อ่านเจอแล้วอดไม่ได้ที่จะคอมเม้นต์ >>895 >>896 น้องยังเด็กใช่มั้ยคะ งั้นขออธิบายในฐานะผู้ใหญ่และเป็นคนผลิตเนื้อหาออกสู่สาธารณะอีกคนหน่อยค่ะ
อันนี้พูดโดยรวม ๆ ในเมื่อเว็บตูนสร้างมาให้ทุกเพศทุกวัยได้อ่าน ดังนั้นต้องทำให้เนื้อหาเหมาะสมกับวัยเด็กอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถึงการติดป้ายว่าเรื่องนี้เหมาะกับคนอ่าน 18+ ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านแต่ในเมื่อไม่เคยมีการบังคับให้ลงทะเบียนอายุก็ไม่มีทางบังคับให้อายุน้อยกว่า 18ปีเลิกอ่าน 18+ได้ ดังนั้นความรับผิดชอบจึงตกอยู่ที่นักวาดที่ผลิตเนื้อหาและทีมงานที่ต้องกลั่นกรอง การที่น้องบอกว่า
"ถ้ามีเด็กที่อายุต่ำกว่า12ปีหลงมาอ่านก็ไม่น่าใช่ความผิดนักเขียนนะคะเพราะเว็บตูนก็สร้างมาเพื่อเด็กอายุ12ขึ้นอยู่เเล้ว อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวน้องๆเขาเองเเล้วล่ะค่ะ"
ความคิดแบบนี้คือการผลักภาระไปให้คนอ่านอย่างเดียว จรรยาบรรณของนักเขียนคือต้องรับผิดชอบงานของตนเองที่มีผลกระทบต่อสังคมด้วย
เคยได้ยินคำว่า ไร้เดียงสา อ่อนต่อโลก ขาดวุฒิภาวะ รู้เท่าไม่ถึงการณ์ คึกคะนอง ใช้วิจารณญาณไม่เป็น มั้ยคะ
คิดว่าจะมีเด็กในเว็บตูนกี่คนที่ใช้วิจารณญาณในการอ่านว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในเว็บตูนซึ่งมี "ผู้ใหญ่" เป็นคนผลิตและคัดกรองคือสิ่งที่ควร/ไม่ควร ในเมื่อยังมีฉากพระเอกกัดคอนางเอกจนเลือดออกแต่นางเอกทำแค่ตบหน้าและงอนแป๊บเดียว หรือนางเอกเมาพระเอกพาเข้าห้องแล้วหลับนอนด้วยทั้งที่นางเอกไม่รู้ตัว น้องคิดว่าการที่เราตักเตือนนักเขียนผู้ใหญ่ 1คนไม่ให้เผยแพร่งานลักษณะนี้ กับการที่ต้องมานั่งอธิบายคนอ่านเป็นเด็กอีกหลายพันคนให้รู้ว่าไม่ควรทำแบบนี้เป็นเยี่ยงอย่าง แบบไหนจะง่ายกว่าระหว่างป้องกันกับแก้ไข
ส่วนเรื่องเด็กกับเพศศึกษาที่สอนกันในโรงเรียนมันคือเนื้อหาที่การรวบรวมและกลั่นกรองมาจากระทรวงศึกษาธิการแล้วและมันเบาจนแทบจะเรียกได้ว่าล้าหลังกับยุคที่เด็กหาสื่ออนาจารได้ในมือถือด้วยซ้ำ เวลาอธิบายรูปประกอบก็มีคำแนบว่า "ภาพประกอบเพื่อการศึกษาเท่านั้น"
