กระทู้สำหรับพูดคุยนิยายที่ลงอยู่ในเว็บเด็กดี จะด่า จะวิจารณ์ จะอวยก็สามารถทำได้
Last posted
Total of 1000 posts
กระทู้สำหรับพูดคุยนิยายที่ลงอยู่ในเว็บเด็กดี จะด่า จะวิจารณ์ จะอวยก็สามารถทำได้
คิดยังไงกับเรื่อง Demon App วะโม่ง ? กูเห็นแม่งติดท๊อป
กูอ่านไปตอนสองตอนถึงกับอุทาน "ไอเหี้ย นี่มัน Devil Survivor" แต่หมายถึงตัวเกมภาคแรกนะ
ไม่ใช่ภาคที่เอามาทำอนิเม
พวกนิยายแฟนตาซีในเด็กดีหลาย ๆ เรื่องที่กูเห็นมันลอกฉากนู้นฉากนี้จากนิยายจีน,ญี่ปุ่น,เกาหลีมา
คนอ่านที่อวย ๆ กันแม่งไม่เอะใจมั่งหรอวะ บางฉากแม่งองค์ประกอบแม่งคล้าย ๆ กับนิยายนอกเกือบ 70-80%
หรือมันไม่ได้ลอกแต่กูคิดมากไปเองวะ
บางเรื่องเอามาเป็นมุกกูรับได้นะ แต่ส่วนใหญ่มันไม่ใช่มุกนี่สิ
เริ่มจากง่ายๆ นิยายติดท๊อปเรื่องไหนสนุกบ้างวะ ไม่เอาของท้องฟ้า กูเบื่อการอวย
>>6 สำหรับกูคือไม่ผ่านซักเรื่อง พวกติดท๊อปแม่งก็แค่โปรโมทหนักๆ ให้ยอดวิวยอดเม้นต์สูงแค่นั้นแหละ กูลองอ่านกี่เรื่องๆ ก็พลอตซ้ำๆ กัน ยังดีว่าเดี๋ยวนี้แนวเกมออนไลน์แม่งไม่บูมละ ก่อนหน้านี้แม่งซ้ำซากมาก ไม่ก็ราชาแห่งราชันก็ Executional ไม่ก็ก๊อปกันเอง
แต่เดี๋ยวนี้คงเป็นนิยายจีนสินะ ...
เห็นในบอร์ดนักเขียน บางคนก็พยายามโปรโมทนิยายตัวเองเกิ๊น ไอ้แบบเอาไปฝากในมู้หานิยายก็พอรับได้นะ นี่นอกจากจะฝากนิยายทุกมู้ ตั้งมู้โปรโมทตัวเอง ยังถึงขั้นตั้งมู้ฝากนิยายเพื่อฝากนิยายตัวเอง... เอาเวลาไปเขียนนิยายมั้ย ยังไง
ตกเขา??? มันหล่นไปในถ้ำไม่ใช่เหรอ
ถ้าเอาแค่เรื่องตกเขา แม่งโคตรจะclichéนิยายจีนเลยนะมึง
นิยายจีนที่ว่าก็อปเรื่องอะไรวะ ใช้เรื่องที่พระเอกชื่อลินลี่ย์ปะ ถ้าเรื่องนั้นกูว่าไม่ก็อปนะ ถึงจะมีอาจารย์เป็นผีและบอกวิธีปรุงยาปลุกพลังให้เหมือนกัน แต่รายละเอียดปลีกย่อยไม่เหมือนว่ะ และฉากปรุงยามีแค่ตอนสองตอน ที่เหลือเป็นสอนเวทมนตร์แกะสลักหินและเวทลม แต่ของท้องฟ้ามันเน้นเรื่องยาและปลูกต้นไม้ ถ้าบอกว่าเป็นแรงบันดาลใจยังพอว่า แต่ถ้าท้องฟ้าไม่เคยอ่านก็คงบังเอิญว่ามันคล้ายกัน
ปล.กูไม่ใช่ลูกหาบ ติ่ง หรือแฟนคลับท้องฟ้า กูเป็นแค่นักอ่านเงาที่บัญเอิญผ่านมาเท่านั้นแหละ!
แฟนตาซี พล็อตหลัก มันก็วนเวียนไม่กี่แนวนี่หว่า
ไม่แนวโรงเรียน ก็แนวเกิดใหม่ เกมส์ออนไลท์ตบมอน ตีหญิง
ปกติมันเป็นเรื่องอ่านสนุกๆ อย่าไปคิดจริงจังมาก
เรื่องไหนพยายามจะแหวกแนว แต่กูก็เห็นวนกลับมาพร็อตเดิมๆ ทุกที
เมืองนอกก็ใช่ว่าจะavant-guardทุกเรื่องซักหน่อย
มันมักจะเอาพื้นฐานร่วมบางอย่างมาแล้วปรับแต่งตามคนเขียนนั่นละ
นิยายเกมออนไลน์เกาหลีที่กูอ่าน ก็มีจุดร่วมกันหลายอย่าง
พระเอกจน>หาเงินในเกม เกมเป็นLineage base จุดนี้เจอหลายเรื่องเลย
เพราะLineageเป็นเกมแห่งชาติระดับเดียวกับStarcraftในเกาหลี
ระบบเกมส่วนใหญ่ในนั้นก็แบบเดียวกันเลย แตกต่างกันไม่มากที่รายละเอียด
แต่จีนถ้าไมีใช่VRเกมจะรู้สึกว่าคล้ายGuild Warมากกว่า ระบบเกมมันมีเบสไม่กี่อย่างหรอก
เรื่องแรงบันดาลใจของท้องฟ้า http://writer.dek-d.com/tongfar/story/viewlongc.php?id=1368677&chapter=30
กูไม่อยากแกตัวให้มันในเรื่องนี้มากนะ แต่สำหรับนักเขียน พล็อตหรือของบางอย่างเก็บไว้เป็น10ปีพึ่งมาใช้ก็มี
แรงบันดาลใจมันไม่ต้องเอามาใช้ทันทีหรอก Kingsเองยังเอาเรื่องวัยเด็กมาเขียนนิยายได้เลย ทั้งที่ตัวก็ไม่เด็กแล้ว
นิยายเกมออนไลน์หรือแฟนตาซีมันคือการสนองนีดวัยเด็กละวะ นักเขียนคนไหนบ้างละที่ไม่ใช่ปสก.วัยเด็กมาแต่งนิยาย
ส่วตัวกูก็ว่ามันกึ่งลอกมาละ แต่มันปรับเป็นของมันได้ ยกเว้นปรับสำนวนที่ยังไงก็ปรับให้ดีไม่ได้เท่าไหร่วะ
>>21 กูว่ามันก็พูดชัดนะวรรคบน ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนนิยายจีนหลายเรื่อง ไอเดียมันคงเอามาบางส่วน แต่ซาอิเป็นต้นแบบที่เห็นชัดกว่าในด้านโทนเรื่อง แล้วพล็อตอ่ะมึงควรไปดูเอาเองว่ะว่ามันตามกระแสหรือเปล่า ถ้ามึงอ่านแค่ไม่กี่ตอนก็ไม่แปลกที่โดนเกริ่นแม่งหลอก ถ้ามีเรื่องอยากด่ากูอยากด่าเกริ่นแม่งนั่นแหละทำคนอ่านเข้าใจผิด บางคนอ่านแค่เกริ่นเรื่องก็แอนตี้แล้วอย่างเพื่อนกูบ้านมันทำนาบอกอ่านแล้วเหมือนโดนด่า เห็นมีคนแย้งหลายคนแม่งก็ไม่ยอมแก้ มีองครักษ์มาด่าคนติงอีก สัส
ไม่เคยอ่านนิยายของท้องฟ้ามาก่อน พออ่านเกริ่นแล้วก็คิดถึงการ์ตูนจีนเรื่อง Tale of demons and gods ไอ้พวกวัดระดับพลังแล้วตัวเอกอ่อนเมื่อเทียบกับคนอื่น แต่จริงๆแล้วพลังถ้าฝึกฝนดีๆจะเก่งเลอเลิศประเสริฐศรีมาก คนบนโลกจะยังไม่รู้ไม่เข้าใจ คิดว่าพลังประเภทนี้อ่อนและดูถูกตัวเอก แต่เดี๋ยวตัวเอกก็จะเก่งเทพขึ้นเอง
ถ้าพวกมึงว่านิยายติดท็อปไม่ดี แล้วทำไมคนถึงอ่านกันเยอะวะ กูก็ไม่ได้ว่ามันดีนะแต่กูสงสัย รึคนอ่านก็ไม่มีคุณภาพพอกัน
จะว่าไปนิยายท่องฟ้าตั้งชื่อผิดหใักรึเปล่าวะ มันต้องเอาภาษาอังกฤษนำหน้าแล้วภาษาไทยต่อหลังไม่ใช่รึ
>>27 อ่านเอามันอะมึง เรื่องที่ไร้สาระแต่สนุกคนอ่านก็เยอะ เพราะคนอ่านส่วนมากอ่านเพื่อความบันเทิงไม่ได้อ่านเอาสาระ(และเว็บเด็กดีสมาชิกส่วนมากก็เยาวชนอายุไม่ถึง 20 ซึ่งวัยนี้นอกจากเรื่องเรียนแล้วไม่สนใจหาสาระอย่างอื่นมาอ่านหรอก) แต่เรื่องติดท็อปกูไม่ค่อยเชื่อถือระบบว่ะ วันก่อนกูเห็นนิยายเรื่องหนึ่งเพิ่งเปิดใหม่มียอดวิว 500 กว่าๆ ก็ได้ขึ้นท็อปลำดับที่ 11-20 นี่แหละ อันดับสูงกว่านิยายเรื่องเก่าที่มียอดวิวเป็นพัน ซึ่งการจะติดท็อปได้ต้องมีคนอ่านวันละ 500+ ภายในหนึ่งวัน แล้วพรุ่งนี้จะติดท็อปเลย แต่มีหลายครั้งที่กูคิดว่าระบบรวน ลำดับนิยายไม่เรียงตามจำนวนวิวมากไปน้อย โดดไปโดดมา
>>28 คนไม่เคยอ่านหรืออ่านไม่เยอะ พอเจออะไรแปลกใหม่มันก็สนุกแหละ
พอเริ่มอ่านเยอะ ๆ เจอแนวเรื่องแบบนี้ เปิดเรื่องแบบนี้ พล็อตแนว ๆ นี้เป็นสิบ ๆ เรื่องมันก็ไม่สนุก
ส่วนมากพวกนิยายพวกนี้ฉากเปิดรวมถึงตอนแรก ๆ แม่งจะคล้าย ๆ กันไง(ที่แม่งเรียกกันว่าแรงบันดาลใจ)
พอถึงช่วงกลาง ๆ ไปจนหลัง ๆ ถึงจะแตกต่างกัน(ถ้ากลาง ๆ หลัง ๆ ยังเหมือนคือคนเขียนแม่งหน้าด้านมาก)
>>26 มึงอย่าบอกว่าแค่ Tale of demons and gods ... นิยายจีนที่แม่งแปลๆกันช่วงนี้เป็นแนวนี้หมด
ไหนจะไอที่มีหญ้าสีฟ้า ไหนจะไอครูผีหลอมยา ไหนจะไอเรื่องที่พระเอกฝึกเป็นเซียนชื่อไต้จู ไหนจะไอเรื่องที่ได้แขนดำ อาจารย์แมว
กูว่ามันก็เดิมๆหมดนั่นละ พล็อตหลักที่เป็นแกนเรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้ ไม่เริ่มมาเก่งเทพ ก็เป็นไอกระจอกค่อยๆเทพ
แต่มันอยู่ที่ว่าใครจะมีกึ๋นพอจะทำให้แกนหลักที่แม่งใช้กันจนเกร่อ นำมันเอามาทำให้มันเป็นของตัวเองได้
กูว่างั้นนะ :v
>>31 แต่ถ้ามันไม่น่าดึงดูดตั้งแต่ต้น กูไม่ทนนะ ถ้าเมื่อหลายปีก่อนก็อ่านแหละ อะไรก็น่าสนใจหมด พล็อตเริ่มต้นคล้ายๆ กันบ้างก็ไม่แปลก ยังอ่านไม่เยอะไง ไม่ค่อยรู้หรอกว่าคล้ายไม่คล้าย แล้วอ่านๆ ไปมันก็สนุกขึ้น แต่เดี๋ยวนี้สามบทแรกคือตัวตัดสินเลยนะว่ากูจะอ่านต่อมั้ย ถ้าเปิดมาแล้วภาษาไม่ดี เนื้อเรื่องซ้ำซากก็ปิดอะ คอมเมนต์ในเด็กดีไม่สามารถรับประกันความสนุกให้กูได้ด้วย จะกลับไปอ่านอีกรอบก็ต่อเมื่อคนรอบตัวมายืนยันจริงๆ เท่านั้นแหละ
begin again แม่มก็เอาพล็อตเว็บโนเวลญี่ปุนมาดัดแปลงเหมือนกัน เรื่องดรีมไลฟ์ที่มีคนแปลลงตุรกี (ซึ่งไปส่องดูดีๆ เจอยูสเซอร์คนเขียนด้วย แปะโฆษณาเขียนไว้ชัดเจน ว่าอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วได้นิยายของตัวเองมาเรื่องนึง)
วิธีการเดินเรื่องมันมีเยอะแยะ ที่มันคล้ายกันเพราะมันลอกกันมาตามกระแสไง
มีใครรู้จักไอเรื่อง WAR มหาลัยการสงครามมะ เพื่อนกูมันเอาหนังสือมาให้อ่าน
>>39 ถูกแล้ว หมายถึงการเดินเรื่องที่รีบเปิดตัวรักษาความนิยมตั้งแต่ต้นๆ นะ ถ้ามึงเคยอ่านบาคุแมนมึงจะเข้าใจ
คนที่รีบเปิดเรื่องใช่ว่าไม่ดีนะ แต่ข้อเสียคือมันจะเดินเรื่องไวไปโดยที่มึงอาจปูพื้นตลค.หรือเซ็ตติ้งไม่แน่นพอ เพราะต่องการความนิยมไวๆ
พูดอีกอย่างคือเรื่องแบบนี้มักหมดมุขไว เพราะเอามาถล่มใส่ตั้งแต่ต้นๆ ในเด็กดีเห็นหลายเรื่องแล้วที่เปิดตัวน่าสนแต่พื้นไม่แน่นจนออกทะเลไป
>>41 กู 39 เองนะ
อ๋ออออ เคๆ เข้าใจมึงละ กูอาจจะเขียนก่อนหน้านั้นไม่เคลียร์เอง คือกูไม่ได้หมายถึงให้เดินเรื่องแบบรีบๆ หรอก แต่อยากให้มีความแตกต่างหน่อยน่ะนะ ไม่ใช่ว่า เปิดมามีบทนำย้อนอดีตยืดยาว ใส่ข้อมูลมาโคตรเยอะ แต่ยังไม่มีความจำเป็นงี้ หรืออย่างพวกเกมออนไลน์ที่เปิดตัวพระเอกแบบกากสัสๆ ทำอะไรโง่ๆ หรือว่าเปิดฉากด้วยการไปซื้อเครื่องเล่นเกมเงี้ยอะ
อ่านแล้วมันไม่ได้รู้สึกกระตุ้นให้กูอยากอ่านต่อเลยว่ะ ซ้ำกันไปหมด
นิยายออกงานหนังสือจากนักเขียนเด็กดีมาละ http://www.dek-d.com/writer/40326/ เรื่องไหนน่าเสียตังค์บ้างวะ กุเห็นนิยายจีนกับวายยั้วเยี้ยเลย มันเป็นเทรนด์สินะ (กุผิดห้องปะวะ นิยายเว็บที่ตีพิมพ์นี่กุต้องไปคุยที่ไหน กุงง 5555)
(ถ้าโพสต์เกะกะหรือช้าก็โทษที แต่กูเพิ่งเห็นมู้และได้อ่านนิยายที่คุยเลยอยากตอบ)
>>2 ไม่เหมือนว่ะ...ไอ้กูก็นึกว่าจะมีปิศาจโผล่มาไล่ฆ่าพระเอกที่เปิดแอพหรือกรุงเทพโดนปิดตาย หรือมีนาฬิกาถอยหลังวันตายติดหัวตัวละคร
ลองอ่านได้ 2-3 ตอนแล้ว ทำไมถึงยัดเนื้อหาโลกในเรื่องมารัว ๆ เลยวะ...อ่านไปก็รู้สึกแฟนตาซีแบบงง ๆ อะไรหลาย ๆ อย่างดูไม่มีที่มาที่ไปยังไงไม่รู้ว่ะ... อย่าเอาไปเทียบเดวิลเซอร์ไวเวอร์เลย เห็นแกมนั้นเถอะ
เห็นข่าวลุงพนมเทียนคนแต่งเพชรพระอุมาบ่นเรื่องแฟนฟิค
http://www.thairath.co.th/content/585048
กูว่าเดี๋ยวเว็บเด็กดีที่รักของชาวโม่งต้องมีนโยบายเรื่องแฟนฟิคใหม่แน่เลยว่ะ เผลอๆ ถ้าลุงพนมแกฟ้องขึ้นมาจริงๆ หมวดแฟนฟิคจะกลายเป็นตำนาน
>>47 เฮ้ย ถ้าเอา Material พวกนั้นมาเขียนใหม่ให้สนุกได้ก็ไม่ได้แย่นะมึง ออกจะดีด้วยซ้ำ
ดูแล้วกูว่าที่มึง (ถ้ามึงคือ>>2) ว่าเหมือนน่าจะมาจากมอนเตอร์โลกิหรือพวกหนุมานสินะ แต่ในซีรีส์เมกาเท็นมันก็มีมอนพวกนี้เป็นธรรมดาอยู่แล้วอะมึง (Devil Survivor เป็นหนึ่งในเกมย่อยของซีรีส์เมกามิเทนเซย์ แนวเดียวกะ Persona)
จากที่กูอ่านแล้ว กูนึกถึงพวกเกมมือถือมากกว่า แม่งมีระดับแรร์เป็นเรื่องเป็นราวด้วย
มีนิยายแฟนตาซีในเด็กดีเรื่องไหนน่าอ่านบ้างวะ กูพยายามเปิดสุ่มหาก็ยังไม่ค่อยถูกใจ เอาแนวตลกก็ได้ ถ้าดราม่าก็เอาให้ถึงหน่อย
>>51 เท่าที่กุฟังมา มันเป็นความเปลี่ยนแปลงของวงการว่ะ ไม่ใช่เฉพาะ สนพ.
