Fanboi Channel

>>803 สรุปแล้ว คนถือแสงนี่ถือว่าเป็นแสงไหม

>>803 น้ำปลาคนแบกกุ้ง มึงเป็นคนแบก มึงไม่บอกว่าแบกอะไร?

คนแบก+จอก แบกควย แบกหี มึงต้องขยาย มึงจะไปแบกรถ แบกขี้ได้หรอ? ถ้ามึงเจาะจงแล้ว

ไอ้เหี้ย grave robber มึงชวนไปปล้น bank มันก็ไปได้ เพราะมันโจร อาจจะไม่เทพ ขุดๆไป แต่โคตรมันก็ grave robber

Light bearer/ Morning star

Lucifer = ผู้พาแสงสว่าง เรียกผู้พา เฉยๆ มึงพาน้ำ? เปล่า? มึงพาไฟ? เปล่า

มันพาแสง

เลิกโง่ว่ะ ขอโทษนะ โง่เหี้ยๆ

>>804 กูบอกว่า ชื่อ Lucifer มันแปลว่าอะไร กูเอารากศัพท์ให้ดู มีลูกกะหรี่บอกไม่เกี่ยว ทั้งที่มันเกี่ยว

คนดำมันดำไหม? คนดังมันดังไหม? คนเถื่อนมันเถื่อนไหม?

The Septuagint renders הֵילֵל in Greek as ἑωσφόρος (heōsphoros), a name, literally "bringer of dawn", for the morning star. The word Lucifer is taken from the Latin Vulgate, which translates הֵילֵל as lucifer, meaning "the morning star, the planet Venus", or, as an adjective, "light-bringing".

Lucifer bears the Light, but Christ is the Light; thus Lucifer is the Christophor, the Christ-Bringer. Another phrase from early Christianity also suggests this relationship: Christus verus Luciferus, which means “ Christ is the true Light-Bearer

Lucifer, as the embodiment of the Astral Light, of visible, revealed light can also be interpreted as the embodiment of the Fall into that Light, into the vast realm of Earth characterized by light travelling just under the speed of light. It sounds paradoxical if not confusing, but at the exact “speed” of light, there is no light or time or motion. That is the Pleroma, or Heaven.

The created worlds of Earth are the vehicles for speeds less than the full speed of light, from a little to a lot . Lucifer’s Fall was a speeding violation for going slower. Equally penetrating is the insight offered by one of Blavatsky’s contemporaries, the occultist Eliphas Levi (whom she cites) who wrote in 1860 that the Fall of Adam was an “erotic intoxication” with this “fatal light.” This made all subsequent humans similarly vulnerable to and “menaced” by the “exceedingly dangerous exaltation of this interior phosphorus.”

The Astral Light, Levi proposed, is the demonic fire of hell, the central fire that encompasses the Earth, consuming everything and leading to intoxication and “sin,” and it is also the revelation of the “Great Magical Agent,” the celestial Lucifer, the Morning Star of intelligence, who is the vehicle of light, the receptacle of all forms, and a “mediating force” diffused throughout all the created realms.

All the seeds of stars, planets, gods, humans, living creatures contained within Phanes’ silver egg comprise the Light that Lucifer is Lord and Bearer of. Lucifer contains this prodigy of Light, so therefore he is its Lord. He is Lord of Light not out of ambition, but because this is how the Supreme Being made him: he is the container of the light of creation and the means by which the world is visible. His appointed task is to bear and bare the Light, to be reservoir and epiphany. Lucifer is the Lord of Light because the Light he holds births the stars, which is to say, generates the multiplicity of gods. They are beholden to Lucifer for their Light and are subsequent to him in the sequence of creation

เก็บกดอะไรกันมาจากในบอร์ดหว่า ไอ้ขี้แพ้เรียกร้องความสนใจคนเดียวก็เกินพอล่ะนะ

>>804 ลองคิดตามนะ Cup Bearer คนถือจอกจะเป็นจอกรึเปล่าละ

>>805 Bearer เฉยๆ ก็มีความหมายแล้ว ไม่ต้องเจาะจงก็ได้ มึงอ่านจากไหนว่าต้องเจาะจง

แล้วมันพาแสงแปลว่ามันคือแสงป่าวละ ถ้าไม่ใช่ มันก็ไม่ใช่แสง มันงงตรงไหน

>>806 อ่านเองดีกว่า

http://biblehub.com/hebrew/1966.htm
http://biblehub.com/hebrew/1984.htm

ก่อน ลูซิเฟอร์จะเหี้ย มันเป็น Angel of Light

http://autodo.info/pages/l/lucifer-angel-of-light/

>>810 มึงพอเถอะ ดูตัวอย่างนี้ละกัน

กูด่ามึงควาย มึงใช่ควายไหม จริงๆไม่ใช่ แต่มึงมันควาย ถ้ามึงเลิกควายมึงก็เป็นมึง

Light bearer มัน เลิกเฉพาะทาง ก็ไป bear แม่มึง พ่อมึง ก็ได้ แต่มันก็ไม่ใช่ พ่อแม่มึง

กูว่ามึงเถียงต่อนี่โง่เหี้ยๆแล้วนะ

>>810 มึงครับ... ต้นฉบับ light bearer มัน ไบเบิ้ล Vulgate ครับ แล้วก็ King James มึงเอา Hebrew มาเขายังไม่อินกันครับ Santan ก็ใช้ prefix ถูกต้อง

คือมึงจะอ้างไบเบิ้ล มึงควรมีความรู้นะ ไอ้สัด

กูไปนอนละสัด พรุ่งนี้แจกัน

กูถามจริงๆ มึงเขียนนิยายกันได้ไง คิดยังไม่เป็นระบบระเบียบ

กูเข้าผิดห้องหรือเปล่าวะ

อวาลอนนี้เลิกเขียนเเล้วเหรอวะ

อวาลอน ชื่อนิยาย

มึงเรียกมันว่า นิยายอวาลอน

มันเป็นทั้ง นิยาย และ อวาลอน

ลงชื่อ เซฮุน พรุ่งนี้แจกัน

สัสไม่จบ5555555

>>798 กูไม่ได้ใส่ไฟ และไม่จำเป็นต้องใส่ไฟ เพราะไม่ได้เคียดแค้นชิงชังอะไรมึง เพียงแต่สมเพชความวอนนาบีซัมวันของมึงเท่านั้น

ต้องให้กูพูดอะไรอีกเหรอ ก็ไม่มีอะไรอยากจะพูดมากนะ คนอื่นเขาเอือมกันจะแย่แล้ว ไอ้แสงไอ้บาตรแจกันอะไรเนี่ยพอเถอะ เอาเป็นว่าถ้ามึงอยากเป็นฝ่ายถูกนักกูให้มึงถูกก็ได้ บาตรมาจากแจกัน ลูซิเฟอร์แปลว่าแสง จะเอาอะไรอีกก็บอกมา กูให้มึงได้ทุกอย่างเลย แต่ช่วยเลิกทำตัวระรานคนอื่นจะได้ไหม

>>811 นั่นมันนิยาย ไม่ใช่ไบเบิ้ล

เลิกสับนิยายกันดีมั้ยล่ะ จะได้คุยเรื่องแจกันลูซิเฟอร์ กูจะได้ย้ายบ้านล่ะ

>>819 มึงให้กูได้ทุกอย่างจริงๆหรอ?

มึงรับเอาบาปทั้งหมดของกูไปละกัน

ลงชื่อ เซฮุน พระผู้เป็นเจ้าเป็นพยาน ลูกรอดแล้ว

>>820 เออว่ะ... ฮ่าๆๆๆ

สับนิยายในนี้ ถ้าไม่เอาไปแซะคนเขียนให้รู้
กูว่าไร้ประโยชน์ที่เพื่อนโม่งทำมากเลยวะ
ที่กูเห็น ในขณะที่หน้านิยาย กูรู้ว่าคนเขียนส่วนใหญ่ รอคอมเมนต์ ไปวิจารณ์อยู่
แต่แม่งว่างเปล่าในหลายๆเรื่องที่สับกันไป
คนเขียนแม่งไม่รู้หรอกว่า งานตัวเองเขียนเป็นไง คนอ่านว่ายังไง
ก็นะ
จุดประสงค์ดี แต่คนเขียนไม่รู้ มันก็เกม

>>824 เห็นด้วย แต่ถ้าหวังดีก็ส่งให้เขาหลังไมค์ดีกว่า ไม่มีใครชอบโดนแหกหน้าไมค์หรอก มันจะต้องมีปฏิกิริยาต่อต้านกันทุกคน เว้นแต่คนเขียนแม่งตบะบารมีแก่กล้าจริงๆ มันถึงจะไม่ออกมาดิ้นด่าสวน

ว่าแต่เมื่อไหร่จะเลิกสนใจเซฮุนกันวะ เหมือนเด็กเกรียนเห่อหมxย อิเหี้ย ทำตัวหน้าหนาหน้าทนกวนตีนไปงั้นแหละ ก็แค่เรียกร้องความสนใจ เลิกสนใจมันก็แห้งตายไปเอง นี่ผ่านมาตั้งกี่มู้แล้ว ให้อาหารมันอยู่ได้

>>824 ไม่อะ อยู่ในนี้ดีแล้ว เอาไปลงที่อื่น 99% ต้องหาว่าไประรานแน่

ปกติถ้าเรื่องไหนถูกสับ เวลาเสิร์ชกูเกิ้ลมันก็จะขึ้นมา กูเชื่อว่านักเขียนทุกคนต้องเคยกูเกิ้ลนิยายตัวเองบ้างล่ะ

>>824 หวัดดีนี่เซฮุนนะ จะแย้งให้ฟัง (ขอพูดซีเรียสบ้าง)

ประเด็นที่มึงยกมา คือ เห็นว่าสับในนี้ไร้ประโยชน์ เพราะคนเขียนไม่รู้

แต่ประโยชน์อื่นมันมี

1- มึงรู้ได้ไงว่าคนเขียนไม่รู้ เขาอาจจะรู้ก็ได้ ถึงไม่ทุกคนมันก็มีคนรู้ ถึงไม่รู้วันนี้ อีจิ๋มบวมมันเอาไปแปะบอร์ด เด็กมันก็แห่มา ข้อมูลมันไม่มีป้ายหมดอายุ

2- ประโยชน์ของมันคือเพื่อคนสับเอง ไม่ใช่คนเขียนโดยเฉพาะ

เป็นการฝึกให้คนสับ edit เป็น เพราะนักเขียนทุกคนต้อง edit นิยายตัวเองได้ และ!

