Fanboi Channel

กระทู้สำหรับพูดคุยนิยายที่ลงอยู่ในเว็บเด็กดี จะด่า จะวิจารณ์ จะอวยก็สามารถทำได้

คิดยังไงกับเรื่อง Demon App วะโม่ง ? กูเห็นแม่งติดท๊อป
กูอ่านไปตอนสองตอนถึงกับอุทาน "ไอเหี้ย นี่มัน Devil Survivor" แต่หมายถึงตัวเกมภาคแรกนะ
ไม่ใช่ภาคที่เอามาทำอนิเม

พวกนิยายแฟนตาซีในเด็กดีหลาย ๆ เรื่องที่กูเห็นมันลอกฉากนู้นฉากนี้จากนิยายจีน,ญี่ปุ่น,เกาหลีมา
คนอ่านที่อวย ๆ กันแม่งไม่เอะใจมั่งหรอวะ บางฉากแม่งองค์ประกอบแม่งคล้าย ๆ กับนิยายนอกเกือบ 70-80%
หรือมันไม่ได้ลอกแต่กูคิดมากไปเองวะ

>>3 มันก็เป็นมางี้ตั้งแต่สมัยบารามอสแล้ว เป็นมาตลอดและไม่เคยเปลี่ยนแปลง

บางเรื่องเอามาเป็นมุกกูรับได้นะ แต่ส่วนใหญ่มันไม่ใช่มุกนี่สิ

เริ่มจากง่ายๆ นิยายติดท๊อปเรื่องไหนสนุกบ้างวะ ไม่เอาของท้องฟ้า กูเบื่อการอวย

>>6 สำหรับกูคือไม่ผ่านซักเรื่อง พวกติดท๊อปแม่งก็แค่โปรโมทหนักๆ ให้ยอดวิวยอดเม้นต์สูงแค่นั้นแหละ กูลองอ่านกี่เรื่องๆ ก็พลอตซ้ำๆ กัน ยังดีว่าเดี๋ยวนี้แนวเกมออนไลน์แม่งไม่บูมละ ก่อนหน้านี้แม่งซ้ำซากมาก ไม่ก็ราชาแห่งราชันก็ Executional ไม่ก็ก๊อปกันเอง
แต่เดี๋ยวนี้คงเป็นนิยายจีนสินะ ...

เห็นในบอร์ดนักเขียน บางคนก็พยายามโปรโมทนิยายตัวเองเกิ๊น ไอ้แบบเอาไปฝากในมู้หานิยายก็พอรับได้นะ นี่นอกจากจะฝากนิยายทุกมู้ ตั้งมู้โปรโมทตัวเอง ยังถึงขั้นตั้งมู้ฝากนิยายเพื่อฝากนิยายตัวเอง... เอาเวลาไปเขียนนิยายมั้ย ยังไง

>>6 ท้องฟ้ามันก็ลอกนิยายจีนมาไม่ใช่เรอะ พระเอกกาก ได้อาจารย์เป็นวิญญาณเทพ หลอมยา เก็บเลเวล

>>9 กูว่ามึงควรอ่านหลายๆตอนจับความให้มากขึ้นหน่อยนะ เก็บเลเวลอะไรของมึงวะนั่น

>>9 โม่งบางคนบอกไม่ก็อปนะ แต่กูไม่ได้อ่านทั้งสองเรื่องเลยไม่รู้วะ

>>10 กูอ่านไปถึงตอนแม่งตกเขาอ่ะ แล้วพล๊อตแม่งเหมือนนิยายจีนอีกเรื่องเด๊ะ กูเลยเบื่อๆไม่ได้อ่านต่ออ่ะ

ตกเขา??? มันหล่นไปในถ้ำไม่ใช่เหรอ

ถ้าเอาแค่เรื่องตกเขา แม่งโคตรจะclichéนิยายจีนเลยนะมึง

นิยายจีนที่ว่าก็อปเรื่องอะไรวะ ใช้เรื่องที่พระเอกชื่อลินลี่ย์ปะ ถ้าเรื่องนั้นกูว่าไม่ก็อปนะ ถึงจะมีอาจารย์เป็นผีและบอกวิธีปรุงยาปลุกพลังให้เหมือนกัน แต่รายละเอียดปลีกย่อยไม่เหมือนว่ะ และฉากปรุงยามีแค่ตอนสองตอน ที่เหลือเป็นสอนเวทมนตร์แกะสลักหินและเวทลม แต่ของท้องฟ้ามันเน้นเรื่องยาและปลูกต้นไม้ ถ้าบอกว่าเป็นแรงบันดาลใจยังพอว่า แต่ถ้าท้องฟ้าไม่เคยอ่านก็คงบังเอิญว่ามันคล้ายกัน

ปล.กูไม่ใช่ลูกหาบ ติ่ง หรือแฟนคลับท้องฟ้า กูเป็นแค่นักอ่านเงาที่บัญเอิญผ่านมาเท่านั้นแหละ!

>>14 แรงบันดาลใจแบบนี้ก็ได้หรอวะ กูไม่แปลกใจเลยที่นิยายโรงเรียนเวท,เกมออนไลน์,ไปเกิดใหม่ต่างโลกแม่งจะบูมมาแล้วก็ซ้ำ ๆ ซาก ๆ แถมสู้พวกต้นฉบับนิยายนอกไม่ได้

แฟนตาซี พล็อตหลัก มันก็วนเวียนไม่กี่แนวนี่หว่า
ไม่แนวโรงเรียน ก็แนวเกิดใหม่ เกมส์ออนไลท์ตบมอน ตีหญิง
ปกติมันเป็นเรื่องอ่านสนุกๆ อย่าไปคิดจริงจังมาก
เรื่องไหนพยายามจะแหวกแนว แต่กูก็เห็นวนกลับมาพร็อตเดิมๆ ทุกที

>>15 มึงคิดว่าพวกนิยายtemplateของญี่ปุ่นมันหลากหลายนักเหรอวะ

เมืองนอกก็ใช่ว่าจะavant-guardทุกเรื่องซักหน่อย

มันมักจะเอาพื้นฐานร่วมบางอย่างมาแล้วปรับแต่งตามคนเขียนนั่นละ

นิยายเกมออนไลน์เกาหลีที่กูอ่าน ก็มีจุดร่วมกันหลายอย่าง

พระเอกจน>หาเงินในเกม เกมเป็นLineage base จุดนี้เจอหลายเรื่องเลย

เพราะLineageเป็นเกมแห่งชาติระดับเดียวกับStarcraftในเกาหลี

ระบบเกมส่วนใหญ่ในนั้นก็แบบเดียวกันเลย แตกต่างกันไม่มากที่รายละเอียด

แต่จีนถ้าไมีใช่VRเกมจะรู้สึกว่าคล้ายGuild Warมากกว่า ระบบเกมมันมีเบสไม่กี่อย่างหรอก

>>17 กูก็ไม่ได้บอกว่ามันหลากหลายกว่านะ แต่ถ้ามันได้แรงบันดาลใจเป็นแบบที่กูบอก(ซึ่งเรื่องอื่นมันก็คงอ้างแรงบันดาลใจเหมือนกัน)มันก็แค่นิยายตามกระแสเปล่าวะ ?

เรื่องแรงบันดาลใจของท้องฟ้า http://writer.dek-d.com/tongfar/story/viewlongc.php?id=1368677&chapter=30

>>20 อันนี้กูเอะใจสงสัยของกูคนเดียวนะ ซาอิ กับ Alchemist ในแรคเนี่ยมันมีมาโคตรนานแล้วนะ ทำไมแรงบันดาลใจมันเพิ่งมาตอนนิยายจีนบูม ๆ

กูไม่อยากแกตัวให้มันในเรื่องนี้มากนะ แต่สำหรับนักเขียน พล็อตหรือของบางอย่างเก็บไว้เป็น10ปีพึ่งมาใช้ก็มี

แรงบันดาลใจมันไม่ต้องเอามาใช้ทันทีหรอก Kingsเองยังเอาเรื่องวัยเด็กมาเขียนนิยายได้เลย ทั้งที่ตัวก็ไม่เด็กแล้ว

นิยายเกมออนไลน์หรือแฟนตาซีมันคือการสนองนีดวัยเด็กละวะ นักเขียนคนไหนบ้างละที่ไม่ใช่ปสก.วัยเด็กมาแต่งนิยาย

ส่วตัวกูก็ว่ามันกึ่งลอกมาละ แต่มันปรับเป็นของมันได้ ยกเว้นปรับสำนวนที่ยังไงก็ปรับให้ดีไม่ได้เท่าไหร่วะ

>>21 กูว่ามันก็พูดชัดนะวรรคบน ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนนิยายจีนหลายเรื่อง ไอเดียมันคงเอามาบางส่วน แต่ซาอิเป็นต้นแบบที่เห็นชัดกว่าในด้านโทนเรื่อง แล้วพล็อตอ่ะมึงควรไปดูเอาเองว่ะว่ามันตามกระแสหรือเปล่า ถ้ามึงอ่านแค่ไม่กี่ตอนก็ไม่แปลกที่โดนเกริ่นแม่งหลอก ถ้ามีเรื่องอยากด่ากูอยากด่าเกริ่นแม่งนั่นแหละทำคนอ่านเข้าใจผิด บางคนอ่านแค่เกริ่นเรื่องก็แอนตี้แล้วอย่างเพื่อนกูบ้านมันทำนาบอกอ่านแล้วเหมือนโดนด่า เห็นมีคนแย้งหลายคนแม่งก็ไม่ยอมแก้ มีองครักษ์มาด่าคนติงอีก สัส

>>23 เออวะ โทษที ๆ เห็นแม่งบ่นแต่ซาอิ ๆ โผล่มาพูดถึงเรื่องแรงบันดาลใจจากนิยายจีนบรรทัดเดียว กูพลาดอ่านข้ามเองแหละ

>>23 เกริ่นชวนเข้าใจผิดนี่จริงว่ะ ตรงไล่ไปทำนารู้สึกเหมือนดูถูก แต่พออ่านแล้วถึงเข้าใจว่าประชดแบบขำๆ แต่แรกๆ ลูกชาวสวนอย่างกูก็สะดุ้งนะกับคำเกริ่นเนี่ย

ไม่เคยอ่านนิยายของท้องฟ้ามาก่อน พออ่านเกริ่นแล้วก็คิดถึงการ์ตูนจีนเรื่อง Tale of demons and gods ไอ้พวกวัดระดับพลังแล้วตัวเอกอ่อนเมื่อเทียบกับคนอื่น แต่จริงๆแล้วพลังถ้าฝึกฝนดีๆจะเก่งเลอเลิศประเสริฐศรีมาก คนบนโลกจะยังไม่รู้ไม่เข้าใจ คิดว่าพลังประเภทนี้อ่อนและดูถูกตัวเอก แต่เดี๋ยวตัวเอกก็จะเก่งเทพขึ้นเอง

ถ้าพวกมึงว่านิยายติดท็อปไม่ดี แล้วทำไมคนถึงอ่านกันเยอะวะ กูก็ไม่ได้ว่ามันดีนะแต่กูสงสัย รึคนอ่านก็ไม่มีคุณภาพพอกัน

>>27 กูหมายถึงนิยายแฟนตาซีนะ

จะว่าไปนิยายท่องฟ้าตั้งชื่อผิดหใักรึเปล่าวะ มันต้องเอาภาษาอังกฤษนำหน้าแล้วภาษาไทยต่อหลังไม่ใช่รึ

>>27 อ่านเอามันอะมึง เรื่องที่ไร้สาระแต่สนุกคนอ่านก็เยอะ เพราะคนอ่านส่วนมากอ่านเพื่อความบันเทิงไม่ได้อ่านเอาสาระ(และเว็บเด็กดีสมาชิกส่วนมากก็เยาวชนอายุไม่ถึง 20 ซึ่งวัยนี้นอกจากเรื่องเรียนแล้วไม่สนใจหาสาระอย่างอื่นมาอ่านหรอก) แต่เรื่องติดท็อปกูไม่ค่อยเชื่อถือระบบว่ะ วันก่อนกูเห็นนิยายเรื่องหนึ่งเพิ่งเปิดใหม่มียอดวิว 500 กว่าๆ ก็ได้ขึ้นท็อปลำดับที่ 11-20 นี่แหละ อันดับสูงกว่านิยายเรื่องเก่าที่มียอดวิวเป็นพัน ซึ่งการจะติดท็อปได้ต้องมีคนอ่านวันละ 500+ ภายในหนึ่งวัน แล้วพรุ่งนี้จะติดท็อปเลย แต่มีหลายครั้งที่กูคิดว่าระบบรวน ลำดับนิยายไม่เรียงตามจำนวนวิวมากไปน้อย โดดไปโดดมา

>>28 คนไม่เคยอ่านหรืออ่านไม่เยอะ พอเจออะไรแปลกใหม่มันก็สนุกแหละ
พอเริ่มอ่านเยอะ ๆ เจอแนวเรื่องแบบนี้ เปิดเรื่องแบบนี้ พล็อตแนว ๆ นี้เป็นสิบ ๆ เรื่องมันก็ไม่สนุก
ส่วนมากพวกนิยายพวกนี้ฉากเปิดรวมถึงตอนแรก ๆ แม่งจะคล้าย ๆ กันไง(ที่แม่งเรียกกันว่าแรงบันดาลใจ)
พอถึงช่วงกลาง ๆ ไปจนหลัง ๆ ถึงจะแตกต่างกัน(ถ้ากลาง ๆ หลัง ๆ ยังเหมือนคือคนเขียนแม่งหน้าด้านมาก)

>>30 เพิ่มให้นิด คือในมุมมองกูอะ ถ้ามึงทนอ่านผ่านแรก ๆ ไปได้หลัง ๆ มันก็ไม่เลวหรอก

>>26 พล็อตโหลไปมั๊ย มึงแน่ใจนะว่าจะเอามาเทียบกันจริงๆ

>>26 มึงอย่าบอกว่าแค่ Tale of demons and gods ... นิยายจีนที่แม่งแปลๆกันช่วงนี้เป็นแนวนี้หมด
ไหนจะไอที่มีหญ้าสีฟ้า ไหนจะไอครูผีหลอมยา ไหนจะไอเรื่องที่พระเอกฝึกเป็นเซียนชื่อไต้จู ไหนจะไอเรื่องที่ได้แขนดำ อาจารย์แมว
กูว่ามันก็เดิมๆหมดนั่นละ พล็อตหลักที่เป็นแกนเรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้ ไม่เริ่มมาเก่งเทพ ก็เป็นไอกระจอกค่อยๆเทพ
แต่มันอยู่ที่ว่าใครจะมีกึ๋นพอจะทำให้แกนหลักที่แม่งใช้กันจนเกร่อ นำมันเอามาทำให้มันเป็นของตัวเองได้
กูว่างั้นนะ :v

>>31 แต่ถ้ามันไม่น่าดึงดูดตั้งแต่ต้น กูไม่ทนนะ ถ้าเมื่อหลายปีก่อนก็อ่านแหละ อะไรก็น่าสนใจหมด พล็อตเริ่มต้นคล้ายๆ กันบ้างก็ไม่แปลก ยังอ่านไม่เยอะไง ไม่ค่อยรู้หรอกว่าคล้ายไม่คล้าย แล้วอ่านๆ ไปมันก็สนุกขึ้น แต่เดี๋ยวนี้สามบทแรกคือตัวตัดสินเลยนะว่ากูจะอ่านต่อมั้ย ถ้าเปิดมาแล้วภาษาไม่ดี เนื้อเรื่องซ้ำซากก็ปิดอะ คอมเมนต์ในเด็กดีไม่สามารถรับประกันความสนุกให้กูได้ด้วย จะกลับไปอ่านอีกรอบก็ต่อเมื่อคนรอบตัวมายืนยันจริงๆ เท่านั้นแหละ

begin again แม่มก็เอาพล็อตเว็บโนเวลญี่ปุนมาดัดแปลงเหมือนกัน เรื่องดรีมไลฟ์ที่มีคนแปลลงตุรกี (ซึ่งไปส่องดูดีๆ เจอยูสเซอร์คนเขียนด้วย แปะโฆษณาเขียนไว้ชัดเจน ว่าอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วได้นิยายของตัวเองมาเรื่องนึง)

>>34 กูเคยคิดแบบนี้นะ แต่พออ่านนิยายเยอะๆ แล้วพบว่าการเดินเรื่องแบบนี้มันเป็นการบีบให้เนื้อเรื่องใช้templateเดียวกันมากไป ขาดความหลากหลายวะ

วิธีการเดินเรื่องมันมีเยอะแยะ ที่มันคล้ายกันเพราะมันลอกกันมาตามกระแสไง

>>35 กูเห็นแล้วเอียนเหมือนกัน พวกใช้ธีมญี่ปุ่นนี่โคตรเกลียดเลย เขียนซะนึกว่าคนญี่ปุ่นใส่กางเกงสีกากีรองเท้านันยาง

>>36 มึงหมายถึงการเดินเรื่องแบบไหนวะ นี่มึงชี้กูจริงๆ หรือชี้ผิด ?

มีใครรู้จักไอเรื่อง WAR มหาลัยการสงครามมะ เพื่อนกูมันเอาหนังสือมาให้อ่าน

>>39 ถูกแล้ว หมายถึงการเดินเรื่องที่รีบเปิดตัวรักษาความนิยมตั้งแต่ต้นๆ นะ ถ้ามึงเคยอ่านบาคุแมนมึงจะเข้าใจ
คนที่รีบเปิดเรื่องใช่ว่าไม่ดีนะ แต่ข้อเสียคือมันจะเดินเรื่องไวไปโดยที่มึงอาจปูพื้นตลค.หรือเซ็ตติ้งไม่แน่นพอ เพราะต่องการความนิยมไวๆ
พูดอีกอย่างคือเรื่องแบบนี้มักหมดมุขไว เพราะเอามาถล่มใส่ตั้งแต่ต้นๆ ในเด็กดีเห็นหลายเรื่องแล้วที่เปิดตัวน่าสนแต่พื้นไม่แน่นจนออกทะเลไป

>>41 กู 39 เองนะ
อ๋ออออ เคๆ เข้าใจมึงละ กูอาจจะเขียนก่อนหน้านั้นไม่เคลียร์เอง คือกูไม่ได้หมายถึงให้เดินเรื่องแบบรีบๆ หรอก แต่อยากให้มีความแตกต่างหน่อยน่ะนะ ไม่ใช่ว่า เปิดมามีบทนำย้อนอดีตยืดยาว ใส่ข้อมูลมาโคตรเยอะ แต่ยังไม่มีความจำเป็นงี้ หรืออย่างพวกเกมออนไลน์ที่เปิดตัวพระเอกแบบกากสัสๆ ทำอะไรโง่ๆ หรือว่าเปิดฉากด้วยการไปซื้อเครื่องเล่นเกมเงี้ยอะ
อ่านแล้วมันไม่ได้รู้สึกกระตุ้นให้กูอยากอ่านต่อเลยว่ะ ซ้ำกันไปหมด

นิยายออกงานหนังสือจากนักเขียนเด็กดีมาละ http://www.dek-d.com/writer/40326/ เรื่องไหนน่าเสียตังค์บ้างวะ กุเห็นนิยายจีนกับวายยั้วเยี้ยเลย มันเป็นเทรนด์สินะ (กุผิดห้องปะวะ นิยายเว็บที่ตีพิมพ์นี่กุต้องไปคุยที่ไหน กุงง 5555)

(ถ้าโพสต์เกะกะหรือช้าก็โทษที แต่กูเพิ่งเห็นมู้และได้อ่านนิยายที่คุยเลยอยากตอบ)
>>2 ไม่เหมือนว่ะ...ไอ้กูก็นึกว่าจะมีปิศาจโผล่มาไล่ฆ่าพระเอกที่เปิดแอพหรือกรุงเทพโดนปิดตาย หรือมีนาฬิกาถอยหลังวันตายติดหัวตัวละคร
ลองอ่านได้ 2-3 ตอนแล้ว ทำไมถึงยัดเนื้อหาโลกในเรื่องมารัว ๆ เลยวะ...อ่านไปก็รู้สึกแฟนตาซีแบบงง ๆ อะไรหลาย ๆ อย่างดูไม่มีที่มาที่ไปยังไงไม่รู้ว่ะ... อย่าเอาไปเทียบเดวิลเซอร์ไวเวอร์เลย เห็นแกมนั้นเถอะ

>>44 *เห็นแก่เกม

เห็นข่าวลุงพนมเทียนคนแต่งเพชรพระอุมาบ่นเรื่องแฟนฟิค
http://www.thairath.co.th/content/585048

กูว่าเดี๋ยวเว็บเด็กดีที่รักของชาวโม่งต้องมีนโยบายเรื่องแฟนฟิคใหม่แน่เลยว่ะ เผลอๆ ถ้าลุงพนมแกฟ้องขึ้นมาจริงๆ หมวดแฟนฟิคจะกลายเป็นตำนาน

>>44 กูว่าเขียนแบบนั้นจะโดนหาว่าลอกง่ายๆดิวะ แหม่ 555 แต่ดูจากที่มึงพูด Dsน่าจะดีกว่าอยู่แล้วล่ะนะ

>>47 เฮ้ย ถ้าเอา Material พวกนั้นมาเขียนใหม่ให้สนุกได้ก็ไม่ได้แย่นะมึง ออกจะดีด้วยซ้ำ

ดูแล้วกูว่าที่มึง (ถ้ามึงคือ>>2) ว่าเหมือนน่าจะมาจากมอนเตอร์โลกิหรือพวกหนุมานสินะ แต่ในซีรีส์เมกาเท็นมันก็มีมอนพวกนี้เป็นธรรมดาอยู่แล้วอะมึง (Devil Survivor เป็นหนึ่งในเกมย่อยของซีรีส์เมกามิเทนเซย์ แนวเดียวกะ Persona)

จากที่กูอ่านแล้ว กูนึกถึงพวกเกมมือถือมากกว่า แม่งมีระดับแรร์เป็นเรื่องเป็นราวด้วย

>>48 กูไม่ใช่>>2 กูก็เป็นแฟนซีรี่ย์smtนี่แหละ เห็นพูดถึงเลยแวะมาเฉยๆ 5555 แต่ถ้าเด็กเขียนก็คงหวังยากอ่ะมึง ขึ้นอยู่กับฝีมือแล้วล่ะทีนี้ว่าจะเขียนได้ดีแค่ไหน

มีนิยายแฟนตาซีในเด็กดีเรื่องไหนน่าอ่านบ้างวะ กูพยายามเปิดสุ่มหาก็ยังไม่ค่อยถูกใจ เอาแนวตลกก็ได้ ถ้าดราม่าก็เอาให้ถึงหน่อย

>>50 เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์(นิยายแปล)
ช่วยด้วย ผมเกิดใหม่จึงได้(เป็น)ฮาเร็ม-อันนี้ไทยแต่ง

เรื่องสามก๊กที่เมจิคเคยเล็งแต่ถอนตัวมา ตอนนี้เปิดพรีออเดอร์พิมพ์เองแล้วว่ะ เรื่องที่เหลือจะขายในเว็บหรือรอสนพ.อื่นวะ

>>48 กูนี่ล่ะ 2 คือ กูอ่านแล้วกูนึกถึงซีรี่ยส์นี้ก่อนอะนะ มันเหมือนเอามาผสมกับเกมมือถืออีกที
ถ้ามันไม่เชิงว่าก๊อปมาทั้งดุ้นกูจะอ่านต่อ แต่ก็นั้นล่ะ แล้วมันโอเคเหรอวะ ?

กู >>52 เอง เพิ่มเติมที่กูหมายถึง คือ พวกแนวคิดไม่ใช่พล็อตอะ คือ พอบอกว่าเรียกใช้งานปีศาจจากแอพ กูเลยนึกถึงเดวิล

>>51 เท่าที่กุฟังมา มันเป็นความเปลี่ยนแปลงของวงการว่ะ ไม่ใช่เฉพาะ สนพ.
คือนิยายเล่มใหญ่ๆพวกนี้ค่อนข้างจะซบเซาน่ะ ยอดขายต่ำ
ร้านหนังสือไม่อยากรับ สนพ. ก็ไม่มีที่ให้วางขาย ยอดยิ่งตก
เลยต้องทำข้อตกลงกับนักเขียนว่า ถ้ายอดขายตก อาจต้องลดยอดพิม หรือลดความยาวนิยาย (ตัดจบ) ให้เหลือแค่ไม่กี่เล่มนะ
ซึ่งแน่นอนว่านักเขียนส่วนใหญ่ไม่ค่อยยอม โดยเฉพาะการตัดนิยาย ก็เลยแยกไปทำมือเอง หรือไม่ขอตีพิมดีกว่า
ดังนั้นพวกนิยายเรื่องยาวๆเนี่ยคงได้ออกเล่มกันน้อยลง เว้นแต่เป็นนักเขียนโอเคกับเงื่อนไขนี้ ถึงจะได้ตีพิม

>>50 ศาสตร์ลับ หลอมวิญญาณ ดีสุดแล้วตอนนี้ คตสต. จะว่ากูอวยก็ได้ แต่กูโคตรชอบทุกอย่างในเรื่อง

>>50 กูแนะนำ Doombringer the 5th ละกัน
เรื่องนี้ไอเดียแหวกๆเยอะดี และพื้นฐานแน่น ทุกอย่างมีทฤฎีจริงจังมารองรับ ไม่ใช่ว่ามันเป็นก็เพราะมันเป็น จบ
มันทำให้รู้สึกว่านี่เป็นโลกที่คนเขียนสร้างขึ้นจริง ๆ ไม่ใช่แค่หยิบโลกแฟนตาซีทั่วๆไปมาใช้
แต่ก็นั่นแหละ บางคนที่ไม่ชอบรายละเอียดยิบย่อยเยอะๆก็อาจไม่ถูกใจก็ได้
เรื่องนี้มีข้อเสียอีกอย่างคือบทสนทนาจืดไปหน่อย แต่นอกเหนือจากนั้นกุว่าคุณภาพเทียบเท่า LN ญี่ปุ่นเลย

>>51 เรื่องแรกนี่คิโม่ยมาก เนื้อเรื่องฮาเร็มสูตรสำเร็จ แต่ถ้ามึงชอบsaoก็แนวมึงเลยละ

>>57 มึงไปอ่านการ์ตูนมาล่ะสิ แบบการ์ตูนเหมือนคนวาดจะเขียนเนื้อเรื่องใหม่เลยออกแนวฮาเร็ม แต่แบบนิยายกูยังไม่ได้กลิ่นฮาเร็มเลยว่ะ น้องสาวที่เป็นญาติพระเอกก็มีความรักต่อกันเป็นแบบพี่น้อง ไม่ใช่ส่อว่าจะกินตับแบบการ์ตูน และนางโจรก็เหมือนจะชอบพระเอกแต่ยังไม่แสดงออก แต่ในการ์ตูนแม่งเปิดตัวเร็วแล้วใส่นางเงือกเพิ่มมาอีก และนิสัยพระเอกในการ์ตูนจะแนวพระเอกจ๋าไม่กักฝีมือใจบุญสู้เก่ง แต่ในนิยายพระเอกมันแอบหื่น กักฝีมือให้ตัวเองดูกาก ใจหยาบทำดีแต่กับผู้หญิง ใจบุญกับผู้ชายบางครั้งแต่สุดท้ายก็หาเรื่องให้ สนใจผู้หญิงก็จริงแต่ยังไม่คิดจริงจังกับใคร ซึ่งสำหรับกูมันห่างจาก SAO มากเลยว่ะ

ปล.การ์ตูนไปทางนิยายไปทางแบบนี้กูนึกถึงคาเงโร่

กูอยากอ่าน COS-A- ต่อว่ะ คนเขียนยังมีชีวิตอยู่ปะวะ

>>58 กูลองอ่านแล้วมันไม่ค่อยจะเน้นซัมม่อนแบบชื่อเรื่องซักเท่าไหร่เลยวะ

>>52 >>53 โปรแกรมอัญเชิญปิศาจอยู่ในเกมเมกาเทนมานานแล้ว่ะ ถ้ามึงจะว่างี้ เดวิลเซอร์ไวเวอร์ 2 คล้ายกว่าอีก เพราะเป็นแอพเรียกปิศาจโดยตรง ()

>>61 เชี่ย โดนปุ่มโพส ต่อเลยนะ
ในขณะที่ภาคแรกมันเป็นเครื่องมือสื่อสาร (ที่หน้าตาแม่ง NDS มาเลย) ที่โดนแฮกให้มีโปรแกรมอัญเชิญ

คือ มันไม่ได้ก๊อปเดวิลเซอร์ไวเวอร์ขนาดที่มึงคิดหรอก เชื่อกู

แต่กูก็ไม่ค่อยแนะนำให้มึงอ่านต่อเท่าไหร่ เพราะมันไม่ค่อยสนุก 5555 แนะนำอีกอย่างคือถ้าจะอ่านก็ถอดสมองก่อนอ่านนะ 5555

>>62 ไม่สนุกแถมต้องถอดสมองอ่านเลยเหรอะวะ...
ปล. เชี่ย เพิ่งนึกได้ว่าเล่นภาคแรกยังไม่จบซักรอบเลยนี่หว่า เดี๋ยวคงต้องขุดมาเล่นซะละ แต่หลังเคลียร์เควสของไรโดซีรี่ย์ซัมมอนเนอร์ให้หมดก่อนนะ 555

บ่นถึงนิยายหน่อยแล้วกันเอาจริงกูค่อนข้างแปลกใจกับนักเขียนที่แต่งเน้นตัวผู้ชาย(พระเอก)เป็นคนไทย แต่พอแต่งผู้หญิงใส่เข้ามาในเรื่องทำไมผู้หญิงสัญชาติไทยแทบไม่มีเลยวะ

>>64 รสนิยมคนเขียน

>>64 ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าใส่มาแบบปกติก็เฉย ๆ นะ แต่ถ้ามาเป็นแนวฮาเร็มคงเป็นที่คนเขียนแม่งโม่ยแหละ

เดือนนี้แฮปปี้มาก ในที่สุดคนเขียนแม่งก็กลับมาอัพนิยายที่ดองไว้เกือบปี แถมมาทีนี่กลับมาพร้อมกันสองคนเลย เยี่ยมสาดดดด

ky นิด นอกจากคัมอ่อน เด็กดี เว็บที่จะลงนิยายยูริได้มีที่ไหนบ้าง? กูไม่ชอบคัมอ่อน ส่วนเด็กดีกูโดนแบนทั้งที่เรื่องกูไม่เรตขนาดโดนแบน ไม่มีบรรยายตรงมีแต่อุปมาเปรียบเทียบทั้งนั้น แถมลงเรื่องไปสองปีกว่าแล้วเพิ่งจะมาโดนแบนตอนเปิดขายนิยายปีนี้ เลยไม่เอาเด็กดีแล้วเว็บมาสเตอร์ชุดนี้แบนไม่ฟังเหตุผลเลย

>>68 คัมออนยังอยู่อีกเหรอวะ ตอนแรกจำได้ว่ามีหนังสือหลากหลายอยู่ หลังๆเริ่มมีแต่ยูริ ไปๆมาๆเหลือแต่เยสออร์โน

>>68 ธัญวลัยก็ได้มั่งมึง ลงเรทได้ส่วนกลุ่มคนอ่านกูไม่มั่นใจว่ามีแค่ไหน คงต้องให้มึงโปรโมทเอาเอง
>>69 ยังอยู่นะมึง นานนนนนนนนนนทีกูก็เปิดไปส่องๆนิยายยูริหน่อย ก็พอมีอัพอยู่ แต่ตัวเว็บไม่ทำให้น่าอ่านเลย

ยังมีวิธีปั้มวิวเด็กดีอยู่ปะวะ แบบว่ากูลงนิยายแล้วเปิดปิดๆหลายๆรอบ พอกลับมาดูยอดวิวเห็นขึ้นมาพอสมควร เลยสงสัยว่ามีคนเข้ามาดูจริงหรือไม่แม่งนับที่กูเปิดปิดวะ

>>70 จริง กูเคยหลงไปเจอ ดูร้างชิบหายจนนึกว่าเลิกใช้นานแล้ว 555

>>70 ใจมาก ไปเดินดูแล้วเรตแรงมาก 5555 ยูริยังน้อยเอาวะดีกว่าเจอแบนอีก ใจมึงที

ยังรออ่าน สุวรรณภูมิ เอซี อยู่นะ

http://my.dek-d.com/love-guevara/writer/view.php?id=599526

แล้วสนามบินสุวรรณภูมิใครสร้าง??

นินทาเด็กดวกย้ายมานี่ปะ?

>>76 นินทาบุคคล บอร์ดไว้ที่นู้น แต่ถ้าคุยนิยาย(ในส่วนที่ลงเว็บ)ค่อยมานี้

นิยายแฟนตาซีของเด็กดี
ในงานหนังสือครั้งนี้มีเรื่องไหนได้ออกบ้างวะ เพื่อนโม่ง
ทั้งเรื่องใหม่ หรือ เล่มต่อ
มีใครสรุปคร่าวๆ ได้บ้าง?

http://my.dek-d.com/kachelya/writer/view.php?id=1349676

เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกก

>>79 ตอนแรกเลย "เธอสะอึกคำ" นี่แม่งยังไงวะ หรือมันเป็นศัพท์ใหม่ๆที่กูไม่เคยรู้มาก่อนในชีวิต
แต่โดยรวมมันก็เขียนใช้ได้ล่ะ ดีเกินมาตรฐานเด็กดวกส์อยู่

>>79 กูเข้าไปอ่านบทแรกคร่าวๆ อารมณ์เหมือนนิยายแปลดี สำนวนสั้นๆง่ายๆดี อย่างน้อยก็ไม่มีการบรรยายพรรณาความสวยความงามยาวยืดหรือเปิดมาเจอบทนำเป็นเลคเชอร์ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ยัดข้อมูลโลกกับตัวละครโครมๆแบบนิยายแฟนซีหลายๆเรื่อง

>>81 กูถึงบอกไงว่ามันดีเกินมาตรฐานเด็กดวกส์ มันไม่ถึงกับดีเลิศแต่ก็ไม่ได้แย่จนน่าขัดใจเท่าไรถึงกูจะเจอจุดใช้ภาษาแปลกๆหลายจุดในตอนเดียวก็เหอะ

มันมีเรื่องนึงในเด็กดี ที่เอานักวาดการ์ตูนมาเกิดใหม่ในโลกตัวเองวะ ตอนแรกกูนึกถึงปราชญ์โลลิเลย พวกคิดว่าแม่งจะแป๊กป่าววะ ?

เรื่องนี้กูว่าก็แจ่มใช้ได้อยู่ว่ะ อารมณ์ใกล้เคียงกับ LN ญี่ปุ่นเลย
http://writer.dek-d.com/yoyotanya/story/view.php?id=1253967

อยากอ่านนิยายแฟนตาซี แนววรรณกรรมแปลตะวันตกว่ะ ไม่เออิพวกต่างโลกยุทธภพยุทธจักรนะ
มีแนะนำบ้างไหมว่ะ เพื่อนโม่ง

ปั้มวิวนิยายเด็กดียังทำได้อยู่ปะวะ

>>85 game of throne แบบเป็นหนังสือ รู้ว่ามี แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้

นิยายวายเรื่องโรคคลั่งเด็กของเด็มซ่ามีดราม่ารึเปล่าวะ เห็นแปะคำอธิบายว่าหาข้อมูลจากพยาบาลเพื่อความสมจริงว่าตัวเอกเป็นบ้าต้องมีอาการเป็นไง เก็บข้อมูลละเผียดทุกเม็ดเพื่อความสมจริง บลาๆ คือที่กูว่าไม่สมจริงก็ตรงที่ตัวเอกนั้นอายุ 14-15 แต่เสือกบรรยายซะกูนึกว่าเป็นเด็กอายุ 5-7 ปี สูงร้อยห้าสิบ กว่าๆ แต่ผู้หญิงผลักล้มได้สบาย? ผู้หญิงส่วนใหญ่สูงร้อยหกสิบนิดๆ จะผลักล่มได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ แถมเป็นผู้ชายวัยรุ่นอีกด้วยนะเว้ย ตรงนี้แหละที่กูว่าไม่สมจริง แต่อาการจิตเภทนั้นผ่าน

>>88 กูก็ติดใจเรื่องนี้เหมือนกัน มันทำให้เชื่อไม่ลงว่ะเอาจริงๆ

คือมีปัญหาที่สมองแต่ตัวก็น่าจะโตตามปกติป่าววะ ยิ่งบ้านรวยอุดมสมบูรณ์ดีขนาดนั้น มันไม่น่าแคระเกร็นขนาดนั้นอ่ะ

>>90 คือชีพยายามยัดเยียดความเป็นเคะน้อยน่ากอดไง อุตส่าห์หาข้อมูลเรื่องจิตเภทมา แต่ยังไม่สมจริงก็ตรงบอกว่าตัวเอกอายุเกือบสิบห้าแต่บรรยายซะกูนึกว่าร่างกายเป็นเด็กน้อยอายุไม่เกินสิบขวบ ตัวเล็กร่างน้อย บลาๆ ถ้ากินยาขับลูกหวังให้แท้งแต่เด็กออกมามีปัญหาทางสมองกลายเป็นบ้า ร่างกายอย่างอื่นมันก็ต้องเติบโตตามปกติสิ ไม่มีหรอกที่เด็กได้รับผลกระทบจากยาแล้วทำให้มีปัญหาทั้งร่างกายและสมองพร้อมกันได้ ส่วนมากมักเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง

>>91 แล้วที่ข้อมูลที่หาๆมาเนี่ย จริงป่าววะ

มีนิยายแฟนตาซีเรื่องไหนแนะนำมั่งมั้ยวะ ขอหนุกๆหน่อย ไม่เอาเรื่อง soul กูลองอ่านแล้วรู้สึกกาก

>>93 ที่ประกวดenterน่าสนใจหลายเรื่อง แต่กูไม่ชอบอ่านนิยายที่ลงไม่ถึง 20 ตอนวะ รอลงเยอะๆ ค่อยอ่านทีเดียว

>>93 ลองแวะไปหมวดวิทดู เพราะสำหรับกูมันก็แฟนตาซีหมดอ่ะ

ไม่ได้แวะมานานมาก เพิ่งเห็นว่ามีการแยกหมวด
>>86 ของงี้ถ้าจะทำจริงๆยังไงก็ทำได้ว่ะ และหลายๆเรื่องที่ติด top กูว่าก็อาศัยกำลังภายในช่วยกันทั้งนั้น
คือถ้าติดตามนิยายบนเว็บนี้มานานจะรู้ธรรมชาติในการเพิ่มของจำนวนวิวอย่างนึง คือยิ่งมีตอนเยอะ วิวจะยิ่งเยอะ ตอนน้อยวิวก็น้อยตาม
คิดง่ายๆว่าคนอ่านหน้าใหม่ 1 คน อ่านสองเรื่อง เรื่องนึงมี 10 ตอน มันก็ได้ 10 วิวปะ แต่อีกเรื่องมี 100 ตอน ก็ได้ 100 วิว จากนักอ่านหน้าใหม่ 1 คนเท่ากัน (อันนี้สมมุติกินยาบ้ามาอ่านรวดเดียวหมด)
ดังนั้นพวกนิยายที่จำนวนตอนน้อยๆจะเสียเปรียบนิยายที่มีจำนวนตอนเยอะๆโดยธรรมชาติ นิยายติด top เมื่อก่อนเลยเป็นพวกนิยายที่ออกมาระยะนึงแล้ว มีจำนวนตอนพอสมควร ไอ้พวกเรื่องที่มีตอนแค่หยิบมือน่ะไม่ได้ขึ้น top กะเขาหรอก (เว้นแต่เป็นนักเขียนเก่าแตกไลน์มาเขียนเรื่องใหม่)

อีกอย่างคือถ้าใครเคยเขียนนิยายลงเด็กดีจะรู้ดีว่าการที่นิยายโนเนมจากนักเขียนโนเนมจะขึ้นไปติด top ได้ในเวลาแค่ 2-3 เดือนมันเป็นไปได้ยากแค่ไหน
คือนิยายเรื่องใหม่ คนรู้จักน้อย คนอ่านก็น้อย มันก็ต้องโดนเรื่องที่วิวเยอะๆ ถมจนไปอยู่หน้าหลังๆอยู่แล้ว โอกาสที่คนจะมาเจอยิ่งลดลงอีก
เมื่อก่อนถึงมีการอัพหลอก เพื่อดันให้นิยายตัวเองไปขึ้นหน้าแรกของนิยายอัพเดท เพราะมันเป็นทางเดียวที่นิยายใหม่จะได้ลืมตาอ้าปากบ้าง (เห็นทางเว็บบอกปรับระบบเพื่อแก้เรื่องนี้แล้ว ไม่รู้แก้ได้จริงรึเปล่า)
สรุปคือนิยายใหม่มักติดในซอกหลืบที่คนไม่คุ้ยลงไปดู จริงว่ามีคนที่ขุดลึกๆอยู่บ้าง แต่จะติด top ได้ คนอ่านต่อวันต้องหลักพันขึ้นไป แค่นักขุดจำนวนหยิบมือฉุดนิยายพวกนี้ขึ้นมาหน้าแรกไม่ได้หรอก

แต่มันก็มีว่ะ นิยายโนเนม ของนักเขียนโนเนม จำนวนตอนน้อย แต่ขึ้นมาอยู่ top ได้ ซึ่งมันขัดกับหลักการทั้งหมดทั้งมวลที่กูกล่าวมาเลย
ทำให้กูคิดว่ามันต้องมีพลังงานบางอย่างที่หนุนส่งนิยายพวกนี้ขึ้นมาได้ อันนี้ไม่ได้พูดถึงคุณภาพของตัวนิยาย แต่ให้ของดีแค่ไหนมันก็ไม่สามารถทำให้คนรับรู้ได้หรอกถ้าไม่มีการโปรโมทหรือนำออกไปวางแสดงในที่ๆทุกคนเห็น และไอ้วิธีการที่นำของดี(?)ที่ไม่มีใครรู้จักออกไปวางในจุดแสดงที่คนเขาเบียดเสียดแย่งชิงกันอย่างหนักหน่วงได้สำเร็จนี่แหละที่น่าตั้งข้อสังเกต

ตอนนี้ท็อปยังขึ้นอยู่กับยอดวิว ต่อเดือนอยู่รึเปล่า

>>97 ของหน้าแรกไม่รู้ แต่ในหน้าจัดอันดับ Top 20 จะจัดอันดับด้วยวิวรายวัน
ที่น่าสนใจคืออันดับต้นๆกับอันดับปลายๆยอดวิวห่างกันมา(อันนี้กูไปเสือกมา+แอบนับวิวของนิยายท็อป)

ที่เท่าที่คุยกับหลายๆคน ถ้าวิวเกินหนึ่งพันภายในวันเดียวก็มีสิทธิ์ติด top 15-20 ละ ถ้าวิวเยอะกว่านั้นอันดับก็ขยับๆขึ้นไป
สำหรับ Top 7-10 นี่น่าจะประมาณสองพันอัพ ส่วนพวก Top ห้า ต้องเป็นระดับ 3-4 พัน และอันดับหนึ่งคือวิว 6-7 พัน
จริงๆนี่ก็เพิ่งต้นเดือน (ผ่านมาสิบวัน) ลองเอาจำนวนวันไปหารยอดวิวของเดือนนี้แบบหยาบๆก็ได้ว่าเฉลี่ยแล้วได้วิวกันวันละเท่าไหร่ (แต่จริงๆยอดวิวในวันพีคน่ะมันสูงกว่านั้นเยอะ)

แนวแฟนตาซีบางเรื่องเทมเพลตจ๋าเลย ต่างโลก ตัวเอกเทพ ฮาเร็ม การบรรยายก็งั้นๆ แต่วิวพุ่งหลายพัน คิดว่าคนมันเข้ามาอ่านตามกระแสหรือเปล่าวะ

>>99 ถ้าแม่งตามกระแสจริงๆน่าจะไปอ่านของยุ่นมากกว่าว่ะ

>>100 ในเด็กดีมันหาอ่านง่ายกว่าไง
กุคิดว่านักอ่านเงาส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กอยู่แล้ว เรื่องจะไปอ่านเว็บนอกคงไม่ต้องพูดถึง
ส่วนอันที่มีคนเอามาแปลไทยโดยมากก็อยู่ในเว็บหรือบล็อกซอกหลืบ เด็กขุดไม่เจอ
สู้เข้ามาหาอ่านนิยายลอกๆในเด็กดีเลยง่ายกว่า

>>93 กูมาช้าไปป่ะ แต่จะแนะนำวิธีกูละกัน กูเคยอ่านนิยายติดท็อปแล้วผิดหวังสัดเลยไปหานิยายเอาตามกระทู้วิจารณ์นิยายหรือบทความไรแบบนี้ มึงจะได้รู้ว่าแม่งเขียนดีมั้ยโดยไม่ต้องไปเสียเวลาอ่านเป็นร้อยตอน แต่วิธีนี้แม่งก็เจอเรื่องดีๆน้อยอะ

>>102 กูกดอ่านท็อปนิยายสงครามแล้วโคตรผิดหวังเลย เด็กแปดขวบแถวบ้านกูเขียนเรียงความส่งครูยังสุนกกว่าอีก

ไม่ใช่ว่าการติด Top คือการการันตีว่านิยายเขียนดีในระดับนึง จนมีคนตามอ่านเยอะหรอ

>>104 มึงเชื่องั้นจริงอ่ะ อันนี้สงสัยนะ ไม่ได้กวน

>>104 ไม่ว่ะ ติดท็อปแสดงว่าอัพบ่อยแค่นั้นแหละ

มันจับกลุ่มคนอ่านส่วนใหญ่ในเว็บได้ด้วยล่ะ หมวดแฟนตาซีน่ะเห็นชัดเลย ฮาเร็มต่างโลก พลอตไม่ซับซ้อน อ่านง่าย ตอนไม่ต้องยาวมาก อัพบ่อยๆเข้าไว้ คนแม่งก็แห่กันเข้ามาอ่านแล้ว พวกนิยายที่แม่งเขียนละเอียด พลอตดีๆ ทำให้ลงบ่อยๆไม่ได้ แม่งก็ไม่ได้ผุดได้เกิดอยู่ในหลืบนั้นแหละ

ต้องพูดกันตรงๆว่ากลุ่มนักอ่านส่วนใหญ่ของเด็กดีมันไม่มีคุณภาพแหละ (ทั้งที่เงาและไม่เงา)
ส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กอะนะ อ่านแต่นิยายตามกระแส ย่อยง่ายๆ ไม่ต้องมีอะไรมาก
ระบบจัดอันดับมันก็แค่ดูว่าคนอ่านกลุ่มไหนเยอะสุด ซึ่งกลุ่มนี้เยอะกว่า นิยายพวกนี้ก็เลยขึ้น top ง่าย
ไม่ใช่ว่าจะไม่มีนิยายดีๆได้ขึ้น top กับเขาเลย แต่มันเบียดเสียงส่วนใหญ่ขึ้นมายาก
อยากหานิยายคุณภาพจริงๆ กูแนะนำให้ไปดูการเรียงยอดวิวรายเดือน
ดูแถวๆหน้า 2-3 ขึ้นไป แล้วกดดูนิยายที่เขียนมานานแล้ว อัพไม่บ่อยแต่มีวิวพอให้อยู่หน้าต้นๆได้
พวกนี้หลายๆเรื่องเป็นงานคุณภาพเลยมีฐานคนอ่านที่เหนียวแน่นจริง ถึงอัพน้อยก็เลยไม่หลุดอันดับไปไกลนัก