คือนิยายเล่มใหญ่ๆพวกนี้ค่อนข้างจะซบเซาน่ะ ยอดขายต่ำ
ร้านหนังสือไม่อยากรับ สนพ. ก็ไม่มีที่ให้วางขาย ยอดยิ่งตก
เลยต้องทำข้อตกลงกับนักเขียนว่า ถ้ายอดขายตก อาจต้องลดยอดพิม หรือลดความยาวนิยาย (ตัดจบ) ให้เหลือแค่ไม่กี่เล่มนะ
ซึ่งแน่นอนว่านักเขียนส่วนใหญ่ไม่ค่อยยอม โดยเฉพาะการตัดนิยาย ก็เลยแยกไปทำมือเอง หรือไม่ขอตีพิมดีกว่า
ดังนั้นพวกนิยายเรื่องยาวๆเนี่ยคงได้ออกเล่มกันน้อยลง เว้นแต่เป็นนักเขียนโอเคกับเงื่อนไขนี้ ถึงจะได้ตีพิม
>>50 กูแนะนำ Doombringer the 5th ละกัน
เรื่องนี้ไอเดียแหวกๆเยอะดี และพื้นฐานแน่น ทุกอย่างมีทฤฎีจริงจังมารองรับ ไม่ใช่ว่ามันเป็นก็เพราะมันเป็น จบ
มันทำให้รู้สึกว่านี่เป็นโลกที่คนเขียนสร้างขึ้นจริง ๆ ไม่ใช่แค่หยิบโลกแฟนตาซีทั่วๆไปมาใช้
แต่ก็นั่นแหละ บางคนที่ไม่ชอบรายละเอียดยิบย่อยเยอะๆก็อาจไม่ถูกใจก็ได้
เรื่องนี้มีข้อเสียอีกอย่างคือบทสนทนาจืดไปหน่อย แต่นอกเหนือจากนั้นกุว่าคุณภาพเทียบเท่า LN ญี่ปุ่นเลย
>>57 มึงไปอ่านการ์ตูนมาล่ะสิ แบบการ์ตูนเหมือนคนวาดจะเขียนเนื้อเรื่องใหม่เลยออกแนวฮาเร็ม แต่แบบนิยายกูยังไม่ได้กลิ่นฮาเร็มเลยว่ะ น้องสาวที่เป็นญาติพระเอกก็มีความรักต่อกันเป็นแบบพี่น้อง ไม่ใช่ส่อว่าจะกินตับแบบการ์ตูน และนางโจรก็เหมือนจะชอบพระเอกแต่ยังไม่แสดงออก แต่ในการ์ตูนแม่งเปิดตัวเร็วแล้วใส่นางเงือกเพิ่มมาอีก และนิสัยพระเอกในการ์ตูนจะแนวพระเอกจ๋าไม่กักฝีมือใจบุญสู้เก่ง แต่ในนิยายพระเอกมันแอบหื่น กักฝีมือให้ตัวเองดูกาก ใจหยาบทำดีแต่กับผู้หญิง ใจบุญกับผู้ชายบางครั้งแต่สุดท้ายก็หาเรื่องให้ สนใจผู้หญิงก็จริงแต่ยังไม่คิดจริงจังกับใคร ซึ่งสำหรับกูมันห่างจาก SAO มากเลยว่ะ
ปล.การ์ตูนไปทางนิยายไปทางแบบนี้กูนึกถึงคาเงโร่
กูอยากอ่าน COS-A- ต่อว่ะ คนเขียนยังมีชีวิตอยู่ปะวะ
>>61 เชี่ย โดนปุ่มโพส ต่อเลยนะ
ในขณะที่ภาคแรกมันเป็นเครื่องมือสื่อสาร (ที่หน้าตาแม่ง NDS มาเลย) ที่โดนแฮกให้มีโปรแกรมอัญเชิญ
คือ มันไม่ได้ก๊อปเดวิลเซอร์ไวเวอร์ขนาดที่มึงคิดหรอก เชื่อกู
แต่กูก็ไม่ค่อยแนะนำให้มึงอ่านต่อเท่าไหร่ เพราะมันไม่ค่อยสนุก 5555 แนะนำอีกอย่างคือถ้าจะอ่านก็ถอดสมองก่อนอ่านนะ 5555
บ่นถึงนิยายหน่อยแล้วกันเอาจริงกูค่อนข้างแปลกใจกับนักเขียนที่แต่งเน้นตัวผู้ชาย(พระเอก)เป็นคนไทย แต่พอแต่งผู้หญิงใส่เข้ามาในเรื่องทำไมผู้หญิงสัญชาติไทยแทบไม่มีเลยวะ
เดือนนี้แฮปปี้มาก ในที่สุดคนเขียนแม่งก็กลับมาอัพนิยายที่ดองไว้เกือบปี แถมมาทีนี่กลับมาพร้อมกันสองคนเลย เยี่ยมสาดดดด
ky นิด นอกจากคัมอ่อน เด็กดี เว็บที่จะลงนิยายยูริได้มีที่ไหนบ้าง? กูไม่ชอบคัมอ่อน ส่วนเด็กดีกูโดนแบนทั้งที่เรื่องกูไม่เรตขนาดโดนแบน ไม่มีบรรยายตรงมีแต่อุปมาเปรียบเทียบทั้งนั้น แถมลงเรื่องไปสองปีกว่าแล้วเพิ่งจะมาโดนแบนตอนเปิดขายนิยายปีนี้ เลยไม่เอาเด็กดีแล้วเว็บมาสเตอร์ชุดนี้แบนไม่ฟังเหตุผลเลย
ยังมีวิธีปั้มวิวเด็กดีอยู่ปะวะ แบบว่ากูลงนิยายแล้วเปิดปิดๆหลายๆรอบ พอกลับมาดูยอดวิวเห็นขึ้นมาพอสมควร เลยสงสัยว่ามีคนเข้ามาดูจริงหรือไม่แม่งนับที่กูเปิดปิดวะ
ยังรออ่าน สุวรรณภูมิ เอซี อยู่นะ
แล้วสนามบินสุวรรณภูมิใครสร้าง??
นินทาเด็กดวกย้ายมานี่ปะ?
นิยายแฟนตาซีของเด็กดี
ในงานหนังสือครั้งนี้มีเรื่องไหนได้ออกบ้างวะ เพื่อนโม่ง
ทั้งเรื่องใหม่ หรือ เล่มต่อ
มีใครสรุปคร่าวๆ ได้บ้าง?
http://my.dek-d.com/kachelya/writer/view.php?id=1349676
เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกก
มันมีเรื่องนึงในเด็กดี ที่เอานักวาดการ์ตูนมาเกิดใหม่ในโลกตัวเองวะ ตอนแรกกูนึกถึงปราชญ์โลลิเลย พวกคิดว่าแม่งจะแป๊กป่าววะ ?
เรื่องนี้กูว่าก็แจ่มใช้ได้อยู่ว่ะ อารมณ์ใกล้เคียงกับ LN ญี่ปุ่นเลย
http://writer.dek-d.com/yoyotanya/story/view.php?id=1253967
อยากอ่านนิยายแฟนตาซี แนววรรณกรรมแปลตะวันตกว่ะ ไม่เออิพวกต่างโลกยุทธภพยุทธจักรนะ
มีแนะนำบ้างไหมว่ะ เพื่อนโม่ง
ปั้มวิวนิยายเด็กดียังทำได้อยู่ปะวะ
นิยายวายเรื่องโรคคลั่งเด็กของเด็มซ่ามีดราม่ารึเปล่าวะ เห็นแปะคำอธิบายว่าหาข้อมูลจากพยาบาลเพื่อความสมจริงว่าตัวเอกเป็นบ้าต้องมีอาการเป็นไง เก็บข้อมูลละเผียดทุกเม็ดเพื่อความสมจริง บลาๆ คือที่กูว่าไม่สมจริงก็ตรงที่ตัวเอกนั้นอายุ 14-15 แต่เสือกบรรยายซะกูนึกว่าเป็นเด็กอายุ 5-7 ปี สูงร้อยห้าสิบ กว่าๆ แต่ผู้หญิงผลักล้มได้สบาย? ผู้หญิงส่วนใหญ่สูงร้อยหกสิบนิดๆ จะผลักล่มได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ แถมเป็นผู้ชายวัยรุ่นอีกด้วยนะเว้ย ตรงนี้แหละที่กูว่าไม่สมจริง แต่อาการจิตเภทนั้นผ่าน
คือมีปัญหาที่สมองแต่ตัวก็น่าจะโตตามปกติป่าววะ ยิ่งบ้านรวยอุดมสมบูรณ์ดีขนาดนั้น มันไม่น่าแคระเกร็นขนาดนั้นอ่ะ
>>90 คือชีพยายามยัดเยียดความเป็นเคะน้อยน่ากอดไง อุตส่าห์หาข้อมูลเรื่องจิตเภทมา แต่ยังไม่สมจริงก็ตรงบอกว่าตัวเอกอายุเกือบสิบห้าแต่บรรยายซะกูนึกว่าร่างกายเป็นเด็กน้อยอายุไม่เกินสิบขวบ ตัวเล็กร่างน้อย บลาๆ ถ้ากินยาขับลูกหวังให้แท้งแต่เด็กออกมามีปัญหาทางสมองกลายเป็นบ้า ร่างกายอย่างอื่นมันก็ต้องเติบโตตามปกติสิ ไม่มีหรอกที่เด็กได้รับผลกระทบจากยาแล้วทำให้มีปัญหาทั้งร่างกายและสมองพร้อมกันได้ ส่วนมากมักเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง
มีนิยายแฟนตาซีเรื่องไหนแนะนำมั่งมั้ยวะ ขอหนุกๆหน่อย ไม่เอาเรื่อง soul กูลองอ่านแล้วรู้สึกกาก
ไม่ได้แวะมานานมาก เพิ่งเห็นว่ามีการแยกหมวด
>>86 ของงี้ถ้าจะทำจริงๆยังไงก็ทำได้ว่ะ และหลายๆเรื่องที่ติด top กูว่าก็อาศัยกำลังภายในช่วยกันทั้งนั้น
คือถ้าติดตามนิยายบนเว็บนี้มานานจะรู้ธรรมชาติในการเพิ่มของจำนวนวิวอย่างนึง คือยิ่งมีตอนเยอะ วิวจะยิ่งเยอะ ตอนน้อยวิวก็น้อยตาม
คิดง่ายๆว่าคนอ่านหน้าใหม่ 1 คน อ่านสองเรื่อง เรื่องนึงมี 10 ตอน มันก็ได้ 10 วิวปะ แต่อีกเรื่องมี 100 ตอน ก็ได้ 100 วิว จากนักอ่านหน้าใหม่ 1 คนเท่ากัน (อันนี้สมมุติกินยาบ้ามาอ่านรวดเดียวหมด)
ดังนั้นพวกนิยายที่จำนวนตอนน้อยๆจะเสียเปรียบนิยายที่มีจำนวนตอนเยอะๆโดยธรรมชาติ นิยายติด top เมื่อก่อนเลยเป็นพวกนิยายที่ออกมาระยะนึงแล้ว มีจำนวนตอนพอสมควร ไอ้พวกเรื่องที่มีตอนแค่หยิบมือน่ะไม่ได้ขึ้น top กะเขาหรอก (เว้นแต่เป็นนักเขียนเก่าแตกไลน์มาเขียนเรื่องใหม่)
อีกอย่างคือถ้าใครเคยเขียนนิยายลงเด็กดีจะรู้ดีว่าการที่นิยายโนเนมจากนักเขียนโนเนมจะขึ้นไปติด top ได้ในเวลาแค่ 2-3 เดือนมันเป็นไปได้ยากแค่ไหน
คือนิยายเรื่องใหม่ คนรู้จักน้อย คนอ่านก็น้อย มันก็ต้องโดนเรื่องที่วิวเยอะๆ ถมจนไปอยู่หน้าหลังๆอยู่แล้ว โอกาสที่คนจะมาเจอยิ่งลดลงอีก
เมื่อก่อนถึงมีการอัพหลอก เพื่อดันให้นิยายตัวเองไปขึ้นหน้าแรกของนิยายอัพเดท เพราะมันเป็นทางเดียวที่นิยายใหม่จะได้ลืมตาอ้าปากบ้าง (เห็นทางเว็บบอกปรับระบบเพื่อแก้เรื่องนี้แล้ว ไม่รู้แก้ได้จริงรึเปล่า)
สรุปคือนิยายใหม่มักติดในซอกหลืบที่คนไม่คุ้ยลงไปดู จริงว่ามีคนที่ขุดลึกๆอยู่บ้าง แต่จะติด top ได้ คนอ่านต่อวันต้องหลักพันขึ้นไป แค่นักขุดจำนวนหยิบมือฉุดนิยายพวกนี้ขึ้นมาหน้าแรกไม่ได้หรอก
แต่มันก็มีว่ะ นิยายโนเนม ของนักเขียนโนเนม จำนวนตอนน้อย แต่ขึ้นมาอยู่ top ได้ ซึ่งมันขัดกับหลักการทั้งหมดทั้งมวลที่กูกล่าวมาเลย
ทำให้กูคิดว่ามันต้องมีพลังงานบางอย่างที่หนุนส่งนิยายพวกนี้ขึ้นมาได้ อันนี้ไม่ได้พูดถึงคุณภาพของตัวนิยาย แต่ให้ของดีแค่ไหนมันก็ไม่สามารถทำให้คนรับรู้ได้หรอกถ้าไม่มีการโปรโมทหรือนำออกไปวางแสดงในที่ๆทุกคนเห็น และไอ้วิธีการที่นำของดี(?)ที่ไม่มีใครรู้จักออกไปวางในจุดแสดงที่คนเขาเบียดเสียดแย่งชิงกันอย่างหนักหน่วงได้สำเร็จนี่แหละที่น่าตั้งข้อสังเกต
ตอนนี้ท็อปยังขึ้นอยู่กับยอดวิว ต่อเดือนอยู่รึเปล่า
>>97 ของหน้าแรกไม่รู้ แต่ในหน้าจัดอันดับ Top 20 จะจัดอันดับด้วยวิวรายวัน
ที่น่าสนใจคืออันดับต้นๆกับอันดับปลายๆยอดวิวห่างกันมา(อันนี้กูไปเสือกมา+แอบนับวิวของนิยายท็อป)
ที่เท่าที่คุยกับหลายๆคน ถ้าวิวเกินหนึ่งพันภายในวันเดียวก็มีสิทธิ์ติด top 15-20 ละ ถ้าวิวเยอะกว่านั้นอันดับก็ขยับๆขึ้นไป
สำหรับ Top 7-10 นี่น่าจะประมาณสองพันอัพ ส่วนพวก Top ห้า ต้องเป็นระดับ 3-4 พัน และอันดับหนึ่งคือวิว 6-7 พัน
จริงๆนี่ก็เพิ่งต้นเดือน (ผ่านมาสิบวัน) ลองเอาจำนวนวันไปหารยอดวิวของเดือนนี้แบบหยาบๆก็ได้ว่าเฉลี่ยแล้วได้วิวกันวันละเท่าไหร่ (แต่จริงๆยอดวิวในวันพีคน่ะมันสูงกว่านั้นเยอะ)
แนวแฟนตาซีบางเรื่องเทมเพลตจ๋าเลย ต่างโลก ตัวเอกเทพ ฮาเร็ม การบรรยายก็งั้นๆ แต่วิวพุ่งหลายพัน คิดว่าคนมันเข้ามาอ่านตามกระแสหรือเปล่าวะ
ไม่ใช่ว่าการติด Top คือการการันตีว่านิยายเขียนดีในระดับนึง จนมีคนตามอ่านเยอะหรอ
มันจับกลุ่มคนอ่านส่วนใหญ่ในเว็บได้ด้วยล่ะ หมวดแฟนตาซีน่ะเห็นชัดเลย ฮาเร็มต่างโลก พลอตไม่ซับซ้อน อ่านง่าย ตอนไม่ต้องยาวมาก อัพบ่อยๆเข้าไว้ คนแม่งก็แห่กันเข้ามาอ่านแล้ว พวกนิยายที่แม่งเขียนละเอียด พลอตดีๆ ทำให้ลงบ่อยๆไม่ได้ แม่งก็ไม่ได้ผุดได้เกิดอยู่ในหลืบนั้นแหละ
ต้องพูดกันตรงๆว่ากลุ่มนักอ่านส่วนใหญ่ของเด็กดีมันไม่มีคุณภาพแหละ (ทั้งที่เงาและไม่เงา)
ส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กอะนะ อ่านแต่นิยายตามกระแส ย่อยง่ายๆ ไม่ต้องมีอะไรมาก
ระบบจัดอันดับมันก็แค่ดูว่าคนอ่านกลุ่มไหนเยอะสุด ซึ่งกลุ่มนี้เยอะกว่า นิยายพวกนี้ก็เลยขึ้น top ง่าย
ไม่ใช่ว่าจะไม่มีนิยายดีๆได้ขึ้น top กับเขาเลย แต่มันเบียดเสียงส่วนใหญ่ขึ้นมายาก
อยากหานิยายคุณภาพจริงๆ กูแนะนำให้ไปดูการเรียงยอดวิวรายเดือน
ดูแถวๆหน้า 2-3 ขึ้นไป แล้วกดดูนิยายที่เขียนมานานแล้ว อัพไม่บ่อยแต่มีวิวพอให้อยู่หน้าต้นๆได้
พวกนี้หลายๆเรื่องเป็นงานคุณภาพเลยมีฐานคนอ่านที่เหนียวแน่นจริง ถึงอัพน้อยก็เลยไม่หลุดอันดับไปไกลนัก
ปล. แต่กูยังคิดว่ามีคนปั่นวิวหรือแฮควิวได้อยู่จริงๆนะ top ตอนนี้ก็มีเรื่องม้ามืดผุดขึ้นมาติด top ได้แบบเฉยๆเลยหลายเรื่องทีเดียว
คือไม่ใช่นักเขียนเก่า ไม่มีฐานแฟนคลับเดิม เรื่องก็เพิ่งจะเริ่มเขียน มีไม่กี่สิบตอน ไม่เชิงจะเป็นแนวตลาด และเริ่มเขียนมาแค่เดือนเศษๆ
ตามประสบการณ์แล้วกูว่ามันต้องมีพลังงานอะไรบางอย่างอะ ไม่งั้นมันไม่มีทางเด้งขึ้น top ได้เร็วขนาดนี้
>>108 กุก็คิดงั้นว่ะ มีเรื่องนึงตอนมีนาวิวประมาณพันต้น แต่พอขึ้นเดือนเมษาไม่กี่วันยอดวิวใหม่ขึ้นไปแปดพันถึงวันนี้ก็ขึ้นสองหมื่นละ แค่อัพตอนใหม่รัวๆมันทำให้วิวเด้งขนาดนี้เลยหรอวะ จริงๆกุก็สงสัยอีกเรื่องที่วิวขึ้นพรวดๆนะ แต่มันแต่งพลอตจากเกมทำฟาร์มที่เป็นกระแสตอนนี้อยู่คนเลยแห่เข้ามาอ่านหรือเปล่า
เรื่องแฮกวิวนี่ขั้นหนักเคยมีดราม่าเป็นกระทู้นะ กุจำชื่อกระทู้ไม้ได้แล้วว่ะ พวกมึงลองไปส่องกันเอง
>>103 กุอ่านเรื่องนี้อยู่นะ ถ้าถามถึงหมวดสงคราม กุว่าโอเคเลย แต่ชื่อเรื่องแม่งมุ้งมิ้งหลอกคนอ่านสัส http://writer.dek-d.com/nusikan/story/view.php?id=1165064
>>109 ประเด็นคือ นิยายแต่งใหม่ มันต้องเริ่มจากวิวน้อยๆ
พอวิวน้อยมันก็อยู่หน้าหลังๆ (10+) ซึ่งนักอ่านส่วนใหญ่ไม่ค่อยขุดลงไปหากันหรอก
การจะขึ้นมาติด top 20 ได้ ยอดวิวต่อวันต้องมากกว่าพัน ซึ่งนิยายใหม่ที่อยู่ใต้ตมไม่น่าจะทำได้
มันเลยเป็นปริษนาว่าทำไมนิยายพวกนี้ถึงเด้งขึ้นมา top ได้โดยไม่ต้องสะสมฐานคนอ่านเป็นเวลาหลายเดือนเหมือนเรื่องทั่วๆไป ต่อให้เป็นเรื่องกระแส มันก็ควรจะอยู่ในซอกหลืบที่คนไม่ค่อยลงไปดูอยูดีน่ะ
กูไม่ชอบนิยายแฟนตาซีเดี๋ยวนี้เลย
ฝั่งออนไลน์หรือต่างโลกดอกเห็ดก็บรรยายไม่โอ แม้กูชอบแนวนี้ แต่กูไม่อิน
นี่กูไม่เหมานะ กูหมายถึงส่วนใหญ่ที่แต่งตามกระแส คนเขียนยังต้องเรียนรู้อีก
ฝั่งแฟนตาซีสายเวท กูไม่ชอบวิธีบรรยายถึงแสงสว่าง แสงจันทร์ แมกไม้ สายลมแล้วค่อยตัดไปที่ร่างบาง มือเรียวว่ะ
เพราะกูไม่ถนัดนึกภาพตาม แต่กูถนัดฟังบทบรรยายเหมือนฟังเสียงพากย์หนังมากกว่า กูเลยได้ยินแต่ อะไรแสงๆ ร่างสูง ร่างบาง เหี้ยไรก็เป็นประกาย คิดแล้วเซ็งสัส กูเลยข้ามไปอ่านแต่บทสนทนา
