Fanboi Channel

>>9 อ่ะ เสียตังค์

จริงด้วย เพิ่งเห็น ถถถถถ

มีพล็อตมาเสนอให้ผู้มากความสามารถไปประพันธ์
>>>เรื่องเกิดขึ้นหลังkimidolceจบเรย์กะถูกรุมรังเกียจวาคาบะก็รักกับคาบุอย่างมีความสุข แต่จู่ๆเรย์กะกับวาคาบะก็สลับร่างกัน!!!!

>>9 เกมส์น่าสนอะ แต่แพงจัง 555

>>9 กูก็อยากเล่น แต่เสัยเงินอ่ะ บวกกับไม่รู้ว่าจะเล่นซักกี่ครั้งด้วย กลัวไม่คุ้มเงิน

ขอ ky ถามหน่อยดิ มึงว่าประโยค "แค่คนเคยเห็นหน้า" จะรู้ไปถึงหูเอ็นโจป่ะวะ กูย้อนกลับไปอ่านเพื่อเก็บข้อมูลเขียนฟิคแล้วก็สงสัยเบาๆ ส่วนตัวกูเชื่อว่ารู้ แต่ทำยิ้มๆไม่แสดงออกไปงั้น แต่อีกใจกูก็ภาวนาให้เขาไม่รู้ สงสาร ถถถถถถถถถถถถถถ

>>16 กูว่ารู้...

>>9 แพงง่ะ มันก็คล้ายๆเกมเศรษฐีป่ะ เล่นแทนกันได้หน่าาาา

ในตอนนั้นมีพยานแค่มินามิคุงอะ ถ้ารู้ต้องว่าน้องจะโดนใครสาวไส้แค้นความจริงในห้องนั้นออกมา
ริรินะ? น้องแว่น? แล้วข่าวจะกระจายไปถึงเอ็นโจยังไง
น้องแว่นเป็นสาย? แต่แค่เรื่องว่าที่คู่หมั้นน้องแว่นก็ยังไม่รู้เลย อาจจะไม่ใช่?

>>19 เรื่องคู่หมั้นน้องแว่นรู้นิ แบบระแคะระคายอ่ะ

>>19 เรื่องว่าที่คู่หมั้น น้องแว่นรู้เว้ย ตอนท้ายที่บอกได้ยินข่าวลือประหลาดเกี่ยวกับเอ็นโจมา แต่จะจริงรึเปล่าก็ไม่รู้(ยังไม่คอนเฟิร์ม) แล้วบทต่อมายุยโกะโผล่ทันที นี่ก็พอยืนยันความสามารถทางด้านข่าวกรองของน้องเขาได้ ซึ่งกูทึ่งมาก ว่าน้องเขาไปรู้มาจากไหนวะ ในหลายๆข่าวมันก็ดูจะเกิดขึ้นในที่มิดชิดมากนะ อย่างมอบหิ่งห้อย หรือถูกอิมาริขอแต่งงาน(แบบเล่นๆ) แต่น้องแว่นก็ยังรู้ได้ โรงเรียนนี้แม่งมีแต่สายลับหน่วยข่าวกรองกันทั้งนั้น

>>16 สตอกเกอร์กิตติมศักดิ์ระดับเอ็นโจ กูว่าไม่น่าพลาด

>>20 >>21 แต่ถ้าน้องเป็นสายให้เอ็นโจ น้องก็น่าจะรู้จักเอ็นโจระดับนึงหรือสืบได้เลยไม่ใช่จากข่าวลือ
หรือนายจ้างไม่เปิดเผยข้อมูลตัวเอง? ถถถถถ

จริงๆซุยรันเป็นโรงเรียนสอนสตอล์กเกอร์ชัดๆ

>>16 เราว่าขนาดน้องแว่นยังรู้ไปถึงหิ่งห้อยที่เอามาให้ได้ เอ็นโจน่าจะระดับสูงกว่า เป็นไปได้สูงว่ารู้... แต่ก็ไม่อยากให้รู้เลยอ่ะ สงสารรรร ไม่งั้นถ้าไม่ใช่สายเอ็ม ก็ต้องคิดเข้าข้างตัวเองหน่อยว่าเรย์กะคงไม่อยากแนะนำเขาให้ผู้หญิงอื่นรู้จักอะไรงี้...

Ky นะคะ ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/3689/936-938/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ
มีคนหาเพลงมาให้ด้วย เขิน 555 ว่าแต่เราเอาชื่อกระทู้กันงี้จริงหรอคะ... ทำไม 11 ผู้กล้าถึงพ่ายแพ้ต่อคาน //ร้องไห้
..............…….....

ฉันรีบขอโทษเอ็นโจ อีกฝ่ายทำหน้าสงสัย แต่ท่าทางจุกทีเดียวเลยตามฉันมาไม่ได้ เรย์กะโลก KimiDolce ดูต่อยแรงเหมือนกันนะคะ...

ในขณะที่ฉันกำลังจะเมลล์หาคาบุรากิถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก็ชะงัก ตอนนี้ฉันทะเลาะกับเขาอยู่นี่คะ...

ฉันลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะเก็บมือถือไป ไม่ได้ค่ะ! ต่อให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นจะให้อภัยคาบุรากิแบบนั้นง่ายๆไม่ได้เด็ดขาด! ถ้าเขาติดเป็นนิสัยแล้วจะแย่ ไล่ทำร้ายคนที่ไม่พอใจแบบนี้มันอันธพาลสุดๆเลยนะคะ

ตอนนี้ก็เลิกเรียนแล้ว ฉันก็เดินออกจากโรงเรียนปกติค่ะ แต่เพราะทุกวันที่ผ่านมาฉันกลับกับคาบุรากิเสมอ เนื่องจากไปทางเดียวกันและหลังเลิกเรียนเราก็จะอยู่นั่งคุยเรื่อยเปื่อยกันตลอด เลยไม่ได้แยกรถ

ฉันคิดว่าคาบุรากิจะมาดักรอฉันหน้าโรงเรียนเพื่อขอโทษและพาฉันกลับห้อง แต่เขาไม่ได้อยู่แถวนี้เลยค่ะ ค่อนข้างผิดคาดนิดหน่อย ถึงอย่างไรก็ดีแล้วนะคะ ฉันจะได้กลับรถไฟแบบสบายใจหายห่วง

พอเดินออกมาไม่ไกลนักก็เห็นคาบุรากิอยู่กับประธานชมรมฟุตบอลค่ะ ไม่รู้ว่าทั้งคู่คุยอะไรกัน แต่สุดท้ายคาบุรากิก็พุ่งเข้าไปต่อยอีกฝั่งจนสลบ

“ทำอะไรคะ!”

ฉันพูดแล้วเดินตรงไป คาบุรากิเห็นก็ชะงัก ก่อนจะชวน “กลับบ้านกันเถอะ” ฉันรู้สึกโกรธมากเลยค่ะ นายเพิ่งต่อยคนจนหมดสติมานะ!!!

ฉันต่อว่าเขารุนแรง เรียกคนมาช่วยพาประธานชมรมฟุตบอลไปโรงพยาบาล

“ไม่มีทาง!” คาบุรากิพูดอย่างดื้อดึง เมื่อฉันบอกให้เขาไปขอโทษและชดใช้ค่าเสียหาย

“นายเป็นคนที่ต่อยเขานะคะ!!!”

“หมอนั่นอยากจะจีบเธอนี่!”

“นั่นยิ่งเป็นเหตุผลที่แย่กว่าเดิมอีกค่ะ” ฉันพูดอย่างโมโห “อย่าตัวทำให้ฉันเกลียดไปมากกว่านี้อีกเลยนะคะ”

คาบุรากิสะดุ้งตกใจ ก่อนเอ่ยเสียงอ่อนว่า “เรย์กะ...”

“ฉันไม่อนุญาตให้เรียกชื่อต้นแล้วค่ะ ไม่ต้องมาเรียกฉันแบบนั้นอีกนะคะ ท่านคาบุรากิ”

คาบุรากิท่าทางตื่นตระหนกกว่าเดิม แต่ก็ทำได้แค่อ้าปากค้าง แววตาดูสะเทือนใจเอามากๆ

ฉันเดินหนีออกมา ตอนนี้ฉันรู้สึกทั้งโกรธทั้งใจอ่อนในเวลาเดียวกัน ถ้ามองเขานานกว่านี้ต้องยอมให้อภัยเขาไปแน่ๆ ทั้งๆที่เขาทำอะไรไม่สำนึกเลยสักนิด!

“เดี๋ยว! เรย์กะ!!!”

เสียงของคาบุรากิไล่หลังมา ในขณะที่ฉันคิดจะหันไปบอกเขาว่าอย่ามาเรียกฉันแบบนั้น ก็ถูกเขาผลักอย่างแรงจนตัวฉันกระแทกพื้น

นายทำอะไรน่ะ!!! ฉันลุกขึ้นอย่างเจ็บๆ เตรียมจะต่อว่าคาบุรากิ แต่ก็เห็นเขาถูกรถชนต่อหน้าต่อตา

ฉันมองตรงตำแหน่งที่ตัวเองอยู่เมื่อกี้ ตอนนี้คาบุรากิไปอยู่ตรงจุดนั้นแทน และต้องรับในสิ่งที่ฉันควรโดน...

ฉันกรีดร้องเมื่อเห็นร่างของคาบุรากิลอยไปกระแทกพื้น หัวของเขามีเลือดออกออกมาไม่หยุด ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล คนขับรถรีบออกมาดูอย่างตกใจ ฉันมองร่างนั้นอย่างทำอะไรไม่ถูก

คาบุรากิถูกส่งไปโรงพยาบาล ฉันตามไปอย่างหวาดหวั่น เขาต้องเข้าห้องฉุกเฉิน และหายไปรักษาในนั้นหลายชั่วโมง ฉันได้แต่นั่งรอคอยอยู่ด้านนอก ท่านประธานคาบุรากิและมาดามคาบุรากิเองก็มาด้วยเช่นกัน ทั้งๆคู่ปลอบประโลมกันเมื่อรู้ว่าคาบุรากิยังไม่พ้นขีดอันตราย และพยายามปลอบฉันที่ร้องไห้ไม่หยุดมาสักพัก

ฉันได้แต่โทษตัวเองอยู่ในใจอย่างหวาดกลัว

ได้โปรดอย่าไปนะ... ถ้าไม่เหลือนาย ฉันก็ไม่เหลือใครอีกแล้ว

ขอร้องล่ะ อย่าจากไปเลยนะ อยู่กับฉันเถอะนะ...

ทำไมไม่เป็นฉันที่ถูกชน... ได้โปรดลืมตาขึ้นมาอีกครั้งได้ไหม

ฉันอยู่บนโลกใบนี้ได้ก็เพราะมีนายนะ...

ผ่านไปจนเกือบถึงเช้า หมอก็ออกมาบอกว่าคาบุรากิพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่คงอีกสักพักถึงจะฟื้น ฉันอยู่เฝ้าเขาในฐานะคู่หมั้น ตอนนี้ฉันได้แต่กลัว...กลัวเหลือเกินว่าคนตรงหน้าจะไม่ใช่คาบุรากิคนเดิมอีกแล้ว

ฉันนั่งข้างๆเตียงของเขาจนหลับไป...

เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ก็เห็นคาบุรากิตื่นอยู่แล้ว ตอนนี้เขานั่งอยู่บนเตียง มองมาที่ฉันด้วยท่าทางนิ่งขรึม

“เธอรู้สถานการณ์แล้วสินะ เธอเคยกลับไปที่โลกเดิมครั้งหนึ่งแล้วนี่” คาบุรากิพูดอย่างจริงจัง แต่ทำให้หัวใจของฉันหล่นวูบ

“ท่านคาบุรากิของโลกนี้หรอคะ...”

ฉันฝืนถามออกไปอย่างยากลำบาก รู้สึกร่างกายกรีดร้อง หัวใจของฉันเจ็บปวดราวกับค่อยๆถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ แทบใจสลายเมื่อมองคาบุรากิที่ดูสุขุมเคร่งขรึมพยักหน้ายืนยันในสิ่งที่ฉันหวาดกลัว ร่างกายไร้เรี่ยวแรงไปหมดจนพูดอะไรไม่ออก

รถชนทำให้ทะลุมิติได้จริงๆด้วยงั้นหรอ...

“ช่วยเล่าให้ฟังได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่โรงพยาบาลได้”

“คาบุรากิของโลกฉัน ช่วยฉันเอาไว้... เขายอมถูกรถชนแทนฉัน...” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นแบบอดไม่ได้อีกต่อไป คาบุรากิหลุดมาดนิ่งนิดหน่อยแล้วมองฉันอย่างตกใจ พูดอะไรสักอย่างที่ไม่สามารถส่งมาถึงฉันได้อีกแล้ว

ทำไมต้องเป็นแบบนี้... สิ่งสุดท้ายที่ฉันพูดกับเขาคือเรื่องทะเลาะตัดขาด...

ได้โปรดเถอะ เป็นแค่ฝันร้ายได้หรือเปล่า ขอให้ฉันตื่นขึ้นมาแล้วอยู่ในโลกที่มีคาบุรากิได้ไหม...

ฉันได้แต่ร้องไห้ต่อไป ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกแล้ว ไม่รับรู้อะไรอีก ได้ภาวนาให้ฝันร้ายครั้งนี้จบลง...

ฉันร้องไห้จนหมดแรงและหลับไปอีกครั้ง...

เมื่อฉันสะดุ้งตื่นมาครั้งนี้ รู้สึกถึงความอบอุ่นของมือใครสักคนที่กำลังลูบผมฉันอยู่ ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้น ก็เห็นคาบุรากินั่งยิ้มอยู่

“ตื่นแล้วหรอ” เขาถาม พลางเอาผมของฉันทัดหูเอาไว้อย่างแผ่วเบา “เธอน่ะนอนได้ผิดท่ามากเลยรู้ไหม เดี๋ยวก็ปวดคอหรอก”

“เอ๋...?”

ฉันมองเขา

“ยังอยู่โลกนี้หรอคะ”

“พูดอะไรน่ะ? อ้อ รถชนก็มีสิทธิทำให้ทะลุมิติได้สินะ ลืมไป”

ฉันโผกอดเขาทันทีทั้งน้ำตา เขาสะดุ้ง แต่ก็กอดตอบ พร้อมซุกหน้าลงกับไหล่ของฉัน

เมื่อกี้ที่ฉันเห็นคาบุรากิจากอีกโลกเป็นแค่ความฝันสินะคะ ฉันกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น อีกฝ่ายเผลอร้องออกมาเล็กน้อย ก็นะ โดนชนคงเจ็บแผลมาทั้งตัว พอคิดได้ดังนั้นก็กอดเขาแรงกว่าเดิม ลงโทษที่เขาทำให้ฉันเป็นห่วง!

คาบุรากิกลั้นเจ็บจนเกร็ง แต่ก็ยังถามเสียงอ่อย "เธอหายโกรธฉันหรือยัง..."

"ยังค่ะ!"

"อือ..."

คาบุรากิรับคำเสียงเศร้าซึม ฉันเลยถอนหายใจ

"ไปขอโทษประธานชมรมฟุตบอล แล้วอย่าไปทำอะไรแบบนี้อีกนะคะ"

"แล้วจะหายโกรธฉันใช่ไหม"

"อย่าไปทำแบบนี้อีกแล้วกันนะคะ"

"อือ" คาบุรากิรับคำอย่างยินดี ก่อนกอดฉันอีกรอบ ฉันลูบๆหัวเขาเบาๆ อย่างกับเด็กน้อยจริงๆนั่นแหละค่ะ

ฉันมองสีหน้าดีใจของเขาแล้วหมั่นไส้ชะมัดเลยค่ะ ทั้งๆที่ฉันกลัวแทบตายแท้ๆ หมอนี่กลับมานั่งยิ้มระรื่นอยู่บนเตียง ไม่ได้รู้ถึงความหวาดหวั่นของฉันเลยสักนิด

คาบุรากิยิ้มให้ฉันแบบเด็กๆ แววตาเป็นประกายวิ้งวับ มาดจักรพรรดินายหายไปไหนหมดคะ คิดว่าทำหน้าอย่างนั้นแล้วจะน่ารักสู้ยูกิโนะคุงได้หรือไง

"ถูกชนนี่คุ้มดีจังเลยนะ” คาบุรากิพูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะสะดุ้ง “โอ้ยๆๆๆๆ เจ็บนะ!"

"ไม่ต้องพูดเลยค่ะ!" ฉันพูดหลังจากกดแผลเขาอย่างหมั่นไส้ ไม่ต้องมายิ้มอย่างนั้นเลยนะคะ!

ร่างของคาบุรากิถูกชนมาใหม่ๆ เลยสู้แรงฉันไม่ได้ แม้ดูเหมือนพยายามจะหนีก็หนีไม่พ้น ได้แต่ร้องโอดครวญ ฉันเกือบจะใจอ่อน แต่เห็นเขายิ้มไม่หยุด เลยกดต่ออีกนิดหนึ่ง

หลังแก้แค้นคาบุรากิเสร็จ ฉันก็ไม่ทำอะไรอีก เขาเอาผมฉันไปม้วนเล่น ทำตัวเหมือนเด็กสี่ขวบไปได้

"แต่ดีจังเลย รอบนี้ฉันช่วยเธอสำเร็จแล้ว”

เขาพูด แววตาของเขาปีติยินดีอย่างไม่คิดจะปิดบัง

"นั่นสินะคะ"

ฉันรับคำ นึกถึงครั้งแรกที่คาบุรากิพยายามช่วยฉันไม่ให้ถูกรถบรรทุกชน สุดท้ายก็เหวี่ยงฉันไปไม่พ้น และโดนชนตามเขาไป ก่อนจะทะลุมิติมาที่นี่ด้วยกัน เขาไม่เคยหยุดโทษตัวเองเลยนับแต่ตอนนั้น

“ขอบคุณนะคะ”

ฉันยิ้มให้คาบุรากิ เขาหน้าแดง เอ๋~ ทำตัวน่ารักก็เป็นเหมือนกันนะคะ

“จะว่าไป...” คาบุรากิทำหน้าจริงจัง “เธอม้วนผมผิดข้างงั้นหรอ”

“เอ๋?”

ฉันมองปอยผมที่ม้วนกลับข้างในมือคาบุรากิ คาดไม่ถึงหน่อยๆว่าเรย์กะโลก KimiDolce จะมีม้วนผมผิดแบบนี้ด้วย หรือว่าผมมันกลับข้างมาตามวิญญาณของฉันที่ทะลุมิติมางั้นหรอคะ

“ถ้าเจอปอยผมม้วนกลับข้าง ความสุขจะมาเยือนนะคะ”

“หะ? เหมือนเห็นผึ้งทำรังในบ้านหรอ”

ช่วยยกตัวอย่างความเชื่อที่ดูน่ารักกว่านี้ไม่ได้หรือไงคะ! แต่พูดไปอยากกินแพนเค้กราดน้ำผึ้งจังเลยนะคะ

“ฉันขออะไรเธอได้ไหม ไหนๆก็เจอปอยผมกลับข้างแล้ว”

ต้องโชคดีด้วยตัวเองสิคะ! ฉันไม่ได้บอกว่าจะขอพรได้อย่างหนึ่งถ้าเจอปอยผมกลับข้างของฉันซะหน่อย! แต่เขาเพิ่งยอมโดนรถชนเพื่อช่วยเหลือฉันมานี่คะ...ยอมสักครั้งคงไม่เป็นไรมั้ง เขาคงไม่ขอให้ทำอะไรยากๆเหมือนเวลาโดนจอมมารทวงหนี้

“อยากให้ฉันทำอะไรให้หรอคะ” ฉันถาม

“เป็นแฟนกันนะ”

“เอ๋?!”

ฉันอุทานแล้วลุกขึ้นเดินถอยหลัง หน้าร้อนแผ่วไปหมด อือออ ไม่เปิดโอกาสให้ฉันหลอกตัวเองว่าเป็นอย่างอื่นแล้วหรอคะ พยายามเลี่ยงจะคิดเรื่องนี้มาโดยตลอดแท้ๆ...

“อือ เปลี่ยนก็ได้ ฉันขอเรียกเธอว่าเรย์กะเหมือนเดิมนะ”

ช่วยเปลี่ยนใจตั้งแต่ก่อนพูดออกมาไม่ได้หรือไงกันคะ! ฉันเอามือปิดหน้าไว้ ตอนนี้มันร้อนจี๋ราวกับเป็นไข้เลยค่ะ

“แต่ฉันก็อยากให้เธอเป็นแฟนฉันเหมือนกันนะ”

อย่าย้ำสิคะ! ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ร้อนแดงไปทั้งตัว แถมทำไมฉันหุบยิ้มไม่ได้เลยคะ!!!

“ไม่ใช่ว่าจะจีบให้ติดแล้วค่อยสารภาพหรอคะ...”

ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ตอนนี้สมองประสาทฉันตื่นตัวตกใจไปหมดจนไม่เหลือสติอีกต่อไป

“ฉันยังจีบเธอไม่ติดงั้นหรอ... ถือว่าฉันยังไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน เดี๋ยวขอจีบต่ออีกสักพักก่อน”

พูดบ้าอะไรคะ! คิดว่าอยากลืมก็ลืมง่ายๆหรือไงกัน! คำสารภาพที่ให้มาแล้ว ฉันไม่ให้คืนหรอกค่ะ!!!

ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนความร้อนแทรกซึมสมองจนไม่เหลือสติอะไรอีกแล้วค่ะ...

------------- (จบตอน 40) ------------

>>25->>27 ฟิคคู่หูดีงามต่อใจมากกกก ฮืออ คาบุน่ารักมากจริงๆ เตรียมสละเรือจอมมารแล้ว5555555

อ้ากกกกกกก น่าร้ากกกกก

>>24 เออ งั้นไม่ให้รู้ละกัน กูสงสาร อย่ารู้เลย แค่คนลาเต้ที่ตั้งใจทำทิ้งต่อหน้าต่อตาก็เจ็บปวดพออยู่แล้ว
กูแค่จิ้นเหตุการณ์ตอนเอ็นโจได้ยินว่ามีคนแปลกๆมาหาคุณคิโชวอิน เลยเดินมาดูเป็นการคุมเชิง และก็ได้ยินประโยคแค่เคยเห็นหน้า ก็เลยต้องกลับออกไปซดลาเต้ปนน้ำตาแบบเงียบๆ กาแฟมันขมเหลือเกินนนนนนนน ถถถถถถถถถถถถถ โอ๊ย เขียนเองปวดใจเอง เพราะงั้นอย่ารู้เลยนะเอ็นโจ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ในที่สุดดดด มันต้องอย่างนี้คาบุ ขอเป็นแฟนไปเลยยยย พูดให้ชัดไปเลย กับคนซื่อบื้อชอบหลอกตัวเองน่ะ จะมาเนียนจีบไม่ได้!!

>>30 หรือว่ามึงคือโม่งที่เขียนเอ็นโจไซด์สตอรี่!? กูรออยู่นะะะะ

แต่กูว่าเอ็นโจก็พอจะรู้จักเรย์กะเป็นอย่างดี รู้ว่าเรย์กะเป็นพวกไม่หาเหาใส่หัวให้ตัวเอง ถ้าได้ยินก็คงเดาได้ แต่ก็คงช้ำในเบาๆ ถถถถ

>>25-27 เฮ้ยยยยยยยย บอกแล้วว่าชื่อมู้เป็นหอคอยบาเบลพังไปซ้าาาาาา แค่ฟิกก็ชุ่มชื่นหัวใจจจจ เค้าได้กัน(?)แล้วค่ะะะะะะ ฮือออออ

ky นิด ตอบโม่ง >>916 ของมู้ที่แล้วเรื่องฟิคใหม่ที่เสนอมา...มีพล็อตที่คล้ายๆ กันวางไว้นานแล้วอยู่นะ สนมั้ย? ถ้าสนจะได้ขุดกรุขึ้นมาเรียบเรียงให้จบ...พอดีช่วงนั้นมีแต่ฟิคหวานๆ ไม่อยากเบนเข็มเลยเก็บไป พอพูดเลยนึกถึงขึ้นมา

ฟิคคู่หูโคตรดีงามม เกือบจะยืดตัวออกมาพาดเรือคาบุอีกลำ
จากปกติที่นอนพาดเรือ ท่านพี่ ยูกิโนะ เอ็นโจว ว่าแต่ทำไมมีแต่เรือจอมมารวะ55555

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เขาขอคบกันแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ส่วนคาบุรากิโลกเก่า กุมีความโดขิโดขิเบาๆไม่ใช่กับเรย์กะ แต่เป็นตัวกูเอง กูอาสารับไปดูแลค่ะ

>>34 โอนะมึง แต่งเลย แต่งเลย

ท่านเรย์กะ ออกคำสั่งได้โหดร้ายมากค่ะ พยายามเฟ้นหาสมาชิกหมู่บ้านคานทองเพิ่มเรอะ

ก๊อกๆ ฮัลโหลๆ นี่โม่งแปลนะ กูกลับมาแล้ว~ เอาตอนใหม่มาด้วย~ แวะไปอ่านกันนะจุ๊ :3

>>39 กรี๊ดดดดดดด จูบปาก กูคิดถึงมึงจังเลยยยย //วิ่งไปอ่าน

ความรู้เสริมในตอนล่าสุด : 3 พี่น้องกอร์กอน
กอร์กอน เป็นอสูรกายน่าเกลียดน่ากลัวมีผมเป็นงู มีด้วยกันสามพี่น้องคงกระพันฆ่าไม่ตาย ยกเว้นตัวน้องสุดท้องที่ชื่อเมดูซ่าที่อาจฆ่าให้ตายได้ ตำนานกล่าวว่าเดิมทีกอร์กอนทั้งสามเป็นเทพธิดารูปงามและอ่อนโยน มีความบริสุทธิ์เป็นพรหมจารีย์ แต่เมดูซ่าโดนเอเธน่าสาป ทำให้จากผมสลวยสีทองกลายเป็นงูฟ่อๆทั่วหัว
พอไปอ่านประวัติแล้วเมดูซ่าถือว่าเป็นอสุรกายที่มีประวัติน่าสงสารมากๆเลยว่ะ

โม่งแปลโอกาเอริ~
.
.
ท่านเรย์กะรับมือกับเรื่องพวกนี้ได้ดีขึ้นทุกวัน สมแล้วที่เป็นเจ้าแม่กาลี

>>25-27 เขาขอคบกันแล้ววววว----!! โอ้ยยย เขิน เรย์กะในที่สุด... ฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนนางแล้ววว ถึงจะแค่ในฟิคก็เถอะ อุคิ ฮิฮิ

ยินดีต้อนรับ​ค่ะโม่งแปล คิดถึง​จังเลย จุ๊บๆ

ท่านเรย์กะ แม่เขาอนุญาต​ให้ไปที่บ้านแล้วนะคะ! อย่าปฏิเสธ​ซิ!!
วาเลนไทน์​อีเว้นท์​ใกล้มาทีแล้ว~ กรี๊ด​

อะไรคือหนุ่มชวนไปบ้านแล้วสวดปัดเป่าเภทภัย ท่านเรย์กะะะะ
ทำไมตอนนี้กูรู้สึกซรึรุฮานะน่าเอ็นดู อิทธิพลจากฟิคเหรอ!? เหมือนจะออกมาร้ายๆ แต่ก็ดูซึนๆ หรือกูมโนไปเองวะ 555 ทำไมนางดูน่ารักขึ้น เห็นมีบทแล้วคิดถึงแปลกๆหลังหายไปนาน
เจ้าหนุ่มที่แซวน่าสงสาร กูว่าตอนสามสาวหันขวับไปพร้อมกันนี่กลัวใช่เล่นเลยนะ 555555

ดิบตอนใหม่​ก็มาแล้ว!

>>25-27 ฟิคคู่หูทำกูเขินน คาบุเวอร์นี้น่ารักวะ

>>46 นั่งรอผู้ใจบุญสปอยเนื่องจากไม่มีความสามารถอ่านดิบเอง //ทำตัวให้น่าสงสาร

สกรีมดิบ
.
.
.
.
.
ช่วงแรกกรี๊ด​กะเอ็นโจมาก โอ๊ยยยยย​ กรี๊ด​ดดดดดดด ไม่อยากให้เธอจากไป เลยต้องยื้อเธอไว้ด้วยของกิน ถถถถถ
คาบุช่วงแรก​ก็ดีอยู่ แต่ตอนท้ายนี่อะไรของมึง! เลวมาก! พูดอย่างงี้กับหญิงสาว​ได้ไงวะ! ขาหมู!
? อ้วน​!? กูบอบช้ำ​มาก ไอ้คนปากพล่อย! แง้

>>49 คาบุ........มึ้งงงงงงงงงงงงงงง!!!
ท่านเรย์กะเอารองเท้าชุบน้ำแล้วตบหน้าจนกว่ารองเท้าจะแห้งแม่งเลยค่ะ ใครใช้ให้พูดเรื่องความอ้วนกับหญิงสาวคะ หอยหลอด
ทำไมกูรู้สึกว่าคาบุรากิมันรักษาความเลวได้เสมอต้นเสมอปลายกับท่านเรย์กะมากๆเลยวะ ตั้งแต่คอร์สอดอาหาร เก็บแต้มนักษัตร เซอร์บิรุส เทพมิรุคุ บลา บลา บลา อะไรนี่แล้ว ถถถถถถถถถถถถถถถ

>>49 สกรีมด้วยคน
.
.
.
.
.
.
.

.
.
โอ๊ยยยย ตอนต้นๆดีต่อใจของลูกเรือเอ็นโจจริง น้ำตาจิไหล มีแอบหยอกท่านเรย์กะด้วยอ้ะะ มีสอนหนังสือท่านเรย์กะ(นิดนึง)ด้วยอ้ะะะ ตอนหลังๆนี่แบบ... คาบุมึ๊งงงงงงง โผล่มาเม้าแต่เรื่องแกงกะหรี่ แถมยังจะลากท่านเรย์กะไปฟิตเนสตัวเองอีก TwT
rip

ตอนใหม่โคตรเข้ากับชื่อมู้ คานที่กำลังก่อตัว เรก๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เธอจะลากคนอื่นมาร่วมวงไม่ได้ เดี๋ยวกรรมตามสนองหรอก

>>25-27 วั้ยตายแล้วววววว ดีงามม กูเขินไปหมดดดด ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ คาบุรากิในฟิคคือดี แต่ในแปลล่าสุดคืออัลไลคะคุณ เล่นแก้กลห่วงจนนอนไม่พอคืออาร๊ายย ตาแดงไปหมดแล้ว ถถถ
กรี๊ดคิดถึงโม่งแปลจุงเบยย ชั้นมารอที่ท่าเรือทุกวันเลยนะ <3

>>51 ต้องเว้นช้ะ เพราะเกี่ยวกับสปอยดิบเนาะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กรี๊ดดด ตายแล้ววว พอจะมีใครแปลประโยคที่หยอกเรย์กะมาให้อ่านได้บ้างงง โฮรววว ;-; แต่นังคาบุนี่มัน.....

แปลไทยล่าสุดนี่มันอะร้ายยยยย
ท่านเรย์ก๊าาาา พอมีหนุ่มมาชวนไปบ้าน หล่อนก็หนีไปชมรมแถมยังสวดปัดเป่าพิบัติภัย นี่หล่อนยังมีหน้ามาบ่นถึงฤดูใบไม้ผลิอยู่อีกเรอะ! เดาว่าท่านเอ็นโจคนน่าสงสารก็น่าจะเดาออกเหมือนกันว่าโดนหนี ไม่แน่ว่าถ้าท่านเรย์กะหันกลับไปอาจจะเห็นรอยยิ้มขื่นๆ
แถมยังมีการหัวเราะโฮะๆๆ ฟาดฟันสายตากับซึรุฮานะ
ขนาดเด็กยังมองเป็นกอร์กอนเลย Orz
ก็หล่อนเป็นซะแบบนี้ไง!!!!
ด้านนอกเป็นเจ้าแม่กาลี พอมีคนมองออกว่าจริงๆแล้วไม่ใช่ก็ดันถอยหนีเขา
คนที่ไหนเขาจะกล้ารุกหล่อนนนนนน
ฮื่อออออ อานุภาพหมู่บ้านคานทองช่างแรงจริงๆ //มองชื่อกระทู้ แล้วเอามือปิดหน้าร้องไห้ วิ่งหนีไป

แต่ตอนหน้า(หรือถัดๆ...ๆไป ซักตอน)นี่คือท่านเรย์กะจะให้ช็อกโกล่าท่านคาบุรากิจริงจังใช่มะ
แต่คือจะรับมั้ยวะ5555555

ดิบล่าสุด
.
.
.
.
.
.
.
โอ๊ย กูจะตายกับช็อตที่เอ็นโจแย่งส้อมไปแล้วบอกว่า ห้ามหนีไปก่อนนะ นั่งกินให้เสร็จก่อนสิ หรือจะให้ผมป้อนให้ อ้าม~~~ นี่มันอะไร!!? กูกำลังอ่านฟิคอยู่ใช่มั้ย!!!? ตอนที่ง้อเพราะเรย์กะซามะโกรธก็น่ารัก อ๊าาา ตายตายตาย

>>56 แม่จ๋า แม่จ๋าาาาาาาาาาาาาาาา ช่วยด้วยยย หนูกำลังจะตาย

ย้อนกลับไปอ่านฟิคเก่าๆ แล้วก๊าวกับ AU นี้มากเลยก็เลยแต่งต่อนิดหน่อย ตามที่ชอบ5555
จาก https://fanboi.ch/webnovel/3600/555-556/
Au ถ้าคิโชวอิน ทาคาเทรุเป็นน้องชาย (2)
วันต่อมาของผมก็เป็นวันที่น่าเบื่ออีกหนึ่งวัน

“ทะ ท่านคิโชวอินคะ” เด็กผู้หญิงคนนึงเรียกผม ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นเด็กที่อยู่ห้องข้างๆนี่เอง เธอเดินมาหยุดที่โต๊ะก่อนจะโค้งตัวลงพร้อมกับยื่นถุงขนมมาด้านหน้า

“นี่เป็นขนมที่ฉันทำเองค่ะ ถะ ถ้าไม่รังเกียจยังไงก็...”ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงจัด ก่อนจะค่อยๆช้อนตาขึ้นมามองผมอย่างกล้าๆกลัวๆ

หึ

“ขอบคุณสำหรับขนมนะครับ” ผมคลี่ยิ้มประจำตัวให้เธอพร้อมกับยื่นมือออกไปรับถุงขนม แต่อยู่ๆก็ก็มีน้ำหนักกดลงบนบ่าผมเต็มแรง

“ว้าว นี่เธอทำเองเลยเหรอ หน้าตาน่าทานสุดๆไปเลยนะเนี่ย นี่ๆ นายว่าอย่างนั้นไหม ทาคาเทรุ” อิมาริที่มาจากไหนไม่รู้โผล่พรวดมาฉวยถุงขนมไปหน้าตาเฉย แถมยังเล่นหูเล่นตาจนน่าหมั่นไส้

แต่นั่นน่ะ เอาไว้ทีหลังได้

“ขอโทษที่อิมาริเสียมารยาทนะครับ” ผมส่งสายตาไปหาตัวต้นเรื่องที่ขมวดคิ้วแวบหนึ่งก่อนจะกลับมาทำหน้ายิ้มเหมือนปกติ แล้วส่งถุงขนมกลับมาให้ผม

“แหม ทาคาเทรุ ก็ฉันน่ะอยากได้ขนมจากสาวน้อยน่ารักๆบ้างนี่นา” อิมาริทำน้ำเสียงเสียดาย “ขอโทษที่ผมหยิบของทาคาเทรุไปนะครับ แต่ขนมของคุณน่ะมีเสน่ห์จนผมทนไม่ไหวเลยล่ะครับ”

“มะ ไม่เป็นไรค่ะ ท่านโมโมโซโนะ”เด็กคนนั้นยิ่งก้มหน้ามุดลงไปใหญ่ ก่อนจะโค้งตัวเป็นการลาแล้ววิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว

“ทาคาเทรุ นายชอบเด็กคนนั้น?”

“นายคิดว่าผมชอบเธอ...?” ผมเลิกคิ้วถามกลับไป ซึ่งก็เป็นปฏิกิริยาที่คาดเอาไว้...หมอนั่นปฏิเสธกลับมาทันควัน แต่ก็ยังขมวดคิ้วยุ่ง

“ไม่...แต่วันนี้...นาย” เขาพูดช้าๆ เหมือนพยายามคิดให้ออกว่าต้องพูดอะไรต่อ “วันนี้นาย...แปลก”

“ผม?”

“นายนั่นแหล่ะ...ปกตินายจะไม่เห็นจะอยากได้ขนมพวกนี้...ใช่! วันนี้นายดูต้องการขนมคืนจากฉันจริงๆ ไม่ใช่แค่พูดตามมารยาทแบบทุกที” แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้อ้าปากแย้งอะไรไป อิมาริก็พูดขึ้นต่อ “ยังไม่นับว่านายไม่พูดกระทบว่ามันดูเหมือนของมืออาชีพด้วย ฉันรู้ว่านายรู้พอๆกับฉันว่ายัยนั้นน่ะเอามาจากร้านที่พวกเราเคยไปกัน”

“ใช่ ผมรู้”

“นั่นแหล่ะที่แป...หือ เดี๋ยวก่อนนะ ร้านนั่นน่ะ...ไม่ใช่ว่าเป็นร้านโปรดของคุณพี่เรย์กะ...” เขาพูดงึมงำก่อนจะชี้นิ้วขึ้นมาแทบจะจิ้มหน้าผม “นะ นาย! ”

“อย่างที่นายคิดนั่นแหล่ะ อิมาริ” ผมยักไหล่ ไม่รู้ว่าเขาจะทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ทำไม ถึงปกติผมจะไม่รับขนมเป็นบางครั้งแต่ก็หมอนี่เองนี่แหล่ะที่คอยยัดเยียดให้ผมรับขนมพวกนั้นทุกครั้งที่เขาเห็น

พอยกขนมให้ผมแล้ว ผมจะเอาไปทำอะไรมันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องของคนพวกนั้นที่ต้องมายุ่งหรอกนะ ผมจะเอาไปทิ้งถังขยะหรือจะเอาไปให้ท่านพี่ นั่นมันก็เรื่องของผม

“คิโชวอิน ทาคาเทรุ...นายกำลังเหยียบย่ำน้ำใจของเด็กผู้หญิงอยู่นะ” อิมาริว่าซึ่งมองในมุมเขาก็คงจะเป็นอย่างนั้นล่ะนะ...เอาของที่ผู้หญิงคนนึงให้ไปให้ผู้หญิงอีกคน แต่สำหรับผม...ถ้าจะให้ผมกินขนมตอบแทนน้ำใจของใครที่ไหนไม่รู้ เอาไปให้ท่านพี่กินและยิ้มออกมายังจะมีประโยชน์ซะกว่า แถมพอผมเฉลยออกมาว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่ให้มา ปฏิกิริยาตอบรับของท่านพี่...ต้องน่ารักมากแน่ๆ

ท่านพี่คงจะแอบเนียนๆถามเรื่องชีวิตในห้องของผมช่วงนี้ แล้วก็ลามมารูปถ่ายของห้องผม แค่คิดว่าถ้าผมจะตอบแบบอ้อมไปอ้อมมาแล้วท่านพี่จะหาทางยังไง...ผมก็อยากให้หมดวันแล้วกลับไปเจอท่านพี่ที่บ้านเร็วๆจัง น่าสนุกจริงๆเลยน้า~
--------------------------------------------------------
ปล.คิดถึงท่านพี่...

>>56 ช็อตนั้นโคตรกรี๊ดเลย ฮือออ ดิบสองตอนล่าสุด​นี่มันโคตรของโคตรดีงาม จอมมารพลังสูงส่งนัก กูไม่อาจย้ายไปเรือรำไหนได้อีกแล้วววว

ขอกรี้ดดิบด้วยคน กรี้ดดดด
.
.
.
.
.
อะร๊ายยย นี่ท่านฮิโยโกะมีพลังจิตใช่มั้ย?! รู้ว่าเรือเอ็นโจกำลังจะเหลือแต่ซากใต้น้ำ เลยส่งใบชุบมาให้เหล่าลูกเรือ!!!

ยังไม่ได้ไปอ่านดิบเลย แต่อ่านจาดสปอยนี่
.
.
.
.
.
.
คิดว่าเอ็นโจเองก็แกล้งเรย์กะไม่ต่างจากคาบุมั้ยแว๊ ทำไมรู้สึกว่านางโดนรุมแกล้งมากกว่า 555 อย่างคาบุแม่ทำคอร์สความงาม ต้องรู้อยู่ละว่าผู้หญิงไม่ชอบเรื่องอ้วนๆ เอ็นโจนี่ก็จะป้อนขนมคือแร๊งงงง แบบไม่ได้สนิทกันขนาดที่เรย์กะจะยอมกินอยู่ละ ยิ่งคนญี่ปุ่นหญิงชายต่างกันมากกก แบบถือเรื่องความต่าง เรย์กะยิ่งไม่มีทางกินชัวร์ กูเลยรู้สึกว่าเอ็นโจจงใจแกล้งแหย่ ซึ่งงงง แรงไป๊แกร โดนดีดไปอยู่หมู่บ้านคาสโนว่าเต็มตัวละล่ะ อิมาริยังไม่เคยมาขนาดนี้เลย 55555 เดี๋ยวจะได้เทคโอเวอร์ตำแหน่งผู้ใหญ่บ้านมาแทนหร๊อกกกก

อ่านแปลไทยตอนใหม่แล้วแอบเข้าข้างยุยโกะนิดนึง จำได้ว่าตอนที่แล้วมีคนบอกว่ายุยโกะมาหลังงานเลี้ยง ก็เห็นชัดว่าจุดประสงค์ไม่ได้มาอวยพรให้ยูกิโนะคุง แต่ตอนนี้ก็เฉลยว่ามีงานเลี้ยงตอนกลางคืนอีกรอบนี่น่า ยุยโกะก็ไม่ผิดที่จะมางานเลี้ยงรวมญาติมากกว่างานเลี้ยงที่มีแต่เพื่อนๆ ถ้ากูเป็นยุยโกะก็ไม่ค่อยอยากมางานเลี้ยงที่มีแต่คนไม่รู้จัก(เรย์กะกับพวกมาโอะจัง) มาแต่งานที่มีคนรู้จักดีกว่า(ยังไงยุยโกะก็คงสนิทกับครอบครัวเอ็นโจอยู่แล้ว)

กูพูดเข้าข้างยุยโกะแบบนี้จะมีคนด่ากูมั้ยเนี่ย //วิ่งหนี

>>61
.
.
.
.
.
เอ็นโจจะป้อนขนมเลยหรอ แกล้งชัวร์ๆ55555555 อิมาริไม่เคยป้อนขนมเรย์กะจริงๆ แค่ซื้อขนมมาฝากบ่อยๆเท่านั้นเอง แต่เคยทาเล็บให้เรย์กะด้วยนิ แบบนี้ยิ่งกว่าป้อนขนมอีกป่ะ หุหุหุ

>>61 ตอบแบบไม่ใส่ฟิลเตอร์นะ
.
.
.
.
.
.
.
คิดว่าแกล้งแบบจริงจังแหละ เล่นงานจุดอ่อนเรย์กะที่ว่าจะไม่กินเหลือแถมยังทำท่าทางที่เห็นได้ชัดว่ายั่วโมโห แล้วยังจะหัวเราะใส่อีก555 โคตรนิสัยไม่ดี
จะเอ็นโจหรือคาบุรากิตอนนี้ก็แรงทั้งคู่อะ คาบุรากินี่ก็พูดมาได้ว่าขาหมู... โดนแบบนี้เรย์กะจะยิ่งหนีก็ไม่แปลกใจเลย

>>64
.
.
.
.
.
ก็ยังเป็นเด็กมอปลายไง เด็กมอปลายผชก็ชอบแกล้งผญที่สนิทกันอยู่แล้ว(ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ไม่มีเด็กผญที่ไหนชอบให้คนมาแกล้งหรอกนะ!) แต่ก็ถือว่าตอนนี้คาบุกับเอ็นโจมองว่าเรย์กะเป็นผญที่สนิทจริงๆแล้วแหละ

>>65
.
.
.
.
.
.
เออแต่ผู้ชายม.ปลายเป็นวัยชอบแกล้งชอบแหย่ผู้หญิงจริงงงง มันคือความเข้าใจผิดใช่มั้ย 555 หรือเป็นการแสดงความเอ็นดูแว๊ แต่ท่านเรย์กะเจอฝ่ายนึงว่าอ้วน อีกคนก็ยังจะยัดของอ้วนเพิ่มให้กินอีกกก ถถถถ ปกติมีแต่รวมหัวกันแกล้งคาบุรากิ นี่เหมือนโดนคาบุรากิกับเอ็นโจแท็กทีมแกล้งมั่งเลย
>>63 กูว่าป้อนขนมนี่แอ๊งกว่าทาเล็บนะ เทียบจับมือกับไปป้วนเปี้ยนแถวหน้าแถวปาก รู้สึกอย่างหลังพีคกว่า คือเป็นอะไรที่อิมาริทาเล็บนี่โดนท่านพี่เขวี้ยงของใส่ ถ้าป้อนขนมเรย์กะนี่กูว่าท่านพี่คงกระชากคอเขวี้ยงทิ้งทั้งตัว 5555

ไปอ่านมาจบละ โอ๊ยตลกกกกก
.
.
.
.
.
.
.
สรุปจะป้อนนี่แกล้งจริง หัวเราะใส่ขนาดนี้กูเป็นเรย์กะนี่ขอต่อยพุงอีกทีเถอะ 5555 ตลกตรงที่ไม่ยอมให้เรย์กะไปเพราะไม่อยากอยู่กับคาบุรากิสองคน ยังคงคอนเซ็ปเดิมประมาณหาเพื่อนร่วมผจญปัญหาจากคาบุไปพร้อมกัน ถถถถถ ตลกสุดตรงที่เอ็นโจแย่งส้อมไปจะป้อน เรย์กะเมินแล้วหันไปขอส้อมคันใหม่จากพนักงานทันที แล้วพอบอกว่าคาบุมีเรื่องต้องคุยกับเรย์กะซึ่งสรุปเป็นการส่งเมลมาแล้วนางไม่ตอบ พอเรย์กะเอามือถือมาดูก็เห็นว่ามีเมลเข้าจริง เอ็นโจเลยนึกว่ามีอะไรด่วนรึเปล่าแต่สรุปเป็นแค่ไดอารี่เมลตามปกติว่าด้วยอาหารกลางวันเป็นแกงกระหรี่ กูพีคตรงเอ็นโจมองเรย์กะด้วยสายตาเหมือนมองอะไรที่น่าสงสารแล้วคืนส้อมให้..... คือลั่นนนนนนนน 55555 โอ๊ยไม่ไหวแร้น แล้วคาบุมาแบบอารมณ์นอยมากประมาณถ้าว่างก็ตอบเมลชั้นทันทีด้วย คนที่เริ่มเปิดประเด็นแกงกระหรี่เบี่ยงความสนใจคือเรย์กะที่กำลังร้อนตัวนะ อ่านสปอยตอนแรกกูนึกว่าคาบุเริ่มพูดเองซะอีก

เออทั้งนี้งง ทำไมทั้งเอ็นโจทั้งเรย์กะ ต่อให้แอบเมาท์แอบบ่นกันยังไง สุดท้ายไม่มีใครกล้าต่อต้านอะไรต่อหน้าคาบุรากิเลย โดยเฉพาะเรย์กะนี่ดูเกรงใจมากอยู่ สรุปตระกูลคาบุที่ว่าสูงส่งนี่เชื้อพระวงศ์หรือไงงงง งงมาหลายทีละว่าดูเกรงใจกันแบบเอ๊ะ มันไม่น่าเลเวลสุภาพปกติป่าววะ อะไรจะปานนั้น

>>67 ในความคิดกุนะ
.
.
.
.
.
เรื่องตระกูลอาจมีส่วนอยู่แต่กุว่าเหตุผลจริงๆคือ ถ้าไม่เออออตามมันจะตื้อจนกว่าอีกฝ่ายจะยอม เหมือนวาคาบะไงที่ตอนแรกๆ ปฏิเสธจนคาบุรากิมันตื้อทุกวิถีทางจนคนเค้ายอมๆ เพราะเริ่มรำคาญล่ะ เรย์กะกับเอ็นโจเลยยอมๆ เพราะถ้าไม่ยอมมีฝ่ายมันต้องเอาของมาตื้อซะอย่างจนกระทบชาวบ้านแหงๆ

.
.
.
.
.
อ่านตอนคาบุเรียกเรย์กะว่ายัยขาหมูนี่แล้วขึ้น อยากเอารองเท้าตบปากแล้วสาปแช่งให้นก อย่ามาว่าผู้หญิงแบบนั้นนะ 5555
ชอบเอ็นโจช่วงนี้จุง รู้สึกเต๊าะแรง ที่กลั่นแกล้งให้เรย์กะมาผจญกับคาบุด้วยกันก็ฮา มีการบอกว่าพวกเราเป็นเพื่อนสมัยเด็กกันนี่นา ไม่เกี่ยวข้องอะไรที่ไหนอีก กะท่านเรย์กะที่พยายามปฎิเสธว่าไม่สนิทกันนี่ก็ตลก สามคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วฮาดีจริงๆ

แวะมาแปะฟิคสั้นหลังห่างหายไปนาน

±+++++++++++±

สวัสดี ผมชื่อคาน สาวๆหลายคนมักรังเกียจผม หลีกหนีผมอยู่ร่ำไป บางคนอยู่กับผมด้วยความไม่เต็มใจ และคิดจะสลัดผมทิ้งเมื่อมีโอกาส ทั้งๆที่คานอย่างผมไม่เคยคิดทอดทิ้งพวกเธอเลยสักนิด. เเละผมพร้อมจะอยู่กับพวกเธอไปชั่วชีวิต

ทำไมถึงไม่มีใครมองผมบ้างเลยล่ะ

แต่แล้ว มีสาวน้อยน่ารักคนหนึ่ง ใบหน้าจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาฝรั่งเศส ผมดัดลอนเกลียวสวยน่าสัมผัส อา เธอน่ารักเหลือเกิน

ดูเหมือนเธอจะอยากอยู่กับผมนะ

แม้เธอจะปากไม่ตรงกับใจ เฝ้าบอกแต่ว่าเมื่อไหร่ฤดูใบไม้ผลิของเธอจะมา แต่เป็นตัวเธอเองนั่นแหล่ะที่ผลักไสหนุ่มๆพวกนั้นออกไป

แบบนี้ไม่เรียกว่าซึนเดเระแล้วจะให้เรียกว่าอะไรเล่า

ไม่เป็นไรหรอก ผมรอเธอได้เสมอ สาวน้อยที่น่ารักของผม.... คิโชวอิน เรย์กะ

++++++++++++++
เพื่อนโม่งคงไม่กระทืบเราใช่ไหม//เผ่น

>>70 เดี๋ยวก่อนนะ.. ตอนนี้แม้แต่คานก็มีฟิคเป็นของตัวเองแล้ว!

>>70 จะหนีไปไหน กลับมาให้ตีมือที่พิมพ์ฟิคนี้เดี๋ยวนี้นะ!

>>70 อ..อ..อัปมงคลที่สุด!!!!!!!!

กุคนแต่งเอง เอาจริงๆไม่ถือว่ามันเป็นฟิคคานนะ เพราะคานแค่พร่ำเพ้อไปเรื่อยว่าจะรอเรย์กะ คงตต้องบวงสรวงกับท่านฮิโยโกะแล้วล่ะว่าผู้ใดจะเข้าวิน

>>70 ถึงขั้นมีโมเม้นต์เป็นตัวเป็นตนซะแล้วคานซัง คนแต่งจิตใจทำด้วยอัลไล เป็นคนเดียวกับที่แต่งบ้านพักคนชราซุยรันใช่ไหม 55555555555555555

>>75 ไม่ใช่ว่ะ 555555. แต่ฟิคบ้านคนชรานี่จุดประกายให้กุมาก ข้าน้อยขอคารวะ//ยกจอกน้ำชาคำนับ

>>70 เชี่ยยยยย อ่านประโยคแรกกูสตั๊นท์แรงมาก กูไม่เอาคานซังงงง มึงเอาคานซังเป็นด่วน!!!! /เอามือปิดหูสองข้างแบบท่านเรย์กะแล้ววิ่งหนีน้ำตาไหลพรากกกก ลางร้ายยย นี่มันแหล่งพลังงานด้านลบชัดๆ

พิมพ์ตกแล้วกดส่ง จะพิมพ์ว่าเอาคานซังเป็นอย่างอื่นด่วนนน 555 แค่ชื่อนี้ก็เงิบแรงๆ

>>70 เกลียดดดด! จิตใจทำด้วยอะไร มึงใช่มั้ยที่เป็นคนคิดชื่อกระทู้นี้น่ะ!!

กูคิดถึงฟิค AU แวมไพร์ไนท์จังงงงง คนแต่งบอกอาทิตหน้าจะมาแต่งต่อ แต่นี้เลยมาสองอาทิตแล้วน้าาาา กูคิดถึงงง กูรักท่านพี่

>>58 กูก็ก๊าวเอยูนี้ น่าร้ากกก เออ กูสงสัยว่าในเอยูนี้ยูกิโนะจะอยู่ป.1หรือชั้นเดียวกับท่านพี่วะ 5555555555555

เรย์กะแม่งขยันหักธงจนคานแม่งจุติมาแล้วววววววว

>>80 กูด้วยยย กูก็รออยู่นะ มาต่อทีเถอะพลีสสส

อ่านสปอยล์ตอนใหม่แล้วกูก็ชักอยากให้โม่งแปลลงตอนใหม่ทุกวันจะได้ทันดิบเร็วๆ T-T

>>79 ไม่ใข่กู้วววววว

ค่อยๆนี่ดีแล้วมึง อัพรัวๆทันดิบปุ๊บ แม่งได้นอนรอเหงาๆแน่นอน ไม่รู้อ.แกจะอัพตอนไหน นี่เดาใจอ.ไม่ค่อยจะได้ด้วย ถถถถ

ทำไมกูมโนว่าคานซังหน้าตาหล่อมาก ขี้แง ชอบทำตาหมาน้อย แต่บังเอิญใส่หน้ากากคานอยู่สาวๆเลยวิ่งหนี มึงล้างสมองกูใช่ไหม!!

>>70 ช่วงนี้ไม่ค่อยมีกาวนี่ไม่ได้อะไรนะ แต่มึงจะมาเสริมใยเหล็กให้เรือคานไม่ด้ายยยยยย มึงแม่งงง555555555
แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าฟิคบ้านพักคนชราอ่ะอันนั้นกุเหวอจริง คนแต่งใจร้ายสัส55555

>>84 ถ้าทันดิบแล้วจะลงแดงนะ เกิดอยู่ๆฮิโยโกะซามะกลับไปอัพเดือนละตอนหรือหายไปสามเดือนอีกงี้ โอ๊ย O<-<

จริงๆแล้วกูชอบฟิคบ้านพักคนชรามากเลยนะ เป็นไม่กี่ฟิคที่อ่านแล้วขำไม่หยุดอะ5555555555555

>>87 อืม พระรองชัดๆ ฉันอยู่กับเธอเสมอ แม้เธอจะไม่เคยมองมาที่ฉัน(คาน)

>>87 อ่านจบกูกลับรู้สึกเหมือนคานซังนี่เป็นตัวร้ายหนังสยองขวัญแนวสโตรกเกอร์จิตๆสายยัน คอยสะกดรอยตามทุกฝีก้าว พอนางเอกพลาดท่าเผลอตัวก็รวบไปอยู่ด้วย 5555 ผมรออยู่นะครับแม่สาวน้อยน่ารัก เรย์กะจังของผม.... หึหึ แสยะยิ้มในมุมมืดงี้ เออแต่เขียนไปเขียนมาก็รู้สึกว่าอาจจะหล่ออยู่เหมือนกัน ถถถ

>>91 แต่เรื่องนี้อาจจะแซงขึ้นมาเป็นพระเอกก็ได้นะ//วิ่ง

>>92 ก็เข้าท่านะมึ้งงง

ทำไมคานซังของกุได้เข้าชิงตำแหน่งพระเอกแล้ววะ แถวคาแรคเตอร์ทั้งดูพระรองแอบยันตามสโตกเกอร์อีก. กุในฐานะคนแต่ง ปลื้มปริ่มน้ำตาจะไหล // จากใจคนแต่งฟิค เรือสวย ฟิคสลับเพศ(คนแรก) และฟิคสั้นคานซัง

โม่งคนชราไม่คิดจะกลับมาท้งบอมบ้างเหรอ //เติมเชื้อไฟ

>>96 ทิ้งบอม**

พวกมึงไม่ต้องทำให้สมชื่อกระทู้​ก็ได้มั้ง ขนาดกระทู้​ที่แล้วยังไม่ฟรุ้งฟริ้งอย่างชื่อกระทู้​เลย.... :w;

เอาฟิคที่โครตสั้นมาให้อ่าน อาจจะไม่สนุกไม่เข้าคาเเรตเตอร์นะ
........................................................................
ตอนนี้ฉันเรียนจบจากซุยรันมาหลายปีแล้วค่ะ ไม่ได้เจอทุกคนนานมาก โชคดีจริงๆ ที่วันนี้จัดงานเลี้ยงรุ่นซุยรัน อ๊าาา ดีจังน้าา ป่านนี้ทุกคยขะเป็นไงบ้างนะ จริงสิ วาคาบะจังจะมาไหมนะ ท่าน มาซายะเองก็ได้ข่าวว่าป่วยนี่นา
"คุณหนูครับ ถึงแล้วครับ"
เอ๊ะ!! ถึงแล้วเหรอ ฉันก้าวลงจากรถประจำตระกูลคิโชอิน อ๊าา ดูสิทำไมมีแต่คนควงกันมาเป็นคู่ละค่ะ น่าอิจฉาจัง ฉันยังเป็นหัวหน้าหมู่บ้านคานทองอยู่เลยค่ะ ฤดูใบไม้ผลิจะไม่มีสำหรับฉันจริงๆเหรอค่ะ
"คุณเรย์กะ มายืนอะไรตรงนี้ครับ"
"เอ๊ะ!!! ท่านเอ็นโจ สวัสดีค่ะ" เป็นอะไรไปคะนั้น รอยยิ้มขื่นๆแบบนั้น หรือไม่สบายคะ!?
"ผมบอกให้คุณเรียก ชูสุเกะ มาหลายปีแล้--"
"ท่านเอ็นโจ! เข้างานเถอะค่ะ ทุกคนคงรอแล้ว" ต้องรีบหนีแล้วค่ะ ท่านจอมมารเป็นแบบนี้น่าขนรุกมากเลยสายตาเศร้าสร้อย รอยยิ้มขื่นๆนั้ยอะไรกันค่ะ ทำไปก็ไม่น่ารักน่าสงสารเท่ายูกิโนะหลอกค่ะ บรื๋อออ ขนลุกกก

ในงานเลี้ยงเจอเพื่อนมากมายเลยค่ะ ทั้งคุณหัวหน้าห้อง ท่านยูริเอะ ท่านไอระเอ๊ะนายตัวสำรองก็มาด้วย คนอื่นก็มาทั้งนั้น ดีจังเลยนะค่ะ ยังสบายดีกันอยู่สินะ เอ๊ะ!!ของหวานนี่อร่อยดีจังเลยค่ะ สั่งจากที่ไหนน๊าา ท่านแล้วรู้สึกฟินดีจัง
เอ๊ะ ท่านจอมมารค่ะ ทำไมต้องมานั้งจ้องกันด้วยค่ะ ทำไมชอบทำตัวน่าขนลุกแบบนี้ด้วยน้าา
"ดูน่าอร่อยนัครับคุณเรย์กะ"
"อ๋อ ค่ะ ถ้าท่านเอ็นโจอยากทานอยู่โซนทางนั้นค่ะ"
"ไม่ดีกว่าครับ" เดี๋ยวนะ บอกไม่แล้วมาฉวยช้อนคนอื่นไปกินเฉยแบบนี้หมายความว่าไงค่ะ!!
"อันนี้อร่อยกว่าเยอะ ขอบคุณสำหรับขนมครับ" กรี๊ด!!ไม่ไหวแล้วค่ะ ต้องหนีเดี๋ยวนี้ ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้เลยค่ะ หน้าร้อนไปหมดเลย แย่เลย
"ข..ขอตัวนะค่ะ"จ้ำสิคะ จะรออะไร ฮือแย่แน่รู้สึกร้อนแบบนี้ ใจเต้นแบบนี้ต้องตามหมอมาเเล้วละ เอ๊ะ โดนชนสะแล้ว ย..แย่แล้ว ฮือทำไมซวยแบบนี้ละค่ะ เจ็บแน่ .......
.
อะเด๊ะ ไม่เจ็บเเหะ ฉันลืมตาขึ้นเอ๋ หนุ่มหล่อคนนี้ใครกันค่ะ หรือคืออัศวินขี่ม้าขาวของฉัน ฤดูใบไม้ผลิของฉัน
"เป็นอะไรไหมครับ"
"เอ๋ ไม่ค่ะขอบคุณค่ะ"
"ดีแล้วครับที่คุณยายไม่เป็นไร หากล้มไปต้องแย่แน่ๆ" ค..คุณยายย
"คุณเรย์กะ !!!! เป็นไรไหมครับ เจ็บตรงไหนไหม ทำไมมองแต่ไม่ตอบผมละ" ต้องตกใจขนาดนี้เลยเหรอค่ะท่านเอ็นโจ
"ไม่เป็นไรไรค่ะ ท่านเอ็นโจ"
"ดีจังเลยที่คุณไม่เป็นไร วันหลังก็เดินระวังหน่อยสิครับ อายุตั้70 แล้---" พลั่ก!!! ไปตายสะ! อีตาเอ็นโจอย่ามาพูดถึงอายุคนอื่นแบบนี้น๊าา หยาบคายที่สุด!!!!!
-------------------------------------------

ตัดจบค่ะ555 วิ่งหลบอย่างเร็วว

เขียนผิดเยอะมากเลยค่ะ ขออภัยด้วยยย

>>99 เกลียดมึงงงงง 5555555555555555
โอ๊ย แม่งอะไรกันวะ แต่ละฟิควันนี้

>>99 เรย์ก่าาาา 70 ก็ยังอยู่บนคานหรอ! ตอนนี้เธอคงไม่มีฤดูใบไม้ผลิเข้ามาแล้วล่ะ

>>99 สมกับชื่อกระทู้ 70 ยังจีบไม่ติดอีกเหรอคะท่านเอ็นโจ ตอนนั้นคงมีลูกมีหลานกับยุยโกะไปแล้วล่ะค่ะ (_ _

เฮ้ยยยย ดิบตอนล่าสุด
.
.
.
.
.
.
.
นอกจากประเด็นให้เรือคาบุอย่างกูใจสั่นระรัวตอนคาบุช่วยคว้าเรย์กะไม่ให้ล้ม กูกรี๊ดเรื่องขาหมูมากกกก คือไม่ใช่ชอบให้ด่านะ 555 แต่มันพีคตรงที่คาบุบอกว่าเพราะเรย์กะอ้วนขึ้น(หลังวัดน้ำหนักเรย์กะด้วยเท้าตัวเองที่โดนเหยียบไปแล้ว 555) คือแบบเชี่ยยยย รู้ได้ไงวะว่าอ้วนขึ้น เรย์กะเองยังรุ้ตัวนะว่าอ้วนขึ้น 2-3 โล นี่แบบพยุงตัวกับโดนเหยียบตีน สามารถบอกความต่างจากเดิมได้เลยอะ กูฟินมากกกก ปกติเห็นมีแต่ช็อตคว้าแขนลาก จับแขนเดินนำไปนั่นนี่ แตะหลังงี้ ไม่น่ารู้น้ำหนักป่าววะ แถมแม่นอีก แม่นพีคทั้งเรื่องช่างสังเกตประเด็นแปลกๆ และรู้รายละเอียดเรย์กะดี กูฟินหนักมากกกก กรี๊ดดดดด

แอบเสริม
.
.
.
.
.
.
.
ความฟินมากสุดอย่างนึงของกูระหว่างสองคนนี้คือโมเม้นเล็กๆแต่เป็นธรรมชาติเวลาแตะเนื้อต้องตัวกัน คือสกินชิพกันบ่อยมากโดยเรย์กะไม่หนีและไม่ได้รู้สึกหวาดผวาอะไร มีแค่ครั้งนึงที่ผวาตอนหันไปเห็นว่ามือคาบุที่จับต้นแขนจมลงไปเยอะ แสดงว่าไขมันนางหนา 55555 กูว่าไม่เห็นต้องเครียดเลยผู้หญิงตัวนิ่มๆน่ารักดีออก (แต่อย่างถึงขั้นกระพือเป็นปีกได้ก็พอ...) คาบุเองก็เหมือนทำบ่อยจนชิน เดี๋ยวจับเดี๋ยวแตะ ชอบสุดเวลาจะเดินนำแล้วเอามือไปแตะหลังเรย์กะเชิงให้ตาม คิดว่าไม่รวมท่านพี่นี่คงเป็นคนที่ถึงเนื้อถึงตัวเรย์กะมากสุดละ ชอบความใกล้ชิดกันแบบสบายๆของสองคนนี้ววววว สครีมมมมม

กูก็เรือคาบุ เล่ามาซะกูฟินเลย ชิพนี้พอจะเข้าข่ายรักซึมลึกได้มั้ยมึงงงง

>>105 อุ้ยน่ารักว่ะ กูเรือเอ็นโจวนะ ปกติไปได้ทุกเรือ แต่หลังๆเริ่มหนักเพราะกูโดนฟิคทะลุมิติล้างสมองละ

>>106 กูหวังอยู่นะ 5555
.
.
.
.
.
.
.
จะเลี้ยงดูปูเสื่อขนาดนี้ เรื่องเรียนก็คอยดูแล เวลาเหมือนโดนคนหาเรื่องก็ปกป้อง พวกพฤติกรรมเอื่อยเฉื่อยลอยลมของเรย์กะก็คอยปราม พาไปหาอาหารกิน(?) นี่มาล่าสุดเรื่องหุ่นก็ยังจะดูแลให้ ทรีตมาขนาดนี้รับเลี้ยงถาวรไปเลยเถอะ! กรี๊ดดดด หรือสายซึนๆอาจจาต้องเป็นอะไรแบบนี่ถ้าไม่มีฉันซักคนยัยนี่ต้องดูแลตัวเองไม่ได้แน่ เอาเป็นฉันคอยดูแลแทนให้ก็ได้ หวีดดดดดด (เอ๊ะแต่รู้สึกกูขาดวัตถุดิบในการมโนสายซึน ทำไมมโนมาแล้วบทพูดยังกะริรินะมาเอง 555)

>>99 ฟิคมึงแม่ง คือกูกำลังมาร์คหน้าพอดีแม่งขำซะมาร์คหน้าแทบหลุด รับผิดชอบกูมาเลยนะมึงงง5555555555555555

กุไล่อ่านสปอยดิบจนตัวจะแตกแล้ว ฉีกยิ้มไม่หุบอย่างกะคนบ้า ตอนแรกคิดว่าเรือคาบุจะล่มแล้ว แต่นี่อะไรรร สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารสินะะะ

กรี้ดดดดดดดด เรือคาบุมีหวังใช่ไหมมมมม //หยิบอุปกรณ์มาต่อเรืออย่างบ้าคลั่ง

>>104-105 เหย พอคิดตามแล้วคือมันใช่มากคุณ ลองคิดเป็นเอ็นโจจับสิ่ นอกจากเรย์กะจะผวาจนไม่กล้าเข้าใจหนักกว่าเก่าเเล้วคงมีสวดปัดเป่าสิ่งโชคร้ายงี้555555

เอ็นโจไม่ร้องนะลูก 5555

เอาจริงๆนี่กูว่าช่วงนี้เรือคาบุนี่มาแรงหยั่งกะติดไนตรัสที่ตูดนะ ไหนจะฟิตจะดิบ ส่วนเรือเอ็นโจนี่เหล่าโม่งเจาะเองไปหมดแล้ว
บัดซบ5555555554

ที่จริงกูเคยได้ยินทริคจีบหนุ่มของญี่ปุ่น แบบเทคนิคที่ให้สาวทำบ่อยๆไรงี้ มีให้สกินชิพบ่อยๆ นี่แม่งงงงงงคาบุ มึง..... อ่อยหรา 55555

>>108 'ถ้าไม่มีฉันสักคน ยัยนี่คงดูแลตัวเองไม่ได้แน่' อีเชี้ยยยยยย!! กูอ่านประโยคนี้ของมึงแล้วพีคคคคสุด
เนี่ย การกระทำของคาบุมันอ่านง่าย เหมือนนางทำเพราะอยากทำ คนอ่านก็ฟินได้เต็มที่ แต่ของเอ็นโจนี่แม่ง กูคิดหลายตลบว่านางทำเพราะอะไร? ซับซ้อนซ่อนเงื่อนจนกูเดาความรู้สึกนางไม่ถูก เลยต้องสละเรือไปก่อนว่ะ

>>104-105 กูนี่รีบไปขุดหาตอนตามที่มึงเล่า จากนั้นแม่งเอ๊ยยยยย ฟินตัวระเบิด กรี๊ดดดดด ทำไมก่อนหน้านี้กูอ่านไม่เจอ!!! โม่งแปลลงทุกวันเลยเถอะ อร๊ายยยยยย ถ้าทันดิบคนอ่านยุ่นไม่ออกแบบอิฉันจะได้ตามเก็บดีเทลได้มั่ง

>>115 แตะมือ นี่มึงต้องเป็นดอปเปอร์แกงเกอร์ของกูแน่เลย 5555 กูก็ขอลาจากเรือเอ็นโจวเพราะมันช่างลึกลับซับซ้อน ทั้งเรื่องส่วนตัวเรื่องทางบ้านเรื่องในหัวฮีและการแสดงออก กูมึน บางทีเหมือนมีอะไรแต่ก็ก็ตีความไม่ออก ถถถ นี่กูโง่รึเปล่าเนี่ยยยย หลังๆเลยไปสิงเรืออิมาริมั่งคาบุมั่ง ถึงอิมาริจะดูชะตาใกล้ขาดรอนๆทุกทีที่มาแอ่วน้อง แต่ในความเพลย์บอยกูยังแอบคิดว่าอาจจะมีความจริงจังซ่อนอยุ่ 555 สู้ต่อไปนะนาย

เหมือนอีกเรื่องคือตอนอ่าน >>108 มึงพีคประโยคเดียวกับกูเด๊ะะะะ พออ่านแล้วนึกภาพตามนี่กรี้ดดดดด ยืนกัดปากอยู่บนบีทีเอส แม่งงงงงงง ฟินค่ะ
.
.
.
.
.
.
อาจจะเพราะกูย้อนไปยังไม่ไกลมาก แต่กูก็ไปเจอตอนแตะหลังแล้วเดินนำมา อีเชี่ยยยยยย แอร๊ยยยย โคตรนึกถึงมาดผู้ชายแบบหัวหน้าครอบครัวญี่ปุ่น มึงจะมาดผู้นำไปไหน๊! เรย์กะนี่ก็เดินตามต้อยๆ พวกมึงเพื่อนกันไม่ใช่หราจะเดินจัดลำดับแบบนี้ทำไมเนี่ย เกิดเคยตัวไปทำไงห๊ะ!!! โอ๊ยถ้ากูอยู่ในงานนี่กำเดากระฉูดตายอยู่ตรงนั้น มุ้งมิ้งกันจริง

>>112 เราจำได้ว่าเอ็นโจก็เคยมีสกินชิพเรย์กะอยู่นะ นางก็ไม่ได้ถอยหนีหรือหวาดผวาอะไร หรือเพราะนางไม่เขินที่เอ็นโจแตะเนื้อต้องตัวก็ไม่รู้สิ
>>115 บางทีเอ็นโจก็อาจจะไม่ได้อ่านยากอะไรนะ แต่คนอ่านอย่างเราๆตีความกันไปไกลลิบเองรึเปล่า เคยอ่านนิยายบางเรื่อง คนเขียนไม่ได้จะสื่ออะไรลึกลับเลย แต่คนอ่านตีความกันเองจนนิยายเรื่องนั้นมันซับซ้อน แต่ก็ไม่รู้สินะ เราก็เดาทางเอ็นโจไม่ออกเหมือนกัน 5555555555
จากการอ่านสปอยด้านบนๆ คาบุเลิกชอบวาคาบะแล้วหันมาจีบเรย์กะแทนแล้วเหรอ เพิ่งเข้ามากระทู้นี้ อ่านดิบไม่ออกเลยไม่รู้เหตุการณ์อะไรเท่าไหร่ นอกจากคนที่มาโปรยสปอยให้อ้ะ กำลังไล่อ่านทุกกระทู้อยู่ เอาให้ตาแฉะไปข้างไม่ต้องหลับต้องนอนกันล่ะทีนี้

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กรี้ดดดดด กูขอสครีมด้วย /กูไม่กล้าดำน้ำ เคยแล้วสาหร่ายพันคอเกือบตาย มาอ่านที่พวกมึงสปอยดีกว่า
คาบุเนียนเว่อร์ ต่อไปมันจะเป็นการใกล้ชิดแบบซึมลึกรึเปล่าวะ รู้ตัวอีกทีก็ทำแบบนี้ประจำแล้ว รู้ตัวอีกทีก็มีเธออยู่ข้างๆตลอดไรเง้้ เขินนนนน เหมือนที่ >>108 บอก เพราะคอยดูแลมาตลอดใช่ไหมล่าาา วี้ดดดดดดดด//////////

จะเอ็นโจก็ดีคาบุก็ดี คาร์ของสองคนนี้มันแตกต่างกันชัด อารมณ์เวลาอ่านเลยต่างกัน แต่ที่แน่ๆ อันไหนก๊าวอันไหนกาวได้กุกรี๊ดหม๊ดดดดด555555555 แต่ส่วนตัวชอบเอ็นโจเพราะความซับซ้อนของนางนี่แล ส่วนคาบุ---ชอบความบ้าไม่เข้าเรื่องของนาง55555

>>117
.
.
.
.
.
.
ตอนนี้กำลังเดินหน้าจีบอยู่เลยแหละ วันๆเล่าแต่เรื่องว่าทำอะไรกับวาคาบะที่โรงเรียนพิเศษฤดูร้อนบ้าง วันนี้วาคาบะทำข้าวกล่องอะไรมาให้กิน จนชวนมาที่ร้านกาแฟเกิดอีเว้นท์ที่โม่งข้างบนกรี๊ดๆกันนี่แหละ อ่านในโม่งนี่ต้องเข้าใจว่าผ่านฟิลเตอร์ของแต่ละเรือมาแล้วอะ แนะนำว่าถ้าอ่านพอไหวไปอ่านเองตีความเองเถอะ

เรื่องสกินชิพนี่ เรย์กะเคยขอให้ช่วยตบหลังตอนที่วงPivoineคุยเรื่องปกหนังมนุษย์สุดสยองกันไม่ใช่รึ คิดว่านางไม่ค่อยคิดมากอะไรเรื่องนี้หรอกมั้ง //แต่ตอนนั้นไม่ก๊าวอะ เหมือนน้องสาวอ้อนพี่ชายชอบกลถถ

อ้าว ลูกเรือเอ็นโจหนีไปอีกแล้วเหรอ บ๊ายบาย//นั่งจิบบลูฮาวายมองจากยานอวกาศที่กำลังซ่อม
ว่าจะมาแจกกาวซักหน่อย สงสัยจะไม่มีใครแถวนี้ต้องการแล้วมั้งงงง ก็ไปขึ้นเรือคาบุรากิกันหมดแล้วนี่ จะเอากาวเอ็นโจไปทำไมกันล่ะเนอะ
//ล้อเล่นน่ะ จริงๆกูกำลังปั่นตาเหลือก จะทันวันนี้รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่กูฟินโมเมนต์ดิบของเอ็นโจมากกกกกกกกกก 55555555555555555 พลังใจ พลังกาวกูมารัวๆแทบจะโอเวอร์โดสแล้ววววววววว

โอ๊ยยยย ตอนนี้กุเลือกไม่ถูกจะอวยใคร กุขอเป็นหญิงเรือสองแคม ก้าวเท้าสองเรือพิชิตเรือคาน ที่จริงท่านเรย์กะควบสองเลยก็ได้ ยังไงสองคนนี้ก็ชอบมาแพ็คคู่อยู่แล้ว...

