Last posted
Total of 1000 posts
กูรู้ซึ้งถึงพลังของลูกหาบแล้วแม่ง น่ากลัวเหี้ยๆ รีวิวนิมันแล้วแต่เขาป่าวว่ะ ก็มันมีที่ติจะให้แม่งอวยว่าดีเวอร์วังตลอดรึไง?
แล้วลูกหาบเพจนี้ดูจะอคติกับสำนักพิมพ์อื่นนะโดยเฉพาะแจ่มใสแม่งว่านู่นนี่แปลไม่ดีลิเกมีโยงไปเรื่องปกอีก โถ ของหสมแม่งก็พอๆกันล่ะวะ
คือเรื่องผลาญแม่งก็ไม่ได้แย่มากนะ แต่มันก็ไม่น่าสนุกสุดขีดไร้ที่ติ จรต้องอวยเวอร์ๆสถานเดียวนี่หว่า
>>836 แม่ง เพื่อนมึงคิดเหมือนกูเลยว่ะ กูเบื่อเรื่องแรก ให้ฟีลมกร.มากๆ
เรื่อง 2 กูชอบเล่มแรกมาก อ่านตอนฝึกทหาร สนุกดี พอดีว่ามีแมรี่ซูสุดๆ กูก็รับได้หมดล่ะ อ่านเอามันส์ แต่ขัดใจที่อยู่ดีๆก็รักกันซะงั้น กูเชียร์เอ้าเทียนมากกว่า
เรื่องสุดท้าย เกลียดนิสัยพระเอก แต่ก็หมั่นไส้นาวเอกด้วน เพราะงั้นเลยยิ่งไม่ชอบ
มาว่าต่อเรื่องความน่ากลัวของติ่ง
นอกจากอันที่แชร์และถูกลบไปแล้ว (เห็นซี้คุณ ป และ คุณ ป ยังคุยกันว่า กินของหวานมานานก็ต้องยอมรับของขมบ้าง เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ กูก็ขอให้พัฒนาจริงๆเห้อ) กูยังเห็นอีกโพสที่ลูกหาบมาบอกว่า ขอบ่นถึงความไม่ดีของหสมหน่อย แต่ก็เป็นการอวยแทนน่ะนะ แล้วก็มีคนอื่นผสมโรง ทั้ง แย่มาก ออกมารัวๆจนผลิตเงินไม่ทัน สนุกเกินไปอ่านแล้วลงแดงรอภาค2 บลาๆ
สรุปว่าทุกเรื่องของสนพ.นี้แตะไม่ได้เลยชิมิ
กุขอแทรกดราม่าห้องสมุดหน่อย
สงสัยมานานแล้วว่าตกลงนิยายที่เอามาแปลขายพิมพ์กันในไทยนี่ไม่จำเป็นต้องแปลจากภาษาต้นฉบับหรือวะ
กุเคยซื้อหนังสือนิยายคลาสิกเล่มหนึ่งแปลจากภาษาฝรั่งเศส เขาใช้คำว่าถอดความว่ะ พร้อมกับบรรยายตรงคำนำว่าแปลตรงเปะๆ
คือปกติการแปลมันไม่ใช่ถอดความความหมายให้ตรงตามต้นฉบับมากที่สุดหรอวะ แถมนิยายบางเล่มคนแปลพูดอย่างกะว่ามันอ่านทั้งหน้าแล้วสรุปคร่าวๆให้อย่างงั้นแหละ
>>869 ตามความเข้าใจกูนะ ก็มีบางเรื่องที่ไม่ได้แปลจากภาษาต้นฉบับ อย่างเช่น ไต้หวัน>อังกฤษ>ไทย แบบนี้ถึงจะแปลง่ายแต่ก็ต้องมีอะไรบางอย่างเพี้ยนๆ ไม่ตรงกับต้นฉบับอะมึง เพราะคำหนึ่งคำมันก็ตีความหมายได้หลายอย่าง ในหนึ่งภาษาก็ใช้คำหนึ่งคำได้หลายความหมาย พอมาแปลซ้อนกันหลายภาษามึงก็ลองคิดดูว่าจะเพี้ยนขนาดไหน
ส่วนอีกแบบ ก็แปลจากภาษาต้นฉบับโดยตรง อย่าง ไต้หวัน>ไทย การแปลแบบนี้ส่วนมากที่กูเจอก็พวกหนังสือเล่มเดียวจบ แบบนี้จะแปลได้ตรงกว่าเพี้ยนไม่เยอะ บางจุดที่เพี้ยนๆ มันก็ขึ้นอยู่กับคนแปลด้วยว่าเขาตีความยังไง เช่นต้นฉบับ 'กระแสลมพัดโหมกระหน่ำดั่งวันสิ้นโลก" แปลตามที่คนแปลเข้าใจหรืออยากรวบรัด 'พายุรุนแรงราวกับวันสิ้นโลก' เลเวลอัพจากคลื่นลมกลายเป็นพายุในบันดล
เรื่องแปลญี่ปุ่นกว่าจะมาแปลตรงจากภาษาต้นฉบับก็นานอยู่นะ เมื่อก่อนแปลจากภาษาอังกฤษทั้งนั้น อย่างเรื่องของบานาน่า โยชิโมโตะที่เพลงดาบแม่น้ำร้อยสายแปลก็แปลจากอังกฤษ
กูคือ >>869 ใจพวกมึงมากที่พวกมึงแจ้งแถลงไขกุ ุนึกว่าจะโดนประเด็นหสม.กลบไปซะอีก
>>870-872 สรุปว่านิยายแปลที่พิมพ์ขายบ้านเราร้อยละส่วนใหญ่แปลจากอิ้ง มีแค่บางเล่มจากภาษาต้นฉบับโดยที่กุไม่มีทางรู้เลย แล้วก็ไม่มีใครหน้าไหนทำอะไร
อย่างงี้มันไม่ต้องเสียค่าลิขสิทธิ2เด้งหรอวะ ทั้งค่าลิขสิทธิแปลอิ้งกับลิขสิทธิหนังสือ
กุไม่ค่อยชอบใจหว่ะ เหมือนมึงคุยผ่านล่าม2คนกว่ามาถึงกุ ทั้งๆที่จริงๆมึงจ้างล่ามที่แปลได้ทีเดียวก็จบ เข้าใจนะโว้ยว่าหาคนแปลเก่งๆยาก แต่มันต้นทุนถูกกว่าถึงขั้นยอมเสีย2เด้งเลย?
