Last posted
Total of 1000 posts
กรุมาล่ะ กรุจำคนวาดผิดไม่ใช่คนที่ 2 วาดมาตคอสให้ (กรุย่อลิงค์ไม่เป็น กรุขอโทษ...)
https://www.facebook.com/SatapornFantasy/photos/pb.425699017472124.-2207520000.1436541764./619341438107880/?type=3&src=https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/1383655_619341438107880_287970964_n.jpg?oh=5a010c43306b75cddfa1a1e1e9993fd7&oe=5622104A&__gda__=1444616905_bd91fc069de6533f6b1b8a0b5b3b66bb&size=657,960&fbid=619341438107880
แล้วในระหว่างที่กรุขุดอยู่ ไอ้รูปที่เมิงเห็นนั่นแหละมาตคอสเขา ของซีซั่นจะเป็นคนถือหอก
https://www.facebook.com/SatapornFantasy/photos/pb.425699017472124.-2207520000.1436541750./663994716975885/?type=3&src=https://scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/67841_663994716975885_334733255_n.jpg?oh=a60497fd1cb9870d02344997260f551e&oe=562905EC&size=960,639&fbid=663994716975885
ว่าแต่ตกลงคนเขียนเวพอนชื่ออะไรวะ 55 มีมาสคอตของตัวเองแบบนี้ มันเป็นหนึ่งในตัวทำเงินของสนพ.สินะ งานมันคงล่อเด็กเห่อหมอยได้ตรึมอะ ยิ่งบวกนักวาดคนดังเข้าไปอีก
ไม่รู้กูคิดไปเองมั้ย แต่เหมือนคนเขียนแม่งอวยคนวาดจัง เห็นในเฟซนี่ลงแต่รูปที่เค้าวาดให้ กูจำได้ว่าของนักเขียนคนอื่นที่คนนี้วาดปกให้ยังไม่เห็นจะลงเยอะอะไรขนาดนี้เลยนะ
กูคิดนะ ไอ้การใส่เสียง เปรี้ยง ตูม นี้กูไม่รำคาญหรอกถ้าหลังจากนั้นมีบรรยายเหตุการณ์ต่อ มันเหมือนเป็นวิธีให้คนอ่านอินแบบหนึ่ง ถึงส่วนใหญ่จะใช้แค่เปรี้ยงแล้วจบก็เถอะ
แต่ไอ้ที่กูรำคาญที่สุดกลับเป็นการแทนตัวคนด้วยลักษณร่างกายบ่อยๆ แบบมึงเรียกชื่อเถอะ
ชื่อตัวละคร เขา ชายหนุ่ม ชื่ออาชีพ (ถ้าไม่ซ้ำซากอ่ะนะ) เรียกเป็นกรรม (Ex.คนถูกถามสะดุ้ง) บางทีก็ถ้าอยู่ในบริบทเดียวกันก็ไม่ต้เองพูดชื่อก็ได้
>>646 กูพอเข้าใจมึงนะ กูก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับสรรพนามชายผมสีx ชายตาx (นอกจากแบบที่กูยกมาอ่ะแหละ) ร่างโปร่งร่างเล็กร่างสูงนักหนานะ ขอแค่อย่าเอามาติดๆกันในย่อหน้าเดียว แบบร่างสูงคว้าเสื้อของร่างบางเอาไว้แน่น มือของร่างสูงกระชากจนทำให้ร่างบางต้องเซเข้าหาแผ่นอกของร่างสูง ร่างร่างร่าง งี้กูไม่อ่าน ห่าน เรียกชื่อบ้างก็ได้ 5555
กูเคยเจอนิยายเรื่องนึง ใช้คำว่าอีกฝ่ายบ่อยมาก ยิ่งย่อหน้าเดียวมีตั้งสามสี่รอบ อ่านละงง
ถ้ากรุใช้ชายหนุ่มผู้มีผมสี xx และบลาๆ ดวงตาสี xx เป็นการเปิดตัวตัวละคร ไม่เวิ้นใช่ปะ คือกรุกำลังกังวลเรื่องนี้อยู่
แล้วถ้าบรรยายแบบจัดเต็มในตอนเปิดตัวมันเว่อปะ กูชอบทำมาก เพราะหลังจากนี้กขี้เกียจบรรยาย
อ้อ ถ้ากูลองใช้ร่างบางแบบนี้ได้ป่ะ
เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น เงาร่างบอบบางของคนคุ้นเคยปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขา นัยน์ตาสีฟ้าอ่อนโยนสบเข้ากับดวงตาสีทองที่ยังสับสน ก่อนที่สาวน้อยจะยิ้มหวานให้เหมือนเช่นเคย
ประมาณนี้อ่ะ แบบกูขี้เกียจบรรยายละเอียดเเต่กลัวคนอ่านจำสีผมสีตาตลค.ไม่ได้เลยมาแทรกไว้แบบนี้ อันนี้เรียกเว่อไปมั้ย //ด้นสดเมื่อกี้
ใช้ให้ถูกจังหวะและบริบทมันก็ดี แต่ใช้บ่อยๆมันเปลืองคำ เปลืองตัวอักษร เป้นน้ำไม่ใช่เนื้อ ไม่มีความสำคัญจะต้องอ่าน เคนะ
กูเองก็ใช้นะ ตอนเปิดเรื่อง แต่กูจะเป็นพวกไม่ค่อยให้รายละเอียดจินตนาการตัวละครว่ะ ชอบบอกคร่าวๆ อย่างสมมติตอนต้นเรื่องก็ประมาณ
เขาจัดเป็นผู้ชายที่ตัวเล็กอยู่ หรืออาจจะมาตรฐานก็ได้ ถ้าไม่มองจากสายตาผมผู้สูงเกือบร้อยแปดสิบเซนต์
ดวงตาเรียวเหมือนแมวมองมาทางผมอย่างไม่สบอารมณ์นัก เมื่อรู้สึกตัวว่ามีผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับงานอดิเรกของตนเองมายืนอยู่ด้านหลัง มือเล็กๆที่ขาวซีดถือหัวของน้องสาวผมอยู่ เพราะทำอะไรไม่ได้อีก จึงได้แต่ถอนหายใจ มองดูคนตรงหน้า แล้วเดินตรงไปจิกหัวของเขาขึ้นมา "ทำอะไร" ผมถามเพียงสั้นๆ นึกสงสัยว่าเส้นผมสีน้ำตาลที่ติดมากับมือนั้น เป็นของน้องสาวผมหรือของคนตรงหน้ากันแน่
อะไรงี้ จะได้บรรยายรวบทั้งพระเอกกับตัวละครอื่น 55
ไอ้คำว่า Show,don't tell นี่คือประมาณไหนวะ
มีตัวอย่างมั้ย อยากเห็นภาพชัดๆอะ
https://www.facebook.com/readery/photos/a.440123146095283.1073741828.134310463343221/830717137035880
ฟัคไดอารี่ไม่ผ่านรอบแรกนะครับ 555
>>662 กูนึกถึง "ตลิ่งสูงซุงหนัก" เข้าชิงพร้อมกันกับแม่เบี้ย กูชอบแม่เบี้ยมากกว่า ตลิ่งสูงดูเรียบๆไปหน่อย พอนักเขียนคนนี้ได้รางวัลกูก็ไม่เคยเห็นงานของเขาอีกเลย จนบางทีกูก็นึกในใจว่า ระหว่างนักเขียนที่ผลิตงานกากๆออกมาแต่ขายได้ อย่าง ดอกปอบ สแตมป์เบอรรี่ ฮิเดโกะ กับนักเขียนที่ชนะซีไรต์แต่คนไม่รู้จักแถมผลิตงานออกมาไม่กี่ชิ้น กูว่าถ้ากูเลือกได้กูเลือกอย่างแรกว่ะ ทุนนิยมนี่มันเหี้ยจริงๆ
>>663 อะไรที่มันไม่ตอบโจทย์ของตลาดก็ได้แต่รอวันตายอะมึง กูลองพลิกๆดูแจ่มใสนี่สำนวนค่อนข้างแย่นะ พล็อตก็งั้นๆ ปิ๊งรักแม่งแทบทุกเรื่อง กูลองมาคิดดูว่าถ้าปรับพล็อตให้แน่นกว่านี้แม่งน่าจะห่วยกว่าเดิม เพราะสำนวนมันห่วยไป ไม่เอื้อต่อการเล่นอะไรหนักๆ ส่วนถ้าปรับสำนวนให้ดีแต่พล็อตเดิมนี่จะกลายเป็นน่าเบื่อสัสไปเลย
สรุปคือสำนวนห่วยต้องคู่กับพล็อตห่วยเท่านั้นจึงจะขายได้ นี่ละค่ะ คุณค่าที่คุณคู่ควย
เดี๋ยวๆ เล่นอะไรกัน 555555
นิยายเรื่องไหนทำกูจำชื่อตัวละครได้แม้ว่าจะผ่านไปแล้วหลายปีแสดงว่าเด็ด
แต่นิยายอีดอกปอบนี่แม่งกูเกลียดผลงานมันแต่จำชื่อพระเอกมันได้แม่นยำมาก
เพื่อนโม่ง มาแชร์กันเถอะ ตั้งแต่ที่อ่านนิยายมาจนถึงปัจจุบัน พระเอก นางเอก ตัวประกอบ ตัวร้าย พล็อตที่เป็นความประทับใจที่สุด ทั้งหมดนี่ไม่ต้องมาจากเรื่องเดียวกันก็ได้ จะนิยายไทย เทศ เป็นเล่มแล้ว หรือบนเน็ต อธิบายประกอบด้วย
สถาพรลด80%ที่เมกะบางนา สหายโม่งมึงมีนิยายแนะนำมั้ยวะ
สถาพรที่กูแนะนำมีเรื่องเดียว...จอมคาถามหาติ๊งต๊อง
รีเลชั่นสนุกไหมวะเห็นคนในทวิตเตอร์กูอวยๆ
ชื่อเต็มๆมันอะไรวะ Relation
พวกมึง สนพ.คัมออนยังอยู่มั้ยวะ กูดูเวบผ่านๆ เหมือนจะหากินกับเยสออร์โนอย่างเดียวเลยว่ะ
กูยังรอคนมาตอบ673 อยู่นะ เผื่อจะได้ไปตามส่องบ้าง
ส่วนตัวกูไม่ได้หยิบนิยายมานาน ยังนึกที่สุดของตัวเองไม่ออก
ที่นึกออกตอนนี้คือท่านมัธธายน์จากผู้เสกทราย ฉากที่เจอเอสตราครั้งแรกตอนเฮียนอนพะงาบๆอยู่ริมน้ำ
ตอนนั้นกรี๊ดมากขนาดอยากวาดแฟนอาร์ตให้(สำหรับกูผู้มีงานประจำหนักโคตร ไม่เคยนอนพอ นี่คือกรี๊ดมากแล้ว) แต่พอหายเห่อหนักมานั่งๆคิดดูแล้ว สาเหตุที่กรี๊ดน่าจะมาจากเฮียแกตรงสเป็กกูอยู่แล้ว(ชอบคนพิการสู้ชีวิต) แถมยังชอบฉากบาดเจ็บอีก(อันนี้ดูโรคจิต แต่ชอบอ่ะ) มันลงตัวพอดีเลยชอบมาก
คนอื่นที่ชอบคือเอี้ยก้วย(เก่าโคตร อ่านตั้งแต่เด็ก สมัยยังประทับใจคาร์ง่าย) หรือกูชอบเพราะมันแขนขาด กูก็ยังไม่แน่ใจตัวเอง = =
พวกมึงมีใครส่องนิยายของ Talent แล้วบ้างวะ? กูลองไปอ่านเรื่อง The sun and satan มาแล้วไม่ค่อยถูกใจเลยว่ะ
แอตล่าตาย กูเสียใจมาก
กูเกลียดนกฮูก แม่งขี้อวดหลงตัวเอง พอมีคนวิจารณ์แม่งแคปมาด่าในบอร์ดนักเขียน มีคนบอกเรื่องภาษาไม่รู้กี่รอบก็ไม่พัฒนา แต่เนื้อเรื่องพอดูได้กว่าคนอื่น พูดให้ถูกคือคนอื่นกากมากกว่ามันเลยดูดีไป
ไอ้ ทาเล้นท์นี่มีเรื่องทั้งหมดกี่เรื่อง ของใครมั่งวะ คนใจดีช่วยลิสต์ให้กูหน่อย 555
ทาเล้นแม่งมีหกคน แต่มีหลายเรื่องเว้ย เท่าที่กุเห็นแม่งมีเจ็ด
ไม่รุ้ กุอ่านแค่ กำเนิดจักรพรรดิ สัสแม่งประกาศดองเรื่องไปแล้วด้วย
ที่แน่ๆคือทุกเรื่องของไอ้พวกทะเล้นนี่จะมีโพลล์ถามเพศกับอายุคนอ่าน แม่งต้องเป็นแผนการตลาดอะไรสักอย่างแน่ๆ ไปกดมั่วกันเถอะ
ทะเล้นที่เมิงพูดถึงใช่ทะเล้นเดียวกับที่เอาของบริสมาแปลต่อเปล่า???