เมื่อนักเขียนก้าวข้ามจุดเล็กๆอย่างคำผิดแล้ว ฝีมือในการ edit พัฒนาการมันก็จะไปด้านอื่น จังหวะ ย่อหน้า พล็อต โครงสร้าง อาร์คเรื่อง อาร์ตัวละคร ความสมเหตุสมผล การใช้สัญลักษณ์ อะไรก็ว่าไป

มึงอาจจะมองไม่เห็นภาพตอนนี้ แต่มึงต้องเข้าใจว่าคนที่เป็นพ่อครัวเก่งๆ เขาเอาลิ้นแตะอาหารคนอื่นเขารู้เลยมันใส่มาบ้าง อะไรเกินใส่อะไรน้อย รสแบบนี้มันผงนี้นี่หว่า... บางคนแดกจนอ้วนทำกับข้าวหมาไม่แดกก็มี บางคนอ้วนทำกับข้าวได้ก็เยอะ แต่เชฟผอมๆค่าตัวแพงๆก็มี... ซึ่งที่ว่าให้เทพอ่าน 8 บรรทัดก็รู้ว่านักเขียนคนนี้เขียนเป็นไม่เป็นมันจริงทุกอย่างนะ... นี่ประโยชน์คนสับ

3- มันเป็นการรีวิว ตอนนี้มีการให้คะแนน เช่น 3/10 มันเหมือนการไปเที่ยวกินอาหารตามร้านแล้วให้ดาวให้ความเห็น... มันเป็นประโยชน์คนอื่นที่มาอ่านการรีวิว

รสชาติถึงจะถูกปากชาวบ้าน แต่นักชิม เขาที่เคยกินมาเจ็ดย่านน้ำอาจจะไม่ถูกใจก็ได้ ไก่ต้องสด พิถีพิถัน คุณภาพ บลาๆ ตรงนี้ผู้บริโภคสามารถเอาไปตัดสินใจได้ (มันอาจจะไม่สาธารณะ แต่ก็นะ)

ไม่ใช่ว่าเป็นอาหารตามสั่งคนกินเยอะมันจะเป็นอาหารที่ดี ข้าวมันไก่เยิ้มๆแดกอร่อย แต่ทำลายสุขภาพไหมล่ะ นิยายติดท็อปคนอ่านเยอะมันก็จะไปพวกนั้น พวกสัมพเวสีมันก็อิจจาไป แต่กูเฉยๆ เพราะกูเข้าใจตลาด

นิยายดาร์กส่งเดช มันอาจจะเป็นเหล้าขาวต้มที่แดกแล้วตาบอด ขณะที่ดาร์กดีๆคือเหล้าบ่มนาน

นิยายมันเป็นงานศิลปะแบบหนึ่ง ถ้าเป็นไปได้ควรมีตารางโภชนาการแบบสิ่งอุปโภคบริโภค นิยายเรื่องนี้มีคำหยาย R18 มันยังไม่ละเอียดในสายตากู ถ้าบอกได้ว่าขับเคมีสมอง Dopamine กี่หน Oxytocin กี่หนได้ แบบบอกแคลอรี่ บอกน้ำตาล บอกโปรตีน ก็จะดีมาก

ลงชื่อ เซฮุน มึงก็ลองสับดูสักเรื่องสิ

>>826 อะไรของมึงครับ? จะเอาสมองมาคุยกับกูสักหัวข้อไหมล่ะมึงน่ะ เป็นเหี้ยอะไรแต่เช้าครับไอ้สัด?

ลงชื่อ เซฮุน อย่าให้กูไปหนักหัวมึง อย่าหาพวกเพิ่ม ถ้ามึงไม่สนใจ มึงก็ทำไปคนเดียว ไม่ต้องรณรงค์ ไอ้สัด กูจะยิ่งสำคัญ คิดมั่ง

หาพวกอะไรวะ รณรงค์อะไรของมึง บ้าบอ อะไรทำให้คนเราสำคัญตัวผิดได้ขนาดนี้ เฮ้อ

>>826 >>830 ปล่อยแม่งไปเถอะ อย่าเอามือไปแตะ เหมือนสวะอะมึง ยิ่งดึงยิ่งทิ้งมันก็ยิ่งแตกกอใหม่ ลากแม่งมาโยนขึ้นฝั่งให้แดดเผาตายดีกว่า

คร่อก... เหตุผลไม่ได้ก็โกรธ เด็กว่ะ

https://www.dek-d.com/board/view/3789987/ สำคัญตัวผิดขนาดไหนวะ กระทู้เก่านี่ออกงิ้วดิ้นกว่าคนก๊อปแล้วมั้ง

>>830 มึงอ่านแล้วดูไม่เป็นการหาพวก หรือ รณรงค์?

"ว่าแต่เมื่อไหร่จะเลิกสนใจเซฮุนกันวะ เหมือนเด็กเกรียนเห่อหมxย อิเหี้ย ทำตัวหน้าหนาหน้าทนกวนตีนไปงั้นแหละ ก็แค่เรียกร้องความสนใจ เลิกสนใจมันก็แห้งตายไปเอง นี่ผ่านมาตั้งกี่มู้แล้ว ให้อาหารมันอยู่ได้"

>>831 ก็ทำไปมึง สวะ หรือ ไฮดร้า ก็แล้วแต่คุณมึงเลยครับ ขำว่ะ

ถ้าดูตาม Guideline มันผิดเกือบทุกข้อ Admin บอกแล้วว่าถ้ามากไปก็แจ้งแบนได้

พวกมึงก็อย่าไปคุยกับมันก็พอ ให้มันเรื้อนเองคนเดียว เวลาแจ้งแบนจะได้ไม่มีข้ออ้าง

>>835 กุกำลังจะถามพอดี พวกมึงทนให้มันมาก่อกวนได้ไง. ทั้งด่าเหยียดเพศเหยียดคนอื่น เหยียดตัวมันเองด้วย ใช้คำด่ารุนแรงอีก แจ้งแอดมินไปเดี๋ยวมันก็หายไปเอง

>>835 ตามนั้นละกัน

แต่เรื่องแบนนี่จริงๆแล้วไร้สาระ เพราะถ้ามันเล่นในมือถือ มันก็มาใหม่ได้เรื่อยๆ ต้องคอยตามแบน เสียเวลา เราปล่อยให้มันเฉาตายไปเองดีกว่า

กูดีใจที่เป็นกลไกสำคัญในการทำให้พวกมึงปรองดองกันนะ

ลงชื่อ เซฮุน กูก็จะสับนิยายต่อไป ว่าแต่พวกมึงคงไม่สนใจอยู่ดี ฮ่าๆ

พวกมึงเลิกพูดถึงมันเลย ยิ่งพูดมันยิ่งชอบใจ มันเกรียนห่าเหวไรก็ไม่ต้องโต้ตอบ ทำมันเป็นอากาศธาตุไป

>>836 กูไม่คุยกับมันอยู่แล้ว มีแต่คนอื่นนั่นละที่คุยเล่นกับมัน

ก่อนนี้มีคนเล่นเป็นชานยอลกับมัน ดีหน่อยที่พอโดนด่าแล้วหายไปเลย

>>837 มือถือแบนที่เครื่องได้นะ มีคนเคยโดนอยู่มั้ง

ผ่านไปเกือบห้าสิบเม้นต์ นอกจากเถียงกันเรื่องอะไรไม่รู้ ก็ไม่มีสาระอะไรเลย กูบอกไปเถียงกันในห้องเนตวอร์ช นี่ห้องสับนิยาย พวกมึงกำลังจะทำตัวเหมือนพวกบอร์ดเด็กดีนะ รู้รึเปล่า...