แปลอังกฤษ มันจ่ายค่าต้นฉบับอยู่แล้ว
แต่ค่าแปลต้นฉบับเป็นอังกฤษมันไม่จ่ายกัน เครดิตบางทียังไม่ให้เลย
สนพ ไทยมันก็โจรทั้งนั้นแหละ
สถาพรมีโปรลด 35% อะ เรื่องไหนสนุกบ้างแนะนำหน่อย หรือมันไม่คุ้มไปซื้องานหนังสือดีกว่า
ตอนนี้ในเพจมากกว่ารักมีถามแล้วนะว่าต่อไปจะให้เรียกยศแบบไทยหรือให้แปลทับศัพท์ไปเลย พวกมึงลองไปให้คำแนะนำดู
งานนี้กูว่าแจ่มโอเคดีนะ เหมือนแจ่มก็พยายามปรับปรุงแก้ไขงาน รับฟังเสียงคนอ่านอยู่
กุมาบอกข่าวว่า Go princess Go มีคนแปลนิยายเป็นไทยแล้ว กำลังหาสนพ.ลง (เพราะเค้าเคยไปเสนอห้องสมุดมา2-3ปีแล้วโดนปฏิเสธ)
อยากอ่านว่ะ เป็นเจ้าเดียวกับที่แปลซีรีย์ด้วย แปลดีแต่แปลช้าชิบหาย
อีกเจ้าแปลไว วันต่อวัน แต่แปลแล้วอ่านไม่รู้เรื่องเลยเหมือนกัน แม่ง แต่กุก็ดูนะ กุติด
คือแบบนิยายจบแฮปปี้ว่ะ ไม่เหมือนละครนะมึง ละครแม่งดัดแปลงอีกที
กุไม่ควรใจร้อนรีบดูเลย
ติดเหี้ยๆ รอไม่ไหวโว้ย
นิยายจบไงวะ สปอยที
กุคือ>>873 ต่อๆว่าด้วยเรื่องหนังสือแปล
>>874-876
งี้อีกหน่อยเวลากุซื้อหนังสือแปลกุต้องคัดว่าเล่มไหนแปลภาษามือ2เล่มไหนภาษามือ3ซินะ พวกมึงมีวิธีการดูว่าเล่มไหนมันแปลมือ2มือ3บ้างวะ สำนักพิมพ์ใหญ่ๆลดสัดส่วนหลอกลวงพวกนี้ได้ป่าววะ
สำหรับกุปกติกุชอบอ่านพวกคำนำกับท้ายเล่ม บางทีเขาเขียนประวัติคนแปลไว้ข้างหลัง อ่านว่าประวัติเคยทำงานเกี่ยวกับภาษานั้นๆป่าว
>>880 กุว่านักแปลญี่ปุ่นยังพอเห็นบ้าง เท่าที่กุเห็นนิยายสมัยค่ายบลิสยังไม่ล่มแปลญี่ปุ่นแปลได้ดีเลย(รวมถึงอื่นๆนอกจากไลท์โนเวล)
ส่วนพวกแปลตามเน็ทแม่งเห็นแต่เด็กๆเอากูเกิ้ลขากสเลตมาให้อ่าน ไม่งั้นก็แปลจากอิ้งที่เขาแปลกูเกิ้ลมาให้ พวกนี้เน้นสปีตอ่านรู้เรื่องแค่60%
>>890 มีความรู้สึกว่าสมัยนี้คนแปลทอดที่สามเริ่มไม่ได้รับการยอมรับจากนักอ่านสมัยใหม่นะ นักแปล-บก.ที่รู้ภาษาอื่นนอกจากอังกฤษก็มีมากขึ้น
อีกหน่อยการแปลทอดที่สามมันคงหมดไป ทางนี้เองก็อาศัยเช็คประวัติเอาว่าเคยทำงานอะไรมาบ้างเหมือนกัน แต่บอกตรงๆนะ ถ้าเห็นโปรไฟล์นพดลแบบไม่รู้อะไรมาก่อนเลย ก็คงเขวเหมือนกัน
ส่วนที่ไม่ได้เมนชั่นบลิสขึ้นมา ก็เพราะงานบางเล่มยังแปลจากอังกฤษอยู่ ทั้งๆที่มีนักแปลภาษาญี่ปุ่นในสังกัดแถมมีระดับอาจารย์ด้วย เลยรู้สึกว่าไม่อยากไปชื่นชมเขาในแง่นี้เท่าไหร่ ส่วนพวกแปลตามเน็ทก็รู้ๆ กันล่ะนะ พวกฝรั่งที่แปลตามเว็บก็ไม่ได้แปลมาดีเด่อะไรอยู่แล้ว พอแปลต่อเป็นไทยด้วยความรู้ภาษาอังกฤษเท่าหางอึ่งของพวกเด็กโอตะคุขี่เห่อก็บรรลัยกันไปหมดนั่นแล
สำหรับกูถ้าภาษาต้นมันโซนตะวันตกแต่ไม่ได้รับความนิยมมากแบบภาษารัสเซีย อิตาลี ฯลฯ จะแปลจากอิงแทนต้นฉบับกูรู้สึกรับได้นะแบบโลลิต้างี้ สำหรับกูภาษาดูจะคล้ายเลยเปลี่ยนไม่มาก แต่ถ้าโซนภาษาตะวันออกแบบญี่ปุ่นงี้แปลจากอิงงี้กูรับไม่ได้แฮะ
>>893 กูว่าตรงจุดนี้มันอยู่กับความสามารถของนักแปลด้วยว่ะ แปลสองต่อแบบนี้กูว่านักแปลปลายทางต้องมีความสามารถทั้งด้านภาษา ข้อมูล การตีความแล้วก็จินตนาการอะมึง อย่างสมมติเป็นเรื่องชนชั้น ต่อให้ในภาษาอังกฤษมันจะ I You กันหมดเค้าก็ควรจะรู้ว่ามันต้องต่างกัน ต้องมีระดับงี้ ถ้าเค้าทำได้ กูก็รับได้ในระดับนึงนะ แต่มันก็เสี่ยงไปลุ้นอีกว่าแล้วคนแปลต่อที่หนึ่งแม่งแปลมาครบความมั้ยอีก
เพื่อนโม่งใครอ่านสามชาติสามภพ ทั้งสองภาคแล้วบ้างรีวิวทีว่าควรซื้อไหมเพราะราคาแรงมาก
>>896 กุอ่านแล้ว ถามว่าสนุกมั้ยตอบว่าสนุก ถ้ามีทุนทรัพย์พอก็ซื้อเก็บไว้อ่านเรื่อยๆได้
