โม่งทั้งหลายช่วยเเนะนำนิยายสนุกๆให้กูหน่อย กูอยากอ่านนิยายเเนวประวัติศาสตร์ ย้อนยุคไรงี้อ่ะ ยิ่งมีโรเเมนซ์ด้วยยิ่งดี ขอชาติอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่จีน กูเอียนกับจีนมาก
Last posted
Total of 1000 posts
โม่งทั้งหลายช่วยเเนะนำนิยายสนุกๆให้กูหน่อย กูอยากอ่านนิยายเเนวประวัติศาสตร์ ย้อนยุคไรงี้อ่ะ ยิ่งมีโรเเมนซ์ด้วยยิ่งดี ขอชาติอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่จีน กูเอียนกับจีนมาก
กำลังจะแนะนำเกมส์ออฟโตรน ลืมไปว่าแม่งแฟนตาซี
>>237 อ่อไม่ทันสังเกต ขอท่ด
ละกุก็อ่านพวกวรรณกรรมเยาวชนมุ้งมิ้ง ทอมซอว์เยอร์ มาทิลดา ลิตเติลลอร์ดฟอนเติลรอยไรงี้
เออกุพึ่งนึกออก ถ้าย้อนยุค อันนี้ดีมาก สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ the name of the roses เอาของคนแปล ภควดี นะ
เวอชั่นที่กุมีเหมือนมันเปลี่ยนไรนิดหน่อย คือคำคมตอนจบเล่ม ที่เหลือยังเหมือนเดิม แต่กุชอบเวอที่กุยืมห้องสมุดมากกว่า เล่มนี้กุชอบมากๆๆๆๆๆๆกไก่ล้านตัว
>>238 เล่มนี้... มีที่ห้องสมุดรร.กู เวอร์ชั่นพิมพ์ครั้งแรก กูเจอคนแนะนำในเด็กดีมั้ง เลยพยายามอ่านตอนม.3 หรือ 4 นี่แหละ แต่ตกม้าตายตั้งแต่ตอนต้น ๆ สงสัยเด็กไปมั้ง จำได้ว่าฉากที่ขึ้นมาทำกูงงมาก
ปล. อังกฤษย้อนยุค ถ้าอ่านหนังสือเด็กลองหาลอร์ดน้อยฟอนเติ้ลรอยดู แนวประวัติศาสตร์+รักหน่อยไปดูคลั่งรักก็ได้ แต่กูเกลียดแนวนี้มาก แม่งเดี๋ยวคนนั้นคนนี้ตายแต่งงานใหม่ เรื่องภายในวัง ยิ่งกลาง ๆ เล่ม คนที่กูคิดว่าโอเคตาย กูทนไม่ไหวข้ามไปตอนจบเลย55
>>240 ของกูไม่รู้ว่าพิมพ์รอบที่เท่าไหร่ว่ะ เเต่หน้าปกภาพดูห่วยๆหน่อย กูอ่านครั้งเเรกตอน ป.3 อ่านไป 10 หน้าปิดทิ้งเเม่ง งงชิบ อาจจะเด็กไปด้วย ตอน ม.1 กูไปค้นๆมาอ่านใหมถึงจะค้นพบว่าในสนุกว่ะ
ส่วนเรื่องที่มึงเเนะนำกูจะลองไปหาอ่านดูนะ เห็นในเว็บซีเอ็ดยังมีอยู่ กูชอบเเนวเเบบนี้อ่ะ 5555 เเต๊งมากๆ
>>232 จากฝัน สู่นิรันดร พระเอกย้อนยุคไปช่วงร.6-ร.7 ไม่เชิงนิยายปวศ.หรอก แต่จะได้เห็นขนบธรรมเนียมอะไรในสมัยนั้นมากกว่า
ราตรีประดับดาว ยุคร.7 ก็เห็นวิถีชีวิตคนในสมัยนั้นเหมือนกัน
ทวิภพ ละเมียดละไม หวานกำลังพอดี นางเอกน่ารัก แต่พระเอกคือสิ่งที่ดีงามที่สุดของเรื่อง
เรื่องที่ไม่แนะนำ
บูรพา เพราะตอนสาวแหม่มหนีกลับบ้านเกิดไปแต่งงานใหม่ มีลูกของพระเอกติดท้องไปคนนึง เวลาผ่านไปหลายปี ลูกชายพระเอกที่อยู่ไทยมาเจอกับลูกชายพระเอกที่เกิดกับสาวแหม่มคนนี้ พอมันรู้ว่าเป็นพี่น้องกัน มันก็ อ้อ....ดีใจจุงเบย เรามีพี่น้องล่ะ เข้าไปกอดกันเหมือนรักกันมานานแล้ว กูว่ามันแปลกๆว่ะ เป็นคนแปลกหน้าต่อกัน เพิ่งรู้ว่าเป็นพี่น้อง อะไรมันจะรักกันได้ปุบปับขนาดนั้น
บุพเพสันนิวาส - รอมแพง
เป็นเรื่องที่กูอ่านไปแล้วหงุดหงิดไป นางเอกล้นเกินพอดี อธิบายประวัติศาสตร์แบบจับยัด คำพูดทื่อมากเหมือนมันกำลังท่องบทกัน ตัดฉากรวดเร็วเกินไปไม่ทำให้อิน ฉากคอนสแตนติน ฟอลคอนทะเลาะกับมารี กีมาร์ด้วยความหึงหวงมันควรจะพีค แต่เหมือนดูคนเล่นละครทะเลาะกันมากกว่า กูโครตเคืองเลยเพราะพันทิปมันแนะว่าเรื่องนี้ดีมากกกกกกก สนุกมากกกกกกก เอาตามความเห็นกู สำนวนรอมแพงเหมือนเด็กเพิ่งหัดแต่งฟิคว่ะ
อ้าว กูเห็นอวย ๆ รอมแพงนี่สำนวนไม่ดีหรอกเรอะ กูยังไม่เคยอ่านของเขาสักเรื่อง แต่ก็เล็ง ๆ อยู
เออ เห็นคนเขียนคิวบิกไปกทเด็กดวก กูชอบเรื่องมังกรเขาว่ะ แต่รำคาญสำนวนกับคำผิดโคตรเยอะชิบ จะบอกเขาไงดีวะ
พวกมึง ช่วงนี้กูอยากอ่านนิยายภาษาอังกฤษว่ะมีใครแนะนำเรื่องที่สนุกๆแต่ภาษาไม่ยากมากให้กูบ้างได้ปะ
ถ้าแนวแฟนตาซี/ผจญภัย/แนวไม่หนักาสมองจะดีมาก ขอบคุณล่วงหน้านะพวกมึง
กูขอแหวกนิด เพิ่งอ่านตำนานรักเหนือภพที่ดองไว้จบว่ะ
แม่ง...... พระนางนี่กูแช่ง เอ๊ย ช่างมันล่ะนะ แต่กูดันไปลุ้นถั่งเปากับศิษย์พี่ลั่วสืออีว่ะ น่ารักโมเอ้เหี้ยๆ คู่นี้ ทำเอากูสาปอิหนีมั่นเทียนไปเลย
ภาคพิเศษถั่งเปาบอกชาตินี้จะบำเพ็ญเพียรเป็นชายไปจีบชิงสุ่ยแทน กูนี่ เอ่อะ... ในใจหนึ่งจังหวะเลยว่ะ ขนาดตอนเป็นหนอนภูตศิษย์พี่แม่งยังโดดไปรับการเชียนกู่ แค่เป็นชายไม่เลิกรักหรอกกูว่า 555555555555+
>>251 เรื่องนี้คนมักเกลียดพระเอกนะ แต่กูเกลียดอีนางเอกมากกว่า เฮงซวย ชอบเค้าแบบโง่ๆ ดึงดันกูจะเอาๆ โดยที่ไม่มีความเข้าใจ
โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าเค้ามองโลกแบบไหน เอาแต่รักแบบดึงดัน พอๆกับอีพระเอกที่ไม่ยอมรับความจริง คือกูว่านิสัยแม่ง2คนไม่เหมาะกันอย่างแรง
คืออีนางเอกไม่ได้มีความเข้าใจพระเอกเลยสักนิด ว่าไงดีวะ บุคลิกประเภทสุดโต่งทั้งคู่ ไม่น่าได้กันเลย
>>245 >>250 สำหรับกู ไม่ดีว่ะ นางเอกอย่างที่บอกไปว่ามันเหมือนกันหมดทุกเรื่อง คือจะเป็นผู้หญิงเฮฮา คิดบวก มองโลกในแง่ดี ซึ่ง....เหมือนกันหมดแทบทุกเรื่อง แล้วนางเอกจะต้องฉลาดๆๆๆๆๆๆๆ ไม่มีใครสามารถแก้ปัญหานี้ได้นอกจากกูอีกแล้ว พระเอกจะมานิ่งๆขรึมๆ แอบไม่ชอบขี้หน้านางเอก แต่พอได้ใกล้ชิดก็รัก ซึ่งก็เหมือนกับเรื่องก่อนๆ
กูให้พระเอกที่น่ารักที่สุดเท่าที่อ่านมาคือเจ้าคุณอัครเทพวรากรในทวิภพว่ะ ฮีมาแนวพูดน้อยต่อยหนักมากแถมสุภาพบุรุษจริง
ยกตัวอย่างมาเรื่องนึงคือคิวบิกละกัน คือ...นางเอกโดนบรรยายว่ารูปร่างท้วมๆ หน้าตาไม่โดดเด่น ก็พึงพอใจจะหลบมุมเงียบๆอยู่แบบนี้ กูชมนะว่าคนเขียนสร้างตัวละครนางเอกคนนี้ได้ดี เป็นการเขียนที่ให้การกระทำมันบอกว่าอีนี่ฉลาดว่ะ เก่งด้วย คนอ่านจะคิดเองได้ว่านางเอกแม่งฉลาดใช้ได้ กูเจอบทวิจารณ์เรื่องนี้ กูก็ไม่รู้ว่าที่ฉลาดๆมันต้องเป็นแบบไหน แต่นางเอกเรื่องนี้ได้ใจกูไปเลย
นางเอกของรอมแพงมันจะโดนบรรยายว่าเก่งนะจ๊ะ เมพจ๊ะ ถึงฉันจะไม่สวยแต่ก็รวยอารมณ์ขันนะจ๊ะ อ๊ะ มีปัญหาเข้ามาแล้วล่ะ....ถึงคิวฉันออกโรงแก้ปัญหาแล้วสินะ ดูฝีมือคนฉลาดๆอย่างฉันก็แล้วกัน
ไม่ได้อวยคิวบิกออกนอกหน้านะ เพราะในเรื่องคิวบิกแม่งก็มีหลายอย่างที่กูเงิบเหมือนกัน เช่นพระเอกเอาแบเรตต้ายิงคนที่อยู่ห่างออกไปไกลโครตซึ่งหลักความจริงมันเป็นไปไม่ได้ งานมโนก็ควรหาความเป็นจริงมาอ้างอิงหน่อย คนเขียนมโนเกาะฮ่องกงขึ้นมาเองในการใช้เป็นโลเกชั่น ไม่พูดถึงพวกพรรคคอมมิวนิสต์ในฮ่องกงเบย ขายอาวุธข้ามหัวพรรคมากมาย
บุพเพสันนิวาสของรอมแพง ข้อมูลหามาดีนะ แต่ใช้ได้น่าเบื่อมาก เหมือนอยากให้คนอ่านรู้ประวัติศาสตร์ก็เลยจับยัดให้นางเอกหรือคนใกล้ตัวท่องออกมาเลย กูถึงได้ว่ามันท่องบทไง คนปกติมันจะพูดกันแบบนั้นเหรอ กูอ่านเมื่อคุณตาคุณยายยังเด็กที่เป็นกึ่งนิยายกึ่งสารคดี มีประโยคยาวๆอธิบายตั้งสามสี่ย่อหน้ายังไม่ทำให้กูเบื่อได้เพราะกูสนุกมากที่ได้อ่านเกร็ดความรู้ในหนังสือเรื่องนี้ ส่วนบทพูดแม่นางรอมแพง มันประดิษฐ์เกินไป อ่านแล้วเหนื่อย ยังไม่นับความหมั่นไส้ที่คนเขียนออกมาบอกว่าใครๆก็ว่านิยายเรานางเอกเป็นแพทเทิร์นเดียวกันหมด คราวหน้าเปลี่ยนดีมั้ย ก็มันจริงมั้ยล่ะวะ เขียนเองยังมีหน้าไปบ่นคนอื่นอีกเหรอ ซ้ำซากมากแค่เปลี่ยนโลเกชั่น
>>252 กูว่าประสาทแดกทั้งพระนาง กูชอบตัวประกอบในเรื่องมากกว่า ขนาดพระรองอย่างตงฟาอวี้ชิงกูยังไม่ชอบเลย เฉลยมาแล้ว ทั้งหมดทั้งมวลมึงคำนวณมาแล้วนี่ มึงก็เป็นส่วนหนึ่งให้นางเอกชีวิตบัดซบ ถึงเกินครึ่งอินางกับอาจารย์จะทำตัวเองก็เถอะนะ
ในบรรดาหนุ่มที่มาชอบเชียนกู่ กูชอบพี่สาวซาสุดแล้ว
เออ กูถามหน่อย สามชาติสามภพ ลิขิตเหนือเขนยของเจ๊หลิน ชาตินี้(ปีนี้) จะได้ออกมั้ยว่ะ
กูขี้เกียจรอลุ้นกับเอาเงินไปจมเลยกะว่ารอเสร็จค่อยซื้อ
>>259 คือรวมๆแรกๆน่ารัก แต่พอมาคลั่งรักอาจารย์ โอยกูอยากตบๆ
คือเลิกเพ้อได้แล้ว กูชังตรงที่ เลือกใต้หล้าหรือเลือกข้า เออกูเข้าใจเดิมพันมึงนะแต่มึงไม่รู้หรอ ว่าคนที่มึงรักเค้ามองโลกแบบไหน เสือกเดิมพันแบบโง่ๆไป แล้วก็มาเจ็บเอง ก็สาปแช่ง คือมึงดึงดันจนผลเป็นแบบนี้ คือกูไม่อยากให้มันได้กันเลยอย่างแรงกูว่า2คนนี้มันไม่เหมาะกันอ่ะ แต่ดูซีรี่ย์ดีขึ้นหน่อย ปรับให้อีพระเอกมันแสดงความรักพอสมควร
นักสืบหลังมื้อค่ำเป็นไงบ้าง เห็นมีวางอยู่นานแล้วยังไม่เคยซื้อเลย ที่สนใจเพราะหนุ่มแว่นปากเสียกับแนววสืบสวนล้วนๆ
ถามเรื่องแต่งนิยายที่นี้ได้มั้ย คือถ้ากูอยากแต่งเรื่องที่คู่หลักจบวาย(กูยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะแต่งยูริหรือยาโอย ใช้คำงี้ไปก่อนนะ) แต่คือกว่าจะมีช็อตหวานๆความรู้สึกดีๆให้กันคือช่วงหลังๆอาจสักตอนที่ 100 งี้(เลขสมมุติ ให้เห็นภาพความไกล) ส่วนตอนต้นๆก็ดำเนินความสัมพันธ์นะแต่ไม่ใช้แบบคนรัก อาจมีสนใจเพศตรงข้ามก่อนด้วย
กูควรขึ้นไว้ก่อนเลยว่า เรื่องนี้วายนะรึเปล่า แต่พอมันกว่าจะวายก็หลังๆงี้(แถมมีชอบเพศตรงข้ามก่อนด้วย)คนที่เขาเข้าใจอย่างงั้นจะรู้สึกว่าถูกหลอกรึเปล่า แต่ถ้าไม่ขึ้นคนที่คิดว่าไม่วายก็จะถูกหลอกอีก แต่ถ้าขึ้นว่า หลังๆวายนะมันก็ดูสปอยเรื่องอีก ควรเตือนหรือทำไงดี
อนึ่งกูไม่ได้แต่งนิยายรักนะ รักประเด็นรองแต่อยากให้คู่หลักจบกับเพศเดียวกัน
ถึงเพื่อนโม่ง กรุขอปรึกษาหน่อย คือกรุจะให้ตัวละครเป็นโรคซึมเศร้าวะ แต่กรุไปหาข้อมูลตามกูลเกิ้ล ไอ้ 21 ข้ออะไรสักอย่าง ซึ่งหลายๆ ข้อกรุไม่อยากให้ตัวละครเป็น เพราะที่กรุคิดตัวละครจะเงียบๆ ยิ้มๆ ทำอะไรคนเดียว แต่ก็ช่วยชาวบ้าน กรุเลยอยากรู้ว่าไอ้โรคนี้มันมีอะไรที่มากกว่า 21 ข้อนั่นเปล่า
กู >>232 นะ เพิ่งเข้ามาดู
>>242 เรื่องนี้กูเคยอ่านอยู่ เเต่อ่านไม่จบว่ะ เหมือนตอนนั้นจะมีเรื่องอื่นน่าสนใจกว่า เเต่ว่างๆกูจะหามาอ่านนะมึง เเต๊งมาก
>>243 อย่าว่ากูเรื่องมากเลยนะมึง เเต่กูชอบอ่านเเต่มือหนึ่งว่ะ มือสองไม่รู้ผ่านขี้มือใครมาบ้าง 5555 สมัยก่อนกูเคยยืมหนังสือที่ห้องสมุด เเม่งมีขี้มูกเเห้ง ฮือออ T_T ส่วนเรื่องที่มึงว่ากูไม่เคยอ่านว่ะ
>>244 โอ๊ยยย ขอบคุณมากมึง จุ๊บที <3 ทวิภพเพื่อนกูก็เคยมาสครีมคุณหลวงใส่กู 55555
>>247 ของป้าทมใช่มะ? กูเคยเห็ยขายในบีทูเอส ขอบคุณนะมึง จะไปซื้อเร็วๆนี้เเหละ
ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากน้า /กอด
>>271 กูคิดว่านิยายมันไม่ต้องเหมือนของจริง100%ก็ได้นะจริงๆแล้วเคสอาการของแต่ละคนก็ต่างกันด้วยพอแถได้...มั่งนะ แต่การกระทำที่มึงอยากให้ตัวละครเป็น กูคิดว่าคนอ่านอาจไม่เชื่อว่า เฮ้ย ตัวละครนี้เป็นโรคซึมเศร้าอยู่ว่ะ
เพราะหลักๆของซึมเศร้า(เทียบกับกูเองที่เคยเป็นแบบอ่อนๆ)คือ ตัวกูไร้ค่าชิบหาย ถ้าช่วยคนอื่นได้มันคงรู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้นมันก็ออกจะขัดกันอยู่นะ
แต่อาการ21 ข้อกูก็ไม่ได้เป็นทั้งหมด อย่างการกิน การนอนกูก็ไม่เปลี่ยน แต่อาการเจ็บที่คนอื่นพูดให้กำลังใจ รำคาญทุกอย่าง ไม่อยากขอความช่วยเหลือ คิดแง่ลบ ต่อให้ทำเรื่องที่ชอบก็ยังรู้สึกแย่ ตัวเองไร้ค่าอันนี้จริง
ปล.ถ้าเทียบจากเพื่อนกู(ที่เป็นหนัก จนต้องหาหมอ)มันก็ยิ้ม เงียบๆ ทำไรคนเดียวนะ....แต่เสือกไม่ช่วยงานกู และหายหัวไปคนเดียวจริงๆ.... โอเค ตรงนี้กูบ่น
>>273 กรุเองก็ต้องการแบบนั้นเหมือน แบบว่า เมิงเป็นโรคนี้เหรอ แต่เรื่องไร้ค่า ตัวละครกรุไม่คิดแบบนั้นอะ มันแบบรู้สึกอยากตายไวๆ (คือตัวละครเดินไม่ได้ด้วย ไม่ยอมไปกายภาพบำบัดเอง) ส่วนเรื่องช่วยคนอื่นกรุคงต้องหาเหตุหน่อย เพราะในเรื่องดันเป็นคนที่รู้ความจริงทุกอย่างของเรื่องน่ะสิ
>>274 กูเห็นมึงพิมพ์ กรุกับเมิง แล้วรู้สึกแปลกๆ
ภายนอกคนอื่นไม่รู้ว่าภายในตัวละครเฮงซวยขนาดไหนกูว่าคงเป็นไปได้
แต่บางทีกูว่ามึงไม่ต้องใส่ชื่อโรคไปก็ได้ใส่แต่อาการ แบบข้างนอกสดใส ข้างในโคตรมืดมน อยากตาย อะไรก็ว่าไป คนอ่านจะเดาให้มึงเองว่าไอ้ตัวละครเป็นโรคอะไร มาจากไหน มันเป็นจุดปลายเปิดให้คนอ่านยอมรับมากกว่านะ(แบบอาจไม่สมกับซึมเศร้าในบางด้าน แต่ในเมื่อมึงไม่ออกชื่อคนก็ว่ามึงไม่ได้ ก็เป็นวิธีขี้โกงแบบหนึ่ง) แต่ถ้าใส่ชื่อเหมือนมึงทำให้ทางแคบลงแล้วว่ะ มันจะมีจุดที่คนอ่านแย้งได้ว่าไม่สมกับเป็นโรคนี้เลย(แบบความจำเสื่อมทั้งหลายในนิยาย....มึงพอนึกภาพพออกมั้ย)
แต่ถ้ามึงจะให้มีชื่อโรค ก็ไม่ต้องตรงอาการหมดก็ได้แหละแต่ก็ขึ้นกับฝีมือมึงว่าจะทำให้คนอ่านเชื่อได้แค่ไหนว่าเป็นจริง อาจต้องหาเคสหลายๆเคสมาเทียบเป็นข้อมูลดูว่ะ อาจต้องปรับตัวละครบ้าง มึงก็ลองดูละกันนะ
มึงเคยเจอนิยายที่พระเอกทำตัวเหี้ย ๆ บ้างไหมวะ? ที่กูเคยเจอนี่กูจำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วว่าชื่ออะไรพระเอกลักพาตัวนางเอกมา แล้วเหมือนให้เป็นคนใช้จำเป็น จากนั้นก็พยายามลวมลามนางเอกเลยสาดน้ำชาใส่หน้าพระเอก แม่งก็เลยโมโหบอกแบบถ้าเธอดีฉํนจะดีกับเธอ แต่ถ้าเธอร้ายฉันก็จะร้ายกับเธอ ลากนางเอกออกไปผูกไว้ข้างนอกตอนมีพายุฝน ตอนหิ้วเข้าบ้านเหมือนนางเอกจะป่วยแม่งก็จับกดต่อ
นี่ที่กูเจอมามีใครให้เหี้ยกว่านี้ไหม
>>278 ที่กูเคยเจอเหี้ยกว่านี้มีอันนึง เป็นนิยายวายที่กูอ่านแล้วอยากสวดมนต์มาก ถ้ากูเอาไปวางในวงเวทคงเรียกลูซิเฟอร์ได้
สปอยล์หมดเปลือกเลยนะ
พี่เป็นเคะน่าสวย น้องเป็นเมะหน้าหล่อ น้องอยากเย็ดพี่มากๆแต่ไม่ได้อยู่กับพี่เพราะแม่กับแม่ผัวไม่ถูกกันเลยแยกกันเลี้ยง(ผัวตนมใจเมียมากกว่า) แม่ผัวได้คนพี่ไปเลี้ยงเลยแยกกันตั้งแต่เด็ก
พี่น้องมีประเด็นนิดนึงว่าชอบเล่นอวัยวะเพศตั้งแต่เด็ก น้องชอบเอาของแหย่รูพี่ๆก็ชอบ พี่ตามใจน้องมากอยากได้ไรก็ให้หมดไม่เคยห้าม น้องมีปมอยากเย็ดพี่จากตรงนี้ละ
ทีนี้มรเรื่องคือปู่ย่าตายด้วยไฟไหม้บ้าน พี่ชายเลยกลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ บ้านนี้ตามใจน้องชายมาก น้องก็แอ๊บแบ้วเด็กดีพ่อแม่รักมาก พอพี่มาอยู่ก็ดีใจสุดๆ แต่พี่มันพอรู้ตัวว่าน้องอยากเย็ดเพราะพ่อเอาอัลบั้มของน้องที่ตัดต่อรูปตัวเองเย็ดพี่ให้ดู
ตรงนี้สปอยล์เต็มขั้น ใจไม่แข็งอย่าอ่านนะ กูเตือนครั้งสุดท้าย
.
.
.
.
.