>>117 ตอบว่ายังไม่ได้หันมาจีบเรย์กะนะ แต่แค่มีพฤติกรรมต้องสงสัยหลายอย่างกับเรย์กะ ที่กูแอบคิดว่าอาจจะยังไม่รู้ตัว และถ้าไม่รู้ตัวนี่กูยิ่งคิดว่ามันคงเป็นความรู้สึกที่ต่างสิ้นเชิงกับตอนยูริเอะและวาคาบะ คือชอบ กับ รัก??? อ๊ากกกก ยังไม่อยากมโนไกลเพราะคอยอ่านเก็บทีละนิดเหมือนความรู้สึกซึมลึกของคาบุก็ดูคนอ่านจะอ่านแล้วค่อยๆแทรกซึมไปด้วยกับโมเม้น Slow pace ของสองคนนี้ แบบนี้กูชอบกว่าแฮะ
แต่โดยส่วนตัวตั้งแต่อ่านแรกๆแล้วยังไม่ลงเรือใดๆ กูตงิดกับทั้งที่เด็กน้อยชอบยูริเอะ และเรื่องของคาบุวาคาบะในมังงะเดิมละ ที่มีแบบสุดท้ายตอนไปส่งยูริเอะที่สนามบิน ก็ยังพูดแบบเธอเป็นคนพิเศษสำหรับฉันเสมอ ไม่ว่าเมื่อไหร่ถ้ามีอะไรให้โทรมา แล้วฉันจะไปอยู่ข้างๆเธอทันทีนั่นอะ แล้ววาคาบะในมังงะก็ยังมีหวั่นไหวว่าเอ๊ะ หรือสุดท้ายแล้วเค้าก็ยังชอบคุณยูริเอะอยู่ กูตงิดใจตั้งแต่ตอนนั้นละว่าความรู้สึกต่อวาคาบะคงใกล้เคียงแต่อาจจายังไม่สามารถเทียบยูริเอะได้อะ แล้วมาในนิยายก็ชอบวาคาบะเร็วโคตรๆ แถมดูไม่ได้มีอะไรที่เฮ้ยจังหวะนี้แหละเป็นพิเศษ เวลาด้วยกันก็ยังไม่เยอะ กูเลยรู้สึกยังไงๆอยู่เหมือนกัน แถมเรื่องยูริเอะในนิยายนี่จบลงที่เรย์กะ พูดประโยคคล้ายเดิมแต่ไม่ครบอีกอะ คือความรู้สึกพิเศษมากๆไม่มีเหมือนในมังงะ กูนี่เพ่งเล็งมาก 555
.
.
.
.
.
.
ยังไม่รวมที่วาคาบะโดนแกล้ง คนช่างสังเกตขนาดนี้กว่าจะรู้เรื่องคือนานมาก ไม่เคยโดดไปปกป้องชัดเจนอย่างตอนปกป้องเรย์กะจากอาริมะ(ถึงจะเข้าใจผิดเอง ที่จริงเค้าเมาท์มึงกันอยุ่น่ะ...55) แล้วคุยถึงวาคาบะทำไมมีแต่เรื่องอาหารๆ กินอะไร ทำอะไรมา บลาๆๆ กูเลยรู้สึกว่าในมิติความใส่ใจและสนใจ คาบุมีให้เรย์กะเยอะกว่าไรงี้ ยิ่งดิบหลังๆนี่แม่เจ้าาาา ตอนล่าสุดกับการรู้น้ำหนักที่เปลี่ยนนี่โอ้วมายยยยยย อิฉันระทวยเลยค่ะ แม่งพีคคคคค

ไม่มีใครลองฟิคนี้บ้างว่ะ ใครที่ไหนก็ไม่รู้Xเรย์กะ
//ฟิคหมาอยู่ไหน

>>121 กรี๊ดดดดดด มั่ยยยยยย กุยังอยู่ ยังเหนียบหนึบติดแน่นอยู่ตรงนี้ โปรดอย่าเทกาวทิ้งลงทะเลอย่างเสียเปล่าเซ่ *เขย่า*

>>121 กูยังรออยู่น้าาาาาาาาาา แง้ กูยังคงปักหลักยึดมั่นในเรือลำนี้เสมอ

เออมีอีกประเด็น
.
.
.
.
.
.
.
คือดิบก่อนหน้านี้ไปแปบนึงที่มีเรย์กะให้เชอร์รี่หลังรู้ว่าคาบุชอบกินเชอร์รี่ตอนไปกินคีชพายด้วยกันอะ อันนั้นเรย์กะถาม แล้วพอเหมือนมีงานอะไรซักอย่าง(กูดำน้ำมาเลยไม่รู้ว่าเนื่องในโอกาสอะไร)ก็เอาเชอร์รี่ไปให้ แต่แม่งเจือกเป็นพันธุ์นโปเลียน คาบุคือใบ้แดกไปเลย 5555555 คาบุก็ให้พีชเรย์กะแล้วมีเหน็บๆแนวพีชนี้ไม่มีความหมายแฝงที่ไม่บริสุทธิ์ใจนะ ก็เอ๊ะ คาบุรู้ว่าเรย์กะชอบกินพีช???? แต่ก็อีกว่ากูดำน้ำเลยไม่รู้ว่ามีตอนอื่นที่พูดถึงว่าชอบรึเปล่า แต่ดูจากการให้ของก็ใส่ใจอะ รวมถึงหนังสือกดจุดตอนดูเหนื่อยเงี้ย

>>123 เฮ้ย พูดขึ้นมากูก็ตงิดใจจริงๆนั่นแหละ มันเหมือนคาบุแม่งไม่รู้จักความรักรึเปล่าวะ นิยามที่มันคิดว่านี่แหละคือความรัก จริงๆอาจไม่ใช่?

>>128 มึงพูดซะดูคาบุฉลาดวิชาการจนโคตรโง่เรื่องแปลกๆอีกแล้ว 5555 อ่านแล้วสงสารนิดๆแฮะ แต่กูก็เริ่มสงสัยเหมือนกันว่ะ

>>123 เออว่ะ ถ้ามึงไม่บอกกูก็ลืมว่าคาบุรากิเป็นคนช่างสังเกต.. ประเด็นนี้น่าสนใจว่ะ ช่างสังเกต แถมสตอกเกอร์แต่ต้องรอให้เรย์กะไปบอกถึงจะรู้ว่าเขาถูกแกล้งอยู่จนต้องทำอะไรสักอย่างเช่นขึ้นเป็นประธาน

ถ้านี่คือนิยายแท็ก Love ที่นำแสดงโดยทีมตัวละครหลักหนึ่งฝูงที่แม่งไม่มีใครเข้าใจความรักเลย.... โอ้วมายก็อชชชชชชช

>>120 ก่อนหน้านั้นก็มีเว้ย ที่จับแขนลากไปคุยเรื่องแนะนำให้ไปบวชแล้วก็ดันหลังให้ไปฟังคาบุเล่นเปียโน แล้วก็มีแตะไหล่นิดๆหน่อยๆ กูจะมองว่าฮีเป็นสุภาพบุรุษละกัน เรื่องถึงเนื้อถึงตัวเลยมีน้อย แต่มีเยอะๆก็ดีนะ กูชอบ //อ้าว ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
>>125 >>126 กำลังปั่นอยู่แจ้

เออนะ ช่วงที่คาบุจีบวาคาบะ มาดนางแบบพ่อบุญทุ่ม เหมาเค้กงี้ ซื้อจักรยานมหาแพงหรือให้ตุ๊กตาลิมิเต็ด คือกุอธิบายไม่ถูกนะแต่มันเหมือนเป็นการจีบที่ไม่ค่อยดูจริงใจเท่าไหร่ แต่ในกรณีเรย์กะ ทั้งคอยแก้ปัญหา ให้บทกวี หรือให้หนังสือกดจุด มันดูใส่ใจแปลกๆป่าววะ

>>131 เออเฮ้ย น่าสนใจมาก หรือมันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ ถ้าเป็นแบบนั้น มุมมองที่กุมีต่อนิยายเรื่องนี้จะเปลี่ยนไปเล็กน้อยเลยนะ จากติ่งมาก กลายเป็นติ่งมากๆ555555

>>130 เออลืมประเด็นว่าเป็นสตอกเกอร์อีกตะหาก ถ้าชอบเค้าจริงนี่สตอกท่าไหนวะถึงไม่รู้เลยว่าเค้าโดนแกล้ง หลายอย่างก็โจ่งแจ้งมากด้วย

ช่วงนี้เป็นฟินโมเม้นต์คาบุกัน กูก็เรือคาบุนะ ยิ่งอ่านยิ่งฟิน แต่พวกมึงอย่าลืมเอ็นโจนะ บทนางไม่ได้มาเล่นๆ ความเด่น ความมีปมค่อนข้างเยอะจนกูคิดว่าถ้าไม่ใช่พระเอก คนแต่งจะใส่อะไรมาเยอะขนาดนั้น อย่างยูกิโนะเหมือนใส่มาเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ของเรย์กะกับเอ็นโจ ทั้งที่จริงๆไม่ต้องมีก็ได้ป่ะวะ พอมาวิเคราะห์แบบนี้ กูก็แอบมีหวั่นๆเหมือนกันว่ะ แต่เอาเหอะ จะใครก็ได้ขอพระเอกมาให้เรย์กะซามะของกูทีก็พอ

>>136 ยูกิโนะใส่มาเพื่อบอกว่าจริงๆแล้วจิตวิญญาณของเรย์กะเป็นหมี...

>>131 เชี่ยยยยยยย นี่มันนน คนร้ายตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างก็คืออออ ฮิโยโกะซามะ!!!! แม่งเปลี่ยนมู้ดกลายเป็นนิยายสืบสวนสอบสวนในบัดดล ทุกอย่างที่คุณคิด ทุกสิ่งที่คุณเห็นอาจไม่ใช่อย่างที่เป็น เบื้องหลังอาจมีอะไรซ่อนอยู่.... มีความหักมุมจากนิยายสายโชโจมาก 5555

มึงถ้าสมมุติเรย์กะตกลงปลงใจคบกับเอ็นโจ แล้วคาบุรากิก็รู้ตัวเองว่าชอบเรย์กะ อกหักดังลั่น จะเกิดไรขึ้นวะ ใครจะไปสถานที่ฆ่าตัวตายเป็นเพื่อนนาง5555555555555

>>123 อันนี้ไม่รู้ว่ะ ช่วงคาบุกับวาคาบะอยู่ด้วยกัน อ.ฮิโยโกะแกก็ไม่ได้เขียนให้ดูซะด้วยว่าจีบกันอีท่าไหน คุยอะไรกัน อาจจะไม่หวานแหววอะไรแต่ก็สำคัญสำหรับคาบุมั้ง ตอนแปลไทยเรย์กะก็ยังคิดเลยว่าเนื้อเรื่องมันเดินไปโดยที่ไม่รู้ตลอด อย่างเอาตุ๊กตาหมีหรือเมเปิ้ลไซรัปมาให้ มันอาจจะมา เฮ้ย จังหวะนี้แหล่ะ ลับหลังท่านเรย์กะ ลับหลังคนอ่าน พลาดโมเมนต์ฟินๆระหว่างสองคนนี้ไป ไม่ได้เห็นฉากจีบกัน เลยมองว่ามันเร็ว มันไม่แน่นหนาก็เป็นได้ กูว่าวาคาบะก็คงไม่ได้เล่าหมดเปลือกหรอก ขนาดตุ๊กตาหมียังต้องให้โคตะเอามาให้เรย์กะดูก่อนถึงจะยอมพูดว่าคาบุให้มา

กูก็ไม่กล้าฟันธงอะไรเหมือนกัน คงต้องแล้วแต่อ.ฮิโยโกะจะเมตตา แต่ผลจะออกมาเป็นยังไงกูก็พร้อมอ้าแขนกอดเอ็นโจเสมอ

ปล.จริงๆเอ็นโจเนี่ย กูก็ยังไม่แน่ใจกับฮีเลยว่ารู้สึกยังไง จะเอายังไงกันแน่ ทำเหมือนจะจีบแต่ก็ถอย ดูไม่สนใจแต่ก็ตามติด รู้ทุกเรื่องราวในชีวิตเขา ที่เขียนๆอยู่คือกาวล้วนๆว่ะ 5555555555555 ลึกลับซับซ้อนทำกูสับสนเหลือเกินพ่อหนุ่ม //ดมกาวกลิ่นน้ำผึ้งแล้วไปเขียนฟิคต่อ

ขอ KY แปป ต้องไปปั่นงานต่อล่ะ ถถถ
----------------

หลังพิธีจบการศึกษาเสร็จสิ้น ฉันก็ออกมาถ่ายรูปกับพวกเซริกะจัง และรับของขวัญและคำแสดงความยินดีจากเหล่ารุ่นน้อง จากนั้นท่านพ่อท่านแม่ก็เข้ามาร่วมแสดงความยินดี ท่านพ่อยื่นช่อดอกแคทรียามาให้เหมือนกับตอนจบมัธยมต้นไม่มีผิด

ท่านพี่เองก็มาร่วมงานด้วย หอบช่อดอกอุราระช่อโตมาให้ ทำเอาสาวๆทุกคนในที่นั้นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเคลิบเคลิ้มกันใหญ่

"ท่านพี่ของท่านเรย์กะเนี่ยยอดเยี่ยมไม่เปลี่ยนเลยนะคะ"
ฮิฮิฮิ แน่นอนอยู่แล้วล่ะค่ะ~
ท่านพี่ของฉันซะอย่างนี่คะ

จากนั้นพวกเราทุกคนก็ถ่ายรูปวันจบการศึกษาของฉันร่วมกันที่ใต้ต้นซากุระ

หลังจากร่ำลาทุกคนหมดแล้ว ครอบครัวเราก็ขึ้นรถบ้านคิโชวอินด้วยกัน พวกเราตกลงกันว่าจะไปกินเลี้ยงฉลองมื้อค่ำด้วยกันที่ร้านอาหารอิตาลีที่คุณซาซาจิมะได้จองไว้ให้เรียบร้อยแล้ว

รถยนต์ค่อยๆขับเคลื่อนออกจากรั้วประตูโรงเรียนซุยรัน สถานที่ซึ่งกำลังจะกลายเป็นเพียงความทรงจำในอดีต นับตั้งแต่ประถมจบกระทั่งจบมัธยมปลายช่างเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานจริงๆ เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นภายในนี้มีทั้งดีทั้งแย่มากมายเกินกว่าจะบอกเล่าได้ในหนังสือเล่มเดียว

แต่ในที่สุดเรื่องราวทุกอย่างก็จบสิ้นลง

คาบุรากิและวาคาบะจังลงเอยคบหากันที่สุด โดยที่ตระกูลคิโชวอินไม่ล่มจมล้มสลายไปอย่างในการ์ตูนที่ฉันเคยอ่าน นับว่าความพยายามของฉันตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่ตอนประถมนั้นไม่เสียเปล่าเลยล่ะนะ

ดีจังเลยน้า~

เอาล่ะ
เรื่องราวในการ์ตูนก็จบลงไปแล้ว ต่อแต่นี้ไปก็จะถึงคราวเรื่องราวของฉันเองบ้างล่ะ
มหาวิทยาลัยซุยรัน... ฤดูใบไม้ผลิของฉันกำลังจะผลิบานแล้วอย่างแน่นอนล่ะค่ะ~

แล้วเรื่องราวไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

.....
....
..
.

ตื้ด ตื้ด ตื้ด

เสียงสัญญาณบางอย่างดังหนวกหูน่ารำคาญอยู่ข้างหูจนทำให้ฉันสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาอย่างหงุดหงิด รู้สึกหายใจออกมาได้ลำบากซะด้วยซิ รู้สึกมึนๆเบลอๆหนักหัวไปหมด ไม่สบายรึเปล่านะ?

กลิ่นประหลาดโชยเข้าจมูกทั้งที่ไม่เคยรู้จัก แต่กลับรู้สึกว่าคุ้นเคยเหลือเกิน ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ภาพเบื้องหน้าพร่ามัวที่มองเห็นคือเพดานที่มีไฟนีออนสีขาวแสบตาส่องเข้ามา ฉันพยายามขยับตัว แต่ร่างกายก็หนักเหลือเกินจนแทบขยับตัวไม่ไหว คอก็แห้งผาก พออ้าปากจะส่งเสียงก็ทำได้เพียงแค่ไอออกมาแหบๆ

"อ๊ะ!" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่คุ้นนักดังขึ้นสักทางหนึ่ง "คนไข้ฟื้นแล้ว! เดี๋ยวไปตามคุณหมอให้นะคะ!"

ตาฉันที่เริ่มปรับภาพได้แล้ว เห็นหลังของในชุดขาวอย่างนางพยาบาลวิ่งไวๆจากไป

ที่ใบหน้าของฉันเองมีเครื่องให้ออกซิเจนครอบอยู่

ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล

ฉันยังคงรู้สึกมึนๆเบลอๆจดจำอะไรไม่ได้สักอย่างว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ เหมือนเพิ่งตื่นขึ้นมาจากฝันที่ยาวนาน กลิ่นที่ฉุนกึกนั่นก็เป็นกลิ่นแอลกอฮอล์ในโรงพยาบาลนั่นเอง ร่างกายอ่อนล้าจนไม่สามารถขยับได้ แต่เห็นได้ชัดว่ามีสายระโยงระยางเต็มไปหมดรอบๆตัว

ไม่นานนักก็มีคนเข้ามาในห้องแสดงตัวว่าเป็นหมอประจำตัวฉัน เหล่านางพยาบาลก็เข้ามารุมล้อมช่วยถอดเครื่องช่วยหายใจออก ส่งน้ำให้ฉันดื่มและตรวจเช็คร่างกาย จากนั้นเสียงประตูก็ดังขึ้นอีกครา คนที่เดินมาเข้าด้วยสีหน้าซีดเซียวนั้น

"......แม่"

พ่อก็เดินตามเข้ามาข้างหลังแม่ติดๆ คุณหมอดูอาการฉันเรียบร้อยก็บอกว่าไม่เป็นอะไรมากนักก่อนจะออกไปจากห้องพร้อมกับนางพยาบาาล แม่กับพ่อเดินเข้ามาใกล้ที่ข้างเตียงฉัน

"ลูกฟื้นแล้ว!"

จากนั้นท่านก็ร้องไห้ออกมา แม่ดูผอมซูบเซียวไปมากจากที่ฉันจำได้ ไม่ค่อยได้ทานอาหารอย่างงั้นเหรอคะ? ไดเอทอีกแล้วงั้นเหรอ? แต่จนถึงกับซูบผอมขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะคะ

ส่วนพ่อก็ลงพุงเป็นสิงโตทะเลไม่เปลี่ยนสักนิด ทำไมไม่แบ่งไขมันไปให้แม่บ้างล่ะ? แย่จริงๆเลย ชุดสูททำงานที่สวมอยู่นั่นกระดุมมันปริออกแล้วนะเห็นมั้ยน่ะคะ?

สักพักคนอีกคนหนึ่งก็เปิดประตูผัวะเข้ามาในห้องเสียงดัง ท่าทางว่ารีบร้อนมาก ก่อนจะเข้ามาหยุดกึกห่างออกไปในระยะสายตาที่ฉันมองเห็น

คนคนนั้นจ้องนิ่งค้างมาที่ฉัน ถือช่อดอกไม้เล็กๆอยู่ในมือ ก่อนที่คนคนนั้นจะก้มหน้าลง ไหล่สั่นสะท้าน และพุ่งเข้ามาแทรกระหว่างฉันกับพ่อที่ยืนอยู่

"ยินดีต้อนรับกลับนะ พี่..."
เธอกล่าว ซบกับแขนหนาๆของฉันที่เจาะสายน้ำเกลือไว้ต่างหมอน แล้วส่งเสียงร้องไห้

ฉันเอื้อมมือหนักๆไปลูบหัวเธอ ภาพทัศน์พร่ามัวอีกครั้งด้วยน้ำตาที่พรั่งพรูออกมา พ่อกับแม่เองก็ยื่นมือมาจับมือของฉันไว้ ความอบอุ่นนี้ ไม่รู้ว่าทำไม ฉันถึงรู้สึกโหยหาและคิดถึงมากเหลือเกิน

ราวกับว่าได้จากไปที่ไหนที่หนึ่งที่ไกลแสนไกล
ราวกับได้ไปสถานที่แห่งความฝันที่ใดสักแห่งมายาวนาน

แล้วฉันก็ตื่นขึ้นมาในที่สุด...

"กลับมาแล้วค่ะ..."
เสียงสะอึกสะอื้นออกมาจนแทบไม่เป็นคำพูด

ในที่สุดก็ได้พบกันอีกครั้ง
คิดถึง คิดถึงมาตลอดเลยค่ะ
คุณพ่อ คุณแม่ ยูกะจัง...

(จบ?)

>>136 กูเป็นลูกเรือคาบุสาย scuba แบบดำน้ำเถื่อนไม่ถูกหลักอนามัยด้วย 555 คืออ่านนี่เข้าใจบางส่วน ไม่เข้าใจหลายส่วน อย่างดีเทลนี่พังพินาศมาก 555 แต่โครงเรื่องแต่ละตอนรวมๆยังอ่านได้อยู่นะ กูรู้สึกว่าฉากเอ็นโจ-เรย์กะที่ไม่มีคาบุมาเอี่ยวคือน้อยมากอะ อย่างน้อยตัวไม่มาก็ชื่อยังต้องมีมาโผล่ แต่เวลาโมเม้นคาบุ-เรย์กะที่ไม่มีเอ็นโจโผล่นี่เยอะมั่ก แถมความถี่เฉลี่ยที่ตัวละครออกรวมทุกตอนกูว่ารองจากเรย์กะนี่คิดว่าคาบุรากิเลยอะ ออกเยอะมากกกก แถมฮิโยโกะซังยังมีลงรายละเอียดทั้งแบคกราวทางบ้าน พ่อแม่ กิจการ สรรพสิ่งมากมาย แถมเรย์กะมีบทที่ออกและบทสนทนาร่วมกับทั้งแม่และป๊ะป๋าสุดหล่อของคาบุละ ส่วนเอ็นโจหลายเรื่องนี่อุบมั่ก ยังเป็นประเด็นมัวๆอยู่เยอะเลย
แต่ก็นะมันยังมีหลายเรื่องที่พระเอกบางทีก็ค่าตัวแพงบทน้อย รอดูกันต่อ ถถถถ แค่รู้สึกแบบถ้าเอ็นโจบทเยอะไม่น่าเสียเปล่า คาบุนี่บทพี่แกเยอะม้ากกกเลยอะ อีกอย่างเรื่องนี้รู้สึกมิติเยอะนะ หลายตัวก็ดูมีปมที่ใส่มาให้รู้สึกเอ๊ะ แบบเป็นเรื่องที่ดีเทลยับมากกกก อย่างอันที่กูสนใจอันนึงคือบ้านอาโออิจัง อะไรยังไงทำไมถึงไม่ให้ไป กับพี่ชายก็ดูแปร่งๆนิดๆงี้ ก็ยังรอเฉลยอยู่

เอาตรงๆนะ กูเรือเอ็นโจมาตลอด ตอนอ่านแปลไทยกูก็กรี๊ดกับโมเม้นท์เอ็นโจเรย์กะมาก แต่พอมาเจอสปอยล์ดิบล่วงหน้าของคู่คาบุรากิเรย์กะ แล้วกูก็หวั่นใจเหมือนกัน ขนาดกูอยู่เรือเอ็นโจกูยังมองไม่เห็นทางสว่างเลยว่าท่านเรย์กะจะมาชอบองค์ชายของกูได้ยังไง แต่ตอนท่านเรย์กะอยู่กับคาบุรากิมันต่างกันอะ ดูสบายๆมากๆๆ ในชีวิตจริงถ้าเราจะชอบใครสักคน ความรู้สึกนั้นก็คงไม่เกิดกับคนที่เรารู้สึกระแวงมั้ยอะ เราคงชอบคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ (อะ อันนี้กูก็ไม่แน่ใจนะ กูยังไม่เคยชอบใครจริงๆจังๆ มีcrushบ้างก็ตอนมัธยม กรี๊ดหนุ่มป๊อปของรร. 5555)

หรือว่าความสบายใจมันเกิดจากเราสนิท+ไว้ใจคนนี้ที่เป็นเพศตรงข้ามจนรู้สึกว่ามันเป็นเพื่อนจริงๆเลยไม่คิดไรมากวะ 555 เพราะกูมีเพื่อนที่เฮฮากับเพื่อนผชได้แบบชิลๆ แต่พอเจอคนที่ชอบนอกจากจะใบ้แดกแล้วยังกลายเป็นคนคิดมากทุกๆการกระทำของตัวเอง จะทำอะไรคิดสักสิบตลบ ถถถถ

>>123 เฮ้ยย กูชอบประเด็นนี้ คือคาบุชอบวาคาบะแบบงงๆเหตุผลคือแค่ท่าตอนตีลังกาลงจากจักรยานสวยเนี่ยนะ มันตลกไปอ่ะ หรือถ้าบอกสนใจวาคาบะเพราะจุดนี้มันก็ไม่ใช่อ่ะ แถมคนที่สตอกวาคาบะอยู่ จะไม่รู้ได้ไงว่าโดนแกล้ง วาคาบะโกหกไม่เนียนเลยด้วยนะ
.
.
.
.
.
แถมเวลาส่งเมล์มาหาเรย์กะเรื่องวาคาบะก็เป็นเรื่องอาหาร คือรู้ว่าเรย์กะชอบกินถูกมะ เลยส่งเรื่องแบบนี้มาล่อหรอ

กูชักไม่เข้าใจตัวละครแล้วนะ

>>142 มึงทักเรื่องนี้ขึ้นมากูเลยนึกได้ว่า จริงๆปมเอ็นโจเราคิดมากไปเองป่ะ แบบจริงๆมันอาจจะไม่มี หรือถ้ามีอาจจะเป็นภาคของเอ็นโจเอง คือดิบตอนนี้อยู่ที่เท่าไหร่แล้วอ่ะ(แปลไทยเกือบสองร้อย ดิบน่าจะสามร้อยมั้ง) แต่เรื่องแบล็กกร๊าวเอ็นโจไม่ออกซักนิดดดดด ปล่อยให้คนมโนไปเอง ถึงจะค่าตัวแพงก็ไม่น่าแพงขนาดนี้มั้ย ในขณะที่คาบุเรื่องครอบครัวอะไรมาเต็ม คาบุออกเยอะมากกกกก แต่ก็นะ เรื่องนี้จะมีพระเอกมั้ยยังไม่รู้เลย555555555555

>>144 ไอ้ท่าตีลังกาจักรยานอันนั้นมันกาวในกระทู้ไม่ใช่อฟช.รึเปล่าวะ

>>146 อ่าวจริงดิ กูขอโทษ นี่กูเมากาวจนเอาไปรวมกับอฟชแล้วหรอ ฮือออออออ กูมึนแล้วว ร้องไห้

>>143 กูยังเชื่อมั่นอาการหมดอาลัยตายอยากของนางอยู่ววววววววววววว ยุยโกะโผล่ทีไรนางจะชอบคิดว่าเอาชนะไม่ได้(อยากจะชนะอะไรล่ะจ๊ะ) แถมบรรยากาศจะเหงาๆเศร้าๆเงียบๆอีก จริงๆนะ กูสังเกตถ้าเป็นตอนวันๆของท่านเรย์กะที่ไม่มีเหตุการณ์ต่อเนื่องในเวลาเดียวกัน มันจะปิดท้ายตอนแบบฮาๆ อย่างจัดท่านอนให้ริรินะโดนผีอำ หรือหิ้วเซอร์บิรุสไปเคาะห้องท่านพี่ แต่ตอนยุยโกะออกเนี่ย...ปิดท้ายตอนมันจะดูเงียบผิดปกติ ผิดจากนิสัยท่านเรย์กะเว้ย อันนี้ยังไม่พูดถึงดิบนะ พูดถึงแปลไทยที่ยุยโกะออกมาสองครั้ง

ในดิบกูก็ยังไม่เห็นทางที่เรย์กะจะลงเอยกับเอ็นโจเหมือนกัน อยากได้อะไรแรงๆเขย่าความสัมพันธ์ซักทีน่ะ จะรุ่งหรือจะร่วงก็ให้มันรู้กันไปเลย

>>144 เฮ้ยมึง ท่าตีลังกาสวยนี่ พวกเราเล่นมุกกันเองในโม่ง อย่าเอาไปกาวกับ อฟช ใจเย็นๆนะ 555555

ที่คาบุชอบวาคาบะน่าจะเพราะเรียนเก่ง เป็นคนดี ไม่ยอมแพ้ และไม่หวังผลประโยชน์ (แต่กูก็ชอบคิดว่าเพราะท่าตีลังกาเหมือนกัน แต่วาคาบะตีลังกาจริงแต่สุดท้ายแผลเยอะเหมือนกันนะ)

มึง ทำไมกูมองว่าที่เรย์กะไม่ระแวงคาบุเพราะรู้ว่าคาบุชอบวาคาบะวะ นางเลยชิลๆ ไม่เคยตั้งข้อระแวงอะไรเลย จุดที่จะทำให้นางรู้สึกชอบคาบุเลยเป็นไปได้ยาก แต่กับเอ็นโจนางระแวงเพราะรู้ว่าเอ็นโจเจ้าเล่ห์ เลยพยายามตั้งป้อม แล้วก็หาเหตุผลมาหักล้างตลอด แต่ถ้าวันนึงเอ็นโจมาแบบเปิดเผยเลย จีบ ทำอะไรชัดเจนแบบคาบุเลย กูว่าเรย์กะมีสิทธิ์หลงไปชอบได้เลยนะ เพราะคนก่อนๆที่นางชอบก็นิสัยยิ้มๆ อ่อนโยนๆ แบบเอ็นโจนี่แหละ

แต่กูสังเกตุอย่างนึงนะ เวลาคนนอกเล่าเรื่องอ่ะ คนนอกจะเล่าเรื่องคาบุรากิกับเรย์กะในอีกมุมมอง ซึ่งเหตุการณ์นั้น พวกเราก็รู้เหตุการณ์มาจากตอนเรย์กะดำเนินเรื่องแล้ว

แต่เอ็นโจวนี่ พอเล่าด้วยคนอื่น ชอบเห็นเป็นเบื้องหลังทั้งนั้นเลยว่า ทำเพื่อเรย์กะ มองเรย์กะ แบบที่เรย์กะไม่รู้อ่ะ แตกต่างจากของคาบุรากิที่เรารู้จากมุมเรย์กะแล้วมารู้มุมคนอื่นอีกที

>>143 แต่กุว่ายังพอคิดได้นะ ตอนที่ยุยโกะโผล่มาที่งานเทศกาล แล้วเอ็นโจขอตัวกลับไปกับยุยโกะ เรย์กะนางดูเซื่องซึมไปเลย แล้วเวลาเอ่ยถึงยุยโกะมันไม่เหมือนเวลาพูดบรรยายคนอื่น เหมือนบรรยายคนที่ห่างเหิน แถมยังพูดชมนู่นนี่คล้ายกับน้อยเนื้อต่ำใจอะไรสักอย่าง

>>141 ฟิคนี้ของมึงทำกูหลอนมาก กูพูดเลย

คือกูมั่นใจมากว่าตรรกะกูถูกแน่เว่ยเรื่องการระบุตัวพระเอก คือดูจากชื่ออะ ตามหลักจิตวิทยาปกติแล้วคนแต่งต้องรู้สึกรักใคร่เอ็นดูตัวพระนางเป็นพิเศษ เพราะงั้นชื่อต้องเพราะ!!!! แล้วยิ่งถ้าชื่อยาวๆยิ่งโอกาสสูงไปอีก เพราะต้องเมื่อยมือมากเวลาพิมพ์ ยิ่งถ้าออกบ่อยๆอีกนะ และนอกจากนั้นเอานามสกุลมาใส่กับชื่อนางเอกแล้วต้องไปกันได้ มีความกลมกลืนสอดคล้องทางวรรณศิลป์และลงตัวตามหลักสมดุลบางประการ เพราะงั้นชื่อยาวออกบ่อยแล้วเพราะหน่อยนี่ไม่พลาดแน่มึ้งงงงง ....อ่าวไม่เกี่ยวกันหรอ 55555 กูให้คะแนนคาบุมากกว่าเอ็นโจนิดนึงเพราะกูว่า คาบุรากิ มาซายะ มันเพราะดีอะ แล้วถ้าเป็นคาบุรากิ เรย์กะ ก็ยังไม่รุ้สึกปร่าด้วย!!! ตรรกะเพี้ยนป่าววะ 55555555

เออแต่สงสัยมานาน อย่างชื่อชูสุเกะนี่ยุยโกะเรียกชู ซึ่งกูว่าดีละ คำลงท้ายเกะๆดูโบราณไปหน่อยว่ะในความรู้สึกกู แล้วคือคิดว่าอยู่บ้านนี่หม่ามี้อาจจะเรียกคิวท์ๆแบบ ชูจัง งี้มั้ง ทีนี้พอเป็นมาซายะ กูสงสัยมานานว่าความน่าจะเป็นของชื่อเล่นที่แม่เรียกคืออะไรดีวะ ---- มายะจัง...??? ชิบบบบ รู้สึกพัง 555555555555 ข้ามเพศเลยอะ จริงๆมีคิดอีกหลายคนอย่างท่านพี่เงี้ย แต่แม่เรย์กะชอบอะไรทางการๆอาจจะเรียกทาคาเทรุซักตลอดเลยมั้ง ถ้าชื่อเล่นเจอแต่ที่อิมาริเรียกว่าเทรุกิ ก็น่ารักดีประมาณนึงนะ อย่างน้อยชอบกว่าที่ริรินะเรียกท่านพี่ทาคะ เออหรืออย่างอิมาริอีกคน -- มาริจัง แอร๊ยยยยย 5555555 ฮาๆดีทั้งงั้น

>>154 เทรุกิโม่งแปลพิมพ์พลาดเว้ย 5555555555 ไม่ใช่ชื่อเล่นหรอก โม่งแปลเคยบอกไว้อยู่ แต่ตอนนั้นกูก็กรี๊ดเพราะนึกว่าเป็นชื่อเล่นที่อิมาริเรียกท่านพี่เหมือนกัน แล้วก็โมเมนต์สลายอย่างรวดเร็ว เขาเรียกทาคาเทรุเหมือนเดิมนั่นล่ะ
จากที่ไปงานเลี้ยงหรืองานวันเกิดยูกิโนะ มาดามเอ็นโจก็พูดคุณชูสุเกะตลอดนะ แต่ของมาซายะ พ่อกับแม่จะเรียกชื่อห้วนๆ ไม่มีคุงหรือคุณต่อท้าย

>>154 เทรุกิ นั่นโม่งแปลเคยบอกว่าแปลผิดนะ เรียกทาคาเทรุปกตินั่นแหละ

>>144 เชี่ยยยยย เพิ่งย้อนไปอ่านเจอ 555555555 ขำหนักมากน้ำลายเปียกจอกันเลย อันนั้นเป็นกาวแบบแซวๆนะมึงงงง มึงใจเย็นๆก่อนนะ ตะคริวจะแดกพุงกูละเนี่ย ถถถถถถ

>>155 >>156 อ่าวหรอ กูเห็นคนญี่ปุ่นเรียกกันจริงๆแบบไม่ตามเมะตามมังงะนะ ผู้ชายจะชอบเติม-กิ -กุ ให้ต่อหลังชื่อ เลยนึกว่าชื่อเล่นซะอีก 55555 ผู้หญิงก็ชอบเติมแนวๆ -สึ -ริน อะไรแบบนั้น

>>141 ถถถ เรย์กะผจญภัยในฝันซะนาน.. สุดท้ายฤดูใบไม้ผลิแม้แต่ในฝันก็ไม่มี อาเมน..

>>154 มาซาทันไงมึง ญาติเบียทันอีกคน

>>155 ม่ายยยย ไม่เอาออกงานสิ กูมั่นใจว่าทุกบ้านต้องมีความลับดำมืดแบบเรียกชื่อลูกชายแกล้งๆ 55 คือออกงานคงเรียกทางการอยู่แล้วอะ คิดว่าอยู่กันส่วนตัวอาจตะมีอีกชื่อ อย่างน้อยกูมโนอยากให้มีมาก ดูน่ารักดี อย่างเรย์กะกูชอบเรียกเองเป็นเรย์สึ เพิ่มความคิวท์แบบส่วนตัว เพราะเรย์กะทันกูไม่อาววววว อ่านไปอ่านมาเป็นเรย์กะตัน แม่งสงสาร 5555 จริงๆญี่ปุ่นชอบออกเสียงว่าตันมากกว่าด้วยอะ เข้าใจว่าโม่งแปลเค้นพลังความเมตตามาเลี่ยงให้รึเปล่าหว่า

ปอลิงว่าอิงเสียงจากที่ชอบตามรายการญี่ปุ่นนะ คืออ่านเองไม่ออกเลยไม่รู้ว่ามีหลักในการแผลงชื่อยังไงมั้ย แต่ส่วนใหญ่ชอบแผลงกันแนวๆนี้ไรงี้ บางทีผู้ชายสนิทกันมากๆหรือโดนรุมแกล้งก็ลงชื่อเป็น-ริน แต่ไม่ค่อยเจอ คุง จัง เท่าไหร่เลยอะ

ความจริงแม่อาจเรียกไซซายะคุง (เอากูไปเก็บ)

ทำไมกูดำดิบเองกับอ่านที่โม่งสปอยติดฟิลเตอร์แล้วได้คนละอารมณ์เลยวะ555555 เวลาอ่านนี่ขึ้นกับคนตีความจริงๆแหละ (อยากให้แปลไทยไปถึงตอนล่าสุดเร็วๆจังแต่คงอีกนานสินะ T T)

>>162 มึงมันใจร้ายยยยยยยย 555

เท่าที่อ่านมาตามที่เรย์กะอธิบายความรู้สึกตัวเองในเนื้อเรื่องนะ

กับคาบุรากินี่เรย์กะจะออกแนวสบายๆ คุยกันได้เรื่อยๆ แถมยังกล้ามีปากเสียงกัน กล้าข่มขู่(โคตรฮาที่บอกให้คายซะ ตอนถามว่าทำไมหลบหน้า) ว่าง่ายๆคือเห็นว่าคาบุรากิเท่าเทียมกับตัวเองเลยไม่ต้องเกรงใจอะไรมาก ถึงจะบ่นนั่นบ่นนี่แต่ก็ให้ความช่วยเหลือตลอด โดนหลบหน้าก็รู้สึกกังวลจนต้องไปถามเอ็นโจ ชอบความสัมพันธ์แบบนี้นะ

ส่วนกับเอ็นโจนี่เห็นได้ชัดว่าเกรงกลัว ไม่ไว้ใจ และประหม่าตอนที่อยู่ด้วยกัน(คิดจะหนีตลอดตอนเจอเอ็นโจ ประหม่าจนเหงื่อออกมือ) ดูมีบรรยากาศอึดอัดตลอดตอนอยู่กันสองต่อสอง ซึ่งจะผ่อนคลายลงตอนที่คุยเรื่องคนอื่นอย่างคาบุรากิหรือยูคิโนะคุง แบบว่ามีหัวข้อให้คุยอะไรงี้? ส่วนกับยุยโกะซังนี่จะมี...ทุกรอบที่นึกถึงเลย คิดว่าคงติดใจไม่น้อยแหละ ส่วนสาเหตุนี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน

ในฐานะที่เป็นทีมเรย์กะก็อยากให้มีความสุขอะ จะลงเอยกับใครก็ได้แต่ขอให้มีความสุขพอ แต่คาบุรากิกับเอ็นโจนี่จะว่าไงดี... ไม่ค่อยคิดถึงจิตใจเรย์กะมากเท่าไหร่ในบางเรื่อง? อย่างตอนล่าสุดโดนเอ็นโจแหย่ให้อยู่รอคาบุรากิด้วยกัน กับโดนคาบุรากิบอกว่าขาหมู(ใจร้ายมาก) อยากให้ทั้งสองคนใส่ใจมากกว่านี้จัง(แต่เรื่องก็จะไม่เดินนี่สิ...)

อยากจะย้ายไปเรืออาริมะแต่บทก็น้อยจริงพ่อคุ๊ณ

กูยังไม่จบเรื่องชื่อ.... เฮ้ยแต่เอาประโยคพูดอิมาริตอนจะโดนท่านพี่ต่อยพุงไปเสิดกูเกิ้ล คำอังกฤษที่เป็นเหมือนภาษาคาราโอเกะอะ มันก็เทรุกิอยู่ดีนะ แล้วกูนั่งเทียบอักษรญี่ปุ่นนี่ยังไงก็ไม่ทาคาเทรุแน่ๆอะ คิดว่าน่าจะเป็นชื่อเล่นถูกแล้วนะ รอคนอ่านออกจริงมาช่วยวิแคะเพิ่มหน่อย

>>165 เห็นด้วยมากๆว่าอยากให้อาริมะมีบทเยอะๆ เพราะบทน้อยเลยไม่ค่อยมีโมเม้นให้กูจิ้นเล้ยยยย55555 ยิ่งมีออร่าตัวสำรองเพอร์เฟค นิสัยดีแบบที่กูชอบอวยในโชโจมังงะอยู่ด้วย

แต่มองว่าที่เรย์กะเกรงกลัวเอ็นโจ แล้วชอบพยายามหนีเพราะเจ้าตัวรู้สึกหวั่นไหวกับองค์ชายนะ แต่เพราะรู้สึกว่าเอ็นโจเป็นคนเจ้าเล่ห์ ท่าทางที่เอ็นโจแสดงกับตัวเองเลยทำให้ต้องคิดมากไปหมด ท่าทางเก้ๆกังๆตอนคุยกับเอ็นโจ ในความคิดกูเหมือนกับชอบแต่ก็รู้สึกว่าไม่สมควรชอบ เลยเหมือนหาเหตุผลหว่านล้อมมาตัวเองว่าเอ็นโจ! คนเจ้าเล่ห์ ผู้สืบทอดคุณอิมาริงี้ บอกเป็นนัยๆว่านี่นะ หล่อนไม่สมควรชอบคนแบบนี้ เดี๋ยวจะเสียใจ //หือ กุมโนแรงไปมะ

>>166 ดิบตอนที่4 อ.ฮิโยโกะใส่ฟุริงานะ(คำอ่านคันจิ)ไว้ให้ว่า คิโชวอิน ทาคาเทรุ
เอาชื่อท่านพี่ 貴輝 ไปใส่ในกูเกิ้ลทรานส์(JAP->ENG) ตัวโรมันจิหรือคาราโอเกะที่มึงว่าก็คือ Takateru (ให้ดูตรงข้างล่างตัวญี่ปุ่นนะ อย่าไปดูที่มันแปลมา)

>>165 อานิมะนี่เชียร์เหมือนกันนะ นิสัยดูไปกันได้กับเรย์กะด้วยอะ กูชอบตรงที่จัดการอคติตัวเองได้ดีและแมนๆมาก แล้วต่อให้ตอนยังมีอคติเหลือแต่ก็ยังดูแลตามหน้าที่ ชอบตอนเป็นห่วงนึกว่าโดนพวกอุเมวากะมารังควาน แบบเฮ้ยยย แมนมากกกกก โมเม้นนั้นฆ่าตายหมดทั้งคาบุทั้งเอ็นโจ เพราะไม่ค่อยสนใจใส่ใจอะไรในแง่มุมปกติๆแบบคนอื่นเท่าไหร่กันทั้งคู่เลยนะที่จริง ช็อตนั้นกูให้คะแนนอาริมะมั่ก เสียดายบทน้อย
.
.
.
.
.
.
.
ในดิบหลังๆมีตอนคุยกับเรย์กะว่าอยากให้เป็นประธาน pivoine อะไรๆคงดีกว่านี้ ที่บางคนบอกเรืออาริมะโดนขีปนาวุธยิงปลิวเข้าเฟรนด์โซน แต่กูยังเชียร์อยู่นะ 555 รู้สึกแบบมาปรับทุกข์ด้วย พอเรย์กะเผลอชมรุ่นพี่โทโมเอะแบบมีหางเลขกระทบไปที่อาริมะว่าไม่เก่งเท่านิดนึง ถึงจะไม่ได้ตั้งใจก็เหอะ ถถถถถ คืออาริมะหงอยไปเลย แล้วดีขึ้นตอนเรย์กะปลอบด้วย คือทำไมท่านเรย์กะดูมีอิทธิพลกับอารมณ์ของนายแบบนี้ล่าาาาาอาริมะ เป็นประธานนักเรียนสายดื้อด้านมุ่งมั่นหัวแข็ง เป็นหนุ่มแนวสตรองหนักแน่นยึดมั่นไม่ใช่หรา พอมาหวั่นไหวเสียใจตามคำพูดเค้า ต่อมาก็ดีใจตามคำพูดเค้าอีกรอบ รู้สึกแอบอิ๊อ๊างนิดนึงกับจุดนี้ 5555 แต่ก็นะบทนี่จะน้อยไปไหน

ท่านอิมาริบทน้อยนี่โทษท่านพี่เลยค่ะ เอะอะลากไปเก็บตลอด 555

>>170 กรี้ดดด ขากูลงเรือไปสองลำละ กูยื่นขาลงเรือนายตัวสำรองด้วยละกัน

>>168 มั่ยยย มึงไม่มโนแรงไป กูขอสูดกาวด้วย *แย่งกระบอกกาว*

>>152 กูก็รู้สึกได้อะว่าเวลายุยโกะออกมา โทนเนื้อเรื่อง อารมณ์ท่านเรย์กะมันจะเปลี่ยน ออกแนวเศร้าสร้อยซัมติงไรสักอย่างที่กูพอจะเข้าใจแต่หาคำมาอธิบายไม่ได้ หงอยๆปะ? กูง่อยภาษาไทย แต่ถึงแม้โมเม้นท์ท่านเรย์กะกับคาบุรากิจะเยอะจนเบียดบังพื้นที่ของเรือเอ็นโจ(และลำอื่นๆ)ในท้องทะเลโม่งกัญชาซุยรัน กูก็จะยึดมั่นพายเรือท่านเอ็นโจต่อไปอยู่ดี *แจกผ้าซับน้ำตาให้คนบนเรือ*

>>173 กูก็รู้สึกว่าพอยุยโกะโผล่ เรย์กะบรรยายแปลกๆ แต่พอมานึกดูดีๆ เรย์กะคงยังไม่เคยเจอผญที่ไม่สามารถสนิทด้วยได้หรือแบบพูดคุยด้วยได้ อย่างที่แปลไทยบอกยุยโกะภาพพจน์เบาบางล่องลอย จนเรย์กะจับความรู้สึกไม่ถูกเลยรู้สคกอึดอัดไรงี้ป่าว มองแบบไม่ติดฟิลเตอร์เรือเอ็นโจนะ555555

>>169 ฝันสลายเรื่องชื่อท่านพี่ โฮวววววว.... จริงๆชื่อท่านพี่ก็จัดเข้าหมวดโบราณอ่อนๆนะสำหรับกู แต่ยังไม่มากเท่าไหร่ ชื่อพ่อน้องนี่ต่างกันมากจนอยากรู้ชื่อพ่อแม่เลย ทำไมนิรนามแบบนี้~

>>173 กุก็ง่อยภาษาไทย ยังกลัวอธิบายให้พวกมึงฟังไม่รู้เรื่องเหมือนกัน แต่ปลื้มปริ่มมากที่มึงเข้าใจ! ลูกเรือเอ็นโจต้องไม่ถอดใจกันง่ายๆสินะ เอ้าฮึบบบบ *รับผ้ามาซับน้ำตาแล้วกางใบเรือ*

>>173 ที่จริงตอนซากุระออกใหม่ๆแอบมีความคล้ายเลยนะ มีความอึดอัดบางๆแทรกอะ แต่นั่นคือตอนเด็กๆแล้วตอนหลังซากุระเป็นฝ่ายมาปรับความเข้าใจเอ็นด้วย แอบคิดว่าเรย์กะอาจจะไม่ค่อยถูกกับคนลึกซึ้งมีนอกมีใน น้ำนิ่งไหลลึกแต่มีลุคดูคุณหนูนุ่มๆหวานๆป่าว เรย์กะชอบบอกว่าตัวเองอ่านคนไม่ค่อยเป็น บอกว่าริรินะดูจะอ่านออกมากกว่าตัวเองอีกงี้ แต่กูแอบรู้สึกว่าความอึดอัดคือเรดาร์ของเรย์กะเวลาเจอคนที่มีคาแรคเตอร์ซับซ้อน เหมือนส่งสัญญานเตือนว่าคนนี้มีอะไรมากกว่าที่เห็น ซึ่งไม่ค่อยถูกโรคกับเรย์กะที่สบายๆคิดอะไรก็แสดงออกตามความรู้สึกหน่อย ไม่ทำอะไรซับซ้อนหรือมีบุคลิกซ้อนๆไรงี้ แถมยุยโกะกับซากุระนี่แบบบ มีความคล้ายกันมากในหลายประเด็น น่าให้ลองลับฝีมือกันดูซักยก 5555 เรย์กะถนัดรับมือได้กับแบบพวกร้ายโฉ่งฉ่างหน่อยมากกว่าอะ

เออตกประเด็น ว่าที่สนิทกันได้เพราะจุดร่วมอย่างนึงเรื่องความตรงไปตรงมาด้วย ที่ชอบบอกว่าซากุระเป็นคุณหนูลิ้นอาบยาพิษ 5555 แต่ก็คือพูดตรงอะ และเรย์กะแสดงออกชัดว่าชอบนิสัยนี้ของซากุระนะ แต่ยุยโกะนี่...ไม่น่ามั้ยวะ มีแต่จะซับซ้อนๆ ยิ่งพูดยิ่งแสดงออกถึงบุคลิกซับซ้อนคิดอะไรเยอะเข้าไปอีก คงหาจุดร่วมที่รู้สึกดีขึ้น รู้สึกเป็นมิตรแบบเราน่าจะพอเข้ากันได้นะ คงยากกว่าเคสซากุระเยอะ

>>177 คิดเหมือนกูเลยย ยุยโกะกับซากุระแนวเดียวกันชัดๆ แล้วพอมองไปอีกก็จะเห็นว่าซากุระกับเอ็นโจก็แนวเดียวกันเลย ดังนั้นเอ็นโจกับยุยโกะก็คงนิสัยคล้ายๆกันแน่ๆ แต่คนนิสัยคล้ายกันไม่จำเป็นต้องชอบกันก็ด้ายยย คนเราชอบคนที่นิสัยตรงกันข้าม(มั้งนะ)

กูขอ ky นิดนะ
ในดิบวาคาบะจังชอบคาบุรึยังอ่ะ สปอยกูที
.
.
.
.
.
กูอ่านสปอยแล้วเห็นบอกไปเที่ยวกันสองคน เฮ้ย ยอมไปเที่ยวด้วยมันก็แสดงว่าต้องชอบประมาณนิดแล้วนิ ป่ะะ

>>168 กูคิดว่านางชอบเขาว่ะ แต่นางปฏิเสธตัวเอง ที่ประหม่า อยากหนีเพราะตื่นเต้น ทำตัวไม่ถูกอะ//อัดกาวเข้าปอด
นี่เป็นสมมติฐานจากกูเอง

1. เรย์กะบอกหน้าตาแบบเอ็นโจตรงรสนิยมมากกว่า
2. ตอนสาวๆแก๊งค์เรย์กะถามระหว่างคาบุกับเอ็นโจ นางชอบใครหรือคิดยังไง นางบอกคาบุมีคนที่ชอบแล้ว แต่เรื่องเอ็นโจ นางไม่ตอบ หรือไม่ก็พูดเลี่ยงๆ
3. อาการหมดอาลัยตายอยาก เหงาๆ เศร้าๆ ทุกครั้งที่ยุยโกะโผล่มา แถมคิดว่าเอาชนะไม่ได้ตลอด แล้วทำไมต้องอยากเอาชนะ?? พวกศัตรูความรักที่ผ่านมาของนางไม่เคยมีใครทำให้นางเป็นแบบนี้
เรย์กะนางติดใจเรื่องยุยโกะมากเลยนะ เอ็นโจโผล่มาทีไร นางนึกถึงยุยโกะแทบจะทุกครั้ง
4. ใจเต้นตอนเห็นเอ็นโจในชุดไปรเวท แถมได้รับคำชมจนหวั่นไหว อาการนี้มันมาหลังจากที่ยุยโกะโผล่มาอะ ก่อนหน้านี้เอ็นโจแต่งตัวยังไงหรือชมอะไรนางทื่อ โนสนโนแคร์ตลอดเลยนะ
5. ความรู้สึกเหมือนคนถูกทิ้งไว้ข้างหลัง หลังจากที่รู้ว่าเอ็นโจมีว่าที่คู่หมั้น นางเลยต้องมาคิดเรื่องอนาคตให้วุ่น

พยายามสุดฤทธิ์ที่จะไม่ใส่กาวลงไปแล้วนะเว้ย 555555555555555 เขียนอิงจากอฟช.แปลไทยล้วนๆ

วันเพื่อนโม่งกาวกันแรงดีจังเลย

*วันนี้

>>182 เพราะชื่อมู้ศักดิ์สิทธิ์แน่ๆ

>>184 ศักดิสิทธิ์จนคานซังโผล่มาเลยอ่ะ

>>180 ไปเที่ยวแบบเพื่อนมั้ง ไม่รู้ดิ อะไรก็เกิดขึ้นได้ อะไรก็ไม่แน่นอนซักอย่าง
กูยังไม่มั่นใจเลยว่าดิบล่าสุดเนี่ย นางลืมความรู้สึกหมดอาลัยตายอยากพวกนั้นไปรึยัง ก็ต้องตามกันต่อไป

>>180 ยังไม่มีท่าทีอะไรใดๆนะ
.
.
.
.
.
.
.
ญี่ปุ่นนี่พูดยากอะ ถึงจะถือเรื่องหญิงชายต่างกัน แบบมีระยะความต่างระหว่างเพศมาก แต่บ้าที่สบายๆเลี้ยงลูกปล่อยก็มีนะ และคนสบายๆบางทีไปเที่ยวกันอาจจะไม่ได้คิดอะไรก็มีไรงี้ ในดิบวาคาบะยังไม่มีท่าทีอะไรชัดๆเหมือนกัน แต่ว่าสนิทกับตัวสำรองมากกกอยู่ มีฉากที่คาบุรากิแอบจ้องตามเรื่องความสนิทกันหลายที มีมาม่าด้วยฉากนึงที่ความโชโจสูงมากคือวาคาบะโดนสมาชิก pivoine แกล้งกลางทางเดินที่มีคนเห็นเยอะ เรย์กะกำลังคิดว่าคงต้องแสดงท่าทีอะไรบ้างละ แต่อาริมะพุ่งเข้ามาปกป้องก่อน จากนั่นคาบุถึงเพิ่งจะโผล่มาด้วยมาดโมเสสแหวกทะเล เรื่องจบไปเป็นสภาพที่วาคาบะกับตัวสำรองยืนอยุ่ฝั่งเดียวกันโดยตัวสำรองยืนบังแบบแสดงท่าทีปกป้อง คาบุยืนอยุ่อีกฟากกับพวก pivoine ที่ก่อนเรื่อง คือยืนประจันหน้ากับอาริมะ คาบุก็เหมือนเห็นถึงจุดยืนที่ดูอยู่คนละด้าน ยืนคนละฝั่งกันแถมยังอยุ่ใกล้ชิดอาริมะมากกว่า ก็ขรึมๆไป (ส่วนท่านเรย์กะอยู่ไหน.... ซุกอยู่ในวงซุยรันมุง คือเชี่ยยยยย นางเอกของกรู๊วววว จู่ๆก็สามารถเล่นบทตัวประกอบได้ แม่งงงงงง) แล้วเอ็นโจอยู่จัดการซากจากที่แกล้งกัน บอกให้เรย์กะตามไปจัดการด้านคาบุ เรย์กะก็ตามไปเชียร์อัพนางจนลงเอยที่ร้านโอโคโนมิยากิอ่ะแหละ สรุปเรื่องจบคือไปกินจ้าาาา แล้วคาบุโผล่มาแลดูไร้ดาเมจใดๆ แบบเรย์กะยังงงว่าอ้าวสรุปหายแล้วหรอ อะไรกันเนี่ย 55

เรา >>117 โห หายไปแปบเดียว ตอบกันยาวมากเลย ดีๆๆ จะได้มีอะไรอ่าน ทางนี้ก็เริ่มสูดกาวเอ็นโจ side story ตามที่มีคนแนะนำมา รู้สึกหลอนประสาทเมาๆเบลอๆ คิดว่าอฟช.มาเอง เขียนดีมากอ้ะ ชอบๆ จะมีต่อมั้ย

เคยพยายามดำน้ำนะ แต่จมน้ำตายทุกทีเลยไม่ดำแล้ว รอแปลไทยดีกว่า พอดีมีคนชี้ทางสว่างว่าให้มากระทู้นี้ก็เลยลองยื่นหน้าเข้ามาเยี่ยมก่อน สงสัยจะได้เข้ามาอยู่กันยาวๆ 55555555555

>>188 ยินดีต้อยรับสู่ดงกาว มึงจะไม่มีวันได้ออกไป //จับหัวกดถังกาว

>>188 >>189 แล้วมึงก็จะแยกอฟชกับกาวไม่ออกอีกต่อไป

>>188 นั่นสิดำทีไรสาหร่ายติดคอตรึม 555 มาหาทางสว่างจากทู้นี้เหมือนกัน อยู่ไปอยู่มาเริ่มแยกไม่ออกละอันไหนกาวอันไหน อฟช. 555

อื้อหื้อ คืนนี้เพื่อนโม่งคึกมาก เอาจริงกูชอบตอนที่พวกมึงมาวิเคราะห์กัน โครตเผ็ดร้อน

อยากลงฟิคจัง แต่เป็นฟิคที่แต่งด้วยอารมณ์ชั่ววูบ---

>>193 ลงเลยเราพร้อมเสมอ!

>>193 ยินดีๆ กาวเท่าไหร่เอามาเลย!

ต้องปรับภาษาให้เข้ากับโม่งด้วยสินะ พูดเราแล้วเขินจัง เขาว่าบอร์ดนี้มันเถื่อนไม่แน่จริงอยู่ไม่ได้ 5555555555555

กุเมากาวมากบอกเลย เป็นเรือเอ็นโจอยู่แล้ว ก่อนหน้านั้นกรี๊ดเหงาๆคนเดียวมาตลอด แปลอิ๊งก็ไม่ออกซักที จะดำน้ำเองก็จมน้ำตาย จนมารู้ว่าแปลไทยออกไปไกลลิบแล้ว แถมเพิ่งรู้ว่ามีกระทู้นี้หลังเขาไปมั้ย มาเจอที่นี่รู้สึกอิ่มเอมมากๆ ละมุนหัวใจกับเอ็นโจ side story มาก
ตอนนี้ก็เที่ยวอ่านฟิคอื่นๆอยู่ ฮู้ยยยย สนุกมาก ชอบๆๆ

ky นะ พอดีอยากแต่งฟิค หาพล็อตลงไม่ได้ เลยมาจบกับพล็อตนี้เฉย 55555 ซอมบี้บุกซุยรัน

----------------------

เอ็นโจพาร์ท

ตอนนั้นยังจำได้อยู่เลยว่ารู้สึกขบขันกับหนังซอมบี้เลือดสาดที่มาซายะเอาไปเยี่ยมยูกิโนะที่โรงพยาบาลขนาดไหน

แต่พอได้เจอกับตัวแล้วทำเอาหัวเราะไม่ออกสักนิด

ภาวนาว่านี่คงเป็นเพียงความฝัน

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก”

แต่เสียงหอบหายใจถี่แทบจุกอก ลำคอแห้งผากจนแสบคอ ความเจ็บปวดบนร่างกายก็ตอกย้ำเสมอว่านี่ไม่ใช่ความฝัน

แต่คือความจริง

เสียงกรีดร้อง โครมครามดังรอดออกมาจากช่องว่างของประตูที่นั่งพิงอยู่ ต้องค่อยๆพยายามปรับลมหายใจของตัวเองให้อยู่ในระดับปกติ ผมกุมขมับพลางนึกย้อนทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ซอมบี้ ซากศพของคนตายที่ลุกขึ้นมาเดินเต็มเกลื่อนโรงเรียนซุยรันไปหมด ตอนแรกก็นึกว่าเป็นการแสดงของชมรมใดสักชมรมในงานโรงเรียน แต่ก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่เมื่อซอมบี้เหล่านั้นเริ่มไล่ล่าฝูงคน เมื่อถูกกัดก็จะกลายเป็นพวกเดียวกับมัน

ผมหัวเราะขื่นๆ ราวกับชีวิตจริงนี้กลายเป็นหนังไปแล้ว

แต่แท้จริงแล้วมันไม่ตลกเลยสักนิด

เหล่านักเรียนซุยรันพากันวิ่งหนีตาย--- อืม น่าจะใช้คำนี้ได้เลยล่ะ พวกเขาต่างพาวิ่งหนีกันเข้ามาหลบภัยในอาคาร ด้วยความที่ซุยรันเป็นโรงเรียนชั้นนำก็เลยมีห้องหลบภัยอยู่ในตัวด้วย ทุกคนจึงไม่ลังเลเลยที่จะมุ่งเป้าไปที่ห้องที่ว่านั่น

แค่มีชีวิตรอด ทุกคนก็พร้อมใจที่จะผลักไสคนอื่นออกไป ช่างเห็นแก่ตัว แต่มนุษย์ก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว

ผมถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆ พลางนึกถึงตอนที่ผลัดหลงกับยูกิโนะ ไหนจะมาซายะ คุณคิโชวอิน หรือคนรู้จักอื่นๆที่ตอนเกิดเหตุซอมบี้บุกก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้างแล้ว

อยากจะหาตัว แต่เพราะฝูงนักเรียนซุยรันมหาศาลก็ดันตัวผมให้ไหลเข้ามาในอาคารอย่างหลบเลี่ยงไม่ได้ มนุษย์ตอนเห็นแก่ตัวช่างน่ากลัว ยิ่งวันนี้เป็นงานโรงเรียนที่เปิดให้คนนอกเข้ามา คนก็เยอะกว่าเดิมเท่าตัว จำได้ว่าถูกผลักให้หลีกทางอย่างแรงจนล้มลงกับพื้น แล้วก็มีคนมาเหยียบซ้ำ ตอนนั้นชุลมุนเกินกว่ามองออกว่าใครเป็นคนทำ แค่เบนตัวหลบฉากออกมาไม่ให้ถูกทับตายก็แทบเต็มกลืนแล้ว

สุดท้ายก็เข้าห้องหลบภัยไม่ทัน และถูกปล่อยทิ้งให้อยู่ข้างนอกกับซอมบี้

ยศศักดิ์หรือฐานะในตอนนี้ไม่สำคัญอีกต่อไป

รอยเท้าเด่นชัดบนเสื้อนอกสีขาวจนอยากจะถอดทิ้ง แต่ก็เลือกที่จะไม่ทำ ผมเลิกฟุ้งซ่าน มองลอดช่องว่างของประตูออกไป เห็นนักเรียนหญิงโชกเลือดคนหนึ่งเดินโซเซผ่านห้องที่ผมอยู่ไป เสียงครางต่ำในลำคอราวกับสัตว์ป่าก็สรุปได้ว่าน่าจะกลายเป็นพวกมันไปแล้ว

อยากจะถอนหายใจออกมาดังๆ แต่ถ้าทำแบบนั้นคงเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ทำ ผมหยิบมือถือขึ้นมา สัญญาณเหลือขีดเดียว แต่ก็ตัดสินใจที่จะโทรหาเพื่อนสนิทตัวเอง มาซายะ เมื่อไม่มีท่าทีที่จะรับก็เลยตัดสายทิ้งไป

ผมเหลือบมองไม้เบสบอลที่ตกอยู่ไม่ห่างจากตัว น่าจะเป็นพร็อพประกอบอะไรสักอย่างที่ห้องนี้จัด ผมเอื้อมมือไปหยิบมาถือไว้ อย่างน้อยมีอาวุธก็น่าจะอุ่นใจกว่า พลางนึกแผงผังโรงเรียนในหัว จำได้ว่าห้องหลบภัยไม่ได้มีห้องเดียว ถ้าคนอื่นๆรอดล่ะก็จะต้องได้พบสักที่ในโรงเรียนแน่นอน

...ก็หวังให้รอด

ผมอยู่ในอาคารหนึ่ง ถ้าจะไปห้องหลบภัยอีกห้องก็ต้องไปที่อาคารสอง ถ้าจะเสี่ยงวิ่งออกไปตรงๆ ก็ไม่ค่อยคุ้มเท่าไหร่ เพราะในอาคารไม่ค่อยมีซอมบี้มากเท่าข้างนอก แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลย

ถ้าอ้อมไปข้ามสะพานเชื่อมชั้นสามน่าจะปลอดภัยมากกว่า

ตัดสินใจได้แล้วผมก็ลุกขึ้น กระชับไม้เบสบอลในมือเล็กน้อย พลางแอบมองช่องว่างของประตูอีกครั้ง ไม่มีใครอยู่ ไม่ได้ยินเสียงอะไรในบริเวณนี้เลย

ผมค่อยๆแง้มประตูออกไปอย่างระมัดระวัง มองซ้ายมองขวาเล็กน้อย ก่อนจะออกมาจากห้องที่หลบอยู่ เลี้ยวซ้ายออกไปทางบันได ค่อยๆเดินเลียบผนังไปเรื่อยๆ ถ้ามีอะไรก็สามารถหลบเข้าห้องเรียนสักห้องได้ ผมเดินขึ้นบันไดจนมาอยู่ตรงทางชั้นสอง แอบชะโงกหน้าไปก็ยังไม่มีใคร

เสียงซอมบี้ที่อยู่นอกอาคารก็ทำเอาประสาทเสียได้ไม่ยาก แต่ก็เลือกที่จะไปต่อ หวังว่าพอไปถึงแล้วจะเจอกับเพื่อนๆสักคนก็ยังดี ถึงจะยังคิดไม่ออกว่าจะให้เปิดประตูห้องหลบภัยยังไงดีก็เถอะ

ผมเดินขึ้นมาถึงชั้นสามแล้ว แต่เสียงโวยวายโหวกเหวกเรียกซอมบี้ก็ดังมาจากอีกข้าง เด็กหนุ่มที่ดูจะคุ้นหน้าคุ้นตาดีวิ่งมาด้วยใบหน้าตื่นตระหนก

“คาซึรางิคุง?”