กูอ่านเรื่อง The Sun and Satan ..ดุจตะวันกับซาตาน [TALENT] แล้วยอมแพ้ตั้งแต่บทนำเดี๋ยวว่าจะไปตามอ่านตอนหลังอยู่ถ้ากูอ่านต่อไปได้
เปิดบทนำมาด้วยว่า นางเอกชื่อดุจตะวันสอบเสร็จ นางบ่นว่า ข้อสอบโลกมนุษย์่ง่ายจุง แค่ท่อง ๆ จำ ๆ ก็ได้แล้ว แล้วนางก็ไปอ้อนแม่นางซึ่งแม่นางเป็นคนญี่ปุ่นชื่อ ฮิคารุ มณีรัตน์ เป็นปีศาจจิ้งจอกไฟที่เก่งมากจนได้ชื่อว่าเป็นธิดาอัคคี ส่วนตัวนางเอกเป็นปีศาจจิ้งจอกขาว มีความสามารถคือปลอมตัวเป็นมนุษย์ได้แนบเนียนกับความจำเป็นเลิศ แล้วก็ตัดไปตอนที่แม่บอกให้ไปเรียนที่โรงเรียนสอนปีศาจ ซึ่งนางก็ง้องแง้งบอกว่าไม่อยากไป กลัวปีศาจ นางไม่มีอะไรเลย บ่นเหมือนแม่งเป็นมนุษย์ไม่ใช่ปีศาจ
กูเลยพอเลิก แต่กูดูแล้วมันแนวรัก ๆ ว่ะ แค่คนเขียนบอกว่าเรื่องมาแนวดาร์กแต่มีมุขตลกแทรก ใครอ่านมากกว่ากูมาบอกกูได้น่ะ เดี๋ยวกูลองไปอ่านต่อก่อน
>>714 นางเอกจะโดนเปิดซิงโดยตัวร้าย //กุไม่ได้อ่านทั้งเรื่อง แต่เปิดอ่านตอนที่มีเม้นท์นี้เลยเจอ คนเขียนบอกว่า เป็นไปไม่ได้ที่พระเอกจะมาช่วยทันเสมอไปแบบในละครไทย แล้งนางเอกดันไปปักธงลูกน้องตัวร้ายที่พานางมา ลูกน้องเลยพาหนี เจอเพื่อนร่วมชั้นมาช่วย ฝั่งพระเอกยกทัพมาตบกับเทพที่เป็นตัวร้ายเพื่อเหตุผลอะไรสักอย่างที่สำคัญมากๆกับช่วยนางเอก ตายไปหลายศพ นาลเอกสะดุ้งตื่นขึ้นมาพบว่ามันเป็นนิมิตที่ลูกแก้วพยากรณ์แสดงให้นางเห็น นางไปเตือนพระเอก ปิดฉากด้วยฉากหวานๆสไตล์นิยายรักทั่วไป
กูจำได้ว่ามีโม่งบ่นเรื่องบรรยายก็อกน้ำกับสอนแต่งหน้าอะไรเนี่ยแหละ 5555 อย่างแต่งหน้า ตามเรื่องบอกรีบๆ ดันมีเวลาอธิบายเครื่องสำอางกับขั้นตอนการแต่ง คือ...
>>718 กูกำลังพยายามหาให้อยู่ ขอบคุณกูซะ
แต่ยังไม่เจอ เอาไอ้นี่ไปอ่านก่อน http://writer.dek-d.com/cmch3rry/story/viewlongc.php?id=1175122&chapter=2
ส่งการบ้านกูด้วยว่ารู้สึกยังไง
เชี่ยกูโพสผิดกลุ่ม เท่ากับกลุ่มนี้ ว่าง่ายๆ ก็ออกมาชนกับสำนักพิมพ์เก่าของบอกอคนนั้นชัดๆ โม่งคิดว่าผลของสงครามตุล่นี้จะเป็นไงวะ
>>718 กูเจอแล้วนะแต่ขี้เกียจแคพ เอาลิ้งไปแล้วกัน อ่านๆดู http://writer.dek-d.com/cmch3rry/story/viewlongc.php?id=1175122&chapter=6
>>718 อันนี้มีสองอันเลยมึง แคบเสร็จสรรพ 555
https://fanboi.ch/netwatch/1728/279/
>>722 มึงตัดหน้ากู
>>719 >>723 ส่งการบ้าน 5555 กูไม่รู้แล้วว่าควรส่งยังไงส่งทั้ง 2 คนเลยแล้วกันน่ะ กูอ่านแล้ว หัก 1 แต้มโทษฐานไม่เว้นบรรทัดเลย อีผี ปวดตามาก อ่านวิธีนับเวลาแล้วปวดหัวแทน ถ้ามึงคิดให้มันดูดีไม่ได้ก็ควรใช้เวลาปกติแบบเดิมไป จุดที่เจอแล้วหงุดหงิดเป็นจุดนี้ จากรุ่งกลายเป็นยาม มึงผ่านมายังไม่ถึงบรรทัดเลยมึงเบลอสับสนแล้วเหรอ แล้วก็จุดที่เป็นก็อกน้ำอันนี้กูว่าแม่งบรรยายเยอะแยะไป แต่จุดที่อยากบ่นคือจุดสอนแต่งหน้า กูว่าโม่งในนี้อยู่ในวัยแต่งหน้ากันเยอะแล้วล่ะ หรือต่อให้มึงเป็นโม่งผู้ก็น่าจะเคยเห็นแม่ พี่ น้อง หรือคนข้างตัว อายไลเนอร์นี่กูว่ากรีดไม่ง่ายน่ะ เขียนคิ้วด้วย เวลาเขียนต้องมานั่งส่องอีก คิ้วกูได้รูปมั้ย คิ้วเอียงไหม แม่งเท่ากันไหม มึงชำนาญขนาดไหนมึงก็ต้องให้เวลากับตรงนี้ล่ะ แต่ถ้ามึงจั่วหัวว่า "รีบ" มากสุดกูให้สำหรับกูว่ากูทำได้แค่ทาแป้งเท่านั้น เผื่อเวลาเกลี่ยแป้งให้เนียนด้วย เอ้า
บ่นยาวเหลือเกิน 5555 อ่านส่วนอื่นแล้วกูยังงง ๆ ว่าทำไมลิลิธต้องเป็นน้องซาตาน แต่เดาได้ล่ะว่านางชอบซาตาน? นางเอกได้รับอภิสิทธิ์มากเกินไปว่ะ พระเอกเล่นเป็นเจ้าของสถาบันงี้ แต่ยังดีหน่อยเรื่องชื่อที่ชื่อเล่นนางเอกแม่งเป็นคำอิ๊งค์ เลยพอถูไถไปได้ ถ้ามาแบบดุจตะวัน แล้วรอบตัวมีแต่คนชื่อิ๊งค์ กูว่าประสาทตาย
เอออ่านอันนี้แล้วนึกถึงนิยายของ Pinkdevil แต่อันนั้นนางเอกเป็นมนุษย์
กูให้อีกนิดกูรู้สึกว่ามันเป็นนิยายแจ่มใส แล้วน่าจะอยู่หมวดรักแฟนตาซีมากกว่า กับช่วงส่องหานิยายเด็กดีกูเคยเจอว่าเรื่อง Erikka อะไรซักอย่างก็อยู่หมวดรักแฟนตาซี แล้วเขานัดกันย้ายมาแฟนตาซีเหรอวะ?
ใช่ๆ กูว่าตัดแปะเยอะอะ เหมือนอ่านนิยายหลายเรื่องยรวมกัน แต่ไม่มีอะไรเป็นออริจินอลเลย ปล. กูไม่แน่ใจแต่ช่วงนี้กิ่งน้าแอบตอบอยู่มู้นินทาเด็กดวกอยู่ป่าววะ 555
พวกมึงได้ไปดูนิยายของทาเล้นเรื่องไหนบ้างป่ะวะนอกจากของกิ่งน้า กูส่องมาบางคนแม่งเสือกทิ้งเรื่องเดิมแต่งเรื่องใหม่กะปั่มวิวแน่ ฉลาดชิบหายทีมนักเขียนหรือนักการตลาด สัส
>>731 ไม่ได้อ่าน
>>732 เดจาวูกันไปเองม้าง เพราะส่วนมากที่พูดกันไม่ได้อ่านสักเรื่อง
แล้วเคยมีเคสมาแล้ว เพราะงั้นเวลาเขียนนิยายจะไม่อ่านเรื่องอื่นเลย คิดไรไม่ออกจะดูอนิเมไม่ก็ดูซีรีส์ฝรั่ง
นิยายไม่มีตัดแปะเรื่องไหนทั้งนั้นนะ
ระวังพอสมควร แต่ที่บังเอิญไปเหมือนอะไรยังไงคือไม่รู้จริงๆ เพราะเรื่องที่พูดมาก็ไม่ได้อ่าน เว้นแฮร์รี่ แต่เข้าใจกูบ้างงง นางเอกมันต้องเข้าโรงเรียน ไม่ให้มันไปซื้อของแล้วให้กูทำไงงง สงสารกูเถ๊อะะ คือมันก็ต้องเหมือนบ้างเรื่องแพทเทินตรงเน้TwT
ส่วนมู้นู้นไม่ได้ตอบบ่อยนะ ตอบเฉพาะเวลามีคนซัมม่อน เห็นที่นี่ซัมม่อนบ่อยเลยแวะมาตอบให้
>>734 นี่ก็สวัสดีทุกมู้ แต่คราวนี้สวัสดีพลาดนะ ผิดคนละ
มีอะไรอยากรู้ก็ถามได้ แต่ตอบรึเปล่านี่อีกเรื่องนา...