>>841 ไม่ใช่ว่าโม่งในนี้คือพวกในบอร์ดเด็กดีมาแอ๊บเนียนเป็นโม่งหรอกเรอะ

>>842 ถึงว่า... นี่โม่งกำลังจะเจริญรอยตามบอร์ดเด็กดวกเหรอเนี่ย OMG (ลาก่อยโม่งที่รัก)

>>841 >>842 เหมือนบอร์ด Pramool มากกว่าวะ

ใครช่วยบอกรายชื่อคนแปะลิ้งโม่งในเด็กดีหน่อยสิ มีกี่คนมีใครบ้าง

ky ชิบหายล่ะว่าเพื่อนโม่ง... กุกำลังตั้งใจซุ่มเขียนนิยายเรื่องหนึ่งอยู่เอาเป็นเอาตาย แต่ก็เริ่มฝืดเพราะใช้เวลาเขียนนานไปหน่อย (เขียนมา 3 เดือนแล้ว)
และวันนี้ก็เกิดเหตุขึ้น ระหว่างกุอาบน้ำอยู่ จู่ๆ ตัวกุก็ปิ้งไอเดียว่าจะรีไรท์เรื่องเก่าที่เขียนจบไปแล้วซะงั้น!! แถมความรู้สึกอยากเขียนก็เยอะอีกต่างหากด้วย!
เจอแบบนี้กุควรทำไงดีวะ! ถ้ากุหยุดเขียนเรื่องที่เขียนอยู่มีหวังขาดตอนแน่ แต่ถ้าไม่รีบกลับไปรีไรท์ก็มีหวังไอเดียหายหมดแหง!
เชี่ยเอ้ยย กุอยากเกิดเป็น อะมีบ้า แยกร่างเป็นสองคนได้จังโว้ย!

>>846 เขียนสรุปไอเดียที่อยากรีไรท์ไว้ในเวิร์ดเก็บไว้ก่อน

>>845 ถามงี้เหมือนถามชื่อคนบนโลกนะมึง ถ้าลิงค์นิยายไม่ได้สับยังพอว่า แต่ชื่อคนเอามาแปะขอผ่านว่ะ

>>845 เอาที่จำได้ก็ ไอ้เดธ ไอ้เครื่อง กับไอ้โนวัน ไม่แน่ใจว่า อีลู่ อีมู่ อีเดีย มันแรดเอาไปแปะด้วยหรืเปล่า

>>849 ลูเซียด้วย เคยจุดไฟเปิดห้องนินทาแล้ว

>>849 ทำไมเยอะจังวะกุไม่เคยเห็นเลย ที่เห็นมีอิป้า อิมี่ อิถุย แล้วใหม่สุดคือนางที่โม่งคุยว่ามั่วข้อมุล ทนไม่ไหวไปดราม่ากลางบอร์ด

ยกตัวอย่างถูกป่าววะ https://www.dek-d.com/board/view/3790066/

>>852 กูว่าพอได้อยู่ เห็นภาพชัดดีสำหรับคนเล่นเกม จะว่าไปแล้ว นิยายเกิดใหม่ต่างโลก กับ อัญเชิญไปต่างโลก พวกมึงคิดว่าแนวน่าติดตามกว่ากันวะ

>>849 >>850 >>851

พวกมึงเล่นราโชมอนกันหรออีเหี้ย

>>853 สำหรับกุไงก็ได้ว่ะ อยู่ที่การดำเนินเรื่องว่าสนุกเปล่า แฮรี่ก็เหมือนอัญเชิญไปต่างโลกนะ ยังไงทุกเรื่อง ถึงไม่ใช่แฟนตาซีมันก็ต้องมีจุดหนึ่งที่แปรเปลี่ยนโชคชะตาพระเอกจากวันคืนปกติเพื่อไปดำเนินเนื้อเรื่อง

>>853 อยู่ที่โครงเรื่อง และเหตุผลรองรับ

>>854 มันเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ ตกใจ คนที่จะรู้ได้ว่ามีโม่งหรือรู้ว่านิยายตัวเองโดนสับก่อนอื่นต้องรู้จักโม่งหรือเข้ามาเล่นเว็บก่อนนะเว้ย อย่างน้อยๆ เพื่อนมันก็ต้องรู้จัก

>>857 กูอ่านสามรอบ กูยังงงๆ เขียนอะไรของมึงวะ

>>857 ก็คนกันเองทั้งแหละ อยู่ในนั้นก็ทำเป็นแอ๊บๆไว้ไม่รู้จัก

>>858 กูกะแล้วว่ามึงต้องงง

>>860 มึงซ้อนประโยคไหมล่ะ

>>861 มิน่าล่ะ แม่งเขียนเวิ่นเว้อ

วงการนิยายแปลแห่งสารขัณฑ์ https://www.dek-d.com/board/view/3790255/

>>863 อะไรคือสารขัณฑ์

>>864 https://pantip.com/topic/30674677

>>864 ชื่อสมมุติแทนประเทศแห่งหนึ่งที่ได้ชื่อว่า "สมแล้วที่เป็นประเทศด้อยปั๊ตตะนา"

เพื่อนโม่งมีใครอ่านเรื่อง rachelไหมกูอยากรู้มันรีไรต์เยอะไหมกูขก.กลับไปอ่าน

>>867 นิยายในเด็กดีหรอ ไม่เคยได้ยิน

>>868 คนแต่งเดีียวกับมิกซ์แฟนฟิกไง

>>869 มิกแฟนฟิคเรื่องไหนวะ

>>862 กูเขียนแต่คอนเทนต์กับแปลบทความ ถ้าเวิ่นต้องโทษต้นฉบับโว้ย

>>871 I only write contents and translate articles, if I ranted, it must be the source, bitch.

แก้ตัวแบบนี้ได้ไหมครับ?

>>870 http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3981/BOXSET-โรเซเนีย-ROXENIA-

มู้นี้สปอยอปลกๆ ไม่รู้ทำไม
https://www.dek-d.com/board/view/3790019/

>>741 >>742 มาสับเรื่องเดิมต่อ
มีแฟนคลับในนี้อย่าว่าเรานะ
เรื่อง : เจิ้งฝูสื่อ จอมนางตำหนักเย็น
link : https://writer.dek-d.com/inin17305/story/view.php?id=1672006
จำนวน : 26 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ
การเขียน หลังจากย้อนอ่านทั้งเรื่องมาราว ๆ สิบรอบสรุปได้ว่าภาษาดี แต่ใช้คำฟุ่มเฟือยไป มีคำผิดประปราย เคยข้อความลับไปคุยกับผู้แต่งแต่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ ถ้าลดคำฟุ่มเฟือยได้ก็เป็นนิยายที่เนื้อหาสนุกเรื่องหนึ่งในหมวดอดีต ปัจจุบัน อนาคต เลยล่ะ คะแนน 7 / 10

บที่ยี่สิบห้า - พระเอกยิ่งรุกนางเอกมากขึ้น เช้าวันต่อมานางเอกทำอาหารสองเมนูไปกินกับอี้หวงกุ้ยเฟย จบด้วยพระเอกหารือเรื่องการรบกับเหล่าขุนนางในท้องพระโรง

บทที่ยี่สิบหก - อี้หวงกุ้ยเฟยกับนางเอกกลายเป็นเพื่อนกัน นางเอกถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องในวังวนการแก่งแย่งช่วงชิงของเหล่าสนมเต็มตัว

อ่านมายี่สิบหกตอนรู้สึกว่านางเอกหลุดจาก concept จอมนางตำหนักเย็นมาเป็นนางสนมธรรมดา ๆ ในวังหลังนานแล้วอยากให้นางเอกกลับไปอยู่ตำหนักเย็นมากเลย

กุลองเอานิยายในเด็กดอยไปลงที่ธัญวลัยแล้วเติมฉาก Nc ลงไปด้วย ยอดวิวตอนที่มีฉาก nc โดยเฉลี่ยแม่งเยอะกว่าตอนเนื้อเรื่องปรกติหลายเท่า กุเลยสงสัยว่าคนมันอ่านแต่ฉาก nc แล้วมันจะรู้เรื่องเหรอวะ

>>876 คนบางคนแดกข้าวมันไก่ แยกหนัง รีดไขมัน เกลี่ยเนื้อ มันก็คิดว่าอร่อยของมันแล้ว

>>876 น่าจะรู้เรื่องบ้างแหละมั้ง แต่คิดว่าคงฟินกันมากกว่าถึงชอบฉากนี้กันนัก

คล้ายดูหนัง AV แล้วข้ามๆหาไป

>>876 ในหัวธัญวลัย พล๊อตเรื่องอยู่ที่หัวนมกับควย

>>880 กัดแรงๆเลย กัดเลย กัดๆ

ในเด็กดีนี่ก็มีหลายเรื่องใช้ฉากเย็ดเรียกวิวนะถึงจะไม่บรรยายโจ่งแจ้ง 20+ เปิดเรื่องมาด้วยการเข้าสิงร่างสาวที่กำลังโดนท่านอ๋องรูปงามสอดใส่ ถถถถ

มีใครเคยอ่าน จ้าวจตุรทิศ ไหม

มึงจะเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวหรือจีนบู้ก็เอาสักอย่างดิวะ https://my.dek-d.com/PMMchannel/writer/view.php?id=1694918

ky ถามหน่อยสิ สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในป่าหิมพานต์นี่ตัวอะไรวะ?

>>885 สัตว์บกหรือสัตว์น้ำ

>>885 ครุฑ แต่ปกติมันก็ไม่ได้อยู่ในป่าหิมพานต์นี่นะ

>>887 ครุฑอยู่หลายที่รวมถึงป่าหิมพานต์ด้วย

>>886 ก็แข็งแกร่งที่สุดในป่า(ทั้งบก น้ำ อากาศ) กับแยกเป็น บก น้ำ อากาศ พอจะตอบให้ได้ไหม?

