภาพจะต้องต่ำเสมอไป หรือเขียนน้ำเยอะก็ไม่ได้แปลว่าห่วย ของแบบนี้มันเป็นสไตล์ นี่นิยายนะโว้ย ไม่ใช่พวกบทความทางวิชาการ จะบอกว่า high quantity = low quality ไม่ได้หรอก

เห็นบอกว่าในนี้สับนิยาย แล้วอ่านดู เออ...สับจริง เพราะงั้นเลยอยากให้สับให้ สับมาเลย ไม่ต้องบอกเขียนไม่เป็น ก็รู้อยู่ว่า ‘เขียนโครตห่วย’ เออ...ดิ แต่ใครมาติดตามไม่รู้ เลย ต้องเขียนดีๆแต่แม่งลงกระทู้ให้ดูหลายรอบไม่มีใครวิจารณ์ ติ บลาๆเลย ช่างเถอะ
เอาเป็นว่าสับให้หน่อย
https://writer.dek-d.com/kate-matc5/writer/view.php?id=1843046

สำหรับกูเขียนดีก็คือเขียนดี นิยายเรื่องไหนกูอ่านแล้วชอบพลอต ชอบนั่นนี่นู่น ภาษาดี ก็ชมว่าคนเขียนเขียนดี
สำหรับคนเขียนเก่ง คือคนที่เขียนแล้วกูว้าว นอกจากภาษาดี สำนวนแพรวพราว สามารถฉีกงานพัฒนาไปได้หลายๆแบบ ไม่จมอยู่ก้บพลอตหากินเดิมๆ ออกมากี่เรื่องๆก็ปัง เขียนแนวไหนก็ปัง นั่นคือคนเขียนเขียนเก่ง

>>516 กูเข้าไปดูมาแล้ว มีระดับพลัง มีตู้มต้าม แถมเปิดให้อ่านแค่ 2 ตอน มึงแน่ใจนะว่าอยากจะโดนด่า กูให้ตัดสินใจอีกที

เออ...พูดเพิ่มหน่อย ไม่อยากเขียนฮาเร็มโว้ยยยย (ไม่อยากมีนางเอก)

ช่างแม่ง...1. ตอนแรกเขียนเล่นๆเลยลงไปแบบ...เออ...ว่าไงดีวะ เอาเป็นว่าตอนแรกลงไปแบบไม่คิดไง พอมีคนติดตามแบบ กูปิดตอนทำใหม่ดีกว่า
2. แม่งกูมาให้สับบบบบโว้ย
3. โทดทีวะ ตอบช้าเครื่องค้าง

4. กูรู้กูเขียนห่วยยยยยยยยยยยยยยยยยยย บวกไม่รู้เรื่องงงงงงงงงงงงงงง กูโง่

ว่าแล้วกูขอ KY ถามหน่อย ฉากต่อสู้บรรยายแบบไหนดีวะ!?
1. ตูม! เฟี้ยว! เพี้ยว! ผัวะ! กุดุสกุดุส!
2. จัดเต็มบรรยาย Moveset ทุกอย่างที่ตัวละครออกท่า
3. เขียนแค่ว่าเข้าปะทะกันแล้ว ที่เหลือให้คนอ่านจินตนาการตามเอง

>>522 กูไม่รู้วะ แล้วแต่คนอ่านแต่ละคนชอบ แต่กูชอบหมายเลข0วะ กูไม่ชอบสักอัน

>>516 กูไท่รู้ว่าสับเป็นไง แต่กูจะช่วยดูให้แล้วกันนะ
กูดูหน้านิยายกับปฐมบทนะ อีกตอนกูยังไม่ได้อ่าน กูอยากบอกว่า หน้านิยายมึงน่าจะพรีเซนต์อะไรได้เยอะกว่านี้ว่ะ พวกค่าเงินพวกคลาสสัมมาชีพ แยกไปทำภาคผนวกขึ้นตอนแรกเลย หรือบางคนที่ช่ำๆหน่อย เขาจะใช้การอธิบายผ่านตัวละคร ให้ตัวละครเป็นคนพูด มันจะดีกว่าการเอาข้อมูลมากางนะ คนอ่านจะรับรู้ง่ายกว่า

ปฐมบทสั้นมาก อืม...ส่วนตัวกูอยากให้มึงตัดตอนที่ตัวเอกกะพ่อบ้านขึ้นไปบทใหม่เลย บทแรกนี่น่าจะใส่ซีนต่อสู้ ซีนอะไรสักอย่างเพื่อปูว่าทำไมถึงฆ่ากัน บรรยายบรรยากาศที่มืดครึ้ม เศร้าโศก น่าจะดีกว่าการบรรยายย้ำลักษณะของคนน้อง(ปะวะ) บรรยายความรู้สึกออกมาให้มากกว่านี้ กูว่าตรงนั้นมันเล่นอะไรได้เยอะกว่าสองย่อหน้า

คำที่บรรยายความดำ รัตติกาลนี่ก็โอเคอยู่ แต่มันยังมีคำอื่นนะ ดำขลับ อันนี้ใช้กันเยอะ, นิลกาฬ นี่ก็ดำ หรือจะใช้ดำสนิทไปตรงๆก็ได้ ถ้าเขียนเรื่องแนวอีปิคแฟนตาซี ศึกษาพวกคำไวพจน์เพิ่มเติม งานมึงจะมีเสน่ห์มาก

เอ้อ กูชอบประโยคโปรยหน้านิยายมึงนะ แต่ช่วยเปลี่ยนจากระฆังเป็นตะเกียง โคมไฟแทนที ระฆังมันไม่มีแสงนะ หรือไม่ก็เปลี่ยนจากระฆังมีแสงของมึง เป็นคำว่า ความหวัง การใช้คำตรงๆบางทีก็ไม่แย่หรอก

สู้นะมึง กูจะรออ่านต่อ บทบรรยายมึงไม่เลวร้าย คำผิดไม่เยอะ คำซ้ำมีบ้าง อยากให้เพิ่มเติมก็นั่นแหล่ะ พวกคำไวพจน์ กับการเล่นกับซีน ฉาก ความต่อเนื่อง เพราะงานแนวนี้สองอย่างนี้ค่อนข้างสำคัญ เพราะคนอ่านต้องคิดตามไปด้วย พยายามเข้าเพื่อน

*ไม่รู้ ขอโทษกูลืมตรวจคำ

กลางๆ ระหว่าง 2 กับ 3 แต่ควรจะหนักไปที่ 2
แต่ 1 มึงห้ามเด็ดขาด

กูถามหน่อยวะ มึงคิดว่าควรบรรยายหน้าตาอย่างไง
1. ละเอียดยิบเลยน้อง
2.บอกโครตตื่น
3. จิตนาการเอง

>>522
1. ใช้ได้ อันสองอัน ใช้ร่สมกับข้อ2.เป็นคอมโบได้ แต่อย่าเยอะเกิน ไม่งั้นนิยายมึงจะไม่ต่างอะไรกับถนนสึขาวของมาสเตอร์ปอบ
2. ควรใช้มาก อาจจะตัดการบรรยายด้วยประโยคคำพูด ฮึไม่เลวนี่ ฝีมือของแกแค่นี้กระจอกงอกง่อยดอยเต่ามาก บังอาจย๊าก ตีกันใหม่ เพราะมันเหมือนช่วยตัวละครพักเบรคไปในตัว ช่วยให้คนอ่านไม่ตาลายเกินไปด้วย
3. ก็ใช้ได้นะ ถ้ามีซีนที่เกิดขึ้นในขณะเดียวกันของตัวละครที่มึงอยากให้โฟกัสมากกว่า แต่ถ้าไม่มี นี่เป็นศีนสำคัญ มันจะดูจืดๆว่ะ เหมือนกำลังรอดูละครตบกันดีๆ มีคนเดินมาเตะปลั๊ก 555

>>527 คนไม่จำบทบรรยายหน้าตา เพราะงั้นไม่ต้องละเอียดมาก เท่าที่นักอ่านทั่วไปจะจำก็มีแค่ 1. หน้าตาดีไหม 2. สีผมสีตาสีผิว 3.หุ่น/รูปร่าง เพราะงั้นก็อธิบายแค่ 3 หัวเรื่องหลักนี้ ที่เหลือปล่อยให้นักอ่านจินตนาการเอาเองจะดีกว่า

>>527 บรรยายจุดเด่นหลักๆ ก็พอ มากเกินไปก็ไม่ดีว่ะ ประมาณว่า มึงจะบรรยายแบบพอดีบ้างก็ได้ ถ้าจะเล่นซะละเอียดยิบ ไม่มีใครอยากจะอ่านหรอก กูคนนึงที่ข้ามๆ เลย ห่าา ไม่จำเป็นต้องอธิบายจากหัวยันสะโพกขนาดนั้นนนน ตาสีฟ้า ผมสีทอง หน้าหล่อสัสๆ อย่างกับกินทามะก็ว่าไป 555555

>>527 อยากให้คนอ่านจำตัวละครมึงตรงไหนก็บรรยายตรงนั้นอ่ะ สำหรับกูนะ แบบคนนี้ตาสวยก็จะบรรยายตาเยอะ (แต่ไม่ใช่พร่ำเพรื่อนะมึง) หรือบรรยายบรรยากาศกับอะไรก็ว่าไป มันมีส่วนช่วยให้คนจำคาแรคเตอร์แล้วจะอินได้ แต่ทั้งนี้มึงต้องระวังไม่บรรยายแปลกๆ อย่างกูอ่านเรื่องหนึ่งบรรยายว่านัยน์ตาระหงนี่แทบพ่น

>>527 บรรยายลักษณะเด่นให้คนจำ อย่างคนในตระกูลแลนนิสเตอร์ตาสีทองผมสีทองทุกคน พวกทาแกเรียนผิวสวยผมจะสีซีดๆ หรือเหลืองอ่อนๆ ตาสีม่วงหรือฟ้า พอมันมี trait แบบนี้คนจะจำง่าย ใช้แทนการบอกชื่อได้ หรือใช้เป็น forshadow/gimmick บอกคนอ่านก็ได้ด้วย

