Fanboi Channel

เอาล่ะ ไหนๆ ก็มีนักเขียนเสิ่นเจิ้นสิงในนี้มากๆ แล้ว ข้าพเจ้าในฐานะนักเขียนเสิ่นเจิ้นคนหนึ่ง ขออัญเชิญนักเขียนเสิ่นเจิ้นทั้งหลายมาสิงที่ห้องนี้
พูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น สอบถาม แชร์ประสบการณ์ แชร์ข้อมูล ความรู้ ทัศนคติได้ตามแต่ใจต้องการ

นักอ่านจะมาสืบข่าวก็ได้ ตามสบาย เดี๋ยวกูจะแปะข้อมูลที่สำคัญสำหรับนักเขียนสายนี้ให้นะเพื่อนโม่ง
---------------------------------------------
เรียงกระทู้ราชวงศ์ของจีน
ระดับขั้นตำแหน่งนางในและตำแหน่งเชื้อพระวงศ์แบบละเอียดของราชวงศ์ฮั่นตะวันตกแห่งจีน
https://pantip.com/topic/34635953

ระดับขั้นตำแหน่งนางในและตำแหน่งเชื้อพระวงศ์แบบละเอียดของราชวงศ์ถังแห่งจีน
https://pantip.com/topic/33197538

ระดับขั้นตำแหน่งนางในและตำแหน่งเชื้อพระวงศ์แบบละเอียดของราชวงศ์ซ่งแห่งจีน
https://pantip.com/topic/36306223

ระดับขั้นตำแหน่งนางในและตำแหน่งเชื้อพระวงศ์แบบละเอียดของราชวงศ์หมิงแห่งจีน
https://pantip.com/topic/35324074

ระดับขั้นตำแหน่งนางในและตำแหน่งเชื้อพระวงศ์แบบละเอียดของราชวงศ์ชิงแห่งจีน
https://pantip.com/topic/30613438
---------------------------------------------
เกาหลี
[เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย Moon Lovers] สังคมวัฒนธรรมในสมัยโครยอ และคู่ครองของเหล่าองค์ชายตามประวัติศาสตร์
https://pantip.com/topic/35643067

ระดับขั้นตำแหน่งนางในและเชื้อพระวงศ์แบบละเอียดของราชวงศ์โครยอแห่งเกาหลี
https://pantip.com/topic/33799138

ระดับขั้นและตำแหน่งนางในแบบละเอียดของราชวงศ์โชซอนแห่งเกาหลี
https://pantip.com/topic/30548844
---------------------------------------------
ญี่ปุ่น
ระดับขั้นตำแหน่งเชื้อพระวงศ์และนางในสมัยเฮอันรวมถึงโอโอขุสมัยเอโดะแบบละเอียดของญี่ปุ่น
https://pantip.com/topic/30768338

เท่านี้ก่อน

ปล.คิดว่ารวมทุกหมวดของแนวพีเรียตเลยน่าจะเวิร์คนะ

เจิม ๆ มีใครแต่งพล๊อตไม่ตลาดแบบกุบ้างไหม หาเพื่อนเป็นกำลังใจในการปั่น

>>2 กูตลาดอะ กูจะเป็นกำลังใจให้มึงนะ มึงแปะมาก็ได้ ให้กูช่วยดูอะไรให้มั้ย กูเขียนไม่เก่งแต่พอวิจารณ์ได้นะ

มาเจิมๆๆๆ

>>3 ยังไม่อยากโม่งแตก อีกอย่างเนื้อหามันยังไม่ค่อยไปไหนด้วย รอไปเยอะ ๆ แล้วไว้จะมาลงนะ พอดีกุวางพล๊อตไว้ย๊าวยาวตอนนี้แต่งยังไม่ไปไหนเลยแถมช้า แต่มีคนตามเม้นตลอดทุกตอนนะ นักอ่านน่ารัก แต่บางทีดูยอดเทียบกับแนวตลาดก็ท้อบ้างเล็กน้อย

เข้าเรื่องดีกว่า ใครมีปัญหากับบทพูดแบบกุไหม คือกุอ่านเจอส่วนใหญ่นข.จะติดปัญหากันบทบรรยาย แต่กุบรรยายไหลได้ชิล ๆ แต่บทพูดบางทีติดเพราะไม่แน่ใจในคำบางทีว่าเออมันจะดูทันสมัยเกินไปไหม ใครมีเทคนิคอะไรไหมแบบพวกคำโบราณน่ะว่ามีหนังสือหรือเว็บรวมคำพวกนี้ไหม แล้วก็พวกคำอุทานจีน ๆ นึกไม่ค่อยออกเท่าไหร่ พอดีอ่านมาแต่ของแจ่มใสซะเยอะ ไปดูของชาวบ้านก็มีแต่ เพ้ย ที่กุบ่นว่ามันไม่โอเค ตอนนี้กุเลยมีแต่ อ้อ เอ้อ อือ อืม หึ วน ๆ ไป ดีว่านิสัยตัวละครมันไม่ค่อยสบถ อยากได้ตัวอย่างแบบ ดิบ ๆ เถื่อน ๆ คำด่าแรง ๆ หรือจิก ๆ หรือควรไปหาแนวกำลังภายในมาอ่านหน่อยดี

หลังจากนี้กูอาจโม่งแตก วานเพื่อนโม่งเหยียบไว้ละกันนะ ถถถถถ

>>5

- คำทันสมัย : กูแนะนำให้อ่านแนวพีเรียดทั้งหลาย จะจีนหรือจะอะไรก็เถอะ กูหมายถึงแค่คำนะ ไม่ใช่สำนวน(เพราะถ้าพวกสำนวนหรือรูปแบบประโยคก็คงต้องเน้นแปลจีน) พีเรียดไทยแบบย่อยง่าย ๆ ก็ได้

ตามความคิดกู ที่ควรระวังมีสามแบบ 1. คำทั่วไปสมัยนี้ รวมถึงแสลง/วิบัติ 2. คำภาษาต่างประเทศ 3.ภาษาพูด

1. คำทั่วไปสมัยนี้ กูไม่รู้สมัยนั้นเขาใช้ไหม หรือควรใช้ไหม เช่นคำว่า "เปล่า" (หรือเปล่า, เปล่า ไม่ใช่ของข้า >> กูว่าหาคำมาแทนเถอะ เช่น หรือไม่) , "ทำไม" (คือคำนี้มันอาจจะใช้ได้ แต่อาจจะเลี่ยงไว้ดีกว่า อันนี้กูคิดเอาเอง) , "สักที" (ควรใช้ว่า เสียที เช่น ยังไม่มาเสียที) , "เหรอ" (ควรใช้ หรือ, รึ) , "เหมือนเดิม" "เหมือนกัน" (อาจใช้เป็น เช่นเดิม, เช่นกัน) , "สักพัก" (สักครู่, ชั่วครู่, พักใหญ่, ครู่ใหญ่, อึดใจ)

2. คำภาษาต่างประเทศ อย่าง "โอเค" (นี่ตัวดีเลย กูเห็นมีคนหลุดบ่อย ตัวละครจากยุคปัจจุบันใช้อะไม่เป็นไร แต่ตัวละครยุคนั้นใช้แล้วมันไม่ช่ายยย)

3. ภาษาพูดภาษาปาก พวก "ยังไง" (อย่างไร), "มั้ย" "ไหม" (หรือไม่)

คำศัพท์แนะนำ by กูเอง >> อันใด, หรือไม่, ย่อม, มิ, สิ่งใด, เพราะเหตุใด, ด้วย, เนื่องด้วย, ทว่า, เช่นนี้, เช่นนั้น, ด้วยเหตุนี้, เช่นไร, เถิด, นัก, ยิ่งนัก, ไย, เล่า, ชั่วครู่, ทั้งสิ้น, ยามนี้, นับตั้งแต่, นับว่า ฯลฯ

- คำสบถ : ตัวละครกูไม่ค่อยสบถอะ ที่พอนึกออกก็ บัดซบ, สวรรค์เป็นพยาน, ไอ้หยา, ต่ำช้า, แพศยา, สารเลว, ต่ำตมไม่หยุด... ฯลฯ

ก็ประมาณนี้มั้งเพื่อนโม่ง ถูกผิดมั้ยไม่รู้นะ จริง ๆ กูเพิ่งเริ่มอ่านจีนได้สองเดือนแล้วกูก็ลงมือเขียนเลย อะไรเป็นแรงบันดาลใจกูวะ กูว่าต้องเป็นเพราะกูอยากได้พระเอกมาเป็นของตัวเองมากแน่ ๆ

>>2 พล็อตกูไม่ตลาดนะ แต่คนดันชอบ แปลกใจแต่ก็ดีใจ ตั้งใจเขียนนะ มีอะไรถามไว้ ถ้ากูเจอแหล่งข้อมูลจะมาบอก แต่ที่แน่ๆ ข้อมูลกูไม่ได้มีแค่เว็บไซต์ เพราะกูซื้อหนังสือมาอ้างอิงด้วย

>>6 บทพูดกูใช้คำที่เป็นภาษาพูดบ้าง ภาษาเขียนบ้าง แล้วแต่สถานการณ์ว่าอยู่ในอารมณ์แบบไหน บางทีการกร่อนเสียงด้วยได้ในเรื่องของอารมณ์ความรู้สึกตัวละคร
ส่วนบทบรรยาย กูใช้คำที่เป็นภาษาเขียนทั้งหมด เรื่องเวลา เสี้ยวเวลา ชั่วครู เพียงพริบตา บลาๆๆ อย่าได้ใช้เสี้ยววินาทีเชียว สมัยก่อนยังไม่มีวินาทีมั้งน่ะ แจ่มเคยแปลวินาทีมาด้วยนะ กูเคยเห็น 5555

บอกแค่นี้โม่งกูคงแตกแล้วแน่ๆ ไปละ

>>7 กูรู้แล้วว่ามึงเป็นใคร!!

กูก็ซื้อหนังสือมาอ้างอิง ไม่ใช่น้อยๆด้วย ถ้าไม่มีข้อมูลมันก็เขียนไม่ได้ เพราะฉะนั้นกูจะนอยด์มากเวลาโดนโม่งด่าเหมารวมว่าพวกเสิ่นเจิ้น อ้างอิงข้อมูลแต่จากวิกิกับนิยายจีนแปล ดูถูกกันสัดๆ

กูไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่กูชอบที่เอาข้อมูลมาแชร์กัน เวลาเขียน จะได้เขียนกันให้ถูกๆหน่อย

อีกอย่างที่เคยเห็นก็พวกเอาสำนวนสุภาษิตไทยไปใส่ในนิยาย คือมึงอย่าลืมว่าพล็อตมึงคือจีน ย้ำว่า "จีน"
เคยเห็นเรื่องนึงในเด็กดีใช้ชื่อตอนว่าผัวหายเมียคอน นี่มันของไทยป่ะวะ ของจีนมันต้องผัวร้องเมียรับป่ะ

กู >>11 เอง แก้ใหม่ๆ ผัวหาบเมียคอน
พิมพ์ผิดชีวิตเปลี่ยน ผัวหายนี่เรื่องใหญ่ 5555

>>11 บางสำนวนจีนที่กูเคยอ่านเจอ เขาถอดออกมาแล้วใช้สำนวนไทยที่มีความหมายเหมือนกันแทนนะ แต่สำนวนผัวร้องเมียรับก็ควรใช้อันนี้แหละมั้ง

>>12 ถ้าผัวนางเอกหาย ไม่ต้องหาไกล ซบอกกูอยู่

>>6 กุใช้ประมาณที่เมิงว่าอยู่แล้วนะ เพราะอ่านแนวจีนมานานปลายปีมันติดในหัวไปแล้ว แต่มีปัญหาคำสบถเนี่ยแหละที่นึกไม่ค่อยออก ที่อ่าน ๆ มามันไม่ค่อยจะด่ากัน 555 thx สำหรับตย.

>>11 กุตัดปัญหาไม่ใส่เลยถ้าไม่แน่ใจ ใช้เฉพาะที่แน่ใจจริง ๆ ไม่อยากใส่ข้อมูลผิด ๆ ลงนิยาย เพราะด่าชาวบ้านไว้เยอะอยู่ 5555

มึง กูว่ากูมีปัญหา เขียนตัวละครฉลาดเกินไปแต่กูโง่ กูควรทำยังไง...

>>8 เลวววว อย่าเปิดโม่งกู
>>15 อ่านหนังสือเยอะๆ ช่วยได้

>>15 กุยังไม่เจอปัญหาตรงนั้น แต่มีตัวละครที่ฉลาดเหมือนกัน แต่บทยังไม่ถึง... แต่กะไว้ว่าจะใช้เป็นเหตุการณ์มาช่วยเสริม แล้วคำพูดก็จะแปลกแยกกว่าชาวบ้านหน่อย เป็นประเภทแบบคนธรรมดาเข้าไม่ถึง ไม่เข้าใจในความคิด ก็จะให้ตัวละครอื่นอาจจะเป็นเพื่อนสนิท พี่น้องมาช่วยอธิบายความคิด ไม่ก็ตัวละครที่ฉลาดเหมือน ๆ กัน อ่านความคิดทันกันมาช่วย ประมาณนี้นะที่วาง ๆ ไว้ ลองหาพวกนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวละครตัวนี้ฉลาดมาอ้างอิงก็ได้ว่าเออตอนนั้นเราเชื่อไปได้ยังไงว่าตัวนี้ฉลาดจริง ๆ ส่วนตัวกุมองว่าฉลาดไม่ฉลาดอยู่ที่การกระทำมากกว่ามาให้ตัวละครคอยชมว่าฉลาด

>>15 สร้างเหตุการณ์อะไรสักอย่างที่ทุกคนในเรื่องแก้ปัญหาไม่ได้ แต่ตลค.มึงแก้ได้

หรือ มึงวางพลอตไว้ว่าเนื่อเรื่องต้องไปทางไหนอยู่แล้ว ตลค.ในเรื่องย่อมไม่รู้ชะตาตัวเองยกเว้นมึง แต่อีตัวฉลาดมันรู้มากกว่าใคร เพราะอะไรถึงรู้มึงก็ร่ายความเทพไป จะให้มันสังเกตเห็นปม หรือจะให้มันรู้แต่แกล้งอุบ บลาๆ ไรงี้ก็ว่าไป
กูก็โง่ กูเลยให้ตลค.มันรู้พลอตเท่ากู พอเก็ตมะ

>>16 ไม่เปิด กูมีคุณธรรมสูงส่งดุจเทพเซียน

>>17 กูเห็นด้วยเรื่องการกระทำ ทุกวันนี้ก็พยายามเลี่ยงไม่ให้ตัวละครอื่นหรือตัวกูเองต้องอวยอยู่

>>18 ปัญหาของกูคือ มันก็ฉลาดของมันมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งใกล้ไคลแม็กซ์เรื่อง อิตัวร้ายก็ฉลาด กูก็ต้องคิดแผนให้มัน แล้วกูก็ต้องมาคิดแผนให้ตัวละครที่ฉลาดอีก คือยังไงดี ถ้ามันฉลาดมาตลอด แต่พอทำอะไรสักอย่างพลาดขึ้นมา กูกลัวคนอ่านจะท้วงทันควันเลยว่า เฮ้ย ทำไมทำแบบนี้ ทำไมไม่ทำแบบนี้ ฉลาดไม่ใช่เหรอ

ซึ่งกูพยายามแล้วเว้ย พยายามจะคิดให้ได้เยอะ ๆ แต่สมองกูคิดได้แค่นี้ไง สมองกูทำงานหนักกว่าตอนสอบไฟนอลอีก กูทั้งเครียดทั้งตัน อะไรทำให้กูอยากเขียนตัวละครฉลาดวะ

/ซบร่องนมเพื่อนโม่งร้องไห้

>>19 สปอยล์เหตุการณ์มาดิ๊ กูสัญญาว่าจะไม่แหกโม่งมึง เพราะกุไม่อ่านนิยายของคนอื่น กูไม่รู้หรอกว่ามึงเป็นใคร อิอิ

>>19 กูนึกอะไรขึ้นได้ คนบางคนไม่ได้โง่นะมึง มึงแค่ใส่ความรู้สึกของตัวละครมึงไป ว่าทำไมมันถึงมองไม่เห็นข้อเท็จจริงนั้น เล่าเรื่องแบบเนียนๆ เหมือนเป็นเรื่องปกติ ไบแอสให้นักอ่านคล้อยตามไปก่อน เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะคิดเรื่องเดียวกันได้นะ หรือไม่ก็ ใส่เหตุการณ์มาเลย แล้วมาเฉลยทีหลังว่าใครทำอะไร

>>20 >>21 มึงใช่คนนั้นจริงด้วย กูว่าแล้วว่ากูทายไม่ผิด!

สปอยล์ลำบากมากเพื่อน ซับซ้อน+ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง+กูไม่อยากสปอยล์เล้ย จุดพีคสำคัญด้วยอะไรด้วย

ใช่ กูคิดตลอดว่าคนอ่านไม่ได้โง่ กูเลยเครียดแล้วก็กังวลตลอดเวลา

ไอเดียมึงดี ขอบคุณมาก กูพอได้ความคิดละ ขอบน้ำใจเอ็งนัก

>>22 ถ้ามึงรู้ว่ากูเป็นใคร ส่งค่าไอเดียให้กูด้วยนะ เก็บตังไว้งานหนังสือตุลาอยู่

>>19 ถ้าตัวร้ายเมิงทำให้คนอ่านเชื่อได้ว่าฉลาดพอ ๆ กันคนอ่านจะไม่บ่นละมั้ง แต่คำบ่นของคนอ่านห้ามกันไม่ได้ กุขนาดไม่ได้บอกว่าตัวละครตัวนี้ฉลาดพอพลาดไรมาก็ยังโดนด่าว่าทำไมโง่จัง กุก็ได้แต่เอ๊า กระทั่งคนฉลาดมันก็มีผิดพลาดกันได้นะ มองพลาด คิดพลาด หรือโดนหลอก โดนหักหลัง บลา ๆ มีสาเหตุที่ทำให้พลาดได้เยอะอยู่วางให้เนียน ๆ ก็พอ กุไม่ชอบสายเทพสายซูอยู่แล้วน่ะ เลยพยายามทำให้ตัวละครเป็นคนธรรมดามีพลาดมีไรบ้าง แต่บางทีก็ใส่มันมือไปนิด 555+

>>23 กูกำลังแกลบแดกอยู่โม่งที่รัก

>>24 จริงมึง บางทีมันก็มีพลาดกันได้ กูนี่เพิ่งปล่อยปมใหญ่ไปอีกปม เกียมใจรับเลยว่าต้องมีคนอ่านท้วงแน่ว่าพลาดได้ยังไง เอาจริงมะ ที่พลาดเพราะคนเขียนอยากให้พลาดยังไงล่ะ การทำร้ายตัวละครมันสาแก่ใจอิช้อยยิ่งนัก ไม่รู้รึ ถถถถถถถถ

>>25 ไหนๆ มึงก็รู้จักกูแล้ว อยากได้ไรก็ถามมา แต่ไม่รับประกันว่าจะมีข้อมูลให้ป่าว เพราะว่าบางเรื่องกูก็ต้องหาจากเว็บนอก

ส่วนเรื่องพลาดไม่พลาดนั้น ถ้ามันไม่ดูจงใจพลาดเกินไป กูว่าใครๆ ก็รับได้ แต่จะมีคนอ่านบางประเภทที่ไม่สาแก่ใจอิช้อย มึงก็อย่าไปสนใจเลย นิยายยังไม่จบอะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น วันนี้ขอตัวไปเสพผู้ชายก่อน...กูกู

>>25 ใช่เลยเมิงอารมณ์นี้แหละ มีความสะใจ

มู้นี้ดีมาก เรื่องพวกนี้หาคนเม้ามอยยากไม่มีคนเข้าใจกุ ทุกวันนี้บ่นใส่พี่ชายจนมันบ่นเบื่อละเพราะมันไม่เข้าใจไง ฮือออ

>>26 กูนี่สาธุเลย

>>27 /ตบไหล่

ไม่เป็นไรนะมึง มาหวีดไปด้วยกัน กูบางทีก็นั่งพูดคนเดียว ไปบ่นใส่คนรอบข้างจนเขารำคาญหมดละมั้ง

กูทำร้ายตัวละครสะใจก็จริง แต่กูเขียนไปเขียนมาบางทีก็รู้สึกผิดว่ะ เหมือนแบบ สร้างมากับมือ แล้วกูทำร้ายมันด้วยวิธีนี้ ทำไมกูทำงี้วะ กูแม่ง

เออ แล้วกูก็เขียนไปนั่งด่าตัวเองไป เศร้าสัส

ช่วงนี้มัวแต่มาสิงโม่งเลยไม่ได้อัพนิยายเลย พอจะอัพๆดันขี้เกียจอีก ทำไงให้มีพลังอัพมาบอกวิธีกันหน่อยเร๊วววว

>>29 กุยังแก้ไม่ได้เลยอู้สุด ๆ 555+

>>29 ดองสิมึง ดองเรย เชื่อกู

>>30 ดีใจมีเพื่อน 55555

>>31 เพิ่งลงไป2ตอนจะให้ดองแล้วเรอะะะะ ...หรือดองดี 555555

>>33 แหม่ สองตอน 5555 มึง หมวดนี้แข่งกันสูง อีกไม่นานก็หมดกระแสแล้ว มึงควรรีบทำเวลาทำคะแนนตอนที่มันยังมีกระแสอยู่ ฝืนใจอัป ๆ ไปเหอะ ให้คนอ่านติดแล้วค่อยเล่นตัวแกล้งดองบ้าง

อีกวิธีนึงคือถ้ามึงมีเดดไลน์จ่อ มึงจะร้อนเหมือนนั่งอยู่ในนรกเลย นับเป็นปสกดี ๆ ที่อยากให้เพื่อนโม่งลอง มองหาเดดไลน์ดูสิคระ

>>34 ของกูแนวแฟนซีจีนว่ะ ปีศาจไรงี้ ไม่ค่อยได้กระแสอยู่ระ //กัดผ้าเช็ดหน้า

>>35 แต่งเพื่อสนองนี๊ดตัวเองล้วนๆว่ะ แนวนี้ไม่ค่อยมีคนแต่งแต่กูชอบมากกกกกก หาอ่านไม่ค่อยได้ก็แต่งเองสะเลย จบ >>34 เดดไลน์ปลายปีละกัน

>>36 สมัยเด็กกูชอบ โปเยโปโลเย แต่ลืมเนื้อเรื่องหมดละ กับนางพญางูขาว อยากลองเขียนเหมือนกัน

ปล.ไม่มีใครอยากแปะนิยายให้วิจารณ์เหรอ เผื่อมีคนผ่านมาอยากวิจารณ์

นี่ พวกเมิงแทนที่จะช่วยกันดันไม่ให้ดอง ของกุใช้กำหนดบังคับตัวเองว่าจะลงวันไหนบ้าง จะได้มีไรมาจี้นิดนึง ปกติตอนนึงลงกันประมาณกี่หน้า A4 ของกุประมาณ 5 หน้าหรือเกินกว่านั้นนิดหน่อย

>>35 กุว่าแนวนี้แต่งยาก

>>38 ประมาณมึงแหละ ฟอนต์ 14 cordia แต่ว่าช่วงนี้เบื่อๆ เริ่มหมดไฟละมั้ง เห็นนิยายท็อปแล้วรู้สึกท้อแท้ กูไม่ค่อยชอบแนวพระเอกเปย์แบบไม่สน4สน8 กับนางเอกเปิดฮาเร็มเท่าไร

>>38 ค่อนข้างยากจริงว่ะ นี่แต่งจบไปแล้วเรื่องนึงไงมียอดนักอ่านเยอะอยู่(สำหรับกูนะ) นี่ภาคจบภาคต่อ พยายามเข็นตัวเองอยู่แต่ขี้เกียจ ชห

>>39 กุใช้16ว่ะ แต่ก็คงไม่ต่างเท่าไหร่ กุก็เป็นนะมีท้อบ้างเวลาเห็นยอดชาวบ้าน แต่ยังดีมีนักอ่านมาเยียวยาจิตใจกุได้บ้าง กับมู้นี้เอาไว้ระบายโอเคอยู่

>>38 ของกุ 18 เรยจ้า 8-15 หน้า a4 เล่นใหญ่มากเวอร์

จริง ๆ คือกูเสียเวลากับการบรรยายความคิด ความรู้สึก อารมณ์ตัวละครด้วยแหละ เลยเขียนยาว เขียนเยอะชิบหาย

>>39 >>41 อย่าท้อเลยพวกมึง มากอด ๆ

KY สับนิยายกันมั้ย? ถ้าไม่อยากโม่งแตกมึงก็แปะหลายเรื่องมาปน ๆ กันก็ได้ ละรอเวลาให้มีคนสุ่มหยิบเรื่องมึงมาสับ

>>42 โม่งกูน่าจะแตกแล้วแหละ ฮือๆๆๆๆๆ

>>42 กุก็ยาวเพราะบรรยายนะ ต่อให้เอาหลายเรื่องมาปนกุว่าสุดท้ายก็โม่งแตกอยู่ดีว่ะ 555+

>>43 >>44 พวกมึงแม่ง 555555555555 แตก ๆ เหอะ ยังไงก็แตกในนี้ สัญญาจะไม่ปากโป้ง โม่งข้างบนแตกกูยังไม่แย้มเรย จากจัยคนเคยโม่งแตกมาก่อย ฮือ

>>45 ไม่เว้ย 555 ไม่แตกเป็นเพื่อนพวกเมิงหรอก แบร่

>>46 แม่ง 5555 มึง งั้นสับนิยายกัน ฝึกสกิลล์ ๆ เผื่อเป็นวิทยาทานให้โม่งรุ่นหลังต่อปัย เลือกมาแล้วสับเลย หมวดจีน ๆ นี่แหละ

>>45 มึงแน่ใจได้ไงว่ากูเป็นใคร กูอาจจะเป็นคนที่มึงไม่เคยรู้จักก็ได้นะ หุหุ

>>47 กุไม่มีเวลาอ่านเลยว่ะ นิยายแปลยังดองเลย เอาเวลาที่ไหนไปสับของชาวบ้าน TT แต่มีเวลาอ่านโม่ง...

>>48 เออว่ะ กูอาจทายผิดก็ได้

>>49 มึง เราจะมีเวลาให้บางอย่างที่เราอยากมีเวลาให้เสมอแหละ 555

อย่าเปิดโม่งเลย ไม่งั้นแม่งเดี๋ยวมีไบแอส
ที่นี่โม่ง ถ้าจะเปิดโม่งกัน มันจะต่างไรจากกรุ๊ปเฟสวะ แถมโม่งลบหนีไม่ได้อีก Oh Noooo

นิยายจีนเสิ่นเจิ้น = นิยายจีนที่เขียนอิงตาม ปวศ. เป็นส่วนใหญ่ โดยคนไทยเป็นคนเขียน

นิยายจีนมโน = ยืมมาแค่ธีมจีน ที่เหลือคือจินตนาการล้วนๆ

นิยายของคุณเป็นแบบไหน?

กูเขียนเสิ่นเจิ้นเรื่องแรกเลย หาข้อมูลประวัติศาสตร์ตาแฉะ
อีกเรื่อง จีนสมมติ มโน

>>52 ปวศสมมติ แต่ไม่ได้ลงลึกมาก แต่อย่างน้อยวัฒนธรรม ประเพณี อะไรทั่วๆ ไปก็รักษาไว้ ตกลงไม่รู้เหมือนกันว่าเสิ่นเจิ้นหรือมโน

อยากสับนิยายควรอยู่ห้องนี้หรือไปห้องนิยายดีวะ

>>52 ของกุไม่อิงปวศ. น่าจะมโนมั้ง ออกแนวเป็นแผนที่ใหม่ยุคสมัยใหม่ไปเลย
>>54 ไปห้องนิยายดีกว่าคนที่ไม่ใช่นข.จะได้เห็นด้วย

เรียกว่าอิง ปวศ.ได้ไม่เต็มปาก เพราะมันต้องดัดแปลงให้เข้ากับเนื้อเรื่อง แต่กูไม่ได้มโนแต่งทุกอย่างขึ้นใหม่ จัดอยู่ในประเภทไหนวะ

เสิ่นเจิ้น = เป็นช่วงเวลาหนึ่งใน ปวศ. จริง มีการแบ่งเขตการปกครองตามจริง เมืองหลวงจริง ฮ่องเต้พระองค์จริง ขุนศึกขุนนางคนสำคัญอยู่กันครบครัน เหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นจริงในช่วงเวลานั้น (เช่น มองโกลบุก กบฎชิงบัลลังก์) ปรากฏอยู่ในเรื่อง

มโน = เอาวัฒนธรรมจีน ชื่อจีน ตำแหน่งจีนมาใส่แค่นั้น ที่เหลือคือมั่วๆ ฮ่องเต้อะไรก็ไม่รู้ ราชวงศ์ไหนไม่รู้ กลายเป็นเรื่องรักๆ ฮ่องเต้แย่งนางเอกกับขุนศึก

อันนี้กูนิยามเองนะ

งั้นของกูก็มโนแล้วล่ะ ตั้งราชวงศ์เองด้วยนะรู้ยัง ฟิวชั่นเครื่องแต่งกายกับวัฒนธรรมฮั่น-ถัง กฎหมายบางอย่างจากชิง อาวุธจากอะไรอีกไม่รู้ ถถถถถถถถ

จะมีเรื่องไหนอิงประวัติศาสตร์จริงๆวะ
ฮั่น ถัง ฉิน หมิง ชิง

>>59 ก็มีถมไปนะ นิยายจีนที่อิงประวัติศาสตร์ เพียงแต่อาจมีข้อปลีกย่อยที่เปลี่ยนไปบ้างเพื่อให้สามารถดำเนินเรื่องได้ไหลลื่น ยกตัวอย่างก็จำพวกย้อนเวลาต่างๆ

เอาอะไรมาก ขนาดนักเขียนจีนยังเมคๆ เอาเลย นักเขียนจีนก็มโนพอกันแหละ จะเรียกอะไรก็เรียก เขียนแล้วมีความสุข สนุกไปกับมันก็พอ

>>61 เขียนเอาสนุกอย่างเดียวโดยไม่สนข้อเท็จจริงมันจะกลายเป็นขยะแบบถนนขาวนะสิ

>>62 กูหมายถึงจะเรียกอะไรก็ช่างมันน่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับว่าเขียนขยะหรือไม่ขยะ คำเรียกมันนิยามไม่ได้ครอบคลุมหรอก จะเขียนอะไรก็เขียนถ้าคิดว่าทำถูกแล้วดีแล้ว จะเสิ่นเจิ้นหรือมโนมันก็ปนๆ กันไป

>>63 ดอกป๊อปก็คิดว่าตัวเองเขียนหนังสือรางวัลโนเบลเหมือนกันนะ

>>64 เชี่ยยยย กูเกือบสำลักข้าว

>>64 ดอกปอปแม่งจะมาทุกมู้ในโม่งเลยไง้ 555+

ถ้าพี่แกเขียนจีนโบราณ มึงว่าเขาจะเอาตัวเองทำอาชีพอะไวะ ครุ่นคีส

กูว่าเค้าสมควรได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ เพราะมื่อไหร่ที่มีคนเปิด topic นี้มา แม่งสามัคคีกันทันที

สงสารโนเบลกันหน่อย​ดิวะ

พวกมึง กูจะมาพูดถึงนิยายที่กูตามอยู่ แต่กูไม่อยากไปห้องนิยาย เดี๋ยวแม่งหาว่ากูตัดแข้งตัดขานิยายคนอื่นเขา อส พูดแล้วหงิด ถถถถถถ อยู่ห้องนี้สบายไตกว่า รักเตงนะ

เรื่องที่กูตามดังอยู่แหละ มีข้อดีเยอะ แต่มีข้อนึงที่กูขัดตามาก คือในบทบรรยายหลังบทสนทนา คนเขียนละประธานไปหมดเลยว่ะ เช่นแบบนี้

"xxxxx" กล่าวพลางยกมือขึ้น

"yyyy" พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"rrrrr" ตอบก่อนหันไปมอง

อะไรทำนองนี้แหละ ซึ่งกูอ่านแล้วขัดตาขัดใจ กูเคยรู้มาว่าบก.บางสนพเขาไม่โอเค ประมาณว่าต้องใส่ประธานเข้าไปห้ามละเด็ดขาด แต่กูไม่รู้ว่าสำหรับสนพ.ของเรื่องนี้เขามายด์ไหมนะ

ส่วนตัวแล้วกูอ่านไปขมวดคิ้วไป มันหงิด ๆ ไงไม่รู้ คือบางทีกูอ่านแล้วกูก็ไม่รู้ว่าตัวละครไหนกำลังพูดอยู่กันแน่

เพื่อนโม่งเป็นกันปะ? หรือกูคิดมากไปเอง

ข้ออื่นคือคำผิดประปรายแต่กูพอทนได้ อีกข้อคือคำสมัยปัจจุบันหลุดมา เช่น เสิร์ฟ ต่อคิว (เข้าใจว่านางเอกเป็นคนยุคปัจจุบันที่หลุดไป แต่ยังไงในบทบรรยายก็ควรปรับรึเปล่า)

กูมาบ่นเฉย ๆ แต่ก็อยากได้ความคิดเห็นจากเพื่อนโม่งด้วย อยากรู้ว่าเขียนกันแบบนี้ไหม หรือหงิด ๆ แบบกูปะ หรือคิดยังไงก็ว่ามามอยที

>>69 กูเขียนแบบไม่มีประธานไม่เป็นว่ะ เหมือนมันติดเป็นสันดานไปแล้ว ส่วนคำสมัยปัจจุบัน ถ้าไม่ใช่นางเอกบรรยายบุรุษที่ 1 ไม่สมควรใส่ว่ะ มันตลก

เพื่อนโม่ง จะเขียนคำโปรยก็เช็กคำผิดกันดี ๆ หน่อยนะ

ผิดในเนื้อเรื่องบ้างพอทำเนา แต่ผิดตั้งแต่คำโปรยนี่ท้อเลย สะท้อนความไม่ใส่ใจของนักเขียนได้ดีเหลือเกิน

>>71 +1 ยิ่งผิดตั้งแต่ชื่อเรื่องนี่ทำลายความอยากอ่านกุไปหมดเลยนะ

>>72 เดี๋ยวนี้คนใช้คำผิดเยอะมาก ผิดจนกูคิดว่าภาษาไทยมันยากหรืออะไรวะ พวกคำระดับแอดวานซ์อะพอเข้าใจได้ แต่พวกคะ-ค่ะนี่ดิ

แล้วหมวดจีนยังงี้ มึง กูเจอเจ้าคะ-เจ้าค่ะสลับกันไปหมด เพค่ะก็ยังมี

นี่มันเหี้ยอะไรกันวะ วดฟฟฟฟ

ขนาดนักเขียนดังยังเขียนคำโปรยผิดเลยมึง สิ้นหวังภาษาไทย

https://www.dek-d.com/board/view/3783225/
ใช้วิธีสวมรอยจนเว็บต้องออกมาตการ โม่งไหนรู้ชี้เป้าที กูจะแบนนักเขียนสันดานเหี้ย

>>75 นักเขียนหมวดโรมานซ์ ดราม่ากันวันก่อนละ ที่กูรู้นะ แต่ไม่รู้ว่ามีใครทำอีกป่าว

>>75 มึงลองไปห้องนิยายเด็กดีดู

ว่าแต่หมวดอดีตฯ มีคนทำด้วยปะวะ

>>75 กุเห็นมีเพจนึงบ่นนะว่าลงไม่ได้แล้วในเด็กดี ขึ้นหน้าฟีดกุแต่จำไม่ได้ละเพราะไม่ได้สนใจ กุก็งงว่าปกติภาคแยกเค้าแยกเรื่องขึ้นลิ้งค์ใหม่ไม่ใช่หรอวะ เพิ่งรู้ว่าแม่งมาต่อรวมยาว ๆ แบบนี้กัน บ้าบอมาก ตัวละครหลักเปลี่ยนมันก็ควรแยกแล้วเว้ย แค่กำกับไว้ว่าภาคต่อจากเรื่องไหนก็ได้ปะ

>>78 ถ้าเปิดเรื่องใหม่ คือเริ่มวิว เฟบ คอมเมนต์ใหม่ไงมึง อย่างเฟบนี่จะแน่ใจได้ไงว่าคนอ่านจากเรื่องเก่าจะตามไปทุกคน

แต่ถ้าลงต่อคือเฟบมีแต่จะเพิ่มยังไงล่ะ

กูรู้แระ ขอบใจเพื่อนโม่ง แม่ง กูก็ก้มหน้าก้มตาอัพงานไปสิ เอาเปรียบสัสๆ

>>79 ทุเรศมาก ถ้านิยายมันดีก็มีคนตามเองปะวะ สมควรที่ทางเว็บออกมากำหนด เหมือนหลอกเฟบด้วยปะว่าเป็นนิยายต่อ จริง ๆ เรื่องแยกจ้า

ใครมีเทคนิคคิดชื่อแจ่ม ๆ บ้างไหม กุนึกคำไม่ค่อยออกแต่อยากเปลี่ยนชื่อ TT

>>81 เขียนเกี่ยวกับอะไรล่ะ เดี๋ยวกูช่วยคิด เรื่องคิดชื่อนี่ของโปรดกูเลย 555

>>80 วงการนี้แม่งมืดดำกว่านี้เยอะ หลายกฎในเว็บต้องเปลี่ยนบ่อยเพราะมันมีคนหาวิธีโกงอยู่ตลอด

>>81 กูไม่รู้ว่าเรื่องมึงเกี่ยวข้องกับอะไรอะ มึงควรดึงสิ่งที่เด่นในเรื่อง/สื่อถึงตัวเรื่องได้ดีที่สุดออกมา และถ้าเป็นไปได้ต้องไม่ย้อนแย้งกับเนื้อเรื่องด้วย

เกี่ยวกับแม่ทัพคำที่เห็นในชื่อเรื่องก็ จอมทัพ พยัคฆ์ ขุนพล

เกี่ยวกับวังก็ จักพรรดิ ฮองเฮา หงส์ มังกร บัลลังก์

นางเอกเป็นที่รักของพระเอกก็ เคียงหทัย จอมใจ ยอดหทัย ยอดดวงใจ เคียงใจ

คำยอดฮิตก็ เล่ห์ ลวง ข้ามภพ ลิขิต กาล รัก บุปผา

จับมายำ ๆ กันดู (นี่กูก็ลงทุนเปิดหาอ่านรวม ๆ เอา)

หรือถ้าง่ายที่สุดนะมึง ชื่อตัวละครที่เด่นที่สุด แบบชื่อนางเอกไรงี้ แปะเป็นชื่อเรื่องแม่งเลย

>>82 แนวเอาตัวรอด สงคราม ชิงอำนาจ ค่อย ๆ พัฒนา แบบผู้ชาย ๆ หน่อยน่ะ จริงจังนิดนึง ปกติเห็นแต่ชื่อแนวผู้หญิงเป็นตัวเดินเรื่องเยอะ

>>83 คำพวกนี้มันเกลื่อนเกินอะเมิง มันกลืนไปหมด อยากได้ที่มันแหวก ๆ ของกุเรื่องยาวเลือกยกมาไม่ถูก TT ชื่อตัวละครถ้าคิดไม่ออกจริง ๆ ก็คงใช้

>>84 พระเอกอาชีพอะไร มีความต้องการอยากทำอะไร อะไรคือแรงผลักดันให้อยากทำแบบนั้น เอาคีย์เวิร์ดเหล่านั้นมาเรียง แล้วเอามาให้ช่วยดูก็ได้ เดี๋ยวกูช่วยดูให้ ไม่ต้องกลัวโม่งแตก เพราะ ip มันรีทุกวัน

>>85 เป็นองค์ชาย ก็แค่อยากมีชีวิตรอดต่อไปให้ได้ แรงผลักดันส่วนใหญ่ก็โดนรอบข้างบังคับให้ต้องทำ แรก ๆ ก็จะกาก ๆ หน่อย ค่อย ๆ สร้างเนื้อสร้างตัวสร้างอำนาจประมาณนี้น่ะ

>>86 เปิ่นหวางจะเป็นฮ่องเต้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดให้ได้เลย!