>>889 Tiamat ติอามัต

>>882 เรื่องนี้คนเขียนแม่งหากินแนวนี้เลยเหอะ กุเห็นแม่งติดท๊อปเลยเข้าไปอ่าน กุสุ่มไปอ่านตอนจบ นางเอกคลอดลูก แม่งคุยกับคนทำคลอด ยอกกับคนทำคลอดไปเบ่งไปได้ด้วยนะมึง
อีกเรื่องนึงพอแม่งเปิดมานางเอกโดนพิษ ส้นตรีนอะไรสักอย่าง ต้องนอนกับผู้ชายพันคืนถึงจะรักษาชีวิตไว้ได้ เอากะมันดิเอา ปล.นี่กุอ่านแค่คำโปรยนะ มันบอกไว้ประมาณนี้

>>891 บ่งบอกว่านักเขียนรายนี้อ่านนิยายน้อย

>>885 ครุฑมั้ง แต่ไปๆ มาๆ หิมพานต์นะ นอกจากนี้ก็มีพวกยักษ์ สี่ราชสีห์

>>889 น้ำน่าจะนาคว่ะ มันไม่เคยมีบันทึกเทียบพลังกันเลย

>>894 นาคกับครุฑมันไม้เบื่อไม้เมา แต่ถ้าตามที่อ่านมาเหมือนครุฑจะเป็นของแสลงของนาค เพราะครุฑทนพิษอันโคตรจะรุนแรงของนาคได้

เออ แล้วสดายุกับสัมพาทีนี่เก่งยังไงบ้างวะ ไปดูที่ไหนก็มีแต่สัมพาทีโดนเผาขนกับสดายุโดนแหวนกระแทกตายจนกูสัมผัสความเก่งของมันไม่ได้เลย

>>885 หูย เพิ่งเห็นคำถามนี้

ในอากาศคือครุฑ ถือเป็นเจ้าเวหา ไม่มีใครสู้ได้ พระนารายณ์เคยประมือด้วย ผลคือเสมอกัน เลยทำข้อตกลงซึ่งกันและกัน ครุฑกลายเป็นพาหนะของพระนารายณ์ตั้งแต่นั้นมา

บนบกคือไกรสรสีหะ แค่เสียงร้องก็ทำสัตว์อื่นตกใจตายได้ พละกำลังแข็งแรงมาก จนมีคนบอกไว้ว่า "ในบรรดาสัตว์สี่ตีนนั้นไม่มีสัตว์ใดจะกระโดดไปในอากาศได้เร็วเท่าไกรสรสีหะ ยกเว้นแต่ช้างแก้ว"

ในน้ำคงเป็นนาค เนรมิตตัวเองได้ เนรมิตอะไรต่อมิอะไรก็ได้ สร้างปราสาท สร้างน้ำให้ท่วมป่าหิมพานต์ บลาๆ มีพิษแบบต่างๆ ไปอีก

>>892 เห็นด้วยว่ะ มันวนเวียนอยู่แต่แบบนี้เพื่อเรียกแขกจริง ๆ

>>896 เก่งแต่บทน้อยน่ะ เหมือนตัวประกอบคลาส S

>>896 รู้สึกแทบจะไม่มีอะไรทำอันตรายสดายุได้เลยนะ แถมเกือบชิงนางสีดาจากทศกัณฐ์ได้ด้วย แต่มันดันปากพล่อยบอกว่าแหวนนางสีดาทำร้ายมันได้ตอนที่นางสีดาอยู่กับทศกัณฐ์ เป็นตัวประกอบที่โดนกวีเนิฟพลังให้เรื่องเดินไปต่อได้ชัดๆ

ส่วนสัมพาที ตัวนี้ไม่รู้ว่ะ โผล่มามีบทแค่เจอพวกพระรามกลางทางกับแฟลชแบ๊คโดนพระอาทิตย์เผาขน อ่านแล้วคล้ายตำนานอิคารอสเลย แต่เปลี่ยนคนโดนเผาจากอิคารอส (สดายุ) เป็นพ่อ (สัมพาที) แทน

>>879 เห็นภาพเลย 55555

>>890 นั่นมันอารยธรรมซูเมเรียน

อ่ะ นี่ โม่งแตกละ

https://m.youtube.com/watch?v=sGRv8ZBLuW0

เฮ้ย KY หน่อย
กุเห็นห้องนิยายเสิ่นเจิ้นเขาทำงี้แล้วเฮฮาดีว่ะ
https://docs.google.com/spreadsheets/d/1P5itSLfxuYZrmvEnHBfXWZBMmCR0QJJvds8Pdg45BMM/edit#gid=0
มู้นี้มีใครเชี่ยวพอทำได้มั่งเนี่ย แม่งอ่านย้อนแล้วฮาก๊ากจริง

>>904 เดี๋ยวเขาก็ทำตาราง มึงรอไปก่อน

เคยรีวิวมาสองเรื่อง เรื่องแรกก็คือเรื่องที่จะหยิบมารีวิวใหม่อีกครั้ง อีกเรื่องคือเจิ้งฝูสื่อ จอมนางตำหนักเย็น

เรื่อง : ชิงบัลลังก์นางหลงยุค
link : https://writer.dek-d.com/pinkblink/story/view.php?id=1684046
จำนวน : 11 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทนำ - นางเอกก่อนย้อนมาจึนโบราณเป็นพนักงานบริษัท ต่อมาถูกเจ้านายฆ่าทิ้งวิญญาณไปสวรรค์ จากนั้นก็เจอกับเทพชราแสนใจดี เทพองค์นั้นส่งให้นางเอกมาเกิดพร้อมพรห้าข้อ ( พรแต่ละข้อส่งผลให้นางเอกเพอร์เฟคไปซะหมด )

บทเรก - บทที่ห้า :

บทแรก - นางเอกมาเกิดในท้องของฮูหยินแม่ทัพใหญ่ ตามพรหนึ่งในห้าข้อของเทพชรา พี่ชายทั้งสองวิ่งเข้ามาดูน้องสาว ( พี่คนโตชื่อยังกับญี่ปุ่น ) ห้าปีผ่านไป พี่ชายนางเอกเดินไปเจอน้องสาว เลยถามว่าทำอะไรอยู่ นางเอกตอบว่าอ่านตำราประวัติศาสตร์ ( ตรงจุดนี้คิดว่าห้าขวบยังไม่ควรอ่านตำราที่หนักหนาขนาดนั้น ) เท่านั้นยังไม่พอนางเอกยังจะฝึกวรยุทธด้วย ( โอเค อายุเท่านี้เริ่มฝึกได้ไม่เสียหายอะไร แต่นี่เหมือนจะเก่งอยู่แล้วเพราะทหารที่ตัวใหญ่กว่าหลายเท่าสามคนยังแพ้ เป็นไปไม่ได้ที่เด็กห้าขวบจะสู้ผู้ใหญ่ได้ขนาดนั้น ) จบด้วยพ่อตอบตกลงจะส่งตัวไปสำนักฝึกยุทธ
บทที่สอง - พูดถึงวันแรกที่นางเอกไปถึงสำนักฝึกยุทธและได้เจออาจารย์กับคนที่มาร่วมคัดเลือกเป็นศิษย์สำนักนั้น
บทที่สาม - ผ่านไปอีกเจ็ดปีในที่สุดก็มาถึงว้นสุดท้ายที่นางเอกฝึกวรยุทธที่สำนักนี้เพราะสำเร็จวิชาทุกแขนงของที่นี่เรียบร้อย
บทที่สี่ - กลับจวนแม่ทัพใหญ่อีกครั้ง
บทที่ห้า - ถึงเวลาต้องฝึกสกิลของบุตรีขุนนางชั้นสูงในยุคจีนโบราณ ท้ายบทได้เจอตัวละครที่คาดว่าเป็นพระเอกอีกครั้งที่ตลาด ตัวละครนั้นซื้อหวีให้นางเอก

บทที่หก - บทที่สิบ :

บทที่หก - รัชทายาทโผล่มายังไงกันนะ ( เอ้า ๆ ตกลงรัชทายาทคือเด็กชายที่แอบชอบนางเอกหรอกเหรอ ทำไมไม่เรียกรัชทายาทตั้งแต่บทแรก ๆ ) บทนี้ผู้ชายเล่าบ้าง ( ใช้คำแทนตัวไม่เข้ากับยุคสมัยมาก ๆ )
บทที่เจ็ด - กลับมาเป็นนางเอกเล่าเรื่องเหมือนเดิม แม่จะส่งลูกสาวไปคัดเลือกสนมในวัง ตอนแรกนางเอกไม่ยอม แต่พอได้ยินแม่บอกว่าตัดสินใจแล้วก็เปลี่ยนใจยอมไปทันที ( เอ่อ...เปลี่ยนใจง่ายไปนะ )
บทที่แปด - พ่อให้องครักษ์เงาไปตามดูแลนางเอกในวังหลวง ก่อนคัดเลือกนางเอกถูกขัดสีฉวีวรรณตามคำสั่งของฮูหยินแม่ทัพ พอขัดตัวเสร็จก็แอบไปเข้าแถวคัดเลือกของสตรีชั้นต่ำเพราะหวังว่าจะถูกคัดออก ได้เพื่อนใหม่อีกคน
บทที่เก้า - นางเอกกับเพื่อนใหม่ผ่านการคัดเลือกฉลุย ฮ่องเต้พูดคุยกับนางเอกแบบไม่ถือองค์ต่อหน้าคนอื่น ๆ ทั้งที่ยังไม่ได้มีตำแหน่งใด ( มีฮ่องเต้โผล่มา ดูเหมือนฮ่องเต้จะเป็นรัชทายาทตอนบทที่หกนะ สามบทผ่านมาไม่มีบอกเลยว่าฮ่องเต้องค์ก่อนสวรรคตหรือกลายเป็นไท่ซ่างหวงไปแล้วหรือไม่ คิดว่ามันดูลอย ๆ ไปหน่อยน่าจะมีบอกบ้าง )
บทที่สิบ - ฮ่องเต้จัดขบวนขันหมากไปรับตัวนางเอกที่จวนแม่ทัพใหญ่อย่างเอิกเกริกสมตำแหน่งที่ได้รับ