>>532 กูเห็นด้วยนะ เช่นเรื่องผมทองของแลนนิสเตอร์ ทำให้รู้ว่าจอฟฟรีมันเป็นลูกใคร

แต่ขอให้มันเด่นและมีผลกับเนื้อเรื่องจริง ๆ ถ้าไม่เกี่ยว และไม่เด่น มึงไม่ต้องเน้นก็ได้

>>531 อันนั้นไม่ใช่ว่าใช้คำแปลก แต่แม่งไม่รู้ด้วยซ้ำมั้งน่ะว่า ระหง แปลว่าอะไร 555
>>532 พอเอ่ยถึงทาแกเรี่ยนขึ้นมากุนึกถึงจอนสโนเลย เชื้อแม่แม่งโคตรแรง เยกันข้ามตระกูลครั้งเดียวยีนทาแกเรียนหายเกลี้ยง ว่าแต่ชาตินี้กุจะได้อ่านจนจบมั้ยวะเนี่ย ซีรีย์แม่งนำหน้านิยายไปแล้วชิบหาย

>>522 ถ้านิยายจีนกูเห็นส่วนใหญ่มักจะจัดเต็ม แต่นิยายจีนต่อสู้ที่ดีฉากต่อสู้ต้องไม่เวิ่นว่ะ เพราะฉากพวกนั้นมันดำเนินไปแค่แป๊ปเดียวแต่มึงมานั่งบรรยายกระบวนท่านึงล่อไปสองสามย่อหน้าแบบนี้มันก็ไม่ใช่ ใครมันจะไปนั่งอ่าน
แต่ถ้าเป็นแฟนตาซีตะวันตกที่กูเคยอ่าน (ไม่นับแฟนตาซีญี่ปุ่นที่พยายามจะตะวันตก) แทบจะไม่บรรยายฉากต่อสู้เลย สู้กันทีเหมือนเล่นเป่ายิ้งชุบไม่ก็เล่นการ์ดโปม่อนวัดพลังอ่ะ ถ้าตัวละครเทพจัดแม่งก็จะจบในหนึ่งย่อหน้า(The Left had of god เป็นต้น) ถ้าสูสีแม่งก็จะบรรยายแค่พวกบรรยากาศกับสถานการนิดๆ หน่อยๆ ให้รู้ว่าทำยังไงถึงชนะ (ซีรีย์ The Last wish เป็นต้น ฉากต่อสู้ไม่ดุ แต่ฉากเยดุทุกเล่ม ดีงามอย่างกับเป็น Fifty shade ยุคกลาง)
ขนาดพวกนิยายแนวทหารๆ ที่คิดว่าจะมีฉากต่อสู้ดุๆ เอาจริงๆ แม่งก็แทบจะไม่มีอะ ต่อยก็บอกต่อย เตะก็บอกเตะ สั้นดีแต่บางทีก็สั้นไปต้องย้อนไปอ่านรอบสองว่าแม่งทำอะไรกัน

พูดถึงฉากต่อสู้นะ
โจโจ้แม่งเป็นเรื่องเดียวที่กูรู้สึกว่าฉากต่อสู้แม่งเร้าใจเหี้ย ๆ ลุ้นสุด ๆ ชิงไหวชิงพริบ ไม่สาดพลังใส่กันโครม ๆ ยกเว้นตอนจบไฟต์อะนะ

ถ้านิยายเรื่องไหนมีแบบนี้ได้สักฉากแม่งจะสุดยอดมาก

>>536 มึงรู้จักโจโจ้ล่าข้ามฯมากี่ปีแล้ว กูมีทุกเล่ม

>>536 กูอ่านรุ่นโจนาธาน หน้ากากทมิฬ ชิวกัง

>>536 มึงบอกภาคโปรด แสตนด์โปรดมึงเลยดีกว่า

>>539 ภาคห้ากูชอบสุดละ ชอบธีมมาเฟีย

กูชอบแสตนด์ สติ๊กกี้ ฟิงเกอร์ของบูจาราตี้
อีกตัวที่ชอบก็เมทัลลิก้า แล้วก็เซ็กส์ พิสเทิล

ของบูจาราตี้ชอบฉากสู้กับบอสเดียโบโร่ชอบมาก แม่งวางแผนดักกันสองชั้นสามชั้น

ของมิตซูต้านี่ฉากสู้กับไวท์อัลบั้มนี่พีกมาก ดีที่สุดในภาคห้าแล้ว มองไม่เห็นทางชนะ แต่ก็ชนะจนได้

ส่วนเมทัลลิก้า(จำชื่อเจ้าของไม่ได้)แม่งเกือบเป็นพระเอกแล้ว บอส(อีกบุคลิก)มองเห็นล่วงหน้าแต่หาตัวเจ้าของแสตนด์ไม่เจอ เกือบตายห่า แต่แม่งดันฉลาดลากแอร์โร่สมิธมาฆ่าได้

นี่มึงคิดว่ากูแพร่มมาโดยไม่เคยอ่านโจโจ้เหรอวะ

>>536 อะไรของมึงวะน่ะ เอาฉากต่อสู้ในมังงะมาเปรี่ยบเทียบกับนิยายเฉยเลย
เนี่ยแหละปัญหาของนิยายออนไลน์ คนเขียนรุ่นใหม่ๆ แม่งเสพงานทัศนะศิลป์มาเยอะ ดีในแง่ความคิดความคิดสร้างสรรค์จินตนาการ แต่วรรณศิลป์ห่วยแตก ไม่รู้จักใช้ภาษา คลังคำน้อย สำนวนหมาถุย คำเชื่อมคำซ้ำติดกันเป็นพรืด บรรยายเห็นภาพอยู่คนเดียวคนอื่นอ่านไม่รู้เรื่อง
แล้วยิ่งพูดว่า "ถ้านิยายเรื่องไหนมีแบบนี้ได้สักฉากแม่งจะสุดยอดมาก" คือมันบ่งบอกว่ามึงอ่านมาน้อยมากนะ มึงลองไปอ่าน แปดเทพอสูรฯ กับนางพยาผมขาว ฉบับที่ น.นพรัตน์ แปลดูก่อนแล้วค่อยคิดอีกทีก็ได้

นั่นสิ มังงะกับอนิเมมันสื่อด้วยภาพป่ะ ให้มาเขียนบรรยายฉากสู้แบบนั้นมันไม่ใช่ง่ายนะเว่ย กูก็เคยดูอนิเมหลายเรื่องแล้วแบบสู้กันมันชิบหาย แต่พอนึกว่าถ้าต้องเอามายัดลงนิยายกู ตายห่ากันก่อนพอดี

>>541 มึงเห็นกูเอาฉากต่อสู้จากมังงะมาเทียบนิยายแล้วตีความต่อเป็นฉาก ๆ เป็นปัญหาการเขียนนิยายออนไลน์ได้เลยเหรอวะ ทั้งที่มีงไม่เคยเห็นนิยายกูด้วยซ้ำ มึงคิดเองเออเองว่าห่วย

แล้วที่มึงยกมากูจะไปหาอ่านฉบับนิยายนะ กูดูแต่หนังตั้งแต่เด็กเลยไม่นั่งอ่าน ขอบใจที่แนะนำ

>>542 แล้วถ้ามึงทำได้ มันจะสุดยอดไหม ? มัวแต่คิดว่าจะทำไม่ได้ แล้วมันจะทำได้ไหมวะ
ถามกู กูยังทำไมไม่ได้นะ แต่กูพยายามอยู่

ไหนๆ คุยถึง >>522 กันอยู่ กูขอลากกลับไปอันนั้นแล้วกัน

สำหรับกูเห็นว่า นิยายมึงบรรยายมาด้วยสำนวนแบบไหน และมึงเขียนอันไหนแล้วอินสุด ก็อันนั้นแหละมึง

ถ้านิยายมึงใช้ภาษาง่ายๆ เว้นวรรคเร่งจังหวะ มึงก็ใช้แบบ 1 ได้ เพราะมันทำให้คนอ่านคึกคักตื่นเต้นตาม แต่ถ้าใช้เยอะมันก็เหมือนมึงได้ยินจนเอียนมันก็ไม่อินแล้ว มึงก็ต้องเพลาๆแบ่งไปใช้ 2 หรือไม่ก็ 3 สลับกันไปบ้างนั่นแหละ แต่ทั้งนี้มึงจะเทน้ำหนักให้การบรรยายประเภทไหนมากน้อย ก็อย่างว่า เอาที่มึงถนัดและอินที่สุดก่อน ถ้ามึงยังไม่อิน เขียนไปมัวแต่วิตกไปมันก็ไม่สนุกหรอกมึง

ที่สำคัญ มึงอย่าให้ความสำคัญกับตรงนี้มากกว่าไปกว่านิสัยคาร์มึง ตัวละครบางตัวมึงอยากเขียนฉากเท่ๆใส่ให้ แต่นิสัยประเภทคมในฝัก ไม่ถึงที่ตายกูไม่โชว์ หรือถึงที่กูก็ยังไม่อยากโชว์ มึงก็ต้องทำใจนะ ไม่ใช่สักแต่จะยัดฉากบู๊อลังๆให้มัน สำหรับกูถ้าเจอแบบ อะไรวะ บรรยายมาว่าหมอนี่จะไม่โชว์ง่ายๆ ผ่านไปไม่ถึงบทแค่โดนนักเลงหน้าปากซอยหาเรื่อง มึงก็ตบเกรียนให้โลกรู้แล้วว่ามึงเทพ ความมุ่งมั่นของมึงช่างสั้นยิ่งกว่าเวลากูเวฟมาม่ากินอีก

>>540 เมทัลลิก้า = กรรไกรแทงคอ โหดสัด

>>544 กูใช้ภาษาง่าย ๆ นะ เคยใช้แบบ 1. ผ่านมาปีหนึ่ง ย้อนกลับมาอ่านนิยายตัวเอง รู้สึกว่ามันปัญญาอ่อนชอบกล เหมือนเด็กจับตุ๊กตุ่นมาสู้กันแล้วพากย์เสียงไปด้วย

ตอนนี้กูเลิกใช้แบบ 1. พร่ำเพรื่อเหมือนเดิมแล้ว
ใช้ตอนเซอร์ไพรซ์อย่างเดียว เช่น ตัวละครคุย ๆ กันอยู่ดี ๆ กำลังจะแฮปปี้เอ็นดิ้ง มีเสียงปืนดัง ตัวละครโดนยิงแสกหน้า จบตอน

เห้!! พวกมึงรู้สึกยังไงบ้างกับการอ่านนิยายที่เนื้อเรื่องตัดไปมา กูนี่งงมาก เคยเจอเรื่องหนึ่งเขียนว่าจะบรรยายแบบพวกหนัง การ์ตูน แต่พออ่านไม่รู้เรื่องเลย (เรื่องไรวะ!!)