ท่ด กูไม่ค่อยมีเซนส์ตั้งชื่อเท่าไร รอโม่ง >>85 ละกัน

เปงกำลังใจให้เด้อ

>>87 เออ ไม่ได้คิดแนวชื่อยาว ๆ เลยแหะ ดันพยายามให้สั้น ๆ กะว่าให้คนจำง่าย ๆ

>>88 ลองคิดชื่อที่มี เร้น... ซ่อนเงา... ซ้อนกล... พลิก... อะไรที่เกี่ยวกับการเก็บงำ เก็บซ่อนความรู้สึก เล่ห์กล กลยุทธ์ บลาๆๆๆๆๆๆ

>>88 ชื่อยาวข้อดีคือจะซ้ำยาก ยิ่งยาวเป็นรถไฟก็ยิ่งซ้ำยาก แต่ข้อเสียคือคนอ่านจำชื่อเรื่องมึงไม่ได้ถ้าสักแต่จะเอาคำมายำ ๆ กัน

ชื่อสั้นมึงก็ต้องแน่ใจว่าได้ชื่อที่เด่นและมีเอกลักษณ์มากพอ หรือไม่ก็ใช้คำที่เรื่องอื่นแทบไม่ค่อยใช้ ถ้าที่ดูจากท็อปตอนนี้ อ่านชื่อครั้งเดียวแล้วจำได้ก็ชินอ๋องเลี้ยงต้อยกับบุปผาเลี่ยมเพชร

ป.ล. ไม่ต้องหาว่ากูเป็นม้า สองเรื่องนั้นไม่ใช่นิยายกู
ป.ล. 2 "แฮะ" เขียนแบบนี้
รักนะเพื่อนโม่ง

>>89 ตอนแรกก็จะเอาแนวนี้แหละ แต่คำแทนตัวดั๊นคิดออกแต่มังกร...

>>90 thx = =" รู้สึกพิมพ์ผิดเยอะชิบ ชินกับแชท แต่ในนิยายจะคอยเช็คอยู่บ้างนะ แต่คิดว่ามีหลุด กะว่าแต่งจบค่อยไล่แก้ละเอียดอีกที ไม่งั้นไม่ไปไหนแน่ แต่เกลียดคำนึงเลยคือ แซ็ว -.-

>>91 คมกระบี่พิชิตบัลลังก์ บุรุษหยกพิชิตบัลลังก์ 55555555555555555555555555555

ใต้ฟ้าเหนือแผ่นดิน
ลมเปลี่ยนทิศ(มาเป็นเพลงเลยเว้ย 555)
เรื่องเล่าของรัชทายาท
เส้นทางสู่บัลลังก์

สรุปคือเอาวลีกระจอกๆ มาก็ได้ ไม่ต้องคิดมากขนาดนั้น กูไม่รู้โครงเรื่องกูเลยแนะอะไรมากไม่ได้ แต่ส่วนใหญ่กูชอบเล่นคำแปลกๆ หรือใช้เมนพล็อตมาเขียนเพื่อให้เป็นกิมมิคของเรื่องอะมึง 555

>>92 กูโหวตใต้ฟ้าเหนือแผ่นดิน! อิเหี้ย ชอบบบบบ

>>92 เห้ย โอเคอยู่เดี๋ยวลองปรับ ดูเท่ห์ ๆ ดีออก มันก็ไม่กระจอกนะ บุรุษหยกทำไมดูวาย ๆ วะ 555+

เหลือบไปเห็นของคนอื่นมี เปิ่นหวางหาได้ต้องการบัลลังก์ไม่ ด้วยว่ะ

เออ แล้วเวลาเปลี่ยนชื่อ ควรจะวงเล็บชื่อเก่าไว้ด้วยไหม

>>94 มึง "เท่" เขียนแบบนี้! อห กูอดไม่ได้ ขอโทษนะ ถถถถ

ควรวงเล็บ คนอ่านจะได้ตามเจอ

กูเหงาจัง ขกปั่นนิยายอะ อย่ารีบไปนอนกันนะ อยู่เป็นเพื่อนกุก่อย

>>95 ไม่เป็นไรเมิงทักกุเยอะ ๆ คนอ่านไม่ทักกุเลย กุจะมาให้เมิงทักบ่อย ๆ นะ 555+

>>96 กุอู้อยู่ ทั้งที่ควรไปปั่นได้แล้ว...

>>94 ชีวิตจริงกูนี่กลายเป็นคลังชื่อนิยายให้น้องอะ น้องมันบอกว่าคิดชื่อไม่ออกให้มาหากู 55555 แต่กูไม่เคยได้ค่าชื่อเลย ซบร่องนมเพื่อนโม่งร้องไห้
เอาไปปรับๆ ใช้เอานะ สู้ๆ เพื่อนโม่ง
>>96 ส่วนมึง กูไม่รู้จะพูดยังไง วันๆ กูปั่นนิยายหลายเรื่องแล้วแต่อารมณ์ แต่ไม่เขียนไม่ได้ เหมือนขาดอะไรบางอย่างในชีวิตไป เหมือนกูไม่ได้แอ๊วผัวในมโนของกูไงก็ไม่รู้

>>97 >>98 นี่มู้นี้เราจะอยู่กันสามเกลอผจญภัยใช่ปะวะ

คือกูก็รู้สึกว่าควรเขียนแหละ แต่บางทีกูก็ตัน กูคือโม่งที่บ่นเรื่องตัวละครฉลาดนั่นแหละ มันเครียดอะมึงเวลาต้องคิดอะไรซับซ้อนเยอะ ๆ กูทั้งไปเที่ยว ทั้งนอนพัก ทั้งไม่ทำเหี้ยไรเลย บางทีก็ไม่ดีขึ้น ได้แต่ถู ๆ ไถ ๆ กันไป

กำลังใจกูมีอย่างเดียวคือคนอ่านนี่แหละ /สูดกาว

ส่วนเรื่องผัวนั้น กูเห็นด้วย มึงก็เป็นใช่ปะ อยากได้ลูกของเรามาเป็นผัว กูเขียนไปก็แบบ อืม เขาควรมาเป็นผัวกูนะหรือถ้าไม่มีคนแบบนี้ในชีวิตจริงกูก็ขึ้นคานก็ได้วะ ถถถถถ

กูขอถามหน่อย ชื่อตัวละครจีนและความหมายเอามาจากไหนกันอ่ะ

>>99 ผัวกูหมดทุกคน สูดกาวววว 555555
>>100 กูมีเว็บหาชื่อจีน แล้วเอาชื่อไปแปลหาความหมายเอา แต่ถ้ากูแปะโม่งกูจะแตกมั้ย

>>101 ไม่แตกหรอก เพราะที่พูดๆกันมา กูยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร

>>98 กราบร่องอกขอบคุณเมิงแทนละกัน เห็นใจ 555+
ดีจังวะ กุนี่แทบจะหาข้ออ้างในการอู้ให้ตัวเองทุกวัน ช่วงที่ปั่นได้เยอะ ๆ คือเน็ตดับ

>>99 กุคล้าย ๆ เมิงนะ แต่ปัญหาคนละอย่าง เนื้อหาบางจุดมันเขียนยากในความรู้สึกกุ เช่น ฉากดราม่า ไม่ใช่ว่าเขียนยากในการบรรยายนะ แต่เป็นการทำใจของกุเองนี่แหละ เพราะกุจะเขียนได้ดีเวลาอินกับนิยาย แล้วอารมณ์มันจะร่วง ๆ ไปด้วย คือแบบชีวิตกุกำลังแฮปปี้มาก กุก็แบบเขียนฉากดราม่าไม่ได้ คาแม่งแบบนั้นอยู่
แต่ที่ยากสำหรับกุสุด ๆ คือ ฉากจีบกัน... หมั่นไส้เว้ยยย
ส่วนเรื่องมโนเป็นผัวกุไม่มีว่ะ มีความรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนมากกว่า หรือเอ็นดู เพราะกะจะประเคนให้นางเอกอยู่ละ ถ้ามโนเป็นผัวก็อารมณ์แย่งผัวชาวบ้านยังไงไม่รู้นะนั่น เพราะกะจับคู่ให้เกือบหมด

>>100 แรก ๆ กุใช้จากเด็กดีที่มีคนรวม ๆ ให้ หลัง ๆ คือหาทีละคำมาประกอบเอง เลือกเสียงที่ชอบ แบบหาสกุลก่อนแล้วตามด้วยชื่อดูว่าเข้ากันไหม เพราะไหม คือกุคิดเยอะมากจนมึนเลย เพราะตัวละครเยอะ หลัง ๆ เหนื่อย ก็จะเอาชื่อสิ้นคิดใส่ให้ตัวประกอบแม่งละ 555

อะ ชื่อภาษาจีน
http://www.jeenmix.com/article/category-67543.html

>>103 กูมโนว่าตัวเองเป็นนางเอกอะ กูเลยฟิน อิอิ

>>104 กุมโนไม่ได้ว่ะ นางเอกทั้งสวยทั้งฉลาด หันมามองกุ TT

>>105 ยิ้มอ่อนส่งให้เพื่อนโม่ง

>>106 กุเลยคิดหาหนทางสร้างอุปสรรคมากมายให้ตัวละครทุกตัว โดยข้ออ้างที่ว่าจะได้โตขึ้นอย่างไรล่ะ ว่ะฮ่ะฮ่า หัวเราะแบบตัวร้าย

แต่ละคนเจอเม้นนักอ่านที่อยากให้เป็นแบบนั้นแบบนี้บ้างไหม ทำยังไงกันบ้าง มองผ่านหรือเก็บไปคิด

>>107 นักอ่านกูชอบเดาเรื่อยเปื่อย ถ้าเดาถูกก็ดีใจชิบหาย แต่ถ้าเดาผิดก็จะเงิบหน่อยๆ คนสนุกคือกู 555555

>>108 ของกุมันไม่ใช่เดาน่ะ เดาก็มีบ้าง แต่ที่มีปัญหาคืออยากให้เปลี่ยนพล๊อตน่ะ

กูมาแล้ว คิดถึงกูมั้ยส์

กูไม่จิ้นตัวเองเป็นนางเอกนะ เพราะนางเอกก็คือลูกกูที่กูอยากจับคู่กับลูกกู แต่กูก็อยากได้ลูกตัวเองไง เข้าใจอารมณ์ปะวะ เอาลูกซึ่งเป็นผัวลูกมาเป็นผัวตัวเอง ประมาณนี้ กูว่ากูเหี้ย ถถถถถถถถถ

>>107 ยังไม่เจอว่ะ ของกูมีแต่ข้อทักท้วงที่ลุนแลงต่อหัวจัย บางอย่างกูมีเหตุผลของกู ของตัวละคร แค่ไม่ได้อธิบายออกไป คนอ่านท้วง กูก็...อะ ไว้ตอนรีไรต์ละกัน แต่ถ้ามันสำคัญต่อเนื้อเรื่องหลักก็คงใส่เหตุผลให้ดูมีอะไรขึ้น คงไม่แก้ให้เหนื่อยกว่านี้

>>108 เรื่องเดาของกูตอนนี้กำลังสนุกเลย เพราะกูหักมุมค่อนข้างบ่อย คนสนุกเลยเป็นกูเซม ถถถถถถถถถถถถถ

>>109 มึงเอ๊ย ฟังกูนะ ยิ่งคนอ่านเยอะขึ้นก็ยิ่งมีความเห็นเยอะขึ้นแตกต่างกันไป เราเขียนให้ถูกใจคนอ่านทุกคนไม่ได้หรอก กูว่ามันน่าจะทำให้มึงคิดมากไม่น้อยแหละ ถ้ามึงวางพล็อตไว้อย่างนั้น มึงมีเหตุผลกับตัวเอง กับเนื้อเรื่องมากพอว่าทำไมมึงวางไว้อย่างนี้ กูคิดว่ามึงไม่จำเป็นต้องปรับหรอกนะ

กูก็มีปรับบ้าง เพิ่มบ้างอะไรบ้างตามใจคนอ่านถ้ามันไม่กระทบเส้นเรื่องหลัก ไม่ได้ส่งผลต่อพล็อตอะไรแค่ทำให้เรื่องมันยาวขึ้นเท่านั้นแหละ แต่พอคนอ่านพอใจที่กูเขียนแบบนั้น กูก็ดีใจละอะ

กุ 100 นะ ขอบคุณเพื่อนโมง >>103 และ 104
ตั้งแต่เขียนนิยายจีน กูก็เริ่มเรียนภาษาจีน แต่กูออกเสียงไม่ค่อยถูก ยากชิบหาย

>>110 ของกุมันแบบ กุแต่งชญ แต่อยากให้เป็นชชกันเยอะ ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาไรเลย แต่คนที่ไม่อยากก็มี ถ้าเทียบก็ประมาณครึ่ง ๆ ได้มั้ง

>>112 เชี่ย ถ้าครึ่ง ๆ ก็ลำบากว่ะ หรือมึงสร้างเคมีนางเอกได้ไม่เข้ากับพระเอกมากพอ? หรือมึงอาจจะสร้างเคมีตัวละครชายอีกตัวเด่นมากไป? ใจมึงว่าไง

ถ้าอยากชายหญิงต่อมึงก็ควรลด ๆ พวกโมเมนต์ชวนจิ้นชชลง ลดบทบาทลงหน่อย พยายามให้คนอ่านรู้สึกถึงความเป็นเพื่อนมากกว่าการต้องมาจิ้นอะไรแบบนี้อะ

จะว่าไปเรื่องนี้กูก็ระวังมากเว้ย ถ้ามีตัวละครชายเด่น ๆ เป็นเพื่อนพระเอกไรงี้ขึ้นมา กูจะรักษาระดับไว้แบบโคตรระวังตัว

มึงก็ทำตามใจตัวเองดีกว่า ถ้าตามใจคนอ่านจะทำให้มึงไม่สบายใจอะ

>>113 คือพล๊อตเรื่องกุยาว แล้วปูเยอะไง นางเอกยังแทบไม่มีบทเลย แต่คนอ่านก็ไม่รู้ไงว่ามันยาว เข้าใจกุไหมวะ มันแบบจะพูดก็พูดไม่ได้ กลัวคนอ่านหนี TT ส่วนจิ้นมันก็มีพอกรุบกริบปกติพลังมิตรภาพ แค่ก ๆ กุคงไม่เปลี่ยนอยู่แล้ว เพราะกุว่าเปลี่ยนไปแนวนี้มันก็เกลื่อน แล้วมีบางส่วนที่ชอบแบบนี้อยู่อยากให้เป็นชญต่อไป ถึงนางเอกจะยังไม่ค่อยโผล่มาก็ตาม อีกอย่างคือกุไม่ถนัดวายจ๋าด้วย ถ้าจิ้น ๆ ก็พอได้มากกว่า กุชอบกว่า ฟินดี ก็เลยมาหาพรรคพวก เผื่อใครเจอแบบกุ

>>114 วงวารมึงจัง กูนี่สายนอร์มอลจัด ๆ เลย 5555

งั้นมึงก็ทำไม่รู้ไม่เห็นแล้วปล่อยให้เรื่องไหลไปตามบุญตามกรรม เขียนเท่าที่มึงพอใจ สบายใจนั่นแหละ

มึงเขียนถึงไหนแล้ว ของกูนี่ใกล้ไคลแม็กซ์เข้าไปทุกทีละ ปมมันยากขึ้นแล้วก็ควรต้องเริ่มแก้ ปวดหัวชิบผาย

>>115 ยังไม่ไปไหนเลย เพราะกุวางพล๊อตยาวเกิน แล้วตอนแรกวางไว้หลวม ๆ ไง ก็ไม่ไรมาก พอมาใส่รายละเอียดให้มันมีเหตุผลรองรับมากขึ้นก็ยาวขึ้นอีก จนตอนนี้เหมือนจะเพิ่มเรื่อย ๆ ไม่จบไม่สิ้น คือวางไว้ยันจบตั้งแต่แรกแล้ว แต่ระหว่างทางแม่งงอก แล้วกุวางไว้ให้อีกฝ่ายเก่งด้วยไง อือหือ แต่งเรื่องแรกด้วยไง ตอนวางพล๊อตนี่ไฟแร๊งแรง ตอนนี้หรอจะร้องไห้แล้ว ผลกรรมตามทันไวชิบหาย จะแกล้งตัวละคร เป็นไงล่ะ 555+ กุบอกไว้เผื่อใครจะได้ไม่เป็นแบบกุ ในนี้น่าจะมือใหม่แบบกุเยอะด้วยปะ

>>116 เป็นกำลังใจให้นะมึง พล็อตกูก็สเกลใหญ่แต่ตอนนี้เริ่มพอไปได้บ้าง ของมึงแลดูหนทางยังอีกยาวไกล

แต่งนิยายเรื่องแรกเลยเหรอ เก่งอะ กูตอนเขียนเรื่องแรกยังไม่รู้จักวางพล็อตเลยมึง ออกทะเลไปเรื่อย ๆ จนล่าสุดออกมหาสมุทรแปซิฟิกไปละมั้ง

มึงระวังสิ่งที่มึงจะงอกออกมาด้วย คุมสเกลกับพล็อตให้อยู่ ไม่งั้นออกทะเลจนกู่ไม่กลับแน่อะ ส่วนเรื่องแกล้งตัวละครนั้นกูว่ามันก็เป็นผลกรรมแล้วแหละ โถ ถถถถถถถ

>>117 เรื่องแรก ด้วยพลังความแค้นเรือล่มของกุไง กับเจอเม้นไม่พอใจไปแต่งเอง กุก็มีหาข้อมูลอยู่บ้างนะ พวกวิธีเคล็ดลับบลา ๆ อ่านขำ ๆ ก็มี บางบทความไม่ค่อยมีประโยชน์ไรเลยของดด.อะ พล๊อตก็มีเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่นะ ระหว่างแต่งอันไหนคิดว่าดีกว่ากุก็แก้ ๆ ปรับ ๆ ก็พยายามคุมเรื่องให้อยู่แหละ กุไม่ได้ออกทะเลนะ แต่มันแบบเน้นให้เห็นภาพชัดขึ้น หรือเสริมเนื้อเรื่องน่ะ เพิ่มมุมมองอื่น ๆ เพิ่ม แรก ๆ คือวางไว้มุมเดียว แต่พอแต่ง ๆ ไปคิดว่ามุมเดียวไม่น่าจะพอ เพราะตอนแรกกุคิดว่าพอ แต่เราเป็นคนแต่งมันรู้หมดทุกเรื่องไง แต่คนอ่านไม่รู้ กุดูจากเม้นจากอะไรหลาย ๆ อย่าง ก็เลยตัดสินใจเพิ่มมุมมองคนอื่น ๆ เพิ่มไปอีก ยาวจ้า เพราะเปลี่ยนมุมแม่งก็มีเรื่องเกิดขึ้นเพิ่มอีก บทเพิ่ม ตัวละครเพิ่ม อ้วกอยู่ตอนนี้ บางตัวละครชื่อยังไม่มีอนาถมาก แต่ปัญหาใหญ่ที่สุดคือการอู้ของกุเนี่ยแหละ 5555+ หัวเราะทั้งน้ำตา

>>115 กูก็สายนอร์มอลจัด แต่เคมีวายนี่แล้วแต่ธรรมชาติคนอ่าน คนอ่านจิ้นกูก็ไม่แคร์ ไม่เซอร์วิส 5555+ แต่บอกตามตรงเรื่องการแก้ปม เครียดมากจริงๆ เพราะกูเพิ่งแก้ไป
>>118 กูว่าพล็อตมึงเริ่มจะหลุดแล้วล่ะ เพราะมึงเปลี่ยนมุมมองกะทันหัน มันจะทำให้ถูกโครงเรื่องกับการดำเนินเรื่องสะกดจิต สุดท้ายก็อาจจะออกทะเล
ขอให้เพื่อนโม่งจงมีสติให้มาก อย่าได้หลงในเขาวงกต จากใจคนที่เขียนแบบไม่ว่างโครงเรื่องละเอียด แต่ไม่เคยออกทะเลนะจ๊ะ

>>118 ถ้าจะเขียนให้เห็นภาพกว้างก็น่าจะเขียนมุมมองบุรุษที่สามไปเลย

>>120 ก็เขียนแบบบุรุษที่สาม แต่อธิบายไงดี เวลาเขียนนิยายกุจะคิดประมาณเหมือนเป็นผู้กำกับ มันคือกุไปถ่ายจุดอื่นเพิ่มนอกจากตัวพระเอกน่ะ ตอนแรกกล้องมันจะติดกับพระเอกอย่างเดียวบางเหตุการณ์ที่เกิดกับคนอื่นจะกล่าวถึงน้อยหรือข้าม ๆ ไป แต่รู้สึกคนอ่านจะไม่ค่อยเข้าใจในบางจุดเลยปรับไปอธิบายเพิ่ม

>>121 ใช้วิธีการถ่ายทอดผ่านตัวละครหลักแทนสิ เช่นมีการกล่าวถึง หรืออะไรแบบนี้

>>122 ก็นี่จากตัวละครหลักนะ แต่ตัวหลักเยอะไปหน่อยเอ๊ง

เอ้อ พูดถึงเผื่อใครทำเล่มทำมือจ้างนักวาดหรืออะไรดูงานดี ๆ นะ อย่าไปดูพวกรูปตัวอย่างวาดเล่นจากนักวาดเยอะ กุเห็นหลาย ๆ คนวาดงานวาดเล่นนี่สวยมากก แต่งานคอมมิชนี่งานลวกสุด ๆ ทั้งที่ได้ตังแต่ทำงานลวก ๆ กุว่าแย่ ยิ่งหลายคนนี่พอมีงานเยอะ ๆ ยิ่งลวกเอาเงินอย่างเดียว

>>124 เอ้า กรรม กูกำลังหานักวาดอยู่เลย มีที่วาดแนวจีนสวย ๆ ไม่เผา แนะนำปะวะ

>>125 หาแบบภาพปกติหรือจิบิ
ถ้าปกติกุตามคนนี้อยู่คอมมิชล่าสุดก็ดีงามดี Silverialey ที่เหลือบางคนงานดีแต่ไม่แน่ใจว่าเค้ารับแนวจีนไหม เพราะไม่เคยเห็นวาด
มีแนวสีน้ำกุเล็งคนนี้อยู่ SnowNatsu เห็นลงรายละเอียดชุดพอได้ แต่อย่างที่บอกไม่แน่ใจว่ารับแนวจีนไหม
บางคนถนัดผู้ชายวาดผู้หญิงไม่สวยก็เยอะ ต้องดูดี ๆ ส่วนอีกส่วนก็ดันถนัดแต่ผู้หญฺิงวาดผู้ชายไม่ได้อีก โคตรลำบาก 555+

อ้อ กุเน้นคนที่เพจคนน้อย ๆ แต่งานใช้ได้นะ พวกดัง ๆ แล้วคงไม่แนะนำ เพราะหลายคนก็หันไปทำอาร์ตบุ๊คขายแทนมากกว่ามารับทีละรูป หรือเรทราคาก็จะสูงไปแล้ว แต่ที่แนะนำกุก็ไม่รู้เรทราคานะ เพราะแค่ตาม ๆ ไว้เฉย ๆ ไม่เคยไปถามหรืออะไร

ส่วนจิบิลองหาในกลุ่ม https://www.facebook.com/groups/commission390/ ดู มีหลายคนงานดีราคาถูก
คนไทยถนัดจิบิกันเยอะ ใจเย็น ๆ เลือกได้เลย

กูมีคนนึงเพื่อนของเพื่อนสนิทกู งานดีงานดัง แต่แม่งไปวาดอาร์ตบุ๊ค กูช้ำใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซบร่องนมเพื่อนโม่งร้องไห้

>>126 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง กูก็ขุด ๆ หา ๆ ในกลุ่มนั้นอยู่เหมือนกัน กูเห็นด้วยเลยเรื่องถนัดวาดชายหญิงไม่เท่ากัน บางคนกูชอบการลงสีแต่ไม่ชอบเส้น บางคนกูชอบเส้นแต่ไม่ชอบการลงสี นี่กูเรื่องมากหรืออะไรวะ ถถถถถ

แต่ตามสเป็กกูแล้ว กูชอบแนวเส้นชัด ๆ ลงสีสด ๆ อะ หรือไม่ก็สีน้ำแบบปกแนวจีนที่เขาใช้กัน ที่ยากกว่าอะไรทั้งมวลคือการหาคนที่วาดผู้ชายออกมาให้หล่อกระชากไตกูนี่แหละ ขุดหาวนไป

แต่นั่นแหละเพื่อนโม่ง กูก็คิดไปถึงปกละ เขียนยังไม่จบเลย ฮือ

>>127 มึง กูไม่มีนมมากพอจะกลายเป็นร่องอะ กูจะบอกหลายทีละ พูดละเส้า

พวกวาดสวยราคาสูงมากหรือไม่ก็ไปวาดอาร์ตบุ๊กนั่นแหละ กูเห็นแล้วได้แต่ปาดน้ำตา ทำอัลไลไม่ได้เรย

>>128 เมิงเหมือนกุเลยนิยายไม่ไปไหนแต่อยากหาคนวาดปกก่อนแล้ว โดนเพื่อนด่ามาหลายรอบละ แต่ก็อดไม่ได้ขอให้ได้หา เมิงไม่แปลกนะ เพราะกุก็เรื่องมากเหมือนกัน กุว่าหานักวาดจะมาตามใจกุได้คงยากน่าดู ด่าตัวเอง 555+

กูเจ็บมาเยอะกับค่าคอมมิชชัน 555555555
ร่องนมเพื่อนโม่งไม่มีเหรอ แนะนำให้เขียนงานดังๆ ออกมาไวๆ แล้วเอาตังไปทำนมนะ

>>130 ใช่มะมึง อยากเห็นลูกเป็นรูปเป็นร่างเป็นคนให้เห็นอะ กูก็หานักวาด มองคอมมิชชัน ไถรูปชาวบ้านเขาไปเรื่อย

>>131 ได้ตังค์มากูก็เอาไปเปย์ผู้จ้ะ นิยายรอกูอยู่

โม่งเพื่อนรัก กูทิ้งปมบางอย่างไว้แง้ม ๆ ให้คนอ่านอยากอ่านต่อ แล้วกูก็ทิ้งทีละนิด ทีละนิด ประมาณว่าทิ้งอยู่นั่นแต่ไม่เฉลยสักที(ยิ่งเป็นปมที่ค่อนข้างส่งผลกระทบต่อจิตใจคนอ่านด้วย) คือก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะเฉลยตอนไหน มีเหตุผลซัพพอร์ต มีเหตุการณ์ มีความเป็นไปได้ต่าง ๆ เหมาะเจาะลงตัวกับการจะเฉลยปมนั้น

แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นห่วงคนอ่านชิบผาย มีบางคนเริ่มทนอ่านไม่ไหว ตั้งใจจะให้เฉลยทีเดียวแล้วค่อยมาอ่านงี้ ทำไงดีอะ นี่ก็เครียดนะ อยากให้คนอ่านอ่านต่อ แต่ก็เข้าใจอารมณ์ความรู้สึกเขาแหละ ไม่รู้จะว่ายังไง

ควรแง้ม สปอยล์นิด ๆ หรือควรบอกอะไรไหมว่า ตอนที่__ก็จะรู้แล้ว หรือกัดฟันแต่งต่อไปเรื่อย ๆ เลย?

>>132 กูโดนเอาปกมาล่อให้เขียนอะ ขณะที่พิมพ์อยู่โม่งกูอาจจะแตกแต่ไม่เป็นไรเพราาะเดี๋ยวไปพีก็รี 5555+

---เรื่องเฉลย สปอยล์นิดๆ ก็ได้ให้คนคิด แล้วมาเฉลยทีหลัง ไม่ก็บอกไปเลยว่าจะเฉลยตอนไหนจะได้ตั้งใจรอ

>>132 ของกุแล้วแต่ปม ปมเล็ก ๆ ก็แง้ม ๆ นิดหน่อย ถ้าปมใหญ่เอาอะไรมาฉุดกุก็ไม่แง้มนะ ไม่งั้นหมดลุ้นเลย แรก ๆ มันก็จะมีความลังเลสูงแหละ เจอบ่อย ๆ มันจะด้านไปเอง กุก็ด้านแต่งต่อไม่แคร์ไร แล้วก็อู้ต่อไปด้วย 555+ ถ้าคนอ่านรอเฉลยค่อยอ่านทีเดียวแสดงว่าไม่มีเหตุจูงใจอื่น ๆ เลยหรอที่ให้คนสนใจ ลองหาอะไรมาทำให้คนอ่านหันเหไปทางอื่นดูน่าจะช่วยได้มั้ง

>>133 ก็กูบอกแล้วว่ากูรู้ว่ามึงเป็นใคร! ไอพีรีมากี่วันกูก็ยังรู้ว่าเป็นมึ้งงงง

รู้หมือไร่ จริง ๆ เราอาจจะเคยรู้จักกันเว้ย (อ้าว งงล่ะสิงงงงงง)

ส่วนเรื่องบอกไปว่าจะเฉลยตอนไหน กูกลัวว่าระหว่างนั้นคนอ่านจะไม่ได้จดจ่อกับเนื้อหามากเท่าที่ควรเนี่ยดิ พูดแล้วเศร้า

>>134 มีค่ะมึง มีปมอื่น มีเหตุการณ์อื่นมาแทรกอยู่บ่อย แต่เหมือนปมนี้อย่างที่กูบอกว่าส่งผลกระทบต่อจิตใจคนอ่าน(และคนเขียนอย่างกูเอง) กูก็ไม่รู้จะทำไง เครียดตามคนอ่านไปดิ

โม่งกูแตกยังวะ ฮือ ถ้าแตกก็เหยียบ ๆ ไว้ แต่ถ้าไม่แตกก็ดี

>>135 ถ้าเป็นกุก็จะไม่สนใจนะ ด้านไปเถอะ คนอ่านจะเทรอเฉลยค่อยอ่านก็ช่าง บังคับใครให้มาอ่านไม่ได้นิหว่า อย่างพวกนิยายเล่ม ๆ บางทีกุก็รอจบรู้ว่าใครพระเอกค่อยอ่านก็มี มันเป็นเรื่องธรรมดานะกุว่า ถ้ามั่นใจว่าวางไว้ดีแล้วก็ตามนั้นต่อไปเถอะ

>>135 กูก็รู้ว่ามึงเป็นใคร เพราะคิดว่าเคยคุยกับมึงแน่ๆ หึหึ //เอามือกุมโม่ง!!!

กูเล็งคนวาดเจ้านี้ไว้ สวยดี https://www.facebook.com/10CmFanpage/

ปล. มึงจะบลัฟกันไปมาทำไมวะ กูรู้จักโม่งทุกตัวในเว็บ กูยังไม่อยากจะคุย
แม่เรียกไปกินยาแพพ เดี๋ยวมา

>>138 หึหึ กุไม่พูดไรดีกว่าเจ้านี้

>>139 ทำไมอ่ะ เหลาที

>>137 ใจหายวาบเลยกู //โม่งบนหัวมันสั่นไปหมด

>>138 คนนี้กูก็ดูอยู่ แต่กูว่าเขาวาดหน้าออกมากลม ๆ ไงไม่รู้อะ กูอยากได้หน้าที่ให้ฟีลเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว

>>139 มึงต้องเหลาแล้วล่ะเพื่อนโม่ง!

>>139 กูว่ากูรู้ว่ะ 555+

>>142 มึงรู้มัึงก็เหลาสิคะ
กูฟาดงวงใส่แม่ง

เออ แม่ง ชี้รูให้กูไปมุดก็ได้ อย่าทำให้อยากแล้วจากไปได้ไหมล่ะสังคม

>>143 ไม่! ให้เพื่อนโม่ง >>139 เป็นคนเหลาเถอะ

ถ้าจำไม่ผิดเกี่ยวกับจงหยวนละมั้ง แต่ถ้าถามกูว่าจงหยวนคืออะไร ให้ไปหาในตำหนักจีนสีเผือกนะ

>>145 มึงมันข่นเฬววววว
สะบัดรังแกใส่แม่ง

>>147 มึงเข้าใจความรู้สึกของนักอ่านเวลารอมึงอัพหรือยัง /โยงไปนอกเรื่อง

>>148 aka ความรู้สึกเวลานักเขียนรอคอมเมนต์

>>149 มีความสะอึกแรงมาก

นางเคยวาดลงมธุรสของจงหยวนสมัยนั้นยังกาก ๆ อยู่ อันนี้ไม่ไรมาก เพราะหลายปีละ แต่งานคอมมิชไม่นานมานี้ก็ไปลอกมุมภาพจากคนอื่นมา แง้ม ๆ ว่าสายวาย งานลงสีลวกสำหรับกุ หน้าตาตัวละครเหมือนกันไปหมด ผู้ชายไม่หล่อ ผู้หญิงก็ไม่สวย ภาพไหนสวย ๆ หน่อยคือมีต้นแบบ ถ้าภาพแลดูแปลก ๆ นั่นแหละวาดเอง ไม่นับว่าอนาโตมี่แอบเพี้ยนอีกนะ คือจุดติเยอะมากก ราคาแพงด้วยเพราะมีคนหลงไปจ้างเยอะ คนไลค์เพจเยอะ เพราะชอบวาดตัวละครดัง ๆ คนที่ชอบจะได้ไปตาม ตอนนี้ก็เกาะแนวจีนหากิน แต่ในราคาเท่ากัน กุว่าถ้าเมิงขยันหาเรฟให้นักวาดหน่อยนะ ไปจ้างคนอื่นเถอะ

>>151 กราบซอกนมค่ะเพื่อนโม่ง ดีนะที่มาถามก่อน

ทำไมวันนี้เหาจัง เพื่อนโม่งหายไปไหนกันหมด ทำไมกูต้องมาเจออะไรแบบนี้ กอดเข่าร้องไห้เพราะความเหน็บหนาวในหัวใจ

>>153 เป็นไรเมิง กุเฝ้าตลอด แต่ไม่เห็นมีคนมาเม้า ก็นั่งเหงาอยู่เหมือนกัน /ทำไมไม่ไปแต่งนิยาย ด่าตัวเอง

>>153 >>154 กูก็เฝ้าเหอะ แค่ไม่มีเรื่องจะมอย ช่วงนี้กูหดหู่ กูเขียนนิยายไม่ออก กูจะร้องไห้เป็นเพื่อนมึงเอง

>>155 กุกลับกันอะเมิง กุแฮปปี้จนเขียนไม่ออก ฉากค้างอยู่ฉากหดหู่ อารมณ์ไม่ได้เลย ร้องไห้

เห็นห้องลิตพูดถึงการเปิดตอน เม้าท์มอย อัพสามช่วงเวลาแต่อัพตอนเดียว เพื่อนโม่งคิดไงกันบ้างวะ

>>156 >>155 กูเคยดองตอนนึงเพราะรู้สึกไปกับตัวละคร ข้ามไปสองอาทิตย์กว่าจะกลับมาเขียนได้ ตบบ่า

>>157 กุเจอบางเรื่อง ขึ้นเด้งอัพเดตบ่อยมาก แต่จำนวนตอนเท่าเดิมตลอด ๆ เคยแง้ม ๆ เข้าไปดูก็มีแต่นักเขียนมาคุยห่าไรไม่รู้บ่อยมาก แต่นิยายไม่ขยับ

>>158 เชี่ยสองอาทิตย์เลยหรอวะ

พูดถึงเม้าท์มอยแล้ว กุไม่เขียนไว้ในนิยายเลย เพราะส่วนตัวกุชอบอ่านยาว ๆ ถึงจบตอนก็ค้างไว้แบบนั้น เห็นหลาย ๆ คนชอบมาเม้าท์ตอนท้ายตัดอารมณ์คนอ่าน บางทีในตอนดราม่าสัส ๆ ท้ายตอนนข.มาหัวเราะมุ้งมิ้งเล่นมุขแป๊ก ๆ อารมณ์แม่งหมดเลย กุเลยไม่เคยเม้าท์มอยในเนื้อหา รอคนมาเม้นค่อยเม้าท์ ผลคือเหงาชิบ ตอบเม้นนักอ่านไป นักอ่านไม่ตอบกลับ ตั้งเพจก็ไม่มีคนคุยด้วย คือติดตามอ่านอย่างเดียว ข้อดีคือมีคนติดตาม แต่มันแบบเสียงจิ้งหรีดร้องดังมาก หัวเราะทั้งน้ามตา

>>159 กูเม้าบ้างประปรายแล้วแต่อารมณ์ 555 ไม่ก็ให้คนอ่านไปตามในเพจเอา ตอนนี้กูเปิดเรื่องใหม่ ก็จะเหงานิดๆ อะนะ

อ่ะ ว่างๆ ช่วยกันลิสต์คำด่าแบบจีนที
เท่าที่กูนึกออก ด่าผู้ชายก็ ต่ำทราม ต่ำช้า สารเลว ชั่วช้า ไร้คุณธรรม โอ้ย แรมกูต่ำ นึกไม่ออก
ส่วนด่าผู้หญิงก็ นางมาร นางหญิงชั้นต่ำ บลาๆๆๆ กูคิดออกแค่นี้

>>161 https://pantip.com/topic/30634950 ลองดูมู้นี้ ฮาดี บางอันก็น่าจะใช้ได้

>>161 เดรัจฉาน โฉดชั่ว สำส่อน โสโครก ราวๆนี้มั้ง

มึง เมื่อกี้กูไปนอนมา ตื่นมาเจอคอมเมนต์บางอย่าง ทั้งช็อกทั้งงง กูช้ำจังเลยมึง ขอร่องนมมาซุกที

>>164 คอมเม้นอะไรเมิง เหลาได้

>>165 เหลาก็ความแตกสิคะสังคม หลังจากนี้คงโดนอีกเรื่อย ๆ แหละ

กูขอเวลาทำใจมันไม่ง่ายเลย กอดที

ใช้ต่ำตมไม่หยุดได้หรือไม่

>>166 บอกอ้อม ๆ ก็ได้ว่าเกี่ยวกับอะไร กุไม่รุโม่งใครทั้งนั้นแทบไม่เปิดของคนอื่น

>>168 ไม่เป็นไรแล้วมึง ขอบคุณมั่ก

>>167 ถ้าเป็นฉากจริงจัง กูว่าคนอ่านจะหลุดขำมากกว่าซีเรียสอะดิ ถถถถถถ

ถ้าเป็นอะไรที่ปัจจุบัน เป็นมุกแบบมาแล้วไปมึงต้องระวังคนอ่านที่เขาไม่รู้มุกนี้จะไม่เก็ตกับแบบ สิบปีผ่านไปมีคนมาอ่าน เขาก็ไม่รู้จักหรือลืมคำนี้ไปแล้ว

>>164 ไหนบอกมาซิ มึงยังมีโม่งให้แหกอยู่อีกหรือ อิอิ กูไม่อ่านงานคนอื่น

>>169 โถ่ว แต่กุอยากรู้ไง บอกมาา ถ้าพวกคำติ ด่า นี่กุอยากได้บ้าง คือไม่มีคนเม้นติกุเลย เลยแบบรู้สึกไม่มั่นใจว่าที่แต่ง ๆ ไปเป็นไงบ้าง มีแต่คนชม หรือไม่ก็ไม่เม้นเลย พี่กุบอกเมิงโรคจิตหราอยากให้คนด่า ไม่นะ...