แต่อาจจะเพราะกุคาดหวังสูงกับลิขิตเหนือเขนยด้วยมั้ง พออ่านเอาเข้าจริงแล้วมันงั้นๆอะ ไม่อินว่ะ ตงหัวบทไม่ได้เยอะ
สรุปคือกุรู้สึกว่าเสียดายเงิน
มันสนุกและแปลดีกว่านิยายแจ่มใสทั่วๆไปเล่มละร้อย แต่ไม่สมราคาชุดละ 3,000
ความดราม่า : ปานกลาง ไม่ได้จี๊ด ไม่ได้สะเทือนใจอะไรตามมาก กุว่าป่าท้อดราม่ากว่าเหนือเขนยนิดนึง
ความหนา : หนาดี อ่านเพลินๆเรื่อยๆ ไม่แบบเร่งๆรีบๆจบ แต่เอาจริงๆที่หนาพอๆกับตัวนิยายคือเชิงอรรถ
ราคา : ไม่คุ้ม
การแปล : ดี แต่พี่สาวกุอ่านแล้วหลับไปเลย บอกว่าบรรยายเยอะบ ไม่กระชับ
การขนส่ง : ดีมากๆ แพคมาห้าหกชั้น กุแกะจนเหนื่อย
ปก : ก็โอเค ไม่น่าเกลียดแต่เสียดายงานของอิบุกิที่กลายเป็นภาพแถมท้ายเล่มแทน ทำไมวะ
เพิ่มเติม เอาตามรสนิยมกุ เทียบในเรื่องที่ธีมใกล้กัน เรียงความสนุกตามนี้
อันดับ 1 ลำนำรักเทพสวรรค์ สยามอินเตอร์ สนุกสุด ดราม่า เศร้า หวาน ครบทุกทาง ราคาหยิบแบบไม่ลังเล
อันดับ 2 ตำนานรักเหนือภพ แจ่มใส ซือฝุดีดีดีดี กุว่าคาร์แรคเตอร์ให้ความรู้สึกแบบว่าเค้าเป็นเซียน แตะไม่ได้ แต่โดนลากมาแปดเปื้อนจริงๆ รำคาญนางเอกเอาไปบอยู่อันดับ 2 พอ ราคาก็ยังหยิบได้เยอะ
อันดับ 3 ซีรีสามชาติ ทั้งๆที่มันควรจะอยู่ที่ 1 แต่กุอ่านสามเรื่องในเวลาไล่เรี่ยกัน อันนี้สู้อีกสองอันไม่ได้จริงๆว่ะ อ่านแล้วรู้สึกว่า ตงหัวไม่ค่อยได้โชว์เมพเลย ส่วนเยี่ยหัวก็ทำอาหารง้อเมียหมดไปซะส่วนใหญ่ มีดราม่าบ้างแต่ก็คลี่คลายได้ ราคาแพงชิบหาย แพง แพงเหี้ยๆ แต่ถ้าจะซื้อจริงๆ กุก็แนะนำป่าท้ออะ
>>896 ถ้าชอบงานแปลป้าหลินก็ควรค่าแก่การเก็บนะ แปลดี
เนื้อเรื่องก็แนวเทพเซียน เดินเรื่องแบบแบ่งเป็นarcๆ ความเข้มข้นระดับนึง คาแรคเตอร์น่าสนใจ มีมุกตลกแทรกพอให้ได้ขำๆ
ป่าท้อเส้นเรื่องดีกว่า แต่กูชอบคาแรคเตอร์ของลิขิตฯมากกว่า
ข้อเสียลิขิตฯคือเนื้อเรื่องแต่ละarc มันแยกกันเกินไป อ่านแยกสนุก แต่พอมารวมแล้วมันไม่ค่อยสมูทยังไงไม่รู้
สามชาติมันไม่ได้เน้นดราม่าอยู่แล้วด้วย ถ้าอยากดราม่าไปซื้อของสยามดีกว่า(ลำนำเทพสวรรค์/เจินหวน) ได้ดราม่าจนอิ่มอ่านจบตาบวมเลย
เชิงอรรถนี่กูชอบด้วย เพราะชอบศึกษาไรจีนๆอยู่แล้วบางทีไปสงสัยจากเรื่องอื่นเสิชหาข้อมูลก็ยากมาได้ข้อมูลจากเชิงอรรถป้าหลินเนี่ยแหละ
สรุปสำหรับกูถ้างานสนุกแพงแค่ไหนก็คุ้มนะ ถึงถูกกว่าแต่เนื้อเรื่องห่วยแตก(แบบสามเพชร)อันนี้จะเสียดายเงินมากกว่า
ไปๆมาๆ ป่าท้อนี่เป็นหนังสือจีนที่อ่านซ้ำบ่อยสุดเลย (คงเพราะมันไม่หนามากสองเล่ม+ไม่ดราม่ามากจนอ่านซ้ำไม่ไหว)
>>898 จัดอันดับคล้ายๆกูเลยว่ะ
โคตรรักลำนำรักเทพสวรรค์ อ่านจบตาบวมปูด ดราม่ามากกก ไม่เคยอินอะไรเท่าเรื่องนี้เลยอ่านจบแล้วแบบคับแค้นใจมาก (ยังไม่กล้าอ่านซ้ำเลย)
แต่ที่2 กูให้เจินหวน เป็นฮาเร็มโพลิติกที่มันส์มากก ทุกตัวชิงไหวชิงพริบกันสุดๆ
ที่3สามชาติ(ชอบลิขิตมากกว่าตรงarc อาหลานเร่อ กับบทที่เฟิงจิ่วเป็นจิ้งจอกแดง)+ชอบสไตล์แปลป้าหลิน
ที่4ตำนานรักเหนือภพ กูเกลียดซือฝู 555555555555555
กูเคยอ่านแค่สามชาติกับตำนานรักว่ะ ส่วนตัวแล้วกูให้สามชาติชนะแหละ ตำนานรักกูรำคาญนางเอก อยากพุ่งเข้าไปตบหัวให้มีสติขึ้นมาหน่อย ส่วนเล่มสามกูเกลียดซือฝุ ข่นใจร้ายยย แต่กูก็เข้าใจแนวคิดแบบซือฝุว่ะ แม่งเป็นงี้มาตลอดชีวิตอะ จะให้มาเปลี่ยนในเวลาไม่กี่ปีก็ยากอยู่ แต่ที่ไม่ชอบมากๆ คือกูรู้สึกว่ามันไม่เป็นเหตุเป็นผลเลยว่ะ ยิ่งตัวร้ายนี่ยิ่งไร้ตรรกะโคตรๆ ที่ดีคือตอนจบเล่มสาม กูว่าแม่งโคตรสมบูรณ์ ภาคพิเศษมันทำให้จุดพีคก่อนตายเสี่ยวกู่หายไปเลยเหอะ ไหนว่าจะไม่รักแล้วไง
