Fanboi Channel

>>817 มึงสั่งใครเขียนไม่ได้ ถ้าอีคนเขียนแม่งเกลียดLGBTจิงมึงก็เปลี่ยนมันไม่ได้จริงมั้ย เพศที่สามมันผิดปกติ สังคมยังรับไม่ได้ทั้งหมดยังอคติอยู่จริงมั้ย
กูจะบอกว่าเรียกร้องโดยไม่ดูบริบทจะทำให้หายนะ คนที่ไม่สนใจแม่งก็ยิ่งงงทำไมพวกLGBTเรื่องเยอะ นิยายเกรียนๆไม่ได้เจตนาด่าล่อแค่ขำๆแม่งยังโวยวาย
มึงกลัวค่านิยมผิดๆมันก็ผิดมาชาตินึงแล้ว มึงอยากขอสิทธิ มึงก็ช่วยไปประณามนิยายที่แม่งเจตนาด่าชัดๆ มึงแจ้งพี่เว็บแจ้งตำรวจก็ยังได้ถ้ามึงไม่ชอบ
มึงต้องเข้าใจว่าคนมีเหี้ยทุกเพศแหละ ชายหญิงธรรมดาก็มีเหี้ยเกลียดเพศที่สาม เพศที่สามก็มีเหี้ยทำตัวน่ารังเกียจสมควรโดนด่าไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง
มึงคุมใครไม่ได้ แถมมึงบังคับให้คนอื่นเห็นตามมึงก็ไม่ได้ ไม่งั้นมึงแหละที่ทำตัวคุกคามคนอื่น กูไม่ได้เกลียดLGBT แค่อยากเตือนสติ ออกตัวแรงน่ะไม่เคยช่วยให้มีอะไรดีขึ้น

มันก็ยังดีที่ตั้งกระทู้นะกูว่า ตอนนี้คนเขียนนิยายส่วนใหญ่ที่อ่านกระทู้ก็จะมีความคิดประมาณว่า "เออจริงว่ะ ต้องระวังเรื่องเพศละ" บ้างล่ะ แต่ในมุมมองของคนอ่านอาจจะมีบางคนไม่พอใจประมาณว่าเรื่องเยอะอย่างมึงบอกนั่นแหละ
ส่วนตัวกูเห็นค้าน เพราะมันปิดกั้นอิสระของนักเขียน ถ้าไม่เขียนผิดกฎหมายอะไรที่ตั้งไว้ก็เขียนได้ทั้งนั้นแหละ ในประเด็นนี้พวกมึงพูดถึง ปฏิกิริยาของตัวเอกที่โดนกระเทยกระทำ แม่งจะทำอะไรก็เรื่องของมันดิ มันอาจจะทำเกินเลยบ้างเพราะมันเป็นนิยายป่ะวะ ยังไงก็ถือว่าอยู่ในขั้นป้องกันตัวเอง มันไม่ได้เขียนอย่างเฉพาะเจาะจงให้ผู้อื่นรู้สึกรังเกียจสักหน่อย มันก็แค่สองสามบรรทัดในนิยายเท่านั้นแหละ แล้วการค้านตัวอย่างที่พวกมึงยกๆ กันมาแม่งก็บ้าเกินไป มึงบอกว่าไม่มีใครกระโดดหนีหรืออะไรแบบนั้นหรอก ไม่จริงว่ะ มึงจะไปตรัสรู้ได้ไง มันก็แค่คุยกันในวงแคบๆ แค่นี้แหละ

กุมาจากแชท อยากเสือกบ้าง

ทำไมจะเขียนนิยายแล้วเอากระเทยมาเป็นตัวตลกไม่ได้วะ ถ้ายึดตรรกะนั้นนักเขียนก็ไม่สามารถเขียนเพศหญิงเพศชายเป็นตัวตลกได้เช่นกันสิ อย่างนี้มันไม่ได้เรียกร้องความเสมอภาคทางเพศแล้วนะมึง แบบนี้มันเรียกร้องให้เพศตัวเองเหนือกว่าเพศอื่นแล้วนะ แล้วที่สำคัญกูคิดว่าตัวเอกมันก็มีสิทธิ์จะเกลียดใครก็ได้ไม่ว่าตัวละครอีกตัวจะดีหรือไม่ดี ในชีวิตจริงคนที่ถูกเกลียดไม่จำเป็นต้องเป็นคนเลวเสมอไปนะเว้ย เกลียดเพราะแม่งดีเกินก็มี เกลียดเพราะแม่งสวยเกินก็มี กูเพลียกับการเรียกร้องแบบนี้ว่ะ

กูกำลังคิดว่าถ้าพวกมึงมองว่าการเขียนให้ LGBT เป็นตัวตลกแบบนี้ แล้วถ้าสมมติเปลี่ยนไปเขียนให้ชาย-หญิงกลายมาเป็นแบบนี้ มึงจะเรียกร้องไหม? หรือจะบอกว่ามันอยู่กันคนละบริบท แล้วมันจะนำไปสู่การแสดงออกความเหนือกว่าของเพศสภาพ การได้รับสิทธิพิเศษ ซึ่งไอ้การกระทำแบบนี้มันไม่ใช่เป็นการเรียกร้องความเท่าเทียมทางเพศว่ะ กูคิดว่าถ้ามึงเห็นว่ามันเล่นแรงกันเกินไปจะแจ้งพี่เว็บแบนไปเลยก็ได้ แจงเหตุผลให้ จะไปคุยกับตัวคนเขียนเลยก็ได้นะถ้ามึงเห็นว่าคุยได้ กูเข้าใจว่าสื่อมันมีส่วนช่วยในการผลิตซ้ำความคิดเดิม ๆ แต่จะปิดกั้นไม่ให้ทำทุกอย่างเลยก็ไม่ได้เหมือนกัน

ก็ใช่ว่าไม่ได้ แต่ที่เห็นส่วนใหญ่มัน stereo type ในเชิงเหยียด เพื่อให้ยึกภาพออกง่ายๆ ถ้ามึงเคยอ่านนิยายของดอกป๊อปจะรู้ดีว่ามันเหยียดเพศหญิงแค่ไหน กระดิกตีนก็เข้ามาเลียใข่ท่านเปกาซัสแล้ว ลองปรับเป็นกระเทยมึงก็จะเห็นภาพ

นิยายนะมันจะเขียนอะไรก็ได้ แต่มันก็สะท้อนตัวตนของคนเขียนด้วย ในบริบทนี้ไม่ได้หมายถึงการทำให้กระเทยเป็นตัวตลก แต่เป็นการสร้าง stereo type ว่ากระเทยเป็นแบบนั้นหมด และเป็นการเหยียด

ประเด็นสำคัญคือการใส่มานั้นจำเป็นกับเนื้อเรื่องหรือไม่ กูจะพูดในองค์รวมนะ อย่างเช่นฉาก 18+ อย่างการข่มขืน โอเคเรารู้ว่ามันไม่ดี เวลาเขียนคนส่วนใหญ่จึงละรายละเอียดไป แต่ถ้ามันจำเป็นต่อเนื้อเรื่องบางอย่าง การบรรยายฉากข่มขืนก็ทำได้

การเหยียดแบบนี้ก็เช่นกัน ถ้ามันจำเป็นต่อเนื่อเรื่องจะใส่มามันก็รับได้ แต่การใส่มาเพื่อเหยียดหยามเป็นสิ่งที่เกินความจำเป็น เหมือนตัวอย่างที่กูยกไปด้านบน ลองเปลี่ยนกระเทยเป็นผู้หญิงแล้วให้ทำอะไรต่ำๆ ดูสิ ใครๆ ก็มองว่าเหยียดเพศ ไม่เฉพาะกับกระเทยหรอก

ถ้าอยากรู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นผิดหรือไม่ผิด การเปลี่ยนตลค.ดูจะทำให้เห็นภาพได้เยอะ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับบริบทและเนื้อเรื่องด้วย แต่อย่างที่พวกมึงทุกคนคงจะรู้ดี พวกที่เอามาล้อส่วนใหญ่มันไม่คิดถึงขั้นนั้นหรอกว่าสำคัญต่อเนื้อเรื่องหรือไม่

>>823 กูเคยวิจารณ์นิยายที่เขียนให้ผู้หญิงติดควยผู้ชายอย่างไร้เหตุผล ตัวร้ายก็โดนข่มขืนนะ ผลคือกูโดนถล่มเละ นักเขียนก็บอกว่าไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน พี่เว็ปก็ไม่ทำอะไร เพราะนิยายที่กูไปบ่นคือนิยายติดท็อปหมวดรัก ซึ่งส่วนใหญ่มันก็มาแนวที่กูว่าหมดละ

ขอถามแทรก ถ้ากุแต่งให้ตัวละครเอกฝ่ายหญิง ขี้อ่อย ทำตัวร่านเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ หรือบางทีก็เพราะความคัน แบบนี้ถือว่าเหยียดเพศหญิงรึเปล่า

>>826 มันอยู่ที่บริบทมึงจะสื่ออะไรจากตัวละครนี้ล่ะโม่ง ทำทุกอย่างเพื่อยิ่งใหญ่ มองคนอื่นเป็นเบี้ย มึงวางเหตุผลให้ดีก็เหมือนตัวเอกชายบ้าอำนาจที่มีฮาเร็มแหละ ส่วนอีนักอ่านคนไหนแม่งจะมองว่าเหยียดก็ห้ามไม่ได้ แม่งเรียกร้องก็ให้ไปอ่านตัวเอกกะเทย

>>826 ไม่ ตัวละครแบบนี้กุชอบด้วยซ้ำดูมีมิติมาก ตัวละครแบบนี้มักจะทำอะไรเพื่อสิ่งที่สำคัญที่สุดของตัวเองเท่านั้น สำคัญยิ่งกว่าชีวิตของตัวเองด้วย เพราะงั้นตัวละครนี้ถึงได้ทำแบบนั้น

>>826 ถามแบบนั้นยังไม่พีค เพราะไอ้ประเด็นหญิงกะเทยนี่แม่งเล่นกันจนปรุแล้ว เล่นกันจนกูสงสัยว่ามันจะโอเวอร์อะไรขนาดนั้น

เอาเป็นว่าแบบนี้ดีกว่า ให้ตัวละครผู้ชายเป็นพวกหื่น ไล่ปี้ผู้หญิงไปทั่ว พอท้องก็ไล่ให้ไปเอาเด็กออก อยู่ให้แม่หม้ายรวยๆเลี้ยง ทำตัวเป็นแมงดาปีกทองไปวันๆ

คือไอ้ตัวละครแบบนี้คนแม่งจะชอบด่าว่าเหี้ย แต่จริงๆแล้วการเขียนแบบนี้แม่งเป็นการเหยียดเพศชายปะวะ มันอาจไม่ได้เหี้ย แค่มีแรงดึงดูดทางเพศสูงผสมกับความต้องการสืบพันธุ์ที่สูงตามก็ได้

ไม่สับนิยายกันแล้วเหรอเพื่อนโม่งงงง

ทำยังไงให้คนอ่านมันมาเม๊นนิยายกันเยอะๆ บ้างว่ะ เม๊นชม หรือเม๊นด่าก็ยังดี

>>831 เนื้อหามึงต้องพีค จนคนอ่านอยากจะเม้นท์เกี่ยวกับเนื้อหา

>>832 พูดซะท้อเลยสัส

>>830 อะ กูชี้เป้าให้
http://writer.dek-d.com/lasantra/writer/view.php?id=1284326

>>833 มันก็ต้องอย่างนั้นจริงๆ ทำให้คนอ่านอินจนต้องมาโพสอะไรก็ได้ซักอย่าง ยิ่งเขียนให้อยากรู้ตอนต่อไปจนลงแดงยิ่งดี

เรื่องนี้ดิ ผ่านพิจารณากับสถาพรละ เคยติดท็อปด้วย
http://writer.dek-d.com/minikikaboo/writer/view.php?id=1304540

>>834 เป็นเรื่องที่ไม่สามารถอ่านแบบผ่านๆได้เลย เพราะอ่านไม่รู้เรื่อง เกิดเหตุการณ์อะไรบ้างกูเรียบเรียงไม่ถูกเลย