>>170 >>171 โอ๊ยพวกมึงนี่ ถถถถ

ไม่ใช่คำติอะไรกูหรอกแต่ติตัวละครน่ะ ยังไงดี กูสร้างมาให้นิสัยแบบนี้ มีความคิดแบบนี้ ซึ่งเหตุผลบางอย่างของนิสัยกับการกระทำถ้าอ่านดี ๆ ก็พอจับจุดได้ว่าเป็นเพราะอะไร ทำไมทำแบบนี้

ที่ผ่านมาไม่มีคนอ่านคนอื่นพูดถึงตัวละครตัวนั้นในทางติเลยนะ ก็เพิ่งมาเจอนี่แหละ คิดไปคิดมากูว่าคงเป็นอีกมุมนึง อย่างน้อยก็ได้รู้แหละว่ากูกับคนอ่านไม่ได้คิดไปทางเดียวกันหมด

เพราะกูรักมาก แคร์มากมั้ง กูเลยนอยด์กับคิดมาก เศร้า

เนี่ย พอกูเหลาละเงียบ

ถ้ามึงปล่อยให้กูเหงากูจะหาเรื่องของมึงให้เจอ แล้วทำให้พวกมึงโม่งแตกซะ!

>>173 สัส กูก็เวิ่นเว้อบ้างสิวะ 55555555555

>>172 กุย้ายมาพิมพ์ในคอมเฉย ๆ ตอนแรกเล่นมือถือ พิมพ์ไม่ถนัด
กุเคยเจอนะ เคยมีคนอินจัดด่าตัวละครยาว ๆ มา กุนี่ยิ้มอย่างปลื้มปริ่มไปสองสามวัน อวดพี่รัว ๆ จนมันจะหาว่าบ้า ตอนนั้นโดนด่าว่าโง่ 555+ สะดุ้งเหมือนกุโดนด่าเองเลยทีเดียว แต่ก็ดีใจนะตอนนั้น กุก็อธิบายได้แบบมั่นใจ หรือยังไม่เฉลยก็มี คือตัวละครกุก็คนไง มีพลาดมีไรก็ปกติ กุกลับอยากให้คนด่าเยอะ ๆ นะ แสดงว่าอินเนื้อหาไง
ส่วนที่เมิงบ่นว่าคนอ่านมองไปอีกมุมก็อาจจะต้องดูว่าในเนื้อหายังเล่าตรงนี้ไม่พอรึป่าว เพราะกุก็มีบางจุดเหมือนกันที่แบบ เห้ย ทำไมคนอ่านคิดแบบนี้วะ แบบออกไปนอกลู่นอกทางไกลเกิน กุก็แก้เพื่อให้คนอ่านเข้าใจตรงกันได้ประมาณนี้ ยกเว้นว่าเป็นส่วนที่เมิงอยากให้คนอ่านไปคิดต่อตามแต่จินตนาการ อันนี้ก็ช่างมัน กุว่ามีคนติหรือด่า ดีกว่าจริง ๆ นะ คือถ้าอ่านเนื้อหาแล้วด่านะ ไม่ใช่ด่ามั่วซั่วไม่เกี่ยวกับเนื้อหา อันนี้ควรปล่อยเบลอไป

วันนี้มีคนมาอ่านเรื่องที่กูดองไว้นานแล้วเพิ่งมาอัพ มาชมว่า รู้สึกดีใจหานิยายดีๆ แบบนี้จนเจอ กูนี่กรี๊ดลั่น ไม่อยากเขียนต่อเลย อยากดองไว้นานๆ อิอิ

กูชอบให้คนอ่านวิเคราะห์ตัวละครนะ กูจะได้รู้ด้วยว่าที่กูต้องการสื่อมันตรงมั้ย มากสุดเคยเจอคอมเมนต์วิเคราะห์เป็นหน้าเอสี่ กูนี่ต้องแคปไว้เตือนใจตัวเอง ดีใจกว่าเมนต์ ขอบคุณค่ะ สนุกมากค่ะ ซะอีก 5555+

>>175 เออว่ะ บางทีกูอาจจะเล่าออกมาไม่ครบทุกด้านเอง แต่ก็ไม่รู้จะเอาไปยัดไว้ตรงไหนละอะ เห้อม

>>176 ตอนแรกกูก็แน่ใจตัวตนมึงละนะ มึงบอกงี้กูก็เลยไปส่อง แล้วกูก็ชัดเลย ใช่จริง ๆ ถถถถถ ยินดีด้วย กูล่ะอิจฉา

>>177 ขอบคุณค่ะ สนุกมากค่ะ รอค่ะ มาต่อไว ๆ นะคะ สู้ ๆ ค่ะ

>>176 เมิงเห้มาก กุมีคนชมทำนองนี้บ่อยนะ จนจะลอยละ กุขำบางคนนี่เม้นเหมือนแบบหายากมากเลยแนวนี้ นักอ่านนี่เป็นสิ่งเยียวยาได้ดีมาก ๆ นักอ่านกุส่วนใหญ่เม้นกันน่ารักด้วยแหละ น่าจะคัดกรองจากแนวนิยายกุมันไม่ตลาดเลยไม่ค่อยมีไรชวนปวดหัวมา เพราะพวกนั้นเจอบทแรก ๆ ไปก็น่าจะหนีหายกันไปหมดแล้วจ้า เพราะนิยายกุเนิบมาก ที่ทนอ่านกันมาได้จนตอนล่าสุดก็คงจะชอบระดับนึงมั้ง ฮา
>>177 >>178 เหมือนกันเลย คนอ่านกลุ่มเดียวกันปะวะ กุเอาหมดขอให้เม้นพอ หลาย ๆ คนก็ตั้งใจเม้นให้กุทุกตอนเลย ปลื้มมากจริง ๆ อัพทีนึงก็รอพวกหน้าเดิม ๆ มาเม้นเนี่ยแหละ กลัวจะหนีหายกันไปก่อนโคตร ๆ 555+

>>178 เอ้า มึงกุมโม่งให้กูด้วยนะ ส่วนตัวมึงนั้นกูค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นใคร แต่อยู่ในโม่งก็คุยกันตามประสาเพื่อนโม่งไปเป็นสีสัน ไปละกันนะมึง

กูจะยิ้มแห้งตลอดเวลาเจอคนพูดคำพวกนี้ แต่ก็เข้าใจแหละเขาขี้เกียจเมนต์ยาวบ้าง แต่อยากให้กำลังใจไง กูก็ดีใจนั่นแหละ 5555 สู้ต่อไปทาเคชิ

>>179 กูชอบเขียนอินดี้ เปิดพล็อตแปลกๆ มาไว้อะ อยากเขียนอะไรก็เขียน เรื่องไหนกูรู้ว่ามันไม่ตลาดกูก็ไม่เร่งเขียนค่อยๆ เขียนไป ส่วนเรื่องไหนคนชอบเยอะกูก็เขียนไว เพราะกูอยากให้มันจบไวๆ เป็นโรคจิตชนิดที่คนปกติอยากดึงเวลาให้เพิ่มยอดวิว แต่กูไม่ กูจะอัพ 555

>>181 กุอยากสลับเขียนได้บ้างจัง แต่ไม่อยากให้นักอ่านรอนาน มีช่วงนึงจะแต่งสองเรื่องพร้อมกันก็ไม่ไหว ปรับอารมณ์ไม่ทัน สุดท้ายก็ต้องเอาเรื่องหลักไปเรื่องเดียว กุก็อยากให้จบไว ๆ แต่มันงอกเรื่อย ๆ เลยแง ของกุยอดวิวมันนิ่ง ๆ อยู่แล้วต่อตอน ไม่ขึ้นไปกว่านี้แล้ว จะอัพเร็วอัพช้าก็ไม่ต่าง แค่ยอดเฟบขึ้นทีละนิดละหน่อยก็ดีใจละ

>>179 พวกมึงไม่อ่านเรื่องอื่นนิเลยไม่รู้ จะมีนักนักอ่านที่อยู่หมวดนี้ กูไปอ่านเรื่องไหนก็เจอพวกเขาบ่อย ๆ แหละจำชื่อเมมเบอร์จำรูปโปรไฟล์ได้ละ

แต่หน้าประจำนี่เป็นนักอ่านที่รู้สึกเยียวยาได้จริง คือถ้าคนอื่นไม่เมนต์กูก็คาดหวังว่าคนเดิม ๆ จะเมนต์นี่แหละ

>>180 กุม ๆ ถถถถถ

เรื่องคำเมนต์พวกนี้กูเคยสงสัยยิ้มแบบไฝแห้งเด๋อ ๆ จนกูถามป้ากู แกเป็นนักอ่านเงา ก็บอกว่าไม่รู้จะเมนต์อะไร บางทีเมนต์ไม่เป็นด้วยซ้ำ ในหัวเขานึกออกแค่คำว่า 'สนุก' แล้วก็ 'อยากให้มาต่อ' เร็ว ๆ อะไรทำนองนี้แหละ กูก็เลย เออ เข้าใจ

>>181 >>182 กูไม่ค่อยดูยอดวิวเท่าไร ส่วนใหญ่ดึงเวลาไว้รอยอดเมนต์มากกว่า ชอบเวลาแจ้งเตือนในโทรศัพท์หรือตื่นมาแล้วเห็นคอมเมนต์ บางทีนอนได้สามชม.ก็ตื่นมาดูคอมเมนต์ละ ยาใจก็อย่างเงี้ย

KY มึง เวลาโดนโม่งห้องลิตด่ามึงรู้สึกไงกัน กูเหมือนโดนด่าเลยอะ หรือจริง ๆ กูโดนด่าวะ แม่งก็ร้อนตัวหน้าชาวาบ ๆ ไปดิ

>>184 กูไม่เคยโดนด่าอะ 5555

>>185 อยากจะ 'จ้า' ด้วยจิตริษยาให้ยาวไปถึงดาวอังคาร

>>186 กูไม่เคยด่าในห้องลิตและกูก็ไม่เคยโดนด่า อาจเพราะแต้มบุลกูสูง แต่เงินกูน้อย 555+ สงสัยงานกูไม่เตะตาโม่ง

>>183 ก็คงงั้นมั้ง กุก็ดีใจนะ กุไม่ซีเท่าไหร่แบบว่าก็ชิน ๆ ละ เข้าใจกลุ่มที่ไม่รู้จะตอบอะไรเหมือนกัน แต่คนที่อ่านหลาย ๆ เรื่อง เค้าไม่มึนชื่อหรอวะ กุว่าชื่อจีนมันก็จำยากระดับนึงนะ
>>184 งง ถ้าไม่ระบุ กุก็ไม่ถือว่าโดนด่านะ ซึ่งก็คงไม่ระบุแหละ เพราะกุอันดับห่างไกล 555+ คือถ้าด่าก็ดีใจเหมือนโดนเม้นด่าแหละ ถ้าเป็นส่วนที่แก้ได้ก็แก้ ยกเว้นพวกแบบต้องใช้คำเป๊ะ ๆ หรือต้องจีนเป๊ะ ๆ อันนี้ไม่ไหวจริง คือกุรู้ตัวว่าต้องมีหลุด ๆ บ้างแหละ แต่ไม่หลุดเพี้ยน ๆ แบบที่มาแหก ๆ กันนะ อันนั้นหนักไป

>>187 >>188 ดีละเกิลลล

กูไปเจอมาบางเรื่อง อย่าว่าแต่ศัพท์จีนเลยมึง ศัพท์ไทยยังผิด อนาถใจ บางทีผิดตั้งแต่ชื่อเรื่องกับคำโปรย กูเห็นแล้วอยากเข้าไปทักมาก ๆ ก็กลัวเขาหาว่าเสือก

>>189 ของกุไทยก็ผิดนะ แต่น่าจะเป็นคำที่ใช้ชินแล้ว แล้วกุไม่รู้ว่าผิดมากกว่า กับบางคำมันเหมือนหาในเว็บราชบัณฑิตไม่มี อันนี้กุงงมาก แต่มีคนบอกว่ามีคำไม่ครบ กุเลยเช็คจากที่อื่นอีกที ศัพท์จีนตอนแรก ๆ กุใช้เยอะ หาข้อมูลมาเพียบ แต่คนอ่านไม่ค่อยถนัดกันกุเลยลด ๆ เหลือนิดเดียว แต่ก็ง่ายเวลาเขียนด้วยแหละนะ

>>190 >>189 ศัพท์จีนกูใช้แต่คำเฉพาะ อันไหนแปลได้อย่างพวก ข้า เจ้า ท่าน เรา อะไรพวกนี้จะคงไว้ เพราะรู้สึกว่า เปิ่นหวาง เปิ่นกง เหนียงเหนียง บางคนมันไม่เข้าใจนะ จากปสก.ที่เคยคุยกับบก.บางคน แบบนี้เขาจะไม่รู้สึกว่าคล้ายนิยายแปล สำหรับคนที่อ่านงานแปลมามากๆ แนวการใช้คำทับศัพท์แบบนี้ บางเรื่องมันไม่ได้มีฟีลลิงของนิยายจีน

ที่จริงกูอยากบอกข่าวดีหนึ่งให้เพื่อนโม่งที่ตั้งใจเขียนนิยายนะ แต่รอมันแน่ชัดก่อนเดี๋ยวก็คงจะรู้กันเอง

>>190 มึงทำให้กูนึกถึงนิยายที่กูตามอ่านอยู่ แต่คงไม่ใช่อะ นิยายเรื่องนั้นเคยโดนโม่งเหลาไปละทีนึง

>>191 ข่าวดีอะไรรรร อยากรู้เวอร์ เพื่อนโม่งจะแง้มให้อยากแล้วจากไปไม่ได้

>>192 สนพ.แห่งนึงอาจเปิดไลน์นี้ในอนาคต รอชมต่อไป กูอยากให้เปิดมากๆ

>>191 ของกุคงไว้พวกเปิ่นหวาง เปิ่นกง แค่นี้แหละ ที่เหลือก็แปลหมดละ แรก ๆ นี่มาเต็มน้องสาว พี่ชายอะไรนี่ศัพท์จีนหมด ของกุชอบดูพวกซีรีย์ไง เวลาใช้คำพวกนี้กุชอบเพราะมันรู้สึกกระแดะดี เวลาแขวะฝั่งตรงข้ามมันได้อารมณ์กว่า แต่คนอ่านอาจจะเฉย ๆ มั้ง เพราะเปลี่ยนเป็นแปลแล้วก็ไม่มีใครพูดถึง

>>192 ไม่ใช่กุแน่นอน 555+

>>193 กุเฉย ๆ นะ เพราะใจกุถ้าจะพิมพ์เล่มกุตั้งใจจะทำมืออยู่แล้ว อยากเลือกปกเองไรเองหมด ที่จ้างก็อาจจะจ้างพวกเช็คคำกับจัดหน้า แต่เป็นไปได้อยากทำเองหมด ภูมิใจดี

>>194 เลือกคนพิสูจน์อักษรดีๆ กูขอเตือน ปรู๊ฟหลุดเรื่องธรรมชาติ แต่ถ้าอยากได้งานเนี้ยบๆ ก็แพงพอสมควร

>>195 ถึงเวลาจะมาถามอีกที แต่น่าจะนาน กุว่ากว่าจะแต่งจบน่าจะปีหรือมากกว่านั้น 555+

>>193 อ่อ ตอนนี้หลายสนพ.ก็ทยอยรับกันเรื่อย ๆ ละ

แต่กูกลัวว่าอีกไม่นานกระแสคงหมดนี่ดิ อาจไม่เกินปีสองปี เอาจริงกูก็ไม่ได้เขียนเพราะมันกระแสหรอก เขียนเพราะกูติ่งและอยากได้พระเอกเป็นผัว ชอบผู้ผมยาว อ่าห์ แต่เรื่องการขายในตลาดอะไรพวกนี้อีกเรื่องหนึ่ง ถ้ากระแสหมดจริง ๆ ต่อให้สนพ.เปิดไลน์นี้มาโดยเฉพาะกูก็ไม่แน่ใจว่าคนซื้อจะมากเท่าตอนนี้มั้ย

>>194 อือ ของกูก็มีใช้พวกเปิ่น ๆ เจิ้น ไรงี้ไว้ ตัวละครกูเยอะชิบหาย ไม่รู้สร้างมาทำไมเยอะแยะ

เรื่องคำผิดมึงจ้างคนอื่นเถอะ คำผิดตัวเองอ่านเองแม่งไม่เจอ กูอ่านซ้ำเป็นสิบรอบคิดว่าแก้หมดละนะ ผ่านไปสามวันกลับมาอ่านใหม่ เอ้า คำผิดที่ไหนมาอีกเยอะแยะวะ เหมือนผีหลอก

>>197 เจิ้นกุไม่ใช้ ใช้เป็นเราแทน แต่ที่ปวดหัวกุสุดคือราชาศัพท์ว่ะ หาข้อมูลยากมากที่เป๊ะ ๆ ของไทยมันก็มีหลายระดับใช่ปะ กุก็มึนเลยจ้า ก็เลยใช้แบบมึน ๆ ไป ก็กะว่าจ้างคนมาดูอีกทีน่ะแหละ แต่แพงมากก็ไม่ไหว เพราะกุว่างบกุน่าจะลงปกไปเยอะแน่นอน เพราะคิดว่าคงหลายเล่มแน่ ๆ จากที่วางไว้ ตัวละครกุก็เยอะขึ้นเรื่อย ๆ จนขี้เกียจคิดชื่อแล้วเนี่ย ไม่ได้อยากสร้างด้วยนะ แม่งจำเป็น

เรื่องกระแสมันก็ปกติมา ๆ หาย ๆ แหละ แต่กุแต่งเพราะกุชอบอ่านแนวนี้ ชอบหนังจีนตั้งแต่เด็กแล้วด้วย ที่ตลกตัวเองคือตอนแรกกะแต่งขำ ๆ เนื้อหาเบา ๆ วางไปวางมา แม่งจริงจังขึ้นเรื่อย ๆ เพราะทำใจไม่ได้เองว่ามันไม่สมเหตุสมผลเกิน ก็แก้ ๆ จน เยอะ อย่างที่บอก

>>198 นักอ่านขอให้กูขยายปมของเรื่อง แต่ต้นฉบับกูต้องจำกัดไม่ให้ยาวมาก กูนี่ต้องมารีไรท์ใหม่ กอดเข่าร้องไห้ TT

>>199 ยังไงวะ หมายถึงคนอ่านคิดว่าปมมันเล็กไปงี้หรอ แล้วโดนจำกัดเพราะจะตีพิมพ์? แลดูลำบาก

>>198 ราชาศัพท์กูเลี่ยงเป็นส่วนมากอะ กูก็ไม่ถนัด อ่านยังไงก็ไม่เข้าใจเลยเลี่ยงเต็มที่

>>199 น่าสงสารเขานะครับ /ตบไหล่

ปกติอัพนิยายกันเป็นเวลาหรือกำหนดวันมั้ย หรืออยากอัพตอนไหนก็อัพแล้วแต่สะดวก?

>>201 บางจุดก็เลี่ยงไม่ได้ไง TT

กำหนดวันว่ะ จะได้จุดไฟเผาก้นตัวเอง ขนาดกำหนดยังอู้แล้วอู้อีก

>>200 ปมใหญ่ แต่คนอ่านไม่อิ่มอะ อยากเผือกเยอะกว่านี้ กูก็ไม่รู้จะแก้ได้ขนาดไหน 55555+ หนาเกินไปมันขายยากนะมึง
>>201 กูอัพทุกวันเป็นช่วงๆ บางครั้งก็สองสามวัน บางครั้งก็ครึ่งเดือนครั้ง แต่บางทีถ้ามีไฟก็วันละสองสามตอน 5555 สรุปแล้วตามอารมณ์ แดกแกลบต่อไป

>>203 ยากเลยงั้นกุเข้าใจคนอ่านนะ แต่คนลำบากก็คนแต่ง เอาที่พอไหวดีที่สุด เกิดตัดตอนอื่น ๆ แล้วทำให้ภาพรวมมันแย่ลงก็ไม่ดีอีก คือกุแต่งไม่เน้นขายไง เน้นตามใจตัวเอง 555+ ถ้าเน้นขายคงไปแนวตลาดแล้วล่ะ

>>204 เรื่องนี้กูตามใจตัวเองสุดๆ ไม่ได้สนว่าจะขายได้ป่าว แต่มันเสือกออกมาผลตอบรับดี กูเลยต้องพยายามทำให้มันดีไว้ก่อน

ฮืออออออออออออออออออ

>>205 ถ้ามันโอเคแล้วก็อย่าไปแก้เลยงั้น อย่างของกุที่บ่น ๆ เรื่องนักอ่านอยากให้วายไปน่ะ มีช่วงนึงกุก็ลังเลจนต้องตั้งถามให้โหวต สุดท้ายคนที่โอเคกับเดิม ๆ กลายเป็น พอ ๆ กับที่อยากให้เปลี่ยน แล้วเหตุผลหนักแน่นกว่ากุก็เลยไม่เปลี่ยน แล้วก็เลิกลังเลไปละ ถ้าขยายปมแล้วไปลดส่วนอื่นที่เดิม ๆ คนอ่านบางคนอาจจะชอบเค้าก็คงไม่โอเคนะ ตรงนี้ก็ต้องระวัง

>>206 ???? เป็นไร

มึงสงสัยตัวเองมั้ยว่าอะไรทำให้มาเขียนเรื่องนี้วะ ถถถถถ กูว่ากูต้องหยุดเขียนสักพักเพราะตันสัส ๆ กูอยากเปลี่ยนไปเขียนยุทธภพแฟนตาซีไรงี้ เทเรื่องเก่าทิ้งแม่งเรย

ปะ เทกันนนน

>>208 กุเคยเป็นช่วงนึงนะ อยากเทอิเรื่องเครียด ๆ แต่งยาก ๆ ทิ้งแล้วหนีไปแฟนตาซีไม่ต้องคิดห่าไรมาก แต่สุดท้ายพอกุจะไปกุก็อดไม่ได้ที่จะวางพล๊อตให้มันแฟนตาซีแบบมีเหตุมีผลอยู่ดี กุหนีตัวเองไม่ได้ว่ะ แต่งฮา ๆ ก็ไม่แนวกุอีก แต่งแล้วคงขำเองคนเดียว อีกอย่างก็แต่งจนเริ่มผูกพันกับตัวละครเริ่มอินแล้วก็ชินกับนิสัยแล้ว คือใจกุนี่ชอบนึกฉากไปช่วงท้าย ๆ ของเรื่องแล้ว ชอบมาก แต่ตอนนี้ตัวนิยายจริง ๆ น่ะ ยังไม่ถึงครึ่ง กุก็เอาตรงนี้แหละมาเยียวยากุ กุต้องแต่งให้ถึงฉากที่ชอบให้ได้ ประมาณนี้

>>209 อืม กูเห็นด้วย สันดานกูเป็นพวกคิดพล็อตสเกลใหญ่(แต่จะแน่นจะหลวมก็อีกเรื่อง) กูพยายามเปลี่ยนแนว พยายามปรับพล็อตปรับอะไร มันก็เหมือนเดิม สเกลใหญ่ ตัวละครเยอะ แล้วกูก็จะเหนื่อย

ฉากที่อยากเขียนนี่กูก็มีคิดไว้ แต่ระหว่างทางกว่าจะไปถึงก็เล่นเอากูเหนื่อยจนลิ้นห้อย แต่ตอนนี้แม่งคิดไปถึงฉากจบ ตอนพิเศษ คนวาดรูปอะไรต่อมิอะไรละ กูจะเอาตรงนี้เป็นกำลังใจตามมึงว่าละกัน

พูดถึงเรื่องตัวละครละนึกขึ้นได้ เขียนไปเรื่อย ๆ มันผูกพันจริง ๆ ว่ะ จนสุดท้ายคนกำหนดเรื่องไม่ใช่กูแต่เป็นตัวละครไปแล้ว

กูคิดไว้ฉากนึงไว้ดิบดีว่านางเอกจะต้องเป็นงี้ ๆ พอเขียนจริงกูพลิกแม่งหมดเลยเพราะกูรู้สึกว่า ไม่ นางเอกกูไม่มีทางทำแบบนี้แน่ ๆ

แปลกแต่จริง กูว่าพลังงานของตัวละครก็ลึกลับดี ถถถถถ

>>209 >>210 สู้ๆ นะพวกมึง กูว่ากูจะแหวกไปเขียนแนวไซไฟบ้างว่ะ ความรู้ในหัวกูจะได้ระบายบ้าง 5555+

>>211 นี่ก็มาจากรักแฟนตาซีสู่แนวจีน อาจจะเขียนจีนแนวยุทธภพอีกเรื่อง ต่อไปคงเขียนรักธรรมดาละ โรแมนติกคอเมดี้อะไรก็ว่าไป

เสือกเรียนคณะที่ไม่มีความรู้เป็นชิ้นเป็นอันอีก ไม่รู้จะเอาอะไรมาเขียน นี่ถ้าเรียนหมอ เรียนบริหาร พระเอกคงเป็นหมอกับนักธุรกิจได้โดยที่กูไม่ต้องกังวลอะไร

ไซไฟ... แนวนี้อ่านไม่ได้เลย สมองกูแรมต่ำ

>>212 กูอยากเรียนพวกสายสังคมมากเลยมึง กูว่ามันชิลดี เพื่อนกูชิลมาก อิจฉา แงงงง

>>213 ปีหนึ่งชิลมากกกกกก ชิลจนงงว่าปีหนึ่งคนอื่นเรียนไรกันเยอะแยะ /นอนเกาพุงอยู่หอ

แต่พอปีสูง ๆ ก็เจริญพร...

ที่สำคัญเสี่ยงตกงานอีกแน่ะ ตอนนี้ถ้าเขียนนิยายแล้วได้เงินก็ต้องกัดฟันสู้นั่นล่ะ

>>214 พี่กูจบสังคมสงเคราะห์มา เสี่ยงตกงานจริงๆ มึง

>>193 กูมารอเกาะข่าว

เพิ่งมาเจอห้องนี้ กูเป็นสายเสิ่นเจิ้นมโนมาใหม่ หลังจากที่กูอ่านมานานแล้วขัดใจ 555 กูเลยอยากเขียนเองมั่ง คลายเครียดสนุกสนาน
แต่เดิมกูเป็นสายอื่นมาก่อน
พอกูลองเขียน ตอนไม่มีคนอ่านกูลงแล้วสนุกมากเลยคนเดียวในโลกของกู พอลงแล้วคนอ่านเยอะขึ้น บางคนเอาแต่ใจตัวเองมากเลย
จะเอาอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งๆ ที่กูมีพลอตวางไว้หมดแล้วอ่ะ อธิบายไปตอนนี้ก็ไม่ฟัง กลายเป็นตอนนี้กูตันมากเลย กูอยากเทมาก
ถ้ากูเขียนสายปกติของกู เรื่องนึงก็อยู่ได้หลายเดือนเลย พอกูเริ่มมาจริงจังกับมันแล้วกูรู้สึกไม่โอแล้ว
แต่กูเป็นประเภทถ้าไม่สุดๆ กูไม่เท กูเขียนไปทีละเรื่อง กูแคร์คนอ่าน จะน้อยจะมาก กูก็อยากให้จบไป
เพราะกูในฐานะนึงก็เป็นคนอ่าน กูเคยอดทนรอมาเป็นสิบปีจนวันนี้ก็ยังไม่ได้อ่านตอนจบก็มี
แต่กูรู้สึกผิดกับคนที่ตามอ่านดีๆ ถ้ากูเท Orz กูเลยไม่กล้าเท เพราะมีคนมาบอกว่าชอบมากก็มี ให้อิสระกูมากเลย
ขอโทษ ขอระบายนิดนึง

กู 217 นะ ที่ว่าอ่านนานแล้วขัดใจ คือ บางเรื่องกูอินมากน่ะ 555 ไม่ใช่ว่าเขียนไม่ดีนะ

>>217 โม่งเพื่อนรัก ที่มึงเขียนมากูนึกว่ากูเขียนเอง

กูก็เหนื่อยจนอยากเทมากตอนนี้ คนอ่านเยอะ ความต้องการของเขาก็เยอะขึ้นตามไป แล้วเขาจะไม่สนใจอะไรด้วยนอกจากความคิดกับความต้องการที่เขาอยากให้เป็น

ซึ่งเพราะกูแคร์คนอ่านจนกูเครียดเอง กูเขียนไม่ออกและตันมาก บางทีกูก็อยากดอง อยากเททิ้งแม่งแล้วบอกว่าพอแล้ว กูเหนื่อยแล้ว

กอดนะมึง กัดฟันสู้ไปด้วยกัน

>>219 กอดมึงงงง ไม่คิดว่าจะเป็นงี้ สายปกติที่กูเขียนเลี้ยงปากท้องนี่กูสตรองมากเลยนะ
กูอยู่ในจุดที่แยกคำพูดเอาแต่ใจพวกนี้ไปได้แล้ว แต่พอมาเป็นอันนี้ กูแบบ เอาจริงๆ กูก็เอียนสายปกติของกูด้วย
เลยหาอะไรใหม่ๆ ทำ พอไม่สนุก กูเริ่มอึดอัด อยากเทมาก แต่เทไม่ได้

แต่บางคอมเม้นต์นี่กูไม่ไหวจริงๆ TwT กูแทบไม่อยากอ่านคอมเมนต์อะไรแล้ว ไม่ตอบด้วย
ไม่ใช่กูหยิ่งนะ แต่กูเชื่อว่าถ้ายังฟังเสียงต่อไป กูแหกพลอตตัวเองเขวแน่ๆ

กอดมึงด้วย กูก็จะพยายามไม่เท แม้ว่าการเขียนเรื่องนี้จะทำให้กูรายได้ขาดตอนไปนิด และเสี่ยงไม่มีกินก็ตาม Orz

>>219 >>220 กอดพวกมึง กูอยากไปเขียนสายปกติมากกว่าตอนนี้ เพราะเริ่มเอียนสายนี้แล้วเหมือนกัน แต่อย่าเอาคำพูดของคนอ่านมาบั่นทอนกำลังใจมึงเลย อันไหนที่เขาว่าดีมึงแก้ได้ก็แก้ แต่ถ้าไม่โอเคมึงก็ปล่อยเลยตามเลยไป ไม่ต้องสนใจกับมันนะ เอนหัวซุกร่องนม

>>221 มึงมาเลยสายปกติ กูไม่ได้ขายดีอะไรนะ แต่ก็มีงานผ่านออกเรื่อยๆ มี สนพ ส่งประจำ พวกนิยายรักอะไรแบบนี้กูว่ายังไงก็ไปได้อยู่นะ ทางเลือกมันมีเยอะขึ้นอย่างอีบุคงี้ แม้ว่ายอดพิมพ์ถ้าจะมุ่งเอาผ่าน สนพ นี่มีลดลงไม่ถึงสามพันแล้วอ่ะอ่ะ ถึงได้เห็นว่าคนอื่นทำมือเยอะขึ้น แต่กูเป็นสายขี้เกียจ กูชอบส่ง สนพ กูไม่ชอบงานหลังจากนั้น (พวกงานขาย ส่งของ บลาๆ คือกูก็ทำได้อ่ะ แต่กินเวลาชีวิตกูไปหน่อย กูชอบเขียนพอผ่านแล้วก็จบตรงนี้มากกว่า) เลยจำทนไป รายได้ก็ลดลง สะเทือนเยอะอยู่ พูดแล้วก็เหมือนย้อนแย้งเพราะแม่มก็เหนื่อยเหมือนกัน อีกอย่างสายปกตินี่มาพร้อมกับดราม่า ทางที่ดีอย่าเข้าพวกกับใครมาก จับคนอ่านไว้ในมือให้แน่นที่สุดก็พอ นั่นคือผู้ที่ทำให้พวกเราอยู่รอดจริงๆ มึง

ทำไมเซนส์ซิทีฟกันจังวะ อายุเท่าไหร่กันบ้างอะพวกมึง ของเเบบนี้อย่าไปใส่ใจมากเลย เขียนไปตามทางที่เราชอบเถอะ กูเชื่อว่ายังไงก็ต้องมีคนชอบเหมือนกับเรา ใครเขาไม่ชอบก็ปล่อยไป ทางใครทางมัน

>>223 อายุกูก็เยอะแล้วแหละ 555 ยอมรับว่าเซนส์ซิทีฟอ่ะช่วงนี้ อาจจะเพราะกูเจอเรื่องจากภายนอกมาเยอะด้วย แต่พอทุกอย่างลงตัว กูชินแล้วกูก็คงไม่สนใจแล้วเหมือนปกติ อะไรดีก็เก็บไป อะไรไม่ก็ปล่อยผ่านอ่ะ

>>223 อายุน้อย ยังเรียนอยู่ พื้นฐานเป็นคนคิดมากด้วย ใช้ชีวิตลำบากสัส ยิ่งมาเขียนแล้วคนอ่านเยอะขึ้น แล้วแม่งแบบ เฮ้อ

>>222 ของกูมีสนพ.ติดต่อมาอยู่ แต่กูดองพล็อตไว้เพราะกูขี้เกียจ 5555+ ขอบคุณมากมึง กูก็พอรู้จักนักเขียนสายนี้เยอะอยู่นะ ดราม่ามาประจำจนกูแบบ คุยกับรุ่นพี่ว่ามองห่างๆ ก็พอ เรื่องแบบนี้มันมีหมั่นไส้ สกัดขากันเป็นประจำ สู้ๆ นะมึง บอกตามตรงลงมาขลุกกับเสิ่นเจิ้น ยอดวิวมากแต่ยอดขายน้อยนะกูบอกเลย ไม่เหมือนแนวปกติ ยอดขายปกติของมึงเท่าไหร่เสิ่นเจิ้นอาจจะหายไปเกินครึ่ง ยกเว้นว่าติ่งสายปกติจะตามมาเยอะ อันนั้นจะอยู่ได้นาน

>>223 กูว่ากูสตรองแล้วล่ะ จนเข้ามาในโม่งนี้เลยรู้ว่าหลายคนก็โดนมาเยอะเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้พวกมึงนะ มันเรื่องปกติ นักอ่านเสิ่นเจิ้นส่วนใหญ่จะอ่านมาก เปย์น้อย เรื่องค่อนข้างเยอะ ซึ่งมันน้อยจริงๆ ไม่ต้องตกใจ พวกเขาจะซื้ออะไรสักอย่าง ถ้าไม่ชอบมากก็จะเป็นพวกที่อ่านจีนแท้ไปเลย ซึ่งกูก็เป็นพวกอ่านงานจีนแท้ แต่เขียนเสิ่นเจิ้น 555

กุนี่อยากเจอบ้าง ไม่มีคอมเม้นแนวนี้เลยอย่างที่บอก นอกจากอยากให้วาย แต่ส่วนใหญ่ก็พูดดี ๆ ไม่เหวี่ยงนะ กุเข้าใจว่ะว่า ใส่ใจนักอ่านมันก็ดี แต่บางเรื่องก็ต้องปล่อย ๆ บ้าง เก็บแต่คนที่หวังดีกับเราดีกว่า เหมือนเจอคนทั่วไปมาเสือกกับชีวิตเรามาก ๆ แหละ คนที่หวังดีจริงเข้าใจเรา เราก็แคร์เค้า พวกที่แค่อยากเผือกก็ปล่อยไปมองเบลอ เมื่อก่อนกุก็เคยโลกสวยใส่ใจคนอื่นเยอะ ที่บ้านสอนมาไง แต่เจอคนเยอะขึ้นประสบการณ์มันก็สอนเอง เจ็บมาเยอะ กุเลยดีแต่กับคนที่ดีกับเรา ส่วนคนอื่น ๆ ก็เว้นระยะ ให้พอประมาณ ไม่เต็มที่กับทุกคนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เวลามีอะไรจะได้ไม่เจ็บปวดมากอินมาก เซฟตัวเองว่ะ นี่กุพูดถึงชีวิตจริง ๆ ด้วยนะ เห็นว่ายังเรียนอยู่นินะ ตอนที่ตาสว่างตอนนั้นกุก็ช่วงมหาลัยเหมือนกัน

>>227 กอด กูว่ามู้ต่อไปเปลี่ยนหัวข้อเป็นศูนย์บรรเทาทุกข์เสิ่นเจิ้นดีกว่า อิอิ
อย่าคิดมาก เสียสุขภาพเปล่าๆ นะจ๊ะ

กุก็ขำพวกสนพ.ดูยอดวิวไง ยอดวิวพวกนั้นส่วนใหญ่กะอ่านฟรีทั้งนั้นแหละ พอให้ซื้อก็ไม่เอากันเยอะ ของกุโชคดีตรงไม่เดือดร้อนเรื่องเงินล่ะมั้ง ถ้าใครเดือดร้อนละเปลี่ยนทันไปสายอื่นสบายกว่ากันเยอะนะกุว่า คนที่มาสายนี้คาดหวังจากยอดวิวกับกระแสกัน แต่ส่วนนึงสายอ่านฟรี อีกส่วนอ่านขำ ๆ เวลาซื้อก็เลือกแปลจีนกัน แต่กุยังงงเรื่องราคาเสิ่นเจิ้นอยู่ดี ทำไมแพงจัง

>>228 กุไม่ได้มีปัญหานะ แค่อยากได้เม้นติ 555 แต่คนมีเม้นเยอะก็มีปัญหาของเค้าอีกที ก็นะ เหมือนทู้ระบายดีแหละ ทู้ที่ปกติกุตามเค้าคุยกันจริงจังมาก กุไม่กล้าคุยเล่นเลย

>>226 ของกู พอคนอ่านบอกจะเปย์นี่รู้สึกเหมือนถูกหวย แถมเป็นส่วนน้อยอีก ก็ได้แต่หวังว่าเขาจะเปย์จริงอย่างที่บอก

