ต่อ >>311
ตอนที่ห้า
ร่างเล็กได้แนะนำกับบักชิบอกว่าชื่อคือ เซฟิรอธ (ขอเรียกว่าเจ๊เซละกัน) แน่นอนบักชิหลงรักเต็มเปาเลย เจ๊เซนางเอกแน่ ๆ เออ ลืมไป บักชิรับรู้ถึงจิตสังหารของเจ๊เวียนด้วย เอ้า เจ๊เวียนนี่อารมณ์เปลี่ยนแปลงไวดีเนอะ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย คาแรกเตอร์แกว่งหนักมาก
แล้วในจุดนี้ เราขอไม่พูดอะไรละกัน แต่เจ๊เซนี่เจ้าหญิงหรือThot กันนะ เริ่มมาก็โชว์แก่แดดใส่บักชิเลย (ตรงนี้ไม่รู้ว่าจะใช้คำอะไรให้ซอฟต์แล้ว) ไหนจะโดนเจ๊เวียนมองใส่เลยยอมไปนั่งข้าง ๆ แล้วบอกว่าบักชิหอมมาก (เดี๋ยวนะ บักชิมันเสี้ยนเกมมาแบบไม่ไปไหน มันตัวหอมได้ไงวะ) แล้วทำสัญญากับบักชิและยังจูบบักชิทั้งที่เพิ่งเริ่มรู้จักกันอีก Thot detected. อ๋อ เจ๊เซเป็นโลลิ บักชิเจือกโลลิค่อนด้วย มันเลยยอมช่วย โลจิค Bullshit ดีไหมล่ะ เหตุผลแค่นี้เนี่ยนะ อยากเป็นจอมมาร อยากปกป้องโลลิ
เนื้อเรื่องตอนนี้ไม่มีอะไรมาก เจ๊เวียนบอกว่าจุดประสงค์ของบักเน่คือเจ๊เซนี่แหละ แล้วมีการเท้าความนิดหน่อยว่าเจ๊เซเป็นทายาทจากจอมมารชื่อโซโลมอนซึ่งเป็นจอมมารองค์ก่อนบักอัลแล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่เรากล่าวไว้ข้างต้น
จบตอน
ตอนที่หก
เวลาตัดไปเป็นตอนกลางคืน ในตอนนี้เนื้อเรื่องไม่มีอะไรมาก บักชิวางแผน อ่านเอกสารที่พอจะช่วยบริหารเมืองได้ แล้วเผลอหลุดหัวเราะแบบชั่วร้ายออกมาชนิดที่ว่าน่ากลัวจนมีคนสลบเพราะจิตสังหารที่ออกมาด้วย อ้าว ถ้าเก่งขนาดนี้จะกลัวเจ๊เวียนทำไมนะ ถ้าจะขนาดนี้ แล้วทีนี้เจ๊เวียนก็มาซัดทีนึงข้อหาส่งเสียงดังยามค่ำคืน โอ้โห เยี่ยมจริง ๆ ๆ (แบบค่ายลูกเสือ) แล้วเจ๊เวียนก็กลับเข้าห้องไป แต่เจ๊เวียนตกใจไหม ก็ตกใจชนิดที่ว่าเหงื่อออกจนต้องไปอายน้ำใหม่แถมแทบหมดแรงเพราะจิตสังหารของบักชิเลยทีเดียว นี่คือเย็นชาสไตล์เด็กดีหรอ ไม่ทันไรก็คนเขียนคุมคาแรกเตอร์ไม่อยู่แล้ว หรือบักชิเขาดีจริง ทำคนเย็นชาหลุดได้เนี่ย อ๋อ ตอนพรรณนาเจ๊เวียนก็ไม่พ้น “ร่างบาง” อีกเช่นเคย F*ck
ตอนจบเกิดเหตุการณ์เหมือนเดิม เจ๊เวียนจะเดินไปเตือนอีกครั้ง แต่ตัดจบก่อน ซึ่งเราไม่รู้สึกถึงความน่าตามต่อเลยอ่ะ มันเฉย ๆ มาก
พูดถึงเรื่องวิทยาศาสตร์บ้าง(ถึงมันจะเป็นนิยายแฟนตาซี แต่ขอบ่นหน่อยเหอะ อดไม่ได้จริง ๆ แต่ไม่มีผลกับการให้คะแนนนะจุดนี้) ในตอนนี้มีความไม่สมเหตุสมผลตามความจริงอย่างนึงคือ มันบอกว่าดวงจันทร์เป็นสีแดงเลือด แสงจันทร์สีแดงส่องกระทบกับปราสาทสีดำ ทำให้ปราสาทหลังนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับอาบเลือด ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว สีดำมันดูดกลืนแสงทุกสี ต่อให้แสงสีใด ๆ มากระทบ มันก็จะเป็นสีดำอยู่ดี จะไม่มีการที่สีจะเพี้ยนไปจากเดิมเหมือนกับสีอื่น ๆ เช่น เสื้อสีขาวแต่ถ้าเข้าไปในห้องที่มีแสงสีแดง เราอาจเห็นสีเสื้อเพี้ยนไปเป็นสีแดงนิด ๆ อะไรประมาณนี้
แต่ถ้าให้พูดถึงความสมเหตุสมผลอย่างอื่นตามเหตุและผลของเรื่องโดยไม่เอาความจริงมาคิดเราอยากอุทานเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ว่า
Oh my god, Bullshit level is over 9000. (กำแว่นวัดพลังแตก) แต่ก็ไม่แน่ เรายังหวังว่าตอนที่เหลือในโควตารีวิวมันจะดีกว่านี้นะ
ก่อนไป บอกอย่างนึง ช่วงคุยกับไรต์ท้ายตอน มันก็เหมือนว่ารีไรต์บางตอนแล้วด้วยนะ แต่ไหงมันยังผิดกระจุยกระจายเช่นนี้ล่ะ แถมดูแล้ว ถ้าไม่ได้คอสกันเอง คนเขียนก็มีคนช่วยหลายคนนะ แถมมีคนช่วยตรวจคำผิดอีก สงสัยคนตรวจก็สะเพร่าไม่แพ้กันมั้ง
เจอกันอีกทีดึกนี้ไม่ก็วันเสาร์ อาทิตย์นะ บาย
ลงชื่อ โม่งมือใหม่หัดเล่น
ส่วนทำไมลงชื่อ ก็เราเห็นหลายคนตอนสับก็ลง แต่ถ้ามันผิดกฎ คราวหน้าจะไม่ทำแล้ว ขอโทษที่ได้กระทำลงไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์