ระบบป้องกันการปั่นวิวมันก็น่าจะดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ แต่ของงี้ถ้าจะหาช่องโหว่ ยังไงก็ทำได้น่ะ
ยิ่งเห็นนิยาย top ที่พุ่งจากซอกหลืบขึ้นมาอยู่ข้างบนแบบผิดธรรมชาติแล้วกูยิ่งคิดว่ามันมีวิธีใหม่ที่เว็บกันไม่ได้อยู่
>>103 เห็นด้วย จับมือๆ เหมือนกูเลย กูเคยอ่านเรื่อง Dead for dead ปฏิบัติการพิฆาตทรชนอะไรซักอย่าง คืออ่านไปตอนแรก กลิ่นการ์ตูนลอยมาเลย พระเอกแม่งฮีโร่ชิบหาย (อาจเป็นเพราะกูเป็นพวกแอนตี้ฮีโร่) เด็กอายุสิบเจ็ดกลายเป็นตำนานของการปกป้องประเทศจากเหล่าร้าย มีฝ่ายดีฝ่ายเลวชัดเจน ฝ่ายดีก็ฝ่ายพระเอก มีคุณธรรม กล้าหาญ บลาๆ ส่วนฝ่ายตัวร้ายก็เลวเหี้ยๆ และทำไมก็ไม่รู้ว่ะ เห็นหลายๆคนชอบอ่านยังงี้
>>119 กูดูรูปดาราเกาหลีที่มันแปะแทนตัวน้องเอย ดูยังไงก็ไม่ตรงกับที่บรรยายว่ะ นี่หมอก็ใส่เสื้อลายหมีเท็ดดี้แบร์กับยีนส์สกินนี่ขาดๆด้วยนา ถึงจะเป็นหมอเด็กแต่แต่งตัวสบายเกินไปก็ไม่ใช่ป้ะ แถมเจอตรั้งแรกมีวิ่งเข้าไปหอมแก้มด้วยนะมึง เอาเข้าไป 555 หรือมารักษาตอนนี้เพราะจะได้เยกันสะดวกๆ ไม่ต้องถูกหาว่าเอาเปรียบคนป่วยมั้ง ก๊าก
>>120 หมอแต่งตัวนี่กูยังพอถูไถว่าหมอคงอยากสร้างความคุ้นเคยกับเด็กเลยไม่แต่งเต็มยศมา เพราะเด็กกลัวหมอ แต่วิ่งมาหอมแก้มนี่เข้าข่ายลวมลามเปล่าวะ เพิ่งเจอกันครั้งแรกนะมึง ถ้าเด็มซ่ามันลดอายุน้องเอยเป็นเด็ก 7-9 ขวบ ก็ไม่มีอะไรให้ติมากหรอกว่ะ แต่นี่วัยรุ่นจะสิบห้าแล้วมันเลยมีจุดให้ติโผล่มาพรึ่บ โอเค คนป่วยจิตเภทจะทำตัวเหมือนเด็กๆ เพราะสมองไม่โตตามวัยก็ถูก แต่มึงบรรยายซะกูนึกว่าร่างกายก็แคระผิดปกติไปด้วย ผู้หญิงผลักล้มได้สบาย นั่งตักผู้ชายเล่นชิงช้าแกว่งไปมา บลาๆ สมมุติว่าน้องเอยสูงประมาณ 130-150 ซึ่งถ้าสมองผิดปกติจนกลายเป็นจิตเภทแต่ร่างกายก็น่าจะสูงได้ประมาณนี้ว่ะ ยิ่งมีพี่เป็นนักธุรกิจกินดีอยู่ดีอาจจะสูงมากกว่านี้ก็ได้ ซึ่งมันไม่น่าจะเป็นไปได้เลยที่จะถูกผู้หญิงผลักล้มได้ง่ายๆ (อายุจะสิบห้าก็วัยรุ่นแล้วนะ เด็กผู้ชายมันก็มีแรงเยอะนะว้อย) และต่อให้ไปนั่งตักผู้ชายที่สูงกว่าแต่ก็ไม่น่าแกว่งชิงช้าไปมาได้เสมือนเป็นเด็กประถมต้น เว้นแต่มึงจะไปนั่งม้านั่งแบบโยกได้ที่มีพื้นที่กว้างกว่าหน่อย แต่นี่ชิงช้าทั่วไปในสนามเด็กเล่นที่เป็นแผ่นเล็กไม่กี่คืบ ผู้ชายสองคนจะนั่งซ้อนกันมันน่าจะหักตั้งแต่ตอนขยับเท้ายันพื้นแล้วล่ะ จะหาฉากโรแมนติกก็ดูสภาพแวดล้อมและวัตถุรอบตัวไปด้วยสิโว้ย
สับเยอะไปเปล่าวะ? นิยายเด็มซ่าเรื่องนี้กูรู้จักเพราะโม่งมาแปะและกูหยุดอ่านบทที่สามเพราะรู้สึกว่ามันมีอะไรหลายอย่างที่ง่อยมาก แต่พอเห็นพวกมึงกลับมาคุยอีกครั้งเลยกลับไปอ่านถึงตอนล่าสุด เห็นถึงความวิบัติหลายอย่างเลยว่ะ
มึงๆ เรื่องลอสของกัลสนุกป่าววะกูถามหน่อยกูไม่เคยอ่านเห็นรีวิวในเด็กดวกว่าดี แต่กูยังเข็ดกับเซวีอยู่เลยไม่กล้าซื้อ ใครใจดีรีวิวให้กูหน่อย
>>124 เรื่องลอสกูอ่านแค่บทแรกบทเดียว(ในเน็ต) ก็จบเลย ตัดฉากไปมาได้น่าปวดกบาลมาก แล้วไม่สมเหตุสมผลในหลายๆ เรื่อง เท่าที่อ่านรีวิวจากหลายๆ เจ้า นางเอกเป็นเด็กกำพร้า แต่เก่งฉลาดถึงขนาดเล่นฟิสิกแปรธาตุแยกสารได้ แต่แค่ถูกใส่ความว่าโกงข้อสอบเลยต้องเป็นเด็กแยกขยะเรียนต่อไม่ได้ คืออายุแค่สิบหกแต่เก่งขนาดนั้นมันจะไม่ได้ดีอย่างอื่นเลยเหรอวะ ความรู้ท่วมหัวแต่ทำได้แค่แยกขยะเก็บเงินรอวันออกจากเมืองไป หืม? แค่คนทำผิดจริงคือลูกเศรษฐีเจ้าของโรงงานและบ้านเด็กกำพร้าเลยไม่มีสิทธิหาทางเลือกให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นในรูปแบบอื่นรึไง ถ้าไม่รู้ว่าคนเขียนคือกัลฐิดา กูจะนึกว่าผลงานเด็กมัธยมหัดเขียน
>>131 เออว่ะ ส่วนใหญ่จะพูดแต่เซวีน่ากับบารามอส เสนานี่แทบไม่มีใครพูดถึง กูจำทู้อยากให้นิยายเรื่องไหนเป็นหนังในเด็กดีได้ โอเค บารามอสกับเซวีน่าติดกูก็ไม่อะไร แต่ไอ้เสนา มึงโผล่มาจากไหนวะ ก็ไม่เห็นจะเป็นนิยายที่ต่างจากสองเริ่องแรกตรงไหน จะว่าไปนี่มันรร.เวททั้งสามเรื่องเลยด้วยนี่หว่า
ห่วยกว่าบารามอสกับเซวีน่าก้เสนาธิการ กุเสียดายเงินที่ซื้อตอนเด็กชิบหาย ขนาดตอนนั้นกุเบียวน้ะ กุจำได้เลยไอ้สัสเล่มแรก ที่แม่งคัดเลือกเข้าบ้านเข้าหอซักอย่าง ก๊วนเพื่อนนางเอกแม่งได้บ้านเดียวกันติดทุกคน กุเหวอเลย เวลาต้องไปสืบ สู้กับตัวร้าย แม่งต้องขนก๊วนไปด้วย ตัวละครแม่งมีคู่หมด กุแยกนิสัยไม่ออกว่าใครเป็นใคร นางเอกมามุกปลอมเป็นชาย แปปเดียวพระเอกรุ้ พระเอกเย็นชาน่าเบื่อสัส ภาษาไม่ต้องพูดถึง น้ำเยอะ ไม่สวย แย่
ขอบใจที่รีวิวให้กูได้เข้าใจว่าไม่พัฒนาจากเซวีน่าเลย ส่วนตัวกูนะบารามอสสนุกดีเนื้อเรื่องกับคาแรคเตอร์ใช้ได้(แต่ก็ก็อปคาแรคเตอร์เขามาเยอะเหมือนกัน)ชอบการสอดแทรกข้อคิดของบารามอสดีแต่ก็ยอมรับว่ายังไม่ดีที่สุด เซวีน่ากูไม่มีไรจะชมนอกจากบรรยายละเอียดดี นอกนั้นก็เหี้ยมากทั้งคาแรคเตอร์ ความแมรี่ซู เนื้อเรื่อง คือทุกอย่างเลวหมดจนกูเสียใจที่กวาดที่เดียวสามเล่มตอนมันออกใหม่ๆแม่งอ่านไม่ถึงเล่มสามกูก็ไม่มีใจจะอ่านแล้ว กูเห็นในเด็กดวกมันพูดเหมือนลอสสูงส่งมากไงเลยมาถาม ส่วนเสนาธิการอะไรนั่นบอกตรงๆว่าไม่ได้อ่านกูเห็นมันแปลงจากหญิงเป็นชายก็รู้แล้วว่าไม่น่าสนุก แต่กูก้พลาดอีกรอบโดยการวื้อคิลเลอร์ปริ๊นเซส 555
>>135 บารามอส กูว่ายัดคำคมข้อคิดเยอะไปว่ะ อ่านเล่มหลังๆแล้วแอบรำคาญแต่ก็ยังโอเคอยู่
เซวีน่า กูอ่านเล่มแรกไม่จบซักที ดีที่ยืมเขามา กูว่าบรรยายละเอียดเกินไปว่ะ 555
เสนาธิการ ได้อ่านเล่มแรกฟรีในห้องสมุดมหาลัย ไม่ประทับใจอะไรเลย ยิ่งเคยอ่านสองเรื่องแรกยิ่งงั้นๆว่ะ พออ่านฆ่าเวลาได้แต่ไม่อ่านก็ไม่เห็นเป็นไร
กูกลับชอบเสนาธิการว่ะ เป็นเรื่องที่กูไม่เกลียดนางเอกมั้ง นิสัยไม่น่ารำคาญ กูเลยชอบ อ่านซ้ำหลายรอบมาก บารามอสตอนเด็กๆคือที่หนึ่ง ส่วนเซวีน่า...กูเพิ่งรู้ว่าคำจำกัดความของตัวละครในเรื่องนี้คือแมรี่ซู ถึงว่าขัดใจกูสัดๆ นางเอกจะเทพไปไหนวะเนี่ย
>>136 สำหรับกูเซวีน่าไม่น่าเรียกว่าตำนานได้บารามอสกูยังไม่เรียกตำนานเลยกูจัดแค่หนังสือดี เซวีน่านี่ไม่มีเหี้ยอะไรเลยตัวละครแบนเนื้อเรื่องแบน กูรำคาญพวกแฟนคลับที่เวลากูวิจารณ์เสือกออกมาดิ้นกัน กูก็แค่พูดไปตามน้ำเอง คำว่าตำนานมันต้องระดับแฮรี่ เดอะลอร์ด นิยายไทยถ้าระดับตำนานกูว่ารุ่นเก๋าๆอ่ะรุ่นใหม่กูยังไม่เจอ
>>137 ถ้าสนุกเดี๋ยวกูลองหามาอ่านเสนาธิการอ่ะ กูเกลียดเฟมีลเหี้ยๆดูก็รู้ว่าพยายามก็อปคาแรคเตอร์เฟรินมาอีลีโอก็คาโลมาเลย แต่ที่น่าเสียใจคือคาแรคเตอร์เหี้ยกว่าแรบบิทมากจนเกินไป ถ้าบอกว่ากูอวยบารามอสมากกว่าเซวีน่ากูก็ยอมรับเพราะเซวีน่ากากมากสำหรับกูแต่ที่กากกว่าเซวีน่าคือคิลเลอร์ปริ๊นเซส
บารามอสกูเคยตามอ่านอยู่นะ หนุกดีช่วงแรกๆ แต่เล่มสุดท้ายกูมึนชิบหาย เนื้อเรื่องแม่งวนเวียนไปมาหรือสมองกูไม่ถึงก็ไม่แน่ใจ บางครั้งตัวละครแม่งพูดกันเอง4-5คนไม่บอกกูเลยว่าใครพูด กูนี่ต้องใช้สมองชิบหายกับการคัดกรองว่าใครพูดประโยคไหน จากเมื่อก่อนติดๆเรื่องนี้ กูเจอเล่มสุดท้ายกูยอมเลย หลังจากนั้นก็ไปอ่านแมรี่ซูแก้เครียด ใช้สมองเยอะเกิน
ไม่ชอบการแบ่งหมวดนิยายในเด็กดีว่ะมึง กูว่านิยายเรื่องนึงมันมีหลายมิติปะวะ จะมาติดป้ายมันว่า สอบสวน แฟนตาซี อะไรงี้แม่งตลกอะ
อย่าง star wars งี้ แม่งไม่ใช่ไซไฟแน่ๆ เอาให้ใกล้เคียงที่สุดคือแฟนตาซีไซไฟ แล้วมันควรจะไปอยู่ไหน
กูว่ามันควรยกเลิกหมวดนิยายแล้วไปเน้นพัฒนาระบบ tag เอา ใครอยากติด tag อะไรติดไปตามนั้นเลย
>>139 นางเอกเป็นเจ้าหญิง พอเชื้อพระวงศ์ถูกลอบฆ่านางเลยต้องหนีไปอยู่กับพ่อทูนหัว ปลอมตัวเป็นนักฆ่าฝึกฝีมือ ต่อมาได้งานต้องไปเป็นองค์รักษ์พิทักษ์เจ้าชายในโรงเรียนโดยใส่แหวนเวทปลอมตัวเป็นผู้ชาย แล้วเจอความเรื่องขีดสายเลือด บลาๆ โดยรวมเหมือนได้ 'แรงบันดาลใจ' จากเรื่องบารามอสผสมกับนารูโตะว่ะ(ฮา) มีสองเล่มจบนะ
ระบบติด tag มันไม่ค่อยมีคนใช้ป่ะ ?
บางเรื่องก็ไม่ได้ใส่ tag อะไรเลย
>>138 กู 137 นะ อยากให้มึงลองเปิดใจดู อ่านแค่เล่มแรกก็ได้ ไม่ชอบไม่เป็นไร แต่กูโอเคกับเสนาฯมากกว่าเซวีน่าล้านเท่า เสนาฯนางเอกเก่งก็จริงแต่นิสัยไม่รำคาญ มีทำอะไรพลาดตั้งหลายอย่าง แต่ก็สู้ไม่ถอย ชอบเพราะแบบนี้มั้ง ไงถ้าลองแล้วคิดยังไงมาบอกกันบ้างนะ ส่วนที่มึงพูดถึงเซวีน่านั้นกูเห็นด้วยทุกประการ เจ็บปวดว่ะ นิยายที่เคยชอบ กลับมาอ่านตอนโตแล้วรู้สึกเหี้ยมาก
>>152 มันไม่เห็นแปลกเลย มันไม่ได้แต่งนิยายกันเพราะมีไอเดียบรรเจิดหรือพล็อตล้ำ ๆ อะไรหรอก แค่แต่งตามกระแสนิยายดัง ๆ ฉะนั้นมึงอย่าไปหวังอะไรกับพวกนี้มากเลย
พออ่านนิยายพวกยุ่นเยอะ ๆ แล้วกูรู้สึกว่าสุนทรภู่นี่แม่งอย่างล้ำเลยนะ แต่งนิยายโลกแฟนตาซีสาวมอนแถมฮาเร็มตั้งแต่สมัยนู้นเลย
เดี๋ยวนี้นิยายเด็กดีแบบดีๆหายากมากก บางเรื่องดีแต่ไม่ดัง บางเรื่องไม่ดีแต่เจือกดัง กูเจอเรื่องตรงแนวกูทีนี่แทบจะปิดซอยเลี้ยง แม่งหายากชิบ นิยายติดท็อปแม่งตัวดีเลย นักเขียนซ้ำๆ ดูไม่มีพัฒนาการเลยว่ะ ได้แต่บ่นอยู่ตรงซอกหลืบ กูบ่นเดี๋ยวติ่งเห่อหมอยแม่งเล่นกูอีก กลัวแล้วความหน้ามืดตามัวนี้
กูไปลองอ่าน Monster Soul มา สำหรับกูภาค1มันสนุกดีนะ คนอื่นว่าไงมั่ง
ตอนนี้เห็นนิยายหมวดแฟนตาซีมีแนวเกิดใหม่ต่างโลกเยอะมากๆ เยอะจนแบบกูไม่รู้จะอ่านเรื่องไหนอ่ะเพื่อนโม่ง คือกูยังไม่เคยอ่านสักเรื่องเลยนะ แต่พอคิดจะลองมันไม่รู้จะเริ่มตรงไหนไง แถมกูไม่อ่านแนวเกมออนไลน์ด้วย ถ้าเพื่อนโม่งคนไหนมีเรื่องแนวเกิดใหม่ต่างโลกที่เจ๋งจริงอยากบอกต่อ ก็ลองแนะนำมาได้นะ อยากลอง อยากเลิกอคติ แต่เลือกไม่ถูกจริงๆ ละลานตาเกิ๊น
ปล.กูคือ 137 และ 151 แหละ
>>160 กูยังไม่อ่านเหมือนกันแนวออนไลน์ แนวต่างโลก แนวจีนอะไรนี่กูก็ยังไม่ได้อ่าน สรุปคือกูไม่ค่อยได้ตามเลยนิยายกระแสของไทย ช่วงนี้ไปดูของนอกด้วยความเบื่อ แฟนคลับน่ารำคาญแล้วนักเขียนที่ไม่ฟังความเห็นคนอ่านเลยน่ารำคาญกว่าขั้นสุด
>>156 กูมองว่าถ้านักเขียนไม่นำก่อนแฟนคลับไม่ค่อยออกตัวแรงนะพวกแฟนคลับดุๆคือนักเขียนมันดิ้นก่อนลูกหาบเลยตามมาติดๆ กูเกลียดตรรกะทำให้ได้อย่างเขาก่อน ไม่ก็ อิจฉาล่ะสิ คืออีเหี้ยกูไม่ได้ด่าเอามันส์นะกูวิจารณ์เรื่องไหนกูก็บอกออกจะละเอียด บางทีกูก็อยากจะถามว่า บก.เก่งๆก็ไม่ได้เขียนหนังสือได้ดีกว่านักเขียนที่เขาดูต้นฉบับป่าววะ คือความถนัดใครความถนัดมันพวกมึงจะอะไรนักหนาวะ กูเคยเปิดร้านวิจารณ์อยู่ช่วงหนึ่งแล้วใช้ไอดีอื่นเปิดมีนักเขียนนางหนึ่งมาขอให้วิจารณ์ตามปกติกูก็ว่าไปตามน้ำปรากฎว่ากูนี่โดนยับเลย 555 หนักๆเข้าแฟนคลับแม่งบอกตรรกะทำให้ได้อย่างเขาก่อนทำเอากูขึ้นเลย แปะนิยายอัดหน้าแม่งเงียบกริบไม่มีอะไรจะด่ากูเลย แฟนคลับแม่งแค่ไม่เท่าไหร่เสือกวอนนาบี มาขอกูแท้ๆเวร กูแค้นไม่มีอะไรเลยมาบ่น รู้สึกแม่งโดนหยาม
หลายเรื่องเดี๋ยวนี้ได้กลิ่น destruction flag otome จ๋าเลย
>>164 กูเจอสองเรื่องเลยล่ะ คนเขียนย่อยแรงบันดาลใจไม่หมดรึเปล่าวะถึงกลิ่นโชยขนาดนั้น แต่กูว่าอีกหน่อยมันคงเป็นกระแสแน่ๆ จากเกิดใหม่ไปต่างโลกสร้างฮาเร็มสาว กลายเป็นเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในเกมสร้างฮาเร็มหนุ่มและสาว มันคือการรวมกันของแนวเกมออนไลน์กับไปเกิดใหม่ในต่างโลกรึเปล่าวะ
>>167 เป็นแนวตัวเอกกลายไปเป็นตัวร้ายในโลกเกมจีบหนุ่ม คือตัวเอกแม่งไม่ได้ไปปักธงกับใครหรอก คนที่ได้รับบทเป็นนางเอกในเกมแม่งไปปักหมดแล้ว ดีที่ว่ายังมีตัวละครฉลาดๆ(น่าจะ)ไปคู่กับตัวเอกกูอยู่ เป็นแนวเสียดสีเกมจีบหนุ่มอะมึง แบบตัวละครที่โดนปักธงจากที่เคยฉลาดชิบหายก็จะความรักบังตา สมองฝ่อทันที
>>162 ตุ๊ดกูเคยตามอ่านตั้งแต่ก่อนออกเล่ม สนุกชิบหาย สนุกสัสๆ สนุกแบบกูยอมตายขายบ้านซื้อ
แต่พออ่านรอบสองมันไม่เหมือนเดิมว่ะ กูเลยสรุปได้ว่า ตุ๊ดฯ มันพล็อตดี แต่ลีลาไม่เด่น เหมาะสำหรับการตามอ่านไม่ตามซื้อ(กูอ่ะนะ)
ตอนหลังๆ เล่มสามกูตามอ่านไม่ทัน เลยไม่ได้อ่านอีกเลย แต่กูชอบองค์ชายแพนด้านะ น่ารักสัส 555