>>227 ขอบคุณมากเลยเด้อ จะพยายามมมม

>>228 รักมู้นี้อะ บ่นกับเพื่อนก็กลัวเพื่อนรำ มีที่บ่นก็ในนี้แหละ ซึ้งไต

>>226 กูว่ามึงพยายามคุยกับ สนพ ที่ติดต่อไว้บ่อยๆ ถ้าโอก็จับไว้ก่อนเลย ของกูเนี่ยยอดขายของสายปกติก็พอไปรอดไม่โดนเท แต่ก็ไม่พีคอะไรมาก สายเสิ่นเจิ้นกูมาเขียนเพราะชอบจีนมานานเฉยๆ เหมือนกัน ส่วนเสิ่นเจิ้นนี่กูบอกตามตรงว่ากูซื้อมาเยอะมากก แต่ของที่ออกเมื่อสองปีก่อนทุกวันนี้กูยังไม่แกะซีลออกมาอ่านเลย แต่เอาจริงๆ นี่ค่อนข้างตกใจเลยมึง กูมองมาตลอดว่าสายจีนกระทั่งเสิ่นเจิ้นนี่ขายดีมากกกกกก จนสายปกติอย่างพวกกูนี่น้ำตาไหล ขายยากเหลือเกิน แต่นี่กูยังคิดอยู่เลยเขียนจบกูก็คงส่ง สนพ อ่ะ ยังไงก็เหนื่อยกับมันมาแล้ว โชคดี สนพ ที่กูส่งงานรับงานแนวเสิ่นเจิ้นอยู่ แต่ผ่านหรือไม่ก็อีกเรืื่อง Orz

บางทีกูก็ไม่เข้าใจคนอ่าน ยอดวิวเป็นพัน โผล่มาเม้นท์เดียว และจำนวนตอนคือไม่ใช่น้อยอะ ติดตามกันมานานแล้ว ไม่มีความรู้สึกอะไรให้กูบ้างเหรอ ไม่คิดจะเม้นท์เลย กูจะเทแล้ว

>>232 หมายถึงยอดวิวต่อตอนเป็นพันแต่ไม่มีเม้นหรอ

>>231 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง พูดตามสภาพความเป็นจริงแล้วมันก็ควรจะต้องหาทางเอาชีวิตรอดในดงเสิ่นเจิ้นให้ได้นะ เพราะว่าสมมติสนพ.เอานิยายที่ติดท็อปมาตีพิมพ์แล้วดันโดนด่า เสิ่นเจิ้นดีๆ ที่อยู่นอกสายตาจะโดนเหมารวมด่าไปด้วย ขอให้มีความสุขกับงานที่เขียน เหมือนที่กูมีความสุขทุกวันนี้ได้เพราะได้เขียนงาน
>>232 ทำใจนะถ้ามันไม่ตอบสนองความซูให้คนอ่าน ไม่ตอบสนองความฟินให้คนอ่าน กว่าจะโผล่มาเม้นต์นั้นน้อยแสนน้อยจริงๆ

>>233 ใช่ยอดวิวต่อตอนเป็นพัน

>>234 ต้องนิยายสายฟินจริง ๆ ละมั้ง ถึงจะมีเม้นท์ เฮ้อ...ถอนหายใจอย่างปลิดปลง

>>235 ต้องดูเนื้อหาด้วยมั้ง ถ้าตื่นเต้น หรือมีจุดให้คุยคนจะเม้น แต่เม้นเยอะเป็นพิเศษคือมีความรู้สึกอยากด่าตัวละคร แต่ก็ไม่ค่อยดีนะ เพราะกุไม่ชอบให้ตัวละครทำอะไรโง่ ๆ เท่าไหร่ พวกยอดเม้นเยอะ ๆ ลองดูดิมีแต่ด่าตัวร้าย ด่าพระเอกนางเอกโง่
ส่วนใหญ่กุสนใจยอดเฟบมากกว่า อยากให้คนติดตามเยอะ ๆ ไม่เม้นไม่เป็นไร

>>236 เป็นปกติแหละ ต้องทำใจไป ปลอบใจตัวเองไปเรื่อย ๆ 555

>>236 มึง สายฟินก็ไม่ได้เมนท์เยอะนะเว้ยกูจะบอก

เขียนเบียวๆ ไว้สิ 55555+ หรือพล็อตฮอตฮิตจากแจ่มใสก็ได้ เห็นมีคนได้แรงบันดาลใจมาทีไรก็ปังตลอด

>>239 มึงกำลังแซะว่าด้วยเสิ่นเจิ้น, หมอหญิงเสิ่นเจิ้น, เพียงหนึ่งใจเสิ่นเจิ้น อยู่เหรอวะ

อันนี้จาก ปสก กูนะ เดี๋ยวนี้กูว่าคนอ่านเม้นน้อยลงเยอะมากเหมือนกัน ยอดเฟบนี่กลับขึ้นพรวดๆ
ตัวกูตอนนึงคนอ่านสามพันมีเม้นนึง เรื่องสายปกตินี่บางทีฟาดไปเจ็ดแปดพันไม่มีเม้นเลย
กูนี่เลยมองว่าสายเสิ่นเจิ้นนี่คึกคักแล้วนะ 5555

แต่กูยอมไม่มีเม้นต์ แต่ไม่เขียนเบียวอะมึง นี่แหละที่ทำให้กูนอย คนอ่านก็จะมาจิ้มๆ ชี้ๆ ซึ่งบางคนพยายามบอกกูเขียนแบบนี้ๆ
กูเลยไม่โอว่าแม่มบังคับกูจริง แต่เม้นเสิ่นเจิ้นนี่ก็โหดร้ายกับที่กูเจอสายปกติด้วยนะ ฮาาา

>>240 กูสังหรณ์ใจว่าที่มึงร่ายมานั้นนนน กูจะมีในกองดองทั้งสิ้นนนนน กูซื้อเพราะแรงรีวิวในเมพอ่ะ
แล้วแค่จีนแปลกับวายหรือแฟนตาซีแปลก็ออกมาเยอะแล้ว กูเลยดอง กูอ่านไม่ทัน TwT

แต่พี่ที่กูสนิทคนนึง นางอ่านเรื่องนึง นางว่ามีสามชาติป่าท้อผสมกับชายาสะท้านผสมกันเป็นเรื่องนึงด้วย
นางว่านางซื้ออ่านเพราะคนเชียร์รัวๆ ว่าดีงาม แต่นางเป็นแฟนสองเรื่องอ่านซ้ำบ่อยมาก
บางประโยคนี่ถึงขั้นก็อปสามชาติป่าท้อมาดัดแปลงนิดเดียวเลย กูเลยแบบ แง้วววว กูไม่รู้ กูยังไม่ได้อ่าน

>>241 เบียวคือไรกูไม่รู้จริง ๆ ช่วยชี้แจง

ส่วนป่าท้อ+เขนย+ชายาสะท้าน กูนึกออกอยู่เรื่องหนึ่ง เสี่ยว... กลิ่นหึ่งมาก เห็นคนอ่านบอกสำนวนดี เนื้อเรื่องดีงาม คือกูเคยอ่านไประยะหนึ่งแต่ไม่ชอบนางเอกเลยเลิกอ่าน แต่พอสรุปได้ว่า คนเขียนเก่งนะ ที่สามารถดัดแปลงแรงบันดาลใจจนออกมาเป็นนิยายอีกเรื่องที่มีปมได้น่าติดตามและคลายออกได้ไม่เหลือข้อข้องใจ แต่กลิ่นมันออกอะแบบว่า อ่านไปจะนึกถึงไอ้นี่นิด ไอ้นี่หน่อย แต่ด้านเนื้อหาในเรื่องไม่เหมือนนะ ไม่เกี่ยวโยงกันเลย เรียกว่าเอาองค์ประกอบจากนิยายแปลพวกนั้นมาใช้ในเรื่องมั้ง เวลาอ่านไปเลยทำให้นึกถึงเป็นระยะ ๆ

>>241 กูเห็นด้วย ยอดเมนท์น้อยมาก วิวกับเฟบก็ขึ้นไปดิ แต่ยอดเมนท์นี่กูลุ้นจนเยี่ยวเหนียวกว่าจะมีหลุดมาให้เห็น

ที่กูเคยอ่านผ่าน ๆ คือเรื่องที่มีกลิ่นว่าด้วย+เพียงหนึ่งใจจนกูไม่สามารถอ่านต่อได้อีก แต่กูพูดไรมากไม่ได้ เดี๋ยวมีคนหาว่ากูไปตัดแข้งตัดขาเขาอีก

>>242 อ๋อ เรื่องนี้ กูก็เคยลองอ่านและเลิกอ่านเพราะไม่ชอบนิสัยนางเอก เหมือนจะตอนที่คุยกับพระเอกครั้งแรกหรือเรียกพระเอกว่าพี่ชายหรือไงนี่แหละ กูหยุดเลย

Ky
เออ บางทีเขียนไปกูก็ต้องระวังไปว่าแม่ง นี่จะไปซ้ำกับเรื่องใครไหมวะ บางประโยคที่ติดอยู่ในหัวก็ไม่รู้กูคิดได้เองหรือจำมาจากเรื่องของคนอื่น บางฉากกูก็ระแวงกลัวคนจะหาว่ากูไปลอกเขามาอีก

>>240 กูสารภาพเสิ่นเจิ้นพวกนั้นกูไม่เคยได้อ่านเลยไม่รู้ว่ามันเหมือนขนาดไหน แต่กูเห็นหมอหญิงเสิ่นเจิ้นเขียนไปนิดเดียวคนตามคึกคัก 555+
>>241 แรงอวยเนี่ยตัวทำลายนักเขียนมานักต่อนักมึง 555+
>>242 อันนี้กูก็ได้ยินมาเหมือนกัน แต่ก็นะ สนุกก็สนุกค่ะ กูไม่ได้อ่านกูไม่รู้จะติอะไรเค้า เขียนมาแล้วดังมันก็ดีของเค้าล่ะนะ 555
>>243 แก้ง่ายๆ ช่วยที่มึงเขียนไม่ต้องไปอ่านเรื่องอะไรทั้งสิ้น

ปล.เบียว คือจูนิเบียว ไปค้นในกูเกิ้ลได้

>>242 กูก็อธิบายออกมาเป็นคำพูดลำบาก แต่ที่กูเข้าใจก็คืออันนี้ http://akibatan.com/2012/10/akiba-toshokan-chuunibyou/ มึงลองอ่านดู

>>243 เออจริง กูเห็นด้วยเรื่องนี้ พูดไรมากไม่ได้ เดี๋ยวหาว่าตัดแข้งตัดขา
บางทีพลอตมันก็วนๆ กันอยู่อย่างนี้อะเนอะ กูเขียนเองก็กลัวว่าคนจะหาว่าลอกเรื่องโน้นเรื่องนี้เหมือนกัน

ปะ เพื่อนโม่ง

https://www.dek-d.com/board/view/3784653/

>>246 เค้าจะหาว่าอิจฉาปะวะ

>>247 กูรำคำนี้จัง แต่ก็คงเลี่ยงไม่ได้แหละ เฮ้อม

>>246 มีแต่คนอ่านไม่มีคนตอบเลยว่ะ

เจ้าของเรื่องไปตอบละว่ะ

>>248 เลี่ยงไม่ได้หรอกมึง ขนาดมีคนเมนต์ในนิยายของเขา เขายังแคปมาลงในตอนนิยายเลย คนอ่านหลายคนก็ยังบอกเลยว่าคนเมนต์ขี้อิจฉา555

เจ้าของเรื่องเอาลิงค์กระทู้นั้นไปใส่ในตอนล่าสุดด้วยว่ะ กูงง ใส่เพื่อ? ไหนว่างดดราม่า ตกลงที่ใส่นี่อยากชี้แจงหรือชี้ช่องให้ลูกหาบวะ

>>252 ชี้ช่องอะดิ บันเทิงล่ะมึง

>>253 โปรโมตไปในตัว เก๋ๆ

>>252 พลิกวิกิดเป็นโอกาด

>>253 บันเทิงมากมึง ล่าสุด she เข้าไปตอบกระทู้(อีกแล้ว) คร่าวๆ คือ she หยิบเม้นท์ที่ว่า she มาดราม่าเรียกคะแนนสงสาร ถถถถ
ที่เวิ่นเว้อมามันเกี่ยวกับประเด็นของมู้นั้นยังไงจ๊ะ แถจนสิข้างถลอก ออกแนวถูกรังแก ถูกใส่ร้าย วิญญาณนางเอกนิยายเข้าสิงสินะ

>>256 ดราม่าให้สุดแล้วหยุดที่คนอ่านปลอบใจ

กูไปเมนท์หน้าแจ้งข่าวเขามาละ เป็นกำลังใจให้กูด้วย

แต่เรื่องเม้นมากเม้นน้อยนี่มันขึ้นอยู่กับเรื่องด้วยมั้ง หมายถึงหมวดอดีต ปัจจุบัน อนาคตปะ กูเห็นบางเรื่องคนอ่าน 2 พัน เม้นเกือบร้อยก็มีนะ

>>258 ซึ่งนั่นทำให้กูอิจฉา แต่ก็ต้องยอมรับแหละ กูไม่มีความสามารถเองที่จะทำให้คนอ่านเมนท์ได้ อืม

อัพเป็น % นี่มันอัพหลอกเหรอวะ กุเพิ่งรู้

>>260 ไม่หลอก แต่มันเป็นการปั่นวิว ดันเรื่องตัวเอง เอาเปรียบคนอื่นที่ลงเต็มตลอด

>>260 ไม่หลอกมึง เพราะอัพแบบมีเนื้อหา
แต่ถ้าลงแบบเอาเนื้อหาทั้งตอนมาซอยย่อยลงเช้าสายบ่ายค่ำมันเรียกไม่มีมารยาท มันดูจงใจปั๊มยอดวิว

>>261 >>262 ที่ผ่านมากูเห็นคนทำแบบแบ่งครึ่งเป็นส่วนใหญ่ ลงวันละครึ่ง หรือหลายวันครั้งงี้ เลยไม่คิดว่าปั่นวิว กูก็เพิ่งรู้จากห้องลิตนี่แหละว่าคิดงี้กัน

>>263 ส่วนใหญ่ทำเพราะแต่งไม่ทันแต่อยากลงกันไง แต่กุไม่ทำหรอก ลงเต็มตอนบางทีคนอ่านยังบอกสั้นไป ถ้าหั่นอีกน่าจะโดนด่า 555 ถ้าลงไม่ทันแจ้งนักอ่านไปดี ๆ น่าจะดีกว่ามาทยอยอัพ

>>263 >>264ถ้าแต่งไม่ทันละลงแบบระยะเวลาห่างกันอันนี้กูเข้าใจ แต่พวกที่ลงแบบหลายช่วงวันเดียวกันนี่มองไงก็ปั๊มวิวว่ะ ปุ่ม draft ก็มีให้ใช้ไม่ใช้กันวะ

>>265 ใช่ ที่ด่า ๆ คือลงถี่ ๆ ติด ๆ กันโดยไม่จำเป็น

กูแต่งสดอัพสดไม่มีกลับมารีไรท์ยกเว้นแก้คำผิด บางวันก็มากกว่าหนึ่งตอน แอบสะดุ้งเป็นพักๆ แม้กูจะอัพจริงทุกตอนก็ตาม 555+

ดราม่าปั่นวิวครานี้เหมือนหวยลงที่หมวดพวกเราเลยว่ะ ถถถถถถถ

>>268 ที่มันดราม่าเพราะตัวนักเขียนด้วยว่ะ ก่อไฟให้ใหญ่ไปอีก

เวลามีดราม่า วางตัวเป็นกลางดีที่สุด และอย่าเถียงนักอ่าน

>>268 ดราม่าไปเถอะไม่เกี่ยวกับกุ กุอยู่ไกลลิบ ๆ นู่น 5555

กูนึกว่าจะดราม่าแค่นักเขียนเจ้าของเรื่องคนเดียว อีกคนดันโดดร่วมวงเฉย ทีนี้ก็ยิ่งบานปลาย

พวกเรานั่งสวดมนต์ในถ้ำต่อดีกว่า เผื่อจะได้ปลอดภัย //มุดเข้ากระดอง

กูเคยอัพเดตนิยายไว้แล้วเผลอกดแสดงผลตอนใหม่+เปล่าทั้งหมดสี่สิบห้าสิบตอน เชี่ยยยย กูต้องมานั่งไล่ลบตอนเปล่าที่เปิดตอนฉบับร่างทิ้งไว้ 555555

นั่นสิ กูชอบอัพ % ด้วย เพราะว่ากูแอบเขียนในที่ทำงาน กูไม่กล้าเซฟลงคอม เคยเซฟแบบดราฟแล้วไม่ติดอ่ะมึง เลยชอบพับลิค แต่กูจะกดช่วงเช้าครั้งนึง กับไปอัพตอนดึกๆ ที่ปั่นจบตอนแล้วเลยอ่ะ งี้จะเป็นการปั่นวิวไหม

เขียนลง google doc สิ ง่ายกว่า ชัวร์กว่า

มีใครชอบคอยเช็คจำนวนคนโหวตในตอนแบบกุไหม กลัวมันลดลง เครียดกว่าจำนวนเม้นอีก 555

>>276 กูเคยโดนแกล้งโหวต 20% อะมึง

>>277 อ่าวทำไงอะงี้แจ้งเว็บได้ปะ

>>277 อ้าว ทำไมวะ แจ้งwmดิๆ

ตอนกูโดนโหวตน้อยๆ กูก็อยากรู้ละว่ามีตรงไหนไม่ดี ทำไมไม่เมนท์บอก จะได้ปรับปรุง

เออ แต่ยังไงก็ดีแหละที่มีคนคอยโหวตให้

กูไม่เข้าใจ ทำไม Moo... นั่นถึงไม่รีไรท์ให้มันเสร็จก่อนแล้วค่อยลงวะ
ลงแล้ว ย้อนไปแก้ แก้ขนาดแจ้งเตือนได้นี่ขั้นต่ำก็1 หน้าเอสี่ งานมันไม่เละเหรอวะ

>>280 เดาว่าแก้นิดหน่อย แต่กด ctrl+x ctrl+v แค่นี้ก็เด้งละ

>>280 กูก็ไม่เข้าใจเขาว่ะ ตามไปอ่านในนิยายในเพจก็ยังงง เป็นกูกูจะรีไรท์ในคอมให้เรียบร้อยละอัพรวดเดียวพร้อมบวกตอนใหม่ไปเลย คนอ่านเก่าจะได้อ่านต่อ คนอ่านใหม่ก็จะได้อ่านที่กูแก้แล้ว

>>279 กูก็เคยโดน บวกพลังกับคนอ่านอยู่คนหนึ่งที่คอมเม้นท์ยาวเหยียด แต่เนื้อความเต็มไปด้วยการเหยียด งานกูมันก็งั้นๆ อ่านแล้วหงุดหงิดขัดใจ ขอเลิกอ่าน (แต่อีห่า มาเม้นท์แม่งทุกครั้งที่กูอัพ) ด่างานกู กูไม่ว่า สับมาเหอะ แต่อีดอกคะลามปามด่ากูว่าโง่
ตอนแรกก็อธิบายตอบมันยาวเหยียดนะว่าทำตามที่มึงพอใจไม่ได้ กูมีพลอตของกู กูวางปมไว้ บลาๆ
มันแม่งไม่สนxีสนแตดใดๆ โผล่มาเป็นระยะ กูก็ปล่อยเบลอ ตอบสั้นๆว่า "จ้า"

ผลคือ แม่งเสือกหายหน้าไปเลย สงสัยทนความโง่กูไม่ได้ 5555555 ดอกเอ๊ย

>>283 เอ้า กูว่าอันนี้คนอ่านโรคจิตปะวะ เป็นไรอะ

เออ กูว่าคนอ่านบางคนทำสุขภาพจิตคนเขียนเสียได้เหมือนกัน เมนท์แบบไม่สนหมีสนแดดใดๆ ติก็ติไปเหอะ แต่พวกใช้อารมณ์กระแทกกระทั้นไม่มีเหตุผลนี่กูงงมาก ไปโกรธใครมาละมาลงกับนิยายปะวะ

>>284 ขอซบนมที
กูข้ามผ่านมาแล้ว เขาไม่ได้ถอดล็อกอินนะ ใช้ไอดีเม้นท์เลย กูเข้าไปส่องไอดี มันก็โล่งโจ้ง ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ไม่มีรูปไม่มีเพื่อน ไม่มีรายการนิยายที่แอด ไม่แนะนำตัว กูเลยปล่อยผ่าน ถือซะว่ามันมาช่วยเพิ่มยอดวิวยอดเม้นท์ให้กู วินวิน

อ่อๆ เกือบลืม ตอนนั้นกูโกรธมาก หัวร้อนฉ่า แคปหน้าจอเตรียมลงด่าเต็มที่ แต่พอจะจิ้มอัพ กูรู้สึกได้ว่าแม่งมันขุดบ่อดักกูป่ะวะ เป็นนักเขียนแม่งแคปเทวดาไปด่าไม่ได้นะ จะถูกหรือผิด นักเขียนก็โดนถล่มหมด กูเลยไม่แคปลงซึ่งดีมากที่ไม่ทำอย่างนั้น ไม่งั้นแม่งโดนลากยาวแน่ กูอัดอั้นมากจนช่วงนั้นก็เป๋ไปเลย เฮ้อ

>>286 สงสารมึงเลย แต่กูก็เคยเจอคนอ่านแบบนี้นะ บ่อยด้วย บางคนตามจิกกูเป็นเดือน แต่กูไม่เคยตอบเขาเลย สงสัยเขาท้อใจ เขาก็ไม่มาด่าอะไรกูแล้ว บางทีกูก็คิดอยากด่ากลับเหมือนกันว่าด่าเรื่องได้แต่อย่าด่าคนเขียน มันลามปามเกินไป แต่สุดท้ายก็ไม่ตอบอะไรเหมือนกัน ทุกวันนี้เวลาเจอคนอ่านขี้เหวี่ยงหาเรื่องมากๆ กูจะยิ้มให้แล้วบอกตัวเองว่า กูได้อุทิศพื้นที่ให้คนอย่างเขาได้ระบายอารมณ์ ถือว่าทำบุญให้เขาได้บำบัดจิตไปในตัว

แต่ถ้าพวกเม้นมาแบบ ต้องอย่างนี้สิๆๆๆ ถึงจะดี ทำไมไม่อย่างนี้ ขัดใจ จริงๆ ควรจะแบบนี้นะ บลาๆๆๆ อะไรพวกนี้ กูก็จะหงุดหงิด 555 แต่ก็ไม่ตอบนอกจากทนไม่ไหวจริงๆ

>>280 เห็นเค้าบอกว่าแก้ทีนึงก็ 75% เลยว่ะ คือกูก็งงมาก แก้เยอะอะไรเบอร์นั้น

เรื่องที่กูโดนโหวตต่ำกูเลิกสนใจไปนานแล้ว เพราะว่าโหวตต่ำยังไงนิยายกูก็มีคนโหวตดันให้ไม่ต่ำกว่า 90% ต้องกราบกรานนักอ่านกู 555
>>283 กูเคยโดนคนที่จู่ๆ เข้ามาอ่าน ทำนองเดียวกับมึงเลยแต่คนนี้เสือกไม่ได้อ่านงานกูหมดไง กูแนะนำดีๆ แล้วแม่งเหมือนจงใจมากวนตีน แบบบอกนิยายก็เหมือนกันหมดทุกเรื่อง น่าเบื่อ นางเอกกูค่อยๆ โต แล้วแนวเรื่องไม่ซ้ำกันสักเรื่องที่เขียน พอไปไล่ดูนิยายที่นางแฟบ ทุกเรื่องนางเอกแม่งต้องเก่ง กูเลยมองเบลอ สวดมนต์แผ่เมตตาไปให้นางซะ กว่านางจะมีสติเข้ามาเมนต์ขอโทษที่ล้ำเส้นกูก็นานเป็นชาติ กูไม่ตอบและไม่ให้อภัยเพราะกูอยู่ของกูไม่ได้ทำผิดกับใคร กูไม่เคยแคปลงหน้านิยายซึ่งถือว่าผ่านด่านเคราะห์กรรมไปได้ด้วยดี ทุกวันนี้กูแฮปปี้มากๆ 55555
>>288 ปกติเด็กดีมันนับจำนวนคำ เพราะฉะนั้นถ้าเนื้อหาไม่งอกสักสามสี่หน้าก็อาจเป็นไปได้ตามที่ >>281 บอก

>>288 กูช่วยแถลงให้ฟัง มีช่วงหนึ่งที่กูกดเข้าไปนิยายเขา แล้วเผอิญตอนนั้นเป็นช่วงนางเอกฝึกทหาร ก็มีคอมเม้นท์ประมาณ ตอนนี้เหมือนสารวัตกู้ เพชรยอดขุนพล ไม่ใช่มีคนเดียวเม้นท์ แต่มีอีกเยอะมาก คนเขียนก็เลยประมาณว่า ตกใจ ร้อนรน ไม่อยากให้งานตัวเองเหมือนไปลอกมา เพราะตัวเองก็อ่านเรื่องนั้น อาจได้กลิ่นอายมาเยอะจนไม่รู้ตัว นางก็แก้ตามคำติติงทั้งหลายเพื่อให้ฉีกออกไปจนไม่เหมือน เป็นการแก้หลายรอบ เหมือนว่าถ้ามีใครทักมาว่าเหมือนสารวัตกู้ นางก็จะแก้อีก และตอนเก่า ๆ เช่นกัน ที่คนอ่านติงว่ายังงู้นยังงี้ นางก็จะแก้โดยให้เหตุผลว่า แก้ให้เนื้อเรื่องมันดีขึ้น ในเมื่อแก้ตอนนี้แล้ว ตอนอื่นก็ต้องแก้ด้วยไม่งั้นคนอ่านจะงง นี่คือที่มาที่พอนางแก้แล้ว นางก็จะแก้ไปเรื่อย ๆ

เหงาจุง วันนี้ตันเขียนไม่ออก ใครว่างมาคุยกะกุหน่อยเร้ววว

>>290 คิดในมุมกลับ ถ้าฉากมันคล้าย ก็แก้แค่ฉากนั้นดิ แต่นี่แม่งไล่แก้กระหน่ำแบบนั้น แสดงว่าแม่งรู้ตัวว่ารีไซเคิลฉากจากเรื่องอื่นมาเยอะจนกลัวโป๊ะแตกอีก ถถถถถถถถ

>>291 กูว่าง มากอดกูหน่อยกูขี้เกียจปั่นงาน

กูหยุดอัพมาหลายวันละ ตัน ฮือออออ

>>292 ไปทักมากไม่ได้นะเว้ย เดี๋ยวหาว่าอิจฉา

>>>290
แก้ไขความเข้าใจผิด

เราไรท์ moopeepink เอง
จากไม่ดราม่าก็โดดเข้าร่วมวงเฉ๊ยย

เออจะได้แวะมาบอกคือ ไม่ใช่เว้ยยย ไม่ใช่ช่วงนั้น
อีเรื่องแก้75% เนี่ย คือตอนที่ลงนิยายใหม่ๆ บทแรกๆ ที่รีไรท์ ก่อนข้ามภพเว่ย ไม่ได้เกี่ยวกับช่วงสารวัตรกู้เลย แทบจะเปลี่ยนเนื้อหา แปลว่าเพิ่งมาตามถึงไม่รู้เรื่องดราม่า ตอนหลังจากที่ไม่ได้เขียนว่ารีไรท์กำกับท้ายไม่เคยแก้เลยแม้แต่ตอนเดียว ใครติมาก็รับแต่กุไม่แก้ให้อ่านตอนนี้หรอกไรงี้ เรื่องยาพิษ เรื่องสารวัตรกู้ ไม่เคยแก้ หลังจากตอนที่เขียนว่ารีไรท์ไม่เคยแม้แต่จะแก้คำผิด เคนะ

อย่ามามั่ว ไม่ได้เกี่ยวกับช่วงนั้นเลย แปลว่าเพิ่งมาตามล่ะสิ เลยสรุปเองมั่วๆ กุดราม่าก่อนหน้านั้น

คือประเด็นมีปห.ช่วงแรกๆ แล้วทีนี้ก็ตัดสินใจแก้ แก้สะบั้นหั่นแหลก นั่งรีไรท์แล้ว ห่านนน เสือกมีคนบอกว่ากุอัพหลอก แล้วก็แบบเออ กุไม่ได้อ่านหรอกตอนแรกๆ ว่ามึงแก้อะไรบ้าง =__= โดยเฉพาะช่วง 6 ตอนน่อยแรก

เชิญสับนิยายได้ ไม่ว่า
ด่าแรง ด่าวิจารณ์ เชิญค่ะ เต็มที่ กุตรองมาก!!! ไม่ใช่พวกเซ็นซิทีฟ ยิ่งด่ายิ่งชอบ
ยิ่งด่าแรงที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหายิ่งชอบ <<< แปลว่ามึงตั้งใจอ่าน กุชอบ

มึงไม่อ่าน แต่มึงรำคาญที่กุรีไรท์จนมาเขียนเม้นด่ากุว่าจะรีพอร์ทเพราะรำคาญ <<< กุโกรธ ตามด่าโคตรพ่อโคตรแม่ ห่าน

>>>292 ถ้าคิดว่ารีไซเคิลก็หามาด้วยนะว่ามาจากที่ไหน จะได้ตามไปอ่านเป็นวิทยาทาน

>>>294 มึงอยากทักอะไรมาทักมาค่ะ ตอบได้กุตอบ ไม่ว่าหรอกว่าอิจฉา

ปล.ความจริงเป็นคนสถุลมาก แต่ตอบในนามนักเขียนเลยซอฟๆ( ซอฟสุดละ)

>>296 กูยกมือทาบอก กราบสวัสดีค่ะคุณ moo...
กูเป็นทั้งนักอ่านและนักหัดเขียนนะ กูเขียนไม่เก่งเท่ามึงหรอก อาศัยว่าอ่านนิยายมากๆแล้วอยากลองเขียน

ในฐานะนักเขียน
กูสมน้ำหน้ามึงค่ะ

ในฐานะคนอ่าน
แค่กูอ่านที่มึงพ่นอาละวาดในบอร์ดเด็กดี กูก็เทนามปากกามึงทิ้งแล้วค่ะ อนาคตถ้ามึงมีบุญได้ตีพิมพ์งาน ขอให้รู้ไว้ว่าทัศนคติที่มึงเคยพ่นไว้จะกลับมาทำร้ายตัวมึงเอง อีพวกโลกหมุนรอบตัวเอง
แค่กดเข้าไปอ่านนิยายมึง กูยังไม่กดเลยค่ะ เสียดายมือค่ะมึง บิบิ

เออ อย่าลืมแคปเอาดิ้นๆ อ้อนลูกหาบมึงด้วยนะ บิบิ

>>297 >>298 มึงคะ ไม่มีล็อคอินเดี๋ยวก็โดนแคบประจานแบบในบอร์ดหรอกค่ะมึง

อาเระ? เออลืมไปที่นี่บอร์ดโม่ง ไม่มีให้ล็อคอิน แล้วนางจะเอาข้ออ้างอะไรมาแถอีกฟ่ะ บิบิ

>>296 สวัสดีคุณหมู ที่เราอ่านๆ มาคือถ้าเค้ากดรีพอร์ทมึงที่เค้า(กล่าวหา)ว่ามึงรีพอร์ท สิ่งที่มึงควรทำคือรอให้ wm ตรวจสอบ ถ้ามึงไม่ได้ทำจริงๆ มึงจะมาวีนเหวี่ยงโวยวายทำไม wm เค้าไม่บ้าจี้แบนมึงหรอกถ้าเค้าตตรวจสอบแล้วว่ามีงไม่ได้ทำจริง นี่อะไรยังกะผีบ้า ละกระทู้นั้นคือไม่ได้เกี่ยวไรก็มึงเลย คนละกรณีกัน และที่สำคัญมึงไม่จบในกระทู้เอาคนคิดต่างไปแปะประจานให้ลูกหาบเดนตายมึงต่อว่า ตลกว่ะ บอกว่าเค้าถอดไอดีเลยคิดว่าเซฟแล้ว เอิ่ม มันไม่ใช่สิ่งที่ควรทำป่าวมึง คุยในกระทู้ให้จบในกระทู้ดิวะ นี่เหมือนแบบวิ่งไปฟ้องเพื่อน(ที่เห็นด้วยกับคุณเหมือนถูกสะกดจิต เพื่อนที่ไม่ได้รู้หมีรู้แดดว่าทั้งหมดทั้งมวลเค้าคุยไรกันในกระทู้นั้น)
ไหนบอกรับฟังทุกคน มึงปักธงเลือกรับฟังในสิ่งที่มึงอยากได้ยินนี่หว่า
ทัศนคติโลกหมุนรอบตัวมึงนี่ไม่ไหววะ ต่อให้อนาคตเขียนนิยายดีระดับ best seller กูก็ไม่คิดจะอ่าน

นักเขียนบางคนเวลาเค้ารีไรท์เค้าก็วงเล็บไว้ท้ายตอนลงวันที่กำกับให้คนอ่านรู้ แล้ว publish พร้อมกับตอนใหม่ ไม่เห็นต้องมาอัพรีไรท์ถี่ๆ รัวๆ แบบมึงเลย มึงร่ำร้องถึงความลำบากในการเขียนนิยายกูว่านักเขียนคนอื่นก็ลำบากเหมือนกันป่ะวะ จริงๆ มีอีกหลายอย่างที่อยากบอกอยากเตือน แต่พอดีกว่า
มีไรก็พูดกัน กูก็พูดแล้ว หวังว่าจะไปเอากูไปประจานแบบที่ชอบทำนะจ๊ะ ถถถถ

กู >>300 เอง เพิ่งเห็นว่าพิมพ์ผิดหลายคำ แหมเสียดาย ไม่มีล็อคอินให้เข้ามาปรับแก้ใหม่ด้วย รีบพิมพ์ไปนิดกลัวตลาดวายละไม่ทันได้ร่วมวง

>>296 ทำไมไม่รู้จักสงบสติอารมณ์ให้มากกว่านี้?

กลายมาเป็นนักเขียน กำลังมีคนรู้จัก กำลังมีคนติดตามผลงาน ไม่ควรเอาอารมณ์ให้อยู่เหนือเหตุผล แล้วเข้าไปเกี่ยวข้องแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง เพราะมันส่งผลถึงในอนาคต

เนื้อหาในนี้มันลบไม่ได้ ในอนาคตถ้าดังขึ้น เป็นที่รู้จักมากขึ้น คนอ่านมาเสิร์ชเจอเรื่องพวกนี้ บางคนอาจเลิกติดตามไปเลยก็ได้

ตอนนี้คนยังบ่น ยังนินทาถึง แต่เดี๋ยวประเด็นนี้ก็ตกไป ประเด็นใหม่ก็มา ไม่จำเป็นต้องมาชี้แจงหรอก เพราะกับที่ผ่านมาจากการแสดงความคิดเห็นในกระทู้ คุยกับคนอ่านมันก็ทำให้รู้แล้ว ว่าต่อให้มาชี้แจง ในแง่ดีมากๆ หลายคนก็จะรู้สึกแค่ อืม แล้วไงต่อ?

เข้าใจเรื่องเห็นคนมาดราม่าเรื่องตัวเองแล้วทนไม่ได้ เข้าใจดี แล้วนี่ก็เตือนในฐานะที่เคยผ่านมันมาก่อน

หรือต่อให้อยากมาชี้แจง ก็ควรใจเย็น ต้องมีสติ รอบคอบมากกว่านี้ เซฟตัวเองบ้าง มาคิดได้ทีหลังมันก็ได้แค่เสียใจ แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว

เตือนเพราะหวังดี ไม่รู้จะอ่านผ่านไปแล้วไม่ใส่ใจรึเปล่า

คิดแต่ว่าฉันไม่ผิด ทำไมฉันต้องทน ฉันจะแก้ต่างให้ตัวเอง มีไรไหม

คือมึงคะ Moo กูจะช่วยเปิดกะลา มึงจะตรองก็ผลดีต่อจิตใจมึง แต่มึงมาแสดงออกแบบโจ่งแจ้งในที่สาธารณะ มันจะเป็นการตัดอนาคตมึงค่ะ ตอนนี้มึงยังไม่รู้ แต่ต่อไปเดี๋ยวมึงรู้ ถ้ามึงไม่ใส่ใจจุดนี้ก็ผ่านไปค่ะ กูยังคงพิมพ์ต่อ

ลูกหาบมึงก็แค่กลัวอ่านแล้วค้าง ให้กำลังใจมึงเพราะอยากจะอ่านต่อ ไม่มีใครสนใจความรู้สึกมึงเท่าไรหรอก มีอะมีแต่ส่วนน้อย แล้วยิ่งมึงขี้วีนเหวี่ยงแบบนี้ ใครผ่านมาเห็นก็เบะปากใส่ พวกเกลียดมึงหมั่นไส้มึงก็ไม่กดอ่านนิยาย เห็นนามปากกานี้ก็ยี้

ถ้ามึงคิดรวมเล่มด้วยตัวเอง เชื่อเหอะคนที่มาเม้นท์ ๆ ให้กำลังใจช่วยมึงด่าเมมเบอร์ปริศนามันซื้องานมึงไม่เท่าไรหรอก หรือถ้าออกกับ สนพ. คนที่ผ่านตาเห็นความฟาดงวงฟาดงามึง คิดเหรอว่าเขาอยากอุดหนุนเพราะนิยายสนุก ต่อให้สนุกมึงก็อย่าลืมว่าคนอ่านมีความรู้สึกเหมือนกัน เงินเขา สิทธิ์เขา หมั่นไส้ก็ไม่ซื้อจะ อ่านฟรีก็พอ นิยายจีนแปลเยอะแยะให้เปย์ แต่ถ้ามึงสตรอง ขายออกแค่เล่มเดียวไม่แคร์ก็ปล่อยผ่านไปอีกรอบจะ

เป็นนักเขียนต้องรู้จักอดทน มึงโมโหได้ ทวงความยุติธรรมให้ตัวเองได้ แต่มึงก็ควรจะทำแบบมีชั้นเชิง นี่คือกูไม่ได้กำหนดให้มึงเป็นงั้นเป็นงี้นะ กูแนะนำ มันเป็นผลดีต่อนักเขียน ขนาดเขียนนิยายยังต้องวางแผนกลอุบายให้ตัวละคร ทำไมไม่วางแผนให้ตัวเอง เคยนึกย้อนไหมว่ามึงเหมือนอะไร เหมือนนางเอกนิยายโง่ ๆ ไร้สมองที่ออกมาวี๊ด ๆ สุดท้ายได้รับความเห็นใจจากคนกระจุกหนึ่ง จากไม่มีใครเกลียดมึงก็พานมาเกลียดโดยใช่เหตุ วันนี้สตรองก็สตรองเถอะ ความสตรองอยู่ไม่ได้ตลอดชีวิต แล้วมึงจะเสียใจ

>>>300 สรุปคือรีพอร์ทแปลว่าไรอ่ะ รีพอร์ทนี่ไม่ได้หมายความว่าระงับการใช้ไปก่อนหรอ แล้วถ้าเว็บมาสเตอร์เห็นแล้วถึงปลดแบนงี้ป่ะ...เออสรุปคือเข้าใจงี้มาตลอด เพิ่งมาอ่านแล้วงงๆ ว่ารีพอร์ทนี่นักเขียนรู้มั้ย แล้วกดเข้าต่อได้หรือเปล่า
ปล. เรื่องรีไรท์ที่ว่า ตอนนั้นแค่อัพ 6 ตอนรวด 2 วัน เช้า เย็น ก่อนนอน และเขียนกำกับท้ายว่ารีไรท์ ก็โดน ไม่เคยอัพถี่ๆ รัวๆ อย่างที่ว่า

>>>302
ขอบคุณมากค่ะ คราวหน้าจะมีสติมากกว่านี้ ยอมรับค่ะว่าจี๊ดขึ้นโครม อ่ะเนอะ เรื่องตัวเองก็ไม่ใช่ดั๊นเข้าไปร่วมวง >> ไม่ควรเอาอารมณ์ให้อยู่เหนือเหตุผล แล้วเข้าไปเกี่ยวข้องแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง เพราะมันส่งผลถึงในอนาคต... อันนี้จริงๆ เลย ก็จะเก็บเอาไว้เตือนใจตัวเองแล้วกันค่ะ

>>>303
ขอบคุณค่ะที่เตือนสติ คราวหน้าจะมีสติมากกว่านี้ เรื่องที่เกิดขึ้นมาก็ช่างแม่งแล้วแหละ มันผ่านไปละ คนเรามันก็มีผิดพลาดกันบ้าง ถึงเข้าใจว่าพลาดครั้งเดียวแล้วจะล้มก็ช่างมันเถอะ ประสบการณ์ชีวิต
อาจจะเพราะเป็นครั้งแรกที่เพิ่งเข้ามาในวงการนี้ด้วยมั้ง ปกตินี่ความอดทนสูงมาก ไม่ใช่คนขี้เหวี่ยงแต่พอโดนจี้จุดในจุดที่เราเกลียดที่สุดมันเลยวี้ดขึ้นมา คนเรามีจุดวี้ดต่างกัน

เป็นนักเขียนต้องรู้จักอดทน มึงโมโหได้ ทวงความยุติธรรมให้ตัวเองได้ แต่มึงก็ควรจะทำแบบมีชั้นเชิง ...ขอบคุณสำหรับสติ
เพิ่งไล่อ่านในนี้ เพิ่งเข้าเพิ่งเห็น ขนาด กฉ ยังไม่พ้น นิยายชาต1 ของเว็บก็โดน ห้องสมุดก็โดนเยอะ สยามก็โดนเยอะ (แปลกแหะ แจ่มใสไม่ค่อยโดน) นิยายดังๆ ก็โดนเยอะ ต่อไปจะระงับสติไว้ค่ะ

>>304 ประเด็นเรื่องรีพอร์ท (ถ้าเราเจ้าใจไม่ผิด) มันคือการที่ A รีพอร์ทนิยายของ B ไปที่ wm พอ wm ได้รับแจ้งก็จะติดต่อกลับไปที่ A ว่าจะทำการตรวจสอบหากพบว่าผิดจริงจึงจะแบนนิยายของ B (นิยายถูกแบนต่อเมื่อ wm ตรวจสอบแล้วว่าผิด) แล้ว wm จะติดต่อไปที่ B ให้ทำการปรับปรุงแก้ไข แต่กรณีการถูกรีพอร์ทว่าอัพหลอกเนี่ยมักจะไม่ถูกแบนหรอก อย่างมากก็ตักเตือนแต่ถ้าหากทำอีกถึงจะถูกแบน
ซึ่งกระบวนการพวกนี้ทั้งหมดคืออย่างมากมึงแค่ถูกตักเตือา มึงจะโวยวายทำไมกูก็ไม่เข้าใจ ละที่บอกว่าถ้าใครรีพอร์ทจะตามไปด่าโคตรพ่อโคตรแม่เค้าด้วยเนี่ย ถ้าทำคุณก็คงสถุนตามที่คุณอธิบายถึงตัวเองจริงๆ

อีกอย่างที่คนเค้าด่าๆ คุณเนี่ยคือตรรกะกับพฤติกรรมคุณมันแย่ไง สุดท้ายคุณก็ยังพยายามพูดเข้าข้างตัวเองอยู่ดี
ที่บอกว่าขนาดกฉ ก็โดน คนอื่นก็โดน คือจะบอกว่าถ้าเรื่องมันมีจุดให้วิจารณ์ต่อให้เป็นป้าทมหรือเจเคเขียนก็โดนค่ะ
คุณน่าจะเข้าใจว่าการเขียนนิยายสู่พื้นที่สาธารณะก็เท่ากับคุณวางมันลงบนโต๊ะกลางห้องสมุด ใครจะอ่าน ใครจะชอบ ใครจะวิจารณ์มันก็ได้ไม่ใช่หรือ
ส่วนสำนักพิมพ์ที่คุณอ้างมาว่าของเจ้านั้นโดนเยอะเจ้านี้โดนน้อยเนี่ย เค้าก็ด่ากันตามความเป็นจริงป่ะวะ สนพ ไหนแมร่งแปลห่วย ดอยลิขสิทธิ์ เพิ่มฉากก็สมควรโดนด่าไหม สนพ. ไหนผิดพลาดน้อยมันก็ไม่มีไรให้ว่าป่ะ
มึงก็พยายามโยงเข้ามาปลอบขวัญเข้าข้างตัวเอง หมดคำพูดจริมๆ

report แปลตรงตัวว่าอะไร มึงไม่รู้จริงๆเหรอค่ะคุณ moo...