การใช้ภาษาบรรยายเป็นศิลปะ จะออกมาในรูปแบบไหนก็ขึ้นอยู่กับศิลปิน แต่แนะนำว่าเรื่องตัวอักษรเสียงแบบเนี่ย ถ้ามีความสามารถพอ ก็เลิกใช้ แล้วไปหาวิธีอื่นมาบรรยายเถอะ เช่นว่า ทันใดนั้น เกิดเสียงระเบิดขึ้นดังตูมใหญ่... เสียงปืนดังขึ้นเปรี้ยงหนึ่ง... อะไรง่ายๆ แบบนี้ก็ได้ ไอ้แบบ ตู้มมม คว้างงง เปรี้ยงงง โครมมม แม่งดูโคตรโลว์เลย นิยายตลาดล่างสัสๆ

>>548 เห็นด้วยส่วนหนึ่ง แต่ไม่ทั้งหมด คนที่เขาบรรยายดี การใข้เสียงเปรี้ยงไปเลยมันก็ทำให้ภาษากระชับขึ้น และได้อารมณ์ขึ้น ย้ำว่าถ้ามันมาถูกที่ถูกเวลา
กูเห็นบางคนพยายามจะไม่ใส่เสียงเปรี้ยง แล้วบรรยายว่าเสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด อ่านแล้วมันจืดชืดมากเลยมึง ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับจังหวะ กูไม่เคยมองว่าการใส่เสียงเอฟเฟกจะโลวคลาสหรอกนะ แต่อีแบบ ตูม บึ้ม เปรี้ยงแม่งทั้งเรื่อง อันนี้ก็เห็นด้วยแหละ แม่งไม่ไหว

>>548 เห็นด้วยเกือบหมดว่ะ พวกเสียงที่เกิดขึ้นในช่วง ณ ขณะเวลาหนึ่งแบบ 'ตู้ม ปัง ป้าง เปรี้ยง โครม' พวกนี้ใช้ให้น้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้จะดีกว่า แต่กูอ่านนิยายแนวทหารๆ แบบ Starship Troopers, Thank You for Your Service พวกนี้ก็มีใช้นะ แต่น้อยมากและใช้เฉพาะช่วงที่มันเป็นฉากเซอร์ไพรแบบตัวละครกำลังทำอะไรอย่างหนึ่งอยู่หรือให้ความสนใจบรรยายอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว ตูม ขึ้นมา ไม่ใช่ใช้แม่งซะเกร่อเป็นพากย์หนังกลางแปลง
กับอีกแบบนึงที่กุชอบเป็นการส่วนตัวคือ ใช้เสียงสร้างบรรยากาศ ประมาณว่าฝนตก 'เปาะเเปะ' เสียงลม 'วืดวือ'แบบนี้ว่ะ

>>548 ใช้ได้นะ แต่ควรใช้ให้ถูกจังหวะและไม่ใช้พร่ำเพรื่อมากกว่า ถ้าใช้ถูกจุด เสียงพวกนี้สร้างอารมณ์ได้ดีและตรงจุดกว่าการบรรยายพอสมควรเลย

สมัยก่อนกูเคยฟังบรรยายของนักเขียนท่านนึง น่าจะนักเขียนรางวัลซีไรต์ ที่เขียนเรื่องเกี่ยวกับการหนีเข้าป่าหลัง 6 ตุลา
กูจำรายละเอียดของเรื่องที่เค้าเขียนไม่ได้แล้ว แต่ที่จำได้คือมีฉากนึงบรรยายประมาณว่า ในความมืดอันเงียบสงบ จู่ๆ ก็มีเสียงปืนดังขึ้นชุดใหญ่ ปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปัง! แล้วทุกอย่างก็เงียบสงบลงอีกครั้ง

มันทำให้เห็นภาพตัดกันชัดเจนระหว่างความเงียบกับเสียงปืนที่ดังแหวกอากาศ ความเงียบที่เกิดขึ้นในภายหลังก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

>>551 จะว่ายังไงดีล่ะ ปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปังปัง! อันนั้นมันเป็นลูกเล่นของนักเขียนสำหรับใช้ดึงอารมณ์มากกว่า เดาว่าคงมีแค่จุดเดียวในเล่มแหละที่เขียนแบบนี้เพื่อสร้างความแตกต่างหรือเน้นย้ำประเด็นบางอย่าง (คงไม่ปังปังปังปังปังกันไปทุกครั้งที่ยิงปืน) ซึ่งมันค่อนข้างผิดฝาผิดตัว ถ้าจะเอามาเปรียบเทียบกับไอ้ คว้างงง เปรี้ยงงง ตูมมมม ที่เห็นในนิยายเด็กดี

ก็อย่างที่ว่า มันเป็นลูกเล่นอย่างนึงไง คือใช้ได้แต่อย่าบ่อย ใช้ให้ถูกจังหวะ

นี่กู >>522 เองนะ ไม่ได้เข้าโม่งเพราะติดงาน กูนี่ซึ้งเลยที่พวกมึงช่วยออกความเห็นกันเยอะขนาดนี้

>>547 ถ้าเจอแบบที่แม่งอ่านไม่เข้าใจหลายฉากก็ปิดเหอะ ปวดสมองเปล่าๆ นี่มันนิยายจะมาบรรยายแบบการ์ตูนก็ปล่อยไป ถ้าคิดว่าดีแล้วคนอ่านเข้าใจก็ปล่อยเขาไป

>>552 ก็นั่นแหละ ที่จะสื่อคือ ใช้ได้ จะแค่ปังเดียว ฟิ้วเดียว ตูมเดียวมันก็ได้ ไม่นับว่าโลว์คลาสเสมอไป แค่ต้องใช้ให้ถูกจังหวะ แล้วก็ไม่ใช่พร่ำเพรื่อก็พอ

เขียนนิยายยังไงให้ปัง อุอิ

>>557 จุดประทัด, ยิงปืนไปด้วย ตอนเขียน

มันบอกยากว่ะเพื่อนโม่ง ถึงจะเขียนแนวตลาด หรืออยากลองแต่งเบียว ๆ เน้นขายมันก็ไม่ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จกันง่าย ๆ กว่าจะปังได้บางคนลองผิดลองถูกมาหลายเรื่องมาก มีน้อยนะที่จะฟลุ๊คแต่งเรื่องแรกแล้วแจ้งเกิดได้เลย

หานิยายมาสับสักเรื่องมั้ยเพื่อนโม่ง กูกำลังว่าง แต่ก็ไม่ได้ว่างขนาดนั้น ขอเรื่องที่ไม่ยาวเกินยี่สิบสามสิบตอนจะดีมาก

>>559 เรียนโม่ง (มาอย่างเป็นทางการ เลยขอแสดงความสุภาพนิดดด)

https://writer.dek-d.com/xiaoyu-linghua/story/view.php?id=1838767 ของเราเอง ขอความกรุณาปรานีด้วยอย่างยิ่ง

/ถึงจะพูดแบบนั้นแต่เนื้อหาก็ยังไม่เท่าไรหรอกนะ TvT

>>560 ไม่ได้จะกวนตีนไรหรอกนะ แต่แนวจีนไปโยนไว้ห้อง ตำหนักเสิ่นเจิ้น น่าจะดีกว่า

>>561 อ๊ะ ขอบคุณมากเน้อ

นั่งกินเหล้าอยู่แล้วคิดขึ้นได้ พิมพ์งงไปหน่อยไม่โทษกันนะ คือกูคิดถึงเร่ืองผู้กล้ากับจอมมารอะ ยิ่งการ์ตูนญี่ปุ่นนี่ยิ่งชัด นิยายแนวนี้แบบคลิเช่ๆมันก็จะประมาณ พระเอกเดินทางไปปราบจอมมาร แล้วจอมมารแม่งก็จะมีจตุรเทพเป็นลูกน้อง ส่งลูกน้องไปตายทีละคนๆ แล้วตอนจบพระเอกก็มาดวลกับจอมมารตัวๆ ที่ปราสาท อะไรงี้อะ ไอ้เรื่องส่งลูกน้องไปทีละคนเนี่ยพอเข้าใจได้ อาจแบบบสงครามมีกฎของสงคราม ขุนพลต้องเจอกับขุนพลตัวๆ ห้ามรุมอะไรีง้ แต่ก็สงสัยว่าทำไมจอมมารแม่งไม่วางแผนดีๆวะ แบบตอนแรกส่งจตุรเทพตัวที่การที่สุดไปแล้วโดนพระเอกจัดการ ทำไมแม่งไม่รีบส่งอีกตัวตามไปอัดต่อเลย หรือไม่งั้นก็เลือกเอาตัวที่เก่งที่สุดไปจัดการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ทำไมต้องรอให้พระเอกแม่งฟาร์มเลเวล แล้วก็ค่อยส่งจตุรเทพตัวที่เลเวลพอกันไปให้พระเอกฟาร์มเล่น ควายชิบหาย ถ้าแม่งส่งตัวเก่งๆ มาตั้งแต่พระเอกเพิ่งออกจากหมู่บ้านเริ่มต้น จอมมารแม่งก็ครองโลกสบายๆไปละ

>>563 กูเมาอ่ายแล้วงงชิบหาส

>>563 ถ้าให้อธิบายคือลูกน้องคนอื่นมีหน้าที่อื่นอยู่ ไม่ว่างมา แล้วบางที่ผู้กล้านั่นเรามองเป็นผู้กล้าเพราะเรามองผ่านสายตาคนอื่านที่เล่าเรื่องผ่านผู้กล้า แต่จอมมารมันจะรู้มั้ยว่าไอ้คนต๊อกต๋อยนี่มันเป็นผู้กล้าที่จะมาล้มมันได้ มันไม่รู้หรอก เพราะในสายตาจอมมารใครที่ต่อต้านจอมมารก็ถูกมองเป็นผู้กล้าหมด แล้วผู้กล้าก็มีคนแค่นิดเดียว จะมาสู้กองทัพจอมมารได้ไง

>>563 ดราก้อนเควสภาคได จอมมารลงไปฆ่าเองแต่แรก แต่โดนผู้กล้ารุ่นก่อนขัดขวาง

>>563 ลองอ่านจอมมารก้อนเนื้อไร้ประโยชน์สิ ถ้าฆ่าจอมมารได้ จะเกิดอะไรขึ้นกับเศรษฐกิจฝ่ายผู้กล้า

>>566 แล้วก็เฉลยว่าจอมมารตัวนั้นยังมีจอมราชาปิศาจเป็นหัวหน้าเหนือขึ้นไปอีก มึงจะเรียกตัวเองว่าจอมมารไปทำไมวะ...

