Last posted
Total of 1000 posts
บางทีกูก็คิดว่าพวกเรามองในแง่ร้ายเกินไปหรือเปล่าวะ? คือบางทีนะ บางที จารย์แกอาจจะไม่ใจร้ายอย่างที่พวกเราคิดก็ได้นะ
ไอที่คิดๆแก้ปัญหากัน นอกจากของอนุญาติอ.ฮิโยโกะแล้วจารย์อนุญาติ วิธีที่เหลือมันก็ผิดหมดแหละ555 อันนี้อย่าหาว่ากุงั้นงี้เลย อยู่ๆประเด็นLCก็ถูกยกมา แต่เรื่องอื่นๆก็ยังแปลต่อ ทั้งแมวดุ้นหรือนายท่านก็แปลเถื่อนหมด คือกุก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่พวกมึงน่าจะรู้กันนะ ลองคิดว่าตั้งแต่ที่กุตามอ่านพวกนิยายแปลมา ตามเว็บมันจะมีกี่เรื่องเชียวที่ขอนักเขียนจริงๆ ;;;; ถ้าขอจารย์แล้วโดนห้าม ไม่เพียงนักแปลเรื่องนี้ที่อาจซวย คนแปลเรื่องอื่นๆก็อาจถูกดึงมาซวยด้วย ไม่รู้ดิ
พอมาถกกันจริงๆ ทำไมกูรู้สึกเห็นแจ้งถึงสัจธรรมแห่งโลกขนาดนี้ นี่กูเครียดจริงอะไรจริง โฮ~เศร้าาาาา กูควรพัก รู้สึกถึงความตึงเครียดขั้นสุด คิดถึงเช้าอันสดใสของกูววว ลาก่อย กูควรดึงตัวเองออกแล้วไปทำอย่างอื่นแก้เครียดแพร๊บ
มันๆๆๆหมายความว่าในกรณีที่เลวร้ายเรากำลังจะเลี่ยงกฎหมายกันเหรอสรุป กูไม่รู้ว่ากูควรรู้สึกยังไงดี กูเหมือนคนอยากเห็นผีแต่ไม่กล้าเข้าบ้านร้างอะ แต่..กูว่าต้องมีคนไม่เห็นด้วยไม่น้อยเลยนะ เพราะเราโจ่งแจ้งพอตัว คืออออ กูไม่รู้ควรทำไงต่อแล้ว จะร้องไห้แล้วนะ
กูเห็นชอบว่าให้มาแค่เล่าเรื่องเป็นตอนๆไป แฟร์กับทุกฝ่ายที่สุด อย่าเข้าด้านมืดกันเลยยย
เอ้ออ อ่านมา 192 ตอน แล้วค่อยมาตื่นเต้นเรื่องลิขสิทธิ์กัน? คือถ้าจะมีปัญหาไรไมไม่บอกก่อนที่กุจะติดเรื่องนี้ขนาดเน้แว๊. เหมือนโดนผู้ชายหลอกให้รักแล้วมาบอกทีหลังว่ามีแฟนอยู่แล้วนะ. 555.
ถึงจุดเน้กุพร้อมจะรับความเสี่ยงและถ้ามีปัญหาก็จะไม่ทอดทิ้งคนแปลแน่นอน. เรื่องผิดลิขสิทธิ์มันมักจะต้องเตือนก่อน. อย่างมากก็ปรับตังไม่ถึงขั้นต้องติดคุกติดตาราง. คือกุเชื่อมั่นในความบริสุทธิใจง่ะว่ากุไม่ได้แสวงหาผลประโยชนจากเรื่องนี้. และถ้ากุแปลได้กุก็แปลไปแล้ว คือคนที่เสียสละแปลให้นี่กุเชื่อว่าโม่งซุยรันทุกคนพร้อมจะยืนอยู่ข้างๆง่ะ. เมิงจะแปลใส่อะไรก็ใส่มาเหอะ
รู้สึกคนไม่ค่อยเข้าใจกัน
กูขอเขียนใหม่แบบชัดๆ
1 ขออนุญาติอาจารย์ โดยระหว่างขอไม่มีการแปล
ผล - ไม่มีท่านเรย์กะอ่านระหว่างรอคำอนุญาติ
2 ไม่ขออนุญาติ
ผล - มีท่านเรย์กะอ่านต่อ(ถ้ามีคนมาแปลต่อ)
ความเสี่ยง -โดนอาจารย์จับได้เอง อาจารย์อาจจะขอให้ลบ และอาจจะตกใจไม่เขียนต่อ
3 ขออนุญาติและระหว่างขอมีการแปล
ผล - มีท่านเรย์กะอ่านต่อระหว่างรอคำอนุญาติ
กรณีข้อ 1 และ 3
ความเสี่ยง - ขอไปแล้วอาจารย์ตกใจ หยุดเขียน
หรือถ้าอาจารย์ไม่ตกใจ
1 อาจารย์อนุญาติ
ผล - ได้อ่านกันแบบถูกต้อง
2 อาจารย์ไม่อนุญาติ
ผล 1 อาจารย์อาจจะขอให้ลบที่เคยแปลไป
2 ไม่สามารถแปลในเว็บสาธารณะได้อีก
ทางแก้ฉุกเฉิน
1 สปอยกันในโม่งแบบละเอียด(ไม่ผิดกฎหมาย)
ผล - ไม่ได้อรรถรสในความเป็นท่านเรย์กะ
2 กลุ่มลับ(เลี่ยงกฎหมาย)
ผล - น่าจะยังได้อรรถรสความเป็นท่านเรย์กะ
- เป็นการเลี่ยงกฏหมาย อาจจะเอาผิดไม่ได้ แต่ก็ไม่ควรทำ
เมิงอธิบายดีมาก
ถึงตอนนี้กุยังไงก็ได้นะ ขอแค่ได้มาเมาท์มอยทั่นเรย์กะต่อกับพวกเมิงก็พอ
คิดว่าระหว่างขอ นี่มันคงไม่ได้ยาวนานจนแปลไปหลายตอนหรอกมั้ง ยุค4.0แล้ว ส่งปุ๊บอาจได้คำตอบปั๊บก็ได้.. เอาว่าใครจะอาสาร่างจม.ข้อความและส่งไปดีกว่า
คือ กูไม่ได้แสร้งว่าจะมาทำตัวเป็นคนดีอะไรหรอกนะ แต่กูเห็นว่าบางคนไม่ใส่ใจอะไรกับลิขสิทธิ์เลย ไม่ได้หมายถึงว่าเครียดกันขนาดนี้คือไม่ใส่ใจนะ เป็นอีกอย่างที่พอกูได้อ่านก็รู้สึกว่า ก็'แค่' ลิขสิทธิ์
คือจริงๆแล้วเรื่องนี้มันละเอียดอ่อน เพราะเกี่ยวข้องกับกฎหมายแหละใช่ เกี่ยวข้องกับความรู้สึกผู้สร้างงานด้วยเช่นกัน กูรักอ.แกนะ กูก็เลยไม่อยากให้แกไม่ชอบใจกับเรื่องแปลที่เราทำกันอยู่
จริงๆกูก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มากนักหรอก จนโม่งแปลออกมาพูด เราทุกคนถึงได้มาหัวระเบิดขนาดนี้ กูเองก็อ่านนายท่าน เนโกะหรือแมวดุ้นนั่นแหละด้วย กูจำได้เลยตอนกวาดเด็กดีกูแทบจะเป็นจะตาย กูเลยเลี่ยงๆ แต่พอมาถึงขนาดนี้ มันแสดงว่าตัวผู้แปลเองก็อึดอัด กูเลยอยากให้มีความสุขกับการแปลและอ่านอย่างเปิดเผยอะนะ อันนี้ในกรณีที่ตัวอ.แกอนุญาต
ส่วนในส่วนที่อ.แกไม่อนุญาตกูไม่พูดแล้วกัน เพราะกูก็เลือก 3 อะนะ พวกมึงอาจจะคิดว่าอ้าวมึงก็เลือก3แล้วมาพูดเป็นคนดีอะไร แต่กูต้องขอโทษไวัก่อนเลยจริงๆที่อาจมีคนคิดว่ามาพูดโต้แย้ง แต่กูคิดว่ามันเป็นการแสดงความคิดของกูมากกว่า กูรักตี้ซุยรัน รักโม่งซุยรัน รักอ. รักท่านเรย์กะมากก แต่กูแอบเคืองนิดๆที่มีคนคิดว่าลิขสิทธิ์มันไม่สำคัญอะไร ถึงจะเป็นอย่างนั้นกูอยากอ่านต่อมากๆนะ กูเลยเลือก3นั่นไง...;;
>>511 ไม่เป็นไรหรอกมึง กูคือคนที่เลือก 1 แต่ก็เป็นคนเสนอเรื่องห้องลับให้คนที่เลือก2เอง(กูมันคนตีสองหน้าชัดๆ) เอาจริงๆเลือก3กับ1 ไม่ต่างกันมากเท่าไหร่
3อาจจะได้อ่านระหว่างรอ แต่ก็อาจจะคิดในแง่ดีกว่าแปลมาขนาดนี้แล้ว แปลต่อระหว่างรอไม่เป็นอะไรมากหรอก(อย่าเพิ่งด่ากูนะ มันไม่ใช่การกระทำที่ถูกกูรู้)
ส่วน 1 เป็นการหักดิบเลย แต่ก็อาจจะมีบางคนคิดว่าก็แปลก็มาขนาดนี้ยังจะมากังวลอะไรเยอะแยะ ทำตัวเหมือนเพิ่งรู้ว่าที่อ่านอยู่มันผิดกม. เดี๋ยวอาจารย์แกไม่ชอบค่อยลบก็ได้(ความคิดแบบนี้ไม่ดีนะ ไม่ถูกเลยจริงๆ แต่กูก็เข้าใจพวกมึงนะ)
Ky เรื่องแฟนไซต์ที่ขึ้น403
ในทวิตแอดมินเว็บเขาบอกว่า เว็บโดนโจมตี(ไวรัสมั้ง?) รอการกู้คืน
>>511 กูเข้าใจมึง กูโหวต3หมือนมึงด้วย แต่เรื่องลิขสิทธิ์กูเข้าใจและรู้ว่ามันซีเรียสขนาดไหน กูชอบไปติดตามเพจนักวาด นักเขียนบ่อยๆกูเลยพอเข้าใจว่าการที่ถูกเขาเอาไปใช้โดยไม่ขออนุญาตมันซีเรียสขนาดไหน เพื่อนกูก็เคยโดนแอบอ้างแฟนอาร์ตออริของคนอื่นไปแล้วรอบนึง กูเห็นเพื่อนกูมันโมโหและเสียใจมากด้วย กูไม่อยากให้ฮิโยโกะซามะเสียใจเลยสักนิด
จริงๆกูก็คงทำเหมือนนิยายเรื่องอื่นที่ว่ามีปัญหา ต่อให้มันสนุกแค่ไหนกูก็สามารถทิ้งได้ นิยายดีๆใช่ว่ามีแค่เรื่องเดียวและกูเองก็ไม่ค่อยสนใจจะวิเคราะห์เรื่องอะไรเป็นจริงเป็นจังมาก่อน แต่ที่นี่กูมีพวกมึงเหล่าโม่งด้วย การที่เห็นพวกมึงวิเคราะห์กันแล้วคิดตามทำให้กูหลงรักเรื่องนี้จริงๆ โม่งแปลเองก็แปลเก่งมากๆกูอ่านแล้วกูเข้าใจมาก รู้สึกอินตามไปกับเรื่อง กูทั้งไม่อยากให้ฮิโยโกะซามะเสียใจและก็ไม่อยากให้เรื่องนี้หายไป แล้วไอ้สองอยากกูดันเป็นอย่างกะเส้นขนาน บางครั้งกูอยากหักมันให้มาทับกันจริงๆ
>>507 นี่แหละที่กูจะสื่อ คือ 1 กับ 3 มันต่างกันยังไงวะถามจริง เรื่องหยุดแปลไม่หยุดแปลคือตอนนี้มันก็นิ่งอยู่แล้วอะ นี่ประเด็นแรก ประเด็นที่ 2 คือขอหรือไม่ขอสุดท้ายก็ยังแปลอยู่ดีนะ แค่ว่าที่ไหน จริงมั้ย เพราะงั้นติดต่อขอๆไปเถอะ กูว่าอย่างจีนที่แปลโหดซะตอนต่อตอน คนเขียนไม่มีทางไม่รู้อยู่แล้วป่าวอะ แถมจีนกับญี่ปุ่นในบางกรณียังพออ่านข้ามภาษากันได้อีกตะหาก ในเมื่อจะขอหรือไม่ขอก็ยังลงถ้างั้นลองสักครั้งว่าอย่างน้อยเคยพยายามทำให้มันถูกแล้วนะ ยังดีกว่ามั้ยอะ ซึ่งโอกาสก็ 50/50 ด้วยว่าอาจจะกลายเป็นได้ทำถูกต้องจริงจัง ส่วนเรื่องตอนที่ลงจะโดนลบไม่ลบนี่ก็อีกอะ กูถามจริงว่าพวกมึงคิดสร้างห้องลับกันขนาดนี้ มึงก็ไม่ได้จะยอมลบทิ้งจริงๆอยู่แล้วใช่มั้ย ตั้งแต่มีไอเดียห้องลับนี่กูว่ามึงไม่ต้องกังวลอะไรละเอาจริงๆ เต็มที่ขนาดนี้ มันแบบชัดเจนในตัวมันเองว่ามีเพื่ออะไร คนที่ต้องแคร์และไปบอกกล่าวถ้าจะทำแล้วคือทุกคนที่แปลและแมวดุ้นมากกว่านะ
ยอมรับและรู้ตัวว่าเราทำอะไรกันอยู่ มันยังมีลิมิตความรู้สึกว่าแค่ไหนที่ชักมากไป นี่ชักเลวเกินไป อย่างน้อยเรายังรู้ตัวว่าทำผิด สติยังมีนะ มันดีกว่าแบบทำตัวดาร์กแต่สร้างทางเลือกสร้างข้อแม้เป็นเปลือกคุณธรรมมาบัง คือมึง แค่มึงไม่ยอมรับรู้ตัวเองหรือสร้างอะไรมาบังว่ามันไม่ใช่อย่างงั้นนะซักครั้งนึงแล้วอะ มันสร้างต่อได้เรื่อยๆ สุดท้ายมึงจะทะยานอยู่บนเส้นทางที่ไม่รู้ว่าจะจบลงตรงไหนแล้วเพราะมึงให้ความสำคัญกับความรู้สึกตัวเองมากกว่าอะไรภายนอกอย่างเช่นเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นจริง ถ้าถึงจุดนึงที่มึงกำลังปกป้องความรู้สึกตัวเองด้วยสารพัดวิธีก็จะมองไม่ชัดแล้วว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้นจริงๆบ้าง มันต่างจากการแยกแยะพลาดตรงไหนอะ กูไม่อยากให้เป็นไปในแบบนี้นะ ตรงไปตรงมากับตัวเองกันดีกว่า เพราะ 3 ตัวเลือก แล้วมีมา 2 ครั้ง และคุยอะไรอื่นๆกันมากมายรวมถึงเรื่องห้องลับ
ถอยมาก้าวนึงแล้วมองใหม่อีกทีคือมึงเห็นเหมือนกูมั้ยว่าทุกหนทางทุกตัวเลือกคือมีจุดปลายทางที่เหมือนกัน ยังไงก็ลง ในเมื่อมึงไม่ได้กำลังโหวตเลือกความเป็นไปหรือบทสรุปว่าจะทำยังไงต่อไปดีเพราะมันมีสรุปข้อเดียว คือบางคนอาจจะไม่เข้าร่วมห้องลับนั่นและแค่สปอยหรือคุยเล่นในโม่งอย่างเดียวมันก็คงมี แต่ห้องลับเอาตรงๆว่ายังไงมันก็คงมีมั้ย ผลสุดท้ายคือไม่ต่างกัน มันคือในไทยมีห้องลับ เราอยู่ด้วยกันในนี้และมันคือผลโหวต ตอนห้องลับคนไม่เห็นด้วยกูไม่รู้แต่กูอ่านไม่เจอความเห็นที่ค้าน เพราะงั้นมันก็คือแนวทางจากส่วนรวมของที่นี่นะจากที่ผ่านมาทั้งหมดในวันนี้ งั้นย้อนกลับมาคือตอนนี้เราแค่เลือกวิธีการเดินทางกันอยู่รึเปล่า คือขอกับไม่ขอ ซึ่งปลายทางมันแบบเดียวกันนะสุดท้ายแล้ว ความคิดกูเองเลยว่าขอไปเลยเถอะ
ส่วนตัวกูคิดว่าถ้าเค้ามาเจอเองนี่น่าจะรู้สึกแย่และตกใจกว่า ถึงจะคิดว่าคงมีภูมิต้านทานจากการแปลดิบรัวๆของพี่จีนมาแล้วก็เถอะ เอาเป็นตอนรู้จากโม่งแปลกูยังช็อค ตามด้วยความคิดอะไรประมาณ เออ ก็จีนนี่นะ ลึกๆมันรู้สึกไม่แปลกใจนิดหน่อยจากหลายๆอย่าง แต่กูก็คิดว่าถ้าซักวันเรื่องแดงว่าไทยเองก็มีแปลรัวๆ ถ้ากูเป็นคนญี่ปุ่นแล้วรับฟังด้วยฟีลลิ่งเดียวกับตอนกูรู้เรื่องจีน แล้วต่อมาคือยังไง จะตามมาด้วยอะไรแบบ แหม ก็ไทยนี่นะ..??? หืมมมม กูเลือกการบอกกล่าวเค้าไปดีกว่าว่ะ ใครที่กลัวกระทบคนอื่นในแมวดุ้นมั้ยกูว่าไม่ มึงเซ็นเซอร์ชื่อเว็บและหน้าตาเพจที่อาจนำไปสู่การระบุตัวตนเว็บได้อยู่แล้วอันนี้ไม่ผิด มันเป็นเรื่องสิทธิส่วนบุคคลของคนอื่นด้วย เจ้าของเว็บไม่ได้อยากเอาเว็บไปโชว์ คนที่แปลเรื่องอื่นก็ไม่ได้อยากเปิดตัวไปกับมึง คือไม่ได้มีการยินยอมให้เผยแพร่ข้อมูล เพราะงั้นเวลาแคปไปโชว์มัน"ต้อง"เซ็นเซอร์ข้อมูลทั้งหมดที่ไม่เกี่ยวข้องกับทางเราอยู่แล้ว เพราะใช้แค่ห้องนึงในเว็บไม่ใช่ทั้งเว็บ เซ็นเซอร์กันเป็นปกตินะอะไรที่มีโอกาสเชื่อมโยงไปกระทบคนอื่น คือที่จริงไม่ว่ากระทบทางดีทางแย่อะไรยังไง ตราบใดที่ไม่ได้ยินยอมเองคือต้องเซ็นให้อยู่ดี ไม่ใช่เรื่องคุณธรรมแต่นี่มันกฎหมาย ห้ามทำอะไรกระทบคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของเราในทุกกรณีที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้
แถมญี่ปุ่นกฎหมายเรื่องสิทธิส่วนบุคคลเค้าเข้มมากอยู่แล้ว คือแคปหน้ามาแล้วไม่อยากครอปภาพเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าคือหน้าเว็บจริงๆ แต่ก็ต้องเซ็นเซอร์ทุกอย่างตามที่บอกข้างบน และมึงสามารถบอกเค้าได้เลยว่าชื่อเว็บอะไรพวกนี้ขอไม่เปิดเผย เพราะมันไม่ใช่เว็บไซต์ส่วนตัวที่เราทำเอง มันมีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับบุคคลอื่นอยู่ เค้าไม่มีทางว่าอะไรเพราะมันต้องทำอยู่แล้วอะ
เสริมความคิดเห็นส่วนตัวในกรณีที่ขอแล้วไม่ได้ หมายถึงขอแปลลงเว็บไซต์สาธารณะแบบไม่แสวงหาผลกำไรใดๆและมีการให้ลิงค์ให้เครดิตครบทุกประการ แล้วเค้าไม่โอเค ส่วนตัวกูอยากให้ถามหรือบอกกล่าวเค้าด้วยว่าลงสาธารณะไม่ได้ถ้างั้นขอแปลบอกเล่าในเว็บไซต์ปิดให้เฉพาะในกลุ่มเพื่อนได้มั้ย อันนี้ส่วนตัวก็ไม่คิดว่าเป็นปัญหาเพราะมันก็ส่วนตัวจริงๆ และก็คนกลุ่มย่อย คือกูไม่รู้ว่ากลุ่มโม่งหรือคนที่จะเข้ามาได้รหัวเมื่อมีห้องลับกี่คน แต่ถ้าเว็บสาธารณะแบบแมวดุ้นวัดด้วยมาตราส่วน 700,000 วิว ห้องลับนี่มึงจะทำตัวยิ่งใหญ่อลังการแค่ไหนมันก็คือกลุ่มผู้ชมเฉพาะในพื้นที่ปิดจริงๆ และจุดประสงค์ดั้งเดิมตั้งแต่โม่งแปลเลยก็เพื่อให้กลุ่มคนที่ชอบเหมือนๆกันเข้ามาพูดคุยเป็นเพื่อนกรี๊ดเพื่อนสครีมกัน ยังไงก็ไม่มีจุดประสงค์อื่นอยู่แล้ว มันก็พอๆกับชมรมอะไรซักอย่างที่ไม่น่าก่อให้เกิดผลเสียใดๆกระทบไปที่ตัวคนเขียนเองได้นะ
กูก็เป็นคนหนึ่งที่โหวต 3 นะ ,,____,,
เอาจริงๆ กูว่านะ เราน่าจะได้คำตอบจากอาจารย์แกก่อนแปลเสร็จสักตอนเลยหรือเปล่า... คือยุคนี้กดส่งปุ๊ปก็แสดงผลปั๊ปเลยไง
กูก็อยากขอให้ถูกต้อง เพราะเรื่องลิขสิทธิ์มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน แล้วยังเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของผู้เขียนด้วย แต่จะลำบากกันตรงที่ว่าจะขอฮิโยโกะซามะยังไงนี่สิ เพราะก็ติดภาษาอีก... ถ้ากูรู้ยุ่นมากกว่านี้กูก็อยากไปขอให้นะ (กูเคยเรียนอยู่ช่วงนึงแต่เลิกเรียนไปแล้วเพราะไม่มีเวลา เลยรู้แค่งูๆ ปลาๆ)
ถ้าจะส่งจดหมายเป็นอิ้งกูก็พอได้อยู่ กูเคยได้ยินมาว่าญี่ปุ่นไม่ได้ไม่เก่งอังกฤษนะ เหมือนเขาบอกกันว่าคะแนนสอบสูงๆ กันทั้งนั้น แต่เอามาใช้จริงกันไม่ได้เพราะขาดความมั่นใจอะไรนี่แหละ
แต่ในความเห็นกูนะ กูว่าถ้าจะขอเขาก็ควรขอเป็นยุ่นไป มันดูให้เกียรติฝ่ายนั้นมากกว่า แล้วอย่างนั้นมันน่าจะรู้สึกดีมากกว่าส่งภาษาอังกฤษไปให้ มันจะดูเหมือนว่าเราไม่ถนัดยุ่นแต่ไปขอเขาแปล (เหมือนมันจะมีนักเขียนหลายคนที่ไม่ให้แปลเพราะกลัวคนแปลเอาไปแปลผิดๆ ด้วยนี่นา ใช่มั้ยวะ)
เรื่องขอ กูเห็นด้วยกับคนที่บอกให้เลียบๆ เคียงๆ ถามก่อน มันน่าจะดีกว่าพุ่งเข้าเป้า ตรงประเด็นไปเลย... อันนี้ก็ต้องดูวัฒนธรรมญี่ปุ่นด้วยว่าควรขอทางการไปเลยหรือยังไง
จริงๆ เราอาจจะมองโลกในแง่ร้ายกันเกินไปก็ได้ ฮิโยโกะซามะอาจจะไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก... กูนี่โคตรให้กำลังใจตัวเองเลย5555555555
เพิ่มเติมรอบสุดท้าย (กูว่ากูง่วงจนเริ่มเบลอละล่ะถึงมากระปริบกระปรอยแบบนี้ อย่างเพิ่งรำคาญการแตกพารากราฟมั่วของกูนะ)
คือที่อยู่กันตอนนี้ตั้งแต่ตั้งกระทู้เพื่อพูดคุยกันในหมู่คนที่ชอบเรื่องนี้ ที่เป็นเฉพาะกระทู้พูดคุยจริงๆและกูขอนับเฉพาะในโม่งเพราะไม่ได้เข้าที่อื่น และจะทั้งสปอย แฟนฟิค แฟนอาร์ต ก็เป็นการคุยกันหมดนะเพราะนี่ไม่มีส่วนการลงเนื้อเรื่องอะไรในบอร์ดเลย คือเราตั้งกระทู้กันตั้งแต่คริสต์มาสต์ 2016 ปีที่แล้ว ซึ่งตัวกูเองอยู่ในนี้มาตั้งแต่วันปีใหม่ 2017 นับตั้งแต่ตั้งกระทู้จนถึงตอนนี้คือเราอยู่กันมาเกือบ 4 เดือนละ กับปริมาณเม้นคุยกันก็ซัดไปที่ 10,500 ความเห็นที่ทั้งหมดเกิดจากความชอบร่วมกันในเรื่องนี้อย่างเดียวล้วนๆ ถึงทู้แรกๆจะมีโทรลโผล่มา 2-3 ความเห็นแต่ก็เป็นโทรลที่กูคิดว่าเค้าก็มาเพราะชอบเรื่องนี้เหมือนกันนะ ตลอดเกือบ 4 เดือนเราก็อยู่กันแบบเพื่อนและกูคิดว่าทั้งระยะเวลาและจำนวนเม้นที่พูดคุยกัน ต่อให้ไม่ได้รู้จักหน้าค่าตาหรือชื่ออะไรกัน แต่การรู้จักผ่านการพูดคุยเรื่องที่ชอบนาน 4 เดือน กุว่ามันก็ไม่ต่างกับชมรมที่กูอยู่สมัยเรียน แถมยังดูจะมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันมากกว่าซะด้วยซ้ำ การมีคนกลุ่มนึงที่รวมตัวกันได้เพราะแค่ชอบเรื่องนี้มากเหมือนๆกันมาได้นานขนาดนี้ ถ้ากูเป็นคนแต่งกูคิดว่ากูดีใจและรู้สึกไปทางเป็นบวกมากกว่าลบนะ ถึงแม้ด้วยคอนเท็กซ์ของเว็บจะไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าปริมาณโม่งจริงๆมันกี่คน แต่กูคิดว่าในกรณีเลวร้ายสุดอย่างไม่อนุญาตให้ลงแปลในเว็บสาธารณะจริงๆ การให้แปลอ่านกันเองได้ในกลุ่มคนที่ชอบเรื่องนี้มากจริงๆกลุ่มนึง คิดว่าตัวคนเขียนเองไม่น่าใจร้ายขนาดนั้นมั้ยนะ