ทั้งๆที่คิดว่าพูดออกไปเบาๆแล้วนะ แต่หมอนั่นกลับหยุดชะงักและหันขวับมามองผมตรงบันไดชั้นสามซะได้

พลาดซะแล้ว

>>196 ไม่เป็นไรนะกูก็คล้ายๆกับมึง กูอยู่เรือเอ็นโจมาตั้งแต่อ่านแรกๆ เคยอ่านอิงเมื่อนานนนนนมาแล้วแต่อิงมันหยุดแปลไปนานมาก มารู้ทีหลังว่ามีแปลไทย แล้วก็มาเจอบอร์ดนี้จากเม้นในแมวดุ้น
ครั้งแรกที่เข้ามากูดีใจมากเพราะอยากหาคนคุยเรื่องโมเม้นเอ็นโจมานานแล้วแต่ไม่มีเพื่อนอ่าน
ปล.กูก็ต้องปรับภาษาให้เข้ากัน ปกติกูเรียกตัวเองว่าเรา เรียกคนอื่นด้วยชื่อหว่ะ555

“คุณเอ็นโจ---!”

ผมกระชากตัวหมอนั่นให้มายืนข้างตัวเป็นการหุบปากพาซวยนั่นซะ ถ้ายังไม่หยุดโวยวายผมจะทิ้งหมอนี่ไปแล้วนะ ตะโกนเรียกซอมบี้รึไงน่ะ?

“ค--คุณยุยโกะน่ะ---!”

ผมขมวดคิ้วเมื่อชื่อของผู้หญิงคนนั้นดังออกมา นี่ตามกันมาถึงนี่เลยเหรอ? แล้วไปไหนซะแล้วล่ะ? ตอนนั้นที่ร่างบอบบางก็ปรากฏตัวขึ้นทำให้ผมคลายความสงสัยไปได้

ร่างบอบบางท่วมไปด้วยเลือด ท่าทางโซเซ เสียงคำรามต่ำๆในลำคอก็รู้เลยว่ากลายเป็นพวกซอมบี้ซะแล้ว เห ผิดคาดเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่แล้ว คาซึรางิจับปลายเสื้อผมเบาๆ ดวงตาคลอน้ำตาจ้องมองไปผู้หญิงคนนั้น

“อือ ไปเถอะ”
“ต..แต่ว่า---”
“ช่วยไม่ได้แล้ว”

ผมพูดตัดบทสนทนา อย่ามาโง่หน่อยเลย ช่วยไม่ได้ก็คือช่วยไม่ได้ ไว้มีวัคซีนอะไรออกมาก่อน ผมจะเก็บเรื่องช่วยไว้คิดอีกทีล่ะกัน แต่ตอนนี้ไม่มี ก็เลยไม่จำเป็นต้องใส่ใจอยู่แล้วนี่ ผมเดินออกไปอีกทาง เห็นสะพานเชื่อมอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แถมชั้นนี้ยังไม่มีซอมบี้ตัวอื่นนอกจากยุยโกะด้วย

ไม่นับซากศพไม่ขยับเขยื้อนเต็มชั้นล่ะนะ

“ช--ชู...”

หือ?

ผมหันขวับไปมองคนเรียก ซอมบี้ยุยโกะโงนเงนเข้ามาใกล้จนต้องยกไม้เบสบอลขึ้นมา ส่วนคาซึรางิคุงก็หลบอยู่ข้างหลัง แปลกใจเล็กน้อยที่ยังดูเหมือนจะมีสติ แต่ก็คงอีกไม่นานหรอก ถ้าถูกกัดอาจจะไม่ได้เป็นพวกมันเลย แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นอยู่ดี

“ช..ชู ชู”

สติแข็งใช้ได้

“ถ้าเข้ามาใกล้อีกก้าว ผมจะไม่เกรงใจแล้วนะ”
“คุณเอ็นโจ!”
“เงียบครับ”

ผมส่งสายตาเย็นชาใส่คาซึรางิจนอีกฝ่ายเงียบกริบ ก่อนจะตวัดสายตาไปมองร่างของยุยโกะที่หยุดนิ่ง ใบหน้าอาบน้ำตาชวนน่าสงสาร
แต่ผมไม่สงสารหรอก

“แต่คุณยุยโกะเป็นคู่หมั้น---”
“เป็น ‘ว่าที่’ ต่างหาก”

ถ้าหมอนี่ยังไม่หยุด ผมจะเบนไม้เบสบอลไปที่อีกฝ่ายแล้วนะ อยากจะแค่นหัวเราะใส่ ก็แค่ว่าที่ที่ถูดยัดเยียดให้โดยไม่ถามความเห็นว่าต้องการหรือไม่ แถมยังปฏิเสธไม่ได้อีกต่างหาก

เป็นแบบนี้ก็ดีไปอีกนะ เหอะ

พรึบ!

“เฮ้ย!”

ผัวะ!

ผมตกใจที่อยู่ๆฝ่ายนั้นก็กระโจนเข้าใส่เลยตวัดไม้ที่อยู่ในมือฟาดไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ ผมเม้มปากแน่นด้วยความคิดบางอย่าง

ถ้าไม่ฆ่า เราก็จะถูกฆ่า

“ค..คุณเอ็นโจ! จะทำอะไรน่ะครับ”
“จัดการ ‘เสี้ยนหนาม’ ยังไงล่ะครับ”

ผัวะ! ผมฟาดลงไปอีกครั้งเมื่อร่างบางกำลังจะลุกขึ้น ต้องฟาดอีกที่ครั้งอีกฝ่ายถึงจะลุกขึ้นมาไม่ได้อีกนะ?

ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ!ผัวะ

ผมกระตุกยิ้มหนึ่งครั้งเมื่อรับรู้ว่าตัวเองกำลังเอาความรู้สึกทั้งหมดไประบายลงกับซอมบี้ตรงหน้า พออาวุธในมือหักจนใช้การไม่ได้แล้วจึงเบือนหน้าหนีจากซากศพที่มองไม่ออกเลยว่าเป็นใคร ดูเหมือนจะทำเกินไปแฮะ น่าขยะแขยงจนอยากจะอาเจียน ตอนดูหนังก็เฉยๆ แต่พอมาพบเจอกับตัวเองแล้วทำเอาอยากจะขย้อนของเก่าออกมาชะมัด

“อุ๊บ--- อ้วกกกกก”

แต่เหมือนจะมีคนหนึ่งที่ทนไม่ไหวก่อนผม ทั้งๆที่ทำแค่มองแท้ๆ คาซึรางิโก่งคออ้วกอยู่ตรงกำแพง มือเท้าอยู่กับกำแพงจนเห็นรอยฟันเล็กๆ...หือ? รอยฟัน?

“คาซึรางิคุง ที่มือมีแผลนี่?”
“ฮ..ฮะ! ก..ก็แค่รอยถลอกทั่วไปครับ!”

อีกฝ่ายรีบเก็บมือหลบสายตาเขม็งของผม

“นี่”
“ค..ครับ?”
“ผมไม่ได้โง่”

ผมเดินเลี่ยงจากหมอนั่นไปที่สะพานเชื่อม พอเห็นออกเดิน หมอนั่นก็ทำท่าจะตามมา ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย

“คาซึรางิคุง”

ผมหยุดเดินตรงกลางสะพาน และปรายตามองไปยังเด็กหนุ่มที่สภาพแย่กว่าผมหลายเท่า

“นายถูกกัดแล้วนี่”
“แต่ผมไม่ได้เป็นซอมบี้นะครับ!”
“ไม่เป็นตอนนี้ ตอนหน้าก็ได้เป็น”
“แต่---!”

ฝ่ายนั้นทำท่าจะเถียง ผมจึงส่ายหน้าและกวักมือเรียกให้อีกฝ่ายเข้ามาหา ตอนนี้ไม่มีอาวุธแล้วด้วย ถ้าเกิดหมอนี่กลายซอมบี้ขึ้นมาจะยุ่งยากกว่าเดิมอีก คาซึรางิคุงแสนโง่เง่าเดินเข้ามาหาผมด้วยใบหน้าน่าสมเพช

ผมชี้ลงไปข้างล่างสะพาน เขาชะโงกหน้าลงมองตามมือ

ผลัก

“เอ๊ะ”

ผมเลือกจะเมินเสียงกรีดร้องของคนที่เพิ่งถูกผมผลักตกสะพานชั้นสามลงไปข้างล่าง และถูกฝูงซอมบี้ข้างล่างรุมล้อมด้วยความรักเลยล่ะ ฮะฮะ หมอนั่นก็แค่ตัวถ่วง มีไปก็เท่านั้นแถมถูกกัดมาตั้งขนาดนั้น ใครเขาจะพาไปกันล่ะ โง่เง่าชะมัด

“ลาก่อนนะ”

ลาก่อนตลอดกาล

ผมเดินข้ามสะพาน ในโลกที่ชีวิตคนอื่นไม่สำคัญอีกต่อไปก็ไม่เห็นต้องสนใจ

ตอนนี้ควรจะมุ่งไปที่การพบกับเพื่อนๆก่อน

ยูกิโนะ

มาซะยะ

แล้วก็คุณคิโชวอิน

ขอให้ปลอยภัยด้วยเถอะ

------------

ขอจบลงเท่านี้ ต่อไม่ออกแล้ว ใครอยากต่อ เชิญเลยน้า อันนี้แต่งขึ้นเพราะอยากให้เอ็นโจจัดการกับยุยโกะและตาไก่โง่น่ะ ไปๆมาๆเป็นซอมบี้เฉย เพราะถ้าไม่ใช่กูว่าฮีคงไม่มีแรงมุ่งหมายจะทำ พอเป็นซอมบี้แล้วฆ่าง่ายดี (?)

>>196 ห้องนี้ไม่เถื่อนมึง ฟรุ้งฟริ้งฝุดๆถ้าเทียบกับห้องอื่น มีคำว่ากูมึงก็จริงแต่ประโยคแต่ละประโยคเต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้ (กางแขนวิ่งท่ามกลางแสงตะวัน)

KY นิดนึง นี่โม่งแปลนะ คือกูนั่งคิดมาซักพักล่ะว่าจะพูดยังไงดีไม่ให้ดูวีนดูดราม่า แต่มันเป็นเรื่องยากมากจริงๆ กูเลยขอเขียนตามความรู้สึกละกัน หวังว่าสหายโม่งจะเข้าใจกูนะ กูแค่เหนื่อยเฉยๆ กูไม่ได้อยากดราม่า
คืองี้ กูก็อ่านดิบตอนล่าสุดมาเหมือนกัน เข้าใจว่ามันฟินมาก กรี๊ดมาก กูอยากแปลเร็วๆ ให้ทันดิบเหมือนกัน จะได้ฟินไปพร้อมๆ กัน แต่กูไม่มีเรี่ยวแรงพอจะลงแปลให้อ่านกันทุกวันหรอก อันนี้คงเข้าใจนะว่ากูก็มีธุระส่วนตัวต้องทำเหมือนกัน

อีกเรื่องคือ อย่างที่บอกไปหลายครั้ง ว่าใจจริงกูไม่อยากเอานิยายที่ไม่ได้ขออนุญาตมาแปลเถื่อนเท่าไหร่ ถึงจะไม่ได้เอาไปใช้เชิงพาณิชย์ก็เหอะ แต่กูอยากแปลท่านเรย์กะสุดๆ เพราะอยากมีเพื่อนคุย แล้วกูก็รู้สึกว่าความสนุกของเนื้อเรื่องท่านเรย์กะมันต้องผ่านสำบัดสำนวนของท่านเรย์กะคือแนววี้ดว้ายบ้าบอแบบของหล่อน ถ้าเล่าเรื่องย่อๆ แต่ละตอนความสนุกมันลดลง แต่เท่าที่ดูสปอยล์กัน คือมันก็มาปะติดปะต่อเนื้อเรื่องครบแล้วอ่ะ ทุกคนก็ดูแฮปปี้ดี ที่ดำน้ำมากันมันก็ตรงแหละ เอาตรงๆ กูเลยคิดว่าแปลไทยไม่น่าจะจำเป็นล่ะ (อันนี้ไม่ได้ประชดนะ คือตอนนี้กูไม่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ) เดี๋ยวจะลงอีกสองตอนเท่าที่มีตุนไว้ แล้วจะขอโบกมืออำลาโปรเจคต์อันนี้ล่ะนะ มาบอกไว้ก่อนโม่งเผื่อจะมีคนทำต่อ จะส่ง username กับ password ใน account ของแมวดุ้นไปให้ อันนี้รบกวนบอกช่องทางติดต่อไว้ที่ช่องคอมเมนต์ของแมวดุ้นเน่อ เพราะกูคงไม่เข้ามาตอบที่นี่แล้วล่ะนะ ขอโทษด้วยที่ทำให้ผิดหวังกัน m(_ _)m

>>201 ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ดำน้ำกับแปลไทยมันคนละอารมณืเลยนะมึงTT^TT กูไม่ได้ดำน้ำด้วย ฮือๆ

แต่เคารพการตัดสินใจมึงนะ มีใครจะอาสาแปลต่อบ้างไหม กูรอเสมอ

ส่วนมึงกลับมาได้เสมอนะ ถ้าหายเหนื่อย ไม่ต้องแปลก็ได้ แต่มาเม้ามอย หวีดกรีดร้องด้วยกันนะมึง

>>201.......เอาจริงๆกรุต้องการการแปลสไตล์โม่งแปลนะ คืออ่านสปอยล์ไปก็ใช่ว่ากรุจะเห็นรายละเอียดของเรื่องทั้งหมดโดยไม่ผ่านความกาวไง ส่วนความเร็วในการลงกรุยอมรับว่าโม่งแปลลงขยันมาก อันนี้กราบ คือกรุชอบเวลาว่างระหว่างตอนเพราะมันจะได้หยุดคิดวิแคะกันน่ะนะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆกรุก็ไม่ได้ว่าอะไรอ่ะนะ ถึงกรุจะเสียดายเพราะคงไปงมเองโดนสาหร่ายพันคอแน่ๆ ขอบคุณมากที่แปลมาให้อ่านอย่างสม่ำเสมอนะ โอ้ย แต่อยากให้โม่งแปลแปลต่ออ่ะะะะะ ;_;

>>201 เดี๋ยวสิโม่งแปลลลลล นายเป็นโอเอซิสหลักของเราเลยนะ ขาดนายไปเราจะอยู่อย่างไรรรร //เกาะแข้งเกาะขา
อ่านสปอยล์มันก็ไม่ได้อรรถรสเท่าแปลอะ ผ่านฟิลเตอร์มาก็เยอะ... แต่ก็นะ มีภาระต้องลงนิยายวันเว้นวันขนาดนี้มันก็เป็นงานที่หนักโขอยู่
ถ้านายเหนื่อยก็พักก่อนก็ได้ หายเหนื่อยเมื่อไหร่ที่นี่จะคอยต้อนรับคอยเสิร์ฟกาวให้เสมอนะ ;__;

>>201 แง้ โม่งแปลอย่าทิ้งเราไปปป
กระทู้​นี้กูอ่านแต่ฟิคนะ เจอจุดสปอยล์​ก็เลื่อน​ผ่าน(แต่พักหลัง​นี่มาเป็นแผง.. หลบลำบากมาก ต้องเพลาๆการเข้ากระทู้​แทน) กูรอฉบับแปลอย่างเดียวเลยนา แง้ //เกาะแข้งเกาะขาและบีบนวด

กระทู้​นิทรรศการ​จมเรือ โม่งสารบัญ​ก็หาย
กระทู้​คานนี่ โม่งแปลจะจากเราไปอีก แง้ พวกมึงควรเลิกตั้งชื่อกระทู้​อัปมงคล​แบบนี้แล้วนะ

>>201 ง่า จะไปแล้วเหรอ คิดถึงมึงนะ ;A; ถ้าไม่ไหวจริงๆกูก็เข้าใจแหล่ะ เคารพการตัดสินใจของมึง ขอบคุณมากสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา มึงไม่ต้องแปลก็ได้แต่กลับมาเม้ามอยพูดคุยกันถ้าว่าง เหนื่อยก็พัก อยากก็ทำ ไม่อยากก็ไม่เป็นไร
จะบอกว่าแปลไทยมันไม่เหมือนสปอยในนี้หรือไปดำน้ำมาเองอะ ที่ดำน้ำมาเองก็มีตีความผ่านฟิลเตอร์ตัวเองบ้างอะไรบ้าง แต่แปลไทยออกมาจริงๆก็ไม่ได้ให้ฟีลแบบตอนอ่านสปอยหรือไปดำน้ำมาเท่าไหร่เลย บางเรื่องกูรู้ล่วงหน้านานแล้วก็ยังเอนจอยกับแปลไทยได้อยู่นะ

>>201 โม่งแปลลลล มึงคือความหวังที่จะมีกำลังใจใช้ชีวิตต่อไปของกุ กุเข้าใจว่ามึงมีงานและธุระของมึงนะกุรักมึง //กอดเอว
มึงไปพักร้อนก่อนก็ได้ถ้ามึงเหนื่อย กุพร้อมรอมึงเสมอออออ ไอ้ที่ดำน้ำอ่ะกุเคยงมแล้วแต่ไม่รอดอ่ะ กุมารอมึงทุกวันเลยน้าาาา แต่ถ้ามึงไม่ไหวก็ไม่เป็นไร ขอบคุณที่มาแปลให้เหล่าโม่งมาตลอด
กุจะรอคนแปลให้นะ พร้อมเสพเสมอ

>>201 เดี๋ยวสิโม่งแปล แง้ คิดถึงมากเลย ถ้ามีงานเยอะก็ไม่ต้องรีบลงก็ได้นะ ยังไงๆก็ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมามากๆเลย ทุกวันนี้ดำน้ำไม่รู้เรื่องก็ได้การแปลของโม่งนี่แหละทำให้รู้เรื่องและสนุกสุดๆไปเลย

>>201 อย่างแรกขอขอบคุณโม่งแปลที่ช่วยแปลมาตลอด มึงเป็นคนที่ขยันมาก อัพถี่สม่ำเสมอรวดเร็ว แปลภาษาก็ดี มึงเป็นคนที่นำเสนอทำให้กูได้รู้จักและสนุกกับเรื่องนี้

และกูก็เข้าใจดีว่า fan translation มันเป็นอะไรที่เหนื่อย ทำฟรี ไม่ได้เป็นเชิงพาณิชย์ เพราะงั้นไม่ว่าเหตุผลจะเล็กน้อยหรือสำคัญแค่ไหนก็ตามกูก็เคารพการตัดสินใจมึงเพราะทุกวันนี้แค่ช่วยแปลให้ก็เป็นบุญคุณมากแล้ว

แต่กูไม่อยากให้มึงเข้าใจผิดว่าแปลไทยไม่ได้มีความจำเป็นแล้วเพราะมีคนดำน้ำแล้วมาช่วยสปอย กูก็เป็นหนึ่งในคนที่ดำน้ำดิบตอนใหม่ตลอด และยังเคยมาสปอยในนี้ด้วยเลย กูก็อ่านนิยายมาเยอะนะแต่กูว่าการอ่านสปอยกับการอ่านแปลฉบับเต็มมันต่างกันเยอะ ความละเอียด ความสนุกต่างกันมาก มึงช่วยทำให้กูมีความสนุกเล็กๆเพิ่มเข้ามาในชีวิตประจำวันนะ เพราะฉะนั้นอย่าพูดเลยว่าที่มึงทำมามันไม่มีความจำเป็น

>>201 ฮืออออออออออออออ รู้สึกช็อก พูดอะไรไม่ออกเลย... เราไม่รู้จะพูดยังไงดี ไม่เคยรู้สึกโหวงเหวงขนาดนี้มาก่อน แงงงงงง แต่ก็ขอบคุณโม่งแปลมากๆเลยนะที่แปลสม่ำเสมอมาโดยตลอด มาไกลกว่าอิ๊งหลายเท่า ทุกวันที่ได้เห็นตอนใหม่ออกทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นมีความสุข ทำให้เรารู้จักท่านเรย์กะ ได้พูดคุย แลกเปลี่ยนกันมากมายจนถึงวันนี้ ได้เชียร์ ได้ฟิน ได้มาช่วยกันวิเคราะห์ เห็นไอเดียแปลกใหม่ของเหล่าโม่ง แม้แต่เราที่วางมือจากการแต่งฟิคไปนานมากๆ ก็กลับมาแต่งเรื่องนี้ด้วยความเมากาว รู้สึกสนุกและมีประสบการณ์ดีๆจากที่นี่

เราอ่านญี่ปุ่นไม่ออกเลยอ่ะ... แงงงงงงง ถ้างมดิบเอง ต้องพึ่งกูเกิ้ลซึ่งก็คงไม่สามารถเก็บรายละเอียดได้หมด แถมอาจจะแปลผิดด้วย... ท่านเรย์กะยิ่งมีศัพท์เกี่ยวกับอะไรแปลกๆมากมาย มีใครจะแปลต่อไหม... ถ้าเราไปเรียนญี่ปุ่นต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะอ่านนิยายออกน่ะ...

เราคนแต่งฟิคคู่หูทะลุมิติเองนะ กะจะแวบมาบอกว่าถึงเวลารับกรรมของเราแล้ว... การบ้านที่ดองไว้ตั้งแต่ก่อนสงกรานต์เรียงวันกำหนดส่งมารัวๆ คงไม่สามารถลงทุกวันได้อีกแล้ว อาจจะสามถึงห้าวันครั้ง (ถ้าเสร็จก่อนก็อาจจะลงก่อน) พอเห็นโม่งแปล เราก็พอเข้าใจว่าการแปลลงบ่อยๆแบบนี้น่าจะเป็นงานที่หนักทีเดียว... แต่ก็อดสะเทือนใจหน่อยๆไม่ได้... ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกขอบคุณจริงๆที่ช่วยแปลมาให้โดยตลอด ขอบคุณมากๆเลยนะ สู้ๆกับชีวิตจริงนะโม่งแปล ถ้าเบื่อๆแวะมาคุย มาอ่านคอมเมนต์ได้นะ

>>201 ขอบคุณที่แบ่งเวลาส่วนตัวมาแปลนะโม่งแปล ชอบสำนวนมาก ขอบคุณที่ทำให้แฟนชาวไทยได้อ่านเวอร์ชั่นแปลไทย ได้เป็นที่รู้จักมากขึ้น ไม่งั้นกูคงนั่งอ่านดิบนั่งกรี๊ดอยู่ในหลืบคนเดียว ไม่มีคนคุยด้วยเยอะแยะแบบนี้ และคงไม่มีกระทู้นี้เกิดขึ้นด้วย ขอบคุณมากจริงๆ

เห็นด้วยกับคนอื่นๆว่าสปอยกับแปลมันคนละอารมณ์กันจริง มันผ่านฟิลเตอร์ของคนอ่านมาแล้ว แต่การแปลคือการส่งสารจากคนเขียนโดยตรง ซึ่งกูนับถือโม่งแปลมากที่สื่ออารมณ์ออกมาได้ดี อ่านแปลไทยแล้วสนุก แต่ถ้าโม่งแปลตัดสินใจแล้วกูก็ได้แต่ยอมรับในการตัดสินใจแหละ ยังอยากให้มาคุยกันก๊าวด้วยกันอยู่นะ ถึงจะไม่ได้แปลแล้วก็ไม่เป็นไร

>>201 เฮ้ย อย่าบอกว่าที่มึงทำมาไม่จำเป็นนะ มึงอย่าพูดแบบนั้น สำหรับกูสำคัญมากและจำเป็นมาก ความละเอียดและความสนุกมันต่างจากสปอยอะ ถ้าสปอยมันก็ยกมาบางส่วนที่เข้าข้างชิพและผ่านฟิลเตอร์ แต่แปลออกมามันมีรายละเอียดเยอะกว่านั้น มันคือการส่งสารของคนเขียน มึงสื่ออารมณ์ของท่านเรย์กะได้ดีมาก

กูสนุกมากที่ได้อ่านแปลไทยโดยสำนวนมึง กูยังคิดเลยว่ามึงลงวันเว้นวันขนาดนี้จะไหวมั้ย กูดำน้ำแล้วโดนสาหร่ายพันคอตาย อ่านไม่ออก งงความหมาย ต้องพึ่งแปลไทยอยู่ร่ำไป ถึงมีสปอยในนี้แต่กูก็ยังรอแปลไทยอยู่ดี

กูเข้าใจว่ามึงเหนื่อยนะ และเคารพการตัดสินใจด้วย มึงไม่ต้องแปลแต่มาเม้ามอยกับพวกกูเหมือนเดิมก็ได้ ในฐานะคนตั้งกระทู้แรก ขอบคุณมากสำหรับทุกอย่าง ขอบคุณที่ช่วยแปลให้มาตลอด ไม่มีมึงกระทู้นี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้นมาหรอกนะ

>>201 ม่ายยยยยยยยยยยย มันไม่เหมือนกันนะอ่านแบบดำน้ำกับอ่านแปลจากคนรู้ญี่ปุ่น รู้สึกเหมือนเก็บเนื้อเรื่องมาได้ 30-40% แถมที่สปอยกันคือพอรู้แนวเรื่องก็ใช่นะ แต่ระยะห่างระหว่างแปลไทยกับดิบปจบ.เป็นร้อยตอนนี่มีความภาพเบลอมากมึ้งงงง แบบไม่รุ้อะไรอยุ่ตรงไหน มีประเด็นไหนคั่นอีกมั้ย หรือรายละเอียดเหตุการณ์ คือพอกูเข้ามาอ่านสปอยกันกลับทำให้กูเล็งเห็นประเด็นสำคัญมากคือเรื่องนี้ต้องอ่านจับดีเทล ต้องสังเกตและใส่ใจรายละเอียดอะมึงถึงจะต่อจิ๊กซอว์เรื่องได้ครบ ถ้ากูดำน้ำเองแล้วรายละเอียดเบลอๆนี่ตอนต่อๆไปกูก็คงต่อเรื่องไม่ติดเหมือนกันถ้าสังเกตไม่เห็น ร้องห้ายยยยยยยยยยย มึงอย่าทิ้งกู ฮืออออออ

อย่างที่บอกกันว่าอยากให้ลงถี่ๆก็ก็เข้าใจนะว่ามันคือฟีลกรีดร้องมากกว่าอะ วันเว้นวันของที่เป็นอยู่ก็ดีมากละ ยังไม่มีใครแบบโม่งแปลลงทุกวันไม่ได้หรอไงอะไรแบบที่รู้สึกว่าอยากให้เปลี่ยนความถี่นะ กูอ่านแล้วรู้สึกว่ามันคืออารมณ์แบบอยากไทม์สคิปมากกว่าอะ แบบถ้าทันดิบก็ดีเลยยยย ถ้าไม่ทันก็ยังอ่านกันอยู่ดีแหละ คือกูไม่รู้ว่าในแมวดุ้นดูจำนวนคนอ่านได้มั้ย แต่ก็เชื่อว่าอ่านสปอยล์แล้วก็ยังอ่านแปลไทยกันอยู่ดีอะ กูเชื่อว่าจำนวนคนอ่านไม่ลดลงจากตอนก่อนมีสปอยนะ เพราะกูก็ทั้งดำน้ำและเสพสปอย แต่ทุกวันแปดโมงกูเปิดแมวดุ้นตลอดเลยนะะะะ โฮววววววววว ยิ่งอ่านยิ่งแบบทั้งดำทั้งสปอย มันไม่ได้หมดอยู่ดีอะ ยิ่งบางคนก็สปอยคลุมเครือมากแบบตอนไหนก็ไม่รู้ รายละเอียดมากๆก็ไม่มี จะออกสรุปๆ คือมึงอาจจะรู้สึกว่าบอกไปหมดแล้วเพราะมึงอ่านออกและเข้าใจไทม์ไลน์ เห็นภาพรวมนะ พอมึงเจอจิ๊กซอว์ที่หลุดกระเด็นมาก็เลยแบบรู้ว่าหลุดมาจากตรงนี้ๆ มึงเลยรู้สึกว่าอ้าวก็ดำมาถูกต้องแล้วนี่นา แต่สำหรับกูคือในมือตอนนี้จิ๊กซอว์ตรึมมม เป้นพวกชิ้นส่วนเหตุการณ์สำคัญแหละกูมั่นใจ แต่คือแต่ละอันอยู่ตรงไหน รอบข้างเป็นอะไร เหตุการณ์ก่อนเหตุการณ์เสริมประเด็นย่อย หรือแม้แต่ลำดับคือกูก็ไม่รู้อะ ขาวมากกกแบลงก์มากกก นี่กูดำน้ำทุกตอนนะแต่ถ้าดำกันจริงจะรุ้เลยว่ามีความมึนอึนในระดับที่พอดำๆๆๆๆไปหลายตอน จะเริ่มไม่รุ้ตัวละว่ารายละเอียดที่อ่านมะกี้คือไงมั่ง จับใจความได้คร่าวๆประมาณนั้น /กอดดดดดดดด มึงอย่าเพิ่งปายยยยยยย

กุเข้าใจอีกนะว่ามึงอาจจะเป็นคนที่รู้สึกแบบเฮ้ย พอมีสปอยอาจจะอ่านไม่สนุกแล้วรึเปล่า อาจจะเป็นคนแบบอ่านหนังสือไล่ตามหน้ามึงจะไม่พลิกไปดูตอนจบเหตุการณ์หรือตอนจบเรื่องที่หน้าสุดท้ายก่อนเด็ดขาด เพราะกูเป็นนะ ในกรณีที่อ่านรู้เรื่องหมดอะนะ 555 อันนี้พอดำน้ำและเสพสปอยกูกลับรู้สึกเหมือนดูทีเซอร์หนังว่ะ แล้วอ่านรีวิวคนนิดหน่อย ซึ่งพอเข้าโรงไปแล้วแม่งโดนทีเซอร์หลอกก็มี ทีเซอร์ที่เรียงลำดับผิดทำเอาเดาเนื้อเรื่องหลุดไปไกลก็มี หรือรีวิวก็ความเห็นส่วนตัวกันด้วยเหมือนที่มีคนบอกว่าสปอยนี่บางทีก็มีฟิลเตอร์นะจ๊ะงี้ สุดท้ายต้องเข้าไปดูเองทั้งเรื่องแบบเรียงลำดับอยู่ดีอะถึงจะเข้าใจหมดจริงๆ แบบกล้าพูดว่าหนังอันนี้กูดูรู้เรื่องละ ไม่งั้นดูทีเซอร์สิบแบบกับอ่านรีวิวเอยสปอยเอย มึงไม่ได้นั่งดูทั้งเรื่องยังไงมันก็ไม่ใช่อะ พอดูเองเผลอๆคิดไปคนละจุดกับคนอื่นก็มีเงี้ย กลับมาเถอะตัวเองงงงง

ทั้งนี้กูไม่อะไรเลยนะเรื่องมึงไม่ว่าง ติดธุระ กูว่าทุกคนรอได้แหละ เหมือนเรื่องท่านเรย์กะฮิโยโกะซังติสแตกกว่ามึงอีก พวกแบบลงหลายเดือนลงที ก็รอกันได้นะ 555 รอจังหวะมึงว่างๆอารมณ์ดีงานสบายจิตใจปลอดโปร่ง ก็อัพแล้วมาคุยกันสนุกๆแบบนั้นคือไม่มีปัญหาอะไรเลยกูว่า แต่อย่าเลิกเลย ฮืออออออ

(มีต่อด้านล่าง)

เรื่องลิขสิทธิ์ที่ช่วงนี้เริ่มเข้มกันขึ้นก็น่ากังวลจริงนะ แต่อย่างในเด็กดีถ้าลงนิยายแปลคือให้ติดต่อถามนักเขียนอะ ถ้าอนุญาตก็ลงต่อได้ ส่วนใหญ่ถ้ายังไม่ตีพิมพ์ไม่ได้ติดสัญญากับสนพ.ก็จะลงได้ มึงลองติดต่อคุยกับฮิโยโกะซังดูมั้ยอะ อย่างน้อยได้ไม่ได้ยังไงก็ชัดๆไปเลยให้รู้ทั่วกันว่าตัวเค้าเองโอเคมั้ย โอเคแค่ไหนมีเงื่อนไขอะไรมั้ย เช่นแบบให้เครดิตลิงค์ ซึ่งมึงให้อยู่ละ ถ้ามีสนพ.ติดต่อมาต้องหยุดแปลและลบนะ ลบหมดมั้ยหรือลบถึงตอนไหนอะไรยังไง หรือแปลได้จนกว่าจะมีสนพ.ไทยขอลิขสิทธิ์มา อะไรก็แบบกูว่าลองถามเพื่อความชัดเจนและสบายใจเลยก็ดีนะ กูว่าไม่ใช่เรื่องแปลกในวงการนิยายญี่ปุ่นกับจีนหรอกที่จะมีคนขอแปล กูอ่านนิยายในไซต์แปลเยอะมากกกกกจากจีนเป็นอังกฤษซะส่วนใหญ่ เห็นก็มีติดต่อขอจากคนเขียนเอาเลยอะ หรือถ้ามึงไม่สะดวกใจจะติดต่อ กูว่าลองประกาศหาอาสาสมัครกันดู คือกูอยากช่วยมากกกกกก กูยินดีคุยแต่ก็คุยไม่ได้ ฮืออออออ ถ้าคุยเป็นอังกฤษอะสบายเลย แต่ก่อนอื่นคิดว่าติดต่อไปที่เค้าถ้าเริ่มที่ซี่ปุ่นได้คงดีและชัดเจนกันกว่าด้วย ส่วนใหญ่น่าจะมีทางให้ติดต่อไปที่นักเขียนได้นะ ส่งแมสเสจไปให้หรืออื่นๆ อย่างนิยายจีนส่วนใหญ่จะคุ้ยหา qq คนเขียนมาได้ไม่ยากจากในเว็บที่ลงงี้ คือเข้าใจว่าประเด็นมันก้ำกึ่งกฎหมายมันไม่ได้ดูน่าสบายใจอะ ถ้าถามไปเลยตรงๆกูว่าคงโอเคนะ เขียนนิยายที่คาแรกเตอร์ตัวละครมาแบบนี้ กุว่าฮิโยโกะซังคงโอเคถ้าพูดคุยกันตรงไปตรงมา อีกอย่างมึงก็ไม่ได้เก็บเงินด้วยอะ แบบแปลเพราะชอบจริงๆยังดีกว่าอีกเยอะของที่แปลอังกฤษ แต่ก็เห็นหลายที่ยังขออนุญาตมาได้นะทั้งที่เก็บเงิน เอิ่ม หรือหารกันกูไม่ชัวร์เหมือนกัน

ข้อได้เปรียบอีกอย่างคือสังคมโซเชียลไทยกว้างใหญ่และมีอิทธิพลมากกกก นิยายแปลที่ตีพิมพ์พักหลังนี่เป็นนิยายที่ดังทางเนตทั้งนั้นเลยนะ ทั้งเอามาแปลไทยและดังจากแปลอังกฤษ โดยเฉพาะนิยายทางฝั่งจีน คือ case study มันเยอะระดับที่มั่นใจได้ว่าทางเนตแพร่หลาย โอกาสสูงอะ สามารถเอาไปโฆษณาฮิโยโกะซังได้ว่าถ้าได้ตีพิมพ์ญี่ปุ่นแล้วหลังจากในเนตหยุดลงแปลไทย โอกาสที่คนอ่านสครีมจนสนพ.ลองเอาไปอ่านและตัดสินใจซื้อคือสูงมากอยู่ เอ๊ะนี่กูมองไกลไปมั้ยนะ 55 แต่มันเป็นประเด็นนึงในการเอาไปเจรจาได้จริงๆแบบแฟร์ๆ นี่คือ fact ที่ไม่ได้ผ่านฟิลเตอร์หลอกลวงชวนเชื่ออะไรเลย เยอะจริงๆนะ เผื่อซักวันถ้าฮิโยโกะซังอยากให้งานแพร่หลายล่ะก็

สุดท้ายนี้ โม่งแปลลลลล กูรักมึงงงง คือไม่ว่ามึงจะเลิกแปลไปเลย จะลองพิจารณาดูใหม่ จะเปลี่ยนความถี่ลงเป็นนานๆทีหรือจะไม่กำหนดวันเลย(นิยายหลายเรื่องที่เขียนๆกันอยู่ก็ไม่เห็นกำหนดวันเป๊ะ ก็อ่านกันสบายใจดีอยู่ดีนะ) จะลงเมื่อพร้อมและสบายใจแบบนี้ก็ได้ หรือจะติดต่อฮิโยโกะซังไปคุยกันหรือไม่ หรือจะมีคนมาช่วยติดต่อคุยแทนมั้ย anyway แต่ขอบคุณกับการแปลที่ผ่านมามากๆค่ะ กับความมีวินัยที่สุดยอดมากด้วย ขอบคุณมากๆมา ณ ที่นี้ค่ะ

ถ้ายังไงลองคิดดูอีกทะ--- แค่กๆๆ เคารพการตัดสินใจทุกประการ แต่โน้มน้าวหน่อยก็ไม่เสียหายนี่เนอะ รึเปล่านะ~

ขอบคุณมากกกกก ก.ไก่ ล้านตัว /กราบบบบบบ

>>201 โม่งแปล อย่าเพิ่งทิ้งพวกกูไปนะ ถึงจะมีสปอยยังไงแต่มันก็ไม่ได้อารมณ์เท่าที่มึงแปลหรอก รายละเอียดอะไรงี้ก็ไม่ครบ ภาษาก็ไม่ได้ ให้กูไปนั่งงม google translate มันก็ไม่รู้เรื่อง มึงไม่ว่าง มีการมีงานทำก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว มึงไม่จำเป็นต้องลงวันเว้นวัน จะลงอาทิตย์ละวัน เดือนละวันสองวันก็ยังมีคนตาม ถ้ามึงเหนื่อยมึงก็ไปหยุดพัก หายเหนื่อยก็มาแบ่งปันความสุข ช่วยเหลือลูกนกตาดำๆที่รอคอยมึงต่อไป

แต่ถ้ามึงไม่ไหวแล้วจริงๆก็เคารพการตัดสินใจของมึงนะ ขอขอบคุณสำหรับการแปลที่ผ่านมาทั้งหมด มึงได้แบ่งปันความสุขให้พวกเราเยอะมากจริงๆ
แต่กูก็ยังหวังว่ามึงจะยังมีไฟทำต่อไปนะ สู้ๆ กูรักมึงมากๆ

ป.ล. ต่อท้ายจาก >>213-214 เมื่อนึกได้ ถ้าโม่งแปลยังอยู่แถวนี้แล้วได้อ่านข้อความข้างบนแล้วช่วยมีรีแอคชั่นตอบกลับให้นิดดดนึงนะ จะแค่แบบ อ่านแล้วนะจากโม่งแปลอะไรแบบนี้ก็ได้ เพราะถ้าไม่เข้ามาเห็นเลยจริงๆจะได้เอาไปโพสในแมวดุ้นด้วยนะจ๊ะ เพราะอยากรู้ความคิดมึงเรื่องติดต่อฮิโยโกะซังด้วยอะ ปกติกูไม่โพสในแมวเลยเพราะกลัวโม่งแหก หืมมมมม ครั้งนี้หรอ แน่นอนว่าต้องใช้เฟส.......สมัครใหม่ มาโพสอยู่แล้ว 55555 กูไม่พร้อมให้ประชาชีเพื่อนร่วมงานและเจ้านายมาเห็นแล้วได้แต่อุทานว่า เชี่ยยยยยย เพื่ออ่านนิยายนี่มึงถึงกับต้องจริงจังขนาดนี้!!!! แต่ถามว่าเรื่องติดต่อนี่จริงจังมั้ยกูบอกเลยว่ามากกกกก ถ้าไม่มีใครแล้วจริงๆคงให้เพื่อนที่เป็นล่ามญี่ปุ่นช่วยแปลตอนติดต่อ แต่ยังต้องการอาสาสมัครผู้ใจดีอยู่นะ ฮืออออ ด้วยทั้งอาชีพและลุคและนิสัยเวลาทำงานกูนี่ อย่าให้กูต้องเปิดตัวทุ่มเทขนาดนี้ให้เพื่อนเห็นเลยยยยย ขอเป็นทางเลือกสุดท้ายนะ แต่ทั้งนี้ไม่ว่ามึงตัดสินใจยังไงทั้งแปลต่อหรือมีใครอยากแปลต่อ ด้วยประเด็นทางกฎหมายกูว่าก็น่าติดต่อไว้อยู่ดี ก่อนหน้านี้ไม่เคยพูดอะไรเพราะกลัวโผล่มาซะเครียดจะทำเสียบรรยากาศกันเปล่าๆ แต่คราวนี้โม่งแปลโผล่มาแล้วมันมีประเด็นลิขสิทธิ์ปนกูก็ขอจริงจังล่ะนะ จะตัดสินใจยังไงก็ตามคือกูบอกให้มึงรับรู้ไว้ละกันว่าในกรณีไม่มีทางติดต่ออื่นจริงๆคือกูสแตนด์บายรอไว้ข้างหลังมึงละ เกาะรอที่หลังมึงประหนึ่งชัตเตอร์ รับรองกูไม่ทิ้งไปไหนนนน
คืออ่านนิยายแปลหลายเรื่องหลายแนวมากจริงๆแต่ที่ติดสุดลงแดงก็เรื่องนี้นะ ถึงจะเคยคิดว่ากูไม่มีทางติดงอมกับเรื่องที่เนื้อหาเล่าถึงชีวิตเด็กม.ปลายได้แน่นอน แต่รู้ตัวอีกทีก็อืมมมมม นี่ถ้าเป็นไปได้ไม่อยากให้เลิกเลย แต่นี่ความรู้สึกส่วนตัวกูเอง มึงคิดยังไงก็ก็เคารพแหละ แค่ว่าหนึ่งในประเด็นที่ไม่สบายกายไม่สบายใจและอยากหยุดกูไม่อยากให้มีเรื่องลิขสิทธิ์ ยังไงก็ถือโอกาสนี้เคลียร์ทิ้งไปเลยดีกว่าแบบแฟร์ๆว่าฮิโยโกะซังเองคิดยังไง

หรือถ้ามีใครไม่อยากให้ติดต่อเพราะกลัวคำปฏิเสธนี่กูก็รับฟังนะ บอกไว้ได้เลย เพียงแค่ว่ายังไงซะส่วนตัวแล้วยังอยากให้ฟังความคิดคนแต่งเองเลยมากที่สุดอยู่ดีอะ อาชีพกูก็มีประเด็นที่เกี่ยวกับลิขสิทธิ์มากและมันเป็นเรื่องอ่อนไหว กูเข้าใจทั้งฝ่ายเจ้าของงานและคนที่ต้องการเสพงานนะ แต่สุดท้ายแล้วคืออยากให้เคลียร์ๆไปเลยมากกว่าจริงๆ

>>216 ไม่รู้จะพูดไงดี เอาใจช่วยละกัน ถ้าอาจารย์กรวมเล่มขายที่ญี่ปุ่น อาจเชียร์สนพให้ไปซื้อ LC มาอยู่ แต่นี่ที่ญี่ปุ่นแม้กระทั่งเล่มก็ไม่มีเลยไม่รู้จะเชียร์ยังไง

กูอยากช่วยแต่กูเพิ่งเรียนญี่ปุ่นได้สองปี(เป็นวิชาเสริม สัปดาห์ละครั้ง) ยังง่อย อ่านคันจิไม่ออก จำได้ร้อยกว่าตัวเอง(ร้อง) แกรมม่าก็ยังเรียนไม่ครบ ขนาดดูพอเป็นญี่ปุ่นบ้างไปใช้กูเกิ้ลแปลช่วยเป็นอิ้งกูยังยอมแพ้ สาหร่ายพันคอกูตาย เรียนมาไม่ช่วยอะไรเลย5555

กลัวปฏิเสธเหมือนกันนะ เพราะยุ่นเขาเข้มLC มากกว่า จีน เหมือนมีเรื่องนึงของยุ่นคนรู้จัก(ไม่ได้สนิทมาก) ติดต่อไปขอซื้อ เขาไม่ขายให้ด้วยเหตุผลที่ว่า งานของฉันมีแต่คนญี่ปุ่นเท่านั้นที่เข้าใจได้อย่างถ่องแท้ น้ำตาตกเลยมึง

ถึงโม่งแปล กูแค่อยากบอกมึงว่าแปลไทยจำเป็นสำหรับกูนะ กูเปิดดูวันเว้นวันทุกๆเจ็ดโมงเช้า ยังไงกูก็ขอบคุณมึงสำหรับทุกตอนที่ผ่านมา ขอบคุณมากๆ ฮือออออออออออออ

>>217 ส่วนกูนี่แปลจากญี่ปุ่นเป็นอังกฤษ หลายทีมีอะไรประหลาดแรงมากที่พยายามบอกตัวเองว่ากูยังอ่านไหวววว ยังพอรู้เรื่องงงง รึเปล่าก็ไม่รู้ หลายอย่างอากู๋ก็ช่วยไม่ได้จริงๆ 55 เพราะงั้นปกติอ่านนี่กูตีค่าความเข้าใจตัวเองไว้ 30% ถ้าบางตอนไม่มีอะไรแปลกๆอย่างชื่อเฉพาะ อาหาร ขนม สิ่งของ วัฒนธรรม... เอ๊ะมันมีอะไรได้บ้างวะเนี่ย น้ำตาไหล อะไรที่เฉพาะหน่อยนี่ตายสนิท คือถ้ามีแต่บทพูดๆๆ กับเล่าดินฟ้าอากาศอะกูว่าได้ประมาณ 40% เพราะงั้นไฮไลท์ของเรื่องอย่างเรย์กะออกท่องเที่ยวไปนั่นนี่ชิมอาหาร กูก็ออกเที่ยวไปพร้อมกับนาง กางงงงใบเรือ มุ่งสู่ทะเลอันเวิ้งว้าง~~~~

กูเลยไม่ค่อยโอเคเพราะเรย์กะ scuba mode กูมีความโลโซมากกกกเนื่องจากกูเองนอกจากเรื่องศิลปะแล้วไม่สามารถเข้าใจชื่อเฉพาะอะไรดั้ยยยย จะดนตรีจะของกิน ขนมยาจกบ้านๆหรือของกินไฮโซ ส่วนใหญ่ไม่รู้ชื่อ ไอที่รู้ชื่อก็แปลมามึงอย่างหวังจะเด้งในกูเกิ้ล บางทีก็งงว่าขนาดแปลชื่อเพลงคลาสสิคสากลมันยังไม่ขึ้นเลยอะ เป็นอะไรไปก็ไม่รู้ที่ไม่สามารถเข้าใจได้ ความมีอารยธรรมที่กูควรอู้วหูววววจากเรื่องคือหายวับแบบเกลี้ยงเกลาหมดจด เพาะงั้นเลยเอ็นจอยกับแปลไทยมั่กๆ รวมทั้งรูปท้ายตอนด้วยอ่านะ

เรื่องลิขสิทธิ์กับเหตุผลที่ไม่ขายให้นี่เอื้ออออออ กระอักเลือดแพรพ แต่คือถ้าขอซื้ออะมีหลายที่อยู่ที่จะไม่ทำสัญญากับบุคคล ต้องเป็นบริษัทเป็นสนพ.ไปติดต่อถึงจะโอก็มี แต่เหตุผลแบบนั้นมันก็.... ม่ายยยย คนเขียนเรื่องออกมาน่ารักขนาดนี้ฮิโยโกะซังคงไม่ทำร้ายด้วยเหตุผลเจ็บลึกถึงไขสันหลังแบบนี้หรอกกูว่า กูหวังว่า โฮวววววว แต่อันนี้ยังไม่มีสนพ.เลยอะ เป็นงานที่อิสระและกรรมสิทธิ์ยังอยู่ในมือคนเขียนเองอยู่ คิดว่ายังน่าจะพอคุยกันได้มั้งงงงง อย่างน้อยรู้ไปเลยว่าแบบไม่อยากให้แปลก็จะได้เตรียมถังอากาศและกางใบเรือต่อไป แต่ถ้าอนุญาตคิดว่ามันก็โล่งไปในหลายๆประเด็น เพราะถ้าสมมติกูเป็นคนแปลแล้วต้องทำอะไรที่ติดเรื่องลิขสิทธิ์นี่ไม่สบายใจเหมือนกันแหละ เข้าขั้นอกสั่นขวัญแขวนเลยโดยเฉพาะอีกฝ่ายคือญี่ปุ่นที่ถือมากอีกด้วยงี้

ยกตัวอย่างความพังพินาศของชื่อเฉพาะ แค่อยากแชร์ขั้นตอนการอ่านของกูอ่านะ
.
.
.
.
.
.
.
ยกจากที่มีคนสปอยวันนี้ละกัน ก็คือกูเป็นคนนึงที่อ่านเจอเชอร์รี่พันธุ์นโปเลียน ซึ่งกูเอาไปค้นต่ออีกประมาณ 10 นาทีเพื่อความมั่นใจ ทั้งชื่อทั้งรูป ภาษาไทย อังกฤษ และค่อยๆไล่อ่านตัวโรมันจิจับจุดเทียบเพื่อหาคำญี่ปุ่นที่เป็นชื่อไอเชอร์รี่บ้านี่จริงๆจะได้ก๊อปไปเสิชต่อเพื่อความมั่นใจว่ามีเชอร์รี่พันธุ์นี้อยู่จริงในโลกนะ นี่แม่งไม่ใช่มุกตลกพังๆบายกูเกิ้ลนะงี้ เอาจนปกติกูไม่เคยพูดคำหยาบ(ไม่รวมกับที่ปรับภาษาในโม่งนะ) ตอนนั่งหานี่แบบบางคีย์เวิร์ดขึ้น บางอันไม่ขึ้นกระทั่งรูปเชอร์รี่ ทำกูมึนปนหงุดหงิดหลุดเชี่ยยยยมาหลายคำ

จำได้ว่ามันมีประโยคคำถามก่อนหน้าของคาบุรากิที่ถามซัมติงก่อนเรย์กะตอบพันธุ์นโปเลียนไป ซึ่งจากการตั้งสมมติฐานของกู(ถ้าจะดำน้ำมึงต้องเข้าใจกลไกการร่างโครงงานวิทย์จริงๆนะ...) มันน่าจะเป็นการพูดอย่างมั่นใจว่าเชอร์รี่พันธุ์นี้ๆๆๆหรอ หรือไม่ก็ถามว่านี่คือพันธุ์อะไร(กินเชอร์รี่มึงจำเป็นต้องดูสายพันธุ์ด้วยหรือไงวะะะ ลำบากกูวววว เรื่องมากจริงๆเลย แถมเหมือนจะมีมุกตลกแทรกอยู่ตรงนี้ทำให้ต้องตั้งใจอ่านหน่อย) คือความเป็นไปได้ของประโยคประหลาดนั้นที่ดันแจ็กพอตแปลมาอ่านไม่รู้เรื่องด้วย คือ 1.เป้นชื่อเชอร์รี่อีกพันธุ์ 2.ถามถึงชื่อพันธุ์เชอร์รี่ กุต้องหาแบบใช้คีย์เวิร์ดสองคำแบบสุ่มบนกูเกิ้ลซึ่งความพังนี่เกินบรรยายมาก(บางทีอาจจะต้องอาศัยหลักความน่าจะเป็นมาหาจำนวนความเป็นไปได้จากการสุ่มสลับ ตัดทอน จัดเรียงคำด้วยมั้ย) แล้วกูเจ็บมาหลายทีจากกู๋ทำให้แม้แต่เสิชคำว่านโปเลียนเชอร์รี่แล้วขึ้น ก้ต้องลองคีย์เวิร์ดอื่นอีกหลายๆแบบด้วยเพื่อคอนเฟิร์มว่าเชื่อได้มั้ย พอหาได้จนมั่นใจละว่าเป็นชื่อพันธุ์จริงๆก็อื้มมมม ตลกดีนะ อะฮะฮะ เชอร์รี่พันธุ์นโปเลียนให้จักรพรรดินโปเลียน..... หันไปดูนาฬิกาอีกทีกว่าจะจบกระบวนการนี่เกือบครึ่งชม.แค่เพื่อจะเออมันเป็นมุกล่ะะะะะ กว่าจะหาได้นี่----นี่ไปทำงานสายแล้วเว่ยยยยย เกินเวลาออกมาขนาดนี้ ล้มโต๊ะะะะ!!!

นี่คือแบบชื่อเฉพาะเดียวแล้วเป็นแค่เชอร์รี่โง่ๆ แน่นอนว่ากูเสิชหาขนาดนี้กับทุกคำที่เป็นชื่อเฉพาะไม่ดั้ยยย และบางอันมันไม่แม้แต่จะขึ้นมาให้อ่านรู้เรื่องด้วยซ้ำ ต่อให้มันขึ้นถ้าให้นั่งหาขนาดนี้คือโน่ววววว ฆ่ากูเลยเถอะ แล้วพอแบบนั้นก็พลาดเยอะมากทั้งมุกตลกทั้งดีเทลทั้งเนื้อหาปกติ และกูไม่คิดว่าจะมีเนื้อหาหลักๆที่ไม่พลาดนะ มีชัวร์ ปาฏิหารย์ของการดำน้ำคือไม่รู้ว่าจะเจออะไรและไม่รู้ว่าเข้าใจถูกมั้ย แล้วก็จะรู้สึกหวาดระแวงตลอดเวลา..... โม่งแปลมึงอ่านอยู่มั้ยอะ ฮึกกกกก แค่อยากแชร์เล่าสู่กันฟัง ฮึกกกก....

>>201 โม่งแปล กุรักมึงนะ ขอบคุณสำหรับการแปลที่ผ่านมานะ
การที่มึงลงแปลวันเว้นวันนี่โคตรเป็นแรงบรรดาลใจให้กุแหกขี้ตามาเปิดแมวดุ้นแต่เช้าทุกวันเลยนะ
บอกเลยว่าโม่งแปลโคตรขยัน รักก <3

>>201 กูเป็นคนนึงที่อ่านดิบแบบพอรู้ภาษาญี่ปุ่นนะ ตอนกูไปอ่านดิบแรกๆยอมรับว่าแอบคิดถ้ารู้เรื่องหมดแบบนี้ตอนอ่านแปลไทยจะยังสนุกอยู่รึเปล่า แต่กูก็เปิดรออ่านแปลไทยตอนเจ็ดโมงเช้าทุกวัน พบว่าความสนุกมันไม่ลดลงเลยอ่ะ ตรงประโยคไหนที่กูอ่านดิบแล้วชอบกูก็มานั่งเดาว่าโม่งแปลจะแปลออกมายังไง ตรงกับที่กูคิดไว้รึเปล่า ซึ่งกูชอบการแปลของมึงมาก ชอบการใช้ภาษาแล้วบรรยากาศในเรื่อง มานั่งเคาท์ดาวน์ทุกวันว่าวันนี้จะแปลถึงตอนไหนน้า ตอนนั้นต้องอีกกี่วันถึงจะได้อ่านแปลไทยน้า อ่านดิบกับแปลไทยมันไม่เหมือนกันอ่ะ

กูชอบอ่านแปลไทยมากกว่าจริงๆ แต่กูก็ไม่บังคับมึงนะ กูรู้ว่าทำงานแปลมันลำบากกูก็มีงานอดิเรกชอบแปลนู่นนี่นั่นเล่นเหมือนกัน แต่ไม่เคยเอาลงให้ใครอ่านหรือดูเพราะกูไม่มั่นใจภาษาตัวเอง กูนับถือมึงมากนะที่แปลมาได้ขนาดนี้อ่ะ เป็นนิยายเรื่องแรกเลยที่กูเจอคนแปลขยันแบบลงวันเว้นวันได้ขนาดนี้

ถ้ามึงเหนื่อยก็พักเถอะ แต่ถ้าอยากกลับมาเมื่อไหร่ก็มีคนรออยู่เสมอนะ กูล่ะคนนึง ขอบคุณที่มอบความสุขตอนเช้าให้กูตลอด ขอบคุณจริงๆ

>>201 โม่งแปลมึงจะไปจริงๆหรอม;;-;; ถึงกูจะอยากให้มึงแปลต่อยังไง แต่คงไม่อยากรั้งมึงเอาไว้ถ้ามึงไม่สบายใจ เอาเป็นว่า ขอบคุณมากๆสำหรับการแปลที่ผ่านมา มึงแปลได้สนุกสำนวนดีมาก เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องต้นๆในใจกูก็เพราะมึงเลยนะ คนที่ไม่รู้ยุ่นอย่างกุได้มึงช่วยแปลให้ถือว่าเป็นพระคุณมากๆ ถึงแม้กุจะตามสปอยแต่ตามอ่านแบบไทยมันคนละอารมณ์เลยนะเว้ย แม้แต่แบบไทยกูยังต้องอ่านซ้ำๆเพราะความสนุกอยู่เลยอ่ะ ไม่ต้องขอโทษหรอก งานแปลมันเหนื่อยจริงนั่นแหละ ยิ่งทำฟรีอัพถี่ขนาดนี้มึงต้องเหนื่อยจริงๆ แถมเรื่องแอลซีมันก็เป็นประเด็นสุ่มเสี่ยงจริงๆ กุเข้าใจมึงนะ ถึงจะเสียดาย แต่ก็ขอบคุณมากจริงๆ

>>201 คือกูอยากจะบอกว่า อ่านแปลไทยมันไม่เหมือนกับที่สปอยมานะ เพราะเรื่องนี้มันก็จะมีจุดนั่นจุดนี่ จิ๊กซอที่หายไปมาเรียงๆอยู่มุมหน้าตลอด แล้วสปอยมันก็ผ่านฟิลเตอร์มาแล้วอย่างน้อยขั้นนึง มุมมองมันก็คนละมุมมองกันอ่ะ เรามองกับท่านเรย์กะมอง ยังไงมันก็ไม่เหมือนกันมากหรอกเนอะ
แต่..แต่ถ้ามึงจะไปจริงๆกูก็เสียใจนะ แต่ตามใจมึงเลย มึงเหนื่อย มึงอะไรก็พัก แต่กลับมาหวีดกับพวกกูนะ! กูชอบสำนวนมึงมากๆ ขอบคุณที่แปลมาให้กันไกลขนาดนี้ กูเข้าใจว่ามึงเหนื่อยมากแน่ๆ ขนาดกูเคยดำจีนยังสาหร่ายพันคอเกือบคาย นี่มึงแปลให้เยอะมากๆ ขอบคุณจริงๆนะ
แล้วก็มุงทำให้กูได้มีอะไรให้เข้ามาดูตลอดว่าคุยไปถึงไหนบ้างน้า อะไรแบบนี้ เหมือนกูได้มีเพื่อนอีกกลุ่มนึงเพราะมึงเลยนะ /ถึงตอนนี้ก็กระโดดกอดทุกโม่ง
โม่งแปล กูขอบคุณมากๆที่มึงเหมือนปลุกกูแทบทุกเช้า มึงขยันมากๆเลย ขอบคุณอีกครั้งนะ :)

>>224 เกือบตายสิ เกือบคายอะไรร พิมพ์ผิดได้เสียมาก ,,__,,

ไม่นะโม่งแปล ฮือออออ กูเสียใจ กูคือหนึ่งในคนที่รักมึงมาก แต่ไม่กล้ารั้งมึงไว้ สปอยมันแค่รีวิวเนื้อเรื่องส่วนนึงนะ ไม่ได้สนุกเหมือนอ่านแปลไทย สำหรับกูอ่านสปอยมันไม่หนำใจ กูดำดิบไม่ได้ กูไม่ภาษาญี่ปุ่น กูรักมึง กูเข้าใจว่าการเรียบเรียงทันนานมาก เทียบกับการอ่านมันแค่แวบเดียว มึงเลยรู้สึกเฟล กูรักมึงงงงง กูขอบคุณที่ทนแปลลำบากมาถึงตอนนี้ ทำตามที่สบายใจเถอะ

>>201 เข้าใจ ขอบคุณ​สำหรับที่ผ่านตลอดอย่างยาวนาน และเคารพการตัดสินใจ​ของโม่งนะ แม้ในใจจะรู้สึก​ชอกช้ำ​มากก็ตาม ฮือ

อยากให้โม่งแปลรับรู้​ว่าการแปลของมึงไม่ได้ไม่สำคัญ​เลยสักนิด การที่พวกเรามารวมตัวกันยันกระทู้​11แล้วเนี่ยก็เพราะ​การแปลของมึงเป็นส่วนประกอบ​หลักสำคัญ​ล้วนๆ

ครั้งหนึ่ง​ที่เคยมีประเด็น​สปอยล์​ในเม้นท์แมวดุ้น กูรู้ว่ามึงไม่ชอบการสปอยล์​เรื่อง(อย่างที่นับแต่นั้นก็ลงท้าย​ตอนมาตลอด) แต่​เพราะ​มึงบอกว่า​ถ้า้ป็นที่นี่ล่ะไม่เป็นไร​หรอก พวกกูเลยคุยสปอยล์​กัน จนหลัง​ๆนี้ออกจะลืมยั้งตัวเอง​ไปด้วยความดีดของกาวบ้าง ประเด็นที่มาดีเบทกันบ้าง ก็ขอโทษด้วยถ้าทำให้มึงรู้สึก​แย่น่ะ

การดำน้ำ ​กูอ่านจับใจความ​ได้บ้างก็จริง แต่พวกเกร็ดเล็กเกร็ด​น้อย​ในเรื่องนี่กูเกิ้ล​ก็ไม่ช่วยเลยสักนิด อย่างเช่นตอนงมตอนอุณาโลม กูนึกว่าแค่ผมหงอก​ทั่วไปด้วยซ้ำ​ ได้อ่านแปลไทยถึงรู้ว่าไม่ใช่ หรือเทพมิรุคุ ตอนงมกูนึกว่าคบรก.จัให้เร​ย์​กะ​ไปหาเทพวัว(Milk) ไรพวกงี้ไปแล้ว ไหนจะชื่อตัวละคร​ที่กูเกิ้ล​ก็แปลมาเพี้ยน​ไปหมดอีก....