พอได้โอกาศน้องเย็ดพี่ในห้องน้ำจนสลบแล้วลสกไปเย็ดในห้องนอนต่อ ถ่ายคลิปไว้ด้วย พอตอนเช้าก็ประกาศต่อกน้าพ่อแม่เลยว่าเมื่อคืนมันเย็ดพี่แล้วนะ ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมรับมันจะไปลีกพาตัวเด็กข้างบ้านมาข่มขืน
พ่อแม่ก็อึ้งไป ตอนแรกไม่บอมรับด่าพี่ว่าอ่อยน้อง น้องที่เป็นลูกรักของแม่ก็ด่ากลับว่าอีแก่ มึงอย่าเสือก พี่mind breakแล้วก็นึกบางอย่างออก เลยถามว่าที่บ้านปู่ย่าไฟไหม้เพราะน้องใช่ใหม
น้องก็หัวเราะแล้วบอกว่า ใช่ กูเผาบ้านมันเอง มันอยากแยกเราพี่น้องออกจากกันทำใม พ่อแม่ก็ร้องไห้แล้วmind breakไปตามๆกัน สุดท้ายก็หนีความจริงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แม่ขอให้พี่ยอมให้น้องเย็ดไปบ้านจะได้สงบสุข พี่ที่mind breakแล้วเลยเออออไปอย่างหมดหวังในครอบครัว ตั้งแต่นั้นเลยโดนเย็ดมาตลอด แม่ก๋ไม่กลับบ้าน พ่อก็หลบหน้า
พี่น้องเย็ดๆกันอยู่น้องก็บอกพ่อที่แอบดูอยู่ว่า กูรู้ว่ามึงอยากเย็ดลูกตัวเองมาตั้งนานแล้ว ถ้ามึงเชื่อฟังกูๆจะให้มึงเย็ด พ่อก็เย็ดอย่างไม่รีรอ พี่ก็mind breakถึงขีดสุดไม่สนอะไรแล้ว
บทสุดท้าย น้องเฉลยว่าที่แม่ไม่กลับบ้านเพราะตัวเองวางยาไว้ ตัดเบรครถ สลับยานอนหลับ เอาบัตรประจำตัวออก ป่านนี้คงตายไปแล้ว สุดท้ายก็จัดฉากไฟไหม้ขู่พี่เพราะพี่กลัวไฟจากตอนปู่ย่าตาย แต่ไฟลามเกินไปน้องเลยเอาตัวเข้าปกป้องพี่ พี่ที่mind breakเลยคิดว่าน้องมันรักเราขนาดนี้ก็ยอมมันไปเถอะ หารู้ไม่ว่าน่องมันวางแผนไว้ทุกอย่างแล้ว
จบ
มึงหาอะไรเหี้ยกว่านี้ได้กูไหว้มึงจริงๆนะ กูอ่านแล้วจิตใจกูดำมืดมาก แค่มีหนังสืออยู่ในบ้านกูยังคิดว่ามันต้องมีคำสาปติดมาด้วยแน่ๆ ระดับความเหี้ยของพระเอกover 9999999999999^99999999999อีก แค่เล่ากูยังอยากอ้วกเเลย
กูพิมพ์ในมือถือ คำผิดหรือมึนๆหน่อยนะ
>>279 นิยายวายแปบมีเรื่องสักขายแต่เรืแบบนี้เยอะว่ะ บางเรื่องมีเอาปลิงยัด หรือ นายเอกโดนรุมโทรมเยอะๆ รมณ์ตูนโป๊หื่นๆ อ่ะ
เรื่องนี้ให้ด่าอยากด่าความไม่มีสองของอีนายเอกสุดแล้ว คือแม่งงคนปกติเขาเผ่นแนบออกจากบ้านนรกนั่นแล้ว อีห่านี่ไม่หนีเลยด้วยตรรกะแบบตูนโป๊เพื่อให้เกิดฉากเอากันให้ได้ว่ะ ส่วนอีพระเอกมันปัญญาอ่อนน่ะ (ตามตัวอักษร) ในเรื่องตอนฉากเอากันคำพูดมันจะเด็กมาก ร้องปี๊นๆ จะเอาช้างน้อยเข้าแล้ว ตอนอ่านนี่ชวนสลดตัวเองกูอ่านไรวะเนี่ย55
หลังๆ สนพ วายใต้ดินใหม่ๆ ชอบเอาเรื่องสไตล์นี้มาแปล แย่งกันพิมพ์ซ้ำอีก กูนี่แบบหาเรื่องดีกว่านี้มาได้มั้ย เพลีย
ขอเพิ่มหน่อย เอาตามตรงกูก็ไม่รังเกียจนิยายวายสายมืดแบบนี้นะ มีชอบหลายเรื่องที่เล่าถึงความมืดมนในใจพระ-นาย (อย่างมีเรื่องหนึ่งพระเอกมีปมติดแม่แล้วเอานายเอกไปซ้อนภาพของแม่ที่ทอดทิ้งตัวเองก็สนุกดี) แต่หลายเล่มก็ไม่ไหวว่ะซึ่งอีเรื่องบนกูใหัติดท้อปทรีความเหี้ยที่เคยอ่าน เพราะความไม่มีสมองของนายเอกมันน่ะแหละ ด่าสมองหมาปัญญาควายยังเป็นการเสียมารยาทกับหมาและควายด้วยซ้ำ
กูว่าถ้ามากกว่านี้ไปกระทู้สาวฟุดีกว่ามั่งมึง
>>287 กูว่ามันแกล้งทำนะ ตอนมันพูดจาเป็นคน(มั้ง)ก็พูดได้ถึงจะเหี้ยสุดๆก็เถอะ กูเห็นด้วยว่านายเอกแม่งไร้สมองโคตรๆ
กูเองไม่มีปัญหากับเรื่องเย็ดๆแบบนิชิโนะ ฮานะ อ่านไว้แก้เงี่ยนเป็นครั้งคราวมันก็สนุกดี แต่ความเหี้ยของตลค.เรื่องนี้มันเกินไปวะ
เรื่องนี้เป็นนิยายแปลญี่ปุ่นชื่อthe savage ท้ายเล่มคนเขียนบอกด้วยว่าเคยเอาไปเสนอสนพ.หลายที่แล้วไม่ผ่านหลายที่เพราะความแรง
>>288 >>290 อืม นิยาย BL ยุ่นว่ะ เอาว่าจะไม่ขยายไปนิยายวายเล่มอื่นแล้วกัน จบอยู่แค่ประเด็นแนวนี้ก็เหมือนตูนโป๊เน้นขายเรทและความมืดนั่นแหละ
>>291 ตอนอ่านกูตีความว่ามันต้องมีความบกพร่องทางจิตว่ะ เหมือนวิธีการพูดมันกลายเป็นเด็กแบบเด็กจริงๆ ซึ่งตอนอ่านกูว่ามันตลก และประดักประเดิดมาก โทษคนเขียนเขียนได้ไม่ถึง แต่อืมมันก็เหี้ยตั้งแต่เนื้อหาละกูจะหวังไรวะ655
กุอ่านอะไรไป...แม่งต้องเอาดะไว้โร้ดมาอ่านล้างตาเบย
กูว่าพวกมึงไปกระทู้ฟุได้ละนะ ดูมันนอกเรื่องแล้ว
>>300 มึงต้องตั้งคำถามนี้กับพวกการ์ตูนโป๊ติดเรทหนักๆ ของท่านชายด้วยว่ะ กูว่าไม่ต่างกันเท่าไรนะ
อันที่จริง หัวข้อพระเอกเหี้ยๆ กูมีคิดเรื่องอื่นนะ แต่มันเป็นความเหี้ยที่กูว่ามันไม่ใช่เอะอะจับปล้ำ เป็นความคิด การกระทำที่อ่านไปบ่นไป (แต่สนุกดี) เสียดายมันเป็นนิยายวายจีนเลยว่ามันไม่เหมาะจะคุยตรงนี้เลยว่าอย่าดีกว่า
บอกว่าเรียกลูซิเฟอร์ได้นี่ยังหมิ่นลูซิเฟอร์เลยว่ะ...
ยังหมิ่นลูซิเฟอร์ ต้องเอาแบบ อูฐ งู นกกระจอกเทศ ของอ.โคโนฮาระมะ 5555
แล้วมันมีเรื่องไหนบ้างวะที่พระเอกหรือนางเอกนิสัยเหี้ยๆแต่ตอนจบได้รับผลจากการกระทำให้สะใจคนอ่านมั้ยวะ
เห็นมีแต่ทำเหี้ยใส่ แต่หลังๆโดนง้อก็คืนดี อะไรวะ อยากอ่านที่แบบตอนจบอีกฝ่ายแม่งทิ้งไปเลย 55555
พวกพระนางที่เล่นตัวเหมือนกัน บางเรื่องนี่เล่นตัวมากกกก เอาแต่ใจ ไม่สนอีกฝ่าย จนตอนหลังก็มารักกันซะงั้น กูอยากให้ฝ่ายที่โดนทำไม่ดีหนีไปบ้าง ให้อีกฝ่ายแม่งอกแตกตายไปเลย 555
>>307 มายา ว.วินิจฉะยกุล นางเอกเหี้ย+ทะเยอทะยานมาก ไปเมืองนอกก็ไปหลอกชาวบ้านเขาว่าเป็นลูกหลานผู้ดี จริงๆเป็นเด็กกำพร้าที่บ้านนี้รับอุปการะ แต่ก็รับมาเลี้ยงแบบคนใช้อะนะ หลอกคบนักศึกษาคนนึงให้ช่วยทำทีสิสแล้วเฉดหัวทิ้ง อยากได้พระเอกเพราะพระเอกหล่อและรวยเอาไว้ลบปมด้อยตัวเอง ส่วนพระเอกหลงความสวยอย่างเดียวแต่แอบมีกิ๊กเป็นผู้หญิงอีกคน ไม่จบดี
จุดดับในดวงตะวัน พระเอกเลว แต่งงานกับนางเอกเพราะผลประโยชน์ ให้นางเอกมาทำงานงกๆเพื่อตัวเอง มีชู้เป็นเพื่อนสมัยเด็ก สุดท้ายโดนหลอกผลาญสมบัติหมดตัวจนตกอับต้องอาศัยในบ้านเก่าๆโทรมๆ นางเอกขอแยกทางไปแต่งงานกับสามีใหม่มีครอบครัวแฮปปี้ดี
เจ้าบ้าน เจ้าเรือน พระเอกเจ้าชู้มาก มีเมียหลายคนสับรางแทบไม่ทัน โดนหลอกเอาสมบัติ มีชีวิตแร้นแค้น สุดท้ายก็ตายเป็นผีเฝ้าบ้านเพราะแรงพยาบาทของเมียหลวง นางเอกมาเช่าบ้านต่อก็เจอกับพระเอก แล้วพระเอกก็พยายามทำดีไถ่บาปมั่งอะไรมั่ง
กูเพิ่งตัดสินใจซื้อนิยายแฟนตาซีมือสองที่จำได้ว่ารุ่นน้องสมัยมัธยมเป็นคนเขียน แล้วลองเอาเล่มหนึ่งมาเปิดอ่านดูคร่าวดูว่ะ แม่....ง อารมณ์บารามอสมากกกกกกก ได้ข่าวว่าช่วงออกแรกๆนี่มีคนแอนตี้อยู่เหมือนกัน ทำเอากูไม่อยากอ่านต่อเลยว่ะ นี่ก็ซื้อมาตั้งสี่เล่ม ส่วนเล่มห้าที่เป็นเล่มสุดท้าย เห็นนางดองมาหลายปีละ ไม่จบซะที เขียนตั้งแต่ม.2-3 ป่านนี้ทำงานแล้วเหอะ กูหมดความอยากอ่านมากๆ บอกตรง เฮ้อ! รู้สึกเสียดายเงินชิบ ขนาดมือสองนะเนี่ย
>> 310 เซ...ตอน คริสตัล... ของสนพ.ฟิสิกส์ กูพูดตรงๆ เล่มแรกทั้งภาษาทั้งเนื้อเรื่องห่วย แต่ก็นะแต่งเล่นสนองนี้ดการคลั่งบารามอสของตัวเองตอนอายุสิบสี่ เสือกได้ตีพิมพ์ซะงั้น ยังไม่ได้อ่านเล่มที่เหลือ แต่อ่านปกหลังก็หนีไม่พ้นแนวรร.เวท ตัวละครแกรี่แมรี่ซูอยู่ดี เฮ้อ
กูยังจำได้ ตอนได้ตีพิมพ์มีประกาศหน้าเสาธงเลยนะเว้ย กูก็แบบอุ๊ย น้องคนนี้เก่งจัง เดี๋ยวไปซื้ออ่านดีกว่า แต่พอเปิดหน้าแรกๆเท่านั้นแหละ ได้กลิ่นความซูลอยหึ่งเลยยังไม่ซื้อ ลองหารีวิวดูก่อนจนรู้ว่าได้แรงบันดาลใจ (ถึงขั้นแทบลอก)จากบารามอสนั่นแหละ ทำเอากูหมดศรัทธา เลิกตามนางแถมอคติมาตลอด แม้เล่มหลัง(นางจะพยายามบอกว่า)พัฒนาแล้วก็เหอะ ผ่านไปหลายปี กูนึกครึ้มอะไรไม่รู้ไปตามล่ามือสองมาอ่านเผื่อไม่ชอบก็ยังไม่เสียดายเงินเท่าไหร่ แต่ไม่ไหวจริงๆว่ะ
มีนิยายดีๆพระเอกนางเอกน่ารักๆกุ๊กกิ๊กไม่ติดเรทมั้ยวะ กูอยากหาอะไรน่ารักอ่านเยียวยาใจหน่อย
ได้ข่าวสำนักพิมพ์จะปิดตัวว่ะ ชื่อผลไม้
ใครยังซื้อเรื่องไหนไว้ก็คัทลอสเลย เรื่องไหนจบแล้วเตรียมช้อนซื้อในงานหนังสือได้
Bliss พอเปลี่ยนมาเป็น Talent One แล้วดูเงียบๆ เหงาๆ จัง หนังสือก็ออกน้อย รูปเล่มก็ไม่ค่อยโดนใจกู ขนาดคินดะอิจิยังฟอนต์ใหญ่เบ่อเริ่มเทิ่ม กูเสียใจ...
ตกลงไม่มีใครมาต่อเรื่องสนพ.เหรอ กูอยากรู้
>>265>>266>>274 ขอบคุณพวกมึงมากนะะ เดี๋ยวพรุุ่งนี้กูไปสอยก่อนกลับบ้านแหละ
เอ้อ รบกวนขอถามอีกอย่างนึงนะ มีใครเคยอ่านงานของอ.ชิบาตะ โยชิกิมั้ย คือเพื่อนกูเล่าให้ฟังแล้วกูตกใจเนื้อเรื่องนิดนึง..มันก็ไม่ได้อะไรมากหรอก แต่สำหรับกูมันมากอะ เพื่อนกูบอกว่าซีรี่ย์ริกกะที่อาจารย์แกเขียน นางเอกแทบจะโดนข่มขืนเป็นธรรมดา..กูเลยสะพรึง..
แล้วก็ มีใครพอจะแนะนำหนังสือที่ใช้สำนวนจิกกัดแสบๆ ไม่ก็ตลกร้ายมั้ย หรือพวกสำนวนประมาณของสตีเฟน คลาร์ก เจฟฟ์ ลินด์เซย์หรือฮาลาน โคเบนก็ได้ กูอยากอ่านเอาแนวภาษาหน่อยอะ ขอโทษที่รบกวนอีกครั้งนะ
>>325 ลืมอีกอัน a year in merd นิยายตลกเสียดสีให้คนอังกฤษไปเปิดร้านน้ำชาที่ฝรั่งเศส เขียนจิกกัดคนฝรั่งเศสได้แสบสันโคตรๆ ข้อเสียก็เหมือนเรื่องบน ใช้มุขฝรั่งจ๋าไปจนบางมุขเข้าใจยาก
ทั้ง 2 เรื่องแปลดีมาก คงสำนวนต้นฉบับครบถ้วน เท่าที่ดูไม่มีสะกดผิด ชื่อคนกับสถานที่ในmerdเข้าใจว่าใช้ปารีเซียง ในผมกลับมาแล้วไม่แน่ใจว่าใช้สำเนียงอะไร บางคำจะออกเสียงไม่ตรงกับที่เราคุ้นแต่เดาไม่ยาก
ถ้ากล้วยโดนปิดกูว่ามีสิทธิ์นิดหน่อย
คือกูลองสังเกตดูว่าบางร้านไม่เอากล้วยมาขายเลย แบบบีทูเอสงี้ หรือร้านเด็กดีอย่างแพร่พิทฯ ที่มีนิยายอยู่ก็ไม่มีของกล้วยเลย แต่อาจจะเฉพาะที่กูเดินก็ได้นะ ไม่รู้สาขาอื่นเป็นไง ร้านที่ขายกล้วยก็มีแต่นสยอินทร์มั้ง (ซึ่งกูสนับสนุนให้ไม่ลงร้าน นิยายแม่ง 18+ แต่ปกเสือกทำอย่างกับการ์ตูนเด็กน้อยของบงกช เอาเถอะ..)
ปล. ถ้าเรื่องจริงกูจะฉลองด้วยการซื้อแปดสามีเล่มจบมาสนองความอยากรู้เรื่องอินเซปชั่นผัวตามที่โม่งบน ๆ เล่าให้ฟัง... ขันทีสาวด้วย... หวังว่าจะลดเยอะ ๆ นะ
กล้วยการตลาดไม่ดีมาแต่ไหนแต่ไรแล้วหรือเปล่าวะมึง? เท่าที่กูดูนักเขียนพวกแฟนตาซีหรือวายงี้ก็ไม่ได้มีคุณภาพเท่าไหร่น่ะ อย่างหมวดนิยายวายงี้ล่าสุดมีนักเขียนคนหนึ่งที่แต่งเรื่องใหม่เป็น 4P อินเซ็คท์พ่อลูก โชตะ แฟนเก่า แฟนใหม่ อ่านแล้วแบบถ้ากล้วยตีพิมพ์จริงกูจะหมดศรัทธาไวขึ้น 1%
>>336 เรื่องไหนวะ อยากลองอ่าน 555 แต่ในความคิดกูนะ กล้วยทำตามสนพ.อื่นตลอดอะ ตอนสมัยฟิสิกส์ กูมองว่าตอนสถาพรออกนิยายแฟนตาซีเด็กไทยเขียนเเล้วรุ่งอย่างบารามอสก็ดูเหมือนกล้วยจะทำตามอะ พิมพ์ออกมาตั้งเยอะเเยะ แล้วพอเอนเทอร์เอานิยายเเปลมาขายเเล้วดัง ก็ทำตามอีก ตอนนี้ก็เห็นๆกันอยู่มีเเต่นิยายเเปลกับวาย เเฟนตาซีเด็กไทยเขียนหายเกลี้ยง ว่าเเต่ถ้าปิดจริง มีนิยายของที่นี่กี่เรื่องวะที่ยังไม่จบ กูว่าอย่างน้อยก็คงน้อยกว่าสถาพรล่ะวะ ฮา
กล้วยโดนปิดกูก็ไม่แปลกใจว่ะ เคยซื้อมาอ่านครั้งหนึ่ง เสียดายชิบ ปกก็ไม่ได้สวยดูดีจนอยากเก็บ ไม่มีแรงจูงใจให้ซื้อเลย
ตกลงกล้วยมันจะปิดจริงปะวะ กูกะจะสั่งจอมนางคู่บัลลังก์ กลัวโดนชิ่ง ;-;
ใช่เหรอ กล้วยยังออกหนังสือใหม่อยู่ตลอดนะ
กูก็ไม่ค่อยอยากเชื่อว่ากล้วยจะปิดหรอกนะ เเต่สนพ.ชื่อผลไม้ที่ดังจนเป็นที่รู้จักก็ไม่ได้มีเยอะซะด้วยสิ เเถมท่าทางดูไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลยนะ คงไม่ใช่เหมือนสมัยบลิสนะมึง เเต่ยังดีที่ไม่ใช่เเบบเพิร์ล... อ้อ พวกมึงว่าถ้าปิดจริง ตกลงชาตินี้วุ่นจริงฯกับเซ...ของ >>311 คงไม่มีวันจบสินะ ถถถ
กล้วยกูว่าแย่ตรงลดอย่างเยอะทั้งที่ผ่านไปไม่นานนี้แหละ ใครที่ไหนจะซื้อราคาเต็มถ้ารู้มาก่อน
ก็นั่นน่ะสิ ดีที่พอเปลี่ยนเป็นกล้วย กูก็ชักห่างๆใาแล้วเลยไม่โดน
>>339 ขอโทษกูผิดไปแล้วอภัยให้กูด้วย
>>337 เรื่องนี้คนเขียนออกหนังสือกับกล้วยอยู่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1349116 เรื่องนี้เจ้าตัวแต่งนิยายแฟนตาซีด้วยน่ะ มึงอาจจะเคยอ่าน the 7th prince
>>350 กูคิดว่าคงมีหลายคนแหละแต่หลังๆมานี้กูไม่ได้เข้าไปอ่านในนั้นเลยก็ไม่รู้มีมากเท่าไร ที่เจอ(ตามเพราะกระทู้ฟุแนะนำ)ก็มีเรื่อง 69 คนแต่ง VIOLET RAIN หน้าเรียบๆมีภาพหนึ่งภาพ
จริงๆถ้าไม่ได้แสบตาเกินกูไม่สนว่าแต่งหน้าไงนะ แต่ขอเรื่องเพลงอย่างน่ารำคาญมาก กูเปิดเพลงอยู่ไปเปิดหน้านิยายมีเพลงแทรกแถมบางทีหาไม่เจอน่าหงุดหงิดจนต้องปิดแม่งทิ้ง ไม่ต้องยัดเยียดเพลงที่ตัวเองชอบให้คนอื่นฟังก็ได้นะเว้ยคนเขียน(จริงๆแล้วใส่เป็งลิงค์youtube น่าจะดีกว่ามันไม่เล่นเอง)
เห็นบนๆพูดถึงนิยาย bliss กูก็อยากอ่านนิยายแนวหลอนๆของญี่ปุ่นอีกจัง รู้สึกพอเจ้านี้ล่มแล้วมันก็หายไปเรื่อยๆ
>>350 กูแต่งนะ สมัยกูเขียนก็เอาธีมเรียบๆมาอันนึง แปะรูป 1 รูป บรรยายนิดนึง จบ
กูเคยเข้าไปเรื่องนึง แฟนฟิคเกาหลี สกอร์ลงมาสามกิโลเมตรกว่าจะถึงตอนที่ให้อ่าน แม่งแปะรูปห้ารูป เพ้อเจ้ออีกสิบบรรทัด แปะรูปอีกหน่อย ใส่เพลง เขียนคำเตือน แปะรูป แปะเนื้อเพลง แปะแปลเพลง แนะนำตัวคนเขียน คำเตือน ทวงเม้นท์อีกสามบรรทัด
กูพูดได้คำเดียว ควย
กูเจอหน้านิยายเล่นเพลงอัตโนมัติ กดเข้าไปอ่านก็ยังมีเพลงอัตโนมัติซ้อนกันอยู่สองเพลงอีก ปิดเลย รำคาญ
ช่วงหัดแต่งก็ชอบแต่งมาก แต่งให้สวย ๆ ชวนคนมาอ่าน แต่ก็ไม่เยอะเว่ออ่ะ
ตอนนี้กูแต่งนิดหน่อย เพราะพอไม่แต่งเลยก็ว่าไม่ใส่ใจอีก จากกูรูทั้งหลายแหล่อ่ะนะ
กูว่าถ้าแต่งแล้วไม่ออกแนวแสบตา หรือต้องเลื่อนเป็นกิโลถึงจะเลือกนิยายได้ กูก็ว่าดีนะมันดูน่าสนนิดๆ และแน่นอนต้องไม่มีเพลงอัตโนมัต
กูเคยเจอพื้นหลังสีดำ ตัวอักษรสีน้ำเงินแถมเล็กจนต้องเพ่ง ซึ่งกูก็ไม่อ่านเพราะขี้เกียจเพ่ง
ธีมเรียบๆสวยนะมึง อะไรที่ไม่ใช่สีส้มออริจินัลของเด็กดีอะ
เออ ไอ้โม่งที่เอาข่าวสนพ.ผลไม้จะปิดมาปล่อยหายไปไหนวะ ไม่มาชี้แจงเลย ปล่อยให้คนอื่นเดากันอยู่ได้...ว่าแต่กล้วยนี่มีอะไรเด่นวะ อย่างกู กูว่าสถาพรเด่นเรื่องปกสวย (เนื้อเรื่องค่อยว่ากัน) เอนเทอร์เน้นจิ้นวาย แล้วกล้วยล่ะ เด่นตรงไหน?
อ้อ จู่ๆนึกได้ กูว่ากูเคยเห็นนักเขียนหลายคนย้ายค่ายนะมึง ย้ายจากกล้วยไปสนพ.อื่นน่ะ อย่างมาซาลันที่เขียนไพรด์ออนไลน์ กูเห็นออกกับกล้วยแค่เรื่องเดียวที่เหลือไปสถาหมด แล้วเฟย์พิ้งค์ที่เขียนอลวนมังกรผ่าเหล่าอะไรนี่ก็ย้ายไปเอนเทอร์ปะวะ เดี๋ยวนี้เห็นกล้วยมีแต่นักเขียนใหม่ๆกับนิยายแปล พวกคนเก่าๆหายเกลี้ยง บางคนแม่งยังไม่ออกเล่มจบด้วยซ้ำมั้ง
ทีมการตลาดของenterมาจากแจ่มใสที่ทำการตลาดเก่งอยู่แล้ว ยุคแรกได้lskกับnhมาสร้างฐานดีมาก งานของอี้หว่อเป็นรากฐานสำคัญของenter ถึงขั้นเชิญนักเขียนมา
สถาพรกูว่ามันคือความเก๋าว่ะ แบบบารามอสกับเซวีน่าที่บูมมาก ช่วงนั้นปกกากสัส เปลี่ยนคนวาดทุกเล่มอย่างน่าเกลียด แต่เพราะอิสองเรื่องนี้กูก็เลยยังตามอยู่พักใหญ่
จากนั้นก็มีราชาแห่งราชันย์อีก คือมันก็มีเรื่องที่ดีและดังโผล่มาเป็นพักๆ อ่ะมึง
จุดเด่นปัจจุบัน-ปกสวย ภาพดี เกาะกัลฐิดาเป็นพัก ๆ(แต่ก็ซา)
เอนเธอร์คือบูมนิยายแปลอวี้หว่อ พล็อตประหลาดแปลกใหม่ (แต่กูเกลียดแม่งทุกเรื่องเลย ซื้อมาสมัยยังเบียวจัด) การตลาดสร้างติ่งเยอะเหี้ยๆ เยอะแบบถวายหัวด้วย (กูเคยเป็น) ก่อนหน้าอวี้หว่อก็มีซีรีย์เพอร์ซีย์ของริคที่เรียกได้ว่าบูมในหมู่นิยายแปลฝรั่ง
จุดเด่นปัจจุบัน- ลวิตร์ ของแถมสำหรับติ่ง ติ่งเยอะ
ตัดมาที่กล้วย หนังสือที่มันเคยทำแล้วบูมมันบูมได้ไม่นานว่ะ (มึงลองดูเรื่องดัง ๆ ที่กูเขียนไว้ข้างบน ไม่มีอันไหนโดนลดราคาเหลือเล่มละ20 เอ้ย 80 เหมือนอิกล้วยนี่เลย จะว่าหมดสัญญาก็ดูแปลกๆ) ที่พอจะดังในกล้วยกูว่าพิภพพญามังกร(ออกทะเลเมดิเตอเรเนี่ยนไปคาบสมุทรแอนตาร์กติกอ่ะเรื่องนี้) เรื่องจอมนางคู่บัลลังก์ซึ่งไม่นับว่าแฟนตาซีนัก ละที่เหลือซึ่งกูว่าใช้ได้ก็ไม่ดัง พวกเซตแปดเล่มไม่มีอันไหนที่น่าปลื้มมากเลย..