ปล. แต่กูยังคิดว่ามีคนปั่นวิวหรือแฮควิวได้อยู่จริงๆนะ top ตอนนี้ก็มีเรื่องม้ามืดผุดขึ้นมาติด top ได้แบบเฉยๆเลยหลายเรื่องทีเดียว
คือไม่ใช่นักเขียนเก่า ไม่มีฐานแฟนคลับเดิม เรื่องก็เพิ่งจะเริ่มเขียน มีไม่กี่สิบตอน ไม่เชิงจะเป็นแนวตลาด และเริ่มเขียนมาแค่เดือนเศษๆ
ตามประสบการณ์แล้วกูว่ามันต้องมีพลังงานอะไรบางอย่างอะ ไม่งั้นมันไม่มีทางเด้งขึ้น top ได้เร็วขนาดนี้

>>108 กุก็คิดงั้นว่ะ มีเรื่องนึงตอนมีนาวิวประมาณพันต้น แต่พอขึ้นเดือนเมษาไม่กี่วันยอดวิวใหม่ขึ้นไปแปดพันถึงวันนี้ก็ขึ้นสองหมื่นละ แค่อัพตอนใหม่รัวๆมันทำให้วิวเด้งขนาดนี้เลยหรอวะ จริงๆกุก็สงสัยอีกเรื่องที่วิวขึ้นพรวดๆนะ แต่มันแต่งพลอตจากเกมทำฟาร์มที่เป็นกระแสตอนนี้อยู่คนเลยแห่เข้ามาอ่านหรือเปล่า

เรื่องแฮกวิวนี่ขั้นหนักเคยมีดราม่าเป็นกระทู้นะ กุจำชื่อกระทู้ไม้ได้แล้วว่ะ พวกมึงลองไปส่องกันเอง
>>103 กุอ่านเรื่องนี้อยู่นะ ถ้าถามถึงหมวดสงคราม กุว่าโอเคเลย แต่ชื่อเรื่องแม่งมุ้งมิ้งหลอกคนอ่านสัส http://writer.dek-d.com/nusikan/story/view.php?id=1165064

>>109 ประเด็นคือ นิยายแต่งใหม่ มันต้องเริ่มจากวิวน้อยๆ
พอวิวน้อยมันก็อยู่หน้าหลังๆ (10+) ซึ่งนักอ่านส่วนใหญ่ไม่ค่อยขุดลงไปหากันหรอก
การจะขึ้นมาติด top 20 ได้ ยอดวิวต่อวันต้องมากกว่าพัน ซึ่งนิยายใหม่ที่อยู่ใต้ตมไม่น่าจะทำได้
มันเลยเป็นปริษนาว่าทำไมนิยายพวกนี้ถึงเด้งขึ้นมา top ได้โดยไม่ต้องสะสมฐานคนอ่านเป็นเวลาหลายเดือนเหมือนเรื่องทั่วๆไป ต่อให้เป็นเรื่องกระแส มันก็ควรจะอยู่ในซอกหลืบที่คนไม่ค่อยลงไปดูอยูดีน่ะ

กูไม่ชอบนิยายแฟนตาซีเดี๋ยวนี้เลย
ฝั่งออนไลน์หรือต่างโลกดอกเห็ดก็บรรยายไม่โอ แม้กูชอบแนวนี้ แต่กูไม่อิน
นี่กูไม่เหมานะ กูหมายถึงส่วนใหญ่ที่แต่งตามกระแส คนเขียนยังต้องเรียนรู้อีก

ฝั่งแฟนตาซีสายเวท กูไม่ชอบวิธีบรรยายถึงแสงสว่าง แสงจันทร์ แมกไม้ สายลมแล้วค่อยตัดไปที่ร่างบาง มือเรียวว่ะ
เพราะกูไม่ถนัดนึกภาพตาม แต่กูถนัดฟังบทบรรยายเหมือนฟังเสียงพากย์หนังมากกว่า กูเลยได้ยินแต่ อะไรแสงๆ ร่างสูง ร่างบาง เหี้ยไรก็เป็นประกาย คิดแล้วเซ็งสัส กูเลยข้ามไปอ่านแต่บทสนทนา

>>112 บทบรรยายแบบพากย์หนังนี่คือบรรยายแบบบุรุษที่หนึ่งอะไรงี้เหรอ

>>113 นั่นดิ กูก็นึกไม่ออกว่ะ แต่กูยังติดการบรรยายแสงจันทร์ แมกไม้แล้วค่อยไปร่างบางนะ แต่ก็มีพยายามเปลี่ยนบ้าง เดี๋ยวนี้จะแบบเอาชื่อขึ้นเลยไรงี้

>>110 เทพกระบี่หมื่นล้านไง ที่ทำเอาเครื่องบินกับนกแดงลาบอร์ดไปนะ

ระบบป้องกันการปั่นวิวมันก็น่าจะดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ แต่ของงี้ถ้าจะหาช่องโหว่ ยังไงก็ทำได้น่ะ
ยิ่งเห็นนิยาย top ที่พุ่งจากซอกหลืบขึ้นมาอยู่ข้างบนแบบผิดธรรมชาติแล้วกูยิ่งคิดว่ามันมีวิธีใหม่ที่เว็บกันไม่ได้อยู่

>>88 ได้ข่าวว่าตอนล่าสุดมีหมอมารักษาแล้วนะมึง กูยังไม่ได้ไปดูแต่คิดว่า ก็นะ 555

>>103 เห็นด้วย จับมือๆ เหมือนกูเลย กูเคยอ่านเรื่อง Dead for dead ปฏิบัติการพิฆาตทรชนอะไรซักอย่าง คืออ่านไปตอนแรก กลิ่นการ์ตูนลอยมาเลย พระเอกแม่งฮีโร่ชิบหาย (อาจเป็นเพราะกูเป็นพวกแอนตี้ฮีโร่) เด็กอายุสิบเจ็ดกลายเป็นตำนานของการปกป้องประเทศจากเหล่าร้าย มีฝ่ายดีฝ่ายเลวชัดเจน ฝ่ายดีก็ฝ่ายพระเอก มีคุณธรรม กล้าหาญ บลาๆ ส่วนฝ่ายตัวร้ายก็เลวเหี้ยๆ และทำไมก็ไม่รู้ว่ะ เห็นหลายๆคนชอบอ่านยังงี้

>>117 อายุจะ 15 เพิ่งมารักษาเนี่ยนะ? ถ้าบ้านจนกูไม่สงสัยแต่นี่รวยเป็นเศรษฐี รักษาโรคทางจิตแล้วรักษาโรคทางกายด้วยนะ ท่าจะแคระมาก อายุ 15 เป็นคนตัวเล็กอุ้มนั่งตักได้กอดก็รอบ

>>119 กูดูรูปดาราเกาหลีที่มันแปะแทนตัวน้องเอย ดูยังไงก็ไม่ตรงกับที่บรรยายว่ะ นี่หมอก็ใส่เสื้อลายหมีเท็ดดี้แบร์กับยีนส์สกินนี่ขาดๆด้วยนา ถึงจะเป็นหมอเด็กแต่แต่งตัวสบายเกินไปก็ไม่ใช่ป้ะ แถมเจอตรั้งแรกมีวิ่งเข้าไปหอมแก้มด้วยนะมึง เอาเข้าไป 555 หรือมารักษาตอนนี้เพราะจะได้เยกันสะดวกๆ ไม่ต้องถูกหาว่าเอาเปรียบคนป่วยมั้ง ก๊าก

>>120 หมอแต่งตัวนี่กูยังพอถูไถว่าหมอคงอยากสร้างความคุ้นเคยกับเด็กเลยไม่แต่งเต็มยศมา เพราะเด็กกลัวหมอ แต่วิ่งมาหอมแก้มนี่เข้าข่ายลวมลามเปล่าวะ เพิ่งเจอกันครั้งแรกนะมึง ถ้าเด็มซ่ามันลดอายุน้องเอยเป็นเด็ก 7-9 ขวบ ก็ไม่มีอะไรให้ติมากหรอกว่ะ แต่นี่วัยรุ่นจะสิบห้าแล้วมันเลยมีจุดให้ติโผล่มาพรึ่บ โอเค คนป่วยจิตเภทจะทำตัวเหมือนเด็กๆ เพราะสมองไม่โตตามวัยก็ถูก แต่มึงบรรยายซะกูนึกว่าร่างกายก็แคระผิดปกติไปด้วย ผู้หญิงผลักล้มได้สบาย นั่งตักผู้ชายเล่นชิงช้าแกว่งไปมา บลาๆ สมมุติว่าน้องเอยสูงประมาณ 130-150 ซึ่งถ้าสมองผิดปกติจนกลายเป็นจิตเภทแต่ร่างกายก็น่าจะสูงได้ประมาณนี้ว่ะ ยิ่งมีพี่เป็นนักธุรกิจกินดีอยู่ดีอาจจะสูงมากกว่านี้ก็ได้ ซึ่งมันไม่น่าจะเป็นไปได้เลยที่จะถูกผู้หญิงผลักล้มได้ง่ายๆ (อายุจะสิบห้าก็วัยรุ่นแล้วนะ เด็กผู้ชายมันก็มีแรงเยอะนะว้อย) และต่อให้ไปนั่งตักผู้ชายที่สูงกว่าแต่ก็ไม่น่าแกว่งชิงช้าไปมาได้เสมือนเป็นเด็กประถมต้น เว้นแต่มึงจะไปนั่งม้านั่งแบบโยกได้ที่มีพื้นที่กว้างกว่าหน่อย แต่นี่ชิงช้าทั่วไปในสนามเด็กเล่นที่เป็นแผ่นเล็กไม่กี่คืบ ผู้ชายสองคนจะนั่งซ้อนกันมันน่าจะหักตั้งแต่ตอนขยับเท้ายันพื้นแล้วล่ะ จะหาฉากโรแมนติกก็ดูสภาพแวดล้อมและวัตถุรอบตัวไปด้วยสิโว้ย

สับเยอะไปเปล่าวะ? นิยายเด็มซ่าเรื่องนี้กูรู้จักเพราะโม่งมาแปะและกูหยุดอ่านบทที่สามเพราะรู้สึกว่ามันมีอะไรหลายอย่างที่ง่อยมาก แต่พอเห็นพวกมึงกลับมาคุยอีกครั้งเลยกลับไปอ่านถึงตอนล่าสุด เห็นถึงความวิบัติหลายอย่างเลยว่ะ

>>121 กูอ่านตอนแรกกับอีกตอนนึง ตอนเท่าไหร่จำไม่ได้ นี่แม่งมีนั่งซ้อนชิงช้าด้วย!! นึกภาพแล้วขำเหอะ อีน้องเอยเอ๊ย /กุมขมับ

>>120 ถ้าอยู่ดีๆวิ่งเข้าไปหอมแก้มเด็กที่ไม่ได้รู้จักกัน พ่อแม่เขาไม่ยินยอม เมืองนอกคงโดนด่าแถมโดนฟ้องด้วยว่ะ อีเด็มนี่มันเคยออกมาอยู่ในความเป็นจริงบ้างมั้ยเนี่ย

มึงๆ เรื่องลอสของกัลสนุกป่าววะกูถามหน่อยกูไม่เคยอ่านเห็นรีวิวในเด็กดวกว่าดี แต่กูยังเข็ดกับเซวีอยู่เลยไม่กล้าซื้อ ใครใจดีรีวิวให้กูหน่อย

>>124 เซวีน่านี่อ่านแล้วเป็นไงบ้างอะ ลอสปกมันดึงดูดให้ซื้อนะแต่ไม่เคยลองอ่านของกัลมาก่อนเลย กลัวเฟล

>>124 กูเคยอ่านเล่ม1ไปครึ่งเล่มแล้ววาง น่าเบื่อสัส ภาษาไร้อารมณ์ กุไม่ชอบตัวละครด้วย

>>125 กุว่าเซวีน่าแม่งไม่น่าเป็นตำนานแบบบารามอส ขนาดบารามอสแม่งแย่แล้วน้ะ เซวีน่าที่โม่งเคยด่าก้เรื่องแมรี่ซู พล็อตกลวง ภาษาห่วย แต่ถ้าห้องสมุดข้างบ้านมึงมีให้ยืมก้ลองไปยืมมาอ่านดู อย่าซื้อ

>>124 >>125 ขอบใจเพื่อนโม่งทั้งสอง

>>126 ของกูอ่านไม่จบบทหนึ่งเลยด้วยซ้ำ 555 >>127 กูสงสัยเรื่องรร.เสนาธิการอะไรเซียๆนั่นมากกว่า พบอตก็แนวบารามอสเซวีน่าแต่เป็นตำนานได้ไงวะ งง มีอะไรแตกต่างเหรอไง

>>124 เรื่องลอสกูอ่านแค่บทแรกบทเดียว(ในเน็ต) ก็จบเลย ตัดฉากไปมาได้น่าปวดกบาลมาก แล้วไม่สมเหตุสมผลในหลายๆ เรื่อง เท่าที่อ่านรีวิวจากหลายๆ เจ้า นางเอกเป็นเด็กกำพร้า แต่เก่งฉลาดถึงขนาดเล่นฟิสิกแปรธาตุแยกสารได้ แต่แค่ถูกใส่ความว่าโกงข้อสอบเลยต้องเป็นเด็กแยกขยะเรียนต่อไม่ได้ คืออายุแค่สิบหกแต่เก่งขนาดนั้นมันจะไม่ได้ดีอย่างอื่นเลยเหรอวะ ความรู้ท่วมหัวแต่ทำได้แค่แยกขยะเก็บเงินรอวันออกจากเมืองไป หืม? แค่คนทำผิดจริงคือลูกเศรษฐีเจ้าของโรงงานและบ้านเด็กกำพร้าเลยไม่มีสิทธิหาทางเลือกให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นในรูปแบบอื่นรึไง ถ้าไม่รู้ว่าคนเขียนคือกัลฐิดา กูจะนึกว่าผลงานเด็กมัธยมหัดเขียน

>>129 เรื่องโรงเรียนนี่กูสงสัยมากเลยว่ะว่ากลายเป็นตำนานได้ไง แถมไม่ค่อยมีใครพูดถึงด้วยนะมึง เวลาคุยเรื่องเซวีน่าต้องมีบารามอส บารามอสต้องมีเซวีน่า แต่โรงเรียนเสนาธิการนี่หายกริบ ทั้งๆ ที่ถูกจัดลำดับเดียวกันเวลามีโหวตสุดยอดนิยายแฟนตาซีวัยรุ่น

>>131 เออว่ะ ส่วนใหญ่จะพูดแต่เซวีน่ากับบารามอส เสนานี่แทบไม่มีใครพูดถึง กูจำทู้อยากให้นิยายเรื่องไหนเป็นหนังในเด็กดีได้ โอเค บารามอสกับเซวีน่าติดกูก็ไม่อะไร แต่ไอ้เสนา มึงโผล่มาจากไหนวะ ก็ไม่เห็นจะเป็นนิยายที่ต่างจากสองเริ่องแรกตรงไหน จะว่าไปนี่มันรร.เวททั้งสามเรื่องเลยด้วยนี่หว่า

>>131 เซวีน่า บารามอส ไวท์โร้ด รองๆก็เสนาธิการ มาฮาเดล เท่าที่จำได้ตอนกุยังเด็กๆ

ห่วยกว่าบารามอสกับเซวีน่าก้เสนาธิการ กุเสียดายเงินที่ซื้อตอนเด็กชิบหาย ขนาดตอนนั้นกุเบียวน้ะ กุจำได้เลยไอ้สัสเล่มแรก ที่แม่งคัดเลือกเข้าบ้านเข้าหอซักอย่าง ก๊วนเพื่อนนางเอกแม่งได้บ้านเดียวกันติดทุกคน กุเหวอเลย เวลาต้องไปสืบ สู้กับตัวร้าย แม่งต้องขนก๊วนไปด้วย ตัวละครแม่งมีคู่หมด กุแยกนิสัยไม่ออกว่าใครเป็นใคร นางเอกมามุกปลอมเป็นชาย แปปเดียวพระเอกรุ้ พระเอกเย็นชาน่าเบื่อสัส ภาษาไม่ต้องพูดถึง น้ำเยอะ ไม่สวย แย่

ขอบใจที่รีวิวให้กูได้เข้าใจว่าไม่พัฒนาจากเซวีน่าเลย ส่วนตัวกูนะบารามอสสนุกดีเนื้อเรื่องกับคาแรคเตอร์ใช้ได้(แต่ก็ก็อปคาแรคเตอร์เขามาเยอะเหมือนกัน)ชอบการสอดแทรกข้อคิดของบารามอสดีแต่ก็ยอมรับว่ายังไม่ดีที่สุด เซวีน่ากูไม่มีไรจะชมนอกจากบรรยายละเอียดดี นอกนั้นก็เหี้ยมากทั้งคาแรคเตอร์ ความแมรี่ซู เนื้อเรื่อง คือทุกอย่างเลวหมดจนกูเสียใจที่กวาดที่เดียวสามเล่มตอนมันออกใหม่ๆแม่งอ่านไม่ถึงเล่มสามกูก็ไม่มีใจจะอ่านแล้ว กูเห็นในเด็กดวกมันพูดเหมือนลอสสูงส่งมากไงเลยมาถาม ส่วนเสนาธิการอะไรนั่นบอกตรงๆว่าไม่ได้อ่านกูเห็นมันแปลงจากหญิงเป็นชายก็รู้แล้วว่าไม่น่าสนุก แต่กูก้พลาดอีกรอบโดยการวื้อคิลเลอร์ปริ๊นเซส 555

>>135 บารามอส กูว่ายัดคำคมข้อคิดเยอะไปว่ะ อ่านเล่มหลังๆแล้วแอบรำคาญแต่ก็ยังโอเคอยู่
เซวีน่า กูอ่านเล่มแรกไม่จบซักที ดีที่ยืมเขามา กูว่าบรรยายละเอียดเกินไปว่ะ 555
เสนาธิการ ได้อ่านเล่มแรกฟรีในห้องสมุดมหาลัย ไม่ประทับใจอะไรเลย ยิ่งเคยอ่านสองเรื่องแรกยิ่งงั้นๆว่ะ พออ่านฆ่าเวลาได้แต่ไม่อ่านก็ไม่เห็นเป็นไร

กูกลับชอบเสนาธิการว่ะ เป็นเรื่องที่กูไม่เกลียดนางเอกมั้ง นิสัยไม่น่ารำคาญ กูเลยชอบ อ่านซ้ำหลายรอบมาก บารามอสตอนเด็กๆคือที่หนึ่ง ส่วนเซวีน่า...กูเพิ่งรู้ว่าคำจำกัดความของตัวละครในเรื่องนี้คือแมรี่ซู ถึงว่าขัดใจกูสัดๆ นางเอกจะเทพไปไหนวะเนี่ย

>>136 สำหรับกูเซวีน่าไม่น่าเรียกว่าตำนานได้บารามอสกูยังไม่เรียกตำนานเลยกูจัดแค่หนังสือดี เซวีน่านี่ไม่มีเหี้ยอะไรเลยตัวละครแบนเนื้อเรื่องแบน กูรำคาญพวกแฟนคลับที่เวลากูวิจารณ์เสือกออกมาดิ้นกัน กูก็แค่พูดไปตามน้ำเอง คำว่าตำนานมันต้องระดับแฮรี่ เดอะลอร์ด นิยายไทยถ้าระดับตำนานกูว่ารุ่นเก๋าๆอ่ะรุ่นใหม่กูยังไม่เจอ
>>137 ถ้าสนุกเดี๋ยวกูลองหามาอ่านเสนาธิการอ่ะ กูเกลียดเฟมีลเหี้ยๆดูก็รู้ว่าพยายามก็อปคาแรคเตอร์เฟรินมาอีลีโอก็คาโลมาเลย แต่ที่น่าเสียใจคือคาแรคเตอร์เหี้ยกว่าแรบบิทมากจนเกินไป ถ้าบอกว่ากูอวยบารามอสมากกว่าเซวีน่ากูก็ยอมรับเพราะเซวีน่ากากมากสำหรับกูแต่ที่กากกว่าเซวีน่าคือคิลเลอร์ปริ๊นเซส

>>138 คิลลเลอร์ปริ้นเซสนี่กากว่าเซวีน่าอีกเหรอ กูไม่ได้อ่าน มันทำไมวะ

>>138 เพชรพระอุมาก็ถูกเรียกว่าตำนานนะมึง แต่นั่นมันก็ก็อปของนอกมาเหมือนกัน...

บารามอสกูเคยตามอ่านอยู่นะ หนุกดีช่วงแรกๆ แต่เล่มสุดท้ายกูมึนชิบหาย เนื้อเรื่องแม่งวนเวียนไปมาหรือสมองกูไม่ถึงก็ไม่แน่ใจ บางครั้งตัวละครแม่งพูดกันเอง4-5คนไม่บอกกูเลยว่าใครพูด กูนี่ต้องใช้สมองชิบหายกับการคัดกรองว่าใครพูดประโยคไหน จากเมื่อก่อนติดๆเรื่องนี้ กูเจอเล่มสุดท้ายกูยอมเลย หลังจากนั้นก็ไปอ่านแมรี่ซูแก้เครียด ใช้สมองเยอะเกิน

ไม่ชอบการแบ่งหมวดนิยายในเด็กดีว่ะมึง กูว่านิยายเรื่องนึงมันมีหลายมิติปะวะ จะมาติดป้ายมันว่า สอบสวน แฟนตาซี อะไรงี้แม่งตลกอะ

อย่าง star wars งี้ แม่งไม่ใช่ไซไฟแน่ๆ เอาให้ใกล้เคียงที่สุดคือแฟนตาซีไซไฟ แล้วมันควรจะไปอยู่ไหน

กูว่ามันควรยกเลิกหมวดนิยายแล้วไปเน้นพัฒนาระบบ tag เอา ใครอยากติด tag อะไรติดไปตามนั้นเลย

>>142 ไซไฟมันเป็นส่วนนึงของแฟนตาซีมึงไม่รู้หรอ

>>141 อืม กูก็อ่านเล่มหลังๆไม่สนุกเหมือนกัน งงๆไงไม่รู้ แบบต้องใช้สมาธิอ่านเยอะขึ้นอ่ะ

>>143 หมายถึงแนววิทยาศาสตร์น่ะมึง เหมือนกันจริงเหรอวะ

>>139 นางเอกเป็นเจ้าหญิง พอเชื้อพระวงศ์ถูกลอบฆ่านางเลยต้องหนีไปอยู่กับพ่อทูนหัว ปลอมตัวเป็นนักฆ่าฝึกฝีมือ ต่อมาได้งานต้องไปเป็นองค์รักษ์พิทักษ์เจ้าชายในโรงเรียนโดยใส่แหวนเวทปลอมตัวเป็นผู้ชาย แล้วเจอความเรื่องขีดสายเลือด บลาๆ โดยรวมเหมือนได้ 'แรงบันดาลใจ' จากเรื่องบารามอสผสมกับนารูโตะว่ะ(ฮา) มีสองเล่มจบนะ

ระบบติด tag มันไม่ค่อยมีคนใช้ป่ะ ?
บางเรื่องก็ไม่ได้ใส่ tag อะไรเลย

>>147 ถึงว่าให้ควรยกเลิกหมวดแล้วใช้ tag อย่างเดียวไง ออนไลน์ก็ออนไลน์ ต่างโลกก็ต่างโลก รัก ริษยา สืบสวน ระทึกขวัญ บลาๆ

>>146 กลิ่นอายบารามอสนิดๆ กูอ่านช่วงแรกนี่ตกใจเลย ถ้าบอกแรงบันดาลใจจากบารามอสกูคงไม่แปลกใจเท่าไหร่

>>145 ถ้านิยายวิทย์ล้วน ๆ อะใช่ไซไฟ แต่ไซไฟแบบสตาร์วอร์อะ พวกไซไฟแบบทฤษฎีที่ยังพิสูจน์ไม่ได้หรืออาจจะไม่มีจริงด้วยซ้ำ เป็นแค่จินตนาการบวกกับทฤษฎีลอย ๆ พวกนั้นน่ะมันเป็นส่วนนึงของแฟนตาซี

>>138 กู 137 นะ อยากให้มึงลองเปิดใจดู อ่านแค่เล่มแรกก็ได้ ไม่ชอบไม่เป็นไร แต่กูโอเคกับเสนาฯมากกว่าเซวีน่าล้านเท่า เสนาฯนางเอกเก่งก็จริงแต่นิสัยไม่รำคาญ มีทำอะไรพลาดตั้งหลายอย่าง แต่ก็สู้ไม่ถอย ชอบเพราะแบบนี้มั้ง ไงถ้าลองแล้วคิดยังไงมาบอกกันบ้างนะ ส่วนที่มึงพูดถึงเซวีน่านั้นกูเห็นด้วยทุกประการ เจ็บปวดว่ะ นิยายที่เคยชอบ กลับมาอ่านตอนโตแล้วรู้สึกเหี้ยมาก

>>148 กุเห็นด้วยเรื่องใช้แท็ก แต่คนส่วนใหญ่ชินกับหมวด กุว่าเปลี่ยนยาก

กุลองอ่านแนวต่างโลกมา ไอ้สัสทำไมข้ามมิติกันง่ายจังวะ มึงปูเรื่องแบบนาร์เนีย ปีเตอร์แพนได้มั้ย มักง่ายว่ะ กุอ่านต่อไม่ได้เบยคนับ

>>152 มันไม่เห็นแปลกเลย มันไม่ได้แต่งนิยายกันเพราะมีไอเดียบรรเจิดหรือพล็อตล้ำ ๆ อะไรหรอก แค่แต่งตามกระแสนิยายดัง ๆ ฉะนั้นมึงอย่าไปหวังอะไรกับพวกนี้มากเลย

พออ่านนิยายพวกยุ่นเยอะ ๆ แล้วกูรู้สึกว่าสุนทรภู่นี่แม่งอย่างล้ำเลยนะ แต่งนิยายโลกแฟนตาซีสาวมอนแถมฮาเร็มตั้งแต่สมัยนู้นเลย

>>153 ที่จริงสุนทรภู่แม่งล้ำตรงแฟนตาซี แต่ความฮาเร็มนี่มันติดกับสังคมไทยมานานแล้วนะกูว่า
มึงดูอิเหนา ดูเมียเจ้าขุน เจ้าพระยา แม่งแตกสาขากันอย่างกับไฮดรา แค่พระอภัยมีเมียไม่กี่สิบคนสู้ได้ที่ไหน

>>151 อ่าเคกูจะลองอ่านตามที่มึงแนะนำ ไว้จะมารีวิวเล่นๆตามความเห็นของกู ฉะนั้นถ้าความเห็นกูพูดถึงนิยายเรื่องไหนแล้วขัดใจใครก็แลกเปลี่ยนความคิดกันได้เพราะกูอยากได้มุมมองใหม่ๆ
นิยายเด็กดวกเดี๋ยวนี้หาความสนุกไม่เจอเลยเจอแต่ความกากและนักเขียนอันวอนนาบีแบบซึนๆ

เดี๋ยวนี้นิยายเด็กดีแบบดีๆหายากมากก บางเรื่องดีแต่ไม่ดัง บางเรื่องไม่ดีแต่เจือกดัง กูเจอเรื่องตรงแนวกูทีนี่แทบจะปิดซอยเลี้ยง แม่งหายากชิบ นิยายติดท็อปแม่งตัวดีเลย นักเขียนซ้ำๆ ดูไม่มีพัฒนาการเลยว่ะ ได้แต่บ่นอยู่ตรงซอกหลืบ กูบ่นเดี๋ยวติ่งเห่อหมอยแม่งเล่นกูอีก กลัวแล้วความหน้ามืดตามัวนี้

กูไปลองอ่าน Monster Soul มา สำหรับกูภาค1มันสนุกดีนะ คนอื่นว่าไงมั่ง

>>157 กูตามเรื่องนี้อยู่เรื่องเดียวละในเด็กดี ชอบที่ตัวละครมันเรีบลดี แล้วก็มีพล็อตไม่ได้เล่นเกมไปวัน ๆ

>>157 เท่าที่เห็นมีคนบ่นมีเรื่องเดียวคือพัฒนาการพระเอกไวเกิน ตัวร้ายแม่งก็มีพัฒนาการเหมือนกันแถมเล่นเกมมาก่อนโคตรนาน ตามปกติแล้วตัวเอกไม่น่าจะตามทัน

ตอนนี้เห็นนิยายหมวดแฟนตาซีมีแนวเกิดใหม่ต่างโลกเยอะมากๆ เยอะจนแบบกูไม่รู้จะอ่านเรื่องไหนอ่ะเพื่อนโม่ง คือกูยังไม่เคยอ่านสักเรื่องเลยนะ แต่พอคิดจะลองมันไม่รู้จะเริ่มตรงไหนไง แถมกูไม่อ่านแนวเกมออนไลน์ด้วย ถ้าเพื่อนโม่งคนไหนมีเรื่องแนวเกิดใหม่ต่างโลกที่เจ๋งจริงอยากบอกต่อ ก็ลองแนะนำมาได้นะ อยากลอง อยากเลิกอคติ แต่เลือกไม่ถูกจริงๆ ละลานตาเกิ๊น

ปล.กูคือ 137 และ 151 แหละ

>>155 จะรอมึงมารีวิวนะจุ๊บๆ

>>160 กูอ่านเรื่องตุ๊ดทะลุมิติ ชีวิตใหม่ของผมฯ แล้วก็ Duke's daughter ทรราชตื๊อรักก็หนุกดี แต่ไม่รู้แนวมึงรึเปล่า ช่วงนี้ติด duke's daughter จัด กูอยากสครีมมาก

>>160 กูยังไม่อ่านเหมือนกันแนวออนไลน์ แนวต่างโลก แนวจีนอะไรนี่กูก็ยังไม่ได้อ่าน สรุปคือกูไม่ค่อยได้ตามเลยนิยายกระแสของไทย ช่วงนี้ไปดูของนอกด้วยความเบื่อ แฟนคลับน่ารำคาญแล้วนักเขียนที่ไม่ฟังความเห็นคนอ่านเลยน่ารำคาญกว่าขั้นสุด
>>156 กูมองว่าถ้านักเขียนไม่นำก่อนแฟนคลับไม่ค่อยออกตัวแรงนะพวกแฟนคลับดุๆคือนักเขียนมันดิ้นก่อนลูกหาบเลยตามมาติดๆ กูเกลียดตรรกะทำให้ได้อย่างเขาก่อน ไม่ก็ อิจฉาล่ะสิ คืออีเหี้ยกูไม่ได้ด่าเอามันส์นะกูวิจารณ์เรื่องไหนกูก็บอกออกจะละเอียด บางทีกูก็อยากจะถามว่า บก.เก่งๆก็ไม่ได้เขียนหนังสือได้ดีกว่านักเขียนที่เขาดูต้นฉบับป่าววะ คือความถนัดใครความถนัดมันพวกมึงจะอะไรนักหนาวะ กูเคยเปิดร้านวิจารณ์อยู่ช่วงหนึ่งแล้วใช้ไอดีอื่นเปิดมีนักเขียนนางหนึ่งมาขอให้วิจารณ์ตามปกติกูก็ว่าไปตามน้ำปรากฎว่ากูนี่โดนยับเลย 555 หนักๆเข้าแฟนคลับแม่งบอกตรรกะทำให้ได้อย่างเขาก่อนทำเอากูขึ้นเลย แปะนิยายอัดหน้าแม่งเงียบกริบไม่มีอะไรจะด่ากูเลย แฟนคลับแม่งแค่ไม่เท่าไหร่เสือกวอนนาบี มาขอกูแท้ๆเวร กูแค้นไม่มีอะไรเลยมาบ่น รู้สึกแม่งโดนหยาม

หลายเรื่องเดี๋ยวนี้ได้กลิ่น destruction flag otome จ๋าเลย

>>164 กูเจอสองเรื่องเลยล่ะ คนเขียนย่อยแรงบันดาลใจไม่หมดรึเปล่าวะถึงกลิ่นโชยขนาดนั้น แต่กูว่าอีกหน่อยมันคงเป็นกระแสแน่ๆ จากเกิดใหม่ไปต่างโลกสร้างฮาเร็มสาว กลายเป็นเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในเกมสร้างฮาเร็มหนุ่มและสาว มันคือการรวมกันของแนวเกมออนไลน์กับไปเกิดใหม่ในต่างโลกรึเปล่าวะ

>>165 เรื่องที่มึงพูดกูว่ากูกำลังอ่านอยู่เลยว่ะ จุกชิบหอย ขอบคุณสำหรับการวิจารณ์ครั้งนี้ แต่กูก็ยังจะอ่านต่อไป ฮือ ถึงพล็อตมันจะซ้ำๆแต่ถ้าเนื้อเรื่องออกมาน่าสนใจ กูก็พร้อมติดตามอะมึง ยกเว้นแนวเยกันทุกตอนนะ เรื่องนี้กูขอจริงๆ

>>162 ขอบคุณมาก ตุ๊ดนี่สนใจอยู่ เขียนโอเคสินะกูจะได้ลองไปอ่านในเว็บดู duke's daughter นี่พอจะรีวิวให้ฟังสั้นๆได้เปล่า พอดียังไม่เคยเห็นผ่านตาเลย

>>163 มึงร่างแยกกูเปล่านิ ไม่อ่านออนไลน์ ต่างโลก จีน เหมือนกันเลย 555555 ของนอกนี่ตามเรื่องไหนอยู่เหรอ

>>167 เป็นแนวตัวเอกกลายไปเป็นตัวร้ายในโลกเกมจีบหนุ่ม คือตัวเอกแม่งไม่ได้ไปปักธงกับใครหรอก คนที่ได้รับบทเป็นนางเอกในเกมแม่งไปปักหมดแล้ว ดีที่ว่ายังมีตัวละครฉลาดๆ(น่าจะ)ไปคู่กับตัวเอกกูอยู่ เป็นแนวเสียดสีเกมจีบหนุ่มอะมึง แบบตัวละครที่โดนปักธงจากที่เคยฉลาดชิบหายก็จะความรักบังตา สมองฝ่อทันที

>>165 กูว่าที่มีแนว ๆ นี้ออกมาเพราะก่อนหน้านี้มันมีคนหยิบแนวนี้ของญี่ปุ่นมาแปล พวกเกิดใหม่นี่ก็ใช่ พวกฮาเร็มทาสตามโลกแฟนตาซีนี่ก็ใช่

>>162 ตุ๊ดกูเคยตามอ่านตั้งแต่ก่อนออกเล่ม สนุกชิบหาย สนุกสัสๆ สนุกแบบกูยอมตายขายบ้านซื้อ
แต่พออ่านรอบสองมันไม่เหมือนเดิมว่ะ กูเลยสรุปได้ว่า ตุ๊ดฯ มันพล็อตดี แต่ลีลาไม่เด่น เหมาะสำหรับการตามอ่านไม่ตามซื้อ(กูอ่ะนะ)
ตอนหลังๆ เล่มสามกูตามอ่านไม่ทัน เลยไม่ได้อ่านอีกเลย แต่กูชอบองค์ชายแพนด้านะ น่ารักสัส 555

>>162 ทรราชฯ กูก็อ่านอยู่ คันปากมานานละ กูไม่แน่ใจว่าเพราะแปลจากอิ๊งรึเปล่า แต่ภาษาปวดตับชิบหาย บางอันถอดความมาทั้งดุ้นแบบรูปประโยคอิ๊งชัดๆ กูอยากบอกคนแปลมากว่ามึงช่วยเกลาสำนวนให้ค่อนจีนหรือค่อนไทยไปเลยได้ไหม พวกหนังสือแปลฝรั่งยังไม่ขนาดนี้เบย เกลียดสุดคือ ตาสีออบซีเดียน 5555 อีเหี้ย นี่กูอ่านแฟนตาซีตะวันตกอยุ่เหรอวะ ถ้ามึงจะแปลขนาดนี้

โดยตัวเรื่องก็ซูสัดๆ นางเอกเก่งเว่อวังมาก พระเอกก็หลงนางหัวปักหัวปำ ทำเหี้ยอะไรถูกเสมอ สนับสนุนทุกอย่าง หลงเมียยิ่งกว่าเซียวเสา ตกหลุมรักง่ายมาก ตัวร้ายก็ดูกากๆ โง่ๆ ผจญภัยไปเรื่อยๆ อะไรแม่งก็เข้าทางพระนางหมด นางเอกไหนบอกเป็นนักฆ่า กูเหมือนอ่านนิยายแจ่มใสมากกว่า

แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าอ่านเอามันสะใจก็พอได้อยู่ ทีสำคัญคืออัพเร็ว กูไม่มีอะไรอ่านยังไปอ่านทรราชได้
บ่นไปบ่นมากูก็อ่านอยู่ดี รีบแปลต่อนะจุ้บๆ กูรออ่าน 555

แนวจีนกูชอบสุดคือ เม่ยกงชิง ความเรียลมากสุดในบรรดาเรื่องแปลในเด็กดีที่กูอ่านอยู่ นางเอกกว่าจะขึ้นจากชาติกำเนิดต่ำต้อยได้คือลำบากจริงจัง ไม่ใช่เจอ ผ. ดี แล้วดึงง่ายๆ นางใช้ความฉลาดค่อยๆ เผยคนอื่นว่ากูฉลาดนะ 5555 แล้วจนยัดดนี้กูบังเดาไม่ออกว่าใครพระเอก ลังเลระหว่างหวังหงกับซุนเยี่ยน กูชอบซุนเยี่ยนมากแต่ดูเหมือนนักเขียนดันหวังหงว่ะ
ติดแค่สำนวนแปลอีกนั่นแหละ บางอันก็งง แต่เรื่องสนุกกูให้อภัย

>>171 มึงทีมองค์ชายแพนด้าหรอวะ กูว่าแพนด้าน่ารักเหมือนกัน แต่ใจกูเทให้อาจารย์หมอหลิ่งปินรัวๆ คนแก่ยิ่งแก่ยิ่งก๊าวใจนะมึง /ปาดน้ำลาย ตุ๊ดทะลุมิตินี่กูอ่านได้เรื่อยๆอะ มีจุดพีคเป็นพักๆ บทจะให้กูดิ้นเลือกทีม กูนี่ไปไม่เป็นเลย ใจเป็นของหมอ เสี้ยวหัวใจองค์ชายรอง

กูไม่สามารถคุยอะไรกับพวกมึงได้เลยเนื่อจากกูไม่อ่านทั้งแนวต่างโลกและจีน ปาดน้ำตาแปปกูไม่รู้เรื่อง

ถ้ามู้คึกคักขึ้นจะมีหิ้งโม่งแบบห้องLNมั้ย

>>162 มึงกูชอบ Duke's Daughter มากเหมือนกัน กูอ่านอิ้งถึงตอนล่าสุดแล้วชอบนางเอกมากๆเลย แต่กูไม่ชอบทรราชตื๊อรักเลยว่ะ คิดเหมือน >>172 เลย เห็นตาสีออบซีเดียนแล้ว...มองบน กูอ่านไปได้ไม่กี่ตอนก็ขอบายต้นฉบับหกพันกว่าตอนแล้วหนิ ดูท่าทางกูว่าออกทะเลแหงๆ หกพันกว่าตอนยังไม่จบด้วยกูลาล่ะตามอ่านเรื่องอื่นดีกว่า

>>177 หาาา มันมีนิยายที่ลงเกินพันตอนแล้วยังไม่จบด้วยหรอเนี่ย ตกใจมาก
หกพันกว่าตอนเลยหรอ ??

>>177 กู 162 นะ ดีใจที่หาคนติ่งได้เหมือนกัน กูชอบนางเอกมาก เรื่องนี้มีสิ่งเดียวที่กูไม่อ่านคือข้อมูลเกี่ยวกับบัญชี... สมองน้อยๆกูทำงานหนักเกินไปเลยต้องหาทางผ่อนคลายโดยการเอาเวลาไปแซะยูริ ส่วนทรราชตื๊อรักนี่แม่งหกพันเลยหรอวะ มึงไม่ได้อำกูแน่นะอะไรคนเขียนแม่งจะฟิตขนาดนั้น

ว่างๆ กูมารีวิวนิยายในเด็กดีแบบสั้นดีกว่า

>>175 แล้วมึงอ่านแนวไหน เปิดประเด็นเยย

>>180 เอาเลย รออ่าน

>>169 เออน่าสนใจแฮะ เดะไว้ไปหาอ่านมั่ง ขอบคุณหลายๆ

กู180เองนะ กูอ่านเยอะมากในเด็กดี เดี๋ยวกูโพสต์

มาล่ะ
บอกข้อเสียเยอะหน่อยล่ะกัน
แนวเกมออนไลน์
Monster soul online แนวพระเอกเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่พ่ายแพ้พระเอกอีกคน(ต้นเรื่องเป็นคู่แข่ง) เข้ามาเล่นเกมเพื่อชนะสงครามในเกมเพื่อพิสูจน์ฝีมือ ประมาณแข่งเป็นผู้นำสมาพันธ์โดยตัดสินจากสงคราม เรื่องนี้สนุก มีหลายคนการันตี เเนวเรื่องดี กระจายบทก็โอ ข้อเสียคือภาคสองดันเอาบทของเนโรขึ้นก่อน ส่วนมากนักอ่านมักยึดกับตัวละครเอกภาคแรก แต่เขียนบทของเนโรสนุกดีแต่มีคนข้ามเยอะเพราะไม่ใช่ศิลาซะงั้น
Element online เรื่องประมาณ พระเอกมีเหตุให้ต้องเลิกเล่นเกม แล้วผ่านไปสักพักก็กลับมาเล่นเกมแล้วพบว่าตำนานที่สร้างไว้กับเพื่อนๆสมัยก่อนมีคนมาสวมรอยอ้างชื่อ. ดำเนินเรื่องใช้ได้อยู่ แต่พระเอกแม่งเก่งเว่อไปบทปูมาฝ่ายพระเอกเยอะไป ลดความเก่งพระเอกเยอะๆเถอะ แนวแมรี่ซู แถมแต่ละเรื่องที่คนเขียนคนนี้แต่งทุกพระเอกเก่งสัสๆ เปลี่ยนไสตล์บ้าง เหมาะสำหรับผู้ที่อ่านแนวแมรี่ซู
How to be game idol แนวเรื่องแปลกน่าสนใจ เกี่ยวกับตัวละครในเกมค่างเกมมาเจอกันมาเเข่งกัน พระเอกเป็นตัวละครจากเกมพิกเซล ปะทะกับเกมรุ่นปัจจุบัน. แต่พล๊อตโหว่สิ้นดี ให้เหตุผลว่าเกี่ยวกับทำไมยังไงกับเกมไอดอลและเกมอะคาเดมี่ไม่ดีพอ ไม่เข้าเลย เอาแต่เซอวิสสายวายมากไป สำหรับผู้อ่านสายไม่คิดอะไรมากกับสายจิ้นวาย
แนวแฟนตาซี
ดุจตะวันกับซาตาน. นางเอกไปโลกปีศาจไปเรียนหนังสือแต่บังเอิญไปช่วยซาตาน เรื่องนี้อวยนางเอกมากสัสๆ. จะโชว์ความฉลาดก็ให้ดูฉลาดมีชั้นเชิงหน่อยดิ. เรื่องค่อนข้างเรียบๆแต่ก็น่าอ่าน(อย่าเผลอไปซื้อแล้วไม่จ่ายคนเขียนทวงแบบหน้าเงิน) เหมาะสำหรับผู้ที่อ่านแมรี่ซู กับอ่านแบบไม่คิดอะไรมาก ไม่ต้องอ่านก็ได้
I am ex demon king พระเอกคือจอมมารกลับมาเกิดแล้วติดคำสาปทำให้อ่อนแอ ไม่เก่ง ไม่ฉลาดซวยทุกวัน ประสบอุบัติเหตุทุกครา เรื่องนี้สนุกครบรส แต่งบทของรัสเซลล์จากธรรมดามาเป็นเอ็นดู ความนิยมพุ่งในบทลูกมากกว่าบทครู เล่าความรักของตัวเอกได้ผูกพันและลึกซึ้ง ลูกน้องก็ใช่ว่าพอเป็นพระเอกของเรื่องก็เขียนบทจงรักภักดีน่ามืดตามัว แต่เขียนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสร้างความซื่อสัตย์. ข้อเสีย โดนตัดเล่ม ทำให้บางปริศนาของตัวละครเล่าแบบรัดๆ บางอันถูกยกไปไว้ในช่วงพิเศษที่คนเขียนไม่ได้ลง จนภาคต่อมาเล่าแบบรวบๆ
War มหาลัยการสงคราม. แนวพระเอกเข้าไปเรียนมหาลัยวอร์ ที่สอนเกี่ยวกับสงคราม เอาเทพนิยายปนกันไปทั้งนอร์ส กรีก ญี่ปุ่น คริสต์ อียิปต์ เวทมนต์ พลังจิต ปีศาจ เทพ กับ เทคโนโลยี เครื่องบินรบอะไรเทือกนี้. เรื่องนี้บริหารจัดการฮาเร็มได้เยี่ยม ใช่อยู่ดีๆจะมีสาวมาหลงตัวเอก แต่ละคนล้วนมีเหคุการณ์ผูกพันกับพระเอกจนก่อเกิดความรัก และใช่ว่าจะรักหลงไปเลย อย่างตอนที่เหล่าสาวๆรู้ว่าพระเอกมีอาเธน่าเป็นไอดอล และปลื้ม พวกนางไม่พอใจ จนไปเชือดพระเอกแล้วบอกความรู้สึกราวๆ ก็รู้ว่าฮาเร็มคงไม่หยุดที่จำนวนแค่นี้ อุส่าห์เตรียมใจไว้ แต่ก็ใช่ว่าจะพอใจที่ผู้ชายที่ตัวเองรักไปหลงคนอื่น จนพระเอกต้องไปง้อ ต้องไปขอโทษ เหมาะสำหรับสายฮาเร็ม สายต่อสู้
Doombringer 5th พระเอกเป็นลูกผู้สร้างหายนะ เเล้งจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเอกคับแค้นใจแล้วเลือกเส้นทางผู้สร้างหายนะเรื่องนี้ก็ใช้ได้ แต่สกิลการค้างไม่มากเท่าไหร่ เนื้อเรื่องไม่ดึงดูด ดูธรรมดาไป เหมาะสำหรับผู้ที่อยากอ่านพระเอกจะเป็นตัวร้าย แล้ววางแผนเพื่อเป็นผู้สร้างหายนะ
อวาลอน พระเอกคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์แล้วถูกจับโยนเข้าโรงเรียนปีศาจ ไปๆมาๆก็เป็นครึ่งปีศาจครึ่งเทพ ข้อเสีย กระจายบทสาวๆไม่ดีพอควร สกิลก่อสงครามกองอวยต้องพัฒนาให้มากกว่านี้ เนื้อเรื่องกำลังเข้าบทแมรี่ซู ไม่ต้องคิดอะไรมากถ้าจะอ่านเรื่องนี้

กูพิมพ์ยาวสัสๆ ทั้งที่บอกว่าสั้นแท้ๆ ผิดตรงไหนแก้ด้วยเน้อ

เท่าที่อ่านเหมือนI am ex demon kingนี่จะข้อเสียน้อยสุดนะแหม่ ต้องบอกว่านั่นนับเป็นข้อเสียด้วยเหรอ 555

กูเคยอ่านแค่ I am ex demon king แต่อ่านได้แค่ 20+ ตอนนะ จำได้ว่าตอนแรกชอบมากเพราะปูบทมาดีทุกตัว แต่อ่านไปถึงยี่สิบกว่าตอนนั้นก็ยังแค่ปูบท แล้วพระนางก็หวานจนขนลุก รักกันตามกันมาเป็นชาติ กูหยุดอ่านไปเพราะทนความเลี่ยนของนางเอกไม่ไหว มึงจะรักอะไรกันนักหนา แดกกันเลยซิแดก! อาจจะเพราะแสดงความผูกพันก่อนที่กูจะซาบซึ้งกว่าก่อนหน้านั้นพวกมึงผ่านอะไรกันมาก่อน กูเลยขนลุก ถ้าชอบแนวรักแฟนตาซีมันก็โอเคนะ แต่กูมันสายแฟนตาซีมากกว่ารักเลยไปไม่รอด หมั่นไส้พระเอกด้วยไม่รุ้จะง่อยไปไหน เข้าใจว่าต้องค่อยๆ โตชะ แต่บางทีก็ง่อยไป แต่เรื่องนี้ลูกหาบเค้าเยอะนะ น่าเสียดายสถาพรไม่น่าตัดเล่มจบ มันน่าจะขายได้ในความเห็นกู

ดุจตะวัน คนเขียนชอบอวยนางเอกมาก ขำมาก เสนออะไรง่อยๆ ง่ายๆ ทุกคนก็หันไปมองแล้วชมในใจว่าฉลาด เก่ง บลาๆ สัส ขำมาก
สำหรับกู เรื่องนี้คือฟิคคิวบิกชัดๆ จอมมารหลินหลานเซ่อ กับหนูนาคภาคยั่วยวน
สำนวนธรรมดาค่อนแย่ เรื่องนี้กูจัดให้ low grade สุดในบรรดาท็อปแล้วว่ะ

มีใครเคยอ่าน Agricola ไปทำฟาร์มที่ต่างโลก บ้างไหม

เดี๋ยวจะหาว่ากูเอาแต่ด่า 5555+ มาๆ กูอวยบ้าง

สลับรักพรรคมารอลเวง ผ่านพิจารณากับ สนพ. อรุณแล้ว แต่ไม่รู้จะได้ออกชาติไหน กูรอมาก็นานแล้วนะเนี่ย!
แนวจีนโบราณ นางเอกเป็นคุณหนูคู่หมั้นรัชทายาท ถูกถอนหมั้นอับอายเลยไปโดดน้ำตาย ปรากฎว่าวิญญาณหลุดไปเจอหญิงสาวอีกคนพอดี ต่างคนต่างมีทุกข์ แล้วก็ตกลงสลับร่างกัน มารู้อีกทีคือหญิงอีกคนนั้นเป็นนางมารอันดับหนึ่งในยุทธภพ นางเอกมีร่างกายพื้นฐานวรยุทธแต่เสือกใช้ไม่เป็น กระทั่งกลับไปที่พรรคเจอกำแพงยังกระโดดข้ามไม่ได้(คนในพรรคขั้นต่ำสุดยังข้ามได้) ลูกพรรคก็ไม่ธรรมดา ตัวละครฮาสัสๆ ตั้งแต่ทูตซ้ายคลั่งประมุข คุณชายไป๋พรรคธรรมะที่ซื่อบื้อมาก ไปจนถึงหมอเทวดาขี้บ่น 555 เดินเรื่องดี สำนวนดี ตลกดี เรื่องนี้กูอวยสุดใจ

>>178 >>179 กู177เอง ไปเช็คมาเมื่อกี๊ อิ้ง สี่ร้อยสิบสองตอน ต้นฉบับเว็บจีนหกพันเจ็ดร้อยสิบตอน
ด้วยความที่ตอนนึงมันสั้น? กูอ่านไปหน่อยเดียวเอง ก่อนอ่านไปเช็คมาว่ามันจบยังพอเห็นจำนวนตอนก็ลาก่อนนะ เรื่องนี้ทำให้กูนึกถึงชายาสะท้านแผ่นดินที่กูอ่านจบไปเล่มเดียวจากสิบกว่าเล่ม...