>>568 มันเป็นแค่จอมมารรุ่นล่าง ๆ ไง เดี๋ยวก็จะมีจอมจอมจอมมาร มาให้สู้ใหม่อีกต่อ

ไม่เกี่ยวกับที่คุยกัน แต่กูว่ากูเข้าใจความรู้สึกจอมมารนะว่าแม่งเป็นห่าอะไรต้องยึดครองโลก มึงเคยเล่นเกมแนวๆ 4x กันปะ คือกูเป็นพวกที่เล่นอะไรแล้วชอบ Rollplay ตัวเองเป็นคนดีตลอด ช่วยคนนู้นช่วยคนนี้ ไม่ยุ่งสงครามเลย แต่พอเล่นไปๆ จนเริ่มเทพ กูมักจะตบะแตกกลายเป็นคนเลวยึดครองโลกทุกที คือมันเทพเกินไปจนไม่มีอะไรท้าทายแล้วไง ยึดครองโลกนี่แหละท้าทายสุด

>>570 4x คือไรวะ

>>571 4X สร้างสรรค์ผลงานดีดีอีกแล้วครับทั่น

>>571 เกมแนว 4X คือเกมแนววางแผน แบบผลัดกันเล่นเป็นเทิร์นๆ จำลองสถานการตัวเองเป็นเหมือนผู้นำประเทศ ผู้นำเผาพันธ์ุบลาๆ ที่ดังๆ ก็
พวก Civilization, Endless Legend, Galactic Civilization เป็นต้น
>>572 นั่นโฟร์เอส ถุ้ย!

>>497 วันนี้กูไปซีเอ็ด เห็นอีเรื่องที่คนเขียนกร่างๆเนี่ยวางอยู่ตรงหนังสือมาใหม่ กูหยิบขึ้นมาดู สัส ปกหลังแม่งมีคำผิดด้วย สนพ.ไม่ช่วยดูให้มันหน่อยเหรอวะ

>>574 ห้ะ จริงดิ กูจะลองหารูปปกหลังมาส่องจากทางเว็บดู คำว่าอะไรวะ

>>575 กู>>574 นะ ถ่ายรูปไว้พอดี กะเอามาลงนี่แหละ
https://www.picz.in.th/image/Bp6VI2
คำว่า กรอกตา จริงๆ ต้องเขียน กลอกตา ล.ลิง คำนี้คือคนเขียนผิดกันเยอะนะ แต่ดูจากกระทู้แล้วนี่มันคุยซะตัวมันเก่งขนาดนั้น แถมเล่มนี้ตีพิมพ์ด้วย อยู่ปกหลังเลยนะ ไม่น่าปล่อยให้มีหลุดออกมาได้

>>576 ขอบใจมึง ถ้ามันไม่คุยโวในมู้นั้น กูก็จะมองแค่พิมพ์ผิดธรรมดาอยู่หรอก 5555

>>576 อ่านแล้วนึกถึงหนังโรคจิตที่จับคุณตาแก่ๆมา​ เอาอะไรแหยะๆกรอกใส่ปากให้สำลัก

>>576 เห็นคำว่ากรอกตาแล้วกูนึกภาพเป็นเอาลูกตายัดใส่ขวดทุกทีสิน่า

ky เด็กดวกมีนิยายแนว urban fantasy ป่ะ เบื่อแนวโบราณเหี้ยๆแล้ว อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง

บนๆไหงชอบแปะให้สับกันจัง มาโซคิสออ กูอ่านยังแสบแทน

>>581 บางคนใจถึง บางคนอยากเห็นจุดอ่อนตัวเอง บางคนอยากลองของ บางคนก็ไม่รู้เหี้ยไรเลยลองแบบรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ถ้ารู้ตัวว่ารับไม่ไหวก็อย่าเอาของมึงลงโพสนั่นแหล่ะดีแล้ว

บางทีสับไปก็สงสัยเหมือนกัน ว่าที่สับไปเนี่ยโอเคหรือเปล่า แต่กูก็สับเอามัน ด่าแหลกราญ กับตั้งใจสับแบบด่าไม่แรง 5555

ว่าแต่เนือยๆ ว่างๆ อีกแล้ว ใครมีนิยายไรน่าสนใจโยนมาหน่อยสิ กูถนัดดูเรื่องการใช้ภาษานะ <3

>>583 ฝากของเราหน่อย เราจะรีไรท์นิยายเลยอยากได้คำติคนอื่นไปปรับปรุง
https://writer.dek-d.com/mynameisRR/story/view.php?id=1731458
ขออภัยกับคำผิดมากๆ เรายังไม่มีเวลากลับไปแก้เลย กะจะแก้รวดเดียวตอนรีไรท์

พาดหัวแบบตลาดล่าง
https://www.dek-d.com/writer/50419/

>>585 ไปเน็ตวอชมะ

>>584

>>584 เมื่อกี้มือไปโดน ยังไม่ทันได้พิมพ์เลย

ไม่ค่อยอยากสับให้เท่าไร เพิ่งอ่านท่านเรย์กะจบหมาดๆ รู้สึกยังอิน และน่าจะมีไบแอสกับแนวเกิดใหม่เป็นนางร้าย คือถ้าจะให้สับก็น่าจะด่าเละเทะ

เอาจริงไอ้พล็อตเกิดใหม่เป็นนางร้ายแล้วพยายามหนีชะตากรรมมันเป็นพล็อตที่ลูกเล่นค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับพล็อตตายแล้วเกิดใหม่ตั่งต่าง ถ้าไม่มีจุดแปลก หาจุดเด่นไม่ได้จริง คนอ่านก็จะเบะปากมองบนพาลไม่อ่านมากกว่า

>>588 ky ไบแอส (bias) ที่คุณใช้นี่ใช้แทนคำว่า ลำเอียง หรือว่า อคติ อ่ะ คือมันมี bias towards กับ bias against นะ... บริบทที่จะสื่อออกทางลบชะ?

ประเทศนี้สงสัยอนาคตจะทับศัพท์อังกฤษเปลี่ยนความหมายเดิมมากขึ้นเรื่อย ๆ ผมตามไม่ทันจริม ๆ

>>589 bias in terms of psychological bias, such as cognitive bias, anchoring bias, selection bias, confirmation bias, etc.

>>590 Those examples are technical jargons. You plainly used "bias" that got me confused. I know what bias means. But I did not get what you tried to convey. Did it mean to have a negative connotation, or not?

>>590 In that sense, it was too vague and ambiguous to comprehend. Like I said: there are usages of "bias against" and "bias towards". Bias, in and of itself, is leaning towards something in a positive way. Get it?

>>590 ยกตัวอย่างอะไรของมึงวะน่ะ ถถภภถภ
ในความหมายของ>>588 มันคือความหมายถึงการเอนเอียง ลำเอียง เน้นหนัก หรือก็คือมัน (ใช้ 'มัน' จะหยาบคายมั้ยวะ กล้าใช้กูมึงในโม่งนะ แต่ทำไมกูไม่กล้าใช้ 'มัน') หมายถึงเรื่องนี้น่าจะมีความเป็นนิยายเกิดใหม่นางร้าย กระแสหลักซึ่งแนวๆ นี้ถ้าให้สับก็เละเป็นบะช่ออะ เพราะช่องโหวมันเยอะตั้งแต่ในพล็อตตั้งต้นแล้ว
>>591 กับ >>589 นี่น่าจะคนเดียวกันมั้งกูเดา สรุปก็คือ "Bias" แบบที่ใช้ในความหมายที่โคตรไทยวิบัติแบบนี้มึงไม่ต้องไปหาคำแปลตรงๆ จากภาษาอังกฤษหรอกเพราะยังไงแม่งก็ไม่ใช่ แต่ก่อนอื่นเลยพวกมึงเลิกโชว์เหนือเรื่องภาษาก่อนเลย ยิ่งอ่านกูยิ่งจั๊กจี้

กู >>593 เองนะ ดูเหมือนกุจะโชว์หน้าแหกซะละวะ เพราะไบแอสที่ว่าหมายถึง "อคติ" ตรงๆ ความหมายเลย คือ>>588 หมายถึงแกไปอ่าน ท่านเรย์กะจบมาหมาดๆ เลยยังอคติกับพวกนิยายแนว เกิดใหม่
กูขอโทษ ด่ากูได้ แต่อย่าด่าเยอะ

>>593 ได้หมดครับ ผมไม่ไบแอสอยู่แล้ว

>>594 ผมแค่สงสัยครับ นึกว่าชอบแนวเกิดใหม่ไรงี้

>>594 เออ ตามนั้น แม่งชักจะ go so big แล้ว กูยังอินกะท่านเรย์กะอ่ะ จริงๆ ลองกดไปอ่านแล้วนิดนึง พอเจอนางร้ายผู้สูงศักดิ์ มันก็เบะปากมองบนเองซะงั้น

ความจริงคือกูไม่ค่อยอยากสับนิยายที่เจ้าตัวเอามาแปะเอง เหมือนมันจะมีความเกรงใจขึ้นมามั้ง แบบจะด่าแรงก็ไม่ควร แล้วยังต้องมาอธิบายตั่งต่างที่เจ้าตัวจะมาตอบโต้อีก ใจมันเลยแฟ่บๆ ไม่อยากสับอ่า สมมุติกูสับแรงตบแรงเหมือนสมัยที่สับปทุมธาเนี่ยน แม่งจะรับได้อ่อ?