จุดเด่น - ลดราคาไวเหี้ยจนไม่อยากซื้อราคาเต็ม
ปล. แต่กูไม่ได้บอกว่ากล้วยจะเจ๊งนะ แต่ถ้าเป็นไปได้ช่วยออกเรื่องดี ๆ ที่ไม่เรทหน่อยเถอะ กูเบื่ออินเซปชั่นสามี นางเอกหลายผัวมากละ..
>>368 เอ็นเทอร์ของแถมเยอะที่สุดในสนพ.ที่กูเคยซื้อเลย บางครั้งไม่อยากได้ของก็ยอมซื้อให้ครบๆไป
แต่กูว่าลวิตร์ไม่ค่อยเด่นนะ กูชอบเขาก็จริงแต่ได้ยินมายอดขายไม่เยอะถ้าเทียบกับนิยายแปล
พิภพมังกรกูเสียดายเหมือนกัน ภาคแรกสนุกแปลกใหม่สำหรับกู ภาคสองน่าเบื่อมาก เจ๊หลินแปลดีด้วย
กูอยากให้มีสนพ.เอาชุด In Death ของเพิร์ลมาแปลว่ะ แต่น่าจะหวังได้ยากแล้วเพราะมันไม่ได้ดังแบบคินดะอิจิ
มึงๆ ขอความช่วยเหลือหน่อย ตามหาหนังสือเรืองนึง มีคนอ่านแล้วมาเล่าในทวิตกู ไม่รู้เรื่องจริงรึเปล่านะ ยาวหน่อย
คือมีเรื่องที่ผู้หญิงคนนึงเกลียดแม่มากเพราะแม่ติดยา แล้วตอนเด็กๆมันก็เลยมีตุ๊กตาเป็นเพื่อน(จำชื่อตุ๊กตาไม่ได้ สมมุติชื่อแอนนาเบล) แล้วมันก็ชอบได้ยินแอนนาเบลลสั่งมันให้ทำเรื่องไม่ดีๆ มันเลยทนไม่ไหว เอาตุ๊กตาไปใส่หีบแล้วล็อค จากนั้นแม่มันก็โดนจับข้อหาเล่นยา นางเลยมีชีวิตใหม่ ได้เรียนหนังสือ มีงานดีๆ ผ่านไปหลายปี แม่มันโทรมาว่าออกจากคุกแล้ว มันก็ด่าแม่มันว่าดีแล้วที่ติดยาจนโดนจับ แม่ก็บอกว่าแม่ไม่ได้โดนจับข้อหาติดยา แต่โดนจับเพราะทำลูกหายไป มันเลยถามว่าลูกหายอะไร แม่ก็บอกว่าแอนนาเบลน้องลูกไง จู่ๆน้องก็หายไป มันก็ด่าว่าแม่โกหก แอนนาเบลเป็นตุ๊กตา แม่มันก็ยืนยันว่าแอนนาเบลเป็นน้องมันจริงๆ
กับอีกเรื่องที่น่าจะอยู่ในเล่มเดียวกัน เป็นผู้หญิงที่บ้านติดแม่น้ำ ชอบนั่งท่าน้ำแช่ขาให้เท้าไปโดนสาหร่ายพัดๆ พอผ่านไปหลายปีถึงรู้ว่าแถวน้นเป็นซ่อง ถ้าโสเภณีคิดหนีก็จะโดนโบกปูนถ่วงน้ำ ผมยาวๆก็จะลอยตามน้ำมาโดนขา ที่นางคิดว่าสาหร่ายนั่นแหละ
จำได้แค่นี้เพื่อนโม่ง ใครรู้จักช่วยบอกที
อยากอ่านวะ รอด้วย 55
นี่ๆ โม่งที่บอกผลไม้จะปิดตัว มันประกาศLCใหม่แล้วนะ
ว่าแต่แม่งหายไปไหนล่ะ ไม่มาอธิบายอะไรหน่อยเหรอะ
>>378 bl จ๊ะ http://urll.us/vqCIGi
ว่าแต่มึงก็อย่าเชื่อคำพูดโม่งนัก ไอ้ที่บอกจะปิดก็อาจแค่หยอกมาเล่นๆ
>>382 http://www.yamsayong.tv อันที่ชื่อน้องตุ๊กตา
>>386 ตอนนี้นิยายวายจีนกำลังมาแรงนะ เพราะภาพประกอบสวย ค่าLCถูก สนพ.ไม่เรื่องมากแบบญี่ปุ่น พูดก็พูดเถอะ สนพ.ญี่ปุ่นมันเหมือนเราต้องไปกราบเท้าให้เขาขายของให้ แบบกูไม่ขายก็ไม่ตาย มึงอยากได้ก็เรื่องของมึง ส่วนจีน/ไต้หวันนี่ต้อนรับดีมาก อยากขายอยากแถมสุดๆ นักเขียนก็พูดคุยง่าย ไม่มีQCเรื่องมากแบบญี่ปุ่น อยากเปลี่ยนอะไรก็ตามใจกว่าญี่ปุ่นเยอะ
ในที่สุดกูก็อ่านเหยื่ออธรรมจบ ยาวชิบหาย รำคาญอีมาริอุสกับโคเซ็ตมาก มึงไล่วังฌองหนี แต่พ่อตาก็ทิ้งเงินไว้ให้ลูกสาวอีกหลายแสนฟรังค์ อีนี่ไม่สำนึกบุญคุณเลย ฮรึ่ยยยยย กูเคือง
อ่านหลาย ๆ เรื่องในนั้นแล้วไม่รู้สึกหลอนเท่าไหร่ สั้นไป ยังดึงอารมณ์ได้ไม่ดี
เดาว่าเอาบทความต่างชาติมาแปล พิมพ์หลายจุดมาก
แล้วอีกอย่าง บางบทความเปลี่ยนชื่อตัวละครมาใช้ชื่อไทย มันไม่เข้ากับบริบทเรื่องว่ะ ไม่อิน
^*กูพิมพ์ตก ว่าพิมพ์ผิดหลายจุด
พวกมึงมีใครเคยอ่าน St. lawrens ของสถาพรบ้างหรือเปล่าวะ? คนเเขียนดอง?
เออมึง กูอยากหาหนังสือเก่าๆเป็นเรื่องออกแนวรวมเรื่องสั้นของคนที่อยู่ในหมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง(น่าจะมีตัวเดินเรื่องหลักเป็นเด็กชายคนหนึ่งมั่งนะ) ในแต่ละตอนก็เป็นวิถีชีวิตนะที่จำได้แม่นคือมีช้อนปลากัด นอกนั้นเรื่องมันก็ลางๆในหัวกูหมดแต่ตอนสุดท้าย พวกผู้ใหญ่จะไปคุยกับคนใหญ่คนโต แล้วผลสรุปก็ออกมาเป็นว่าไอ้หมู่บ้านนี้จะกลายเป็นเขื่อนทุกคนต้องย้ายออกไป
คือครูม.ต้นกูเคยเอาเฉพาะบางตอนมาให้อ่านเป็นบทเรียน(วิชาภาษาไทยเรื่องการอ่าน) ชื่อเรื่องก็ไม่บอกเอามาเฉพาะชื่อตอนซึ่งกูลืมไปแล้ว ไม่รู้ข้อมูลแค่นี้จะพอมั้ยเนี้ย
แม่งสะกดคำว่าครอกผิด อีเหี้ย
http://www.dek-d.com/board/view/3523790/
นิยายที่10-2พูดถึงนี่เรื่องอะไรวะ
>>403 ไม่เห็นชัด คือจริงๆมันเป็นมิตรภาพแมนๆนั้นแหละ ยกเว้นถ้ามึงอ่านวายมามึงจะจิ้นก็แค่นั้น อารมร์เพชรพระอุมา กูอ่านตามเล่มที่จีนอยูถึงภาคพิเศษ ก็ไม่ได้รู้สึกว่ายัดวายแตกอะไร เพราะถ้าถามว่ายัดไม่ยัดมันก็มีมาตั้งแต่เล่ม1แล้ว อยู่ที่มึงจะจิ้นมั้นนั้นแหละ ส่วนเรื่องนี้เหี้ยหรือไงไม่มีคำตอบนะ เพราะกูอ่านแล้วสนุกก็จบ เรื่องกระตุ้นยอดขายใส่วายนี้กูไม่รู้ รู้แต่หนังสือมันขายดีอยู่แล้ว
มึงมีใครอ่าน world war z ฉบับแปลไทยมั้ง มันแปลดีมั้ย กูกะจะซื้ออ่ะ
>>399 จริงๆกูก็อยากอ่านนิยายsex ดิบๆเถื่อนๆข่มขืนสนองความหื่นส่วนตัวนะ กูหื่นและกูอยากอ่านสนองความหื่น กูไม่สนศีลธรรมเนื้อเรื่องอะไรเพราะกูซื้อมาสนองความหื่นกู แต่ถามว่าถูกต้องมั้ยกูรู้สึกมันไม่ถูกต้อง(ความรู้สึกกูมันขัดๆกัน กูรู้สึกมันไม่ถูกแต่กูก็อยากอ่านสนองความหื่น)
ถึงพูดงั้นงี้นิยายอีโรติกไทยกูก็ไม่ซื้อนะความรู้สึกไม่ถูกต้องกูมันชนะความหื่นกู ในที่นี้อาจรวมถึงว่ามันไม่ก้าวข้ามเส้นให้กูรู้สึกหื่นด้วยโปรยมาแรงๆแต่กลวง
ปล.คอก คือสรุปยัดลูก(อายุ 3 ขวบ กำลังมุ้งมิ้ง เดินเตาะแตะๆพลางทำตาใสๆ)ใส่ท้องนาที่คอกวัวแล้วให้สาวสินะ....
คนแปลนี้ใครวะ world war z
>411 คนแปลคือสุวิทย์ ขาวปลอด ที่ใช้ลูกศิษย์แปลแล้วกินค่าหัวคิว http://pantip.com/topic/30344894
>>405 http://pantip.com/topic/32765815
เอาคห.ในพันทิปที่มีทั้งชายหญิงดูว่าต่างกับในกลุ่มเต้ามู่ที่มีแต่สาววายแค่ไหน
กูไม่อยากอคติแต่กูไม่เห็นคนกลุ่มอื่นนอกจากสาววายที่อวยไม่ลืมหูลืมตานะ
กลุ่มเต้ามู่พูดว่าเนื้อเรื่องแย่ไม่ได้ด้วยซ้ำ บอกว่าคนเขียนไม่เฉลยก็บอกรอภาค2
บอกว่าเขียนแบบไม่คิดพล็อตก็บอกว่าอย่าเดาใจคนเขียน ติ่งเต็มขั้นเลย
ถามหน่อย กูจะซื้อปาปริก้าแต่เห็น นพดล แปลมีใครอ่านแล้วบ้างมันแปลแย่แบบบนๆมั้ยว่ะกูจะได้ไม่ซื้อ
>>397 ดองไปแล้วล่ะ ก็เนื้อเรื่องแนวธีมโรงเรียนเวทมนตร์ นางเอกเป็นท่านหญิงกับพระเอกที่เป็นท่านชายเงียบกันทั้งคู่ จะเน้นเพื่อนพูดมากมากกว่า กับเรื่องที่ว่านางเคยเป็นลูกของใครมาก่อนนี่ล่ะมีน้องสาว(หรือพี่สาว)ฝาแฝดที่ถูกศัตรูมั้งชิงตัวไปเลี้ยง เพราะตามทำนายเหวไรซักอย่างจะบอกว่ามีแค่สองคนเท่านั้นที่จัดการกันได้ คือนางและแฝดนาง เล่มแรกนี่แม่งเป็นชีวิตในโรงเรียนล้วน ๆ แต่นางเอกก็เก่งเว่อร์อ่ะมึง ค่อนไปทางเบียวเข้าลิงก์ไปดูประวัติคาร์ได้จะเห็นว่า เก่งขนาดนี้มึงอย่าเรียนเลย แต่กูชอบคาร์นางกับคาร์พระเอกน่ะ เงียบแบบเงียบอ่ะ กูจำได้แค่นี้ 5555 เสียดายเขาดอง
ทำไมยุคแรกสถาพรดองนิยายกันเยอะจังวะ...
อีนักสืบ 99 ของเอนเตอร์ ทำไมมันดูยัดเยียดวายแปลกๆวะ กูอ่านไปได้เล่มเดียวเอง แต่งงๆกับเรื่องและสำนวนเขียนมาก คือตัวละครโผล่มาโชว์เท่แต่ไม่มีแก่นสารอะไรเลย กูเลยไม่อินกับความเท่เท่าไหร่ พระเอกทีแรกมันยังเป็นตำรวจธรรมดาๆนี่ แต่พอเปิดประตูเข้าไปเจอนายเอกนอนอ่อยมอนสเตอร์อยู่ด้วยท่วงท่าเซ็กซี่ ก็เสือกมีพลังซะงั้น ถ้าจะเฉลยว่าพระเอกมันมีพลังวิญญาณบลา บลา บลากับเขาด้วย มันเปิดตัวได้ไม่ประทับใจเท่าไหร่เลยว่ะ
https://m.facebook.com/enterbooks#!/enterbooks/photos/a.108815763994.97335.86298168994/10153032933688995/?type=1&source=48
คือกูไปเห็นอันนี้มา ไม่รู้กูรู้สึกแปลกๆคนเดียวปะ คือทำไมต้องรีวิวแถมเน้นเรื่องวายซะขนาดนั้นวะ ถ้าดีจริงก็น่าจะขายได้อยู่แล้วนี่นา
เปิดเรื่องใหม่ต้ะ Kiss Away เย้ๆๆ heart emoticon
ไม่มีพล็อต ไม่มีตอนจบ ไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแต่ตัวละครที่เอาไว้ยำเล่น เอ๊ย เขียนเล่นสั้นๆ ตามอารมณ์
ปล.วายนะ...เตือนไว้ก่อนจ้า ;;;w;;;
จดชื่อไว้เลยสัส ถ้ามันออกมาเป็นเล่มได้นี่...
กูจำได้ว่า LadyBlack นี่ที่ซุ่มโม่งแล้วเจอคนพูดเรื่องนิยายตัวเองจนต้องไปจั่วหัวไว้นี่
คือถ้าจะรีวิวโดยการใส่ความเห็นตัวเองว่ามันวายมากกกก จิ้นได้ ขนาดนี้มึงก็.... น่ะ
>>430 คือถ้านี้ด Y ขนาดนั้น ทำไมไม่ไปแต่งนิยาย Y มันซะเลย จงใจเซอร์วิสแถมย้ำแล้วย้ำอีก ไหนจะบอกว่าเรื่องนี้ผู้ชายฟัดกันนัวเนีย ก็ไปแต่ง Y เลยจะดูดีกว่ามั้ย แบบนี้มันดูแปลกๆ ถ้านิยายสนุก ไม่ยัดเยียด Y ก็ยังสนุกอยู่ดี สำนักพิมพ์เองก็ย้ำจังเรื่องจิ้น Y เนี่ย ไม่เปิดไลน์ Y มันไปเลยล่ะ กลัวอะไร
มีใครจำได้มั้ยว่าเลดี้แบลคจั่วไว้ว่าอะไรวะ
กูรู้สึกว่า นิยายร้อยละเก้าสิบเก้าที่ต้องออกมาบอก คนนั้นเคะมาก คนนี้เมะโครตเลยค้าาาาา แต่ในเรื่องเขาไม่ได้จู้ฮุกกรู้กันหรอกนะคะ แค่แรงจิ้นของแฟนๆเจ๋ยๆ เป็นนิยายที่ไม่มีอะไรดีในตัว ไม่ว่าจะเป็นเนื้อเรื่อง ภาษา ความลุ่มลึก ไม่มีเสน่ห์ ถึงต้องเอาเรื่องจิ้นวายมาชูโรงเพื่อให้ขายได้ ซึ่งนิยายของเอนเตอร์เป็นแบบนี้เยอะมาก เนื้อเรื่องไม่มีอะไรนอกจากให้จิ้นวายเฉยๆ หรือเนื้อเรื่องน่าสนใจแต่โดนบังด้วยความวายไปหมดแล้วจนกลายเป็นนิยายเกร่อๆ เอาที่กูอ่านมาแล้วแย่มากคือคู่สืบคดีหลอนกับแวมไพร์คอมปะนีว่ะ ซึ่งกูก็สงสัยว่าทำไมมึงไม่ไปเขียนนิยายวายให้มันรู้แล้วรู้แลกกันไปเลยวะ จะมาเขียนนิยายแอ๊บวายกันไปทำไมเนี่ย หรือใจไม่กล้าพอ
อ้อ ต่ออีกนิด แต่กูว่างานระยะหลังๆของคนเเต่งแวมไพร์ สำนวนเป็นเอกลักษณ์ดีนะ แต่ส่วนตัวกูว่าดร็อปลงจากตอนแรกที่แต่งเรื่องมังกรบ้าที้ออกกับกล้วย
>>450 คือ ไม่เชิงดรอปอ่ะ กูอาจจะใช้คำผิด แต่เหมือนเขาแต่งแนวคลาสสิก(?) ที่ใช้ข้ากับเจ้า สำนวนมันก็แลดูเก่าๆ ใช้คำสัมผัสสวยๆ แบบคำว่า ชมชอบ อะไรเทือกนี้ แต่พอมาแต่งแนวปจบ. ยังติดให้ตัวละครพูด ขอย้ำว่าพูดนะ ไม่ใช่บรรยายเรื่อง แบบเก่าๆ (?) เหมือนเดิม แต่มันก็เป็นเอกลักษณ์ดีอ่ะนะ
อย่างมีบทตลคมเซดว่า "................นึกชมชอบขึ้นมา" หรือราวๆ นี้ มันไม่ใช่อ่าาา
มังกรบ้าที่เขาโฆษณากันว่าฮาก๊าก ทำไมกูอ่านแล้วไม่ขำเลยวะ แต่ก็อ่านได้นะ
กูชอบเรื่องคู่หูต่างขั้วของเขาสุดแล้วมั้ง เอาสักช่วงเล่ม3เป็นต้นไป
แต่กูว่านิยายเอนเทอร์ส่วนใหญ่เอาวายมาขายนั่นเเหละ คือก็เปิดสายนี้ตรงๆเลยก็ได้ อย่างกล้วยน่ะเอ้า
จะชายรักชายน่ะไม่ว่า แต่ขอให้มันมีอะไรสักอย่างที่ทำให้เห็นว่า เออ นี่คือความรักของผู้ชายสองคนนะ ไม่ใช่นายเอกแม่งออกมานี่นิสัยและท่าทางเป็นผู้หญิงทุกกระเบียด เหมือนถ้าเปลี่ยนบทพูดของนายเอกจากครับเป็นค่ะแล้วส่งสำนักพิมพ์ normal ได้เลย
จะวายก็ขอให้วายจริง ไม่ใช่นิยายชายหญิงที่เปลี่ยนรูเสียบ
>>445 ปัญหาไม่ใช่เคะบอบบางแต่คือเนื้อเรื่อง กูเสียดายเงิน
>>446 หาเอา นามปากกา Fe-pink ที่ออกกับกล้วยห่วยโคตร แต่แฟนผมเป็นฆาตกรที่ออกกับมีดีส์พอไหว
ตอนนี้เรื่องที่กูอยากทิ้งที่สุดคือไอ้คืนวันศุกร์ของเขาที่ออกกับเอนเทอร์ ไม่มีเหี้ยอะไรเลย แต่ไทม์ทูเทลกูอ่านได้ พอๆกับไอ้คู่หูของเขา ส่วนแวมไพร์คัมปานีกูอ่านได้สามเล่มกูก็เลิกทน
ส่วนมังกรเขากูไม่ขำเลยสักนิด จัดให้แย่รองจากนิยายวายเขา
กูเคยได้ยินว่า Enter คือแจ่มใสที่แตกไลน์มาเพราะอยากได้นักอ่านชายวัยรุ่นที่เขินอายไม่กล้าเข้าใกล้แบรนด์แจ่มใสของสาวๆ แล้วไหงมันกลายเป็นสนพ.เน้นวายไปได้วะ...
กูประกาศตัวเสมอว่าเขียนสายnl แม่งทำไมไม่มีใครเชื่อกูเลยว่ะ
ถ้าจิ้นขำ ๆ ก็โอเคอยู่หรอก แต่บางทีมากไปกูก็เอียน กูรับที่คนอื่นชอบวายนะ แต่บอกตามตรงกูจิ้นช ชให้ซึ้งไม่ลงหรอกครับ
>>458 มึงเป็นใคร เอางานมึงมาอ่านหน่อย //แหกโม่งมึง
จริงๆ กูก็โดนว่ะ สมัยลงนิยายในเด็กดี คือเรื่องกูมีคู่พระ-นางสี่คู่ แต่กูวางบทเปิดในผช.ก่อน ก็ปกติเด็กวัยรุ่นแม่งจะเฮฮาอยู่กะเพื่อนเพศเดียวกันป่ะ แม่งมีนักอ่านเม้นมา "เรื่องนี้วายใช่มั้ยคะ *///*" กูนี่แดรกจุดเลย
กูก็อยากบอก แต่กูไม่อยากแหกโม่งว่ะ ไปหาเอาในหมวดแฟนตาซีละกัน
จริงๆแล้วอาจเพราะพวกมึงสร้างตัวละครหญิงไม่มีเสน่ห์เองด้วยส่วนหนึ่งนะ ถ้าเทียบกับที่กูอ่านๆ(ก็ไม่ค่อยเยอะหรอกเพราะหมดหวังสิ้นแรงก่อน)คือตัวละครหญิงจะสร้างมาในฐานะให้พระเอกโชว์เท่ เป็นตัวละครที่โปรไฟล์เก่งยังไงก็ต้องให้พระเอกปกป้องอยู่ดี หรือไม่งั้นก็แสดงอารมณ์แบบงี่เง่า หรือไม่งั้นบทแม่งก็น้อยชิบหาย และอีกอย่างคือสร้างตัวละครหญิงไม่มีมิติเท่าตัวละครชาย(อันนี้กูอธิบายไม่ได้มากแต่รู้สึกงั้นจริงจากที่อ่านๆ)
ตัวละครหญิงส่วนใหญ่ที่กูเจอมันเป็นแบบนี้ปุ๊บกูก็ชักไม่ค่อยชอบเท่าไร สุดท้ายความสัมพันธ์ช-ชกลับดูดีกว่าซะงั้นอะ
แต่ก็ยอมรับว่าสมัยนี้สายวายจิ้นเลยเถิดด้วยส่วนหนึ่ง
by โม่งที่ชอบตัวละครหญิง แต่เสือกเจอแต่ตัวละครงี่เง่า....
ปล.อันนี้รสนิยมส่วนตัวกู กูชอบตัวละครหญิงที่สู้ร่วมกับพระเอกในรูปแบบที่ปกป้องกันและกัน ตัวเอกหญิงเท่ๆ กับตัวเอกชายเท่ๆ นี้ดีนักแล
>>468 นางเอกกูแม่งไทป์สาวน้อยที่ดูเรียบร้อยแต่ใจเด็ดอะมึง แต่เป็นคนประเภทที่ไม่ได้สู้เก่งเท่าตลค.ชายอื่นๆ คือตัวอย่างแบบ ตอนที่พระเอกโชกเลือดใกล้ตาย นางเป็นคนเดียวที่ไม่ร้องไห้หรือตะลึงว่ะ นางหาทางช่วยพระเอกจนปลอดภัยแล้วค่อยมาร้องไห้ทีหลัง ...แต่ก็โดนจิ้นวายอยู่ดี แถมไอ้ ฉากร้องไห้นางเอกกูยังโดนด่าว่างี่เง่าด้วย... ทำไมวะ!!!!