ส่วนตัวกูเองอยากให้บอกอย่างตรงไปตรงมาทุกอย่างแหละ เพราะคิดว่าในหมู่กลุ่มคนที่รวมกันมานานแค่เพราะชอบโดยไม่มีสาเหตุอื่นมาได้นานขนาดนี้ กูไม่คิดว่าจะมีใครในนี้ทำร้ายหรือคิดอะไรแง่ไม่ดีถึงทั้งเนื้อเรื่องและคนเขียนได้ มันไม่น่ามีอะไรให้เค้าไม่สบายใจนะถ้ามองในมุมที่เค้าก็เหมือนไอดอลในหมู่แฟนคลับขนาดนี้ บางทีห้องลับอาจจะไม่ลับก็ได้นะ แค่เป็นด่านกรองจำนวนคนไม่ให้เผยแพร่มากเกินไป ในกรณีที่เค้ากลัวเรื่องประเด็นอะไรแง่ลบที่อาจจะเกิด และปกติก็มีเกิดเป็นเรื่องเลี่ยงไม่ได้เวลาคนหมู่มากรวมตัวกันอย่างในอะไรก็ตามที่เปิดเป็นที่สาธารณะอะ แต่ในกลุ่มที่ชอบมากตามติดเป็นแฟนคลับนี่กูว่าเรื่องพวกนี้ไม่น่าเป็นห่วงนะ ซึ่งทั้งหมดนี้ก็คือความเห็นส่วนตัวในมุมมองของกูเอง ถ้าสรุปสุดท้ายโหวตมาว่าไม่อยากให้ส่งไปขอจริงๆไม่ว่าด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม กูก็เคารพผลโหวตนั้นนะ
ไม่ทันโหวตอะ ปิดโหวตเร็วชะมัด
กูว่าไอ้แนวทางหลังจากว่าเขาโอเคหรือไม่ต่างๆนั่นควรหยุดไว้ก่อน เอาว่าจะเขียนขออนุญาตเขาอย่างถูกต้องอย่างไรดี ใครจะเขียนจะส่งไปดีกว่านะ เรื่องการแปลวางๆไว้ก่อนดีกว่ามั้ง ไหนๆก็จะไปขอเขาอยู่แล้ว คงใช้เวลาไม่นานนักหรอก(นอกจากฮิโยโกะซังจะเป็นพวกดองข้อความ ถถถถ)
อยากให้บรรยากาศเดิมๆกลับมาไวๆ คิดถึงฟิค คิดถึงกาว
กระทู้นี้เอาให้จบแล้วกระทู้ต่อๆไปเลิกตั้งชื่ออัปมงคลแบบนี้กันเถอะนะ
>>519 เห็นที่มึงพูดแล้วนึกได้อีกประเด็น กูไม่รู้ว่าจะมีใครกังวลถึงเรื่องนี้มั้ย หรือโม่งแปลหรือคนแปลคนอื่นๆก่อนหน้าจะคิดงี้รึเปล่า แต่ในกรณีที่จะแคปจอส่งให้ดูว่ามีลงอยู่ที่เว็บนี้ด้วยปริมาณตอนที่ 192 ตอน.... และรู้สึกกระอักกระอ่วนตอนจะขอว่าแปลมาขนาดนี้เพิ่งคิดได้หรอว่าอยากขอเป็นทางการ คือสำหรับกูเองนะ นอกจากการร่างจดหมายขอมันต้องใช้ทักษะภาษาที่คล่องและทักษะเจรจาและสื่อสารและอะไรก็ตามที่ในหลายครั้งมันยาก ไม่ใช่ว่าสื่อสารได้แล้วจะร่างอะไรแบบนี้ได้เลย ลองคิดร่างจดหมายทางการด้วยภาษาแม่ตัวเองกูยังรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย และหลายทีก็ต้องการการพรูฟจากหลายๆคนที่อายุ ทักษะ ประสบการณ์ อะไรใดๆมีมากกว่ากู และในหลายด้านกว่ากูด้วย คือไม่ใช่อะไรที่แบบร่างคนเดียวแล้วส่งแม่งจบๆไปงี้ รวมกับไม่น่ามีใครอยากรับผิดชอบน้ำหนักการฉายเดี่ยวแบบร่างเอง คิดเอง เขียนเอง แล้วส่งไปปุ๊บเกิดไม่โอเค ทำให้เรื่องนี้ถูกตัดหายไปเลยไม่มีโอกาสเผยแพร่ในไทยอีก มันดูเป็นเรื่องหนักถ้าให้ใครคนใดคนหนึ่งต้องรับไปทั้งหมด ไม่แปลกที่ต่อให้แปลออกมาได้เกือบ 200 ตอนก็ยังไม่กล้าส่งไปขอนะ อันนี้ในสายตากูเอง และคิดว่าพอร่างจริงก็คงต้องช่วยกันดูในนี้ด้วยรึเปล่าถ้าจะให้ดีจริงๆ ช่วยกันตบให้เข้าที่เข้าทางและเสริมหรือแก้อะไรด้วย ซึ่งอันนี้ยอมรับตรงๆว่าญี่ปุ่นกูไม่กระดิกและก็คงช่วยอะไรพวกนี้ไม่ได้ เพราะงั้นกูขอช่วยอะไรที่ช่วยได้อย่างการชี้แจงแทนนะ
อย่างประเด็นเกือบ 200 ตอน คือตราบใดที่ไม่มีแหล่งรวมตัวและคนที่มารวมตัวมีความเป็น unity กันมากพอที่จะร่วมตัดสินใจอะไรกันแบบที่กล้าพูดกล้าออกความเห็น มันก็ยังร่างจดหมายยากอยู่ดี กูว่าคนญี่ปุ่นน่าจะเข้าใจอะไรแบบนี้ได้ดีนะกับเรื่องการต้องแบกความรับผิดชอบอะไรซักอย่างที่กระทบส่วนรวมหน่อย แล้วถ้าให้ทำคนเดียวก็ไม่ไหวนะใครมันจะไปอยากรู้สึกผิดขนาดนั้นกันถ้าเกิดพลาดขึ้นมา การจะให้หลายคนช่วยกันก็ต้องรู้จักคุ้นเคยกันระดับนึงด้วยอยู่ดี หลายอย่างสุดท้ายมันเป็นด้วยเงื่อนไขของระยะเวลาด้วยอะ คือคนแปลต้องโอเคกับการจะร่างจดหมายไปขอและมีส่วนร่วม มันต้องมีกระทู้ของโม่งและต้องอยู่กันมานานประมาณนึง จริงๆคือไม่โม่งแต่ที่อื่นก็ได้อยู่หรอก แค่ว่าจุดแข็งของโม่งคือพื้นที่เปิดที่ทุกคนจะกล้าแสดงความเห็นเต็มที่ ในพื้นที่ที่ใครพูดอะไรก็ได้ไม่ได้ต้องกังวลอะไร ถ้าถามความเห็นหรืออะไรสิ่งที่ออกมามันก็ดูน่าเชื่อถือกว่านะในสายตากู ว่าอย่างน้อยไม่ได้ออกมาตามมารยาทหรือข้อจำกัดทางสังคม ถ้าโหวตอะไรก็มั่นใจได้มากกว่าว่าออกมาจากใจ คนที่จะร่างจดหมายส่งขอก็สบายใจได้มากขึ้นอะว่าอย่างน้อยกูไม่ได้อยู่คนเดียวและต้องแบกทุกอย่างเองหมดนะ ถึงคะแนนโหวตแต่ละทีจะเอิ่มมมม ไม่มีแตะ 20 (ตกลงโม่งมีกี่คนวะ 555 บางทีชวนให้รู้สึกว่าเยอะ แต่บางทีก็ดูน้อย) แต่อย่างน้อยด้วยปริมาณเม้นเป็นหมื่นและอยู่กันมานาน 4 เดือน คิดว่าอิงคะแนนโหวตในกลุ่มนี้ก็ดีกว่าตะลุยทุกอย่างเองคนเดียวนะ สำหรับกูคือมันยังเป็นประเด็นที่ฟังขึ้นและเข้าใจได้
อีกอย่างการที่โม่งแปลยังไม่เคยขออนุญาตไปก็แสดงจุดยืนโม่งแปลด้วยนะว่าอยู่ในตำแหน่งที่รับมาถ่ายทอดต่อ ไม่ได้มีการแสดงความเป็นเจ้าของอะไรที่รู้สึกว่าตัวเองคนเดียวก็ตัดสินใจความเป็นไปของเรื่องนี้ทั้งหมดได้ ซึ่งเป็นเคสที่กูเจอบ่อยกับนิยายที่ฝรั่งเอาไปแปล ซึ่งพอจะขอลิขสิทธิ์ถ้าคนแต่งรู้ส่วนใหญ่จะไม่โอเคกับเคสนี้กัน เหมือนที่หลายคนจะไม่ติดต่อลิขสิทธิ์ให้ปัจเจกบุคคลด้วยอะ ต้องเป็นบริษัทเป็นองค์กรไปติดต่อถึงจะรับพิจารณา ซึ่งจุดนี้สำหรับกูว่าการที่ไม่เคยเทคแอคชั่นอะไรไปเลยก็เป็นผลดีมากกว่าอีกนะ ขั้นตอนที่ทำมันจะแสดงจุดยืนและมุมมองหลายๆอย่างที่เรามีต่อนิยายเรื่องนี้อะ โดยเฉพาะในเวลาที่คนแต่งออกคอมเมอเชียลและทางการ เราก็ต้องคุยกันแบบพาณิชย์แนวสนพ. แต่ในเคสที่อินดี้ไม่สนสนพ.มันชัดแล้วว่าเค้าไม่ไปทางนั้น ถ้าเค้าทำนิยายเพราะใจรัก กูว่าเอาความจริงใจไปคุยจะเห็นผลมากที่สุด ก่อนเจรจาอะไรกับใครก็ทำตัวให้แน่ใจว่าเราพูดภาษาเดียวกัน :)
ซึ่งผลจะออกมาเป็นยังไงก็ขึ้นอยู่กับเค้าละ ในสายตากูคือสบายใจตั้งแต่แค่ได้บอกไปอะนะ ส่วนสุดท้ายจะจัดการกันยังไงก็เป็นสิ่งที่พวกเราเลือกกันเอง คือไม่ผิดกฎหมายก็พอสำหรับกู และเหมือนก็จะเลือกกันไปแล้วด้วย แบบนะ.... ห้องลับงี้
ซาลอนปิดตายจริงมึงT^T
สรุปคือ จงเขียนเมล์ไปหาอ. แล้วจะออกหัวออกก้อยก็ลุ้นเอง แต่อย่าเพิ่งตีโพยตีพายว่าเขาจะไม่ให้ ถ้าเขาไม่ให้ค่อยมาหารืออีกทีว่าจะเอายังไงต่อไปสินะ
แล้วใครจะเป็นคนเขียน กูช่วยเรื่องนี้ไม่ได้เลย ถ้าเป็นภาษาอังกฤษยังพอไหวอยู่
มาไม่ทันโหวต 55555 แต่เรื่องจดหมายคืออยากให้เขียนขอตรงๆอ่ะ ไม่ต้องอ้อมค้อม ไม่ต้องตะลอมเยอะ ฮา แบบ ชอบผลงานของอาจารย์อ่ะ อยากเผยแพร่ในหมู่เพื่อน ขอนำไปแปลเป็นภาษาไทยได้ไหม ตรงๆไม่ได้เหรอ คิดว่าฉบับเดียวตรงประเด็นมันดูจริงใจกว่า ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็จบ กลับมาสปอยล์คร่าวๆกันในโม่งไหม พับโปรเจคแปลไป ส่วนเรื่องห้องลับนี่อึนๆอ่ะ ขอเบลอจุดนี้ไป
ตอนนี้เหมือนอารมณ์แบบ เปิดสู่ความมืดในใจคุณ ---โง้ยยยยย แต่ถึงพูดยังงั้นคือกูก็ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตัวเองยังไงดี รู้สึกข้างบนก็เหมือนเด็กเกเรที่บอกอาจารย์ทุกอย่างก่อนทำผิดงี้ แต่แบบก็มีความคิดของตัวเองอยู่ละว่าจะเอายังไง คือกูรู้ว่าไม่ดีที่เหมือนอุบบางเรื่อง ซุกอะไรไว้ใต้พรม แต่แบบเราต้องบอกเลยจริงๆง่ะะะะะ คือกูก็กลัวว่ามันจะทำเค้าตกใจมั้ยแบบถ้าบอกเรื่องห้องลับด้วย หรือเราควรบอกอ่ะ กูไม่รู้วววว แล้วแบบถามว่าถ้าทำกันจริงๆกูเข้ามั้ย คือกูโหวต 3 แต่ถ้าอ.ไม่อนุญาติแล้วมีคนแปลลงห้องลับ คือกูก็อ่านนนนน กูมันปากว่าตาขยิบมากแถมยังไม่กล้าเผชิญหน้าอีก ฮืออออ คือไม่รู้ว่าต้องเขียนไปแค่ไหนถึงจะดีอ่ะ นอกจากขี้ขลาดแล้วยังผลักภาระให้คนที่จะร่างด้วยรึป่าวเนี่ย กูช่วยได้แค่กำลังใจจริงๆเพราะยุ่นกูอ่อนแอย่ำแย่มาก แต่ก็คิดว่าจะทำอะไรก็ควรทำตอนนี้ที่เป็นรอยต่อของการแปลนะ ดูไม่กระทบใครมากมั้งถ้าคนที่อ่านแบบไม่เข้าโม่งคือดูผิวน้ำนิ่งสงบมาก แต่ที่นี่คือแบบ สึนามิ!!!! กูกำลังจะจมน้ำตายยยยยกับความสับสนในตัวเอง
.. กูมาไม่ทันโหวตส่วนภาษาญี่ปุ่นกูไม่ได้ ภาษาอังกฤตกูก็ง่อยมากเช่นกัน กูคงช่วยอะไรพวกมึงไม่ได้โทดนะ ฮือ ๆ กูเป็นกำลังใจให้เพราะกูอยากเห็นวันที่เรย์กะก้าวลงจากคานอย่างสง่างาม
นี่โม่งแปลนะ กูมาเสนอตัวเลือกเพิ่มแล้วกัน คือกูกลับไปแปลต่อใน Nekopost เหมือนเดิม
ส่วนเรื่องลิขสิทธิ์ที่คาใจกันอยู่ กูขอแสดงความรับผิดชอบดังนี้
1. จะหยุดแปลและลบทิ้งทันทีที่มีการประกาศรวมเล่มทางสนพ.ญี่ปุ่น
- เพราะเท่ากับว่าเกิดช่องทางในการซื้อลิขสิทธิ์มาแปลเป็นภาษาไทยอย่างถูกต้องแล้ว ก็ต้องไปตามหนทางนั้น
2. จะหยุดแปลและลบทิ้งทันทีที่มีการประกาศรวมเล่มทางสนพ.ไทย
- ในกรณีที่สนพ.ไทยใจกล้าไปขออนุญาตนำลิขสิทธิ์มาพิมพ์อย่างถูกต้องจากอาจารย์ฮิโยโกะโดยตรง ทั้งนี้ ถ้าทางสนพ.มองว่าบทแปลภาษาไทยที่ได้เกิดขึ้นแล้วพอจะนำไปใช้ได้ กูยกให้นำไปใช้ได้ทันทีโดยไม่คิดมูลค่าใดๆ และไม่ต้องให้เครดิต (แต่ช่วยพิสูจน์อักษรให้ดีๆ ด้วย...orz) ทั้งนี้ตามกฎหมายลิขสิทธิ์ กูก็ไม่มีสิทธิในบทแปลตรงนี้อยู่แล้วเพราะไม่ได้ขอต้นฉบับมาแปลอย่างถูกต้อง เพราะงั้นเอาไปเลยจ้ะยกให้ กูไม่เคยคิดจะทำเงินจากตรงนี้อยู่แล้ว และถ้าทำได้ กูอยากเปย์ให้ท่านฮิโยโกะมาก เอาจริงๆ กูโคตรอิจฉาโมเดล Qidian ของจีนที่จ่ายเพื่ออ่านตอนต่อตอนทางเน็ทเลย แต่ญี่ปุ่นคงทำตรงนี้ยากมาก ; w ;
ถามว่าทำไมไม่เลือกที่จะไปขออาจารย์ฮิโยโกะอย่างถูกต้อง เพราะกูมีความมั่นใจถึงร้อยส่วนว่าแกจะไม่ให้ จะด้วยการปล่อยเบลอไม่ตอบเมล์หรือปฎิเสธมาชัดๆ เลยก็ตาม คือมันไม่ใช่เรื่องของความใจดีใจร้าย (กูคิดว่าแกต้องเป็นคนน่ารักมากๆ) แต่เป็นเรื่องของการปกป้องตัวเองและผลงานอ่ะ ซึ่งถ้าโดนแบบนี้จริง กูคงตัดใจจริงๆ ไม่มีเปิดห้องลับเล็กย่อยอีกต่อไป
ถ้าเป็นงี้พวกมึงจะว่าไง แต่บอกก่อนนะว่าไม่ใช่เร็วๆ นี้ คือกูคงต้องอาศัยเวลาเยียวยาตัวเองอีกพักนึงเพราะตอนนี้ร่างพังมากแบบ physically อาจเป็นในอีกสัปดาห์หรือสองสัปดาห์ให้หลัง แบบนี้จะโอเคกันไหมอ่ะ
>>528 กราบบบบบบ มึงว่าไงว่าตามกัน กูพิมพ์ข้างบนด้วยฟีลเหมือนกำลังจะจมน้ำตายจริงๆนะ อึดอัดรอบด้านแล้วอึดอัดตัวเองด้วยว่ากูทำไมนิสัยแบบนี้ววว จู่ๆเหมือนมีเรือกู้ภัยลอยมาเทียบ กูขึ้นจ้ะะะะะ /กอดขามึงร้องห้ายยยยย มึงมาเมื่อไหร่กูไม่ว่าเลยนะ จะถี่กี่ตอนด้วยอะ ตอนนี้แค่แบบมีเรือโผล่มาให้กูตะกายขึ้นคือสบายใจละ ขอบคุณมึงมากกกก ฮือออออออ
>>525 กูเข้าใจว่าให้ถามไปตรงๆ ไม่ต้องยืดไปยืดมา เช่น "วันนี้อากาศดีนะครับ อารมณ์ก็แจ่มใสตามไปด้วย บลา บลา กระผมจึงใคร่ขอนำสิ่งนั้นของคุณมาทำให้ทุกคนมาความสุขจะได้มั้ยครับ" ไม่อ้อมค้อมแบบนี้ เปิดปุ๊บเข้าประเด็นทันทีน่ะ เลยจะมาบอกว่าสไตล์คนญี่ปุ่นในบริษัทกูเวลาติดต่อเรื่องงาน จะเขียนชมอีกฝ่ายไปเยอะๆ แล้วก็ขอโทษขอโพยอย่างสูงไว้ก่อน ไม่ได้นึกเรื่องส่งไปหลายฉบับเลย
แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทั้งชีวิตเคยเจอคนญี่ปุ่นอยู่สองคนในที่ทำงานเอง ไม่รู้ว่าคนอื่นๆจะมาสไตล์นี้กันหมดมั้ย
โม่งแปลคะ รักนะ
>>533 กูใจหายแรงมากตอนโม่งแปลมาอธิบายอีกรอบแล้วหนึ่งในนั้นมีเรื่องกรี๊ดดิบ กูรู้สึกตัวเองไม่มองอะไรมุมกว้างเลยที่แบบเอาไปบอกพร้อมกัน แต่ชี้แจงหน่อยว่าส่วนใหญ่กูจะดีใจที่มาทั้งไทยและดิบ เหมือนมันเป็นวันพิเศษๆของกูงี้ แต่จากนี้ไปปปปป มึงรอฟินกันตอนพักเที่ยงเถอะ จริงๆ น้ำตากูคลอละเนี่ยพอนึกถึงอ่ะ แล้วใครที่โผล่มาแจ้งดิบนอกเหนือจากกูคือมึงจะทำตามนี้หรือไม่ก็ได้นะ มันเป็นสิทธิของมีงและใครๆที่จะแจ้งตอนไหนก็ได้ ขอให้รู้ไว้แค่ถ้ามึงบอกเวลาชนกันแล้วดิบเกิดเป็นกร๊าวมากจนเกิดโมเม้นแบบนั้นขึ้นอีก มึงทำกูร้องไห้นะ!!!! กูจะร้องไห้ใส่มึงสามวันสามคืน ฮือออออ
>>528 กูอย่างไงก็ได้เพราะกูก็กลัวอ.จะไม่ให้หรือไม่สนใจแกดูอินดี้ขนาดที่สนพ.ในญี่ปุ่นยังไม่สนใจเลยแล้วพวกเราอ่า แกอาจจะไม่ได้ว่าพวกเรามาเอามาอ่านกันแต่คงไม่สนใจมากกว่า กูเห็นด้วยที่ควรรอว่าญี่ปุ่นเค้ามีลิขสิทธ์ที่ถูกต้องหรืออย่างไงแล้วค่อยเคลื่อนไหวกันอีกที ตอนนี้อย่าพึ่งทำอะไรเลยเพราะอ.แกคงคิดแหละว่าถ้าปล่อยให้แปลกันแล้วต่อไปอยากตีพิมพ์แล้วจะมีปัญหาอะไรมั้ยแต่อ.จะตอบว่าไงกูก็ไม่รู้นะ ถ้ากูว่าอย่าพึ่งทำอะไรเลยดีสุดรอลิขสิทธ์ทางญี่ปุ่นก่อน แต่ถ้าพวกมึงคิดว่าจะส่งจดหมายไปขอกันจริงๆกูก็ไม่ได้ว่าอะไรจะเอาใจช่วยไปด้วยกัน(人*´∀`)
ปล.โม่งแปลมึงไปพักให้เต็มทีเลยกูรอได้ไม่ต้องรีบเอาที่สบายใจแล้วค่อยกลับมา แปลด้วยอารมณ์สบายๆใจรักดีกว่าอย่าไปกดดันตัวเองเลย d=(´▽`)=b
งั้น จากนี้เราควรมีกติกาการอยู่ร่วมกันซักนิดมั้ย เรื่องสปอยหรือสครีมใดๆก็ตาม ไม่ได้อยากจะห้าม แต่ขอมีลิมิตกันซักนิดจะได้มั้ย กูไม่อยากให้ฟีลหดหู่แบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้วอะ
ร.....รอบหน้าไม่ตั้งชื่อหัวมู้แก้เคล็ดแล้ว อึมครึมมาก
>>528 โม่งแปลลลล กูรักมึงงงงงง
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณมากๆ แง้ 。・゚゚・(>д<)・゚゚・。
มึงพักเดือนนึงก็ได้ สัปดาห์ละตอนก็ได้ ไม่ต้องวันเว้นอย่างที่ผ่านมาก็ได้ เอาให้เรื่องสุขภาพหายขาดนะ //บีบนวด
>>531 ที่แจ้งดิบหนึ่งในนั้นคือกูเอง ไม่แน่ใจว่ากี่ครั้ง ตกลงตามนั้นค่ะ.... กูยกให้มึงเป็นคนแจ้งเลยแล้วกัน 55555
ส่วนเรื่องการสปอยล์ก็เพลาๆลงดีรึเปล่า? มาตรการตรงนี้ยังไงดี
>>540 มันมีอยู่แล้วคือลากจุดไม่ใช่หรอ ถ้าเกินกว่านี้แบบกูว่ามันชักไม่ใช่โม่ง อีกอย่างโม่งแปลบอกแล้วว่าโอเคกับเรื่องลากจุดนะข้างบนๆ ส่วนสครีมคือสำหรับตัวกูทำเองคือกูบอกข่าวหลังเที่ยง ก็ไม่น่ามีปัญหาเพราะหลายทีจะอัพเย็นหรือกลางคืน และที่คนคุยกันเยอะปกติก็ช่วงเย็น เอาช่วงเช้าเป็นเวลาตื่นมาสดชื่นๆกับแปลไทยดีกว่า ปกติกูก็เล่นเช้าตอนตื่นถึงระหว่างเดินทาง เป็นช่วงกรี๊ดแปลไทยของกูอะ คุยเรื่องอื่นส่วนใหญ่มาคุยเย็นๆ อย่างเวลาแจ้งข่าวดิบกูไม่พิมพ์อะไรเลยเพราะกูรอดำน้ำช่วงพักเบรกเอา คือแค่รู้ว่าวันนี้ดิบอัพกูก็ฟินละ
กูนึกถึงห้องตำหนักจีน ที่มีเปิด google doc ไว้สกรีมสปอยล์กันในนั้น แบบนั้นดีรึเปล่า?
เอ่อ นี่โม่งแปลนะ ขออภัยที่กลับมาอีกรอบ กูโอเคกับกรี๊ดสปอยล์จุดๆ นะมึง ขอแค่อย่าเร่งกูเป็นพอ กูเป็นพวกอ่อนไหวกับแรงกดดันอ่ะ
จริงๆ กูว่าที่นี่ก็โอเคแล้วล่ะ เพราะส่วนใหญ่จะมีใส่ใจกันไม่สปอยล์เนื้อเรื่องที่ใกล้ๆ แปลไทยกับช่วงที่เป็นไคลแมกซ์สุดๆ ใช่มั้ยอ่ะ อย่างตอนที่มีคนมาถามว่าน้องโมชิดะจะมีบทอีกไหม แล้วมีโม่งมาตอบว่ามี แต่ไว้รออ่านเองเพราะใกล้ๆ แล้วหรืออะไรทำนองนั้นนี่กูอยากก้มกราบมากๆ ขอบคุณในความใส่ใจของมึง อยู่ด้วยกันต่อไปแบบนี้แหละ
ถ้าไม่มีดิบแม่งดูไม่ใช่โม่งเลยอ่า ลากจุดกับใส่หัวไว้กูว่าก็โอเคนะ แค่ใครจะพูดถึงดิบไม่ว่าอย่างไงก็ขอให้ใส่หัวหรือลากจุดหน่อย แบบจะกริ๊ดฟินดิบอย่างไงก็ให้ใส่หัวไว้เลยว่าจะพูดถึงดิบนะถึงจะพูดนิดหน่อยก็ต้องใส่แบบนี้โอเคกว่ามั้ย google doc แบบตำหนักจีนก็ว่าแบบนั้นมันสปอยจัดเลยหนักคล้ายสรุป ไม่ใช่การสปอยแบบที่เราใส่ฟิลเตอร์กันแบบนี้อ่า กูเลยไม่เห็นด้วย ถ้าจะทำควรทำแบบตอนที่ไม่มีการแปลไทยอะไรแบบนั้นแล้ว
>>528 โม่งแปลลล กูรักมึงงงง กูยังไงก็ได้ ข้อเสนอที่มึงบอกก็ไม่ได้แย่และกูคิดว่าตัวกูนั้นรับได้ในระดับหนึ่ง กูกลัวจะไม่มีต่อมากกว่า มึงทำกูร้องไห้เพราะความดีใจนะรู้รึเปล่า ขอบคุณน้าาา รักษาสุขภาพด้วยเพราะโม่งที่นี่เป็นห่วงมึงมากเลย ถ้าเหนื่อยหรือกังวลก็บอกกับพวกกูได้นะ เพราะพวกเราเป็นโม่งซุยรันไง
เรื่องสปอยขอออกความเห็นนิดนึง กุโอเคกับการสปอยนะความจริงแล้ว ปกติอ่านตลอดด้วยซ้ำ
คนใส่จุด บอกก่อนว่า สปอยกุโอเค ดีเลย ถึงเลื่อนผ่านกุก็เห็นอยู่ดีก็เหอะ ไม่ได้ไร...