ที่กล่าวมาข้างต้นก็เพื่อย้ำว่ายังไงการแปลของมึงก็คือความสุข​ความสำคัญ​ประจำวัน​เว้นวันของกูที่ทำให้กูตื่นเช้ามานั่งรอเสมอ อาจจะเผลอตัวเรียกร้องและเหมือนทวงไปบ้าง แต่ก็เพราะคะนองลงแดงเท่านั้น ถ้าทำให้มึงรู้สึก​ไม่ดีก็ขอโทษอีกครั้​ง​นะ ฮือ

ขอบคุณ​อีกครั้​ง​สำหรับ​ทุกเช้าอันสดใสที่มึงมอบให้มาตลอด หวังว่ามึงจะย้อนกลับ​เข้ามากระทู้​และส่งเสียง​ก็อกๆ พูดคุย​กันอีก กูรักมึงนะะะ

กูจะร้องไห้ โม่งแปลลล มึงไม่ค้องลงวันเว้นวันก็ได้ ลงอาทิตย์ละครั้งยังได้เลย พวกกูรอได้เสมอ แต่กูไม่อยากให้หยุดแปล กูรู้กูเห็นแก่ตัว แต่กูรักเรื่องนี้มากกกก ที่อ่านสปอยก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง แถมยังงงๆด้วย กูขอบคุณมากที่มึงขยันขนาดนี้ แต่ได้โปรดอย่าทิ้งพวกเราเลยนะ

ส่วนเรื่องขอจากนักเขียนมาแปลกูเห็นด้วยนะ ถึงจะแอบกลัวว่าอาจจะอดไปตลอด แต่ก็มีหวังว่าจะได้อ่านแบบโม่งแปลไม่ต้องกังวลตอนแปลด้วย กูรักมึงนะ อย่าทิ้งกูเลยยย

ใครคิดชื่อกระทู้นี้ว่ะ ออกมาให้กูพาลใส่ที ตอนเรืออัปปางโม่งสารบัญก็ไป ตอนนี้โม่งแปลยังจะทิ้งกู แงงงงงง //พาลมาก

>>201 โม่งแปลถึงตอนนี้โม่งแปลเป็นโม่งธรรมดาก็ยังรักอยู่เสมอ ขอบคุณมากๆจริงๆนะ
คือกูเองเป็นคนที่ไม่เก่งด้านภาษาขั้นรุนแรงเลยได้แต่รอโม่งแปลแปลให้
แต่ที่ทิ้งเรื่องนี้ไปก็จะพยายามยอมรับเพราะว่าทุกคนก็คงมีความจำเป็นและเหตุผลประกอบอื่นๆด้วย
ถ้าจะกลับมาก็จะดีใจมาก เพราะสำนวนการแปลมึงดีมากจริงๆ
แต่หากนั่นเป็นตอนสุดท้ายจริงๆแล้วก็ขอขอบคุณสำหรับทุกตอนที่แปลให้เสพให้เกิดฟิคกาว
นานๆทีมาคุยเล่นกับพวกกูบ้างก็ได้นะมึง
โอ๊ย พิมพ์ไปน้ำตาจะไหล รักมึงงงงงง

โม่งแปลลลล
ขอบคุณมากกกสำหรับที่ผ่านมา. ได้รับความสุขตอนเจ็ดโมงเช้าจากโม่งแปลวันเว้นวัน

ความจริงอยากเข้าไปเม้นทแต่ละตอนของโม่งแปลที่อ่านในแมวดุ้นแต่เข้าไม่ได้ สมัครสมาชิกไม่ได้ไรก็ไม่รู้เลยเข้ามาเม้นทในนี้

สำนวนของโม่งแปลดีมากกกกก จนอยากคารวะ
ถ้าโม่งแปลเปลี่ยนใจ หายเหนื่อยช่วยกลับมาเถิดน้าาาา. รักโม่งแปลลลจริงจริ๊งงง

ฮืออออ กูเพิ่งเคยมาเมนท์ ปกติกูเสพอย่างเดียว
อยากบอกว่ารักโม่งแปลมากๆนะ กูรักภาษามึงมาก ท่านเรย์กะเป็นนิยายในแมวดุ้นไม่กี่เรื่องที่กูไม่เคยสะดุดกับภาษาอ่ะ แล้วมึงก็ขยันมากจนกูติดนิสัยตื่นมาเปิดเว็บแมวดุ้นอย่างแรกทุกเช้าเลย
รู้สึกเคว้งนิดนึงที่จะไม่ได้อ่านท่านเรย์กะ ไม่ได้อ่านภาษาของโม่งแปลแล้ว แต่ถ้าเหนื่อยก็พักก่อนเถอะ จะรอวันที่โม่งแปลกลับมานะ TT

โม่งแปลบอกจะไม่มาตอบแล้ว แต่ยังจะเข้ามาอ่านมากาวกันอยู่ใช่มั้ยฮือๆๆๆ

ลิม ต่อจาก >>232 ขอบคุณสำหรับร้อยกว่าตอนที่ผ่านมานะคะ TT

ขอบคุณน้าโม่งแปล หวิวๆเลยอะ ปกติจะอ่านหลังตื่นตลอด XD สู้ๆ เหนื่อยก็พัก แล้วไว้กาวในนี้ต่อไปก็ได้

โม่งแปลขอบคุณมากน้า ตอนที่เห็นตอนแรกแบบ..ห๊าาาา!! อะไรน้าาา!! อ่านผิดสิน้าาาา!! แงงงงงงงงงงงง้ ไม่อยากให้เลิกแปลเลยอ่ะแต่เคารพการตัดสินใจของโม่งแปลค่ะ เราจะยังคงเข้าไปส่องทุกวันเช้า-กลางวัน-เย็น-ก่อนนอน รอวันที่ท่านเรย์กะจะกลับมาาาา ฮือออ เค้าจะรอนายที่ท่าน้ำทุกวันน้าาาา

ขอบคุณ โม่งแปลมาก ที่แปลมาตลอดร้อยตอน เป็นคนทำให้ติดนิสัยเปิดเว็บแมวดุ้นทุกเช้า เป็นคนที่แปลดีแปลสนุกมากกกก. หวังว่าจะเจอกันอีกในโม่งนะ
ปล.ทางเว็บนายท่านก็ขึ้นกระทู้ http://goshujin.tk/index.php?topic=6932.msg211966#new

เมื่อคืนกูหนีไปเขียนมโนเอ็นโจมาจนเกือบเสร็จ เข้ามาดูอีกทีมึงบอกเลิกแปลแล้ว ทีแรกกูนึกว่าฝันไปซะอีก แต่ตื่นมาเสือกเป็นเรื่องจริงงั้นเรอะ ;A;
ม่ายยยยยยยยยยยย มึงไปแล้วจะต่อยอดความกาวได้อย่างไร กลับม๊าาาาาาาาาาาา //กอดแข้งกอดขาโม่งแปลทั้งน้ำตา

ไม่รู้มึงจะกลับมาอ่านมั้ย แต่กูอยากบอกว่าขอบคุณมากนะ มึงเป็นโอเอซิสของกูในยามเช้าทุกครั้งที่มึงอัพนิยายเลย กูอ่านแปลไทยเพื่อเขียนฟิคกาวอยู่ตลอด กาวทุกเรื่องของกูก็เกิดเพราะแปลไทยหาใช่ดิบไม่ เพราะงั้นอย่าบอกว่าไม่จำเป็น ไม่สำคัญนะเว้ย จะกี่สิบกี่ร้อยสปอยก็ไม่สำคัญเท่าอ่านเต็มๆเองนะ ขนาดเรื่องยุยโกะที่รู้ล่วงหน้ากันมาตั้งนานนม แต่พออ่านแปลก็ยังกรีดร้องโหยหวน เหมือนถูกกระชากลงหลุมกันเป็นแถบๆ

จริงๆกูไม่อยากให้มึงไปนะ อยากรั้ง อยากให้อยู่กันไปเรื่อยๆ มึงคือขุมกำลังสำคัญ แต่ถ้ามึงไม่โอเคกูก็เข้าใจ คนเราก็มีภาระหน้าที่กันทั้งนั้น แค่มึงสละเวลาส่วนตัวของมึงมาแปลกูก็ซาบซึ้งมากแล้ว มึงเหนื่อย มึงไปพักเต๊อะ

ถ้าไม่สบายใจเรื่อง Lc ลองหลังไมค์หาอ.ฮิโยโกะแกหน่อยมั้ย แบบนิยายเรื่องอื่นๆที่แปลตามเน็ตเขาหลังไมค์ไปขอแปลจากคนแปลโดยตรง กูก็ไม่รู้ว่าคนแปล eng ได้ไปขอรึเปล่าอ่ะ กูไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น ไม่สามารถดำน้ำอ่านดิบหรือให้ความช่วยเหลือด้านนี้ได้ แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกเลยนะ กูยินดีและเต็มใจ

TT ไม่ใช่เอพริลฟูลด้วยเว้ย กุว่าละทำไมอัพสองตอน กุรีบเข้ามานึกว่ามีไรพิเศษ แต่กุก็เคารพการตีดสินใจของมึงนะขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาว่ะ

หวัดดีคับ กูตามมาจากเนโกะ ไล่ไปเฟสเพื่อน ยันตามมาโม่ง ไล่อ่านข้างบนมานิดหน่อย กูขอพูดนิดนึงนะโม่งแปล
กูเคารพการตัดสินใจของมึงนะ แต่กูจะจำไว้ว่ามึงไม่เคยเห็นหัวคนอ่านทุกเช้าจากเนโกะโพสแบบกู หรืออีกหลายๆคน ที่ไม่ได้ตามอ่านในนี้เลย แค่นั้นล่ะ

>>239 เดี๋ยวๆ คนแปลเขาไม่ได้มีแค่เหตุผลนั้นนะมึง เขามีงานด้วย เขาเหนื่อย เขาอยากพักก็ให้เขาพักสิ ใจเย็นๆ

>>239 แล้วเขาก็ไม่สบายใจเรื่องLC ด้วย มึงอย่าพูดแบบนั้นรู้ว่าผิดหวังแต่มันไม่ดี ไม่น่ารัก

>>239 มันดูรุนแรงไปนิดนึง เข้าใจว่าอารมณ์ร้อนแต่ขอล่ะ ภาษาที่พิมพ์ขอให้ซอฟต์ลงนิดนึง
มันทำให้กูจุกจนจะพูดไม่ออกเลย มันสื่อเหมือนกูที่คนอ่านในเนโกะแล้วก็มากรี๊ดกร๊าดในนี้เป็นต้นเหตุ
โม่งแปลเลยเลิกแปลแล้วทำให้คนที่ตามอ่านข้างนอกเดือดร้อนกันไปหมด
กูขอโทษถ้าหากกูเข้าใจหรือตีความเม้นมึงผิดไปนะ แต่กูก็เสียใจจริงๆนะเว้ย
//กูไม่อยากดราม่าตอนนี้เดี๋ยวกูร้องไห้จริงๆ

>>242 กูอ่านแล้วตีความเหมือนมึงเลยอ่ะ มึงจะร้อง แต่กูร้องไห้ละ 5555 ไหลพรากเลย

>>242 กูอ่านที่โม่งแปลพิมพ์แล้วยังสับสนอยู่เหมือนกันว่าสรุปแล้วเลิกแปลเพราะอะไร หรือว่าไม่ได้ระบุว่าเหตุผลคืออะไร คือไม่ว่าเหตุผลจะเป็นเพราะงานยุ่ง ขี้เกียจแปลแล้ว เหนื่อย หรือแค่เพราะอยากจะเลิกเฉยๆไม่มีเหตุผลเป็นพิเศษ กูก็ยอมรับได้หมด เพราะการแปลแบบนี้มันจะทำเมื่อไหร่ ถี่แค่ไหน เลิกเมื่อไหร่ก็ได้เป็นอิสระของคนแปล

แต่ที่กูข้องใจคือกูไม่แน่ใจว่าที่เลิกแปลเพราะโม่งแปลคิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องแปลแล้วเป็นเหตุผลหลักรึเปล่า กูไม่อยากให้โม่งแปลเข้าใจผิดทั้งๆอย่างงี้อะ

>>242 กูตีความแบบมึงเลย มีความสะเทือนใจมาก น้ำตากูจะไหลละเนี่ยยยย ภาษาที่ใช้ก็รุนแรงเกินด้วยอะแบบนี่เค้าแปลให้อ่านฟรีมาตลอดเลยนะ อย่ามาพูดแนวทวงบุญคุณหรือเหมือนมีภาระรับผิดชอบอะไรต่อกันเลยคือกูว่ามันไม่โอเคว่ะ เห็นมีว่าอ่านข้างบนมานิดหน่อย บางทีคงตามเรื่องราวอะไรไม่ครบรึเปล่า กูแนะนำว่าย้อนกลับไปอ่านต่อเยอะๆนะจ๊ะที่รัก

>>236 กูตามไปอ่านในลิงค์ที่เขาด่าโม่ง กูเสียใจนะ มาเจอ >>239 กูยิ่งสะเทือนใจหนัก
จริงๆงานแฟนเมดแบบนี้ จะเลิกตอนไหนก็เป็นสิทธิ์ของคนแปลนะ ไม่มีข้อผูกมัด ทำกันด้วยใจล้วนๆ ถ้าโม่งแปลเหนื่อยไม่อยากทำ กูก็เข้าใจความเหนื่อยนั้นนะ กูเคยแปลฟิคหนึ่งของแฟนด้อมที่กูตามจากภาษาอังกฤษ มีไม่กี่ตอน ไม่เยอะเท่าไหร่ แต่เหนื่อยสัสๆ กูต้องบังคับตัวเองให้ลงจนจบให้ได้ จากนั้นกูก็โบกมือลา ไม่เอาแล้ว ไม่แปลอีกเด็ดขาด แล้วโม่งแปล แปลมาถึงขนาดนี้เป็นร้อยตอน กูว่าสุดยอดมากเลย
กูหวังว่าจะมีผู้ใจดีเอาไปทำต่อนะ กูรอคอยท่านเรย์กะได้เสมอ

ขอบคุณสำหรับ 100 กว่าตอนที่ผ่านมานะมึง
แต่อยากบอกมึงด้วยว่าแปลไทยโคตรจำเป็นสำหรับกู จริงๆเคยไปดำน้ำอ่านก็พอรู้เรื่องนะ แต่มันไม่สนุกเท่าอ่านแปลไทยจากมึง มึงแปลได้สนุกมาก วันนี้พอรู้เรื่องกูเฟลทั้งวันเลย คือต่อจากนี้ชีวิต 7 โมงเช้าของกูจะไม่มีแปลไทยจากมึงแล้วสินะ แค่คิดก็เครียดแล้ว แต่ก็ขอบคุณจริงๆแหละมึง ทั้งเรื่องที่อุตส่าห์แปลให้อ่านฟรีๆ ทั้งเรื่องที่จะไม่แปลต่อแล้วแต่ก็มาบอกก่อน มึงมีความรับผิดชอบสูงมาก กูชื่นชมมากๆเลยว่ะ

พักให้สบายนะโม่งแปล คิดถึงก็กลับมาดมกาวด้วยกันได้ เราจะชงน้ำ(กัญ)ชารออยู่ที่นี่เสมอ

>>239 มึงง พูดแบบนั้นก็แรงไป...
กูรู้ มึงอาจจะหัวร้อนค่ะ แต่ขอเถอะ ซอฟต์ๆ ลงหน่อยนะ...

กูตีความแบบเดียวกับ >>242 อันนี้กูอาจจะตีความที่มึงจะสื่อผิดก็ได้ แต่แบบ ภาษามึงดูสื่อไปแนวที่ต้องบอกว่าดูเป็นลบ แล้วก็ออกจะรุนแรงหน่อยๆ ด้วย... ขนาดกูเป็นคนไม่ค่อยอะไรมากกูยังรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเถอะ...

จะว่ายังไงดีล่ะ แต่ละคนก็มีภาระหน้าที่ของตัวเอง คือโม่งแปลก็มีงานมีการให้ทำนะ เขามาแปลให้ฟรีๆ แบบนี้ ลงวันเว้นวันแบบนี้ แถมยังไม่ได้กำไรอะไรด้วยเลย กูว่าเราควรจะรู้สึกขอบคุณมากๆ แล้วนะ แล้วไหนจะต้องมาเครียดเรื่องลิขสิทธิ์อีก...

คือมึงคิดดูนะ สมมติมึงเป็นนักเรียนแล้วกัน มึงมีงาน มีการบ้าน มีโปรเจ็กต์อะไรต่างๆ นานาให้ทำ มึงว่ายุ่งมั้ย? จะหาเวลามานั่งเล่นเกม ดูทีวี หรือหาอะไรผ่อนคลายตัวเองก็ยากแล้ว ถ้ามึงต้องแบ่งเวลาส่วนนั้นมาทำเพื่อคนอื่น ในขณะที่ตัวมึงเองไม่ได้อะไรเลย (อะไรในที่นี้กูนับแค่พวกเงินพวกกำไรอย่างเดียวนะ)

ยิ่งเป็นการแปลจากภาษาหนึ่งที่ไม่ใช่ภาษาแม่ตัวเองมาเป็นอีกภาษาหนึ่ง แล้วต้องเรียบเรียงให้ออกมาดี หาข้อมูลประกอบเพื่อให้คนอื่นอิน คนอื่นเข้าใจด้วย ทั้งๆ ที่แม่งอาจจะไม่ใช่อะไรที่มึงถนัดเลย มึงต้องใช้เวลาของมึง ความพยายามของมึง แรงกายแรงใจของมึงทำแบบนี้ มึงคิดว่าเป็นแบบนี้มึงจะรู้สึกยังไง?

เหนื่อยมั้ย เครียดมั้ย ท้อมั้ย?

เอาจริงๆ งานแปลแบบไม่คิดกำไร ทำด้วยใจล้วนๆ แบบนี้ ถ้าคนแปลจะเลิกแปลตอนไหนก็เป็นสิทธิ์ของคนแปลนะ มึงจะไปผูกว่า 'นี่เป็นความรับผิดชอบของคนแปล มึงแปลมาต้องแปลให้จบสิวะ' ก็ไม่ถูก... แต่ถ้าคนแปลเก็บตังค์ค่าอ่านแล้วอยู่ๆ ก็บอกเลิกแปล อันนั้นมึงจะโวยวายกูก็ไม่ว่ามึง...

แล้วก็ สุดท้ายนี้ กูขอบคุณจริงๆ นะโม่งแปล กูก็อยากรั้งมึงนะ แต่ถ้ามึงจะเลิก กูก็เคารพการตัดสินใจของมึงจริงๆ

ขอบคุณที่แปลเรื่องนี้ให้กูอ่านนะเว่ย กูตื่นเช้าทุกวันนี้ก็เพราะมึงนี่แหละ555555 กูอ่านแล้วกูมีความสุขจริงๆ กูชอบภาษามึงมาก อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วอินตลอด แล้วกูก็รู้สึกว่ามึงทุ่มเทกับการแปลมากๆ ทั้งที่แปลให้ฟรีๆ แต่ก็หาข้อมูลอะไรมาให้ท้ายตอนตลอด ถึงแม้ความจริงมึงไม่จำเป็นต้องทำก็ไม่มีใครว่ามึง กูไม่รู้จะขอบคุณยังไงดีเลย555555

ถึงมึงจะเลิกแปลแล้ว แต่มึงก็ยังแวะมาคุยมากาวกันในมู้ได้ตลอดนะเว่ยย พวกกูยินดีต้อนรับมึงเสมอนะ รักมึงงง

กุคือ329นะ เพราะกูอ่านข้างบนอันแรกสุดที่ว่า "เพราะมีในนี้แปลไวอยู่แล้ว เลยไม่เห็นความจำเป็นว่าจะแปลต่อทำไม" กูอาจจะจำไม่หมด หรืออาจจะจับใจความไม่หมดก็ได้ แต่กุตัดสินมึงจากตรงนี้เลย เพราะโม่งเป็นไงก็รู้อยู่ ถ้าไปนอยจากเนโกะ โกะชูจิน บลาๆๆ กุจะไม่เคืองเลยไง มาบอกเอาจากโม่ง กุเลยรู้สึกว่า แม่งไม่ได้แคร์คนที่ตามอ่านจากแมวดุ้นมาตั้งแต่แรกเลยนิหว่า

แล้วจากที่บอกข้างบน พักงานแปลกับเลิกแปลคนละประเด็นเลยนะมึง พักไปเป็นเดือน หายไปเลย ไม่แปลต่อ ไม่มีอารมณ์ทำ กูโอเคนะ นี่มาบอกว่ามีโม่งสปอยอยู่ เลิกแปลละ แทนที่กูจะเศร้าเสียดาย งานแปลดีๆหายไปเรื่อง กูนี่เดือดเลยทีนี้ ปกติกูไม่เคยโมโหเลยนะ เรื่องไหนที่กูชอบมาก เลิกแปลอ่านจากในเว็บ LCเลยเลิกแปล ไม่ชอบแนวเรื่องแล้วเลิกแปล ขี้เกียจจะแปล มีอันเนี้ย กูเคืองมาก เหตุผลคือเพราะเก็บจากโม่งมาคิด ทั้งๆที่รู้ว่าในนี้เป็นไง

คือ กูคือคนที่อาบน้ำเสร็จทุกเช้าต้องมาเปิดมือถือเช็คเนโกะทุกเช้ามาอ่านเรย์กะนะว่าออกไหม อ่านระหว่างขึ้นรถเมล์ทุกวัน แล้วมาทำกับคนรออ่านที่ไม่ได้เข้าโมงแบบกุงี้ ไม่ให้กูเคืองได้ไงวะ

อย่างที่ทุกคนบอกนะโม่งแปล มึงมาเม้าในนี้ได้ ถ้ามึงกลัวกดดันมึงก็ไม่ต้องบอกใครว่าตัวเองเป็นโม่งแปล เป็นหนึ่งในนักเรียนซุยรันปริศนาแบบพวกเรานี่แหละ ไม่ต้องมีภาระหน้าที่ เม้ามอยได้เลย มึงตัดขาดแบบนี้เลยกูใจหาย มึงไม่แปลแล้ว แต่พวกกูต้อนรับมึงเสมอนะ เพราะมึงเป็นหนึ่งในคนเริ่มต้นให้พวกกูได้กรี้ดกัน(กับโม่งแปลคนแรก)

เพราะในนี้คือโม่ง การมีโม่งแตกกันบ้าง แต่พอวันถัดไปมันก็รีเลข ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นใคร มึงมาเป็นนักเรียนซุยรันกับพวกกูมามะ

>>250 กูว่าโม่งแปลอาจจะเหนื่อยสะสมด้วยรึเปล่า ภาระหน้าที่ต่างๆด้วย บางทีตอนนี้อาจเป็นจุดระเบิด กูว่าเหตุผลการเลิกแปลมันไม่มีทางเกิดจากเรื่องเดียว ทุกอย่างมันมารวมกันจนทำให้โม่งแปลตัดสินใจเลิกมากกว่า มึงใจเย็นๆนะมึง//ตบบ่า

แต่ถ้าพวกกูเป็นส่วนหลักที่ทำให้โม่งแปลเลิกแปล กูก็ขอโทษมึงด้วยนะ ขอโทษจริงๆ TT_TT พวกกูไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ เฮฮามาทุกมู้ มู้ท่านเรย์กะในโม่งกูไม่อยากให้มึงเมารวมอ่ะที่มึงบอกว่ารู้ว่าในนี้เป็นไง มู้นี้น่ารักมากนะมึง มีแต่ออร่าฟรุ้งฟริ้ง กรี้ดไปวันๆ ทุกเรือจับมือกันล้มคานไม่ได้ด่า หรือหยาบคายเลยสักนิด

แต่จู่ๆระเบิดลงไปไม่ถูกเหมือนกัน เหมือนทุกคนมีความสุขอยู่ดีๆก็มีเพื่อนรักบอกว่าจะจากไป

ส่วนเรื่องสปอย ในโม่งนี้สปอยกันมานานแล้ว โม่งแปลเองก็รู้เพราะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่มู้แรกๆ

กูไม่ได้เป็นคนสปอยนะ แต่กูก็ชอบที่เพื่อนๆมาสปอยกัน คือเอาจริงๆเนื้อหาสปอยกับเนื้อหาจริงค่อนข้างต่างกันมาก เพราะมันผ่านการพันสาหร่่าย กับฟิลเตอร์กาวสุดๆ

มึงในเย็นๆนะ ฮืออออออออ

>>252 ****ไม่อยากให้มึงเหมารวม

>>201 โม่งแปลขอบคุณมากเลยน้าา สำหรับทุกตอนนน แปลดีมากจริง ๆ ยกนิ้วให้เราเข้าใจว่าทุกคนมีภาระเป็นของตัวเองแล้วก็มีสิทธิที่จะตัดสินใจ ไม่ต้องคิดมากน้า ขอบคุณสำหรับทุกตอนเลยยยย เหนื่อยเมื่อไหร่ก็แวะมานาจา
>>239,250 เราเข้าใจว่าผิดหวังแล้วก็ชอบท่านเรย์กะมาก แต่ทุกคนมีสิทธิ์ตัดสินใจแล้วก็มีภาระต่างกัน พิมพ์ในนี้มันสะใจไม่มีใครรู้ว่าเป็นใครแต่เราบอกเลยว่าคนอ่านรู้สึกแย่แน่ ๆ ขนาดเราไม่ใช่โม่งแปลยังรู้สึกเลยเราอยากให้นายคิดดี ๆ ใจเย็น ๆ แล้วก็ค่อยพิมพ์

>>201 ขอบคุณที่เสียสละเวลามาแปลนะ เรารู้ว่างานแปลมันโครตเหนื่อยไหนต้องมาแต่งคำให้สลวยอีก เพราะเราเคยทำการบ้านงานแปลภาษาอังกฤษแค่เรื่องสั้นบทเดียวก็จะตายแล้วมันเหนื่อยจริงๆ ใครไม่เคยทำไม่รู้หรอกว่ามันเหนื่อยแค่ไหน
>>239 >>250 แสดงว่าเจ้ายังไม่เคยเจอการลอยแพของหลายเจ้าสินะ LC หลายที่ก็เป็น งานแปลเป็นงานเหนื่อยสัสๆ ยิ่งคนทำงานมีภาระมากขึ้นมีเวลาแปลให้พวกเรานี่ก็ถือว่าเก่งแล้ว ถ้าไม่ชอบเรื่องที่แปลจริงๆ ไม่ทำหรอก ใจเย็นๆ นะ รู้ว่าอากาศร้อนทำให้อารมณ์เสียแบบเด็กนักเรียนช่วงปิดเทอมเค้าเป็นกัน

อย่างที่หลายๆโม่งว่าแหละ เราว่ามันมีหลายสาเหตุที่ทำให้ระเบิดลงแบบนี้ แต่ในใจก็คิดไว้แล้วล่ะว่าสาเหตุที่ไปจี้จุดให้ระเบิดลงคืออะไร เพราะเหมือนโม่งแปลก็พูดๆหลายรอบแล้วว่าเออมันจะดีเหรอ แต่ก็ดูเหมือนรับได้ด้วย เราเลยไม่ได้คิดว่าจะเป็นอย่างนี้ ย้ำว่านี่เป็นคหสตนะคะ

แล้วก็อยากจะบอกโม่งแปลมากเลยนะ ที่เพื่อนๆโม่งพูดว่าอยากอ่านให้ทันดิบอะไรอย่างนี้ไม่ได้มีเจตนาอยากให้เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้ ส่วนหนึ่งก็ผิดด้วยแหละที่ไม่คิดถึงใจของโม่งแปลเลย แล้วก็นะ ย้ำด้วยว่าการสปอยหรือดำน้ำอะไรนี่ไม่เท่ากับแปลไทยเลย ไม่อยากให้คิดว่ามีสปอยแล้วแปลก็ไม่จำเป็นสินะ

อยากบอกว่าจะเลิกแปลเพราะอะไรก็ได้ แต่ไม่อยากให้คิดอย่างนี้เลยเลิกแปลนะคะ แม้จะเป็นส่วนหนึ่งก็ตามที แต่พวกเหนื่อย งานเยอะ อะไรพวกนี้ก็เข้าใจและรับฟังนะคะ เราเข้าใจดี เพราะคุณมีงานและยังอุตส่าแปลสม่ำเสมอและใส่ใจขนาดนี้..
เราตื่นเช้าเพราะคุณเลยนะ โฮฮฮ
ก็นั่นแหละ เคารพการตัดสินใจของคุณนะคะ ถึงจะไม่เข้ามาตอบแต่อยากให้ได้อ่านจริงๆนะ!
พิมพ์ไปงั้นแต่ในใจคืออยากรั้งไว้สุดดดดดดสุดเลยนะ! อยากให้กลับมามากๆ พิมพ์ไปอย่างนี้คงเสียมารยาทแล้วก็ทำให้ลำบากใจด้วย ขอโทษจริงๆนะคะ โฮฮฮฮฮฮฮ

เราชอบโม่งแปลมากเลยนะ ชอบเวลามาก๊อกๆ อัพแล้วนะมากๆ ชอบเวลาที่มาคุยเล่นกันมากๆด้วย เพราะอย่างนั้น ถึงจะไม่ได้แปลต่อไปก็ช่วยมาสังสรรค์กันหน่อยด้วยนะคะ เราไม่ได้ผิดหวังอะไรเลยนะ แต่เราใจโหวงเหวงมากกกก คุณที่แปลมาด้วยความใส่ใจมาร้อยกว่าตอน เราจะได้เจอกันวันเว้นวันด้วย รู้เลยว่าต่อจากนี้จะคิดถึงคุณมากๆ แล้วก็นะ ถ้ามีคนมาแปลต่อจากโม่งแปลคนนี้ก็ยินดีมากๆ ไม่จำเป็นต้องลงสม่ำเสมอวันเว้นวันขนาดนี้ก็ได้ เรารู้ว่ามันเหนื่อยมากๆ

แต่เสียใจมากๆเพราะว่าคุณใส่ใจคนอ่านขนาดนี้ว่าหยุดสงกรานต์ยังลงต่อให้ทุกวันเพราะกลัวค้าง ขอบคุณจริงๆนะคะ ที่ผ่านมา จะกลับมาอ่านไหมไม่รู้ แต่เราคิดว่าทุกคนในนี้เข้าใจดีนะ

ไม่อยากให้ใช้คำว่า เว็บโม่งเป็นยังไงก็รู้อยู่ ถ้าเป็นกระทู้อื่นก็ไม่โต้แย้งใดๆเลย แต่กับกระทู้นี้มันไม่ใช่แบบนั้น
ไม่อยากให้โทษกันว่าเพราะห้องนี้ผิด หรือว่าใครผิด เพราะสุดท้ายแล้วคนแปลก็ได้ตัดสินใจแล้วไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม

ไม่อยากให้บอกว่าคนแปลไม่เห็นหัวคนอ่าน เพราะการที่เขาแปลก็แปลด้วยใจล้วนๆ ไม่ได้อะไรตอบแทนสักอย่าง คนแปลไม่ว่าจะเรื่องไหนๆก็ตามไม่ใช่ทาส เขาก็มีหน้าที่อื่นที่เขาต้องทำ
ก่อนหยุดสงกรานต์เขาก็ยังคงอย่างต่อเนื่องทุกวันให้เพราะไม่อยากให้ค้างคากัน จะเลิกแปลก็มีการประกาศถอนตัวไว้ แค่นี้ก็ใส่ใจคนอ่านมากพอแล้ว

ถ้าโม่งแปลเลิกแปลเพราะโม่งอื่นสปอยจริงๆกุจะเฟลมาก กุไม่ใช่คนสปอยแต่เป็นหนึ่งในคนที่กรี๊ดเมื่อมีโม่งอื่นสปอย ไม่นึกว่ามันจะทำให้โม่งแปลคิดแบบนั้น ว่าทุกคนรู้หมดแล้วเลยขอเลิกแปล คือๆๆๆ อยากบอกโม่งแปลว่าสปอยมันเทียบไม่ได้กับงานแปลของมึงเลยนะ ยกตย.ง่าย มาม่าเงี้ย สปอยมันก็คือเส้น แต่ถ้าหากขาดผงปรุงรสอื่นๆมันก็ไม่อร่อย เปรียบเหมือนขาดคนแปลคุณภาพอย่างมึง ทุกวันนี้กุอาจจะรู้แค่ว่ามีเรื่องนี้อยู่ เนื้อเรื่องประมาณนี้ แต่กุอาจไม่สนใจเลยเพราะไม่รู้ว่าคนแต่งเค้าแต่งดีไหม ภาษาสวยเปล่า

กุอาจจะชอบสปอย แต่ที่สำคัญกว่าอื่นใดคือกุชอบมึงที่แปลให้พวกกุได้อ่านอย่างเพลิดเพลินมากกว่า

สรุปว่าถ้ามึงเลิกแปลเพราะเหตุผลนี้จริงๆ กุไม่ใช่โม่งสปอย และกุคิดว่าโม่งสปอยไม่มีใครเจตนาจะทำให้มึงรู้สึกแบบนี้ มึงอาจตะบอกว่าโม่งนักอ่านไม่ได้ผิด แต่กุก็รู้สึกผิดอยู่ดี กุขอโทษษษ

แล้วก็ที่บอกว่า ก็รู้ๆกันอยู่ว่าในโม่งเป็นยังไง เนี่ย ถ้าอ่านจริงๆก็คงรู้ว่าที่นี่สดใสและรักกันมาก ต่างจากที่อื่นนะ เพราะงั้นอย่าพูดอย่างนี้เลย คิดว่าถึงมีบางคนพูดรุนแรงไปบ้าง แต่ไม่มีใครเจตนาหรอกนะคะ แล้วก็ที่นี่ก็เคยผ่านมาม่าเล็กน้อยๆมา ทุกคนก็เข้าใจกันมากขึ้น เลยอยากจะบอกว่าที่นี่ไม่ได้ป่าเถื่อนแบบที่คุณคิดหรอกนะ ดูจากชื่อกระทู้ตอนนี้หรือที่ผ่านมาอีก10กระทู้ได้

อันนี้มาปกป้องมู้ล้วนๆ
คุณ >>250 คะ เราเข้าใจว่าคุณรู้สึกยังไง เราก็เศร้าค่ะ เสียใจมากๆที่ไม่ได้อ่านต่อ แต่เราไม่อยากให้คุณเหมารวมเลยค่ะ คำว่า 'โม่งเป็นไงก็รู้อยู่' เราเจ็บมากเลยนะ มันก็ไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิดทุกมู้หรอกค่ะ เช่นมู้นี้ ที่นี่น่ารักนะคะ ไม่ได้อะไรมากมายหรอก มีแต่กาวล้วนๆ สาระก็นานๆที คำหยาบมันก็มีบ้างแหละ แต่มันเป็นอรรถรส เป็นสีสัน อยู่ในนี้ก็เหมือนเพื่อนคุยกัน เราไม่อยากให้คุณเข้าใจว่าทุกมู้เป็นแบบที่คุณคิด ถ้าคุณมีเวลาอยากให้ลองเปิดมู้ของท่านเรย์กะผ่านๆดู
และอยากให้คุณคิดถึงโม่งแปลบ้าง งานแปลมันเหนื่อยนะคะ ภาษาญี่ปุ่นไม่ใช่ภาษาแม่ของเรา แล้วยิ่งโม่งแปลแปลมาให้อ่านวันเว้นวันแบบนี้มันพรีเมี่ยมมากๆแล้ว ไหนจะยังลงเผื่อวันสงกรานต์ที่จะไม่มาอีก โม่งแปลแปลมาร้อยกว่าตอนแล้วนะคะ เหนื่อยมากขนาดไหน ไหนจะเวลาหรืออะไรที่เสียไปเพราะต้องมาแปลให้เราอ่าน นี่ไม่ใช่งานแปลพาณิชย์ แต่แปลแบบอยากให้มาอ่านแล้วสนุกกัน มากรี้ด หวีดด้วยกัน แล้วไหนจะเรื่องของลิขสิทธิอีก เราก็ต้องเคารพการตัดสินใจของโม่งแปลด้วยนะคะ ทุกอย่างมันไม่เป็นแบบที่เราอยากให้เป็นไปซะทุกอย่างหรอกค่ะ

>>250 นี่คิดเหมือนกูเปี๊ยบเลยนอยด์เพราะโม่งสปอยหนักเนี่ยนะ... กูเอามือกุมขมับแปปเข้าใจความรู้สึกของคนที่ไม่ได้เล่นบอร์ดโม่งและกูก็เข้าใจความรู้สึกมรึงด้วยเช่นกัน(คิดว่านะ)ที่ไม่อยากให้สปอยกันมากแต่มันห้ามกันยากเรื่องแบบนี้ตราบใดที่ยังแปลไม่ทันต้นฉบับ แต่ยังไงกูก็เคารพการตัดสินใจของมรึง โดยส่วนตัวกูอ่านดิบอยู่แล้ว แต่ก็อ่านแปลไทยด้วยเช่นกัน บางเรื่องกูอ่านไปบ่นไป แต่ของมรึง กูว่าแปลได้ดีเลย แปลได้อารมณ์มาก ขอบคุณมากสำหรับงานแปลดีๆ

ป.ล.ส่วนใหญ่กูสิงอยู่ในห้องอื่น แต่ก็เข้าห้องนี้บ่อยๆ เพราะชอบที่พวกมรึงๆ วิเคราะห์กันนี่แหละ กาวดี
ป.ล. ถึงกูอ่านดิบแต่กูไม่เคยสปอยนะ บอกก่อน

>>239 >>250 มึงต้องใจเย็นๆก่อนเว้ย จะมาเหมารวมมองเว็บโม่งแย่มันก็เกินไป กับห้องอื่นไม่รู้กูไม่ได้สิง แต่มู้นี้มันมีแต่เฮฮาบ้าบอพี้กาวไปวันๆ เอาฟิคเอาแฟนอาร์ตมาลงให้ชุ่มชื้นหัวใจแค่นั้น มึงต้องมองหลายๆสาเหตุที่โม่งแปลจะเลิกอะ มึงคิดดูนะ ลงนิยายแปลวันเว้นวันแถมก็มีงานหลักต้องทำ มันจะกดดันขนาดไหน
กูไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงหรอก แต่ถือว่าโม่งแปลได้ตัดสินใจแล้วก็ต้องเคารพการตัดสินใจเค้าอะ จะมาบอกว่าเค้าไม่เห็นหัวเลยก็รุนแรงเกิน

กูก็เป็นหนึ่งคนที่ไปดำน้ำมาแล้วมาสปอยล์ ว่ากันตามตรงนะ สาหร่ายพันคอตายจริงๆอะ5555 ประสบการณ์กูนี่ >>220 เลย
แต่ของกูแม่งแย่กว่า มีตอนนึงในดิบเขียนเบอาตันอะไรซักอย่าง แล้วกูเกิ้ลแปลเป็นบงๆแบร์ๆอะไรไม่รู้ของมันอะ กูนี่งง หมีอะไรวะแม่ง อ่านแปลถึงได้รู้ว่าหมายถึงเบียทัน...
ต้องตีความสามสิบตลบกว่าจะฮา อนาถชิบหาย ดังนั้นกูเลยนับถือโม่งแปลมากๆ กูว่าจะบอกนานแล้วไม่ได้บอกซักที กูชอบสำนวนมึงมากกกกกกก
ชอบที่ใช้คำแปลกๆสวยๆมาประกอบ ถึงบางครั้งจะพิมพ์ผิดแต่กูก็ชอบอยู่ดี55 มันเป็นกิมมิคเล็กๆที่กูมองว่ามึงเก่งมาก
ก็อย่างที่ว่าไว้เมื่อคืนแหละ ถ้ามึงเหนื่อยก็พักเถอะ ไม่มีใครว่าหรอก แต่อย่าหายหน้าหายตากันไปเลยนะ แวะมาเป็นโม่งซุยรันลึกลับก็ได้ ; ;

>>250 ไม่อยากให้เหมารวมทั้งโม่งง่ะ กระทู้นี้มีแต่คนตาเยิ้มเพราะพี้กาวเสพน้ำชาเกินขนาดกันทั้งนั้นแหล่ะ นินทาใครก็ไม่เคย ด่ากัน ตีกันระหว่างชิพก็แทบไม่มี มีอะไรก็บอกกันได้ ห้ามปรามกันได้ ทำผิดก็ออกมาขอโทษขอโพยกันไป ถึงจะพูดกูมึงไม่ต่างจากกระทู้อื่น แต่ฟีลก็ไม่ใช่นะ สาระก็มีบ้าง แต่ก็เป็นกาวซะเกือบ 95% วิเคราะห์กันแบบกาวๆแทบทั้งนั้น การกระทำที่เลวสุดในกระทู้คงเป็นลงรูปขนมตอนดึกๆนั่นล่ะ

>>239 >>250 เอาตรงๆกูอ่านเม้นของโม่งแปลในนี้ก็แอบรู้สึกว่าเพราะพวกกูรึป่าวที่ทำให้โม่งแปลเลยแปล เมื่อคืนกูจำได้มีคนมาพูดประมาณอยากให้โม่งแปลลงทุกวัน อยากให้ตามดิบให้ทัน กูก็อยากจะมาเม้นว่านี่โม่งแปลก็แปลเร็วแล้วนะ จะรีบไปไหน ลงวันเว้นวันนี่โคตรขยันแล้วนะ แต่ใช้ดีแทก โดนแบน กูเลยตอบไม่ได้ เจ็บใจมาก
อีกเรื่องคือพอแปลไทยของโม่งแปลมาพร้อมดิบ ในนี้ให้ความสนใจกับการสปอยมากกว่า กูก็ไม่รู้ว่าโม่งแปลจะน้อยใจมั้ย แต่ที่แย่คือพวกมึงชอบลืมทำจุดๆ
กูแอบหวังว่าเหตุผลจะมาจากเรื่องลิขสิทธิ์หรือโม่งแปลเหนื่อย งานเยอะ อะไรแบบนี้
แต่ถ้ามาจากพวกกู กูขอโทษจริงๆที่ทำให้มึงรู้สึกแย่
หรือถ้ามาจากในแมวดุ้นที่ชอบมีคนมาบอกว่าอีกไม่กี่ตอนก็จะถึงตอนที่คนแปลก่อนสปอยแล้ว กูอ่านเม้นพวกนั้นยังรู้สึกไม่ค่อยดีเลย กูก็อยากให้มึงช่วยอดทนมองข้ามคนพวกนี้ไป

กูขอบคุณมึงมากๆ ขอบคุณจากใจที่แปลมาตลอด จริงๆวันนี้วันเกิดกูและกูช็อคมากที่เจอของขวัญวันเกิดแบบนี้(ร้องไห้) กูเป็นคนหนึ่งที่อ่านยุ่นไม่ออก ดำน้ำก็ไม่รู้เรื่อง อ่านสปอยก็รู้สึกไม่มีความเป็นกลางในสปอย(เช่นเรื่องยุยโกะ สปอยมาซะกูนึกว่านางร้ายมาก แย่มาก แต่พออ่านที่โม่งแปลแปลกูก็รู้สึกว่าบางคนอคติไป)

ปล กูหวังจริงๆนะว่าโม่งแปลหยุดเพราะเหนื่อย เพราะงาน เพราะเรื่องลิขสิทธิ์ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่เพราะพวกกูในนี้ หรือสปอยในแมวดุ้น กูอยากให้โม่งแปลช่วยกลับมาบอกเหตุผลชัดๆที กูโคตรรู้สึกผิดเลยตอนนี้

>>264 มึงคือโม่งยุยโกะสินะ กูชอบตอนที่มึงเป็นตัวแทนยุยโกะมาเถียงมาก รู้สึกได้เรียนรู้วัฒนธรรมต่างๆ ดีเบทกันโคตรสนุก 55555555555555555555

>>265 ตอนนั้นแบบสาระแน่นมากกรุอ่านกวาดๆยังลายตา 55555

>>266 รู้สึกรอยหยักในสมองเพิ่มขึ้นในริมตา หลังพี้กาวมานาน 55555

กูเสียดายโม่งแปลอ่ะ แบบไม่ค่อยเจอคนที่แปลได้ลื่นไหลแล้วก็สนุกแบบนี้ อยากให้กลับมาแปลต่ออีกจังเลย ถ้าเหนื่อยลงอาทิตย์ละตอนก็ได้นะ 5555
(เนี่ย อยากอ่านมุมมองของน้องวาคาบะมาก ตอน194 อีกนิดเดียวแท้ๆ T_T)

>>268 ถ้าโม่งแปลไม่มาแล้วจริงๆ มาช่วยกันแกะไหม.... มันจะกลายเป็นนิยายรวมพลัง...

ป.ล. แต่ถ้าโม่งแปลกลับมาก็ต้อนรับเสมอ

>>258 รู้สึกเหมือนมึง กูเป็นคนนึงที่เสพสปอยและชอบอ่านที่คนมาสปอย เพราะที่ชอบสุดคือเวลาวิเคราะห์อะไรกันอะ มันเหมือนแชร์มุมมอง แล้วถ้าวิเคราะห์เฉพาะที่มีไทยคือแทบไม่ได้อะไรเลยเพราะข้อมูลมันไม่ครบ เวลาคิดหรืออะไรไปยังมีสิทธิเคลื่อนสูงมากเงี้ย ถ้าอะไรที่มีในดิบแล้วและมันอิงเป็นข้อมูลประกอบวิเคราะห์ ต่อให้สปอยกูก็ตามอ่น เพราะกูดำน้ำมาแล้วมันก็รู้มั่งไม่รู้มั่งเงี้ย สำหรับกูคือไม่ชอบอ่านฟิค จะอ่านแต่ที่คุยและวิเคราะห์กันอะ แล้วแบบในความรู้สึกส่วนตัวเว็บบอร์ดนี่ไว้แชร์ความเห็นกัน กูก็จะอ่านแบบถือว่าเป็นความเห็นไม่ใช่ว่าเฮ้ยเชื่อตามทันทีงี้ แค่แบบรู้ไว้ว่าเออมีประเด็นนี้ด้วยนะที่คนสังเกตเห็นกัน พอถึงเวลาอ่านจากแปลเองจริงๆกูก็สังเกตแล้วคิดตีความอะไรของกูเองอยู่ดี เหมือนอ่านหนังสือเล่าความคิดเล่าปสก.ซักเล่ม ไม่ใช่จำเป็นต้องเชื่อต้องเห็นด้วยตาม แต่แค่เปิดมุมมองตัวเราเองว่ามีแบบนี้ด้วยนะ พอเจอเองจริงตีความยังไงก็ว่าไป สปอยสำหรับกูคือส่วนประกอบนึงของการพูดคุยกันอะ แต่ไม่กระทบความสนุกเวลาอ่านเรื่องหลักๆของกู ไม่ได้กระทบเท่าไหร่ บางทีสนุกขึ้นด้วยแบบอ่านแล้วเพ่งตามว่าสปอยนี่ของจริงหรือฟิลเตอร์งี้ แล้วคนไม่อ่านสปอยกูว่าก็มี เหมือนกูไม่อ่านฟิคอ่ะแหละ ถ้าเหตุผลนี้จริงนี่เสียใจอะบอกเลย แต่ก็เคารพความรู้สึกมึงและการตัดสินใจนะ

เออแต่กูจะรูสึกแย่สุดแค่เรื่องเดียวคือถ้าเพราะสาเหตุนี้จริง คือทำไมไม่บอกกันแค่นั้นแหละ แบบถ้าแนวไม่เป็นไรแต่จริงๆเป็น เวลาคนบอกไม่มีอะไรแต่จริงๆก็มี พวกที่คือกูไม่เข้าใจอะ ถ้าบอกกันตรงๆเลยกูโอเคนะ คิดว่าคนอื่นทั้งโม่งสปอยและโม่งอ่านสปอยก็โอเหมือนกันถ้าบอกมาเลยว่าเออไม่ชอบ ขอแบบไม่สปอยนะ เหมือนในแมวดุ้นก็ทำตามกันอะ นี่คือเห็นบอกว่าที่นี่โอเค กูคือก็นึกว่าโอเคจริงๆ ถ้าไม่โอก็ไม่อะไรนะ แต่ถ้าไม่โอแล้วไม่บอกนี่กูเสียใจจริง

>>268 น้องวาคาบะอ่ะ น่ารักอ่ะ กรุอยากได้เก็บไว้เอง แบบท่านเรย์กะก็เอายูกิโนะ เอ็นโจ คาบุไป น้องคนนี้กรุขอ ><

กู239กับ250นะ กูขอขยายความเรื่องโม่งหน่อย เพราะกูเขียนไม่เคลียร์ แต่ที่กุด่าเนี้ย กูหมายถึงสภาพบอร์ดตั้งแต่แรกแล้วต่างหาก
บอร์ดโม่งอยู่ในระดับ2chกับ4ch ซึ่ง มันเป็นบอร์ดที่ปล่อยได้เต็มที่ ด่าก็ได้ สปอยก็ได้ เพราะแม่งไม่มีแท็คกันสปอยแบบพวกเว็บบอร์ดปกติ(แต่4chมันมีนะ) ซึ่ง ด้วยความที่สภาพบอร์ดมันแทบจะไม่มีกฎระเบียบห่าอะไรอยู่แล้ว เข้ามาคุยกันในนี้ก็ต้องเจอผลสะท้อน ตอบรับตามมา แล้วการที่รู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว แล้วจะเก็บมาคิดทำห่าอะไรนะ กูเข้าห้องอื่นกูยังตั้งรอรับผลกระทบจากการสปอยกับคนรู้จักกูโดนนินทาว่าร้ายเลย ทั้งๆที่กูไม่ได้ก่อก็ตาม ถึงพวกมึงบอกว่าอย่าเหมารวม แต่มึงต้องเข้าใจนะ ว่าสภาพบอร์ดมันมาอย่างนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มึงทำอะไรไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้ว แล้วคนเข้ามาเล่น มึงก็ต้องรัพสภาพตั้งแต่แรก กูถึงบอกไง ว่าถ้าไปมีเรื่องในเนโกะหรือโกะชูจิน ซึ่งกฎระเบียบ มีกติกา อยู่กันอย่างมีระเบียบกว่านี้ บอกอย่าสปอย ยังสปอย กูจะไม่ว่าอะไรโม่งแปลแม่งซักคำ แต่นี่คือโม่งไง ลงมาอยู่ในนี้ แล้วก็นอยแดกเอง กูนี่facepalmมากๆกับเหตุผลแม่ง

>>272 เข้าใจที่มึงอธิบายนะ กอดๆ หายใเข้าลึกๆ ใจเย็นๆ โกรธไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

ความจริงเรื่องสปอย โม่งแปลเขาก็รู้แต่แรกแล้วนะมึง เพราะอยู่กันมาตั้งแต่มู้แรกๆเลย เขายังเคยบอกเลยว่า ไม่ให้สปอยในแมวดุ้น แต่ในนี้เขาเข้าใจ

ดูเลยคิดว่าเขาคงมีหลายเหตุผล แต่เราไม่ได้รู้จักเขาไง เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง สิ่งที่เขาเอามาชี้แจงตรงนี้อาจเป็นแค่เสี้ยวเล็กๆที่เขาเจอ แต่เขาไม่รู้จะพิมพ์ยังไง ระบายยังไง เรื่องราวอาจมีมากกว่านั้นแต่พวกเราไม่รู้

และเขาก็แปลฟรีด้วย ไม่ได้อะไรตอบแทนเป็นรูปธรรมเลย

เขามีสิทธิจะยกเลิกแปลด้วยเหตุผลอะไรก็ได้

เพราะงั้นมึงใจเย็นๆนะ ฮึบๆ

>>265 ป่าวๆ กูคือคนตามอ่านเงียบๆเหมือนพวกมึงเนี่ยแหละ5555555 แต่กูอยู่ข้างโม่งยุยโกะน่ะ แบบตอนแรกก็อ่านแบบติดฟิลเตอร์(?)ก็มองว่ายุยโกะร้ายมากกก แต่พออ่านเม้นโม่งยุยโกะแล้วกลับไปอ่านใหม่ก็รู้สึกเฉยๆกับนางแทน55555 แบบเหมือนมีใครซักคนในนี้บอกว่า แค่ยิ้มบางๆก็ไม่ได้หมายความว่าคนๆนั้นไม่ดีซีกหน่อยอะไรประมาณนี้ด้วยอ่ะ

เราเป็นหนึ่งในโม่งที่อ่านดิบและมาสครีมตอนใหม่ในนี้ ก่อนหน้านี้เราอ่านเงียบๆสครีมอยู่ในพื้นที่ตัวเองเงียบๆคนเดียว เคยถามแล้ว(ในกระทู้แรกๆ)ว่าเข้ามาสครีมดิบในนี้ได้มั้ย ทุกคนโอเคกันมั้ย เพราะไม่รู้จะหาที่คุยที่อื่นที่ไหน ซึ่งเราก็รักษาระเบียบเว้นจุดก่อนเนื้อหาที่เป็นสปอยเสมอ

ที่โม่งแปลบอกว่าประเด็นสปอยเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เลิกแปล ก็ต้องขอโทษโม่งแปลที่ทำให้ไม่พอใจและทุกคนที่รออ่านเรื่องนี้แบบแปลไทยด้วย เราแค่อยากหาคนคุยด้วยเท่านั้นเอง เพราะเราตามอ่านตั้งแต่เรื่องนี้ตั้งแต่คนแปลคนแรก ตามไปอ่านeng ลามไปถึงดิบ ซึ่งช่วงนั้น(ที่ค้างไว้ที่ตอน20ราวๆเกือบ2ปีที่แล้ว) เราโคตรอัดอั้นตันใจคุยกับใครก็ไม่ได้ พอมาเจอกระทู้ในโม่งนี้กเราคงเผลอดีใจมากเกินไป เล่านู่นเล่านี่ให้คนที่อยากรู้
เลยอาจทำอะไรล้ำเส้นเกินไป

ถึงโม่งแปล ถึงเราจะอ่านดิบมาแล้วแต่ก็ยังอ่านแปลไทยได้สนุกสนานเหมือนเดิมนะ เพราะโม่งแปลสำนวนดีจริงๆ เก็บเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เรามองข้ามรวมถึงหาข้อมูลละเอียดด้วย เรานับถือโม่งแปลมากเลยที่สละเวลามาแปลให้ ทำให้เรามีพื้นที่ได้กรี๊ดกร๊าดไปพร้อมกับคนอื่นๆ แต่เรากลับทำร้ายโม่งแปลและคนอื่นๆด้วยการสปอยไปซะได้ ต้องขอโทษอีกครั้งจริงๆ

>>262 กูจมน้ำตายได้อนาถกว่ามึงอีก ตอนที่คนแปลคนแรกหยุดไป กูเลยลองพยายามไปดำน้ำด้วยอากู๋ขากเสลด เจอ circle เจอ castle เจอ tabuki เจอ mr.kakiki กูก็มานั่งงงว่าหมายถึงอะไรวะ วงกลม ปราสาท เกี่ยวอะไรเนี่ย แล้วไอ้คุณคาคิคิกับทาบุกิมันโผล่มาตอนไหน ตัวละครใหม่เหรอ สรุปคืออ่านไม่รู้เรื่องเลยเลิกดำน้ำแม่ง ปล่อยตามบุญตามกรรม มาอ่านที่แปลหลังจากนั้น อ๋ออออออออ เอ็นโจกับคาบุรากินี่เอง อากู๋แม่งแปลซะ.....

สปอล์ย

>>201 กูคือโม่งที่บอกว่าอยากให้ลงทุกวันเอง ถ้ากูทำให้มึงเข้าใจผิดว่า กูอยากให้ลงทุกวันจริงๆ กูขอโทษ กูพิมพ์ไปตอนนั้นอารมณ์ของกูคือสครีมกับเนื้อเรื่อง อยากอ่านแปลไทยให้ทันดิบตอนใหม่ไวๆ เพราะกูอยากรู้เนื้อเรื่องเต็มๆ กูปกติไม่อ่านสปอยล์ยกเว้นเกี่ยวกับเอ็นโจ พอกูเจอสปอยล์ดิบล่าสุด กูเลยอยากอ่านเนื้อเรื่องระหว่างทางที่เหลืออยู่ว่ามันเป็นยังไงบ้าง กูคิดว่าที่มีคนลงสปอยล์เนี่ยมันทำให้รู้เนื้อเรื่องคร่าวๆจริง แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้เนื้อเรื่องทั้งหมด กูเจอสปอยล์ว่าท่านเรย์กะจะไปบ้านเอ็นโจ กูก็รู้มาก่อน แต่พออ่านที่มึงแปลไทย กูก็เหมือนไม่ได้อ่านสปอยล์มาก่อนอะ คือกูไม่รู้จะอธิบายยังไง แบบว่า รู้แค่จะมีเหตุการณ์นั้นๆเกิดขึ้น แต่ก็ไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด พออ่านที่มึงแปลกูก็กรี๊ดกร๊าดไปกับรายละเอียดยิบย่อยที่มาถมเนื้อเรื่องช่วงท่านเรย์กะไปบ้านเอ็นโจให้เต็มบริบูรณ์

ใครจะย้อนอ่านก็หาได้ กูพิมพ์ว่า กูชักอยากให้ลงทุกวันจะได้ทันตอนใหม่เร็วๆ ← คือคำว่า 'ชัก' เนี่ย กูไม่ได้อยากให้มันออกความหมายเชิงบังคับนะ กูแค่แบบรำพึงประมาณ ถ้าลงทุกวันก็ดี แต่เท่านี้ก็ดีมากๆอยู่แล้ว แบบกูแค่อยากอ้ะ แต่กูก็ไม่ได้ต้องการให้มึงมาทำตามความอยากของกู เพราะแค่ที่มึงลงวันเว้นวันอยู่เนี่ยกูก็ซาบซึ้งมากอยู่แล้ว งานแปลมันหนัก มันเหนื่อย แถมนี่ยังแปลให้อ่านฟรีๆอีก

กูก็กรี๊ดกับสปอยล์เอ็นโจเหมือนกัน แต่อ่านแปลไทยของมึงกูก็ยังสนุกมาก แฮปปี้มากๆด้วย

เรื่องลิขสิทธิ์กูก็เข้าใจนะ ข้ามๆ

สุดท้ายกูก็อยากบอกมึงว่า ขอบคุณมากที่ขยันแปล+ลงให้อ่านถี่ขนาดนี้ แล้วก็ขอโทษจริงๆ ถ้าการพิมพ์ของกูทำให้มึงลำบากใจจนเลิกแปล ขอโทษนะ

กลับเข้ามาอีกทีรู้สึกมึนสถานการณ์ ตกลงสรุปว่าปัญหาเรื่องสปอยล์เป็นหลักไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องลิขสิทธิ์ว่างั้น รู้สึกแบบนี่กูแก่เกินไปแล้วสินะถึงมองอะไรไปจริงจังมาก 5555 ถ้างั้นกูก็ขอปล่อยประเด็นไปละกัน ถ้ามีใครอยากติดต่อไปแล้วมีปัญหาถึงตอนนั้นก็พิมพ์ๆทิ้งไว้ละกัน จะโม่งแปลกลับมาแปลหรือคนอื่นมารับช่วงก็ตามแหละ พออ่านแล้วรู้สึกช่วงนี้ค่อนข้างดราม่าหน่อยกูคงไม่เข้าซักพักเพราะไม่ถนัดตามอ่านอะไรแนวนี้จริงๆ แต่ในความเห็นกูคือคนในโม่งเหมือนจะเยอะ แต่เอาเข้าจริงอาจจะไม่ใช่ประชากรหมู่มากขนาดนั้นนะ คนที่อ่านโดยไม่เคยเข้าโม่ง ไม่รู้จักโม่งก็คงมีอีกเยอะแหละ หรือในโม่งเองที่ไม่อ่านสปอยก็มีเหมือนกัน นี่พูดแค่ประเด็นสปอยล์นะ กูเข้าใจว่ามันก็คงไม่ได้มีแค่นี้ คงมีเรื่องอื่นๆด้วยเหมือนกันแหละ เหนื่อยก็พักหน่อยละกันนะโม่งแปล อวยพรให้ชีวิตมึงกลับมาราบรื่นแฮปปี้ในเร็ววัน

ขออนุญาตแตกประเด็นหน่อยนะ คือถ้าปล่อยแบบนี้ไปเรื่อยๆมันจะล้มเป็นโดมิโน่ไหมอะ เพราะที่กูสังเกตมา ฟิคแต่ละฟิคมักจะอิงฐานจากแปลไทย และในตอนนี้ที่จากนี้ไม่มีแปลไทยแล้ว ฟิคก็น่าจะคอยๆเลือนหายไปด้วย พอไม่มีฟิคก็จะเหลือแต่การคุยวิเคราะห์นั่นนี่ ซึ่งซักพักมันก็จะหมดเรื่องคุยถ้าไม่มีแปลไทยตอนใหม่มากระตุ้น คนสปอยหรืออ่านดิบก็ให้ข้อมูลที่เป็นรายละเอียดมากไม่ได้ = พลังกาวไม่แรงพอด้วย เป็นไปได้มากเลยที่อาจจะอยู่ได้มากสุดก็ไม่น่าเกิน 2 กระทู้ หรือที่เลวร้ายที่สุดเราคงไม่สามารถเดินทางไปกระทู้ที่ 12 ได้ว่ะ...

>>280 มีสองทางคือ ทางแรกมีคนรับช่วงต่อ

ทางที่สองช่วยกันดำน้ำ กูพอได้แกรมม่าภาษาญี่ปุ่นบ้าง แต่คันจิกับศัพท์ยังไม่ไหวอ่ะ รู้ไม่เยอะ ท่านเรย์กะมีพวกสินค้าชื่อเฉพาะเยอะด้วย ความรู้ด้านนี้ของกูเป็น จ เรียนยังไม่ลึกอ่ะ ถ้าช่วยกันอาจจะพอแปลได้ทีละตอนอย่างช้าๆ...(ช้ามาก) แต่ปัญหาคือคงไม่ว่างมานั่งถกการแปลตลอดเวลา แต่ถ้าทำได้มันจะกลายเป็นนิยายสามัคคีคือพลัง...

>>281 เป็น จ >>เป็น 0

>>280 กูคิดเหมือนมึงเลย หรือนี่จะเป็นอาถรรพ์จากชื่อกระทู้ เรย์กะก็คงอยู่บนคานต่อไปในใจกูแบบนี้สินะ

>>281 กูกำลังคิดเรื่องช่วยกันแปลเลย แต่ก่อนช่วยกันแปลคงต้องทำเรื่องลิขสิทธิ์ ไปขอคนแต่งให้แน่ๆก่อนอ่ะ

>>284 ใช่ก่อนอื่นต้องขอคนแต่ง อันนี้กูคงได้แต่ให้กำลังใจ TT^TT คนญี่ปุ่นอ่านภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ด้วย

ขอคนที่ญี่ปุ่นจริงๆไปขอ

>>280 แค่เมื่อคืน​กูพิมพ์​ฟิคอยู่แล้ว เจอประกาศ​จากโม่งแปลกลางคัน เหมือน​ฟ้าลงทัณฑ์ ​ก็หมดอารมณ์​แต่งฟิคต่อแล้วอะ ฮือ

>>285 จริง อันนี้คงต้องขอความร่วมมือจากคนที่แม่นภาษาญี่ปุ่นจริงๆ ตอนแรกกูจะอาสาหาแบบฟอร์มมาให้ แต่นึกได้ว่าญี่ปุ่นมีหลักการเขียนจดหมายต่างจากที่อื่นอีก... กูช่วยไม่ได้จริงๆ แงงง

ด้วยความสัตย์จริงนะกูเองก็อยากช่วยเว้ยพวกมึง
แต่ภาษากูด๋อยมากๆเลยนอกจากอ่านนิยายมังงะไปวันๆกูก็แทบทำไรไม่ได้เลย
orz

>>281 กุอยากช่วยแปลนะ แต่ยุ่นกุกากมากๆ(จะช่วยเท่าที่ช่วยได้) นิยายรวมพลังสามัคคีก็ฟังดูไม่เลวนะ ไปขอร้องคุณฮิโยโกะกัน555

คือเนี่ย กุเรียนจีนอยู่เว้ย ฮิรางานะคาตาคะนะก็อ่านได้อยู่ พอเจอภาษาญี่ปุ่นเข้าไป คันจิตัวไหนกุอ่านไม่ออกก็อ่านเป็นพินอิน แปลได้บ้างไม่ได้บ้าง พีคดี555

คือถ้ามีคนไปขอได้ก็อาจมาช่วยกันแปลได้อ่ะ แกะทีละตัว ในโม่งนี้มีคนเป็นญ่ปุ่นหลายคนแหละกูว่า แต่แค่อาจไม่ถึงระดับแปลนิยาย พอสื่อสารได้นิดหน่อย ถ้าช่วยๆกัน ตบตีประโยค บวกดำน้ำด้วยอากู๋ ก็น่าจะใช้ได้อยู่ แต่ปัญหาจริงๆคือจดหมายไปขออนุญาตแปลนี่แหละ

เออ ถึงคนที่จะส่งจดหมายไปขออนุญาตฮิโยโกะซามะแปลไทยนะ อย่าลืมความเป็นไปได้ว่าเขาจะไม่อนุญาตและขอให้ลบทั้งหมดด้วย เพราะคนญี่ปุ่นบางคน(จำนวนมาก)กังวลว่าคนเอาไปแปลเป็นภาษาแล้วจะเกิดอะไรเสียหายมาถึงตัวเขารึเปล่า เพราะเขาเองก็อ่านไม่ออก //จากคนที่เคยขออนุญาตนักเขียนการ์ตูนแฟนอาร์ตลงเน็ตมาแปลไทย

>>292 มึงพูดซะกุใจเสียเลย

>>292 รู้สึกใจสลาย... หรือจะแอบแปลกันเหมือนเดิม รอวันที่จะมีรวมเล่มในสักวัน

เออ แล้วแปล eng ของเรื่องนี้เขาได้ขออนุญาตป่ะวะ กูอยากรู้ ถ้าแปล eng ขอแล้วเขาให้ เราขอก็อาจจะยังพอมีหวังอยู่นะ

กูว่าโม่งแปลเหนื่อยจากการแปลน่ะทั้งภาระงานภาระอะไร แปลทีมันเหนื่อยมาก กูคิดว่าการที่โม่งแปลยังแปลอยู่ก็เพราะสายใยสุดท้ายที่ว่าเรื่องเรย์กะมันสนุกตรงที่ความเรื่อยๆวี้ดว้ายบ้าบอของตัวเรย์กะเอง แต่พอเห็นคนดำน้ำกันเมาท์กันกระจายเลยรู้สึกว่าดำน้ำมาแทนก็ได้ไม่จำเป็นต้องแปล
กูเป็นโม่งที่ไม่ค่อยเข้ามู้อ่านฟิคบ้าง อ่านคนคุยบ้าง ชอบที่พวกมึงฮาเฮจับผิดเอ็นโจวบ้าง กาวแล่นเรือหรือเจาะเรือกันเอง ว่างๆก็ทำหมันตลค.ในเรื่อง แต่พยายามเลี่ยงสปอยล์เพราะรู้สึกบางทีก็แฝงความคิดตัวเองไปด้วยกับกูอ่านไม่รู้เรื่อง555 และสิ่งที่กูชอบจากเรื่องนี้ไม่ใช่ความรักอะไรแต่เป็นความเรื่อยๆเฉื่อยๆระหว่างบรรทัด
คือที่จะบอกคือสิ่งที่โม่งแปลทำมีความหมายนะ มีความสนุกแบบที่กูต้องตื่นเช้ามาดูทุกวันว่าตอนใหม่อัพมั้ย ระหว่างวันเว้นวันก็เข้ามาดูเผื่อส้มหล่นเจอเซอร์ไพรซ์ ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านร้อยกว่าตอน ภาพอาหารของมึงทำกูหิวมาก และขำกับภาพประกอบแต่ละอย่างมาก
งานเลี้ยงไม่มีวันเลิกราแต่ไม่คิกว่าจะเร็วขนาดนี้ขอบคุณทุกอย่างที่โม่งแปลทำนะ ดีใจที่เมาท์มอยฮาเฮกันในโม่งด้วย กูขอลาก่อนหวังว่าสักวันจะมีใครหยิบเจ้าแม่คานทองมาแปลต่อ
ปล.สิ่งที่กูอยากพูดเกี่ยวกับตอนล่าสุดแต่อึ้งกลับคลื่นสึนามิอยู่ ทานุกิ~~~ กูชอบตอนนี้ บรรยากาศอบอุ่นมากซึ้งแทน ชอบที่เรย์กะอ้อนต่อให้เรย์กะจะซึนแล้วคุณพ่อรู้ว่าซึนก็เถอะแต่การแสดงความรักกันตรงๆก็รู้สึกดีจริงๆ แต่ยังไม่วายกำจัดความซึ้งด้วยอาหาร... จะมีสักวันไหมที่วาคาบะจังสอนเรย์กะสำเร็จ และเรย์กะ...จินตนาการเธอบ้าบอมาก กาวหมื่นลี้มาก

>>294 ยังไงกูก็คิดว่าถ้าจะแปลต่อ ขอก่อนคือสิ่งที่ถูกต้องที่สุดนะ แอบแปลมันไม่แฟร์กับคนแต่งเลยอ่ะ ถ้าไม่อนุญาติและขอให้ลบ ก็คงต้องทำตาม แต่ๆ การสปอยไม่ถือว่าเป็นการแปลนะ มันยังพอทำได้ เพราะงั้นถ้าขอแล้วไม่อนุญาติก็สปอยกันเหมือนเดิมเนี่ยแหละ เริ่มเข้าใจความรู้สึกโม่งแปลเลย...

คือไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับวงการเว็บโนเวลนะ แต่พวกรูปอะไรพวกนี้มีมารยาทเกี่ยวกับการรีโพสต์หรือแชร์งาน ซึ่งการแปลก็เองก็เช่นกัน พอไปขอบางคนก็อนุญาต+ขอดูเว็บที่จะเอาไปลง บางคนก็ไม่อนุญาต ที่ลงไปแล้วก็ขอให้ลบอะไรพวกนี้อะ คือมันเป็นงานสร้างสรรค์ยังไงก็ต้องขออนุญาตเจ้าตัวก่อนอะถ้าจะเอามาลงอะไรงี้ เล่าเป็นตัวอย่างให้ฟัง

>>298 รับทราบ

เพราะเป็นฝั่งญี่ปุ่นนี่แหละถึงน่ากังวล ส่วนตัวกูเคยขอนักเขียนฟิคฝรั่งมาแปลเขาก็ให้แบบง่ายอะ แต่ฝั่งญี่ดูเคร่งกว่ามาก

>>280 กูยังพอมีฟิคที่มันไม่ได้อิงแปลไทยมากมายอะไรอยู่อะ แต่ไม่แน่ใจว่าตอนนี้จะยังมีคนมีกระจิตกระใจอยากอ่านอยู่แค่ไหน แถมเจอประกาศเข้าไปกูนี่สลดเป็นท่านเรย์กะถูกห้ามแดกบุฟเฟ่ต์เลย
ฟิคที่กูถือครองอยู่ก็
1.มโนเอ็นโจ
2.ชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะ
3.กาลครั้งหนึ่งในฝัน
4.เรย์กะเกอิชา
5.เอ็นโจเลี้ยงต้อย
6.เอ็นโจสลับร่างกับเรย์กะ

จริงๆกูอยากลงฟิคในสถานการณ์ที่ทุกคนแฮปปี้ รื่นเริง หลั่นล้า พร้อมเมากาวกันเต็มที่มากกว่าว่ะ หลังจากนี้กูคงต้องรอผู้ใจดีขออนุญาตมาแปลต่อ หรือไม่ก็ให้อ.ฮิโยโกะเขาทำรูปเล่มแล้วขาย LC ให้ไทยสินะ กูจะรออย่างมีความหวังต่อไป เหมือนที่กูไม่เคยหมดหวังในตัวเอ็นโจ

กูไม่สามารถช่วยอะไรใครได้เลยในเรื่องภาษาญี่ปุ่น ดำน้ำยังไม่ทันเห็นสาหร่ายก็โดนคลื่นซัดตายไปเกยฝั่งแล้ว ทำได้แค่เป็นผู้เสพ แล้วพยายามผลิตกาวมาตอบแทนแฟนด้อมบ้าง ที่กูแตกหน่อกาวได้เยอะขนาดนี้เพราะแปลไทยล้วนๆเลยนะ ไม่ใช่เพราะดิบเลยซักกะติ๊ด ;A;

ส่วนเรื่องเขียนจดมายไปขออนุญาตมาแปล กูว่ามันก็ 50/50 นะ อ.ฮิโยโกะแกอาจจะอนุญาตก็ได้นะ ถ้าเราเข้าไปแบบสุภาพมากๆๆๆๆ แสดงให้เห็นว่าเราจริงใจ รักผลงานคุณ อยากแปล อยากทำอะไรให้ถูกต้องเลยมาขอก่อน และไม่มีการเก็บตังคนอ่านแต่อย่างใดนะจ๊ะ เพื่อนกูก็หลังไมค์ไปขอนักวาดญี่ปุ่นในทวิต แปลโด แปลแก๊ก แล้วเขาก็อนุญาตให้แปลได้ออกจะบ่อย (แต่ก็เจอไม่ให้อยู่เยอะเหมือนกัน) เรามาลองดูกันหน่อยมั้ยล่ะว่ามันจะออกหัวหรือออกก้อย ถึงกูช่วยอะไรไม่ได้ก็จริง แต่ก็อยากให้กำลังใจว่ะ ถ้ามีอะไรที่กูพอจะทำได้กูจะช่วยเต็มที่เลยนะ

>>301 เออ มีฟิคมโนซึรุฮานะอยู่อีกอันนึงด้วยนี่หว่า โทษที ลืมนับเข้าลิสต์

ฟิคของกู

BadEnd

มะหมาสี่ขา

เรย์กะกับคาบุรากิสลับร่าง(จบแล้ว)

กับที่เล่นต่อฟิค

แต่ยังไม่แต่งต่อสักเรื่อง

กูนอยด์นิดนึง ตรงที่มีคอมเม้นท์ในแมวดุ้นพูดถึงโม่งไม่ว่าจะเป็นคนเชิญชวนให้มาพี้กาวก็ตามหรือคนด่า กูอยากจะพุ่งไปบอกมึงว่าอย่าพูดเกี่ยวกับโม่งในที่สาธารณะ โม่งคือสถานที่ที่คนนอกมองว่าเว็บเชี่ยร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ว่าจะเป้นอะไรยังไง ถึงแม้ว่าในมู้ท่านเรย์กะมีแต่ฟิคมีแต่แฟนอาร์ตเป็นมู้ดีๆ พอมีคนบอกว่าดูสาเหตุที่โม่ง คนจากแมวดุ้นคนจากโกชูจินก็จะมองมู้นี้ว่าสาเหตุที่คนแปลเลิกแปลก็เพราะโม่งแล้วมองมู้นี้มองพวกมึงในด้านลบเหี้ยๆทั้งที่จริงแม่งไม่มีไรเลย ยิ่งตอนพวกมึงเอาเว็บไปแปะบนแมวดุ ก็เอาคนที่ปรับตัวในเว็บเหี้ยไม่ได้(มีปัญหาดราม่าแล้วรอบนึง ทั้งที่คนบางคนไม่ชอบแต่ก็ไม่ก่อดราม่า แค่พิมพ์บอกว่าไม่ชอบเท่าไหร่นะพร้อมเหตุผล)

ขอว่าเหมือนเดิมนะ คอมเมนท์103คอมเมนท์(ณ ตอนนี้ 2ทุ่มครึ่ง)ในเนโกะ ที่ขอบคุณ แล้วก็เสียใจกับการเลิกแปลของมึง
(ที่กูก็ไม่รู้ว่ามีคนในโม่งไปขอบคุณด้วยกี่คน) กับอีกเกือบ7แสนวิว ที่เคยเข้ามาแวะเวียนอ่านเรย์กะที่มึงแปล จำที่มึงทำไว้ดีๆละกัน

>>305 อย่าเพิ่งไปว่าโม่งแปล บางทีอาจมีหลายเหตุผลที่โม่งแปลเลิก

>>305 การแปลทำด้วยใจรัก ตราบใดที่เขาไม่ได้รับเงินแปลจากสำนักพิมพ์มา เขาแปลให้อ่านฟรีๆ มึงก็ไม่มีสิทธิไปห้ามเขาไม่ให้เลิกแปลอ่ะ คนเราก็มีปัจจัยหลายๆอย่างไม่เหมือนกัน ตอนนี้กูเข้าใจว่าหลายคนนอยด์ แต่ช่วยคิดถึงจิตใจโม่งแปลด้วย เขาลงให้มึงอ่านมาร้อยกว่าตอนแล้ว แทนที่จะด่าที่เขาเลิกแปลเปลี่ยนมาเป็นขอบคุณที่เขาแปลมาให้พวกเราอ่านตั้งร้อยกว่าตอนดีกว่า

>>305 ขอว่าเหมือนเดิมเหมือนกัน ว่าคนแปลไม่ใช่ทาสคนอ่าน

มึงไม่ควรพูดราวกับว่าการที่เขาเลิกแปลมันเป็นความผิดมหันต์ ทั้งๆที่เขาทำมาเป็นประจำอย่างดีและสม่ำเสมอมาตลอดเวลาเกือบปีโดยที่ไม่ได้อะไรสักอย่าง

เขาอยากเลิกก็ได้โดยไม่มีอะไรผูกมัด ดีแค่ไหนแล้วที่เขามีมาบอกลาว่าเลิก ไม่ใช่ลอยแพหายไปเฉยๆ

อย่างที่กูว่า เลิกแปลเพราะไม่ว่าง ไม่มีอารมณ์ นอยคนสปอย(ในบอร์ดอื่น) หมดไฟ อยากพัก บลาๆ เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้น และกูเคารพการตัดสินใจ
แต่เลิกแปลเพราะนอยโม่ง ทั้งๆที่ลงมาเล่นโม่งเอง โดยไม่ได้สนใจคนอ่านที่เนโกะโพสเลย เป็นเหตุผลที่เหี้ยเกินรับได้

>>309 อืม กูเข้าใจความรู้สึกมึงอยู่นะ แต่ตอนนี้ต่อให้จับโม่งแปลมาเผาไฟก็ไม่ได้ทำให้อะไรๆมันดีขึ้นหรอก ใจร่มๆและช่วยกันหาทางออกของแปลไทยต่อจากนี้ดีกว่า

เอ้อ.... อึ้งว่ะ... อึ้งมากๆ กูเพิ่งทำใจโพสได้เอาป่านนี้ ถ้าเผื่อโม่งแปลยังแวะเข้ามาอ่านอยู่ กูก็อยากจะบอกว่าขอบคุณมากที่แปลเรื่องสนุกๆ มาให้อ่าน

ความในใจของกูก็คงจะเหมือนกับอีกหลายๆ คนที่ได้พูดไปแล้ว แต่ยังไงก็ขอพูดอีกทีละกัน กูเนี่ยก็เป็นอีกคนนึงที่ไม่เคยอ่านสปอยล์เลยนะ เจอจุดทีไรกูก็ทำตาเบลอๆ เลื่อนผ่านตลอด รึต่อให้ไม่มีจุด พอเห็นอะไรทำท่าแปลกๆ กูก็ shutdown สมอง ได้ทันทุกที จนป่านนี้สปอยล์ยังทำอะไรกูไม่ได้เลยว่ะ (555 T-T) ที่กูเสียใจและเสียดายมากที่สุดก็คือกูไม่มี skill ภาษาญี่ปุ่นแม้แต่นิดเดียว ดังนั้นไอ้ที่ว่าแปลไทยไม่จำเป็นแล้วนี่สำหรับกูมันไม่ใช่แหงๆ เพราะแปลไทยของมึงคือทั้งหมดของเรื่องนี้ในสายตากู ถ้าไม่มีแปลไทยแล้วคือกูจบเห่แน่นวล

ส่วนที่มึงจะเลิกแปลด้วยสาเหตุอื่นๆ เอ้อ กูอาจจะเข้าข้างตัวเองนิดนึงแต่ก็คิดว่ากูเข้าใจมึงนะ ก็เคารพการตัดสินใจของมึงแหละ ในฐานะคนเสพอย่างเดียวอย่างกู ย่อมไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรอยู่แล้ว คือกูยอมดีๆ แหละ บางอย่างในโลกนี้มันก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจปะวะ... ส่วนคนที่โมโหกูก็เข้าใจเหมือนกัน หวังว่าถ้ามึงมาอ่านเจอเข้าก็คงไม่นอยด์มากนะ ยังไงที่มึงอุตส่าห์แปลเรื่องนี้ให้อ่านมาตลอด กูเชื่อว่ามันได้ทำให้คนมากมายมีความสุขมากขึ้นในแต่ละวัน ไม่ว่าต่อจากนี้ไปมึงจะหายไปเลยจริงๆ หรือวันดีคืนดีเกิดเฮี้ยนลุกกลับมาแปลต่อ (แหม่... คนเรามันก็มีสิทธิ์จะหวังใช่ปะ ถึงจะแค่เสี้ยว...) กูก็ขอบคุณมึงจริงๆ นะ

>>311 กูก็หวังว่าโม่งแปลจะกลับมาเป็นเพื่อนมึงอีกคน

>>309 จะเหตุผลอะไร ตอนนี้โม่งแปลก็ไม่กลับมาแล้ว ยิ่งมึงพาลจะยิ่งไม่มีใครกล้ามาแปลต่อด้วยซ้ำ
อีกอย่างที่โม่งแปลบอกไม่ได้มีแค่เรื่องในโม่ง แต่โม่งแปลยังมีเหตุผลอื่นๆด้วย ทั้งเรื่องไม่ได้ไปขออนุญาตมาลง ธุระส่วนตัว มึงไม่เคารพเหตุผลที่นอยด์โม่ง งั้นก็ช่วยเคารพเหตุผลตรงนี้หน่อยเหอะ

>>309 ใจเย็นมึง ใจเย็น คือเขาก็มีสิทธิ์ที่จะเลิกแปลนะ ต่อให้เหตุผลที่เขาเลิกทำมันจะเหี้ยแบบที่มึงว่าแค่ไหนก็เหอะ แต่เราไปบังคับกะเกณฑ์เขาไม่ได้หรอก คนแปลไม่ใช่ทาสนะมึง แปลให้อ่านฟรีๆมาเป็นร้อยตอนไม่ได้อะไรตอบแทนก็นับว่ายอดเยี่ยมแล้ว อีกอย่างเราก็ไม่รู้ด้วยใช่มั้ยว่าโม่งแปลเผชิญมรสุมอะไรอยู่บ้าง อาจจะมีปัญหาในชีวิตจริงหนักกว่าที่คิดก็ได้ อย่าเพิ่งไปว่าเขาเลย มาห่วงแปลไทยตอนนี้ดีกว่าว่าจะเอายังไงต่อไป

ตอนนี้ กูเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครมารับช่วงต่ออีกว่ะ ดูเห็นแก่ตัว แต่กูไม่อยากให้กระทู้นี้ตายจริงๆนะ กูรักนิยายเรื่องนี้ รักกระทู้นี้และคนในกระทู้มาก อยากอยู่คุยไปนานๆ กูยังหวังอยู่นะว่าโม่งแปลอาจจะหายนอยด์ในซักวันและกลับมาที่กระทู้ มาจิบน้ำชา มาเฮฮาปาร์ตี้ไปด้วยกันเหมือนก่อนนะ

กูขอเสนอทางออกว่าให้พวกเราช่วยกันแปลดีมั้ย(แต่หลังจากไปขออนุญาติแปลแล้วนะ)
แบบ ขออาสาสมัครโม่งซักคนช่วยสปอยตอนต่อไป แล้วพวกเราก็ช่วยกันแปล คนละย่อหน้าอะไรแบบนี้จะแปลจากอิ้งก็ได้(จะได้ช่วยกันเยอะๆ ถึงแปลจากอิ้งจะออกมาภาษาไม่สวย แต่กูก็ไม่อยากให้คนอ่านญี่ปุ่นออกรับภาระไปอย่างเดียวอ่ะ) แล้วถ้าประโยคไหนไม่แน่ใจก็เขียนถามไว้ หรือถ้าอ่านประโยคไหนที่คนอื่นแปลแล้วรู้สึกแปลกๆก็แก้ให้อะไรแบบนี้อ่ะ

อาจจะแปลกันช้ามาก เดือนละตอน แต่ก็ยังดีจริงๆมั้ย แต่กูก็ไม่รู้จะไปรอดมั้ย

ขอkyหน่อย โม่งแปลจะเลิกเเปลเพราะคำสาปจากชื่อกระทู้และคำสาปจากฟิคคานซังของกุรึเปล่าวะ กุอยากบอกว่ากุขอโทษ....

>>315 มันก็ดีอยู่นาาา...ขอพาลหน่อย...เพราะชื่อกระทู้มันอัปมงคลแน่ๆ มันเลยมีแต่เรื่องแย่ๆ (ถ้าจำไม่ผิดตอนโม่งสารบัญจากไปก็ชื่อกระทู้เป็นอัปมงคลใช่มะ)

>>315 แปลอิ้งตามหลังไทยว่ะ...

โม่งแปลแม่งประกาศตัดขาด ไม่เข้ามาตอบในโม่งตั้งแต่ >>201 ละ มึงยังจะหวังลมๆแล้งๆอะไรอีก
ใครจะแปลก็แปลไปเหอะ อย่างกะมีคนแคร์กูนักหนา กูเพิ่งเห็นทั้งมู้นี้ด่าโม่งแปลมีกูอยู่คนเดียวทั้งมู้นิ 239 250 272 305 309 น่ะกูทั้งนั้น
แต่ที่กูบ่นเพราะกูน้อยใจ เห้ยแปลก็แปลลงนู้น ที่นู้นก็มีคอมมู(บ้าง) แต่เสือกมาเน้นตรงนี้ แล้วก็มานอยตรงนี้
แล้วคนที่อ่านแต่เนโกะโพสอย่างกูละ? อารมณ์มันอยากโวยวายแค่นั้นแหละ เห้ เห็นหัวแฟนๆที่เว็บนู้นอย่างกูบ้าง
แต่ก็เอาเหอะกูก็พอละ ยังไงโม่งแปล แม่งก็คงไม่กลับมาตอบห่าอะไรหรอก เจ้าตัวมันตัดไปแล้ว ตัดทิ้งไปเลย กูว่าเรื่องแม่งจะกลับมาแปลน่ะ ตัดไปเถอะ

......เออ เอาเถอะมาเข้าเรื่องไม่ด่าโม่งแปลบ้างละกัน
เรื่องหาหางออกตามข้างบนว่าจะแปลกันยังไง กูว่าง่ายสุด ให้ใครก็ได้เปิดไอ้เอกสารออนไลน์ของกูเกิ้ลอ่ะ
แล้วก็อปเนื้อหาทั้งยวงไปใส่ไว้ตรงนั้น แล้วเปิดสาธรณะ ให้คนที่แปลได้มากดEditเอา นั่นหล่ะเป็นไปได้ง่ายสุด
คนอ่านญี่ปุ่นออกในนี้กูว่าก็ไม่ได้น้อยหรอก แต่กูว่าในบรรดาคนอ่านญี่ปุ่นออกแม่งต้องมีคนไม่เก่งภาษาไทย ก็ช่วยกันแก้ ช่วยกันเกลาไปละกัน

>>316 กูขอโทษด้วย กูเป็นคนแต่ง คานที่ก่อตัวชั้นที่ 11 //กูรู้สึกผิดบาปมาก ณ จุดจุดนี้

>>315 อิ้งตามหลังไทยเยอะมากเลย ไทยนำไปนานแล้วอ่ะ ปัญหาตอนนี้ไม่ใช่เรื่องแปลแล้วมึง กูคิดว่าถ้าทุกคนช่วยกันมันทำได้ แ่ปัญหาคือติดต่อขออนูญาตคนเขียนนี่แหละ คนญี่ปุ่นเขาซีเรียสเรื่องLC แถมนอกจากนี้ยังซีเรียสเรื่องการเขียนจดหมายด้วย กูไม่ใช่มืออาชีพ ถ้าแปลเป็นคำๆแล้วเอาแกรมม่าเท่าที่เรียนมาพอแปลได้ แต่ถ้าให้เขียนจดหมายไปขอกูทำไม่ได้จริงๆ ;-;

>>318 ไม่ๆกูหมายถึงเอาของดิบไปให้กูเกิ้ลทรานสเลทแปล แล้วดำน้ำจากอันนั้นเอาอ่ะ กูรู้ว่ามันยาก ภาษามันมั่วออกไม่ออก แต่มันก็พอรู้เรื่องนิดนึงนะ ดีกว่าไม่ช่วยทำอะไรเลยอ่ะ

>>319 ปัญหาตอนนี้คือ มึงโวยวายไปโม่งแปลก็ไม่ได้มาอ่านของมึง แต่คนที่อ่านคือพวกกูอ่ะ TT^TT ยิ่งมึงพูดมันเหมือนยิ่งตอกย้ำพวกกูจมดินว่าเป็นเพราะพวกกูโม่งแปลถึงได้เลิกแปล พวกกูขอโทษจริงๆ พวกกูไม่ได้ตั้งใจ แต่มึงใจเย็นๆเถอะนะ ฮือออ

>>320 เรื่องขออนุญาติกูก็จนปัญญาจริงๆ กูได้แค่ภาษาอังกฤษกับไทยอ่ะ ต้องขอความร่วมมือจากเพื่อนโม่งในนี้ที่สามารถให้ช่วยขอให้ที...

คือเราไม่สามารถเขียนจดหมายขอเป็นภาษาอังกฤษได้เหรอวะ?

>>324 คนญี่ปุ่นไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษกันน่ะ

>>324 ญี่ปุ่นส่วนใหญ่อ่อนอังกฤษมากๆ กูไม่รู้อาจารย์แกรู้ภาษาอังกฤษมากแค่ไหน

ไม่ลองก็ไม่มีทางรู้ได้ ไม่แน่จารย์แกอาจจะเก่งอังกฤษกว่าที่พวกเราคิดไว้ก็ได้

เออ...ว่าแต่เราจะติดต่อจารย์แกได้ทางไหนวะ?

>>328 เออว่ะ....

>>327 แต่มันจะไม่สุภาพป่าวอ่ะ แบบไปขอแปลจากญี่ปุ่นเป็นไทย แต่ดันพิมพ์ภาษาอังกฤษมาขอ กลัวเขาจะไม่อยากให้แปลเพราะแบบนั้นอ่ะ แถมถ้าพิมพ์เป็นญี่ปุ่นไปจะดูเป็นธรรมชาติมากกว่าป่ะ อันนี้กูไม่รู้นะ แต่อยากให้เรื่องพิมพ์ขอเป็นภาษาอังกฤษเป็นช้อยสุดท้ายอ่ะ

ไปขอก็ดีนะ ทำให้ถูกต้อง แต่ก็มาเตือนว่ามีความเสี่ยงสูงที่อ.จะไม่ให้แปลแล้วก็ให้ลบที่เคยแปลมาก่อนหน้านี้
แล้วติดต่อกับคนญี่ปุ่น เน้นภาษาญี่ปุ่นก่อนดีกว่า ถ้าเราไม่รู้ระดับภาษาอีกฝ่ายก็ติดต่อฝ่ายนั้นด้วยภาษาที่ฝ่ายนั้นถนัดมากๆ มันน่าจะดูเป็นการให้เกียรติมากกว่านะ

>>328 ไม่แน่ใจนะ https://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=en&rurl=translate.google.com&sl=ja&sp=nmt4&tl=en&u=http://mypage.syosetu.com/345745/&usg=ALkJrhg8YvM_be7TiY69dpUFyPO4IpbcdA กูแอบเห็นมันมี send a message ถ้าง่ายๆก็ส่งไปทางนี้เลยอ่ะ อาจารย์คงอ่านบ้างแหละ

>>327 อันนี้ไม่รู้นะ แต่กูเคยส่งเมล์ไปถามนักวาดโดสามคนว่าจะรีปรินท์โดเล่มนี้มั้ยด้วยภาษาอังกฤษ เขาตอบกูกลับมาเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งสามคนเลย แล้วก็บอกว่าเขาไม่เก่งอังกฤษ ขอตอบเป็นภาษาญี่ปุ่นนะตัว
>>328 ในนาโร่มันน่าจะมีส่งหลังไมค์ได้แบบพันทิปมั้งนะ กูลองๆจิ้มตรงชื่ออ.แกเข้าไปดูเห็นปุ่ม send a message อยู่ แต่ต้องสมัครสมาชิกเว็บก่อน

>>319 กู 311 เองแหละ กูเขียนถึงเค้าเพราะเค้าแค่บอกว่าจะไม่มาตอบ แต่อาจจะมาแอบอ่านก็ได้หนินา... แต่ช่างเหอะเค้าจะมาอ่านรึไม่อ่านกูก็แค่อยากเขียนอะ ไหนๆ ก็อ่านของเค้ามาตั้งนาน ได้กำไรชีวิตจากน้ำพักน้ำแรงเค้า กูก็อยากขอบใจมั่งอะไรมั่ง อ่อ ไอ้ความหวังลมๆ แล้งๆ ที่มึงว่าเนี่ยคือว่าปฏิกิริยาคนกำลังเฮิร์ทแต่ละคนมันก็ไม่เหมือนกันไง บางคนก็หลอกตัวเองว่ายังมีหวังไปก่อน (แบบกูเนี่ย) บางคนก็น้อยใจโมโหฟาดงวงฟาดงา (อย่างมึงนี่ไง) คือที่มึงว่ามาทั้งหมดกูก็เข้าใจมึงนะ ถึงกูจะสิงโม่งแต่กูก็ไม่เคยอ่านสปอยล์ ดิบกูก็ไม่ได้ซักกระผีก โดนเลิกแปลไปงี้ถือว่ามึนเกือบๆ เท่าคนที่อ่านแมวดุ้นอย่างเดียวปะวะ แต่จะทำไงได้ มันเกิดขึ้นแล้วก็ได้แต่ยอมรับอะ ทุกคนก็กำลังเสียใจกันทั้งนั้น

เอ้า มากอดๆ หน่อยนะมึง หายๆ นะ โอ๋ๆ ระบายออกมาแล้วสบายใจแล้วก็พักให้หายเหนื่อยก่อนนะ //กอดๆ

เออคือเรา>>242เองนะ >>319 เอางี้เลยนะที่บอกไปว่า 'แต่เลิกแปลเพราะนอยโม่ง ทั้งๆที่ลงมาเล่นโม่งเอง โดยไม่ได้สนใจคนอ่านที่เนโกะโพสเลย เป็นเหตุผลที่เหี้ยเกินรับได้' จาก >>309 อันนี้ไม่ได้จะอะไรมากนะ รู้ว่าเสียใจ หัวร้อน และก็โกรธมาก แต่ก็ไม่ควรที่จะบอกว่าเหตุผลของใครเป็นเรื่องไร้สาระหรือเป็นเรื่องที่ไม่ดียอมรับไม่ได้
ถามว่าเป็นคุณเองที่มาโวยวายในนี้ (อันนี้เราไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรกับคุณเลยขอใช้คำนี้แทนหากผิดความหมายต้องขออภัยด้วย) ด้วยเหตุผลของคุณที่พอสรุปได้คือนอยด์หรืออะไรประมาณนั้น คุณคิดว่าเหตุผลแบบนี้ของคุณเป็นเหตุผล ที่เหี้ยเกินจะรับได้ของคุณไหม เพราะสำหรับเราเองแล้วเราก็ว่ามันเหี้ยเกินที่เราจะรับได้ สำหรับการทำร้ายจิตใจของคนที่เขาแปลให้เราโดยไม่หวังผลตอบแทนทางการเงินหรืออะไรใดๆ รวมทั้งอีกหลายความเห็นของคุณทุกอันที่เราอ่านเราเสียใจในฐานะที่เราอ่านนิยายเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนที่ยังมีแค่ของผู้แปลเก่ายังไม่มีโม่งแปลด้วยซ้ำ เราตามกระทู้โม่งมาตั้งแต่กระทู้ที่สอง เราก็ยังรู้สึกว่าคำพูดพวกนั้นทำร้ายเรามาก
เราไม่ใช่คนที่จะมีสิทธิ์มาพูดอะไรแบบนี้ก็จริงเพราะเราเองก็ไม่ใช่โม่งแปลเราไม่รู้หรอกว่าโม่งแปลเป็นยังไงอะไร จะเสียใจหรือคิดมากไหมกับคำที่คุณกล่าวออกมา จะหาว่าเราเสือกก็ได้นะ ตอนนี้เราคิดถึงคำเราใช้กับคุณที่แสดงความสนิทสนมแบบกูมึงไม่ออกเลยสักนิด ไม่รู้ว่าเราเป็นคนเดียวกับการที่เสียใจเพราะคุณหรือเปล่านะ แต่เราเริ่มจะหัวร้อนแล้ว เราไม่รู้ว่าคำพูดเราในตอนนี้มันวกวนมากไหม เราคิดอะไรไม่ออกแล้ว
//กูขอโทษเพื่อนโม่งแต่กูไม่ไหวแล้วอ่ะ กูไปนอนสงบสติก่อนละกัน พรุ่งนี้เจอกัน ฝันดี

โม่งแปล. เสียใจไมไม่บอกจะได้ปรับปรุงตัว. ไมต้องเลิกราไปเลยย. นี่ยังหวังลมแล้งว่าโม่งแปลจะกลับมาน้าา. จะปล่อยท่านเรยกะไว้บนคานไม่ได้น้าา. ไม่สงสารพวกเราก็สงสารท่านเรยกะเถอะ 555

ถามหน่อยว่าในแมวดุ้นคนคุยกันเยอะป่าว. เวลาโม่งแปลแปลตอนใหม่ให้. เพราะเราเข้าไปโพสตในแมวดุ้นไม่ได้. แต่ในกระทู้โม่งนี้ต้องยอมรับเลยว่าคุยกันแต่ฟิคกะสปอยดเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยคุยเรื่องแปลไทย. ซึ่งน่าจะเป็นเหตุผลหลักที่โม่งแปลเสียใจ (วิเคราะห์จากใจจริง).เข้าใจว่า คนแปลเค้าพยายามแปลให้ดีถึงขนาดนี้เพราะอยากให้คนอ่านสนุกสนานและมาคุยกันเยอะๆ

ส่วนการแก้ไขเฉพาะหน้าใครมีเพื่อนหรือคนรู้จักเก่งภาษาญี่ปุ่น ให้ช่วยแปลได้ป่าวว. เก็บตังเราก็ยอมพอให้เป็นสินน้ำใจได้ถ้ารวมๆกันคนละนิดหน่อย(อาจจะเมลลถามคนเขียนก่อนเรื่องขออนุญาตมาแปล) เรารักเรื่องนี้มาก รักท่านเรยกะ คาราบุกิ เอ็นโจ วาคาบะจังมากๆไม่อยากจากไปเลย

>> 316 กรุขอโทษนะ กรุร่วมโหวตเพราะบอกแล้วว่ามันเหมือนบาเบล คือหวังให้คานต้องพัง แต่ไม่นึกว่าจะพังงี้ ;_;
>> 319 เลาว่าคุณก็เข้ามาโวยวายได้สักพักล่ะนะ ยังไม่เห็นแนวทางอีกเหรอว่าห้องโม่งนี่อยู่กันน่ารักขนาดไหน ดูแต่ละคนสิ ฮือออออ
>> 335 ฮือ กรุอ่านกรุก็หัวร้อนเช่นกันเมิงงงงง//กอด

>>337 กูเห็นมีเรื่อยๆนะ แต่ที่ในโม่งนี่ปกติก็กรี๊ดกร๊าดตอนใหม่ของแปลไทยเป็นปกติ กูก็กรี๊ดนะปกติ กระทั่งสองตอนส่งท้ายนี่ยังอยากจะกรี้ดโมเม้นทานูกิ แต่ด้วยหลายๆอย่างมันก็หมดมู้ดก่อนจะพิมคุยไปละ บรรยากาศไม่ได้ด้วยอะ ส่วนตอนวันวิปโยคนั่นคือพอดีดิบก็อัพด้วยไง ส่วนใหญ่ถ้าอัพพร้อมกันแล้วในเวลาไล่เลี่ยกันอีก คนจะมาสครีมดิบเยอะเราว่าไม่แปลกนะ ปกติก็เป็นงี้อะ เหมือนมีเหตุการณ์อัพเช้าและเวลาไล่กันเป็นระยะ แต่ตอนในดิบก่อนหน้ายังไม่หวีดมากคนเลยยังไม่อาการหนัก มันเป็นความบังเอิญในหลายๆอย่างที่หลอมเป็นสถานการณ์นั้นด้วยแหละ ในกรณีแบบไม่คิดเรื่องส่วนตัวอะไรโม่งแปลเลยนะ แบบถ้านับแค่เฉพาะเหตุการณ์น่านอยในวันนั้นแบบนี้อะ

กุขอสารภาพว่ากุเพิ่งมาตามอ่านหลายๆอย่างในโม่งทั่นเรย์กะเมื่อวานนี้ คือกุกาวมาก สครีมมาก แล้ววันนั้นเองโม่งแปลก็มาประกาศว่าจะหยุดแปล กุนี่เหวอเลย มันบังเอิญจนกุอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นความผิดกุรึเปล่า กุไปเม้นไรเพี้ยนๆรึเปล่า ยังไม่ทันกรี๊ดเต็มตัว ตอนนี้ก็ต้องมากังวลแล้วว่าจะได้อ่านทั่นเรย์กะแปลไทยต่อรึเปล่า เหอ

มันเป็นวันวิปโยคจริงๆ T T เหมือนโดนแฟนบอกเลิกกลางอากาศโดยไม่มีสัญญานเตือน

ดิบก็ดันเป็นตอนน่ากร๊าววเป็นพิเศษ. แปลก็เลยโดนเบียดบังไป

ขอเวิ่นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนนอน. เราเชื่อนะว่าโม่งแปลคือคนที่รักเรื่องนี้ รักท่านเรยกะมากที่สุด ไม่งั้นคงไม่สามารถแปลได้อย่างวิเศษขนาดสำนักพิมพยังอายแบบนี้ได้หรอก. คนที่รักเรื่องนี้ขนาดนี้จะต้องกลับมาแน่นอน. ไม่ว่าจะมาแค่เม้าทมอย หรือกรุณาแปลต่อก็ตาม. เราอยากขอบคุณจริงๆสำหรับที่ผ่านมา. เรื่องนอบน้อมและหนักแน่นฯนี่จะไม่สนุกเลย ถ้าไม่ได้อ่านจากการแปลที่ดีของโม่งแปล. สปอยดต่างๆก็จะไม่มีความหมายไปถ้าเราไม่ได้รักและหลงสเน่หของท่านเรยกะผ่านการแปลของโม่งแปล

แต่ที่จริงกูเองยังมีแอบแวบเหมือนของคนที่เข้ามาเม้นโวยอยู่เหมือนกันนะ คือไม่ใช่ว่ากูโกรธหรือไม่พอใจอะไร แค่แวบตรงกันเรื่องบอร์ดโม่งนี่อะ ในกรณีที่ถ้าแบบนอยจากโม่งอะนะ กูแค่รู้สึกเหมือนกันว่าโม่งไม่ใช่ทุกอย่าง ไม่ใช่ทั้งหมด คนที่ไม่เล่นหรือไม่สนจะเข้ามา หรือกระทั่งไม่แม้แต่จะรู้ว่ามีมันอยู่คือมีอีกเยอะอะ แล้วแก่นสารของโม่งคือมันไม่มีกฎเกณฑ์ คือเราอยู่ด้วยกันแบบรักษาบรรยากาศกันด้วยส่วนนึง หลายๆอย่างค่อนข้างรอมชอมก็ออกมาฟีลลิ่งปรองดองกันดี กูเองก็ชอบแบบนี้นะ แต่ก็ไม่ใช่ว่ากูจะเมากาวในนี้จนลืมไปว่าโม่งจริงๆเป็นยังไง หรือห้องอื่นเป็นยังไง มันคือพื้นที่เสรีเลยจริงๆเว่ย สปอยแบบจะคุยก็คุยไปเลยไม่ได้ต้องลากจุดด้วยซ้ำก็มีกันมากมาย จะด่าจะทำบ้าอะไรก็ได้หมด เพราะมันคือพื้นที่เสรีและอิสระ นี่คือโม่ง และเรามาตั้งแก๊งกันอยู่ในนี้ไม่ใช่ที่บอร์ดอื่น ยังไงมันก็มีเรื่องคอนเท็กซ์ของสถานที่แทรกนะ คือแบบจะมานอยด์ว่าสปอยกันเยอะ คุยกันถกไปไกลนั่นนี่ คือถ้าอยู่บอร์ดอื่นกูจะไม่แปร่งเลยอะ หรือที่จริงมันผิดที่เรามาสร้างคอมมูในนี้กันเอง??? เพราะโม่งหลายคนกูว่าก็ชินมาจากห้องอื่นของโม่งด้วยถึงความอิสระ จะไปว่าเค้าก็ไม่ถูกนะเพราะไม่ได้ทำอะไรที่ผิดหรือขัดต่อสถานที่เลย นี่เอาจริงๆ คุยกันตรงๆ คือมันเป็นยังงี้มาอยู่เดิมแล้ว การที่เข้ามาแล้วอยากปรับอยากเปลี่ยนคือไม่ผิด แต่คนที่เค้าเคยชินและไม่ได้เปลี่ยน เค้าก็ไม่ผิดนะ

หลายคนสปอยลากจุดยาวนี่กูว่าก็น่ารักมากแล้วอะ ถ้าไม่อยากรู้ไม่อยากนอยก็ลากข้ามผ่านไปเลย ถ้าเห็นแล้วขัดสายตาจริงๆกูว่ามันพลาดตั้งแต่มาอยู่ที่โม่งแล้วอะ โม่งนี่มันคือพื้นที่ฟีล Hyde park อะไรแบบนั้น มันคือพื้นที่เสรีที่เข้ามาเราต่างต้องรับฟังกันมากกว่าจะมากะเกณฑ์กัน ทุกคนมีสิทธิพูดและพูดได้ทุกเรื่อง hyde park นี่เจอด่าราชวงศ์อังกฤษกันประจำ แล้วเหมือนวันนึงมึงมากางเต๊นท์ตั้งรกรากกันอยู่ที่นี่ แล้วบอกว่าเฮ้ยห้ามพูดทุกอย่างนะ ถึงจะมีพูดอ้อมๆแบบมันไม่โอเคมั้ย จะไม่สนุกมั้ย อะไรก็ตามอะ กูเข้าใจว่านอยได้แต่แบบด้วยสถานที่มันเลยเฮ้ย ไอคนที่มาพูดมาสปอยมันคือไม่ได้ทำไรผิดเลยนะ ยิ่งแบบพอเค้าพูดเรื่องเข้ามาเล่นโม่งแล้วนอยโม่ง จากตอนแรกกูไม่คิดอะไรกูยังมีชะงักตามแบบเออ จริงว่ะ คือถ้าโม่งแปลยังอ่านอยู่กูอยากบอกแค่ว่าถ้ามึงนอยเพราะโม่ง ทางแก้คือมึงต้องเลิกเข้ามาเล่นซะ มันเหมือนในชีวิตจริงที่เราบังคับปากบังคับความคิดทุกคนไม่ได้ ทำไม่ได้และไม่มีสิทธิทำ เพราะทุกคนมีเสรีภาพเป็นของตัวเอง บางทีต้องแก้ที่ตัวเราเองเลิกไปสนใจมันซะมากกว่า เป็นเรื่องปกติและเรื่องที่ต้องรับมือในการอยู่ร่วมกันทั้งในบอร์ดและชีวิตจริง หรือนี่เราควรย้ายคอมมูไปตั้งที่อื่นถ้ากลัวประเด็นนี้? แต่อยู่มาจน 11 แล้วอะ มันกูรู้สึกแปลกๆถ้าจะขุดรากถอนโคนย้ายไปที่อื่น

ที่จริงกูก็ไม่อะไรนะกับเหตุผลมีง ทุกคนมีเรื่องส่วนตัวและมึงมีสิทธิทำยังไงกับชีวิตมึงเองก็ได้อยู่แล้ว กูก็เคารพในจุดนี้ มีติดส่วนเดียวคือแค่ถ้าส่วนนึงที่เลิกเป็นเพราะความคิดเห็นที่ไม่สามารถคอนโทรลได้ในโม่งจริงๆ กูก็รู้สึกแบบ แป่วววว... คือบรรยายไม่ถูกว่ะ แต่มันเหมือนแบบเฮ้ยมันเป็นยังงี้อยู่เดิมแล้วอะ ถ้าทุกที่มีกฎเกณฑ์จริงๆ กฎของโม่งก็คือไม่มีกฎกติกาและข้อจำกัดใดๆ กฎของโม่งคือเสรี พอเข้ามาในพื้นที่เสรีแล้วนอยความเสรี นี่จะเป็นประเด็นเดียวที่คิดถึงแล้วกูรู้สึกเหี่ยวแห้ง ไม่เกี่ยวกับนอยแล้วมึงเลิกแปลหรือไม่ด้วยนะ คือต่อให้ตอนนี้มึงยังไม่เลิกแปลแต่มึงเฟล กูก็แป่วแล้วจริงๆ อยากบอกแค่ว่าสตรองไว้เพื่อน ตบไหล่มึง การที่มึงเข้าไปในพื้นที่ที่มึงไม่สบายใจ มึงแค่หันหลังเดินทิ้งมันไปก็พอโดยไม่ต้องเก็บไปคิดไปนอยไปเป็นอารมณ์อะไรเลย แค่ทิ้งมันไว้แล้วใช้ชีวิตต่อไปตามเดิม ไม่ต้องรับสานส์ทุกอย่างที่ผ่านหูผ่านตาก็ได้อะ สิทธิเลือกรับรู้อยู่ในมือมึงเองละนะ และอยู่มาตลอด ถ้าเลิกแปลเพราะประเด็นนี้มาเกี่ยวคือกูเป็นกำลังใจให้ครั้งต่อไปในภายภาคหน้ามึงสตรองขึ้นและตัดเรื่องที่จะรับรู้ออกไปได้ เลือกเฉพาะเรื่องที่ตัวมึงเองโอเค

>>344 เห็นด้วยค่ะ(ขอพูดแบบปกติไม่ใช่แบบโม่งซักเม้นนึงนะ) การแปลของโม่งแปลหรือคุณริวโฮสำนวนดีและภาษาสวย ส่งผ่านความเป็นท่านเรย์กะได้น่ารักมากๆ ทำให้เราเห็นจริตของท่านเรย์กะอย่างชัดเจน ไม่ใช่การแปลแบบตรงๆทื่อๆ แถมยังมีการหาข้อมูลมาประกอบด้วย นิยายเรื่องนี้จริงๆมีคำศัพท์แปลกๆเยอะมาก ทั้งประวัติศาตร์คนสำคัญประเทศต่างๆ ทั้งตำนานพื้นบ้าน หรือเรื่องอาหารที่มีเยอะมาก คนอ่านอย่างเราเห็นชัดเจนถึงความสำคัญที่คุณริวโฮให้กับเรื่องนี้มากๆ ไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ตัดสินใจเลิกแปลไป แต่เราก็เชื่อว่าคุณไม่ได้ทิ้งเรื่องนี้จริงๆแน่ สุดท้ายขอขอบคุณอีกครั้งนะคะที่แปลงานดีๆแบบนี้ให้พวกเราได้อ่านกัน ขอบคุณที่เอาใจใส่คนอ่าน ยอมเหนื่อยแปลให้พวกเรามาตลอดและลงให้พวกเราอ่านอย่างสม่ำเสมอ ขอบคุณที่ทำให้เรารู้จักนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ

ปล ถ้าเรื่องนี้ตีพิมพ์ แล้วสำนักพิมพ์ไหนซื้อลิขสิทธ์มาก็ยังอยากให้คุณริวโซมาเป็นคนแปลเรื่องนี้แบบถูกต้องให้พวกเราอีกครั้งนะคะ

>>345 กูเห็นด้วยกับมึงนะ ถ้าเลิกเพราะเรื่องสปอยจริงๆคงรู้สึกแย่อ่ะ คือไปอ่านจากเว็บอื่นๆก็มีบางคนว่า ว่าสาเหตุมาจากโม่งสปอยบ้างละ โม่งไม่ดีบ้างละ ทำเอากุนอยด์เลย

>>345 >>347 กูก็นอยด์เหมือนกัน คือ...ถ้ามันเป็นสาเหตุนี้จริงๆ ถึงกูจะไม่ได้เป็นคนมาสปอยก็เหอะ แต่ก็เฟลอยู่นะ ถ้าไม่ชอบก็บอกกันก็ได้ กูเชื่อว่าโม่งทุกคนพร้อมปฏิบัติตามเพื่อให้เกิดความราบรื่นอยู่แล้ว

ก๊อกๆ ฮัลโหล นี่กูโม่งแปลนะ ขออนุญาตตระบัดสัตย์กลับมาเขียนในฐานะโม่งแปลอีกรอบละกัน เรื่องสาเหตุที่มานี่กูจะไม่ขอรื้อฟื้นล่ะนะ เพราะกูถือว่าได้พูดในสิ่งที่คิดและตัดสินใจไปแล้ว ใครจะเอาไปตีความในแง่มุมไหนก็เป็นเรื่องของคนนั้น ถ้าจะด่าทอหรือไม่พอใจก็เป็นสิทธิที่ทุกคนจะทำได้ ส่วนกูก็จะใช้สิทธิที่กูมีคือทำใจไป และขอขอบคุณกับทุกคำพูดนะ :)

ส่วนจากนี้ไปคือสิ่งที่กูคิดว่าน่าจะออกมาพูดเพื่อการก่อร่างสร้างตัวถ้าจะดำเนินเรื่องลิขสิทธิ์ให้ถูกต้องต่อไป คือกูอยากมาให้ข้อมูลไว้ก่อนว่าที่ผ่านมากูพยายามทำอะไรไปบ้างเพื่อให้เรื่องนี้สามารถแปลออกมาในลักษณะที่ถูกลิขสิทธิ์หรือได้รับความยินยอมจากผู้เขียนได้ เพื่อพวกมึงจะได้เอาไปต่อยอดนะ จะอ่านหรือไม่อ่านก็เป็นสิทธิของทุกคนเช่นกัน

แนวทางการขอลิขสิทธิ์ที่ถูกต้อง

1. เป็นเรื่องที่ตีพิมพ์รวมเล่มกับสำนักพิมพ์ของญี่ปุ่น ติดต่อผ่านเอเจนซี่เพื่อขอซื้อลิขสิทธิ์ที่ถูกต้องมาตีพิมพ์โดยจ่ายค่าตอบแทนเป็นจำนวนเปอร์เซนต์

- ในกรณีของเรื่องนี้ไม่มีการรวมเล่มจากสำนักพิมพ์ของญี่ปุ่นโดยเจตจำนงค์ของผู้เขียนเอง อันนี้เอาเป็นว่ากูได้พิสูจน์ด้วยตาตัวเองแล้ว ถ้าใครจะคิดว่าโม้ กูไม่บังคับมึง แต่กูก็เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวงการสิ่งพิมพ์นี่แหละ ถึงได้อยากทำอะไรๆ ให้มันถูกต้อง ทั้งนี้ อยากให้คิดว่าในนิยายที่ติด Top Ten ตลอดกาลของนาโร่ เรื่องนี้อยู่อันดับสอง ส่วนเรื่องอื่นๆ ในอันดับ 1-10 ตีพิมพ์รวมเล่มแปรสภาพเป็นการ์ตูนและอนิเมกันหมดแล้ว ที่เหลือเรื่องนี้อยู่เรื่องเดียว ไม่น่าจะเป็นเรื่องของการไม่มีออฟเฟอร์จากสำนักพิมพ์ เพราะฉะนั้นข้อนี้เป็นอันตกไป

2. ไปขออนุญาตกับผู้เขียนโดยตรง

- เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กูคิดหนักมาก หนึ่งคือถ้าท่านฮิโยโกะไม่อนุญาตให้สนพ.เอาไปตีพิมพ์ กูยังนึกไม่ออกว่าเขาจะอนุญาตให้ต่างชาติไปแปลลงเวบได้ยังไง ที่สำคัญคือกูกลัวเชาจะตกใจแล้วหยุดหรือเลิกเขียนไปเลย กูเลยพยายามเสิร์ชหาดูว่ามีนักเขียนคนอื่นที่มีคนต่างชาติเขียนมาขออนุญาตไหม แล้วเขารู้สึกยังไงกัน ปรากฎว่ามีจ้า คือคนเกาหลีเขียนมาหานักเขียนของนาโร่ขอเอานิยายไปแปลลง blog ส่วนตัว รายละเอียดตามนี้ ใครอ่านยุ่นได้ก็ลองไปอ่านดู

http://scoopersokuhou.blog.fc2.com/blog-entry-2968.html?sp

แต่ถ้าให้พูดโดยสรุปคือ นอกจากจะไม่ยินดีแล้วยังแหยงมากอ่ะ หนึ่งคือไม่รู้ว่าแปลถูกแปลผิด จะเอาไปตีความยังไง สอง คือไม่รู้ว่าจะตัดโอกาสตัวเองในการได้ตีพิมพ์เป็นภาษาที่สองไหม สาม ถ้าอนุญาตไปจะมีผลทางกฎหมายยังไง เท่ากับอนุญาตให้มีสิทธิเหนือการตีพิมพ์เลยหรือเปล่า บลาๆๆ สรุปคือมติค่อนข้างเป็นเอกฉันท์บอกว่า ให้เขียนปฎิเสธไปเลยะ อย่าทำเงียบๆ เดี๋ยวพวกมันจะเข้าใจว่าการเงียบไปคือการอนุญาต กูงี้โคตรเฟลล์ และนี่เป็นเหตุผลที่กูไม่กล้าเขียนไปหาท่านฮิโยโกะ แต่อันนี้ก็แล้วแต่วิจารณญาณของพวกมึงนะ

3. ให้สำนักพิมพ์ในไทยไปขอลิขสิทธิ์เพื่อตีพิมพ์เป็นภาษาต่างประเทศจากผู้เขียนโดยตรง

- ถามว่าทำได้ไหม ทำได้ มีตัวอย่างดังนี้ คือนิยายในนาโร่ที่ยังไม่ได้รวมเล่มในญี่ปุ่นได้รับการตีพิมพ์รวมเล่มเป็นภาษาเกาหลี รายละเอียดตามนี้

https://news.yahoo.co.jp/byline/iidaichishi/20150917-00049613/

อุปสรรคข้อนี้คือเหมือนข้อ 1...

ก็ประมาณนี้ ส่วนช่องทางการติดต่อท่านฮิโยโกะก็สามารถติดต่อผ่าน Message ในเวบนาโร่ได้ แต่ต้องเป็นสมาชิกก่อน ส่วนแปล Eng กูคิดว่าไม่น่าจะได้ไปขอมาเหมือนกัน แล้วก็มีแปลจีนด้วย อันนี้แปลชนดิบตอนต่อตอนเลย โค่ดโหด โม่งสายจีนลองค้นๆ ดูได้ ก็ประมาณนี้ล่ะนะ m(_ _)m

>>345 กูเห็นด้วย ตอนที่มีคนไปสปอยในแมวดุ้น แล้วโม่งแปลนอยด์ กูจำได้ว่า โม่งแปลบอกเองว่าในแมวดุ้นไม่โอแต่ถ้าเป็นในนี้โอ หลังจากนั้นในนี้ก็มีสปอยมาเรื่อยๆ โม่งในนี้เวลามีเรื่องอะไรส่วนใหญ่พร้อมช่วย+เข้าข้างโม่งแปลด้วยซ้ำ

กูโอเคกับเหตุผลทุกอย่างที่มึงจะหยุด ยกเว้นเหตุผลที่เหมือนว่าคนไปสครีมดิบ กรี๊ดฟิคมากกว่าการแปลไทย เลยน้อยใจจนต้องหยุด กูก็ไม่รู้จะพูดยังไง ฟิคก็ได้กาวมาจากการแปลของมึง ดิบมันก็แน่อยู่แล้วว่ามึงบอกว่าในนี้สปอยได้ คนที่อ่านดิบมาก่อนเลยสปอย กูว่าถ้ามึงไม่ชอบที่หลังๆสปอยดิบเยอะไป มึงบอกมาแค่นั้นก็จบ โม่งในนี้พร้อมทำตามอยู่ละ
แต่ต่อให้จะมีสปอยเยอะยังไง คน"ส่วนใหญ่"ก็ยังยึดการแปลของมึงเป็นหลักอยู่ดี คนอ่านโม่งมันจะมีกันเท่าไหร่เชียว อาจจะอ่านเยอะแต่พวกอยู่กันมานานๆ เม้นท์ มีส่วนร่วมแทบทุกกิจกรรม อย่างช่วยกันทำสารบัญ แฟนอาร์ต ฟิค สปอยดิบ สครีมดิบ บลาๆ มันมีไม่กี่คนหรอก ดูตอนโหวตชื่อกระทู้ก็ได้ หรือจะตอนคุยกันเล่นๆ เอาล่าสุดเลยนะ มีตติ้งที่ Bake a wish มี reply ซ้ำไปมาไม่กี่ไอดีเอง

คือขอแค่มึงพูดมาว่าไม่ชอบอะไร พวกโม่งในนี้ก็พร้อมจะลด ละ เลิกพฤติกรรมนั้นให้ ขนาดไม่ใช่มึงขอ แต่เป็นโม่งนิรนามคนอื่น ช่วงมู้ไหนสักมู้ที่เรือเอ็นโจอวยแรงจนเรือลำอื่นรู้สึกไม่ดี โม่งในนี้ก็ปรามๆกัน หลังจากนั้นทุกคนจะอวยใครก็ไม่กดคนอื่นมากอ่ะ (นี่คือบรรยากาศที่กูชอบของแฟนคลับโม่งเรื่องนี้มากเว้ย เราคุยกันได้ เราเตือนกันได้ ทุกคนพร้อมใจกันรักษาบรรยากาศกระทู้)

ที่มึงพูดว่า สปอยกันจนแปลไทยคงไม่จำเป็น นี่มึงอย่ายึดโม่งเป็นหลักมากดิวะ ในโม่งก็มีคนพูดตลอดว่าไม่อ่านดิบนะ ในแมวดุ้นก็มีคนอีกเยอะที่ไม่รู้จักโม่ง

>>349-350 ขอบคุณมึงมาก ทั้งเรื่องงานแปล เรื่องที่พยายามทำให้งานแปลถูกลิขสิทธิ์ ขอบคุณจริงๆ ทุกอย่างเลย โชคดีนะ

>>345 กูอยากจะเขียนแบบที่มึงบรรยายมานี่แหละ แต่กูเขียนไม่เป็น ขอบคุณมากที่ช่วยขยายความให้

พวกมึงก็อย่าเพิ่งตีโพยเรื่องสปอยล์กันขนาดนี้ มันอาจจะไม่ใช่สาเหตุใหญ่ที่โม่งแปลเลิก มันอาจจะเกิดจากหลายๆอย่างทับถมกัน ทั้งเรื่องงาน ลิขสิทธิ์
กูเห็นที่โม่งแปลพิมพ์ไว้ก็พูดถึงหลายปัจจัยอะ ไม่ได้พูดถึงเรื่องสปอยล์อย่างเดียว โม่งแปลอาจจะเหนื่อยสะสมก็ได้ เพราะอ่านมาตั้งแต่กระทู้แรกอะ
โม่งแปลมันก็ไม่ได้ไม่ชอบที่มีคนมาสปอยล์ในนี้ตั้งแต่ตอนกระทู้แรกๆนะ
แต่ถ้าพูดเรื่องน้อยใจสปอยล์กูก็พอเข้าใจได้นะ คือจริงๆมันไม่ใช่แค่เมื่อวานอะ กูเห็นมาครั้งสองครั้งแต่นานละที่พอโม่งแปลแวบมาบอกว่าลงตอนใหม่
แล้วดิบออกพอดีแล้วเหมือนมีคนพูดเรื่องแปลไทยแค่โพสต์สองโพสต์แล้วหันไปสครีมดิบกันรัวๆ ตอนนั้นกูเห็นก็ชะงักแหละ
แต่คิดว่าคนอาจจะไปเมนท์กันในแมวดุ้นแล้วเลยไม่มาเมนท์ในนี้ไรงี้ เพราะบางคนก็เมนท์ทั้งในแมวทั้งในนี้ แต่กูก็อ่านที่พวกมึงสครีมเหมือนกัน
คือมันอาจจะเหมือนโพสต์อะไรแล้วคนไม่สนใจ มองข้ามไปสนใจดิบกันหมดอะไรงี้อะ นี่คือในมุมมองกูนะ

แต่กูว่า >>319 ไม่น่ารักเลย เข้าใจว่าหัวร้อน แต่ว่าคนแปลจะแปลหรือจะเลิกก็สิทธิ์ของเขานะ เพราะมันโคตรเหนื่อย แถมทำก็ทำฟรี
แล้วคนแปลดีละเอียดแบบนี้หายากมากนะ เหนื่อยหารูปกับเกร็ดท้ายตอนมาให้อีก ทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ของเขาอะที่ต้องมาแปลให้ทุกคนอ่าน
คือเขาจะเลิกแปลเพราะขี้เกียจ เพราะแฟนทิ้ง เพราะเบื่อ เพราะตัวละครที่อวยบทน้อย ไม่เข้าวิน รำคาญคนที่มาเมนท์ บลาๆๆ นี่คือสิทธิของเขาล้วนๆ
ไม่ว่ามันจะเกิดจากเหตุผลไหนก็ตาม ดันไปว่าเขาอีก.....

เอาจริงกูก็งงว่ามีคนไปด่าที่อื่นเรื่องโม่งสปอยล์เพราะกูเห็นที่โม่งแปลโพสต์มันไม่ได้ระบุเรื่องสปอยล์อย่างเดียว มึงอ่านไม่ครบเรอะ....

เพิ่งรีหน้าไม่ทันเห็นโพตส์ใหม่
>>349-350 ขอบคุณมึงมากนะโม่งแปล ทั้งครั้งนี้และที่ผ่านมา เรื่องลิขสิทธิ์กับคนญี่ปุ่นมันซับซ้อนจริงๆนั้นแหละ

สรุปทางที่ปลอดภัยที่สุดคือ ให้สนพติดต่อไป...ทางอื่นมีโอกาสที่อาจารย์จะเฟลหยุดแต่ง...

>>350 ขอบคุณมึงมากนะ มึงเป็นคนดีโครตๆที่พยายามจะทำอะไรๆให้มันถูกต้อง ที่ผ่านมาก็อึดอัดเรื่องดอยเขามาแปลตลอดเลยใช่มั้ย ถ้าเป็นคนอื่นก็คงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อไปแล้วล่ะ กูขอโทษถ้าเข้าใจอะไรมึงผิดไปนะ แต่กูยังยืนยันคำเดิมว่าแปลของมึงสำคัญมาก มึงอย่านอยด์ด้วยเรื่องนั้นเลย

จากการอ่านของมึง ถ้าจะให้สนพ.ติดต่อไป เขาจะโอเคเหรอวะ คือโอกาสดูริบหรี่ชิบหายอ่ะ ขนาดสนพ.ในญี่ปุ่น อ.แกยังอินดี้ไม่ตีพิมพ์เลย แต่ก็นะ ให้สนพ.ส่งไปดูมีโอกาสกว่าเราๆส่งเมล์ไปเองอีก อย่างน้อยมันก็ดูเป็นทางการกว่า ไว้ใจได้มากกว่า กูต้องรอจนกว่าอ.จะตีพิมพ์แล้วมีสนพ.ของไทยติดต่อไปงั้นสินะ ถ้าเป็นแบบนี้กูก็รอได้อยู่นะ นานแค่ไหนก็รอ

>>356 แต่กูคิดอีกมุมว่าที่คนแต่งไม่ยอมตีพิมพ์อาจจะเพราะรู้สึกมันกดดัน(ต้องปั่นต้นฉบับตามเวลา ต้องมานั่งรีไรท์ใหม่ มันไม่ใช่สไตล์วันๆของท่านเรย์กะอ่ะ) คนแต่งคงไม่อยากเร่งเขียนอะไรแบบนี้มากกว่านะ ถ้าเป็นเพราะเหตุผลนี้นะ ให้สนพ.ในไทยติดต่อไปกูว่าเขาก็คงปฏิเสธกลับมาอยู่ดี

กูเลยคิดว่าถ้าไปคุยกับคนแต่งแบบเกริ่นๆว่าเป็นคนไทยนะ แต่อ่านเขียนญี่ปุ่นได้ อยู่ญี่ปุ่นมา...ปี ชอบเรื่องนี้จัง เขียนสนุกมาก แบบถามไปประโยคแรกไม่ต้องจู่โจมเข้าเรื่องเลยอ่ะ รอให้คนแต่งตอบมาก่อน แล้วค่อยบอกอ้อมๆว่าอยากจะลองไปแปลลงเว็บให้คนไทยคนอื่นอ่านได้มั้ย กูว่าวิธีนี้ดูซอฟต์ๆกว่า คนแต่งไม่ตกใจ อาจจะดูไม่เป็นทางการ แต่ถ้าคนแต่งตกลงกลับมาค่อยขอแบบเป็นทางการไปอีกรอบก็ไม่สาย เรื่องแบบนี้มันต้องใช้วาทะศิลป์นิดนึง กูก็ไม่ได้เชี่ยวชาญแถมไม่รู้วัฒนธรรมญี่ปุ่นอีกว่าแบบนี้เขาจะรู้สึกยังไง แต่กูอยากลองเสนอความเห็นดูน่ะ

>>349-350 ดีใจนะที่มึงแสดงตัวกลับออกมาอีก กู 345 เองนะ อ่านที่มึงเขียนบางคำแล้วทำไมกูสะดุ้งแปลกๆ แอบมีความ dark humor อยู่นะมึง 5555 ไม่เป็นไรกูชอบอะไรแบบนี้ ออกมาคุยกันชัดๆไปเลยดีกว่าโดยเฉพาะถ้ามีประเด็นอะไรยังค้างคาที่มึงยังต้องเคลียร์ผ่านบทบาทของโม่งแปลอยู่อย่างเช่นเรื่องลิขสิทธิ์

ถ้าเอาความเห็นส่วนตัวกูจากเคสที่มึงยกมานี่แอบเพ่งเล็งไปที่เพราะเป็นเกาหลีด้วยมั้ยนะ แต่ช่างหัวเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างประเทศอะไรพวกนั้นไปก่อน สรุปคือที่ดูเซฟสุดต้องให้สนพ.ติดต่อไป เพราะดูไม่คุกคามมาก และถ้าปฏิเสธหรืออะไรก็ทำได้อย่างเป็นทางการซึ่งภาษาดอกไม้มันถนอมความรู้สึก 2 ฝ่ายมากกว่าอยู่ละ ถ้าไม่มีสนพ.ติดต่อคิดว่าคงไม่เวิร์ค นี่ตกใจว่าคนเขียนดูอินดี้เกินกว่าที่กูคาดไว้อยู่เหมือนกัน ถึงขั้นเรื่องอื่นตีพิมพ์และมีอนิเมไปกันหมดก็ยังยืนหยัดอยู่ได้แบบนี้

สุดท้ายคืออยากบอกว่ากูชอบนะที่มึงออกมาสะสางอะไรให้เคลียร์อีกครั้ง มึงเยี่ยมมาก

>>358 เสริมๆนะ แล้วตอนไปขอก็พยายามofferคนแต่งไปเยอะๆ ว่าการมาแปลแบบนี้จะยิ่งทำให้มีฐานแฟนคลับมากขึ้น ถ้าอยากตีพิมพ์กับสนพ.ไทยก็ยิ่งยินดี เราจะเป็นคนติดต่อสนพ.ให้ หนือถ้ายอมให้แปลก็ไม่ต้องห่วงเรื่องพอทีหลังจะตีพิมพ์ยอดขายจะลดลง ยกเคสนิยายแปลไทยออนไลน์ในไทย(เช่นนิยายจีนแปลในเด็กดี)ว่ายอดขายตอนตีพิมพ์ก็สูง แฟนคลับไทยชอบสะสมหนังสืออยู่แล้ว แล้วก็แบบบอกคนแต่งว่าถ้าให้เรามาแปลแล้วแต่คนแต่งรุ้สึกไม่ดีทีหลังอยากให้เราลบ เราก็ยินดีทำตามทุกเมื่อ และจะอัพเดทว่าแปลถึงไหนแล้วเป็นช่วงๆถ้าคนแต่งต้องการ แบบพยายามพูดให้เขาเข้าใจว่าเรายินดีทำตามที่คนแต่งต้องการไม่งอแงไรงี้

งือออ นี่กูคิดเป็นชอตๆ อยากจะไปคุยกับคนแต่งเองเลยจังแต่กูพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ แต่กูเชื่อนะว่าถ้าเราเข้าหาทางนั้นแบบนิ่มๆไม่จู่โจม พูดเนียนๆไป คนแต่งไม่ตกใจอะไรหรอก(และกูคิดว่ามันต้องมีซักคนที่เคยขอคนแต่งแล้วแน่ๆ แบบติดอันดับมานานขนาดนี้ อย่างคนแปลอิ้งก็น่าจะอยากทำให้ถูกต้องอยู่นะ)

>>360 คิดอลังการเหมือนกัน แต่ตกม้าตายตรงเขียนญี่ปุ่นไม่ได้ 555

>>349-350 โม่งแปลลลลลล แงงงง //เกาะ​แข้ง​เกาะ​ขา​

เรื่อง​ไปขอจริงจัง​ก็เห็นด้วย​ว่าโดนปฏิเสธ​แหงๆ เห็น​ส่วน​ใหญ่ถ้าญี่ปุ่น​ก็เจอแบบนี้ทั้ง​นั้น..
คงจะทำได้มากสุดก็ช่วยๆกันเล่าเรื่อง​เหตุการณ์​เป็นตอนๆไป?

แต่ความสนุก​ของเรื่องนี้มันก็คือความวันๆของท่านเรย์กะ ช่วงระหว่าง​บรรทัด​ที่ท่านเรย์กะเล่าเรื่อง​ราวต่างๆให้ฟังอะนะ...

>>360 เป็นกำลังใจให้อีกแรง อยากช่วยเหมือนกันแต่ทักษะภาษาง่อยมากจนไม่รู้จะช่วยอะไรได้บ้าง หรือจะช่วยเอาเรื่องไปเสนอให้สนพ.ลองอ่านเผื่อมีที่ไหนสน ปกติแนวแบบนี้สนพ.ไหนจะพิมพ์เยอะสุดหว่า ถ้าอย่างจีนก็ต้องแจ่มใส แต่ญี่ปุ่นนี่ไม่ชัวร์เลย

>>363 เซนชู รักพิมพ์ หรือคาโดคาวะมั้ย กูก็ไม่รู้เหมือนกันง่ะ

>>363 กูว่าท่านเรย์กะเหมาะกับบงกช อย่างน้อยก็ให้สมกับที่มีแทคเลิฟ

>>365 บงกชยังพิมพ์​ไลน์นิยายอยู่เหรอ..... โดยเทLNไปหลายเรื่องยังช้ำไม่หาย

ยังไงก็ว่ายาก(ส์ เติมเอสเลย) เพราะนิยายออนไลน์​ไม่จบเลย ขนาดสนพ.ญี่ปุ่นเอง ​คนเขียนยังไม่ยอมตีพิมพ์​เลย(เดาว่านิยมติดท็อปมานานขนาด​นี้ ต้องมีหลายสนพ.ไปเสนอล่ะวะ) คงไม่ยอมขายให้หรอก...

ในระหว่างที่ทุกคนกำลังคุยกันเรื่องส่งเมล์หาอ.ฮิโยโกะ กูก็ขอ ky หน่อยนะ กูไม่มีความสามารถทางนี้เลย ทำได้แค่ให้กำลังใจจากในซอกหลีบ

กูอยากรู้ว่าต่อจากนี้ เหล่าโม่งฟิคทั้งหลายยังจะกลับมาลงงานกันอยู่ป่ะวะ กูติดฟิคหลายเรื่องในนี้มากเลย อยากอ่านต่อนะ แต่ด้วยสภาพจิตใจของทุกคนในเวลานี้กูก็เข้าใจล่ะว่าเป็นยังไงกัน แค่อยากจะบอกว่ากูรอคอยกาวจากพวกมึงอยู่นะ สู้ๆ ไม่ต้องรีบ หรือถ้าไม่มีอารมณ์เขียนแล้วจะลอยแพก็บอกกันนะ กูจะได้ทำใจแล้วจิ้นต่อเอง

ปล. กูเพิ่งเห็นว่าโม่งฟิคมโนเอ็นโจเขียนฟิคคริสมาสเดท ฟิคเกอิชา ฟิคเลี้ยงต้อย ทำไมมึงเขียนอะไรได้คอนทราสต์กันขนาดนี้วะ เหมือนขึ้นสวรรค์กับลงนรกเลย
ปล.อีก อยากอ่านเรย์กะสามัญชน เรย์กะความจำเสื่อม มะหมา bad end ต่อด้วยง่ะ

>>367 bad end กูต่อนะ มะหมานี่ไม่แน่ใจ แต่ตอนนี้กูไม่ว่างอ่ะ นี่ก็ปั่นงานอยู่ ง่วงนอนนนนน

>>368 สู้ๆมึง กูไม่ได้จะกดดันทวงฟิคนะ แค่บอกว่าคิดถึง มึงจะลงเมื่อไหร่ก็ได้ กูรอได้ไม่รีบๆ ทำงานของมึงไปให้เสร็จเถอะ เหนื่อยก็พักนะ อย่าหักโหม

กูจะรอทุกคนนะมึง... เป็นกำลังใจให้โม่งแปลโม่งฟิคทุกคน

กูเป็นคนที่ไม่มีความสามารถด้านภาษาอะไรมากมาย ญี่ปุ่นนี่ไม่ได้เลย อังกฤษก็แค่พอพูดได้ถูไถ แต่กูเป็นกำลังใจให้พวกมึงนะ ถ้าอยากให้ช่วยอะไรกูจะพยายามช่วยเท่าที่ทำได้นะ ;;-;;)
ขอพูดเรื่องสำนักพิมพ์นิดนึง
บงกชเห็นว่าเทหลายอยู่นะ แถมยังไม่จบอีก ไม่อยากจะคิด กูโอเคกับรักพิมพ์กับเซ็นจูนะ ส่วนคาโดคาวะนี่ไม่เคยอ่านแฮะ เลยไม่แน่ใจ

วันนั้นที่ดิบออกกูดีดมากจนกะจะต่อฟิคเรียนจบแล้ว แต่ตอนนี้พล็อตในหัวหายเกลี้ยง​ ดิ่งมากจนนึกไม่ออก​ละ.. ถ้าต่อคงต้องใช้เวลา ขอเยียวยา​ใจก่อน....
กะตอนนี้มีฟิคอันนึงที่พิมพ์​ไว้ต่อจาก >>141 วันนั้นกำลังจะลงต่อละโม่งแปลก็เข้าประกาศ​ซะก่อน T^T

กูเป็นอีกคนที่พอรู้ญี่ปุ่นบ้าง เคยไปดำน้ำดิบแล้วมารอเก็บตกละเอียดๆจากแปลไทยอีกทีเหมือนกัน พูดตามตรงตอนเห็นประกาศของโม่งแปลก็มีความคิดว่าจะขอรับมาทำต่อดีมั้ย ถึงจะรู้ตัวว่าทำไม่ได้ดีเท่าโม่งแปลแน่ๆก็เถอะ แต่กูอยากให้ทุกคนกรี๊ดกาวกันต่ออ่ะกูชอบฮืออ แล้วทีนี้กูก็มากังวลกับเรื่องลิขสิทธิ์ต่อตามที่เราคุยกันข้างบน คือกูก็คิดว่าถ้าขออ.แกมาได้ก็คงดี แต่จากที่วิเคราะห์กันมากู่าคงยากอ่ะTT

>>373 มึงคือความหวังงง คือถ้ามึงทำต่อกุจะดีใจมากๆ แต่เรื่องลิขสิทธิ์ก็คงยากจริงๆ หรือจะทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเก่า กุก็ไม่รู้ คงต้องรอเหล่าโม่งช่วยกันตัดสินใจ

ถ้าแบบนั้นคงต้องโหวตกันแล้วล่ะ

1.ขอกันเป็นเรื่องเป็นราว (มีโอกาสที่จะโดนปฏิเสธและถูกสั่งให้ลบที่ทำๆมา หรือจารย์แกเลิกเขียน)

2.ไม่สนใจเรื่องลิขสิทธิ์แล้วทำเหมือนที่ผ่านๆมา (บททดสอบศีลธรรมในใจ)

ปิดโหวตที่...400 ดีมะ

กูโหวต 2 (ขอโทษด้วยศีลธรรมในใจกูไม่ยอมรับความเสี่ยงอันเลวร้าย)

1 เพื่อความสบายใจของสองฝ่าย

>>375 กรุว่า 2 ไปพลางๆ ระหว่างทำเรื่องขอ 1 //อ่าาาา ศีลธรรมกำลังล่มสลาย

คือถ้าได้ลิขสิทธิ์ก็ดี แต่กูกลัวจารย์แกเลิกเขียนมากกว่า >>>โหวต2

>>375 รู้ว่าทำแบบนี้มันเชี่ยมาก แต่กูก็โหวต 2 ง่ะ กูเห็นแก่ตัว กูขี้ขลาด ไม่กล้าเผชิญหน้า
กูว่าอ.แกคงไม่ถึงกับเลิกเขียนหรอกมั้ง อาจจะหายไปหลายๆเดือนแบบตอนนั้นก็ได้ เขียนมาเกือบจะสามร้อยตอนแล้ว จะทิ้งกันง่ายๆเลยเหรอ

เอาจริงๆคือเรื่องนี้กูไม่มีความรู้เรื่องเลย แต่ที่โม่งแปลทำมาคือฟรีอ่ะ กูเลยเข้าใจของกูว่ามันเหมือนทำซับไทยประกอบอนิเมหรือแปลมังงะรึเปล่าที่ถ้าในไทยยังไม่ติดลิขสิทธิ์ก็ทำไปก่อนได้ แต่อย่างนิยายแปลจีนที่กูอ่านออนไลน์มีหลายเจ้ามากที่ติดต่อไปแล้วไม่ได้ลงต่อ ซึ่งมันเป็นสิทธิของเจ้าของงานเขียนอ่ะมึง ในใจอยากโหวต 2 มานานๆทีก็ยังดี โฮ~~ เลือกยากมาก ถ้าถามกูคงเลือก 2 อ่ะ ขอโทษท่านอ.ฮิโยโกะ

ขอโหวต 2 ถ้าอ.ให้ตีพิมพ์เมื่อไหร่ค่อยลบ กลัวจริงๆว่าทำ 1 แล้วจะอดอ่านตลอดไป ฮือออออ เราขอโทษ มันอาจจะดูผิดศีลธรรม แต่ถ้ามีหนังสือออกมา เราพร้อมเปย์ทันทีนะ... แต่ตอนนี้แม้แต่ที่ญี่ปุ่นก็ยังไม่ออก เรากลัวมากอ่ะ... รู้สึกผิด แต่ก็ชอบเรื่องนี้จริงๆ กลัวด้วยว่าอ.จะเลิกเขียน...

กูเห็นด้วยกับ >>377 เราทำ 2 ระหว่างที่ทำ 1 ได้ไหมอ่า กู กูอยากให้มันถูกเหมือนกัน แต่ว่ากูกลัวอ่ะ กูแย่ กูเห็นแก่ตัว แต่แบบ... กลัวอ่ะมึง ฮืออออ

>>377 โหวตแบบนี้เหมือนกัน 2 ระหว่างรอทำ 1 คือไม่ทิ้งเรื่อง ยังลองพยายามติดต่อสนพ.ในไทยอยู่ด้วยแบบนั้น

>>380 เอาจริงๆคือกูเคยคิดเหมือนมึงเลย แต่พอเห็นหลายๆโม่งในนี้กับโม่งแปลกังวลกันเรื่องควรติดต่ออ.ก่อนกูก็มาคิดว่าหรือที่กูคิดมาตลอดมันจะผิดวะ ตอนนี้กูเลยไม่กล้าทำอะไรทั้งนั้นเลยแงงงงงง

ถ้ากูตอบ 1 กูจะเป็นคนที่ตอแหลมากๆ
กูเลยตอบ 2 ว่ะ ช่างเลวบัดซบจริงๆเลยกู Orz

>>380 >>384 จริงๆแบบนี้ก็ผิดไง ที่หลายๆเว็บโดนกวาดล้างกันอยู่จนต้องแอบๆทำ จะแปลหนังแปลซรีรี่ใส่ซับอะไรพวกนั้น ต่อให้ในไทยไม่มีซื้อลิขสิทธิ์มา ก็ผิดเพราะเราไม่ได้ขอจากเจ้าของที่ประเทศต้นทางอยู่อะ ICT มีจับหลายเจ้าแล้วเหมือนกันนะ

>>380 >>384 ผิดเมิง พวกรูปภาพก็เช่นกัน

เพิ่มเติม คือแปลนิยายก็จะเห็นว่าเว็บใหญ่เลิกหมดแล้วอะเพราะเสี่ยง และด้วยความเว็บใหญ่คือก็คงโดนเพ่งเล็งง่าย หลายที่นี่เลยเลิกไป กูคือเอาใจช่วยแมวดุ้นกับนายท่านอยู่นะว่าให้อยู่รอดตลอดฝั่งกันต่อไป เพราะไม่งั้นก็ก็ไม่มีอะไรอ่านเหมือนกัน แต่ถ้าเวลาถามความเห็นกูเรื่องนี้ต่อให้กูอยากตอบ 2 แต่กูก็เกรงใจคนแปล เพราะถ้ามีปัญหาคือคนที่เดือดร้อนไม่ใช่กูไงแต่คนแปลเหมือนเป็นหนังหน้าไฟไปมากกว่า ก็แบบเกรงใจง่ะ

เพราะงั้นในตอนนี้ที่แมวดุ้นยังอยู่รอดดี กูขอตอบแบบเดียวกับ >>377 เหมือนกัน คือ 2 และทำ 1 ไปด้วย เพราะเกิดแมวดุ้นเริ่มโดนคือมันก็ยังไม่ได้พุ่งเป้ามาที่คนแปลโดยตรง เว็บจะโดนเตือนหรืออะไรก่อน จากตอนนั้นถ้าไม่มีเตรียมเรื่องลิขสิทธิ์ไว้เลยพอโดนก็คงปิ๋วไปจริงๆ เลยอยากให้เดินเรื่องควบกันไปมากกว่า

แต่ถ้ามันมาถึงวันที่แมวดุ้นโดนกวาดล้าง แล้วถึงจุดที่ถ้าพยายามแปลต่อตัวคนเดือดร้อนจะเป็นคนแปลเองแล้วงี้ กูก็จะเป็นข้อ 1 ในสถานการณ์นั้นคือใครแปลต่อก็ตาม มึงทิ้งไปได้เลยอะอย่าพยายามเสี่ยงหาทางแปลต่อ มาคุยมาสปอยกันในนี้ก็พอจะได้ไม่เป็นการผลักภาระความเสี่ยงไปที่คนคนเดียว

อย่างที่บอกว่า กูคิดว่ายากส์มากๆที่เขาจะอนุญาต​
กลัวสุดคือการถูกขอให้ลบออกไป อย่างที่แปลอังกฤษ​หลายเรื่องเคยเจอ (ดังนั้น​นิยายแปลอิงก์ส่วนใหญ่​จึงเป็นการเถื่อน-ไม่ขอทั้งนั้น​)

ถ้า 192 ตอนที่มีมาหายไป กูคงทำใจไม่ได้​แน่ๆ
ดังนั้น​จึงเลือก 2 ว่ะ

อีกทางคือหาเว็บลงที่ลึกลับยิ่งกว่าแมวดุ้นและนายท่าน555 แต่กุว่าท่าจะทำหนึ่งให้ลองตะล่อมถามอ.ดูก่อนว่าจารย์คิดยังไงกับเรื่องลิขสิทธิ์อ่ะ(ในแง่ของการหยิบมาแปล) แล้วทำไมจารย์ไม่สนใจตีพิมพ์หนังสือ ถ้ารู้สองอย่างอาจจะมีทางเลือกดีๆโผล่ขึ้นมาก็ได้

>>390 *ท่า-ถ้า

จู่ๆกูก็คิดว่าไม่ควรติดต่อผ่านสำนักพิมพ์รึเปล่า... เพราะแบบนั้นมันเหมือนไปผูกมัดอ.อ่ะ ขนาดฝั่งญี่ปุ่นอ.ยังไม่พิมพ์ไม่ทำอนิเมเลย แล้วถ้าเราไปผ่านสำนักพิมพ์มันจะได้เหรอ แถมอ.ยังอินดี้ อยากต่อก็มาต่อ เรื่อยๆของอ. ถ้าติดต่อไปแบบนั้นมันก็เหมือนกับที่เพื่อนโม่งเคยพูดไว้คือมันมีกำหนดการบลาๆอ่ะ แต่ถ้าเราติดต่อไปแบบแฟนคลับเรื่อง แล้วก็เรื่อยๆเรื่อยๆไป ลองเลียบๆเคียงถามประมาณว่า ชอบผลงานนี้มากๆอยากแปลให้คนอื่นมาอ่านด้วยกันจัง เช่น
'ถ้าอยากลองแปลไทยให้มีเพื่อนๆมากรี๊ดกร๊าดด้วยกันจะได้รึเปล่าคะ?' หรือไม่ก็ 'อยากมีเพื่อนมาคุยเรื่องนี้ด้วยกันจังเลย ถ้าจะขอเอาเรื่องนี้ไปแปลไทยจะได้รึเปล่าคะ?' แต่ดูเหมือนประโยคมันยังไม่ดีพอเลย ,___,
>>388 ถ้าเป็นแบบนั้นคงแย่สำหรับกูมากอ่ะ แมวดุ้นนายท่านก็ตามอ่านเรื่อยๆอยู่ คงเสียดายหลายเรื่องเลย
>>390 เราอาจจะพบทางออกที่ฉดใฉมากกว่านี้สินะะะ คงจะต้องขอให้คนที่พอได้ญี่ปุ่นมาช่วยกันหน่อย...

