>>239 มึงง พูดแบบนั้นก็แรงไป...
กูรู้ มึงอาจจะหัวร้อนค่ะ แต่ขอเถอะ ซอฟต์ๆ ลงหน่อยนะ...
กูตีความแบบเดียวกับ >>242 อันนี้กูอาจจะตีความที่มึงจะสื่อผิดก็ได้ แต่แบบ ภาษามึงดูสื่อไปแนวที่ต้องบอกว่าดูเป็นลบ แล้วก็ออกจะรุนแรงหน่อยๆ ด้วย... ขนาดกูเป็นคนไม่ค่อยอะไรมากกูยังรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเถอะ...
จะว่ายังไงดีล่ะ แต่ละคนก็มีภาระหน้าที่ของตัวเอง คือโม่งแปลก็มีงานมีการให้ทำนะ เขามาแปลให้ฟรีๆ แบบนี้ ลงวันเว้นวันแบบนี้ แถมยังไม่ได้กำไรอะไรด้วยเลย กูว่าเราควรจะรู้สึกขอบคุณมากๆ แล้วนะ แล้วไหนจะต้องมาเครียดเรื่องลิขสิทธิ์อีก...
คือมึงคิดดูนะ สมมติมึงเป็นนักเรียนแล้วกัน มึงมีงาน มีการบ้าน มีโปรเจ็กต์อะไรต่างๆ นานาให้ทำ มึงว่ายุ่งมั้ย? จะหาเวลามานั่งเล่นเกม ดูทีวี หรือหาอะไรผ่อนคลายตัวเองก็ยากแล้ว ถ้ามึงต้องแบ่งเวลาส่วนนั้นมาทำเพื่อคนอื่น ในขณะที่ตัวมึงเองไม่ได้อะไรเลย (อะไรในที่นี้กูนับแค่พวกเงินพวกกำไรอย่างเดียวนะ)
ยิ่งเป็นการแปลจากภาษาหนึ่งที่ไม่ใช่ภาษาแม่ตัวเองมาเป็นอีกภาษาหนึ่ง แล้วต้องเรียบเรียงให้ออกมาดี หาข้อมูลประกอบเพื่อให้คนอื่นอิน คนอื่นเข้าใจด้วย ทั้งๆ ที่แม่งอาจจะไม่ใช่อะไรที่มึงถนัดเลย มึงต้องใช้เวลาของมึง ความพยายามของมึง แรงกายแรงใจของมึงทำแบบนี้ มึงคิดว่าเป็นแบบนี้มึงจะรู้สึกยังไง?
เหนื่อยมั้ย เครียดมั้ย ท้อมั้ย?
เอาจริงๆ งานแปลแบบไม่คิดกำไร ทำด้วยใจล้วนๆ แบบนี้ ถ้าคนแปลจะเลิกแปลตอนไหนก็เป็นสิทธิ์ของคนแปลนะ มึงจะไปผูกว่า 'นี่เป็นความรับผิดชอบของคนแปล มึงแปลมาต้องแปลให้จบสิวะ' ก็ไม่ถูก... แต่ถ้าคนแปลเก็บตังค์ค่าอ่านแล้วอยู่ๆ ก็บอกเลิกแปล อันนั้นมึงจะโวยวายกูก็ไม่ว่ามึง...
แล้วก็ สุดท้ายนี้ กูขอบคุณจริงๆ นะโม่งแปล กูก็อยากรั้งมึงนะ แต่ถ้ามึงจะเลิก กูก็เคารพการตัดสินใจของมึงจริงๆ
ขอบคุณที่แปลเรื่องนี้ให้กูอ่านนะเว่ย กูตื่นเช้าทุกวันนี้ก็เพราะมึงนี่แหละ555555 กูอ่านแล้วกูมีความสุขจริงๆ กูชอบภาษามึงมาก อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วอินตลอด แล้วกูก็รู้สึกว่ามึงทุ่มเทกับการแปลมากๆ ทั้งที่แปลให้ฟรีๆ แต่ก็หาข้อมูลอะไรมาให้ท้ายตอนตลอด ถึงแม้ความจริงมึงไม่จำเป็นต้องทำก็ไม่มีใครว่ามึง กูไม่รู้จะขอบคุณยังไงดีเลย555555
ถึงมึงจะเลิกแปลแล้ว แต่มึงก็ยังแวะมาคุยมากาวกันในมู้ได้ตลอดนะเว่ยย พวกกูยินดีต้อนรับมึงเสมอนะ รักมึงงง