>>584

พล็อตหลักก็งั้นๆ พิมพ์นิยมถึงจะเปิดเรื่องมานานแต่เขียนช้ามากคนอ่านอ่านเรื่องอื่นจนพรุนหมดแล้ว ถ้าไม่ดีกว่าของที่มีอยู่มันก็ว้าวยาก

ถึงตัวคนที่มาจะออกแนวผู้สังเกตการณ์ไม่ใช่ตัวละครหลัก แต่ก็งั้นๆ ปัญหามันเป็นการเล่าเรื่องที่ราบๆ เรียบๆ ไป พล็อตไลต์โนเวลแต่เล่าแบบบุคคลที่สามสวยๆ กูบอกได้แต่ว่ามันก็ดี คำผิดพอมี เขียนรู้เรื่อง แต่ระดับงานมันก็งั้นๆ ก็ดี ถ้าส่งสำนักพิมพ์ผ่านไหม คิดว่ายาก ถึงผ่านแต่มันจะขายได้ไหม กูก็ว่ายาก การเล่าเรื่องแบบนี้ถ้าสักสิบห้าปีก่อนมันโอเค มึงเขียนดีกว่าแฟนตาซีสมัยนั้นหลายเรื่อง เขียนรู้เรื่อง แต่มาตรฐานความสนุกของคนอ่านสมัยนี้มึงตามไม่ทัน มันไม่มีอะไรให้ว้าวเท่าไหร่ ถ้าจะเขียนสวยๆ ก็ต้องมีจุดที่ดูว้าวในตอนด้วย

เล่าเรื่องที่มันขายเป็นไง มึงย้อนไปดูพวกโม่งบุหรี่นั่น ทั้งหมดอะ งานขายจริงๆ กูให้แค่ >>404 แค่อันเดียว คือมันสุด กาวคือกาว อันอื่นพยายามสวยพยายามคูล แต่คนอยากอ่านไหม ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ มันเลยเป็นระดับงานแค่ เออ ก็ดีนะ

ในการพัฒนางานของมึง มึงจะเขียนสวยๆ แบบนี้ต่อไปก็ได้ มันไม่ได้เป็นปัญหา แต่ระหว่างบรรทัดนั้นมึงต้องคอยคิดอะไรที่มันว้าวขึ้นมาเพิ่มบ้าง คือการบรรยายแค่นี้มันเพิ่งเป็นจุดเริ่มต้น เหมือนนักวาดที่ลายเส้นมันเริ่มโอเคแล้ว แต่เสน่ห์ในงานมันต้องแฝงลายเซ็นศิลปินลงไปด้วย งานมึงยังขาดตรงนั้นอะ ยังไม่ได้รู้สึกว้าว แต่พื้นฐานก็พอได้ เขียนแล้วอ่านรู้เรื่อง

ถ้าอยากให้คนอ่านนะ ถ้าคนเขียนมันเขียนแย่กว่ามึงสิบเท่า ภาษากากยังไงถ้ามันว้าวกว่ามึง งานมึงความนิยมก็ไม่เท่าเขา ถ้าอยากให้คนอ่านอ่านมากขึ้น มึงกลับไปอ่านนิยายมาใหม่ อ่านอันที่มึงชอบ ที่มึงรู้สึกว่ามันว้าวเยอะๆ มึงน่าจะเริ่มเข้าใจว่าว้าวมันคืออะไร แล้วก็เขียนให้ได้อารมณ์แบบนั้น

>>598 เราคนเขียนเอง ขอบคุณมากเดี๋ยวเราไปฝึกเพิ่ม

>>597 กูพอจำได้ล่ะ ปทุมธาเนี่ยน กลายเป็นนิยายตลก

>>600 เชี่ย ตอนนี้ปทุมธาเนี่ยนแม่งเปลี่ยนชื่อเป็น ASSAWA And SAKI นักสืบหนุ่ม ครูสาว บรรลือโลก แล้วนะ สมกับเป็นนิยายเรื่องใหม่เปลี่ยนชื่อทุก 3 เดือนจริงๆ

>>601 จะมาแนวปทุมธาเนี่ยนเปล่าว่ะ

อะไรคือปทุมธาเนี่ยน...

>>603 ศิษย์น้องจงลองทัศนา https://fanboi.ch/webnovel/3066/496-499/

>>603 เออ งง

>>605 อ่าน 604 โลด

>>604 กลับไปอ่านก็ขำ เอาฮาชห เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้สับนิยายกันแบบนี้ป่ะวะ

เหมือนว่าอีปทุมธาเนี่ยนดองไปละว่ะ

>>604 กูเข้าไปอ่าน ไม่แปลกใจว่าทำไมได้ฉายาปทุมธาเนี่ยน จาก 4 เรื่องมีอยู่ 3 เรื่องชัดเจนว่าเกิดที่ปทุมธาเนี่ยน เรื่องสุดท้ายไม่ยืนยัน
ดูเหมือนคนเขียนปทุมธาเนี่ยนชอบเขียน Urban Fantasy หายากนะเนี่ย คนอื่นเขียนแต่ต่างโลกยุคเก่าแก่สไตล์ Medieval Stasis

รบกวนพวกมึง เวลามึงแต่งฉากเอ็นซี บรรยายหรือใช้คำแบบไหนไม่ให้ดูตลาดล่างวะ

>>610 ต้องบอกมาก่อนว่าตลาดล่างคืออะไร และ nc ของมึงนี่แปลว่าฉากเย็ดใช่ไหม? (ฉากเอาขวานสับหัวแบะก็ nc นะ อย่าเอาคำมาใช่ผิดๆ เย็ดก็บอกว่าเย็ด ไม่ต้องมาเอ็นซงเอ็นซี) สำหรับกู ศิลปะของฉากเย็ดเนี่ยคือต้องไม่พร่ำเพื่อ ใส่ฉากนี้เข้ามาเพื่อให้เรื่องมันสวยงาม ไม่ใช่จะใส่มาเพื่อโชว์พาวว่าพระเอกควยใหญ่เย็ดมันส์ จับกระแทกร้องกันโอ้วอ้าโอ้วอ้า

เพราะงั้นฉากเย็ดที่ดีสำหรับกูคือบรรยายละเอียดแค่ตอนเล้าโลม ที่เหลือก็ทิ้งไว้ให้คนอ่านทราบได้ว่าแม่งเย็ดกันแล้วจริงๆ ไม่ต้องมาหีของเธอตอดควยใหญ่ของเขา เขาจับเธออุ้ม กระแทกควยใหญ่จนสุดลำ คนทั้งคู่ร้องออกมาด้วยความกระสัน ในขณะที่น้ำกามไหลอาบแดนสวรรค์ห่าเหว

>>610 NC ไม่ได้หมายความว่าฉากเยอย่างเดียวนะ อะไรที่ไม่เหมาะกับเด็กก็NCทั้งนั้นแหละ ย่อมาจาก Non-Childrenนี่นา

สำหรับกูแม่งอยู่ที่การใช้ภาษาล้วนๆ คือกูเขียนวายอัศจรรย์ก็บรรยายเยอะนะ แต่จะเลี่ยงคำแบบที่ >>611 ยกมา เคยเจอแบบรูบานๆ ตอดแรง อะไรงี้ก็บรับไม่ค่อยไหวอ่ะ เลยเลี่ยงไปใช้คำสวยๆ หน่อย

สำหรับกู ถ้าเป็นวาย ชอบการบรรยายของพี่ blueฯ ที่เขียนอีโรติกออกมาได้ไม่หยาบโลนจนกลายเป็นเรื่องเสียวอ่ะ เรื่องไหนตลกก็ใช้ภาษาเกินจริงให้มันเชิงตลกไป แบบนี้กูโอเคร

กู >>610 โทษแล้วกันที่คำกูดูไม่เลียร์ แต่กูหมายถึงทุกอย่าง ทั้งฉากเย็ด ฉากสับ ฉากฆ่า ใช้ฉากไม่เหมาะกับเด็กทั้งหมดนั่นแหล่ะ กูไม่ได้ใช้คำผิดไปหรอก อย่าเพิ่งมาแดกหัวกู กูรู้ว่าncคืออะไรเหมือนพวกมึงนั่นแหล่ะ ถ้ากูจะใช้คำเกี่ยวกับฉากเอากัน กูชอบเรียกnsfwมากกว่า ใจเย็นเพื่อนทั้งหลาย
กูสงสัยว่าฉากทั้งหลายแบบนี้ พรรณาแบบไหนจะดี บรรยายแบบไหนถึงจะชัดเจนที่สุดในความคิดของพวกมึง เปรียบเทียบ หรืออธิบายตรงๆ แบบไหนที่มึงอ่านมึงเขียนแล้วรู้สึกว่ามันลื่น และตลาดล่างของกูก็คือ สไตล์นิยายธ. สำหรับฉากเย็ด หรืองานแบบอ่านแล้วมึงว่ามันงั้นๆสำหรับพวกมึงกับฉากฆ่า ฉากเลือดสาดอะไรงี้

เด็กดวกสมัยนี้ บางคนแม่งชอบคิดเองเออเองว่า เอ็นซีคือแนวพรหาบ มึงพร หนูกากบาท แดงจอ ทั้งที่ไม่ได้จำกัดแค่เรื่องอย่างว่า

>>614 ถ้าฉากเยกูชอบเรื่องที่บรรยายฉากเล้าโลมเป็นหลักแล้วตัดเข้าโคมไฟว่ะ ต่อให้ภาษาสวยแค่ไหนถ้าบรรยายจนถึงขั้นเสร็จนี่กูรู้สึกแปลกๆ ยกเว้นจะมาสายอีโรติกชัดเจนน่ะนะ