>>835 อีกอย่างนึกได้ มันไม่เม๊นกันแต่ก็มีแฟนคลับเพิ่มอยู่บ้าง

แบบนี้ถือว่าพอได้ป่ะว่ะ

>>838 อะไรดลใจให้มึงเขียนเม๊นแบบนี้ บอกกูที ม.ม้า เป็นอักษรต่ำ ไม่มีผันวรรณยุกต์ด้วยไม้ตรี ถึงจะเป็นเสียงตรีแต่ใช้รูปโท

>>836 อ่านผ่านๆ สำนวนธรรมดา ไม่ได้แย่ แค่ธรรมดา พออ่านเพลินๆได้ถ้าสนุก คิดว่าพอเป็นเล่มแล้วคงปรับแก้ให้ดีขึ้นได้

ส่วนที่มันติดท๊อปก็พอจะการันตีได้แล้วว่าเด็กน้อยหอยสังข์ชอบมันพอดู แถมได้พิมพ์กับสถาพร คงจะสนุกตามสไลด์ตลาดละมั้ง

>>839 กุคงไปจำผิดๆ มาจากซักที่ กุผิดไปแล้ว

>>836 ว้าว พล็อตขอพรให้เป็นเหนือกว่าคนอื่นแล้วกลายเป็นผู้หญิงนี่มันพล็อตการ์ตูนเรื่อง Cheeky Angel ที่ฉาย UBC นี่หว่า โหย ไม่ได้เห็นคนใช้พล็อตนี้นานมากกกกก

>>838 กูดีนะ อย่างกูถ้าพล็อตน่าสนใจก็เก็บไว้อ่านตอนมีเวลา ถ้าเขาอ่านถึงตอนล่าสุดแล้วยังไม่ถอนก็ถือว่าดีแล้วละ

>>839 เหมือนกัน เรื่องที่กุแต่งก็มีวิวเข้าพอสมควร แต่เม้นกลับนิ่งสนิทมาเป็นเดือนละ

>>836 เรื่องนี้กูชอบนะ แต่เวลาอ่านต้องดึงสติมากๆ เพราะตัวละครเยอะและพล็อตแลดูมหากาพท์(กูเขียนคำว่ามหากาพท์ถูกป่ะนิ) อ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆ ดี บางทีก็อยากตบหัวนางเอก บางก็อยากกอดปลอบ 55555 ถ้าออกเป็นเล่มจริงแล้วเกลาอะไรๆ ให้สละสลวยกว่านี้ก็อาจจะอุดหนุน ...แต่ว่ามันมีหลายภาคจุง T v T

>>842 พูดถึงแล้วอยากดูเรื่องนี้เลย

>>844 เป็นเพราะดูในมือถือกันเลยขี้เกียจพิมพ์เม้นเปล่าว่ะ

>>847 ก็ขอให้เป็นงั้น แต่กุรู้สึกว่าคนที่เข้ามาอ่านเรื่องกุนี่ค่อนข้างหวงเม้นมากกก กุถามลองถามหรือพูดคุยท้ายนิยายก็เงียบ ลองใส่คำผิดในชื่อตอนหรือต้นเรื่องก็ไม่มีคนแก้ให้ = = แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่มีคนเข้ามาอ่านละมั้ง

ปล ดราม่า อันดับ5 หมวดแฟนตาซี สำหรับคนอยากเผือก http://writer.dek-d.com/rimama11/story/viewlongc.php?id=1439988&chapter=34

>>848 อ่านเรื่องแม่งแล้วมายด์ฟักชิบหาย มีดีอย่างเดียวคือแต่งเร็วสัสๆ

>>848 วันนี้กูเข้าไปส่องเรื่องนี้อยู่ ทันตอนที่มีคนมาเม้นประมาณว่า นี่เหรอนิยายติดท็อป... แล้วคนเขียนก็ไปตอบประมาณว่าผมไม่รู้ครับ แอบลั่นมากๆ 55555 คือคนนั้นก็เม้นตรงไป 555555

ไม่ใช่ว่าตอนจบโรเซนเนียจะเหมือน cheecky angel ที่ตอนจบนางเอกคิดไปเองว่าตัวเองโดนสาปให้เป็นผู้ชายนะเว้ย

ส่วนตัวกูไม่ค่อยชอบการใช้ภาษาในการเล่าเรื่องของเรื่องนี้ แบบที่มันสั้นๆ บรรยายครึ่งบรรทัดหลายๆย่อหน้า มันแบ่งเป็นท่อนๆส่วนๆ เหมือนยังบรรยายไม่ค่อยเก่ง ค่อนข้างน่ารำคาญ แต่มันก็อ่านง่าย เด็กน่าจะชอบอ่านนะ

>>851 ตอนจบแบบมังงะเรื่องนั้น บอกเลยว่าโคตรหักหลังคนที่ชอบสายเปลี่ยนเพศเลย

>>851 ทำเอากูอยากรู้เลย ตอนจบอนิเมะกับมังกะไม่เหมือนกันด้วย สปอยที 555

>>851 กูทนอ่านจนถึงตอนล่าสุดแล้ว เฉลยประมาณนั้นแหละแต่ซับซ้อนกว่านั้นหน่อย
ถ้าวางสมองทิ้งไว้ถือว่าเป็นเรื่องที่พออ่านได้ เนื้อเรื่องแม่งมั่วชิบหายไร้เหตุผลไร้ logic มากอารมณ์แบบคนเขียนแม่งยัดทุกอย่างลงไปมั่วๆตามใจตัวเอง
ยิ่งอ่านที่คนเขียนบ่นๆในแต่ละตอนบอกเลยว่าคนเขียนคนนี้เยอะจริงๆ
กูขี้เกียจอ่านต่อแล้วว่ะ ไม่ไหวๆ

อ้อ ไร้ความสมจริงของเนื้อเรื่องด้วย ตัวละครในเรื่องแม่งเปลี่ยนนิสัย/การกระทำจากหน้ามือเป็นหลังมือได้ตลอดเวลา กูอ่านแล้วหงุดหงิดชิบหาย

>>851 คงไม่เหมือนหรอกมั้งมึงเค้าบอกอยู่หน้าบทความว่าได้รับแรงบันดาลใจจากการ์ตูน แต่จะเหมือนแค่ช่วงแรกตอนจบคงไม่เหมือนหรอก? >>854 เอ่อถ้ามันเหมือนก็นะ แล้วแต่วิจารณญาณก็แล้วกัน

>>856 ก็อารมณ์เข้าใจผิดเหมือนกันน่ะแหละ แต่มีลูกเล่นเดิ่มมาหน่อย

>>854 เนื้อเรื้องแม่งมั่วจริงจังไม่มีความสมเหตุสมผลเลย
กูอ่านแล้วมีแต่คำว่าทำไมโผล่ขึ้นมาเต็มหัว

>>858 ยังไงวพมึง สับให้ฟังหน่อยดิ มันจะวิบัติเหมือนคู่มือเกมไอดอลไหม

>>859 กากกว่าเกมไอดอล อย่างน้อยเกมไอดอลกูก็ชมได้ว่าสร้างข้อมูลแต่ละเกมมาแน่นดี
แต่กูอ่านไม่จบว่ะ ปิดทิ้งช่วงที่แม่งจันทร์เต็มดวงติดๆกันเนี่ย ห่าาา วานซืนเพิ่งจันทร์เต็มดวง วันนี้มึงเต็มอีกแล้ว

>>836 กูตะลุยอ่านถึงบทที่ 76 ขอสับหน่อยว่ะ

ช่วงแรกกลิ่นแรงบันดาลใจมันฟุ้งมาก ซึ่งกูจะพยายามไม่คิดมากเพราะนิยายส่วนใหญ่ที่ได้แรงบันดาลใจมักจะย่อยไม่หมดเนื้อหาเลย "คล้ายๆ" มากไปหน้อย แต่พอกูอ่านต่อไปเรื่อยๆ ก็เห็นพัฒนาการดีขึ้นนะ กลิ่นแรงบันดาลใจลดลงไปเยอะ เริ่มมีความเป็นออริมากขึ้น ซึ่งกูจะสับตอนนี้แหละ

หอก! เจ้าชายเย็นชาห่าอะไรวะ เป็นน้ำแข็งได้ไม่ถึงสิบบทก็หลุดคาร์กลายเป็นพวกหน้านิ่งไม่ค่อยพูด หลุดแบบไม่มีเหตุผล เก็บอารมณ์เก่งตรงไหนวะ ก็ยิ้มได้หัวเราะเป็นพูดยาวๆ ก็ได้ จะเอามาดเจ้าชายน้ำแข็งหรือแอบซาดิสต์หรือผู้ชายเงียบๆ เป็นพ่อบ้านทำอาหารเก่งบ้าถ้วยชาก็เลือกซักอย่างหนึ่งสิ มาปนกันมั่วแบบนี้ทำเอากูนึกว่าเป็นพวกสามบุคลิก แล้วตอนจะแก้คำสาปให้แม่จะประกาศให้คนรู้ทั้งประเทศเพื่อ? ต้นไม้หายากเลี้ยงด้วยเลือดตัวเองไม่ใช่ของส่วนรวม มีพลังวิเศษที่ศัตรูอยากได้เลยต้องคอยระวังไว้ แล้วตอนใช้มึงจะประกาศให้คนอื่นรู้ทำไมวะ แอบทำเงียบๆ ก็ทำไปดิ จะหามุกให้ศัตรูบุกมาชิงของก็หาวิธีอื่นที่มันเนียนกว่านี้หน่อยสิ เช่นข้อมูลรั่วไหลจากคนสนิท แต่นี่ประกาศให้คนทั้งประเทศรู้ เอิ่ม... เป็นเจ้าชายที่โง่มากว่ะ หรือคนเขียนวะที่โง่ แล้วตอนแม่ฟื้นก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องการต้นรับกลับมาเลย ราชินีหลับไปสิบกว่าปีมึงจะไม่จัดงานเฉลิมฉลองอะไรหน่อยเหรอ? ทำอย่างกับว่าราชินีไปเที่ยวต่างประเทศเดือนเดียวแล้วเพิ่งกลับมา อืม....

>>860 เห็นด้วยว่ะ หรือโลกในนิยายนั้นพระจันทร์เต็มดวงทุกสามคืน?

