ดราม่าคนเกาะพูดอ้อมยังมีต่ออีว่ะ มีคนมาร่วมแจมแบบเที่ยวกับเพิ่อนชาวเกาะละต่างหูฟายเลยบ่นๆแบบพูดไปเรื่อยว่าเพราะมากับมึงเนี่ยของเลยหาย ชาวเกาะนั้นเลยซื้อคืนให้ใหม่ แต่มาคิกคักต่อว่าเสร่ออะซื้อให้แต่ไม่เอาใบเสร็จออก ให้รู้ว่าแพงกว่าของที่กูใช้เนี่ยนะแหม
เอิ่ม เอาจริงนะ นี่ไม่ใช่การพูดไปเรื่อยว่าเสร่อ พื้นฐานเลยใครซื้อของให้เราก็ควรมองในแง่ดีปะวะ และเรื่องใบเสร็จนี่ไม่ใช่แค่เกาะ ฝรั่งก็มี ซื้อของละทิ้งใบเสร็จให้ เผื่อไม่ถูกใจสีหรือขนาดไม่ได้ จะได้เอาใบเสร็จไปทำเรื่องเปลี่ยนคืนสินค้าที่ร้านไงมึง มันเป็นการแสดงน้ำใจไปอีกขั้นแบบคิดเผื่อคนรับด้วยอะ สมมุติกู ยากได้ถุงมือสีแดงแต่ป้ากูซื้อถุงมือสีเขียวให้ กูคงไม่ค่อยใช้มากนานๆหยิบที แต่ถ้ามีใบเสร็จกูวิ่งไปเปลี่ยนเป็นสีแดงที่ร้านได้ไง กูก็แฮปปี้ว่าได้สีที่ใช่ ป้ากูก็โอเคเห็นกูใช้ของที่แกซื้อมาให้
มีแต่ไทยนี่แหละที่หน้าบางกว่าเขา คิดว่าซื้อของฝากไรต้องไม่ให้รู้ราคา=ถ่อมตัวมีมารยาท ผลคือคนรับอาจได้ของที่ไม่ต้องการจริงๆ ลงเอยที่เก็บไว้จนฝุ่นเกาะ ไม่ก็ให้คนอื่นต่อซะ แจ่แบบหลังคนให้มาก่อนรู้เข้าอาจไม่พอใจได้อีกว่าฉันตั้งใจให้เธอนะ เอาไปให้คนอื่นใช้ทำไม แม่งคิดเล็กคิดน้อยกว่าพี่เกาะอีกบอกเลอ