ส่วนสามชาติเป็นเรื่องที่กูอ่านได้เรื่อยๆ นะ จบแผ่วไปหน่อย แต่เท่าที่สังเกตมานิยายจีนเป็นงี้ทั้งนั้นเลยว่ะ ไม่รู้ว่าตอนเปิดเรื่องคิดปมกันเยอะไปหรืออะไร แผ่วปลาย จบรวบรัดเยอะมาก เอ้อ นั่นแหละ เนื้อเรื่องก็ชิวๆ มีมุขให้ขำเป็นระยะ กูชอบสำนวนแปลเจ๊เขาว่ะ แต่เชิงอรรถนี่ถ้าตัดๆ ออกกูว่าหนังสือเขาจะถูกลงอีกเยอะเลย
หักคะแนนสามชาติเพราะก๊อปงานคนอื่น แม่ง
มีเรื่องไหนดีๆที่เกี่ยวกับสาวๆในวังหลัง นอกจากว่าด้วยฯ เจินหวน เพชรยอดฯ อีกบ้างปะวะ กูอยากอ่านสาวๆไฝว์กัน
ทำไม ติ่ง หสม ต้องชอบไฟต์กะสีส้มวะ หรือว่าเพราะเรื่องนางสนม? // กุรู้สึกว่าเวลาเจ๊ปอ มาบีบน้ำตาว่าโดนแย่งซื้อ ลิขสิทธ์ไป ลูกหาบแม่งก็จ้องแต่จะแดกหัวสีส้ม ป.ล เหมือน สนพ แพรวจะโดดมาร่วมวงไพบูลย์แนวจีนแปลอีกเจ้าแล้วว่ะ เห็นว่าซื้อจักรพรรดินีไร้คุณธรรมไปมั้ง
>>896 กูอ่านอ่านป่าท้อ ชอบมาก ถ้าเทียบกับตำนานรักเหนือภพ กูชอบป่าท้อมากกว่า หยิบมาอ่านบ่อยกว่าด้วย ตำนานนั่นกูอ่านได้แค่รอบเดียว (แต่ก็จะเก็บต่อนะ เพราะก็ยังชอบอยู่) ตอนแรกสงสารนางเอก หลังๆเริ่มรำคาญว่าเอ็งจะยึดติดกับซือฝุไปถึงไหนฟระ นางควรจะหันไปรักตงฟางได้แล้ว(ไม่งั้นเอาพี่สาวซาก็ได้) จบ3เล่มยังให้กูมโนได้ เจอเล่มพิเศษเข้าไป... รู้สึกว่าจบที่เล่ม3 มันงดงามกว่านะ
ส่วนตงหัว กูอ่านถึงจบเล่ม 2 ยังไม่ได้ต่อซักที คือชอบเฟิงจิ่วนะ แต่นาวแพ้ทางตงหัวตลอดอะ กูชอบแนวนางเอกปั่นหัวพระเอก(ทั้งทางตรงและอ้อม)ได้มากกว่า อย่างป่าท้ออ่ะ นางเอกมึนๆ ซื่อๆและทำร้ายจิตใจพระเอกแบบไม่ได้ตั้งใจไปหลายรอบ
สรุปสามชาติที่คู่ควรเก็บกูเชียร์ป่าท้อ และประมาณพันนึงยังพอรับได้
ลำนำกับเจินหวนยังไม่เคยอ่านเลย แต่จดลงลิสไว้ รอลดเยอะๆแล้วจะไปซื้อ ต้องถนอมกระเป๋าตังค์หน่อย
>>894 ที่แปลดีคือเจ้านี้ รวมถึงแปลแบบนิยายด้วย
แต่กุไม่รู้ว่าเค้ายังแปลซีนีต่อป่าวนะ เพราะลงตอนห้าแล้วหายไปเลย แต่อันนี้คือแปลดีจริงๆ
ปล. กดเข้าไปแล้วมึงต้องระวัง เพราะในเพจมีภาพสปอยหนังถึงตอนจบ มึงหรี่ๆตาเลือกดูเอา
https://www.facebook.com/เสื่อมนะ-บอกเลย-1389078314743510
จากที่แจ่มโพสถามความเห็นเรื่องคำแปลจีน
บางคห (ซึ่งดูๆแล้วก็คนกลุ่มนั้นแหละ) จะให้ทับยัน หนูปี้ ไน่ไน่ สารพัด มากไปแล้วสำหรับกุ
แต่เชื่อว่าแจ่มไม่ปรับเยอะ นอกจากไทเฮา ฮ่องเต้ตามที่เขาถามอะแหละ
>>914 ที่จริงกูว่ปรับแค่ตำแหน่ง/ชื่อเฉพาะบางอย่างอะไรพวกนี้ก็พอแล้วนะ พวกสรรพนามให้ทับนี่กูว่าเยอะไป ถ้าเป็นสรรพนามแปลกๆหน่ออย่างที่แทนตัวเองว่าบิดา กูชอบให้แปลเป็นไทยแบบนั้นแหละแต่ดอกจันแล้วอธิบายข้างล่างไรงี้เพื่อความเข้าใจว่า อ้อ เซนส์ที่แทนตัวเองว่าบิดามันแบบนี้นี่เอง แต่ทับไปเลยแล้วอธิบายความหมายกูไม่ค่อยชอบเหมือนนักแปลแม่งขี้เกียจหาคำ คือกูเข้าใจว่าเซนส์คำดั้งเดิมบางทีมันแปลไม่ได้แปลยาก อันนี้ก็ต้องเป็นหน้าที่นักแปลแล้วว่าจะทำยังไงได้บ้าง
>>914 >>915 ลองมาเจอหนูนา แล้วจะไปไม่เป็น อะไรที่มันเยอะเกินสำหรับกูไม่ได้หมายความว่ามึงจะคงกลิ่นอายจีนตะพึดตะพือ แต่มันไร้ศิลปะสิ้นดี นั่นหมายความว่าคนแปลไม่สามารถโชว์สกิลทางภาษาให้กูเห็นความแตกต่างของหนูปี้ หนูนา หนูไฉ เจิ้น อันเจีย เปิ่นหวาง แล้วพวกตำแหน่งเครือญาติ ขอร้องเหอะ ไม่ต้องแปลตามจีนหรอก ถอดมาเลยอาหญิง อาเขย อาสะใภ้ พี่ชายป้า ย่าแม่สามี มาทับศัพท์แบบป้าหลินกูรำคาญ