คุณพระ!!
จะแถอะไรก็อย่าดูถูกสมองชาวบ้านเขานักสิวะ อห

มึงตกวิชาสร้างภาพไง เท่าที่กูรู้จักนักเขียนมืออาชีพทั้งหลายมา ทุกคนต้องมีเรื่องหงุดหงิด จะกับคนอ่าน กับคนเขียนด้วยกัน กับสนพ.ที่ร่วมงาน
เขาจะหาที่บ่นที่ไว้ใจได้ มีน้อยคนมากๆที่พ่นลงโซเชียล เพราะอะไรคะ เพราะเขาเป็นมืออาชีพไงคะมึง

วงการนี้มันแคบ แถมมีเฟสมีโซเชียลกันทุกคน ขยับนิดเดียว บก.ก็รู้หมด
อย่างกู พอคุยๆกันในวง พูดถึงชื่อมุง รู้ไรมะ ไม่มีใครนึกถึงผลงานมึงสักคน ทุกคนร้องอ๋อ แล้วพุ่งไปที่วีรกรรมมึงกันหมด น่าเศร้ามั้ยล่ะมึง

>>304 เราอ่าน ปล. สุดท้ายในนิยายของคุณตอนล่าสุดที่คุณเพิ่งอัพเดทเมื่อบ่ายโมงนิดๆ ของวันนี้ก็รู้สึกว่าคำเตือนที่หวังดีของทุกคนที่คุณบอกว่าขอบคุณนักหนาเนี่ย ไม่ช่วยอะไรเลย
คุณก็พายเรือในกะลาน้ำเน่าของคุณต่อไปเถอะ /ส่ายหน้าเบาๆ ปนสังเวชอยู่ในใจ

>>>305 >>>306
โอเคเนอะ แล้วแต่คิดว่าแถก็แถ
เพราะบอกว่าไม่รู้จริงๆ ก็คิดว่าแถอยู่ดี
โอเคนะ เพิ่งรู้นี่แหละว่ารีพอร์ท มันมีกระบวนการอย่างนั้น นี่เข้าใจว่า รีพอทปุ้บมันจะล็อคอัตโนมัติแล้วรอเว็บมาสเตอร์มาพิจารณา ถ้าถูกก็ปลด ผิดก็ปิดต่อ
อันนี้เข้าใจว่ากระบวนการรีพอร์ทมันเป็นอย่างนี้
งั้นจะอารมณ์ตีขึ้นหรอ เพราะคิดว่ารีพอทแล้วมันจะเป็นยังงั้นไง

หืม จะบอกว่ามืออาชีพก็บอกตรงๆ ว่าไม่ใช่จริงๆ นั่นแหละ เพราะเพิ่งเข้ามาจริงๆ จุดเริ่มต้นเด็กดีก็เข้ามาเขียนเลย ไม่เคยเขียนที่ไหนมาก่อน เป็นมือสมัครเล่น เพิ่งเริ่มเขียนกุมภา
เหมือนเว็บนี้ก็เข้ามาครั้งแรกวันนี้นี่แหละ

เออ เอาไว้เป็นประสบการณ์ละกัน
ส่วนเรื่องใครจะคิดยังไงก็อืมนะ เราทำไปแล้วก็ยอมรับ ห้ามไม่ได้

>> 304
เรากลับไปแก้ละ แต่เราก็เหลือไว้ เหลือไว้รับรู้ ลบอันที่หยาบคายออก แต่กลัวว่าถ้าลบไปทั้งหมดใันจะเด้งแจ้งเตือน เลยจะค่อยๆ แก้ทีละน้อย แต่ก็ไม่ได้ลบหมด เก็บเอาไว้
สรุปมันขึ้นแจ้งเตือน?? <<< เหตุผลในนิยาย

บางทีปล่อยไว้ไม้ได้แปลว่าไม่เข้าใจ
ถ้าอย่างนั้นในบอร์ดก็คงลบแล้ว แต่ที่ไม่ลบเพราะ กล้าทำก็กล้ารับ ยอมรับผลการกระทำ ไม่ได้แก้ไขหรือลบหนีปัญหา ปล่อยให้เห็นนั่นแหละ ใครอยากอ่านก็อ่าน ให้เค้าเห็นไปเลย ถ้าเราลบก็แปลว่าหนีปัญหา
อีกหน่อยใครเสิร์ชชื่อเราเน่าเหม็นก็ยังกล้ารับว่าเออ เคยทำ

>>307 กูเห็นที่มึงพูดถึงละ กูติดใจประโยคที่บอกว่าเขียนได้ทีละเท่านั้นเท่านี้ไม่มีปัญญาเขียน 10 แบบคนอื่นทำให้เบียนเบียนจนติดท็อป โอ้โหวววววว เอาที่สบายใจเลยค่ะมึง
คนอื่นเขาก็อาจจะเขียนได้ทีละหน้าแต่เขาอาจจะรวมกันหลายวันจนได้ 10 หน้าละอัพทีเดียวก็ได้นะ
ไม่เห็นคนนั้นเขาตอบตรงประเด็นเลยว่ะ มึงคิดแบบกูมะ

มึงรูัใช่มั้ยว่ามันมีระบบ draft

ช่วงนี้เป็นช่วงโม่งรับแขกสินะ มีคนมาเยี่ยมเยือนเพียบเลย

>>310 เออประเด็นนี้อ่ะ เอ้าก็โดนว่ามางี้
ใครอยากลงเท่าไหร่ก็ลงป่ะ ทำไมต้องมากะเกณฑ์คนอื่น
นี่ลงเกือบ4 หน้าเนี่ยมัน ก็6000 คำอัพอยุ่ละ เป็นสไตล์คนชอบลงสม่ำเสมอมากกว่าลงๆ หายๆ ใครอยากลงแบบทีละ10หน้า หมื่นคำก็ลงไปดิไม่ใช่ว่ามาว่าคนอื่น

>>296 คุณพระ！ กุไปต่อไม่ถูกเลย เจอนักเขียนเเบบนี้

พูดเรื่องลงทีละ 10 หน้าละนึกได้ รู้สึกเหมือนโดนแซะไงไม่รู้ กูไม่มีปัญหากับการที่คุณ Moo จะลงทีละเท่าไร หรือจะจัดการรีไรท์ยังไงก็แล้วแต่ เพราะกูมีปัญหาแค่เรื่องการอัพนิยายของคุณฬีเท่านั้นล่ะ

พอมาอ่านประโยคนั้นแล้วกูรู้สึกไม่ค่อยดี กูลงทีละ 10 หน้า กูก็ไม่เคยว่าคนที่ลงทีละ 3-4 หน้า ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาพาดพิงถึง

>>313 มึงอ่านภาษาไทยออกไหม มึงจับประเด็นไม่ได้ก็บอก ที่กูพูดคือมึงจะประชดคนอื่นที่เขาลง 10 หน้าทำไม ละยังจะนัยยะของคำในประโยคที่ชมนิยายตัวเองว่าติดท็อปอีก ป่วยเหรอ? ไม่มีใครไปกะเกณฑ์ใครได้หรอกว่าต้องลงเท่านั้นเท่านั้น ที่พูดๆ กันเนี่ยคือเขาเสนอแนะว่าเฮ้ยมันมีปุ่มดราฟท์นะมึง ใช่ไหมมึง หรือ เฮ้ย มันเบียดพื้นที่นักเขียนคนอื่นให้นิยายเขาร่วงไปหน้าท้ายๆ นะมึง จะรีไรท์ก็ลงพร้อมกับลงตอนใหม่ไหมมึง กำกับไว้ว่ารีไรท์ก็ได้หรือไม่ก็ใส่ไว้ในทอล์กๆๆๆที่มึงชอบ(ทอล์กที่ยาวเท่านิยายตอนนึงอ่ะ) คนอ่านเค้าอ่านตอนใหม่จบเขาก็รู้ทันทีว่าอ้อมีรีไรท์นะไรท์เขาบอกมา
แบบนี้อ่ะมึง เนี่ยคือประเด็น ส่วนที่มึงพ่นๆ มานั่นอ่ะจอกแหนล้วนๆ

>>313 เรื่องนี้มันอยู่ที่จิตสำนึกล้วนๆ พูดไปก็เท่านั้น เอาที่สบายใจ แต่เวลาใครแหลมไปแย้งว่าสั้นไปน้อยไปก็อย่าไปวีนไปเหวี่ยงเค้า ไปหลุดเม้งแตกที่ไหน หรือลากเค้าไปประจานก็แล้วกัน รับฟีดแบคจากสิ่งที่ตัวเองทำให้ได้ล่ะ เพราะโลกมันไม่ได้มีแค่ด้านเดียว

>>> เรือง10 หน้าอ่ะ
คือเราโดนว่ามา ยาวเหยียด ตำหนิที่ลงสั้น แล้วบอกว่าเราเนี่ยอัพหลอก คนอื่นเค้าลงกันทีละ10หน้า ยาวเหยียดบลาๆ
เราก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันป่ะวะ

เรื่องรีไรท์ก้อไม่ได้รีว้อย พูดถึงก่อนหน้านั้นที่รีตอนแรกๆ ที่เขียนกำกับไว้ว่ารีไรท์ ทำอยู่วันเดียวก็โดนจ้าาา
หลังจากนั้นก็ไม่เคยรีอ่ะ ไม่เคยแม้แต่ไปแก้คำผิดด้วยซ้ำ

ด่ากุเหลวแหลกไม่ไว้หน้า ไม่เกี่ยวกับนิยายด้วย พอปรี้ดมาด่าคืนมั่งนี่กุผิดโคตร

อืม ก็ยอมรับผลการกระทำอ่ะ ยังไม่เซียนเท่ามืออาชีพก็ยอมรับกันไป ยอมรับผลการกระทำ

>>318 โดนคนอื่นว่ามาก็ไม่จำเป็นต้องไปประชดพาดพิงคนอัพ 10 หน้า แล้วตกลงที่รีไรท์อัพ 6 ตอนรวด 2 วันหรือวันเดียว เอาให้แน่ ก่อนหน้าบอกลงสองวัน มาอันนี้บอกวันเดียว ไปตกลงกับตัวเองให้ดีก่อนว่าจะกี่วัน
มือใหม่ไม่ใช่ข้ออ้างสำหรับมารยาทต่างๆ ที่ควรมีนะ หลายคนในที่นี้ก็มือใหม่ไม่เห็นเป็นแบบคุณ

>>>318
6 ตอนอัพ2 วัน แต่แค่วันเดียว3 ตอน เช้า เย็น ก่อนนอนก็โดนเม้นด่าดังกล่าวไง แล้ว
โอเคอาจจะพาดพิงคนอื่นไปเฉย ทั้งๆ ที่คนที่ว่าเรามันมีคนเดียว มันอาจจะกลายเป็นว่าเหมารวม เออนะ อันนี้ลืมคิดค่ะ ไม่ได้ตั้งใจว่าคนอื่น ตั้งใจว่าประชดคนเดียว คิดว่าคงทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีไปด้วย คงได้ขอโทษกันเป็นทางการอีกที

กุว่าไม่ใช่แก่นโลกล่ะ นี่มันหลุมดำกระหายเลือดชัดๆ สหายโม่งทั้งหลายหยุดเถอะ กุว่าป่วยการจะคุย นางพยายามเข้ามาหาพวก พอไม่มีคนเข้าข้างก็กลายเป็นมหกรรมแถมดลูกถลอก คนที่บรรยายตัวเองว่าสถุนได้เต็มปากเต็มคำแบบนั้น เสียเวลาคุยเปล่าๆ

แล้วคุณ moo จะอ้างว่าเป็นมือใหม่อีกนานแค่ไหน? หรือจะเป็นอย่างนี่ไปทั้งชาติแบบจงหยวน? กุเห็นมือใหม่หลายๆ คนพยายามดีดตัวเองให้หลุดพ้นจากคำว่ามือใหม่ให้ได้ เขายังไม่วี้วว้ายกระตู้ววู้อย่างคุณเลย คุณเอาเวลามาเถียงกลับบ้านตัวเองไปนั่งนอนทำสิ่งที่คุณเรียกว่าลำบากลำบนเข็นนิยายตัวเองต่อเถอะ จะอัพแบบไหนก็เรื่องของคุณ คุณเลือกเองแล้วคนอื่นไม่ชอบจะทำไรได้? รู้ทั้งรู้ว่าอัพแบบนี้แล้วมีคนมาว่า ไม่ชอบก็แทนที่จะเลี่ยงดันพุ่งเข้าใส่เจ็บตัวเสร็จแล้วมาร้องโอดโอย ที่นี่ไม่มีลูกหาบคุณที่ต้องมาช่วยคุณเลียแผลใจเพื่อจะได้อ่านนิยายคุณให้จบหรอกนะ

เอาละลูปปวดกบาลนี้จะจบยังไง ชาวโม่งจะสติแตกก่อนหรือไม่ กุขอเกาะขอบสนามนั่งกินโค้กป๊อบคอร์นรอชมละมึง

กูมาเมื่อตอนตลาดดวายสินะ
ทั้งในบอร์ดโม่งและเด็กดีมีทั้งมือเก่ามือใหม่ หลายคนเป็นนักเขียนมืออาชีพด้วย เรื่องการยกท็อปมาข่มหรือมาพาดพุงใครกูว่ามันทำให้คนอื่นหมั่นไส้มากกว่าจะสงสาร อีกอย่างระบบนิยายเด็กดีพวกมึงก็รู้ ๆ กันอยู่ว่ามันเป็นยังไง คนอ่านเข้ามาอ่านฟรีจะอวยมึงก็ไม่แปลก ขอเตือนด้วยความหวังดี ถ้าอยากเขียนนิยายอย่างมีความสุขในโลกเด็กดีนาน ๆ ควรเอาตัวเองออกห่างดราม่า ผิดพลาดโป๊ะแตกอะไรขอให้รู้แค่วงแคบ ๆ ระบายกับคนที่สนิทด้วยก็พอ คนในบอร์ดร้อยพ่อพันแม่ความคิดความอ่านไม่เหมือนกันทั้งหมด ในสายตามึงอาจจะถูกต้อง มึงไม่ผิด ที่จริงเรื่องของสหาย Moo กูคิดว่าขี้ปะติ๋วมาก ไม่น่ามาออกตัวแรงให้คนเค้าแหกกันเลย เพราะมีคนนึงที่ทำยิ่งกว่ามึงอีก กูเห็นอยู่เรื่องนึง เปิดตอนให้คนเจิมเยอะ ๆ แล้วค่อยมาลง ขึ้นท็อปด้วยนะ เอากับมันสิ

ที่จริงเรื่องนีถ้าสหาย Moo ไม่พาตัวเองมากลางเวทีก็ไม่มีใครลากมึงมาขยี้หรอก เป็นเพราะมึงร้อนตัวล้วน ๆ

มาเปิดโม่งในนี้เองซะด้วย ทีนี้ยิ่งแพร่กระจายเลย 555555

ทำไมนักเขียนบางคนยึดมั่นกับการติดท็อปนักวะ การติดท็อปในเด็กดีแมร่งไม่ได้บอกว่านิยายสนุกหรือดี มันบอกแค่ว่ามีคนหลงเข้าไปเยอะกว่าเรื่องอื่นก็แค่นั้นเอง

กุถามนิด ปกตินี่รีไรท์กันช่วงไหน แล้วสาเหตุการรีไรท์คืออะไร กุนึกไม่ออกนอกจากคำผิดกับคำบรรยายบางจุดที่อยากจะแก้ ไม่ได้จะแก้เนื้อหา เลยแบบถ้าคนอ่านมาก่อนแล้วมันก็เหมือนไม่จำเป็นต้องอ่านซ้ำเท่าไหร่ หรือถ้าแบบนี้มันควรระบุไปว่าแก้คำผิดเฉย ๆ จะดีกว่า คือคิดไว้ว่าจบแล้วค่อยว่ากันน่ะ แต่เห็นบางคนคือ 20-30 ตอนก็รีไรท์แล้วเลยงง ๆ ว่าทำไมดูรีบกัน หรือแบบกุควรจะพักเนื้อหาแล้วรีไรท์ก่อนสักรอบดีไหม ประมาณนี้ ใครมีประสบการณ์แบบไหนบ้างเล่าที

>>325 ถ้าของมึงไม่ออกทะเลหรือไม่ย่ำแย่ก็ไม่จำเป็นต้องรีบหรอก อย่างกูนี่เขียนจบก่อนถึงจะรีไรท์เพราะว่ามันจะไม่มีสมาธิ

>>325 บางคนรีไรท์เพราะตัน กับไม่ได้วางพลอตโครงเรื่องแน่นแต่แรก แล้วไปต่อไปได้เลยต้องเริ่มใหม่

>>313 เดี๋ยวๆๆๆ 4 หน้า 6,000 คำเนี่ยมันใช้ฟอนต์อะไร ขนาดเท่าไหร่วะ อังสนา 16 เนี่ย 4 หน้า 2000 คำก็แน่นแล้วนะ เขียนเข้าไปได้ยังไง 4 หน้า 6000

สับสนคำกับอักษรปะคะ?

>>326 >>325 โอเค พอดีไม่มั่นใจเลยมาถามดูน่ะ ส่วนเนื้อหากุไม่รู้ว่าออกทะเลไหม เพราะในใจตัวเองก็บอกว่าไม่ ส่วนคนอ่านก็ไม่มีใครทัก 555

>>328 4 พันคำนี่มันได้ 8-10 หน้าเลยไม่ใช่หรอ กูก็สงสัยเหมือนเพื่อนโม่ง แต่กูไม่อยากเสวนากับเขากูเลยปล่อยเบลอ

>>328 กูว่าน่าจะสลับกับตัวอักษร 4 หน้าต่อให้ใช้ 14 ยังได้ 2000 คำเอง นอกจากจะใช้ 6-8 แต่กูว่าเล็กไปไหม

>>331 ถึงกับเกาหัวแกรกๆ ของกู 4000 คำนี่ได้ประมาณ 10หน้า ใช้ฟอนต์ cordia new 16

กูว่าเขาสับสนระหว่างคำกะอักษรชัวร์ๆ

ปล่อยเบลอนางไปเหอะ ลำไย

ปล. ถ้าจะลองส่งสนพ. เขียนได้ประมาณแค่ 150 หน้าได้มั้ยอ่ะ

ตามกลิ่นมาม่ามาจากห้องลิท มีคนพยายามเสี้ยมเรื่องสนพ.ด้วยวุ้ย

>>334 แล้วแต่สนพ.อะ มึงต้องอ่านเกณฑ์ของเขาเอา

>>335 มาม่าอืดไปแล้วค่ะ 555555

>>336 อือๆ จำนวนหน้ากูไม่ถึง แต่จำนวนอักษรมันฉิวเฉียดอ่ะ เดี๋ยวจะลองเมลถามดู

>>334 ของคำต่อคำนี่กูไม่แน่ใจ ของ สถพ กูเคยถาม บก ในเวบเขียน 200 หน้า แต่จริงๆ ประมาณ 180 ก็ได้ ต่ำกว่านี้บอกตามตรงกูว่าเขาดูว่ายอดวิวมึงเท่าไหร่ด้วยนะ แม่มมม แต่ไม่อยากบอก สนพ กูสังกัดสายปกติเลย เดี๋ยวโม่งแหก ตอบว่าได้แล้วกัน 555555

>>334 แนะนำให้ 200 หน้าเอสี่ ฟอนต์14-16

ถ้า moo ยังแวะเข้ามาอ่านนะ กุขอแนะนำอะไรมึงหน่อย
1.มึงอย่าพูดคำว่าเรื่องของกุ เพราะถ้าคนอื่นจะรีพอ์ตมึง มันก็เรื่องของเขาเหมือนกัน
2.ดราม่าที่ไม่ใช่ของมึง มึงอย่าร้อนตัว ตอนนี้มึงน่าสมเพชว่าฬีอีก
3.มึงอย่าอ้างคำว่ามือใหม่ เรื่องแบบนี้ใช้ความเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่ความเป็นมืออาชีพ ซึ่งมึงไม่มีทั้งคู่
4.มึงอย่าอ้างว่ามึงลำบาก คนอื่นก็ลำบากเหมือนหรือมากกว่ามึง อ่านแล้วมีแต่คนหมั่นไส้ ไม่มีใครสงสารมึง
สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า ถ้ามึงไม่ร้อนตัวไม่ขี้เสือก ดราม่าทั้งหลายจะไม่เข้าถึงตัวมึง ทั้งหมดนี้มึงทำตัวเองเอง

>>341 เพื่อนโม่ง ให้นางไปเล่นบทนางเอกกับลูกหาบในเฟสนางเหอะ อย่าเสียเวลาเปลืองค่าไฟค่าเน็ตไปเตือนเลย สมควรปล่อยเบลอ

หมูนี่ไม่น่าลงมาถูกเชือด จริงๆ เขาจะเชือกฬี หมูผีลงมาเฉย เขียมหนักมาก

ดูจากที่พิมพ์ลงโม่งแล้ว นางคงสถุนจริงอย่างที่ว่าแหละ แต่สถุนอย่างเดียวไม่พอ ตรรกะยังพินาศอีก น่าเสียดายหน้าสวยๆ บนดิสจริงๆ

กูเพิ่งแวะไปดูท็อป 20 หมวด เรื่องที่กูไม่คุ้นขึ้นมาใหม่เพียบเลยว่ะ แต่ที่กูเศร้าคือ Ice Queen กับเรื่องที่ห่อศพด้วยผ้าดิบ

กูอยากจะเอาที่เพื่อนโม่งสับๆ กันไปแปะก็กลัวเขาจะกล่าวหาว่ากูเสือก+อิจฉา เผลอๆ แฟนคลับนิยายเขาอาจมาดราม่าใส่กู //ปาดน้ำตา

เลิกดราม่ามาเม้าท์มอยกันเถอะเพื่อนโม่ง เรื่องมันผ่านไปแล้ว วันนี้เป็นวันหยุดที่กูขี้เกียจชิบหาย

สวัสดีนักเขียนเสิ่นเจิ้นในโม่งทุกคน เราเป็นนักเขียนเสิ่นเจิ้นคนหนึ่งเช่นกัน วันนี้เพิ่งมาเจอกระทู้นี้ในโม่งเลยลองมาอ่านดู

ถามได้ไหมวะ อายุเท่าไหร่กันแล้วบ้าง ยังเรียนอยู่มะ พวกที่ทำงานแล้ว(มีไหมวะ?)ทำงานประจำหรือเขียนนิยายอย่างเดียว

ขึ้นปี 2 ม.เปิดแล้ว ไม่มีเวลาเขียนแล้ววววว

>>347 ทำงานละอ่ะ แอบรู้สึกแก่เล็กๆ /กระซิกๆ

วัยทำงานแต่อยู่บ้านทำนู่นนี่

ทำหลายอย่างเลยว่ะ อายุก็เพิ่งเข้าสู่วัยผู้ใหญ่

กำลังก้าวเข้าสู่วัยขึ้นคานเลยมึง กูช่วยธุรกิจที่บ้านและเขียนนิยายไปด้วยอ่ะ

>>349 ดูจากคำตอบโม่ง >>352 มึงอาจจะไม่แก่ที่สุดก็ได้นะ ตบบ่า แปะๆ

>>352 >>349 ขึ้นคานอย่างมีศักดิ์ศรีนะเพื่อนโม่ง

วัยทำงานกันทั้งนั้น ในฐานะที่เด็กสุดก็ขอฝากเนื้อย่างมา ณ ที่นี้ //พนมมือไหว้ย่อ

>>353 >>354 กูควรดีใจสินะ 5555+ //ในเลข 5 มีน้ำตาซ่อนอยู่

>>352 ลืมแซว นักเขียนหญิงที่เขียนนิยายจริงๆ จังๆ ส่วนใหญ่ ถ้าไม่มีแฟนอยู่ก่อนแล้วมักจะขึ้นคานนะเพื่อนโม่ง เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ 555

กู >>352 นี่เตรียมใจขึ้นคานแล้วมึง ร้องไห้ TwT แต่เรื่องจริงแฮะ ที่กูสังเกต นข หญิงที่อายุมากกว่ากูก็โสดเยอะมาก เพื่อนรุ่นพี่ในวงการนี้ที่กูสนิทโสดหมดเลย 55555 เพื่อนโหนคานเพียบ

ปล. เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันละมั้ง กูเขียนมานับเวลาที่เดบิวต์เล่มแรกก็จะสิบปีละมึง 5555

ประสาอะไรกับคนโสด ขนาดคนที่มีแฟนมีผัวอยู่ก่อนแล้วยังเลิกกับแฟนเลิกกับผัว

อย่ากระนั้นเลย จับพระเอกนิยายทำผัวแทนกันเถอะชาวเรา

ไม่ใช่ว่าทำกันอยู่แล้วหรอกเหรอ หื้ม

>>360 กูสะดุ้งแป๊บ ยังไม่เลิกแต่เบื่อแฟน ตกหลุมรักพระเอกนิยายตัวเอง 5555+

เศร้ามาก ขอซับน้ำตาหน่อย นิยายสเกลใหญ่เกิน+เขียนไม่ดีพอ คนอ่านงงกับลืมตัวละครไปแล้ว 55555555 #ในเลขห้ามีน้ำตาไหลนอง

>>364 ของกุน่าจะใกล้เป็นละมั้ง แต่นักอ่านบางคนก็พอนึกออกนะ ยกเว้นตัวประกอบ นักเขียนยังแอบลืมเล้ย ว่าแต่ทำไมมีงงได้ล่ะ สลับฉากบ่อยเกินหรอ?

>>364 >>365 ถ้านิยายพล็อตใหญ่ไม่แนะนำให้ใช้คาแรคเตอร์เบสเท่าไร เราจะแบกมันไม่ไหว อาจเป็นเพราะเน้นคาแรคเตอร์ตัวละครเอกหนักเกินไปจนทำให้คนสับสน แล้วพอไม่ได้เน้นนาน ๆ คนเลยลืม มั้ง

>>366 อธิบายทีหมายความว่าไงหรอเผื่อเป็นอยู่

>>365 สลับฉากบ่อยเกินก็น่าจะใช่

>>366 ช่วยไม่ได้จริงๆ เพราะมันมีผลต่อพล็อตใหญ่ ตัดทิ้งก็ไม่ได้ ให้เอาไว้คนอ่านก็ลืม เศร้าเลย

>>367 นิยายพล็อตใหญ่ ต้องรัดกุม ทุกย่างก้าวคือการเดินหมากหนึ่งตา จะรุ่งหรือจะร่วงก็ขึ้นอยู่กับแต่ละตาที่วางหมากลงไป เพราะฉะนั้นคนที่เขียนแนวนี้ต้องวางโครงเรื่องหลักๆ ไว้ ฟิกซ์สถานการณ์ ฟิกซ์ตัวละคร ทำให้ตัวละครน่าจดจำด้วยการเพิ่มความอยากรู้อยากเห็นให้กับคนอ่าน นิยายแนวนี้หากเป็นสเกลใหญ่คนส่วนมากจะไม่โฟกัสทุกตัวละครที่มีบทบาท เพราะมันจะเริ่มกลายเป็นการอิงอารมณ์ความรู้สึกของตั้วละครนั้น ๆ ไปแล้ว คนอ่านจะเกิดความสับสน นักเขียนหลายคนพยายามยัดบทให้คนอ่านเห็นว่าตัวละครตัวนี้มีความคิดยังไง กำลังทำอะไรอยู่ ซึ่งในการเล่าเรื่องพวกนี้คนอ่านไม่ได้อยากอ่านหรอก ยกเว้นว่าตัวละครตัวนั้นจะมีความสำคัญเท่ากับตัวละครเอก หรือเป็นการเล่าเรื่องราวที่สำคัญอย่างยิ่งต่อพล็อตหรือเป็นบอส แนวพล็อตเบส คนเขียนไม่จำเป็นต้องเฉลยทุกเรื่อง ทุกอย่าง
-แต่ถ้าคนเขียนเน้นคาแรคเตอร์ตัวละครเอก เหตุการณ์ต่าง ๆ สามารถเล่าเรื่องได้ผ่านทางบทสนทนา แทนที่จะตัดฉากไปให้แอร์ไทม์ตัวร้ายอะนะ ไม่อย่างนั้นก็อย่างที่บอก คนเขียนสับสน คนอ่านสับสน แล้วก็ลืม
-ที่จริงการเขียนนิยายมันไม่มีสูตรตายตัว ถ้าใช้คาแรคเตอร์เบสแล้วมันออกทะเลตามใจฉัน ก็ต้องดึงให้เข้าเมนพล็อตได้ ส่วนตัวละครไหนที่ไม่น่าจดจำ ทำให้มันเป็นปริศนาสำหรับคนอ่านไป คนอ่านก็จะอยากรู้เองแหละว่าสรุปแล้วคนในปริศนาคือใคร แล้วคนอ่านก็จะค้นความทรงจำถึงตัวละครแต่ละตัว ตามกลิ่นขนมปังของฮันเซลกับเกรเทลไป อะไรทำนองนี้

อันนี้เป็นความคิดเห็นจากที่เคยเขียนและที่มีคนหาบทความมาให้อ่านนะ เดี๋ยวจะค้นบทความเจอแล้วจะเอาลิ้งก์มาแปะให้
ส่วนตัวกูนั้นเป็นแบบผสานเน้นไปทางคาแรคเตอร์เบส เพราะว่าภาพจำของตัวละครเอก จะทำให้คนอ่านจำตัวละครที่โผล่มาแวบ ๆ ได้

>>369 อ๋อของกุใข้วิธีแบบเปิดตัวละครก่อนแล้วก็ใช้กล่าวถึงมุมมองของตัวละครนั้นให้เข้าใจภูมิหลังประมาณสักบทสองบทอารมณ์เล่าชีวิตประจำวันแล้วก็ตัดมาเข้าฉากหลัก ก็จะมีความคิดบ้างประปรายแล้วแต่นิสัย แต่ก็เน้นตัวพระเอก แต่พวกตัวร้ายนี่ไม่มีแบบนี้นะ คือเน้นเฉพาะตัวหลักที่ส่งผลเยอะต่อตัวพระเอกนางเอกเฉย ๆ แบบนี้คือยังไม่ออกทะเลใช่มะ เพราะแรก ๆ ใช้มุมมองพระเอกมุมเดียวแล้วเหมือนคนอ่านจะไม่ค่อยเข้าใจตัวละครตัวอื่น ๆ เท่าไหร่กุเลยใช้วิธีนี้มาช่วย แต่ก็ทำอยู่แค่สองสามตัวนะที่เด่น ๆ ของเรื่อง ที่เหลือใช้โผล่ทีละนิดตามเนื้อเรื่องเอา

>>370 ถ้ามันเป็นแค่ตัวประกอบ โผล่มาวับ ๆ แวม ๆ ได้ แต่ถ้าให้ซีนเยอะเกินก็จะออกทะเลได้ง่าย

>>371 ตัวประกอบถ้าไม่จำเป็นกุไม่ค่อยใส่อยู่แล้วน่ะ ขี้เกียจคิดชื่อ...

นิยายกูมีคนอ่านพอประมาณนะ แต่ไม่มีคนเม้นท์เลย
ทำไงดีวะ กูคงยังเขียนงานให้สนุกจนคนเม้นท์ไม่ได้อ่ะ ฮืออออ

>>373 พัฒนาไปเรื่อยๆ อัพสม่ำเสมอ เดี๋ยวก็มีเองแหละ

>>374 แต่นิยายกุอัพตรงเวลาทุกวัน คนอ่านยังหายจากตอนละพันกว่าเหลือตอนละหลักสิบเลยนะ!
ขอบอกว่าเศร้ามากกกก

>>375 วงวารมากๆ สู้ๆ นะเพื่อนโม่ง ทำไมเป็นแบบเน้

เหงาจุง ไม่มีผู้ใดมาเม้ามอยเบย

>>377 เปิดประเด็นสิเพื่อนโม่ง

ช่วงนี้อู้มากไม่ค่อยมีไฟในการปั่น

เขียนงานมาสิบปี เขียนนิยายไทยและเพิ่งมาเขียนเสิ่นเจิ้น เขียนงานอยู่บ้าน บ่นเรื่องคานด้วยสำนวนการพูดแบบนี้ อยู่สนพ.ใหญ่ แนะนำให้ทำต้นฉบับ 200 หน้าขึ้นไป กูรู้แล้วว่ามึงเป็นใคร!

กูจะช่วยกุมโม่งให้นะ

>>379 ไปทำอย่างอื่นก่อน

มันก็จะผลัดกันโม่งแตกอยู่หน่อยๆ นะ ยังไงก็ช่วยกันกุม กูวงวาร 555555

>>380 อย่าแหกโม่งกูสิ โปรไฟล์อย่างนี้มีเยอะนะมึง 555555555555555555+

>>382 กราบสวัสดีคุณพรี่นะคระ 5555+ พอจะนึกออกแล้วว่าใคร มีไม่กี่คนหรอก หึหึหึหึ
วันใหม่แล้วกูจะพิมพ์อะไรก็ได้

คุณพี่กฉ.เล่นโม่งด้วยเหรอคะ!?