ขอบคุณสำหรับการติชม เพราะงานมันต้องรีไรท์อีกเยอะ จะพยายามเอาไปปรับปรุง
บรัยส์
>>737 สวัสดีครับคุณกิ่ง แต่ถ้าอยากจะแก้จริงแนะนำว่าบทที่ซื้อของควรแก้ใหม่หมดนะครับ คือที่มันเหมือนไม่ใช่การซื้อของนะ แต่อารมณ์นางเอกนี่อ่านแล้วได้อารมณ์ตรอกไดแอก้อนมาก มากขนาดที่ว่าร้านที่ไปร้านแรกยังเป็นร้านตัดเสื้อ(ถ้าไม่นับกริงส์ก็อต)
แล้วก็ไม่จำเป็นต้องบอกว่าวิ่งชนที่กั้นเหมือนกับนิยายเรื่องหนึ่งวิ่งเข้าไปในชานชาลาอะไรนั่นหรอกนะครับ มันยิ่งส่อน่ะ
รักนะครับ จุ๊บ
>>738 บอกตามตรงว่าจำไม่ได้แล้วนะเนี่ยว่ามันเรียงร้านยังไง= =
จำได้แค่ไปซื้อของที่ตรอก เพราะไม่ได้อ่านมาเกือบสิบปีแล้ว
ถ้าตรงไหนปรับได้ก็จะปรับดูแล้วกันนะ
ส่วนอันนี้ตอบรวมๆ
เรื่องงานน่ะ มีอะไรคุยกันได้ค่ะ จะเฟสมาคุยดีๆเลยก็ได้ พูดในโม่งบางทีก็ไม่เห็นนะ
นานๆเข้าทีเวลามีคนเรียกให้มาดู อะไรแก้ได้จะได้ปรับให้ค่ะ
หรืออะไรที่ไม่จริงก็จะได้คุยกันตรงๆ อย่างอันเลิฟมอนเตอร์เนี่ย ไม่รู้เรื่องเลย ไม่รุจักด้วย= =
ฉากเถาวัลย์นั่นคิดขึ้นมาแบบมึนๆเพราะไม่รู้จะใช้อะไร
ที่ติมาก็ดีนะ จะได้รู้แล้วไปพัฒนาต่อ เพราะนี่ก็เรื่องแรกๆ ไม่ได้เก่งมากอยู่แล้วค่ะ
แต่เพลาๆหน่อยก็ได้ ตะเตือนไตTwT ช่วงนี้ชักจะเป็นที่รักบ่อยเกินไปแล้ววว
ละก็บางคนที่ข้อมูลวงในเกิ๊นนน ระวังโม่งแตกนะ ด้วยความปรารถนาดี
เรื่องบางเรื่องรู้กันไม่กี่คน วงในด้วย นับหัวได้เลย
เอามาป่าวประกาศแบบผสมกันระหว่างสิ่งที่รู้มากับคิดเอาเองนี่ไม่ดีนา~
เพราะที่พูดมีทั้งจริงและมั่วปะปนอยู่= ="
นี่ไม่ได้มาไฝ้ว์นะ คือมาตอบเฉยๆ เหมือนที่เคยไปตอบห้องนู้นแหละ
รักได้ ชังได้ ด่าได้ แต่อย่าพูดถึงบ่อยสิ จามทั้งวันเลยTTwTT
ขอบคุณที่อ่านงานด้วย
บรัยส์~
แปะลิ้งจะผิดมั้ย เอาเป็นมึงหาในบล็อก hamster428 ที่เป็นคนแปลสามชาติฉบับอังกฤษ
มีคนไทยเอามาแปลอีกทีแต่กุหาไม่เจอ
เผื่อคนอยากเสือกแต่ไม่อยากอ่านภาษาอังกฤษ
สรุปคือถังชีลอกงานต้าเฟิงกวากั้วซึ่งเป็นคนเขียนนิยาย BL
ต้าเฟิงเขียนงานตั้งแต่ 2007 แต่ป่าท้อออกมา 2008-2009 เหมือนเป็นเรื่องมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วในกลุ้นคนอ่านนิยายของจีน แค่มันไม่เป็นข่าวใหญ่โต
มึงไปอ่านที่เขาโพสกันเอาในลิ้งที่กูบอกไป แต่ง่ายๆคือถังชีบอกว่าแค่ติดสไตล์การเขียนมาเฉยๆ สองเรื่องนี้เป็นแนวเทพเซียนเหมือนกัน ที่เห็นตัวเขียวๆแดงๆในบล็อกคุณแฮมสเตอร์(คนแปลป่าท้ออังกฤษ) คือที่เขาแปลคนที่เอาทั้งสองเรื่องมาเทียบ พวกมึงควรอ่านเอง คุณแฮมบอกนี่แค่ส่วนเดียว ที่จีนมีคนขุดมาอีกเยอะ
ตอนนี้เขาเลยเชื่อว่าถังชีลอกงาน เลยเอาที่แปลในเว็บตัวเองออกเพราะไม่อยากสนับสนุนขี้ลอก
แถมเห็นว่าคุณต้าเฟิงไม่อยากฟ้องเพราะที่จีน BL เป็นเรื่องต้องห้าม ขึ้นศาลไปก็แพ้เปล่าๆ
กูสรุปให้แค่นี้นะ เจ้านายเหล่กูแล้ว
เรื่องที่ป่าท้อไปก๊อปมาชื่อเรื่องอะไรวะ อยากรู้เลย กราบโม่งบอกกูที
<<751 Taohua Zhai 桃花债 or Debt of Romance แต่มันเป็น BL นะ เท่าที่ดูคือไม่ได้ก็อบพวกเซ็ทติ้งนะ แต่มีพวกคำพูดและอีเวนท์หลายๆ อย่างที่มีกลิ่นอายน่ะ
>>754 จริงกูชอบคู่พี่ชายนางเอกมาก แต่ตอนนี้คือไงดีกูอยากอ่านต้นฉบับเจ้าของความคิดไอเดียดูมาก ว่ามันเป็นยังไง
ว่าแต่ คือไปเผือกมาแล้ว ขอพูดหน่อย เงิบแดก แบบนี้จะเรียกว่าลอกมาบางส่วนก็ได้นะ ไม่สิกูว่าลอกมาเยอะพอสมควร ทั้งฉากพระเอกไปเกิดใหม่
ป่าท้อ แท่นประหารเซียน แอบสงสารเจ้าของต้นฉบับBLเลยว่ะ รึว่าตอนสมัยถังชียังไม่รู้ความอย่างนางว่าเขียนเล่นๆแต่ไม่คิดว่ามันจะดังทำหนัง
ติดชาจนิยายขายดีวะ อ่อเงิบอีก เห็นคุยๆว่าต้นฉบับมหาเทพตงหัวอาจจะได้รับต้นแบบมาจากเรื่อง 思凡 ด้วยวะ
แปะปกทั้ง2เรื่อง 思凡
http://imgur.com/ghU1mdn
เรื่อง 桃花债
http://imgur.com/xRTIw4y
กูสนใจเรื่องหนี้ดอกท้อ ถ้ามีแปลออกมาขายก็ดีนะ แต่จะเกิดดราม่าว่ามีการลอกเลียนรึเปล่าวะนั้น
เพื่อนโม่ง ถ้ากูมีดอกปอบกับสแตมป์เบอรี่เป็นไอด้อล อยากแต่งนิยายหลอกเด็กไม่สนคุณภาพ เน้นขายให้ได้เยอะๆ มีแฟนคลับไร้เดียงสาไม่เข้าใจว่าขยะวรรณกรรมคืออะไรมาคอยซื้อ กูควรเริ่มจากอะไรดีวะ
เอาจริงที่งานพวกนั้นขายได้ก็เพราะมันตลาดเด็กวัยรุ่นด้วยส่วนหนึ่ง แต่อีกอย่างคือมาก่อนว่ะ พอมาตอนนี้มันเป็นของติดตลาดแล้วคนก็แห่เขียน(เช่นแนวออนไลน์)ทีนี้กูไม่รู้มึงมีฝีมือเท่าไร แต่มึงจะเจอกันคู่แข่งจำนวนมาก งานมึงจะกลายเป็นของที่ ที่ไหนๆก็มี อาจมีติ่งตามมึงนะแต่คงไม่เยอะหรอก
>>761 ถ้าใช้ตรรกะนี้ อีกไม่เกิน 5 ปี นักเขียนเบี๊ยวๆทั้งหลายจะตายห่าไปจากวงการซินะ เพราะ 1.เด็กรุ่นใหม่ไม่รู้จัก และไม่จำเป็นต้องซื้องานมาอ่าน งานแนวนี้หาอ่านในเน็ตได้ 2.แฟนคลับกลุ่มเดิมเมื่ออายุมากขึ้นก็เลิกอ่าน
ในที่สุด ดอกปอบ ก็กำลังจะตาย อ่าห์ กูจะรอวันนั้น
>>763 มึงไม่ต้องห่วง มันก็มีนักเขียนเบียวๆแนวใหม่เกิดขึ้นมาเองแหละ //เหม่อมองฟ้าทั้งน้ำตา
อนึ่ง นักเขียนเบียวเก่าๆ ถ้าออกงานเรื่อยๆมันก็ขายได้แหละยังไงก็เป็นที่รู้จักแบบ แบบ เฮ้ย นักเขียนคนนี้ได้ยินบ่อยลองดูดีกว่า.....อือ กูก็เป็นกับดอกปอปนั้นแหละ// น้ำตาไหลพราก เงินกูววววววววว
กูเคยคิดเล่นๆอีกน่ะเเหละว่าถ้าวันนึงกูพยายามเขียนนิยายพล็อตเจ๋งๆภาษาดีๆไม่เบียวไม่ซูเเล้วไม่เวิร์คซะที เลยลองเขียนนิยายสนองนี้ดที่เเต่งเบียวๆเอามันแก้เครียดแทน เเล้วถ้าสนพ.เเม่งเสือกเลือกเรื่องหลังไปตีพิมพ์ กูควรจะรู้สึกไงดีวะ 5555
กูนับถือพวกดอกปอบ แตมรี่อีกอันคือแม่งขยันทำเล่มกันสุดๆ แม้ว่ากูจะอ่านแล้วไม่รู้เรื่องทุกเล่มก็ตาม
ส่วนไอ้ที่กูตามว่าสนุกๆนี่เสือกหายเข้ากลีบเมฆ อีผี กูเสียใจ ; ---- ;
ทุนนิยมนี้มันเหี้ยจริงๆ.....