กูเพิ่มเรื่องสามชาติอีกเรื่อง
ป่าท้อภาคแรก 2 เล่มจบ เรื่องกระชับ พระเอกบุคลิกพิมพ์นิยม แต่นางเอกเป็นตัวละครที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ทำให้เรื่องไม่ดูแบนมันไปได้เพราะนางเอก คำแปลสละสลวย อ่านง่าย (สำหรับกูรอบเดียวก็เข้าใจ)
ลิขิตเหนือเขนยภาค 2 4 เล่มจบ ยืด ย้วย น้ำ ทั้งเรื่องมีแต่บังเอิญ ๆๆ บังเอิญนางเอกนึกอยากจะถอดเสื้ออาบน้ำ บังเอิญพระเอกมาเห็น บังเอิญหุบเขาเสียงธรรมเปิด บังเอิญ.... ตงหัวเค้าบอกกันว่าปังๆๆๆ แต่กูอ่านแล้วแบบแม่งปังได้แค่นี้หรอ มหาเทพอันดับหนึ่งครองสวรรค์ด้วยฝีมือตัวเอง กูอ่านแล้วนึกว่าเด็กปัญญาอ่อนที่ไหน บรรยายว่าเก่งฉิบหายไม่ได้มันนี่ล่มสลายทั้งภพภูมิ แต่ต้องให้เยี่ยหัวเด็กรุ่นหลานมาช่วย แป๊กตอนจบชัดๆ นางเอกก็ขอโทษเถอะเหมือนเด็กเอ๋อ มึงว่าที่ราชินีชิงชิวนะเว้ย ทำไมทำอะไรเหมือนเด็กปัญญาอ่อนได้ขนาดนั้นวะ ส่วนเรื่องแปล กูว่าดรอปจากภาค 1 อย่างเห็นได้ชัด วกวน อ่านยาก และเราโคตรรำคาญไอ้คำแทนตัวที่คนแปลอยากโชว์สกิลกระหน่ำใส่เข้ามา ซึ่งกูรำคาญมาก สรุปภาคนี้ 2400 ไม่คุ้ม
ต่อๆๆ
กูเคยคิดว่าถ้าสามชาติภาคแรกได้แรงบันดาลใจเข้มข้นมาจากหนี้ดอกท้อ ลองอ่านในแถลงการณ์ที่ป้าหลินเอามาแปลของทั้ง 2 ฝั่งดู มันสามชาติ 2 ภาคชัดๆ ของต้าเฟิงคนเขียนหนี้ดอกท้อ ได้สำนวนจิกกัด ทรงภูมิแบบป๋ายเฉี่ยน แต่พอมาอ่านของถังชี เธอเหมือนเด็กตีโพยตีพายอ้างตัวละครลับ ม้วนสามตลบยังหาบทจบไม่เจอ มีแต่น้ำเหมือนกับลิขิตเหนือเขนยนี่แหละ
bookloverclub คือติ่งห้องสมุด เหมือนกับถ้าใครเห็นดีเห็นงามกับคำแปลของแจ่มใสเค้าจะเรียกติ่งแจ่มใส ตอนนี้กูลาขาดถาวร จากเวบแนะนำหนังสือ รีวิวนิยาย กลายเป็นเวบอวยนิยายแปล และส่อเสียดแจ่มใส พวกรุ่นเก่าๆ ซัก 3-4 ปีที่แล้วกูไม่เห็นมารีวิวอะไรนานแล้วล่ะ เหลือแค่แก๊งค์ห้องสมุดดีเลิศเลือกนิยายสนุกที่สุดนั่นแหละ
ตอนนี้เล็งเรื่องสวรรค์ลิขิตรัก ไว้อยู่ด้วยเปิดพรีเซลล์ที่1200ก็โอเคมั้ง อ่านเรื่องบ่อละดูเรียบๆ เผอิญช่วงนี้กำลังอินแนวเทพเซียนเลยอยากเก็บๆ ส่วนลิขิตเหนือเขนยคงไม่ซื้อละ บรัย แพงด้วยสรัส
กุเคยเข้าbooklove นะ แม่งเหมือน ห้องปล่องของสาขา๒ ติ่งหสมวิ่งพล่านพุ่งชน ทั้งๆที่อ่านจีนไม่ออก แปลอิงค์ก็ไม่ได้ แม่งรู้ได้ไงว่าใครแปลถูกแปลผิดวะ แล้วเรื่องทับศัพท์ อย่าเอามาเยอะ อ่านยากชิบหาย ขี้เกียจเปิดดูแบบนิยายป้าหลินด้วย อิป้าแม่งก็ชอบยัดเยียดใส่ในเล่มให้แม่งหนาๆเท่าพจนานุกรม มีภาพสีประกอบอีก เอามาทำไม
เชี่ยกุขอบ่นหน่อย พึ่งซื้อสามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่มาพึ่งแกะ ตอนแรกกุก็งง ภาพสีท้ายเล่มที่พวกมึงบ่นๆกันนี่กุนึกว่าพวกภาพอิสลัส ภาพประกอบนิยาย ที่ไหนได้ ภาพเชิงอรรถ ไอ้สัสกุจะพ่นไฟตายห่า ไม่ทราบว่าป้าแกจะใส่เข้ามาทำไมวะนั่นยังกับหนังสือสารานุกรมความรู้รอบตัวเด็ก ร้องไห้หนักมากกกกก
ไอ้เหี้ย กูเกือบจะซื้อลิขิตเหนือเขนยแล้วววว แม่งแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ อุตส่าห์คาดหวังกับตงหัว ;___;
กุคิดว่าทำเชิงอรรถแยกไปอีกเล่มเลยดีกว่ามั้ยวะ เผื่อคนที่สนใจจริงๆเค้าก็จะได้ซื้อได้
จะได้ไม่ต้องมาทนฟังคนไม่สนด่าเอาด้วย
ใส่เล่มเดียวไม่ว่า ใส่เหมือนกันสามเล่มด้วยยยย