แต่ 2-3 กระทู้หลังๆมานี่สปอยกันไม่เกรงใจเลยนะ ขนาดกุโอเค ยังรู้สึกว่า ขัดอารมณ์ชิบหายเลย จนไม่เข้ากระทู้มาตั้งแต่ อันที่แล้วเลย
บางทีคุยๆ ในเม้นระโยคพูดคุยเสือกสปอยมาก็มี...
บางคนพูดลอยๆมา กุก็ยิ่งแบบ ...เอิ่ม คนไม่รู้ก็เลื่อนผ่านไป แต่คนตามนี่แบบ กุนี่โดนตลอด บางทีมันก็เซ็งว่ะ
แค่เตือนก่อนมันขอมากไปเหรอวะ... เข้าใจว่าอยากสครีม แต่แล้วไงวะ บางทีมันทำคนอื่นหมดอารมณ์อ่านเลยก็มีนะเว้ย
กุอัดอั้นมาหลายกระทู้ละ ขอบ่นยาวหน่อย
ขอ ky นิดนึงนะ กูคันปากอยากพูดมากอ่ะ 55555 ในตอนล่าสุดที่โม่งแปลลง มีใครสนใจเอาพล็อตในจินตนาการของนางมาแต่งฟิคม่ะ 5555 ที่เป็นคุณหนูกับนักแสดงหนุ่มหล่อที่มีงานอดิเรกเป็นการทำอาหารอ่ะ นางมโนได้เป็นเรื่องเป็นราวมากกกก จนคันตะคุงต้องถามว่าเป็นไรอ่ะ 55555
ทางด้านของทานุกิน่าสงสาร งานนี้น้ำหนักอาจจะลดเพราะอาหารที่เรย์กะทำ(ป่วยจากอาหารของเรน์กะจนกินอะไรไม่ลง)
ปล.กูอยากพูดตั้งแต่วันที่อ่านล่ะแต่ระเบิดลง เลยเอามาพูดตอนนี้แทน กูอยากให้มู้กลับมาเฮฮากับวัน ๆ ของเรย์กะเร็ว ๆ เรื่องข้างบนเครียด ๆ กูอ่านแล้วปวดสมอง แล้วก็ขอพูดอีกครั้ง ดีใจที่โม่งแปลกลับมาาาา!! โฮฮฮฮอออ
โอเค งั้นก็ทุกอย่างเหมือนเดิมเนอะ
โมชิดะ นั่นกูตอบเองมั้ง เนื้อเรื่องช่วงนั้นมันพีค กูเลยไม่เล่า ให้รออ่านแปลเอา
กูเห็นด้วยกับ >>549 กูดำน้ำแล้วก็จริง แต่ก็ไม่ชอบที่บางคนเผลอสปอยล์ออกมาในประโยคคุยกัน ไม่แจ้งก่อน
โดยเฉพาะที่ดีเบทกัน สุดท้ายมันก็คือความต่างกันของคนอ่านดิบกะไม่ได้อ่านดิบ เถียงไปก็ไม่ได้อะไร อย่างที่เคยบอกว่าไว้โผล่ในแปลไทยแล้วค่อยมาคุยมาถกกันก็ไม่สายหรอก
โม่งแปลลลล กูโครตดีใจเลยที่มึงจะกลับมา กูรอมึงได้เสมอแหละ กูยอมรับตามที่มึงบอกมาทุกอย่างเลย กุไม่อยากให้มึงเดือดร้อน
>>543 ไม่ใช่ๆ กูไม่ได้จะห้ามพวกมึงสปอยดิบหรือกรี๊ด แต่แบบ จะกรี๊ดกัน บอกเล่าโมเมนต์ดิบมาฟินกัน ก็ยั้งๆมือกันไว้หน่อย บางช่วงพวกมึงก็สาดสปอยที่ไม่ใช่ตอนล่าสุดกันมาเป็นห่ากระสุน บางจุดมันก็ต้องอ่านเองถึงจะฟินเอง สปอยกันหมดเปลือกก็ไม่สนุกเท่าไหร่นะ แถมบางคนพูดสปอยแบบไม่ใส่จุดหรือโพล่งมาดื้อๆ คนไม่อยากอ่านรู้ตัวอีกที อ้าวกูโดนสปอยนี่หว่า มันก็เสียอารมณ์อะ
กูเป็นคนไม่อ่านดิบนะ โดนสปอยแบบไม่ทันตั้งตัวก็ออกจะ...อืม จ๊ะ เอาตามที่สบายใจกันเลย กูไม่มีสิทธิ์ห้ามพวกมึง กูก็เฟดตัวเองออกไปจนกว่าพวกมึงจะหยุดก็แค่นั้นล่ะ
ยิ่งวันวิปโยคนั่น พวกมึงยิงสปอยกันมารัวขนาดนั้น กูไม่เข้ามาอ่านกระทู้เลยนะ เข้าใจว่าพวกมึงอยากแบ่งปันโมเมนต์ฟินกัน แต่กระทู้ที่ผ่านๆมามันไม่สปอยกันหนักขนาดนี้ในความคิดกูอะ อย่างกระทู้แรกๆที่กูโดนสปอยวันเกิดยูกิโนะไป แต่มันก็ไม่ได้เล่าละเอียดขนาดนั้นอะ คนมาสปยอก็บอกแค่เอ็นโจชมเรย์กะน่ารักเหมือนกระต่ายกับแม่เอ็นโจชอบเรย์กะมาก เท่านี้กูก็ยังรับลิมิตของสปอยได้อยู่ เพราะมันก็ไม่ได้ลงดีเทลขนาดว่าเรย์กะโดขิโดขิกับเอ็นโจหรือเกิดอะไรขึ้นในงานบ้าง หลังๆมานี่แบบ...ตามที่กูพูดข้างบนนั่นล่ะ ก็อยากให้เข้าใจตรงนี้กันหน่อยว่ามันก็มีคนไม่ชอบอยู่ แต่กูก็ไม่ห้ามหรอกนะถ้าใครสปอย อย่างมากกูก็แค่ไปจากกระทู้ก่อน ถ้าสถานการณ์ปกติแล้วค่อยกลับมาใหม่
>>550 กรี๊ดดด คิดเหมือนเราเลย เราก็ก๊าวฉากนี้มากแบบอยากอ่านฟิคท่านเรย์กะทำนองนี้ คือท่านเรย์กะแบบว่ามโนมาก5555 พอๆกับโม่งอย่างเราๆเลยนี่แหล่ะ แล้วโมเม้นคันตะเรย์กะก็ก๊าวน่ากรี๊ดมากจนเราอยากจะต่อแพไม้เล็กๆแต่กระทู้จริงจังอยู่ กระแสน้ำกำลังเชี่ยว เราไม่กล้าเอาแพเราแล่น ฮื่อออ โชตะนี่มันดีจริมๆ*ชูป้ายไฟน้องคันตะ*
ทานุกิก็ เฮ้ย ลูกสาวเลิกซึนแล้ววต้องไปฉลองงงงง*จุดประทัดสามวันสามคืน* แต่วาคาบะจังเหมือนนางเอกที่มาช่วยเตือนสติตัวร้าย(?)ให้หันกลับมาดูเลยว่าจริงๆแล้วยังมีคนคอยห่วงอยู่นะ อย่าเผลอทำอะไรที่ทำให้เขาเสียใจ กรี๊สสส เอ๊ะ ลืมถอดฟิลเตอร์ทุ่งดอกลิลลี่เหรอ
แต่พอท่านเรย์กะเป็นห่วงพ่อมากๆเราก็เริ่มขนลุก ขอโทษนะท่านเรย์กะ แต่เราไม่ชิน555555 แบบนี้ท่านพี่กลับบ้านมาต้องตกใจแหงๆ ใครเปลี่ยนความคิดเรย์กะได้กันนะ สงสัยต้องไปดูซะหน่อย*ยิ้ม*
เอ้ย เออใช่ แต่คือการที่ท่านเรย์กะมโนได้เป็นตุเป็นตะขนาดนั้นนี่คือชาติที่แล้วนางก็อ่านโชโจมาไม่น้อยสินะคะ อย่างนิยายที่เข้ามาอยู่ท่านเรย์กะก็อ่าน แต่ความกลัวสองคนนั้นจนสามารถคิดว่าพวกเราไม่สนิทกันได้เนี่ย ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ ทำไมคนที่อ่านโชโจขนาดนี้ถึงมีสกิลในการหักธงขนาดนั้นนะ
ปล.ขอบคุณที่กลับมานะโม่งแปล*กระโดดกอด* โฮฮฮฮฮ พักผ่อนให้เต็มที่นะมึง สู้สู้ววววววววววววววววว
เพลียกะเรย์กะมากตอนนี้ นึกถึงฟิคโม่ง ที่เรย์กะแบดเอนด์ แบบ เชี่ยยยย มันใช่55555
พึ่งกลับมาอ่าน กราบโม่งแปลและขอบคุณมากๆที่จะยังแปลต่อ มึงทำให้วันนี้ของกุสดใสอีกครั้งงงง
ยังไงก็ตามมึงก็พักผ่อนก่อนนะ ยังไงสุขภาพของมึงก็สำคัญที่สุดดดดด
>>554 คือมันเป็นอะไรแบบที่กูเคยพูดนะประเด็นนี้ คือมึงคอนโทรลความคิด การแสดงออกของทุกคนไม่ได้ ที่มึงคอนโทรลได้คือตัวมึงเอง แบบจะออกไปแปบนึงหรือเลื่อนผ่านๆไป แต่คือถ้ามึงบอกสปอยกันละเอียดแล้วมึงเฟล กูถามจริงว่ามึงไม่อ่านมันดีกว่ามั้ยในเสื่อมันมีจุดอยู่มึงต้องรู้ก่อนละว่าเค้าสปอย แล้วบางอันมาแบบตัวหนังสือหนาแน่นดำมืดมาก เลื่อนผ่านก็รู้แล้วนะว่าสปอยโหดอะ ยิ่งที่มึงบอกว่าแชร์กันรัวๆคือแสดงว่ามันไม่ใช่คนเดียว มันคือคนกลุ่มนึงที่เค้ามีสิทธิใช้พื้นที่เหมือนกันตามใจเค้าว่าแฮปปี้กับแบบไหน ตราบใดที่เค้าใส่ใจการอยู่ร่วมกันพอจะมีลากจุด แล้วในกรณีที่มึงเองเห็นจุดรัวๆ กับตัวหนังสือมาเป็นพรืด มึงไม่ชอบสปอยแต่มึงเลือกจะอ่าน มึงรับสปอยนิดหน่อยได้แต่มึงอ่านทั้งที่บางเม้นแค่เลื่อนผ่านๆเห็นแล้วว่าตัวหนังสือขึ้นมาเต็มจอมือถือได้เลย แล้วพออ่านเสร็จมึงนอย กูแบบคือเอ่อ อยากให้ต่างคนต่างเว้นระยะให้กันบ้างในการแสดงความคิด ถ้าระยะเค้าคือใส่จุดระยะของมึงคือยังไง อย่างกูไม่ชอบอะไรที่แม่งซีเรียสเข้มข้นหนักข้อมากๆ เมื่อคืนกูเห็นแล้วว่ามันมีเม้นที่จริงจังและแบบยาวมากกก กูรู้ตัวแต่แรกว่าแม่งเครียดแน่แต่กูอยากรู้กูก็อ่าน อ่านเสร็จนอยแดกมือสั่นแต่มันไม่ใช่ความผิดเค้าเพราะกูเลือกอ่านเอง กูไม่บ่นไม่โทษอะไรเค้านะเพราะไม่มีใครมาบังคับให้กูอ่านได้อยู่ละ มันเลือกเองได้เพราะงั้นอย่านอยอะไรใครเลยอะ
ส่วนเวลาดีเบทกันแล้วหลุด อันนี้บ่นหน่อยก็ไม่แปลก แต่คือถ้าไม่อยากเฟลบังเอิญรับรู้คืออ่านไปนิดหน่อยมันพอรู้แนวแล้วว่าแต่ละคนใช้จุดยืนอะไรที่มาดีเบทกัน อิงเรื่องอะไร ยึดเรื่องไหน หลังจากนั้นไม่อยากนอยคำแนะนำกูคือเลื่อนผ่านตอนเจอไอดีนั้น หรืออ่านผ่านๆไป แล้วพิมเตือนเค้าตอนนั้นเลยก็ได้มั้งกูว่า อย่าจะอินจัดลืมตัวเค้าจะได้รู้ตัวว่าหลุดงี้
คำนับโม่งแปล จะรอเวลาฟื้นคืนชีพอีกเดือนก็ไม่เป็นไรค่ะ
พิมผิดนะประโยคสุดท้าย *จะพิมว่าอาจจะอินจัด ผิดไกลเว่อออ
>>560 ม่ายๆ กูก็บอกไปแล้วว่ากูไม่ได้ห้ามพวกมึงสปอยไง ตอนไหนสปอยกันหนักๆ ตัวกูเองก็ไปจากกระทู้แค่นั้นแหล่ะ พอสถานการณ์สงบแล้ว คุยเรื่องอื่นแล้ว ค่อยกลับมาใหม่ กูไม่เคยไปบอกเลยนะว่าห้ามสปอย อย่าสปอยกันได้มั้ย แล้วบางคนพูดมาดื้อๆไม่มีเตือน ไม่มีใส่จุดเลยไง พอกูอ่านด้วยความไว้วางใจ ไม่มีจุดและไม่เตือนคงไม่ใช่เมนท์สปอย ที่ไหนได้ กูโดนสปอยในบรรทัดเต็มๆจ้า ก็อยากให้เข้าใจกับระวังตรงนี้หน่อยอะ คนไม่ชอบมันก็มี
>>528 กูเคารพการตัดสินใจมึงนะ กูยังไงก็ได้หมด มึงไปรักษาสุขภาพตัวเองให้หายดีก่อน กูไม่อยากให้มึงฝืนจนเป็นอะไรอีก กูเชื่อว่าเหล่าโม่งและในแมวดุ้นรอได้ เรื่องอื่นดองข้ามชาติมีเยอะ
>>560 กูเป็นคนนึงนะที่อ่านที่มีคนมาสปอยล์แต่ไม่ได้ร่วมกรี๊ดด้วย เอาจริงๆถ้าเห็นตัวหนังสือมาเป็นพรืดบางทีใจความสำคัญไม่ได้อยู่บรรทัดแรกงี้
ถ้าไม่อ่านไปพักนึงก็ไม่รู้หรอกว่าพูดอะไร ยิ่งคนที่ไม่ได้อ่านสปอยล์มาก่อนอะเขาจะงงอีกว่านี่กาวหรือสปอยล์หรืออะไร??? เพราะงั้นลากจุดมันถึง
เป็นสัญลักษณ์ว่านี่สปอยล์นะ แต่บางคนไม่จุดเลยมีคนไม่รู้หลงอ่านไง กว่าจะรู้ว่าสปอยล์ก็อ่านไปหลายโพสต์แล้ว กูเคยเห็นคนพูดประเด็นนี้อยู่อะ
แต่ที่แบบบังเอิญเห็นจริงๆก็มีนะ กูเคยเลื่อนๆผ่านแล้วตาดันไปโฟกัสประโยคตรงที่ไม่ได้จะอ่านโดนสปอลย์สำคัญเต็มๆ (แต่อันนี้เจอที่อื่น)
>>564 กูอ่านเข้าใจว่ามึงไม่ชอบสปอยเยอะๆมาจากประโยคว่า
;บางช่วงพวกมึงก็สาดสปอยที่ไม่ใช่ตอนล่าสุดกันมาเป็นห่ากระสุน บางจุดมันก็ต้องอ่านเองถึงจะฟินเอง สปอยกันหมดเปลือกก็ไม่สนุกเท่าไหร่นะ แถมบางคนพูดสปอยแบบไม่ใส่จุดหรือโพล่งมาดื้อๆ คนไม่อยากอ่านรู้ตัวอีกที อ้าวกูโดนสปอยนี่หว่า มันก็เสียอารมณ์อะ;
กูเลยเข้าใจไปว่ามันมีกรณีอื่นที่นอกจากเรื่องไม่ได้ลากจุดอีกเพราะเห็นอันนั้นเป็นประเด็นเสริมที่มึงพูดแถมมา ถ้าตีความมึนๆก็โทษที ส่วนเรื่องพูดๆหลุดมาเฉยไม่มีจุดอันนี้กูเห็นด้วยนะว่าให้ระวังกันมากขึ้น ถ้าเค้าลืมก็เตือนไปเลยเพราะบางทีก็เห็นหลุดมาแล้วคุยกันต่อไปได้พักใหญ่ถึงมีคนมาติง คิดว่าอาจจะมีคนไม่ได้อยากอ่านสปอยมาติงเพราะเพิ่งอ่านเจองี้ แต่ที่กูอยากสื่อคือไม่ว่ามึงโอเคกับการอ่านสปอยมั้ยแต่ถ้าอ่านเจอคนหลุดไม่มีลากจุดก็อยากให้พิมพ์บอกเค้าเลยตอนนั้นงี้
>>566 ตัวหนังสือเป็นพรืดที่กูว่าคือหมายถึงสปอยลากจุดแล้วตัวหนังสือต่อจุดยาวเป็นพรืดนะ ส่วนหลุดในประโยคนี่ตามข้างบน คือคิดว่าคุยๆแล้วหลุดคงหลุดมาไม่จัดว่าสปอยเยอะเป็นพรืดนะกรณีนี้ แต่เข้าใจว่าบางทีมันมีอะไรสำคัญ ก้ตามเดิมว่าใครเห็นตอนนั้นก็อยากให้เตือนกันบ้าง เพราะรอคนไม่อ่านสปอยมาติงเองคือมันไม่ทันละไง คงอ่านเจอไปละเรียบร้อย
>>567 >>565 กูลงเรือนี้ด้วยคน คันตะดูเข้ากันดีกับเรย์กะมาก คุยกันลื่นไหลดีสุดๆ 55555
หวังว่าอยู่ๆคงไม่มาแบบ วันดีคืนดีท่านเรย์กะไปเที่ยวบ้านวาคาบะจังแล้วเจอแบบนี้นะ "โคโรเน่ วันนี้แฟนฉันมาที่บ้าน ช่วยทำตัวดีๆด้วย
อย่าทำอะไรไม่เข้าท่าเชียวล่ะ" มีช็อก.... (แบบว่าเจอเงิบมาหลายรอบแล้วอดคิดไม่ได้ ฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ....)
เออจบเรื่องจริงจังมาเข้าเรื่องที่อยากคุยมานานมาก กูกรี๊ดโมเม้นทานุกิมากกกกก ฮืออออ ดีใจแทนนาง กูอยู่ทีมทานุกิมาตลอดนะ สงสารนาง 555 เรย์กะไปซบนี่คงฟินมากที่ในที่สุดก็มีวันที่ลูกสาวเลิกซึนใส่ แต่จบท้ายด้วยอาหารเพื่อสุขภาพที่ทำลายสุขภาพนี่แบบ โถววววว เรื่องที่วาคาบะพูดพอมาเจอกับครอบครัวเรย์กะ รู้สึกเหมือนตอนนั้นพยายามสื่ออะไรแบบมันไม่มีเรื่องไหนที่ใช้เป็นมาตรฐานได้กับทุกคนอะ คือวาคาบะเห็นค่าของเงินเพราะหามาลำบากกว่าหน่อยเลยมองแบบนั้น เรย์กะอินตามได้เพราะเคยเป็นสามัญชน แต่ทานุกิต้องไม่มีทางเข้าใจ ทานุกินี่กูมองว่าไม่ใช่ไม่เห็นค่าของเงินเลยไม่อินนะ กูว่าทานุกิเห็นค่าของความสุขมากกว่าเพราะเงินหาง่ายสำหรับเค้า แต่ทั้งเวลาช็อปกับลูก เวลาสปอยลูก แถมลูกมาอ้อนด้วยเงี้ย ดูมีค่ากว่าเยอะ เลยตีความเรย์กะไปว่าที่แปลกๆไปคือเข้ามาอ้อน กูฟินนนนนน อยากให้ไปอ้อนเยอะๆ 555
>>554 กอด ๆ กุคนนึงไม่คิดจะห้ามใครสปอย กุบอกตัวเองเสมอว่าห้ามใครไม่ได้ ห้ามตัวเองดีกว่า ก็โอเคกุถอยออกมาเอง
ก่อนหน้านี้ก็อยู่มาได้ไม่ได้คิดไรเลย เพราะกุดำได้เองอยู่แล้ว
ที่กุบ่นเพราะช่วงนี้ เพราะมันหนักมาก จนขนาดกุเองที่รับได้ยังว่ามากไปเลย
เวลามีคนมาเตือน รึเสนอว่ามีกติกาอะไรหน่อยไหม เพราะไหนๆก็อยู่ร่วมกัน ตั้งแต่ช่วงแรกๆเลย
ก็จะโดนปัดตกทุกที เพราะที่นี่คือโม่ง มีสังคมแบบโม่งๆ ไม่อยากให้อยู่กันแบบอึดอัดกัน ไรงู้นงี้งั้น
ก็เออ ผ่านไป ก็อยู่ๆ มาจนตอนนี้แล้วเป็นยังไง ก็เป็นเงี้ยะ กุคิดว่าบางทีควรมาคุยกันได้แล้วมั้ย ว่าจะอยู่ร่วมกันยังไง
ไม่ต้องขนาดตั้งกฏไรหรอก แค่หาจุดรวมที่ทุกคนจะพอใจน่ะอันไหนมากไป คุยได้ก็คุย จะได้อยู่กันแบบมีความสุข
หรืออยากอยู่แบบโม่งๆ ทำไรก็ทำตามใจตัวเองกันต่อไป ก็ทำได้
แต่เวลามีดราม่า โดนคนข้างนอกมาว่ามาด่า จริงไม่จริงไม่รู้แต่ภาพที่เค้ามองก็รู้ๆกันอยู่จริงมั้ย ก็รับสภาพกันไป
ถ้าโอเคแบบนั้น กุก็จะเลิกบ่น เลิกพูดถึง แล้วเข้าใจ+ทำใจว่า จะอยู่กันแบบนี้แหละ
ก็โอเค จบ ไม่พูดอีก
>>575 ลากจุดไงมึงกติกา กูงงว่ากูเข้าใจคนเดียวหรอว่านี่กติกาที่เราใช้กันอยู่ และคนส่วนใหญ่ก็ทำตาม ทีามีปัญหากันคือคนที่ชอบหลุดไม่ใช่รุไง แล้วแบบ>>546 โม่งแปลมาบอกเองว่าสปอยลากจุดนี่โอเค กูงงว่าสรุปเรามีปัญหาเรื่องอะไรกันอีกหรอที่ต้องตั้งกติกาเพิ่ม ปัญหาตอนนี้ไม่ใช่เรื่องว่าบางคนไม่ทำตามรึไง แล้วมันแก้ไงก็ไม่มีวิธีอะ ก็ได้แต่ขอให้ทำตาม กับใครเจอพอดีก็เตือนหน่อย นอกนั้นก็ทำไรไม่ได้แล้วป่ะวะ กติกาอื่นที่มีตั้งกันก็คือไม่แจ้งข่าวดิบกันก่อนเที่ยง ยังต้องมีอะไรอีกที่มึงกลัวกระทบ เพราะที่กระทบโม่งแปลจริงๆคือความกดดันป่ะวะตอนนี้ อันนี้มันต้องเรื่องมารยาทและการเคารพกันแล้วอะ ใจเขาใจเรา อย่าทำอะไรชวนให้รู้สึกว่ากดดันโม่งแปลอีกก็คือจะไม่เกิดแบบเดิมแล้วป่าว แล้วคนที่เร่งก็มาขอโทษแล้วและชี้แจงแล้วด้วยอ่านะ
>>575 กูอยากให้ตกลงจนทุกคนพอใจได้เหมือนกัน แบบที่ทุกคนแฮปปี้ดีกว่า ไม่ต้องถึงกับเคร่งจะเป็นจะตายก็ได้ คือบางมู้ที่ห้องอื่นมันก็ไม่ได้อยู่
แบบไร้ขื่อแปลอะไรขนาดนั้นอะ (เว้นโทรลมาป่วน) ถ้าปัดตกนี่กูว่าในอนาคตก็อาจจะมีอะไรมาอีกเรื่อยๆอะ ไม่รู้สิ ไอ้เรื่องกฏก็ไม่เชิงกฏอะ กูเคยเจอบางห้องเขาไม่ได้ตั้งกฏนะ แต่เหมือนรู้กันแล้วปล่อยเบลอไม่ก็เตือนๆบางโพสต์ที่มีปัญหาไม่ใช่แค่เรื่องโทรล กูว่าโม่งก็ไม่เชิงว่าไร้กฏแค่ปล่อยฟรี เพราะโม่งก็มีห้อง civil มีไกด์ไลน์ มีกฏบอร์ดอยู่เหมือนกันอะ กูเชื่อว่าถ้าจะทำก็ทำได้นะข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันในมู้ ขึ้นอยู่กันว่าอยากจะทำกันรึเปล่า
ky แปป เรือคันตะขึ้นทางไหนคะ ตอนแรกกรุนอนพาดทุกเรือ ตอนนี้ขอสมัครขึ้นเรือคันตะค่ะะะะ
>>576 เรื่องลากจุดกุรู้แล้ว แต่กุเถียงเลยว่าไม่ใช่คนส่วนใหญ่ พวกหลุดเนี่ยเยอะพอสมควรเลยล่ะ
เรื่องการอยู่ร่วมกัน ที่กุพูดถึง มันหมายถึงหลายๆเรื่องในการอยู่ร่วมกันในนี้ไม่ใช่แค่เรื่องสปอย
เพราะตัวกุมองว่ามันเป็น เหมือนกลุ่มแฟนๆกลุ่มหนึ่งไปแล้วนะ เรียกว่าศูนย์รวม ทั้งสาระ เกร็ดความรู้ ข้อมูลของเรื่องนี้เลยก็ว่าได้
อยากให้อยู่รวมกันไปนานๆ พูดคุยกันอย่างสนุกสนานไรงี้
ไหนๆมันก็มีเรื่องขึ้นมาแล้ว ใช้โอกาสนี้มาพูดคุยกันไปเลยมั้ย อะไรแบบนี้ เข้าใจกุมั้ย
อยู่กันแบบเถื่อนๆ กุไม่ซีหรอก อยู๋ได้สบายมาก กุมันเด็กประมูลเก่าอยู่ละ t( '_' ) t
>>580 นอกจากสปอยล์นี่มีประเด็นไหนอีกบ้างน่ะ?
พวกสงครามเรือ การจมเรือ? ถ้าอันนี้ก็พูดยากแฮะ เพราะมันเป็นการปะทะกัน 555 กูขอแค่ว่าอย่าก้าวก่ายก้าวร้าว อย่าหักกาวข้ามเรือกันเกินไป เรือใครใครก็รักก็หวงกันทั้งนั้น
อย่าลืมว่าศัตรูหนึ่งเดียวพวกเราทุกคน ก็คือคาน! (ที่ดันการเป็นชื่อกระทู้แถมมีฟิคเป็นของตัวเองแล้ว....)
