Fanboi Channel

ตอนเด็กๆกูก็อ่านไวท์โรดสนุกนะ แต่ไม่ได้อ่านเล่มแรก มาถึงกูก็อ่านเล่มสามเลยเพราะคำโปรยมันอ่ะแหละ แล้วที่ห้องสมุดกูมีแค่เล่มสามเลยอ่าน ตอนนั้นก็รุ้สึกว่าสนุกดี สงสารนางเอก(รึเปล่าวะ)ที่ชื่อมิไลกา(ชื่อแปลกจังนความคิดกู)ตาย แล้วกูก็ร้องไห้ด้วยว่ะ
พอมาอ่านที่พวกมึงด่ากันกูก็รู้สึกแบบว่ามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ หรือว่ากูอ่อนเกินไปถึงอินได้

>>10 เออว่ะ จะว่าไปตอนเด็กๆกูอ่านอะไรก็อินง่ายแฮะ พอโตแล้วกลับมาอ่านอีกทีนี่...บางเรื่องทำเอางง กูเคยบ้าเข้าไปได้ไงวะ 555

>>>/subculture/2071/996 กูถึงได้สงสัยไงว่าไฟล์มันหลุดเข้าไปใน Google book ได้ไง คนในสำนักพิมพ์แอบปล่อย หรือทางโรงพิมพ์แอบปล่อย

>>12 น่าจะสนพ.มั้ง เพราะไม่ได้มีแค่นิยายเล่มนี้อย่างเดียว เล่มอื่นก็มีปล่อยแบบไม่ครบเหมือนกัน

>>10 ตอนเด็กๆ กูก็ชอบนะ ที่เป็นโรงเรียน มีแผนกพลังจิตแผนกการต่อสู้ มีอาวุธเป็นถุงมือที่อัพเกรดได้อีก แต่ตอนนั้นหมั่นไส้พระเอก ไม่ชอบนางเอก ไม่ชอบที่ผู้หญิงตามกรี๊ดพระเอก ไม่ชอบพล็อตตอนจบ อ่านภาคแรกจบก็ไม่อินภาคสอง เลยเลิก
พอมารู้ทีหลังว่าไม่ใช่ไอเดียตัวเอง ก็ไม่อ่านงานของนักเขียนคนนี้อีกเลย

>>13 มันไม่ใช่การโฆษณาเหรอวะ ถ้าอยากอ่านเต็มๆ ก็ไปซื้อหนังสือเอา เหมือนลงนิยายบางตอนฟรีในเน็ตนั่นแหละ
เคยเห็นหนังสือฝรั่งก็มีอะไรทำนองนี้เหมือนกัน

>>10 กูเคยอ่านแต่เรื่องเดอะดอล ถนนขาวยังไม่เคยอ่านเต็มๆ อ่านสปอยผ่านๆ เอา ตอนนั้นกูยังใสๆ วัยประถมรู้สึกชอบมากเลยมึง ดีงาม พอตอนนี้ก็จะเข้ามหาลัยแล้วเพิ่งรู้สำนึก นี่กูอ่านเชี่ยอะไรไปวะนั่น นิยายไทยที่คอสเพลย์เป็นฝรั่งไม่เนียนแถมยังคนเขียนเอาตัวเองเป็นพระเอกอีก แล้วไอ้คำคมหรูๆ พวกนั้นกูหลงชื่นชมไปได้ไงวะเนี่ย

>>16 เอาน่ามึง คนเรามันก็มีนิยายที่เป็นความผิดพลาดในวัยเด็กทั้งนั้นแหละ

>>16 กูเคยติ่งแสตมป์เบอร์นี่นะเว้ยมึงงงงงงง 55555555555
ติ่งตอนสมัยอ่านนิยายใหม่ๆสมัยประถมนู่นนนนน อ่านได้ปีสองปีกูทนไม่ได้แล้ว มุขก็ซ้ำ เนื้อเรื่องไม่สร้างสรรค์ ปัญญานิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องที่ตอนนี้กูยังรุ้สึกว่าโอเคเป็นพูดเป็นคนอยู่คือเรื่องที่เป็นคู่ของโซลกับไวท์ของเจ้าปลาน้อย(แต่อ่านเมื่อกี่ปีที่แล้ววะ แล้วก็ไม่ได้อ่านซ้ำอีก กลับมาอ่านตอนนี้ใหม่จริงๆ กูอาจจะกลับคำพูดนะ 5555)

>>14 ขยายความหน่อยดิ พอดีกูเพิ่งสวมโม่งไม่นาน รู้แค่ด๊อกเตอร์ชื่อเสียมากในนี้ เห็นโม่งด่ากันกระจุย
ไม่ใช่ไอเดียตัวเองแล้วก๊อปใครมาวะ

>>16 ห๊ะ คนเขียนเอาตัวเอกเป็นพระเอกเรอะ พวกมึงรู้ได้ไงวะ
นี่ถามเพราะไม่รู้จริงๆ ไม่ได้กวนนะ
คือกูอ่าน 2 ภาค แต่ไม่เคยไปเย้วๆขอลายเซ็นหรือดูที่เค้าสัมภาษณ์นักเขียน

และขอถามอีกหน่อย
จูนิเบียว
แกรี
ซู
นี่มันแปลว่าไรบ้างวะ เพิ่งสวมโม่ง ตามศัพท์ใหม่ไม่ทัน ใครก็ได้ช่วยให้กูตรัสรู้ที

>>19 ไม่ได้ชื่อเสียกันแต่ในนี้หรอกมึง ที่อื่นก็มี ขนาดมีเขียนลงไร้สาระนุกรมเลยทีเดียว
http://th.uncyclopedia.info/wiki/ดร.ป๊อป

กูอ่านแค่เฟทไดอารี่ทั้งเล่ม (งานใหม่ ยืมห้องสมุดเอา) ที่พอตอบได้ก็เรื่องเอาตัวเองเป็นตัวเอกว่า...
คนเขียนลงตัวละครป๊อปเป็นนักเขียนนิยายชื่อดัง... และกูคิดว่าแม่งต้องมีป๊อปเป็นตัวเอกในนิยายเล่มไหนสักเล่มแน่ ๆ

ส่วนจูนิเบียวนี่เป็นรูปธรรมของช่วงเวลาตามหาตัวตน วัยพวกนี้จะชอบอะไรที่มันดูเท่แต่กลวง ๆ ถ้าให้กูตอบง่าย ๆ นะ

ส่วนแกรี่กับซูนี่เป็นพวกเดียวกัน มาจากแม่รี่ซู (เรียกผู้หญิง) กับแกรี่สตู (เรียกผู้ชาย)
คือตัวละครประเภทไร้เทียมทาน โลกนี้หมุนรอบพวกกู จะเก่งหรืออ่อนก็เถอะ

เห็นพวกมึงคุยเรื่องดอกปอปเลยเอาบางส่วนของเฟทไดอารี่มา

กูเจอในห้องสมุดเลยลองเปิดอ่านแล้วก็พบว่า...... ค ว ย

http://imgur.com/mMou0By

http://imgur.com/WRMf1kA

เจอเฮียป๊อปกันไหมคะมึง

>>19 จูนิเบียว แปลไทยก็ประมาณโรคม.สองอ่ะ วัยกำลังกร่าง 555

>>19 เล่มบอยแอนดอลแกเอาตัวเองเป็นตัวเอกเลย
แล้วจูนิ แมรี่ แกรี่ก็ไม่ใช้ศัพท์โม่งด้วยนะมึงหาในเน็ตได้แต่ให้นิยามง่ายๆก็
จูนิ ไอ้พวกละเมอจินตนาการแบบพวกเด็กๆม.ต้น ใช้ศัพท์แปลกๆกลวงๆแบบมโนๆ อ่านละเอียดได้ที่นี้ http://sunburn.in.th/coreanime/4/50841bf3725635b707000001.html และสามารถดูตัวอย่างได้จากอนิเม จูนิเบียว
แกรี่ แม่รี่ ต้นกำเนิดมากจากฟิคสตาร์เทรดที่เขียนล้อฟิคสตาร์เทรดอีกที จะจำพวกว่า ตัวละครพลังโคตรพ่อโคตรแม่สุดยอดใครล้มไม่ได้ ทุกคนรักทุกคนหลง ใครไม่หลงนั้นคือตัวร้ายต้องพบจุดจบอนาถ โลกหมุนรอบตัว ฯลฯ ดูตัวอย่างได้จากอนิเม เทพทัต

>>20 >>21 >>22 >>23
ขอบคุณที่ช่วยอธิบายกับยกตัวอย่าง พอจะเก็ตล่ะ

กูว่ามู้หน้าเอาเรื่องดอกปอปไว้หัวมู้ไปเลยก็ดีนะมึง คนมาใหม่จะได้เข้าใจ
>>21 อ่านแล้วแม่งน่ากลัวชิบหาย //กูอ่านกูขนลุกอ่ะ

>>21 อย่าดูถูกพลังของดอกปอปมึง ห้องสมุดรร.กุมีโซนวรรณกรรมอยู่โซนนึงมีชั้นวางอยู่ 3 ตู้ ตู้ละสามชั้น มีตู้นึงชั้นบนสุดแม่งเฟททั้งชั้น ชั้นสองนี่บอย&เกิลกะดออย่างละครึ่ง ชั้นล่างแม่งสถิตซีรีย์ไวท์โรด กุอยากจะกราบตีนศาสตราจารย์ปอปจิงๆที่ทำให้รร.กุยอมทุ่มเงินเพื่อเชื้อเพลิงเผาขยะขนาดนี้

>>26 ไม่่ใช่ว่ามีคนไม่อ่านเลยมาบริจาคหรอวะ...

เจอพวกมึงเม้าเรื่องถนนขาวที่รักแล้ว..จำได้ว่าตอนอ่านครั้งแรก กุเพ้อหาตปก.ที่เป็นเทพนิสัยเหี้ยๆหยิ่งๆชื่อแพทเชอร์อะไรนี่ด้วยว่ะ รู้สึกอยากเดินไปตบหัวตัวเองตอนเด็กมาก

>>25 อย่า เสนียด

สัส ถนนขาวนี่เด็กๆ กูก็ชอบว่ะ พอมาตอนนี้ ... นี่ ... ก่อนหน้านี้กูโดนยาเหี้ยไรมาวะ ... นับถือการตลาดสำนักพิมพ์แม่งจริงๆ เล่นเอาอุปทานหมู่กันได้ขนาดนั้น

มีแปลเป็นภาษาต่างประเทศด้วยไม่ใช่หรอวะ
เด็กประเทศไหนแม่งอ่านวะกุอยากรู้

>>31 กูรู้สึกว่าไม่มีนะ
เปลี่ยนเรื่องนิด กูอยากหานิทาน นิยายเด็กดีๆให้หลานกูอ่าน กูอยากหาพวกนิยายนิทานดีๆ สอนดีๆเนียนๆ ไม่ใช้พ่นคำคมกลวงๆ เป็นคนดีแบบต้องเหยียบตัวร้ายอ่ะมึง มีเรื่องไหนแนะนำมั้ย

>>32 ไม่รู้ทำไม แต่พอพูดถึงพ่นคำคมกลวงๆทีไรมักนึกถึงบารามอสทุกที 555

>>32 ถ้าเป็นเรื่องเด็กๆ กูชอบเจ้าชายน้อยอะ แต่กูว่าเหมือนเจ้าชายน้อยมันเป็นเรื่องเด็กที่ให้ผู้ใหญ่อ่านมากกว่า (กูเพิ่งเก็ตความลึกซึ้งของมันตอนกูโตแล้ว)
อย่างอื่นกูคิดไม่ออก ตอนเด็กกูอ่านแต่นิทาน พวกอีสปกับกริมม์อะ โตขึ้นมาหน่อยก็วรรณกรรมเยาวชนแบบแฮรี่ (กูไม่เคยอ่านหนังสือดอกปอปกับบารามอสเลย ทั้งๆที่ตอนนั้นเพื่อนกูอ่านแทบทุกคน)

>>32 หลานอายุเท่าไรวะ ถ้าอ่านนิยายได้แล้วก็ The NeverEnding Story
>>34 อันนี้ส่วนตัว กูว่าเจ้าชายน้อยน่าเบื่อ ไม่บันเทิง ไร้ชั้นเชิง ตอนนั้นกูดีใจมากที่ยืมคนอื่นอ่านแทนที่จะซื้อเองตามกระแส

>>35 ยังมึง สามขวบได้ แต่กูก็อยากหาหนังสือเด็กดีๆหลายๆวัยมาตุนไว้ที่บ้านด้วย ไม่รู้สิว่ะ กูแค่อยากให้หลานกูโตมาแบบมีหนังสือดีๆสอบดีๆรอบๆตัว(ถ้าอยากอ่านก็มาหาแล้วหยิบไปเลย) ยอมรับเลยกูเห่อหลานมาก

>>35 เรื่องเจ้าชายน้อยกูเข้าใจมึงเลย กูก็ไม่แนะนำให้เด็กอ่านนะ มันน่าเบื่อจริง ที่กูอ่านเพราะกูต้องเรียนน่ะ กูว่ากูอินเพราะกูต้องวิเคราะห์+กูเป็นคนที่ไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่ ไม่อยากลืมความรู้สึกในวัยเด็กอะ พออ่านเจ้าชายน้อยแล้วมันจะฟีลๆนั้น
ละกูขอบ่นนอกเรื่อง ตอนกูเรียนเทอมนั้นกูว่าเจ้าชายน้อยอ่านง่ายที่สุดแล้ว วรรณกรรมเรื่องอื่นยิ่งกว่านี้อีก บางเรื่องกูไม่เก็ตจริงๆว่ามันต้องการสื่ออะไร แต่กูก็ต้องมานั่งวิเคราะห์ T^T

>>21 ทำไมมันดูเกย์ๆวะมึง กูไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม?

>>36 มึงลองดูๆชื่อหนังสือในลิสต์หนังสือที่เด็กควรอ่านไรงี้มั้ย แล้วก็ลองไปดูเนื้อหาของหนังสือว่ามันเป็นไง โอเคมั้ยไรงี้
http://www.eppo.go.th/tank/100-kids.html หนังสือดี 100 ชื่อเรื่องที่เด็กและเยาวชนไทยควรอ่าน (อันนี้เป็นลิสต์หนังสือของนักเขียนไทย)
http://www.nypl.org/childrens100 100 Great Children’s Books (อันนี้ลิสต์หนังสือฝรั่ง)

>>31 วรรณกรรมเยาวชน แนะนำมาโอ ของลวิตร์
กุชอบนะ กุติ่งเขา แต่เรื่องหลังๆ ไม่ใช่แนวกุละ
เกรเกอร์ ของแพรวเยาวชนก็หนุกดีนะ เน้นมิตรภาพ ถ้าหลานเด็กกว่านั้น ก็หาแนวพวก ส้มสีม่วง

>>40 อ่าว กุ reply ผิดว่ะ บาย เพิ่งเห็นว่า 3 ขวบ

ขอบคุณพวกมึงได้
>>40 แนะนำได้แหละมึง กูอยากหาเยอะๆหลายๆวัย

>>32 ฟัดจี้ น้องเล็กยังร้ายอยู่

แล้วมี 100 เล่มที่ผุ้ใหญ่ควรอ่านป่าววะ
อยากรู้ว่ากุอ่านไปแล้วกี่เล่ม

>>44 มี https://th.wikipedia.org/wiki/หนังสือดี_100_เล่มที่คนไทยควรอ่าน แต่ส่วนตัวกูว่าลิสนี้แม่งเก่าและเชยหลายเล่มแล้ว แต่บางเล่มก็ยังคลาสสิคอยู่

>>42 ขอแนะนำนิทานที่กูเคยอ่านตอนเด็กๆ นะ เรื่อง โรงเรียนครูนกฮูก เนื้อหาประมาณสอนเรื่องมารยาทในชีวิตประจำวันอ่ะว่าไม่ควรแซงคิวนะ อย่าอมข้าว หรืออะไรเทือกนั้น ภาษาเข้าใจง่าย ภาพน่ารักดีเหมาะกับเด็กเล็กๆ

แล้วก็นิทานชุดหนูนิด (หนูนิดไม่อยากแปรงฟัน หนูนิดไม่อยากไปโรงเรียน) กูนึกออกแค่นี้อ่ะ ขอโทษด้วย

>>42 แก้วจอมแก่น แก้วจอมซนมั้ย เกี่ยวกับครอบครัวอบอุ่นครอบครัวหนึ่ง ใสๆ ไร้พิษภัย

ปาปริก้าฉบับนิยายแม่งอีโรติกกว่าในฉบับหนังเยอะเลยว่ะ

>>46 เฮ้ย กูก็เคยอ่านครูนกฮูก น่ารักมากเลย แนะนำๆ
แต่กูมีหนังสืออยากแนะนำเหมือนกัน เด็กก็อ่านได้น่ะแหละมันตลกดีแต่ว่ามันไม่ใช่นิทานสอนเด็ก นิทานเด็กดีอะไรทำนองนั้นอ่ะ เป็นชุดเทพนิยายหลุดโลกอะไรทำนองนี้แหละ มีซินเดอร์บอย แจ๊คผู้ไม่ฆ่ายักษ์... ไม่ได้สอนอะไรหรอกแต่ฮาดี 5555 กูโตป่านนี้แล้วยังอยากอ่านอยู่เลยแต่หาซื้อไม่ได้ ขนาดไปเดินหาที่งานหนังสือแล้วก็ยังหาไม่เจอ

หลานอายุเท่าไรวะ

ถ้าแนะนำตามรสนิยมกูก็มี

ตะวันตก งานของโรอัล ดาห์ล, บ้านเล็กในป่าใหญ่, วรรณกรรมคลาสสิกของอมรินทร์ที่มีพวกกัลลิเวอร์ก็น่าสนใจอยู่ กูอ่านเล่ม The Willow ไป สนุกดีนะ เด็กน่าจะอ่านได้, อันที่จริงถ้าแฟนตาซีไปเลยก็ Never Ending Story อยากแนะนำ นาร์เนีย แต่ส่วนตัวอ่านนาร์เนียตอนโตไปมั้ง มีช่วงน่าเบื่อพอสมควร

ถ้าของญี่ปุ่นก็ โต๊ะโตะจังเด็กหญิงข้างหน้าต่าง, โคโสะอาโดะ ป่านี่นั่นโน่นไหน (แต่นี่มันเก่าแล้วไม่รู้ยังหาได้มั้ย) ว่าไปแล้วมีช่วงนึง Bliss เลือกวรรณกรรมเยาวชนญี่ปุ่นมาได้ดีนะ

ไทยก็ เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก แก้วจอมแก่น แก้วจอมซน

ไว้นึกออกเพิ่มมาเขียนอีก กูพยายามเลือกเรื่องไม่เก่ามาก แต่ยังรู้สึกเลือกแล้วแก่จัง

สมัยกูเด็กๆกูอ่านแก้วจอมแก่นกับม่าเหมี่ยวอ่ะ

>>52 มึงเหมือนกูเลยอะ กูก็อ่านแก้วจอมแก่นกับม่าเหมี่ยว แต่กูชอบม่าเหมี่ยวมากกว่าแก้วนิดหน่อย
.. พูดแล้วรู้สึกแก่เลยว่ะ

โต๊ะโตะจังนี่กูว่าแอบดาร์คอยู่นะ มันเป็นเรื่องในสงคราม มันก็ได้เห็นความโหดร้ายผ่านมุมมองเด็กอะ

เออ กูคิดออกอีกเรื่อง ห้าสหายผจญภัย กูว่าก็สนุกดี เด็กๆน่ารักดี กูชอบหมาของน้องจอร์จ(ใช่ชื่อนี้ปะวะ) น่ารักดี
พวกการ์ตูนความรู้ก็ดีนะ ตอนเด็กๆก็ชอบอ่านการ์ตูนความรู้ มันเข้าใจง่าย+สนุกดี

>>54 โต๊ะโตะจังกูชอบในแง่มันเล่ามุมมองของเด็กได้ดีน่ะ แบบนิสัยแปลกๆ ของเด็ก หรืออย่างห้องเรียนเป็นตู้รถไฟเงี้ย เด็กๆ อ่านแล้วน่าจะชอบ

ถ้าดาร์คกูว่าโรอัลดาห์ลหลายเรื่องเลยเหอะ 555 แต่กูก็แนะเพราะกูอ่านโรอัล ดาห์ลตอนประถมก็ออกแนวตื่นเต้นไปกับมันเลยว่าน่าจะอ่านได้น่ะ แต่ไม่รู้เด็กสมัยนี้ยังอินมั้ยว่ะ

>>32 ตอนเด็กๆกูก็อ่านนิทานไทยบ่อยๆ นะ มึงต้องลองอ่านสกรีนเองด้วยว่ะ นอกจากนิทานกูก็อ่านเรื่องจากนิตยสาร คุณค่า ไรงี้ แล้วก็การ์ตูนความรู้ของญี่ปุ่นน่ะ

>>56 โรอัลดาห์กรูอ่านๆไปแล้วกรี๊ดหลายเรื่อง
กรี๊ดเพราะแม่งทำร้ายจิตใจ ตอนกูอ่านคุณจิ้งจอกเงี๊ยะ อ่านๆอยู่เจอฉากคุณจิ้งจอกสุดหล่อกูโดนตัดหาง TvT
แต่งานโรอัลดาห์กูว่าอ่านแล้วเพลินมาก คิดว่าเด็กคงชอบแหละ

>>58 กูช็อคแม่มด ตอนโดนพวกแม่มดจับกรอกยานี่กรี๊ดดด เอาจริงเด่ะ แล้วก็คิดไม่ถึงว่าเรื่องจะดำเนินต่อได้อีก สนุกแบบวางไม่ลงเลย

>>51 เห็นบอกหลานสามขวบนะ

กูว่าสามขวบพาดูการ์ตูนดิสนีย์ก่อนดีกว่า พวกซินเดอเรล่า โรบินฮู้ด มู่หลาน ราพันเซลไรงี้ แต่อย่าเพิ่งให้ดูพินอคคิโอ ดัมโบ้ สโนวไวท์พวกนี้มันจะมีภาพน่ากลัวหลอนๆอยู่ ขนาดผู้ใหญ่ดูยังกลัวเลย

>>60 กูไม่เห็นเองขอโทษ ถ้าสามขวบงั้นเอาพวกสมุดภาพก็พอดีกว่าว่ะ พวกนิทานภาพไรเงี้ย รุ่นประถมค่อยอ่านที่กูว่า

ถ้าสามขวบเป็นพวกนิทานอีสปไปก็ดีนะมึง ไม่ก็ตาะกูลหนูนิดอ่ะ เผื่อเด็กจะได้ข้อคิดไปด้วย

>>61 พวกนั้นมันน่ากลัวยังไงวะ Subliminal เหรอ

+1 นิทานอีสป ได้ฝึกจินตนาการมากๆ

>>61 อย่างอีสโนไวท์นี่หลอนตอนนางหนีต้นไม้ในป่าสินะ เออ ยอมรับว่าน่ากลัวชิบหาย 55

ระบบขายนิยายเด็กดีมาแล้ว กูกลัวเหลือเกินว่าแม่งจะขายขายขายอย่างเดียว แค่ให้อ่านฟรีปกติกูยังหาเรื่องที่ชอบได้ยากเลย ถ้าทุกคนขายกันหมดกูคงขี้เกียจซื้อละ แต่ในมุมมองคนเขียนก็ดีนะ กระตุ้นให้มีไฟเขียนดี
http://www.dek-d.com/writer/39276/

>>67 ถ้าขายหมดจำนวนคนอ่านก็ลดลงเองแหละ
แต่ก็ดีที่ระบบตอนเริ่มมันจำกัดแค่นิยายที่แต่งจบแล้ว แต่กูว่าจำกัดพวกฟิคไว้น่าจะดีกว่าอะเดี๋ยวมันมีเรื่อง lc มาเกี่ยวอีก
ข้างบนนี้ขอบคุณพวกมึงมาก เดี๋ยวกูก็กะไปหาดูแล้วสแกนอีกที(ที่กะแน่ๆก็อีสป กับหนูนิด)
แต่พวกที่มึงแนะเกินวัยก็กะมาประดับไว้อยู่ ถึงวัยแล้วจะหยิบมาอ่านให้
ปล.พวกนิทานกริมกับพื้นบ้านไทยนี้กูไม่ค่อยอยากแฮะ บางเรื่องมันโหดหน้าตายเกินไป

>>64 ก็...อย่างเจ้าหญิงนิทรา ฉากออโรร่าเดินไปให้เข็มตำมือ ภาพมืดๆโกธิคๆ เรืองแสงสีเขียวใต้คาง
ดัมโบ้ ฉากเมายา ภาพมันเบี้ยวๆบูดๆ น่ากลัว+สยองอยู่นะ
พินอคคิโอ ฉากโดนหลอกล่อไปเกาะกับเพื่อนเกเร ภาพน่ากลัวๆแบบสวนสนุกร้างๆอ่ะ
สโนวไวท์ อีเจ๊ราชินีโผล่มาทีไร น่ากลัวทุกที แล้วก็ฉากในป่าด้วย
หลังๆดิสนีย์ไม่ค่อยมีฉากพวกนี้แล้ว ใสกิ๊ง ปล่อยเด็กดูได้

>>68 กูเห็นด้วยว่าจำกัดฟิคดีกว่า จำกัดนิยายแปลด้วย แต่ไม่ชอบแบบนี้เลยแฮะ ถึงกูจะอยากได้ตังค์ก็เถอะ 55555 นิทานพื้นบ้านไทยเอาไว้โตกว่านี้ก่อนเถอะ ไว้ให้อ่านพอให้รู้จักว่าบ้านเรามีวรรณคดีแบบนี้ๆ นะ แต่ก็สอนด้วยว่าที่ตลค.เอกทำงี้ๆ มันไม่ถูก อย่างพระสังข์ที่ทำให้แม่บุญธรรมตรอมใจตาย คือต้องรอโตก่อนอ่ะ

>>70 อ้อ กูไม่ค่อยเห็นด้วยเรื่องให้ดูการ์ตูนนะ เคยอ่านเจอว่าอย่าให้เด็กเล็กๆ ดูทีวีหรือภาพเคลื่อนไหวเยอะ คือมันไม่ฝึกจินตนาการแล้วจะเป็นผลเสียกับเด็ก จับมานั่งตักอ่านนิทานให้หรือเปิดเพลงประกอบจะโอเคกว่า

กูอยากได้ตังแต่กูว่าไม่น่าทำเหมือนกันว่ะ แค่ตอนนี้บางเรื่องกูยังอ่านเพื่อฆ่าเวลาแงบไม่รู้สึกถึงความสนุก ต่อไปถ้าเก็บตังกูคงย้ายไปเว็บอื่นว่ะ

>>71 +1 เด็กดูพวกนี้เยอะแล้วแม่งสมาธิสั้นด้วย ถ้ามึงไม่มีเวลาจริงๆมันมีนิทานแบบเปิดเทปอยู่นะ ใส่เทปให้เด็กมันฟังไปเรื่อยๆยังดีกว่าดูทีวีว่ะ

กูก็ไม่ค่อยอยากให้หลานกูดูการ์ตูนเยอะไปหรอก แต่ก็มีบางเรื่องในใจที่อยากให้หลานดูไว้แล้ว(กูดูเองแล้วรู้สึกมันสอนหลายๆอย่างดีอยู่ และสอนเนียนๆดี แต่ไงคงไม่ให้ดูเยอะ) เรื่องเลี้ยงคงช่วยๆกันเลี้ยงกูก็ไม่ใช้ผู้มีเสียงที่สุดของบ้านด้วยสิ 555 เอาเถอะนอกเรื่องไปแล้ว

>>67 ไม่รู้ดิ แต่รู้สึกไม่ชอบ ไม่สบายใจเลยว่ะ

>>67 ถ้าเอาจริงกูว่าจะลองขายตอนพิเศษดู เพราะเนื้อเรื่องหลักกูยังปั่นจบไม่ครบ (เขียนจบ 2 ภาคจาก 3 ภาค)
แต่ถ้าพูดจริงๆ ไม่อิงอุดมคติหรือการตลาด กูว่าก็ดีนะ แต่ต้องมีจำกัดเรื่องนิยายแปลกับพวกฟิคทั้งหลายด้วย //เด็กดีเปิดระบบนี้กูว่าพวกสนพ.น่าจะเริ่มหนาวบ้างละ

เรื่องว่าด้วยอาชีพนางสนมกูว่าแปลแบบเก่าดีกว่า แต่แบบใหม่ก็พออ่านได้ (ถึงจะเสียอรรถรสไปบ้าง)
แต่บางทีกูก็ไม่เข้าใจพวกแฟนคลับที่เข้าไปด่าๆ ว่าแปลห่วยแตก ไม่ซื้อ เก็บเงินไปซื้อของห้องสมุดดีกว่า
คือ ถ้าแจ่มไม่ซื้อลิขสิทธิ์มาแปล พวกมึงจะได้อ่านกันมั้ย? เพราะกูจำได้ว่าเจิ้นบอกว่าแปลต่อไม่ได้แล้วป่ะ
(หสม.ไม่ซื้ออยู่แล้วเพราะบก.แกบอกว่าเรื่องมันแนวๆนางเอกชนะทุกอย่าง สู้เจินหวนไม่ได้)
แต่เรื่องที่กูอ่านแล้วตงิดๆก็คือ แม่งมีคนมาโพสว่าแจ่มได้ฉู่หวางเฟย ได้เรื่องโน้นเรื่องนี้ไปแปล เห็นแล้วเสียดาย
แต่ก็ดีแล้วเพราะหสม.บอกว่าไม่สนุก บลาๆๆ กูอ่านแล้วเพลีย
เออ เสียดายนักมึงก็ไม่ต้องซื้อ ไปนั่งอ่านคนมาสปอยเองแล้วกันแม่ง

>>77 คือถ้าไม่นับชื่อแปลไทยประหลาดๆ กูว่าเวอร์ชั่นแจ่มใส แปลได้ค่อนข้างดีเลยนะ เกลาประโยคออกมาให้อ่านลื่น ลองเทียบตอนล่าสุดที่เพิ่งลงในเด็กดี อ่านรู้เรื่องขึ้นเยอะเลย ส่วนเรื่อง หสม. มึงจะเอาอะไรกับแฟนคลับเดนตายนักหนาวะ เรื่องที่เค้าเลือกมาบางทีก็ไม่ได้สนุกทุกเรื่องหรอก เพชรยอดขุนพล กูชอบแค่เล่มแรก แต่เล่ม 2-3 ก็ว่าออกทะเลไปหน่อย แล้วฉู่หวางเฟยที่เค้าเคยบอกว่าไม่สนุกเนี่ย ต้องลองอ่านก่อนว่ะ เรื่องอย่างนี้มันลางเนื้อชอบลางยา

>>77 สำหรับกู ว่าด้วยอาชีพฯ กูชอบแบบเก่ามากกว่า แต่อ่านแล้วก็รู้สึกว่าคนแปลเค้าแปลเพื่อฝึกภาษา บวกเอาสนุกและแบ่งปันให้คนอื่นอ่าน เพราะงั้นภาษาเลยดูอ่านง่าย อ่านแล้วนึกถึงการแปลของโจรขุดสุสานอะ ให้ฟีลคล้ายแบบนั้น แบบภาษาที่ใช้มันไม่เหมือนเรื่องอื่น
พอถูกซื้อลิขสิทธิ์ไปตีพิมพ์ ภาษาก็ถูกปรับให้ดูเป็นทางการมากขึ้น แต่ไอ้ชื่อตำแหน่งยาวๆนั่นก็ทำกูมึนอยู่ ส่วนชื่อตำหนักเจิ้นก็บอกไว้แล้วว่ามันสำคัญกับการเฉลยปมท้ายเรื่อง เลยต้องแปลเป็นไทย กูก็โอเค รับได้
แต่เห็นแฟนคลับเข้าไปบ่นกันเยอะก็ตกใจว่ะ ส่วนราคาปกแข็งก็ตกใจเหมือนกัน 1000 สำหรับสนพ.ใหญ่อย่างแจ่มใสก็ดูแพงอยู่ ที่บอกแถมbox ดูราคาแล้วเหมือนคิดค่าbox ไว้ใน 1000 มากกว่า

กูชอบที่แจ่ม ได้ลิขสิทธิ์เรื้องนู้นนี้ที่หสมบอกไม่เอามาแปลนะ เพราะรู้สึกว่าแจ่มราคาถูกกว่า แถมร้านเช่าแถวที่ทำงานกูนิยมซื้อแจ่มมาให้เช่าด้วย 55

ส่วนหสม บอกตรงๆกูกลัวแฟนคลับมากๆ อวยกันสุดๆ เจ้าของว่าดี คนอื่นก็บอกดีตาม เค้าบอกแย่ ก็ด่าเรื่องนั้นซะแย่
อย่างเรื่องที่บอกว่าดังแต่จะไม่ซื้อเพราะเรื่องไม่ดี นางเอกเป็นหมอหลุดข้ามมิติ ยกตนข่มท่าน กดคนอื่นตลอด ผิดจรรยาแพทย์ ลูกหาบก็บอก ใช่ๆ ไม่ดี ไม่น่าอ่าน นางเอกนิสัยไม่ดี ทำงี้ได้ไง
แต่เรื่องอื่นๆ ที่นางเอกกลับมาล้างแค้น ฆ่าคน หรือเรื่องนักฆ่าวิญญาณหลงไปในอดีต ฟื้นมาก็ฆ่าคน นี่ไม่ผิดเล้ย มีแต่คนเชียร์
ตรรกะมันอยู่ตรงไหนวะ กูงง
สำหรับกู ไงๆก็เป็นนิยาย จะฆ่าคน ผิดศีลธรรมยังไงกูก็อ่านได้ถ้ามันสนุกอะนะ

ส่วนซีรีส์เพชร คนอวยกันเยอะมาก
กูอ่านแล้ว คหสต คทาน่าเบื่อ ขุนพลมันส์ที่เล่มแรก เล่มหลังๆเริ่มแผ่ว แต่โดยรวมกูชอบ บัลลังก์ ก็น่าเบื่อ อ่านรอบเดียวพอ ไม่คิดจะอ่านซ้ำ

ไม่ได้เข้ามานาน มาไล่อ่านเห็นมีโม่งถามถึงนิยายแฟนตาซีบุคคลที่หนึ่งที่เล่าสลับเหตุการณ์ไปมาแล้วไม่งง ยังอยู่ป่าววะ แนะนำเรื่องนี้เลย ออกนานแล้วแต่กูเพิ่งมาอ่าน ซีรีส์ Broken empire สามเล่มสามภาค ภาคแรกชื่อเจ้าชายหนาม สนพ.นกฮูก ภาคสองกับภาคสามยังไม่มีพิมพ์ไทย King of thorns กับ Emperor of thorns แบบกูอ่านแล้วรักพระเอกตั้งแต่ห้าหน้าแรกเลยว่ะ

>>80 Game of throne

แปลสนมแบบใหม่คำมันดูฟุ่มเฟือยไงมึง เลยไม่ถูกจริตคนอ่าน
พวกตำแหน่งสนมคงไว้แบบเดิมก็ดูกระชับแล้วก็เข้าใจง่ายดีแล้ว มีตารางลำดับยศสนมยิ่งดีขึ้นกว่าเดิม เห็นพัฒนาการ
แต่แบบใหม่นี่ใช้คำได้ลิเกมากนะมึง แล้วยังเสือกใช้คำว่าสนมนำหน้ามันทุกคำอีก เอาเข้าไป เรื่องแม่งมีแต่สนมหมดวังเลยนะ กูอ่านคำว่า สนมคนนั้น สนมคนนี้ แล้วกูไม่ถูกจริตสุดว่ะ แบบเดิมแค่ ชื่อ+ตำแหน่ง กระชับกว่ามากแล้วก็น่าอ่านกว่ามาก

>>82 ใช่ กูอ่านแบบใหม่แล้วตอนนึงมีแต่คำว่าสนมเต็มไปหมด

กูว่ากูเคยเห็นพวกยศสนมแบบเหริน อ๋อง กุ้ยเฟย ฮองเฮา บลา บลา ทับศัพท์ไปเลยในนิยายมากกว่ารักของแจ่มใสนะ กูก็สงสัยนะ ว่าทำไมไม่ทับศัพท์แล้วมีคำอธิบายใต้กระดาษเอาวะ จะให้แปลไทยเป็นไทยอีกเพื่อ....