ถามหน่อยมันมีคนไปแจ้งเขารึเปล่าว่าพวกเชิงอรรถนี้มันเกินไป
เรื่องเชิงอรรถนี่เป็นที่ถกเถียงกันมานานล่ะ เจ๊หลินแกไม่สนใจหรอก แกเคยบอกไว้แล้วว่าต่อให้เชิงอรรถซ้ำกันก็ต้องมีทุกเล่มเว้ย นักอ่านจะได้ไม่ต้องไปเปิดไปเปิดมา แต่ราคาแพงไม่ยักว่าไง
จริงงงงงงงงงงง อันนี้กูเซ็งสุดแล้วค่า จะใส่กูก็ไม่ว่าอะ ใส่มาเหมือนกันหมดเพื่อ ? ถ้ามันเป็นคำทับศัพท์ที่เค้าใส่มาแล้วจะแปะความหมายไว้ข้างล่างก็โอเค แต่ไอ้ข้างหลังเนี่ย ... กูไม่รู้ก็ไม่เป็นไรรึเปล่าล่ะ
ถ้ามันไม่มากก็โอเคอยู่นะ แต่ป้าแกดูจะใส่ใจกับเชิงอรรถมากกว่าตัวนิยายอีก
กูอาจจะนิสัยเสีย คนที่จะซื้อสามชาติทั้ง 2 ภาค ลองไปหาบิทอ่านดูก่อนกูเห็นบางเว็บมีปล่อยแล้ว ถ้ามึงโอเคก็ค่อยสั่งไป ส่วนกูมีตัวเล่มทั้ง 2 ภาคแต่ยกให้คนอื่นต่อไปแล้ว เมื่อก่อนกูชอบงานแกแต่หลังจากแกมาทำหนังสือเองงานแกเทพไม่เท่าตอนที่แกรับจ้างแปลให้สำนักพิมพ์ นอกจากสำนวนยืด ยัดเชิงอรรถไม่จำเป็นเยอะ ขยายขนาดตัวหนังสือใหญ่ ช่องไฟกว้าง ช่องบรรทัดกว้างแล้ว แกก็อ้างว่านักอ่านเรียกร้องมาให้แกทำแบบนี้หมด คนจะอ่านงานแกต้องยอมรอยอมจ่ายให้แกหมด กูคงไม่ซื้องานแกแล้วถึงจะยอมรับว่าในกลุ่มนักแปลจีนแกเก่งมากก็เถอะ กูอ่านนิยาย กูไม่ได้อ่านเชิงอรรถ
ถ้าว่าเฉพาะเนื้อเรื่อง สามชาติ 2 ภาค , ม่านม่านฯ กูอ่านก็งั้นๆ ตอนจบไม่สนุกอย่างที่คิดทั้ง 3 เรื่อง เรื่องมันสนุกแต่ตอนเปิดกับที่แกย่อ / แปลตัวอย่างเรื่องไว้แค่นั้น หลังจากนั้นยืดเหมือนกันโดยเฉพาะม่านกับลิขิต เล่มหลังๆ กูจำใจอ่านมากกว่าอยากอ่านแล้ว
แหวกม่านไม้ไผ่แป๊บ
ใครอ่าน Dragon Kin serie ขอว G.A. Aiken บ้าง
เวอร์ชั่นแปลไทยคือ แพไปแล้วใช่ไหม ออกมา2เล่มหายไปเลย กุไปดูของเมืองนอกแม่งออกมาตั้งหลายเล่ม ตะเตือนไต //โม่งน้อยผู้ง่าวEng
>>939 กูอ่านที่บนๆว่า สามชาติสามภพหนึ่งแปลได้กำลังดี แต่ลิขิตเหนือเขนยพังกว่า กูนี้อะหือออ นี้ดีแล้วเหรอว่ะ
ถ้าภาคสองพังกว่าภาคแรก นี้ป้าไม่แกะมาเหลือแต่พินอินแล้วคงไว้แต่คำกริยาเลยล่ะวะ???
ยอมรับว่าโชคดีมาก ที่ยืมภาคแรกของเพื่อนอ่าน เพราะกูว่าไม่ได้สนุกห่าอะไรเลย จะซึ้งก็ไม่สุด จะตลกก็ไม่ลงตัว
อ่านๆไปนี้ ก็คิิดภาคเป็นหนังจีนยุค80ที่แสดงอิทธิฤทธิเทพด้วยเอฟเฟคกากๆ แล้วชอบตัดฉากแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
ถ้าต้องจ่ายเงินขนาดนั้น กูอ่านไปคงร้องไห้ตาย
>>943 กูเห็นด้วย กูอ่านป่าท้อ ไม่ชินสำนวนตอนแรก อ่านยาก แต่พอสักพักเริ่มชินก็เริ่มง่วง คือมันแบนๆเนิบๆนาบๆเท่ากันหมดทั้งเรื่อง
มุกตลกก็หน้าตาย แบบ...อ๋อเหรอ... นี่ตลกแล้วเหรอ?
ซึ้ง? ก็ไม่ซึ้งนะ เฉยๆ แบบเฉลยออกมาแล้วก็อีหรอบนี้ พระเอกแม่งต้องรักนางเอกอยู่แล้ว
แล้วควักลูกตานี่รักแล้วเหรอ ถึงจะเป็นโทษเบาสุดก็เถอะ
ถ้าแม่งกล้าทำเยอะกว่านี้กูจะส่งมันไปอยู่กะซือฝุของฮวาเชียนกู่ -"-
ฉากจบก็ห้วนมาก
สรุปกูอ่านจบก็จบเลย ไม่ประทับใจ ไม่คิดจะอ่านซ้ำ และไม่คิดจะอ่านลิขิตฯต่อด้วย
>>944 ควักลูกตา ในสายตากูเป็นจุดที่พยายามปั้นเนื้อหาให้ซึ้งที่โคตรห่วยมาก เพราะสุดท้ายแล้วนางเอกก็ไม่ได้ตาบอด บอกไปติ่งจะโกรธมั้ยว่ะ กูว่าไอ้มุขที่สละตัวเองเวอร์ๆเนี้ย ที่นางเอกทำเพื่อพระเอกหรืออาจารย์เนี้ย ถ้าเขียนดีๆจะซึ้งมาก แต่ถ้าออกมาไม่ดีแบบนี้มันจะเหมือนนิยายจูนิเบียว
ตอนอ่านนี้เฟลโคตรๆ ว่านี้คือสนุกมาก??? ขนาดที่ต้องยอมทนรอสามชาติสามภพ แล้วจ่ายเงินแพงๆขนาดนั้นเลยเหรอ?
