Fanboi Channel

มีโม่งไหนใช้ ipad 2018 วาดรูปบ้างปะ กูอยากรู้ว่าใช้ขำๆแทนสมุดวาดรูปเวลาเดินทางได้ไหม แล้วซื้อเคสที่ไหนที่มันใส่ปากกาได้บ้าง กูอ่านเจ้าไหนก็เจอแต่สีตกกับกินฟิล์ม

กูรู้สึกหมดไฟในการวาดรูปยังไงไม่รู้ มันก็ปกตินะ ถึงกูจะรู้สึกเฉยๆ กูก็วาดต่อไปเพราะมันได้เงิน แต่กูเริ่มมองไม่เห็นเป้าหมายที่ชัดเจนของกูละ แรกๆ ที่กูวาดอาจจะเพราะสนุก มีความสุข กูอยากพัฒนาให้คนชม คนไลค์ ตอนนี้กูคิดว่าการโดนชมมันเป็นธรรมดาของกูแล้ว เอะอะอะไร ก็ สวย งานดี ฟังจนเบื่อ หลังๆ กูเริ่มคิดว่าจะไลค์จะแชร์ ไม่ได้ช่วยให้เงินกูเพิ่มขึ้นเลย กูเลยกลายเป็นคนที่เกลียดคนอื่นตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ทั้งที่กูไม่ได้รู้จักเขาเลย กูส่องงานคนอื่นแล้วมองว่า กูได้ไลค์เยอะกว่า งานกูดีกว่า เพื่อเป็นแรงผลักดันให้กูรู้สึกดีมีเป้าหมายต่อไป กูรู้ว่ามันไม่ดี รู้ตัวอีกมีก็มีแต่คนที่กูเกลียดเต็มไปหมด แต่พอไม่ทำ กูก็รู้สึกเบื่อ

กูก็ไม่รู้จะพูดยังไงกับกรณีมึงว่ะ แต่ถ้ากูเป็นเพื่อนมึงหรือแฟนคลับที่ตามงานมึงอยู่แล้วเจอมึงคิดงี้กูคงเสียความรู้สึกหน่อย กูคงเฟดออกมาห่างๆด้วยซ้ำ
ไม่ได้จะอะไรนะแต่กูคิดว่ามึงจมปลักกับเรื่องเอางานตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นไรมากกว่า ถ้าประเด็นหลักมึงคือเรื่องเงินมึงไปหาคอนเน็คชั่นโปรโมทงานบอร์ดนอกอะไรก็ทำไปเหอะเรื่องความรู้สึกทัศนคติมันห้ามกันไม่ได้
หมดไฟก็ห่างๆไปสักพักมีไฟก็ค่อยกลับมา

>>993 มึงเปลี่ยนจากมองไปข้างล่าง เป็นมองไปข้างหน้าดีไหม อย่างถ้าคิดว่าชอบมองคนอื่นแล้วเทียบว่าตัวเองทำได้ดีกว่า ก็เปลี่ยนเป็นคิดว่าคนนี้มีจุดบกพร่องอะไร เขาควรแก้หรือฝึกฝนเพิ่มเติมยังไง เราจะแนะนำอะไรเขาได้บ้าง ต้องใช้คำพูดหรือวิธีการยังไงให้มันโพสิทีฟกับเขา แล้วเปิดคอร์สสอนไหม หรือไปเป็นครูศิลปะ
ตอนนี้ระบบความคิดมึงมันทำลายตัวเองและคนอื่นมาก แต่ก็ยังดีที่มึงยังรู้ตัวว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ดีนะ เป็นกำลังใจให้นะมึง ชีวิตอีกยาวไกลเราไม่ต้องผูกตัวเองไว้กับอะไรแน่นหนามากก็ได้