กูตาม Fe-pink เพราะชอบเรื่องมังกรบ้าน่ะ แต่ Friday นี่รู้สึกไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ตามที่โม่งบนว่าจริง ๆ ส่วนฆาตกรนี่กูว่าโอเค.... แค่ แค่กูไม่ชอบเคะค่า เมะน่ารัก แต่เคะคือแบบ โฮ้ย อีดอก อ่านแล้วอยากตบ
กูมาขัดมู้ดตอนนี้จะโดนด่าไหม 55555 คือพวกมึงมีความเห็นยังไงกับการที่กล้วยแชร์ภาพ ที่เขียนว่าบางคนดื่มกาแฟแก้วล่ะ 120 บาทได้แต่ซื้อหนังสือดี ๆ เล่มล่ะ 200 บาทไม่ได้
>>469 ปลอบมึงนะ ไทป์สาวน้อยนี้เขียนไม่ดีนี้จากมุมมองคนอ่านมันจะกลายเป็น[อีสาวตัวถ่วง มีบทอวยได้เพราะแค่เป็นตัวเอก]ได้ง่ายๆเลย สู้ๆมึง จริงๆแล้วมึงยอมโม่งแตกมาให้กูอ่านน่าจะดีนะ 5555
ปล. เดี๋ยวนี้สาววายมันก็จิ้นกันเยอะไป ถ้าลงในเว็บก็บวกความเป็นเด็กไปอีก ก็จะเรียกร้องแต่ที่ตัวเองอยากได้(จิ้นวาย)ไปอีก ก็ทำใจละกันนะมึง สู้ๆ
>>476 ไม่เป็นไรมึงกูจะรอสักวันให้มึงแหกโม่ง กูชอบคาร์สาวที่ไม่ว่าตัวคาร์จะเป็นไงแต่ก็แสดงความเท่ในแบบของตัวเองให้เห็น คาร์บอบบางใจเด็ดกูชอบนะ คือทางร่างกายไม่แกร่งแต่จิตใจแกร่ง สร้างดีน่ากรี้ดมากแสดงความเท่ในจิตใจนี้กูชอบมาก แต่ที่เจอจะจำพวก ตัวเองไม่เก่งยังเสือกหาเรื่องอีก....กูเศร้า
กูโม่ง >>470 น่ะ กูก็ไม่โอเคกับประโยคนี้เหมือนกัน คือกูงงว่าการจะเลือกแดกเลือกอ่านอะไรนี่มันเป็นเรื่องส่วนบุคคลไม่ใช่เหรอวะ? เขาอยากดื่มกาแฟไม่ใช่อ่านหนังสือ ก็มีคนพากันเฮไปทับถมว่าทำไมมึงแดกกาแฟได้แต่ไม่ยอมเสียเงินซื้อหนังสือดี ๆ เหมือยแบบที่ >>471 ว่า อี 200 นั่นเรื่องดี ๆ คืออะไร? เอาอะไรมาวัดว่าแม่งดี
กูเห็นแล้วนึกถึงตอนที่กูซื้อหนังสือแล้วโดนญาติด่าว่าทำไมไม่เอาเงินซื้อหนังสือมาซื้อข้าวกิน ทั้ง ๆ ที่กูก็ซื้อข้าวกินเองทุกวัน แม่งงง
ก็ถ้าคนมันอยากจะเทียบ มันก็โมเมเทียบไปได้แหละ กูเจอแบบนี้มาเยอะ
แต่ก็อย่างว่า ใครจะมาเห็นด้วยสักเท่าไหร่ ตอนกูเห็นนี่เกิดความรู้สึกด้านลบขึ้นมาเลย
เป็นโพสของสนพ.ที่แย่
เมื่อก่อนกูชอบฟิสิกส์มาก มากกว่าสถาพรซะอีก แต่พอเริ่มเป็นกล้วยนี่ชักไม่ไหวละนะ...
คิดแบบนั้นกูรู้สึกว่าไม่ควรแชร์มาก ตอนเห็นแชร์แล้วเงิบมาก แบบคิดดีแล้วเหรอวะถึงกดแชร์
ไม่เห็นชอบที่แชร์กันอันนั้นเลย เหมือนตัดสินคนอื่นจากมุมตัวเองอย่างเดียว คนใกล้ตัวเราหลายคนเสียเงินให้หนังสือเยอะมากกกกกก แต่เค้าก็กินกาแฟแก้วละร้อยกว่าในวันที่เค้าอยากกิน แล้วคนบางคนที่กินกาแฟแพงๆแต่ไม่ค่อยซื้อหนังสือ ก็ความสุขเค้าอยู่ตรงนั้นก็ช่างเค้าดิ เสือกไรเรื่องเค้า
ในบรรดาสนพ.เด็กเห่อหมอยทั้งหลาย มึงว่าใครร่วงสุดวะ ของกูนะ เรียงจากรุ่งไปร่วง สถาพร เอนเทอร์ /แจ่มใส 1168 กล้วย
พูดมาเลย
งานริงเทล - เน้นฮา(แบบมุกแป้กๆ ) อย่างเดียว ปมแทบไม่มี พระเอกและผองเพื่อนโผล่มาเพื่อหล่อสวยและยิงมุก(แป้ก)ใส่กันตลอดเรื่อง พระเอกทุกคนจะเก่งเมพและหน้าตาดีมว้ากกกก.ซูแบบชิบหายวายวอด ชนิดที่ว่าแค่กระดิกนิ้ว สัตว์ประหลาดทั้งหลายก็ตายแล้ว ถ้าถามว่าอ่านได้มั้ย มันก็ไม่ได้เสียสายตาเท่าไหร่ แต่อ่านจบคือจบ ไม่มีความรู้สึกประทับใจหรือปวดใตแต่อย่างใด กูไม่คิดจะเปลืองเงินซื้อว่ะ ยิ่งเรื่องหลังๆ ไม่รู้ว่ากูคิดไปเองมั้ยว่ามันมีกลิ่นอายแบบนักเขียนคนอื่นใส่มาด้วย อ้อ เน้นจิ้นวาย แถมเป็นผู้หญิงที่ชอบแทนตัวเองเป็นผู้ชาย ตรงจุดนี้กูยิ่งหักคะแนน
งานเฟิร์สวอร์เตอร์ - กูไม่น่าซื้อไอ้จอมโจรในตำนานสามเล่มนั่นมาเลยยยย แต่ละเรื่องจะเน้นวาย วาย วายมากมายกว่าริงเทลอีก แต่เรื่องปมกับการดำเนินเรื่องจะดีกว่าคนแรก แต่ถึงจะดีกว่ายังไง มีหลายจุดที่กูรู้สึกว่าไม่สมเหตุสมผล ตลค.ซูชิบหาย แถมชอบให้ตัวละครโต้ตอบกับตัวคนเขียนในบทบรรยายอีก น่ารำคาญ โดยรวมซื้อมาก็เสียดายตังค์
อ่ะ แถมๆ
โรโรฯ - เป็นนักเขียนที่ชอบให้พระเอกเคะแบบบัดซบ เซอร์วิสเยอะจนเอียนค่ะ แต่ด้านปมกกับการดำเนินเรื่องดีกว่าสองคนข้างต้น คือถ้าไม่ใส่ใจเซอร์วิสก็เป็นแนวชีวิต วัยรุ่นที่อบอุ่นดี๊ //เสียงสูง
จิ้ง - รู้ๆ กัลนะ นิยายที่เขาออกกับ1168 เขาพิมพ์เรื่องเดิมเอง เซ็ตติ้งเดิม แต่บอกว่าเป็นโลกคู่ขนาน ไม่เกี่ยวกะเรื่องหลัก เนื้อหาที่เพิ่มมาคือ พระเอกหน้าสวยของเรื่องเป็นเมียคุณเพื่อนหน้าหล่อไปแล้ว หาฉากเรทได้ในเล่มนะแจ๊ะ
Finch - กูติ่งของกูอย่างไม่มีเหตุผล จบปิ้ง
คนแต่งเรื่องคฤหาสน์หลอน - กูไม่ตามงานคนนี้ แต่รู้คร่าวๆ ว่าเรื่องแรกๆ เป็นนอร์มอลกุ๊กกิ๊กที่เป็นรุ่นลูกของนิยายที่เคยออกเมื่อนานมาแล้ว (ที่พระเอกแวมไพร์ร้องเพลงไทยจีบสาว แต่กูไม่ชัวร์ข้อมูลนะ) หลังๆ นางเบิกเนตร แต่งแนวทุ่งลิลลี่ไปแล้วจ้า
กูเอาเวลาอ่านหนังสือสอบมาพิมพ์อะไร 5555555
งานเฟิร์สวอเตอร์เรื่องจอมโจรใช่ที่มีรุ่นลูกด้วยรึเปล่าวะ กูเกือบซื้อมาอ่านละ อ้อ ส่วนเรื่องคฤหาสถ์หลอนของคนเเต่งนั้นกูอ่านนะ ก็อ่านได้เเก้เซ็งเวลาว่าง ส่วนเรื่องเเวมไพร์ร้องเพลงไทยจีบสาวตอนงานหนังสือที่ รร กูเเม่งลดราคาเหลือเล่มละ 50 บาท 555555 เมื่อก่อนกูอ่านไปได้ไงวะเนี่ย
แสดงว่าของ 1168 นี่ Finch ดูเป็นเรื่องเป็นราวที่สุดสินะ
>>503 เอาชื่อไปหาดู อ่อ อีเรื่องแวมไพร์เหี้ยนี่เอง กูเคยด่าไว้ในโม่งอยู่ว่าเป็นนิยายที่เหี้ยที่สุดเท่าที่กูอ่านนิยายแฟนตาซีเด็กไทยมาแล้ว พระเอกแอนด์ผองเพื่อนเป็นฝรั่งแต่เสือกร้องเพลงแคลช โปเตโต้ เรโทรสเปคจีบนางเอก เนื้อเรื่องไม่มีอะไรแต่แม่งจัดคอนเสิร์ตร้องเพลงได้ทุกตอน นี่มันนิยายแฟนตาซีหรืออนิเมอุตะปรินซ์คะ อีดอกกกกกกกกกก
เอ็นเทอร์ สถาพร 1168 กล้วย รวมๆแล้วเพื่อนโม่งว่าของที่ไหนโอเคสุด ที่ไหนห่วยสุด
>>509 ห่วยสุดกูให้กล้วย ดีที่สุดกูคิดไม่ออก (หมายถึงแย่พอๆกัน)
บ่นหน่อย เพื่อนกูยัดเยียดให้อ่านงานของfox*lla บอกดีแบบนั้นแบบนี้นางเอกไม่โง่และเก่งมีสติบลาๆ กูลองอ่านแล้วก็ดีนะ...เสียแต่นางเอกมันเวอร์และขี้เสือกไปในหลายๆแง่ แถมเป็นกันทุกเรื่อง ส่วนตัวเลยเฉยๆ พอไปคุยกับมันอิเพื่อนคว่ำปากใส่กูหาว่ารสนิยมไม่ถึง กูอยากต่อยมันชิบหาย
จริงๆ คือกูว่านางเอกที่กูเจอมันจะเป็นแบบนี้ว่ะ
คนเขียน -นางเอกใสซื่อ ----> คนอ่าน -.ตัวถ่วง
นางเอกฉลาด -----> ขี้เสือก
นางเอกเซ็กซี่ ------> ดอก
หรือราวๆ นี้ คือขอเถอะนะคนเขียน มึงคุมธีมนางเอกพวกมึงดีๆ หน่อยเถอะ กูเพลีย
กูสงสัยว่ะ นิยายแฟนตาซีของสถาพรนี่สนุกมั้ยวะ
>>509 สำหรับกูสมัยนั้นมีแค่สถากับฟิสิกส์ กูชอบฟิสิกส์มากๆๆๆ พอมีเอนเทอร์ มี1168(ที่กูไม่เคยอ่าน 55) แล้วฟิสิกส์เปลี่ยนเป็นกล้วยนี่ กูดันให้อยู่อันดับท้ายสุดเลยว่ะ อย่าง1168 ที่เมื่อก่อนไม่เคยสนใจ เดี๋ยวนี้ยังทำให้กูเริ่มหันมามองๆได้ แต่กล้วยนี่ นับวันยิ่งความประทับใจติดลบ บอกตรงๆ
เดี๋ยวนะ 1168 กับกล้วยคนละเจ้าเหรอ?? กรุนึกว่าแยกหัวแบบแจ่มใสกับเอนเตอร์ซะอีก
กล้วยประกาศซื้อวายจีนอีกแล้ว ฮาเร็มปั๋ว7คน ชายมาเลย 55555 มังกรสาว 8สามี ฮาเร็มได้อีกนะฮ๊าาา
กูรู้สึกเหมือนพวกมึงไม่ชอบกล้วย แต่ตามข่าวกล้วยกันจริงๆเลย 555
ขนาดไม่ได้กดไลค์เพจ มันยังเด้งขึ้นมาในฟีดข่าวเลย อยากไม่อยากก็ต้องเห็นนะ
>>508 นางเอกเป็นคนไทย แต่ผองเพื่อนพระเอกมันเป็นปีศาจฝรั่งทั้งนั้นมึง แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า แฟรงเก้นสไตน์อะไรแบบนั้นอะ ซึ่งพระเอกมันร้องเพลงพวกบิ๊กแอส บอดี้สแลมไรงี้จีบนางเอกทุกตอน กูซื้อมาเพราะเพื่อนกูวาดปกให้ แต่อ่านไปครึ่งเล่มแม่งอยากจะขว้างทิ้ง ที่สำคัญคือกูซื้อราคาเต็ม กูยังเคืองเรื่องนี้ไม่หายเลย
กูรู้สึกดีที่ยืมอิแวมไพร์คอนเสิร์ตนี่มาจากห้องสมุด //ส่งจูบให้พวกมึงที่เสียเงินนะ
เออ พูดถึงสำนักพิมพ์ กรุสงสัยสำนักพิมพ์หนึ่ง ชื่ออะไร ฟอเรสๆ เทลๆ นี่แหละ พวกเมิงพอรู้ข้อมูลบ้างปะ กรุเคยเห็นไปงานออริกับขายหนังสือในนายอินทร์อยู่
ถามเรื่องการเขียนในนี้ได้ไหม ; ^ ; ถ้าไม่ได้จะได้ไปถามมู้ปั่นโด
คือถ้าสมมติว่ากูเห็นคนนึงเขียนฟิค หัวข้อเรียงตามตัวอักษร ตามวัน เดือน (นึกออกไปมั้ยแบบตอนที่ 1 ตัว A ชื่อตอน apple) อะไรแบบนี้
แล้วกูจะหยิบธีมนั้นมาใช้บ้าง โดยที่คนละเรื่อง คนละตัวละคร คนละพล๊อตเลยนะ แค่กูอยากแต่งเรียงตามตัวอักษร อะไรแบบนี้ ถือว่ากูก๊อปมั้ย
สำหรับกูมองว่าเป็นการได้แรงบันดาลใจมามากกว่านะ
แต่ถ้ามึงกลัวก็เขียนบอกไว้ในทอร์คก็ได้ว่าได้ไอเดียมาจากที่ไหน
กูเคยเห็นนักเขียนคนนึง เขียนนิยายฆาตกรรมโดยเล่ามุมมองจากกระเป๋าสตางค์ อ่านออกมาสนุกชิบ กูยังอยากเขียนบ้างเลย แต่กลัวโดนหาว่าเลียนแบบง่ะ...
มีใครเคยอ่านนิยายของ สนพ นี้มั่ง เล่มนี้กูชอบปก แต่อ่านเรื่องย่อแล้วรู้สึกเกร่อและเบียวมากว่ะ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10206037186662849&set=a.1181047480477.2027848.1056895407&type=1
>>533-534 อ่ะ กูโยนลิงค์ตอนสุดท้ายให้ ย้อนไปตามอ่านตอนแรกกันเองนะ คนแปลแปลไว้แค่นี้ ยังไม่จบว่ะ http://pantip.com/topic/30528378
มีใครสมัครคลินิกนักเขียนไปไหมวะ กัลฐิดากับมาซาลันที่รักของพวกมึงนำทีมมาสอนด้วยนะเฮ้ย
ว่าด้วยเรื่องนิยายแฟนตาซีไทยเนี้ยกูไม่ได้อ่านมากนานมาก ชาติครึ่งได้ เห็นมึงคุยๆกันหลายเรื่องกูก็ชักอยากจะไปหามาอ่าน
มีงานไหนดีบ้าง แบบว่ากูเคยอ่านแฟนซีไทยแค่บารามอสสมัยกูม.1 แล้วก็เปลี่ยนสายไปเลย พอจะมีงานไหนที่อ่านแล้วซู่ซ่า
เรียกอารมณ์ประทับใจสมัยกูม.1อ่านบารามอสได้บ้างมั้ย งานแฟนซีไทยยุคใหม่ๆเนี้ย โปรดแนะนำ
>>543 http://www.dek-d.com/writer/37498/
ตกข่าวฉิบหาย ไอ้ห่า
>>547 กูว่า Mermaid rhapsody ก็สนุกดี เเต่ไม่รู้มึงจะชอบรึเปล่า เดี๋ยวนี้กูไม่ค่อยอ่านนิยายเเฟนตาซีเเล้ว มีเเต่เเต่งให้จิ้นวาย ชะนีไร้ค่า ไม่ก็เเนวเก่งเว่อร์ นอกจากนี้กูก็อ่านนิยายเจ๊กัล ซึ่งกูคิดว่า Carlendar castle สนุกกว้าเซวีน่าอ่ะ รอโม่งผู้ช่ำชองในนิยายเเฟนตาซีมาเเนะนำเเล้วกันนะ
คุณสมบัติผู้สมัคร
1. จะต้องเป็นผู้ที่ลงนิยายในเว็บไซต์เด็กดี
2. ไม่จำกัดอายุ ขอให้มีหัวใจรักการเขียน
3. ผู้สมัครจะต้องแนบลิงก์นิยายที่เขียนลงเว็บไซต์เด็กดี ความยาวตั้งแต่ 10 ตอน ขึ้นไป (สามารถแนบลิงก์ได้ขณะที่ลงทะเบียนออนไลน์)
4. จะต้องเป็นผู้ที่สามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ทั้ง 2 วัน (วันที่ 25 กรกฏาคม 2558 และวันที่ 1 สิงหาคม 2558)
กูขาดข้อสามข้อเดียวว่ะ 555
>>548 >>551 v.rondell คนเขียนคนนี้กูว่าไว้ใจได้นะ พระเอกแต่ละคนน่าโฮกสัสๆ ชีวิตดราม่าดี นางเอกก็โอเคนะ แต่เมอร์เมดกูเฉยๆ กะนางเอกว่ะ แนะนำ I am the ex-demon king คนแต่งคนเดียวกัน กุกรี๊ดตัวละครหลักทุกตัวเลย แถมนางเอกแม่งเจ๋งสัส เท่มากกกกกกก //นิยายของคุณวีเขาใช้พระเอกดำเนินเรื่องน่ะมึง มึงอ่านปกหลังเมอเมดอาจจะนึกว่าใช้ควอเรีย (นางเอก) ดำเนินเรื่องแบบเซวีน่าหรือบารามอส
ลองอ่านแล้ว กูชอบอะมึง กูเป็นประเภทชอบนิยายที่มีหลายตัวละครด้วยถึงจะรำคาญช่วงเริ่มที่เอาแต่แนะตัวละครแต่พออ่านไปเรื่อยๆก็ชักรู้สึกว่า เออ มันก็เข้าดีเหมือนกันแฮะ เดี๋ยวกูจะลองไปหาในร้านหลังสือดูจะมีมั้ยว่ะเนี้ย ร้านใกล้บ้านกูยิ่งเล็กๆอยู่
ปล. นางเอกแกน่ารักมาก น่ารักชิบหาย น่ารักเว้ย นางเอกสุดยอด กูชอบนางงงง
v.rondell กูชอบเรื่อง my wicked wizard ที่สุดว่ะ ชอบหนักมากก็สองเล่มแรก เล่มหลังๆ กูเฉยๆ
mermaid rhapsody ถ้าชอบแนวรักรันทดก็ลองดู พระเอกแม่งชีวิตบัดซบสัดๆ จนกูน้ำตาซึมในความรันทดของเฮียแกเลย
>>562 วิซาร์ดนั่นกูตามไม่จบ แต่เหมือนเป็นเรื่องยาวที่เปลี่ยนตัวละครหลักใช่มะ แบบพอเรื่องคนนึงจบลงแฮปปี้ก็ต่อด้วยเรื่องของอีกคนที่เป็นตัวเสริมในเรื่องก่อน
เมอเมดทำให้กูซึ้งถึงสโลแกนว่า เกิดเป็นตัวละครชายของคุณวี ชีวิตจะดราม่าบัดซบเป็นปกติว่ะ 5555555 แม่งไม่ใช่แค่พระเอกรันทดนะ ทั้งพ่อ ทั้งญาติ ทั้งตัวร้าย แม่งชีวิตเศร้าพอกัน //กูอยากตบคาริน่า
>>563 ใช่แล้วเพื่อนโม่ง พอเรื่องของคนนึงแฮปปี้แล้วก็ต่อด้วยเรื่องของคนอื่น กูตามถึงเล่มสี่เองว่ะ55555555 เล่มห้าเล่มหกยังไม่ได้ซื้อเลย //กูอยากตบคาริน่าเช่นกัน อ่านแล้วอินมากอยากเข้าไปตบแทนคนในเรื่อง(.......) //คุณพ่อเกล็นเดลรันทดมาก
>>564 ลองดูนะเพื่อนโม่งง ถ้าติดใจก็ลองอ่านเรื่องอื่นในเน็ตเจิมๆ เอาก่อนก็ได้
ระหว่างนี้กรุพูดเรื่องคลินิกนักเขียนหน่อย ดูเวิร์ดช็อปแล้วน่าไปอยู่ แต่กรุเห็นนักเขียนบางคนแล้ว... กรุรู้สึกว่า... อืม................. คือแบบแต่ละคนก็มีดีแต่ละด้านนะ แค่ว่าจะมาสอนช่วงไหนนี่สิ หรือสอนกันยังไงนี่สิ
>>569 กรุคือ >>568 นะ คือความคิดสำหรับกรุอะ กรุว่าอย่าง
ซีซันคราว กรุว่าบรรยายโอเคนะ ถ้าไม่นับเล่นสุกอะไรในเกมออนไลน์ที่ว่าใช่ศัพท์วลีฮิตๆในโลกโซเชียลแบบที่โม่งคนไหนบอกมา (เพราะเรื่องนั้นกรุไม่ได้อ่าน)
ส่วนคนสุดท้ายที่ชื่อมันยาวๆ เขียนเรื่องอวาลอน กรุให้ด้านตัวละคร เพราะแม่งงงงง สาวๆ แต่ละคนน่าเคี้ยวหนัก แล้วถ้าเทียบพระเอกของทุกคนที่ไป พระเอกเรื่องนี้จัดว่าน่าจดจำกว่าเพราแต่ละคนสายซูเห็นๆ (แต่น่าเสียดายที่งานยังมีเรื่องเดียว กรุเลยไม่รู้ว่างานต่อไปขะเป็นไง)
การวางโครงเรื่องกรุไม่รู้แหะตอบไม่ได้จริงๆ แต่กรุชอบการวางของดีโดร่ามันค่อยๆไป
ส่วนอีกสองคนที่รักของโม่ง คือแบบว่าถ้ามีสอนการเซ็ตโลกบลาๆ กัลฐิดาน่าจะโอสุด ส่วนมาซาลันกรุไม่สามารถ ตอบได้ถ้าเอามาเฉพาะเรื่องที่เขาจะสอนกัน
สุดท้ายใส่เอกลักษณ์งานเขียนสุดท้ายแล้วมันก็ขึ้นกับวิธีแต่ละคนว่ะ ที่ 5 คนก็มี 5 แบบ
ไอ้เมอเมดของคุณวีนี่มันจบแน่ๆแล้วเหรอวะ กูอ่านแล้วรู้สึกค้างคาเรื่องพี่ชายพระเอกกับพี่สาวนางเอก รู้สึกยังไม่เคลียร์
กุตามไม่ทันแล้ว
กูคือโม่งที่จะซื้ออดีตราชาปีศาจ ซึ่งแถวบ้านกูไม่มี( 2 ร้าน)
ถามนิดละกันระหว่าง seed กับสั่งสถาพรโดยตรงอันไหนเร็วกว่ากัน แล้วของถามประสบการณ์คนสั่งด้วย ปกติกูไม่สั่งทางเน็ตนะ
>>576 ส่วนตัวกูคิดว่าseedเร็วกว่า แล้วสถาพรแม่งงงงง กูตรวจรหัสไปรไม่ได้ มันบอกให้เช็คที่ต้นทางไม่ก็ปลายทาง สรุปคือมึงรอไปเถอะ แวะไปดูเป็นระยะๆด้วยก็ดี แต่สถาพรในเว็บตอนนี้ลดราคา+ค่าส่งฟรีนะ ถ้ามึงงกแล้วรอได้ก็เอาสถาพรเถอะ seedมันบวกค่าส่ง จำไม่ได้เท่าไร 30มั้ง
>>579 มึงช้าไป ; _ ; สรุปคือกูงก มันดันได้โปรเดือนเกิดด้วยพอดี แล้วกูก็โดนล่อด้วยดราก้อนเดลิเวอรี่อีก 1 ทางช้าหน่อยคงไม่เป็นไรแต่กูกลัวมันหายแค่นั้นแหละ กูคงต้องลุ้นเอา(ถ้าแค่ 2 เล่มกูกะเอา ems แต่กูโดนดราก้อนล่อบ้าที่สุดดด กิเลสคนเรามันดูถูกไม่ได้เลยจริงๆ)
ว่าแต่ทำไมสถาพรไม่ทำให้ตรวจรหัสไปรได้ว่ะ กูก็ไม่ค่อยใช้ไปรเท่าไร คือมันต่างกันยังไงราคาสูงขึ้น?(กูว่าน่าจะสูงขึ้นนิดหน่อยไม่น่าเป็นไร)
>>580 กูขอโทษ555555555 ของสถาพรมันจะมีรหัสไปรอะไรสักอย่างอ่ะที่ตรวจไม่ได้ ตอนแรกกูก็งง ส่งรหัสมาให้แล้วทำไมตรวจเช็คในเว็บไปรไม่ได้วะ รอหลายวันมาก เผื่อจะแก้อะไรก็ไม่มี ต้องคุ้ยดูดีๆถึงเห็นว่าเขาเขียนหมายเหตุตัวเท่าเห็บแมวในเว็บ บางรหัสที่ขึ้นตัว XX,XO,XY (สมมุติ) จะไม่สามารถตรวจสอบรหัสไปรษณีย์ได้... สัส บอกมาในเมลล์หรือแปะไว้ที่ตะกร้าหน้าเว็บก็ได้นะ กูเกือบวีนไปแล้ว แต่คิดว่าคงไม่หายหรอก (มั้ง) สนพ.ใหญ่ เก็บหลักฐานไว้ล่ะกัน
>>581 ไม่ป็นไรมึง ไปหารายละเอียดอีกรอบหลังสั่งไปแล้วรู้สึกว่าพลาดหลายเรื่อง ไปเจอสั่งวันนี้ได้อีกวันตอนแรกนึกว่านับค่าส่งแบบเดียวกับ ems สรุปไม่ใช้.....คือถ้ากูไม่ได้ไปดูหน้าแรกอีกรอบกูหารายละเอียดตัวนี้ไม่เจออะ จะเปลี่ยนก็ไม่ทันแล้วช่างมัน อ่านช้าไม่เป็นไรนะ กลัวอย่างเดียวคือหายนี้แหละ
ตัวเว็บเหมือนดูดี แต่หาข้อมูลยากเอาการ ตรงแถบเมนูน่าจะรวมๆแบบ dex เลย(แบบมีหัวข้อใหญ่ เอาเมาส์ไปโดนก็จะมีหัวข้อเล็กๆขึ้นให้ดูเลย) อะไรแบบกูไม่ต้องมากดแล้วหาแยกย่อยอีกที มันทำให้หาลำบาก
เออ เวบสถาแบบใหม่มีเวบบอร์ดมั้ยวะ กูเคยเข้าไปดูผ่านๆครั้งนึง เหมือนจะไม่มีนะ ปล. ทำเอากูแอบนึกถึงสมัยแบบเก่าที่มักมีคนมาทวงนิยายแล้วแอดก็บ่ายเบี่ยงบ่อยๆ 555
หนังสือเรื่องเก่าๆของสถาพรยังจะมีขายไหม กรุรู้สึกอยากอ่าน...