กูว่าสามชาติอ่านเอาเพลินๆ มันก็โอเคนะ อย่างที่บอกว่ามีดีที่คาแรคเตอร์นางเอก แต่พล็อตงั้นๆจริงแหละ และอารมณ์เรื่องปุปปับมาก กูรู้สึกเหมือนเอื่อยๆ มาเรื่อยๆ แล้วก็ดึงเข้าจุด(พยายาม)พีค นางเอกตกอยู่ในอันตรายแบบอีท่าไหนไม่รู้ ดูโง่ๆ แล้วพระเอกก็ต้องมาช่วยโดยเสี่ยงชีวิต พล็อตสองภาคเหมือนกันเป๊ะ กูก็ไม่รู้จะปูเรื่องยศฐา เรื่องอำนาจ เรื่องชั้นเซียน เรื่องพลังพระนางมาทำไม ในเมื่อถึงเวลาแล้วเหมือนใช้เหี้ยอะไรไม่เป็นสักอย่าง
พิมพ์แล้วรู้สึกคุ้นๆ สมัยอ่านจบใหม่ๆ กูเคยมาบ่นในโม่งแล้วนี่หว่า
สรุป ถามว่าสนุกมั้ย ก็สนุก แต่ไม่คุ้มเหี้ยๆ แพงสัด จนเด็กดีผู้อุดหนุนลิขสิทธิ์ตลอดชีวิตอย่างกูต้องยอมวางศีลธรรม ติดต่อเพื่อนเหี้ยให้แม่งสอนโหลดบิตมาอ่าน
โหลดบิทยังไงสอนที *0*
เริ่มจากโหลดโปรแกรมบิทมา หาเว็บบิทของไทย(ส่วนใหญ่มันก็มีนิยายเหมือนๆกันเกือบทุกที่) หานิยาย กดโหลด
จบจ้ะ...
อาจเป็นความคิดส่วนตัวกู แต่ว่าอย่าแนะนำอะไรผิด lc จะดีกว่านา
พูดถึงคุณหลิน ชาตินี้จะได้อ่าน หย่งเยี่ย มั้ยนะ
=___= แกยังจะแปลอยู่อีกเรอะ
กูขอนอกเรื่องหน่อย ไอ้พวกบอกโหลดบิทๆนี่ กูว่ามึงไม่ควรเอามาคุยด้วยความภูมิใจว่ามึงโหลดนะเว้ย เพราะมันผิด
คือถ้ามันผิด กูคงไม่กล้าพูดน่ะ แบบมันละอายใจชอบกล ไม่ใช่เพราะกูโหลดแล้วเงียบเลยดูสูงส่งมีระดับกว่าพวกโหลดแล้วมาพูดให้คนอื่นรู้อ่ะนะ
kyแป้บนะ จู่ๆก็นึกสงสัย เคยได้ยินว่าสมัยก่อนตอนนิยายเด็กไทยเพิ่งบูมใหม่ๆ สนพ.หลายที่ที่เลือกนิยายมาพิมพ์แม่งเขียนผิดเยอะชิบหาย ต้องมาคอยแก้ให้ เนื้อเรื่องก็งั้นๆ ลอกๆเค้ามาก็ได้แล้วบอกแรงบันดาบใจเฉยๆ หนูไม่ผิดนะ ตลค.ก็ซูสตูตามประสาวัยเบียว บลาๆ โด่ ถ้าเป็นจริง รู้งี้กูเขียนสั่วๆส่งไปก็มีโอกาสได้พิมพ์ง่ายๆอ่ะดิ เทียบกับสมัยนี้ คงยากขึ้นมาตรฐานเริ่มสูงขึ้นละ (มั้ง) 555
กูเพิ่งยืมไส้เดือนตาบอดจากเพื่อนมาอ่าน เห็นมีคุยกันตั้งแต่ความเห็นแรกๆ เออแม่งห่วยจริง สัตว์กะหมามาก เรื่องอื่นที่แม่งเข้ารอบสุดท้ายด้วยกันแม่งดีกว่าเยอะ กูให้ไวท์โรดดีกว่าด้วยเอ้า 5555
ว่าไปช่วงนั้นหนังสือแนวเยาวชนพวกนี้มันบูมเพราะแฮรี่ด้วยรึเปล่าวะ(ถึงของไทยมันจะอิงบารามอสซะส่วนใหญ่ก็เถอะ) แต่หลังจากนั้นก็รู้สึกไม่มีเรื่องไหนที่มันบูมดึงกระแสคนไปอ่านหนังสือเลย
>>966 >>967 กรุเคยเห็นที่ร้านหนังสือ เรื่องลาสแฟนตาซีภาคแรกเลย โดนแกะห่อ กรุที่เป็นพวกโรคจิตชอบอ่านหนังสือที่โดนแกะก็อ่าน ไดพบกับอารยธรรมการแก้ด้วยดินสอ ทั้งคำผิด การเว้นวรรค บลาๆ เต็ม เปิดๆ มีทุกหน้าที่โดนจนถึงหน้าล่าสุดที่เขาอ่าถึง จำลางๆว่าครึ่งเล่มได้ กับอีกเรื่องที่ทำให้กรุสับสนว่า สตอว์เบอร์รี่ หรือ สตอเบอร์รี่กันแน่ เพราะกรุทำงานด้านนี้ แต่ไม่ได้เป็นพวกฝ่ายพิสูจน์อักษรนะ โดนแก้คำจาก สตอเบอร์รี่ เป็น สตอว์เบอร์รี่
คำผิดใดเล่าของสถาพรจะสู้ยุทธภพออนไลน์ ผู้หญิงพูดผมทั้งเรื่อง
พูดถึงซาเทียร่าแล้วกูก็นึกถึงลาเซนตราเล่มจบ อีกเล่มเดียวแท้ๆสถาพรแม่งลอยแพเฉย แล้วจะให้กูทำยังไงกับสองเล่มที่ซื้อมาแล้ววะ
>>976
คนเขียนไม่น่าจะหายนะมึง แต่ สนพ. คงไม่อยากลงทุนต่อมั้ง
พึ่งเห็นห้องเด็กดวก มาคุยกันน่าสนุกดี
ทั้งเรื่องนักเขียนของเมจิคคนหนึ่งแยกไปทำมือเอง
ทั้งเห็นนักเขียนเรื่อง soso บอก สนพ.ไออุ่น ดองไม่ออกเล่มสี่ต่อแล้ว
ทั้งเห็นเรื่องนักเขียนเรื่องมนตรากระดังงา (อาทิตา) ของ สนพ.ดอกหญ้า
ต้องขอสัญญามาออก ebook เอง หลังจาก สนพ.เลื่อนออกหนังสือมานานปีกว่า
สนพ. ช่วงนี้กูว่าคงเซฟตัวกันน่าดูเหมือนกัน
อีกสักพักกูว่านิยายจจำพวกนี้คงได้พิมพ์เองขายเองกันหมดแหง คงมีจำนวนน้อยจริงๆที่ผ่านสนพ.