อ่านเรื่องนี้แล้วมากกว่าสามรอบ จุดบกพร่องจุดแรกของเรื่องคือคำผิดมีให้เห็นทุกบทโดยเฉพาะ ค่ะ คะ จุดที่สองคือการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างงง เนื้อเรื่องดีนะ แต่อย่างทที่บอกว่าดำเนินเรื่องค่อนข้างงงเลยทำให้ดูไม่สนุกเท่าที่ควร ชื่อตัวละครหลายตัวค่อนข้างแปลกไม่เหมือนจีน เช่น หลงอามิ วิงเว่อ มิงเอ๋อ มิงฟ้า เป็นต้น เอาไป 4/10 แล้วกัน

>>906 ลืมลงชื่อ โม่งฝึกสับหมายเลข 27

>>907 เออสับงามมาก ชอบ

>>906 กุสงสัยนะ... ทำไมผู้หญิงถึงใช้ ค่ะ คะ ผิดกันเยอะ กลับกันผู้ชายเขียนมักใช้ผิดกันน้อยซะงั้น

>>909 เป็นเรื่องที่สงสัยเหมือนกัน

>>909 ศัพท์ไม่ได้ยากเลย ถ้าสะกดคำว่า โยคะ ได้ ก็จบละ

>>911 โยค่ะ

คะน้า ค่ะน้า

>>909 พวกผันวรรณยุกต์ไม่เป็น และไม่ใส่ใจในความโง่ของตัวเอง
>>911 เคยเห็นในทวิตแปะภาพครูสอนโยคะพิมพ์ไลน์ "วันนี้งดคลาสสอนโยคะนะค่ะ"

เรื่อง : ไลฟ์สไตล์เจ้าหญิงอัปลักษณ์ ( รอบแรก )
link : https://writer.dek-d.com/koko2476/writer/view.php?id=1547742
จำนวน : 27 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทเรก - บทที่ห้า :

บทแรก - นางเอกทะลุมิติมาในยุคจีนโบราณ เป็นบุตรีแม่ทัพอีกแล้ว ฟื้นมาก็ได้เจอแม่กับน้องของเจ้าของร่าง แม่ให้สาวใช้ไปตามหมอมาตรวจอาการเพราะเห็นลูกสาวคนโตแปลกไป หมอบอกว่านางเอกความจำเสื่อมเพราะสมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักหายได้แต่ต้องใช้เวลา หลังจากหมอกลับไปนางเอกก็ซักไซ้แม่กับน้องของเจ้าของร่างจนรู้เรื่องเกี่ยวกับอีกฝ่ายทั้งหมด
บทที่สอง - เริ่มการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเจ้าของร่างใหม่ด้วยการไปซื้อเมล็ดพันธุ์ผักและผลไม้มาปลูก
บทที่สาม - เริ่มปฏิการลดริ้วรอยบนดวงหน้าที่ทำให้ตนอัปลักษณ์ บทนี้บอกสูตรลดสิวมาด้วย
บทที่สี่ - เริ่มลดน้ำหนักไปพร้อมกับเรียนศิลป์ศาสตร์ทุกแขนงที่จเป็นสำหรับกุลสตรีสมัยจีนโบราณอย่างหนักเป็นเวลาสี่เดือน
บทที่ห้า - นางเอกกับสาวใช้ไปเที่ยวเทศกาลโคมลอย หนุ่มใจดีซื้อโคมลอยให้

สรุปจุดเด่นของห้าบทแรกคือคำผิด เด่นมากจริง ๆ มีแต่คำผิด อีกจุดคือชื่อตัวละครที่เป็นตัวเอกนะ อ่านมาตั้งแต่สมัยแรก ๆ ที่ยังไม่เปลี่ยนชื่อเป็นสามพยางค์ นางเอกเดิมชื่อ หยางลี่หลันฮวา ( ตอนนี้เป็นหยางหลันฮวา ) น้องสาว หยางฟางโม่ลี่ฮวา ( ตอนนี้เป็น โม่ลี่ฮวา เหมือนไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ เลย เพราะคนละแซ่ ไปแล้ว ควรเป็น หยางโม่ลี่ ผู้แต่งน่าจะอยากได้ชื่อที่หมายถึงดอกมะลิแก้ให้แล้วนะโดยตัด ฟาง และ ฮวา ออก ) แม่ของสองสาว หยางซูหวงหลาน ( ตอนนี้เป็น หยางซูหลาน ที่จริงอันนี้สามารถเรียกได้อีกแบบว่า หยางซูซื่อ ไม่ต้องมีชื่อมาเกี่ยวเลยและนิยมในสมัยนั้นด้วย หยางคือแซ่แม่ทัพ ซูคือแซ่ฮูหยินแม่ทัพ )
อยากรู้มานานแล้วว่าเดี๋ยวนี้นิยายจีนเขานิยมตั้งชื่อหลายพยางค์กันเหรอ ส่วนตัวไม่มีปัญหากับพวกโอวหยาง กงซุน อวี่เหวิน อ้ายซินเจวี๋ยหลัว หนานกง ตงฟาง ฯลฯ แต่จะมีปัญหากับพวกแซ่หลายพยางค์ที่เกิดขึ้นเองโดยนำคำมาผสมกันเพราะรู้สึกว่ามันแปลกๆ

โม่งฝึกสับหมายเลข 27 มีต่อ มาต่อพรุ่งนี้นะ ตอนนี้ต้องไปแต่งนิยายตัวเองก่อน

>>915 การตั้งชื่อแนวนี้น่าจะไม่เคยเรียนภาษาจีน หรือคนแต่งไม่ใช่คนไทยเชื้อสายจีน

>>916 ไม่เกี่ยวหรอก คนที่ไม่เคยเรียนภาษาจีน ศึกษาหน่อยก็รู้แล้วว่ามันไม่ควรมีคำพวกนี้

>>916 อ้าวกูขอโทษกูเมา 555+ เรื่องแซ่กูว่าเป็นเพราะอยากให้มีอะไรแตกต่างล่ะมั้ง

อย่าว่าแต่ชื่อจีนเลย กูว่าลำพังแค่ชื่อไทยแม่งก็หาความหมายยากแล้ว....

>>915 เองมาต่อแล้วนะ
เรื่อง : ไลฟ์สไตล์เจ้าหญิงอัปลักษณ์ ( รอบสอง )
link : https://writer.dek-d.com/koko2476/writer/view.php?id=1547742
จำนวน : 27 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทที่หก - บทที่สิบสี่ :

เริ่มด้วยเที่ยวเทศกาลโคมลอยต่อจากบทที่แล้ว พ่อไปหาที่บ้าน นางเอกถีบพ่อ มาอีกวันนางเอกจะออกเดินทางเพื่อไปฝึกเป็นแม่ทัพหญิง สามบทต่อจากนี้เป็นการเตรียมตัวก่อนออกเดินทางของนางเอก นางเอกเปิดร้านขายของตั้งชื่อร้านแปลก ๆ แม้แต่สาวใช้ยังรับไม่ได้ ( แปดบทนี้ จุดเด่นคือคำผิด บทที่เจ็ดถึงเก้าคิดว่านางเอกทำเกินไป ยังไงก็ไม่ควรถีบพ่อแบบนั้น บทที่สิบสองมีอโมติคอนหลุดมาซึ่งไม่เข้ากับยุคสมัยของนิยายอย่างมาก บทที่สิบสามมี 555 หลุดมาอันนี้คิดว่าเป็น ฮ่าๆๆ ดีกว่า )

บทที่สิบห้า - บทที่ยี่สิบ :

เริ่มด้วยคิดเมนูอาหาร ผ่านมาหลายบทแล้วนางเอกและะพลพรรคยังออกกำลังกายอยู่ ( เป็นแนวคิดที่ดีนะ ) หลังจากคิดเมนูกันเสร็จก็มาเปิดโรงเตี๊ยม กิจการเป็นไปอย่างราบรื่น สองต่อมาออกจะงง ๆ เลยเล่าไม่ได้ บทที่สอิบเก้าและยี่สิบออกท่องเที่ยวอีกครั้งราวกับลืมว่าเปิดโรงเตี๊ยม

สรุปคืออ่านแล้วงงมากเรื่องนี้ แต่เหห็นด้วยกับแนวคิดที่ให้ตัวละครออกกำลังกายนะ คำผิดก็เยอะมาก ที่สำคัญคือ ค่ะ คะ เจ้าค่ะ เจ้าคะ ซึ่งน่าจะเป็นคำผิดยอดฮิต

>>920 ไหนว่าจะไปเป็นแม่ทัพ ไอ้สัส

>>921 นั่นสิยังงอยู่ทำไมเปลี่ยนมาเป็นเถ้าแก่เนี๊ยได้

>>920 เหมือน นข ไม่ได้เขียนพล็อตไว้แต่แรก ทำให้นึกอะไรขึ้นมาได้ก็ใส่ไปเรื่อยๆ จนลืมไปว่าตั้งใจจะให้นิยายดำเนินเรื่องไปยังไง คล้ายไปเจอนิยายเรื่องอื่นว่าอันนี้ดีก็หยิบมาใส่นิยายตัวเองจนงงไปหมด