179 กูเชียร์ไอริส ให้ช่วยกู้ประเทศไม่ก็สร้างประเทศใหม่เลย ส่วนยูริถ้าแกล้งโง่จริงๆจะน่ากลัวมาก กูกำลังรอพระเอกประกาศตัวอยู่ ถึงตอนนี้จะคิดว่ารู้ว่าเป็นใครแล้ว คู่กับนางเอกไปช่วยกันสับเอ็ดกับยูริ 555

>>190 มึงกูก็อวยเรื่องนี้มากฮาจริงๆ พยายามอ่านช้าๆไม่ให้ทันตอนล่าสุดอยู่ ออกเป็นเล่มเมื่อไหร่จะรีบสอยเลยชอบมาก รู้สึกคนที่ปกติที่สุดในเรื่องจะเป็นหมอเทวดานะ

>>190 เห้ยกูชอบเรื่องนี้ แต่คนเขียนหายไปเลยว่ะ

>>192 เดาว่าไปเตรียมออกเล่มอยุ่ว่ะ ถ่วงเวลาตอนจบหน่อย จะได้จบใกล้ๆ ออกเล่ม เป็นกลยุทธ์อย่างนึง
รีบปล่อยตอนจบก่อน เดี๋ยวนักอ่านลืมทำไง

>>187 สำหรับเรื่องนี้ กูก็อยากฟังมุมมองอื่นที่ไม่ใช่การอวยบ้างนะ กูไม่ได้อ่านนะแต่มองไปทางไหนก็มีแต่คนอวยๆๆๆๆ

ขอถามเพื่อนโม่งหน่อย
เดี๋ยวนี้กระแสนิยายเปลี่ยนไปรึป่าว แทนที่จะมุ่งตีพิมพ์ สนพ.ก็ออกหนังสือใหม่น้อย กลายเป็นเขียนออนไลน์ให้ตรงใจนักอ่าน แล้วขายแบบเด็กดีหรือEbook พอกระแสดีหน่อยก็ค่อยพิมพ์มือเอง นิยายเลยคุณภาพไม่ต้องมาก ขอแค่โดนนักอ่าน
คือกูดูจากยอดขายในเด็กดี เรื่องของนกฮูกกับเมริวค่อนข้างธรรมดาถึงแย่ นิยายรักของเนตรภัคตรานี่ไม่ไหวเลยแย่มาก คุณภาพต่ำแต่คนซื้ออ่านเพียบ
สมมติกูจะเขียนนิยายเพื่อเล็งเป้าลูกค้าออนไลน์ต้องทำไงดีอ่ะ กูส่องมาพักนึงล่ะบางเรื่องเขียนดีขายไม่ออก เรื่องห่วยๆแต่ขายดี กูควรจับจุดไหนยังไงดี ข้าน้อยขอคำแนะนำด้วยเถอะ

>>195 ค่าตอบแทนต่างกันเยอะนะเพื่อนโม่ง สนพ.ได้เงินก้อน พอหมดสัญญา 5 ปี ก็เอามาลงขายออนไลน์ หรือตีพิมพ์เองได้อีก ขณะที่สายออนไลน์มันขายเรื่อยๆ ยกเว้นว่าแฟนคลับเยอะสัสๆ ของนกฮูกกับเมริวกูไม่รุ้นะ แต่เคยแวะไปดูงานเนตรภัคตรา นางไม่ได้มีแฟนคลับมาก่อนแบบนกฮูก และงานนางแย่มากถึงมากที่สุด แต่ที่ขายได้กูคิดว่า นางโปรโมทหนัก หนักมาก แชร์ลงเฟซบุ๊กตามกรุ๊ปต่างๆ แล้วแคปชั่นก็ดึงจุดขายหลายจุด เช่น ฉากเรท บทคำพูดที่พระเอกขอมีเซ็กซ์กับสาวบริสุทธิ์(คือนางเอก) ส่วนนี้ดึงป้าๆ อยากอ่านเรทมาได้ ไม่รู้มีจริงมั้ยแต่เรียกว่าขุดบ่อล่อปลา และอีกส่วนนางก็บอกกลายๆ ว่าเป็นแฟนฟิคกระทู้พันทิป ตุ๊ดไปเกณฑ์ทหาร ทำให้ดึงแฟนคลับจากพวกนั้นมาได้ กูเองก็ตามเข้าไปอ่านเพราะกูชอบพี่ตุ๊ดภัทรว่ะ

กูว่าเรื่องพวกนี้มันอยู่ที่เทคนิคการขายมากกว่าจะเป็นเรื่องเขียนดีเขียนไม่ดี ถ้าเขียนดีแต่โปรโมทไม่ดีมันก็ดับ
เสียดาย Dragon heart ได้ยินว่าดี แต่ปกเหี้ยกูซื้อไม่ลง รอสถาพรลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลก่อนดีกว่า สนพ.พวกนี้แม่งหักหลังกูดีนัก กูไม่ซื้อแม่งละ

>>196 ขอบใจโม่ง งานเนตรภัคตรากูถึงขั้นกุมขมับดันมีคนซื้ออ่านด้วยนะ กูเข้าใจเรื่องค่าตอบแทน แต่ดูเหมือนสนพ.ซบเซาไม่ค่อยอยากเปิดเรื่องใหม่ ไม่มีคนลงทุนนักเขียนใหม่ก็เลือกทำเอง ได้น้อยหน่อยแต่ยังมีโอกาส
Dragon heart กูได้อ่านก่อนตีพิมพ์ สำนวนดีแต่ไม่ใช่แนว มันไม่ไปทางใดทางนึงสำหรับกู ปกก็สวยดีทำเป็นลายกระจกโบสถ์ ก็แล้วแต่คนชอบนะ

>>197 มีคนพูดกันว่าเศรษฐกิจซบเซาคนซื้อน้อยลง กูไม่คอ่ยเห็นด้วยว่ะ เพราะพวกทำมืองี้แม่งก็จองกันปกติ ที่มันดูซบเซาเพราะ สนพ. หักหลังลูกค้าบ่อยเกินรึเปล่าวะ เหมือนพอมันลดราคากระหน่ำ กูก็รอตอนมันลดก่อน ราคาปกติไม่ซื้อ รอไปสิ ตอนนี้ทุกที่ลดหมดเลย พวกสนพ. ห้องสมุด ที่เปิดจองแม่งก็ไปได้ดีอยู่ แต่รอดูว่าลูกค้าจะโวยเรื่องมันหักหลังเรื่อง box จนไม่ซื้ออีกป่าว
ปล. กูไม่ชอบลายเส้นงี้ มีคนอวยจนกูพร้อมซื้อแล้ว เจอลายเส้นนี้กูจอด เสียใจว่ะ

>>198 หนังสือเขาค้างสต็อกอยากปล่อย กลายเป็นคนรู้แกวรอซื้อลดราคา เปิดหนังสือใหม่เลยไม่ปังจนไม่กล้าลงทุนมาก มันผิดที่นโยบาย ลดกระหน่ำขนาดนี้เป็นใครก็เฟลจะรีบซื้อให้ช้ำใจทำไม กูก็ชอบของลดพวกเล่มใหม่ถ้าอยากอ่านมากจะไปหยิบชาวบ้านก่อน
สรุป อยากจับลูกค้าออนไลน์ต้องมั่นโฆษณาโปรโมทให้เยอะสินะ จับตลาดแล้วล่อหลอกให้ได้

มันซบเซาเพราะ สนพ. จับกลุ่มลูกค้าไม่ตรงจุดเว้ย กูไม่รู้ว่าเขาเรียนการตลาดหรือศึกษาการตลาดกันมาบ้างรึเปล่า
อย่างแรกคือนิยายแฟนตาซีไทยเนี่ยมันมีสินค้าทดแทนกันได้(แถมดีกว่าด้วย) คือ LN แปล
นิยายแฟนตาซีไทย เอาจริงๆคุณภาพไม่ได้ดีกว่า LN แปล ของญี่ปุ่นเลย (มีดีกว่าห่วยกว่าคละๆกันไป แต่เรื่องแปลดังๆส่วนใหญ่จะดีกว่า)
กลุ่มผู้อ่าน ส่วนใหญ่ก็เป็นนักเรียนนักศึกษา ซึ่งไม่ได้มีเงินถุงเงินถังที่ไหน ให้เป็นคนวัยทำงานก็ใช้ว่าจะจ่ายได้ไม่อั้น
พวก LN ขายอยู่เล่มละ 120-160 (ยกเว้นของ DEX ที่ทำเล่มใหญ่) ซึ่งเป็นราคาในระดับที่เหมาะสมกับคุณภาพและกำลังซื้อของผู้อ่าน
แต่นิยายไทยกูเห็น สนพ. ไหนๆแม่งก็ทำออกมาเล่มละ 300++ คือนิยาย DEX ยังไม่แพงขนาดนี้เลย
แล้วคุณภาพมันก็ไม่ได้ดีกว่าเรื่องดังๆของญี่ปุ่นด้วยนะ กลายเป็นว่าคุณภาพก็ต่ำกว่า แถมราคาแพงกว่า
ต่อให้คุณภาพเท่า หรือดีกว่านิดหน่อย แต่ราคาแบบนี้ ฐานลูกค้าซึ่งเป็นกลุ่มเยาวชนก็ซื้อลำบากว่ะ
แปลว่านิยายแฟนตาซีไทยเนี่ยด้อยกว่า LN แปลที่เป็นคู่แข่งทั้งด้านคุณภาพและราคา
เมื่อแพ้คู่แข่งทุกประตูแบบนี้ ยอดขายมันก็ต้องห่วยแหละ
คือวงการนิยายหรือ LN น่ะไม่ได้ซบเซา แต่นิยายไทยน่ะซบเซา เพราะ สนพ. ไม่ยอมปรับตัว
กูก็ไม่รู้ว่าเขายึดติดอะไรกันอยู่นะ ถึงต้องทำนิยายเล่มละ 300+ เท่านั้นมาขาย
แต่ถ้าไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างก็ไม่มีทางแย่งส่วนแบ่งตลาดจาก LN แปลได้หรอก

>>200 มึงหมายถึง จะให้ สนพ. ออกนิยายไทยแบบเล่มเล็กๆ บ้างเหรอวะ อารมณ์เหมือน ex demon king ที่ออกเล่มจิ๋วๆ?

>>201 กูว่ามันเป็นเรื่องนึงที่ควรพิจารณานะ
คืออย่างที่บอกว่า LN แปลคือคู่แข่งตัวสำคัญของนิยายแฟนตาซีไทย
หนังสือสองอย่างนี้ใช้ฐานลูกค้าร่วมกันอยู่ ก็ต้องแย่งส่วนแบ่งตลาดกัน

ในเรื่องเนื้อหา กุว่านิยายไทยหลายเรื่องพอสู้เขาได้
แต่เรื่องการโปรโมท ไม่ต้องพูดถึง เพราะ LN แปลได้มังกะได้อนิเม หรือกระแสแฟนอวยดั้งเดิมมาช่วยหนุน
ส่วนของไทยนี่แค่ดังในเว็บหรือในกลุ่มซอกหลืบ เทียบกันไม่ได้เลย
แล้วลงมาถึงราคา 300 กับ 150 อันไหนคิดว่าเด็กและเยาวชนจะตัดสินใจซื้อง่ายกว่าล่ะ

ส่วนตัวกูคิดว่านิยายไทยโดยเฉพาะหมวดแฟนตาซีควรออกเป็น LN เล่มเล็กมาแย่งส่วนแบ่งตลาดจาก LN ญี่ปุ่น
เอาจริงๆควรพยายามดั๊มพ์ราคาให้ต่ำกว่าเขาด้วยซ้ำ
ไม่ใช่พยายามคงระดับความหรูอยู่ที่ 300+ ไว้ขายเทพยดา แล้วก็มาบ่นว่าตลาดซบเซาขายไม่ออก
กำลังซื้อมันยังมีอยู่ ยอดขายงานหนังสือรอบที่ผ่านมาก็ยืนยันได้ แค่ต้องตีโจทย์ให้แตกว่าทำยังไงลูกค้ากลุ่มนี้ถึงจะหันมาซื้อเท่านั้นเอง

>>202 กูเห็นด้วยกับมึงมาก กลุ่มตลาดแฟนตาซีไทยไม่ใช่พวกมีอายุมึงจะทำราคาสูงไปทำไม ทำราคาย่อมเยาว์แข่งไปเลยดีกว่า ถึงกูจะบ่นแฟนซีไทยแต่ก็ไม่ใช่ว่ากูจะไม่อุดหนุนของไทยซะทีเดียวแต่ราคาแม่งหูฉี่จริงๆ ถ้าลดงมาได้กูคงซื้อมากกว่านี้

>>195 งานเนตรภัคตราอะไรนร่มันแย่ขนาดไหนวะ มากเลยเหรอ

>>204 ลองอ่านดูจิ อิอิ

>>202 กูไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่กำลังคิดเหมือนกัน บางทีช่วงนึงที่เอนเธอร์ขายได้เยอะเพราะราคาเล่มบางๆ ประมาณเล่มละ 140 เอง เดี๋ยวนี้เอนเธอร์ก็ออกแบบนั้น ขณะที่สถาพรยังออกเล่ม 200+ เหมือนเดิม แบบนี้ใช้ได้ในแง่ สนพ. แต่กูกำลังคิดถึงกรณีที่ออกทำมือเองด้วยว่าจะเล่มเล็กหรือใหญ่ดี ส่วนตัวคิดว่านักอ่านหลายคนชอบหนาๆ ไปเลยว่ะ ในเมื่อทำมือต้องจับลูกค้ากลุ่มที่ซื้อแน่นอนไม่ใช่ลูกค้าทดลองอ่าน พวกมึงว่าไงบ้างอ่ะ

>>204 เพื่อนโม่งลองกดไปอ่านดูสักตอนก็รู้แล้วละ กูอ่านนิยายมามากยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เขียนห่วยก็เรื่องนึงแต่มันยังไม่สนุกด้วย อ่านแล้วขัดใจ

>>206 เออเหี้ยจริง กูการันตี เมื่อกี้ลองไปส่องมาละ

>>206 โอเค กูอยากบอกว่ายังงี้ก็ได้พิมพ์เหรอจริงๆ อย่างไอ้เรื่องอุ่นไอรักกองบินอะไรนั่นน่ะ เปิดบทนำมาอธิบายป้าหลานคู่นึง แค่ย่อหน้าเดียวแม่งใช้คำว่าก็ๆๆๆๆตั้งเยอะจนอ่านแล้วรำคาญว่ะ 555 อ่านต่อไม่ไหวเลย

>>201 มีช่วงนึงสถาออกไลน์ไลท์โนเวลไม่ใช่เหรอ เห็นออกตั้งหลายเรื่อง สุดท้ายเหลือจอมมารเรื่องเดียวเนี่ยนะ แต่จะว่าไปพวกนั้นก็จบๆหมดแล้วนี่นา เหลือแต่เรื่องนี้เนี่ยแหละ จะปิดไลน์ก็ไม่ได้เพราะค้าง ไม่ยอมจบซักที 555

>>208 ถ้าได้พิมพ์จริง สนพ.ต้องแก้ประโยคหัวบานเลยละโม่ง กูลองเปิดอ่านทุกเรื่องของนาง แย่เหมือนกันหมดจนกูงงมีติ่งมีแฟนคลับเยอะจัง

กูไม่คิดเลยว่าจะมี สนพ. พิจารณานิยายแบบนั้น

>>210-211 งั้นที่ป่านมามีแต่ส่งให้เค้าพิจารณาอย่างเดียวใช่มั้ยวะ ยังไม่ได้พิมพ์แต่ทำไมแฟนเยอะจังวะ

>>212 ถั่วต้ม คงเป็นตามที่ >>196 บอก นางมีการโปรโมทเยอะ มีกลยุทธขายของที่ลูกค้าต้องการ แต่ฝีมือเขียนดันแย่เกินอภัย

>>213 สนพ.คงแก้ทั้งเรื่องละวะ เขียนก็ห่วย ตัดฉากตัดตอนทื่อมาก คิดแล้วเหนื่อยแทน 555
แต่กูที่เขียนห่วยๆนี่ไม่กล้าโปรโมทเลยว่ะ เค้ามั่นนะถึงโปรโมตหนักจนได้แฟนเยอะขนาดนั้น แต่นิยายนางขนาดวางสมองอ่านยังตะหงิดๆอ่ะ อ่านสะดุดเอาๆ

>>214 ส่งเรื่องมาให้ดูหน่อยดิกูไม่เคยอ่านขอส่องแปป

>>214 นิยายนางเน้นเบาสมองรักกุ๊กกิ๊ก หลายจุดเลยไม่ค่อยสมจริงอ่านแล้วไม่มีความรู้สึกอิน แต่ยอมรับว่านางมั่นจนได้ดี ขยันในเรื่องทำฐานลูกค้า ตอนนี้อยากรู้มากสนพ.ไหนที่กล้าลงทุนกับนิยายนาง เป็นรูปเล่มไม่มีภาพประกอบที่หาจากในเน็ตช่วยด้วยนะ ต้องแก้ทั้งเรื่องเหมือนเขียนใหม่แน่ๆ

>>215 กูไม่ได้เขียนอะไรเป็นชิ้นเป็นอันขนาดนั่นหรอกมึง เขียนบันทึกส่วนตัวเขียนฟิคกากๆไปเรื่อยเปื่อย แต่อย่างน้อยกูก็ไม่ได้สำนวนห่วยแล้วพยายามโปรโมตงั้นหรอกนะ 555

>>217 กูไม่ได้หมายถึงส่งเรื่องที่มึงเขียน กูหมายถึงส่งเรื่องที่มึงพูดถึงมา 555 กูจะขอให้มึงส่งเรื่องที่มึงเขียนทำไมล่ะ โม่งมึงแตกเดี๋ยวก็โทษกูอีก

>>218 อ่อ โอเค 5555 หาแป้บ

>>218 อ่ะ เอาไปเรื่องนึงเป็นตัวอย่าง
http://my.dek-d.com/chinchang22/writer/view.php?id=1336538

>>220 เอิ่ม กูไม่มีไรจะเพิ่มเติม ตามที่พวกมึงบอกมาเลย

>>220 บทแรกๆ ก็ปกติดีนะ แต่พอเข้าบทสองเจอร่างบางร่างหนา คิ้วโก่งจมูกโด่งและบรรยายความคิดหมาอีก กูนี่ปิดเลย

แต่เรื่องนี้กูว่าหนักกว่า ใช้มุมมองที่ 1 กับ 3 สลับกันมั่วไปหมด แถมยังมีบรรยายซ้ำซ้อนอีกด้วย

http://writer.dek-d.com/thekorn12345/story/view.php?id=1414484

>>222 เรื่องนี้เคยเปิดอ่านเมื่อนานแล้ว รู้เลยว่าลอกพลอตไลท์โนเวลทีมีคนแปลลงในเว็บ สงสัยโดนคนท้วงไปเยอะเลยเพิ่งมาเขียน ปล. ว่าได้แรงบันดาลใจอะนะ

แต่กุสงสัยจริงๆ ว่าทำไมไอ้นิยายแนวพระเอกเทพเว่อ ฮาเร็ม ตบเทพ ทั้งที่ออกมาจนเกร่อขนาดนี้แล้วยังมีคนแห่เข้าไปอ่านอยู่ได้

>>223 มีแต่เด็กเห่อหมอยอ่าน

เนตรอะไรนั่นทำการตลาดยังไงวะ สอนกูทีเผื่อกูทำมั่ง

ใครเคยอ่าน เอริกะ บ้างวะ ที่ออกกับ สนพ.อรุณ รีวิวหน่อย

>>225 +1 กูก็อยากรู้ เอาไปปรับใช้กับแนวอื่นนอกจากแนวรักได้ป่ะ กูเขียนรักแฟนตาซีกับแฟนตาซีไซไฟ

>>225 กูรู้แค่แปะตามกรุ๊ปนิยายในเฟซบุ๊กว่ะ แต่ต้องคัดแคปชั่นดึงดูดนะ นางทำได้เพราะแคปชั่นเรียกป้าๆ พร้อมจ่าย
แนวแฟนตาซี/ไซไฟกูไม่มั่นใจ

>>226 กุรีวิวได้มั้ย กุเคยอ่านครึ่งเรื่องในเด็กดี มีส่วนคล้าย kamisama hajimemashita ตัวละครนึงเหมือนหลุดมาเลย กุอ่านแล้วเฉยๆน้ะ ภาษาไม่ได้ดีเด่ กุรู้สึกว่าเนื้อเรื่องแม่งซ้ำซากไปมา แต่มึงลองซื้ออ่านก็ได้ บทรักก็น่ารักดี

>>228 ขอบใจโม่ง ป้าๆนี่ไม่เคยอ่านนิยายดีๆบ้างหรอวะ เป็นแฟนนิยายรักมาอ่านเรื่องของเนตรภัคเนี่ยไม่ปวดกบาล สมมติกูจะวางแผน ควรเล็งกลุ่มที่มีกำลังจ่ายก่อนเลยสินะ

>>229 ได้จ้ะ แต่กูไม่เคยอ่านเรื่องที่มึงพูดถึง ขยายความกว่านี้จะเป็นพระคุณ (กูไม่อยากซื้อน่ะแค่อยากรู้สปอยรู้แนว กูงงว่าทำไมถึงได้ออกกับอรุณขณะที่เพื่อนแก๊งทะเล้นออกกับเมจิคเกือบหมด)

ว่าแต่เอริกะนี่คนไทยเขียนธีมยุ่นเหรอ ผ่านมั้ยวะ

>>232 พี่ท้องฟ้าบอกว่าเหมือนคนญี่ปุ่นเขียนเลยนะ แต่จากที่เคยอ่าน ญี่ปุ่นพวกนี้มาจากซัวเถาทั้งนั้น

ปล. กูยังไม่ได้อ่าน แต่กูมีอคติกับเรื่องพวกนี้วะ

>>232 ผ่านจนออกสองเล่มแล้วเถอะ

>>234 กูหมายถึงคนอ่านน่ะ ว่าแต่งยุ่นแล้วมันยุ่นจริงมั้ย ผ่านข้อนี้มั้ยน่ะ ไอ้เรื่องผ่านสนพ. กูรู้แล้วโว้ย 555

>>235 ไม่เคยอ่าน

>>232 กูว่าผ่านนะกูซื้อมาทั้งสองเล่มเลยเห็นว่าสี่เล่มจบกำลังค่อยๆอ่านรอสอยเล่มที่เหลือ กูว่าค่อนข่างดีเลยกูชอบนางเอกอ่ะไม่น่ารำคาญ เพื่อนโม่งอยากรู้เข้าไปอ่านในเว็บดูสิ

ฮัลโหล พวกมึงไม่มีไรให้เสือกแล้วเหรอ

กูอยากถกเรื่องพลังงานบางอย่างที่ทำให้เรื่องง่อยๆขึ้นท็อป กูไม่ได้อะไรกะนิยายติดท็อปนะ แต่มันน่าสงสัยอย่างที่บอกใน>>96
แล้วก็ไม่ได้คิดว่าเจ้าของนิยายแม่งทำ บางเรื่องคนเขียนเกรียนสัสแทบไม่ได้สนอันดับ กูเลยคิดว่ายอดวิวเด็กดีมีปัญหารึป่าว
ไอ้นิยายกากขึ้นท็อป ส่วนนึงมันคนอ่านเยอะจริงๆแต่ระบบรวนด้วยรึป่าว แบบเข้าเยอะจนยอดวิวพัง เลขแม่งเลยขึ้นเว่อร์วังมาก
กูแค่ตั้งข้อสันนิษฐาน มันจะกลายเป็นว่าเขียนนิยายต้องรีบปั่นยอดให้ได้แล้วถึงติดลมบน นิยายเรื่องอื่นก็อย่าหวังได้ผุดได้เกิด

ของงี้มันไม่น่าเกิดจากปัญหาหรอก แต่เกิดจากความจงใจมากกว่า
เรื่องง่อยไม่ง่อยมันก็เรื่องนึง แต่นิยายเขียนใหม่ จากคนเขียนโนเนม ไม่มีแฟนคลับเดิม จู่ๆพุ่งขึ้น top ได้ มันไม่ใช่ว่ะ
แต่กลุ่มนักอ่านเงาซึ่งเป็นผู้อ่านส่วนใหญ่ของเว็บก็ชอบนิยายตลาดง่อยๆแบบนั้นจริงๆ พอมีแรงส่งขึ้นไปแล้วมันถึงติดลมบนไงล่ะ

>>240 งั้นโม่งจะบอกโนเนมถ้ามีพล็อตโดนนักอ่านเงาก็อุ้มไปติดท็อปได้ใช่ป่ะ ยังงี้แม่งโคตรเหมือนถูกหวยไม่ดิต้องบอกว่าต้องเก็งข้อสอบให้ถูก

อย่างเรื่องนี้ http://writer.dek-d.com/chan3021/story/view.php?id=1450815

ยอดวิวดีดจากหลักร้อยเด้งไปพันห้า http://blogrank.truehits.net/graph.php?id=d0006264.chan3021&blog=http://my.dek-d.com/chan3021&ck=aded86e5588d3f4bc79f1e0267ded61f จนตอนนี้ติดลมบนไปแล้ว

>>241 มันก็ได้ในระดับนึงอะนะ แต่พุ่งพรวดขึ้นหลักหมื่นภายในเดือนสองเดือนจนติดท๊อปมันควรแตกต่างจากเรื่องทั่วไปสิวะ

>>241 ที่กูจะบอกคือ มันต้องเป็นแนวตลาดที่นักอ่านเงาชื่นชอบ
แล้วมี "มือลึกลับ" ช่วยดึงขึ้นไปโผล่ top
ซึ่งมันก็ไม่ใช่การถูกหวยอะนะ แต่เป็นการสมคบคิดแหละ

>>>242 เหยด มีการเช็คแบบนี้ได้ด้วย เห็นแบบนี้ยิ่งชัดมากว่ะ
คือการที่คนอ่านต่ำมาตลอด มันก็ต้องอยู่หน้าหลังดิวะ จู่ๆมีคนอ่านเป็นพันในวันเดียว มันเป็นไปไม่ได้หรอกว่ะ
มันต้องมีพลังงานบางอย่างอย่างแน่นอน

>>242 แค่อ่านคำนำ กูก็รำคาญละ 555 มีสัญลักษณ์ห่าไรเยอะแยะนักหนา คนอ่านไม่โง่นะเว้ย แต่ใส่เยอะก็ไม่ใช่ว่าดีอีกนั่นแหละ จะแยกคำพูด เอฟเฟกต์ ความในใจ ความคิดคนเขียน บลาๆ อะไรมากมายว้า

อ่อ เขียนห่วยนะไม่ว่าหรอกนะ คนมันไม่อัจฉริยะ แต่มึงมาบอกก็พอใจจะเขียนงี้อ่ะ อยากวิจารณ์ก็ทำไป ไม่ฟังหรอกนี่มันน่าถีบชิบหาย 555

>>242 มีการแปะรูปให้จินตนาการคำบรรยายเอาเองด้วย อยากรู้จริงๆ ว่าคนแต่งมันเคยอ่านนิยายบ้างไหมวะ

>>247 เห็นมึงพูดเลยลองไปดู.... กูก็นึกว่ามีรูปประกอบเยอะๆเฉยๆ แต่นี้เล่นทิ้งคำบรรยายแล้วใส่รูปมาเลย... เกินไปมั้ยเนี้ย

>>248 เข้ามาเงิบตาม ไม่นึกว่าจะขนาดนี้ นี่นิยายติดท็อปเหรอ...มีการบอกเม้นอะไรไปก็ไม่สนอีก

>>245 จะแยกสัญลักษณ์คำพูดไรนักหนาฟ่ะ งงเหมือนกัน

>>242 นึกเล่นๆว่าถ้าได้พิมพ์จะเป็นไง 555 จ่ายค่ารูปบานเลย ไหนจะต้องแก้สำนวนกับคำผิดอีก

>>242 ยอดวิวแสดงแบบนี้แม่งผิดปรกติจริมๆ จาก 402 อีกวันพุ่งเกือบ 1600 ทั้งที่ก่อนหน้ายอดวิวขึ้นเต็มที่ก็วันละร้อยวิว ยอดแชร์ก็แค่21 แล้วคนมันเห็นจากตรงไหนวะ ถ้าไม่โชคดีหนึ่งในแชร์เป็นเพจดังก็ไม่มีทางแน่ๆ ยอดเด้งพันกว่าโคตรแฟนตาสติก กูสงสัยชิบ
>>251 ไม่ได้พิมพ์หรอกโม่ง เรื่องแม่งเกือบจะเป็นแฟนฟิคแล้ว หยิบความสามารถเรื่องอื่นมาทั้งดุ้น

กูว่านิยายแนวไปเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในเกมจีบหนุ่มเริ่มมาแรงแล้วว่ะ แต่ก็เห็นเรื่องหนึ่งเป็นเกมจีบสาว แต่แนวไปเกิดเป็นตัวร้ายเหมือนกัน ไม่ก็ไปเกิดเป็นพี่สาวนางร้าย แต่ก็เริ่มต้นเหมือนๆ กัน นี่คือกระแสนิยายใหม่ในอนาคตอันใกล้รึเปล่าวะ แล้วมันเริ่มมาจากเรื่องบากะรีน่าใช่ปะ /เรื่องพี่สาวกูคุ้นๆ ว่ามาจากนิยายแปลเหมือนกัน แต่นั้นจุดจบครอบครัวล่มจม ที่กูไปเห็นคือน้องสาวตายอนาจไม่ก็บ้า

>>252 เออว่ะ อาวุธพระเอกนี่แปะของดันเต้แห่งปิศาจอาจร้องไห้โต้งๆเลย เอาของเค้ามาใช้ถามพี่เค้ายัง 555 แต่แหม สุดท้ายก็ไม่พ้นพระเอกได้อาวุธเทพตั้งแต่เริ่มตามเคย
>>253 กูว่าใช่ ปล.แอบขัดใจตรงที่มีแต่คนชมว่าที่แปลในแมวดุ้นสำนวนดี ก๊าก

>>254 ในแมวดุ้นกูว่าบทแรกๆ ดูมึนๆ ไงไม่รู้ว่ะ เหมือนคนแปลยังเรียงประโยคไม่ถูก แต่เห็นแวบๆ ว่าในเด็กดีก็มีคนเอามาแปลเหมือนกัน

>>254 กูคิดเหมือนกัน อาวุธนี่บอกกันโต้งๆเลยว่าเอาของพี่ดันเต้มา ถ้าได้ตีพิมพ์จริงนี่สนพ.เอาอะไรคิดเนี่ย

>>253 บากะรีน่านี่เรื่องอะไรวะมึง

>>257 http://www.nekopost.net/novel/3302
เอาจริงกูชอบเรื่องนี้ในฐานะฮาเร็มของสาวที่รวบทั้งชายหญิงนะ เป็นจุดที่ตรงสเปกกูเหี้ยๆจนไม่สนอย่างอื่นเลย

>>258 กูก็ชอบนะ จบแบบฮาเร็มได้ดีมากสำหรับกูที่ไม่ค่อยชอบแนวฮาเร็ม แต่พอเจอเรื่องนี้เริ่มชอบละ จบได้แบบใสๆ ความสัมพันธ์ก็เคลียร์ดีมีเหตุผล ปลายเปิดแบบนี้จะจิ้นยูริหรือนอมอลก็สบายคนอ่าน เนื้อเรื่องไม่ยืดด้วย

แต่ตอนนี้มันมีบากะซัวเถา โผล่มาเป็นสิบๆเรื่องอ่ะดิ 555 เริ่มจากรร.เวท ต่อด้วยเกมออนไลน์ ตอนนี้ก็เป็นตัวร้ายต่างโลกสินะ

โม่งขอถามเป็นวิทยาทานแนวใหม่ที่ว่าเป็นไง เกิดใหม่ตัวร้ายฮาเร็มหญิงชายคืออะไร กูไม่ได้อ่านนิยายแปลช่วยอธิบายรูปแบบมันได้มั้ยเพื่อน มันคือ?

>>261 ตายแล้วเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในเกมจีบหนุ่ม/สาวที่เคยเล่นเมื่อชาติที่แล้ว แล้วตัวร้ายก็มีจุดจบบัดซบ ตัวเอกเลยต้องพยายามเอาชีวิตตัวเองให้รอดจากจุดจบนั้นๆให้ได้ แล้วไปๆมาๆก็กลายเป็นสร้างฮาเร็มแทนพระเอกหรือนางเอกของเกมซะงั้น

>>262 ขอบใจโม่ง กูเคยเล่นเกมจีบๆเมื่อชาติที่แล้ว ตัวร้ายมันจบบัดซบด้วยหรอวะนึกว่าแค่แห้ว แล้วแนวใหม่เนี่ยเป็นเกมใช่ป่ะ มีค่าสเตตัสพารามิเตอร์จีบสาว/หนุ่มด้วยมั้ย คือกูไม่รู้เรื่องจริงๆ โม่งอ่านแล้วความสนุกแนวนี้มันอยู่ตรงไหนอ่ะ กลับบทบาทเอาตัวร้ายมาเป็นตัวเอกแค่นั้นหรอ?

>>263 ก็แบบเดียวกับที่ไปเกิดใหม่เป็นจอมมารนั่นละ เป็นพระเอกคนเริ่มเบื่อ เลยไปเป็นตัวร้ายแทน บางคนมันก็เคยคิดบ้างละว่าเป็นตัวร้ายน่าสนุกกว่าเป็นพระเอก

>>258 ขอบคุณเพื่อนโม่งเดี๋ยวกูอ่านเลย กู >>257 เอง... อ๋อแนวนี้นี่เองเหมือน Duke's Daughter ที่กูตามอวยอยู่เลยว่ะ

>>263 แค่แห้วมันธรรมดาไปดิมึง ต้องมีจุดจบอนาถให้ลุกขึ้นมาหาทางแก้ไข ไม่งั้นก็เรื่องไม่เดินตายเลย 555

>>261 ไปเกิดใหม่เป็นนางร้ายในเกมจีบหนุ่มซึ่งมีจุดจบอนาจ เลยหาวิธีเอาตัวรอดด้วยการฝึกดาบกับเวทมนตร์และพยายามเลี่ยงพวกหนุ่มๆ ตัวเอก สร้างความสัมพันธ์ให้ดีขึ้น แต่ไปๆ มาๆ ดันกลายเป็นพระเอกสร้างฮาเร็มทั้งหญิงและชายซะงั้น

กูอยากรู้ว่าเรื่องนี้ดีมั้ย เห็นให้สัมภาษณ์ว่าเคยมีคนด่าว่างานขยะ ขึ้นท็อปได้ไงเลยสงสัยน่ะ
http://www.dek-d.com/writer/40523/

ถามหน่อยเพื่อนโม่ง มันมีนิยายสร้างฮาเร็มแบบบากะริน่ามั้ย ที่สาวรวบทั้งหญิงชายอะ

>>268 เคยอ่านแค่ตอนแรกยังไม่จบก็ปิดแล้ว กูชอบแนวออนไลน์นะ แต่กูไม่ชอบพวกที่ได้ประโยชน์จากบัคของระบบ
ถ้ากลั้นใจอ่านอาจจะสนุกก็ได้ แต่กูเป็นคนมีอคติแรงวะ ถ้าไม่ชอบอะไรก็จะไม่ชอบอยู่อย่างนั้น เลยาลไม่อ่านไปด้วย

พูดถึงนิยายเกมออนไลน์แล้วกูสงสัยอย่างนึง Zhan Long เนี่ย ถ้าตัดเรื่องที่ว่ามันแปลมาจากจีน แม่งแทบไม่ต่างจากนิยายที่เด็กเห่อหมอยในเด็กดีเขียนเลยว่ะ ทำไมคนอ่านเยอะจังวะ

เออกูสงสัย สรุปว่าไอ้นิยายต่างโลกกับนิยายออนไลน์นี่แม่งใจคอจะต่างกันแค่อันนึงนอนเข้าไปเล่นในเกมที่เป็นโลกจำลอง อีกอันนึงตายไปโลกอื่น นอกนั้นเกรียนเทพเหมือนกันเหรอวะ

กูจำได้ว่าเมื่อสักปีสองีก่อนในบอร์ดแม่งเคยมีดราม่าเรื่องนิยายออนไลน์แต่ไม่ใช่ออนไลน์อะไรนั่นปะ แล้วสรุปอะไรแม่งคือนิยามของคำว่าออนไลน์วะ ถ้าเล่นเกม = ออนไลน์ ถ้ามาถึงแล้วตาย = เกิดใหม่???

>>272 เป็นงี้มาตั้งแต่สมัยรร.เวทย์บูมแล้วมึง เด็กมันจะชอบพวกตัวละครซูๆ(สมัยก่อนกูก็เป็น) สมัยก่อนยังมีแค่ความเก่งแต่เดี๋ยวนี้มันพ่วงฮาเร็มไปด้วยเลยยิ่งน่าหมั่นไส้

>>272 จริง ๆ กูว่ามันแทบไม่ต่างกัน แต่ออนไลน์จะมักง่ายกว่าเพราะมึงจะเขียนเซอร์เรียลแค่ไหนก็ได้เพราะมันเป็นเกม ตรรกะในต่างโลกต้องเสมอต้นเสมอปลาย แต่ตรรกะในออนไลน์มันเปลี่ยนได้ทุกเมื่อแล้วอ้างว่าเกมแม่งอัพแพตช์ใหม่ก็ได้

>>272 สำหรับกูนะ นิยายออนไลน์คือนิยายที่พระเอกเล่นเกม ผจญภัยในโลกเกม ส่วนต่างโลกก็ตามนั้นเลย ไปผจญภัยในอีกโลกนึง

พอมึงพูดถึงกระทู้นั้นก็ทำให้กูนึกขึ้นมาได้ถึงไอ้นิยายเรื่องนั้นล่ะ คือ จขกท แม่งพยายามบอกว่านิยายมันเป็นแฟนตาซี ไม่ใช่ออนไลน์ คือกูลองไปอ่านดูก็พอเข้าใจแม่งนะ คือก็ก้ำกึ่งๆอะ จะว่าใช่ก็ได้ไม่ใช่ก็ได้ กูอ่านไปได้แค่ 4-5 ตอนเองมั้งเลยไม่รู้ว่าเป็นไงต่อ แต่มันก็เขียนสำนวนดีใช้ได้อะ คือบรรยายสวยกว่าไอ้นิยายออนไลน์ทั่วๆไปเยอะเลย

>>275 โห สำหรับกูคือโอเค ไม่แย่อะไรมากแต่ขนาดนี้มึงยังเรียกสวยได้ (ไม่ได้กวนนะ พูดจริงๆ) แสดงว่าปกตินี่เขียนกันห่วยขนาดนั้นเลยเหรอวะ

>>276 จำท

>>276 เอาใหม่ เมื่อกี้แม่งลั่น กูหมายถึงว่ามันสวยกว่าไงมึง สวยกว่าไอ้งานกากเดนเหมือนเด็กตกภาษาไทยเขียนพวกนั้น ดีกว่าไอ้พวกนิยายออนไลน์ที่ได้พิมพ์หลายเรื่องแน่ๆเท่าที่กูจำได้ แต่พอมึงพูดแบบนี้แล้วเดี๋ยวกูลองกลับไปตั้งใจอ่านแม่งดีกว่า คุ้ยๆดูกระทู้เก่าๆน่าจะเจอนะ

>>278 กูไม่ได้ว่านะ ออกตัวก่อน แค่สงสัยเฉยๆ 555

>>279 ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ 5555 มึงพูดแล้วทำให้กูอยากอ่านขึ้นมาเลยไปค้นดู ยังดีที่พอจะนึกหาได้ ตอนนี้อ่านแม่งไปได้สี่บทละ ควรรีวิวไหมวะ

>>280 เอาดิ อยากอ่าน

>>281 กูไล่อ่านจนถึงตอนล่าสุดละ อืม แม่งก็สนุกดีเหมือนกัน อย่างน้อยๆก็ทำให้กูอ่านจนหมดได้ สำนวนกูว่าโอเค สำหรับกูๆให้ผ่านนะ ส่วนเนื้อเรื่องแม่งยาวว่ะ จะเล่าไงดีวะ

เรื่องไรวะ

โม่งที่บอกว่าจะไล่อ่าน top 100 นิยายเด็กดีมารีวิวอ่านจบไปกี่เรื่องแล้ว 55555555

>>268 เอิ่ม พระเอกเพิ่งเล่นเกมครั้งแรกเลเวลหนึ่งก็เคลียร์ดันเจี้ยนได้เพราะมาตามทางลัดที่พวก GM มันสร้างไว้ ไปยืนอยู่หน้าลาสบอสก็ผ่าน... คือพวก GM มันจะตรวจสอบพลาดได้จริงดิ คนนอนสลบอยู่โคตรใกล้กว่าพวกตีมอนแถมมีแค่คนเดียวมึงไม่รู้จริงดิ นี่มันแย่กว่าพระเอกได้อาชีพหรือสกิลลับหรือของวิเศษในเกมที่คนอื่นเล่นมาเป็นชาติยังไม่เจอ ไอ้นี่เดินมั่วซั่วแป๊ปเดียวเจอ แต่นี่หลงทางมาตามทางลัดแล้วไปเจอลาสบอสก็ผ่าน เอิ่ม...สมควรโดนด่าว่านิยายขยะว่ะ แต่มีดีอย่างตรงสำนวนเขียนมันดีกว่านิยายเกมออนไลน์ส่วนใหญ่หน่อยนึง ที่ขึ้นท็อปได้คงฮาเร็มเก่งเทพดวงดีตามสูตรนั่นแหละ และพระเอกเป็นพวกหน้ามึนไม่รู้สี่รู้แปดอันใดก็ทำให้เรื่องมันฮาๆ ไป

>>283 หมายถึงเรื่องไหน เรื่องที่กู >>282 อ่านปะ

>>285 อ่อ ถ้ามีดีแค่ภาษาโอ กูก็ขอผ่านละกัน เฮ้อ เอาคำว่าโดนด่าว่านิยายขยะมาขายสินะ อิอิ

เพื่อนโม่งใครเคยอ่าน soul switch อลวลรักสลับวิญญาณ บ้างรีวิวกันหน่อย

>>288 กูเองสัส ทำไมไม่รู้กูโคตรเกลียดนิยายเหี้ยนี้เลยสัส

>>287 จริงๆเนี่ยกูไม่ชอบคำว่านิยายขยะเลยนะ คือมันดูโจมตีจนน่าเกลียดไปปะวะ สำหรับกูถึงเรื่องแม่งจะห่วยยังไงก็ไม่เรียกขยะหรอก ต้องแบบงานเขี่ยๆห่วยๆ พิมพ์ผิดเยอะๆเหมือนตกภาษาไทย พอมีคนไปท้วงก็งอแงด่ากราดนั่นล่ะถึงบอกว่าขยะ หมายถึงนักเขียนนะที่ขยะ ไม่ใช่ชิ้นงาน

>>290 ก็กูพูดงั้นเพราะเห็นเขียนหัวเรื่องงั้นน่ะนะ แบบเนี่ย ดูสิคะน้องๆเพื่อนๆ ถึงจะโดนด่าว่าขยะยังพยายามจนได้พิมพ์เลยไรงี้ แต่จะดีจริงมั้ยนี่อีกเรื่อง 555

>>288 เออ กูเคยสนใจมานานแต่ยังไม่กล้าซื้อ มารอๆ

>>288 อ๋อ นิยายของพายอ่ะนะ.....