>>82 เออ ส่วนอื่นกูโอเคหมด มีไอ้ตำแหน่งนี้แหละ อ่านแล้วมึน
ฮองเฮานี่มันคืออัครมเหสี หรืออัครชายาวะ

>>85 น่าจะอัครมเหสีปะ อัครชายาให้กูเดาน่าจะเป็นตระกูลเฟย

อยากชวนสาวอักษรมาเย็ดที่ห้องสมุดวิดวะ
จะเข้าไปทำความรู้จักด้วยหนังสือเล่มไหนดีครับ มาดามโบวารีพอไหวไหม

>>87 >>karma

>>87 retard

>>87 พื้นที่ตรงนั้นมันนอนได้แต่ไม่มีผ้าม่านนะมึง แถมตำแหน่งของมันอยู่ใจกลางห้องสมุดเลยมั้งจะทำอะไรก็มีคนอื่นได้ยิน พวกที่นินทามีแต่ม.เอกชนต่ำๆกับม.ราชภัฏชั้นสวะ ขี้อิจฉาทั้งนั้นแหละ อย่างว่าถ้ามีปัญญาสอบเข้าม.รัฐชั้นนำได้คงไม่มาเสียเวลานินทาเรื่องแค่นี้แถมที่นินทาก็ไม่รู้จริงไม่เคยเห็นด้วยตาตัวเอง

ทำไมสาวอักษรถึงจีบง่ายและเซ็กส์จัดจังเลยครับ
การอ่านหนังสือเยอะๆ มีผลไหมครับ

พวกมึงคนไหนที่เขียนลง dek-d พวกมึงกะจะเปิดเอาตังกันบ้างมั้ย

>>92 ให้อ่านฟรียังไม่มีคนอ่านเลยมึง 555

>>92 ถ้าแน่ใจว่างานของตัวเองดีจริง ส่งไปให้สนพ.พิจารณามันคุ้มกว่าว่ะ เด็กดีทำกำไรได้ไม่เท่าไรหรอก หรือไม่งั้นก็เปิดขาย E book

>>92 ความฝันกับความจริงมันไปด้วยกันไม่ได้ว่ะ 555 หวังตังค์นะแต่จะได้แค่ไหนกันเชียว

กูรู้นะขายทั้งเรื่องน่ะขายไม่ออกหรอก แต่กูว่าถ้าขายตอนพิเศษให้พอมีกะตังกินหนมนี้มันจะได้รึเปล่าวะ 555
ตอนพิเศษไม่กี่ตอนราคาไม่สูง(20-50 อะไรประมาณนี้ ให้พอมีกะตังนิดๆหน่อยๆ)

>>96 ต้องเป็นเรื่องที่จบแล้วเท่านั้นไม่ใช่เหรอมึง ถึงจะขายได้

>>97 กะว่าเปิดหัวใหม่กำกับว่าตอนพิเศษxxx จากเรื่อง zzz เทือกๆนี้ไป

>>96 กูว่าจะทำแบบนั้นแหละมึง ขายตอนพิเศษเอาค่าขนมมากินเล่นระหว่างปั่นตอนหลักก็เข้าท่า

96 เห็นว่าตอนพิเศษถ้าเนื้อหายาวพอก็ขายได้นี่ แต่จะขายออกไม่ออกกูก็เดาไม่ถูกเหมือนกันว่ะ มึงอยากรู้ก็ลองดู ไม่มีอะไรจะเสีย

มีนิยายแนวจีน กำลังภายในแนะนำมั้ยะเพื่อนโม่ง อยากอ่านแนวที่แม่ง พระเอกนางเอกอยู่ในยุคปัจจุบันแล้วไปอยู่ในอดีต หรือมิติอื่นอะ

>>101 ตุ๊ดทะลุมิติ

>>102 กำลังภายในนะมึง
กูอยากแนะนำชายาสะท้านแผ่นดิน แต่กูว่ามันไม่สนุก//ว่าแต่ราชบุตรเขยฯนี่ใช่กำลังภายในปะวะ

>>103 สำหรับกูไม่อะ มันออกนิยายรักกับรบกันนิดหน่อย

กุอยากเขียน เลยจะลองหาอ่าน แต่ลองอ่านตุ๊ดทะลุมิติแล้วสนุกมากเลย เลยอยากอ่านแนวนี้อีก ชอบอะมึง แง

>>105 มึงคือ >>102 หรือ >>101 นะ ตกลงมึงชอบกำลังภายใน จีนโบราณ หรือผญไฝว์เชือดเฉือนกันด้วยคำพูดในวัง

>>101 พยัคฆราชซ่อนเล็บ

>>101
ในหมวดแฟนตาซีเด็กดี
เห็นมีเรื่องหนึ่งกำลังจะตีพิมพ์ แนวสามก๊ก
สนใจอ่านก่อนที่จะลบก็ลองดู

กูขำว่ะมึง http://my.dek-d.com/MTL_editor/writer/view.php?id=1408854
ว่าด้วยอาชีพนางสนมฉบับแปลใหม่แม่งโดนเด็กดีแบนเพราะเนื้อหาไม่เหมาะสม
แต่แบบเก่าเสือกรอดเฉยว่ะ

>>109 แล้วมันโดนแบนเพราะอะไรวะ หรือมีคนไม่ชอบเนื้อหาใหม่เลยกดแบนเล่นๆ เห็นเขาเคยว่ากันอยู่ว่าเวลากดแบน เด็กดีมันไม่ได้เข้าไปเช็คอะไร มีคนแจ้งแบนก็แบนเลย

>>110 มันมีให้กดแบนด้วยเหรอวะ กูเพิ่งรู้

>>111 มี มุมขวาข้างล่างชื่อเรื่องอ่ะ โดนแบนครบหกครั้งจะเป็นแบนถาวร ปลดแบนไม่ได้

มีให้กดแบนมานานแล้ว และทีมงานเช็คค่ะมึง เชื่อกูกูลองแล้ว

ห๊ะ.... แฟนคลับไม่น่างี่เง่าหนักจนมานั่งกดแบนมั้ง
ปุ่มแบนมีนานแล้ว แต่เช็คมั้ยกูไม่รู้เหมือนกัน

เสียดายว่ะ ร้าน bookmoby เป็นร้านที่กูแวะไปลองเปิดอ่านหนังสือบ่อยมาก
แต่ยอดขายหนังสือคงไม่พอกับค่าเช่าที่ ขายออนไลน์ก็แข่งกับร้านอื่นไม่ได้เพราะไม่มีส่วนลด
สุดท้ายก็ต้องปิดตัวลงไปอีกร้านนึง T T

มึงต้องทำใจ ทุกวันนี้มีแต่คนอ่านฟรี หาฟรีในเน็ทได้หมด หนังสือขายได้ยากขึ้น ร้านประจำกูปิดไปสองร้านแล้ว ตอนนี้กูมีแต่รองานหนังสือแล้วไปซื้อกับบูทสนพ. เลย

bookmoby กุไม่เคยซื้อเลย ใช้หาข้อมูลหนังสืออย่างเดียว
พอจะสั่งกูโทรไปสั่งจาก สนพ.โดยตรง ส่งไปรษณีย์ให้ถึงบ้านแถมลด 20% เกือบทุกสนพ.อีก
ไม่ต้องรองานหนังสือเลย แต่ร้านเจ๊งไปก็คงเสียดายนะ

>>115 ถ้าออนไลน์กูสั่ง readery เอาอ่ะ ORZ
คือเรื่องที่กูจะเอามันมีอยู่แค่ที่ readery ไง ส่วนหนังสือทั่วไปกูก็ไปซื้อที่ร้านใกล้บ้านเอาอีก แต่พึ่งรู้นะว่าปิดแล้ว เสียดายเหมือนกัน
จริงๆกูว่าเขาทำทุกวิถีทางแล้วแหละ แบบขายของจุกจิกนู่นนี่
แต่คงไม่ไหวจริงๆ

ร้านนี้เจ้าของใช่ปราบดาหยุ่นป่ะ

เขาประกาศทางไหนอะว่าเขาจะเลิก ?

>>114 มึงประเมินวุฒิภาวะทางอารมณ์ของแฟนคลับสูงไปแล้ว ก็เหมือนพวกติ่งโวยวายจะเป็นจะตายตอนออปป้ามีแฟน หรือพวกโอตาคุเผาหนังสือหักฟิกเกอร์ไม่พอใจตอนจบการ์ตูนนั่นล่ะ

SE-ED ราคาหุ้นเคยสูงถึง 11บาท จ่ายปันผล 7% แบ่งจ่ายปีละ3-4ครั้ง ปัจจุบันราคาหุ้น 5บาท ปันผล3%

คือแม่งหัก%จากราคาปก40% แถมเคยมีนโยบายหัก1%จากเล่มที่ได้วางในชั้นแบบหันหน้าเต็ม เมื่อก่อนเป็นเสือนอนกินแต่สมัยนี้อินเตอร์เน็ตเข้าถึงง่าย สั่งกับ สนพ.โดยตรงคุ้มกว่า

พูดถึงร้านหนังสือ/การ์ตูน มันก็ทยอยปิดเรื่อยๆแล้วปะ เพราะเดี๋ยวนี้คนใช้ internet กันแพร่หลายจะตาย สั่งผ่านเน็ตได้ลดเยอะ 15-30% ขึ้นกับร้านและสนพ.และโปร แถมส่งฟรี เทียบกับซื้อตามร้านได้ลดแค่ 5-10% คนก็เลยนิยมซื้ออนไลน์มากกว่าละมั้ง
กูเองสมัยเด็กๆก็ซื้อแต่ซีเอ็ดนายอินทร์กับงานหนังสือ พอโตมารู้ว่าซื้อผ่านเนตถูกกว่าก็หนีไปซื้อทางเนตแทนตลอด ร้านหนังสือมีไว้ให้ไปพลิกๆดู ถูกใจก็กลับบ้านสั่งโลด

ว่าแต่นางสนมรู้ยังว่าโดนแบนเพราอะไรอะ หรือเพราะคนอ่านตีกัน?

คนอ่านตีกันไม่น่าใช่สาเหตุนะมึง.........

คนยังซื้อร้านก็เยอะนะมึง คนที่บ้านอยู่ในเขตไปรษณีย์พิศาลอ่ะ
หนังสือนี่ส่งมาสภาพยิ่งกว่าจำเลยรัก มาเพื่อให้เขาข่มขืนทุบตีกระชากพรหมจรรย์
สำนักพิมพ์จะห่อมาอลังการติดเกราะหุ้มเหล็ก เป็นนางเอกสาวแกร่งยังไง เจอคุณพิศาลก็ได้แต่อ่อนระทวยขวยเขินให้เขาย่ำยี ;-;

>>124 เห็นข้อความเว็บแจ้งไว้
บทความนี้มีเนื้อหาบางตอนที่ไม่เหมาะสม
กรุณาแก้ไขเนื้อเรื่องทันที มิฉะนั้นจะถูกพิจารณาแบนบทความ
หากแก้ไขเสร็จแล้ว กรุณาแจ้งมาที่.... บลาๆๆๆๆ

เว็บเด็กดีท้ายปีมีดราม่าหนักๆอยู่ 2 เรื่อง
อ่านคอมเมนช่วงตอนดุเดือดนี่มันส์ว่านิยายอีก
เรื่องแรก ว่าด้วยอาชีพนางสนม + เรื่องสอง เซน จอมเวท

กูเห็นมู้เด็กดวกบ่นว่านิยายเรื่องคู่มือเกมไอดอลพลอตดีแต่ออกทะเลว่ะ กูเลยอยากมาถามในนี้ว่ามีใครเคยอ่านมั้ยแล้วคิดเห็นยังไงมั่ง พลอตน่าสนใจนะแต่ข่าวเงียบโคตรๆ กูไม่รู้จักเลยจริง 555

ต่อ 126
เรื่องแรกมาจากสำนวนการแปล ที่ สนพ. ต้องการแนวของ สนพ. เอง
เรื่องสอง ลบตอนเร็วและเหลือสามตอนสุดท้ายเล่ม 2 ไม่ลงให้อ่าน ให้ไปซื้ออ่านเอง
เรื่องแรกคอมเมนต์แรกด่า สนพ.
เรื่องสองคอมเมนต์ด่าไรท์
อยากเสพดราม่าแบบไหนเชิญอ่านคอมเมนต์ที่มันส์กว่านิยายกันเอง

>>126 อือ เห็นมันขึ้นแบบนั้นแหละ แต่งงไง ว่าเนื้อหามันมีอะไรไม่เหมาะสม ฉากจ้ำจี้ก็ไม่ได้โจ๊งครึ้ม(สะกดไงวะ) ขนาดนั้นนี่
ส่วนเม้น กูอ่านไปนิดหน่อยละ เป็นเม้นล่าสุด (ไม่ได้ย้อนอ่านอันเก่าๆ) ดุเด็ดเผ็ดมันส์ราวกับดู the face เลยทีเดียว เหอๆ

ส่วนอีกเรื่องที่บอกว่าลงไม่จบ งี้ระบบคิดเงินที่เก็กดีกำลังจะเอาเข้ามาจะเป็นยังไงกันหว่า

>>125 เออ กูก็ลืมเรื่องไปรฯมหาโหดไปซะสนิท ส่วนมึงก็เปรียบเปรยซะเห็นภาพ แถวบ้านกูไปรฯดีงามและขยันทำงาน ไม่ค่อยเจอปัญหาเท่าไหร่

>>129
สำหรับเรื่องสอง ที่ไรท์ลบแล้วให้ไปซื้อหนังสืออ่าน
ถ้าบอกว่าคล้ายเหมือนระบบใหม่ก็มีส่วนนิดๆ
กูกำลังดูว่าจะมีดราม่าใหญ่เกิดขึ้นไหม

>>129
ลืมไปว่าเรื่องสองนั่น เรื่องเกิดมาได้เกือบเดือน
คอมเมนต์ต้องย้อนลงไปมากหน่อย
ช่วงนี้ไรท์ลงตอนใหม่เล่มสาม เสียงเลยเงียบไปเยอะมากๆ

>>127 เริ่มเรื่อง ตัวละครในเกมหลุดมาโลกจริงด้วยเทคโนโลยี ถูกจับตัวมาเล่นเกมโชว์กัน ต่อมาภาคสอง พวกตัวละครนั่นคือคนจริงๆ ที่ถูกศัลยกรรมทำการทดลองล้างสมอง บริษัทที่ทำมีธุรกิจค้ามนุษย์เบื้องหลัง
อยากได้ละเอียดไปอ่านนี่เอา ตรรกะวิบัติเห้ๆ
https://fanboi.ch/netwatch/1806/785-786/

>>132
เรื่องเซนสินะ
เรื่องนี่แม่งด่าไรท์มันส์จริง จนอันดับขึ้นแบบไม่ต้องลงตอนใหม่
แต่พอเว็บเด็กดีมีแนวคิด แบบปิดตอนให้คนอ่านซื้ออ่านบ้าง
เรื่องเลยเงียบลงไปบ้าง

เห็นสถาพรแชร์รีวิวคฤหาสน์สี่ฤดูของเจ้กัล คนรีวิวบอกว่าวางแผนได้ซับซ้อนหลอกหลายตลบ ยิ่งกว่าเซวีน่าเดรกเกอร์ มันเป็นอย่างงั้นจริงเหรอวะ ทำไมกูลองอ่านแล้วรู้สึกมึนๆ เหมือนเอาข้อมูลมาปาใส่โครมเดียวจนกูย่อยไม่ทัน หรือเพราะกูไม่ใช่คอนิยายแนววางแผนแบบมีธีมเป็นชุดต่อเนื่องกันอย่างนี้เลยไม่ค่อยเข้าใจ ใครคอนิยายแนวนี้ช่วยแถลงที

https://www.facebook.com/punicapublishing/photos/a.190794582428.154609.156927077428/10153724686557429/?type=3&theater คิดไงกับเรื่องนี้บ้างมึง

>>136 เอาหื่นมาล่อเหมือนเจ้ออรนามริน(ชื่อเขียนถูกรึเปล่าวะ) ที่ชอบตั้งกระทู้บอร์ดว่านิยายโดนแบนเพราะ NC คือพูนิก้ามีกลุ่มผู้อ่านเป็นเยาวชนเกือบ 90% เลยไม่ใช่เรอะ แต่เห็นเสียงคัดค้านเยอะคงมีการเปลี่ยนให้เหมาะสมกว่านี้ล่ะว่ะ

เฮ่ยๆ พูนิก้าเดี๋ยวนี้ตกต่ำขนาดเอา 18+มาล่อลูกค้าเด็กแล้วเหรอ

>>136 น่าแจ้งตำรวจฉิบ

ตุ๊ดทะลุมิติ อ่านตอนหลังๆแล้วแปลกๆยังไงไม่รู้ ชอบตอนแรกมากกว่า กูรู้สึกมันชักละครไทยมากขึ้น มากขึ้น

แนวหิมพานต์เรื่องไหนน่าอ่านบ้างวะ

เรื่องพูนิก้า คือปกตินิยายมันแนวดาร์กเรตก็ 15 18 ก็ว่ากันไป แต่สำหรับกรุการที่บอกว่ามี โดจิน 18+ สิ่งแรกที่คนทั่วไปคิดคือมันโป๊แน่ๆ ไม่มาคิดว่ามันแนวรุนแรง เลือดสาด แถมมีอีโม =.,= อีก มันหมายความว่าไงฟร่ะ เมิงเลือดสาดแหวะๆจนต้องทำหน้า =.,= เลยเรอะ มันมีส่วนน้อยที่จะมีคนชอบอะไรพวกนี้จริงๆ แล้วต่อให้แนวเลือดสาดจริง แต่อายุกลุ่มลูกค้าที่ตามผลงานก็ต่ำกว่า 18 สัก 80-90% มาเขียนแปะหน้าว่า 18 ได้ไง ในเมื่ออายุกลุ่มลูกค้าไม่ถึงยังจะแจกอีกเหรอ มันเข้าข่ายผิดกฎหมาย (มันถึงขนาดนั้นไหมวะ วานผู้รู้ตอบกรุที) นะเฟ้ย

กรุเลยคิดว่าแม่งจงใจหลอกผู้บริโภคชัดๆ

>>139 กูแจ้งไปแล้วนะ ทางแจ้งความออนไลน์อ่ะ คงไม่ค่อยได้ผลอะไรเท่าไร แต่ถ้ามี%ซักหนึ่งในล้านที่อีสนพ.นี้จะโดนดี กูก็จะดีใจมาก

>>143 กูว่ามึงแจ้งตอนนี้ไปไม่ค่อยมีประโยชน์ อย่างมากสนพ.มันก็พลิกลิ้นเปลี่ยนแปลงโปรเอา
ให้ได้ผลดี มึงต้องรอจนวันแจกของจริงๆแบบมั่นใจว่าจะแจกไอ้ R-18 หรือ R-18G ให้เยาวชนโดยไม่ตรวจบัตรจริงๆ นั่นแหละถึงเรียกตำรวจไปดักรอจับแบบคาหนังคาเขาได้เลย
มึงแจ้งตอนนี้ ถ้าสนพ.แก้เกมได้ มันก็จะเย้ยเอาว่าโม่งแม่งโลกสวยกระต่ายตื่นตูมไปเองเท่านั้นแหละ แต่เอาเหอะ ยังไงโม่งก็ไม่มีอะไรจะให้เสียอยู่แล้ว

>>144 กรุเห็นด้วยต้องจับให้ได้แบบจะๆว่า เอาของเรต 18 ให้เด็กอายุต่ำกว่าเกณฑ์ เพราะเพื่อนกรุคนหนึ่งทำงานบริษัทหนังสือ แล้วมันเรต 18 เด็กซื้อไป ผู้ปกครองออกมาโวยวาย เกือบโดนปิดชั่วคราวตรวจสอบ แต่ก็รอด เพราะมันอยู่ที่คนขายแล้วว่าทำไมให้เด็กซื้อได้

ส่วนมากลูกค้าพูนิก้ามันอายุน้อยๆกันทั้งนั้นนี่ แล้วมันจะทำ 18+ เพื่อ....

>>146 เพราะอายุน้อยเลยต้องเอา 18+ มาล่อไง

พูนิก้าแถลงยังวะ จะหมดวันแล้วนะเว้ย

ถึงพูนิก้าจะแถลงแถๆว่าไม่ใช่R18อย่างที่คิดกันไปเอง กูก็ไม่ชอบอยู่ดี เอาคำว่าR18มาbaitล่อเด็ก

>>148 แถลงแล้วเมิงเป็นอะไรที่กรุรู้สึกว่า "พูนิก้า เมิง!"
https://www.facebook.com/punicapublishing/photos/a.190794582428.154609.156927077428/10153727147002429/?type=3

>>150 ก็เเลเวทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ จริงๆแอบไปประชุมกันก่อนละสิท่าถึงตอบแบบนี้ ถ้าเป็นงี้ตั้งแต่แรกจริงก็น่าจะตอบได้เร็วกว้านี้ป่ะวะ แหม่ แล้วไอ้เม้นแรกน่ะ มีใครด่ายัง เค้าแค่ขอให้มาอธิบายดีๆแล้วนะเว้ย หึๆ

>>151 กรุอ่านเมนต์ล่ะ เอ้า พวกด่าๆ ไปขอโทษสนพ.ด้วยนะแจ๊ะ :D คือแบบว่าเมิง... ที่เขาด่ากันตอนนั้นเพราะจะแจกโด 18+ กับกลุ่มลูกค้าต่ำกว่า 18 ต่างหากเฟ้ย ซึ่งกรุว่าในเมื่อเป็นแบบนี้ทำไมไม่แถลงการก่อนอย่างที่ 151 ว่าว่ะ

กูว่าคำว่าเรท18 โคตรแถเลยว่ะ สากลใครใช้เรท18 ความหมายว่าตลคในเรื่องอายุ18มั่งวะ โคตรตอแหลเลย

ถ้าสื่อว่าหมายถึงอายุตัวละครทำไมมันใช้แค่ว่า18+เฉยๆวะ ทำไมต้องเขียนว่า rate-18+ กูสงสัยจริงๆ
ส่วนอี official doujinshi แม่งก็ยังไม่เลิกใช้คำนี้ ตัวอย่างที่ยกมาก็มั่ว ไอ้โดจินชิที่คนแต่งออกเองมันเรียกว่าโดได้เพราะมันไม่ได้พิมพ์ผ่านสำนักพิมพ์ที่ออกเล่มเนื้อเรื่องหลักแต่เขาพิมพ์เองแบบ unofficial โว้ยยยยย

เป็นการตลาดที่จ๊าดง่าวมาก

มีใครช่วยไปอธิบายความหมายของโดจินให้สนพ.หน่อยดิ๊ เห็นแล้วกุมขมับชอบกล

ตอนนี้ในเน็ต(ไม่นับเพจพูนิก้า)ด่าสนพ.กันเต็มเลยว่ะ 555555555555 แม่งแถชิบหาย เละแน่มึง

กุว่าควรไปอธิบายความหมายคำว่า rate ด้วยนะ ใครเขาใช้กับอายุตัวละคร เหมือนจงใจทำให้เปนกระแส แล้วก็มาบอกว่าดักควายแจ้

ว่าไปวงการหนังสือนี้มีการตลาดเฮงซวยแบบนี้อีกมั้ย

เห็นการตลาดพูนิก้าแล้วกำลังนึกได้ว่ามีสนพ.นี้บนโลก กูอ่านล่าสุดแค่ชุดคนรวมวิญญาณ หลังๆมีเล่มไหนสนุกไหม ไม่เอาการิน อันนั้นยังไม่ได้อ่าน แต่กูโดนเพื่อนยัดเยียดบ่อยๆแล้วแอนตี้.........

กูงงคนที่มาด่าอีกทีนึงหาว่าคนที่ออกไปด่าคิดแต่ไปทางลามก
คือเดี๋ยวนะมึง Rate มันคือการจำกัดสำหรับกลุ่มผู้อ่าน/ผู้เข้าถึงอายุเท่าที่กำหนดไม่ใช่เหรอ
คือจะลามกไม่ลามกบอกจะแจกบุคเลท Rate 18+(กูขอไม่เรียกโดนะ กระดากปาก ใช้คำโคตรผิดความหมาย)
ที่อายุเท่าไหนก็เข้าถึงได้มันสมควรโดนด่ามั้ย??????

ให้มันไปกดดูแชร์อีเด็กที่กรี๊ดๆ เถอะ แคปแปะหน้าก็ได้ว่าคนที่กรี๊ด เค้ากรี๊ดอะไร ไปด่าด้วยนะ 55555

>>160 กูว่าบอดี้การ์ดหนูน้อยหมวกแดงโอเคดี นางเอกน่ารำคาญหน่อยแต่ไม่แย่เท่าลัล

มันจะไม่จบเพาะเด็กติ่งในเม้นเนี่ยแหละ 555 ทุกคนเขาให้อภัยสนพแล้วมึง มึงหยุดแถแทนสนพทีเดี๋ยวจะไม่จบ 555

>>163 กรุควรสปอยดีไหม พอดีนางเอกเรื่องนี้...แบบ...

ญี่ปุ่นก็มี official dojinshi นะ แต่นิยามมันไม่ตรงกับของพูนิก้า

กูคุ้นๆว่าการินอายุ14นะ งี้ก็ไม่ใช่R 18+แล้วสิ

>>166 พวก Anthology ที่นักเขียนหลายๆคนรวมตัวกันวาดรวมเล่ม โดยไปขอเจ้าของก่อน รึเจ้าของจ้างให้มาวาดอีกทีน่ะรึ?

>>165 ทำไมวะ
>>166 งั้นของญี่ปุ่นนิยามยังไงเหรอ

official dojinshi ของญี่ปุ่นหมายถึงโดจินนั่นแหละ แต่เป็นโดจินที่ออกมาจากสำนักพิมพ์ที่ถือลิขสิทธิ์เอง

>>169 กรุสปอยเลยนะ.... นางเอก คุณไม่ใช่เดอะเฟส เชิญค่ะ แบบดีๆ นางเอกเปลี่ยนคน ซึ่งกรุจำได้ลางๆนะ ขอโทษด้วย...

>>171 นางเอกเปลี่ยนคนไปแต่ล่ะเล่มอะมึง แต่จะมีนางนึงที่อยู่ยาว แต่ว่า..

>>172 ใช่ ด๊อกเตอร์นั่นปะ คนนั้นกรุรู้สปอยจากเพื่อนแล้ว....

สาวๆที่เป็นตัวหลักสังกัดพูนิก้าน่ารำคาญจัง มีเรื่องไหนไม่น่ารำคาญมั้ยเนี่ย

กุรำคาญพวกที่พยายามด่าประเด็นอย่าง ออฟฟิเชียลโดจินชิ มันไม่มีโว้ย โดจินชิต้องเป็นแฟนเมด ตรงข้ามกับออฟฟิเชียลมากกว่า/ไปเปิดกะลากันหน่อย ออกตัวแรงนี่เงิบแรงนะ ส่วนเรื่องใช้R-18ล่อนั่นน่าด่าอยู่แล้ว

>>175 ไม่เชิงแฟนเมดนะ แค่ไม่ทำผ่านบริษัทใหญ่ก็ถือว่าเป็นโดได้ คนเขียนมาออกโคมิเกะก็ถือเป็นโดเหมือนกัน อันนี้กูว่าเป็นofficial dojinshiมากกว่าของบริษัทอีก

>>175 กูรำด้วยคน ปัญหาคือแม้แต่นักวาดหลายๆคนยังด่าประเด็นนี้ มันมีโว้ย แค่พวกมึงไม่รู้ว่ามันมี

>>174 กูรำคาญลัลมากอ่ะมึง

>>178 กูด้วยๆ อิอิ

>>175 กุรู้ กุเอาคำพูดบางส่วนที่พยายามบ่นประเด็นนี้มาเฉยๆ อย่างพวกนักเขียนออกโดงานตัวเองแต่ไม่ผ่านสนพ.มันก็ไม่เรียกออฟฟิเชียลโดจินชิ(แต่คนอ่านอาจเรียกแบบนี้ในใจ55) แต่นอกจากพวกออกตามคอมิเกะแล้วการ์ตูนบางเรื่องมันก็มีออฟฟิเชียลโดจินชิอยู่ดี ซึ่งเป็นประเด็นที่พยายามหามาด่าโดยนิยามแบบตามใจฉันว่ามันไม่มี ไม่ใช่ มันเลยน่ารำคาญ กลายเป็นดูพยายามแซะเอามันไป แล้วแต่ละคนที่พยายามพูดประเด็นว่าออฟฟิเชียลโดจินชิมันไม่มีก็ออกตัวแรงกันจั๊ง เสิร์ชหาก่อนก็ได้ที่จริงว่ามันมีไหม

เอาจริงไม่ต้องของพูนิก้าก็ได้ ทำไมตัวละครหญิงของนิยายไทยส่วนใหญ่มันถึงแต่งแล้วออกแนวจอมโวยวาย งี่เง่า อ่อนแอต้องรอคนช่วยตลอดเลย

>>181 มันเดินเรื่องง่าย สร้างความสัมพันธ์กับพระเอกก็ง่าย หาบ่มให้นางก็ง่าย เพราะถ้าแกร่งเกินคงแก้ปัญหาอะไรด้วยตัวเองหมดจบข่าว

กูจำด็อกเตอร์เรื่องหนูน้อยหมวกแดงของพูนิก้าได้ แบบ เคยยืมของเพื่อนมาอ่านนะ แล้วแบบ ความมโน&เมากาวของนางมันตราตรึงมาก คือเป็นตัวละครที่รวมเอาความน่ารำคาญแบบนางเอกของทั้งสนพ.พูนิก้ามาอยูาด้วยกัน แล้วคนปกติที่โตมีงานทำแล้วมันจะอ่านนิยายแล้วมโนได้เบอร์นั้นเลยเหรอวะ

เรื่องหนูน้อยหมวกแดงกูเลยชอบอ่านอันที่โคกับภามมากกว่า ตัดนางเอกขี้โวยวายได้ดี (อันที่โคการินยังมีลัล)

>>182 คือชายก็ไม่มีปัญหาต้องโวยวาย งี่เง่า อ่อนแอแบบนี้ปะวะ คือถ้าเดินเรื่องด้วยตัวละครแนวนี้ง่ายทำไมไม่มีคาร์นี้ใส่ชายให้กลายเป็นปมยกระดับความสัมพันธ์ คือแกร่งก็ไม่ได้หมายความว่าแก้ปัญหาคนเดียวหมดอะมึง ช่วยๆกันร่วมมือกัน แต่คือที่ทำมาคือช่วยแนวว่าชายมาแนวฮีโร ผู้ช่วยชีวิต มาแก้ปัญหาใหญ่ๆเท่ๆแบบที่ตัวหญิงทำไม่ได้
กูเป็นพวกนิยมหญิงแกร่งทางใจ(ทางกายแบบสู้โอเคไม่เก่งก็ได้แต่ใจต้องแกร่ง) สวยสง่า เห็นส่วนใหญ่ตัวละครหญิงมีหน้าที่งี่เง่าและเป็นตัวรอโชว์ความเท่พระเอกแล้วกูรู้สึกรับไม่ กูต้องการตัวละครหญิงดีงาม

>>185 ส่วนนึงอาจมาจากกลุ่มลูกค้าที่นิยมนางเอกแนวนั้นประมาณความคิดเด็กๆเหมือนคนอ่าน
กับการที่ตัวละครมีจิตใจเข้มแข็งมีความเป็นผู้ใหญ่มันต้องมาหาเหตุผลว่าจะทำยังไงนางถึงจะยอบรับความช่วยเหลือจากตัวเอกด้วย
ซึ่งกลุ่มนักเขียนไทยส่วนใหญ่เลยมีปัญหาเรื่องเขียนการพัฒนาความสำพันธ์ของตัวละคร เลยให้แม่งป๊อบปี้เลิฟกันให้หมดๆซะง่ายดีรอรับตังค์จบ

แต่การเดี้ยนภาคแรกกูชอบนะ.. อ่านครบซื้อครบ นางเอกรำจริงแต่ยังทนได้ ตอนนี้มีภาคใหม่ พูดตรงๆว่าไม่กล้าอ่านว่ะ55555 เพื่อนโม่งแนะได้ไหม

ขอแทรกหน่อยได้ปะ คือกูฉงนจริงๆว่า official doujinshi คืออะไร กูเข้าใจว่าโดจินชิมันหมายถึงสินค้าที่ทำเองโดยไม่ผ่านบริษัท นอกจากกรณีที่นักเขียนเขียนเล่มแยกแล้วพิมพ์ขายเองตามงานอีเว้นท์ มีกรณีไหนที่เป็น official doujinshi อีกบ้าง แล้วอย่างกรณีการินนี่มันยังเรียกว่าโดจินได้อยู่เหรอวะ ในเมื่อสนพ.เป็นคนทำเองเห็นๆ

>>185 มึงชอบสายเดียวกับกูเลย ภายนอกนางจะบอบบางสมหญิงกูไม่ว่า แต่ใจต้องแกร่งอ่ะ ถ้าบางเรื่องใจแกร่งกว่าตลค.ชายอีกนี่กูยิ่งปลื้ม

กูเห็นติ่งน้อยคนนึงของสนพ.แล้วฮาว่ะ ติ่งน้อยนั้นชื่อว่าการิน ลัล อะไรซักอย่าง แม่งคอมเม้นแบบว่า เพ้อเจ้อมากอ่ะมึง
อย่างการคอมเม้นแบบ ทุกคนไม่เชื่อใจพนก.แล้วหรอ เราอ่านแล้วน้ำตาไหลเลย เราต้องเชื่อมั่นในพนก.สิ อะไรเทือกนี้แล้วฮาาาาา

>>188 กูว่าไอ้พูนิก้ามันต้องเข้าใจว่าโดจินชิ=การ์ตูนโป๊ชัวร์

>>190 ห่ะ มีด้วยเหรอวะ เดี๋ยวไปดูๆ 55

http://imgur.com/yRap1kN
เอามาแปะให้ อิอิ อ่านแล้วซึ้งม่วก ร้องไห้ตามเบย 55

กูว่าออกแนว netwatch แล้วนะพวกมึง

แค่ติ่งเห่อหมอย กูว่าอย่าใส่ใจดีกว่า

มีแต่พวกขยะมาคุยกัน เบื่อว่ะ

การตลาดชั้นต่ำ หวังแต่กระแสก็งี้แหละ ไม่ควรให้ราคา
พูนิก้าควรไปหาทีมงานใหม่ก่อนจะพังไปกว่านี้

>>193 ยังไม่ทันมีคนมาร้องไห้ด้วยก็โดนเม้นต์ล่างดับฝัน โถ แต่ มึงแคปติดหน้าตัวเองมาด้วยแนะเพื่อนโม่ง

>>198 ไม่เป็นไร กูเปลี่ยนรูปละ อิอิ

>>199 กูรู้จักมึง คุคุ

>>200 จริงอ่ะ 55

สาวที่กูชอบเขาชอบหนังสือเรื่องนึงว่ะ เป็นนิยายรักที่พระเอกชื่อ นาคิน (นิยายไทย) เขาว่าค่อนข้างดังทีเดียวนะ มีใครพอจะรู้จักไหมวะว่าเรื่องนี้เรื่องอะไร หรือตอนนี้กระทู้มีแต่ติ่งพูนิเบียว การิเบียว อวี้เบียว ไปหมดละ

พวกมึง อยากอ่านนิยายแนวหักเหลี่ยมเฉือนคมฟาดฟันกันด้วยฝีปากว่ะ มีเรื่องไหนแนะนำบ้างปะวะ จะสาวๆตีกันในวังหรือจะไฝว์กันในสนามรบก็ได้กูได้ทุกแนว

>>202 เสน่หาสัญญาแค้น? กูไม่ค่อยอ่านนิยายรัก นึกออกที่ตรงเงื่อนไขอยู่เรื่องเดียว(พอดีเรื่องมันเหี้ยจนกูจำ) พระเอกชื่อนาคินทร์ เป็นนิยายรักและคงดังมั่งเพราะมีเอาไปเป็นแสดงละคร

>>202 อ้อ กูว่าถ้ามึงจะหา เอาข้อมูลอื่นๆมาด้วยก็ดี แค่ชื่อนาคิน นิยายรักไทย ดัง กูว่ามันมีหลายเรื่อง

ในห้องนี้มีคนอ่านเรื่อง Ziska ของแมรี่คอลลี่ไหม ที่แปลไทยชื่อกงเกวียน เรื่องราวมันเป็นยังไงวะ เท่าที่หาข้อมูลเจอคร่าวๆว่าเป็นเรื่องแนวไอยคุปต์? แล้วที่มีคนบอกว่า พิษสวาท ของคุณหญิงวิมลแกเอาเค้าโครงจากเรื่องนี้มานี่จริงไหม กูอยากรู้