ส่วนฉากฆ่า จะเลือดสาดแค่ไหน บรรยายยังไงก็ขึ้นอยู่กับว่ามึงต้องการอะไรจากฉากนั้นมั้ยวะ ถ้ามึงอยากให้คนเห็นภาพความสยดสยอง แต่เสือกบรรยายมาแค่เขาโดนฟันหัวแบะ เลือดนองเต็มพื้น จบในหนึ่งประโยคแล้วคนจะอินมั้ย หรือถ้าไม่ใช่ประเด็นหลัก แค่อยากให้รู้ว่ามีคนตาย มึงก็ไม่ต้องบรรยายศพยาวหลายย่อหน้าให้เปลืองเวลา อ่อ ยกเว้นฆ่าข่มขืนแล้วบรรยายฉากข่มขืนแบบไม่จำเป็น อันนั้นกูจัดเข้าโหมดตลาดล่างทันที

ถามหน่อย กูควรแปลไทยเป็นอังกฤษว่ายังไง ไอ้คำว่า"เกิดใหม่ต่างโลก"

>>617 ตรงตัวก็ Reborn in new world

ดัดแปลงก็ Random dimension rebirth

>>617 มันมี Tag ของมันอยู่
เกิดใหม่ปรกติมันเหมารวมว่า Reincarnation อันนี้คือไปเกิดใหม่ตั้งแต่เด็ก
ส่วนพวกเข้าร่างคนอื่นจะเรียกว่า Transmigration
ถ้าหลุดไปต่างโลกทั้งตัวจะเรียกว่า Transported into Another World
แล้วพวกที่ย้อนอดีตไปตอนเด็กจะเรียกว่า Second Chance

หลักๆ ก็ประมาณนี้

ไปเป็นผู้กล้าในต่างโลก Puga Namai

ฉากเย็ดกัน พรรณนาแต่อย่าเวิ่นเว้อเกินไป จะตัดเข้าโคมไฟก็ได้ บรรยายไปจนจบก็ได้ เพราะมันมีแนวที่เรียกว่าอิโรติก้าอยู่
ฉากฆ่า อย่าพรรณนา เอากระชับชัดเจนที่สุด สมเหตุสมผล ฉากแนวนี้ถ้าคนเขียนวางแผนทำความสอดคล้องให้ชัดเจน บรรยายแบบไหนก็ชัดเจน อย่ากระโดดไปมาก็พอ
กูเบื่อพวกที่คิดว่าตัวเองเก่งแล้ว เทพแล้ว เวลามีใครใช้ศัพท์แสงไม่ตรงใจพวกมึง ก็ไปประนามเหมือนเขาโง่ ตอบไม่ตรงคำถาม ตั้งหน้ามาโซตัสใส่อย่างเดียว ทั้งที่คนที่ถามเขาอาจไม่ได้โง่ เขาถามเพราะอยากรู้ความคิดของคนเขียนด้วยกัน ไม่ได้ถามเพราะเขาไม่รู้อะไรเลย

>>621 กูอ่านบนๆ เขาก็ไม่ได้ถึงขนาดโซตัสใส่อะไรขนาดนั้นนี่ ถึงกับต้องของขึ้นเลยเหรอ ไปกินรังแตนจากไหนมา

>>622 โซตัสที่ >>621 พูดถึงน่าจะคำเปรียบเปรยกับดาร์กวอนนาบี

>>623 โซตัสกับดาร์กวอนนาบีไม่น่าจะ Gat-Pat เชื่อมโยงกันได้นะ ถึงจะเหมือนตรงความรุนแรงก็เถอะ

โซตัสคือระบบของอาวุโสทำการละลายพฤติกรรมรุ่นน้องด้วยความรุนแรง โดยอ้างว่า ที่ทำไปเพื่อความสามัคคีความเป็นอันหนึ่งอันเดียว เพื่อระเบียบและประเพณี

ดาร์กวอนนาบีคือนิยายพวกเอจจี้ไร้จุดยืน เน้นความรุนแรงเพื่อความเท่ พูดหยาบ เลือดสาด ฆ่ารัว ๆ

เท่าที่อ่าน >>621 โซตัส น่าจะหมายถึงโม่งรุ่นพี่ นักเขียนรุ่นพี่มากกว่า

>>624 มันมีโม่งรุ่นพี่โม่งรุ่นน้องด้วยหรอวะ ในเมื่อไม่มีใครรู้อยู่แล้วว่าใครเป็นใคร เผลอๆ ไอ้ที่ถามตอบอยู่นี่เป็นคนเดียวกัน ถามเองตอบเองยังไม่มีใครรู้เลยมั้ง 555

เค้าก็บอกอยู่ว่าให้สนใจข้อความมากกว่าตัวตน ไม่มีใครไปขุดรายชื่อนิยายเก่า ๆ มาสับมั่งเลยวะ

ใช่หรือ
ใช่เหรอ
ใช่เรอะ
ใช่หรอ
ใช่หรา
ใช่รึ
ใช่รึเปล่า
ใช่หรือเปล่า
ใช่เหรอเปล่า
ใช่หรอเปล่า
ใช่เรอะเปล่า

อันไหนใช้ได้ อันไหนใช้ได้บ้าง อันไหนใช้ไม่ได้เลย คะ?

>>627 ใช้ได้หมด(ถ้าอยากใช้และมันเข้ากับบริบท) แต่พวก หรอ หรา ไม่ควรใช้(แต่ใช่ว่าจะใช้ไม่ได้) สามอันท้ายสุดไม่แนะนำอย่างแรงลืมๆไปซะจะดีกว่า

>>627 พอใจจะใช้อะไรก็ใช้

>>628 หรอ หรา นี่ใช้ตอนไหนวะ

>>627 ได้หมดยกเว้นสามอันสุดท้าย จะใช้แบบไหนก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์กับสไตล์เรื่อง แต่พวก เหรอ หรอ เราะ นี่ใช้ได้เฉพาะเวลาเป็นคำพูดหรือความคิดตัวละครพอนะ

เอาจริงมึงอ่านลองอ่านออกเสียงดูก็น่าจะรู้นะว่าอันไหนอ่านแล้วขัดๆ ประหลาดๆ

แต่คำบรรยายไม่น่าจะใช้ได้มั้ง

ในบทพูดเขียนอะไรก็ได้ว่ะ แบบพวก "หลัวเขาเอง" "ตะเองก้อ" คือบทพูดมันร่วมสมัยได้ แถมคนเดินถนนเขาไม่ใช้ภาษาหนังสือพูดกันแล้วนะมึง

"ทำแบบนี้ก็ได้หรือ" มันอ่านแล้วไร้วิญญาณว่ะ ต่อให้บรรยายตามว่าคนพูดทำท่าทางกวนประสาทก็ไม่ช่วย แต่ถ้าเขียนเลยว่า "แบบนี้ก็ได้หรา" แม่งมีคาแร็กเตอร์ทันที เป็นวิธีพูดออกเสียงของตัวละครไป ตามสื่ออินเทอร์เน็ตคนที่เห็นทุกวันมันมองข้ามได้

ยึดแค่บทบรรยายต้องเป๊ะ การบรรยายมาใช้ หรา หรอ มันไม่ถูกอยู่แล้ว เว้นแต่บรรยายบุคคลที่หนึ่งมันตามนิสัยตัวละคร ไม่เคร่งแต่ก็ไม่ใช่อิโมจิรัวๆๆๆ

>>634 ทำแบบนี้ก็ได้เหรอ มันก็ไม่ดูไร้วิญญาณนะ

ส่วนตัวกูไม่ชอบว่ะ ถ้าอ่านเจอ หรา หรอ ในคำพูด ของตัวละคร

เอาไว้แชทจีบสาวอย่างเดียว

แสลงมันก็ใช้ได้ส่วนกูมอง สะ-แลง ไม่ใช่ของ สะแหลง
ยกตัวอย่างอีกก็ คำว่า "อุ๊ตะ" มันติดเทรนไปพักนึง มันก็คือ "อุ๊ยตาย" แต่อันนี้แล้วแต่คนใช้ด้วยมั้งถ้าให้ดาราตลาดล่างใช้อาจจะไม่ติดเทรน พวกคำว่า "ตำ" คำว่า "จิ้น" คำว่า "วงวาร" คำว่า "ตะมุตะมิ"

ผู้หญิงคนนี้ "ลำยอง" ก็มีความหมายแบบแสลงนะ ลำไย นก บักบอม กูว่ายังไงก็ดีว่า Orz หรือ ^_^

>>636 อุต๊ะไม่ใช่เหรอมึง 555 ว่าแต่ตำแปลว่าอะไรวะ ยังงงๆอยู่เลย

>>637 มึงว่า อุ๊ตะ หรือ อุต๊ะ ล่ะ? ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง

>>638 หรืออิไต๊ อิไต๊โยะ

>>639 อิไต อิไตโยะ

>>638 ถ้าออกเสียงจริงๆ กูจะออกว่า อุต่ะ

>>641 อุต่ะ? ต่ะเป็นคำตายแบบก่ะ หรือเปล่า
(ไก่)กะ ก่ะ (จิก)จะ จ่ะ (เด็ก)ดะ ด่ะ (ตาย)ตะ ต่ะ (บน)บะ บ่ะ (ปาก)ปะ ป่ะ (โอ่ง)อะ อ่ะ

มีแค่ อ่ะกับอะ ที่ใช้กันผิดจนชินตาน่ะนะ

>>641 ไม่รู้ว่าแค่ยกตัวอย่างเลียนเสียงเฉยๆ หรือเข้าใจว่า 'ต่ะ' แม่งใส่ไม้เอกได้จริงๆ
อักษรกลางคำตาย ผันได้แค่สามรูปนะมึง ไม่มีใส่ไม้เอก

>>637 >>638 แล้วแต่คนใช้ว่ะ สมัยฮิตๆ กูเจอคนใช้เยอะกว่าสองแบบด้วยซ้ำ อุตะ อุ๊ตะ อุต๊ะ แล้วแต่มึงจะเลือกเลย เพราะแบบไหนยังไงมันก็วิบัติเหมือนกันหมดนั่นแหละ มึงอย่าพยายามหาบรรทัดฐานมาวัดสิ่งที่ผิดจากบรรทัดฐานอยู่แล้วสิวะ