อ่ะเคร นิยายสลับวิญญาณของpie2 บลาๆ อะไรนั้นชะ มันเป็นนิยายวายและกูก็เล็งไว้นานละไม่ได้ซื้อ กูเลยบินไปงานหนังสือแล้วก็ซื้อเล่มนี้ แล้วกูก็อ่าน ไอเชี่ยพีคมากไอ่สัส กูหลงนึกว่าคนที่อยู่หน้าปกคือพระเอกแต่แม่งไม่ใช่ กูโง่เองที่ตัดสินนิยายจากหน้าปก แต่ถ้าไม่นับเนื้อนิยายเรื่องนี้กูให้รีวิวติดลบหว่ะ ผิดหวัง เขียนได้---มาก

>>294 ขนาดนั่นเลยเหรอ กูก็คิดว่าบนปกคือพระเอกนะ ถ้าไม่ใช่แล้วใครวะ

>>294 สุดท้ายแม่งพระรองหว่ะ ไอสัสจับเย-สุดท้ายได้เสียกันคือเหี้ยไร วันหลังมึงเอาพระรองขึ้นปกก็ได้นะสัส 555

>>295 พิมพ์เลขผิดนะ ขออภัย

สำหรับกูๆคิดว่า เขียนแข็งเหมือนบทละครวะ ส่วนตัวกูไม่ชอบเรื่องการเขียนนะ เนื้อเรื่องก็แย่มากเรียงลำดับเหตุการไม่ค่อยดีด้วยแถมจบแบบอวยๆ ยังกะfanfic

>>298 ใช่เลยสหายโม่ง กูจะร้อง T^T

มีใครในนี้ซักคนไปเม้นคห.ล่าสุดในหน้านิยายนางป่ะวะ คห.27น่ะ 555

>>295 {อิพระรองเชี่ย f*ck!!!! เสียใจและเสียตัง น่าจิไปอ่านรีวิวก่อน} ตอนอ่านจบกูคิดแบบนี้นะ พอไปอ่านรีวิวในเว็บเด็กส้มแม่ม

{แวะมาเม้น เรื่องนี้หนุกมากกก อ่านแล้ว พอดีเห็นหน้าปกสวยด้วย เรื่องย่อน่าติดตามด้วยตัดสินใจซื้อที่งานหนังสือเลยพออ่านแล้ว คิดว่า...ดีแล้วที่ซื้อมันมาสนุกสุดๆ}..............

เอ่อ นี่กูควายอยู่คนเดียวสินะ "don't judge the book by its cover"

>>300 เออกูเองงสัสแม่งแค้นนิยายห่านี้เปลืองตังชิบหาย

กูอยากบอกว่านิยายพายอ่ะ5555 มึงไปอ่านเรื่องที่เขาแต่งล่าสุดดิ อี Inncoent รักร้ายเดียงสาอะไรนั่นอ่ะ นั่นเด็กอายุ 14 นะคะ มึง 555555555555

>>303 กูไม่เคยอ่านนิยายของพายอ่ะ แบบเด็กผู้ใหญ่ก็ไม่เคย เรื่องInncoent นั้นเป็นไงบ้างวะ ฟฟฟฟฟฟฟ

>>304 ไม่มีอะไรมากตุ๊ดเด็กอายุ 14 แอบหลงรักพี่ชายตั้งแต่ตัวเองยังเด็ก แต่โดนพ่อมานอนด้วยเป็นประจำ ติดพ่อมากกว่าแม่ หลัง ๆ ก็แบบรักพ่อกระหนุงกระหนิงกัน มีอะไรกันงู้นงี้งั้น แต่ตัวเองก็มีแฟนนะ 55555 แล้วเหมือนเลิกกันก็ไปยุ่งกับหนุ่มคนใหม่ แต่เรื่องนี้ไม่ได้บอกพ่อนะ 5555555 พี่กลับมาเรียนต่อจากนอก แล้วรู้เรื่องพ่อกับนาง พี่ก็เข้าใจว่านางโดนพ่อบังคับ เปล่าจ้า นางเต็มใจ แล้วล่าสุดนางก็โดนพี่ตัวเองกด นางก็บ่นว่าทำไมไม่เห็นอ่อนโยนแบบพ่อเลยกับตัวเอง

เหมือนพ่อนางไม่ใช่พ่อแท้ ๆ มั้งเป็นเพื่อนแม่ที่แต่งงานกัน และตัดสินใจให้แม่ทำกิ๊ฟท์เด็ก? ราว ๆ นี้

>>305 กูไม่มีความสามารถในการเข้าถึงนิยายพายจริงๆหว่ะ... หลังจากกูถ่างตาอ่านนิยายสลับวิญญาณไหรโฉ้นั่นแม่งมีความรู้สึกแบบพายมึงฆ่ากูเถิด โอ้ย 14 แรดได้ขนาดนั้นเลยหรือ.

แล้วฝั่งแฟนตาซีล่ะ เป็นไงมั่ง

>>307 ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจจริงๆ มีแต่ต่างโลกตามกระแส หาอะไรที่โดดขึ้นมาไม่ได้เลย

กูเปิดแค่ top 30 นะ ลึกกว่านั้นขี้เกียจขุดแล้ว

>>308 กูหมายถึงฝั่งงานแนวแฟนตาซีของพายเว้ย มีสองนามปากกาไม่ใช่เหรอ 555 แต่ก็ขอบใจที่มาบอก ไม่ทีอะไรน่าสนใจจริงๆว่ะ

โอเคพายเราจบกันนะคะ ไอสัสกูเอานิยายของพายส่งคืนสำนักพิมพ์ได้มั้ยหนิแค้นแรง เสียไตเสียตังและเสียตับ So sad guy

>>309 กูไม่เคยอ่านแฟนตาซีพายว่ะ

>>310 เป็นไรมึง

ไม่รู้ทำไมแต่กูติดใจประโยคนึงในบทแรกของอีเรื่องสลับวิญญานนี่จัง 555
ตอนไปซื้อน้ำในโรงอาหารนี่แหละ ทำไมต้องกำหนดว่าแม่ค้าชาวมุสลิม คือเป็นตัวประกอบใช้แล้วทิ้งนี่ แค่บอกว่าแม่ค้าก็พอป้ะ หรืออิงจากคนจริงจากมหาลัยที่ตัวเองเรียนอยู่ ก๊าก แล้วรูปประโยคก็เรียงแปลกๆในความคิดกู
"แม่ค้าชาวมุสลิมวางแก้วกาแฟเย็นลงตรงหน้าผมพร้อมกับน้ำเปล่าอีกสองขวด"
สำหรับกูแค่ "แม่ค้าวางแก้วกาแฟเย็นและน้ำเปล่าอีกสองขวดลงตรงหน้าผม" ก็พอมั้ย อึ้ย ขัดใจ 555

>>312 คือชีจะบอกว่าแม่ค้าสวมผ้าคลุมหัว "ฮิญาบ" รึเปล่าวะ แต่ไม่รู้ว่าจะเรียกผ้าคลุมนี่ว่าอะไรรึเปล่าเลยบอกว่าแม่ค้ามุสลิมไป นี่กูพยายามช่วยแถแล้วนะมึง

พายนี่นามปากกาไรวะ กูจะไปส่องหน่อย หาไม่เจอ

>>314 Pie2Na
https://www.facebook.com/pie2na/?ref=br_rs บิบิ

>>313 แต่จะบอกทำไม มันไม่ใช่อะไรสำคัญขนาดนั้นป่ะ แค่มีบทมาขายน้ำให้นายเอกเนี่ยนะ หรือหลังๆจะมีบทเยอะกว่านี้ 555

สารภาพนะ กูไม่คิดว่าเขาจะเบี่ยงมาแต่งนิยายวายได้ขนาดนี้ทั้งที่ตอนแรกออกจะยี้ 5555555

>>317 หืม เค้ายี้เหรอวะ กูเพิ่งรู้

>>318 สมัยก่อนนู้นนนนน ก่อน 7th prince ยังไม่ได้ตีพิมพ์เลยมั้ง ค่อนข้างยี้อยู่ กุเคยคุยกับเขานะ 5555555555

>>319 อ้าว พายที่พวกมึงพูดกันนี่คนเขียน 7th prince เหรอวะ..... กูเคยอ่านสมัยเรื่องนี้ยังไม่ตีพิมพ์ แต่แม่งก็ส่งกลิ่นวายมาตั้งแต่ตอนลงในเด็กดีแล้วนะกูว่า

>>319 ร่วมด้วยช่วยบอกหน่อย กูอยากโร้

>>319 อ่าว กลืนน้ำลายตัวเองเหรอวะ

ก็ไม่อะไรมาก เพื่อนกูแนะนำเขาให้กูรุ้จักไงตอนแรกก็คุยกันปกติอ่ะ แต่กูก็บอกว่าเป็นสาววายนะตามประสาเด็กเห่อหมอยโคตร ๆ 55555 เขาก็ดูจะเลี่ยงคุยเรื่องนี้อ่ะ กูก็โอเคไม่อะไรไม่ได้สนิทมาก จนวันหนึ่งเขาก็มาเล่าว่าเออเนี่ย เขามีเพื่อนที่เป็นเกย์ในชีวิตจริงนะเป็นทหารเรือ(ทำไมต้องระบุกูก็ไม่รู้เหมือนกัน)แล้วก็เล่าว่าเวลาทำกับแฟนทำแบบนี้ แบบนั้น บลา บลา บลา ตอนนั้นกูเปิดกูก็เงิบอ่ะ... คือแบบ แง จะดีเหรอวะมาเล่าให้ฟังแบบนี้+คุยกับคนอื่นอยู่ด้วยเลยไม่ได้ต่อความอะไรเขายาวมาก รู้แค่ว่าหลังจากนั้นกูกับเขาคุยกันน้อยลง 55555

จนโผล่มาอีกทีแบบ อ้าว แต่งวายแล้วเหรอ//มองอ่อน

>>323 เอ้ะ เหมือนกูเคยอ่านเรื่องนี้ในโม่งนะ 555

>>324 ถูก ก็กุคนเดียวกัน 55555555555

>>325 ตอนนั้นคุยเรื่องอะไรนะ

>>326 เรื่องน้องธาร.... ใช่ กุว่าเรื่องน้องธารอ่ะ ไม่ใช่เรื่องสลับวิญญาณนี่

คิดว่าหนังสือเล่มไหนที่ควรซื้อมาอ่านเด็ดขาด. จะทำลิสต์ไปซื้อ

ทุกเรื่องของมาซาลัน ทุกเรื่องของดอกป็อป ทุกเรื่องของกัลธิดา ยุทธภพออนไลน์

>>329 ประชดใช่ป่ะ?

กูไปอ่านเรื่อง กับดักหัวใจ พ่าย...ตะวัน? ประมาณนี้ที่ติดท็อปอยู่ ไม่รู้เพราะกูไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้ด้วยรึเปล่า แต่พระเอกแดกหญ้าแทนอาหารแน่ๆ ช่วงแรกด่านางเอกแรงมากเพราะชีตามระราน ตบอีหนูพระเอก ซึ่งก็ควรเกลียดว่ะนางทำตัวห่ารากมากจริงๆ แต่วันนึงนางตามไปไล่ตบกิ๊กพระเอกในผับ แล้วพระเอกเสือกโดนวางยา พระเอกก็คิดว่านางเอกแม่งวางยามันแน่ๆ (ทั้งที่มันนั่งแดกกะหญิงอีกนาง?) ก็เลยพานางเอกกลับบ้าน(เพื่อ?)ไปข่มขืน นางเอกก็ยอม เช้ามาพ่อแม่มาดูหนังหน้า ปรากฎว่าเป็นนางเอกที่สนิทกับพ่อพระเอกอยู่แล้วนี่เอง

มันตกลงแต่งงานกันเพราะกลัวนางเอกท้อง ให้เวลาหนึ่งปี กูนี่ปวดหัวเลยคนเขียนแม่งไม่รู้จักยาคุมฉุกเฉินเหรอวะ ไปใส่ห่วงมันก็ไม่ท้องแล้วเว้ยดวก พระเอกแม่งก็เอาด้วยทั้งที่บ่นเกลียดจะเป็นจะตาย ต่อมาอยู่ด้วยกันไม่ทันไรพระเอกก็เมาแล้วเงี่ยนกลับบ้านมาเพื่อจับนางเอกเย็ดอีก เย็ดเสร็จก็โทษว่าอินี่อ่อยกูแน่ๆ กูย้ายหนีดีกว่า นางเอกก็ย้ายตาม -*- พ่อง คนแต่งก็ชมจังว่านางเอกอัจฉริยะ ฉลาดๆๆ ฉลาดพ่อมึงไม่รู้ว่าพระเอกจับเย็ดเสร็จถามรอบเดือนนางทำไม (แต่ต่อมานางก็รู้นะว่าปล่อยท้องไม่ได้เลยแดกยาคุมประจำ เอ้ากูงง)

คาแรกเตอร์เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา นางเอกเดี๋ยวบอบบางเหมือนเป็นโปลิโอ เดี๋ยวเป็นยัยบ้าไล่จิกหัวตบคน พระเอกเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเวียนหัวสัสๆ
ติดท็อปกูพอเข้าใจว่ามันลงตอนเยอะ ลงถี่
แต่กูไม่เข้าใจก็ตรงที่ได้ตีพิมกับชูการ์บีท เมื่อก่อนมันดีกว่านี้ไม่ใช่เหรอ ชูการบีท หนึ่งในเครือสถาพ่อง ไม่น่าจะเหลวแหลกเละเทะแบบนี้นะ

>>331 กูขอลุกยืนปรบมือให้มึง กูไม่ได้อ่านนะเรื่องนี้ ถ้ากูอ่านก็คงไม่ต่างกัน โคตรเกลียดนิยายที่ไม่สมจริง

เรื่องนี้? เอามาแปะให้
http://writer.dek-d.com/mali07/story/view.php?id=1435286

>>332 ช่วงนี้กูไล่อ่านนิยายท็อป สนุกบ้างปวดตับบ้างคละๆกันไป

>>333 ถูกด้วย 555 นี่กูจำชื่อสลับกันไม่น้อยเลยนี่หว่า

>>335 แค่เอาชื่อที่มึงพิมพ์กับชื่อสนพ. ไปหาก็เจอแล้ว 555 ว่าแต่มีขอเมลให้ส่งฉากเรทให้ด้วยเหรอวะ เท่าที่เห็นคอมเม้น

>>336 ไม่ทราบ กูก็เพิ่งอ่านเมื่อวานเองว่ะ แต่ถ้ามีขอทางเมลได้นี่ผิดกฎเว็บ กดแบนได้นะจ๊ะ

ขอถามนิดนะโม่ง
นิยายเกิดใหม่ต่างโลกเนี่ย มีเรื่องไหนจบแล้วบ้าง แล้วมันจบไงอ่ะ กลับโลก ครองโลกใหม่หรือบลาๆ กูลองอ่านนิยายต่างโลกหลายเรื่องเหมือนมันไม่มีธีม แค่ผจญภัยไปเรื่อยๆไร้ทิศทาง บางเรื่องอาจมีเป้าหมายแต่กว่าจะวนกลับเข้าฝั่งก็ออกทะเลไปไกล กูเลยงงว่ามันจบกันยังไง

ในเด็กดีเนี่ย ยังไม่มีเรื่องไหนจบเลยมั้ง แต่ก็คงไม่จบแบบกลับไปโลกเดิมหรอก

ว่าแต่ระบบ top มันรวนรึไงวะ ทำไมนิยายที่มีวิวสามร้อยกว่าถึงติด top 20 ได้ ดูไม่ค่อยถูก

>>339 แล้วพวกนิยายแปลล่ะเพื่อนโม่ง ต่างโลกเนี่ยมีจบบ้างไหม กูโคตรอยากรู้ว่าจบยังไง แป๊กหรือเจ๋ง อ่านเป็นร้อยตอนแล้วจบแย่ก็ไม่ไหว

กูไม่เคยอ่านแนวเกิดใหม่ในต่างโลกเลยว่ะ
อ้อ...นับรวมแนวจีนป่ะ 555 แนวจีนก็มีเยอะนะพวกมึง
อย่างซีรีส์เพชรของห้องสมุดก็มีตัวเอกสองตัวหลุดไปจีนโบราณ แล้วก็ได้สะมีที่นั่น อยู่ยาวๆอ่ะ

>>341 แปลว่าฉากจบ คือเรื่องมีdestinationที่ต่างโลกแค่งั้นหรอวะ ประมาณมาทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จ หาสะมี ครองโลก ถล่มโลก
กูอยากอ่านตอนจบนิยายต่างโลกชิบ แบบอ่านตอนแรกแล้วไปดูตอนจบเลย กูอยากรู้ว่ามันจะเกี่ยวกันไหม

>>342 มันแนวรักน่ะมึง จะให้มันกลับโลกก็พรากจากผัวอ่ะดิ กลายเป็น bad end ไปชิบ

>>343 พาสะมีกลับโลกเดิมก็ได้นี่ ท่าจะฮาดีด้วย ต่อภาคสองผัวจีนโบราณตลุยโลกปัจจุบันแล้วใจแตกไปเป็นเมียผู้ชายอื่น

>>344 เชี่ยยยย 5555 เรื่องสยองสองบรรทัด

พวกแนวอยู่ๆหลุดไปต่างโลกอย่างไม่มีที่มาที่ไปส่วนใหญ่ก็จบด้วยมิชชันในโลกนั้นๆว่ะ แต่งผัว ได้บัลลังก์ อะไรก็ว่าไป แฮปปี้มีความสุขแก่ตาย
ที่กูอ่านจบมีแตกต่างหน่อยคือแนวจีน มีเรื่องนึงจบแบบแต่งผัวแฮปปี้แล้วนางเอกก็ตื่น ที่ผ่านมาโลกจีนโบราณนั่นเป็นเกมคลื่นสมองจำลอง นางต้องเล่นเกมจับผัวอีกครั้งในโลกแห่งความเป็นจริง ซึ่งบรรดาผัวคือคนที่โดนจำลองไปไว้ในเกมซึ่งนางเคยตกได้มาแล้ว

>>346 ขอบใจโม่ง ช่วยกูกระจ่างขึ้นแยะ จบแบบที่ยกตัวอย่างมาก็โอ ถึงจะคล้ายๆหลับฝันไปแต่ก็ครีเอตดี จบสวยนะสำหรับกู

>>346 แปดสามี?

ไม่รู้นะ แต่กูเกลียดแนวตื่นจากฝันตอนจบมาก
ที่ผ่านมาคือไร มึงฝันไปแล้วกูอ่านอยู่ชาตินึงเนี่ยนะ

>>349 อย่างน้อยมันก็ไม่แค่ฝันนะโม่ง กลับมาโลกจริงยังได้ประโยชน์ เคยจำลองวิธีจีบแล้วตอนไปต่างโลก เรื่องนี้เหมาะสำหรับสาวที่อยากได้แนวทางน้า

>>346 กูอ่านเรื่องนึงตอนจบเหมือนที่มึงบอกเลยแต่คนไทยแต่งตัดจบไปเลยแบบอืมแล้วไงต่อวะ กูว่ามันได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายจีนเรื่องที่มึงพูดถึงแหละ

พูดถึงนิยายแนวต่างโลกนี่ สมัยก่อนก็ไปกันแทบจะทุกเรื่องเลยนะโดยเฉพาะนิยายในเด็กดี 5555555555 เอาแบบดังๆ ก็ เซวีน่า นอกนั้นก็ประปรายหาได้ทั่วไป แต่ส่วนมากประเด็นเรื่องต่างโลกจะไม่ค่อยชูเท่าไหร่แต่จะชูเรื่องโรงเรียนเวทมนตร์แทน กูคิดว่าทำได้ดีกว่าสมัยปัจจุบันที่เอะอะก็เอาแต่บอกว่าอยู่ต่างโลก จะทำตัวเหี้ยไร้มารยาท เลวทรามได้แค่ไหนก็ได้ บลา บลา บลา บลา อีกเรื่องที่กูคิดว่าดีก็ซาเทียร่าอ่ะ ที่เคยตีพิมพ์กับอะไรวะ 5555 แล้วเขามีเรื่องกันจนคนแต่งมาพิมพ์เอง

>>352 ก็สถานั่นแหละ

>>352 ซาเทียร่าคนแต่งกลับมาแล้ว กูดีใจสัสๆ

>>348 ถ..ถ..ถ..ถูกต้องนะครับบบ
สวยเหรอวะ แต่ตอนกูอ่านนี่แทบปาทิ้ง ฟีลเหมือนฝันไปชิบหาย เนื้อเรื่องที่แม่งหลับไปเล่นเกมนี่ 6 เล่มหนาๆ เชียวนะมึงงงง

>>352 กูเห็นด้วยสัส ๆ อะ คือตัวเอกนิยายเดี๋ยวนี้แม่งถ่อยสถุนชิบหาย

อีกเรื่องที่กูคิดคือนิยายต่างโลกสมัยนี้แม่งไม่มีจุดมุ่งหมายว่ะ กูว่าเผลอ ๆ แม่งจะหาทางจบสวย ๆ กันไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะขยันเขียนเห่อหมอยตามกระแส

>>356 มันเป็นมานานแล้วมั้ง

>>355 มึงต้องอ่านเล่มจบ เป็นการหาผัวที่ลึกลับซับซ้อนยิ่งกว่าinception+interstellarอีก

>>356 กูคิดว่าเพราะทุกคนเอาแต่มองว่าเป็นต่างโลกจนลืมมองเรื่ององค์ประกอบอื่น ว่ากันตามตรงมันก็เหมือนธีมนิยายสมัยเก่าฮิตขึ้นมาอีกรอบแต่แค่เปลี่ยนชื่อเรียก กุชอบโรงเรียนเวทมนตร์มากกว่าอีกนะ 55555 ดำเนินเรื่องในโรงเรียนก๊องแก๊งตลกไปวัน ๆ แต่พวกสภาพประวัติความเป็นไปโลกแน่นกว่าพวกที่มาต่างโลกแล้วเดินทางไปทุกเมืองอีก *ตบปาก* อ้อ มีเนื้อเรื่องมากกว่าด้วย

แต่เรื่องไร้มารยาทกุไม่ค่อยชอบว่ะ เหมือนคนแต่งแสดงความต้องการออกมาผ่านงานเลยอ่ะบางที

บังเอิญดีว่ะ นิยายเรื่องใหม่ของเนตรภัค แม่งเล่นเรื่องNarcolepsyหรือโรคลมหลับ กูเพิ่งอ่านมู้ที่แชร์มาจากเฟสในวันที่1

http://www.dek-d.com/board/view/3639757/

นางเอาไปแต่งเป็นเรื่อง ลมรักหลับ นางนี่หยิบอะไรที่ผ่านตามาเขียนรึป่าววะ แต่ยังไงนิยายก็แย่ชิบ เขียนตั้งเยอะไม่พัฒนาขึ้นเลย

>>360 นิยายเป็นพรแสวดงส่วนหนึ่ง อีกส่วนคือพรสวรรค์

>>360 เขียนเยอะก็ใช่ว่าจะเก่งนี่มึง

http://my.dek-d.com/prince_primnara/writer/view.php?id=1448108 เอานะวันนี้เรามาสับนิยายมาเฟียกันหน่อย วันนี้กูเลือกเรื่องนี้ของอิพริมณาราแล้วกันนะโม่ง บอกก่อนนะว่ากูไม่ได้เป็นม้าแต่อย่างใด ตกลงเลือกเรื่องจากตรงนี้ https://fanboi.ch/netwatch/2614/recent/ เคนะ เดี๋ยวกูขอเวลาอ่านก่อนแปปหนึ่ง

>>363 กุรอมึงยุ

เอาที่สำนวนก่อน เป็นสำนวนพื้นๆ ไม่หวือหวาไม่มีคำอลังการอะไรมาก โดยส่วนตัวกูชอบภาษาที่ไม่ประดิษฐ์มากไปแบบนี้แหละ การใช้รูปประโยคยังทำได้ไม่ดี สังเกตได้จากการใช้คำเชื่อมในประโยคติดๆ โดยเฉพาะคำว่า "ที่" มีติดๆ กันเลยทำให้อ่านแล้วเกิดอาการสะดุดตลอดทาง

คำซ้ำซ้อนมีให้เห็นเป็นระยะ นี่ก็เป็นอีกข้อที่อ่านแล้วสะดุด สังเกตได้จากคำว่า "ปรภพ" ตรงบทนำ ในหนึ่งย่อหน้าใช้ซ้ำบ่อยมาก

การลำดับประโยคไม่ดี วางวลีหรือประโยคขยายไกลจากคำที่ต้องการขยายมากเกินไป เช่น ท่านเจ้าออกปากถามเลขคนสนิทซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าอย่างปลดปลงที่ลูกสาวเพียงคนเดียวนั้นได้หายไปอีกแล้ว >>> "ปลดปลง" จริงๆ ใช้ขยายคำว่า "ถาม" แต่วางไกลมากไกลจนข้ามนามอีกตัว พออ่านแล้วทำให้เกิดความกำกวมว่าจริงๆ ใครกันแน่ที่ปลดปลง ท่านเจ้าหรือเลขา

ลองแก้ดู >>> ท่านเจ้าออกปากถามอย่างปลดปลงกับเลขาคนสนิท เมื่อรู้ว่าลูกสาวเพียงคนเดียวหายออกจากบ้านไปอีกแล้ว

ประมาณนี้

สำหรับกูขี้เกียจอ่านต่อว่ะ ฝีมือมันยังไม่ดีพอให้กูอ่านบทต่อไป ฝีมือมันยังอ่อนหัดมากในสายตากู

โม่งคนอื่นเชิญสับต่อได้

>>365 มันก็แค่เรื่องของภาษานิ แล้วเนื้อเรื่องละว่าไง

>>366 มึงจะกูอ่านจนจบเลยเหรอ

>>365 กูจะผิดมั้ยวะถ้าบอกว่าไม่อยากแม้กดอ่าน เลื่อนหน้าบทความแล้วเซ็งชิบอะไรก็ไม่รู้ปวดตา เลื่อนไปเจอคำนิยม"คนหล่อเยอะดี"กูกุมขมับ

>>368 อยู่ที่ความชอบว่ะกูว่า โดยส่วนตัวกูไม่ค่อยชอบพวกแต่งหน้านิยายเท่าไหร่ มันควรเอาเวลาทำธีมไปศึกษาวิธีการเขียนมากกว่าว่ะ

กุกำลังอ่านอยู่ เดะมารีวิวเนื้อเรื่องให้ กุชอบสับเนื้อเรื่องนิยายอยู่แล้ว
//บ่นนิด ทำไมแม่งมีแต่บรรยายว่าคนนู้นหล่ออย่างงู้นอย่างงี้ คนนี้สวยอย่างงู้นอย่างงั้นวะ กุอ่านนิยาย กุเสพเนื้อเรื่องไม่ได้เสพคนหล่อนะว้อย

>>363 พริมณาราเป็นมาเฟีย?

กู>>368 เด๋วจะหาว่าด่าก่อนอ่าน บทนำก็ตามที่ >>365 บอกแหละ ใช้คำเปลืองหลายจุดพอเขียนไม่ดีก็ยิ่งไม่น่าอ่าน สำนวนไม่สวยไม่ชวนอ่าน

- ความจริงแล้วยมทูตนั้นจะกินหรือไม่กินก็ได้เพราะยมทูตจัดว่าเป็นภูติ คือวิญญาณในรูปแบบหนึ่งไม่จำเป็นต้องกินอะไร หรือตามภาษามนุษย์คืออิ่มทิพย์นั่นเอง และที่กินอยู่นี่คือเพราะอยากกินล้วนๆ -

ประโยคที่โคตรยาวนี้ มีใจความเพียง -ยมทูตอิ่มทิพย์แต่กำลังกินเพราะความอยากส่วนตัว- แล้วมึงจะเวิ่นยาวชิบทำมายยยย
คือถ้ามีฝีมือ มีชั้นเชิงดี สำนวนเจ๋ง มึงต้องเขียนประโยคยาวเหี้ยเนี่ยแล้วน่าอ่าน มีมุกมีลูกล่อลูกชน ไม่ใช่น่าเบื่อเปลืองคำโดยใช่เหตุแบบนี้

>>371 กูให้พวกมึงเลือกนิยาย ก็มีคนเสนอพริมณารากูก็ไม่ขัดไง ตามนั้น

กูงงกับคนเขียนว่าทำไมเหมือนพยายามจับคู่จิ้นวาย กูอคติกับนิยายรักนอมอลที่มีอะไรแบบนี้ว่ะ หน้าเพจโพสว่าวายเถอะแต่บอกคนอ่านว่าไม่วายแน่นอน เพื่อ?

>>374 เจ็บเลย คือกูเขียนนิยายแบบไม่มีนางเอก มีตัวละครชายหลายตัว แต่ไม่วายอย่างเป็นทางการ ไม่มีฉากจิ้นวายอะไรขนาดนั้น แต่คนอ่านแม่งก็ยังซุยว่าวายเถอะ วายคู่นั้นคู่นี้ เจอมึงเข้าไปกูเจ็บปวดพิกล

>>375 อันนี้คนเขียนพยายามชงด้วยตัวเอง ถ้ามึงเงียบๆคนจิ้นกันเองก็จบแล้ว หรือจะขายจิ้นวายก็ออกตัวแรงๆไปเลยแบบบางคน แต่นี่มันนิยายรักนอมอลมีนางเอกไงมึง

>>376 จริงๆกูอยากเขียนไปทำนองขายจิ้นวายนะ นี่ยังเขียนไม่ถึงฉากที่กูจะขายความจิ้นเลย เริ่มมีขาจิ้นโผล่แล้ว
กูเริ่มสงสัยความแตกต่างระหว่างนิยายแฟนตาซีที่วาย กับนิยายแฟนตาซีที่ขายจิ้นวายจริงๆจังๆแล้ว กูไม่อยากเขียนวายแบบวายเลยอ่ะ อยากแค่ให้จิ้นกันก็พอ ไม่อยากเขียนฉากความรักห่าเหวไรทั้งสิ้น ให้แม่งไปคิดกันเอาเอง ถ้ากูออกตัวว่าไม่วายอย่างเป็นทางการ พอจิ้นได้ แบบนี้ก็ถือว่ากูขายจิ้นวายแล้วช่ะ?

>>377 มึงคือพริมณาราเหรอวะ

>>378 ไม่ใช่ กูคือโม่งเขียนนิยายแฟนตาซีคนหนึ่ง นิยายกูไม่มีนางเอก ของอีพริมมันมี
กูอยากปรึกษาเรื่องนี้กับใครสักคนมานานแล้ว แต่โม่งนิยายแม่งเงียบ พอดีตอนนี้มีโอกาสมีคนโผล่มาเลยรีบใช้ซะหน่อย

>>377 กูก็ไม่อยากพูดมากว่ะ เพราะกูก็เขียนแฟนตาซีจิ้นวาย (เข้าตัวกูด้วย) คิดแบบเด็กๆ ถ้ามึงกำลังอ่านนิยายแจ่มใส หวังแต่ความรักชายหญิงเพราะมึงไม่ชอบแนววายเลย เสือกเจอโมเม้นต์ชายหล่อทำท่าจะได้กันเองทั้งเรื่องมึงจะคิดไงวะ
แฟนตาซีจิ้นวายในสายตากู คือไม่มีแม้แต่โมเม้นต์คุยกัน พวกสบตากันกูก็จิ้นแล้ว แต่ถ้าจู่ๆคนเขียนชงให้มีมองตากัน ความรู้สึกลึกซึ้งเสน่ห์หาซึ่งไม่ได้สำคัญห่าอะไรเลย กูว่ากำลังอ่านแนววายที่ไม่มีเรทว่ะ ถามว่ากูชอบมั้ย ชอบนะ แต่มันจะเลี่ยนแล้วจะแหวะแปลกๆ ก็กูไม่ได้คิดจะอ่านแนววายในเรื่องนี้นี่หว่า

>>379 กูไม่สันทัดแนวจิ้นว่ะโม่ง วายก็ไม่เคยมีเรื่องไหนอยู่ในดวงใจกูเลย(ความจริงกูไม่อ่านน่ะ) กูช่วยได้แค่เรื่องภาษากับพล็อต

กูไม่ค่อยชอบภาษาสไตล์นี้เท่าไหร่ มันเป็นกึ่งๆเกินไป กึ่งของกูคือจะบรรยายแบบวัยรุ่นก็ไม่เชิงแบบสละสลวยก็ไม่ใช่ แล้วบทนำก็ใช้การบรรยายแบบสรรพนามบุรุษที่ 1 กับ 2 ผสมๆกันไปอีกต่างหาก นอกนั้นกูเห็นด้วยกับ>>365 ทุกประการ

มาถึงตอนแรก บอกตรงๆว่าไม่มีอะไรจะคอมเม้นเพราะเดี๋ยวหาว่ากูลำเอียงเพราะกูไม่ชอบสำนวนแบบนี้ เอาง่ายๆสำหรับกูคือไม่น่าตีพิมพ์นะ กูเกลียดอี()แบบแทรกความคิดนักเขียนมากๆด้วย ยังกับนิยายแจ่มใส่เวอร์ชั่นแฟนตาซี
*นิยายตอนสั้นไปนะ
>>379 จิ้นกรุบกริบไม่น่าเกลียดไปก็ได้อยู่นะมึง

ขอมุงด้วยคนสิ คือแต่งแนวจิ้นวายเหมือนกัน แต่มันไม่

>>383 เอาใหม่ เมื่อกี้มือลั่น เอาเป็นว่าขอมุงด้วยคน เพราะแต่งแนวจิ้นวายเหมือนกัน แต่ไม่อยากให้จิ้นมาก หยุดอยู่แค่พลังมิตรภาพพอ ต้องทำยังไง เพื่อนโม่งช่วยบอกที

>>380-382 โอเค ขอบคุณพวกมึงมาก กูแค่เหนื่อยกับการพยายามอธิบายคนอ่านว่านิยายกูไม่ได้วายแบบวายยยยยขนาดนั้น บางทีกูก็สงสัยว่าจิ้นกันตรงไหนวะ ตัวละครโผล่มาตอนหนึ่งมีบทพูด 1 ประโยค มึงยังจิ้นกันได้....
สุดท้ายแล้วกูก็คงเขียนของกูไปเรื่อยๆกรุบกริบๆ ไม่ถึงขั้นวายแบบสบตาปิ๊งๆ เขียนตามที่กูสบายใจนี่แหละ
อันนี้แค่บ่นแล้วกัน ตอนยังเด็ก กูเคยพยายามปรับนิยายแฟนตาซีตัวเองให้เป็นแนวแอคชั่นตามคำแนะนำคนอ่าน คนหวังดี รุ่นพี่ ห่าเหวอะไรก็ตาม สรุปเหลว พัง เพิ่งมาตรัสรู้ได้ว่านิยายแฟนตาซีแม่งไม่จำเป็นต้องบู๊ล้างผลาญก็ได้ หึ สมเพชตัวเองชิบหาย

>>380 ต่อนะ กูพูดในฐานะคนอ่าน แต่ในฐานะคนเขียน กูรู้ว่ะว่าตัวเองกำลังทำอะไร บางทีกูเขียนให้สนิทในฐานะเพื่อน คนอ่านก็เอาไปชงว่าเป็นผัวเมียกันแล้ว ถ้ามึงไม่สนใจนักอ่าน ก็เลือกเลยและทำใจว่ามึงเอาใจทุกฝ่ายไม่ได้หรอก มึงเขียนจิ้นแบบชงหนักๆมา มีนางเอกสาววายบางคนเซ้นซิทีฟเลิกอ่านก็มี หรือถ้ามึงมีนางเอกเพื่อสกัดพวกนักอ่านวาย ก็อาจจะได้ฐานคนอ่านนอมอลมา แต่นักอ่านวายจะไม่มี แล้วคนอ่านนอมอล แน่นอนว่าเขาไม่อ่านวาย จิ้นวายถ้าชงหนักไปเขาก็ไม่ชอบ
ส่วนอีกทางคือสายกลาง คือมิตรภาพไปเรื่อยๆ สนิทแบบเพื่อน อย่าสร้างโมเม้นต์เกินกว่าคำว่าเพื่อนสนิทมากๆ อยากให้มีนางเอกก็ต้องทำให้คนอ่านยอมรับนางให้ได้หมด สาววายเอาใจง่าย ขอให้นางเอกไม่ใช่แนวนิยายแจ่มใสมึงก็ลอยตัวแล้ว

>>381 กูอยากปรึกษาเรื่องพล็อตนิยายกับมึงนะ กูมีส่วนที่ติดมากๆอยู่จุดหนึ่ง พยายามถามเพื่อนที่ช่วยอ่าน มันไม่ถนัดอ่านแฟนตาซีเลยโนคอมเม้นท์ กูจะสามารถติดต่อมึงผ่านช่องทางไหนได้บ้าง

>>387 กรรมกูไม่อยากโม่งแตกว่ะ กูแนะนำแบบนี้เทคนิคการเขียนของกูคือ เขียนพล็อตหลักก่อนว่าเริ่มยังไงจบยังไง เสร็จแล้วก็แบ่งออกเป็นตอนๆ ยี่สิบตอนสามสิบตอนก็ว่าไป ในแต่ละตอนกูจะเขียนประเด็นเอาไว้ว่าจะเขียนถึงอะไร จากนั้นเขียนโลดแล้วมันจะไม่หลงทางออกทะเล

>>386 นิยายกูมีนางเอกนะ แต่สาววายก็มีอ่านเหมือนกันน่าจะเพราะนิยายกูตัวละครชายเยอะ มันจะแบ่งเป็น 2 พวก คือพวกจิ้นฮาเร็มนางเอก ซึ่งอันนี้กูงงๆเพราะกูไม่เคยอวยว่าพวกตัวละครชายชอบนางเอกกัน กับอีกพวกคืออ่านเพราะมันมีมิตรภาพลูกผู้ชายเบาๆค่อนข้างเยอะ กูไม่ใช่สาววายนะแต่กูแค่ชอบเขียนตัวละครชายมากกว่าหญิงเท่านั้นเอง
มึงเอ๋ยถ้าคนมันจะคิดต่อให้เราเขียนแบบไม่อวยแม่งก็คิดกันได้กูประสบพบเจอมาแล้ว

>>388 กูทำแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ที่กูติดตอนนี้คือเมนหลักในพล็อตกูเลย เอางี้ได้มั้ย กูตั้งดอคโง่ๆมาด้วยไอดีปลอม แล้วมึงเข้าไปคุยกับกูในนั้นได้มั้ย มึงจะกลายเป็นตัวอะไรสักอย่างนิรนาม โม่งไม่แตกด้วย

>>389 ทำไมมึงเหมือนเพื่อนกูจังวะ เพื่อนกูบ่นแบบมึงเป๊ะเลย เอาเป็นว่ามึงไม่ต้องทำอะไร เฉยๆไว้ยันจบ อย่าออกตัวแรงด่ากราด แต่ถ้ามึงไม่ไหวก็ต้องบอกคนอ่านนะเออ อย่าไหลตามคนอ่านมาก เขียนตามที่มึงคิด

อีกอย่างที่กูชอบทำคือดูซีรี่ส์ที่เป็นตอนๆ กูชอบดูการเปิดเรื่อง เพราะแต่ละตอนมันจะไม่เหมือนกัน กูก็จะเก็บพวกนั้นแหละมาเป็นวัตถุในงานเขียน จริงเรื่องยาวกูยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่(ยังไม่เคยตีพิมพ์) แต่เรื่องสั้นกูตีพิมพ์ไปพอสมควรแล้วล่ะ กูก็หาวัตถุจากหนังจากซีรี่ส์นี่แหละ

>>390 ลองว่ามาสิทำไง กูไม่ค่อยเซียนคอมเท่าไหร่

>>393 https://docs.google.com/document/d/1d88hH0v60dV2ym1cTfyq1wWbHlff0iKLL98QY2uQv0k/edit?usp=sharing
เข้าไปเลย กูตั้งไว้แล้ว มึงก็พิมพ์ไป

>>391 หรือกูคือเพื่อนมึง 555 กูว่ากูไม่เคยบ่นเรื่องนี้กับใครนะ กูไม่เชิงบ่นนะ กูขำๆมากกว่า สำหรับกูก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่แฟนคลับจะอวยก็คิดว่าน่ารักดี แต่ไม่ไหลตามนะมึงปล่อยให้คนอ่านพูดกันไปกูมีหน้าที่เขียนอย่างเดียว

ถ้าเพื่อนมึงไม่สบายใจเรื่องนี้มึงก็เอาที่กูพิมพ์ไปให้เพื่อนมึงดูสิเพื่อนมึงจะได้รู้ว่ามีคนเจอปัญหาเดียวกัน กูเข้าใจถูกใช่มั้ย

>>395 กูว่าคนเจอปัญหานี้เยอะ แล้วแต่ว่าจะแสดงออกยังไงมากกว่า
ky กูจำกระทู้แนะนำนิยายในบอร์ดได้ แม่งแนะนำว่า ไม่ใช่นิยายวาย แต่บรรยากาศเหมือนอ่านนิยายวาย แฟนตาซีด้วยนะมึง ใครจำได้แล้วเคยอ่านบอกกูด้วยว่ามันเป็นไง

เรื่องที่กูกำลังเขียนตอนนี้จะมีตลค.ชายคนนึงชอบพระเอก แต่พระเอกจะไม่รู้เรื่องนี้นะ ทั้งเรื่องกูกะให้มีคนรู้ 3-4 คน นางเอกก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่นางเอกไม่ว่าอะไรเพราะมีความเข้าใจร่วมกัน และทั้งเรื่องก็จะไม่มีการบอกอะไรทั้งสิ้นว่าเขาชอบพระเอกเลย แล้วจะเฉลยตอนก่อนพระเอกตายว่าเขาชอบพระเอกนะ

กูควรเขียนยังไงให้คนอ่านไม่รู้ดี ยกเว้นพวกจิ้นนะ อันนั้นห้ามไม่ได้ แต่คือให้คนทั่วไปอ่านยังไงก็ไม่รู้ว่าชอบ แต่มีhintให้พอเฉลยแล้วคนคิดว่าจริงวะ มันไบ้มาก่อนแล้ว

>>397 ลองให้มีการกระทำบางอย่างที่ไม่ต้องชัดเจนเกิน เช่น เวลาพระเอกจูบกับนางเอก อันนี้สมมตินะ แล้วตัวละครชายตัวนั้นผ่านมาเห็น ถ้ามันชอบแบบชัดเจน การกระทำคงเป็นการมองภาพนั้นอย่างเจ็บปวด แล้วเดินหนี หรืออะไรก็ตามที่สื่อว่ามันเจ็บ ซึ่งอันนี้คนอ่านจะรู้เลยว่าตัวละครชายตัวนั้นต้องคิดอะไรแน่ๆ

แต่ถ้าไม่อยากให้ชัด ก็ลองให้กลางดึกคืนนั้น ตัวละครชายตัวนั้นอาจจะนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย แล้วสุดท้ายก็นอนหงาย เอาแขนพาดหน้าผาก << ซึ่งท่านี้จะบอกเป็นนัยๆ ว่ากำลังกังวล , ไม่สบายใจ สุดท้ายก็หลับไปทั้งที่ขมวดคิ้ว หรืออะไรแบบนั้น คนอ่านอาจไม่ทันเอะใจอะไรมาก แค่คิดนิดๆ หน่อยๆ

ที่สำคัญคือต้องคุมให้ดีว่าอย่าแสดงอะไรชัดเกินไป ลองใช้ภาษากายบางอย่างแทนการบรรยายอารมณ์หรือการกระทำที่ชัดเจนอื่นๆ ภาษากายที่บอกว่าไม่สบายใจ เสียใจ เช่น หันหน้าไปมองทางอื่นหรือหันไปคุยกับคนอื่นอย่างเนียนๆ ในขณะที่พระเอกนางเอกกำลังจู๋จี๋กัน

พอปูมาแบบนี้ได้บ้างแล้ว สุดท้ายก็ค่อยเฉลย อธิบายความรู้สึกเป็นเชิงว่า ทุกครั้งที่เห็นพระ-นางมีความสุข ตัวละครนี้จะเจ็บปวดเสมอ ต้องหันหน้าหนีภาพที่เห็น ต้องดื่มเหล้าย้อมใจ บางครั้งก็หลับแทบไม่ลง ความรู้สึกนี้มันกัดกินอยู่เสมอ ฯลฯ ก็เล่าไปทำนองนี้ให้คนอ่านย้อนระลึกไปถึงเหตุการณ์ที่ปูมาก่อนหน้านั่นแหละ

พรุ่งนี้อยากสับนิยายเรื่องไหนกันเพื่อนโม่ง เผื่อกูจะแวะมาช่วยผสมโรง

สับแฟนฟิคได้ป่าววะ

กุอ่านถึงตอนที่ห้า (บทที่สี่)

เริ่มมาบทนำ ท่านเจ้าจิบกาแฟแล้วถามเลขาว่าเอเลนน่าหรือลูกสาวไปไหน จากนั้นบทต่อไปๆ ไปเรื่องของน.ส.อารียา แช่มชื่น อายุ17ที่ถูกยมทูตรับตัวไปด้วยข้อผิดพลาดทำให้ต้องอยู่ที่ปรโลกหรือเมืองจารานีเป็นเวลาชั่วคราวเพียงสามเดือน

กุขัดใจบทนำมาก เพราะมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับบทต่อๆ ไป (อาจมีแต่กุอ่านไม่ถึง) ไม่มีการเกริ่นธีมหรือโทนของเรื่องให้ผู้อ่านรู้ ดังนั้นจึงถือว่ามันไร้ประโยชน์ แถมใจความก็สั้นนิดเดียวแต่นักเขียนพยายามยัดข้อมูลใส่มาเพื่อให้ยาวขึ้นอย่างเช่น ท่านเจ้าปรโลกเป็นวิญญาณจึงอิ่มทิพย์ แดกเพราะอยากแถมหล่อมาก ยมทูตไปสวรรค์ไม่ได้แต่เอเลนน่าเป็นลูกครึ่งนางฟ้าจึงไปมาระหว่างปรโลกกับสวรรค์ได้ ลูกๆ ของเอเลนน่าก็เช่นกัน (แล้วท่านเจ้าไปมีลูกกับนางฟ้าได้ไงวะ) ซึ่งคนอ่านยังไม่ต้องรู้ ไม่คิดจะใส่ใจด้วยซ้ำ ทำไมไม่ให้คนอ่านเรียนรู้ไปพร้อมๆ กับนางเอกที่เพิ่งเข้าปรโลกครั้งแรกล่ะ
ต่อมา บทที่หนึ่ง อาริน นางเอกเป็นนักเรียนที่เขียนนิยายเป็นงานอดิเรก เกือบครึ่งบทใช้ในการบ่นว่าสิ่งต่างๆ ที่โรงเรียนสอนไร้ประโยชน์ ทำไมเราต้องเรียนเพื่อสอบ ทำไมเราถึงให้การสอบมากำหนดชีวิต บลาๆ อารินอยากเข้าไปอยู่ในโลกนิยายที่ไร้ขีดจำกัดที่ไม่ต้องเจอเรื่องพวกนี้ อีอารินก็บ่นในใจยาวจนเกือบโดนรถชนตายห่าแต่ก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย พอกลับบ้านไม่เจอแม่ อารินก็ช่างแม่งแล้วไปบรรยายว่าชอบแต่งนิยายตรงระเบียง พอวันนี้ออกไปเจอผู้ชายท่าทางน่าสงสัยอยู่ข้างนอก นางก็เลยกลับเข้ามานอน พอเช้ามาก็เล่าให้เพื่อนฟังว่ามีคนแอบตามมาก่อนจะโดนรถชนตายห่า
อีกครั้งน่ะแหละ บทนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากอารินเห็นเงาๆ แปลกตามมา(ซึ่งโดนการบรรยายไร้สาระกลบหมดจนกุลืมไปเลย)และอารินตายห่า ที่เอ่ยถึงการศึกษาไทย เข้าใจว่าอยากปูพื้นตัวละครแต่การที่มาถึงแล้วบ่นแบบนี้ไม่ทำให้กุรู้จักตัวละครมากขึ้นเลย มึงลองนึกภาพเจอคนแปลกหน้าแล้วแม่งบ่นเรื่องการศึกษาไทยให้ฟังเลย มึงอยากคุยกับแม่งต่อหรอ
ขึ้นบทสอง อารินตื่นมาในโถงที่เต็มไปด้วยหนุ่มหล่อติดอาวุธรายล้อม กลัวก็กลัวแต่หนุ่มหล่อนี่ซู่ซ่ามาก ทั้งบทมีแต่บรรยายว่าคนนู้นหล่อ คนนี้สวย กุจะบ้า ตรงหน้าอารินคือบัลลังก์ของท่านเจ้าปรโลกแล้วก็คุยไปคุยมา สรุปได้ว่า อารินมีบาปกับบุญเท่ากันเลยมีตัวเลือกว่าจะไปเกิดใหม่แล้วใช้กรรมทีหลังหรือเป็นยมทูต ระหว่างนั้นเอเลน่าก็เปิดประตูเข้ามาแล้วแจ้งยมทูตเอามาผิดตัวเพราะมีอารียา แช่มชื่นอยู่สองคนบนโลก แทนที่จะเอาไปคืนตอนตายใหม่ๆ ท่านเจ้าเสือกบอกว่าขอประชุมก่อนและให้อารินอยู่ที่นี่ก่อนเป็นเวลาสามเดือน ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนเผาหรือเน่าไม่ก่อนเพราะหนึ่งวันในปรโลกยามนานแทบจะเป็นหนึ่งเดือนมนุษย์ เอเลนน่าเสนอว่าในเมื่อนางเอกบ่นว่าความรู้ในโรงเรียนใช้ไม่ได้เลยเอามาสอนให้เป็นยมทูตดีฆ่าเวลาไปดีกว่า ท่านเจ้าเห็นด้วน เอเลนจึงหิ้วอารียากลับบ้าน
//ตัวอย่างการบรรยาย
เหล่าบรรดาหนุ่มๆทั้งหลายมองฉันด้วยสายตาดุดันทำให้ฉันรู้สึกกลัวไปหมด หล่อก็หล่อนะ แต่อย่ามองด้วยสายตาเหมือนจะฆ่ากันแบบนั้นสิกลัว
ฉันคุกเข่าพร้อมกับเงยหน้ามองผู้ชายที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ทำไมถึงได้หล่อกระชากใจแบบนี้ ฉันแทบจะตาถลนออกมาจากเบ้า แม้จะน่ากลัวแต่ก็หล่อมากจนอยากจะกรี๊ดให้รู้แล้วรู้รอด
สิ่งที่ฉันเห็นคือหญิงสาวคนหนึ่งในชุดโกธิคลอลิต้าสีดำกระโปรงสั้นฟูฟ่อง รองเท้าบูตส้นสูง ที่เอวของเธอนั้นเหน็บคาตานะอยู่ ฉันได้แต่มองอย่างอึ้งกับความสวยของเธอไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนสวยขนาดนี้ในปรภพด้วย และสิ่งที่เธอบอกราวกับเสียงสวรรค์ แต่เดี๋ยวนะ นี่นางฟ้ามาปรภพได้ด้วยเหรอ เมื่อผู้หญิงคนนี้มีปีกแถมปีกเป็นสีขาวด้วย ใบหน้าเธอสวยราวกับเทพธิดา ดวงตาสีแดงเพลิง ผมสีขาวยาวเป็นลอน ผิวเธอนี่ขาวกลูต้าชัดๆ ขาวจนแทบแสบตา
//