>>206 กูไม่เคยอ่านเรื่องนี้ แต่พิษสวาทเป็นแนวสืบสวนสอบสวนแบบไทยๆที่มีผีเข้ามาเกี่ยวข้อง นางเอกชาติที่แล้วเป็นนางรำที่ถูกกษัตริย์ประทานให้ขุนนางคนนึง แล้วก็ถูกสามีฆ่าตายเพื่อให้เฝ้าทรัพย์สมบัติของแผ่นดิน

เพื่อนโม่ง กูตามหาหนังสือเล่มหนึ่งเก่ามากหลายสิบปีก่อนแล้วมั้ง ใครรู้จักบ้างช่วยสงเคราะห์กูหน่อย

เป็นหนังสือภาพการ์ตูนลายเส้นฝรั่ง น่าจะสำหรับเด็กหน่อย ภาพสีทั้งเล่ม ตัวเอกเป็นพี่น้องเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชาย ผมสีทองทั้งคู่ กูจำได้ประมาณนี้
เป็นหนังสือคล้ายๆ ไขปริศนาอ่ะมึง เล่มที่กูหาอยู่คือผจญภัยอียิปต์ แล้วพ่อหรือญาติของมันหายตัวไป
แล้วเวลาไขปริศนาแต่ละหน้า ถ้าหาคำตอบได้หรือไม่ได้ มันจะบอกว่าให้ไปอ่านต่อหน้าที่เท่านี้ๆ ซึ่งจะทำให้รู้เนื้อเรื่องจนจบ ตื่นเต้นดี
ที่กูจำได้ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่สองพี่น้องมันโดนโจรปล้นสุสานจับตัวไป แล้วมันก็หนีลงจากตึกโดยการปีนเถาวัลย์อะ แล้วภาคผนวกก็จะมีข้อมูลกับเฉลยปริศนาแต่ละอันให้

ใครรู้ช่วยสงเคราะห์กูหน่อย หามานานหลายปีแล้ว

เล่มนี้เปล่า?
https://lh3.googleusercontent.com/proxy/70HEOZBLs88Mo4eYtYXRUM37z7HX7KyRrl-1aCEEzHDRQLr3n5mVxnrf2evaK7-eWBNIrv4q-i0P-WaLoFzSaQRx_LFYicrQnemPpbyuiGHCUQAJ4icCRvRlsosCsnk=w200-h200-nc

>>209 กูคิดถึงหนังสือชุดนี้ มันยังมีพิมพ์อยู่มั้ยวะ
ปล.กูชอบตอนที่มีอัศวินดำ

นี่ ถ้ากูอยากเป็นนักเขียนนิยายอาชีพ กูควรทำอะไรบ้างวะ (นอกจากแต่งนิยาย)
ขอคำแนะนำหน่อย ปีหน้ากูเข้ามหาลัย

ก็แต่งนิยายนั้นละ แค่แต่งให้ขายได้ก็พอ ถ้ามึงกากเดี๋ยวในนี้ก็เอามาด่าเองละ

แนะนำว่าให้แต่งลงเน็ตหาแฟนคลับก่อนนะ ถ้าแต่งไม่เรทไปเด็กดี ถ้าเรทก็ไปธันวลัย

เขียนเรื่อยๆ ให้คนชอบ ขัดเกลาฝีมือไปแล้วค่อยส่งสนพ.ก็ได้ ขึ้นอยู่กับแนวด้วยว่าแต่งแนวไหนนะ

>>211 มึงต้องเลือกก่อนเลยว่าอยากส่งสนพ.ไหน ศึกษาแนวสนพ.นั้นว่าเขาเน้นรับแนวไหน รับต้นฉบับไม่เกินกี่หน้า ถ้าอยู่สายแฟนไม่ควรเขียนภาคต่อเกินสามภาค แต่ละภาคไม่ควรหนามาก โอกาสไม่ผ่านโครตเยอะ ถ้าอยู่สายรักหรือวาย เท่าที่เห็นก็เล่มเดียวจบ

>>212 >>211 กูแต่งแฟนตาซี coming of age+รัก+ปรัชญา+อบอุ่นหัวใจทำนองนั้น (ไม่วาย) มีคนอ่านแนวนี้ไหมวะ
พูดเรื่องภาคต่อแล้วฉึก
ว่าแต่สนพ.ไหนรับแนวนี้บ้างวะ กูก็รู้จักแต่สถากับenter ที่ดูจะไม่ค่อยรับ กับ 1168 แล้วบานาน่าเหมือนเน้นนิยายแปลไปแล้ว?
หรือกูควรส่งประกวดดี

>>214
ลองแต่งลงในเด็กดี ถ้าเรื่องมึงมีแฟนคลับเยอะสัก 2000-3000 คน
อาจเข้าตา สนพ.เมจิคบุ๊ค ติดต่อมาเองเลย
แต่สนพ.นี่เน้นเรื่องฐานแฟนคลับกับเรื่องแนวตลาดที่มีคนทั่วไปอ่านได้
ถ้าสนใจเปลี่ยนแนวมาลองดูก็ได้...
พอดีกูเห็น สนพ. นี่ชอบเอาเรื่องท็อปแนวแฟนตาซีของเด็กดีไปพิมพ์

>>214 ที่นึกออกก็แค่สถา เพราะถ้า Enter 1168 บานาน่าไม่จิ้นวายเหมือนจะผ่านยาก
เว้นแต่มึงจะผ่านงานประกวดของ Enter โอกาสมีเยอะกว่า เพราะถ้าชนะยังไงก็ตีพิมพ์
แล้วก็เมจิค ถ้าติดท็อปได้ติดต่อกันหลายเดือน โอกาสตีพิมพ์ก็เยอะเหมือนกัน
ส่วนสนพ อื่น กูไม่รู้จักแล้ววะ

กูเคยเขียนนิยายแนวๆชิงไหวชิงพริบไรงี้ ไม่มีคนอ่านว่ะ สงสัยยังนำเสนอได้ไม่ดีพอ แต่เขียนฟิคไอดอลเกาหลีแม่งแห่มาเมนท์กันถล่มทลาย เนื้อหาไม่มีอะไรนอกจากเย็ด กูเขียนเล่นๆแก้เซ็งไปงั้นเองนะ

>>217 กูเห็นคนอ่านหลายคนชอบบ่นว่าแบบ โอยไม่มีนิยายน้ำดีอ่านเลยงู้นงั้นงี้ แต่พอมีคนเขียนแบบเนื้อเรื่องที่ไม่มีอย่างว่า สไตล์เนื้อหาเป็นหลัก(ผสมความรักเป็นรอง) เข้าจริง คนเสือกไม่นิยมอ่าน สุดท้ายก็ไปกรี๊ดๆเรื่องที่เน้นความรัก มีฉากเรทแซ่บๆกันอยู่ดี บอกไว้ก่อนนะว่ากูไม่ใช่นักเขียน ไม่เคยเขียนเรื่องลงที่ไหนด้วย แต่กูสังเกตจากพฤติกรรมนักอ่านด้วยกันนี่แหละ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเป็นไปได้ว่าแนวชิงไหวชิงพริบมึงอาจจะยังทำคนอ่านลุ้นไม่พอ? แล้วฟิคไอดอลเกาหลีเข้าถึงง่ายกว่าล้านเท่าผลเลยออกมาอย่างที่เห็น

>>218 ไม่ต้องฟิคไอดอลเกาหลีหรอก
แค่นิยายที่แต่งล่อด้วยฉาก NC หรือล่อลวงด้วยคำว่า 18+ เข้าหน่อยยอดวิวก็พุ่งกระฉูดแล้ว
สรุปคนอ่านเขาชอบแบบนี้กันจริงๆ
แต่เรื่องไหนที่ไม่ได้ขายเรื่องยังว่า...แล้วยอดวิวสูงๆ ได้นี่
แสดงว่าได้รับการยอมรับในระดับหนึ่ง
ส่วนเรื่องนิยายน้ำดี...กูเห็นวิจารณ์กันมากว่าเรื่องนี่ไม่ดีพอเรื่องนั่นไม่ไหว
แต่พอขายในโลกแห่งความเป็นจริง
นิยายแนวตลาดๆ อ่านสนุก กลับขายได้ดีมากกว่านิยายน้ำดีเหล่านั้น
นั่นแสดงว่าคนทั่วไปเลือกซื้อแบบไหนมากกว่ากัน........นี่แหละโลกความจริงไม่ใช่โลกสวย

>>215 ฮืม...น่าสนใจแหะ แต่กูว่ากูแต่งตลาดคงไม่รอด นอกจากเปลี่ยนไปแต่งแนวแฟนตาซีรักน้ำเน่าสุดๆ
>>216 ขอบคุณมาก กูจะลองดู
>>217 //ตบบ่า กูเข้าใจความรู้สึกนั้น...
ถามเพิ่มอีกเรื่องหน่อย ปรกติพวกมึงซื้อนิยายทำมือกันปะวะ

>>209 กู 208 นะ ใช่ว่ะเฮ้ยๆๆๆ ใช่จริงๆ ด้วย ขอบใจมึงมากๆ กอดๆ
แต่ท่าทางจะหายากแล้ว ถึงงั้นกูก็จะลองหาดู แม่งความทรงจำในวัยเด็กกูเลย

>>220 ถ้ากูชอบจริงๆก็ยอมนะ แต่ต้องดูคุณภาพด้วยแหละ 555
เออ จู่ๆก็นึกขึ้นมาว่ะว่าตอนเด็กๆ กูแม่งชอบพวกนิยาที่ใช้ภาษาสวยๆบรรยายเยอะๆชิบหาย รู้สึกแบบคนนี้แต่งเก่งอะ ใช้ภาษาส้วยสวย แต่เดี๋ยวนี้กูกลับชอบแบบธรรมดา บรรยายง่ายๆ ไม่ต้องประดิษฐ์ซ้ำซ้อนยืดเยื้ออะไรมากมาย สั้น ง่ายแต่ได้ใจความก็พอ

>>220 ซื้อนะ ถ้ามันสนุกในความคิดกู แต่นานๆกูจะซื้อทีว่ะ เรื่องถูกใจแม่งหายาก

>>218 กูเขียนแนวๆพี่น้องแย่งชิงบัลลังก์กันอะ แต่กูเลิกเขียนแล้วก็ลบไฟล์ทิ้งไปแล้ว แม่งไม่รุ่ง

http://umakono.blogspot.com/2009/02/blog-post_10.html?m=1

>>225 อะไร กูงง ทำไมเหรอวะ

>>225 เรื่องนี้กูจำได้ว่าไอ้พระเอกมันร้องเพลงจีบนางเอกทุกตอนเลย

>>227 แวมไพร์ร้องเพลงไทยที่โม่งเคยบอกนะเหรอ

เออ ขอ ky แปป อยากลองลงนิยายในเว็บดูอ่ะ เว็บไหนโอเคสุดวะ

>>229 เห็นนิยมที่เด็กดอกส์กับธัญวลัยอะ

>>229 แนวอะไร
ถ้าใสๆ ก็เด็กดี
ถ้ารักมี nc ก็ธัญวลัย

>>225 จะสื่อว่าเจ้าของบล็อกรีวิวนิยายเก่าๆ ได้ละเอียดดีหรือนี่คือเรื่องแวมไพร์ฝรั่งร้องเพลงไทยจีบนางเอก นิยายในตำนาน น่าจะสองอย่างนี่ล่ะว่ะ //ว่าแต่เอาเนื้อเพลงไปเขียนลงนิยายไม่ผิดกฎหมายเรอะ

นิยายเรื่องอะไรวะ ใครพอคุ้นๆ ช่วยบอกชื่อเรื้องที แต่ลุคนางเอกแบบนี้กูเคยเห็นมาจากนิยายแจ่มใสทั้งหลาย โดยเฉพาะเจ้แตม
http://www.dek-d.com/board/view/3583277/

>>232 กูเห็นบ่อยนะมึงไอพวกที่ใส่เนื้อเพลงลงไปอ่ะ//ปต่ผิดกม.มั้ยกุไม่รู้ว่ะ

Ky ขอถามหน่อย กูจะแต่งนิยายที่มีพล็อตเกี่ยวกับเมืองที่แบ่งพื้นที่เป็นสวรรค์ในอุดมคติที่มีสามแบบ คือเฮเว่น(สวรรค์ชั้นฟ้า) พาราไดซ์(สวรรค์บนดิน) แชงกรีล่า(สวรรค์ตัดขาด) แล้วทีนี้กูไปค้นกูเกิ้ลมาก็เพิ่งรู้ว่าแชงกรีล่าเป็นชื่อสถานที่สมมุติที่นักเขียนคนหนึ่งแต่งขึ้นเอง(กูนึกว่าเป็นคำศัพท์มาตลอด) ถ้าก็เอามาใช้จะถือว่าผิดไหมวะ หรือให้เปลี่ยนไปเลย

>>235 ไม่ผิดหรอก มันกลายเป็นชื่อสามัญไปแล้ว โรงแรมยังชื่อแชงกรีล่าได้เลย ชื่อนี้ตั้งตามแดนสวรรค์ของธิเบต จะเรียกว่าชัมบาล่าก็ได้

>>233 กูรำคาญนางเอกประเภทนี้ เหมือนคนลืมเอาสมองติดตัวมาด้วยตอนเกิด
>>235 ก็อย่างที่ >>236 ว่านั่นล่ะ โรงแรมแชงกรีลาก็มี

>>236 >>237 ขอบใจ งั้นกูก็เอาไปตั้งชื่อเมืองได้สบายใจละ

>>238 เดี๋ยวกูจะไปหาอ่าน อิอิ

>>238 โม่งแตกแน่มึง บิบิ // ไม่ต้องกลัว พวกกูไม่ทำอะไรมึงหรอก 5555
กูขอkyถามแปบบ กูจะหานิยายให้น้องกูอ่านหวะ ไม่รู้ถามห้องนี้ถูกป่าว คือแม่งลงทุนอ่านsteingateที่เป็นไลท์โนเวลอะ(ไอ่เล่มเหมือนพจนานุกรมนั่นแหละมึง)เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตของมัน กูจะให้มันอ่านแฮรี่รึห้าสหายติดเกาะมันก็ดูไม่ใช่แนว แม่งไม่อ่านอีแบบวรรณกรรมเยาวชนแน่นอน ตอนแรกกูจะให้มันไปอ่านภาคินัยเซตแรกๆที่พออ่านสนุกได้อยู่ แม่งยังไม่แตะเลย กะจะหาอะไรที่ตื่นเต้นดาร์คๆแต่ไม่อ่านยากเกินไป ช่วยแนะนำหน่อยมึง
ปล.น้องกูผช.อยู่ประมาณมอสามละ

>>240 คงติดพวก ln ซะแล้วมั่งพอติดแนวนี้ก็ไม่ค่อยหยิบแนวอื่นมาอ่านเท่าไร พวกมืดๆนี้เห็นห้อง ln แนะนำฟิโนมิโน่(ที่ห้องนู้นชอบแฮ่กการไม่อาบน้ำซึ่งกูไม่รู้ว่าทำไมนะ) หรือไม่ก็อนาเตอร์(มันเคยมีีเป็นการ์ตูน)
พูดถึงอนาเตอร์กูชอบกระซิบสีเลือดของคนเขียนคนนี้มากกว่า ถึงตอนช่วงจบจะไม่ชอบที่ออกแนวไล่ล่ากันก็เถอะ(อนาเตอร์ก็งี้)
ปล.นิยายญี่ปุ่นบางเรื่องก็ไล่ล่ากันซะช่วงต้นๆที่กูชอบเสียเลยแบบคนเขียนชินเซไค กูเจอมาสามเรื่องกูไม่ชอบช่วงจบแกเลย

>>241 อ่าว คนเขียนคนเดียวกันเรอะ เพิ่งรู้

>>239 วางพล็อตอยู่ กว่าจะออกเป็นเนื้อหาก็ปีหน้า แต่เห็นนิยายคนไทยแต่งมีชื่อเมืองแชงกรีล่าหลายเรื่องอยู่ มึงหากูเจอไม่ง่ายหรอก อิ__อิ
>>240 ตอนหลังๆ มึงทำกูหนาว!

ลองนิยายเล่มบางๆ จบในเล่มหรือมีภาคต่อ 2-3 ภาคให้อ่านซักเรื่องสองเรื่องสิมึง ถ้าเอาเล่มหนาๆ ให้อ่านเลยเดี๋ยวจะขี้เกียจ (เว้นแต่เนื้อหามันสนุกถูกใจจนเปิดอ่านจบทั้งเล่ม) ถ้าแนวสบายๆ ไม่แฟนตาซี อิงครอบครัวนิดๆ กูแนะนำเรื่องน้องเล็กยังร้ายอยู่ ถ้าดาร์กๆ แฟนตาซีกูนึกถึงเรื่อง vampire assitant อันนี้เคยทำเป็นหนังแต่ยังทำไม่จบตามหนังสือนะ (มีทั้งหมด 12 ภาค กูยังอ่านไม่ถึงตอนจบ อ่านถึงตอนกลางๆ ที่พระเอกจะกลับบ้านเกิดไปหาครอบครัวหลังแกล้งตายมาเกือบสิบปี /หรือเกินแล้ววะ) ตัวละครเยอะโคตร แต่ก็ตายเยอะพอกัน (ฮา) ช่วงแรกๆ สนุกดี แต่หลังๆ มันชักไม่สนุกละ เพราะปมมันเยอะเกินหรือปริศนามันเฉลยซ้อนกันจนกูงงก็ไม่รู้ว่ะ

ลองแดน บราวน์สิ นิยายกระแสหลัก อ่านง่าย เดินเรื่องเหมือนหนังฮอลลิวู้ด ถ้ากลัวหนาไปก็เอาฉบับมีถาพประกอบให้อ่าน สำหนับมือใหม่นิยายที่มีภาพประกอบจะอ่านง่ายกว่าเยอะ

>>243 กูเคยตามเหมือนกัน Darren shan ป่ะวะ

>>240 มอสามนี่ยังจัดว่าเด็กอยู่ เพราะงั้นกูแนะนำ The White Road

กูอยากเล่นมาสเตอร์เคะว่ะ แต่เหมือนมาสจะต้องเมะสินะ

>>246 ถ้าหมายถึงของนายป๊อปละก็อย่าเลยมึง... แต่ถ้าหมายถึงหนังสือแปลก็ดี
>>247 ผิดมู้แล้วค่ะมึง นี่มู้หนังสือโว้ยไม่ใช่คอมมู5555555

>>248 กำโทษ เบลอ 555

>>248 ถ้าอ่านเอาสนุกก็โอเคอยู่นะสำหรับเด็กมอต้น

>>245 นั่นแหละมึง
>>246 มึงอย่าเอาขยะวรรณกรรมมาแนะนำเยาวชนสิมึง สงสารต้นไม้ที่พลีกายให้ทำกระดาษ เอ๊ะ! แต่ได้ข่าวแว่วๆ ว่าดอกปอปจะตีพิมพ์ใหม่อีกรอบ เชี่ย...

กูคือ>>240 นะมึง แต้งกิ้วพวกมึงทุกคน อีแนะนำดอกป๊อปกูซาบซึ้งใจมึงมาก 555555

อยากอ่านแนวผญไฝว์กันด้วยคำพูดว่ะมึง มีเรื่องไหนแนะนำบ้างปะวะ

>>253 มาลัยสามชาย

>>254 มันตบแย่งผชตามแนวละครไทยกันมั้ยอ่ะมึง//ถ้าใช่กูไม่อ่าน
ไม่ก็แนวหักเหลี่ยมเฉือนคมกันมันๆก็ได้//กุอยากหาหนังสืออ่านมากช่วงนี้

>>255 กุไม่ได้ตามเวอร์นิยายแต่กุดูเวอร์ชั่นละครที่อ้อมเล่นมันดีงามมากมึง/กุชอบพีเรียตด้วยละ

บางทีกูก็สงสัยนะเวลาพวกมึงแนะนำหนังสือดีๆ กูไม่ค่อยจะรู้จักชื่อที่พวกมึงเอ่ยเลย แต่ไม่ว่าเรื่องไหนที่ยกมาด่ากูล้วนผ่านตามาแล้วทั้งสิ้น ทำไมวะ 555

หนังสือดีสำหรับเรา อาจจะไม่ใช่หนังสือดีสำหรับเขา

แจ่มใสประกาศเรื่องจีนเล่มใหม่ปุ๊บคนไปถล่มเรื่องแปลอีกแล้ว...ตามสเต็ป

เหยดแม่มกูรำ...

Ky กูแต่งนิยายสองเรื่อง เรื่องแรกนางเอกชื่อมิเชล เรื่องที่สองตัวประกอบชื่อมิชาเอล เรียกสั้นๆ เป็นชื่อเล่นว่ามิเชล แบบนี้จะผิดหรือคนอ่านงงกันไหมวะ คือนิยายสองเรื่องนี้ถึงแฟนตาซีเหมิอนกันแต่มันคนละแนวเลย ตอนที่กูตั้งชื่อตัวประกอบยังไม่นึกเรื่องชื่อเล่น แต่พอแต่งไปได้สักพักก็นึกออกแล้ว ทีนี้เขียนไปได้สามบทแล้วไงมึง คนอ่านเกินสามสิบแล้ว (แฟนคลับ 50) กูจะปล่อยไว้แบบนั้นหรือรีไรท์เปลี่ยนชื่อเล่นดีวะ ใจนึงอยากปล่อยไว้เพราะอุตส่าห์คิดชื่อได้เลยไม่อยากเปลี่ยน แต่อีกใจก็อยากเปลี่ยนเพราะกลัวคนอ่านงง //แล้วคนอ่านส่วนมากเป็นนักอ่านเงา ถามอะไรไม่ค่อยตอบ ซึ่งกูไม่ใช่พวกอยากได้เม้นเยอะๆ นะ แต่กูอยากรู้คำตอบบ้างอะมึง ในเมื่อไม่มีใครตอบซักคนก็ขอมุดโม่งมาปรึกษาหน่อยละกัน

>>259 พวกแม่งที่มาบ่นสำเหนียกกันบ้างป่ะว่าเรื่องนั้นที่แปลลงเด็กดีแม่งคนแปลแปลมาจากภาษาอังกฤษอีกที? ไอ้ตอนบ่นเรื่องนางสนมกูว่ายังพอทำเนานะ(เพราะคนแปลแกแปลจากจีนนี่ คนจะบอกว่าชอบสำนวนนู่นนี่กูเข้าใจนะ แต่กูคนกลาง เพราะกูไม่อ่านไม่ซื้อ 5555 )
แต่ตามมาบ่นเรื่องนี้กูไม่โอ และกูว่าเรื่องนี้เขาต้องเปลี่ยนคนแปลแน่นอน อีคนแปลในเด็กดีมันบอกว่าอยากแปลเพื่อฝึกภาษาอังกฤษ กูเลยสรุปว่าแม่งคงไม่มีความรู้จีนเลย จะจ้างให้แปลนิยายจีนทำด๋อยไรล่ะ

>>259 กูรู้สึกสงสารแจ่มใสจริงๆ...

แต่เรื่องนี้กูอ่านในเด็กดีแล้ว ความสนุกให้ระดับอ่านรอบเดียวพอว่ะ พอประกาศLCเห็นคนบอกกันว่าสนุกมากๆๆเลยตกใจนิดๆ ไม่คิดว่าเรื่องนี้ก็กระแสแรง
กูควรจะดีใจที่ได้ลองอ่านบนเว็บก่อนสินะ ไม่งั้นซื้อตามกระแสเดี๋ยวเป็นเหมือนแม่ทัพอยู่บนอีก (ไม่ใช่ไม่สนุก แต่กูรู้สึกว่าแค่เช่าอ่านก็พอ ไม่ต้องเก็บก็ได้)

เหมือนกูเลย อ่านแม่ทัพได้ แต่ให้ซื้อคงไม่ และกูค้นพบว่าคนแปลของแจ่มใสน่าจะเป็นกรุ๊ปเดียวกับมติชน ใช้ซย่าแทนเซี่ยเหมือนกันเลย แต่ก็แค่ในนิยายนะ ระดับหนังสือวิชาการยังใช้เซี่ยอยู่

>>262 อ้าวเหรอ... กูเห็นคนอวยมาก นึกว่าโคตรสนุก ยังนอยๆ ที่เขาลบไป เม้นมึงช่วยเตือนสติกูมาก กูพลาดแม่ทัพมาทีแล้ว กูจะไม่พลาดอีก ;w;
แต่ตอนนั้นคนที่อวยๆกัน เขาก็คงยังไม่เคยอ่านเรื่องเต็มเหมือนกัน กูไม่เคือง กูจะเคืองถ้าเล่มนี้ไม่สนุกนี่แหละ 555

>>260 เปลี่ยนเถอะคนอ่านจะได้ไม่งง

กูว่าการแปลของแจ่มใส(แผนกมากกว่ารัก) มีปัญหาจริงๆว่ะ
ออกตัวก่อนว่าเป็นแฟนพันธ์ุแท้นิยายจีน ส่วนใหญ่กูอ่านของสยาม เกือบทุกเรื่องกูอ่านแล้วได้อารมณ์ร่วม
แปลแล้วจำพวกคำคมในเรื่องได้ จำเหตุการณ์ในเรื่องได้

แต่กูอ่านของแจ่มใส(แผนกมากกว่ารัก) แปลแล้วมันไม่พีคว่ะ ต่อให้เนื้อเรื่องสนุกยังไงก็ไม่พีคสุดๆ
กูซื้อนิยายแจ่มใสเยอะนะมึง แต่ส่วนใหญ่อ่านแล้วผ่านไปไม่นานก็ลืมเนื้อเรื่อง
จะบอกว่าภาษามันจืดชืดก็ได้

ไม่ได้ว่าเหมาหมดนะ เพราะเครือแจ่มใสแผนก Enter book ที่เน้นแปลแฟนตาซี กูว่าแปลดีอยู่ กูชอบเกือบทุกเรื่องเลย

>>264 กู262 ไม่รู้ดิ คือสำหรับกูมันไม่ได้สนุกขนาดนั้นว่ะ เรื่องย่อก็ตามที่เค้าแปะแหละ แต่ แต่ละชาติมันสั้นมากๆ กูอ่านแล้วก็แบบ ไรวะ แปปๆก็จบชาติล่ะ ตายง่ายไปมั้ย? โดยเฉพาะภาคสุดท้าย build มากำลังดี ตายอีกล่ะ จบสามชาติอย่างรวดเร็ว กูเลยไม่อินเท่าไหร่

กูชอบแม่ทัพว่ะ หยิบมาอ่านเล่นอยู่บ่อยๆ ~ เสียดายเงินคืออ๋องไก่ ม่านม่าน (ยืดชิบหาย) ส่วนทีไม่ค่อยถูกจริตคือผลาญ กะ ตราบชั่วฟ้าดินมลาย อันนี้เล่มจบกุยังไม่กดซื้อเลย สงสัยกูไม่ชอบอะไรเครียดๆ แรงๆ อ่านแล้วหม่นๆ //กุว่าแจ่มใสก็แปลดีในระดับนึงนะ แต่ก็ต้องดูว่าใครแปลงานบ้าง ส่วนเรื่องแปลชื่อไรนี่ กุไม่มีความรู้เรื่องภาษาจีน โนคอมเม้นต์ บางทีใช้ทับศัพท์มากไปก็อ่านยาก บางเจ้าก็แปลใช้ภาษาปัจจุบันมากไป

>>261 กูเข้ามาจับมือว่ะ มีพวกที่บอกถ้าแจ่มคงแปลห่วยไม่เหมือนคนเก่าแปล กูละปวดหัว พวกที่พูดมาเนี่ย เคยได้อ่านที่คนเก่าเค้าลงไว้รึเปล่าวะ แปลจากอังกฤษได้โคตรวกวน อ่านบางตอนจับใจความไม่ได้ ขนาดคนแปลยังบอกเลยว่าฝึกภาษา แต่ไอ้คนที่อยากถล่ม แม่งก็ถล่มไม่ดูตาม้าตาเรือ กูเห็นบางคนบอกโชคดีที่ไปเซฟไว้ก่อนแจ่มได้ไป กูเห็นแล้วกุมขมับเลยว่ะ

>>255 โนๆ นางเอกโดนนางร้ายแย่งผัวคนแรก แต่นางด๊อนแคร์ อยากได้ก็เอาไปเลย ไปแต่งกับผัวคนที่สอง มีความสุขกันซักพัก ผัวคนที่สองตาย นางเอกก็กลุ้มใจอยู่ว่าแต่งกับใครแม่งก็ไม่ค่อยรอด แล้วคนที่สามก็ก้าวเข้ามาในชีวิต เป็นหนุ่มวัยกำลังยี่สิบกลางๆ แต่นางร้ายมันก็หมายตาหนุ่มคนนี้ไว้เหมือนกันเพราฮีหล่อและรวย ไม่สนใจผัวคนแรกที่ไปแย่งนางเอกมาละ นางปอกลอกจนหมดตัวแล้วก็ทิ้ง แต่เรื่องนี้มันมีอะไรมากกว่าแย่งผัวกันไปวันๆอะ แนะนำให้อ่านนะ ถ้าชอบแนวพีเรียด

กูว่าแม่ทัพก็โอเคอยู่นะ กูซื้อมาครบชุด ไม่ถึงขั้นเสียดายตัง กูชอบเวลานางเอกรุกพระเอก แล้วพระเอกอายม้วนเป็นสาวน้อยซึนเดเระ

แม่ทัพกูอ่านจบแล้วก็สนุกดีว่ะ แต่ซื้อคงไม่ซื้อ (กูยืมเพื่อนกูอ่าน)

>>260 ไม่ต้องก็ได้มั้งมึง ถ้าคนละเรื่องมันก็ไม่งงเท่าไหร่ แต่ถ้ามายัดใส่เรื่องเดียวกันงงแน่ แค่ชื่อคล้ายกันก็ยังลืมๆ อย่างเรื่องเซวีน่าที่มีชื่อเฟมีลล่า เฟลามีน เฟรล่า ฟาร์มี ถึงเป็นวงศาคณาญาติแต่ตั้งชื่อคล้ายๆ กันเกินสองตัวมันก็มีมึนว่ะ

ไปเจอบทความเรื่องแมรี่ซู เข้าท่าดีว่ะ
http://www.thaibiohazard.com/forum/viewtopic.php?f=30&t=16978

>>271 กูชอบแนวนางเอกใช้กำลัง เหมือนกันว่ะ ดูคุกคามดี

สำหรับแจ่มกูเสียดายตังมากกับเรื่องจันทราในเรือนเร้น....กูทนอ่านจนจบได้เพราะจักรพรรดินักเลงแท้ๆ นางเอกแม่งจะซูเว่อวังไปไหน

>>275 อ่าวกรรม กูคิดว่ากำลังจะหาจันทราในเรือนเร้นมาอ่านพอดี เห็นรีวิวดูโอเค ตัวอย่างในเน็ตก็พอใช้ได้
ซูอีกแล้วเหรอเนี่ย

กูไม่ได้ว่าแม่ทัพไม่สนุกนะ แต่คือ... บ้านกูซื้อมา 2 บ็อก กูกับน้องสาว กูเลยเสียดายเงิน มันไม่ได้เลอค่าระดับต้องเก็บเป็นสมบัติส่วนตัวทั้งคู่อ่ะ รู้งี้จะเช่าเอา ไม่ก็คนใดคนนึงซื้อพอ เฟลคู่เลย

กูอ่านแปลจีนของแจ่มน้อยมาก เขาแปลไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอวะ? แต่อย่าง cottina ที่แปลให้ enter ก็แปลดีนี่ เห็นว่าแปลมากกว่ารักด้วย

>>275 มึงเล่าหน่อยสิ เรื่องนี้กูยังเล็งๆอยู่ ซูขนาดนั้นเลยเหรอวะ เนื้อเรื่องเป็นไงบ้าง

>>277 ไม่เชิงแปลไม่ดี แต่คนอ่านบ้านเราติดฟิลเตอร์กำลังภายในภาษาสวิงสวายมากกว่า พอมาภาษาจืดชืดย่อยง่ายคนเลยไม่ชอบ แต่คนชอบก็มี ลองดูกันดั้มIBOตอนนี้สิ แฟนรุ่นเราจะบอกว่าย่อยง่ายกว่าซีเรียลเด็ก แต่คนชอบก็ชอบเพราะเข้าใจง่ายๆ ก็มี เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ก็ไม่ถึงกับแย่ แค่ติดความซูมาทุกเรื่องนะ

>>276 >>278 กูจะติดแทกสปอยยังไงดีวะเนี่ย 55555
**คำเตือนสปอยเรื่องจันทราในเรือนเร้น**

ตอนแรกเปิดตัวมาก็โอเคอยู่หรอกมึง นางเอกภายนอกแนวเรียบร้อยคุณหนู แต่จริงๆ แล้วสู้คนมากกก แรกๆ อ่านกูก็ชอบแบบเออ แข็งแกร่งดี ไปๆ มาๆ มันเริ่มเยอะเว้ยมึง จากตอนแรกนางมีเคล็ดวิชากำลังภายในติดตัวมาจากทางแม่ เก่งเรื่องบริหารในบ้านเพราะตอนอยู่บ้านเก่าก็พอเข้าใจได้ เรียนรู้วิชาแพทย์บ้าง หลังๆ คือแม่งยอดหญิงที่ทำห่าอะไรก็ได้ทุกอย่าง ตรรกะนางก็เริ่มเพี้ยนๆ แหม่งๆ ยิ่งเล่ม 2 นี่ยิ่งแล้วใหญ่ นางยังกับหมอเทวดา ราชครูที่รู้ไปซะทุกเรื่อง รบก็เก่ง ผู้หญิงบ้าอะไรดึงเกาทัณฑ์ยิงทีเดียวสามดอกได้ชิลๆ มือเดียว ทหารผู้ชายร่างใหญ่ยังทำกันไม่ได้

[อันนี้สปอยหนักหน่อย] เหมือนทางแม่นางจะเจ็บแค้นไรสักอย่างกับฮ่องเต้ นางก็จะไม่ชอบฮ่องเต้เท่าไหร่นัก จนเรื่องบางเรื่องมีชีวิตคนอื่นเป็นตายมาเกี่ยวนางก็ยังคงไม่ ชั้นจะไม่ช่วยไม่ทำเพราะมันเป็นญาติ เป็นเชื้อสายของราชวงศ์ บางทีนางก็ชอบดูถูกคนอื่นในเรื่องว่าไม่เชิงฉลาดเท่านาง และท้ายๆ เล่ม 2 นางรักษาคนบาดเจ็บปางตายได้โดยที่คนนั้นกลับมาแบบไม่เสียโฉมเสียสักนิด ขนาดหมอหลวงยังต้องกราบ พออ่านจบแล้วกูก็...บายจ้าเรื่องนี้ นางเป้นทุกอย่างอ่ะมึงตั้งแต่เย็บปักถักร้อย วรยุทธ์ ยิงเกาทัณฑ์ ขี่ม้า เตะต่อย รักษาคนเก่งเว่อวังเท่าหมอเทวดา เก่งบริหารบัญชี ค่าใช้จ่าย ทำกับข้าว สากกะเบือยันเรือรบ

แค่นี้แหละมึง ถ้าอ่านชายาสะท้านแผ่นดินไหวอันนี้ก็น่าจะไหวอยู่ว่ะมึง....กูทนอ่านจนจบได้เพราะจักรพรรดิอันธพาลแม่งดีงาม ฮาจริงๆ

ขอโหยหวนหน่อย
กูเสียใจคุณวีบอกว่าจอมมารจะเหลือแค่ 8 เล่ม... แกตัดไป 5 เลยนะเว้ย!!! โอเคถ้าแค่ลุยประเด็นจอมมารอย่างเดียว 3 เล่ม...เออ กูว่าก็อาจยังไม่พอเลย
แล้วเรื่องปีกอีก แล้วเรื่องชาติที่แล้วที่เหลืออีก ที่สำคัญประเด็นปมของพวกเพื่อนๆอะมึง(กูอยากได้ประเด็นเทลก้ากับน้องนางงงงง) กูเสียใจ ; _ ;
ปล.ทีไอ้ยุทธภพแม่งพิมพ์มา 20++ เล่มได้ ที hack ยังพิมพ์ยาวยืดค้างเป็นปีๆ 10++ เล่มและแต่ละเล่มก็บางลงๆได้ ทำไมจอมมารถึงต้องตัดดดดดด

>{218 ที่ว่าสถาเริ่มเปลี่ยนไปนี่คงจริงสินะ...