เช่นเวลาอธิบายเรื่องอวัยวะเพศชาย จะมีการบอกว่ามีรูปทรงแบบไหน สีและขนาดแตกต่างกันเพราะอะไร การแข็งตัวเกิดขึ้นได้อย่างไร ฯลฯ คืออ่านแล้วได้ความรู้ว่ามันคือ อวัยวะเพศชาย ส่วนเรื่องฟาไม่ใช่สื่อสำหรับเพศศึกษาตั้งแต่แรกอยู่แล้วดังนั้นน้องจะเอามาเปรียบเรื่องเพศศึกษาไม่ได้
อ้าว งั้นก็อ่านเอาเพื่อบันเทิงสิจะมาด่าทำไมล่ะ ใช่ค่ะ อ่านเพื่อบันเทิงแต่ขอถามกลับว่าเรื่องฟาควรมีเรื่องอวัยวะเพศชายอยู่ในเนื้อหาเพื่อเดินเรื่องมั้ยคะ ไม่จำเป็นใช่มั้ยคะ งั้นใส่มาทำไม
อะ ขยายความให้เผื่อจะงง
พระเอกโดนนางร้ายลวนลามแล้วคิดไปถึงคืนแรกที่เข้าหอกับนางเอก นางเอกร้องไห้เพราะเจ็บ (คนดูอมยิ้มเจ็บตรงไหนน้า) ทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับของกินแต่นางเอกก็พูดขึ้นมาเองโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยว่า "เกลียดพระเอก เกลียดบิ๊กไบท์ (มอไซต์เหรอวะ หรือก่อนเข้าหอพระเอกพาไปแว้นแล้วมอไซต์ล้มเลยเจ็บ?) เกลียดฟุตลอง เกลียดชีสไบท์ด้วย" สรุปไส้กรอกทั้งหมดที่ว่ามาคืออธิบายความยาวพระเอก พระเอกบอกอย่างอแงสิเรื่องเล็กแค่นี้เอง นางเอกบอก "ไม่เล็กซักกะนิด" นั่น อธิบายความใหญ่ของพระเอกอีกด้วย ถามว่าคนอ่านสรุปได้อะไรจากบทสนทนานี้
"แม่จ้าว พระเอกใหญ่และยาวมาก" นี่คือสิ่งที่ต้องการจะสื่อเหรอคะ ไม่มีก็ได้นะ เพราะประเด็นที่ต้องการสรุปในฉากนี้คือพระเอกชอบความใสซื่อ ไม่ประสาเรื่องบนเตียงของนางเอกซึ่งต่างจากนางร้ายที่ดูช่ำชองเสียเหลือเกิน เข้าใจว่าต้องการทำให้ฟินแต่การที่ใช้เนื้อหาแบบนี้เสนอต่อเด็กคือเหมาะสม? เราถึงมีการทักท้วงกันมาตลอดว่าการเล่นมุกสองแง่สองง่ามมันก็ทำได้แต่ไม่ควรทำเพราะคนอ่านเรื่องนี้ส่วนใหญ่เป็นเด็กน้อย
ถ้ายังบอกว่าอย่าคิดแทนเด็กสิ เด็กอาจจะคิดไม่ถึงก็ได้ งั้นลองไปอ่านคอมเม้นต์ค่ะ
"ฟาพูดซะเห็นภาพเลยชีสไบต์ บิกไบต์ ฟุตลองง555 "
"เราว่าฟุตลองก็อร่อยดีนะ แต่บางทีก็ชอบซื้อบิ๊กไบต์เหมือนกัน อ้า! แต่ถ้าช่วงไหนเซเว่นลดราคาเราก็ซื้อชีสไบต์นะ อร่อยดี อ้อ! เราหมายถึงไส้กรอกนะ ไม่ใช่อย่างอื่นเล้ยยยย 555"
"เกลียดตรงที่ฟาบอกว่าเจ็บอะ"
"ทั้งยาวทั้งใหญ่สินะ น่ากลัวจริงๆ"
"ใหญ่ยาวชีสพุ่งเเรง5555"
"เเต่ละเม้นนี้มันคือไส้กรอก!!ใช่ๆไส้กรอก!!เเน่(มั้งนะ55555)"
พร้อมรับผิดชอบต่อสังคมด้วยการให้ความรู้เรื่องเพศศึกษากับนักอ่านวัยคะนองและอยากรู้อยากเห็นเหล่านี้มั้ยคะ ถ้าไม่พร้อมอย่านำเสนอค่ะ (มีต่อ)