>>401 ต่อนะ
บทสาม เอเลน่าพาอารินมาเมืองราจานีหรือปรโลก บทนี้ต่างหากที่คนแต่งควรใส่รายละเอียดว่ากลางวันกลางคืนมืดเหมือนกันและบรรยายให้คนแต่งเห็นภาพว่าพวกยมทูตอยู่กันอย่างไร ราจานีมีบ้านหลากหลายมากและก็มีสถานพยาบาลด้วย อารินได้เข้าไปอยู่ในวังกับเอเลน่าที่พูดจาภาษาแปลกๆ “ข้า เจ้า จัก ฤา” ทั้งๆ ที่แต่งตัวทันสมัย
อารินได้อยู่ในห้องแบบพระราชวังอังกฤษและลงอ่างจากุชชี่ก่อนจะออกมาเปิดตู้เสื้อผ้าเจอชุดคอสเพลย์หลากหลาย นางจึงเลือกชุดโกธิคโลลิต้ามาใส่นอนเล่น เอเลน่าเดินเข้ามาบอกจะติวสอบยมทูตให้ จากนั้นก็เรียนทฤษฎีซึ่งคนแต่งไม่ยอมบอกว่าทฤษฎีอะไรเอาแต่ด่าว่าวิชาที่โรงเรียนใช้กับปรโลกไม่ได้เลย ปรโลกใช้ภาษาโบราณแบบรูนกับเฮโรกราฟฟิก แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับนางเอกของเราหรอกเพราะที่นี่มีสมุนไพรที่แดกแล้วฟังพูดทุกภาษาได้หมด และทั้งสองก็ฝึกดาบกัน เอเลนน่าบอกว่าเห็นอารินเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง เธอเคยมีลูกชายชื่อเอเลนแต่ตอนนี้มันกลายเป็นคนเลวไปแล้ว
ครบสามวันในการติว อารินต้องไปสอบเป็นยมทูต
คั่นสักครู่ สิ่งที่กุสงสัยคือ ทำไมอารินต้องสอบเป็นยมทูต หนึ่งคืออารินมันถูกเอาตัวมาผิด ถ้ามันสอบไม่ผ่านจะให้มันไปไหนวะ เรื่องนี้มันทำใคนอ่านอย่างน้อยๆ ก็กุสรุปได้ว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอารินก็สอบผ่าน แล้วความน่าติดตามมันหายไปว่ะ อ่านมาสามตัวกุยังไม่เห็นปมของเรื่องเลย สองคืองี้ตอนกลับโลกมนุษย์ อารินไม่ไปบอกคนอื่นหมดหรือวะว่าปรโลกมีงู้นงี้ท่านเจ้าหล่อลากไส้ หรือไม่ตอนไปเก็บวิญญาณ มั่นใจได้ไงว่าอารินจะไม่แวะไปหาแม่แล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
อ่อ แล้วอีกอย่าง ยมทูตจะพกอาวุธไว้ทำไม อย่างน้อยน่าจะอธิบายระบบหน่อยว่ายมทูตทำงานอย่างไร เกริ่นๆ ไว้ตอนติวหนังสือกันก็ได้
เอ้าต่อบทที่สี่ อารินไปสอบ แล้วการสอบเป็นการเข้าไปในเครื่องจำลองสถานการณ์ ส่วนแรกเป็นการทดสอบความรู้ ให้ตอบคำถามให้ได้มากที่สุดในเวลาสิบนาที คำถามเกี่ยวเกี่ยวกับศาสนา ภูมิศาสตร์ ซึ่งแม้แต่ตัวอารินเองก็ดูแปลกใจว่าทำไมสอบเรื่องนี้ทั้งๆ ที่นั่งติวกับเอเลนน่ามาสามวันสามคืน แล้วอ้าวไหนมึงบอกว่าสิ่งที่สอบไม่มีในโรงเรียนไงวะ โรงเรียนมึงไม่สอนสังคมหรือสาส อารินทำไป120ข้อ ผิดเพียง20ข้อเท่านั้น เก่งสาสทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะสอบเรื่องนี้แท้ๆ
ต่อไปคือแบบทดสอบความซื่อสัตย์ ฉากหลังเปลี่ยนไปเป็นสนามรบ เอเลนน่าในชุดเกราะเดินมายื่นเด็กทารกให้พร้อมกำชับให้นำราชบุตรเขยไปซ่อนในที่ปลอดภัย พอรับมาแล้วอารินก็ไปโกดังเก็บอาวุธที่ไม่รู้ทำไมตั้งอยู่กลางสนามรบ พบว่ามีอาวุธหลายแบบมา นางเลยเลือกคาตานะ มีดพก หน้าไม้กับลูกดอกห้าร้อยดอกไป
จบบทสี่
เดะตอนเย็นกุมาต่อบทห้าเพราะเปิดดูคร่าวๆ แล้วแม่งต้องใช้สมาธิในการอ่านมากกกก

กุคนสับเองนะ กุลืมเคาะย่อหน้า เว้นบรรทัดให้อ่านง่ายๆ ขอโทษที ;A;

>>403 ทำไมกูรู้สึกว่าถ้าจะอ่านนิยายเรื่องนี้ให้รู้เรื่อง ต้องให้มึงอ่านก่อนแล้วค่อยมาแปลให้กูอ่านอีกทีวะ 555+

กูจำได้ว่าเคยมีโม่งสักคนบอกว่าจะรีวิวนิยายออนไลน์ๆอะไรนั่น ทำไมจู่ๆก็เงียบไปวะ

>>403 กูลั่นความผิดจุดที่นิยายมีแต่คนหล่อ คนสวย นี่มันอะร้ายยยย

เรื่องปรกติของนิยายสมัยนี้ ทุกคนต้องหน้าตาดีระดับนายแบบvogue mensทุกคน แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดมากนัก เพราะแถได้ว่ายมฑูตหน้าตาดีทุกคนก็ได้ มันผิดที่ตรงบรรยายย้ำคิดย้ำทำว่าหล่อสวยนั่นละ แต่งานอย่างแวมไพร์กลิตเตอร์ยังขายได้ แค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก

>>407 หมายถึงแบบสถานการณ์นั้นอีนางเอกมึงยังจะมานั่งพล่ามคนนั้นหล่อคนนี้สวย ชุดโกธิคโลลิต้าอีกเหรอ กูพิมพ์ไม่เคลียร์เองแหละ ท่ดๆ

ที่กุไม่โอกับตัวละครสวยหล่อนางเพราะ
คนส่วนมากเวลามันพรรณนาว่าตัวละครสวย เขาจะบอกว่าจมูกโด่งรั้น คิ้วโก่งดังคันศร บลาๆ
แต่อีอารนแม่งมา กี๊ด เขาหล่อมากๆๆๆ มดลูกกระพือแล้วคร่า
คงเพราะคนเขียนใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่งด้วยมั้ง มันเลยแปร่งๆ ต่อให้เจอคนแปลกหน้าหล่อแค่ไหน มึงก็กลัวป่ะวะ

>>409 *อีอารินนะ พิมพ์สระอิตก โทษๆ

กูอ่านแค่บทนำก็ไม่ไหวละ อ่านที่โม่งวิจารณ์รู้สึกดีที่ไม่ได้อ่านต่อ โคตรเกลียดนิยายที่เชิดชูคนหล่อสวย โอเคมึงปูว่ายมทูตต้องหน้าตาดี แต่อีนางเอกแม่งก็ย้ำคิดย้ำทำจังวะ บรรยายซ้ำซาก จะให้คนอ่านอินต้องให้เนียนกว่านี้ บอกความหล่อจากการกระทำบางดิวะ ไม่ใช่ยืนเฉยก็หล่อสัสๆ
แล้วเนื้อเรื่องแม่งก็แมรี่ซูแบบง่อยๆ ไม่ซูมากแต่โคตรไม่สมจริง พยายามอวยนางเอกเก่งรับมือสถานการณ์ได้แต่มันต้องมีเหตุผล การสอบก็นึกว่าไดเวอร์เจน ฉากคุ้มครองรัชทายาทนึกว่าจูล่งไปรับอาเต๊าเลยสัส สรุปเรื่องเหี้ยเนี่ยมีอะไรนอกจากตัวละครหล่อสาสสส

มีคำถามว่านางไม่เสียใจที่ตัวเองตายบ้างเหรอ.....

>>412 คงไม่เสียใจ โรงเรียนสอนแต่ไรไม่รู้ ตายไปก็เจอแต่คนหล่อ ฟินจะตายห่า อืม...สงสารแม่นางเอกแบบแปลกๆ

>>412 กุเห็นนางร้องไห้อยู่สองย่อหน้าแล้วกลับไปบรรยายหน้าตายมทูตต่อ

ตอนนี้กูว่างละ มีใครอยากเสนอนิยายมาให้สับอีกไหม

กูอ่านถึงบทที่ 1 คนเขียนเว้นวรรคได้ผิดหลายจุดมาก เช่น
"อีกไม่นานฉันก็ต้องสอบ แก็ทแพทแล้วไม่รู้ว่าคะแนนมันจะออกมาห่วยรึเปล่า" มันต้องเป็น "อีกไม่นานฉันก็ต้องสอบแก็ทแพทแล้ว ไม่รู้ว่าคะแนนมันจะออกมาห่วยรึเปล่า" กูอ่านแค่บทแรกแทบจะปิดทิ้งในทันที เว้นวรรคผิดช่วงเยอะมาก ใช้คำฟุ่มเฟือย ย่อหน้าเดียวมีคำว่าฉันเป็นสิบ แต่ก็เห็นมีคนไปติเยอะแล้วนะตรงนี้ หวังว่าบทต่อไปคงมีพัฒนาการขึ้นนะ

งั้นนิยายของพริมณารากูสรุปให้แล้วกัน

1. สำนวนภาษา 4/10 ยังไม่ผ่านสำหรับกู ถึงกูจะชอบภาษาที่ไม่ประดิษฐ์ก็เถอะ แต่เสียคะแนนไปเยอะเพราะรูปประโยคและคำซ้ำ รวมถึงการใช้ภาษาพูดในบทบรรยายด้วย

2. การเล่า 4/10 เนื่องว่าใช้มุมมองการเล่าเยอะไป เดี๋ยวมุม 3 เดี๋ยวมุม 1 จริงๆ การใช้หลายๆ มุมมองเล่าไม่ผิดนะ แต่ผู้เขียนทำได้ไม่ดีกูเลยให้แค่นั้นพอ

3. เนื้อเรื่อง 5/10 ไม่มีอะไรชวนให้กูรู้สึกอึ้งหรือทึ่งเลย อ่านไปแล้วได้ความรู้สึกว่า อ่อเหรอ งั้นเองสินะ ดีจังเลยนะ ประมาณนี้

รวมคะแนนได้ 13/30 ไม่ผ่านจ้า

อีหลุยมั้ยมึง เผื่อมึงจะมีความอดทนและสามารถสรุปให้กูเข้าใจได้บ้าง กูอ่านนิยายมันได้ 5 ตอนแม่งถอยทัพแทบไม่ทัน ยังไม่รู้เรื่องชัดเลยว่าปมเรื่องคือไร

>>418 อิหลุยกูเคยอ่านแล้ว มึงเก่งนะทนได้ตั้งห้าตอน กูอ่านไม่ถึงห้าบรรทัดปิดคอมแล้วลุกหนีเลย รู้สึกอารมณ์เสียและหงุดหงิดขึ้นมาอย่างกะทันหันยังไงไม่รู้ ฮา

>>419 อ่านนิยายมันแล้วต้องใช้ความอดทนมากจริมๆ มึงสนใจใครต่อล่ะทีนี้ มู่? เดธ? ลูเซีย?
กูอ่านแรดฤทัยมังกรของลูเซียแล้ว พอใช้ได้อยู่ ดีกว่าอีพริมเยอะ

>>420 กูเลือกลูเซียแล้วกัน งานไอ้เดธมันแข็งเกินไร้ความงดงามทางภาษา มันตัดส่วนขยายจนเหลือแต่ใจความสำคัญ กูว่ามันต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ เกี่ยวกับการเขียนนิยาย ส่วนมูมู่ไว้วันหลัง

กำ จบเรื่องอีพริมแล้วหรอ
เพื่อนกุแม่งบอกว่าตอนที่19 นางเอกเจอกุหลาบหิมาลายา ขึ้นที่มิติเนโกะเนโกะเท่านั้น...

>>422 มึงก็อย่าให้มันฝืนอ่านขนาดนั้นเลย อ่านไหวแค่ไหนก็แค่นั้น กุหลาบหิมาลายากูยังพอรับได้ แต่มิติเนโกะเนโกะคืออัลไลวะ

เอาน่าพวกมึง จินตนาการเด็กๆอะ เด็กอ่านเด็กเขียนก็ปล่อยๆไปมั่งก็ได้ วิจารณ์ได้แต่อย่าไปไล่ตามจิกกัดแม่งมากเลย

>>405 กูขี้เกียจ

แรดฤทัยมังกรของลูเซีย

สำนวนภาษาเป็นงานเขียนออกแนวกำลังภายใน ซึ่งจะมีความเฉพาะสำหรับแนวนี้อยู่แล้ว สำหรับกูอยู่ในระดับดีเลย แต่มีข้อเสียตรงชอบใช้คำเชื่อมคำเดิมในประโยคติดกัน เช่นคำว่า "ที่" เป็นต้น วิธีแก้คือเปลี่ยนเป็นคำว่า "ซึ่ง" สลับกันไปจะลื่นขึ้น และอีกหนึ่งจุดที่ควรแก้ไขคือการเรียกตัวละครใช้คำเดิมจนเฝือเลย เช่น ตัวละครหญิงก็เรียกแต่ นาง นาง นาง อยู่นั่นแหละ ใช้เป็น หญิงสาว ผู้พูด อีกฝ่าย สตรีผู้นั้น แทนลงไปบ้างงานจะสมูธขึ้นเยอะ

รูปประโยคทำได้ดียังไม่เจอข้อผิดพลาด กูให้ผ่าน

เนื้อเรื่องน่าสนใจ จุดขายน่าจะอยู่ที่เรื่องทางการแพทย์เป็นงานเฉพาะทางซึ่งกูเองก็ไม่มีความรู้ทางด้านนี้ เลยไม่มีจุดไหนที่กูแย้งได้ ถือว่าเลือกจุดขายได้ดี เป็นงานที่น่าเชียร์เรื่องหนึ่ง กูเชียร์เรื่องนี้แล้วกัน

กูเข้าไปดูนิยายเดธมา โอโห ความดุ
https://imgur.com/a/OrY6L

>>426 นักเขียนแต่ละคนมีอีโก้ของตัวเองมากน้อยต่างกัน ว่ากันไม่ได้หรอกเรื่องนั้น ส่วนงานไอ้เดธถ้ามันยังเขียนหรือมั่นใจอยู่แบบนี้มันไม่มีโอกาสได้ตีพิมพ์กับเขาหรอก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่มีใครไปแนะนำมันด้วย มันเลยไม่รู้ว่างานมันมีจุดอ่อนอะไรตรงไหน กูคงไม่ต้องบอกสาเหตุนะว่าทำไมถึงไม่มีใครอยากแนะนำมัน

>>427 กูเพิ่งอ่านนิยายมันตอนแรก จะว่าอ่านก็ไม่ถูก แค่สกิมๆมากกว่า รู้สึกมันบรรยายแบบโดดไปโดดมา ไม่ดิ ไม่ประติดประต่อมากกว่า เหมือนแบบแต่ละย่อหน้าเป็นเอกเทศต่อกัน กูอ่านแล้วแอบอึดอัด จะลองอ่านละเอียดอีกทีละกัน

>>426 มันทำแบบนี้แล้วรู้สึกดีจริงเหรอวะ ถ้าเจอเกรียนหรือเจออะไรทำไมไม่ปล่อยเบลอไป กูว่าเจ๋งกว่าไปขุดคุ้ยอะไรมาตอบแบบนี้อีก

ขอรบกวนถามอะไรหน่อยนะคะ เราแต่งนิยายแนวแฟนตาซีคือจะถามเรื่องบทนำเราควรเกริ่นเรื่องโลกของเราไปตรงๆ เช่น "โลกของเรามีประเทศอะไรแต่ละประเทศเป็นยังไง" แบบคล่าวๆในบทนำ หรือว่าจะค่อยๆแทรกไปในเนื้อหาทีละนิดๆดี เรากลัวว่าคนขี้เกียจอ่านถ้าเจอบทนำแบบแรกรึเปล่าแต่อีกใจก็อยากใส่นะเพราะเรื่องของเรามีลายละเอียดค่อนข้างมาก แล้วก็เรื่องของคาแรคเตอร์ใกล้ตัวของตัวเอกควรมั้ยที่จะบอกโต้งๆเลย เช่น "พ่อมีนิสัยแบบนี้ๆ" หรือว่าแค่เขียนคาแรคเตอร์ไปตามบทก็พอแล้ว ขอความช่วยเหลือหน่อยค่ะ แหะๆ

บทนำก็เหมือนtrailer มันมีหน้าที่ยั่วน้ำลายให้คนอยากอ่าน ดังนั้นใส่ข้อมูลให้น้อย ใส่ปริศนาให้มาก

การแนะนำตลค.ทำได้ทั้ง2แบบละ ถ้ามั่นใจว่าคึมคาร์อยู่ก็ไม่ต้องบอก ถ้าคิดว่าคุมไม่อยู่หรืออยากชี้นำอะไรก็ใส่ไปเถอะ อย่างคนทั้งเรื่องบอกว่าเสนปเป็นคนเลว แต่สุดท้ายเป็นไงละ ประโยคเดียวล้างความผิดได้หมดเลย

>>431 เรื่องคาแรคเตอร์คิดว่าคุมอยู่นะคะ เท่าที่มีคนวิจารณ์กับคนอ่านค่อนข้างชอบอยู่ แต่มีคนท้วงมาคนนึงทำให้เราก็มานั่งตรองดูเหมือนกันค่ะ คือเขาบอกว่าชอบคาแรคเตอร์นะแต่เขาไม่อินเพราะอยู่ๆตัวละครโผล่มา(เป็นคนสนิทตัวเอก)พูดคุยเลยทั้งที่ไม่รู้คาแรคเตอร์ตัวนี้เท่าไหร่อยากให้เราบอกลายละเอียดหน่อย ส่วนคาแรคเตอร์ตัวเอกที่เขาอ่านเขาก็ชมนะแต่เขาบอกว่าบางทีมันไม่อินเพราะเหตุผลเดิมคือรู้สึกว่าเราแนะนำตัวละครตอนเริ่มเรื่องน้อยไป อยากให้เราแนะนำตัวละครรอบๆตัวเอกให้มากกว่านี้ อยู่ๆโชว์คาแรคเตอร์เลยมันไม่เข้าถึง คิดว่ายังไงคะ

ส่วนบทนำ อันนี้เราตันจริงจังมาก เราไปนั่งรื้อๆนิยายมาดูจะมีแบบที่บอกลายละเอียดไปเลยในบทนำกับพวกแทรกๆไปเรื่อยๆ ซึ่งเราไม่รู้ว่าแบบไหนคนจะชอบมากกว่ากัน แล้วเราก็ชอบทั้งสองแบบก็เลยไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี

>>432 เลี่ยงแบบบรรยายว่าโลกเป็นยังไงได้ก็ควรเลี่ยงนะ นักอ่านหลายคนพอเปิดบทนำไปเจอแบบนั้นก็กลอกตาเหมือนกัน เอาจริงๆ ต่อให้อ่านไป ก็ไม่ได้ช่วยให้จำหรือซึมซับได้มากหรอก เพราะคนเขียนคงปล่อยรายละเอียดมาเยอะจนจำไม่ทัน

ปล่อยออกมาพร้อมเนื้อเรื่องทีละนิดดีกว่า เช่น ถ้าพระเอกมาจากอาณาจักรนี้ๆ ก็เล่าไปว่าอาณาจักรนี้เป็นหนึ่งในสามสิบอาณาจักรของโลกนี้ มีการแบ่งเขต บลาๆ อาณาจักรนี้เป็นอาณาจักรที่มี บลาๆ พอหอมปากหอมคอ ปล่อยออกมาทีละนิดทีละหน่อยดีกว่าปล่อยมาตู้มเดียวในบทนำแรก

เรื่องตัวละครก็ค่อยๆ ปล่อยออกมาจะดีกว่า การกระทำ, พฤติกรรมจะบอกคาแรกเตอร์ของตัวละครเอง เช่น เวลาขัดใจ บางตัวละครจะโมโหจนควบคุมไม่อยู่ ทำลายข้าวของ บางตัวละครจะเงียบ บางตัวละครจะทำหน้าเครียดๆ อย่างนี้ คือค่อยๆ ปล่อยออกไป แรกๆ คนอ่านก็ไม่ชินกับตัวละครทั้งนั้นแหละ เราเป็นผู้เขียน เราต้องกำหนดเองให้ได้ว่าจะให้คนอ่านเข้าใจไปทางไหนผ่านการเขียนของเรา ไม่ใช่การบอกออกไปตรงๆ ว่า ตัวละคร A เป็นคนใจร้อน แต่การกระทำกลับดูเหมือนคนใจเย็น มันก็ไม่ใช่

>>432 ในบางครั้ง เราต้องมองว่าตัวละครของเราก็เป็นมนุษย์คนนึง ซึ่งมันมีความหลากหลายทางอารมณ์มาก เพราะฉะนั้นแค่คำบรรยายไม่กี่บรรทัดคงไม่สามารถอธิบายถึงตัวละครหนึ่งๆได้ครอบคลุมทั้งหมด

อย่างที่ คห. บนบอก เอาเป็นการค่อยๆเปิดตัวให้รู้ไปทีละอารมณ์ ปกติทำตัวแบบนี้แต่ถ้าเครียดจะคิ้วขมวด เครียดมากๆจะชอบเดินงุ่นง่านแล้วก็ตัดสินใจอะไรโง่ๆกว่าที่เคยเป็น หรือปกติเป็นคนกล้าหาญ แสดงให้รู้ด้วยการรับอาสาอะไรที่มันยากๆอันตรายเสมอๆ แต่ก็อาจมีความเห็นแก่ตัวเจืออยู่ บลาๆ

เห็นด้วยว่าค่อย ๆ ปล่อยมาทีละนิดดีกว่า แล้วก็ไม่จำเป็นต้องปล่อยรายละเอียดทั้งหมดก็ได้ ปล่อยแค่ส่วนที่จำเป็นต่อการดำเนินเนื้อเรื่องก็พอ

>>433 >>434 >>435 ขอบคุณมากค่ะพอจะเห็นภาพขึ้นเยอะเลยค่ะ ยึดแบบเดิมคงจะดีกว่า 555

พวกมึงวิจารณ์ดีไปเม้นที่นิยายพวกมันเลยดิวะ แปะลงโม่งแม่งก็ไม่ได้อ่านกัน
กูไม่ค่อยอะไรกะนิยายพวกแม่ง มันก็เห่อหมอยกันหมดเขียนตามใจกากๆ แต่กับพวกอยากตีพิมพ์ตั้งเป้าไว้ที่ส่งสนพ.ค่อยน่าช่วยวิจารณ์
พวกที่หัดเขียนต้องให้แม่งลองผิดถูกไปก่อน ถ้าแม่งเอาจริงก็ฝึกเขียนเพิ่มชม.บิน พวกที่เห่อหมอยแป๊บเดียวแม่งก็เลิก กูเลยไม่ค่อยอยากเสียเวลากับเรื่องที่ไม่บอกจะตีพิมพ์ให้ได้ แต่ทำมือก็อีกเรื่อง แม่งฟินเองพิมพ์เองห่วยยังไงก็ได้

>>437 ให้กูไปวิจารณ์เดี๋ยวงานกูเยอะว่ะ และกูก็ไม่ใช่คนดีขนาดจะอยากช่วยอะไรใครขนาดนั้นด้วย

>>438 มึงเอาแค่พวกที่อยากตีพิมพ์ก็ได้นะ ได้บุญนะเว้ยเพื่อนโม่ง ยิ่งเกิดมันได้ตีพิมพ์อาจลงเครดิต "มีวันนี้เพราะคำวิจารณ์byโม่ง"

>>439 จริงๆ กูเล็งไว้คนหนึ่งนะ เห็นว่าพึ่งอกหักจาก สนพ มา กูว่ามันเขียนดีว่ะกูเพิ่งอ่านงานมันเสร็จเมื่อตอนเที่ยงนี่เอง เขียนดีกว่าไอ้พวกมาเฟียเหี้ยไรนี่จมเลย กูหลังไมค์ไปบอกมันให้ลองส่งที่อื่นดู กูว่าไอ้ห่านี่คงดวงซวยส่งไป สนพ ที่เขาไม่รับงานแนวมันแน่ๆ เลยว่ะ เอาใจช่วยมันอยู่

>>437 ถ้าเจอนักเขียนดุตามถึงไอพีอีกก็ซวยสิมึง ถ้าหวังดีขนาดนั้นมึงก๊อปแล้วไปแปะเองเลย พริมมันบอกอยากส่งนิยายเข้าสนพ.เย้วๆอยู่นะมึง จัดเลย

>>440 กูพอนึกออกที่มาตั้งมู้ใช่มั้ย ไว้กูจะลองอ่านบ้าง แต่กูไม่ค่อยชอบพวกที่มาดราม่า คนได้ตีพิมพ์มันแค่หยิบมืออยู่แล้วจะโวยวายทำไม คนอกหักเป็นร้อยทุกคนมาตั้งมู้ก็เหี้ยพอดี สมมติมันเขียนดีจริงสักวันมันก็ผ่านแหละ

>>441 พริมณาราจะส่ง สนพ แล้วเหรอ ห่ากูลั่นอย่างแรง

>>441 อ้าวหรอ นู๋พริมอยากตีพิมพ์ด้วย แนวรักแฟนตาซีผ่านยากว่ะแถมฝีมือยังง่อย

>>443 นางเคยพูดอยู่ว่าที่เอาลงตอนแรกๆจะแปลกๆหน่อย จะรอแก้ส่งสนพ.ทีเดียว ดังนั้นกูว่านางตั้งใจจะส่งตีพิมพ์แน่นอน

>>442 ไอ้ห่านั่นแหละ เท่าที่กูวิเคราะห์งานมัน ไอ้ห่านี่น่ากลัวนะมึง มันมีอยู่ตอนหนึ่งที่มันว่ามันเอาเรื่องจริงของแฟนมาเขียน กูอ่านฉากนั้นกูร้องไห้เลยสัตว์ แม่งเศร้ามาก แต่ก็นั่นแหละกูเลยกลัวว่ามันจะเป็นพวกจิตๆ ว่ะ ทางที่ดีอยู่ห่างๆ มันดีกว่าเพื่อนโม่ง

>>446 กูตามไม่ทัน คนไหนวะ?

>>445 พริมณารา ในความเห็นกู กูว่าควรเขียนให้จบอีกสักสองสามเรื่อง เกลาฝีมือกับสมาธิไปก่อน ประสบการณ์งานเขียนยังน้อยไป

>>447 กระทู้อันดับหนึ่งของบอร์ดตอนนี้ไงมึง

>>445 ถ้างานแบบนี้ได้ตีพิมพ์ กุคงสิ้นหวังในสำนักพิมพ์ที่รับแม่งไปอีกนาน
แล้วที่แม่งแปลกไม่ได้มีแค่ตอนแรกๆ ด้วย ถ้าจะแก้กุว่ารีบๆ แต่งให้จบแล้วรีไรท์อุดรอยรั่วทั้งเรื่องก่อนเลยจะดีกว่า อย่าเพิ่งส่งตอนนี้เลย นิยายไรวะ อ่านแล้วขนลุกด้วยความcringeทุกบรรทัด

>>446 แม่งเขียนดราม่าหรอวะ พวกเก็บกดมันจะเขียนได้อารมณ์นะแนวนี้ กูจิตแข็งไม่น่าถึงขั้นร้อง เด๋วกูไปพิสูจน์อีกทีอยากรู้เหมือนจะเรียกน้ำตากูได้มั้ย

>>449 อ่อ คนนี้นี่เอง กูหมั่นที่มันต้านสนพ. 80% อ่ะ คิดว่าเก็บไว้พิจารณา ปรับปรุงงานมันก็ดีนะ กูอ่านนิยายมันแล้วไม่ได้ประทับใจด้วยมั้ง คงไม่ตรงเทสต์กู

>>452 กูชอบงานมันอยู่ มีหลายจุดที่พอแนะนำมันได้ แต่กูว่าไอ้นี่แม่งต้องมีอาการป่วยทางใจแน่ๆ กูกลัวเกิดไปทำมันแค้นแบบไม่ได้ตั้งใจ แบบไม่รู้ว่าแม่งเป็นปมมัน แล้วมันไล่กัดหัวกู 555+

>>450 มีเหี้ยกว่าและสนพ.กำลังพิจารณาตีพิมพ์นะมึง งานของเนตรภัคฯ กูโคตรอยากรู้ว่าชื่อสนพ.แม่งกล้าสัสๆ

>>454 ใครวะ

>>454 เนตรภัคร เขียนแนวป้าๆ อ่านว่ะ ถ้ามันจะได้ตีพิมพ์ก็ไม่แปลกหรอก มันแนวขายได้อยู่แล้ว

>>455 เขียนนิยายรัก ติดอันดับ5ขายดีของเด็กดี ก่อนหน้าติดสองเรื่องด้วย มึงกดเข้าไปลองอ่านแล้วกลับมาคุยกับกูได้ แล้วมึงจะรู้ว่าเหี้ยจริงเป็นยังไง

>>457 โอเค กูรู้แล้ว เคยอ่านผ่านๆก็มองว่าแนวนี้ขายง่ายว่ะ แนวความรักยิ่งน้ำเน่าคนยิ่งชอบ ตลาดก็ใหญ่ด้วย สนพ.ที่ติดต่อนางคงมองว่าติดอันดับขายดีในเว็บด้วยถึงคิดจะเอา

>>454 หา ได้พิมพ์แล้วอ่อ ไม่นานมานี้กูยังได้ยินว่าเอาแต่ส่งให้เค้าพิจารณาอยู่ฝ่ายเดียวไปเองนะ สนพ.ไหนวะเนี่ย

>>458 กูไม่ได้อ่านแนวป้าน้ำเน่า ใช่พวกสนพ.เล่มบางๆรึป่าววะ ขายได้คือขายดีด้วยรึป่าวถึงกล้าพิมพ์ ตลาดนี้กูไม่เคยอ่านงาน

แนวน้ำเน่าไม่พอ สำนวนอีกล่ะ 555

>>460 กูไม่รู้ว่ะ แต่กูอ่านแล้วมองว่าสำนวนไม่สละสลวยเลย ง่ายๆเหมาะกับเด็กหัดอ่าน

พวกมึงวิจารณ์กันได้ประโยชน์ดีนะ ถ้านิยายกูมีคนมาวิจารณ์แบบนี้มั่งคงดี แต่คงไม่โง่แปะนิยายตัวเองในบอร์ดแน่ ถถถถ

พวกมึงเขียนนิยายเรื่องยาวโอกาสตีพิมพ์แม่งเร็ว กูนิเขียนแต่เรื่องสั้น กว่าจะผ่านนิตยสารกว่าเขาจะตีพิมพ์ให้ กว่าจะได้ถึงสิบเรื่องให้มันพอรวมเล่มได้ก็หลายปีเลย(ตอนนี้กูส่งไปสี่เรื่องพึ่งผ่านสอง) อยากเขียนเรื่องยาวเหมือนกันว่ะแต่สมาธิไม่พอ ก็ดองแม่งไว้นั่น ฮา

เอาจริงๆ กูไม่สนเรื่องสำนวนสละสลวยนะ กูชอบอ่านหนังสือพวก non - fiction มากกว่า ดังนั้นมาตรฐานกูคือเขียนให้รู้เรื่อง ภาษาไม่ขัดกันเอง ใช้คำให้ถูกต้องเหมาะสมกับตัวละครและบริบท ส่วนคำสร้อยเสริมพรรณาจะมีหรือไม่กูไม่สนใจ บางครั้งไม่อ่านด้วยซ้ำ ยิ่งพวกกลอนพวกนี้กูยิ่งข้าม

กูเป็นนักอ่านที่แปลก กูสนแก่นอย่าง what when who how why มากกว่า ดังนั้นหนังสือประวัติศาสตร์ที่ info dump เยอะๆ คือนิยายที่ดีที่สุดสำหรับกู กูต้องการเนื้อเยอะๆ รายละเอียดเน้นๆ แต่ถ้าด้อย่างเดอะลอร์ดหรือเกมออฟโทรนนี่ดีมาก มีข้อมูลแน่นเอียด มีอะรเสริมเต็มไปหมด กูชอบมาก

แต่นิยายพวกนี้หายากมาก อย่างน้อยในเด็กดีก็ไม่มี และอาจจะไม่มีวันมีถ้ายังมีคนวิจารณ์ทุกครั้งว่านิยายที่อ่านง่ายคือนิยายที่ดี ถ้าไม่เขียนให้ง่านขนาดเด็ก 3 เดือนเข้าใจได้คือนิยายที่แย่ จนบางครั้งกูสงสัยว่าคนวิจารณ์โง่เกินไปเองหรือคนแต่งเขียนยากเกินไปกันแน่

>>465 นั่นแหละคือสำนวนสละสลวยของมึง แต่ละคนมันสวยไปคนละแบบไง แต่บางพวกดูยังไงก็ให้สวยไม่ลงจริงๆ

กูเคยชอบนิยายสำนวนเวิ่นเว้อนะมึง กระทั่งอ่านนิยายแปลสำนวนง่ายสัสๆ แต่พอถึงจุดพีค มันทำกูร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังตอนอ่านจบ กูเลยตรัสรู้ว่านิยายที่ดี ไม่จำเป็นต้องเขียนเยอะเพื่อบิ้วมากนักก็ได้ แค่ใช้ศัพท์เรียบเรียงจนมันรู้สึกได้ก็พอ แต่ไม่ได้หมายความว่านิยายเวิ้นเว้อจะแย่หรอก มันแล้วแต่สกิลคนเขียนและการรับรู้สารของคนอ่านด้วย เขาถึงบอกไงว่านิยายทุกเรื่องคัดคนอ่าน

>>464 ยาวไปก็ไม่ได้ตีพิมพ์ว่ะ เอาจริงๆ
คือตอนนี้หลาย สนพ. อยากออกแบบเล่มเดียวจบมากกว่า เพราะถ้าเรื่องมันไม่บูมจริงๆก็ขายเล่มสองยาก
ดังนั้นเรื่องสั้นนี่แหละเอามารวมเล่มตีพิมง่ายกว่านิยายเรื่องยาวๆ เพราะเรื่องยาวมันตัดออกไม่ค่อยได้

เฮ้ยโม่ง กูเห็นในหมวดรักแฟนตาซีนิยายแนวนางเอกไปเกิดใหม่เป็นนางร้ายในเกมจีบหนุ่มมันเริ่มจะเยอะขึ้นแล้วว่ะ กระแสใหม่เหรอวะ? แล้วมันเริ่มมาจากเรื่องอะไร

>>469 เพื่อนกูบอกมาจากบากะรินะกับ นอบน้อมและถ่อมตนคือคติพจประจำใจฉันค่ะ แล้วแนววายแนวนี้ก็เริ่มมาตามๆกันเพราะที่ติดท๊อปก็มี

แนวไปเกิดใหม่ในเกม มันน่าหนุกตรงไหนวะ เหมือนพวกแนวเกมออนไลน์เสมือนจริงใช่ป่ะแต่เป็นออฟไลน์ สำหรับกูมันเล็กมาก แค่มึงได้ฟินกับเกมที่อวย
หรือมันมีอะไรมากกว่านี้ ยิ่งใหญ่ในโลกของเกมแล้วชีวิตจริงดี้ดีป่าววะ

ก็แนวออนไลน์สเกลมันเล็กไง จะทำให้ใหญ่คนก็มองว่าเว่อไป ยังกับการ์ตูนของเล่นหลอกเด็กถล่มโลกได้ แต่พอไปเกิดใหม่มันก็ดูร้ายแรงขึ้นไง ตายจริงเจ็บจริงนะ

ตายจริงเจ็บจริงก็ไม่เห็นจะส่งผลร้ายแรงอะไรเลย ตัดส่วนเกิดใหม่ไปก็ดำเนินเรื่องเหมือนนิยายแฟนตาซีทั่วไปน่ะแหละ

>>472 อ้อเกิดใหม่มีเจ็บจริงตายจริง เข้าใจแล้วมันใหญ่กว่าแนวเกมเสมือนจริงนิดนึงแน่ะ แต่ไปเกิดโลกเกมมันย้อนแย้งไงก็ไม่รู้ เพราะเกมมันไม่ใช่โลกต่างมิติ ถ้าได้เกิดในโลกเกมจริง เราก็ต้องเป็นส่วนนึงของโปรแกรมดิวะเป็นAi

>>473 เพราะได้เกิดในเกมมันเลยเบียวถูกใจขึ้นมั้ยวะเพื่อนโม่ง

>>475 เพราะฮาเร็มด้วยแหละ แต่ฮาเร็มขี้กากตัวละครซ้ำๆแบบฮาเร็มสาวล้วนทั่วไป

>>476 เขียนฮาเร็มไม่ต้องเกิดใหม่ในโลกเกมก็ได้นี่หว่า อย่าหาว่ากูเรื่องเยอะแต่กูหาเหตุผลที่ต้องเกิดใหม่ในโลกเกมไม่ได้เลยว่ะ

>>477 กุก็หาเหตุผลได้แค่ 1.ไปเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่มเพราะเป็นพื้นที่ที่ยังไม่ได้สำรวจในวงการงานเขียนเท่าไหร่ แปลกใหม่มั้ง
1.1 ซื้อโอโตเมะเกมส์เล่นเองลำบากเกินไป
1.2 ไปเกิดใหม่เป็นตัวร้ายซะเยอะ ดูแปลก เข้ากับกระแสคนเริ่มเบื่อนางเอกกินหญ้า แต่ลองอ่านจริงๆจะเห็นว่าซ้ำเหมือนเรื่องอื่น ร้ายก้ร้ายไม่จริง เปลี่ยนไปเกิดใหม่เป็นบทนางเอกก็เหมือนเดิม ไม่ได้สำรวจแง่มุมของตัวร้ายเลย กุมองประเภทนี้แค่ตัวเอกเห็นอนาคตว่าเรื่องจะเป็นอย่างไงแค่นั้น ไม่ทำตามรูทก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ได้ผัวอีก
2.ไปเกิดใหม่ในเกมทั่วไป อันนี้กุว่าแค่เกาะกระแสเกิดใหม่+เกมส์ออนไลน์ว่ะ คิดว่าเด็กจะเลือกอ่านเรื่องที่ตัวเอกทำไร่ทำนาจีบสาวเฉยๆหรือตัวเอกไปเกิดใหม่ในเกมปลูกผักแล้วทำไร่ทำนาจีบสาวล่ะ

>>478 ขอบใจโม่งเบิกเนตรกูได้เยอะเลย งั้นต้องตัดเรื่องเหตุผลออกไปสินะ เกิดใหม่ในเกมแม่งโคตรไม่มีเหตุผลอะไรอธิบายได้เลย
ตามที่มึงบอก ก็เข้าใจเลยนะยังไงแม่งก็เป็นนางเอกที่สวมหัวโขนตัวร้ายในเกม มันเลยไม่ร้ายจริง
ไอ้เรื่องเกิดใหม่ไปปลูกผักคนก็อ่านเยอะดีนะ สำหรับกูเกิดใหม่ในเกมแนวไหนก็นอนเซ้นส์อยู่ดีว่ะ ยิ่งกว่าไปเกิดต่างโลกอีก ได้ยินครั้งแรกกูยังเบะปาก

กูเริ่มเบื่อเกิดใหม่เป็นฮาเร็มแล้วว่ะ บางทีชอบง่ายเกิ๊นจนกูสงสัยว่าชาติก่อนหน้าตาตัวเอกเหี้ยแค่ไหนคนถึงไม่เอามัน

เห็นแนวนี้เริ่มเยอะกูเกิดไอเดียอยากแต่งประชดขึ้นมาเลยมึง เกิดใหม่เป็นลาสบอสในเกมเซอไวเวิลแนวเฮอเร่อหรือฮาร์ดคอร์ดีไหมวะ ถ้าไม่ร้ายเอ็งก็ตาย ต้องชิงหาวิธีตบพวกตัวเอกก่อนที่มันจะบุกรังคิลจบเกม รีบฟาร์มเหล่าลูกกระจ๊อกมินิบอสให้แกร่งกล้าแล้วพาไปเชือดตัวเอกก่อนมันจะเก็บเวลตั้งปาร์ตี้

>>481 เอาเลยๆ 555

>>481 ทำไมกูนึกถึงโมม่อนกะ

>>481 มึงแต่งกูอ่านนะ
>>483 แต่กูนึกถึงตัวบอสวุ้นจากjellykingมากกว่าว่ะ

>>483 โมม่อนกะคืออะไรวะ?
>>484 บอสวุ้นกูเคยอ่านพักนึงก็เลิกตามต่อละหลังคนเขียนดองนาน ตอนนี้จบยังวะ? ส่วนแนวคิดนี้กูแต่งแน่ ขอเวลาวางพล็อตอีกไม่นาน แล้วนิยายเรื่องนี้จะเกิดขึ้นมา~

>>485 overlord
บอสวุ้นยังไม่จบ
ลองอ่านเรื่อง Tsuyokute New Saga ดู น่าจะใช้เป็นแนวทางได้ พระเอกเป็นผู้กล้าปราบจอมมารได้แล้วเจอไอเทมของจอมมารที่ใช้ย้อนเวลา สุดท้ายพระเอกย้อนกลับไปก่อนจอมมารเปิดสงคราม พระเอกเลยตั้งใจที่จะหยุดสงครามก่อนมันเกิด ประเด็นของเรื่องคือพระเอกพอย้อนอดีตมาได้รับบทเรียนจากชาติที่แล้ว ชาตินี้เลยกลายเป็นคนทำทุกอย่างโดยไม่สนวิธีการ บางคนอาจจะว่านิสัยเหี้ย แต่กูโคตรชอบพระเอกแบบนี้เลย

กูมาแก้ความเข้าใจผิดนึดนึง แนวเกิดใหม่เป็นตัวร้ายไม่ใช่เข้าไปในเกมนะมึง มันเหมือนแนวต่างโลกที่ "บังเอิญ" มีเซตติ้งเหมือนเกมที่เคยเล่นในชาติก่อนต่างหาก
จุดขายมันจะอยู่ที่การดิ้นรนจากโชคชะตา (ที่ตัวร้ายจะแบดเอน) ยังไง
ส่วนใหญ่กูเห็นเลือกทำตัวดีๆ ไม่ไปรังแกนางเอก อนาคตจะได้ไม่เจอผลกรรมตามสนอง พอทำตัวดีหนุ่มๆก็เลยมาหลงแทน ประมาณนี้

ที่จริงกูสนใจแนวนี้มากนะ โคตรคาดหวังว่ากูจะเจอรักแท้ แต่ไม่มี... กูเสียใจ
พวกตัวร้ายโอโตเมะจะมาแนวคุณหนูหยิ่งๆ เชิดๆ เอาแต่ใจ ชอบเหยียดรังแกนางเอกใช่มะ
กูต้องการไทป์นี้ยยยยย ไอ้ห่า กูอกหัก ที่แต่งกันอยู่ถ้าไม่คนดีจ๋านอบน้อมถ่อมตนอ่อนโยนก็จะเป็นร่าเริงเปิ่นๆสวยใสไร้เดียงสา
....คุณหนูผู้หยิ่งทระนงของกูล่ะ มึงแต่งกันอย่างนี้มึงไปเกิดเป็นนางเอกก็ได้นะ กูหลบมุมไปซับน้ำตาก่อน

>>487 ไม่ใช่แนวไปเกิดใหม่ในโลกเซตติ้งเกมหรอกนะ
แต่คุณหนูหน้าตัวร้าย เก่ง เริ่ด เชิด หยิ่งที่พอจะนึกออกก็เรื่องนี้
http://ncode.syosetu.com/n6169bb/
นี่ก็ยังอ่านไม่จบหรอก มาอ่านเป็นเพื่อนกูไหม

>>488 กูอ่านยุ่นไม่เป็นว่ะโม่ง

>>486 เออ กูลองไปอ่านละ เข้าท่าว่ะเฮ้ย
>>487 นั่นดิ ทำไมต้องเป็นคุณหนูใสซื่อบื้อวะ ลุคสาวซึนหรือจอมหยิ่งก็เข้าท่านะเว้ย

