กุยังคิดว่านักเขียนการ์ตูนสายมังงะในไทย เกิดได้นะ
เพียงแต่คนที่จะเกิด แม่งต้องมองความเป็นจริงและธรรมชาติของผู้บริโภคให้ออกว่ะ
ก่อนอื่นนักวาดหลายๆ คนและบ.ที่ทำอีบุ๊คทั้งหลายต้องยอมรับกันก่อน ว่าที่นักอ่านสมัยนี้แม่งหิวแต่ของฟรี
พอจะต้องจ่ายตังค์ก็โวยวาย ก็เพราะตัวเองเป็นคนสร้างพฤติกรรมความเคยชินกับของฟรีแบบนั้นขึ้นมาเอง
ไม่ว่าจะให้อ่านฟรีๆเป็นสิบตอน โหลดฟรีๆ แคปหน้าจอได้ โน่นนี่นั่น เพราะหวังการโปรโมทให้ดังไวๆ
นึกภาพเป็นตัวเราเคยได้ข้าวจากพ่อแม่มาแดกฟรีจนชิน คิดว่ายังไงพ่อแม่ก็ต้องหาให้กุแดกประจำอยู่แล้ว
วันหนึ่งจู่ๆพ่อแม่จะไม่ให้แล้ว เป็นมึงมึงกรี๊ดป่ะล่ะ มึงงอนพ่อแม่ป่ะล่ะ T_T
กุไม่ได้บอกว่าการปล่อยให้อ่านฟรีจะผิดทั้งหมดนะ แต่เจ้าของผลงานและบ.ที่รับผิดชอบควรจะ
อ่านให้ออกว่าจุดสมดุลมันอยู่ตรงไหน หรือควรประกาศแต่แรกไปเลยว่า 3 ตอนแรกฟรี ที่เหลือเก็บตังค์หรือเอาไปขายรวมเล่มเท่านั้น จั่วหัวเป็นนโยบายร่วมกันของเว็บแต่แรกไปเลย นักอ่านที่เข้ามาก็จะได้รู้ว่าตัวเองจะมาทำพฤติกรรมอ่านฟรีตลอดชาติไม่ได้ แต่พอนี่ไม่ได้เกิดกระบวนการอย่างงั้นขึ้น มันก็เป็นธรรมดาป่ะวะที่จะดึงดูดแต่นักอ่านที่หวังของฟรีเข้ามา (กุยังเป็นหนึ่งในนั้นเลยสัส) กลายเป็นทุกวันนี้พวกนักวาดมึงทำงานกันแทบเป็นแทบตาย เพื่อเสิร์ฟให้กับกลุ่มคนเค้าที่ไม่ต้องการจ่ายเงินให้มึง
หมายเหตุ : กุคิดว่านักอ่านหลายๆคน ถ้าถึงเวลาก็พร้อมจ่ายเงินได้ แต่เราก็ปฎิเสธไม่ได้นะว่าคนส่วนใหญ่แม่งก็เป็นแบบที่กุพูดป่ะวะคือไม่ฟรีไม่เอา...