สถาพรกูพึ่งสั่งคีตาจารจำของปี56ไป ยังมีของอยู่ คิดว่าเล่มเก่าๆน่าจะมีสต็อกอยู่นะ
สถาพรบอกตรงๆงงเหมือนกันโอนเงินไปให้เเล้วไม่รู้ได้รับไม่ได้รับยังไงหาที่เชคไม่เจอ เราเลยใช้วิธีถามทางไลน์เอา
ของรอช้าหน่อยแต่ได้ชัวร์ก็โอเคละ
ดรากอนเดลิเวอรี่กูเจอแบบชริงค์พลาสติกมาขายตามร้านมือสองแล้วนะ สำนักพิมพ์จะยังมีเหรอ
>>584 แหม่ ไม่เก่าขนาดนั้นมั้ง 555 กูหมายถึงพวกบอร์ดสอบถามอะไรพวกนี้ เรียกไม่ถูก แบบมันจะมีไว้สอบถามข้อมูลประมาณเรื่องนี้หมดยัง เรื่องนี้มีบ็อกเซตมั้ย บลาๆ แล้วเวลามีคนทวงว่าเมื่อไหร่ไอ้เรื่องที่ดองนานๆ จะออกแอดก็จะบอกยังไม่มีกำหนดตลอด หรือบางเรื่องก็บอกคนเขียนเงียบหายไปจนหมดสัญญาน่ะแหละ
ปล. ว่าแต่สงสัยว่ะ ไอ้นิยายที่ลงบอร์ดนิยายเนี่ยมันจะมีได้เลือกไปพิมพ์ซักกี่เรื่องกันเชียว กูเห็นเอาจากเด็กดีตลอด ลงที่โน่นยังจะมีโอกาสมากกว่าอีกกูว่า
อ้อ กูนึกถึงนิยายหลายเรื่องของสถานะที่โดนลอยแพหรือคนเขียนขอออกอะ อย่างซาเทียร่าอะไรเนี่ย ปกทำมางั้นๆมากแล้วมีปัญหาอะไรไม่รู้ คนเขียนถอนเรื่องไปทำเอง เปลี่ยนปกเป็นรูปการ์ตูนที่กูก็ว่าดีกว่าเยอะ หรือเรื่องฟาเร นี่ก็ไปทวงเขาตอนที่บ้านมีปัญหาจนเขาโกรธ เลิกสัญญาเลย และอีกหลายเรื่องที่กูจำชื่อไม่ได้ ถ้าไม่ดองก็ผิดใจกับนักเขียนว่ะ กูไม่รู้ว่าสนพ.อื่นมีมั้ย ยังไม่เห็น
นักเขียนบางคนเขาขอต้นฉบับ แม่งบอก "ไม่มีอารมณ์เขียนตอนนี้" แล้วสองปีต่อไป มันก็บอกจะเขียนใหม่ละ ตอนนี้อยากออกเล่มใหม่ กูเป็น บก. กูก็ไม่ให้ออกนะเพื่อนโม่ง แต่ได้ข่าวว่า ยุคมืดของสถาพรมาจาก บก.คนหนึ่งที่ตอนนี้ออกไปตั้งสำนักพิมพ์เอง กวาดเรื่องต่างโลกต่างมิติที่ติดท็อปเด็กดีเตรียมออกตุลานี้ 7 เรื่องมั้ง สถาพรเปลี่ยน บก.มา 3 ปีแล้ว แต่คนที่ว่าก็ยังขยันหาเรื่องมาส่งแดกนายหน้า มึงสังเกตนะ สถาพรเขามีปกสองแบบ ปกไหนมีชื่อคนวาด นั่นแม่งของ บก.ที่เพิ่งมาทำใหม่ ของคนที่สร้างยุคมืด แม่งจะไม่ให้ชื่อนักวาดขึ้นปก
เออ แล้วมึงลองไปดูไอ้ท็อปเด็กดีนะ ที่มีคำว่า TALENT อยู่ท้ายชื่อเรื่องน่ะ บก.คนนี้เอาไปเตรียมออกเล่มหมดละ เห็นแม่งประกาศหน้านิยายกันว่าจะได้ตีพิมพ์กันหมดละ บางเรื่องแม่งมีไม่ถึง 10 ตอนก็เอาเว้ย กูแม่งงงไปพักนึงเลย มันห้อยชื่อ TALENT ไว้ท้ายชื่อ กูก็คิดว่าแม่งมีมหกรรมอะไรมันคืออะไรของแม่ง
ว่าแต่ช่วงยุคมืดนี่ประมาณช่วงไหนวะ กูกะเวลาไม่ถูก
เออ จริงๆไปเปิดหน้าแรกๆก็มีรายชื่อคนจัดทำนะ 555 เดี๋ยวกูไปหาโหลดตัวอย่างอ่านฟรีในเวบมาตรวจดูก็ได้ รอแค่มึงบอกช่วงเวลาที่แน่นอนกว่านี้หน่อย
ถ้าช่วงยุคมืดก็ช่วงกรุอยู่ม.ปลายได้มั้ง ผ่านมาเกือบ 10 ปีได้....
>>610 >>611 เอาเท่าที่กรุรำลึกได้นะ เหมือนคนแต่งนิยายไม่ถูกใจนักวาด ด้วยอาจจะเหตุผลที่ว่าวาดไม่สวย เพราะมีคนบอกว่า คนแต่งนิยายบอกว่าปกไม่สวยเลยทำให้ขายไม่ออก แล้วถูกติทุกจุดพอคนใหม่มาวาดบอกว่าสวยมาก ที่แน่ๆ ก็ไอ้ถุงมือ เห็นว่าคนแต่งบอกรายละเอียดถุงมือให้นักวาดว่าเป็นถุงมือจากแสงจันทร์อะไรไม่รู้แม่ง ซึ่งคนวาดก็คงวาดถุงมือสีขาวธรรมดาแหละ ส่วนคนที่ 2 ก็ได้รับคำชมทั้งที่ถุงมือไม่ได้ต่างอะไรกับคนแรกเลย
"ซึ่งคนวาดก็คงวาดถุงมือสีขาวธรรมดาแหละ ส่วนคนที่ 2 ก็ได้รับคำชมทั้งที่ถุงมือไม่ได้ต่างอะไรกับคนแรกเลย"
เหี้ย ลำเอียงสัดๆ แค่วาดสวยกว่าแต่รายละเอียดเหมือนกันเนี่ยนะ
ควรเปิดให้อ่านฟรีไม่ต้องลบเหมือน SIC จะดีมาก
เพราะ 90% แม่งขยะชนิดที่ว่าไม่ควรเสียเยื่อต้นไม้มาตีพิมพ์เลย
กูพูดตรงๆนะ แค่กูอ่านเรื่องย่อไอ้เวปอนก็ว่าเบียวละ เจอคนเขียนทำตัวงี้แม่งยิ่งแอนตี้ว่ะ แล้วก็แอยหมั่นไส้นักวาดคนที่สองไงไม่รู้ว่ะ 555 ไม่รู้ดิ แบบแค่วาดสวย คนเขียนเลยอวยเอาใจไม่ขาดปาก แต่คนแรกนี่เมินซะงั้น
เอาจริงนะเจอปกแบบแรกนี้กูไม่แลเลย แต่ปกคนวาด 2 นี้กูจะแลสักหน่อย พลิกไปด้านหลังอ่านเรื่องย่อ....แล้ววางลงที่เดิม....
กรุมาล่ะ กรุจำคนวาดผิดไม่ใช่คนที่ 2 วาดมาตคอสให้ (กรุย่อลิงค์ไม่เป็น กรุขอโทษ...)
https://www.facebook.com/SatapornFantasy/photos/pb.425699017472124.-2207520000.1436541764./619341438107880/?type=3&src=https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/1383655_619341438107880_287970964_n.jpg?oh=5a010c43306b75cddfa1a1e1e9993fd7&oe=5622104A&__gda__=1444616905_bd91fc069de6533f6b1b8a0b5b3b66bb&size=657,960&fbid=619341438107880
แล้วในระหว่างที่กรุขุดอยู่ ไอ้รูปที่เมิงเห็นนั่นแหละมาตคอสเขา ของซีซั่นจะเป็นคนถือหอก
https://www.facebook.com/SatapornFantasy/photos/pb.425699017472124.-2207520000.1436541750./663994716975885/?type=3&src=https://scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/67841_663994716975885_334733255_n.jpg?oh=a60497fd1cb9870d02344997260f551e&oe=562905EC&size=960,639&fbid=663994716975885
ว่าแต่ตกลงคนเขียนเวพอนชื่ออะไรวะ 55 มีมาสคอตของตัวเองแบบนี้ มันเป็นหนึ่งในตัวทำเงินของสนพ.สินะ งานมันคงล่อเด็กเห่อหมอยได้ตรึมอะ ยิ่งบวกนักวาดคนดังเข้าไปอีก
ไม่รู้กูคิดไปเองมั้ย แต่เหมือนคนเขียนแม่งอวยคนวาดจัง เห็นในเฟซนี่ลงแต่รูปที่เค้าวาดให้ กูจำได้ว่าของนักเขียนคนอื่นที่คนนี้วาดปกให้ยังไม่เห็นจะลงเยอะอะไรขนาดนี้เลยนะ
กูคิดนะ ไอ้การใส่เสียง เปรี้ยง ตูม นี้กูไม่รำคาญหรอกถ้าหลังจากนั้นมีบรรยายเหตุการณ์ต่อ มันเหมือนเป็นวิธีให้คนอ่านอินแบบหนึ่ง ถึงส่วนใหญ่จะใช้แค่เปรี้ยงแล้วจบก็เถอะ
แต่ไอ้ที่กูรำคาญที่สุดกลับเป็นการแทนตัวคนด้วยลักษณร่างกายบ่อยๆ แบบมึงเรียกชื่อเถอะ
ชื่อตัวละคร เขา ชายหนุ่ม ชื่ออาชีพ (ถ้าไม่ซ้ำซากอ่ะนะ) เรียกเป็นกรรม (Ex.คนถูกถามสะดุ้ง) บางทีก็ถ้าอยู่ในบริบทเดียวกันก็ไม่ต้เองพูดชื่อก็ได้
>>646 กูพอเข้าใจมึงนะ กูก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับสรรพนามชายผมสีx ชายตาx (นอกจากแบบที่กูยกมาอ่ะแหละ) ร่างโปร่งร่างเล็กร่างสูงนักหนานะ ขอแค่อย่าเอามาติดๆกันในย่อหน้าเดียว แบบร่างสูงคว้าเสื้อของร่างบางเอาไว้แน่น มือของร่างสูงกระชากจนทำให้ร่างบางต้องเซเข้าหาแผ่นอกของร่างสูง ร่างร่างร่าง งี้กูไม่อ่าน ห่าน เรียกชื่อบ้างก็ได้ 5555
กูเคยเจอนิยายเรื่องนึง ใช้คำว่าอีกฝ่ายบ่อยมาก ยิ่งย่อหน้าเดียวมีตั้งสามสี่รอบ อ่านละงง
ถ้ากรุใช้ชายหนุ่มผู้มีผมสี xx และบลาๆ ดวงตาสี xx เป็นการเปิดตัวตัวละคร ไม่เวิ้นใช่ปะ คือกรุกำลังกังวลเรื่องนี้อยู่
แล้วถ้าบรรยายแบบจัดเต็มในตอนเปิดตัวมันเว่อปะ กูชอบทำมาก เพราะหลังจากนี้กขี้เกียจบรรยาย
อ้อ ถ้ากูลองใช้ร่างบางแบบนี้ได้ป่ะ
เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น เงาร่างบอบบางของคนคุ้นเคยปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขา นัยน์ตาสีฟ้าอ่อนโยนสบเข้ากับดวงตาสีทองที่ยังสับสน ก่อนที่สาวน้อยจะยิ้มหวานให้เหมือนเช่นเคย
ประมาณนี้อ่ะ แบบกูขี้เกียจบรรยายละเอียดเเต่กลัวคนอ่านจำสีผมสีตาตลค.ไม่ได้เลยมาแทรกไว้แบบนี้ อันนี้เรียกเว่อไปมั้ย //ด้นสดเมื่อกี้
ใช้ให้ถูกจังหวะและบริบทมันก็ดี แต่ใช้บ่อยๆมันเปลืองคำ เปลืองตัวอักษร เป้นน้ำไม่ใช่เนื้อ ไม่มีความสำคัญจะต้องอ่าน เคนะ
กูเองก็ใช้นะ ตอนเปิดเรื่อง แต่กูจะเป็นพวกไม่ค่อยให้รายละเอียดจินตนาการตัวละครว่ะ ชอบบอกคร่าวๆ อย่างสมมติตอนต้นเรื่องก็ประมาณ
เขาจัดเป็นผู้ชายที่ตัวเล็กอยู่ หรืออาจจะมาตรฐานก็ได้ ถ้าไม่มองจากสายตาผมผู้สูงเกือบร้อยแปดสิบเซนต์
ดวงตาเรียวเหมือนแมวมองมาทางผมอย่างไม่สบอารมณ์นัก เมื่อรู้สึกตัวว่ามีผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับงานอดิเรกของตนเองมายืนอยู่ด้านหลัง มือเล็กๆที่ขาวซีดถือหัวของน้องสาวผมอยู่ เพราะทำอะไรไม่ได้อีก จึงได้แต่ถอนหายใจ มองดูคนตรงหน้า แล้วเดินตรงไปจิกหัวของเขาขึ้นมา "ทำอะไร" ผมถามเพียงสั้นๆ นึกสงสัยว่าเส้นผมสีน้ำตาลที่ติดมากับมือนั้น เป็นของน้องสาวผมหรือของคนตรงหน้ากันแน่
อะไรงี้ จะได้บรรยายรวบทั้งพระเอกกับตัวละครอื่น 55
ไอ้คำว่า Show,don't tell นี่คือประมาณไหนวะ
มีตัวอย่างมั้ย อยากเห็นภาพชัดๆอะ
https://www.facebook.com/readery/photos/a.440123146095283.1073741828.134310463343221/830717137035880
ฟัคไดอารี่ไม่ผ่านรอบแรกนะครับ 555
>>662 กูนึกถึง "ตลิ่งสูงซุงหนัก" เข้าชิงพร้อมกันกับแม่เบี้ย กูชอบแม่เบี้ยมากกว่า ตลิ่งสูงดูเรียบๆไปหน่อย พอนักเขียนคนนี้ได้รางวัลกูก็ไม่เคยเห็นงานของเขาอีกเลย จนบางทีกูก็นึกในใจว่า ระหว่างนักเขียนที่ผลิตงานกากๆออกมาแต่ขายได้ อย่าง ดอกปอบ สแตมป์เบอรรี่ ฮิเดโกะ กับนักเขียนที่ชนะซีไรต์แต่คนไม่รู้จักแถมผลิตงานออกมาไม่กี่ชิ้น กูว่าถ้ากูเลือกได้กูเลือกอย่างแรกว่ะ ทุนนิยมนี่มันเหี้ยจริงๆ
>>663 อะไรที่มันไม่ตอบโจทย์ของตลาดก็ได้แต่รอวันตายอะมึง กูลองพลิกๆดูแจ่มใสนี่สำนวนค่อนข้างแย่นะ พล็อตก็งั้นๆ ปิ๊งรักแม่งแทบทุกเรื่อง กูลองมาคิดดูว่าถ้าปรับพล็อตให้แน่นกว่านี้แม่งน่าจะห่วยกว่าเดิม เพราะสำนวนมันห่วยไป ไม่เอื้อต่อการเล่นอะไรหนักๆ ส่วนถ้าปรับสำนวนให้ดีแต่พล็อตเดิมนี่จะกลายเป็นน่าเบื่อสัสไปเลย
สรุปคือสำนวนห่วยต้องคู่กับพล็อตห่วยเท่านั้นจึงจะขายได้ นี่ละค่ะ คุณค่าที่คุณคู่ควย
เดี๋ยวๆ เล่นอะไรกัน 555555
นิยายเรื่องไหนทำกูจำชื่อตัวละครได้แม้ว่าจะผ่านไปแล้วหลายปีแสดงว่าเด็ด
แต่นิยายอีดอกปอบนี่แม่งกูเกลียดผลงานมันแต่จำชื่อพระเอกมันได้แม่นยำมาก
เพื่อนโม่ง มาแชร์กันเถอะ ตั้งแต่ที่อ่านนิยายมาจนถึงปัจจุบัน พระเอก นางเอก ตัวประกอบ ตัวร้าย พล็อตที่เป็นความประทับใจที่สุด ทั้งหมดนี่ไม่ต้องมาจากเรื่องเดียวกันก็ได้ จะนิยายไทย เทศ เป็นเล่มแล้ว หรือบนเน็ต อธิบายประกอบด้วย
สถาพรลด80%ที่เมกะบางนา สหายโม่งมึงมีนิยายแนะนำมั้ยวะ
สถาพรที่กูแนะนำมีเรื่องเดียว...จอมคาถามหาติ๊งต๊อง
รีเลชั่นสนุกไหมวะเห็นคนในทวิตเตอร์กูอวยๆ
ชื่อเต็มๆมันอะไรวะ Relation
พวกมึง สนพ.คัมออนยังอยู่มั้ยวะ กูดูเวบผ่านๆ เหมือนจะหากินกับเยสออร์โนอย่างเดียวเลยว่ะ
กูยังรอคนมาตอบ673 อยู่นะ เผื่อจะได้ไปตามส่องบ้าง
ส่วนตัวกูไม่ได้หยิบนิยายมานาน ยังนึกที่สุดของตัวเองไม่ออก
ที่นึกออกตอนนี้คือท่านมัธธายน์จากผู้เสกทราย ฉากที่เจอเอสตราครั้งแรกตอนเฮียนอนพะงาบๆอยู่ริมน้ำ
ตอนนั้นกรี๊ดมากขนาดอยากวาดแฟนอาร์ตให้(สำหรับกูผู้มีงานประจำหนักโคตร ไม่เคยนอนพอ นี่คือกรี๊ดมากแล้ว) แต่พอหายเห่อหนักมานั่งๆคิดดูแล้ว สาเหตุที่กรี๊ดน่าจะมาจากเฮียแกตรงสเป็กกูอยู่แล้ว(ชอบคนพิการสู้ชีวิต) แถมยังชอบฉากบาดเจ็บอีก(อันนี้ดูโรคจิต แต่ชอบอ่ะ) มันลงตัวพอดีเลยชอบมาก
คนอื่นที่ชอบคือเอี้ยก้วย(เก่าโคตร อ่านตั้งแต่เด็ก สมัยยังประทับใจคาร์ง่าย) หรือกูชอบเพราะมันแขนขาด กูก็ยังไม่แน่ใจตัวเอง = =
พวกมึงมีใครส่องนิยายของ Talent แล้วบ้างวะ? กูลองไปอ่านเรื่อง The sun and satan มาแล้วไม่ค่อยถูกใจเลยว่ะ
แอตล่าตาย กูเสียใจมาก
กูเกลียดนกฮูก แม่งขี้อวดหลงตัวเอง พอมีคนวิจารณ์แม่งแคปมาด่าในบอร์ดนักเขียน มีคนบอกเรื่องภาษาไม่รู้กี่รอบก็ไม่พัฒนา แต่เนื้อเรื่องพอดูได้กว่าคนอื่น พูดให้ถูกคือคนอื่นกากมากกว่ามันเลยดูดีไป
ไอ้ ทาเล้นท์นี่มีเรื่องทั้งหมดกี่เรื่อง ของใครมั่งวะ คนใจดีช่วยลิสต์ให้กูหน่อย 555
ทาเล้นแม่งมีหกคน แต่มีหลายเรื่องเว้ย เท่าที่กุเห็นแม่งมีเจ็ด
ไม่รุ้ กุอ่านแค่ กำเนิดจักรพรรดิ สัสแม่งประกาศดองเรื่องไปแล้วด้วย
ที่แน่ๆคือทุกเรื่องของไอ้พวกทะเล้นนี่จะมีโพลล์ถามเพศกับอายุคนอ่าน แม่งต้องเป็นแผนการตลาดอะไรสักอย่างแน่ๆ ไปกดมั่วกันเถอะ
ทะเล้นที่เมิงพูดถึงใช่ทะเล้นเดียวกับที่เอาของบริสมาแปลต่อเปล่า???
กูอ่านเรื่อง The Sun and Satan ..ดุจตะวันกับซาตาน [TALENT] แล้วยอมแพ้ตั้งแต่บทนำเดี๋ยวว่าจะไปตามอ่านตอนหลังอยู่ถ้ากูอ่านต่อไปได้
เปิดบทนำมาด้วยว่า นางเอกชื่อดุจตะวันสอบเสร็จ นางบ่นว่า ข้อสอบโลกมนุษย์่ง่ายจุง แค่ท่อง ๆ จำ ๆ ก็ได้แล้ว แล้วนางก็ไปอ้อนแม่นางซึ่งแม่นางเป็นคนญี่ปุ่นชื่อ ฮิคารุ มณีรัตน์ เป็นปีศาจจิ้งจอกไฟที่เก่งมากจนได้ชื่อว่าเป็นธิดาอัคคี ส่วนตัวนางเอกเป็นปีศาจจิ้งจอกขาว มีความสามารถคือปลอมตัวเป็นมนุษย์ได้แนบเนียนกับความจำเป็นเลิศ แล้วก็ตัดไปตอนที่แม่บอกให้ไปเรียนที่โรงเรียนสอนปีศาจ ซึ่งนางก็ง้องแง้งบอกว่าไม่อยากไป กลัวปีศาจ นางไม่มีอะไรเลย บ่นเหมือนแม่งเป็นมนุษย์ไม่ใช่ปีศาจ
กูเลยพอเลิก แต่กูดูแล้วมันแนวรัก ๆ ว่ะ แค่คนเขียนบอกว่าเรื่องมาแนวดาร์กแต่มีมุขตลกแทรก ใครอ่านมากกว่ากูมาบอกกูได้น่ะ เดี๋ยวกูลองไปอ่านต่อก่อน
>>714 นางเอกจะโดนเปิดซิงโดยตัวร้าย //กุไม่ได้อ่านทั้งเรื่อง แต่เปิดอ่านตอนที่มีเม้นท์นี้เลยเจอ คนเขียนบอกว่า เป็นไปไม่ได้ที่พระเอกจะมาช่วยทันเสมอไปแบบในละครไทย แล้งนางเอกดันไปปักธงลูกน้องตัวร้ายที่พานางมา ลูกน้องเลยพาหนี เจอเพื่อนร่วมชั้นมาช่วย ฝั่งพระเอกยกทัพมาตบกับเทพที่เป็นตัวร้ายเพื่อเหตุผลอะไรสักอย่างที่สำคัญมากๆกับช่วยนางเอก ตายไปหลายศพ นาลเอกสะดุ้งตื่นขึ้นมาพบว่ามันเป็นนิมิตที่ลูกแก้วพยากรณ์แสดงให้นางเห็น นางไปเตือนพระเอก ปิดฉากด้วยฉากหวานๆสไตล์นิยายรักทั่วไป
กูจำได้ว่ามีโม่งบ่นเรื่องบรรยายก็อกน้ำกับสอนแต่งหน้าอะไรเนี่ยแหละ 5555 อย่างแต่งหน้า ตามเรื่องบอกรีบๆ ดันมีเวลาอธิบายเครื่องสำอางกับขั้นตอนการแต่ง คือ...