>>581 ไม่มีใครตอบขอประเดิมละกัน กูอยากให้เอาประเด็นที่ควรทำตามใน >>577 ใส่ไว้ในโพสต์แรกเหมือนพวกสารบัญอะ ไม่ก็หาทางแจ้งยังไงก็ได้ที่ชัดเจนให้คนส่วนใหญ่ในมู้รับทราบกัน เพราะอาจจะมีคนที่ไม่ได้ตามอ่านทุกโพสต์หลุดมาแล้วเกิดเรื่องขึ้นอีก เพราะบางคนเห็นกระทู้มาคุเลยไม่กล้าเข้ามาอ่านเขาอาจจะไม่รู้ กูเห็นอย่างที่ >>580 พูดนั่นแหละ เวลาคุยสปอยล์มีแค่ไม่กี่คนแรกอะที่จะลากจุด แต่คนต่อๆมาจะไม่ลากเลย บางทีมันอยู่กันเป็นพรืดยังพอรู้ไงว่าเป็นสปอยล์ แต่บางทีมีโพสต์อื่นขั้นหลายโพสต์แล้วคนที่คุยเรื่องสปอยล์ต่อยังไม่ลากจุดอยู่ดี คนไม่อ่านสปอยล์ก็งงนึกว่าฟิคกาวแล้วก็ถามว่านี่กาวหรอ กลายเป็นว่าเผลออ่านสปอยล์ไป กูจำได้ว่าเคยมีเรื่องแบบนี้อยู่
>>575 มึงนี่ร่างแยกของกูจริมๆ พูดสิ่งที่กูคิดไปหมดแล้ว กูเป็นอีกคนตามอ่านสปอย ดิบกูก็ดำน้ำเอง แค่ไม่มาร่วมกรี๊ดด้วย
ก่อนหน้านี้ก็ยังพอโอเคนะเรื่องสปอย แต่หลังๆพวกมึงสปอยกันเกินไปว่ะ สาดสปอยกันซะเยอะ มาถี่ๆรัวๆ แถมคุยลากยาวสปอยกันไปต่อเนื่องทุกเรื่องราวไม่ยอมจบ จนไม่แปลกที่โม่งแปลมันเปิดมาเจอแล้วเฟลในตอนแรก ว่าเออ มึงพูดสปอยกันมาขนาดนี้ก็ไม่ต้องอ่านแปลกันก็ได้มั้ง สปอยมันก็มีครบใจความอยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
กูรู้ว่ากติการการสปอยมันคือให้ใส่จุดแล้วลากยาวเว้ย ซึ่งทุกคนทำตามมันก็เป็นเรื่องดี แต่ระยะหลังๆนี่พวกมึงชักไม่น่ารัก ไม่จุดเตือน แถมสปอยมันทุกภาคส่วน เอาซะแบบไม่ให้ลุ้นเลยว่าจะเป็นยังไงต่อ กูจำได้นะว่าช่วงหิ่งห้อยหรือลาเต้มีคนมาสปอยล่วงหน้าว่าฟินมาก โดยไม่บอกอีเวนท์อะไรเลย ให้รออ่านเองแค่นี้แหล่ะ ทุกคนก็โอเค รอลุ้น แล้วก็กรี๊ดแตกกันเพราะแม่งฟินจริง กูชอบบรรยากาศแบบนั้นมากกว่าหลงเข้าดงสปอยแบบนี้ว่ะ กูไม่มายด์อะไรหรอก แต่คนไม่ชอบก็มีไง ใจคอพวกมึงจะสปอยทุกเรื่องไม่เหลือช่องให้ลุ้นกันเลยเหรอ อุบๆไว้บ้างก็ดีนะ
และกระทู้แรกๆมันไม่เป็นกันขนาดนี้นะเว้ย ถึงจะคุยสปอยแต่ก็มีเมนท์คุยไม่เท่าไหร่แล้วก็จบกันไปในเรื่องนั้นๆ ไม่ลากยาวต่อเนื่องแบบนี้ จะเมากาวยังไงก็ยังอยู่ที่โมเมนต์ของแปลไทย หลังๆนี่ชักไปลากดิบมากาวมาเถียงกันเป็นพรืด ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดอะไร คนสปอยก็ไม่ผิด คนไม่ชอบสปอยก็ไม่ผิด กูเห็น >>554 มันก็บอกอยู่ถ้าช่วงไหนสปอยกันเยอะๆมันก็เลี่ยงไปเองไม่เคยมาห้าม พวกหลุดปากสปอยมาเองก็มีเยอะอยู่นะ
ส่วนเรื่องจมเรือก็เคยพูดกันไปแล้วหนนึง ทุกคนก็โอเค ปฏิบัติตามกันแบบนึกถึงใจเขาใจเราดี กูเลยไม่มีคอมเมนต์ในเรื่องนี้ อื่นๆกูก็นึกไม่ออกว่ะ รอคนอื่นมาเปิดประเด็นก็แล้วกัน
ว่าแต่มึงก็เด็กประมูลเก่าเหรอวะ 55555555555555 ยินดีที่ได้พบเด็กประมูลในนี้อีกครั้งนะเว้ย
>>588 มึงพูดแทนใจกูหมดเลย นั่นแหละที่กูอยากสื่อ คือกูเข้าใจนะว่าการสปอยล์มันเป็นสิทธิที่ทำได้ แต่หลังๆ มันมาทุกฉากเก็บทุกช็อตจริงๆ ว่ะ กูคิดถึงบรรยากาศช่วงหิ่งห้อยมากที่โผล่มาฟินร่วมกันอ่ะ แต่ก็เข้าใจนะ มันไม่ผิดทั้งคู่ มันไม่มีกฎเกณฑ์ชัดๆ หรอกว่าแค่ไหนพอเหมาะ แต่ใจเขาใจเราได้ไหมอ่ะ
กูว่ากระทู้ถัดไปปักหมุดมารยาทการอยู่ร่วมกันเลยมั้ย ทำแบบสารบัญอ่ะ คนมาใหม่หรืออ่านไม่ทันจะได้รู้กันด้วย
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
>>588 >>589 กูก็ไม่อ่านสปอยนะ สำหรับกูเรื่องสปอยคือปัญหามีแค่พวกไม่ใส่จุด หรือคุยแล้วลากยาวจู่ๆมีสปอยแทรกในประโยคแบบนั้น ถ้าใส่จุดก็จบไม่ว่าจะสปอยอะไรยังไงมากมายแค่ไหน เพราะเห็นจุดคนไม่อ่านคือก็ไม่อ่านอยู่แล้วอะ กูเห็นจุดกูก็ลากข้ามเลย ใครอยากคุยอะไรกันคือตามสบายไปได้เลยกูไม่ก้าวก่ายตรงนี้ เออยกเว้นพวกจั่วหัวไว้ก่อนว่าดิบตอนล่าสุด หลายทีก็มีพ่ายแพ้แก่ความอยากรู้อยากเห็น ถถถ นอกนั้นจุดเฉยๆไม่อ่านเพราะน่าจะตอนอื่น แต่กูไม่ได้รู้สึกว่าเยอะมากนะเทียบกับความถี่ในการเจอลากจุด กูรู้สึกว่าเจอลากจุดกันรัวๆบ่อยกว่าตอนคุยๆแล้วหลุดอยู่ดีอะ เพราะงั้นในสายตากูคือคนกลุ่มน้อยที่ไม่ทำ ส่วนจะทำยังไงให้เค้าทำ คือมันก็ทำอะไรไม่ได้ป่ะ ก็ขอความร่วมมือกันต่อไป และขอสติมึงนิดนึงพวกเวลาคุยยาวติดลมแล้วมึงหลุดมา กับเรื่องพิมพ์ใส่หัวทู้บอกไว้บนๆ ขอแบบไม่เป็นลิงค์เพราะคิดว่าคนคงไม่ค่อยคลิกเข้าไปดู แปะโต้งๆเป็นข้อๆไปเลยดีกว่าว่าขอความร่วมมือ
>>592 กูเนี่ยอ่านสปอยในนี้และดำน้ำ คือพวกลากจุดยาวๆกูก็อ่านนะ แล้วก็พบว่าพวกมึงสปอยกันหมดเปลือกเลยนี่หว่า สปอยจนไม่ต้องลุ้นอะไรแล้ว ถ้ากูเป็นโม่งแปลกูก็เฟลอยู่นะ
คือก่อนหน้านี้ถึงจะมีคนมาร้องขอสปอย ก็สปอยให้ในส่วนที่ร้องขอแล้วจบไป เช่นมีคนถามเรื่องตุ๊กตาเบียทันว่าจะเสร็จมั้ย ก็มีคนบอกเสร็จ คนถามก็โอเค รู้คำตอบก็จบ แต่ตอนนี้คืออะไร พวกมึงเล่นสปอยกันเป็นคอมโบ ลากยาวไปตอนอื่นๆไม่จบในประเด็นนั้น ไม่มีใครถามก็โพล่งสปอยขึ้นมาเอง กูเลยรู้สึกว่าเกินไปว่ะ ใจคอจะไม่ลุ้นอะไรกันเลยเหรอ กูก็ไม่ได้ห้ามอะไร เพราะเป็นสิทธิ์ที่จะสปอยและสิทธิ์ที่จะอ่าน รับได้ก็อ่าน รับไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่านเท่านั้นเอง
>>560 >>568 กูว่ากูเข้าใจที่มึงจะสื่อนะเรื่องแบบคนบอกว่าสปอยเยอะเกินไม่โอเค ทั้งที่ถ้าไม่อยากโดนสปอยก็เลื่อนผ่านไปเลย กูเลื่อนผ่านเลยก็ไม่รู้สึกมีปัญหานะ และดิบล่าสุดปกติคนชอบจั่วหัวไว้อยู่ละ มีความล่อลวงกูมาก ซึ่งหลายทีกูก็เข้าไปอ่าน แต่ถ้าไม่จั่วกูก็คิดละว่าไม่ใช่ กูเลยไม่เคยเจอปัญหาอื่นนอกจากคนหลุดสปอยตอนคุยอย่างอื่นมาแบบไม่ใส่จุดอะ กับสปอยหลายทีลากผ่านก็เห็นชัดว่ายาวเว่อ ไม่รู้ละเอียดมากหรือหวีดมากกาวมาเต็ม แต่พวกสปอยยาวกูผ่านหมดอยุ่ละเพราะคิดว่ายังไงก็เลี่ยงฟิลเตอร์ยาก กูอยากอ่านเองงี้ มีปัญหาอีกนิดคือบางทีสปอยสั้นมากแค่ไม่กี่คำหรือบรรทัดสองบรรทัด อันนี้ตะหากที่ทำกูโดนสปอยไม่ได้ตั้งใจ เพราะปกติคนเราคุ้นกับภาษาไหนมากๆต่อให้มองผ่านไม่โฟกัสมันก็อ่านออกว่ะ ยิ่งกูเคยลงคอร์สฝึกอ่านเร็วโดยการเลื่อนผ่านตาแล้วอิงแนวคิดการทำงานของสมองใช้ความคุ้นเคยเพื่ออ่าน แบบเอากระดาษปิดอักษรทั้งประโยคไปครึ่งตัวก็อ่านออก มองผ่านๆก็อ่านออก กูนี่ซัดเต็มๆถ้าสปอยยาวไม่เกิน 2-3 บรรทัด รับมาได้ทุกคำเลยจ้ะ... แต่นี่คงปัญหากูเองเพราะงั้นคือไม่อะไร แค่คิดว่าสปอยมายาวๆก็มีดีในแบบมัน แชร์อีกมุมละกันนะ
ky เพิ่งได้กลับมาอ่านมู้ เว้นช่วงไปตั้งแต่เมื่อวานเพราะห่อเหี่ยวเกินทน พอวันนี้ไล่อ่านคอมเมนต์เพื่อนโม่งไปเรื่อยๆ นี่จากอึมครึมๆ กลายเป็นค่อยๆ มีความหวังเรืองรอง แสงทองส่องฟ้า พออ่านถึงตอนสุดท้ายนี่เสียงวงออเคสตร้าโคตรดังกระหึ่มกันเลยทีเดียว โชคดีที่ได้กลับมาอ่าน
โม่งแปลมึงพักผ่อนเยอะๆ เถอะ จนกว่าสุขภาพมึงจะโอเค เมื่อไหร่สนุกกับการแปลอีกครั้งมึงค่อยกลับมาก็ได้ กูอึด กูรอได้ (นี่ไม่ได้กดดันนะ แค่บอกเฉยๆ) กูเคยร่ายยาวขอบคุณมึงอย่างหนักหน่วงรวมทั้งอำลาอาลัยมึงไปแล้วรอบนึงคงไม่พูดซ้ำแล้ว 555+ แต่แค่อยากบอกว่ากูดีใจโคตรๆๆๆๆ ในที่สุดความแอบหวังลมๆ แล้งๆ ของกูว่ามึงจะกลับมาก็มีแววเป็นจริง
>>451 กูอ่านคอมเมนต์มึงแล้วทำไมไม่รู้กูรู้สึกว่ามึงน่ารักมากเลยอะ กูชอบมึงได้ปะ
เรื่องสปอยล์ กูขอประกาศด้วยความภูมิใจอีกรอบว่าจนป่านนี้สปอยล์ยังทำอะไรกูไม่ได้เลยเว้ย! ฮ่าฮ่า เมื่อวันก่อนตอนความหวังดับวูบก็คิดไปแวบหนึ่งว่าหรือจะย้อนไปอ่านสปอยล์ดีวะ ไหนๆ ถ้าหยุดแปลแถมกูก็ดิบไม่ได้เลย ยังไงก็จบเห่ละ แต่คิดไปคิดมาก็ไม่มีอารมณ์ว่ะ สำหรับกูสปอยล์ไปถ้าไม่มีแปลไทยของจริงมามันก็เท่านั้น... เลยปิดมู้ไปนอนเหี่ยวกลิ้งไปมาอยู่ เพิ่งฟื้นคืนชีพได้ก็วันนี้เอง
นั่งอ่านที่เพื่อนโม่งคุยกันไปมาแล้วก็ดีใจที่ได้มาเจอกันนะ พวกมึงน่ารักกันมากๆ จริงๆ ฮืออออ
กูชอบโม่งมู้นี้นะ รู้สึกมีอะไรก็ค่อยๆคุย ความเห้นไม่ตรงกันก็มีแต่บอกให้ใจเย็นๆ พยายามอธิบาย ปรับความเข้าใจกันไม่ค่อยมีถ้อยคำรุนแรงเลย แล้วทุกคนก็พร้อมจะแก้ในสิ่งที่พลาดด้วย ขอแค่บอก รักโม่งซุยรันทุกคนนะ
แต่กูอยากให้จั่วหัวก่อนว่ามีสปอยล์มากกว่า ใส่จุดมา ตอนกูเข้าโม่งแรกๆไม่เข้าใจอ่ะ หรือกุซื่อบื้อ55555 ไม่ก็ตั้งโพสต์อธิบายไว้
กรี้ดดดดด รักโม่งแปลมากเลย รักษาสุขภาพดีๆเน้อ
จำเป็นต้องจุดปิดท้ายด้วยมั้ย? แบบช่องเม้นท์มันอยู่ข้างล่างงี้ จะเผลอไปอ่านไรรึเปล่า...
>>591 เราโอเคหมดทุกข้อนะ แต่ยังสงสัยอยู่ข้อนึงอะ (ขอใช้คำว่าเรานะไม่ชินกับคำว่ากู555)
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
อย่างที่เคยมีคนพูดไปแล้วว่าจริงๆธรรมชาติของโม่งคือสามารถทำไรก็ได้เต็มที่ไม่มีกฎเกณฑ์ แต่ด้วยความน่ารักของชาวโม่งทุกคน (ซึ่งเราชอบมากนะ) เราเลยมีข้อตกลงกันเรื่องจุดสปอย ซึ่งเอาจริงๆ ส่วนตัวเราคิดว่าแค่นี้ก็ถือว่าน่ารักมากแล้วนะ แต่เห็นหลายๆ คนวิจารณ์กันเรื่องสปอยมากไปละเอียดไป สำหรับเราเราคิดว่าบอร์ดนี้คือไว้ให้สำหรับคนที่อยากหาคนคุยแต่แรกแล้ว จะคุยละเอียดมากน้อยก็ไม่น่าเป็นไรนะ เพราะถือเป็นสิทธิของแต่ละคน (เหมือนแต่ละคนจะกาว มโนมากน้อยก็ตามใจเลย) เราคิดว่าการไปบอกว่าห้ามคุยกันละเอียดมันขัดกับลักษณะของโม่งที่เสรีอะ ขอแค่สำคัญที่สุดคือต้องใส่จุดไว้ก็น่าจะเพียงพอแล้วมั้ยอะ
เราก็เป็นคนนึงที่ชอบอ่านสปอยนะ และเวลาเราจะอ่านสปอย เราก็จะรู้ก่อนล่วงหน้าและทำใจได้อยู่แล้วว่าจะโดนสปอยเลยไม่มีปัญหาว่าจะโดนสปอยหนักหรือเบา และถึงโดนสปอยหนักก็อ่านแปลไทยได้ต่ออย่างสนุกสนานอยู่ดี
>>605 ข้อนั้นที่เขียนคือที่เพื่อนโม่งบอกว่า มีที่คุยสปอยล์กันแทบจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้วน่ะ (ในประกาศเลิกของโม่งแปลก็พูดถึงข้อนี้)
ก็ไม่ได้ถึงกะห้ามปราม ไม่ได้เป็นข้อบังคับ แต่เป็นข้อตกลงร่วมกันคร่าวๆ ว่าเอาตามที่คิดว่าเหมาะสมกันนะ
กูพิมพ์ไว้โดยสรุปจากที่คุยๆกันข้างต้น บางทีก็นึกคำไม่ออก ก็ช่วยๆกันเกลาๆแก้ๆกันหน่อยแล้วกัน
>>608 คือถ้าสปอยตอนที่ใกล้จะแปลถึงแล้วก็เห็นด้วยแหละว่าไม่น่าจะเอามาคุยกันไม่ว่ามากหรือน้อย เพราะรออีกแค่นิดนึงก็จะถึงแล้ว ถ้าเราเป็นโม่งแปลเราก็คงรู้สึกแย่นิดๆแหละ ว่าจะให้แปลทำไมถ้ารู้เรื่องกันแถมคุยกันซะละเอียดแล้ว (แถมโม่งแปลยังแปลสม่ำเสมอและเร็วมากซะขนาดนี้ ไม่เคยหายไปนานเป็นเดือนปีอย่างหลายๆเรื่องเลยยิ่งเป็นเหตุผลให้รอแปลออกค่อยคุยได้)
แต่อย่างเวลาดิบใหม่ออกก็เข้าใจคนที่เค้าคุยถกกันละเอียดยิบนะว่าตอนนั้นอารมณ์กำลังมา อยากสครีม อยากเม้าอยากวิเคราะห์เต็มที่ คือถ้ารอตอนที่แปลถึงแล้วค่อยถกกันละเอียดถึงตอนนั้นมันก็อาจจะอดทนรออีกนาน (เหมือนเวลานิยายเพิ่งออกเล่มใหม่ที่ญี่ปุ่นก็จะเห็นหลายทู้ที่ถกกันไฟแลบมาก ระหว่างแบบแปลยังไม่ถึง) เลยไม่ค่อยอยากให้จำกัดเรื่องความละเอียดที่ถกกันอะ ใครอยากคุยก็คุยกันเต็มที่ไปเลย
>>602 ชื่นชมความทุ่มเท กูอยากให้เอาไปใส่ในเม้นแรกของทุกกระทู้มากๆ เช่น ยืมมาจาก >>591 นะ
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
แล้วก็น่าจะเพิ่มว่า เวลามีคนลืมตัวทำผิดกฏ เพื่อนโม่งคนอื่นต้องช่วยกันตักเตือน และคนที่ทำผิดกฏห้ามโวยวายเนื่องจากยอมรับข้อตกลงแล้ว
กูคิดว่าบ้างครั้ง เราก็รู้แหละว่าเพื่อนโม่งกำลังสปอยแบบลืมตัว แต่ไม่มีใครออกปากเตือนขึ้นมา เพื่อนโม่งคนนั้นก็ไม่รู้ตัวว่าทำผิดอยู่ เพราะฉะนั้นเรานอกจากเราจะต้องทำตามกฏ เราก็ต้องช่วยกันเตือนคนผิดกฏด้วยนะ
เอาจริงๆส่วนใหญ่จะถกกันละเอียดยิบก็ต่อเมื่อมีโมเม้นโดขิโดขิหรือโมเม้นให้จิ้นแหละ เลยรู้สึกไม่อยากไปห้ามอะ5555555 แบบนี่แหละคือมู้เมากาวที่ควรจะเป็น55555 แต่ถ้าคนอื่นไม่เห็นด้วยยังไงก็ไม่เป็นไรนะ
ky แป๊ป ชื่อกระทู้อย่าเอาแก้เคล็ดนะพวกมึง กูเข็ดแล้ว
>>605 กูเองก็ไม่อยากเอาประเด็นสปอยละเอียดมากน้อยแค่ไหนมาพูดเท่าไหร่หรอก เพราะทำกันมาต่อเนื่องและยาวนาน ใครใคร่สปอย ก็สปอย ใครใคร่อ่าน ก็อ่าน เพียงแต่ช่วงหลังๆมันชักหนักข้อมากขึ้น สปอยคอมโบ สปอยรัวๆ สปอยละเอียดจนแทบรู้หมดทุกอย่าง ต่างจากช่วงแรกๆที่มันแค่พูดคร่าวๆ ไม่ลงลึก ตอบแค่สปอยในส่วนที่มีคนมาร้องขอ ไม่ได้ลุกลามไปเรื่องอื่นจนบานปลายแบบนี้ กูจะไม่ยกตัวอย่างนะว่าลุกลามยังไง หาอ่านเอาอยู่ในกระทู้นั่นล่ะ เมากาวแค่ไหนก็ควรมีสติยั้งตัวเองไว้บ้าง
ประกาศโม่งแปลมันก็เฟลเพราะเรื่องนี้ส่วนหนึ่งด้วยไง ไหนๆก็สปอยมากันขนาดนี้แล้ว เหลือแค่ให้พวกมึงไปแปลแทนก็เท่านั้นล่ะ และในเมื่อมีประเด็นนี้เกิดขึ้นมาก็ควรตระหนักหรือฉุกคิดกันบ้าง ไม่ใช่จะเสรีๆกันไปตลอด ไม่ได้จะห้ามไม่ให้ทำ ไม่ได้จะบังคับอะไร ยังไงโม่งมันก็ไม่มีกฎเกณฑ์อะไรกันอยู่แล้ว จากนี้จะมากน้อยแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณเจ้าตัวเองละกัน
กูคงจะจบประเด็นสปอยที่กูอยากพูดไว้แค่นี้ กูไม่แคร์ด้วยซ้ำว่าพวกมึงจะสปอยมายาวเหยียดละเอียดขนาดไหนเพราะกูอ่านเองได้ กูแค่เป็นห่วงจิตใจโม่งแปลก็เท่านั้น ถึงจะบอกสปอยได้ แต่ก็ไม่รู้ลิมิตในใจของโม่งแปลหรอกว่าควรทำได้ถึงไหน และพวกมึงล่อสปอยมาขนาดนี้ไม่เหลือให้ลุ้นเลยมันจะไปตื่นเต้นอะไร้
>>619 ประเด็นของกูมีแค่มันเป็นตอนไหน เพราะกูเห็นด้วยกับเม้นบนๆที่ว่าตอนใหม่ล่าสุดมันก็ห้ามยาก มันก็มีความฟีเวอร์ของอะไรที่ออกใหม่เป็นเรื่องปกติ ไม่ต้องนิยายออกใหม่ เรื่องอะไรหรือของอะไรออกใหม่มันฟีเวอร์ทั้งงั้น มันเรื่องปกติทางจิตวิทยา แล้วคนก็อยากคุยอยากสครีมกัน อันนี้กูเฉยๆเพราะนี่มันก็บอร์ดพูดคุย และมันไม่ได้ใกล้ที่โม่งแปลจะแปลถึง ตอนใหม่สำหรับกูมีประเด็นแค่กรี๊ดกันจนไม่สนแปลไทย ซึ่งถ้าเวลามันใกล้กันคือก็เลื่อนออกไปตามข้างบนบอกก็คือจบ จะละเอียดจะกรี๊ดจะอะไรนั่นไม่ได้มีปัญหา
ส่วนถ้าเป็นตอนเก่าแล้วเอามาเล่ายาว อันนี้กูเห็นด้วย โอเคว่าไม่ควร แต่กูไม่รู้นะว่ามีตอนไหนอะไรยังไง อยู่ดีๆเล่าขึ้นมาเองเลยหรือว่าเมาต่อเนื่อง เพราะปกติกูไม่อ่านสปอยอะไรที่ยาวผิดปกติอยู่แล้วเพราะกูไม่ได้อยากรู้ฟิลเตอร์หรือมโนกาวใคร ซึ่งพอมันยาวเว่อกูว่ามันมี ถ้าเจอลากจุดสปอยแล้วยาวเว่อก็ข้ามเลยตลอด ซึ่งถ้าเนื้อหามันเป็นตอนเก่าๆหรือใกล้แปลไทยก็โอที่ขอให้เพลาลง ก็แค่นั้นแหละ สำหรับกูมันแค่ว่าเป็นตอนไหน
>>627 ปกติสปอยดิบใหม่กูอ่านเพราะเค้าจั่วหัวอะว่าสปอยดิบ และมันไม่มีละเอียดมากๆในคนเดียวด้วย ก็อย่างที่มึงบอกว่าคนละนิดละหน่อย แต่คือออ ทำไมมึงต้องอ่านเก็บทุกคนถ้ามึงไม่อยารู้ มึงสไลด์ข้ามเอาบ้างได้มั้ย เพราะคนคุยมันก็เยอะ กูอ่านไม่ทั้งหมดแต่มองผ่านก็เจอคนคุยกันเยอะอยู่ มันก็ดูมีคนเอ็นจอยเยอะ ก็เป็นการใช้พื้นที่เค้ามั้ยอะ กูอ่านเท่าที่กูคิดว่าอยากรู้ หรือของคนที่มีคนรีกลับเยอะๆงี้ มันก็ไม่ได้ต้องตามอ่านแม่งทุกความเห็นแล้วมาบ่นเองป่าววะ แล้วดิบใหม่นี่ทั้งจั่วหัวใส่จุดเลยนะมึง มึงอยากเลี่ยงมึงเลี่ยงง่ายมาก
แล้วกูไม่อ่านสปอยยกเว้นตอนใหม่ที่กูตาม กูดูมาหลายทีมันมีแพทเทิร์นเดิมคือคนที่จะสปอยกับคนที่จะคุย เช่นแบบสปอยดิบตอนใหม่ หรือพิมพฺอะไรกรี๊ดๆเกี่ยวกับตอนใหม่แต่ไม่มีเล่าอะไร จากนั้นลากจุด กูก็รู้ละว่านี่คืเม้นพูดคุย
หรือมันต้องแบบ สปอยดิบตอนใหม่ / สปอยดิบตอนใหม่(เนื้อหาไม่ซ้ำเดิม) / สคีมดิบตอนใหม่ ยังงี้เลยรึเปล่าที่มึงต้องการถ้าจะช่วยให้ชีวิตมึงง่ายขึ้นไม่ต้องอ่านทุกอันจนรวมเรื่องครบ ของใครสปอยไม่ซ้ำเดิมมึงได้รู้ตัวไม่อ่านซ้ำ อะไรแบนี้หรอวะ แต่ส่วนตัวกูเองคือแม่งเลื่อนข้ามบ้างก็ได้มั้ยอะ กูก็ไม่ได้อ่านทุกอันนะ
>>628 คือที่ไม่อยากให้สปอยหนักๆเพราะไม่อยากให้โม่งแปลเฟลอ่ะ พอเข้าใจมั้ย
จริงที่โม่งมันไม่มีกฏ จะคุยอะไรก็ได้ ถ้าคนไหนไม่อยากรู้ก็เลื่อนผ่านไม่ต้องอ่านหมด
แต่ที่เรามาคุยกันเรื่องข้อตกลง เรื่องสปอยหนักไป เพราะการสปอยของพวกเราทำให้โม่งแปลรู้สึกแย่ เหตุผลคือตรงนี้อ่ะมึง ไม่ใช่เหตุผลว่าสปอยทำให้คนไม่อยากรู้ต้องอ่าน
ปล ไม่ใช่ความผิดโม่งแปลนะ กูเข้าใจโม่งแปลที่น้อยใจมากๆ แล้วโม่งแปลคือคนที่ทำให้เราฟรีๆ เพราะฉะนั้นเพื่อให้โม่งแปลสบายใจ พวกเราก็เลยพยายามอยากออกข้อตกลงขึ้นมา
รับทราบ! ปล.รักและขอบคุณนะโม่งแปล
KY ด้วยการเสิร์ฟโมจิพิซซ่าให้โม่งซุยรันกินแกบ้มน้ำชา ใจร่มๆ มาเม้าท์น้องคันตะกับคนรักในมโนของนางไปก่อนก็ได้นะมึง อยากได้บรรยากาศเม้าท์มอยคืนมาอ่ะ
>>628 คือกูก็เป็นคนที่สปอยล์ดิบเหมือนกัน แต่ว่า
การมีจุดสปอยล์อยู่แล้วก็เข้าใจ คนไม่อ่านเขาก็หลบอยู่แล้ว แต่บางทีก็อยากให้ว่าแม้จะจุดแต่ก็เพลาๆการสปอยล์เยอะเกินลงสักหน่อย
อย่างน้อยๆกูคิดว่าโม่งแปลอ่านเม้นท์ทั้งหมด แล้วไอ้ความน้อยใจที่สปอยล์กันเยอะจนคิดว่าไม่ต้องแปลแล้วก็ได้มั้ง มันน่าจะเกิดจากส่วนนี้นี่แหละ
>>630 คือกูเข้าใจว่าโม่งแปลไม่ได้นอยด์หนักมาจากสปอยนะ เพราะเห็นพูดย้ำหลายที อย่างใน >>546 หรือกูเป็นพวกไม่ละเอียดอ่อนวะ อันนี้คือยอมรับ เพราะใครพูดยังไงก็ยึดตามนั้นไปเลยอะ อันนี้ข้อเสียกูเองเรื่องอ่านอารมณ์คน แต่เอาเป็นเพลาลงก็ดีเพื่อความสบายใจทุกฝ่าย ทั้งนี้กูเป็นสายเสพและกูเลือกเสพเอาเองเลยรู้สึกไม่อะไร ก็คงต้องขอความร่วมมือจากคนสปอยดิบใหม่เอาด้วย จุดนี้
>>634 อันนี้กูเห็นด้วย กูเป็นหนึ่งคนที่ไม่ไปดำน้ำอ่านดิบเพราะสาหร่ายพันคอและกูตาย 55555 แต่กูอ่านทุกเม้น อ่านแม่มทุกอย่าง ทั้งฟิค สปอล์ย คุยเล่น แฟนอาร์ตกูก็เข้าไปส่องแต่กูไม่ค่อยได้เม้นนะเน้นอ่านอย่างเดียว (อภัยให้กูด้วยนะ5555) และก่อนที่โม่งแปลจะมาแจ้งข่าวที่ทำกูช็อคจนนึกไปว่านี่วันเอพลิวฟูลเดย์ป่ะวะ(หนีความจริง)แต่ไม่ใช่ไง ช่วงนั้นสาดสปอล์ยหนักมากคุยกันอย่างกะห่ากระสุนแต่กูก็อ่านนะ(อยากรู้อ่ะ555) สรุปว่ามาคนละนิดแล้วเนื้อที่สปอล์ยอ่ะไม่เหมือนกันไง ปะติดปะต่อกันก็รู้เนื้อหาอ่ะ แล้วก็กูเป็นโม่งแปลก็น้อยใจอ่ะ แบบรู้เรื่องกันหมดแล้วสินะงั้นกูก็คงไม่จำเป็นแล้วมั้ง พวกมึงเล่าเรื่องกันหมดแล้วนี่ โบกมือลา เลิกแปล ประมาณนี้อ่ะ อา..อันนี้ความเห็นส่วนตัวกูเองนะ ก็อยากให้เพลา ๆ สปอล์ยรัว
ๆ กันหน่อยถึงแม้กูจะไม่อะไรก็ตามแต่ไม่อยากให้ซ้ำรอยอ่ะ กูกลัวว่าถ้าเกิดเหตุซ้ำอีกคราวนี้คง บ๊ายบาย เรย์กะ ของจริงแน่เพราะโม่งแปลคงไม่กลับมาแปลให้อีกครั้งถ้ามีเหตุการณ์เดิมซ้ำสองอ่ะ
สรุปแล้วกูสามารถทำอะไรได้บ้างเมื่อต้องการสครีมดิบตอนใหม่(เพราะกูตามอ่านจนถึงดิบล่าสุด) ไม่สปอยเนื้อหามากเกินไปนี่คือยังไงอะ คำจำกัดความของสปอยละเอียดคือยังไง คืออย่างดิบตอนล่าสุด
(สปอยล์)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กูกรี๊ดฉากเอ็นโจจะป้อนเค้กเรย์กะมาก ทำไมเอ็นโจทำแบบนี้กรี๊ดดดดดดดดด!!!?