กุได้กระแสมาว่าดอกปอบมันใช้นักเขียนเงานะมึง
มีทู้ดอกปอปนะมึง
ขยันออกงานหาแดกตอนนี้กูยกให้ฮิเดโกะออกงานเยอะมากปกผู้ใหญ่ปกแจ่มใสจนแบบเหี้ยงอกมาขนาดนี้แล้วหรอ พล็อตก็นะเดิมๆเหล่านางเอกวนหาผัวในแก๊งเดียวกันงอกเล่มบลาๆ
เจอดราม่าพลูโตแล้วกูพอเข้าใจทำไมกูเกลียดพระเอกเกรียนของไทย มันเกรียนแบบคนอื่นจะมีปัญหาเพราะความเกรียนของมันก็ช่าง กูสนุกไว้ก่อน สะใจไว้ก่อน อ่านแนวนั้นแล้วกูต้องเผลอไปคิดถึงคนที่ต้องแก้ปัญหาให้แล้วรู้สึกแย่จังว่ะ
>>780 "พระเอกเป็นแฮกเกอร์ที่แฮกตัวเกมส์ไม่ได้เลยแฮกบริษัทเกมส์แทน บริษัทก็ไม่กล้าทำอะไรเพราะกลัวโดนมากกว่านี้" คือเป็นบริษัทมึง มึงจะปล่อยให้เขาถลุงเล่นไปเรื่อยๆงี้เหรอ ไม่มีวิธีตอบโต้อะไรเลยเหรอ ถามจริง กูไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกนะ แต่ขนาดแฮกเกมไม่ได้ บริษัทก็น่าจะแฮกยากเหมือนกันไม่ใช่เหรอวะ
>>787 ก็นั่นน่ะสิ พระเอกเป็นเด็กเรียนมอปลายอยู่ใช่มั้ยวะ อะ อย่างมากให้มหาลัย เเต่บริษัทกลับปล่อยให้มันแฮกไปเรื่อยๆเนี่ยนะ ไม่คิดหาทางป้องกัน เเจ้งตำรวจรึทำอะไรซักอย่างเผื่อปกป้องบริษัทตัวเองเลยเรอะ อย่าอ้างนะว่าพระเอกมันเทพ กูจำได้ว่ามีคนบอกว่ามันอ่านหนังสือได้ปีละกี่เเสนเล่มอะไรเนี่ยเเหละ เฉลี่ยออกมาอ่านได้หน้าละไม่กี่วิเองนะ มึงอ่านงั้นเเล้วรู้เรื่องเหรอ คือกูเคยได้ยินเเต่กิตติศัพย์ว่าพระเอกเรื่องนี้เกรียน เอาเเต่ใจไม่เห็นหัวใครมานานละ กูอยากรู้ว่ามันทำอะไรมั่งเเต่ไม่อยากเอาเวลามีค่าของกูไปอ่านว่ะ
>>788 กูคือคนที่ไปคำนวนซึ่งมันผิดนะ ไปอ่านอีกนิดมาสรุปว่าไม่ใช้หน้าละไม่กี่วิ แต่คือมันอยู่อ่านหนังสือเป็นปีๆถึงยอมเลิกอ่าน(แบบ 1 ชม.โลกปกติของมันเท่ากับ 60 วันโลกเสมือนถ้ากูจำตัวเลขไม่ผิด คือในโลกเสมือนเวลามันจะเยอะกว่าคนทั่วไปเพราะสมองห่าเหวของมัน)....ซึ่งก็น่ากลัวอยู่ดี และกูไม่เอาเวลามีค่าของกูไปอ่านอีกแล้ววว
ปล.อดีตจอมมารกูมาแล้วววววว บันไซซซซซซซซซซซ
>>787 >>788 ในเรื่องบอกว่ามันเทพจริงๆนะ เป็นแฮกเกอร์อันดับ1ของโลก ทิ้งแฮกเกอร์ลำดับที่2ที่อยู่ในบริษัทเกมส์ไม่เห็นฟุ่น ใครกล้ายุ่งกับมันโดนดีทุกรายเลยไม่มีใครกล้าทำอะไร
กูอ่านแค่เล่ม1นะ เริ่มมาก็ได้พลังโกงจากplot armorให้มันดวงดีสุดๆ มาถึงเมืองเริ่มต้นได้5นาทีใช้พลังแกรี่ที่ได้มายิงนิวเคลียร์ล้างเกาะเริ่มต้น ผู้เล่นใหม่ตายเป็นพันเป็นหมื่น กลายเป็นผู้เล่นอันดับ1ของเกมส์ทันทีที่เล่นเกมส์
หลังจากนี้ที่plot เหี้ย armorที่สุดคือบอกว่าแม่งดวงดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หลงทางในเขาวงกตตั้งไม้เท้าขึ้นมา ล้มทางไหนเดินทางนั้นจนทะลุเขาวงกตสุดโหดได้
นิยายซูๆเบียวๆกูชอบเจาะเวลาหาจิ๋นซีมากที่สุดแล้ว แม่งคือต้นแบบนิยายพระเอกดวงดีเดินทางหาเมียอย่างแท้จริง เอาง่ายๆว่าใน 100 หน้าแรกนี่เย็ดผู้หญิงไปแล้ว 4-5 นาง ใช้สกิลดวงดีรอดตาย/ได้ของ/ได้วิชาไปแล้วหลายครั้ง แถมทั้งเรื่องนี่เรียกได้ว่าสู้แพ้จริงๆแค่ครั้งเดียว แล้วใช้สกิลบังเอิญได้ยินแผนการร้ายของศัตรูจนรอดตายมานับครั้งไม่ถ้วน
ผมรักหวงอี้ครับ
นางเอกป้าทมที่น่าตบที่สุดทุกวันนี้กูยังยกให้ดอกอังศุมาลิน ตอนอ่านภาค2กูนี้สะใจเบาๆ
>>804 มันมีเป็นหนังด้วยเรอะ กูนึกว่ามีแต่แบบซีรีย์ ซีรีย์แม่งมั่วมากว่ะมึง สนุกไปคนละแบบแต่มันไม่ใช่อะ ไอ้เหี้ย ในหนังสือนี่พระเอกเย็ดแหลกเลยนะ ทั้งเรื่องนี้เย็ดไปได้สัก 30 คนได้มั้ง เมียที่อยู่กินกันมีตั้ง 6-7 คน นี่ยังไม่รวมผู้หญิงที่ยอมพระเอกแล้วแต่พระเอกหาจังหวะเย็ดไม่ได้อีก (ตันเม่ยเม่ย มีผัวแล้ว ผัวเป็นอ๋อง แต่พระเอกกำลังหนีอยู่ เย็ดบ่ได่)
สรุปคือ เย็ด เย็ด เย็ดเท่านั้น ถ้ามันเย็ดจิ๋นซีได้มันเย็ดไปแล้ว
ชอบจักรวาลของหวงอี้เหมือนกัน
จักรวาลของกิมย้งมันหนึ่งสู้พันได้บ่อยเกินไป
ตกลงมันเอาจิ๋นซีบังหน้าสินะ จริงๆจะไปหาเมีย 555
>>807 ถ้ามึงชอบตัวเอกเบียวๆ แกรี่ แมรี่ เหี้ยอะไรก็ตาม มึงควรอ่านเรื่องนี้ เพราะมันเบาสมองและสะใจที่สุด ไม่ต้องมากังวลกับการเก็บเวลเก็บลมปราณของพระเอก เปิดเรื่องมาแม่งเทพเลย ดวงก็พกมาเต็ม หน้าตาก็แจ่ม หวงอี้บรรยายว่าตัวสูงใหญ่ หล่อล่ำ แถมมีพูดเป็นนัยๆว่าควยใหญ่ด้วย สาวๆเลยติดไง
สปอยล์ว่าจิ๋นซีไม่ใช่ตัวจริง และพระเอกได้เย็ดแม่ของจิ๋นซีปลอม(จ้าวผาน)ไปแล้วด้วย แถมยังเกือบได้เย็ดแม่ของจิ๋นซีตัวจริงอีก ซึ่งแม่มันอ่อยแล้วด้วย แต่เซี่ยงเส้าหลงไม่เอา เพราะซึ้งในบุญคุณของฮ่องเต้ผัวเเม่จิ๋นซี ไอ้เหี้ย ไอ้เย็ดแม่
>>806 มึงเจอหวงอี้เปิดประตูมิติก่อนเถอะ ความเวอร์เหนือกว่ากิมย้งร้อยเท่า เก่งสุดในจักรวาลกิมย้งเทียบพวกเวอร์ๆในนี้ไม่ได้เลย
เหนือกว่านี้ก็มีแค่จักรวาลกำลังภายในเกาหลี ยิงพลังปราณเป็นนก ดอกไม้ ไฟ สายฟ้า สร้างบาเรีย สร้างธนูน้ำแข็ง สร้างภาพลวงตาได้
พวกเทพๆถึงขั้นสร้างขวานสร้างดาบ เทเลพอร์ท installวิชาผ่านพลังปราณ สลายวิญญาณ เปิดประตูสวรรค์ ห่าเหวไรเต็มไปหมด
>>809 ถ้ามึงอ่านนิยายเกาหลีจะยิ่งกว่าหวงอี้อีก แค่ไม่ค่อยมีเรื่องเย็ด แต่นอกนั้นความแกรี่จัดเต็ม พวกเด็กดีเอาเป็นต้นแบบกันเยอะ
กำลังภายในที่กูอ่านจบเรื่องเดียวคือวีรบุรุษเจ้าสำราญ ไม่รู้เพราะมันแค่ 2 เล่มจบด้วยรึเปล่า แต่กูชอบตรงแกนหลักมันเฮฮากับพวกพ้องในบ้านของเฮงตั๋ว ไม่ต้องรู้ว่าใครมีอะไรมาก่อนแต่มาอยู่ด้วยกัน สนิทกัน อีกอย่างคือแทบไม่ได้ท่องยุทธภพอะไรเลย แต่มีปัญหาเพราะเรื่องในอดีตเข้ามาตลอด5555
ปล.เรื่องนี้เป็ดย่างน่ากินมาก
จีนคอมมีตอนนี้ค่อนข้างแอนตี้วายนะ กนังสือวายแท้ๆยังถูกกีดกันอยู่ ขึ้นไปข้างบนเรื่องป่าท้อก็มีพูดหน่อยๆว่าคนเขียนไม่อยากมีเรื่อง เพราะรัฐบาลไม่ชอบวาย แต่สาววายในจีนเยอะและแรงมาก
>>818 จริง จีนนี้ประเทศฟุเลยก็ว่าได้ สังเกตจากหนังเกย์ ดี้ไปฉายมักกระแสนิยมสูง จริงๆก็น่าจะเปิดตลาดหน่อยนะ งานแผ่นดินใหญ่มันจะได้หลากบ้าง กูชอบนิยายจีนแผ่นดินใหญ่มากกว่าไต้หวั่นด้วยดิ อย่างคนแต่งหนี้ดอกท้อ ที่คนเขียนสามชาติไปลอกงานเค้ามากูว่าถ้าอยู่ไต้หวั่น ปานนี้นิยายดังไปแล้วแหละ แต่นี้ก็ดังอยู่นะ ค้นข้อมูลดูคนแต่งคอสตามเยอะแยะ
มีหนังสือออกใหม่น่าสนใจไหมวะ เอาแนวไหนก็ได้ที่ไม่ใช่รักโรแมนซ์เย็ดๆ รักแจ่มใส กับสยองขวัญผีหยาบคายอะ
ขอคนไทยเขียนนะ
KY นิด
ตกลงไม่เห็นมีใครไปถามเจ๊หลินเลยเหรอวะเรื่องป่าท้อ เห็นเพจสนพ.มีแต่เรื่องที่งานเจ๊โดนละเมิดลิขสิทธิ์มีคนทำพีดีเอฟ ยังคิดอยู่เลยว่าต้นฉบับป่าท้อเจ๊นี่มันโดนหาส่าละเมิดคนอื่นอีกต่อเหมือนกัน อยากให้ชี้แจงข้อเท็จจริงชิบหาย
อนึ่งกูไม่ได้จะบอกว่าเป็นเรื่องถูกต้องนะที่ทำไฟล์ แต่ขอบ่นหน่อยว่าหนังสือเจ๊มันแพงเกินควร เหนือยเขนยกูสองเล่มงอกสี่ ราคาแม่งสองพันห้า ไอ้ห่า กูซื้อไม่ลง แถมยังสั่งจองเป็นรอบๆ ของรอนานข้ามชาติอีก
>>822 กูก็อยากรู้นะ แต่ไม่เห็นมีใครไปถาม อาจเพราะคนอ่านบทความมันน้อยแล้วติ่งก็เลือกที่จะไม่เชื่อความจริง
กูขำ มีเม้นท์หนึ่ง ติ่งเจ๊หลิน "ถ้าเรื่องนี้จริงคุณหลินก็คงแบนถังชี ไปตั้งแต่ปี 2008 เพราะมันก็ไม่ใช่ไม่เคยมีกรณีนะ" เชื่อมั่นในดวงตาเจ๊มาก
จริงๆคือเจ๊แกเป็นนักแปลแล้วไม่เคยอ่านวายด้วย กูจำได้ว่าเจีหลินเคยลองอ่านวายของเฟิ่งน่งจอมนางสุดท้ายอ่านไม่ไหว
รอดไป เกิดติดใจ น้ำตากูคงนองเพิ่ม
>>823 เม้นท์ในไหนอ่ะ กูเห็นแค่มีคนRTมา เลยไม่รู้เขามีถกกันที่อื่นอีกมั้ย
กูว่าเพราะเจ๊หลินน่ากลัวด้วยอ่ะ ให้โผล่ไปถามเลยนี่กูกลัวทั้งเจ๊กลัวทั้งติ่งงานถังชีจะตามมาบึ้มบ้าน