>>923 สายมิกซ์แฟนฟิคคนใหม่

>>920 เองมาแก้และลงชื่อ
เรื่อง : ไลฟ์สไตล์เจ้าหญิงอัปลักษณ์ ( รอบสอง )
link : https://writer.dek-d.com/koko2476/writer/view.php?id=1547742
จำนวน : 27 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทที่หก - บทที่สิบสี่ :

เริ่มด้วยเที่ยวเทศกาลโคมลอยต่อจากบทที่แล้ว พ่อไปหาที่บ้าน นางเอกถีบพ่อ มาอีกวันนางเอกจะออกเดินทางเพื่อไปฝึกเป็นแม่ทัพหญิง สามบทต่อจากนี้เป็นการเตรียมตัวก่อนออกเดินทางของนางเอก นางเอกเปิดร้านขายของตั้งชื่อร้านแปลก ๆ แม้แต่สาวใช้ยังรับไม่ได้ ( แปดบทนี้ จุดเด่นคือคำผิด บทที่เจ็ดถึงเก้าคิดว่านางเอกทำเกินไป ยังไงก็ไม่ควรถีบพ่อแบบนั้น บทที่สิบสองมีอโมติคอนหลุดมาซึ่งไม่เข้ากับยุคสมัยของนิยายอย่างมาก บทที่สิบสามมี 555 หลุดมาอันนี้คิดว่าเป็น ฮ่าๆๆ ดีกว่า )

บทที่สิบห้า - บทที่ยี่สิบ :

เริ่มด้วยคิดเมนูอาหาร ผ่านมาหลายบทแล้วนางเอกและะพลพรรคยังออกกำลังกายอยู่ ( เป็นแนวคิดที่ดีนะ ) หลังจากคิดเมนูกันเสร็จก็มาเปิดโรงเตี๊ยม กิจการเป็นไปอย่างราบรื่น สองบทต่อมาออกจะงง ๆ เลยเล่าไม่ได้ บทที่สิบเก้าและยี่สิบออกท่องเที่ยวอีกครั้งราวกับลืมว่าเปิดโรงเตี๊ยม

สรุปคืออ่านแล้วงงมากเรื่องนี้ แต่เห็นด้วยกับแนวคิดที่ให้ตัวละครออกกำลังกายนะ คำผิดก็เยอะมาก ที่สำคัญคือ ค่ะ คะ เจ้าค่ะ เจ้าคะ ซึ่งน่าจะเป็นคำผิดยอดฮิต
ลงชื่อ โม่งหัดสับหมายเลข 27 เดี๋ยวไว้จะหานิยายมาสับอีกถ้าว่างจากแต่งของตัวเอง

>>923 บทแรก ๆ ยังไม่งงเท่าหลัง ๆ คิดว่าแรก ๆ วางบ้างแต่หลัง ๆ รีบเขียนไม่ได้วาง

>>925 นางเอกกำลังค้นหาตัวเองอยู่มั้ง ถึงได้เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ขยนาดนั้น

แต่ถึงขนาดถีบพ่อเนี่ย มันดูยังไงๆ อยู่นะ แถมเป็นคาแร็คเตอร์นางเอกอีก

>>926 สันนิษฐานว่า นางเอก self-insert ถีบพ่อไม่น่าจะใช่เหตุผลอยากเป็นแม่ทัพหรือเถ้าแก่เลย

>>926 การเขียนนิยายมันก็เป็นเหมือนกระจกสะท้อนจิตใต้สำนึกคนเขียน

KY กูไม่รู้อ่ะว่ามาถามห้องนี้ไหมเพิ่งเล่น5555 คือถ้าสมมติกูแต่งนิยายแนวจีนข้ามมิติ พวกมึงว่ามันจำเจไหม55 เท่าที่กูอ่านดูแนวที่กูจะแต่งเยอะมาก(กูแต่งเป็นแนวY) กูเลยลังเลว่าจะลงดีไหม...

>>929 แต่งๆไปเหอะ สำคัญสุดคือมีความสุขตอนแต่งกับวางพล๊อตดีเปล่า

>>929 ลงไปเลยเดี๋ยวก็มีคนเข้าอ่าน

>>929 อยากเขียนก็เขียน แต่เรื่องความจำเจ ใช่ ไม่ต่างจากสมัยเกมออนไลน์กับโรงเรียนเวทเข้าสู่ยุคทอง

>>929 ถ้าถามว่าจำเจไหม ก็ต้องตอบว่าแน่นอนอยู่แล้ว มึงถึงต้องมีจุดเด่นอะไรซักอย่างให้คนอยากเข้ามาอ่านไง

>>929 อยากแต่งก็แต่ง จำเจไม่จำเจไม่สำคัญหรอก
ไม่งั้นนิยายรัก นิยายแบบละครหลังข่าว จะอยู่คู่นักอ่านบ้านเรามาตลอดเวลาได้ยังไง เพราะเดี๋ยวนี้ พล๊อตก็ยังคงวนเวียนอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

เออ ไม่ยักกะสงสัยว่าได้ประโยชน์อะไรจากการเขียนนิยายเด็กดี
https://www.dek-d.com/board/view/3791055/

>>935 สัส กุเกือบจะลืมไปแล้วแท้ๆ มึงยกมาพูดทีพาลทำเอากุอยากเลิกชีวิตนักเขียนเลย

>>936 เลิกเลยกูก็เลิกแล้ว

โม่งมึงไปเกรียนทำไม? สาระมันอยู่ตรงไหน?

https://www.dek-d.com/board/view/3791117/

>>938 มันเป็นเรื่องของธุรกิจ ช่วงไหนอะไรขายได้เขาก็ชูแนวนั้น จะได้เพิ่ม Traffic ให้เว็บได้ค่าโฆษณาเยอะๆ ด้วยไง Win-Win

>>938 สมเป็นเด็กดวกจริงๆ จีนเซินเจิ้นเต็มไปหมด

มึงไม่แจ้งสนพหรือหน่วยคุ้มครองผู้บริโภควะ ตั้งกระทู้หาพ่องหรอ? ควาย

https://www.dek-d.com/board/view/3791205/

>>941 คนเดียวกันกับที่ตั้งกระทู้>>938 เปล่าวะ แม่ง มันให้อารมณ์คล้ายๆ กันเลย

นิยายผมเคยโดนวิจารณ์ไปแล้ว ตอนนี้กำลังรีไรต์ใหม่อยู่ ถ้าเสร็จแล้วฝากวิจารณ์อีกรอบได้ไหมครับ?

>>943 มู้นี้ทำได้ตั้งแต่นินทาบอร์ดยันด่าแม่เจ็ก ขอแค่อย่าพูดถึง แจกันกับลูซิเฟอร์พอ

ลงชื่อ เซฮุน วันศุกร์ฟื้นชูชีพ

https://www.facebook.com/FindSomethingToRead/ ใครสนใจ

>>944 นอกจากแจกันกับลูซี่แล้วก็อย่าลืม ยูโนวฮู ด้วยนะ

>>945 ระวังจะมีแต่คนฝากเป็นนักเขียนด้วยกัน แต่ไม่มีคนอ่าน

>>947 นักเขียนเด็กดีกลุ่มหนึ่งเป็นคนตั้งเองแหละ ก็รอดูต่อไป กุเอาใจช่วยมัน

>>948 น่าเอามาสับมั้ย

>>949 รู้สึกสองเรื่องในนั้นเคยโดยสับล่ะ เรื่องหนึ่งไม่แน่ใจว่ะ

https://www.dek-d.com/board/view/3791287/
นี่เรียกวิจารณ์เหรอวะ สำหรับกูมันคือการหาคำผิด มีช่วยแก้สำนวนบ้างนิดหน่อย นิดหน่อยจริง ๆ

>>951 แบบนี้มันก็ดีในส่วนของคนที่สำนวนบกพร่องกับพวกมีคำผิดนะ แต่ถ้ากูวิจารณ์กูจะไม่มานั่งทำแบบนี้ หลัก ๆ กูคงดูโครงเรื่องกับตัวละคร

>>951 รูปที่เอามาลงนี่เป็นตัวอย่างเล็กน้อยๆ ในเรื่องของการจับผิดคำผิด การจัดเรียงคำต่าง
บอกอยู่แล้วว่าว่าไปตามบทๆ ของนิยาย ไม่ได้อ่านทั้งเรื่อง
เหมือนช่วยตรวจทานตอนนั้นๆ ให้มากกว่า
แล้วก็บอกข้อสรุปให้กับนักเขียนไปเรียบร้อย ซึ่งไม่ได้เอามาลงฮะ

>>952 ใช่ จะประมาณนั้น คือไม่รู้จะเรียกว่าอะไรก็ตั้งวิจารณ์ไป
แต่สำหรับเรื่องที่เตะตาคืออ่านให้ห้ายทขึ้นไปแล้วช่วยวิจารณ์โครงเรื่อง พล็อตไรเรียบร้อย