.
.
.
(สิ้นสุดการสปอยล์)
กูเลยมากรี๊ดในนี้ คือปกติกูก็เว้นจุดตลอดนะ คือถ้ามีคนมาถามต่อว่ากรี๊ดทำไมกูสามารถตอบได้มั้ย? มันจะเป็นการสปอยละเอียดไปมั้ย? แต่กูก็ยอมรับว่าตรงส่วนวิเคราะห์กันข้างบนที่มันมีสปอยเล็กน้อยกูก็ลืมใส่จุด หรือกูควรจะหลบไปสครีมเงียบๆคนเดียวดี...
>>637 นั่นสิ ถ้าตอนใหม่มันกร๊าวมากแล้วสครีมกันหลายๆคน ต่อให้ไม่ทุกประเด็นแต่เอามาหวีดก็ต้องพีคๆอยู่ดีอะ มันก็วนกลับมาจุดเดิมป่ะเนี่ย สรุปคือทำไรได้บ้าง สปอยตอนมหม่ถ้าแต่ละคนกรี๊ดคนละจุด ลงเรือคนละลำ ออกมาหวีดกันคือแม่งจบทั้งตอน สครีมๆๆก็รู้ทั้งตอนไม่ต่าง ต่อให้ไม่ละเอียดถ้ามึงอ่าน และมึงอ่านทุกคน ยังไงมึงก็รู้
เพิ่มเติมจาก637 คืออย่างข้างบนที่หวีดและสปอยกันเยอะมากเพราะมีการเคลื่อนไหวของเรือทั้งสองลำ แต่ละฝั่งก็อ้างอิงเนื้อหาในแต่ละส่วนประกอบการหวีดของตัวเอง คือกูคิดว่ามันเป็นการพูดคุยวิเคราะห์เกี่ยวกับเนื้อหานิยายอะ(แต่ดันสปอยเพราะเนื้อหาเกินแปลไทย) ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติของการพูดคุยเรื่องนิยายนะ
หรือว่าควรจะงดการพูดคุยวิเคราะห์เนื้อหาที่ยังไม่ได้แปลไทย แบบนี้จะโอเคกว่าใช่มั้ยอะ?
เหตุผลอีกส่วนนึงที่เราตั้งคำถามเรื่องสปอยมากน้อยก็เพราะเข้าใจว่ามีคนที่ชอบเสพสปอยหนักๆอยู่ด้วยเหมือนกัน(เราจะเป็นเฉพาะเวลาที่มีโมเม้นเอ็นโจ5555) แล้วคำว่ามากน้อยแค่ไหนถึงโอเคมันก็พูดลำบากอะ ตอนแรกเราก็คิดแบบเม้น >>635 ว่าโม่งแปลไม่ได้นอยเรื่องสปอย แต่ท่าทางเราจะอ่านตีความไม่ดีเอง...(ขอโทษค่าาาา T T) แต่ถ้าเพื่อความสบายใจของโม่งแปลก็ขอความร่วมมือจากคนที่มาเม้นหลังๆ ให้ดูก่อนว่าคนก่อนหน้าสปอยไปเยอะรึยังและอย่าสปอยเพิ่มถ้าเริ่มเยอะก็ได้นะ หรือว่าควรมีกระทู้แยกไว้คนที่อยากเสพสปอยดิบใหม่หนักจริงๆ จะได้ไม่ต้องระวังเรื่องลืมจุด กับเรื่องสปอยมากน้อยไปเลยดีอะ
กูกลัวโม่งแปลมาอ่านพวกข้อตกลงแล้วรู้สึกว่านี่ตัวเองทำให้โม่งคิดมากไปหรอ นี่ตัวเองทำให้คนอื่นอึดอัดรึป่าวอะไรแบบนี้จัง
ถ้าโม่งแปลคิดแบบนี้ กูขอตอบเลยนะว่าไม่ใช่ พวกเราไม่ได้อึดอัด คือโม่งแปลยอมแปลเพื่อพวกเรา แล้วทำไมเราจะเพื่อโม่งแปล ให้โม่งแปลสบายจังบ้างไม่ได้ล่ะ
>>637 กูว่าถ้ามีคนถามคือตอบได้ แต่ไม่ต้องละเอียดยิบบ แบบกั๊กๆไว้บ้างก็ดี เช่น สมมตินะ เอ็นโจชวนเรย์กะไปเที่ยว โดยที่มาแบบอ้อมๆ หลอกล่อโดยใช้ของกิน มึงก็แค่บอกว่าเอ็นโจชวนเรย์กไปเที่ยวเฉยๆ แต่ไม่ต้องบอกรายละเอียดว่าชวนยังไง ใช้ของกินล่อหรือยังไงอะไรแบบนี้อ่ะ
ส่วนตรงที่วิเคราะห์กัน กูว่าอาจจะต้องใส่ (วิเคราะห์ตอนดิบใหม่) อะไรแบบเนี่ย พวกวิเคราะห์มันคงต้องละเอียดอยู่แล้ว แต่จั่วหัวว่าวิเคราะห์ไปก็น่าจะโอเค แต่อย่าลืมจุดตอนสปอยด้วยนะ
เรื่องสครีมยังไงกูว่ามาสครีมในนี้แหละ เพราะมันคือจุดประสงค์ของกระทู้นี้นะ โม่งแปลก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าเราจะสครีมกัน
>>640 จากการตีความของกู คือตอนใหม่ของแปลไทยมาปุ๊บ พวกเราก็เงียบมาก คุยกันสองสามเม้น แล้วบังเอิญวันนั้นดิบมาใหม่ ก็มีโม่งมาสปอยกันรัวๆจนหมดเปลือก แบบละเอียดมากๆ แถมยังมีคนมาเร่งโม่งแปลให้แปลไปเร็วๆ อยากอ่านโมเม้นนั้น(คนที่มาเร่งขอโทษแล้ว) โม่งแปลเลยเฟลไง บวกกับปัญหาด้านสุขภาพด้วยอีก
มันมีหลายเหตุผลมาประกอบกันอ่ะ
แต่ถ้าจะกันไว้ก่อน จะได้ไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีกรอบ คงไม่มีใครอยากเป็นสาเหตุให้ต้องหยุดแปลอีกรอบอยู่แล้ว เพราะงั้นเราก็ควรจะมีข้อตกลงกันถูกมั้ย
ซึ่งเรื่องสปอย กูอยากให้คนที่อ่านญี่ปุ่นไม่ออกช่วยระงับความอยากรู้ของตัวเองนิดนึง กูก็เข้าใจว่าอยากรู้ แต่ว่ารู้แค่คร่าวๆไปก่อน ไม่ต้องเอาสปอยหนักๆก็ไม่เป็นไรหรอกจริงมั้ย อดทนรอนิดเดียวเอง
ส่วนคนที่อ่านออก แล้วมาสปอยให้ฟัง จริงไม่ได้สปอยหนักอะไรในตอนแรก แต่มาสปอยหนักตอนที่คนอ่านไม่ออกถามเนี่ยแหละ
สุดท้ายกูอยากให้ไม่มีการสปอยแบบแปลบทพูดมาทั้งประโยค แค่สปอยคร่าวๆก็พอ เอาแค่ประโยคพีคๆ รอบที่แล้วมาทั้งประโยคเลยย
ถามต่อนะ(อย่าเพิ่งรำคาญกู กูอยากทำทุกอย่างให้มันเคลียร์เพื่อจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขทุกคน) ยกมาจากข้างบนเลยแล้วกัน สมมติว่ากูอยากจะแลกเปลี่ยนความคิดกับคนที่อ่านดิบคนอื่นๆในดิบตอนล่าสุดว่า คิดว่าทำไมตอนล่าสุดเอ็นโจถึงพูดแบบนี้ ทำตัวแบบนี้ มันจะเกินในส่วนที่เรียกว่าสปอย(ที่บอกการกระทำแค่นิดเดียว)นี่สิ กูควรจะทำยังไงดี
อะ เอ่อ กูโม่งแปล ขอโผล่มาอีกรอบ ขอบคุณโม่งๆ ที่เป็นห่วงความรู้สึกของกูมาก คือกูอยากบอกว่าไม่ต้องเกรงใจกูนะ กูเห็นด้วยกับทุกคนอ่ะ พูดแบบนี้จะโดนตบไหมวะ ตอนกูหัวร้อนกูก็มีความนอยด์ว่า เอ๊ยยย สปอยล์กันขนาดนี้มาแปลแทนกูเลยไหมวะ แต่พอกูหัวเย็นลง ก็คิดได้ว่าเป็นสิทธิที่ทุกคนทำได้อ่ะ กูเข้าใจโมเมนต์แห่งความฟินที่อยากแหกปากแชร์กับคนรอบข้างนะ มันเป็นความรู้สึกหลักๆ ที่ทำให้กูอยากมาแปลท่านเรย์กะเลย เพราะงั้นพวกมึงสครีมกันไปเถอะ ทำตามกติกาใส่จุดก็พอ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมานั่งรอกูแปลในอีก 9 เดือนให้หลังถึงจะได้ฟินอ่ะ เซ็งตายห่าพอดี วิธีการเลือกเสพมันเป็นของใครของมันเนอะ ส่วนกูก็ไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละ ที่ผ่านมากูก็กดดันตัวเองมากไปด้วยแหละ แต่การได้แปลท่านเรย์กะคือความสุขของกูจริงๆ นะ
ยังไงกูก็ชอบพวกมึงนะ วิธีการดีเบตของพวกมึงดูมีอารยะมาก อย่างกับเด็กซุยรันของแท้เลยว่ะ
>>647 กุกำลังจะซาบซึ้งมึนถึงตับไตแล้ว เจอมุกตบท้ายเข้าไปแทบพรืดออกมา ขอบคุณมึงมากนะโม่งแปลที่เข้าใจพวกกุ กุชอบสปอยล์นะ แต่ถ้าเทียบอารมณ์ตอนอ่านสปอยล์กับที่มึงแปลมันเทียบกันไม่ได้ว่ะ ฟีลมันต่าง ตอนกุอ่านสปอยล์กุก็อดนึกไม่ได้ว่ามึงจะแต่งออกมายังไงหใ้สมเป็นเรย์กะ ยิ่งได้อ่านของมึง จากกาวเพราะสปอยล์100เปอร์ มันก็พุ่งไป1000เปอร์งี้อ่ะ เพราะฉะนั้น มึงไม่จำเป็นต้องรู้สึกน้อยใจสักนิด กุขอเอาใจช่วยมึงสุดกำลังตรงนี้แหละ สู้ๆ!!!
>>647 โอ๊ยกดส่งไปก่อนพิมพ์ไม่จบ กูไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกูมั้ยแต่กูติดสปอยมากและติดแปลไทยเท่ากัน เพราะกูอ่านแปลไทยและดิบออกใหม่ไปเลยแบบสปอย อย่าถามนะว่ากูอ่านรู้เรื่องได้ไง แค่แบบเออยังงี้ก็แฮปปี้ดี กูอยากอัพเดทสถานการณ์ล่าสุดอะไรประมาณนั้น แต่สปอยอื่นนอกนี้คือลาก่อย ดำน้ำก็ลาก่อย กูตายแหงแก๋ตั้งแต่เจอ Reika-like กูคิดนานมากว่าเรย์กะชอบอะไรวะ ถถถถถถ ก็เลยอ่านแปลไทยไปเรื่อยๆรู้สึกเหมือนเสพอย่างละเมียดงี้ กับสปอยดิบล่ามาแรงเป็นเหมือนพาดหัวข่างสำหรับกู เหมือนมีบรรยากาศโม่งมุงกูก็อยากรู้ตาม และตื่นเต้นไปด้วยทั้งที่เข้าใจมั้ยคือไม่ค่อย 555 แต่ให้อ่านสปอยอื่นนอกนี้ก็ไม่เอาอะ มาจูบทีโม่งแปลลลลล ยังมีพื้นที่เหลือให้ปากกูลงมั้ย จุ๊บุๆ
>>647 ขอบคุณมึงมากกก หายไวๆนะ พักผ่อนจนหายเหนื่อยแล้วค่อยมาแปลต่อก็ได้ หรือช่วงไหนมึงเหนื่อยก็เปลี่ยนเป็นแปลสองวันครั้ง สามวันครั้ง อาทิตย์ละครั้งก็ได้
>>654 จุดเดียวน้อยไปอ่ะสำหรับกู มันดูไม่ออกว่สเว้นบรรทัดหรือยังไง เลื่อนผ่านไม่ทันจริงๆ กูวาม7-8จุดกำลังดี(คือแค่ใส่จุดคงไม่เสียเวลาอะไรขนาดนั้นหรอมั้ง)
โม่งแปลล. ขอบคุณมากจริงๆที่กลับมา. สมกะที่กุศรัทธาในตัวเมิงมาตลอดจริงๆ น้ำตาไหลพรากก พักให้เต็มที่ก่อนนะเมิง พร้อมแล้วค่อยกลับมา
กุจะรอเมิงตลอดไปนะ. โม่งแปลขาาาาาาาาาาาา สไบสะบัด ลมพัด พระอาทิตยตก ท่าน้ำ อุ้มเด็ก 555
พวกมึงขอบคุณกูมากจนกูเขินแล้วว่ะ สุดท้ายนี้กูขอคำพูดปิดท้ายประโยคเดียว
.
.
.
โม่งที่แต่งฟิคคนชราซุยรันคือกูเอง 55555555
//วิ่งหนีออกจากกระทู้อย่างรวดเร็ว
เอ่อ. เรื่องเวลาว่าไง. กุว่า สครีมแปลไทย กะสครีมดิยควรแยกเวลากันมะ. แบบบางทีพวกอ่านดิบสครีมกันเมามันกันมากเป็นชุดๆ มันมาเบียดบังสครีมสโลวไลฟของแปลไทยง่ะ. ซึ่งแปลไทยอารมณมันละเมียดสวยงามเนิบๆ ไม่หวือหวาเหมือนดิบที่คัดมาแต่เนื้อๆเน้นๆกร๊าวๆ
กุเข้าใจว่าเหล่าโม่งซุยรันทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน ใครจะสครีมดิบ ใครไม่ชอบดิบชอบสุกๆ ใครชอบอ่านตีความระหว่างบันทัด 555. แต่กุขอให้เกียรติโม่งแปลนิดนึง เพราะกุรักโม่งแปล! อ่าว ไม่ใช่ 555. เพราะกุเห็นใจที่โม่งแปลต้องเหนื่อยที่สุดกว่าจะแปลออกมาได้. กุอยากให้โม่งแปลดีใจว่ายังมีคนที่อ่านแปลแล้วอยากเม้าทอยากคุยเต็มที่อ่า. คือบางทีบรรยากาศของดิบมันกลบหมดง่ะ
ส่วนในกรณีที่อ่านแล้วดูนิ่งๆคือโม่งทำตัวเป็นนักอ่านเงากันเองละ อันนี้ไม่ใช่ความผิดว่าสครีมดิบกันเยอะในความคิดกู ประเด็นมันคืออ่านเสร็จปิดๆไปไม่อะไรเลยไง อันนี้จะคนเขียนนิยายไหนๆก็ไม่ชอบ คนแปลก็ไม่ต่างกูว่า แบบเสียกำลังใจอะ ทำให้ฟรีนี่เหมือนมีแต่ผีมาอ่าน คือไรรร ขอรีแอคชั่นนิดคือประเด็นมากกว่า
KY ขอกลับมาที่เนื้อหาแปลไทยหน่อย ตอนล่าสุดที่วาคาบะเรียกเอ็นโจว่าเอ็นโจคุง แล้วท่านเรย์กะมีสะดุดแบบว่าปล่อยผ่านไม่ได้นี่คือไร นางแอบหึงใช่มั้ยอ่ะ กูอ่านผ่านฟิลเตอร์ได้แบบนั้นนะ 555
กุว่าแปลไทยบทใหม่ออกนี่คงสครีมกันระนาวเลยง่ะ
ไม่มีใครลงเรือคันตะคุงกับกูหน่อยเหรอ กูก๊าวมาก 555555
>>683 ร่างมึงเป็นเลโก้สินะ ถถถถ เรือคันตะกูไม่ลงอะเพราะติดมาจากแฟนอาร์ตภาพรวมตัวละครที่เป็นเด็กอารมณ์ประถมหัวล้านแบบญี่ปุ่นๆ แล้วกูดันติดตามากกกก มโนอื่นไม่ออกเลย โฮกกกก ติดตาจากแฟนอาร์ตมากอีกคนคือนายบ้าหมาที่มีคนเคยโพสเซ็ตนึงแล้วแบบ แม่มมมมม โคตรหล่อ!!! 555 กูกร๊าวมากจ้า รวมกับเรย์กะเคยชมตอนงานโรงเรียนอีกว่าแต่งตัวดูดี กูเอาแต่งตัวดูดีกับหน้าตารูปร่างดีมาฟิวชั่นกันไปละ สรุปรวมๆคือดูดี กูเลยโดดแรงๆลงเรือทันที
กูก็อ่านทุกเม้นในโม่งดีเบตกันมันมาก555จะมีดีเบตกันอีกมั้ยว่ะถ้าขาดไปนี้สีสันจะหายไปอย่างหนึ่งเลยนะ
กูไม่รักมึงแล้วโม่งแปล =_= อยากเผาบ้านพักคนชรา
>>681 คนลงเรือนี้มีอยู่ไงกูก็คนหนึ่ง ห่างกัน4ปี พอคันตะอยู่ม.ปลายเรย์กะก็มหาลัย แถมยังเป็นรักต่างชนชั้นโรมิโอจูเลียน ปากร้ายเล็กๆแต่มีความรู้ทันเรย์กะ *////* ต่อแพๆ
ตอนอ่านความมโนของนางถึงตอนโดนรถบรรทุกชนนี่กูคิดถึงฟิคคู่หูทะลุมิติมาก แม่งมีความกาวปนอยู่อย่างแยกไม่ออก
โคโรเน่! น่าร้ากกก คันตะคุง. เรยกะมีชื่อเล่นอีกแล้วนะ
ต้องให้โม่งแฟนอาร์ตมาช่วยโมคันตะคุงใหม่แล้วล่ะ 55555 น้องชายจองนางเอกมังงะเลยนะมึง! หน้าตาคงไม่ตัวประกอบขนาดนั้นหรอกน่า~
นี่กลับเข้าสภาวะปกติแล้วใช่มั้ยกูคิดถึงฟิคจังเลย ฟิคซอมบี้ต้นกระทู้นี้ก็น่าสนใจนะโม่งคนแต่งง
ช่วงนี้สถานการณ์เริ่มสงบเหมือนผ่านยุคมืดที่แสนสิ้นหวังไป เพื่อนโม่งทุกคน. ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตลอด กุโม่งซุยรันที่2-3 วันนี้เหมือนผีบ้าเข้าห้องพิชิตคานนี้ทุก 3 ชมจะต้องขออำลาไปเคลียรงานที่ค้างเติ่งก่อน. แล้วพบกันใหม่เมื่อโม่งแปลกลับอีกครั้งนะ. รักพวกเมิง
กูอยู่ทุกเรือ ยกเว้นคานคุง!
>>689 เออนึกได้อีกเรื่อง คือเพื่อนกูเป็นสายดำน้ำแต่นางอ่านแต่แมวนะไม่เข้ามาในนี้ เพราะงั้นต่อให้นินทากูก็สบายใจ 555 เพื่อนกูเคยเล่าก่อนหน้าแปลไทยออกซักพักว่าท่านเรย์กะมีชื่อเล่นใหม่แล้วนะ น่ารักดี นางชื่อ "โคลอน" - ขนม collon ของกูลิโกะอะ สาเหตุเหมือนเป็นขนมที่เกี่ยวกับทรงผม...