กูขอเปิดประเด็น แนวเกิดใหม่ที่ไม่เหี้ยในความคิดเพื่อนโม่งคิดเป็นยังไง
สำหรับกูไงก็ได้ขอให้มีเหตุผลรองรับบ้าง เกิดใหม่ในโลกเกมหรือโลกบังเอิญคล้ายเกมมันไม่เมคเซ้นส์ว่ะ ถ้าโม่งอ่านเรื่องไหนแล้วมีเหตุผลช่วยบอกกูด้วย
กูลองอ่านนิยายแปลจีนเกิดใหม่ในโลกเกม แม่งก็เกรียนโคตรไร้สาระ ไม่รู้ทำไมมันฮิตกันจังวะ

>>491 แค่เกิดใหม่ในต่างโลกแม่งก็ไม่เมคเซนส์ละห่า

เอาเป็นว่าขอให้การตาย(ก่อนไปเกิดใหม่) ของมันดูตายแบบจริงจังหน่อย ไม่ใช่ทะเล่อทะล่าไปโดนรถชน ล้มหัวฟาดพื้น และก็ไอ้พระเจ้าที่ส่งไปเกิดเนี่ยก็ขอแบบมีเหตุผลนิดนึง ไม่ใช่ว่ากูเกรียน กูสุ่มได้มึงเป็นผู้โชคดีไปเกรียนในต่างโลกแล้วกัน ไอ้เหี้ย แบบนี้แม่งก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเกมออนไลน์ที่พระเอกจับกาชาปองได้เครื่องเล่นเกมเทพเลยนี่หว่า

เอาแบบพระเอกเกิดมาไม่สมประกอบแต่เด็ก พิการ โปลิโอ ประสบอุบัติเหตุหรือป่วยเป็นโรคร้ายรักษาไม่หายต้องนอนโรงพยาบาลนานๆ ไม่มีเพื่อนมีฝูง พอตายไปพระเจ้าสงสารเลยส่งให้ไปเกิดเป็นฮีโร่ ถ้าแต่เดิมไม่มีขาไม่มีตาอะไรงี้ก็แบบต้องเข้าไปฝึกในโลกใหม่ แบบ ว๊าว กูเดินได้ กูมองเห็น แบบนี้อะ

>>492 เฮ้ยถ้าเกิดใหม่ไม่ใช่โลกเกมกูรับได้นะ แม่งก็เหมือนเมะเก่าๆที่ผู้กล้าไปกู้โลกต่างโลก
ส่วนที่มึงบอกเรื่องตายปญอ.กับพระเจ้าเกรียนกว่าเด็กประถมกูเห็นด้วยสัสๆ
เรื่องให้ตัวเอกพิการแล้วได้ไปเกิดใหม่ก็โอ ถือว่ามีเหตุผลรองรับ แต่ถ้าเขียนง่อยๆก็เหมือนยัดเยียดเหตุผลให้ดูดีไปงั้น คนเขียนแม่งต้องตีประเด็นเรื่องอดีตที่บัดซบของตัวเอกด้วย ดราม่าติ๊ดๆ

ใจวะเพื่อนโม่งที่ช่วยกูถกประเด็น

กุนึกต่างโลกดีๆไม่ออกเลยว่ะ กุเกลียดพวกมาบรรทัดแรกก็ตายห่าละ แล้วชีวิตเก่าก็ถูกลืมไปเลย เห็นแล้วรังเกียจความมักง่ายในการเกาะกระแสชิบหาย ประเภทมีสเตตัสมีสกิลเหมือนเกมส์ออนไลน์ด้วย มันเข้ากันมั้ยโลกแฟนตาซีถือดาบแต่มีระบบล้ำสมัยน่ะ ไม่อธิบายที่มาด้วย ที่กุโอเคด้วยคงเป็นเรื่องที่การเกิดใหม่มีสาเหตุจริงๆ โลกเก่าโลกใหม่สอดคล้องกัน มาเกิดใหม่เพื่อเอาความรู้โลกเก่ามาช่วย ฯลฯ ไม่ใช่แค่เป็นผู้ถูกเลือกไม่มีที่มา ไม่ใช่ฮาเร็มหรือตบผู้ร้ายไปวันๆ คิโม่ย

มีนิยายจีนเรื่องนึง กูว่าไปเกิดใหม่ค่อนข้างเมคเซ้น
นางเอกเป็นโปรแกรมเมอร์ คอยแก้บัคให้บริษัทเกม ทีนี้นางจะมีเพื่อนทางเน็ตคนนึงคอยช่วยนางเสมอ ช่วยทดสอบเกม ชี้จุดบัคอะไรพวกนี้
วันนึงเพื่อนคนนี้ก็ออกปากบ่นว่าดินแดนของนางมีปัญหา นางเอกก็เข้าใจ(ไปเอง)ว่าทางนั้นสร้างเกมแล้วติดบัค ก็เอ้อ เธอช่วยฉันมาเยอะแล้ว รอบนี้จะช่วยเธอบ้างแล้วกัน! แล้วก็โดนวาปไปเกิดใหม่เลย
ในเรื่องจะมีไอ้หล่อฮาเร็มโชคช่วยอยู่คน ผู้หญิงที่ไหนมีชะตาได้มาเฉียดใกล้ต้องรักต้องหลง (แม่งแซะนิยายฮาเร็ม) มีแค่นางเอกที่มองหน้าหล่อๆของมันแล้วเห็นคำว่า BUG ตัวโตๆ จนขวางหูขวางตา
นางเอกเคยฝันนิมิตครั้งหนึ่ง เห็นไอ้หล่อฮาเร็มโชคช่วยรวบรวมฮาเร็มและใต้หล้าในกำมือ สร้างตำนานสะท้านฟ้าสะเทือนดินจนตอนจบพาฮาเร็ม(ที่ใหญ่ขึ้นตลอดเรื่อง)เหาะสู่สวรรค์แฮปปี้ ทิ้งความพินาศไว้เบื้องหลัง
นางเอกก็เข้าใจแล้วว่าต้องหาทางขัดขวางนายบัคนี่เพื่อแก้ไขเรื่องราวนั่นเอง
กูชอบนะเรื่องนี้ เป็นการมาเกิดที่มีสตอรี่รองรับ

>>494 นั่นเลยเข้าโลกเกมมีทุกอย่างเหมือนเกม ก็เขียนเป็นแนวออนไลน์เสมือนจริงก็ได้นี่หว่า เกิดใหม่ในโลกเกมเพื่อว้อท
>>495 หมายความนางไม่ได้ตายไม่ได้เกิดใหม่ แต่วาร์ปเข้าเกมที่สร้างเลยหรอวะ แต่มึงบอกว่าเกิดใหม่กูแอบงง แล้วมีเหตุผลมั้ยทำไมนางเข้าโลกเกมได้
เรื่องนี้น่าสนใจ เพื่อนโม่งมีลิงค์นิยายให้กูมั้ย อยากอ่านว่ะเผื่อกูจะเข้าใจแนวนี้มากขึ้น

>>496 เพื่อขยายสเกล การตายดูเป็นเรื่องคอขาดบาดตายจริงๆ และให้ทุกสิ่งไม่ดูจอมปลอมภายใต้คำว่า มันก็แค่เกม << กู้เข้าใจนะ แต่ไม่เมคเซ้นเลย

ส่วนเรื่องนิยายจีนนั่นกูกำลังสับสนอยู่ แต่แม่งไม่เหมือนเกมอ่ะมึง กูตีความว่าเป็นโลกต่างมิตินะ มึงลองอ่านดู
เรื่อง ศิษย์ข้า เจ้าตายอีกแล้ว อยู่ในเด็กดีเนี่ยแหละ

>>497 กูอ่านอยู่ เรื่องนี้แม่พาโรดี้นิยายจีนต่างมิติชัดๆเลยล่ะมึง ดีไม่ดีมิติในเรื่องเป็นเกมด้วยซ้ำ ไม่อยากสปอย แต่มันชัดเจนกับความพาโรดี้มาก

แวบมาบอก กูวางพล็อตรวมนิยายประชดแนวเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่มได้ละ คร่าวๆ ก็คือ

-ตัวเอกวิญญาณหลุดไปโลกอื่นติดอยู่ในร่างจอมมารของมิติปีศาจ(โลกนี้มนุษย์กับปีศาจอยู่คนละมิติ) ซึ่งซักพักหนึ่งตัวเอกก็จะเริ่มรู้ว่าไอ้จอมมารที่ตรูเป็นอยู่เนี่ยเหมือนลาสบอสในเกมแอ็กชั่นอาร์พีจีแนวฮาร์ดคอร์ที่เคยเล่นนี่หว่า แน่นอนว่าจุดจบคือถูกผู้กล้ามาปราบ เลยต้องรีบหาหนทางตัดความเจริญของผู้กล้าด้วยการลุยดันเจี้ยนชิงอาวุธในตำนาน เชือดอาจารย์ที่จะสอนเพิ่มเลเวลให้ ฉกเพื่อนร่วมปาร์ตี้มาอยู่กับตัวเอง กวาดสมุนไพรหรือไอเท็มที่จะช่วยอัพเลเวลให้ บลาๆ คือมันไม่ใช่โลกในเกมนะ เป็นโลกที่มีเนื้อเรื่องบางอย่างคล้ายเกมน่ะ แต่รายละเอียดไม่เหมือนกัน เช่น ในเกมดันเจี้ยนอยู่ในป่าเอลฟ์มิติมนุษย์ แต่โลกนี้อยู่ในมิติดาร์กเอลฟ์ที่อยู่คั่นกลางระหว่างมิติปีศาจกับมนุษย์

ได้โม่งช่วยแนะนำพล็อตกูลงตัวละ ขอบใจว่ะ แต่ยังไม่เขียนหรอก เดี๋ยวต้องวางพล็อตพื้นฐานโลกและตัวละครต่อ นิยายเรื่องปัจจุบันกูก็แต่งใกล้จบละ เขียนเมื่อไหร่จะมาบอกอีกที

อยากอ่านรีวิวนิยายดอกขาว มีใครเสนอตัวมะ

>>499 ไม่ใช่เกมแต่ทำไมดันคล้ายเกม มีเลเวล สมมติไม่ใช่เกมแล้วตัวเอกของมึง รู้ได้ไงใครมันจะเป็นผู้กล้า ถ้ามึงบอกว่าไม่รู้แต่ตัดไฟไว้ก่อน งั้นมึงไม่ต้องทำเล็กๆน้อยๆแบบที่คิดหรอก เป็นจอมมารก็ยึดโลกให้ได้ก็จบ ไม่ต้องดักตบให้เสียเวลา

>>500 จ้างกูก็ไม่ทำว่ะ อ่านแล้วเซลล์สมองโดนทำลายแม่งไม่คุ้ม

>>500 เอาลิ้งมาดิ กุขี้เกียจค้น

ดอกขาวนะ ไม่ใช่ลั่นทมขาว
http://my.dek-d.com/risait444/writer/view.php?id=1361915

>>502 ผิดๆ อันนี้ๆ
http://my.dek-d.com/risait444/writer/view.php?id=1352873

เออกูงงเอง ดอกขาวของมึงคืออีพี่ริ ดอกขาวกูคืออีลั่นทม โทดๆ
นิยายอีพี่ริกูเคยอ่านตั้งแต่เอามาแปะแรกๆไม่รู้ตอนนี้พัฒนาขึ้นมั้ย แต่ตอนที่กูอ่านเมื่อหลายเดือนมาแล้ว ห่วยสัส

นิยายพี่ริอะไรนั่นอ่านไปแค่บทเดียวก็รู้สึกไม่ค่อยโอ บรรยายไม่สวยเท่าไหร่(ให้คะแนนความตั้งใจนะ) ตัวเอกพล่ามมากแปลกๆ เรื่องโดยรวมดูยัดๆข้อมูลและไม่ไหลลื่น สำหรับตอนแรกนี่กูให้ 5/10 แล้วกัน

>>506 มึงพูดซะกูกังวลเลย กูเขียนแบบบุคคลที่ 1 แล้วแสดงความคิดของตัวเอกตลอด

บางตอนก็ใช้บทบรรยายไป แต่บางอันก็จะแสดงว่าคิดอะไรอยู่เลย

ตัวเอกเป็นพวกคิดมากแถมเยอะด้วย กูอยากให้คนรู้ความคิดในหัวแล้วมองเรื่องผ่านมุมมองของตัวเอกนะ

มึงพูดมากูกลัวเลยว่าคนอ่านจะไม่ชอบตัวเอกคิดมากแบบนี้

>>507 มึงคิดมาก กูว่าการที่ตัวเองคิดเยอะ คิดมาก บ่นนั่นนี่ มันก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งถ้าเขียนดีๆ ส่วนตัวกูก็ชอบเขียนแบบบุรุษที่ 1 แล้วแทรกให้ตัวเองบ่นนะ เหมือนตบมุกอะไรแบบนี้น่ะ แต่แบบกูต้องระวังเรื่องเล่นเยอะเกิน คิดเยอะเกินจนเรื่องไม่คืบ ต้องตบๆ ความคิดกลับมาบ้างไรงี้

>>501 ไม่มีเวลโว้ย กูแค่เปรียบเทียบ ที่ไม่ครองโลกไปเลยกูว่ามันก็เข้าข่ายตัวเอกเก่งเทพเกินไปดิถ้าครองโลกเป็นพระเจ้าน่ะ เลยสร้างโลกที่ต้องมีมิติแยกเป็นส่วนๆ เหมือนหมู่เกาะน่ะมึง ส่วนผู้กล้าก็รู้จากหน้าตาชื่อเสียงเรียงนามนั่นแหละ ถอดแบบมาจากเกมแค่ประวัติอาจมีอะไรไม่เหมือนกัน แต่ฆ่าไม่ได้เพราะเป็นหนึ่งในคนที่จะทำให้มิติมนุษย์ไม่ล่มสลาย เพราะถ้ามิติหนึ่งหายไปที่เหลือก็พังหมด(ส่วนนี้ไม่มีในเกมนะ แค่กูเอาไอเดียพวกบอสที่มีสกิลระเบิดตัวเองพาตายหมู่มาดัดแปลงนิดหน่อย)

ประเด็นคือกูจะเขียนล้อประชดพวกแนวเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่มไง ถ้าฆ่าผู้กล้าได้ง่ายๆ กูก็แต่งจบห้าเอสี่แล้วน่ะสิ เลยใส่เงื่อนไขให้มันยืดไปอีกหน่อย จะได้เห็นตัวร้ายร้ายชัดๆ ไปเลยไม่ใช่กลายพันธุ์เป็นตัวเอก เลวสุดขั้วชั่วสุดยอดให้สมกับเป็นตัวร้ายไปเลย แต่ไม่ถึงกับฆ่าล้างบางเป็นฮิตเลอร์หมายเลขสองหรอกนะ

กุเคยด่าว่านิยายพริมแย่ที่สุดในเด็กดีแล้ว มาเจอเรื่องนี้กุซีดเลย
กุอ่านห้าตอน เนื้อเรื่องเท่าทีกุจับใจความได้ คือ แรร์เน็สเป็นเจ้าชายผู้ได้รับมอบหมายให้ปกป้องผู้อ่านคาถาแต่เมื่อพบผู้ปกป้องคาถาเข้าจริงๆ แรร์เน็สกับประกาศว่าจะฆ่าทิ้งซะ ปรากฏว่าผู้อ่านคาถาเป็นผู้หญิงปลอมตัวมา และเป็นคนมีเมตตามาก แรร์เน็สจึงลังเลว่าฆ่าดีไหม

เริ่มจากข้อมูลนิยายเบื้องต้น สำหรับกุมันเหมือนปกหลังของหนังสือ ควรบอกปมหลักของเรื่องเพื่อเร้าให้คนอยากอ่านข้างใน แต่คนเขียนบอกเบื้องลึกเบื้องหลังพระเอกมาเต็มแถมสำนวนติดๆ ขัดๆ มีการใช้คำซ้ำเยอะมาก เช่น ย่อหน้าแรกมีคำว่าดาบตั้งห้าครั้ง อ่านแล้วลายตาเกินไป จริงๆ กุว่าใส่ย่อหน้าที่สองมาอย่างเดียวจะน่าอ่านกว่า เอาเป็นว่ากุอ่านแล้วงง ถ้าไม่ติดว่าจะสับให้โม่งกุคงปิดทิ้ง

เริ่มบทที่หนึ่ง เปิดมาแรร์เน็สนั่งพูดคนเดียวเกี่ยวกับคำทำนาย บอกว่าฝนตกติดกันเจ็ดวันเจ็ดคืนแล้วถ้าพรุ่งนี้มีสายรุ้งซ้อนกันแสดงว่าผู้อ่านคาถาจะมา เช้ามาก็เกิดอย่างว่าจริงๆ พระเอกจึงออกไปดักรอผู้อ่านคาถาแล้วพบกับชายในชุดเทาจึงตะโกนถามว่า มึงใช่ผู้อ่านรึเปล่า ถ้าใช่กุต้องฆ่ามึงนะ บลาๆๆๆ แต่คนชุดเทาเมิน กลับไปสนใจลูกนกที่ตกลงมา ชุดเทาปีนต้นไม้ไปคืนลูกนกแต่กิ่งหักตกลงมาโดนตะขาบ ตะขาบเลยจะแดกหัวแม่ง พระเอกทั้งที่เพิ่งตะโกนป่าวๆ ว่าจะฆ่าก็เข้าไปช่วยซะงั้น ซึ่งพระเอกก็ไม่เข้าใจตัวเอง กุก็ไม่เข้าใจพระเอกเหมือนกัน คนชุดเทาตะโกนห้ามว่าอย่าฆ่าน้า ไม่ได้น้า อย่าฆ่ากันอีกเลยทว่าพูดคนละภาษา แรร์เน็สก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอกแต่ครั้นคนชุดเทารั้งมือไว้ เขาก็สัมผัสได้ถึงกระแสเมตตา(???)จึงไม่ฆ่าแล้วอุ้มชุดเทาไปที่ริมแม่น้ำ ยัดหญ้าถอนพิษเข้าปากแล้วดูดพิษให้ แต่ตอนดูดเสือกลืมแดกหญ้าซะเองเลยสลบไป
อย่างแรกที่จะบ่นนะ พระเอกพูดมากโคตรแต่เสือกบรรยายคาแรกเตอร์ตอนแรกว่าเย็นชา เย็นชาห่าไร กุเห็นคิดเหี้ยไรก็พ่นออกมาหมด ถ้าอยากแสดงให้เห็นความคิดพระเอกควรใส่ในบทบบรรยายไม่ใช่คำพูด เช่น คำทำนายที่ว่าผู้อ่านคาถาจะมาเมื่อไร แทนที่จะให้พระเอกพ่น ทำไมไม่บรรยายว่า “ฝนตกมาได้เวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน แรร์เน็สจ้องมองกองไฟพลางคิด ถ้าพรุ่งนี้เกิดรุ้งกินน้ำคงหมายถึงการมาของผู้อ่านคาถา” อะไรก็ว่าไป แล้วบางอย่างให้คนอ่านคิดเอง ไม่ต้องอธิบายมาหมด ไม่งั้นคนอ่านจะรำคาญ
สอง ในตัวนิยายจริงๆ ไม่มีข้อมูลให้เลยว่า พระเอกเป็นใคร ทำไมถึงต้องปกป้องผู้อ่านคาถา ผู้อ่านคาถาคืออะไร มีไว้ทำไม เหมือนคนแต่งคิดว่าคนอ่านรู้มาจากข้อมูลเบื้องต้นแล้ว ซึ่งแย่มาก กุไม่รู้จะพูดยังไงดี เอาเป็นว่า olo
สาม ใช้อัศเจรีย์เยอะไป ชอบใช้รูปประโยคแบบ “อย่า....!!!” แล้วแม่งมีประโยคแบบนี้ติดกันเป็นพืด เห็นแล้วขัดตา ใช้ “อย่า!” เขาร้อง หรือไม่ก็ “อย่า” เขาร้อง ไปเลย จะเว้นหาพ่อง

เริ่มบทสอง เปิดมาเป็นเรื่องของเจ้าหญิง ที่เห็นพ่อแม่ตายต่อหน้า ส่วนนางก็ถูกองครักษ์พาหนีไปแต่องครักษ์บาดเจ็บหนัก หลังหนีพ้นมาถึงป่า เจ้าหญิงก็ประคองทหารไปดูแลในถ้ำ ขณะนั้นก็บรรยายว่าเนี่ย ทหารคนนี้เป็นใคร ดีกับเธอแค่ไหน ร่ายจบอีทหารก็ตายห่า มึงบอกกุมาทำไม

ตัดมาเฉลยว่าเจ้าหญิงก็คือไอ้หนุ่มชุดเทานี่เอง เหมือนจะทำให้เป็นปริศนาแต่กุกลับเดาได้ตั้งแต่นางเอกมันแผ่กระแสเมตตาได้แล้ว

เจ้าหญิงตื่นมาพบตัวเองอยู่ในอ้อมแขนป้อชายก็ตกใจมาก นึกได้ว่าเขาช่วยไว้จึงคอยดูแล แรร์เน็สตื่นมาแล้วเจอเจ้าหญิงก็ไล่ให้ออกไปห่างๆ ตะโกนโหวกเหวกโวยวายตามภาษาพระเอกละครไทย ฉับพลันรอบตัวแรร์เน็สแม่งมีไอเย็นแผ่ออกมาจนเจ้าหญิงเข้าใกล้ไม่ได้ ระหว่างนั้นเขาก็มองหน้าเจ้าหญิงแล้วรู้สึกว่าสวยจัง “ถ้าเป็นชายต้องหล่อเหลาราวเทพบุตร ถ้าเป็นหญิงต้องงดงามดั่งนางฟ้าบนสรวงสวรรค์” แต่หลังจากนั้นก็กลับไปบ่นว่าจะฆ่าทิ้งๆๆๆๆ เจ้าหญิงแนะนำตัวว่าเฟรนลี่ หลังจากนั้นก็เกิดไรขึ้นไม่รู้ ยุงจะกัดแรร์เน็ส พอมันจะตบ เฟรนลี่ก็ห้าม ยุงเลยไปกัดเฟรนลี่ จากนั้นมดก็กัดเฟรนลี่ด้วย เฟรนลี่จึงหยิบมดไปปล่อยที่ริมแม่น้ำ (แล้วมดไม่ตายหรอวะ) พอกลับมาพระเอกโดนมดกัดเลยบี้ทิ้งก่อนที่ร่างมดจะรวมกัน ขยายเป็นมดยักษ์ จบปิ้ง

บทนี้...แย่มาก... กุพูดไม่ออก

ฉากพ่อแม่นางเอกตายต่อหน้าสั้นมาก กุไม่มีความรู้สึกร่วม หืม พ่องตายหรอ แล้วไง พอมาเจอทหารก็ยังเฉยๆ รู้สึกว่าตายไปแล้วไงวะเดี๋ยวแม่งก็ไปอยู่กับพระเอกอยู่ดี แนะนำว่าทำให้กุผูกพันกับตัวละครให้ได้มากๆ แล้วค่อยเปิดแฟลชแบคกระชากอารมณ์กุ
อีกนิด ถ้าตัวละครจะตายก็อย่าใส่ข้อมูลมา หนึ่งเปลืองหน้ากระดาษ สองรกสมองคนอ่าน
แล้วฉากตบยุงนี่กุอยากทุบหัวลงโต๊ะ ถ้าอยากให้คนอ่านรู้ว่านางเอกมีเมตตามากก็แสดงตอนการเดินทาง ให้นางเอกช่วยคนตกทุกข์ ให้ทาน บลาๆ จะมานั่งจ้องหน้ากันแล้วเทศน์เรื่องการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตทำไม
นอกจากนี้ แค่สองบทแต่คลิเช่เต็มเรื่อง “นางเอกปลอมตัวเป็นชายแต่พระเอกก็ไม่รู้” “พระเอกเป็นคนโหดร้าย” “นางเอกเป็นคนดีมีเมตตา” “นางเอกสอนให้พระเอกอ่อนโยน” นี่แม่งละครไทยชัดๆ

>>511 มึงเก่งมากที่อ่านถึงบทที่สองได้ กูบทแรกก็ปิดไม่คิดจะอ่านอีกเลย นี่นิยายถุยสไตล์แฟนตาซีหรืออย่างไร

>>512 ตอนแรกกุจะสับถึงบทห้า แต่พอต้องมานั่งอ่านละเอียดๆ แล้วไม่ไหวว่ะ กุยอม

บทสาม ฉากบูี อ่านไม่รู้เรื่อง ขอบ่นอย่างเดียวตรงที่เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้นางเอกยังง่องแง่ง ม่ายยย อย่าบี้มดน้าาา อยู่ได้ หลังสู้กับมดเสร็จพระเอกนางเอกตกน้ำ พระเอกจึงอุ้มนางเอกที่สลบไปกระท่อมที่บังเอิ๊ญอยู่ใกล้ๆ กัน ขอยกย่อหน้าท้ายบทมาให้ละกัน

แล้วปลดกระดุมที่คอเสื้อนั้นให้คลายออก ขยับให้คอเสื้อเปิดกว้างเพื่อให้การหายใจสะดวก

ดวงตาสีสนิมเหล็กเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ หดมือกลับมาอย่างเร็วที่สุด เมื่อมองเห็นผิวขาวเนียนใต้ผ้าสีเทานั้น แล้วรีบปิดคอเสื้อไว้ เปิดไว้เพียงเล็กน้อย

ขึ้นบทสี่จ้า

'เจ้าเป็นหญิงหรือชายกันแน่?' เจ้าชายแรร์เน็สจ้องหน้าคนชุดเทาที่นอนนิ่งอยู่เบื้องหน้า ก่อนตัดสินใจพิสูจน์หาความจริง ค่อยๆ เอื้อมมือหนาๆ คลำหาบางสิ่งบางอย่างที่ควรมี

บุรุษหนุ่มชะงัก!! แล้วถอนมือกลับทันที

"เจ้า! เป็นหญิง!" เมื่อคลำไม่พบลูกกระเดือกบริเวณลำคอของร่างที่หมดสติ

โอ้ย อีผี กุเพิ่งเคยเห็นคนแยกหญิงชายที่ลูกกระเดือก แล้วคำว่าชะงัก ผงะ มึงจะใส่อัศเจรีย์มาทำไม

หลังจากนั้นพระเอกกลับมาสับสนในตัวเองอีกครั้ง ด่าตัวเองว่าจะสนใจนางเอกทำไม ควรฆ่าทิ้งสิ แต่พอนึกถึงความเมตตาของนางเอกก็ชะงักมือ แล้วย้ำกับตัวเองอีกรอบว่าต้องฆ่าทิ้ง สับสนในตัวเองไปเรื่อยๆ จนนางเอกฟื้นแล้วฆ่าไม่ลง จากนั้นแรร์เน็สก็สลบล้มทับเฟรนลี่ไป

นี่ครึ่งบทสามมั้ง กุไม่ไหวแล้ว ต้องขออภัยด้วยจริงๆ เนื้อเรื่องไม่เดินหน้า มีแค่พระเอกนั่งบ่นว่าจะฆ่านางเอกๆๆๆๆ ส่วนนางเอกก็ร้องว่าเมตตาๆๆๆๆ แค่นี้แหละทั้งเรื่อง ปมเปิ่มห่าไรหามีไม่
คนแต่งอายุเท่าไรวะ กุส่องมาเห็นเขาก็แต่งนิยาย/เรื่องสั้นตั้งเยอะ ทำไมฝีมือได้แค่นี้

กูบอกแล้วนิยายอีพี่ริเหี้ยสัสหมา

เขียนเรื่อยเปื่อย ส่วนที่คนอ่านอยากรู้เสือกไม่เขียน บทบาทตัวละครโคตรอ่อน แถมแม่งยัดเยียดให้คนอ่านเชื่อ แทนที่จะพยายามให้คนอ่านซึมซับเอง ก่อนอ่านกูเห็นอีพี่ริโชว์ตรรกะสวยในบอร์ดนึกว่าจะเขียนดีระดับนึงไม่ก็พออ่านได้ แต่คิดผิด360องศา เด็กอมมือบางคนยังเขียนดีกว่า อีพี่ริสมควรไปศึกษาวิธีการเขียนนิยายให้เป็น เขียนให้อ่านรู้เรื่อง ไม่ใช่ฟินน้ำหมากคนเดียวสัส
ปล.กูเห็นนางมีติ่งด้วยนะมึง ติ่งแม่งก็เก่งสัส ทนตามอ่านนิยายอีพี่ริได้ไงวะ แม่งโคตรคนจริมๆ

เห็นภาพที่พี่ริวาดเองแล้วกูคิดถึงชุดในเซ้นเซย่า หรืออะไรสักเรื่องของป้าแคลมป์

555+ กูเข้ามาลั่น

อิพี่ริของพวกมึง อย่าว่าแต่เขียนนิยายเลย แค่ตอบมู้ยังเรียบเรียงประเด็นสำคัญมาตอบไม่ได้เลย น้ำท่วมทุ่งชิบหาย 555+

ที่ว่าเหี้ยก็เกินไป มันก็เป็นแค่นิยายดาดๆเรื่องหนึ่งในเว็บนั่นล่ะ กูยังให้คะแนนความตั้งใจกับนักเขียนทุกคนเสมอ อ่านดูแล้วไม่ถูกใจแต่ก็เห็นได้ถึงความพยายาม กูไม่เรียกงานมันว่าเหี้ยหรอกนะ จะสนุกไม่สนุกก็ว่ากันไป แต่จะมาบอกว่าไอ้นี่เหี้ยไอ้นั่นเหี้ยนี่ ถามจริง มึงระดับโทลคีนเหรอวะ แหม

>>518 กูให้เหี้ยเพราะมันเหี้ย มึงจะว่าดาดๆก็ตามใจ เหี้ยคืออ่านไม่รู้เรื่องแย่ทุกๆอย่าง นิยายนู๋พริมกูก็ให้ดาดๆด่าพองามเพราะแม่งยังเด็กเพิ่งหัดมโน แต่อีพี่ริไม่ใช่ แมร่งเขียนนิยายก่อนนู๋พริมปฏิสนธิเลยมั้ง คือถ้ามันไม่โง่ยังมีความอยากพัฒนาตัวเอง มันคงเอาเวลาสิบปีไปหาวิธีการเขียนนิยายบ้างแล้วละมึง

>>518 กุไม่แน่ใจว่ามึงด่ากุรึเปล่านะ เพราะกุดูที่กุสับมา ยังไม่ได้ว่าเรื่องเหี้ยตรงไหน แค่บอกว่าแม่งแย่เกินกว่าที่กุจะรีวิวครบห้าตอน
สำหรับกุนิยายดาดๆ คืออ่านได้เรื่อยๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น พอวิเคราะห์ได้ว่าสนุกไม่สนุก อ่านจบแล้วไม่รู้สึก ว้าว อยากอ่านเก็บประเด็นที่พลาดไปจัง
นิยายเหี้ยคือกุไม่สามารถวิเคราะห์อะไรในเรื่องได้เลย ตรรกะในเรื่องย้อนแย้งกันไปมา การบรรยายติดขัดจนต้องอ่านผ่านๆ จนสุดท้ายไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทั้งที่ทั้งนั้นคงเพราะสำนวนไม่ใช่แนวกุ
ลางเนื้อชอบลางยา ถ้ามึงว่าดี กุก็ไม่ว่าอะไร

มีเรื่องไหนให้สับอีกไหมโม่ง ว่าง

>>520 นิยายเดธมั้ยมึง เคยมีคนสับหรือยังวะ

>>520 มันด่ากู โม่งไม่ต้องร้อนตัว มึงวิจารณ์ดีกูเห็นด้วยเต็มที่ คือถ้ามันบอกนิยายอีพี่ริดาดๆ กูก็อยากถามว่ามันจะเลือกอ่านมั้ย ดาดๆมันคืออ่านได้เรื่อยๆไม่แย่จนต้องรีบปิด กูให้คะแนนความพยายามของอีพี่ริก็ได้ แต่มันไม่ใช่ข้ออ้างว่ะ

กูขอนิยายของเจ๊มูรา เพื่อนโม่งช่วยรีวิวหน่อย กูเคยบอกแล้วอยากช่วยวิจารณ์คนที่ตั้งใจตีพิมพ์ ใครที่เขียนเล่นๆกูไม่อยากเสียเวลาอ่าน

>>520 เรื่องสิมึง แค่ 14 ตอนแฟนคลับสองร้อยกว่าแต่ติดท็อปยี่สิบได้แบบงงๆ
http://writer.dek-d.com/dohrock12/story/view.php?id=1466046

เอ้าลิงค์

http://my.dek-d.com/zerachiel/writer/view.php?id=722622

>>523 เรื่องนี้กูส่องแล้ว แม่งเกรียน+เบียวสัส นิยายเอาใจเดกเห่อหมอยจริมๆ

>>522 เดี๋ยวป้ามานั่งจิบโอเลี้ยงด่าโม่งในนี้อีก เคยมีคนรีวิวไปแล้วไม่ใช่เรอะ

>>523 เห็นเม้นท์ไอ้วิหคดำแห่งจุดจบอะรนี่ กูอ่านแล้วงง ใครช่วยแปลไทยเป็นไทยทีดิ้ 555

>>523 ทำไมกุเปิดไปสามตอนแล้วอ่านไม่รู้เรื่องเลยวะ ตัวอักษรใหญ่ เปิดไปมีแต่ตัวเลขแล้วเวลตันแม่งทุกอย่าง ไม่ด่าว่าเหี้ยก็ไม่รู้จะใช้คำไหน กุขอโทษจริงๆ กุวิจารณ์ไม่ได้ ;A;

ว่างๆเลยเข้าไปอ่านเล่น บทแรกก็เบ้ปากแล้ว บทหลังๆ นี่ก็เลื่อนไปอ่านคอมเม้นท์อย่างเดียว ว่าแต่ลูกครึ่งไทย-อิ้ง แต่ทำไมชื่อเรย์จิ นามสกุลดิคัสโซ่ก็ดูไม่อิ้งวะ 555

>>528 กูอ่านถึงบทที่เก้ายังไม่รู้เรื่องเหมือนกันว่ะ พระเอกเทพสร้างนั่นนี่ได้ ตีมอนได้ตัง เอาตังสร้างปราสาทสร้างทหารเป็นแสน ระบบเกมออนไลน์ในต่างโลก? มันเป็นอะไรที่ย้อนแย้งมากมาย จะเอาต่างโลกหรือเกมออนไลน์ก็สักอย่างสิวะ ยำรวมกันได้เหี้ยมาก ทำให้นิยายอีริดูมีคลาสขึ้นมาเลย(โลว์คลาสนะ) ไม่รู้ว่าระบบรวนหรือคนเขียนมันปั่นยอดวิว หรือมาตฐานคนอ่านมันตกต่ำลงวะ

กู >>518 ไม่ได้ตั้งใจด่า แค่จะบอกว่านิยายพี่ริแม่งก็เป็นนิยายดาดๆ ที่คุณภาพก็แย่พอๆกับไอ้พวกที่เกลื่อนกลาดเว็บอยู่ตอนนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามึงจะชี้หน้าด่าไอ้นิยายทุกเรื่องได้ว่าเหี้ยไงมึง คือแค่เขียนไม่ดี ฝีมือไม่ถึง = เหี้ย มันก็ออกจะเกินไปหน่อยไหม ถ้าคิดจะวิจารณ์ก็ควรที่จะมีคำพูดที่ดีกว่านี้

ที่กูให้คะแนนความพยายามอีพี่รินี่ไม่ใช่ข้ออ้าง แต่เป็นเพราะกูไล่อ่านคอมเมนต์นิยายมัน ก็เห็นมีคนท้วงมีคนเตือนอะไรบ้าง กูก็ลองไปนั่งดูว่าเออ แม่งก็แก้หลายจุดนะ ทั้งคำผิด ทั้งสำนวนแปร่งๆ(ตอนแรกแย่กว่านี้) ก็เลยถือว่ามันมีความใส่ใจกับสิ่งที่มันเขียน ไม่ใช่พอมีคนมาเตือนก็โวยวาย กูไม่เคยได้เกรดสี่ภาษาไทยเลยแบบไอ้ปากกาแดงดำ

>>531 มึงไม่แยกแยะเรื่องคุณภาพงานกับการแก้ไขงานหรอวะ สมมติกูเขียนกากกว่าอีพี่ริ แต่กูแก้ตามที่มึงบอกนิดๆหน่อยๆ มึงก็โอใช่มั้ย
แต่กูไม่ว่ะ ถ้ากูเขียนกากมีคนแนะนำให้แก้ตลอดชาติ กูไม่ให้เขาต้องนั่งจี้บอกแม่งทุกอย่าง บอกระดับนึงก็สำเนียกปรับปรุงยกใหญ่แล้ว
ตราบใดที่มึงไม่แยกเรื่องคุณภาพมาวิจารณ์อย่างเดียว มึงก็วิจารณ์ไม่เป็นกลางแล้ว ถ้ามึงไม่ชอบคำว่าเหี้ยกูก็ไม่รู้เรียกว่าอะไร กูอ่านแล้วเหี้ยไม่ใช่ดาดๆ

ตามกระทู้แนะนำนิยายมีเรื่องไหนที่มึงว่าพออ่านได้มั่งวะ

>>532 การแก้ที่ดีไม่จำเป็นต้องแก้ตามที่ทุกคนบอก แต่ความพยายามที่กูพูดถึงคือความพยายามในการใส่ใจสิ่งที่ตัวเองเขียนออกมา ไม่ใช่เขียนเสร็จแล้วกูสะบัดตูดนะ และแน่นอนที่มึงบอกว่ากูวิจารณ์ไม่เป็นกลาง กูยอมรับว่ากูวิจารณ์ไม่เป็นกลางจริงเพราะพยายามดูบริบทต่างๆที่ผู้เขียนรังสรรค์ผลงานออกมา ซึ่งทำให้การวิจารณ์ของกูไม่เป็นกลางจริงเหมือนการวิจารณ์ของมึงนั่นล่ะ

ลองสับเรื่องนี้ปะมึง นิยายเด็กดีเรื่องแรกที่มีแต่บรรยายไม่มีบทสนทนา เพราะตัวละครไม่ใช่ชาวไทยบทสนทนาจึงไม่ใช่ภาษาไทย(หืม?)

http://my.dek-d.com/mckinley850/writer/view.php?id=842255

กูนึกว่ามีแต่เรื่องไส้เดือนตาบอดนะเนี่ยที่มีแต่บรรยายเวิ่นๆ ไม่มีบทสนทนา แต่พอเจอเรื่องนี้ เอิ่ม...หวังว่าคงไม่มีเรื่องที่สามโผล่มาอีกนะ นิยายใบ้แบบนี้เนี่ย

>>535 หึ กูไปบอกว่านิยายมันอ่านยาก เปิดตอนแรกมาก็อัดข้อมูลเยอะไปหมด ชื่อเทพ ตำนานอะไรเต็มไปหมด เหมือนมีกำแพงกับคนอ่าน มันพล่ามอะไรมายืดยาว ที่สรุปได้ว่าคนอ่านอ่อนเองที่อ่านอะไรยากๆไม่ได้

มึงเลื่อนๆลงไปเดี๋ยวก็เจอเม้นกู

จริงๆ กูเคยอ่านทั้งอิพี่ริทั้งของไอ้เดธนะ ตามความเห็นกูมันมีปัญหาที่ตรงข้ามกัน อิพี่ริเนี่ยมันเป็นคนที่เขียนน้ำท่วมทุ่ง ประโยคเดียวป้าแกใส่วลีขยายแม่งเพียบ มันฟุ่มเฟือยเกินจำเป็น ซึ่งจริงๆ การเขียนนิยายมันคือการจินตนาการร่วมกันของผู้อ่านกับผู้เขียน ไม่ใช่บังคับผู้อ่านไม่ให้มีส่วนร่วมในการจินตนาการเลย ส่วนไอ้เดธนี่เอาแต่ประเด็นมาเขียนไม่มีขยายอะไรเลย พูดง่ายๆ มันให้คนอ่านมาน้อย เวลามันเขียนจบหนึ่งประโยคมันจะขึ้นประโยคใหม่เลย มันขาดความต่อเนื่องและกระตุกอย่างที่โม่งได้อ่านกันนั่นแหละ

ส่วนประเด็นเรื่องงานเหี้ยไม่เหี้ย จริงๆ มันก็เป็นคำที่แรงนะ ใช้คำว่าห่วยน่าจะตรงเป้าหมายกว่า เพราะถ้างานเหี้ยสำหรับกู กูให้น้ำหนักไปที่เนื้อหามากกว่า เช่น ชี้นำให้คนไม่กลัวบาป หรือทำเลวอะไรเทือกนั้น

ส่วนความพยายามของอิพี่ริ กูเห็นด้วยว่ามันพยายามจริง สังเกตจากการที่มันปรับแก้งานอยู่ตลอด คือคนมันไม่เก่งอ่ะกูก็ไม่รู้จะว่าไง ความจริงถ้าเป็นคนอื่นอาจจะถอดใจเลิกเขียนไปนานแล้ว มันก็คงอยากเขียนของมันจริงๆ นั่นแหละ เราถึงยังได้เห็นงานมันออกมาเรื่อยๆ

>>534 งั้นแล้วแต่มึง กูวิจารณ์แรงตรงๆก็บอกว่าไม่เป็นกลาง แค่กูยังหาคำอะไรไม่ได้นอกจากเหี้ย จะบอกว่ามือไม่ถึงก็ไม่ใช่ อีพี่ริไม่เคยปรับปรุงเป็นสิบปี
กูอ่านนิยายมาเยอะ เห็นความพยายามของคนมาก็มาก แต่อีพี่ริไม่ทำให้กูรู้สึกถึงความพยายาม มึงชอบมันกูไม่ด่ามันก็ได้พอใจมั้ย มึงทำกูเสียเวลา

>>535 อ่าว งงว่ะ เออ ไม่มีบทสนทนา ทีแต่บรรยายนี่พอเข้าใจ แต่ไอ้เหตุผลนี่มัน...ไม่ใช่นะ 555

โม่งคนไหนใจดี รีวิวนิยายแฟนตาซีโรงเรียนในเด็กดวกให้กูหน่อยสิ เอาอันดีๆนะมึง

>>540 ถ้าไม่ดีก็มีให้เห็นเยอะเลย

>>540 ดีแบบไหนวะ

วิจารณ์เจ๊มุ
ขอโทษที่ให้รอนานหน่อย พอดีกุไม่ชอบอ่านแนวบรรยายเวิ่นๆ อ่านอะไรรายละเอียดเยอะๆ แล้วหลุดตลอด เพราะงั้นกุจะมึนๆ และบ่นเรื่องการบรรยายเยอะ ขออภัยล่วงหน้า
บทนำ เปิดมาด้วยเสียงระฆังและตัดไปที่ราชวัง มีการเซ็นสัญญาว่าจะไม่รุกรานกันโดยมีข้อตกลงว่าเจ้าเมืองอารีน่าจะเป็นลูกของพระเอกกับนางเอก หลังจบพิธีสงบศึกก็เริ่มงานแต่งของพระนาง นางเอกทำทีท่าเหมือนถูกหลอก คิดว่าที่บอกต้องมีลูกด้วยกันไม่อยู่ในแผนนี่ ก่อนจะตัดไปเป็นอภิมหาข้อมูลประวัติศาสตร์ ครั้นร่ายจบ คนแต่งพาเราย้อนเวลากลับไปตอนที่นางเอก ซิลเวียยังไม่แต่งงาน

เวลานั้นยังมีสงคราม ซิลเวียก็ไปช่วยอยู่ที่สถานพยาบาล ระหว่างซักผ้าเปื้อนเลือด ศัตรูก็เดินมาขอให้ช่วยแก้พิษให้เพื่อยเพราะนึกว่าเธอเป็นสาวปรุงยา ซิลเวียก็ไปช่วย ระหว่างเดิน ทหารก็มองว่า เอออีนี่เดินสวย ผมสวย ผิวสวย เป็นเทพธิดารึเปล่า เลยถามไป นางเอกก็ อุ้ย อะไรกัน นอกจากพ่อ นางกำนัล ไม่เคยมีคนชมเลยยยย

พอเข้าไปในค่าย ซิลเวียก็พลางตัว เอาผ้าคลุมมาปิดหน้าปิดตาก่อนจะไปดูคนป่วย พบว่าพิษนี้ไม่ใช่ของเมืองนาง ทหารจึงตะโกนว่ารู้ไหมว่าคนตายไปตั้งเท่าไร (ก็ไม่ใช่ของเมืองแม่ง มึงจะให้มันทำไงวะ) ยังไม่ทันต่อความไร พระเอก ชายหนุ่มผู้มีออร่าทมิฬแผ่มา ทหารทุกคนคุกเข่า หัวแนบพื้น เดินมากล่าวหาว่าทหารเป็นสายลับกับเมืองนางเอก ซิลเวียพยายามแก้ต่างแต่เขาจะเอาความอยู่ดี เธอเลยตะคอกใส่หน้าแม่ง ทหารเตือนให้ระวังมารยาท นางเอกของขึ้น คิดว่า กุไม่เคยต้องมีมารยาทกับใคร จึงถอดผ้าคลุมปิดหน้ากับผม (เพื่ออะไรก็ไม่รู้) แล้วท้าว่าถ้ารักษาคนป่วยได้ต้องยกโทษให้คนพวกนี้

กุก็นึกว่านางเอกจะโชว์สกิลเทพ เห็นตอนวิเคราะห์อาการป่วยดูเก่งยาดี แต่นางควักน้ำยาพิเศษมากรอกปากคนป่วยแล้วแม่งหายเลย พระเอกบอกว่ายกโทษให้ทหารแต่ไม่ให้เจ้า! แล้วลากนางเอกไปเค้นว่าเป็นใครกันแน่ด้วยการบีบคอนางเอก

ที่จะติอย่างแรกคือโคตรอภิมหาข้อมูลในตอนแรก เข้าใจว่าคนแต่งอยากเล่าเหตุที่เกิดสงคราม แต่กว่าจะมาพูดถึงสงครามปัจจุบันจริงๆ ได้ กุจิตหลุดไปแล้วสามรอบ บอกมาเลยสิว่าเขาแย่งดินแดนกัน ไม่ต้องมาร่ายยาวตั้งแต่มนุษย์เกิดมาอย่างไร ตัดมาฉากนางเอกซักผ้า ณ สถานพยาบาลเลยก็ได้ ถึงฉากนั้นจะบอกว่าเพราะเกิดสงครามแย่งดินแดน กุก็ไม่รู้สึกว่ายัดหรอก

ข้อมูลวัฒนธรรมภูมิประเทศของแต่ละเมือง กุคิดว่าค่อยๆ ให้คนซึมซับไปจะดี คราวนางเอกเดินทางไปเมืองใต้ จึงมีฉากชมทิวทัศน์ ให้เรารู้สภาพแผ่นดินของเมือง พอยัดเยียดมาแบบนี้เหมือนให้กุอ่านหนังสือภูมิศาสตร์

ถ้าคนเขียนจะอ้างว่า ถ้าไม่บอกข้อมูลต่างๆ ขอเมืองมา พวกแกก็ไม่รู้สิยะว่าฉากแต่งงานตอนแรก เขาพูดถึงอะไรกัน เมืองการีน่าคืออะไร เขาเซ็นสัญญาแล้วทั้งปางดีใจเพราะอะไร ทวว่า กุอ่านพวกนี้จบแล้วไม่ช่วยให้เข้าใจอะไรขึ้นมาเลย ไม่เกิดอิมแพ็คที่ทำให้รู้สึกว่างานแต่งนี้มันสำคัญด้วย เพราะกุยังไม่เห็นความน่ากลัวของสงคราม ไม่รู้อะไรเลย

ตัดตอนแรกแล้วเป็นตอนซักผ้าเลยยังจะดีกว่า สาเหตุเพราะ การเปิดฉากด้วยการสงบศึกแล้วย้อนมาตอนสงครามลดความน่าติดตาม กุแค่คิดว่าเออ แล้วไง เดี๋ยวทุกอย่างก็สงบ พระเอกได้นางเอกอีก ไม่มีอะไรน่าห่วง กลับกันถ้าเปิดฉากด้วยเวลาในสงคราม กุจะลุ้นว่า เหยด แล้วพระเอกจะตายห่าไหม นางเอกจะโดนลูกหลงรึเปล่า สองคนนี้ ทั้งๆ ที่เป็นกษัตริย์ต่างเมืองกันจะรักกันได้จริงๆ หรอ ยังไงวะ

ต่อมาการบรรยาย เยอะเกินไป บางอย่างไม่จำเป็นต้องบรรยาย เช่นสถานพยาบาลตอนแรก บรรยายมาแม่งหมดว่าสร้างขึ้นมาอย่างไร ทำจากอิฐที่ก่ออย่างไร บอกกุเพื่ออะไร อีกอย่างที่เห็นได้ชัด ความสวยของนางเอก ย้ำจริงๆ รู้แล้วว่าตามรกตสวย ผมลอนทองงาม ขาก็เรียวสวย บรรยายมารอบเดียวกุก็ได้ภาพแล้วว่านางสวย กุไม่ได้บอกว่าห้ามบรรยายหน้าตาตัวละครมากกว่าหนึ่งครั้งนะ บรรยายได้แต่ต้องมีจังหวะให้กุไม่กลอกตา พึมพำว่า อีกแล้วหรอวะ เช่น จังหวะที่ซิลเวียถอดผ้าออกแล้วทุกคนอึ้งเนี่ย กุว่าจังหวะนี้ใช้บรรยายได้ โอเคเลย เป็นการบิ้วคนอ่านให้อึ้งไปด้วย

วิธีดูว่ามึงควรบรรยายอะไรก็ง่ายๆ เลย มึงดูว่าเจ้าสิ่งนี่มันจำเป็นในการเดินเรื่องรึเปล่า ถ้าไม่มีมันเลย คนอ่านจะไปต่อได้ไหม ถ้าไปต่อได้ มึงก็อย่าบรรยายลงไป

>>540 เดี๋ยวกูวิจารณ์แบบน่ารักๆให้ หามาสักเรื่อง เอาเรื่องของนักเขียนที่มีปัญหากับคนในบอร์ดก็ยิ่งดี ตั้งแต่กูอ่านงานออนไลน์เรื่องนั้นแล้วกูก็รู้สึกมีทัศนคติเชิงบวกกับพวกที่มีปัญหากับคนในบอร์ดเลยว่ะ

>>543 ต่อๆ

ขอบ่นนางเอก นางเอกเป็นเจ้าหญิงแต่ดูไร้มารยาทและโง่เกินไป ที่กุว่าโง่เพราะเป็นถึงเจ้าหญิงแต่เดินเข้าค่ายศัตรูไปแบบว่าง่าย ถ้าทั้งหมดเป็นแผนหลอกล่ะ แถมตอนที่พระเอกเข้ามาแล้วทุกคนก้มหัวให้หมด น่าจะพอสะกิดใจหน่อยรึเปล่าว่าคนนี้เป็นคนสำคัญ ไม่ควรพูดอะไรแย่ด้วยไม่งั้นโดนจับไปซ้อมหรือฆ่าข้อหาสามหาว อีกนิดคือนางเอกเปิดหน้าทำไม ยิ่งสวยๆ อยู่ไม่กลัวรักษาเสร็จแล้วโดนพระเอกหรือทหารคนอื่นๆ ดักปล้ำหรอ หรือไม่ก็เห็นผิวสวยๆ ผมงามๆ แบบนี้แล้วเอะใจได้ว่านางเอกเป็นเจ้าหญิงจึงได้รับการดูแลอย่างดี จับเป็นตัวประกันแม่ง อะไรแบบนี้หรอ

อีกนิด เรื่องพระเอก เป็นนักรบกลางทะเลทราบทำไมผิวขาวเยี่ยงอิสตรีวะ

วดฟ เพิ่งจบบทนำหรอวะ กุจะบ้าตาย

>>545 เด๋วนะโม่ง กูนึกว่ามึงอ่านมาห้าตอนแล้ว ยังไม่พ้นบทนำหรอวะ เหยด

>>544 พวกมึงพูดกันมาเหมือนมีอะไร ตกลงมึงแค่พูดลอยๆกันหรือว่ามีอะไรอยู่วะ ถ้ามีก็เอาออกมาอย่ากั๊ก

นิยายเจ้มุกูอ่านสองบท(บทนำกับบทที่หนึ่ง)ก็หมดสิ้นความอดทนในการอ่าน คืออุปมาอุปไมยใช้คำได้สวยดีนะ แต่บรรยายเวิ่นมากกก ซึ่งกูก็เคยสับไปแล้วในมู้นินทา และหลังจากนั้นไม่นาน ชุดน้ำชาก็ลงมาชุดใหญ่จัดเต็ม...