>>644 ตรรกะอะไรวะอย่ามาวัดสิ่งที่วิบัติอยู่แล้ว ก็สองโม่งมันทักกันไปมา อุ๊ตะ อุต๊ะ จนมา อุต่ะ พอเขาทักว่าแม่งผันรูปผิด เป็นคำตาย ใช้ไม่ได้ เสียง ตะ กับเสีบง ต่ะ มันเหมือนกัน เคยโง่ก็จะได้สะกดเป็นเขียนภาษาไทยถูก ตอนนี้เสือกมาบอกว่าอย่าไปสนใจ ตรรกะอะไรของมึงวะ

ผิดก็ไม่ต้องแถ รีบออกตัว กูผิดอย่าด่ากูมากก็จบ พลาดในโม่งมันไม่ได้ทำให้มึงดูโง่หรอก เขาไม่รู้ว่ามึงเป็นใคร

>>642 >>643 เออ กูไม่แม่นเรื่องกฏการใช้แฮะ ถ้าตามที่พวกมึงบอกก็อาจจะต้องเขียนว่า อุตะ จริงๆ แต่ออกเสียงที่กูว่าคือ ตะ แบบ เสียงต่ำอะ ก็เลยใส่ไม้เอกไปด้วย

>>646 งั้นแก้ความเข้าใจใหม่ อักษรกลางคำตาย เป็นรูปสามัญ เสียงเอก ไม่ต้องใส่ไม้เอก เช่น จิก กะ ตะ ตับ อับ โอบ อุด ฯลฯ

อย่าง อ่ะ เนี่ย มันคือใช้กันผิดประจำ ผิดหลักภาษา คือจะใช้ก็ใช้กันไปก็ได้ แต่ถามว่าผิดไหม ผิดจ้ะ

ส่วน อุตะ อุ๊ตะ อุต๊ะ หรืออุ๊ะต๊ะ 4 แบบนี้สะกดถูกหลักภาษาหมด แต่ถามว่าตายตัวไหม ก็ไม่ คือมันเป็นภาษาพูดที่ใช้กันตามสมัยนิยม ยังไม่ได้บัญญัติลงพจนานุกรมศัพท์ใหม่อะไรทำนองนั้น จะเขียนอะไรก็เขียนกันไปเถอะ

คำวิบัติมันคือพลวัตหนึ่งของภาษา ส่วนหนึ่งก็เป็นสัญญาณบอกว่าภาษาไทยยังไม่ตายเบอร์ว่าห้ามใช้ลูกเล่นใดๆ ทั้งสิ้น กรณีนี้ไม่เหมือนนะคะ นะค่ะ ที่สะกดกันผิดจริงจัง ผิดจากการออกเสียงด้วยซ้ำ เอาจริงคือภาษาไม่ตายตัว สนุกกับมันหน่อยก็ได้ อย่าตึงเกิน อย่าหย่อนเกิน อย่าอินเกิน

>>647 วิบัติเหมือนชื่อหนังเรื่อง จอมขมังเวทย์ ไหม คนทั่วประเทศสะกดตามมันหมดทั้ง ๆ ที่รู้ว่าผิด มีคนทักก็ไม่เปลี่ยน แถเรี่ยราด ราชบัณฑิตยังทำอะไรไม่ได้ กูไม่ได้อินชะ?

>>645 นี่กูคือ>>643 และ >>645 เองนะ
645 ที่กูยกตัวอย่างว่าอยากใช้ยังไงก็ใช้ไปเหอะ ทั้งสามตัวอย่างที่กูยกให้ดูมันก็ไม่ได้ผิดหลักภาษาเลยนะ คือกูคุยกับ>>637 >>638 ไง ที่มันเถียงกันว่า อุ๊ตะ กับ อุต๊ะ อันไหนถูก กูก็บอกไปว่าพวกแม่งจะเอาหลักการอะไรมาบอกว่าสองคำนี้คำไหนถูกผิดได้ยังไงในเมื่อแม่งก็วิบัติทั้งคู่ (แต่ถูกหลักภาษา) กูไม่ได้เอ่ยถึง อุต่ะ ในเมนต์นั้นเลยแม้แต่คำเดียว
แล้วอันที่จริง >>643 ที่อธิบายเรื่่อง อักษรกลางคำตายนั่นก็กูอีกล่ะ เอาเป็นว่ากูคงอธิบายไม่เคลียร์มึงถึงได้เข้าใจผิดขนาดนั้น

>>648 มันแถได้ว่าชื่อเฉพาะจ้าา ไรงี้มะ จีจีแล้วนอกจากเวทย์แล้วก็มีราชันย์นี่แหละที่ผิดกันเยอะ มันต้องเป็นราชันว้อย ถึงจะมีความหมายว่า king

คำผิดสุดกู่ยอดนิยมอีกอย่าง พอดีวันนี้หลานกูดูการ์ตูนยูกิสักภาคในทีวี ได้ยินเสียงผ่านๆ "ไฟโลกันตร์ไม่มีวันดับมอด"

สลัด นรกขุมโลกันตร์ เป็นขุมที่กว้างใหญ่ที่สุด มืดมนไร้แสง เปี่ยมไปด้วยทะเลน้ำกรด มึงไปเอาไฟที่ไหนมาเผาไพ่

ที่ถูกต้องต้องเป็น "ไฟบรรลัยกัลป์" ไฟที่จะล้างผลาญล้างโลกเมื่อสิ้นกัลป์

แม่งเอ๊ย พวกมึงคุยเรื่องห่าอะไรกันวะ กูเกือบนึกว่ามาผิดมู้แล้ว

อาจจะเป็นน้ำกรดติดไฟแบบชาอู่หลงติดไฟก็ได้นะ
วรรณคดีไทยก็ชอบเล่นมุขไฟกรดกันเยอะแยะ

>>653 เหมือน มุข ก็อาจจะเป็นหลังคาวัดชิมิ บิบิ

เบื่ออุต๊ะแล้ว เปลี่ยนเรื่องเถอะ
https://www.dek-d.com/board/view/3874163/

>>655 ไปห้องเน็ตวอชมะ พวกกระทู้ตั่งต่างเนี่ย

>>656 เกี่ยวข้องกับการเขียนนิยาย อยู่ห้องนี้ได้ ถ้าจะไปเน็ตวอชคือจะนินทาเป็นรายบุคคล แบบพี่ถุย ฯลฯ

>>655 อื้อหือ ของคห.2ที่ยกมา อยากจับคนถามมาตบปากซักที 555

>>657 WHY MUST YOU SUMMON ME?

เอานิยายมาสับเถอะ

เราให้พระตั้งชื่อตัวละครกันเถอะ

>>661 ขอวันเดือนปีเกิดด้วย

>>658 อ่านแล้วคันยิบๆ เลยเนอะ

เมื่อก่อนกูก็ไม่เคยให้ความสำคัญกับชื่อพระเอก นางเอกจนกระทั่งกูเขียนถึงตอนที่ 30 กว่าๆ แล้วเพิ่งรู้ตัวว่าทับศัพท์ชื่อพระเอกผิดมาตั้งแต่ตอนแid...แต่คนอ่านไม่ท้วงก็ปล่อยไปแล้วกัน~~~

เฮ้ย กูเห็นในMEBมีหมวดแฟนฟิคด้วยว่ะ คือมันขายได้เหรอวะ กูเห็นแล้วงงๆ งี้กูก็เอาแฟนฟิคเกาหลีกูไปขายได้ดิวะ หรือขายได้แต่คือถ้าเจ้าของลิขสิทธิ์ฟ้องขึ้นมา นักเขียนรับผิดชอบเองงี้เหรอ แต่MEBมันก็ได้ส่วนแบ่งนี่

>>664 ไว้เขียนจบค่อยแก้ก็ได้มั้ง

>>658 แนว 50 สีเทาคือไรวะ สงสัยพล๊อตเสื่อมจัด

>>667 fifty shade มั้ง กูเดา

>>668 ไม่ใช่ ๆ เข้าใจผิดแล้ว ไม่ใช่ 50 Shades of Gray ที่เป็นหนังอาร์เสื่อม ๆ มันหมายถึง 50 สีเทา แฟนฟิคทไวไลต์ที่เป็นหนังแวมไพร์มึง เชื่อกู กูเด็กวิดวะ

แหม่ ต้องมาถามชื่อเรื่องจากคนอื่น พอเขาถามรายละเอียดแม่งก็ตอบแบบนี้ เชื่อดิ ต่อให้เขียนจริง กูว่าแม่งฝีมือไม่ถึงหรอก 5555

>>670 เนอะ พวกหัดเขียนใหม่ ๆ นี่มือไม่ถึงจริง ๆ เลยเนอะ แค่ชื่อยังตั้งไม่ได้ ถ้าเขียนจริง "ฝีมือไม่ถึงหรอก" เนอะ สู้พวกเราไม่ได้เนอะ 5555 เนอะเนอะ

>>671 เข้าใจอะไรผิดป่าวจ๊ะหนู ไม่จำเป็นต้องเขียนเก่งถึงจะมีสิทธิ์วิจารณ์ไม่ใช่เหรอจ๊ะ แค่อ่านก็ยังรับรู้ได้เลย 555555

>>672 เข่้าใจอะไรผิดคะป้า หนูเห็นด้วยชัดเจนนะคะ ป้านั่นแหละพิมพ์อะไรมาคะ สติค่ะสติ

>>655 น่ารำคาญ

อยากสับนิยายจ้า โยนมาเลย

>>675 https://writer.dek-d.com/raynaros/writer/view.php?id=1816957
ยังไม่จบนะคะ รบกวนด้วยค่ะ ใครสะดวกก็เชิญได้เลยค่ะ
ปกติส่องอย่างเดียว นี่รวบรวมความกล้านานมาก T^T
แต่เราอยากรู้ อะไรไม่ดีจะจดไปไว้รีไรท์ทีเดียว
ขอบคุณล่วงหน้าค่าาา