สับต่อนะ เนื้อเรื่องก็เดินเร็วไป ข้อดีก็คือมันไม่ยืดเยื้อ ไม่มีเวิ่นเว้อ แทรกอดีตได้ดีไม่ชวนงง และนี่คือข้อเสียอีกอย่าง ไร้ความงามทางภาษา บทบรรยายสั้นหวน ช่วงความคิดมาเขียนผสมกับบทบรรยายได้มั่วซั่วจนกูต้องย้อนอ่านหลายรอบว่านี่ใครคิดวะ

อยากบอกว่าช่วงหลังๆหนักกว่านี้อีกว่ะ

โม่งนักสับทั้งหลายกูอยากให้พวกมึงลองสมัครเป็น freelance แจ่มว่ะ ที่เค้าประกาศอยู่อ่ะ แต่หาเรื่องที่น่าตีพิมพ์ท่าจะยากว่ะอ่านกันตาแฉะไม่ค่อยมีแววเท่าไหร่ แต่ถ้ามึงหาได้ก็ได้ค่าขนม? เรื่องละ5000

>>864 เมื่อวานกูลองไปไล่อ่านจากอีฟรีแลนซ์แต่มใสนี่ล่ะ สุ่มอ่านเป็น 10 เรื่องจากที่ตอนเยอะๆ ติดท็อป สรุปแม่งท้อ เจอแต่อะไรก็ไม่รู้

>>865 กูเข้าใจมึงเว็บที่พอดูค้นได้ก็มีแต่เด็กดี เว็บอื้นไม่ร้างก็มีแต่เรื่องเสียว 555 แค่กูจะหานิยายดีๆอ่านมันยังยากเลย บางที่กูค้นฟิลเตอร์เยอะอีกเฉพาะเรื่องที่จบแล้วงี้ ที่พออ่านได้น้อยมาก ยิ่งแนวแจ่มกูว่าก็ยากอยู่

>>864 มีลิ้งค์ป่ะ อยากอ่านรายละเอียด 555 อยากทำจัง แต่กูวิจารณ์ไม่เก่ง

>>867 มึงเปิดเฟสของมากกว่ารักแล้วเลื่อนลงมาข้างล่างหน่อยนึงมึงจะเจอโพสที่ว่า

>>864 กูแก้แป๊ปค่าขนมเรื่องละ 500 ถ้าผ่านการพิจารณา ได้เรื่องละ 5000

>>866 กูเจอนิยายเสียวแบบที่ตัดฉากไปธัญวลัย อยากรู้ว่ามันจะไปไกลได้แค่ไหน อ่านไปพอๆ 50 ตอน นอกจากเนื้อเรื่องเหี้ยๆ ตรรกะวิบัติ โคตรไม่สมเหตุสมผล นิยายมันระหว่างตอน 10-50 เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหนึ่งวัน พระเอกล่อนางเอกไปแล้วอย่างต่ำ 4 รอบ แต่ยังไม่แตก เลยมีฉากล่อไปเรื่อยๆสลับกับการดำเนินเรื่อง กูอึ้ง เพิ่งเคยเจอแบบนี้ //open my eyes to the new world

สงสัยนิยายมันจะดำเนินเรื่องจบได้ภายใน 3 วันในนิยาย

>>867 การเป็นบก.ไม่แปลว่ามึงต้องวิจารณ์เก่งนะ หลักๆคือมึงต้องดูตลาดคนอ่านของสนพ. ต้องวิเคราะห์ว่านิยายมันจะขายได้หรือขายไม่ได้ แล้วให้คำแนะนำในการปรับปรุงงาน ถ้ามึงว่ามึงทำพวกนี้ไหว มันก็เป็นได้

>>871 อืม ดูท่าทางจะไม่ไหวอยู่ดีนั่นแหละว่ะ กูให้คำแนะนำใครไม่ด้ายยย 555

ใครพูดเรื่องตัวละครเย็นชาไม่จริงวะ กูเห็นหลายเรื่องล่ะ ยัยตัวร้าย ยัยจอมหยิ่ง นายจอมโหด นี่ตัวร้ายหรือมันปัญญาอ่อนวะ นิสัยหยิ่งๆ พออ่านเนื้อในคือมันหยิ่งแค่ 5ตอนแรก เจอนางเอกแล้วหงอเป็นหมาเลยนะมึง ยิ่งเย็นชาปนกันมั่ว พูดมากชิบหาย ชื่อเรื่องไม่เมคเซ้นกับตัวละครอย่างแรง ไม่นับเรื่องซาตาน ปีศาจอะไรของแม่งอีกนะ

>>873 คีเวิร์สที่เพื่อนโม่งให้มารู้สึกเหมือนคุ้นๆนิยายเรื่องนี้

>>874 นิยายแฟนตาซีหน้าปกแดง ๆ เรื่องนึงป้ะ55

>>875 เรื่องไรวะ บอกหน่อยๆ

>>873 ใช่เรื่องที่ได้แรงบันดาลใจมาจากคิวบิกป่ะ?

>>876 ดุจตะวันกับซาตาน?

กู >>873 กูเหมารวมหลายเรื่องนะ ไม่ทันได้คิดถึงกิ่งน้า 5555555555 แต่กูขอบ่นหน่อย มึงงงง มึงเขียนนิยายคิดชื่อเรื่อง กรุณาให้ตัวะครมึงเมคเซ้นกะชื่อเรื่องด้วย ไม่ก็เจอหน้าแว่บแรกอย่าให้ตัวเอกรีบตีโพยตีพายว่าหมอนี่มันหยิ่ง เย็นชา จริงๆแล้วมันอาจจะแค่พวกสันดานเสียหรือขี้เก๊กเฉยๆ นี่มาถึง เจอหน้าไม่พูดด้วย ...เย็นชาจัง นิสัยไม่ดี โว๊ะ เจอหน้าครั้งแรกถ้าไม่เฟรนลี่มึงจะให้จับจูบตรงนั้นเลยป่ะวะ

อย่าจุดธูปเรียกนางมา

มีนิยายเรื่องไหนที่เขียนออกมาแล้วพระเอกดูหยิ่ง เย็นชาจริงๆมั่งป่ะ? อยากได้ตัวอย่างศึกษาแฮะ แล้วถ้าเย็นชาจริงๆมันจะรักกับนางเอกยังไงหว่า หรืออยู่ที่นิสัยนางเอกด้วย?

>>881 บารามอส (.......)

>>882 ...............................

>>881 จริงดิ นี่ถามจริงๆนะ มึงไม่ได้มุขใช่มั้ย...

ชี้ผิด >>882

>>882 มึงตอบแบบนี้กูไปต่อไม่เป็นเลย T A T

กูเคยเชื่อว่าคาโลนี่เย็นชาแล้วนะมึง 5555555555555555

>>887 กูก็เชื่อ แถมมีตลค.แนวนี้ตามมาเป็นพรวน หล่อ เย็นชา ผมเงิน ใช้พลังน้ำแข็ง 555

>>884 ไม่มุขมึงกูว่าคาร์โลนี่เย็นชาสุดแล้วนะ.... ที่เคยอ่านมานอกนั้นคือเก๊มาก *ขอโทษค่ะ*

>>886 กูนึกไม่ออกแล้วสารภาพ 555555555555

งั้นแบบซิลเวียใน The Chronicle of Zafena นี่ได้ไหมวะ หรือจะเป็นพระเอกใน Hestia? ของคุณหลิว อันนี้กูจำรายละเอียดไม่ได้แฮะ แต่มันมีคนคูล ๆ อยู่คน ไม่รู้ว่าพระเอกหรือเปล่า

กูว่าพระเอกเย็นชาแบบเย็นชาจริงๆแม่งไม่มีอยู่จริงว่ะ ครือนางเอกต้องสามารถทลายเกราะ กำแพงน้ำแข็ง อะไรของพระเอกจนได้ แล้วพระเอกสุดยอดเย็นชาก็จะกลายเป็นคนโรแมนติก มุ้งมิ้งเหี้ยๆ มองนางเอกตาเชื่อม รักจริงหวังแต่ง หึงแรงมาก อะไรแบบนี้อ่ะมึง

>>888 ใจร้าย ตัวละครเราก็ผมเงิน ให้พลังน้ำแข็งนะ ;w; (แต่ไม่ได้เป็นคนเย็นชา)

>>891 ใช้พลัง //พิมพ์ผิด

>>891 กูหมายถึงส่วนใหญ่ แต่ไม่เย็นชาก็ดีแล้ว 555

อยากลองเขียนพระเอกเย็นชาบ้าง กูไม่เคยเขียนอ่ะ ขอลองเล่นหน่อยได้มั้ย

ร่างสูงตวัดสายตามองเด็กสาวที่ตัวสั่นระริกอยู่บนพื้น เรียวคิ้วกระตุกเข้าหากันก่อนจะคลายออกในชั่ววินาที ดวงหน้าคมกลับมาเรียบเฉยดุจรูปปั้นหินสลัก ริมฝีบางขยับขึ้นพร้อมกับน้ำเสียงทุ้มต่ำไม่บ่งบอกอารมณ์ที่ดังออกมา

"เจ้า...น้ำลายหยดแล้ว" ยังไม่ทันที่เด็กสาวจะได้ขยับตัว เขาก็หมุนตัวเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงชายผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้มอันสะบัดตามการเคลื่อนไหว

อร๊าง... สายตาของเจ้ามันช่างบาดลึกลงกลางใจเหลือเกิน มองข้าอีกสิ...มองอีก เลิฟมีไลค์ยูดูน่ะ เคยได้ยินไหม?

แม่งกลายเป็นนิยายตลก 555555555

เย็นชามึงคือซึนเดเระฉบับตัวผู้ใช่ไหม

เย็นชากับเงียบเหมือนกันมั้ยวะ

>>896 ไม่น่าเหมือนว่ะ เงียบคืออาจจะเป็นคนดี อ่อนโยน อบอุ่น บลาๆ แค่พูดน้อยจนแทบไม่พูดป่ะ กูคิดเอาเองนะ ถ้าเย็นชานี่ต้องดูที่การกระทำกับความคิดหรือลักษณะนิสัยมากกว่ามั้ง

กูว่าคาโลนี่ไม่เย็นชานะเอาจริงๆ มันเป็นเด็กมีปมป่ะเลยทำให้นิสัยมันเป็นงั้น ห่า ยิ่งหลังๆรักกับเฟรินนี่มาดเย็นชากูหายไปไหนโม้ดดดด #เจ้าชายเย็นชานั้นไซร้ไม่มีจริง ตัวละครสไตล์นี้จะเรียกว่าซึนเดเระอย่างที่ >>895 ว่าก็น่าจะเข้าข่ายมั้ง /แวะมาเสือกแล้วก็ถือเผือกจากไป

คูลเดเระนี่เย็นชามั้ย?

>>894 สำนวนมึงคุ้นๆกูต้องเคยอ่านนิยายมึงแน่ๆ
>>896 ไม่เหมือนกูแต่งตัวละครเงียบอยู่ เงียบก็คือพวกพูดน้อยเอาสาระ ส่วนพวกเย็นชาสำหรับกูติดจะเหยียดคนทั่วไป

กูมีเพื่อนคนนึงที่พอจะเข้าเค้าคำว่าเย็นชา คิดว่าน่าจะประมาณนี้

1. ไม่ค่อยพูด แต่ถ้าพูดจะโผงผาง ไม่รักษาน้ำใจคนฟัง
2. เวลาอยู่ในกลุ่มจะนั่งนิ่ง ไม่พูดคุยมากนัก เวลาสนใจฟังสิ่งที่คนในกลุ่มคุยกันจะมีรัศมีบางอย่างที่ทำให้คนอื่นรู้สึกอึดอัด
3. ค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง (แต่มีเหตุผล) ถ้าไม่ได้ดั่งใจจะบ่นแรงๆ แบบไม่รักษาน้ำใจคน คนฟังก็หน้าชา (เพราะมันจริง - เช่น ออกทริปแล้วต้องรอคนที่ไม่รักษาเวลา ก็จะสบถออกมาตรงๆ "ทำไมต้องรอ มันเสียเวลา")
4. ถ้ามั่นใจในเหตุผลของตัวเอง จะแย้งอีกฝ่ายแบบไม่สนใจว่าจะหักหน้าอีกฝ่ายหรือเปล่า
5. มีปมบางอย่าง ที่ถ้ามีใครกระตุ้นจะรู้สึกโมโหและของขึ้นทันที
6. ด้วยเหตุผลเหล่านี้เองที่ทำให้ใครหลายๆคนไม่ชอบ แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปแหยมตรงๆอยู่ดี
7. แต่เจ้าชายเย็นชาก็ไม่สนใจด้วย พวกมึงไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตกูขนาดนั้น

กูอ่านเรื่องโรเซเนียจนถึงตอนล่าสุด สับต่อนะ

กลิ่นแรงบันดาลใจโชยหึ่งเลยโว้ยยย! ตอนแรกกูนึกว่าคงจะมีแค่ช่วงแรกๆ แต่ผ่านมาร้อยกว่าตอนมาทั้งดุ้นเลย ลอกบุคลิกยังไม่พอ ยังเอาประวัติมาก็อป แค่ก! ดัดแปลงซะครบทีม แรกๆ ก็มังงะ(ที่กลายเป็นอนิเม)และหนึ่งนิยายแฟนตาซีไทยในตำนาน ตอนนี้มีเกมจีบหนุ่มแวมไพร์(ที่กลายเป็นอนิเมเช่นกัน) ด้วยว่ะ เรื่องบุคลิกกูยังพอถูไถว่ามันใช้กันเกลื่อนเพราะเป็นที่นิยม แต่ถึงขั้นเอาอดีตมาด้วยนี่คืออะไร? กูนึกว่าจะพัฒนาดีขึ้นนะเรื่องแรงบันดาลใจเนี่ย ซึ่งมันก็พัฒนาขึ้นจริงๆ ด้วยว่ะ แต่พัฒนาเอาเกมจีบหนุ่มมาใช้นะ... ต่อไปจะเอาไลท์โนเวลมาด้วยปะวะ?