ไม่รู้ว่ะ สำหรับกุพล็อตเนื้อเรื่องสำคัญกว่าสำนวนภาษานะ(แต่ก็ไม่ควรเหียกขนาดอ่านไม่รู้เรื่อง) กุว่าภาษามันเกลาได้ง่ายกว่าว่ะ ถ้าเนื้อเรื่องมันดีอยู่ล่ะ ค่อยๆมาอ่านใหม่แล้วแก้ก็ได้ แต่เนื้อเรื่องเหียกภาษาดีแค่ไหนก็ไม่ช่วยอ่ะ รีไรท์นี่ลำบากกว่าแก้ภาษาเยอะ แต่ถ้าเขาพอใจก็ โอเคล่ะนะ

ความจริงส่วนมากจะได้ช่วยตั้งแต่บทนำเลยฮะ หลายเรื่องมากที่เริ่มขึ้นมา พล็อต หรือโครงเรื่องย้อนแย้งกันเต็มไปหมด คาแรกเตอร์ตัวละคร
แต่ตรงนี้คือใช่ เหมาะสำหรับนักเขียนที่สนใจอยากรีไรท์มากกว่าจริงๆ มีเวลาว่างเลยจัดไป

บทนำนี่แหละจุดสำคัญ เปิดเรื่องยังไงให้น่าสนใจ บางคนพล็อตสนุก แต่มาตายที่บทนำ

ถูกบทนำสำคัญมากแหละ แต่สุดท้ายนิยายมันไม่จำเป็นต้องเพอเฟคทุกด้านเสมอไปหรอก (แต่ถ้าได้ก็ดี) แต่อย่างน้อยมันก็ควรมีด้านดี ดึงความสนใจกุมากพอที่จะมองข้ามจุดด้อยนิยาย ควรจะคุยกับตัวเองก่อนอ่ะอยากขายอะไรในนิยายแล้วเน้นด้านนั้นให้ดีไปเลย

พล็อต โครงเรื่อง และตัวละคร...

ต้องทำอะไรกับมันบ้างวะ

>>959 เอาตามที่กูเข้าใจนะ
พล็อต = กำหนดเหตุการณ์คร่าว ๆ เช่น ผู้กล้าต้องต่อสู้กับจอมมารที่เมืองหนึ่ง
โครงเรื่อง = เป็นการกำหนดเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในระหว่างนั้น หรือจะเรียกว่าทำให้พล็อตเกิดเป็นเรื่องราวก็ได้ เช่น ผู้กล้าต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์มากมายก่อนจะเจอจอมมาร ระหว่างนั้นคนในปาร์ตี้บาดเจ็บล้มตายไปหลายคน ซึ่งใครตายบ้าง ตายยังไง แล้วเรื่องราวจะดำเนินต่อไปยังไง
ตัวละคร = ตัวดำเนินเรื่อง ซึ่งสำคัญมากคือนิสัยตัวละคร เพราะนิสัยตัวละครตะเป็นตัวกำหนดแนวทางการดำเนินเรื่อง อย่างเช่นคนนิสัยใจร้อน อาจจะบุกไปเจอจอมมารโดยไม่วางแผนอะไรเลย คนนิสัยใจเย็น อาจจะทำอะไรรอบคอบหน่อย คนขี้เกียจ กะล่อน อาจจะหาทางพยายามบ่ายเบี่ยง คนขี้กลัว อาจจะทำอะไรติด ๆ ขัด ๆ ไม่กล้าเสี่ยง

>>960 เพิ่มเติม ลองคิดว่าคนนิสัยแบบนี้เจอเหตุการณ์นี้เขาจะทำยังไง มันจะทำให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น และการดำเนินเรื่องก็จะแตกต่างกัน แม้จะมีพล็อตเดียวกันก็ตาม เหมือนคนเราเวลาเจอเหตุการณ์เดียวกัน ปฏิกิริยาตอบสนองต่อเหตุการณ์นั้นก็จะแตกต่างกันไป

>>960 >>961 ไม่เอาตามที่มึงเข้าใจสิ เอาตามที่หลักการเขียนเขาใช้กันน่ะ พวกมันคืออะไร ทำอะไรบ้าง

จะหมดมู้ละ ไม่ใครจะสับเรื่องไหนเพิ่มอีกหรือเปล่าวะ

มีเรื่องขอให้ช่วยหน่อย พอดีว่าทำแพ๊คนิยายขายเป็นภาคย้อนอดีตแต่ทีมงานไม่ให้ผ่านบอกว่า "ให้ขายในช่วงตอนจบของเรื่อง"

ทั้งๆที่กุสรุปกับแก้ปมเฉพาะภาคนั้นไปแล้ว แล้วก็มีทิ้งท้ายเพื่อเปิดทางไปสู่เนื้อเรื่องหลัก กุแก้ไปสองรอบละ ยังย้ำแบบเดิม พอถามไปก็เงียบ

เลยอยากให้เพื่อนโม่งช่วยดูหน่อยว่าแบบนี้มันเป็นตอนจบไม่ได้หรอ

>>อันนี้สามประโยคท้ายตอนจบ

กาลเวลาเคลื่อนคล้อยเลื่อนไหลผ่านไป หนึ่งปี สิบปี ห้าสิบปี หนึ่งร้อยปี...

จนกระทั่งเด็กน้อยจากหมู่บ้านหาปลาเล็กๆได้พบเข้ากับหนังสือโทรมๆรุ่งริ่งเล่มหนึ่งซึ่งถูกคลื่นทะเลพัดมาเกยที่ชายหาด

แล้ววงล้อแห่งชะตากรรมครั้งใหม่ก็ได้เริ่มต้นหมุนขึ้นอีกครั้ง

>>958 แต่เน้นบทนำมากเกินไประวังเป็นแบบไอ้ฟองสมัยก่อน บทนำรกชิบหาย

>>965 อันนั้นปัญหาอยู่ที่การบรรยายมากกว่านะ

ลิสต์นิยายที่กูจองไว้มีอะไรบ้างวะ จำได้แต่ Supreme เลื่อนขึ้นไปหาเจอแต่แจกันกับลูซิเฟอร์

ลงชื่อ เซฮุน หมดโปรหนึ่งแถมหนึ่งแล้ว

แปะกันลืม

https://writer.dek-d.com/bluesea25/story/view.php?id=880244 (Supreme ที่หนึ่งหมวดวิทย์)

https://writer.dek-d.com/topduck/writer/view.php?id=785523 (สาวใช้พันธุ์ดุ Maid-at-Arms ... ชื่อเรื่องเพราะดี)

https://writer.dek-d.com/linklight/story/view.php?id=1559849 (จอมราชันย์หลงยุค... ข้าขอคำชี้แนะ เตรียมรับมือ)

https://writer.dek-d.com/BlackMonSterX/writer/view.php?id=1602272 (Evolve ฟองเบียร์

Ky กูควรเฉลยที่มาของปมพระเอกในตอนบทนำหรือฟีดแบ็คย้อนหลังวะ คือปมนั้นกูก็บอกโต้งๆไว้ในเรื่องย่อแล้วนะ เพราะมันเป็นปมที่เป็นแก่นของเริ่องนะ ยกตัวอย่างหน่อยละกัน

เรื่อง ย่อ-ครอบครัวของ A ได้ถูกฆ่าล้างตระกูลด้วยฝีมือขององก์กรปริศนา A ที่เป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวและรู้เห็นเรื่องราวทุกอย่างในเหตุการณ์นั้นจึงตั้งมั่นว่าจะล้างแค้นให้ครอบครัว ด้วยการเข้าโรงเรียนเพื่อฝึกฝนฝีมือไขว้หาพลังจากสมบัติลับของโรงเรียนที่ผู้ชนะในงานประลองเวทประจำปีเท่านั้นจะได้รับ

เปิดบทนำด้วย เรืีองของพระเอกในอดีตครอบครัวถูกฆ่าล้างบาง แล้วตัวเองรอดมาได้เพราะยังเป็นเด็กตัวเล็ก 4-5 ขวบพ่อกับแม่เลยเอสตัวไปซ่อนในตู้ พระเอกเลยเห็นคนในบ้านถูกคนร้ายฆ่าตายต่อหน้าต่อตา

เริ่ม บท แรก คือฉากปัจจุบันที่พระเอกโตขึ้นและเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนเวทมนตร์ แต่เปลี่ยนชื่อไปจากเดิม

บทสอง กล่าวถึงเหตุการในบทนำแบบผ่านๆ เป็นการย้ำเตือนว่าพระเอกยังยึดติดกับเรื่องนั้นและต้องการจะแก้แค้น แต่เพราะยังไม่แข็งแกร่งพอเลยต้องเปลี่ยนชื่อแล้วหลบมาอยู่กับญาติที่ต่างประเทศ

เรียงไทมไลน์แบบนี้ดีปะวะ

>>969 ก็น่าสนใจดีนะ

>>969 สุดยอดเลยว่ะ

>>970 >>971 ทำไมดูชมแบบไม่ค่อยจริงใจกันเลยวะ

สำหรับกูมีจุดตินิดนึง เพราะไม่รู้อะนะว่ามึงจะมีเซอร์ไพรส์อะไรไหม แต่ไอ้มุกใครฆ่าท่านพ่อ ข้าจะไปฝึกวิชาเพื่อฆ่ามันนี่โหลมากนะ มึงต้องตอบให้ได้ว่าจุดเด่นของนิยายมึงคืออะไร ต่างจากเรื่องพวกนั้นยังไง

>>972 มันถามแค่ว่าเปิดเรื่องแบบนี้ดีไหม ซึ่งกูก็มองว่าดี อย่างน้อยคนอ่านจะได้ลุ้นว่าเฮ้ย! เกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้กันล่ะ ทำไมครอบครัวนี้ถึงถูกฆ่า มันไม่ได้ถามสักหน่อยว่าพล็อตดีไหม

มีคำถาม
ถ้าขึ้นภาคใหม่ต้องเปลี่ยนคำโปรยไหม?