แม่งพังสุดคือกูเจือกเชื่อมันนน พออ่านไทยนี่สัสสสส โคลอนพ่องงงงงงง กลมเลยสินะ!!! กูจะไม่เชื่อมึงล้าววววว มึงดำท่าไหน โดนไนโตรเจนแทรกแซงสมองรึไง๊
มึง ๆ รับกูขึ้นเรือคันตะคุงด้วย ตอนนี้กูแตกตัวไม่ต่างจากอะมีบาแล้ว! กูอยู่เรือทุกลำเราต้องกระจายความเสี่ยงจะได้ไม่เจ็บมาก5555 แล้วก็กูชอบตอนที่น้องเขาบอกว่า 'ก็เป็นโคโรเน่โอะโฮะโฮะ' อ่ะน่าร้ากกกกก
กูแอบสงสัยนิดนึง โคโรเน่ เนี่ย คือโคเรเน็ต + โอเน่(พี่สาว) รึเปล่า? 55555
ไปเปิดเพิ่มมาให้ พิกัดจีพีเอสอยู่ที่ตอน 186 เลยมึง
กุเจออีกชื่อนึงว่า Cream Horns คันต่าาาาา เด็กบร้า55555
>>> https://www.google.co.th/search?q=horn+cream&rlz=1C1CHBF_thTH719TH719&espv=2&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwic9Z6VsrPTAhXMOI8KHf-XAhsQ_AUICCgB&biw=1366&bih=638
>>528 ฮือฮือ โม่งแปล กุขอกอดมึงร้องไห้ ฮือฮือ มึงกลับมาแล้ววว อบากจะบอกว่า กูดีใจมาก กูเพิ่งเลิกกับแฟน ก็ได้อาศัยท่านเรย์กะตอนใหม่ ๆ เป็นสิ่งค้ำชูจิตใจตอนนี้ ถ้ามึงไม่อยู่ กูก็คงเหงา ฮือฮือ ขอบใจที่มึงกลับมานะ กูอยากจะร้องไห้มาก ๆ
อยากจะบอกมึงว่า อย่าหักโหมนะมึงง คนอ่านอย่างไรก็รอได้ มึงเอาตัวเองและสุขภาพเป็นสำคัญก่อนนะ ทำเท่ามึงไหว และทำเท่าที่มึงสนุกกับมันนะ ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างแม่งงมันนน บางทีกูก็รู้สึกผิดว่าไม่ได้มาเม้นท์อะไรในนี้เท่าไหร่ แบบกว่ากูจะได้อ่านก็เที่ยงก็บ่าย พอจะมากรี๊ดกร๊าดที คนอื่นกรีดไปตั้งแต่เช้าแล้ว กลายเป็นเรื่องใหม่ไปแล้วววว แต่กูจะพยายามมากรีด ๆ กราบ ๆ มึงให้มากขึ้นนะ ถึงแม้จะช้าตกขบวนแต่กูจะไม่สนใจใคร เพื่อกราบขอบคุณมึงงงง
ฉะนั้น พักกกกก พักค่าาาา พักกกก พักยาวไปเลยก็ได้ ชาร์ตแบตให้เต็มที่ค่าาาาา พวกกูรอๆๆๆ
เอาจริง บางทีกูก็รำคาญสปอยส์นะ แบบก็เออ ตอนดิบดี แต่มันยังไม่มาถึง แทนที่จะกรี๊ด ๆ กับตอนที่มีอยู่ ทุกคนก็ร้อง ๆ สนใจว่าจะถึงโมดมนต์ฟินกันเมื่อไหร่ บางทีกูก็คิดว่าความสนุกและความพีคของเรื่องอยู่ที่มันแรร์มาน้อยและนาน ๆ มาทีเนี่ยแหละ อ่านชีวิตนางไปก็สนุกดี แบบวันนี้กินอะไร เอ๊ะ วันนี้เล่นกับใคร ชีวิตนางสโลว์ไลฟ์ไฮท์ฟู้ดของจริง ไม่ต้องเอาอะไรมาก ความเนิบ ๆ นาบ ๆ ของมันก็อ่านสบายนะ
กูขอหวีดคันตะคุงตอนล่าสุดบ้าง ฮือออออ ทำไมเด็กน้อยกรุบกริบขนาดเน้ เรียกชื่อโคโรเน่ ดุท่านเรย์กะได้ น้องชายนางเอกมังงะ กูโคตรกร๊าวตอนนางพูดขัดท่านเรย์กะเลยมึง รี่มันโรมิโอกะจูเลียตที่ท่านเรย์กะฝันหาไงเล่าาา
อหหหห แต่หลังจากที่กูฟินเด็กได้ไม่นาน ท่านเรย์กะก็มโน...อีเชี่ยยยยยยยย(กูขออุทานคำนี้เถอะ55555) มโนอะไรของนางวะน่ะ แล้วกูอ่านห้องน้ำของห้างอ่ะมึง กลั้นหัวเราะตายห่า โอ๊ยยย ทรมาณตัวเองชิบหาย กลับบ้านมาอ่านอีกกี่ทีๆก็ขำวายวอดมาก ขำจนแม่ตะโกนบอกให้หยุดจากข้างล่างบ้าน5555
เออ ขออีกอย่างเถอะ >>659 ........ มาให้เตะก้นซักทีเถอะมึงเอ๊ยยยย
>>704 เห็นบอกทรงเจ้าหญิง กูก็เลยมโนประมาณนี้มาตลอดอ่ะ ดูที่ทรงผม ไม่ใช่นางแบบนะ 55555555555
http://imgur.com/DpRW77o
http://imgur.com/Ms8DUCK
แต่คันตะมาบอกว่าโคโรเน่ กูเลยแปลกใจว่ามันม้วนเกลียวขนาดนั้นเลยเหรอวะ
>>714 มึงยังไม่เจอความพีคของจริงงงงง มึงต้องไปดูรูปขนมปังโคโรเน่เยอะๆนะ แล้วมึงก็ฮึบขึ้นมาว่าไม่ได้การละ กูเกลียดแม่ม กูจะไปล้างตาใน pixiv~~~ แล้วพอมึงเปิดเข้าไปก็ไปเจอแฟนอาร์ตที่วาดท่านเรย์กะมาทรงผมนี่แม่งเกลียวโคโรเน่ชัดๆ!! เป๊ะๆ!! มันเลวม๊ากกกก คนวาดแม่งชั่ว เกลียดดดด ฮือออ กูเสียใจ มโนไว้นี่มาแบบทรงผมเหมือนตามเมะมากกว่าอ้ะะะ
แต่อย่างไรก็ตาม โคโรเน่ ก็ยังดีกว่าจาไมก้านะมึง 5555555555
อันนั้นแม่งโคตรแย่555555555555555 บักบากะรากี้้้้้
และพอบอกว่าโคโรเน่ กูก็เลยลองไปหาดูเล่นๆว่าจะมีใครทำผมทรงนี้มั้ย ก็ไม่ค่อยเห็นนะ ส่วนใหญ่มันก็ม้วนประมาณรูปที่กูเอามาให้ดูนั่นล่ะ แล้วกูก็เลยลองไปหาพวกตุ๊กตา แม่งมีเต็มเลยว่ะไอ้ผมทรงนี้ แต่ละตัวแม่งหน้าหลอนสัส เอาที่พอจะแปะได้ก็รูปแบบนี้อะ
http://imgur.com/QHgZh7q
http://imgur.com/OX3ubyp
แต่กูว่าผมนางน่าจะแน่น แบบมาเป็นเกลียวอยู่นะไม่งั้นตอนประถมนางคงไม่ถูกเรียกลับหลังว่ายัยหัวสว่านหรอก
อ๊ะ! เมื่อกี้ลืมพิมพ์ มีอีกอย่างที่กูสงสัง จำตอนที่หัวหน้าห้องทักเรื่องผมม้วนปิดทางได้ม่ะ ถ้าผมนางจะม้วนไปทางเดียวกันจริง ๆ ทั้งหมดมันจะไม่ประหลาดหรอ
กูแอบไปไล่อ่านอีกรอบดีไหมเนี่ย รู้สึกเริ่มลืมรายละเอียดตอนแรกๆไป
กูต้องบอกว่ากูไม่เคยรู้เลยว่าทรงจาไมก้าคืออะไร ช่วงนั้นไม่ว่างด้วยเลยไม่หาสักที
เห็นพวกมึงพูดกันแบบนี้ มันดูพีคมาก กูเลยลองไปหาภาพมา เห็นแล้วร้องเ-ี้ยหนักมาก นี่มันเดรดล็อกชัดๆ555555555
คาบุรากี๊555555555555555555
#คาบุก็คือคาบุ
เหมือนอ่านเห็นแวบๆว่าใครอยากได้แฟนอาร์ตคันตะคุงแบบหัวไม่เกรียน งี้พอได้มั้ยอะ55555
http://imgur.com/a/1vNGL
ตอนนี้บรรยากาศมู้เริ่มสนุกสนาน มีไฟวาดขึ้นมาเลย
ปล.ภาพอาจจะไม่สวยไรมากนะ ปกติเค้าขีดๆเขียนๆเล่นในโลกส่วนตัวคนเดียวไม่ได้ฝึกจริงๆจังๆง่ะ5555
>>735 เหยย มึงวาดน่ารักเว่ยย ลายเส้นดูมุมิน่ารัก กู กู กูอยากวาดบ้าง5555555
/โบกธงคันตะคุง
แต่ถึงน้องจะหัวเกรียนหัวล้านยังไงกูก็รักเขาอยู่ดี กูชอบนิสัยเขา หน้าตายังไงกูก็รับด้าย555555555
กูเห็นภาพโคโรเน่แล้วกูสะดุดเลย แม่งงงง5555555555555
ติดตาเหลือเกิน กูไม่สามารถมองท่านเรย์กะแบบเดิมได้แล้วจริงๆ55555555555
เอาทรงผมท่านเรย์กะในมโนกูมาแปะ อุตส่าห์คิดให้เป็นแนวเหมือนตามเมะหน่อยงี้ววว พอเจอคันตะเข้าไปนี่แม่มมม เกลียวซะแน่นเลยจ้าาาาา แปะรูปโคโรเน่เพิ่มเทียบกันจะจะ ท่านเรย์กะะะะ มันไม่ได้เกลียวแน่นอึ้ดโคโรเน่ขนาดนั้นใช่มั้ย ใช่มั้ยยย ;A;
http://imgur.com/4PZCGSu
http://imgur.com/wC2QrBJ
http://imgur.com/GsBwTTB
>>738 วาดเลยยยยยย เอาจริงๆนะตั้งแต่เริ่มอ่านเรื่องนี้ทำให้มีแต่ภาพท่านเรย์กะเต็มสมุดเลย55555 เมื่อก่อนมีเรื่อง kumo อีกเรื่อง แต่เรื่องนั้นlcแล้วมีภาพแบบอฟช.ออกมาแล้วเลยวาดน้อยลงไปเยอะ
เรื่องนี้ยังเหลือเป็นเรื่องเดียวที่ยังอ่านอยู่แล้วไม่ได้lc ไม่มีภาพตัวละครแบบอฟช.ออกมาเลยยังคงสามารถวาดไปจินตนาการไปได้เรื่อยๆ
ky หลังจากผ่านเรื่องดราม่ากันมาหนักหน่วง อยากบอกโม่งฟิคทุกคนนะว่าคิดถึง..
จากที่กูไล่อ่านมา ถ้าเอาตามจริงไม่เข้าข้างท่านเรย์กะมากนะ คือรูปใน >>722 แม่งเป๊ะกับอีขนมปังโคโรเน่มากกกกกก ความเป็นลอนแบบม้วนแน่นเว่อแล้วลักษณะมาเป็นแท่งเกลียวๆ กรี๊ดดดดด นี่มันทรงผมยุคไหนวะเนี่ยยยย ไม่แปลกใจที่นางคิดว่าตัวเองเป็นราชินีแห่งยุคโรโคโค่อยู่ตลอด มารี อ็องตัวเน็ตมาเอง
ฉลองจากที่โม่งแปลกลับมา
ฟิค เรย์เรย์ กูกำลังเขียน! 55555
แต่ทรงผมแบบนี้กูว่าเรย์กะไม่ต้องกลัวผมร่วงแล้วโชคร้ายเลยนะ กูเชื่อว่าแม้เส้นผมนางจะบอกลาหนังหัวร่วงออกมาแล้ว ต่อให้พายุเข้าลมแรงมันก็คงติดอยู่ในเกลียววนๆนั่นอะแหละไม่ไปไหนนนน กลับบ้านไปค่อยสางเอานะลูกกก
กูเกลียดรูปขนมมมมมมมมมมมมม กูหิวมากตอนนี้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ //กัดผ้าห่ม
ผมของเรย์กะรู้สึกว่านางจะเข้าร้านทำผมบ่อยมากนะ น่าจะม้วนผมจากที่นั่นมากกว่า ส่วนความแน่นตอนแรกเราก็มโนม้วนเบาๆ จนเห็นนางข่มไมฮามะว่าม้วนอ่อนไป .......เท่านั้นแหละ มโนให้ม้วนแน่นตั้งแต่โคนจรดปลายเลย
>>751 ตอนแรกเราก็มโนว่าม้วนแค่ปลายๆ เพราะเคยอ่านนิยายพลอตเกิดใหม่เป็นนางร้ายขี้อิจฉาอยู่หลายเรื่อง แล้วชอบบรรยายว่าทำผมม้วน แต่พอภาพออฟช.ออกมาทีไรก็ม้วนแค่ปลายๆสวยๆนี่หว่า55555
แต่พอท่านเรย์กะบรรยายว่าผมแบบโรโคโค่ตั้งแต่ตอนต้นๆเท่านั้นแหละ..... แล้วตอนนั้นเพิ่งลองอ่านกุหลาบแวร์ซายมาไม่นานนี่แบบ อื้อหือ!เห็นภาพเลย! เอาทรงนั้นจริงเหรอท่านเรย์กะ555555
>>753 ช่าย มีบรรายแบบนั่งทำผมตอนเช้าหลายทีอยู่นะ แล้วมีตอนไปค่ายที่ไปเผลอนอนผมยุ่งกลายเป็นผีแทะบ๊วยอะ อันนั้นรู้สึกเป็นครั้งแรกที่ท่านแม่ให้เข้าร้านไปดัดผม เพราะไปนอกบ้านหลายวันจะได้อยู่ทรง ปรากฎว่าอยู่ทรงกับผีอะไรล่ะ 555 ในความหมายที่เป็นผีไปเลยจริงๆน่าจะใช่มากกว่า ก็คิดว่าต้องม้วนแน่นเหมือนกันเพราะคนที่ตื่นมายุ่งเพิ้งได้คือต้องลอนแน่นๆหน่อย ถ้าไม่แน่นมากก็แค่ฟูๆอะ
ช่วงคืนความสุขให้ปชช.(?)
พิมพ์ไว้ตั้งแต่ก่อนโม่งแปลประกาศวันมหาวิปโยค ฟื้นตัวกันแล้วกูขอลงประเดิมเลยแล้วกัน _(:3JL)_
ต่อจาก >>141
----------------
หลายวันผ่านมานับแต่ที่ฉันฟื้นขึ้นมา
ดูเหมือนว่าฉันจะหลับไปนานหลายเดือนทีเดียว
แต่ถึงอย่างงั้น...
ร่างกายกลับไม่ได้ผอมลงไปจากที่จำได้เลยแฮะ
ทำไมกันล่ะคะ!?
ในการ์ตูนที่เคยอ่านยังมีเรื่องที่นางเอกอกหักร้องไห้อดอาหารไปสัปดาห์เดียว ก็กลายเป็นสาวสวยผอมเพียวป๊อปปูล่าได้เลยไม่ใช่เหรอ!?
แล้วนี่ฉันนอนหยอดน้ำเกลืออย่างเดียว ไม่ได้กินอะไรตั้งหลายเดือนเลยนะ! หลายเดือนเชียวนะ!! ทำไมไม่ผอมลงเลยล่ะ!?
หรือว่าจะเป็นกรรมพันธุ์มาจากพ่อ?
...บ้าเอ๊ย สิงโตทะเลแย่ที่สุดเลย!
ฉันคิดขณะที่ยัดขนมของเยี่ยมไข้เข้าปากด้วยความแค้นใจ
แม้ว่าคุณหมอจะบอกว่าฉันไม่เป็นอะไรแล้ว แต่ก็ยังคงต้องอยู่เฝ้าดูอาการและทำกายภาพบำบัดซะก่อน ลงท้ายเลยยังคงอยู่ในห้องพยาบาลแห่งนี้
เป็นห้องเดี่ยวแบบนี้น่าจะแพงมากเลยไม่ใช่เหรอ?
พอฉันถามกับยูกะไป เธอก็ยิ้มกลับว่ามาไม่เป็นไรหรอก
"พ่อก็ขยันทำงานมากขึ้น แม่ก็เอาพวกของสะสมในบ้านไปขายบ้างน่ะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพวกของเก่าในบ้านเราขายราคาดีแบบนี้น่ะ! ฉันเองเวลาว่างๆเบื่อๆก็ไปทำงานพิเศษบ้างนะ สนุกมากเลยล่ะ ไม่เป็นไรหรอก~"
ฟังแล้วไม่เห็นจะไม่เป็นไรสักนิด
"นอกจากนั้นนะ อืม... อย่าโกรธนะ แต่พวกของในห้องพี่...บางอย่างก็เอาไปขายบ้างแล้วอะ..."
"เอ๋!?"
"พวกของสะสม หนังสือการ์ตูน ฟิกเกอร์เงี้ย... ก็นะ แม่บอกว่าถือโอกาสที่พี่เผลอเคลียร์ห้องไปซะเลยดีกว่าน่ะ จะเอาไปขายร้านขายของเก่างี้ แต่นั่นคงไม่ไหวแหงๆ ห้ามก็ไม่ฟัง ฉันเลยเสนอเอาไปประมูลในเน็ตแทน... บางอย่างเขาว่าเป็นของแรร์ได้ราคาสูงมากจนน่าเหลือเชื่อเลยล่ะ!..."
ยูกะก้มหน้าพูดอ้ำๆอึ้งๆในลำคอ ทำตัวหดเล็กลงท่าทางรู้สึกผิด ทั้งที่ปกติก็ตัวเล็กกว่าฉันตั้งเยอะอยู่แล้ว
"งั้นเหรอ..." ฉันถอนหายใจ
"...ไม่โกรธเหรอ?"
"อื้อ ก็นะ..."
ถ้าเป็นปกติแล้วฉันคงจะต้องโกรธมากแน่ๆ อย่างที่เคยทะเลาะกับแม่ที่เข้ามารื้อของฉันไปทิ้งจนบ้านแทบแตก หรือทะเลาะกับยูกะที่เอาของของฉันไปใช้โดยพลการจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน แต่...อืม คราวนี้กับไม่รู้สึกอะไรแบบนั้น รู้สึกเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเลยแฮะ คงเป็นเพราะว่าพวกเขาทำเพื่อฉันล่ะนะ... กลับรู้สึกผิดมากขึ้นด้วยซ้ำไปที่ทำให้ทุกคนลำบากแบบนี้ แย่จัง
แต่พวกการ์ตูนอย่างงั้นเหรอ ฉันเป็นพวกบ้าสะสมการ์ตูนมาก เลยมีมากมายจนล้นทะลักตู้มากองกับพื้นหลายกอง มักจะโดนแม่ดุบ่อยๆเลยล่ะ
หนึ่งในนั้นก็มีเรื่องที่ชอบมากที่สุดอยู่นะ ถึงขั้นว่าห้ามแตะต้องเรื่องนี้เชียวนะอะไรแบบนั้น
เรื่องนั้นทั้งฮิตและโด่งดังเป็นพลุแตก จนได้เอาไปทำเป็นละครซีรีส์ที่นำแสดงโดยนักแสดงและไอดอลชื่อดังหลังจากหนังสือเขียนจบเลยล่ะ แถมหนังสือการ์ตูนที่ฉันมีก็เป็นแบบตีพิมพ์ครั้งแรกเกือบทั้งเซ็ต ถ้าไปประมูลล่ะก็คงจะได้ราคาสูงมากๆเลยล่ะ
เรื่องที่ฉันรักมากที่สุดเรื่องนั้น...
"... เอ๋?"
"เป็นอะไรเหรอ?"
"... เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"
ฉันส่ายหัวพร้อมกับหยิบขนมเซมเบ้ชิ้นสุดท้ายเข้าปาก ยูกะก็รีบลุกขึ้นไปเทน้ำมาให้ เป็นเด็กเอาการเอางานไม่เปลี่ยนเลยน้า
"ขอบใจนะ ยูกะ~"
"อะไรล่ะนั่น อย่าทำให้ขนลุกซิ!"
มาขนลงขนลุกอะไรกันล่ะ เสียมารยาทจริง ฉันอุตส่าห์ขอบคุณอย่างซาบซึ้งใจในความน่ารักของน้องสาวแท้ๆ
ฉันดื่มน้ำ ขณะที่ในหัวก็พยายามนึกชื่อของการ์ตูนที่ฉันเคยคลั่งไคล้มากเรื่องนั้น
แต่ฉันกลับนึกไม่ออก
++++
"ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ค่ะ"
ถึงจะนอนติดเตียงมาหลายเดือน แต่การทรงตัวเคลื่อนไหวร่างกายของฉันกลับฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว การอยู่ในห้องทั้งวันทั้งคืนนี่มันน่าเบื่อสุดๆไปเลย หลังจากรอให้ทุกคนกลับกันไปแล้ว ฉันก็เลยแอบออกมาเข้าร้านสะดวกซื้อในโรงพยาบาลแก้เบื่อ
ฟ้าข้างนอกมืดครึ้มท่าทางว่าพายุไต้ฝุ่นกำลังจะเข้ามาแล้ว
แบบนี้อาการหอบจะกำเริบอีกรึเปล่านะ
เป็นแค่เด็กประถมแท้ๆแต่ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆเนี่ย
น่าสงสารจัง...
...
หืม? ...ฉันหมายถึงใครกันนะ? อยู่ๆมันก็เป็นความคิดผุดขึ้นมาในหัว
แต่คนที่ฉันรู้จักไม่มีใครที่ยังเป็นแค่เด็กประถมอยู่เลยนี่นา...
ตั้งแต่ที่ฟื้นมาฉันก็มักจะรู้สึกแปลกๆอย่างงี้อยู่บ่อยๆ บางทีก็มีความคิดแปลกประหลาดผุดขึ้นมา บางทีก็เหมือนอะไรบางอย่างในหัวมันกลวงเปล่า อะไรบางอย่างที่เคยมีอยู่มันจางหายไป อะไรบางอย่างที่ฉันลืมมันไปสนิทใจ...
คงจะเพราะยังเบลอและสับสนจากการที่นอนหลับไปนานล่ะมั้ง คุณหมอก็บอกแบบนั้น
ดังนั้น ช่างมันเถอะ
ฉันหิ้วถุงขนมถุงโตพะรุงพะรังที่ซื้อมารีบเดินเข้าตึกในโรงพยาบาลก่อนที่ฝนจะตก มันเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ตกแต่งภายในได้สวยหรูสุดๆอย่างกับโรงแรม ไม่รู้ว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงส่งฉันมารักษาที่โรงพยาบาลนี้กันนะ... ต้องแพงมากแหงๆเลยอะ
ฉันเดินไปเรื่อยๆตรงไปยังลิฟท์ ประตูลิฟท์ตัวหนึ่งกำลังจะปิดเพื่อเลื่อนขึ้นพอดี ฉันรีบหอบหิ้วร่างหนาของตัวเองพุ่งทะยานออกไป
"รอด้วยค่ะ!"
คนข้างในลิฟท์ได้ยินเสียงฉันก็ช่วยกดเปิดประตูให้ ประตูลิฟท์เปิดออกกว้าง บุคคลคนนั้น ทำให้รู้สึกหัวใจกระตุกไปหนึ่งวูบ ฝีเท้าของฉันชะงักค้าง...
ก่อนที่จะมีกลุ่มเด็กวิ่งออกมาจากลิฟท์อีกตัว ชนเข้าใส่ฉันอย่างจังจนฉันเซถลาก้นจ้ำเบ้ากับพื้น
"โอ๊ย!"
เด็กที่ชนใส่ฉันก็ล้มลงไปอีกทาง พอลุกขึ้นมาได้ก็รีบวิ่งตรงรี่ไปยังกลุ่มเพื่อน ไม่ขอโทษสักคำ แถมหนึ่งในกลุ่มนั้นก็พูดออกมาว่า "หวาา ชนช้างล่ะ!" แล้วส่งเสียงหัวเราะกันลั่น
... กะ กะ กะ กรี๊ดดดดดดดด!!!!
เจ้าพวกเด็กเ*รต! เด็เ*ร! เจ้าเด็กไร้มารยาท! นิสัยเสีย! ไอ้เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน!
ฉันหันหน้าแทบจะตะโกนตามไป แต่พวกนั้นก็วิ่งหนีหัวเราะจากกันไปเสียงก่อน
อุ บอบช้ำใจจริงๆเลยค่ะ ทำไมฉันต้องมาโดนเด็กนิสัยเสียที่ไม่รู้จักกันพวกนี้ว่ากันด้วยนะ ทำไมถึงต้องโดนล้อแบบนี้มาตลอดด้วยนะ แง้
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ?"
เสียงหนึ่งพูดขึ้นข้างๆฉันที่ก้มหน้าตัวสั่นเทิ้มอยู่กับพื้น
เสียงนั้นอ่อนโยนนุ่มนวลและคุ้นเคย เยียวยาความขุ่นมัวในใจฉันให้จางหายไป
ฉันหันไปทางเสียงนั้น และพบกับเขา
เขาเป็นคนที่อยู่ข้างในลิฟท์เมื่อสักครู่นี้ เป็นเขาเองที่ทำให้ฉันชะงักค้างตะกี้นี้ แต่ตอนนี้เขาออกมาปรากฏตัวและย่อตัวนั่งอยู่ข้างหน้าฉัน
อยู่ๆในหัวของฉันมันก็ว่างเปล่า
"... ท่านพี่..."
"หือ?"
"เอ๊ะ?..."
นี่ฉันหลุดปากพูดอะไรออกไปเนี่ย!?
ท่านพี่เนี่ยนะ? อะไรกันน่ะห๊ะ!? คำพูดน่าอายแบบนั้น อีกอย่างฉันน่ะมีพี่ซะที่ไหนกันเล่า! น่าอายจริงๆเลย อยู่ๆก็ไปพูดนับญาติกับผู้ชายแปลกหน้าแบบนี้น่ะ!?
เขาเป็นหนุ่มหล่อร่างโปร่งสูงดูดีสุดๆในชุดสูท ถึงใต้ตาจะดูล้าๆไปบ้างแต่นั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนออร่ามาดคุณชายของเขาไปสักนิด บนโลกนี้มีคนที่ดูเพอร์เฟ็คขนาดนี้อยู่ด้วยงั้นเหรอ!?
แต่ว่าแม้ว่าเขาจะดูดีมากขนาดไหน ใจฉันกลับไม่ได้รู้สึกตึกตักเขินอายอย่างที่ควรจะเป็นสักนิด ไม่ซิ ปกติแล้วกับพวกผู้ชายแล้วฉันแทบจะเผ่นหนีไปให้ไกลเพื่อไม่ให้โดนแกล้งหรือโดนล้อว่าขาหัวไชเท้าซะด้วยซ้ำไป แต่กับคนๆนี้แล้ว...
"เจ็บตรงไหนรึเปล่าน่ะครับ?"
เขาท่าทางตกใจเล็กน้อย
น้ำเสียงอ่อนโยนนั้น...ราวกับเคยรู้จักมาก่อน
"เห ทาคาเทรุ นายทำสาวน้อยร้องไห้งั้นเหรอเนี่ย~"
"ฉันเปล่านะ!"
อีกเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังเขา นั่นทำให้ฉันเพิ่งรู้สึกตัวว่าน้ำตากำลังไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้าง
ฉันร้องไห้งั้นเหรอ? ทำไมกันล่ะ?...
"ไม่เป็นไรนะครับคุณผู้หญิง ผมต้องขออภัยแทนเพื่อนของผมด้วยนะครับที่ทำให้คุณต้องเสียน้ำตาแบบนี้"
"ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า"
คนที่เดินเข้ามาก็เป็นหนุ่มหน้าตาดีไม่ต่างกัน ออกจะให้ความรู้สึกว่าเป็นพวกหนุ่มโฮสต์อันตรายนิดๆด้วยซ้ำ แต่เขาก็ให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยกันเองขึ้นมาอย่างประหลาด เขาย่อตัวลงมาพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉัน
"ซับน้ำตาเถอะครับ หญิงสาวไม่เหมาะกับน้ำตาแห่งความเศร้าหรอก ควรจะเป็นน้ำตาแห่งความปิติยินดีซิ ถึงจะเหมาะสมกับสาวน้อยน่ารักอย่างคุณน่ะ"
เขาพูดพร้อมกับยิ้มแย้มให้ฉัน ถ้าเป็นปกติแล้วฉันโดนพูดแบบนี้เข้าใส่ คงจะรู้สึกหัวใจวายเขินอายจนทำอะไรไม่ถูก หรือไม่ก็ต้องคิดว่าโดนแกล้งแหงๆ แต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกใจเต้นเพียงเล็กน้อย รับมือกับมันได้อย่างง่ายดายราวกับมีภูมิต้านทานมาก่อน
"ขอบคุณค่ะ..."