ตอนพิภพพญามังกรก็เป็นงานลอกแต่ตอนนั้นทางจีนจับได้เลยสั่งแบนงาน ส่วนถังชีนี่ท่าจะยาก
แต่กูขนลุกนะ นึกถึงที่ถังชีเคยพูดว่ายอมให้เจ๊หลินทำดีกว่า เขาสนใจคุณภาพ ยอมเลือกค่ายเล็กที่ได้เงินน้อย บลาๆๆๆ
ดูมีคุณธรรมมาก แต่งานดันเหมือนของคนอื่นอย่างประหลาด จนกูเผลอคิดว่า มีหน้าพูดนะเจ๊
นี่น่าให้เจ๊หลินได้ลำนำนะ งานยาวแทบไม่เห็นอนาคตจบบวกคนแปลที่แค่สองเล่มยังดองข้ามปี แข่งกันว่าเฟิ่งน่งจะจบก่อนหรือเจ๊หลินจะแปลไล่ทันก่อน 555555
กูขอขัดบ้าง ปกติแล้วแต่งนิยายมันมีบางประเภทที่ชอบติดพล็อตคนอื่นมา คนที่เคยติดจะมีในนี้บ้างไหม เลิกติดเอาพล็อตมาตั้งกะเมื่อไหร่ หรือดัดแปลงพล็อตเป็นตั้งกะตอนไหน มีปัญหาเรื่องนี้อยู่คาราคาซังมานาน 5555
>>824 เพิ่มเติม มึงลองไปหาเฟสเค้าดูกูไม่กล้าชี้เป้า แต่มีติ่งคุณหลินกับถังชีมาอ่านแล้วก็พูดตามนั้นแหละมึง เค้าเถียงกันไม่เยอะหรอก
คนแปลก็กลัวนะว่าติ่งจะระเบิดบ้าน คนอ่านบทความนี้น้อยวะ ถ้าจะเป็นประเด็นต้องไปตั้งพันดริฟเลยมึ รับลองมันส์ ส่วนถังชีกูพูดตรงๆ
ถึงรู้ก็คุณหลินไม่แบนหรอก เงินนะ เอาอะไรมาศรัทธาในตัวคุณเธอขนาดนั้น เรื่องหนี้ดอกท้อกูโครตอยากให้มีคนแปลมาเลย
คนเขียนอีกคนเค้าจะได้เครดิทบ้าง
กูหลังเขา หนัดอกท้อ นี่เนื้อเรื่องเป็นำงว่ะ กูเคยอ่านแต่สามชาติสามภพ เจ๊หลิน
>>822 กูก็อยากถามเจ๊หลินเหมือนกัน แต่พูดตรงๆ คือกูกลัวเจ๊นะ กูไม่คิดว่าตัวเองจะเถียงชนะเจ๊ว่ะ คืออ่านภาษาจีนไม่ออกด้วย
อีกอย่างคือคิดว่ายังไงเจ๊แกต้องปกป้องนักเขียนแน่นอน เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้งดพิมพ์คงไม่มีทาง อีกอย่าง ในฐานะนักอ่าน กูก็ยังอยากอ่านเรื่องของถงชีอยู่นะ ถึงกูจะงดไม่ซื้อเทพตงหัวของเจ๊หลินเพราะแม่งแพงเกิน กูซื้อไม่ลง รอปล่อยบิทเหอะวะ แต่ถ้ามีเรื่องของม่อหยวนออกมา กูคงตามอ่านอีกแหงๆ
สงสัยว่าไอ้นิยายจีนเจ๊หลินๆอะไรของมึงนี่มันสนุกจริงเหรอวะเห็นพูดกันจัง (หรือมึงพูดกันอยู่ไม่กี่คนแต่วนๆคุย) เห็นป่าท้อสามภพสามชาติอะไรมาตั้งแต่กระทู้ก่อนๆๆๆโน้นเเล้ว จนงอกมู้ทวงงานมา ไหนมึงลองเล่าให้กูฟังหน่อยดิ๊ว่าเรื่องมันเป็นยังไง
เออ เห็นในมู้อีเวนท์ งานคาราวานแฟนตาเซียอะไรนี่จะจัดเเล้วเหรอวะ น่าไปมั้ย ถามจริง รึอยู่บ้านดีกว่า
เพื่อนโม่งครับ...จอมขมังเวทของเจ๊หลินเป็นไงบ้างครับ
มีแววจะกลับมาพูดถึงในศตวรรษนี้ไหมครับ
>>833 กูเกรงใจทู้หนังสือเหมือนกันนิสัยน่าบ่นคนก็วนประเด็นมาบ่นด่าเรื่อยๆ กูจะคุยครั้งสุดท้ายแล้วกันท่าป้าไม่มีไรให้กูทนไม่ได้อีก
สรุปนิยายจีนป้าเอาแค่จากค่ายป้าหลินโดยตรงก็สนุกว่ะ ป้าหลินเลือกเก่งเพราะชอบอ่านด้วย แต่ก็ใช่ว่าจะสนุกทุกเรื่อง ม่านม่านชิงหลัวกูก็ยังเฉยๆ
ส่วนวีรกรรมวีรเวรก็คือการทำงานที่ช้ามากกกก และสารพัดเหตุผลที่ป้าเอามาอ้าง เหี้ยๆทั้งนั้น สถิติที่ทำเอาติดตำนานก็ตอนแปลขายม่านม่านชิงหลัว คนจ่ายเงินไปแล้ว3ปีเพิ่งได้ ล่าสุดแปล3ชาติภาค2 ขึ้นราคาหนังสือโหดเหี้ยรวมทั้งงอกเล่มเป็น4 ทั้งที่จีนมันแค่2เล่ม ตกเล่มละ600กว่าบาท
นอกนั้นก็นิสัยจุกจิก จนคนวาดปกถอนตัวไปมากมาย ป้าแกเทพยันไปติคนเขียนว่าอันนี้ไม่สมจริงกูขอแก้นะได้เลยอ่ะมึงคิดดู
ส่วนสาวกแบบบูชาก็รักป้ามาก ชนิดไม่เป็นไรค่ะรอได้ แพงแต่ดี รอได้ค่ะ งานลอกคนอื่นเหรอถ้าลอกป้าแบนไปแล้วค่ะ
เชื่อมั่นในป้าจนทุกวันนี้ก็โดนเอาเปรียบอยู่ร่ำไป คนจะด่าวิจารณ์แรงๆกันก็ยังต้องติดเกรงใจเพราะบารมีนักแปลชื่อดัง - -
>>837 ไม่เกิน3ชาติ3ภพเราจะพบกัน
แนะนำนิยายจีนหน่อยสิโม่งเห่อหมอย
>>839 ราชานั้นแปลเหี้ยเกินคำว่าเหี้ยแล้วนะ ป้าแกแปลทุกอย่างถึงขั้นไร้สาระ อย่างชื่อตัวละคร ครุโร(ครุฑ) กับพระธรรมขันธ์ดาบทอง คำแรกแปลจากภาษาจีนที่หมายถึงครุฑ คำหลังเป็นวลีหรือคำสอนของพุทธนี่ละ คือมึงใช้ภาษาจีนแล้วแปลชื่อในเชิงอรรธก็ได้ ไม่ต้องใช้ชื่อนี้ทั้งเรื่อง ยังดีที่เกลาคำใก้สละสลวยกว่ากูเกิ้ลขากเสลดแบบGoT
คนแปลจีนเก่งๆ มีหลายคน ถ้านับรุ่นใหม่กูให้เบียร์ที่แปลรหัสลับหลังคาโลกกับเต้ามู่ สำนวนวัยรุ่นเข้าใจง่ายและกระชับดี ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากต้นฉบับแต่การแปลงเป็นภาษาไทยทำได้ดีมาก
ถ้ารุ่นเก่ามีน.นพรัตน์กับว.ณเมืองลุง บางคนบอกว.สำนวนแปลดีกว่าแต่น.ออกบ่อยกว่าเลยติดหูคนมากกว่า เรื่องความเร็วในการทำงานต้องนับถือปู่น.แกจริงๆ แต่แกเก่งนิยายย้อนยุคมากกว่ามั้ง ไม่เคยเห็นแปลนิยายสมัยใหม่เลย
ขอ ky ถามนิดถ้าหนังสือของสถาพรชำรุดแล้วส่งไปเปลี่ยนปกติมันต้องรอนานมั้ย ขอขอบคุณล่วงหน้า แล้วขอโทษที่ขัดจังหวะ
ภาษาแปลแล้วแต่สไตล์จริตมั้งกูยังไม่ชอบ น.นพรัตน์เลย แปลเอี้ยก้วยด้วยภาษาที่ทางการมาก อาจจะเป็นที่ต้นฉบับแต่กูอ่านแล้วหลับ
ข้าพเจ้าทุกคำ ป้าหลินกูว่าสมัยไม่ทับศัพท์เยอะเว่อร์โอเคอยู่ จอมนางกำลังดี แต่หลังจากไปเปิดค่ายเองทับศัพท์เหี้ยๆ
สรุปกูคงชอบสำนวนงานๆได้ใจความ แต่ไม่แย่เกินไป ภาษาแบบคนแปลเพชรยอดคทา ขุนพลอ่ะ อ่านง่ายดีกูชอบ
>>845 กูออกจะชอบสำนวนตอนเอี้ยก้วยนะ ดูงดงามดี ข้าพเจ้า ผู้อื่น บลาๆ
>>847 ไอ้ >>841 มันยกชื่อ ครุโฬ มา กูเลยจำได้ ที่กูจะบอกก็คือ โอเค ไอ้คำว่าครุฑเนี่ยมันไม่ใช่คำไทยหรอก แต่แม่งเป็นคำที่คนไทยเข้าใจกัน มึงลองคิดดูสิ มีคำจีนคำหนึ่งที่แปลว่าครุฑ (สมมติว่าคำนั้นคือ เก๋าเจ๊ง) แต่ไอ้คนแปลแม่งเสือกแปลว่า ครุโฬ แล้วไปใส่ในเชิงอรรถอีกทอดนึงว่า ครุโฬ แปลว่าครุฑ คืออีเหี้ยยยย มึงจะทำแบบนี้ทำไมคะ ทำไมมึงไม่แปลชื่อมันว่าครุฑ น้องครุฑ ครุฬza007 อะไรแบบนี้ไปเลย หรือไม่อย่างนั้นก็ทับศัพท์จีนมา ชื่อคุณเก๋าเจ๊งก็ได้ ทำไมต้องครุโฬ ดอกกกกกก
มีคนตั้งกระทู้แล้ว http://pantip.com/topic/33933155 เท่าที่ดูยังมีคนไปช่วยแก้ตัวให้คนเขียนอยู่เลย
เปลี่ยนเรื่องนิด เมื่อวันก่อนกูดูรายการ Master Chef มีผู้หญิงที่เป็นมังสวิรัติทำอาหารที่เป็นเนื้ออบออกมาได้เลิศเลอเพอร์เฟคต์มาก (นางใช้วิธีหั่นๆ ชำแหละวิเคราะห์เส้นใยเนื้อดูความสุกเอา) ทำให้กูสงสัยว่านักเขียนจะใช้วิธีเดียวกันกับการแต่งนิยายได้หรือเปล่า สมมุติว่ามึงเป็นคนที่ไม่อ่านนิยายตบจูบหรือแนวจูนิเบียวหลุดไปต่างโลกเลย แต่ใช้วิธีวิเคราะห์เอเลเมนต์ความฮิตของนิยาย (พระเอกเป็นชีค, รวย, ตบ, ข่มขืนแล้วค่อยหวาน) แล้วจับมันมาขยำๆ รวมกันให้ครบสูตร มันก็น่าจะได้เป็นนิยายสูตรสำเร็จออกมาป้อนตลาดเหมือนกันนะ
>>854 ทำใมจะไม่ได้ ของอย่างนี้เคยมีตัวอย่างมาแล้วในเมกา สนพ.เจ้าหนึ่งต้องการเล่นแผลงๆ เพื่อพิสูจน์ว่าคนเมกันไม่ได้หมกมุ่นแต่กันนิยายขายเซ็กต่ำๆ โดยมีข้อกำหนดว่า1บทต้องมีฉากเย็ด2ฉาก ผลปรากฏว่าเสือกขายดีเทน้ำเทท่าจนมีการทำเป็นหนัง ทางสนพ.เลยออกมาสารภาพในท้ายที่สุด
ปล. กูอ่านมาจากเด็กดีอีกที
กูไม่ได้อ่านแต่ถ้าพล็อตมันซ้ำนี้กูอาจว่ามันแค่แรงบันดาลใจได้ แต่ถ้าตัวบทคำพูด ความคิด มันเหมือนแทบ copy paste อย่างงี้กูว่าลอกจริงๆนั้นแหละ
คือจะถือว่าได้รับแรงบรรดาลใจก็ได้นั้นแหละ แต่ลอกกับแรงบันดาลใจมีแค่ขนหม่อยกัน อย่างเหตุการณ์ดันคล้ายกันเยอะแบบนี้
ก็ออกจะเป็นแรงบัลดาลใจที่มากมายดีนะ
ว่าแต่ไม่คิดว่าจะมีคนไปแจ้งเจ๊หลินจริงๆเหรอ
แล้วทำไมต้องกลัวเจ๊หลินกันวะ หรือเจ๊แกมีอิทธิพลมากในวงการหนังสือ
คุณแฮมสเตอร์คนแปลสามชาติภาษาอังกฤษ ลบเรื่องสามชาติทั้งสองภาคออกจากบล็อก โหดมากไม่สนับสนุนงานลอก
เออ มึงกูสงสัยทำไมหลินโหมวไม่ลองขายหนังสือทาง e-book ดู แล้วตัดพวกรูปทั้งหลายแหล่ไปไว้หนังสือ ส่วนฉบับเว็บก็มีแต่พวกเนื้อหา(ซึ่งกูคิดว่าน่าจะเสร็จนานแล้ว รึเปล่า?)