และลำดับการตัดฉากก็มั่วมาก ความคิดผสมกับบทบรรยายยังชวนมึนไม่พอเรอะ ถึงเอาการตัดฉากคั่นแทรกสลับกันทุกสามย่อหน้า ถ้าอยู่ในที่เดียวกันยังพอว่า นี่อยู่คนละซีกโลกยังตัดมารวมคั่นกลางได้อย่างไร? มาทีสั้นๆ ไม่ถึงห้าบรรทัดแล้วย้อนกลับมาเนื้อเรื่องหลักคือเก่า คือถ้าใส่ช่วงแรกหรือช่วงท้ายของบทมันจะพอใช้ได้ อารมณ์เหมือนฟังเพลงฝรั่งแนวคันทรี่ดังคลอเบาๆ จู่ๆ ก็มีเพลงร็อคแนวเมทัลดังขึ้นให้ตกใจเล่นสักสามวิแล้วเงียบไป จากนั้นมันก็ดังขึ้นแล้วเงียบอีก เสียบรรรยากาศมากกก แล้วลักษณะตัวละครจะอุปมาเหมือนอะไรก็เอาให้แน่นอนหน่อยสิวะ แรกๆ ตาสีแดงดั่งโกเมน ต่อมากลายเป็นสีเพลิงเฉยเลย มันแดงคนละเฉดเลยนะเว้ย! ถ้าเป็นสีเลือดหรือสีกุหลาบก็พอถูไถ แต่นี่สีเพลิง? เอิ่ม...แล้วยังเรื่องตัวละครที่แข่งกันรูปงามหรือหล่อมากกก คนแรกว่าหล่อโคตรคนที่สองหล่อกว่า แต่ก็ยังสู้คนที่สามไม่ได้ แต่ไอ้คนที่สี่นั้นหล่อล่มเมือง คนที่ห้าหล่อจนชายแท้ยังหลง ส่วนคนที่หกหล่อกว่าไอ้ห้าคนที่ผ่านมารวมกัน ทว่าคนที่เจ็ดนั้นหล่อจนเวลาเหมือนหยุดนิ่งไปเลย บลาๆ แหม...เป็นสร้างฮาเร็มที่น่าอิจฉาจริงๆ

ข้อดีที่กูพอเห็นได้ คือการเดินเรื่องที่ไม่ยืดยาดเอื่อยเฉื่อย มุกตลกก็พอไหว แสดงด้านมืดในสังคมมาเปรียบเทียบได้ดี แต่พอหักลบกับ "แรงบันดาลใจ" ถึงสามเรื่อง(ที่กูพอรู้นะ อาจมีมากกว่านั้นแต่ก็ไม่รู้จัก) คาร์แร็กเตอร์ตัวละครที่ไม่คงที่ การบรรยายความคิดกับสภาพแวดล้อมปนกันมั่ว การลำดับฉากที่ตัดแทรกได้ชวนเสียบรรยากาศ กูขอให้คะแนนเรื่องนี้ 6/10

>>901 กูคือคนที่ชอบโรเซเนียเม้นบนๆ แต่กูเห็นด้วยกับมึงทุกประการ โดยเฉพาะเรื่องความหล่อ...มันหล่อกันเกลื่อนจนกูจำไม่ได้แล้วว่าแต่ละคนหน้าตาเป็นยังไง ว่าแต่มึงขยันมากอ่ะ มึงคือโม่งอารีที่เคยมาสับนิยายเรื่องอื่นในห้องนี้ป่ะ?

>>902 เปล่า กูเคยสิงอยู่ห้องนินทาสับเรื่องของกิ่งน้ากับเจ้มุรา พึ่งย้ายมาห้องนี้ก็สับเรื่องนังหนูพริมกับเรื่องนี้แหละ คือกูถ้าจะวิจารณ์ก็จะพยายามอ่านให้ถึงตอนล่าสุดแล้วสับ เพราะถ้ารีบสับตั้งแต่เนิ่นๆ อาจไม่ได้เห็นพัฒนาการที่(อาจ)ดีขึ้น เว้นแต่มันจะเหี้ยมากจนกูทนอ่านไม่ไหว เช่น เรื่องของเจ้มุราที่กูยอมแพ้ในสองบทแรก

>>903 โม่งวิจารณ์นิยายให้เราที นิยายเราอยู่ในเด็กดี มีพระเอกเป็นผู้ชาย วายนิดๆ แต่ไม่มาก หาไม่ยากหรอก ฮ่าๆ

>>904 แหม่ นิยายกูก็เหมือนมึงเลย หาไม่ยากเหมือนกัล

ช่วยแปะนิยายที่บรรยายแบบบุคคลที่ 1 ดีๆ ให้หน่อย อยากได้เป็นแนวทาง

กูอ่านนิยายของหนูพริมจบแล้วนะ สั้นๆเลยคือ...ความเมคเซ้นคืออะไรเอ่ย?

>>907 กูก็เพิ่งอ่านจบ กูไม่รู้สึกเลยว่าพระเอกมันเย็นชาหรือหยิ่ง คาร์แม่งเปลี่ยนไปภายในสามบท ไวกว่าโรเซเนียอีก แล้วนางเอกที่ฝึกมาดีใยกลายเป็นตัวถ่วงให้พระเอกต้องช่วยตลอดล่ะเหวย จะสร้างสถานการณ์ให้พระเอกโชว์หล่อมึงไม่จำเป็นต้องให้นางเอกเป็นตัวถ่วงก็ได้ กลัวความสูง ไม่ยอมหนีเพราะจะอยู่คู่พระเอกเพื่อเป็นพลังคอยช่วยเหลือ (ทั้งที่มึงกำลังถูกจับเป็นตัวประกันใช้ข่มขู่เนี่ยนะ?) สรุปคือนิยายเรื่องนี้มุ่งจะจบแบบแฮปปี้ให้ตัวเอกรักกันสมหวังในตอนจบ แต่ระหว่างนั้นก็ต้องมีบทให้รู้ว่าตัวเอกนั้นรักมั่นกันเพียงใด สายใยผูกพันกันเพราะอะไร ซึ่งบทที่ว่ากูอ่านแล้วถึงกับกรอกตามองบน ถึงกระนั้นมันยังมีข้อดีตรงที่บรรยายได้กระชับไม่ชวนงงหรือเวิ่น (ซึ่งมันเป็นข้อดีข้อเดียวที่กูหาเจอ) ข้อเสียคือตรรกะตัวละครแม่งประหลาด สร้างสถานการณ์ได้วิบัติโคตรๆ ใส่ปมปริศนามาเรื่อยๆ ทั้งที่ของเก่ายังแก้ไม่หมด(เข้าใจนะว่าจะโยงไปถึงเรื่องอื่นในซีรี่ส์ แต่มึงช่วยใบ้ให้หน่อยก็ได้ ใส่มาปมละบทนี่คืออะไร?) ตัดสลับมุมมองบุคคลที่หนึ่งภายในบทเดียวกัน (ทำไมไม่แยกเป็นคนละบทไปล่ะเหวย) สรุปกูให้คะแนน 4/10 แต่เพิ่มพิเศษให้อีก .5 เพราะกลิ่นแรงบันดาลใจไม่ค่อยมี รวม 4.5/10

>>908 แก้ๆ กลอกตานะไม่ใช่กรอกตา และเรื่องอื่นในซีรี่ส์กูกำลังคิดว่าจะเสียสละเวลาว่างอันมีค่าไปอ่านดีไหม? รอโม่งคนอื่นมาเปิดก่อนละกัน

ปล.กูขอตั้งชื่อตัวเองว่า โมโม่(จั)ง /ตัด "จั" กลายเป็นโมโม่ง ลบวงเล็บมันจะกลายเป็นโมโม่จัง ตั้งแบบนี้เพราะอยากเพิ่มความน่ารักให้โม่งว่ะ(?)

>>907-908 เรื่องอะไรวะ อ่านที่พวกมึงสับแล้วอยากลองมั่ง

>>908 ตอนจบพีคสุดคืออีพระเอก มึงรอจนน้องมึงโตจนอายุเกือบ7ปีเลยเหรอวะ แทนที่จะรีบมาหานางเอก นางเอกอยู่บนโลกมนุษย์สามเดือน แต่โลกมึงเกือบ7ปี เชี่ยมาก เป็นกูกูต่อยทีนึง แต่โดยสรุปที่กูอ่านมา มันเป็นกลิ่นตายแล้วข้ามโลกไปต่างมิติที่มีคนเรียกตัวเองว่าเป็นยมทูต ไม่ได้มีธีมของโลกหลังความตายอย่างที่คนเขียนบอกชัดเจนขนาดนั้น ยกเว้นช่วงพิพากษาความดีกับเลวตอนแรก บิบิ

เราแต่งนิยายเกี่ยวกับยมทูต เห็นหนูพริมแต่งยมทูตออกมาแบบนี้แล้วเรารับไม่ได้อ่ะโม่งๆ

พีคสุดของพริมคือพระเอกจะตายแต่มาร้อง save and sound
คนจะตายยังมาร้องเพลงมันใช่เรื่องป่ะ?
สำคัญสุดเลยคือเพลงนี้ไม่ได้มีเนื้อหาชวนฝัน ถ้าจะเอาเพลงมายัดให้ได้ช่วยเข้าใจความหมายที่แท้จริงของเพลงด้วย เลือกให้มันถูกๆหน่อยมันขัดใจ

>>910 เชิญทัศนาจร http://writer.dek-d.com/prince_primnara/story/view.php?id=1448108

>>914 จริงๆก็พออ่านได้นะ ถ้าไม่คิดอะไรมากน่ะ

>>915 ทิ้งสมองไปครึ่งหนึ่งกันเลยถ้าจะอ่าน

>>914 กูอ่านบทสัมภาษณ์นิยายแล้วกู Faceplam หนักกว่าเนื้อหานิยายอีกมึง

>>914 ขอบใจมึงมาก กูขอสกิมแอนด์แสกนผ่านๆละกันนะ พอดีไม่ใช่แนวเท่าไหร่ กูเบื่อรร.เวท 555
>>901 "มังงะ(ที่กลายเป็นอนิเม)" เรื่องไททันป่าววะ เห็นพระเอกชื่อเอเลน (แม่งงงงง)
"หนึ่งนิยายแฟนตาซีไทยในตำนาน" แน่นอนบารามอสแหงมๆ
"ตอนนี้มีเกมจีบหนุ่มแวมไพร์(ที่กลายเป็นอนิเมเช่นกัน)" ส่วนนี่ Diabolik lover?

