>>104-105 กูนี่รีบไปขุดหาตอนตามที่มึงเล่า จากนั้นแม่งเอ๊ยยยยย ฟินตัวระเบิด กรี๊ดดดดด ทำไมก่อนหน้านี้กูอ่านไม่เจอ!!! โม่งแปลลงทุกวันเลยเถอะ อร๊ายยยยยย ถ้าทันดิบคนอ่านยุ่นไม่ออกแบบอิฉันจะได้ตามเก็บดีเทลได้มั่ง
>>115 แตะมือ นี่มึงต้องเป็นดอปเปอร์แกงเกอร์ของกูแน่เลย 5555 กูก็ขอลาจากเรือเอ็นโจวเพราะมันช่างลึกลับซับซ้อน ทั้งเรื่องส่วนตัวเรื่องทางบ้านเรื่องในหัวฮีและการแสดงออก กูมึน บางทีเหมือนมีอะไรแต่ก็ก็ตีความไม่ออก ถถถ นี่กูโง่รึเปล่าเนี่ยยยย หลังๆเลยไปสิงเรืออิมาริมั่งคาบุมั่ง ถึงอิมาริจะดูชะตาใกล้ขาดรอนๆทุกทีที่มาแอ่วน้อง แต่ในความเพลย์บอยกูยังแอบคิดว่าอาจจะมีความจริงจังซ่อนอยุ่ 555 สู้ต่อไปนะนาย
เหมือนอีกเรื่องคือตอนอ่าน >>108 มึงพีคประโยคเดียวกับกูเด๊ะะะะ พออ่านแล้วนึกภาพตามนี่กรี้ดดดดด ยืนกัดปากอยู่บนบีทีเอส แม่งงงงงงง ฟินค่ะ
.
.
.
.
.
.
อาจจะเพราะกูย้อนไปยังไม่ไกลมาก แต่กูก็ไปเจอตอนแตะหลังแล้วเดินนำมา อีเชี่ยยยยยย แอร๊ยยยย โคตรนึกถึงมาดผู้ชายแบบหัวหน้าครอบครัวญี่ปุ่น มึงจะมาดผู้นำไปไหน๊! เรย์กะนี่ก็เดินตามต้อยๆ พวกมึงเพื่อนกันไม่ใช่หราจะเดินจัดลำดับแบบนี้ทำไมเนี่ย เกิดเคยตัวไปทำไงห๊ะ!!! โอ๊ยถ้ากูอยู่ในงานนี่กำเดากระฉูดตายอยู่ตรงนั้น มุ้งมิ้งกันจริง