จริงๆกูคิดว่าฉบับ e-book ปกแม่งก็ไม่ต้องใช้รูปวาดไปเลย เอาเป็นรุ่นราคาถูก มีแค่เนื้อหานะจ๊ะ อะไรแบบนั้น กูคิดว่าคนอ่านบางจำพวกก็ไม่ได้อยากได้รูปเล่มสวยเลิศอะไรหรอกแค่อยากอ่านเท่านั้นเอง
กับอีกอย่างคือไอ้การจองเป็นรอบๆนี้บัดซบมากนะ แบบอยากอ่านเลยไม่อยากมารอสามสี่เดือนกว่าจะได้เล่ม
ในนี้มีใครเคยอ่านงานฮาร์ลาน โคเบนมั้ยวะ ทำไมแต่ละเรื่องมันแพทเทิร์นซ้ำๆกันจัง
ป้าหลินสะเด็จกระทู้แล้วมึงงงงง
ส่วนตัวดิฉัน เคยเขียนบทความแสดงความเห็นเกี่ยวกับแบบไหนที่เรียกว่า ลอก แบบไหนเรียกว่า แรงบันดาลใจมาแล้ว สรุปง่ายๆ ว่า
การลอกสไตล์การเขียน ไม่ถือว่าเป็นการลอก ดังเช่นที่ยุคนิยายโกวเล้งบูม ก็มีนักเขียนนิยายกำลังภายในมากมายเลียนแบบสไตล์การเขียนของโกวเล้งให้เกร่อ และมีการนำมาแปลเป็นภาษาไทยมากมาย
และกรณีแยกยากว่าลอกหรือไม่ ดิฉันจะดูที่ หากตัดส่วนที่ "เหมือน" ออกไปแล้ว นิยายเรื่องนั้นยังคงสนุกอยู่ด้วยส่วนที่ "ไม่เหมือน" นั่นคือแค่ได้รับแรงบันดาลใจมาเท่านั้นค่ะ
จากใจป้าหลิน 55555555
>>876 กูรู้สึกมากว่ามาตรฐานเขาแปลก(หรือกูกันแน่ที่แปลกว่ะ กูชักไม่มั่นใจ) คือกรณีนี้มันไม่ได้แยกยากหรือลอกสไตล์นี้หว่า มันเหมือนเลยนะเว้ยยยยย กูไม่นับเรื่องชื่อหหรือพล็อตบางส่วนที่ซ้ำกันได้(อย่างกินอะไรสักอย่างแล้วชีวิตเปลี่ยน) แต่พวกประโยคคือก็อบมาชัดๆว่ะ ก๊อบแล้วเปลี่ยนนิดๆให้คนจับตรงๆไม่ได้ พวกประโยคยาวๆนี้กูมั่นใจว่ามันไม่มีทางซ้ำกันขนาดนี้
แต่จริงๆแล้วกรณีตัดส่วน เหมือน ของเขานี้มันไม่ใช้ว่ะ ไม่ใช้จริงๆนะ
อ้อ กูนึกคำเทียบได้แล้ว เขาเหมือนบอกว่า ถ้าเอาคนรวยมาหนึ่งคนตัดเงินส่วนที่โกงคนอื่นออก แล้วถ้ายังมีเงินเหลืออยู่เยอะแสดงว่าไม่เขาคนนั้นไม่ได้โกง
ถ้ากูเข้าใจไรไม่ผิด เขาเหมือนพูดอะไรประมาณนี้เลย
ต้าเฟิงกับถังชีพูดคนละทางเลย
แต่อ่านแบบนี้กูยิ่งติดลบกับถังชีว่ะ โจมตีชาวบ้าน ใช้คำดูไม่ดีเลย ตอนแรกพูดว่าลอก ต่อมาเฉไฉเรื่องฝ่ายตรงข้ามด่าตัวเอง ดูแล้วเด็กเอามากๆ
รู้สึกว่าต้าเฟิงเขียนแล้วให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติเหมือนที่กูอ่านป่าท้อมากกว่าคนเขียนตัวจริงอีก
เอาเป็นว่าลาก่อนถังชี จะออกอะไรมากูก็ไม่อ่านแล้ว แต่เจ๊หลินก็คงไม่เดือดร้อน ติ่งเจ๊มีเยอะ พร้อมเชื่อในสายตาของเจ๊ ขอให้ขายให้สนุก ดองให้เพลิดเพลิน เจ๊เยี่ยมยอดอยู่แล้ว
ทั้งๆที่เจ๊เองก็ไม่ได้อ่านนิยายที่มีปัญหาด้วยซ้ำไปนะ
>>878 ไม่เกี่ยวกันเท่าไหร่ แต่มึงทำให้กูนึกถึงแก้วสรรค์ตอนคดียึดทรัพย์ทักษินกับวลีว่า"วัวกินหญ้าเข้าไปทุกส่วนของวัวจึงปนเปื้อนการโกง ดังนั้นจึงควรยึดทรัพย์ทั้งหมด"เลยวะ
http://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1266903751
เข้าเรื่องนะ กูสรุปได้คร่าวๆดังนี้
1. ได้รับแรงบันดาลใจจริง แต่ถึงขั้นลอกหรือไม่ว่ากันอีกที
2. ให้การไม่ตรงกันเรื่องการกระทำของต้าเฟิ่งว่ามีส่วนมากแค่ไหน ต้าเฟิ่งไม่ได้เล่าเรื่องเดินหนีด้วย
3. จากคำพูด ต้าเฟิ่งปล่อยวางแล้ว แต่ถังจื่อเชื่อว่าต้าเฟิ่งเป็นตัวการมาตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้
ต้าเฟิ่งวางตัวเป็นพจมานในบ้านทรายทองที่ทุกคนข่มเหงเธอ ในขณะที่ถังจื่อเชื่อว่าต้าเฟิ่งเป็นชิสุกะ(แรดเงียบ)อยู่เบื้องหลังแก๊งโนบิตะและผองเพื่อนเซเล็ป แต่จริงๆแล้วตัวถังจื่อเองก็เป็นซัมซุงที่ลอกiphoneมาอีกที
ส่วนป้าหลินก็อยากจะขำให้ฟันหัก ตอนพิภพพญามังกรก็แบบนี้ ได้แรงบันดาลใจกับลอกบทพูดและฉากการรบมาเพราะคนเขียนๆไม่ได้(ป้าใช้คำว่าไม่มีปัญญาเขียน) ป้าแกบอกว่าเรื่องนี้ไม่นับตรงที่ลอกมามาก็สนุกอยู่เลยตัดสินใจวางขายไป(แล้วหักหลังคนอ่านเงียบๆในอีกหลายปีให้หลังว่าเรื่องนี้ลอกเขามากูไม่ทำต่อนะ)
ถ้าใช้ตรรกะนี้พิภพฯส่วนที่ไม่ลอกก็สนุกตามที่ตัวเองเคยพูด ดังนั้นเรื่องนี้ก็ไม่ถือว่าลอก เพราะมันลอกแค่สงครามในตอนท้ายภาค3 2.8ภาคที่ผ่านมาสนุกด้วยตัวมันเอง
>>881 เห็นด้วยนะ อ่านแล้วถังชีเหมือนเด็กโดนหาเรื่องแล้วพาล(อ่านไปเรื่อยๆแล้วก็สงสัยว่ามันเกี่ยวไรกันนั้น เจ๊แกยังต้องตัดทิ้ง) เอาเหอะของทำเงินใครๆก็อยากขาย
จริงๆแล้วเรื่องลอกตัวคนลอกอาจไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าลอกนะ เพราะว่าเชื่อว่าตัวเองเอามาแค่แรงดันดาลใจแต่เสือกเอามาเยอะเกินแบบไม่รู้ตัว หรือไม่ลิมิตการเอามาของตัวเองเยอะเกิน
>>881 กูติดลบเหมือนกัน เหมือนพยายามไปบอกว่า ถังชีจะบอกว่าเขาสร้างกระแสเขามาด่าตัวเอง อีกคนกูพูดอีกแบบ
แต่กูอ่านทั้ง2คนมันก็เหมือนจะสรุปได้ทางเดียว ว่าก็ลอกอ่ะ แค่นิดเดียว แต่แค่2คนนี้ใช้คำคนละคำกัน
ลอกสไตล์ของงาน กับลอกมาบางจุด มันสรุปได้ว่าลอกเปล่าวะ ป้าหลินก็ปกป้องอยู่ดี มึงดูคำแปลถังชียาวเหี้ยๆ
จะว่าไปถังชีฉลาดนะที่ไปเลือก"แรงบันดาลใจ"จากนิยาย bl 555555
>>885 ถังชีเป็นสาววายนะกูว่า นิยายถึงส่อวายและมีคู่วายขนาดนั้น อ่อเผือใครอ่านจีนออกในเว็บจีนเทียบขนาดนี้อ่ะมึง
http://tieba.baidu.com/p/3573276406?pn=1
อ่านดูยังไงก็เห็นเป็น ชิบหายแม่งเรื่องลอกแดงแล้ว แต่กูซื้อลิขสิทธิ์มาแล้ว ลงทุนแปล จ้างวาดปก เสียเวลาชิบหายวายป่วงกับเรื่องนี้ไปแล้ว ให้ล้มคืนเงินที่ดองมาเป็นชาติงั้นเหรอ ไม่มีทางกูต้องแถให้รอดว่ะ...