>>384 ว้ายย วงแตก 555555

เอ๋า บันเทิงเลยเด้อ 555555

ใช่เหรอ คลานเข่ากราบกรานขุ่นพรี่

>>385 อิบร้า 5555

แต่งนิยายต่อเถอะพวกมึง มัวแต่มาเล่นโม่งระวังโดนคนอ่านถล่มไม่รู้นะ

>>384 เชี่ยยย ไม่ใช่ นั่นรุ่นใหญ่ ถ้าพี่เล่นจริงกูก็กราบเหมือนกัน กูเป็นเสิ่นเจิ้นที่ปิดตัวเองเว้ย ไม่มีใครรู้ว่ากูแอบมาเขียน 5555 กูถึงมั่นใจว่าโม่งไม่แตกเว้ย 555555555555+

ถ้าเล่นจริง ไปอ่านมู้ข้าง ๆ ไม่กระอักเลือดหรอวะ

พวกมึงก็ช่วยๆ กันปิดเหอะ มีกันอยู่แค่นี้ 555555

กอดคอเพื่อนโม่งเหนียวแน่น กูนี่แตกแล้วแตกอีก แตกจนแม้แต่เพื่อนที่เข้ามาอ่านยังจับโม่งกูได้ กูเสียใจ TT
ดีนะกูเป็นคนเรียบร้อยไม่เคยวิจารณ์งานใคร กราบรอบวง

เลิกแหกโม่งกันเองเถอะ 555+ ต้องเหงาเบอร์ไหนเนี่ย

>>392 มึงต้องสะสมแต้มบุนเยอะๆ ศึกษาได้จากมิตรสหายโม่งแถวนี้ 5555

>>394 สะสมเอาไปแลกของพรีเมี่ยมเซเว่นได้ปะ 555

>>392 ที่มึงแตกเพราะกูแน่นอน โถ อย่าร้องไห้ กูช่วยรักษาให้นะ 555555

>>396 คนเลวววววว เอามือกุมโม่ง

กูเบื่อพล็อตสิงศพอ่ะ ต้องการความแหวก

>>398 น่าจะยากนะ พอไม่สิงศพแต่ย้อนยุคมันต้องเป๊ะแบบห้ามหลุดความเป็นปัจจุบันมาเลย แล้วในนี้ส่วนใหญ่มือใหม่ไง ถ้าบอกว่าหาสิงศพแบบไม่ซูกุว่ายังจะง่ายกว่านะ

>>398 อ่านพลอตวิญญาณเกิดใหม่แล้วไม่ได้กินน้ำแกงยายเมิ่งสิ จำอดีตชาติได้แน่นวลลลล แต่ อ๊ะ พลอตไม่แหวก มันมีคนเขียนเยอะอยู่

มันก็มีเรื่องที่ไม่ได้สิงศพแต่เป็นคนในยุคนั้นเลยนิ บางเรื่องก็ดัง ลองไปอ่านดู

กูว่าที่สิงศพมันเขียนง่าย เพราะตัวละครจะใช้ความรู้ ประสบการณ์ไรงี้มาใช้ชีวิตในยุคนั้น มันเลยดูซูไง

จากที่กูดูๆ ไป เดี๋ยวนี้คนอ่านส่วนใหญ่ชอบนางเอกเก่ง สตรอง แต่สมัยนั้นผู้หญิงเป็นพวกหงิมๆ เรียบร้อยด้วยจารีตชายเป็นใหญ่ ก็เลยไม่สาแก่ใจ แต่ถ้าย้อนไปสิงศพก็จะร้ายจะสตรองยังไงก็ได้ คูลๆ

>>400 กูเคยเขียนพล็อตที่ไม่ได้กินน้ำแกงยายเมิ่ง แต่ไม่ได้ข้ามยุคนะ

เกิดใหม่, สิงร่าง, วาร์ป, อวตาร
จะมีอะไรได้อีกอะ นึกไม่ออก

นั่งไทม์แมชชีน
โดนสิ่งศักดิ์สิทธิ์เล่นของแล้ววาร์ป
ใส่ของโบราณแล้ววาร์ป
ไปทัวร์โบราณสถานแล้ววาร์ป
วาร์ปไปเป็นนางเอก/นางร้ายในนิยายจีนของตัวเอง อินเซปชั่นเหี้ยๆ
ตายแล้วส่งไปเกิดผิดที่ (ซึ่งไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ไปเกิดอนาคต ทำไมย้อนมาเกิดอดีต)
ฝัน (ซึ่งข้อนี้เลวสุด จบปาหมอน 5555)

นึกไม่ออกแระ

>>404 เดี๋ยวเจอคนจากอดีตไปอยู่ในโลกยุค 2600

>>404 ถ้านึกสภาพกุเข้าไปในนิยายตัวเองนี่โคตรสิ้นหวัง เพราะชีวิตตัวเอกโคตรจะบัดซบ 555

>>404 กูลั่นตรงฝัน เรื่องไหนเขียนแบบนี้บอกกูด้วยนะ กูจะไม่อ่าน 55555555555
แต่เหมือนจะเอะใจว่ามีนิยายจีนแปลเรื่องนึง กูอ่านไม่รอดตอนต้นๆ เลย นางเอกวือมากสำหรับกู เรื่อง ฝันคืนสู่*** ของแจ่มอ่ะ
ใครอ่านจบมั่ง มีคนเคยบอกกูว่าอันนี้นางฝันไป =___= ทุกวันนี้ยังดองอยู่เลย

>>407 สำหรับกู ฝันคืนเป็นเรื่องที่จบเหี้ยมาก แต่ก็สมจริงที่สุดแล้วในแง่ของการอิงหลักปกติธรรมดาโลก ไม่แฟนตาซี

มีใครยอดแชร์มันเพี้ยน ๆ บ้างไหม

>>409 กูไม่เข้าใจเรื่องยอดแชร์มาตั้งแต่ไหนแต่ไรละ

>>409 กูว่ามันเพี้ยนมาตั้งนานแล้วนะ ไม่เคยตรงเลย กูเลยไม่สนใจ

>>411 เพี้ยนดูน้อยไม่ว่าดันเสือกเยอะกว่าปกติไง มันจะดูเหมือนกุปั๊มไหม -*-

กูก็เพี้ยน ทั้งยอดแชร์ทั้งกู 55555

>>413 กุว่าเป็นปกตินะ เพี้ยนกันเป็นปกติอยู่ละ 555+

เพื่อนโม่ง มีหนังสือเป็นเรฟที่เกี่ยวกับสงคราม/อาวุธอะไรพวกนี้แนะนำไหม ตอนนี้มีทำเนียบศาสตราวุธจีนกับกลยุทธ์ซุนวู

>>415 ถ้าจะเขียนแนวสงครามแนะนำอ่านนิยายของจิ่วถู

ky แพรพ เพื่อนโม่งงงงงง กูต้องการคนปลอบใจจจ กูผิดเหรอที่เขียนนางเอกย้อนเวลาสวมร่างหนึ่งในเมียพระเอกแล้วชียังปรับตัวและไม่ยอมนอนกับพระเอกสักที คนอ่านก็ด่าว่านางเอกกูแม่มเป็นเชี่ยไรนักหนาถึงไม่ยอมนอนกับพระเอกทั้งๆที่อยู่ในร่างนั้นมาเดือนนึงแล้ว

คือเม้นต์ห่าเหวอะไรกูก็รับได้หมดนะ แต่ทัศนคติอันนี้กูออกจะเงิบนิดนึง คือ ณ ตอนนั้นนางเอกกูไม่ได้รักพระเอกไง นอนด้วยไม่ลง ตัวชีไม่ได้ต้องการแสวงหาอำนาจอะไรถึงได้ต้องยอมพระเอก แล้วกูไม่ได้เขียนนางเอกซู กูเขียนนางเอกใช้ชีวิตไปวันๆ กินๆ นอนๆ และคิดแต่หาวิธีเอาตัวรอดแค่นั้น

>>417 ให้กุพูดนะ

1. แท็คหรือแหล่งเผยแพร่ไม่เหมาะสม มีแต่พวกเงี่ยนอยากให้พระนางเอากัน
2. นางเอกงอแงเวิ่นเว้อ จนคนอ่านรำคาญอยากให้ข้ามๆไปซะที
3.บรรยายส่อไปทางอยากเอากัน จนคนอ่านรำคาญว่ามึงก็ไปเอากันซะทีเซ่!?

>>417 บอกเรื่องมาขนาดนี้แม่งตามได้ง่ายมากอะ แต่ตอนนี้กูไม่ได้ตามอ่านเรื่องไหนอยู่ ไม่ขอตามเสือก ส่วนเรื่องแหกโม่งอะกูไม่ทำอยู่ละ

คือกูจะบอกทรูสตอรี่มึงว่า

1. คนอ่านส่วนใหญ่หวังการเย ฉากฟิน ฉากอะไรพวกนี้ส่วนใหญ่มันกระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกที่ง่ายมาก ไม่แปลกที่มึงจะโดนเรียกร้องถึงเรื่องนี้ ยิ่งในบริบทที่นางเอกอยู่ในร่างเมียพระเอกด้วยแล้ว คนอ่านก็จะยิ่งคาดหวัง

2. คนอ่านส่วนใหญ่ใจร้อน มึง เขาไม่สนใจเวลาในเรื่องหรอก เขาสนใจเวลาตามใจเขามากกว่า ถ้าเขาคิดว่านานคือนาน แม้ในเรื่องจะผ่านไปแค่หนึ่งสัปดาห์หรือหนึ่งเดือนก็ตาม

3. คนอ่านบางคนเอาแต่ใจ บางทีกำหนดพล็อตมาให้เป็นงั้นงี้ จนกูหรือคนเขียนบางคนแทบอยากจะโยนเรื่องให้แล้วชี้นิ้วบอกให้ไปเขียนเองเลยไป

สมัยนี้อะไรๆ ก็ต้องเร็ว นิยายก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ฉากเยนี่อยากอ่านกันมากนักแหละ แถมยังใจร้อน ทนรออะไรนานๆ ไม่ค่อยได้ เอาแต่ใจอีกต่างหาก

ถ้ามึงแน่ใจในพล็อตของมึง ความคิดของมึงดีแล้วก็ทำตามนั้นไปเถอะเพื่อนโม่ง ยิ่งคนอ่านมากขึ้นก็ยิ่งต้องเจอมากขึ้น มึงต้องฝึกใจให้ชิน แล้วกัดฟันเขียนต่อ กูก็เช่นกัน

>>418 1 กะ 3 ไม่ใช่ แต่ 2 นี่เข้าเค้า 555555 นางเอกไม่งอแงนะ แต่นางเวิ่นเว้อ กูยอมรับ ฮาาาา
แต่คืออันนี้กูยอมรับได้นะว่าแม่มก็เว้อจริง แต่จะให้มาเกรี้ยวกร้าดใส่กูว่าอะไรทำไมถึงไม่ยอมนอนกับพระเอกนี่กูก็เลยงงๆ ไปเลย

ปล ขอร้อง >>419 อย่าแหกโม่งกูนะ กูอยู่เงียบๆ ไม่ยุ่งกับดราม่าใดๆ จริงๆ 55555

>>419 ขอบใจมึงมาก กูพอตั้งสติได้ก็หัวเราะลั่นเลยนะ แบบ เออ อันนี้จริงๆ ด้วย อะไรที่นางด่ามาถูกกูก็ยอมรับนะ แต่อันไหนที่กูว่าไม่ กูก็คงเรื่องอย่างนี้ต่อไปอ่ะ ยังไงก็ขอบใจมึงมาก กูก็จะพยายามต่อไป แต่สายเสิ่นเจิ้นนี่ยอมรับเลย แม่มของเค้าแรงจริง

>>421 ไม่ต้องแคร์มากนักเอาที่มึงชอบมึงถนัดอะ ส่วนนิยายถ้านางเอกเวิ่นเว้อมากๆ ไม่ไปไหนสักที นักอ่านสายปกติจะเทมากกว่ามาบ่นอะไรทำนองนี้อะนะ 555555

ชี้เป้าให้นักอ่านหื่นๆไปธัญวลัยค่ะ แนวจีนหื่นกามซี้ดซ้าดอยู่ที่นั่น เชิญเสพ ส่วนของกูโนวอ่ะ ไม่ใส่ กูเขียนไม่ออก

มึงเคยโดนคนอ่านขู่มั้ยคะ กูร้องอุทานทุกวัน ขนาดนิยายกูเงียบๆยังอุตส่าห์มีคนอ่านทำกูเสียใจ
ขู่ว่าถ้าเนื้อเรื่องเป็นแบบนั้นแบบนี้จะเทนิยายทิ้ง กูบึนปาก ตามสบายเถอะค่ะเอดอก แล้วแม่งมีด่ากราด เร่งอัพ หาว่ากูซอยตอนเรียกยอดวิว จะไม่อ่านไม่อุดหนุน อีห่า กูพิมพ์ได้ทีละนิด สะสมได้ยาวพอก็ลง สามวันลงทีหาว่ากูเรียกยอดวิว??? กูแม่งอยากถามกลับว่าเม้นให้กำลังใจ เม้นรอ หรือไม่เม้นเลยก็ได้นะ เม้นแบบนี้บั่นทอนกันชิบหาย

>>417 กุเข้าใจ ขนาดกุไม่ได้เขียนเสิ่นเจิ้นกุยังโดน...
พระเอกกุแค่อยากหาทางใช้ชีวิตอย่างสงบไปวันๆ ไม่อยากเอาตัวเข้าเสี่ยงอันตราย (มีแต่เรื่องวิ่งมาหา) แต่คนอ่านแม่งก็บ่น บอกพระเอกกากบ้าง ขี้ขลาดบ้าง โหไอ้เหี้ยยยย ไม่ต้องบอกกุรู้เลยว่าคนอ่านเมิงเป็นเด็กเห่อหมอยขนาดไหน

>>425 ส่วนใหญ่เด็กๆชอบอ่านแนวแมรี่ซูด้วย มันเป็นวัยแห่งความเพ้อฝัน~

นึกถึงแต่ก่อนซักแถวๆก่อนปี2010ได้มั้งช่วงนั้นมีแต่อนิเมะแนวฮาเร็ม ตัวเอกกาก อ่อน กุโครตรำคาญอยากให้มีอนิเมะแนวตัวเอกเมพๆไม่ขี้แพ้ออกมามั่ง
มาตอนนี้นิยายจีนมีแต่พวกเมพเวอร์ๆค้ำฟ้า แม่งไม่มีปุถุชนเลย
เรื่องมันเศร้าว่ะ...

ต้องแต่งเร็วขนาดไหนถึงจะทันใจคนอ่านสมัยนี้ ส่วนตัวเป็นคนพิมพ์ช้าแต่งช้าและลงช้า ประมาณว่าสัปดาห์ละบทสำหรับเรื่องที่แต่งออก ถ้าแต่งไม่ก็เดือนละบท

>>427 ต้องลงทุกชั่วโมงเลยล่ะมั้ง กุเห็นเรื่องติด Top แม่งลงวันละ 5 ตอนทุกวัน โคตรฟิตเลย

>>428 โหหหหห ต่อให้กูเขียนเป้นอาชีพ วันละครั้งกุยังว่าลงเร็วเลย นี่วันละห้าตอน กราบความไวนี้

* เป็น แก้คำผิด

แปะ เผื่อเอาไปเป็นข้อมูลกัน เสริม ๆ จากหัวกระทู้ด้วย https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1902489896667358.1073741833.1649133742002976&type=3

>>431 มีคนส่งอันนี้มาให้กูเหมือนกัน เยอะชิบหาย

>>429 กุดูหมวดออนไลน์ แม่งลงวันละ 3 ตอนเลยว่ะ โคตรฟิต

หวัดดีเพื่อนโม่ง ขอเข้ามาคุยด้วยสักคน อยู่ห้องสับมานาน ไม่มีใครสับนิยายกุบ้างเลย
ขอถามอย่าง กูแต่งนิยายเกมออนไลน์จีนๆ มีเรื่องรักๆ ผสมบ้าง แต่มีคนบอกให้ย้ายไปหมวด อดีต ปัจจุบัน อนาคต เพราะหมวดนั้นคนแต่งจีนเยอะ มันใช่เหรอวะ ถ้ากูย้ายไป กูคงไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันอ่ะ ลำพังในหมวดก็แทบจะตีกับตายอยู่แล้ว

>>434 อย่าเลย มึงจะเกิดยากมาก

>>435 ทุกวันนี้กูก็แทบไม่ได้เกิดอยู่แล้ว เรื่องๆ บนๆ แม่งแข่งกันดุเดือดฉิบหาย ไม่เหลือที่ว่างให้คนเกิดใหม่อย่างกูหายใจเลย

>>436 เหมือนกูเลย ก้มหน้าก้มตาเขียนสนองนี้ดไปเรื่อยๆ บางทีก็สบายใจดี ไม่โดนกดดันอะไรทั้งนั้น คอมเม้นต์ยังแทบไม่มีเลย ถถถถ

>>437 คอมเมนต์หายากกว่างมเข็มในแปซิฟิกอีกมึง ในเด็กดีว่าน้อยแล้ว มึงลองไปลงใน ftl ดิ เงียบยิ่งกว่าป่าช้าอีก

>>434 ไม่ต้องย้ายอ่ะ ถ้ามึงดูโทนเรื่องแล้วมันไม่ใช่

>>436 ตบบ่ามึง กูก็ชะตากรรมเดียวกัน ตอนนี้กูเนือยมาก เขียนๆ ตามใจตัวเองพอ 555 คอมเม้นไม่มีก็โฟกัสมีความสุขได้ลงพอ ถถถถถถ

>>434 นิยายออนไลน์จีนเหรอ? เดี๋ยวถ้าหาเจอจะสับให้ เอาไหม

>>440 ถ้าหาเจอก็นะ

เพื่อนโม่งมีใครรู้บ้างว่าการอัพเดทนิยายในดดที่ปรับปรุงใหม่ต้องมีเนื้อหาประมาณกี่คำถึงจะแจ้งเตือน คือเท่าที่อ่านที่ wm แจ้งไว้คืออัพเนื้อหาประมาณนึงถึงจะแจ้ง ละไอ้ประมาณนึงเนี่ยมันคือเท่าไหร่วะ ทำไมเค้าไม่เจาะจงเป็นรูปธรรมไปเลยเช่น 1500 คำ หรือแบบเดิมที่เคยบอกว่า 1 หน้าเอสี่

>>442 ไม่รู้ว่ะ เจาะจงก็กลัวคนจะพยายามแก้ให้ถึงจำนวนเพื่อให้มันแจ้งเตือนป่าว

>>443 โดยปกติเวลาอัพหลอกไม่ใช่แค่แก้ แต่เป็นการลบตัวหนังสือทิ้งหมดแล้วลงใหม่ เพราะงั้นจะกี่ตัวอักษรก็ช่วยไม่ได้หรอก เว้นแต่ตอนนั้นจะสั้นจริงๆ

>>444 ลบตัวหนังสือทิ้งทั้งหมดแล้ววางเนื้อหาใหม่ไม่แจ้งเตือนนะ กูเคยทำตอนรีไรท์นิยาย ขึ้เกียจบตอนเก่าก็ลบเนื้อหาตอนเก่าเอาแล้วเอาเนื้อหาใหม่มาลง ถ้ามันไม่ต่างกันเป็นหน้าก็ไม่เป็นไรนะมึง มันไม่แจ้งเตือนอยู่แล้ว

https://www.dek-d.com/board/view/3791916/ มีปรับระบบแจ้งเตือนใหม่ละ

>>446 เอาจริงๆ ไม่ค่อยชอบระบบกระดิ่งกิงก่องแก้วนี่เลย อยากให้แบบไม่ว่าอัพแค่ไหนก็ให้แจ้งเตือนแค่ 1 ครั้งต่อวันก็พอ

>>447 อย่างน้อยๆให้กุเปิดปิดรายเรื่องได้จะดีใจมาก

ทำไมคนอ่านชอบเอาแต่ใจตัวเองนักวะ อ่านคอมเม้นท์ทุกวันนี้กุต้องระแวงว่าจะเจอลบหรือบวก เหนื่อยสัส

>>449 อะไรยังไงวะเพื่อนโม่ง

>>449 ตบบ่าเพื่อนโม่งให้กำลังใจ กูเพิ่งผ่านไปได้กับเรื่องนี้เหมือนกัน ตอนนี้กูเลยเลิกอ่านคอมเม้นต์ไปแล้วอ่ะ เขียนตามที่กูอยากเขียนดีกว่า แต่เม้นตืไหนดีก้เก็บไว้มาแก้ไข เม้นต์ไหนมันลบมากๆ เอาแต่ใจตัวเองก็ปล่อยผ่านนะมึงนะ สู้ๆ

>>450 เล่าเดี๋ยวโม่งแตก เอาเป็นว่าความคิดเขาทำให้กูรู้สึกแบบ...นี่พล็อตที่กูวางไว้แล้วปะวะ นี่สไตล์การเขียนกูปะวะ ทำไมต้องกดดันกูขนาดนั้น

>>451 กูเสพเม้นท์แทนข้าวเนี่ยดิ ถถถถถถ ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง กูจะพยายามสตรอง

>>449 มึงก็คิดซะว่าอย่างน้อยเค้าก็อินไปกับนิยายมึง ไม่งั้นเค้าคงไม่เม้นท์ ส่วนมึงก็จงยืนหยัดกับพล็อตของตัวเองต่อไป
คนอ่านทำหน้าที่แสดงออกในส่วนของคนอ่าน คนเขียนก็ทำหน้าที่ในส่วนบองคนเขียน เปิดใจรับฟังทั้งคำติและคำชม พิจารณาดูว่าคำติไหนที่เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนางานเขียนก็รับมาใส่ใจ ส่วนอันไหนที่ไม่ใช่ก็ขอบคุณเค้าที่มาเม้นท์ให้แล้วก็ปล่อยผ่าน จบ.

มึงว่าแนวจีนขาลงยังวะ เกร่อเต็มไปหมด ขนาดกูไม่ใช่คนอ่าน ยังเอียนแทนเลย

เป็นขาขึ้นมากกว่า ท็อปรวมทุกหมวด แนวจีนเข้าครองอันดับเยอะสุด
นิยายแนวจีนประกาศตีพิมพ์เป็นว่าเล่น ถ้าขึ้นอันดับก็เตรียมได้ตีพิมพ์เลย
สถานการณ์มีแต่ออกแนวนี้กัน ก็คงอีกนาน
ถ้าอยากดูว่าขาลงหรือยัง ไปดูในหมวดท็อปนั้นๆ อย่างแฟนตาซีที่แทบจะไม่มีเรื่องไหนในหมวดได้ตีพิมพ์ออกมาเลย แบบนั้นแหละถึงเป็นขาลงจริงๆ

เป็นขาขึ้นกับจะกลายเป็นกระแสหลัก แต่รูปแบบที่ออกมาคงจะไม่แค่ตายแล้วฟื้นหรอก งานเขียนหลายๆ สำนักพิมพ์ก็เอางานยุคปัจจุบันมาขายมากขึ้น ที่จะโดนเบียดอาจจะเป็นนิยายรักไทยเพราะกลุ่มดูคาบเกี่ยวกันมากกว่า แฟนตาซีเหลือแค่ไหนก็แค่นั้น ไลท์โนเวลก็ดูตันๆ แล้วแต่คนละกลุ่มกับนิยายรัก เอาง่ายๆ เลย งานจีนที่ถูกเลือกมามันสนุกกว่างานไทยหลายเรื่อง คนเขาเยอะเขาก็เขียนเยอะ นิยายดีๆ ก็มีเยอะ ได้แรงโปรโมทจากละครอีกทางงาน ภาษาที่ใช้แปลเรื่องดังๆ หลายเรื่องก็ใช้ตัวท็อปแปล พื้นฐานการเขียนนิยายของจีนที่โดนเลือกมันดีอยู่แล้วพอออกมารวมๆ กันได้ทั้งภาษาดี เนื้อเรื่องดี ออกได้เร็ว ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่คนอ่านจะไม่ซื้อ มันอาจจะไม่ใช่ทุกเล่มหรือตลอดทั้งเรื่องแต่เรื่องดังๆ ของสำนักพิมพ์เอาออกมาแล้วรวมๆ มันดีไง หรืออย่างแย่เนื้อเรื่องดีแปลแย่มันก็ยังดี นักอ่านไทยต่อไปน่าจะชอบความสมบูรณ์แบบมากขึ้นเพราะอิทธิพลของนิยายจีนคงยกระดับมาตรฐานความต้องการนักอ่าน
ส่วนแนวจีนที่คนไทยเขียนก็คงเขียนกันไปเรื่อยๆ บางคนเริ่มเขียนเพราะชอบอ่าน นิยายจีนมาเดี๋ยวคนเขียนก็ตามมา ตรงนี้กลุ่มใหญ่จริงๆ เป็นคนอ่านนิยายแปล ส่วนนิยายจีนที่คนไทยเขียนถ้าไปชนกันตรงๆ คิดว่าลำบาก ไม่เด่นออกมาจริงหรือไม่ออกหลบน่าจะขายยากอยู่ แต่ช่วงนี้น่าจะพอได้ เลยงานหนังสือนี้น่าจะของจริง (สำหรับคนไทยที่เขียนแนวจีนแล้วหวังจะขายนะ) ถ้านิยายแปลจีนมันทำเงิน สำนักพิมพ์ก็ไปเอามาเยอะขึ้น มาตรฐานงานในตลาดก็คงต้องสูงขึ้นแหละ

แนวจีนจริงๆ ก็วนเวียนเรื่องแย่ง ท่านแม่ทัพ ท่านอ๋อง ฮ่องเต้ กับเหล่าอนุ แม่ผัว กันไป
ถ้ามองจริงๆ ที่มันมาได้เพราะถูกจริตคนไทยที่ชอบแนวนี้อยู่แล้ว
ซึ่งนิยายบ้านเราก็วนเวียนเรื่องความรัก เศรษฐี ท่านชาย นายหัว
ไม่ได้ยกระดับอะไรหรอกนะ แค่เปลี่ยนฉากไปที่จีนเท่านั้นเอง
กลุ่มคนซื้อยังเป็นกลุ่มเดิมเป็นหลัก รสนิยมเช่นเดิม ได้สุขได้ฟินกันไป

กุเองก็อยากเขียนนะ แต่น่าเสียดายที่กุเกลียดจีนเข้าไส้เลยอะ Orz
จะเรียกว่าเกลียดก็ไม่ถูกสิ ต้องบอกว่ากุไม่อินความเป็นจีนต่างหาก
ปรับจังหวะให้ไม่อินกับท่านอ๋อง วังหลังอะไรพวกนั้นไม่ได้เลยเลย ถ้าเป็นแนวยุโรปยุคกลางนี่บอกมาเลยกุจัดเต็ม ท่านลอร์ด ทั้งเคาน์ มาร์ควิส กุเขียนให้โดนจับแด๊กหมดได้ง่าย ๆ เลย

>>441 เรื่องนี้ป่าววะ https://writer.dek-d.com/seer/story/view.php?id=1668668
ท่องนภาแห่งห้วงฝัน [ฺฉัน x BOSS !!!]
กูเดาล้วน ๆ เคยเห็นแปะอยู่ตามบอร์ด เป็นเรื่องเดียวที่ออนไลน์จีน (เท่าที่กูเห็นนะ)

ทำไมเงียบกันจังเลย

>>460 ตันว่ะ 5555555 ไม่เขียนแม่งละได้มั้ย

>>461 ไม่ได้ๆ เขียนแล้วเขียนต่อให้จบเว้ย ถ้าตันแบบคิดไรไม่ออกลองออกไปเที่ยวดูน่าจะทำให้คิดไรออกบ้าง

นักเขียนในนี้ส่วนใหญ่เขียนลงเว็บเด็กดอยกันใช่มะ?

>>463 ลงเด็กดอยหลัก แล้วก็มีไปลงธัญด้วย แต่ไม่มีNCว่ะ วิวต่อตอนในธัญเลยไม่ค่อยมีเท่าไหร่ แต่คอมเมนต์กลับดีกว่าที่เด็กดอย???

>>463 ช่ายยย ลงเด็กดอย ไม่ได้ไปลงธัญฯ อ่ะ

สงสัยเรื่องชื่อตัวละครจีน คือเราสามารถเอาแซ่อะไรก็ได้ ตามด้วยชื่ออะไรก็ได้(ขอแค่ตรงเพศ) มามิกซ์เองได้เลยป่ะวะ หรือมันมีข้อห้ามและหลักการในการตั้งชื่ออยู่ อย่างเช่นสมมติกูรู้จักแซ่ หวง, มู่, หวัง, เกา, โจว แล้วชื่อก็เช่น ชิง, หลิง, อี้เฟย ฯลฯ กูสามารถจับมาตั้งเป็นหวงชิง,หวงหลิง,หวงอี้เฟยหรืออะไรก็ตามที่อ่านแล้วรู้สึกดีได้เลยป่ะ

>>466 เรื่องนามสกุลกูไม่รู้แต่กูว่าถ้าชื่อมีความหมายด้วยจะดีมากเลยนะ

>>466 ปกติกุก็เลือกชื่อก่อน ให้มีความหมายหน่อย ๆ แต่หลัง ๆ บางทีก็ขี้เกียจ แล้วก็ค่อยหาแซ่ให้มันเข้ากันกับชื่อ แบบอ่านแล้วไหลลื่น จำง่าย

>>466 แซ่อะไรก็ได้แต่ต้องเป็นแซ่ที่มีใช้จริงๆ ไม่ได้ตั้งขึ้นมาเอง ยกเว้นแต่งแนวจีนก่อนประวัติศาสตร์หรือพวกนอกด่านที่แซ่แปลกๆ ส่วนชื่อต้องเป็นชื่อที่มีความหมาย

พูดถึงเรื่องชื่อ ถ้าในเรื่องตัวละครเยอะมาก ๆ ควรจะทำผังเอาไว้ไหมวะ

>>470 ทำก็ดี ของกูคนอ่านลืมตัวละครกันเป็นว่าเล่นเลย เสียใจ 55555

ตอน 260 มาแล้ว ขอบคุณโม่งแปล (ยังไม่ได้อ่าน)

>>472 เด็กซุยรัน มึงมาผิดกระทู้แล้ว 5555

>>473 ผิดกระทู้จริงด้วย เขินเลย -//////-

ตอนนี้กุกำลังเขียนเสิ่นเจิ้น แต่ไม่มีความรู้จีนเท่าไร ฉะนั้นกุขอถามหน่อย

อย่างแรก - คนจีนหรูๆ รวยๆ ที่ไม่ใช่ขุนนางในวังเนี่ย ที่อยู่อาศัยเขาเรียกว่าอะไรวะ? คฤหาสน์? จวน? อันนี้กุไม่รู้เลยจริงๆ
อย่างที่สอง - ชื่อตัวละคร? กุกำลังมีปัญหาต้องชื่อตัวละครเนี่ยล่ะ กุไม่มีเซนส์ตั้งชื่อจีนเลยอะอยากได้แหล่งแนะนำหน่อย
อย่างที่สาม - โรงเตี๊ยมนี่มีเฉพาะในเมือง หรือว่ามีแวะพักข้างทางด้วยวะ? ประมาณว่าเดินทางไกลๆ จะมีโรงเตี๊ยมให้แวะพักรึเปล่า?
อย่างที่สี่ - กุจำเป็นมั้ยว่าต้องใช้ภาษาโบราณ? กุไม่มีความรู้เรื่องจีนด้วยเนี่ยสิ

>>475
1. คฤหาสน์ ก็ได้ จวน จะเป็นพวกมีตำแหน่ง อย่างจวนแม่ทัพ จวนเสนาบดี
2. บางคนใช้เว็บตั้งชื่อจีน หากูเกิ้ลเอา แต่ของกุใช้ดูความหมายทีละตัวเอามาประกอบกันตามชอบแล้วก็หาแซ่ที่เข้ากันกับชื่อ
3. โรงเตี๊ยมนอกเมืองก็มี ไม่จำเป็นเฉพาะในเมือง
4. ไม่จำเป็น แต่คำสมัยใหม่แปลก ๆ ไม่ควรหลุดมาโดยไม่จำเป็น ยกเว้นว่าย้อนอดีตแล้วตัวละครหลุดพูดพอได้ แต่คำบรรยายไม่ควรจะมี นึกสภาพถ้ามีหลุดพวกคำภาษาอังกฤษมาดู มันจะตลกไหม

>>476 ขอบใจมาก แต่กุติดปัญหาเรื่องฟิลมันไม่ได้ว่ะ
กุไม่อินกับแนวจีน... แม่งตั้งใจจะเขียนแล้ว แต่ก็ไม่ไหวจริงๆ

>>458 เขียนสิๆ แนวนี้กูก็อยากอ่านแต่หาไม่เจอ

>>477 ไม่อินก็ไม่ต้องเขียน เขียนไปแล้วจะอึดอัดเปล่าๆ อะไรที่ไม่ใช่มันก็ไม่อะ อย่าฝืนตัวเองเลย

>>475 ลองไปหาหนังจีนแนวๆนี้ดูก่อนมั้ย ว่าคำศัพท์ทั่วไปเขาใช้กันยังไง

>>475 มึงก็ต้องอ่านก่อนถึงจะจับจุดได้ การเขียนนิยายมันไม่มีสูตรสำเร็จ อยู่ที่ว่ามึงจะขวนขวายหรือจะเก็บเกี่ยวสิ่งที่มีประโยชน์ได้มากน้อยขนาดไหนเท่านั้น ส่วนเรื่องคำถาม
1. เท่าที่เห็น จวนใช้กับพวกขุนนาง คฤหาสน์ใช้กับตระกูลร่ำรวย
2. ชื่อตัวละคร มึงต้องคนเอง ไม่มีเซ็นส์ก็หัดเอา ไม่มีใครเป็นมาตั้งแต่เกิด
3. มีหมดได้ทุกที่
4.จีนโบราณ กาลเทศะเป็นสิ่งสำคัญในการเขียนนิยายแนวโบราณ ไม่ว่าจะไทย จีน อียิปต์ ยุโรป ไม่มีความรู้ก็ซื้อหนังสือเกร็ดความรู้หรือประวัติศาสตร์มาอ่านซะ แต่ถ้ามึงมโนเอาทุกสิ่งก็แล้วแต่มึง อยากรู้ว่าแนวมโนเบียวๆ เป็นยังไงเชิญที่ห้องเซินเจิ้นในห้อง literature

ตอนนี้มีปัญหานึงคือ เวลาลงตอนใหม่ หลายคนเข้าใจที่กุสื่อ แต่บางคนก็ดูมึนงง กุเลยสับสนว่ากุเขียนชวนงงหรือว่ายังไง มันมีสองอย่างไม่กุเขียนงงก็นักอ่านรอตอนใหม่จนลืมเนื้อหาเก่า บางทีก็เหมือนเค้าจำสลับตัวละคร หรือบางทีก็เข้าใจเนื้อเรื่องผิดไปไกลน่ะ แต่มีคนเข้าใจถูกมาเม้นเรื่อย ๆ นะ เลยแบบยังไงดี ปัญหานี้เกี่ยวกับตัวละครมันเยอะไป หรือกุลงช้าเกินไปเกี่ยวไหม ขอคำแนะนำหน่อย พอดีมือใหม่ที่เสือกอยากแต่งยาว ๆ

>>482 ลงช้าไปก็มีปัญหา

>>483 หนักใจเลย แก้ยาก

>>482 มันก็มีบางคนนะที่อ่านตีความไม่เก่ง ต้องย่อยให้ ต้องให้บอกตรงๆ ไม่อ้อมค้อม ไม่งั้นจะไม่เข้าใจไรงี้น่ะ

กุถามหน่อย อิทรงผม โหนอาชา เหินเซียน เหี้ยไรเนี่ยมันเป็นยังไง กุอ่านแล้วนึกภาพไม่ออก พอจะเขียนเลยไม่กล้าเขียน ใครมีข้อมูลเรื่องทรงผมโบราณเอามาแชร์กันหน่อย

>>486 โหนอาชาคือการเกล้ามวยเฉียงแบบหลวม ๆไว้ข้างศีรษะคล้ายตกคล้ายไม่ตกนิยมในคนแต่งงานแล้ว ส่วนเหินเซียนก็เป็นการเกล้ารวบผมเป็นมวยสูงเหนือศีรษะคล้ายเซียนโบยบินนิยมในคนยังไม่แต่งงาน

ยศทหาร จีนสมัยก่อนมีอะไรมั่งวะ นอกจากแม่ทัพกับทหาร มันมีเป็นขั้นป่ะ

>>488 ขึ้นอยู่กับสมัยไหน
https://m.pantip.com/topic/33247875?

https://www.bloggang.com/m/mainblog.php?id=kazama&month=10-02-2006&group=3&gblog=2

>>489 ขอบพระคุณ

เออ กุถามหน่อย จีนนี่มันมีระบบ "ทาส" ใช้กับเขารึเปล่าวะ
กุอ่านเรื่อง Kingdom ในยุคก่อนจิ๋นซีพระเอกยังเป็นทาส แต่พอมายุค 3 ก๊กกุก็ไม่เคยเห็นตัวละครที่เป็นทาสโผล่มาเลย
เขายกเลิกหรือว่าแค่ไม่กล่าวถึงวะ กุอยากรู้เอาไว้ใช้หน่อย

>>491 มี แต่จำไม่ได้ว่ายกเลิกช่วงไหน

>>491 ลองอ่านอันนี้ดู http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2011/10/K11262510/K11262510.html

>>491 มีทั้งทางตรงและแฝงนั่นแหละ
ในแบบแฝง มันจะมีการทำสัญญาระหว่างกันอยู่ ถ้าดูในหนังจะเห็นใช้วิธีนี้เป็นประจำ (ไม่ได้บอกเป็นทาส แต่ความหมายจริงคือขายตัวใช้หนี้หรืออื่นๆ)
ก็ประมาณ เอาลูกไปเป็นคนรับใช้หรืออนุ เพื่อใช้แทนหนี้ มีสัญญาระหว่างกันไม่งั้นผิดกฏหมาย
หรือประเภทขายตัว (ขายไปข้ารับใช้) เพื่อเอาเงินฝังศพบิดามารดาหรืออะไรก็ตาม
แต่สภาพจริงๆ มันดีกว่าทาสเยอะ เพราะส่วนใหญ่คนมีเงินมีบารมี ขุนนางหรือพ่อค้า มักไม่ได้ใช้งานหนัก ส่วนใหญ่ทำงานในบ้านนั่นแหละสบายๆ
ส่วนชาวนาของเมืองจีนสมัยก่อน เจ้าของที่ดินนิยมให้เช่าที่ แล้วชาวนามาจัดการพื้นที่เอง (ดีกว่าซื้อทาสมาทำเพราะไม่ต้องหาเงินเลี้ยงข้าว 3 มื้อ)
ซึ่งนานๆเข้าชาวนาพวกนี้ก็หนี้ท่วม ทำนาให้เจ้าของที่ดินไปจนตาย

จีนเค้าถือว่าเป็นผู้เจริญกว่าใครยุคโบราณ เพราะมีคำสอนนักปราชญ์ไว้
คำว่า ทาส จะเลี่ยงไปเป็นวิธีทำสัญญาซื้อขายกันแทน มีทั้งแบบกำหนดปี หรือกำหนดจำนวนเงินที่จะมาไถ่ตัวคืน

เพื่อนโม่ง โทษของจีนโบราณมีอะไรบ้าง เวลาลงโทษขุนนาง สนม หรือพวกนี้ที่ไม่ใช่ประหารอะ แบบงดเบี้ยหวัด, รับราชการไม่ได้ไปกี่รุ่นก็ว่าไป ฯลฯ

ขอบคุณล่วงหน้าจ้า

>>496 ก็ประมาณนั้นเลย ขุนนางก็งดเบี้ยหวัดกี่เดือนกี่ปีก็ว่าไป ส่งไปประจำการที่ที่มันห่างไกลทุรกันดารบ้าง พวกสนมก็ตำหนักเย็น บวชชี ลดขั้นลง กักบริเวณ

อันนั้นพวกสถานเบา
แต่
นับแต่ยุคบรรพกาล จีนมีระบบการลงโทษที่เรียกกันว่า ห้าโทษทัณฑ์ จากหนักไปหาเบา ได้แก่
1 สักหน้า 2 ตัดจมูก 3 ตัดขา 4 ทำลายอวัยวะเพศ 5 ประหารชีวิต