>>388 กูว่ามันถึงขั้น​กวาดล้าง​อะไรขั้นนั้นอะ สนพ.ในไทยก็ประนีประนอม​มาตลอด พอได้ลิขสิทธิ์​ก็แจ้งที่แมวกะนายท่านให้ลบออก
ส่วนการฟ้องร้อง​เป็นคดีไรงี้ไม่เคยเห็นเลยนะ
ส่วนเรื่องมันไม่มีลิขสิทธิ์​ในประเทศ​ มันก็ผิดจริง แต่ว่าไม่มีตัวแทน​ฟ้องร้อง​และต่างชาติ​ก็คงไม่อยากเข้ามาวุ่นวาย​กับกระบวนการ​ข้ามประเทศ​หรอก
(ดูเป็นความเห็นด้านมืดจัง ขอโทษorz)

กูไม่มีศีลธรรมใดๆอยู่แล้ววะ โหวต 2

>>387 แวะมาเสริมของความเห็นนี้ให้ สำหรับใครที่ยังไม่ค่อยเห็นคอนเซ็ปภาพรวมเกี่ยวกับความแรงของกฎหมายทางแพ่งที่เกี่ยวกับลิขสิทธิ์ คือกูไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกสื่อสิ่งพิมพ์เพราะไม่ได้ทำงานสายนี้อะ กูพูดถึงแค่เรื่องรูปละกัน เข้าไปหาดูกระทู้จากห้องบลูของพันทิปได้ คือถ่ายภาพอะไรมาถ้าเจอว่ามีคนเอาภาพถ่ายเราไปใช้โดยไม่ได้ขอก่อนนี่พีคคคค บอกเลยว่ายิ่งกว่าถูกหวย ถ้าเอามาตั้งทู้จะมีคนเข้ามายินดีที่ได้รับทรัพย์ประมาณนั้น เพราะฟ้องเรียกร้องกันได้โหดมาก และได้มาหลายคนละ

คือในไทยกม.ไม่ใช่หย่อนมากนะ มันมีคนโดนแต่เค้าเอามาบอกต่อมั้ยแค่นั้นแหละ พอไม่เล่ากันคนเลยจะคิดว่ามันไม่เป็นไร นิยายแปลที่มีโดนก็มีนะกูเคยอ่านเจอที่เค้าเล่า ก็เจ็บกันไป กูเลยไม่อยากให้เสี่ยงกันมากเกิน คือถ้าแมวโดนปุ๊บนี่แบบมันเป็นเส้นลิมิตละในสายตากู

ทำ2ไปในระหว่างที่ทำ1ด้วย แต่ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างประเทศดีพอสมควร อะไรๆคงไม่ร้ายมากหรอกมั้ง แสดงความจริงใจไปน่าจะข่วยได้นะ....//มองโลกในแง่ดีมาก

จริงๆกูอยากอ่านนะ แต่ก็ไม่อยากทำให้หลายๆคนต้องมาเดือดร้อนว่ะ ถ้ามันเป็นกรณีฟ้องร้องขึ้นมาคนซวยก็ไม่ใช่นักอ่านแต่เป็นเจ้าของเว็บกับคนแปล กูเลยค่อนข้างสองจิตสองใจ แต่กูก็อยากให้ทำต่อนะ

มองในแง่เหี้ยๆก็คือ ทางแปลอิ๊งและจีนมันก็ทำ ทำมาก่อนแปลไทยอีก ถ้าจะโดนฟ้องมันโดนไปนานแล้ว กูว่าอ.แกรู้นะว่ามีคนแอบเอางานแกไปแปล แต่ที่ยอมๆปิดตาข้างหนึ่งทำเป็นมองไม่เห็นเพราะแกก็ไม่ได้ตีพิมพ์ ไม่ได้เอาตังจากงานเขียน ไอ้เว็บที่แอบเอาไปแปลก็ไม่ได้เก็บเงินคนอ่าน ทำนาบนหลังเจ้าของเรื่อง ส่วนพวกอนิเมะแฟนซับ สแกนมังงะอะไรแบบนี้มันทำมาเพื่อการค้าอยู่แล้ว จะถูกกวาดล้างก็ไม่แปลก
กูรู้ว่าตรรกะกูพิการ เห็นคนทำเหี้ยก็เหี้ยตามเขา หาเหตุผลมาเข้าข้างตัวเองได้ไม่หยุด แต่กูก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ กูขอโทษ ถ้าใครอยากทำให้มันถูกต้องกูก็ยินดีนะ เราอย่าเพิ่งมากลัว ตีตนไปก่อนไข้เลย ยังไม่ได้ลองซักหน่อย ไม่รู้หรอกว่าจะสำเร็จมั้ย

มู้นี้กลายเป็นความดราม่าไปแล้ว T_T กูยังไงก็ได้ แต่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งมู้นี้กันก็พอ

กูไม่รู้ว่ะ..
กูอยากอ่านต่อจริงๆ แต่กลัวโดนสุดๆอะ เอาเป็นว่ากูเลือก2 T_____T กูเลวมากมั้ยวะ แต่ยังไงถ้าเริ่มเกิดอะไรก็เลิกแปลแล้วมากาวต่อในนี้กันนะมึง งั้นแปลไปก่อนระหว่างที่ทำเรื่องขอแล้วกัน สบายใจกว่า งั้นกูควบ1+2

กูอึ้งมากที่คนเลือก2เยอะแบบนี้ บางคนบอกว่าที่เลือก 2 เพราะกลัวเลือก1ไปแล้วอ.ตกใจไม่เขียนต่อ กลัวไม่ได้อ่านอีก

คือแบบมึงคะ ลองมองมุมเลือก2นะ ถ้าอ.แกมารู้ทีหลังจากไหนซักทาง แล้วเกิดรู้สึกว่าผลงานของเขาโดนก๊อป(กูมองว่าการเอามาแปลก็เหมือนกับการก๊อปงานเขามาดัดแปลงอ่ะ)ไปลงที่อื่น เป็นใครก็รู้สึกไม่โอเค อย่างในเด็กดีที่มีการก๊อปพล็อตเรื่อง ถ้าคนแต่งรู้ ส่วนใหญ่คนแต่งจะ"หยุดแต่ง"ค่ะมึง หยึดแต่งเพื่อที่จะไม่โดนก๊อปไปอีก อาจจะถึงขั้นฟ้องก็ได้ คนซวยก็โม่งแปล คนทำเว็บเนี่ยแหละ ไม่ใช่พวกมึงที่เป็นคนอ่าน

กูบอกเลยนะ เลือก2 มันก็แค่ขึ้นอยู่กับเวลาว่าจะถูกจับได้ตอนไหน แล้วอาจารเขาก็คงหยุดแต่งไปจรกว่าเรื่องจะจบอยู่ดี แถมยังมีคนซวยอีก

คนอื่นทำผิด ไม่ได้หมายความว่าถ้าเราทำผิดตาม สิ่งที่เราทำจะกลายเป็นเรื่องถูกได้นะ กฏหมายไทยไม่ได้อ่อนหัดขนาดนั้น พวกมึงแค่ไม่รู้ว่ามันเสี่ยงแค่ไหน โดนฟ้องทีต้องชดใช้เท่าไหร่ มึงจะช่วยคนแปลจ่ายมั้ยล่ะ เห็นแก่ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศนีาตลกมาก มันจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศแย่ลงไปอีก

เพราะฉะนั้นกูว่าทำตาม1เถอะ ขอไปให้ถูกต้อง ถ้าไม่ได้ก็ต้องทำใจค่ะ มันเป็นสิทธิของคนแปล แต่...พวกมึงยังสามารถสปอยกันได้ทุกเมื่อ จะสปอยละเอียดยังไงก็ได้ด้วยซ้ำ ขอแค่ไม่แปลมันตรงๆอ่ะ

"สปอยไม่ผิดกฏหมาย"

กูโหวต2+เลียบๆเคียงๆ1ไปอย่างที่ข้างบนบอกละกัน แต่เสนอทำเป็นเว็บปิด ไม่ก็ใช้หย่อนลิงค์เป็นตอนๆในโม่งไปก็ดีนะมึง

>>401 กูนึกขึ้นได้ ถ้าจะเลือก2จริงๆ ลองทำเป็นเว็บปิด ให้คนเข้าเฉพาะที่มีรหัสผ่านอะไรแบบนี้ดีมั้ย กำหนดจำนวนคนที่ชัดเจน มีข้อตกลงว่าห้ามเผยแพร่ หรือถ้ารับคนเพิ่มต้องมีการคัดกรอง ทำแบบนี้จะเหมือนแบ่งกันอ่านเฉพาะกลุ่มเพื่อน จะทำให้เอาผิดทางกฎหมายได้ยากขึ้น แต่จะผิดวัตถุประสงค์ของโม่งแปลว่าอยากให้คนมาเป็นแฟนคลับ มากรี๊ดท่านเรย์กะเยอะๆอ่ะ

หรือจะเลือก 2 ควบไปกับ 1 ถ้าอ.แกไม่อนุญาต ก็มาทำสรุปย่อๆแต่ละตอนเอา เหมือนสปอยหมอหญิงในห้องลิทกระทู้นิยายจีน ไม่ต้องแปลละเอียดแบบแปลไทย เอาให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในตอนนั้นๆ อยากรู้ละเอียดเชิญดำน้ำกันตามความสามารถ ซึ่งกูไม่มีความสามารถ OTZ

>>402 ทำกรุ๊ปปิดในเฟซ??

****************ผลสรุปที่ได้นะ*******************

คนตอบข้อ 1 = 2 คน
คนตอบข้อ 2 = 8 คน
(พิเศษ) คนที่ตอบว่าจะทำข้อ 2 และทำข้อ 1 ไปด้วย = 8 คน....
(ปิดที่ 403 เนื่องจากกูมาช้าเองและเห็นว่าเป็นเรื่องใหญ่ด้วย....แต่หวยอันออกมาเท่ากันซะงั้น)
**********************************************************************************

และถ้าจะตั้งมั่นถือมั่นในคำเดิมนะ คนที่ตอบว่าจะทำข้อ 2 และทำข้อ 1 ไปด้วยจะมี 6 คนและข้อ 2 ก็จะชนะไป

>>404 กรุ๊ปปิดในเฟสก็น่าสนใจนะ กูเริ่มมองว่าถ้าพวกเราจะเห็นแก่ตัว(ไม่ยอมไปขออาจารย์)ก็ต้องเห็นแก่ตัวให้ถึงที่สุด(ไม่ต้องสนใจคนไทยคนอื่นที่อยากอ่าน) อาจจะฟังดูเลว แต่วิธีเซฟที่สุดสำหรับคนแปลอ่ะ

แต่ทำกลุ่มปิดกุก็สนใจนะ ถึงอาจจะดูใจดำไปหน่อยก็เถอะ รอฟังความคิดเห็นอื่น

คนที่โหวตสอง ก็เหมือนโหวตสองระหว่างรอผลของโหวตหนึ่งนั่นแหละ อย่างกุเป็นต้น

Ky ทำไมอยู่ดีๆเว็บแฟนไซต์ญี่ปุ่น​ก็เข้าไม่ได้.....

>>410 เออว่ะ เมื่อกี้จะเข้าไปอ่านวิเคราะห์ตอนล่าสุดก็403 forbidden เกิดอะไรขึ้น

อ่า. คนแต่งเขาเอามาลงฟรีให้คนอ่านชิมิ. เค้าก็น่าจะดีใจที่มีคนอ่านของเขาเยอะๆน้าา. คิดง่ายๆอ่ะ. อีกอย่างไม่ได้มีใครเอาเรื่องของเขามาแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตนนี่นา. ทุกคนก็แค่อยากอ่านผลงานของคนแต่งเท่านั้นเอง. ถ้าคนแต่งมีความคิดจะขายลิขสิทธ์ิก็ว่าไปอย่าง

เกิดอะไรขึ้นงานกูเยอะมาพึ่งมาเปิดอ่าน ตกใจมาม่ามากกกกก เรื่องที่จบไม่แล้วไม่ขอพูดเป็นกำลังใจให้โม่งแปลไม่ว่ามึงจะตัดสินใจแบบกูก็จะเคราพการตัดสินใจของมึง กูรักมึง>3<

เรื่องลิขสิทธ์นี้พูดยาก มันเป็นเรื่องที่เค้าควรทำให้เกียรติเจ้าของลิขสิทธ์เขาในทุกเรื่องอยู่แล้ว ผลงานใครใครก็รัก แต่ทุกวันนี้เรื่องลิขสิทธ์นี้มันเปราะบางมากนะทุกวันนี้มีคนใครไม่เคยใช้ของผิดลิขสิทธ์บางว่ะ ขนาดเพลงในยูทูปที่เปิดๆกันแม่งยังผิดลิขสิทธ์เลย ที่พูดแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าให้เสพของผิดลิขสิทธ์กันนะ คือบางอย่างเราควรรู้ว่าไม่ควรข้ามเส้นศีลธรรมกันขนาดไหน แต่บางเรื่องเส้นมันไม่เท่ากันไงบ้างอย่างที่หยวนได้ก็อย่าไปกำหนดมันมาก เช่นการเสพมังงะนิยายแปล คือที่เสพแบบผิดลิขสิทธ์เพราะ
1 ยังไม่มีลิขสิทธ์ในไทย คืออ่านดำได้ไม่ได้ ดำไม่เก่งแต่อยากอ่าน แต่ถ้าต้นลิขสิทธ์ไม่ให้ควรหยุดทันที
2 มีลิขสิทธ์แต่ช้า โดนลอยแพ อันนี้ผิดเพราะมีลิขสิทธ์แล้วแต่ถ้าจะทำไม่ควรที่จะเผยแพร่ออกไป ถ้าลิขสิทธ์ทันต้องหยุดทันที
ที่พูดมากไม่ได้แปลว่ากูเป็นคนดีที่ไม่เสพของผิดลิขสิทธ์กูโหวต 2 พูดเลย5555เพราะกูมองว่ามันเป็นเรื่องที่ควรหยวนๆบ้าง กูเสพด้วยความรักในความชอบอ่านนิยายแต่ถ้าอ.จะหยุดเขียนหรือไม่ให้กูก็เคราพในการตัดสินใจแบบนั้น น้ำตาไหลT^T

Ky เรย์กะในแปลไทยล่าสุดน่ารักมากกกกกก ทานุกิคงซึ้งจนน้ำตาไหลคงดีใจมากซินะค่ะ555555 เรียกหมอประจำตระกูลด่วน!! ก๊าวเรย์กะกับคันตะจัง

>>412 คนญป.บางคนเค้าไม่ค่อยอยากขายงานนอกประเทศไงมึง ยิ่งอ.ฮิโยโกะแกยิ่งอินดี้ขนาดนี้ นสพ.ในญป.ยังไม่ได้ตีพิมพ์เลย orz

>>412 เอาจริงคือคิดแทนคนเเต่งไม่ได้อ่ะ เพราะงานเขียนแบบนี้ ถ้าจะเอาไปแปลควรจะแจ้งแก่เจ้าของก่อน

กุมาไม่ทันโหวต แต่ถ้าตั้งกลุ่มลับชวนกุด้วยนะ

แล้วสรุปอะไรชนะวะ กูงง แล้วจะทำไงต่อกัน

>>418 คงต้องรอโหวตใหม่อีกรอบว่ะ เพราะมันคะแนนเท่ากัน

เหมือน 2 ชนะรึเปล่านะ แต่คนที่บอกว่าทำ 2 พลางๆกับ 1 ก็เยอะนะ แล้วจะทำมีโม่งมาลงงานแปลแทนระหว่างนี้?
กูรอสรุปอีกทีละกัน...

>>420 อ่าวมันคะแนนเท่ากันไม่ใช่หรอก่อนสรุป เห็น 8-8 ต้องโหวตใหม่ป่ะ

กูมาไม่ทันโหวต 〒ᴗ〒
โฮฮฮฮฮ /...

แต่เอาจริงๆ กูอยากให้ทำให้ถูกต้องนะ ถึงกูจะอยากอ่านต่อมากแค่ไหนก็ตาม... คือถ้าฮิโยโกะซามะรู้เรื่องแล้วจะฟ้อง (แค่ 'ถ้า' นะมึง) เขาก็มีสิทธิ์ฟ้อง ที่แน่ๆ คนเดือดร้อนจากการฟ้องไม่ใช่คนอ่านอย่างพวกเรา แต่จะเป็นโม่งแปล หรือเว็บที่แปลลง

หรือถ้าจะไม่พูดถึงฟ้องไม่ฟ้อง กูว่าการที่ไปขอมาอย่างถูกต้องก็เป็นการให้เกียรติอาจารย์แกอย่างนึงนะ ถ้ากูเป็นคนแต่งแล้วมารู้ทีหลังว่าโดนแปลไปแบบไม่ขออนุญาตกูจะเฟลมากระดับหนึ่งเลย (อันนี้แค่กูนะ กูไม่รู้ว่าสำหรับคนอื่นจะเป็นยังไง)

กูเห็นด้วยกับคนบนๆ ที่ว่าให้ไปขอแบบอ้อมๆ ประมาณว่า 'สวัสดีค่ะอาจารย์ เราเป็นคนไทยที่อ่านภาษาญี่ปุ่นออกนะคะ ชอบผลงานของอาจารย์มากๆ เลยค่ะ' แล้วจะเติมอีโมจิเพื่อความมุมิอะไรก็ว่าไปด้วยก่อน แล้วค่อยเลียบๆ เคียงๆ ถามแบบ 'เราชอบผลงานอาจารย์มากเลยค่ะ เลยอยากจะมาถามว่าถ้าเราขอนำเรื่องนี้ไปแปลให้เพื่อนๆ อ่านกัน อาจารย์จะคิดเห็นว่าอย่างไรคะ'

กูว่าขอแบบนี้ดูซอฟต์กว่าขอแบบทางการ อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความเป็นมิตรนิดๆ ทำนองนี้ มันดูไม่น่าตกใจเท่าขอแบบเป็นทางการ (อันนี้ก็ความเห็นกูนะ) ถ้าฮิโยโกะซามะไม่ให้ก็บอกขอบคุณไป ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ แล้วก็จะติดตามต่อไปนะคะอะไรก็ว่าไป

แต่กรณีนี้ก็กลัวว่าถ้าอาจารย์ขอให้ลบคงเฟลกันถ้วนหน้า แล้วไหนจะเรื่องการติดต่อถามที่ติดกำแพงภาษาอีก... มันจะดูเป็นภาระโม่งที่รู้ยุ่นเกินไปมั้ยนี่สิ

กูรอสรุปอีกทีแล้วกัน ( ´•̥̥̥ω•̥̥̥` )

**********************************โอเคเอาใหม่!**************************************************
เปิดโหวต

1.ขออาจารย์แกกันเป็นเรื่องเป็นราว (มีโอกาสที่จะโดนปฏิเสธและถูกสั่งให้ลบที่ทำๆมา หรือจารย์แกเลิกเขียน)

2.ไม่สนใจเรื่องลิขสิทธิ์แล้วทำเหมือนที่ผ่านๆมา (บททดสอบศีลธรรมในใจ)

3.แปลไปพลางๆระหว่างทำการขออนุญาตจาก อ.ฮิโยโกะ (ก้ำกึ่ง...ถือความเสี่ยงในข้อ 1 และศีลธรรมในข้อ 2)

ปิดโหวตที่...450 ละกัน ค่ำๆน่าจะมีคนเยอะนะ

....เนื่องจากกูแต่งนิยายลงเด็กดีแล้วมันทำให้กูสำนึกได้...ขอข้อ 3 แล้วกัน

*******************************************************************************************************

>>423 โหวต3 ถึงจะฟังดูเลื่อนลอย แต่ถ้าช่วยพยุงกันไปก็อาจจะเวิร์ค

ขอโหวต 3 แล้วกันจ้ะ

>>423 โหวต 3

โหวต 3 ล่ะกันนะ ;_;

...โหวต 3 แล้วกัน... ,,____,,
เป็นวิธีที่ดูเป็นกลางที่สุดแล้ว---

>>413 ขอบคุณนะมึง กูอดีตโม่งแปลเอง คือตอนนี้กูก็ใจเย็นลงมากแล้ว ขออธิบายเพิ่มเติมตามนี้แล้วกัน ช่วงที่เกิดเรื่องขึ้นกูเพิ่งมีเหตุให้เข้าห้องฉุกเฉินโรงบาลมา วันนั้นถึงได้โผล่มาดึกๆ สาเหตุส่วนนึงก็ขาดการพักผ่อนนี่แหละ พอมาเช็คบอร์ดแล้วเจอคอมเมนต์ประมาณลงทุกวันไม่ได้เหรอ บอกตรงๆ ว่ากูก็ปึดส์เหมือนกันนะ ถึงจะรู้ว่าสหายโม่งไม่ได้มีเจตนาจะเร่งกูก็เหอะ กูอยากให้ทุกคนฟินไปพร้อมๆ กันเหมือนกัน แต่ ณ จุดนั้นคือกูหัวร้อนไง กูก็พยายามรักษาเวลาในการลงให้คงที่ จะงดเว้นก็บอก แต่กลายเป็นว่าทุกคนทำเหมือนกับเป็นเรื่องธรรมดา แล้วยังจะมาเร่งกูอีกเหรอ เหมือนที่เรย์กะคิดว่าการที่ทานุกิทำอะไรๆ ให้กับตัวเองเป็นเรื่องปกติอ่ะ กูก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะเฮ้ย

ส่วนเรื่องสปอยล์ อย่างที่โม่งต้นๆ บอกไปคือที่นี่มันบอร์ดสาธารณะอ่ะ กฎเกณฑ์ในการคุยกันมันก็เหมือนด้านต้น คือคุยดิบได้ สปอยล์ได้ ขอแค่จุดๆ กันบ้าง กูก็ว่าโอเคแล้ว บางทีกูยังมากรี๊ดๆ แอบสปอยล์ดิบเนียนๆ ไปกะพวกมึงด้วยซ้ำ แต่ที่กูรู้สึกว่าเริ่มไม่โอเคคือพออ่านดิบกันไปแล้วก็มองข้ามตอนปัจจุบัน อยากเร่งให้กูแปลให้ถึงช่วงที่ฟินๆ กัน ซึ่งกูรู้สึกว่าเฮ้ย มันเริ่มไม่ใช่ล่ะ กูยังอยากละเมียดวันๆ ของท่านเรย์กะไปเรื่อยๆ แต่ถ้าอยากจะฟินกันเร็วๆ ขนาดนั้น ก็ตามกันแต่สปอยล์อย่างเดียวพอมั้ยอ่ะ ง่ายกว่าด้วย กูจะได้ไม่ต้องตากหน้าแปลเถื่อนอยู่ทุกวันนี้ด้วย นั่นเป็นความคิดของกู ณ จุดนั้นนะ ถ้ามองในแง่นี้นะ ที่โม่งด่าด่ากูว่าเอาแต่โม่ง ไม่เอาคนอ่านที่แมวดุ้นก็จริงน่ะแหละ มึงจะโมโหก็ไม่แปลก แต่ที่มึงเอายอดวิวมาเป็นบุญคุณนี่กูไม่เห็นด้วยนะ กูเอายอดวิวไปแลกตังค์ไม่ได้นะ
ก็ประมาณนี้แหละ โทษที ทำไมแวะมากวนกระทู้บ่อยจังวะ - -"

โหวต3 +ย้ายข้อมูลไปเว็บปิดชั่วคราวรอ (เพื่อความปลอดภัยของโม่งแปลด้วย) ได้มั้ยอะ

โหวต 3 อ่ะ อย่างน้อยช่วยบรรเทาจิตใจได้บ้าง

>>422 โหวต 3

>>423 ถ้าเลือกข้อ3แปลไปพลางๆแล้วขออ. แล้วถ้าอ.ตอบปฏิเสธจะทำไงต่อเหรอ ลบเนื้อหาที่แปลทั้งหมดผลลัพธ์เดียวกับข้อ1แต่ยืดเวลาในการอ่านต่อไปสักนิดหรือจะย้ายไปอัพในกลุ่มปิดเข้าด้านมืดถาวรเลย

>>296 ที่โม่งแปลพูดกุก็เพิ่งสำนึกได้จริงๆ เข้าใจที่มึงเอาทานุกิมาเปรียบ กุรู้สึกผิดจริงๆ ขอโทษจริงๆนะมึง หายงอนนะ คืนดีกัน ไม่หวังให้มึงมาแปลต่อ แค่อยากให้มึงหายงอนแล้วมาเมาท์มอยกันเหมือนเดิมก็พอแล้ววว โอยยย กุขอโทษษษ

>>429 (ทำไมกุไปจิ้ม296วะ) ที่โม่งแปลพูดกุก็เพิ่งสำนึกได้จริงๆ เข้าใจที่มึงเอาทานุกิมาเปรียบ กุรู้สึกผิดมาก ขอโทษจริงๆนะมึง หายงอนนะ คืนดีกัน ไม่หวังให้มึงมาแปลต่อ แค่อยากให้มึงหายงอนแล้วมาเมาท์มอยกันเหมือนเดิมก็พอแล้ววว โอยยย กุขอโทษษษ

>>435 อ่า ความจริงกุก็แอบหวังนะ555 แต่รู้ว่าผิด ไม่กล้าตื๊อแล้ว 55555555

กุไม่ได้เป็นคนเร่งน้า. แล้วกุก็สำนึกบุญคุณโม่งแปลที่ผ่านมามากด้วยย ใครเร่งมาคุกเข่าขอขมาซะดีๆ

>>433 คงมีสามทางเลือกว่ะ
1. ย้ายเข้ากลุ่มปิด join to the dark side ไม่สนศีลธรรมจรรยาใดๆ
2. สปอยแต่ละตอนในนี้ เอาแบบพอจับใจความได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นๆ ที่เหลือเชิญอ่านเองตามความสามารถ
3. รอคอยและภาวนาให้อ.รวมเล่ม จากนั้นก็หวังให้มีสนพ.ไทยไปซื้อลิขสิทธิ์มา

>>429 ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองค่ะ เราเข้าใจ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
>>423 โหวต 3 เพื่อความสบายใจ

ขอเป็น 3 แทนได้ป่าว. ส่วนใครจะแปล. จะเป็นโม่งแปลที่พักจนหายเหนื่อยหรือคนอื่นกะได้. ระหว่างที่รอติดต่อฮิโยโกะซามะเรื่องขออนุญาต

กุเชื่อว่าฮิโยโกะซามะเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาอ่ะ. เป็นคนน่ารักมีอารมณ์ขันด้วย ดูผ่านนิสัยของท่านเรยกะซึ่งเป็นตัวเอกอ่ะนะ. เพราะงั้นถ้าเขียนขอดีๆเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า. พวกเราคนไทยที่อ่านญี่ปุ่นได้ชอบท่านเรยกะมากๆๆ อยากติดตามชีวิตท่านเรยกะต่อไปเรื่อยๆแต่อาจจะขอแปลเป็นไทยให้เพื่อนที่อ่านญี่ปุ่นไม่ออกต้องดำน้ำผ่าน google translateอย่างอนาถจะได้ร่วมสนุกไปด้วยกันได้จะได้หรือไม่. พร้อมอีโมน่ารักๆ. ฮิโยโกะซามะน่าจะเห็นใจน้า. คงไม่ถึงขนาดปฏิเสธแต่อาจจะเฉยๆไปมากกว่า

>>435 >>437 กูต่างหากต้องขอโทษพวกมึงที่ทำให้เสียความรู้สึกกัน ; w ; คือตอนนี้กูสติมาปัญญาเกิดแล้ว ไม่ต้องขอโทษกันแล้วน้า โม่งเร่งก็ออกมาขอโทษแล้วอ่ะ กูเข้าใจนะว่าที่พูด ณ จุดนั้นคืออารมณ์อยากฟินเร็วๆ อันนี้กูมาชี้แจงในส่วนความรู้สึกของกูเฉยๆ เพราะอยากให้ถนอมน้ำใจกันแค่นั้นอ่ะจ้า

>>429 โอ๋นะโม่งแปล กูพอเข้าใจมึงเหมือนกัน มึงอยากกลับมามู้นี้ก็มาได้ทุกเมื่อ ยังไงมึงก็รักษาสุขภาพด้วย ตอนนี้สุขภาพมึงสำคัญสุด

>>423 โหวต 3 รอบก่อนโหวตไม่ทัน จริงๆกูอยากโหวต 1 เหมือนกัน พวกนิยายไม่รู้นะแต่พวกแฟนอาร์ตโดจินบางคนเขาก็ยอมให้แปลนะ
แต่คนที่ไม่ยอม ล็อกหรือปิดแอคเคาท์หนีก็มีอะ.... แต่ยังไงกูอยากให้ทำให้มันถูกต้องไปเลยดีกว่าที่จะมาโดนเจอทีหลัง ซึ่งมันจะแย่กว่า

โม่งแปลล. ดีใจที่เมิงใจเย็นแล้วกลับมาอีกครั้งง. เจ็บป่วยไม่สบายเป็นไรมากป่าวว. กุรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนเมิงจริงๆนะ อ่านผลงานเมิงมาเป็นปีๆแล้ว ขอโทษอีกทีที่ไม่เคยได้ขอบคุณเมิงอย่างเป็นทางการมาก่อน. คนเรานี่ถ้าไม่เคยเสียอะไรก็จะไม่สำนึกว่ามันมีค่าแค่ไหนจริงๆ. อย่างน้อยโม่งแปลกลับมาคุยเล่นกันก็ถือว่าดีแล้วจริงๆ

>>429 ถึงกูไม่ได้เร่งก็ตามแต่กูเข้าใจมึงงงและก็เข้าใจโม่งเร่งด้วยยยย ตอนแรกกูก็ไม่เคยรู้หรอกว่ามีบอร์ดโม่งแบบนี้ด้วยเพราะกูเองก็ไม่ได้ติดอะไรขนาดนั้น ไม่เคยเข้ามู้อื่นด้วยกูตามมาเพราะโม่งแปลท่านเรย์กะล้วนๆ 5555+ ที่กูจะสื่อคือ มึงไม่ต้องน้อยใจอะไร บอกพวกกูได้ พวกกูยินดีรับฟังเสมอ โม่งบอร์ดนี้น่ารักทุกคนนะ //ปิ๊งๆ

กูโหวต 3นะ แต่ระหว่างนี้ย้ายไปกลุ่มลับก่อนก็ได้มั้ง กูกลัวปลิวทั้งเว็บ

แงงงงงงงง้ โม่งแปล คิดถึงนะ แล้วก็ขอโทษด้วยแม้จะไม่ได้พิมพ์อะไรไปก็เถอะ แต่ตอนนั้นก็ตามน้ำเหมือนกัน เกี่ยวก้อยคืนดีกันนะ? ต่อจากนี้ไปก็อย่าหักโหม รักษาสุขภาพด้วยเน้อ สุขภาพต้องมาอันดับแรกนะ เรื่องผ่านไปแล้วผ่านไปนะ ปาใจๆๆ
แล้วก็..เลือก3แล้วกัน T___T ยังไงก็อยากอ่านขอให้ความสบายใจตัวเอง+ศีลธรรมแล้วกัน...

>>441 แค่โม่งแปลยังแวะเวียน​เข้ากระทู้​มาก็ดีใจแล้ว เห็นตอนแรกที่บอกว่าจะไม่มาตอบกระทู้​อีกแล้ว กูเคว้งมาก ร่วมเกาะเรือมาตั้งแต่กระทู้บลิสห้องlit เลิกแปลก็ไม่เป็นไร แต่อย่าทิ้งพวกกูไปเลยนะ ฮือ
เรื่องปัญหาสุขภาพ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่​ขอให้หายไวๆนะ (ง ;_;)ง

>>441 อื้ม คราวหน้ากุจะไม่ทำพลาดทำลายความรู้สึกนักแปลท่านไหนอีก(จะเร่งหรือก๊าวสปอยล์ก็ตามแต่) อยากอธิบายนิดนึงว่า(มึงจะคิดว่ากุแก้ตัวก็ได้) ทั่นเรย์กะเกือบทุกตอนชอบพร่ำเพ้อถึงฤดูใบไม้ผลิ ถึงคานที่จะพังทลายเข้าสักวัน พอกุเจอดิบแบบมีโมเมนต์โดขิโดขิกุเลยวี้ดว้ายหนัก ทั้งหมดทั้งมวลที่ทำให้กุรู้สึกอยากเอาใจช่วยทั่นเรย์กะก็เพราะคนแปลขั้นเทพสปิริตสูงอย่างมึงนี่แล ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงไวๆหนา

>>429 กูเข้ามึงนะโม่งแปลแม่งชอบปลาเน่าตัวเดียวตายทั้งเข่งกูอยากให้มึงอย่าไปสนใจเลยเพราะยังมีคนที่ติดตามมึงอยู่รักเรย์กะไปด้วยกัน ถึงมึงจะไม่ได้มาอัพบ่อยๆกูก็จะตาม❤️❤️ ถ้าไม่ได้แปลเรย์กะแล้วแปลเรื่องอื่นได้นะมึงชอบภาษามึงแม่งฮาดี

>>423 กูขอโหวต3 จริงๆกูกลัวว่าจะไม่ได้ไปต่อมากเลยกูรักเรื่องนี้แล้วยิ่งมาเจอห้องนี้กูยิ่งหลงรัก การมีคนที่ชอบอะไรเหมือนกันมาคุยกันมันดีจริงๆเพื่อนกูไม่ได้ชอบอะไรแนวนี้กูเอาไประบายความฟินกับใครไม่ได้พอเจอพวกมึงกูเหมือนเจอเพื่อนรักถึงจะลงเรือคนละลำแต่ทุกคนก็รักเรย์กะไม่ต่างกัน ถ้าอย่างไงไม่ได้ไปต่อกันจริงๆอย่าพึ่งทิ้งกันนะT~T

พอแล้วไม่มาม่าแล้วแดกทั้งเดือนแล้วเนี่ย ไม่มีใครสนใจก๊าวในแปลล่าสุดหรอกมันดีนะเว้ย

กูตัดจบด้วยการโหวต 3 ด้วยละกัน รักโม่งแปลเสมอเน้อ

>>429 กูไม่ขอโทษนะเพราะกูมั่นใจว่ายังไม่เคยพิมพ์อะไรที่ผิดต่อมึงมาก่อน ยกเว้นมีช่วงกรี๊ดดิบจนลืมแปลไทยไปครั้งสองครั้งที่มันออกมาชนกันอะ.... มานึกตอนนี้กูเข้าใจฟีลมึงนะและรู้สึกแย่ แต่ที่โผล่มานี่กูอยากถามว่ามึงงงงงง ตอนนี้มึงอารมณ์สงบร่มเย็น ถ้ามึงสุขภาพดีขึ้นมึงมีแนวโน้มรีเทิร์นมั้ยอ้ะะะะ... ไม่ต้องมาถี่แบบเดิมก็ได้นะ กูเฉยกับการต้องอ่านนิยายทุกวันหรือถี่ๆอะ สำหรับกูคือมาก็พอละ เพราะกูแม่งเป็นคนประเภทที่ตื่นเวลาเดิมทุกวันก็ยังทำไม่ได้เลย ขนาดตั้งนาฬิกาปลุกนะ กูรู้สึกว่าการทำอะไรเป๊ะๆต่อเนื่องเวลาเดิมแทบทุกวันคือโคตร Surreal สำหรับกู 555 เพราะงั้นความถี่นี่ไม่มาย แต่บอกเลยว่าอ่านสองตอนสุดท้ายของมึงแล้วกูพีคมาก กูคือคนนึงที่เป็นเหมือนโม่งบนๆที่ดำน้ำแล้วตบกันตายกับชื่อเฉพาะของญี่ปุ่นๆ แล้วพออ่านตอนที่เรย์กะโผล่มาพร้อมคาราวานโมจิเป็นสิบอย่าง กูร้องสัสสสสในใจ คือสำเหนียกว่าถ้าเป็นตอนดำน้ำนี่แม่งอ่านไม่รู้เรื่องทั้งตอนอะ พีคคคค แต่ไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไงกูก็เคารพการตัดสินใจมึงนะ พอดีมีอ่านเจอความเห็นโม่งลิเบอร์ตี้อันนึงข้างบนที่กูแอบรู้สึกว่าความเห็นนั้นคือสิ่งที่ซัมม่อนมึงติด หลังจากพิมพ์อะไรกันมามากมายแล้วแบบไม่ได้มีรีแอคชั่นอะไรกลับมา และด้วยการพิมพ์ตอบของมึงคือทำให้กูคิดยังงั้นอะ ซึ่งถ้ามันใช่คือกูก็คิดนิดนึงว่าด้วยความเคยชินหรืออะไรหลายๆอย่าง เราอาจจะขาดความเคารพในกันและกันไปบ้างเหมือนกัน เออจะว่าไปนี่ก็เป็นประเด็นที่กูควรขอโทษมึงแหละ โผล่มาแล้วหนึ่งสิ่ง แต่กูสัญญานะว่าถ้ามึงกลับมาเราจะเคารพสิทธิและฟังความคิดกันกันมากกว่าเดิม กูสัญญาาาาาาา ;A;

เพราะมีมาม่ากุเลยไม่กล้าก๊าว ไหนๆทุกอย่างก็โอเคแล้ว ขอบอกว่าเกลียดทั่นพ่อที่ตีความความกตัญญูของเรย์กะได้สมฐานะมาก หมั่นไส้สสสส จงกินอาหารฝีมือเรย์กะไปตลอดชาติเหอะ

ท่านพ่อน้ำตาคลอเรยนะเมิง

>>429 >>441 โม่งแปลลลล กูดีใจที่มึงยังกลับมาดูกระทู้นี้ TT,, /กอดมึง สุขภาพเป็นไงบ้าง เข้าห้องฉุกเฉินตอนนี้หายรึยัง พักเยอะๆก่อนก็ได้นะ

กูโหวต 3 ด้วยคน และกูคือโม่งที่บอกว่าอยากรับแปลต่อเองนะ คือกูไม่อยากให้เรื่องของท่านเรย์กะค้างคาอยู่แค่ตรงนี้(สำหรับคนที่ไม่รู้ญี่ปุ่นเลยอ่ะนะ อย่างกูก็ยังพอดำน้ำได้) ท่านเรย์กะของโม่งแปลทำกูหลงรักและสนุกกับการได้อ่านโม่งๆคุยกันในนี้มาก(ปกติกูอ่านพวกมึงกาวกันอย่างเดียวไม่ได้มาแจม) และกูคิดว่าคงมีหลายๆคนที่คิดเหมือนกูอ่ะ

แต่เรื่องการส่งข้อความไปหาอ.ฮิโยโกะนี่กูไม่มีความมั่นใจเลยว่ะ กลัวไปพิมพ์อะไรที่ดูเสียมารยาทใส่เขามาก วัฒนธรรมคนญี่ปุ่นแม่งซับซ้อนจนกูกลัว TT

โม่งแปล ยู อาร เดอ เบสต ยู โนว?
อิฟ ยู คัม แบค วี อาร เวรี่ แฮปปี้ บัท วี ด้อนท แดร อาสค ยู ทู ดู วอท ยู ด้อนท ว้อนท ทู
โซ ไอ วิว ลุค ฟอร นิว แชปเตอร์ อิน เนโกะ โพสต เอเวรี่ เดย วิท โฮป น้าา
เลิฟ ยู โม่งแปล

ตอนนี้คืนความสุขแล้วใช่มั้ย​ วันนั้นยังตื่นตะลึง​กับการเลิกแปลกันอะนะเลยไม่พูดถึงแปลล่าสุด​กันเท่าไหร่..
แต่เรย์กะคันตะนี่มันโคตรดีงามเลยว่ะ โฮว คุยกันเข้ากันได้ดีชะมัด จน​อยากจะต่อแพลำน้อยๆ
ส่วนท่านพ่อนั่นซาบซึ้ง​จนร้องไห้​เลยน่าเอ็นดู.....

ผลโหวต​น่าออกมาเป็น 3
สงสัย​ว่าจะลงที่ไหน ถ้าย้ายไปกลุ่ม​ปิดแล้วฟิคล่ะ แล้วกระทู้​นี้ล่ะ จัดสรรยังไงดี

>>456 ถ้าทำเป็นกลุ่มปิดกูยังอยากให้กระทู้นี้ยังอยู่นะ อยากให้ทำเหมือนกลุ่มเป็นเว็บแมวดุ้นอีกเว็ปนึงอ่ะ เอาไว้ลงตอนที่แปลแล้วกับสกรีมตอนนั้นๆ ส่วนกรุ๊ปนี้ก็เหมือนเดิม มาเพ้อถึงตอนที่แปลแล้ว หรือมาสปอยดิบในนี้อีก ลงฟิคไรงี้

เพราะจริงๆที่ผิดกม.คือการเอาไปแปลโดยไม่ได้รับอนุญาติ ส่วนที่เราคุยกันในโม่ง มันไม่ได้ผิดมากจนสามารถเอาความได้อ่ะ

โม่งแปลเราเข้าใจนะ เราก็เคยแปลนิยายลงงเว็บแล้วมีคนมากรี๊ด ๆดิบเหมือนกัน แอบเซ็งแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แถมรู้สึกเหมือนแบบ เออที่เราแปลอยู่นี่มันไม่มีอะไรเลยทุกคนรอแต่ตอนฟิน ๆกันหมด 555555 เอาเป็นว่าเข้าใจนะ แล้วก็เข้ามาคุยได้ตลอด ๆ เราจะกรี๊ดไปด้วยกันน้าาา

>>456 กลุ่มปิดกูนึกถึงการสร้างเว็บบอร์ดว่ะ แต่เดี๋ยวนี้เขาไปใช้เฟซกันหมดแล้วล่ะ
แต่กูชอบที่นี่มากกว่าตรงที่กูอยากพิมพ์เชี่ยอะไรก็พิมพ์ แต่พอสลัดโม่งออกไปก็ต้องคีปลุคกันหน่อย จะไปกูๆมึงๆนอกโม่งเดี๋ยวคนจะตกใจ และกูเขินเบาๆที่ต้องลงฟิคแบบเปิดเผยตัวตนว่ะ เดี๋ยวเขารู้ว่าอีนี่ติ่งแตกสัสๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายร้ายแรงอะไร แต่พอดีกูมีลุคคูลๆ สุภาพเรียบร้อยอยู่น่ะ กลัวเพื่อนกูจะตกใจเพราะกูก็ยังไม่เคยเผยด้านติ่งให้ใครเห็นเลยซักคน ความติ่งของกูที่มีต่อเรื่องนี้ก็คงประมาณอุเมวากะกับเบียทันนั่นล่ะ เมนท์กูอยู่ในแมวดุ้นสุภาพมากเลยนะ แต่ในนี้หวีดร้องและผลิตกาวรัวๆเลยจ๊ะ 5555555555555555

>>454 ขอบใจเมิงมากเช่นกัน. เมิงเป็นเสมือนแสงสว่างท่ามกลางความมืดมิดทีเดียว 555. ทุกคนในนี้รักท่านเรยกะเหมือนกันหมด. ถ้าเป็นภาษาอังกฤษ กุก็คงเสนอตัวแปลเหมือนกันแม้ว่าความสามารถจำกัด. เพราะกุยังอยากคุยอยากเม้าทกะเพื่อนโม่งซุยรัน อยากตามเชียรท่านเรยกะพิชิตคานต่อไป

แต่กุยังมีความศรัทธาในโม่งแปลอยู่นะ กุเชื่อว่าโม่งแปลเป็นคนที่รักท่านเรยกะและเรื่องนอบน้อมและหนักแน่นฯมากที่สุดคนหนึ่ง. จะต้องไม่ทอดทิ้งเรื่องนี้แน่นอน เพียงแต่อาจจะต้องใช้เวลาพักบ้าง

ส่วนจะกลุ่มปิดเปิดอะไรกุเอาด้วยหมด

>>459 เหมือนกู แต่กูมีเฟสที่ไว้ซื้อของออนไลน์อยู่ กูเลยยังไปกรี๊ดกร๊าด(อย่างสุภาพ)ในแมวดุ้นได้โดยที่เพื่อนกูไม่ตกใจ ลุคกูจริงๆเป็นพวกนิ่งๆหวานๆ(เพราะหน้าที่การงานทั้งนั้น) ถ้ามีใครรู้ว่ากูมาเป็นโม่งในนี้ได้มีคนช็อกแน่ๆ(โดยเฉพาะแฟนกูเอง55555555555)

*******************************มติเป็นเอกฉันท์************

มีคนตอบข้อ 1 = 0 คน
มีคนเลือกข้อ 2 = 0 คน
มีคนเลือกข้อ 3 = 16 คน

เพราะฉะนั้นแนวทางต่อจากนี้คือ "ใครก็ตามที่ใจบุญจะแปลต่อก็แปลได้เลย ระหว่างนั้นชาวโม่งก็ค่อยๆทำจดหมายขออนุญาตจาก อ.ฮิโยโกะอย่างเป็นเรื่องเป็นราว"

แต่กลุ่มปิดนี้ไว้ทำตอนกรณีที่อ.ฮิโยโกะเขาไม่อนุญาติให้เผยแพร่นะมึง กูหวังว่าอ.จะอนุญาติ แล้วใครจะประสานงานติดต่ออ่ะ ต้องเป็นโม่งในนี้รึเปล่านะ แต่กูไม่ได้เร่งนะพักไว้ก่อนก็ได้ รอว่างๆค่อยคุยต่อ

>>459 คิดเหมือนกัน ถ้าสร้างกลุ่มปิดในเฟซแล้วกุจะเวิ้นยังไง มันอดคีปลุคไม่ได้ เป็นไปได้อยากได้แหล่งอื่น ในโม่งก็ยังอยากเม้าท์สครีมเหมือนเดิม

>>462 เเป่ว เพิ่งเห็น ตามนั้นๆ

>>462 แล้วตกลงจะทำเป็นจดหมายไปขออ. หรือจะไปตะล่อมถามอ.แกแบบที่มี้พื่อนโม่งเคยเสนอดีอ่ะ

>>466 ตะล่อมถาม อาจจะได้ผลในแง่ลบว่ะ

>>467 แต่ถามตรงๆแบบจู่โจม ก็น่าจะได้ผลในแง่ลบเหมือนกันนะ

ถ้าเป็นในเฟสต้องคีพลุคเหมือนกันว่ะ ถึงจะเป็นพวกเราเหล่าสหายโม่ง แล้วก็เป็นกลุ่มปิดก็ตาม... ส่วนตะล่อมถามหรือจะถามแบบเป็นทางการ อันนี้คงต้องเดาใจอ.แกนะ แต่ว่านะๆๆๆ แกอินดี้อะ เดาไม่ถูก T_______T

สองอย่างได้มั้ยอะ เลียงๆเคียงๆว่าเราชอบมาก อยากขออนุญาต​แปลเป็นไทยในเพื่อนๆได้อ่านกันจะได้มั้ย แล้วจะเขียนแบบทางการมาขออนุญาต​อีกครั้งนึง​เป็นหลักฐานแสดงเจตจำนง​ชัดๆงี้...

ถ้าไม่เฟส ก็นึกถึง​พวกเว็บบล็อคที่ต้องมีรหัสเข้าอย่างพวก wix, tumblr, wordpress ไรงี้ไปเลยแฮะ

>>470 คิดถึงwordpress แต่tumblrก็น่าจะดี ก็น่าสนใจนะบอกว่า มีคนไทยสนใจเยอะมาก(ตะล่อมๆๆๆ) แล้วบอกว่าตั้งใจอยากแปลจริงๆ อยากแสดงความจริงใจเลยเขียนจดหมายแบบทางการแนบมาด้วย

หรือไม่ก็ทำแบบจดหมายทั่วๆไป คือย่อหน้าแรกก็บอกว่าเรามาจากประเทศอะไรชอบเรื่องนี้เพราะอะไรใครหรือกลุ่มไหนบ้างที่ชอบเรื่องนี้ แล้วย่อหน้าต่อมาก็เป็นทางการหน่อยๆว่าขออนุญาตเอาไปแปลเป็นภาษาไทยต่อ (ระบุภาษาด้วยน่าจะดีที่สุด เผื่อจารย์แกเห็นแก่ความสัมพันธ์ไทย-ญี่ปุ่น)

กูว่า wordpress ดีมั้ยอะ ทำไฟล์เข้ารหัสไป แล้วก็มาสครีมหวีดร้องอะไรในนี้เหมือนเดิม กูเล่น tumblr ไม่เป็น แต่ถ้าจะลงในนั้น กูจะไปหัดเล่นให้ได้นะ

wordpressลงรหัสง่าย ถ้าtumblrกุไม่แน่ใจต้องใช้โค้ดป่าว ซึ่งกุไม่มั่นใจว่าจะทำได้ ว่าแต่จะทำกันจริงๆเหรอ ถ้าทำระหว่างรอขออนุญาติมันก็ปลอดภัยดีอ่ะ ชาวโม่งว่ายังไงบ้าง

จริงๆก็ fork บอร์ดโม่งไปเปิด+เพิ่มฟังชั่นให้เป็นกลุ่มปิดได้นะ

ก็คล้ายๆกันนะ wp กะ tumblr​
แต่ wp คงเข้าถึงกันง่ายกว่าล่ะมั้ง​
แต่ทั้งนี้​ทั้งนั้น​คงต้องถามถึงคนแปลมากกว่าแฮะ​ว่าจะสะดวก​ลงอย่างไร..

จริงๆกูคิดว่าอยู่ในแมวดุ้นไปก่อนก็ได้นะในตอนนี้ที่แมวดุ้นยังไม่ได้เกิดปัญหาอะไร เพราะก็มีคนอ่านอื่นที่ไม่ใช่โม่งด้วยอะ ยังอยากให้ใครๆก็เข้ามาร่วมอ่านได้กันอยู่ แต่ถ้าแมวดุ้นเริ่มเกิดเรื่องก็จัดการอพยพเข้าห้องนิรภัยกันไปแทน หรือคิดว่ายังไงกัน

เพิ่งมาตามอ่าน ฮือฮือ ทำไมมันเศร้าจังงง จริง ๆ อยากก้มกราบโม่งแปลมาตลอดเลยนะ ในฐานะที่เคยแปลโน่นแปลนี่เป็นระยะ ๆ มันช่างเหนื่อยและดูดพลังได้จริง ๆ โดยเฉพาะเมื่อต้องทำนอกเวลานะ นี่โม่งก็มาแปลให้วันเว้นวันหรือแม้กระทั่งติด ๆ กันมาก็หลายครั้ง ทำให้ชีวิตมีความหวังเหมือนเครียด ๆ เหงา ๆ หงอย ๆ ก็ได้มาเล็มท่านเรย์กะวันละนิดวันละหน่อย ที่สำคัญ ยังแอบสงสัยเลยว่าทำไมโม่งแปลช่างมีวินัยเก่งกล้าสามารถมาแปะให้ตั้งแต้เช้า เสาร์อาทิตย์ก็มา แบบนี้จะมีเวลาพักสบายใจบ้างไหม

กูย้วยมานาน ก็อยากบอกว่าพักเยอะ ๆ นะมึง อะไที่ต้องทำตลอดมันทำให้ล้า มันทำให้เหนื่อยก็เยอะ มึงอย่าเครียดนะ กูขอบคุณมึงทุกครั้งที่ได้อ่านแต่ละตอนที่มึงแปล /// รักมึงมากกกกก

>>473 กูเห็นด้วยกับ wordpress นะ

กูอยากให้ไปเลียบๆเคียงๆถามแบบเพื่อนโม่งด้านบนนะ แบบบอกว่าเรามาจากประเทศไทย ชอบเรื่องนี้มากๆ อยากจะแบ่งปันให้เพื่อนๆคนไทยได้ลองอ่านกัน(ยังไม่ต้องบอกว่าจะแปล แค่พูดเลียบๆเคียงๆไปก่อน) แล้วดูว่าอาจารย์จะตอบกลับมาว่ายังไง ถ้าอาจารย์บอกได้ ก็รีบตอบว่าขอนุญาติแปลนะ แล้วก็ส่งจม.ขออนุญาติแปลอย่างเป็นทางการไปให้
แต่ถ้าอาจารบอกไม่ได้ ก็คงต้องตามนั้น แต่อาจารคงไม่ตกใจมากเท่าไหร่หรอกมั้งเพราะเราถามไปแค่เกริ่นๆเองอ่ะ

ส่วนถามจะส่งเป็นจม. ดูจากคนญี่ปุ่นที่กูรู้จักนะ ถ้าจะส่งจม.ควรส่งแบบเป็นทางการไปจะดีกว่ามากๆ

>>429 กูคนที่ด่ามึงนะ กูแค่จะบอกว่า ไอ้ที่กูพิมพ์ไม่ใช่จะสื่อว่าทวงบุญคุณ แต่นั้นคือจำนวนแฟนผลงานที่ติดตามมึง
แล้วมึงทิ้งไปแบบไม่ใยดีต่างหากที่กูจะสื่อ ไม่ได้จะสื่อว่ายอดวิวพวกนี้มึงได้มาเพราะเรย์กะ
คือ ถ้ามึงมาบอกเหตุผลซักนิดซักหน่อยแบบที่มึงว่ามานี้กูจะไม่ว่ามึงเล้ยโม่งแปล
แต่โอเค กูรู้สาเหตุจริงๆมึงแล้วกูก็หมดเรื่องคาใจ ว่าสรุปที่ทิ้งไป เหตุผลมันคือแค่โม่งหรือเรื่องอื่นด้วย
แต่ถ้าถึงกับต้องเข้าโรงหมอ มึงก็ไปพักเถอะ เรื่องเป็นตายกับชีวิตตัวเอง ใครก็ไม่ว่าหรอกมึง

ยังอยากให้ทำตามเจตนาเดิมของโม่งแปลก่อนอ่ะนะ ลงแมวดุ้นไปก่อนก็ดี คนจะได้หลงท่านเรย์กะเยอะๆ

>>477 คือตอนนี้เรากังวลกันเรื่องลิขสิทธิ์ไง ถ้าเกิดปัญหาขึ้นจริงๆมันหนีเอาตอนนั้นไม่ทันแน่ๆอ่ะ

>>482 เวลานี้คือเตรียมห้องนิรภัยสินะมึง แต่พวกไฟล์งานแปลไทยถึงปัจจุบันเราเอามาตั้งในเว็บอื่นกันเองได้ด้วยหรอวะ

>>482 (เมื่อกี้เผลอกดส่งก่อนพิมพ์จบ)
ต่อนะ
คือถ้าเกิดปัญหาจริงๆ คือที่โดนเล่นจะเป็นคนแปลไง เน้นนะ คนแปล แล้วมึงไม่สงสารคนที่เอาตัวเข้ามาเสี่ยงกับการถูกฟ้องบ้างหรอ

และที่เราคุยๆกันอยู่คือ ตอนนี้ถ้ามีใครซักคนอยากแปลแทนโม่งแปลก็จะกรุณามากกกก และคนแปลจะลงที่ไหนขอให้เป็นเรื่องที่คนแปลใหม่ตัดสินใจ"ด้วยตัวเองและเพื่อตัวเอง" เราต้องเคารพการตัดสินใจเขาคนที่ทำเพื่อพวกเราขนาดนี้นะ

และระหว่างนั้นจะขออนุญาติอาจารย์ ถ้าผลออกมาเป็นได้ ก็จะสามารถแปลอย่างเปิดเผยได้โดยไร้กังวล

แต่ถ้าไม่ได้และยังกรุณาแปลต่อ อันนี้"จำเป็นต้อง"อยู่กลุ่มลับจริงๆ

ทำไงดี กุมาโหวตไม่ทัน ;.;
คือขอโทษที่ต้อง ลากเข้าดราม่าอีกรอบ แต่กุอยากโหวต 1 อ่ะ (ไม่จำเป็นต้องเปิดโหวตอีกรอบก็ได้มั้ง เพราะคงมีกุโหวตคนเดียว)
คือกุคิดว่าการโหวตสามมันคือการปัดปัญหาไว้ใต้พรมอ่ะ คือมันไม่ใช่เรื่องที่ควรทำ มันให้ความรู้สึกเหมือนเราเป็นพวกคนยุคเก่าที่มองเห็นการทำผิดเป็นเรื่องปกติ
ซึ่งเราที่เป็นคนยุคใหม่ก็ควรที่จะไม่ทำให้มันเป็นความเคยชินอ่ะ ; ; (เขียนแบบนี้ดูโลกสวยลาเวนเดอร์มากเลย แต่กุคิดอย่างนี้จริง) กุเลยคิดว่าเราควรบอกเขาไปตรงๆตามตัวเลือกข้อหนึ่ง
ปล. ที่กุเลือกชอยต์นี้ไม่ใช่เพราะกุไม่รักเรื่องนี้นะ กุรักมาก และต้องอ่านก่อนนอนเพื่อให้นอนฝันดี แต่กุคิดว่าถ้าจะเลือกข้อ 3 มันเหมือนพวกเราแฟนๆชาวไทยจงใจที่จะปกปิดและไม่แฟร์กับฮิโยโกะซามะอ่ะ ;(

>>483 กูพูดถึงงานแปลต่อจากของโม่งแปลอ่ะมึง

ส่วนของโม่งแปลและโม่งแปลคนเก่า 192ตอน แล้วแต่โม่งแปลเลยว่าจะทำยังไง จะรอขออนุญาติอาจารย์ก่อนมั้ย หรือจะเอาเข้ากลุ่มลับไปเลย

ตอนนี้กูยังกังวลเรื่องถ้าขออนุญาติให้แปล แล้วอาจารย์ไม่ให้ แต่เราไม่บอกว่าเราแอบแปลมาแล้ว192ตอน(ถ้าบอกไปอาจารย์ได้ตกใจแน่ๆ กูสนับสนุนให้ไม่บอก) เราต้องลบ 192ตอนมั้ยว่ะ หรือจะลองบอกอาจารย์ว่า จริงๆแอบแปลมา192ตอนแล้ว ขออนุญาติทิ้งไว้แค่นี้ไม่ลบ แต่จะไม่แปลต่อได้มั้ย

หรือถ้าอาจารย์ไม่อนุญาติให้แปล ก็ถามอาจารย์ไปว่า ถ้าขออนุญาติแปลแค่แซมเปิ้ล ไม่แปลครบทุกตอน แปลเฉพาะตอนแรกๆ อาจารย์จะให้ลิมิตถึงตอนที่เท่าไหร่(โดยไม่บอกว่าแปลไปแล้วนะ เดี๋ยวอาจารตกใจ)

>>485 กูมองอีกอย่างนะ กูว่า 3 เหมือนการประนีประนอมมากกว่า เอาจริงๆเอางานมาแบบนี้ก็ผิดเเหละ แต่งานลักษณะนี้ไม่ได้เป็นเชิงพาณิชย์ ที่เพื่อนโม่งไม่อยากเลือก1 เพราะผลมันดูไม่แน่นอนอ่ะ คืออาจจะออกหัวออกก้อยก็ได้ อย่างไรก็ตามระหว่างนี้ถ้าเรายังไม่ได้คำอนุญาติโดยตรง การหยุดแปลไปเลยดูเป็นยาแรงมากไปอ่ะมึง แต่ยังไงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครอาสาแปลต่ออยู่ดี...

>>487 มีโม่ง >>454 อยากรับแปลต่อนะ กูขอบคุณเพื่อนโม่งมากจริงๆ รักมึงงงง ตอนแรกกูไม่เห็นเม้นมึง เลยยังไม่ได้ชอบคุณจริงๆจังๆ กอดดดดด จุ๊บเหม่งสามที รักมึงมากค่ะ

ถ้าแบบแฟร์สุดๆ กูว่าก็คงแค่มาเล่าเรื่อง​เหตุการณ์​เป็น​ตอนๆไปว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ไม่แปลทั้งหมดอะ แบบกระทู้เรย์กะ​ในบอร์ดanimesukiก็ทำอย่างงี้ (เดี๋ยว​ก็มีคนตอบช่วยเสริมนั้นนี่จนจับใจความ​ได้เกือบทั้งหม​ดเองมั้ง...แต่ต้องฟิลเตอร์​มากไปนะ)

แต่แบบนี้จะขาดอรรถรสการเพ้อเจ้อ​ของท่านเร​ย์​กะ​ไป... (อ้าว สิ่งสำคัญ​ของเรื่องเลยนี่หว่า ;_;)

>>489 **แก้ แต่ต้องไม่ฟิลเตอร์​มากไป

>>482 >>484 ตอนนี้ที่กูกำลังสงสัยแบบว่ากันตรงๆเลยในกรณีที่ขอคนเขียนมาแล้วเค้าไม่อนุญาต คือตั้งท่าเซ็ตห้องลับมาขนาดนี้ละ กูสงสัยว่าถ้าถึงตอนนั้นในห้องลับนี่มึงจะลบกันด้วยมั้ย หรือยังไงก็จะลงต่อด้วยประเด็นว่าเป็นกลุ่มปิด ไม่พาณิชย์ หรือจะอะไรก็ตามแต่ที่มันเป็นรอยต่อกฎหมายไม่ได้ครอบคลุมไปถึงอยู่ คือแค่สงสัยว่าสุดท้ายแล้วลบคือตรงไปตรงมาลบหมดจริงๆ หรือจะเล่นช่องว่างกัน กูคิดว่าพวกมึงคงเข้าใจว่ากูสงสัยและต้องการสื่ออะไร เพราะถ้าเป็นอย่างที่กูว่าคือแม่งมันไม่ต่างกันป่าววะ แค่อยู่ที่แจ้งและที่มืด และนี่มันคือกรณีที่เค้าไม่อนุญาตซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่ายังไงกันแน่ คือยังไม่ได้ถามเลยไงประเด็น และตอนนี้คนที่จะอาสามาแปลแทนก็ยังไม่ได้เซ็ตอะไรๆกันให้เรียบร้อยป่าววะ จากที่โหวตกันคือลงแปลไปพลางๆระหว่างนั้นก็ดำเนินเรื่อง แต่ในเมื่อตอนนี้แปลก็ดูจะชะงักหรือควรพุ่งไปเรื่องถามก่อนเลย ไม่งั้นมันก็นิ่งๆทั้งคู่นะ

ที่กูอยากให้ลงต่อในแมวดุ้นไม่ใช่กูไม่แคร์คนแปลว่าจะเป็นตายร้ายดีโดนฟ้องอะไรยังไง แต่กูพูดในสถานการณ์ปัจจุบันที่ยังไม่มีคำตอบเค้าเลย และต่อให้ตอบมาว่าไม่โอเคเค้าไม่ใช่ว่าจะฟ้องร้องดำเนินคดีมึงทันทีกันนะ ยังไงก็ต้องเจรจาหรือเตือนกันก่อน ขอให้ลบหรือขอให้หยุด ถ้ามึงไม่ทำตามนั่นแหละถึงเป็นประเด็นทางกฎหมาย

สำหรับกูตอนนี้จะขยับหนทางต่อไปเป็นยังไงนี่กูมองว่าต้องรอคำตอบของคนเขียนเป็นหลักนะ เพราะตอนนี้ก็ยังไม่ได้มีใครเดินเรื่องแปลต่อแทน และแน่นอนว่ารอคำตอบของพวกมึงเรื่องห้องลับด้วยว่าที่มึงจะตั้งให้มีกันเนี่ย มันเพื่ออะไรและลิมิตมันคือแค่ไหน แค่ที่หลบภัยให้สบายใจแต่การเคลื่อนไหวยังเป็นไปทิศทางเดียวกับแมวดุ้น จะลบก็ลบไปด้วยกัน ซึ่งแบบ ถ้างั้นมันมีเพื่ออะไรวะในเมื่อจุดประสงค์แทบไม่ต่างถ้ามึงกลัวเรื่องกฎหมายเล่นงานคือใจเย็นนะ มันมีขั้นเตือนอยู่ มึงมีสถานะทำผิดทันทีที่เค้าเตือนแล้วมึงไม่ทำตาม ถ้าทำตามมันจบ แล้วไอห้องลับนี่มันจะเป็นแค่ที่พักหรือมึงกะ outlaw สมบูรณ์ไปเลยกันวะกูข้องใจ ซึ่งถ้าเป็นอย่างหลังนี่ขอหรือไม่ขอก็ไม่ต่างกันป่าววะในเมื่อกรณีใดๆมันก็จะยังอยู่และจะยังแปลลง ตอนนี้กูสับสนกับจุดยืน

ถ้าจาร์ยฮิโยโกะไม่อนุมัติ ความสุขประจำวันของกุต้องจบแค่นี้เหรอวTT

กูเสียดายสำนวนของโม่งแปลอ่ะ เรย์กะของโม่งแปลแม่งเพ้อเจ้อ มโน ขี้โม้ ขี้กลัว มั่วนิ่มไปเรื่อยได้สมเป็นเรย์กะจริง ๆ อ่านแค่สปอยมันขาดอารมณ์ซดน้ำ(กัญ)ชาแบบนี้ว่ะ

ว่าตาม 491 นะ กูเห็นด้วยนะ เมื่อกี้ยังมีเกราะป้องกันจิตใจกูอยู่ แต่ 491 แทงจ้วงมาจนกูจุกเลยแงะ ซึ่ง...มันก็จริงตามนั้น กูคิดไว้ในใจแล้วแหละว่าเราอยากทำยังไง แต่ก็นะ กลัวความจริงเหลือเกิน กูจะไม่พูดต่อว่าเราควรทำไงกัน หรือ เราคิดจะทำยังไงกัน เพราะความคิดกูมันแย่จน 491 ต้องมาดึงกูไว้นี่แหละถึงรู้สึกตัว กูพูดคลุมเครือมาก 555 แต่พวกมึงเข้าใจกูกันใช่ไหม ;;

>>491 ที่มึงว่ามาก็ถูกอ่ะ โอ้ย กูไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน โม่งส่วนใหญ่โหวตมาทางนี้กันนะ และถ้าจะทำให้ถูกคือถ้าเขาไม่อนุญาติให้ลงงานแปลคือต้องถามอีกว่าถ้าขอลงการแปลแบบไม่สาธารณะ เว็บส่วนตัว/กลุ่มบุคคลสามารถทำได้รึเปล่าก่อนละมั้ง

>>491 เอาตรงๆนะ เรื่องห้องลับคือกรณีที่กะ"ไม่ขอ หรือขอแล้วไม่อนุญาติ"ไงมึง หรือก็คือใช้ช่องว่างของกฏหมาย

กูอาจจะเขียนด้านบนไม่เคลียร์ แบบกูก็อยากเขียนอ้อมๆบ้าง ไม่อยากพูดชัดๆว่าเรากำลังทำผิดกฏหมาย เตรียมตัวหาทางเลี่ยงกฏหมายอยู่นะ เพราะแค่เขียนมาก็เป็นหลักฐานอย่างดีแล้ว แต่ช่างมันพูดให้ชัดๆเลย...