โม่งมองนักวาดที่ถูกจ้างวาดแฟนอาร์ทเพื่อไปทำของขายว่ายังไง? โดยที่นักวาดไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกะด้อมนั้นๆ เลย แบบนี้ตั๊กแตนป่าว?
ป.ล.กรุจะไปโพสในห้องโดจิน หายไปไหนแล้วฟะ 5555

>>993 มึงต้องเป็นฝ่ายให้คนอื่นบ้างว่ะ มึงคิดว่ามึงดีกว่า มึงเก่งกว่า มึงได้เงินเยอะว่า ทั้งหมดจะยกให้มึงเหลิง มองแต่ตัวเองดี ไม่มีใครดีเท่ามึง แล้วมึงก็เริ่มเกลียด อิจฉา แช่ง ดูถูก ทุกคนไม่ใช่แค่คนที่อ่อนกว่ามึง

แต่ถ้ามึงเปลี่ยนความคิด มองเห็นส่วนดีของคนอื่นก่อนส่วนเหี้ยๆ มึงจะกลายเป็นผู้ให้ มึงจะอยากเข้าไปคุยกับเขา มีความสุขร่วมไปกับเขาในเหตุการณ์ต่างๆ แล้วมึงเองก็จะมีความสุขด้วย

แล้วถ้าเมื่อไรมึงกลับมาเกลียดตัวเองว่ามึงสู้เขาไม่ได้ ทำไมโชคชะตาไม่สนับสนุนมึง มึงต้องไปทบทวนว่าตอนที่มึงอยู่ด้านบนมึงได้ทำเต็มที่จริงหรือเปล่า มึงใช้โอกาสที่ได้มาหรือเปล่า ถ้าโวยวายทำไมไม่มีใครช่วยมึง ก่อนหน้านี้มึงได้ไปช่วยคนที่อ่อนกว่ามึงบ้างหรือเปล่า มึงเคยช่วยใครตอนที่เขาต้องการความช่วยเหลือบ้างหรือเปล่า

อาร์ตส่วนใหญ่จมไม่ลงยึดติดกับตำแหน่งสูงสุดของตัวเอง

ถ้าปล่อยได้และเปลี่ยนเป็นฝ่ายให้สังคม มึงจะเจอคำตอบในมุมอื่นๆ

ไม่รู้ถามในนี้ถูกไหม แต่กูสงสัยว่ากระทู้เกี่ยวกับพวกโรงพิมพ์อะไรเนี่ยมันหายไปไหนแล้ววะ

>>996 ส่วนตัวกูจะไม่ชอบคอมมิชแฟนอาร์ต เคยมีคนมาจ้างกูแต่กูปฏิเสธไปหมด เพราะกูมองว่าแฟนอาร์ตต้องวาดเพราะชอบเรื่องนั้นๆ ยิ่งถ้าวาดหาเงินง่ายๆไปทำกู้ดส์ทับไลน์อฟชอีกยิ่งไม่อยากทำ ไม่ว่าจะมีคนมาจ้างหรือทำเอง ส่วนถามว่าตั๊กแตนไหมก็ขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นวาดด้อมนั้น"เพื่อเงิน"บ่อยรึเปล่าอะ ถ้ารับคอมมิชทุกด้อมทั่วไปหมดกูก็มองแค่ว่าหน้าเงินนะ555 ตั๊กแตนมันออกจะจงใจเกาะด้อมใดด้อมนึงหากินเลยอะ

ของกูแค่หน้าเงินว่ะ555ยอมรับตรงๆแม่งนี่แหละ ใครมาจ้างคอมมิชแฟนอาร์ตทั้งที่กูไม่รู้จัก กูก็รับหมดนะ(กรณีลูกค้าจ้างมาเก็บไว้ใช้งานเอง)

แต่ถ้าลูกค้าคอมมิชแฟนอาร์ตเอาไปทำของขายคงปฏิเสธว่ะ...ถ้ามาแบบนี้กูทำขายเองดีกว่า กูจะทำเรื่องที่กูชอบด้วย...