>>917 บทสัมพาทย์สิมึง 555 ว่าแต่ที่มันบอกเอาคาร์แรคเตอร์มาจากคนจริงรอบตัว ถ้ามีใครมาลอกก็ไม่ยอม โอเค อันนี้ปกติ แต่ไอ้ประโยคถัดมานี่สิ "และจะไม่ยอมด้วยถ้ามีคนมาขอซื้อลิขสิทธิ์ ไม่ยอมขายต่อให้ตั้งราคาสูงแค่ไหนก็ตาม" คือไรวะ ไม่อยากให้สนพ.เอาไปพิมพ์เหรอ ไม่น่านะ ส่วนใหญ่ใครก็ต้องอยากให้สนพ.มาติดต่อไม่ใช่เหรอ แล้วการเอาชีวิตจริงมาดัดแปลงเขียนนิยายแฟนซี มันต้องปกป้องขนาดนั้นเลยเหรอวะ

>>919 กูอุตส่าห์ไม่พิมพ์แล้วหอยหลอด 555555555 ตอนกูอ่านเจอคำว่า สัมพาทย์ คิ้วกูกระตุกเลย นั่งมองอยู่นานว่าแม่งผิดตรงไหน อ่อ ผิดตรงนี้นี่เอง อ่านแล้วกูก็สะดุดตรงนั้นเหมือนมึงอ่ะ เอาคาร์มาจากคนรอบตัวไม่แปลก แต่แปลกที่บอกว่าให้ราคาสูงแค่ไหนก็ไม่ขายให้ ไม่มีทางขายเด็ดขาด.... ห๊วงขนาดนี้เก็บไว้อ่านเองมั้ย

>>919 ไม่น่านะ กูเห็นหนูพริมพร่ำว่าอยากเป็นนักเขียนมืออาชีพ ส่งพิจารณาให้สนพ.เย้วๆ ไม่เชื่อมึงไปดูหน้าบทความนิยายได้

>>921 อ้าว งั้นตกลงมันหมายความว่าไงวะ ชักงง

>>920 เกือบลืม มีใครเป็นเหมือนกูมั่ง หลุดก๊าก ตอนเจอคำว่าออกไป๋ในบทสัมภาษณ์ 555

>>923 ออกไป๋ก็ตลกมึง 555555 เขามีปัญหากับการผันวรรณยุกต์เหรอ มันควรเป็นออกไป๊มากกว่าหรือเปล่า

>>924 สะกดผิดหลายที่จนกูรำคาญเหอะ 555

>>922 เขาน่าจะไม่เข้าใจคำว่าขายนะ คือไม่เข้าใจว่าตีพิมพ์กับสนพ.มันก็คือการขาย(หรือให้เช่า)เหมือนกัน

เขาน่าจะหมายความประมาณว่า ถ้ามีใครจะมาซื้อเรื่องของเขาเอาไปเขียนต่อเอง เขาไม่ยอมแน่ มั้งนะ

>>918 ผิดเรื่องละมึง โรเซเนียนะไม่ใช่ยมทูต มังงะคือเรื่อง Cheeky Angel (อันนี้คนเขียนก็บอกโต้งๆ ไว้ท้ายบท) ส่วนอีกสองก็ถูกตามที่มึงว่า แรกๆ กูก็ไม่รู้นะว่าสี่ขุนพลนี่ "ได้แรงบันดาลใจ" จากเกมจีบหนุ่ม แค่รู้สึกว่าบุคลิกทำไมมันคุ้นๆ จัง พออ่านถึงโหมดย้อนอดีตกูนี่นึกได้เลย แม่งเอาทั้งดุ้นตั้งแต่บุคลิกยันประวัติ ถ้าได้ตีพิมพ์เมื่อไหร่แล้วมีคนรู้จักมากขึ้น พวกสาวกแฟนเกมจะออกมาแฉไหมวะว่านิยายเรื่องนี้ "ได้แรงบันดาลใจ" มาจากเกมจีบหนุ่มชนิดที่ว่ามึงเอามาแปลไทยแล้วเรียบเรียงเป็นนิยายกลายเป็นแฟนฟิค หาใช่ออริจินอลที่ผสม "แรงบันดาลใจ"

>>927 เหรอ โทษที กูเบลอเอง แต่เหมือนขนาดนั้นนี่ลอกชัดๆแล้วนะ ไม่ใช่แรงบันดาลใจแล้ว

>>927 แล้วแม่งก็ได้ตีพิมพ์เหรอวะ? ชิบหายละ

>>927 ควรไปเตือนนักเขียนก่อนโดนแหกทีหลังมั้ยวะ...

>>927 เปิดเผยเลยว่ะเกมจีมหนุ่มเกมไหนอยากเสือก

>>908 กูชอบที่มึงสับมากมันทำให้กูไม่ต้องนั่งอ่านด้วยเพราะกูอ่านต่อไม่ไหว คนเขียนหลายชอบเขียนให้นางเอกเป็น Damsel in Distress แต่เธอเก่งนะแต่... /มองบน >>927 แรงบัลดาลใจ + ยำเรื่องอื่นๆรวมกันกับเกมจีมหนุ่มนี่กูไม่โอเคว่ะ เหมือนเขียนแฟนฟิค crossover มังงะxอนิเมะ ถ้ากูซื้อโรเซเนียมาอ่านกูคงเศร้าดีนะช่วงหลังกูไม่ได้อ่านแนวนี้อีกเลย

>>931 Diabolic loverจ้า
ว่าแต่ถ้างานได้พิมพ์จริงๆนี่ แก้คำผิดบานเลยนา 555

อยากรู้ว่าเหมือนกันยังไง ให้มึงลองอ่านเปรียบเทียบดู

เกมจีบหนุ่มที่ว่า มีสปอยประวัติตัวละครทั้งสี่แบบย่อๆ
http://my.dek-d.com/dekdee/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=5

โรเซเนีย บทที่ทำให้กูรู้ว่าลอก- แค่ก! ได้แรงบันดาลใจมา แค่สลับบุคลิกนิดหน่อยแต่ประวัติเกินครึ่งก็ใช่ละ

http://my.dek-d.com/minikikaboo/writer/viewlongc.php?id=1304540&chapter=140

ห่าราก! เกริ่นมาซะดีจนกูนึกชมว่ามีพัฒนาการดีขึ้นนะ พอได้กลิ่นแรงบันดาลใจกูนี่อึ้งเลย หนักกว่าช่วงแรกอีก อ่านไปเรื่อยๆ ซักบทสองบทยิ่งชัด

>>930 ใครใจกล้าก็ไปเถอะ ดูจากที่คนเขียนบอกท้ายบท คงเป็นประเภทเดียวกับกิ่งน้าาา ไปตินิดเตือนหน่อยเดี๋ยวโดนด่า แคปประจาน จากนั้นก็บุกไอดี เอ้ย! บอร์ดโม่ง

แรงบันดาลใจแรงกล้าขนาดนี้สถาพรก็ยังให้พิมพ์หรอวะ เขียนนิยายสมัยนี้แม่งง่ายดีจัง ควานหาพล็อตกับตัวละครในเมะมายำๆกันก็ได้แล้ว

ปล.แอบสงสารโม่งที่เอาโรเซนเนียมาแนะนำนะ เหมือนเอามาฆ่าให้ตายยังไงไม่รู้

กูจำได้ว่าคนเขียนเขาบอกว่า อย่าด่วนตัดสินนิยายเขา อะไรทำนองนี้ไม่ใช่เหรอวะ? ที่บอกว่าช่วงแรกได้แรงบันดาลใจมานะ แต่ช่วงหลังไม่เหมือน?

ปรากฏว่าช่วงหลังนั้นไซร้...

ผ่านการพิจารณาแล้วด้วยสิ ถ้าเรื่องมันแดงขึ้นมาจะมีผลอะไรมั้ยวะ โดนยกเลิก? หรือต้องรอให้พิมพ์ออกมาแล้วมีคนแย้งถึงจะสนใจกัน พอถึงตอนนั้นก็คงจะมีแบบก็พิมพ์แล้วนี่ แก้อะไรไม่ได้แล้วนี่แหงๆ

แย้งให้เป็นรูปธรรมไปเลยดีกว่าป่ะวะ อยากรู้ว่าสนพ.จะทำไง

>>936 กูว่าสถาพรไม่รู้มากกว่าว่ะ คือบารามอสนี่ยังพอถูไถว่าเป็นนิยายไทย(ที่ได้แรงบันดาลใจเยอะเหมือนกัน)ที่เป็นตัวอย่างให้คนรุ่นหลัง แต่เรื่อง Cheeky Angel นี่อย่างเก่า กูก็เพิ่งรู้จักตอนที่คนเขียนมันบอกนี่แหละ ส่วน Diabolic lover นี่ถึงจะมีอนิเมแต่มันก็รู้จักในวงแคบๆ ของพวกแฟนเกม

>>937เห็นคนเขียนบอกว่าได้แรงบันดาลใจจากดราก้อนเดลิเวอรี่ที่เป็นผลงานของลวิตร์ด้วยนะ ซึ่งกูไม่เคยอ่านว่ะ โม่งไหนเคยอ่านลองชำแหละหน่อยซิว่ากลิ่นมันแรงไหม

เฮ้ย แรงบันดาลใจห่าอะไรเยอะแยะงี้วะ คือปกติแรงบันดาลใจแม่งต้องแบบ กูไปอ่านลอร์ดออฟเดอะริงมากแล้วสนุกจุงเบย กูเขียนนิยายแฟนตาซีที่มีการเดินทางเพื่อปกป้องโลกควบคู่ไปกับสงครามดีกว่า หรือไม่ก็ กูอ่านแฮร์รี่แล้วสนุกจุงเบย กูเขียนนิยายเกี่ยวกับโรงเรียนเวทมนต์ที่มีหอสี่หอแล้วให้ตัวเองค้นหาความลับและก็ผจญภัยในโรงเรียนดีกว่า

ไอ้ที่แบบ เริ่มเรื่องนี่ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องนี้ ตัวโกงได้แรงบันดาลใจมาจากคาร์ตัวนี้ ฉากนี้เอาแรงบันดาลใจมาจากเรื่องนั้น ปมนี้เอาแรงบันดาลใจมาจากอีกเรื่องนึง บทสนทนานี้ชอบมาก เป็นแรงบันดาลใจจากตอนที่ a พูดกับ b ในเรื่อง xxx

นี่แม่งไม่ใช่นิยายแล้วมันสัส นี่แม่งยำสามกรอบ ห่า

>>942 อย่าเรียกนิยายเช่นนี้ว่ายำสามกรอบ ต้องเรียกให้ทันสมัยหน่อยว่า "มิกซ์แฟนฟิค"

พูดถึงเรื่องแรงบันดาลใจ กูว่าส่วนมากที่ออกมาแบบนี้มีสองสาเหตุหลัก 1.ย่อยแรงบันดาลใจไม่หมด เผลอติดมา 2.ประทับใจหรือชอบมาก อยากต่อยอดในแบบของตนเอง เลยสร้างโลกใหม่ขึ้นมาแล้วดัดนิดแปลงหน่อยยัดเนื้อเรื่องส่วนที่ "เป็นแรงบันดาลใจ" เข้าไปในตัวละครที่สร้าง

นิยายที่ได้แรงบันดาลใจแบบแท้จริงคือเขียนออกมาแล้วไม่ค่อยรู้สึกถึงแรงบันดาลใจที่ว่า รู้สึกคล้ายๆ ว่าจะใช่แต่ไม่เหมือน

>>942 โม่งครับ ที่มึงพูดมากูเจอในนิยายเด็กดีหลายเรื่องเลยว่ะครับ

>>944 ไม่รู้อะ คือปกติกูไม่ได้ชอบดูเมะ เล่นเกมยุ่นอะไรงี้อยู่แล้วไง แนวที่กูจะจับได้ส่วนใหญ่ก็จะเป็นอะไรที่มันดังๆแบบ แฮร์รี่ อะไรงี้

ก็พอรู้หรอกว่ามันมีนิยายที่เขียนด้วยแรงบันดาลใจเกินขนาดในเว็บ แต่ไม่รู้ว่าเยอะแค่ไหนอะ

คือนิยายเด็กดีมันมักง่ายเขียนขี้เกียจแปลงอะไรเยอะ อ่านไปนิภาพไลท์โนเวล หรือนิยายแปลเด้งขึ้นหัวหลายเรื่องเลย

สถาเคยสนเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ เมื่อก่อนแค่วิวเยอะต่อให้ขยะแค่ไหนก็เอาไปขาย เทพกระบี่หมื่นล้านยังโดนทาบทามเลย

โม่งอารี โมโม่(จั)ง โม่งไหนก็ได้ สนใจสับเรื่องนี้ป่ะ กูไปเจอมาแล้วเฟลแรง นิยายแบบนี้ยอดวิวคอมเม้นเฟ็บเยอะกว่านิยายหลายเรื่องที่กูชอบอีก ฮือออ http://writer.dek-d.com/rffgdshd/story/view.php?id=1459782

>>948 กูโม่งอารี ยาวไปไม่รับจ้า เสียใจด้วย อิอิ กูขี้เกียจ

>>948 กูเห็นแค่ lv กับ status กูก็ปิดทิ้งแล้ว

>>950 โม่งน่าจะมีปุ่มถูกใจ

>>949 มึงยังอยู่สินะโม่งอารี อันที่จริงกูว่าดีแล้วที่ไม่อ่าน ถนอมสายตามึงไว้อ่านนิยายดีๆเถอะ...