1 ช่วงระหว่างขออนุญาติ
ถ้ามีคนมากรุณาแปลต่อ ต้องแล้วแต่คนแปลต่อว่าจะลงที่ไหน อย่างที่มึงบอกว่ามีชั้นเตือนขอให้ลบได้ แต่มันก็ลำบากสำหรับคนแปลที่ต้องไปคุย ไปไกล่เกลี่ยกับทางนู้น

2 ถ้าไม่อนุญาติ
อันนี้ถึงจำเป็นต้องไปห้องลับแน่ๆ เป็นการเลี่ยงกฎหมาย

สรุปนะ ห้องลับมีไว้เพื่อเลี่ยงกฎหมาย และอาจจะมีไว้เพื่อความสบายใจของคนแปลใหม่(ซึ่งแล้วแต่การตัดสินใจคนแปลใหม่)

เอาจริงๆคนที่อาจจะมารับช่วงแปลต่อก็ใช่ว่าจะมาอ่านในนี้ด้วยรึเปล่า

>>494 กุเข้าใจมึงนะ คือจะไปขอก็กลัวว่าถ้าโดนลบจะเป็นยังไงต่อไป คือกุก็อยากให้มันถูกต้องนะ เเต่ก็กลัวอ่ะ 555 คือถ้าลบนี่... กุต้องเรียนญี่ปุ่นอีกกี่ปีจะอ่านท่านเรย์กะได้ฟิลเหมือนอ่านแปลไทย เเล้วกลุ่มนี้คือจะหายไปเลยไหม คือกุก็ไม่อยากให้กลุ่มนี้หายไปอ่ะ ; ;

บางทีกูก็คิดว่าพวกเรามองในแง่ร้ายเกินไปหรือเปล่าวะ? คือบางทีนะ บางที จารย์แกอาจจะไม่ใจร้ายอย่างที่พวกเราคิดก็ได้นะ

ไอที่คิดๆแก้ปัญหากัน นอกจากของอนุญาติอ.ฮิโยโกะแล้วจารย์อนุญาติ วิธีที่เหลือมันก็ผิดหมดแหละ555 อันนี้อย่าหาว่ากุงั้นงี้เลย อยู่ๆประเด็นLCก็ถูกยกมา แต่เรื่องอื่นๆก็ยังแปลต่อ ทั้งแมวดุ้นหรือนายท่านก็แปลเถื่อนหมด คือกุก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่พวกมึงน่าจะรู้กันนะ ลองคิดว่าตั้งแต่ที่กุตามอ่านพวกนิยายแปลมา ตามเว็บมันจะมีกี่เรื่องเชียวที่ขอนักเขียนจริงๆ ;;;; ถ้าขอจารย์แล้วโดนห้าม ไม่เพียงนักแปลเรื่องนี้ที่อาจซวย คนแปลเรื่องอื่นๆก็อาจถูกดึงมาซวยด้วย ไม่รู้ดิ

พอมาถกกันจริงๆ ทำไมกูรู้สึกเห็นแจ้งถึงสัจธรรมแห่งโลกขนาดนี้ นี่กูเครียดจริงอะไรจริง โฮ~เศร้าาาาา กูควรพัก รู้สึกถึงความตึงเครียดขั้นสุด คิดถึงเช้าอันสดใสของกูววว ลาก่อย กูควรดึงตัวเองออกแล้วไปทำอย่างอื่นแก้เครียดแพร๊บ

มันๆๆๆหมายความว่าในกรณีที่เลวร้ายเรากำลังจะเลี่ยงกฎหมายกันเหรอสรุป กูไม่รู้ว่ากูควรรู้สึกยังไงดี กูเหมือนคนอยากเห็นผีแต่ไม่กล้าเข้าบ้านร้างอะ แต่..กูว่าต้องมีคนไม่เห็นด้วยไม่น้อยเลยนะ เพราะเราโจ่งแจ้งพอตัว คืออออ กูไม่รู้ควรทำไงต่อแล้ว จะร้องไห้แล้วนะ

>>500 ก็คือมึงเลือก 2 ถูกมั้ย แต่ในนี้เขาเลือก 3 กันไง

ถ้าเลือก 2 แปลต่อไป ไม่ว่าจะลงไหนแล้วแต่คนแปลต่อ แล้วรอว่าอาจารย์จะจับได้ตอนไหน อาจารย์จะขอลบตอนไหน และ...อย่าลืมนึกถึงความเป็นไปได้ว่าอาจารย์อาจจะตกใจที่มีคนเอางานแกไปแปล เลยหยุดแต่งก็เป็นไปได้นะ

กูเห็นชอบ​ว่าให้มาแค่เล่าเรื่องเป็นตอนๆไป แฟร์กับทุกฝ่ายที่สุด​ อย่าเข้าด้านมืดกันเลยยย

>>503 กูเลือกสามนะ แต่กูเครียดนึกลามไปถึงกรณีที่เลือกสามแล้วแป้วอ่ะ กุไม่รู้แล้ววว555 ทำไมเครียดงี้

เอ้ออ อ่านมา 192 ตอน แล้วค่อยมาตื่นเต้นเรื่องลิขสิทธิ์กัน? คือถ้าจะมีปัญหาไรไมไม่บอกก่อนที่กุจะติดเรื่องนี้ขนาดเน้แว๊. เหมือนโดนผู้ชายหลอกให้รักแล้วมาบอกทีหลังว่ามีแฟนอยู่แล้วนะ. 555.

ถึงจุดเน้กุพร้อมจะรับความเสี่ยงและถ้ามีปัญหาก็จะไม่ทอดทิ้งคนแปลแน่นอน. เรื่องผิดลิขสิทธิ์มันมักจะต้องเตือนก่อน. อย่างมากก็ปรับตังไม่ถึงขั้นต้องติดคุกติดตาราง. คือกุเชื่อมั่นในความบริสุทธิใจง่ะว่ากุไม่ได้แสวงหาผลประโยชนจากเรื่องนี้. และถ้ากุแปลได้กุก็แปลไปแล้ว คือคนที่เสียสละแปลให้นี่กุเชื่อว่าโม่งซุยรันทุกคนพร้อมจะยืนอยู่ข้างๆง่ะ. เมิงจะแปลใส่อะไรก็ใส่มาเหอะ

รู้สึกคนไม่ค่อยเข้าใจกัน
กูขอเขียนใหม่แบบชัดๆ

1 ขออนุญาติอาจารย์ โดยระหว่างขอไม่มีการแปล
ผล - ไม่มีท่านเรย์กะอ่านระหว่างรอคำอนุญาติ

2 ไม่ขออนุญาติ
ผล - มีท่านเรย์กะอ่านต่อ(ถ้ามีคนมาแปลต่อ)
ความเสี่ยง -โดนอาจารย์จับได้เอง อาจารย์อาจจะขอให้ลบ และอาจจะตกใจไม่เขียนต่อ

3 ขออนุญาติและระหว่างขอมีการแปล
ผล - มีท่านเรย์กะอ่านต่อระหว่างรอคำอนุญาติ

กรณีข้อ 1 และ 3
ความเสี่ยง - ขอไปแล้วอาจารย์ตกใจ หยุดเขียน
หรือถ้าอาจารย์ไม่ตกใจ
1 อาจารย์อนุญาติ
ผล - ได้อ่านกันแบบถูกต้อง
2 อาจารย์ไม่อนุญาติ
ผล 1 อาจารย์อาจจะขอให้ลบที่เคยแปลไป
2 ไม่สามารถแปลในเว็บสาธารณะได้อีก
ทางแก้ฉุกเฉิน
1 สปอยกันในโม่งแบบละเอียด(ไม่ผิดกฎหมาย)
ผล - ไม่ได้อรรถรสในความเป็นท่านเรย์กะ
2 กลุ่มลับ(เลี่ยงกฎหมาย)
ผล - น่าจะยังได้อรรถรสความเป็นท่านเรย์กะ
- เป็นการเลี่ยงกฏหมาย อาจจะเอาผิดไม่ได้ แต่ก็ไม่ควรทำ

เมิงอธิบายดีมาก

ถึงตอนนี้กุยังไงก็ได้นะ ขอแค่ได้มาเมาท์มอยทั่นเรย์กะต่อกับพวกเมิงก็พอ

คิดว่าระหว่าง​ขอ นี่มันคงไม่ได้​ยาวนานจนแปลไปหลายตอนหรอกมั้ง ยุค4.0แล้ว ส่งปุ๊บอาจได้คำตอบปั๊บก็ได้.. เอาว่าใครจะอาสาร่างจม.ข้อความและส่งไปดีกว่า

คือ กูไม่ได้แสร้งว่าจะมาทำตัวเป็นคนดีอะไรหรอกนะ แต่กูเห็นว่าบางคนไม่ใส่ใจอะไรกับลิขสิทธิ์เลย ไม่ได้หมายถึงว่าเครียดกันขนาดนี้คือไม่ใส่ใจนะ เป็นอีกอย่างที่พอกูได้อ่านก็รู้สึกว่า ก็'แค่' ลิขสิทธิ์
คือจริงๆแล้วเรื่องนี้มันละเอียดอ่อน เพราะเกี่ยวข้องกับกฎหมายแหละใช่ เกี่ยวข้องกับความรู้สึกผู้สร้างงานด้วยเช่นกัน กูรักอ.แกนะ กูก็เลยไม่อยากให้แกไม่ชอบใจกับเรื่องแปลที่เราทำกันอยู่
จริงๆกูก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มากนักหรอก จนโม่งแปลออกมาพูด เราทุกคนถึงได้มาหัวระเบิดขนาดนี้ กูเองก็อ่านนายท่าน เนโกะหรือแมวดุ้นนั่นแหละด้วย กูจำได้เลยตอนกวาดเด็กดีกูแทบจะเป็นจะตาย กูเลยเลี่ยงๆ แต่พอมาถึงขนาดนี้ มันแสดงว่าตัวผู้แปลเองก็อึดอัด กูเลยอยากให้มีความสุขกับการแปลและอ่านอย่างเปิดเผยอะนะ อันนี้ในกรณีที่ตัวอ.แกอนุญาต
ส่วนในส่วนที่อ.แกไม่อนุญาตกูไม่พูดแล้วกัน เพราะกูก็เลือก 3 อะนะ พวกมึงอาจจะคิดว่าอ้าวมึงก็เลือก3แล้วมาพูดเป็นคนดีอะไร แต่กูต้องขอโทษไวัก่อนเลยจริงๆที่อาจมีคนคิดว่ามาพูดโต้แย้ง แต่กูคิดว่ามันเป็นการแสดงความคิดของกูมากกว่า กูรักตี้ซุยรัน รักโม่งซุยรัน รักอ. รักท่านเรย์กะมากก แต่กูแอบเคืองนิดๆที่มีคนคิดว่าลิขสิทธิ์มันไม่สำคัญอะไร ถึงจะเป็นอย่างนั้นกูอยากอ่านต่อมากๆนะ กูเลยเลือก3นั่นไง...;;

>>511 ไม่เป็นไรหรอกมึง กูคือคนที่เลือก 1 แต่ก็เป็นคนเสนอเรื่องห้องลับให้คนที่เลือก2เอง(กูมันคนตีสองหน้าชัดๆ) เอาจริงๆเลือก3กับ1 ไม่ต่างกันมากเท่าไหร่
3อาจจะได้อ่านระหว่างรอ แต่ก็อาจจะคิดในแง่ดีกว่าแปลมาขนาดนี้แล้ว แปลต่อระหว่างรอไม่เป็นอะไรมากหรอก(อย่าเพิ่งด่ากูนะ มันไม่ใช่การกระทำที่ถูกกูรู้)
ส่วน 1 เป็นการหักดิบเลย แต่ก็อาจจะมีบางคนคิดว่าก็แปลก็มาขนาดนี้ยังจะมากังวลอะไรเยอะแยะ ทำตัวเหมือนเพิ่งรู้ว่าที่อ่านอยู่มันผิดกม. เดี๋ยวอาจารย์แกไม่ชอบค่อยลบก็ได้(ความคิดแบบนี้ไม่ดีนะ ไม่ถูกเลยจริงๆ แต่กูก็เข้าใจพวกมึงนะ)

Ky เรื่อง​แฟนไซต์ที่ขึ้น403
ในทวิตแอดมินเว็บเขาบอกว่า เว็บโดนโจมตี​(ไวรัสมั้ง?) รอการกู้คืน

>>511 กูเข้าใจมึง กูโหวต3หมือนมึงด้วย แต่เรื่องลิขสิทธิ์กูเข้าใจและรู้ว่ามันซีเรียสขนาดไหน กูชอบไปติดตามเพจนักวาด นักเขียนบ่อยๆกูเลยพอเข้าใจว่าการที่ถูกเขาเอาไปใช้โดยไม่ขออนุญาตมันซีเรียสขนาดไหน เพื่อนกูก็เคยโดนแอบอ้างแฟนอาร์ตออริของคนอื่นไปแล้วรอบนึง กูเห็นเพื่อนกูมันโมโหและเสียใจมากด้วย กูไม่อยากให้ฮิโยโกะซามะเสียใจเลยสักนิด
จริงๆกูก็คงทำเหมือนนิยายเรื่องอื่นที่ว่ามีปัญหา ต่อให้มันสนุกแค่ไหนกูก็สามารถทิ้งได้ นิยายดีๆใช่ว่ามีแค่เรื่องเดียวและกูเองก็ไม่ค่อยสนใจจะวิเคราะห์เรื่องอะไรเป็นจริงเป็นจังมาก่อน แต่ที่นี่กูมีพวกมึงเหล่าโม่งด้วย การที่เห็นพวกมึงวิเคราะห์กันแล้วคิดตามทำให้กูหลงรักเรื่องนี้จริงๆ โม่งแปลเองก็แปลเก่งมากๆกูอ่านแล้วกูเข้าใจมาก รู้สึกอินตามไปกับเรื่อง กูทั้งไม่อยากให้ฮิโยโกะซามะเสียใจและก็ไม่อยากให้เรื่องนี้หายไป แล้วไอ้สองอยากกูดันเป็นอย่างกะเส้นขนาน บางครั้งกูอยากหักมันให้มาทับกันจริงๆ

>>507 นี่แหละที่กูจะสื่อ คือ 1 กับ 3 มันต่างกันยังไงวะถามจริง เรื่องหยุดแปลไม่หยุดแปลคือตอนนี้มันก็นิ่งอยู่แล้วอะ นี่ประเด็นแรก ประเด็นที่ 2 คือขอหรือไม่ขอสุดท้ายก็ยังแปลอยู่ดีนะ แค่ว่าที่ไหน จริงมั้ย เพราะงั้นติดต่อขอๆไปเถอะ กูว่าอย่างจีนที่แปลโหดซะตอนต่อตอน คนเขียนไม่มีทางไม่รู้อยู่แล้วป่าวอะ แถมจีนกับญี่ปุ่นในบางกรณียังพออ่านข้ามภาษากันได้อีกตะหาก ในเมื่อจะขอหรือไม่ขอก็ยังลงถ้างั้นลองสักครั้งว่าอย่างน้อยเคยพยายามทำให้มันถูกแล้วนะ ยังดีกว่ามั้ยอะ ซึ่งโอกาสก็ 50/50 ด้วยว่าอาจจะกลายเป็นได้ทำถูกต้องจริงจัง ส่วนเรื่องตอนที่ลงจะโดนลบไม่ลบนี่ก็อีกอะ กูถามจริงว่าพวกมึงคิดสร้างห้องลับกันขนาดนี้ มึงก็ไม่ได้จะยอมลบทิ้งจริงๆอยู่แล้วใช่มั้ย ตั้งแต่มีไอเดียห้องลับนี่กูว่ามึงไม่ต้องกังวลอะไรละเอาจริงๆ เต็มที่ขนาดนี้ มันแบบชัดเจนในตัวมันเองว่ามีเพื่ออะไร คนที่ต้องแคร์และไปบอกกล่าวถ้าจะทำแล้วคือทุกคนที่แปลและแมวดุ้นมากกว่านะ

ยอมรับและรู้ตัวว่าเราทำอะไรกันอยู่ มันยังมีลิมิตความรู้สึกว่าแค่ไหนที่ชักมากไป นี่ชักเลวเกินไป อย่างน้อยเรายังรู้ตัวว่าทำผิด สติยังมีนะ มันดีกว่าแบบทำตัวดาร์กแต่สร้างทางเลือกสร้างข้อแม้เป็นเปลือกคุณธรรมมาบัง คือมึง แค่มึงไม่ยอมรับรู้ตัวเองหรือสร้างอะไรมาบังว่ามันไม่ใช่อย่างงั้นนะซักครั้งนึงแล้วอะ มันสร้างต่อได้เรื่อยๆ สุดท้ายมึงจะทะยานอยู่บนเส้นทางที่ไม่รู้ว่าจะจบลงตรงไหนแล้วเพราะมึงให้ความสำคัญกับความรู้สึกตัวเองมากกว่าอะไรภายนอกอย่างเช่นเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นจริง ถ้าถึงจุดนึงที่มึงกำลังปกป้องความรู้สึกตัวเองด้วยสารพัดวิธีก็จะมองไม่ชัดแล้วว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้นจริงๆบ้าง มันต่างจากการแยกแยะพลาดตรงไหนอะ กูไม่อยากให้เป็นไปในแบบนี้นะ ตรงไปตรงมากับตัวเองกันดีกว่า เพราะ 3 ตัวเลือก แล้วมีมา 2 ครั้ง และคุยอะไรอื่นๆกันมากมายรวมถึงเรื่องห้องลับ

ถอยมาก้าวนึงแล้วมองใหม่อีกทีคือมึงเห็นเหมือนกูมั้ยว่าทุกหนทางทุกตัวเลือกคือมีจุดปลายทางที่เหมือนกัน ยังไงก็ลง ในเมื่อมึงไม่ได้กำลังโหวตเลือกความเป็นไปหรือบทสรุปว่าจะทำยังไงต่อไปดีเพราะมันมีสรุปข้อเดียว คือบางคนอาจจะไม่เข้าร่วมห้องลับนั่นและแค่สปอยหรือคุยเล่นในโม่งอย่างเดียวมันก็คงมี แต่ห้องลับเอาตรงๆว่ายังไงมันก็คงมีมั้ย ผลสุดท้ายคือไม่ต่างกัน มันคือในไทยมีห้องลับ เราอยู่ด้วยกันในนี้และมันคือผลโหวต ตอนห้องลับคนไม่เห็นด้วยกูไม่รู้แต่กูอ่านไม่เจอความเห็นที่ค้าน เพราะงั้นมันก็คือแนวทางจากส่วนรวมของที่นี่นะจากที่ผ่านมาทั้งหมดในวันนี้ งั้นย้อนกลับมาคือตอนนี้เราแค่เลือกวิธีการเดินทางกันอยู่รึเปล่า คือขอกับไม่ขอ ซึ่งปลายทางมันแบบเดียวกันนะสุดท้ายแล้ว ความคิดกูเองเลยว่าขอไปเลยเถอะ

ส่วนตัวกูคิดว่าถ้าเค้ามาเจอเองนี่น่าจะรู้สึกแย่และตกใจกว่า ถึงจะคิดว่าคงมีภูมิต้านทานจากการแปลดิบรัวๆของพี่จีนมาแล้วก็เถอะ เอาเป็นตอนรู้จากโม่งแปลกูยังช็อค ตามด้วยความคิดอะไรประมาณ เออ ก็จีนนี่นะ ลึกๆมันรู้สึกไม่แปลกใจนิดหน่อยจากหลายๆอย่าง แต่กูก็คิดว่าถ้าซักวันเรื่องแดงว่าไทยเองก็มีแปลรัวๆ ถ้ากูเป็นคนญี่ปุ่นแล้วรับฟังด้วยฟีลลิ่งเดียวกับตอนกูรู้เรื่องจีน แล้วต่อมาคือยังไง จะตามมาด้วยอะไรแบบ แหม ก็ไทยนี่นะ..??? หืมมมม กูเลือกการบอกกล่าวเค้าไปดีกว่าว่ะ ใครที่กลัวกระทบคนอื่นในแมวดุ้นมั้ยกูว่าไม่ มึงเซ็นเซอร์ชื่อเว็บและหน้าตาเพจที่อาจนำไปสู่การระบุตัวตนเว็บได้อยู่แล้วอันนี้ไม่ผิด มันเป็นเรื่องสิทธิส่วนบุคคลของคนอื่นด้วย เจ้าของเว็บไม่ได้อยากเอาเว็บไปโชว์ คนที่แปลเรื่องอื่นก็ไม่ได้อยากเปิดตัวไปกับมึง คือไม่ได้มีการยินยอมให้เผยแพร่ข้อมูล เพราะงั้นเวลาแคปไปโชว์มัน"ต้อง"เซ็นเซอร์ข้อมูลทั้งหมดที่ไม่เกี่ยวข้องกับทางเราอยู่แล้ว เพราะใช้แค่ห้องนึงในเว็บไม่ใช่ทั้งเว็บ เซ็นเซอร์กันเป็นปกตินะอะไรที่มีโอกาสเชื่อมโยงไปกระทบคนอื่น คือที่จริงไม่ว่ากระทบทางดีทางแย่อะไรยังไง ตราบใดที่ไม่ได้ยินยอมเองคือต้องเซ็นให้อยู่ดี ไม่ใช่เรื่องคุณธรรมแต่นี่มันกฎหมาย ห้ามทำอะไรกระทบคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของเราในทุกกรณีที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้

แถมญี่ปุ่นกฎหมายเรื่องสิทธิส่วนบุคคลเค้าเข้มมากอยู่แล้ว คือแคปหน้ามาแล้วไม่อยากครอปภาพเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าคือหน้าเว็บจริงๆ แต่ก็ต้องเซ็นเซอร์ทุกอย่างตามที่บอกข้างบน และมึงสามารถบอกเค้าได้เลยว่าชื่อเว็บอะไรพวกนี้ขอไม่เปิดเผย เพราะมันไม่ใช่เว็บไซต์ส่วนตัวที่เราทำเอง มันมีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับบุคคลอื่นอยู่ เค้าไม่มีทางว่าอะไรเพราะมันต้องทำอยู่แล้วอะ

เสริมความคิดเห็นส่วนตัวในกรณีที่ขอแล้วไม่ได้ หมายถึงขอแปลลงเว็บไซต์สาธารณะแบบไม่แสวงหาผลกำไรใดๆและมีการให้ลิงค์ให้เครดิตครบทุกประการ แล้วเค้าไม่โอเค ส่วนตัวกูอยากให้ถามหรือบอกกล่าวเค้าด้วยว่าลงสาธารณะไม่ได้ถ้างั้นขอแปลบอกเล่าในเว็บไซต์ปิดให้เฉพาะในกลุ่มเพื่อนได้มั้ย อันนี้ส่วนตัวก็ไม่คิดว่าเป็นปัญหาเพราะมันก็ส่วนตัวจริงๆ และก็คนกลุ่มย่อย คือกูไม่รู้ว่ากลุ่มโม่งหรือคนที่จะเข้ามาได้รหัวเมื่อมีห้องลับกี่คน แต่ถ้าเว็บสาธารณะแบบแมวดุ้นวัดด้วยมาตราส่วน 700,000 วิว ห้องลับนี่มึงจะทำตัวยิ่งใหญ่อลังการแค่ไหนมันก็คือกลุ่มผู้ชมเฉพาะในพื้นที่ปิดจริงๆ และจุดประสงค์ดั้งเดิมตั้งแต่โม่งแปลเลยก็เพื่อให้กลุ่มคนที่ชอบเหมือนๆกันเข้ามาพูดคุยเป็นเพื่อนกรี๊ดเพื่อนสครีมกัน ยังไงก็ไม่มีจุดประสงค์อื่นอยู่แล้ว มันก็พอๆกับชมรมอะไรซักอย่างที่ไม่น่าก่อให้เกิดผลเสียใดๆกระทบไปที่ตัวคนเขียนเองได้นะ

กูก็เป็นคนหนึ่งที่โหวต 3 นะ ,,____,,

เอาจริงๆ กูว่านะ เราน่าจะได้คำตอบจากอาจารย์แกก่อนแปลเสร็จสักตอนเลยหรือเปล่า... คือยุคนี้กดส่งปุ๊ปก็แสดงผลปั๊ปเลยไง

กูก็อยากขอให้ถูกต้อง เพราะเรื่องลิขสิทธิ์มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน แล้วยังเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของผู้เขียนด้วย แต่จะลำบากกันตรงที่ว่าจะขอฮิโยโกะซามะยังไงนี่สิ เพราะก็ติดภาษาอีก... ถ้ากูรู้ยุ่นมากกว่านี้กูก็อยากไปขอให้นะ (กูเคยเรียนอยู่ช่วงนึงแต่เลิกเรียนไปแล้วเพราะไม่มีเวลา เลยรู้แค่งูๆ ปลาๆ)

ถ้าจะส่งจดหมายเป็นอิ้งกูก็พอได้อยู่ กูเคยได้ยินมาว่าญี่ปุ่นไม่ได้ไม่เก่งอังกฤษนะ เหมือนเขาบอกกันว่าคะแนนสอบสูงๆ กันทั้งนั้น แต่เอามาใช้จริงกันไม่ได้เพราะขาดความมั่นใจอะไรนี่แหละ

แต่ในความเห็นกูนะ กูว่าถ้าจะขอเขาก็ควรขอเป็นยุ่นไป มันดูให้เกียรติฝ่ายนั้นมากกว่า แล้วอย่างนั้นมันน่าจะรู้สึกดีมากกว่าส่งภาษาอังกฤษไปให้ มันจะดูเหมือนว่าเราไม่ถนัดยุ่นแต่ไปขอเขาแปล (เหมือนมันจะมีนักเขียนหลายคนที่ไม่ให้แปลเพราะกลัวคนแปลเอาไปแปลผิดๆ ด้วยนี่นา ใช่มั้ยวะ)

เรื่องขอ กูเห็นด้วยกับคนที่บอกให้เลียบๆ เคียงๆ ถามก่อน มันน่าจะดีกว่าพุ่งเข้าเป้า ตรงประเด็นไปเลย... อันนี้ก็ต้องดูวัฒนธรรมญี่ปุ่นด้วยว่าควรขอทางการไปเลยหรือยังไง

จริงๆ เราอาจจะมองโลกในแง่ร้ายกันเกินไปก็ได้ ฮิโยโกะซามะอาจจะไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก... กูนี่โคตรให้กำลังใจตัวเองเลย5555555555

เพิ่มเติมรอบสุดท้าย (กูว่ากูง่วงจนเริ่มเบลอละล่ะถึงมากระปริบกระปรอยแบบนี้ อย่างเพิ่งรำคาญการแตกพารากราฟมั่วของกูนะ)

คือที่อยู่กันตอนนี้ตั้งแต่ตั้งกระทู้เพื่อพูดคุยกันในหมู่คนที่ชอบเรื่องนี้ ที่เป็นเฉพาะกระทู้พูดคุยจริงๆและกูขอนับเฉพาะในโม่งเพราะไม่ได้เข้าที่อื่น และจะทั้งสปอย แฟนฟิค แฟนอาร์ต ก็เป็นการคุยกันหมดนะเพราะนี่ไม่มีส่วนการลงเนื้อเรื่องอะไรในบอร์ดเลย คือเราตั้งกระทู้กันตั้งแต่คริสต์มาสต์ 2016 ปีที่แล้ว ซึ่งตัวกูเองอยู่ในนี้มาตั้งแต่วันปีใหม่ 2017 นับตั้งแต่ตั้งกระทู้จนถึงตอนนี้คือเราอยู่กันมาเกือบ 4 เดือนละ กับปริมาณเม้นคุยกันก็ซัดไปที่ 10,500 ความเห็นที่ทั้งหมดเกิดจากความชอบร่วมกันในเรื่องนี้อย่างเดียวล้วนๆ ถึงทู้แรกๆจะมีโทรลโผล่มา 2-3 ความเห็นแต่ก็เป็นโทรลที่กูคิดว่าเค้าก็มาเพราะชอบเรื่องนี้เหมือนกันนะ ตลอดเกือบ 4 เดือนเราก็อยู่กันแบบเพื่อนและกูคิดว่าทั้งระยะเวลาและจำนวนเม้นที่พูดคุยกัน ต่อให้ไม่ได้รู้จักหน้าค่าตาหรือชื่ออะไรกัน แต่การรู้จักผ่านการพูดคุยเรื่องที่ชอบนาน 4 เดือน กุว่ามันก็ไม่ต่างกับชมรมที่กูอยู่สมัยเรียน แถมยังดูจะมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันมากกว่าซะด้วยซ้ำ การมีคนกลุ่มนึงที่รวมตัวกันได้เพราะแค่ชอบเรื่องนี้มากเหมือนๆกันมาได้นานขนาดนี้ ถ้ากูเป็นคนแต่งกูคิดว่ากูดีใจและรู้สึกไปทางเป็นบวกมากกว่าลบนะ ถึงแม้ด้วยคอนเท็กซ์ของเว็บจะไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าปริมาณโม่งจริงๆมันกี่คน แต่กูคิดว่าในกรณีเลวร้ายสุดอย่างไม่อนุญาตให้ลงแปลในเว็บสาธารณะจริงๆ การให้แปลอ่านกันเองได้ในกลุ่มคนที่ชอบเรื่องนี้มากจริงๆกลุ่มนึง คิดว่าตัวคนเขียนเองไม่น่าใจร้ายขนาดนั้นมั้ยนะ

ส่วนตัวกูเองอยากให้บอกอย่างตรงไปตรงมาทุกอย่างแหละ เพราะคิดว่าในหมู่กลุ่มคนที่รวมกันมานานแค่เพราะชอบโดยไม่มีสาเหตุอื่นมาได้นานขนาดนี้ กูไม่คิดว่าจะมีใครในนี้ทำร้ายหรือคิดอะไรแง่ไม่ดีถึงทั้งเนื้อเรื่องและคนเขียนได้ มันไม่น่ามีอะไรให้เค้าไม่สบายใจนะถ้ามองในมุมที่เค้าก็เหมือนไอดอลในหมู่แฟนคลับขนาดนี้ บางทีห้องลับอาจจะไม่ลับก็ได้นะ แค่เป็นด่านกรองจำนวนคนไม่ให้เผยแพร่มากเกินไป ในกรณีที่เค้ากลัวเรื่องประเด็นอะไรแง่ลบที่อาจจะเกิด และปกติก็มีเกิดเป็นเรื่องเลี่ยงไม่ได้เวลาคนหมู่มากรวมตัวกันอย่างในอะไรก็ตามที่เปิดเป็นที่สาธารณะอะ แต่ในกลุ่มที่ชอบมากตามติดเป็นแฟนคลับนี่กูว่าเรื่องพวกนี้ไม่น่าเป็นห่วงนะ ซึ่งทั้งหมดนี้ก็คือความเห็นส่วนตัวในมุมมองของกูเอง ถ้าสรุปสุดท้ายโหวตมาว่าไม่อยากให้ส่งไปขอจริงๆไม่ว่าด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม กูก็เคารพผลโหวตนั้นนะ

ไม่ทันโหวตอะ ปิดโหวต​เร็วชะมัด​
กูว่าไอ้แนวทางหลังจาก​ว่าเขาโอเคหรือไม่ต่างๆนั่นควรหยุด​ไว้ก่อน เอาว่าจะเขียนขออนุญาต​เขาอย่างถูกต้อง​อย่างไร​ดี ใครจะเขียนจะส่งไปดีกว่านะ เรื่องการแปลวางๆไว้ก่อนดีกว่ามั้ง​ ไหนๆก็จะไปขอเขาอยู่แล้ว คงใช้เวลาไม่นานนักหรอก(นอกจากฮิโยโกะ​ซังจะเป็นพวกดองข้อความ ​ถถถถ)

อยากให้บรรยากาศ​เดิมๆกลับมาไวๆ คิดถึง​ฟิค คิดถึงกาว
กระทู้​นี้เอาให้จบแล้วกระทู้ต่อๆไปเลิกตั้งชื่ออัปมงคล​แบบนี้กันเถอะ​นะ

>>519 เห็นที่มึงพูดแล้วนึกได้อีกประเด็น กูไม่รู้ว่าจะมีใครกังวลถึงเรื่องนี้มั้ย หรือโม่งแปลหรือคนแปลคนอื่นๆก่อนหน้าจะคิดงี้รึเปล่า แต่ในกรณีที่จะแคปจอส่งให้ดูว่ามีลงอยู่ที่เว็บนี้ด้วยปริมาณตอนที่ 192 ตอน.... และรู้สึกกระอักกระอ่วนตอนจะขอว่าแปลมาขนาดนี้เพิ่งคิดได้หรอว่าอยากขอเป็นทางการ คือสำหรับกูเองนะ นอกจากการร่างจดหมายขอมันต้องใช้ทักษะภาษาที่คล่องและทักษะเจรจาและสื่อสารและอะไรก็ตามที่ในหลายครั้งมันยาก ไม่ใช่ว่าสื่อสารได้แล้วจะร่างอะไรแบบนี้ได้เลย ลองคิดร่างจดหมายทางการด้วยภาษาแม่ตัวเองกูยังรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย และหลายทีก็ต้องการการพรูฟจากหลายๆคนที่อายุ ทักษะ ประสบการณ์ อะไรใดๆมีมากกว่ากู และในหลายด้านกว่ากูด้วย คือไม่ใช่อะไรที่แบบร่างคนเดียวแล้วส่งแม่งจบๆไปงี้ รวมกับไม่น่ามีใครอยากรับผิดชอบน้ำหนักการฉายเดี่ยวแบบร่างเอง คิดเอง เขียนเอง แล้วส่งไปปุ๊บเกิดไม่โอเค ทำให้เรื่องนี้ถูกตัดหายไปเลยไม่มีโอกาสเผยแพร่ในไทยอีก มันดูเป็นเรื่องหนักถ้าให้ใครคนใดคนหนึ่งต้องรับไปทั้งหมด ไม่แปลกที่ต่อให้แปลออกมาได้เกือบ 200 ตอนก็ยังไม่กล้าส่งไปขอนะ อันนี้ในสายตากูเอง และคิดว่าพอร่างจริงก็คงต้องช่วยกันดูในนี้ด้วยรึเปล่าถ้าจะให้ดีจริงๆ ช่วยกันตบให้เข้าที่เข้าทางและเสริมหรือแก้อะไรด้วย ซึ่งอันนี้ยอมรับตรงๆว่าญี่ปุ่นกูไม่กระดิกและก็คงช่วยอะไรพวกนี้ไม่ได้ เพราะงั้นกูขอช่วยอะไรที่ช่วยได้อย่างการชี้แจงแทนนะ

อย่างประเด็นเกือบ 200 ตอน คือตราบใดที่ไม่มีแหล่งรวมตัวและคนที่มารวมตัวมีความเป็น unity กันมากพอที่จะร่วมตัดสินใจอะไรกันแบบที่กล้าพูดกล้าออกความเห็น มันก็ยังร่างจดหมายยากอยู่ดี กูว่าคนญี่ปุ่นน่าจะเข้าใจอะไรแบบนี้ได้ดีนะกับเรื่องการต้องแบกความรับผิดชอบอะไรซักอย่างที่กระทบส่วนรวมหน่อย แล้วถ้าให้ทำคนเดียวก็ไม่ไหวนะใครมันจะไปอยากรู้สึกผิดขนาดนั้นกันถ้าเกิดพลาดขึ้นมา การจะให้หลายคนช่วยกันก็ต้องรู้จักคุ้นเคยกันระดับนึงด้วยอยู่ดี หลายอย่างสุดท้ายมันเป็นด้วยเงื่อนไขของระยะเวลาด้วยอะ คือคนแปลต้องโอเคกับการจะร่างจดหมายไปขอและมีส่วนร่วม มันต้องมีกระทู้ของโม่งและต้องอยู่กันมานานประมาณนึง จริงๆคือไม่โม่งแต่ที่อื่นก็ได้อยู่หรอก แค่ว่าจุดแข็งของโม่งคือพื้นที่เปิดที่ทุกคนจะกล้าแสดงความเห็นเต็มที่ ในพื้นที่ที่ใครพูดอะไรก็ได้ไม่ได้ต้องกังวลอะไร ถ้าถามความเห็นหรืออะไรสิ่งที่ออกมามันก็ดูน่าเชื่อถือกว่านะในสายตากู ว่าอย่างน้อยไม่ได้ออกมาตามมารยาทหรือข้อจำกัดทางสังคม ถ้าโหวตอะไรก็มั่นใจได้มากกว่าว่าออกมาจากใจ คนที่จะร่างจดหมายส่งขอก็สบายใจได้มากขึ้นอะว่าอย่างน้อยกูไม่ได้อยู่คนเดียวและต้องแบกทุกอย่างเองหมดนะ ถึงคะแนนโหวตแต่ละทีจะเอิ่มมมม ไม่มีแตะ 20 (ตกลงโม่งมีกี่คนวะ 555 บางทีชวนให้รู้สึกว่าเยอะ แต่บางทีก็ดูน้อย) แต่อย่างน้อยด้วยปริมาณเม้นเป็นหมื่นและอยู่กันมานาน 4 เดือน คิดว่าอิงคะแนนโหวตในกลุ่มนี้ก็ดีกว่าตะลุยทุกอย่างเองคนเดียวนะ สำหรับกูคือมันยังเป็นประเด็นที่ฟังขึ้นและเข้าใจได้

อีกอย่างการที่โม่งแปลยังไม่เคยขออนุญาตไปก็แสดงจุดยืนโม่งแปลด้วยนะว่าอยู่ในตำแหน่งที่รับมาถ่ายทอดต่อ ไม่ได้มีการแสดงความเป็นเจ้าของอะไรที่รู้สึกว่าตัวเองคนเดียวก็ตัดสินใจความเป็นไปของเรื่องนี้ทั้งหมดได้ ซึ่งเป็นเคสที่กูเจอบ่อยกับนิยายที่ฝรั่งเอาไปแปล ซึ่งพอจะขอลิขสิทธิ์ถ้าคนแต่งรู้ส่วนใหญ่จะไม่โอเคกับเคสนี้กัน เหมือนที่หลายคนจะไม่ติดต่อลิขสิทธิ์ให้ปัจเจกบุคคลด้วยอะ ต้องเป็นบริษัทเป็นองค์กรไปติดต่อถึงจะรับพิจารณา ซึ่งจุดนี้สำหรับกูว่าการที่ไม่เคยเทคแอคชั่นอะไรไปเลยก็เป็นผลดีมากกว่าอีกนะ ขั้นตอนที่ทำมันจะแสดงจุดยืนและมุมมองหลายๆอย่างที่เรามีต่อนิยายเรื่องนี้อะ โดยเฉพาะในเวลาที่คนแต่งออกคอมเมอเชียลและทางการ เราก็ต้องคุยกันแบบพาณิชย์แนวสนพ. แต่ในเคสที่อินดี้ไม่สนสนพ.มันชัดแล้วว่าเค้าไม่ไปทางนั้น ถ้าเค้าทำนิยายเพราะใจรัก กูว่าเอาความจริงใจไปคุยจะเห็นผลมากที่สุด ก่อนเจรจาอะไรกับใครก็ทำตัวให้แน่ใจว่าเราพูดภาษาเดียวกัน :)

ซึ่งผลจะออกมาเป็นยังไงก็ขึ้นอยู่กับเค้าละ ในสายตากูคือสบายใจตั้งแต่แค่ได้บอกไปอะนะ ส่วนสุดท้ายจะจัดการกันยังไงก็เป็นสิ่งที่พวกเราเลือกกันเอง คือไม่ผิดกฎหมายก็พอสำหรับกู และเหมือนก็จะเลือกกันไปแล้วด้วย แบบนะ.... ห้องลับงี้

ซาลอนปิดตายจริงมึงT^T

สรุปคือ จงเขียนเมล์ไปหาอ. แล้วจะออกหัวออกก้อยก็ลุ้นเอง แต่อย่าเพิ่งตีโพยตีพายว่าเขาจะไม่ให้ ถ้าเขาไม่ให้ค่อยมาหารืออีกทีว่าจะเอายังไงต่อไปสินะ
แล้วใครจะเป็นคนเขียน กูช่วยเรื่องนี้ไม่ได้เลย ถ้าเป็นภาษาอังกฤษยังพอไหวอยู่

มาไม่ทันโหวต 55555 แต่เรื่องจดหมายคืออยากให้เขียนขอตรงๆอ่ะ ไม่ต้องอ้อมค้อม ไม่ต้องตะลอมเยอะ ฮา แบบ ชอบผลงานของอาจารย์อ่ะ อยากเผยแพร่ในหมู่เพื่อน ขอนำไปแปลเป็นภาษาไทยได้ไหม ตรงๆไม่ได้เหรอ คิดว่าฉบับเดียวตรงประเด็นมันดูจริงใจกว่า ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็จบ กลับมาสปอยล์คร่าวๆกันในโม่งไหม พับโปรเจคแปลไป ส่วนเรื่องห้องลับนี่อึนๆอ่ะ ขอเบลอจุดนี้ไป

>>523 จากที่เคยได้จดหมาย(ภาษาอังกฤษ)จากคนญี่ปุ่นในที่ทำงาน เขียนอ้อมโลกไปสามสี่พารากราฟ ชมกูซะตัวลอย ก่อนจะบอกพารากราฟสุดท้ายว่าวันจันทร์มึงส่งงานให้กูด้วย ใจความมีแค่นั้นล่ะ ถ้าเขียนตรงๆจู่โจมไม่อ้อมค้อมเลยเขาจะตกใจเอารึเปล่าก็ไม่รู้นะ

นี่ 253 นะ >>254 หมายถึงให้จบในฉบับเดียวอ่ะ 5555 อ่านที่คุยๆแล้วแบบเหมือนจะส่งไปหลายฉบับ ถ้าเราเข้าใจผิดก็ขอโทษด้วยนะ

ตอนนี้เหมือนอารมณ์แบบ เปิดสู่ความมืดในใจคุณ ---โง้ยยยยย แต่ถึงพูดยังงั้นคือกูก็ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตัวเองยังไงดี รู้สึกข้างบนก็เหมือนเด็กเกเรที่บอกอาจารย์ทุกอย่างก่อนทำผิดงี้ แต่แบบก็มีความคิดของตัวเองอยู่ละว่าจะเอายังไง คือกูรู้ว่าไม่ดีที่เหมือนอุบบางเรื่อง ซุกอะไรไว้ใต้พรม แต่แบบเราต้องบอกเลยจริงๆง่ะะะะะ คือกูก็กลัวว่ามันจะทำเค้าตกใจมั้ยแบบถ้าบอกเรื่องห้องลับด้วย หรือเราควรบอกอ่ะ กูไม่รู้วววว แล้วแบบถามว่าถ้าทำกันจริงๆกูเข้ามั้ย คือกูโหวต 3 แต่ถ้าอ.ไม่อนุญาติแล้วมีคนแปลลงห้องลับ คือกูก็อ่านนนนน กูมันปากว่าตาขยิบมากแถมยังไม่กล้าเผชิญหน้าอีก ฮืออออ คือไม่รู้ว่าต้องเขียนไปแค่ไหนถึงจะดีอ่ะ นอกจากขี้ขลาดแล้วยังผลักภาระให้คนที่จะร่างด้วยรึป่าวเนี่ย กูช่วยได้แค่กำลังใจจริงๆเพราะยุ่นกูอ่อนแอย่ำแย่มาก แต่ก็คิดว่าจะทำอะไรก็ควรทำตอนนี้ที่เป็นรอยต่อของการแปลนะ ดูไม่กระทบใครมากมั้งถ้าคนที่อ่านแบบไม่เข้าโม่งคือดูผิวน้ำนิ่งสงบมาก แต่ที่นี่คือแบบ สึนามิ!!!! กูกำลังจะจมน้ำตายยยยยกับความสับสนในตัวเอง

.. กูมาไม่ทันโหวตส่วนภาษาญี่ปุ่นกูไม่ได้ ภาษาอังกฤตกูก็ง่อยมากเช่นกัน กูคงช่วยอะไรพวกมึงไม่ได้โทดนะ ฮือ ๆ กูเป็นกำลังใจให้เพราะกูอยากเห็นวันที่เรย์กะก้าวลงจากคานอย่างสง่างาม

นี่โม่งแปลนะ กูมาเสนอตัวเลือกเพิ่มแล้วกัน คือกูกลับไปแปลต่อใน Nekopost เหมือนเดิม
ส่วนเรื่องลิขสิทธิ์ที่คาใจกันอยู่ กูขอแสดงความรับผิดชอบดังนี้

1. จะหยุดแปลและลบทิ้งทันทีที่มีการประกาศรวมเล่มทางสนพ.ญี่ปุ่น

- เพราะเท่ากับว่าเกิดช่องทางในการซื้อลิขสิทธิ์มาแปลเป็นภาษาไทยอย่างถูกต้องแล้ว ก็ต้องไปตามหนทางนั้น

2. จะหยุดแปลและลบทิ้งทันทีที่มีการประกาศรวมเล่มทางสนพ.ไทย

- ในกรณีที่สนพ.ไทยใจกล้าไปขออนุญาตนำลิขสิทธิ์มาพิมพ์อย่างถูกต้องจากอาจารย์ฮิโยโกะโดยตรง ทั้งนี้ ถ้าทางสนพ.มองว่าบทแปลภาษาไทยที่ได้เกิดขึ้นแล้วพอจะนำไปใช้ได้ กูยกให้นำไปใช้ได้ทันทีโดยไม่คิดมูลค่าใดๆ และไม่ต้องให้เครดิต (แต่ช่วยพิสูจน์อักษรให้ดีๆ ด้วย...orz) ทั้งนี้ตามกฎหมายลิขสิทธิ์ กูก็ไม่มีสิทธิในบทแปลตรงนี้อยู่แล้วเพราะไม่ได้ขอต้นฉบับมาแปลอย่างถูกต้อง เพราะงั้นเอาไปเลยจ้ะยกให้ กูไม่เคยคิดจะทำเงินจากตรงนี้อยู่แล้ว และถ้าทำได้ กูอยากเปย์ให้ท่านฮิโยโกะมาก เอาจริงๆ กูโคตรอิจฉาโมเดล Qidian ของจีนที่จ่ายเพื่ออ่านตอนต่อตอนทางเน็ทเลย แต่ญี่ปุ่นคงทำตรงนี้ยากมาก ; w ;

ถามว่าทำไมไม่เลือกที่จะไปขออาจารย์ฮิโยโกะอย่างถูกต้อง เพราะกูมีความมั่นใจถึงร้อยส่วนว่าแกจะไม่ให้ จะด้วยการปล่อยเบลอไม่ตอบเมล์หรือปฎิเสธมาชัดๆ เลยก็ตาม คือมันไม่ใช่เรื่องของความใจดีใจร้าย (กูคิดว่าแกต้องเป็นคนน่ารักมากๆ) แต่เป็นเรื่องของการปกป้องตัวเองและผลงานอ่ะ ซึ่งถ้าโดนแบบนี้จริง กูคงตัดใจจริงๆ ไม่มีเปิดห้องลับเล็กย่อยอีกต่อไป

ถ้าเป็นงี้พวกมึงจะว่าไง แต่บอกก่อนนะว่าไม่ใช่เร็วๆ นี้ คือกูคงต้องอาศัยเวลาเยียวยาตัวเองอีกพักนึงเพราะตอนนี้ร่างพังมากแบบ physically อาจเป็นในอีกสัปดาห์หรือสองสัปดาห์ให้หลัง แบบนี้จะโอเคกันไหมอ่ะ

>>528 กราบบบบบบ มึงว่าไงว่าตามกัน กูพิมพ์ข้างบนด้วยฟีลเหมือนกำลังจะจมน้ำตายจริงๆนะ อึดอัดรอบด้านแล้วอึดอัดตัวเองด้วยว่ากูทำไมนิสัยแบบนี้ววว จู่ๆเหมือนมีเรือกู้ภัยลอยมาเทียบ กูขึ้นจ้ะะะะะ /กอดขามึงร้องห้ายยยยย มึงมาเมื่อไหร่กูไม่ว่าเลยนะ จะถี่กี่ตอนด้วยอะ ตอนนี้แค่แบบมีเรือโผล่มาให้กูตะกายขึ้นคือสบายใจละ ขอบคุณมึงมากกกก ฮือออออออ

>>528 โม่งแปลลลล กูรักมึง!! แงงงงง้ จะกลับมาจริง ๆ สินะ! ฮือออออ กูดีใจที่มึงจะกลับมาแปลต่อ ตอนนี้มึงก็ดูแลสุขภาพตัวเองไปก่อน สุขภาพควรมาเป็นอันดับหนึ่งค่ะ ท่านเรย์กะไว้ค่อยก็ได้ กูและเหล่าโม่งรอได้~ โอ้ยยยย ดีใจมากกกกก

>>529 กูมีมาตรการเสริมด้วยคือปกติคนมาแจ้งข่าวดิบบ่อยสุดคือกูเองจริงๆ กูนับได้ราว 3 ครั้งที่เป็นคนอื่นมาแทนกู เพราะกูเปิดแมวแล้วระหว่างรอโหลดกูจะเปิดเว็บยุ่นด้วย กูคิดว่าต่อจากนี้ไม่ว่ากูจะเจอดิบใหม่มั้ยกูจะบอกตอนเที่ยงนะ กูไม่เอาแบบนี้แล้ววววววว

>>525 กูเข้าใจว่าให้ถามไปตรงๆ ไม่ต้องยืดไปยืดมา เช่น "วันนี้อากาศดีนะครับ อารมณ์ก็แจ่มใสตามไปด้วย บลา บลา กระผมจึงใคร่ขอนำสิ่งนั้นของคุณมาทำให้ทุกคนมาความสุขจะได้มั้ยครับ" ไม่อ้อมค้อมแบบนี้ เปิดปุ๊บเข้าประเด็นทันทีน่ะ เลยจะมาบอกว่าสไตล์คนญี่ปุ่นในบริษัทกูเวลาติดต่อเรื่องงาน จะเขียนชมอีกฝ่ายไปเยอะๆ แล้วก็ขอโทษขอโพยอย่างสูงไว้ก่อน ไม่ได้นึกเรื่องส่งไปหลายฉบับเลย
แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทั้งชีวิตเคยเจอคนญี่ปุ่นอยู่สองคนในที่ทำงานเอง ไม่รู้ว่าคนอื่นๆจะมาสไตล์นี้กันหมดมั้ย

>>531 5555 มากอดปลอบ ครั้งนี้กูก็ใจหายเหมือนกัน นึกว่าชาตินี้จะไม่ได้เห็นฤดูใบไม้ผลิของนางซะแล้ว

>>528 โอ้ววววววววววว กูรอได้ กูรอได้ กูรอได้เสมอ กูรักมึงงงงงงงงงงง
มึงไปรักษาสุขภาพตัวเองก่อนเหอะ หยุดไปเป็นเดือนก็ได้ เอาให้หายดีและอารมณ์ดีขึ้น ระหว่างนี้กูจะต้มน้ำชาและกวนกาวรอมึงเอ๊งงงง

>>528 โม่งแปลพักรักษาตัวดูแลสุขภาพกายสุขภาพใจให้หายไวๆเน้อ มึงยังมีเพื่อนโม่งกับคนอ่านที่รักผลงานแปลมึงอยู่จะยังไงก็ไม่รู้ กูอาจช่วยไรได้ไม่มากอะ พักไปก่อนเถอะมึง หายดีแล้วมึงจะแปลต่อหรือไม่ก็ไม่ว่าอ่ะ อย่าโหมร่างกายมากไปดิมึง โฮ

โม่งแปลคะ รักนะ

>>528 ขอบคุณมากกกกกก มีความหวังแล้ว โม่งแปลดูแลสุขภาพด้วย ขอให้หายเร็วๆนะ เราจะได้กรี๊ดท่านเรย์กะไปด้วยกัน

>>533 กูใจหายแรงมากตอนโม่งแปลมาอธิบายอีกรอบแล้วหนึ่งในนั้นมีเรื่องกรี๊ดดิบ กูรู้สึกตัวเองไม่มองอะไรมุมกว้างเลยที่แบบเอาไปบอกพร้อมกัน แต่ชี้แจงหน่อยว่าส่วนใหญ่กูจะดีใจที่มาทั้งไทยและดิบ เหมือนมันเป็นวันพิเศษๆของกูงี้ แต่จากนี้ไปปปปป มึงรอฟินกันตอนพักเที่ยงเถอะ จริงๆ น้ำตากูคลอละเนี่ยพอนึกถึงอ่ะ แล้วใครที่โผล่มาแจ้งดิบนอกเหนือจากกูคือมึงจะทำตามนี้หรือไม่ก็ได้นะ มันเป็นสิทธิของมีงและใครๆที่จะแจ้งตอนไหนก็ได้ ขอให้รู้ไว้แค่ถ้ามึงบอกเวลาชนกันแล้วดิบเกิดเป็นกร๊าวมากจนเกิดโมเม้นแบบนั้นขึ้นอีก มึงทำกูร้องไห้นะ!!!! กูจะร้องไห้ใส่มึงสามวันสามคืน ฮือออออ

>>528 กูอย่างไงก็ได้เพราะกูก็กลัวอ.จะไม่ให้หรือไม่สนใจแกดูอินดี้ขนาดที่สนพ.ในญี่ปุ่นยังไม่สนใจเลยแล้วพวกเราอ่า แกอาจจะไม่ได้ว่าพวกเรามาเอามาอ่านกันแต่คงไม่สนใจมากกว่า กูเห็นด้วยที่ควรรอว่าญี่ปุ่นเค้ามีลิขสิทธ์ที่ถูกต้องหรืออย่างไงแล้วค่อยเคลื่อนไหวกันอีกที ตอนนี้อย่าพึ่งทำอะไรเลยเพราะอ.แกคงคิดแหละว่าถ้าปล่อยให้แปลกันแล้วต่อไปอยากตีพิมพ์แล้วจะมีปัญหาอะไรมั้ยแต่อ.จะตอบว่าไงกูก็ไม่รู้นะ ถ้ากูว่าอย่าพึ่งทำอะไรเลยดีสุดรอลิขสิทธ์ทางญี่ปุ่นก่อน แต่ถ้าพวกมึงคิดว่าจะส่งจดหมายไปขอกันจริงๆกูก็ไม่ได้ว่าอะไรจะเอาใจช่วยไปด้วยกัน（人*´∀｀）
ปล.โม่งแปลมึงไปพักให้เต็มทีเลยกูรอได้ไม่ต้องรีบเอาที่สบายใจแล้วค่อยกลับมา แปลด้วยอารมณ์สบายๆใจรักดีกว่าอย่าไปกดดันตัวเองเลย d=(´▽｀)=b

งั้น จากนี้เราควรมีกติกาการอยู่ร่วมกันซักนิดมั้ย เรื่องสปอยหรือสครีมใดๆก็ตาม ไม่ได้อยากจะห้าม แต่ขอมีลิมิตกันซักนิดจะได้มั้ย กูไม่อยากให้ฟีลหดหู่แบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้วอะ

ร.....รอบหน้าไม่ตั้งชื่อหัวมู้แก้เคล็ดแล้ว อึมครึมมาก

>>528 โม่งแปลลลล กูรักมึงงงงงง
ขอบคุณ ​ขอบคุณ​ ขอบคุณ​มากๆ แง้ ｡･ﾟﾟ･(>д<)･ﾟﾟ･｡
มึงพักเดือนนึง​ก็ได้ สัปดาห์​ละตอนก็ได้ ไม่ต้องวันเว้นอย่างที่ผ่านมาก็ได้ เอาให้เรื่องสุขภาพ​หายขาดนะ //บีบนวด

>>531 ที่แจ้งดิบหนึ่งในนั้นคือกูเอง ไม่แน่ใจว่ากี่ครั้ง​ ตกลงตามนั้น​ค่ะ.... กูยกให้มึงเป็นคนแจ้งเลยแล้วกัน 55555
ส่วนเรื่องการสปอยล์​ก็เพลาๆลงดีรึเปล่า? มาตรการ​ตรงนี้ยังไงดี

>>540 มันมีอยู่แล้วคือลากจุดไม่ใช่หรอ ถ้าเกินกว่านี้แบบกูว่ามันชักไม่ใช่โม่ง อีกอย่างโม่งแปลบอกแล้วว่าโอเคกับเรื่องลากจุดนะข้างบนๆ ส่วนสครีมคือสำหรับตัวกูทำเองคือกูบอกข่าวหลังเที่ยง ก็ไม่น่ามีปัญหาเพราะหลายทีจะอัพเย็นหรือกลางคืน และที่คนคุยกันเยอะปกติก็ช่วงเย็น เอาช่วงเช้าเป็นเวลาตื่นมาสดชื่นๆกับแปลไทยดีกว่า ปกติกูก็เล่นเช้าตอนตื่นถึงระหว่างเดินทาง เป็นช่วงกรี๊ดแปลไทยของกูอะ คุยเรื่องอื่นส่วนใหญ่มาคุยเย็นๆ อย่างเวลาแจ้งข่าวดิบกูไม่พิมพ์อะไรเลยเพราะกูรอดำน้ำช่วงพักเบรกเอา คือแค่รู้ว่าวันนี้ดิบอัพกูก็ฟินละ

กูนึก​ถึง​ห้องตำหนัก​จีน ที่มีเปิด google doc ไว้สกรีมสปอยล์​กันในนั้น แบบนั้นดีรึเปล่า?

>>542 ใครแจ้งก็ได้นะมึง แต่กูกราบล่ะว่าหลังเที่ยง หรือให้กูแจ้งก็ได้เพราะกูโรคจิตย้ำคิดย้ำทำ กูชอบเปิดอะไรมาดูซ้ำๆอยู่แล้วต่อให้รู้ว่ายังไม่มีความคืบหน้าอะไร 55

เอาเป็นขอความร่วมมือรวมๆละกันนะว่าแจ้งดิบขอหลังเที่ยงถ้ามีใครอยากจะบอกข่าวอะ

เอ่อ นี่โม่งแปลนะ ขออภัยที่กลับมาอีกรอบ กูโอเคกับกรี๊ดสปอยล์จุดๆ นะมึง ขอแค่อย่าเร่งกูเป็นพอ กูเป็นพวกอ่อนไหวกับแรงกดดันอ่ะ
จริงๆ กูว่าที่นี่ก็โอเคแล้วล่ะ เพราะส่วนใหญ่จะมีใส่ใจกันไม่สปอยล์เนื้อเรื่องที่ใกล้ๆ แปลไทยกับช่วงที่เป็นไคลแมกซ์สุดๆ ใช่มั้ยอ่ะ อย่างตอนที่มีคนมาถามว่าน้องโมชิดะจะมีบทอีกไหม แล้วมีโม่งมาตอบว่ามี แต่ไว้รออ่านเองเพราะใกล้ๆ แล้วหรืออะไรทำนองนั้นนี่กูอยากก้มกราบมากๆ ขอบคุณในความใส่ใจของมึง อยู่ด้วยกันต่อไปแบบนี้แหละ

ถ้าไม่มีดิบแม่งดูไม่ใช่โม่งเลยอ่า ลากจุดกับใส่หัวไว้กูว่าก็โอเคนะ แค่ใครจะพูดถึงดิบไม่ว่าอย่างไงก็ขอให้ใส่หัวหรือลากจุดหน่อย แบบจะกริ๊ดฟินดิบอย่างไงก็ให้ใส่หัวไว้เลยว่าจะพูดถึงดิบนะถึงจะพูดนิดหน่อยก็ต้องใส่แบบนี้โอเคกว่ามั้ย google doc แบบตำหนักจีนก็ว่าแบบนั้นมันสปอยจัดเลยหนักคล้ายสรุป ไม่ใช่การสปอยแบบที่เราใส่ฟิลเตอร์กันแบบนี้อ่า กูเลยไม่เห็นด้วย ถ้าจะทำควรทำแบบตอนที่ไม่มีการแปลไทยอะไรแบบนั้นแล้ว

>>528 โม่งแปลลล กูรักมึงงงง กูยังไงก็ได้ ข้อเสนอที่มึงบอกก็ไม่ได้แย่และกูคิดว่าตัวกูนั้นรับได้ในระดับหนึ่ง กูกลัวจะไม่มีต่อมากกว่า มึงทำกูร้องไห้เพราะความดีใจนะรู้รึเปล่า ขอบคุณน้าาา รักษาสุขภาพด้วยเพราะโม่งที่นี่เป็นห่วงมึงมากเลย ถ้าเหนื่อยหรือกังวลก็บอกกับพวกกูได้นะ เพราะพวกเราเป็นโม่งซุยรันไง

เรื่องสปอยขอออกความเห็นนิดนึง กุโอเคกับการสปอยนะความจริงแล้ว ปกติอ่านตลอดด้วยซ้ำ
คนใส่จุด บอกก่อนว่า สปอยกุโอเค ดีเลย ถึงเลื่อนผ่านกุก็เห็นอยู่ดีก็เหอะ ไม่ได้ไร...
แต่ 2-3 กระทู้หลังๆมานี่สปอยกันไม่เกรงใจเลยนะ ขนาดกุโอเค ยังรู้สึกว่า ขัดอารมณ์ชิบหายเลย จนไม่เข้ากระทู้มาตั้งแต่ อันที่แล้วเลย
บางทีคุยๆ ในเม้นระโยคพูดคุยเสือกสปอยมาก็มี...
บางคนพูดลอยๆมา กุก็ยิ่งแบบ ...เอิ่ม คนไม่รู้ก็เลื่อนผ่านไป แต่คนตามนี่แบบ กุนี่โดนตลอด บางทีมันก็เซ็งว่ะ

แค่เตือนก่อนมันขอมากไปเหรอวะ... เข้าใจว่าอยากสครีม แต่แล้วไงวะ บางทีมันทำคนอื่นหมดอารมณ์อ่านเลยก็มีนะเว้ย
กุอัดอั้นมาหลายกระทู้ละ ขอบ่นยาวหน่อย

ขอ ky นิดนึงนะ กูคันปากอยากพูดมากอ่ะ 55555 ในตอนล่าสุดที่โม่งแปลลง มีใครสนใจเอาพล็อตในจินตนาการของนางมาแต่งฟิคม่ะ 5555 ที่เป็นคุณหนูกับนักแสดงหนุ่มหล่อที่มีงานอดิเรกเป็นการทำอาหารอ่ะ นางมโนได้เป็นเรื่องเป็นราวมากกกก จนคันตะคุงต้องถามว่าเป็นไรอ่ะ 55555
ทางด้านของทานุกิน่าสงสาร งานนี้น้ำหนักอาจจะลดเพราะอาหารที่เรย์กะทำ(ป่วยจากอาหารของเรน์กะจนกินอะไรไม่ลง)
ปล.กูอยากพูดตั้งแต่วันที่อ่านล่ะแต่ระเบิดลง เลยเอามาพูดตอนนี้แทน กูอยากให้มู้กลับมาเฮฮากับวัน ๆ ของเรย์กะเร็ว ๆ เรื่องข้างบนเครียด ๆ กูอ่านแล้วปวดสมอง แล้วก็ขอพูดอีกครั้ง ดีใจที่โม่งแปลกลับมาาาา!! โฮฮฮฮอออ

โอเค งั้นก็ทุกอย่าง​เหมือนเดิม​เนอะ
โมชิดะ นั่นกูตอบเองมั้ง เนื้อเรื่อง​ช่วงนั้นมันพีค กูเลยไม่เล่า ให้รออ่านแปลเอา
กูเห็นด้วยกับ >>549 กูดำน้ำ​แล้วก็จริง แต่ก็ไม่ชอบที่บางคนเผลอสปอยล์​ออกมาในประโยคคุยกัน ไม่แจ้งก่อน
โดยเฉพาะ​ที่ดีเบทกัน สุดท้ายมันก็คือความต่างกันของคนอ่านดิบกะไม่ได้​อ่านดิบ เถียงไปก็ไม่ได้​อะไร อย่างที่เคยบอกว่าไว้โผล่ในแปลไทยแล้ว​ค่อยมาคุยมาถกกันก็ไม่สายหรอก

โม่งแปลลลล กูโครตดีใจเลยที่มึงจะกลับมา กูรอมึงได้เสมอแหละ กูยอมรับตามที่มึงบอกมาทุกอย่างเลย กุไม่อยากให้มึงเดือดร้อน

>>550 กูเคยคิดว่านางเป็นคนเพ้อเจ้อ ​จนอ่านตอนนี้แล้วแบบเพ้อเจ้อเพ้นฝันโคตรๆยิ่งกว่าที่คิดอีกว่ะ! 55555

>>543 ไม่ใช่ๆ กูไม่ได้จะห้ามพวกมึงสปอยดิบหรือกรี๊ด แต่แบบ จะกรี๊ดกัน บอกเล่าโมเมนต์ดิบมาฟินกัน ก็ยั้งๆมือกันไว้หน่อย บางช่วงพวกมึงก็สาดสปอยที่ไม่ใช่ตอนล่าสุดกันมาเป็นห่ากระสุน บางจุดมันก็ต้องอ่านเองถึงจะฟินเอง สปอยกันหมดเปลือกก็ไม่สนุกเท่าไหร่นะ แถมบางคนพูดสปอยแบบไม่ใส่จุดหรือโพล่งมาดื้อๆ คนไม่อยากอ่านรู้ตัวอีกที อ้าวกูโดนสปอยนี่หว่า มันก็เสียอารมณ์อะ

กูเป็นคนไม่อ่านดิบนะ โดนสปอยแบบไม่ทันตั้งตัวก็ออกจะ...อืม จ๊ะ เอาตามที่สบายใจกันเลย กูไม่มีสิทธิ์ห้ามพวกมึง กูก็เฟดตัวเองออกไปจนกว่าพวกมึงจะหยุดก็แค่นั้นล่ะ

ยิ่งวันวิปโยคนั่น พวกมึงยิงสปอยกันมารัวขนาดนั้น กูไม่เข้ามาอ่านกระทู้เลยนะ เข้าใจว่าพวกมึงอยากแบ่งปันโมเมนต์ฟินกัน แต่กระทู้ที่ผ่านๆมามันไม่สปอยกันหนักขนาดนี้ในความคิดกูอะ อย่างกระทู้แรกๆที่กูโดนสปอยวันเกิดยูกิโนะไป แต่มันก็ไม่ได้เล่าละเอียดขนาดนั้นอะ คนมาสปยอก็บอกแค่เอ็นโจชมเรย์กะน่ารักเหมือนกระต่ายกับแม่เอ็นโจชอบเรย์กะมาก เท่านี้กูก็ยังรับลิมิตของสปอยได้อยู่ เพราะมันก็ไม่ได้ลงดีเทลขนาดว่าเรย์กะโดขิโดขิกับเอ็นโจหรือเกิดอะไรขึ้นในงานบ้าง หลังๆมานี่แบบ...ตามที่กูพูดข้างบนนั่นล่ะ ก็อยากให้เข้าใจตรงนี้กันหน่อยว่ามันก็มีคนไม่ชอบอยู่ แต่กูก็ไม่ห้ามหรอกนะถ้าใครสปอย อย่างมากกูก็แค่ไปจากกระทู้ก่อน ถ้าสถานการณ์ปกติแล้วค่อยกลับมาใหม่

>>550 กรี๊ดดด คิดเหมือนเราเลย เราก็ก๊าวฉากนี้มากแบบอยากอ่านฟิคท่านเรย์กะทำนองนี้ คือท่านเรย์กะแบบว่ามโนมาก5555 พอๆกับโม่งอย่างเราๆเลยนี่แหล่ะ แล้วโมเม้นคันตะเรย์กะก็ก๊าวน่ากรี๊ดมากจนเราอยากจะต่อแพไม้เล็กๆแต่กระทู้จริงจังอยู่ กระแสน้ำกำลังเชี่ยว เราไม่กล้าเอาแพเราแล่น ฮื่อออ โชตะนี่มันดีจริมๆ*ชูป้ายไฟน้องคันตะ*
ทานุกิก็ เฮ้ย ลูกสาวเลิกซึนแล้ววต้องไปฉลองงงงง*จุดประทัดสามวันสามคืน* แต่วาคาบะจังเหมือนนางเอกที่มาช่วยเตือนสติตัวร้าย(?)ให้หันกลับมาดูเลยว่าจริงๆแล้วยังมีคนคอยห่วงอยู่นะ อย่าเผลอทำอะไรที่ทำให้เขาเสียใจ กรี๊สสส เอ๊ะ ลืมถอดฟิลเตอร์ทุ่งดอกลิลลี่เหรอ
แต่พอท่านเรย์กะเป็นห่วงพ่อมากๆเราก็เริ่มขนลุก ขอโทษนะท่านเรย์กะ แต่เราไม่ชิน555555 แบบนี้ท่านพี่กลับบ้านมาต้องตกใจแหงๆ ใครเปลี่ยนความคิดเรย์กะได้กันนะ สงสัยต้องไปดูซะหน่อย*ยิ้ม*
เอ้ย เออใช่ แต่คือการที่ท่านเรย์กะมโนได้เป็นตุเป็นตะขนาดนั้นนี่คือชาติที่แล้วนางก็อ่านโชโจมาไม่น้อยสินะคะ อย่างนิยายที่เข้ามาอยู่ท่านเรย์กะก็อ่าน แต่ความกลัวสองคนนั้นจนสามารถคิดว่าพวกเราไม่สนิทกันได้เนี่ย ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ ทำไมคนที่อ่านโชโจขนาดนี้ถึงมีสกิลในการหักธงขนาดนั้นนะ
ปล.ขอบคุณที่กลับมานะโม่งแปล*กระโดดกอด* โฮฮฮฮฮ พักผ่อนให้เต็มที่นะมึง สู้สู้ววววววววววววววววว

>>528 กรี๊ดดดด มึงกลับมาาา กูรักมึงนะ ฮือออ สองสามวันมานี้กูถึงกับปฏิญาณตนว่าจะตั้งใจเรียนยุ่นเพื่ออ่านขุ่นเรย์กะเลยนะ กุสัญญาคราวนี้กุจะระวังกับสปอยล์ให้มากๆ ใส่จุดย้ำทุกครั้ง ขอบคุณมึงมาก แล้วขอให้มึงกลับมาแข็งแรงเร็วๆนะ รักมึงงง

>>556 เพิ่มเติม ไม่ใช่แค่เรื่องจุด เป็นไปได้กุจะไม่พยายามก๊าวมากให้แม่งเสียมูดคนที่เผลอ่านความกาวของกูด้วย

เพลียกะเรย์กะมากตอนนี้ นึกถึงฟิคโม่ง ที่เรย์กะแบดเอนด์ แบบ เชี่ยยยย มันใช่55555

พึ่งกลับมาอ่าน กราบโม่งแปลและขอบคุณมากๆที่จะยังแปลต่อ มึงทำให้วันนี้ของกุสดใสอีกครั้งงงง
ยังไงก็ตามมึงก็พักผ่อนก่อนนะ ยังไงสุขภาพของมึงก็สำคัญที่สุดดดดด

>>554 คือมันเป็นอะไรแบบที่กูเคยพูดนะประเด็นนี้ คือมึงคอนโทรลความคิด การแสดงออกของทุกคนไม่ได้ ที่มึงคอนโทรลได้คือตัวมึงเอง แบบจะออกไปแปบนึงหรือเลื่อนผ่านๆไป แต่คือถ้ามึงบอกสปอยกันละเอียดแล้วมึงเฟล กูถามจริงว่ามึงไม่อ่านมันดีกว่ามั้ยในเสื่อมันมีจุดอยู่มึงต้องรู้ก่อนละว่าเค้าสปอย แล้วบางอันมาแบบตัวหนังสือหนาแน่นดำมืดมาก เลื่อนผ่านก็รู้แล้วนะว่าสปอยโหดอะ ยิ่งที่มึงบอกว่าแชร์กันรัวๆคือแสดงว่ามันไม่ใช่คนเดียว มันคือคนกลุ่มนึงที่เค้ามีสิทธิใช้พื้นที่เหมือนกันตามใจเค้าว่าแฮปปี้กับแบบไหน ตราบใดที่เค้าใส่ใจการอยู่ร่วมกันพอจะมีลากจุด แล้วในกรณีที่มึงเองเห็นจุดรัวๆ กับตัวหนังสือมาเป็นพรืด มึงไม่ชอบสปอยแต่มึงเลือกจะอ่าน มึงรับสปอยนิดหน่อยได้แต่มึงอ่านทั้งที่บางเม้นแค่เลื่อนผ่านๆเห็นแล้วว่าตัวหนังสือขึ้นมาเต็มจอมือถือได้เลย แล้วพออ่านเสร็จมึงนอย กูแบบคือเอ่อ อยากให้ต่างคนต่างเว้นระยะให้กันบ้างในการแสดงความคิด ถ้าระยะเค้าคือใส่จุดระยะของมึงคือยังไง อย่างกูไม่ชอบอะไรที่แม่งซีเรียสเข้มข้นหนักข้อมากๆ เมื่อคืนกูเห็นแล้วว่ามันมีเม้นที่จริงจังและแบบยาวมากกก กูรู้ตัวแต่แรกว่าแม่งเครียดแน่แต่กูอยากรู้กูก็อ่าน อ่านเสร็จนอยแดกมือสั่นแต่มันไม่ใช่ความผิดเค้าเพราะกูเลือกอ่านเอง กูไม่บ่นไม่โทษอะไรเค้านะเพราะไม่มีใครมาบังคับให้กูอ่านได้อยู่ละ มันเลือกเองได้เพราะงั้นอย่านอยอะไรใครเลยอะ

ส่วนเวลาดีเบทกันแล้วหลุด อันนี้บ่นหน่อยก็ไม่แปลก แต่คือถ้าไม่อยากเฟลบังเอิญรับรู้คืออ่านไปนิดหน่อยมันพอรู้แนวแล้วว่าแต่ละคนใช้จุดยืนอะไรที่มาดีเบทกัน อิงเรื่องอะไร ยึดเรื่องไหน หลังจากนั้นไม่อยากนอยคำแนะนำกูคือเลื่อนผ่านตอนเจอไอดีนั้น หรืออ่านผ่านๆไป แล้วพิมเตือนเค้าตอนนั้นเลยก็ได้มั้งกูว่า อย่าจะอินจัดลืมตัวเค้าจะได้รู้ตัวว่าหลุดงี้

คำนับโม่งแปล จะรอเวลาฟื้นคืนชีพอีกเดือนก็ไม่เป็นไรค่ะ

พิมผิดนะประโยคสุดท้าย *จะพิมว่าอาจจะอินจัด ผิดไกลเว่อออ

>>560 ม่ายๆ กูก็บอกไปแล้วว่ากูไม่ได้ห้ามพวกมึงสปอยไง ตอนไหนสปอยกันหนักๆ ตัวกูเองก็ไปจากกระทู้แค่นั้นแหล่ะ พอสถานการณ์สงบแล้ว คุยเรื่องอื่นแล้ว ค่อยกลับมาใหม่ กูไม่เคยไปบอกเลยนะว่าห้ามสปอย อย่าสปอยกันได้มั้ย แล้วบางคนพูดมาดื้อๆไม่มีเตือน ไม่มีใส่จุดเลยไง พอกูอ่านด้วยความไว้วางใจ ไม่มีจุดและไม่เตือนคงไม่ใช่เมนท์สปอย ที่ไหนได้ กูโดนสปอยในบรรทัดเต็มๆจ้า ก็อยากให้เข้าใจกับระวังตรงนี้หน่อยอะ คนไม่ชอบมันก็มี

>>550>>555 มึงคิดเหมือนกูเลยกูนี้ชวนทุกคนมาก๊าวกันต่อเหอะ เรย์กะขี้มโนมากเวลาฟังนางบรรยายถึงคนอื่นนี้กูต้องหาร2มั้ยว่ะ5555 โชตะน่ารักมากไม่แนวน้องชายขี้อ้อนแบบยูกิโนะแต่เป็นน้องชายสายซึนคอยดุกริ๊ดดดดด ม.1กับม.6นี้กำลัง(เรย์กะขึ้นม.6แล้วช่ายมั้ยว่ะ)б（＞ε＜）∂

>>528 กูเคารพการตัดสินใจมึงนะ กูยังไงก็ได้หมด มึงไปรักษาสุขภาพตัวเองให้หายดีก่อน กูไม่อยากให้มึงฝืนจนเป็นอะไรอีก กูเชื่อว่าเหล่าโม่งและในแมวดุ้นรอได้ เรื่องอื่นดองข้ามชาติมีเยอะ

>>560 กูเป็นคนนึงนะที่อ่านที่มีคนมาสปอยล์แต่ไม่ได้ร่วมกรี๊ดด้วย เอาจริงๆถ้าเห็นตัวหนังสือมาเป็นพรืดบางทีใจความสำคัญไม่ได้อยู่บรรทัดแรกงี้
ถ้าไม่อ่านไปพักนึงก็ไม่รู้หรอกว่าพูดอะไร ยิ่งคนที่ไม่ได้อ่านสปอยล์มาก่อนอะเขาจะงงอีกว่านี่กาวหรือสปอยล์หรืออะไร??? เพราะงั้นลากจุดมันถึง
เป็นสัญลักษณ์ว่านี่สปอยล์นะ แต่บางคนไม่จุดเลยมีคนไม่รู้หลงอ่านไง กว่าจะรู้ว่าสปอยล์ก็อ่านไปหลายโพสต์แล้ว กูเคยเห็นคนพูดประเด็นนี้อยู่อะ
แต่ที่แบบบังเอิญเห็นจริงๆก็มีนะ กูเคยเลื่อนๆผ่านแล้วตาดันไปโฟกัสประโยคตรงที่ไม่ได้จะอ่านโดนสปอลย์สำคัญเต็มๆ (แต่อันนี้เจอที่อื่น)

>>565 ยังๆ ตอนนี้เรย์กะยังม.5 อยู่ ช่องว่างของอายุกำลังดีเลยย โฮกกกก

>>564 กูอ่านเข้าใจว่ามึงไม่ชอบสปอยเยอะๆมาจากประโยคว่า

;บางช่วงพวกมึงก็สาดสปอยที่ไม่ใช่ตอนล่าสุดกันมาเป็นห่ากระสุน บางจุดมันก็ต้องอ่านเองถึงจะฟินเอง สปอยกันหมดเปลือกก็ไม่สนุกเท่าไหร่นะ แถมบางคนพูดสปอยแบบไม่ใส่จุดหรือโพล่งมาดื้อๆ คนไม่อยากอ่านรู้ตัวอีกที อ้าวกูโดนสปอยนี่หว่า มันก็เสียอารมณ์อะ;

กูเลยเข้าใจไปว่ามันมีกรณีอื่นที่นอกจากเรื่องไม่ได้ลากจุดอีกเพราะเห็นอันนั้นเป็นประเด็นเสริมที่มึงพูดแถมมา ถ้าตีความมึนๆก็โทษที ส่วนเรื่องพูดๆหลุดมาเฉยไม่มีจุดอันนี้กูเห็นด้วยนะว่าให้ระวังกันมากขึ้น ถ้าเค้าลืมก็เตือนไปเลยเพราะบางทีก็เห็นหลุดมาแล้วคุยกันต่อไปได้พักใหญ่ถึงมีคนมาติง คิดว่าอาจจะมีคนไม่ได้อยากอ่านสปอยมาติงเพราะเพิ่งอ่านเจองี้ แต่ที่กูอยากสื่อคือไม่ว่ามึงโอเคกับการอ่านสปอยมั้ยแต่ถ้าอ่านเจอคนหลุดไม่มีลากจุดก็อยากให้พิมพ์บอกเค้าเลยตอนนั้นงี้

>>566 ตัวหนังสือเป็นพรืดที่กูว่าคือหมายถึงสปอยลากจุดแล้วตัวหนังสือต่อจุดยาวเป็นพรืดนะ ส่วนหลุดในประโยคนี่ตามข้างบน คือคิดว่าคุยๆแล้วหลุดคงหลุดมาไม่จัดว่าสปอยเยอะเป็นพรืดนะกรณีนี้ แต่เข้าใจว่าบางทีมันมีอะไรสำคัญ ก้ตามเดิมว่าใครเห็นตอนนั้นก็อยากให้เตือนกันบ้าง เพราะรอคนไม่อ่านสปอยมาติงเองคือมันไม่ทันละไง คงอ่านเจอไปละเรียบร้อย

>>567 >>565 กูลงเรือนี้ด้วยคน คันตะดูเข้ากันดีกับเรย์กะมาก คุยกันลื่นไหลดีสุดๆ 55555
หวังว่าอยู่ๆคงไม่มาแบบ วันดีคืนดีท่านเรย์กะไปเที่ยวบ้านวาคาบะจังแล้วเจอแบบนี้นะ "โคโรเน่ วันนี้แฟนฉันมาที่บ้าน ช่วยทำตัวดีๆด้วย
อย่าทำอะไรไม่เข้าท่าเชียวล่ะ" มีช็อก.... (แบบว่าเจอเงิบมาหลายรอบแล้วอดคิดไม่ได้ ฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ....)