ถามเพื่อนโม่งหน่อย คนจีนเขาเกลียดหรือรู้จักโนบุนากะหรือเปล่า พอดีจะแต่งให้เป็นตัวเอกลงเว็บจีนน่ะ

>>677 รู้จักสิ สำหรับพวกที่ดูเมะรับวัฒนธรรมคุมันรู้แทบทุกคนละ

เท่าที่รู้ก็ไม่เกลียด เพราะไม่มีไรให้เกลียด แต่ไม่แนะนำให้แต่งลงเว็ปจีน คนจีนคลั่งชาติเยอะ ำม่น่ายอมรับคนญี่ปุ่นเป็นพระเอกได้

>>678 ขอบใจมาก คงต้องเป็นซุนเซ็กแทนแล้วละมั้ง =o=

>>679 ถ้าจะเอานิสัยแบยโนบุนากะ เอาโจโฉแทนก็ได้ คนชอบเอามาเทียบกันบ่อยๆ ส่วน theme เอาประมาณโจโฉเกิดใหม่ที่ต่างโลกไรแบบนี้ก็ดี คนจีนก็นิยมแนวต่างโลกเยอะอยู่

>>680 แต่ของจีนจะเบียวกว่าญี่ปุ่น จนบางทีโลกต้องหมุนรอบพระเอกแทนที่จะต้องหมุนรอบดวงอาทิตย์

>>681 นิยายจีนแปลเยอะกว่ายุ่น ถ้ามึงอ่านยุ่นออกจะรู้ว่าไม่ต่างกันหรอก ต่างกันแค่นิสัยพระเอก

>>682 กูอ่านญี่ปุ่นตั้งแต่ยุคฮารุฮิกับชานะ มาอ่านจีนทีหลังก็เอาตอน tale of demon and god เป็นมังงะนี่แหละ มารู้ทีหลังว่าเป็นนิยาย

ก็ไม่รู้ในยุคฮารุฮิ นิยายจีนเป็นไง กูอาศัยอ่านจากตุรกีตลอด เสียดาบเว็บปิดไปแล้ว แต่พอแนวเกิดใหม่ดังๆ ญี่ปุ่นไปต่างโลกเหี้ยเยอะชิบหายจน reddit บ่นพรำ่พรือ จีนจะนิยม second chance มากกว่า แต่อ่านแล้วแม่งเบียวไม่ได้ดีไปกว่าญี่ปุ่น กูเข็ดตั้งแต่ tale of demon and god ที่พระเอกดูเหมือนหวังจะปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนในตอนแรก แต่หลังๆเรื่องแม่งเสียจุดยืนวะ ยังไม่ทันโดนบุกบ้าน พระเอกออกลายจนทุกอย่างต้องทำตามแม่งหมด มัวหาสำราญความสนุกใส่ตัว ขนาดเข้าบ้านนางเอกและด่าพ่อนางเอกเสียหาย มึงบุกเข้าบ้านโดยไม่ได้อนุญาตเนี่ยนะ เห็นแก่ตัวสัส กูเลิกตามอ่านตอนแข่งประมูลซื้อยาแหละ เห็นพวกโม่งกับเด็กดวกแนะนำนิยายจีน ก็ตามอ่านมา อ่านแปลไม่ไหวก็หามังงะแทน แต่อ่านไปไม่รอดสักเรื่อง อ่านข้ามตลอด ก็วางอคติออกไปแล้ว นิยายจีนยุคนี้กลวงชิบหาย ส่วนใหญ่จะเจอโทนแกรี่สตู กว่าจะเข้าที่เข้าทางกูเลิกอ่านแล้ว เปิดตัวเบียวนานเกินไป กูถึงบอกว่านิยายจีนแม่งเบียว เขียนให้โลกต้องหมุนรอบตัวเอกเหมือนมี passive skill ที่ไม่มีในคนอื่น ญี่ปุ่นก็พอกัน

ส่วนการแปลเป็นเรื่องความสามารถส่วนบุคคล ไม่ได้เกี่ยวห่าไรกับตัวนิยายเลย มันอยู่ที่แปลดีหรือไม่ดีต่างหาก บางเรื่องอ่านเกินสามรอบถึงจะเข้าใจ แปลแข็งไม่ได้เรียบเรียงเลย นิยายจีนเจอบ่อยกว่า ถ้ากูเรียนภาษาจีนกับญี่ปุ่น กูไม่มาทนอ่านแปลอิ้งกับไทยหรอกวะ

>>683 ใครพูดเรื่องการแปล กูบอกว่านิยายจีนแปลเยอะกว่า แปลว่ามึงเห็นนิยายจีนเยอะกว่ายุ่น แต่นิยายยุ่นในนาโร่ที่ไม่มีคนแปล ก็มีนิยายเบียวมากพอๆ กันละ อ่านจับใจความยังไงของมึงวะ

>>683 กูไม่ค่อยอ่านนิยายแปลจีน ญี่ปุ่นเท่าไหร่แต่ก็แอบเห็นด้วยว่ะ คือเป็นสิบปีได้แล้วมั้งที่กูอ่านนิยายจีนให้จบไม่ได้ ยิ่งพวกไลท์โนเวลญี่ปุ่นนี่อย่าว่าจะอ่านจบเลย คนเขียนแม่งยังเขียนให้จบกันไม่ได้ด้วยซ้ำ ชั่วโมงบินนิยายจีนญี่ปุ่นกูน้อยแต่ทุกเรื่องที่กูอ่านแม่งแทบจะมีแพตเทิร์นแบบแผนคล้ายๆ กันหมดช่วงต้นๆ เรื่อง แล้วต้องออกลายตกม้าตายทีหลังอย่างกับเรื่องสั้นส่งประกวดจำกัดเวลา
ถ้ามึงเคยอ่านงานส่งประกวดบ่อยๆ มึงจะรู้เลยว่าตกม้าตายเป็นยังไง เริ่มมาโคตรดีแต่จบเหมือนเด็กประถมแต่งนิทานเกือบทุกเรื่อง แต่เรื่องยาวพวกนี้ไม่ต้องถึงจบ เพราะแค่กลางเรื่องกูก็เบะปากแล้ว

>>684 อ้าว แล้วเกี่ยวไรกับโนบุนากะกับโจโฉที่ >>680 พูดถึง
มึงกลับไปอ่านตั้งแต่ >>677 ใหม่เลย เขาคิดจะแต่งเอง ไม่ได้จะแปลจีนเป็นไทย

>>685 เหมือนเคยเห็นมู้ถามลงหมวดเกี่ยวกับเตือนสติของบุหรี่หรือเหล้านี่แหละ พล็อตเหมือนกำลังจะส่งเข้าประกวดแล้วถามว่าควรลงแฟนตาซีหรือวิทยาศาสตร์

>>686 กูเริ่มคุยกับมึงที่>>681 เรื่องความเบียว ไม่ได้เกี่ยวกับโนบุนากะเลย มึงเมาอะไร อ่านจับใจความยังไงของมึง

นิยายจีนกับนิยายญี่ปุ่น? อันนี้กูอ่านมาจาก Forums ของฝรั่งนะทั้งสองมีความแตกต่างกันคือ

นิยายญี่ปุ่นพระเอกจะเหลาะแหละ ไม่กล้าได้กล้าเสีย สร้างความรำคาญให้กับคนอ่าน ซึ่งกลับกันนิยายจีนพระเอกจะบ้าๆ เบียวๆ ซึ่งใครชอบก็จะชอบเลย แต่ถ้าใครไม่ชอบก็จะเกลียดเช่นกัน

ส่วนการดำเนินเรื่อง นิยายญี่ปุ่นจะเป็นแพทเทริ์นก็คือ ตัวเอกตาย > คุยกับพระเจ้า > ไปเกิดใหม่ต่างโลกด้วยสกิลโกงๆ > ใช้สกิลโกงขยายอำนาจสร้างฮาเร็ม - ส่วนใหญ่จะวนแค่นี้หากไม่โดนตัดจบ

นิยายจีนส่วนใหญ่จะเป็นแนว 2nd change คือ ตัวเอกโคตรเทพมาก่อนแต่มีอันเป็นไป (ไม่ตายก็เจออุบัติเหตุอะไรซักอย่าง) > ไปอยู่ร่างคนอื่นซึ่งถูกคนอื่นมองว่าเป็นขยะชั้นต่ำ > ใช้ทักษะจากชาติก่อนตบคนอื่นให้โดดขึ้นมาจากฐานะเดิม > บังเอิญไปเจอคนที่เก่งกว่าตบกลิ้ง > ฝึกวิชา หลอมยาหาของเทพ > ล้างแค้น - ส่วนใหญ่ก็จะวนเช่นนี้เช่นกัน

ซึ่งถ้าสังเกตจะเห็นว่าสิ่งที่นิยายญี่ปุ่นขาดหายไปนั่นคือคู่ปรับ หรือศัตรูที่พระเอกต้องเอาชนะ ตรงนี้กูให้นิยายจีนดีกว่าเพราะมันดูมีเป้าหมายดี แต่ก็ไม่ใช่ว่าดีมาก เพราะส่วนใหญ่มักจะลงเอยแบบว่าตัวร้ายโดนพระเอกตบแล้วบทหายไปกลับมาวนลูปที่เดิม

>>689 เวรเขียน chance เป็น change ซะงั้นกู

>>688 งั้นเอาที่มึงสบายใจ เพราะกูไม่เสียเวลากับคนชอบถามโดยไม่ต้องการคำตอบอยู่ดี ถือว่ามึงไม่ได้คำตอบที่ต้องการจากกูอยู่ดีฃ
>>689 เออ เห็นด้วย นิยายช่วงหลังๆเหมือนคนเล่นเกมโหมด easy หรือ very easy ตัวร้ายนิยายจีนพอว่า แต่พออยู่นิยายญี่ปุ่นตัวร้ายกากลงเลย ไม่รู้คนเขียนไปเก็บกดอะไรมา

>>691 กูถามไรมึงตอนไหน มึงเมาป่าววะ เหี้ย คนแบบนี้ก็มีด้วย

ใครว่าง สับเรื่องใหม่ไอ้ถุยหน่อย https://writer.dek-d.com/koothecool/story/view.php?id=1824097