>>162 ทรราชฯ กูก็อ่านอยู่ คันปากมานานละ กูไม่แน่ใจว่าเพราะแปลจากอิ๊งรึเปล่า แต่ภาษาปวดตับชิบหาย บางอันถอดความมาทั้งดุ้นแบบรูปประโยคอิ๊งชัดๆ กูอยากบอกคนแปลมากว่ามึงช่วยเกลาสำนวนให้ค่อนจีนหรือค่อนไทยไปเลยได้ไหม พวกหนังสือแปลฝรั่งยังไม่ขนาดนี้เบย เกลียดสุดคือ ตาสีออบซีเดียน 5555 อีเหี้ย นี่กูอ่านแฟนตาซีตะวันตกอยุ่เหรอวะ ถ้ามึงจะแปลขนาดนี้
โดยตัวเรื่องก็ซูสัดๆ นางเอกเก่งเว่อวังมาก พระเอกก็หลงนางหัวปักหัวปำ ทำเหี้ยอะไรถูกเสมอ สนับสนุนทุกอย่าง หลงเมียยิ่งกว่าเซียวเสา ตกหลุมรักง่ายมาก ตัวร้ายก็ดูกากๆ โง่ๆ ผจญภัยไปเรื่อยๆ อะไรแม่งก็เข้าทางพระนางหมด นางเอกไหนบอกเป็นนักฆ่า กูเหมือนอ่านนิยายแจ่มใสมากกว่า
แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าอ่านเอามันสะใจก็พอได้อยู่ ทีสำคัญคืออัพเร็ว กูไม่มีอะไรอ่านยังไปอ่านทรราชได้
บ่นไปบ่นมากูก็อ่านอยู่ดี รีบแปลต่อนะจุ้บๆ กูรออ่าน 555
แนวจีนกูชอบสุดคือ เม่ยกงชิง ความเรียลมากสุดในบรรดาเรื่องแปลในเด็กดีที่กูอ่านอยู่ นางเอกกว่าจะขึ้นจากชาติกำเนิดต่ำต้อยได้คือลำบากจริงจัง ไม่ใช่เจอ ผ. ดี แล้วดึงง่ายๆ นางใช้ความฉลาดค่อยๆ เผยคนอื่นว่ากูฉลาดนะ 5555 แล้วจนยัดดนี้กูบังเดาไม่ออกว่าใครพระเอก ลังเลระหว่างหวังหงกับซุนเยี่ยน กูชอบซุนเยี่ยนมากแต่ดูเหมือนนักเขียนดันหวังหงว่ะ
ติดแค่สำนวนแปลอีกนั่นแหละ บางอันก็งง แต่เรื่องสนุกกูให้อภัย
กูไม่สามารถคุยอะไรกับพวกมึงได้เลยเนื่อจากกูไม่อ่านทั้งแนวต่างโลกและจีน ปาดน้ำตาแปปกูไม่รู้เรื่อง
ถ้ามู้คึกคักขึ้นจะมีหิ้งโม่งแบบห้องLNมั้ย
>>162 มึงกูชอบ Duke's Daughter มากเหมือนกัน กูอ่านอิ้งถึงตอนล่าสุดแล้วชอบนางเอกมากๆเลย แต่กูไม่ชอบทรราชตื๊อรักเลยว่ะ คิดเหมือน >>172 เลย เห็นตาสีออบซีเดียนแล้ว...มองบน กูอ่านไปได้ไม่กี่ตอนก็ขอบายต้นฉบับหกพันกว่าตอนแล้วหนิ ดูท่าทางกูว่าออกทะเลแหงๆ หกพันกว่าตอนยังไม่จบด้วยกูลาล่ะตามอ่านเรื่องอื่นดีกว่า
>>177 กู 162 นะ ดีใจที่หาคนติ่งได้เหมือนกัน กูชอบนางเอกมาก เรื่องนี้มีสิ่งเดียวที่กูไม่อ่านคือข้อมูลเกี่ยวกับบัญชี... สมองน้อยๆกูทำงานหนักเกินไปเลยต้องหาทางผ่อนคลายโดยการเอาเวลาไปแซะยูริ ส่วนทรราชตื๊อรักนี่แม่งหกพันเลยหรอวะ มึงไม่ได้อำกูแน่นะอะไรคนเขียนแม่งจะฟิตขนาดนั้น
ว่างๆ กูมารีวิวนิยายในเด็กดีแบบสั้นดีกว่า
กู180เองนะ กูอ่านเยอะมากในเด็กดี เดี๋ยวกูโพสต์
มาล่ะ
บอกข้อเสียเยอะหน่อยล่ะกัน
แนวเกมออนไลน์
Monster soul online แนวพระเอกเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่พ่ายแพ้พระเอกอีกคน(ต้นเรื่องเป็นคู่แข่ง) เข้ามาเล่นเกมเพื่อชนะสงครามในเกมเพื่อพิสูจน์ฝีมือ ประมาณแข่งเป็นผู้นำสมาพันธ์โดยตัดสินจากสงคราม เรื่องนี้สนุก มีหลายคนการันตี เเนวเรื่องดี กระจายบทก็โอ ข้อเสียคือภาคสองดันเอาบทของเนโรขึ้นก่อน ส่วนมากนักอ่านมักยึดกับตัวละครเอกภาคแรก แต่เขียนบทของเนโรสนุกดีแต่มีคนข้ามเยอะเพราะไม่ใช่ศิลาซะงั้น
Element online เรื่องประมาณ พระเอกมีเหตุให้ต้องเลิกเล่นเกม แล้วผ่านไปสักพักก็กลับมาเล่นเกมแล้วพบว่าตำนานที่สร้างไว้กับเพื่อนๆสมัยก่อนมีคนมาสวมรอยอ้างชื่อ. ดำเนินเรื่องใช้ได้อยู่ แต่พระเอกแม่งเก่งเว่อไปบทปูมาฝ่ายพระเอกเยอะไป ลดความเก่งพระเอกเยอะๆเถอะ แนวแมรี่ซู แถมแต่ละเรื่องที่คนเขียนคนนี้แต่งทุกพระเอกเก่งสัสๆ เปลี่ยนไสตล์บ้าง เหมาะสำหรับผู้ที่อ่านแนวแมรี่ซู
How to be game idol แนวเรื่องแปลกน่าสนใจ เกี่ยวกับตัวละครในเกมค่างเกมมาเจอกันมาเเข่งกัน พระเอกเป็นตัวละครจากเกมพิกเซล ปะทะกับเกมรุ่นปัจจุบัน. แต่พล๊อตโหว่สิ้นดี ให้เหตุผลว่าเกี่ยวกับทำไมยังไงกับเกมไอดอลและเกมอะคาเดมี่ไม่ดีพอ ไม่เข้าเลย เอาแต่เซอวิสสายวายมากไป สำหรับผู้อ่านสายไม่คิดอะไรมากกับสายจิ้นวาย
แนวแฟนตาซี
ดุจตะวันกับซาตาน. นางเอกไปโลกปีศาจไปเรียนหนังสือแต่บังเอิญไปช่วยซาตาน เรื่องนี้อวยนางเอกมากสัสๆ. จะโชว์ความฉลาดก็ให้ดูฉลาดมีชั้นเชิงหน่อยดิ. เรื่องค่อนข้างเรียบๆแต่ก็น่าอ่าน(อย่าเผลอไปซื้อแล้วไม่จ่ายคนเขียนทวงแบบหน้าเงิน) เหมาะสำหรับผู้ที่อ่านแมรี่ซู กับอ่านแบบไม่คิดอะไรมาก ไม่ต้องอ่านก็ได้
I am ex demon king พระเอกคือจอมมารกลับมาเกิดแล้วติดคำสาปทำให้อ่อนแอ ไม่เก่ง ไม่ฉลาดซวยทุกวัน ประสบอุบัติเหตุทุกครา เรื่องนี้สนุกครบรส แต่งบทของรัสเซลล์จากธรรมดามาเป็นเอ็นดู ความนิยมพุ่งในบทลูกมากกว่าบทครู เล่าความรักของตัวเอกได้ผูกพันและลึกซึ้ง ลูกน้องก็ใช่ว่าพอเป็นพระเอกของเรื่องก็เขียนบทจงรักภักดีน่ามืดตามัว แต่เขียนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสร้างความซื่อสัตย์. ข้อเสีย โดนตัดเล่ม ทำให้บางปริศนาของตัวละครเล่าแบบรัดๆ บางอันถูกยกไปไว้ในช่วงพิเศษที่คนเขียนไม่ได้ลง จนภาคต่อมาเล่าแบบรวบๆ
War มหาลัยการสงคราม. แนวพระเอกเข้าไปเรียนมหาลัยวอร์ ที่สอนเกี่ยวกับสงคราม เอาเทพนิยายปนกันไปทั้งนอร์ส กรีก ญี่ปุ่น คริสต์ อียิปต์ เวทมนต์ พลังจิต ปีศาจ เทพ กับ เทคโนโลยี เครื่องบินรบอะไรเทือกนี้. เรื่องนี้บริหารจัดการฮาเร็มได้เยี่ยม ใช่อยู่ดีๆจะมีสาวมาหลงตัวเอก แต่ละคนล้วนมีเหคุการณ์ผูกพันกับพระเอกจนก่อเกิดความรัก และใช่ว่าจะรักหลงไปเลย อย่างตอนที่เหล่าสาวๆรู้ว่าพระเอกมีอาเธน่าเป็นไอดอล และปลื้ม พวกนางไม่พอใจ จนไปเชือดพระเอกแล้วบอกความรู้สึกราวๆ ก็รู้ว่าฮาเร็มคงไม่หยุดที่จำนวนแค่นี้ อุส่าห์เตรียมใจไว้ แต่ก็ใช่ว่าจะพอใจที่ผู้ชายที่ตัวเองรักไปหลงคนอื่น จนพระเอกต้องไปง้อ ต้องไปขอโทษ เหมาะสำหรับสายฮาเร็ม สายต่อสู้
Doombringer 5th พระเอกเป็นลูกผู้สร้างหายนะ เเล้งจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเอกคับแค้นใจแล้วเลือกเส้นทางผู้สร้างหายนะเรื่องนี้ก็ใช้ได้ แต่สกิลการค้างไม่มากเท่าไหร่ เนื้อเรื่องไม่ดึงดูด ดูธรรมดาไป เหมาะสำหรับผู้ที่อยากอ่านพระเอกจะเป็นตัวร้าย แล้ววางแผนเพื่อเป็นผู้สร้างหายนะ
อวาลอน พระเอกคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์แล้วถูกจับโยนเข้าโรงเรียนปีศาจ ไปๆมาๆก็เป็นครึ่งปีศาจครึ่งเทพ ข้อเสีย กระจายบทสาวๆไม่ดีพอควร สกิลก่อสงครามกองอวยต้องพัฒนาให้มากกว่านี้ เนื้อเรื่องกำลังเข้าบทแมรี่ซู ไม่ต้องคิดอะไรมากถ้าจะอ่านเรื่องนี้
กูพิมพ์ยาวสัสๆ ทั้งที่บอกว่าสั้นแท้ๆ ผิดตรงไหนแก้ด้วยเน้อ
เท่าที่อ่านเหมือนI am ex demon kingนี่จะข้อเสียน้อยสุดนะแหม่ ต้องบอกว่านั่นนับเป็นข้อเสียด้วยเหรอ 555
กูเคยอ่านแค่ I am ex demon king แต่อ่านได้แค่ 20+ ตอนนะ จำได้ว่าตอนแรกชอบมากเพราะปูบทมาดีทุกตัว แต่อ่านไปถึงยี่สิบกว่าตอนนั้นก็ยังแค่ปูบท แล้วพระนางก็หวานจนขนลุก รักกันตามกันมาเป็นชาติ กูหยุดอ่านไปเพราะทนความเลี่ยนของนางเอกไม่ไหว มึงจะรักอะไรกันนักหนา แดกกันเลยซิแดก! อาจจะเพราะแสดงความผูกพันก่อนที่กูจะซาบซึ้งกว่าก่อนหน้านั้นพวกมึงผ่านอะไรกันมาก่อน กูเลยขนลุก ถ้าชอบแนวรักแฟนตาซีมันก็โอเคนะ แต่กูมันสายแฟนตาซีมากกว่ารักเลยไปไม่รอด หมั่นไส้พระเอกด้วยไม่รุ้จะง่อยไปไหน เข้าใจว่าต้องค่อยๆ โตชะ แต่บางทีก็ง่อยไป แต่เรื่องนี้ลูกหาบเค้าเยอะนะ น่าเสียดายสถาพรไม่น่าตัดเล่มจบ มันน่าจะขายได้ในความเห็นกู
ดุจตะวัน คนเขียนชอบอวยนางเอกมาก ขำมาก เสนออะไรง่อยๆ ง่ายๆ ทุกคนก็หันไปมองแล้วชมในใจว่าฉลาด เก่ง บลาๆ สัส ขำมาก
สำหรับกู เรื่องนี้คือฟิคคิวบิกชัดๆ จอมมารหลินหลานเซ่อ กับหนูนาคภาคยั่วยวน
สำนวนธรรมดาค่อนแย่ เรื่องนี้กูจัดให้ low grade สุดในบรรดาท็อปแล้วว่ะ
มีใครเคยอ่าน Agricola ไปทำฟาร์มที่ต่างโลก บ้างไหม
เดี๋ยวจะหาว่ากูเอาแต่ด่า 5555+ มาๆ กูอวยบ้าง
สลับรักพรรคมารอลเวง ผ่านพิจารณากับ สนพ. อรุณแล้ว แต่ไม่รู้จะได้ออกชาติไหน กูรอมาก็นานแล้วนะเนี่ย!
แนวจีนโบราณ นางเอกเป็นคุณหนูคู่หมั้นรัชทายาท ถูกถอนหมั้นอับอายเลยไปโดดน้ำตาย ปรากฎว่าวิญญาณหลุดไปเจอหญิงสาวอีกคนพอดี ต่างคนต่างมีทุกข์ แล้วก็ตกลงสลับร่างกัน มารู้อีกทีคือหญิงอีกคนนั้นเป็นนางมารอันดับหนึ่งในยุทธภพ นางเอกมีร่างกายพื้นฐานวรยุทธแต่เสือกใช้ไม่เป็น กระทั่งกลับไปที่พรรคเจอกำแพงยังกระโดดข้ามไม่ได้(คนในพรรคขั้นต่ำสุดยังข้ามได้) ลูกพรรคก็ไม่ธรรมดา ตัวละครฮาสัสๆ ตั้งแต่ทูตซ้ายคลั่งประมุข คุณชายไป๋พรรคธรรมะที่ซื่อบื้อมาก ไปจนถึงหมอเทวดาขี้บ่น 555 เดินเรื่องดี สำนวนดี ตลกดี เรื่องนี้กูอวยสุดใจ
>>178 >>179 กู177เอง ไปเช็คมาเมื่อกี๊ อิ้ง สี่ร้อยสิบสองตอน ต้นฉบับเว็บจีนหกพันเจ็ดร้อยสิบตอน
ด้วยความที่ตอนนึงมันสั้น? กูอ่านไปหน่อยเดียวเอง ก่อนอ่านไปเช็คมาว่ามันจบยังพอเห็นจำนวนตอนก็ลาก่อนนะ เรื่องนี้ทำให้กูนึกถึงชายาสะท้านแผ่นดินที่กูอ่านจบไปเล่มเดียวจากสิบกว่าเล่ม...
179 กูเชียร์ไอริส ให้ช่วยกู้ประเทศไม่ก็สร้างประเทศใหม่เลย ส่วนยูริถ้าแกล้งโง่จริงๆจะน่ากลัวมาก กูกำลังรอพระเอกประกาศตัวอยู่ ถึงตอนนี้จะคิดว่ารู้ว่าเป็นใครแล้ว คู่กับนางเอกไปช่วยกันสับเอ็ดกับยูริ 555
>>190 มึงกูก็อวยเรื่องนี้มากฮาจริงๆ พยายามอ่านช้าๆไม่ให้ทันตอนล่าสุดอยู่ ออกเป็นเล่มเมื่อไหร่จะรีบสอยเลยชอบมาก รู้สึกคนที่ปกติที่สุดในเรื่องจะเป็นหมอเทวดานะ
ขอถามเพื่อนโม่งหน่อย
เดี๋ยวนี้กระแสนิยายเปลี่ยนไปรึป่าว แทนที่จะมุ่งตีพิมพ์ สนพ.ก็ออกหนังสือใหม่น้อย กลายเป็นเขียนออนไลน์ให้ตรงใจนักอ่าน แล้วขายแบบเด็กดีหรือEbook พอกระแสดีหน่อยก็ค่อยพิมพ์มือเอง นิยายเลยคุณภาพไม่ต้องมาก ขอแค่โดนนักอ่าน
คือกูดูจากยอดขายในเด็กดี เรื่องของนกฮูกกับเมริวค่อนข้างธรรมดาถึงแย่ นิยายรักของเนตรภัคตรานี่ไม่ไหวเลยแย่มาก คุณภาพต่ำแต่คนซื้ออ่านเพียบ
สมมติกูจะเขียนนิยายเพื่อเล็งเป้าลูกค้าออนไลน์ต้องทำไงดีอ่ะ กูส่องมาพักนึงล่ะบางเรื่องเขียนดีขายไม่ออก เรื่องห่วยๆแต่ขายดี กูควรจับจุดไหนยังไงดี ข้าน้อยขอคำแนะนำด้วยเถอะ
>>195 ค่าตอบแทนต่างกันเยอะนะเพื่อนโม่ง สนพ.ได้เงินก้อน พอหมดสัญญา 5 ปี ก็เอามาลงขายออนไลน์ หรือตีพิมพ์เองได้อีก ขณะที่สายออนไลน์มันขายเรื่อยๆ ยกเว้นว่าแฟนคลับเยอะสัสๆ ของนกฮูกกับเมริวกูไม่รุ้นะ แต่เคยแวะไปดูงานเนตรภัคตรา นางไม่ได้มีแฟนคลับมาก่อนแบบนกฮูก และงานนางแย่มากถึงมากที่สุด แต่ที่ขายได้กูคิดว่า นางโปรโมทหนัก หนักมาก แชร์ลงเฟซบุ๊กตามกรุ๊ปต่างๆ แล้วแคปชั่นก็ดึงจุดขายหลายจุด เช่น ฉากเรท บทคำพูดที่พระเอกขอมีเซ็กซ์กับสาวบริสุทธิ์(คือนางเอก) ส่วนนี้ดึงป้าๆ อยากอ่านเรทมาได้ ไม่รู้มีจริงมั้ยแต่เรียกว่าขุดบ่อล่อปลา และอีกส่วนนางก็บอกกลายๆ ว่าเป็นแฟนฟิคกระทู้พันทิป ตุ๊ดไปเกณฑ์ทหาร ทำให้ดึงแฟนคลับจากพวกนั้นมาได้ กูเองก็ตามเข้าไปอ่านเพราะกูชอบพี่ตุ๊ดภัทรว่ะ
กูว่าเรื่องพวกนี้มันอยู่ที่เทคนิคการขายมากกว่าจะเป็นเรื่องเขียนดีเขียนไม่ดี ถ้าเขียนดีแต่โปรโมทไม่ดีมันก็ดับ
เสียดาย Dragon heart ได้ยินว่าดี แต่ปกเหี้ยกูซื้อไม่ลง รอสถาพรลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลก่อนดีกว่า สนพ.พวกนี้แม่งหักหลังกูดีนัก กูไม่ซื้อแม่งละ
>>196 ขอบใจโม่ง งานเนตรภัคตรากูถึงขั้นกุมขมับดันมีคนซื้ออ่านด้วยนะ กูเข้าใจเรื่องค่าตอบแทน แต่ดูเหมือนสนพ.ซบเซาไม่ค่อยอยากเปิดเรื่องใหม่ ไม่มีคนลงทุนนักเขียนใหม่ก็เลือกทำเอง ได้น้อยหน่อยแต่ยังมีโอกาส
Dragon heart กูได้อ่านก่อนตีพิมพ์ สำนวนดีแต่ไม่ใช่แนว มันไม่ไปทางใดทางนึงสำหรับกู ปกก็สวยดีทำเป็นลายกระจกโบสถ์ ก็แล้วแต่คนชอบนะ
>>197 มีคนพูดกันว่าเศรษฐกิจซบเซาคนซื้อน้อยลง กูไม่คอ่ยเห็นด้วยว่ะ เพราะพวกทำมืองี้แม่งก็จองกันปกติ ที่มันดูซบเซาเพราะ สนพ. หักหลังลูกค้าบ่อยเกินรึเปล่าวะ เหมือนพอมันลดราคากระหน่ำ กูก็รอตอนมันลดก่อน ราคาปกติไม่ซื้อ รอไปสิ ตอนนี้ทุกที่ลดหมดเลย พวกสนพ. ห้องสมุด ที่เปิดจองแม่งก็ไปได้ดีอยู่ แต่รอดูว่าลูกค้าจะโวยเรื่องมันหักหลังเรื่อง box จนไม่ซื้ออีกป่าว
ปล. กูไม่ชอบลายเส้นงี้ มีคนอวยจนกูพร้อมซื้อแล้ว เจอลายเส้นนี้กูจอด เสียใจว่ะ
>>198 หนังสือเขาค้างสต็อกอยากปล่อย กลายเป็นคนรู้แกวรอซื้อลดราคา เปิดหนังสือใหม่เลยไม่ปังจนไม่กล้าลงทุนมาก มันผิดที่นโยบาย ลดกระหน่ำขนาดนี้เป็นใครก็เฟลจะรีบซื้อให้ช้ำใจทำไม กูก็ชอบของลดพวกเล่มใหม่ถ้าอยากอ่านมากจะไปหยิบชาวบ้านก่อน