ชี้ผิด >>281

>>281 สีสันส่งงานที่อื่น ต่อมาก็คุณวีโดนตัดเล่ม กัลธิดาทำมือ สถามันแปลกๆป่าววะ

>>284 สถาดูแกไล่ปิดไลน์แฟนตาซีชอบกล ส่วนนักเขียนก็หนีตาย แต่มึงงงง 5 เล่มอะมึง 5 เล่มมมม ถ้าแกตัดสักเล่มสองเล่มกูยังทำใจได้เว้ย แต่แกเล่น 5 เล่ม ถึงบอกจะมีเล่มเสริมแต่อารมณ์เรื่องที่เสียเพราะเร่งไงก็เอาคืนมาไม่ได้เว้ย ยิ่งกูชอบเรื่องนี้ตรงจุดมีสลับประเด็นจอมมารกับประเด็นปมเพื่อนๆด้วย มางี้ประเด็นปมเพื่อนไม่ได้ออกแน่ ; _ ;

มึง ใครเคยอ่านชุดหมาป่าของมิรินบ้างวะ กุอ่านเจอฉากที่มีเพลงไทย.
กะเล่นคำแบบไทยๆแล้วรู้สึกทะแม่งๆชิบหายเลยเว้ย. เรื่องมันธีมยุโรปป่ะวะ
หรือแม่งยุโรปกะอาเซียนร่วมใจผสมๆกัน~

ป.ล. ชุดอินเดียแดงต้องรอดนี่มีคนได้อ่านบ้างไหม ช่วยรีวิวหน่อย

>>286 กูไม่เคยอ่านอยากได้รีวิวเหมือนกัน กูเจอคนอ๊วยอวย จนสงสัย

>>284 คงจะเน้นนิยายแปลแล้วมั้งมึง เห็นเอานิยายไต้หวันมาสองเรื่องแล้วนี่ ว่าแต่เจ้กัลทำมือเรื่องอะไรวะ กูตกข่าว

>>280 ซูจริงๆ ด้วย บายยย
ขอบคุณนะมึงที่สปอยให้ โฮฮฮ

>>286 เหมือนมีแฟนคลับแนวอินเดียนแดงเคยบอกประมาณว่า
"มึงเขียนหอกอะไรมาเนี่ย ไม่ได้ทำการบ้านหาข้อมูลเล้ยยยยยยยย"
ละมั้ง? ส่วนหมาป่านี่กูว่าสำนวนเขาคุ้มดีคุ้มร้าย บางช่วงก็โอ
บางช่วงก็เหี้ยไรเนี่ย แต่กูอ่านไปเล่มเดียว ไม่พูดมากละกัน ฮา

ไม่ชอบการบรรยายแบบจันทราในเรือนเร้นเท่าไหร่ กุงงๆ หรือกุโง่
แต่กุชอบแม่ทัพมากนะ อวี้จิ่นน่ารักดี กุชอบผญแนวรุกๆ อ่า

>>288 ม่าย ตอนแรกก็กล้วย ตอนนี้สถาเอาด้วยเหรอ แฟนตาซีเด็กไทยหมดยุคแล้วเหรอวะ ทำไมตอนมันรุ่งๆ กูถึงยังเรียนไม่จบนะ กูฝันมาตลอดว่าจะได้ทำงานในสนพ.เพื่อจะได้มีส่วนร่วมในการทำนิยายเด็กไทยเขียนแท้ๆ (อยากอ่านฟรีด้วย 55) แต่พอกูจบกลับหมดเห่อซะงั้น แมร่งงงงง

https://m.facebook.com/?_rdr#!/1168group/photos/a.126779634016410.17579.121680067859700/1147413245286372/?type=3&source=48
ปล. นี่ก็รับจัง กูส่งไปหลายรอบจนเซ็งแล้วนะเฮ้ย มึงก็ไม่เคยตอบกูเลย

อืมมม สงสังจะเข้าสู่ยุคนิยายแปลแล้วสินะ เหลือสนพ.ไหนบ้างวะที่ยังไม่มีนิยายแปล /เมื่อก่อนก็เน้นจิ้นวาย อืม...

https://m.facebook.com/1168group/photos/a.126779634016410.17579.121680067859700/1148004595227237/?type=3&source=48&refid=17&_ft_=top_level_post_id.1148004595227237:tl_objid.1148004595227237&__tn__=E

>>294 อยากส่งนะ แต่แค่กองบก.ปกติยังเงียบ กูไม่หวังดีกว่า...

ยุคนิยายจีนแปลด้วยเมิง
....แถมตอนนี้หลายคนก็หันมาเขียนนางเอกหลงยุค เคลมฮ่องเต้แล้ว
ขนาดบางคนเขียนแนวอื่นยังเปรยๆจะมาจับแนวจีนเลย. กูขอละถ้าไม่เก็บข้อมูลเหี้ยไรมาอย่าเขียนเลยสัส

//หมดยุคของชีค8คาบสมุทรทะเลทรายแล้วสินะ...

>>296 มันน่าจะหมดไปนานแล้วล่ะ ว่าแต่แนวท่านชีคเถื่อนๆ นี่มันเริ่มมาจากไหนวะ เมืองไทยทะเลทรายไม่มีแต่ทำไมนิยายแนวนี้ถึงฮิตกันจัง รึมันมาจากเรื่องคำสาปฟาโร

>>296 กูเบื่อหลงยุคเหมือนกัน ทำไมมึงเขียนในยุคนั้นๆ ไม่ได้รึไง หรือความรู้ไม่พอจะเขียน....

>>298 หลงยุคไปก็ไม่มีความรู้จะเขียนแนวประวัติศาสตร์โบราณอยู่ดี

++++++++++++++++

อินเดียแดงชุดนั้นแม่งไม่ได้มีความเป็นอินเดียแดงเลยแม้แต่น้อย อารมณ์เหมือนอยู่กลางป่าแอฟริกามากกว่า

>>297 น่าจะมาจากฝรั่ง ของญี่ปุ่นก็มีแนวท่านชีคนะ

>>299 แนวย้อนเวลากูชอบพยัคฆราชมาก สอดแทรกความรู้เรื่องปวศ.ตลอด เห็นชัดเลยว่าคนแต่งหาข้อมูลมาจริงๆ

>>297 กูจำได้รางๆว่ามาจากนิยายโรแม้งที่เอาเข้ามาในไทยเรื่องชีค เนื้อเรื่องก็แบบว่าขนบนิยายชีคนั่นล่ะ ชีคจับตัวไป อยู่กระโจมกลางทะเลทราย มีฉากโรแม้ง ชีคหล่อและรวยมาก นางเอกสวยและเซ็กส์แอพพีลสูงเป็นที่หมายปองของทุกคน

ไส้เดือนตาบอดใช้คำเวิ่นเว้อจังวะ กูอ่านแล้วรำคาญมากกว่ารู้สึกว่าภาษาสวย

ทำไมกุอ่านthe great gatsbyฉบับคุณโตมรแล้วกูไม่เข้าใจวะ เหมือนพยายามใช้คำให้มันมีชั้นเชิงทางภาษา
ดันกลับกลายเป็นว่าแม่งอ่านไม่รู้เรื่องเลยไอ่สัส

ตัวละครแค่3บทก่โผล่มายุบยับเต็มไปหมด ไม่มีการอธิบายอะไรนอกจากบทสนทนาผ่านๆให้กูมาจิ้นเอง
อยู่ๆก่พากูไปรู้จักใครก่ไม่รู้ แล้วก็เดินออกมา แล้วก่ย้ายไปอีกกลุ่มนึง โดยมีgatsbyเป็นคนเชื่อม ตามไม่ทันเลยสัส

>>303 หาซื้อได้ที่ไหนวะ กูอยากอ่านมานานแล้ว

>>304 กูก็อยากอ่านหวะ แต่เห็นเพื่อนโม่งวิจารละกูหายอยากเลย ใครเคยอ่านแปลที่ไม่ใช่โตมรล่าสุด มันเป็นไงบ้างวะ กูรู้ว่าเก่าแล้วหายากด้วย กูแค่อยากรู้

กูไม่เคยอ่านฉบับแปลไทยนะ แต่ตอนอ่านอังกฤษรู้สึกน่าเบื่อมาก

มันเกี่ยวกับอะไรวะ กูรู้แต่พี่ลีโอนาร์โดเล่นหนังเรื่องนี้ แต่ไม่เคยดู

>>307 ผู้ชายจนๆคนนึงโดนผู้หญิงทิ้ง เลยไปสร้างเนื้อสร้างตัวจนรวย กลับมาหาผู้หญิงคนเดิม เพื่อที่จะพบว่าผู้หญิงคนนั้นแม่งเหี้ย

>>305 ในกลุ่มนักแปลมีวิจารณ์อยู่ คุณโตมรและทีมบก.โดนสับซะแหลกข้อหาฝีมือไม่ถึงแล้วสะเออะมาจับงาน Fitzgeral

>>304 ที่กุเห็นมีในreadreadyอ่ะ ร้านหนังสือต้องไปแบบพวกก็องดิด

>>302 บ่นกันตั้งแต่กระทู้เก่า >>>/subculture/2071/181-186 >>>/subculture/2071/196-207
ส่วนตัวกูคิดว่านี่ไม่ใช่นิยายที่ดีว่ะ ยิ่งอ่านบทสัมภาษณ์ที่นักเขียนบอกว่าเขียนเพื่อระบายอารมณ์แล้วกูรู้สึกเสียดายเงินที่ซื้อมาอ่าน

ไทยพับลิก้า: แต่ป้ายที่สังคมติดให้คุณวีรพร “นักเขียนมือรางวัลซีไรต์” ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงภายนอกอย่างไร คิดว่าทำให้สิ่งที่ตัวเองอยากเสนอมีพลังขึ้นหรือไม่

ไม่เคยคิดว่านักเขียนมีหน้าที่ต้องสร้างความเปลี่ยนแปลง ไม่ได้คิดว่าการเขียนหนังสือหนึ่งเล่มจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แม้กระทั่งจะได้รางวัลโนเบลก็เถอะ เพราะส่วนตัวเขียนด้วยความรู้สึกคับข้องขุ่นข้องหมองใจ จึงต้องเขียนเพื่อบำบัดใจตัวเอง มันเหมือนมีคำถามออกไปมากกว่า ส่วนคำถามนี้จะนำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงไหม ไม่ทราบ มันไม่ใช่เรื่องที่นักเขียนจะคาดหวังได้

>>311 กูนึกว่ากูเป็นไปเองคนเดียวซะอีก แถมบางอย่างบรรยายหยั่งกะจะอวดภูมิ ชื่อต้นไม้งี้ ดนตรีคลาสสิคงี้

>>312 ชื่ออาหารกับชื่อต้นไม้กูเฉยๆนะ แต่ตอนบรรยายพวกดนตรีคลาสสิคเหมือนโชว์พาวคนเขียนว่ากูรู้เยอะ หนังสือเล่มนี้กูว่าเหมือนหนังอาร์ตเข้าใจยากเขียนเหมือนคนเมายา ซึ่งส่วนตัวกูว่างานของ ดร.ป็อบมีคุณค่าทางวรรณกรรมมากกว่าอีกนะ อย่างน้อยThe white road ก็ยังอ่านสนุกกว่า

อีไส้เดือนตาบอดอ่ะ พอเป็นนิยายอ่านเข่าใจยากแล้วยิ่งมาได้รางวัลซีไรต์
คำพูดของนักวิจารณ์จะออกมาเป็น "บรรยายได้เห็นภาพงดงามลึกล้ำจับจิต เข้าถึงทุกห้วงอารมณ์แห่งความโดดเดี่ยวอ้างว้างสับสน
สันดาปอยู่ในใจไม่รู้ลืม" ที่กูอ่านคำวิจารณ์แล้วกูว่างงพอกับตัวนิยายอ่ะแหละ 5555555555555555
แต่ถ้าเรื่องนี้เป็นของนักเขียนทั่วไปที่ไม่ได้เป็นกระแสแบบนี้ คำวิจารณ์จะออกมาคือ "เขียนห่าอะไรไม่รู้เรื่อง
ตอนเรียนภาษาไทยเขียนเรียงความส่งอาจารย์ไม่ด่าเหรอ?"
สรุปคือกูไม่อ่านซีไรต์เรื่องนี้แน่นอน กูไปเปิดๆและอ่านไม่รอด กูยอม กูต้องเมายาตอนอ่านอ่ะถึงจะเข้าใจ
กูว่ามันมีคนเข้าใจอะไรผิดๆป่ะว่าต้องเขียนให้ดูไม่รู้เรื่องถึงจะได้รางวัล กูอ่านหนังสือรางวัลต่างประเทศไม่เห็นเขาจะเขียนไม่รู้เรื่องแบบนี้เลย
บางเรื่องเป็นก็มีแต่ส่วนใหญ่เขาจะเขียนประเด็นลึกซึ้งเอาไป discuss ต่อยอดกันได้ แบบมนุษยธรรม ความเป็นมนุษย์
ของไทยนี่กูเห็นแต่แนวการเมืองๆ ไม่ก็อะไรไม่รู้ บางเรื่องน่าสนใจ แต่บางทีกูว่าน่าเบื่อชิบหาย

คนเขียนมันก็เขียนเป็นภาษาอังกฤษ ยังเสือกจะไปอ่านฉบับแปล โง่ชิบหาย
ต่อให้มันแปลดีแค่ไหนก็เหมือนมึงดูหนังฝรั่งพากย์ไทยนั่นแหละ

>>314 กูว่าซีไรต์สมัยหลังๆเอางานที่เขียนแล้วอ่านเข้าใจยากมาให้รางวัลทั้งนั้นเลย สมัยก่อนนิยายที่ได้รางวัลอ่านง่ายมาก
อย่างพวก ตลิ่งสูงซุงหนักนี่ภาษาบ้านๆชิบหาย ซอยเดียวกัน ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน ก่อกองทราย ก็อ่านง่าย

งานซีไรต์หลังๆมากูว่าอ่านไม่รู้เรื่องว่ะ คนแคระ ไส้เดือนตาบอด แดดยามเช้าร้อนเกินกว่าจะจิบกาแฟ ไม่มีหญิงสาวในบทกวี ลับแลแก่งคอย

>>316 ไม่มีหญิงสาวในบทกวีกูว่ายังอ่านง่ายนะ แต่ไส้เดือนตาบอดนี่...เหมือนพยายามคัลท์ พยายามอาร์ตยังไงไม่รู้ ที่เขียนอวยๆกันนี่ มึงอ่านรู้เรื่องกันเหรอวะ

>>316 กูชอบซอยเดียวกัน แม่งอ่านสนุก เป็นภาษาคน ไม่เวิ่นเว้อ

>>317 ถ้าให้พูดตรงๆมันก็พออ่านจับใจความได้ถ้าใช้ความพยายาม แต่ประเด็นคือความเว้นเวิ้อของภาษา คือดูบทสัมภาษณ์กูไม่อยากโทษคนเขียน เพราะเค้าบอกเองว่าเขียนระบายความเก็บกด แต่ที่พลาดคือกรรมการซีไรต์ไม่ควรให้รางวัลเรื่องนี้(อันที่จริงไม่ควรมีชื่อเข้าชิงด้วยซ้ำ)
เนื้อเรื่องมีบรรทัดเดียวแม่งขยายออกมาสองสามหน้ากระดาษ บทบรรยายหาสาระไม่ได้ ผิดหลักการเขียนที่ไม่ควรใช้คำบรรยายมากเกินไป พยายามโชว์พาวศิลปะ เพลง อาหาร หนัง แต่อ่านไม่สนุก

>>319 มึงหมายถึงเรื่องไหน ไม่มีหญิงสาวหรือไส้เดือน

>>32 กูตอบแทน : ไส้เดือน

>>320 ชี้ผิดไปชี้ 32 ทำไม 5555

>>311 กูสงสัยว่ะ คือมึงคิดว่านิยายที่ดีต้องเขียนเพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างเหรอ หรือมึงคิดว่าคนเขียนควรรับผิดชอบสิ่งที่เขียนมามากกว่านี้
กูไม่ได้จะมาม่านะ555 แค่สงสัยว่าปรกติคนอื่นคิดกันยังไง

>>323 ก็แล้วแต่คน อ.เท็ตสึกะเขียนเจ้าหนูอะตอมเพื่อหาเงินล้วนๆ หลูซวิ่นเขียนอาQเพื่อเปลี่ยนสังคม ปิรันเดโล่เขียนตัวละครทั้งหกเพื่อสะท้อนความเชื่อของตน ต่างคนต่างเป้าหมายไม่มีผิดถูก แต่โดยพื้นฐานคนมักจะคิดว่านิยาย/คนแต่งที่ดีคือการสร้างบางอย่างให้สังคม

หลูซวิ่นลาออกจากนักเรียนแพทย์มาเขียนนิยายเพราะเชื่อว่าวรรณกรรมที่ดีนั้นเปลี่ยนแปลง/รักษาสังคมได้อย่างถึงรากกว่าหมอที่รักษาร่างกายของคนเพียงไม่กี่คน ความคิดนี้ไม่ผิด วรรณกรรมที่ดีเปลี่ยนสังคมได้จริงๆ การต่อสู้ของข้าพเจ้าที่ฮิตเลอร์เขียนเปลี่ยนสังคมหนึ่งได้อย่างไม่น่าเชื่อ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะใช้มันทำอะไรมากกว่า

>>323 นิยายดี = อ่านแล้วสนุกมีสาระ
ซึ่งไส้เดือนแม่งอ่านไม่รู้เรื่อง จะว่ามีสาระก็หาไม่เจอ เขียนเหมือนคนเมายา สมมุตว่าไม่ได้ซีไรต์คนแม่งด่าไปไม่ขายดีขนาดตีพิมพ์เล่มสองหรอก
กูว่ากรรมการแม่งเลือกมาเพราะใช้ภาษาเว้นเว้อดี อ่านเข้าใจยาก ให้รางวัลแม่งเลยให้รางวัลแต่นิยายอ่านง่ายเดี๋ยวจะโดนมองว่าไม่มีคลาส
บก.มติชนคงคิดแบบนี้อยู่ตอนให้ต้นฉบับได้ตีพิมพ์ คือไม่หวังกำไรในการขายแต่หวังฟลุคชนะรางวัลใหญ่ๆ

>>323 นักเขียนนิยายในไทยมันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอก อันที่จริงกูมองว่านิยายทั้งโลกต่อให้เป็นระดับโนเบลสาขาวรรณกรรมมันก็ไม่ได้ช่วยเปลี่ยนแปลงอะไรอย่างเป็นรูปธรรม แต่มันทำหน้าที่สะท้อนมุมมองของโลกในตอนนั้นออกมาแล้วกระตุ้นให้คนอ่านคิดตาม
อย่างเหยื่ออธรรม แม่ สงครามและสันติภาพ นักเขียนไทยที่พอทำได้ในระดับนี้ก็พวก เสนีย์ เสาวพงศ์ กับวินทร์

แต่ส่วนตัวกูคิดว่าไส้เดือนตาบอดเป็นนิยายที่ไร้ค่ายิ่งกว่านิยายของพวก ฮิเดโกะ สแตมป์เบอรี่ ดร.ป็อป เพราะแม่งอ่านไม่สนุกและหาสาระไม่ได้
The white road มันเป็นขยะวรรณกรรมก็จริงแต่อย่างน้อยก็พอจะหาความสนุกในการอ่านได้(ถ้าคนอ่าเป็นเด็กที่ยังไม่เคยอ่านนิยายดีๆ)
ไส้เดือนแม่งชนะรางวัลเพราะกรรมการคิดว่าเอ่อแม่งอ่านยากดีว่ะ ให้รางวัลแม่งเลยจะได้ดูมีชั้นเชิงหน่อย สัสเอ้ย

>>326 เกริ่นมาซะดิบดี แต่พอชื่อวินทร์มานี่กูว่าไม่ใช่ละ
หรือมึงเอาฮาวะ ?

>>327 ไอ้ควายระดับซีไรต์สองครั้งถ้ามึงโง่บัดซบจนไม่เข้าใจก็ดักดานกับ The White roadต่อไปเถอะมึงเหมาะกับสติปัญญาระดับลูกกะหรี่ของมึงดี

>>326 วินทร์..
หนังสือที่เอาไว้หลอกขายฮิปเตอร์โง่ๆ เวลาคุยกับคนอ่านหนังสือถ้ามันพูดชื่อวินทร์มาก่อนจะรู้ได้เลยว่าไอ้นี่กลวง
ประชาธิปไตยนี่เรียกว่าขยะวรรณกรรมดีไหมวะ พยายามเน้นความครีเอท แต่เสือกลืมไปว่าครีเอทมากบางทีได้ขยะออกมาแทน
วินทร์มีดีอยู่อย่างเดียวคือบูทงานหนังสือแม่งคนขายสาวๆน่าเย็ดมากๆ แต่ในบูทเสือกชอบมีพนักงานชายควยโด่ยืนม่ออยู่ตลอดเวลา

วินทร์ไม่ได้แย่อะไรมากหรอก มันเป็นงานสายpopที่ขาดแก่นสารไปหน่อยแค่นั้นละ ตัวมันเองก็ไม่ใช่นักคิดที่ยิ่งใหญ่อะไรอยู่แล้ว จะนำเสนอแนวคิดที่ทรงพลังในตัวเองคงจะยากหน่อย

>>328 กรรมการซีไรต์ก็ฝูงควายแก่ๆนี่แหละ ฝูงควายแก่ๆย่อมชอบหนังสือขยะเป็นธรรมดา
หนังสือขยะที่ได้รางวัลก็เหมาะสมกับคนอ่านโง่ๆแบบแม่มึงที่ถ่างขาหาตังค์กับชาวประมงแถวท่าเรืิอ จ.ระยองเป็นธรรดา

>>329 >>331 สาวฟุลูกกะหรี่ ช่วยแม่มึงขายหีเสร็จอย่าลืมมาบูชานิยายสวะๆอย่างไส้เดือนตาบอดด้วยนะ

บอกแล้วห้องนี้แม่งเหลือแต่เศษเดนเศษขยะมาคุยกัน เพราะมึงเสือกไล่โม่งดาวพลูโตอันสูงส่งออกไปไง
สุดท้ายก็เหลือแต่ขยะจากเว็บเด็กดีที่โตเป็นควายยังเข้าเว็บเด็กดีอยู่ ขยะที่โง่อังกฤษจนต้องอ่านนิยายแปลแต่ยังเสือกบ่น
ขยะที่มีไม่มีสมองอ่านหนังสือจากสนพ.แบบแจ่มใส พูนิก้า ขยะขี้มั่วที่ชอบยกชื่อนักเขียนดังๆมาแต่ดันเสือกอ่านชื่อผิด
เนื้อหาวนไปวนมาแต่นักเขียนนักแปลสวะๆ สวะลวิตร สวะวินทร์ สวะเจ๊หลิน สวะป๊อป สวะนพดล
โม่งชั้นสูงรุ่นแรกแบบกูก็นานๆผ่านมาก็เลยแวะถุยน้ำลายใส่พวกมึงทีแบบนี้แหละ รู้สึกถึงความไร้ค่าของตัวเองหรือยัง

>>328 โง่ชิบหาย วินทร์แม่งได้ซีไรต์แปดครั้งแล้ว
ไม่เชื่อไปเคาะโลงถามแม่ตัวเย็นๆของมึงดูสิ แม่มึงที่ถ่างขาหาตังค์จนหีเน่ามีแต่หนอง แดกยาฆ่าเชื้อก็ไม่หาย
เพราะโดนควยชาวประมงเค็มๆแทงจนแหว่งวิ่นหมด ว่างๆก็เผามะเชื่อม่วงไปให้แม่มึงเล่นในนรกด้วนะ บัยยย

>>330 เห็นด้วย ไม่ใช่นักคิดเลย
เทียบแล้วความกลวงนี่ระดับอาจารย์ของนิ้วกลม เหมาะกับนักอ่านระดับประถมถึงมัธยมต้น

งานวินทร์กูชอบผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ เรื่องนี้แม่งน่าได้ซีไรต์มากกว่าประชาธิปไตยอีก ไอ้เรื่องนั้นกูตาลายกับข้อมูลชิบหาย จับยัดมารวดเดียวไม่น่าอ่าน หรือกรรมการมันเห็นตัวหนังสือเยอะๆ ใครอ่านแล้วจะดูฉลาด เลยให้ซีไรต์วะ

วินทร์กูชอบเสี่ยวนักสืบนะ โดยเฉพาะสามเล่มแรก เป็นนิยายแนวรหัสคดีที่โอเคเลย (ส่วนเล่มหลังๆ เริ่มเป็นโคนัน) แต่หลายปีมานี้แกยัดเยียดความคิดทางการเมืองมาในงานเขียนเยอะจนน่าเกลียดขึ้นเรื่อยๆ กูเริ่มอ่านตอนสมัยเขาได้รางวัลจากสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน สมัยนั้นก็คิดว่าเป็นคนหาวิธีการเขียนแปลกๆ มาใช้เยอะดี แต่พอผ่านมาสิบกว่าปีมันก็เป็นอะไรที่ไม่ใหม่อีกต่อไปแล้ว

>>329 >>333 ฮิปเตอร์ลูกกะหรี่ แค่งานที่สื่อออกมาง่ายๆอย่างประชาธิปไตยบนเส้นขนานมึงยังไม่มีปัญญาทำความเข้าใจ
สมแล้วที่เป็นประชากรในกะลาแลนด์ ห้ามถาม ห้ามสงสัย ซาบซึ้งได้อย่างเดียว พวกขี้ฝุ่นใต้ตีนอย่างพวกมึงอ่านนิทานหมาที่ถูกเลี้ยงน่ะเหมาะกับพวกมึงมาก ซาบซึ้งอย่างเดียวไม่ต้องเข้าใจเหตุผล

>>337 กูไม่รังเกียจการยัดเยียดแนวคิดทางการเมืองนะ ถ้ามันใส่มาอย่างมีชั้นเชิง อย่างAnimal Farmนี่กัดจิกคอมด้วยหลักเสรีนิยมจ๋าเลย แต่มันก็จิกกัดได้ตรงประเด็นดี ที่กูว่าใส่ประเด็นได้กากคือเรื่อง300

กรีกสมัยนั้นมีระบบทาสแบ่งแยกชัดเจน สปาร์ต้าก็ไม่ได้สู้เพื่อเสรีภาพอะไร แต่เพื่อชิงความเป็นผู้นำรัฐกรีก ถึงสุดท้ายจะโดนเอเธนส์ชิงความชอบทุกอย่างไปหมดก็เถอะ และไอ้ตัวเลข300นั่นก็แค่propaganda หมายถึงนายทหารสปาร์ต้าเท่านั้น ไม่นับทาสกับเชลยที่ถูกต้อนมารบด้วย

>>339 กูก็ไม่รังเกียจนะ บางเรื่องก็จัดว่าคลาสสิคแบบเวลาผ่านไปแนวคิดพวกนี้ก็ไม่เก่าหรือสังคมยังคงเหมือนเดิม หรือกำลังซ้ำรอยเป็นต้น

แต่กรณีวินทร์กูอ่านแล้วมันเหมือนแกแค่หลอกด่าฝั่งที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่มีสะท้อนอะไรเลย แถมบางทีกลายเป็นสั่งสอนด้วยเลยว่าน่ารำคาญเวลาอ่าน

>>336 กูว่ามันเป็นนิยายเรื่องแรกที่เอาตัวละครในประวัติศาสตร์มาใช้เลยน่าตื่นตาตื่นใจในยุคนั้น
และเขียนออกมาได้POP อ่านสนุก(ถ้าไม่มึนกับข้อมูลไปซะก่อน)
กูชอบนะในแง่ของความบันเทิง ถึงเสือย้อยแม่งแมรี่ซูพอๆกับพระเอกถนนขาวเลย ชักปืนไว วางแผนเก่ง
ยิงแม่นระดับยิงปลดปืนที่มีคนกำลังดึงจากซอง??

>>337 เสี่ยวนักสืบกูก็ชอบ แต่ตอนยาวนี่เหมือนดูหนังอยู่ เดินเรื่องตามสูตรเลย สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนนี่กูว่าเป็นจุดพีคของเค้าแล้วล่ะ

หลอกด่า ไม่สะท้อนอะไร กลายเป็นสั่งสอน 55555555

เรื่องเล่าของหมาตัวหนึ่งมีครบสามอย่างเลยว่ะ แต่หนังสือสวะแบบนี้เสือกทำยอดขายถล่มทลาย
แถมมีคนไทยเพียบที่อยากเป็นหมากันถ้วนหน้าเลยนะ แหม่ๆๆๆ เป็นหนังสือทรงคุณค่าจริงๆ
ซาบซึ้งซิครับรออะไร

>>338 มันกลวงจนไม่มีอะไรให้ทำความเข้าใจไง
พวกฮิปเตอร์สมองน้อยกับลิเบอร่านโง่ๆที่เสพอะไรก็เชื่อตามเท่านั้นแหละที่บูชาขึ้นหิ้ง
แค่เห็นป้ายซีไรต์แปะด้านหน้าปกก็ฟินน้ำแตกแล้วพวกเนี้ย ถุย ถุย ถุย

กูไม่ค่อยอ่านงานวินแต่ไม่ชอบเท่าไร เคยอ่านที่เป็นนิยายไซไฟชื่อสวยๆ กับเรื่องสั้นไม่กี่เรื่อง(หนังสือบังคับอ่านสอบ) กูรู้สึกมันยัดเยียดอะมึง เขามีโลกของเขาแนวคิดเขาแล้วก็ยัดมาในนิยาย กูอ่านจบเหมือนโดนสั่งสอนตลอดการอ่าน อ่านเสร็จกูรู้สึกแย่
ปล.กูอิจฉาที่ปีก่อนกูเรียนเอาเจ้าหงิญมาอ่าน

ถ้าตามที่กูเข้าใจ ห้องนี้มีโทรลเข้ามาป่วนเฉยๆใช่มั้ยมึง ไม่ใช่คนในนิสัยเปลี่ยนใช่มั้ย//จากโม่งที่ตามเสพมู้นี้มานาน

>>345 ตามนี้ >>>/meta/1834/434

ไม่ได้เกี่ยวไรกับหนังสือหรอก แต่กูรู้สึกว่าหลังๆมามีคุยนิยายจีนค่อนข้างเยอะ สมควรจะขยายสาขามั้ย

>>347 กูว่าไม่ต้องหรอก นิยายจีนก็เป็นสับเซ็ตของหนังสือเหมือนกัน

เดี๋ยวนี้ไม่มีใครเมาท์วรรณกรรมยุโรปแล้วเหรอ กูเข้ามากี่ทีๆก็เจอแต่ถนนสีขาวเนี่ย

>>349 อยากคุยก็ต้องเริ่มหาประเด็นคุยละมึง ถ้ามัวแต่รอหัวข้อนี้ก็จะไม่ได้รับการคุยหรอกนะ(กูว่าคนที่เคยคุยไม่มีหัวข้อ+รอคนมาเปิดรึเปล่าเลยไม่มีคุย)
ปล.ถนนขาวกูว่ามันเป็นมุกมาตรฐานเวลาถามหาหนังสือ/แขวะหนังสือ ซึ่งกูว่าเป็นมุกที่น่าเบื่อ

ผม >>328 เอง
แม่วานเล่นเกมอยู่ร้านแล้วแม่มาตามเลยหงุดหงิดอยากหาที่ระบาย
คนแถวท่าเรือ จ ระยองก็นิสัยแบบนี้แหละ โทดนะทุกคน

>>351 หวัดดีกุโรน เดี๋ยวนี้ขยายไลน์มาโทรลในมู้หนังสือด้วยเหรอ
อิอิออิ

นิยายออนไลน์ช่วงนี้มีอะไรน่าอ่านบ้างวะ//กูเปิดเจอแต่ละเรื่องละแม่งเอือม

>>353 มึงหมายถึงนิยายแนวเกมออนไลน์หรือนิยายที่ลงออนไลน์?

>>352 ถ้ากูกุโรน มึงก็ลูกกะหรี่แหละวะ
ควายยยยย ไม่อ่านวินทร์นี่โง่ชิบหายอ่ะ

>>353

แนวออนไลน์ของคนไทยผมตามแค่ MSO
เลยไม่รู้ว่าจะแนะนำอะไรเพิ่มดี...