>>718 กูกำลังพยายามหาให้อยู่ ขอบคุณกูซะ
แต่ยังไม่เจอ เอาไอ้นี่ไปอ่านก่อน http://writer.dek-d.com/cmch3rry/story/viewlongc.php?id=1175122&chapter=2
ส่งการบ้านกูด้วยว่ารู้สึกยังไง
เชี่ยกูโพสผิดกลุ่ม เท่ากับกลุ่มนี้ ว่าง่ายๆ ก็ออกมาชนกับสำนักพิมพ์เก่าของบอกอคนนั้นชัดๆ โม่งคิดว่าผลของสงครามตุล่นี้จะเป็นไงวะ
>>718 กูเจอแล้วนะแต่ขี้เกียจแคพ เอาลิ้งไปแล้วกัน อ่านๆดู http://writer.dek-d.com/cmch3rry/story/viewlongc.php?id=1175122&chapter=6
>>718 อันนี้มีสองอันเลยมึง แคบเสร็จสรรพ 555
https://fanboi.ch/netwatch/1728/279/
>>722 มึงตัดหน้ากู
>>719 >>723 ส่งการบ้าน 5555 กูไม่รู้แล้วว่าควรส่งยังไงส่งทั้ง 2 คนเลยแล้วกันน่ะ กูอ่านแล้ว หัก 1 แต้มโทษฐานไม่เว้นบรรทัดเลย อีผี ปวดตามาก อ่านวิธีนับเวลาแล้วปวดหัวแทน ถ้ามึงคิดให้มันดูดีไม่ได้ก็ควรใช้เวลาปกติแบบเดิมไป จุดที่เจอแล้วหงุดหงิดเป็นจุดนี้ จากรุ่งกลายเป็นยาม มึงผ่านมายังไม่ถึงบรรทัดเลยมึงเบลอสับสนแล้วเหรอ แล้วก็จุดที่เป็นก็อกน้ำอันนี้กูว่าแม่งบรรยายเยอะแยะไป แต่จุดที่อยากบ่นคือจุดสอนแต่งหน้า กูว่าโม่งในนี้อยู่ในวัยแต่งหน้ากันเยอะแล้วล่ะ หรือต่อให้มึงเป็นโม่งผู้ก็น่าจะเคยเห็นแม่ พี่ น้อง หรือคนข้างตัว อายไลเนอร์นี่กูว่ากรีดไม่ง่ายน่ะ เขียนคิ้วด้วย เวลาเขียนต้องมานั่งส่องอีก คิ้วกูได้รูปมั้ย คิ้วเอียงไหม แม่งเท่ากันไหม มึงชำนาญขนาดไหนมึงก็ต้องให้เวลากับตรงนี้ล่ะ แต่ถ้ามึงจั่วหัวว่า "รีบ" มากสุดกูให้สำหรับกูว่ากูทำได้แค่ทาแป้งเท่านั้น เผื่อเวลาเกลี่ยแป้งให้เนียนด้วย เอ้า
บ่นยาวเหลือเกิน 5555 อ่านส่วนอื่นแล้วกูยังงง ๆ ว่าทำไมลิลิธต้องเป็นน้องซาตาน แต่เดาได้ล่ะว่านางชอบซาตาน? นางเอกได้รับอภิสิทธิ์มากเกินไปว่ะ พระเอกเล่นเป็นเจ้าของสถาบันงี้ แต่ยังดีหน่อยเรื่องชื่อที่ชื่อเล่นนางเอกแม่งเป็นคำอิ๊งค์ เลยพอถูไถไปได้ ถ้ามาแบบดุจตะวัน แล้วรอบตัวมีแต่คนชื่อิ๊งค์ กูว่าประสาทตาย
เอออ่านอันนี้แล้วนึกถึงนิยายของ Pinkdevil แต่อันนั้นนางเอกเป็นมนุษย์
กูให้อีกนิดกูรู้สึกว่ามันเป็นนิยายแจ่มใส แล้วน่าจะอยู่หมวดรักแฟนตาซีมากกว่า กับช่วงส่องหานิยายเด็กดีกูเคยเจอว่าเรื่อง Erikka อะไรซักอย่างก็อยู่หมวดรักแฟนตาซี แล้วเขานัดกันย้ายมาแฟนตาซีเหรอวะ?
ใช่ๆ กูว่าตัดแปะเยอะอะ เหมือนอ่านนิยายหลายเรื่องยรวมกัน แต่ไม่มีอะไรเป็นออริจินอลเลย ปล. กูไม่แน่ใจแต่ช่วงนี้กิ่งน้าแอบตอบอยู่มู้นินทาเด็กดวกอยู่ป่าววะ 555
พวกมึงได้ไปดูนิยายของทาเล้นเรื่องไหนบ้างป่ะวะนอกจากของกิ่งน้า กูส่องมาบางคนแม่งเสือกทิ้งเรื่องเดิมแต่งเรื่องใหม่กะปั่มวิวแน่ ฉลาดชิบหายทีมนักเขียนหรือนักการตลาด สัส
>>731 ไม่ได้อ่าน
>>732 เดจาวูกันไปเองม้าง เพราะส่วนมากที่พูดกันไม่ได้อ่านสักเรื่อง
แล้วเคยมีเคสมาแล้ว เพราะงั้นเวลาเขียนนิยายจะไม่อ่านเรื่องอื่นเลย คิดไรไม่ออกจะดูอนิเมไม่ก็ดูซีรีส์ฝรั่ง
นิยายไม่มีตัดแปะเรื่องไหนทั้งนั้นนะ
ระวังพอสมควร แต่ที่บังเอิญไปเหมือนอะไรยังไงคือไม่รู้จริงๆ เพราะเรื่องที่พูดมาก็ไม่ได้อ่าน เว้นแฮร์รี่ แต่เข้าใจกูบ้างงง นางเอกมันต้องเข้าโรงเรียน ไม่ให้มันไปซื้อของแล้วให้กูทำไงงง สงสารกูเถ๊อะะ คือมันก็ต้องเหมือนบ้างเรื่องแพทเทินตรงเน้TwT
ส่วนมู้นู้นไม่ได้ตอบบ่อยนะ ตอบเฉพาะเวลามีคนซัมม่อน เห็นที่นี่ซัมม่อนบ่อยเลยแวะมาตอบให้
>>734 นี่ก็สวัสดีทุกมู้ แต่คราวนี้สวัสดีพลาดนะ ผิดคนละ
มีอะไรอยากรู้ก็ถามได้ แต่ตอบรึเปล่านี่อีกเรื่องนา...
ขอบคุณสำหรับการติชม เพราะงานมันต้องรีไรท์อีกเยอะ จะพยายามเอาไปปรับปรุง
บรัยส์
>>737 สวัสดีครับคุณกิ่ง แต่ถ้าอยากจะแก้จริงแนะนำว่าบทที่ซื้อของควรแก้ใหม่หมดนะครับ คือที่มันเหมือนไม่ใช่การซื้อของนะ แต่อารมณ์นางเอกนี่อ่านแล้วได้อารมณ์ตรอกไดแอก้อนมาก มากขนาดที่ว่าร้านที่ไปร้านแรกยังเป็นร้านตัดเสื้อ(ถ้าไม่นับกริงส์ก็อต)
แล้วก็ไม่จำเป็นต้องบอกว่าวิ่งชนที่กั้นเหมือนกับนิยายเรื่องหนึ่งวิ่งเข้าไปในชานชาลาอะไรนั่นหรอกนะครับ มันยิ่งส่อน่ะ
รักนะครับ จุ๊บ
>>738 บอกตามตรงว่าจำไม่ได้แล้วนะเนี่ยว่ามันเรียงร้านยังไง= =
จำได้แค่ไปซื้อของที่ตรอก เพราะไม่ได้อ่านมาเกือบสิบปีแล้ว
ถ้าตรงไหนปรับได้ก็จะปรับดูแล้วกันนะ
ส่วนอันนี้ตอบรวมๆ
เรื่องงานน่ะ มีอะไรคุยกันได้ค่ะ จะเฟสมาคุยดีๆเลยก็ได้ พูดในโม่งบางทีก็ไม่เห็นนะ
นานๆเข้าทีเวลามีคนเรียกให้มาดู อะไรแก้ได้จะได้ปรับให้ค่ะ
หรืออะไรที่ไม่จริงก็จะได้คุยกันตรงๆ อย่างอันเลิฟมอนเตอร์เนี่ย ไม่รู้เรื่องเลย ไม่รุจักด้วย= =
ฉากเถาวัลย์นั่นคิดขึ้นมาแบบมึนๆเพราะไม่รู้จะใช้อะไร
ที่ติมาก็ดีนะ จะได้รู้แล้วไปพัฒนาต่อ เพราะนี่ก็เรื่องแรกๆ ไม่ได้เก่งมากอยู่แล้วค่ะ
แต่เพลาๆหน่อยก็ได้ ตะเตือนไตTwT ช่วงนี้ชักจะเป็นที่รักบ่อยเกินไปแล้ววว
ละก็บางคนที่ข้อมูลวงในเกิ๊นนน ระวังโม่งแตกนะ ด้วยความปรารถนาดี
เรื่องบางเรื่องรู้กันไม่กี่คน วงในด้วย นับหัวได้เลย
เอามาป่าวประกาศแบบผสมกันระหว่างสิ่งที่รู้มากับคิดเอาเองนี่ไม่ดีนา~
เพราะที่พูดมีทั้งจริงและมั่วปะปนอยู่= ="
นี่ไม่ได้มาไฝ้ว์นะ คือมาตอบเฉยๆ เหมือนที่เคยไปตอบห้องนู้นแหละ
รักได้ ชังได้ ด่าได้ แต่อย่าพูดถึงบ่อยสิ จามทั้งวันเลยTTwTT
ขอบคุณที่อ่านงานด้วย
บรัยส์~
แปะลิ้งจะผิดมั้ย เอาเป็นมึงหาในบล็อก hamster428 ที่เป็นคนแปลสามชาติฉบับอังกฤษ
มีคนไทยเอามาแปลอีกทีแต่กุหาไม่เจอ
เผื่อคนอยากเสือกแต่ไม่อยากอ่านภาษาอังกฤษ
สรุปคือถังชีลอกงานต้าเฟิงกวากั้วซึ่งเป็นคนเขียนนิยาย BL
ต้าเฟิงเขียนงานตั้งแต่ 2007 แต่ป่าท้อออกมา 2008-2009 เหมือนเป็นเรื่องมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วในกลุ้นคนอ่านนิยายของจีน แค่มันไม่เป็นข่าวใหญ่โต
มึงไปอ่านที่เขาโพสกันเอาในลิ้งที่กูบอกไป แต่ง่ายๆคือถังชีบอกว่าแค่ติดสไตล์การเขียนมาเฉยๆ สองเรื่องนี้เป็นแนวเทพเซียนเหมือนกัน ที่เห็นตัวเขียวๆแดงๆในบล็อกคุณแฮมสเตอร์(คนแปลป่าท้ออังกฤษ) คือที่เขาแปลคนที่เอาทั้งสองเรื่องมาเทียบ พวกมึงควรอ่านเอง คุณแฮมบอกนี่แค่ส่วนเดียว ที่จีนมีคนขุดมาอีกเยอะ
ตอนนี้เขาเลยเชื่อว่าถังชีลอกงาน เลยเอาที่แปลในเว็บตัวเองออกเพราะไม่อยากสนับสนุนขี้ลอก
แถมเห็นว่าคุณต้าเฟิงไม่อยากฟ้องเพราะที่จีน BL เป็นเรื่องต้องห้าม ขึ้นศาลไปก็แพ้เปล่าๆ
กูสรุปให้แค่นี้นะ เจ้านายเหล่กูแล้ว
เรื่องที่ป่าท้อไปก๊อปมาชื่อเรื่องอะไรวะ อยากรู้เลย กราบโม่งบอกกูที
<<751 Taohua Zhai 桃花债 or Debt of Romance แต่มันเป็น BL นะ เท่าที่ดูคือไม่ได้ก็อบพวกเซ็ทติ้งนะ แต่มีพวกคำพูดและอีเวนท์หลายๆ อย่างที่มีกลิ่นอายน่ะ
>>754 จริงกูชอบคู่พี่ชายนางเอกมาก แต่ตอนนี้คือไงดีกูอยากอ่านต้นฉบับเจ้าของความคิดไอเดียดูมาก ว่ามันเป็นยังไง
ว่าแต่ คือไปเผือกมาแล้ว ขอพูดหน่อย เงิบแดก แบบนี้จะเรียกว่าลอกมาบางส่วนก็ได้นะ ไม่สิกูว่าลอกมาเยอะพอสมควร ทั้งฉากพระเอกไปเกิดใหม่
ป่าท้อ แท่นประหารเซียน แอบสงสารเจ้าของต้นฉบับBLเลยว่ะ รึว่าตอนสมัยถังชียังไม่รู้ความอย่างนางว่าเขียนเล่นๆแต่ไม่คิดว่ามันจะดังทำหนัง
ติดชาจนิยายขายดีวะ อ่อเงิบอีก เห็นคุยๆว่าต้นฉบับมหาเทพตงหัวอาจจะได้รับต้นแบบมาจากเรื่อง 思凡 ด้วยวะ
แปะปกทั้ง2เรื่อง 思凡
http://imgur.com/ghU1mdn
เรื่อง 桃花债
http://imgur.com/xRTIw4y
กูสนใจเรื่องหนี้ดอกท้อ ถ้ามีแปลออกมาขายก็ดีนะ แต่จะเกิดดราม่าว่ามีการลอกเลียนรึเปล่าวะนั้น
เพื่อนโม่ง ถ้ากูมีดอกปอบกับสแตมป์เบอรี่เป็นไอด้อล อยากแต่งนิยายหลอกเด็กไม่สนคุณภาพ เน้นขายให้ได้เยอะๆ มีแฟนคลับไร้เดียงสาไม่เข้าใจว่าขยะวรรณกรรมคืออะไรมาคอยซื้อ กูควรเริ่มจากอะไรดีวะ
เอาจริงที่งานพวกนั้นขายได้ก็เพราะมันตลาดเด็กวัยรุ่นด้วยส่วนหนึ่ง แต่อีกอย่างคือมาก่อนว่ะ พอมาตอนนี้มันเป็นของติดตลาดแล้วคนก็แห่เขียน(เช่นแนวออนไลน์)ทีนี้กูไม่รู้มึงมีฝีมือเท่าไร แต่มึงจะเจอกันคู่แข่งจำนวนมาก งานมึงจะกลายเป็นของที่ ที่ไหนๆก็มี อาจมีติ่งตามมึงนะแต่คงไม่เยอะหรอก
>>761 ถ้าใช้ตรรกะนี้ อีกไม่เกิน 5 ปี นักเขียนเบี๊ยวๆทั้งหลายจะตายห่าไปจากวงการซินะ เพราะ 1.เด็กรุ่นใหม่ไม่รู้จัก และไม่จำเป็นต้องซื้องานมาอ่าน งานแนวนี้หาอ่านในเน็ตได้ 2.แฟนคลับกลุ่มเดิมเมื่ออายุมากขึ้นก็เลิกอ่าน
ในที่สุด ดอกปอบ ก็กำลังจะตาย อ่าห์ กูจะรอวันนั้น
>>763 มึงไม่ต้องห่วง มันก็มีนักเขียนเบียวๆแนวใหม่เกิดขึ้นมาเองแหละ //เหม่อมองฟ้าทั้งน้ำตา
อนึ่ง นักเขียนเบียวเก่าๆ ถ้าออกงานเรื่อยๆมันก็ขายได้แหละยังไงก็เป็นที่รู้จักแบบ แบบ เฮ้ย นักเขียนคนนี้ได้ยินบ่อยลองดูดีกว่า.....อือ กูก็เป็นกับดอกปอปนั้นแหละ// น้ำตาไหลพราก เงินกูววววววววว
กูเคยคิดเล่นๆอีกน่ะเเหละว่าถ้าวันนึงกูพยายามเขียนนิยายพล็อตเจ๋งๆภาษาดีๆไม่เบียวไม่ซูเเล้วไม่เวิร์คซะที เลยลองเขียนนิยายสนองนี้ดที่เเต่งเบียวๆเอามันแก้เครียดแทน เเล้วถ้าสนพ.เเม่งเสือกเลือกเรื่องหลังไปตีพิมพ์ กูควรจะรู้สึกไงดีวะ 5555
กูนับถือพวกดอกปอบ แตมรี่อีกอันคือแม่งขยันทำเล่มกันสุดๆ แม้ว่ากูจะอ่านแล้วไม่รู้เรื่องทุกเล่มก็ตาม
ส่วนไอ้ที่กูตามว่าสนุกๆนี่เสือกหายเข้ากลีบเมฆ อีผี กูเสียใจ ; ---- ;
ทุนนิยมนี้มันเหี้ยจริงๆ.....
กุได้กระแสมาว่าดอกปอบมันใช้นักเขียนเงานะมึง
มีทู้ดอกปอปนะมึง
ขยันออกงานหาแดกตอนนี้กูยกให้ฮิเดโกะออกงานเยอะมากปกผู้ใหญ่ปกแจ่มใสจนแบบเหี้ยงอกมาขนาดนี้แล้วหรอ พล็อตก็นะเดิมๆเหล่านางเอกวนหาผัวในแก๊งเดียวกันงอกเล่มบลาๆ
เจอดราม่าพลูโตแล้วกูพอเข้าใจทำไมกูเกลียดพระเอกเกรียนของไทย มันเกรียนแบบคนอื่นจะมีปัญหาเพราะความเกรียนของมันก็ช่าง กูสนุกไว้ก่อน สะใจไว้ก่อน อ่านแนวนั้นแล้วกูต้องเผลอไปคิดถึงคนที่ต้องแก้ปัญหาให้แล้วรู้สึกแย่จังว่ะ
>>780 "พระเอกเป็นแฮกเกอร์ที่แฮกตัวเกมส์ไม่ได้เลยแฮกบริษัทเกมส์แทน บริษัทก็ไม่กล้าทำอะไรเพราะกลัวโดนมากกว่านี้" คือเป็นบริษัทมึง มึงจะปล่อยให้เขาถลุงเล่นไปเรื่อยๆงี้เหรอ ไม่มีวิธีตอบโต้อะไรเลยเหรอ ถามจริง กูไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกนะ แต่ขนาดแฮกเกมไม่ได้ บริษัทก็น่าจะแฮกยากเหมือนกันไม่ใช่เหรอวะ
>>787 ก็นั่นน่ะสิ พระเอกเป็นเด็กเรียนมอปลายอยู่ใช่มั้ยวะ อะ อย่างมากให้มหาลัย เเต่บริษัทกลับปล่อยให้มันแฮกไปเรื่อยๆเนี่ยนะ ไม่คิดหาทางป้องกัน เเจ้งตำรวจรึทำอะไรซักอย่างเผื่อปกป้องบริษัทตัวเองเลยเรอะ อย่าอ้างนะว่าพระเอกมันเทพ กูจำได้ว่ามีคนบอกว่ามันอ่านหนังสือได้ปีละกี่เเสนเล่มอะไรเนี่ยเเหละ เฉลี่ยออกมาอ่านได้หน้าละไม่กี่วิเองนะ มึงอ่านงั้นเเล้วรู้เรื่องเหรอ คือกูเคยได้ยินเเต่กิตติศัพย์ว่าพระเอกเรื่องนี้เกรียน เอาเเต่ใจไม่เห็นหัวใครมานานละ กูอยากรู้ว่ามันทำอะไรมั่งเเต่ไม่อยากเอาเวลามีค่าของกูไปอ่านว่ะ
>>788 กูคือคนที่ไปคำนวนซึ่งมันผิดนะ ไปอ่านอีกนิดมาสรุปว่าไม่ใช้หน้าละไม่กี่วิ แต่คือมันอยู่อ่านหนังสือเป็นปีๆถึงยอมเลิกอ่าน(แบบ 1 ชม.โลกปกติของมันเท่ากับ 60 วันโลกเสมือนถ้ากูจำตัวเลขไม่ผิด คือในโลกเสมือนเวลามันจะเยอะกว่าคนทั่วไปเพราะสมองห่าเหวของมัน)....ซึ่งก็น่ากลัวอยู่ดี และกูไม่เอาเวลามีค่าของกูไปอ่านอีกแล้ววว
ปล.อดีตจอมมารกูมาแล้วววววว บันไซซซซซซซซซซซ
>>787 >>788 ในเรื่องบอกว่ามันเทพจริงๆนะ เป็นแฮกเกอร์อันดับ1ของโลก ทิ้งแฮกเกอร์ลำดับที่2ที่อยู่ในบริษัทเกมส์ไม่เห็นฟุ่น ใครกล้ายุ่งกับมันโดนดีทุกรายเลยไม่มีใครกล้าทำอะไร
กูอ่านแค่เล่ม1นะ เริ่มมาก็ได้พลังโกงจากplot armorให้มันดวงดีสุดๆ มาถึงเมืองเริ่มต้นได้5นาทีใช้พลังแกรี่ที่ได้มายิงนิวเคลียร์ล้างเกาะเริ่มต้น ผู้เล่นใหม่ตายเป็นพันเป็นหมื่น กลายเป็นผู้เล่นอันดับ1ของเกมส์ทันทีที่เล่นเกมส์
หลังจากนี้ที่plot เหี้ย armorที่สุดคือบอกว่าแม่งดวงดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หลงทางในเขาวงกตตั้งไม้เท้าขึ้นมา ล้มทางไหนเดินทางนั้นจนทะลุเขาวงกตสุดโหดได้
นิยายซูๆเบียวๆกูชอบเจาะเวลาหาจิ๋นซีมากที่สุดแล้ว แม่งคือต้นแบบนิยายพระเอกดวงดีเดินทางหาเมียอย่างแท้จริง เอาง่ายๆว่าใน 100 หน้าแรกนี่เย็ดผู้หญิงไปแล้ว 4-5 นาง ใช้สกิลดวงดีรอดตาย/ได้ของ/ได้วิชาไปแล้วหลายครั้ง แถมทั้งเรื่องนี่เรียกได้ว่าสู้แพ้จริงๆแค่ครั้งเดียว แล้วใช้สกิลบังเอิญได้ยินแผนการร้ายของศัตรูจนรอดตายมานับครั้งไม่ถ้วน
ผมรักหวงอี้ครับ
นางเอกป้าทมที่น่าตบที่สุดทุกวันนี้กูยังยกให้ดอกอังศุมาลิน ตอนอ่านภาค2กูนี้สะใจเบาๆ
>>804 มันมีเป็นหนังด้วยเรอะ กูนึกว่ามีแต่แบบซีรีย์ ซีรีย์แม่งมั่วมากว่ะมึง สนุกไปคนละแบบแต่มันไม่ใช่อะ ไอ้เหี้ย ในหนังสือนี่พระเอกเย็ดแหลกเลยนะ ทั้งเรื่องนี้เย็ดไปได้สัก 30 คนได้มั้ง เมียที่อยู่กินกันมีตั้ง 6-7 คน นี่ยังไม่รวมผู้หญิงที่ยอมพระเอกแล้วแต่พระเอกหาจังหวะเย็ดไม่ได้อีก (ตันเม่ยเม่ย มีผัวแล้ว ผัวเป็นอ๋อง แต่พระเอกกำลังหนีอยู่ เย็ดบ่ได่)
สรุปคือ เย็ด เย็ด เย็ดเท่านั้น ถ้ามันเย็ดจิ๋นซีได้มันเย็ดไปแล้ว
ชอบจักรวาลของหวงอี้เหมือนกัน
จักรวาลของกิมย้งมันหนึ่งสู้พันได้บ่อยเกินไป
ตกลงมันเอาจิ๋นซีบังหน้าสินะ จริงๆจะไปหาเมีย 555
>>807 ถ้ามึงชอบตัวเอกเบียวๆ แกรี่ แมรี่ เหี้ยอะไรก็ตาม มึงควรอ่านเรื่องนี้ เพราะมันเบาสมองและสะใจที่สุด ไม่ต้องมากังวลกับการเก็บเวลเก็บลมปราณของพระเอก เปิดเรื่องมาแม่งเทพเลย ดวงก็พกมาเต็ม หน้าตาก็แจ่ม หวงอี้บรรยายว่าตัวสูงใหญ่ หล่อล่ำ แถมมีพูดเป็นนัยๆว่าควยใหญ่ด้วย สาวๆเลยติดไง
สปอยล์ว่าจิ๋นซีไม่ใช่ตัวจริง และพระเอกได้เย็ดแม่ของจิ๋นซีปลอม(จ้าวผาน)ไปแล้วด้วย แถมยังเกือบได้เย็ดแม่ของจิ๋นซีตัวจริงอีก ซึ่งแม่มันอ่อยแล้วด้วย แต่เซี่ยงเส้าหลงไม่เอา เพราะซึ้งในบุญคุณของฮ่องเต้ผัวเเม่จิ๋นซี ไอ้เหี้ย ไอ้เย็ดแม่
>>806 มึงเจอหวงอี้เปิดประตูมิติก่อนเถอะ ความเวอร์เหนือกว่ากิมย้งร้อยเท่า เก่งสุดในจักรวาลกิมย้งเทียบพวกเวอร์ๆในนี้ไม่ได้เลย
เหนือกว่านี้ก็มีแค่จักรวาลกำลังภายในเกาหลี ยิงพลังปราณเป็นนก ดอกไม้ ไฟ สายฟ้า สร้างบาเรีย สร้างธนูน้ำแข็ง สร้างภาพลวงตาได้
พวกเทพๆถึงขั้นสร้างขวานสร้างดาบ เทเลพอร์ท installวิชาผ่านพลังปราณ สลายวิญญาณ เปิดประตูสวรรค์ ห่าเหวไรเต็มไปหมด
>>809 ถ้ามึงอ่านนิยายเกาหลีจะยิ่งกว่าหวงอี้อีก แค่ไม่ค่อยมีเรื่องเย็ด แต่นอกนั้นความแกรี่จัดเต็ม พวกเด็กดีเอาเป็นต้นแบบกันเยอะ
กำลังภายในที่กูอ่านจบเรื่องเดียวคือวีรบุรุษเจ้าสำราญ ไม่รู้เพราะมันแค่ 2 เล่มจบด้วยรึเปล่า แต่กูชอบตรงแกนหลักมันเฮฮากับพวกพ้องในบ้านของเฮงตั๋ว ไม่ต้องรู้ว่าใครมีอะไรมาก่อนแต่มาอยู่ด้วยกัน สนิทกัน อีกอย่างคือแทบไม่ได้ท่องยุทธภพอะไรเลย แต่มีปัญหาเพราะเรื่องในอดีตเข้ามาตลอด5555
ปล.เรื่องนี้เป็ดย่างน่ากินมาก
