>>545 เออ ก็เข้าใจมึงนะ555 แต่ส่วนหนึ่งที่นักอ่านสมัยนี้สมาธิสั้นนี่มีสองสาเหตุหลักๆ
1.เดี๋ยวนี้เขาใข้สมาร์ทโฟนกันเป็นหลัก เวลาไถอ่านเยอะๆมันลำบากกว่าเลื่อนเม้าในจอคอมนะว้อย จอคอมกว้างกว่ามีพื้นที่ให้กวาดสายตาค่อยๆซึมซับเนื้อหา แต่ในมือถือคือจอมันเล็กลงก็ต้องไถนานกว่าเดิม+เพ่งตามากกว่าเดิม ส่งผลให้เกิดความเมื่อยล้า ถ้าไม่เด็ดพอกูก็เทแม่ง หมดโควต้าเจ็ดบรรทัดแค่นี้เลย จะเก็บรายละเอียดแต่ก้ปวดตาเว้ย อ่านจบบทนีงตาแห้งแล้ว มือก็ปวดอีก
2.การมาถึงของนิยายแชท เพราะมันย่อยง่าย เกตมะ นิยายแบบดั้งเดิมที่เน้นบรรยายจะทำให้เราอิ่มเอมกว่า แต่ก็แลกมาด้วยการต้องใช้พลังในการมโนสูงกว่ามาก บทพูดนี่ใครวะ ตลค.นี้โผล่มาเมื่อไหร่วะ สีตาสีผมไรอะ แต่พอเป็นนิยายแชทที่เน้นบทพูดลดบรรยายก็ย่อยง่ายขึ้น หมดปัญหานั่งนึกหน้าตาตลค.เพราะมีรูปแปะให้ และแทบไม่ต้องใช้ความมโนให้มาก เพราะฟีลเหมือนนั่งกลางวงดูตลค.คุยกันเลย เออ แต่ก็มีนิยายแชทบางเรื่อง ไม่ดิ หลายเรื่องเลย ที่ยังอุตส่าห์ยัดบรรยายเข้ามาทั้งที่เป็นนิยายแชท เช่นพระเอกแชทง้อนางเอกไม่สำเร็จ เลยยัดบรรยายว่าซิ่งรถไปหานางเอกในวิลัย เดี๋ยวก่อน...ปกติแล้วมึงไปหาใครต้องแชทบอกอย่างละเอียดงี้เลนเหรอ "นายเอสตาร์ตรถคู่ใจ เจ้าเบนซ์รุ่น××แล่นโฉบเฉี่ยวไปบนถนน มุ่งตรงสู่วิทยาลัยของนางสาวเอ" อ่านเจอทีก็อิหยังวะ มึงเข้าใจคอนเซ็ปต์ของนิยายแชทบ่สู นี่ยังไม่นับพวกนิยายเรตที่บรรยายท่าเยสด้วยนะ มึงเล่นแชทเสียวเยสกันกันผ่านสายแลนเหรอวะ5555