เรื่องอื่นอาจจะสนุกก็ได้แต่ผมไม่มีความพยายามพอจะอ่านเรื่องนั้นๆให้ถึงช่วงสนุก

>>355 ไอ้เหี้ยนี่บ่นอะไรของมึ ไอ้สัตว์ งานง่ายๆของวินสัตว์นรกอย่างมึงยังไม่มีปัญญาอ่าน สติปัญญาต่ำตมเยี่ยงสัตว์เดรัชฉาน

>>354 ลงออนไลน์ๆ ส่วนแนวกูได้ทุกแนว

โม่งวรรณกรรมยุโรป ไม่มีเรื่องไรจะคุยหรอกแต่กูแค่อยากลองอ่านดู มึงมีแนะนำเรื่องอะไรสำหรับคนเริ่มต้นมั้ย
ปล.กูอยากลองอ่านนาร์ซิสซัสกับโกลด์มุล ด์ไม่ใช้อะไรกูแค่เป็นพวกเห็นนิยายในนิยายแล้วแล้วอยากลองอ่านเรื่องนั้นดู

>>359 เอาวรรณกรรมอเมริกาไปมั้ย กูแนะ The catcher in the rye มีแปลไทยแต่เก่าละ หายากนิดหน่อย พระเอกเป็นกบฎต่อสังคมและขวางโลก
อีกอันกูแนะการผจญภัยของฮักเบอรี่-มาร์ค ทเวน เกี่ยวกับเด็กไปผจญภัยนอกบ้านที่ไปเจอคดีฆาตกรรมมั่ง เจอขุมสมบัติมั่ง เสียดสีสังคมเมกาได้สุดติ่ง

>>360 อะไรก็ได้แหละ กูแค่อยากขยายแนวการอ่านกู

>>357 ก็แม่มึงถ่างขาให้ชาวประมงกระแทกบ่อยไง ลูกถึงได้โง่จนต้องบูชาหนังสือโง่ๆแบบนี้

>>361 กูแนะอาชญากรรมและการลงทัณฑ์อีกอัน ดอสโตเยฟสกี วรรณกรรมรัสเซีย

ตัวละครทั้งหกตามหานักประพันธ์ของปิรันเดลโล่ ถือเป็นหนังสือavant-garde(ล้ำยุค)อย่างแท้จริง จุดเริ่มต้นแนวmetatheater(ละครในละคร) นิยายอิตาลี่ของสนพ.อ่านอิตาลี่ อาจจะหายากหน่อยนะ

กูไม่เห็นเข้าใจเลย ทำไมต้องมีโม่งที่อ้างตัวเองว่ากูมาตั้งกะมู้แรกเลยนะสัส กูใหญ่มาก
รสนิยมของพวกมึงนี่อ่านอะไรกันชิทเทสสิ้นดี พวกวรรณกรรมแปลก็มีแต่พวกโง่อ่าน คนจริงเขาอ่านแบบภาษาแม่กัน

กูว่าน่าจะอยู่ในสังคมยากนะ

พวกมึงว่าวรรณกรรมไทยเก่าๆเรื่องไหนพอจะเรียกได้ว่าเป็นตำนานบ้างวะ

>>359 วรรณกรรมเมกา-ยุโรป ที่อ่านง่ายๆหน่อยน่าจะเป็นพวกที่ถูกจัดเข้าหมวดคลาสสิคแล้ว หลายๆเล่มมีเวอร์ชั่น simplify ยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่
ถ้าเอาแบบเล่มบางๆ ก็เช่น of mice and men หรือพวกรวมเรื่องสั้นของโปก็ได้ เรื่องนึงมีไม่กี่หน้า นิทานของออสการ์ไวลด์ก็ดี ขอบคุณเพื่อนโม่งวรรณกรรมที่แนะนำมาก่อนหน้านี้
ถ้าอยากอ่านเบาๆ เยาวชนๆ ก็มีพวกโรอัลด์ดาห์ล ที่เบสิคสุดเลยก็ BFG กับ the witches โตแล้วก็ยังอ่านได้ จอยๆ

วรรณกรรมภาษาอื่นที่เคยผ่านตามาก็มีของเยอรมัน เกอท่งเกอเท่ (eng: the sorrow of young werther) ชิลเล่อ (eng: the robbers) อะไรก็ว่าไป แต่แวร์เธ่อน่ารำคาญมาก เป็นยุคร้องไห้ฟูมฟายบรรยายธรรมชาติ เป็นหนังสือที่ออกแนวอ่านให้รู้มากกว่าอ่านให้เอ็นจอย วรรณกรรมคลาสสิคพวกนี้หลายเล่มแปลเป็นอังกฤษ/e-bookแล้ว หาอ่านได้ทั่วไป หรือถ้ารู้ภาษาก็อ่านเป็นภาษาเยอรมันไป ไม่ยากเท่าไหร่
ย้อนไปอีกหน่อย วรรณกรรมสมัยC13ก็มี nibelungenlied อันนี้รู้สึกจะเป็นไอเดียให้ LotR ด้วย มีคนแปลอังกฤษลงเน็ตแล้วเหมือนกัน

หวัดดีโม่งเยอรมัน กูนึกว่ามึงไม่อยู่แล้ว

วรรณกรรมเยอรมันกูเคยอ่านคือ"ผมกลับมาแล้วครับ"ที่เป็นนิยายตลกสมมุติว่าฮิตเลอร์กลับมาอยู่ในยุคปัจจุบัน จะว่าสนุกก็สนุกนะ แต่กูเข้าไม่ถึงมุกเยอรมันยังไงไม่รู้วะ คนแปลน่าจะแปลได้ตรงรูปประโยคเดิมในภาษาเยอรมันแล้ว แต่มันมีแก๊บระหว่างโลกภาษาอังกฤษกับเยอรมันอยู่ กูเลยไม่ฮาจุดที่ควรจะฮาหรือไม่ค่อยเข้าใจความหมายแฝงบางประโยควะ สุดท้ายอ่านได้ครึ่งเล่มก็เลิกแล้ว

กูกลับมาแล้วจ้ะสหายโม่ง

เล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลย วันๆจมอยู่กับหนังสือที่อาจารย์ให้อ่าน กูจะล้อง เดี๋ยวจะลองหามาอ่านดู แต่ลองเสิร์ชเล่มแปลไทยดูแล้วไม่เจอว่าแปลจากฉบับอังกฤษหรือแปลจากฉบับเยอรมัน คงต้องลองหาแบบเยอรมันมาลองดู เพราะแปลข้ามภาษาไปมาความหมายหลายอย่างมันก็ตกไปจริงๆ แกรมม่งแกรมม่าหรือมุกของวัฒนธรรมนั้นๆ อะไรงี้
ยิ่งหนังสือแปลไทยบางเล่มไม่ได้แปลจากภาษาต้นฉบับความหมายเลยพังไปมาก จนตอนนี้เลยไม่กล้าซื้อหนังสือแปลไทยเท่าไหร่ถ้าปกไม่ได้เขียนว่าแปลจากภาษาเยอรมัน หรือเสิร์ชแล้วไม่เจอข้อมูลว่าผู้แปลรู้ภาษานั้น เลยต้องซื้อแบบเล่มอังกฤษแทน คิดเอาเองว่าเอออย่างน้อยก็แปลมาจากภาษาต้นทางแค่ทีเดียววะ

ล่าสุดไปซื้อ brief an den vater กับ se una notte d'inverno un viaggiatore แบบแปลไทยมาจากไลต์เฮาส์ แต่ยังอ่านไม่จบ และแน่นอน โนเวเชนโต้ก็ยังอ่านไม่จบ..
ใครที่ชอบอ่านคาฟก้า หา brief an den vater (จดหมายถึงพ่อ/ อ.ถนอมนวล แปลจากภาษาเยอรมัน) มาอ่านก็น่าจะเวิร์คอยู่ เล่มนี้จะช่วยให้เข้าใจงานหลายๆ อย่างของคาฟก้า เช่นว่าทำไมตัวเอกนิยายเล่มนั้นเล่มนี้ถึงดูอ่อนระแน้แบบนี้ ทำไมถึงพยายามหลีกหนี บลาๆ

>>369 งานคาฟกาแทบทุกงาน เหมือนเอาตัวเองใส่ลงไปในนิยายว่ะ ที่คาฟกาขัดแย้งกับพ่อ มันสะท้อนออกมาในงานเขียน Metamorphosis ว่าอยู่ๆตัวเองก็กลายเป็นอะไรที่ทุกคนรังเกียจขยะแขยง จากที่ทำงานเลี้ยงดูครอบครัวได้ ก็เป็นภาระ อ่านแล้วมันทึมๆ หดหู่ โลกเป็นสีเทาหม่นๆยังไงไม่รู้ดิ

จะว่าไป งานคาฟคางานแรกที่กูอ่านคือคดีความ อ่านตอนซักประถมปลายหรือม.ต้นนี่แหละ อ่านจบแล้วติดสตั๊นมาก

>>370 งานคาฟกามีความงอแงสูงมาก.. แต่ไม่ใช่งอแงแบบฟูมฟาย มันงอแงเหมือนแวร์เธอที่ไม่ร้องไห้แต่ลุกขึ้นมาเขียนหนังสือระบายความอึดอัดอัดอั้นตันใจแทน กูอัดอั้น กูก็จะทำให้คนที่อ่านงานกูอัดอั้นไปด้วย /ปาหนังสือใส่กำแพงบ้าน

คัดมาจากหนังสือ เรื่องสั้นเยอรมันสำหรับนักศึกษา ของ อ.อำภา: "ฟรันซ์ คัฟค่า เป็นผู้ที่มีปัญหาในทางส่วนตัวมาตั้งแต่เด็ก สาเหตุสำคัญเป็นเพราะมีสุขภาพไม่สมบูรณ์ และเพราะมีชาติกำเนิดมาจากครอบครัวยิว ซึ่งมีภาษา ความเป็นอยู่ และขนบธรรมเนียมประเพณีผิดแผกไปจากพวกเยอรมัน ทำให้เกิดปมด้อย เก็บตัว เข้ากับคนอื่นลำบาก มีความรู้สึกว่าตนเป็นคนนอกตลอดเวลา เกิดสงสัยในชีวิตและฐานันดรภาพแห่งตน คำถามเกี่ยวกับชีวิตและความโดดเดี่ยวของตนในสังคม สถานภาพและความเป็นอิสระแห่งเอกบุคคลที่ถูกควบคุมด้วยบทบัญญัติต่างๆ ทั้งทางกฎหมาย ทางศาสนาและทางสังคมเหล่านี้ คือปัญหาในหนังสือของคัฟค่าที่ผู้อ่านจะต้องขบคิด"
นอกจากนี้ก็คงเรื่องครอบครัวเรื่องอะไรรุมเข้ามาอีก งานเลยออกมาแบบ .. พอ กูไม่อ่านแล่วววว /ปาอีกรอบ แต่เรื่อง จดหมายถึงพ่อ คนก็ยังฟันธงกันไม่ได้อะนะว่าเป็นนิยายทั้งหมด/มีความจริงปนอยู่มากน้อยแค่ไหน แต่ก็เข้าใจกันว่าคาฟก้ามีปัญหากับพ่อจริงๆนั่นแหละ

บายเดอะเวย์ หนังสือ เรื่องสั้นเยอรมันสำหรับนักศึกษา นี่ก็อ่านสนุกดีนะ รวมเรื่องสั้นของนักเขียนคนสำคัญในเยอรมันหลายๆคน กึนเธอร์กราส ไฮน์ริชเบิลอะไรงี้ก็มี แปลตรงจากภาษาเยอรมัน ที่ศูนย์หนังสือจุฬาน่าจะยังพอมีอยู่

>>368 มีฉบับไทยอยู่แต่ไม่แน่ใจว่าแปลจากภาษาอะไร ถ้ามีจดหมายถึงผู้อ่านชาวไทยจากคนเขียนอยู่ด้วยกูจะเหมาเอาว่าสนพ.ติดต่อกับสนพ.ฉบับเยอรมันแล้วแปลจากเยอรมันมาได้ไหม คือกูไม่รู้เยอรมันเลยจับกลิ่นภาษาเยอรมันไม่ได้
เออ พอกูไปพิจารณาหน้าแรกเลยเพิ่งเห็นว่าคนแปลรั้งตำแหน่งบรรณาธิการด้วย แต่มีบรรณาธิการเล่มอีกคนนะ
>>371 กูอ่านตอนอยู่มหาลัยก็ติดสตั๊นพร้อมคำถามว่ากูอ่านเชี่ยไรไปวะ

>>373 เออ นั่นแหละ แบบ กูอ่านอะไรไปวะ ตอนที่อ่านแล้วเหลือหน้าน้อยกูก็คิดละ จะจบไงวะ พอจบจริงนี่แบบ... กุอ่านไรไปวะ แล้วตอนนั้นยังเด็กอ่ะ พึ่งเคยอ่านไรแนวๆนี้ แบบ ช็อค แต่หลังจากนั้นมากูก็ชอบนะ 55

>>372 กูเคยอ่านเจอจากพันทิป ศิลปินจะผลิตงานได้ดี ต้องเคยประสบความทุกข์ยากหรือความทรมานทางจิตใจมาก่อน ถึงจะสร้างผลงานสั่นไหวใจผู้คนได้ กูเห็นด้วยกับข้อความนี้นะ

>>366 สี่แผ่นดิน

>>376 อย่าเรียกว่าว่านิยายเลย ถ้าอ่านดีๆจะรู้ว่าเป็นเป็นโฆษณาชวนเชื่อของพวก Royalist

>>377 กูอ่านสี่แผ่นดินแล้วเบื่อง่ะ ขัดใจตัวละครชิบหาย

>>377-378 สี่แผ่นดินมันเป็นสารคดีนะ อ่านคำนำเล่มหนึ่งคนเขียนพูดเองเลยว่าตัวละครสร้างขึ้นมาแต่ฉากในเนื้อเรื่องเป็นของจริงทั้งหมด แล้วแกบอกเองด้วยว่าเขียนเพื่อให้คนรุ่นหลังรู้เรื่องราวสมัยก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครอง คือไม่ได้กะเขียนมาให้เป็นนิยายอ่านเล่นแต่เหมือนเป็นไดอารี่เล่มหนึ่งมากกว่า

เรื่องตัวละครกูอ่านแล้วก็ขัดใจแม่พลอยว่ะหลายๆการกระทำแม่งงี่เง่ามาก แต่ก็ถ้าคิดดีๆก็ไม่แปลก
แม่พลอยเกิดในยุค ร.5 ชีวิตได้ดีเพราะระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช ระบบความคิดของแม่พลอยเลยดูล้าหลังมากในสายตาคนอ่านที่เกิดในยุคเปลี่ยนแปลงการปกครอง แม่พลอยเป็นตัวแทนของพวกอนุรักษ์นิยมจัดมากๆ บางทีกูอ่านแล้วก็รู้สึกว่าคนเขียนหลอกด่าพวกConservative อ้อมๆรึเปล่าฮ่าๆๆ ประมาณว่าเขียนตัวละครแนวConserให้ออกมาดูโง่ๆตามโลกไม่ทัน ทั้งชีวิตต้องอิงกับเจ้า พอเจ้านายตายก็ไม่มีใครคุมกะลาหัว

>>379 คึกฤทธิ์นี่ conservative ตัวพ่อเลยไม่ใช่รึ

>>379 คึกฤทธิ์เคยบอกว่าแม่พลอยเป็นผู้หญิงที่น่าเบื่อมาก ตัวแกเองยังไม่ชอบแม่พลอยเลย งงว่าคนอ่านชอบเข้าไปได้ไง

conservative ตัวพ่อ และแม่พลอยเป็นตัวละครที่น่าเบื่อมาก เรื่องความนิยมนี่คำผกาเคยออกมาวิจารณ์ครั้งหนึ่งว่าเป็นเพราะนิยายมันขายความเป็นชาติ ขายความใกล้ชิดกับสถาบัน ตัวละครหลักที่ใกล้ชิดกับเจ้านายในวังมันถูกจริตนักอ่านไทย

แต่ในเรื่องต้นฉบับแม่พลอยไม่เคยด่าปรีดีนะมึง ละคอนเวทีของบอยแม่งเขียนบทให้สินจัยแขวะคณะราษฎร์ซะงั้น
.......แต่คงถูกใจคนดูล่ะมั้ง

จริงๆแม่พลอยกูอ่านเอาขนบกับวิถีชีวิตในสมัยนั้นนะ ถ้าเป็นตัวบุคคลอย่างแม่พลอยกับคุณเปรมและลูกๆ มันน่าเบื่อชิบหาย คุณเปรมนี่แบบอย่างผู้ชายงี่เง่ายุคโบราณเลย

>>382 อ่านไปกูก็รำคาญแม่พลอยไปนะ พอถึงคุณเปรมถูกดุล กูก็รำคาญคุณเปรมอีก

"ที่นี่คนอ่านคนไทย ปลื้มอกปลื้มใจ เห็นแม่พลอยเป็นคนประเสริฐเลิศลอย ก็เพราะคนไทยก็เป็นคนแบบนั้น ยังไม่ได้ไปถึงไหนเลย คนอ่านส่วนมากก็เป็นระดับแม่พลอย โง่ฉิบหายเลย..จะบอกให้..สี่แผ่นดินถึงได้ดัง"

คึกฤทธิ์ได้กล่าวไว้

พูดึงละคอนเวทีกูว่าบอยแกเปลี่ยนเนื้อหาสนองนี้ดตัวเองว่ะ สี่แผ่นดินที่สินจัยเล่น แม่พลอยดูมีความคิดมากกว่าฉบับนิยายอีก แถมด่าคณะราษฎร์ คือบอยแกจะเป็นพวกนกหวีดกูไม่มีปัญหานะ แต่การเอาความคิดของตัวเองมาเปลี่ยนต้นฉบับแล้วยัดเยียดให้คนดูกูว่าไม่โอเคมาก เหมือนคนทำงานแล้วอาอารมณ์ความอยากตัวเองเป็นใหญ่ ข้างหลังภาพแม่งก็โดนเปลี่ยน เอาแหม่มฝรั่งเป็นนางเอกแล้วดันลูกรักให้เล่นทั้งที่ฝีมือไม่ถึง ผลคือโดนนักวิจารณ์ด่าเละเทะ

>>385 แม่พลอยที่กูไปดูละครเวทีมา....กูรู้สึกว่าแม่พลอยแกฉลาดเกินกว่าหนังสือว่ะ ดูมีความรู้และมั่นอกมั่นใจในตัวเอง แต่ในหนังสือเป็นผู้หญิงโง่ๆเชื่องๆคนหนึ่งที่คิดเองไม่เป็น ใครจูงไปไหนไปหมด เป็นไปตามอุดมคติที่ควรจะเป็นของผู้หญิงทุกอย่าง อ่อนหวาน อยู่ในกรอบ เชื่อฟังแต่ผู้ใหญ่ ไม่มีปากมีเสียง เลี้ยงลูกไปอย่างเดียวก็พอ แต่แม่พลอยแกยังดีกว่าแม่วาดในร่มฉัตรนะ อันนี้ conservative ยิ่งกว่าสี่แผ่นดินอีก แม่พลอยแกเป็นผู้หญิงซื่อๆ ไม่รู้เรื่องโลกภายนอก ไม่มีความรู้ แต่ไม่ชอบประชาธิปไตยเพราะมันทำชีวิตครอบครัวแกเจ๊ง เวลาของแม่พลอยหยุดอยู่แค่ในวังที่หมอบคลานไปเข้าเฝ้าเสด็จ แต่แม่วาด....ใช้คำว่าคลั่งชาติจะเหมาะสมที่สุด กูอ่านไปกูก็ไม่ชอบนะ มันเป็นนิยายที่อวยมากจนเกินพอดี ประเทศเรานี้ช่างเลิศลอย ในน้ำมีปลาในนามีข้าว ทุกคนเป็นคนดี ไม่มีข้อเสียเลยซักนิด

ไรวะ โม่งเยอรมันอุตส่าห์นำยุคทองกลับมา
เสือกมีสวะมาพากลับสู่ความต่ำตมอีกละ

>>385 การเปลี่ยนบทหรือการตีความเข้ากับความชอบของผกก.หรือคนเขียนบทเป็นเรื่องปกติของทางฝรั่งนะ swan lakeยังเอาผู้ชายทั้งแท่งเต้นบัลเล่ในชุดผู้หญิงได้เลย ขึ้นอยู่กับว่าจะทำได้ดีจนคนชมรึป่าว

>>386 นิยายโลกสวยแบบนี้กูจะมองที่ตลค.มากกว่าวะ อย่างเรื่องรุกสยามในนามพระเจ้าหรือฟอลคอนแห่งอยุธยาก็มีอวยฝรั่งสุดขีดเหมือนกัน แต่มันโลกทัศน์ของยุคนั้น ถ้าเขียนให้คนยุคกรุงศรีมีความคิดปชต.หรือneo-functionalismคงดูพิลึก

>>388 ถ้านิยายที่ผู้หญิงอยู่ในวังแล้วต้องออกจากวังมาแต่งงานนี่ กูชอบนางเอกเรื่องผ้าทองของแก้วเก้าว่ะ นางไม่ได้เป็นคนดีไปซะหมดทุกอย่างแบบแม่วาดแม่พลอย เพื่อจุดหมายที่ต้องการก็ยอมทำเรื่องสกปรกด้วยตัวเอง อาจจะอ่อนต่อโลกไม่ทันคนในช่วงแรกๆ แต่พอเห็นอะไรหลายๆอย่างก็นิ่งขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากจนถึงขั้นโหดเหี้ยมด้วย แต่ก็นะ....นิยายมันเขียนขึ้นมาด้วยจุดประสงค์ต่างกันนี่นะ อันนี้พูดถึงแง่ของคาแรคเตอร์ที่อุมาน่าสนใจกว่าแม่พลอยว่ะ แต่บางทีกูก็อยากตบกระโหลกอุมาเหมือนกันนะ คาแรคเตอร์ศิลปินจัดๆ เพื่องานศิลป์ตัวเอง จะทิ้งผัวทิ้งครอบครัวก็ไม่เป็นไร

>>388 แม่พลอยโง่ไม่แปลกหรอกวะ ถ้ามองพื้นฐานตัวละครมันก็สมเหตุสมผลแล้วที่เป็นแบบนั้น เพราะถูกเลี้ยงมาแบบผู้ดี พอแม่หย่ากับผัวก็พาเข้าวังอยู่ในวังมาตลอด แต่งงานกับคุณเปรมที่เป็นคนใกล้ชิด ร.6 สรุปว่าทั้งชีวิตได้ดีเพราะใกล้ชิดเจ้านาย ความคิดจะเป็นแบบอนุรักษ์นิยมก็ไม่แปลก

แต่ฉบับนิยายกูว่าเขียนไว้กลางๆดีนะ ตอน2475 แม่พลอยไม่ได้ต่อต้านลูกคนรองที่ไปเข้ากับพวกปฎิวัติแค่ห้ามไม่ให้เข้า พอทำไปแล้วเปลี่ยนอะไรไม่ได้ก็ไม่ได้แค้นอะไรกับลูก แต่ลูกสองคนมาหักกันเองเพราะการเมือง ซึ่งฉบับละคอนเวทีของบอยกูว่าดัดจริตมากที่เอาตัวละครมายัดเยียดความคิดทางการเมืองตัวเอง

ว่าด้วยอาชีพนางสนมนี่แปลแบบใหม่มันแย่มากเลยเหรอวะ กูเห็นมีแต่คนแหกกองบก.กระจาย กูพึ่งอ่านไปได้หน่อยนึง สำหรับกูนี่สำนวนอ่านลื่นกว่าเวอร์ชั่นเก่าอีกว่ะ ของเก่าดูตะกุกตะกักไปนิดนึง แต่ที่ดูๆ มาคือด่ากันเรื่องแปลแม่งดะหมดสินะ ... ส่วนตัวกูไม่มีปัญหาเรื่องแปลตำแหน่งนะ จะเป็นไทยหรือจีนกูก็ต้องตั้งสติก่อนสตาร์ท เรียงลำดับอยู่ดีว่ะ มันเป็นประเด็นสำคัญมากขนาดนั้นหรือส่วนใหญ่เค้าติดสำนวน ติดความเป็นจีนวะ ? ถ้ากูจำไม่ผิดแปลติดกลิ่นนมเนยแบบนี้ถ้าเป็นอังกฤษนี่เรียกว่าไม่โอเคโคตรๆ เลยเปล่าวะ ทำไมเป็นจีนถึงชอบกัน กูว่าบางส่วนเก็บไว้เป็นเอกลักษณ์มันก็ดี แต่ไม่จำเป็นจะต้องเก็บไว้หมดทุกสิ่งรึเปล่า อันไหนเลือกคำได้ แปลได้ก็แปลไปเถอะ

ก็เหมือนที่กูเคยบอก คนไทยชอบนิยายแปลจีนในไทยแบบออกงิ้วรัชดาลัยเทียเตอร์ ผิดจากนี้ถือว่าผิดผี

บทสัมภาษณ์คนเขียนเรื่องไส้เดือน อ่านแล้วชวนมึนเหมือนในหนังสือกันไหมวะ

http://thaipublica.org/2015/12/veeraporn-seawrtie-2/

>>392 ก็คงงั้น สำนวนแปลจีนแบบคุณหลินกูโอเคนะ คงภาษาแม่ไว้เยอะอยู่ แต่กลิ่นอายภาษาโดยรวมสำหรับกูมันใช่ มันเป็นไปในทางเดียวกัน แต่อันนี้ .. ไม่รู้ว่ะ ดูโดดๆ งงๆ กูเลยไม่ได้ชอบอะไรมากมายตั้งแต่อ่านรอบแรกแล้วว่ะ

>>393 คือเราพบว่าในการอ่านหนังสือ หลายคนมักจะทำอย่างอื่น เช่น เล่นเฟซบุ๊ก ดูทีวี ฟังวิทยุไปด้วย แต่ในไส้เดือนตาบอดฯ ด้วยความเยอะและการเรียงประโยคแบบนั้น ทำให้คุณไม่สามารถทำอย่างอื่นไปด้วยได้ คุณต้องอ่านเพียวๆ อยู่กับฉันคนเดียว นี่คือเรื่องของเรา ซึ่งก็พบว่าเป็นการทดลองที่น่าสนใจเหมือนกัน

สรุป กูเขียนให้งงๆเพื่อให้คนอ่านต้องจดจ่ออยู่กับนิยาย...............ควยเถอะครับ

>>395 สารภาพว่าบางทีเวลาอ่านนิยายก็ดูทีวี ฟังเพลงไปด้วย ผลก็คืออ่านไม่รู้เรื่องว่ะ ถ้านิยายเรื่องนั้นไม่น่าสนใจพอก็จะดูทีวีให้เสร็จค่อยไปอ่านต่อ แต่ถ้ามันน่าสนใจจริงๆ ก็ปิดทีวี คือมันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะทำให้คนอ่านจมลงไปในตัวอักษรของคุณได้มากแค่ไหนไม่ใช่เรอะ ถ้ามันมากขนาดที่ทีวีที่มีภาพ เสียงมาให้แบบไม่ต้องมานั่งจินตนาการต่อยังมาดึงความสนใจไปไม่ได้ นั่นแสดงว่าคนอ่านพอใจในงานคุณ และคุณมีฝีมือจริง แต่การทีเขียน 'เยอะและเรียงประโยคแบบนั้น' เพื่อบังคับให้คนอ่านต้องจดจ่ออยู่กับตัวอักษร คิดว่ามันไม่ใช่นะ

>>395 ควยด้วยคน เหตุผลวิบัติมาก
>>396 ใช่เลยมึง ต่อให้อ่านตอนแม่ดูทีวีมีเสียงรบกวน แต่ถ้าเนื้อหามันน่าติดตามทุกหน้า สมาธิมันจะบังเกิดขึ้นมาเลย ตั้งหน้าตั้งตาอ่านจนกว่าจะจบ สร้างโลกส่วนตัวตัดขาดโลกภายนอกอัตโนมัติ แต่ถ้าเนื้อหามันไม่น่าติดตาม ต่อให้อยู่ในห้องคนเดียวเงียบๆ กูก็ไม่รู้สึกสนใจจะอ่านต่อว่ะ

ลองไปอ่านบทสัมภาษณ์แรก ตกลงเจ้แกเขียนเพราะเครียดเรื่องการเมืองใช่ปะ ถามไปตอบมาชักจะไม่เกี่ยวกับหนังสือละ
http://thaipublica.org/2015/12/veeraporn-seawrite-1/

โง่ซื้อมาอ่านเองเสือกไปด่างานเค้า
เห็นป้ายซีไรต์ก็เห่อหมอยละ กระจอกว่ะ

>>398 อันที่จริงก็ไม่อยากโทษแกนะ เพราะถ้าเจตนาตั้งแต่แรกคือเขียนระบายความเครียดมันก็ไม่ผิดหรอกที่จะเขียนะไรยาวๆเข้าใจยากเพื่อให้คนอ่านจดจ่อ กูว่าน่าจะโทษกรรมการซีไรต์มากกว่าที่เสือกให้รางวัลหนังสือเล่มนี้ อันที่จริงแค่เข้าชิงก็ไม่ควรด้วยซ้ำ ถ้ามันไม่ได้รางวัลไม่มีคนสนใจโม่งคงไม่ด่าเท่านี้หรอกว่ะ

ปล.กูสังเกตนะ นิยายที่มีฉากการเมืองเข้ามาเกี่ยวด้วยส่วนมากจะได้ซีไรต์เมื่อเทียบกับคู่ชิงที่ไม่มีฉากการเมืองว่ะ ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มีส่วนรึเปล่าเพราะในเรื่องมีพูดถึงตอนยิงเสื้อแดง90กว่าศพนิดหน่อย

แต่กูเป็นพวกที่ทำหลายแย่างแล้วมีสมาธิวะ ถ้าเดินอ่านหนังสือหรือฟังเพลงอ่านหนังสือจะอ่านรู้เรื่องกว่า ถ้าเปิดเพลงเข้ากับเนื้อเรื่องก็จะยิ่งจำง่าย

>>401 กูไม่เดินอ่านหนังสือ เดี๋ยวสะดุดแถมล่อตาโจรอีก เวลาอ่านหนังสือกูชอบแบบนอนเอกเขนกกับโซฟานิ่มๆมากกว่าว่ะ
กูเคยลองเปิดเพลงที่คิดว่าเข้ากันกับหนังสือ ผลคือกูสนใจแต่หนังสืออย่างเดียว เพลงจบไปเมื่อไหร่ยังไม่รู้ตัวเลย

Daemon bakery สนุกมั้ยโม่ง เห็นพูดถึงกันบ่อยคือกูชอบเเฟนตาซีเเทรกโรเเมนติก  เอ้อ เเล้วก็ My wicked wizard ของคุณวีมีใครอ่านมั่ง กูเคยอยากตามเเต่เห็นมีหลายภาค  ถ้าเทียบกับจอมมารเรื่องไหนสนุกกว่ากันวะ

>>403 เดมอนเบเกอรี่กระทู้เก่าๆพูดกันไปเยอะแล้ว

>>403 Daemon bakery กูถือว่ากูชอบนะแต่ให้กูพูดจะออกแนวอวยเกินแนะนำไป ส่วนเรื่องมันแนวแฟนตาซีก็จริงแต่กูว่ามันไม่โรแมนติกเท่าไร อารมณ์เวลาอ่านก็เรื่อยๆและก็มีปัญหาเข้ามาเรื่อยๆอนึ่งแล้วกูชอบตาลุงของเรื่องนี้ ส่วนของคุณวีกูอ่านแค่จอมมารและตอนนี้กูยังเสียใจกับการตัดเล่มจอมมารไม่หาย

เดมอนเบเกอรี่ สนุกได้มาตรฐานเมพลวิตร์ แต่ขึ้น้หนืองานเก่าไปไม่ได้ สำหรับกูนะ

>>403 กูอ่านเรื่องนี้ของคุณวีไม่จบว่ะ ไม่มีตังค์ซื้อ 55555
>>405 กูเสียใจด้วย พอมีคนทักในสเตตัสนั่นเรื่องการเร่งเรื่องแบบที่โม่งกังวล คุณวีไม่ตอบอะไรเลย กูว่าคุณวีเค้าก็คงเฟลอ่ะ ถึงขนาดบอกว่าเล่มพิเศษจะขายแบบทำมือ สถาพรคะ นักเขียนที่พอมีมาตรฐานยิ่งมีน้อยๆ อยู่ อย่าทำกันแบบนี้ดิ

>>401 กูฟังเพลงไปด้วยอ่านไปด้วยเฉพาะหนังสือสอบว่ะ เปิดคลอๆ ไม่ก็ฟังพวกเสียงคลื่นเสียงธรรมชาติไรวี้ แม่งช่วยได้จริง แต่ถ้าอ่านนิยายแล้วมันสนุกเนี่ย รอบข้างจะเป็นเสียงอะไรยังไงกูก็ไม่รู้ตัวทั้งนั้นว่ะ เรียกได้ว่าเข้าห้วง
>>403 เดมอนกูอ่านไปแค่เล่มแรก เรื่อยๆ มึง สนุกดีแต่ไม่โดดเด่น ไม่อ่านต่อก็ได้ ส่วนคุณวี กูอ่านแต่จอมมารกะเมอร์เมดแฮะ วิคเคดนี่เปิดเรื่องมาไม่ค่อน่าสนใจเท่าไหร่สำหรับกู อาจจะเพราะนางเอกดูขี้เหวี่ยง ถ้าอ่านๆ ไปแล้วนางไม่ได้เหวี่ยงช่วยบอกกูด้วยนะ เผื่อไปอ่านต่อ อ่อ ส่วนจอมมารกูว่าน่ารักดีมึง ตัวละครเยอะหน่อยแต่ละคนแม่งก็จะได้ซีนเด่นๆ อยู่ กลัวอยู่เนี่ยว่าถ้าตัดเล่มแล้วอีพวกที่เหลือที่ยังไม่มีฉากของตัวเองจะเอาไงวะ ตัวหนังสือเล่มต้นๆคำผิดเยอะ อ่านแล้วกูด่ากองพิสูจน์อักษรรัวๆ นี่พวกมึงเช็คกันมั่งมั้ยเนี่ยยยย นอยเหี้ยๆ ถ้ามึงเกลียดการอ่านเจอคำผิดในหนังสือมึงอาจจะรำคาญเหมือนกู

>>408 หะ อย่างสถาเนี่ยนะปล่อยคำผิดออกมาได้ จริงดิ หลังๆกูไม่ค่อยได้อ่านเลยไม่รู้

>>403 เรื่อง My wicked wizard กูซื้อมาอ่านแค่ 2 เล่มแรก เพราะ 2 เล่มแรกมันจบคู่ของพระเอกนางเอกเรียบร้อย
กูเลยถือว่ามันจบแค่นั้นและไม่ซื้อเล่ม 3 ต่อ กูอ่านแค่สองเล่มนี้ก็ว่าสนุกดีนะตัวเอกมันถูกใจกู ส่วนถ้าจะให้เทียบกับจอมมารกูว่า
มันขึ้นอยู่กับรสนิยมแฮะ ถ้าคู่พระนางกูชอบ My wicked wizard แต่ถ้าเนื้อเรื่องกูชอบของจอมมารนะอาจเพราะมันมีตัวละครเด่น
อีกหลายตัวด้วยมั้งเลยทำให้มันดูน่าติดตาม แต่จากข่าวที่เขาบอกจะลดเหลือ 5 เล่มนี่กูชักหวั่นๆ งี้คู่ที่กูอวยๆแม่งจะถูกลดลบ
มั้ยวะ กูอุตส่าห์อวยเดรียอาดกับหิมะ แล้วก็คู่แวมไพร์ยิ่งกว่าคู่หลักอีกนะ

>>410 เหลือ 8 มึง(ตัดออกไป 5 เล่ม) อย่าลดจำนวนเล่มเรื่องนี้อีกเลย ; _ ; ตอนนี้กูทำใจคู่แวมซอมบี้กูแล้ว

>>410 กูรอประเด็นดราม่าของหนุ่มๆ ในเรื่องนะ ทั้งเฟรย์ เรนฟอร์ด กับรอให้บทสาวๆ เด่นซะที ไอรีนเงี้ย เทลก้าเงี้ย ดูไม่เด่นเท่าไหร่ อุตส่าห์รออ่านซีนเด่นของพวกนาง สถาาา ช่างทำกับคนอ่านคนเขียนได้นะ! ถ้าต่อไปนักเขียนประจำพากันออกนิยายทำมือเองไม่ผ่านสำนักพิมพ์จะทำยังไง ; ;

>>403 Wicked wizard ส่วนตัวกุชอบเล่มสามสี่มากกว่า ภาคSword edge เปลี่ยนตัวละครที่กุรำคาญในสองภาคแรกให้กลายเป็นตัวละครที่กุรักได้

>>409 เหมือนจะเฉพาะเล่มนี้หวะ แต่กูก็อ่านไปซักพักละ จำไม่ได้ว่าผิดประมาณไหนมั่ง ถ้าว่างเดี๋ยวกูไปขุดๆ มา
>>412 กูรอเรนฟอร์ดดดดด เอาจริงขนาดเล่มหมาป่ามาขนาดนั้นแล้วกูก็ยังรู้สึกว่าปมอดีตประธานยังไม่เคลียร์เท่าไหร่ ถ้าสถาไม่เอาแล้วจริงๆ กูก็เชียร์ให้คุณวีทำเล่มต่อๆ เองว่ะ มาขนาดนี้แล้วก็อยากได้เนื้อเรื่องแบบครบๆ ตามแพลนเค้า

สภาพรกำลังวางแนวของ บก. คนใหม่อยู่มั้ง
หลายเรื่องที่เคยอยู่กับ บก. เก่า คงให้ปิดโปรเจ็ก
เพราะจะได้บอกได้ว่าเป็นผลงานยุค บก. ใหม่
แต่หวังว่าให้โอกาสนักเขียนไทยมากหน่อย ดีกว่าไปมุ่งเน้นแนวแปล

>>414 เล่มประธานแค่เปิดประเด็นปมเองมึงไม่เล่มพิเศษก็ใน3เล่มที่เหลือคงเฉลยแน่ๆละ แต่ประเด็นสาวๆที่ไม่เคยเปิดคงหายแหงๆ กูเศร้า

อ่อ กูนึกออกแล้ว ที่ผิดบ่อยแบบ บ่อยชิบหายยยย คือชื่อเว่ย ตกลงเจ๊แม่มดนี่นามสกุลอะไรกูก็ไม่รู้แล้ว เดี๋ยวก็คาทีน่า คารีน่า คันทีน่า เหี้ยไรไม่รู้มั่วไปหมด กูเพลียใจมาก ตอนเขียนคุณวีอาจจะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาด้วย แต่กองควรจะเช็คก่อนทำเป็นเล่มมั้ยละมึง
>>416 ฮือออออออออออออออ /ลุ้นในเล่มทำมือละกัน สัส ตามแล้วต้องเอาให้จบ

ทำไมกูรู้สึกแปลกๆ กับเพจออลเวย์วะ โพสอะไรไม่ได้สมเป็นสนพ.เลย โดยเฉพาะถุงกาวนั่น ยิ่งทำให้กูติดลบกับสนพ.นี้ ทั้งที่แต่ก่อนแค่เฉยๆ

>>418 มุกถุงกาวมันฮิตมั้ง เลยต้องตามกระแสหน่อย

>>418 ออลเวย์คนทำไม่ใช่มืออาชีพอ่ะกูว่า เหมือนทำเล่นๆ ไม่ได้จริงจังเหมือนพวกทำงานในสำนักพิมพ์ กังวลอะไรยังไงก็พูดลงเพจทุกอย่าง - -

กูนึกว่าจ้างคนมาทำเพจ ที่แท้เป็นเจ้าของสนพ. จากสิ่งที่เขาโพสลงเพจ กูยิ่งติดลบสนพ.นี้เลย คำตอบเขาเหมือนจะดีนะ แต่ในฐานะสนพ.กูว่าไม่โอว่ะ
กูก็ดันแนะนำเพื่อนให้ไปลองส่งงานกะสนพ.นี้

>>421 มึงรู้ด้ไงอ่ะว่าเป็นเจ้าของ สนพ.คุมเพจเอง

>>422 เออ กูตั้งสติอ่านโพสเขาใหม่ละ กูเข้าใจผิดเอง โทษที ขอโทษออลเวย์ด้วย
แต่เรื่องที่โพสของเพจของสนพ.ทำให้กูอคติแล้วกูไม่แก้ อุตส่าห์อยากสนับสนุนสนพ.เล็กๆ ตอนแรกกูก็เห็นใจหรอก แต่บ่นออกเพจมากๆ นี่มันชักไม่น่าสงสารละ กลายเป็นน่ารำคาญพาลหมั่นไส้แทน

กูไปเจอหนังสือมอนสเตอร์โซลยกชุด 700 แล้วปวดใจจัง ปลอบกุที กูซื้อราคาเต็ม TvT
แพนเจียกับราชันย์ศาสตราก็ตกเล่มละ 50 เหมือนกัน แพนเจียช่างแม่งเถอะ แต่ราชันย์ศาสตรานี่สนุกมั้ยวะ ซื้อราคานี้กูจะเสียใจทีหลังมั้ย แม่งหลายเล่มอยู่