สรุป อยากจับลูกค้าออนไลน์ต้องมั่นโฆษณาโปรโมทให้เยอะสินะ จับตลาดแล้วล่อหลอกให้ได้
มันซบเซาเพราะ สนพ. จับกลุ่มลูกค้าไม่ตรงจุดเว้ย กูไม่รู้ว่าเขาเรียนการตลาดหรือศึกษาการตลาดกันมาบ้างรึเปล่า
อย่างแรกคือนิยายแฟนตาซีไทยเนี่ยมันมีสินค้าทดแทนกันได้(แถมดีกว่าด้วย) คือ LN แปล
นิยายแฟนตาซีไทย เอาจริงๆคุณภาพไม่ได้ดีกว่า LN แปล ของญี่ปุ่นเลย (มีดีกว่าห่วยกว่าคละๆกันไป แต่เรื่องแปลดังๆส่วนใหญ่จะดีกว่า)
กลุ่มผู้อ่าน ส่วนใหญ่ก็เป็นนักเรียนนักศึกษา ซึ่งไม่ได้มีเงินถุงเงินถังที่ไหน ให้เป็นคนวัยทำงานก็ใช้ว่าจะจ่ายได้ไม่อั้น
พวก LN ขายอยู่เล่มละ 120-160 (ยกเว้นของ DEX ที่ทำเล่มใหญ่) ซึ่งเป็นราคาในระดับที่เหมาะสมกับคุณภาพและกำลังซื้อของผู้อ่าน
แต่นิยายไทยกูเห็น สนพ. ไหนๆแม่งก็ทำออกมาเล่มละ 300++ คือนิยาย DEX ยังไม่แพงขนาดนี้เลย
แล้วคุณภาพมันก็ไม่ได้ดีกว่าเรื่องดังๆของญี่ปุ่นด้วยนะ กลายเป็นว่าคุณภาพก็ต่ำกว่า แถมราคาแพงกว่า
ต่อให้คุณภาพเท่า หรือดีกว่านิดหน่อย แต่ราคาแบบนี้ ฐานลูกค้าซึ่งเป็นกลุ่มเยาวชนก็ซื้อลำบากว่ะ
แปลว่านิยายแฟนตาซีไทยเนี่ยด้อยกว่า LN แปลที่เป็นคู่แข่งทั้งด้านคุณภาพและราคา
เมื่อแพ้คู่แข่งทุกประตูแบบนี้ ยอดขายมันก็ต้องห่วยแหละ
คือวงการนิยายหรือ LN น่ะไม่ได้ซบเซา แต่นิยายไทยน่ะซบเซา เพราะ สนพ. ไม่ยอมปรับตัว
กูก็ไม่รู้ว่าเขายึดติดอะไรกันอยู่นะ ถึงต้องทำนิยายเล่มละ 300+ เท่านั้นมาขาย
แต่ถ้าไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างก็ไม่มีทางแย่งส่วนแบ่งตลาดจาก LN แปลได้หรอก
>>201 กูว่ามันเป็นเรื่องนึงที่ควรพิจารณานะ
คืออย่างที่บอกว่า LN แปลคือคู่แข่งตัวสำคัญของนิยายแฟนตาซีไทย
หนังสือสองอย่างนี้ใช้ฐานลูกค้าร่วมกันอยู่ ก็ต้องแย่งส่วนแบ่งตลาดกัน
ในเรื่องเนื้อหา กุว่านิยายไทยหลายเรื่องพอสู้เขาได้
แต่เรื่องการโปรโมท ไม่ต้องพูดถึง เพราะ LN แปลได้มังกะได้อนิเม หรือกระแสแฟนอวยดั้งเดิมมาช่วยหนุน
ส่วนของไทยนี่แค่ดังในเว็บหรือในกลุ่มซอกหลืบ เทียบกันไม่ได้เลย
แล้วลงมาถึงราคา 300 กับ 150 อันไหนคิดว่าเด็กและเยาวชนจะตัดสินใจซื้อง่ายกว่าล่ะ
ส่วนตัวกูคิดว่านิยายไทยโดยเฉพาะหมวดแฟนตาซีควรออกเป็น LN เล่มเล็กมาแย่งส่วนแบ่งตลาดจาก LN ญี่ปุ่น
เอาจริงๆควรพยายามดั๊มพ์ราคาให้ต่ำกว่าเขาด้วยซ้ำ
ไม่ใช่พยายามคงระดับความหรูอยู่ที่ 300+ ไว้ขายเทพยดา แล้วก็มาบ่นว่าตลาดซบเซาขายไม่ออก
กำลังซื้อมันยังมีอยู่ ยอดขายงานหนังสือรอบที่ผ่านมาก็ยืนยันได้ แค่ต้องตีโจทย์ให้แตกว่าทำยังไงลูกค้ากลุ่มนี้ถึงจะหันมาซื้อเท่านั้นเอง
>>204 ลองอ่านดูจิ อิอิ
>>202 กูไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่กำลังคิดเหมือนกัน บางทีช่วงนึงที่เอนเธอร์ขายได้เยอะเพราะราคาเล่มบางๆ ประมาณเล่มละ 140 เอง เดี๋ยวนี้เอนเธอร์ก็ออกแบบนั้น ขณะที่สถาพรยังออกเล่ม 200+ เหมือนเดิม แบบนี้ใช้ได้ในแง่ สนพ. แต่กูกำลังคิดถึงกรณีที่ออกทำมือเองด้วยว่าจะเล่มเล็กหรือใหญ่ดี ส่วนตัวคิดว่านักอ่านหลายคนชอบหนาๆ ไปเลยว่ะ ในเมื่อทำมือต้องจับลูกค้ากลุ่มที่ซื้อแน่นอนไม่ใช่ลูกค้าทดลองอ่าน พวกมึงว่าไงบ้างอ่ะ
กูไม่คิดเลยว่าจะมี สนพ. พิจารณานิยายแบบนั้น
>>214 นิยายนางเน้นเบาสมองรักกุ๊กกิ๊ก หลายจุดเลยไม่ค่อยสมจริงอ่านแล้วไม่มีความรู้สึกอิน แต่ยอมรับว่านางมั่นจนได้ดี ขยันในเรื่องทำฐานลูกค้า ตอนนี้อยากรู้มากสนพ.ไหนที่กล้าลงทุนกับนิยายนาง เป็นรูปเล่มไม่มีภาพประกอบที่หาจากในเน็ตช่วยด้วยนะ ต้องแก้ทั้งเรื่องเหมือนเขียนใหม่แน่ๆ
>>218 อ่ะ เอาไปเรื่องนึงเป็นตัวอย่าง
http://my.dek-d.com/chinchang22/writer/view.php?id=1336538
>>220 บทแรกๆ ก็ปกติดีนะ แต่พอเข้าบทสองเจอร่างบางร่างหนา คิ้วโก่งจมูกโด่งและบรรยายความคิดหมาอีก กูนี่ปิดเลย
แต่เรื่องนี้กูว่าหนักกว่า ใช้มุมมองที่ 1 กับ 3 สลับกันมั่วไปหมด แถมยังมีบรรยายซ้ำซ้อนอีกด้วย
http://writer.dek-d.com/thekorn12345/story/view.php?id=1414484
>>222 เรื่องนี้เคยเปิดอ่านเมื่อนานแล้ว รู้เลยว่าลอกพลอตไลท์โนเวลทีมีคนแปลลงในเว็บ สงสัยโดนคนท้วงไปเยอะเลยเพิ่งมาเขียน ปล. ว่าได้แรงบันดาลใจอะนะ
แต่กุสงสัยจริงๆ ว่าทำไมไอ้นิยายแนวพระเอกเทพเว่อ ฮาเร็ม ตบเทพ ทั้งที่ออกมาจนเกร่อขนาดนี้แล้วยังมีคนแห่เข้าไปอ่านอยู่ได้
เนตรอะไรนั่นทำการตลาดยังไงวะ สอนกูทีเผื่อกูทำมั่ง
ใครเคยอ่าน เอริกะ บ้างวะ ที่ออกกับ สนพ.อรุณ รีวิวหน่อย
ว่าแต่เอริกะนี่คนไทยเขียนธีมยุ่นเหรอ ผ่านมั้ยวะ
ฮัลโหล พวกมึงไม่มีไรให้เสือกแล้วเหรอ
กูอยากถกเรื่องพลังงานบางอย่างที่ทำให้เรื่องง่อยๆขึ้นท็อป กูไม่ได้อะไรกะนิยายติดท็อปนะ แต่มันน่าสงสัยอย่างที่บอกใน>>96
แล้วก็ไม่ได้คิดว่าเจ้าของนิยายแม่งทำ บางเรื่องคนเขียนเกรียนสัสแทบไม่ได้สนอันดับ กูเลยคิดว่ายอดวิวเด็กดีมีปัญหารึป่าว
ไอ้นิยายกากขึ้นท็อป ส่วนนึงมันคนอ่านเยอะจริงๆแต่ระบบรวนด้วยรึป่าว แบบเข้าเยอะจนยอดวิวพัง เลขแม่งเลยขึ้นเว่อร์วังมาก
กูแค่ตั้งข้อสันนิษฐาน มันจะกลายเป็นว่าเขียนนิยายต้องรีบปั่นยอดให้ได้แล้วถึงติดลมบน นิยายเรื่องอื่นก็อย่าหวังได้ผุดได้เกิด
ของงี้มันไม่น่าเกิดจากปัญหาหรอก แต่เกิดจากความจงใจมากกว่า
เรื่องง่อยไม่ง่อยมันก็เรื่องนึง แต่นิยายเขียนใหม่ จากคนเขียนโนเนม ไม่มีแฟนคลับเดิม จู่ๆพุ่งขึ้น top ได้ มันไม่ใช่ว่ะ
แต่กลุ่มนักอ่านเงาซึ่งเป็นผู้อ่านส่วนใหญ่ของเว็บก็ชอบนิยายตลาดง่อยๆแบบนั้นจริงๆ พอมีแรงส่งขึ้นไปแล้วมันถึงติดลมบนไงล่ะ
อย่างเรื่องนี้ http://writer.dek-d.com/chan3021/story/view.php?id=1450815
ยอดวิวดีดจากหลักร้อยเด้งไปพันห้า http://blogrank.truehits.net/graph.php?id=d0006264.chan3021&blog=http://my.dek-d.com/chan3021&ck=aded86e5588d3f4bc79f1e0267ded61f จนตอนนี้ติดลมบนไปแล้ว
>>241 ที่กูจะบอกคือ มันต้องเป็นแนวตลาดที่นักอ่านเงาชื่นชอบ
แล้วมี "มือลึกลับ" ช่วยดึงขึ้นไปโผล่ top
ซึ่งมันก็ไม่ใช่การถูกหวยอะนะ แต่เป็นการสมคบคิดแหละ
>>>242 เหยด มีการเช็คแบบนี้ได้ด้วย เห็นแบบนี้ยิ่งชัดมากว่ะ
คือการที่คนอ่านต่ำมาตลอด มันก็ต้องอยู่หน้าหลังดิวะ จู่ๆมีคนอ่านเป็นพันในวันเดียว มันเป็นไปไม่ได้หรอกว่ะ
มันต้องมีพลังงานบางอย่างอย่างแน่นอน
อ่อ เขียนห่วยนะไม่ว่าหรอกนะ คนมันไม่อัจฉริยะ แต่มึงมาบอกก็พอใจจะเขียนงี้อ่ะ อยากวิจารณ์ก็ทำไป ไม่ฟังหรอกนี่มันน่าถีบชิบหาย 555
>>242 ยอดวิวแสดงแบบนี้แม่งผิดปรกติจริมๆ จาก 402 อีกวันพุ่งเกือบ 1600 ทั้งที่ก่อนหน้ายอดวิวขึ้นเต็มที่ก็วันละร้อยวิว ยอดแชร์ก็แค่21 แล้วคนมันเห็นจากตรงไหนวะ ถ้าไม่โชคดีหนึ่งในแชร์เป็นเพจดังก็ไม่มีทางแน่ๆ ยอดเด้งพันกว่าโคตรแฟนตาสติก กูสงสัยชิบ
>>251 ไม่ได้พิมพ์หรอกโม่ง เรื่องแม่งเกือบจะเป็นแฟนฟิคแล้ว หยิบความสามารถเรื่องอื่นมาทั้งดุ้น
กูว่านิยายแนวไปเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในเกมจีบหนุ่มเริ่มมาแรงแล้วว่ะ แต่ก็เห็นเรื่องหนึ่งเป็นเกมจีบสาว แต่แนวไปเกิดเป็นตัวร้ายเหมือนกัน ไม่ก็ไปเกิดเป็นพี่สาวนางร้าย แต่ก็เริ่มต้นเหมือนๆ กัน นี่คือกระแสนิยายใหม่ในอนาคตอันใกล้รึเปล่าวะ แล้วมันเริ่มมาจากเรื่องบากะรีน่าใช่ปะ /เรื่องพี่สาวกูคุ้นๆ ว่ามาจากนิยายแปลเหมือนกัน แต่นั้นจุดจบครอบครัวล่มจม ที่กูไปเห็นคือน้องสาวตายอนาจไม่ก็บ้า
>>257 http://www.nekopost.net/novel/3302
เอาจริงกูชอบเรื่องนี้ในฐานะฮาเร็มของสาวที่รวบทั้งชายหญิงนะ เป็นจุดที่ตรงสเปกกูเหี้ยๆจนไม่สนอย่างอื่นเลย
แต่ตอนนี้มันมีบากะซัวเถา โผล่มาเป็นสิบๆเรื่องอ่ะดิ 555 เริ่มจากรร.เวท ต่อด้วยเกมออนไลน์ ตอนนี้ก็เป็นตัวร้ายต่างโลกสินะ
โม่งขอถามเป็นวิทยาทานแนวใหม่ที่ว่าเป็นไง เกิดใหม่ตัวร้ายฮาเร็มหญิงชายคืออะไร กูไม่ได้อ่านนิยายแปลช่วยอธิบายรูปแบบมันได้มั้ยเพื่อน มันคือ?
>>262 ขอบใจโม่ง กูเคยเล่นเกมจีบๆเมื่อชาติที่แล้ว ตัวร้ายมันจบบัดซบด้วยหรอวะนึกว่าแค่แห้ว แล้วแนวใหม่เนี่ยเป็นเกมใช่ป่ะ มีค่าสเตตัสพารามิเตอร์จีบสาว/หนุ่มด้วยมั้ย คือกูไม่รู้เรื่องจริงๆ โม่งอ่านแล้วความสนุกแนวนี้มันอยู่ตรงไหนอ่ะ กลับบทบาทเอาตัวร้ายมาเป็นตัวเอกแค่นั้นหรอ?
กูอยากรู้ว่าเรื่องนี้ดีมั้ย เห็นให้สัมภาษณ์ว่าเคยมีคนด่าว่างานขยะ ขึ้นท็อปได้ไงเลยสงสัยน่ะ
http://www.dek-d.com/writer/40523/
ถามหน่อยเพื่อนโม่ง มันมีนิยายสร้างฮาเร็มแบบบากะริน่ามั้ย ที่สาวรวบทั้งหญิงชายอะ
พูดถึงนิยายเกมออนไลน์แล้วกูสงสัยอย่างนึง Zhan Long เนี่ย ถ้าตัดเรื่องที่ว่ามันแปลมาจากจีน แม่งแทบไม่ต่างจากนิยายที่เด็กเห่อหมอยในเด็กดีเขียนเลยว่ะ ทำไมคนอ่านเยอะจังวะ
เออกูสงสัย สรุปว่าไอ้นิยายต่างโลกกับนิยายออนไลน์นี่แม่งใจคอจะต่างกันแค่อันนึงนอนเข้าไปเล่นในเกมที่เป็นโลกจำลอง อีกอันนึงตายไปโลกอื่น นอกนั้นเกรียนเทพเหมือนกันเหรอวะ
กูจำได้ว่าเมื่อสักปีสองีก่อนในบอร์ดแม่งเคยมีดราม่าเรื่องนิยายออนไลน์แต่ไม่ใช่ออนไลน์อะไรนั่นปะ แล้วสรุปอะไรแม่งคือนิยามของคำว่าออนไลน์วะ ถ้าเล่นเกม = ออนไลน์ ถ้ามาถึงแล้วตาย = เกิดใหม่???
>>272 สำหรับกูนะ นิยายออนไลน์คือนิยายที่พระเอกเล่นเกม ผจญภัยในโลกเกม ส่วนต่างโลกก็ตามนั้นเลย ไปผจญภัยในอีกโลกนึง
พอมึงพูดถึงกระทู้นั้นก็ทำให้กูนึกขึ้นมาได้ถึงไอ้นิยายเรื่องนั้นล่ะ คือ จขกท แม่งพยายามบอกว่านิยายมันเป็นแฟนตาซี ไม่ใช่ออนไลน์ คือกูลองไปอ่านดูก็พอเข้าใจแม่งนะ คือก็ก้ำกึ่งๆอะ จะว่าใช่ก็ได้ไม่ใช่ก็ได้ กูอ่านไปได้แค่ 4-5 ตอนเองมั้งเลยไม่รู้ว่าเป็นไงต่อ แต่มันก็เขียนสำนวนดีใช้ได้อะ คือบรรยายสวยกว่าไอ้นิยายออนไลน์ทั่วๆไปเยอะเลย
>>276 เอาใหม่ เมื่อกี้แม่งลั่น กูหมายถึงว่ามันสวยกว่าไงมึง สวยกว่าไอ้งานกากเดนเหมือนเด็กตกภาษาไทยเขียนพวกนั้น ดีกว่าไอ้พวกนิยายออนไลน์ที่ได้พิมพ์หลายเรื่องแน่ๆเท่าที่กูจำได้ แต่พอมึงพูดแบบนี้แล้วเดี๋ยวกูลองกลับไปตั้งใจอ่านแม่งดีกว่า คุ้ยๆดูกระทู้เก่าๆน่าจะเจอนะ
เรื่องไรวะ
โม่งที่บอกว่าจะไล่อ่าน top 100 นิยายเด็กดีมารีวิวอ่านจบไปกี่เรื่องแล้ว 55555555
>>268 เอิ่ม พระเอกเพิ่งเล่นเกมครั้งแรกเลเวลหนึ่งก็เคลียร์ดันเจี้ยนได้เพราะมาตามทางลัดที่พวก GM มันสร้างไว้ ไปยืนอยู่หน้าลาสบอสก็ผ่าน... คือพวก GM มันจะตรวจสอบพลาดได้จริงดิ คนนอนสลบอยู่โคตรใกล้กว่าพวกตีมอนแถมมีแค่คนเดียวมึงไม่รู้จริงดิ นี่มันแย่กว่าพระเอกได้อาชีพหรือสกิลลับหรือของวิเศษในเกมที่คนอื่นเล่นมาเป็นชาติยังไม่เจอ ไอ้นี่เดินมั่วซั่วแป๊ปเดียวเจอ แต่นี่หลงทางมาตามทางลัดแล้วไปเจอลาสบอสก็ผ่าน เอิ่ม...สมควรโดนด่าว่านิยายขยะว่ะ แต่มีดีอย่างตรงสำนวนเขียนมันดีกว่านิยายเกมออนไลน์ส่วนใหญ่หน่อยนึง ที่ขึ้นท็อปได้คงฮาเร็มเก่งเทพดวงดีตามสูตรนั่นแหละ และพระเอกเป็นพวกหน้ามึนไม่รู้สี่รู้แปดอันใดก็ทำให้เรื่องมันฮาๆ ไป
เพื่อนโม่งใครเคยอ่าน soul switch อลวลรักสลับวิญญาณ บ้างรีวิวกันหน่อย
อ่ะเคร นิยายสลับวิญญาณของpie2 บลาๆ อะไรนั้นชะ มันเป็นนิยายวายและกูก็เล็งไว้นานละไม่ได้ซื้อ กูเลยบินไปงานหนังสือแล้วก็ซื้อเล่มนี้ แล้วกูก็อ่าน ไอเชี่ยพีคมากไอ่สัส กูหลงนึกว่าคนที่อยู่หน้าปกคือพระเอกแต่แม่งไม่ใช่ กูโง่เองที่ตัดสินนิยายจากหน้าปก แต่ถ้าไม่นับเนื้อนิยายเรื่องนี้กูให้รีวิวติดลบหว่ะ ผิดหวัง เขียนได้---มาก
สำหรับกูๆคิดว่า เขียนแข็งเหมือนบทละครวะ ส่วนตัวกูไม่ชอบเรื่องการเขียนนะ เนื้อเรื่องก็แย่มากเรียงลำดับเหตุการไม่ค่อยดีด้วยแถมจบแบบอวยๆ ยังกะfanfic
มีใครในนี้ซักคนไปเม้นคห.ล่าสุดในหน้านิยายนางป่ะวะ คห.27น่ะ 555
>>295 {อิพระรองเชี่ย f*ck!!!! เสียใจและเสียตัง น่าจิไปอ่านรีวิวก่อน} ตอนอ่านจบกูคิดแบบนี้นะ พอไปอ่านรีวิวในเว็บเด็กส้มแม่ม
{แวะมาเม้น เรื่องนี้หนุกมากกก อ่านแล้ว พอดีเห็นหน้าปกสวยด้วย เรื่องย่อน่าติดตามด้วยตัดสินใจซื้อที่งานหนังสือเลยพออ่านแล้ว คิดว่า...ดีแล้วที่ซื้อมันมาสนุกสุดๆ}..............