การประหารชีวิตนั้น ก็มีหลายวิธีตั้งแต่ตัดหัว แขวนคอ ห้าอาชาแยกร่าง ย่างหรือต้มทั้งเป็น
และที่นับว่าโหดสุดๆ คือ หลิงฉือ หรือการแล่เนื้อเถือหนัง เฉือนเนื้อเป็นพันๆ ครั้งจนกว่าจะตาย
โดยกรรมวิธีนั้นจะเริ่มจากจับนักโทษมัดติดกับเสา แล้วใช้มีดค่อยๆ เฉือนเนื้อตั้งแต่ส่วนราวนม หน้าอก น่อง แขนขา หู จมูก อวัยวะเพศ คว้านเครื่องใน ควักหัวใจ และส่วนต่างๆ บนร่างกายตามจำนวนครั้งมากน้อยสุดแต่โทษที่ทำเอาไว้
ที่ดังๆหน่อยก็แบบ มหาขันทีหลิวจิ่น (ค.ศ.1451-1510) หัวหน้ากลุ่มขันที “แปดพยัคฆ์” เฉือนเนื้อไปเรื่อยๆจนกว่าจะตาย

แล้วก็มีการโบย โบยไม่ใช่ธรรมดานะ
คือการนอนลงเปิดก้นให้ใช้ไม้พลองหวดโบย เบาะๆก็เจ็บหนัก มากหน่อยก็พิการ หนักสุดก็ตายคาที
แต่ผู้หญิงในสมัยหมิงหรือชิง
จะถือเป็นการหยามศักดิ์ศรีมาก เพราะถูกสอนมาว่าไม่ให้ใครเห็นร่างเปลือย
บางคนเคร่งครัดจัด หลังจากนั้นจะตัดสินใจฆ่าตัวตาย หลังจากได้รับโทษแบบนี้

>>498 ภาพปู้ปู้ตอนนึ่งคนลอยมาเลย

>>497 >>498 >>499 ขอบคุณมากจ้า /กราบร่องอกเพื่อนโม่ง

เขียนเกี่ยวกับฮ่องเต้, ราชวงศ์นี่มันลำบากจริง ๆ เข็ดแล้ว 😢

>>501 ธรรมดา อำนาจ คือการแก่งแย่ง พลาดมาคือตายอย่างเดียว
ประเถทลดชั้น ตัดเงินเดือนนี่คือทำความผิดเล็กๆน้อยๆในราชสำนัก
แต่ถ้าขวางทางอำนาจ แย่งชิงกันเป็นใหญ่ กบฏ
โทษสถานเดียวคือตาย เพราะจะมีอีกฝ่ายพร้อมถล่มให้ร่วงในทันทีที่สูญเสียอำนาจ

กูขอ ky ได้ไหม
กูอยากได้ชื่อนักวาดแนวจีน แนวดอกไม้ใบหญ้าน่ะมึง กูรู้จักแต่ดิ่งลม มึงมีชื่ออื่นอีกแมะ ช่วยกูหน่อย //กราบเพื่อนโม่ง

>>503 นักวาดไทย? กุว่าปกติคนวาดสีน้ำก็วาดพวกนี้กันได้นะ เพราะพวกดอกไม้มันก็มีรูปภาพจริง ๆ ให้ดูเป็นตย. ก็น่าจะวาดกันได้หมดแหละ แต่อาจจะไม่ค่อยมีคนจ้าง ส่วนใหญ่ก็เป็นวาดเป็นฉากเสริม ๆ แทน กุตามสายสีน้ำคนเก่ง ๆ เยอะ แต่หลายคนเน้นวาดคนออกมาโชว์ผลงานมากกว่า งานดิ่งลมกุเฉย ๆ มาก ลองดูตามนี้ มีมากกว่านี้อีกลองหาดูในกลุ่ม commission ถ้าจะหาจริงจังประกาศหาเลยก็ได้ เดี๋ยวก็มีคนเสนอผลงานเอง

https://www.facebook.com/KON-KONa-824136664297988/
https://www.facebook.com/sherrae78/
https://www.facebook.com/pearlgraygallery/
https://www.facebook.com/shisheri/photos/a.911362028901406.1073741881.360880977282850/1381777971859807/?type=3&theater
https://www.facebook.com/Berinne/

กูว่าดอกไม้สไตล์สีน้ำแบบจีน กับ ไทย และ ยุโรป มันคนละฟีล ถึงมีแบบ องค์ประกอบภาพมันคนละฟีลว่ะ กูตามคนวาดดอกไม้หลายคน แม่งเขียนออกมาคนละฟีลลิ่งกันเลย

>>505 สีน้ำมันหลากหลายแบบนี้แหละ ต้องลองถามดูว่าวาดได้ไหม ลองส่งตัวอย่างแนวที่อยากได้ให้ดู อย่างพวกลงสีCGในคอมก็มีหลายสไตล์ บางคนก็วาดได้หลายแนวก็มี ดิ่งลมวาดเดี่ยว ๆ ไม่ได้เป็นปกก็โอเค แต่พอเป็นปกนิยาย จัดองค์ประกอบภาพไม่โอเค ดูรกไป ไม่ก็โล่งไป สีน้ำแนวจีนที่กุชอบก็จีนนู้นเลยมากกว่า ที่ลงให้ก็เผื่อเป็นตัวเลือกถ้าจะหาคนไทย

สำหรับกูของดิ่งลมแล้วแต่งานอ่ะ ถ้าเป็นงานดอกไม้ ไม่มี พวกวัตถุแปลกปลอมก็สวยดี พอมีอย่างอื่นๆแล้วแปลก ๆ แต่มันแล้วแต่คนบรีฟ งานด้วยมั้ง ถ้าจำไม่ผิด พวกนี้ต้องตัดสินใจแบบอ่ะ เวลากูจ้าง เขาก็จะส่งแบบมาให้เลือก ถามว่าชอบแบบไหนสไตล์ไหน ลงสีแบบไหน คนจ้างต้องเป็นคนตัดสินใจ สนพเองก็เช่นกัน แถมจะแก้ยังไงก็ได้
กูเห็นชุดดอกไม้เสิ้นเจิ้น ที่ทำมือขาย กันปกขาวๆอันนั้นอ่ะสวยดี

อะแฮ่ม กูขอนอกเรื่องแปป กูลองย้ายหมวดแล้วจากเกมออนไลน์ไปอยู่หมวดอดีตฯ ปรากฏว่าก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่ว่ะ เปิดตัวอยู่ที่หางของ TOP100 น้ำตาแทบไหล
ว่าด้วยเรื่องทำปกนิยาย อยากรู้ว่าค่าทำปกแบบวาดเป็นตัวละครกับพวกดอกไม้ลายพู่กันแบบจีนๆ นี่ราคามันต่างกันมากไหม กูชอบแบบปกโล่งๆ อ่ะ เขียนใกล้จบเล่มแรกแล้ว อยากลองหาข้อมูลพวกนี้ดู

>>504 หูวววววววววว สวย ๆๆๆๆ

>>508 ถ้าเขาไม่มีระบุราคาคอมมิชชันไว้ก็น่าจะต้องทักเพจนักวาดไปเลยจ้าเพื่อนโม่ง

KY ทำไมหลายเรื่องนิยมแปะชื่อจีนลงไป มันให้ฟีลลิ่งจีนขึ้นเหรอ เห็นแปะกันเยอะจนตอนนี้ชักรู้สึกตาลายมากกว่าน่าสนใจละ (เออ แต่เป็นเพราะอ่านจีนไม่ออกด้วยแหละ เลยรู้สึกว่าตาลาย ถถถถถถถ)

>>509 มันทำให้ดูจีนมากขึ้นมั้ง แต่สงสัยที่วางขายตามหน้าร้านนี่สนพ.คิดชื่อจีนให้หรือคิดกันเอง แล้วคนความรู้ภาษาจีนระดับอนุบาลแบบกูนี่ควรทำยังไง ให้เพื่อนที่เรียนจีนช่วยตั้งให้งี้เหรอ

>>508 พอเป็นเชิงพาณิชย์เรทก็มักจะแพงขึ้นเป็นปกติ ราคาแล้วแต่รายละเอียดมากกว่านะ ถ้าชอบโล่ง ๆ ก็ถูกกว่า มีฉากมีของเยอะ ๆ อยู่แล้ว
>>509 ให้ดูเป็นจีนมากขึ้นมั้ง ถ้าเป็นเล่มใส่ในปกให้ดูสวย ๆ ก็ว่าไปอย่าง ถ้าตั้งชื่อในเว็บ มันดูทำให้ยาวขึ้นโดยใช่เหตุ ยังไงคนอ่านก็ไม่จำชื่อจีนหรอก ดีไม่ดีความหมายเพี้ยนพาให้คนรู้จีนมึนงงเพิ่มไปอีก

กูเอง >>503 ขอบคุณเพื่อนโม่งมาก กูเปิดหูเปิดตามาก
งานดิ่งลมกูว่าเขาวาดดอกไม้ใบหญ้าสวยนะ แนวจีนนี่แหละ ถ้าเป็นแนวดอก กูให้คนนี้ที่สุดแล้ว แต่พอมีพวกองค์ประกอบอย่างอื่นมา กูรู้สึกว่ามันยังไงไม่รู้ กูชอบงานว่างๆ มีดอกไม้ ใบไม้อะไรอย่างนี้ไง

กูก็เพิ่งจะมาจับงานจีน >>509 กูก็เขียนชื่อจีนลงไป แต่คือกูมีคนรู้ภาษาช่วยไง เลยสบายนิดหน่อย

ของกูเปิดเรื่องทิ้งเอาไว้นานแล้ว กำลังจะเขียนต่อ ไม่ต้องถามถึงการเปิดตัวใดๆ ทั้งสิ้น อ่อนด๋อยสิ้นดี ทำยังไงให้คนอ่านเยอะๆ วะ

>>512 ช่วงแรกขยันอัพ เดี๋ยวคนอ่านก็มาเอง อัพถี่ไว้ก่อน อิ่มตัวค่อยลากยาว เดือนแรกกูก็ใช้วิธีนี้แหละ ขนาดกูสายจีนเสิ่นเจิ้น ไปอัพอยู่หมวดเกมออนไลน์ยังมีคนอ่านเลย ปัจจุบันย้ายมาตั้งรกรากที่หมวดเสิ่นเจิ้นเรียบร้อย แต่คนอ่านหมวดนี้แม่งเยอะจริงไรจริง

>>509 ชื่อไทยกูยังคิดแล้วคิดอีก เห็นปกติดภาษาจีนบางทีก็ไม่ทำให้อยากซื้อขึ้นมา บางทีมาทั้งชื่อไทยชื่อจีน มันรกมากกว่าสวยว่ะ

>>513 กราบซอกนมแรงๆ กูขอบคุณมากมึง แนวนี้แม่งแข่งขันกันฉิบหาย

>>515 แข่งกันแรงมากมึง กูทั้งเขียนทั้งอ่าน นั่งสังเกตประจำ ผลัดตำแหน่งกันไวเวอร์

เอาที่เห็นอยู่นานหน่อยนะ คือเพิ่งมาอยู่สายนี้ช่วงจอมนางเคียงฯ ครองหนึ่ง ชะตาพ่ายครองสอง ต่อมาก็จอมนางตำหนักเยลล์ แล้วก็เฟยหลิ_ ปัจจุบันก็เมียกระโดดกำแพง

บันเทิงกรุบ ๆ

>>516 เห็นยอดเม้นท์ยอดวิวแล้วกูอึ้ง เอาอะไรมาดูกัน เยอะฉิบ

เรื่องที่กูเขียนไม่เคยติดท็อป 100 กะเขาเลย กูวรพิจารณาตัวเองดีไหมวะ 55555

>>518 ลองเอาไปหย่อนในห้องลิทดิ น่าจะมีคนช่วยสับได้

ในกรณีที่นิยายมึงดี แต่ไม่ติดท็อป ก็น่าจะเพราะไม่ใช่แนวนิยมของนักอ่านส่วนมากเท่านั้นเอง /ตบไหล่

เดี๋ยวนี้คนอ่านนิยมแนวไหนกันอ่ะมึง กูเพิ่งเขียน แต่กูไม่ค่อยได้อ่าน เลยไม่ค่อยรู้แนว

>>520 ถ้าในดด.เน้นเย นางเอกสวยเก่งซู พระเอกหล่อรวยเปย์ เก่งมากโหดกับทุกคนแต่ยอมให้นางเอก ดราม่านางเอกชีวิตบัดซบแล้วกลับมาแก้แค้นแบบสะใจ ตัวร้ายโง่ ๆ ตอแหล เน้นอัพบ่อย ๆ ภาษาไม่ต้องสวยมากเน้นแต่งได้ต่อเนื่อง คำโปรย ชื่อเรื่อง ตรง ๆ ตัว อัพช่วงต้นเดือนให้วิววิ่งไปหน้าแรก ๆ สักพักขึ้นทอปแน่นอน

>>519 ขอบใจเพื่อนโม่ง คนที่มาคอมเมนต์บอกนิยายกูใช้ภาษาดีสละสลวย แต่ๆๆ นิยายกูไม่มีแบบที่ >>521 บอกเลย สงสัยไม่ใช่แนวนิยมจริมๆ /คอตก

>>520 ห้องเสิ่นเจิ้นก็ย้อนเวลามาเป็นเมีย มาเป็นสนม มาเป็นตัวร้าย เยอะชิหาย

>>522 กูนี่เขียนเรียบๆ เอาแบบคนอ่านเข้าใจ กูก็เข้าใจ ลองไปอ่านนิยายคนอื่น เหมือนพยายามเลียนแบบนิยายแปล ทับศัพท์เยอะจนปวดหัวเลยว่ะ ภาษาไทษเขียนไทยให้คนไทยอ่านแบบไม่ต้องมีดอกจันจะได้ไหม กูเคยทักไปแบบนี้อยู่เรื่อง โดนถล่มยับ หาว่ากูไม่มีหัวศิลป์ กูนี่แทบอยากปาดอกไม้จันทร์ใส่หน้าจริงๆ กว่าจะอ่านจบตอน ความดันกูขึ้นพอดี

>>518 กูก็อยู่หาง TOP100 แล้วก็หลุด แข่งแรงจริงหมวดนี้ แต่ก็ยอมรับสภาพ เพราะนิยายกูไม่ใช่จริตของคนอ่านส่วนใหญ่

>>520 อันนี้ที่กูเคยแปะไว้ในห้องลิท

- วังหลัง : นางเอกเป็นฮองเฮา เป็นสนม แย่งความโปรดปราน ตบตีกับพวกสาวๆ ในวังหลังด้วยกันเอง
- ยุทธภพ : พวกพรรค ประมุขพรรค
- ยุทธภพแฟนตาซี : มีสัตว์อสูร ระดับพลัง
- เทพเซียน : ก็พวกบนสวรรค์หรืออะไรพวกนี้ มีทำผิดกฎลงมาเกิดในโลกมนุษย์บ้างอะไรบ้าง
- ชิงบัลลังก์ : การเมือง ราชสำนัก ฮ่องเต้ ขุนนาง พี่น้องแย่งบัลลังก์กัน
- นางร้าย : พวกนิยายที่นางเอกอ่าน, ละครที่แสดง นางเอกมาเข้าร่างนางร้าย บางเรื่องก็เข้าร่างตัวประกอบ
- เรื่องวุ่นๆ ในจวน : ทั้งนางเอกมาแต่งเป็นเมียพระเอกแล้วมีเรื่องมีราว หรือนางเอกที่ต้องรับมือกับพี่น้องร้ายๆ
- สงคราม : แนวนี้คนอ่านเหมือนจะน้อยปะ แต่เห็นมีอยู่เรื่องนึงที่เพื่อนโม่งชมว่าเขียนดี ส่วนตัวกูว่าแนวนี้เขียนยากนะ
- ชนเผ่า : ไม่อยู่ในเมืองหลวง ไม่ท่องยุทธภพไปในพรรคต่างๆ แต่ตัวเอกอยู่ในชนเผ่า จะมีแฟนตาซีหรือมีสงครามมาเกี่ยวก็ว่ากันไป
- เกิดใหม่เป็นสัตว์/สัตว์มีส่วนสำคัญในเรื่อง : เท่าที่เห็นส่วนใหญ่เป็นแมว
- อาชีพเฉพาะ : เช่นเป็นหมอ เปิดโรงเตี๊ยม
- ฯลฯ นึกไม่ออกละ

จุดร่วมส่วนใหญ่ที่กูเห็น เรื่องแมรี่ซูนี่ไม่พูดถึงละกัน
- นางเอกเป็นสวะไร้ค่า กูเห็นคำนี้บ่อยมาก ประมาณพ่อไม่รัก หรือตัวเอกไม่มีพลัง ไม่มีใครแคร์ ไม่มีประโยชน์
- นางเอกเป็นลูกเมียหลวง/เมียน้อย ที่ต้องทะเลาะตบตีกับพี่น้องผู้หญิงในจวนตัวเอง
- พระเอกมักเป็นฮ่องเต้ องค์ชาย อ๋อง แม่ทัพ ประมุขพรรค
- มีการแต่งงาน/การมีอะไรกันเข้ามาเกี่ยว ก็เข้าใจได้ว่าผู้หญิงสมัยก่อนแทบไม่มีบทบาทอะไร เรื่องใหญ่เด่นๆ ก็คงเรื่องแต่งงานนี่แหละ
- ถ้าแนวนางร้าย พระเอกก็จะเป็นตัวละครที่ไม่ค่อยมีบทอยู่ในนิยาย/ละครเรื่องนั้นๆ มากเท่าไร และตัวนางเอกจากละคร/นิยายเรื่องนั้นจะกลายเป็นตัวร้ายแทน
- ต่อให้พระเอกเป็นฮ่องเต้ สุดท้ายก็จะรักและมีอะไรกับนางเอกแค่คนเดียว นี่ว่ามันยากจนแทบเป็นไปไม่ได้ แต่ก็เอาเหอะ
- แนวยุทธภพแฟนตาซีนี่ตอนแรกนางเอกมักจะไม่มีพลัง ไปๆ มาๆ พลังก็อยู่ระดับท็อป อาชีพยอดนิยมคือผู้ปรุงโอสถ
- ฮ่องเต้ตอนแรกก็จะไม่รัก/เกลียดนางเอกก่อน แล้วพอได้เจอความสวย เก่ง สตรองก็เลยรักทีหลัง
- ถ้าตอนแรกนางเอกไม่สวย ตอนหลังก็มักจะสวยล่มเมือง หรือบางเรื่องใช้ว่าล่มแคว้น
- ฯลฯ

อยากแต่งให้ติดท็อปมึงต้องห้อย[nc 25+]ด้วยเว้ยยยยย
>>526 สวยแบบกาลกินีชิบหาย สวยล่มเมือง ไม่น่าให้เข้าเมือง๖๖๖๖

ปล.
ถ้าใครแต่งแนวนางเอกตีสองหน้า แบบร้ายแบบฉลาดไม่ตบตีชาวบ้านยืมมือชาวบ้านตบ เหยียบคนอื่นภายใต้หน้าใสๆ แปะไว้ก็ดีนะกูรออ่านอยู่ แบบจาก 0 พระเอกไม่รํู้ตัวตน จนกระทั่ง กลางเรื่องพระเอกถึงจะสังเกตเห็นนางเอกนี่ก็น่าสนใจ ว่าแล้วกูน่าจะแต่งแนวนี้

ของกูนี่แหกไปแนวอื่นเลยข่า แนวแฟนตาซีโรแมนติก มีเซียนมีอะไรงี้ จะติดร้อยกะเขาไหมเนี่ย

ว่าแต่ เวลาเขียน พวกมึงใช้คำแบบไหน แบบ ฮ่องเต้หรือหวงตี้ เง็กเซียนหรือเทียนจวิน ไท่จื่อหรือรัชทายาท อะไรพวกนี้อ่ะ ทับศัพท์ไปเลยหรือยังไง กูไม่รู้จะทำยังไง เพราะอย่างแจ่ม ตอนนี้ก็เริ่มใช้อี๋เหนียง ไท่ไท่ อะไรพวกนี้ ที่เมื่อก่อนไม่ใช้ แต่ก็ยังมีฮูหยิน มีอะไรพวกนี้ผสมมา กูล่ะงง

ช่วยกูหน่อยเถอะ กูเป็นคนเขียนมือใหม่ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย//กราบรอบทิศ

>>527 /ยกมือ แต่พระเอกรู้เช่นเห็นชาตินางเอกมานานละ ไม่แปะนะ กลัวแตกดังโพละ 55555

>>528 ที่เห็นติดท็อปแบบแฟนตาซีแล้วฮิต ๆ กันก็มีเฟยหลิ_ กับลิขิตเทพอลวน สวรรค์อลเวงอะไรสักอย่างนี่แหละ

>>529 ฮ่องเต้ ฮองเฮา รัชทายาท (แต่คนอ่านก็ติดเรียกไท่จื่อกัน) ฮูหยินไว้ใช้กับสกุลตอนเขียนบรรยายอะ แต่ถ้าสามีเป็นคนเรียกก็ถอดไปเลยว่า ภรรยา

ลำดับยศพระสนมก็จะใช้เฟยอะไรต่อมิอะไร แล้วก็คำแทนตัวใช้ข้า-เจ้า-ท่าน กับพวกเปิ่นหวาง, เปิ่นกง, เจิ้น แค่นี้แหละ

ส่วนเรื่องคำเรียกเทพ, อี๋เหนียง, ไท่ไท่นี่ไม่ได้ใช้จ้า

>>529 ใช้คำที่แปลเป็นไทยแล้วหรือคำที่คนไทยคุ้นเคยเช่น รัชทายาท ฮ่องเต้ ฮองเฮา

>>529 คำว่าฮูหยินนี่กูใช้นะ ใช้เฉพาะเวลาพระเอกเรียกนางเอก เวลาบรรยายก็เป็นภรรยาเหมือนเดิม แต่คำอื่นกูไม่ทับค่ะ ราชาก็ราชา ท่านพ่อ ท่านแม่ อะไรพวกนี้ บางทีหนังสือแปลแม่งทับกันเยอะ กูละงง ล่าสุดก็เซตสามภพสามชาติ กูอ่านได้ทีละครึ่งเล่มก็นอนหงายละ ทับศัพท์เยอะชิหาย จำชื่อตัวละครละยังต้องมาจำศัพท์อีก ดวกมาก

เอาเป็นว่าเขียนอะไรที่ตัวเองเข้าใจก่อนจะดีกว่า ถ้าเขียนแล้วตัวเองยังไม่เข้า คนอ่านก็คงไม่เข้าใจอ่ะ คำอะไรที่มันแปลเป็นไทยได้ก็เขียนไปก่อน จะคงคำจีนเพื่อให้ได้ฟีลลิ่งแบบจีนกูว่ามันไม่โอเคว่ะ เขียนให้ออกสตล์จีนยังดีกว่าอีกมานั่งทับศัพท์ให้อ่านยากกว่าเดิม // อันนี้ตามที่กูคิดนะ
แต่บางคนอาจจะชอบทับศัพท์เยอะๆ ก็ได้ แต่นิยายกูหาคำทับศัพท์นับคำได้ คนอ่านก็อ่านกันรู้เรื่องนะ เสียงตอบรับก็ดีอยู่ // อยากเขียนก็เขียนๆ ไปเถอะ ฝีมือมันใช้เวลาเกลา จะเขียนสวยได้ใน 2 วันก็ยิ่งกว่าอัจฉริยะแล้ว

>>530 แปะมาเร่ววว อยากอ่าน

>>529 เอาที่เมิงถนัด แล้วใช้ไปแนวทางเดียวกันให้หมด เช่นจะจีนกลางก็จีนกลางให้หมด ไม่ใช่ผสม หรือจะไทยไม่ทับเลยก็ไม่มีใครว่า ส่วนกุใช้หวงตี้ ปรับเป็นจีนกลางหมด เพราะหลัง ๆ ดูซีรีย์จีนมาก็ส่วนนึงเลยปรับดีกว่า คนอ่านก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่กุไม่ได้ใช้เยอะ ใช้แค่พวกตำแหน่งสนม หรือคำเรียกที่ควรใช้ ที่เหลือก็เป็นไทยหมด

เขียนให้ตัวละครฉลาดนี่ปวดหัวมากนะ เพราะดันฉลาดกว่าคนเขียน ก็นั่งนึกไปสิ 5555+

ขอบคุณโม่งทุกคนมากเลยมึง กราบ กูงงไปหมดแล้วกับงานเขียนแบบนี้ แต่คือกูอยากเขียนไง เป็นแนวที่กูอยากอ่านแต่หาอ่านไม่ค่อยเจอ

เออ สมมติกุเขียนนิยายย้อนกลับไปในราชวงศ์จริงๆแต่สมมติยุคขึ้นมาได้มั้ยวะ อย่างกุบอกเรื่องเกิดในสมัยราชวงศ์ซ่ง ประมาณคศ.นี้ๆ แต่กุสมมติชื่อฮ่องเต้ขึ้นมาเลยเพื่อป้องกันการจำกัดแง่เนื้อเรื่อง เพราะกุเห็นคนอ่านบางคนสับแหลกเลยว่ารัชสมัยนี้ตามปวศ.ไม่มีเหตุการณ์นี้ซะหน่อยไรงี้ ทั้งๆ ที่หนังจีนวลาเขาเอาเรื่องคนในปวศ.มาทำหนังกุเห็นก็ใส่สีตีไข่ จับนั่นผสมนี่ยังไม่มีใครแขวะเลยนี่หว่า แค่คงโครงเรื่องไว้ว่าครองราชย์อายุเท่านี้ แต่งเท่านี้ ตายเท่านี้ก็พอ ส่วนอื่นก็เติมเป็นอรรถรสในละคร หรือความคิดของกูนี่มะ้ร็งวงการวะ

>>537 ถ้ามึงจะย้อนกลับไปราชวงศ์ที่มีจริง ขนาดระบุว่าคศ.นี้ๆๆ แล้วมึงจะเมคชื่อฮ่องเต้ให้งงทำไมอีกวะ กูงง
คนที่เขารู้ปวศ.จริงๆมาอ่านก็ต้องท้วงมึงนั่นแหละ

ละครอิงปวศ.มันแต่งเติมเท่านั้นแหละ และมักจะคงโครงเรื่องหลักๆที่เกิดขึ้นในยุคนั้นไว้ ส่วนที่เหลือตีความช่องว่างในปวศ.ไปร้อยแปด
อย่างยุคราชวงศ์ชิงก็โดนละครใส่ไข่ซะจนคนคิดว่าเป็นเรื่องจริง
ทั้งเรื่องที่ละครบอกว่าองค์ชายสิบสี่ต้องได้บัลลังก์ต่อจากคังซี ไม่ใช่องค์ชายสี่
ทั้งเรื่องที่บอกว่าคังซีซ่อนราชโองการแต่งตั้งฮ่องเต้องค์ต่อไปไว้ที่หลังป้ายอักษรในตำหนักเฉียนชิงกง แถมในนิยายอิงปวศ.ที่กูอ่านก็แต่งเติมว่าพระมารดาขององค์ชายสิบสามเป็นองค์หญิงเผ่ามองโกล ทั้งๆที่ความจริงเป็นเพียงบุตรีขุนนางธรรมดา
ทั้งเรื่องยงเจิ้งโดนนักฆ่าสาวลอบเข้าวังมาเชือด
ทั้งเรื่องพระสนมเซียงเฟยลอบสังหารเฉียนหลง อ้อ หรือในองค์หญิงกำมะลอก็แต่งให้พระสนมคนนี้หนีไปกับคนรัก แต่งเติมทั้งนั้นแหละและย่อมมีคนด่าที่บิดเบือนปวศ.
มันอยู่ที่ว่ามึงแต่งได้เนียนมั้ยเท่านั้นเอง

ถ้ากูอ่านนิยายที่บอกว่าอิงปวศ. แต่เมคชื่อฮ่องเต้ เมคบรรยากาศ/ธรรมเนียมในยุคนั้นมา กูก็ไม่ว่าอะไรหรอก นิยายแจ่มเล่มเดียวจบหลายเรื่องก็อิงบรรยากาศ
แต่ถ้าบอกว่าอิงยุคนี้แต่เอายุคอื่นมาปนให้มั่วไปหมด หรือไม่ก็เอาเรื่องที่จีนเป็นผู้เชี่ยวชาญอยู่แล้วอย่างเรื่องผ้าไหม กระดาษ ดินปืน ฯลฯ เอามายัดปากนางเอกให้ดูฉลาด สอนจระเข้ว่ายน้ำ ยัดมาไม่ว่า แต่ถ้ายัดมาแบบพระเอกคนจีนโบราณฟังแล้วโอ้ ข้านึกไม่ถึงเลยว่าจะทำแบบนี้ได้ ฮวกกก กูปิดค่ะ

>>537 หนังจีนที่มีปรับเปลี่ยน​เพราะ​เขามีกฏห้ามไง

ช่วงนี้เขาฮิตตลกกันเหรอวะ แต่ละคนเขียนคอเมดี้สัส มีดราม่ามั่งไหมเนี่ย

>>540 มันง่ายไงเมิง ไม่ต้องอิงหลักตรรกะเหตุผลห่าไรมาก ข้อมูลไม่ต้องหาเยอะ พอมีคนด่าว่าข้อมูลผิดก็บอกว่าแนวตลกไม่ซีเรียส

>>541 กูดันเป็นพวกมุกแป๊กนี่แหละ เห็นแต่ละคนมาคอเมดี้ก็แบบเออ สงสัยช่วงนี้ฮิตกัน 55+

>>538 +1 ตอนกูเป็นเด็กดูหนังจีนกูก็นึกว่าองค์ชายสี่แย่งสมบัติองค์ชายสิบสี่ พอโตมาถึงได้รู้ ถถถถ

กูพยายามเขียนให้ฮา แต่ไม่ฮา เครียดหนักกว่าเดิมอ่ะ ภาษากูมันเรียบๆ คนอ่านก็บอกอยู่นะว่าเรียบๆ เข้าใจง่ายดี มันเป็นคำชมปะวะ

ชมเถอะมึง เข้าใจง่าย เีแล้ว

ดีแล้ว แก้ๆ

>>544 ก็ดีแล้วนิ ของกุนี่จะให้คนอ่านโฟกัสทางนี้ คนอ่านดันไปโฟกัสอีกทาง ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี 555

คือเรียบๆ ไร้ซึ่งความน่าตื่นเต้นเลยนะมึง ทำไมกูไม่ค่อยดีใจกะคำชมเลย ฮ่าๆๆๆ

>>548 ของกุก็เป็น กุตื่นเต้นเองคนเดียว 555+ แต่คนอ่านยังบอกว่าสนุกก็โอเคอะ

>>549 งั้นก็คงโอเค แต่ก็พัฒนาต่อล่ะ เขียนมาจนเกินครึ่งเรื่องละ กูถอยหลังไม่ได้ ฮ่าาาา

มึงกุแวะมาแปะไอเดีย มีแต่คนย้อนไปเป็นฮองเฮา ลองย้อนไปเป็นผัวฮองเต้มั่งเด้ะ

>>551 เขียน กูรออ่านเลย 5555555

>>548 ของกูโดนเรื่องแสดงออกไม่สมกับสถานการณ์ กูคงต้องอ่านทวนหลายๆ รอบละ อืม ยากจริง

ชวนคุย เป็นแบบไหนกันบ้าง https://www.dek-d.com/board/view/3801000/

นี่เป็นแบบเดดไลน์ ไม่ได้สนุกตื่นเต้นไรเลย เครียดชิบผาย แต่ก็เป็นแรงถีบที่ดี

>>554The secretest

>>550 กุก็อารมณ์เดียวกันมาไกลเกินจะถอยละ แต่กุก็ชอบของกุแบบนี้ด้วยแหละ มันมีบางคนก็มีบ่น แต่ให้กุปรับตัวก็ยากนะ

>>554 สายเต่า

>>554 อืม เหมือนสายเต่าผสมช่างผลัด ตอนนี้ยิ่งติดเกมอยู่ 555

>>557 ติดเกมเหมือนกูเลย

>>558 ติดพระเอกนิยายตัวเอง อยากได้เป็นพ่อของลูก

ky คิดยังไงกับคำขยายพวก หนุ่ม สาว ในคำว่า ฮ่องเต้หนุ่ม ไท่จื่อหนุ่ม อ๋องหนุ่ม ภรรยาสาว พระชายาสาว ไรงี้อะ

>>560 ใช้น้อยๆก็ดี ใช้มากไปก็เยอะ รู้แล้วว่าไม่แก่555

>>560 ปกติใช้แค่ 1-2 ครั้งต่อตอน เวลาขึ้นต้นแล้วไม่รู้จะเขียนอะไรดี

กุเลยสยองนิยายเรื่องหนึ่ง ใช้คำว่าอ๋องหนุ่มแม่งเกือบทุกย่อหน้า

กู >>560 นะ เจอมาเหมือนมึง >>563 ทั้งท่านอ๋องหนุ่ม ทั้งพระชายาสาว หนึ่งบทนี่มาเป็นยี่สิบได้ สยองสัส

มีคำถาม ถ้าเป็นสนมของฮ่องเต้องค์ก่อน เวลาคุยกับฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะใช้คำแทนตัวเองว่าอะไร เปิ่นกง หรือ เฉินเชี่ย กูไม่แน่ใจแต่ส่วนตัวคิดว่าใช้เปิ่นกงรึเปล่า ถ้าเป็นเปิ่นกงจะได้ใช้ 'ข้า' เพราะยังไงก็เป็นสนมอดีตฮ่องเต้ หรือถ้ามันเป็นเฉินเชี่ยจริงๆ จะได้ใช้ 'หม่อมฉัน'

>>565 ต้องแทนตัวเองต่ำกว่า มึงจะใช้ทับศัพท์จีนทำไมวะ ทำให้สับสนเปล่าๆ ถ้าไม่แม่นน่ะ

>>566 ไม่ๆ กูเขียนคำไทยนี่ละ แต่สงสัยว่า ข้ากับหม่อมฉัน มันจะตรงกับตัวไหนของจีน แล้วกูควรใช้คำไหน

>>567 หม่อมฉัน ถ้าเป็นแค่สนมของฮ่องเต้องค์ก่อนนะ

เปิ่นกงนี่มันคือตัวเองต้องมีศักดิ์สูงกว่าอีกคนด้วยนี่

เป็นกง แทนตัวกับคนต่ำศักดิ์ แต่ถ้าเป็นเฉินเชี่ย จะแทนตัวเองกับคนสูงศักดิ์กว่า

ที่เหลือใช้เซนส์เอา ไม่มีใครใหญ่กว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน

โอเค ขอบคุณพวกมึงมาก เดี๋ยวไปแก้หม่อมฉันก่อน อ้อ สงสัยอีกอย่างถ้าเป็นไทเฮานี่ใช้ 'ข้า' กับฮ่องเต้ได้เลยใช่ไหม

ไทเฮาใช้อ้ายเจียหรือแม่ก็ได้

มึงกุสงสัย ตกลงลำดับการเกิดก่อนเกิดหลังของพวกองค์ชายไม่ใช่ตัวที่ทำให้ได้ครองราชย์ใช่มะ กุนึกว่าเอะอะไรให้องค์โตสุดก่อนแบบฝรั่ง แบบจีนเขาให้ยังไง

>>573 ส่วนใหญ่ก็ลูกฮองเฮาอะมึง หรือไม่ก็คนที่ฮ่องเต้เห็นว่ามีความประพฤติเหมาะสมไรงี้

อันนี้จากที่สังเกต รอผู้รู้จริงมาตอบละกัน

>>573 จากที่ดูบูเช๊กเทียน ได้ขึ้นเพราะฮ่องเต้มอบอำนาจให้นะ พี่คนหนึ่งขาพิการ ขี่ม้าไม่ได้ฮ่องเต้เลยไม่โปรด อีกคนเก่งบู๊จริงแต่ทำตัวแย่ขุนนางไม่ชอบ ยุฮ่องเต้เอาน้องเล็กสุดขึ้นแทน สรุปน้องเล็กได้ ประมาณนี้

สมมุติกุเป็นฮ่องเต้ แล้วกุเกลียดลูกคนโตกุมาก กุให้ลูกคนอื่นได้ใช่แมะ แล้วมีโอกาสที่ขุนนางจะขัดค้านคำสั่งฮ่องเต้แมะ

>>576 มึงต้องเข้าใจก่อนว่า ในราชสำนักมันมีการเล่นพรรคเล่นพวกโดยส่วนใหญ่ ฮ่องเต้เกลียดลูกก็ปลดได้ แต่ๆๆๆ ถ้าลูกของมึงคนนั้นมีขุนนางสนับสนุนอยู่ ก็คงปลดยาก นอกจากมีความผิดหรือมีหลักฐาน/เหตุผลที่จะปลดได้หนักแน่นมากพอ

ถ้าลูกมึงคนนั้นแทบไม่มีฝ่าย หรือความผิดมากจนไม่รู้จะค้านยังไง นั่นแหละ ขุนนางถึงจะเงียบ

>>573 ส่วนมากลูกฮองเฮาจะมีสิทธิ์ก่อน แต่บางทีลูกสนมที่โปรดปรานก็ได้ไปนะ
>>576 ที่จริงมันตั้งและปลดได้แทบตลอดเวลา รัชทายาทเป็นตำแหน่งที่เสี่ยงมาก เหมือนที่ >>577 อธิบายมานั่นแหละ

เคยดูซีรีส์เรื่องปู้ปู้อ่ะ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับฮ่องเต้ ฮ่องเต้รักใครมากๆ คนนั้นก็ได้เป็น

แนวทางส่วนใหญ่
1.เป็นลูกที่ฮ่องเต้รักมากที่สุด มักเป็นตัวเลือกแรก
2.เป็นลูกที่มีขุนนางต่างๆ ชื่นชมมากที่สุดว่าจัดการบริหารอะไรได้ดี เป็นตัวเลือกรองลงมา
ส่วนลูกที่เก่งทางบู๊ มักจะเลือกไปเป็นอ๋องคุมเมืองยุทธศาสตร์ใกล้ชายแดน ไม่ค่อยเลือกเป็นฮ่องเต้เพราะขุนนางกลัวเสียอำนาจในส่วนที่ตัวเองควบคุม
สังเกตประวัติศาสตร์ ลูกที่นิสัยดุๆ จะไม่ค่อยได้รับเลือกเท่าไร

หูย ถ้ากูเป็นรัชทายาทมานานแล้วอยู่ดีๆโดนปลด ตำแหน่งเอาไปให้น้องชายลำดับที่ล่างๆ แบบให้เด็ก
กูคงจะก่อกบฏยึดอำนาจ ว่าแล้วก็เอาไปแต่งนิยาย ขอบคุณทุกโม่งมาก

>>581 ถ้าทำตัวสมควรโดนปลดก็ช่วยไม่ได้ /ยิ้มแบบคนที่ปลดรัชทายาทมาแร้ว

>>582 ใจร้าายยยยย
กุกำลังคิดอยู่ว่าจะหาเรื่องไงให้มันโดนปลด จีบหญิงคนเดียวกับที่ฮ่องเต้เล็งไว้ (พ่อลูกแข่งกันจีบหญิง) หรือโดนปลดเพราะเกมการเมืองดี โดนคนยุว่าอีนี้จะชิงบัลลังก์ แอบรวบรวมพรรคพวกไว้เบื้องหลัง หรือฮ่องเต้ติดหญิง โดนหญิงปั่นหัวให้เอาลูกนาง(ไม่โตเป็นวัยรุ่นเลย)ขึ้นแทนงี้ หรือลูกที่โดนปลดชอบฟันดาบ(เกย์) อย่างไหนดูดราม่ากว่ากัน

>>583 อยู่ที่เขียนแนวเรื่องจริงจังแค่ไหน แล้วปูตัวละครมายังไง ถ้าเหตุผลไม่รองรับกับอุปนิสัยตัวละครมันจะดูเมิงพยายามมากเกินไปนะ

>>583 ถ้าเขียนจริงจังก็เอาประเด็นการเมืองเลย ลดมาหน่อยก็ฮ่องเต้โดนคนโปรดที่หลงขนาดหนักยุมาก ๆ จนปลดรัชทายาทออกแล้วให้โอรสของคนโปรดขึ้นเป็นแทนอย่างที่ว่ามา เป็นเกย์นี่ต้องหาเหตุผลมารองรับเยอะหน่อยเพราะสมัยจีนโบราณมีเรื่องแบบนี้อยู่แล้วแค่เหตุผลนี้มันดูน้อยไปอ่ะ

>>583 ตำแหน่งราชา / ฮ่องเต้ เป็นตำแหน่งที่ขึ้นชื่อว่าหูเบา ...อาจจะโดนโหร หรือว่าสาวใกล้ตัวมากล่อมจนหลงก็ได้
ยกตัวอย่างไทย... สังฆ์ทอง ราชาเชื่อโหรไล่ลูกกับชายาออกจากเมืองซะงั้น

ขอบคุณเพื่อนโม่งขอถามอีกนิด ในวังมีโหรแมะ แบบคอยทำนาย ทายทักงี้ คอยทักฮ่องเต้ว่าทำไรดี ฤกษ์วันไหนประมาณนี้ เค้าเรียกไรนะในสมัยนี้อ้อซินแส มีไหมอ่ะ

>>587 มี คนจีนโบราณเชื่อฤกษ์ยามมาก ในวังมีโหร มึงจะเรียกว่าอะไรก็แล้วแต่ว่านิยายมึงดูไทยๆหรือดูจีนๆ จะเรียกตำแหน่งแบบไทยๆว่าราชครู พระอาจารย์ก็ได้ ออกลิเกหน่อยๆแต่เข้าใจง่ายดี

>>588 ราชครู กับ พระอาจารย์นี่ใช้กับคนที่เคยสอนฮ่องเต้ไม่ใช่เหรอ ?
อันนี้ถามจากที่ดูซีรีย์จีนนะ เพราะไม่เคยเห็นราชครูพวกนี้นั่งทำนายอะไรเลยในซีรีย์

>>588 ราชครูและพระอาจารย์คือคนสอนหนังสือกับวิธีการปกครองบ้านเมืองให้ฮ่องเต้เว้ย พวกโหรจะอยู่ในกรมพิธีการ ฤกษ์ยามไรก็ให้กรมพิธีการจัดการ

>>590 เออใช่กรมพิธี มีอะไรฮ่องเต้ก็บอกเจ้ากรมพิธีไปเตรียมการหาฤกษ์ยามมา แต่พอฮ่องเต้อาร์ตมาไม่ตรงฤกษ์แล้วผลลัพธ์ไม่ดี ดันโดนลงโทษคนแรกตลอด
คุ้นๆว่ากรมนี้ทำเรื่องเกี่ยวกับปฏิทินด้วยใช่มั้ย ?