ราชันศาสตรา กูว่าเริ่มเรื่องไม่ค่อยดีจืดมาก แต่จะไปสนุกเอาตอนกลางๆเรื่องไปว่ะ
มาแนวๆเดียวกับเรื่องราชาแห่งราชัน ที่พระเอกเข้าเกมแล้วฟลุ๊กได้อะไรเทพๆแต่แรกนั่นแหละ ต่างกันตรงชีวิตจริงพระเอกเป็นคนมีอำนาจมากอยู่แล้ว เรียกได้ว่าเทพทั้งในจอและนอกจอ

ขอ KY หน่อย มีใครเคยอ่าน ยุโทเปีย ฉบับแปลของสนพ.สมมติมั้ย?
คือกูอยากอ่านยูโทเปียแต่เจอฉบับแปล 2 แบบคือของ สมมติ กับของ สนพ แอร์โร่คลาสสิค
คือกูเคยเปิดแต่ของแอร์โร่สำนวนโอเคติดกลิ่นนมเนยก็ไม่ว่าอะไรถ้ามันแปลถูก แต่อีกของสนพ.ไม่เคยอ่าน

>>426 กูมี แต่อ่านไม่จบรูปเล่มมันเล็กหนาเปิดยาก บทแรกอ่านไม่รู้เรื่องและขี้เกียจอ่าน บทสองอ่านได้นิดหน่อยก็ขี้เกียจอ่านแต่ละอย่างอ่านแล้วรู้สึกโลกสวยจนทนอ่านต่อไม่ไหว

>>427 มันต่อยอดจาก Republic ของเพลโตอ่ะ ไอ้นี่ก็ปรัชญาเกินจนกูไม่เข้าใจเบย เคยลองอ่านดูก็อดคิดเหมือนมึงไม่ได้ว่าโลกสวยจริงๆ

>>426 ฉบับของสนพ.สมมติ ปกแดงๆ ใช่มะ ถ้าฉบับนั้นจะมีบทนำกับบทท้ายของบรรณธิการด้วยมั้ง กูไม่รู้เค้าเรียกว่าอะไร ภาษาของปกแดงจะสวยกว่า ใช้คำยากกว่าหน่อยของแอร์โร่ว

เริ่องนี้กูก็อ่านละ โลกสวยจริงแบบที่มึงบอก แต่อ่านไปอ่านมารู้สึกเหมือนมันประชดประชันด้วยส่วนนึง

>>429 อ่านตรงเชิงอรรถ บางจุดจะรู้เลยว่าย้อนแย้ง อย่างเช่นในเรื่องเขียนว่าให้เสรีภาพทางศาสนาแต่โทมัสมอร์เคยสั่งเผาพวกนอกรีต

>>424 ขายที่ไหนวะ ละสภาพเป็นไง

>>431 ร้านbook friend น่าจะมือ 1 ร้านนี้เป็นร้านของเครือสยามเองเลย

เห็นแผนการตลาดของสยามแล้ว
กูว่าเขาไม่เน้นนิยายแฟนตาซีคนไทยเท่าไร ไม่เหมือนนิยายหลักของเขาคือนิยายจีนกำลังภายใน
สนพ. เองไม่ได้ปิดเนื้อหาที่นักเขียนเขียนลงไว้ในเว็บ
กูบอกตรงๆ ว่ามันหวังยอดขายได้ยากมากๆ
คนอ่านอาจจะชื่นชมยินดี
แต่ในด้านรายได้แล้ว กูว่านักเขียนเองน่าจะรู้ซึ้งด้วยตัวเองว่ายอดตีพิมพ์ขายได้มันเท่าไรกัน
ปล. นี่แหละเหรียญมันมีสองด้าน นักเขียนได้รับคำชมจากแฟนคลับ แต่ยอดขายจริงๆ อาจไม่เดิน

>>433 หงสาภาคพิเศษมี 10เล่ม เพิ่งแปลมา4เล่ม ไม่รู้จะแปลหมดรึเปล่า เล่มหนึ่งก็เกือบ300 จัดว่าแพงอยู่
กะขายแฟนคลับหงสาฉบับการ์ตูน ประโยคและการบรรยายอย่างเฉยสำหรับคนอ่านหนังสือทั่วไป

>>434 ซื้อมาดองยังไม่ได้อ่านเลย เนื้อหาเป็นยังไงวะ

>>435 มึงเคยอ่านการ์ตูนเรื่องหงสามาก่อนรึเปล่า ถ้าไม่เคยอ่านกูไม่แนะนำ เพราะฉบับนิยายใช้ตัวละครจากการ์ตูน ถ้าเคยอ่านการ์ตูนมาก่อนจะเห็นภาพได้ง่ายบรรยายมาแล้วนึกออกเลยว่าใครเป็นใคร ถ้าไม่อ่านการ์ตูนมาก่อนอาจจะต้องใช้จินตนาการมากกว่าปรกติ

เล่มที่กูอ่านได้มาฟรี มีพี่คนหนึ่งเป็นแฟนหงสาฯแล้วแกอยากหาเพื่อนคุยเลยให้กูอ่านฟรี เล่มซากทัพ(จูล่ง)
อ่านแล้วรู้สึกว่าใช้ภาษาบรรยายดีนะกูชอบ ได้บรรยากาศเหมือนดูหนังจีน
พล็อตแม่งก็หนังจีน ลูกล้างแค้นให้พ่อที่ถูกฆ่า มีตัวละครใหม่เพิ่มเข้ามาชื่อลกซวงหน้าตาเหมือนจูล่ง
ตัวนิยายเหมือนเป็นส่วนเสริมของการ์ตูน ฉากเดียวกันแต่บรรยายในส่วนที่การ์ตูนไม่ได้พูดถึง
ถ้ามึงไม่ค่อยมีเวลากูแนะนำอ่านแค่ตอนแรกๆแล้วเปิดไปอ่านหน้าหลังๆได้เลย เพราะพล็อตมันมีแค่ลูกล้างแค้นแทนพ่อตามที่กูบอกนั้นแหละ
ระหว่างทางเป็นแค่รายละเอียดของตัวละครเฉยๆ

>>436 หงสากูก็อ่าน แต่กูดรอปไปแล้วหลังจากเล่ม 40 มั้ง กว่าลิโป้จะตายได้ กูว่าเล่มจบอาจจะอยู่เล่มที่ 200

>>437 ถ้างั้นมึจะเข้าใจเรื่องได้ง่ายขึ้นเยอะ
ส่วนตัวกูคิดว่ายอดขายไม่น่ารอดว่ะ เพราะฐานคนอ่านต้องเป็นทั้งนักอ่านการ์ตูนและนักอ่านนิยายในคนเดียว
เล่ม4ออกมาพักใหญ่แล้ว เล่ม5ยังไม่ออกเลยมึง

เล่มห้ากำลังแปลอยู่ไม่ใช่เหรอมึง เป็นเล่มของเสี่ยวม่าน
เหมือนเค้าจะแปลหมดทั้ง9เล่มนะ แต่ก็ทยอยๆแปลอยู่
กูดีใจที่นิยายคนแปลก็เป็นม.ประภานะ หงสานี่ต้องเป็นสำนวนเขาจริงๆ

>>439 อ้าวเหรอ แต่แปลอยู่กูก็ยินดีด้วย แต่อดเป็นห่วงยอดขายไม่ได้จริงๆ
สำนวนแปลแกดีนะ คนอ่านนิยายจีนชอบแน่ๆ แต่กูไม่แน่ใจว่าคนอ่านนิยายจีนที่ไม่เคยอ่านการ์ตูนหงสามาก่อนจะซื้ออ่านรึเปล่า

พูดถึงม.ประภา แล้วนึกถึงเจ๊ขาใหญ่ ตี๋ขาลุย ที่เค้าแปลไว้อะ ออกแค่เล่ม1 เล่มอื่นหายเงียบเลย กูเสียใจ ออกจะสนุก

>>431 สภาพเหมือนมือหนึ่งว่ะ (กูถึงร้องไห้อยู่เนี่ย) แต่อาจมือสองสภาพดีก็ได้ กูไม่รู้ ขายที่จามจุรี เป็นบูธแอบอยู่ข้างบันไดเลื่อน
มอนสเตอร์โซลเพื่อนกูยกไปแล้ว ไม่รู้มีอีกชุดมั้ย แต่ถ้ามึงผ่านไปลองไปดูก็ได้ บูธแม่งจับฉ่ายมาก เหมือนเอาพวกหนังสือค้างสต็อกมากองขาย
กูได้ sss ของมีดีย์ยกแพคมาในราคา 120 อร่าาา ตกเล่มละ 30 ฟินยิ่งกว่าช้อนซื้อสนพ.กล้วยในงานหนังสือ ราคานี้ถ้าห่วยกูก็ปาทิ้งได้สบายใจดี

มึง กูอยากรู้ว่านิยายไต้หวันเรื่อง คู่ป่วนสืบคดีพิศวง มันมีภาคต่อปะ ในเล่มจบมันเหมือนมีเนื้อหาเกี่ยวกับพระเอกที่ยังไม่จบ ในคำนำสำนักพิมพ์ก็บอกว่าเหมือนมีภาคต่อ แต่พอลองก็อบชื่อจีนเสิร์ชในอะเมซอนเจอแต่ภาคแรก (ประเด็นคือสนพ.ปิดตัวไปแล้วไงเลยอดอ่านต่อ)
ใครหาภาคสองเจอมั่ง เล่มพิเศษก็ได้ กูอยากสั่งซื้อเก็บไว้เป็นกำลังใจกระตุ้นให้ฝึกภาษาจีน

>>443 เออมึงกูก็ตามมาสามปีละ เล่มพิเศษกูไม่เห็นนะ แต่ถ้าตอนพิเศษในบล็อกของหู้มีอยู่นะแต่เก่าโคตร มีฉากมุ้งมิ้งให้ฟินเป็นประปราย ถ้ากูขุดเจอจะเอามาให้นะ

>>444 แต้งกิ้ว แต่มันไม่มีภาคต่อจริงๆเหรอวะ
ประเด็นพระเอกกับพ่อมัน เรื่องที่แม่พระเอกเคยพูดว่าทำผิดต่อพระเอกและพ่อพระเอก คำใบ้ตอนท้ายที่น่าจะเหมือนรุ่นพ่อแม่ตรงที่ไปสัญญากับเพื่อนสนิทว่าถ้าชีพลาดไปป่องกับแฟนแล้วโดนทิ้งพระเอกจะรับผิดชอบเอง หรือเรื่องเด็กผุ้หญิงที่กระซิบบอกพระเอกว่าพี่หนีไม่พ้นหรอก
มันยังไม่จบบบ เรื่องมันยังไม่จบนี่นา ภาคสองงงงง
/เพื่งอ่านจบเลยกำลังอิน ; ;

คู่ป่วนสืบคดีพิศวงภาค 2 อะมี ล่าสุดที่รู้ชัวร์ๆเลยคือออกมา 7 เล่ม แต่ไม่รู้ว่าจบยังนะ แต่คิดว่าน่าจะจบแล้ว แต่ไม่รู้จำนวนเล่มที่แน่นอน ลองเอา 因與聿案簿錄第二部 ไปหารูปดูก็เห็นปกหลายๆ เล่มอยู่นะ แต่ประเด็นคือมันไม่มีคนเอาเข้ามาแปลน่ะซี้ โคตรเสียดายอะ ตอนอ่านเรื่องนี้ชอบมาก ตอนนี้ก็ลุ้นอยู่ว่าเอ็นเทอร์หรือสยามจะเอามาแปลมั้ย เพราะดูเข้าแนวอยู่

เห็น 1168 ขายเข็มกลัดสามอัน 150 บาท ราคาพอๆ กับหนังสือหนึ่งเล่มเลยนะนั่น ตกลงสนพ.นี้เน้นขายเป็นหลักนิยายเป็นรองใช่ปะ? เหมือนเอานิยายมาโปรโมตเพื่อใช้เปิดทางขายของยังไงไม่รู้ว่ะ นิยายเรื่องเดียวมีของขายตั้งแต่เข็มกลัดยันกระเป๋าผ้า

>>446 กอดมึง ขอบคุณมาก เรื่องนี้สนุกมากจริงๆ ถึงพระเอกจะดูเหมือนกากก็ไม่กาก จะว่าไม่กากมันก็กาก(?) เนื้อเรื่องเจ๋งดีออก ถ้าลองไปเสนอสำนักพิมพ์เอามาแปลจะได้มั้ยเนี่ย

>>447 จริง เรื่องเดียวแต่ขายนาน เหมือนบารามอสกับเซวีน่าของสถาเลย สำหรับกูนะ แต่ฝั่งนั้นดังกว่าเยอะ 555 ปล. ส่วนกล้วย ตั้งแต่ทำนิยายมา มีเรื่องไหนใช้หากินได้มั่งวะ ถามจริง อย่างพูนิก้าก็มีการิน สถาก็นั่นแหละ เอนเทอร์ก็มีบ้าง แต่กล้วยนี่กูว่าเงียบที่สุดอ่ะ

>>446 อ่าห์ขอบคุณมึง กูนึกว่ายังมีกูตามอยู่คนเดียว กูว่าพล็อตนิยายใช้ได้เลยนะ เอามาทำหนังนี่ดีกว่ารุ่นพี่แน่นอน

>>450 เออ ไหนๆมึงก็พูดละ ช่วยสปอยเรื่องรุ่นพี่หน่อยดิ 55

>>450 รุ่นพี่ก็สนุกอยู่นา ยกเว้นบุคลิกนางเอกที่น่าขัดใจชิบหาย

กูมีใครเคยอ่าน ก๊วนป่วนแดนพิศวง ไหม อาซีน่ารักสัตว์ ๆ

แต่พอมึงพูดถึงก๊วนป่วน กูคิดถึงคู่ป่วนเลย ซันบีม กูจะจำจนวันตาย

>>454 ซันบีม ; ; โหดร้ายที่สุด แต่จริงๆ นะ บางทีกูฟังชื่อเรื่องกูก็สับสน อย่างเรื่องคู่ป่วนสืบคดีพิศวง แก๊งป่วนแดนพิศวง บันทึกหัวขโมยแห่งสุสาน จอมโจรแห่งสุสาน พันธกิจเทวทูต พันธกิจลิขิตเทวมาร กูสับสนนนนนน
ว่าแต่>>453 ไม่เคยอ่านว่ะ ขอเรื่องย่อ

>>455 หลินจือผิงมีนิสัยประหลาดชอบเก็บของมาจากสุสานครั้งนี้ก็เช่นกัน เก็บได้เด็กคนหนึ่งจากสุสาน โดยที่ที่บ้านเองก็มีลูกชายคนโต(ที่เก็บได้จากสุสาน too) และความวิบัติฉิบหายก็มาเยือนเมื่อลูกชายคนโตมีพลังมืดมาก คนใหม่ที่เก็บได้ก็เสือกมีพลังสว่างเยอะบอกตัวเองเป็นนักพรตจะบำเพ็ญเพียรในโลกยุคปัจจุบัน แต่เพิ่มสกิลทำคนรอบข้างซวย คนโตก็มักพบเจอเหตุซวยซ้ำซวยซ้อนตลอดเวลา

กูไม่กล้าเรียกนางเอกอ่ะ จริง ๆ เป็นตัวเอกเหมาะกว่า 55555. ของ Kirin ออกครบตั้งกะปีที่แล้ว

>>454 >>455 กูมีเบอร์ของโรงพิมที่ชนะคดีแล้วได้สิทธ์หนังสือของซันบีมมาครอบครองอยู่นะ โทรไปขอสั่งได้ ถ้ามึงจะเอาก็ทิ้งลิ้งติดต่อไว้ จะเฟสฟลอม เมลปลอมก็ทิ้งมา

พูดถึงซันบีม ชาตินี้กูจะมีบุญได้อ่านว้าบๆ เล่ม8-10ไหม ฮืออออออออออ

เผื่อเพื่อนโม่งสนใจ
กิจกรรมแจกหนังสือของ สนพ. เมจิคบุ๊ค
http://www.dek-d.com/writer/39527/

>>458 มาฝึกอ่านจีนกับกูมา ชาตินี้ต้องได้อ่านเซ่
กูไม่เคยสั่งซื้อของทางเนตมาก่อน นี่จะข้ามขั้นสั่งหนังสือจากต่างปท. หาในคิโนะไม่เจอกูควรจะทำไงดี

>>443 เผื่อว่ามันจะช่วยกระตุ้นกำลังใจมึงได้
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1023767944328120&id=126813490690241

>>457 ririn.unknown@gmail.com
>>461 แปลให้หน่อย กูเพิ่งจะฝึกพินอิน ; ;

>>462 กูส่งให้มึงแล้วนะ ส่วนลิ้งกูเอาให้มึงดูให้ชุ่มชื่นหัวใจเฉยๆ รายละเอียดมันเป็นการแจกรางวัล

>>463 โอเค <3

กรุขอ KY หน่อย ใครพออธิบายได้บ้างว่า ไลน์โนเวล เนี่ย มันเขียนลักษณะไหน คือกรุรู้แค่ว่าของญี่ปุ่นมันใช้คำง่ายๆ ไม่เน้นคันจิเยอะเท่านั้น แค่พอมาเป็นไทยมันจะยังไง เพราะภาษาบ้านเราก็ไม่ได้เหมือนเขา หรือว่าเป็นแบบไม่ได้บรรยายยาวๆ จนเหมือนพวกนิยายทั่วไปหรือเปล่า

>>465 >>>/animanga/2187/266-275

>>460 หมดหวังมา่ก ณ จุดๆ นี้ กูเสียใจ5555555555555

>>466 ไอ้นี่โทรล

>>465 กูว่าน่าจะไม่ใช้ภาษาหรูหราและอ่านง่ายเป็นใช้ได้ว่ะ

>>465 จริงๆไปถามที่กระทู้ ln ดีกว่า แต่ให้กูเทียบก็คงแนวๆนิยายวัยรุ่นไทยแหละมั่ง ใช้ภาษาง่ายๆนึกภาพง่ายๆ(อาจด้วยรูปประกอบ)อะไรเทือกๆนี้
ส่วนตัวกูว่านิยายไทยจะแนวไหนคงเรียกเป็นไลท์โนเวลแบบเต็มตัวไม่ได้แฮะ
ถามหน่อย เพื่อนโม่งมีวิธีจัดการหนังสือเยอะๆในห้องมั้ย คือกูมีสองปัญหาหลักๆ อันแรกคือเนื้อที่ห้องกูใกล้เต็มแต่กูยังอยากซื้อหนังสือมาอีกแล้วมันก็เริ่มสูงขึ้นทุกที อย่างที่สองคือกูชอบหยิบหนังสือบนชั้นมาอ่านตรงโต๊ะ แล้วคืออ่านไปเล่นไปหรืออื่นๆไป แล้วกูก็วางมันแหมะที่ข้างโต๊ะไม่ยอมคืนชั้นจนมันชักสูงขึ้นๆ แต่พอจะเอาไปเก็บ ไอ้ชั้นแม่งก็เต็ม จะจัดการแม่งก็ยาวกูควรมีวิธีอะไรจัดการให้มันยั่งยืนบ้างวะ

>>469 ชั้นหนังสือvsกล่องเปล่า ตามสะดวกเลยเพือ่นโม่ง

กรุ >>465 เอง ขอบคุณมาก คือที่ถามในนี้กรุแค่อยากรู้ลักษณะการเขียนเป็นไง เพราะกรุอยากลองเขียนอะไรเล่นๆดู

จะว่าไป unique legend ที่พระเอกเป็นเด็กที่โคตรซวย จะไปโรงเรียนต้องโดดชนรถไฟเนี่ย ห้าเล่มเเรกออกไวมาก แต่ทำไมตอนนี้เล่มหกไม่ออกอะ? ยอดไม่ดี หรือต้นฉบับไม่เสร็จ รอแปลอยู่เฉย ๆ หรือรอจังหวะปล่อยรวดก๊อกสองอยู่?

เอ้อ ว่าแต่ ตอนนี้มีนิยายแนวออกไปทางแฟนซีแนะนำไหม หาเรื่องใหม่ ๆ (ที่ออก/เขียนปีก่อน+ปีนี้) ไม่ได้เลย

เปิดใจ บ.ก. "play" จุดสิ้นสุดของนิตยสารเกม!
http://manager.co.th/Game/ViewNews.aspx?NewsID=9580000140968

>>465 ของญี่ปุ่นก็คือใช้สำนวนกระชับเข้าใจง่ายไม่เวิ่น รูปเล่มกะทัดรัดพกพาสะดวก อาจมีภาพประกอบแทรกมาบทละภาพ แต่ของไทยเหมือนจะตีความไปอีกแบบว่ะ กลายเป็นนิยายเนื้อหาน้อยเล่มเล็กที่มีภาพประกอบ สำนวนกระชับขาดๆ เกินๆ เน้นบรรยายด้วยรูปเป็นหลัก แต่รู้สึกว่ารุ่นหลังๆ รูปเล่มมันจะใหญ่เท่าหนังสือปกติละ

มึง โทษทีนะิกูรบกวนถามหน่อย มีใครพอจะรู้แหล่งซื้อหนังสือเรื่องรถไฟสายทางช้างเผือกของมิยาซาวะ เคนจิมั้ย หรือกูต้องทำใจได้แล้วว่าไปสอยแบบแปลอังกฤษเอา 55

>>475 มีแปลไทยตอนปี45

ปล.ไลท์โนเวล=ขยะวรรณกรรม

>>476 อ๋อ แบบแปลไทยน่ะ กูรู้ว่ามี แต่อยากได่แบบเป็นเล่มเลย กูอยากซื้อเก็บน่ะมึง แต่ไงก็ขอบคุณนะ

>>474 อย่างนี้นี่เอง เพราะเมื่อคืนกรุคุยกับเพื่อนประเด็นนี้อยู่ ตามที่กรุกับเพื่อนเข้าใจคือ บรรยายกระชับแต่ยังเห็นภาพแบบว่า
นิยายทั่วไป : เด็กหนุ่มผมสีดำที่กำลังง่วนอยู่กับการตากเสื้อผ้า ในวันที่ท้องฟ้าปลอดโปร่ง
LN : เด็กหนุ่ม/ชื่อตัวละครกำลังตากฟ้าในวันที่ฟ้าปลอดโปร่ง
อะไรงี้

ライトノベルとその他の小説の境界は曖昧であり、そもそもはっきりとした定義を持たないことから、「ライトノベルの定義」についてさまざまな説がある。

- ライトノベルは出版側のマーケティングにより創られた「ジャンル」であるため、出版社がその旨宣言した作品
- マンガ・萌え絵のイラストレーション、挿絵を多用し、登場人物のキャラクターイメージや世界観設定を予め固定化している。
- キャラクターを中心として作られている
- 青少年（あるいは中高生）を読者層に想定して執筆されている

จุดแบ่งระหว่างไลท์โนเวลและนิยายประเภทอื่นนั้น ค่อนข้างที่จะคลุมเคลือ ไม่มีกฏเกณฑ์ตัดสินตายตัวใดๆ
จึงมีทฤษฎีเกี่ยวกับ "การจำกัดความของไลท์โนเวล" กำเนิดขึ้นมาหลากหลาย เป็นต้นว่า

- ไลท์โนเวลเป็น "หมวดย่อย" ที่ทางสำนักพิมพ์สร้างขึ้นเพื่อการมาร์เก็ตติ้ง ดังนั้นจะใช่หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับทางสำนักพิมพ์กำหนด
- มักใช้ภาพอิลลัสต์แนวมังกะโมเอะมาประกอบ เพื่อให้เห็นอิมเมจของตัวละครในเรื่อง และเซ็ตติ้งของโลกได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
- เรื่องราวดำเนินเน้นไปที่ตัวละครเป็นหลัก
- เขียนเจาะกลุ่มลูกค้าที่เป็นผู้อ่านเยาวชน (หรือกลุ่มนักเรียนม.ต้น)

巨大匿名掲示板『2ちゃんねる』内の「ライトノベル板」における定義「あなたがライトノベルと思うものがライトノベルです。ただし、他人の賛同を得られるとは限りません。」である。

ใน "บอร์ดไลท์โนเวล" ของเว็บบอร์ดขาใหญ่อย่าง "2chan" ได้ให้คำจำกัดความเอาไว้ว่า
"เรื่องที่คุณคิดว่าเป็นไลท์โนเวล มันก็คือไลท์โนเวล แต่ไม่จำเป็นว่าทุกคนจะต้องเห็นด้วยเสมอไป

credit - Genocide Fang @pantip

เพิ่งเห็นปกดุจตะวันกับซาตานของกิ่งน้า ไม่รู้ทำไมรู้สึกประหลาดกับปกมาก มันเหมือนภาพอาร์ท มันไม่ควรเป็นปกหนังสือ

>>480 กูก็ว่างั้น ฉากกับรายละเอียดสวยดีนะกูว่า แต่ติดตรงตัวละครที่มันดูแปลกๆ ยังไงไม่รู้ สีหน้าเหมือนเหยียดยิ้มหรี่ตามากเกินไป หรือตาเล็กแบบนี้อยู่แล้ววะ

มีใครอ่านเรื่องแปลของสนพ.กำมะหยี่มั่ง ไปนี้ไปมองๆอ่านหลังปก แปลกๆแนวๆ น่าอ่านหลายเล่มดี
มีเรื่องไหนแนะนำมั่ง (ที่ไม่ใช่ของมูราคามิ)

>>465 ภาษาอ่านง่ายๆ ไม่เวิ่นเว้อก็พอ แต่ไลท์หลังๆ พวกบรรยายน้ำท่วมก็มี ฉะนั้นยังไงก็ได้ว่ะ ถ้าแปะว่าเป็นไลท์โนเวลมันก็ไลท์โนเวล

ตอนนี้อยากอ่าน "อย่าไปไหน" ของ Margaret Mazzantini มีบก.วิจารณ์ว่าดีอ่านแล้วติด

http://www.books.com.tw/activity/2015/12/2015_top100/author03.html#author01
คนเขียนUnique Legendเป็นนักเขียนขายดีอันดับ 1 ของไต้หวันปีนี้แฮะ แต่บ้านเราขายไม่ค่อยดีเลยวะ

>>482 ชายร้อยปีฯ ของJonas นักเขียน สวีเดน
นักล้วง ของ fuminori

>>472 >>485 กูเพิ่งกลับจากร้านหนังสือ ยูนีค ลีเจนท์ เล่มหกออกแล้วนะเพื่อนๆโม่ง

>>482 >>486 เชียร์นักล้วงอีกเสียง เล่มเล็กอ่านง่าย ชายร้อยปียังไม่เคยอ่านแต่ถ้ามากับนักล้วงแสดงว่ารสนิยมมึงน่าจะใกล้กับกู

>>488 แปลโดยนพดลอ่ะมึง เบื่อมุราคามิเลยหยิบมา แม่งดีเหี้ยๆ
เล่มนี้ตลกดีกูชอบมาก ชีวประวัติของตาลุงแก่ๆที่น่าทึ่งสัสๆ อ่านจบละแบบขำสัส คนเขียนมันคิดได้ไง

แต่เนื้อหามันก่ไม่ได้มีแต่ตลกนะ มันสะท้อนได้หลายอย่างเลย

>>485 ยูนีคลีเจ้นท์ กูอ่านเล่ม 1 ก็พักละ รู้สึกมันอ่านยากแปลกๆ ว่ะ ถึงสุ่ยเฉวียนเล่ม 1 จะอ่านยากพอกันก็เหอะ แต่สุ่ยเฉวียนบ้านเรานี่ก็ถือว่าขายดีมั้ง

>>487 ดีใจน้ำตาจะไหล ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง

>>490 ว่าอ่านยากก็คงอ่านยากแหละ เหมือนมันจะย้อนไปย้อนมา ตัวเอกท่าทางจะมีความลับที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ว่ามี กูตามหุ้ยเสวียนมาตั้งแต่คู่ป่วนสืบ - ว้าบๆ อะ ชินกับวิธีการเขียนของคนเขียนแล้ว สุ่ยเฉวียนกูอ่านไม่งงแต่แม่งอ่านไม่จบสักเรื่อง...

>>489 กูจะหาซื้อได้ที่ไหน

>>489 นพดลแปลเล่มนี้พอจะโอเคป่ะ แบบอ่านได้ไม่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนใช่มะ คือกูเคยอ่านแต่งานแปลเก่าๆเขา ภาษากระแดะจนกูอยากปาทิ้ง

>>494 ภาษาเป็นคนขึ้น ไม่เหมือนแปลมุราคามิ

>>494 ลองเข้าเพจสำนักพิมพ์แล้วอ่านตัวอย่างดูนะ กูชอบภาษาเค้านะ แต่มีขัดใจอยู่ตรง "กรูต้องไปขรี้" นี่ล่ะ คือปกติถ้าเวลาพูดต้องรัวลิ้นสองคำนี่กูว่าไม่แม่งจะเล่นมุกก็กระแดะ

>>484 มันเกี่ยวกับอะไรวะ

จากเฟสบุ๊ค คุณภาคินัย กสิรักษ์...
วันนี้ได้คุยกับพี่ๆนักเขียน
เศรษฐกิจช่วงนี้แย่ สำนักพิมพ์ต่างค่อยๆปิดตัวลงไป
ทางสำนักพิมพ์ลดยอดเหลือ1000-2000 เล่ม(จากปกติ3000+)
บางที่ลดจำนวนเล่มลง คัดกรองงานมากขึ้น ไม่รับนักขียนใหม่
นักเขียนที่ทำเป็นอาชีพหลัก ต่างต้องดิ้นรนหาทางของตัวเอง เช่น ทำมือขายหรือขายทางอีบุ๊คหากทางสำนักพิมพ์ไม่รับหรือจำนวนเงินที่ได้น้อยกว่าที่รายได้จะพอยาไส้
เฮ้อ...คิดแล้วก็น่ากลัว
ถ้าสักวันไม่มีคนอยากอ่านงานเราแล้ว เราจะทำยังไงดี?
......................................................................................
ปล.ท่าทางจะเป็นปีที่ยากลำบากสำหรับนักเขียน สนพ. ค่อนข้างมาก

เห็นบ่นกันมาเป็นสิบปีละ

งานหนังสือ กูก็เห็นคนจะเหยียบหัวกันตาย แม่งเยอะสัส คนแน่นแทบจะทุกที่ทุกบูธ กูก็ยังงงนะว่าเขาขายได้น้อยกันสุดๆเลยเหรอ

>>500 งานหนังสือก็เหมือนอีเว้นหนึ่งนะ
คนที่ตั้งใจซื้อก็ส่วนหนึ่งคนที่ตั้งใจเดินเล่นก็ส่วนหนึ่ง
นิยายเรื่องดังๆ เรื่องหนึ่งจะหวังขายได้ 2000-3000 นี่ยากโครตๆ
พิมพ์ครั้งล่ะ 2000 เล่ม บางที 3 ปี กว่าจะหมด
แล้วจะหวังได้เงินเพิ่มจากการพิมพ์ครั้งที่ 2+ ยิ่งยากไปใหญ่
ปีท่าทาง นักเขียนหน้าใหม่ยิ่งมีน้อยลงไปอีกที่ได้รับการตีพิมพ์
ส่วนนักเขียนที่มีชื่อเสียงอยู่แล้วคงไปได้เรื่อยๆ

>>499 ของจริงคงปีหน้า
พอดีเห็นกลุ่มนักเขียน(อาชีพ)ค่อนข้างเยอะหลายคนบ่นเรื่องยอดหนังสือ
+เห็น สนพ. ว่ากระแสดังที่ช่วยฉุดคนมาซื้อหนังสือเยอะๆ
แบบยุคที่มีกระแสแฮรี่มาช่วยให้เด็กรุ่นใหม่อ่านนิยายกำลังหมดลง

แต่ปีนี้กูเห็นวรรณกรรมดีๆแปลออกมาเยอะมากเลยว่ะ
แต่ชื่อคนแปลนี่ไม่รู้จักสักคน

>>498 เฮ้อ...คิดแล้วก็น่ากลัว
ถ้าสักวันไม่มีคนอยากอ่านงานเราแล้ว เราจะทำยังไงดี

ก็หัดพัฒนางานตัวเองบ้างซิคุณพี่ เขียนมาจะ10ปี พล็อตแม่งไม่ได้ดีขึ้นเลย วนเวียนตามสูตรหนังผีไทยอยู่นี่แหละ

>>504 คนเป็นเคยทำเรื่องเหี้ยๆ ไว้>ถูกผีตามล้างแค้น

พล็อตภาคินัยแม่งวนเวียนอยู่อย่างงี้แหละมึง แนวถนัดของเขาล่ะมั้ง ถึงเนื้อเรื่อง ฉาก ปม จะต่างกันไป แต่ก็สรุปเป็นสมการพล็อตพาคินัยได้ว่า คนเคยทำไม่ดี=ผีตามมาเอาคืน มองในแง่ดีมันก็เป็นเอกลักษณ์นักเขียน มองในแง่ร้ายนักเขียนสมองตัน นึกอะไรไม่ออกก็ให้คนเป็นทำเหี้ยแล้วผีตามล้างแค้นแม่งเลย แต่ก่อนจะเฉลยก็หยอดมุกผูกปมให้คนอ่านหลงไปก่อน

จะว่าไปนักเขียนไทยมีเจ้าอื่นอีกไหมวะที่เขียนนิยายมีพล็อตตายตัวจนกลายเป็นเอกลักษณ์แบบภาคินัย ที่กูนึกออกอีกก็เจ้แตม นางเอกซื่อจนโง่หรือร้ายแบบหลงตัวเองโคตรๆ แล้วก็พวกนักเขียนแจ่มใสหน้าเก่าทั้งหลายที่อุดมอีโม

>>505 กูไม่ได้อ่านงานของเค้าช่วงหลังๆนะ คือวิธีการเขียนแบบนี้มันจะถอยหลังลงคลอง อ่านเล่มแรกๆจะสนุกจริง แต่อ่านเกิน5เล่มเมื่อไรจะน่าเบื่อ
เพราะเดาพล็อตได้ เหมือนดูหนังเรื่องเดิมแต่เปลี่ยนตัวละคร ไม่รู้ว่างานหลังๆมันดีขึ้นมั้ยเพราะกูไม่ได้ซื้ออ่าน

อีกอย่างหนังสือของสำนักพิมพ์โซฟามาแพงไป งานของภาคินัยเล่มละเกือบ300 ราคานี้กูซื้อนิยายสยองขวัญของนักเขียนญี่ปุ่นคุ้มกว่าเยอะ
กูเดาว่าค่ายโซฟามันเน้นขายติ่ง ขายเด็กมัธยมที่ยังไม่ค่อยมีโอกาสได้อ่านงานแนวสยองขวัญดีๆอย่างเดอะริง พอโตขึ้นหรือได้อ่านเยอะขึ้นก็เลิกซื้อนะกูว่า

>>505 ฮิเดโกะ พระเอกซาดิสม์ตบตีทำร้ายนางเอก
ณารา นางเอกจะโดนพระเอกข่มขืนก่อนหนนึงค่อยรักกันกับพล็อตที่ wtf มากๆ
อัญชรีย์ พระเอกนางเอกนิยายแกมีเหตุบังเอิญให้ได้แต่งงานกันแล้วต้องอยู่ด้วยกันแทบทุกเล่ม แต่พระเอกของชีแซ่บอยู่เลยให้อภัย

ลวิตร์นี่เรื่องไรสนุกบ้างอะ เห็นโม่งพูดถึงมานานแล้วเพิ่งคิดจะมาอ่าน

>>508 นิทานจักรวาล,ไมรอน
จริงๆในฐานะติ่งก็อยากแนะนำทุกเรื่อง(ด้วยแรงอวยและติ่ง)แต่ดูจะเป็นการน่าหมั่นไส้+ไม่ได้มาตรฐานคนอ่านทั่วไปก็เอาเท่านี้ละกันมึง เป็นเรื่องที่คนไม่ติ่งก็ดูชอบ(อิงจากที่โม่งเคยพูด)
อนึ่งความประทับใจส่วนตัวคือพันธนาการสองเผ่าพันธ์...กูชอบเรื่องนี้สุดในของเขา
ปล.ไมรอนอาจหายยากแล้ว

>>508 กูแนะนำ Dragon Delivery นิยายเศรษฐศาสตร์ที่หลอกคนอ่านด้วยคำว่ามังกร-------------

>>508 กูชอบ The Storyteller นิทานจักรวาล

>>509 >>510 >>511 สรุปกุซื้อไรดีวะเนี่ย 55555 ว่าจะซื้อไมรอนแหละ ไปๆมาๆคงกลายเป็นติ่งซื้อทุกเล่ม

ถ้าอายุเกิน 17 ไม่ควรซื้อสักเล่ม

>>512 เป็นติ่งก็ดีมึง เงินจะได้ไหลเข้านักเขียน 55555
ก็ลองนิทานจักรวาลก่อนก็ได้มั่งมึง มันดูหาง่ายกว่าไมรอน ไมรอนกูไม่รู้ว่าเว็บสถามันจะยังสั่งได้มั้ย

ไมรอนหาโคตรยากอะ เว็ปสถากุยังไม่เคยลองดูเลย จริงๆDragon Delivery แอบรอให้พิมพ์ใหม่ แต่คงไม่มีหวัง - -

>>515 ดราก้อนเห็นเขาบอกหมดlcกับสถาก็จะเอาไปพิมพ์กับ enter นะแต่คงอีกสักพักใหญ่เลยแหละ

>>508 กูแนะนำนิทานจักรวาลเช่นกัน เรื่องนี้มันมืดๆหม่นๆ ไม่มีช่วงเวลาสว่างไสวหรือพักให้หายใจกันบ้างเลย ลวิตร์แม่งสาดโชะๆๆเข้ามาทีเดียว ไปโล่งใจได้แค่ตอนจบ

เห็นคุณเบียร์บอกว่าตัวเองแปลงานใหม่ของกิดเดน แต่ตั้งแต่กูอ่านกังฟูมา กูไม่กล้าซื้องานของคนนี้อีกเลยวะ

เล่นประเด็นจบหักมุมมันฮือฮาดีนะ แต่ถ้าหักมุมเหี้ยแบบเรื่องนี้ก็ไม่ไหววะ

>>512 ต้องดูความชอบมึง

นิทานจักรวาล - การเมืองระหว่างดวงดาวกับอุคมคติ เรื่องโคตรเฟลลงเรื่อยๆ จนตอนจบค่อยมีลุ้นให้พระเอกแฮปปี้ (มั้ง)
ไมรอน - แฟนตาซียุคกลาง อ้างอิงพ่อมดเมอร์ลินของอังกฤษ ถ้ามึงรู้ตำนานเมอร์ลิน คิงอาเธอร์ วิเวียน มึงจะชอบการตีประเด็นใหม่ของคนเขียน ถ้ามึงไม่รู้มึงจะงงว่าพูดเรื่องอะไรวะ
ผู้เสกทราย - ถ้ามึงไม่สำลักวัฒนธรรม,ภาษา,จิตวิทยาอปกติตายก่อน มึงจะเริ่มอ่านสนุกหลังพระเอกเริ่มอ่านหนังสือได้
ดราก้อน - ดูเบาสุดเมื่อเทียบกับ 3 เรื่องแรก แต่มันยัดการค้าขายใส่หัวมึงด้วย

พวกมึง กูเห็นรุ่นน้องโพสเม้นท์บอกว่าอ่านไส้เดือนแล้วรู้สึกเจ็บปวดนักหนา กูยังไม่เตฝคยอ่านหรอกแต่เห็นในโม่งสับแหลก 555 คือมันแค่เขียนเรื่อยเปื่อยให้ยาวๆ วกไปวนมาจะได้ดูอินดี้ไรงี้ป่าววะ กูเลยรู้สึกแปลกๆว่ะที่เห็นน้องแกเม้นท์แบบนั้น...