>>569 อย่าเพิ่งจมเรือตั้งแต่ยังไม่ได้แล่นเซ่! 55555555

>>568 บางทีกูเจอแล้วเห็นมีคนโพสต์ต่อเยอะแล้วเลยไม่ทัก คราวหน้าถ้ากูเห็นจะช่วยกันทัก ช่วยเตือนละกัน เข้าใจว่าบางคนเม๊าท์เพลินแล้วลืมกันได้
กูแอบรู้สึกผิดเหมือนกันที่เคยปล่อยผ่านไม่ทักอะไรแล้วทำคนไม่สบายใจ

>>570 กู ขอโต๊ด แต่โดนฮิโยโกะเซ็นเซดับความหวังหลายรอบจนอดคิดไม่ได้ 55555

เออจบเรื่องจริงจังมาเข้าเรื่องที่อยากคุยมานานมาก กูกรี๊ดโมเม้นทานุกิมากกกกก ฮืออออ ดีใจแทนนาง กูอยู่ทีมทานุกิมาตลอดนะ สงสารนาง 555 เรย์กะไปซบนี่คงฟินมากที่ในที่สุดก็มีวันที่ลูกสาวเลิกซึนใส่ แต่จบท้ายด้วยอาหารเพื่อสุขภาพที่ทำลายสุขภาพนี่แบบ โถววววว เรื่องที่วาคาบะพูดพอมาเจอกับครอบครัวเรย์กะ รู้สึกเหมือนตอนนั้นพยายามสื่ออะไรแบบมันไม่มีเรื่องไหนที่ใช้เป็นมาตรฐานได้กับทุกคนอะ คือวาคาบะเห็นค่าของเงินเพราะหามาลำบากกว่าหน่อยเลยมองแบบนั้น เรย์กะอินตามได้เพราะเคยเป็นสามัญชน แต่ทานุกิต้องไม่มีทางเข้าใจ ทานุกินี่กูมองว่าไม่ใช่ไม่เห็นค่าของเงินเลยไม่อินนะ กูว่าทานุกิเห็นค่าของความสุขมากกว่าเพราะเงินหาง่ายสำหรับเค้า แต่ทั้งเวลาช็อปกับลูก เวลาสปอยลูก แถมลูกมาอ้อนด้วยเงี้ย ดูมีค่ากว่าเยอะ เลยตีความเรย์กะไปว่าที่แปลกๆไปคือเข้ามาอ้อน กูฟินนนนนน อยากให้ไปอ้อนเยอะๆ 555

>>569 เอามันไปตัดหัวอิเลว!! กูกำลังต่อจะแพมึงยิงแพกระจายเลยT^T อ.ยิ่งโหดร้ายอยู่ ไม่เป็นไรกูจะหาเรือต่อไปเรื่องลำเดียวมันไม่พอ โฮะๆๆๆๆ

>>554 กอด ๆ กุคนนึงไม่คิดจะห้ามใครสปอย กุบอกตัวเองเสมอว่าห้ามใครไม่ได้ ห้ามตัวเองดีกว่า ก็โอเคกุถอยออกมาเอง
ก่อนหน้านี้ก็อยู่มาได้ไม่ได้คิดไรเลย เพราะกุดำได้เองอยู่แล้ว

ที่กุบ่นเพราะช่วงนี้ เพราะมันหนักมาก จนขนาดกุเองที่รับได้ยังว่ามากไปเลย
เวลามีคนมาเตือน รึเสนอว่ามีกติกาอะไรหน่อยไหม เพราะไหนๆก็อยู่ร่วมกัน ตั้งแต่ช่วงแรกๆเลย
ก็จะโดนปัดตกทุกที เพราะที่นี่คือโม่ง มีสังคมแบบโม่งๆ ไม่อยากให้อยู่กันแบบอึดอัดกัน ไรงู้นงี้งั้น
ก็เออ ผ่านไป ก็อยู่ๆ มาจนตอนนี้แล้วเป็นยังไง ก็เป็นเงี้ยะ กุคิดว่าบางทีควรมาคุยกันได้แล้วมั้ย ว่าจะอยู่ร่วมกันยังไง
ไม่ต้องขนาดตั้งกฏไรหรอก แค่หาจุดรวมที่ทุกคนจะพอใจน่ะอันไหนมากไป คุยได้ก็คุย จะได้อยู่กันแบบมีความสุข
หรืออยากอยู่แบบโม่งๆ ทำไรก็ทำตามใจตัวเองกันต่อไป ก็ทำได้
แต่เวลามีดราม่า โดนคนข้างนอกมาว่ามาด่า จริงไม่จริงไม่รู้แต่ภาพที่เค้ามองก็รู้ๆกันอยู่จริงมั้ย ก็รับสภาพกันไป
ถ้าโอเคแบบนั้น กุก็จะเลิกบ่น เลิกพูดถึง แล้วเข้าใจ+ทำใจว่า จะอยู่กันแบบนี้แหละ
ก็โอเค จบ ไม่พูดอีก

>>575 ลากจุดไงมึงกติกา กูงงว่ากูเข้าใจคนเดียวหรอว่านี่กติกาที่เราใช้กันอยู่ และคนส่วนใหญ่ก็ทำตาม ทีามีปัญหากันคือคนที่ชอบหลุดไม่ใช่รุไง แล้วแบบ>>546 โม่งแปลมาบอกเองว่าสปอยลากจุดนี่โอเค กูงงว่าสรุปเรามีปัญหาเรื่องอะไรกันอีกหรอที่ต้องตั้งกติกาเพิ่ม ปัญหาตอนนี้ไม่ใช่เรื่องว่าบางคนไม่ทำตามรึไง แล้วมันแก้ไงก็ไม่มีวิธีอะ ก็ได้แต่ขอให้ทำตาม กับใครเจอพอดีก็เตือนหน่อย นอกนั้นก็ทำไรไม่ได้แล้วป่ะวะ กติกาอื่นที่มีตั้งกันก็คือไม่แจ้งข่าวดิบกันก่อนเที่ยง ยังต้องมีอะไรอีกที่มึงกลัวกระทบ เพราะที่กระทบโม่งแปลจริงๆคือความกดดันป่ะวะตอนนี้ อันนี้มันต้องเรื่องมารยาทและการเคารพกันแล้วอะ ใจเขาใจเรา อย่าทำอะไรชวนให้รู้สึกว่ากดดันโม่งแปลอีกก็คือจะไม่เกิดแบบเดิมแล้วป่าว แล้วคนที่เร่งก็มาขอโทษแล้วและชี้แจงแล้วด้วยอ่านะ

>>575 กูอยากให้ตกลงจนทุกคนพอใจได้เหมือนกัน แบบที่ทุกคนแฮปปี้ดีกว่า ไม่ต้องถึงกับเคร่งจะเป็นจะตายก็ได้ คือบางมู้ที่ห้องอื่นมันก็ไม่ได้อยู่
แบบไร้ขื่อแปลอะไรขนาดนั้นอะ (เว้นโทรลมาป่วน) ถ้าปัดตกนี่กูว่าในอนาคตก็อาจจะมีอะไรมาอีกเรื่อยๆอะ ไม่รู้สิ ไอ้เรื่องกฏก็ไม่เชิงกฏอะ กูเคยเจอบางห้องเขาไม่ได้ตั้งกฏนะ แต่เหมือนรู้กันแล้วปล่อยเบลอไม่ก็เตือนๆบางโพสต์ที่มีปัญหาไม่ใช่แค่เรื่องโทรล กูว่าโม่งก็ไม่เชิงว่าไร้กฏแค่ปล่อยฟรี เพราะโม่งก็มีห้อง civil มีไกด์ไลน์ มีกฏบอร์ดอยู่เหมือนกันอะ กูเชื่อว่าถ้าจะทำก็ทำได้นะข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันในมู้ ขึ้นอยู่กันว่าอยากจะทำกันรึเปล่า

>>576 ตอนนี้แค่นี้น่าจะโอเคแล้วมั้ง เว้นจะมีคนมาเสนอประเด็นอะไรเพิ่ม มู้หน้าควรใส่ไว้ในโพสต์แรกปะ เผื่อคนที่ไม่ได้ตามอ่านทุกโพสต์

ky แปป เรือคันตะขึ้นทางไหนคะ ตอนแรกกรุนอนพาดทุกเรือ ตอนนี้ขอสมัครขึ้นเรือคันตะค่ะะะะ

>>576 เรื่องลากจุดกุรู้แล้ว แต่กุเถียงเลยว่าไม่ใช่คนส่วนใหญ่ พวกหลุดเนี่ยเยอะพอสมควรเลยล่ะ
เรื่องการอยู่ร่วมกัน ที่กุพูดถึง มันหมายถึงหลายๆเรื่องในการอยู่ร่วมกันในนี้ไม่ใช่แค่เรื่องสปอย
เพราะตัวกุมองว่ามันเป็น เหมือนกลุ่มแฟนๆกลุ่มหนึ่งไปแล้วนะ เรียกว่าศูนย์รวม ทั้งสาระ เกร็ดความรู้ ข้อมูลของเรื่องนี้เลยก็ว่าได้
อยากให้อยู่รวมกันไปนานๆ พูดคุยกันอย่างสนุกสนานไรงี้

ไหนๆมันก็มีเรื่องขึ้นมาแล้ว ใช้โอกาสนี้มาพูดคุยกันไปเลยมั้ย อะไรแบบนี้ เข้าใจกุมั้ย

อยู่กันแบบเถื่อนๆ กุไม่ซีหรอก อยู๋ได้สบายมาก กุมันเด็กประมูลเก่าอยู่ละ t( '_' ) t

>>580 งั้นเปิดอกคุย ในความเห็นมึงนอกจากสปอยมีเรื่องอะไรอีกเปิดประเด็นมาได้เลยมึง กูคิดอย่างอื่นไม่ออกละนอกจากที่มีกันมา

>>580 นอกจากสปอยล์นี่มีประเด็นไหนอีกบ้างน่ะ?
พวกสงครามเรือ การจมเรือ? ถ้าอันนี้ก็พูดยากแฮะ เพราะมันเป็นการปะทะกัน 555 กูขอแค่ว่าอย่าก้าวก่ายก้าวร้าว อย่าหักกาวข้ามเรือกันเกินไป เรือใครใครก็รักก็หวงกันทั้งนั้น

อย่าลืมว่าศัตรูหนึ่งเดียวพวกเราทุกคน ก็คือคาน! (ที่ดันการเป็นชื่อกระทู้แถมมีฟิคเป็นของตัวเองแล้ว....)

>>581 ไม่มีใครตอบขอประเดิมละกัน กูอยากให้เอาประเด็นที่ควรทำตามใน >>577 ใส่ไว้ในโพสต์แรกเหมือนพวกสารบัญอะ ไม่ก็หาทางแจ้งยังไงก็ได้ที่ชัดเจนให้คนส่วนใหญ่ในมู้รับทราบกัน เพราะอาจจะมีคนที่ไม่ได้ตามอ่านทุกโพสต์หลุดมาแล้วเกิดเรื่องขึ้นอีก เพราะบางคนเห็นกระทู้มาคุเลยไม่กล้าเข้ามาอ่านเขาอาจจะไม่รู้ กูเห็นอย่างที่ >>580 พูดนั่นแหละ เวลาคุยสปอยล์มีแค่ไม่กี่คนแรกอะที่จะลากจุด แต่คนต่อๆมาจะไม่ลากเลย บางทีมันอยู่กันเป็นพรืดยังพอรู้ไงว่าเป็นสปอยล์ แต่บางทีมีโพสต์อื่นขั้นหลายโพสต์แล้วคนที่คุยเรื่องสปอยล์ต่อยังไม่ลากจุดอยู่ดี คนไม่อ่านสปอยล์ก็งงนึกว่าฟิคกาวแล้วก็ถามว่านี่กาวหรอ กลายเป็นว่าเผลออ่านสปอยล์ไป กูจำได้ว่าเคยมีเรื่องแบบนี้อยู่

>>579 พึ่งล่มไป555 ทางนี้ๆกูสลับสนุนเรือตัวละครรองทุกตัวตั้งแต่ยูกิโนะไปยันคานคุง555

>>584 กู >>569 เองนะ ม่ายยยย กูขอโทษที่ยิงเรือ ยังไม่ล่ม ทุกคนกลับมาขึ้นเรือกับกูก่อน โฮฮฮฮฮ

>>581 กุนึกออกหลายอัน แต่กุทำงานแปบ พอจะพิมพ์ๆ ลค.โทรมาอยู่นั่นแหละ วุ้ย

เดี๊ยวมาตอนเลิกงานดีกว่า

>>585 กู>>584 ได้กูอยู่ได้ทุกเรือจะลงเรือมโนตามเรย์กะแล้ว5555

>>575 มึงนี่ร่างแยกของกูจริมๆ พูดสิ่งที่กูคิดไปหมดแล้ว กูเป็นอีกคนตามอ่านสปอย ดิบกูก็ดำน้ำเอง แค่ไม่มาร่วมกรี๊ดด้วย

ก่อนหน้านี้ก็ยังพอโอเคนะเรื่องสปอย แต่หลังๆพวกมึงสปอยกันเกินไปว่ะ สาดสปอยกันซะเยอะ มาถี่ๆรัวๆ แถมคุยลากยาวสปอยกันไปต่อเนื่องทุกเรื่องราวไม่ยอมจบ จนไม่แปลกที่โม่งแปลมันเปิดมาเจอแล้วเฟลในตอนแรก ว่าเออ มึงพูดสปอยกันมาขนาดนี้ก็ไม่ต้องอ่านแปลกันก็ได้มั้ง สปอยมันก็มีครบใจความอยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

กูรู้ว่ากติการการสปอยมันคือให้ใส่จุดแล้วลากยาวเว้ย ซึ่งทุกคนทำตามมันก็เป็นเรื่องดี แต่ระยะหลังๆนี่พวกมึงชักไม่น่ารัก ไม่จุดเตือน แถมสปอยมันทุกภาคส่วน เอาซะแบบไม่ให้ลุ้นเลยว่าจะเป็นยังไงต่อ กูจำได้นะว่าช่วงหิ่งห้อยหรือลาเต้มีคนมาสปอยล่วงหน้าว่าฟินมาก โดยไม่บอกอีเวนท์อะไรเลย ให้รออ่านเองแค่นี้แหล่ะ ทุกคนก็โอเค รอลุ้น แล้วก็กรี๊ดแตกกันเพราะแม่งฟินจริง กูชอบบรรยากาศแบบนั้นมากกว่าหลงเข้าดงสปอยแบบนี้ว่ะ กูไม่มายด์อะไรหรอก แต่คนไม่ชอบก็มีไง ใจคอพวกมึงจะสปอยทุกเรื่องไม่เหลือช่องให้ลุ้นกันเลยเหรอ อุบๆไว้บ้างก็ดีนะ

และกระทู้แรกๆมันไม่เป็นกันขนาดนี้นะเว้ย ถึงจะคุยสปอยแต่ก็มีเมนท์คุยไม่เท่าไหร่แล้วก็จบกันไปในเรื่องนั้นๆ ไม่ลากยาวต่อเนื่องแบบนี้ จะเมากาวยังไงก็ยังอยู่ที่โมเมนต์ของแปลไทย หลังๆนี่ชักไปลากดิบมากาวมาเถียงกันเป็นพรืด ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดอะไร คนสปอยก็ไม่ผิด คนไม่ชอบสปอยก็ไม่ผิด กูเห็น >>554 มันก็บอกอยู่ถ้าช่วงไหนสปอยกันเยอะๆมันก็เลี่ยงไปเองไม่เคยมาห้าม พวกหลุดปากสปอยมาเองก็มีเยอะอยู่นะ

ส่วนเรื่องจมเรือก็เคยพูดกันไปแล้วหนนึง ทุกคนก็โอเค ปฏิบัติตามกันแบบนึกถึงใจเขาใจเราดี กูเลยไม่มีคอมเมนต์ในเรื่องนี้ อื่นๆกูก็นึกไม่ออกว่ะ รอคนอื่นมาเปิดประเด็นก็แล้วกัน

ว่าแต่มึงก็เด็กประมูลเก่าเหรอวะ 55555555555555 ยินดีที่ได้พบเด็กประมูลในนี้อีกครั้งนะเว้ย

>>588 มึงพูดแทนใจกูหมดเลย นั่นแหละที่กูอยากสื่อ คือกูเข้าใจนะว่าการสปอยล์มันเป็นสิทธิที่ทำได้ แต่หลังๆ มันมาทุกฉากเก็บทุกช็อตจริงๆ ว่ะ กูคิดถึงบรรยากาศช่วงหิ่งห้อยมากที่โผล่มาฟินร่วมกันอ่ะ แต่ก็เข้าใจนะ มันไม่ผิดทั้งคู่ มันไม่มีกฎเกณฑ์ชัดๆ หรอกว่าแค่ไหนพอเหมาะ แต่ใจเขาใจเราได้ไหมอ่ะ

กูว่ากระทู้ถัดไปปักหมุดมารยาทการอยู่ร่วมกันเลยมั้ย ทำแบบสารบัญอ่ะ คนมาใหม่หรืออ่านไม่ทันจะได้รู้กันด้วย

1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

>>588 >>589 กูก็ไม่อ่านสปอยนะ สำหรับกูเรื่องสปอยคือปัญหามีแค่พวกไม่ใส่จุด หรือคุยแล้วลากยาวจู่ๆมีสปอยแทรกในประโยคแบบนั้น ถ้าใส่จุดก็จบไม่ว่าจะสปอยอะไรยังไงมากมายแค่ไหน เพราะเห็นจุดคนไม่อ่านคือก็ไม่อ่านอยู่แล้วอะ กูเห็นจุดกูก็ลากข้ามเลย ใครอยากคุยอะไรกันคือตามสบายไปได้เลยกูไม่ก้าวก่ายตรงนี้ เออยกเว้นพวกจั่วหัวไว้ก่อนว่าดิบตอนล่าสุด หลายทีก็มีพ่ายแพ้แก่ความอยากรู้อยากเห็น ถถถ นอกนั้นจุดเฉยๆไม่อ่านเพราะน่าจะตอนอื่น แต่กูไม่ได้รู้สึกว่าเยอะมากนะเทียบกับความถี่ในการเจอลากจุด กูรู้สึกว่าเจอลากจุดกันรัวๆบ่อยกว่าตอนคุยๆแล้วหลุดอยู่ดีอะ เพราะงั้นในสายตากูคือคนกลุ่มน้อยที่ไม่ทำ ส่วนจะทำยังไงให้เค้าทำ คือมันก็ทำอะไรไม่ได้ป่ะ ก็ขอความร่วมมือกันต่อไป และขอสติมึงนิดนึงพวกเวลาคุยยาวติดลมแล้วมึงหลุดมา กับเรื่องพิมพ์ใส่หัวทู้บอกไว้บนๆ ขอแบบไม่เป็นลิงค์เพราะคิดว่าคนคงไม่ค่อยคลิกเข้าไปดู แปะโต้งๆเป็นข้อๆไปเลยดีกว่าว่าขอความร่วมมือ

>>591 หัวมู้ใส่เป็นแบบนี้ไปเลยเวิคกว่าในสายตากู ถ้าจะมีอธิบายความเป็นมาหรือจี้แจงเสริมอะไรค่อยแนบลิงค์ แต่การสื่อสารมีประสิทธิภาพดีสุดเมื่อมันสั้นกระชับมากๆ อยากให้มีแบบสรุปใจความแปะโชว์ไว้เลย

>>592 กูเนี่ยอ่านสปอยในนี้และดำน้ำ คือพวกลากจุดยาวๆกูก็อ่านนะ แล้วก็พบว่าพวกมึงสปอยกันหมดเปลือกเลยนี่หว่า สปอยจนไม่ต้องลุ้นอะไรแล้ว ถ้ากูเป็นโม่งแปลกูก็เฟลอยู่นะ
คือก่อนหน้านี้ถึงจะมีคนมาร้องขอสปอย ก็สปอยให้ในส่วนที่ร้องขอแล้วจบไป เช่นมีคนถามเรื่องตุ๊กตาเบียทันว่าจะเสร็จมั้ย ก็มีคนบอกเสร็จ คนถามก็โอเค รู้คำตอบก็จบ แต่ตอนนี้คืออะไร พวกมึงเล่นสปอยกันเป็นคอมโบ ลากยาวไปตอนอื่นๆไม่จบในประเด็นนั้น ไม่มีใครถามก็โพล่งสปอยขึ้นมาเอง กูเลยรู้สึกว่าเกินไปว่ะ ใจคอจะไม่ลุ้นอะไรกันเลยเหรอ กูก็ไม่ได้ห้ามอะไร เพราะเป็นสิทธิ์ที่จะสปอยและสิทธิ์ที่จะอ่าน รับได้ก็อ่าน รับไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่านเท่านั้นเอง

>>560 >>568 กูว่ากูเข้าใจที่มึงจะสื่อนะเรื่องแบบคนบอกว่าสปอยเยอะเกินไม่โอเค ทั้งที่ถ้าไม่อยากโดนสปอยก็เลื่อนผ่านไปเลย กูเลื่อนผ่านเลยก็ไม่รู้สึกมีปัญหานะ และดิบล่าสุดปกติคนชอบจั่วหัวไว้อยู่ละ มีความล่อลวงกูมาก ซึ่งหลายทีกูก็เข้าไปอ่าน แต่ถ้าไม่จั่วกูก็คิดละว่าไม่ใช่ กูเลยไม่เคยเจอปัญหาอื่นนอกจากคนหลุดสปอยตอนคุยอย่างอื่นมาแบบไม่ใส่จุดอะ กับสปอยหลายทีลากผ่านก็เห็นชัดว่ายาวเว่อ ไม่รู้ละเอียดมากหรือหวีดมากกาวมาเต็ม แต่พวกสปอยยาวกูผ่านหมดอยุ่ละเพราะคิดว่ายังไงก็เลี่ยงฟิลเตอร์ยาก กูอยากอ่านเองงี้ มีปัญหาอีกนิดคือบางทีสปอยสั้นมากแค่ไม่กี่คำหรือบรรทัดสองบรรทัด อันนี้ตะหากที่ทำกูโดนสปอยไม่ได้ตั้งใจ เพราะปกติคนเราคุ้นกับภาษาไหนมากๆต่อให้มองผ่านไม่โฟกัสมันก็อ่านออกว่ะ ยิ่งกูเคยลงคอร์สฝึกอ่านเร็วโดยการเลื่อนผ่านตาแล้วอิงแนวคิดการทำงานของสมองใช้ความคุ้นเคยเพื่ออ่าน แบบเอากระดาษปิดอักษรทั้งประโยคไปครึ่งตัวก็อ่านออก มองผ่านๆก็อ่านออก กูนี่ซัดเต็มๆถ้าสปอยยาวไม่เกิน 2-3 บรรทัด รับมาได้ทุกคำเลยจ้ะ... แต่นี่คงปัญหากูเองเพราะงั้นคือไม่อะไร แค่คิดว่าสปอยมายาวๆก็มีดีในแบบมัน แชร์อีกมุมละกันนะ

ky เพิ่งได้กลับมาอ่านมู้ เว้นช่วงไปตั้งแต่เมื่อวานเพราะห่อเหี่ยวเกินทน พอวันนี้ไล่อ่านคอมเมนต์เพื่อนโม่งไปเรื่อยๆ นี่จากอึมครึมๆ กลายเป็นค่อยๆ มีความหวังเรืองรอง แสงทองส่องฟ้า พออ่านถึงตอนสุดท้ายนี่เสียงวงออเคสตร้าโคตรดังกระหึ่มกันเลยทีเดียว โชคดีที่ได้กลับมาอ่าน

โม่งแปลมึงพักผ่อนเยอะๆ เถอะ จนกว่าสุขภาพมึงจะโอเค เมื่อไหร่สนุกกับการแปลอีกครั้งมึงค่อยกลับมาก็ได้ กูอึด กูรอได้ (นี่ไม่ได้กดดันนะ แค่บอกเฉยๆ) กูเคยร่ายยาวขอบคุณมึงอย่างหนักหน่วงรวมทั้งอำลาอาลัยมึงไปแล้วรอบนึงคงไม่พูดซ้ำแล้ว 555+ แต่แค่อยากบอกว่ากูดีใจโคตรๆๆๆๆ ในที่สุดความแอบหวังลมๆ แล้งๆ ของกูว่ามึงจะกลับมาก็มีแววเป็นจริง

>>451 กูอ่านคอมเมนต์มึงแล้วทำไมไม่รู้กูรู้สึกว่ามึงน่ารักมากเลยอะ กูชอบมึงได้ปะ

เรื่องสปอยล์ กูขอประกาศด้วยความภูมิใจอีกรอบว่าจนป่านนี้สปอยล์ยังทำอะไรกูไม่ได้เลยเว้ย! ฮ่าฮ่า เมื่อวันก่อนตอนความหวังดับวูบก็คิดไปแวบหนึ่งว่าหรือจะย้อนไปอ่านสปอยล์ดีวะ ไหนๆ ถ้าหยุดแปลแถมกูก็ดิบไม่ได้เลย ยังไงก็จบเห่ละ แต่คิดไปคิดมาก็ไม่มีอารมณ์ว่ะ สำหรับกูสปอยล์ไปถ้าไม่มีแปลไทยของจริงมามันก็เท่านั้น... เลยปิดมู้ไปนอนเหี่ยวกลิ้งไปมาอยู่ เพิ่งฟื้นคืนชีพได้ก็วันนี้เอง

นั่งอ่านที่เพื่อนโม่งคุยกันไปมาแล้วก็ดีใจที่ได้มาเจอกันนะ พวกมึงน่ารักกันมากๆ จริงๆ ฮืออออ

กูชอบโม่งมู้นี้นะ รู้สึกมีอะไรก็ค่อยๆคุย ความเห้นไม่ตรงกันก็มีแต่บอกให้ใจเย็นๆ พยายามอธิบาย ปรับความเข้าใจกันไม่ค่อยมีถ้อยคำรุนแรงเลย แล้วทุกคนก็พร้อมจะแก้ในสิ่งที่พลาดด้วย ขอแค่บอก รักโม่งซุยรันทุกคนนะ

แต่กูอยากให้จั่วหัวก่อนว่ามีสปอยล์มากกว่า ใส่จุดมา ตอนกูเข้าโม่งแรกๆไม่เข้าใจอ่ะ หรือกุซื่อบื้อ55555 ไม่ก็ตั้งโพสต์อธิบายไว้

>>598 งั้นใช้แบบนี้ไหมอะ
สปอยล์
.
.
.

บลาๆๆๆ

กรี้ดดดดด รักโม่งแปลมากเลย รักษาสุขภาพดีๆเน้อ

>>599 โอเคเลยมึงงงง

>>599 อาจจะดูตลกนะ แต่กูเทสต์เองหลายรอบจนได้ความยาวจุดที่กูคิดว่าลงตัวที่สุดในการเตือนและไม่มองผ่านๆอ่านประโยคแรกๆได้ กูคิดว่า 7-8 บรรทัดกำลังงาม และระหว่างมึงนั่งจุดไปก็รู้สึกมีสติขึ้นด้วยถ้าเมากาวอยู่ อย่างน้อยกูเป็นงั้น 555

>>602 ไม่ดูตลกหรอก กูว่ามึงดูทุ่มเทดี

จำเป็นต้องจุดปิดท้ายด้วยมั้ย? แบบช่องเม้นท์มันอยู่ข้างล่างงี้ จะเผลอไปอ่านไรรึเปล่า...

>>591 เราโอเคหมดทุกข้อนะ แต่ยังสงสัยอยู่ข้อนึงอะ (ขอใช้คำว่าเรานะไม่ชินกับคำว่ากู555)
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
อย่างที่เคยมีคนพูดไปแล้วว่าจริงๆธรรมชาติของโม่งคือสามารถทำไรก็ได้เต็มที่ไม่มีกฎเกณฑ์ แต่ด้วยความน่ารักของชาวโม่งทุกคน (ซึ่งเราชอบมากนะ) เราเลยมีข้อตกลงกันเรื่องจุดสปอย ซึ่งเอาจริงๆ ส่วนตัวเราคิดว่าแค่นี้ก็ถือว่าน่ารักมากแล้วนะ แต่เห็นหลายๆ คนวิจารณ์กันเรื่องสปอยมากไปละเอียดไป สำหรับเราเราคิดว่าบอร์ดนี้คือไว้ให้สำหรับคนที่อยากหาคนคุยแต่แรกแล้ว จะคุยละเอียดมากน้อยก็ไม่น่าเป็นไรนะ เพราะถือเป็นสิทธิของแต่ละคน (เหมือนแต่ละคนจะกาว มโนมากน้อยก็ตามใจเลย) เราคิดว่าการไปบอกว่าห้ามคุยกันละเอียดมันขัดกับลักษณะของโม่งที่เสรีอะ ขอแค่สำคัญที่สุดคือต้องใส่จุดไว้ก็น่าจะเพียงพอแล้วมั้ยอะ
เราก็เป็นคนนึงที่ชอบอ่านสปอยนะ และเวลาเราจะอ่านสปอย เราก็จะรู้ก่อนล่วงหน้าและทำใจได้อยู่แล้วว่าจะโดนสปอยเลยไม่มีปัญหาว่าจะโดนสปอยหนักหรือเบา และถึงโดนสปอยหนักก็อ่านแปลไทยได้ต่ออย่างสนุกสนานอยู่ดี

>>604 กูว่าก็ดีนะ กันสายตา

>>602 เมิงเทพ ขอบูชาในความทุ่มเท

>>605 ข้อนั้นที่เขียนคือที่เพื่อนโม่งบอกว่า มีที่คุยสปอยล์กันแทบจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้วน่ะ (ในประกาศเลิกของโม่งแปลก็พูดถึงข้อนี้)
ก็ไม่ได้ถึงกะห้ามปราม ไม่ได้เป็นข้อบังคับ แต่เป็นข้อตกลงร่วมกันคร่าวๆ ว่าเอาตามที่คิดว่าเหมาะสมกันนะ
กูพิมพ์ไว้โดยสรุปจากที่คุยๆกันข้างต้น บางทีก็นึกคำไม่ออก ก็ช่วยๆกันเกลาๆแก้ๆกันหน่อยแล้วกัน

>>608 ไม่รู้จะแก้เป็นอะไรดีเหมือนกัน จะเขียนแนวๆ สปอยล์ให้อยู่ในขอบเขตที่เหมาะสม หรือสปอลย์แต่พอดีไม่เกินงานมันก็ดูคลุมเครือชอบกลอะ

>>608 คือถ้าสปอยตอนที่ใกล้จะแปลถึงแล้วก็เห็นด้วยแหละว่าไม่น่าจะเอามาคุยกันไม่ว่ามากหรือน้อย เพราะรออีกแค่นิดนึงก็จะถึงแล้ว ถ้าเราเป็นโม่งแปลเราก็คงรู้สึกแย่นิดๆแหละ ว่าจะให้แปลทำไมถ้ารู้เรื่องกันแถมคุยกันซะละเอียดแล้ว (แถมโม่งแปลยังแปลสม่ำเสมอและเร็วมากซะขนาดนี้ ไม่เคยหายไปนานเป็นเดือนปีอย่างหลายๆเรื่องเลยยิ่งเป็นเหตุผลให้รอแปลออกค่อยคุยได้)
แต่อย่างเวลาดิบใหม่ออกก็เข้าใจคนที่เค้าคุยถกกันละเอียดยิบนะว่าตอนนั้นอารมณ์กำลังมา อยากสครีม อยากเม้าอยากวิเคราะห์เต็มที่ คือถ้ารอตอนที่แปลถึงแล้วค่อยถกกันละเอียดถึงตอนนั้นมันก็อาจจะอดทนรออีกนาน (เหมือนเวลานิยายเพิ่งออกเล่มใหม่ที่ญี่ปุ่นก็จะเห็นหลายทู้ที่ถกกันไฟแลบมาก ระหว่างแบบแปลยังไม่ถึง) เลยไม่ค่อยอยากให้จำกัดเรื่องความละเอียดที่ถกกันอะ ใครอยากคุยก็คุยกันเต็มที่ไปเลย

>>602 ชื่นชมความทุ่มเท กูอยากให้เอาไปใส่ในเม้นแรกของทุกกระทู้มากๆ เช่น ยืมมาจาก >>591 นะ

1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

แล้วก็น่าจะเพิ่มว่า เวลามีคนลืมตัวทำผิดกฏ เพื่อนโม่งคนอื่นต้องช่วยกันตักเตือน และคนที่ทำผิดกฏห้ามโวยวายเนื่องจากยอมรับข้อตกลงแล้ว

กูคิดว่าบ้างครั้ง เราก็รู้แหละว่าเพื่อนโม่งกำลังสปอยแบบลืมตัว แต่ไม่มีใครออกปากเตือนขึ้นมา เพื่อนโม่งคนนั้นก็ไม่รู้ตัวว่าทำผิดอยู่ เพราะฉะนั้นเรานอกจากเราจะต้องทำตามกฏ เราก็ต้องช่วยกันเตือนคนผิดกฏด้วยนะ

เอาจริงๆส่วนใหญ่จะถกกันละเอียดยิบก็ต่อเมื่อมีโมเม้นโดขิโดขิหรือโมเม้นให้จิ้นแหละ เลยรู้สึกไม่อยากไปห้ามอะ5555555 แบบนี่แหละคือมู้เมากาวที่ควรจะเป็น55555 แต่ถ้าคนอื่นไม่เห็นด้วยยังไงก็ไม่เป็นไรนะ

>>612 ก็เข้าใจ เพราะกูก็เป็นหนึ่ง​ในที่มากรี๊ด​ๆดิบเหมือนกัน เมากาวฟิลเตอร์​ไปเยอะมาก

เรียกว่าเป็นข้อตกลงไว้ไม่ใช่กฏเกณฑ์​บังคับ เพื่อเวลาเมากาวกันมากๆ ก็ขอคนที่ยังมีสติช่วยเตือนๆกันว่าเออ เยอะไปหน่อยแล้ว

ky แป๊ป ชื่อกระทู้อย่าเอาแก้เคล็ดนะพวกมึง กูเข็ดแล้ว

>>614 เห็นด้วยยยยยยยยยยยยยยย เห็นด้วยโคตๆ ขอตั้งเป็นข้อบังคับเลยด้วย ห้ามตั้งชื่อกระทู้แก้เคล็ดเด็ดขาด ตั้งทีไรเกิดเรื่องทุกรอบ!

>>614 เออ ไม่เอาแล้วนะ กูก็เข็ดแล้วเหมือนกัน ปรากฏว่าเนื้อหากระทู้แม่งเป็นไปตามชื่อกระทู้เป๊ะเลย...ตั้งแต่นิทรรศการเรือล่มแล้ว///หรือนี่คือการเดบิวต์เปิดตัวของปีศาจคาน!?! แบบว่าอาถรรพ์ของเขาแรงจริง*โรยเกลือ*

>>616 ทู้หน้าเอาผู้กล้ากูคืนม้าาาาา555555 เอามาจำกัดปีศาจคานให้สิ้นซะะะะะ! (｀_´)ゞ

>>617 พิมพ์ผิด ผู้กล้ากู้ชีพ*

>>605 กูเองก็ไม่อยากเอาประเด็นสปอยละเอียดมากน้อยแค่ไหนมาพูดเท่าไหร่หรอก เพราะทำกันมาต่อเนื่องและยาวนาน ใครใคร่สปอย ก็สปอย ใครใคร่อ่าน ก็อ่าน เพียงแต่ช่วงหลังๆมันชักหนักข้อมากขึ้น สปอยคอมโบ สปอยรัวๆ สปอยละเอียดจนแทบรู้หมดทุกอย่าง ต่างจากช่วงแรกๆที่มันแค่พูดคร่าวๆ ไม่ลงลึก ตอบแค่สปอยในส่วนที่มีคนมาร้องขอ ไม่ได้ลุกลามไปเรื่องอื่นจนบานปลายแบบนี้ กูจะไม่ยกตัวอย่างนะว่าลุกลามยังไง หาอ่านเอาอยู่ในกระทู้นั่นล่ะ เมากาวแค่ไหนก็ควรมีสติยั้งตัวเองไว้บ้าง

ประกาศโม่งแปลมันก็เฟลเพราะเรื่องนี้ส่วนหนึ่งด้วยไง ไหนๆก็สปอยมากันขนาดนี้แล้ว เหลือแค่ให้พวกมึงไปแปลแทนก็เท่านั้นล่ะ และในเมื่อมีประเด็นนี้เกิดขึ้นมาก็ควรตระหนักหรือฉุกคิดกันบ้าง ไม่ใช่จะเสรีๆกันไปตลอด ไม่ได้จะห้ามไม่ให้ทำ ไม่ได้จะบังคับอะไร ยังไงโม่งมันก็ไม่มีกฎเกณฑ์อะไรกันอยู่แล้ว จากนี้จะมากน้อยแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณเจ้าตัวเองละกัน

กูคงจะจบประเด็นสปอยที่กูอยากพูดไว้แค่นี้ กูไม่แคร์ด้วยซ้ำว่าพวกมึงจะสปอยมายาวเหยียดละเอียดขนาดไหนเพราะกูอ่านเองได้ กูแค่เป็นห่วงจิตใจโม่งแปลก็เท่านั้น ถึงจะบอกสปอยได้ แต่ก็ไม่รู้ลิมิตในใจของโม่งแปลหรอกว่าควรทำได้ถึงไหน และพวกมึงล่อสปอยมาขนาดนี้ไม่เหลือให้ลุ้นเลยมันจะไปตื่นเต้นอะไร้

>>619 เห็นด้วย...

>>619 กูเป็นคนนึงที่อ่านสปอยล์ แต่กูก็เห็นด้วยกับมึง

>>619 +1

>>619 +1

>>619 +1

>>528 โม่งแปลลกูรักมึง ม๊ากกกกมากก มาให้จุ๊บให้กอดที ม๊วบบ-3-~

>>619 ประเด็นของกูมีแค่มันเป็นตอนไหน เพราะกูเห็นด้วยกับเม้นบนๆที่ว่าตอนใหม่ล่าสุดมันก็ห้ามยาก มันก็มีความฟีเวอร์ของอะไรที่ออกใหม่เป็นเรื่องปกติ ไม่ต้องนิยายออกใหม่ เรื่องอะไรหรือของอะไรออกใหม่มันฟีเวอร์ทั้งงั้น มันเรื่องปกติทางจิตวิทยา แล้วคนก็อยากคุยอยากสครีมกัน อันนี้กูเฉยๆเพราะนี่มันก็บอร์ดพูดคุย และมันไม่ได้ใกล้ที่โม่งแปลจะแปลถึง ตอนใหม่สำหรับกูมีประเด็นแค่กรี๊ดกันจนไม่สนแปลไทย ซึ่งถ้าเวลามันใกล้กันคือก็เลื่อนออกไปตามข้างบนบอกก็คือจบ จะละเอียดจะกรี๊ดจะอะไรนั่นไม่ได้มีปัญหา

ส่วนถ้าเป็นตอนเก่าแล้วเอามาเล่ายาว อันนี้กูเห็นด้วย โอเคว่าไม่ควร แต่กูไม่รู้นะว่ามีตอนไหนอะไรยังไง อยู่ดีๆเล่าขึ้นมาเองเลยหรือว่าเมาต่อเนื่อง เพราะปกติกูไม่อ่านสปอยอะไรที่ยาวผิดปกติอยู่แล้วเพราะกูไม่ได้อยากรู้ฟิลเตอร์หรือมโนกาวใคร ซึ่งพอมันยาวเว่อกูว่ามันมี ถ้าเจอลากจุดสปอยแล้วยาวเว่อก็ข้ามเลยตลอด ซึ่งถ้าเนื้อหามันเป็นตอนเก่าๆหรือใกล้แปลไทยก็โอที่ขอให้เพลาลง ก็แค่นั้นแหละ สำหรับกูมันแค่ว่าเป็นตอนไหน

>>626 ก็ส่วนใหญ่​มันคือตอนใหม่เนี่ย​แหละที่คุยแหลกลาญ​
อย่างดิบล่าสุด​สกรีมกันเยอะ คนนึงด้านนั้น อีกคนสกรีมด้านนี้ รวมๆแล้วก็รู้เรื่อง​หมดทั้งตอนใหม่แล้ว
ส่วนตอนเก่านี่กูว่าส่วน​น้อยเลยนะ

>>627 ปกติสปอยดิบใหม่กูอ่านเพราะเค้าจั่วหัวอะว่าสปอยดิบ และมันไม่มีละเอียดมากๆในคนเดียวด้วย ก็อย่างที่มึงบอกว่าคนละนิดละหน่อย แต่คือออ ทำไมมึงต้องอ่านเก็บทุกคนถ้ามึงไม่อยารู้ มึงสไลด์ข้ามเอาบ้างได้มั้ย เพราะคนคุยมันก็เยอะ กูอ่านไม่ทั้งหมดแต่มองผ่านก็เจอคนคุยกันเยอะอยู่ มันก็ดูมีคนเอ็นจอยเยอะ ก็เป็นการใช้พื้นที่เค้ามั้ยอะ กูอ่านเท่าที่กูคิดว่าอยากรู้ หรือของคนที่มีคนรีกลับเยอะๆงี้ มันก็ไม่ได้ต้องตามอ่านแม่งทุกความเห็นแล้วมาบ่นเองป่าววะ แล้วดิบใหม่นี่ทั้งจั่วหัวใส่จุดเลยนะมึง มึงอยากเลี่ยงมึงเลี่ยงง่ายมาก

แล้วกูไม่อ่านสปอยยกเว้นตอนใหม่ที่กูตาม กูดูมาหลายทีมันมีแพทเทิร์นเดิมคือคนที่จะสปอยกับคนที่จะคุย เช่นแบบสปอยดิบตอนใหม่ หรือพิมพฺอะไรกรี๊ดๆเกี่ยวกับตอนใหม่แต่ไม่มีเล่าอะไร จากนั้นลากจุด กูก็รู้ละว่านี่คืเม้นพูดคุย

หรือมันต้องแบบ สปอยดิบตอนใหม่ / สปอยดิบตอนใหม่(เนื้อหาไม่ซ้ำเดิม) / สคีมดิบตอนใหม่ ยังงี้เลยรึเปล่าที่มึงต้องการถ้าจะช่วยให้ชีวิตมึงง่ายขึ้นไม่ต้องอ่านทุกอันจนรวมเรื่องครบ ของใครสปอยไม่ซ้ำเดิมมึงได้รู้ตัวไม่อ่านซ้ำ อะไรแบนี้หรอวะ แต่ส่วนตัวกูเองคือแม่งเลื่อนข้ามบ้างก็ได้มั้ยอะ กูก็ไม่ได้อ่านทุกอันนะ

>>628 คือที่ไม่อยากให้สปอยหนักๆเพราะไม่อยากให้โม่งแปลเฟลอ่ะ พอเข้าใจมั้ย
จริงที่โม่งมันไม่มีกฏ จะคุยอะไรก็ได้ ถ้าคนไหนไม่อยากรู้ก็เลื่อนผ่านไม่ต้องอ่านหมด

แต่ที่เรามาคุยกันเรื่องข้อตกลง เรื่องสปอยหนักไป เพราะการสปอยของพวกเราทำให้โม่งแปลรู้สึกแย่ เหตุผลคือตรงนี้อ่ะมึง ไม่ใช่เหตุผลว่าสปอยทำให้คนไม่อยากรู้ต้องอ่าน

ปล ไม่ใช่ความผิดโม่งแปลนะ กูเข้าใจโม่งแปลที่น้อยใจมากๆ แล้วโม่งแปลคือคนที่ทำให้เราฟรีๆ เพราะฉะนั้นเพื่อให้โม่งแปลสบายใจ พวกเราก็เลยพยายามอยากออกข้อตกลงขึ้นมา

รับทราบ! ปล.รักและขอบคุณนะโม่งแปล

KY ด้วยการเสิร์ฟโมจิพิซซ่าให้โม่งซุยรันกินแกบ้มน้ำชา ใจร่มๆ มาเม้าท์น้องคันตะกับคนรักในมโนของนางไปก่อนก็ได้นะมึง อยากได้บรรยากาศเม้าท์มอยคืนมาอ่ะ

>>528 โม่งแปล กูชอบมึงมากอ่ะ ขอบคุณจริงๆนะที่กลับมาแปลต่อ มึงไม่ต้องลงถี่แบบเดิมก็ได้นะ กูรอได้เสมอ ไปเรื่อยๆอ่ะดีแล้ว

เนี่ย กูชอบการแปลแบบมึงมากเลย อย่างคำว่า นั่งทอดหุ่ยบนโซฟา คือแบบ มึงเลือกใช้คำได้น่ารักมากอ่ะ กูชอบการใช้คำแบบนี้ของมึงมากกก

>>628 คือกูก็เป็นคนที่สปอยล์​ดิบเหมือนกัน​ แต่ว่า
การมีจุดสปอยล์​อยู่​แล้ว​ก็เข้าใจ คนไม่อ่านเขาก็หลบอยู่แล้ว แต่บางทีก็อยากให้ว่าแม้จะจุดแต่ก็เพลาๆการสปอยล์​เยอะเกินลงสักหน่อย
อย่างน้อยๆกูคิดว่าโม่งแปลอ่านเม้นท์ทั้งหมด ​แล้วไอ้ความน้อยใจ​ที่สปอยล์​กันเยอะจนคิดว่าไม่ต้องแปลแล้วก็ได้มั้ง​ มันน่าจะเกิดจากส่วนนี้นี่แหละ

>>630 คือกูเข้าใจว่าโม่งแปลไม่ได้นอยด์หนักมาจากสปอยนะ เพราะเห็นพูดย้ำหลายที อย่างใน >>546 หรือกูเป็นพวกไม่ละเอียดอ่อนวะ อันนี้คือยอมรับ เพราะใครพูดยังไงก็ยึดตามนั้นไปเลยอะ อันนี้ข้อเสียกูเองเรื่องอ่านอารมณ์คน แต่เอาเป็นเพลาลงก็ดีเพื่อความสบายใจทุกฝ่าย ทั้งนี้กูเป็นสายเสพและกูเลือกเสพเอาเองเลยรู้สึกไม่อะไร ก็คงต้องขอความร่วมมือจากคนสปอยดิบใหม่เอาด้วย จุดนี้

>>634 อันนี้กูเห็นด้วย กูเป็นหนึ่งคนที่ไม่ไปดำน้ำอ่านดิบเพราะสาหร่ายพันคอและกูตาย 55555 แต่กูอ่านทุกเม้น อ่านแม่มทุกอย่าง ทั้งฟิค สปอล์ย คุยเล่น แฟนอาร์ตกูก็เข้าไปส่องแต่กูไม่ค่อยได้เม้นนะเน้นอ่านอย่างเดียว (อภัยให้กูด้วยนะ5555) และก่อนที่โม่งแปลจะมาแจ้งข่าวที่ทำกูช็อคจนนึกไปว่านี่วันเอพลิวฟูลเดย์ป่ะวะ(หนีความจริง)แต่ไม่ใช่ไง ช่วงนั้นสาดสปอล์ยหนักมากคุยกันอย่างกะห่ากระสุนแต่กูก็อ่านนะ(อยากรู้อ่ะ555) สรุปว่ามาคนละนิดแล้วเนื้อที่สปอล์ยอ่ะไม่เหมือนกันไง ปะติดปะต่อกันก็รู้เนื้อหาอ่ะ แล้วก็กูเป็นโม่งแปลก็น้อยใจอ่ะ แบบรู้เรื่องกันหมดแล้วสินะงั้นกูก็คงไม่จำเป็นแล้วมั้ง พวกมึงเล่าเรื่องกันหมดแล้วนี่ โบกมือลา เลิกแปล ประมาณนี้อ่ะ อา..อันนี้ความเห็นส่วนตัวกูเองนะ ก็อยากให้เพลา ๆ สปอล์ยรัว
ๆ กันหน่อยถึงแม้กูจะไม่อะไรก็ตามแต่ไม่อยากให้ซ้ำรอยอ่ะ กูกลัวว่าถ้าเกิดเหตุซ้ำอีกคราวนี้คง บ๊ายบาย เรย์กะ ของจริงแน่เพราะโม่งแปลคงไม่กลับมาแปลให้อีกครั้งถ้ามีเหตุการณ์เดิมซ้ำสองอ่ะ

สรุปแล้วกูสามารถทำอะไรได้บ้างเมื่อต้องการสครีมดิบตอนใหม่(เพราะกูตามอ่านจนถึงดิบล่าสุด) ไม่สปอยเนื้อหามากเกินไปนี่คือยังไงอะ คำจำกัดความของสปอยละเอียดคือยังไง คืออย่างดิบตอนล่าสุด

(สปอยล์)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กูกรี๊ดฉากเอ็นโจจะป้อนเค้กเรย์กะมาก ทำไมเอ็นโจทำแบบนี้กรี๊ดดดดดดดดด!!!?
.
.
.
(สิ้นสุดการสปอยล์)

กูเลยมากรี๊ดในนี้ คือปกติกูก็เว้นจุดตลอดนะ คือถ้ามีคนมาถามต่อว่ากรี๊ดทำไมกูสามารถตอบได้มั้ย? มันจะเป็นการสปอยละเอียดไปมั้ย? แต่กูก็ยอมรับว่าตรงส่วนวิเคราะห์กันข้างบนที่มันมีสปอยเล็กน้อยกูก็ลืมใส่จุด หรือกูควรจะหลบไปสครีมเงียบๆคนเดียวดี...

>>637 นั่นสิ ถ้าตอนใหม่มันกร๊าวมากแล้วสครีมกันหลายๆคน ต่อให้ไม่ทุกประเด็นแต่เอามาหวีดก็ต้องพีคๆอยู่ดีอะ มันก็วนกลับมาจุดเดิมป่ะเนี่ย สรุปคือทำไรได้บ้าง สปอยตอนมหม่ถ้าแต่ละคนกรี๊ดคนละจุด ลงเรือคนละลำ ออกมาหวีดกันคือแม่งจบทั้งตอน สครีมๆๆก็รู้ทั้งตอนไม่ต่าง ต่อให้ไม่ละเอียดถ้ามึงอ่าน และมึงอ่านทุกคน ยังไงมึงก็รู้

เพิ่มเติมจาก637 คืออย่างข้างบนที่หวีดและสปอยกันเยอะมากเพราะมีการเคลื่อนไหวของเรือทั้งสองลำ แต่ละฝั่งก็อ้างอิงเนื้อหาในแต่ละส่วนประกอบการหวีดของตัวเอง คือกูคิดว่ามันเป็นการพูดคุยวิเคราะห์เกี่ยวกับเนื้อหานิยายอะ(แต่ดันสปอยเพราะเนื้อหาเกินแปลไทย) ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติของการพูดคุยเรื่องนิยายนะ
หรือว่าควรจะงดการพูดคุยวิเคราะห์เนื้อหาที่ยังไม่ได้แปลไทย แบบนี้จะโอเคกว่าใช่มั้ยอะ?

เหตุผลอีกส่วนนึงที่เราตั้งคำถามเรื่องสปอยมากน้อยก็เพราะเข้าใจว่ามีคนที่ชอบเสพสปอยหนักๆอยู่ด้วยเหมือนกัน(เราจะเป็นเฉพาะเวลาที่มีโมเม้นเอ็นโจ5555) แล้วคำว่ามากน้อยแค่ไหนถึงโอเคมันก็พูดลำบากอะ ตอนแรกเราก็คิดแบบเม้น >>635 ว่าโม่งแปลไม่ได้นอยเรื่องสปอย แต่ท่าทางเราจะอ่านตีความไม่ดีเอง...(ขอโทษค่าาาา T T) แต่ถ้าเพื่อความสบายใจของโม่งแปลก็ขอความร่วมมือจากคนที่มาเม้นหลังๆ ให้ดูก่อนว่าคนก่อนหน้าสปอยไปเยอะรึยังและอย่าสปอยเพิ่มถ้าเริ่มเยอะก็ได้นะ หรือว่าควรมีกระทู้แยกไว้คนที่อยากเสพสปอยดิบใหม่หนักจริงๆ จะได้ไม่ต้องระวังเรื่องลืมจุด กับเรื่องสปอยมากน้อยไปเลยดีอะ

กูกลัวโม่งแปลมาอ่านพวกข้อตกลงแล้วรู้สึกว่านี่ตัวเองทำให้โม่งคิดมากไปหรอ นี่ตัวเองทำให้คนอื่นอึดอัดรึป่าวอะไรแบบนี้จัง

ถ้าโม่งแปลคิดแบบนี้ กูขอตอบเลยนะว่าไม่ใช่ พวกเราไม่ได้อึดอัด คือโม่งแปลยอมแปลเพื่อพวกเรา แล้วทำไมเราจะเพื่อโม่งแปล ให้โม่งแปลสบายจังบ้างไม่ได้ล่ะ

>>637 กูว่าถ้ามีคนถามคือตอบได้ แต่ไม่ต้องละเอียดยิบบ แบบกั๊กๆไว้บ้างก็ดี เช่น สมมตินะ เอ็นโจชวนเรย์กะไปเที่ยว โดยที่มาแบบอ้อมๆ หลอกล่อโดยใช้ของกิน มึงก็แค่บอกว่าเอ็นโจชวนเรย์กไปเที่ยวเฉยๆ แต่ไม่ต้องบอกรายละเอียดว่าชวนยังไง ใช้ของกินล่อหรือยังไงอะไรแบบนี้อ่ะ

ส่วนตรงที่วิเคราะห์กัน กูว่าอาจจะต้องใส่ (วิเคราะห์ตอนดิบใหม่) อะไรแบบเนี่ย พวกวิเคราะห์มันคงต้องละเอียดอยู่แล้ว แต่จั่วหัวว่าวิเคราะห์ไปก็น่าจะโอเค แต่อย่าลืมจุดตอนสปอยด้วยนะ

เรื่องสครีมยังไงกูว่ามาสครีมในนี้แหละ เพราะมันคือจุดประสงค์ของกระทู้นี้นะ โม่งแปลก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าเราจะสครีมกัน

>>641 แก้ๆ *สบายใจ ไม่ใช่สบายจังนะ555555

กูคิดเหมือน >>641 นะ ไม่เอาแบบถึงขนาดยกมาแปลทั้งประโยคอะ คราวก่อนมันมีราวๆนี้

>>641 แบบนี้ก็ดีนะ พอไว้ไปอ่านเองจะได้ตื่นเต้น(?) โดขิโดขิ(??)แบบเน้น ๆ ลุ้นว่าฤดูใบไม้ผลิของนางใกล้มาอีกก้าวแล้วสิน้าาาาา

>>640 จากการตีความของกู คือตอนใหม่ของแปลไทยมาปุ๊บ พวกเราก็เงียบมาก คุยกันสองสามเม้น แล้วบังเอิญวันนั้นดิบมาใหม่ ก็มีโม่งมาสปอยกันรัวๆจนหมดเปลือก แบบละเอียดมากๆ แถมยังมีคนมาเร่งโม่งแปลให้แปลไปเร็วๆ อยากอ่านโมเม้นนั้น(คนที่มาเร่งขอโทษแล้ว) โม่งแปลเลยเฟลไง บวกกับปัญหาด้านสุขภาพด้วยอีก

มันมีหลายเหตุผลมาประกอบกันอ่ะ
แต่ถ้าจะกันไว้ก่อน จะได้ไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีกรอบ คงไม่มีใครอยากเป็นสาเหตุให้ต้องหยุดแปลอีกรอบอยู่แล้ว เพราะงั้นเราก็ควรจะมีข้อตกลงกันถูกมั้ย

ซึ่งเรื่องสปอย กูอยากให้คนที่อ่านญี่ปุ่นไม่ออกช่วยระงับความอยากรู้ของตัวเองนิดนึง กูก็เข้าใจว่าอยากรู้ แต่ว่ารู้แค่คร่าวๆไปก่อน ไม่ต้องเอาสปอยหนักๆก็ไม่เป็นไรหรอกจริงมั้ย อดทนรอนิดเดียวเอง

ส่วนคนที่อ่านออก แล้วมาสปอยให้ฟัง จริงไม่ได้สปอยหนักอะไรในตอนแรก แต่มาสปอยหนักตอนที่คนอ่านไม่ออกถามเนี่ยแหละ

สุดท้ายกูอยากให้ไม่มีการสปอยแบบแปลบทพูดมาทั้งประโยค แค่สปอยคร่าวๆก็พอ เอาแค่ประโยคพีคๆ รอบที่แล้วมาทั้งประโยคเลยย

ถามต่อนะ(อย่าเพิ่งรำคาญกู กูอยากทำทุกอย่างให้มันเคลียร์เพื่อจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขทุกคน) ยกมาจากข้างบนเลยแล้วกัน สมมติว่ากูอยากจะแลกเปลี่ยนความคิดกับคนที่อ่านดิบคนอื่นๆในดิบตอนล่าสุดว่า คิดว่าทำไมตอนล่าสุดเอ็นโจถึงพูดแบบนี้ ทำตัวแบบนี้ มันจะเกินในส่วนที่เรียกว่าสปอย(ที่บอกการกระทำแค่นิดเดียว)นี่สิ กูควรจะทำยังไงดี

อะ เอ่อ กูโม่งแปล ขอโผล่มาอีกรอบ ขอบคุณโม่งๆ ที่เป็นห่วงความรู้สึกของกูมาก คือกูอยากบอกว่าไม่ต้องเกรงใจกูนะ กูเห็นด้วยกับทุกคนอ่ะ พูดแบบนี้จะโดนตบไหมวะ ตอนกูหัวร้อนกูก็มีความนอยด์ว่า เอ๊ยยย สปอยล์กันขนาดนี้มาแปลแทนกูเลยไหมวะ แต่พอกูหัวเย็นลง ก็คิดได้ว่าเป็นสิทธิที่ทุกคนทำได้อ่ะ กูเข้าใจโมเมนต์แห่งความฟินที่อยากแหกปากแชร์กับคนรอบข้างนะ มันเป็นความรู้สึกหลักๆ ที่ทำให้กูอยากมาแปลท่านเรย์กะเลย เพราะงั้นพวกมึงสครีมกันไปเถอะ ทำตามกติกาใส่จุดก็พอ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมานั่งรอกูแปลในอีก 9 เดือนให้หลังถึงจะได้ฟินอ่ะ เซ็งตายห่าพอดี วิธีการเลือกเสพมันเป็นของใครของมันเนอะ ส่วนกูก็ไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละ ที่ผ่านมากูก็กดดันตัวเองมากไปด้วยแหละ แต่การได้แปลท่านเรย์กะคือความสุขของกูจริงๆ นะ
ยังไงกูก็ชอบพวกมึงนะ วิธีการดีเบตของพวกมึงดูมีอารยะมาก อย่างกับเด็กซุยรันของแท้เลยว่ะ

>>647 โม่งแปลลลล ดีนะมึงอยู่ไกลและกูไม่รู้ว่ามึงเป็นใคร ถ้าอยู่แถวนี้กูจูบมึงละะะะ 555 รู้สึกมึงมีความเข้าใจในทุกคนและยอมรับความแตกต่างหลายๆอันได้ดี นอกจากตอนมึงบอกเลิกแปล ปกติเวลาอ่านเม้นมึงกูรู้สึกสบายใจตลอดนะ ม๊วฟฟฟ รักนะมึง

>>647 กุกำลังจะซาบซึ้งมึนถึงตับไตแล้ว เจอมุกตบท้ายเข้าไปแทบพรืดออกมา ขอบคุณมึงมากนะโม่งแปลที่เข้าใจพวกกุ กุชอบสปอยล์นะ แต่ถ้าเทียบอารมณ์ตอนอ่านสปอยล์กับที่มึงแปลมันเทียบกันไม่ได้ว่ะ ฟีลมันต่าง ตอนกุอ่านสปอยล์กุก็อดนึกไม่ได้ว่ามึงจะแต่งออกมายังไงหใ้สมเป็นเรย์กะ ยิ่งได้อ่านของมึง จากกาวเพราะสปอยล์100เปอร์ มันก็พุ่งไป1000เปอร์งี้อ่ะ เพราะฉะนั้น มึงไม่จำเป็นต้องรู้สึกน้อยใจสักนิด กุขอเอาใจช่วยมึงสุดกำลังตรงนี้แหละ สู้ๆ!!!

>>647 ถ้ามึงโอเคก็โอเค
ป.ล. จากที่มึงล้มหมอนนอนเสื่อคราวนี้กูว่ามึงไม่ต้องแปลถี่เท่าเดิมก็ได้ถ้ามันฝืน กูกลัวมึงเป็นอะไรไปมากกว่าอะ ถึงกูจะรู้จักมึงแค่ในโม่งกับในแมว ไม่ได้รู้จักมึงเป็นการส่วนตัวก็เถอะ

>>647 ขอบคุณมึงมากนะะะะ