จีนคอมมีตอนนี้ค่อนข้างแอนตี้วายนะ กนังสือวายแท้ๆยังถูกกีดกันอยู่ ขึ้นไปข้างบนเรื่องป่าท้อก็มีพูดหน่อยๆว่าคนเขียนไม่อยากมีเรื่อง เพราะรัฐบาลไม่ชอบวาย แต่สาววายในจีนเยอะและแรงมาก
>>818 จริง จีนนี้ประเทศฟุเลยก็ว่าได้ สังเกตจากหนังเกย์ ดี้ไปฉายมักกระแสนิยมสูง จริงๆก็น่าจะเปิดตลาดหน่อยนะ งานแผ่นดินใหญ่มันจะได้หลากบ้าง กูชอบนิยายจีนแผ่นดินใหญ่มากกว่าไต้หวั่นด้วยดิ อย่างคนแต่งหนี้ดอกท้อ ที่คนเขียนสามชาติไปลอกงานเค้ามากูว่าถ้าอยู่ไต้หวั่น ปานนี้นิยายดังไปแล้วแหละ แต่นี้ก็ดังอยู่นะ ค้นข้อมูลดูคนแต่งคอสตามเยอะแยะ
มีหนังสือออกใหม่น่าสนใจไหมวะ เอาแนวไหนก็ได้ที่ไม่ใช่รักโรแมนซ์เย็ดๆ รักแจ่มใส กับสยองขวัญผีหยาบคายอะ
ขอคนไทยเขียนนะ
KY นิด
ตกลงไม่เห็นมีใครไปถามเจ๊หลินเลยเหรอวะเรื่องป่าท้อ เห็นเพจสนพ.มีแต่เรื่องที่งานเจ๊โดนละเมิดลิขสิทธิ์มีคนทำพีดีเอฟ ยังคิดอยู่เลยว่าต้นฉบับป่าท้อเจ๊นี่มันโดนหาส่าละเมิดคนอื่นอีกต่อเหมือนกัน อยากให้ชี้แจงข้อเท็จจริงชิบหาย
อนึ่งกูไม่ได้จะบอกว่าเป็นเรื่องถูกต้องนะที่ทำไฟล์ แต่ขอบ่นหน่อยว่าหนังสือเจ๊มันแพงเกินควร เหนือยเขนยกูสองเล่มงอกสี่ ราคาแม่งสองพันห้า ไอ้ห่า กูซื้อไม่ลง แถมยังสั่งจองเป็นรอบๆ ของรอนานข้ามชาติอีก
>>822 กูก็อยากรู้นะ แต่ไม่เห็นมีใครไปถาม อาจเพราะคนอ่านบทความมันน้อยแล้วติ่งก็เลือกที่จะไม่เชื่อความจริง
กูขำ มีเม้นท์หนึ่ง ติ่งเจ๊หลิน "ถ้าเรื่องนี้จริงคุณหลินก็คงแบนถังชี ไปตั้งแต่ปี 2008 เพราะมันก็ไม่ใช่ไม่เคยมีกรณีนะ" เชื่อมั่นในดวงตาเจ๊มาก
จริงๆคือเจ๊แกเป็นนักแปลแล้วไม่เคยอ่านวายด้วย กูจำได้ว่าเจีหลินเคยลองอ่านวายของเฟิ่งน่งจอมนางสุดท้ายอ่านไม่ไหว
รอดไป เกิดติดใจ น้ำตากูคงนองเพิ่ม
>>823 เม้นท์ในไหนอ่ะ กูเห็นแค่มีคนRTมา เลยไม่รู้เขามีถกกันที่อื่นอีกมั้ย
กูว่าเพราะเจ๊หลินน่ากลัวด้วยอ่ะ ให้โผล่ไปถามเลยนี่กูกลัวทั้งเจ๊กลัวทั้งติ่งงานถังชีจะตามมาบึ้มบ้าน
ตอนพิภพพญามังกรก็เป็นงานลอกแต่ตอนนั้นทางจีนจับได้เลยสั่งแบนงาน ส่วนถังชีนี่ท่าจะยาก
แต่กูขนลุกนะ นึกถึงที่ถังชีเคยพูดว่ายอมให้เจ๊หลินทำดีกว่า เขาสนใจคุณภาพ ยอมเลือกค่ายเล็กที่ได้เงินน้อย บลาๆๆๆ
ดูมีคุณธรรมมาก แต่งานดันเหมือนของคนอื่นอย่างประหลาด จนกูเผลอคิดว่า มีหน้าพูดนะเจ๊
นี่น่าให้เจ๊หลินได้ลำนำนะ งานยาวแทบไม่เห็นอนาคตจบบวกคนแปลที่แค่สองเล่มยังดองข้ามปี แข่งกันว่าเฟิ่งน่งจะจบก่อนหรือเจ๊หลินจะแปลไล่ทันก่อน 555555
กูขอขัดบ้าง ปกติแล้วแต่งนิยายมันมีบางประเภทที่ชอบติดพล็อตคนอื่นมา คนที่เคยติดจะมีในนี้บ้างไหม เลิกติดเอาพล็อตมาตั้งกะเมื่อไหร่ หรือดัดแปลงพล็อตเป็นตั้งกะตอนไหน มีปัญหาเรื่องนี้อยู่คาราคาซังมานาน 5555
>>824 เพิ่มเติม มึงลองไปหาเฟสเค้าดูกูไม่กล้าชี้เป้า แต่มีติ่งคุณหลินกับถังชีมาอ่านแล้วก็พูดตามนั้นแหละมึง เค้าเถียงกันไม่เยอะหรอก
คนแปลก็กลัวนะว่าติ่งจะระเบิดบ้าน คนอ่านบทความนี้น้อยวะ ถ้าจะเป็นประเด็นต้องไปตั้งพันดริฟเลยมึ รับลองมันส์ ส่วนถังชีกูพูดตรงๆ
ถึงรู้ก็คุณหลินไม่แบนหรอก เงินนะ เอาอะไรมาศรัทธาในตัวคุณเธอขนาดนั้น เรื่องหนี้ดอกท้อกูโครตอยากให้มีคนแปลมาเลย
คนเขียนอีกคนเค้าจะได้เครดิทบ้าง
กูหลังเขา หนัดอกท้อ นี่เนื้อเรื่องเป็นำงว่ะ กูเคยอ่านแต่สามชาติสามภพ เจ๊หลิน
>>822 กูก็อยากถามเจ๊หลินเหมือนกัน แต่พูดตรงๆ คือกูกลัวเจ๊นะ กูไม่คิดว่าตัวเองจะเถียงชนะเจ๊ว่ะ คืออ่านภาษาจีนไม่ออกด้วย
อีกอย่างคือคิดว่ายังไงเจ๊แกต้องปกป้องนักเขียนแน่นอน เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้งดพิมพ์คงไม่มีทาง อีกอย่าง ในฐานะนักอ่าน กูก็ยังอยากอ่านเรื่องของถงชีอยู่นะ ถึงกูจะงดไม่ซื้อเทพตงหัวของเจ๊หลินเพราะแม่งแพงเกิน กูซื้อไม่ลง รอปล่อยบิทเหอะวะ แต่ถ้ามีเรื่องของม่อหยวนออกมา กูคงตามอ่านอีกแหงๆ
สงสัยว่าไอ้นิยายจีนเจ๊หลินๆอะไรของมึงนี่มันสนุกจริงเหรอวะเห็นพูดกันจัง (หรือมึงพูดกันอยู่ไม่กี่คนแต่วนๆคุย) เห็นป่าท้อสามภพสามชาติอะไรมาตั้งแต่กระทู้ก่อนๆๆๆโน้นเเล้ว จนงอกมู้ทวงงานมา ไหนมึงลองเล่าให้กูฟังหน่อยดิ๊ว่าเรื่องมันเป็นยังไง
เออ เห็นในมู้อีเวนท์ งานคาราวานแฟนตาเซียอะไรนี่จะจัดเเล้วเหรอวะ น่าไปมั้ย ถามจริง รึอยู่บ้านดีกว่า
เพื่อนโม่งครับ...จอมขมังเวทของเจ๊หลินเป็นไงบ้างครับ
มีแววจะกลับมาพูดถึงในศตวรรษนี้ไหมครับ
>>833 กูเกรงใจทู้หนังสือเหมือนกันนิสัยน่าบ่นคนก็วนประเด็นมาบ่นด่าเรื่อยๆ กูจะคุยครั้งสุดท้ายแล้วกันท่าป้าไม่มีไรให้กูทนไม่ได้อีก
สรุปนิยายจีนป้าเอาแค่จากค่ายป้าหลินโดยตรงก็สนุกว่ะ ป้าหลินเลือกเก่งเพราะชอบอ่านด้วย แต่ก็ใช่ว่าจะสนุกทุกเรื่อง ม่านม่านชิงหลัวกูก็ยังเฉยๆ
ส่วนวีรกรรมวีรเวรก็คือการทำงานที่ช้ามากกกก และสารพัดเหตุผลที่ป้าเอามาอ้าง เหี้ยๆทั้งนั้น สถิติที่ทำเอาติดตำนานก็ตอนแปลขายม่านม่านชิงหลัว คนจ่ายเงินไปแล้ว3ปีเพิ่งได้ ล่าสุดแปล3ชาติภาค2 ขึ้นราคาหนังสือโหดเหี้ยรวมทั้งงอกเล่มเป็น4 ทั้งที่จีนมันแค่2เล่ม ตกเล่มละ600กว่าบาท
นอกนั้นก็นิสัยจุกจิก จนคนวาดปกถอนตัวไปมากมาย ป้าแกเทพยันไปติคนเขียนว่าอันนี้ไม่สมจริงกูขอแก้นะได้เลยอ่ะมึงคิดดู
ส่วนสาวกแบบบูชาก็รักป้ามาก ชนิดไม่เป็นไรค่ะรอได้ แพงแต่ดี รอได้ค่ะ งานลอกคนอื่นเหรอถ้าลอกป้าแบนไปแล้วค่ะ
เชื่อมั่นในป้าจนทุกวันนี้ก็โดนเอาเปรียบอยู่ร่ำไป คนจะด่าวิจารณ์แรงๆกันก็ยังต้องติดเกรงใจเพราะบารมีนักแปลชื่อดัง - -
>>837 ไม่เกิน3ชาติ3ภพเราจะพบกัน
แนะนำนิยายจีนหน่อยสิโม่งเห่อหมอย
>>839 ราชานั้นแปลเหี้ยเกินคำว่าเหี้ยแล้วนะ ป้าแกแปลทุกอย่างถึงขั้นไร้สาระ อย่างชื่อตัวละคร ครุโร(ครุฑ) กับพระธรรมขันธ์ดาบทอง คำแรกแปลจากภาษาจีนที่หมายถึงครุฑ คำหลังเป็นวลีหรือคำสอนของพุทธนี่ละ คือมึงใช้ภาษาจีนแล้วแปลชื่อในเชิงอรรธก็ได้ ไม่ต้องใช้ชื่อนี้ทั้งเรื่อง ยังดีที่เกลาคำใก้สละสลวยกว่ากูเกิ้ลขากเสลดแบบGoT
คนแปลจีนเก่งๆ มีหลายคน ถ้านับรุ่นใหม่กูให้เบียร์ที่แปลรหัสลับหลังคาโลกกับเต้ามู่ สำนวนวัยรุ่นเข้าใจง่ายและกระชับดี ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากต้นฉบับแต่การแปลงเป็นภาษาไทยทำได้ดีมาก
ถ้ารุ่นเก่ามีน.นพรัตน์กับว.ณเมืองลุง บางคนบอกว.สำนวนแปลดีกว่าแต่น.ออกบ่อยกว่าเลยติดหูคนมากกว่า เรื่องความเร็วในการทำงานต้องนับถือปู่น.แกจริงๆ แต่แกเก่งนิยายย้อนยุคมากกว่ามั้ง ไม่เคยเห็นแปลนิยายสมัยใหม่เลย
ขอ ky ถามนิดถ้าหนังสือของสถาพรชำรุดแล้วส่งไปเปลี่ยนปกติมันต้องรอนานมั้ย ขอขอบคุณล่วงหน้า แล้วขอโทษที่ขัดจังหวะ
ภาษาแปลแล้วแต่สไตล์จริตมั้งกูยังไม่ชอบ น.นพรัตน์เลย แปลเอี้ยก้วยด้วยภาษาที่ทางการมาก อาจจะเป็นที่ต้นฉบับแต่กูอ่านแล้วหลับ
ข้าพเจ้าทุกคำ ป้าหลินกูว่าสมัยไม่ทับศัพท์เยอะเว่อร์โอเคอยู่ จอมนางกำลังดี แต่หลังจากไปเปิดค่ายเองทับศัพท์เหี้ยๆ
สรุปกูคงชอบสำนวนงานๆได้ใจความ แต่ไม่แย่เกินไป ภาษาแบบคนแปลเพชรยอดคทา ขุนพลอ่ะ อ่านง่ายดีกูชอบ
>>845 กูออกจะชอบสำนวนตอนเอี้ยก้วยนะ ดูงดงามดี ข้าพเจ้า ผู้อื่น บลาๆ
>>847 ไอ้ >>841 มันยกชื่อ ครุโฬ มา กูเลยจำได้ ที่กูจะบอกก็คือ โอเค ไอ้คำว่าครุฑเนี่ยมันไม่ใช่คำไทยหรอก แต่แม่งเป็นคำที่คนไทยเข้าใจกัน มึงลองคิดดูสิ มีคำจีนคำหนึ่งที่แปลว่าครุฑ (สมมติว่าคำนั้นคือ เก๋าเจ๊ง) แต่ไอ้คนแปลแม่งเสือกแปลว่า ครุโฬ แล้วไปใส่ในเชิงอรรถอีกทอดนึงว่า ครุโฬ แปลว่าครุฑ คืออีเหี้ยยยย มึงจะทำแบบนี้ทำไมคะ ทำไมมึงไม่แปลชื่อมันว่าครุฑ น้องครุฑ ครุฬza007 อะไรแบบนี้ไปเลย หรือไม่อย่างนั้นก็ทับศัพท์จีนมา ชื่อคุณเก๋าเจ๊งก็ได้ ทำไมต้องครุโฬ ดอกกกกกก
มีคนตั้งกระทู้แล้ว http://pantip.com/topic/33933155 เท่าที่ดูยังมีคนไปช่วยแก้ตัวให้คนเขียนอยู่เลย
เปลี่ยนเรื่องนิด เมื่อวันก่อนกูดูรายการ Master Chef มีผู้หญิงที่เป็นมังสวิรัติทำอาหารที่เป็นเนื้ออบออกมาได้เลิศเลอเพอร์เฟคต์มาก (นางใช้วิธีหั่นๆ ชำแหละวิเคราะห์เส้นใยเนื้อดูความสุกเอา) ทำให้กูสงสัยว่านักเขียนจะใช้วิธีเดียวกันกับการแต่งนิยายได้หรือเปล่า สมมุติว่ามึงเป็นคนที่ไม่อ่านนิยายตบจูบหรือแนวจูนิเบียวหลุดไปต่างโลกเลย แต่ใช้วิธีวิเคราะห์เอเลเมนต์ความฮิตของนิยาย (พระเอกเป็นชีค, รวย, ตบ, ข่มขืนแล้วค่อยหวาน) แล้วจับมันมาขยำๆ รวมกันให้ครบสูตร มันก็น่าจะได้เป็นนิยายสูตรสำเร็จออกมาป้อนตลาดเหมือนกันนะ
>>854 ทำใมจะไม่ได้ ของอย่างนี้เคยมีตัวอย่างมาแล้วในเมกา สนพ.เจ้าหนึ่งต้องการเล่นแผลงๆ เพื่อพิสูจน์ว่าคนเมกันไม่ได้หมกมุ่นแต่กันนิยายขายเซ็กต่ำๆ โดยมีข้อกำหนดว่า1บทต้องมีฉากเย็ด2ฉาก ผลปรากฏว่าเสือกขายดีเทน้ำเทท่าจนมีการทำเป็นหนัง ทางสนพ.เลยออกมาสารภาพในท้ายที่สุด
ปล. กูอ่านมาจากเด็กดีอีกที
กูไม่ได้อ่านแต่ถ้าพล็อตมันซ้ำนี้กูอาจว่ามันแค่แรงบันดาลใจได้ แต่ถ้าตัวบทคำพูด ความคิด มันเหมือนแทบ copy paste อย่างงี้กูว่าลอกจริงๆนั้นแหละ
คือจะถือว่าได้รับแรงบรรดาลใจก็ได้นั้นแหละ แต่ลอกกับแรงบันดาลใจมีแค่ขนหม่อยกัน อย่างเหตุการณ์ดันคล้ายกันเยอะแบบนี้
ก็ออกจะเป็นแรงบัลดาลใจที่มากมายดีนะ
ว่าแต่ไม่คิดว่าจะมีคนไปแจ้งเจ๊หลินจริงๆเหรอ
แล้วทำไมต้องกลัวเจ๊หลินกันวะ หรือเจ๊แกมีอิทธิพลมากในวงการหนังสือ
คุณแฮมสเตอร์คนแปลสามชาติภาษาอังกฤษ ลบเรื่องสามชาติทั้งสองภาคออกจากบล็อก โหดมากไม่สนับสนุนงานลอก
เออ มึงกูสงสัยทำไมหลินโหมวไม่ลองขายหนังสือทาง e-book ดู แล้วตัดพวกรูปทั้งหลายแหล่ไปไว้หนังสือ ส่วนฉบับเว็บก็มีแต่พวกเนื้อหา(ซึ่งกูคิดว่าน่าจะเสร็จนานแล้ว รึเปล่า?)
จริงๆกูคิดว่าฉบับ e-book ปกแม่งก็ไม่ต้องใช้รูปวาดไปเลย เอาเป็นรุ่นราคาถูก มีแค่เนื้อหานะจ๊ะ อะไรแบบนั้น กูคิดว่าคนอ่านบางจำพวกก็ไม่ได้อยากได้รูปเล่มสวยเลิศอะไรหรอกแค่อยากอ่านเท่านั้นเอง
กับอีกอย่างคือไอ้การจองเป็นรอบๆนี้บัดซบมากนะ แบบอยากอ่านเลยไม่อยากมารอสามสี่เดือนกว่าจะได้เล่ม
ในนี้มีใครเคยอ่านงานฮาร์ลาน โคเบนมั้ยวะ ทำไมแต่ละเรื่องมันแพทเทิร์นซ้ำๆกันจัง
ป้าหลินสะเด็จกระทู้แล้วมึงงงงง
ส่วนตัวดิฉัน เคยเขียนบทความแสดงความเห็นเกี่ยวกับแบบไหนที่เรียกว่า ลอก แบบไหนเรียกว่า แรงบันดาลใจมาแล้ว สรุปง่ายๆ ว่า
การลอกสไตล์การเขียน ไม่ถือว่าเป็นการลอก ดังเช่นที่ยุคนิยายโกวเล้งบูม ก็มีนักเขียนนิยายกำลังภายในมากมายเลียนแบบสไตล์การเขียนของโกวเล้งให้เกร่อ และมีการนำมาแปลเป็นภาษาไทยมากมาย
และกรณีแยกยากว่าลอกหรือไม่ ดิฉันจะดูที่ หากตัดส่วนที่ "เหมือน" ออกไปแล้ว นิยายเรื่องนั้นยังคงสนุกอยู่ด้วยส่วนที่ "ไม่เหมือน" นั่นคือแค่ได้รับแรงบันดาลใจมาเท่านั้นค่ะ
จากใจป้าหลิน 55555555
>>876 กูรู้สึกมากว่ามาตรฐานเขาแปลก(หรือกูกันแน่ที่แปลกว่ะ กูชักไม่มั่นใจ) คือกรณีนี้มันไม่ได้แยกยากหรือลอกสไตล์นี้หว่า มันเหมือนเลยนะเว้ยยยยย กูไม่นับเรื่องชื่อหหรือพล็อตบางส่วนที่ซ้ำกันได้(อย่างกินอะไรสักอย่างแล้วชีวิตเปลี่ยน) แต่พวกประโยคคือก็อบมาชัดๆว่ะ ก๊อบแล้วเปลี่ยนนิดๆให้คนจับตรงๆไม่ได้ พวกประโยคยาวๆนี้กูมั่นใจว่ามันไม่มีทางซ้ำกันขนาดนี้
แต่จริงๆแล้วกรณีตัดส่วน เหมือน ของเขานี้มันไม่ใช้ว่ะ ไม่ใช้จริงๆนะ
อ้อ กูนึกคำเทียบได้แล้ว เขาเหมือนบอกว่า ถ้าเอาคนรวยมาหนึ่งคนตัดเงินส่วนที่โกงคนอื่นออก แล้วถ้ายังมีเงินเหลืออยู่เยอะแสดงว่าไม่เขาคนนั้นไม่ได้โกง
ถ้ากูเข้าใจไรไม่ผิด เขาเหมือนพูดอะไรประมาณนี้เลย
ต้าเฟิงกับถังชีพูดคนละทางเลย
แต่อ่านแบบนี้กูยิ่งติดลบกับถังชีว่ะ โจมตีชาวบ้าน ใช้คำดูไม่ดีเลย ตอนแรกพูดว่าลอก ต่อมาเฉไฉเรื่องฝ่ายตรงข้ามด่าตัวเอง ดูแล้วเด็กเอามากๆ
รู้สึกว่าต้าเฟิงเขียนแล้วให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติเหมือนที่กูอ่านป่าท้อมากกว่าคนเขียนตัวจริงอีก
เอาเป็นว่าลาก่อนถังชี จะออกอะไรมากูก็ไม่อ่านแล้ว แต่เจ๊หลินก็คงไม่เดือดร้อน ติ่งเจ๊มีเยอะ พร้อมเชื่อในสายตาของเจ๊ ขอให้ขายให้สนุก ดองให้เพลิดเพลิน เจ๊เยี่ยมยอดอยู่แล้ว
ทั้งๆที่เจ๊เองก็ไม่ได้อ่านนิยายที่มีปัญหาด้วยซ้ำไปนะ
>>878 ไม่เกี่ยวกันเท่าไหร่ แต่มึงทำให้กูนึกถึงแก้วสรรค์ตอนคดียึดทรัพย์ทักษินกับวลีว่า"วัวกินหญ้าเข้าไปทุกส่วนของวัวจึงปนเปื้อนการโกง ดังนั้นจึงควรยึดทรัพย์ทั้งหมด"เลยวะ
http://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1266903751
เข้าเรื่องนะ กูสรุปได้คร่าวๆดังนี้
1. ได้รับแรงบันดาลใจจริง แต่ถึงขั้นลอกหรือไม่ว่ากันอีกที
2. ให้การไม่ตรงกันเรื่องการกระทำของต้าเฟิ่งว่ามีส่วนมากแค่ไหน ต้าเฟิ่งไม่ได้เล่าเรื่องเดินหนีด้วย
3. จากคำพูด ต้าเฟิ่งปล่อยวางแล้ว แต่ถังจื่อเชื่อว่าต้าเฟิ่งเป็นตัวการมาตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้
ต้าเฟิ่งวางตัวเป็นพจมานในบ้านทรายทองที่ทุกคนข่มเหงเธอ ในขณะที่ถังจื่อเชื่อว่าต้าเฟิ่งเป็นชิสุกะ(แรดเงียบ)อยู่เบื้องหลังแก๊งโนบิตะและผองเพื่อนเซเล็ป แต่จริงๆแล้วตัวถังจื่อเองก็เป็นซัมซุงที่ลอกiphoneมาอีกที
ส่วนป้าหลินก็อยากจะขำให้ฟันหัก ตอนพิภพพญามังกรก็แบบนี้ ได้แรงบันดาลใจกับลอกบทพูดและฉากการรบมาเพราะคนเขียนๆไม่ได้(ป้าใช้คำว่าไม่มีปัญญาเขียน) ป้าแกบอกว่าเรื่องนี้ไม่นับตรงที่ลอกมามาก็สนุกอยู่เลยตัดสินใจวางขายไป(แล้วหักหลังคนอ่านเงียบๆในอีกหลายปีให้หลังว่าเรื่องนี้ลอกเขามากูไม่ทำต่อนะ)
ถ้าใช้ตรรกะนี้พิภพฯส่วนที่ไม่ลอกก็สนุกตามที่ตัวเองเคยพูด ดังนั้นเรื่องนี้ก็ไม่ถือว่าลอก เพราะมันลอกแค่สงครามในตอนท้ายภาค3 2.8ภาคที่ผ่านมาสนุกด้วยตัวมันเอง
>>881 เห็นด้วยนะ อ่านแล้วถังชีเหมือนเด็กโดนหาเรื่องแล้วพาล(อ่านไปเรื่อยๆแล้วก็สงสัยว่ามันเกี่ยวไรกันนั้น เจ๊แกยังต้องตัดทิ้ง) เอาเหอะของทำเงินใครๆก็อยากขาย
จริงๆแล้วเรื่องลอกตัวคนลอกอาจไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าลอกนะ เพราะว่าเชื่อว่าตัวเองเอามาแค่แรงดันดาลใจแต่เสือกเอามาเยอะเกินแบบไม่รู้ตัว หรือไม่ลิมิตการเอามาของตัวเองเยอะเกิน
>>881 กูติดลบเหมือนกัน เหมือนพยายามไปบอกว่า ถังชีจะบอกว่าเขาสร้างกระแสเขามาด่าตัวเอง อีกคนกูพูดอีกแบบ
แต่กูอ่านทั้ง2คนมันก็เหมือนจะสรุปได้ทางเดียว ว่าก็ลอกอ่ะ แค่นิดเดียว แต่แค่2คนนี้ใช้คำคนละคำกัน
ลอกสไตล์ของงาน กับลอกมาบางจุด มันสรุปได้ว่าลอกเปล่าวะ ป้าหลินก็ปกป้องอยู่ดี มึงดูคำแปลถังชียาวเหี้ยๆ
จะว่าไปถังชีฉลาดนะที่ไปเลือก"แรงบันดาลใจ"จากนิยาย bl 555555
>>885 ถังชีเป็นสาววายนะกูว่า นิยายถึงส่อวายและมีคู่วายขนาดนั้น อ่อเผือใครอ่านจีนออกในเว็บจีนเทียบขนาดนี้อ่ะมึง
http://tieba.baidu.com/p/3573276406?pn=1
อ่านดูยังไงก็เห็นเป็น ชิบหายแม่งเรื่องลอกแดงแล้ว แต่กูซื้อลิขสิทธิ์มาแล้ว ลงทุนแปล จ้างวาดปก เสียเวลาชิบหายวายป่วงกับเรื่องนี้ไปแล้ว ให้ล้มคืนเงินที่ดองมาเป็นชาติงั้นเหรอ ไม่มีทางกูต้องแถให้รอดว่ะ...
