2. ไปขออนุญาตกับผู้เขียนโดยตรง
- เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กูคิดหนักมาก หนึ่งคือถ้าท่านฮิโยโกะไม่อนุญาตให้สนพ.เอาไปตีพิมพ์ กูยังนึกไม่ออกว่าเขาจะอนุญาตให้ต่างชาติไปแปลลงเวบได้ยังไง ที่สำคัญคือกูกลัวเชาจะตกใจแล้วหยุดหรือเลิกเขียนไปเลย กูเลยพยายามเสิร์ชหาดูว่ามีนักเขียนคนอื่นที่มีคนต่างชาติเขียนมาขออนุญาตไหม แล้วเขารู้สึกยังไงกัน ปรากฎว่ามีจ้า คือคนเกาหลีเขียนมาหานักเขียนของนาโร่ขอเอานิยายไปแปลลง blog ส่วนตัว รายละเอียดตามนี้ ใครอ่านยุ่นได้ก็ลองไปอ่านดู
http://scoopersokuhou.blog.fc2.com/blog-entry-2968.html?sp
แต่ถ้าให้พูดโดยสรุปคือ นอกจากจะไม่ยินดีแล้วยังแหยงมากอ่ะ หนึ่งคือไม่รู้ว่าแปลถูกแปลผิด จะเอาไปตีความยังไง สอง คือไม่รู้ว่าจะตัดโอกาสตัวเองในการได้ตีพิมพ์เป็นภาษาที่สองไหม สาม ถ้าอนุญาตไปจะมีผลทางกฎหมายยังไง เท่ากับอนุญาตให้มีสิทธิเหนือการตีพิมพ์เลยหรือเปล่า บลาๆๆ สรุปคือมติค่อนข้างเป็นเอกฉันท์บอกว่า ให้เขียนปฎิเสธไปเลยะ อย่าทำเงียบๆ เดี๋ยวพวกมันจะเข้าใจว่าการเงียบไปคือการอนุญาต กูงี้โคตรเฟลล์ และนี่เป็นเหตุผลที่กูไม่กล้าเขียนไปหาท่านฮิโยโกะ แต่อันนี้ก็แล้วแต่วิจารณญาณของพวกมึงนะ
3. ให้สำนักพิมพ์ในไทยไปขอลิขสิทธิ์เพื่อตีพิมพ์เป็นภาษาต่างประเทศจากผู้เขียนโดยตรง
- ถามว่าทำได้ไหม ทำได้ มีตัวอย่างดังนี้ คือนิยายในนาโร่ที่ยังไม่ได้รวมเล่มในญี่ปุ่นได้รับการตีพิมพ์รวมเล่มเป็นภาษาเกาหลี รายละเอียดตามนี้
https://news.yahoo.co.jp/byline/iidaichishi/20150917-00049613/
อุปสรรคข้อนี้คือเหมือนข้อ 1...
ก็ประมาณนี้ ส่วนช่องทางการติดต่อท่านฮิโยโกะก็สามารถติดต่อผ่าน Message ในเวบนาโร่ได้ แต่ต้องเป็นสมาชิกก่อน ส่วนแปล Eng กูคิดว่าไม่น่าจะได้ไปขอมาเหมือนกัน แล้วก็มีแปลจีนด้วย อันนี้แปลชนดิบตอนต่อตอนเลย โค่ดโหด โม่งสายจีนลองค้นๆ ดูได้ ก็ประมาณนี้ล่ะนะ m(_ _)m