>>950 ความแกรี่สตูที่เอ่อล้นออกมาตั้งแต่ยังไม่เข้าเนื้อเรื่องนั่นมันอะไรกัน แล้วมึงดูสกิล...

>>952 ลองไปส่องดูละแม่งอ่านยากฉิบหาย ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืดเลย

แต่เหมือนจะไม่ยาวอย่างที่คิดแฮะ เดี๋ยวว่างๆจะรีวิวดูละกัน

>>954 ขอซูฮกความเสียสละของมึง ว่างๆเดี๋ยวทำลิสต์นิยายตอนน้อยๆมาให้มึงเลือกนะ55555

>>955 อืม แค่เรื่องย่อกูก็อ่านไม่จบแล้ว เบียวได้อีก

>>948 มึงมองว่าแบบนี้เยอะเหรอ เนียนมาแปะป่ะเนี่ย หลายตอนได้แค่นี้คือน้อยมาก กูเขียนหกตอนก็ได้แล้ว อย่างมากให้สิบตอนป่ะ

>>948 กูโมโม่(จั)ง ทนอ่านถึงบทที่ 5 และกระโดดข้ามไปที่บทนรกตอนที่ 6 ขอยอมแพ้ว่ะ สับเลยละกัน

ไอ้คนเขียนมึงรู้จักนิยายไหมหา! ที่มึงเขียนนี่จะเรียกว่าบทละครท่องจำกูยังกระดากปากเลย บทบรรยายสั้นหวนมีเหมือนไม่มี การจัดเว้นวรรคย่อหน้าติดลบ บทสนบทนาและความคิดมึงอัดมาอยู่ในบรรทัดเดียวกันทำไมวะ เดินเรื่องในมุมบุคคลที่หนึ่งหรือสามก็เอาให้แน่ๆ ดิ คิดว่าใส่เครื่องหมายคำพูดกับ ' ' ก็แยกบทสนทนากับความคิดออกได้โดยไม่ต้องเว้นวรรคจัดย่อหน้าใหม่เรอะ ลองกระโดดข้ามไปอ่านนรกตอนที่ 6 เผื่อว่าอาจจะมีพัฒนาการดีขึ้นแต่ระหว่างนั้นกูอาจทนไม่ได้ แต่ก็ยังห่วยเหมือนเดิม ฟัก!

ส่วนเนื้อเรื่องนี่กูขอนิยามว่าดอกปอปหมายเลขสอง มีความเป็นขยะวรรณกรรมมากพอกัน พระเอกเป็นหนุ่มน้อยวัยเรียนที่มีฉากหลังเป็นฆาตรกรฆ่าชิงทรัพย์ จู่ๆ ก็ถูกวาร์ปมาต่างโลกอย่างงงๆ เห็นระบบเกม RPG ก็ทำเป็นมึนนิดหน่อย จากนั้นก็นั่งคิดเองเออเองแล้วก็เข้าใจทุกอย่างในพริบตาโดยไม่ต้องมีคนสอน ฉลาดมากกก! ต่อไปก็เจอมังกรแก่ในถ้ำที่ถูกผนึก คุยกันเรื่องถ้าพระเอกไม่เชื่อใจมังกรกก็จะฆ่า ถ้าเชื่อใจก็จะไม่ คุยกันสลับกับการต่อสู้โดยมีมังกรโจมตีฝ่ายเดียว สุดท้ายพระเอกก็ปลดผนึกให้มังกร ซึ่งมังกรก็สัญญาว่าถ้าพระเอกช่วยปล่อยจะมอบพลังให้ แล้วพอกันหนีออกไปจากเกาะลอยฟ้าที่ขัวมังกร พอถึงพื้นดินมังกรก็กลับลำไม่ยอมทำตามสัญญาและจะชิ่งหนีไปดื้อๆ แต่ถูกพระเอกลอบเชือดปีกรีดเลือดไปนานแล้ว เดินไม่กี่ก้าวก็ล้มครืน พระเอกผู้แสนฉลาดและเก่งมากกก ก็เฉลยว่าตอนเข้าไปในถ้ำมีเควสฆ่ามังกรโผล่มาให้เห็น เลยวางแผนฆ่าตั้งแรกแล้ว(ทำไมมึงไม่เกริ่นให้คนอ่านรู้หน่อยวะว่าจะมีเควสโผล่ขึ้นมา ถ้าอยากอุบไว้เป็นปริศนามึงไม่ต้องบอกเนื้อเรื่องก็ได้ แค่บรรยายว่ามีความผิดปกติบางอย่างที่พระเอกมองเห็น เช่น มีจอภาพแสดงตัวอักษรมากมายปรากฏขึ้นบนพื้นถ้ำ)

พอฆ่ามังกรสำเร็จตามเควสเวลก็พุ่งยิ่งกว่าเติมทรู จากสิบหกกระโดดไปถึงสามร้อยกว่า ได้สกิลใหม่มาก็ลองกดใช้รัวๆ เป็นเรียกอุกกาบาตออกมาห่าใหญ่แล้วเสือกทำให้พระเจ้าของโลกนี้ตายซะงั้น เลยทำให้พระเอกได้ฉายาผู้ฆ่าพระเจ้า พร้อมกันนั้นเวลก็อัพไปถึงห้าร้อยกว่า แหม...แค่บทเดียวเวลมึงก็เกือบตันแล้วเนอะ เร็วจัง

>>958 กุว่าได้แรงบันดาลใจจากไลท์โนเวลเรื่อง เดธมาร์ช ที่ต้นเรื่องพระเอกโดนวาร์ปไปต่างโลกแล้วเผลอใช้สกิลอุกกาบาตที่ติดตัวมาโดยบังเอิญถล่มมังกรทั้งฝูงจนเลเวลเด้งรัวๆ จากนั้นก็กลายเป็นเมพสาดเดินทางตบเด็ก เก็บฮาเร็ม ชิวๆ

ต่อนะ หลังจากนั้นพระเอกก็ใช้อีกสกิลหนึ่งเป็น "เนตรพันลี้" มองได้กว้างมากและไกลโคตร เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังถูกโจรสามคนรุมยำ ด้วยความเลวในสันดานพระเอกจึงเมินเฉยและจะเดินจากไป ทว่าทันใดนั้นพระเอกก็ฉุดคิดได้ช่วยไว้ดีกว่า เพื่อประโยชน์ในวันนี้และวันหน้า จากนั้นพระเอกก็วิ่งไปช่วยแล้วโชว์สกิล "โคตรอภิมหาเทพทรู" ตบโจรกระจอกเวลสิบกว่าๆ ตายในพริบตา จากนั้นก็เนียนตีซี้กับผู้หญิงที่เป็นถึงจอมเวทของกองทัพเวลสิบแปด(สูงกว่าโจรแล้วมึงแพ้ได้ไงวะ คิดจะยัดบทพระเอกโชว์เทพเก็บฮาเร็มก็หาบทที่ดีกว่านี้ไม่ได้เรอะ เช่นมอนสเตอร์รุม แต่นี่...คนเวลสิบกว่าๆ)

แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เกิดความซาบซึ้งบุญคุณของพระเอกผู้แสนดี จึงเล่าเรื่องโลกนี้ให้พระเอกฟังคร่าวๆ และบอกว่าจะตอบแทนบุญคุณในภายหน้าตามที่พระเอกต้องการ จากนั้นก็แยกกันที่หน้าเมือง พระเอกปลอมประวัติจากเทพทรูเวลห้าร้อยเป็นหนุ่มน้อยสามัญเวลสิบหก ซ่อนฉายาแล้วไปทำบัตรผ่านเมือง และด้วยสกิลพิเศษที่ทำให้แสกนเห็นเลเวลข้อมูลส่วนตัวของคนอื่นทำให้พระเอกรู้ว่าเจ้าหน้าที่หญิงคนนี้อายุมากกว่าที่ตาเห็น บลาๆ ทิ้งท้ายบทว่าพระเอกจะออกไปหาที่ซุกหัวนอน ซึ่งกูขอหยุดเพียงเท่านี้เพราะทนความเบียวที่เอ่อล้นและความแกรี่ที่ฟุ้งมากเกินไปไม่ไหววะ ที่มีคนสนใจเยอะคงเพราะมันพล็อตนิยมไปต่างโลกเจอระบบเกม RPG+พระเอกเก่งเทพ+ฮาเร็ม ซึ่งตัวเอกที่เหมือนคนเขียนจะสร้างให้เป็นพวกแบดบอยหน้าซื่อ ซึ่งกูก็พยายามคิดนะว่าที่เลวคงเพราะมีปม หรือเลวตั้งแต่ต้นแต่ถ้าผ่านไปก็จะเริ่มทำตัวดีเอง แต่พอกูลองกระโดดอ่านไปนรกตอนที่ 6 พระเอกเลวสุดขั้วชั่วสุดยอดละ หาได้มีพัฒนาการอันใดไม่

สรุปคะแนน หาข้อดีไม่เจอ กูให้ -10 พร้อมคำนิยาม "เศษเดนนิยาย"

/กูยังคงเป็นพวกมองโลกในแง่ดีอยู่นะ เห็นว่าน่าจะเป็นเรื่องแรกที่คนเขียนแต่งเลยนิยามเพียงเท่านี้เพราะคงไร้ประสบการณ์เลยสร้างผลงานแบบนี้ออกมา ถ้าเขียนมาหลายเรื้องแล้วยังห่วยไม่เปลี่ยนแปลง กูจะนิยามว่า "สวะวรรณกรรม" เพราะมันไม่น่าจะเรียกว่านิยายได้ด้วยซ้ำ นิทานยังสูงกว่าเลย

>>960 กูยอมใจที่มึงทนอ่านจบ 6 บทได้ กูนี่จอดตั้งแต่บทแรกแล้ว โม่โม่(จั)งมึงคือผู้รอดตาย! ตัวอักษรติดกันเป็นพรืดขนาดนั้นมึงยังจับเนื้อหาได้อีก

>>957 นี่เยอะแล้วสำหรับกูว่ะ มึงไม่เคยเห็นนิยายที่ตอนเยอะกว่านี้แล้วเฟ็บ+เม้นน้อยเหรอ

>>960 กูโม่งอารี กูไปอ่านต่อมาให้มึงถึงบทที่ 11 ละ คือหลังจากที่ไอ้พระเอกเนี่ยมันไปช่วยผู้หญิงคนที่มึงว่าแล้วน่ะ ก็ไปหาที่ซุกหัวนอนเป็นโรงแรมของหญิงม่ายที่ผู้หญิงคนนั้นแนะนำ พระเอกก็คิดว่าผู้หญิงคนนี้หน้าเหมือนแม่ของมันมาก มีอยู่วันนึงมีพวกกักขฬะมาที่ร้าน มาลวนลามผู้หญิงเนี่ยแหละ ประมาณว่าผัวมึงติดเงินกูเอาไว้ มึงต้องเอาตัวมาใช้หนี้แทนอะไรงี้ พระเอกก็เลยโชว์เทพข่มไอ้พวกนั้นเอาไว้ แล้วเปย์เงินให้ผู้หญิงม่าย (ชื่อเฮเลนน่า) ไป