อ่านคำแถลงต้าเฟิงกับถังชี กูว่าต้าเฟิงตอบได้แดกขาดมาก สำนวนพูดจาดูเป็นผู้ใหญ่อารมณ์แต่ก็ยังจิกกัดได้เจ็บแสบ
มีคำคมสั้นๆได้ใจความ ในขณะที่ถังชี ท้าวถึงอดีต สมัยเด็กน้อยยอมรับกลายๆว่าฉันไปลอกสไตล์งานเค้ามา
ก่อนที่จะน้ำท่วมทุ่งว่าต้าเฟิงเป็นนางมารใส่ร้ายฉัน อารมณ์แม่งเหมือนเด็กน้อยเลยว่ะ
กูว่าแล้ว ตรรกะป้าหลินประหลาดจริงๆ.... สรุปคือลอกก็ลอกไป ขอให้สนุกเป็นพอสินะคะป้า
แต่คุณต้าเฟิงตอบได้ใจมากจริงๆ สำนวนจิกกัดเริ่ดๆ อย่างกับป๋ายเฉี่ยนลงมาตอบเอง อยากอ่านนิยายของนางอ่ะ
ต้าเฟิงชนะเลิศ
ถังชีทุเรศ แถสีข้างถลอก หน้าด้านด้วยค่ะ
ถังชีโคตรแย่อะ ในกรุ๊บมีการบอกว่าเป็นเรื่องดิสเครดิตด้วย ก็ดันมีเรื่องให้เค้าโจมตีจริงๆนี่
สวะฟุทำมู้พังหมดละ คนอ่านหนังสือจริงๆหายไปหมด
หาซื้อหนังสือพุทธศาสนาได้จากไหนบ้างครับ
ถามนิดพวกมึงเคยอ่านเรื่องโนเวเชนโต้มั้ย มันเป็นยังไงบ้าง คือกูอยากลองอ่านพวกนิยายใช้ชีวิตบนเรือดู ตอนนี้กูอารมณ์ไหนไม่รู้อยากอ่านพวกประเภทใช้ชีวิตในพื้นที่แคบ แต่มีคนเยอะๆอยู่รอบๆพวกมึงมีอะไรแนะนำมั้ย
มีใครไปงานเทศกาลหนังสือกรุงเทพมหานครที่เพิ่งจัดไปมั่งหรือเปล่าวะ ทำไมมันดูเงียบๆ จัง
กูเคยไปปีก่อนๆ แม่งงานฟนังสือโลกสวยชัดๆ หลังจาดนั้นไปอยากไปอีกเลย
ตอนนี้เห็นแนวต่างโลกเยอะมาก แต่ไม่มีเรื่องไหนถูกใจ พาลนึกไปถึง tale of the other world ที่เคยออกกับฟิสิกส์เมื่อสักสิบปีก่อน ดูแม่งมีการประยุกต์เทคโนโลยีจากโลกปัจจุบันบ้าง ไม่ใช่ห่าอะไรก็เกม เก็บเวลในโลกใหม่ ถึงแม้เรื่องห่านี่จะทำให้กูรู้สึกถึงกลิ่นอายของไฟนอลก็ตาม
>>910 เฮ้ยเรื่องนี้ กูจำได้ว่าสนุก(แต่ตอนนี้จะสนุกมั้ยไม่รู้กูทำหายไปแล้ว) อ่านๆไป(ในเว็บ)เฮ้ยมีเหตุผลรองรับความเทพตัวเอกตัวหนึ่งด้วยเว้ย!! จะว่าไปจนถึงตอนนี้กูยังจำฉากหลายๆฉากในเล่มแรกได้อยู่เลย แต่รู้สึกมันก็ออกช้าด้วยรึเปล่าว่ะตอนนั้นกูรู้สึกจะซื้อแล้วพอหาเล่มต่อไม่เจอนานๆเข้าก็ลืมมันไปเลย เท่าที่จำได้สมัยนั้นกูชอบเซตติ้งหลายๆอย่างในเรื่อง ชอบตัวละครบางตัว
ปล.ตอนแรกกูนึกว่าที่หน้าปกสองตัวนั้นผู้หญิง
กูว่าน่าเสียดายที่มาเร็วไปว่ะ ตอนนั้นรร.เวทกำลังดัง แล้วดูตอนนี้สิ 55
สารภาพว่ากูจำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้ว จำได้แต่เคยชอบมาก 555
จำฉากที่มันแต่งหญิงแอบเข้าเมืองได้ ตลกดี
สรุปตอนจบมันจบแบบ NL ใช่มะ
จู่ๆก็นึกสงสัย พูนิก้านี่ยังหากินกับการินอยู่ป่าววะ เลิกตามไปนานละ (เหมือนสถาพรก็หากินกับแต่เซวีน่าแล้วนะเดี๋ยวนี้)
>>926 กูตามแต่การ์ตูนหลัก(เช่าเอา) มันมีเชื่อมตรงพวกของวิเศษนะ แบบในนิยายได้ไอ้นี้มา ในการ์ตูนก็เอามาใช้ ในการ์ตูนพูดแบบรวมๆก็เหมือนข้างบน มีลูกน้องตัวร้ายมาเล่นงานตัวเอกแบบต่างๆบทละคน
แต่เอาจริงแล้วช่วงแรกๆนิยายกับการ์ตูนก็มีส่วนขัดกันหลายส่วนนะ
ปล.ฉบับการ์ตูนแรกๆกูชอบนะหลังๆนี้อะไรไม่รู้ แต่ฉบับนิยายนี้ห่วย
>>928 กาตูนยังโอเคนะมึง ทำหัวโล่งๆ อ่านได้อารมณ์การ์ตูนต่อสู้ที่พระเอกซึนชิบหายดี แต่ในนิยายมึงจะพบว่า อิการินมันก็แค่อิโรคจิตที่ชอบตบตีผู้หญิงเท่านั้นเอง ส่วนลัล....ก็สาวน้อยที่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นไปทั่วและเป็นเบ๊รองมือรองเท้าการินเหมือนกันทั้งสองเวอร์ชั่น ถ้าในมังงะจะมีออร่านางเอกมากกว่านิยายนิดหน่อย
พังหมดแล้วจริงๆ สาวฟุทำมันพังหมดเลย
ลาก่อนมู้ที่ผมเคยรักที่สุด
เห็นว่าคนเขียนเพอร์ซี่ย์จะแต่งซีรี่ส์ใหม่แหนะพวกมึง มีคนอ่านอยู่ไหมวะ
เพอร์ชี่นี้กูชอบช่วงแรกๆที่เซตโลกปัจุบันกับโลกเทพไว้ด้วยกันได้ดี แต่หลังๆมีแต่โลกเทพอย่างเดียวกูไม่ชอบเท่าไร
กูค้างอยู่เล่ม 4 ภาค 2 โรแมนติกนิดๆกูก็ชอบนะ แต่หลังๆก็รู้สึกเยอะเกินขีดกูไป เออแล้วเรื่องใหม่เขายังวนกับพวกเทพอยู่รึเปล่า
http://www.hypable.com/rick-riordan-announces-magnus-chase-and-the-gods-of-asgard/
แอสการ์ดว่ะมึง ดูจากนามสกุลแล้วน่าจะเป็นน้องชายของแอนนาเบ็ธป่ะ ถ้ามีจริงก็คือเขาจะเอาอียิปต์ - กรีก -โรมัน - แอสการ์ครบเลยนะ กูขอคนแปลคนเดิมพอ กูอ่านคนแปลเล่มอียิปต์แล้วรู้สึกแปลกๆไงไม่รู้ เนื้อเรื่องอ่ะโอเคนะ แต่แปลไม่ค่อยไงไม่รู้
ส่วนตัวกูโอเคกะเขานะ แต่เล่มสุดท้ายของภาค 7 คนแม่งจบแบบง่ายไปหน่อยว่ะ แล้วไอ้คู่นิโคนี่รู้สึกเหมือนเขาฝืนๆเขียนไงไม่รู้ดิวะ ก็เข้าใจอ่ะนะ ผู้ชายจะมาเขียนบทคู่เกย์ก็คงแปลกๆ แต่ไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนก็ได้ม้างงงง //ได้แค่บ่นนี่แหละ 555555
>>940 กุอ่านถึงแค่ที่แอนนาเบ็ธกับเพอร์ซี่ร่วงลงไปในหลุมว่ะ มันจบแล้วใช่มะจะได้ไปหาอ่าน แต่ชอบตอนที่เจ็ดคนอยู่รวมกัน โดยเฉพาะฉากที่เพอร์ซี่กับพระเอกฝั่งโรมันจะแย่งกันนั่งหัวโต๊ะ สุดท้ายก็ยกให้แอนนาเบ็ธนั่งนี่กูลั่นเลย
อียิปต์กูรำคาญการกระจายบทฝั่งพี่ชายมากพอๆกับรำคาญคาร์น้องสาว พี่ชายมันดูเท่ในสายตากูนะ แต่น้องสาวแม่งคนเขียนอวยชัดๆ //กูไม่ชอบแนวน้องสาวทะเลาะกับพี่ชายแบบนี้
บางทีกูก็รู้สึกว่าเขาพลาดที่ดึงทุกเทพมารวมอยู่ในโลกเดียวกัน จะว่าเขายึดติดจะได้มั้ยวะเขียนแนวอื่นบ้างเถอะ
ปล.กูสงสัยว่าสักพักจะมีเทพอินเดีย เทพญี่ปุ่น เทพจีน เทพในตำนานบาบิโลน ผสมไปด้วยมั้ยนั้น(มีเทพไหนอีกมั้ย?)
>>941 มึงน่าจะถึงเล่มตราฯมั้ง มีต่ออีกสองเล่ม เคหาสน์ฮาเดส - ตอนที่เพอร์ซี่กัแอนนาเบ็ธต้องเซอไววัลออกจากทาร์ทารัส แล้วก็โลหิตโอลิมปัส เล่มจบ ตบไกอา คนเขียวอวยอีกน้องมากกกก มีทั้งเด็กและเทพแบบ 2in1 มาหลงรัก กูนี่เบะปาก ชอบเขาเขียนคาร์แบบอนบ.มากกว่า
>>942 กูว่าเขาคงเล่นอยู่แค่ฝั่งยุโรปว่ะ เล่นหมดแล้วก็อาจจะตันไปก่อน แต่ถ้ายังไม่ตันกูก็อยากลองอ่านแฟนตาซีเพียวๆของเขาดูนะ
เออ พวกมึงเคยอ่านที่เป็นเพอร์ซี่เล่มเล็กป่ะ กูจำไม่ได้ว่าเล่มไหน แต่ที่มีลูกชายเขามาเขียนเรื่องสั้นด้วยอ่ะ คือกู... โคตรไม่รู้เรื่องเลย...
>>945 กูไม่ได้อ่าน เเต่ไปอ่านเรื่องในวิกิเอาว่ะ ฮ่าๆ ส่วนตัวกูอวยอานูบิสมากกว่าอีกคน เพราะอีกคนเเม่งไม่หล่อเบย :/ (เเต่สุดท้ายมันก็รวมร่างกันปะวะ?) ส่วนเพอร์ซีย์เล่มเล็กกูอ่านนะ มันก็ไม่ได้งงนะมึง กูอ่านเเล้วเข้าใจง่ะ
ปล. กูไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่านิโคเเม่งเป็นเกย์ สัส เล่มสุดท้ายกูจิ้นกับเรย์นานิดๆ สุดท้ายเเม่งก็ไปมีผัวใหม่(?) ฮือออ นิโคกูววววว
>>946 อวยอานูบิสด้วย ใช่ สุดท้ายแม่งรวมร่างกัน ภาคมนุษย์เป็นอีหนุ่มนั่น ภาคเทพ (เรียกอะไรวะ5555) เป็นอานูบิส
เดี๋ยวกูลองกลับไปทวนอ่านใหม่ดู กูอ่านแล้วงงอยู่เรื่องเดียวจริงๆเลยไม่ได้ซื้อมา
กูชอบที่นิโคเป็นเกย์นะ เป็นเหตุผลที่ดีว่าทำไมชอบตีตัวออกห่างชาวบ้าน (โดยเฉพาะอีเพอ) แต่ไม่ชอบที่นิโคคู่กับอีหนุ่มบ้านอะพอลโล่นั่นอ่ะ อีหนูวววว ใจง่ายไปแล้วววว แต่จะให้จบแบบโบรคเค่นอยู่คนเดียวก็น่าสงสารอีก ถ่อ
ใครเคยอ่านเก้าอี้ว่างของเจเคช่วยมาสปอยหน่อยจ้า
>>947 จริงๆกูสายนอมอลไง เเต่สายก็อ่านได้ ไม่ได้ซีเรียสอะไรขนาดนั้นที่มันเป็นเกย์ เเต่ถ้าจบเเบบคู่กับไอ้นั้นกูว่าจบเเบบอโลนดีกว่านะมึง เเบบมึงหาใหม่ไวไปมั้ยคะ ฮ่าๆ เเล้วค่อยให้มีผัวทีหลังก็ยังไม่สาย เออ เพอร์ซี่ย์เล่มพิเศษมันมีสองเล่มนะ มึงงงตรงไหนอ่ะ
ส่วนเรื่องเทพอียิปต์กูเคยคิดจะซื้อนะ เเต่ไปๆมาๆกูเสียดายตังค์ เห็นพวกมึงบอกเเปลเเปลกๆเลยไม่เอาละ 5555
>>949 กูเห็นด้วยกูไม่อะไรที่นิโคจะเป็นเกย์ ไม่อะไรที่ชอบเพอร์ซ๊่(ฝ่านนั้นก็ทำนั้นทำนี้ให้เยอะหลงคงไม่แปลก) แต่พอเห็นอโลนแล้วเลยถีบให้มีคู่นี้กูไม่โอเค แบบมึงไม่ต้องทำให้ตัวละครหลักทุกตัวต้องมีคู่ขนาดนั้นก็ได้นะ ปล่อยอโลนบ้างงงง
>>948 กูก็รอเหมือนกันแรกๆกูสนใจแต่เห็นเป็นเรื่องแนวการเมือง(ใช้มั้ย รู้สึกด้านหลังจะไม่มีเรื่องย่อ?)กูเลยไม่อ่าน นอกจากการเมืองในโลกแฟนตาซีนี้กูไม่ชอบหมดเลย
>>951 กูก็เปิดข้ามๆนะ ยังไม่มีแรงอ่านรวด คือนิโคเฉลยตอนเล่ม4ว่าชอบเพอร์ซี่(รู้สึกตอนนั้นจะเอาของสักอย่างจากคิวปิกเลยต้องสารภาพออกไป) มันก็เลยพยายามทำตัวห่างๆมาตลอด แล้วเล่ม5 ตอนท้ายๆ(เล่มนี้กูเปิดไปด้านหลังเลย) คือมันไปอยู่กับเด็กบ้านอพอลโลได้ไงไม่รู้กูไม่เห็นตรงนั้น แต่สุดท้ายก็ตัดใจเพอร์ซี่ได้แล้วดูท่าไปคบเด็กบ้านอพอลโลตอนจะจบนั้นแหละ
เด็กปัญญาอ่อนที่ไหนมันแห่กันเข้ามาวะเนี่ย
อ่านแต่หนังสือนิ่มๆ ขรรมว่ะ
ไอ้เรื่องดราม่าป่าท้อนี้ทำกูสงสัยไอ้การลอกนี้มาตรฐานคืออะไรจัง(กูอ่านหลายๆความเห็นแล้วชักสงสัยมาตรฐาน) คือแค่ไหนควรเรียกลอก อันไหนแรงบันดาลใจ
>>956 สำหรับกู2คำนี้ความหมายเดียวกัน- - ง่ายๆว่าคนอ่านแล้วจับได้ว่าเหมือนเรื่องนี้มากๆ นิยามแย่คือลอก นิยามสวยๆคือแรงบันดาลใจ ซึ่งกรณีถังชีก็ยอมรับว่าลอก สไตล์งาน คำสวยๆ สรุปมากน้อยเท่ากับลอก แรงบัลดาลใจสำหรับกูคืออ่านแล้วเกิดความคิด แนวคิดไปสร้างอะไรใหม่ๆที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ไม่ใช่แอบเอามานิดเอามาน้อย แรงบัลดาลใจที่กำจัดไม่หมดมันก็เหมือนลอก ต่างกันแค่เส้นขนมากั้น
งั้นถ้าเป็นพวกเรื่องธีม ที่ใช้ความสัมพันธ์เหมือนกันอ่ะ? ถ้าเป็นแบบเรื่องแรกมาเป็น A-B-C-D เรื่องสองก็เป็น A-B-C-D แล้วพล็อตกับตัวละครมีความคล้ายคลึงงี้
http://pantip.com/topic/33957889 กูขำหนักมาก แซบทั้งต้นฉบับทั้งคนแปล
มึง คือตอนนี้กูแต่งนิยายอยู่อะ แล้วเนื้อเรื่องมันก็จะประมาณคุณพ่อคุยกับลูก ซึ่งหัวข้อที่คุยก็จะเป็นเรื่องของผู้หญิงสิบสามคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของพ่อ พ่อมันก็ได้เจอกับความรักหลายแบบ ตั้งแต่รักสมัยยังซาบซ่าสลับไปกับรักที่หมดรัก จนสุดท้ายมันก็ปลงได้และแต่งงานกับคนที่มันไม่ได้รักแต่ก็ชอบอยู่บ้างซึ่งคือแม่ของลูกนั่นแหละ แต่แล้ววันนึงลูกก็ถามชื่อๆนึงขึ้นมา มันเป็นชื่อของผู้ชายคนนึง พ่อมันก็ไม่ค่อยอยากตอบเพราะเจ้าของชื่อนั้นคือเจ้าของความโชคร้ายทั้งหมดในชีวิตพ่อ
อารมณ์ประมาณนี้อะ แต่คือกูแต่งเพราะอยากสะท้อนให้เห็นเรื่องความรักที่สอดคล้องกับทางทฤษฎีสามเหลี่ยมความรัก กับชีวิตรักจริงๆในชีวิตของใครบางคนที่มันสวยงามมากมายนัก(ก็อาจจะสวยแหละ แต่เป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งๆเท่านั้น)
หรือก็คือ กูอยากแต่งเรื่องนี้กัดนิยายแจ่มใสที่พล็อตเป็นไปตามรูปแบบซ้ำๆกันน่ะแหละ แต่ตามที่ว่าไว้ ประเด็นเรื่องกูไม่ได้อยู่ที่ตอนจบที่ความรักของพ่อก็คือความทุกข์ซึ่งเต็มใจแบกรับ ไม่ได้เน้นเรื่องพ่อมันเป็นเกย์ แล้วถ้ากูลงเรื่องนี้ไปเรื่อยๆจนถึงตอนจบแล้วคนอ่านจะรู้สึกเหมือนโดนตบหัวเปล่าวะ..แต่มันก็บัดซบมาค่อนเรื่องแล้วนา..
>>973 >>977 กูก็คิดเหมือนพวกมึงนั่นแหละ 55
>>974 >>977 กูยังไม่เคยดูทั้งสองเรื่อง 55 โทษที
>>975 โอเค
>>976 จะพยายามนั่นแหละ 55 แต่ส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้มันก็มาจากตอนที่กูทำวิทยานิพนธ์ด้วย มันอาจจะช่วยให้กูพอจะใช้ความรู้ตัวเองให้เป็นประโยชน์พอที่จะไม่ไปทำลายเนื้อเรื่องให้แย่กว่านี้ล่ะนะ
ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากนะเออ
ใกล้ได้เวลาวิ่งควาย ไม่น่าเชื่อว่าจะมาได้ถึงขั้นนี้.... ใครก็ได้ตั้งกระทู้ที่ 10 ทีดิ้
>>972 ไม่นี่ ถ้ามึงมีอะไรน่าสนกว่าพ่อเป็นเกย์ เหมือนที่โม่งข้างบนบอกไว้อะว่า RG Veda อาชูร่าโอนอนกับตัวร้ายชายเพื่อทำสิ่งที่ตัวเองต้องการ ใช้อีกฝ่ายเป็นเครื่องมือ ตัวร้ายก็แบบ โอเค เราสัญญากันไว้แล้วก็ต้องทำตามอะนะ กูก็แค่...เฮ้ย เอางี้เลยเหรอป้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรื่องสะดุดนะ เพราะมันก็ยังเป็นเหตุเป็นผลว่าทำไมตัวร้ายมันถึงยึดติดที่จะทำลายพวกพระเอกมากนัก เพราะมันให้คำสัญญาไว้
กูไปเห็นกล้วยเปลี่ยนภาพหน้าปกหรืออะไรเนี่ยเเหละ คือกูสงสัยนะว่าตกลงจะเปลี่ยนเป็นเน้นหนังสือเเปลกับพอกเกตบุ๊คเเล้วใช่ปะวะ กูชอบสมัยฟิสิกส์ที่เน้นนิยายเด็กไทยเขียนมากกว่าว่ะ เคยฝันว่างานตัวเองจะได้ตีพิมพ์กับเขาด้วย เเต่ตั้งเเต่เปลี่ยนเป็นกล้วย ความรักความภักดีที่มีให้ชักจืดจางลงเสียเเล้ว ฮา
กล้วยหลังๆนี่ไม่โอเค
อ่านเรื่องย่อวายกล้วย แล้วปลงๆว่ะ พล็อตดุเบาๆ ฝ่ายรุกเปิดฮาเร็มมีเมียเยอะ เมียๆไม่ถูกกัน -*-
อารมณืมันจะเหมือนตบตีผัวข้าเปล่าวะ แค่แปลกหน่อยตรงเมียเป็นผู้ชาย
>>986 คาเชนกูก็ชอบ ชอบมากๆด้วย เห็นคนเขียนบอกตั้งเเต่สิงหาปีที่เเล้วว่าจะเขียนต่อ ตกลงจริงมั้ยวะ ว่าเเต่คุโรสึกินี่เรื่องอะไรวะ ปล. กูรู้จักฟิสิกส์ได้เพราะรุ่นน้องกูเเม่งเขียนเล่นเเล้วได้ตีพิมพ์ว่ะ กูเลยเเบบอยากมั่ง ทีเค้าเขียนเล่นลอกเล่นยังได้พิมพ์ ภาษาก็ใช่ว่าจะดีเด่ กูก็ต้องทำได้มั่งดิ ต้องดีกว่าให้ได้ด้วย แต่ความฝันก็ไม่เป็นจริงซะทีจนสนพ.กลายเป็นกล้วยนี่เเหละ 555
คาเชนถ้าจะกลับมาเขียนต่อกูต้องกลับไปงมกองหนังสือมาอ่านทวนใหม่สินะ
คาเชนกูชอบนะ ชอบพระเอก เพื่อนที่ตาย พี่สาวน้องสาวพระเอก ว่าที่พี่เขยพระเอก แต่อโณทัย (นางเอก) เพื่อนสนิทพระเอกที่หน้าหวานๆ เพื่อนในกลุ่มที่ชอบนางเอก สามคนนี้กูโคตรรำคาญเลย
ขอระบายหน่อย กูไปอ่านฟิคเรื่องนึงมา ก็โอเค สนุกดี แอบเบียวนิดๆ แต่ตัวละครดูหลุดๆคาร์แรคเตอร์ไงไม่รู้ จนกูคิดว่าทำไมแม่งไม่เขียนเป็นนิยายออริของตัวเองไปเลยล่ะวะ แถมภาษาก็ใช้แนวสวยๆหรูๆตามประสานิยายแฟนตาซียุคโบราณอะนะ แต่บางทีก็มากไป ใช้คำซ้ำซ้อนไปหน่อยมั้ย อย่างประโยค "ไม่มีสกุณาพญานกคู่กายอีกต่อไป" อ่านแล้วภาษาสวยก็จริง แต่คือมึงเลือกซักคำได้มั้ย จะใช้คำว่านกทำไมตั้งสองรอบ
จะคุยอะไรที่วายๆก็ไปมู้สาวฟุบ้างก็ได้นา
จริงๆอะไรเกี่ยวกับวาย(นิยาย,จิ้น)ควรไปที่สาวฟุดีกว่าอิงจาก >>>/animanga/158/1
999 ห้ามตัดหน้ากูนะ
ขยะฟุไล่ยังไงมันก็ไม่ไปหรอก เหตุผลไม่สามารถใช้กับสวะพวกนี้ได้
มันชอบคุยเรื่องโสโครกๆให้คนอื่นฟัง พวกมันจะได้ดูมีตัวตนเป็นที่สนใจบ้าง
มู้บ่อขยะของพวกแม่งก็มีเสือกไม่อยู่
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.