ขอบคุณเพื่อนโม่งอย่างยิ่ง

หมู่นี้เงียบๆพวกมึงไปหาหนังสือที่งานหนังสือกันใช่มั้ย ใครได้หนังสือเคล็ดความรู้อะไรมาแบ่งปันก็ดีนะ กุจะได้ลิสต์ไว้ไปซื้อรอบหน้า รอบนี้กูตังค์หมดแล้ว ;w; ตั้งแต่ต้นเดือน

>>593 กูกำลังเข็นรถเข็นชนกำแพง เวลาสมองตันแล้วเดดไลน์อยู่ตรงหน้านี่ทรมานชิหาย

>>594 อีเหี้ย กูนึกว่านี่กูมาพิมพ์เอง เดดไลน์ลนชิบหาย แต่กูก็ตันชิบหาย คิดเหี้ยไรไม่ออก เครียดโว้ยยยยยย

เดดไลน์คืออะไร กุเทเดดไลน์ไปนานแล้ว 555+

>>596 เดดไลน์กูเดดไปตั้งแต่ห้าปีที่แล้ว...

>>597 กูก็ว่าจะเทไปหลายครั้งแล้ว แต่นึกถึงอนาคตดำมืดของตัวเองแล้วเทไม่ลงว่ะ ฮ่าๆๆ

โม่งโบราณ กูมาถามสองมู้ละกัน กุกำลังติดนิยายเรื่องนึงอยู่ กูนั่งอ่านคอมเม้นชาวบ้านอยู่ มีแต้คนด่านักเขียนที่ไม่ยอมทำเรื่องไปทางตามใจมัน มึงรู็สึกไงกันมั่งวะ เวลาคนเม้นแบบนี้ ไม่ใช่น้อยๆ นะ เป็นร้อยๆ เม้น บางคนมาแบบหยาบคายมาก อินจัด อีเหี้ยกูนึกว่านางเอกไปเผาบ้านมันเจ็ดชั่วโคตร
พวกมึงทำไงกัน ไม่เปลี่ยนพล็อตเรื่องไม่อ่านคอมเม้น ลงไปเรื่อยๆ ไหมวะ หรือต้อแต้ซะก่อน

>>599 ถ้านักเขียนใจไม่แข็ง อาจใจฝ่อ

แต่เชื่อเถอะ จงเขียนต่อไป ไอ้พวกที่ด่าๆ ยังไงก็ตามอ่าน

กูจะมองเบลอทำเป็นไม่สนใจนะ แต่ก็คงเฟลมากๆ

เป็นกู กูจะมองผ่านมันไปซะ แต่ถ้าหนักเข้ากูจะเขียนให้มันสุดขั้วกว่าที่ด่าอีก

กูชอบเขียนนิยาย กูชอบจินตนาการ ออกเล่มกับ สนพ. แม่งมีปลิงแสกนไปปล่อยเต็มไปหมด บางเว็บกูก็รีพอร์ตไม่ได้ แถมติดต่อคนทำเว็บไม่ได้อีก? จิตกูตกมากค่ะ ลำพังแจ้ง สนพ. ไปก็ไม่ได้อะไร ดำเนินการคนเดียวความรู้ความพยายามกูก็มีไม่มากพอ กูท้อมาก เรื่องต่อไปก็ยังอยากจะเขียน ไม่คิดจะออก สนพ. แล้ว กะทำเป็นอีบุ๊ค ดันไปเจอของนักเขียนคนหนึ่ง เขาไม่ออกเล่ม ขายแต่อีบุ๊คกับติดเหรียญในเว็บ แต่...ดันมีพวกเอามาแสกนให้โหลดได้อีก คือถ้ามึงจะสามารถขนาดนั้น กูควรจะอยู่ยังไง ยังจะมีแรงเขียนนิยายต่อไหม แม่ง

มาระบาย ไปล่ะ

>>603 ลองปรึกษาโม่งแถวนี้ดูดิ อาจจะมีใครซศักคนรู้กฏหมายซ่อนอยู่แถวนี้

>>603 แสดงว่างานมึงเขียนสนุก คิดในแง่ดีเข้าไว้
แล้วรวมแรงลุยกะไอ้พวกเหี้ยสแกน

ช่วงนี้มังงะเซินเจ้นสาขาโยโกฮาม่าเรื่อง Kusuriya no Hitorigoto ดังขึ้นมาจากพระสนมไพสุริ

กูจะมาบอกว่าอย่าเพิ่งแหยง เรื่องนี้แม่งดีงามมาก เอามุกมาตรฐานมาใช้แบบไม่ฝือเลย

หลังๆ กูรู้สึกเหมือนอ่าน CSI ฉบับวังหลวง 5555

>>603 ทำใจ และ ebook ก็ไม่สามารถป้องกันได้
อยู่ที่ว่าเรื่องที่มึงเขียน ไปเตะตาเตะใจไอ้พวกปลิงนั่นหรือเปล่า
ขนาดนิยายทำมือ แม่งก็ไม่เว้น อย่าง Overheats online
สนพ.ใหญ่ๆ สภาพร หรือ สนพ.เมจิค น้องใหม่ โดนหมดแหละ
อยู่ที่เรื่องของมึงจะไปต้องตาต้องใจ พวกเหี้ยนี่หรือเปล่าเท่านั้น

>>607 โทษที กูไม่ได้ดูหัวข้อ นึกว่าห้องเด็กดี ที่คุยสายแฟน
แต่ถ้าจีนเสิ่นเจิ้น
ทำมือก็เห็น ว่าวฮ่องเฮา อะไรเนี่ยก็โดน

ของสนพ.เอง จาก สถาพร สยาม มากกว่ารัก ห้องสมุด อะไรนี่ ไม่เกินเดือนโดนหมดสมัยนี้
เร็วที่สุดของสยาม ไม่กี่วันหรือสัปดาห์เดียว ไฟล์สแกนเกลื่อนแล้ว

อารมณ์แบบ กูซื้อมาหลายพัน ผ่านไป 2 -3 วันมาเกลื่อนเลย น้ำตาจิไหล

>>606 กูก็งงๆ ตั้งนาน เซ็ตติ้งจีนแต่คนญี่ปุ่นวาดเหรอ เอ๊ะ หรือไต้หวันที่เดบิวท์ที่โน่น 555

>>609 มีด้วยหรอ ทำไมกูหาไม่เคยเจอ เจออย่างมากก็เรื่องเก่าๆ

>>612 เก่าขนาดไหนที่หาไม่เจอ
หมอเทวดา ฉู่หวังเฟย ชายาผู้มีคุณธรรม บลา บลา มีครบจบหมดแหละ

>>603 แจ้งความดำเนินคดีอาญา เก็บหลักฐานที่มันละเมิดไป แล้วก็พวก id / e-mail คนปล่อยไฟล์ (ถ้าหาได้น่ะนะ) แล้วเดี๋ยวจนทตำรวจเขาก็จะดำเนินการ รอไปขึ้นศาลก็พอถ้าหากตำรวจเขาหาตัวคนปล่อยได้ ถ้าชนะคดี ค่าปรับส่วนหนึ่งมึงก็จะได้ด้วย แต่ถ้ามันไม่พอกับสิ่งที่เสียไป เช่น ขาดรายได้ในการขายนส/e-book ไปมาก ก็ฟ้องแพ่งเอาเพื่อเรียกค่าสินไหมเพิ่ม

>>614 ถ้ามันง่ายขนาดนั้นสนพ.ก็ลงดาบแล้วดิ คือบางทีก็ได้ไม่คุ้มเสียอีก เสียเวลาขึ้นโรงขึ้นศาล เสียเงินทองเพิ่ม จับแม่งก็ไม่ได้ก็บางทีเซิฟเวอร์แม่งไม่อยู่ไทยอีก หาตัวคนปล่อยไม่ได้ งอกเป็นไฮดรา ยุ่งยากอลัง ลิขสิทธิ์ร่วมอีกมั้งบางที่ สัญญาสนพ.อีก

บางทีเล่นตรงๆ ตามกฏหมายก็ลำบากโคตรๆ เล่นอ้อมๆ ก็ได้ ขยันลบรายวันเอา มึงอัพกุลบ มึงอัพกุตามลบ เอาให้แม่งมันเลิกอัพ....
เหนื่อยโคตรรร แต่งนิยายแล้วเสือกต้องมาเสียเวลาทำอะไรแบบนี้อีก แต่ทำอย่างอื่นก็ไม่ได้

>>611 ต้นฉบับมันเป็นนิยายบนเว็บ เซ็ตติ้งจีนคนญี่ปุ่นแต่ง ดังพอตัวจนได้รวมเล่มนิยาย ได้ออกมังงะ
ช่วงนี้เริ่มดังบ้านเราเพราะมีคนเอาฉบับมังงะมาแปลลงแมวดุ้น

กูไปเอาลิสต์นิยายจีนที่ติดท็อปกับนิยมมา ใครว่าง ๆ ช่วยกันสับ

https://writer.dek-d.com/nook0734/story/view.php?id=1709625 - - - สิ้นเยื่อใยเสน่หา
https://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1677833 - - - ฮองเฮาเจ้าเสน่ห์ฯ
https://writer.dek-d.com/iladatch/story/view.php?id=1693249 - - - ข้าจะเป็นตัวประกอบที่เริ่ดที่สุดในแผ่นดิน!
https://writer.dek-d.com/inyourface/story/view.php?id=1716179 - - - กลนงคราญฯ (โลหิตนาง 18+)
https://writer.dek-d.com/FrostyNight/story/view.php?id=1699430 - - - ชะตาฝันมั่นรัก
https://writer.dek-d.com/54101140007/story/view.php?id=1714407 - - - ชายาอ๋องกระดูกเหล็ก
https://writer.dek-d.com/pitchyong/story/view.php?id=1698830 - - - หยกผลาญใจ
https://writer.dek-d.com/lionwithlove/story/view.php?id=1644052 - - - วาสนาชะตารัก
https://writer.dek-d.com/TonMaiBiYa/story/view.php?id=1677431 - - - นางหงครองภพ สยบมังกร
https://writer.dek-d.com/sarabiya/story/view.php?id=1604385 - - - เหอซือเมี่ยว

อันนี้เป็นพวกที่ติดท็อป เดี๋ยวจะไปควักเรื่องที่อยู่ในหลุม

>>617 ห้องสับอยู่ห้องลิทจ้า

>>618 อ๋อขอโทษค่ะ เข้าผิด

โม่งๆ อนุนี่เลื่อนเป็นเอกได้แมะถ้าเป็นคนโปรด หรือตกเป็นได้แค่อนุตลอดไป หรือเอกงี้ ถ้าผัวแต่งผู้หญิงเพิ่ม แล้วฝั่งนั้นที่มาจากตระกูลดีกว่ามาเป็นเอกแทนได้มั้ยอ่ะ หรือต้องเป็นรอง

>>620 มึงถามครอบจักรวาลไป ขึ้นอยู่กับว่าเป็นอนุของใคร แล้วพื้นเดิมมาจากตระกูลไหน ถ้าพอมีตระกูลอยู่บ้างหรือผัวโปรดมาก เป็นเมียคนเดียวที่มีลูกชายให้ผัว ก็มีโอกาสขึ้นเป็นหลวง แต่ผัวต้องหย่าเมียหลวงก่อนนะเว้ย ถ้าผัวไม่หย่า เมียหลวงก็จะเป็นเมียหลวงวันยังค่ำ แต่ถ้าผัวแต่งผู้หญิงเพิ่มแล้วผู้หญิงคนหลังตระกูลดีกว่า มีโอกาสขึ้นเป็นหลวงได้ แต่ผู้ใหญ่ต้องยอมรับ มึงนึกถึงสภาพความจริง ถ้ามึงมีตระกูลดี มึงจะยกลูกสาวให้ผู้ชายที่มีเมียหลวงอยู่แล้วมั้ยล่ะ มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นยาก แต่ก็เป็นไปได้ เช่นสมรสพระราชทาน ถ้าเป็นระดับเชื้อพระวงศ์ส่งมาให้ ถึงเป็นเมียที่มาที่หลังก็ต้องได้ขึ้นเป็นเมียหลวง ถ้าเป็นคนทั่วไปก็ดูเหตุผลเดียวกันนี้แหละว่ะ ตระกูลของอนุมันใหญ่พอมั้ยที่จะเป็นใหญ่ คือต้องใหญ่พอให้ตระกูลเมียหลวงแต่เดิมไม่กล้าหือ

>>621 พอดีกุอ่านเก็นจิโมโนกาตาริมา เนื่องจากพระธิดาซันโนะมิยะยศสูงกว่าทุกด้านทั้งครอบครัวหนุนหลังและเป็นเชื้อพระวงศ์ เลยได้แต่งเป็นชายาเอกของเก็นจิ แต่มุราซากิที่อยู่มานานเป็นได้แค่ชายาธรรมดา เลยสงสัยว่าจีนเหมียนกันมั้ย

โม่ง ถ้าเราเขียนบทสนทนา เป็น 'อันใด' แต่เขียนบรรยายเป็น 'อะไร' จะแปลกไหม เช่น
1. "เจ้าเป็น'อันใด' เหตุใดจึงรีบร้อนเช่นนี้"
2. ไม่ว่าจะเกิดเรื่อง'อะไร'ขึ้นกับนาง ใบหน้างามยังคงมีสีหน้าราบเรียบสงบอ่อนโยนดุจผิวน้ำ...
หรือควรจะเขียนอันใดไปทั้งเรื่องเลย ตอนนี้กูกำลังพยายามเลี่ยงคำทันสมัยอะ อย่าง ใคร-ผู้ใด ทำไม-เหตุใด อะไร-อันใด แต่บางครั้งพอใช้ในบทบรรยายก็กลัวว่าจะดูแปลกขัดอะไรแบบนี้รึเปล่า

>>623 กูผ่านทางมา ไม่ได้​เขียนเสิ่นเจิ้นหรอก คิดว่าได้นะ
แต่ตัวอย่างที่ยกมา กูว่ายังไม่เวิร์ค
1. อันใด-เหตุใด มีคำว่า"ใด" ในท่อนคำพูด​เดียวกันติดๆกัน มันแปร่งๆ อาจจะจับแยก หรือเปลี่ยนคำ
"เจ้าเป็นอันใด ไย(/ไฉน)​จึงรีบร้อน​เช่นนี้"
(แต่จะจีนไหมกูไม่รู้​นะ ไม่ค่อยได้อ่านจีนหรอก...)
2.ไม่ว่าจะเกิดเรื่อง​'ใด'กับนาง ; แค่นี้จะอ่านลื่นกว่านะ

>>624 เอ้อ! ลืมคำว่าไยกับไฉนไปได้ยังไง พอดีตัวอย่างกูเพิ่งคิดสดเมื่อกี้ พอแก้แล้วลื่นกว่าเดิมเยอะ ขอบคุณมากจ้า

>>623 ของกุใช้สลับ เพราะถ้าอันใดตลอดบางทีมันซ้ำเยอะ กุจะอ่านบทสนทนาดูก่อนว่าควรใช้คำไหน คำไหนอ่านแล้วลื่นไหลกว่ากัน หรืออิงจากอุปนิสัยของตัวละคร คำพูดมันจะแสดงออกได้ว่าใครเป็นพูด นิสัยเป็นยังไง ประมาณนี้

>>624 อะไรก็ไม่ได้เป็นคำสมัยใหม่มากหรอก ใช้กันมานานมากแล้วเหมือนกัน ถ้าจะซีเรียส ดูคำว่า ยังไง ยังงั้น อะไรงี้มากกว่า เห็นหลุดกันเยอะเลย

คำถาม
นางกำนัลในวังนี่ ถ้าออกมาข้างนอกนี่ถือว่ามีหน้ามีตาขนาดไหน? จำได้ว่านางกำนัลระดับสูงๆออกมาเยี่ยมบ้านหรือทำธุระให้เจ้านายได้ได้ เลยสงสัยว่าถ้ามองจากชาวบ้านหรือมองจากพวกชนชั้นสูงนี่จะให้ความสำคัญแค่ไหน
ว่าแล้วก็อยากลองอ่านเรื่องที่นางเอกเป็นพวกข้าราชสำนัก(ที่ไม่ใช่สนม)จัง พอมีใครแนะนำให้ได้ไหม

>>628 มีเรื่องกงหนี่ว์ในเด็กดีกับนางในของธาดาพรนึกเรื่องอื่นไม่ออกแฮะ

นิยายเสินเจิ้นนี้บรรยายความสวยแบบของยุคสมัยนี้หมดเลย แต่สวยสมัยนี้กับสมัยก่อนต่างกัน ทั้งที่ธีมเซทมันอยู่ยุคโบราณงี้ กุเอาสวยแบบไหนดีสมัยนี้หรือสมัยนั้น

>>628 มีหน้ามีตาระดับนึงเลยแหละ อย่างคนรับใช้ในตระกูลใหญ่ยังมีหน้ามีตาเลยถ้าออกไปข้างนอกแล้วเป็นที่รู้จัก คนก็ให้ความเกรงใจ ส่วนนางกำนัลถ้าชาวบ้านแยกแยะไม่ออกก็มักจะมองอีกแบบคือเหมารวมไปตามเครื่องแบบ คล้าย ๆ เวลาเจอทหาร องครักษ์ อะไรทำนองนี้ ส่วนชนชั้นสูงก็มักจะมองที่ตำแหน่งว่ารับใช้ใครอยู่สำคัญระดับไหนก็ให้เกียรติตามนั้น
ถ้าพวกเสิ่นเจิ้นกุไม่ถนัดเลยไม่ค่อยได้อ่านเท่าไหร่
>>630 หมายถึงรูปร่างหน้าตา หรือว่าพวกชุดฉาก?

>>628 เยอะอยู่นะ ขนาดข้ารับใช้ตระกูลขุนนางหรือตระกูลใหญ่ๆ ยังมีคนให้ความเกรงใจนับหน้าถือตา มันเลยมีสำนวนที่ว่าจะตีสุนัขยังต้องดูเจ้าของ

>>628 ไม่ค่อยมีหรอกส่วนมากผญอยู่บ้านรอแต่งงานสวยๆ ที่เป็นชาวบ้านธรรมดาทำมาค้าขายก็พอมีบ้าง แต่เสิ่นเจิ้นมีน้อย
ถ้าแปลจีนก็แม่ทัพอยู่บนฯ กับพวกเล่มฝอยๆของแจ่มไง

>>630 อยากสวยแบบไหนจ๊ะ https://pantip.com/topic/34652112

>>628 https://www.wattpad.com/story/86052295-a-maiden's-ballad ตรงความต้องการเลยอันนี้เป็นภาษาอังกฤษนะ ลองอ่านแล้วน่าสนุกดี

>>634 อ่าซ์ ถ้ากุอยู่สมัยโบราณกุคงได้เป็นสนมเอก กุเกิดผิดสมัย...

มึงถ้าฮ่องเต้ตายแบบไม่มีทายาท น้องชายจะได้ครองต่อแมะ

เออ พูดถึงฮ่องเต้ตาย พวกนางสนมเต็มวังหลังไปอยู่ไหนกันวะ โดนเลย์ออฟยกแพ็คเลยนิยกเว้นเด็จแม่ของรัชทายาทที่ขึ้นต่อ

>>638 ไม่ไปอยู่ตำหนักนอกเมืองก็ขึ้นอารามชี

>>638 เหมือนเห็นว่าบางทีก็ฝังไปด้วยกันปะ

>>637 น้องชายมีสิทธิ์ขึ้นต่อ
>>638 ฉบับโหดหน่อยก็เลือกส่วนหนึ่งฝังตามฮ่องเต้ไปทั้งเป็น หรืออีกฉบับก็คือส่งไปบวชชี คนที่สำคัญๆ หน่อยมีลูกเป็นของตัวเอง ก็อาจจะอยู่ในวังต่อหรือลูกอาจจะรับไปอยู่นอกวัง ไปยังที่ดินศักดินาตัวเอง เป็นไท่เฟยไง

>>637 ถ้าไม่ได้ตายแบบปัจจุบันทันด่วน หลายๆเรื่องก็มีราชโองการลับเก็บไว้นะ
ประมาณว่าแต่งตั้งใครต่อ เพราะต่อให้มีลูกบางทีก็ไม่ได้ให้คนโตขึ้นตามลำดับ
มันมีเรื่องความรู้สึกส่วนตัว เชื้อสายฝั่งแม่ การเมือง ขุนนางที่หนุนหลังแต่ละฝ่ายอยู่อีก
บางทีรัชทายาทที่แต่งตั้งไว้ตายก่อนฮ่องเต้ ฮ่องเต้ให้ลูกของรัชทายาท(หลาน)ขึ้นแทนลูกคนอื่นๆก็มี

ถ้าไม่มีลูกส่วนใหญ่ก็มีน้องชายแหล่ะที่เป็นรัชทายาทชั่วคราวรอฮ่องเต้มีลูกของตัวเอง
บางเรื่องให้น้องชายคนที่เล็กกว่ามากๆเป็นรัชทายาทนะแบบเลี้ยงน้องเป็นลูกเลยเพราะอายุห่างกันมาก
ส่วนน้องชายอายุใกล้ๆไล่ไปไกลๆกลัวโดนแย่งบัลลังค์ ส่งไปกินหัวเมือง(ข้อเสียคือไกลหูไกลตา) บางคนก็ให้กินตำแหน่งอยู่ว่างๆไม่มีอำนาจในเมืองหลวง

ขอบคุณเพื่อนโม่ง
ขอถามอีกนิดในวังนี่ ลูกฮ่องเต้ทั้งหลายมีโอกาสได้เจอหน้ากันเองเยอะแมะ ลูกสาวลูกชายประมาณนี้มีโอกาสได้เจอกันหน้ากันเล่นกันบ้างไหม กูว่าจะแต่งตัวเอกเป็นลูกคนเล็กสุดเกิดจากฮองเฮา(เคยมีลูกแล้วคนนึง แล้วไม่มีอีกเลย) แบบเหมือนปาฏิหารย์ ท้องตอนเกือบสี่สิบงี้ เลยอายุน้อยกว่าพวกพี่ๆ มากถึงมากสุด พี่ๆ เลยโอ๋หน่อย เป็นที่เอ็นดูของพี่ๆ เพราะห่างกันมาก จะดูสมจริงมะ (ไม่ใช่ไรหรอกได้ไอเดียจากญาติกุท้องตอน42 ลูกเกิดมาแข็งแรง เป็นที่เอ็นดูทั่วหน้า ขนาดกุที่เกลียดเด้กยังเกลียดเด็กนี้ไม่ลง น่ารักน่าเอ็นดูจริง ไปไหนมีแต่คนรัก ไม่งอแง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อร้ายหลงลูกพี่ลูกน้องตัวเอง)
แล้วก็ พวกฮองเฮา สนมไรพวกนี้ทีโอกาสเจอลูกฮ่องเต้(ที่เกิดจากคนอื่น)เยอะมั้ย กุกำลังร่างบทนำอยู่ กลัวพลาด ขอบคุณโม่งทั้งหลายล่วงหน้า

>>643 จริงๆ ก็มีโอกาสนะ ตามงานเลี้ยง เทศกาล สำนักศึกษา เดินเล่นอุทยาน

>>643 ขึ้นกับเพศแล้วก็อายุด้วยล่ะมั้ง
ตอนเด็กๆส่วนใหญ่ก็อยู่ในวังหลัง โอกาสสนมฮองเฮาเจอลูกคนอื่นก็เยอะแต่เจอในวงล้อมนางกำนัลที่รับใช้ไม่ก็เจอพร้อมคนแม่(ปริมาณนางกำนัลก็ขึ้นกับอำนาจคนแม่) ถ้าความสัมพันธ์ฝั่งแม่ไม่ดีอย่าหวังจะได้เข้าใกล้ลูกคนอื่นง่ายๆนะ แต่ถ้าอายุห่างๆลำดับความสำคัญต่ำๆไม่มีสิทธิชิงอำนาจก็อาจเป็นที่รักของคนรอบข้างได้ ลูกฮองเฮานี่ต่อให้เป็นคนเล็กสิทธิสืบทอดต่ำๆก็ยังมีความสำคัญระดับนึง

วันก่อนพึ่งอ่านเรื่องของพระสนมที่ฆ่าลูกตัวเองหลังฮองเฮามาเยี่ยมเพื่อใส่ร้ายฮองเฮาด้วยนะ
ทั้งที่ฮองเฮามาเยี่ยมด้วยความเอ็นดูแท้ๆ

เด็กผู้ชายโตหน่อยก็มาอยู่ตำหนักนอกก็เจอคนอื่นได้ปกติแหล่ะแต่จะเจอพวกสนมน้อยลงหรือถ้าอายุไล่ๆกันก็เจอกันตั้งแต่เด็กๆได้ เด็กผู้หญิงก็เข้าออกวังหลังได้ตลอด

>>643 ลูกหลงแบบนี้เป็นที่รักมากอยู่แล้วของทั้งพ่อและแม่ ฮ่องเต้เองก็จะรักลูกคนนี้ด้วยแน่นอน เพราะแสดงว่าพระองค์มีพละกำลัง มีลูกได้เมื่ออายุมาก มึงบอกว่าฮองเฮาสี่สิบ ฮ่องเต้ก็คงอายุพอกันหรือมากกว่า แต่ที่ว่าจะมีโอกาสเจอหน้าพี่น้องมั้ย ขึ้นอยู่กับว่าห่างจากคนอื่นมากแค่ไหน ถ้าห่างเป็นสิบปีก็ไม่ได้เจอแล้วละ เพราะพี่น้องที่โตกว่าจะมีครอบครัวกันหมด ผู้ชายแยกวังไป แต่โอกาสเจอหน้าก็มีเวลามาเยี่ยมพ่อแม่ ส่วนเรื่องได้รับความเอ็นดูมันก็ต้องได้รับอยู่แล้ว ยิ่งเป็นลูกฮองเฮา ใครๆก็จะรักเป็นธรรมดา (เว้นแต่คนขี้อิจฉาอะไรก็ว่าไป)

ฮองเฮามีโอกาสเจอลูกฮ่องเต้ที่เกิดจากคนอื่นบ่อยครั้งตามต้องการ เพราะตามธรรมเนียมถือว่าฮองเฮาคือแม่ของเด็กทุกคน ลูกฮ่องเต้ที่เกิดจากสนมก็ต้องเรียกฮองเฮาเป็นแม่ ถ้าลูกสนมขึ้นครองราชย์ ก็ต้องแต่งตั้งฮองเฮาเป็นไทเฮา แล้วแต่งตั้งแม่แท้ๆของตัวเองในตำแหน่งที่ต่ำกว่า ฮองเฮามีสิทธิจะเรียกลูกใครมาเลี้ยงเองได้ทั้งนั้น เว้นแต่ว่าสนมคนนั้นอยู่ในระดับสูง มีอำนาจพอตัว ฮองเฮาก็จะเกรงใจ ส่วนสนมคนอื่นจะมีโอกาสเจอลูกฮ่องเต้มั้ย ขึ้นอยู่กับระดับอีกเหมือนกัน ระดับสูงก็มีโอกาสมากที่จะเจอ หรืออาจจะขอลูกฮ่องเต้ที่เกิดจากสนมระดับล่างมาเลี้ยงเองได้เลย บางยุค (เช่นยุคราชวงศ์ชิง) สนมระดับล่างไม่มีสิทธิเลี้ยงลูกเอง ลูกจะถูกส่งไปให้สนมระดับสูง ระดับพระชายา หรือระดับฮองเฮาเป็นคนเลี้ยง (ใช้คำว่าดูแลจะตรงกว่า เพราะหน้าที่เลี้ยงเด็กเป็นของพระนม) สนมระดับล่างส่วนใหญ่ไม่ได้เจอลูกง่าย เว้นแต่พระชายาหรือฮองเฮาเมตตา ถ้าไม่เมตตาก็อาจจะไม่ได้เจอลูกเลยตลอดไป มึงเพิ่งหัดเขียนก็ให้นึกถึงอำนาจเข้าไว้ ถ้าสนมมีอำนาจ โอกาสที่จะได้ทุกอย่างก็จะสูง ถ้าสนมไม่มีอำนาจ บางทีถึงฮ่องเต้จะโปรด ก็จะทำอะไรไม่ได้ เพราะมันผิดประเพณีที่จะอนุญาตให้สนมระดับล่างได้โน่นได้นี่ แล้วแต่ยุคสมัยด้วยน่ะนะ ถ้าเป็นยุคชิงก็จะเข้มงวดกับสนมมากเลย ยุคโบราณก่อนสมัยสุย ถัง ชีวิตสนมจะง่ายกว่าหน่อยว่ะ

ขอบพระคุณโม่งข้าน้อยกระจ่างแจ้งแล้ว

เพื่อนโม่ง กุมีคำถาม
คือสงสัยว่า ห้องเสิ่นเจิ้นที่ webnovel กับ ห้องเสิ่นเจิ้นที่ห้อง lit ต่างกันยังไงอ่ะ

>>648 ต่างกันที่ที่นี่ไม่ใช่กระทู้สับนิยาย แต่เป็นกระทู้แลกเปลี่ยนความรู้ไม่สับนิยายมั้ง

>>648 ตามที่กูเข้าใจนะ ถ้าหมายถึงห้องนี้ใน webnovel มันรวมนักเขียนแนวนี้น่ะ ส่วนห้องนู้นจะเน้นอ่านพูดเรื่องนิยายแนวจีนคนไทยเขียนน่ะ

>>648 ห้อง lit ไว้คุยนิยาย ห้อง web novel แยกออกมาช่วยกันแต่งนิยายเรื่อง รัชทายาทเสิ่นเจิ้น ลงเด็กดอย มึงช่วยตามไปอ่านกันด้วยจุ๊บๆ

>>651 ปิดท้ายแบบฮาร์ดเซลล์สุดๆ 5555

อ่ะ กูแปะให้ด้วย 55555
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1708786

พวกมึง กูเขียนนิยายจนถึงฉากจบแล้ว แต่ก็ยังงงว่ามันยังเรื่องว่าจบดีอยู่หรือเปล่า พระเอกกูอยู่อีกโลกหนึ่ง นางเอกกูก็อยู่อีกโลกหนึ่ง แต่จบแบบรักกันนะ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป คล้ายๆ เรื่องยัยตัวร้ายกับนายต่างดาวว่ะ แบบว่านางเอกกูก็ข้ามโลกไปหาได้ตลอดเวลา แต่อาจมีเวลาจำกัดอะไรประมาณนี้ แต่โลกของนางเอก 1 ชม. เท่ากับ 1 วันในโลกของพระเอก นางเอกนอนหลับไปเข้าอีกร่างนึงอยู่ได้ประมาณ 8 วัน ถึงจะกลับมาโลกตัวเองได้ คือแบบไม่มีใครตาย ไม่มีการพลัดพราก แค่อยู่ด้วยกันตลอดไปไม่ได้ มีลูกไม่ได้ จะลงเตียงยังไม่ได้เลย! แบบนี้มันถือว่าแฮปปี้เอนด์ไหมวะ

>>654 กูเอง อนึ่งที่ถามเพราะ สนพ. ที่กูจะส่งไปเขารับแต่แฮปปี้เอนด์

>>655 HE ไม่ได้แปลว่าพระเอกนางเอกมึงต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป ถ้าฉากจบของมึง พระเอกนางเอกยอมรับสิ่งที่เป็น ยิ้มดีมีความสุข คิดถึงอีกคนในแง่ความสุข ทั้งคู่มีทางออกให้กับชีวิต สามารถก้าวใหม่ได้ เข้มแข็งได้ แปลว่า HE แต่ถ้าจบแบบทั้งคู่ตับไตพัง ร้องไห้ชกกำแพงจนมือหงิก อันนั้นไม่ HE ถ้ามึงเขียนให้คนอ่านยิ้มได้ทั้งน้ำตา ไม่ได้หดหู่จนหยิบมาอ่านอีกรอบไม่ได้ แปลว่าใช้ได้แล้ว

>>656 แต๊งกิ้วว่ะ ลองให้เพื่อนอ่านดูละ นางก็ว่าไม่ถึงกับเศร้า แค่หน่วงๆ แต่ก็ถือว่าดีอยู่

เขานับลำดับลูกแฝดกันยังไงอ่ะ สมมุติได้ลูกชาย แฝดสาม ถ้าเป็นองค์ชายนับ หนึ่ง สอง สามป่ะ เหมือนลูกทั่วไป

>>658 เกิดที่หลังเป็นพี่ เกิดก่อนเป็นน้อง

>>659 คนโผล่ก่อนพี่สินะ

>>659 ตามความเชื่อสมัยก่อนเกิดหลังเป็นพี่ เกิดก่อนเป็นน้อง แต่สมัยนี้เกิดก่อนเป็นพี่อ่ะ ลองไปอ่านในพันธ์ทิพย์มามีอยู่ห้าหกกระทู้

>>661 หาแล้วไม่เจอ ไม่รู้กูหาคีย์เวิร์ดไม่ถูกหรือยังไง

>>661-662 เจอแต่แบบนี้ ไม่มีข้อมูลอ้างอิงอะไร https://pantip.com/topic/34765999, https://pantip.com/topic/32899474

ความเชื่อเฉพาะไทยหรือเปล่ามึง

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=60706 โม่งมีใครเลยอ่านเล่มนี้ไหม ดีไหม กุกำลังสะสมข้อมูลทำนิยายเสินเจิ้นที่เพอร์เฟ็คอยู่
ปล.กำลังตามหาเรื่องขุนนางอยู่ หายากชิบหาย มีแต่ราชวงศ์ กับพวกวังหลัง

กุเจอแล้ว แปะเผื่อมีคนสนใจ หนังสือ"เกร็ดประวัติศาสตร์จีน5,000 ปี" เพื่อนกุแนะนำมา

เรื่องราวของเหล่าสตรีจีน Part I: ซาง - ถัง https://pantip.com/topic/31914097

อันนี้สมัยถังนะ สมมุติชื่อ ซืออ๋อง หลี่จิวหรง ชายาเอกต้องเรียกนำหน้าคำเรียกหวังเฟย นี่สกุลของอ๋องหรือสกุลของฝั่งชายา(สมมุติว่าจ้าว) ต้องเรียก"หลี่หวังเฟย" หรือ "จ้าวหวังเฟย" หรือต้องเรียกตามนามพร้อมตำแหน่งของฝั่งอ๋องคือ "ซือหวังเฟย" อันไหนถูก
พอดีหาข้อมูลมาแล้วกุอ่านงงอยู่นิดหน่อย

>>668 ก็ถ้าอ๋องคือซืออ๋อง พระชายาก็ต้องเป็นซืออ๋องเฟยดิ

>>669 จะใช้อ๋องก็อ๋อง หวังก็หวัง เลือกอย่างนึงไม่เอามาปนกันดิ้ อันแรกเป็นฮกเกี้ยน อันหลังเป็นจีนกลาง
อันนี้ความเข้าใจกูนะ ถ้าอยากใช้เฟย ผชต้องหวาง ซือหวาง-ซือหวางเฟย หวงตี้ หวงโฮ่ว (จีนกลาง)
ถ้าท่านอ๋องต้อง พระชายา ฮ่องเต้ ฮองเฮา (ฮกเกี้ยน)
จำได้ว่าเคยมีคนเอากระทู้ที่อธิบายเรื่องนี้มาโพสไว้ เมิงลองคุ้ยดู อยู่ต้นๆเลยมั้ง

>>670 หวางเยคู่กับท่านอ๋องไม่ใช่เหรอ ก็แล้วแต่ว่าจะเอาอันไหน

พอมาเป็นคำเรียก อ๋อง = หวาง ==> ซืออ๋อง = ซือหวาง, ซืออ๋องเฟย = ซือหวางเฟย ก็แล้วแต่จะเลือกว่าใช้ตัวไหน

>>670 กุดุมุ้นั้นแหละเลย งง5555
>>669-671 ขอบคุณเพื่อนโม่ง

กุเข้าใจละ
เมื่อกี้เจอเรื่องใช้ทั้งอ๋อง ทั้งหวัง ทั้งเฟยภายในที่เดียวกัน กุเกือบขรรมกลิ้ง ดีนะมาอ้านที่โม่งอธิบายก่อน

กูนึกถึงตอนอ่านเผา ที่ใช้คำว่า 'จิ่นอิงอ๋องเฟย' มุมปากกูกระตุกแรงมาก ไม่เอาแบบนี้นะเพื่อนโม่ง

>>674 อ้าว ไมวะ มันใช้ไม่ได้เหรอ