อ่านคำแถลงต้าเฟิงกับถังชี กูว่าต้าเฟิงตอบได้แดกขาดมาก สำนวนพูดจาดูเป็นผู้ใหญ่อารมณ์แต่ก็ยังจิกกัดได้เจ็บแสบ
มีคำคมสั้นๆได้ใจความ ในขณะที่ถังชี ท้าวถึงอดีต สมัยเด็กน้อยยอมรับกลายๆว่าฉันไปลอกสไตล์งานเค้ามา
ก่อนที่จะน้ำท่วมทุ่งว่าต้าเฟิงเป็นนางมารใส่ร้ายฉัน อารมณ์แม่งเหมือนเด็กน้อยเลยว่ะ
กูว่าแล้ว ตรรกะป้าหลินประหลาดจริงๆ.... สรุปคือลอกก็ลอกไป ขอให้สนุกเป็นพอสินะคะป้า
แต่คุณต้าเฟิงตอบได้ใจมากจริงๆ สำนวนจิกกัดเริ่ดๆ อย่างกับป๋ายเฉี่ยนลงมาตอบเอง อยากอ่านนิยายของนางอ่ะ
ต้าเฟิงชนะเลิศ
ถังชีทุเรศ แถสีข้างถลอก หน้าด้านด้วยค่ะ
ถังชีโคตรแย่อะ ในกรุ๊บมีการบอกว่าเป็นเรื่องดิสเครดิตด้วย ก็ดันมีเรื่องให้เค้าโจมตีจริงๆนี่
สวะฟุทำมู้พังหมดละ คนอ่านหนังสือจริงๆหายไปหมด
หาซื้อหนังสือพุทธศาสนาได้จากไหนบ้างครับ
ถามนิดพวกมึงเคยอ่านเรื่องโนเวเชนโต้มั้ย มันเป็นยังไงบ้าง คือกูอยากลองอ่านพวกนิยายใช้ชีวิตบนเรือดู ตอนนี้กูอารมณ์ไหนไม่รู้อยากอ่านพวกประเภทใช้ชีวิตในพื้นที่แคบ แต่มีคนเยอะๆอยู่รอบๆพวกมึงมีอะไรแนะนำมั้ย
มีใครไปงานเทศกาลหนังสือกรุงเทพมหานครที่เพิ่งจัดไปมั่งหรือเปล่าวะ ทำไมมันดูเงียบๆ จัง
กูเคยไปปีก่อนๆ แม่งงานฟนังสือโลกสวยชัดๆ หลังจาดนั้นไปอยากไปอีกเลย
ตอนนี้เห็นแนวต่างโลกเยอะมาก แต่ไม่มีเรื่องไหนถูกใจ พาลนึกไปถึง tale of the other world ที่เคยออกกับฟิสิกส์เมื่อสักสิบปีก่อน ดูแม่งมีการประยุกต์เทคโนโลยีจากโลกปัจจุบันบ้าง ไม่ใช่ห่าอะไรก็เกม เก็บเวลในโลกใหม่ ถึงแม้เรื่องห่านี่จะทำให้กูรู้สึกถึงกลิ่นอายของไฟนอลก็ตาม
>>910 เฮ้ยเรื่องนี้ กูจำได้ว่าสนุก(แต่ตอนนี้จะสนุกมั้ยไม่รู้กูทำหายไปแล้ว) อ่านๆไป(ในเว็บ)เฮ้ยมีเหตุผลรองรับความเทพตัวเอกตัวหนึ่งด้วยเว้ย!! จะว่าไปจนถึงตอนนี้กูยังจำฉากหลายๆฉากในเล่มแรกได้อยู่เลย แต่รู้สึกมันก็ออกช้าด้วยรึเปล่าว่ะตอนนั้นกูรู้สึกจะซื้อแล้วพอหาเล่มต่อไม่เจอนานๆเข้าก็ลืมมันไปเลย เท่าที่จำได้สมัยนั้นกูชอบเซตติ้งหลายๆอย่างในเรื่อง ชอบตัวละครบางตัว
ปล.ตอนแรกกูนึกว่าที่หน้าปกสองตัวนั้นผู้หญิง
กูว่าน่าเสียดายที่มาเร็วไปว่ะ ตอนนั้นรร.เวทกำลังดัง แล้วดูตอนนี้สิ 55
สารภาพว่ากูจำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้ว จำได้แต่เคยชอบมาก 555
จำฉากที่มันแต่งหญิงแอบเข้าเมืองได้ ตลกดี
สรุปตอนจบมันจบแบบ NL ใช่มะ
จู่ๆก็นึกสงสัย พูนิก้านี่ยังหากินกับการินอยู่ป่าววะ เลิกตามไปนานละ (เหมือนสถาพรก็หากินกับแต่เซวีน่าแล้วนะเดี๋ยวนี้)
>>926 กูตามแต่การ์ตูนหลัก(เช่าเอา) มันมีเชื่อมตรงพวกของวิเศษนะ แบบในนิยายได้ไอ้นี้มา ในการ์ตูนก็เอามาใช้ ในการ์ตูนพูดแบบรวมๆก็เหมือนข้างบน มีลูกน้องตัวร้ายมาเล่นงานตัวเอกแบบต่างๆบทละคน
แต่เอาจริงแล้วช่วงแรกๆนิยายกับการ์ตูนก็มีส่วนขัดกันหลายส่วนนะ
ปล.ฉบับการ์ตูนแรกๆกูชอบนะหลังๆนี้อะไรไม่รู้ แต่ฉบับนิยายนี้ห่วย
>>928 กาตูนยังโอเคนะมึง ทำหัวโล่งๆ อ่านได้อารมณ์การ์ตูนต่อสู้ที่พระเอกซึนชิบหายดี แต่ในนิยายมึงจะพบว่า อิการินมันก็แค่อิโรคจิตที่ชอบตบตีผู้หญิงเท่านั้นเอง ส่วนลัล....ก็สาวน้อยที่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นไปทั่วและเป็นเบ๊รองมือรองเท้าการินเหมือนกันทั้งสองเวอร์ชั่น ถ้าในมังงะจะมีออร่านางเอกมากกว่านิยายนิดหน่อย
พังหมดแล้วจริงๆ สาวฟุทำมันพังหมดเลย
ลาก่อนมู้ที่ผมเคยรักที่สุด
เห็นว่าคนเขียนเพอร์ซี่ย์จะแต่งซีรี่ส์ใหม่แหนะพวกมึง มีคนอ่านอยู่ไหมวะ
เพอร์ชี่นี้กูชอบช่วงแรกๆที่เซตโลกปัจุบันกับโลกเทพไว้ด้วยกันได้ดี แต่หลังๆมีแต่โลกเทพอย่างเดียวกูไม่ชอบเท่าไร
กูค้างอยู่เล่ม 4 ภาค 2 โรแมนติกนิดๆกูก็ชอบนะ แต่หลังๆก็รู้สึกเยอะเกินขีดกูไป เออแล้วเรื่องใหม่เขายังวนกับพวกเทพอยู่รึเปล่า
http://www.hypable.com/rick-riordan-announces-magnus-chase-and-the-gods-of-asgard/
แอสการ์ดว่ะมึง ดูจากนามสกุลแล้วน่าจะเป็นน้องชายของแอนนาเบ็ธป่ะ ถ้ามีจริงก็คือเขาจะเอาอียิปต์ - กรีก -โรมัน - แอสการ์ครบเลยนะ กูขอคนแปลคนเดิมพอ กูอ่านคนแปลเล่มอียิปต์แล้วรู้สึกแปลกๆไงไม่รู้ เนื้อเรื่องอ่ะโอเคนะ แต่แปลไม่ค่อยไงไม่รู้
ส่วนตัวกูโอเคกะเขานะ แต่เล่มสุดท้ายของภาค 7 คนแม่งจบแบบง่ายไปหน่อยว่ะ แล้วไอ้คู่นิโคนี่รู้สึกเหมือนเขาฝืนๆเขียนไงไม่รู้ดิวะ ก็เข้าใจอ่ะนะ ผู้ชายจะมาเขียนบทคู่เกย์ก็คงแปลกๆ แต่ไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนก็ได้ม้างงงง //ได้แค่บ่นนี่แหละ 555555
>>940 กุอ่านถึงแค่ที่แอนนาเบ็ธกับเพอร์ซี่ร่วงลงไปในหลุมว่ะ มันจบแล้วใช่มะจะได้ไปหาอ่าน แต่ชอบตอนที่เจ็ดคนอยู่รวมกัน โดยเฉพาะฉากที่เพอร์ซี่กับพระเอกฝั่งโรมันจะแย่งกันนั่งหัวโต๊ะ สุดท้ายก็ยกให้แอนนาเบ็ธนั่งนี่กูลั่นเลย
อียิปต์กูรำคาญการกระจายบทฝั่งพี่ชายมากพอๆกับรำคาญคาร์น้องสาว พี่ชายมันดูเท่ในสายตากูนะ แต่น้องสาวแม่งคนเขียนอวยชัดๆ //กูไม่ชอบแนวน้องสาวทะเลาะกับพี่ชายแบบนี้
บางทีกูก็รู้สึกว่าเขาพลาดที่ดึงทุกเทพมารวมอยู่ในโลกเดียวกัน จะว่าเขายึดติดจะได้มั้ยวะเขียนแนวอื่นบ้างเถอะ
ปล.กูสงสัยว่าสักพักจะมีเทพอินเดีย เทพญี่ปุ่น เทพจีน เทพในตำนานบาบิโลน ผสมไปด้วยมั้ยนั้น(มีเทพไหนอีกมั้ย?)
>>941 มึงน่าจะถึงเล่มตราฯมั้ง มีต่ออีกสองเล่ม เคหาสน์ฮาเดส - ตอนที่เพอร์ซี่กัแอนนาเบ็ธต้องเซอไววัลออกจากทาร์ทารัส แล้วก็โลหิตโอลิมปัส เล่มจบ ตบไกอา คนเขียวอวยอีกน้องมากกกก มีทั้งเด็กและเทพแบบ 2in1 มาหลงรัก กูนี่เบะปาก ชอบเขาเขียนคาร์แบบอนบ.มากกว่า
>>942 กูว่าเขาคงเล่นอยู่แค่ฝั่งยุโรปว่ะ เล่นหมดแล้วก็อาจจะตันไปก่อน แต่ถ้ายังไม่ตันกูก็อยากลองอ่านแฟนตาซีเพียวๆของเขาดูนะ
เออ พวกมึงเคยอ่านที่เป็นเพอร์ซี่เล่มเล็กป่ะ กูจำไม่ได้ว่าเล่มไหน แต่ที่มีลูกชายเขามาเขียนเรื่องสั้นด้วยอ่ะ คือกู... โคตรไม่รู้เรื่องเลย...