ฉันรับผ้าเช็ดหน้าของเขาขึ้นซับน้ำตา แต่นั่นกลับยิ่งทำให้น้ำตาไหลออกมาหนักกว่าเดิม น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาจนพร่ามัวไม่เห็นอะไรข้างหน้า ความรู้สึกแปลกๆที่อัดอั้นผลักดันให้ฉันร้องโฮออกมาก้มตัวร้องไห้กับพื้น สองคนนั้นส่งเสียงตกใจ ผ่านไปสักพักก่อนที่ฉันจะรู้สึกถึงฝ่ามือที่ตบปลอบเบาๆบนหลัง ความอบอุ่นของฝ่ามือทั้งสองที่แผ่ซ่านทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดใจจนสะท้าน ขณะเดียวกันก็ดีใจและโหยหามันเหลือเกิน
ความรู้สึกชวนให้สับสนเหล่านี้มันอะไรกันนะ?
กระทั่งฉันเองก็ไม่สามารถตอบกับตัวเองได้
________
ยังไม่ได้นึกเรื่องต่อเลยแฮะ...
¯\_( ´∀`)_/¯
>>750 ผมดำกันหมด มียูกิโนะผมสีอำพันคนเดียว
จริงๆกูแปลกใจนะ เพราะเอ็นโจในคิมิดอลบอกไว้ว่าผมสีฮันนี่บลอนด์ แต่ทำไมยูกิโนะผมสีอำพัน ถ้าเป็นเอ็นโจเหมือนกันก็น่าจะสีฮันนี่บลอนด์สิ อยากรู้เฉลยในเรื่องนี้ว่ะ
รูปแรกสีฮันนี่บลอนด์ รูปสองผมสีอำพัน
http://imgur.com/tVJfnsv
http://imgur.com/Py46mrL
กุลองเสิร์ช ด้วย คำว่า ทำผมโคโรเน่ เลย ด้วยภาษาญี่ปุ่น ตอนแรก เซิจว่าโรลเจอโรลๆ แบบคลายๆ
คิดว่าไม่น่าเข้าลุคคุณหนูที่ใครๆชอบพูดว่าผมม่วนมาเป๊ะ กุเลยหาๆต่อ พยายามหาจากรีวิวร้านทำผม ไม่ใช่วิกคอสเพลย
ด้วยความคุณหนู ทำจากร้าน ม้วนเป๊ะ เลยคิดว่า แบบนี้น่าจะใกล้เคียงนะ ดูเรียบๆ แบบคนจริงๆ
http://www-img.dclog.jp/m/EntryImage?bid=4198776&eid=472161426&t=1440806750&sig=2548ada2db5242a711231ba9d10675a2&rid=2.jpg
อันนี้ ลอนเล็ก แน่นๆแต่น่าจะวิก
https://ic3-a.wowma.net/mis/gr/114/bcimg3.wowma.net/bc31/u39199977/cabinet/prisira1/001-a-352.jpg
จริงๆชอบวิกอันนี้ด้วย โรลยาวๆแน่นๆ
http://www.maple-wig.com/image/goods/MP218-25_side.jpg
ปล. นี่หาด้วย โคโรเน่ ไม่ใช่โรล... ก๊ากก
>>758 เพราะตอนแรกๆเป็นคนแปลอีกคนที่ไม่ใช่โม่งแปลรึเปล่าเลยใช้คำไม่เหมือนกัน รู้สึกคนแปลคนก่อนจะแปลจาก Eng รึเปล่ามั้งกูไม่แน่ใจนะ
พูดถึงเรื่องสีผมตระกูลนี้ จะว่าไปตอนแม่เอ็นโจออกก็ไม่พูดถึงสีผมเลยแฮะ พ่อก็ยังไม่มีบทด้วย
ต่อไปนี้เป็นกาวที่กูมโนมั่วๆขึ้นมา
.
.
.
.
กูแอบมโนไปแล้วว่าครอบครัวนี้รับเอ็นโจมาจากตระกูลสาขาก่อนมียูกิโนะเพราะมีบุตรยาก ยูกิโนะกับเอ็นโจเลยสีผมไม่เหมือนกัน
ที่บ้านเลยตามใจยูกิโนะมากเป็นพิเศษไม่ใช่แค่เพราะป่วย แล้วที่แต่งงานกับยุยโกะก็เพราะผลประโยชน์ของตระกูล เลยทำให้เอ็นโจปฏิเสธ
หรือผลักไสยุยโกะไม่ได้
ก็มโนกันไป................แต่คงไม่ใช่มั้งเพราะเรย์กะบอกว่ายูกิโนะหน้าเหมือนเอ็นโจเวอร์ชั่นมินิเลยนี่นา.......
ป.ล.กูเห็นว่าเป็นกาวเลยจุดน้อยหน่อยมึงจะได้ไม่ต้องเลื่อนกันเยอะ
น่าจะประมาณนี้นะ
http://imgur.com/a/Qmcuf
ตรงยาวลงมาแล้วม้วนตรงปลายประมาณนี้ป่ะ?
http://blog-imgs-56.fc2.com/i/m/a/imagi10nary/DSCN7582.jpg
มันยาพนะ ที่จะหาด้วยคำว่าโคโรเน่ 555
กูว่า >>722 น่าจะเป็นทรงที่ใกล้เคียงโคโรเน่ที่สุดแล้วว่ะ ไม่งั้นไม่ถูกล้อว่าหัวสว่านหรอก ตอนบอกไมฮามะม้วนผมมาหลวมๆ ผมนางก็คงแน่นมากประมาณนั้นล่ะ >>765 >>766 ที่พวกมึงไปหามา กูว่ายังหลวมไปนะ
>>763 ไม่รู้ว่ะ แต่ถ้าพูดถึงภาพลักษณ์เจ้าชาย เราก็จะนึกถึงผมบลอนด์กันใช่ป่ะ แล้วผมสีอำพันที่กูเอามาแปะมันออกไปทางจินเจอร์แฮร์มากกว่าอ่ะ ซึ่งผมสีนี้มันก็ไม่ค่อยให้ภาพลักษณ์เจ้าชายซะด้วยสิ
>>757 โอ้ววววว ท่านพี่ เรย์กะไปลดน้ำหนักเร็วเข้า แล้วก็ไปจีบท่านพี่ซะนะ หาตังค่ารักษาพยาบาลเลย
กูเผลอกดไปก่อนยังพิมพ์ไม่จบ แต่ถ้าเอาสมจริงถ้าไม่ใช่ลูกครึ่งแล้วผมบลอนด์ก็คงแปลกๆเหมือนที่ท่านเรย์กะพููดตอนเจอเอ็นโจครั้งแรกจริงๆนั่นแหละ
คนอื่นในเรื่องก็เปลี่ยนสีผมจากเวอร์ชั่น kimi ให้เป็นสีผมแบบสมจริงกันหมดเลยเหมือนกัน
>>772 เออ กูลืมไป เผลอเอาฟิคกาวที่ชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะมาปน เลยชอบนึกว่ายูกิโนะเป็นเจ้าชายอยู่เรื่อย 555555555555555
แต่เทวดาก็ต้องนึกถึงผมบลอนด์อะเน้อ แล้วไหงน้องเขาไม่สีฮันนี่บลอนด์ล่ะวะ หรือพ่อของสองพี่น้องจะผมสีนี้ ส่วนชูสุเกะในคิมิดอลเป็นสีย้อม กูก็ไม่รู้นะ
ถ้ามีใครสักคนในตระกูลเอ็นโจเชื้อสายตะวันตก (อาจจะปู่ตาย่ายายงี้)ก็มีโอกาสที่ยูกิโนะจะมีผมสีอำพันนี่ ยีนเด่น-ยีนด้อยอ่ะ
>>775 เปล่าๆ กูว่าสีอำพันน่าจะสมจริงแล้วแหละ แต่ในคิมิที่สีบลอนด์อะไม่สมจริง ท่านเรย์กะยังพูดเองตอนเจอเอ็นโจครั้งแรกเลย
ว่าไม่ใช่ลูกครึ่งจะมีผมบลอนด์เหมือนในการ์ตูนได้ยังไง (ตอน 6)
>>774 กูว่าพ่อแม่เอ็นโจคนใดคนนึงอาจจะผมสีอำพัน เพราะพ่อยังไม่โผล่ ส่วนแม่ท่านเรย์กะดันไม่พูดถึงสีผมเลย ส่วนในคิมิดอลนี่ตามประสาการ์ตูนอะ ที่ตัวละครจะผมสีนั้นสีนี้ นายตัวสำรองยังผมสีเงินเลย แต่พอมาโลกในนิยายแล้วทุกคนสีผมเป็นเหมือนโลกปกติหมด
>>776 ที่ไม่พูดเพราะยังไงก็ผมดำรึเปล่าหว่า เลยไม่จำเป็นต้องบรรยาย ถ้ามันเด่นมากเรย์กะคงทักในใจแล้วว่าได้สีผมมาจากแม่นี่เอง
จริงๆกูแอบนึกว่ายูกิโนะป่วยบ่อยก็เลยสีผมต่างจากปกติ ตอนเรียนกูจำได้รางๆว่าถ้าขาดสารอาหารพวกโปรตีนแล้วเส้นผมจะสีจางลงอะไรทำนองนี้อะ แต่ก็มานึกขึ้นได้ว่าบ้านน้องเขาคงไม่ปล่อยให้เป็นโรคขาดสารอาหารหรอก ทฤษฎีนี้ก็เลยตกไปแบบรวดเร็วสัสๆ 555555555
กูอาจจะเป็นคนเดียวป่าวหว่าที่ไม่แปลกใจกับสีผม เพราะเจอในชีวิตจริงหลายคนแล้วอะว่าในครอบครัวเดียวกัน บางทีสีผมแปรผันตามความแข็งแรงนะ จะเห็นจากมังงะอนิเมะหลายเรื่องที่ตัวละครอ่อนแอหรือป่วย สีผมจะเฟดๆอ่อนๆ คือมันไม่ใช่แค่เสริมลุคบอบบางนะ แต่ในความจริงก็มีเป็นงี้หลายคนอะ ใกล้ตัวสุดคือญาติกูเอง คนอื่นในตระกูลผมดำหรือน้ำตาลเข้ม ญาติกูคนนึงเป็นโลหิตจางแบบหนักหน่อย สีผมนี่แบบแอชบราวน์แบบที่คนฮิตกันอยู่พักนึงเลยอะ ออกน้ำตาลอ่อนหน่อยๆแต่อมเทาชัดมาก สีผมสวยมากและประหลาดมากพอคิดว่านี่สีจริง เหมือนเป็นที่ความแข็งแรงเนี่ยแหละ โดนแซวบ่อยว่านอกจากโลหิตจาง สีผิวสีผมนี่ยังจางตามไปด้วยหมดเลย
ถ้าที่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพแต่สีประหลาดเคยเจอเพื่อนหัวแดงคนนึง แดงจริงๆเลยนะยังกะย้อมสี คือแดง burgundy เลยอะ ครูเรียกตรวจทุกครั้งที่ขึ้นชั้นใหม่อะ แต่คือตั้งแต่ป.1 ยันป.6 ก็สีนี้อะแหละ หัวแดงแบบ ginger เหมือนคนอังกฤษก็เคยเจอโดยพ่อแม่เอเชียนี่แหละ กับสีน้ำตาลอ่อนหรือต้องเรียกบลอนด์เข้มไม่รุ้ แนวๆเฉดนั้น กูเลยเฉยๆเรื่องสีผมว่ามันมีโอกาสแปลกๆได้อยู่จากหลายปัจจัย โดยเฉพาะกับเด็กๆอะเจอสีผมประหลาดเยอะ พอโตมาหลายคนเฉดเข้มขึ้นก็พอจะดูเป็นน้ำตาลเข้มไหว แต่บางคนก็สีเดิมยันโตงี้
เหมือนเสริมเกร็ดรอบรู้ทั่วโลก จำได้ว่าเคยอ่านข่าวพ่อแม่เป็นคนดำแบบนิกรอยด์ แต่ได้ลูกผิวขาวผมทองตาฟ้า แต่โครงหน้าโครงกระโหลก จมูกแบนๆเหมือนนิกรอยด์ปกติอะ แถมในข่าวบอกเคยมีญาติรุ่นก่อนๆในตระกูลก็มีลูกขาวผมทองก้วยอีก คือก็แปลกดี
>>779 ทฤษฎีของสีผมน้องยูกิโนะที่เป็นไปได้สุดคือ เพราะป่วยและร่างกายไม่แข็งแรงเลยสีผมจางกว่าปกติสินะ
ว่าไปก็อยากเห็นพ่อของสองพี่น้องนี่ว่ะ พ่อแม่คาบุรากิยังออกมาตั้งหลายครั้งแล้ว พ่อเอ็นโจยังไม่โผล่ บอกแค่มาร่วมงานเลี้ยงบ้านคิโชวอินกับงานวันเกิดยูกิโนะ อาจจะหล่อและเท่กว่าลูกชายเลยค่าตัวแพงลิบลิ่วระดับอ.ฮิโยโกะจ่ายไม่ไหวก็ได้ 55555555555555
โม่งฟิคใดแต่งฟิคภาคหลังเรียนจบ โปรดรับผิดชอบโม่งติ่งตรงนี้ด้วยO<< พรุ่งนี้อากาศน่าจะสดใส สนใจลงอีกสักตอนม๊าาาา
ตอนกูเปิดกระทู้ นี่โครตตกใจอะ นึกว่าเข้ากระทู้ผิดในที่สุดดราม่าก็หายไป!! บรรยากาศเดิมๆกลับมาแล้วว\(^0^)/
>>756-757 ฟิคคคคค//สูดกาว กรี๊ด แต้งมากนะมึงนะ แต่ตอนนี้กูลังเลว่าต้นเรื่องแม่งก็ดูสดใสดีอยู่หรอก พอมานึกถึงน้องยูกิโนะไม่ได้เริ่มกลายเป็นสีเทาหม่น พอเจอท่านพี่กับท่านอิมาริไป กูรู้สึกอะเฮือกกกก นี่มันจะดราม่ายาวไหมวะะ เศร้าแรงงง จำไม่ได้ แต่คือ คิโชวอิน เรย์กะ นี่จะตามออกมาด้วยมั้ยเนี่ย แค่นึกถึงเวลาท่านเรย์กะแบบว่าเกิดจำได้ขึ้นมาแล้วคือคนอื่นจำไม่ได้เรานี่แบบ ฮึบบ สู้นะท่านเรย์กะ ///มโนไปล่วงหน้า ฟฟฟ
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับการเติมความสดใสในมู้เนอะ (,,,ゝ∀・,,,)
ฟิคคคค กรี้ดดดด แต่ว่ากูสงสัย ถ้ากลับมาร่างเดิมแล้ว แล้วท่านเรย์กะจะมีอยู่จริงรึเปล่า คือมีท่านพี่ท่านอิมาริ แล้วท่านเรย์กะล่ะ? หรือถ้ามีจะนิสัยยังไงวะเนี่ย ยิ่งคิดยิ่งดูดราม่า แต่สมมติยังจำไม่ได้ต่อไปมันก็กลายเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบ แงงงงง
>>773 ทฤษฎีกาวมโนและการฉีดฟิคกาวเข้าเส้นเลือดของกูคือ กูเคยคิดว่าเรย์กะคิมิอาจจะเคยฝันหาเจ้าชายในนิทานอะไรแบบเนี้ย เอ็นโจคิมิโตขึ้นก็เลยไปย้อมหัวทองเพื่อภาพลักษณ์เจ้าชายให้เธอหันมองบ้าง โครตเพ้อเจ้อเลยว่ะ 5555555555555555555555
ส่วนอาริมะเห็นหัวเงินๆ จริงๆแล้วเป็นหัวหงอก สาเหตุคือเครียดเรื่องที่เรย์กะก่อไม่หยุดหย่อน แถมมีซึรุฮานะก่อเรื่องอีกทาง เป็นประธานนักเรียนมันเหนื่อย
ขอ ky นิดนึงนะ--
กูคือโม่งที่เมื่อวานบอกว่าอยากวาดคันตะคุงนะะ แต่กูวาดเด็กไม่เป็น มึงก็มโนๆ หน่อยว่าเป็นฉบับโตขึ้นหน่อยแล้วก็ได้555555555555
เอ้อออ พวกมึงงง 800+แล้วคิดชื่อมู้ใหม่กันได้แล้วนะะะะ ไม่เอาชื่อแก้เคล็ดแล้วนะโว้ยยยย ;-:
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับมาของผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน เป็นผลมาจากการบูชายัญผู้พิทักษ์เสาคานทั้ง 12
มีใครตะหงิดๆ เหมือนกูมั้ยว่าตอนเรย์กะด่าคาบุรากิที่หาเรื่องไปสั่งเค้กวันเกิดยูกิโนะที่ร้านวาคาบะจังว่าเลวมาก บังอาจใช้เทวดาน้อยเป็นเครื่องมือเพื่อความรักของตัวเองนั่น มันเข้าตัวเอ็นโจเองชัดๆ นี่หว่า ถถถถถถถ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<3
กูชอบ
แต่กูขอเสนอแปลงนิดนึงนะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
พวกมึงจะพูดถึงพุงกันทำไม เลววววววว
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
>>810 ไม่เอาเสาคานได้มั้ยวะ555 กลัว;-;
>>815 >>819 พวกมึงนี่ก็โหดร้ายกับท่านเรย์กะเหลือเกิน ระวังโดนสาปแช่งนะเฮ้ย >>821 ชอบบบ ตลก5555555 แต่นี่มันแท็กหรือขนม ใกล้มือก็เลยหยิบใส่(ปาก) มิน่าหล่ะท่านเรย์กะถึงได้อ้วนเอาๆ แล้วพอนึกถึงความเป็นจริงก็ยิ่งเศร้า ชีวิตสโลว์ไลฟ์ท่านเรย์กะนี่เอาอะไรไปมีแท็กเลิฟตั้งสิบสองอัน55555
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบุฟเฟ่ต์เมนูแห่งรักฟรุ้งฟริ้ง ♡♡ สูตรลับเฉพาะของท่านเรย์กะ! [ปิ่นโตปริศนาชั้นที่ 12]
เออ ky แปลไทยตอนล่าสุดแปป
ไอ้พล็อตเรื่องตอนช่วงท้าย นักโภชนาการสาวสวยกับนักกีฬาชั้นแนวหน้า
พล็อตนี้นี่มัน หัวหน้าชมรมฟุตบอลได้อยู่นะมึ๊งงง (*/∇\*)
(แต่มันจะกลายเป็นฟิคแนวฆาตกรรมมั้ยวะ 5555)
>>828 ปริศนาการตายของหัวหน้าชมรมฟุตบอลในห้องชมรม ประธานนักเรียนเลยต้องลงพื้นที่สืบสวนสอบสวนเอง ไม่มีร่องรอยงัดแงะ รื้อค้นข้าวของ ทรัพย์สินผู้ตายไม่มีอะไรหายไป จึงไม่น่าจะประสงค์ต่อทรัพย์ คาดว่าฆาตกรน่าจะรู้จักกับผู้ตาย อาจเป็นคนที่ไว้วางใจมาก ครอบครัว เพื่อนจากโรงเรียนอื่น หรือคนที่มาเยี่ยม
ไม่สิ ฆาตกรอยู่ในโรงเรียนนั่นล่ะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
>>837 มิยูกินี่เฉียดตายบ่อยนะมึงงงงงงงงง 555555555555555555 แต่ก็ไม่น่าจะบ่อยเท่ารัน
วาคาบะคงรู้ว่าใครเป็นฆาตกรตั้งแต่ได้ยินว่าหัวหน้าชมรมฟุตบอลตายอย่างไร และปิดปากเงียบ หันไปร่วมมือกับจ้าวตุ๊กตานรกกลบเกลื่อนร่องรอยให้ฆาตกร เอาไว้เป็นดราม่าของอาริมะในช่วงท้ายๆว่าเธอหักหลังฉันทำไม ส่วนไซซายะ.......โนคอมเมนต์
กูกลัวว่าไซซายะจะไปทำข้าวของในสถานที่เกิดคดีพังหมด5555555555
และฆาตรกรก็ยังคงไม่รู้ตัวว่าได้พลั้งมือคร่าชีวิตไปแล้วหนึ่ง ถถถถถ
แค่เอาศพไปพิสูจน์ก็น่าจะรู้แล้วเปล่านะว่ามีการวางยา หรือว่าตอนนั้นนร.ซุยรันทุกคนเข้าค่ายเกาะร้างไร้ผู้คนและมีพายุทำให้การติดต่อสื่อสารตัดขาด? 555555
ดังนั้นสาวๆเลยต้องเข้าครัวทำอาหาร.... จะว่าไปเรย์กะเคยบอกว่าพวกเซริกะ คิคุโนะอะไรส่วนใหญ่ก็เป็นคุณหนูไม่เคยเข้าครัวกันหมดเลยนี่น่า... แบบนี้ฆาตกรไม่ได้มีเพียงคนเดียว!!!!
อยากเสนอหัวกระทู้มั้ง
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
ชื่อมู้คือฮาเร็มทั้งที มันก็ต้องเอารายชื่อหนุ่มๆในสังกัดของท่านเรย์กะขึ้นสิ!!!!!!!!!!!!
ปล.ครบแล้วใช่ไหม
คือจะตั้งชื่ออะไรกันก็ได้นะ แต่พวกอัปมงคลอย่างคำว่า คาน หักธง เรืออับปาง เรือล่ม เรือจม ซากเรือ อ้อ ซาลอนปิดตายก็ไม่เอา มีอีกมั้ยว่ะ นึกไม่ออก
เอาเป็นว่า ขอชื่อมงคลๆหน่อย ถึงจะตรงข้ามความจริงแค่ไหนก็ตาม...
>>844 แต่คนตายตายจริง--- เข้าโรงพยาบาลจริงใช่มั้ย
แล้วหลังจากนั้นพวกชมรมการแสดงก็มาสรรเสริญหัวหน้าชมรมฟุตบอลว่าแสดงได้สมจริงมาก หัวหน้าชมรมฟุตบอลเลยได้เปิดประตูก้าวเข้าสู่การเป็นนักแสดงเต็มตัว "ผมมีวันนี้ได้ก็เพราะอาหารฝีมือคุณคิโชวอินในวันนั้นครับ" เข้าพล็อตมโนของเรย์กะในแปลล่าสุดไปเลย 5555555555555
ขอเสนอ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
นับวันชื่อมู้ยิ่งพีค ยิ่งยาวขึ้นเรื่อยๆ
555555555555555555
>>805
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
>>810
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับมาของผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน เป็นผลมาจากการบูชายัญผู้พิทักษ์เสาคานทั้ง 12
>>815
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<
>>819
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
>>821
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
>>825
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบุฟเฟ่ต์เมนูแห่งรักฟรุ้งฟริ้ง ♡♡ สูตรลับเฉพาะของท่านเรย์กะ! [ปิ่นโตปริศนาชั้นที่ 12]
>>833
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
>>842
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
>>848
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
ไม่ครบยังไงเพิ่มเติมได้เลย ยังไม่ได้นับผลโหวตนะ
ปิดโหวตเม้นท์ที่เท่าไหร่
ปกติก็ 900 นะ
กูว่าเลื่อนปิดโหวตไปสัก 920 ดีกว่านะ รู้สึกรอบนี้เริ่มนับช้า ใกล้จะ900 ละ
มันยาวดี555555
พิมพ์ตก นอกจากชัดเจนแล้ว ความหมายก็เป็นมงคลดีด้วย
ขอkyหน่อยนะ
มีใครเคยดูเมะเรื่อง wakako zake มั้ย นี่มันท่านเรย์กะเวอร์ชั่นทำงานแล้วชัดๆ ไม่เหมือนแค่ตรงที่รู้จักจับคู่อาหารกินอย่างถูกต้องเท่านั้น(แต่เรย์กะตอนโตแล้วอาจจะกินแบบคนปกติก็ได้นะ) กับชอบกินเหล้า(แค่ตอนโตเรย์กะอาจจะชอบก็ได้นะ เครียดกินเหล้าไรงี้ ตอนนี้เครียดแล้วกินขนมไปก่อน5555)
นอกนั้นโคตรตรง อายุ26แต่ยังโสด ชอบกิน อ้วน(อุ๊ย!)
โหวต 821 +1
ชอบ ไม่รู้ทำไมถูกชะตา
ครุคริครุคริ...หัวเราะแบบแท็กเลิฟ
วันนี้มีใครใจดีแจกกาวมั้ย
กระทู้เหมือนจะไหลแต่ก็กระตุกๆแฮะ นึกว่าวันนี้จะครบ 1000 แล้วซะอีก
ขึ้นต้นหัวกระทู้เอาแบบนี้เป็นไง
สนธิสัญญา
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
แบบนี้พอได้มั้ย
กูเข็ดแล้วกับการตั้งชื่อแก้เคล็ด ไม่เอาแล้ว พวกมึงห้ามทำอีกนะ
กูกลับมานึกว่ามู้จะเต็มแล้ว (•_• )
กระทู้ไม่ขยับเลยเหรอ อยากย้ายออกจากห้องคานต้องสาปนี่แล้ว
ก็มันไม่มีอะไรจะคุยเลย.....
นี่ก็เข้ามาเพราะนึกว่าจะขึ้นมู้ใหม่แล้วเป็นครั้งที่ 2 เมื่อคืนก็นึกว่าจะเต็มแล้วซะอีก เข้าภาวะชะงักงัน
ครบ 920 ล้าววว เรามารีบดันๆให้จบมู้นี้กันเถิด555555
งั้นหาเรื่องคุยจุ๊งจิ๊งไปเรื่อยๆ ไดโซะมีเซ็ทคิททำตุ๊กตานีดเดิลเฟลต์แบบท่านเรย์กะอยู่ด้วยว่ะ 60 บาท เผื่อมีโม่งคนไหนอยากเข้าถึงความเป็นท่านเรย์กะ
ม้วนผมหลอด ทำงานฝีมือแทะเซมเบ้ไปสวยๆ
http://www.daisoeshop.com/index.php?lay=show&ac=cat_show_pro_detail&cid=57104&pid=943387
งั้นกูเปิดประเด็นเอง เป็นเรื่องที่สงสัยมานาน แล้วไปอ่านจาก animesuki ที่ฝรั่งคุยยิ่งสงสัยเพิ่ม คือความสูงเรย์กะะะะ เห็นมีบ่นเรื่องหยุดเติบโตตั้งแต่ซักม.ต้นแต่จำไม่ได้นะว่าม.ไหน กูก็อ่านไปไม่รู้สึกแปลกเพราะผู้หญิงซัก 15-16 หลายคนก็หยุดสูงละ ทีนี้ถ้านางหยุดก่อนหน้านั้นนี่....
และต่อจากนี้มีข้อมูลสปอยล์เนื้อหา มึงเลือกอ่านกันเอาเองนะว่าอยากอ่านมั้ย แต่กูพูดถึงแค่ประเด็นความสูงอย่างเดียวเลยถ้าเผื่อใครกลัวจะมีเนื้อเรื่องมาด้วย
.
.
.
.
.
.
.