>>548 กุกลัวโดนสาดน้ำชาเหมือนกันว่ะ

>>547 หมายถึงอะไรล่ะ ก็แค่อยากอ่านนิยายแล้วเอามาเล่าๆบ้าง กูไม่ใช่สายสับซะด้วยสิ เห็นพวกมึงบอกว่าเรื่องนู้นเหี้ยเรื่องนี้เหี้ย กูก็อยากจะเอาเรื่องที่พวกมึงว่าเหี้ยๆมาวิจารณ์ดีๆแบบพยายามอวยบ้างแค่นั้นเอง

>>543 แม่งผ่านมาอ่าน อ่านแล้วโคตรสนุกเลย ฮาว่ะ เอาอีกๆ 555

กูรอคนสับนิยายลุงอยู่นะ เผื่อกูจะไม่ใช่คนเดียวที่มองว่านิยายมันอ่านยาก

>>550 มึงอยากอวยก็เลือกเรื่องดีๆที่มึงอยากอวยมาดีกว่า จะเอาที่ห่วยมาดัดจริตอวยทำไม มึงจะอวยก็อวยตามความจริงดีกว่ามั้ยโม่ง

>>553 กูเชื่อว่าในนิยายห่วยๆแม่งต้องมีจุดดีให้อวยอยู่ว่ะ ถ้ากากจนไม่มีอะไรดีก็ไม่ควรเรียกตัวเองว่านักเขียน เวลาจะเรียนอะไรสักอย่างก็ต้องรู้ทั้งสองแง่มุมสิวะ นิยายเรื่องนึงมันไม่ได้ตัดสินได้แค่ ดี กับ ห่วย สักหน่อย

>>554 ก็ถูกของมึงนะ งั้นมึงเลือกมาสักเรื่องสิ เอาที่ทอปอยู่ก็ได้ หรือถ้ามึงเบื่อก็เอาอันที่มึงคิดว่ามาแรงช่วงนี้ กูไม่ได้ท้านะแค่อยากรู้ความเห็นมึง

>>555 กำลังคิดอยู่เลย เอาเป็นว่าเดี๋ยวกูจะลองไปเปิดเด็กดีตอนนี้ แล้วเลือกเรื่องนึงมาจากหน้าแรกที่อัพเดตล่าสุดในหมวดแฟนตาซี เอาเป็นเรื่องที่จำนวนตอนไม่เยอะมากมาลอง sample ดูก่อนแล้วกัน

>>556 กูจะรอนะมาไวๆล่ะมึง

http://writer.dek-d.com/grayScaleAroma/story/view.php?id=1459885
http://writer.dek-d.com/atitep123/story/view.php?id=1469774
http://writer.dek-d.com/krtestarossa/story/view.php?id=1442244
http://writer.dek-d.com/knight16254/story/view.php?id=1448555
http://writer.dek-d.com/neru-aklta/story/view.php?id=1344727
http://writer.dek-d.com/joi100/story/view.php?id=1446179

กุโม่งใหม่ ส่องคุยกันมานานแล้ว วิจารณ์นิยายพวกนี้หน่อย คิดว่ามันโอเคอยู่ ขอแบบไม่ด่ามากมาย เดะกุไปโพสต์แปะพวกมันให้เลย

>>558 มึงเนียนเอานิยายตัวเองมาปนในนี้ป่ะวะ

เฮ้ยเพื่อนโม่งทั้งหลาย ชาวบ้านเค้าเชื่อมั่นในฝีมือการสับนิยายของพวกเราว่ะ บอร์ดนี้กำลังจะกลายเป็นบอร์ดมีสาระไปซะแล้วเพื่อนโม่ง กูลั่นมากบอกตง

>>559 ไม่มีๆ ไว้ครั้งอื่นๆ กุค่อยใส่ กุฉลาดอยุ่นา

>>558 มึงไม่กลัวโม่งแตกเลยใช่ไหมวะ

>>542 กูเอง ดีแบบเท่าที่จะดีได้สำหรับมาตรฐานเด็กดวก สำนวนดีๆ เนื้อเรื่องไม่เบียวจนเกินไป

>>562 ก็กลัวอยู่ แต่ช่างแม่ง เห็นกำลังสับนิยายกัน กุเลือกเรื่องที่ตอนน้อยๆ กำลังเติบโตเลยนะเนี่ย หลากหลายแนวกันไป โดยส่วนตัวกุชอบเรื่องแรกเพราะเรื่องอื่นๆ กุก็ไม่เคยอ่านเลย

>>564 20+ ของมึงคือน้อย

>>564 ปกติกูจะดูให้ในส่วนของสำนวนภาษา ไม่ค่อยลงลึกไปถึงเนื้อหา แต่วันนี้กูไม่ว่างเลยว่ะ ยกหน้าที่ให้โม่งคนอื่นแล้วกัน

>>558 เฮ้ย เรื่องหนึ่งกุว่าโอเคเลย ชอบๆ เป็นเรื่องแรกที่กุผ่านตอนหนึ่งได้โดยไม่สะดุด เดี๋ยวพรุ่งนี้มารีวิวให้

เอาล่ะ กู >>556 ทำตามคำพูดของตัวเองแล้ว โดยการไปส่องหน้านิยายอัพเดต เลือกเรื่องนี้มาได้
เรื่อง : Guardian of Life
link : http://writer.dek-d.com/se-se-a/story/view.php?id=1467293
จำนวน : 6 ตอน (รวมบทนำ และบทที่คนเขียนใช้แจ้งข่าวสาร)
สถานะ : ยังไม่จบ

ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าผิดหวัง คือผิดหวังในคำพูดของตัวเองด้วยที่บอกว่านิยายสักเรื่องมันต้องมีข้อดีเป็นของตัวเองบ้างล่ะน่า เพราะเท่าที่อ่านมาเรื่องนี้ไม่ได้มีข้อดีเป็นชิ้นเป็นอันอะไรให้ชื่นชมได้เลย กล่าวได้ว่า สิ่งที่รู้สึกดีสิ่งเดียวที่ได้จากนิยายเรื่องนี้คือการที่มันมีแค่ 6 ตอน เพราะคงทนอ่านเยอะกว่านี้ไม่ไหวแน่

จากการที่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่ข้ามเนื้อหาใดเลย สามารถสรุปเรื่องย่อได้ดังนี้

จักรวาลของเรื่องนี้คือจักรวาลจริงๆ เป็นเอกภพอันกว้างใหญ่ที่คนอยู่ในดาวต่างๆ มีการไปมาหาสู่กันด้วยยานอวกาศ แต่มียานอวกาศที่แปลกกว่าใครเพื่อนอยู่ลำหนึ่ง เป็นยานที่ไม่มีหน้ากากคลุม (อ่านดูแล้วคล้ายๆจานข้าวบินได้) ในยานนั้นมีคนใส่เครื่องแบบเหมือนกันบังคับ เรียกยานนั้นว่าการ์เดี้ยน ทีนี้เรื่องก็เริ่มขึ้นที่ว่าไอ้ยานการ์เดี้ยนเนี่ยมันได้รับสัญญาณอะไรสักอย่าง ว่าเกิดปัญหาที่เขต 6 คนบนยานก็พล่ามๆว่าเนี่ยเขต 6 แม่งกว้างสัสๆ จะตามหาปัญหาเจอไหมเนี่ย ก็เลยส่งคนไปตามหา จนในที่สุดก็เจอเป้าหมาย เป็นดาวเคราะห์ดวงนึงชื่อวานิวเล่ จบบทนำ

เริ่มบทที่หนึ่งก็พล่ามถึงลักษณะของดาว ว่ามีทั้งการพัฒนาเทคโนโลยีและเวทมนตร์ พ่อมดมีน้อยก็จริงแต่มีวัตถุบางอย่างที่เรียกว่าคอร์ขายอยู่ทั่วไป คอร์ก็คือตัวสื่อเวทอะไรสักอย่างที่ทำให้คนธรรมดาใช้เวทมนต์ได้ คอร์ยิ่งมีอานุภาพดีก็ยิ่งแพง ประมาณนั้น ก็พล่ามไปเรื่อยๆว่าที่เมืองแห่งนึง ชื่อวานิวเล่เหมือนดาวเนี่ยแหละ ปกครองด้วยเจ้าเมืองคนนึง ซึ่งต่อมาก็มีงานเลี้ยงวันเกิดเจ้าเมือง คนที่จะมางานนี้ได้ก็ต้องเป็นคนที่ได้รับบัตรเชิญเท่านั้น

พระเอกชื่อรินเฟย์ คนเขียนบรรยายว่าผมสีขาวหม่น (ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าขาวหม่นแม่งคืออะไร รู้จักแต่เทาหม่น ก็เดาๆว่าสีผมมันน่าจะเหมือนขนหมาสีขาวที่ไปคลุกดินมาก็แล้วกัน) ไอ้รินเฟย์เนี่ยมีเพื่อนเป็นผู้หญิงคนนึงชื่อคุโระ ซึ่งสวยหยาดเยิ้มมากตามฟอร์ม คนทั้งงานอิจฉาพระเอกที่ได้ใกล้ชิดสาวสวย คุโระมีบอดี้การ์ดคนนึงเป็นผู้ใช้เวท แต่รินเฟย์ไม่มี บทบรรยายก็ประมาณว่าไอ้พระเอกนี่เก่งเทพมาก ต่อให้คนทั้งงานจะมารุมกระทืบแม่ง แม่งก็เอาชนะได้ง่ายๆอยู่แล้ว ต่อมาก็เปิดตัวเจ้าเมืองชื่อแฟร๊ง (ตอนแรกกูนึกว่ามันชื่อเฟ-รัง แต่อ่านดีๆไอ้สัสแฟรงค์นี่หว่า) แฟร๊งเป็นชายแก่อายุห้าสิบกว่าแต่หน้าเด็ก จินตนาการว่าเป็นพี่เบิร์ดก็แล้วกัน เจ้าเมืองแอบเดินเข้ามาหาพระเอกแล้วก็ส่งจดหมายฉบับนึงให้ สักพักพระเอกก็โดนที่บ้านโทรตามกลับบ้านก็เลยกลับ คุโระก็เลยบ่นๆกับบอดี้การ์ดว่า เนี่ย น่าสงสารพระเอกเนอะ ที่บ้านเป็นห่วงมาก (ในความคิดกูคือ อีเหี้ย ไหนว่ามึงเก่งไง)

ระหว่างทางเดินกลับบ้านฟ้าก็มึดแล้ว เลยสี่ทุ่มไปเจ้าเมืองแม่งก็สั่งให้บ้านแต่ละหลังดับไฟอีกเพราะอยากประหยัดพลังงาน (กูนี่เอามือก่ายหน้าผากเลย) เหลือแต่ไฟถนน แล้วพระเอกก็ใช้สกิลเทพบอกว่า ฮั่นแน่ กูรู้นะ มีคนตามกูมาชิมิล่า ไอ้พวกห่านั่นก็เผยตัวออกมาสิบคน ปามีดใส่พระเอก บอกว่ากูจะฆ่ามึง กูจะเอาหัวมึงไปดูดความทรงจำห่าอะไรสักอย่าง พระเอกก็สู้ๆ แม่งบอกว่าตัวเองแน่เเต่เสือกโดนอีกฝ่ายจิ้มไปมีดนึง แม่งเลยควักระเบิดออกมาปาใส่ ตัวโกงตายหมด แต่มีดของผู้ร้ายเสือกอาบยาพิษ แม่งก็ล้มลง แล้วก็มีคนผมเงินปริศนาพาไปส่งที่บ้าน

พระเอกกลับบ้านไปก็มึนๆงงๆ แดกข้าวต้มเครื่องได้แค่สามช้อน ทั้งที่ปกติชอบกินมาก ถามพี่ชาย(น่าจะเทพ) ว่าใครพากูมาส่งวะ ไม่คุ้นหน้าแม่งเลย พี่ชายก็บอกว่าเป็นคนที่ผ่านมาแถวนี้น่ะ พระเอกก็ทำเป็นเชื่อแล้วเข้านอน แต่พอพี่ชายเผลอก็แอบออกไปสืบว่าใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ลอบทำร้าย ก็ไปเจอหลักฐานเป็นขนนกกลุ่มนึง พระเอกคิดว่าเป็นปีก แต่ก็หัวเราะประมาณว่า คนจะมีปีกได้ที่ไหน (แต่เชื่อกูเถอะ แม่งมีแน่)

แล้วเรื่องก็เดินต่อไป พระเอกไปอยู่ในกระท่อมกลางป่าคนเดียว (ไหนมึงว่าที่บ้านห่วง) พวกคุโระกับผู้ติดตามก็มาพล่ามๆ ต่อมาพระเอกก็กลับบ้าน ไปเจอคนของสมาคมดาราศาสตร์ห่าอะไรสักอย่างที่อยากให้พระเอกร่วมมือตามหาอะไรสักอย่าง เพราะพระเอกมีความสามารถในการมองเห็นเหนือธรรมดา(ในที่นี้น่าจะประมาณ อยากรู้ว่าอะไรอยู่ที่ไหนก็มองเห็น) แต่พระเอกไม่ยอมร่วมมือ บอกว่าหน้าที่ของเขาคือการเก็บความลับในสิ่งที่ตัวเองเห็นต่างหาก

จบเนื้อเรื่องทั้ง 6 ตอน ต่อมาเป็นการพูดถึงองค์ประกอบอื่นๆ และการให้คะแนน

ตัวอักษรเกินละ ต่อด้านล่าง

>>568 ต่อนะ

คำผิด : เยอะฉิบหาย เยอะมากแบบมึงไม่ตรวจทานอ่านทวนบ้างเลยเหรอ ทั้งแบบที่พิมพ์ตก ผันวรรณยุกต์ผิดในคำง่ายๆ รวมไปถึงการสะกดคำผิดอีกด้วย กูให้ 3/10

การบรรยาย : มองเห็นถึงความพยายาม เน้นการใช้การบรรยายเพื่ออธิบายเรื่องราวแทนที่จะใช้บทสนทนา ถือว่ามีความตั้งใจดี แต่ยังห่วยมากจนแทบอ่านไม่รู้เรื่อง การใช้คำวิเศษณ์ซ้ำซ้อนเยิ่นเย้อ ลากประโยคให้ยาวๆพยายามให้ดูสวย แต่จริงๆมันทำให้งงมากเพราะฝีมือยังไม่ถึงขั้นที่จะทำเช่นนั้นได้ แถมใช้คำซ้ำในย่อหน้าเดียวกันมากเกินไป กูให้คะแนนจริงๆ ที่ 4/10 แต่ถูกใจการที่ฝึกใช้บทบรรยายอธิบายเรื่องแทนบทสนทนา เพราะงั้นบวกให้อีก 1 เป็น 5/10 (ส่วนคะแนนความพยายามของกูเองในการทนอ่านแม่งให้จบ กูให้ตัวเองเต็ม)

ตัวละคร : เบียวมาก รู้สึกได้ถึงความแกรี่แถมย้อนแย้งของพระเอก มีการยัดเยียดอะไรเข้ามามากมาย(อิทธิพลเมะญี่ปุ่น) อันนี้ไม่ค่อยถูกใจเลย ให้ 3/10 แล้วกัน

เนื้อเรื่อง : งงฉิบหาย เพราะบทบรรยายที่ทำได้ไม่ดี ทำให้อ่านแล้วต้องชอร์ตโน้ตตาม ไม่งั้นเอามาสรุปให้พวกมึงฟังไม่ได้แน่ ถ้าคิดจะอ่านเพื่อความบันเทิงก็ข้ามเรื่องนี้ไปได้เลย แต่ในความแย่นั้นก็ยังสามารถจับใจความได้(ถ้าตั้งใจอ่านมากๆ) มองเห็นถึงสภาพโดยรวมของจักรวาลในเรื่อง รวมไปถึงสโคปที่เล็กลงในดาวที่กูจำชื่อไม่ได้แล้วและจะไม่เสียเวลาเลื่อนไปดูชื่อที่เขียนทิ้งไว้ข้างบน การเดาทางเนื้อเรื่องทำได้ค่อนข้างง่ายทีเดียว แต่ก็จะไม่ขอเดาอะไรมาก เพราะนี่ยังเพิ่งเป็นช่วงต้นเรื่องเท่านั้น ต่อไปอาจมีการหักมุม ให้คะแนนส่วนนี้ 5/10

สรุปคะแนน 16/40 สอบตกนะครับ (มาตรฐานกูต่ำมากแล้ว ได้แค่นี้ไม่น่าพอใจ) แต่ถึงอย่างไรก็อยากให้ผู้เขียนพัฒนาฝีมือต่อไป ดูแนวทางการเขียนแล้วฝึกต่ออีกสักหน่อยก็คงจะเป็นภาษาคนมากขึ้น สู้ๆจ้า

จะมีกี่เรื่องหนอที่สอบผ่านโม่ง 5555

กูว่ามันต้องมีบ้างแหละ แต่นิยายดีก็เหมือนผู้ชายในคณะอักษร คิดว่าคงจะมี แต่ยังหาไม่เจอ

>>571 ลั่น 555

ชอบคำวิจารณ์ของโม่งนะ เห็นละอยากเนียนแปะนิยายตัวเอง แต่ก็กลัวโม่งแตก

ชอบที่พวกมึงวิจารณ์จัง รออ่านเรื่องอื่นๆนะ ว่าแค่ขอถามหน่อยสิเพื่อนโม่ง กูจะเอานิยายลงเด็กดีแต่เลือกหมวดไม่ถูกอ่ะ นิยายกูวายนะ แต่ไม่เน้นความรัก เน้นแฟนตาซี ผจญภัย ออกสืบสวนอีก เลยอยากขอความเห็นว่าไปลงหมวดไหนดี รักแฟนตาซี? แฟนตาซี? นิยายวาย?

>>574 แฟนตาซี เพราะมันผจญภัย ว่าแต่มันใช่โลกแฟนตาซีใช่มะ

>>574 สายตาคนนอกมองว่าควรอยู่นิยายวายว่ะ แต่ถ้ามึงคิดว่าตัวเองไม่เหมาะ แค่มีตัวละครได้กันเองเป็นส่วนประกอบจะไปหมวดสืบสวนก็ยังได้ เพราะกูก็เคยสอบถามคนอ่าน เขาบอกว่าหมวดวายมีแต่วายรักๆใคร่ๆ แต่คุ้ยแฟนตาซีวายยากมาก หาในหมวดรักแฟนตาซีกับแฟนตาซีจะง่ายกว่า ฐานคนอ่านคนละแบบไปแล้ว เหมือนบางคนอ่านนิยายรักแต่ไม่อ่านแฟนตาซีทั่วไป

>>574 วายเถอะ กูเชื่อว่าคนที่ไปค้นนิยายแฟนตาซีส่วนใหญ่แม่งไม่ได้อยากอ่านนิยายวาย

ถามหน่อย กูอยากรู้ว่าการเขียนนิยายว่าตัวละครหน้าตาดีเวอร์นี่มันเริ่มมาจากไหนวะ เมือก่อนกูเห็นเจ้าชายหล่อ เจ้าหญิงสวยกูก็ว่ามันแปลกพอสมควรละ เพราะตำแหน่งพวกนี้แม่งมาจากสายเลือดไม่ใช่หน้าตา หลัง ๆ นี่หนักเลยแม่งหน้าตาดีกันยันตัวประกอบ

>>577 นิยายแฟนตาซีวายในหมวดแฟนตาซีก็ไม่ได้อยากให้คนที่ไม่อ่านเข้ามาอ่านหรอกมึง มึงแน่ใจเหรอว่าคนเข้าหมวดนี้ไม่มีสาววาย

>>578 เจ้าหญิงเจ้าชายหน้าตาดีก็ไม่แปลกนะ 1.แม่งไม่ต้องทำงานหนัก เลยไม่โทรม 2.ส่งผลมาจากข้อ 1 ทำให้แก่ช้า 40-50 ยังแจ๋ว 3.มีการอบรมสั่งสอนเป็นแบบแผน ถึงหน้าจะไม่ดีมากแต่มาดดี ฝีมือดี สมองดีก็ทำให้หล่อ/สวยได้ และ 4. เป็นถึงผู้ครองเมือง ต่อให้ถูกคลุมถุงชนแต่งงาน ยังไงก็คงไม่ได้ถูกจับให้แต่งกับหญิงอัปลักษณ์หรอก ยังไงก็ยังได้ผัวได้เมียที่พอจะหน้าตาดีบ้าง ลูกหลานก็เลยหน้าไม่ได้แย่ตามไปด้วย

>>578 กุว่าพวกมังงะ อนิเมะ มีผลต่อนิยายเด็กดีเยอะอยู่ ในอนิเมะไม่ว่าตัวละครตัวไหนก็หน้าตาโอเค เฉยๆ ไปจนถึงสวยสาส
พอไปอ่านหรือดูพวกนี้มาแล้วแต่งนิยาย คนก็จะติดว่าตัวละครต้องสวยไปทุกตัวด้วย
แต่ส่วนตัวกุ นิยายที่มีแต่ตัวละครหน้าตาดีไม่ได้แย่นิยายกุก็ตัวละครหล่อสวยเยอะ แค่เลิกบรรยายย้ำกุสักที กุหน้าเหี้ย กุหมั่นไส้

นิยายเรื่องใหม่ เปลี่ยนชื่อทุกเดือน
http://my.dek-d.com/alastor4/writer/view.php?id=1438822

>>578 คิดซะว่าเป็นอาหารตาน่า คนเราชอบอะไรสวยๆ งามๆ กันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ส่วนพวกรสนิยมแปลกๆ จะไม่พูดถึงละกัน
แล้วก็ เจ้าหญิงเจ้าชายในนิยายกูก็หน้าตาดีนะ แบบว่าเป็นถึงผู้นำทั้งทีขอให้หน้าตาดีหน่อยน่า ประชาชนจะได้ไม่เสื่อมศรัทธา 5555 อีก​อย่างก็ตามที่โม่ง >>580 บอกนั่นล่ะ ถ้าจะแต่งงานกันคนไม่มีใครอยากแต่งกับคนอัปลักษณ์หรอก สมัยนี้คนยิ่งมองกันที่ภายนอกอยู่ด้วย

แต่ก็นะ... พวกที่ย้ำบ่อยๆ ว่าตัวละครตัวเองสวย - หล่อ นี่ก็รำคาญเหมือนกัน ไม่ต้องย้ำก็ด้ายยยย รู้แล้วว่าหน้าตาดี จะใส่มาให้เปลืองบรรทัดทำไม!

>>568 สีขาวหม่น สีน้ำตาลชมพู สีเทาดำคือสีอะไรวะ แล้วก็อีพระเอกมันมีพี่สาวนะมึง ไม่ใช่พี่ชาย แต่อ่านแล้วหงุดหงิดเรื่องคำผิดกับเบียวจนขี้เกียจอ่านต่อว่ะ 555

>>582 สัสอีคิตตี้มึงเล่นโม่งด้วย วิจารณ์แล้วรับไม่ได้ด่าโม่งกลับไม่ได้นะเว้ย นิยายเทพของมึงใครแตะไม่ได้ไม่ใช่หรอ

>>585 กูเอามันมาแซวเฉยๆ เห็นมันไปลงในมู้ฝากนิยายแล้วขำ เปลี่ยนชื่ออีกละ

>>586 งั้นมึงรับผิดชอบ รีวิวนิยายของแม่งมาให้โม่งอ่านห้าตอน ปฏิบัติ!

ติดไว้สัก2วันนะ ตอนนี้ยุ่ง

เอาล่ะ กูได้ทำการสุ่มนิยายอัพเดตล่าสุดอีกเรื่องมาวิจารณ์ กูขอตั้งชื่อตัวเองว่าโม่งใจอารี เพราะกูจะพยายามวิจารณ์ด้วยการมองโลกในแง่ดีที่สุดและให้คะแนนอย่างน่ารักและส่งเสริมกำลังใจ เต็ม 40 ถ้าได้ต่ำกว่า 20 นี่ถือว่ากากเดนมากนะจ๊ะ และก็ไม่ต้องแปลกใจว่าถ้าต่อไปนี้มีเรื่องไหนได้คะแนนถึง 30 เพราะ 30 เป็นคะแนนมาตรฐานว่าพออ่านได้เท่านั้นจ๊ะ

เรื่อง : Ability High School
link : http://writer.dek-d.com/earn150443/story/view.php?id=1467888
จำนวน : 13 ตอน (รวมบทนำ และบทที่คนเขียนใช้แนะนำตัวละคร)
สถานะ : ยังไม่จบ

เอาล่ะ หลังจากที่อ่านมาทั้งหมด 13 ตอน ค่อยใจชื้นขึ้นหน่อยว่าเรื่องนี้พอไปวัดไปวาได้ ยังไงผู้มีจิตใจบริสุทธิ์เบิกบานอย่างกูก็คงให้ผ่านครึ่งอยู่แล้วล่ะ ขอเริ่มต้นที่การเล่าถึงเนื้อเรื่องคร่าวๆก็แล้วกัน

เรื่องเริ่มต้นด้วยการแฟลชแบ็คไปตอนที่นางเอกเป็นเด็ก ย้อนความไปว่ามนุษย์ในโลกใบนี้แต่ละคนต่างก็มีพลังวิเศษเป็นของตัวเอง 1 อย่าง แต่นางเอกกลับเป็นเด็กที่ผิดปกติ คือไม่มีพลังวิเศษอะไรเลย(เป็นคนธรรมดาสามัญ) ซึ่งจริงๆแล้วก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เพราะ 7% ของคนบนโลกก็ไม่ได้มีพลังวิเศษใดๆเหมือนกัน แต่ก็นั่นล่ะ ตามประสาเด็กๆก็คือว่านางเอกจะถูกล้อถูกแกล้งหน่อย เพราะว่าแปลกประหลาดไปกว่าชาวบ้านเขา

เริ่มเรื่องจริงๆคือนางเอกเข้าเรียน ม.4 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง นางเอกไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะถูกล้อว่าเป็นตัวประหลาด แถมความซวยยังไม่มีแค่นั้น เพื่อนของนางเอกที่มีด้วยกันอยู่แค่ 2 คนก็เสือกอยู่คนละห้องกับนางเอกซะด้วย นางเอกก็ต้องหงอยเหงาไปเรียนตัวคนเดียว แล้วก็ได้เจอเพื่อนใหม่ซึ่งเป็นเด็กใหม่เหมือนกัน ไอ้หน้าหล่อนี่ชื่อทีโอ (คือพูดก็พูดเถอะ คนเขียนเรื่องนี้สะกดคำได้ค่อนข้างแย่ ไม่ได้พิมพ์ตกหล่นนะแต่เป็นปัญหาเรื่องของการสะกดคำให้ถูกต้อง เช่น พันธ์ : พันธุ์ ถลอก :ทะลอก ยิ่งชื่อเนี่ยยิ่งแย่ คือถ้าบอกว่าชื่อทีโอ กูก็จะคิดไปว่ามันชื่อ TO แบบคนดำ CJ ใน gat sa ตามความคิดของกู มันควรจะชื่อ ธีโอ Theo แบบนี้มากกว่า) นางเอกก็โดนเพื่อนในห้องแหย่ตามเคยว่าไม่มีพลังวิเศษ แต่นางเอกก็ชินแล้วเลยชิลๆผ่านไป

ต่อมาก็มีกิจกรรมรับน้อง อันนี้แม่งอารมณ์เมะญี่ปุ่นสัสๆ คือนัดรับน้องที่โรงเรียนตอนกลางคืน เป็นเกมประมาณว่าจับคู่บัดดี้แล้วเข้าไปหากุญแจในโรงเรียน มีบัดดี้ 6 คู้แต่กุญแจ 5 ดอก ใครที่หากุญแจไม่เจอต้องนอนโรงเรียนจนเช้า นางเอกคู่กับทีโอ แต่กติกาคือบัดดี้ต้องแยกกัน แล้วเข้าไปหากันข้างในอีกที นางเอกกากมากเพราะไม่มีพลัง โดนคนที่มีพลังแย่งตัดหน้าไปตลอด แล้วก็มีใครไม่รู้แกล้งหลอกนางเอกว่าเจอกุญแจอยู่ในห้องๆนึง นางเอกก็โง่เข้าไปดู ปรากฏว่ามีเชือกปริศนาเข้ามารัดข้อเท้านางเอกไว้แล้วลากเข้าไปในความมืด นางเอกก็ตะโกนให้คนช่วย ทีโอใช้กระแสจิตจับได้ว่านางเอกอยู่ในอันตราย ก็เลยไปช่วยได้ทัน แล้วก็ได้กุญแจออกมา ทีโอพานางเอกไปรักษา แต่ก็ยังไม่หายดีเท่าไหร่ เลยให้นางเอกขี่คอแล้วพาไปส่งบ้าน ก็มุ้งมิ้งกระหนุงกระหนิงกันไป

วันต่อๆมาทีโอก็ไปรับไปส่งนางเอกที่บ้านตลอด คนเขียนพยายามใส่ความมุ้งมิ้งให้เห็นว่าทีโอ(ผู้เย็นชา)ชอบนางเอก(ผู้พูดมาก) ทีโอลงความเห็นว่าไอ้คนที่ทำร้ายนางเอกเนี่ยไม่ได้จะแกล้งเล่นๆแน่ แม่งกะเอาตายแน่นอน นางเอกก็บอกไม่จริงม้างงง ต่อมาเป็นวิชาพลังวิเศษ ซึ่งนางเอกไม่ชอบเลยเพราะตัวเองไม่มี ทำได้แต่นั่งดูคนอื่นโชว์พาว นางเอกเลยแอบโดด ก็ไปเจอแสงประหลาดส่องออกมาจากห้องเก็บของ นางเอกแม่งก็โง่เข้าไปดู ปรากฎว่าจู่ๆประตูก็ปิด ขังนางเอกไว้ข้างใน แต่ไม่นานก็มีคนมาช่วยนางเอกไว้ได้ ชื่อมิริน เป็นเด็กที่อยู่อีกห้องหนึ่ง(เพื่อนของเพื่อนนางเอกอีกที)

หลังจากนั้นนางเอกก็เดินกลับบ้าน ระหว่างทางก็เจอสวนแล้วก็เพ้อถึงพ่อ ประมาณว่าพ่อนางเอกหายสาบสูญไปจากเหตุการณ์รถตกน้ำเมื่อ 11 ปีก่อน (เรื่องปูมาประมาณว่า พ่อนางเอกทำงานกับองค์กรลึกลับอะไรสักอย่าง แล้วถูกฆ่าทิ้ง) จู่ๆนางเอกก็เจอแสงประหลาดนั่นอีก ตามแสงไปก็เจอคนที่หน้าตาเหมือนพ่ออยู่อีกฝั่งถนน นางเอกรีบข้ามถนนจนโดนรถชนไปฟื้นที่โรงพยาบาล หลับไป 1 สัปดาห์ก่อนที่จะฟื้นขึ้นมา หมอแปลกใจมากที่นางเอกดูไม่เจ็บหนักเท่าไหร่ บอกว่าปกติโดนแบบนี้เข้าไปนี่ตายแล้ว (อาจเป็นพลังบางอย่างของนางเอก?)

จบ 13 ตอน ต่อไปเป็นการให้คะแนน

ต่อจาก >>589 เข้าสู่ขั้นตอนการให้คะแนน

คำผิด : อย่างที่ได้เกริ่นไปข้างบน คำที่พิมพ์ตกหล่นมีน้อย แต่ที่พบมากคือไอ้การสะกดคำผิด ทะลอก : ถลอก เพื่อ : เผื่อ ประมาณนี้ ซึ่งมีเยอะพอสมควร แต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสจนเกินไปนัก ให้ 6/10

การบรรยาย : บรรยายแบบบุรุษที่ 1 คือให้ความคิดของนางเอกเป็นตัวเล่าเรื่อง บทบรรยายฉากจึงมีน้อยมาก เราสามารถรับรู้เรื่องราวต่างๆได้จากความคิดของนางเอกที่พล่ามออกมาเหมือนไม่มีวันหมด สำนวนต่างๆดูไม่สละสลวยเท่าไหร่ ทั้งการตัดประโยคเป็นบรรทัดย่อยๆหลายบรรทัดทำให้ขาดความต่อเนื่องของเนื้อหา แต่ก็ถือว่าทำได้ดีพอใจ อย่างน้อยๆกูก็อ่านได้เรื่อยๆลื่นๆจนจบโดยไม่ต้องฝืนใจอ่านมากนัก เอาไป 6.5/10

ตัวละคร : มันคือเมะญี่ปุ่น พระเอกเย็นชา แต่มาชาแตกเพราะนางเอก ส่วนนางเอกก็โง่ๆเปิ่นๆสไตล์แจ่มใส ไม่ได้เลวร้ายอะไรเท่าไหร่นัก มีความเวอร์วังแต่ก็ไม่ได้แมรี่แกรี่ขนาดนั้น คาแร็กเตอร์ชัดสุดโต่งไปกว่าที่จะเป็นคนจริงๆ ให้ 6/10 แล้วกัน

เนื้อเรื่อง : ก็โอเค อ่านรู้เรื่อง นางเอกเป็นคนไม่มีพลังวิเศษที่อยู่ในโรงเรียนที่มีแต่คนมีพลังวิเศษ แถมดูเหมือนว่าต่อไปพลังวิเศษของนางเอกก็น่าจะปรากฎออกมาด้วย ใช้ความง่อยในการเดินเรื่องและก็มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย สร้างปมเรื่องพ่อของนางเอก ทำให้อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อ 11 ปีก่อน และใครกันที่ต้องการทำร้ายนางเอก ถึงแม้ว่าจะพอเดาทางได้แต่ก็ยังถือว่าไม่เสียดายเวลานั่งอ่านเท่าไหร่ อ่านพอเพลินๆได้นะ ให้ 7/10

สรุป 25.5/40 สอบผ่าน แต่ถ้าอยากจะให้ดีขึ้นก็คงต้องเป็นเรื่องการบรรยายที่ต้องปรับปรุง แต่ที่เร่งด่วนกว่าคือการสะกดคำ อย่าให้มันผิดบ่อยนักเพราะการสะกดคำเป็นสิ่งแรกเลยที่กูจะดู พิมพ์ตกพิมพ์หล่นไปบ้างพอรับได้ แต่การสะกดคำผิดนอกจากจะทำให้อารมณ์สะดุดแล้ว ยังอาจทำให้คนอ่านเข้าใจถึงความหมายที่ต้องการสื่อผิดเพี้ยนไปอีกด้วย

>>589 เรื่องนี้กูเคยส่อง ไม่คิดอะไรมาก็อ่านได้ กูชอบเนื้อเรื่องแล้วปกติกูไม่ชอบตัวละครจะออกแบบปญอ.อวยยังไงก็ทำไป แต่ที่กดปิดเพราะอารมณ์เมะหรือไลท์โนเวลที่ไม่ค่อยดีมาเต็มๆ แล้วจะแปะรูปเมะคั่นนิยายมั้ยวะ ไอ้555ด้วยบ่อยจนกูเพลีย แม่งหัวเราะเหมือนกันทุกตัวอีก กูให้ดาดๆอ่านได้แต่กูขอผ่าน

มึงอยากให้เรียกโม่งใจดีใช่มั้ย งั้นมึงก็เอาคำวิจารณ์ไปแปะหน้านิยายเลย ช่วยแล้วก็ต้องให้เกิดประโยชน์ดิวะ พี่โม่งใจดี

>>589 กูสงสัยอยู่อย่างนึง แม่งให้ขี่คอเลยหรอวะ ปกติน่าจะหลังไม่ใช่หรอวะ พระเอกแม่งแข็งแกร่งชิบหาย

>>592 พอมึงท้วงกูก็เริ่มไม่แน่ใจละว่าคอหรือหลัง แต่นั่นไม่น่าใช่ประเด็นสำคัญอะไรนะกูว่า

วันนี้กูว่าง มีนิยายที่ไม่ยาวมากให้กูอ่านอีกไหม

>>593 กูอยากให้มึงลองนิยายที่ชอบมาฝากในกระทู้นะ กูรู้สึกว่าคนเขียนต้องมั่นหน้าในระดับหนึ่ง กูเคยลองไปไล่ๆอ่านมีดีมีเหี้ยผสมกัน

>>594 มีคนเขียนจริงๆกี่คนกันที่กล้าเอานิยายตัวเองมาฝากให้ไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รับสับด้วยเหรอวะ แถมเป็นไอ้บ้าที่จ้องจะจับผิดอยู่ตลอดเวลาแบบนี้ด้วย กูว่าแม่งโดนแกล้งมั้ง สงสารมันออก

แต่ถ้าไม่ยาวมากกูก็ว่างอ่านนะ ใครอยากให้กูอ่านก็เอาลิ้งมาแปะเลย

>>595 กูหมายถึงที่เวลามันมีคนมาตั้งมู้หานิยายในบอร์ดเด็กดีแล้วมีคนเอานิยายตัวเองมาฝากขาย เห็นสัปดาห์ละมู้เป็นอย่างต่ำ

วันนี้ก็มีมู้นี้
http://www.dek-d.com/board/view/3642959/

>>595 โม่งไปตั้งกระทู้รับวิจารณ์นิยายสิ เดี๋ยวเอาไปแปะ

>>597 ก็ดีนะ เอาคำวิจารณ์ที่พิมพ์ๆไปตั้งเยอะหลายเรื่องไปแปะเป็นตัวอย่างด้วยก็ดี ลบคำหยาบออกหน่อยก็โอแล้ว

>>575 โลกแฟนตาซีอ่ะ ในโลกเสมือนจริง มีเทพมีปิศาจ

>>576 ฉากแสดงความรักระหว่างตัวละครมันเป็นเหมือนส่วนประกอบเฉยๆอ่ะเพื่อนโม่ง เนื้อเรื่องเทหนักไปที่การผจญภัยสืบหาความจริง แล้วก็แก้ปัญหาระดับอาณาจักรมากกว่า (แต่ว่าก็ว่าเถอะ ถ้าสมมติเอาไปลงหมวดแฟนตาซีแล้วจั่วตรงชื่อเรื่องว่าเป็นยาโอย มันจะทำให้คนที่หานิยายอ่านเสียอารมณ์รึเปล่านะ กูเองก็เคยเห็นมีคนเอานิยายแฟนฟิควายเกาหลีธีมแฟนตาซีมาลงหมวดแฟนตาซีเหมือนกัน เห็นแล้วหงิดๆว่าทำไมไม่ไปลงที่หมวดแฟนฟิค...)

>>577 ถ้ากูเอาไปลงหมวดแฟนตาซีแล้วจั่วบอกตรงชื่อเรื่องว่าเป็น Yaoi เพื่อแจ้งให้คนอ่านทราบล่วงหน้าเลย มึงว่าจะช่วยแก้ปัญหากันคนไม่อยากเจอเรื่องวายได้มั้ยอ่ะ? หรือว่าแค่เห็นมีวายหลุดมาในแฟนตาซีก็หงิดกันแล้ว...

ปล.ถ้ากูพิมพ์มึนๆ งงๆ ก็ขอโทษด้วยนะ เพิ่งตื่น OTL

>>598 มันจะดีเหรอแบบนั้น นักเขียนหลายคนก็ไม่ชอบฟังคำวิจารณ์ด้านลบนะมึง กูคงไม่ต้องยกตัวอย่างให้นะ มันจะเกิดการโต้แย้งเป็นมู้ดราม่าเปล่าๆ นะกูว่า เปลืองตัวไปว่ะโม่ง เราอยู่ในส่วนของเรานี่แหละ

>>600 กุเห็นด้วย คนส่วนใหญ่ที่ให้วิจารณ์เพราะต้องการคำชม คำติไม่ค่อยฟังหรือรับไม่ค่อยได้หรอก ดูอย่างกิ่งน้าเป็นต้น
ที่กุวิจารณ์เพราะกุเป็นพวกขี้บ่น อ่านอะไรแล้วขัดใจจะชอบไปบ่นให้คนฟังเฉยๆ ฮา

>>600 ด้านลบแต่ก็เป็นกลางนะโม่ง พวกมึงวิจารณ์ดีกว่าที่แม่งเปิดรับกันซะอีก ปัญหาอยู่ที่คำหยาบเด็กดีไม่ปลื้มก็ลบออกไป ส่วนจะดราม่ามั้ยกูว่ายังบอกไม่ได้ พวกมึงไม่ได้สักแต่ด่าเอามันนี่นา ถ้าแม่งดาหน้ารับไม่ได้กันก็ค่อยปล่อยให้พวกมันวิ่งในทุ่งลาเวนเดอร์ต่อไป แต่กูเดาว่าน้อยว่ะที่จะออกตัวแรงด่าโม่ง ครั้งนี้เราทำดีเว้ยเพื่อน พี่โม่งใจดี๊ดี

>>602 กูว่าเอางี้ เราก็สับอยู่ที่นี่อย่างที่เราสับนี่แหละ การได้อ่านรีวิวหรือคำวิจารณ์มันจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนโม่งอยู่แล้วกูไม่อยากให้หยุด แต่ไม่ต้องไปสับในกระทู้เขา ถ้าใครอยากให้เจ้าของเรื่องมันรู้หรือได้อ่าน ก็ไปแอบกระซิบมันให้มาดูที่นี่ ดีกว่าไหมเพื่อนโม่ง

>>603 เอ้ากูนึกว่าโม่งจะไปตั้งมู้รับรีวิวเอง ไปเกาะมู้คนอื่นก็โดนด่าดิ กูเสนอตาม>>597 ให้ตั้งมู้ใหม่แล้วเอาที่เคยวิจารณ์ในโม่งไปแปะตัวอย่างต่างหาก
กูไม่บังคับ รีวิวในนี้ตามจิตศรัทธาก็ได้ โม่งคนไหนว่างก็เอาแปะที่หน้านิยายช่วยกันทำมาหากิน คือกูเสียดายแทนพวกมึงที่ตั้งใจอ่านแล้วเมาท์กันวงแคบๆ

สับอยู่ที่นี่ล่ะโม่ง กูก็ไม่ได้เก่งกาจอะไร เอาไปลงก็ขายขี้หน้าเขาเปล่าๆ แค่หาอะไรอ่านแล้วลองวิจารณ์ดูธรรมดาๆ อย่าให้มันไปวุ่นวายกับใครเลย

>>605 กูก็ขอเสนอให้อยู่ที่นี่ กันโม่งแตกด้วยก็ส่วนหนึ่ง กันดราม่านั่นสำคัญกว่า แต่ที่สำคัญกว่านั้นกูรู้สึกปลอดภัยกว่าถ้าอยู่ที่นี่ว่ะ 555+

ตั้งมู้รวมงานวิจารณ์ไปเลยก็ดี จะได้หาอ่านง่ายๆหน่อย

>>607 กูว่าอยู่ในมู้นี้แหละ ไม่ต้องแตกใหม่หรอก นี่มันก็มู้นิยายเด็กดีอยู่แล้วนี

>>599 กูไม่ขัดใจเท่าแฟนฟิคบลาๆเข้ามาอยู่ในหมวดแฟนตาซีหรือพวกหมวดนิยายออริว่ะ แต่นิยายวายมันกว้างมาก แค่ตัวละครรักเพศเดียวกันป่าววะ มันคือเรื่องของรสนิยมทางเพศ แต่แฟนฟิคบางทีมันเป็นหมวดนิยายซึ่งคนเขียนไม่ได้คิดขึ้นเอง กูว่าหลายคนมีปัญหาแยกแยะไม่ได้ ถ้ามียาโอยคู่เดียวแต่ นอกนั้นเป็นนอมอลหมดคือกูควรย้ายไปหมวดวายไหม

>>609 กูเห็นด้วยกับแฟนมึง นี่ขุดแทบทุกหมวดยกเว้นแฟนฟิค แต่เจอแฟนฟิคเยอะมาก เยอะในระดับที่แบบย้ายไปหมวดแฟนฟิคคงโล่งขึ้นเยอะ กูสงสัยเหี้ยๆว่าแยกกันไม่ออกเหรอว่าอะไรคือออริจินัลอะไรคือแฟนฟิค บางมีแม่ฝแม่งแบบ มาร์คแบม เต๋าชา จั่วหัวแพร​ริ่งไว้กับชื่อเรื่อง แต่อยู่หมวดที่ไม่ใช่แฟนฟิคค่า

บางทีเขียนตรงคำบรรยายด้วยว่าเป็นแฟนฟิค แต่ทำไมมึงไม่ย้ายหมวด....