จากนั้นพระเอกก็ไปทำภารกิจล่าจระเข้อะไรสักอย่าง แล้วได้ไปเจอคู่แข่งที่เป็นหัวขโมย (ชื่อไรเนอร์มั้ง จำไม่ได้) พระเอกสู้ชนะ หัวขโมยหนีไปได้ พระเอกก็จัดการจระเข้แล้วเจอหีบสมบัติ ข้างในนั้นมีแหวนที่ใส่แล้วจะทำให้ล่องหนได้ แล้วทีนี้พระเอกก็กลับมาที่ที่พัก เฮเลนน่าก็บอกประมาณว่ากูรับเงินของมึงไม่ได้จริงๆนะ พระเอกก็บอกว่าเอาไปเถอะสัส บลาๆ สุดท้ายก็ยอมรับเงิน ทีแรกกูก็นึกว่าแม่งจะมาสายฮาเร็มแล้ว แต่จู่ๆแม่งก็เกิดอีเว้นท์ที่ไอ้พวกกักขฬะที่ตามก้อร่อก้อติกผู้หญิงม่ายคนนี้มาจับตัวเธอไป บอกว่าเฮเลนน่าเป็นแม่มด (เฉลยว่าไอ้คนพวกนั้นนับถือลัทธิบูชามังกร ไอ้อ้วนตัวหัวหน้าเป็นสังฆราช) พระเอกก็เดือดมากเลยใส่แหวนล่องหนลอบเร้นเข้าไปในที่ของพวกลัทธินั่น แล้วฆ่าพวกมันทิ้งทั้งหมด ไอ้อ้วนสังฆราชก็จับตัวเฮเลนน่าเป็นตัวประกัน แต่พระเอกแม่งเลือดขึ้นหน้าแล้ว เลยฆ่าแม่งทั้งสองคนเลย (อ้าว แล้วมึงจะมาช่วยทำไมวะอีสัส) พอฆ่าคนทั้งหมดตายแล้วพระเอกก็ผันตัวไปเป็นฆาตกรโดยสมบูรณ์ เดินทางไปตามหาตัวหัวขโมยไรเนอร์ แล้วบอกให้มันมาช่วยสร้างสงครามโลก เหตุผลคือเพราะพระเอกอยากทำ (?) ไรเนอร์ก็อิดออดนิดหน่อยแต่ก็ตกลง แต่มีข้อแลกเปลี่ยน 2 ข้อคือ 1. จะต้องไปขอความเห็นชอบจากเพื่อนของมันก่อน และ 2. พระเอกต้องไปช่วยหาของบางอย่างให้ไรเนอร์

อ่ะ อ่านถึงเท่านี้ ขอให้คะแนนแบบหยาบๆเลยแล้วกัน

คำผิด : ไม่ค่อยเห็นการสะกดคำผิด ไม่เห็นการพิมพ์ตก แต่ส่วนใหญ่เป็นคำง่ายๆ กูให้เยอะหน่อย 7.5/10 ไปเลย
การบรรยาย : ต่ำตมชิบหาย แบบนี้เรียกนิยายเหรอวะ ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด ขาดการเว้นวรรค ฉากก็ไม่บรรยาย อะไรก็ไม่บรรยาย บทสนทนากับความคิดตีกันยุ่งเหยิงไปหมด กูให้คะแนนในฐานะที่ยังพออ่านรู้เรื่องที่ 2/10 คะแนน
ตัวละคร : เบียว แกรี่ แมรี่ โกง เวอร์ เทพแบบไร้เหตุผล เลือดเย็นแบบงงๆ เหมือนคนเป็นโรคประสาท ตอนแรกบอกว่าฆ่าคนเพื่อเอาเงินไปใช้ซื้อปัจจัยสี่ แล้วมึงจะตัดหัวตัดแขนตัดขาแม่งทำไม เหี้ยเอ๊ย กูให้คะแนนความเป็นคนแม่ง 2/10 คะแนน
เนื้อเรื่อง : อันนี้อ่านยังไม่จบ (ไม่ถึงตอนล่าสุด) เลยไม่ขอให้คะแนน เพราะไม่แน่ว่าอาจมีอะไรดีๆซ่อนอยู่ ซึ่งเท่าที่อ่านมานี้ก็มองเห็นว่ามีเส้นเรื่องให้เดินอยู่นะ ไม่ได้ออกทะเลไปไหนไกล เห็นเป็นสเต็ปตั้งแต่ พระเอกมาถึงต่างโลก เดินทางเข้าเมือง ตามหาของ มีอีเวนท์ เดินทาง มีอีเวนท์ใหม่ ซึ่งก็ถือว่าพอใช้ได้ (ถ้าไม่นับความสมเหตุสมผลอะไรอื่น)

สรุป 11.5 / 30 ไม่ผ่านว่ะ

>>963 อ่านที่มึงพิมพ์ตอนท้ายๆนี้กูร้องเลย เชี่ยไรเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย สมองส่วนเหตุผลมึงไปอยู่ไหนหมด
ว่ากูสงสัยมานานคนจากโลกปัจจุบันไปนู้นแม่งจะทำใจฆ่าคนได้หน้าตาเฉยขนาดนั้นเลยเหรอวะ คือนี้มึงอยู่ในโลกสงบสุขปลอดภัยตลอดเลยนะเว้ย

>>964 แม่งฆ่าคนมาตั้งแต่โลกปัจจุบันละมึง แม่งอ้างว่าฆ๋าเพื่อเอาเงินไปซื้อปัจจัยสี่ แต่แม่งโหดเกิน ตัดหัว ตัดแขน ตัดขา ประสาทแดกมากๆ

กูไม่กล้ากดอ่านซักทีหลังเห็นพวกมึงบ่นๆกัน
>>964 ตรงเรื่องย่อก็บอกนิมึงว่าพระเอกตอนกลางวันเป็นเด็กนักเรียน ตอนกลางคืนเป็นฆาตรกรต่อเนื่อง คือ...มันเป็นง่ายขนาดนั้นเลอ ถามจริง
ปล. จู่ๆก็นึกอยากเอาไปเทียบกับไอ้เรื่องแคตตาลอกพระเจ้านั่น อันไหนห่วยกว่ากันวะ 555

>>966 นั้นสิวะ เป็นง่ายกันจังกูเคยคิดให้ตัวละครเป็นฆาตกรอยู่ แต่คิดไปมากูก็หาทางลงเรื่องการจัดการศพไม่ได้สักที(ไม่รวมถึงระหว่างฆ่าจะทำยังไงให้ไม่ร้อง หนีที่สำหรับจัดการและอื่นๆ)

>>966 อืมมมมมม พูดก็พูดเถอะ กูให้คะแนนเรื่องนี้ (ฆาตกร) มากกว่าเรื่องแคตตาล็อกนั่นนะ 1. คำผิดน้อยกว่า 2. เนื้อเรื่องดูมีไลน์ของการดำนเนินเรื่องชัดกว่า

ในเรื่องของการบรรยาย แคตตาล็อกพระเจ้าทำได้ดีกว่านิดหน่อย แต่มาเสียตรงที่คำผิดบานเบอะ อ่านแล้วโคตรสะดุด ส่วนตัวละคร แคตตาล็อกเบียวแบบเด็กๆเขียน เหมือนจับนู่นมายัดใส่นี่ให้มันเทพๆ แต่เรื่องฆาตกรนีคือจงใจให้มันเก่งเทพอยู่แล้ว มาถึงก็จับยัดจัดเต็มเลย เนื้อเรื่องแคตตาล็อกก็ดูมั่วๆ ไม่เหมือนกับฆาตกรที่ดูชัดเจนมากกว่าว่าใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร

สรุป แย่พอกัน แต่แคตตาล็อกแย่กว่าหน่อยว่ะ

>>966 กุโหวตเรื่องนี้ เพราะแม่งเหมือนเอาคนบ้ามาเป็นตัวเอก เหตุผลเหี้ยไรไม่มีทั้งสิ้น แถมแม่งเขียนติดกันเป็นแพเลย ทำร้ายสายตาสัสๆ

แค็ตตาล๊อกพระเจ้า มันก็สไตล์นิยายแฟนตาซีเกิดใหม่ทั่วไป เหมือนเรื่องอื่นๆนั่นแหละ เรื่องภาษาก็ระดับมาตรฐานเด็กดีน่ะนะ

>>963 กูโมโม่(จั)ง เรื่องคำผิดนี่กูก็เห็นอยู่เล็กน้อย เช่น กำไล(กำไร) คือจะว่าไปมันก็คงเป็นจุดดีจุดเดียวของนิยายเรื่องนี้นะที่คนเขียนเบียวขนาดนี้แต่คำผิดนี่แทบไม่มีเลย ที่เหลือต่ำตมยิ่งกว่าบัวใต้คอนกรีต

เพื่อนโม่งกูขอถกประเด็นเรื่องอัพถี่ๆบ่อยๆแล้วจะติดท็อปเอง มันจริงแค่ไหนวะ
เห็นพวกมาบ่นเรื่องนิยายกากขึ้นท็อป แล้วทำไมแม่งไม่อัพถี่ๆดูบ้าง แต่งเก็บไว้ก่อนแล้วค่อยมาอัพทุกวันเอายอดวิวดิวะ
จากที่กูเดาเอาเอง นอกจากอัพบ่อยแล้วเรื่องมันต้องโดนเด็กๆด้วย แต่คนแต่งหลายๆคนทำไม่ได้เพราะคิดแบบที่เด็กชอบไม่เป็น ถึงอัพทุกวันก็ไม่ติดท็อป

กูอยากรู้ว่ามีใครลองแต่งโดยหวังติดท็อปป่าววะ ใครอัพทุกวันแล้วติดท็อปหรือวิวเยอะบ้างมึงไม่ต้องบอกชื่อนิยายตัวเองก็ได้

>>971 ของกูนี่แต่งเก็บไว้ก่อนยังไม่ได้เลยอะมึง สมองไม่แล่น งือออ ยางทีกูก็ทึ่งนะที่หลายคนแต่งกันเร็วชิบหาย ถึงคุณภาพจะไม่ได้ดีเด่อะไรก็เถอะ กูนี่สิ กว่าจะเข็นออกมาได้ ใช้เวลานานมาก กลัวโน่นนี่สารพัดไปหมดเลย

>>971 แค็ตตาล๊อกเทพเจ้า ไม่ถึงเดือน ติดท๊อป เพราะลงวันละสี่ห้าตอน
เทียบกับนิยายต่างโลกอื่นๆที่มีวิวมากพอประมาณแต่ไม่ติดท๊อปเพราะมันอัพไม่เร็วเท่า

>>972 เมิงนึกอะไรได้ก็เขียนๆลงบนกระดาษก่อนแล้วค่อยเรียบเรียงเอาทีหลังจะดีกว่า จดๆจ่อๆคิดไปคิดมาแบบนั้นกุก็เคยเป็นสุดท้ายไม่ได้เขียน

>>973 วันละ4-5ตอนเลยหรอวะ แยะไปมั้ยสัสแบบนี้จงใจเบียดเรื่องอื่นชัดๆ
สรุป วันนึงต้องลงมากกว่าหนึ่งตอนหรอวะ กูคาดไม่ถึงเลยว่ะ งี้ก็แบ่งตอนสั้นๆด้วยใช่ป่ะ

>>971 บางทีมันก็ต้องเลือกระหว่างการผลิตงานเขียนที่ดี กับการผลิตงานเขียนที่ติดท็อปอะว่ะ

คือไม่ใช่ว่างานเขียนที่ติดท็อปไม่ดีนะ แต่เท่าที่เห็นก็แบบ......... มันเกาะตลาดได้ไง ตลาดของเด็กดีก็คือนักอ่านวัยรุ่นที่ไม่มีความเข้าใจความงามด้านภาษามากนัก กูเคยอ่านบางคอมเมนต์ แม่งบอกว่าถ้าเห็นเรื่องไหนพยายามบรรยายสวยๆนี่จะปิดไปเลย อ่านยาก ชอบแบบเรียบๆมากกว่า กูแทบร้องไห้

คือบางทีก็ต้องยอมรับว่าการพยายามฝืนบรรยายเยอะๆทั้งที่สกิลตัวเองยังไม่ถึงเนี่ยมันอาจกลายเป็นเวิ่นเว้อจนคนอ่านงงได้ แต่มันก็เป็นสิ่งที่นักเขียนพึงมีปะวะ คือพยายามบรรยายไปก่อน อันไหนงงก็ปรับแก้ ค่อยๆเกลาภาษาตัวเองไป ดีกว่าที่จะเขียนทื่อๆแบบ โจเดินไปในตลาดเจอผู้หญิงผมทองหน้าตาสวยคนหนึ่ง (วิ๊ดวิ่ว //ผู้เขียน) "สวัสดี" โจเข้าไปทัก "ชื่ออะไรครับ" (แหมหน้าม่อนะโจ //ผู้เขียน) ปะวะ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น จะงงหรือไม่มันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับทักษะของคนเขียนอย่างเดียว มันต้องเอาทักษะของนักอ่านเข้ามาคิดร่วมด้วย มันก็มีงานบางชิ้นที่กูเห็นว่าเขียนด้วยภาษาที่ค่อนข้างดี บรรยายลื่นๆสวยๆไม่งง แต่คนอ่านน้อยฉิบหาย ตัวกูเองชอบอ่านงานที่ใช้ศัพท์แปลกๆนะ เช่น โอภาปราศรัย ประดักประเดิด อากัปกิริยา ฯลฯ แต่คำพวกนี้ก็ใช่ว่านักอ่านในเว็บจะเข้าใจทุกคน กูเชื่อว่าบางคนแม่งก็คงเอาไปบ่นนั่นล่ะว่าเขียนเหี้ยอะไรงงชิบหาย