>>945 กูไม่ได้อ่าน เเต่ไปอ่านเรื่องในวิกิเอาว่ะ ฮ่าๆ ส่วนตัวกูอวยอานูบิสมากกว่าอีกคน เพราะอีกคนเเม่งไม่หล่อเบย :/ (เเต่สุดท้ายมันก็รวมร่างกันปะวะ?) ส่วนเพอร์ซีย์เล่มเล็กกูอ่านนะ มันก็ไม่ได้งงนะมึง กูอ่านเเล้วเข้าใจง่ะ
ปล. กูไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่านิโคเเม่งเป็นเกย์ สัส เล่มสุดท้ายกูจิ้นกับเรย์นานิดๆ สุดท้ายเเม่งก็ไปมีผัวใหม่(?) ฮือออ นิโคกูววววว
>>946 อวยอานูบิสด้วย ใช่ สุดท้ายแม่งรวมร่างกัน ภาคมนุษย์เป็นอีหนุ่มนั่น ภาคเทพ (เรียกอะไรวะ5555) เป็นอานูบิส
เดี๋ยวกูลองกลับไปทวนอ่านใหม่ดู กูอ่านแล้วงงอยู่เรื่องเดียวจริงๆเลยไม่ได้ซื้อมา
กูชอบที่นิโคเป็นเกย์นะ เป็นเหตุผลที่ดีว่าทำไมชอบตีตัวออกห่างชาวบ้าน (โดยเฉพาะอีเพอ) แต่ไม่ชอบที่นิโคคู่กับอีหนุ่มบ้านอะพอลโล่นั่นอ่ะ อีหนูวววว ใจง่ายไปแล้วววว แต่จะให้จบแบบโบรคเค่นอยู่คนเดียวก็น่าสงสารอีก ถ่อ
ใครเคยอ่านเก้าอี้ว่างของเจเคช่วยมาสปอยหน่อยจ้า
>>947 จริงๆกูสายนอมอลไง เเต่สายก็อ่านได้ ไม่ได้ซีเรียสอะไรขนาดนั้นที่มันเป็นเกย์ เเต่ถ้าจบเเบบคู่กับไอ้นั้นกูว่าจบเเบบอโลนดีกว่านะมึง เเบบมึงหาใหม่ไวไปมั้ยคะ ฮ่าๆ เเล้วค่อยให้มีผัวทีหลังก็ยังไม่สาย เออ เพอร์ซี่ย์เล่มพิเศษมันมีสองเล่มนะ มึงงงตรงไหนอ่ะ
ส่วนเรื่องเทพอียิปต์กูเคยคิดจะซื้อนะ เเต่ไปๆมาๆกูเสียดายตังค์ เห็นพวกมึงบอกเเปลเเปลกๆเลยไม่เอาละ 5555
>>949 กูเห็นด้วยกูไม่อะไรที่นิโคจะเป็นเกย์ ไม่อะไรที่ชอบเพอร์ซ๊่(ฝ่านนั้นก็ทำนั้นทำนี้ให้เยอะหลงคงไม่แปลก) แต่พอเห็นอโลนแล้วเลยถีบให้มีคู่นี้กูไม่โอเค แบบมึงไม่ต้องทำให้ตัวละครหลักทุกตัวต้องมีคู่ขนาดนั้นก็ได้นะ ปล่อยอโลนบ้างงงง
>>948 กูก็รอเหมือนกันแรกๆกูสนใจแต่เห็นเป็นเรื่องแนวการเมือง(ใช้มั้ย รู้สึกด้านหลังจะไม่มีเรื่องย่อ?)กูเลยไม่อ่าน นอกจากการเมืองในโลกแฟนตาซีนี้กูไม่ชอบหมดเลย
>>951 กูก็เปิดข้ามๆนะ ยังไม่มีแรงอ่านรวด คือนิโคเฉลยตอนเล่ม4ว่าชอบเพอร์ซี่(รู้สึกตอนนั้นจะเอาของสักอย่างจากคิวปิกเลยต้องสารภาพออกไป) มันก็เลยพยายามทำตัวห่างๆมาตลอด แล้วเล่ม5 ตอนท้ายๆ(เล่มนี้กูเปิดไปด้านหลังเลย) คือมันไปอยู่กับเด็กบ้านอพอลโลได้ไงไม่รู้กูไม่เห็นตรงนั้น แต่สุดท้ายก็ตัดใจเพอร์ซี่ได้แล้วดูท่าไปคบเด็กบ้านอพอลโลตอนจะจบนั้นแหละ
เด็กปัญญาอ่อนที่ไหนมันแห่กันเข้ามาวะเนี่ย
อ่านแต่หนังสือนิ่มๆ ขรรมว่ะ
ไอ้เรื่องดราม่าป่าท้อนี้ทำกูสงสัยไอ้การลอกนี้มาตรฐานคืออะไรจัง(กูอ่านหลายๆความเห็นแล้วชักสงสัยมาตรฐาน) คือแค่ไหนควรเรียกลอก อันไหนแรงบันดาลใจ
>>956 สำหรับกู2คำนี้ความหมายเดียวกัน- - ง่ายๆว่าคนอ่านแล้วจับได้ว่าเหมือนเรื่องนี้มากๆ นิยามแย่คือลอก นิยามสวยๆคือแรงบันดาลใจ ซึ่งกรณีถังชีก็ยอมรับว่าลอก สไตล์งาน คำสวยๆ สรุปมากน้อยเท่ากับลอก แรงบัลดาลใจสำหรับกูคืออ่านแล้วเกิดความคิด แนวคิดไปสร้างอะไรใหม่ๆที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ไม่ใช่แอบเอามานิดเอามาน้อย แรงบัลดาลใจที่กำจัดไม่หมดมันก็เหมือนลอก ต่างกันแค่เส้นขนมากั้น
งั้นถ้าเป็นพวกเรื่องธีม ที่ใช้ความสัมพันธ์เหมือนกันอ่ะ? ถ้าเป็นแบบเรื่องแรกมาเป็น A-B-C-D เรื่องสองก็เป็น A-B-C-D แล้วพล็อตกับตัวละครมีความคล้ายคลึงงี้
http://pantip.com/topic/33957889 กูขำหนักมาก แซบทั้งต้นฉบับทั้งคนแปล
มึง คือตอนนี้กูแต่งนิยายอยู่อะ แล้วเนื้อเรื่องมันก็จะประมาณคุณพ่อคุยกับลูก ซึ่งหัวข้อที่คุยก็จะเป็นเรื่องของผู้หญิงสิบสามคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของพ่อ พ่อมันก็ได้เจอกับความรักหลายแบบ ตั้งแต่รักสมัยยังซาบซ่าสลับไปกับรักที่หมดรัก จนสุดท้ายมันก็ปลงได้และแต่งงานกับคนที่มันไม่ได้รักแต่ก็ชอบอยู่บ้างซึ่งคือแม่ของลูกนั่นแหละ แต่แล้ววันนึงลูกก็ถามชื่อๆนึงขึ้นมา มันเป็นชื่อของผู้ชายคนนึง พ่อมันก็ไม่ค่อยอยากตอบเพราะเจ้าของชื่อนั้นคือเจ้าของความโชคร้ายทั้งหมดในชีวิตพ่อ
อารมณ์ประมาณนี้อะ แต่คือกูแต่งเพราะอยากสะท้อนให้เห็นเรื่องความรักที่สอดคล้องกับทางทฤษฎีสามเหลี่ยมความรัก กับชีวิตรักจริงๆในชีวิตของใครบางคนที่มันสวยงามมากมายนัก(ก็อาจจะสวยแหละ แต่เป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งๆเท่านั้น)
หรือก็คือ กูอยากแต่งเรื่องนี้กัดนิยายแจ่มใสที่พล็อตเป็นไปตามรูปแบบซ้ำๆกันน่ะแหละ แต่ตามที่ว่าไว้ ประเด็นเรื่องกูไม่ได้อยู่ที่ตอนจบที่ความรักของพ่อก็คือความทุกข์ซึ่งเต็มใจแบกรับ ไม่ได้เน้นเรื่องพ่อมันเป็นเกย์ แล้วถ้ากูลงเรื่องนี้ไปเรื่อยๆจนถึงตอนจบแล้วคนอ่านจะรู้สึกเหมือนโดนตบหัวเปล่าวะ..แต่มันก็บัดซบมาค่อนเรื่องแล้วนา..
>>973 >>977 กูก็คิดเหมือนพวกมึงนั่นแหละ 55
>>974 >>977 กูยังไม่เคยดูทั้งสองเรื่อง 55 โทษที
>>975 โอเค
>>976 จะพยายามนั่นแหละ 55 แต่ส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้มันก็มาจากตอนที่กูทำวิทยานิพนธ์ด้วย มันอาจจะช่วยให้กูพอจะใช้ความรู้ตัวเองให้เป็นประโยชน์พอที่จะไม่ไปทำลายเนื้อเรื่องให้แย่กว่านี้ล่ะนะ
ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากนะเออ
ใกล้ได้เวลาวิ่งควาย ไม่น่าเชื่อว่าจะมาได้ถึงขั้นนี้.... ใครก็ได้ตั้งกระทู้ที่ 10 ทีดิ้
>>972 ไม่นี่ ถ้ามึงมีอะไรน่าสนกว่าพ่อเป็นเกย์ เหมือนที่โม่งข้างบนบอกไว้อะว่า RG Veda อาชูร่าโอนอนกับตัวร้ายชายเพื่อทำสิ่งที่ตัวเองต้องการ ใช้อีกฝ่ายเป็นเครื่องมือ ตัวร้ายก็แบบ โอเค เราสัญญากันไว้แล้วก็ต้องทำตามอะนะ กูก็แค่...เฮ้ย เอางี้เลยเหรอป้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรื่องสะดุดนะ เพราะมันก็ยังเป็นเหตุเป็นผลว่าทำไมตัวร้ายมันถึงยึดติดที่จะทำลายพวกพระเอกมากนัก เพราะมันให้คำสัญญาไว้
กูไปเห็นกล้วยเปลี่ยนภาพหน้าปกหรืออะไรเนี่ยเเหละ คือกูสงสัยนะว่าตกลงจะเปลี่ยนเป็นเน้นหนังสือเเปลกับพอกเกตบุ๊คเเล้วใช่ปะวะ กูชอบสมัยฟิสิกส์ที่เน้นนิยายเด็กไทยเขียนมากกว่าว่ะ เคยฝันว่างานตัวเองจะได้ตีพิมพ์กับเขาด้วย เเต่ตั้งเเต่เปลี่ยนเป็นกล้วย ความรักความภักดีที่มีให้ชักจืดจางลงเสียเเล้ว ฮา
กล้วยหลังๆนี่ไม่โอเค
อ่านเรื่องย่อวายกล้วย แล้วปลงๆว่ะ พล็อตดุเบาๆ ฝ่ายรุกเปิดฮาเร็มมีเมียเยอะ เมียๆไม่ถูกกัน -*-
อารมณืมันจะเหมือนตบตีผัวข้าเปล่าวะ แค่แปลกหน่อยตรงเมียเป็นผู้ชาย
>>986 คาเชนกูก็ชอบ ชอบมากๆด้วย เห็นคนเขียนบอกตั้งเเต่สิงหาปีที่เเล้วว่าจะเขียนต่อ ตกลงจริงมั้ยวะ ว่าเเต่คุโรสึกินี่เรื่องอะไรวะ ปล. กูรู้จักฟิสิกส์ได้เพราะรุ่นน้องกูเเม่งเขียนเล่นเเล้วได้ตีพิมพ์ว่ะ กูเลยเเบบอยากมั่ง ทีเค้าเขียนเล่นลอกเล่นยังได้พิมพ์ ภาษาก็ใช่ว่าจะดีเด่ กูก็ต้องทำได้มั่งดิ ต้องดีกว่าให้ได้ด้วย แต่ความฝันก็ไม่เป็นจริงซะทีจนสนพ.กลายเป็นกล้วยนี่เเหละ 555
คาเชนถ้าจะกลับมาเขียนต่อกูต้องกลับไปงมกองหนังสือมาอ่านทวนใหม่สินะ
คาเชนกูชอบนะ ชอบพระเอก เพื่อนที่ตาย พี่สาวน้องสาวพระเอก ว่าที่พี่เขยพระเอก แต่อโณทัย (นางเอก) เพื่อนสนิทพระเอกที่หน้าหวานๆ เพื่อนในกลุ่มที่ชอบนางเอก สามคนนี้กูโคตรรำคาญเลย
ขอระบายหน่อย กูไปอ่านฟิคเรื่องนึงมา ก็โอเค สนุกดี แอบเบียวนิดๆ แต่ตัวละครดูหลุดๆคาร์แรคเตอร์ไงไม่รู้ จนกูคิดว่าทำไมแม่งไม่เขียนเป็นนิยายออริของตัวเองไปเลยล่ะวะ แถมภาษาก็ใช้แนวสวยๆหรูๆตามประสานิยายแฟนตาซียุคโบราณอะนะ แต่บางทีก็มากไป ใช้คำซ้ำซ้อนไปหน่อยมั้ย อย่างประโยค "ไม่มีสกุณาพญานกคู่กายอีกต่อไป" อ่านแล้วภาษาสวยก็จริง แต่คือมึงเลือกซักคำได้มั้ย จะใช้คำว่านกทำไมตั้งสองรอบ
จะคุยอะไรที่วายๆก็ไปมู้สาวฟุบ้างก็ได้นา
จริงๆอะไรเกี่ยวกับวาย(นิยาย,จิ้น)ควรไปที่สาวฟุดีกว่าอิงจาก >>>/animanga/158/1
999 ห้ามตัดหน้ากูนะ
ขยะฟุไล่ยังไงมันก็ไม่ไปหรอก เหตุผลไม่สามารถใช้กับสวะพวกนี้ได้
มันชอบคุยเรื่องโสโครกๆให้คนอื่นฟัง พวกมันจะได้ดูมีตัวตนเป็นที่สนใจบ้าง
มู้บ่อขยะของพวกแม่งก็มีเสือกไม่อยู่
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.