>>609 ถ้าที่วายเป็นตัวหลักของเรื่องมึงควรย้าย แต่ถ้าไม่จะหมวดไหนก็เรื่องของมัน

>>609 กู 599 เองนะ สรุปว่ามึงไม่ขัดใจเท่าแฟนฟิคหลงหมวดสินะ(ค่อยโล่งใจนิดนึง) สำหรับกู แฟนฟิคอ่ะต่อให้ธีมจะเป็นรักธรรมดาหรือแฟนตาซีกลายเป็นแวมพงแวมไพร์ แต่มันก็เป็นแฟนฟิคอยู่ดี ไม่ใช่เรื่องที่คิดขึ้นเอง ในเมื่อเด็กดีเขาสร้างหมวดมาให้แฟนฟิคโดยเฉพาะแล้ว ไม่ว่ายังไงก็ควรเอาไปลงที่นั่นว่ะ ไม่ใช่มาปนในหมวดอื่น ส่วนวายออริ ก็ดูที่ธีมหลักเรื่องป่ะว่ามันธีมไหน สมมติในเรื่องมีการแสดงความรักระหว่างตัวละครเพศเดียวกันจริงๆ แต่ไม่ได้โฟกัสตรงนั้น คนเขียนก็ควรมีสิทธิลงในหมวดที่ตรงกับจุดที่โฟกัสป่ะ(แต่ควรมีจั่วหัวที่ชื่อเรื่องหรือคำอธิบายเรื่องว่ามีเนื้อหาบางส่วนวาย กันพวกไม่ชอบอะไรแบบนี้) อันนี้คือความคิดกูนะ ถึงได้มาถามโม่งไงว่ากูควรลงนิยายตัวเองหมวดไหน ;___;

>>610 เห็นด้วย เจอแฟนฟิคแทรกมาเยอะมาก ถ้าย้ายแล้วหมวดนั้นโล่งไปเยอะอย่างที่มึงบอก ; - ;

>>611 งั้นถ้านิยายกูมีคู่วายแต่พล็อต/ธีมหลักคือสืบสวนไขความลับ ตามแก้ปัญหาของอาณาจักรอะไรแบบนี้ มึงจะไม่ว่าที่กูจะเอาไปลงหมวดแฟนตาซีใช่มั้ย ; - ; (ตัวละครไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาเลยแฟนตาซีน่ะ)

>>611 ไม่ต้องห่วงหรอกมึง รักช้ากว่านิยายรักแฟนตาซีบางเรื่องอีก ย้ายไปวายคนก็ไม่อ่านเพราะแม่งเน้นเซ๊กซ์เน้นเรทกัน อยู่หมวดแฟนตาซีคนชอบเยอะกว่า ตรงใจกูมากกว่า กูว่ากูโอเคกับตรงนี้

เรื่องหมวดนิยาย กูได้ทำการค้นคว้ามาแล้ว เฉพาะในส่วนของฟรีสไตล์ สามารถแบ่งหยาบๆได้เป็น หมวด คือ

1.นิยายรัก ประกอบไปด้วย รักหวานแหวว ซึ้งกินใจ รักดราม่า รักคอมเมดี้ รักแฟนตาซี นิยายวาย และนิยายรักสีเทา (สรุปให้เลยก็คือ นิยายวายที่จะอยู่ในหมวด "นิยายวาย" คือนิยายรักวายเท่านั้น สังเกตได้จากการที่มันเอานิยายวายมาแทรกระหว่างรักแฟนตาซีและรักสีเทา หมายความว่าต้องการจัดหมวดหมู่ในประเภทเดียวกัน)

2. นิยายที่ไม่ใช่นิยายรัก (ไม่ได้ชูความรักเป็นประเด็นหลัก) ประกอบไปด้วย นิยายแฟนตาซี นิยายเกมออนไลน์ นิยายวิทยาศาสตร์ นิยายระทึกขวัญ นิยายสืบสวน นิยายกำลังภายใน นิยายสงคราม นิยายผจญภัย นิยายอดีต ปัจจุบัน อนาคต นิยายบู๊ แอ๊คชั่น (ถ้ามึงเขียนให้ตัวเอกชอบผู้ชาย แต่การดำเนินเรื่องเป็นการผจญภัยตามหาไข่มังกรสายรุ้ง มึงก็เลือกเอาว่าจะเป็นแฟนตาซีหรือผจญภัย)

3. แฟนฟิค ประกอบด้วย หมวดที่ชื่อขึ้นต้นว่าแฟนฟิคทั้งหมด (ถ้ามึงเขียนนิยายวายรักๆใคร่ๆที่ใช้อิมเมจดาราเกาหลีเย็ดตูดกัน ให้เอามาใส่หมวดนี้จ๊ะ)

4. งานเขียนที่ไม่ใช่นิยายหรือไม่ใช่บันเทิงคดีหรือว่ามึงอยากติดท๊อปก็มาที่นี่ คือ นิทาน กลอน สังคม จิตวิทยา ตลก-ขบขัน(????) นิยายหักมุม (คืออีเหี้ย นิทาน กลอน ตลก นี่พอเข้าใจว่าเป็นงานประเภทไหน ไอ้สังคมกับจิตวิทยาก็พอกล้อมแกล้ม แต่ไอ้นิยายหักมุมนี่คือเหี้ยอะไร ประมาณเรื่องสั้นของสรจักรเหรอวะ? นิยายแม่งก็ต้องหักมุมกันทั้งนั้นล่ะ จะให้ผู้กล้าเดินทางฆ่าลูกกระจ๊อกไปเรื่อยๆแล้วเอาดาบแทงอกจอมมารตาย เย่ โลกสงบสุขแล้ว แค่นี้รึไง)

5. อื่นๆ(อะไรอื่นอีกล่ะวะ แม่งมีห่าอะไรให้อื่นๆด้วยเหรอ)

คือจริงๆกูว่าเด็กดีแม่งแบ่งหมวดยิบย่อยฉิบหาย คือสมมติกูเขียนนิยายเรื่องนึงที่พระเอกหลุดไปต่างโลกธีมกำลังภายใน แล้วต้องออกต่อสู้ตามหาไข่มังกรหิมะที่หายสาบสูญไป ปรากฎว่ามังกรหิมะแปลงร่างเป็นผู้ชายสวยคนนึงที่อยู่ในเมืองของศัตรู พระเอกเลยต้องทำสงครามแย่งชิงตัวมังกรหิมะมา แล้วพอรบชนะก็เกิดพิศวาสเย็ดตูดกัน แล้วเรื่องก็มาหักมุมว่าจริงๆพระเอกไม่ได้ไปต่างโลก แต่นี่เป็นเกมออนไลน์เสมือนจริงเกมหนึ่ง ที่มีบริษัทลึกลับบริษัทหนึ่งผลิตขึ้นมาด้วยเหตุผลบางอย่าง พระเอกจึงต้องเข้าไปสืบหาความจริงว่าเกมนี้คืออะไรกันแน่ แต่คนใกล้ตัวของพระเอกก็ตายไปทีละคนๆเพราะมีนักฆ่าปริศนาคอยตามรังควาญอยู่ แต่สุดท้ายด้วยความร่วมมือของวิญญาณที่มีความแค้นกับบริษัทนั้นก็ช่วยพระเอกเปิดโปงเป้าหมายที่แท้จริงของบริษัทได้

มึงว่าเรื่องนี้เอาใส่หมวดไหนดีล่ะ??

>>614 ถ้ามีวายควรไปใส่ในหมวดวาย ไม่ว่านิยายมึงจะอะไรแค่ไหนก็เถอะ ถามว่ากูใช้เกณฑ์อะไร กูใช้เกณฑ์เดียวกับเว็บโม่งนี่แหละ จะนิยาย เกมหรืออะไรก็เถอะ ถ้าวายก็ไปหมวดวาย

แต่กูก็คิดเหมือนกันว่าเด็กดีแม่งน่าจะใช้ระบบแท็กแบบพวกเกมในสตีมมากกว่า เพราะเอาเข้าจริง กำลังภายในแม่งก็คือแฟนตาซีนั่นแหละ

>>615 อ้าว ถ้าแฟนฟิควายก็ต้องไปหมวดวายด้วยเหรอครัช กูเพิ่งรู้นะเนี่ย

มึงต้องดูประเด็นของเรื่องด้วยสิวะว่ามันจะสื่ออะไร ออกเดินทางผจญภัยก็เป็นผจญภัย มึงจะเอาแค่รสนิยมทางเพศของตัวเอกมาตัดสินได้เหรอ จริงๆเว็บมันก็แบ่งช่วงหมวดไว้ตามที่กูแบ่งให้มึงดู 5 อันนี้เลยล่ะ มึงลองไปเลื่อนดูสิ แม่งเรียงกันมาเป็นเซ็ตๆแบบที่กูพิมพ์ไปเป๊ะเลย

>>617 มึงย้อนไปดูคำพูดมึงนะ "คือจริงๆกูว่าเด็กดีแม่งแบ่งหมวดยิบย่อยฉิบหาย คือสมมติกูเขียนนิยายเรื่องนึงที่พระเอกหลุดไปต่างโลกธีมกำลังภายใน" ตรงไหนที่มึงบอกแฟนฟิค

>>618 กูเข้าใจว่ามึงหมายถึงในกรณีทั่วไปไงล่ะ อ่านที่มึงเขียนแล้วไม่ยักรู้ว่ามึงพูดถึงที่กูยกตัวอย่าง

และที่มึงยกตัวอย่างมาก็ห่วยสิ้นดี บอกว่าใช้มาตรฐานเดียวกับโม่ง ถามจริงๆว่าถ้ากูไปเล่นห้องนินทาเด็กดวกแล้วบอกว่ามาเฟียบอร์ดสองคนเป็นเกย์แอบสุยตูดกันอยู่ มึงจะให้กูคุยต่อในมู้นินทา หรือไล่ให้กูไปกระทู้ฟุล่ะ

>>619 มึงต้องเข้าใจก่อนว่ากูไม่ได้อคติอะไร แล้วกูก็เข้าใจว่านิยายแม่งยากที่จะแบ่งหมวดแบบที่เด็กดีทำ แต่ในเมื่อเขาทำแยกมามึงก็สมควรใช้ ถ้าแม่งคิดเหมือนมึงกันหมด ใครจะใช้หมวดวายวะ แม่งก็ไปแฟนตาซี นิยายรัก บลา ๆ กันหมดดิสัส

ส่วนเรื่องมู้นินทากูเห็นว่าควรอยู่มู้นินทาเหมือนเดิม เพราะมู้ไม่ได้ตั้งขึ้นมาเพื่อคุยเรื่องสองคนนั้นเป็นหลัก ง่าย ๆ คือมุมมองกูถ้านิยายมึงมีตัวประกอบเย็ดตูดกันอยู่มุมฉากกูก็ไม่มองว่าวายเพราะมันไม่ใช่ตัวหลักที่ใช้เดินเรื่อง

>>620 มึงโลกแคบหรือกูมึนเอง นิยายวายมันแค่ส่วนประกอบทางเพศเหมือนนิยายรักนอมอล ทีนิยายรักยังมีรักแฟนตาซีได้ ทำไมวายจะมีแฟนตาซีบ้างไม่ได้วะ ถ้านับตามที่มึงบอกงั้นนิยายฮาเร็มมันควรอยู่นิยายรัก เพราะแม่งจ้องจะงาบตัวเอกอยู่คนเดียวทั้งเรื่อง แฟนตาซีที่มีพระเอกนางเอกรักกันมึงจะอยู่แฟนตาซีทำไม ไปหมวดนิยายรักดิ

>>622 ถ้าฮาเร็มที่มึงว่ามันใช้เรื่องรักเป็นส่วนนึงในการเดินเรื่องกูก็เห็นควรว่าสมควรไปอยู่รักแฟนตาซีเหมือนกัน กูไม่ได้เห็นด้วยเรื่องที่นิยายต้องมีหมวดหมู่หมวดเดียว แต่ในเมื่อมันอยู่ได้แค่หมวดเดียวมึงควรเลือกให้มันตรงกลุ่ม คนอ่านวายแม่งจะได้ไม่ต้องไปงมหาในหมวดอื่น

>>614 ขอบคุณมากที่ไปค้นคว้ามาให้ เหนื่อยมั้ยเพื่อน ; - ; และพล็อตมึงอลังการมาก องค์ประกอบเยอะจนกูว่านี่แหละพล็อตที่น่าจะไปอยู่หมวดหักมุมที่มึงสงสัยอยู่ 555555

กูแต่งนิยายกูลงจากประเด็นหลักของเรื่องนะ แบบที่โม่ง >>614 ว่า นิยายกูมีคู่รักทั้งชายหญิง ชายชาย หญิงหญิง แต่มันไม่ได้เน้นไปทางใดทางหนึ่งหรือเรื่องรักเท่าไหร่ ที่เน้นมากคือแฟนตาซีกูก็เอาไปลงแฟนตาซีนะ เพราะเนื้อเรื่องหลักมันคือหมวดนี้ ส่วนเรื่องรัก วายไม่วายมันเป็นเรื่องรองเฉย ๆ

กูคิดว่า Dek-d มีปัญหาเรื่องการที่แบ่งหมวดแบบหยิบย่อยเกินไปโดยไม่ดูว่าอะไรเหมาะสมหรือไม่เหมาะสมไหม เหมือนสักแต่แบ่งเอาไว้ก่อน กูเห็นหมวดหักมุม แล้วได้แต่คิดว่ากูแต่งใครมันจะไปลงวะ รู้หมดว่าแม่งหักมุม

>>622 เพิ่มนิดละกัน ส่วนนึงกูว่ากูโลกแคบด้วย กูอ่านแฟนตาซีแล้วกูอยากให้แม่งแยกเพิ่มเป็นหมวดฮาเร็มหมวดพระเอกเทพไปด้วยเลย แม่งเป็นแทบทุกเรื่องกูนี่หาเรื่องธรรมดา ๆ อ่านแทบไม่ได้ ;w;

>>626 โม่งพูดถูก ทุกวันนี้เปิดดูหน้าอัพเดทล่าสุดทีไรเจอเกิดใหม่ในต่างโลกฮาเร็มพระเอกเทพไปไม่ต่ำกว่าสามเรื่อง

กูเห็นด้วยกับโม่งที่บอกว่าเด็นกดีควรเปลี่ยนหมวดนิยายไปเป็นแท็กแทนนะ เหมือนในสตรีมหรือพันทิปก็ได้ เผื่อกูอยากหา นิยายแฟนตาซี วาย ที่สืบสวนสอบสวน แม่งอาจจะมีที่ตรงแท็กแบบนี้ก็ได้
>>626 +ล้าน กูเบื่อฮาเร็มพระเอกเทพมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เดี๋ยวกูจะเขียนนิยายให้พระเอกโรคจิต ไล่ฆ่าคนที่จะเข้าฮาเร็มตัวเองรายตัว เพราะไม่อยากมีความรัก อีห่าน

>>628 ลวงมาเข้าฮาเร็มเพราะอยากฆ่าเหรอวะ แต่งเลยๆ 5555 หักหน้าพวกแต่งฮาเร็มแกรี่แมรี่แม่ม ฮ่า

>>628 แบบนั้นมันจะเป็นนิยายสยองขวัญเอาน่ะสิ 55555

เห็นด้วยกับระบบ tag นะ จะได้หาง่ายๆกันไปเลย อยากอ่านฮาเร็มก็เลือกฮาเร็ม อยากอ่านไม่ฮาเร็มก็ไม่ต้องเลือก ชอบ y ไม่ชอบ y ก็เลือกกันไปตามนั้น

ไม่ใช่ว่าเด็กดีก็มีระบบ Tag อยู่แล้วเหรอวะ? แค่คนไม่นิยมติดกัน + ติด Tag แต่ละทีชอบใส่คำประหลาดลงไปจนจัดเป็นหมู่ไม่ได้

>>632 กูว่าควรเป็นระบบที่มีแท๊กให้เลือก ไม่ใช่ให้พิมพ์เอาเองว่ะถึงจะได้ผล

>>629-630 มันน่าลองนะมึง แบบพระเอกมีสกิลใครเข้าฮาเร็มมาตายหมด เพื่อสังเวยให้พระเอกเก่งขึ้น แล้วพระเอกจากคนดีๆก็ mind break กลายเป็นหลอกให้รักพาเข้าฮาเร็มเพื่อฆ่าทิ้ง ตอนจบพระเอกแฮปปี้อยู่คนเดียว ที่เหลือตายห่าไปหมดแล้ว อาห์ กลายเป็นนิยายสยองขวัญไปแล้ว

มึง กูว่างเลยเปิดหน้าค้นหานิยายดูเล่นๆ เจอเรื่องนี้
http://writer.dek-d.com/llotter/story/viewlongc.php?id=1164870&chapter=2

ทำไมมันเหมือนเรื่องเจ้าชายริกซัสของคุณวูล์ฟจัง กูคงไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย._.

>>635 http://writer.dek-d.com/llotter/story/view.php?id=1164870 ผิดลิ้งค์ กูควรลงหน้าบทความไม่ใช่บทแรก ขออภัย

>>636 คุณวูล์ฟนี่คนไหน แต่งเรื่องอะไรนะ

>>637 เจ้าชายสายพันธุ์นรกอ่ะ http://writer.dek-d.com/a/story/view.php?id=659225

>>638 อ้าวกูแอบรู้จัก ส่งให้เจ้าตัวดูดีมั้ยวะ ; m ;

>>638 กูส่งไปบอกวูบล่ะ

เรื่อง : เกิดใหม่ที่ต่างโลกกับหนังสือแห่งพระเจ้า
link : http://writer.dek-d.com/rimama11/story/view.php?id=1439988
จำนวน : 6 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

ใช้การเขียนแบบง่ายๆเหมือนพูด ทำให้อ่านเข้าใจและรู้เรื่องว่าตัวละครคือใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร แต่ความงามในเชิงวรรณกรรมนั้นต่ำติดดิน อืม พูดแรงไปหน่อย เอาเป็นว่าถ้าใครต้องการศึกษาวิธีการเขียนนิยาย การอ่านนิยายเรื่องนี้นั้นคงไม่ใช้สิ่งที่กูจะแนะนำให้มึงทำ

ฉากเปิดตัวเริ่มขึ้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยนักเลง(wtf) พระเอกมาเรียนวันแรกก้าวเข้าไปในโรงเรียนก็ไปเดินชนขาใหญ่ประจำโรงเรียน มีปากเสียงกันแล้วขาใหญ่ก็สั่งลูกน้องเป็นสิบคนให้ไปกระทืบพระเอก แต่พระเอกก็โชว์เทพไล่อัดไอ้สิบคนนั้นง่อยแดกหมด แต่สุดท้ายก็ถูกลูกพี่ขาใหญ่แทงตาย ตายแล้วก็ไปเจอพระเจ้า พระเจ้าบอกว่าจะให้ไปเกิดใหม่ต่างโลกโดยเป็นเด็กทารกและรีเซ็ตความทรงจำใหม่หมด แต่จะให้ของขวัญเป็นอะไรก็ได้ติดตัวไปในต่างโลกด้วย 1 ชิ้นโดยให้เลือกเอาจากหนังสือแห่งพระเจ้า (ฟังดูคล้ายๆแคตตาล็อกของพวกโลตัส บิ๊กซี) แต่พระเอกเกรียนเลยบอกว่ากูขอหนังสือนี่แม่งทั้งเล่มล่ะ 1 ชิ้นพอดี พระเจ้าก็พยายามปฏิเสธแต่ไม่สำเร็จ (อีเหี้ย มึงเป็นพระเจ้านะสัส) พระเจ้าก็เลยต้องไปกับพระเอกด้วย เพราะพระเจ้าก็เป็นของชิ้นนึงในหนังสือเล่มนั้นเหมือนกัน

ตอนพระเอกเกิดใหม่ก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ มีคนในหมู่บ้านไปดูก็พบเด็กทารก(พระเอก) นอนอยู่ใจกลางจุดที่เกิดระเบิด ชายคนที่พบบังเอิญไม่มีลูกพอดี เลยเอาพระเอกกลับบ้านไปให้เมียดู แล้วก็ตกลงรับเลี้ยงไว้เป็นลูก แต่ความพีคคือ พระเอกไม่ได้ลืมเรื่องในโลกก่อนแบบที่พระเจ้าบอก แม่งจำได้ทุกอย่าง และสามีภรรยาคู่นั้นก็ตั้งชื่อพระเอกว่าเท็นมะ (พ่องงงงงง ผัวชื่อซัน เมียชื่ออริซ -- อลิซโว้ยยยยยย -- ลูกมึงเสือกชื่อเท็นมะ สัส)

เวลาผ่านไป 3 ปี ก็ปูเรื่องว่าโลกนี้แม่งคือเกมออนไลน์ชัดๆ มีการแบ่งเกรดนักผจญภัยออกเป็นระดับๆ มีการจัดอันดับมอนสเตอร์ มีท่าไม้ตาย บลาๆ มีงานแข่งขันอะไรสักอย่างตอนไอ้พระเอกอายุได้ 3 ขวบ พ่อ(บุญธรรม)ของพระเอกต่อสู้เก่งมาก และพาพระเอกออกไปล่าสัตว์ (กระต่าย) และพยายามฝึกวิชาให้กับพระเอก แต่ก็ถูกเมียด่าเพราะว่าลูกมึงยังเล็กเกินไป (ก็เออสิวะ)

จบเท่านี้ ต่อไปเป็นการให้คะแนน

คำผิด : พิมพ์ผิดไม่ค่อยมี แต่สะกดคำผิดเยอะมาก และเป็นคำที่ไม่ค่อยน่าให้อภัย เช่น หน้ารัก : น่ารัก รวมไปถึงการผันวรรณยุกต์ที่ผิดมากมาย กูให้ 5/10

การบรรยาย : อย่างที่บอกไปแต่แรก เหมือนคนเขียนออกมาพล่ามๆให้คนอื่นฟัง แทบไม่มีความสวยงามของภาษาแสดงให้เห็นว่าคนเขียนไม่ได้ศึกษางานเขียนดีๆก่อนมาเขียนนิยายเรื่องนี้เลย ใช้คำซ้ำในย่อหน้าเดียวกันเยอะแต่อย่างน้อยมันก็ยังพออ่านรู้เรื่อง ไหลๆไปได้จนจบ กูให้ 3.5/10

ตัวละคร : อภิมหาแกรี่แมรี่เก่งเทพเวอร์สาด เซ็ตติ้งก็ดูไม่จริง โรงเรียนแม่งมีแต่นักเลง ผอ. ทำเหี้ยไรอยู่วะ แทงกันตายคาโรงเรียนด้วย พระเอกนี่เก่งฉิบหาย เวอร์วังอลังการมาก คนในเรื่องก็มีแต่พวกหน้าเด็กสวยหล่อ อายุ 50 หน้าเหมือน 35 อีเหี้ย กูนึกถึงพี่เบิร์ดอีกละ เอาไป 3.5/10 พอ

เนื้อเรื่อง : กูไม่ค่อยได้อ่านแนวต่างโลกเท่าไหร่ แต่นี่มันคือต่างโลกผสมแนวเกมออนไลน์ เมื่อมาบวกกับพระเอกเก่งเทพและพระเจ้าง่อยสัสหมาแล้วมันก็ไม่ได้ทำให้กูอยากติดตามสักเท่าไหร่ เพราะเดาได้ว่าเดี๋ยวแม่งก็เก่งเทพ เอาของเทพออกมาจากในหนังสือ เดินทางเป็นยอดคนแล้วก็มีฮาเร็ม ซึ่งถ้าให้กูเดาเพิ่มอีกเผลอๆพ่อแม่บุญธรรมแม่งจะถูกฆ่าตายด้วย ทำให้พระเอกมีความแค้นที่ต้องชำระอะไรประมาณนั้น กูให้ 4/10

สรุป 16/40 ไม่ผ่านเกณฑ์ ได้เท่ากับเรื่องแรกที่กูวิจารณ์จ๊ะ

ก็อปอีอควอมาตรงๆ เลยนี่หว่า เรื่องนั้นพระเอกขอนางฟ้าที่บอกพระเอกว่าต้องไปเป็นผู้กล้าที่ต่างโลกเป็นรางวัล แต่อีอควอแม่งเป็นเรื่องตลกโปกฮาปัญญาอ่อนคุโรมาตี้ เรื่องนี้มันก็อปเกรด z ชัดๆ

>>641 อ่าว งี้เลือกพระเจ้าก็ได้ป่าววะ ไม่ต้องเลือกหนังสือ

>>643 ตอนแรกมันไม่รู้ว่าพระเจ้าอยู่ในหนังสือด้วย แม่งเลือกหนังสือเลยแถมพระเจ้าไปอีกคน เทพกว่าเลือกพระเจ้าอย่างเดียวเยอะว่ะ

>>643 กูเลือกเมียพระเจ้า เพราะเจ๋งกว่าขึ้นไปอีก

>>644 ว่าแต่ทำไมพระเจ้าถึงไปอยู่ในหนังสือวะ ไม่สิๆ เรียกว่าก๊อตตามคนเขียนสิ 555 ทำไมก๊อตเอาตัวเองใส่เข้าไปในนั้นด้วยวะ

>>646 ต้องเป็นอาวุธเทพอะไรสักอย่างแน่ๆ แต่ถึงจะยังไงมันก็เทพอยู่แล้วล่ะ

เออ หานิยายในเด็กดีที่พวกมึงคิดว่าดีมาสักเรื่องสิ ยาวหน่อยก็ได้แต่อย่ายาวมากนะ อยากลองอ่านดูอะ

>>647 นิยายกุ แต่ไม่กล้าฝาก 5555555

>>647 เออ เชื่อแล้วว่าเบียวถ้าเอาก๊อตมาเป็นอาวุธตัวเองได้นะ 555 อ่านใรเม้นคนเขียนยังไม่รู้เลยนะว่าบรรยายสภาพแวดล้อมคืออะไรเป็นยังไง

>>648 มึงก็เนียนๆดิ

>>648 แปะมาสักสามสี่เรื่อง เอาเรื่องมึงปนๆเข้ามาสักเรื่องนึง กูจะเลือกเรื่องที่คิดว่าโอเคที่สุดมาวิจารณ์ แบบนี้ดีไหม

>>647

http://my.dek-d.com/xceellolita/writer/view.php?id=1448373
เรื่องนี้จัดว่าดีทีเดียว ทั้งภาษาและการบรรยาย

http://my.dek-d.com/blackbank/writer/view.php?id=1442437
ส่วนอันนี้ใช้การใช้ภาษาค่อนข้างแกว่งอยู่ แต่กุชอบตรงมุกตลกที่สอดแทรกมานะ

http://my.dek-d.com/domemanager13233/writer/view.php?id=1220326
ภาษาสวย แต่กุอ่านแล้วรู้สึกบรรยายเวินเว่อไปหน่อย เหมือนอ่านการ์ตูนตาหวานอะ

กุแนะนำแต่เรื่องที่ไม่ค่อยดังนะ เดี๋ยวจะเอามาอีก

>>652 เรื่องแรกใช้ภาษาดี ถือว่าดีมากถ้าเทียบกับนิยายในเด็กดีทั่วไป การบรรยายไหลลื่นแต่กูอ่านได้แค่บทแรกบทเดียว 1.คือตอนนี้ไม่ค่อยว่างแล้วและ 2.ไม่ชอบนิยายฉีกๆหัวคนเท่าไหร่ แต่สำหรับใครที่ชอบนิยายดิบเถื่อนก็ขอแนะนำแล้วกัน ตอนแรกก็เปิดมาประมาณว่าพระเอก(???)ฆ่าหญิงคนรัก แล้วก็ตัดไปที่เมืองๆนึงที่มีคนกลายพันธุ์เป็นปีศาจ มีองค์กรนึงพยายามที่จะเก็บข้อมูลเกี่ยวกับปีศาจนี่ก็เลยส่งคนลงพื้นที่ไป แต่พอได้ข้อมูลแล้วก็ปล่อยไอ้ห่านั่นทิ้งไว้ให้โดนปีศาจฆ่าตาย แต่ไม่ตายเพราะพระเอก(???) เข้ามาช่วยไว้

ถ้าจะให้กูติ ก็ไม่มีอะไรจะติ แต่ถ้าจะยัดเยียดให้กูหาเรื่องติมันจริงๆ ก็คงเป็นเรื่องของบทสนทนาที่ออกจะแข็งๆไปหน่อย(แต่อ่านไปแค่ตอนเดียว ตอนหลังอาจดีขึ้น) แล้วก็ตอนที่ไอ้หน่วยสำรวจจะถูกทิ้งเนี่ย กูเดาได้ตั้งแต่แวบแรกแล้วว่ามันจะต้องโดนทิ้ง แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรหรอก ถือเป็นนิยายที่ดีเรื่องนึงเลยนะ

>>652 เรื่องที่สอง ใช้ภาษาได้ดีถ้าเทียบกับมาตรฐานเด็กดี อ่านได้ลื่นกว่าเรื่องแรกเพราะการบรรยายไม่ได้เร่งเร้ากดดันมากนัก เรื่องนี้อ่านไปสามบท แต่ความยาวน่าจะเทียบได้กับเรื่องแรกสัก1บทเศษ

ชั้นเชิงการบรรยายของคนเขียนเรื่องนี้สู้ของคนเขียนเรื่องแรกไม่ได้ แต่มันทำให้กูรู้สึกถึงอารมณ์ที่กระตุ้นให้อยากรู้ว่าเรื่องจะเดินต่อไปยังไง ผิดกับเรื่องแรกที่เปิดหัวออกมาแบบ perfect story ทำให้เดาได้ง่ายว่าจะปูเรื่องไปทิศทางไหน แต่มั่นใจว่าพอเข้าถึงไคล์แม็กซ์แล้ว เรื่องแรกจะสนุกตื่นเต้นกว่ามาก เพราะมีข้อมูลที่น่าสนใจจากบทเปิด

เนื้อเรื่องช่วงต้นก็ประมาณว่า มีผู้หญิงคนนึงเป็นบรรณารักษ์ เธอให้ความช่วยเหลือกลุ่มกบฏจึงถูกจับและถูกทรมานจนตาย พระเอกสนิทกับเธอก็เลยถูกจับมาด้วยและจะถูกทางการเอาไปโยนทิ้งหน้าผา แต่พระเอกเป็นพวกมีพลังเรียกปีศาจ ก็เรียกปีศาจที่อยู่แถวนั้นเข้ามาจัดการทหาร จัดการทหารได้จริงแต่ปีศาจพวกนั้นก็ควบคุมไม่ได้ พระเอกเองก็เลยต้องหนีด้วย สุดท้ายพระเอกก็ใช้พลังที่แท้จริงของตัวเองเรียกผู้ช่วย(อัศวินหญิงสวย)ออกมาจัดการปีศาจ จนหนีรอดได้สำเร็จ แล้วเรื่องก็แฟลชแบ็คไปว่า แม่พระเอกถูกคนของทางการฆ่าตายเพราะเป็นพวกนอกรีต(อารมณ์ประมาณล่าแม่มดในยุคกลาง)

ก็ดี พออ่านได้ชิลๆ เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบอะไรที่มันกดดันมากนัก

>>652 เรื่องสุดท้าย กูเปิดอ่านในมือถือไม่ได้ เน็ตมือถือกากด้วยและแม่งตกแต่งบทความได้รกฉิบหาย อ่านได้แต่อะไรก็ไม่รู้ยืดยาวที่หน้าแรก สรุปได้ว่า เจ้าชายกับเจ้าหญิงจะแต่งงานกัน แต่เกิดเหตุการณ์สยองเลือดสาดขึ้น มีพ่อมดร้ายมาสาปเจ้าหญิงให้หลับ และมีเพียงเซนต์รุ่นแรกเท่านั้นที่สามารถจะต่อกรกับพ่อมดคนนี้ได้ เจ้าชายเลยขออาสาสมัครไปตามเซนต์คนนี้กลับมา แล้วก็มีคนอาสาไป (อ่านข้ามๆได้ประมาณนี้ ออีเหี้ย กูเกลียดพื้นหลังดำตัวหนังสือขาว ดาร์คแฟนตาซีน่ะดาร์คแค่เนื้อหาพอ มึงไม่ต้องให้มันดาร์คไปทั้งหน้าบทความแบบนี้หรอกห่า)

จากเท่าที่อ่านยังตอบอะไรมากไม่ได้ แต่ที่ตอบได้ก็คือเกลียดจริตอีเจ้าชายมาก ตอนหาคนอาสาไปตามเซนต์แล้วมีคนอาสา อีคนเขียนบรรยายว่าเจ้าชายนี่ถึงกับตกตะลึงในความหล่อของไอ้ห่านั่นจนชะงักไป ดอก เมียมึงนอนง่อยอยู่แป๊ปเดียวก็จริตออกละนะยะหล่อน

>>655 บรรทัดสุดท้ายทำกุลั่นเลย555555

กูไล่อ่านโพสต์ผ่านๆ รู้สึกซึ้งใจมากที่มีคนคิดแบบเดียวกับกูอยู่บ้าง นิยายติดท็อปหลายเรื่องทำกูปวดจิต หลายเรื่องปูเรื่องได้โคตรจำเจ ไม่น่าดึงดูด ภาษาก็แย่ กูไม่อะไรกับแกนเรื่องหลักๆอย่างไปต่างโลกอะไรนี้นะ แต่ควรมีเหตุผลที่ดีมารองรับ บางเรื่องพระเจ้าให้พรตัวเอกซะเวอร์ ซึ่งสำหรับกู ไม่เข้าใจจริงๆว่าจะให้พรทำไม ตั้งใจให้พระเอกเมพแต่ต้นเรื่องแต่กลายเป็นว่ายิ่งอ่านยิ่งเบื่อ ขอแทรกหมวดวาย หลายเรื่องยัดเยียดให้นายเอกโดนข่มขืนเป็นว่าเล่น มีนักเขียนคนนึงนี่ยัดเยียดแม่งเกือบทุกตอน ไม่ได้สนใจเกลาตัวเรื่องเลย เหมือนอยากเขียนแต่ฉากเยมากกว่า ปวดจิตจริงๆ

โอ๊ะ แต่ในบรรดาเรื่องที่พวกมึงเคยแนะมา กูค่อนข้างชอบเด็กตีเหล็กนั่นอยู่นะ เนื้อเรื่องแปลก วางโครงดี แต่ละตัวละครมีคาแรคเตอร์ชัดเจน ภาษาที่ใช้ก็ดี อยากรู้ว่าพวกมึงคิดว่าไง

มานั่งอ่านการวิจารณ์ในนี้บรรเทิงมาก ชอบจนอยากให้ดูนิยายให้แต่ไม่กล้าค่ะ 555

>>659 มึงก็เนียนๆเอาเรื่องมึงกับเรื่องอื่นๆมาปนกันสิ

>>660 ขอบคุณที่แนะนำค่ะแต่เนียนไปก็น่าจะรู้นะคะยอดคนอ่านเราไม่ได้เยอะอะไร//จริงทั้งยอดคอมเมนต์กับแฟนคลับก็น้อยลงมาได้ตั้งหลายตอนแท้ๆ

>>659 เหมือนกันเลย ;w;

>>662 จับมือ 555

>>659 บันเทิง สะกดงี้

//โม่ง F7

>>664 จ๊าก ขอบคุณที่แก้ให้ค่ะ บางทีชอบเผลอเขียนผิดเรื่อย 555

http://writer.dek-d.com/Hestia/story/view.php?id=1400651 เจอเรื่องนี้มาแต่ตอนยาวกูอ่านแสกนเองไม่ไหว เพื่อนโม่งคนไหนอยากช่วยเป็นแนวหน้าให้กูไหม แล้วไปดูงานเขียนเรื่องอื่นพบว่าแม่งยาวกว่านี้อีก ถ้ากูจะอ่านหรือโม่งคนไหนจะอ่านคงต้องคิดให้ดี

มึงๆ เกิดดราม่าเหี้ยไร ทำไมคนแปล duke's daughter เลิกแปล กูมาไม่ทัน

>>667 http://writer.dek-d.com/Sungre/story/viewlongc.php?id=1458583&chapter=35 << ตามนี้เลยโม่ง

>>666 ถ้าเป็นการโฆษณาเสียใจด้วยเพราะไม่ดึงดูดกูอะ รู้สึกว่าบรรยายไม่ได้ยอดเยี่ยมอะไร ธรรมดาๆตามมาตรฐานเด็กดี สามเรื่องข้างบนดูดีกว่ามาก ส่วนเนื้อเรื่องไม่รู้เพราะไม่ถูกใจสำนวน และส่วนตัวไม่ค่อยชอบนิยายเซ็ตติ้งญี่ปุ่น ดูอนิเมะยังไงก็ไม่รู้ แปลกๆ

เรื่องเซ็ตติ้งกูคงไม่ไปเสือกความชอบของเขา แต่สำนวนนี่คือ บทสนทนาก็ควรเป็นการสนทนา ไอ้การหัวเราะภายใต้เครื่องหมายฟันหนูน่ะไม่โอเคเลย "งั้นเหรอ ฮ่าๆๆๆ" ไม่สวย ควรเป็น "งั้นเหรอ" เขาหัวเราะ เป็นต้น

>>669 ไม่โฆษณามึง ไล่นิยายที่อัพเดทแล้วเจอมันอัพเห็นโม่งเริ่มสับนิยายกันเลยเอามาให้คนลองให้ก่อน ถ้ามึงว่าเซ็ตติ้งมันอนิเมะญี่ปุ่นไปกูก็คงไม่อ่านเหมือนกัน ขอบคุณมากที่ลองให้

>>666 อ่านไปตอน1กับตอน2ครึ่งตอนแล้วรำคาญ ข้อมูลในเรื่องแม่งพร่ำเพรื่อ รู้สึกเหมือนอยากบรรยายอะไรก็บรรยาย อีเคทติดกิ๊บสีอะไรกูจำเป็นต้องรู้มั้ย หรือบทนำจะบรรยายความสวยหล่อของอีคิซากิกับคู่หูมันเพื่ออะไร ถามว่าทำให้เข้าใจพื้นหลังของโลกมันมั้ย ก็ไม่ อธิบายข้อมูลอะไรไม่รู้เต็มไปหมด มึงใจเย็ดๆ เอาทีละเรื่อง
การกำหนดชื่อไม่มีเอกภาพเหี้ยใดๆทั้งสิ้น เรียกปีศาจว่ามาราม แต่อีกฝ่ายเรียกมนุษย์ครึ่งฝัน?? พยายามอธิบายมาตั้งแต่ตอนแรก แม่งก็ยังงงๆ บ้านอีเคทก็เหมือนกัน พี่มึงชื่อชิอัน คิซากิ น้องคนเล็กชื่อแคทเทอรีน แล้วองค์กรมึงจะมีกี่ชื่อ ชื่อเต็ม ชื่อตัวย่อ อลิซ สีแดง?? เอาสักอันได้มั้ย????
รำคาญคาร์แรกเตอร์นางเอกแบบสเตอริโอไทป์นางเอกอนิเมะสาวน้อยมาก ตะแง้วๆ มันหมดยุคแล้วมั้ย
สรุป กูอ่านได้แค่นี้ รำคาญ จบ บาย

>>671 สีกิ๊บอาจสำคัญก็ได้นะมึง มีตั้งหลายเรื่องที่แม่งปูพื้นตัวประกอบมาตอนละตัวสองตัว พอเรื่องเข้าไคล์แม็กซ์ปุ๊บไอ้พวกตัวประกอบห่านั่นแม่งกลายเป็นคีย์เวิร์ดซะงั้น ไอ้สีกิ๊บอาจแสดงให้รู้ว่านางเอกเป็นราชินีห่าอะไรก็ได้

>>672 เอาจริงดิ คือมึงพูดจริงหรือแถวะ กูไม่เชื่อว่านักเขียนอย่างนั้นจะเขียนอะไรแบบนี้ได้นะ 555

>>672 กิ๊บสีแดงรูปสตรอเบอร์รี่เลยนะอีห่า กูชอบนิยายที่ปูพื้นตัวประกอบมาทีละนิดทีละหน่อยมากกว่ามันอัดๆยัดเยียดอะไรแบบนี้นะ บรรยายแม้กระทั่งว่านางเองใช้ริงโทนเป็นเพลงเรนเจอร์ยุคเก่า คือไร

>>671 ขอบคุณมึงมาก 5555555 กูจะได้ตัดทิ้งเรื่องที่กูจะอ่านไป ช่วยได้เยอะเลยเพื่อนโม่ง ส่วน >>672 >>673 >>674 พวกมึงกำลังเล่นตลกกันอยู่ใช่ไหม 55555555

ชาวโม่งเป็นคนตลก?

ไรวะ บอร์ดเงียบเหงาชิบหาย หนีมาคุยกันงุ้งงิ้งกันที่โม่งเฉยเลย

>>676 ตลกมาก

กูมีเรื่องอยากคุยแต่ไม่รู้ว่าคุยในนี้ได้ไหม แต่คิดว่าน่าจะได้ล่ะ(?) พวกมึงคิดว่าคำโปรยหน้าก่อนเข้าตัวนิยาย กูไม่รู้แม่งเรียกอะไร แบบไหนที่พวกมึงไม่ชอบบ้างวะ? ของกูนี่ไม่ชอบพวกที่จั่วว่า มือใหม่หัดแต่ง ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย/ถ้าอยากรู้ก็ลองคลิกเข้ามาอ่านสิ แล้วตามด้วยเสียงหัวเราะแบบเบียวๆ ไม่ก็นิยายเรื่องนี้ดาร์คน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา กูเจอแบบนี้แล้วได้แต่คิดว่าไม่ใช่หน้าที่มึงเหรอที่ต้องเขียนว่าเนื้อเรื่องคืออะไร ไม่ใช่ให้กูกดเข้าไปอ่านเอง orz

>>678 เราเองก็เป็นคนที่เขียนคำโปรยไม่เป็น ง่อยมาก ไม่รู้จะเขียนอะไรเลยรู้นะถ้าคำโปรยดีคนอ่านคงมากกว่านี้แต่คือเขียนไม่เป็นค่ะ แต่ก็ถูกนะว่าไม่จำเป็นต้องเขียนที่แนะนำนิยายก็ได้เพราะมันไม่ดึงดูดคนอ่าน

>>678 นิยายเรื่องนี้สนุกมาก, ไม่เข้ามาถือว่าพลาดมาก, ถ้าคุณหน้าตาดีไม่ควรพลาด

ปัญญาอ่อน

>>678 กูไม่ชอบแบบที่ติดป้ายไล่นักอ่านเงาว่ะ แบบใครไม่เม้นแช่ง คนแต่งใช้ความพยายามตั้งนานเห็นใจกันบ้างมั้ย อย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงาบลาๆ แบบนี้กูปิดเลย ปัญญาอ่อนว่ะ ถ้าอยากเม้นกูเม้นเอง แต่ถ้าพวกที่ติดว่ายินดีต้อนรับนักอ่านเงา ไม่เม้นไม่ว่าแค่ตามอ่านก็พอแล้ว พวกนี้ยังดูน่ารักกว่าอีก

>>679 ถ้าเขียนไม่เป็น กูว่าปล่อยว่างไว้ดีกว่า สำหรับกูนะ เวลาเจอคำโปรยแบบเบียวๆแล้วความน่าอ่านแม่งจะติดลบทันที

>>678 กูสามารถยกตัวอย่างได้ดังกระทู้นี้
http://www.dek-d.com/board/view/3422001/

ตอนนี้เพิ่มแพทฟอร์ม 'เมื่อนาย A ตาย พระเจ้าได้ส่งไปเกิดใหม่ที่ต่างโลก แถมพรติดตัวไปอีกด้วย' เข้าไปอีกอย่าง พอๆกับอิเพื่อนดาวไลน์เกมออนไลน์ พระเจ้าแม่งเป็นอาชีพระบายสต็อกพรวิเศษมากๆ

>>679 อันนี้ก็ถูกไม่จำเป็นต้องเขียนคำแนะนำก็ได้ แต่คนแต่งบางคนก็อยากให้คนเข้าอ่านแหละ แค่ลงท้ายด้วยการเขียนคำแบบที่พิมพ์ไปแล้วกับพวก >>680 แบบนี้เข้ามา มันเลยนอกจากจะไม่น่ากดเข้าอ่านแล้วยังแบบอะไรเนี่ยอีก

>>681 คนไล่นักอ่านเงานี่บางทีเจอแบบด่าสาดเสียมาก ด่าเหมือนไปฆ่าพ่อแม่อ่ะ ซึ่งเจอแบบนี้ก็กดปิดทันที

>>682 เบียวๆ นี่ยังไงบ้างอะโม่ง พอยกตัวอย่างให้หน่อยได้มั้ย TwT

>>684 เราชอบเลี่ยงจุดที่เราไม่ถนัด 555 ถ้าเขียนคำโปรยไม่เก่งก็จะเลี่ยงๆ ถามว่าอยากให้งานออกมาเพอเฟ็คมั้ยก็อยากนะ แต่คือขอเวลาซึมซับรูปแบบที่น่าสนใจแล้วเอามาใช้ในรูปแบบของตัวเองก่อนดีกว่า ถ้ายังไม่ได้ก็ไม่อยากจะฝืนอยากให้ออกมาดีในรูปแบบของตัวเองให้ได้มากที่สุด // หรือคิดมากไปหว่า

>>686 ลงท้ายเขียนอะไรที่ตัวเองพอใจก็ดีสำหรับตัวเองนั่นแหละ T_T นี่ก็ไม่มีมาตรฐานว่าเขียนแบบไหนถึงน่าดึงดูดใจ จะมีก็แต่เจอแบบไหนถึงจะไม่น่าดึงดูดใจมากกว่า 555555 //นวดนายนะเพื่อนโม่งพยายามเข้า

>>685 น่าจะดูจากกระทู้ที่ >>683 แปะมาได้นะ

>>687 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง 555 คือบางทีก็รู้สึกไงว่าเรายังด้อยมากๆในการเขียน ดูจากยอดคนอ่าน คอมเมนต์แล้วก็แฟนคลับกับจำนวนตอนที่เราอัพอ่านะ คือก็ไม่ได้นอยคนอ่านหรอกนอยตัวเองมากกว่าที่ไร้ความสามารถขนาดกลับไปนั่งรื้อนิยายจากชั้นมานั่งอ่านยังไม่ช่วย 555 อัพตอนนึงคนกดติดตามทีละประมาณ 7-8 คนเองเดี๋ยวนี้ T-T