เอ่อ นี่กูควายอยู่คนเดียวสินะ "don't judge the book by its cover"
กูอยากบอกว่านิยายพายอ่ะ5555 มึงไปอ่านเรื่องที่เขาแต่งล่าสุดดิ อี Inncoent รักร้ายเดียงสาอะไรนั่นอ่ะ นั่นเด็กอายุ 14 นะคะ มึง 555555555555
>>304 ไม่มีอะไรมากตุ๊ดเด็กอายุ 14 แอบหลงรักพี่ชายตั้งแต่ตัวเองยังเด็ก แต่โดนพ่อมานอนด้วยเป็นประจำ ติดพ่อมากกว่าแม่ หลัง ๆ ก็แบบรักพ่อกระหนุงกระหนิงกัน มีอะไรกันงู้นงี้งั้น แต่ตัวเองก็มีแฟนนะ 55555 แล้วเหมือนเลิกกันก็ไปยุ่งกับหนุ่มคนใหม่ แต่เรื่องนี้ไม่ได้บอกพ่อนะ 5555555 พี่กลับมาเรียนต่อจากนอก แล้วรู้เรื่องพ่อกับนาง พี่ก็เข้าใจว่านางโดนพ่อบังคับ เปล่าจ้า นางเต็มใจ แล้วล่าสุดนางก็โดนพี่ตัวเองกด นางก็บ่นว่าทำไมไม่เห็นอ่อนโยนแบบพ่อเลยกับตัวเอง
เหมือนพ่อนางไม่ใช่พ่อแท้ ๆ มั้งเป็นเพื่อนแม่ที่แต่งงานกัน และตัดสินใจให้แม่ทำกิ๊ฟท์เด็ก? ราว ๆ นี้
แล้วฝั่งแฟนตาซีล่ะ เป็นไงมั่ง
โอเคพายเราจบกันนะคะ ไอสัสกูเอานิยายของพายส่งคืนสำนักพิมพ์ได้มั้ยหนิแค้นแรง เสียไตเสียตังและเสียตับ So sad guy
ไม่รู้ทำไมแต่กูติดใจประโยคนึงในบทแรกของอีเรื่องสลับวิญญานนี่จัง 555
ตอนไปซื้อน้ำในโรงอาหารนี่แหละ ทำไมต้องกำหนดว่าแม่ค้าชาวมุสลิม คือเป็นตัวประกอบใช้แล้วทิ้งนี่ แค่บอกว่าแม่ค้าก็พอป้ะ หรืออิงจากคนจริงจากมหาลัยที่ตัวเองเรียนอยู่ ก๊าก แล้วรูปประโยคก็เรียงแปลกๆในความคิดกู
"แม่ค้าชาวมุสลิมวางแก้วกาแฟเย็นลงตรงหน้าผมพร้อมกับน้ำเปล่าอีกสองขวด"
สำหรับกูแค่ "แม่ค้าวางแก้วกาแฟเย็นและน้ำเปล่าอีกสองขวดลงตรงหน้าผม" ก็พอมั้ย อึ้ย ขัดใจ 555
พายนี่นามปากกาไรวะ กูจะไปส่องหน่อย หาไม่เจอ
>>314 Pie2Na
https://www.facebook.com/pie2na/?ref=br_rs บิบิ
สารภาพนะ กูไม่คิดว่าเขาจะเบี่ยงมาแต่งนิยายวายได้ขนาดนี้ทั้งที่ตอนแรกออกจะยี้ 5555555
ก็ไม่อะไรมาก เพื่อนกูแนะนำเขาให้กูรุ้จักไงตอนแรกก็คุยกันปกติอ่ะ แต่กูก็บอกว่าเป็นสาววายนะตามประสาเด็กเห่อหมอยโคตร ๆ 55555 เขาก็ดูจะเลี่ยงคุยเรื่องนี้อ่ะ กูก็โอเคไม่อะไรไม่ได้สนิทมาก จนวันหนึ่งเขาก็มาเล่าว่าเออเนี่ย เขามีเพื่อนที่เป็นเกย์ในชีวิตจริงนะเป็นทหารเรือ(ทำไมต้องระบุกูก็ไม่รู้เหมือนกัน)แล้วก็เล่าว่าเวลาทำกับแฟนทำแบบนี้ แบบนั้น บลา บลา บลา ตอนนั้นกูเปิดกูก็เงิบอ่ะ... คือแบบ แง จะดีเหรอวะมาเล่าให้ฟังแบบนี้+คุยกับคนอื่นอยู่ด้วยเลยไม่ได้ต่อความอะไรเขายาวมาก รู้แค่ว่าหลังจากนั้นกูกับเขาคุยกันน้อยลง 55555
จนโผล่มาอีกทีแบบ อ้าว แต่งวายแล้วเหรอ//มองอ่อน
คิดว่าหนังสือเล่มไหนที่ควรซื้อมาอ่านเด็ดขาด. จะทำลิสต์ไปซื้อ
ทุกเรื่องของมาซาลัน ทุกเรื่องของดอกป็อป ทุกเรื่องของกัลธิดา ยุทธภพออนไลน์
กูไปอ่านเรื่อง กับดักหัวใจ พ่าย...ตะวัน? ประมาณนี้ที่ติดท็อปอยู่ ไม่รู้เพราะกูไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้ด้วยรึเปล่า แต่พระเอกแดกหญ้าแทนอาหารแน่ๆ ช่วงแรกด่านางเอกแรงมากเพราะชีตามระราน ตบอีหนูพระเอก ซึ่งก็ควรเกลียดว่ะนางทำตัวห่ารากมากจริงๆ แต่วันนึงนางตามไปไล่ตบกิ๊กพระเอกในผับ แล้วพระเอกเสือกโดนวางยา พระเอกก็คิดว่านางเอกแม่งวางยามันแน่ๆ (ทั้งที่มันนั่งแดกกะหญิงอีกนาง?) ก็เลยพานางเอกกลับบ้าน(เพื่อ?)ไปข่มขืน นางเอกก็ยอม เช้ามาพ่อแม่มาดูหนังหน้า ปรากฎว่าเป็นนางเอกที่สนิทกับพ่อพระเอกอยู่แล้วนี่เอง
มันตกลงแต่งงานกันเพราะกลัวนางเอกท้อง ให้เวลาหนึ่งปี กูนี่ปวดหัวเลยคนเขียนแม่งไม่รู้จักยาคุมฉุกเฉินเหรอวะ ไปใส่ห่วงมันก็ไม่ท้องแล้วเว้ยดวก พระเอกแม่งก็เอาด้วยทั้งที่บ่นเกลียดจะเป็นจะตาย ต่อมาอยู่ด้วยกันไม่ทันไรพระเอกก็เมาแล้วเงี่ยนกลับบ้านมาเพื่อจับนางเอกเย็ดอีก เย็ดเสร็จก็โทษว่าอินี่อ่อยกูแน่ๆ กูย้ายหนีดีกว่า นางเอกก็ย้ายตาม -*- พ่อง คนแต่งก็ชมจังว่านางเอกอัจฉริยะ ฉลาดๆๆ ฉลาดพ่อมึงไม่รู้ว่าพระเอกจับเย็ดเสร็จถามรอบเดือนนางทำไม (แต่ต่อมานางก็รู้นะว่าปล่อยท้องไม่ได้เลยแดกยาคุมประจำ เอ้ากูงง)
คาแรกเตอร์เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา นางเอกเดี๋ยวบอบบางเหมือนเป็นโปลิโอ เดี๋ยวเป็นยัยบ้าไล่จิกหัวตบคน พระเอกเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเวียนหัวสัสๆ
ติดท็อปกูพอเข้าใจว่ามันลงตอนเยอะ ลงถี่
แต่กูไม่เข้าใจก็ตรงที่ได้ตีพิมกับชูการ์บีท เมื่อก่อนมันดีกว่านี้ไม่ใช่เหรอ ชูการบีท หนึ่งในเครือสถาพ่อง ไม่น่าจะเหลวแหลกเละเทะแบบนี้นะ
เรื่องนี้? เอามาแปะให้
http://writer.dek-d.com/mali07/story/view.php?id=1435286
ขอถามนิดนะโม่ง
นิยายเกิดใหม่ต่างโลกเนี่ย มีเรื่องไหนจบแล้วบ้าง แล้วมันจบไงอ่ะ กลับโลก ครองโลกใหม่หรือบลาๆ กูลองอ่านนิยายต่างโลกหลายเรื่องเหมือนมันไม่มีธีม แค่ผจญภัยไปเรื่อยๆไร้ทิศทาง บางเรื่องอาจมีเป้าหมายแต่กว่าจะวนกลับเข้าฝั่งก็ออกทะเลไปไกล กูเลยงงว่ามันจบกันยังไง
ในเด็กดีเนี่ย ยังไม่มีเรื่องไหนจบเลยมั้ง แต่ก็คงไม่จบแบบกลับไปโลกเดิมหรอก
ว่าแต่ระบบ top มันรวนรึไงวะ ทำไมนิยายที่มีวิวสามร้อยกว่าถึงติด top 20 ได้ ดูไม่ค่อยถูก
กูไม่เคยอ่านแนวเกิดใหม่ในต่างโลกเลยว่ะ
อ้อ...นับรวมแนวจีนป่ะ 555 แนวจีนก็มีเยอะนะพวกมึง
อย่างซีรีส์เพชรของห้องสมุดก็มีตัวเอกสองตัวหลุดไปจีนโบราณ แล้วก็ได้สะมีที่นั่น อยู่ยาวๆอ่ะ
พวกแนวอยู่ๆหลุดไปต่างโลกอย่างไม่มีที่มาที่ไปส่วนใหญ่ก็จบด้วยมิชชันในโลกนั้นๆว่ะ แต่งผัว ได้บัลลังก์ อะไรก็ว่าไป แฮปปี้มีความสุขแก่ตาย
ที่กูอ่านจบมีแตกต่างหน่อยคือแนวจีน มีเรื่องนึงจบแบบแต่งผัวแฮปปี้แล้วนางเอกก็ตื่น ที่ผ่านมาโลกจีนโบราณนั่นเป็นเกมคลื่นสมองจำลอง นางต้องเล่นเกมจับผัวอีกครั้งในโลกแห่งความเป็นจริง ซึ่งบรรดาผัวคือคนที่โดนจำลองไปไว้ในเกมซึ่งนางเคยตกได้มาแล้ว
ไม่รู้นะ แต่กูเกลียดแนวตื่นจากฝันตอนจบมาก
ที่ผ่านมาคือไร มึงฝันไปแล้วกูอ่านอยู่ชาตินึงเนี่ยนะ
พูดถึงนิยายแนวต่างโลกนี่ สมัยก่อนก็ไปกันแทบจะทุกเรื่องเลยนะโดยเฉพาะนิยายในเด็กดี 5555555555 เอาแบบดังๆ ก็ เซวีน่า นอกนั้นก็ประปรายหาได้ทั่วไป แต่ส่วนมากประเด็นเรื่องต่างโลกจะไม่ค่อยชูเท่าไหร่แต่จะชูเรื่องโรงเรียนเวทมนตร์แทน กูคิดว่าทำได้ดีกว่าสมัยปัจจุบันที่เอะอะก็เอาแต่บอกว่าอยู่ต่างโลก จะทำตัวเหี้ยไร้มารยาท เลวทรามได้แค่ไหนก็ได้ บลา บลา บลา บลา อีกเรื่องที่กูคิดว่าดีก็ซาเทียร่าอ่ะ ที่เคยตีพิมพ์กับอะไรวะ 5555 แล้วเขามีเรื่องกันจนคนแต่งมาพิมพ์เอง
>>356 กูคิดว่าเพราะทุกคนเอาแต่มองว่าเป็นต่างโลกจนลืมมองเรื่ององค์ประกอบอื่น ว่ากันตามตรงมันก็เหมือนธีมนิยายสมัยเก่าฮิตขึ้นมาอีกรอบแต่แค่เปลี่ยนชื่อเรียก กุชอบโรงเรียนเวทมนตร์มากกว่าอีกนะ 55555 ดำเนินเรื่องในโรงเรียนก๊องแก๊งตลกไปวัน ๆ แต่พวกสภาพประวัติความเป็นไปโลกแน่นกว่าพวกที่มาต่างโลกแล้วเดินทางไปทุกเมืองอีก *ตบปาก* อ้อ มีเนื้อเรื่องมากกว่าด้วย
แต่เรื่องไร้มารยาทกุไม่ค่อยชอบว่ะ เหมือนคนแต่งแสดงความต้องการออกมาผ่านงานเลยอ่ะบางที
บังเอิญดีว่ะ นิยายเรื่องใหม่ของเนตรภัค แม่งเล่นเรื่องNarcolepsyหรือโรคลมหลับ กูเพิ่งอ่านมู้ที่แชร์มาจากเฟสในวันที่1
http://www.dek-d.com/board/view/3639757/
นางเอาไปแต่งเป็นเรื่อง ลมรักหลับ นางนี่หยิบอะไรที่ผ่านตามาเขียนรึป่าววะ แต่ยังไงนิยายก็แย่ชิบ เขียนตั้งเยอะไม่พัฒนาขึ้นเลย
http://my.dek-d.com/prince_primnara/writer/view.php?id=1448108 เอานะวันนี้เรามาสับนิยายมาเฟียกันหน่อย วันนี้กูเลือกเรื่องนี้ของอิพริมณาราแล้วกันนะโม่ง บอกก่อนนะว่ากูไม่ได้เป็นม้าแต่อย่างใด ตกลงเลือกเรื่องจากตรงนี้ https://fanboi.ch/netwatch/2614/recent/ เคนะ เดี๋ยวกูขอเวลาอ่านก่อนแปปหนึ่ง
เอาที่สำนวนก่อน เป็นสำนวนพื้นๆ ไม่หวือหวาไม่มีคำอลังการอะไรมาก โดยส่วนตัวกูชอบภาษาที่ไม่ประดิษฐ์มากไปแบบนี้แหละ การใช้รูปประโยคยังทำได้ไม่ดี สังเกตได้จากการใช้คำเชื่อมในประโยคติดๆ โดยเฉพาะคำว่า "ที่" มีติดๆ กันเลยทำให้อ่านแล้วเกิดอาการสะดุดตลอดทาง
คำซ้ำซ้อนมีให้เห็นเป็นระยะ นี่ก็เป็นอีกข้อที่อ่านแล้วสะดุด สังเกตได้จากคำว่า "ปรภพ" ตรงบทนำ ในหนึ่งย่อหน้าใช้ซ้ำบ่อยมาก
การลำดับประโยคไม่ดี วางวลีหรือประโยคขยายไกลจากคำที่ต้องการขยายมากเกินไป เช่น ท่านเจ้าออกปากถามเลขคนสนิทซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าอย่างปลดปลงที่ลูกสาวเพียงคนเดียวนั้นได้หายไปอีกแล้ว >>> "ปลดปลง" จริงๆ ใช้ขยายคำว่า "ถาม" แต่วางไกลมากไกลจนข้ามนามอีกตัว พออ่านแล้วทำให้เกิดความกำกวมว่าจริงๆ ใครกันแน่ที่ปลดปลง ท่านเจ้าหรือเลขา
ลองแก้ดู >>> ท่านเจ้าออกปากถามอย่างปลดปลงกับเลขาคนสนิท เมื่อรู้ว่าลูกสาวเพียงคนเดียวหายออกจากบ้านไปอีกแล้ว
ประมาณนี้
สำหรับกูขี้เกียจอ่านต่อว่ะ ฝีมือมันยังไม่ดีพอให้กูอ่านบทต่อไป ฝีมือมันยังอ่อนหัดมากในสายตากู
โม่งคนอื่นเชิญสับต่อได้
กุกำลังอ่านอยู่ เดะมารีวิวเนื้อเรื่องให้ กุชอบสับเนื้อเรื่องนิยายอยู่แล้ว
//บ่นนิด ทำไมแม่งมีแต่บรรยายว่าคนนู้นหล่ออย่างงู้นอย่างงี้ คนนี้สวยอย่างงู้นอย่างงั้นวะ กุอ่านนิยาย กุเสพเนื้อเรื่องไม่ได้เสพคนหล่อนะว้อย
กู>>368 เด๋วจะหาว่าด่าก่อนอ่าน บทนำก็ตามที่ >>365 บอกแหละ ใช้คำเปลืองหลายจุดพอเขียนไม่ดีก็ยิ่งไม่น่าอ่าน สำนวนไม่สวยไม่ชวนอ่าน
- ความจริงแล้วยมทูตนั้นจะกินหรือไม่กินก็ได้เพราะยมทูตจัดว่าเป็นภูติ คือวิญญาณในรูปแบบหนึ่งไม่จำเป็นต้องกินอะไร หรือตามภาษามนุษย์คืออิ่มทิพย์นั่นเอง และที่กินอยู่นี่คือเพราะอยากกินล้วนๆ -
ประโยคที่โคตรยาวนี้ มีใจความเพียง -ยมทูตอิ่มทิพย์แต่กำลังกินเพราะความอยากส่วนตัว- แล้วมึงจะเวิ่นยาวชิบทำมายยยย
คือถ้ามีฝีมือ มีชั้นเชิงดี สำนวนเจ๋ง มึงต้องเขียนประโยคยาวเหี้ยเนี่ยแล้วน่าอ่าน มีมุกมีลูกล่อลูกชน ไม่ใช่น่าเบื่อเปลืองคำโดยใช่เหตุแบบนี้
กูงงกับคนเขียนว่าทำไมเหมือนพยายามจับคู่จิ้นวาย กูอคติกับนิยายรักนอมอลที่มีอะไรแบบนี้ว่ะ หน้าเพจโพสว่าวายเถอะแต่บอกคนอ่านว่าไม่วายแน่นอน เพื่อ?
>>376 จริงๆกูอยากเขียนไปทำนองขายจิ้นวายนะ นี่ยังเขียนไม่ถึงฉากที่กูจะขายความจิ้นเลย เริ่มมีขาจิ้นโผล่แล้ว
กูเริ่มสงสัยความแตกต่างระหว่างนิยายแฟนตาซีที่วาย กับนิยายแฟนตาซีที่ขายจิ้นวายจริงๆจังๆแล้ว กูไม่อยากเขียนวายแบบวายเลยอ่ะ อยากแค่ให้จิ้นกันก็พอ ไม่อยากเขียนฉากความรักห่าเหวไรทั้งสิ้น ให้แม่งไปคิดกันเอาเอง ถ้ากูออกตัวว่าไม่วายอย่างเป็นทางการ พอจิ้นได้ แบบนี้ก็ถือว่ากูขายจิ้นวายแล้วช่ะ?
>>377 กูก็ไม่อยากพูดมากว่ะ เพราะกูก็เขียนแฟนตาซีจิ้นวาย (เข้าตัวกูด้วย) คิดแบบเด็กๆ ถ้ามึงกำลังอ่านนิยายแจ่มใส หวังแต่ความรักชายหญิงเพราะมึงไม่ชอบแนววายเลย เสือกเจอโมเม้นต์ชายหล่อทำท่าจะได้กันเองทั้งเรื่องมึงจะคิดไงวะ
แฟนตาซีจิ้นวายในสายตากู คือไม่มีแม้แต่โมเม้นต์คุยกัน พวกสบตากันกูก็จิ้นแล้ว แต่ถ้าจู่ๆคนเขียนชงให้มีมองตากัน ความรู้สึกลึกซึ้งเสน่ห์หาซึ่งไม่ได้สำคัญห่าอะไรเลย กูว่ากำลังอ่านแนววายที่ไม่มีเรทว่ะ ถามว่ากูชอบมั้ย ชอบนะ แต่มันจะเลี่ยนแล้วจะแหวะแปลกๆ ก็กูไม่ได้คิดจะอ่านแนววายในเรื่องนี้นี่หว่า
กูไม่ค่อยชอบภาษาสไตล์นี้เท่าไหร่ มันเป็นกึ่งๆเกินไป กึ่งของกูคือจะบรรยายแบบวัยรุ่นก็ไม่เชิงแบบสละสลวยก็ไม่ใช่ แล้วบทนำก็ใช้การบรรยายแบบสรรพนามบุรุษที่ 1 กับ 2 ผสมๆกันไปอีกต่างหาก นอกนั้นกูเห็นด้วยกับ>>365 ทุกประการ
มาถึงตอนแรก บอกตรงๆว่าไม่มีอะไรจะคอมเม้นเพราะเดี๋ยวหาว่ากูลำเอียงเพราะกูไม่ชอบสำนวนแบบนี้ เอาง่ายๆสำหรับกูคือไม่น่าตีพิมพ์นะ กูเกลียดอี()แบบแทรกความคิดนักเขียนมากๆด้วย ยังกับนิยายแจ่มใส่เวอร์ชั่นแฟนตาซี
*นิยายตอนสั้นไปนะ
>>379 จิ้นกรุบกริบไม่น่าเกลียดไปก็ได้อยู่นะมึง
ขอมุงด้วยคนสิ คือแต่งแนวจิ้นวายเหมือนกัน แต่มันไม่
>>380-382 โอเค ขอบคุณพวกมึงมาก กูแค่เหนื่อยกับการพยายามอธิบายคนอ่านว่านิยายกูไม่ได้วายแบบวายยยยยขนาดนั้น บางทีกูก็สงสัยว่าจิ้นกันตรงไหนวะ ตัวละครโผล่มาตอนหนึ่งมีบทพูด 1 ประโยค มึงยังจิ้นกันได้....