เออพวกมึง กูพึ่งยืมหัวขโมยแห่งบารามอสมาอ่านเล่มแรก (อ่านถึงบท 2) ตกลงเฟรินนี่ผู้ชายเหรอวะ บอกหน่อย
ถ้าวายกูจะได้เลิกอ่าน (ไม่ใช่รับไม่ได้แต่ไม่ใช่แนว)
สปอยล์เพิ่มเติมได้นะ บิบิ
เพื่อนโม่ง แนะนำนิยายสืบสวนสนุกๆ ให้กูที คือกูรู้สึกว่ามันหาอ่านยากเหลือเกิน
เอาแบบที่ไม่มีเรื่องเหนือธรรมชาติเวทมนตร์มาเกี่ยวข้องน่ะ แล้วก็ไม่เอาคินดะอิจิ กูเคยอ่านแล้ว
>>984 แต่ปัญหาอีกอย่างคือนักเขียนอาจจะรู้ยอดที่ทาง สนพ. บอกลอยๆ เอาไว้ให้ด้วย
ทำให้นักเขียนอาจมีนอยนิดๆ ว่าทำไมเหล่าแฟนคลับมันซื้อน้อยกันจังวะ
บางทีคิดว่าทำมือเองอาจไม่คุ้มค่าเหนื่อยอีก คงมีอีกวิธีคือออก ebook นั่นแหละ
พอจะไม่ต้องลงทุนสูง
แค่เสียค่าออกแบบปกหรือค่าจัดรูปเล่มเองอีก (แต่ถ้าต้องการปกสวยๆ ก็ต้องลงทุนเหยียบหมื่นอีก)
เกี่ยวกับเรื่องดองไม่ออกหนังสือต่อ...ลองอ่านดูเล่นๆ นะเพื่อนโม่ง...
คือไม่รู้จะโทษความผิดของใคร
1.สนพ.(ลงทุนไปแล้วไม่คุ้ม)
2.นักเขียน(หายตัวหรือดองทั้งๆที่อาจเขียนจนจบแล้วแต่ติดลิขสิทธิ์)
3.แฟนคลับแบบสำหรับคนที่ซื้อเล่มแรกๆไปแล้ว...
4.แฟนคลับแบบที่ไม่ตั้งใจซื้อตั้งแต่แรกรอคอยอ่านจากเว็บอย่างเดียว...
หัวข้อตัวอย่าง...
คิดยังไงกับสนพ.ที่ลอยแพนิยายด้วยเหตุผลที่ว่า....
http://www.enter-books.com/forum/index.php?topic=9701.0
เอ่อ กูถามห้องนี้ถูกป่ะวะ คือกูต้องการแบกหนังสือหลายเล่มเวลาไปไหนมาไหนกูเลยคิดจะแสกนหนังสือตัวเองทำเป็นไฟล์ pdf ไว้อ่าน
ทีนี้กูเลยเล็งๆพวก e-reader ุ6 นิ้วเพราะพกง่ายดี มีใครเคยใช้บ้างมั้ย? มันอ่านได้ไม่มีปัญหาใช่ป่าว
หรือขึ้นอยู่กับไฟล์ที่แสกน ถ้าตั้งค่าแสกนใหญ่ๆชัดๆจะอ่านเห็นไม่มีปัญหามั้ย? หรือไม่เกี่ยว
คือกูถามคนใกล้ตัวมีแต่คนเชียร์แทบเล็ตอันใหญ่ๆ ไม่ก็ e reader อันใหญ่ซึ่งมันหนักและพกลำบากมากกกก
คือพอจะรู้ว่าถ้าอ่านแนวนอนก็ไม่มีปัญหาแน่นอน แต่อารมณ์ว่าอยากให้อ่านแนวตั้งด้วยได้ ถามไว้เผื่อมีใครมีประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง
>>>/subculture/2280/
ตั้งใหม่ละนะ
วิ่ง บิบิ
วิ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง เอ้าออกมาวิ่ง
แค่วิ่งผ่านทางมา
>>989 เดินทางบ่อยๆ เดี๋ยวนี้ใช้มือถือไม่ก็แท็ปเล็ตเถอะ 6 นิ้วนี่ขนาดพอๆกับเลย
เรื่องการสแกนมันเหมื่อนกับรูปภาพแหละ ถ้ามึงต้องการภาพความละเอียดมากให้มึงตั้งค่าdpiสูงๆ แต่ความละเอียดสูงๆจะเปิดหน้าช้า พูดภาษาบ้านๆคือภาพชัดไม่เกี่ยวกับตัวหนังสือใหญ่เต็มจอ ขึ้นอยู่โปรแกรมเปิดและอัตราส่วนภาพ
>>989
แบบ 8 นิ้วอ่านสบายตามากกว่าวะ
https://www.hytexts.com/buy_i86.php
ส่วนหนังสือจะไปสแกนให้เหนื่อยทำไม เสียเวลามาก (ในกรณีที่มึงสแกนเองนะ)
ช่วยอุดหนุนนักเขียนเขาหน่อยสิ ถ้าในอนาคตมึงยังอยากอ่านเรื่องใหม่ๆ อยู่
ทั้งใน meb หรือเว็ปอีบุ๊คอื่นๆ
วิ่งงงงงงงงงงง
ปิด
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.