แล้วไปอ่านฝรั่งคุยถึงระยะห่างความสูงของเรย์กะกับคาบุรากิที่ 8-9 นิ้วนี่ก็ร้องเชี่ยยย เตี้ยชิบ!! แต่คิดอีกทีมันอาจจะมีแง่ที่คาบุมันสูงปรี๊ดด้วยรึป่าวหว่า จำได้ว่าตอนท่านพ่อหล่อคูลออกก็มาแนวสูงยาวเข่าดี ของเรย์กะก็มีแต่เล่าความสูงเทียบคาบุซะด้วยอะ คือกูอ่านสปอยล์ดิบแต่ออกใหม่แล้วเพิ่งตามไม่นานคือเจอแค่ว่าห่างกันซัก 20 เซน ซึ่งอ่านฝรั่งคุยแล้วเห็นด้วยว่ายังมีโอกาสที่เรย์กะเข้าข้างตัวเอง คือที่จริง 20 อัพๆ - 20 กว่าๆ - 20 ปลายๆ อะไรก็ยังเป็นไปได้ ซึ่งเอาไม้บรรทัดมาวัดทาบจากหัวกูเองลงไปซัก 20-25 เซนนี่แม่งงงง ตกใจเลยนะ ไม่ใช่ว่าทุกคนยืนอะไรกันแล้วน้องหลอดโคโรเน่กลายเป็นหล่มแผ่นดินทรุดอยู่คนเดียวใช่มั้ย..... มีฝรั่งพูดถึงว่าเคยเทียบความสูงตอนนั่งกันด้วยอะไรซักอย่าง ซึ่งอันนี้กูไม่รู้อะไม่เคยอ่านเจอ น่าจะตอนที่ยังแปลไทยไม่ถึงมั้ง แต่เหมือนก็แนวว่าเฮ้ยต่างมากเหมือนกัน
.
.
.
.
(จบสปอยล์)
แต่มันแอบตอกย้ำ กูเริ่มคิดแล้วเนี่ยว่าเรย์กะเตี้ยป่ะวะะะะ เพราะแบบเด็กไม่ค่อยออกกำลังไม่เล่นกีฬา ความเสี่ยงตัวไม่ยืดสูงมากกก นี่นางก็ป้อแป้กับการใช้แรงทุกประการ แถมโภชนาการที่ควรดีงามก็ไปโดนขนมถุงเบียดบังด้วยอีกแรง
เวลาคนวาดแฟนอาร์ตก็ยังชอบวาดนางเตี้ยอีกตะหาก อย่างน้อยมีแบบอยู่กับคิคุโนะ เซริกะ คือเอ๊ะ เจ้าแม่อะไรเนี่ยตัวเตี้ยสุดเลยยยย ม่ายยยยย กูสงสาร นอกจากออกตัวแบนๆตามที่โมริยามะเคยมาคุยเรื่องนายบ้าหมา แบนไม่พอยังเตี้ยอีกตะหาก นี่แทบสลับบทไปเป็นสาวซึนแบบริรินะได้แล้วนะ คุณสมบัติอื่นชักครบ
>>924 กูว่าคาบุน่าจะตัวสูงเปรตแบบนักกีฬามากกว่านะ ถ้าตีซะว่าคาบุสูงซัก 180 เรย์กะสูง 160 ก็ไม่น่าเกลียดอะไร ยังไงเจ้าแม่ก็เป็นที่ชื่นชมบูชาของสาวๆ ทั้งโรงเรียน ดูภายนอกแบบปิดพุงนางก็น่าจะดูเพอร์เฟคต์อยู่นะ
>>925 มีหลายลายนะมึง เท่าที่ดู มีเพนกวิน มีหมา น้องเป็ด ไรงี้ แต่ดูวิธีทำแล้วไม่แปลกใจเลยว่ะว่าทำไมมินามิคุงถึงคิดว่าจิ้มๆ เป็นตุ๊กตาวูดูไปได้
>>926 แต่ถ้าประมาณ 20 เซน ที่เรย์กะบอกนี่ขึ้นไปถึงได้ซัก 25 จะกลายเป็น 180 กับ 155.... เอื้อออออ ไม่ๆๆ ที่จริงคาบุอาจจะ 185 เรย์กะ 160 ก็ได้มั้ง สูงแบบมาตรฐานคนญี่ปุ่น กูขอปลอบตัวเองนิดนึงว่านางน่าจะแตะ 160 แหละ ต่อให้ 160 เป๊ะเป็นเลขถ้วนๆเลยก็ยังดี เพราะมีความรู้สึกว่าคนญี่ปุ่นสูงกว่าคนไทยเหมือนกันนะ 160 ในไทยคือโอเคเป็นแนวกลางๆ แต่ญี่ปุ่นนี่กูไม่ชัวร์ว่า 160 คือยังมาตรฐานหรือค่อนไปทางเตี้ยละ
>>924 เรย์กะก็คงสูงตามมาตรฐานสาวเอเชียนั้นล่ะ ซัก 160 เซ็น กูก็หยุดสูงตอนม.ต้นเหมือนกัน มันก็คงไม่ได้เตี้ยมากมายขนาดนั้นหรอก ไม่งั้นคงมีคนบอกว่านางตัวเล็กหรือเตี้ยแล้ว เท่าที่บรรยายจากมุมมองคนอื่นก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ เพราะงั้นกูคิดว่านางคงสูงพอๆกับสาวๆคนอื่นในโรงเรียนนั่นล่ะ
>>929 มันมีตอนที่เรย์กะขี่หลังโนโนเสะ(น่าจะใช่นะถ้าจำชื่อไม่ผิด) ตอนไปค่ายกันอะ ตอนที่ขี่หลังได้นี่กูก็ชักเอ๊ะเหมือนกันนะ เพราะเคยแบกเพื่อนผู้หญิงอะ ถ้าตัวใกล้ๆกันมันไม่ไหวว่ะ แบบต่อให้ผอมแต่สูงไล่เลี่ยก็ยากละ นี่แบบแบกขึ้นเขาได้ อะโหวววมาก ชักคิดว่าตัวเล็กๆก็ตอนนั้นแหละ
ก็คงแบบค่ามาตรฐานแหละ ถ้าสูงมากตอนเต้นรำกะยูกิโนะคงดูไม่จืด...
>>928 ต่อให้เตี้ยจริง(โดนพัดตบ) กูว่ายังโอเคนะ เพราะญี่ปุ่นนี่กูคิดว่าชอบผู้หญิงตัวเล็กๆกันป่ะจากที่ดู คือฝรั่งจะแบบเฮ้ยเตี้ยยย อันนี้ไม่แปลกอะยิ่งวัดจากความสูงพวกเค้า ส่วนในไทยเองก็มีทั้งชอบสูงๆกับชอบเตี้ย ซึ่งกูเดาเอาว่ามึงเป็นผู้หญิงนะเลยแบบเฮ้ยทำไมเตี้ย อยากให้สูงๆ 5555 แต่ถ้าผู้ชายกูว่าน่าจะชอบสาวไซส์เล็กหน่อยมั้ง ดูน่าทะนุถนอมดีอะไรประมาณนั้นแหละ 55
ตอบแยกเม้นเต็มที่ กูอยากให้มู้เต็มเร็วๆน่ะ 555555
เป็นตอนที่ 61 แค่เชียร์นะ ไม่มีขี่หลังหรือประคอง
http://www.nekopost.net/novel/3015/61
มู้จงเต็ม!
เออ เสริมหน่อย กูว่าพวกมึงบางคนก็อย่าไปยัดเยียดความตัวเล็กบอบบางให้นางนักเลย จากที่อ่านๆกันมาก็รู้ว่านางน่ะถึกชิบหาย แถมหนักขนาดนั้นใครจะแบกไหว //โดนต่อย
นอกจากอิชิโนะคุระก็ไม่มีใครชมนางซักคนว่าบอบบางจะปลิวลม กูว่าก็คงขนาดตัวปกติ ไซส์ปกติสาวเอเชียนั่นล่ะ ไม่งั้นมุมมองคนอื่นก็ต้องบรรยายในลักษณะคล้ายๆแม่เอ็นโจที่ออกมาทีไรก็บอกว่าเป็นคนสวยบอบบางแล้ว
>>943 นางก็บอกบางจริงๆนะถ้าดูจากการใช้แรง แบบปีนเขาทุกคนขึ้นได้มีนางที่กระหืดกระหอบตลอดกาล จริงๆคงมีคนอื่นอีกแหละแต่ขึ้นรถไปกันหมดละ ถึงงั้นนางก็ยังมองว่าบอบบางได้อยู่ดีนะเว่ย
ส่วนแม่เอ็นโจคงลักษณะบอบบางแบบตัวอ้อนแอ้น หน้าตาท่าทางอะไรด้วยป่าว แบบดูหวาน ดูผู้ญิ๊งงงผู้หญิง แบบทรงผมหวาน หน้าตานุ่มนวล ผิวขาวตัวเล็กใส่ชุดดูหวาน อันนั้นอะคือสวยบอบบางสำหรับกู
ส่วนเรย์กะนี่บางทีนิยามจริงๆอาจจะเป็น อ้วน เตี้ย และบอบบางอ่อนแอ ก็ได้นะ 55555 /แอ่ก โดนโบตั๋นแดงปักคอหอย
สรุปแต้ม เริ่มนับตั้งแต่ >>852 เป็นต้นไป
(>>805) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
= / [1แต้ม]
(>>815) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<3
= // [2แต้ม]
(>>819) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
= / [1แต้ม]
(>>821) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
= ////////////////// [18แต้ม]
(>>833) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
= / [1แต้ม]
(>>842) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
= ///////// [10แต้ม]
(>>848) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
=/ [1แต้ม]
สำหรับกระทู้หน้า
-----------------
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております!
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ノシ *:・゚✧*:・゚✧
>>>/webnovel/3786/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
อีกแค่ห้าสิบกว่าจะปิดมู้ละ
>>936 เห็นด้วยย คนญี่ปุ่นชอบผญเตี้ยๆก็เยอะนะ
กูสูง 155 (แต่กุผอมนะ น้ำหนักไม่ถึง40) ตอนไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นโดนจีบจนสับรางแทบไม่ทัน แถมแต่ละคนที่มาจีบ 180 ขึ้นทั้งนั้นจ้า(แฟนกูสูง 185 ห่างกัน 30 เซนอ่ะ กูก็สูงประมาณอกแฟน ชิวๆไป อย่าคิดมากเรื่องความสูงเว้ย ตัวเล็กน่ารักจะตาย555555)
แต่กูสงสัย ฝรั่งคุยกันนี่หมายถึงแถบตะวันตกใช่ป่ะ
>>949 หมายถึงกูก็ไม่รู้ว่าแถบไหน แต่เป็นบอร์ดที่คุยกันด้วยภาษาอังกฤษ และจากบริบทกับเวลาคุยกันมีหลุดอ้างอิงนั่นนี่ในชีวิตจริงออกมา กูเจอคนที่เป็นอเมริกัน คนสิงคโปร์ ออสเตรเลีย กับเหมือนทางยุโรปที่อยู่ในนั้นอะ คิดว่ามีอังกฤษด้วย สิงคโปร์นี่มีฝรั่งที่ไปทำงานสิงคโปร์กับคนสิงคโปร์จริงๆ ซึ่งอย่างหลังนี่อาจจะจีนหรือแขกก็ได้มั้ง แบบในนั้นก็หลากหลายอยู่ แต่คุยกันภาษาอังกฤษและมีตะวันตกอยู่(กูดูจากความเคยชินเวลาแสดงความเห็นหรือพูดถึงอะไร มุมมองเค้า รวมถึงการใช้หน่วยวัดด้วย) กูเลยเรียกรวมว่าบอร์ดฝรั่งไรงี้
>>945 บอบบางในที่นี้หมายถึงรูปร่างน่ะ ไม่ได้หมายถึงเรี่ยวแรง อย่างเรย์กะก็ดูไม่มีใครทักนะว่ารูปร่างบอบบาง แถมริรินะยังพูดถึงเรื่องพุงบ่อยๆ...
แม่เอ็นโจ สวยบอบบาง สวยเปราะบาง กูก็มโนแนวสาวที่ผอมบางหุ่นสลิมร่างอ้อนแอ้น ดูหวานอมโศกชวนให้รู้สึกปกป้องทนุถนอมอะไรแบบนั้นน่ะ
เห็นด้วยกับ >>928 คือไม่น่าจะเตี้ยขนาดนั้น เพราะผู้หญิงจะหยุดสูงช่วงมีประจำเดือนครั้งแรก ห่างกัน 20 cm ตีไว้ก่อนเลยว่าคาบุสูง 180++ แน่ๆ
ส่วนเรื่องป้อแป้กับไซด์ตัวมันคนละเรื่อง มันเป็นเรื่องความทนทานของร่างกาย คือท่านเรย์กะอยู่แนวสโลไลฟ์ คือ กิน นอน (โดนพัดตบ) ออกกำลังกายนี่เริ่มมาฝึกทีหลัง ดูจากตอนวิ่งใหม่ๆที่วิ่งไปนิดหน่อยก็จะเป็นจะตาย แต่ดูจากล่าสุดนางน่าจะปีนเขาชิวขึ้นเยอะล่ะนะ โดยรวมๆนางไม่น่าอ้วนหรอก แค่เริ่มมีพุงแล้วกังวลสไตล์สาวๆ....ก็ 5 เดือนอ่ะนะ(โดนดอกโบตั๋นปักคอ)
//พวกนายทำไมคุยเรื่องเน้ พิมพ์ไปรู้สึกเหมือนถูกฆ่าไปแล้วสองรอบ ฮา
>>951 แต่บอบบางมั้ยกับเตี้ยมั้ยก็ยังเป็นคนละประเด็นนะมึง แบบเป็นมิติความหนาร่างกับความสูงงี้ สูงก็บอบบางอ้อนแอ้นได้ คนเตี้ยก็บอกบางอ้อนแอ้นได้ เป็นเรื่องอัตราส่วนระหว่างขนาดตัว ความหนาพุง กับความยาว(ความสูง)ของร่างอะไรแบบนั้น กูเลยแบบจะมีคนบรรยายถึงว่าบอบบางหรือไม่ ก็ไม่ใช่ว่าระบุได้ว่าสูงหรือเตี้ยอะ แต่ก็คงสูงตามปกติแหละกูเดา
ไม่ปกติเดียวคงเรื่องพุง 55555 ยิ่งแบบคนที่อ้วนเหมือนท้องคือมาแต่พุงอะในสายตากู แบบแขนขาหน้าตา ร่างกายส่วนอื่นไม่ได้ดูฉุไปด้วย แต่พุงล้ำนำหน้ามาเต็มที่ถึงจะดูเหมือนคนท้อง แสดงว่าพุงนางนี่เด่นนำหน้าจริง
ยิ่งอ่านความเห็นก็ยิ่งสงสารนาง จบสุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องพุง 55555
>>949 อ่านของมึงแล้วกูแอบเปิดโลกนิดนึง แสดงว่า target group ผู้ชายญี่ปุ่นนี่คือสาวที่มีความสูงห่างกันมากๆหน่อยหรอเนี่ย มีความแบบอยากดูแมนๆไรงี้ป่ะวะ รู้สึกแข็งแกร่งเว่อๆขึ้นทันทีพอแฟนตัวกระปิ๋วเดียวอะไรแบบนั้น ทำเอากูสงสัยไปเสิร์ชหาดู จากนั้นรู้สึกจินตนาการกูพุ่งทะยานนนนน~~~
http://imgur.com/uT1gE5d
http://imgur.com/MJSYtOy
http://imgur.com/FaRmtgW
>>953 พุงนางเด่นขนาดนั้นจริงดิ ตอนนี้กูยังหลอกตัวเองว่านางคิดไปเอง5555555
เอาตรงๆ เกิดมากูยังไม่เคยเห็นผญที่แขนขาเล็ก แต่มีพุงเลย เคยเห็นแต่ผู้หญิงอวบๆ แขนนิ่มๆ ขาใหญ่หน่อย แล้วมีพุงด้วยไรงี้อ่ะ แต่กูไม่อยากมโนภาพเรย์กะเป็นแบบนั้นนนน โคตรผิดคาแรกเตอร์นางเอกนิยายเลย555555
>>956 ส่วนใหญ่เจอแบบนั้นกับคนท้องอะ กูเคยอ่านทู้ในพันทิปเรื่องลุกผิด แบบจะลุกให้คนท้องนั่งปรากฎว่าที่จริงเค้าแค่อ้วน แล้วโดนมองด้วยสายตาเยือกแข็งใส่นิดนึง 555 ก็มีคนมาตั้งทู้ถามว่าสังเกตยังไงดี ก็มีเรื่องแบบไม่ได้ดูอ้วนทั้งตัว แค่ป่องมาเฉพาะท้อง กับแบบเสื้อผ้าหลวมๆ รองเท้าส้นแบนออกราบๆหน่อยกันล้มอะไรแบบนั้น พอกูอ่านเรื่องเรย์กะ 5 เดือนนี่โคตรนึกถึงทู้นั้นเลย 5555
หาไปหามากูไปเจออันนี้อีกอัน ร้องเชี่ยหนักมาก 555555 อย่างฮา
>>961 ก่อนมึงจินตนาการถึงคาบุหรือเอ็นโจ กูว่าอันข้างบนยังมีโอกาสเกิดมากกว่าอีกนะ ถถถถ เห็นบางทีนางก็ชอบแอบที่บ้านไปไหนมาไหน ก็ต้องขึ้นรถไฟด้วยอีก
ky อ่านย้อนไปตอน 116 ใหม่แบบติดฟิลเตอร์
ตอนเห็นวาคาบะกะเอ็นโจคุยกันสนุกสนาน เรย์กะดูตกใจนะว่า สนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่!? เผลอตัวจ้องมากไปอีกต่างหาก //v\\
ทำไมมู้นึ้ไหลช้าขนาดนี้...
>>969 อีเวนท์แบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับกูในรถใต้ดินเหมือนกันว่ะ แต่กูไม่ได้นั่งนะ ยืนพิงที่กั้นใสๆตรงที่นั่งประตูรถฝั่งที่มันไม่เปิด แล้วสาวออฟฟิศข้างๆเหมือนจะเสียหลักมั้งเลยรีบเกาะราวเอามือยันผนังไว้ กลายเป็นเขาทำคาเบะด้งใส่กู คนก็หันมามองกันอยู่นะ 5555555555555555555
แต่ก่อนเพื่อนกูจะหาชุดไปงานพรอมอะ กูมีอยู่ละ แต่เพื่อนกูก็ไปหาซื้อที่ห้างไรงี้ สรุปคนขายถามเพื่อนกูว่ากี่เดือนแล้วคะ ละเพื่อนกูก็งงๆใช่ปะ เดือนไรวะ ละเขาก็ย้ำต่อ ท้องกี่เดือนแล้วคะ เพื่อนกูเหวอเลย 55555555555555555
คือกูคิดว่าอีเรื่องแบบนี้ส่วนใหญ่เป็นแก๊กอะ ใครจะมาเข้าใจผิดวะเรื่องแบบนี้ คือดูก็รู้แล้วม้าง พอกูเจอแบบนี้ไปก็ค้นพบแล้วว่ามันเกิดขึ้นได้ ระวังอย่าใส่ชุดคลุมพุงนะพวกมึง /ปาดน้ำตา
ไม่มีไรทำ... (คิดฟิคก็ไม่ออก ถถ)
[[ รวมสถานที่เดินทางไกล+ทัศนศึกษาของซุยรัน ]]
• ประถมชั้นปีที่ 5 (Ch.27 ทัศนศึกษาฟาร์มปศุสัตว์ ไม่ระบุสถานที่)
____________
• ประถมชั้นปีที่ 6 (Ch.38-39 ทัศนศึกษาที่เกียวโต และนารา)
- หอยุเมะโดโนะ (วิหารแห่งฝัน)
หอทรง 8 เหลี่ยม ในวัดโฮริวจิ จังหวัดนารา เป็นที่เชื่อกันว่าเจ้าชายโชโตกุพำนักอยู่ในหอนี้เพื่อศึกษาพระไตรปิฎก หอที่เห็นปัจจุบันสร้างขึ้นในปี 739 และได้รับการบูรณะในศตวรรษที่ 9 หอยูเมะโดโนะนี้เป็นที่ประดิษฐานพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ซึ่งจะเปิดให้นมัสการเพียงปีละหนึ่งครั้ง
http://imgur.com/I4ALP4e
- สวนกวางนารา
สวนกวางนารา(Nara Park) เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ในเมืองนารา ภายในสวนเป็นที่อยู่ของกวางจำนวนมาก เมืองนารานั้นมีกวางเกือบ 1,200 ตัว ซึ่งทำให้กลายเป็นอนุสาวรีย์ทางธรรมชาติแห่งชาติประจำเมืองนารา กวางนาราถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่สมัยโบราณ
http://imgur.com/7GpmjLF
- ศาลเจ้าคาสุกะ
เป็นศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากของเมืองนารา ถูกสร้างขึ้นในยุคสมัยเดียวนารายังเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่น สร้างขึ้นให้กับเทพเจ้าผู้ปกป้องเมือง ศาลเจ้าแห่งนี้มีชื่อเสียงในเรื่องการช่วยขจัดสิ่งชั่วร้าย เปิดรับโชคลาภ และช่วยคุ้มครองให้เดินทางปลอดภัย
http://imgur.com/qKpPS0h
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 1 (Ch.44 เดินทางไกลปีนเขา ไม่ระบุสถานที่)
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 2 (Ch.58 เดินทางไกล)
- วัดตัดสัมพันธ์ ที่มีชื่อเสียงเรื่องไฮกุของมัตสึโอะ บะโช (ปรมาจารย์ด้านกวีไฮกุ)
//หาข้อมูลไม่ได้//
- บึงน้ำห้าสี (ทะเลสาปโกชิคินุมะ Goshikinuma) จังหวัดฟุคุชิมะ
ทะเลสาบ Goshikinuma (โกชิคินุมะ)ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติ Bandai-Asahi บริเวณนี้มีทั้งทะเลสาบ บึงน้อยใหญ่ ร่วมทั้งบ่อน้ำพุร้อนหลายแห่ง ที่เกิดการจากระเบิดของภูเขาไฟ Bandai ในอดีต และแร่ธาตุต่างๆในดิน ทำให้สีของน้ำที่สะท้อนกับแสงแดดดูมีหลากหลายสีสัน
http://imgur.com/dWEMlpL , http://imgur.com/OT8sMsu
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 3 (Ch.69 ทัศนศึกษาที่ลอสแองเจลิส)
- TCL Chinese Theater
โรงภาพยนตร์ชื่อดังระดับโลกตั้งอยู่บน Hollywood Boulevard บริเวณพื้นที่ด้านหน้าของสถานที่นี้จะมีรอยประทับมือและเท้าของดาราและเซเล็ปประดับพื้นเป็นจุดเด่น
http://imgur.com/ijBlQyT , http://imgur.com/mwQiUN4
- Rodio Drive
สำหรับการช้อปปิ้งระดับหรูหราแบบดารา Hollywood เป็นย่านที่มีคนดังชอบมาเดินกัน เพราะมีสินค้า Brandname มากมาย ให้เลือกซื้อ
http://imgur.com/dbvsIju
- สวนสนุกไม่ได้บอกชื่อ
//Universal Studios Hollywood?
______________
• มัธยมชั้นปีที่ 4 (Ch.79 เดินทางไกลคามาคุระ)
- ศาลเจ้าเซนิอาไร เบ็นไซ (Zeniarai Benten) [อันนี้เรย์กะแค่คิดว่าอยากไป]
เป็นหนึ่งศาลเจ้าที่ผู้คนมักเดินทางมากราบไหว้ มีความศักดิ์สิทธิ์ในเรื่องโชคลาภและเงินทอง โดยมีความเชื่อว่าหากได้นำเงินมาล้างกับน้ำศักดิ์สิทธิ์ของวัดแล้วนำเงิน (เหรียญหรือธนบัตร) ไปใช้ให้หมดแล้วเงินนั้นจะนำโชคให้เรามีเงินเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
http://imgur.com/JKwZdzT
______________
• มัธยมชั้นปีที่ 5 (Ch.116 เดินทางไกลนิกโก้)
- น้ำตกเคกอน
น้ำตกที่สูงที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น มีความสูงถึง97เมตร ที่นี่มีความสำคัญทั้งในทางท่องเที่ยวและเชิงประวัติศาสตร์ ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งใน "แปดทิวทัศน์" ที่แสดงถึงความเป็นประเทศญี่ปุ่นและวัฒนธรรมในยุคโชวะที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง รวมทั้งได้รับการกล่าวว่าเป็นน้ำตกที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองนิกโก
ในปี 1903 มิซาโอะ ฟูจิมุระ นักเรียนชายญี่ปุ่นอายุ 16ปี ที่หลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่โดนเธอปฏิเสธและไปแต่งงานกับคนอื่น เขาคลุ้มคลั่งและตัดสินใจมาที่น้ำตกเคกอน เขียนจารึกสลักเป็นบทกลอนลาตายบนลำต้นของต้นไม้ที่นั่น ก่อนจะกระโดดลงน้ำตกฆ่าตัวตาย
กลอนลาตายของมิซาโอะ ฟูจิมูระ แบบแปลอังกฤษ > http://poeticfool.com/2011/11/23/misao-fujimuras-farewell-poem/
http://imgur.com/tro1hH2
______________
** แถม **
สถานที่เยียวยาใจของคาบุรากิ
- น้ำตกเคกอน (ว่าไปแล้วข้างต้น)
- หน้าผาโทจินโบ
เป็นหน้าผายื่นออกไปในทะเลญี่ปุ่นตั้งอยู่ในเมืองสะกะอิจังหวัดฟุกุอิ
หน้าผาหินบะซอลต์ซึ่งมีแนวแตกเป็นเสาทรงเหลี่ยมๆสวยงาม และได้รับการยกย่องให้เป็นอนุสรณ์สถานอันมีค่าของชาติ เป็นหนึ่งในจุดฆ่าตัวตายยอดนิยมของวัยรุ่นญี่ปุ่น
http://imgur.com/SFFPV9z
- ป่าจูไค (หรือป่าอาโคคิกาฮาระ)
เป็นป่าขนาดใหญ่มีพื้นที่ราว 35 ตารางกิโลเมตร อยู่บริเวณตีนภูเขาไฟฟูจิ เคยเป็นสถานที่ฆ่าตัวตายติดอันดับ 2 ของโลก ปัจจุบันนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวซึ่งเคยใช้จัดกิจกรรมกลางแจ้ง เช่น ตั้งแคมป์ หรือแข่งกีฬาหลายครั้ง
http://imgur.com/jIZjfTX
ว่าแต่ฟิคคู่หูทะลุมิติมาต่อยังวะ
พวกมึง ตั้งมู้ใหม่กันยาง ถ้ายังอย่าลืมนะ
https://fanboi.ch/webnovel/3805/
กล่าวอำลาคานต้องสาปนี้กันเลยคร่ะ
ขอให้กระทู้หน้าซาบซ่านหวานแหววเหมือนปูด้วยกลีบดอกอุราระ~
กระทู้หน้า กูจะลงฟิคให้อ่านนะจ๊ะ ไม่รู้ใครจะรออ่านมั้ย แต่กูจะลงซะอย่างแจ้
กูอารมณ์ดี บรรยากาศดี อากาศดี(เพราะกูอยู่ในห้องแอร์ ถถถถถถถถ) เหมาะแก่การลงฟิคเป็นที่สุด อุฮิฮิฮิ
จะปิดมู้นี้ด้วยอะไรดีอ่ะ
โค่นล้มฮิตช์ค็อก!!
Hail Reika !!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.