>>974 เขียนสิ ว่าถึงไหนแล้ว

>>974 ขึ้นอยู่กับว่าภาคใหม่มึงเปลี่ยน Setting ไปขนาดไหน
บางเรื่องเวลาขึ้นภาคใหม่อาจจะแค่ Timeskip แต่ Setting เดิมก็ไม่ต้องเปลี่ยน
แต่บางเรื่องอย่างนิยายจีนที่กุเคยอ่านนี่ นี่ขึ้นภาคใหม่ = ไปผจญภัยที่ใหม่ แม่งต้องเปลี่ยนคำโปรยเลย คือเหมือนแค่ใช้พระเอกคนเดิม แต่เนื้อหาเป็นอีกโลกหนึ่งไปเลยอะ

ก็ตามที่ >>973 ว่านั่นแหละ กูแค่อยากรู้ว่าเปิดแบบนี้ดีไหม แต่ >>972 ถามก็ขออธิบายเพิ่มหน่อยเพื่อความเข้าใจ จุดเด่นคงอยู่ช่วงกลางๆระหว่างเดินเรื่อง เพราะพอรู้ว่าเป็นพล็อตโหล คนอ่านคงเดาตอนจบได้ส่วนใหญ่ แต่แบบจะค่อยๆเฉลยไปไงว่าทำไมองก์กรนั่นถึงมาฆ่าครอบครัว มีตัวละครที่เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยทางใดทางหนึ่ง ความจริงเรื่องของสมบัติลับ ครอบครัวพระเอกมีความสำคัญยังไง คนในครอบครัวความจริงยังมีคนรอดอยู่แต่อาจพิการหรือความจำเสื่อมเลยจำกันไม่ได้คร่าว ๆ ประมาณนี้แหละ ตอนจบอาจจบแบบพระเอกล้างแค้นได้สำเร็จก็จริง แต่อาจมีจุดหักเหอื่น ๆ เช่น องก์กรนั่นยังมีสาขาหลงเหลืออยู่แต่เป็นคนละกลุ่มที่พระเอกล้างแค้นและไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับพระเอก ที่มาของสมบัติลับนั่นอยู่ใกล้ตัวกว่าที่คิด

>>977 ก็นะ ถ้าจะให้พูดถึงบทเปิด กูก็คิดว่ามันธรรมดาอยู่ดี ขยายความเพิ่มว่า คือแนวนี้ถ้าจะเปิดเรื่องมันก็มีความโหลอยู่สองทาง คือเปิดมาด้วยเหตุการณ์ท่านพ่อถูกฆ่าในอดีตอย่างที่มึงว่า กับอีกทางหนึ่งคือเปิดมาโดยการให้พระเอกแสดงพฤติกรรมแปลกๆ แบบเย็นชา หรืออะไรอย่างนี้ และก็ค่อยไปคลายปมเอาทีหลังว่า ที่มันเย็นชาเพราะคิดจะล้างแค้นให้ท่านพ่อ

เรื่องแนวนี้โดยทั่วไปมันก็เปิดเรื่องกันประมาณนี้ล่ะ กูถึงบอกว่ามันธรรมดาทั่วไปไง ไอ้ที่มีคนมาชมว่าสุดยอดเนี่ย ออกจะเกินไปหน่อย

>>976 แล้วถ้า setting เดิมแต่ตัวเอกเปลี่ยนไปล่ะ?

>>977 พล๊อตเปิดเรื่องโหลกุว่ายังโอ กุว่าโลกนี้พล๊อตมีไม่กี่แบบหรอก ท้ายสุดเรื่องทั้งหมดก็เกิดจากพระเอกต้องการทำไรสักอย่างแต่มีอุปสรรค ฉากเปิดที่มึงว่ามามันก็โอ แต่ที่สำคัญและจะให้เรื่องมึงโดดเด่นเปล่าคือการดำเนินเรื่อง ตัวละครเป็นไง สมเหตุสมผลเปล่า ระบบเวทมนต์ หักมุม หรือตัวร้ายมีเสน่ห์ขนาดไหน

โลกนี้มีพล็อตพื้นฐานราว 19-20 แบบ พล็อตเด็กดวกอย่างแนวโรงเรียนเวท เกมออนไลน์ ต่างโลกยุโรป จัดอยู่ในกลุ่มพล็อต Adventure (เสี่ยงตาย) หรือ Quest (การสำรวจ) แต่จีนโบราณในตอนนี้จัดอยู่กลุ่มพล็อต Love (รักโรแมนติก) หรือ Forbidden Love (รักต้องห้าม)

ปล.มีเป็น pdf แต่ไม่มีแปลไทย เก่าด้วย

>>981 อยากดูแบบอังกฤษก็ได้ มีลิ้งมั้ย

>>982 กูสอนให้ ไม่อยากทำ hotlink เดี่ยวทางเว็บลบทิ้งแม่งอดดูเลย
1.เข้า google พิมพ์ 20 master plots pdf
2.มันอยู่หน้าแรก เข้าลิ้งก์ที่ขึ้นหัวว่า [PDF] และชื่อโดเมนคือ writerdigest (หนึ่งในเว็บสอนเขียนนิยายต่างประเทศ เชื่อถือว่าเว็บเด็กดี 100 เท่า)
3.อ่านเล่นหรือเซฟตามอัธยาศัย

>>979 ถ้าเปลี่ยนตัวละครก็ควรจะเปลี่ยนด้วย เพราะนั่นคือการให้ตัวละครอื่นดำเนินเรื่องแทน

>>983 ใจมากโม่ง

>>985 อย่าลืม พล็อตพื้นฐาน 19-20 แบบเป็นแค่แนวทางเบื้องต้น มึงสามารถประยุกต์เนื้อเรื่องใหม่ได้ ตราบที่ยังอยู่บนพล็อตพื้นฐานแบบใดแบบหนึ่ง และที่กูบอกว่าเก่า เพราะเขียนขึ้นก่อนปี 2000 ตอนนั้นค่านิยมของตัวละครที่มีต่อเนื้อเรื่องอาจจะต่างจากตอนนี้ก็ได้ อย่างเมื่อก่อน ยึดค่านิยมผู้ชายต้องเข้มแข็ง ผู้หญิงควรอ่อนแอ แต่ปัจจุบันไม่จำเป็นแล้วก็ได้

ไหนๆแล้ว กูก็มีคู่มือสร้างตัวละครพื้นฐาน 45 แบบจากเว็บออนไลน์
หน้าแรก http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Literature/FortyFiveMasterCharacters?from=Main.MasterCharacters
พระเอก http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Literature/FortyFiveMasterCharacters-Heroes
นางเอก http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Literature/FortyFiveMasterCharacters-Heroines
ตัวประกอบ http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Literature/FortyFiveMasterCharacters-SupportCharacters

ที่มา https://www.amazon.com/45-Master-Characters-Creating-Original/dp/1599635348

ปล.การเขียนตัวละครสไตล์ญี่ปุ่น เกาหลี จีนอาจจะไม่ได้ยึดแนวทางนี้ เด็กดวกอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ

https://www.dek-d.com/board/view/3791248/ เห็นเมื่อวานมีคนเอาเฟสฝากนิยายมาแปะ เจอมู้ต้นเรื่องล่ะ

>>988 ทำไมรู้สึกว่าอยากจะหนีออกจากเด็กดวกชอบกล

>>988 มันจะหาคนอ่านได้เหรอวะ

>>988 เอาตามตรง แบบนี้ไม่รุ่งหรอก เห็นได้ชัดว่าใครส่งนิยายอะไรมาก็โปรโมท คนกดไลค์ก็กระจึ๋งเดียว

ถ้าจะทำให้รุ่ง ต้องเปิดเพจ ทำคอนเทนต์ดีๆ ดึงดูดให้คนอ่านเข้ามาสนใจ เช่น สอนการเขียน สับนิยาย แล้วแทรกด้วยการแนะนำนิยาย เหมือนเพจหนังที่มีดังๆ อยู่หลายเพจอะ พอจะเห็นภาพไหม

>>991 น่าสนว่ะ ทำแล้วจะโม่งแตกปะวะ555

>>992 เพจไม่น่าจะทำให้โม่งแตกนะ

ใกล้ครบ 1000 เม้นแล้ว เตรียมตั้งมู้ 12 เอาไว้แล้วยัง?

ไม่ลองแข่งมันด้วยทำเพจโม่งบน fb เลยล่ะ

มารเทาขยันโปรโมทแต่ไม่ขยันฝึกเขียนเพิ่มเติมเลย มันจะเอาดีแบบดอกปอบรึไง แต่ละอย่างที่ทำก็ไม่ค่อยจริงใจด้วย

>>996 แต่มันก็ได้ผลในระดับนึงเลยนะ การตลาดมันดีอยู่ แต่ความน่าสนใจนิยายนี่คงพัฒนาอีกยาวอ่ะ

>>995 น่าสนนะ (เอาจริง ๆ คืออยากทำ)

ขอเลขสวยก่อนขึ้นมู้ใหม่

>>997 กูมองในแง่ลบเพราะมันหวังเพื่อตัวเองมากกว่านักเขียนส่วนรวม ล่อลวงโฆษณาแฝงให้ตัวเองมากกว่า ตรงนี้แหละที่ดูไม่จริงใจ