>>520 เนื้อหา1บรรทัดคนเขียนลากมา1หน้า จริงๆก็ไม่ถึงกับอ่านไม่เข้าใจหรอกแค่มันยืดจนน่ารำคาญ ต้องมานั่งอ่านทีละบรรทัดกว่าจะจับใจความได้ คนที่ชมเรื่องนี้ถ้าไม่ซาบซึ้งกับเรื้องก็แค่ดัดจริตชมไปงั้นๆ

คนชอบเรื่องนี้ก็มี โม่งก็แค่คนกลุ่มนึง คนที่ดูถูกรสนิยมคนอื่นเพราะแค่ตัวเองไม่ชอบนี่กูว่าดัดจริตกว่าอีก

อืม ก็อย่างที่บอก กูก็ไม่เคยอ่านอะนะ แค่เห็นในโม่งพูดถึงกันเฉยๆ เลยสงสัย 555

Dragon Delivery กับไมรอนมีขายที่เว็บสถาพรนะเพื่อนโม่ง เผื่อใครอยากหามาอ่าน

จากใจคนที่ซื้อดราก้อนกับเว็บสถาเมื่อครึ่งปีมานี้ คุณภาพเล่มกูว่าไม่ค่อยดีเท่าไรของกูพลาสติกตรงปกมันจะลอกแล้วอะมึง แบบเอามือไปโดนตรงขอบนิดหน่อยมันก็เผยอออกมา(แถมมีหน้าซ้ำด้วย) เอาเป็นว่าถ้าทำใจรอใหม่กับ enter ได้กูว่ารอไปเถอะมึง
ปล.กูทำใจกับภาพปกไม่ได้จริงๆ ไอ้เส้นนี้มันเส้นร่างชัดๆเลยนะเว้ย แถมบางจุดลงสีเกินขอบอีก

>>525 กูเพิ่งซื้อดราก้อนมาเมื่อเดือนก่อน หนังสือก็สภาพโอเคดี แต่ปกงานหยาบมากกกกจนรู้สึกว่าทำสีเรียบๆไปเลยกูยังจะรู้สึกดีกว่านี้

>>526 งั้นกูซวยสินะมึง กูก็นึกว่าหนังสือมันเก็บจนเก่าไอ้พลาสติกเคลือบมันถึงลอก แต่เออปกทำเรียบๆไปเลยดูจะประหยัด+สวยกว่า

เพื่อนโม่ง เก็บหนังสือใส่ถุงซิปล็อกนี่ราจะขึ้นปะวะ

>>528 ไม่ยัดลังพลาสติกเอาอะ เก็บดีด้วย ปลวกไม่ชอนไช แมลงสาบไม่รบกวนแน่นอน

ปีใหม่แล้วมีใครอยากแลกหนังสือกับกูบ้าง

>>530 แลกไหม เอาเรื่องดีๆนะ

>>529 พอดีกูมีอยู่น่ะ
ที่บ้านกูฝุ่นเยอะ+ตู้ไม่มีฝา อ่านที่ฝุ่นฟุ้ง...เลยจะจัดการบนตู้ก่อนน่ะ
ว่าแต่ลังนี่ราจะขึ้นไหมอะ ต้องใส่พวกสารกันชื้นไหม

>>531 ปาปริก้า กุหลาบเลือด นิยายผีของโซฟา3เล่ม โรงเรียนมืด1-2 คู่ฆ่าล่าลวงของEnter อาทิมิส ฟาว เล่ม1 หงสาจอมราชาเล่มซากทัพ

ถ้านึกออกเดียวมาเพิ่ม

เดี๋ยวกูมาลิสแลกกับพวกมึงบ้าง กูยังรอโม่งใจดีเอานิยายจูออนให้กูอยู่นะ

กูจะแลกอะไรดีวะ มีแต่นิยายป้าทมยันตีอะ ใครสนใจมั้ย

มีวาทยกรเลือด ของคามินากะ มานาบุ
อยากเก็บคอนดักเตอร์ วาทยกรเลือดไว้ แต่ถ้าพวกมึงสนใจก่ให้ได้

อ่าวมึน แก้เป็น ยามาเนโกะนะ จอมโจรรัตติกาลนะ
กุอยากเก็บวาทยกรเลือด

ช่วงปีใหม่กูว่างนั่งคุ้ยดูหนังสือนิยายเก่าๆสมัยเป็นเด็กเห่อหมอยที่ซื้อไว้
ก็มาคิดได้ว่า...หลายๆเรื่องนี่นักแต่งมันจะกลับมาเขียนไหมวะ
หรือมันกลับมาเขียนแต่กูไม่ได้ตามต่อ ไม่ก็ไปแอบออกกับสำนักพิมพ์ใหม่/จัดทำขายเอง

อย่าง KA-SHEN เอย
Princess or Prince
ลำนาแห่งห้วงธารา คีตาเริ่มบรรเลง

อะไรจำพวกนี้...

จอมขมังเวทของหลินโหม่วก็...ลืมไปหมดละ
แทบไม่มีเวลาอ่านของเก่าอีกรอบด้วยดิ lol

>>538 วุ่นจริงเจ้าหญิงหรือเจ้าชายทีแรกอ่านก็สนุกนะ แต่เรื่องไม่ไปถึงไหนซักทีเลยเลิกไปละ

>>534 กูส่งให้มึงได้ทั้งสองภาคเลย หาทางส่งที่อยู่ให้กูหน่อย

>>539 เล่มสองกับเล่มสามแม่งห่างเกือบหกปี แถมพอเล่มสามออกละแม่งดนอปไปอีกรอบจนตอนนี้แม่งก็ยังไม่จบ

>>538 เออ คาเชนนี่จำได้ว่ามีข่าวตอนสิงหาว่าจะกลับมาแต่งต่อ แต่ไม่ได้ตามเลย ไม่รู้ว่าจริงมั้ย

ไหนๆลองสุ่มค้นมั่ง แม่งเจอเรื่องเซลาเฟียว่ะ เออ เรื่องนี้กูสงสัยมานานละว่าตีพิมพ์ได้ไงวะ ที่น่าสงสัยกว่าคือกูซื้อมาได้ไง 555

>>540 ติดต่อกูได้ที่ kayasadayoda จีเมล นะเพื่อนโม่ง

>>535มีทวิภพมั้ยมึง
เดี๋ยวลิสกูขอกูกลับบ้านไปนึกดูก่อนนะ

>>545 มี แต่สภาพ 70% นะ ของมือสองอีกทีน่ะ

>>543 เนื้อเรื่องมันเป็นไงวะ

>>546 กู545นะ ถ้ามึงอยากขายต่อหรือยังไงตอดต่อมาทางนี้ได้เลยนะsadahara22@gmail.com
ถ้ามึงมีหนังสืออะไรอยากได้ก็เขียนมานะ เผื่อกูมีจะได้ส่งให้ด้วย

กูอยากได้เรื่อง absolute zero สืบสยองเล่ม 1 คือ่านในเน็นแล้วมันค้าง ก็สนุกดีแต่ไม่ได้พีคถึงขั้นอยากซื้อ กูแค่อยากอ่านต่อให้จบเล่ม ใครมีสนใจให้กูมั้ย 5555555 เดี๋ยวกูไปหาก่อนมีไรแลกบ้าง

>>547 http://www.happybanana-online.com/v3/bookstore.php
อ้อ พอจำได้ละว่าซื้อมาได้ไง เห็นเป็นรุ่นน้องที่ร.ร.เขียนถึงช่วยซื้อหรอกนะ เหอะๆ ไม่งั้นคงไม่แม้จะชายตาแลหรอก 555

>>547 ตอนแรกนางเขียนเล่นๆเล่มเดียวจบแนวเจ้าหญิงเจ้าชายออกผจญภัยด้วยกัน จบด้วยการแยกย้าย แค่มีความรู้สึกดีๆกันก็พอทำนองนี้ แต่ไม่รู้ทำไมไหงงอกเพิ่ม ยืดเป็นแนวร.ร.เวทไปได้ กูล่ะสงสัยมาตลอดว่าที่พิมพ์นี่มีใช้เส้นสายป่ะวะ แบบรู้จักกับนักเขียน รู้จักกับบก.ไรงี้ เห็นมีท่าทางคุยๆสนิทๆกันอยู่บ้างหลายคน สมัยนั้นช่วงนิยายเด็กไทยเขียนเพิ่งบูมด้วย สงสัยเลยจับๆคนใกล้ตัวนั่นแหละมาพิมพ์แหง

>>551 เห็นปกเขียนว่าวรรณกรรมเยาวชนที่ได้รับความนิยมในอินเทอร์เน็ต หมายความว่าไงวะ? ได้รับความนิยมขนาดนั้นทำไมกูถึงเพิ่งเคยได้ยินวันนี้(หรือกูเกิดช้าไป อายุเพิ่ง 17 เองนะ) แล้วลายเส้นปก 1-2 ทำไมมันต่างกับเล่มหลังๆ ล่ะนั่น

>>552 มึงก็ โฆษณามันก็ต้องเกินจริงอยู่แล้ว แต่กูคิดว่าคงได้รับความนิยมระดับหนึ่งใน dek-d ละมั่ง

>>552 น่าจะเป็นเพราะกว่าจะออกคงห่างกันไปหน่อย คนวาดคนเดิมนะ แต่เสือกออกช้าเอง เส้นเขาก็เปลี่ยนไปถึงไหนแล้ว 555 เล่มแรกน่าจะปี49-50มั้งไม่แน่ใจ ก็นานอยู่แหละ ปัจจุบันยังไม่จบ เล่มสุดท้ายแม่งไม่ออกซะที
>>553 ถูก แต่เรื่องนี้กลิ่นบารามอสหึ่งเลยมึง โดยเฉพาะเล่มแรกที่เจ้าตัวบอกเขียนเล่นแต่เสือกได้พิมพ์นี่แหละ เคยเห็นคนแอนตี้อยู่เหมือนกัน

ส่วนตัวว่าเรื่องงั้นๆ ยิ่งเล่มแรกนะ ไม่รู้มีอะไรให้น่าเลือกมาพิมพ์เลยบอกตรงๆ กูเลยอดแอบอคติว่าใช้เส้นความสนิทสนม มีรู้จักคนในอย่างที่ว่าไม่ได้ว่ะ เหอๆ

>>553 ประมาณนั่นต้องมีโฆษณากันบ้าง
อย่างของสนพ.เมจิค เองกูก็เห็นพิมพ์ว่าได้ top 10 ในเว็บเด็กดีอยู่ทุกเรื่องเหมือนกัน

>>554 กูว่าไม่น่าจะใช้เล่นเส้นนะ สมัยนั้นมันช่วงนิยายแฟนตาซีจากเน็ตบูมด้วยแหละมึง กูเห็นนิยายที่พอยาวหน่อยได้พิมพ์เยอะแยะ(และก็ออกไม่จบเยอะแยะเช่นกัน)

>>556 ก็นะ แต่กูเห็นน้องแกบอกตอนแรกแค่เขียนเล่นๆภาคเดียวจบ แค่เดินทางไปทำภารกิจแล้วก็กลับบ้านใครบ้านมัน(เล่มแรก)ไง แต่เสือกได้ยืดมีเล่มต่อให้เข้าเรียนร.ร.เวทมนตร์ซะงั้นน่ะ เขียนครั้งแรกตอนอายุสิบสี่ แถมได้รับแรงบันดาลใจจากบารามอสแบบ"เต็มๆ" สุดท้ายก็ไม่ต่างอะไรกับนิยายแนวเจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชาเวอร์ชั่นแฟนตาซีตามสมัยนิยมนั่นแหละน้าและใช่ ออกไม่จบซะที 555

จำได้ประมาณว่าตอนแรกมีการบ้านเขียนบทละครส่งครู น้องแกคลั่งบารามอสเลยเอาเป็นแรงบันดาลใจมาแต่งแต่โครงการก็ถูกพับเก็บไป ต่อมาเห็นแล้วนึกเสียดายเลยเอามาแต่งต่อ ที่กูเกลียดอย่างนึงในนิยายเค้าคือรสนิยมการตั้งชื่อ คือเป็นอะไรกับสระเอและสอเสือมากมั้ย ชื่อหลายชื่ออ่านแล้วออกเสียงคล้ายกันมากๆ หรือชวนลิ้นพันกันชิบหาย บางชื่อก็โทษนะ จืดชืดธรรมดาสุดๆ ไม่เหมาะกับสิ่งที่ตั้งชื่อให้เลย 555

"เขียนตอนอายุ 14" เท่าดอกปอปตอนแต่งถนนขาวเลยว่ะ ใช่เรื่องนี้รึเปล่าวะที่มีโม่งบ่นเป็นระยะว่ามันคือแฟนฟิคบารามอส
>>552 โฆษณาคล้ายเมจิคเลยแฮะ รึว่าเรื่องนี้จะเป็นหนึ่งในผลงานบก.ป

>>559 ไม่น่าใช่นะ นี่ของฟิสิกส์ ต้องบก.เกรทเว้ย น้องแกเขียนขอบคุณพี่เกรทไว้ที่หน้าคำนำเลยนะเว้ย 555 กูไม่รู้นะว่าใช่เรื่องเดียวกันมั้ย แต่ถ้าจะให้บอกก็คงเป็นฟิคแค่เล่มแรกๆว่ะ โดยเฉพาะเล่มหนึ่ง น่าจะเป็นช่วงเฟรินออกเดินทางไปซ่อมแหวนหรือดาบอะไรซักอย่สงที่ร้าวช่วงบารามอสเล่มสองมั้งน้องก็แต่งให้นางเกเดินทางไปซ่อมคริสตัลร้าวแทน แต่กลิ่นคือชัดสุดๆ เล่มหลังๆถึงค่อยฉีกไปแนวของตัวเองหน่อย แต่กูเจอเลียนแบบตะงแต่แรกก็หมดศรัทธาว่ะ ถึงจะบอกว่าแรงบันดาลใจก็เหอะ

>>560 มันก็พอๆกับเล่มแรกบารามอสลอกแฮรี่แหละมึง ว่าไปก็คล้ายๆหลายอย่างแต่งเล่นๆ ลอกมากแต่ดันได้ออกเล่ม แล้วก็ต่อยาว
ดูท่ามึงจะแค้นมากเลยนะ 5555

ลงหนังสือกูมั่ง
ซีรีย์ Write to kill สนพ.โซฟา
เล่มที่1 The Script อาถรรพ์ต้นฉบับผี.
เล่มที่ 2 The Writer อักษรสีเลือด
เล่มที่ 3 The Pen ปากกาคนตาย

สนพ.นานา
เรือนสาบสาง
ไทรสังหาร
The school โรงเรียนหลอกหลอน

สนพ.Freefrom
จดหมายจากเกียวโต

สนพ.ต้นไม้
อาทิมิสฟาวส์ ภาค1

สนพ.Spring
เท็ดดี้หมีขี้เหร่ท่องโลก

สนพ.สารคดี
เรียงความของ13นักโทษประหาร

สนพ.เนชั่น
วิธีของเนลสัน เมเลนดา

สนพ.มติชน
ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต

สนพ.Humingpost
กุหลาบเลือด

สนพ.ENTER
คู่ฆ่าล่าลวง
โรงเรียนแห่งความมืดเล่ม 1-2

สนพ.Ernest
ปาปริก้า

ใครสนใจเมล์มา prang_blackberry@Hotmail.com

เพื่อนโม่งมีใครเคยอ่าน Lost เสียงเรียกของทองคำ บ้างไหม พอดีกูสนใจแต่อยากเช็คหน่อยว่ามันสนุกน่าสนใจไหม

>>561 แค้นดิ 555
อุตส่าห์ชื่นชมว่าเด็กกว่าแต่เขียนนิยายได้ มารู้ทีหลังว่าลอกมา ถึงจะแรงบันดาลใจแต่ยังไงความรู้สึกมันเสียไปแล้วอ่ะ แถมที่ทุกวันนี้ได้ดีมีแฟนคลับก็เพราะลอกบารามอสมาแท้ๆ เหอะ ได้ข่าวว่าเป็นสมาชิกกลุ่มกนังสือทำมือดรีมเมกเกอร์ที่ชื่อดังๆในเด็กดีด้วย (เห็นบทสัมภาษณ์ล่าสุดปี57 ปัจจุบันเลยคิดว่ายังทำอยู่) แหม่ ที่เข้ากลุ่มนักเขียนทำแบบนี้ได้ก็เพราะบารามอสไม่ใช่รึไง เอาความเชื่อใจชั้นคืนมานะ!!! ผ่านไปกี่ปีก็แค้นไม่หาย ฮ่าๆ

>>561 เชี่ย ก็อปเซปซั่น

>>548 เดี๋ยวกูยกให้ฟรีก็ได้ แต่ถ้าอยากได้ของเนี้ยบๆ กูว่าซื้อใหม่ น่าจะคุ้มกว่า

เรื่อง Plot ก๊อปนี่สำหรับกูเรื่องเล็กมาก...

มันอยู่ที่การนำเสนอและการสร้างมิติของตัวละครภายในเรื่องมากกว่า
รวมไปถึงการพรรณนาและบรรยายว่าสนุกและมีเอกลักษณ์พอหรือเปล่า

ขอแค่ในส่วนนี้ไม่ได้ลอกชาวบ้านมาก็ถือว่าโอเค

>>567 กูเห็นด้วย สมัยบารามอสดังนี่สำนวนแนวเดียวกันหมดจนกูเบื่ออ่ะ ตัวละครก็ซ้ำๆ โดยเฉพาะพระเอกต้องเย็นชา ใช้พลังน้ำแข็ง นางเอกต้องแก่นแก้ววุ่นวาย หาเรื่องไปทั่ว และที่สำคัญต้องมีเหตุให้เปลี่ยนเพศจากหญิงเป็นชายด้วย 555

ต้องมีนักฆ่ามาโรงเรียนด้วยสิวะ 555
จริงๆ กูก็ข้องใจนะว่าเด็กอายุ 15 ทุกคนดูมีอาชีพกันแล้ว เกือบทุกคนจะมาแนว พ่อค้าแห่งเวเนซูเอล่า นักฆ่าแห่งโพนี่แลนด์
แถมโปรในวิชาชีพตัวเองอยู่แล้วด้วย แล้วพวกมึงยังมาเรียนกันทำไมวะ? ค่าเรียนก็ไม่ถูก เรียนๆไปก็ไม่เห็นจะตรงกับวิชาชีพ ต่อสู้ ประวัติศาสตร์ สมุนไพร เวทมนตร์งี้ ถึงมันจะได้ใช้บ้างก็เถอะ
แต่ถ้ามันหวังมาเรียนเอาเส้นสายกูเห็นด้วยนะ แค่มึงสุ่มหาเรื่องใครสักคนในโรงเรียน มีโอกาสเกินครึ่งที่จะไปโดนเจ้าหญิงเจ้าชายสักประเทศ

>>566 จริงดิ ขอบคุณมากมึงงง กูไม่ค่อยสนเรื่องสภาพหนังสือเท่าไหร่อะ(ขอโทษ55) ขอแค่เนื้อหายังอยู่ครบกูก็โอเคละ
เออ นิยายที่กูมีนะ สนใจก็ติดต่อมาทาง sadahara22@gmail.com
-โดมิโนแสงดาว(นานมีAdult)
-ตะคริว ณ นิ่วใจ(a book)
-โลกจิต(a book)
-นิทานมืด(ทาเล้นต์1)
-บ้านวิเศษของพ่อมดนอร์แลนด์(มติชน)
-ปราสาทกลางเวหา(มติชน)
-Pines เมืองลวง คนเลือน((MAXX Publishing)

กูไม่โอเคเรื่องก๊อปพล็อตนะ มันเป็นส่วนหลักของการสร้างจักรวาล

>>569 เออ ลืม 555 กูก็ว่าเห็นอายุสิบห้าแต่ทำนิสัยไม่สมอาชีพมาหลายคนหลายเรื่องละแถมจะมาเรียนเพื่อ แค่หาเส้นสายมันคุ้มจริงเหรอวะ หรือเค้ามีทุน กูเคยคิดเล่นๆนะ แบบพล็อตตัวเอกเป็นลูกชาวบ้าน ไม่ได้อยากเรียนร.ร.เวทห่าอะไรเลย แพงก็แพงแต่พ่ออยากให้เข้าจะได้มีเส้นสายกับเค้าบ้าง แล้วเค้าจะมีให้ทุนเรียนดีแต่ต้องสอบเอา ตัวเอกก็นะ ต้องฉลาดแหละ เลยไปสอบแล้วติด เวลามีเรื่องอะไรก็ต้องไปช่วยเขาทำภารกิจต่างๆ อารมณ์นักเรียนทุนอะ ต้องมีทำงานทดแทนคืนให้ด้วยไรงี้เลยเป็นเหตุให้ต้องผจญภัย ไม่ใช่ไปป่วนๆ หาเรื่องใส่ตัวเอง 555

>>572 มึงเขียนเลย กูว่าเข้าท่านะ ชีวิตลำเค็ญของนักเรียนทุนในโรงเรียนไฮโซเนี่ย

>>572 คุ้มสิ กูเรียนป.โทนี่รู้จักคนใหญ่คนโตทั้งนั้น ใช้เส้นสายพาไปเที่ยวพาไปแนะนำคนอื่นได้อีกเยอะ

>>572 มึงแต่งเลย กูจะรออ่าน แต่อย่ากลายพันธุ์เป็นตัวเอกอ่อนแอถูกกดขี่ข่มเหงนะมึง นั่นมันจะเริ่มเข้าพล็อตละครไทยนางเอกเจ้าน้ำตา

>>572 กูอยากอ่านพลอตแนวนี้บ้างว่ะ แต่งมาเลย กูจะรอ น่าสนใจดี

เบื่อแนวตัวเอกเหมือนเป็นคนธรรมดาแต่จริงๆเป็นเจ้าหญิงมีเหตุต้องถูกพาไปเลี้ยงนอกวัง เข้าร.ร. มาก็เก่งชิบหาย อีกแบบก็เป็นไม่เก่ง แต่แก่นแก้ว สร้างความปวดหัวให้พระเอกตลอด ถ้ามาแนวปลอมตัวเป็นชายต้องได้อยู่ห้องนอนเดียวกับพระเอก

ส่วนพระเอก ต้องมีนิสัยเย็นชา ถ้าไม่ใช้เวทแนวน้ำแข็งก็ต้องเป็นความมืด ชอบอยู่เงียบๆ พูดน้อย แต่แพ้ทางนางเอกตลอด มักเป็นเจ้าชายและเก่งยิ่งกว่าอ.

และทั้ง2 คนก็มักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ไปผจญภัยกับเพื่อนร่วมก๊วน หาเรื่องใส่ตัว แหกกฎร.ร. ไปยุ่งกับของวิเศษในตำนานแล้วก็กู้โลกจนได้ดี

ว่าแต่มีแฟนตาซีแนวร.ร. ที่นิสัยพระเอกนางเอกกลับกันบ้างมะ
เอานางเอกเย็นชา ไม่ค่อยพูด กับพระเอกสดใสราวกับดวงตะวัน(แต่ไม่ซื่อบื้อ)อ่ะ

กูจะลองๆดูละกันแต่ไม่รับประกันนะว่าจะสำเร็จมั้ย 555

แฟนตาซีช่วงนี้ต้องแนวเกิดใหม่ ดีกว่าไหม
ลองแต่งให้เกิดมาเป็นเจ้าหญิงยกยากดูสิ...น่ารุ่งกว่า
แนวโรงเรียนมันดร็อปลงเยอะวะ
มึงลองแต่งแบบนางเป็นสาวยุคใหม่ มั่นใจตัวเองสุดๆ
แต่ตายแล้วไปเกิดอีกโลกที่เป็นแฟนตาซี
ใช้ความรู้ในโลกเก่า ไปซ่าในโลกใหม่
แนวนี้น่าจะเกิดกว่าวะ

>>578 ขอบใจที่แนะนำ น่าสนใจนะ แต่จริงๆคือกูแค่อยากสนองนี้ดเฉยๆน่ะ แบบเขียนแนวนี้กันนักใช่มั้ย งั้นจับให้ตรงข้ามให้หมดเป็นพาโรดี้ซะเลยไรงี้ 555

เออ ทำไมต้องเป็นร.ร.เวทวะ คือร.ร.มันสอนหลายอย่างไม่ใช่เหรอ งั้นถ้าไม่ชื่อนี้จะชื่ออะไรดีล่ะ

กูเคยอ่านเจอแนวโรงเรียนเวทมนตร์ที่ไม่เชิงว่าเวทมนตร์เท่าไหร่ แค่ทุกคนมีพลังเวทย์แต่มานั่งเรียนเลข วิทยาศาสตร์ มาปวดหัวกับเรื่องสอบแล้วก็แบ่งสายการเรียนอะไรงี้ แต่คนเขียนดอง กูช้ำใจ

>>579 กูก็แต่งแนวนี้นะ แบบอ่านแล้วรู้สึกหมั่นไส้ขัดใจกับความซ้ำซาก เลยแต่งสนองนี้ดแม่งเลย เจ้าน้ำแข็งต้องเย็นชา>เปลี่ยนเป็นร่าเริงอย่างกับคนบ้า เจ้าชายไฟต้องมีร่าเริงมุทะลุ>เยือกเย็นนิ่งเงียบอย่างกับคนใบ้

>>572 เอามาให้อ่านดิ 555

ชี้ผิด >>582

>>584 บอกตรงๆ เดี๋ยวโม่งกูแตก ใบ้ให้ว่านางเอกความจำเสื่อม แนวแฟนตาซีโรงเรียนเวทมนตร์ เนื้อเรื่องเข้าสู่ภาคสาม

ปล.สองเจ้าชายนี่เป็นตัวเอกไม่ใช่พระเอกนะ และถึงจะแนวโรงเรียนเวทแต่ก็ไม่มีการสอบเข้าที่ต้องบู๊กัน จะพาโรดี้ตั้งแต่การสอบเข้ายันตัวละครอะมึง (ความจริงกูขี้เกียจคิด) นางเอกขี้เหวี่ยงและซื้อบื้อ พระเอกเย็นชา ตัวเอกเก่ง เทพ เกรียน แมรี่ซู ไอ้พวกนี้กูจับสนองนี้ดแต่งให้คาร์มันขัดกันและมีเบื้องหลังรั่วๆ หมั่นไส้เรื่องคนอื่นมานานเลยจัดการยำนิยายตัวเองให้หลุดโลกไปเลย พิมพ์แล้วชักไม่อยากให้พวกมึงหานิยายกูเจอว่ะ...

ตอนแรกกูกะยืมมุก >>572 มาแต่งเป็นพาโรดี้ แต่ไปๆมาๆทำไมเรื่องแม่งกลายเป็นเรื่องตามขนบแต่มองด้วยมุมมองของนักเรียนทุนได้วะ

>>586 จริงๆกูอยากเห็นเรื่องตามขนบที่มองด้วยสายตาคนนอกเหมือนกันนะ

แบบไอ้พวกตัวเอกก็กู้โลกกันไป แต่คนเล่าเรื่องเป็นคนวงนอก ไม่ได้ แมรี่ แกรี่ ซูเหมือนพวกนั้น เพราะงั้นก็มองโลกตามความจริงไป แอบเสียดสีหรือด่าตัวเอกในใจ เพราะไอ้พวกตัวเอกแม่งเหมือนจะดีแต่จริงๆก็แหกกฎ ก่อเรื่อง แต่เพราะก่อเรื่องจนได้ดีคนถึงชม แต่ปัญหาบางส่วนก็ทิ้งไว้ให้ทางร.ร.จัดการ และหนึ่งในคนที่ต้องตามเช็ดก็คือนายนักเรียนทุนนี่แหละ

โทษที เมื่อกี้ว่าจะคุยอีกเรื่องแต่ลืม มานึกได้ตอนกดโพสไปแล้ว
>>578 แนวเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซีก็น่าสนใจดีว่ะ แต่กูขอพูดตามตรงนะ สมมติว่าตัวกูเองไปเกิดใหม่ในต่างโลก จะจีนย้อนยุครึแฟนตาซีจ๋า กูมั่นใจว่า กูก็ง่อยเหมือนเดิมว่ะ 55 แบบว่า ไอ้ที่เรียนๆมานี่ใช้ในชีวิตจริงได้สักกี่อย่างวะ
ทำได้แค่คำนวณแบบง่ายๆนี่แหละ สังคมประวัติศาสตร์เรียนแล้วและลืมแล้ว วิทยาศาสตร์เรอะ ให้กูไปผลิตยาแบบหมอทะลุมิติ รึผลิตดินปืนระเบิด กูก็ทำไม่เป็นวะ

>>588
ตัวละครสมมุตินะเพื่อนโม่ง เพราะมันคือนิยาย
อยากได้หญิงแกร่ง มึงก็ลองสมมุติให้เป็นสาวสวยนางงาม เรียนมวยไทย คาราเต้สายดำ ไปสิ
อยากได้หญิงฉลาด มึงก็ลองสมมุติให้เป็นนักธรุกิจใหญ่ที่เป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทยักษ์คุมลูกน้องนับพันคนมาก่อน
อยากได้หญิงที่พูดเก่ง มึงก็ลองสมมุติให้เป็นนักการทูตสาว
ไม่เห็นยากเลย พร็อตเรื่องไปง่ายและมีเหตุผลกว่า

>>587 เออ แนวนี้น่าสนว่ะ เล่าเรื่องผ่านมุมมองตัวประกอบก็น่าสนุกกว่าตัวเอก กลายเป็นการแฉเบื้องหลังความเมพของตัวเอกที่แลกมาด้วยหายนะพาซวยกันเกือบครึ่งโรงเรียน(ฮา)

>>588 กูโคตรเห็นด้วย ยิ่งพวกเอาเทคโนโลยีปัจจุบันไปใช้ในโลกอดีตงี้คือบางอย่างมันไม่น่าจะสร้างได้วะเพราะเทคโนโลยีไม่อำนวย แบบต่อให้รู้ว่าไอ้อุปกรณ์นี้ทำงานยังไงมันก็ยังต้องใช้เทคโนโลยีมาประดิษฐ์อุปกรณ์นะเว้ย

>>591
เพราะงั้นต้องแต่งข้ามโลกออกไปสิ
แฟนตาซีมันต้องไปตั้งกฎใหม่ที่โลกใหม่ขึ้นมาเอง
ถ้ามึงให้ย้อนเวลากลับในโลกใบเดิม มึงก็ต้องเล่นกับประวัติศาสตร์ที่แท้จริงอีก ปวดหัวสองเท่าเลย

>>590 จู่ๆนึกถึงWeapon universe online เห็นโม่งบ่นว่าเบียวนักหนา กูอยากเห็นมุมมองคนนอกที่ไม่ใช่พวกตัวเอกมั่งจัง 5555

>>589 อือ คงต้องเป็นงั้นจริงๆนั่นแหละ แต่กูอยากเห็นคนธรรมดา (เช่นพนักงานกินเงินเดือนทั่วไป รึนักศึกษาฝึกงานหง่าวๆ) ที่หลุดเข้าโลกแฟนตาซี แล้วมีไหวพริบแบบพื้นๆ เอาตัวรอดแบบมึนๆ มีคนรอบข้างช่วย แต่บางทีก็นึกอะไรแปลกๆที่คนโลกนั้นเขาไม่คิดกันจนฝ่าวิกฤตร่วมกันได้ ไม่ใช่เก่งกาจเวอร์อะ แต่กูแต่งเองไม่เป็น และคนแบบนั้นมันจะเป็นตัวเอกไม่ได้ซะด้วยสิ...