สุดท้ายแล้วกูก็คงเขียนของกูไปเรื่อยๆกรุบกริบๆ ไม่ถึงขั้นวายแบบสบตาปิ๊งๆ เขียนตามที่กูสบายใจนี่แหละ
อันนี้แค่บ่นแล้วกัน ตอนยังเด็ก กูเคยพยายามปรับนิยายแฟนตาซีตัวเองให้เป็นแนวแอคชั่นตามคำแนะนำคนอ่าน คนหวังดี รุ่นพี่ ห่าเหวอะไรก็ตาม สรุปเหลว พัง เพิ่งมาตรัสรู้ได้ว่านิยายแฟนตาซีแม่งไม่จำเป็นต้องบู๊ล้างผลาญก็ได้ หึ สมเพชตัวเองชิบหาย
>>380 ต่อนะ กูพูดในฐานะคนอ่าน แต่ในฐานะคนเขียน กูรู้ว่ะว่าตัวเองกำลังทำอะไร บางทีกูเขียนให้สนิทในฐานะเพื่อน คนอ่านก็เอาไปชงว่าเป็นผัวเมียกันแล้ว ถ้ามึงไม่สนใจนักอ่าน ก็เลือกเลยและทำใจว่ามึงเอาใจทุกฝ่ายไม่ได้หรอก มึงเขียนจิ้นแบบชงหนักๆมา มีนางเอกสาววายบางคนเซ้นซิทีฟเลิกอ่านก็มี หรือถ้ามึงมีนางเอกเพื่อสกัดพวกนักอ่านวาย ก็อาจจะได้ฐานคนอ่านนอมอลมา แต่นักอ่านวายจะไม่มี แล้วคนอ่านนอมอล แน่นอนว่าเขาไม่อ่านวาย จิ้นวายถ้าชงหนักไปเขาก็ไม่ชอบ
ส่วนอีกทางคือสายกลาง คือมิตรภาพไปเรื่อยๆ สนิทแบบเพื่อน อย่าสร้างโมเม้นต์เกินกว่าคำว่าเพื่อนสนิทมากๆ อยากให้มีนางเอกก็ต้องทำให้คนอ่านยอมรับนางให้ได้หมด สาววายเอาใจง่าย ขอให้นางเอกไม่ใช่แนวนิยายแจ่มใสมึงก็ลอยตัวแล้ว
>>386 นิยายกูมีนางเอกนะ แต่สาววายก็มีอ่านเหมือนกันน่าจะเพราะนิยายกูตัวละครชายเยอะ มันจะแบ่งเป็น 2 พวก คือพวกจิ้นฮาเร็มนางเอก ซึ่งอันนี้กูงงๆเพราะกูไม่เคยอวยว่าพวกตัวละครชายชอบนางเอกกัน กับอีกพวกคืออ่านเพราะมันมีมิตรภาพลูกผู้ชายเบาๆค่อนข้างเยอะ กูไม่ใช่สาววายนะแต่กูแค่ชอบเขียนตัวละครชายมากกว่าหญิงเท่านั้นเอง
มึงเอ๋ยถ้าคนมันจะคิดต่อให้เราเขียนแบบไม่อวยแม่งก็คิดกันได้กูประสบพบเจอมาแล้ว
อีกอย่างที่กูชอบทำคือดูซีรี่ส์ที่เป็นตอนๆ กูชอบดูการเปิดเรื่อง เพราะแต่ละตอนมันจะไม่เหมือนกัน กูก็จะเก็บพวกนั้นแหละมาเป็นวัตถุในงานเขียน จริงเรื่องยาวกูยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่(ยังไม่เคยตีพิมพ์) แต่เรื่องสั้นกูตีพิมพ์ไปพอสมควรแล้วล่ะ กูก็หาวัตถุจากหนังจากซีรี่ส์นี่แหละ
>>393 https://docs.google.com/document/d/1d88hH0v60dV2ym1cTfyq1wWbHlff0iKLL98QY2uQv0k/edit?usp=sharing
เข้าไปเลย กูตั้งไว้แล้ว มึงก็พิมพ์ไป
>>391 หรือกูคือเพื่อนมึง 555 กูว่ากูไม่เคยบ่นเรื่องนี้กับใครนะ กูไม่เชิงบ่นนะ กูขำๆมากกว่า สำหรับกูก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่แฟนคลับจะอวยก็คิดว่าน่ารักดี แต่ไม่ไหลตามนะมึงปล่อยให้คนอ่านพูดกันไปกูมีหน้าที่เขียนอย่างเดียว
ถ้าเพื่อนมึงไม่สบายใจเรื่องนี้มึงก็เอาที่กูพิมพ์ไปให้เพื่อนมึงดูสิเพื่อนมึงจะได้รู้ว่ามีคนเจอปัญหาเดียวกัน กูเข้าใจถูกใช่มั้ย
เรื่องที่กูกำลังเขียนตอนนี้จะมีตลค.ชายคนนึงชอบพระเอก แต่พระเอกจะไม่รู้เรื่องนี้นะ ทั้งเรื่องกูกะให้มีคนรู้ 3-4 คน นางเอกก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่นางเอกไม่ว่าอะไรเพราะมีความเข้าใจร่วมกัน และทั้งเรื่องก็จะไม่มีการบอกอะไรทั้งสิ้นว่าเขาชอบพระเอกเลย แล้วจะเฉลยตอนก่อนพระเอกตายว่าเขาชอบพระเอกนะ
กูควรเขียนยังไงให้คนอ่านไม่รู้ดี ยกเว้นพวกจิ้นนะ อันนั้นห้ามไม่ได้ แต่คือให้คนทั่วไปอ่านยังไงก็ไม่รู้ว่าชอบ แต่มีhintให้พอเฉลยแล้วคนคิดว่าจริงวะ มันไบ้มาก่อนแล้ว
>>397 ลองให้มีการกระทำบางอย่างที่ไม่ต้องชัดเจนเกิน เช่น เวลาพระเอกจูบกับนางเอก อันนี้สมมตินะ แล้วตัวละครชายตัวนั้นผ่านมาเห็น ถ้ามันชอบแบบชัดเจน การกระทำคงเป็นการมองภาพนั้นอย่างเจ็บปวด แล้วเดินหนี หรืออะไรก็ตามที่สื่อว่ามันเจ็บ ซึ่งอันนี้คนอ่านจะรู้เลยว่าตัวละครชายตัวนั้นต้องคิดอะไรแน่ๆ
แต่ถ้าไม่อยากให้ชัด ก็ลองให้กลางดึกคืนนั้น ตัวละครชายตัวนั้นอาจจะนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย แล้วสุดท้ายก็นอนหงาย เอาแขนพาดหน้าผาก << ซึ่งท่านี้จะบอกเป็นนัยๆ ว่ากำลังกังวล , ไม่สบายใจ สุดท้ายก็หลับไปทั้งที่ขมวดคิ้ว หรืออะไรแบบนั้น คนอ่านอาจไม่ทันเอะใจอะไรมาก แค่คิดนิดๆ หน่อยๆ
ที่สำคัญคือต้องคุมให้ดีว่าอย่าแสดงอะไรชัดเกินไป ลองใช้ภาษากายบางอย่างแทนการบรรยายอารมณ์หรือการกระทำที่ชัดเจนอื่นๆ ภาษากายที่บอกว่าไม่สบายใจ เสียใจ เช่น หันหน้าไปมองทางอื่นหรือหันไปคุยกับคนอื่นอย่างเนียนๆ ในขณะที่พระเอกนางเอกกำลังจู๋จี๋กัน
พอปูมาแบบนี้ได้บ้างแล้ว สุดท้ายก็ค่อยเฉลย อธิบายความรู้สึกเป็นเชิงว่า ทุกครั้งที่เห็นพระ-นางมีความสุข ตัวละครนี้จะเจ็บปวดเสมอ ต้องหันหน้าหนีภาพที่เห็น ต้องดื่มเหล้าย้อมใจ บางครั้งก็หลับแทบไม่ลง ความรู้สึกนี้มันกัดกินอยู่เสมอ ฯลฯ ก็เล่าไปทำนองนี้ให้คนอ่านย้อนระลึกไปถึงเหตุการณ์ที่ปูมาก่อนหน้านั่นแหละ
พรุ่งนี้อยากสับนิยายเรื่องไหนกันเพื่อนโม่ง เผื่อกูจะแวะมาช่วยผสมโรง
สับแฟนฟิคได้ป่าววะ
กุอ่านถึงตอนที่ห้า (บทที่สี่)
เริ่มมาบทนำ ท่านเจ้าจิบกาแฟแล้วถามเลขาว่าเอเลนน่าหรือลูกสาวไปไหน จากนั้นบทต่อไปๆ ไปเรื่องของน.ส.อารียา แช่มชื่น อายุ17ที่ถูกยมทูตรับตัวไปด้วยข้อผิดพลาดทำให้ต้องอยู่ที่ปรโลกหรือเมืองจารานีเป็นเวลาชั่วคราวเพียงสามเดือน
กุขัดใจบทนำมาก เพราะมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับบทต่อๆ ไป (อาจมีแต่กุอ่านไม่ถึง) ไม่มีการเกริ่นธีมหรือโทนของเรื่องให้ผู้อ่านรู้ ดังนั้นจึงถือว่ามันไร้ประโยชน์ แถมใจความก็สั้นนิดเดียวแต่นักเขียนพยายามยัดข้อมูลใส่มาเพื่อให้ยาวขึ้นอย่างเช่น ท่านเจ้าปรโลกเป็นวิญญาณจึงอิ่มทิพย์ แดกเพราะอยากแถมหล่อมาก ยมทูตไปสวรรค์ไม่ได้แต่เอเลนน่าเป็นลูกครึ่งนางฟ้าจึงไปมาระหว่างปรโลกกับสวรรค์ได้ ลูกๆ ของเอเลนน่าก็เช่นกัน (แล้วท่านเจ้าไปมีลูกกับนางฟ้าได้ไงวะ) ซึ่งคนอ่านยังไม่ต้องรู้ ไม่คิดจะใส่ใจด้วยซ้ำ ทำไมไม่ให้คนอ่านเรียนรู้ไปพร้อมๆ กับนางเอกที่เพิ่งเข้าปรโลกครั้งแรกล่ะ
ต่อมา บทที่หนึ่ง อาริน นางเอกเป็นนักเรียนที่เขียนนิยายเป็นงานอดิเรก เกือบครึ่งบทใช้ในการบ่นว่าสิ่งต่างๆ ที่โรงเรียนสอนไร้ประโยชน์ ทำไมเราต้องเรียนเพื่อสอบ ทำไมเราถึงให้การสอบมากำหนดชีวิต บลาๆ อารินอยากเข้าไปอยู่ในโลกนิยายที่ไร้ขีดจำกัดที่ไม่ต้องเจอเรื่องพวกนี้ อีอารินก็บ่นในใจยาวจนเกือบโดนรถชนตายห่าแต่ก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย พอกลับบ้านไม่เจอแม่ อารินก็ช่างแม่งแล้วไปบรรยายว่าชอบแต่งนิยายตรงระเบียง พอวันนี้ออกไปเจอผู้ชายท่าทางน่าสงสัยอยู่ข้างนอก นางก็เลยกลับเข้ามานอน พอเช้ามาก็เล่าให้เพื่อนฟังว่ามีคนแอบตามมาก่อนจะโดนรถชนตายห่า
อีกครั้งน่ะแหละ บทนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากอารินเห็นเงาๆ แปลกตามมา(ซึ่งโดนการบรรยายไร้สาระกลบหมดจนกุลืมไปเลย)และอารินตายห่า ที่เอ่ยถึงการศึกษาไทย เข้าใจว่าอยากปูพื้นตัวละครแต่การที่มาถึงแล้วบ่นแบบนี้ไม่ทำให้กุรู้จักตัวละครมากขึ้นเลย มึงลองนึกภาพเจอคนแปลกหน้าแล้วแม่งบ่นเรื่องการศึกษาไทยให้ฟังเลย มึงอยากคุยกับแม่งต่อหรอ
ขึ้นบทสอง อารินตื่นมาในโถงที่เต็มไปด้วยหนุ่มหล่อติดอาวุธรายล้อม กลัวก็กลัวแต่หนุ่มหล่อนี่ซู่ซ่ามาก ทั้งบทมีแต่บรรยายว่าคนนู้นหล่อ คนนี้สวย กุจะบ้า ตรงหน้าอารินคือบัลลังก์ของท่านเจ้าปรโลกแล้วก็คุยไปคุยมา สรุปได้ว่า อารินมีบาปกับบุญเท่ากันเลยมีตัวเลือกว่าจะไปเกิดใหม่แล้วใช้กรรมทีหลังหรือเป็นยมทูต ระหว่างนั้นเอเลน่าก็เปิดประตูเข้ามาแล้วแจ้งยมทูตเอามาผิดตัวเพราะมีอารียา แช่มชื่นอยู่สองคนบนโลก แทนที่จะเอาไปคืนตอนตายใหม่ๆ ท่านเจ้าเสือกบอกว่าขอประชุมก่อนและให้อารินอยู่ที่นี่ก่อนเป็นเวลาสามเดือน ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนเผาหรือเน่าไม่ก่อนเพราะหนึ่งวันในปรโลกยามนานแทบจะเป็นหนึ่งเดือนมนุษย์ เอเลนน่าเสนอว่าในเมื่อนางเอกบ่นว่าความรู้ในโรงเรียนใช้ไม่ได้เลยเอามาสอนให้เป็นยมทูตดีฆ่าเวลาไปดีกว่า ท่านเจ้าเห็นด้วน เอเลนจึงหิ้วอารียากลับบ้าน
//ตัวอย่างการบรรยาย
เหล่าบรรดาหนุ่มๆทั้งหลายมองฉันด้วยสายตาดุดันทำให้ฉันรู้สึกกลัวไปหมด หล่อก็หล่อนะ แต่อย่ามองด้วยสายตาเหมือนจะฆ่ากันแบบนั้นสิกลัว
ฉันคุกเข่าพร้อมกับเงยหน้ามองผู้ชายที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ทำไมถึงได้หล่อกระชากใจแบบนี้ ฉันแทบจะตาถลนออกมาจากเบ้า แม้จะน่ากลัวแต่ก็หล่อมากจนอยากจะกรี๊ดให้รู้แล้วรู้รอด
สิ่งที่ฉันเห็นคือหญิงสาวคนหนึ่งในชุดโกธิคลอลิต้าสีดำกระโปรงสั้นฟูฟ่อง รองเท้าบูตส้นสูง ที่เอวของเธอนั้นเหน็บคาตานะอยู่ ฉันได้แต่มองอย่างอึ้งกับความสวยของเธอไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนสวยขนาดนี้ในปรภพด้วย และสิ่งที่เธอบอกราวกับเสียงสวรรค์ แต่เดี๋ยวนะ นี่นางฟ้ามาปรภพได้ด้วยเหรอ เมื่อผู้หญิงคนนี้มีปีกแถมปีกเป็นสีขาวด้วย ใบหน้าเธอสวยราวกับเทพธิดา ดวงตาสีแดงเพลิง ผมสีขาวยาวเป็นลอน ผิวเธอนี่ขาวกลูต้าชัดๆ ขาวจนแทบแสบตา
//
>>401 ต่อนะ
บทสาม เอเลน่าพาอารินมาเมืองราจานีหรือปรโลก บทนี้ต่างหากที่คนแต่งควรใส่รายละเอียดว่ากลางวันกลางคืนมืดเหมือนกันและบรรยายให้คนแต่งเห็นภาพว่าพวกยมทูตอยู่กันอย่างไร ราจานีมีบ้านหลากหลายมากและก็มีสถานพยาบาลด้วย อารินได้เข้าไปอยู่ในวังกับเอเลน่าที่พูดจาภาษาแปลกๆ “ข้า เจ้า จัก ฤา” ทั้งๆ ที่แต่งตัวทันสมัย
อารินได้อยู่ในห้องแบบพระราชวังอังกฤษและลงอ่างจากุชชี่ก่อนจะออกมาเปิดตู้เสื้อผ้าเจอชุดคอสเพลย์หลากหลาย นางจึงเลือกชุดโกธิคโลลิต้ามาใส่นอนเล่น เอเลน่าเดินเข้ามาบอกจะติวสอบยมทูตให้ จากนั้นก็เรียนทฤษฎีซึ่งคนแต่งไม่ยอมบอกว่าทฤษฎีอะไรเอาแต่ด่าว่าวิชาที่โรงเรียนใช้กับปรโลกไม่ได้เลย ปรโลกใช้ภาษาโบราณแบบรูนกับเฮโรกราฟฟิก แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับนางเอกของเราหรอกเพราะที่นี่มีสมุนไพรที่แดกแล้วฟังพูดทุกภาษาได้หมด และทั้งสองก็ฝึกดาบกัน เอเลนน่าบอกว่าเห็นอารินเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง เธอเคยมีลูกชายชื่อเอเลนแต่ตอนนี้มันกลายเป็นคนเลวไปแล้ว
ครบสามวันในการติว อารินต้องไปสอบเป็นยมทูต
คั่นสักครู่ สิ่งที่กุสงสัยคือ ทำไมอารินต้องสอบเป็นยมทูต หนึ่งคืออารินมันถูกเอาตัวมาผิด ถ้ามันสอบไม่ผ่านจะให้มันไปไหนวะ เรื่องนี้มันทำใคนอ่านอย่างน้อยๆ ก็กุสรุปได้ว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอารินก็สอบผ่าน แล้วความน่าติดตามมันหายไปว่ะ อ่านมาสามตัวกุยังไม่เห็นปมของเรื่องเลย สองคืองี้ตอนกลับโลกมนุษย์ อารินไม่ไปบอกคนอื่นหมดหรือวะว่าปรโลกมีงู้นงี้ท่านเจ้าหล่อลากไส้ หรือไม่ตอนไปเก็บวิญญาณ มั่นใจได้ไงว่าอารินจะไม่แวะไปหาแม่แล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
อ่อ แล้วอีกอย่าง ยมทูตจะพกอาวุธไว้ทำไม อย่างน้อยน่าจะอธิบายระบบหน่อยว่ายมทูตทำงานอย่างไร เกริ่นๆ ไว้ตอนติวหนังสือกันก็ได้
เอ้าต่อบทที่สี่ อารินไปสอบ แล้วการสอบเป็นการเข้าไปในเครื่องจำลองสถานการณ์ ส่วนแรกเป็นการทดสอบความรู้ ให้ตอบคำถามให้ได้มากที่สุดในเวลาสิบนาที คำถามเกี่ยวเกี่ยวกับศาสนา ภูมิศาสตร์ ซึ่งแม้แต่ตัวอารินเองก็ดูแปลกใจว่าทำไมสอบเรื่องนี้ทั้งๆ ที่นั่งติวกับเอเลนน่ามาสามวันสามคืน แล้วอ้าวไหนมึงบอกว่าสิ่งที่สอบไม่มีในโรงเรียนไงวะ โรงเรียนมึงไม่สอนสังคมหรือสาส อารินทำไป120ข้อ ผิดเพียง20ข้อเท่านั้น เก่งสาสทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะสอบเรื่องนี้แท้ๆ
ต่อไปคือแบบทดสอบความซื่อสัตย์ ฉากหลังเปลี่ยนไปเป็นสนามรบ เอเลนน่าในชุดเกราะเดินมายื่นเด็กทารกให้พร้อมกำชับให้นำราชบุตรเขยไปซ่อนในที่ปลอดภัย พอรับมาแล้วอารินก็ไปโกดังเก็บอาวุธที่ไม่รู้ทำไมตั้งอยู่กลางสนามรบ พบว่ามีอาวุธหลายแบบมา นางเลยเลือกคาตานะ มีดพก หน้าไม้กับลูกดอกห้าร้อยดอกไป
จบบทสี่
เดะตอนเย็นกุมาต่อบทห้าเพราะเปิดดูคร่าวๆ แล้วแม่งต้องใช้สมาธิในการอ่านมากกกก
กุคนสับเองนะ กุลืมเคาะย่อหน้า เว้นบรรทัดให้อ่านง่ายๆ ขอโทษที ;A;
กูจำได้ว่าเคยมีโม่งสักคนบอกว่าจะรีวิวนิยายออนไลน์ๆอะไรนั่น ทำไมจู่ๆก็เงียบไปวะ
เรื่องปรกติของนิยายสมัยนี้ ทุกคนต้องหน้าตาดีระดับนายแบบvogue mensทุกคน แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดมากนัก เพราะแถได้ว่ายมฑูตหน้าตาดีทุกคนก็ได้ มันผิดที่ตรงบรรยายย้ำคิดย้ำทำว่าหล่อสวยนั่นละ แต่งานอย่างแวมไพร์กลิตเตอร์ยังขายได้ แค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก
ที่กุไม่โอกับตัวละครสวยหล่อนางเพราะ
คนส่วนมากเวลามันพรรณนาว่าตัวละครสวย เขาจะบอกว่าจมูกโด่งรั้น คิ้วโก่งดังคันศร บลาๆ
แต่อีอารนแม่งมา กี๊ด เขาหล่อมากๆๆๆ มดลูกกระพือแล้วคร่า
คงเพราะคนเขียนใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่งด้วยมั้ง มันเลยแปร่งๆ ต่อให้เจอคนแปลกหน้าหล่อแค่ไหน มึงก็กลัวป่ะวะ
กูอ่านแค่บทนำก็ไม่ไหวละ อ่านที่โม่งวิจารณ์รู้สึกดีที่ไม่ได้อ่านต่อ โคตรเกลียดนิยายที่เชิดชูคนหล่อสวย โอเคมึงปูว่ายมทูตต้องหน้าตาดี แต่อีนางเอกแม่งก็ย้ำคิดย้ำทำจังวะ บรรยายซ้ำซาก จะให้คนอ่านอินต้องให้เนียนกว่านี้ บอกความหล่อจากการกระทำบางดิวะ ไม่ใช่ยืนเฉยก็หล่อสัสๆ
แล้วเนื้อเรื่องแม่งก็แมรี่ซูแบบง่อยๆ ไม่ซูมากแต่โคตรไม่สมจริง พยายามอวยนางเอกเก่งรับมือสถานการณ์ได้แต่มันต้องมีเหตุผล การสอบก็นึกว่าไดเวอร์เจน ฉากคุ้มครองรัชทายาทนึกว่าจูล่งไปรับอาเต๊าเลยสัส สรุปเรื่องเหี้ยเนี่ยมีอะไรนอกจากตัวละครหล่อสาสสส
มีคำถามว่านางไม่เสียใจที่ตัวเองตายบ้างเหรอ.....
