กูว่าอีแมร์ต้นเรื่องนี่ผิดเต็มๆ อะไรทำให้แม่งมั่นโหนกจนหลอกตัวเองได้ว่าทวิตตัวเองมันพื้นที่ส่วนตัว จะพิมพ์ว่าเหลียดใครออกมาก็ได้โดยไม่ล็อคแอค เหมือนมึงอยู่บ้านผนังใส นั่งขี้อยู่แล้วก็ด่าคนที่มองเข้ามาว่านี่มันในบ้านข้านะโว้ย เสือกมองมาทำไมวะ ถือว่าเป็นตรรกะผิดพลาดนี่ทำความชิบหายมานักต่อนักแล้ว อีคำว่าพื้นที่ส่วนตัวในทวิตเตอร์เนี่ย
ส่วนบอทมันพิมพ์อะไรแม่งต้องคิดสองเท่าอะ พิมพ์ตอนโกรธไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ที่ต้องสองเท่าอะเท่านึงของตัวเอง อีกเท่าของคนที่โรลอยู่ แต่ก็ต้องดูแลภาพลักษณ์ไม่ให้หลุดโค้งจนเกินงามไปด้วย อันนี้กูพูดถึงบอทและทุกคนเลยนะที่มีประโยคแบบนี้ป้องกันตัวเองอยู่ จะบอกว่า นอกจากคำว่า "อย่าตัดสินคนจากภายนอก"แล้ว บนโลกนี้มันมีคำว่า "ความประทับใจแรก" อยู่ด้วยเหมือนกัน ถ้าปิดไปแล้วก็โชคดีนะ ถ้าปิดๆเปิดๆกูก็จะมองมึงลบล่ะรอบนี้
และดอกจันห้าอันเลยว่ากูก็เกลียดตรรกะเกลียดบอทได้แต่อย่าเกลียดเจ้าชายเหมือนกัน โลจิกว้อทเดอะฟัคชิบหาย พิมแบบนี้ไปอีป้ามหาภัยจะตามมาแดกหัวกูเหมือนแดกหัวโม่งเหมือนมู้ก่อนปะวะ