ที่กูเคยเห็นพระเอกที่ค่อนข้างเป็นคนธรรมดา(ใช้คำว่าค่อนข้างเพราะแม่งก็มีความพิลึกอยู่ดี) คือ ท่านเจ้าของร้าน หรือไอ้หน้าจืด โซลโท จากเรื่อง dragon delivery อะ

>>590 ใช่มะ กูอยากอ่าน ใครก็ได้แต่งมาที

แนวไปต่างโลกนี่เบื่อของพี่ยุ่นกับพี่ไทยแล้ว
ไปอ่านพยัคฆราชซ่อนเล็บนี่อย่างมัน

>>587 พล็อตนี้กูอยากอ่านเซม คืออยากอ่านนิยายที่พระเอกดูธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา คือในความธรรมดาก็ยังเป็นตัวเอกได้ >>594 จริงๆ กูก็อยากเขียนนะ แต่กลัวเขียนพระเอกออกมาไม่ธรรมดาอะดิ ;w;

>>596 หมายถึงเซนใช่มั้ย
พระเอกดูเหมือนเก่งแต่ยังไม่สุด
แถมซ่อนเรื่องลับกับไม่เรียกตัวเจ๋งๆ ออกมาบ่อย
กูเข้าใจว่าคนเขียนคงค่อยๆให้เก่งขึ้นเน้นไปทางวางแผนมากกว่า
แต่ปัญหาทำไมมันไม่ฮาเร็มหรือปักธงใครซะที

>>596 เปล่า กูบอกว่าอย่างอ่านเซม same ไม่ได้อย่างอ่านเซน

>>598 เขียนผิด อยาก ไม่ใช่อย่าง

>>598 อ้อเข้าใจแล้ว
พอดีกูเห็นคำว่า พระเอกดูธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา

เฮ้ โม่งที่ขอแลกทวิภพกู เกรงว่าจะให้ไม่ได้แล้วว่ะ กูรื้อตู้หนังสือดู แม่กูเอาไปทิ้งเพราะปลวกแดกไปแล้ว เอาเรื่องอื่นไปแทนมั้ย

ระหว่าง ผลาญ กับ ปฐพีไร้พ่าย กูควรซื้อเรื่องไหนดีวะ พอดีงบน้อยตั้งใจจะซื้อเรื่องเดียว

>>602 กุสอยปฐพีมายังไม่ได้อ่านเลย แต่กุว่าน่าจะคนละแนวปะวะ

เห็นคุยเรื่องพล็อตเกี่ยวกะตัวประกอบที่เป็นตัวดำเนินเรื่อง นึกถึงการ์ตูนเรื่องนึงที่เคยอ่าน แนวแก๊กซีเรียส เหมือนจะเป็นโดจินล้อเกมอะไรสักอย่าง

ตัวเอกเป็นชาวบ้านเฝ้ากองไฟ วันนึงเจอผู้กล้ามาป่วนแถวนั้นเลยอยู่ไม่ได้ต้องหนีไปอยู่ที่อื่น
อีท่าไหนไม่รู้(ลืม)มาเจอดาบในตำนาน แต่หยิบมาใช่ไม่ได้ เพราะผู้กล้าเท่านั้นที่จะหยิบมาใช้ได้
(ในเรื่องตัวเอกก็จะบ่นพวกผู้กล้าไปเรื่อย ว่าทำความวุ่นวายไรไปมั้ง)

นึกแล้วอยากอ่านต่อว่ะ แต่กุจำชื่อเรื่อง จำรายละเอียดอื่นๆไม่ได้เลย จำได้แต่ว่าลายเส้นกากมาก มีใครคุ้นบ้างมั้ยวะ

>>602 เหมือนที่ >>603 บอกว่ะ คนละแนวเลยมึง เอาจริงๆ กูก็อ่านไปแค่ตามตัวอย่างอะนะ
ผลาญแม่งไล่ฆ่า แก้แค้น โหดสัสอะเอาง่ายๆ ส่วนปฐพีร์กูว่ากุ๊กกิ๊ก รอมคอมว่ะ มีดราม่านิดหน่อยพอขำๆ

>>604 น่าสนใจว่ะ 55

>>604 จริงๆก็นอกกระทู้หนังสือนะแต่ขอตอบหน่อย มันล้อเกมดราก้อนเควส 4 หรือ 5 นี้แหละ
http://www.nekopost.net/manga/2623

>>607 โทษทีที่นอกกระทู้ และขอบคุณมากที่ช่วยหาให้
พออ่านอีกรอบ แล้วไอ้ที่เล่าข้างบน นอกจากตัวเอกเป็นชาวบ้านเฝ้ากองไฟแล้ว ที่เหลือแม่มผิดหมดเลยว่ะ 555555

กูขอระบายหน่อย คือไม่รู้จะคุยกับใครได้
เอาจริงกูไม่กลัวโม่งแตกนะ คนที่เคยรู้จักกูมาอ่านคงจำได้ แต่กูไม่แคร์อะไรล่ะ

กูอยากเขียนนิยายมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่เขียนไม่ค่อยจบ พอขึ้นมหาลัยก็เลวร้ายลงเรื่อยๆ
กูเลือกสายวารสาร เพราะจะได้เขียนเต็มที่ เทอมที่แล้วแม่งก็ได้เขียนเต็มที่จริง ๆ สารคดี ข่าว สารคดีเชิงข่าว บทความวิเคราะห์ไม่รู้กี่บทความ
แต่พอมาตอนนี้กูเขียนนิยายไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ทั้งที่กูอยากเขียนมาก กูไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงจะเขียนอะไร
จะสานต่อนิยายเก่าก็ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อ คิดว่าจะเริ่มเขียนอะไรง่าย ๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากอะไร
จากที่เคยมีพล็อตเป็นสิบ ตอนนี้คือแบลงค์มาก เหมือนกูไม่มีแรงบันดาลใจในการเขียน ไม่มีกำลังใจในการเขียน เขียนไปก็ไม่มีคนอ่าน
ผิดกับตอนทำข่าว (ขอเรียกได้ข้างต้นโดยรวมว่าข่าว) ที่กูมีไฟมาก ถ้ามีข้อมูลครบ คืนเดียวกูเขียนสารคดีได้เลย 2500 คำ
หรือไม่ก็ใช้เวลาทำ ใช้เวลาหาข้อมูลแค่ไม่นาน ไม่เกิน 3 สัปดาห์ได้งานแน่ ๆ

แต่มันผิดกับที่กูฝันไว้หมดเลย... กูอยากกลับไปเขียนนิยาย แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ใครมีคำแนะนำบ้างมั้ย
หรือกูควรจะกลับไปอ่านนิยายเยอะ ๆ ? เพราะช่วงที่ผ่านมาก็อ่านแต่ทฤษฎีวิชาการ ห่าเหวอะไรก็ได้ที่จะเอาไปเขียนข่าวได้
ตอนนี้กูรู้สึกตันมาก อับจนหนทางมาก ๆ มันจะเป็นไปได้หรือวะที่คนเราย้ายสายการเขียนแล้วกลับไปเขียนนิยายแบบใช้จินตนาการไม่ได้เลย

>>609 มึงก็จิ้นอะไรใกล้ตัวก่อนก็ได้ หนุ่มนักข่าว สาวบก.ไรงี้ ใส่ความรู้ทางวิชาชีพเฉพาะที่มึงเรียนเข้าไปว่ามันมีขั้นตอนการทำงานยังไงที่คนทั่วไปยังไม่รู้ สองคนนี้ทำงานด้วยกัน ชื่นชมความสามารถกันจนกลายเป็นรักไรงี้ หรือเขียนบ้าเขียนบออะไรก็ได้ที่อยากเขียน ไม่ต่อเนื่อง ไม่ประติดประต่อก็ได้ กูใช้วิธีนี้ล่ะเวลาตันๆอะ

>>609 มึงเสพติดผู้ติดตามไง เขียนข่าวสารคดีมึงรู้ว่ามีคนอ่าน และที่มึงว่ามามันคือเรื่องที่เป็นข้อเท็จจริงอยู่แล้ว มึงแค่เสริมเข้าไป มันต่างกับเขียนงานตัวเอง กูว่าถ้ามึงอยากกลับมาเขียนจริงๆ มึงก็ต้องรับความจริงนะ มึงต้องเริ่มเขียนเลย มึงโตแล้ว เก่งขึ้้นแล้ว จะกลับไปหาพล๊อตง่ายๆ ทำไม มึงเขียนยากๆได้แล้ว แต่สิ่งที่มึงได้รับบางทีมันก็เป็นความเงียบ ไม่มีการตอบรับจากนักอ่าน มึงทำใจได้ไหม มึงเขียนไปอาจไม่ดัง ไม่มีใครพูดถึง มึงรับได้รึเปล่า ถ้ามึงรับได้มึงก็กลับมาเริ่มเขียนเลย แต่กูแนะนำว่ามึงต้องเริ่มจากเขียนสิ่งที่มึงรู้ละเอียดมากๆนะ มึงทำงานเกี่ยวกับข้อเท็จจริงมา มันจะเพ้อไม่ค่อยออก มึงควรใช้แกนทีมีความเรียลมาเกี่ยว แล้วมึงจะไปได้ แต่ถ้ามึงไปไม่ได้ มันก็มาจากใจมึงน่ะนะ ใจมึงเริ่มรับไม่ได้กับการที่จะทำงานออกมาแล้วไม่มีคนแล

>>609 ลองเขียนงานที่เน้นรางวัลเอา ประมาณว่าส่งประกวดอย่างน้อยก็มีกรรมการอ่าน แล้วถ้างานมึงดีจริงยังไงก็ได้ตีพิมพ์ เป็นการรับรองว่างานมึงมีคนอ่านแน่ๆ

>>611 ขอบคุณมึงมาก ๆ สิ่งที่มึงพิมพ์มาคือยาแรงที่กูต้องการจริง ๆ
กูหลงละเมอเพ้อพกไปสมัยตอนยังเด็กที่เขียนอะไรก็มีคนอ่าน มีแฟนคลับติดตาม มีคนอวย คนรออ่านตลอด
แต่กูหายไปนานมาก ไม่แปลกเลยที่คนจะจำไม่ได้และไม่แปลกที่จะไม่มีใครกลับมาอ่านงานกูแล้ว
มันคงจริงอย่างที่มึงพูดว่ากูเสพติดผู้ติดตาม เสพติดการที่มีคนชมว่างานกูออกมาดี เพราะมันหมายถึงว่ากูมีศักยภาพ
ซึ่งไอ้ตรงนี้มันเป็นตัวขับเคลื่อนกูมาโดยตลอด เหมือนเป็นปมชีวิต ตอนเขียนนิยายสมัยม.ปลายกูก็เขียนต่อไปได้ด้วยคนอ่าน
แล้วตอนนี้การทำงานสายข่าวของกูมันไปในทิศทางที่น่าพอใจ จนกูรู้สึกภาคภูมิใจกับการเขียนข่าวมาก ๆ แต่มันก็โหวง ๆ ที่ทิ้งนิยายไปเลย
กูเขียนแฟนตาซีไม่ได้เลยสักนิด โดยเฉพาะแนวโลกต่างมิติ จนกูคิดว่ากูควรจะเขียนอะไรที่มันเรียลมาก ๆ ถึงจะไปรอด

เรื่องประกวดที่ >>612 แนะ กูเคยประกวดมาแล้ว ได้รางวัลมาแล้ว แต่ไม่เป็นผล กูเฟลกว่าเดิมอีก เฟลมาก ๆ เพราะกูไม่สานต่อให้จบ
กูรู้สึกเหมือนเคยขึ้นจุดสูง แล้วตอนนี้ตกลงมาจุดต่ำสุด แต่กูไม่อยากจบแค่จุดต่ำสุดตรงนี้ กูเชื่อว่ากูกลับไปได้สูงมากกว่าเดิม

ขอบคุณโม่งที่ตอบกูมาก ๆ นะ กูจะกลับไปเริ่มใหม่ จริง ๆ มันไม่ได้มีอะไรเลย มันก็แค่เริ่มต้นใหม่เหมือนเริ่มจาก 0
กูในตอนนี้เก่งกว่ากูในตอน 16 ด้วยซ้ำ ถ้าวันไหนเฟล ๆ กูจะกลับมาอ่านที่โม่งตอบกู
ใครจะด่า ทับถม สมน้ำหน้ากูก็ได้ กูจะไม่ยอมแพ้หรอก

>>613 มึงลงงานตัวเองหน่อยฟังมึงเล่าแล้วอยากอ่าน

>>613 หวังว่ามึงจะมีผลงานใหม่ออกมานะมึง กูจะบอกว่า ถ้ามึงผ่าน 10 ตอนแรกไปแล้วมึงจะภูมิใจงานที่มึงเขียนขึ้นใหม่ มึงจะรู้ว่ามึงเก่งขึ้น

>>614 มึงนี่ชวนให้เพื่อนโม่งแตกนะ555

>>614 มีแต่งานสมัยละอ่อนซึ่งมันก็ได้แค่สเกลเด็กม.ปลายเขียนอ่ะมึง พอขึ้นมหาลัยมาไม่มีอะไรที่เขียนเป็นชิ้นเป็นอัน แถมงานเก่า ๆ ก็ไก่กาแบบเด็กเขียน จูนิเบียวจนอายที่จะอวด

ที่พอเป็นจะให้อ่านได้ เป็นวายแบบจักร ๆ วงศ์ ๆ แต่ภาษาฟุ่มเฟือยมาก พร่ำพรรณนามาก เขียนสนองนี้ดตัวเองกับเพื่อนล้วน ๆ เลยส่งให้อ่านกันในวงเพื่อน เคยลงบอร์ดเล็ก ๆ แต่โดนบอกว่าอ่านไม่รู้เรื่อง ก็เลยยังไม่ลงที่ไหนเพิ่ม คิดว่าเขียนดองไว้เยอะ ๆ แล้วค่อยลงดีกว่า กูเขียนเรื่องนี้ช้าด้วยแหละ ลองเอาไปดูแล้วกัน ;-;

https://docs.google.com/document/d/1hu20TJ_pDpbzDSEtD3iOuhSOPDpH8MsQXnsH_wZ-l2w/edit?usp=docslist_api

>>616 กูจะไม่วิจารฯ์งานมึงนะ แต่กูมีเรื่องเล่าให้ฟัง

มีนักเขียนคนนึงบอกว่า เวลาเขียนงานสมัยใหม่ศัพท์ทีต้องสังเคราะห์อีกรอบแล้วเอามารวมเป็นประโยค มันอาจทำให้นักอ่านที่เกิดในยุคดิจิตอลรู้สึกไม่ใช่สิ่งที่เขาหา ที่ยุคสมัยก่อนศัพท์แสงเยอะได้เพราะคนไม่เร่งรีบเหมือนปัจจุบัน การอ่านศัพท์สูงคนที่อ่านได้และรื่นรมย์กับมันน่ะมี แต่คนกลุ่มนี้ตือส่วนน้อย ระดับอาจารย์หรือเอกภาษา ซึ่งต้องดูว่าคนกลุ่มนี้คือคนที่มึงต้องการจะสื่อสารหาเขาไหม ถ้าไม่ใช่ มึงต้องลองคิดใหม่ เขาว่ากันว่า คนเรามักอยากอ่านงานของคนที่มีอายุมากกว่าเสียส่วนใหญ่ ตีว่ามึงอายุ 30 คนที่จะเสพงานมึงควรอายุต่ำกว่านั้น นอกเสียจากว่าประสบการณืชีวิตมึงหนักหนาสาหัสแบบน้อยคนนักจะได้ได้เจอ อายุประสบการณ์มึงจะสูงกว่าตัวเลยปี และเมื่อมองไปที่อายุผู้รัยสารของมึง มึงคิดว่าภาษาที่ต้องสังเคราะห์หลายชั้น กับคำธรรมดาสามัญ อะไรจะจับใตได้มากกว่ากัน

อันนี้เผื่ออยากอ่านเล่น ๆ สกู๊ปเขียนไว้ตอนฝึกงาน มันเป็นออนไลน์พอดีบวกกับมันไม่ลงชื่อคนเขียนเลยพอจะให้อ่านได้ มีอีกหลายชิ้น แต่ขี้เกียจขุดแล้ว...

http://www.thairath.co.th/content/505497
http://www.thairath.co.th/content/510754
http://www.thairath.co.th/content/518027

>>618 เฮ่ยๆ กูจะบอกว่ากูเคยอ่านข่าวที่มึงเขียนนะ และกูว่ามึงเขียนดีละเพื่อนโม่ง 55555

>>617 เข้าใจที่สื่อนะ รู้ตัวเหมือนกันว่าที่แปะลิ้งค์ไว้มันอ่านยาก ภาษาประดิษฐ์มาก ๆ แต่ขอดีเฟนด์ตัวเอง เรื่องนี้เขียนตามใจตัวเองจริง ๆ ตอนนั้นมันมีฟีลเขียนเพราะอยากให้คนอ่านมาตลอด พอถึงจุดหนึ่งกูเขวอ่ะ เลยอยากเขียนแบบสนองนี้ด

เข้าใจความเป็นยุคโลกาวิวัฒน์ที่คนอ่านน้อยลง คนเสพอะไรที่เน้นความเร็วกระชับฉับไวมาก ๆ พฤติกรรมคนมันเปลี่ยนตามเทคโนโลยี กูเองก็อยากจะเขียนอะไรที่คนเจนนี้อ่านสนุกเหมือนกัน พยายามอยู่

ขอบคุณที่ชมเรื่องข่าวนะ 5555

>>609 กูรู้สึกคล้ายๆกันว่ะ ตอนเด็กๆรู้สึกสมองไบรท์มาก เขียนอะไรก็ลื่น ไม่ต้องสนอะไร พอเริ่มโตก็เรียนด้านเขียนๆนี่แหละ แต่พอจบมาแม่งเสือกความคิดหดเขียนอะไรไม่ออกว่ะ รู้สึกว่ากังวลไปหมด นี่จะอ่านรู้เรื่องมั้ย จะมีเหตุผลพอรึเปล่า มันหลุดโลกไปมั้ย บลาๆ ประมาณกูไม่สามารถปล่อยจินตนาการให้ไหลได้เหมือนเดิมแล้วว่ะ ก็พยายามไม่คิดมากนะ แบบอยากเขียนอะไรก็เขียน ทำให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาแก้ก็ได้แต่ก็ไม่สำเร็จซะที ปัจจุบันเลยไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน รู้สึกห่างหายจากการเขียนเหลือเกิน...

>>621 เหมือนกัน พอภาษาได้ที่ดันไม่มีไอเดียเขียนเรื่อง

นิยายถ้ายึดหลักเหตุผลมากไปก็หมดสนุกวะ
เพราะคนอ่านชอบอะไรที่มันเพ้อฝันหน่อยๆ หลุดจากกรอบชีวิตประจำวันบ้าง
แต่ถ้าเวอร์มากไปก็ไม่สนุกเหมือนกัน ภาษาเขียนถ้าอ่านยากมากมันก็ไม่สนุกอีก

>>618 จำได้ว่าเคยอ่านเมโทรมอล เขียนดี กูชอบ

กูเคยเขียนสารคดีไว้ แต่มันตีพิมพ์ในวงแคบแบบว่าหนังสือพิมพ์คณะ
อยากเผยแพร่วงกว้าง เคยติดต่อกับอิศราไว้ แต่มันจะไม่ออกมาเป็นสารคดีแบบนี้ เขาอยากได้เข้ม ๆ สไตล์อิศรา (ซึ่งกูยังรีไรท์ไม่เสร็จ T_T)
กูเลยเอาสารคดีที่เคยเขียนมาแปะในโม่งแล้วกัน

มันไม่ได้วางเลย์เอ้าท์ เป็นแค่บทความในหน้าเวิร์ด อันนี้กูคิดว่าตัวเองทำงานออกมาได้ดี
https://docs.google.com/document/d/16vH0KsjcJOFu1SOpfelGeSrpK_LwiN3Uzn8xpdZErE0/edit

แค่เสนอนะ อย่าด่า
คือ ตั้งกระทู้ใหม่เกี่ยวกะนักเขียนไปเลยดีมั้ย
มันชักไม่ใช่กระทู้หนังสือแล้วปะ

>>626 มีกระทู้แชร์ประสบการณ์นักวาดนักเขียนอยู่ในห้องนี้ล่ะ

>>627 อันนั้นกูว่ามันของนักวาดการ์ตูนมากกว่านะ

>>627 เห็นมันมีมู้สมาคมนักวาดนักเขียนข้างล่างนะ แต่กลายพันธ์เป็นนักเขียนอย่างเดียวแล้วมั้ง กูเคยไปถาม เค้าก็บอกให้มามู้นี้ดีกว่ายังมีเลย 555

>>628 ตอนแรกมันทั้งนักวาดนักเขียนแหล่ะ แต่ไม่ค่อยมีนักเขียน+นักอ่านไปเม้นกระทู้นั้น เอามาลงกระทู้นี้มีฟีดแบคมากกว่า จะลองตั้งกระทู้ใหม่แยกอีกทีก็ได้นะ แต่กูว่าก็ร้างเหมือนเดิม นักเขียนในเวบนี้ไม่เยอะขนาดนั้น

>>625 ถ้ามึงเข้ากระทู้นินทาเมดนินทาเลเยอร์ในห้องNetwatch กูว่าสารคดีของมึงคงโหดสัสจนลงเว็บข่าวอิสราได้สบายๆเลยว่ะ ถถถถ

กูว่ากระทู้เมดสนุกกว่านะ นายท่านมาเซตินี่ขวัญใจกูเลย

เห็นมึงเขียนแล้วกูก็นึกถึงตัวเองอยู่55 เมื่อก่อนกูเขียนแบบลื่นมากก ฟิตมาจากไหนไม่รู้เขียนหนังสือเล่มนึงจบภายในวันที่คิดพล็อตเลย แต่กูเขียนไปเขียนมากูก็เริ่มกลัวอะ เพราะกูเขียนโดยสัญชาตญาณล้วนๆ เป็นแค่เซ้นส์เลยว่าน่าจะจบตรงนี้ อะไรตรงนี้ ถ้าจะมีอะไรเพิ่มเติมก็แบบวางโครงเรื่องคร่าวๆ เขียนรายละเอียดโลกที่คิดไว้ อะไรทำนองนี้ แต่กูกลัวว่าซักวันสัญชาตญาณ เซ้นส์ตรงนั้นมันจะหายไปอะ เพราะงั้นกูเลยอยากแก้ไอ้เวลาเขียนตามใจตัวเองอะ กูกลัวว่าซักวันกูจะเขียนอะไรอีกไม่ได้..

>>632 กระทู้เมดนี่ถ้าเรียบเรียงดีๆ ตัดคำพูดหยาบๆออก กูว่าเอามาเขียนสารคดีได้เลยนะ มันสะท้อนด้านมืดของอาชีพที่ขายเด็กสาวหน้าตาน่ารักๆได้เลยล่ะ เหมือนสารคดีใน >>625 แค่เปลี่ยนจากดีเจการีน่าเป็นเมดคาเฟ่

รีวิวนิยายดอกปอปโดยพี่เว็บ โม่งคนไหนอยากตัดสินใจก่อนซื้อไปลองอ่านดูสิ กูเพิ่งเห็นในซีเอ็ดบ้านกู มีลดราคา 10% แต่กูขอผ่าน แพงไปสำหรับที่รองขาโต๊ะว่ะ
http://www.dek-d.com/writer/39607/
ว่าแต่ชื่อตัวละครเพกาซัสแม่งแปลกทั้งชื่อและนามสกุลเลยว่ะ มีแต่ชื่อกลางที่ปกติสุด

>>635 อยากซื้อมาอ่านนะ แต่ราคาเกือบ300กูซื้อไม่ลง เอาไปซื้อวรรณกรรมแปลคุ้มกว่าเยอะ แต่ถ้ามันลดซัก60%ก็น่าสนใจ

>>632 >>634 ไม่ใช่กูไม่อยากทำ เคยทำแล้วด้วยซ้ำ แต่กูในตอนนี้ยังเข้าไม่ถึงแหล่งข้อมูลจนทำให้เรื่องมันสมบูรณ์
ข้อมูลในโม่งไม่พอ ไม่มีน้ำหนัก ส่วนพวกนายท่านพอเวลาสัมภาษณ์จริง ๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะยอมให้สัมภาษณ์ แล้วพวกที่ยอมก็ตอบแบบเซฟตัวเอง
ร้านเมดยิ่งไปกันใหญ่ ไม่ตอบ คนที่ให้มาตอบก็ไม่ใช่พระราชา เมดก็ไม่ให้สัมภาษณ์ถ้าไม่อยู่ภายใต้การดูแลของร้าน
ติดต่อเองนี่หมดสิทธิ์ ทั้งคนที่ลาออกแล้วทั้งคนที่ยังทำงานอยู่ ทั้งที่บอกว่าจะปิดบังตัวตนให้ ไม่มีใครอยากคุยด้วยทั้งนั้น
แถมถ้ายอมคุยก็ตอบแบบเซฟมาก ๆ เพราะว่าไม่อยากมีปัญหากับทางร้าน กูมีข้อมูลบางอย่างแต่เปิดเผยมากกว่านี้โม่งแตกแบบเดินเข้าร้านไม่ได้แน่ ๆ
จะเก็บร้านเมดไว้ เผื่อว่าสักวันหนึ่งจะทำสกู๊ปเจาะลึก รอทำงานองค์กรที่มีอิทธิพลหรือว่าอุดมการณ์สูง ๆ ก่อน
เคยเสนอตอนทำไทยรัฐแม่งก็ไม่สน เพราะว่าไทยรัฐเคยโปรโมทให้ร้านเมดด้วยมั้ง

>>637 สัมภาษณ์กูมั้ย กูเป็นนายท่านขาประจำที่เล่นโม่งมาตั้งแต่มีกระทู้แฉร้านเมดแรกๆเลย
จริงๆกูเคยรวบรวมข้อมูลไว้เขียนบทความแนวนี้แล้วด้วย แต่มาเจอโม่งซะก่อนกูเลเยเล่าในโม่ง

>>636 โถ่ เอาไปซื้อวรรณกรรมไม่แปลคุ้นกว่าเยอะว่ะนาย

>>635 เพื่อนมันไม่ล้อแย่เหรอวะ ฝรั่งชื่อนายเพกาซัสนี่หาแทบไม่ได้เลยมั้ง

กูอยากอ่านนิยายที่เล่นกับ 4th Wall ว่ะ
มีเรื่องที่น่าอ่านไหมวะ ของไทยยิ่งดี

>>641 ที่คนเขียนแซวตัวละครในเรื่องไรงี้ป่ะ

>>642 แบบที่ตัวละครรู้ตัวว่าตัวเองเป็นตัวละครในนิยายอะไรแบบนี้น่ะ มีการหันมาคุยกับคนอ่าน อะไรแบบนั้นน่ะ

>>641 ของอิตาลี่นะ ตัวละครทั้งหกตามหานักประพันธ์ ไม่เชิงเล่นกับผู้อ่าน แต่ก็เป็นละครในละครเหมือนกัน

>>644 โห? นิยายที่ว่านี่ชื่ออะไรวะ?

(พวกที่ว่าเล่นกับ 4thWall เนี่ยถ้าเปรียบเทียบกับการ์ตูน ก็แบบพวกการ์ตูนแก๊กที่วิ่งทะลุกรอบ ไม่ก็แก้คำพูดในช่อง หรือแบบ Deadpool อะไรเงี้ย)

>>641 คู่แฝดต่างขั้ว ของ Jiro Akagawa สำนักพิมพ์siam inter books
มีฉากที่คนเขียนบรรยายตัวละครของตัวเอง มีแซวสถานการณ์ในเรื่องนิดหน่อย

แต่หนังสือเก่ามากแล้วว่ะ คงต้องหามือสอง

>>641 เป็นมังงะแทนได้มะ miyuki in wonderland ของ clamp เก่าแล้ว นางเอกวิ่งจากมิติหนึ่งไปอีกมิติหนึ่ง แต่ก็รู้ว่าตัวเองอยู่ในการ์ตูน หันมาคุยกับคนอ่าน เรื่องนี้อุดมไปด้วยสาวๆนุ่งน้อยห่มน้อยวาบหวิว แต่ไม่ส่อไปเรื่องใต้สะดือแม้แต่น้อย

>>641 มังกะ เรื่องวุ่นๆของนายซากุระ ของ Ryu Fujisaki เป็นส่วนสำคัญของเรื่องเลย บอกแบบนี้สปอยล์นะเนี่ย
(ไม่ใช่ไลท์)โนเวล Bakemonogatari หยอดมุขประปรายตลอดเรื่อง

>>645 http://readery.co/9786164061187

>>641 เพิ่งนึกขึ้นได้ "ละครแห่งชีวิต" ของหม่อมเจ้าอากาศดำเกิง ตัวละครก็พูดกับคนอ่านบ่อยเหมือนกัน
แต่ภาษามันเก่านะ(ยุคปฎิวัติ2475) ถ้าไม่ชอบนิยายแนวพีเรียดข้ามไปได้เลย

นึกถึงมังงะของอะดาจิ ตัวละครมีเล่นบ้าง แต่หลักๆตัวนักเขียนนี่แหละ ไปโผล่ในเรื่อง

มีเรื่องอะไรที่มันคล้ายๆหลายชีวิตของคึกฤทธิ์มั่งมะ แบบ...ฉายให้เห็นปูมหลัง วิถีชีวิตของแต่ละคนก่อนจะมาอยู่ในที่เดียวกันอะไรแบบนี้อะ

อยากอ่านอะไรเกี่ยวกับatheistอ่ะครับ
ใครพอมีแนะนำบ้าง ไทยก็ได้นอกก็ได้

>>653 the catcher in the rye ไม่ค่อยเกี่ยวกับ atheist เท่าไหร่ แต่พระเอกขวางโลกมาก มองโลกในแง่ลบ ไม่เชื่อพระเจ้าไรงี้ พวกฆาตกรโรคจิตในอเมริกาชอบเอาหนังสือเรื่องนี้ไปอ้างบ่อยๆเกี่ยวกับสาเหตุและแรงจูงใจในการลงมือฆ่า

>>654 ไม่ atheist แล้วจะแนะนำทำควยไร

>>653 Life of Pi

SE-EDแถวบ้านกูเอาหนังสือสตีฟจอบมาลดราคา 60% ว่ะ แปลกใจเหมือนกันที่มันขายไม่ออกขนาดนี้เลยเหรอวะ

>>657 มันพิมพ์มาเยอะเกินน่ะ

มมล. คือใครวะ โม่งรู้จักปะ เห็นในมู้พันทิป

>>659 มาร์มาเลท คดีดองหนังสือฟิควาย ไปตามอ่านได้ในห้องฟุ

>>660 ฝากความสมน้ำหน้าไปถึงห้องฟุด้วย
กูไม่อยากลดตัวไปเหยียบห้องนั้น

>>659 เป็นนักเขียนนิยายวายคนนึง ที่เปิดจองหนังสือเป็นบ็อคเซ็ต ราคาไม่ใช่น้อยๆ 1500-3000 นี่ล่ะกูไม่แน่ใจ ก็มีคนไปจองนิยายนางเกือบพัน ยอดรวมก็หลายแสนน่าจะถึงล้าน คนถามว่าจะพิมพ์จะจัดส่งเมื่อไหร่นางก็บอกว่าทำอยู่ แล้วก็หายต๋อมไป ต้องขู่ว่าจะไปแจ้งความ นางถึงจะโผล่ออกจากรูมาเป็นระยะ บอกว่าทำอยู่นะตะเอง แต่มันยังไม่เสร็จ ระยะเวลาน่าจะผ่านมาปีกว่าได้ นิยายนางก็ยังไม่เสร็จและไม่มีวี่แววว่าจะได้พิมพ์นะจ๊ะ

Ky แป้บ กูเพิ่งรู้จักsix words storyว่ะ เจ๋งกว่าเรื่องสยองสองบรรทัดอีก 555 แต่ท่าจะแต่งยากเหมือนกัน

>>662 ดูท่าจะไม่ใช่ครั้งแรกด้วยล่ะ...

>>663 ที่แต่งเรื่องในหกคำป่ะ กูชอบเรื่องนี้ "For sale: baby shoes, never worn"

>>662 บ็อกเซตตั้งสามพันเลยเรอะ กี่เล่มวะนั่น ทำไมแพงจัง ทำมือเองก็น่าจะไม่เกินสองพันนะถ้ามี 4 เล่ม

>>665 กูไม่เคยอ่าน แต่เห็นเขาบอกว่าสามเล่มมั้ง

>>664 เออ นั่นแหละๆ หกคำบอกทุกอย่าง ถ้าเป็นภาษาไทยจะใช้กี่คำดีวะ

ลองไปหาในอากู๋ เจอเพจด้วยว่ะ พอเรื่องถึงพันทิปรีบออกมาแถ-ลงเลย เจอแฟนคลับสาปส่งกันระนาว แสดงว่าพันทิปน่ากลัวกว่าบันทึกประจำวันสินะ...

>>668 หลายเรื่องนั่นล่ะ ถ้าไม่ไปถึงพันทิปก็กองอยู่อย่างนั้นนั่นล่ะ เครื่องสำอางเอย ร้านอาหารเอย บลา บลา ลงพันทิปแล้วดำเนินการเรื่องให้ทันที

>>668 เข้าไปอ่านละฮ้าฮา ส่วนใหญ่ด่ากัน ขอเงินคืนแต่ มีบางคนยังให้กำลังใจอยู่เลย 555

กระทู้ไหนอะ อยากเสือกด้วย

>>671 http://pantip.com/topic/34635577

>>672 อ๋อ กระทู้นี้เอง กูนึกว่ามีภาคต่อ
ขอบคุณมึงมาก

เฮ้อ.. ทีนิยายจีนเปิดจองก่อน โอนเงินก่อน รอตั้ง 3-4 ปีรอได้
แต่นี่แค่ครึ่งปี
อย่างว่า.. บารมีไม่ถึง

>>674 ใครบอกไม่มีคนด่า ตอนนั้นเจ๊หลินก็เกือบโดนฟ้องนะ น่าจะหนักกว่าอันนี้อีก

>>674 จำได้ว่ามีตั้งกระทู้โวยวายเหมือนกันนะ แต่จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว

ถามหน่อยนะ มันมีหนังสือเกี่ยวกับภาษาดอกไม้บ้างมั้ย

>>663 สบู่ตก ก้มเก็บ ตูดฉีก

>>662 อยากส่งเรื่องนี้ไปให้สรรพากรดูจัง มีวิธีไหนส่งได้บ้างน้า รายได้เกือบล้านนี่เสียภาษีเท่าไหร่ดี

>>679 กูก็อยากแจ้งเรื่องให้สรรพากรตรวจสอบเหมือนกัน กูเกลียดนักเขียนอยู่คนมันคุยว่ารายได้เกินล้านทุกปีแต่ไม่เคยเสียภาษี ใครรู้ว่าแจ้งยังไงบอกที กูเคยไปถามสรรพากรเขตบ้านกู เจ้าหน้าที่บอกแค่ล้านเดียวไม่มีใครตามเรื่องมันไม่เยอะแบบดาราหรือนักธุรกิจใหญ่ ตามเรื่องเสียเวลาเปล่าได้ค่าปรับเข้าหลวงน้อย

เงินได้พึงประเมินประเภทที่ 8 (10) การทำวรรณกรรม หักค่าใช้จ่าย ร้อยละ 75
งานขายได้1ล้าน หักค่าใช้จ่าย 75 เหลือ 250000 อยู่ในฐานภาษี 5% ว่ะ

Ky นิยายแฟนตาซีไทยมีเรื่องไหนได้แปลขายต่างประเทศบ้างวะ เห็นของนอกทั้งอังกฤษ ญี่ปุ่น ไต้หวันแปลเข้าไทยหลายเรื่องแล้ว หรือไม่มีเลยสักเรื่อง (คนไทยแต่งตั้งหลายเรื่องมันก็น่าจะมีหลุดไปบ้างนะ)

>>653 มาเห็นช้าไปหน่อย แต่ถ้าอยากอ่านอะไรที่เป็นAtheist ก็แนะนำหนังสือและผลงานของ Carl Sagan แล้วกัน
ที่หาง่ายสุดก็หนังเรื่อง Contact ที่สร้างจากนิยายที่แกเขียน (มีจุดต่างกันบ้าง แต่ประเด็นที่ต้องการจะสื่อยังครบถ้วนอยู่ในหนัง)
นางเอกเรื่องนี้เป็น Atheist

>>682 ก็เมอร์เมด แอพเพรนติสอะไรนั่นของสนพ.นานมีไง คนแต่งชื่อเปาะเปี๊ยะ นามปากกาเพียเรตต้า ดอว์น
อ้อ เคยได้ยินสนพ.พูนิก้าเคยเล่าว่าการินก็มีแปลไปขายที่มาเลเซียนะแต่หาข่าวไม่เจอเลย 555

>>684 การินถ้าจำไม่ผิดนั้นฉบับการ์ตูนนิมึง

>>685 อ่อ เหรอ แต่พอกูอยากหาข่าวเพิ่มเติม ทำไมไม่เคยเจออะไรเลยวะ 55

>>684 เมอร์เมดเขียนเป็นอังกฤษก่อนนะ ฉบับไทยสุมาลีแปล

>>687 เขียนเป็นอิ้งนี่คือเค้าเขียนส่งเองรึไงวะ ถามจริงๆ คือน้องเค้าก็เก่งนะแต่แบบ...อีกใจก็นึกว่าลูกคนรวยก็ดีงี้แหละยังไงว่ะ 555

ว่าไปไอ้เรื่องเมอร์เมดนี่เป็นไงมีใครได้อ่านบ้าง กูจำได้เห็นเมื่อก่อนมีคนอวยมากกก แต่เหมือนเห็นเม้นในโม่งจากมู้นึงบอกว่าห่วย ตกลงเป็นไงวะ

>>688 ถ้าจำไม่ผิดน้องเค้าเรียนนานาชาติหรือเรียนเมืองนอกมั้ง ก็อย่างที่มึงคิดอ่ะบ้านรวยซะอย่างอะไรๆก็ง่ายไปหมด

อีดอกปอบก็เหมือนกันบ้านรวยเลยWanna be เป็นนักเขียนได้เรื่อยๆ ถ้ามันไม่รวยคงเลิกงานเขียนมาเป็นมนุษย์เงินเดือนไปแล้ว

มีใครอ่าน got เล่มหกยัง น้องซานช่าเขาทำตัวเป็นผู้เป็นคนขึ้นบ้างมั้ย มีความฉลาดอะไรเพิ่มรึเปล่า