อัพถี่ๆอาจทำให้ขึ้นท็อปได้จริง แต่คนทั่วไปที่ไม่ได้ว่างนั่งเกาไข่อยู่ที่บ้านทุกวันไม่มีทางเขียนงานดีๆ อัพลงเว็บได้ทุกวัน (แบบไม่ซอยตอน) ได้แน่ๆ และกูก็ยืนยันว่ากูยอมให้งานที่กูลงทุนลงแรงเขียนไม่เป็นที่รู้จัก ดีกว่ารีบๆปั่นให้ติดท็อปแต่เนื้อในกลวงโบ๋จนคนที่เขามีความรู้มาค่อนแคะเอาได้ว่างานแบบนี้ติดท็อปมาได้ยังไง

>>975 เยส ตอนกุลงใหม่ๆก็มีคนแนะนำให้สต๊อกตอนไว้เยอะๆ แล้วอัพบ่อยถ้าหากอยากติดท๊อป กุยังไม่เชื่อไง พอเห็นอีนิยายเรื่องนี้แหละกุกระจ่างเลย

>>971 กูกะทำงี้อยู่ กูติดนิสัยชอบเขียนไปแก้ไป บางทีขึ้นตอนใหม่ได้ 3 ย่อหน้าก็กลับไปรีไรท์ตอนเก่าให้สอกคล้องกับตอนใหม่

กูคิดว่าถ้าอัพทีละตอนเนื้อหาจะไม่สอดคล้องกันคนอ่านจะงง กูเลยกะจะแต่งให้จบก่อนแล้วค่อยลงทีเดียว น่าจ 100 ตอนกว่าได้

นิยายกูข้อเสียอย่างคือเปิดเรื่องช้า กูกะปูพื้นไป 10+ ตอนแล้วหักมุมเปิดเรื่อง แต่สไตล์นี้คนไม่นิยมวะ บางคนด่าว่ากากด้วย

พวกวิจารณ์นิยายชอบบอกว่าต้องดึงดูดตั้งแต่ตอนแรกๆ อ่าน 3 ตอนแล้วยังไม่ไปไหนคือนิยายไม่ดี ไม่มีคนอยากอ่าน

แต่กูลองดูที่วางพล็อตทั้งหมดที่วางไว้แล้ว ถ้าเปิดเรื่องเลยมันจะขาดบางอย่างที่กูอยากให้คนเห็นในตัวพระเอก กูเลยลังเลว่าจะยังไงดี

>>976 มึงเอาที่สบายใจเลย มึงตั้งใจเขียนดีสุดๆตามที่มึงคิดก็ได้จะกี่เดือนก็ว่าไป แต่แต่งเก็บไว้ก่อนแล้วอัพถี่ๆ กูอยากรู้จะติดท็อปจริงมั้ย
กูคิดเหมือนมึงแทบทุกอย่าง เขียนสละสลวยบางทีเด็กๆแม่งก็งง ศัพท์ก็ไม่ได้ยากแต่ดันไม่รู้จักทำเอากูปวดหัวมาก

>>971 กูเอง ลองแล้วอัพถี่ๆทุกวันเพื่อพิสูจน์ความจริง อัพมาได้เกือบสัปดาห์ละ ไม่ใช่แนวตลาดนะ ผลคือเรื่องที่เปิดเรื่องพร้อมกูแต่แนวตลาด ยอดทุกอย่างมากกว่ากูx2เท่า ทั้งที่อัพถี่เหมือนกัน

>>978 ถ้ามึงตั้งใจเขียนจบเรื่องก่อน จะวางแผนอะไรก็ง่ายนะ มึงก็เลือกช่วงพีคขึ้นมาเปิดเรื่องให้น่าติดตาม ลงเน็ตต้องเปิดเรื่องให้โดนจริงแหละเว้นมึงสำนวนดีบรรยายแล้วอ่านเพลิน ถึงจะลากให้นักอ่านตามได้

>>980 ขอบใจโม่งมาก แล้วยอดวิวเยอะมั้ย มึงเคยเขียนเรื่องอื่นแต่ไม่ได้อัพบ่อยป่าววะ อยากให้เปรียบเทียบอัพทุกวันกับอาทิตย์ละครั้งต่างกันมากมั้ย

>>979 ลองดูก็ได้นะ ไม่เสียหายหรอก แค่อาจเสียเวลาไปบ้าง

เน้นพิมพ์บทสนทนาเยอะ บรรยายไม่ต้องมี เอาเป็นเรื่องประมาณว่าพระเอกเป็นนักเลงในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่บังเอิญเดินสะดุดท่อหัวฟาดพื้นตาย พระเจ้าสงสารเลยส่งไปเกิดในโลกใหม่ แต่พระเอกโกงพระเจ้าด้วยการขโมยคฑาพระเจ้าไป จะเสกอะไรก็ได้ตามใจปรารถนา แล้วก็โชว์พาวล่าฮาเร็มไปเรื่อยๆ เจอปัญหาอะไรแล้วตันก็ใช้มุกแอบได้ยินตัวโกงคุยกัน

เอาเป็นชื่อ the god's wand : เกรียนตะลุยต่างโลกกับคฑาแห่งพระเจ้า เขียนแม่งตอนสั้นๆ ตอนละฉาก สัก 2-3 หน้า อัพแม่งวันละสามสี่ตอน ไม่ดังให้เหยียบ

>>983 กูเชื่อว่ะ ทั้งแนวทั้งชื่อเรื่องแม่งโดนใจเด็กดียิ่งนัก

ขอขัดจังหวะแป๊บ กระทู้จะเต็มแล้ว ใครตั้งกระทู้เป็นก็เตรียมตั้งได้แล้วมั้งกูว่า เพราะกูตั้งไม่เป็น ; A ;

>>985 ไม่น่าเชื่อว่าจะมาถึงจุดที่กระทู้จะเต็มละ ตอนแรกๆแม่งเงียบมาก 55555 เดี๋ยวรอให้มันเต็มก่อนก็ได้ม้าง แบบ 998 อะไรงี้ค่อยตั้ง

>>982 ยอดวิวร้อยนิดๆว่ะเพื่อนโม่ง เคยเขียนเรื่องอื่นอยู่นะแต่เป็นเมื่อหลายปีที่แล้ว ยังไม่ได้ลองในสถานการณ์ปัจจุบันเลย แค่นี้ก็ตาเหลือกแล้วฮือๆ อัพวันละตอน ตอนละ4หน้า+แบบอ่านทวนและเกลาแล้วมันไม่ง่ายเลย

>>986 นั่นสิ ตอนนั้นมู้ห้องนี้เงียบมาก มาคึกคักน่าจะช่วงที่โม่งอารีหรือใครสักคนเริ่มลากนิยายมาสับ 55555

>>987 วิวร้อยกว่าต่อวันรึ ก็ยังไม่เยอะป่าววะ ติดท็อปต้องพันอัพนี่นา ว่าไปโม่งแต่งแนวไรอ่ะต้องแล้วแต่หมวดอีก

>>989 ไม่ใช่ๆ ร้อยกว่านี่รวมทุกตอน........... แต่ละตอนได้สักสามสิบเองโม่ง แต่งแนวแฟนตาซีแหละแต่ไม่ใช่แนวตลาด

>>981 กูเขียนโดยยึดมุมมองบุคคลที่ 1 แบบเรื่อง maginal operation เป็นพื้นฐานนะ ดังนั้นมันจะไม่ค่อยมีเรื่องการพรรณณาอะไรมากนัก น่าจะไหวอยู่

แต่กูกังวลเรื่องการเปิดเรื่องวะ แรกๆ มันช้ามาก แต่ก็จำเป็นต้องให้ข้อมูลว่าพระเอกเป็นยังไง เพราะนิสัยนี้เป็นจุดสำคัญมากที่ทำให้เกิดเรื่องทุกอย่าง

คือพระเอกก็เป็นแบบนี้แต่แรก แต่มันปิดทุกอย่างไว้ไม่ให้ใครรู้ พอทุกอย่างเปิดเผยถึงได้ทำตัวแบบนี้ แต่นิสัย 2 หน้าก็เป็นของจริงเช่นกัน

ถ้าไม่มีบทก่อน turning point ประเด็นที่กูวางไว้จะอ่อนไป แถมเรื่องนี้เป็นปมที่จะใช้ตอนจบด้วยสิ ไม่อยากเร่งเลย

>>990 เอิ่มกูไม่ได้ลบหลู่นะ แต่ยอดวิว30ต่อตอนเนี่ยไม่ต้องลงทุกวันก็ได้นะโม่ง แฟนตาซีทั่วไปก็ต้องได้ละประมาณนี้แหละ ทำไมมันน้อยยังงี้วะ เด๋วนี้ถ้าไม่เกิดใหม่ต่างโลกคนจะไม่อ่านกันเลยหรอวะ

>>991 การเปิดเรื่องนี่ ไม่ลองเปิดแบบโผล่มาเป็นเหตุการณ์พีคๆเลย แล้วแฟรชแบคเป็นอินโทรพระเอกดูอ่า น่าจะช่วยให้เรื่องน่าสนใจขึ้นเปล่าโม่ง

จะแต่งนิยายโม่งสมคบคิดเรอะ 555

>>987 ใช่มั้ยล่ะ การอัพยังงั้นแม่งโคตรยากเลย
ช่วงนี้กูชอบติดเล่นๆว่ะว่าไหนๆก็แต่งไม่ค่อยเก่งอยู่แล้ว งานคงออกมาไม่ดีมากแต่ก็คงไม่ห่วยทุเรศอะไรขนาดนั้น กูเลยอยากลองปลดปล่อยความเบียวว่ะ แบบแต่งเหมือนไอ้แคตตาล็อกพระเจ้าหรือพ่อฆาตรกรต่างโลก เอาให้ซูให้ไร้เหคุผลสุดๆ ประชดตัวเองไปเลยแม่ง คงผ่อนคลายความเครียดดี 555

>>992 ก็นั่นแหละโม่ง กูอยากรู้ว่าถ้าไม่เกิดใหม่ต่างโลกแล้วคนไม่อ่านจริงๆเหรอ เลยลองลงดูไง แล้วมันก็.....อืมนะ 55555

>>992 ถ้าไม่ใช่แนวกระแสก็ต้องค่อยเป็นค่อยไปแหละ กุแต่งไปสิบกว่าตอนถึงจะขึ้นหลักพัน

ฉากเปิดพีคๆ กับคำโปรยดีๆ ชื่อเรื่องเจ๋งๆ ก็พอเรียกคนได้นะ>>996

>>995 คือให้เขียนแบบสั้นๆ ตู้มเดียวไม่ต้องปรู๊ฟคำผิดอ่านทวนเลยก็ทำได้นะ แต่รู้สึกแย่กับตัวเองว่ะ ...แต่ระยะนี้คิดแบบมึงเหมือนกัน อยากปลดปล่อยความเบียว ถ้าเบียวแล้วมันนิยมมันก็ควรเบียวเพื่อสร้างฐานแฟนคลับก่อนเปล่าวะ แล้วค่อยกลับมาเป็นคน (แต่ก็ไม่มีอะไรยืนยันได้อยู่ดีว่าแฟนคลับกลุ่มนั้นจะตามมาเรื่องใหม่ด้วย เพราะอาจจะอ่านแค่เบียวอย่างเดียว)

ปิดมู้จ้า