ตอนนี้กูว่างละ มีใครอยากเสนอนิยายมาให้สับอีกไหม
กูอ่านถึงบทที่ 1 คนเขียนเว้นวรรคได้ผิดหลายจุดมาก เช่น
"อีกไม่นานฉันก็ต้องสอบ แก็ทแพทแล้วไม่รู้ว่าคะแนนมันจะออกมาห่วยรึเปล่า" มันต้องเป็น "อีกไม่นานฉันก็ต้องสอบแก็ทแพทแล้ว ไม่รู้ว่าคะแนนมันจะออกมาห่วยรึเปล่า" กูอ่านแค่บทแรกแทบจะปิดทิ้งในทันที เว้นวรรคผิดช่วงเยอะมาก ใช้คำฟุ่มเฟือย ย่อหน้าเดียวมีคำว่าฉันเป็นสิบ แต่ก็เห็นมีคนไปติเยอะแล้วนะตรงนี้ หวังว่าบทต่อไปคงมีพัฒนาการขึ้นนะ
งั้นนิยายของพริมณารากูสรุปให้แล้วกัน
1. สำนวนภาษา 4/10 ยังไม่ผ่านสำหรับกู ถึงกูจะชอบภาษาที่ไม่ประดิษฐ์ก็เถอะ แต่เสียคะแนนไปเยอะเพราะรูปประโยคและคำซ้ำ รวมถึงการใช้ภาษาพูดในบทบรรยายด้วย
2. การเล่า 4/10 เนื่องว่าใช้มุมมองการเล่าเยอะไป เดี๋ยวมุม 3 เดี๋ยวมุม 1 จริงๆ การใช้หลายๆ มุมมองเล่าไม่ผิดนะ แต่ผู้เขียนทำได้ไม่ดีกูเลยให้แค่นั้นพอ
3. เนื้อเรื่อง 5/10 ไม่มีอะไรชวนให้กูรู้สึกอึ้งหรือทึ่งเลย อ่านไปแล้วได้ความรู้สึกว่า อ่อเหรอ งั้นเองสินะ ดีจังเลยนะ ประมาณนี้
รวมคะแนนได้ 13/30 ไม่ผ่านจ้า
อีหลุยมั้ยมึง เผื่อมึงจะมีความอดทนและสามารถสรุปให้กูเข้าใจได้บ้าง กูอ่านนิยายมันได้ 5 ตอนแม่งถอยทัพแทบไม่ทัน ยังไม่รู้เรื่องชัดเลยว่าปมเรื่องคือไร
กำ จบเรื่องอีพริมแล้วหรอ
เพื่อนกุแม่งบอกว่าตอนที่19 นางเอกเจอกุหลาบหิมาลายา ขึ้นที่มิติเนโกะเนโกะเท่านั้น...
แรดฤทัยมังกรของลูเซีย
สำนวนภาษาเป็นงานเขียนออกแนวกำลังภายใน ซึ่งจะมีความเฉพาะสำหรับแนวนี้อยู่แล้ว สำหรับกูอยู่ในระดับดีเลย แต่มีข้อเสียตรงชอบใช้คำเชื่อมคำเดิมในประโยคติดกัน เช่นคำว่า "ที่" เป็นต้น วิธีแก้คือเปลี่ยนเป็นคำว่า "ซึ่ง" สลับกันไปจะลื่นขึ้น และอีกหนึ่งจุดที่ควรแก้ไขคือการเรียกตัวละครใช้คำเดิมจนเฝือเลย เช่น ตัวละครหญิงก็เรียกแต่ นาง นาง นาง อยู่นั่นแหละ ใช้เป็น หญิงสาว ผู้พูด อีกฝ่าย สตรีผู้นั้น แทนลงไปบ้างงานจะสมูธขึ้นเยอะ
รูปประโยคทำได้ดียังไม่เจอข้อผิดพลาด กูให้ผ่าน
เนื้อเรื่องน่าสนใจ จุดขายน่าจะอยู่ที่เรื่องทางการแพทย์เป็นงานเฉพาะทางซึ่งกูเองก็ไม่มีความรู้ทางด้านนี้ เลยไม่มีจุดไหนที่กูแย้งได้ ถือว่าเลือกจุดขายได้ดี เป็นงานที่น่าเชียร์เรื่องหนึ่ง กูเชียร์เรื่องนี้แล้วกัน
กูเข้าไปดูนิยายเดธมา โอโห ความดุ
https://imgur.com/a/OrY6L
>>426 นักเขียนแต่ละคนมีอีโก้ของตัวเองมากน้อยต่างกัน ว่ากันไม่ได้หรอกเรื่องนั้น ส่วนงานไอ้เดธถ้ามันยังเขียนหรือมั่นใจอยู่แบบนี้มันไม่มีโอกาสได้ตีพิมพ์กับเขาหรอก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่มีใครไปแนะนำมันด้วย มันเลยไม่รู้ว่างานมันมีจุดอ่อนอะไรตรงไหน กูคงไม่ต้องบอกสาเหตุนะว่าทำไมถึงไม่มีใครอยากแนะนำมัน
ขอรบกวนถามอะไรหน่อยนะคะ เราแต่งนิยายแนวแฟนตาซีคือจะถามเรื่องบทนำเราควรเกริ่นเรื่องโลกของเราไปตรงๆ เช่น "โลกของเรามีประเทศอะไรแต่ละประเทศเป็นยังไง" แบบคล่าวๆในบทนำ หรือว่าจะค่อยๆแทรกไปในเนื้อหาทีละนิดๆดี เรากลัวว่าคนขี้เกียจอ่านถ้าเจอบทนำแบบแรกรึเปล่าแต่อีกใจก็อยากใส่นะเพราะเรื่องของเรามีลายละเอียดค่อนข้างมาก แล้วก็เรื่องของคาแรคเตอร์ใกล้ตัวของตัวเอกควรมั้ยที่จะบอกโต้งๆเลย เช่น "พ่อมีนิสัยแบบนี้ๆ" หรือว่าแค่เขียนคาแรคเตอร์ไปตามบทก็พอแล้ว ขอความช่วยเหลือหน่อยค่ะ แหะๆ
บทนำก็เหมือนtrailer มันมีหน้าที่ยั่วน้ำลายให้คนอยากอ่าน ดังนั้นใส่ข้อมูลให้น้อย ใส่ปริศนาให้มาก
การแนะนำตลค.ทำได้ทั้ง2แบบละ ถ้ามั่นใจว่าคึมคาร์อยู่ก็ไม่ต้องบอก ถ้าคิดว่าคุมไม่อยู่หรืออยากชี้นำอะไรก็ใส่ไปเถอะ อย่างคนทั้งเรื่องบอกว่าเสนปเป็นคนเลว แต่สุดท้ายเป็นไงละ ประโยคเดียวล้างความผิดได้หมดเลย
>>431 เรื่องคาแรคเตอร์คิดว่าคุมอยู่นะคะ เท่าที่มีคนวิจารณ์กับคนอ่านค่อนข้างชอบอยู่ แต่มีคนท้วงมาคนนึงทำให้เราก็มานั่งตรองดูเหมือนกันค่ะ คือเขาบอกว่าชอบคาแรคเตอร์นะแต่เขาไม่อินเพราะอยู่ๆตัวละครโผล่มา(เป็นคนสนิทตัวเอก)พูดคุยเลยทั้งที่ไม่รู้คาแรคเตอร์ตัวนี้เท่าไหร่อยากให้เราบอกลายละเอียดหน่อย ส่วนคาแรคเตอร์ตัวเอกที่เขาอ่านเขาก็ชมนะแต่เขาบอกว่าบางทีมันไม่อินเพราะเหตุผลเดิมคือรู้สึกว่าเราแนะนำตัวละครตอนเริ่มเรื่องน้อยไป อยากให้เราแนะนำตัวละครรอบๆตัวเอกให้มากกว่านี้ อยู่ๆโชว์คาแรคเตอร์เลยมันไม่เข้าถึง คิดว่ายังไงคะ
ส่วนบทนำ อันนี้เราตันจริงจังมาก เราไปนั่งรื้อๆนิยายมาดูจะมีแบบที่บอกลายละเอียดไปเลยในบทนำกับพวกแทรกๆไปเรื่อยๆ ซึ่งเราไม่รู้ว่าแบบไหนคนจะชอบมากกว่ากัน แล้วเราก็ชอบทั้งสองแบบก็เลยไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี
>>432 เลี่ยงแบบบรรยายว่าโลกเป็นยังไงได้ก็ควรเลี่ยงนะ นักอ่านหลายคนพอเปิดบทนำไปเจอแบบนั้นก็กลอกตาเหมือนกัน เอาจริงๆ ต่อให้อ่านไป ก็ไม่ได้ช่วยให้จำหรือซึมซับได้มากหรอก เพราะคนเขียนคงปล่อยรายละเอียดมาเยอะจนจำไม่ทัน
ปล่อยออกมาพร้อมเนื้อเรื่องทีละนิดดีกว่า เช่น ถ้าพระเอกมาจากอาณาจักรนี้ๆ ก็เล่าไปว่าอาณาจักรนี้เป็นหนึ่งในสามสิบอาณาจักรของโลกนี้ มีการแบ่งเขต บลาๆ อาณาจักรนี้เป็นอาณาจักรที่มี บลาๆ พอหอมปากหอมคอ ปล่อยออกมาทีละนิดทีละหน่อยดีกว่าปล่อยมาตู้มเดียวในบทนำแรก
เรื่องตัวละครก็ค่อยๆ ปล่อยออกมาจะดีกว่า การกระทำ, พฤติกรรมจะบอกคาแรกเตอร์ของตัวละครเอง เช่น เวลาขัดใจ บางตัวละครจะโมโหจนควบคุมไม่อยู่ ทำลายข้าวของ บางตัวละครจะเงียบ บางตัวละครจะทำหน้าเครียดๆ อย่างนี้ คือค่อยๆ ปล่อยออกไป แรกๆ คนอ่านก็ไม่ชินกับตัวละครทั้งนั้นแหละ เราเป็นผู้เขียน เราต้องกำหนดเองให้ได้ว่าจะให้คนอ่านเข้าใจไปทางไหนผ่านการเขียนของเรา ไม่ใช่การบอกออกไปตรงๆ ว่า ตัวละคร A เป็นคนใจร้อน แต่การกระทำกลับดูเหมือนคนใจเย็น มันก็ไม่ใช่
>>432 ในบางครั้ง เราต้องมองว่าตัวละครของเราก็เป็นมนุษย์คนนึง ซึ่งมันมีความหลากหลายทางอารมณ์มาก เพราะฉะนั้นแค่คำบรรยายไม่กี่บรรทัดคงไม่สามารถอธิบายถึงตัวละครหนึ่งๆได้ครอบคลุมทั้งหมด
อย่างที่ คห. บนบอก เอาเป็นการค่อยๆเปิดตัวให้รู้ไปทีละอารมณ์ ปกติทำตัวแบบนี้แต่ถ้าเครียดจะคิ้วขมวด เครียดมากๆจะชอบเดินงุ่นง่านแล้วก็ตัดสินใจอะไรโง่ๆกว่าที่เคยเป็น หรือปกติเป็นคนกล้าหาญ แสดงให้รู้ด้วยการรับอาสาอะไรที่มันยากๆอันตรายเสมอๆ แต่ก็อาจมีความเห็นแก่ตัวเจืออยู่ บลาๆ
เห็นด้วยว่าค่อย ๆ ปล่อยมาทีละนิดดีกว่า แล้วก็ไม่จำเป็นต้องปล่อยรายละเอียดทั้งหมดก็ได้ ปล่อยแค่ส่วนที่จำเป็นต่อการดำเนินเนื้อเรื่องก็พอ
พวกมึงวิจารณ์ดีไปเม้นที่นิยายพวกมันเลยดิวะ แปะลงโม่งแม่งก็ไม่ได้อ่านกัน
กูไม่ค่อยอะไรกะนิยายพวกแม่ง มันก็เห่อหมอยกันหมดเขียนตามใจกากๆ แต่กับพวกอยากตีพิมพ์ตั้งเป้าไว้ที่ส่งสนพ.ค่อยน่าช่วยวิจารณ์
พวกที่หัดเขียนต้องให้แม่งลองผิดถูกไปก่อน ถ้าแม่งเอาจริงก็ฝึกเขียนเพิ่มชม.บิน พวกที่เห่อหมอยแป๊บเดียวแม่งก็เลิก กูเลยไม่ค่อยอยากเสียเวลากับเรื่องที่ไม่บอกจะตีพิมพ์ให้ได้ แต่ทำมือก็อีกเรื่อง แม่งฟินเองพิมพ์เองห่วยยังไงก็ได้
>>439 จริงๆ กูเล็งไว้คนหนึ่งนะ เห็นว่าพึ่งอกหักจาก สนพ มา กูว่ามันเขียนดีว่ะกูเพิ่งอ่านงานมันเสร็จเมื่อตอนเที่ยงนี่เอง เขียนดีกว่าไอ้พวกมาเฟียเหี้ยไรนี่จมเลย กูหลังไมค์ไปบอกมันให้ลองส่งที่อื่นดู กูว่าไอ้ห่านี่คงดวงซวยส่งไป สนพ ที่เขาไม่รับงานแนวมันแน่ๆ เลยว่ะ เอาใจช่วยมันอยู่
แนวน้ำเน่าไม่พอ สำนวนอีกล่ะ 555
พวกมึงวิจารณ์กันได้ประโยชน์ดีนะ ถ้านิยายกูมีคนมาวิจารณ์แบบนี้มั่งคงดี แต่คงไม่โง่แปะนิยายตัวเองในบอร์ดแน่ ถถถถ
พวกมึงเขียนนิยายเรื่องยาวโอกาสตีพิมพ์แม่งเร็ว กูนิเขียนแต่เรื่องสั้น กว่าจะผ่านนิตยสารกว่าเขาจะตีพิมพ์ให้ กว่าจะได้ถึงสิบเรื่องให้มันพอรวมเล่มได้ก็หลายปีเลย(ตอนนี้กูส่งไปสี่เรื่องพึ่งผ่านสอง) อยากเขียนเรื่องยาวเหมือนกันว่ะแต่สมาธิไม่พอ ก็ดองแม่งไว้นั่น ฮา
เอาจริงๆ กูไม่สนเรื่องสำนวนสละสลวยนะ กูชอบอ่านหนังสือพวก non - fiction มากกว่า ดังนั้นมาตรฐานกูคือเขียนให้รู้เรื่อง ภาษาไม่ขัดกันเอง ใช้คำให้ถูกต้องเหมาะสมกับตัวละครและบริบท ส่วนคำสร้อยเสริมพรรณาจะมีหรือไม่กูไม่สนใจ บางครั้งไม่อ่านด้วยซ้ำ ยิ่งพวกกลอนพวกนี้กูยิ่งข้าม
กูเป็นนักอ่านที่แปลก กูสนแก่นอย่าง what when who how why มากกว่า ดังนั้นหนังสือประวัติศาสตร์ที่ info dump เยอะๆ คือนิยายที่ดีที่สุดสำหรับกู กูต้องการเนื้อเยอะๆ รายละเอียดเน้นๆ แต่ถ้าด้อย่างเดอะลอร์ดหรือเกมออฟโทรนนี่ดีมาก มีข้อมูลแน่นเอียด มีอะรเสริมเต็มไปหมด กูชอบมาก
แต่นิยายพวกนี้หายากมาก อย่างน้อยในเด็กดีก็ไม่มี และอาจจะไม่มีวันมีถ้ายังมีคนวิจารณ์ทุกครั้งว่านิยายที่อ่านง่ายคือนิยายที่ดี ถ้าไม่เขียนให้ง่านขนาดเด็ก 3 เดือนเข้าใจได้คือนิยายที่แย่ จนบางครั้งกูสงสัยว่าคนวิจารณ์โง่เกินไปเองหรือคนแต่งเขียนยากเกินไปกันแน่
กูเคยชอบนิยายสำนวนเวิ่นเว้อนะมึง กระทั่งอ่านนิยายแปลสำนวนง่ายสัสๆ แต่พอถึงจุดพีค มันทำกูร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังตอนอ่านจบ กูเลยตรัสรู้ว่านิยายที่ดี ไม่จำเป็นต้องเขียนเยอะเพื่อบิ้วมากนักก็ได้ แค่ใช้ศัพท์เรียบเรียงจนมันรู้สึกได้ก็พอ แต่ไม่ได้หมายความว่านิยายเวิ้นเว้อจะแย่หรอก มันแล้วแต่สกิลคนเขียนและการรับรู้สารของคนอ่านด้วย เขาถึงบอกไงว่านิยายทุกเรื่องคัดคนอ่าน
เฮ้ยโม่ง กูเห็นในหมวดรักแฟนตาซีนิยายแนวนางเอกไปเกิดใหม่เป็นนางร้ายในเกมจีบหนุ่มมันเริ่มจะเยอะขึ้นแล้วว่ะ กระแสใหม่เหรอวะ? แล้วมันเริ่มมาจากเรื่องอะไร
แนวไปเกิดใหม่ในเกม มันน่าหนุกตรงไหนวะ เหมือนพวกแนวเกมออนไลน์เสมือนจริงใช่ป่ะแต่เป็นออฟไลน์ สำหรับกูมันเล็กมาก แค่มึงได้ฟินกับเกมที่อวย
หรือมันมีอะไรมากกว่านี้ ยิ่งใหญ่ในโลกของเกมแล้วชีวิตจริงดี้ดีป่าววะ
ก็แนวออนไลน์สเกลมันเล็กไง จะทำให้ใหญ่คนก็มองว่าเว่อไป ยังกับการ์ตูนของเล่นหลอกเด็กถล่มโลกได้ แต่พอไปเกิดใหม่มันก็ดูร้ายแรงขึ้นไง ตายจริงเจ็บจริงนะ
ตายจริงเจ็บจริงก็ไม่เห็นจะส่งผลร้ายแรงอะไรเลย ตัดส่วนเกิดใหม่ไปก็ดำเนินเรื่องเหมือนนิยายแฟนตาซีทั่วไปน่ะแหละ
>>477 กุก็หาเหตุผลได้แค่ 1.ไปเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่มเพราะเป็นพื้นที่ที่ยังไม่ได้สำรวจในวงการงานเขียนเท่าไหร่ แปลกใหม่มั้ง
1.1 ซื้อโอโตเมะเกมส์เล่นเองลำบากเกินไป
1.2 ไปเกิดใหม่เป็นตัวร้ายซะเยอะ ดูแปลก เข้ากับกระแสคนเริ่มเบื่อนางเอกกินหญ้า แต่ลองอ่านจริงๆจะเห็นว่าซ้ำเหมือนเรื่องอื่น ร้ายก้ร้ายไม่จริง เปลี่ยนไปเกิดใหม่เป็นบทนางเอกก็เหมือนเดิม ไม่ได้สำรวจแง่มุมของตัวร้ายเลย กุมองประเภทนี้แค่ตัวเอกเห็นอนาคตว่าเรื่องจะเป็นอย่างไงแค่นั้น ไม่ทำตามรูทก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ได้ผัวอีก
2.ไปเกิดใหม่ในเกมทั่วไป อันนี้กุว่าแค่เกาะกระแสเกิดใหม่+เกมส์ออนไลน์ว่ะ คิดว่าเด็กจะเลือกอ่านเรื่องที่ตัวเอกทำไร่ทำนาจีบสาวเฉยๆหรือตัวเอกไปเกิดใหม่ในเกมปลูกผักแล้วทำไร่ทำนาจีบสาวล่ะ
>>478 ขอบใจโม่งเบิกเนตรกูได้เยอะเลย งั้นต้องตัดเรื่องเหตุผลออกไปสินะ เกิดใหม่ในเกมแม่งโคตรไม่มีเหตุผลอะไรอธิบายได้เลย
ตามที่มึงบอก ก็เข้าใจเลยนะยังไงแม่งก็เป็นนางเอกที่สวมหัวโขนตัวร้ายในเกม มันเลยไม่ร้ายจริง
ไอ้เรื่องเกิดใหม่ไปปลูกผักคนก็อ่านเยอะดีนะ สำหรับกูเกิดใหม่ในเกมแนวไหนก็นอนเซ้นส์อยู่ดีว่ะ ยิ่งกว่าไปเกิดต่างโลกอีก ได้ยินครั้งแรกกูยังเบะปาก
กูเริ่มเบื่อเกิดใหม่เป็นฮาเร็มแล้วว่ะ บางทีชอบง่ายเกิ๊นจนกูสงสัยว่าชาติก่อนหน้าตาตัวเอกเหี้ยแค่ไหนคนถึงไม่เอามัน
เห็นแนวนี้เริ่มเยอะกูเกิดไอเดียอยากแต่งประชดขึ้นมาเลยมึง เกิดใหม่เป็นลาสบอสในเกมเซอไวเวิลแนวเฮอเร่อหรือฮาร์ดคอร์ดีไหมวะ ถ้าไม่ร้ายเอ็งก็ตาย ต้องชิงหาวิธีตบพวกตัวเอกก่อนที่มันจะบุกรังคิลจบเกม รีบฟาร์มเหล่าลูกกระจ๊อกมินิบอสให้แกร่งกล้าแล้วพาไปเชือดตัวเอกก่อนมันจะเก็บเวลตั้งปาร์ตี้
>>485 overlord
บอสวุ้นยังไม่จบ
ลองอ่านเรื่อง Tsuyokute New Saga ดู น่าจะใช้เป็นแนวทางได้ พระเอกเป็นผู้กล้าปราบจอมมารได้แล้วเจอไอเทมของจอมมารที่ใช้ย้อนเวลา สุดท้ายพระเอกย้อนกลับไปก่อนจอมมารเปิดสงคราม พระเอกเลยตั้งใจที่จะหยุดสงครามก่อนมันเกิด ประเด็นของเรื่องคือพระเอกพอย้อนอดีตมาได้รับบทเรียนจากชาติที่แล้ว ชาตินี้เลยกลายเป็นคนทำทุกอย่างโดยไม่สนวิธีการ บางคนอาจจะว่านิสัยเหี้ย แต่กูโคตรชอบพระเอกแบบนี้เลย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.